Rechercher
EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.
FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).
JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007
Wa |
Zie Wade.
|
FD |
Wa(e)ghe |
V. Waag.
|
EV |
Waachman(s) |
Wageman(s), -mann,Waegeman(s), Waghemans: BerN van de waagmeester, de opzichter over de stadswaag, de beëdigde stads-weger. 1550 Michiel Waechmans, Breda-Aw. (AP).
|
FD |
waag |
,,Balance ». Profess. N. de peseur. Synon. : Wa(e)ghe, Weegh-, Week- -mans. (Wage-, Waag- -enaar et -mans signifient plutôt ,,Charron »).
|
EV |
Waage |
zie (de) Waegh.
|
FD |
Waagenaar |
V. Wagen.
|
EV |
Waagenaar |
zie (de) Wagenaar.
|
FD |
Waagner |
zie Wagner.
|
FD |
waai |
,,Endroit exposé au vent ». Verwa(e)yen. N. composés-: Waeyaert, ,,Terre exposée », Van Wa(e)y(e)nberg(he), ,,Colline exposée au vent » (Waaienberg, Dép. Renaix). Les noms Verweyen et Weyem- ou Weyen- -berg(he), ,,Des prés, De la colline des prés », peuvent être des altérations des noms précédents.
|
EV |
Waaijer |
zie de Waeyere.
|
FD |
Waaker |
BerN van de waker.
|
FD |
waal |
„Wallon » (En anc. germanique : «Etranger »). De Wael, Swa(e)le(n)s. N° 224.
|
EV |
Waal, de |
de Wa(e)l(e), Wael(e), de Wa(e)lle, Dewael(e)s, Wa(e)len(s), Waals, Waels, Wa(e)les, Swaels, Swaelen(s), Swaalens, Zwa(e)lens, Zwahlen, Swalen(s), Schwalen, Swales: i. Volksnaam van de Waal: Romaan, Waal, Fransman. 1220 Willelmus Wale, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jacop de Wale, Ip. (BEELE); 1361 Meewels Walen huus, Boidin Zwalen huus; 1366 Marie Swalen = 1378 Marie Zwalen, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Een enkele keer adaptatie van Delvael: 1626 Guilielmus de Waele = G. Delvael, Tielt (VS1979,75).
|
FD |
Waal, van de(r); |
van der Waals, van derWael(e), van de Wael(l)e, van der Wal, Uiterwaal: i. Riviernaam De Waal, zijarm van de Rijn. – 2. Verspreide PlN Waal: kolk achter een dijk geslagen bij dijkdoorbraak. 1188 Monin de Wala (GN); 1471 Amelberghe van Wale, Temse (DE MAN). Zie ook MVN1955,60-65. – 3- Zie ook Van de Wal.
|
FD |
Waalewijn |
zie Walewyns.
|
FD |
Waals |
zie de Waal, Wals(ch).
|
FD |
Waalschot |
zie Walschot(s).
|
FD |
Waalwijk, van |
Walewijk, -wyk: PlN Waalwijk (NB). 1303 Jacobum de Waelwyc, St.-Tr. (GHYSEN); 1433 Diederick van Walewyc, Holland (PARM.).
|
FD |
Waandeleer, de |
zie (de) Wandelaer(e).
|
FD |
Waanders |
zie Wander.
|
FD |
Waarbeek, van |
-beck, zie van Waerbeke.
|
FD |
waard I. |
Profess. ,Hôtelier ». Synon. : De Waerd, Waerts.
|
EV |
waard II. |
Proven. Sens divers : ,,Polder, terrain alluvionnaire, berge herbeuse, île fluviale ».
|
EV |
Waard(e), van |
PlN Waarde (Z).
|
FD |
Waard, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Waarden, van der |
zie van der Waerden.
|
FD |
Waardenburg (van) |
PlN (G).
|
FD |
Waardhuizen, van |
PlN (NB).
|
FD |
Waarschouwer |
Waerschouwer: Warschauer < PlN Warschau (Polen). 1374 Henneke Warschowe (DEBUS1998,101).
|
FD |
Waart, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Waart, van (de(r)) |
zie van der Waerden.
|
FD |
Waas, (van) |
van Waes, Verwaest: PlN Waas: drassige grond. Het land van Waas (OV): 868 Wasia (TW, GN). Het Waasambacht ten noorden van Bg. (DF XVI) of Westkapelle (WV): 1130 Vuas (TW). 1203 Balduini de Wasia (DEBR. 1980); 1268 Job. de Waes, Ip. (BEELE); 1330 Willem van der Wase, Testreep (RYCKEBOER); 1543 Lambrecht van Waes, Mech. (AP); Verwaest, Verwyst < Van Waest (VS 1974,574).
|
FD |
Waasdijk, van |
-dyk: PlN Maasdijk (ZH), met wisseling van bilabialen m/w. Waasen, zieWasen.
|
FD |
Waast |
cf. Vaast.
|
JG |
Waast |
Var. van Vaast. – 2. Korte vorm van Verwaest = Van Waas. – 3. PlN Le Waast (PdC).
|
FD |
Waaub |
Waauf, Waauff, cf. Wayaffe.
|
JG |
Waaub, |
Waauff, zie Wachauf.
|
FD |
Waay, de |
de Waaij, de Waey, de Way: i. Dewaay, Dewaey: PlN Waay in Goé (LU), Waey in Sart-lez-Spa. 1662 Henry de Wayay, Spa; 1664 Jean de Wayai de Sart (Midd. 1957,460-2). – 2. Zie Wade.
|
FD |
Waayenberg |
zie (van) Waeyenberg(e).
|
FD |
Waayeret |
zie Vairet.
|
FD |
Wabant |
Wabia. Peut-être dérivés d’un thème anthropon. Wab-, de l’anthrop. germ. Wade-bert?
|
JG |
Wabben(s) |
Wabbes, zie Waeben(s).
|
FD |
Wabbes |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Wabe(e)ke, van |
van Waebe{e)ke: PlN Wabbeke in Wachtebeke (OV).
|
FD |
Wacguenaire |
zie (de) Wagenaar.
|
FD |
Wach(e) |
Patr. D. vorm voor de Tsjechische VN Wacha < Waczlaw, Wenczlaw (DN).
|
FD |
Wachaudez |
-dé, zie Vachaudez.
|
FD |
Wachaudez |
-é, cf. Vachaudez.
|
JG |
Wachauf |
(NF limbourgeois). Pour Debrab., surnom délocutif tiré de l’all. Wach auf/’éveille-toi’ [FD]; plutôt var. de Waauf, -auff.
|
JG |
Wachauf |
Waauf(f), Waauf, Waaub: D. Wach auf: ontwaak. BN voor een nachtwaker? lemand die vroeg ontwaakt?
|
FD |
Wachbeke, van |
Uit Van Wabeke door associatie met PlN Wachtebeke (OV).
|
FD |
Wache |
1359 «Pierar Wache» CoutStavelot; p.-ê. de w. wadje ‘orge’FEW4, 48Ib, avec assourdissement de la finale attesté dans w. malm. wache (Villers 498); ou bien thème anthropon. [à préciser], d’où les dérivés qui suivent. • Dérivés: Wachel. – Dimin.: 1524 «Johan Wachelot» Malmedy. – Waehez. 1780 «N. Wachet» Charleroi.
|
JG |
Wache |
Woiche: PlN Wache: moeras. 1359 Pierar Wache, Stavelot (J.G.).
|
FD |
Wachem, van |
PlN. Misschien Wachene in Hofstade (OV). 146 e. Clementie van Wachene van Henrics wegen van Wachene, Vorst (J. DE BROUWER, Hofstade, 1950,65).
|
FD |
Wacheu(i)l |
Wascheul, Wasseuil, Waucheul: PlN Pic. vorm van Ofr. gaçueil: moeras. 1411 Rifflart de Wachuel, Dk. (TTT); 1433 Anthonne de Vauchoel = de Vachuel = Anthone du Wachuel, Blaton (CCHt); 1444 Nicolaus dou Waucheul, Condé (MULI).
|
FD |
Wacheuil |
Proven. Vallicel, ,,Petite vallée » (V au celles, Loc.).
|
EV |
Wacheul |
-euil, -eux, Waucheul, Wasseuil. 1360-62 «Jehans de Wauchuel» PolyptAth, 1417 «Grart de Wachuel» PolyptAth, 1465-66 «Jehan de Wachoel» TailleHoves; nom d’origine, cf. anc. fr. gaçueil ‘marais, marécage’, ainsi «champ du Wacheux» à Aulnois (Ht) [JH].
|
JG |
Wachez |
zie Vacher.
|
FD |
Wachholder |
PlN (BEI). D. Wacholder: jeneverstruik.
|
FD |
Wachmeester |
BerN van de wachtmeester.
|
FD |
Wachsberg(er) |
PlN Wachsenberg (BEI).
|
FD |
Wachsmann |
Waxmann,Vaxman, Waksman, Wassmann, Waszmann: i. BerN van de washandelaar, kaarsenmaker. – 2. Wachsmann kan hypercorrect zijn voor het Patr. Wassmann, vleivorm van Wasmuth (BRECH.).
|
FD |
Wachsmuth |
Wachsmund, zie Wasmuth.
|
FD |
Wachsstock |
D. Wachsstock: wasstok, waslint, schroefvormige waskaars. BerBN.
|
FD |
Wachtel(aer) |
Car. mor. Wachtelaar, ,,Caille ». N. d’H. babillard ».
|
EV |
Wachtel(aer) |
Wachtler, Wächtler: Mnl. en D. Wachtel: kwartel, kwakkel. Naam voor de kwartelvanger of-verkoper. 1627 Everardus Wachtelaer, Bergeyk (MUL V)
|
FD |
Wachten |
Var. van Wachter?
|
FD |
Wachtendonck, van |
von Wachtendon(c)k: PlN Wachtendonk (NRW). 1356 Goerde van Wachtendonc, Lv. (ICKX); 1531 Rumoldus Wachtendonck, Aw. (MUL IV).
|
FD |
Wachter(e), (de) |
Wachters, Wachter, de Wagter(e), Waechter, de Waghtere, de Wechter: BerN van de wachter, nacht- of stadswaker. 1284 Gosins Wachters huus, Bg. (CG); 1320 Jhan de Wachter; 1394 Cakarde den wachtere van der stede; 1376 Heinen de Wachtre ende sinen gheselle van dat sij pepen; 1399 Lodin den Wachtere ende Portmann van dat sij tgat vander Canoncporte braken, Ktr. (DEBR. 1971,1970); 1381 Arnd den Wechtere,Lv.(HBs49).
|
FD |
Wachtler |
zie Wachtelaer.
|
FD |
Wack |
Patr. Germ. VN Wago, Wacco. 1405 Gillis Wacke,Bg.(SIOEN).
|
FD |
Wack(k)ens |
zie Woukens.
|
FD |
Wackenier |
-iers, etc. Var. de Valkenier, avec chute du /? Ou bien du NL Warquignies (Ht) [FD].
|
JG |
Wackenier(s) |
Waekenier, Wacrenier, -iez: PlN Warquignies (H). 1573 Nicolas van Wackeniers, Ronse (Midd. 1963,323); 1589 Niclaes Wackeniers, Nukerke (LIBYENS); 1633 Jacoba Wacqniers, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Wacker, (de) |
Wackers, Wakker(s): i. Mnl. wacker: flink, levendig, levenslustig. BN. 1461 Jan Wackere, Hulst (PARM.); 1582 Heiliger Wackers, Gulik-Aw. (AP). – 2. Wellicht oorspr. Germ. VN Wackar.Vgl.Wecker.
|
FD |
Wackerg(h)om |
PlN Wachelgem in St.-Ulriks-Kapelle (VB). 1271 Walteri de Wagnenghem…Gosuini de Waghnenghem, St.-Ulriks-Kap. (CSJ); 1389 Jan van Wachelgem, Lombeek (BOLSEE); 1428 Nicasius de Bruxella alias de Wacheleghiem (MUL I).
|
FD |
Wackers |
1. V. Wakker. — 2. V. WAD (Wak).
|
EV |
Wackers |
Wakkers. Surnom (au génitif): moy. néerl. wacker ‘énergique, vif, éveillé’.
|
JG |
Wacogne |
zie Vacogne.
|
FD |
Wacomont |
cf. Waucomont.
|
JG |
Wacomont |
Wa(u)comont: PlN in Battice en Chaineux (LU). 1317 Johans de Wakomont=J. Wacomon, Hervé (CVD).
|
FD |
Wacomont |
zie Waucomont.
|
FD |
Wacquet |
-ez, zie Waucquez.
|
FD |
Wacquez |
Waquez, Waucquez, Wauquez. 1320 «Waket» ComptesMons, 1498 «Wallerant Wacquet» = «Waleran Wauquet» Aides-Hainaut, 1569 «Jehan Waucquet» Ladeuze, cf. aussi 1515 «Gérard Wacque» BourgNamur; dérivé en -et du thème de l’anthrop. germ. walha-hari > Walkerus.
|
JG |
Wacquier |
-iez, zie Walker.
|
FD |
Wacquier |
Wacquiez. 1281 «Wakiers li orfèvres» ComptesMons, 1295-1302 «Henris li Wakiers» ImpôtArtois; forme pic. issue de l’anthrop. germ. walha-hari > Walkerus, cf. 1178 «Walcherus de Munzuns», 1298 «Wal-chier doiens de la cristiniteit de Longuion» Cart-Orval, 1493 «Roland Walchier» Marchienne-au-Pont. – Comp. également le NL Mont-gauthier, w. malôtchî (Nr), originellement 1130 «Montis Walcheri», 1280 «Monlewalchier».
|
JG |
Wacrenier |
-iez, zie Wackenier(s).
|
FD |
WAD |
WED, WOD, WUD. Racines germaniques ayant servi à former des N. de baptême. Variantes : Waed, Weyd, Wyd, Woed ou Weud, Wuyd. Mutations de la consonne finale : d, (d), k, z. Formes des cas sujet et cas régime, normal et inversé. N° 12. Altération de la consonne initiale W (V, F), G (Q, K, C). V. WID et GOD.
N° I. Cas sujet. A. Formes Wad, Wed, Wod, etc. I. N. simples. We(e)ts, Waitte, Wood, Good, Godde, Schots f’s Gods), Goet-zen; Goethe, Cott-, Geud-, Geut- -en(s); God(e)man(s); Gathon. II. N. simples avec suffixes. W.- -ino, -ing : Jad-, God(d)-, Jod- -in, -yn, -ing. W.- -ad, -ed, -id, -od : Wath-, Wat(t)- -é, Weeda, Jadot, Godet. W.- -ek(in), -ok : Waiteck, Woita(c)k. W,- -ez, -iz : Gatt-, Gad- -ez, -ée. W.- -elin : Godelin. III. N. composés. W.-bard : Godebert. W.-hard: God(d)- -art, Goedaert, Foidart. W.-hari : Gath- -ier, -iez, -y, Swaters, Wetter, Wayders, Goth-, Jott- -ier, -y, Godaire, Feyter, Faider, Foitre. W.-mad : Godmay. W.-maru : Godomar. W.-rad (-rand) : Gott-, Jott- -rand. W.-scalc : God- -escal(c), -iscal, -schalck. W.-wald : Wath- -eau, -iaux, -el, Watt-, Vat-, Gath-, Faid-, Wed-, Feyd- -eau, God(e)aux, Co(u)t(t)- -eau(x), -iau, Jottay, Goe- thals. Invers.-: Godelet (Godeld). W.-ivard (Wrad) : Godecharle, Gode- -froid, -froy, Godevaert. W.-wulf: Watt-, Jad- -oui, Godolphin. B. Formes Wa(d), (Wah, Wal, War, Waw, Way), We(d), Wi(d), Wo(d), Wu(d). Wal et War : V. WAHL et WARI. I. N. simples. V. WIL. Guy-, Ghi- -on, G(h)oye-, G(e)u- -(e)ns; Go(d)ens, Serjoens. II. N. simples avec suffixes. W.- -in, -ing : Je-, Goh- -in, Wierinck. W.- -ad, -ed, -ïd, -od: Waill-, Gaill-, Quill- -et(te), -ot, Gueu- lette, Jowa(t). ‘s W.-(e)kin : Squilquin. W.- -az, -ez, -esson, -iz : Je- -basse, -haes, Waill-, Gaill- -ez, Gill- -ès, -esson, -is. W.-elin : Ghil-, Guil- -(a)in. III. N. composés. W.-bald : Gey-, Geu- -bels, G(h)obauw. Invers. : Goblet. W.-bard : Wappers, Go- -bret, Wabbes, Waeben, Webbe, Copp-, Ceupp- -ens, Kepenne, Copp- -in, -yn. Inversion : W.-bron : Gobron. W.-frid: Wilfrid, Geo-, Jeo- -f(f)roy, -f(f)roid, -f()fray. W.-hard: Waeyaert, Gaill(i)ard(on). W.-hari : Gaill(i)-, Gaj- -er, -ez, -y, Gev-, Wef-, Wye- -ers, Gewy, Go(u)h-, Gow- -ie, -ire, Scoh- -ier, -y. W.-mad (-ma) : Joinay. W.-maru : Jamar, Geh-, Gei- -mar(t), Gomaere. W.-mod (-mond) : Jamotte. W.-ivid (-win) : Goffin. W.-wad (-wand) : W(e)y- -gand(t). W.-wald : Jomay. W.-ward: Goffart, Govaert(s).
C. Formes Wac, Wec, Woc, Wuc (Wasc, etc.). Wauk. V. WALD (Walk ou Wauk). I. N, simples. Week, Weckx, Geck, Koch, Cocq, Coecke, Cuyck, Cuyghe, V(u)yg, Coch(e). Week-, Week- -man(s). Weckx, Cox, Cuyckx. Cochon, Kieck-, V(u)yg- -en(s). II. N. simples avec suffixes. W.-ino : Cach-, Coch- -in. W.- -et(to), -ot(to) : Gach-, Coch-, Jeuqu-, Gach- -et, Gaxhotte. W .-ez : Cochez. W.-eltn: Wakelin, Ccquelin. III. N. composés. W .-and : Schw(e)ig-, Seheisch- -ant(t). W.-hard : Gasc-, Gach-, jacqu- -ard, -a(e)rt(s). Gocar, Godescar. W.-hari : Wack-, Wakk-, Week- -ers. Gowie. W.-mad (-man) : Jac(que)m(a)in. W.-maru : Jacquemard. W.-mod : Jacq(ue)mot(te). W.-ivald-: Cocheaux, Coquay, Coghels. W.-wulf : Cochoul. D. Formes Waz, Wez, Woz (Wats, Wast). I. N. simples. Gascht, Gastus, Faes, Vaes, Goose, Kaise, Wetz, Waitz, Schwetz, Faas-, Faes- -sen. Gas(t)-, Keste- -man(s), Gasmanne, Cosman, Wuytsman. G(e)ys-, Gh(e)ys-, G(e)ys-, Geyz-, Kees-, Goos-, Goes-, Geus-, Geuz-, Goes- -(s)ens, Kestens, Joosten. Waz-, Gaz-, Kees-, Guis-, Guiz- -on, Joss- -on. II. N. simples avec suffixes. W.-ino : Wast-, West- -yn, Castin, Kaisin, Jos(s)-, Joz- -in, -(e)yn. W.-etto : Gasch-, Goss-, Jos(s)-, Joz- -et, -ot. W.- -ez, -h : Jos(s)-, Joz- -ez, -is. W.- -elin, -il(in) : Wast- -e(r)lain, -e(r)lein, Castel(a)n, Kest–elin, -elyn(s), Castille, Gosse-, Josse- -el(a)in. III. N. composés. W .-and : Gazan. W.-bard : Gas-, Cas-, Kas-, Kes- -par(t), -per(s), Gastpart, Jes- -pers, -père, Gespert. W.-hard : Cas(s)- -aer, -a(e)rt, Gossa(e)rt. W.-hari : Casters, Casteur, Cas(s)ier(s), Wester, Kesters, Poster. W.-hlod : Castelot, Kesteloot. W.-mar : Casimir. W.-mod (-mund) : Kestemont. W.-rad (-rand) : Wast-, Vast(en)-, Fast-, Fest-, Weusten- -rade, -raet(e), Josserand. W:-wald : Wastiau, Cast- -el, -eel(s), -au(x), Gaz-, Gass-, Cass-, Joss-, Joz- -el, -ée, -eau(x), -i(e)aux, -eye, Wessel(s). W.-ward : Guiscart. W.-wid (-ivin) : Go(o)s(s)- -ouin, -uain, -wyn, -way. W.-wulf : Gastout.
N° II. Cas régime inversé. A. Formes Wand, Wend, Wond, Wund. I. N. simples. Want-, Cent- -en(s), Canton. II. N. simples avec suffixes. W.-ino : Gandyn, Quenten. W.- -atto, -az, -ez : Wanta, Wandaz, Gandée. III. N. composés. W.nd-bard: Schampaert (‘s Gond-bord). W.nd-hari : Want-, Gant- -ier, -iez, y. Gonthier, Gunther. W.nd-hrod (-roon) : Gendron. W.and-rad (-ragin) : Gendret, Cantrin. W.and-ric : Cand- -rix, -ries, Gendry. W.nd-wald : Wend- -al, -els, -ey. W.nd-wulj : Gandoul. B. Formes Wan(d), Wen(d), etc. I. -N. simples. Wan, Faen, Swane, Soine, Scheen, Schwa(e)n, Ganne, Weens, Ge(e)ns, Kennes, Gonne, Goens, Geuns-, S(ch)wa(e)n-, Swenn-, Ge(e)n(n)-, Ke(e)n(n)-, Coen- -en(s), Wagn-, Gen(ni)- -on, Gen(n)oe. N. simples avec suffixes. W.-ino : Wan-, Gen- -in. W.-ing : Geen-, Ke(e)n(n)-, Kon-, Con-, Geun- -inckx. W.- -et(t), -it(to) : Swann-, Gen- -et, -iets. W.- -ak, -ek, -ok : Genachte, -icq, -ix, -ique, -icot. W.- -ez, -iz : Genné, Gen-, Jenn-, Guen- -is(sen). W.-ïlo : Ganelon ou Wenilo (cas régime de Guenes). III. N. composés. W.-and: Win-, Guin-, Wyn- -and, -an(d)s, -andt, -andy. W.-hard: Génart. W.-barî: Génie. W.-rad : Coenraedts, Conrardy. W.-wad: Canvat. W.-u>ald: Gen- -al, -aud, -(e)au(x), -el. W. wulf: Genoul.
C. Formes Wang, Weng, Wong, Wung (Fink, Fonk, Funk). I. N. simples. Wang, Fonck, Vonck, Funck, Wang-, Geng-, Keng-, Vonck–en(s). N. composés. W.-rad (-rak) : Coenegrachts. W.-wulf : Kegn-, Geng-, Jeang- -oui, -ou(x). D. Formes Wanz, Wenz, Wonz (Fans, Fens, Fins, Fons). I. N. simples. Cansse, Gan(t)z, Gonze. Wans-, Fans-, Fons- -on. II. N. simple avec suffixe : W.-ing : Wansinck. III. N. composés. W.-hard: Wans- -ard, -art. W.-hari : Kensière. W.-leud : Canseliet.
|
EV |
Wadble(d) |
zie Wastable.
|
FD |
Waddington |
PlN (Surrey, Yorkshire).
|
FD |
Wade |
Wa, de Waet, de Wa(a)y, de Wae(y): i. Mnl. wade: kledingstuk, gewaad, groot sleepnet; knieschijf, kuit. BN. – 2. Patr. Germ. VN Wado. D. FN Wate (BRECH.). 1168 Reynerus Wathe; 1281 Egidius Wade, Cent (GN); 1279 Joh. Wadde, Hulst (DEBR. 1962); 1398 Olivier de Wade, Oostrozebeke (DEBR. 1970); 1542 Tibur Wade, Coulommiers-Aw. (AP).
|
FD |
Wadel- |
-eux, -oux. Proven. Wadeleux (Dép. Charneux).
|
EV |
Wadeleux |
1700 «Jacques Wadeleux», «Philippe-Jacques de Wadeleux» BourgLiège; nom d’origine: Wadeleux, dépend, de Char-neux (Lg).
|
JG |
Wadeleux |
PlN in Charneux (LU). 1517 Sandre de Waideleuz (KCTD LXIII, 221).
|
FD |
Wadémont |
Proven. Dép. Neufchâteau-lez-Visé). Synon. : Waedemon.
|
EV |
Waders |
Wsch. spellingvar. van Vaders.
|
FD |
Wadin |
(NF du Tournaisis). 1676 «Hubert Wa-din» RuageAth; hypocor. d’un nom germ. du thème anthrop. Wad-, cf. 1064 «Waddinus», 1172 «Albertus Waddin» Gand [FD].
|
JG |
Wadin |
1. Proven. Wardin (Loc.). — 2. V. WAD.
|
EV |
Wadin |
Patr. Vleivorm van een Germ. wad-naam: 1064 Waddinus; 1172 Albertus Waddin, Cent (GN); 1307 Gilles Waddin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wadinier |
Proven. „ (Terrain) gatinier » (Marécage stérile : V. Watine et Wardinier).
|
EV |
Wadoux |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN wad-wulf ‘pand, wedde-wolf: Guadolf (MORLETI).
|
FD |
Wae, de |
zie Wade.
|
FD |
Waebe(e)ke, van |
zie van Wabe(e)ke.
|
FD |
Waeben |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Waeben(s) |
Wabben(s),Wabbes: Patr.of Metr. Wabbe, bakervorm van een Germ. VN, zoals Waldbert, Waldberg, Waldburg of Wadibert. 1408 neven Johans Wabbus, Heers (LAES); 1451 Jan Wabbel,Aarts.(MAR.).
|
FD |
Waeber |
Zie Weber(s).
|
FD |
Waechter |
zie (de) Wachter.
|
FD |
Waeckens |
zie Woukens.
|
FD |
Waedemon(t) |
Vooral Ovl. FN. Daarom PlN Wadimont in Rozenaken (H, vroeger OV).
|
FD |
Waefelaer |
zie Wafelaerts.
|
FD |
Waefelghem, van |
zie van Waelfelghem.
|
FD |
Waeg, van |
Mnl. waech: stadswaag. FN voor de stadsweger.
|
FD |
Waegaert |
zie Wagaert
|
FD |
Waege- |
zie Wage-.
|
FD |
Waegeman(s) |
cf. Wagemans.
|
JG |
Waegenaer |
-aere, -eere, Waegenee; formes francisées: Waegenaire, Wagenaire, Wage-ner, -eire, Wagnair. 1272 «Watiers li Waghe-nare», 1284 «Jehans li Waghenare, li tain-teniers» DettesYpres, 1676 «Agnès Wague-naire », « les hoirs Julien Waguenaire » RuageAth, 17.6.1726 «enfants fu Jean Charlier dit en allemand Jean Wagener» Olne [JL, NFw2] ; nom de métier: moy. néerl. wagenaer, -ner ‘charretier’, cf. aussi Dewaegenaere, Dewage-naire et Warginaire.
|
JG |
Waeger |
zie Weger.
|
FD |
Waegevelde, van |
PlN Wagenveld in Koevorden (OIJ). Ndd. PlN Wagenfeld: vochtig, moerassig land (NN).
|
FD |
Waegh, (de) |
Wage, (de) Waeg(h)e, Waage: i. BerBN van de waagmeester, stadsweger. 1508 Raes de Waghe, Temse (DE MAN). – 2. Patr. Germ. VN Wago. 1200 Waghes Ventrepés, Atrecht (NCJ); ±1300 Wagues du Wés, Artesië (BOUGARD). -3. BN voor een waaghals? Vgl. 1394 Sanders Waechtop; Wingene (DEBR. 1970).
|
FD |
Waeghe |
zie Wage-.
|
FD |
Waegneer, de |
Waeguenaire, zie (de) Wagenaar.
|
FD |
Waehez |
cf. Wache.
|
JG |
Waekenier |
zie Wackeniers.
|
FD |
Waekens |
zie Woukens.
|
FD |
Wael, de |
zie de Waal.
|
FD |
Wael, van der |
zie van der Waal.
|
FD |
Waelbers |
zie Waelburghs, Walbrecht.
|
FD |
Waelbroeck |
Proven. ,,Marais du Wallon ou du sieur Wahl » (Walebroeck, anc. N. de Walkin, Dép. Waremme).
|
EV |
Waelbrouck |
zie Walbrouck.
|
FD |
Waelburg(h)s |
Wa(e)lbers, Walbourgh: i. Metr. Germ. VN Wouburg, Germ. Walburg. 1138 Walburgis de Husse (GN); 1735 Elizabethae Walburgs; 1738 Henrieck Waelbors = Hendrik Walberghs, Grote-Brogel (NOUWEN). Zie ook Walbergue. – 2. Evtl. PlN Walburg(ZH).
|
FD |
Waelckens |
zie Waelkens.
|
FD |
Waelderen, van |
van Walderen: PlN Waalre (NB). 1156 Aloldus de Waderlo (LNT).
|
FD |
Waele, de |
de Waelle, zie de Waal.
|
FD |
Waele, van der |
zie van der Waal.
|
FD |
Waelebroeck |
zie Walbrouck.
|
FD |
Waeleghem, van |
zie van Walleghem.
|
FD |
Waelem, van |
zie (van) Walem.
|
FD |
Waelen |
cf. Walen.
|
JG |
Waelen(s) |
-es, zie Walen(s), de Waal.
|
FD |
Waelepoel |
zie Waelpoel.
|
FD |
Waeles |
1. Origine. Waals, ,,Wallon » — 2. V. WAHL.
|
EV |
Waelfelghem, van |
van Waefelghem: PlN Walfergem in Asse (VB). 1236 Gozuinus de Walferghem; 1356 Jans Vergheertruden lant van Walferghem, Asse (LIND. 1952); 1335 Waltero de Waflighem, VB (OATIII).
|
FD |
Waelhem, van |
zie (van) Walem.
|
FD |
Waelkens |
Waelckens, Walkens:i. Waelken.Mnl. Waelkin, dim. van Waal, dus Waaltje. – 2. Patr. Dim. van een walh-naam, zoals Walbert, Walrave. 12e e. Walekini terra; 1200 Woitin Walekin, Cent (GN); 1290 Gillekin Walekin, Wg. (HAES.); 1298 Waelkino = 1301 Walekino, Bg. (VEKKEST).
|
FD |
Waelkens |
Waelckens. Dimin. en -kin de Wale, soit nom issu de l’anthrop. germ. Walo, soit ethnique ‘wallon, roman’ [FD].
|
JG |
Waelpoel |
Waelepoel: PlN Poel in een kolk achter een dijk. Vgl. E. Walpole.
|
FD |
Waelpot |
cf. Walpot.
|
JG |
Waelpot |
Waelput, zie Walopt, Walput
|
FD |
Waelrae(d)t |
zie Walraet.
|
FD |
Waels |
zie de Wael, Wals(ch).
|
FD |
Waels(che), de |
zie de Walsche.
|
FD |
Waelscappel, van |
van Walscappel, van Welscappel, van Waescappel, van Waelseappel, van Waeslcappel, Walschap(s): PlN Waalskappel (Wallon-Cappel FV). 1311 Boidin van Waelscapple, Bg. (JAM.); 1392 Boudin van Waelscappele, Ip. (BEELE); 1595 Gideon van Walschappen, Belle-Leiden (J.D.); i6e e. een zoon van Henric Walschappel heette Walschap, Londerzeel (LIND. 1946).
|
FD |
Waelvelde, van |
PlN Waalveld in Lokeren. 1295 filii Celie de Walvelde; ± 1322 Jacob van Waelvelde, Lokeren; 1355 Pieter van Waelvelde, Eksaarde (GYSS. 1963′).
|
FD |
Waem |
1678 Leonardus Waem = de Waen (VS1984, 43). Zie De Waen. Of = De Wam; zie Dewasme(s).
|
FD |
Waemans |
zie Wageman(s).
|
FD |
Waembeke |
zie (van) Wambeek.
|
FD |
Waen, de |
de Waene, de Weyn, de Weine, Duwein, -eyn, -ijn, -yn, Duyn, Duijn: Dewaen < Duwain. Mnl. waen, wain < Pic. wain, Ofr. gain: weide, landbouwland; vgl. Winne. 1613 Lambert Duwaen = 1638 Lambertus Duwain; 1639 Andries Dewain, Schelle (MAR.); 1679 Antonius Duyn = 1681 A. du Weyn; 1715 Anna Duyn = 1771 Anna du Weyn, Emelgem (med. J. Casier).
|
FD |
Waenbeke, van |
zie Wambeek.
|
FD |
Waendendries |
zie van den Dries(se).
|
FD |
Waenroy, van |
PlN Waanrode (VB). 1340 Johannis de Waenrode = 1347 Jan van Waenrode, Meensel (C. BAERT); 1590 Laureis van Wanro, At. (AP). -2. Zie ook Van Wanrooy.
|
FD |
Waents |
zie Want.
|
FD |
Waepenaere, de |
-aert, zie Wapenaar.
|
FD |
Waer(e)moes |
zie Warmoes.
|
FD |
Waer, (de) |
Bnw. waer: waar, waarachtig, betrouwbaar. BN. 1575 Jan de Waer, Schelle (MAR.).
|
FD |
Waerbeke, van |
(van) Waerebeek, (van) Waerebeke, van Waarbeek, -beck, van Waerbeeck, van Warbeek, -be(e)ck, Warbecq: i. PlN Waarbeke (OV). 1312 Janne van Waerbeke, Ktr. (DEBR. 1971). –2. PlN Waarbeek in Asse (VB). 1315 Joh. de Warbeke, Asse (LIND. 1952).
|
FD |
Waerden, van der |
van der Wa(a)rden, van de Waerde, van de Wardt, van der Wa(e)ren, van der Weerde(n), (van de) Weerden, van de(r) Waart, van de(r) Weert, van de Weerd(t), van de Werdt, van Waart, Verwaard, Verwa(e)rde, Verweirde(r), Verweire, Verwaede, Verwaeren: PlN Waard(e), Weerd: beemd, aan het water gelegen land, eiland. Ter waarden: wacht, uitkijkpost, D. Warte. 1221 Willelmus de le Warde (TW); 1268 Lots de Warda; 1374 France van der Waerde, Ip. (BEELE); ± 1300 Johans van der Warden, L (OGO); 1339 Willem van Waerden; 1379 Bernaerde van der Waerde, Bg. (DF); 1389 Pieter van der Werde, Wervik (DEBR. 1970); 1538 Marie Verwaerden, Duizel-Aw. (AP).
|
FD |
Waerebeek, (van) |
-beke, zie van Waerbeke.
|
FD |
Waeren, van der |
zie van der Waerden.
|
FD |
Waerenborg(h) |
-burgh,Warembourg,Warambourg: PlN Warembourg in Ouve-Wirquin (PdC).
|
FD |
Waerenburgh |
Proven. 1. Warenburg, ,,Château fort du sieur Gua- ron ». — 2. Waerebrug, ,,Pont de la Waer » (Dép. Westkerke).
|
EV |
Waereseggers, de |
zie Waerzeggers.
|
FD |
Waerhede, van der/den |
Een heidenaam? Vgl. PlN 1702 Waerheij in Sperleke (FV) (DF XVI). Misschien reïnterpretatie van Van der Waerden? 1669-80 Anthone vande Waerheyt; Willemijne vander Waerheydt, Izg. (VS1986,261); 1755 Corn, van der Waerheden, Kaprijke (MUL VIII).
|
FD |
Waerheid, de |
-heit, -heyt, -heijt, -heyd, -heijd, -hert: Wellicht < Van der Waerhede. 1755 Corn, van der Waerheden, Kaprijke (MUL VIII). Of adaptatie van De Waret; zie De Varez?
|
FD |
Waeri(e) |
-is, zie Warrier.
|
FD |
Waerloos |
Proven. Waarloos (Loc.).
|
EV |
Waerloos, van |
PlN Waarloos (A). 1297 lan van Warloes, Mech. (CG); 1340 Petrus Waerloes, Tnh. (VERB.). – 2. PlN Waarloos, Fr. Waroux in Alleur (LU). 1374 Corbeel de Pollayn van Waerloes = Corbeel de Pallayen van Warloes (BLO VI).
|
FD |
Waerlop |
zie Walop.
|
FD |
Waermoes |
zie Warmoes.
|
FD |
Waernier |
Waerniers. Forme flamandisée de Warnier.
|
JG |
Waernier(s) |
zie Warnier, Werner.
|
FD |
Waerschouwer |
zie Waarschouwer.
|
FD |
Waersegers |
Waerzeggers. Surnom ou nom de profession: moy. néerl. waersegger, -seger ‘celui qui dit la vérité, devin’.
|
JG |
Waert, de |
de Waer(t)s, zie de Weerdt.
|
FD |
Waerts |
1. V. waard I. — 2. V. waard IL — 3. V. WARD.
|
EV |
Waerts |
Var. de Weerts.
|
JG |
Waerts, Van de – |
-Weer(d)t, -Weerd(e), Waerden. Weert et Weerde (Loc.). Composés : Calle-, (De) Zeg- ou Segh- -waert, ,,Le polder- -dénudé, -aux laiches (joncs) ». V. Zegge, Waarheide. Proven. ,,Bruyère de la Waar » (Riv.). Synon. : Van de Waerheide.
|
EV |
Waerzeggers |
Waerseg(g)ers, de Waersegger(s), -segher(s), de Waereseggers, Woerseggers: BerN van de waarzegger, wichelaar. ±1240 Sygerus Warsaghere, Zèle (SCHMID); 1389 Jan de Waerseghere, Lv. (HB); 1446 Ghysken Waersegghers, Ht. (A.GHIJSEN).
|
FD |
Waes |
Korte Germ. VN Wazo (Dip.). – 2. PlN Waas. Zie Van Waas. 1399 Jehan Waes, Ip. (BEELE).
|
FD |
Waes(l)cappel, van |
zie van Waelscappel.
|
FD |
Waes, van |
zie van Waas.
|
FD |
Waesberge, van |
(van) Waesberghe: PlN Waasberge in St.-Maria-Lierde (OV). 1237 Girardo de Wasberge, Gb. (SMTI); 1374 Gillis van Waesberch, Gb. (SCHR.); 1396 Gillis van Waesberghe, St.-M.-Lierde (DE B.).
|
FD |
Waesberghe |
Proven. Dép. Lierde-Ste-Marie. Waeter. V. Water.
|
EV |
Waeselynck |
zie Wasselin.
|
FD |
Waesmans |
BN voor een Waaslander. Afl. van Van Waes.
|
FD |
Waest, de |
zie Delwasse.
|
FD |
Waestersaghen |
-em, zie Vaster(s)haeghe.
|
FD |
Waestraete |
zie Vastrade.
|
FD |
Waet, de |
zie Wade.
|
FD |
Waeter- |
zie Water-.
|
FD |
Waeteraere |
Naeteraere: BerN van de waterdrager, die de weiden besproeit. Vgl. D. Wasserer. 1678 Pierre de Wateraere, Hondschote (DF XVII); 1715 Pieter Waeteraere, Koudekerke (VERGR. 1972).
|
FD |
Waeterinckx |
1. Proven. Watering, ,,Irrigation », Travaux d’assèchement ». Parfois, par extension, ,,Ruisseau ». Nombr. L.D. Formes : Waeter-, Water- -inckx. Synon. : Van de Watering. (Wateringen, Loc. holl.). — 2. Profess. N. de préposé aux Wateringues. N° 131.
|
EV |
Waeterkeyn |
Paragraphie de Walter-ou Wauter- -ke(y)n. V. WALD.
|
EV |
Waeterloos |
Surnom: moy. néerl. waterloos ‘sans eau, sec’ ou nom d’origine: Wattrelos, 1030 «Waterlooz» (Nord) [FD] ; cf. aussi Waterloo.
|
JG |
Waeterloos |
V. Waterloo.
|
EV |
Waeterschoot |
. V. Waterschoot.
|
EV |
Waets |
zie Wouts.
|
FD |
Waeven, van der |
zie van der Woude.
|
FD |
Waey, de |
zie de Waay.
|
FD |
Waeyaert |
Waeyard, Waeijaert: Afl. van ww. waaien. Syn. met De Waeyere. 1292 Jan Waiart, St.-Joris-ten-Distel (CG).
|
FD |
Waeye(n) |
Waye(ns), Waeijen, Weyen(s), Weijen(s): Wa(e)ye nomen agentis van ww. waeyen: op winderige wijze lopen, met de leden zwaaien, wuft zijn, wind maken. BN voor wie onberekenbaar is aïs de wind (Leuv. Bijdr. 1952,67-68). 1271 Tilmanni Waie, Keulen (HAGSTR. 1949); 1351 Zegher Waye = 1366 Segher Waie = 1399 Segher Wayen, Ktr. (DEBR. 1970); 1584 Andries Waeyens, Aw. (AB).
|
FD |
Waeyenberg(e), (van) |
van den Wa(e)yenberg(h), Waayenberg, Waaijenberg.Wayamberge, van den Weyenberg(h), van den Weijenbergh, (van) Waeyemberg(h)(e), -berch, (van) Waeyenbergh(e), -berch, van Waeijenberg(h)e, (van) Wayen-berg(h)(e), (van) Wa(e)yemberge, van de Weyen-berg, (van) Wey(e)nberg(h)(e), van Weijenberge, -bergh,van Weyenbergen.van Weynberg(h), van Weymbergh, van Wyenberghe, Waeyenborg(h)s, Wayenberghs, -borgh, -borgs, -burg(h), Wayem-berg(h)(e), -bercg, Weijenberg, Weyemberg(h), Wyemberg, Wyenberg, Weinberg, Weimberg, Woiemberghe, Wuyenborghs: Verspreide (vooral VB) PlN Waaienberg, en var. Weienberg, door sluiting van a tôt e o.i.v. de i (Vgl. Craeynest/ Creynest): berg waar het waait. 136 e. Heilvigis de Waienberge, Anderlecht (MVN1950,39-46); 1230 Grite de Waienberge, Oostakker (GYSS. 1971); 1301 Gilles de Wayenbierghe, Ronse (LENOIR); 1321 Sohiers Waieberch = 1341 Sohier Waienberch = 1348 S. Waynberch, Ktr. (DEBR. 1971); 1340 Boudens van Weyenborch, Aw. (CLEMEUR); 1379 Joh. de Weyenberch, L (GRAUWELS).
|
FD |
Waeyenberg(he) |
V. Waai.
|
EV |
Waeyere, de |
de Wayer, de Woyer, Waaijer, Wajer, Waijers, de Weyer, Weyers, de Weijer, Weijers: BN voor een windmaker, onberekenbaar mens. Vgl. Waeye(n). 1292 Zuanildis dicte Waiers, Ktr. (DEBR. 1980); 1317 William le Waiere, Ktr. (DEBR.1971)-
|
FD |
Waeyt(t)ens |
zie Wuytens.
|
FD |
wafel |
,,Gaufre ». 1. Profess. N. de marchand de gaufres ou de gau-freur de cuirs, tissus, etc. Waffel, Wa(e)f(f)elaer(s), Waffelman. Synon. : Gaufrier. N° 131. — 2. Proven. Wafellaar ou Wafelaarde, ,,Lande-, Terre- -gaufrée ».
|
EV |
Wafelaer(ts) |
-ard, Waefelaer, Waffelaert(s), Wafflard, -art, Vaflard: i. BerN van de wafelbakker. D. Waffler. 1281 Andream Wavelare, Ip. (BEELE); 1385 quondam Waffelarts; 1398 Nycholaus filius Johannis Wavelers, Tg. (TYTGAT); 1398 Selie Wavelaers, Meulebeke (DEBR. 1970); 1467 Willelmi Waeffelaert, Bs. (OSTYN). – 2. Patr. Germ. VN op -hard. 1365 Wafflart le Taye, Bergen (DE COCK); 146 e. Wafelar de Momale, Luik (BODY); 1339 Jehan de Thians con dist Waufflart de Crois = con dist Wafflart de Croix; 1400 Jehan Wafflart, Bergen (CCHt).
|
FD |
Wafelbakker |
Wafellman: BerN van de wafelbakker. Vgl. Wafelaert. D. Wafelmann.
|
FD |
Waffel |
Waver: BerBN van de wafelbakker. 1236 Willelmo Wavel, Ktr. (DEBR. 1980); 1268 Joh. Wavel, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wafflard |
Wafflart, Vaflard. 1274 «Waflar-dus» Liège, 1277 «Jehanès Waflars Buskès» ChirTournai, 1279-80 «Jehennés Wafflars li boursiers» RegTournai, 1292 «Ponchars Wau-flar» Romerée, 1302 «Brisses Wafflars» Loi-Tournai, 1365 «Wafflart le Taye» TailleMons, 14e s. «Walter de Warfusée, dit le bon Wauf-flar», «Wafelar de Moniale» BodyNPLiège, 1400 «Jehan Wafflart» ComptesMons, 1449 «Fierait Wafflart» AidesNamur, 1570 «Frère Fiacre Wafflars, dit de Sozoie» curé de Domine; dérivé d’un nom issu d’un anthrop. germ. dont le second élément est -hard [JH] ou bien nom de profession: moy. néerl. wafelaer ‘qui fait des gaufres’ [FD]. – Forme fém.: 1279-81 «Jehanne Waflarde» ComptesMons, 1364 «Aélis li Wafflarde» PolyptAth.
|
JG |
Wagaert |
Wa(e)gaert: Patr. Germ. VN Wag-hard? Wachardus (MORLET I). Of < ww. wagen: durven? of beambte bij een waag?
|
FD |
Wagaert |
zie Waegaert.
|
FD |
Wage |
zie (de) Waegh.
|
FD |
Wagebart |
Wa(e)gebaert: Patr. Germ. VN wag-berht: Wacobertus (MORLETI). 1309 Waghebart de Walewyc, Den Bosch (OATII); 1278 Godefridus Walghebeert, Lv. (HB 585); 1732 Adriaen Waeghebaert, Tillegem (PARM.).
|
FD |
Wagée |
NF tournaisien, attesté d’abord dans l’Aisne et l’Oise (GeneaNet), d’origine obscure.
|
JG |
Wagelmans |
cf. Wagemans (ci-dessous).
|
JG |
Wagemaker, (de) |
-maeker, de Wagemacker, Wagema(e)kers, Waegemacker, -maekers, Wa(e)ghemacker, de Waegema(e)(c)ker, (de) Wa(e)ghemaecker, de Waegemeeker, Waeghemaeker, Swa(e)gemaekers, Swagemakers, Swaegemackers, Zwagemaker: BerN van de wagenmaker. 1281 Pieter de Waghenmakere, Avelgem (HAES.); 1281 Johannem Wagemakere; 1376 dat Gillekin de Wagenmakere coste up een wiel te legghene, Ip. (BEELE); 1391 Rugger den Waghemakre… nieuwer wielen ghemaect; 1424 Jan de Waghemakere… ii pipegalen, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Wageman(s) |
-mann, Waghemans, Waegeman(s), Wagman(s),Waemans,Vagman,Wagelmans, Wagemance: i. BerN van de wagenmenner, voerman, vrachtrijder. Vgl. Wagenaar. Of voor de wagenmaker. 1286 Heinric Wageman, Oudenbiezen (VMW); 1308 Henrici dicti Wagenman = 1317 Henrici Waghenmakere, Lv. (DE MAN1949); 1312 Henricus dictus Wagenman, Tn. (OATII); 1382 Heinric Waghenman, Geluwe (DEBR. 1970). – 2. Zie Waachman(s).
|
FD |
Wagemans |
-ance, Waegeman, -ans, Wag-mans, Wagelmans. Nom de profession: moy. néerl. wagenman ‘voiturier’.
|
JG |
Wagemans |
Profess. 1. V. Wagen. — 2. Wagenman, Wagenmenner, ,,Conducteur de voiture ».
|
EV |
wagen |
,,Chariot, voiture ». Profess. Wa(a)gen-, Wag(e)n-, Wa(e)-g(e)n- -aar, -aère, -e(e)r. Dewae-gen- -aère, -eer. Wagenmaecker, „Charron, Carrossier ». Francisation, de la forme allemande Wagner: Wagneur.
|
EV |
Wagenaar, (de) |
Waagenaar, (de) Wagenaer, -aère, -eer, -er(e), -aire, -air(e), de Waggeneer, (de) Waegenaer(e), -eer(e), -eir(e), Waegeneer(s), -aar, (de) Waeghenaere, (de) Waegneer, de Wa(e)gheneire, Wagenar, Wagene(e)rs, de Wagner, Wagnair, Waeg(u)enaire, Wacguenaire, de Wagenier, Dewagenière, War(i)ginaire: BerN van de wagenmaker; ook voerman, koetsier. D. Wagner. 1220 Joh…. Waganara, Ip. (LEYS1959′); -1300 Johannis Wagenaers, Ktr. (DEBR. 1980); 1311 Willem de Waghenare, Hulst (DEBR. 1999; op zijn zegel staat een wiel, wat wijst op het beroep van rademaker ‘wagenmaker’).
|
FD |
Wagenaire |
-er, Wagnaire, cf. Waegenaer(e), Waegeneer.
|
JG |
Wagendorp |
D. PlN Wachendorf (o.m. NS, NRW), b.v. in Mechernich (NRW): 1182 Wachindorp (TW).
|
FD |
Wageningen, van |
van Waegeningh: PlN Wageningen (G).
|
FD |
Wagenknecht |
BerN van de voermansknecht.
|
FD |
Wageschiet |
Mnl. wagenschot; E. wainscot: beschot. D. EN Wagenschùtz, Wagenschiess: houten hok waarin wagens ondergebracht worden. BerN: die wagens in houten loods of keet brengt. 1397 Jan Waghenscot, A’dam (OA 511); 1590 Jan Wageschiet, Oosterzele (LIEVENS); 1662 Dominikus Wagenschiesser, Salmansweiler (BRECH.).
|
FD |
Waghe- |
zie Wage-.
|
FD |
Wagman(s) |
zie Wagemans.
|
FD |
Wagn- |
-on, -ein. V. WAD (Wan).
|
EV |
Wagner |
w. (Bastogne) Vâgnèr. Nom de métier: ail. Wagner ‘charron’.
|
JG |
Wagner, (de) |
Vagner, Vaguener, Waagner, Wagnair, Wag(e)ner, Wanner, Vannerus: BerN D. Wagner: wagenmaker; voerman. Vgl. Wagenaar. In LX Wanner, gelatiniseerd tôt Vannerus (CARNOY 1952′). |
FD |
Wagneur |
1. Profess. V. Wagen. — 2. Car. mor. Gagneur. N. d’H. réputé favorisé du sort.
|
EV |
Wagneur |
-eux, Wangneur, Caigneur, Cagneux, Legagneux: Fr. gagneur, W.-Pic. wagneu(r): landbouwer. Vgl. Winne. 1350 Jehan le Waigneur, Maubeuge (CSWII); 1581 Johan le Waigneur; 1642 Pierre le Gaigneur, La Gleize (RENARD). |
FD |
Wagneur |
Wagneux, Wangneur. 1265 «Aelisli fille le Wangneur» CensNamur, 1286 «Jehan le Wagneur» CartBinche, 1524 «Johan le Wangneur» = 1544 «Johan le Waigneur» Cout-Stavelot, 1581-82 «Johan le waingneur» La Gleize, 16E s. «Johan le Wangneur» Dorinne, 1607 «Marc le Waigneur» BourgNamur; nom de profession: anc. fr. gaaigneor, anc. w. wangnoir, -eur ‘laboureur’; cf. aussi Legagneux. m Forme fém. : 1289 «Marée li Wangneresse» CensNamur, 1397 «Hanes fis jadicte le Wangneresse » CartValBenoît. m Dimin.: 1319 «Amelius le waignereas de Leodio» Liège, 1366 «Johans li gangnerais, li vingerons» CartValBenoît (DBR 7, 168).
|
JG |
Wagnie |
Wagnies. 1420 «Henry Waingnie» GuillLiège; nom d’origine: Oignies (Nr) ou bien var. du suivant.
|
JG |
Wagnier |
-ie(s), -y, zie Waignier. Wagnon, Waignon, Gagnon: BerN. Afl. van Wagneur/Gagneur. 1219 Waignon, Atrecht (NCJ); 1286 Jehans de Hyon li Wagnons, Binche (J. G.); 1504 Anthonius Wagnon, Rijsel (MULIII). |
FD |
Wagnier |
Waiengnier, Waingnier, Waignier, Wagniere, Wagny. 1286 «Jakèmes li Wagni-eres» CartBinche, 1296-1302 «Colars li Wai-niers» ImpôtArtois, 1303 «Gobiert le Wain-gniers» Silenrieux, 1365 «Pierre le Waynier» TailleMons, 1472 «Jakemyn le Waingnier» DénChiny, «Henry le Waignier» DénVirton, 1507 «Adrianne de Wagnier» BourgNamur, 1524 «Johan le Wangnir» DénStavelotMy; anc. fr. wainier, gainier ‘fabricant de gaines’ ou anc. w. wangnier ‘laboureur’, comp. Wa(n)-gneur (ci-dessus).
|
JG |
Wagnon |
Waignon. 1219 «Waignon» Nécr-Arras, 1273-80 «Pieron Wagnon» Frieden-Tournai, 1286 «Poile Wagnon», «Warniers de Poile Wagnon», «Jehans de Hyon li Wagnons» CartBinche, 1302 «le mazon Wagnon» Loi-Tournai, 1417 «Collart Wagnon» PolyptAth; surnom : anc. fr. gaignon, anc. tourn. waignon ‘chien de basse-cour’, d’où anc. pic. waignon ‘mauvais garnement; homme vil et méchant’, d’origine incertaine, cf. Baldinger, Etym. 2392. Cf. aussi Gagnon.
|
JG |
Wagon |
1224 «Andrius Wagons» Chartes-Flandre, 1279 «Mahaus Wagons», «Martins Wagons» ComptesMons; cas régime de l’anthrop. germ. Wago.
|
JG |
Wagon |
Patr. Rom. verbogen vorm van Germ. VN Wago. 1243 Leurens Wago; 1273 Gilot Waghon; 1324 Baude Wagon, Atrecht (NCJ). Vgl. (de) Waegh 2. |
FD |
Wagret |
Wagrez. NF de la région de Cambrai et Valenciennes (GeneaNet), d’origine incertaine.
|
JG |
Wagschal |
Wsch. D. FN Wagschal(l): weegschaal. BerBN van de stadsweger. 1600 Heinrich Wageschall, Hannover (BRECH.).
|
FD |
Wagter(e), de |
zie (de) Wachter.
|
FD |
Wagtmans |
Wsch. reïnterpretatie van Wagmans, Wagemans.
|
FD |
Waha |
1096 «Bosone de Wahart», 1223 «Lam-bertus de Wahart» CartStHubert, 1585 «Philippe Waha», 1602-3 «Henry Wahau» Terriers-Namur, 1635 «Henri de Wahaulx» BourgNamur, 1752 «Marie Waha» AnthrStHubert; nom d’origine: Waha w. wahau, 934 «Wahart» (Lx), cf. aussi de Waha.
|
JG |
Waha |
Proven. Loc.
|
EV |
Waha |
Zie De Waha.
|
FD |
Wahaltaire |
zie Waltaire.
|
FD |
Wahaltère |
Probabl. var. de Waltaire, Walter.
|
JG |
Wahis |
Gohy, Bohy, Bohij: Patr. W. vormen van de Germ. VN valh-hari: Walierus, Gualeherus (MORLETI) (FELLER 247).
|
FD |
Wahis |
Peut-être nom d’origine : Wahie à Niver-lée ou Wahy à Sautour (Nr).
|
JG |
Wahis |
Proven. Ways (Loc.).
|
EV |
WAHL |
,,Etranger ». Racine germanique ayant servi à former des N. de bapt. Ce même nom a donné naissance à des appellations ethniques : Wallon, Welche et Vallaques (Tous ..étrangers » pour les Germains). Prototypes : Walburgse, Walard, Walhère (N. de saints). V. COL. I. N: simples. Wa(h)l : Wahl, Wall-, Well-, Woll-, Gall-, Geill-, G(h)el-, Gheel-, Coll- -eman(s), -en(s), e. Kell(ens), Gheels, Cols. Wallon. Walch ou Welch : Walch, Wal(c)k, Welch, Wel-, Vel- -g(h)e, Wal-queman. II. N. simples avec diminutifs. W.-ino : Wal(l)- -in, -yn, -h(a)in, Coël-, Quoil- -in, Callens, Celin(ne), Waucquin. W.- -etto, -otto, -ak, -ekin, -az, -ez : Gai- -d, -tté, Wall- -et, -ot, -ach, -ace, -ez, -es, -kin, Wellekens, Well- -es, -es. III. N. composés. W.-ad (-and) : Gal(l)- -and, -ant, -endyn. W.-arin : Gallern. W.-hard : Gaubret, réduit à Gaube. Gel- -bard, bras. W.-bod: Wal(le)pot. W.-had (-hagin) : Gai-, Gel- -eyn. W.-hard : Wallaert(s), Walescard ou Walschaert(s), Gai-, Gai- -aerts, Gal(l)-, Gel- -art, -ard(on). W.-hari: Wall-, Well-, Welch-, Welck- -er(s), Gall- -aire, -er, -ier, -iez (confondu au rituel avec Walthère), G(e)ley. Wau(c)quier, Wal(c)kiers. W.-helm : Wellems. W.-hlod : Gal(l)esloot. W.-hraban: Wal- -raf(f), -ra(e)ven(s). W.-maru : Gall- -imard, -emaer(t)s. W.-mad (-mak) : Wal- -mâche, -macq, Galmache. W.-rad (-rand) : Wal(le)rand, Walrant. W.-wald: Gal(l)-, Jal- -oux. W.-wid (-wiz) : Welvis.
|
EV |
Wahl |
Wahle(n): i. Patr. Germ. VN Walo. Vgl. Walen(s). – 2. Volksnaam: Waal, Romaan.
|
FD |
Wahl |
Wahle, au génitif: Wahlen. Nom issu de l’anthrop. germ. Walo [FD] ou bien var. ail. de Waal ‘wallon, roman’. Cf. aussi Wa(e)len.
|
JG |
Wahler(s) |
Verspreide D. PlN Wahl.
|
FD |
Wahrenberg |
zie van Varenberge.
|
FD |
Wahrhaft |
D. BN: waarachtig, eerlijk.
|
FD |
Waibel |
Zie Weibel.
|
FD |
Waids |
zie Weisz.
|
FD |
Waieng(n)ier |
Proven. Wégnez Wait- -e, -z, Wakelin. V. WAD (Ane. Wahegntes, Loc.). (Wad, Waz, Wak).
|
EV |
Waiengnier |
Waignier, cf. Wagnier.
|
JG |
Waiengnier |
zie Waignier.
|
FD |
Waignein |
À rapprocher de Wagneur et Wagnier.
|
JG |
Waignein |
Afl. van Pic. waigneur: landbouwer. Zie Wagneur. 1700 Eligius Waignain, Ledegem (med. J. Waignein).
|
FD |
Waignier |
Wai(e)ngnier, Wagnier, Wagnie(s), Wagny: Pic. wainier, Fr. gainier: vervaardiger van scheden, kokers. Vgl. De Scheemaker. 1382 Jan de Wenier; 1398 Jaquemard le Wainier, Mkr.; 1382 Hannin Weynier, Ruiselede (DEBR. 1970).
|
FD |
Waignon |
cf. Wagnon.
|
JG |
Waignon |
zie Wagnon.
|
FD |
Waill- |
-et, -iez. 1. Proven. Watllet Wakkers. 1. Car. phys. ou mor. Wak- (Loc.) ou Wailly (Dép. Tainti- ker, «Eveillé, vif ». — 2. V. WAD gnies). — 2. V. WAD (Wa). (Wac).
|
EV |
Waill(i)ez |
Woill(i)ez,Wayet, -ez, Waijet, Walliez: PlN Waillet (N). 1528 Ancheaux de Waillet, Ciney (J.G.).
|
FD |
Waillez |
Wailliez, Walliez. 1492 «Anceal de Waley» = 1528 «Ancheaux de Waillet» Cart- Ciney, 1507 «Jehenne Walley», 1515 «Istasse de Walley», 1586 «Jean de Wayet» Bourg-Namur, 1602-3 «Lambert de Walet» Terriers-Namur, 1697 «Jean-Baptiste de Wallet» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Waillet (Nr), mais la localisation du NF en Hainaut ne paraît guère favorable. Cf. aussi Wayet, Wayez.
|
JG |
Wailly |
Nom d’origine: Wailly, dépend, de Tain-tignies (Ht) ou Wailly (PdC, Somme); cf. aussi Dewailly.
|
JG |
Wailly |
zie DeWailly.
|
FD |
Wailmacq |
cf. Walmacq.
|
JG |
Wailmacq |
zie Walmack.
|
FD |
Waimberg |
zie Weinberg.
|
FD |
Wain |
Waine, Wains, zie Wein.
|
FD |
Wain |
Wains. 1296-1302 «Jehans Wains», «Wil-laumes Waines» ImpôtArtois, 1472 «le Wain» DénLaroche; sans doute d’anc. pic. wains ‘(chien) mâtin’, de même origine incertaine que waignon (cf. Wagnon ci-dessus) Baldinger, Etym. 2392, plutôt qu’aphérèse du nom celtique Iwain emprunté aux romans de la Table Ronde (Bougard-Gysseling 280); dans certains cas, p.-ê. d’un NL (non localisé), cf. 1449 «Bondart de Wain», «Henrart de Wain» AidesNamur.
|
JG |
Wain- |
zie Wein-. Wairon, zieWéron.
|
FD |
Wainauskaite |
Probabl. avatar d’un NF flamand.
|
JG |
Waine |
Peut-être forme fém. de Wain.
|
JG |
Waingnier |
cf. Wagnier, -y.
|
JG |
Wainqz |
Waincqz, cf. Wincqz.
|
JG |
Wainstock |
Probabl. nom de maison: ail. Weinstock ‘(cep de) vignoble’ [FD].
|
JG |
Wairant |
1. Profess. «Garant ». — 2. Walch, Waclk. V. WAHL. V. WARD (Wari).
|
EV |
Wairon |
1294 «Wairons» CensNamur; cas régime issu de l’anthrop. germ. Waro?
|
JG |
Wairy |
1695 « Guillaume Wairy », 1740 «Agnes-té Wairy» NPLouette; var. de Wéry? Ou bien nom de métier, cf. 1538 «Bertremy le Wai-rier» BourgNamur.
|
JG |
Wairy |
zie Wery.
|
FD |
Wais |
1272 «domino Waltero de Wais» Polypt-Villers; nom d’origine: Ways (BrW). – Cf. aussi 1333 «Jehennins li Wais doiens» Cart-StHubert, probabl. d’autre origine.
|
JG |
Wais(s) |
Waitz, Wajc, zie Weisz.
|
FD |
Waisblom |
-blum, Wajsblum, Wajcblum, Waysblum: D.-joods Weisblum: witte bloem.
|
FD |
Waisler |
D. BerN Weissler: witter, kalker.
|
FD |
Wait(e) |
Spelling voor D. FN Weite, PlN Weite: uitgestrekt veld. – 2. Patr. Weit = Wouter.
|
FD |
Waitschull |
D. BN Weitschuh: grote, brede schoen.
|
FD |
Wajc(h)enberg |
zie Weiszenberg.
|
FD |
Wajcblum |
zie Waisblom.
|
FD |
Wajcman |
zie Weissmann.
|
FD |
Wajdenbaum |
zie Weidenbaum.
|
FD |
Wajer |
zie de Waeyere.
|
FD |
Wajman |
zie Weinmann.
|
FD |
Wajn- |
zie Wein-.
|
FD |
Wajncwajg |
D.-joods Weinzweig; wijntwijg, -tak.
|
FD |
Wajnrajter |
-ryt, zie Weinroth.
|
FD |
Wajs |
zie Weisz.
|
FD |
Wajs- |
zie Weiss-.
|
FD |
Wajsbaum |
D.-joodse FN Weissbaum: witte boom.
|
FD |
Wajsblum |
zie Waisblom.
|
FD |
Wajser |
zie Weise.
|
FD |
Wakeren, van |
PlN? Of var. van Wakker? 1699 van Waekeren (vader van) Geurt Frederiksz van Waeker (vader van) 1723 Clara van Wa(e)keren, Veenendaal G; 1684 Jan Otten Waecker (vader van) Aelbert Jans van Waekeren, Scherpenzeel (PDB).
|
FD |
Wakierman |
Verhaspeling van Wakkerman, afl. (de) Waeker. 1455 Klaus Wackermann (BRECH.).
|
FD |
Wakker(s) |
zie (de) Waeker.
|
FD |
Wakkers |
cf. Wackers.
|
JG |
Waks |
D. FN Wachs: was. BerBN van de wasmaker, washandelaar, kaarsengieter.
|
FD |
Waksbojm |
D. Wachsbaum. Wsch. BerBN voor de wasmaker, kaarsengieter. Vgl. Wachsstock.
|
FD |
Waksman |
zie Wachsmann.
|
FD |
Wal- |
-mach(e), macq(ue). 1. Proven. Almache (Dép. Fays-les-Veneurs). — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wal, de |
zie de Waal.
|
FD |
Wal, van de(r/n) |
van Wal(len), (van de) Wall(e), van der Walle(n), van der Whal(l)e, van der Wald, van de(r) Waele, van de Waal, van de Valle, Wandewalle, Vandwalle, Vaudwalle: 1. Verspreide PlN Ten Walle: mote, kunstmatige heuvel, wal. 1206 Daniel de Wallo, Dentergem (DEBR. 1980); 1268 Gerardus de Walle; 1326 Jan van den Walle, Ip. (BEELE); 1382 Pieter van den Walle, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Zie ook Van de(r) Waal.
|
FD |
Wala |
1602-3 «Walau» TerriersNamur, 1788 «Maître Wala» Oignies; nom d’origine: Wala, à Verlaine (Lg)?
|
JG |
Wala |
Walla: PlN Wala in Verlaine (LU)?
|
FD |
Walach |
Walag, Wallach: JoodseFN < Tsjechisch Vlach, etymologisch = Welsch, Waals. Volksnaam voor Italianen en Roemenen (DS).
|
FD |
Walaeys |
zie Willaeys.
|
FD |
Walain |
cf. Walle.
|
JG |
Walbeek |
Walbecq(ue), Walspeck: PlN Walbecq in Arien (PdC), Walbeke in Deulémont (Nord), Walbeek in Jabbeke, Ruddervoorde; Walebeek, -beke in Houtem, Keiem, Leke, Lendelede, Schore, Snellegem, Woumen (WV), Astene (OV). 1166 Danin de Walenbeca; 1302 Janne van Walebeke; 1339 Danin van Waelbeke, Bg. (DF XVI).
|
FD |
Walbergue |
Metr. Germ. VN Wouberg: Waltberga, Valberga (MORLETI). De naam kon worden verward met Wouburg, Walburga. Zie Waelburg(h)s. 1577 Nicolas Walberghen…van Audenaerde, Bg. (PARM.). Noot: Sint-Walburga is de patroonheilige van Oudenaarde.
|
FD |
Walbers |
zie Waelburg(h)s, Walbrecht.
|
FD |
Walbourgh |
zie Waelburg(h)s.
|
FD |
Walbrecht |
Walbre(r)cq,Walbert, Walbers: Patr. Germ. VN walh-berht ‘Waal, Romaans -schitterend’: Walabertus (MORLET I). ne e. Walbertus; 1114 Walbertus de Durle, Cent (GN); 1569 Richardus Walbrecs, Nij vel (MULIV).
|
FD |
Walbrecq |
(NF attesté auj. à Thuin-Beaumont et à Charleroi). 1688 «Pierre Walbrecque» BourgNamur; prénom féminin Walbrecque (et var. Valbreck, -echt) attesté comme tel dans les notaires liégeois (1642-1722), représentant comme Walbrixhe une var. de Walburge [IL, NFw].
|
JG |
Walbrol |
PlN Waldbröl (NRW).
|
FD |
Walbrouck |
Waelbrouck,Walbrou(gh),Wallebroek, Waelebroeck: PlN Waalbroek (NL). 176 e. Walbroekdijk, Ruiselede (DF XVI). 1430 Hannekin Walebru; 1468 Jane Waelbru, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Walc(h) |
Patr. Germ. VN Walo ‘Waal, Romaan’. –2. Volksnaam Mhd. Walch, Walhe: Waal, Romaan.
|
FD |
Walcarius |
Forme latinisée de Wauquier ou Walckiers.
|
JG |
Walcarius |
Zie Walker. Toch kan het een var. zijn van Wolfcarius (of ermee verward), aangezien beide FNn in de i8e e. in Oostrozebeke voorkomen: 1731 Anthone Walcarius; 1767 Judocus Wolfcarius (KWII). – 2. Latinisering voor Van Walcheren? 1504 Nicolaus de Walcaria de Simplet (MUL III).
|
FD |
Walcart |
Forme romane du NF Valkaert, Volkaert [FD]?
|
JG |
Walcart |
zie Volckaerts.
|
FD |
Walch |
Ethnique: moy. haut-ail. Walch ‘wallon, roman’ [FD].
|
JG |
Walch(e)ren, van |
PlN(Z).
|
FD |
Walchiers |
Walckiers, zie Walker.
|
FD |
Walckenier |
zie Valkenaar.
|
|
Walckiers |
Walkiers. Nom issu de l’anthrop. germ. walha-hari (Fôrst. 1517-8), latinisé en Walecarius, cf. aussi Walcarius. – Bibliogr. : P. et J. Lindemans, Oude brabantse geslachtna-men : Walckiers, dans Eigen Schoon en de Brabanderlè, 1953,276-286.
|
JG |
WALD |
,,Forêt », ,,Domaine ». Evocation de ,,Pouvoir ». Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Formes régionales : Wald, Waud, Gauth, Wolt, Wout. (Allem. : Wald, «Forêt ». Flam. : Woud; même sens). La mutation de la consonne finale (N° 126-2°) a pu fournir des noms qui se sont rencontrés avec les dérivés de la racine WAHL. V. ce N. Prototype : Walter, Wauthier, Gauthier, Wolter, Wouter. I. N. simples (sans suffixe diminutif) : Walt(h)en(s), Wauts, Wouts, Wauthion, Walton (Cas régime). II. N. simples avec diminutifs. W.- -otto, -ek(in), -oz: Waut(h)ot, Waldecq, Waut(h)requin, Wou-terkin, Woltêche, Waut(h)o2. III. N. composés. W.-hari: Walt(h)-, Waut-, Wout-, Wolt-, Weld-, Welt- -er(s), Waut(h)-, Gauth- -ier, -y, -ia, -ieux. Woutie. Avec diminutifs -m, -et, -ot : Waut(h)-, Woit- -rin, Wauwereyns, Waut(h)elet, Wat(t)relot. W.-mod (-mund) : Guldemont. W.-rad (-ragin) : Wautrez, Wautregny. W.-ric : Waut- -recq, -riche.
|
EV |
Wald |
Waldt: Verspreide D. PlN Wald: woud, bos.
|
FD |
Wald, van der |
zie van der Wal.
|
FD |
Waldbillig |
PlN(GH).
|
FD |
Wäldchen |
PlN. Dim. van Wald: woud.
|
FD |
Waldeck, van |
Waldek, Waldack, Waldock: PlN Waldeck (ZH, RP). 1316 Adulph de Waldek, Luik (SLLIII); 1432 Fredricus de Waldeck, Mainz (MUL I); 1688 Jean Waldacq, Menen (COUSS.).
|
FD |
Walder |
Valder, Walders: D. FN < PlN Wald. Of naam voor een bosbewoner.
|
FD |
Walderen, van |
zie van Waelderen.
|
FD |
Waldericus |
Patr. Germ. VN wald-rîk ‘heerser-machtig’. 136 e. Waldricus, Cent (GN). Zie ook Walryck.
|
FD |
Waldeyer |
Platduitse uitspr. van Waldegger, Waldecker. Afl. van PlN Waldeck.
|
FD |
Waldman(n) |
D. Waldmann: bosbewoner.
|
FD |
Waldner |
Walt(e)ner, Valdenaire: D.Waldner: bosbewoner, boswachter.
|
FD |
Waldock |
zie van Waldeck.
|
FD |
Waldorf |
Nom d’origine: topon. très répandu en Allemagne.
|
JG |
Waldorf |
Verspreide D. PlN.
|
FD |
Waldraet |
zie Walraet.
|
FD |
Waldraff |
Zie Walrave.
|
FD |
Waldrant |
Waldron, zie Walrandt.
|
FD |
Waldschmidt |
Waldschmied: smid die in het bos ijzererts verzamelt en smelt.
|
FD |
Waldt |
Zie Wald.
|
FD |
Walef |
Waleffe, Wallef. 1289 «Badet de Wa-leffle» CensNamur, 1569 «Remy Walesves» BourgNamur; nom d’origine: (Les) Waleffes (Lg).
|
JG |
Walef(fe) |
zie De Waleffe.
|
FD |
Waleffe |
Proven. Loc.
|
EV |
Walek |
Waleckx: i. Patr. Waleke, Ndd. dim. van een walh-naam. – 2. Patr. O.-D.-Slav. vleivorm van Valentin. 1285 Nikol. Waleke = 1298 Nie. dictus Waleke, Hb. (BRECH.).
|
FD |
Walem |
Waleme, -emme, Wallem, Wallemme. Nom d’origine: Walem, à Wortegem (FlOr).
|
JG |
Walem,(van) |
van Wael(h)em,Wallem(me), Walem(m)e, Walenne: PlN Walem in Wortegem (OV), Waelhem in Houtave (DF) of Walem (A). 1220 Annekinus villicus de Walhem (DEBR. 1980); 1382 Jan van Walem, St.-Denijs WV (DEBR. 1970).
|
FD |
Walen |
Waelen, Walens. Nom issu de l’anthrop. germ. Walo, cf. aussi Wahl, Wahlen.
|
JG |
Walen(s) |
Waelen(s), Wallens, Walin, Wallin(g), Wa(e)les, Waëles: i. Patr. Vleivorm van Germ. walh-naam, zoals Walraven Woubrecht. Wal(l)o (Fm., Dip.). Of=Wallens. 1276 Johans Walin, Ip. (BEELE). – 2. Zie ook De Waal, Wals(ch).
|
FD |
Walenda(e)l, van |
zie van Wallendael.
|
FD |
Walenkamp |
zie Wallecam.
|
FD |
Walenne |
Probabl. var. de Walemme (NF localisé aussi dans le Hainaut).
|
JG |
Walenne |
zie (van) Walem.
|
FD |
Waleschc |
Ethnique: all. Walesch ‘wallon’ < Walah-.
|
JG |
Walesche |
W. vorm van Walsch.
|
FD |
Walescotte |
cf. Walschot.
|
JG |
Walescotte |
zie Walschot(s).
|
FD |
Walet |
1267 «Gautier Walés» CensHerchies, «Jehan Walet» ChartesHainaut; nom d’origine: Walet, l.d. à Herchies (Ht), mais aussi dimin. en -et du thème anthropon. Wal-, cf. Walle.
|
JG |
Walet |
Zie Wallet.
|
FD |
Walewijk |
zie Waalwijk.
|
FD |
Walewyns |
-wijns, Waalewijn: Patr. VN Walewein uit de Brits-Keltische romans. 1281 Gerardus Waleweins, Ruiselede (HAES.); 1315 Pieter Waleweyn, Hulst (DEBR. 1999); 1357 Walewein Robe, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Walewyns |
-wijns. 1284 «Jehan Walewin» Dettes Ypres; Walewein, nom d’un personnage du cycle des romans de chevalerie celto-bretons [FD].
|
JG |
Walgeback |
PlN Walgenbach (RP).
|
FD |
Walgemoed |
zie Welgemoed.
|
FD |
Walgraef |
-grave, -g(g)raeve, -graff(e), zie Walrave.
|
FD |
Walgraffe |
-aef, Walgrave, -aeve. 1449 « Hubert de Walgraffe» AidesNamur, 1749 «Henry Walgraffe», 1783 «Pierre Walgraf» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. walh-raban (walh ‘étranger’), attesté encore en 1727 comme prénom à Dalhem «Walrave Ruwet» (not. D. Guyot) [JL, NFw].
|
JG |
Walhain |
Proven. Loc. Synon. : Wal(h)in — 2. V. WAHL.
|
EV |
Walhain |
Walhin. 1272 «Egidius de Walehain» PolyptVillers, 1289 «monsaingnor Hoston de Walehaing» CensNamur, 1302 «Godefroit de Walehaing» LoiTournai, 1444 «Jehan de Walehain», 1449 «Colingnon fils Jehan de Walin» AidesNamur; nom d’origine: Wal-hain(-Saint-Paul) (BrW).
|
JG |
Walhain |
Walhin: PlN Walhain (WB). . 1194 Arnulphus de Walehain, WB; 1281 Oston de Walehain, N (CDN, CDH); 1366 Jacobo Walehain, Luik (SLL IV).
|
FD |
Walheer |
Waller, Valler(s): Patr. Germ. VN walh-hari ‘vreemdeling-leger’: Walharius, Walerius (MORLETI). 1280 Clais Walre; 1396 Willame Walleer,Ip. (BEELE).
|
FD |
Walheer |
Waller. Nom issu de l’anthrop. germ. walh-hari, cf. aussi Wacquier.
|
JG |
Walin |
zie Walen(s).
|
FD |
Walis(ch) |
Wallis(ch): i. PlN Wallis (CH). Vgl. D. Walliser. – 2. Zie Wallace.
|
FD |
Walk |
Patr. Oude VN Walko (BRECH.).
|
FD |
Walk |
V. WALD (Walk).
|
EV |
Walk(i)er(s) |
1. Profess. Walker, ,,Foulon ». Synon. : Walqueman. — 2. V. WALD (Walk). Wall- -ace, -aert, -ach. V. WAHL.
|
|
Walkenaere |
-ler, de -eer, zie Valkenaar.
|
FD |
Walkens |
zie Waelkens.
|
FD |
Walker |
-ers, Wel(c)ker, Walcarius, Walkiers, (de) Walckiers, Walchiers, Walkise, Wauquier(s), -iez, Waucquier, Waucqwier, Waquier, Wacquier, -iez, Woukier, Woekier, Va(u)quier, Val(c)kiers, Valkies, Gauquie(r), -ié, Cauquir, Gockier, Gaucher, -ez, -é, -ie(r), -i(r), -y: Patr. Ndl., Fr.-Pic. en opnieuw vernederlandste vormen van Germ. VN walh-hari ‘Romaan-leger’: Walacharius, Wal(e)carius, Walkerus, Walharius, Gualcherus (MORLET I). 1166 Walcherus villicus de Sancto Petro; 12e e. Walkir de Borsbeke, St.-Lievens-Houtem (GN); 1275 Clais Walkier, Bg. (CG); 1295 Gaucher de Beaumont, Montreuil (CMM); 1308 Walterus dictus Welkere, Lv. (ICKX); 1366 Colaerde Waukier, Dk. (JAM.); 1367 Jhanne Waukiere, Ktr. (DEBR. 2002).
|
FD |
Walkiers |
cf. Walckiers.
|
JG |
Walkise |
Forme francisée de Walckiers ?
|
JG |
Wall |
D. FN. i. Wal, ringmuur, stadsmuur. – 2. Waal. – 3. Patr. Verkort < Walther (BRECH.). Wallace, Wallas, Wallis(ch), Walis(ch): Volksnaam Ofr. Walais, Waleis: bewoner van Wales, Kelt. 1165 Osbert Waleis, Warwickshire; 1166 Robert Waliscus, Norfolk (REANEY).
|
FD |
Wall- |
-et, -ez. 1. V. Waillet. -— 2. V. WAHL.
|
EV |
Wall(e)aux |
Spelling voor Valleau, dim. van Val: dal.
|
FD |
Walla |
Zie Wala.
|
FD |
Walla(e)ys |
-ay, -aeyes, zie Willaeys.
|
FD |
Wallach |
zieWalach.
|
FD |
Wallaert |
-art, -ard, Wallacre, Valla(e)rt, Valaert, -ard: Afl. van Van de Walle. 1398 Jan Wallaert, Calle Walaerts, Ing.; 1398 Boudin van den Wale, Jan Walaert, Oostrozebeke (DEBR. 1970); 1571 Jan Valaert, Aw.(AP).
|
FD |
Wallaert |
Dérivé en -aert de Van de Walle [FD].
|
JG |
Wallaux |
cf. Walle.
|
JG |
Walle |
1. Proven. Wal, ,,Rempart ». — 2. V. WAHL. Walleghem. Proven. Walem (Loc., anc. Walchein). Synon. : Wallem.
|
EV |
Walle |
1271 «Simons Wale», 1283 «Will. lewale, le vieswarier», 1290 «Jehans li Wale, tain-teniers» DettesYpres, 1311 «monsigneur feu Wale Wyon» ComptesMons, 1482 «J. Le Walle» JusticeBastogne; ethnique: moy. néerl. wale ‘wallon, roman’ [JH] mais aussi cas sujet de l’anthrop. germ. Wallo, Walho (d’où de nombreux dérivés). « Dérivés du thème Wal(l)- : Wallaux (suffixe -ard). 1575 «Jacques Wallart» FrancsLux, 1644 «Jean Wallart» BourgNamur. — Wal-leaux (suffixe -eau ou var. du précédent). Cf. également 1472 «Jehan le filz Wallay» Dén-Chiny. Wallée. – Wallet, Wallez, Walet [secondairement, nom d’origine: Wallez à Arc-Ainières (Ht) ou Walet, à Herchies (id.)]: 1296-1302 «Jehans Walés» ImpôtArtois, 1519 «Philippotte Wallet» Ladeuze, 1616 «Jean Wallet» Ath; cf. également Waillez, Walet. –Wallin, Walin, Walain, Walling [aussi var. de Walhain]. – Wallon [cf. aussi ce nom]. 1316 «Jehan de Hélâmes moituier Walon de Ladeuse» TestTournai. – Walot, Walo. – Wal-tin. 1662 «Gille Waltin» BourgNamur. –Walu. – Waly.
|
JG |
Walle- |
-rand. Proven. Loc. fr. Variante : Walrant.
|
EV |
Walle, (van de(r)) |
zie van de Wal.
|
FD |
Walle, de |
zie de Waal.
|
FD |
Wallebroek |
zie Walbrouck.
|
FD |
Wallecam |
Wallecan, Wallican, Wellecam, Wellecan, Welkamp, Walenkamp, Wollecamp, Valecamps, Walquan: PlN 1211 Walencamp in Marcq-en-Baroeul (Nord) (TW); Walloncamp bij Quévy (H): 1201 Walluncamp (CSWI); Wallekamp in Rekkem (DF XVI), Wallekant in Maarke-Kerkem (OV). 1295 Cholart de Walloncamp, Bergen (CDH); -1300 Johannis Walencap, Ktr. (DEBR. 1980); 1333 Mahieu de Waloncamp, Dk. (TdT); 1339 Michael Willecaen, Bg. (JAM.); 1352 Robbrechts van Walecamp huus, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wallée |
zie Vallée.
|
FD |
Wallef |
cf. Waleffe.
|
JG |
Wallef |
zie De Waleffe.
|
FD |
Walleg(h)em, (van) |
van Waeleghem, van Wallighem, (van) Wolleghem: PlN Wallegem in Bavikhove, Hulste, Ing. (DF XVI). 1183 S. Reiniri de Walleghem; 1277 Daniele de Walenghem, Har.; ± 1284 Mabilie de Walenghem, Ktr.; 1344 Oliviers van Walighem, Har. (DEBR. 1980). – Lit. : G. VAN Wf>LIMGHSM.,Defamilienam Van Walkghem. VS 1994,567-602.
|
FD |
Wallekens |
Wellekens: i. Patr. Vleivorm van een Germ. walh-naam; zie Walens, Wallens. 1398 Wallin van Rickaenge = 1413 Wallekin van Racaengen, Bellegem (DEBR. 1970). Of vleivorm van Germ. VN Walter/Wouter. 1264 Walterus dictus Welleken de Hever (LIND.). – 2. Dim. van Van de Walle. 1385 Jan van den Walle weiver dit Wallekin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wallem |
Wallemme, cf. Walem.
|
JG |
Wallem(me) |
zie (van) Walem.
|
FD |
Wallemacq |
Walmacq, Walmack, Walmag, Walmag, Wailmacq. 1474 «Helmanus filius Johannis Walmacque», 1502 «Collet Walle-marck» Sart-lez-Spa; surnom: moy. néerl. walmac(ke) ‘fagot’ [FD].
|
JG |
Wallemacq |
zie Walmack.
|
FD |
Wallemans |
Walman(s), Wallman: i. Afl. van Van de Walle. – 2. Br. en Limburgse afl. van Walther (LIND. 1964). Vgl.Wallekens, Wellemans.
|
FD |
Wallen, van (der) |
zie van de(r/n) Wal. Wallenborn:PlN(RP).
|
FD |
Wallenborn |
Proven. ,,Source du rempart » (Wal) ou du pays wallon (Waal).
|
EV |
Wallenbourg |
Nom d’origine: Wallenburg (Bavière).
|
JG |
Wallenbourg |
PlN Wallenburg (BEI).
|
FD |
Wallenda(e)l, van |
van Walenda(e)!: PlN Walledal in Herent(VB)(NR).
|
FD |
Wallendorf(f) |
PlN Wallendorf (RP).
|
FD |
Wallendorff |
1703 «Jean-François Wallendorffe» BourgNamur; nom d’origine: Wallendorf (Rhénanie-Palatinat).
|
JG |
Wallenfels |
PlN(HS).
|
FD |
Wallens |
1683 «Philippe Wallens» BourgNamur; var. de Walen(s).
|
JG |
Wallens |
Wallin(g), Warlin(g), Wolle(n)s, Wellin(g), Wel(l)ens, Welles, Wels: Patr. i. Vleivorm van Germ. VN Walther/Wouter (LIND.). 1189 Walterus Wel, Cent (GN); 1311 Wouteren diemen heet Wellen Godevarts, Geel; 1323 Walteri dicti Wellart (V. LOON); 1311 Wouteren diemen heitet Wellen van Gaenpe; 1340 Walterus dictus Wellens = 1345 Walterus Wellini, Diest. – Lit.: F. CLAES, Defamilienaam Wellens. O.-Brabant 1985,12. – 2. Var. van Willens, Wils < Willem. – 3. Evtl. vleivorm van Germ. walh-naam. Vgl. Wallekens, Walen(s).
|
FD |
Wallenus |
Latinisering van Wallens of Walens. 1756 Petrus Wallenus, Lv.-Bs. (CALUWAERTS).
|
FD |
Waller |
cf. Walheer.
|
JG |
Waller |
zieWalheer.
|
FD |
Wallerand |
-ant, -ang, zie Walrand(t).
|
FD |
Wallerand |
Wallerant, cf. Walrand.
|
JG |
Wallerath |
PlN Wallrath (NRW). – 2. Patr. Zie Walraet.
|
FD |
Wallerick |
zie Walryck.
|
FD |
Wallet |
-ey, -ez(e), -èze, Walet, Warlet, -ez: i. Patr. Dim. van Germ. walh-naam, zoals Walbertus. Of van Walther. 1224 S. Walteri Walhet, Har. (DEBR. 1980); 1376 Colard Walet, Aat (CCHt). – 2. Var. van Valet. – 3. PlN Walet in Herchies of Wallez in Arc-Ainières (H).
|
FD |
Wallet |
Wallez, cf. Walle.
|
JG |
Walleyn |
Wallyn, -ijn: Patr. < Fr. Valin/Walin, vleivorm van Germ. walh-naam. Zie Walens, Wallens. 1688 Margriete Walleyne, Roes. (MARICHAL). Wallican, zie Wallecam.
|
FD |
Walliez |
cf. Waill(i)ez.
|
JG |
Walliez |
Zie Wailliez.
|
FD |
Wallighem, van |
zie van Walleghem.
|
FD |
Wallin |
1. V. Walhain. — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wallin |
Walling, cf. Walle ou Walhain.
|
JG |
Wallin(g) |
zie Wallens.
|
FD |
Wallis(ch) |
Zie Walis(ch).
|
FD |
Walliser |
Afkomstig uit Wallis (CH).
|
FD |
Walliser |
Ethnique: all. Walliser ‘valaisan, du Valais’.
|
JG |
Wallman |
zie Wallemans.
|
FD |
Wallois |
1295-1302 «Hanet Walois» Impôt-Artois; anc. fr. galois, walois ‘homme de plaisir, bon vivant’ (Bougard-Gysseling 281). On ne peut exclure la possibilité de l’ethnique signifiant ‘wallon’, cf. A. Henry, Histoire des mots wallon et Wallonie, Inst. Destrée, 22 et 88,n.l [JL, NFw]. Cf. aussi Vallois, Valois.
|
JG |
Wallon |
1. Proven. ,,Du pays wallon ». — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wallon |
Walon. 1277 «Pieres li Walon», 1288 «Jeh. li Walon» DertesYpres, 6.6.1662 «France le wallon» Mouland (Fourons) (not. Rochart, Lg). Ce nom est rarement expliqué comme ethnique, habitant des pays wallons (au sens ancien); en fait, la référence est plutôt linguistique, comme dans romain, roman par opposition à thiois [JL, NFw]. Cf. aussi Walle.
|
JG |
Wallon(d) |
Walon, Vallon(s): 1. Patr. Rom. verbogen vorm van de Germ. VN Walo ‘Waal, Romaan’. 1035 Walo, Cent (GN); 1280 Boidinus filius Walonis, Ip. (BEELE). – 2. Volksnaam Fr. Wallon: Waal, Romaan. 1274 Jehans Walons, Wez (SMT II); 1377 Clais Waloen, Ktr. (DEBR. 2002); 1390 Nevelet Walon, Rhuis (MORLET).
|
FD |
Wallrabe |
Wallrafff), zie Walrave.
|
FD |
Wallraf |
Wallraff, cf. Walra(e)ve.
|
JG |
Wallyn |
-ijn, zie Walleyn.
|
FD |
Walmack |
Wallemacq, Walmacq(ue), Walmach, Walmag(h), Wailmacq: Mnl. walmac(ke): bos rijshout, takkenbos. BerBN. 1406 Arnold Walmack, Hodeige (ISC); 1457 Jean de Wallemack, Gilles le Wallemack; 1500 Guillaume Wallemake, Elzele (CAD. II); 1531 Joannes Walmac,Aat(MULIV).
|
FD |
Walmacq |
Walmag(h), etc., cf. Wallemacq.
|
JG |
Walman(s) |
zie Wallemans.
|
FD |
Walnier |
1516 «Pollart Walnier bouchie» Ladeuze; var. de Warnier par échange des consonnes liquides r > l.
|
JG |
Walnier |
zie Warnier.
|
FD |
Walo(t) |
Zie Valot.
|
FD |
Walon |
cf. Walle.
|
JG |
Walon |
zie Wallon(d).
|
FD |
Walop |
Wa(e)rlop: Mnl. walop: galop. Vgl. Galope, Galopin. BN voor een loper, bode. Warlop met r-epenthesis. 1331 Jan Wallop, Oud. (V.BUTS. 1972); 1340 Jan Walop, Bg. (JAM.); 1322 Waltero Walopt; 1393 Walteri Walop, Lv. (DE MAN1981). – Lit.: W. BEELE, Defamilienaam Warlop. VS 1995,15-16.
|
FD |
Walot |
Walo, cf. Walle.
|
JG |
Walpot |
Waelpot, -ut. Surnom: moy. néerl. waelpo(y)t, mesure de bière ou de vin [FD].
|
JG |
Walpot |
Walput, Wa(e)lpot, Wa(e)lput: Mnl. waelpuyt, waelpoyt, wa(e)lpot: naam voor een maat voor bier of wijn. BerBN. 1367 Arnoldus dictus Waelpoyt, Mech. (CLEMEUR); 1377 Kateline Waelpoits, Lier (FRANS); 1414 Jan Waelput, Ht. (A.GHIJSEN). Zie ook Walput.
|
FD |
Walpot |
zie Waelpot.
|
FD |
Walput |
Waelput: 1. PlN Walpit in Ruiselede. 1343 Reinier van den Walpitte (DF XVI). PlN Wa(a)lput in Oostakker is evenwel = Wolput (MVN1966,8). Vgl. Willeput. Wal kan hypercorrect zijn voor Wol. – 2. Zie Waelpot.
|
FD |
Walquan |
zie Wallecam.
|
FD |
Walqueman |
1. V. Walckiers. — 2. V. WALD et FALC.
|
EV |
Walqueman(n)e |
zie Volquemanne.
|
FD |
Walquemane |
Walquemanne. Var. de Volque-manne, Volkman, dérivé de l’anthrop. germ. Volk [FD].
|
JG |
Walraet |
-aed(t),-aert,Waelrae(d)t,Waldraet, Welraeds: Patr. Germ. VN walh-rêd ‘Waal-raad’: Walerat (MORLET I). 981 Walradus, Cent (GN). 1407 Ghiselbrecht Walraets = 1409 G. Walraet, Oud. (WALRAET).
|
FD |
Walrand |
Walrandt, Walrant, Wallerand, Wallerant. 1261 «Walranus dux Limburgen-sis» CartValDieu, 1265 «Waleran» Cens-Namur, 1335 «Sapiensce fille Wallerant de le Haye» ComptesMons, 1472 «Ailix Walleran» DénVirton, «Girart le filz Walran» DénLa-roche, 1531 «Franchois Walran» BourgNamur, 1544 «Walleran Alard» DénStavelotMy, 1552 «Jacques Wallerand» SubsidesNamur, 1566 «Walran Le Dauphin» Cerfontaine, 1580 «Thiéri Wallerand» Haybes, 1597-98 «Walrand Gilobo» ComptesNivelles, 1689 «Jean Walrand» DénLierneux; dérivé roman de l’anthrop. germ. walh-hramn.
|
JG |
Walrand(t) |
-rant, Wallerand,-rant,-rang, Waldrant, Waldron: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Walrave (vgl. Bertram = Bertrand): Walerandus (MORLET I). 136 e. Waleran; 146 e. Waleran de Borne, Walleran dit Walrawe comte de Moeurs, Luik (BODY). Ook E. FN Waldram, Waldron, Walrond.
|
FD |
Walrave |
Walraeve. 1279-80 «Pieres Wale-rave» RegTournai, 1586 «Marguerite fille de Peter Wallerave» BourgLiège; dérivé de l’anthrop. germ. walh-raban ; cf. aussi Walgraffe. » Génitif néerl.: Walraevens, Walravens, Walraven. 1635 «Jean Walravens (orig. d’Enghien)» Bourg Liège. « Formes all. correspondantes : Walraf, Wal-raft, Wallraf, Wallraff, Walry. 1285 «Jehans Walric» DettesYpres, 13e s. «Walri fils de Walran» (Body), 1534 «Pierchon Wallery», 1573 «Loys Walry» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. walh-rîc [FD].
|
JG |
Walrave |
Walraven(s), Walraeve(n)s, Walrawens, Waraeve, Wal(l)raf(f), Waldraff, Wallrabe, Waltraevens, Walgrave, Walg(g)raeve, Walgraef, Walgraff(e): Patr. Germ. VN walh-hrabn ‘Waal-raaf. 1276 Michaele filio Walravens, Erps (PEENE1949); 136 e. Walraf; 146 e. Walrave de Brederode, Luik (BODY); 136 e. Symon Walravens, Cent (GN); 1376 Johanne Waelgraf, Tn. (C. BAERT); 1387 Waelgraven van den Berge = 1378 Walrammo dicto vanden Berghe, Bs. (OSTYN).
|
FD |
Walryck |
Wallerick, Walry, -rij, -ri: Patr. Germ. VN walh-rîk ‘Waal-machtig’: Walhericus, Walericus (MORLETI). 1265 Nicholon Walery, Dk. (SMTII); 1280 Petrus Walric; 1375 Meux Walriic, Ip. (BEELE); 1449 Jan Walryc, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Wals(ch) |
Walsh, Vais, Waals, Waels, Wa(e)les: i. Patr. Gen. van Germ. VN Walo. 1397 Hannekin Waels, Ip. (BEELE). – 2. Evtl. < De Walsche of gen. van De Waal.
|
FD |
Wals, de |
zie de Walsche.
|
FD |
Walscap |
Proven. Waalschap, ,,Groupe wallon » (Le suffixe -schap est souvent indice de collectif).
|
EV |
Walscappel, van |
zie van Waelscappel.
|
FD |
Walsch(e), de |
de Waelsche, (de) Wals(ch), de Wael(e)s: Volksnaam De Waalse: de Waal, Fransman. 1280 Thirricus Walssce, Ip. (BEELE); 1346 Jacob de Walsche, jeghen Jhanne den Walschen, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Walschaert |
Walschaerts. 1573 «François Walschaerts» BourgLiège; dérivé en -aard du moy. néerl. walsch ‘wallon, roman’ [FD].
|
JG |
Walschaert(s) |
(Autrefois Wales-card). V. WAHL.
|
EV |
Walschaert(s) |
Walschaers, Walscharts, Valschaerts: Afl. van Walsch: Waals. Zie De Walsche. 1270 Joh. Walscart, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Walschap |
Nom d’origine : Waalskappel = Wal-lon-Cappel (Nord).
|
JG |
Walschap |
zie van Waelscappel.
|
|
Walscheid(t) |
Walsheid: PlN Wahlscheid (NRW).
|
FD |
Walschot |
adaptation romane : Walescotte. Nom d’origine: Waalschot, l.d. en Campine [FD]. Cf. aussi Williscotte.
|
JG |
Walschot(s) |
Waalschot, Walescotte, Welschot: PlN Waalscho(o)t in de Kempen. 1300 Lizabeth van Waelscoet=1330 Lysbet van Waelscot; 1430 Magrieten Dielys dochter van Waelschot, Her. (DERCON); 1340 Egidius de Waelscot, Joh. de Waelscoet,Tnh.(VERB.).
|
FD |
Walsdorff |
Nom d’origine: Walsdorf, topon. fréquent (Hesse, Rhénanie-Palatinat, etc.).
|
JG |
Walsdorff |
PlN Walsdorf (HS, RP, BEI).
|
FD |
Walsh |
zie Walsch.
|
FD |
Walsheid |
zie Walscheid(t).
|
FD |
Walsmann |
Volksnaam: de Wale, de Walsche.
|
FD |
Walspeck |
zie Walbeek.
|
FD |
Walsum,van |
PlN(NS).
|
FD |
Walt(h)- |
-en(s), -er, -éry, Waltré-gni. V. WALD.
|
EV |
Waltaire |
Wahaltaire: Patr. W. uitspr. van de Germ. VNWalther.
|
FD |
Waltener |
Nom de profession: mis pour ail. Waldner ‘garde-forestier’ [FD].
|
JG |
Waltener |
zie Waldner.
|
FD |
Waltenier |
Soit var. francisée de Waltener (qui précède), soit forme évoluée de Waltniel (qui suit).
|
JG |
Waltenier |
zie Waltniel.
|
FD |
Waltens |
zie Wuytens.
|
FD |
Walter |
Walther. 1245 «Walter de la Fontaine» CartOrval, 1281 «Jeh. Walter, le cordewanier» DettesYpres, 1427 «Walter de Hutain», 1507 «Walther de Corswareme» GuillLiège; formes néerl. et ail. corresp. à Gauthier, Waut(h)ier.
|
JG |
Walter(s) |
zie Wouters.
|
FD |
Walterscheid |
PlN (NRW).
|
FD |
Walterumaertens |
zie Woutermaertens.
|
FD |
Walterus |
Walt(h)ery, Walt(h)érus, -y: Patr. Latinisering van de Germ. VN Wouter. 1204 S. Walteri, Har.; 1205 Walterum dericum nostrum, Ktr. (DEBR. 1980); 1267 Waltherus Ghisel, Ip. (BEELE); 1567 Jacobus Waltherus, Lv. (HENNO).
|
FD |
Walterus |
Waltérus, Waltherus, au génitif: Walthery, Walthéry. Latinisation du précédent ou de Waut(h)ier.
|
JG |
Walther |
zie Wouters.
|
FD |
Walthoff |
Erg verspreide D. PlN Waldhof.
|
FD |
Wälti |
Walthie, Waltin: Patr. D. Wälti, Walti < VN Walther. 1549 Hans Walti = Waltin, Luzern (BRECH.).
|
FD |
Waltin |
cf. Valtin. – Wallon, cf. Vallon.
|
JG |
Waltmans |
Patr. Afl. van VN Walther. Vgl. Wallemans 2.
|
FD |
Waltner |
zie Waldner.
|
FD |
Waltniel |
(NF de Flandre or.). Nom d’origine: probabl. Waldniel, près de Mônchengladbach [FD].
|
JG |
Waltniel |
Waltenier: PlN Waldniel in Schwalmtal (NRW). 1659 Baltazaris van Waltniel, Schinnen (grootvader van) 1723 J. B. Walteniel, Herne (vader van) 1745 Jacobus Waltenier, Herne (VS1975,250).
|
FD |
Walton |
zie Valton.
|
FD |
Waltraevens |
zie Walrave.
|
FD |
Waltregny |
NF de la région liégeoise, originaire de Lorraine, départ, de la Meuse (GeneaNet) ; nom d’origine incertaine, cf. aussi Waltenier.
|
JG |
Waltregny |
Wsch. < Wattignies.
|
FD |
Waltrin |
Var. de Watrin.
|
JG |
Waltrin |
zie Wautrin.
|
FD |
Waltz |
Wolz, Walzel, Wal(t)z, Welch(e), Welzel: D. Patr. < VN Walther. 1296 Waltherus dictus Walzze, Tûbingen (BRECH.); 1378 Welczel Kunz = Walther Kunz, Triibau (DN).
|
FD |
Waltzing |
Nom d’origine: Waltzing, dépend, de Bonnert (Lx).
|
JG |
Waltzing |
PlN in Bonnert (LX).
|
FD |
Waltzing |
Proven. Dép. Arlon.
|
EV |
Walu |
Waly, cf. Walle.
|
JG |
Walus |
Ndd. PlN Walhûs. Vgl. Walhaus (RP, SL), Wallhausen(RP,BW).
|
FD |
Walvisch |
Walwis, Welvis: Huisnaam: De Walvis. Vgl. D. Walfisch. 1560 Jeronimus Walvis, Bs. (AP).
|
FD |
Walzel |
zie Waltz.
|
FD |
Walzer |
BerN van de Walzenmiiller: pletter, walser (DN). – 2. Misschien hypercorrect voor Walter.
|
FD |
Wam- |
-bach, -pach. Proven. Wam-pach (Riv. et L.D., Grand-Duché de Lux.), ,,La rivière appelée Wam(me) ». Comp. : Wam- -bay, -paye, -beek (Wambeek, Loc.). N° 230.
|
EV |
Wam, de |
zie Dewasme(s).
|
FD |
Wambach |
Wampach, Wambacq, Wamback: i. PlN Wambach in Wurselen (NRW). 1385 Johannis dicti Wampach, Tg. (TYTGAT). – 2. PlN Wampach (GH). 1316 Aubretins de Wambais, LX (ASH). – 3. PlN Wambeek (VB). Zie ook Wambeek. 1378 Henric Wambac = 1435 Heinen Wambach, Asse (ESBr. 1931,282-291); 1432 Andries Wambac, Bs. (HB 233); 1635 Max. Wambax, Halle; 1654 Jan Wambach, Wambeek-Aw. (AP).
|
FD |
Wambeek, |
(van)Wambeke, van Waenbeke, Waembeke, (van) Wambecke, Wambecq, Wambacq, Wamback, Vamwambeke: PlN Wambeek (VB) en in Steenokkerzeel (VB), Wambeke (OV), Wambecque (Ariè’n, PdC), Wambeke in Dottenijs, Wervik en Wijtschate (WV). 1239 Willelmus de Wambeke; 1251 Walterus de Wanbeke, Rollegem (DEBR. 1980); 1275 Jehans de Wambeque, Oud. (VR 7v°); 1365 achter Wambeex = achter Wambax, Bs. (OSTYN); 1398 Oste van Waembeque, Lauwe; 1399 Petro de Waenbeke = her Pietren vander Waembeke capelaen, Ktr. (DEBR. 1970,1958). Zie ook Wambach.
|
FD |
Wambeke |
Wambecq, Wambec, Wanbecq. 1296-1302 «Ernous de le Wambeke» Impôt-Artois, 1426 «Henry Wanebecque» Taille-Soignies; nom d’origine: Wambeke, seigneurie à Dottignies (1532) et fief à Wervicq (1393) [FD], ainsi que plusieurs autres localités belges et françaises.
|
JG |
Wamberchies |
Wambersie, -sy, Dewambrechies, Dewambersi(e), Vamberchies, Vanbercie, Vanbercy, Vanbergie, Vanbersie, -sy, -zy: PlN Wambrechies (Nord). 1302 Philippron de Wennebrechies, Oud. (CAE); 1517 Joh. Wambresgieris, Halle (MULIII); 1556 Joannes Wamberci, Lv. (HENNO).
|
FD |
Wamberchies |
Wambersie, Wambersy. Nom d’origine : Wambrechies (Nord).
|
JG |
Wamberghe |
Wambergue:Rom. spellingvoor Van(den)berge. 1537 Karel Wamberghe, Ariën-Aw.(AP).
|
FD |
Wambre |
(NF de Froidchapelle). Peut-être adaptation graphique du NF germ. Wamper [JL, NFw].
|
JG |
Wambrechies |
Proven. Wambrechies (Nord, Fr.). Variantes: Wamber–cy, -sie, -sy.
|
EV |
Wambreusc |
-euze. Forme francisée du NF flam. Van Breuze [FD].
|
JG |
Wambreuse |
-euze, zie van Breuze.
|
FD |
Wambrouck |
Zie Van (den) Broek(e). – 2. PlN Wambrouck in Montignies-sur-Sambre (H).
|
FD |
Wambsgans(s) |
BN voor iemand die heupwiegend, waggelend aïs een gans loopt (BRECH.).
|
FD |
Wamelen, van |
PlN Wamel (G).
|
FD |
Wamme, van |
PlN Wasmes (H). Zie Dewasmes.
|
FD |
Wammes |
cf. Wasmes.
|
JG |
Wammes |
Wams: i. Mnl. wambeis, wammes: hemdrok, kledingstuk. BN. 1385 Lenairt Wambois, Aubel (CVD). – 2. Zie ook Dewasmes.
|
FD |
Wampach |
Nom d’origine: Wampach (G.-D. Lux.).
|
JG |
Wampach |
zie Wambach.
|
FD |
Wamper |
au génitif: Wampers. Nom issu de l’anthrop. germ. wan-berht > Wambert.
|
JG |
Wamper(s) |
Pair. Germ. VN wan-berht: Wambert (MORLETI). 1374 Jacop Wambeert, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wan |
1. Proven. Wanne (Loc). — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Wan |
zieWant.
|
FD |
Wan- |
-in, -yn, -et, -er, -ez. V. WAD.
|
|
Wan- |
Plusieurs NF commençant par Wan- sont des formes altérées, francisées ou non, de NF flam. en Van-, ainsi Wanderpepen, Wandes-trick, Wanschoor, etc.
|
JG |
Wan Meenen |
zie van Meenen.
|
FD |
Wan, de |
zie Dewan.
|
FD |
Wanaverbecq(ue) |
zie (van) Haverbeke.
|
FD |
Wanbecq |
cf. Wambeke, Wambecq.
|
JG |
Wanbecq |
Proven. Wannebecq (Loc).
|
EV |
Wanbecq |
zie Wambeek.
|
FD |
Wanbergue |
zie van den Berg.
|
FD |
Wanbreuse |
Proven. Wambreucq (Dép. Montignies-sur-Sambre).
|
EV |
Wancamp |
W. spelling voor Van Camp.
|
FD |
Wancennes |
Proven. Loc. Variantes : Wan(c)kenne.
|
EV |
Wanckel(e), de |
de Wankele, de Wancker: BN voor iemand die wankel van karakter is, een onbetrouwbare. 1373 Hannin de Wankere; 1378 Hannin de Wankre dit Quadewankerkin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wancket |
Wancquet, zie Wanquet.
|
FD |
Wancour |
PlN Wancourt (PdC). 1213 Maroie Waencort; 1335 Oeude de Waencourt, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Wancquet |
cf. Wanket.
|
JG |
Wanctin |
Wanquetin, dim. van Wanquet.
|
FD |
Wand |
zie Want.
|
FD |
Wand- |
-as, -els. Proven. Van de- -as, -els, ,,Du frêne, de l’aulne ». (Hy-perflamandisme : W pour V).
|
EV |
Wande(r)strick |
zie van der Streek.
|
FD |
Wandebroucq |
Wandebrouk. Francisation du NF flam. Vandenbroek.
|
JG |
Wandebrouk |
-broucq, zie van den Broeke.
|
FD |
Wandee |
zie van Dec.
|
FD |
Wandel |
Wandels(t), Wendel(s), Wendel(e)n, Windelen, Windels, W(u)yndels, Wingel(s), Vindels, Vendels, Eyndels, Heyndels, Heijndels: i. Metr. Germ. VN Wandil ‘volksnaam van de Wandalen’. 1289 Wandel de Blare, Kales (GYSS. 1963); -1300 Lambertum Wandel; 1362 Rugger Wandelen huus, Ktr. (DEBR. 1980,1970); 1348 Symone Windels, Tn. (C.BAERT); 1419 Wandel Jan Embrechts dochter (WINKLERigoo); 1434 Wandele van Ghiessen Jans dochter van Goorchem (PARM.); 1478 Weyndel sijn dochter, Helmond (HB). – 2. BN. Bnw. wandel: dolend, veranderlijk, onbetrouwbaar. Zie ook De Wandel(e), Wandelaer.
|
FD |
Wandel(e), de |
BN: veranderlijk van karakter, onbetrouwbaar. 1282 Matheus Wandel, Kales (GYSS. 1963); 1396 Gheeraert de Wandel, Pollare (DE B.). – 2. Evtl. reïnterpretatie van Metr. Wandel.
|
FD |
Wandelaer(e), (de) |
de Wandele(e)r, de Waandeleer, de Wandeleir, -aire, Wendeler: Afl. van ww. wandelen: heen en weer gaan, rondlopen, rondzwerven, veranderen. BN voor een wandelaar, die vaak op weg is; of voor iemand die veranderlijk, wispelturig is. Vgl. De Wandel(e). 1298 Johanne Wandelart, Bg. (VERKEST); 1338 Marie de Wandelaers, Har. (DEBR. 1971); Katerina dicta Wandelaerds, Lier (OAT m); 1387 Jan Wandelaerts huus; 1389 Ard Wandelere, Duffel (OARII).
|
FD |
Wandelen, van |
PlN Wandre (LU): ne e. Wandala (TW).
|
FD |
Wandels |
Wanders. 1281 «Jeh. Wandel», 1285 « Steffe Wandel, sa femme » DettesYpres ; surnom (au génitif): moy. néerl. wandel ‘voyageur, versatile’, mais également de l’anthrop. germ. Wandil, qui a donné aussi Wendel, Windel(s) [FD].
|
JG |
Wandelseck |
Duits-Slav. Patr. Wanderschek, Wondraschek, afl. van Andréas; vgl. Tsjechisch Andrysek, Ondrâsek (DS). 1792 Wandelseck, Denderbelle; 1840 Wandersec, Opdorp (PDB).
|
FD |
Wandenberg |
zie van den Berg.
|
FD |
Wander |
de Wandre, Wa(a)nders, Wender(s): i. Var. van De Wandel(e). – 2. Zie Wanner. – 3. Germ. VN Wander < Wern(d)er (V. D. SCHAAR). – 4. D. Wanderer.
|
FD |
Wander- |
-pepen, -stick. Proven. Hyperflamandisme (Voir les précédents) du début du nom et altération de la finale : Synon. de : Van der Peypen et Van der Stekel, ,,Des terriers » et ,,Des chardons ». V. Pijp et Stekel.
|
EV |
Wandercruyssen |
zie van der Cruyssen.
|
FD |
Wanderer |
D. Wanderer: trekker, zwerver, wandelaar. Vgl. (de) Wandelaer(e).
|
FD |
Wanderpepen |
Forme francisée de Van der Pijpen.
|
JG |
Wanderpepen |
Verfranst < Van der Pijpen. 1772 Catharina Wanderpepen, Bergen H-Mech. (GPM).
|
FD |
Wanderscheid |
Wanderstheid: FN in GH. PlN Manderscheid(RP)?
|
FD |
Wanderstein |
zie van der Steene.
|
FD |
Wandervelle |
zie van den Velde.
|
FD |
Wandervorde |
zie van der Voorde.
|
FD |
Wandesmal |
Forme francisée de Van der Smal.
|
JG |
Wandesmal |
zie Vandesmal.
|
FD |
Wandestrick |
Forme francisée de Van de(r) Strick, Van de(r) Streek.
|
JG |
Wandevoir |
cf. Vandevoir.
|
JG |
Wandevoir |
zie van der Voorde.
|
FD |
Wandewaeter |
zie van de Water.
|
FD |
Wandewalle |
zie van de(r/n) Wal.
|
FD |
Wandewinckelle |
zie van de Winkel.
|
FD |
Wandewoestyne |
zie van de Woestyne.
|
FD |
Wandrebeck |
zie (van der) Beke.
|
FD |
Wanduicq |
zie van Dijk.
|
FD |
Wandwingor |
zie van den Wijngaerden.
|
FD |
Wane |
1280 «relicta Huberti Wanne militis» PolyptLiège, 1766 «Augustin Wanne», 1787 «Pierre Wane» BourgNamur; prénom issu de l’anthrop. germ. Wano, p.-ê. fém. (cf. 1303-7 «Wanne le Cheveresse» PolyptSalzinnes), cf. également 14e s. « Wanon lu fis Arnar de Ren-senfos» CensHuy. » Dérivés du thème Wan- : Wanet, Wannez. 1438 «Caisin Wanet» Laon, 1537-40 «Philippe Wannet» DénFrasnes, 1590 «Jean Wannet», 1603 «Jacques Wannet» BourgNamur; forme fém. : Wanette. Wanin, -yn, Wannin, Wan-nyn, -ijn. Dérivé roman en -in. – Wankenne, Wanken. Hypocor. en -kin, néerl. -ken. –Wanket, Wanquet, Wancquet. Hypocor. en -Icet. -Double dérivé : Wanctin.
|
JG |
Wane |
Woien: PlN Wanne (LU). 1280 Huberti Wanne,Luik(J.G.).
|
FD |
Wanebroucq |
zie van den Broek(e).
|
FD |
Wanecq(ue) |
zie van Hecke.
|
FD |
Wanecque |
Wanegue. Francisation du NF flam. Van Hecke.
|
JG |
Wanegue |
zie Vanègue.
|
FD |
Wanekem |
zie van Eukem.
|
FD |
Wanesse |
zie van den Esse.
|
FD |
Wanet |
Wannet, -ez: Patr. Rom. dim. van Germ. VN Wano. 1438 Caisin Wanet, Laon (MORLET).
|
FD |
Wanet |
Wannez, cf. Wan-.
|
JG |
Waneukem |
-ken, zie van Eukem.
|
FD |
Waneukem |
Waneuken. Forme francisée de Van Eukem.
|
JG |
Wang(en) |
1. Proven. Wange (Loc.) — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Wang(en) |
EN naar de opvallende wang(en). Vgl. Backe, Hais, Nese (NN), Cheek (REANEY). -1300 Michaelis Wange, Ktr. (DEBR. 1980).
|
FD |
Wang, van |
zie van Wanghe.
|
FD |
Wangen |
Nom d’origine: Wangen (Bas-Rhin)?
|
JG |
Wangen, van der |
zie van Wanghe.
|
FD |
Wanger |
Wangen: BerN Obd. vorm van Wagner: wagenmaker. 1747 Jan Wangen alias Wanger, Bergen-op-Zoom (VS1985,275-281).
|
FD |
Wangermée |
Proven. ..Manoir du sieur Guangier ». N° 245.
|
EV |
Wangermée |
Wangermee, Wangermez, Van-germée, -ez, Vangermeersch. Nom d’origine : Wangermez, à Anvaing (Ht). – Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Wangermez tôt Van Germe(e)rsch, VISt 24, 1988, 387-8.
|
JG |
Wangermez |
-mée, -mey, Vangermez, -mee, Wongermez, Worgermez, Vangerme(e)rsch: PlN Wangermez in Anvaing (H). 1267 Estievenes de Wangiermès, Anvaing; 1283 Jakemes de Wangieremès; 1364 Jaquemart de Vangermes, Dk.; 1534,1562 Arnould van Germez, Dk.-Aw. (AP); 1667 J. F. Vangermeelz, Aat (NGTIII). Zie ook Van Germe(e)rsch. – Lit.: F. DEBRABAN-DERE, Van Wangermez tôt Van Germe(e)rsch. VS 1988, 387-8.
|
FD |
Wanghe, van |
van Wang(h), van der Wangen: PlN Wange (VB). 1321 Joh. de Wanghe; 1379 Jans weghen van Wanghe, Oplinter (C.BAERT); 1461 Wilhelmus de Wanghe, Tg. (IOT).
|
FD |
Wangneur |
cf. Wagneur, -eux.
|
JG |
Wangneur |
zie Wagneur.
|
FD |
Wangoothem |
zie van Goethem.
|
FD |
Wanham |
zie van Hamme.
|
FD |
Wanhannet |
NF de la région de Charleroi, d’origine incertaine, p.-ê. adaptation maladroite d’un NF flamand en Van-.
|
JG |
Wanhannet |
Wsch. adaptatie van Van (den) Hee.
|
FD |
Wanhem |
zie Delhem.
|
FD |
Waniart |
1308 «Ernoul Waignart» Noyon; probabl. surnom: anc. fr. gaignart, pic. waignart ‘voleur’ [non attesté FEW 17, 461-9] [FD].
|
JG |
Waniart |
Wanya: i. Afl. van Ofr. gaignier, Pic. wagnier: boeren, aan landbouw doen. BerN van de landbouwer, zoals Wagneur. – 2. Ofr. gaignart, Pic. waignart: rover, dief. 1308 Ernoul Waignart, Noyon (MORLET).
|
FD |
Wanin |
Wannin, cf. Wan-.
|
JG |
Wanin |
Wannin, -ijn, -eyn, Wan(n)yn: Patr. Vleivorm van Germ. VN Wano. 898 Waninus, Cluny (MORLET I). 1584 Niclaes Wannincx, Aw. (AB).
|
FD |
Waning, van |
PlN Wanink o.m. in Ambt-Delden (OIJ)(HEKKET).
|
FD |
Wankele, de |
zie de Wanckele.
|
FD |
Wanken(ne) |
Patr. Dim. van Germ. VN Wano. Wanchin (MORLET I). De D. FN Wan(c)ke is een korte vorm van de Slav. VN Wenzel. 1555 Simon Wancke, Thorn (BRECH.).
|
FD |
Wankenne |
-en; Wanket, -quel, Wanctin, cf. Wan-.
|
JG |
Wankenne |
V. Wancennes. — 3. V. WAD (Wa).
|
EV |
Wanket |
zie Wanquet.
|
FD |
Wanlin |
1541 «Wanlen marischal de Liben» ForgeMirwart, 1683 «Jean Wanlen» Houdremont; nom d’origine: Wanlin (Nr).
|
JG |
Wanlin |
PlNWanlin(N).
|
FD |
Wanmaker(s) |
zie de Wannemaeker.
|
FD |
Wann(e)yn |
-in, zie Wanin.
|
FD |
Wannebroucq |
zie van den Broeke.
|
FD |
Wannègue |
zie Vanègue.
|
FD |
Wannehain |
zie Dewannain.
|
FD |
Wannemaeker, de |
de Wannemaeker, Wanmaker, Wannenmacher, Wenma(e)kers, -macker(s), -meekers, -me(c)kers, Wennmacher: BerN van de wannenmaker. 1282 Boidin die Vannemakre, Bg. (CG); 1374 van Rase den Tuerc wannemakere; 1377 Heine de Vannemakere, Ktr. (V sir°, stv »); 1399 Bette Svannemakers van eenen wanne daermen dwater mede ute hoesde, Ktr. (DEBR. 2000′).
|
FD |
Wannepain |
1636 «Catherine Wagnepain» Ladeuze; var. de Gagnepain, avec maintien du w- germ., cf. aussi Empain.
|
JG |
Wannepain |
Empain, Empein, Ampin: Opic. wagne pain, Fr. gagne pain: broodwinner. Vgl. Gagnepain (DNF). 1344 Guillaume dit Villoie Waingepain, Geldenaken (AAV); 146 e. Waigne pain, Aat (Ann. Cercle arch. d’Ath 1944-45,69); 1535 Gille Waignepain, Lessen; 1691 Joseph Empin, Montigny. – Lit.: J. HERBILLON, Le nom de famille Empain. VW1978,73-74.
|
FD |
Wanner |
zie Wagner.
|
FD |
Wanner(s) |
Wander, de Wandre, Waanders, Wenner, Wender(s): BerN van de wanner, die koren want; of van de wannenmaker. 1281 Bald. Wanres, Gentbrugge; 1272 Walterus dictus Wanre, Zingem (HAES.).
|
FD |
Wannet |
-ez, zie Wanet.
|
FD |
Wannez |
Wannin, -yn, Wanquet, cf. Wan-.
|
JG |
Wanninkhof |
PlN in Hove (A). 1392 Bouden van Wanninchoven, Aw. (ANP).
|
FD |
Wanpooter |
Wanpoutre, zie van der Poorten.
|
FD |
Wanquet, |
Wan(c)ket, Wancquet: Var. met n-epenthesis van Waquet. 1384 Colart Waquet, Laon (MORLET); 1695 Jooris Wanquet; 1733 Jacobus Wancket, Roes. (MARICHAL).
|
FD |
Wanrooy, (van) |
van Wanrooij: i. PlN Wanroij (NB). -2. Zie ook Van Waenroy.
|
FD |
Wans |
Nom issu de l’anthrop. germ. Wanso; ou bien nom d’origine: Wanze (Lg), cf. 1260 «Amus de Wans» CartValBenoît, 1643 «Pierre Wanse», 1689 «Anne de Wans» BourgNamur.
|
JG |
Wans |
Patr. < Germ. VN Wanzo < Wano; vgl. Wantz. 1373 Jan Wanse; 1376 Pieter Wanse, Ip. (BEELE). – 2. PlN Wanze (LU). 1260 Arnus de Wans,Luik(AVB).
|
FD |
Wansaert |
Proven. Dép. Grand-Rosière.
|
EV |
Wansar |
Wansart, Wansard, pron. Vansâr (à Longlier). 1296-1302 «Baudes Wansars» ImpôtArtois, 1544 «Pirot Wansar» DénStave-lotMy, 16e s. «Wansair, -aire, Wensar, Wansar, Wantzart» région de Malmedy; dérivé roman en -ard de l’anthrop. germ. Wanso ou Wanzo (Fôrst. 1526) (cf. JH, NF malmédiens, 46). -Secondairement, nom d’origine: Wansart, dépend, de Grand-Rosière (BrW).
|
JG |
Wansart |
-ar(d), -aert: i. Patr. Afl. van Germ. VN Wanzo. ±1300 Baudes Wansars, Artesië (BOUGARD). – 2. PlN Wansart in Grand-Rosière (WB).
|
FD |
Wansc(h)oor |
zie van Schoor.
|
FD |
Wanschoor |
Var. de Van Schoor.
|
JG |
Wanseele, (van) |
zie (van) Wanze(e)le.
|
FD |
Wansink |
PlN (OIJ, G) < Warnsinck, Wernsing < VN Werenzo (HEKKET).
|
FD |
Wansleeben |
Verspreide PlN Wansleben (SL).
|
FD |
Wanson |
1444 «Pierart Wanechon» Aides-Namur, 1526 «Wanechon Budin», 1555 «Wanechon del Sainte-Croix», 1602-3 «Nicolas Wanson» TerriersNamur, 1603 «Michaele Wanneson» = «Michael Wanson» BourgDi-nant, 1612 «Marguerite Wanson» TerriersNamur; dérivé en -eçon de Wano (cf. les formes en -echon) ou cas régime de l’anthrop. germ. Wanso, Wanzo, hypocor. de Wano.
|
JG |
Wanson |
Patr. Verbogen vorm van de Germ. VN Wanso of afl. op -eçon van Wano. 1444 Pierart Wanechon; 1526 Wanechon Budin, Namen (J.G.).
|
FD |
Wanstein |
zie van den/r Steene.
|
FD |
Want |
1362-63 «Jehans dou Want» PolyptAth; p.-ê. surnom de gantier: w., pic. want ‘gant’ FEW 17, 506a, cf. 1271 «Jehans li faisseres de wans» DettesYpres. Noter aussi, dans un sens secondaire, anc. fr. wans ‘droit du seigneur dans les mutations de fiefs’ ibid.
|
JG |
Want- |
-iz, -y. 1. Profess. ,,Gantier ». N° 160. — 2. V. WAD (Wand).
|
EV |
Want- |
-o, -en(s). V. WAD (Wand).
|
EV |
Want, van der |
PlN Want: omheining van landerijen, schutting.
|
FD |
Want,(de) |
Wan(d),Wante,Waents,Wanten(s):Ndl.> W.-Pic. want > Fr. gant: handschoen. BerBN van de handschoenmaker. Vgl. Fr. Gant, D. Handschuh. 1305 Clais Wante cordeanier, Ip.(BEELE); 1409 van Maseleennen Wante, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Wante |
Peut-être surnom de gantier: moy. néerl. wante ‘gant’ [FD], cf. Want ci-dessus; ou bien à rapprocher du NF Del wante [MH].
|
JG |
Wantelet |
-elez, -ellet, zie Wautelet.
|
FD |
Wantelez |
Wantellet. 1725 «Marie-Elisabeth Wanthelet» BourgNamur; p.-ê. forme w. (non attestée comme telle) d’anc., moy. fr. gantelet ‘petit gant ; morceau de cuir dont les cordonniers se couvrent la main pour travailler’ FEW 17, 506a, plutôt que var. de Waut(h)elet [FD].
|
JG |
Wanten |
Wantens. Probabl. forme génitive de Wante [FD].
|
JG |
Wanter |
BerN: maker van wanten, handschoenen.
|
FD |
Wantier |
-iez, zie Gantier.
|
FD |
Wantier |
Wantiez, Wanty. 1279-80 «Maroie li meskine Sohier le Wantier» RegTournai, 1283 «Ernous li Wantiers» DettesYpres, 1296-1302 «Gilles Wantiers» ImpôtArtois, 1302 «Soshiers le Wantiers drapiers» LoiTournai, 1334 «Mahiu le Wantier» ComptesMons, 1365 «Orner le Wantier wantier» TailleMons, 14e s. «Jakemiens de Linxhey li wantiers» CensHuy, 1536 «Jehan Wanty» BourgNamur, 1725 «Joseph Wanty» Presles; nom de métier: anc. fr. (du Nord-est) wantier ‘marchand ou fabricant de gants’ FEW 17, 506b. -Forme fém.: 1279-81 «Li Wanteresse» ComptesMons.
|
JG |
Wantrappe |
Var. de Van Trappe.
|
JG |
Wantrappe |
zie van Trappe.
|
FD |
Wantrin |
Var. de Watrin?
|
JG |
Wantrin |
zie Wautrin.
|
FD |
Wanttellet |
zie Wautelet.
|
FD |
Wanty |
cf. Wantier.
|
JG |
Wanty |
zie Gantier.
|
FD |
Wantz |
Germ. VN Wanzo (BRECH.).
|
FD |
Wanuf(f)el |
zie van Huffel.
|
FD |
Wanufel |
Wanufelle, Wanuffel. Forme francisée de Van(n)uffel, Van Huffel.
|
JG |
Wanwert |
1687 «Thérèse Wanwerdt» BourgNamur ; forme francisée de Van Weert.
|
JG |
Wanwert |
zie van Weert.
|
FD |
Wanwinckue |
zie van den Winkel.
|
FD |
Wanwolput |
zie Willeput.
|
FD |
Wanya |
zie Waniart.
|
FD |
Wanyberg |
Verhaspeling van Waaiberg. Of van Van den Berg?
|
FD |
Wanyn |
cf. Wanin.
|
JG |
Wanyn |
zie Wanin. |
|
Wanze(e)le, (van) |
(van) Wanseele, van Wanzelle, Wanzel: PlN Wanzele (OV). 1287 Philippi de Wanzele, Erondegem (V.LOON).
|
FD |
Wanzoul |
PlN in Vinalmont (LU). 1570 Guillaume Wansoule, Luik (J.G.); 1647 Joannes de Wansoel, Tihange(MULV).
|
FD |
Wanzoul |
Wansoult. 1570 «Guillaume Wan-soule» BourgLiège; nom d’origine: Wanzoul, dépend, de Vinalmont (Lg).
|
JG |
Waonry |
Nom d’origine: Waonry, w. wayôri, dépend, de Queue-du-Bois (Lg).
|
JG |
Waonry |
PlN in Queue-du-Bois (LU).
|
FD |
Waonry |
Proven. Waoury (Dép. Queue-du-Bois).
|
EV |
Wapenaar |
-aert, de Waepenaere, -aert: De gewapende. 1708 C.Ph. Waepenaer, Aalst; 1711 Joannes Waepenaert, Overmere (MUL VII).
|
FD |
Wapenmaker, de |
BerN van de wapenmaker, vervaardiger van wapenen en wapens. 1308 Pieres li Wapenmakere, Ip. (BEELE); 1378 Jacobi Wapenmakers, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wappers |
1. Proven. Contre-poids (du pont-levis) » (L.D.). — 2. Profess. Préposé au pont-levis. N° 131.
|
EV |
Wappers |
Mnl. wapper: stok met leren riem, leren riem met loden bal, knots. BN of BerBN.
|
FD |
Waquet |
-ez, zie Waucquez.
|
FD |
Waquez |
cf. Wacquez.
|
JG |
Waquier |
zie Walker.
|
FD |
War- |
-ant, -ans. 1. Profess. ,,Donneur de garanties ». — 2. V. WAD (Wan). – (Wari). — 3. Proven (N. flam.), Warande ,,Parc » (L.D.). N° 235.
|
EV |
Waraeve |
zie Walrave.
|
FD |
Warambourg |
zie Waerenborgh.
|
FD |
Warant |
-ans, zie Warrant.
|
FD |
Warant |
cf. Warrand.
|
JG |
Waraquier |
zie Waroquier(s).
|
FD |
Waras(se) |
zie Ferage.
|
FD |
Warbecq |
Forme francisée de Van Waerbeke, cf. 1360-62 «Willaumes de Hukem, de Warbe-que» PolyptAth.
|
JG |
Warbeek, van |
-be(e)ck, Warbecq, zie van Waerbeke.
|
FD |
Warberg |
PlN (NS,BEI).
|
FD |
Warchal |
Var. van Marchai, met w/m-wisseling?
|
FD |
Warck |
Warcq. 1179 «Egidius miles de Warch», 1226 «domini Pétri de Warch» CartOrval; nom d’origine: Warcq (Ardennes, Meuse).
|
JG |
Warck |
Warcq: PlN Warcq (Ard., Meuse). 1226 Pétri de Warch, LX (CAO).
|
FD |
Warcken |
Warken(s), Werkers: Patr. Dim. van Germ. warin-naam, zoals Werquin. Maar vanwege de Duitse herkomst (Diiren) zal de naam oorspr. wellicht Warnken/Warnkes geweest zijn (Duitse FN Warneke, Werneke), in Mtr. geadapteerd als Warkens. 1492 Jan Warkens, Diiren-Mtr.; 1529 Jaspar Werkens, Voeren; 1579 Lucie Werckers, Tg.; 1622 Jan War(c)kers = Warkens, ‘s-Gravenvoeren (med. Jozef Werkers, Aartselaar).
|
FD |
WARD |
(GARD). Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Cette racine évoque l’idée de protection, de garde, avec l’instrument, la lance, et le résultat, l’affranchissement. Formes dérivées : Wari(l) ou Gari(l), ,,Lance ». Cas régime : Warn ou Garn. Cas régime inversé : Wran ou Gran. De cette forme, dérive le mot Franc, ,,H. libre, protégé ». V. FRANC. § 1er. Formes du cas sujet. (Mutations du d final : N° 126). A. Formes Ward, G(u)ard, Fard. Changement de voyelle (N° 125). I. N. simples. 1. Warte, Werth, Gerth. 2. Waerts, Weerts, Swe(e)rts, Wierts. 3. Gard-, Cart-, Guerd-, Guert-, Quert- -on, Gard-, Geerd-, Guert–en(s). II. N, simples avec suffixes. W.-‘mo : Ward-, Quert- -in, Gard-, Card- -in, -yn, Quert-, Kert- -in. W.-ik : Ward-, Wart- -ique, -ig. III. N. composés. W.-frid: Werdifroy. W.-hari : Gertier, Quartier. W.-helm: Werthelm, Gerdom. W.-wald : Wart-, Wert- -el, Gerd-, Jeort- -ay. B. Formes Wari(l), Gari(l), Fari(l). I. N. simples. 1. Fieremans, Guerman, Geer(sens), Gu(é)rilo, Gerlo. 2. G(h)eers, Fiers, Chéron, Scheerens.
II. N. simpels avec suffixes. W.- -tno, -(l)ïng: Warre(e)yn, Fi(é)r-, Ferr- (a)in, -yn, Guér-, Kair-, Qu(o)ir-, Cor- -in. War-, Guer- -l(a)in, G(u)e(u)r-, Geer(l)- -inck(x), -ing(e). W.- -atto, -etto, -itto, -otto, -ek(in), -ok, -iz : Warlet, Gar- -at, -ot, Guér-, Gerr-, Gheer-, Geir- -et(te), -ets, -itte, -its, -itzen, -isse, Wérotte, Ferrette, Férot, Gir- -et, -od. Gue(i)r-, G(h)eer–icke, Car(r)- -é, -ez, G(u)erlache. III. N. composés. W.-and: War(r)-, Warl-, Gar(r)-, Ferr- -and, -ant, -ent. W.-bald : G(u)er- -baux, -boux. W.-god : Fergus(son). W.-had (-hagin) : Gar(r)-, Gér- -ain. W.-hard: Ge(e)r-, Guér-, Ghe(e)r-, Geir- -a(e)rd, -arts, -aets. Contractions : Grard, Grare. Géra(r)d-, Gira(r)d- -in, -on, -ot. W.-hari : Warl-, Wér-, Ferr- -ier, -y, Guerry. W.-helm : Guer(r), Geer- -em, -om(e), -oms. W.-hlod-: Fergloute. W.-man f-man) : Ger- -main, -men, -manus, -mânes. W.-mod (-munk) : Gaeremynck. W.-wad (-wast) : Ger- -vaes, -vais, Chervet. W.-wald : Waroux, Guéraut, Ferraud, Gir- -aud, -oux, Gerval. Intervers. : Grav- -ou, Grau- -els. W.-wid f-win) : G(u)er- -vy, -win. W.-wulj : War-, Gar- -ou(x), Giroul (Forme du rituel : Gérulphe). C. Formes Wark, Gark, Fark. I. N. simples. Werkx, Ferguson. – II. N. simples et suffixes. W.- -etto, -ek(in) : Waro(c)qu- -et, -é, Gerckens. III. N. composé. W.-hari : Waroquiers. D. Formes, Warz, Gerz, Ferz. I. N. simples. Wers-, Garç-, Gars- ou Grass-, Gers-, Vers- -on. – • II. N. simples avec suffixes. W.- -etto, -ez, -iz : Garç-, Gars- ou Grass-, Ger-, Grouss- ou Gérus-, ou Géruz- -et, -ez, -is. W.-‘mo : Quers-, Kers-, Grass- -in, Vers-, Verz- -in. III. N: composés. W.-hari: Grasser, Crassier. W.-helm : Guersem. W.-wald : Garcia, Geerseau. Intervers. : Gras(se)ls, Fraselle. W.-wulf: Gars-, Guers- -ou(ille), Garsoul. 433 § II. Formes du cas régime. A. Cas régime normal : Warn, Garn, Farn (Voyelle : N° 125). I. N. simples. Guern- ou Guesn- -on. II. N. simples avec suffixes. W.- -atto, -etto, -otto, -ek, -iz : Warn- -otte, -eck, -is; Gu(e)rn–ade, -et, G(u)éron(n)ez. III. N. composés. W.-and: Warn-, Fern- -and, -ants, Ferdinant. W. god : Fernagut. W.-hard: Ge(e)rn-, Geirn- -aert, -ard. W.-hari: Warn-, Wern-, Garn-, Gran-, Gren-, Grein- -(i)er, -ie, -y, Gasnier, Garnierot. W.-wald: Gerna(e)y, Gurney, Créneau, Grau-, Grav- -els. B. Cas régime Wran(d), Wrank (V. FRANC), Wranz (Ibid.). I. N. simples. Krants, Crantzen. II. N. simples avec suffixes. W’.- -atto, -etto, -ez : Grand-, Gren- -et, -ez. Grenade. W.-ino-: Grandin. III. N. composés. W.-hari: Gran-, Gren- -ier, Grang- -ée, -ier.
|
EV |
Ward- |
Wart- -ig, -ique. 1. Proven. ,,Wardin » (Loc, Forme allem.).
|
EV |
Ward(en) |
Werden(s): Patr. Korte vorm en vleivorm van Germ. VN op -ward, zoals Edward.
|
FD |
Wardavoir |
1296-1302 «Warde avoir», «le Wa-ravoire» ImpôtArtois; surnom: [qui] garde [son] avoir (Bougard-Oysseling 281 ). Pour le type de composé, comp. 1273-80 «Gillion War-decors» FriedenTournai.
|
JG |
Wardavoir |
zie Gardavoir.
|
FD |
Wardenbach |
Nom d’origine: Wardenbach (Rhénanie- Westphalie).
|
JG |
Wardenbach |
PlN (NRW).
|
FD |
Wardenier |
Peut-être surnom phrastique, à interpréter comme [qui] war(de) ‘garde’ [les] deniers, surnom d’avare, d’usurier, de trésorier [MH].
|
JG |
Wardenier |
Profess. Guardenier (Dialecte picard), .Jardinier ». Variante: Wardinier. N° 168.
|
EV |
Wardenier |
zie Warnier.
|
FD |
Wardt, van de |
zie van der Waerden.
|
FD |
Wareghem, van |
Warenghem, Warenghien, Waringhem, -ghien: i. PlN Waregem (WV). 1080 S. Sigewalonis de Warengem; 1231 Waltero de Warenghen; 1348 Woutre van Wareghem, Cent (DF XVI); 1278 Willaume de Warenghiem (DEBR. 1980); 1396 Mechiel van Wareghem, Ophasselt (DE B.). – 2. PlN Waringhem (PdC). 1287 Mich. de Waringhem, Rijsel; 1417 Marie de Blaringhem (Bl = W?) alias Waringhehem, NF; 1689 Jacques Waringhem, Leulinghem (DF XVI); 1732 J. B. Warreghem, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Waregne |
Warègne, Warêgne, Waregné, Wareigne. 1508 «Nicclo de Warenne», 1530 «Jehenne de Warenne» BourgNamur; probabl. warenne, waregne ‘terre réservée, chasse, enclos’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Warêgne |
-e(i)gne, zie Devarenne.
|
FD |
Warein |
zieWarin.
|
FD |
Warembourg |
Nom d’origine: Warembourg, à Ouve-Wirquin (PdC).
|
JG |
Warembourg |
zie Waerenborg(h).
|
FD |
Waren, van der |
zie van der Waerden.
|
FD |
Warenghem |
-ghien, zie Wareghem.
|
FD |
Warenghien |
1275-76 «Oliviers de Wareng-hien», 1280-81 «Colette li femme Warenghien» RegTournai, 1289 «Jak. de Warenghien» DettesYpres, 1315 «Jehans Waren-giens» Tournai; nom d’origine: Waringhem, à Norrent-Fontes (PdC) ou, éventuellement, Waregem (FlOcc).
|
JG |
Warenghien |
Proven. Waregem (Loc.). Forme romanisée.
|
EV |
Warens |
zie Warin.
|
FD |
Warez |
1230 «Balduinus de Warez» CartVal-Dieu, 1265 «Jehan de Waret» CensNamur, 1492 «Jehenne de Warez», 1519 «Henry de Warey» BourgNamur, 1499 «Marie de Warez» TerrierNaast, 1602-3 «Lambert Waret» TerriersNamur; nom d’origine: Waret-la-Chaussée (Nr), Waret-l’Évêque (Lg) ou d’un autre toponyme mineur.
|
JG |
Warez |
Varet, Varé, Worré: 1. Zie De Varez. – ï. Zie Garet.
|
FD |
Wargé |
Warge, Wargée, Wargee. Fausse régression flam. de Warzée [FD]?
|
JG |
Wargé(e) |
Warge(e), Wargè: Wsch. hypercorrecte grafieën voor Warzée.
|
FD |
Warginaire |
w. (Bastogne) Warjinêre, Wariginaire. Var. de Waegenaire (sub v° Waegenaer, -eere), avec r- épenthétique [FD].
|
JG |
Warginaire |
Wariginaire: W. verhaspeling van Waegenaire (Wagenaar) met r-epenthesis.
|
FD |
Warginelle |
Probabl. var. du précédent, avec évolution phonétique classique -ère > -èle.
|
JG |
Wargnie |
Wargnies, Wargniès, Wargny, Wargnye, Warnie. Soit var. de Warnier, Wargnier, soit nom d’origine: Wargnies, nom de trois communes françaises (du Nord et de la Somme), cf. 1284 «Mesire Wys de Waregni», 1362-63 «Jehan de Wargni» PolyptAth.
|
JG |
Wargnie(r) |
-(i)ez, zie Werner, Warnier.
|
FD |
Wargnie(s) |
-y(e), zie De Wargny.
|
FD |
Wargnier |
Wargny, cf. Warnier, Warny.
|
JG |
Warhem |
1. PlN Waremme, Ndl. Borgworm (LU). –2. Zie Van Warrem.
|
FD |
Warhem |
Nom d’origine: Warhem (Nord) ou Waremme (Lg).
|
JG |
Wari- |
-gé(e), -echet, -xhet. Proven. „ Aisance communale, Terrain banal ». Nombr. L.D. Synon. : War(i)-, Wéri- -(x)has-, -het, -haye, -chat. N° 236.
|
|
Wari(e) |
Zie Warrier.
|
FD |
Warichait |
-et, zie Dewarichet.
|
FD |
Warichet |
Warichait. 1695 «Dieudonnée Wari-chet» BourgNamur; nom d’origine: Warichet, -ay (= terrain vague), très fréquent en toponymie; cf. aussi Dewarichet et Wérihay, -xhas.
|
JG |
Wariginaire |
cf. Warginaire.
|
JG |
Wariginaire |
zie Warginaire.
|
FD |
Warin |
1185 «Warinus de Evrehalle» BourgNamur, 1273 «Warin» CartOrval, 1280 «hère-dés Warin» PolyptLiège, 1296-1302 «Jakes Warins» ImpôtArtois, 1317 «Rouscel Wa-rins» CartStHubert, 1678 «Gilles Warin» NP-Louette; équivalent du fr. Garin, de l’anthrop. germ. Warin (Fôrst. 1540). – Dérivé : Warinet.
|
JG |
Warin |
Waryn, Warein, Warreyn,Warren(s), Warens, Varin, Waring, Warring, -in(c)k, Weeren(s), Wehrens, Werre(n)s: Patr. Vleivorm van een Germ. war-naam: Waro (STARK), Warmundus (Dip.). 988 Warinus, Gent(GN); 1414 Jehan Warin, Chauny (MORLET); 1427 Warrins Knibbe wedewe, Nieuwpoort; 1457 Warryn Hermari; 1441 Warryn du Crooc, Bethune (PARM.); 1280 Werrinus; 1326 Pieter Werrin, Ip. (BEELE); 1337 Arnoldo Werners = 1344 Arnoldus Warijns, Tn. (C. BAERT).
|
FD |
Warinet |
Warnet, -é, -ez, -es, Warne, Werné, Wèné, Wené, Winné: Patr. Dim. van Warin. 1280 Baudes Warnés, Bergen (PIERARD); 1433 Bauduin Warnet, Quaregnon (CCHt); 1450 Simon Warinet, Laon (MORLET).
|
FD |
Waringer |
NF sans doute d’origine allemande, p.-ê. via la Lorraine germanique (GeneaNet), d’origine obscure.
|
JG |
Waringhem |
-ghien, zie van Wareghem.
|
FD |
Warisse |
1356 «Waris de Grand Falley écuier» CartOrval; hypocor. de l’anthrop. germ. Waro?
|
JG |
Warké |
zie Waro(c)quet.
|
FD |
Warkin |
Probabl. var. de Werkin, Werquin [FD].
|
JG |
Warkin |
zie Werkin.
|
FD |
Warl- |
-and, -et, -ier, -in. V. WARD (Wari).
|
EV |
Warland |
–ant, Werland: Pair. i. Germ. VN war-land ‘hoede-land’: War(i)landus (MORLETI). – 2. Metathesis van Wal(e)rand.
|
FD |
Warland |
De l’anthrop. germ. warô-land > War-landus.
|
JG |
Warlaumont |
cf. Warlomont.
|
JG |
Warlaumont |
zie Warrimont.
|
FD |
Warle- |
Warlo- -mont. Proven. Gér(a)l-, Géro- -mont, ,,Colline du sieur Guéraud » (Géromont, Dép. Comblain-au-Pont).
|
EV |
Warlet |
-ez, zie Valet, Wallet.
|
FD |
Warlet |
Warlez. 1373 «Mathi Warlet» CoutSta-velot; var. de Varlet, Variez?
|
JG |
Warlier |
Peut-être forme évoluée (par échange des consonnes liquides n > l) de Warnier?
|
JG |
Warlier |
zie Warnier.
|
FD |
Warlimont |
Warlomont, zie Warrimont.
|
FD |
Warlimont |
Warnimont. Nom d’origine: probabl. Warrimont, w. war(l)imô, 1324 «Waleri-mont», à Charneux (Lg); cf. Warrimont.
|
JG |
Warlin |
1781 «Joseph Warlint» BourgNamur; var. de Wallin, v° Walle [FD]?
|
JG |
Warlin(g), |
zie Wallens.
|
FD |
Warling |
Var. de Walling?
|
JG |
Warlo |
zieWalop.
|
FD |
Warlomont |
Warlaumont. Nom d’origine: p.-ê. Warnoumont, w. wârnoûmont, à Rouvreux (Lg).
|
JG |
Warlop |
Car. mor. War, ..Désordre », avec suffixe péjoratif -lop (Lap), ..Chiffon ». N. d’H. désordonné.
|
EV |
Warlop |
Pour W. Beele, var. (avec r épenthétique) de Walop, cf. 1331 «Jan Wallop» Audenarde, 1340 «Jan Walop» Bruges, du moy. néerl. walop ‘galop’, surnom de messager, de trotteur. – Bibliogr. : W. Beele, De FN Warhp,VlSt3l, 1995, 15-16.
|
JG |
Warloquier |
Warlocquie, zie Waroquier(s).
|
FD |
Warloquiert |
Warlocquie. Var. de Waroquier, avec /- épenthétique, ou bien par métathèse de *Warcolier [anc. fr. (lorrain) warcollier ‘bourrelier, sellier’ FEW 2, 915a] cf. 1362 «le Warcoliers» CartOrval, 1575 «Colart le War-colier» DénFlorenville.
|
JG |
Warlot |
forme fém. : Warlotte. Peut-être double dérivé en -el-ot du NP germ. Waro. – La forme masc. Warlot pourrait s’expliquer aussi par le terme pic. (1647) warlot ‘impôt sur le droit d’usufruit’, cf. pré à warlot ‘droit de pacage’, sans doute mot d’emprunt néerlandais, cf. Ch. Th. Gossen, DBR 13, 117; FEW 17, 525b [MH],
|
JG |
Warlot(te) |
zie Warnon.
|
FD |
Warlus |
Warolus. 1436 «Colard Warlut» Nimy ; nom d’origine: Warlus (PdC, Somme) ou Warluis (Oise).
|
JG |
Warlus |
Warolus: PlN Warlus (PdC, Somme). 1241 Jehans Warluis, Atrecht (NCJ); 1436 Colard Warlut, Nimy (CCHt); 1494 Anthonis van Warluz, Dowaai-Bg.(PARM.).
|
FD |
Warman |
Patr. Germ. VN war-man ‘hoede-man’: Waramannus (MORLET I). 1437 Kaspar Warman, St.Gallen(BRECH.).
|
FD |
Warmelinck |
Patr. Afl. van Germ. VN Warmilo, dim. van Warin-naam. 1576 Joh. Wermelinck, Munster (BRECH.). Warmenbol, zie Wermenbol.
|
FD |
Warmoes |
1276«Pieron Bardonc pour Calis Warmoes», 1287 «Jeh. Warmous, li tonderes» DettesYpres; moy. néerl. warmoes ‘légumes, herbes potagères’, surnom de jardinier [FD]. – Cf. aussi 1283 «Jeh. li Warmoescuts» DettesYpres.
|
JG |
Warmoes |
Profess. ..Herbes potagères ». N. de marchand ou de cultivateur. Synon. : Wermoes. N°* 131.
|
EV |
Warmoes |
Wermo(e)s, Waer(e)moes, Warmuz: Mnl. warmoes: groente, moeskruid. BerBN voor de warmoesman of warmoezenier, de groenteboer. 1280 Heinrichus Warmoes; 1325 van Pieter Waermoese die men heet Poreye, Ip. (BEELE); 1366 Symoen Waermoes, Ktr. (DEBR. 1970); 1403 Jacop de Waermoesman, Bg. (SIOEN); 1369 Jan Warmoes; Zoete diet warmoes vercoept, Mech. (V.ING.); 1424 Peter Warmoes vander coken te vervueren, Lv. (DE MAN1959).
|
FD |
Warmoeskerken |
PlN Wermelskirchen (NRW).
|
FD |
Warmon(t) |
Patr. Germ. VN war-mund ‘hoede-bescherming’. 1066 S. Warmundi, Kamerijk (SPL); 136 e. Ava Warmundi (GN); 1304 van Heinric Waremonde, Bg. (DF XVI); 1471 Lysbette Waermonds, Gent-Bg. (PARM.). -2. PlN Warmond (ZH). 1282 Nannekin van Warmonde, ZH (CG); 1616 Peter Warmont, Haarlem-Aw. (AP).
|
FD |
Warmont |
Warmon. 1718 «Mathieu Warmont» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. war-mund > Warmundus.
|
JG |
Warmuz |
zie Warmoes.
|
FD |
Warn- |
-eck, -ent, -er, -ez, -ier, -on, -otte, -y. V. WARD (Wari, Warn).
|
EV |
Warna(a)rs |
zie Werner, Wernaers.
|
FD |
Warnaerts |
zie Wernaerts.
|
FD |
Warnant |
1. Proven. Loc. Variante : Warnent. — 2. V. WARI (Wari, Warn).
|
EV |
Warnant |
Warnants, Warnand, Warnent. 1279 «Gilhes de Warnan» CartValBenoît, 1289 «Alars Wamans» CensNamur, 1303-7 «lohan Warnan» PolyptSalzinnes, 1382 «frère Jehan de Warnan» GuillLiège, 14e s. «Rigals de Warnant» CensHuy, 1440 «Johan de Warnant» GuillLiège, 1444 «Hubin de Warnant» TerreJauche, 1744 «la veufe Guillaume Warnand» CartCiney; nom d’origine: Warnant (Nr), Warnant-Dreye (Lg). — Secondairement, nom issu de l’anthrop. gcrm. wari-nand (Carnoy 57), cf. 14e s. «Wamar dit Warnan de Brughestein» BodyNPLiège.
|
JG |
Warnant(s) |
Warnand, Warnent: i. PlN Warnant (LU, N). 1321 Butors de Warnans, Luik (SLLIII); 1360 Ernouls de Warnans, Hoei (CCHt). – 2. Patr. Afl. van VN Werner, Warnier. 146 e. Warnar dit Warnan de Brughestein, Luik (BODY).
|
FD |
Warnau |
De l’anthrop. germ. warin-wald [FD].
|
JG |
Warnau(ts) |
Wornoo: Patr. Germ. VN warin-wald ‘Warnen-heerser’: Warnaldus (MORLET I). Warnderink: Patr. Afl. van Germ. VN Warner, Werner.
|
FD |
Warné |
zie Warinet.
|
FD |
Warneke |
Warneck(e), Warnock: Patr. Dim. van Germ. warin-naam, zoals Werner. 1427 Hans Warnecken, Hannover (BRECH.).
|
FD |
Warner |
1587 «le seigneur Warner Dansten-rade» BourgLiège, 1704 «Anthoine Warnere le Jeusne» BourgLiège; forme germ. de Wamier.
|
JG |
Warner |
zie Werner.
|
FD |
Warnet |
-é, -ez, -es, zie Warinet.
|
FD |
Warnier |
-ie(rs), -iez, -y, -ij, Wargnier, -ie(z), -ez, Waernier(s), Werniers, -y, Warrin(n)ier, -iner, Wardenier, Varnier, Walnier, Warlier, Woirlier: i. Ofr. warrenier: opzichter van de warande, van het jachtterrein, boswachter. 1298 Jehan le Warnier, Kales (GYSS. 1963); 1587 Frederick de Wairnier, Kontich (SELS). – 2. Zie Werner.
|
FD |
Warnier |
Warniez, Wargnier, Warny, -is. 1265 «frères Warnirs» CartValBenoît, 1267 «War-niers li Torderes» CensHerchies, 1286 «War-niers de Poile Wagnon» CartBinche, 1289 «Warniers li Cerpentiers» CensNamur, 14e s. «Jehans Warnier» DocLens, 14e s. «Warnir le Plumteur» CensHuy, 1351 «Warnir de Lavoir» GuillLiège, 1356-58 «Estiévenins Warniers» PolyptAth, 1450 «Warnyr de Belvaz» CoutStavelot, 1534 «Bodechon Warnier» BourgNamur, 1545 «Warni fils Johan de Belvaux», 1557 «l’hirtaige Warny Filacquet» LaGleize, 1627-31 «Warny Warnier» = 1628 «Wernuss Werner» émigré en Suède ; nom issu de l’anthrop. germ. warin-hari, latinisé en Warnerus. Cf. aussi Wargnies, Warner, etc. m Dérivés du thème anthropon. Warn-: Warnaise, Warnès. 1291 «Philippon Warnaise, clerc» DettesYpres. – Warnet. 1279 «Baude Warnet», 1327 «Mahiu Warnet» Comptes-Mons, 1365 «Jehan Warnet tellier ainsnés» TailleMons. – Warnon. 1319 «Warnon del Trok» CartValBenoît, 1576 «Hubert de Warnon», 1645 «Gilles Warnon» BourgNamur. -1311 « Warnot de Dorinne» maïeur de Spontin et de Dorinne. – Warnotte. 1360 «Johans fis Wamotte» GuillLiège, 1525 «Warnotte le Sourt», 1568 «Jehan Wamotte» BourgNamur. – 1474 «Warnoteau» PrincipLiège.
|
JG |
Warnimont |
cf. Warlimont.
|
JG |
Warnimont |
Proven. ..Colline du sieur Garnier ». Synon. : Werni-mont, Warrimont.
|
EV |
Warnimont |
zie Warrimont.
|
FD |
Warning |
-ink, Werning: Patr. Afl. van Germ. warin-naam, zoals Warinher.
|
FD |
Warnitz |
-its, -is: Patr. Zoals Wern(t)z O.-D. afl. van VN Werner.
|
FD |
Warnock |
zie Warneke.
|
FD |
Warnon |
Warnot(te), -ots, Warlot(te): Patr. Afl. van Germ. warin-naam, zoals Werner. 14e e. Warnier dit Warnotte Briffoz d’Ouffey, Luik (BODY); 1638 Dirick Warnons; 1615 Thiry Warnot, St.-Tr. (MEURICE).
|
FD |
Warnon |
Warnot, -otte, cf. Warn-.
|
JG |
Warny |
zie Warnier, Werner.
|
FD |
Waro(c)quet |
Warké: Dim. van Ofr. waroqueau: grote stok, staaf, hefboom; werpspies, pijl. BerBN. Of BN naar de gedrongen gestalte (J.G.). ± 1300 Jehans Waroke, Artesië (BOUGARD). – Lit.: A. HENRY, Wallon liégeois warokê, waroker. Dial Belgo-Rom. 1950,143-8.
|
FD |
Warolus |
cf. Warlus.
|
JG |
Warolus |
zie Warlus.
|
FD |
Waroqu- |
-et, -iers. V. WARD (Warc).
|
EV |
Waroquier |
-iez, -it, Warocquier, Warro-quiers, Varoquier, Waroquet. 1276-77 «Warokiers» CharitéTournai, 1286 «Warokiers» CartLessines, 1296-1302 «Jehans Waroke» ImpôtArtois, fin 13e s. «Cholart Varokiet» ChartesHainaut, 1312 «Estasses Warokiers» 31ChirTournai, 1360-62 «Jehans Warokiers» PolyptAth, 1444 «Gille de Waroquier» Aides-Namur; nom de métier: anc. w. waroquier ‘fabricant de garocs ou traits d’arbalète’ et, par substitution de suffixe, surnom : warokèt ‘homme gros et courtaud’, dérivés de w. warok ‘gros bâton noueux’ FEW 17, 624. Cf. aussi 1627 «Anthoine Warokin» émigré en Suède. -Bibliogr. : A. Henry, Wallon liégeois warokê, waroker [et NF Waroquier, Waroquet], DBR 8, 1950-51, 143-8.
|
JG |
Waroquier(s) |
-uies, -uiez, Warocquier, Waraquier, Varoquier, Waroqquier, Warroquiers, Waroquit, Warloquier, Warlocquie: BerN. Maker van warokes; zie Warocquet. 1341 Guillo Waroquier, Laon (MORLET); 1553 André le Warocquir, Geldenaken (AAV); 1556 Joannes Warocquerus, Geldenaken (MULIV).
|
FD |
Warot |
Warrot, -on: Patr. Rom. dim. van Waro of een andere Germ. War-naam.
|
FD |
Warot |
Warrot. Hypocor. de l’anthrop. germ. Waro, comp. War(r)ier.
|
JG |
Waroux |
1. Proven. Dép. Alleur. — 2. V. WARD (Wari).
|
EV |
Waroux |
1365 «Abrahan de Warouz» CartValBenoît, 1373 «Rausse de Warouz» GuillLiège, 1444 «Colart de Waroux» AidesNamur, 1613 « Wilheame le clercque dit de Waroux» Monte-gnée; nom d’origine: Waroux, à Alleur (Lg).
|
JG |
Waroux |
Varoux: i. PlN Zie De Waroux. – 2. Patr. Germ. VN war-wulf ‘hoede-wolf: Warulfus (MORLET I) of wer-wulf’man-wolf, d.i. weerwolf, Fr. (loup) garou.
|
FD |
Warpy |
Warpij: Ofr. werpil: vos. BN. Vgl. Guerpillon (DNF)?
|
FD |
Warquesse |
NF d’origine incertaine, sans doute en provenance du départ, du Nord.
|
JG |
Warrand |
Warrant, Warant. 1225 «misir War-rand de Preit canone de Sain Lambier», 1516 «Biaise Warrand» CoutStavelot, 1795 «Nicolas Warand» BourgNamur; moy. néerl. warant, anc. liég. warant), fr. garant, du germ. waranda- FEW 17, 563b.
|
JG |
Warrant |
-an(d), Warant, -ans: Ofr. garant, Pic. warant: waarborg, borg, garant. 1581 Adr. Warants, Delft-Aw. (AP).
|
FD |
Warre(y)n |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Warrem |
van; Warhem, van Werrem: i. PlN Warrem, Warhem (FV). 1269 Maroie Warehem, Atrecht (NCJ); 1281 Th. de Werrem, Ruiselede (HAES.); 1326 Jan van Werheem, Ip. (BEELE). – 2. PlN in Maldegem (OV): 1300 te Warheem. Philip van Warheem (CG).
|
FD |
Warren(s) |
-eyn, -ing, -in(c)k, zie Warin.
|
|
Warrener |
zie Werner.
|
|
Warrier |
-iez, Dewarier, War(r)ie, Wari, Wary, Waeri(e), -is: i. Pair. Warier, Rom. vorm van Germ. VN war-hari ‘hoede-leger’: Warherus (MORLETI). 1269 Arnuldus Wariez de Cortis (CVD); 1398 Bette Wariers, Moorsele (DEBR. 1970). – 2. Voor de vormen op -y/-i(e) evtl. PlN Wary in Crepy (Aisne). 136 e. Jehans de Wari; 1404 Jehan de Wary, Laon (MORLET).
|
FD |
Warrier |
Warriez, Wary. 1472 «Wary le Chare-lier», «Warry, gaingnier audit Gevymont» DénVirton, 1488 «Wary de Gondreville» JusticeBastogne, 1528 «Wary Muriault» DénVirton, 1574 «Henry de Wary» CoutStavelot; nom issu de l’anthrop. germ. waro-hari [FD]; cf. aussi War(r)ot.
|
JG |
Warrimont |
Nom d’origine: Warrimont, à Char-neux (Lg); cf. aussi Warlimont, Warnimont.
|
JG |
Warrimont |
V. Warnimont.
|
EV |
Warrimont (de) |
Warnimont, Wernimont, Warlimont, Warlomont, Warlaumont: PlN Warrimont in Charneux (LU). Let op de diss. ri en rn.
|
|
Warrin(n)ier |
-iner, zie Warnier.
|
FD |
Warrinier |
-innier. Probabl. var. de Warnier [FD].
|
JG |
Warroquiers |
zie Waroquier(s).
|
FD |
Warrot |
cf. Warot.
|
JG |
Warrot |
Zie Warot.
|
FD |
Warsage |
1244 «Oda de Warsage», 1254 «Con-rardum nomine de Warsage» CartValDieu, 1346 « Gille de Warsage » CartValBenoît, 1387 «Jerlaxhe de Warsage» CartValDieu; nom d’origine: Warsage (Lg).
|
JG |
Warsage |
PlN (LU), Ndl. Weerst. 1244 Oda de Warsage(CVD).
|
FD |
Warscotte |
Wascotte. Forme francisée de Ver-schote < Van der Schote [FD] ; cf. aussi Wales-cotte.
|
|
Warscotte |
zie van de Schoot.
|
FD |
Warsée |
zie Warzée.
|
FD |
Warson |
Patr. W. vleivorm op -eçon van Germ. war- naam. 1367 Johan Warson = 1372 Jan Wartsoen, Groot-Adorp (C. BAERT).
|
FD |
Wart |
Warte. Probabl. nom d’origine : La Warte, à Feluy et Lahamaide (Ht), Warde, à Thieulain (Ht), cf. Dewart; ou bien nom de profession: pic. warde, anc. fr. garde, cf. Deward(e).
|
JG |
Wart(e) |
BerN Ofr. garde, Pic. warde: wachter, waker. – 2. Zie Delwarde. – 3. Verspreide D. PlN Wart: wacht. Vgl. Von der Warth. Wartel(le): Var. van Watel(le) met r-epenthesis. Wartena: PlN(FL).
|
FD |
Warte |
1. Proven. Dép. Feluy. — 2. V. WARD (Ward).
|
EV |
Wartel |
-elle, Wartiau. Var. de Watel, Wattel, Wattiau, avec r- épenthétique [FD] ?
|
JG |
Wartel |
V. WARD (Ward).
|
EV |
Wartenberg |
Proven. ..Colline du sieur Guardon ». Synon. : Werden-berg.
|
EV |
Warth, von der |
Verspreide PlN Wart(h): wacht, uitkijkpost. Vgl. Van der Waerden.
|
FD |
Warthold |
Var. van Germ. VN Barthold, met wisseling bilabialen b/w, vgl. zwaluw = Schwalbe.
|
FD |
Wartique |
V. Wardig.
|
EV |
Wartique |
Wartigue. Probabl. métathèse de *Watrike, dérivé pic. en -ique de Wa(u)thier, cf. 1280-81 «Yolens li amie Watrike de le Planque» RegTournai, 1289 «Wateles Watri-kes» CensNamur. Cf. aussi Watrice, -isse, Wautriche.
|
JG |
Wartmann |
Patr. Germ. VN ward-man ‘bewaarder-man’: Wartmannus, Wartman (MORLET I).
|
FD |
Warton |
Var. van Waton of metathesis van Watron.
|
FD |
Warwick |
PlN (Warwickshire, Cumberland). 1494 Stephanus Warwick, Aalst (MUL ni). Wary, zie Warrier. Waryn, zie Warin.
|
FD |
Wary |
cf. Warrier.
|
JG |
Warzée |
Proven. Loc.
|
EV |
Warzée |
w. nam. Wârzéye, Warzee, Warsée. 1635 «Thiri de Warzée» Nandrin, 1786 «Charles-Joseph Warzée» Havelange; nom d’origine: Warzée (Lg).
|
JG |
Warzée, (de) |
Warzée, Warsée: PlN Warzée (LU). 1336 Thomassies de Warsees, Havelange (SLLIII).
|
FD |
Warzel |
NF gaumais, d’origine incertaine, p.-ê. var. de Waselle.
|
JG |
Was- |
cf. Wass-.
|
JG |
Was(ch), de |
zie Delwasse.
|
FD |
Was(s) |
BerBN van de wasmaker, washandelaar. 1306 Amelricus dictus Was, Bs.; 1356 Everaert Was = 1337 Everardus Wassard, Bs. (PEENE1949); 1501 Hans Wass = Wahs, Jena (BRECH.).
|
FD |
Was(s)- |
Waz- -on. 1. Proven. Wason (Dép. Horrues). — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Wasamutiat |
zie van Zandvliet.
|
FD |
Wascheul |
zie Wacheu(i)l.
|
FD |
Wascotte |
cf. Warscotte.
|
JG |
Wascotte |
zie van de Schoot.
|
FD |
Waseige |
Wasseige, w. nam. Wazèdje, pron. fr. Wazêje. 1641 «Lambert Wasseige», 1652 «Pierre Wasseiges», 1682 «François Waseige» BourgNamur; nom d’origine: Wasseige (arr. Waremme), cf. aussi de Wasseige.
|
JG |
Waseige |
zie De Wasseige.
|
FD |
Wasel(le) |
zie Wasseel.
|
FD |
Waselinck |
-lynck, zie Wasselin.
|
FD |
Waselle |
cf. Was(s)-.
|
JG |
Waselle |
Proven. 1. Vaucelles (Ane. Vahelles, Loc.). — 2. Wasseln-(heim) (Loc. alsac.).
|
EV |
Wasem |
V. Wasmes.
|
EV |
Wasen |
Waasen, Wassen(ne): Patr. < Germ. VN Waso of Wazo.
|
FD |
Waserman |
zie Wassermann.
|
FD |
Wasier |
(NF tournaisien). Peut-être nom d’origine: Waziers (arr. Douai, départ. Nord) [MH].
|
JG |
Wasilewski |
Wasil-, Wasyl-: Patr. Slav. afl. van Gr. HN Basilius.
|
FD |
Waskar |
1284 «Willaumes Wasschart», «Will. Waschart H grise», 1285 «Kateline Waskar» DettesYpres; forme fr. de Walschaert [FD]?
|
JG |
Waslander |
Afkomstig van het Waasland (OV).
|
FD |
Waslet |
cf. Was(s)-.
|
JG |
Waslet |
Vas(se)let, Vasselai: Patr. Dim. van Germ. VN Wazo; vgl. Wasselin.
|
FD |
Wasmael |
Proven. 1. Wasmuel (Loc.). — 2. Wezemaal (Loc). — 3. Westmalle (Loc.).
|
EV |
Wasmes |
Proven. Loc. Variante : Wasem.
|
EV |
Wasmes |
-us, zie Dewasmes.
|
FD |
Wasmes |
Wammes. Nom d’origine: Wasmes (Ht).
|
JG |
Wasmuth |
Wachsmuth,Wachsmund: Patr.Vooral Ndd. VN Wasmut. 1295 Heilmannus dictus Wasmut, Oppenheim; 1434 Friedrich Wachsmuet = Fr. Wachsmund, Mûnchen (BRECH.).
|
FD |
Wasnair |
Wasnaire. Probabl. forme francisée de Wassenaar, -aer.
|
JG |
Wasnair(e) |
Proven. 1. Wazenaar, ,,Du pays de Waas ». N° 212. — 2. Wassenaar (Loc. holl.). N. ro-manisé.
|
EV |
Wasnair(e) |
zie (van) Wassenaer.
|
FD |
Wass- |
Was-. Thème anthropon. issu du germ. Wazo, Waszo [FD]. m Dérivés: Waselle, Wazelle, -elles. – 1280 «Katheline ftlhe saingnor Gylon Wasset» PolyptLiège, 1597 «Thomas Wacet» Bourg-Dinant. – Wassin. 1284 «Jehans Wasins», «Jeh. Wasin, le tainteniers» DettesYpres. –Wasson. « Avec double suffixe: Waslet (double suffixe -elet). – Wasselin. 1285 « Simon Wasselin fil Jakemon» DettesYpres, 1286 «Wasselins Escoullars» CartLessines, 1289 «li enfant Wasselin de Namur» CensNamur.
|
JG |
Wasse, de |
zie Delwasse.
|
FD |
Wasseel |
Wasel(le), Wazelle(s): Patr. Dim. van Germ. VN Wa(d)so, b.v. Wazili, Wezilo (MORLET I). Vgl. Wasselin.
|
FD |
Wasseige |
cf. Waseige.
|
JG |
Wasseige |
-eigne, zie De Wasseige.
|
FD |
Wasseige(s) |
Proven. Loc.
|
EV |
Wasselin |
cf. Wass-.
|
JG |
Wasselin |
Woisselin, Vaslin, Wasselyn(ck), Waselinck, Wa(e)selynck: i. Patr. Vleivorm op -lin van een -so-dim. van Germ. Wad-naam (Wazo): Wacelinus, Wascelin (Dip., Fm.). 1347 Agnès Waselinne, Dk. (TdT); 1388 Cateline Wasselins, Ip. (BEELE); 1398 Wasselin van Langheraert, Petegem (DEBR. 1970). – 2. De FN kan in NF een var. zijn van Wastelin. Zie Wastelain.
|
FD |
Wassen |
zie Wasen.
|
FD |
Wassenaer |
-aar. Nom d’origine : Wassenaar (P.-B.); cf. aussi Wasnair(e).
|
JG |
Wassenaer, (van) |
Wassenaar, Wasnair(e): PlN Wassenaar (ZH). 1303 Dideric van Wassenaer, Egmond (NHC); 1469 Philips van Wassenair, St.-Tr.(GHYSEN).
|
FD |
Wassenberg(h), (van) |
van Wassenberge: 1. PlN in Temse (OV). 1413 Ingelbertus Wassenberge, Bs. (Midd. 1958,559); 1417 Pieter van Wassenberghe, Temse (DE MAN). – 2. PlN Wassenberg (NRW). 1078 Gerardus de Wassenberg, L (LO); 1280 van Gerade van Wassenberch, L (OGO); 1385 Gerardus van Wassenberge, Aubel (CVD); 1442 Jan Wassenborghe filius Wulric van Oostbuerch in Duutsceland, Bg. (PARM.).
|
FD |
Wassenhove(n), (van) |
van Vassenove: PlN Wassenhoven in Grotenberge (OV). 1281 Walterus de Wassenhove, Hillegem (HAES.); 1293 Gerart van Wassenhoven, Gb. (CG); 1396 Jacop van Vassenhoven, Oosterzele (DE B.).
|
FD |
Wassenne |
zie Wasen.
|
FD |
Wasser(s) |
D. PlN Wasser: water(loop).
|
FD |
Wassereau |
NF montois apparemment d’origine lorraine (Mittelbronn, départ. Moselle), où le NF est attesté depuis 1633 en alternance avec Vassereau et Wasserod(e); sans doute dérivé en -eau de fr. vasseur, comp. 1479 «Ernult le vassereal de Hodaige» Liège (DBR 7, 168).
|
JG |
Wasserman(n) |
Waserman: BerN Mhd. Wasserman: waterdrager.
|
FD |
Wasseui |
zie Wacheu(i)l.
|
FD |
Wasseuil |
cf. Wacheul.
|
JG |
Wassin |
cf. Wass-.
|
JG |
Wassin(g) |
-ink, Wasyng: Patr. Afl. van Germ. VN Was, Wazo. 1751 Jan Wassink, Nordhorn (BRECH.).
|
FD |
Wassmann |
zie Wachsmann.
|
FD |
Wasson |
cf. Wass-.
|
JG |
Wasson |
Woisson: Patr. i. Warson met ass. rs/ss. -2, Rom. verbogen vorm van Germ. VN Wazo, Waszo, Vasso (MORLETI).
|
FD |
Wastable |
Watebled, Watteblé(e), Watteble(d), Watblé(e), Watbled, Waterble(e), Waterbl(e)y, Wadble(d), Vadeblé: Pic. waste blé, Fr. gâte blé. BN voor een molenaar of bakker die het graan verspilt. Vgl. 1441 Jan Quistecoren, Bg. (PARM.). 1281 Jehans Waste bleit, Bergen (ARNOULD); 1389 Jean Watteblé boulanger, Laon (MORLET); 1400 Jehanen Wasteblet = 1400 vrauwe Janen Wasteble, Dk. – Lit.: F. DEBRABANDERE, De familienaam Waterblee. Bk. 1981,35-36.
|
FD |
Waste |
Cf. 1602-3 «Gérard Wast» Terriers-Namur; NF soit d’origine toponymique, cf. le NF de Waste dans le départ, du Nord (Ge-neaNet), soit var. de Hoist, cf. L’Hoist.
|
JG |
Wasteau |
cf. Wastiau(x).
|
JG |
Wasteel(s) |
-iel(s), Watseels, Watzeel(s), -eils, Westeel(s), Westel, Wastels, Vaste(e)ls, Wasteau, -eau, -iau(x), Vastiau, Watteel, -el(le), Watel(le), Wartel(le), Wat(t)eau(x), -iau(x), Wattieaux, Wauthia, Wat(t)eeuw, Watteeu(x): i. Pic. wastel, Ofr. gastel, Fr. gâteau: koek. BerBN van de koekenbakker. 1302 Jehan Wastiel, Dk.; 1350 Ansial Wastial, Luik (J.G.); 1396 Gillis Wasteel, Nukerke (DE B.); 1398 Pollet Wastel, Mkr. (DEBR. 1970). – 2. In de 12e e. komt in Atrecht de Lat. vorm vastans aquatn voor, d.w.z. gâte l’eau of kwistwater (vgl. Quisquater). Wasteau zou dan waste eau kunnen zijn. – Lit.: J. HERBILLON, Une origine du nom de personne Watteau. VW1960, 123-4,204-5-
|
FD |
Wasteels |
cf. Wastiels.
|
JG |
Wastel(a)in |
Wasterl(a)in, Wettlin, Wattelain(n)e: i. Dim. van Ofr. wastel. Zie Wasteel(s). Vgl. 1316 Katerine Wastelette, Dk. (TdT). – 2. Zie Westerling.
|
FD |
Wastelain |
Wastelin, Wasterlain, Wasterlin, cf. Wastiau(x), etc. (ci-dessous).
|
JG |
Wasterlinck |
zie Westerling.
|
FD |
Wasters |
zie Vastrade.
|
FD |
Wastersaeghen |
Wasterzak, zie Vaster(s)haeghe.
|
FD |
Wastiau |
Wastiaux, Wasteau, Wasteau, Wastiel, Vastiau. s.d. «Catherine relicte quondam Pétri Wasteal», «… Pétri Wasteaul» ObitHuy, 1289 «Adans Wastias» = «Adan Wastial», «dame Marée li Wastial» CensNamur, 1302 «Jehan Wastiel» LoiTournai, 1350 «Ansial Wastial de Thines» Liège, 1363 «Jehans Wastiaus» PolyptAth, 1365 «Watier Wastiaul monnier» TailleMons, 1426 «Jehan Wastiau I 1037 Wastiel» TailleSoignies, 1499 «Jehan Was-tiaux» TerrierNaast, 1501 «Jehan Wasteau» Ladeuze, 1584 «Barbette Wasteau» Bourg-Namur; probabl. surnom: w. liég. wastê, wèstê, w. nam. wastia, pic. wasteau, wastiau ‘gâteau’ FEW 17, 47a; cf. aussi Watteau. * Dérivés : Wastelain, Wastelin ; Wasterlain, Wasterlin (avec r- épenthétique).
|
JG |
Wastiau(x) |
-iel(s), zie Wasteels.
|
FD |
Wastiels |
Wasteels. Moy. néerl. wastel ‘gâteau’ (au génitif), surnom de boulanger.
|
JG |
Wastoul |
1289 «Jehans Wastoul», «Bauduins Wastous» CensNamur, 1476 «Gillart Wastoul» Tournai; p.-ê. fausse régression pour Wathoul [FD]?
|
JG |
Wastoul |
zie Wathoul.
|
FD |
Wastraete |
-at, zie Vastrade.
|
FD |
Wastraete |
Wastrat. Var. de Vastrade.
|
JG |
Wastyn(e) |
zie van de Wattyne.
|
FD |
Wasyl- |
zie Wasilewski.
|
FD |
Wasyng |
zie Wassing.
|
FD |
Waszmann |
zie Wachsmann.
|
FD |
Wat(t)in |
Wattijn, -yn, Atyn, Wetten(s), (de) Wettinck: i. Patr. Vleivorm van Wouter, wsch. < Pic. Watier. 1450 Heinric Wectins, Aalter; Urbaen Wettynckx, Ktr. (PARM.). – 2. Zie Van de Wattyne.
|
FD |
Watar |
Watard, cf. v° Wathier, Wathar.
|
JG |
Watar(d) |
Zie Wathard.
|
FD |
Watblé(e) |
Wat(e)bled, zie Wastable.
|
FD |
Watcant |
zie Watriquant.
|
FD |
Wateau |
Wateaux, cf. Watteau(x).
|
JG |
Wateau(x) |
-eeuw, zie Wasteel(s).
|
FD |
Wateghem, van |
van Watteg(h)em: PlN Ter Wadden in Voorschoten (ZH) < g-ne e. Watdinchem (TW). Maar vermoedelijk PlN in streek van Tienen: 1282 Gerardus dictus Waethijnghem; Arnoldo de Waetinghem, Neerheilissem (DESPY).
|
FD |
Watel |
Watelle, cf. v° Wathier.
|
JG |
Watel(le) |
Zie Wasteel(s).
|
FD |
Watelet |
cf. Wathelet.
|
JG |
Watelet |
zie Wautelet.
|
FD |
Watellier |
zie Gastellier.
|
FD |
water |
,,Eau ». 1. Proven. „(Emplacement) d’eau ». Waeter, Van de Waeter (Van ‘t Water), Wa(e)-terman(s), ,,Originaire du lieu appelé Water (Water,, Dép. Jab-beke). — 2. Profess. N. de préposé au service de l’eau ou vendeur d’eau. Wa(e)terman(s). Ce N. peut avoir désigné aussi un gaufreur de cuirs, tissus, etc.
|
EV |
Water, van de |
van den Waetter, van de Wa(e)ter(e), van de Wauter, van der Wa(e)ter(en), Wandewaeter: Verspreide PlN Water. 1308 Chrestienne dele Watre; 1326 Gherard van den Water, Ip. (BEELE); 1374 Lodewike van den Watre, Bg. (JAM.).
|
FD |
Waterble(e) |
Waterbl(e)y, cf. Watteblé.
|
JG |
Waterble(e) |
Waterbl(e)y, zie Wastable.
|
FD |
Waterhölter |
Afl. van PlN Waterholt: nat bosje, struikgewas. 1650 Gerke im Waterholte, Lippe (NN).
|
FD |
Waterinckx |
Watrinckx, Waeterinckx: Patr. < Germ. VN Wouter (vgl. Woltering); reïnterpretatie door dial. uitspr. en associatie met water. Vgl. ook Wauterickx. 1537 Matheus Watrinck, Luik (CSP).
|
FD |
Watering, van de |
Erg fréquente PlN Watering. Ook Wateringen (ZH). 1282 in Weteringhen dominus Gerardus de Wateringhen (CG); 1357 Gherardi de Watheringe, Den Haag (CCHt).
|
FD |
Waterkeyn |
Forme flam. du pic. Watrekin, di-min. de Watier, cf. Wautrequin.
|
JG |
Waterkeyn |
-keijn: Adaptatie van Watrequin, Wautrequin (zie i.v.), Pic. pendant van Wouterkin, dim. van Wouter. Patr. 1267 Nicholon Watrekin, Bergen (CSWI).
|
FD |
Waterland |
PlN (OV, ZH) en in Gottem (OV), Houtave, Oostkerke, Tielt (WV), IJzendijke (Z) (DF XVII). 1343 Elisabeth van den Waterlande, Mech.(OARI).
|
FD |
Waterlander |
Afl. van PlN Waterland.
|
FD |
Waterloo |
(Loc. belge), ,,Bois Gauthier », Wattrelos (Loc. fr., Nord).
|
EV |
Waterloo |
Waterlot, Watterlot. 1465-66 «Jehan de Waterlos» TailleHoves; nom d’origine: Wattrelos, 1030 «Waterlooz» (Nord) ou Waterloo (BrW); cf. aussi Waeterloos et Watrelos.
|
JG |
Waterloo(s) |
Watterloo, Watterlos, Wat(t)erlot, Waeterloos, -loss, -loot, Wat(t)relos, -lot, Auterlot: 1. PlN Waterloo (VB), Wattrelos (Nord), Waterloos in Ophasselt, St.-Lievens-Houtem (OV), Neeroeteren (L). 1270 Willem Waterloos, Cent (CG); 1299 Johannis Waeterloes, Bg. (VERKEST); 1319 Pieter van Waterloes, Bg. (JAM.); 1385 Giselberti de Waterloys, L (GRAUWELS1978); 1398 Jan Waterloes, Tielt (DEBR. 1970). – 2. Sommige vormen < Watrelot, dim. op -lot van VN Watier = Wouter. 1224 Wautelos de S. Vincan; 1347 Sarre Watrelotte, Atrecht (NCJ); 1597 Loys Waterlo, Waasten (DUV.).
|
FD |
Waterloo, van |
PlN (WB). Zie Waterloo(s).
|
FD |
Waterloos |
(Dép. Neer-Oeteren), ,,Endroit privé d’eau ». Variantes : Wa(e)ter-, Watter-, Wat(t)re–lo(o)s -ot.
|
EV |
Watermael |
PlN Watermaal (Bs.). 1308 Egidio de Watermale, Bs. (PEENE1949); 1403 Rutten Watermael, Den Bosch (HB 516); 1418 Wouter gheheyten van Watermael, Oisterwijk (MNT 285).
|
FD |
Waterman(s) |
Waetermans, Watterman: 1. Afl. van Van de Water. – 2. BerN van een waterdrager. 1412 Herman Waterman, St.-Win. (VERGR. 1968); 1572 Art Watermans, Helmond (HB 423).
|
FD |
Watermeulen, van |
Watermolen, van Waetermeulen, Verwaetermeulen: PlN Watermeulen: watermolen. 1337 Jan van der Watermuelne, Knesselare (JAM.); 1399 Willem vander Watermolne, Ktr. (DEBR. 2000′).
|
FD |
Watermulder |
BerN van de mulder, eigenaar van een watermolen.
|
FD |
Waternaux |
zie Wattergneaux.
|
FD |
Waterplas |
PlN Waterplas: waterpoel. Of reïnterpretatie? Vgl. 1430 Jan Wastepasse, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Waterreus |
Ndl. FN, wellicht Waterhuis. 1381-3 Waterhues, Varsen (HEKKET); 1601 Waterreus, Scheveningen(PDB),
|
FD |
Waters |
Watter(s): Patr. Spelling voor dial. uitspr. van Wouters.
|
FD |
Waterschoot |
Nom d’origine: Waterschoot, à Belsele (FlOr).
|
JG |
Waterschoot |
Proven. Dép. Belsele. Variante : Waeterschoot.
|
EV |
Waterschoot, (van) |
van Waeterschoodt, Waeterschoot: PlN in Belsele en Eksaarde (OV) (GYSS. 1956). 1374 Boudin van Waterscoete, Kemzeke (FLW); 1443 Maertin van Waterscoote…van Belsene int Land van Waes (PARM.).
|
FD |
Waterval |
Nom d’origine: Waterval, fréquent en toponymie flamande (Belleghem, Fouron-Saint-Pierre, etc.).
|
JG |
Waterval |
Verspreide PlN (o.m. NL).
|
FD |
Watervliet, (van) |
Waetervliet: PlN Watervliet (OV). 1289 Willem van Watervliet, Bg. (CG); 1338 Boidin van Watervliet, Watervliet (JAM.).
|
FD |
Watesse |
Dérivé de Wa(u)thier?
|
JG |
Wathar |
Wathard, Wattar. s.d. «domini Caroli Watar» ObitHuy, 1550 «Wathier Wathar» CoutStavelot. – Watel, Wattel (forme non vocalisée, d’où les dérivés qui suivent). 1265 «Wateaus de Hune» CensNamur, cf. aussi Watteau(x). – Watelle, Wattelle (forme fém.). 1621 «Charle Wattelle» BourgLiège. Wattelar. Wathelet, Wathlet, Watelet, Wattelet, Watlet, Wattlet. 1241-42 «Watelet Aunes» CharitéTournai, 1303 «Wathelet fis Waltier» AnthrLiège, 1311 «Watelet Lefeywre» Spontin, 1327-28 «Watelet Pouperiaul» ComptesMons, 1430 «Wate-léz le bolengir» GuillLiège, 1472 «Jehenyn Watelet» DénChiny, «Jehan Watellet» Dén-Laroche, 1485 «Watellet Pilar» JusticeBastogne, 1506 «Wathelet Pinchon», «Wat-teleit» CoutStavelot, 1524 «Wathlet le Pinchon», «Michy Wattiez», «Grigor Johan Watlet» DénStavelotMy, 1575 «Watelet le musnier» DénFlorenville, 1609 «Wathelet Piette» BourgNamur, cf. aussi Vatlet. –Watlot. 1275-76 «Watelos li Buriers» RegTournai, 1472 «Symon Watelot» DénLa-roche, 1496 «Watelot de Manbergier» BourgNamur. – Wattez, Watthé, Watthez, Watté, -e. – Watin, Wattin. Cf. 1633 «An-thoine, Jacque et François de Watin» émigrés en Suède. Wathion, Wathiong, Wationg, Watillion, Watillon. – Wathon, Waton, -ong. – Wathoul. 1351 «Wautier dit Wautoulle de Jupille» FiefsLiège, 1546 «Wauthoulle Marischal» BourgNamur. – Wathour. — Wa-trice, Watris, Watrisse, w. nam. Wâtrisse: 1422 «Watier Hautrice» ComptesMons, cf. aussi Wartique. – Watrin, Watrain, Wat-train, Vatrin. 1263 «Watrin priant», 1284 «Watrins dis Pôles» CartOrval, 1752 «Marie Catherine Watrin» AnthrStHubert, 1787«Gaspar Watrin» BourgNamur. – Watrinet. -Wattron, 1256 «Wauterons Wans» NécrArras, 1276 «Watrons li Tonderes» DettesYpres.
|
JG |
Wathar(d) |
cf. v° Wathier.
|
JG |
Wathar(d) |
Watar(d): Patr. Afl. van Watier. 1550 Wathier Wathar, Stavelot (J.G.). Wath(e)let, zie Wautelet.
|
FD |
Wathelet |
Wathlet, cf. le suivant.
|
JG |
Wathier |
Watier, Wattier, Wattiez, Wattié, Wathy, Watty, Waty, Watthy (avec finale w.), etc. 1257 «messire Watiers li Senescas» BaillNivelles, 1275-76 «Jehans li fms Wattier Roussiel» RegTournai, 1288 «Watier» Comp-tesMons, 1289 «Wathiers de Waias» CensNamur, 1295 «Wathiers de le Joie» Comp-tesMons, 1382 «Wathier le Corbisier» Leers-et-Fosteau, 1417 «Wattier le Leu» PolyptAth, 1422 «Wattier Loriaul» ComptesMons, 1479-80 «grand Waty le batteurs» TerreJauche, 1486 «Wathy Maisne» JusticeBastogne, 1504 «Wathier Sotteal» GuillLiège, 1509 «Jehan Wathy» BourgNamur, 1551 «Waty de Roenne» La Gleize, 1552 «Wathyr Fabry» CoutStavelot, 1586 «Piere Wathy» Cerfontaine, 1614 «Wathi de Pau» BourgNamur, 1629 «Roulai Wati» émigré en Suède, 1636 «Jean Wathy» BourgNamur, 1793 «Gille Joseph Wathi» La Gleize; Wauthier, w. liég. Wâtî, fr. Gauthier, nom issu de l’anthrop. germ. wald-hari. –
|
JG |
Wathieu |
Wathieux [comp. Mathieu, w. Matî\. 1378 «Wathieu li Lombar» CartValBenoît, 1586 «Wathieu de Bearieu», 1600 «Wathieu Counotte» GuillLiège, 1642 «Istace Wathieu de Roanne», 1721 «Jean Wathieu» La Gleize. m. Dérivés du thème Wat(h)- (cf. aussi Wauth-):
|
JG |
Wathieu(x) |
Patr. Var. van VN Wathier. 146 e. Wathieu de Haultepenne; Wathieu fils de Walthier des Bois, Luik (BODY).
|
FD |
Wathion(g) |
Wationg, Wauthion, Haution, Votion: Patr. Afl. van VN Wa(u)tier.
|
FD |
Wathon |
Waton(g): Patr. Afl. van VN Watier.
|
FD |
Wathoul |
Wathour, Wastoul: Patr. Pic.-W. vorm van Germ. VN wald-wulf ‘ heerser-wolf: Waldolf (MORLETI). Achteraf als vleivorm van Wouter/Watier opgevat. Wastoul is hypercorrect. 1275 Alars Watous, Tongre (VR i7or°); 1283 Woutul ende Mette van Herke, L (OGO); 146 e. Wautier dit Wathou Sauvage; Wautier dit Watoule de Noville, Watoule de Jupille, Luik (BODY); 1365 Watiers Wotule, LU (AVB); 1476 Gillart Wastoul, Dk. (TTT).
|
FD |
Wathy |
zie Wautier.
|
FD |
Watiau |
cf. Watteau, -taux.
|
JG |
Watiau |
zie Wasteel(s).
|
FD |
Watier |
-iez, zie Wautier.
|
FD |
Watill(i)on |
Patr. Afl. van VN Wa(u)tier. 1517 Jean Watillon, Glatigny (AAV).
|
FD |
Watin |
zie Wattin. Watin(e), zie Wattyne.
|
FD |
watine |
,,Terre marécageuse et stérile ». Forme dialectale de Gâtine. V. Watteau. Variantes : (De) (Des) Wattines, Wast-, Gast-, Wat-, Gad- -(e)yne. Westyn, Van de Wattyne, Wadinier, „ (Terrain) gâtinier », Wasteels (Wattines, Dép. Rêves et Taintignies). N° 237.
|
EV |
Watine |
1279 «Gilebiert Watine» Comptes-Mons; nom d’origine: Watines, nom de plusieurs dépend., e.a. à Orroir (Ht), corresp. du fr. gastine ‘terrain inculte’ [JH].
|
JG |
Wationg |
zie Wathion(g). Watjou: Ongetwijfeld spelling voor Watiau.
|
FD |
Watlet |
cf. Wath-, Wathelet.
|
JG |
Watlet |
-lot, zie Wautelet.
|
FD |
Waton(g) |
zie Wathon.
|
FD |
Watrain |
-(e)in, zie Wautrin.
|
FD |
Watrain |
cf. v° Wathier.
|
JG |
Watrelos |
Watrelot. 1279-80 «Jehans de Watrelos» RegTournai, 1296-1302 «Nicaises de Watrelos» Impôt Artois, 1302 «Watrelos» LoiToumai, 1426 «Jehan Wattrelot» Taille-Soignies, 1528 «Jehan de Watrelos» = 1534 «Jan Watreloix» Enghien; nom d’origine: Wattrelos (Nord), Watrelot à Vendin-lès-Béthune (PdC) ou Wattreleux, anc’ «Water-loix» à Hoves [BR] ; cf. aussi Waterloo, -ot.
|
JG |
Watrelot |
-los, zie Waterloo(s).
|
FD |
Watremez |
Proven. ,,Manoir du sieur Gauthier ».
|
EV |
Watremez |
Wattremet. Probabl. nom d’origine en -mez (à situer dans le Hainaut).
|
JG |
Watremez |
Wattremet: Samenstelling met Wautier? 1229 Sare Wautremere, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Watrice |
Watrisse, cf. v° Wathier.
|
JG |
Watrice |
zie Wautriche.
|
FD |
Watrin |
Watrinet, cf. v° Wathier.
|
JG |
Watrinckx |
zie Waterinckx.
|
FD |
Watrinet |
Patr. Dim. van Watrin.
|
FD |
Watripont |
Wattripont. Nom d’origine: Wattripont (Ht).
|
JG |
Watripont, (de) |
(de) Wattripont, Oewadripont: PlN Wattripont (H). 1421 Janne van Wadripondt, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Watriquant |
-gant, Vatriquant, Watticant, Wat(te)cant, Wattecamp(s), Woittequand, Wetekam: Wsch. adaptatie van PlN Watergang: waterloop. DF XVII geeft talloze vbb. van Watergang, -ganck in PdC, FV, WV, OV, vaak ook Watergant, Wattergand gespeld. 1302 van Clayse vanden Waterganghe, Bg.; 1328 Willems Martins de la Waterganghe, Sinten (FV); 1645 Aegidius Watquan, Dk. (MUL V); 1767 J. C. J. de Watrigant, Bs. (MUL VIII); 1775 F. J. M. Watcant, Rijsel-Gent (PBG).
|
FD |
Watriquant |
Vatriquant. Peut-être toponyme composé de pic. can ‘champ’ et du NP figurant dans Wattripont ou dans (14e s.) «Watrifbuz» à Marilles [JH]; ou bien adaptation w. de Waterkant, topon. fréquent en pays flamand [FD]. Cf. aussi Watticant et Wattecamp(s).
|
JG |
Watris(se) |
zie Wautriche.
|
FD |
Watroin |
zie Wautrin.
|
FD |
Watry |
Dérivé de Wa(u)thier?
|
JG |
Watry |
zie Waudry.
|
FD |
Wats |
Watts: Patr. Gen. van korte vorm van VN Walter. Zie ook Wouts.
|
FD |
Watseels |
-zeel(s), -zeils: Metathesis van Wasteels.
|
FD |
Watson |
E. Patr. Zoon van Wat(t) < VN Walter. 1578 Thomas Watson, Newcastle-Aw. (AP).
|
FD |
Watté |
Watte, cf. v° Wathier.
|
JG |
Watté |
Zie Wattez.
|
FD |
Watte- |
Watti- -camps. Proven. „ Champ du sieur Wauthier ». (Comp. : Wattinez. V. Watremec.
|
EV |
Watteau |
1. Profess. Wast- ou Gast–el, -eau, -tau, ,,Gâteau ». N. de pâtissier. Variantes : Watt- -eaux, -iaux, -el. Synon. : Wed- -eau, -el. Synon. : Watt- -ier, -ez, Wattelier. Péjoratif: Wattelar. — 2. V. WAD Wad et Wast). — 3. Proven. Synon. : de Watine, V. ce N.
|
EV |
Watteau |
Watteaux, Wateau, Wateaux, Wattiau, Wattiaux, Watiau, Wattieau, Wattieaux, Watteeuw (forme influencée par la prononc. dialectale en Flandre romane, cf. BTD 27, 129). 1449 «Meuran du Watiau», «Pasque des Watiaux» AidesNamur, 1523 «Hubert du Watea», 1559 «Jehan du Watteau» BourgNamur, 1579 «Bernard Wattiau» BourgNamur, 1616 «Bartholomez Watteau» PrincipChimay; surnom d’après pic. wastiau ‘gâteau’, cf. Wastiau(x), etc., et non pas composé de pic. wa(s)te, fr. gâte + eau, signifiant ‘gaspille-eau’. – Bibliogr. : J. Herbillon, Une origine du NP Watteau, VW 34, 1960, 123-4, 204-5.
|
JG |
Watteau(x) |
-eel, -eeuw, -eeu(x), zie Wasteels.
|
FD |
Watteblé |
-ée, Waterble, -ee, Waterbley, etc. 1281 «Jehans Waste bleit» Mons, 1389 «Jean Watteblé boulanger» Laon; composé phrasti-que: pic. [qui] waste blé, fr. gâte blé, surnom de mauvais meunier ou de mauvais boulanger, comp. 1441 «Jan Quistecoren» Bruges. Cf. aussi Vadeblé. – Bibliogr.: Fr. Debrabandere, De FN Waterblee, dans De Biekorf 1981,35-36.
|
JG |
Watteblé(e) |
-ble(d), zie Wastable.
|
FD |
Wattecamps |
-camp, Wattecant. Probabl. autre surnom phrastique: pic. [qui] waste ‘gâte, ravage’ (les) camp(s), analysé de cette façon dans son dictionnaire par Hécart 489 [MH], plutôt que var. de Watriquant.
|
JG |
Wattecant |
-camp(s), zie Watriquant.
|
FD |
Watteeuw |
cf. Watteau(x).
|
JG |
Watteg(h)em, van |
zie van Wateghem.
|
FD |
Wattel |
-elle, cf. v° Wathier.
|
JG |
Wattel(le) |
Zie Wastel(s).
|
FD |
Wattelain(n)e |
zie Wastelain.
|
FD |
Wattelaine |
-ainne. Autre surnom phrastique: pic. [qui] waste (la) laine [MH] ; sinon dérivé du thème Watt- de Wathier.
|
JG |
Wattelar |
cf. v° Wathier.
|
JG |
Wattelar |
Patr. Afl. van Watier? Of var. van Waeteraere? 1390 Jan de Wattelare, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Wattele(t) |
Wattelé, zie Wautelet. Wattelier, -iez, zie Gastellier.
|
FD |
Wattelier |
Watellier. 1267 «Baudouin le Wastelier» CensHerchies; nom de métier: anc. fr. gastelier, anc. pic. wastelier ‘fabricant de gâteaux’ ; cf. Gatellier, etc.
|
JG |
Wattenberg(h)(e) |
PlN Wattenberg (RP, BW, BEI). Evtl. de Wattenberg in Watten (FV).
|
FD |
Watteny |
-ij, zie Wattignies.
|
FD |
Watter- |
zieWater-.
|
FD |
Wattergn(e)aux |
Watter(g)niaux, Waternaux: Patr. Watrinel, dim. van Watrin. Vgl. Watrinet.
|
FD |
Wattergnaux |
-eaux, -gniaux, Watterniaux. Dimin., avec métathèse, de Watrin [FD]?
|
JG |
Watterlot |
cf. Waterloo.
|
JG |
Watteyn(e) |
zie van de Wattyne.
|
FD |
Watteyne |
Nom d’origine: équivalent flam. de l’anc. fr. wastine [FD].
|
JG |
Wattez |
Watthé(e), -ez, Watté, Watte, Watthe(e): Patr. Dim. van Wa(u)tier = Wouter.
|
FD |
Wattez |
Watthé, Watthez, cf. v° Wathier.
|
JG |
Watthy |
cf. Wathier.
|
JG |
Watthy |
zie Wautier.
|
FD |
Watti(e)au(x) |
zie Wasteels.
|
FD |
Wattiau |
Wattiaux, Wattieau(x), cf. Watteau.
|
JG |
Watticant |
V. Wattecamps.
|
EV |
Watticant |
Waticant. Var. de Watriquant.
|
JG |
Watticant |
zie Watriquant.
|
FD |
Wattier |
-ié, -iez, zie Wautier.
|
FD |
Wattier |
Wattiez, Wattié, cf. Wathier.
|
JG |
Wattiez |
1. V. Watteau. — 2. V. WAD (Wad).
|
EV |
Wattignies |
1309 «Colart Watignies» Comptes-Mons; nom d’origine: Watigny (Aisne) ou Wattignies (Nord).
|
JG |
Wattignies |
Watteny, Wattenij: PlN Wattignies (Nord), Wattigny (Oise). 1271 Jehans Watignies, Atrecht(NCJ).
|
FD |
Wattin |
cf. v° Wathier, Watin.
|
JG |
Wattine, (van de) |
zie van de Wattyne.
|
FD |
Wattlet |
Zie Wautelet.
|
FD |
Wattrain |
cf. sousWathier.
|
JG |
Wattrain |
zie Wautrin.
|
FD |
Wattré |
Patr. Dim. van Watier.
|
FD |
Wattrelos |
Wattrelot, zie Waterloo(s).
|
FD |
Wattremet |
cf. Watremez.
|
JG |
Wattripont |
cf. Watripont.
|
JG |
Wattripont |
Proven. Loc.
|
EV |
Wattripont |
zie Watripont.
|
FD |
Wattron |
cf. v° Wathier.
|
JG |
Wattron |
Patr. Afl. van VN Wa(u)tier. 1256 Wauterons Wans, Atrecht (NCJ); 1398 Watron Bonté, Dottenijs (DEBR. 1970).
|
FD |
Watts |
V. WAD (Wad).
|
EV |
Watts |
zie Wats.
|
FD |
Wattu |
1282 «Ghis de Watue» DettesYpres; nom d’origine: Watou, ± 1200 «Watue» (FlOcc).
|
JG |
Watty |
Waty, cf. Wathier.
|
JG |
Watty |
zie Wautier.
|
FD |
Wattyn |
zie Wattin.
|
FD |
Wattyne, van de |
van de Wattijne, van de Wattine, de Watteyne, Dewat(t)ine(s), Dewattinne(s), Deswattines, Devoitinne, Wattinne,Watin(e), Watteyn(e), -eijne, Wattyn, -ijn, -in, Wastyn, -ijn, -yne, Westyn, -ijn: PlN Ofr. watine, guastine, een contaminatie van de Onl. vorm van woestijn en Lat. vastus ‘eenzaam, verlaten’, Ofr. wast ‘woest, onbebouwd’. Verspreide PlN Wastine: woeste, onbebouwde grond. 1221 Philippus del Wastine; 1285 Jehan dele Wastine, Ktr. (DEBR. 1980); 1281 Joh. de Wastina; 1388 Pierre del Wastine, Ip. (BEELE); 1398 Joes van der Wastine=Joes de le Wastine, Geluwe; 1398 Jan van der Westine, Moorsele (DEBR. 1970); 1724 Joseph Wateyne; Martin Watinne, Menen (COUSS.). Zie ook Van de Woestyne.
|
FD |
Waty |
zie Wautier.
|
FD |
Watzeel |
Proven. ,,Etablissement du sieur Wadon ».
|
EV |
Watzeel(s) |
Watzeils, zie Watseels.
|
FD |
Wau(c)qu- |
-ez, -ier. 1. V. WAHL. — 2. Proven. ,,Gaucquier ». V. ce N.
|
EV |
Wau(c)quez |
Wa(c)quet, -ez, Woké: Patr. Dim. van Wauquier. 1275 ki fu Wauket, Vloesberg (VR 53V°); 1345 Jehane Waukete, Dk. (TdT); 1384 Colart Waquet, Laon (MORLET); 1396 Jehans Waukéz, Bergen (PIERARD).
|
FD |
Wauben |
Metr. Vleivorm van Germ. VN Wouburg. Zie Waelburg(h)s. Of hypercorrect voor Waeben?
|
FD |
Waucampt |
Probabl. var. de Vaucamps [FD].
|
JG |
Waucampt |
Proven. (Que)vaucamps (Loc).
|
EV |
Waucampt |
zie Vaucamps.
|
FD |
Waucheul |
cf. Wacheul.
|
JG |
Waucheul |
zie Wacheu(i)l.
|
FD |
Waucomont |
Proven. Dép. Battice.
|
EV |
Waucomont |
Wacomont. 1308 «Wotheles de Wacomon» CartValBenoît, 1317 «Johans Wa-comon» CartValDieu, 1474 «Renardus de Wacquemont» PrincipLiège, 1749 «Jean-François Waucomont» BourgNamur; nom d’origine: Waucomont, w. wdcômô, à Chaineux (Lg). Waucomont I 1039
|
JG |
Waucomont |
zie Wacomont
|
FD |
Waucquez |
cf. Wacquez.
|
JG |
Waucquier |
-wier, zie Walker.
|
FD |
Waucquin |
Waugh. V. WAHL.
|
EV |
Waudoit |
Var. de Vaudois (= hérétique)?
|
JG |
Waudry |
Vaudry, Vodderie, Watry: Patr. Pic. vorm van Germ. VN wald-rîk ‘heerser-machtig’: Waldricus (MORLET I). 1256 Guillermus Waudri, Comp.; 1384 Watier Waudry, Laon (MORLET).
|
FD |
Waudry |
Vaudry. Nom issu de l’anthrop. germ. wald-rîk > Waldricus.
|
JG |
Waulsort |
Wausort, Vaus(s)ort, Vassor(t), Haussort: PlNWaulsort(N).
|
FD |
Waulsort |
Wausort. Nom d’origine: Waulsort (Nr) ; cf. aussi Vaussort.
|
JG |
Waulter |
Waultre, zie Wouters.
|
FD |
Wauman |
Waumans. Dérivé en -man de Van Wouwe [FD].
|
JG |
Wauman(s) |
zie Wouman.
|
FD |
Waumans |
Proven. 1. Woumen (Loc.). — 2. Woudmans, ,,De la forêt ». N° 241.
|
EV |
Wauquaire |
Patr. Oostelijk var. van Wauquier (MONJOUR).
|
FD |
Wauquaire |
Var. de Wauquier, du lat. Walkarius.
|
|
Wauquez |
cf. Wacquez.
|
JG |
Wauquez |
zie Waucquez.
|
FD |
Wauquier |
Wauquiez. 1241 «Waukiers Loske-gnious» ChirTouniai, 1251 «Nicole Waukier» DettesYpres, 1286 «Waukiers li Orfèvres» CartMons, 1302 «Jehanz Pantin fil Waukier Pantin» LoiTournai, 1506 «Jehanne Wauquier» Ladeuze; forme picarde issue de l’anthrop. germ. walha-hari, cf. Wacquier, -iez et Wauquaire. Cf. aussi Wacquez, Waucquez, Wauquez.
|
JG |
Wauquier(s) |
-iez, zie Walker.
|
FD |
Wausort |
cf. Waulsort.
|
JG |
Wausort |
Proven. Waulsort (Loc.).
|
EV |
Wausort |
zie Waulsort.
|
FD |
Waut- |
-elet, -ers, Waut(h)- -ia, -ie(r), -ieux, -ion, -ot, -oz. V.WALD.
|
EV |
Waut- |
-recq, -requin, -riche, -ricq, -rez. 1. Proven. Waudrez (Loc. ancien. — 2. V. WALD.
|
EV |
Wautelet |
Wauthelet, cf. v° Wauthier.
|
JG |
Wautelet |
Wauthelet, -elê, -ele, Wauthlé, -le, Wautlet, -lé,Woutlé,Wantelez,Wantel(l)et,Wanttellet, Out(t)elet, Aut(t)elet, Wat(h)let, Wat(h)elet, Watteleft), -lé, Wattlet, Woithelet, Watlot, Vatlet, Vaudelet, Wodelet: i. Patr. Dim. op -let (-lot) van Wa(u)tier. 1303 Wathelet fis Waltier, Luik (RENARD 235); 1322 Walterus dictus Woutelet de Overhem, Meldert (OATIII); 1380 Jehan Watelet (MORLET); 1384 Wouter Woutelets, Tn. (C. BAERT); 146 e. Wautier dit Wautelet de Bearieu, Luik (BODY). – 2. De vormen met Wat- kunnen ook dim. zijn van Pic. wastel: koek. Vgl. Wasteels, Watteau. 1199 Stephani Wastelet, Dk. (SMTI).
|
FD |
Wautelingen, van |
PlN Wouteringen, Fr. Otrange (LU). 1577-1649 Pieter van Wouterlingen, Molenbeek-Wersbeek VB (Oost-Bmbant 1989,65).
|
FD |
Wauter- |
zie Wouter-.
|
FD |
Wauter, van de |
Weergave van de dial. uitspr. (met o-klank) van Van de Water.
|
FD |
Wauteraerts |
zie Wautraets.
|
FD |
Wauterickx |
Waut(e)recht, Wautrecq: Patr. Germ. VN wald-rîk ‘heerser-machtig’. Vgl. Waudry, D. Waltricher. Zie ook Waterinckx. 12e e. Waldricus, Cent (GN); 146 e. Wouderycx, Bg. (DE XVÏÏ).
|
FD |
Wauters |
[NF extrêmement fréquent en pays flam.]. Équivalent néerl. (au génitif) du suivant, de l’anthrop. germ. wald-hari, cf. aussi Wouters.
|
JG |
Wauthelet |
-elé, -ele, zie Wautelet.
|
FD |
Wauthia |
zieWasteel(s).
|
FD |
Wauthier |
-iez, zie Wautier.
|
FD |
Wauthier |
w. nam. Vautié, Wauthiez, Wautié, W’autier, Wautiez; Wauthy, Wauty, Wautié (avec finale w.). 1226 «Wautiers Sartials» ChirTournai, 1264 «Wautiers de Yiven» ChartesFlandre, 1280 «Walterus filius domini Walteri» PolyptLiège, 1283 «Wautiers Sta-lin», 1287 «Wautiers Parisijs» DettesYpres, 1289 «Wautiers Bienest» CensNamur, 1328 «Wauthiers as Clokettes» ComptesMons, 1380 «frère Wautier» RentierRamée, 1444 «Wauthier Piroie» TerreJauche, 1516 «Wauthier Huwar» GuillLiège, 1530 «Wauthier George» BourgNamur, 1582 «Wauthier Da-vent» CartCiney, 1593 «Servais Walthier» BourgDinant, 1636 «Lowy Wauthy» Morial-mé, 1664 «Charles Wauthy» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. wald-hari, cf. aussi Gauthier, Vaut(h)ier, Wathier. • Var. en -ieux (dans la région de Theux et Verviers): Wauthieux, -ieu. % Dérivés du thème anthropon. Wauth- (cf. le thème parallèle Wath-): Wauthia. – Wautelet, Wauthelet, Wautlet. 1265 «Wautelet», 1342 «Wautelet li boulengers» CartOrval, 1449 «Wautelet du Pont» AidesNamur, 1528 «Wau- tellet del Vaulx» CartCiney, 1645 «Jean Wautelet» BourgNamur. – Wauthion. 1656 «Michel Wauthion», 1665 «Victor Waution» BourgNamur. – Wauthoz, Wautot. 1531 «Pierson Watho» BourgNamur, 1557 «Jehan Wautho» Fosses-la-ville, 1558 «Bodechon Waultho», 1697 «Dieudonnée Wautho» BourgNamur. – Wautrequin. 1254 «Walterkinus de Salice» CartValDieu, 1277 «Watrekins chevalire» CartValBenoît, 1280 «Watrekinus» PolyptLiège, 1286 «Watrekins» CartLessines, 1295 «lernouls Watrekins» ComptesMons, 1303-7 «Wotrekin le filh Maistre Gilon délie Monnoie» PolyptSalzinnes, 1334 «Emmelot Wautrekine» ComptesMons, cf. aussi Wa-terkeyn. – Wautriche, cf. Watrice, -isse. –Wautrin. 1472 « Wautrin de l’Ospital», «Coli-gnon Wautrin» DénVirton.
|
JG |
Wauthieu(x) |
Var. van Wautier.
|
FD |
Wauthion |
zie Wathion(g).
|
FD |
Wauthlé |
-le, zie Wautelet.
|
FD |
Wauthoz |
zie Wautot.
|
FD |
Wautier |
-ié, -ie(z), Wauthier, -iez, Wottier, Watier, -iez, Wattier, -ié, -iez, Wat(t)(h)y, Wattij, Waut(h)y, Wauthij, Woutie, De Wautier, Vuattier, Vaultier, Vaut(h)ier, Vatier: Patr. Pic.-W. vormen van Germ. VN Wouter. 1290 Watier Provost de Halewin (DEBR. 1980); 1306 Wautiers Obrecht = Watiers Obrecht; 1389 Wautier del Hende = 1390 Wattier del Hende, Ip. (BEELE); 1389 Jean Watier; 1351 Hennequin Wautier (MORLET); 1384 Andry Vauthier (MARCHAL); 146 e. Watirs de Hautepenne = Wathy de Haultepenne, Luik (BODY).
|
FD |
Wautlet |
-lé, zie Wautelet.
|
FD |
Wautot |
Wauthoz, Hautot: Patr. Dim. van Wautier.
|
FD |
Wautraets |
Wauteraerts: Patr. Germ. VN wald-rêd ‘heerser-raad’: Waldradus (MORLETI). 1473 Wouteraerts, Vorst (LIND.).
|
FD |
Wautrecq |
Wautrecht, zie Wauterickx.
|
FD |
Wautrecq |
Wautrecht. Forme néerl. issue de l’anthrop. germ. wald-rik [FD], comp. Wa-trisse, Wautriche.
|
JG |
Wautrequin |
Patr. Pic. vorm van Wouterkin, dim. van Wouter. 1249 Wauterkini dicti Haket, Bergen (CSWI); 1334 Emmelot Wautreldne, Bergen (PIERARD); 1383 Wouterkin Hellin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wautriche |
Watrice, -is(se): Patr. Afl. van VN Wa(u)thier. 1280 Watrike de le Planke, Dk. (RL); 1422 Watier Hautrice, Bergen (J.G.); 1743 Gaspard Wouters dit Wautriche, Namen (PDB).
|
FD |
Wautrin |
-ain, Watr(a)in, -ein, -oin, Wattrain, Waltrin, Wantrin, Hautrin, Woitr(a)in, Wétrain: Patr. Vleivorm van Wa(u)tier. 1332 Waterin dit Godet d’Yvois, Carignan (ASH). Vgl. Vauterin.
|
FD |
Wauts |
zie Wouts. Wauty, zie Wautier.
|
|
Wauven, van der |
zie van der Woude.
|
FD |
Wauver, van den |
zie van de Wouwer.
|
FD |
Wauvermans |
zie Wouwermans.
|
FD |
Wauw, van de |
van (der)Wauwe(n), zie van der Woude.
|
|
Wauwe, van |
zie van Wouw(e).
|
FD |
Wauwer, (van) de |
zie van de Wouwer.
|
FD |
Wauwerijns |
-(e)yns, zie De Wavrin.
|
FD |
Wauwermans |
zie Wouwermans.
|
FD |
Wauweryns |
Wauwereyns. Proven. Wouwereinds, ,,Du hameau aux gaudes ,,Réséda des teinturiers). Comp. : Wouwerdries, ,,Lande des gaudes ». (Wouweren), Wouwer-, Wauwer–mans, ,,Fils de teinturier ». N° 157. — 2. Proven. Van de(n) Wouwer, Wouwer(dries), ,,De la (Lande) des gaudes ».
|
EV |
Waver |
Proven. Waver (Loc.).
|
EV |
Waver |
Zie Waffel.
|
FD |
Waver, van de |
zie van de Wouwer.
|
FD |
Waverijns, |
-yns, zie De Wavrin.
|
FD |
Wavrant |
zie De Wavrans.
|
FD |
Wavreil |
Wavreille, Wavrelle, Wavrielle. 1524 «la veuve Jehan Wavrelle» BourgNamur; nom d’origine : Wavreille (Nr).
|
JG |
Wavreil(le) |
Wavr(i)elle: PlN Wavreille (N). 1350 Colay dit Waverailhe = 1351 Colart Wavraille le drapier, Luik(SIXIV).
|
FD |
Wavreille |
Proven. Loc.
|
EV |
Wavrin |
zie De Wavrin.
|
FD |
Waxelaire |
cf. Vaxelaire.
|
JG |
Waxmann |
zie Wachsmann.
|
FD |
Waxweil(l)er |
PlN Waxweiler (RP).
|
FD |
Waxweiler |
Nom d’origine: Waxweiler (Eifel, AIL).
|
JG |
Way- |
-et, -ez. Proven. 1. Waillet (Loc.). — 2. Wayai (Dép. Sart- lez-Spa).
|
EV |
Way, de |
zie de Waay.
|
FD |
Wayaffe |
Proven. Waleffe (Loc. ancienn. Wallavia). Synonyme : Wayave.
|
EV |
Wayaffe |
Woyaffe, Woyave: BN. W. (N) vayauve < Fr. vaillable: flink, moedig. 1687 Wathieu le Vaillave; 1715 Marie le Voyave; 1716 Jean le Voyaffe; 1761 Lambert le Vaillant dit le Voiave (LECHANTEUR).
|
FD |
Wayaffe |
Woyave, -affe; Waauf, Waauff, var. Waaub (NF de la région Spa-Verviers). Si le a tonique est long (ce que paraît indiquer la mention de 1836 citée ci-dessous), J. Lechanteur propose d’y reconnaître les équivalents w. de l’adj. vail/able (de sens divers), w. nam. vayauve ‘en bonne santé’ LN 129, ‘vaillant’ (ci-dessous 1761) FEW 14, 133a. Le terme qui paraît survivre surtout en namurois a été plus largement connu, et l’alternance va-/vo- est attestée par des mentions anciennes de NP (tirées de notaires liégeois), ainsi 13.9.1667 «Charle le vaillable», 1.4.1687 «Wathieu le vaillave», 19.3.1660 «Hubert le voyable», 26.9.1715 «Marie le voyave [-aue]», 1716 «Jean le voyaffe», etc.; avec W-: 8.8.1836 «Denis-Joseph Waauve, forgeron, domicilié en la commune de Nessonvaux (…) Henri-Joseph Waauve, forgeron de canons de fusils, domicilié à Muntzich près Strasbourg, royaume de France» (not. E. Legrand, Soumagne) [JL, NFw].
|
JG |
Wayamberge |
zie (van) Waeyenberg(e).
|
FD |
Wayders |
V. WAD. Wayenberg. V. Waai.
|
EV |
Waye- |
zie Waeye-.
|
FD |
Wayemberg |
Wayembercg, Wayembergh, Wayenberg, Wayenbergh. 1597-98 «France Wayemberghe» ComptesNivelles; nom d’origine: Waaienberg, toponyme très répandu en pays flam; cf. Van Wayenbergh, etc.
|
JG |
Wayembergh |
-berge, (van) Wayenberg(h)(e), -burg(h), -borgh, -borgs, zie (van) Waeyenberg(e).
|
FD |
Wayens |
1363 «Goffm de Wayems fil Bodechon de Royne» La Gleize; nom d’origine: ainsi Wayens, à Roux (Ht). – Comme NF flam., également nom d’agent du moy. néerl. waeyen ‘être emporté par le vent’ et, par extension sémantique, ‘inconstant, volage’, etc. [FD].
|
JG |
Wayet |
-ez, Waijet, zie Waill(i)ez.
|
FD |
Wayet |
Wayez. 1739 «Marie Wayet» Bourg-Namur, 1744 «Jean Wayez» Nalinnes; var. de Waillez.
|
JG |
Wayland |
Proven. 1. Weiland, ,,Prairie » (L.D.). N° 236. — 2. Waye- land (Dép. Laken).
|
EV |
Wayment |
Proven. Wamont (Loc.).
|
EV |
Wayn- |
zie Wein-.
|
FD |
Waynberg |
1. Waaienberg. V. Waai. — 2. Wijnberg. V. wijn.
|
EV |
Wayne |
zie Wein.
|
FD |
Wayngarten |
Proven. Wijngaarden, ,,Vignobles » (L.D.).
|
EV |
Ways |
Nom d’origine: Ways (BrW); mais aussi 1472 «Jehan Way» DénLaroche.
|
JG |
Ways |
Proven. Loc.
|
EV |
Ways(se) |
zie Weisz.
|
FD |
Waysberg |
zie Weissberg.
|
FD |
Waysblatt |
Joods-D. EN Weissblatt.
|
FD |
Waysblum |
zie Waisblom.
|
FD |
Wayskop |
Car. mor. Wijskop, ,,H. sage (Peut-être ironique, dans le sens de Wtjsneus, ,,Pédant »).
|
EV |
Wayteck |
Proven. Wyteck, ,,Coin des saules » (Ane.).
|
EV |
Wayteck |
zie Wuytack.
|
FD |
Wazelle |
-es, cf. Waselle.
|
JG |
Wazelle(s) |
zie Wasseel.
|
FD |
We(c)kx |
Zie (de) Week. – 2. Gen. van Wegge (zie i.v.). 1406 Jan Wegs hof=Jan Weex beempt,Schaarbeek; Magriete Weex = Margriete Wex, St.- 1307 P.-Leeuw (PEENE). – 3. Patr. Gen. van Wicke, Wyck. 1477 Jan Wycx, Herselt; 1527 Jan Wijcs, At. (Oost-Brabant 1992,116-7)- In Vorst (A) komt in 1611-24 Wyck 4x voor en in 1669 sgx Weckx (MNT35o).
|
FD |
Webb |
Webber(s): E. BerN van de wever.
|
FD |
Webb(e) |
,,Tissu, étoffe ». Profess. N. de fabricant ou de marchand. Nos 131, 157.
|
EV |
Webbekom, van |
PlN (VB). 1180 Walterus de Webbekem; 1381 Jan van Webbekom (CLAES 1983).
|
FD |
Weber |
Wéber, Weberg, Webert, Wébert, Webber. Nom de profession : ail. Weber ’tisserand’.
|
JG |
Weber(s) |
Webber(s), Wéber(t), Weberg, Veber, Waeber: D. BerN Weber: wever.
|
FD |
Weberman |
BerN. Afl. van Weber: wever.
|
FD |
Webers |
Profess. ,,Tisserand » (Forme allem.). Synon. : We- -bers, -bert, -berman. N° 157.
|
EV |
Webster |
E. BerN Oe. webbestre: weefster, wever. 1275 John le Webestere, Norfolk (REANEY).
|
FD |
Weccel |
zie Wechseler.
|
FD |
Wechelmans |
Afl. van PlN Wechele (Wechelderzande A). 1340 Willem van Wechghelle, Breda (HB117); 1421 Faes Wechgelmans, Her. (DERCON).
|
FD |
Wechs(c)ler |
Wechzeler, Weckseler, Weksler, Weccel, (de) Vexler: D. BerN van de geldwisselaar. Vgl. Wisseler.
|
FD |
Wechselberg(er) |
Wechenberger: PlN Wechselberg (BEI).
|
FD |
Wechseler |
Wechzeler. Nom de profession: ail. Wechs(e)ler ‘changeur, cambiste’.
|
JG |
Wechter, de |
zie de Wachter.
|
FD |
Wechuysen |
zie Wijckhuys(e).
|
FD |
Weck(ene/ené), van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Weck(x) |
1. V. wijk. N° 157. — 2. V. WAD (Wak). Week- -becker -huysen, -mans. V. Wijk.
|
EV |
Weckbecker |
BerN: bakker van weggen, wigvormig brood. Zie Wegge. 1470 Weynken Weeghbecker = Wijnken Vechbecker; 1512 Wijntken Weegbecker, Den Bosch (HB 456,523).
|
FD |
Wecker |
Weckering: Patr. Oude Germ. VN Wacker. 1384 Hanneman, Wecker und Friedrich von Zweibrucken (BRECH.).
|
FD |
Wecker(s) |
Wee(c)kers: BerN Mnl. wecker, weker: waker.
|
FD |
Weckesser |
BN voor de eter van D. Wecken: wegge, wigvormig brood. Vgl. Wegge.
|
FD |
Weckhuizen |
-huysen, -huyzen, zie Wijckhuyse.
|
FD |
Weckmann |
-man(s), Wee(c)kmans: BerN van de weggenbakker, bakker van wigvormig, langwerpig brood. D. Wecken. Vgl. Weckesser.
|
FD |
Weckmann |
Weckmans, Weeckmans. Surnom de métier: boulanger qui fait des petits pains longs, ail. Wecken [FD].
|
JG |
Weckseler |
zie Wechseler.
|
FD |
Wecksteen |
Wecxsteen zie Wegsteen.
|
|
Wed- |
-eau, -el. V. WAD. Wee(c)k. 1. V. wijk. — 2. Profess. Week, ,,Semaine ». N. d’ouvrier employé à la semaine.
|
EV |
Weddingen, van |
PlN Weddingen in Borgloon (L). 1656 Jan van Weddingen, Bellingen-Aw. (AP).
|
FD |
Wédeau |
We-. 16e s. «Simon Matho dict Wai-deau» NPLiège; probabl. nom d’origine topo-nymique, d’après un dimin. en -eau d’anc. liég., w. malm. wëde ‘pâturage, prairie’ FEW 17, 553b.
|
JG |
Wedekind |
Wittekind: Patr. Germ. VN Widukind. Germ. widu ’bout, boom’ (vgl. D. Weide: wilg). 1227 Widekindo, Utrecht (OHZ 11,76); 1266 Wedekind von Minden (NN); 1338 Johans Wedekins, Vreren (AVB).
|
FD |
Weder, de; |
de Weer, Weers, Sweers: BN naar de diernaam weder, weer: ram, hamel. Vgl. De Ram. 1227 Arnoud de Wedere, Munkzwalm (GN); 1398 Pieter de Weer, Neeskin Sweers, Wev. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wederholt: |
Patr. Oude VN Widerolt ‘weerspannige tegenstrever’: Wideraldus (MORLETI). D. ook Wiederhold, Wetterhold. 1200 Abt Wetherold, Halberstadt; 1362 Bertolt Wederolt, Goslar (NN).
|
FD |
Weduwe(n), de |
van de(r) Weduwen, zie Derweduwen.
|
FD |
Wee, de |
zie Duwez.
|
FD |
Wee, van de(r) |
van der Vee, van der Weeden, van de Weide, van der Weide(n), van der Wey, (van der) Weij/Weyde(n), van der Wijden, van der Weij(en), van der Weye(n), Weyen, van der Wee(ë)n, van der Weehe, Verwee, Verwé(e), Verween, Verwey(en), Verweij(en), Wee, Wei, Wey, Vervey: Verspreide PlN ter Wee(de), Weide: wei(de). Vaak de gemene weide. 1376 Hannin van der Wede, Ip. (BEELE); 1369 van Peroten van der Weede; 1398 Clais van der Weide, Geluwe; 1393 Ihan van der Wede, Ktr. (DEBR. 1970); 1575 Hendrik Verweyen, Berck-Aw. (AP).
|
FD |
Weeck,(de) |
Zie (de)Weck.
|
FD |
Weeckers |
zie Weckers.
|
FD |
Weeckmans |
zie Weckmann.
|
FD |
Weecksteen |
zie Wegsteen.
|
FD |
Weecq |
zie (de) Week.
|
FD |
Weedaeg(h)e |
van Weehaeg(h)e, van Weeheghe, van Wehaeg(h)e, Weyhaeghe, van de Wyhaeghe, Wyd(h)aeghe, Wijd(h)aeghe, Wiedaghe: Verspreide PlN ter Wedaghe: haag van wede, teen, twijgen (GN). 1290 Adelise van der Wedaghe, Desselgem (HAES.); 1369 Bernaert van der Wedaghe, Ktr. (DEBR. 1970); 1451 Hennen van Wehage, Zolder (VANB.); 1769 Marie Cathelyne Wedaeghe = 1770 M.C. Wydhaeghe, Ardooie (DEWULF 1977). Zie ook MVN1967,129-132.
|
FD |
Weedemans |
Weeman(s), Wemans, Wémans, Weydemans, Weideman(n), Wei(d)mann, Weymans, -mann: i. Afl. van Van der Weiden, Verwee. Ook D. Weidemann: die op of aan een weide woont. – 2. Soms ook var. van Wijman.
|
FD |
Weeden, van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Weegaete, van den |
zie van den Veegaete.
|
FD |
Weegels |
Weigel(t): Patr. Dim. van Germ. wîg-naam, zoals Wîgand, Wîgbert. Ook EN Wiegel.
|
FD |
Weegen, van (der) |
van de Weeg(h)e, van der Weegh(de), zie van de Wege(n).
|
FD |
Weeghmans |
V. Waag.
|
EV |
Weeghmans |
zie Weghmans.
|
FD |
Weegschaelle |
BerBN van de stadsweger, die de stadsweegschaal, stadswaag bedient. Vgl. Wagschal.
|
FD |
Weehaeg(h)e, van |
van Weeheghe, zie Wedaeg(h)e.
|
FD |
Weehe, van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Week |
au génitif: Weckx. 1426 «Godefroit Wecq» TailleSoignies, 1444 «Godefroy de Wech» AidesNamur; nom issu de l’anthrop. germ. wîg-hard.
|
JG |
Week |
zie (de) Week.
|
FD |
Week, (de) |
(de) Weeck, Week(s), Weekx, Weecq, We(c)kx: i. Mnl. wecke: wachter, waker. BerN. 1407 Wouter de Wec, Bg. (SIOEN). – 2. De D. FN Week wordt verklaard aïs Patr. 1288 Wecko van Blazheim, Solingen (BRECH.). Zie ook Wegge. – 3. Mnl. weec(k), weic, wek: week, zacht, slap, zwak. BN. 1300 Johannis Weyke=Johannis Weyx, Tv. (BERDEN); 1449 Janne Weeck, Mb. (A. BAERT).
|
FD |
Weekers |
1. Proven. V. Wijk. — 2. V. WAD (Wac).
|
EV |
Weekers |
zie Weckers.
|
FD |
Weekhout |
Wellicht de PlN Wechold (NS). 1720 Weekout, Weekholt, Weekhoud, Brummen (G) (PDB).
|
FD |
Weekhuyzen |
-huysen, zie Wijckhuyse.
|
FD |
Weekmans |
zie Weckmann.
|
FD |
Weeks |
Weekx, zie (de) Week.
|
FD |
Weel(e), van (der) |
zie van de Wiele.
|
FD |
Weeldemans |
Wsch. reïnterpretatie van Wielemans (vgl. Van der Weele = Van de Wiele) of van Wellemans.
|
FD |
Weelden, van |
PlN Weelde (A). 1296 Jans huus van Weelde, Her. (DERCON); 1340 Elias de Weelde, Tnh. (VERB.).
|
FD |
Weemae(l)s |
Proven. 1. Wemmel (Loc.), avec finale accentuée. — 2. Wezemaal (Loc.).
|
EV |
Weemae(l)s |
zie Wenemaers.
|
FD |
Weeman(s) |
zie Weedemans.
|
FD |
Weemans |
Wemans. Forme contractée de Weedemans, dérivé de Van der Wee(de).
|
JG |
Weemeeuw |
Adaptatie van Pic. Waimiaux: 1650 Andries Waijmeaulx, Geluwe (KWII). De EN gaat terug op: ± 1300 Bauduin Waimel, Artesië (BOUGARD); 1298 Joh. Weimel, Kales (GYSS.). Wellicht dim. van Germ. VN Waimerus (MORLET I). 1699 Mahieuw Weemeeuw, Nieuwkapelle (DE XVIII). De naam werd evenwel verward met Ameeuw. 1649 Joannes Wemeu (zoon van) 1659 Michaelis Ameu = Wimeau, Pop.; 1661 Jacobus Wimeau = Hameeu (vader van) 1664-89 Maria Wimeau = Lameeuws, Pop.; 1646 Abraham Wimeau, Pop.; 1793 Joannes Wemeeu; 1766 Petrus Wammeeux; 1735 Petrus Wammeeuw (vader van) Joannes Lameeux; 1763 J. B. Wemeeu, Pop. (med. F. Denys). Ween, van der, zie van der Wee.
|
FD |
Weenen |
Proven. „ Vienne » (Loc. autrich.).
|
EV |
Weenen |
zie Weinen.
|
FD |
Weens |
zie Wein.
|
FD |
Weer, de |
zie de Weder.
|
FD |
Weeraat |
zie Guérard.
|
FD |
Weerat |
Weerebroeck. Hyperflamandismes. V(and)erraat, ,,De l’essart ». (V. Rode). Verrebroeck (Loc.).
|
EV |
Weerbrouck |
zie Werbrouck.
|
FD |
Weerd(t), de |
de Weert, Weer(d)ts, We(e)rtz, Werts, de Weird(t), de Weirt, de Werd(t), Werdt, de Wert(e), de Waard, de Waart, de Waert, (de) Waerts, Dewaers, de Wierdt, Swe(e)rts, Zwe(e)rts, Swaerts, Wirt(h), Virth, Wirtgen, Wirts, Wir(t)z, Wierts, Wiertz: Mnl. we(e)rt: heer des huizes, gastheer, waard, herbergier. D. Wirt(h). 1279 Gherwin die Werd, Bg. (CG); 1280 Michael Wart=M. Wert; 1326 Jan de Wert, Ip. (BEELE); -1300 Cristine Werds, Ktr. (DEBR. 1980); 1398 Griele Swerts, Dentergem; 1395 jeghen Gillis den Weert, Gottem (DEBR. 1970); 1476 Art der Weert = des Swerts cnape, Ordingen (MNT 324).
|
FD |
Weerd(t), van de |
zie van der Waerden.
|
FD |
Weerd, van |
zie van Weert.
|
FD |
Weerde(n), van der |
van de Weerdt, zie van der Waerden.
|
FD |
Weerdt, van |
zie van Weert.
|
FD |
Weerebrouck |
zie Werbrouck.
|
FD |
Weereld, van |
Weerelds, zie Werelds.
|
FD |
Weeremans |
Weerman(n), Wermann, We(i)remans, Wiermans: Patr. Germ. VN war-man ‘hoede-man’: Waramannus (MORLETI). 1298 Bette orphane Ghijs Lievins ex fïlia Wermanni, Bg. (VERKEST); 1595 Gwillielmus Weermans, Boechout (SELS).
|
FD |
Weeren(s) |
zie Warin.
|
FD |
Weers |
zie de Weder.
|
FD |
Weersel, van |
PlN Weerselo (OIJ).
|
FD |
Weerst, van |
van Weersth, van Weers(ch), van Weerts, (van) Wers(t), van Wersch, van Werts, van Wees: PlN Weerst, Fr. Warsage (LU). 1263 Godefridum dictum de Werste = Godefrido de Warsagio, LU (CVD); 1374). Papelet van Werst (BLO V).
|
FD |
Weert, (de) |
zie de Weerdt.
|
FD |
Weert, van |
van Weerd(t), van Wert(e), van Werde, Wanwert: PlN Weerde (VB), Weert (L, A, VB, NL). 1284 Beatrise van Werde, Bg.; 1289 Jan van Werde, Grimbergen (CG); 1406 Jans goede van Weerde, Mollem (PEENE); 1439 her Rutten van Weert, Ht. (A.GHIJSEN).
|
FD |
Weert, van de(r) |
zie van der Waerden.
|
FD |
Weertmans |
Afl. van Van Weert.
|
FD |
Weerts |
1. Proven. Weert (Loc.). — 2. V. WARD (Ward).
|
EV |
Weerts |
Weertz, Weers. Génitif de De Weert (= l’hôte, hôtelier) [FD].
|
JG |
Weerts, van |
zie van Weerst.
|
FD |
Weertz |
Weerts, zie de Weerdt.
|
FD |
Wees, (de) |
de Weese, Wese, de Weze, Dewèze, de Weeze: BN voor de wees, het ouderloze kind. 1303 van Clayse den Weese, Dudzele (VERKEST); 1382 Jan de Wese te Ghend (DEBR. 1970).
|
FD |
Wees, van |
zie van Weerst.
|
FD |
Weesemael, van |
zie van Wezemael.
|
FD |
Weesenbeeck, van |
zie van Wezenbeeck.
|
FD |
Weetemans |
zie Wittemans, Wuytetnans.
|
FD |
Weetjens |
zie Wuytkens.
|
FD |
Weets |
Hypocor. néerl. de Wauters.
|
JG |
Weets |
V. WAD (Wad).
|
EV |
Weets |
zie Wouts.
|
FD |
Weevers |
zie Wever.
|
FD |
Weewauter |
zie Wiewauters.
|
FD |
Weewer |
zie de Weweire.
|
FD |
Weex(s)teen |
zie Wegsteen.
|
FD |
Weeze, de |
zie Wees.
|
FD |
Weezel, van |
zie van Wezel.
|
FD |
Weezembeek, van |
zie van Wezenbeeck.
|
FD |
Weezepoel |
zie van Wesepoel.
|
FD |
WEFA |
Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Le mot signifiant ,,Voile » à dû désigner au figuré la femme (Wijf). Prototype : Wanoweja, ,,Geneviève ». La racine WEFA a cependant donné des N. de baptême masculins, tels que Gevaert ou Guévar(t), Gevers ou Geffier, Gevels ou Gaveau. I. N. simples. Weve, Gefens. II. N< simples avec suffixes. W.-etto « • Vivet. W.-ekln : Wyvekens, Vifqu(a)in. III. N. composés. W.-hard: G(h)ev-, Guév- -a(e)rt(s), -ar. W,-hari: Wef-, Wev-, Gev- -er(s), Geffier. W.-hrod (-ron):: Givron. W.-rad f-ra) : Gev-, Giff- -ray, -roy. W.-wald : Gevels, Gaveau.
|
EV |
Wefers |
1. V. Wever. — 2. V. WEFA.
|
EV |
Wefers |
zie Wever.
|
FD |
weg |
,,Chemin ». Proven. Van der–We(e)g(he), -wegen, ,,Du, des chemin(s). N° 229.
|
EV |
Wegaete, van den |
zie van den Veegaete.
|
FD |
Wege |
Nom d’origine: moy. néerl. wech, weegh ‘chemin’, cf. Dewège, Dewegh.
|
JG |
Wege(n), van de |
van de(n) Weghe, van de(r) Weg, van der Weghe(n), van de Weeg(h)e, van de(r) Weeghde, van de(r) We(e)gen, van Weegen, van der Wegh, van Wegens, Wege, Wegh, Vegh, de Weghe, Dewège, van der Veghe, van der Veeghde: Verspreide PlN Ten Wege, Weg: weg. 1382 Jan van den Weghe, Aarsele (DEBR. 1970).
|
FD |
Wegeling |
Wiegeling, ..Balancement ». 1. Car. phys. N. d’H. à la marche oscillante. — 2. Car. mor. N. d’H. hésitant.
|
EV |
Wegener |
zie Wagner.
|
FD |
Weger, de |
Wegher, Swegers, Waeger: BerN van de weger, waagmeester.
|
FD |
Wegge |
Wig(g)e, Wegh, Vegh, We(c)kx: Mnl. wegge, wigge: (wigvormig) tarwebrood, spits toelopend broodje. D. FN Week. (Ber)BN. 1408 Bast f. Jans Wecghes, Bg. (SIOEN); 1470 Willem Wigge = 1471 Willem Wegge, Aarts. (MAR.); 1420 Margriet Wegs; 1525 Jan Wegghen voer…te backen; 1557 Lysken Magdalenen Wecx; 1587 d’erffgenamen Wegx, Kontich (SELS). Vgl. 1456 Jan Wickebroot, Den Bosch-Bg. (PARM.).
|
FD |
Weggheleire, de |
zie Wichele(e)r.
|
FD |
Weghe, de |
Deweghe, Dewège: i. Wsch. verkort < Van de Wege. – 2. Evtl. PlN Lauw (L), Fr. Lowaige: 1196 Lewege, 1197 de le Wege (TW). 1235 Renero milite délie Wege (CVD).
|
FD |
Weghman(s) |
Wegman(n), Weggeman, Weeghmans: i. Afl. van Van den Weghe. 1300 Yde Weghemans, Tv. (BERDEN). – 2. Afl. van Wegge. BerN van de bakker. Vgl. Weckmann.
|
FD |
Weghsteen |
Proven. 1. Wîjksteen, ,,Château du faubourg ». N° 246. — 2. Wigsteen, ,,Château du sieur Vico ». N° 246.
|
EV |
Wegimont |
Wégimont. Nom d’origine: Wegi-mont, dépend. d’Ayeneux (Lg).
|
JG |
Wégimont |
Proven. Dép. Ayeneux.
|
EV |
Wégimont |
Wegimont: PlN in Ayeneux (LU).
|
FD |
Wegman(n) |
zie Weghman(s).
|
FD |
Wegner |
zie Wagner.
|
FD |
Wegnez |
Weignez. Nom d’origine : Wegnez (Lg).
|
JG |
Wegnez |
Weignez: PlN Wegnez (LU).
|
FD |
Wégnez |
Proven. Loc.
|
EV |
Wegria |
Wégria (région de Liège et Huy). NF attesté dans la région d’Oteppe et Couthuin depuis 1677 (GeneaNet), avec la finale hutoise -ia; p.-ê. dimin. d’un ancien nom germ. [à déterminer], cf. 1280 «sire Stevenes Wegres» PolyptLiège.
|
JG |
Wégria |
zie Vecqueray.
|
FD |
Wegscheider |
Afl. van PlN Wegescheide: twee-, drie-of viersprong. 1286 Henricus de Weghesceden, Bs. (HB 245); 1392 Jan vanden Weigheschede, St.-Win. (VERGR. 1968). Maar dgl. afl. van PlNn op -er zijn oostelijk of D. Daarom veeleer D. PlN Wegscheid(BEI).
|
FD |
Wegsteen |
Weghsteen, We(c)ksteen, Wecxsteen, Wex(s)teen, Weecksteen, Weex(s)teen, Weysteen, Wet(t)stein: Reïnterpretatie van Mnl. wetsteen: slijpsteen. BerBN voor messen- of scharenslijper. Vgl. D. Wet(t)stein, Wetzstein. 1270 ver Mergriete Vetsteens, Cent (CG); 1391 Heine Westeen; 1395 1309 Gontier Wetsteen, Ip. (BEELE1959); 1374 Bette Wetsteens, Westrozebeke; 1460 Clais Weecsteen, Woumen (PARM.); 1551)005 Wecsteen, Vn.; 1552 Joos Wechsteen, Houtem (PV; BdS 1991, nr.z).
|
FD |
Wehaegfh)e, van |
zie Weedaghe.
|
FD |
Wehenkel |
zie Wenk(e).
|
FD |
Wehinger |
Van PlN Wehingen (BW, SL).
|
FD |
Wehner(t) |
Dial. voor Weiner(t) = Wagner (DN).
|
FD |
Wehr |
Wehren. NF all. dérivé de l’anthrop. germ. en War- (N. Miiller) ou bien nom d’origine: Wehr (Moselle, All.). Wei-, cf. aussi Wey-. |
JG |
Wehrens |
zie Warin.
|
FD |
Wehrmann |
Wehermann: i. Ndd. BerN van de man die verdedigingswerken (Wehr), vestingen bewaakt (BRECH.). – 2. Patr. = Weeremans.
|
FD |
Wei |
zie van der Wee.
|
FD |
Wei(t)z- |
zie Weiss of Weisz.
|
FD |
Weiand |
zie Wigand.
|
FD |
Weibel |
Nom de profession: ail. Weibel ‘huissier, sergent’.
|
JG |
Weibel |
Waibel: BerN van de gerechtsdienaar, gerechtsbode. 1278 Nicolaus der Weibil, Thiengen(SOCIN).
|
FD |
Weich |
Weick- -ert, -man. 1. V. wijk. — 2. V. WID (Wik).
|
EV |
Weicherding |
Dérivé germ. en -ing de Weichert, forme all. issue de l’anthrop. germ. wîg-hard > fr. Wicard [FD].
|
JG |
Weicherding |
Patr. Afl. van Weichert.
|
FD |
Weichert |
zie Wichert.
|
FD |
Weichsel(baum) |
PlN (vooral BEI): weichselboom (prunus), morel, zure kers.
|
FD |
Weick |
zieWicke.
|
FD |
Weicker |
Nom issu de l’anthrop. germ. wîg-hari [FD].
|
JG |
Weicker(t) |
zie Wicher(t).
|
FD |
Weickman(s) |
-mann, zie Wyckmans.
|
FD |
weide |
,,Prairie ». Synon. : Weiland, 1. Proven. Van de(r)- -Weyde(n), -Weide, Verweyen. Wie-lan(d)t(s), Weyland, Weymans, ,,De la prairie » (Weyman, Dép. Dudzele). Diminutif : Weytjens : ,,Petites prairies ». Composé-: Wey-meers(ch), ,,Marais des prés » (Weimeers, Dép. Zulte). — 2. Profess. ,,Préposé à l’entretien des prairies. V. les sept premiers noms de cette rubrique weide.
|
EV |
Weide(n), van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Weide(n)bach |
PlN (RP, BW, BEI).
|
FD |
Weidebach |
Weidenbach. Topon. all. en -bach très fréquent (Rhénanie-Palatinat, Bavière, Bade-Würt.).
|
JG |
Weideman(n) |
zie Weedemans.
|
FD |
Weidenbaum |
Wajdenbaum: PlN: wilg.
|
FD |
Weidener |
zie Weidner.
|
FD |
Weidenfeld |
Verspreide D. PlN: weideveld of wilgenveld.
|
FD |
Weider(er) |
Weidert, Weides, Veiders, Weyders, -ert, Vey(d)er: BerN Mnl. weider: herder. 1374 Willem de Weider, Ip. (BEELE). Vgl. (de) Weyer 2.
|
FD |
Weiders |
cf. Weyders. Weidert. Nom d’origine: Weidert bei Fels (J. Hess)?
|
JG |
Weideveld |
van Weydeveld, -vel(d)t, van Weidevelle: PlN Weideveld: wei(de) of wilgenveld. Vgl. Weidenfeld. 1733 Jaecques van Weydevelt, Holland (PARM.).
|
FD |
Weidisch |
Weydisch, Weijdisch: Wsch. de weergave van de Rijnlandse uitspr. (-isch i.p.v. -ig) van D. FN Weidig. Mhd. wîdach, D. Weidicht: bosje, kreupelhout van wilgen, wilgentwijgen.
|
FD |
Weidlich |
D. BN Mhd. weidenlich: fris, monter, uitstekend, mooi, flink.
|
FD |
Weidmann |
Forme all. corresp. à Wee(de)mans; cf. aussi Weimann.
|
JG |
Weidmann |
zie Weedemans.
|
FD |
Weidner |
Nom de profession : moy. haut-ail, weidenœre, moy. néerl. weidenaer ‘chasseur’ [FD].
|
JG |
Weidner |
Weidener, Wiedner, Wiedler, Wittner: i. D. BerN Mhd. weidenxre, Mnl. weidenaer: jager. –2. Naar de woonplaats bij een wilg. 1291 Herbordus dictus Widenere, Darmstadt (BRECH.).
|
FD |
Weidt |
Weith, Weijdt, Weydt: 1. Patr. Weit, korte vorm van Wouter; zie Wouts. – 2. Patr. Spelling voor Veyt. Zie Vijt. – 3. D. FN Weit: veldnaam voor een uitgestrekt, wijd, weids stuk land (BRECH.). – 4. Ndd. FN Weidt (vooral Rostock) = Obd. Weitz: weit(e), tarwe. BerBN (DN).
|
FD |
Weier |
zie (de) Weyer, Wiers.
|
FD |
Weigand |
zie Wigand.
|
FD |
Weigel(t) |
zie Weegels.
|
FD |
Weigert |
Var. de Weichert < anthrop. germ. wîg-hard; cf. Weicherding.
|
JG |
Weigert |
zie Wichert.
|
FD |
Weignez |
zie Wegnez.
|
FD |
Weihrauch |
Wei(n)rauch, Wey(h)rauch: D. Weihrauch: wierook. BerBN voor een wierookhandelaar, kruidenhandelaar? Maar wsch. is het een reïnterpretatie van Weirich = Weinrich, temeer omdat Mhd. wîroch ook in de vorm wîrich voorkwam (BRECH.).
|
FD |
Weihs(e) |
zie Weisz, Weise.
|
FD |
Weijburg |
Metr. Germ. VN widu-burg ‘hout, boom-burg’. 1227 Boidin filius Wiburgis, Cent (GN).
|
FD |
Weijdeven, van |
zie van de Wijdeven.
|
FD |
Weijergang |
-gans, Weyergans: Weiergang: Mnl. weygeren (MHWS) = Mnl. weyeren (MW): huppelen, springen + gang. BN voor iemand die huppelend loopt, met wippende stap. Vgl. D. Waiger. 1301 Henricus dictus Weigerganc, Den Bosch (ONB); 1441 Gerit Weygergancs; 1509 Tielman Veygerganck, Den Bosch (HB 484,510).
|
FD |
Weijergans |
cf. Weyergans.
|
JG |
Weijgers |
Weygers(e): i. Patr. Zie Wigger(s). Weygerse kan alleen maar Patr. zijn. – 2. BN Mnl. weiger: halsstarrig, weerbarstig, trots, zuinig, welwillend. Wvl. weiger: zuinig op. 1281 Sigerus Weiger = Sigeri Weigers, Temse (HAES.).
|
FD |
Weijl |
zieWeil(l).
|
FD |
Weijn |
au génitif: Weins, Wens. Wens. Généralement aphérèse de Iwein ou Walewein,noms bretons de la littérature chevaleresque [FD] ; ou bien, dans certains cas, var. de Wijn(s).
|
JG |
Weijnen, van |
zie van Win.
|
FD |
Weijsters |
Wuyster, Wuijster: BN voor iemand die erg beweeglijk is, die druk doet, heen en weer loopt (IG1990,456-8). 1249 Oliverus Weister, Cent (GN); 1281 Oliveri Weister, terra Weisters, Zaamslag(HAES.).
|
FD |
Weijters |
zie Wouters.
|
FD |
Weijzen |
zie Weysen.
|
FD |
Weiker |
zie Wyckers, Wicher.
|
FD |
Weikmans |
zie Wyckman(s).
|
FD |
Weil(l) |
Weijl: Verspreide D. PlN Weil.
|
FD |
Weil(l)er |
Weyler: Verspreide D. PlN Weiler < Lat. villare: boerderij, gehucht. Of spelling voor de Ndl. PlN Wijler, met zelfde etymologie en bet.; zie Van Wijler, Van Wilder.
|
FD |
Weiland(t) |
Weylant, -and(t), Weijland: i. PlN Weijland (ZH). – 2. Zie Wieland.
|
FD |
Weilde, de |
zie de Wilde.
|
FD |
Weiler |
Weiller. Nom d’origine : Weiller, Weyler (équivalent ail. du fr. Villers), fréquent en toponymie allemande.
|
JG |
Weillaert |
Patr. Germ. VN. Vgl. VN 1300 Weilin, Bg. (LEYS1952′). 1398 Chrestijen Weilbrecht, Wervik (DEBR. 1970); 1417 Kerstiaen Weyllaerdt, Ktr. (DEBR. 1958); 1429 Eligius Weilarde, Traj. dioc. (MULI).
|
FD |
Weimann |
Probabl. forme réduite de Weidmann.
|
JG |
Weimann |
zie Weedemans.
|
FD |
Weimberg |
zie Weinberg.
|
FD |
Weimerskirch |
Weimeschkirch: PlN (GH).
|
FD |
Wein |
Weins, Weyne, Weijn(s), Weyn(s), Wens(ch), Wenes, Weens, Wain(e), Wayne, Wains: Patr. i. Korte vorm van VN Walewein of Iwein, namen uit ridderromans. Zie ook Weinen, Weinkin. 1340 Ywanus Barbiers = Weyn Barbiers, Tn. (ROEL. 1951); 1352 Heinricus Ywani = 1380 Heinric Weyns, Diest (CLAES1986). – 2. De naam kon (m.n. in Brabant) worden verward met Wijn. Zie Wijns. 1469 Thuenes Wyns = 1470 Anthoon Weens = 1472 Thonis Weyns = 1474 Anthonis Wens, Tg. (TYTGAT); 1530 Jan Wijns (stamvader van de Kempense famille) Weyns (VS1990,282); 1616 Maria Wens = Maria Wyns, Schelle (MAR.j. Vgl. ook 1470 Weynken Weeghbecker = Wijnken Vechbecker, Den Bosch (HB 523).
|
FD |
Weinachter |
Weinacker: D. BN Weihnachter, afl. van Weihnachten: Kerstmis. Ook PlN (BRECH.).
|
FD |
Weinand |
zie Wijnands.
|
FD |
Weinbaum |
Wajnbaum: D.-joodse FN Weinbaum: wijnboom, wijnstok.
|
FD |
Weinber(g) |
Weimberg, Wejnberg, Waimberg, Waynberg, Wajnberg: i. D. PlN Weinberg: 1310 wijnberg. – 2. Uit Weienberg, Waaienberg; zie Van Waeyenberg(e).
|
FD |
Weinberg |
All. Weinberg ‘vignoble’, nom de résidence ou surnom de vigneron.
|
JG |
Weinberger |
Veinberger, Wajnberg(i)er: Afkomstig van Weinberg, een verspreide D. PlN.
|
FD |
Weinblum |
Wajnblum:D.-joodseFNWeinblum.
|
FD |
Weinbrod |
D. Weinbrot: wijnbrood. Vgl. Fr. Painvin.
|
FD |
Weindorf |
PlN (BEI).
|
FD |
Weindt, de |
zie de Wint.
|
FD |
Weine, de |
zie de Waen.
|
FD |
Weinen |
Weynen, Weenen, Wénin, Wenin: Patr. Vleivorm van Iwein of Walewein, namen uit de ridderromans. Zie Wein. 1276 Wenekin fil Wenin, Ip. (ARY); -1300 uxoris Mathie Weinin, Ktr. (DEBR. 1980); 1398 Weynin van Laendackere = 1398 Wallewein van Lendackere, Geluwe-Menen (DEBR. 1970); 1390 Weynin Pecsteen; 1374 Gillis Weynin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Weiner |
BerN. Var. van Wagner. 1406 Hermann Wagner = Weiner, Jena (BRECH.). – 2. Var. van Weinert.
|
FD |
Weinert |
zie Weinhardt.
|
FD |
Weinfeld |
PlN Weinfelden in Thurgau.
|
FD |
Weingarten |
Wajngarten, -gorten, Wayngarten: Verspreide D. PlN Weingart(en): wijngaard.
|
FD |
Weingärtner |
-ga(e)rtner: BerN van de wijngaardenier, wijnbouwer.
|
FD |
Weinhardt |
Weinert, Weynars, Wynaerts, Weynaerts, Winnaert. Patr. Germ. VN win-hard ‘vriend-sterk’: Winihart (MORLETI). 1420 Casin Winnaert, Wervik (PARM.); 1551 Jan Wynaert, Oorderen-Aw. (AP). – 2. Var. van Wagnard; zie Waniart. 1592 Anthone Weijnaert = 1637 Anthoine Waignaert, Ronse (med. F. Thomaes, Brussel).
|
FD |
Weinhausen |
PlN(BEI).
|
FD |
Weinhofer |
-höfer: PlN Weinhof (BEI).
|
FD |
Weinhold |
-holz: Patr. Germ. VN win-wald ‘vriend-heerser’: Winoldus (MORLET I).
|
FD |
Weinig |
Patr. < Germ. wini-naam.
|
FD |
Weinkauf |
BerN van de wijnhandelaar.
|
FD |
Weinkauf |
Surnom de vigneron: ail. Weinkauf ‘commerce de vin’.
|
JG |
Weinkin |
Weinquin, Wenkin, Weijnjes, Weynjes: i. Patr. Dim. van de literatuurnaam Walewein of Iwein. 1425 Weynkin = 1427 Ywein de Coenne, Ktr. (DEBR. 1958); 1570 Jan Weynkens, G-Aw. (AP). – 2. Var. van Wijntjens.
|
FD |
Weinmann |
Waj(n)man,Veinman:D. BerN van de wijnbouwer of wijnhandelaar. 1198 Pilegrimus Winman, Keulen (BRECH.).
|
FD |
Weinquin |
Weinkin, cf. Winkin.
|
JG |
Weinrauch |
zie Weihrauch.
|
FD |
Weinre(i)ch |
Wajnrych, -ryk, zie Winrix.
|
FD |
Weinreb |
Weinryb, Wainryb, Wajnryb: D. FN Weinreb(e): wijnstok. Wsch. huisnaam. 1382 Jacob van der Winreben, Trier (BRECH.).
|
FD |
Weinroth |
Wajnrajter, Wajnryt, Weirather: D. Weinraute: wijnruit, kruid aïs specerij en geneesmiddel (ruta graveolens). Ook Weihraut(h)er, Weinreuther, Weinreiter.
|
FD |
Weinryb |
zie Weinreb.
|
FD |
Weins |
zie Wein.
|
FD |
Weinstein |
Wajnsztejn: BerBN D. Weinstein: wijnsteen. 1343 Mertin Winstên, Stralsund (NN).
|
FD |
Weinstock |
Wainsto(c)k, Wajnsztok, Veinstok, Venstock, Vinstock, Vinstocq: D. BN naar de huisnaam: wijnstok.
|
FD |
Weintraub |
Wajntraub, Wayntraub: D. BN Weintraub: wijndruif. Huisnaam.
|
FD |
Weir |
zie Wiers.
|
FD |
Weirather |
zie Weinroth.
|
FD |
Weirauch |
zie Weihrauch.
|
FD |
Weird(t), de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Weireld, (de) |
zie Werelds.
|
FD |
Weiremans |
zie Weeremans.
|
FD |
Weirepand |
Wier(e)pand, -pant: Mnl. wederpant: tegenpand. BerBN van de pander.
|
FD |
Weirick |
-rich, zie Wirix.
|
FD |
Weirt, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Weis |
Zie De Wijs(e). – 2. Zie Weisz.
|
FD |
Weis(s) |
Weissen, -er, zie Weisz.
|
FD |
Weis(s)bart |
Wajsbard, Wajsbort, Wajsburt: D. BN: witte baard.
|
FD |
Weis(s)gerber |
D. BerN van de looier van wit leer, zeemleer, die het leer met aluin looit. Mnl. witledertauwer.
|
|
Weis(s)haupt |
D. BN: wit hoofd, wittekop. Vgl. Weisskopf, Withofs. Evtl. Weishaupt: wijs hoofd, verstandige kop. Vgl. Wijshoff.
|
FD |
Weisbecker |
Weispecher: D. BerN van de wittebroodbakker.
|
FD |
Weise |
Weihs(e), Weiser(s), Wajser: Mhd. wîse: wijs. Zie ook De Wijse. Vaak verward met Weiss(er): wit, de witte.
|
FD |
Weisengrun |
Wsch. D.-joodse FN: wit en groen. Weiskirchen:PlN(SL).
|
FD |
Weisgerber |
Weissgerber. Nom de métier: all. Weissgerber ‘tanneur, mégissier’.
|
JG |
Weishaupt |
Weisshaupt. Surnom: all. weiss Haupt ‘tête blanche’.
|
JG |
Weiss |
Weis, Weise. Surnom: all. weiss ‘blanc’.
|
JG |
Weissberg |
Weisberger, Wajsberg, Weitzberg, Waysberg: D. PlN Weissberg: witte berg.
|
FD |
Weissbrot |
Wajsbrot: D. BerBN Weissbrot: wittebrood. Vgl. Wittebroodt.
|
FD |
Weissenborn |
Weiszenborn: Verspreide D. PlN Weissenborn (NS, HS): witte bron.
|
FD |
Weissenfeld |
Wajsfeld: PlN Weissenfeld (BEI), Weissfeld (RP).
|
FD |
Weisskopf |
Wajskop: D. BN Weisskopf: wittekop.
|
FD |
Weissman(n) |
Weisman,Wei(t)zman,Wajsman, Wajcman: D. BN Afl. van weifi: wit. Vgl. Wittemans. 1344 Hainr. Wisseman, Ulm (BRECH.).
|
FD |
Weisswein |
Wajswain: D. BN Weisswein: witte wijn.
|
FD |
Weisz |
Weis(s), Weissen, -er, Weihs(e), Weiz(er), Weitz, Wais(s), Waitz, Waids, Wajc, Wajs(s), Ways(se), Wyss: D. BN Weiis: wit. Vgl. De Witte.
|
FD |
Weiszenberg |
Wajc(h)enberg, Veisenberger, Wojcenberg: D. PlN Weissenberg: witte berg (BEI, NRW,NS,RP,S).
|
FD |
Weiszenborn |
zie Weissenborn.
|
FD |
Weit(z) |
zie Wouts.
|
FD |
Weith |
zie Weidt.
|
FD |
Weitjens |
zie Wuytkens.
|
FD |
Weitman(n) |
zie Wuytemans.
|
FD |
Wejnberg |
zie Weinberg.
|
FD |
Weken, van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Wekhuizen |
Wekkuizen, zie Wijckhuyse.
|
FD |
Wekking |
Patr. Afl. van Germ. wîg-naam.
|
FD |
Wekselman |
D. Wechselmann. BerN van de geldwisselaar. Zie Wechsler.
|
FD |
Weksier |
Proven. Flamandis. de Werquesies (Dép. Péruwelz).
|
EV |
Weksler |
zie Wechseler.
|
FD |
Weksteen |
zie Wegsteen.
|
FD |
Wekx |
zie Weckx.
|
FD |
Wel- |
-ch, -cker. V. WAHL.
|
EV |
Wel(l), van |
PlN Well (NL, G). – 2. Zie ook Van Welle, Van Welden.
|
FD |
Wel(l)ner |
Wil(l)ner: W. Wellner < Weldner, afl. van PlN Wald: woud. Maar 1281 Arnoldum dictum Welnere, St.-Tr. (GHYSEN). Of D. Wildner: jager, wildhandelaar? Wel(l)s:E.PlNWell: bron.
|
FD |
Wel, (de) |
zie de Wilde.
|
FD |
Wel, van (der) |
van der Welle(n): i. PlN Wel: bron. Ter Welle(n) op Schouwen (Z). 1399 Peter van der Welle, Bg. (SIOEN). – 2. Vgl. Van Well.
|
FD |
Welander |
zie Wollants.
|
FD |
Welbes |
Proven. Walsbets (Loc.).
|
EV |
Welbo(o)ren |
zie Welgeboren.
|
FD |
Welch(e) |
zie Waltz.
|
FD |
Welcher |
De l’anthrop. germ. walha-hari [FD]; comp. Walckiers, Wauquier.
|
JG |
Welck; van der |
zie van der Wilk.
|
FD |
Welckenhuizen, van |
-huysen, zie van Welkenhuizen.
|
FD |
Welcker |
zie Walker.
|
FD |
Welcom(m)e |
Welkom, Wellecomme(n), Willecom(m)e, Willkommen, Wilcomme, Nellecomme: BN voor een welkome gast of een gastvrij man, die graag verwelkomt. Vgl. E. Wellcome, It. Benvenuto, D. Willkommen. 1348 Jehan Willecomme, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Welde(n), (van) |
van Welle(n), Dewelde, Dewel(le), Dewell: i. PlN Welden (OV), lokale uitspr. Wellen. 1156 Vergina de Wenlina; 1202 Clementia de Wellin (GN); 1309 Gillis van Welle, Kemzeke (FLW); 1382 Hannekin van Weldene, Pittem (DEBR. 1970). – 2. PlN Weelde (A): 1196 Welde (TW). 1323 Jan van Welde, Hoogstraten (VERB.). Zie Van Weelden. – 3. Evtl. PlN Welden in Zevergem (OV), Welle bij Aalst (OV) of Wellen (L). Zie Van Welle. De oudst bekende (aanwijsbare) voorouders van de huidige Van Welde’s woonden op het gehucht Bij voorden in Kerkom (VB): 1454 Henricus de Welde, Kerkom (A. VANWELDE, Histoire du patronyme Welde(n), Brussel, 1982-84).
|
FD |
Welde, de |
zie de Wilde, (van) Welde(n).
|
FD |
Weldern, van |
W. verhaspeling (H) van Van Welden.
|
FD |
Welders |
1. Proven. Welden (Loc.), avec suff. -er d’orig.
|
EV |
Welders |
Patr. Germ. VN wild-hari: Wildeharius (MORLETI). ±1240 Christina relicta Walteri Welders, IJzendijke (SCHMID).
|
FD |
Welemane |
zie Wellemans.
|
FD |
Welens |
zie Willen(s), Wallens.
|
FD |
Weles |
cf. Welis.
|
JG |
Welf, de |
de Welff: Var. van De Wolf?
|
FD |
Welffens |
Patr. Afl. van Germ. VN Wolf.
|
FD |
Welfring(er) |
zie Wilflinger.
|
FD |
Welgeboren |
Welbo(o)ren, Wil(e)bore: BN voor iemand die voor het geluk geboren is: goed geboren. 1318 Henrici dicti Welgheboren, Woluwe (PEENE 1949); 1385 Wilhelmus Waelgheboren man, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Welgemoed |
Walgemoed: BN voor een goedgeluimde. Vgl. D. Wohlgemut(h).
|
FD |
Welie, van |
zie van Wely.
|
FD |
Weling |
NF de la région de Saint-Vith, d’origine allemande (Essen) ou hollandaise.
|
JG |
Welis |
Wé-, Weles, Wé-, NF d’origine germ., sans doute luxembourgeoise.
|
JG |
Welis(ch) |
Zie Velisch.
|
FD |
Welk, van der |
zie van der Wilk.
|
FD |
Welkamp |
zie Wallecam.
|
FD |
Welkenhuizen |
Welkenhuysen, Welkenhuyzen. 1493 «messire Ponce de Welkenhuysen» BourgLiège; nom d’origine: Welchenhausen ( Rhénanie-Palatinat).
|
JG |
Welkenhuizen, (van) |
-huisen, -huysen(s), -huijsen, -huijzen, -huyze(n), -huzen, -hysen, van Welckenhuizen, -huysen, -huijsen, -huyzen, -huijzen, (van) Wilkenhuysen, van Werelyckhuysen: PlN Welkenhuizen, D. Welchenhausen (RP), op een 12 km ten zuiden van Sankt Vith. 1374 Catherine van Gronsoilt, vrauwe…zu Welkenhusen (CVD); 1447 Nese van Welkenhusen, NL(KSG); 1605 Philips van Weirlyckehuysen, Aw. (THIJS).
|
FD |
Welker |
zieWalker.
|
FD |
Welkom |
zie Welcomme.
|
FD |
Welland |
zie Wieland.
|
FD |
Welle |
1. Proven. Welle (Loc.). — 2. V. WAHL.
|
EV |
Welle |
14e s. «Henris Welles [bourgeois de Liège]» DénHesbaye; p.-ê. nom issu de l’anthrop. germ. Well-/Wall- (Vincent 75) ou hypocor. de Willem [FD].
|
JG |
Welle |
Patr. Korte vorm van Willem of Wouter; zie Wallens.
|
FD |
Welle- |
-mans, -en(s), -ers. 1. Proven. Welle (Loc.) ou Wellen (Loc.) ou Welle (L.D.), ,,Source ». N° 230. — 2. V. WAHL.
|
EV |
Welle(n), van der |
zie van (der) Wel.
|
FD |
Welle(n)s |
zie Willens, Wallens.
|
FD |
Welle, de |
zie de Wilde.
|
FD |
Welle, van |
van Wellen: PlN Welle (OV, Z). ±1300 Pétri de Welle, Z (DEBR. 1999); 1370 Luuc van Welle, Temse (DE MAN). – 2. PlN Wellen (L). 1421 Mathys van Wellen, Ht. (A.GHIJSEN); 1480 Reyner van Wellen, Rutten (IOT). – 3. Zie ook Van Welde(n).
|
FD |
Wellecam |
-can, zie Wallecam.
|
FD |
Wellecome |
Proven. Welkom, ,,Bien-venue » (L.D.).
|
EV |
Wellecomme(n) |
zie Welcomme.
|
FD |
Wellekens |
1. Proven. Wellekens-(velde). (Dép. Hoeilaart). — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wellekens |
zie Willekens, Wallekens.
|
FD |
Welleman |
Wellemans. Var. de Willeman(s) ou de Walleman(s).
|
JG |
Welleman(s) |
Welman(e), Welment, Wel(l)emane: i. Patr. Var. van Willeman(s). 1392 Luerent Welman, Ip. (BEELE). -2. Var. van Walkmans. 1586 Jan Wellemans, Aarts. (MAR.). – 3. Afl. van Van Welle. 1549 Peter Wellemans, Aalst (AP).
|
FD |
Wellems |
V. WAHL.
|
EV |
Wellems |
zie Willem.
|
FD |
Wellen, van |
zie van Welle.
|
FD |
Wellens |
Peut-être hypocor. néerl. de Willem [FD]; cf. aussi 1272 «Wellinus de Herent» PolyptVillers, 1276 «Egidius et Wellinus fratres»CartValDieu.
|
JG |
Wellershaus(en) |
PlN Willershausen (HS, NS).
|
FD |
Wellershausen |
Nom d’origine allemand: Willershausen (Hesse et Basse-Saxe).
|
JG |
Welles |
Wels. 1. Proven. Wétais, «Wallon ». N° 224. — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wellewaert |
zie Wilfart.
|
FD |
Wellin |
1. Proven. Loc. — 2. V. WAHL.
|
EV |
Wellin |
1203 «Balduinus de Wellin» CartSt-Hubert, 1482 «Hubert de Wellin» Justice-Bastogne, 1561 «Jacques de Wellin» Bourg- Namur, 1628 «Daniel de Wellin» émigré en Suède; nom d’origine: Wellin (Lx). – Cf. aussi «Wellinus», v° Wellens.
|
JG |
Wellin |
PlN(LX).
|
FD |
Wellin(g) |
zie Willen(s), Wallens.
|
FD |
Welliquet |
cf. Willequet. Wels, cf. Weles, Welis?
|
JG |
Welliquet |
zie Willequet.
|
FD |
Welman(e) |
Welment, zie Welleman(s).
|
FD |
Welraeds |
zie Walraet.
|
FD |
Wels |
zie Wallens.
|
FD |
Welsch |
au génitif: Welschen ; Welscher (dérivé germ. en -er). 1780 «Jean Welche» Charleroi; ethnique: all. Welsch ‘français, roman’.
|
JG |
Welsch |
Welschen, Welscher, Velscher: Volksnaam Mhd. walhisch, welhisch, walsch, welsch: Romaan, Italiaan, Waal.
|
FD |
Welschot |
zie Walschot(s).
|
FD |
Welsenes, van |
van Welzenes, -nis, van Wels(s)enaers, van Welsenaere, van Welssemaers, van Velcenaher: PlN. 1423 Beelle van Welsenes = B. van Wessenes, Ktr. (DEBR. 1958); 1440 Jan van Welcenes, Ktr. (BAELDE); 1521 Joos van Welsenes, Ktr. (DE XVII).
|
FD |
Welsh |
Oe. wealisc, wêlisc: vreemdeling, Welshman. Ook Wellis(ch). Vgl. Welsch.
|
FD |
Welslau |
zie Wenceslaw.
|
FD |
Welt, van |
PlN Weelde (A), Welten (NL) of Welde in Aubel (LU)?
|
FD |
Welten(s) |
zie Wuyten(s).
|
FD |
Weltens |
Hypocor. de Walther.
|
JG |
Welter |
-ers, Welther. Corresp. ail. de Wauthier < wald-hari.
|
JG |
Welter(s) |
Welther, zie Wouters.
|
FD |
Welter, de |
zie de Velter(e).
|
FD |
Welters |
1. Proven. Welter (Dép. Remerdaal). — 2. V. WALD.
|
EV |
Weltjens |
-gen, zie Wuytkens.
|
FD |
Weltz |
Zie Waltz.
|
FD |
Welu |
Proven. Wileuwe, ancien N. de Woltiwe (Ruisseau).
|
EV |
Welvaart(s) |
-aert, zie Wilfart.
|
FD |
Welvaert |
Forme flam. de Wilfart [FD].
|
JG |
Welvis |
1. Profess. Walvis, ,,Baleine » V. Baleine. N° 200. — 2. V. WAHL.
|
EV |
Welvis |
zie Walvisch.
|
FD |
Wely, van |
van Welie: PlN Wely (G).
|
FD |
Welz(el) |
zie Waltz.
|
FD |
Welzenes, van |
zie van Welsenes.
|
FD |
Wemaer(e) |
zie Wenemaers.
|
FD |
Wemans |
cf. Weemans.
|
JG |
Wemans |
zie Weedemans.
|
FD |
Wembacher |
PlN Wembach (HS, BW).
|
FD |
Wemel |
Van ww. wemelen: beroeren, schudden, beroerd worden. BN voor een onrustig mens. ± 1240 Margareta filia Willelmi Wemels, Cent (SCHMID); 1280 Joh. Wemel, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wemelbeke |
-peke, zie (van) Wijmelbeke.
|
FD |
Wemers |
Dérivé néerl. de l’anthrop. germ. Wimar.
|
JG |
Wemers |
Wémers: Var. van Wemaers, zie Wenemaers. 1580 Gijsbrecht Wemmerssone, Nijmegen; 1599 Dirk Weemerssen, Duisburg; 1601 Ant. Wemers, Gent-Aw. (AP).
|
FD |
Wemierch, van |
zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Wemmeeersche |
Wemmersch, zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Wemmel, van |
PlN Wemmel (VB). 1356 Gilijs van Wemmelne, Bs. (PEENE1949).
|
FD |
Wenceslaw |
Wenceslas, Vencislau, Welslau, Wenzlawski: Patr. Slav. VN Wenceslaus ‘groter-roem’, Russisch Wjaceslaw, Tsjechisch Vaclav, Pools Waclaw, D. Wenzeslaus, korte vorm Wenzel. De vorm Welslau (25x A) is te verklaren < Wentzlaw/Wenzlau door n/1-wisseling. 1367 Wenceslaus de Boemia,… dux (CVD).
|
FD |
Wenckstern, de |
D. BN Wenkstern: wandelster, planeet. Huisnaam of naam van een sterrenkijker. 1383 H. Wenkesterne, Haldensleben(DN).
|
FD |
Wenczel |
zie Wenzel.
|
FD |
Wend- |
-elen, -(e)rickx. V. WAD (Wand).
|
EV |
Wend(e)rickx |
zie Winrix.
|
FD |
Wendel(en) |
-els, zie Wandel.
|
FD |
Wendeler |
zie (de) Wandelaere.
|
FD |
Wender(s) |
zie Wander.
|
FD |
Wenderbecq |
zie van der Beke.
|
FD |
Wenderloot |
Probabl. avatar de Van der Noot [FD].
|
JG |
Wenderloot |
W. verhaspeling (i/x H) van wsch. Van der Noot.
|
FD |
Wendland(t) |
PlN Wendland, het land van de Wenden (O.-Duitsland.), ook landschap in Lûneburg.
|
FD |
Wendrickx |
-i(c)x, -ich, zie Winrix.
|
FD |
Wendt |
zie de Wint.
|
FD |
Wené |
Wêné, zie Warinet.
|
FD |
Wenemaers |
Wemaer(e), Weymaere, Weijmaere, Weemae(l)s, Weemaets: Patr. Germ. VN win-mêr Vriend-beroemd’: Winimar (Fm.). 1203 S. magistri Winomari = 1205 Wenemari, Dk. (DEBR. 1980); 1357 up Jhan Wenemaers huus = 1360 Jhan Wenemare; 1363 Pieter Weynmare…up Weinmaers boengaert, Ktr.; 1398 Jan Weymaer, Gullegem (DEBR. 1970); 1580 Hans Weemaes, Bs. (AP).
|
FD |
Wener |
Wéner. Probabl. ethnique: all. Wiener ‘viennois’.
|
JG |
Wenes |
zie Wein.
|
FD |
Wenger(t) |
D. BerN Wanger/Wenger < Wagner/Wegner. – 2. Wengert: wijngaard. 1781 Christian Wingert = Chr. Wenger (BRECH.).
|
FD |
Wengler |
D. BerN. Afl. van Wanger/Wânger: Wagner.
|
FD |
Wengler |
Dérivé de Wenger < Wagner [FD].
|
JG |
Wenin |
Wénin. 1276 «Wenekin fil Wenin», 1282 «Weinin Diederic», 1283 «Salemons Wenin», 1287 «Wenin de Portere» Dettes- Ypres, 1296-1302 «Willaumes Wennins», «H enfant Denis Wennin» ImpôtArtois; dérivé en -in d’un anthrop. germ., p.-ê. Wano, cf. Wanin. Secondairement, nom d’origine: Wenin, à Wéris (Lx).
|
JG |
Wénin |
Wenin, zie Weinen.
|
FD |
Wenk(e) |
Wenkel, Wehenkel: Patr. Oude D. VN. 1263 Heinr. dictus Wenke, Ùberlingen; 1360 Rufo gen. Wencko, Herrenberg (BRECH.); 1718 Wehinckel, Bôrrstadt(PDB).
|
FD |
Wenkin |
w. (Bastogne) Wèn’kin. 1276 «Wenekin fil Wenin» DettesYpres; dérivé en -kin du précédent, mais aussi var. de Winkin. Wenric. 1230 «Wenricum priorem», 1231 «Wenrico priore» CartOrval, 1506 «Wenry» CoutStavelot; nom issu de l’anthrop. germ. win-rik > Winirich/Winricus.
|
JG |
Wenkin |
zie Weinkin.
|
FD |
Wenma(e)ckers |
Profess. Wannemaker (Wanner), ,.Vannier ».
|
EV |
Wenma(e)kers |
-macker(s), -me(e)kers, zie de Wannemaeker.
|
FD |
Wenne- |
-gers, -kers. 1. Proven. Wange (Loc.), avec suff. -er, d’orig. N° 212. — 2. V. WAD (Wanc). — 3. Car. phys. Wenker, ,,Faire des clins d’yeux. N. d’H. ayant cette manie.
|
EV |
Wenneker(s) |
Wennegers: BerN Wenneker(s) is Ndd. var. van Wenmakers. 1357 Wannekere, Bremen (NN).
|
FD |
Wenner |
zie Wanner(s).
|
FD |
Wennmacher |
zie de Wannemaeker.
|
FD |
Wenric |
Wennrich, zie Winric.
|
FD |
Wens |
cf. Wein(s).
|
JG |
Wens |
Wensch: Patr. i. Gen. van Wein. – 2. Var. van Wans. Vgl. Wensing, Wenz.
|
FD |
Wens, van der |
Wellicht Van der Vens = Van der Ven.
|
FD |
Wensel |
zie Wenzel.
|
FD |
Wenseleer(s) |
-eir, -aer(s), zie Wenzeler.
|
FD |
Wenseleers |
Proven. Wanzele (Loc.), avec suff. -e(e)r(s), d’orig.
|
EV |
Wensing |
-sink, Wensma, Wenssens: Patr. Afl. van Germ. VN, bakernaam, zoals Wanzo (zie Wans, Wansink); misschien bij Werner, vgl. Wenzel.
|
FD |
Wenting |
Wentein, zie Winten.
|
FD |
Wentser |
V. WAD (Wanz).
|
EV |
Wenz |
Wentz, Wenzke: Patr. Obd. en Mdd. vleivorm van Germ. VN Wernher; Oost-Duits ook voor Wenzeslaus (BRECH.).
|
FD |
Wenzel |
14e s. « Wencelau dit Wensel van Botze-laer» BodyNPLiège; forme ail. de Venceslas.
|
JG |
Wenzel |
Wensel, Wentzel, Wenczel, Vencelj, Winsel(s): Patr. D. korte vorm van VN Wenceslaus; zie Wenceslaw. Maar Obd. is Wenzel vaak dim. van Wernher (BRECH.). 146 e. Wencelau dit Wensel van Botzelaer, Luik (J.G.); 1518 Wencelijn van Woluwe, Bs. (HB 291).
|
FD |
Wenzeler |
Wentzler, Wenseleer(s), -eir, -aer(s), Winselaers: Patr. Afl. van D. VN Wenzel < Wenzeslaus, of dim. van Wernher. 1289 Wernherus filiastri Wenzeler, Palts (BRECH.). Zie ook Wensel, Welslau.
|
FD |
Wenzlawski |
zie Wenceslaw.
|
FD |
Wépierre |
Wepierre (NF de la région de Colfon-taine et Soignies). Peut-être de pic. wèpiére ‘guêpier’ à Bouvignies (arr. Ath), cf. ALW 8, 272 et ALW 1, 169 [MH] ou d’une forme top. corresp. à fr. goupillière ‘tanière du renard’, bien représenté en Wallonie, cf. J. Herbillon, NTN n°21 ; L. Remacle, dans Glain etSalm 9, 62-66.
|
JG |
Weppe |
Peut-être nom d’origine: Werp, le Werp-pe, à Gonnehem (PdC), cf. Dewerpe, Deweppe [FD].
|
JG |
Weppe |
zie Dewerpe.
|
FD |
Wér- |
-on, -otte. V. WARD (Wari). Werres, Werson. V. WARD (Wari). Werrie. V. Wéry.
|
EV |
Wer, van de |
Var. van Van der Waerde (van der Weert) of Van de Veere.
|
FD |
Wera |
Wérard, cf. sous Wéry.
|
JG |
Wéra |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Wéra(rd) |
zie Guérard.
|
FD |
Werbeke, van |
i. PlN Werbeke in Avelgem (WV) (DP XVII). 1275 Arnulphi de Werbeke, Avelgem (DEBR. 1980); 1394 van Roeger Werbeken = 1398 Roeger van Werbeke, Kuurne (DEBR. 1970). –2. PlN Werbeek in Retie (A). 1340 Joh. de Weerbeke,Tnh.(VERB.).
|
FD |
Werbomont |
Nom d’origine : Werbomont (Lg).
|
JG |
Werbomont |
PlN (LU).
|
FD |
Werbroeck |
V. Verrebroek.
|
EV |
Werbrou(c)k |
-broek, Wer(re)broeck, Werrebrouck, Weer(e)brouck, Wer(c)kbrouck, Wertbrouck: PlN Verrebroek (OV). 1261 Joh. dictus de Verrebroec, Waasmunster (FLW); 1379 Ghiselin van Verbrouc, Ktr.; 1398 wedewe Gillis Werbroucx; 1358 Katelinen van Werbrouc, Emelgem (DEBR. 1970); 1441 Jan de Heilt filius Jans van Verbrouc int lant vanWaes(PARM.).
|
FD |
Werbrouck |
Nom d’origine: Verrebroek (FlOr).
|
JG |
Werck(x) |
Zie Werk.
|
FD |
Werckx |
V. WARD (Wark).
|
EV |
Werd, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Werde, van |
zie van Weert.
|
FD |
Werdefroy |
V. WARD.
|
EV |
Werdefroy |
Werderfroy: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN warin-frith ‘bewaren-vrede’. 1035 Weremfridus (GN). ±1300 Colins Werifrois, Artesië(BOUGARD).
|
FD |
Werdekker |
Wellicht D. Werdecker < PlN Werdeck (nu Rogowka) in Silezië.
|
FD |
Werden(s) |
zie Warden.
|
FD |
Werdenberg |
Proven. ,.Colline du sieur Guardon ». Synon. : Wartenberg.
|
EV |
Werding |
NF de la région de Saint-Vith, sans doute d’origine tréviroise (GeneaNet).
|
JG |
Werding |
Patr. Afl. van een Germ. VN, zoals Werdolf, Werdmannus. 872 Werdin, 820 Wirding (MORLETI).
|
FD |
Werdmolder |
W. (H) verhaspeling van Windmolder.
|
FD |
Werdt, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Werdt, van de |
zie van der Waerden.
|
FD |
Wéreau |
cf. sous Wéry.
|
JG |
Wéreau |
zie Guéraud.
|
FD |
Werelds |
Surnom (au génitif): néerl. wereld ‘monde’.
|
JG |
Werelds |
Werelts, (de) Weireld, van Weereld, Weerelds: BN, wellicht naar een uitroep of stoplap. Vgl. Alderwereld. 1372 van Henricke de Werelt,Tn.(C.BAERT).
|
FD |
Werelyckhuysen, van |
zie van Welkenhuizen.
|
FD |
Weremans |
zie Weeremans.
|
FD |
Wérenne |
Proven. Vérenne (Dép. Serinchamps).
|
EV |
Wérenne |
Werenne. Soit var. du NF Waregne (d’origine toponymique), cf. 1508 «Nicclo de Warenne» BourgNamur, soit dérivé féminin en -inné de Wéry. Cf. aussi Guérenne.
|
JG |
Wérenne |
zie Devarenne.
|
FD |
Werensteyn |
PlN Weerestein (ZH).
|
FD |
Werf(f), van de(r) |
zie van de(r) Werve.
|
FD |
Wergifosse |
Nom d’origine : Wergifosse à Soumagne (Lg).
|
JG |
Wergifosse |
Proven. Dép. Soumagne.
|
EV |
Wergifosse |
zie De Wergifosse.
|
FD |
Werhert |
Nom issu de l’anthrop. germ. war-hard > Werardus [FD].
|
JG |
Werhert |
Patr. Germ. VN war-hard (zie Guérard). Werihart, Werardus (MORLETI).
|
FD |
Wéri- |
-chet, -haye. V. Warigé(e).
|
EV |
Werick |
Werix, Wircx, Wierc(k)x, Wierks, Wierings, Wierink, Wierinck(x): Patr. Germ. VN wîg-rîk ‘strijd-rijk’ of wid-rîk ‘hout-rijk’: Wigericus, Wiricus, Wirich (MORLETI), Widerich, Widricus, Wiric (Fm.). Maar deze namen zijn niet altijd duidelijk te onderscheiden van Winrix en var. 979 Widericus; 1140 Wiricus de Wilengem; 1114 Wiricus de Eka (GN); 1292 Arnout Wieric, Mech. (CG); 1356 van Willemme Wiericke, Cent (GSB); 1393 Oliver Wierix kinder, Ktr.; 1398 Maye Wierics = 1398 Marie Wierincx, Wontergem (DEBR. 1970).
|
FD |
Werick |
zie Wirix.
|
FD |
Werihasse |
cf. Wérihay.
|
JG |
Wérihay |
Wer-, Werixhas, Werihasse. 1417 «Pieres de Werisay» PolyptAth, 1611 «la vef-ve Gérard du Wericheau» Arbrefontaine, 1742 «N. Werixhas» Couvin, 1787 «Antoine-Joseph Wérihas (orig. de La Reid)» Bourg-Liège; nom d’origine: Werixhas, w. liég. wériha, Weri(x)het, w. liég. wèrihè, -ê, topon. fréquent en Wallonie, e.a. dépend, de Monte-gnée, etc. Cf. aussi Warichet, -ait.
|
JG |
Wérihay |
Werihay, -hasse: PlN Wéri(x)has in Ayeneux en Montegnée (LU): braakland.
|
FD |
Wérion |
cf. sous Wéry.
|
JG |
Wérion |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Wérion |
Wer(r)ion: Patr. Vleivorm op -ion van Germ. warô-naam, zoals Warmond. 1406 Lijsbeth Werioens, Bs. (PEENE); 146 e. Pierre Wérion, Luik (BODY).
|
FD |
Weris |
Wéris, Werisse, Wérisse. Nom d’origine : Wéris (Lx) avec -4- prononcé.
|
JG |
Wéris |
1. Proven. Loc. — 2. V. WARD (Wari).
|
EV |
Wéris(se) |
Weris(se): PlN Wèris (LX).
|
FD |
Werix |
zie Wirix.
|
FD |
Werixhas |
cf. Wérihay.
|
JG |
Werk |
Werck(x), Werkx: i. BN voor een werker. 1336 Willelmus dictus Werc, Bs. (OSTYN). – 2. Kan door samentrekking en remterpretatie uit Wierik zijn ontstaan (zie Wirix), vgl. de var. Werick, Werix.
|
FD |
Werkbrouck |
zie Werbrouck.
|
FD |
Werken, van |
PlN Werken (WV). 1168 Anselme de Werkina; 1281 Gossuins de Werkine; 1330 Kerstiaen van Werkinne, Bg. (DF XVII); 1422 Fierin van Werkin, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Werkendam |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
Werker(s) |
Zie Warcken. – 2. Werker, handwerker, arbeider. 1601 Mathijs die Wercker, Helmond (HB 426); 1653 Jan Werckheer, Eeklo-Aw. (AP).
|
FD |
Werkhoven |
Vercoven: PlN Werkhoven (U).
|
FD |
Werkin |
Warkin, Werquin, Werkeyn, Verkin, Verqu(a)in, Verkain, Verkein, Verkindt: i. Patr. Dim. van Germ. VN, zoals Werenboud, Werembert, Werenfried: 979 Werinus; 1227 Werin Faber, St.-Lievens-Houtem (GN). 1267 Werkinus Bentin; 1268 Lam filius Werkini, Ip. (BEELE); 1512 Jaspar Werkin (AVB); 1728 J.P. Werquain, Menen (COUSS.). – 2. Soms PlN Verquin (PdC). 1429 Gadifer de Werkin, PdC (DF XVI).
|
FD |
Werkman |
BerN van een werkman. 126 e. Walterus Werkman, Krombrugge (GN); 1295 Werkeman, Z.-Br. (LIND. 1964); 1375 Joh. Wercman, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Werkmeister |
Wermeister, Wermeester: BerN Mnl. werkmeester, -meister: bouwmeester, metselaarsbaas. 1266 Heinr. Wergmestere, Hb. (NN); 1290 Arnoldus Wercmeister, Mtr. (SKM).
|
FD |
Werkmuller |
-müller: BerN. Molenaar.
|
FD |
Werkmuller |
Werkmiiller. Nom de métier: ail. Werkmüller ‘meunier’.
|
JG |
Werkx |
Zie Werk.
|
FD |
Werland |
zie Warland.
|
FD |
Werlotte |
cf. Wéry.
|
JG |
Werlotte |
zie Wérotte.
|
FD |
Wermaer |
Patr. Germ. VN war-mêr ‘hoede-beroemd’: Warmerus, Wairmarus (MORLETI). 1398 Marie Waermaers; 1394 van Woutre Wermaren, Menen (DEBR. 1970).
|
FD |
Wermann |
zie Weeremans.
|
FD |
Wermeester |
-meister, zie Werkmeister.
|
FD |
Wermeester |
Wermeister. Nom de profession: ail. Werkmeister ‘contremaître’.
|
JG |
Wermelskirchen |
PlN (NRW).
|
FD |
Wermembol |
Car. mor. Warme bol,,,Tête chaude » (N. composé d’après Flinke-, Geleerde- -bol, ..Forte tête, Puits de science »).
|
EV |
Wermenbol |
Warmenbol: Patr. Reïnterpretatie van de Germ. VN Werenboud: Werimbold, Werembaldus (MORLET I, GN). 1255 Wermbolt uter Hage, Den Haag (OHZII, 741); 1258 Warenbaldo (DEBR. 1980); 1397 Jacop Warembout, Oudenburg (JAM.).
|
FD |
Wermersche |
zie (van) Wymeers(ch).
|
FD |
Wermo(e)s |
zie Warmoes.
|
FD |
Wermoes |
V. Warmoes.
|
EV |
Wernaers |
Warna(a)rs: i. Wernaer, Warnaar: var. van Werner. – 2. Wernaers, Warnaars < Wernaerts.
|
FD |
Wernaerts |
Wernaers, Warnaerts: Patr. Germ. VN warin-hard: Werinhart (MORLET I). 1399 Herman Wernaerdssone, Ktr. (SR 2ir°); 1576 Ger. Wernaerts, Holzweiler-Aw. (AP).
|
FD |
Werné |
zie Warinet.
|
FD |
Werner |
Forme all. de Warnier, cf. 1628 «Wer-nuss Werner» = 1627 «Warny Warnier» émigré en Suède (Appelgren); probabl. avec référence à Saint Werner von Oberwiesel, martyr rhénan du 13e s. (comm. D. Wernerus). « Forme latinisée : Wernerus. NF germ. de la région située entre Homb(o)urg et Aix-la-Chapelle, du 17e au 20e s. (comm. P. Wernerus).
|
JG |
Werner |
V. WARD (Warn).
|
EV |
Werner |
Wernerus, Wernaers, Warna(a)rs, Werniers, Werny, War(re)ner, Wargnier, -ie(z), -ez, Wa(e)rnier(s), Warnie(z), -ij, -y, Warrin(n)ier, -iner, Wardenier, Varnier, Walnier, Warlier: Patr. Germ. VN warin-hari: Warinheri, Warnerus, Wernarius (MORLET I). 1237 Warneri de Ultra Mosam, Namen (CVD); 1307 Pierre Wernier, Ip. (BEELE); 1333 Arnoldus Werniers = 1337 Arnoldo Werners, Tn. (C.BAERT); 1348 Warnirs de Lavoir, Luik (BODY).
|
FD |
Wernette |
cf. v° Werny.
|
JG |
Wernette |
Metr. Fem. bij Warinet.
|
FD |
Wernicke |
Wiernik, Wiernek, Wiernicki: Patr. Vleivorm van de Germ. VN Werner. 1398 Ghebbe Werneken, Pommeren (BRECH.); 1540 Albrecht Wernecke, Dûlmen-Aw. (AP).
|
FD |
Werniers |
zie Werner, Warnier.
|
FD |
Wernimont |
(NF des régions de Liège et d’Arlon). 1763 «Johann ou Jean Wernimont» Hobscheid, Capellen (G.-D. Lux.) (FyS); nom d’origine: Wernimont, à situer sans doute en prov. de Luxembourg ou au Grand-Duché.
|
JG |
Wernimont |
V. Warnimont.
|
EV |
Wernimont |
zie Warrimont.
|
FD |
Werning |
zie Warning.
|
FD |
Werny |
Cf. 1276 «Jakemes Wernier» Dettes-Ypres, 1474 «Jehan Wernier» Ladeuze; var. de Warnier, Warny. • Dérivés du thème Wern- : Wernette. – 1598 «Jacques Wernotte» CartCouvin.
|
JG |
Werny |
zie Werner, Warnier.
|
FD |
Wéron |
Weron, Wairon, Woiron: Patr. Dim. van Germ. warô-naam. Vgl. Wérion, Wéry. 1384 Giles Werons,LU(AVB).
|
FD |
Wéron |
Wérotte, cf. sous Wéry.
|
JG |
Wérotte |
Werotte, Werlotte, Vérotte: Patr./Metr. Dim. van Germ. warô-naam, zoals Wéry. 146 e. Werot le Baillif; Wéry di Werotte de Met; Werotte fil Colar de Mes, Luik (BODY).
|
FD |
Werpin |
Nom d’origine: Werpin, à Hotton (Lx).
|
JG |
Werpin |
PlN in Hotton (LX).
|
FD |
Werquin |
cf. sous Wéry.
|
JG |
Werquin |
zie Werkin.
|
FD |
Werre(n)s |
Werrin, zie Warin, Garin.
|
FD |
Werrebroeck |
-brouck, zie Werbrouck.
|
FD |
Werrem, van |
zie van Warrem.
|
FD |
Werres |
Werrès. Peut-être forme germ. de Wéry?
|
JG |
Werrie |
1218 «Werrie», 1271 «Margherite Wer-rie» NécrArras, 1607 «Anne Werie» Bourg-Liège; forme féminine de Wéry? Probabl. distinct de Dewérie.
|
JG |
Werrie |
Werry, zie Wéry.
|
FD |
Werrion |
cf. sous Wéry.
|
JG |
Werrion |
zie Wérion.
|
FD |
Wers |
NF qui apparaît à Clermont-sur-Berwinne (parfois Wers del Bâche) dès 1658, sans doute en provenance d’Allemagne où est attesté un NF von Wers en 1533 (GeneaNet).
|
JG |
Wers(ch), van |
Wers, zie van Weerst.
|
FD |
Wersand |
-ant: Patr. W. vorm van de Fr. FN Guersent, -sant < Germ. VN Warsind (MORLETI)
|
FD |
Wersand |
NF qui apparaît à Messancy dès 1829 (GeneaNet); p.-ê. équivalent du NF Guersant, d’un anthrop. germanique [FD].
|
JG |
Wershoven, van |
PlN Wershofen (RP).
|
FD |
Werson |
cf. sous Wéry.
|
JG |
Werson |
Patr. W. vleivorm op -eçon van een Germ. warô-naam of van Wéry. 1531 Warsonius, Btitgenbach; 1758 Sebastien Werson, Ans (PSR 1968,58).
|
FD |
Werst |
1213 «magistro Lamberto de Werste», 1263 «Godefridus miles dictus de Werste» CartValDieu; nom d’origine: Werst, forme néerl. de Warsage (Lg).
|
JG |
Werst, (van) |
zie van Weerst.
|
FD |
Wersterlin |
zie Westerling.
|
FD |
Wert(e), de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Wert(e), van |
zie van Weert.
|
FD |
Wertbrouck |
zie Werbrouck.
|
FD |
Wertelaers |
-eer, zie de Wortelaer.
|
FD |
Werth |
Werthe(n), Wert(h)er: D. PlN Werth, Mhd. wert, werder: riviereiland, beemd. Vgl. Van der Waerden.
|
FD |
Werth |
Wertz. 1. V. WARD. — 2. Proven. Werst, ,,Warsage » (Loc). Wéry. 1. Proven. Dép. Cérexhe-Heuseux. — 2. V. WARD (Wari). Wesche. 1. Proven. Wese (Dép. Ruisselede). — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Wertheim |
Werthaim: PlN (BW, NRW, NS). 1182 Poppo de Wertheim, Mainz (OHZ 1,362).
|
FD |
Wertingen |
PlN (BEI).
|
FD |
Werts |
Wertz, zie de Weerdt.
|
FD |
Werts |
Wertz. Var. de Weerts, génitif de De Weert.
|
JG |
Werumeus |
Latinisering van Van Wierum (FL).
|
FD |
Werve, van de(r) |
van der Werven, van de(r) Werf(f), Verwerft: PlN Werf, Werve, Werft: onbebouwde ruimte rond een huis, hoeve, kade, oever, dijk, kunstmatige vluchtheuvel; (ook) plaats met waterwilgen (M VN 1958,163-172). 1227 Sigerus de Werve, Zingem; 136 e. Arnout van der Werft, Cent (GN); 1245 Terrico vandre Wervet, Har. (DEBR. 1980); 1374 Michiel van den Werve, Ip. (BEELE); 1382 Jacoppe van der Wereft, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Werveke, van |
van Wervick: PlN Wervik (WV), waarvan een deel in Frankrijk ligt, ni. Wervicq-Sud (Nord). ±1213 Walterus de Werveka (DEBR. 1980); 1398 Wouter van Werveke, Lendelede; 1398 Joeris van Wervike, Meulebeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Wervisch |
zie van der Ves.
|
FD |
Wéry |
w. nam. Wèri, Wéry, Werry, Wérry. 1086 «Dominus decanus Wedricus» ChapFos-ses, 1163 «Wer(r)icus de Palisul» CartWaul-sort, 1247 «Werricus de Septemfontibus » CartStHubert, 1265 «Weris Peures» Cens-Namur, 1267 «Weris», «Jean Weri» CensHer- chies, 1272 «Werricus cambarius» Polypt-Villers, 1280 «Wericus braxator de Juprelle» PolyptLiège, 1293 «Weris de le Porte» Comp-tesMons, 1294 «Wéry d’Onhay» CensNamur, 1295-1302 « Jehans Werris» ImpôtArtois, 14e s. «Wéry dit Wederic des Prez» BodyNPLiège, 1400 «Wéry de Rocourt» GuillLiège, 1417 «Jehan le Wéry» PolyptAth, 1444 «Jamart Wéry» AidesNamur, 1564 «Anthoine Wéry» Nalinnes, 1593 «Antoine Wéry» BourgDinant, 1602-3 «Lambert Wéry» TerriersNamur; nom issu de l’anthrop. germ. widu-rik, latinisé en Wedericus. Cf. aussi Werrie (forme fém.?). » Dérivés du thème anthropon. Wér- : Wera, Wéra, Werard, Werard. 1250 «Werardus» Kemexhe, 14e s. «Werar de Brialmont fils Wéry» BodyNPLiège, 1371 «Werart Anseal Berart» GuillLiège, 1444 «Wera de Limage» AidesNamur, 1446 «Werar délie Stoyle» GuillLiège, 1524 «le groz Wera» = 1544 «le gros Werar» DénStavelotMy, 1748 «Sr Wera» Nandrin. – Wereau, Wéreau [dérivé en -eau ou forme w. en -aud de Werard, cf. fr. Gueraud [FD]]. Werion, Wérion, Werrion, Werrion. 1272 «Werions Chardins» PolyptVillers, 1294 «Werions Teskes», «Werrions Rous-siaus» CensNamur, 1380 «Werion li Tanieires de Jacelette» RentierRamée, 1599 «Hubert Werion» Dorinne, 1602-3 «Wérion Legroz», «Remy Werion» TerriersNamur, 1616 «Thié-ry Weryon» PrincipChimay, 1625 «Hubert Wérion» BourgNamur. – Weron, Wéron. 1280 «Werons de This» PolyptLiège, 1294 «Werons de Foui» CensNamur, 1312 «Weron fil le Chenut» Montegnée, 1384 «Giles Werons» CartValBenoît. – Wérot. 1260 «Werot» CartValBenoît, 14e s. «Werot ly Bailhyer» BodyNPLiège, 1444 «Marguerite le seur Werot» AidesNamur, «Johans Werot» TerreJauche, 1472 «Johan Werot» Arbrefon-taine, 1534 «Michault Werot» BourgNamur; cf. aussi 1472 «Symon Weroton» DénLa-roche. – Wérotte, Wérotte. 1272 «Hannins et Werothe et Gerars» PolyptVillers, 1338 «We-rotes (nom d’homme)» GuillLiège, 1331 «Wérotte de Mes» CartValBenoît = 14e s. «Wéry dit Wérotte de Met» BodyNPLiège, 1458 «Piron Wérotte» Villers-l’Évêque, 1498 «Gillechon Wérotte», 1520 «Jehan Wérotte». 1612 «Quelin Wérotte» TerriersNamur. – Werlotte. – Werquin. 1588 «Jaspar Werkin» Ocquier. – Werson. 1444 «Werson Carpeal» TerreJauche, 1531 «Warsonius» Bùtgenbach, 1758 «Sebastien Werson» Ans, cf. J. Her-billon, Les NF « Gerson » et « Werson », PSR 7, 1968, 57-61. – Peut-être aussi Werres, ainsi que Wérenne.
|
JG |
Wéry |
Wéry, Guéry, Cuerry, Guer(r)i, Werry, Wérry, Werrie, W(a)iry: i. Patr. W.-Pic. Wéry, Fr. Guéry < Germ. VN widu-rîk ‘boom-heerser’: 979 Widericus, 1155 Wedericus (GN), Wedricus, Guerricus (MORLETYI). 1224 Werrici de Molehem (SLL); ± 1300 Jehans Werris, Artesië (BOUGARD); 1300 Wéry Daibes; ne e. Wéry dit Wederic des fiez, Luik (BODY); 1384 Raoul Guery, Laon (MORLET). – 2. Zie ook Dewérie.
|
FD |
Wes(o)ly |
zie Wesely.
|
FD |
Wesche |
Patr. < Ndd. Wesseke, dim. van VN Wasmod. 1593 Tewess Wesche, Pomm. (BRECH.).
|
FD |
Wese |
zie (de) Wees.
|
FD |
Wesel |
V. Wezel. Wes(e)maal. Proven. Wezemaal (Loc.).
|
EV |
Wesel |
Wésel, cf. Wezel.
|
JG |
Wesel(s) |
zie Wezels.
|
FD |
Wesel, van |
zie van Wezel.
|
FD |
Weseler, de |
zie Wisseler.
|
FD |
Wesely |
Weseli(j), Wesoly, Wesly: Tsjechisch vesely: vrolijk, lustig. BN.
|
FD |
Wesemael(e), (van) |
zie van Wezemael.
|
FD |
Wesemann |
Wesemeier: Naar de woonplaats aan de wei; zie Wiesemann.
|
FD |
Wesembeeck, van |
(van) Wesenbee(c)k, zie van Wezenbeeck.
|
FD |
Wesepoel, van |
van Wesespoel, (van) Wezepoel, Weezepoel: PlN Wezepoel in Zèle (OV). ±1240 Walterus de Wesenpole = Walteri de Wezepoule, Zèle (SCHMID).
|
FD |
Weser, (de) |
zie Wezels.
|
FD |
Weser, van |
zie van Wezer.
|
FD |
Weskamp |
zie Westerkamp.
|
FD |
Wesler, de |
zie Wisseler.
|
FD |
Wesling |
-linck, zie Wesseling(h).
|
FD |
Wesly |
Fonction. Vessilier, variante de Vexillaire, ,,Porte-drapeau ». |
EV |
Wesmael |
Wesmaël. 1608-9 «de Wesmael» ComptesNivelles; nom d’origine: Wesemael (BrFl).
|
JG |
Wesmael |
zie van Wezemael.
|
FD |
Wespe |
Wespes (NF de la région de Charleroi). Nom d’origine: Wespes, à Leernes et Presles (Ht), plutôt que surnom: w. wèspe, wèsse, etc. ‘guêpe’, cf. Wesse.
|
JG |
Wespe(s) |
PlN Wespes in Leernes (H).
|
FD |
Wespelaere |
-leare, zie (de) Wispelaer(e).
|
FD |
Wespes |
Proven. Dép. Leernes.
|
EV |
Wespha(e)l |
-phale(n), zie Westphalen.
|
FD |
Wesphael |
Wesphal, Westphal, Westphalen, Wesphalen, etc. 14e s. «Johans de Wasfalle» Huy; originaire de Westphalie (AIL).
|
JG |
Wespin |
16e s. «Jean de Wespin» Dorinne, 1599 «Nicolas Wespin» BourgDinant, 1631 «Jacques Wespin» BourgNamur; généralement nom d’origine: Wespin, w. wèspin, à Bouvignes-Dinant (Nr), cf. de Wespin, mais aussi parfois var. de Guepin (dérivé de fr. guêpe), cf. 1331 «Huwart dit li Wepins» CartStHubert.
|
JG |
Wespin |
Proven. Dép. Bouvignes et Dinant.
|
EV |
Wespin |
zie De Wespin.
|
FD |
Wessaert |
zie Wissaert.
|
FD |
Wesse |
1472 «David lu West», «la femme le West» DénVielsalm; probabl. nom de profession: w. wèsse, fr. hôte, cf. Lhoest, etc. -Pourrait être aussi w. wèsse, wèspe ‘guêpe’, cf. Wespe(s), Delwasse, et 1365 «Mengne de Wesse» TailleMons, 1482 «Thisse de Wesse» JusticeBastogne.
|
JG |
Wesse |
BerN W. wèsse, Fr. hôte: waard. 1472 David luWest,Salm(J.G.).
|
FD |
Wessel |
Wessels, cf. Wetzel(s).
|
JG |
Wessel |
zie Wessels.
|
FD |
Wessel(s) |
Wissel(s), Wyssels: Patr. Germ. VN Wezelo, Wezilo, dim. van b.v. Wernher. 1270 Wessel mit der Vust = 1306 Wernerus cum pugno ferreo, Stralsund (BRECH.). 1297 Johan Wessel van Repe, Herderen (OGO); 1374 Johan Wesselssoen, Kampen (OA 208); 1399 Aleyten Wesselens, Den Bosch (HB 446); 1414 Willem Wessels, Tg. (TYTGAT); 1563 Melchior Wissels, Xanten-Aw. (AP).
|
FD |
Wessel, van |
zie van Wezel.
|
FD |
Wesseling(h) |
-link, -lein, Wesling, -linck, Wisselinck, Wysselinck: i. Patr. Afl. van VN Wessel. 1564 Heinrich Wessel oder Wessling, SL (BRECH.); 1562 Adr. Wisselincx, Ht. (AP). – 2. PlN Wesseling bij Bonn. 1391 Hermann de Wesselich (BRECH.).
|
FD |
Wesselman(n) |
1. Afl. van Wessel. – 2. Weselmann uit Wesel/Wezel. – 3. Wechselmann = Wisselman, geldwisselaar. 1616 Eisa Wesselman, Munster (BRECH.).
|
FD |
Wessels |
V. Wezel. west. ,,Ouest ». Van der Westen, Van West, Verwest, Wester, ,,De l’ouest ». (Wester, Dép. Houtave). Composés : Westenberg, ,,Colline de l’Ouest », Westerkamp, ,,Campagne de l’Ouest ».
|
EV |
Wessem, van |
van Wessum: PlN Wessem (NL). 1582 Peter van Wessen, Roermond-Aw. (AP).
|
FD |
Wessenmayr |
Var. van Wesemeier; zie Wesemann.
|
FD |
Wessing |
Patr. Afl. van Wess, korte vorm van VN Wasmut (BRECH.). – 2. Oostd. vorm naast Wessig, Wessnig < Slav. wesnik: dorpeling, dorper (DN).
|
FD |
West, (van) |
zie van Westen.
|
FD |
Westacker, van |
PlN Westakker, o.m. in Ruiselede en Wingene (DF XVII). 1398 Willem van Westackere, Ruiselede; 1398 Calle van Westackere, Wingene (DEBR. 1970).
|
FD |
Westaedt |
zie Vastrade.
|
FD |
Westbroeck, van |
Westbroek, -brock, -brook: PlN Westbroek (U) en in Jabbeke, Knesselare, Lampernisse, Waasten (DF XVII). 1398 Willem van der Westbrouc, Kanegem (DEBR. 1970).
|
FD |
Westbusch, van |
Verspreide PlN Westbos(ch), -busch. 1394 van Betrisen van Westbusch, Menen (DEBR. 1970).
|
FD |
Westcott |
Verspreide E. PlN Westcot(t), -cote, Westacott, of gewoon een westelijk huis. 1170 Turbertus de Westcota, Berkshire (REANEY).
|
FD |
Westdijk |
Verspreide PlN Westdijk.
|
FD |
Westdorp |
Verspreide PlN Westdorp(e), o.m. in Z. 1339 Jan van Westdorpe, Saaftinge (DEBR. 1999).
|
FD |
Westebbe |
PlN Westebbe (NRW).
|
FD |
Westeel(s) |
Westel, zie Wasteel(s).
|
FD |
Westeinde, van (‘t) |
zie (van) Westende.
|
FD |
Westelaken, van de |
zie van der Westerlaken.
|
FD |
Westelinck, (de) |
-ynck, zie Westerling.
|
FD |
Westen, (van) |
(van) West: Naar de woonplaats ten westen van een plaats, een dorp. 1382 meestre Jan van West, Aarsele (DEBR. 1970); 1541 Adolf van Westen, Keulen-Aw. (AP).
|
FD |
Westen, van der/n |
Var. van Van der Vesten (zie Vervest) of van Van Westen.
|
FD |
Westenberg |
-burg: PlN Westenberg (NS). Ook verspreide PlN Westerberg/Westerburg.
|
FD |
Westenbroek |
PlN Westerbroek(G, GR).
|
FD |
Westende, (van) |
van ‘t Weste(i)nde: PlN Westende (WV). 1382 Jan Westende, Wingene (DEBR. 1970); 1405 Denys f. Goossins van Westhende, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Westendorp |
PlN (G). 1793 Joannes Westendorp, A’dam-Gent(PBG).
|
FD |
Wester |
Nom d’origine: Wester, en Basse-Saxe (Ail.) ou bien surnom ethnique ail. signifiant ‘originaire de l’Ouest’.
|
JG |
Wester |
Westers: i. Die westelijk woont. Vgl. Van West. – 2. PlN Wester (NRW, NS, SH).
|
FD |
Westerbeek |
-beke: PlN Westerbeek (NB), Westerbeke in Westsoeburg (Z).
|
FD |
Westerbohm |
PlN Westerbodem in Klemskerke (DF XVII). Of Finse FN? Of PlN Vesterboom in Estland (PDB)?
|
FD |
Westercamp |
zie Westerkamp.
|
FD |
Westerdijk |
-dyk: PlN Westerdijk (GR, NH).
|
|
Westerhoff |
PlN Westerhof (NS, SH). 1578 Hendrik Westerhoff, Munster-Aw. (AP).
|
FD |
Westerhuis |
PlN (OIJ).
|
FD |
Westerink |
zie Westerling.
|
FD |
Westerkamp |
-camp, Weskamp: PlN (DR).
|
FD |
Westerlaken, (van der) |
van (de(r)) Westelaken: PlN Westerlake: westelijke plas, poel. PlN in Den Dungen (NB). 1340 Hendrik van der Westelaken…die Westlake op Dunghen, Den Dungen; 1511-96 Hendrick Sebert van de Westelaken, Aw. (med. W. Veekens en F.W. A. van Susante).
|
FD |
Westerlinck |
Ethnique néerl. : originaire de l’Ouest, néerl. West.
|
JG |
Westerling |
-in(k), -ynck, (de) Weste(r)linck, Wiesterlinck, Westelynck, Westerink, Westrelin, Wasterlinck, Waste(r)lain, Wersterlin, Vesterlin: Bewoner van het Westland, West-Vlaming. 136 e. contra Boudin Westerlinge; 1369 Jan Westerlinc, Cent (GN); 1639 Jacques Wasterlin, Stegers FV (DUV.).
|
FD |
Westerlo, van de |
PlN Westerlo (A). 1314 Henricus fïlius Agnetis de Westerlo, Oosterwijk (OAT). Het Iw. is evenwel ongewoon. De FN is daarom wsch. een reïnterpretatie van Van der Westerlaken, waarvan trouwens ook een var. Westeloock bestaat, die te verklaren is door dial. Br. uitspr. (med. F. van Susante).
|
FD |
Westerloope |
-loppe: FN in FV. PlN?
|
FD |
Westerlund |
PlN(SH).
|
FD |
Westerman(n) |
Iemand die westelijk woont; vgl. Westerling, Van Westen. 1266 Frid. dictus Westerman, Straatsburg (BRECH.); 1705 J.H. Westerman, Westfalen-Aw. (AP).
|
FD |
Westermolen |
PlN, b.v. in Vn., Beveren-Roes. (DF XVII).
|
FD |
Westerop, van |
PlN Westrup (NRW, NS).
|
FD |
Westers |
zie Wester.
|
FD |
Westerum |
Westram, Mestrum, Mest(e)rom: PlN Westrum(NS).
|
FD |
Westerveld |
-weld: PlN Westervelde (DR), Westerveld in Koekelare en Waardamme (WV).
|
FD |
Westerweel |
PlN Oosterweel (zie Usueels)?
|
FD |
Westfahl |
zie Westphaelen.
|
FD |
Westhaus(en) |
PlN Westhausen (BW, NRW, TH).
|
FD |
Westheim |
PlN (BEI, BW, NRW, RP).
|
FD |
Westhof |
Westhofen, Westhoven, Westhovens. Nom d’origine: Westhove, à Nieuwkerke (FlOcc), etc.
|
JG |
Westhove, van |
Westhoven(s), Westhof(f ), Westhofen: i. PlN Westhof/Westhove in Nieuwkerke en Th. 1382 Wouter van den Westhove, Ruiselede (DEBR. 1970). – 2. D. PlN Westhof (SH), Westhofen (NRW, RP), Westhoven (NRW). 1542 Everaart van Wisthoven, Sterkrade NRW-Aw. (AP).
|
FD |
Westhuis |
van Westhuyze: PlN Westhuize in Stoppeldijk (Z). 1255 Hugone de Westhuse; 1300 Johannis de Westhuse = 1291 in loco qui dicitur Westhus versus septentrionem a manso lohannis de Westhuus, Hulster Ambacht (DEBR. 1980); 1324 Hugonis de Westhuse (DEBR. 1971).
|
FD |
Westland |
Het Westland of Westkwartier was het westelijke deel van Vlaanderen, het oorspronkelijke West-Vlaanderen dus, ni. de kasselrijen leper, Veurne, Waasten, Belle, Kassel, St.-Win. en Broekburg: 1327 tWestlant (DF XVII).
|
FD |
Westpha(e)l(en) |
Westfahl, Wespha(e)l, -phale(n), Vesval: Herkomstig uit Westfalen. 1330 Nichole de Wastefale, Luik (SLLIII); 1340 Elysabet de Westfalia, Diest (F. C.); 1370 lans van Westvalen, Lv. (HB 586); 1383 Joh. Westphal, Greifswald (NN).
|
FD |
Westphal |
Westphalen, etc., cf. Wesphael.
|
JG |
Westra(de) |
Westraete, zie Vastrade.
|
FD |
Westrade |
Westraete. Var. de Vastrade.
|
JG |
Westram |
zie Westerum.
|
FD |
Westreenen, van |
PlN Westrhenen, wellicht ten westen van Rhenen (U). 1650 van Westreenen, Utrecht(PDB).
|
FD |
Westreich |
PlN Westrich (NRW).
|
FD |
Westrelin |
zie Westerling.
|
FD |
Westwater |
Reïnterpretatie van Quistwater? Riviernaam in Schotland (PDB)?
|
FD |
Westyn |
V. Watine
|
EV |
Westyn |
zie van de Wattyne.
|
FD |
Wet- |
-s, -z. V. WAD (Wad, Waz).
|
EV |
Wetekam |
Var. van Watriquant? Of D. FN Wetekamp, naar PlN Wettekamp, Wittkamp (PDB)?
|
FD |
Wetemans |
zie Witteman(s), Wuytemans.
|
FD |
Wetering |
V. Watering.
|
EV |
Wetering, van (de) |
PlN Wetering (OIJ). 1346 Jan van der Weteringen, Brabant (BLOII). Zie ook Van de Watering.
|
FD |
Weterings |
Korte vorm voor Van de Wetering of var. van Waterinckx. 1688 Laurentius Wetteringh, Wetteren(MULVII).
|
FD |
Wethlij |
zie Witley.
|
FD |
Wétrain |
1795 «Claude Wétrin» BourgNamur; p.-ê. var. de Watrin.
|
JG |
Wétrain |
zie Wautrin.
|
FD |
Wets |
Wetz; Wetten. Hypocor. de Wauter, Wou-ter [FD].
|
JG |
Wets |
zie Wouts.
|
FD |
Wetsels |
zieWetzel(s).
|
FD |
Wetsoen |
Adaptatie van een Rom. FN op -on, wellicht van Huisson.
|
FD |
Wetstein |
zie Wegsteen.
|
FD |
Wetswin(c)kel, van |
van Worstwinkel, van Wortswin(c)kel, van Weutswinckel, van Wuytswin(c)kel: PlN Woutswinkel (ook Wuytswinkel) in Meerhout (A) (MNT 495): hoek van Wouter. 1427 Godevaard van Woutswinckele, Oplinter; 1439 Egidius van Woutswinckel, Meerhout (med. Ludo Van Wuytswinkel, Oud Turnhout); 1498 Egidius Wouswinckele; 1511 Gerardus Woutwinckele; 1634 Petrus van Woutswinckel, Meerhout (MULIII, V).
|
FD |
Wette, de |
zie (de) Wetter.
|
FD |
Wetten(s) |
zie Wattin.
|
FD |
Wettendorff |
PlN Wettendorf (NRW, NS).
|
FD |
Wetter |
Proven. Wetteren (Anc. Wettre, Loc.).
|
EV |
Wetter, (de) |
de Wette: Mnl. wetter: slijper. BerN van de messen- of scharenslijper. 1396 Gillis de Wettere, Opdorp (DE B.); ise e. Albertus dictus Wette, Udenhout (OATIII).
|
FD |
Wetteren |
Wetterene. Nom d’origine : Wetteren (FlOr).
|
JG |
Wetteren, (van) |
van Wetter(e), van Vetteren, Wetterene: PlN Wetteren (OV). 1227 Joh. de Wettere, Cent (GN); 1396 Jan van Wettere, Viane (DE B.).
|
FD |
Wettinck, (de) |
zie Wattin.
|
FD |
Wettlin |
zie Wastelain.
|
FD |
Wettstein |
zie Wegsteen.
|
FD |
Wetz |
zie Wouts.
|
FD |
Wetzel |
Wessel, au génitif: Wetzels, Wessels. Probabl. hypocor. ail. issu de l’anthrop. germ. Wezilo, Wezelo (Brech., Il, 795).
|
JG |
Wetzel(s) |
Wetsels: Patr. Wetzel is een oude D. vleivorm van Wernher. 1063 Wezelo qui et Wernherus, Maagdenburg (BRECH.). 1558 Jan Wetsels, Valkenburg; 1561 Arn. Wetsels; 1564 Lambrecht Wetsel, Mtr.-Aw. (AP).
|
FD |
Wetzelaer |
Wetz(e)ler: PlN Wetzlar (HS).
|
FD |
Wetzeler |
Nom d’origine: Wetzlar (Ail., Hesse).
|
JG |
Wetzels |
V. Watzeel.
|
EV |
Wetzer |
D. BerN van de messen- en scharenslijper. Vgl. De Wetter.
|
FD |
Weulf, de |
zie (de) Wolf.
|
FD |
Weulis
|
zie Wullus.
|
FD |
Weurtelaer, de |
zie de Wortelaer.
|
FD |
Weusten |
Dérivé de Woeste.
|
JG |
Weusten |
zie Woeste.
|
FD |
Weustenberg(h) |
zie Woestenborghs.
|
FD |
Weustenfeld |
zie Wustefeld.
|
FD |
Weustenrade |
-raad, -raed(t): PlN Weustenrade (NL). 1453 Johan van Weustenroide, NL (KSG); 1626 Arnoldus Weustenraedt, Valkenburg (MUL V).
|
FD |
Weuster |
zie Woeste.
|
FD |
Weuten(s) |
zie Wuyten(s).
|
FD |
Weutswinckel, van |
zie van Wetswin(c)kel.
|
FD |
Weve |
1. Proven. Dép. Coneux. — 2. V. WEFA. wever. ..Tisserand ». 1. Profess. Variante : De Wever, Wev-, Wef-, Web- -er(s), Swevers. N° 157. — 2. V. WEFA.
|
EV |
Weve |
Wève, Wéve, Wêve: Mnl. weve: horzel. BN. Vgl. Vliege, de Bie, D. Horniss. BN voor een onrustige? 1379 Clays Weve, Ip. (BEELE). Maar de FN is erg fréquent in H. Hij zou dus een adaptatie kunnen zijn van (de) Wever.
|
FD |
Wève |
Wêve, Wéve, Weve. Peut-être nom d’origine: Wève, à Conneux (Nr)?
|
JG |
Weveire, de |
-eyre, zie de Weweire.
|
FD |
Wever |
de Wever(e), de Wevre, Dewèvre, We(e)vers, Wefers, Swe(e)vers: BerN van de wever. 1180 Athelolf Wevara, Bg. (LEYS1959′); 1270 Gherart de Wevere, Cent (CG); 1367 Maes Swevers huus, Ktr.; 1382 Lauwers de Wevere, Har. (DEBR. 1971, 1970).
|
FD |
Weverbecq |
Wéverbecq. Forme francisée du suivant.
|
JG |
Weverbecq |
Wéverbecq: W. adaptatie van Weverberg.
|
FD |
Weverberg |
Weverbergh, Wéverbergh. 1465-66 «Jehan de Weversberch» TailleHoves; nom d’origine: Weversberg, dépend, de Meerhout (Anv).
|
JG |
Weverberg(h)(e), (van) |
van Weverenbergh, van Weversbergh: PlN Weversberg in Meerhout (A). 1447 Clais Wevelberg, Gb. (PARM.); 1542 Matheus van Weverberghe, Marcq H-Lv. (CALUW. 2000, 164); 1570 Petrus van Weversberghe, Lv. (HENNO).
|
FD |
Weweire, de |
de Weveire, de Weveyre, de Weweirne, de Wewerre, We(e)wer: Mnl. weduware, wedewere, dial. weeuwêre: weduwnaar. 1286 Willelmi Wedewere, Wemmel (OSTYN); 1310 Heinrico dicto Weduere, Bs. (PEENE1949); 1396 Arent de Weduwere, St.-Maria-Oudenhove (DE B.).
|
FD |
Wex(s)teen |
zie Wegsteen.
|
FD |
Wey |
Nom d’origine: Wey (AIL), équivalent de wei(de) ‘pré’.
|
JG |
Wey |
zie van der Wee.
|
FD |
Wey(den), (van der) |
Weyde, zie van der Wee.
|
FD |
Weyaert |
1. V. Waai. — 2. V. WAD (Wa).
|
EV |
Weyand |
Weiand. Var. de Wigand [FD].
|
JG |
Weyand |
zie Wigand.
|
FD |
Weycker |
zie Wyckers.
|
FD |
Weyckmans |
V. Wijk.
|
EV |
Weyckmans |
Weykmans, Weikmans, Weick-nian, Weickmann, Weickmans. Nom issu de l’anthrop. germ. wîga-man [FD]; cf. Wyck-mans.
|
JG |
Weyckmans |
zie Wyckmans.
|
FD |
Weydemans |
zie Weedemans.
|
FD |
Weyders |
-ert, zie Weider(er).
|
FD |
Weyders |
Weiders. Nom de profession: moy. néerl. weider ‘berger, pasteur’ [FD].
|
JG |
Weydert |
1. Proven. (Ver)wijdert, „(Hameau) éloigné ». N° 228. — 2. V. WID. Weydisch. V. WID.
|
EV |
Weydeveld, van |
-vel(d)t, zie Weideveld.
|
FD |
Weydisch |
Weijdisch, zie Weidisch.
|
FD |
Weydt |
Weijdt, zie Weidt.
|
FD |
Weydts |
zie Wouts.
|
FD |
Weye(n) / Weij(en), van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Weyem- |
Weyen- -berg(he). Proven. 1. ,,Colline des prairies ». Dép. Asse, Lennik, Merchtem, etc. — 2. V. waai.
|
EV |
Weyemberg |
Weyembergh, Weyenberg, Wey-enbergh. Var. de Waeyenberg.
|
JG |
Weyemberg(h) |
(van) Weyenberg(h)(e), zie (van) Waeyenberge.
|
FD |
Weyen(s) |
Weijen(s), zie Waeye(n).
|
FD |
Weyer |
Anc. synon. de Vijver. V. ce N.
|
EV |
Weyer |
au génitif: Weyers. Nom d’origine: moy. néerl. weyer ‘vivier’ ou Weyer (Lb).
|
JG |
Weyer / Weijer, van de(n), |
zie van de Wijer.
|
FD |
Weyer, (de) |
de Weijer, Wei(e)r, Weyers, Weijers, Wijers, Wyers: i. Van Mnl. weyen, waeyen. Vgl. De Waeyere. – 2. Van Mnl. ww. weyen: weiden, doen grazen. BerN van een herder. Zie Weider(er). 1356 Heinrec de Weyere, Lebbeke (PEENE 1949); 1410 Jan den Weyer, Den Bosch (HB 498); 1404 Margrieten Sweyers; 1455 Lemmen Weiers, Ht. (A.GHIJSEN). – 3. Evtl. verkort < Van de Wijer. -4. Zie ook Wiers.
|
FD |
Weyergans |
Profess. Vijvergans, ,,Canard d’étang ». N. d’éleveur.
|
EV |
Weyergans |
Weijergans. Génitif de *Weier-gang, composé de moy. néerl. weygeren, weye-ren ‘sautiller’ et de gang, surnom de qqn dont l’allure, la marche est sautillante [FD] et non pas moy. néerl. weyèrgans ‘oie d’étang’ (Carnoy, 265-6).
|
JG |
Weyerman(n), |
-mans, -mars, Weijerman(s), -mars: Afl. van Van de Wijer. 1393 Joh. Wyerman alias vanden Wyer, Diest (CLAES1985); 1416 Johan Wyerman = 1417 Jan Weyerman, Ht. (A. GHIJSEN).
|
FD |
Weyers |
V. Vijver.
|
EV |
Weygaart, |
-gaert(s), zie Wygaart.
|
FD |
Weygaerde, van de(n), |
zie van de(n) Wijngaerde(n).
|
FD |
Weygaerts |
1. V. Wijngaard. — 2. V. WAD (Wak).
|
EV |
Weygandt |
-antt, zie Wigand.
|
FD |
Weygantt |
V. WID (Wik). Wey- -land, -mans, meers(ch). V. weide.
|
EV |
Weygeleir(e, de) |
zie Wichele(e)r.
|
FD |
Weygman |
zie Wichman(s).
|
FD |
Weyhaeghe |
zie Weedaeghe.
|
FD |
Weyhrauch |
zie Weihrauch.
|
FD |
Weykamp |
PlN Weikamp in Schijndel (NB).
|
FD |
Weyker |
zie Wyckers.
|
FD |
Weykmans |
zie Wyckmans.
|
FD |
Weyland |
Weiland. Var. de Wieland.
|
JG |
Weylant |
-and(t), zie Wieland(t).
|
FD |
Weyler |
zie Weiller, van Wijller.
|
FD |
Weymaere, |
zie Wenemaers.
|
FD |
Weymans, |
-mann, zie Weedemans.
|
FD |
Weymbergh, van |
zie (van) Waeyenberg(e).
|
FD |
Weyme |
zie Wieme(s).
|
FD |
Weymeels |
zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Weymeers(ch), (van) |
Weymeis, (van) Weymers, Weymeirsch, Weymiens, Weymiers, zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Weyn |
au génitif: Weyns, Weynen. 1519 «Ger-trud Weyns» BourgNamur, 1600 «Nicolas de Weyns» BourgLiège; hypocor. néerl. du NF Walewein, équivalent de fr. Gauvain, nom d’un héros de la littérature chevaleresque.
|
JG |
Weyn |
Weyne, zie Wein.
|
FD |
Weyn- |
-andt, -an(t)s, Weys- Weyt- -s, -ens. V. WID (Win, Wiz).
|
EV |
Weyn, de |
zie de Waen.
|
FD |
Weyna(ert)s |
zie Weinhardt.
|
FD |
Weynand |
-ant, Weinand, au génitif: Wey-nands, -ants, Weynans. Formes ail. et néerl. corresp. à Winand, de l’anthrop. germ. wig-nand.
|
JG |
Weynand(t) |
-an(d)s, -ant(s), zie Wijnands.
|
FD |
Weynberg(h)(e), (van) |
zie (van) Waeyenberge.
|
FD |
Weyne |
Ofr. gaine, waine: schede. BerBN van de schedenmaker. Vgl. Descheemaker. 1197 Galterus Waine, Zonnebeke (LEYS1954); 1260 Michaelis dicti Waigne (SMTII). Zie ook Wein.
|
FD |
Weynen |
zie Weinen.
|
FD |
Weynendaele, van |
zie (van) Wynendael(e).
|
FD |
Weyngaert, (van) de(n) |
zie van de(n) Wijngaerden.
|
FD |
Weynjes |
Weijnjes, zie Weinkin.
|
FD |
Weynoit |
NF de Soignies, sans doute d’origine toponymique (collectif en -oit).
|
JG |
Weyns |
zie Wein.
|
FD |
Weynsberg(h)e, van |
zie van Wynsberg(h)e.
|
FD |
Weyr, van de |
zie van de Wijer.
|
FD |
Weyrauch |
zie Weihrauch.
|
FD |
Weyrich |
NF ail. dérivé de l’anthrop. germ. wî-ga-ric > Winirich/Winricus.
|
JG |
Weyrich |
zie Wirix.
|
FD |
Weys, de |
zie de Wijs(e), Duwez. Weysen, Weijzen: i. Patr. Vleivorm op -sin van Germ. VN (Wago?) < Wagisin? 1393 Hannin Weisin, Ip. (BEELE). – 2. et. spelling voor Wysen.
|
FD |
Weysteen |
zie Wegsteen.
|
FD |
Weyt- |
zie Wuyt-.
|
FD |
Weytens |
Weyts. Hypocor. néerl. de Wauters, Wouters. « Composé avec -man : Weytsman.
|
JG |
Weytjens |
1. V. weide. — 2. V. WID.
|
EV |
Weyts |
zie Wouts.
|
FD |
Weyverkens |
zie Wyvekens.
|
FD |
Weze, de |
zie Wees.
|
FD |
Wezel |
Proven. Wesel (Ville allem.). — 2. Wezel (Dép. Hersselt et Mol), ,,Petite prairie ». Synon. : Wessels. Latinisation : Vesalius. Wi- -ard, -art, -ams, -bau(l)t, -hier, -bin, -bo. V. WID (Wi).
|
EV |
Wezel |
Wesel, Wésel. Surnom: moy. néerl. wesel ‘belette'[FD] plutôt que nom d’origine: Wezel, à Herselt et Mol (Anv).
|
JG |
Wezel(s) |
Wesel(s), (de) Weser: BN naar de diernaam, de wezel. Voor een behendige kerel. Vgl. D. Wiesele. 1268 Werkinus Wesel, Ip. (BEELE); 1300 Margarete Wesels, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Wezel, van |
van Wesel, van Weezel, van Wessel: i. PlN Wezel (A), ‘s-Gravenwezel of Wuustwezel (A). 1332 Yde de Wesele, At. (C. BAERT); 1340 Arnoldus de Wesele, Tnh. (VERB.). –2. PlN Wezel, D. Wesel (NRW). 1366 Joh. de Wesalia, Mtr. (IOT); 1591 Hans van Wesel, Wezel-aw.(AP).
|
FD |
Wezemael, (van) |
(van) Wesemael(e), van Weesemael(e), Wesmael: PlN Wezemaal (VB). 1289 Gerart van Wesemale, Bergen-op-Zoom (CG); 1325 Ode de Wesemale; 1383 Margreten Wesemaels, Tn. (C. BAERT).
|
FD |
Wezenbeeck, van |
van Wesembeeck, van Wesembeke, van Weesenbeeck, (van) Wesenbee(c)k, van Weezembeek, Wezenbeek: PlN Wezembeek (VB). 1299 de late heren Willems van Wesenbeke, Leefdaal (CG); 1356 Ghijsbrecht van Wesenbeke, Sterrebeek (PEENE1949).
|
FD |
Wezenberg |
PlN Wesenberg (NS, SH).
|
FD |
Wezepoel, (van) |
zie van Wesepoel.
|
FD |
Wezer, (van) |
van Weser, van Wijzer, van Wyser: PlN Melkwezer of Wezeren (VB). 1340 Lamberti de Wesere, Tn. (C. BAERT); 1419 Amants van Wezere, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Wgeuw |
-eux, cf. Ugeux.
|
JG |
Wgeuw |
zie Hugue(s).
|
FD |
Whal(l)e, van der |
zie van de Wal.
|
FD |
Whit(t)aker |
PlN Whitacre (Warwicks): witte akker of Wheatacre: tarweveld (REANEY).
|
FD |
White |
Whiteman: E. BN White: wit. Vgl. De Witte.
|
FD |
Wia(i)me |
Wiams, zie Williaume.
|
FD |
Wia(u)mont |
Wyaumont, Wio(n)mont, Vriamont: PlN Willemont in Tintigny (LX). Zie Wilmont i. Of (Bois de) Viaumont in St-Léger (LX) (J.G.).
|
FD |
Wiaime |
cf. Willeme, -aime.
|
JG |
Wiame |
cf. Willa(u)me.
|
JG |
Wiamont |
cf. Wiaumont.
|
JG |
Wiams |
Génitif néerl. de Wi(y)ame = Guillaume.
|
JG |
Wiander |
NF attesté à Warsage depuis 1839, p.-ê. mis pour Viander, habitant de Vianden [FD].
|
JG |
Wiander |
Spelling voor Viander (BRECH.), afl. van PlNVianden(GH).
|
FD |
Wiard |
Wia(rt), Wyard, -art, Wuiart, Woiart, Viard, -art, Wuyard, Cuidard, -art, Guiart, Guyart, Guitard, -art, Guittard, Gietaert: Patr. Rom. vormen van de Germ. VN wid-hard ‘hout-sterk’: Withardus, Wi(h)ardus, Viardus, Guitardus (MORLETI). 1244 Wiardus de Ulmo, Laon (SMT I); ± 1300 Gilles Wiars, Artesië (BOUGARD); 1365 Wiart le Franchois, Bergen (DE COCK); 1348 Phelippe Wiart, Dk.(TdT).
|
FD |
Wiard |
Wiart, Wyard, Wyart, Wuyard 1154 «Wiardus» CartStHubert, 1176 «Wiardus de Satanai» CartOrval, 1257 «la femme Wiart de le Chapelle» BaillNivelles, 1275-76 «Henriés li fius Wiart» RegTournai, 1286 «Wyars Pietdochon» CartBinche, 1296-1302 «Gilles Wiars» ImpôtArtois, 1358-59 «Wiars Escou-vars» PolyptAth, 1364 «Jakemars Wyars» PolyptAth, 1365 «Wiart le Franchois manou-vrier», «Jehan Wiars des cambiers» Taille-Mons, 1499 «Willamme Wyart» TerrierNaast, 1543 «Jehanne et Rosé Wiart» Ladeuze, 1575 «Collin Wyart» DénFlorenville; nom issu de l’anthrop. gémi, wid-hard.
|
JG |
Wiaumont |
Wyaumont, Wiomont, Wionmont, Wiamont. Nom d’origine: e.a. Bois de Viau-mont, à Saint-Léger (Lx).
|
JG |
Wiaux |
Wyaux. 1519 «Jaequemars le Wieaux» Ladeuze ; var. du précédent ou dérivé en -aux de Guy, cf. Guy aux.
|
JG |
Wiaux |
zie Guiau(x).
|
FD |
Wib- |
Thème anthropon. issu de Wibaut, Wibert ou Wibo(u). « Dérivés: Wibail, -aille; Wibaillie, Wyb-. 1551 «Jacques Wibaille» BourgNamur. -Wiblet. 1240 «Vimini Wibelés» NécrArras, 1275-76 «Marions li amie Wibelet Biet», 1302 «Wibelés li cordiers» LoiTournai. – Wibin.
|
JG |
Wibail |
Wybaillie, Wijbaillie: Patr. Hypercorrect voor Wibaux of afl. van Wiboud/Wibert. 1551 Jacques Wibaille,Namen(J.G.).
|
FD |
Wibaut |
-ault, -aux, Wuibaut, Wui(l)beaux, Wybaux, -auw, Wibou, Wybou(w), Wiebou(w): Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Wiboud, achteraf weer geadapteerd aïs Wybauw. 1166 D. Johannis filii Wibaudi, Laon (SMTI); 1394 Jehan Wibaut (MORLET).
|
|
Wibaut |
Wibault, Wibaux, Wybaux, Wybauw, Wuibaut, Wuibeaux. 1295-1302 «Guifrois li Wibaus» ImpôtArtois, 1528 «Martin Wibault» BourgNamur, 1639 «Nicolas Wibaux», 1664 «Pierre Wibau» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. wig-bald.
|
JG |
Wibbelt |
Zie Wiboud.
|
FD |
Wibert |
-ler, -lez, Wybert, Vuibert, Vuybert, Wipier, Wigbers: Patr. Germ. VN wîg-berht ‘strijd-schitterend’: 826 Wigbertus, 1047 Wibertus, Cent (GN). 1275 Phelipron Wibert, Lessen (VR uov°); ±1300 Wibers de Trezele, Artesië (BOUGARD); 1365 Wibiert Barbe, Bergen (HEUPGEN); 1397 Wibeert Lee, Ktr. (SR 2or°).
|
FD |
Wibert |
Wibier, Wibiez. 1235 «Wibiert de Moriel Porte» ChirTournai, 1240 «Wiberta feme Wibert» NécrArras, 1246 «Wibertus de Utricurt» CartVal Benoît, 1270 «Wibers li Sieliers» DettesYpres, 1272 «Wibertus de Camba» PolyptVillers, 1286 «Wybiers li fius Aloul», «Wybers li Forestiers» CartMons, «Wybert le Crespe» CartBinche, «Wibers H Bagnies», «Jakèmes li fius Wybert» CartLes-sines, 1289 «Gylos Wibers» CensNamur, 1303-7 «Jakemart Wibert» PolyptSalzinnes, 1365 «Wibiert Barbe des viniers» Taille-Mons ; nom issu de l’anthrop. germ. wig-berth, cf. Guibert.
|
JG |
Wibin |
Patr. Vleivorm van Wibert of Wiboud.
|
FD |
Wiblet |
Patr. Dim. van Wibert of Wibaut. 1240 Vimini Wibelés, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Wibo |
Wybo, Wibou, sans doute aussi Wybon. Nom issu de l’anthrop. germ. wîga-bodo > Wibode, souvent confondu avec les noms en -baud, cf. Wibaut [FD]. Pour la var. Wibou, on doit tenir compte aussi du prénom fém. d’origine germ. Wibour, bien attesté, cf. s.d. «Wiburgis uxoris Lamberti de Ponte» Obit-Huy, 1272 «lohannes maritus Wiburgis» PolyptVillers, 1289 «Wibours li suer Florart» CensNamur, 1365 «Jehan Wibour tellier» TailleMons.
|
JG |
Wibo |
Wybo, Wijbo, Wybon: Patr. Germ. VN Wibode: wîg-bodo ‘strijd-bode’. Wigbodo (Fm.). Zie ook Wiboud.
|
FD |
Wiboud |
-ou(t), -aut, Wigbout, Wigbolts, Wiebols, Wiebel, Wibbelt: Patr. Germ. VN wîg-balth ‘strijd-moedig’: Wigbold (Fm.). 947 Wiboldus (GN). Wiboud en Wibode werden vaak met elkaar verward. 1274 Gossuin Wibout = Gossuini Wibode, Wg. (DEBR. 1980); 1298 Boid Wiboud, Kales (GYSS. 1963). Vgl. Wibaut.
|
FD |
Wibrin |
1472 «Jehain de Wybren», «le joene Wybren» DénLaroche, 1487 «Colin de Wybren» JusticeBastogne, 1544 «Collin Wybren» DénStavelotMy ; nom d’origine : Wibrin (Lx).
|
JG |
Wibrin |
PlN(LX).
|
FD |
Wibrin |
Proven. Loc.
|
EV |
Wic(k)- |
Thème anthropon. issu d’un anthrop. germ. en Wig-, cf. Wicquart [FD]. » Forme simple: Wick, Wicke. 1676 «Jas-pard Wuicq » RuageAth. « Dérivés: Wicket, Wiket. Ou bien var. de Wilket, cf. 15.12.1547 «We dit Wicket délie saulx» [JL, NFw]. – Wikin, Wicken. – Wico. 1750 «Hubert Wicot» Vitrival, 1778 «Jean-Joseph Wicot» BourgLiège.
|
JG |
Wicart |
Wicca(e)rt, zie Wyckaert.
|
FD |
Wich(e) |
Wick. 1. Proven. Wiche, ,,Endroit marécageux ». Synon. : Del- -wiche, -wick. Diminutif : Wi(c)ket. N° 231. — 2. V. WID (Wik).
|
EV |
Wich(e) |
zie Wicke, Delwiche.
|
FD |
Wichand |
zie Wigand.
|
FD |
Wiche |
Surnom: soit de moy. fr. (Nivelles) wische ‘rouleau de charpie’, w. (Huy, Nivelles) witche ‘amadou, mèche de lampe à l’huile grasse’ FEW 17, 578b, soit w. (Jauchelette) witche, wetche ‘huche’ FEW 4, 519a (Remacle, Étym. 221), cf. Delwiche, plutôt qu’hypocor. du thème Wig- /Wic-, cf. Guiche [JH].
|
JG |
Wichele(e)r |
Wiggeleer, de Weggheleire, de Weygeleire, Weygeleir: Mnl. wichelare, -eer: waarzegger, voorspeller. 156 e. Heinrecs Wigheleeren, Mb. (A.BAERT); 1556 Adriaan de Wicheleer, Aw. (AP).
|
FD |
Wichelen, van |
PlN Wichelen in Dend. (OV). 1269 Walterus de Wigheline = 1280 Watirs de Wichline = 1300 décima Walteri de Wicline, Hulst (DEBR. 1980); 1583 Hendrik van Wichelen, Bs. (AP).
|
FD |
Wichen, van |
PlN Wijchen (G).i735 Cornélius van Wichen, Utrecht (vader van) Joannes van Wiggen = van Wijchen, Bunnik (PDB).
|
FD |
Wicher |
Wiechers, Wei(c)ker: i. Patr. H. en Ndd. vormen van de Germ. VN wîg-hari ‘strijd-leger’; zie Wyckers i. Of wîg-ger ‘strijd-speer’. 1312 Wichgerus, Riga; 1513 Weiker Frosch, Frankfort (BRECH.). – 2. Vaak verkort < Wichert. 1445 Chr. Weiker = Weikirt, Freiberg (BRECH.).
|
FD |
Wichert |
Wiechert, Weichert, Weigert, Wickert, Weickert: i. Patr. Hd. en Ndd. vormen van Germ. VN wîg-hard; zie Wyckaert. – 2. Vaak verward met Wicher, Weicker; zie Wicher 2. Wichgers, zie Wigger(s).
|
FD |
Wichman(s) |
-mann, Weygman, Wiegman(s): Patr. Germ. VN wîg-man ‘strijd-man’. 1052 Wigmannus; 1096 Wichmannus magister (GN). 1541 Peter Wychman, Hemiksem; 1570 Aart Wichmans, Zutphen-Aw. (AP). Zie ook Wyckmans.
|
FD |
Wicht |
D. BN. Mhd. wiht: kabouter, dwerg.
|
FD |
Wicht |
Probabl. surnom: ail. Wicht ‘nain’ [FD].
|
JG |
Wichterich |
PlN (NRW).
|
FD |
Wicka(e)rt |
zie Wyckaert.
|
FD |
Wicke |
Wick(en), Wickens, Wick(e)s, Wieken, Wycke(ns), Wykes, Wix, Wijk, Wyk, Vuijk, Weick, Wich(e): Patr. Wikke, bakervorm van een Germ. wîg-naam (vgl. Wyckaert, Wyckers): Wicco, Wikko (Fm.), Wîgo (STUDERUS). STARK denkt ook aan ass. < Wilke. 1261 Wike Reviaus, Atrecht (NCJ); -1300 lohannis Wicke, Ktr. (DEBR. 1980); 1355 Beatrise Lodewijc Wics dochter = 1374 van Beatrisen Wieken; 1352 Joes Wicke, Ktr.; 1526 Wycke vander Strate, Dentergem (DEBR. 1970); 1449 Jan Wijckens, Mb. (A.BAERT).
|
FD |
Wicke(re), de |
Wyckers, Wijckers, Wijker, Weiker, Wey(c)ker, Vickers: i. BerN van de waarzegger, voorspeller, wichelaar. Vgl. Wicheleer, de Waersegger. 1243 Balduini dicti Wicre, St.-B.-Vijve (DEBR. 1980); 1376 Lammin de Wickere, Ip. (BEELE). – 2. Het Iw. kan worden verklaard door reïnterpretatie van het Patr. Zie Wigger(s) i.
|
FD |
Wickerath |
PlN Wickrath (NRW). 1217 Otto de Wikerode, Keulen (CVD); 1281 Theodericum de Wyckeroede, Xanten-Luik (AVB).
|
FD |
Wickeren, van |
Ndd. PlN 1671 zu Wickeren, Wiedenbriick (NRW). 1708 van Wyckeren, Hassum(NRW)(PDB).
|
FD |
Wickert |
zie Wichert.
|
FD |
Wicket |
Wiggett, Wiket: Patr. Dim. van Germ. wîg-naam. Zie Wicke. 1284 Walter Wyket, Suffolk (REANEY). 1338 Emmelos Wykete, Atrecht (NCJ); 1396 Stevenaert Wijcket, Amengijs (DE B.).
|
FD |
Wickhuys |
zie Wijckhuyse.
|
FD |
Wickmayer |
BerN: meier van een bepaalde wijk, stad, vgl. D. Wichgrefe ‘wijkgraap. 1693 Wickmeyer, Holzhausen; 1727 Johann Wichmeyer, Bodensee (PDB).
|
FD |
Wicks |
zie Wicke.
|
FD |
Wicle, van de |
Foute lezing van Van de Wiele.
|
FD |
Wicot |
1. Proven. Wicourt (Dép. Noville-lez-Bastogne). N° 245. — 2. V. WID (Wik).
|
EV |
Wicot |
Patr. Dim. van Germ. wîg-naam.
|
FD |
Wicquart |
-uaer, zie Wyckaert.
|
FD |
Wicquart |
Wickaert (forme flamandisée). 1212 «Wicardus» CartStHubert, 1249 «Wicart Daride» ChartesHainaut, 1276-77 «Wikart» CharitéTournai, 1279-80 «Wicart de Wicart-sart» RegTournai, 1295-1302 «Jehans Wi-cars» ImpôtArtois, 1302 «Piérès Wikars» LoiTournai, 1358-59 «Gilliars Wikars» PolyptAth, 1365 «Gilliart le Machon Wikart le machon» TailleMons; dérivé pic. de l’anthrop. germ. wig-hard, cf. Guichard.
|
JG |
Wicrinck |
Wierinckx. Hypocor. néerl. en -inc de l’anthrop. germ. Widerik, qui a donné Wéry.
|
JG |
Wictor |
zie Victor.
|
FD |
WID |
,,Bois ». Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Adaptations régionales de l’initiale : G(u), Qu, K(w), C. La consonne finale a subi lec mutations habituelles. N° 126. Le cas régime normal est Widon ou Guidon. Le cas régime inversé est Wind, avec les mutations habituelles de la consonne finale. N° 126. On attribue aux formes dérivées des sens qui peuvent être également dérivés : Wik, ..Combat » (Défense du domaine), Win, ,,Ami » (Habitant du domaine), Wiz, «Gouvernement (du domaine) ». (Com. : les sens dérivés de Wald. V. WALD).
Prototype : Au cas sujet : Guy, Vith ou Veit. Au cas régime : Guidon (N. de Saint). N° I. Cas sujet. A. Forme Wid. I. N. simples. 1. Weyt, Veyth, With, Witte. Witt-, Wid-, Wyd-, Vid- -(e)-man(s). 2. Weyts, Feyts, Wi(e)ts, Vi(d)ts, Wuy(d)ts. Weyt-, Feyt-, Wid-, Wuyt- -ens. Guidon, Quitton, Kitzen, Quiddoes. II. N. simples avec suffixes. W.- -ino, -ing : Feyt-, Quit- -in(g) -yn. Wittinck. W.-atto, -ak, -ek(in), -ok, -ez, -iz : Vid-, Vit- -a, Wuyta(c)k. Vid(r)equin, Weytjens, Vidick, Wyth-, Wid-, Witt- -o(e)ck, -o(u)ck, -o(o)ghe, Guid- -ez, -ée. Weyd-, Wid-, Wyd- -itz, -isch. III. N. composés. W.-bald : Witte(n)bol(s). W.-bard : Wittebord. W.-kard: Weydert, W(u)id-, Wyd- -art. W.-bari : Wi(e)d- -ier, -y. Feyter. W.-maru: Guimard, Wid-, Witt-, Vid- -me(u)r, -ma(e)r. W.-rïc : Wid-, Wit-, Vit- -ry, Witte- -ryck, -rick. W.-sad (-sal) : Wittesal. W.-waà : Vidua. W.-wald: Wyd-, Vid- -(e)au, Vida(e)l(e). B. Forme Wi (Guy). I. N. simples. Guy, Guyon, Gyo. II. N. simples avec suffixes : W.- -etto, -otto: Wi-, Gui-, G(u)y- -et(te), -ot. W.-elin : Guylaine, III. N. composés. W.-bald: Wi(e)-, Wy- -beld, -bold, -bau(l)t, -bauw, -bo. Gey-, Gui- -bol, Gybbels. W.-bard : Wi-, Gui- -bert, -bier, Guypers. Abréviations : Wib- -in, -yn, Guypens. W.-bard : Wi-, Wy-, Guy- -ard, -a(e)rt. W.-helm : Wiame. W.-maru : Gei-, Gui-, Guyo- -mar(t). W.-wad (-wand) : V. Wik-ad (-and). W.-wald : Guy- -aut, -aux. 439 C, Forme Wik (Guise). I. N. simples. Guigue, Guyghe, Cuyck, Quick, Kicq, V(u)yg. Wyck-, Weick-, Weich-, Wuyck- -mans. Quix. Kie(c)k-, Kuyck- -ens. IL N. simples avec suffixes. W.- -etto, -otto : Wi(c)k- -et, -ot, Vicot. W.-elin : Guisglain. III. N. composés. W.-ad (-and) : Wieg-, Weyg-, Vig-, Guisg- -and, -ant(t), -andt. W.-hard: Wick-, Wyck-, Weyg-, Weyck-, Weich- -(a)ert(s), Wigg-, Wieg- -ers, Wigerus, (s)Wigg-, (s)Weygers, Guichard. Avec suffixe de dépendance : Wiegerinck. W.-rad f-ran) : Wigren. D. Forme Wiz. I. N. simples. Weys, Wisse, G(e)ysse, Kiess, G(h)ysse, Ghiste. Geysse-, G(e)yse(r)-, Wits-, Wyts-, Weys-, Wiese- -man(s), Wies(s)-, Wiez-, Gys- -ens. Guis-, Guiz- -on. II. N. simples avec suffixes. W.- -etto, -otto : Gu(i)ss- -et, -ot. W.- -ekin, -ik : Geyskens, Guzik. W.-elin: Ghysselen, Ghis-, Gus-, Ghis- -l(a)in. W.-ling: G(h)eys-, Gh(e)ys-, Gys-, Ghist- -elinck(x), -elynck, -eling. III. N. composés. W.-ad (-and) : (S)cheisch- -ant, -antt. W.-bard : Gis-, G(h)ys- -bert, -brecht. Abrégés : Ghis-, Gus- -b(a)in. W.-hard: Guissart. W.-hari: Wis-, Wiz- -e(u)r. W.-helm: Wisimus (Wiz-em). W.-wald: Wis(s)-, Ghys- -el(s). N° IL Cas régime inversé. A. Forme Wind. I. N. simples. Kint, Kinds. Quint-, (K)wint- -en(s), -iens, IL N. simples avec suffixes. W.-ino : Quint- -in, -yn. W.-ekin : Wind- -jens, -gen. W.-ling : Windelin(ck)x.
III. N. composés. W.-hard : Wind-, Wint- -er(s), Quintard. W.-rad: Winteroy. W.-rik : Winderickx. W.-wald: Wind- -al, -els, -ey. . . B. Forme Win. I. N. simples. 1. Winne, Quinn, Kin, Schein, Guigne, Vigne. 2. Wyns, Wins. (s)Winn-, Wyn(n)- -en(s), -enne. Quienen, Vign-, Qui(g)n-, Kin- -on. II. N. simples avec suffixes. W.- -etto, -otto : Win-, Vign-, Quin-, Ghin-, Guign- -et, -ez, -ot(te), Kin- -at, -et. III. N. composés. W.-ad (-and) : Win-, W(e)yn-, Guin- -and, -ande, -andt, -ants, -andy. W.-bald (abrégé) : Kimpe. W.-hard : Win-, Guign-, Kin-, Quin- -ard, -art, -ert. W.-hari : Wign-, Vign-, Ghign- -y. W.-wald : Quin- -al, -aud, -(e)au(x), -el, Kinable. C. Forme Wink. I. N. simples. Vinck, Vincq. Guinchon. II. N. simples avec suffixes. WAing : Wingelinckx. III. N. composés. W.-hard : Quinckhard, Vincart, Winckert. D. Forme Winz. I. N. simples. Wins, Wyns, Kint(z). Quins-, Quinch-, Vins- -on. II. N. simples avec suffixes, W.-otto : Vinçotte. W.-ino : Quinsin.
|
EV |
Widar |
Widard, Widart, w. (Bastogne) Vûdârt, Wuidar, Wuidard, Wuidart, Huidar, etc. 1544 «Wilheame Wydar» DénStavelotMy ; nom issu de l’anthrop. germ. wid(u)-hard. Cf. aussi Wydau. >
|
JG |
Widar(d) |
-art, Wuidard, -ar(t), Vuidar, Vudart: Patr. Germ. VN wid-hard; zie Wiard.
|
FD |
Widdershoven |
PlN Widdeshoven (NRW).
|
FD |
Widdershoven |
Proven. Wintershoven (Loc), ,,Ferme du sieur Gui(n)dier ». |
EV |
Widdingen, van |
PlN in Berlingen en Kuttèkoven (L).
|
FD |
Widendaele |
Var. van Wynendael(e) of Uyttendaele (w = uu)?
|
FD |
Widera |
Poolse BN bij Oudslavisch *vydra: visotter.
|
FD |
Widerker |
zie Wiederkehr. 1320
|
FD |
Widiez |
Widy. Nom issu de l’anthrop. germ. wid(u)-hari [FD].
|
JG |
Widiez |
Widy: Pair. Rom. vorm van Germ. VN wid-hari ‘hout-leger’: Withari (MORLETI).
|
FD |
Widmer |
Wiedemeier, -meijer, Wiemeijer, Wittemaier: 1. Zelfde bet. als Wiedemann. Mhd. widemer: exploitant van een kerkelijk goed. 1249 Hainr. dictus Widemer, Ùberlingen (BRECH.). – 2. Zie ook Witmaar.
|
FD |
Wido |
zie Wydoodt.
|
FD |
Widogue |
zie Wydooghe.
|
FD |
Widy |
zie Widiez.
|
FD |
Wiebe |
Patr. Bakervorm van Germ. VN Wiboud, WibertofWibo.
|
FD |
Wiebel |
zie Wiboud.
|
FD |
Wieber |
Dial. var. van Weber. – 2. Patr. VN Wigbert; zie Wibert (BRECH.).
|
FD |
Wiebking |
Patr. Wiebeking, afl. van Wiebeke, dim. van Wiebe.
|
FD |
Wiebols |
zie Wiboud.
|
FD |
Wiebou(w) |
zie Wibaut.
|
FD |
Wiebusch |
PlN (NS, NRW).
|
FD |
Wiechers |
zie Wicher.
|
FD |
Wiechert |
zie Wichert.
|
FD |
Wieckhorst |
PlN(NS): moerassigbosje.
|
FD |
Wiedaghe |
zie Weedaeg(h)e.
|
FD |
Wiedeman(s) |
zie Wijdemans.
|
FD |
Wiedemann |
Wied(en)mann, Wiedeman(s): 1. Afl. van Mhd. wîde, D. Weide: wilg. Bewoner van een wilgenbosje. – 2. Boer, landbouwer die geestelijk goed beheert. Afl. van Mhd. widem(e): begiftiging van een kerk, klooster met grond of gebouwen aïs geestelijke fundatie (BRECH.). Vgl. Widmer. 1281 Albert Wideman, Tiibingen (BRECH.); 1623 Wolfhard Wiedemans, Ulm-Aw. (AP).
|
FD |
Wiedemeier |
-meijer, zie Widmer.
|
FD |
Wieder |
Afl. van Mhd. wîden: met wilgentwijgen binden. BerN.
|
FD |
Wiederkehr |
Widerker: BN voor iemand die na af-wezigheid teruggekeerd is. Vgl. Revenu, Retour.
|
FD |
Wiedersich |
Patr. Pools Wiederzych = Dietrich.
|
FD |
Wiederstein |
PlN (NRW).
|
FD |
Wiedicke |
Wiedijk, Wiedig: Patr. Var. van Ndd. FN Wedeke, Weddecke, Wedege. Korte vorm van Wedekind. 1385 Wedeghe Gripe, Brunswijk; 1500 Wedeken Buckendal = Wedekint Buckendal, Brunswijk (DN, BRECH.).
|
FD |
Wiedler |
Wiedner, zie Weidner.
|
FD |
Wiedmann |
zie Wiedemann.
|
FD |
Wieers |
Wieërs, zie Wiers.
|
FD |
Wieg- |
-and, -erinckx. V. WID (Wik).
|
EV |
Wiegand |
zie Wigand.
|
FD |
Wiegers |
zie Wigger(s).
|
FD |
Wiegman(s) |
zie Wichman(s).
|
FD |
Wieiema(e)ker, de |
Wielmaecker, de Willemacker, -maeker: BerN van de wielenmaker, wagenmaker. Vgl. de Ramaker. 1245 Symonis Wilmakers, Cent (GN); 1398 Ramout de Wielmakere, Dadizele (DEBR. 1970).
|
FD |
Wieken |
zieWicke.
|
FD |
Wieken, van der |
Zie Van der Veken. – 2. Evtl. PlN Wieken in Gendringen (G). – 3. Misschien PlN Wijken. Vgl. 1344 Marie van Wieken f. Jans van Wieken = 1344 Marie Jans van Wycken, Bg. (DF XVIII).
|
FD |
Wiel- |
-art. V. WIL.
|
EV |
Wiel(e) |
Zie Will(e).
|
FD |
wiel. |
..Tourbillon, remous ». (En toponymie). Proven. Wiele, Wiels, Van der Wiele(n), Wielemans.
|
EV |
Wielan(d)t(s) |
V. Weide.
|
EV |
Wieland |
-ant(s), -andt(s), Wylant(s), -andt, -ands, Wijlants, Wyeland, Wieland(t), Weylant, -and(t), Weijland,Welland,Willand,-an(d)t,Wilante, Wioland, Vellande: Patr. Germ. VN Wielant (Fm.), in de Germaanse mythologie de naam van de smid in de onderwereld. 1386 Floreins Wielant, Ktr. (DEBR. 1970); 1524 Blasius Wylandt = 1525 B. Weilant, Plauen (BRECH.); 1540 Adr. Wijlant, Mech.-Aw. (AP).
|
FD |
Wielant |
Wilante (forme francisée), s.d. «monaci Wielandi» ObitHuy, 1268 «Jeh. Wielant», 1276 «Will. Wielant» DettesYpres; nom issu d’un anthrop. germ. (cf. E. Schrôder, Deutsche Namenkunde…, Gôttingen, 1944, 93-98), nom du forgeron dans la mythologie germanique [FD].
|
JG |
Wielders |
zie van Wijller.
|
FD |
Wiele, de |
Uit Van de Wiele? 1633 Magdalena de Wiele, Lo (CRAEYE). – 2. Of= Dewille, Deville (zie Dewille)?
|
FD |
Wiele, van (de(n)) |
van de Wiel(le), van Wiel(e), van der Wiel(e(n)), van de (…)
|
FD |
Wieleman |
au génitif: Wielemans. Dérivé en -mon de Van de Wiele.
|
JG |
Wieleman(s) |
Vielmans: i. Afl. van Van de Wiele. –2. Zie Willemans. – 3. BerN van de wielmaker, wagenmaker. 1377 Nout Wielman, Aw. (VLOEB.); 1431 Claes Wyelmans soens, Helmond (HB 411).
|
FD |
Wielemans |
1. V. Wiel. — 2. Pro- fess. Wiel, ,,Roue ». N. d’artisan.
|
EV |
Wielendaele, van |
zie (van) Wynendael(e).
|
FD |
Wielens |
zie Willens.
|
FD |
Wielfaert |
zieWilfart.
|
FD |
Wielgat |
W. verhaspeling (6x H), wsch. van Wygaart? Poolse naam Wilgat, Wilkat (PDB)?
|
FD |
Wielick |
zie Willick.
|
FD |
Wielingen, van der |
van der Willingen: De Wielingen is een vaarwater in de Noordzee van Heist tôt Vlissingen (DF). Maar deze zeldzame FN is wsch. een reïnterpretatie van Van der Willigen, var. (met svarabhakti) van Van der Wilgen.
|
FD |
Wielink |
zie Willens.
|
FD |
Wielmaecker |
zie de Wielemaeker.
|
FD |
Wielockx |
zie Willoc.
|
FD |
Wielockx, Wielme |
V. WIL.
|
EV |
Wiels |
Patr. Wsch. spelling voor Wils. Zie Will(e).
|
FD |
Wielsbeke, van |
PlN (WV). 1382 Jan van Wielsbeke, Har. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wiem(e) |
Zie Wieme(s). – 2. Evtl. grafie voor Wième, Wyème; zie Williaume.
|
FD |
Wieme |
cf. Willem(e).
|
JG |
Wieme(e)rsch, (van) |
zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Wieme(s) |
Wiem, Wimme, Weyme, Wyme(s), Wijms: Patr. Bakervorm van een Germ. wîg-naam waarvan het tweede lid met een m begint, zoals Wigmar, Wigman, Wigmond. Vgl. Wimmer, Wiemer. 1394 Marie Wijms; 1395 Daniel Wijme, Machelen (DEBR. 2000); 1499 Jannes Wiemen, St.-Tr. (GHYSEN); 1589 Adrien Wyme, Ronse (Midd. 1963,323)-
|
FD |
Wiemeijer |
zie Widmer.
|
FD |
Wiemelbeke |
zie (van) Wijmelbeke.
|
FD |
Wiemer(t) |
zie Wimmer.
|
FD |
Wiemes, (van) |
zie (van) Wymeersch.
|
FD |
Wien |
Zie Wijns.
|
FD |
Wien(en), van |
zie van Win.
|
FD |
Wienaarden, van |
zie van Wijnaerde.
|
FD |
Wienand |
zie Wijnands.
|
FD |
Wienar |
De naam gaat terug op 1592 Antoine Waignaert, Ronse; zie Waniart (med. F. Thomaes).
|
FD |
Wienck |
zie Wienecke.
|
FD |
Wienders |
zie Winders.
|
FD |
Wiendy |
zie Windey.
|
FD |
Wienecke |
Wien(c)k: Patr. D. Wien(c)k(e), Wienken, Wiene(c)k(e), dim. van Germ. win-naam of Wijnand. Vgl. Wijntjens.
|
FD |
Wienema |
Patr. Friese afl. van Germ. win-naam.
|
FD |
Wienen |
zie Wijnen.
|
FD |
Wienendaele, van |
zie (van) Wynendaele.
|
FD |
Wiener(s) |
Winer: i. Afkomstig van Wenen, D. Wien. Wiener = Wener. – 2. Patr. Germ. VN win-hari ‘vriend-leger’: Winiheri, Winerius (MORLETI).
|
FD |
Wienhoven |
Proven. ,,Ferme du sieur Guinon ».
|
EV |
Wienk |
zie Wienecke.
|
FD |
Wienkotte |
Spellinguitspr. van Vinçotte? D. FN? E. Wincot?
|
FD |
Wienne |
zie Vienne.
|
FD |
Wiens |
zieWijns.
|
FD |
Wientjes |
zie Winkin.
|
FD |
Wieprecht |
Patr. Germ. VN Wibrecht; zie Wibert.
|
FD |
Wierc(k)x |
zie Wirix.
|
FD |
Wierdt, de |
zie de Weerd(t).
|
FD |
Wiere, van de |
PlN Wierre-au-Bois (PdC) of Wierre-Effroy (Heinfrieds Wilder, PdC) < Lat. villare. Of PlN De Wier in Tielt (WV). 1243 Ysaac de Wirra; 1305 Maba de Wierre, PdC; 1686 Jaecques van de Wiere (DF XVII).
|
FD |
Wierenga |
zie Wieringa.
|
FD |
Wierepand |
-pant, zie Weirepand.
|
FD |
Wiericx |
Wierks, zie Wirix.
|
FD |
Wierinck |
Proven. Wiering (Wieringen, Loc. holl. Anc. île).
|
EV |
Wieringa |
Wierenga: Patr. Friese afl. van Germ. VN Wier (zie Wiers). Vgl. Wierings, -ink, -inck(x), die eveneens afl. kunnen zijn van Wier, maar ook secundair uit Wiericx ontstaan kunnen zijn (-inck < -ick). 1479 Hans Wiringk, Hannover (BRECH.).
|
FD |
Wierings |
-ink, -inck(x), zie Wirix, Wieringa.
|
FD |
Wierks |
zie Wirix. Wiermans, zie Weeremans.
|
FD |
Wiernik |
-nek, -nicki, zie Wernicke.
|
FD |
Wierpand |
-pant, zie Weirepand.
|
FD |
Wiers |
Wieërs, Wieers, Wijers, Wyers, Vyers, Weyer(s), Weijers, Wei(e)r: i. Patr. Germ. VN wîg-hari ‘strijd- leger’; vgl. Wiggers, Weygers(e). Nog huidige VN Wier, Weijer (V.D.SCHAAR). 1412 Herman Weyerssoen, den Bosch (HB 517); 1527 Baldewijn Wiers, Tg. (IOT). – 2. Korte vorm (gen.) van Van de Wijer (med. Th. Wieërs, Kinrooi).
|
FD |
Wiers(e)ma |
Patr. Friese afl. van Wiers.
|
FD |
Wiert- |
-s, -z. 1. Proven. (Loc.). — 2. V. Wirth.
|
EV |
Wierts |
Wiertz, Wirtz. 1759 «Michel Wirtz (orig. du G.-D. Lux.)» BourgLiège; nom de profession (au génitif) : ail. Wirt ‘hôte, aubergiste’ ; aussi nom d’origine: Wirtz (G.-D. Lux.).
|
JG |
Wierts |
Wiertz, zie de Weerdt.
|
FD |
Wierum, van |
PlN (FL, GR).
|
FD |
Wies(e) |
PlN Mhd. wise, D. Wiese: wei(de). 1275 Hainr. textor an der Wise, Bozen (BRECH.). – 2.ZieWiese(n).
|
FD |
Wies, de |
zie de Wijs(e).
|
FD |
Wiesé |
Var. van Wiese met secundair accent? Of spelling voor Vizée, Vizet = Viset.
|
FD |
Wiese(n) |
BN Ndd. wîse: wijs, verstandig. Vgl. Wiesemann 2, De Wijs(e). 1317 Alb. Wise, Lübeck (NN).-2.ZieWysen.
|
FD |
Wiesel |
D. Wiesel: wezel. BN voor een behendig mens. Vgl. Wezel(s).
|
FD |
Wieselblad |
D.-joodse FN, letterlijk: wezelblad.
|
FD |
Wieseler |
Wiesner: Afl. van PlN Wies(e): wei.
|
FD |
Wiesemann |
Wesemann: i. Mnd. wese, D. Wiese: wei(de). Naar de woonplaats. Vgl. Weedeman. – 2. BN voor een wijs man. Ndd. FN. Vgl. Wiese(n)? 1293 Joh. Wiseman, Rostock (NN).
|
FD |
Wiesemes |
PlN Waimes, D. Weismes (LU)? 1789 Wiesemes, Amel (PDB).
|
FD |
Wiesemes |
Pourrait être une forme du nom de la commune de Waimes, Weismes, bien que le -s- soit purement graphique et non prononcé en allemand; cf. aussi Wisimus.
|
JG |
Wiesen |
Surnom: du bas ail. wîse, néerl. wijs ‘sage, prudent’; comp. Wyzen [FD].
|
JG |
Wiesenfeld |
Fréquente D. PlN.
|
FD |
Wieser |
Dérivé d’all, wiese ‘pré’ [FD].
|
|
Wieser |
Vieser, Viezzer: Afl. van PlN Wies(e): wei(de). 1373 der Wiser, Füssen (BRECH.).
|
FD |
Wiesner |
zie Wieseler.
|
FD |
Wiessen |
1. Proven. Wieze (Loc.), ,,Ruisseau tortueux ». — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Wiest |
Nom d’origine: Ter Wiest, à Renaix/ Ronse(FlOr)?
|
JG |
Wiest, (de) |
In het Waasland kwam de FN De Weest voor (CAPPELLE 40). Misschien var. van (de) Wees(e).
|
FD |
Wiesterlinck |
zie Westerling.
|
FD |
Wieten |
zie Wyten.
|
FD |
Wietendaele, (van) |
zie van Uyttendaele.
|
FD |
Wiethase |
Wiethaus: Reïnterpretatie van Ndd. Wiethose, Weithose: brede, wijde broek (NN).
|
FD |
Wietingen, van |
De FN kwam in de 196 e. in Haarlem voor (PDB). PlN Wiedingen of Wittingen (NS)? Vgl. Wietinghausen (NS).
|
FD |
Wietkin |
Dim. van Wiet, spelling voor Wijt, Wyt. 1322
|
FD |
Wietkin |
Dimin. en -kin de Wiet = Wyt < germ. Wido [FD]. – Comp. aussi 1323 «Dame Me-haut Wiette» ComptesMons.
|
JG |
Wiets |
Hypocor. néerl. (au génitif) du nom germ. Wido; cf. aussi Wyts.
|
JG |
Wiets |
Wietz: 1. Mnl. wiet: onkruid? 1298 Simon Wiet, Kales (GYSS. 1963). – 2. Zie Wyts.
|
FD |
Wieuw, de |
Adaptatie van Duvieux? Of var. van Deveeuw?
|
FD |
Wiewa(u)ters |
Weewauters: Dial. wiewouter, weewouter (A), weiwater (Ovl.) < Mnl. vivouder: vlinder (KCTD1935,338). BN. Vgl. Fr. Papillon. Maar het ontbreken van oude vbb. maakt deze verklaring twijfelachtig. Wellicht reïnterpretatie van een niet meer begrepen Awouters.
|
FD |
Wiewouters |
1. Car. phys. Qualificatif formé au moyen du verbe Wiewouwen. ,,Se mouvoir constamment d’un côté et de l’autre ». — 2. Car. mor. ,,N. d’H. changeant ou papillonnant ».
|
EV |
Wiffrit |
Patr. Door ass. < Germ. VN Wilfried.
|
FD |
Wig- |
-and, -ant, Wiggers. V. WID (Wik).
|
EV |
Wig(g)e |
Patr. < Wigo, bakervorm van een Germ. wîg-naam. 1340 Hughe Wighe, Saaftinge (DEBR. 1999). – 2. Zie Wegge.
|
FD |
Wigand |
Wygand, Wiegand, Wei(g)and, Weygandt, -antt, Weyand, Vigand, -ant, Wichand: Patr. Germ. VN Wigand ‘de strijdende’. Wigandus (SOCIN).
|
FD |
Wigbers |
zie Wibert.
|
FD |
Wigbout |
Wigbolts, zie Wiboud.
|
FD |
Wige |
Wigge. Soit moy. néerl. wigge ‘pain long’, cf. Wecken, soit hypocor. d’un anthrop. germ. en Wig- [FD].
|
JG |
Wigerinck |
Hypercorrect voor Wierinck.
|
FD |
Wiggeleer |
zie Wicheleer.
|
FD |
Wigger(s) |
Wichgers, Wiegers, Wygers, Wijgers, Wijchers, Weijgers,Weygers(e): i. Patr. Germ. VN wîg-hari ‘strijd-leger’: Wigharius, Wigerus (MOKLETI, GN). 1218 Wigeri Carlarii, Bergen (CSWI); 1293 Jacob her Wigghers sone, Dordrecht (CG); 1360 Walterus Wigghers; 1371 Henricus Wigger, Tn. (C.BAERT); 1443 Wiggher vanden Lake, Ht. (A.GHIJSEN). – 2. Werd later begrepen aïs Mnl. wicker: wichelaar, waarzegger. Zie De Wickere 1.1449 Cornelijs de Wiggere, Mb. (A.BAERT).
|
FD |
Wiggers |
De l’anthrop. germ. wig-hari, latinisé en Wigharius, Wigerus, cf. 979 «Wiggerus» Gand, 1029 «Wigerus advocatus» Florennes, 1096 «Wigerus de Tudin» CartCouvin; cf. aussi Swiggers.
|
JG |
Wiggett |
Zie Wicket.
|
FD |
Wignacourt |
zie Vignacourt.
|
FD |
Wigny |
1. Proven. Dép. Flamierge. — 2. V. WID (Win).
|
EV |
Wigny |
1472 «Pieret de Wigny» DénLaroche, 1735 «filia Joannis Francisci Wigny dicti Ambrose» La Gleize; nom d’origine: Wigny, w. Wègnî, Wignî, hameau de Flamierge (arr. Bastogne). Cf. aussi Vigny.
|
JG |
Wigny |
PlN in Flamierge (LX). 1305 Lambiert del Preit de Wigniz, Luik (SLLIII).
|
FD |
Wigren |
1. Proven. Wichelen (Loc.). — 2. V. WID (Wik).
|
EV |
Wigy |
Forme w. de Wigier, w. *Wèdjî, encore prénom à Momalle en 1637 (BTD 38, 228), de l’anthrop. germ. wig-hari, latinisé en Wigerus; cf. aussi Wiggers.
|
JG |
Wigy |
Zie Viguier.
|
FD |
Wihame |
-me: Spelling voor Williame, Willaumez Wijas: W. var. voor Wiard of Wiaux?
|
FD |
Wiilquet,
|
zie Willequet. |
FD |
Wijchers |
zie Wigger(s), Wyckers.
|
FD |
Wijckhuys(e) |
Wyckhuys(e),Wijckhuijs,Wyckhuis, -huijse, Wickhuys, Wychuyse, van Wuyckhuyse, Wekhuizen, Wekkuizen, Weckhuizen, -huysen, -huyzen, Wechuysen, Weekhuyzen, -huysen: PlN Wijkhuis: wijkplaats, kamphuis, versterking aan stadsmuren, kastelen. Wuyck- door ronding o.i.v. de Vf. i. PlN Wijkhuize in Kruishoutem (OV). 1155 Meinger de Wichusa, Oud. (CAE); 1234 Bertha de Wighus (GN). – 2. PlN in Gits, Lichtervelde, Beveren-Roes., Hooglede, Passendale. 1381 Perchevale vanden Wijchuse, Ip. (BEELE); 1388 Godscalc vanden Wijchuse (DP XVIII). – 3. PlN Wijkhuizen in Steenokkerzeel (VB). 1270 Joh. de Wighusen, Steenokkerzeel (CSJ); 1389 Jan vanden Wijchuse, Lv.(HB 593).
|
FD |
Wijden, van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Wijdeven, van de |
van de Wydeven, van de Weijdeven: PlN Wijd Ven: uitgestrekt ven.
|
FD |
Wijdhaeghe |
zie Weedaeghe.
|
|
Wijer, van de |
van de Wyer, van de(n) Weijer,- Weyer, van de Weyers, van de Weyr: PlN Wijer: vijver, D. Weiher. Wijer (L) en in Hendrikkapelle (LU) en Hoeselt (L), de Weijer in Helmond (NB). +1300 loet Willems van Huselt van den Wiere (OGO); 1347 Art van den Wyere; 1347 Jacop van den Wijere, Tn. (C.BAERT); 1379 Willems vanden Wyere, Diest (HB 368); 1450 Wilhem van den Wiere, Hoeselt (IOT).
|
FD |
Wijers |
Wyers, zie Wiers, (de) Weyer.
|
FD |
Wijgerd, van de |
Wijgerde, zie van den Wijngaerden.
|
FD |
Wijhe, van |
van Wyhe: PlNWijhe(OIJ).
|
FD |
wijk |
,,Faubourg ». Proven. Nombr. L.D. Wyck (Souvent altéré en Week ou Weeck). Van Wyck, Weick-, W(e)yck-, Week- -mans, Weyck-, Weick-, We(ec)k- -ers, -ert. ,,Du faubourg ». Composés : Wyck-, Week- -huysen, ,,Maisons du faubourg ». N° 228. — 2. Profess. Weckbecker. Wijkbakker, ,,Boulanger du faubourg ».
|
EV |
Wijk |
Wyk,zieWicke.
|
FD |
Wijk, van (der) |
van Wyk, van (der) Wyck, van Wijck, Wijk, Wyk, Vuijk: PlN Wijk (NB, L, OV), Wijk-bij-Duurstede (U), Wijk-aan-Zee (NH). Of een andere PlN Wijk. 1281 Johanne de Wiich; 1299 Johannis de Wijc, Bg.; 1302 Willems wive van Wijch, Bg. (DF XVIII); ± 1300 loet Obrechts van Wic bi Tungren (OGO); 1399 Jan van Wyc, Bg. (SIOEN); 1410 Renerus Wyck = 1414 Reyner van Wyck, Tg. (TYTGAT); 1402 Jan van Wijc, Aw. (ANP).
|
FD |
Wijker |
zie Wyckers.
|
FD |
Wijkstandt |
zie Wyckstandt.
|
FD |
Wijlemans |
Wylenmann, zie Willeman(s).
|
FD |
Wijler |
Wyler, zie van Wijller.
|
FD |
Wijller, van |
Wijler, Wylern, Weyler, Weil(l)er, Wielders: 1. PlN Wijlre (NL), Wijler in Zwalmen (NL) < Lat. villare: boerderij. Vgl. Van Wilder, Weil(l)er. 1262 Hermanni militis de Viler, NL (CVD); 1300 Thiloy van Wilre…te Wilre (in Limburg, evtl. Walt-wilder) (OGO). – 2. Vernederlandsing van de erg verspreide D. PlN Weiler (zelfde etymologie en bet.). 1537 Tielman van Wyler, Keulen-Aw. (AP).
|
FD |
Wijlock(e) |
Wyloeck, zie Willoc.
|
FD |
Wijman(s) |
Wyman(s), Weimann, Weymann, -mans: 1. Patr. Germ. VN wîg-man ‘strijd-man’; zie Wyckmans. Hier met g-syncope. 1348 Wichman von Griesingen = 1349 Wienian (BRECH.). – 2. Zie ookWijdemans.
|
FD |
Wijmeels |
Wy-: Zie Wymeersch. – 2. Een voorvader zou zich in de i6e e. in Leiden gevestigd hebben; hij heette Jacob de Wymyle/Wymele (med. C. Kestens, Edegem). PlN Wimille (PdC).
|
FD |
Wijmelbeke, (van) |
van Wy(n)melbeke, Wym(m)elbeke, Wiemelbeke, Wimmelbeke, Wemelbeke, Wemelpeke: PlN Wijmelbeek in Deerlijk (DF XVIII); ±1177 Windebeca in arr. Oud. (TW). 1248 Alardum de Windelbieke (DEBR. 1980); 1399 Gossin Wimerbeke, Ktr.; 1398 Rogier Wimberbeke, Dottenijs; 1398 Guerart van der Wimbeque, Rollegem (DEBR. 1970); 1403 Jan Wymmerbeke…doet van Maryen Wymmerbeicx, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Wijmen, van |
Wsch. var. van Van Wijnen.
|
FD |
WIJN |
,,Vin ». 1. Proven. En composition : „Vignoble ». Wijngaard, „Vignoble ». Wyn- -gaard, -gaerden, -gaert. Wyn- -bergen, -huizen, ,,Collines-, maisons- -(près) des vignobles » (Wijnberg, Dép. Langemark; Wijnhuizen, Dép. Essche-St-Liévin et Steenhuize). Wynen-daele, ,,Vallée proche des vignobles ». — 2. Profess. N. précédents: N. de viticulteurs. Synon. : Wyn-ou Vin- -stock, ,,Vigne ». Wyn-huysen peut être aussi le N. de l’exploitant d’un débit de vin, Wijnhuis, de même que Wynen (Wijnen, ,,Vins »).
|
EV |
Wijn(s) |
Wyn(s), Wien(s), Wins: i. Patr. Germ. VN Wini ‘vriend’ of korte vorm van een win-naam. 1355 Claus Wijn, Aw. (CLEMEUR); 1452 Jan Wyns, Aarts. (MAR.). – 2. Br. spelling voor Weins. Zie Wein. 1620 Maria Wyns = 1623 Maria Weyns, Edegem (SELS).
|
FD |
Wijn, van |
zie van Win.
|
FD |
Wijnaerde, van |
van Wynaerde, van Wienaerden: Door reductie van de g < Van Wijngaerde.
|
FD |
Wijnakker |
Wynakker, Wijnackers, Wynacker(s): PlN Wijnakker: wijnberg, wijngaard. PlN in Bazel (FLW) en Belsele (OV) (med. C. Puijlaert). Evtl. < PlN Wijdenacker/Wienhacker in Beveren-Waas (FLW). 1486 Adr. de Wynackere, Dk. (DF XVIII); i6e e. Jan Wijnackere, Waas (VAN G. I).
|
FD |
Wijnands |
-andt(s), -ant(s), -ans, -aendts, de Wijnants, Dewynants, -anti, Wynand(s), -andt, -ant, -an(t)s, Wynhandt, Wienand, Winand(s), -ant(s), -andts, -ance, -andy, Weinand, Weijnants, Wey nand(t), -ant(s), -an(d)s, Dewinant, Vinant, Vinandy, Wuinant: Patr. Germ. VN wîg-nanth ‘strijd-moed’: Wichnand, Winandus (MORLETI). 12e e. Wicnandus monachus, Winant laicus, Cent (GN); 1323 Winans de Pusoir, Luik (BODY); 1384 Henric Wynants,Tn.(C.BAERT).
|
FD |
Wijnant |
Wynand, Wynant, au génitif: Wijnands, Wijnants, Wynands, Wynans, Wynants, etc. Formes néerl. de Winand.
|
JG |
Wijnckel- |
zie Winkel-.
|
FD |
Wijndaele |
zie van Wynendaele.
|
FD |
Wijnen |
Wynen, Wijn(n)e, Wuine, Woine, Wijnens, Wynens, Wienen, Winnen(s): Patr. < Germ. wini-naam of < Walewein/Iwein; zieWijns.
|
FD |
Wijnen |
Wynen. Hypocor. d’un anthrop. germ. en win- ou de Walewein, Iwein.
|
JG |
Wijnen, van |
van Wynen: i. Zie van Win. – 2. Uit Van Wijngene. 1737 van Wingen = 1743 van Wijngene = 1749 van Wijnen, Bg. (PDB).
|
FD |
Wijng(h)en(e), van |
zie van Wingene.
|
FD |
Wijngaerde(n), van de(n) |
van der Wijngaart,van de(n) Wijn-/Wyngaarde(n), -gaerde(n), -gaart, -gaert, -gaerd(t), van den Weyngaert, -gaerdt, -gaerts, van de Weyngaerden, -gaer(d)t, van den Weijngaert, van de Weijngaerden, van de Wij-/Wygaert, -gaerden, -gaart, -gerd, van de(n) Weij-/Weygaerde(n), -gaert, -gert, van den Wyagaert, van Wijn-/Wyngaarden, -gaerden, van Wingerden, van Wynnaerde, Wandwingor, de Wyngaerd(e), -gaert, de Wijngaerd, -gaert, de Wingaert, -gaerde(n), de Weyngaert, de Wygaert, Wijn-/Wyngaard(en), -gaerd(en), -gaert, Wingartz, Winger(t),-gers,Wy-/Wijgaerden, -gaart, -gaerts, -gerde, Wey-/Weijgaart, -gaert(s): Verspreide PlN Wijngaard. 1270 Willem van den Wijngarde, Cent (CG); 1360 Willem Wijngaert, Cent (GSB); 1375 Lodewijc van den Wijnghaerde = Lodewijc vanden Wijngarde, Ip. (BEELE); 1398 Race van den Wingaerde, Tielt (DEBR. 1970). Ook vertaling van Delvigne: « 1600 Andréas Delvigne = 1646 A. vande Wyngaerde, Tielt (VS1979,75). De vormen zonder vz. kunnen ook wel BerBN zijn van de wijngaardenier: 1399 Maertin de Wijngaerdere, Ktr. (SR 511°). Voor die korte vormen is ook een reïnterpretatie van de Germ. VN wîg-hard mogelijk: Wigardus (MORLETI).
|
FD |
Wijnhof |
Wijnhoven, Wynhoven: PlN Wijnhof: wijngaard. D. Weinhof. 1508 Sysbrant Wynhooft, Bg. (DF XVIII); 1550 Filips van Wijnhoven, Bs.-Aw. (AP).
|
FD |
Wijnhuysen |
Wynhuysen, -huyzen: PlNWijnhuizen in St.-L.-Esse (OV), Wijnhuize in Steenhuize (OV).
|
FD |
Wijninckx |
-ings, Wyninc(k)x, -ing(s): Patr. Afl. van Germ. wini-naam; vgl. Wijns, Wijnen. 1570 Hans Wijninck, Raesfeld NRW-Aw. (AP).
|
FD |
Wijnkel- |
zie Winkel-.
|
FD |
Wijnman(s) |
BerN van de wijnhandelaar. 1556 Hans Wijnman, Bern-Aw. (AP).
|
FD |
Wijnne |
zie Wijnen, de Winne.
|
FD |
Wijns |
Wyns, Wins. Hypocor. néerl. (au génitif) de Boudewijn ou de Walewein, cf. le précédent.
|
JG |
Wijnschenk |
BerN van de wijnschenker. 1300 Heinr. Winschenk, Basel (BRECH.).
|
FD |
Wijntjens |
zie Winkin.
|
FD |
Wijs(e), de |
Wijs, de Wys(e), de Wies, de Weys, Weijs, Weis, de Wyze, de Wijze, Devise, Wysen, Wijsen, Wijzen, Wyzen, Wizen, Deswijsen, Desweyzen, Deswysen, Swijzen, Swijsen, Swyzen, Swysen, Zwijsen, Zwijzen, Zwyzen, Zwysen: BN: wijs, verstandig, geleerd, slim. Deswysen/Swysen zijn gen.: des wijzen (Br.L. 1981,186). 1435 Heinendie Wise, Den Bosch (HB 483); 1499 van Joose de Wijse, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Wijsberge, van |
zie van Wynsberg(h)e.
|
FD |
Wijsen |
Wysen, Wyssen, Wiesen, Wijzen, Wyzen, Wizen, Viskens, Vitskens: Patr. < VN Louis, Fr. vorm van Lodewijk. 1625 Lowiesens twee kinderen; 1478 Willem Viskens = 1496 Willem Vyskens = 1503 W. Wyskens; 1515 vande kinder Viskens = 1520 de kinderen Vissen, Aarts. (MAR.). ZieookDeWijs(e).
|
FD |
Wijsevelde |
Wysevelde: Wellicht adaptatie van D. PlN Weissfeld (RP). Vgl. ookYsveld.
|
FD |
Wijsgeer |
Wysgeer: Adaptatie van D. Weissger, afl. van weifigen: witten, kalker. Of < Mhd. wîssegxre: beul, scherprechter < wîssegen: straffen, pijnigen. 1469 Hans Wissiger, Miinsingen (BRECH.).
|
FD |
Wijshof(f) |
Wyshoff: BN Wijs hoofd: verstandige kop, wijze geest. 1527 Lucas Wishoeft = 1533 Lucas Wyshoets, 1573 Maria Wyshoefft, Tg. (IOT).
|
FD |
Wijsmans |
Wysman(s), Visman(s), Wizman, Wuisman: BN voor een wijs man. Vgl. De Wijs. 1459 Lenart Wijsman,Genk(VDZ).
|
FD |
Wijsmuller |
D. BerN Weissmûller: molenaar van wit, fijn meel. Of afl. van PlN Weissmùhle (HS).
|
FD |
Wijst, van der |
Verwijst: Wsch. hypercorrect voor Verwaest (zie Van Waas): 1685,1713 Petrus van Waest (vader van) 1719,1752 Petrus Verwyst, Retie (VS 1974,574).
|
FD |
Wijten |
Wyten, Wyttens, Wieten, Wittens: Patr. Vleivorm van de Germ. VN Wijt, Wido. Vgl. Wyts. 1398 Catheline Wittins; 1379 Rommout Witins, Piètre Wytins, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wijtenburg |
D. PlN Wittenburg (BB, MV, NS). 1329 Joh. Wittenborg, Lûbeck (BRECH.).
|
FD |
Wijtstraete |
Wytstraete, Wystrate: PlN Wijtstrate in Ruiselede (WV) (DE XVIII).
|
FD |
Wijze, de |
zie de Wijse.
|
FD |
Wijzen |
Wyzen, zie Wijsen, de Wijs(e).
|
FD |
Wijzer, van |
zie van Wezer.
|
FD |
Wika(rt) |
zie Wyckaert.
|
FD |
Wiket |
1. V. Wich(e). — 2. V. WAD.
|
EV |
Wiket |
Wikin, cf. Wick-.
|
JG |
Wiket |
zie Wicket.
|
FD |
Wiktor |
zie Victor.
|
FD |
WIL |
,,Volonté ». Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Formes dérivées : Guïl, altéré en Gil, ou V(o)uil, et Fil. Prototypes : Wil- -bard : Wil-, Gil- -bert. W.-helm: Wilhelm, Willem(s), William, Guill-, Wuill-, V(o)uil–(e)aume.
I. N. simples (sans suffixe). Wil(le), Wuille, Fils, Filz, Giels. Will- -ens, -enz, Gill-, Ghil–en(s), Gillent, G(u)ill-, Gi(e)l- -issen, -essen, Wille-, Wiele–mans, Guill-, Gil(l)- -(i)on, Gielen, Gil(l)o, Gil(le)- -man(t). II. N. simples avec suffixes. W.-ino: Gillyns. W.- -atto, -itto: W(u)ill-, Guill-, Gil(l)- -et(te), -ite, -(i)ot(te), Gilliot, Fil- -et, -ot, Gill- -i, -y. W.-ek(in), -ik: W(u)il-, Gil- -kin, -quin, Squilquin, Wil(le)-, Gi(e)l-, Gille- -kens, Willek, Gilkinet, Wil(l)-, Wyl-, Guill- -ick, -icks, -ocq, -ock, -o(c)x, Wiltgen. Wil(le)quet. (W.-ek-etto). W.-es(son), -is : Wil-, Gil- -son, Gillis, Gil-, Jul- -sonnet. W.-ing : Wiel-, Gyl- -ing. III. N. composés. W.-bald: Wil-, Gil- -haut, -boux. W.-bard (-brand) : Wil-, Gu(i)l-, Gille- -bert(us), Wil- -ber(t)s, -berz, -boorts. Wilbran(d)t(s). W.-god : Wil- -cot, -got. W.-hard : Will-, Gill- -er. Diminutifs : Ciller- -on, -ot, -ot, Wileur. W.-helm : Wilhelm, Willem(s), Wil(l)- -(i)am(e), -iams(en), -ième. Augmentatif : Guillimas. Wyame, Wiams, Wilm(e)s, Wullems, Wuil(l)ème, Wym. Guill-, Vouill- -(e)aume, -iaume, Guillaume. Diminutifs : G(u)il(le)m(a)in, G(u)il(le)met, Wilm- -et, -ot(te), Wil-, Wille(r)- -m(a)in, -myns. W.-maru: W(u)il(e)- -ma(e)rt, -ma(e)rs, G(u)ilmar(d). W,-mod (-mond) : Wil-, G(u)il- -mot, -mon(t), Willemoons. W.-ric: Guillery. W.-Wald: G(u)ill- -au, -i(e)aux, -ou, Gulley. W.-ward: Wilchar, Wil- -fart, -ford.
|
EV |
Wil- |
-baux, -ber(s), -berz, -boorts. V. WIL.
|
EV |
Wil- |
-en, -eur, -fart, -ford, -got, -helm, -Wil(l)- -kens, -quet, Will, Will- -aert(s), -ain, -(i)am(e), -eaume, -ekens, -ema(e)rt(s), -emse(ns), -enz, -equet, -er, -ermain, -ette, -iame, -iams(en), -khs, -ick, -ième, -iot, o(t), -ocq, -o(c)x, -ot(te); Wil–marck, -ma(e)rs, -ma(e)rt, -mes, -met, -min, -motte, -ms, -quet, -s(ens). V. WIL.
|
EV |
Wil(l)equet |
Wil(l)iquet, Wilquet, -ué, Wilket, Willo(c)quet, Villequey, Welliquet: Patr. Dim. van VN Willaume. 1525 la veuve Willequet; 1579 Jehan Wilquet, Namen (J.G.); 1703 George Wilquet, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Wil(le)put(te) |
Proven. Willaupuis (Loc. Flamandisation).
|
EV |
Wil, de |
Mnl. wille, wil, wijl: wil, verlangen, wens. BN. 1407 Roeland de Wil = 1419 Roellant de Wijl, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Wilamberg |
Proven. 1. ,,Colline du sieur Guillaume ». — 2. Willebrin-gen (Loc., anc. Willebregen).
|
EV |
Wilante |
cf. Wielant.
|
JG |
Wilante |
zie Wieland.
|
FD |
Wilbars |
zieWilbert.
|
FD |
Wilbaut |
Wilbaux, Wilbeaux, Wuilbaut, Willebaux. 1540 «Godeffroy Willebault» Bous-soit; comme son équivalent fr. Guilbau(d), de l’anthrop. germ. will(i)-bald.
|
JG |
Wilbaux |
-baut, -beaux,Willebaux, -bois,Wuillebaut, -beaux, Guilbaud, -bau(t), -beau, Cuillebault: Patr. Rom. vormen (W.-Pic. met W-) van Germ. VN wil-balth ‘wil-stoutmoedig’:
|
FD |
Wilbergs |
Metr. Germ. VN wil-berg ‘wil-bescherming’: ne e. Wilberga, 1234 Willeberga (GN). – 2. Spellingvar. van Wilber(t)s.
|
FD |
Wilbert |
Wilber(t)s, -erz, Wuilbert, Wilbergs, Wilbars, Wilpert, W(u)ilpart: Patr. Germ. VN wil-berht ‘wil-schitterend’: Wilbertus (Dip.). 1034 Willebret; 12e e. Wlbertus (GN). 1397 Henri Willebrecht, Wervik (DEBR. 2000); 1398 Chrestijen Weilbrecht, Wervik (DEBR. 1970); 1657 Peter Wilberts; 1762 Willem Wilbers, Grote-Brogel(NOUWEN).
|
FD |
Wilbert |
Wilberts, Wuilbert, etc. s.d. «comme-moratio Wilberti» ObitHuy; nom issu de l’anthrop. germ. will(i)-berth, cf. aussi Guilbert. « Dérivé en -in du thème Wilb-: 1637 «Jean Wilbin» BourgNamur.
|
JG |
Wilboorts |
Wilbors, zie Willebrords.
|
FD |
Wilbore |
zie Welgeboren.
|
FD |
Wilbrant |
Wilbraham, zie Willebrant.
|
FD |
Wilbrink |
Wilbrennink: Patr. Afl. van Willebrand of Willebrord.
|
FD |
Wilbroodt |
zie Willebrords.
|
FD |
Wilcke |
Zie Willekens.
|
FD |
Wilcomme |
zie Welcomme.
|
FD |
Wilcot |
Vilcot, Wuilcot, W(u)ilquot: Patr. Vleivorm van VN Willem. 1207 Marie Wilecot, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Wilcot |
Wuilcot, cf. Will-.
|
JG |
Wilcourt |
1494 «Collin de Willecourt» BourgNamur; nom d’origine: Wilcour, dépend, de Henri-Chapelle et Welkenraedt (Lg).
|
JG |
Wilcox |
Vilcocq, Willcox: Patr. Afl. van VN Willem. 1246 Wilcok, Lancashire (REANEY).
|
FD |
wild |
. ,,Sauvage, désert ». 1. Proven. „ (Endroit) désert ». Wild, Wilst, Ver- -wilt, -wilst, Van der Wilt. — 2. Car. mor. „(Homme) sauvage ». Wild, Wilden, Wilde, Wille-man(n), Wildiers, Wild dier(s), ,,Bête sauvage ». N° 281. — 3. V. WALD.
|
EV |
Wild |
au génitif: Wilden. 1262 «Watier le Wilde» ChartesFlandre, 1274 «Heinricus dictus Wilde» CartValDieu; surnom: moy. néerl. wild ‘sauvage’, cf. Dewilde.
|
JG |
Wild |
Var. van Willier; zie Willer(s). – 2. Adaptatie van PlN Vilers. 1501 Pauwels du Wiliers, Luingne; 1544 Pieter du Vilers, Mkr. (KW II); 1519 Appolonius Wilgiers, Cent (MULIII) 1575 Anna Williers, Cent (SCHO UT. I); 1616 Magdaleen Waldiers, Zandbergen (LIEVENS); 1611 K.L. Wildiers, Ekeren (AP).
|
FD |
Wildanger |
Afl. van PlN Wildang. 1510 Wolfgang Wildanger, Karintië (BRECH.).
|
|
Wilde, de |
Wilde(n), de Wild(t), Wild(t), Wilt, de Weilde, de Welde, de Wel(le), Wel, Dewel(le), Dewell, Schwilden: BN voor een wildeman, die woest, onbeschaafd, ruw, gemeen is. 1169 Hugo Wilde, Cent (GN); 1375 Jan de Scot de Wilde, Ip. (BEELE); 1380 Pieter de Wilde, Ktr.; 1398 wedewe Pieter Swilden, Tielt (DEBR. 1970); 1596 de Weelde = 1604 de Welde = 1626 de Wilde, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Wilde, van de |
FN ix in H. Wsch. voor Van de Wille = VandeWiele.
|
FD |
Wildebergh, van de |
zie van den Wildenberg(h).
|
FD |
Wildeboer |
Reïnterpretatie van D. PlN Wildenburg (NRW, RP) of Wildenburg in Wingene (WV): 1751 heerlykhede genaemt Wildenbourgh (DE XVII).
|
FD |
Wildegans |
1280 «Willelmus Wildegans» DettesYpres, 1398 «Copin Wildegans» Menin; au lieu d’un surnom de chasseur d’oies sauvages [FD], nous proposons une var. flam. (avec évolution // > Id) de Willegans, nom issu d’un anthrop. germ., cf. 1275-76 «Willegans li Ribaus», 1279-80 «Willaumes Willegans li loiiere», «Jehennés Willeghans li flamens», «Colins li frères Dame Mauriien Willegan» RegToumai.
|
JG |
Wildegans |
BN voor een jager op wilde ganzen. Vgl. Wildegos, Wildefuhel (REANEY), D. Wild(e)gans. Zie Wilgos. 1280 Willelmus Wildegans, Ip. (BEELE); 1398 Copin Wildegans, MenenJDEBR. 1970).
|
FD |
Wildeman, (de) |
Wildmann: i. BN voor iemand met wild gedrag, woest karakter. Vgl. De Wilde. – 2. Huisnaam: 1394 inden wilden manne, Lv. (HB 552). 1449 Jan in de Wildeman, Mb. (A.BAERT). – 3. Ook wel cens < Willeman. Wildemauw(e): Ovl. FN. Adaptatie van PlN Willemeau (H): 12e e. Wilgemel (TW). Gemouilleerde / wordt Ovl. là (DEBR. 1985). 1275 Pieres de Willemiel, Dk. (RL); 1469 Arnout. 1323 Ramonts zoene van Wildermael, Pamele (V.BUTS.); 1765 L. J. Wildemauwe, Pittem (DEWULF1980′). Zie ook Villemeeuws. – Lit.: F. DEBRABANDERE, Defamilienaam Wildemauw(e). VS 1987,559; Nk. 1988,164-5.
|
FD |
Wildemauw |
-auwe. Flamandisation (avec réinterprétation) du NL Willemeau (Ht). – Bi-bliogr. : F. Debrabandere, De FN Wilde-mauw(e),dansNaamkunde2Q, 1988, 164-5.
|
JG |
Wildeme(e)rsch, (van) |
van Wildermee(r)sch, Wildermeersch, Wildemeerch, van Vildemeers: PlN Wildemeers: woeste meers. 1302 Janne van Wildemersch, Bg. (DF XVII); 1370 Gillis van Wildemersch, Ktr. (V 82r°, i4v°).
|
FD |
Wilden |
zie de Wilde.
|
FD |
Wildenberg(h), van den |
van de Wildebergh: PlN Wildenberg, b.v. in Zuidwolde (DR). 1305 demisiele Kateline de Wildeberghe… canoniesses del église medame Sainte Waldrut, Bergen (CSWI).
|
FD |
Wilder, (de) |
zie de Vilder(e).
|
FD |
Wilder, (van) |
PlN Wilder in Erps, St.-P.-Leeuw (VB), Kh. (A), Wylder (FV) < villare: boerderij, hoeve (TW). Vgl. Van Wijller, Van Wilderen. 1356 Jan van Wilre; 1340 Willems lande van Wildere, St.-P.-Leeuw (PEENE1949); 1541 Aart van Wilder, Lv. (AP).
|
FD |
Wilderen, van |
PlN (L) en in Galmaarden en Hamme-Mille (VB). Vgl. Van Wilder. 1396 Zeghers van Wildere, Zandbergen (DE B.); 1399 Godevert van Wilderen, Ktr. (SR47V0).
|
FD |
Wilderijckx |
-ry(c)kx, zie Wilryck.
|
FD |
Wilderjans |
Wilderyans,Wilderian(e),Wildérian(e), Wildérian(e), Wildéria, Wildrian(n)e: BN Wilde Jan. Vgl.D.Wildhans.
|
FD |
Wilderjans |
Wilderyans. Surnom composé: néerl. wilde(r) Jan ‘sauvage Jean’. m Francisé en: Wilderian, Wildérian, Wildéria, Wilderiane, Wildériane, Wildriane, Wildrianne.
|
JG |
Wildermans |
Var. van Wildeman. – 2. Afl. van PlN Wilder.
|
FD |
Wilderode, van |
Wild(e)ro: PlN Wilde Rode: woeste rode, woest gerooid terrein. PlN in Parike en Welden (OV). 1283 Pieres de Wilderode, Parike (CACa); 1374 Gillis vanden Wildenrode, Gb. (SCHR.); 1396 Jan van den Wildenrode, Denderwindeke (DE B.). – 2. PlN Wildenrath (NRW). 1372 ich ruter van Wilderode; 1374 Gerart vanWiltrode,NL(BLOV).
|
FD |
Wilders |
Zie Willers.
|
FD |
Wildert, van (der) |
Verwildert: PlN (ter) Wildert: verwilderde, onbebouwde grond, wildernis. PlN in Zandvliet (A): 1154 terras campestres seu incultas que Wildert vocantur (OSM); in Geluwe (WV), Kh., Geel (HELSEN1978), Brecht (A) (VDE 1989), Zundert (NB). 1398 Pieter van der Wildert, Menen (DEBR. 1970); 1398 Henric Michiels fîlius vander Wildert van Essen (ANP).
|
FD |
Wilderyans |
zie Wilderjans.
|
FD |
Wildhagen |
PlN Wildhag: omheindjachtgebied. Wildhagen(SH).
|
FD |
Wildmann |
zie (de) Wildeman.
|
FD |
Wildrian(n)e |
zie Wilderjans.
|
FD |
Wildro |
zie van Wilderode.
|
FD |
Wildschut |
Wildschutz, Wildschiitz(e), Wildschietz: BerN van de wildschutter: jager, stroper. 1481 Hans Wildschûtte, Stendal (NN).
|
FD |
Wildschutz |
Nom de profession: ail. Wildschütz ‘chasseur; braconnier’.
|
JG |
Wildt |
zie de Wilde.
|
FD |
Wildt, van der |
zie van der Wilt.
|
FD |
Wilebore |
zie Welgeboren.
|
FD |
Wilem |
Wilems, Wilemme, cf. Willem.
|
JG |
Wilem(me) |
Wilems(en), Wilemsse(n), zie Willem.
|
FD |
Wilemyns |
zie Willemijns.
|
FD |
Wilen |
cf. Willen.
|
JG |
Wilen |
Zie Willens.
|
FD |
Wilequet |
cf. Wiliquet.
|
JG |
Wilequet |
zie Willequet.
|
FD |
Wileur |
Autre dérivé du thème Wil(l)-?
|
JG |
Wilf(l)inger |
Welfring(er): Afl. van PlN Wilfingen of Wilflingen(BW).
|
FD |
Wilfart |
Dérivé du thème anthropon. Wilf-, de l’anthrop. germ. wil(i)-frithu (Wilfried); cf. aussi Welvaert.
|
JG |
Wilfart |
Wilfort, Williford, Wilfer, Willefert, Wuilfert, Wielfaert, Welvaert, Welvaart(s), Wellewaert: Patr. Theoretisch zou het de Germ. VN wil-frith ‘wil-vrede’ kunnen zijn: 815 Wilfred, Cent (GN). Voor de uitgang, vgl. Godeva(e)rt. Welvaert door reïnterpretatie, zoals D. Wohlfahrt < Wolfhard (BRECH.). Wellewaert kan evtl. op Wilwerth teruggaan. Maar de FN Wilfaert komt al in de 176 e. in Tielt voor, juist daar waar in de 146 e. al Wulfaert voorkwam (zie Wolfaert). Wi(e)lfaert gaat daarom op Wulfaert terug. 1621 Petrus Wilfert, Aat (MUL V).i623 Joannes Wilfaert; 1638 Wilfaert, Tielt (med. G. Demuynck, Deinze); 1723 Jan Wilfaert, Kanegem (KW II); 1633 Cornelia Wilfers,Lo(CRAEYE).
|
FD |
Wilford |
PlN Wilford (Nottinghamshire, Suffolk), d.i. Willow ford: wilgenwad. De Belgische familie stamt van 1650 Henry Wilford, Northallerton. In 1828 komt William James Wilford naar België en al zijn Belgische nazaten heten Wilford (med. W. Lijssens, Temse).
|
FD |
Wilfort |
Var. du précédent avec réinterprétation (-fort).
|
JG |
Wilfort |
zie Wilfart.
|
FD |
wilg |
,,Saule ». Proven. V(and)erwilghe(n), ,,Du saule, des saules ». Witterwulghe, Vit der Wilge-(bosch), ,,(Du bois) des saules ».
|
|
Wilgain |
Var. du suivant avec changement de suffixe?
|
JG |
Wilgain |
zie Willekens.
|
FD |
Wilgaut |
-aux, -ot, Wuilgaut, -aux: Wsch. Rom. vorm van een Germ. wil-naam (wil-gaud).
|
FD |
Wilgaut |
Wilgaux, Wilgot, Wuilgaut, Wuilgaux. 1538 «Antonne Wilga» Boussoit; dérivé roman de l’anthrop. germ. en Wil-.
|
JG |
Wilgen, van der |
van der Willi(n)gen, Verwilg(h)en, -ghem, Verwilligen, Verwulgen, -gem: PlN Ter Wilgen/Wulgen: wilg. 1391 Jans wive van der Wulghen, Wervik (DEBR. 1970); 1396 Gillis van der Wilghen, Erembodegem (DE B.); 1419 Angnees vander Wulghen, Ktr. (DEBR. 1958); 1570 Peter Verwilligen, Moerbeke-Aw. (AP).
|
FD |
Wilgenhof |
PlN, b.v. Wilgehoef in Jette.
|
FD |
Wilgos |
Wielgus, Wielgoez: Ndd. FN Willgôs: wilde gans. Vgl. Wildegans.
|
FD |
Wilguin |
zie Willekens.
|
FD |
Wilhelm |
Forme germ. de l’anthrop. germ. wil-helm, cf. Willem. * Formes latinisées: \\ilhelimis. au génitif: Wilhelmi, Wilhelmy. 1315 «Wilhelmus li Preudons de Warrus» AnthrLiège.
|
JG |
Wilhelm- |
Wilhem(s), zie Willem.
|
FD |
Wili(n)ski |
Wilisky, -squi: Patr. Slav. afl. van Germ. VN Willem.
|
FD |
Wilikens |
zie Willekens.
|
FD |
Wiliquet |
Wilequet, cf. Willem(e).
|
JG |
Wiliski |
Wilisky, Wilisqui. Probabl. du NF slave (polonais?) Wilinsky, dérivé de Wilhelm [FD].
|
JG |
Wilk(e) |
Wilken(s),-es, zie Willekens.
|
FD |
Wilk, van der |
van der Wel(c)k: Waternaam De Wilk bij Benthuizen (ZH) (MOERMAN).
|
FD |
Wilkenhuysen, (van) |
zie van Welkenhuizen.
|
FD |
Wilkens |
cf. Willekens.
|
JG |
Wilket |
Wilkin, Wilquin, cf. Will-.
|
JG |
Wilket |
zie Willequet.
|
FD |
Wilkin(g) |
-kins, zie Willekens.
|
FD |
Wilkinson |
Patr. Zoon van Wilkin, Willem.
|
FD |
Wilks |
zie Willekens.
|
FD |
Will- |
Thème anthroponymique très productif issu de Willa(u)me, Willem(e). m Dérivés: Willain. – Willand. – Willard, Willart, Wuillar [ou directement de l’anthrop. germ. will-hard, cf. Willaert]. 1280-81 «Willars Caperons» RegTournai, 1283 «Woits Willart», 1285 «Willaume Willart», «Willard fieus Annin» DettesYpres, 1421 «Wattiers Willars» Ladeuze, 1602-3 «Servais Willart» TerriersNamur; cf. aussi 1395 «Jehanne le Willarde» Ladeuze. – Willay, Wuillay, Willé. 1296-1302 «Griete Willai Clasnes» Impôt-Artois, cf. aussi 1664 «François Willeaux» BourgNamur. – Willaye. – Willère, Willière. – Wuilleret (?). 1285 «Gillion Willeuret» 31ChirTournai. – Willet, Willez. – Willette [équivalent w. de Guillette, dérivé de Guillaume]. Williard. – Willieux (?). – Willot, Williot, Wuillot, Wuilot. 1265 «Collays Willos» CensNamur, 1267 «Gerars et Willos li Kokin» CensHerchies, 1283 «Jeh. Willot» DettesYpres, 1290 «Jeh. Wilot» Dettes Ypres, 1365 «Jakemin Willot» TailleMons, 1426 «Pier Willot» TailleSoignies, 1474 «Wilhe-mus dictas Wilhot» Spa, 1593 «Jean Willot» BourgDinant. – Willotte. 1280 «Henricus Willotte brexator» PolyptLiège, 1345 «Willel-mus dictus Wilhotte» FiefsLiège. – Wiliquet, Williquet, Wilket, Willequet, Wilequet, Wilquet, Wilqué, Welliquet. 1498 «Wil-lamme dit Wilquet», 1525 «la veuve Willequet», 1579 «Jehan Wilquet», 1794 «Joseph Wiliquet» BourgNamur. – Wilkin, Wilquin, Wuilkin, Vilquin. 1280 «Mabile Wielekin» = 1283 «Mabile Wielkin» DettesYpres, 1286 «li feme Obiert Willekin» CartBinche, 1291 «Willekin, Callekin et Hannekin, orphene enfans maistre Wautier» DettesYpres, 1296-1302 «Wilekins Woist» ImpôtArtois, 1310 «Willekin» ComptesMons, 1358 «Wilkin de Maffle» CartValBenoît, 1416 «Wilkien de Tongre», 1418 «la femme grant Wilkin» GuillLiège, 1444 «Willequin le Parmentier» AidesNamur, 1472 «Jehan Willequin» Dén-Latour, 1485 «Willequin de Waeffre» Justice-Bastogne, 1528 «Wilquin Stradiot», 1567 «Jehan Wilquin», 1645 «Feuillen Wilquin» BourgNamur, 1676 «François Wuilquin» RuageAth. – Wilquot, Wuilquot, Wilcot, Wuilcot. 1207 «Marie Wilecot» NécrArras. Willaume, Willeaume, Williaume, Wuillaume, Wuilliaume; Willam, Willame, Willamme, Wuillame, Wiame, w. nam. ffiyame, Wuia-me, William, Williame, Williamme, Wyam, Wyame, Wuyame. 1257 «Williame de Ha-tin» BaillNivelles, 1276 «Willeames de Fechires» CartValDieu, 1279-80 «Willaumes Willegans li loiiere» RegTournai, 1286 «Willaumes Brognehans», début 14e s. «Williame Gleuvet» DocLens, 1305-6 «Wuillaumes Galons», 1326 «Willaumes de Sassignies» ComptesMons, 1330 «Willeames Grodins» AnthrLiège, 1444 «le femme qui fu le beau Wiame» CoutStavelot, 1465-66 «Vuillamme de Stalle» TailleHoves, 1524 «le petit Willeame», «Johan Willeame Pol» DénSta-velotMy, 1526 «William du Priet» Ladeuze, 1544 «Wuilheame Quillar» DénStavelotMy, 1553 «Williame Henry» Fronville, 1676 Willaume | 1047 (…).
|
JG |
Will(e) |
Willé, Wil(l)s, Wilst, Wiles, Wiel(e), Wiels, Wyls, Vuille, Wuille, Guille: Patr. Korte Germ. wil-naam: Willo (Fm.) of korte vorm van wil-naam, zoals Willem. 1222 Roberti Willé, Ktr.; 1237 Beattym Wilts,Ing. (DEBR. 1980).
|
FD |
Willa(i)me |
-am(me), zie Williaume.
|
FD |
Willaert |
au génitif: Willaerts. Nom issu de l’anthrop. germ. will-hard [FD], cf. aussi Wil-lard, -art, v° Will-.
|
JG |
Willaert(s) |
-ar(d), -art, -ert, Wylaers, Wijlaars, Wullaert(s), Wuillard, Vuil lard, Wuiart, Wuyard, Guil(l)ard,Ceuliaerts,Ceullaerts,Williard,-iart, Woillard: Patr. Germ. VN wil-hard ‘wil-sterk’: Willehart, Wilardus (MORLETI), Willard (Fm.). 1245 Willardus, 1277 Willard (GN); 1215 Willardus, Desselgem (DEBR. 1980); 1268 Willemanus Willard; 1374 Fierin Willaerd, Ip. (BEELE); 1444 Robin Guyllaert, Parijs (PARM.); 1456 Adelye Williaert, St.-Win. (VERGR. 1968); 1633 Catharina Wullaert, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Willaey(s) |
-ay(e), Wylaeys, Wuillay, Walla(e)ys, Walaeys, Wallay, Wallaeyes, Vil(l)aeys, Vileays, Vitlay(e)s, Val(l)aeys, Valais, Vallaey, Vallaeijs, Vallay(s), Vanlaeys, van Laeys: Patr. Vleivorm op -oi/-ai van Willem (LIND.). 1245 Willelmo Willoi, Har. (DEBR. 1980); 1280 van Willay den Groten, Cent (GN); 1326 Willay de Smit; 1306 Paskin Willay = 1308 Willai, Ip. (BEELE); 1398 Jane Wilais, Heule; Lippin Willay, Izg. (DEBR. 1970); 1426 Philips Willaeys, Ktr. (DEBR. 1958); 1396 wedewe Gillis Walloeys, Aaigem (DE B.).
|
FD |
Willaime |
Wiaime, cf. Willem(e).
|
JG |
Willain |
zie Vilain(e).
|
FD |
Willam(e) |
Wuillame, Wiame, cf. Willa(u)me.
|
JG |
Willand |
-an(d)t, zie Wieland.
|
FD |
Willard |
-ar(t), zie Willaert(s).
|
FD |
Willaume |
zie Williaume.
|
FD |
Willaumez |
zie Willemet.
|
FD |
Willax |
Zie Willoc.
|
FD |
Willay |
Willaye, Willé, cf. Will-.
|
JG |
Wille |
Vanduille, van (der) Weel(e), Verwielen, Verwijlen, Verwylen: PlN Wiel, Weel: waal, poel, plas, door dijkbreuk ontstane kolk (MOERMAN). PlN Te Wiele in Pittem (DF XVII). 1324 Boudens van den Weele = B. van den Wele, Aw. (HB 65); 1373 Gillesse van den Wiele, Pittem (DEBR. 1970); 1399 Christiaen van Wiel, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Wille |
Wuille. 1359 «Wilhe dis Ducet» Anthr-Liège; nom issu de l’anthrop. germ. Willo (Dauzat 626) ou hypocor. de Willaume. – Secondairement, moy. néerl. wil, wille ‘volonté, envie’ [JH].
|
JG |
Willé(e) |
Wille(e), zie Willet.
|
FD |
Willé, van de |
zie van de Wiele.
|
FD |
Willeaume |
zie Williaume.
|
FD |
Willebaldus |
Wilboldus (MORLETI). ± 1300 Willebous, Artesië (BOUGARD); 1404 Willaume Guillebaut, Laon (MORLET); 1441 Jaques Guillebaude, Dk. (TTT).
|
FD |
Willebaux |
cf. Wilbaux.
|
JG |
Willebaux |
zie Wilbaux.
|
FD |
Willebien |
Wsch. < Willebin, vleivorm van Wilbert of Wilbaux, of hypercorrect voor Gilbin,
|
FD |
Willebois |
Hypercorrect voor Willebaux of vleivorm van Willeboud. 1360 Godevaert Willebays, Waarloos; 1378 Godevarde Willebuys, Waarloos; 1399 Nycholai dicti Willebeys, Mech. (OAR); 1425 Janne Willebeys, Aw. (HB).
|
FD |
Willebois |
Var. de Willebous, -baux, avec réinterprétation (-bois)?
|
JG |
Willebrant |
Wilbrant,Wilbraham,Villebrandt:Patr. Germ. VN wil-brand ‘wil-zwaard’: Willibrandus (MORLET I). 1368 Jhan Willebrant, Ktr. (V 8iv°); 1403 Baudiin Wilbrants soen, Haarlem (NHC); 1436 Pertchevael Willebrants, Ip. (SOETE).
|
FD |
Willebrords |
Willeboordse, -borts, -brock, Wilboort(s), Wilbors, Wilbroodt: Patr. Germ. VN wil-brord ‘wil-speerpunt’. St.-Willibrord (658-739) is de apostel van de Friezen en de eerste bisschop van Utrecht. ±1330 bij sente Willeboerdsputte; 1381 Willeboort Feyaert; 1335 Ihan Willebors moers hoeft, Hulst Z (DEBR. 1969).
|
FD |
Willecom(m)e |
zie Welcomme.
|
FD |
Willefert |
Zie Wilfart.
|
FD |
Willeg(h)ems |
zie van Hileghem.
|
FD |
Willegens |
Proven. Gullegem (Loc.).
|
EV |
Willeken(s) |
Willeke(s), Willemkens, Wilikens, Wylkens, Wellekens, Wilcke, Wilk(e), Wilk(e)s, Wilken(s),Wilking,Wilkin(s),Vilenkin,Vilken, Wilquin, Vilquin, Wuilkin, Wilquem, Wilguin, Wilgain: Patr. Dim. van Germ. VN Willem. 1378 Willekin = Willemkin van Hersele; 1336 Willekin Palster, Ip. (BEELE); 1497 Willeken = 1500 Willem de Vleminc, Aarts. (ROEL. 1951).
|
FD |
Willekens |
Wilkens. Hypocor. néerl. de Wil-lems, cf. Willekm, Wilkin.
|
JG |
Willem |
-em(m)e, -ème, -ems(e), Wilems, -em(me), Villem, Wuillem, Wellems, Wilhem(s), Wilhelm(s), -helmus, -helmi, -helmy, -helmi(j), -helem, Vilhe(l)m,Willums,Wullems,Willemsoone, -s(s)en(s), Wilemsen, -sse(n), Willms(en), Wilms(s)en, Wilms, Wulms, W(u)ilmus, Vilmus, Willema: Patr. Germ. VN wil-helm ‘wil-helm’: Willahelm (Fm.), Wil(l)elmus, Willamus, G(u)illelmus (GN). 1307 Willem Hanekin, Ip. (BEELE); 1335 Aechte Willems her Welins dachtre, Ktr. (DEBR. 1971); 1382 Hannin Willems, Rumbeke (DEBR. 1970); 1418 Augustijn Willemssone=A. £ Willems = A. Willems; Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Willem |
Willeme, w. nam. Wilème, Willème, Willemme, Wuillem, Willième, Willieme, Wieme, Wième, Wiem, Wuième; Wyeme, Wyème; Willaime, Wiaime, Wyaime; Wi-lem, Wilems, Wilemme. 1401 «Wilhemme Libier dis Chayeneaul» CartValBenoît, 1650 «Catherine Wilem» BourgNamur, 1689 «Marie Wyaime » DénLierneux ; formes romanes et germ. de l’anthrop. germ. Wilhelm, la forme Willem pouvant tout aussi bien être romane (cf. par ex. Wuillem) que germanique; on notera e.a. toutes les variantes représentant la forme w. liég. Wiyème. Cf. aussi Willa(u)me. » Formes néerl.: Willems [6S NF le plus fréquent en Belgique, plus de 18000 porteurs], Willemsc; double génitif: Willemsen, Wil-lemsens. etc. « Dérivés du thème Willem-, Wilm-: Wille-man, Wilman, Willemans, Wilmans (formes néerl.). 1271 «Willeman Lambart» Dettes-Ypres, 1272 «Willeman Puttera» Polypt-Villers, 1449 «Thomas Willemant» Aides-Namur, 1656 «Jacquemin Willemand» Dén-Florenville. Wilmes, Wilmès, Willimes, Wil-limès [avec -s prononcé]. – Willemet, Wilmet, Wuilmet, Willemart, Wilmar, Wilmart, Wuilmart, Wille-maers, Willemaerts (formes flam.). 1265 «Wilemart de Molins» CensNamur, 1272 «Willemans Willemers» DettesYpres, 1289 «Willemars fis Willemin de Wareis» CensNamur, 1303-7 «Willemart le Fevre» Po-lyptSalzinnes, 1351 «Willemotte fil Willemar de Jupille» FiefsLiège, 1449 «Willemart Sca-meau» AidesNamur, 1476 «Hanin Willemart; Maigne Willemarde se suer» Ladeuze, 1602-3 «Thomas Wilmart» TerriersNamur, 1633 «Wilmart Cosme», 1645 «Jean Wylmart», 1659 «François Wilmar» BourgNamur; soit nom issu de l’anthrop. germ. will-mar > Wilmarus [FD], soit dérivé en -art de Willem(e) (ci-dessus).
|
JG |
Willemaeker, de |
-macker, zie de Wielemaeker.
|
FD |
Willemaert(s) |
-aers, -aet, zie Wilmart.
|
FD |
Willemain |
zie Willemijn(s).
|
FD |
Willeman |
1. V. Wild. — 2. V. WIL.
|
EV |
Willeman(s) |
-mand, -mann, Willmann, Wilman(s), Wylleman, Wijlemans, Wylenmann, Wieleman(s), Wulleman, Vilment, Guilleman(t), Cyemant: Patr. Afl. van Willem of Germ. VN wil-man ‘wil-man, mens’: Willimannus, Willemannus (MORLET I). 1200 Willeman Tonis; 136 e. Willeman filius Bues, Kadzand (GN); 1281 Willimannus de Pau; 1268 Willemanus Willard; 1280 Wilman Wilgemer, Ip. (BEELE); 1322 Pieter Hughe Willemans zone, Hulst (DEBR. 1999); 1400 Jan Willeman, Bg. (SIOEN); 1400 Willem Wilmans sone, Aw. (ANP).
|
FD |
Willemart |
-ars, -arck, -arcq, zie Wilmart.
|
FD |
Willemeijns |
-min(s), zie Willemijns.
|
FD |
Willemen |
zie Willemijns.
|
FD |
Willemet |
-me, -metz, Wilmet, Wuilmet, Wyllemet, Wilmé(e), Wilmee, Wilmès, Wilmes, Willimès, -mes, Willaumez, Villaumé, Vuillermet, Woilmet, G(u)ilmet, Cilmez, Gilmé, Guillermet, Guillemet(te), -e(t)z, Guillamet, Guillaumie, -me: Patr. Pic.-W. en Fr. dim. van Willaume; Guillaume. 1280 Wilgemettus de Hille=Willikinum de Hille; 1281 Wilgemet Stultus; 1306 Willemet Seule; 1389 Denijs Willemet, Ip. (BEELE); 1325 Willelmi…dicti Willemet, Lv. (OATIII); 146 e. Guillaume dit Wilhemet de Dave, Luik (BODY).
|
FD |
Willemijn(s) |
-myn(s), -meyns, -meijns, -min(s), -men, Wilemyns, Wilmin(k); Wilmain, Wille(r)main, Wuillemmin, Vuillemain, Vouillemin, Villemin, Vilmain, Vuillenin, Guillemin, -mijn, -myn, -main, Guilemyn, Guillermin(et), Ouillemain, Guilmin, -main, Gilmin, Gillemijn, -myn, Ghillemijn, -myn, Ghyllemyn, Gilgemeyn, G(h)ilgemijn, -myn, Gildemyn, Dellemijn: Patr. Vleivorm van Willem, resp. W.-Pic. en Fr. vormen Willaume/Guillaume. 1289 Willemars fis Willemin de Wareis, Namen (J.G.); 1388 ghegheven Guiliemine ende sinen ghesellen (DEBR. 2002); 1663 Carel Gillemyn, St.-B.-Vijve(KWII).
|
FD |
Willemkens |
zie Willekens.
|
FD |
Willemoens |
-moons, zie Wilmont.
|
FD |
Willemot |
Wil(le)mo, Wilmot(te), Wilniutte, Wuilmo, -mot(te),Wuillemot(t)e,Vouillamoz,Wilmots, Guil(le)mot, Gillemot, Ghilmot, Guillaumot: Patr. Fr. Guillemot, W.-Pic. Willemot, dim. van VN Guillaume/Willaume. 1275 Evain le Willemote, Baffe (VR i84r°); 1304 Willame Williemot f. Willame; 1326 Lisebette Willemoet, Ip. (BEELE); 1351 Willemotte fil Willemar, Luik (RENARD); 14e e. Guilleaume dit Willemot de Pottier, Luik (BODY).
|
FD |
Willems(e) |
-s(s)en(s), zie Willem.
|
FD |
Willen |
Wilen, Willens. Hypocor. néerl. de Wil-lem(s).
|
JG |
Willen(s) |
-enz, Wilen, Willin(g), -inck, -ynck, Wielens, Wijlin(g),Wylin(ck),Wielink,Wyllinck,Villen, Welle(n)s, Wellin(g), Welens, Wullens, Wulles, Vulling(s), Wuylens, Wolle(n)s, Wallens: Patr. < Willin, vleivorm van Willem. 1239 Wellinum Gromelin = Willelmum Gromelin, Aw.; 1260 Willelmus de Halle = 1282 Wellinus, Aw. (V. LOON); 136 e. Agata relicta Willincs, Kadzand (GN); 136 e. Willinus de Wlputte, Cent (GN); 1374 Willin van Lo, 1388 Willame de Lo, Ip. (BEELE); 1382 Hannekin Willin, Rumbeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Willenborg |
PlN Wildenborch (G). Zie ook Wildeboer.
|
FD |
Willenbucher |
D. Wildeburger < PlN Wildeburg (NRW,RP).
|
FD |
Willendijck |
-dyck: Wsch. PlN Wilgendijk, b.v. in Diksmuide: 1381 Jan Weynaerde van den Wulghedike (DF XVII).
|
FD |
Willendyck |
Proven. ,,Digue sauvage ».
|
EV |
Willepennickx |
zie Winnepenninckx.
|
FD |
Willeput |
cf. Wilputte.
|
JG |
Willeput |
Wilputte, Willepotte, Wullepit, Wul(le)put, Wulleputte, Wulteput(te), (van) Wolput, (van) Wolputte, Wanwolput: PlN Wolfput: wolfskuil; of wolleput: waterput waarin wol gewassen werd; of welput(?): waterput. 1642 den Wulfpit, Rumbeke (GORISSEN); 1645 den Wulpit, Ardooie (DF XVII); 1210 Wlputte, 1235 Wulput, 1398 te Woelpitte, 1478 te Woelputte, 1672 Wulputte dries, Oostakker (MVN1966,8); 1417 Wolfput = 1387 Wolput, Tnh. (MVN 1959,107-122). 1286 Jakemon de Welputte, OV (CDH); 136 e. Willinus de Wlputte, Wouter de Wlputta (GN); 1398 Griele Wulpite, Symon van Wulpit; 1382 Hannekin Wulpit, Rumbeke (DEBR. 1970); 1430 Willem van Wolputte, Her. (DERCON); 1580 Joost Wulput, Ktr. (KW); 1656 Willeputs, Mech. (MERTENS). -Lit.: F. DEBRABANDERE, Defamilienaam Wullepit. LG1981,231-4.
|
FD |
Willequet |
cf. Will-.
|
JG |
Willer(s) |
Wilders, Wil 1ère, Willier(e), Wildiers: Patr. Germ. VN wil-hari ‘wil-leger’: Wilharius (Dip.). 1162 Willerus (GN). 1275 Watier Willers, Lessen-Bos (VR 1271°); 1307 Griele Wilhers; 1393 Torin Willeer = 1399 femme Victor Willers, Ip. (BEELE); 1575 Anna Williers, Cent (SCHOUT. I).
|
FD |
Willère |
Wuilleret, cf. Will-.
|
JG |
Willermain |
Dérivé de Willemain avec -r-épenthéthique ?
|
JG |
Willermain |
zie Willemijns.
|
FD |
Willeroy |
zie Villeroy.
|
FD |
Willert |
Zie Willaerts.
|
FD |
Willerval |
PlN (PdC). 1226 Aelina de Willerval, Atrecht(NCJ).
|
FD |
Willery |
Zie Wilryck.
|
FD |
Willet |
-ette, -ey, -ez, -é(e), -e(e), Willette, Vil(l)et(te), Vile, Villé(e), Ville(e), Vil(l)ez, Guillet, -é, -e, Guellet: Patr. Dim. van VN Willaume/Guillaume. Metr. -ette. 1265 Willete de Biaumont, Atrecht (NCJ); 1330 Geulet, Membrecée (SLLIII); 1387 Heinric Willet, Ip. (BEELE).
|
FD |
Willet |
Willez; Willette, cf. Will-.
|
JG |
Willi |
zie Leguillier.
|
FD |
Willi(n)gen, van der |
zie van der Wilgen.
|
FD |
Willi(u)s
|
Patr. Latinisering van Willem.
|
FD |
William |
William(m)e, Williaume, cf. Willaume.
|
JG |
Williams(on)
|
Patr. Zoon van E. William: Willem.
|
FD |
Williard
|
-art, zie Willaerts.
|
FD |
Williard |
cf. Will-.
|
JG |
Williat(t)e
|
Villatte: Patr. Afl. van Williaume.
|
FD |
Williaume
|
Will(e)aume, Willaime, Willieme, -ième, Wuième, Villaume, Vuillaume, Vouillaume, Wuill(i)aume, Wuillam(m)e, Wuiame, Wuyame, Wia(i)me, Wyam, Wya(i)me, Wième, Wyème, Wyeme,William(e),Will(i)am((m)e), Williams, Wiams, Williane, (de) Guillaume, Cuillem, -en, Cuillerm(e), Cuilherme, Guilliaum(e), -aums, Guilleaume, Geull(e)aume, Guillaums, Guil(l)iam(s), Guiljam, Cuilliams, Guilliaems, Guillians, Giulliams, Juliam, -ian, Jul(l)iams, Juillan, Gilliam(s), Giliam(s), Giljams(e): Patr. Will(i)aume/Guill(i)aume, resp. W.-Pic. en Fr. vormen van de Germ. VN Willem. 1306 Williaumes Battard; 1306 Willaume = Willames Anguille; 1375 Willem de Boerleke = 1385 Gwillame = 1392 Williame = 1393 Guilliame, Ip. (BEELE); 1635 Guilliams, 1641 Gilliams, Mech. (MERTENS). – Lit.: G. DUCHET-SUCHAUX, le nom de Guillaume. NRO1986,167-170.
|
FD |
Willibal
|
Patr. D. VN Willibald, Germ. VN Willeboud; vgl. Wilbaux.
|
FD |
Willich(s)
|
Willig: i. PlN Willich (NRW). – 2. Zie Willick.
|
FD |
Willick
|
Willig, Willich(s), Wielick, Guil(l)ick: Patr. Oud dim. met k-suffix van Germ. VN Willem. 977 Willicho (MORLETI). 1540 Jan Willicx, Buggenhout (AP); 1580 Willich Fischer, Minden (BRECH.); 1584 Anton Willich, Aw. (AB).
|
FD |
Willieme |
zie Williaume.
|
FD |
Willième |
Willieme, cf. Willem(e).
|
JG |
Willier(e) |
zie Willers.
|
FD |
Willieux |
cf. Will-.
|
JG |
Williford |
zie Wilfart.
|
FD |
Willimes |
Willimès, cf. sous Willem(e).
|
JG |
Willimès |
-mes, zie Willemet.
|
FD |
Willin(g) |
-inck, zie Willens.
|
FD |
Williocq |
zie Willoc.
|
FD |
Willion |
Vil(l)ion,Viljoen,Guill(i)on, Guillotinât: Patr. Rom. vlei vorm van Willaume. 1281 Joh. Wilgoet; 1386 Henrij Willot = Heine Willoot, Ip. (BEELE); 1340 Henricus Wiliot, Lummen (C.BAERT); 1345 Willelmus dictus Wilhotte, Luik (RENARD 235).
|
FD |
Williquet |
cf. Will-.
|
JG |
Williquet, |
zie Willequet.
|
FD |
Williscotte |
W. adaptatie van Welscot; zie Walschot(s).
|
FD |
Williscotte |
Wiliscotte. NF qui apparaît en Brabant wallon à Ohain en 1760 puis à Tilly et Loupoigne entre 1790 et 1800 (GeneaNet), probabl. comme forme évoluée (sous l’influence des noms en Willi-) des NF Walschot, Walescotte.
|
JG |
Willkommen |
zie Welcomme.
|
FD |
Willmann |
zie Willemans.
|
FD |
Willmund |
Patr. Germ. VN wil-mund ‘wil- bescherming’: Willimunt, Willemundus (MORLET I).
|
FD |
Willner |
zie Wellner
|
FD |
Willo |
zie Williot.
|
FD |
Willo(t) |
Willotte: i. Patr. Germ. VN Willoot < Willoud: Willaldus (MORLET I). Vgl. Maenhout/Mannoot, Berode/Beroud. 1234 terra Willodi, Cent (GN); 1281 Wilhout de Lembroch, Krombrugge (HAES.). – 2. Zie Williot.
|
FD |
Willoc |
-o(c)x, -ocq, -oque, -iocq, -ax, Wil(l)ock(x), Wielockx, Wijlock(e), Wylock(e), -oeck, Wijloeck, Witlox: Patr. Vleivorm op -ok van VN Willem (LIND.; TAV. 1950,53). 1270 Willoci convicini, Ktr. (DEBR. 1980); 1341 Alart Willoke; 1349 Jakemon Willoke,Dk.(TdT).
|
FD |
Willocq |
Wilock, Wylock, au génitif néerl. : Willocx, Willockx, Willox 1279-80 « Aimerés li vallés Jakemon Willoke», 1302 «Jehan Willoke» LoiTournai, 1555 «Ernoul Willocq» Ladeuze, 1676 «Hubert Wuillocq», «Philippe Wuillocq» RuageAth; hypocor. de Wilhelm, avec suffixe régional -ok, d’où moy. néerl. willok ‘escargot’, surnom d’individu lent (cf. C. Tavernier-Vereecken, BTD 24, 1950, 52-54). m Dérivés: Willoquet, Willoqué. – Willoqueaux.
|
JG |
Willocquet |
zie Willequet.
|
FD |
Willoquaux, |
Willoqueaux: Patr. Rom. dim. van Willem. Vgl. Willequet.
|
FD |
Willoquet |
-que, zie Willequet.
|
FD |
Willot |
Williot, Wilot; Willotte, cf. Will-.
|
JG |
Willox |
zie Willoc.
|
FD |
Wills |
Zie Wille.
|
FD |
Willscheidt |
PlN Willscheid in Vettelschofi (RP).
|
FD |
Willy |
zie Leguiller.
|
FD |
Willynck |
zie Willens.
|
FD |
Wilm- |
(Wilmart, Wilmet, Wilmont, etc.), cf. sous Willem.
|
JG |
Wilm(u)s |
Wilms(s)en, zie Willem.
|
FD |
Wilmain |
zie Willemijns.
|
FD |
Wilman(s) |
zie Willeman(s).
|
FD |
Wilmar(t) |
-mars, -maer, -maer(t)s, -mer(s), Willemaert(s), -ma(e)rs, -mart, -maet, -marcq, -marck,Vilmart,Villmer, Filmer, Guillemart,-mard, -ma(e)re, G(u)ilmard, Gilmar(t), Wuilmart: Patr. Germ. VN wil-mêr ‘wil-beroemd’: Willamar, Willimar(us) (MORLET I). De vormen op -a(e)rt tonen aan dat de naam ook aïs afl. van Willem opgevat werd. ne e. Wilmarus (GN); 1253 Willelmus fîlius Wilmari = 1270 Willelmo Wilmar, Aw. (V.LOON); 1276 Willelmo Wilgemer = 1280 Wilman Wilgemer; 1326 Jan Wilgemeir, Ip. (BEELE); 1351 Willemotte fil Willemar, Luik (RENARD); 1369 Wilhemart le barbir de Verlennes (AVB); 1404 Jean Guillemer, Chauny (MORLET); 1392 Gielys Wilmaer, Aarts. (MAR.); 1454 Wilmar Wilmars, Gierle (MNT167); 1491 Wilhelmus Willemarch de Lomel, Den Bosch (MULIII). Wilmeaux, Wilmaut, Guillemeau: Patr. Dim. van Pic. Willaume, Fr. Guillaume. Of jongere spelling voor Willemot/Guillemot?
|
FD |
Wilmee |
-é(e), zie Willemet.
|
FD |
Wilmer(s) |
zie Wilmart.
|
FD |
Wilmet |
-es, zie Willemet.
|
FD |
Wilmin(k) |
zie Willemijns.
|
FD |
Wilmot(te) |
-ot(s), -utte, zie Willemot.
|
FD |
Wilms |
Génitif de Willem.
|
JG |
Wilms(en) |
zie Willem.
|
FD |
Wilmus |
Wuilmus, Vilmus. Forme abrégée de Wilhelm us.
|
JG |
Wilmutte |
Var. de Wilmotte.
|
JG |
Wilner |
Zie Wellner.
|
FD |
Wilock |
cf. Willocq.
|
JG |
Wilock |
V. WIL.
|
EV |
Wilock(x) |
Zie Willoc.
|
FD |
Wilot |
cf. Willot.
|
JG |
Wilot |
Zie Williot.
|
FD |
Wilpart |
Wuilpart. Probabl. var. de Wilbert [ED]?
|
JG |
Wilpert |
Wilpart, zie Wilbert.
|
FD |
Wilputte |
Willeput, Wullepit, -utte, Wulput, Wolput, Wolputte, etc. Nom d’origine dont le second élément est le néerl. -put ‘puits’ et le premier élément incertain (wolfs-, wolle- ou wel-). – Bibliogr. : F. Debrabandere, De FN Wullepit, dans De Leiegouw 23, 1981, 231 -4.
|
JG |
Wilputte |
zie Willeput.
|
FD |
Wilquem |
Var. de Wilquin?
|
JG |
Wilquem |
zie Willekens.
|
FD |
Wilquet |
-que, zie Willequet.
|
FD |
Wilquet |
Wilquin, W(u)ilquot, cf. Will-.
|
JG |
Wilquin |
zie Willekens.
|
FD |
Wilryck |
Wilrycx, Wilrijcx, Wilderijckx, -ry(c)kx, Wilri, Willery: i. Patr. Germ. VN wil-rîk ‘wil-machtig’: Willericus (MORLETI). ±1300 Pieres Willeris, Artesië (BOUGARD); 1546 Obertus Willery, Bs. (Midd. 1958,561); 1584 Bertelmees Wilrijcks, Aw. (AB); 1606 Jan Wilryck = 1608 Jan Wilrijckx = 1609 Jan Wilrickx, Reet (MAR.). Zie ook Guillery. -2. Evtl. (behalve Wilri, Willery) PlN Wilrijk (A). 1423 Lysbette van Wildericke, Kontich-Bg.; 1451 Willekin van Willericke, Oud. (PARM.).
|
FD |
Wils |
1566 «Henri Wils» BourgNamur; hypocor. néerl. de Willem(s).
|
JG |
Wils |
zie Will(e).
|
FD |
Wilsberg |
PlN Wilsberge (Veurne-Ambacht). 1450 Jan van Wilsberghe, Lo (DF XVII). – 2. PlN Wilsberg (NRW,RP).
|
FD |
Wilsens |
Wilssens, Wilsing: Patr. i. Afl. op -sin van VN Willem. 1230 Greta Wilsini (GN); 1277 Wilsin Hodekin, Ip. (BEELE); 1381 relicta Wilsins, Jan Wilsin, Hontenisse (DEBR. 1999). – 2. Wils(s)ens < Wilszoons. Zie Wilson.
|
FD |
Wilsens |
Wilssens. Soit dimin. en -sin de Willem, soit de Wils-zoon(s) [FD]
|
JG |
Wilson |
Willson: i. Patr. E. naam voor de zoon van Willem. Vgl. 1388 Gille Wilszone, Ip. (BEELE). -2. W. vleivorm op -eçon. 1347 Wouter Wilson, St.-Rem.-Geest (C.BAERT).
|
FD |
Wilst |
Zie Will(e).
|
FD |
Wilt |
zie de Wilde.
|
FD |
Wilt, van der |
van der Wildt, van der Vilt, Verwilt: Samengetrokken < Van der Wildert (vgl. Verdoodt < Van der Doorent). 1316 Johannis quondam dicti vander Wilt, Tilburg (OATII); 1368 van der Wilt, Tnh. (VERB. II); 1411 Jan van der Wilt van Goerle, Aw. (ANP).
|
FD |
Wilten(s) |
Zie Wuyten(s).
|
FD |
Wiltgen |
V. WIL.
|
EV |
Wiltgen |
zie Wuytkens.
|
FD |
Wiltz(ius) |
PlN Wiltz (GH). 1244 Wfernerus de Wiltz), Trier (CAO).
|
FD |
Wilwert |
Wilwerth, Wilverts, Wilvertz, Wil-vers. NF ail. < anthrop. germ. Willevart < wilja-ward [FD].
|
JG |
Wilwert(h) |
-werts, -wertz, -verth, -ver(t)s, -vertz, Cuilvert: Patr. D. EN Willewerth, ook Welwart, wsch. < Germ. VN Willwart (wiljan-warda) (GOTTSCHALD).
|
FD |
Wim(m)er |
Wiemer(t), Wimart, Wyma, Wimmers: Patr. Germ. VN wîg-mêr ‘strijd-beroemd’: Wigmar, Wimar (Fm.). 1280 Michael Wimere, Ip. (BEELE); 1398 Lijsbette Wimaers, Matte Wymaers, Izg. (DEBR. 1970); 1450 van Wymmer Witmerie, Den Bosch (HB 520). Zie ook De Wymmer.
|
FD |
Wimart |
zie Wimmer.
|
FD |
Wimberg |
zie Winberg.
|
FD |
Wimille |
Dewimille: PlN Wimille (PdC). 1116 Oilardus de Wemelio; 1415 Leurens de Wimille (DF XVII).
|
FD |
Wimlot |
Var. avec métathèse de Wilmot.
|
JG |
Wimlot |
Wsch. metathesis van Wilmot.
|
FD |
Wimme |
zie Wieme(s).
|
FD |
Wimmelbeke |
zie (van) Wijmelbeke.
|
FD |
Wimmer |
Dérivé ail. de l’anthrop. germ. wil-mar.
|
JG |
Wimy |
Nom d’origine : Wimy (Aisne).
|
JG |
Wimy |
PlN (Aisne).
|
FD |
win I |
,,Gain (de terrain), alluvion ». Proven. Venvmnen, ,,De alluvion ».
|
EV |
win II |
Cas régime contracté, Wi(de)n, ou inversé, Win(d), de la racine germanique WID. V. WID (Win). Win, Win- -and, ant(s), -andy, -audy.
|
EV |
Win(ne), (de) |
de Wyn(e), de Wijn, Winne(s), W(u)ine, Wyn(n)e, Wijn(n)e, Wins, Winnen(s), Swenne(n), Swen(d)en, Swine(n), Swinne(n), Swinne(n)s, Suinen, Zwinnen(s), Zuinen, Zwinne, Swijnen, Swynen, Schwinnen, Chvinnen, Swe(e)ns, Swyns, Swijns, Zwyns, Swings, Zwings: Mnl. wenne, winne: landbouwer, pachter, veldarbeider. BerN van de landbouwer. 1317 Watier Wenne (DEBR. 1971); 1362 fundum Judoci Wins; Ktr.; Sare Wine, Hannin Winne, Gullegem (DEBR. 1970); 1356 Katelinen Swinnen, Ukkel (PEENE1949); 1385 Arnoldi des Swennen = Arnoldi des Wynnen, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Win, (de) |
zie de Winne.
|
FD |
Win, van |
van Wien(en), van Wijn(en), van Wyn(en), van Weijnen: PlN winne: weide, hoeve. In PlN Delwijnen, Herwijnen, Zennewijnen (G). 1404 Claus van Winen, Aw. (ANP).
|
FD |
Winand |
Wuinand, Winant, génitif néerl. : Wi-uands. Winants, romanisé en Winance. 1216 «Winandus de Lumires», 1276 «Winans de Fetlieres» CartValDieu, 1280 «Winandus de Hultea» PolyptLiège, 1289 «Winans de Scleis», 1294 «Werris Winans» CensNamur, 14e s. «Winan li corbesier» DénHesbaye, 1417 «Wynan le pontenier» GuillLiège, 1449 «Anseau Wynant» AidesNamur, 1454 «Winan de Fréteur» CoutStavelot, 1472 «Wynant» Arbrefontaine, 1484 «Gérar Wynant» Justice-Bastogne, 1530 «Marguerite Wynant» BourgNamur, 1547 «Albert Winand» GuillLiège, 1557 «Market espeusse à Wynand» La Gleize, 1602-3 «Jean Winan» TerriersNamur, 1617 «Nicolas Wynand» BourgDinant, 1721 «Servais Winand le fils Servais Jean Winand», 1722 «Winand fils Winand de Roanne» La Gleize; nom issu de l’anthrop. germ. wig-nand, cf. Wijnant(s), etc. Cf. aussi Winkin et Winson. • Génitif lat. : Winandy, w. (Bastogne) Vèlan ‘dî, Vinandy.
|
JG |
Winand(s) |
-ant(s), -andts, -ance, zie Wijnands.
|
FD |
Winandré |
Vinandré, -andre. Var. de Winand avec remotivation sur André?
|
JG |
Winandré |
zie Vinandré.
|
FD |
Winandy |
Vinandy: Lat. Gen. van Germ. VN Wijnand.
|
FD |
Winberg |
Graphie francisée pour Wijnberg, topon. fréquent, e.a. à Langemark (FlOcc).
|
JG |
Winberg |
Wimberg, Vinberg: PlN Wijnberg. Vgl. Weinberg, van Wynbergh.
|
FD |
Winbomont |
1547 «Jolian de Winbomont» CoutStavelot; nom d’origine: Winbomont, à Bé-vercé (Lg).
|
JG |
Winbomont |
PlN Winbomont in Bévercé (LU) of Wibeaumont in Ste-Cécile (LX).
|
FD |
Winck |
(de); Wincq(z): Mnl. wenc, winc: wenk, teken. BN. 1356 Wouter Bastijns Winc, VB (PEENE 1949)-
|
FD |
Winckel |
Winkel, au génitif: Winkels; avec suff. -mon: Winckelimms 1499 «la veuve Ernoul de Winquel» BourgNamur; nom d’origine: appellatif topon. néerl. winkel ‘écart, coin’ (fréquent en toponymie). n Winckemans Clément de Cléty. NF de la noblesse belge.
|
JG |
Winckel- |
Zie Winkel-.
|
FD |
Winckelmans |
V. Winkel.
|
EV |
Winckens |
zie Winkin.
|
FD |
Winckers |
1. D. BN Winker, afl. van Mhd. winken: wenken, wankelen. – 2. Gen. van Winckert.
|
FD |
Winckert |
Vinca(e)rt, Vinquart: Patr. Germ. VN Vinchardus (MORLET I). 1220-40 Willelmus Winkart, Cent (CG) = Willelmus Vinkard (GN); 1281 Wincart f. Lammins, Pelkem (HAES.); 1283 Boudolf Vincard, Bg. (VMW)
|
FD |
Winckert |
Wincq, Wind- -al, -els, -elinckx, -ers, -ey. V. WID (Wink et Wind).
|
EV |
Winckier |
Var. de Vinckier, Vincquier.
|
JG |
Winckier |
zie Vinckier.
|
FD |
Winckler |
zie de Winkeleer.
|
FD |
Wincon |
zie Vincon.
|
FD |
Wincq |
Wincqz. 1676 «Jean-Baptiste Wincq» RuageAth; probabl. surnom: moy. néerl. winc ‘mouvement de côté, irrésolution, clin d’œil’, cf. Dewinck.
|
JG |
Wincq(z) |
Zie Winck. – 2. W. adaptatie van Winckel.
|
FD |
Wincq, van |
W. adaptatie van Van Winkel.
|
FD |
Wind |
de Winde, de Windt, zie de Wint.
|
FD |
Wind, van |
van Wint: Wellicht huisnaam: 1380 Jacop van den Winde, Ktr. (DEBR. 2002).
|
FD |
Winda(e)l |
zie Wynendael(e).
|
FD |
Windael |
Windal, pron. Win ‘dal, Vindal, pron. Vin-dal (forme et prononciation francisées). Nom d’origine: forme contractée de Wijnen-dael(e), fréquent dans la topon. flamande (e.a. Winendale, à Torhout). Ou bien de windacql «Adrien Wuillame» RuageAth, 1698 «Anne Wiame» BourgNamur; les formes w. Wiyame, qui correspondent au fr. Guillaume, sont normalement issues de l’anthrop. germ. wil-helm. m Dérivé de la forme pleine : Willaumez.
|
JG |
Windal |
n.m. ‘treuil’, terme technique de la meunerie hennuyère, cf. Moulins en Hainaut, 1987, 75 (MH), cf. aussi Wintacq.
|
JG |
Windekens, van |
PlN Windeken in Genk (L). 1427 Gherith van Windecken = 1448 Geryt van Wyndeken, Ht. (A. GHIJSEN); 1540 Marten van Winneken, Genk-Aw. (AP). – 2. PlN Windeke, ni. Scheldewindeke of Denderwindeke (OV). 1114 Arnulfus de Windeke; 136 e. Oste van Windeke (GN); 1336 Jan van Wiendeke, Cent (RSGI); 1396 Jan van Wiendeke, Dikkelvenne (DE B.).
|
FD |
Windelen |
zie Wandel.
|
FD |
Windelinc(k)x |
Wingelinckx, Winnelinckx, Vindelincx: Patr. Var. van Winderickx (zie Winrix), met substitutie van het -ling-suffix. Het geografïsche spreidingsgebied is trouwens hetzelfde (A, VB, WB). 1625 Nicolaus Winderlinx, Bs.(MULV).
|
FD |
Windels |
Probabl. var. de Wandels [FD] ?
|
JG |
Windels |
Wyndels, Vendels, Vindels, Wingel(s), Wuyndels, Eyndels, Heyndels, Heijndels: i. Zie Wandel. – 2. Naam van een ingebakerde vondeling: 1783 Martinus Windel ante portam, Lv.(VS 1976,421).
|
FD |
Winden(s) |
zie Winten.
|
FD |
Winden, van (der) |
van der Winnen: PlN Winden (Over- en Neerwinden) (VB): 1220 Winde (TW). 1340 Geldolf van Winde, Tn.; 1393 Geertruden vander Winden, Zichem (C.BAERT); 1371 Petrus de Winde, Lv.(BO).
|
FD |
Winderi(ck)x |
zie Winrix.
|
FD |
Winders |
Wienders, Winners: BerN Mnl. winner, winder: landbouwer. Vgl. Winne.
|
FD |
Winders |
Winners. Nom de profession: moy. néerl. winner, winder ‘laboureur, paysan, agriculteur’, corresp. au fr. Waigneur, Cagneux, etc. [FD].
|
JG |
Windey |
Windhey, Wiendy: Patr. Zeeuwse FN, met aïs eerste élément een Germ. win- of wind/wend- naam. Vgl. Everdey, Fockedey. 1396 Luuc Wenday, Everbeek (DE B.); 1480 Joos Windey, Waasmunster (VAN G. VIII).
|
FD |
Windfohr |
D. FN Windfuhr naar een PlN in Kierspe (NRW).
|
FD |
Windhoud |
Patr. Germ. VN Winidolt, Winidaldus (MORLETI). Vgl. D. FN Windholz, volgens BRECH. een veldnaam.
|
FD |
Windhout |
Proven. ,,Bois venteux ».
|
EV |
Windis |
Windisch(mann),Winsch(ermann):D. FN Windisch, Wendisch: uit het land van de Wenden. 1418 Nickel Windisch, Gôrlitz (BRECH.).
|
FD |
Windmolders |
Wintmolders, Werdmolder, Windmüller, Winnemuller: BerN van de molenaar. 1356 Jans Wintmulders erve, Laken (PEENE 1949); 1449 Peter der Windmolre, Zolder (VANB.).
|
FD |
Windmolen |
-meulen, -mill: BerBN van de molenaar of van iemand die bij een windmolen woont. 1281 Petrus de Wintmolen, Ip. (BEELE); 1390 Jans vander Wintmolen iaerghetide, Haasdonk (FLW).
|
FD |
Wine |
Wuine, cf. Winne.
|
JG |
Wine |
zie (de) Winne.
|
FD |
Winendaele, van |
zie van Wynendaele.
|
FD |
Winer |
zie Wiener(s).
|
FD |
Wing(e), van |
van Wingh(e): i. PlN St.-Joris-Winge (VB): 1129 Winga (TW). 1321 Waltero de Winghe, Tn. (C.BAERT); 1401 Wouter van Winghe, Aw. (ANP). – 2, Var. van Van Winden (nd/ng). 1400 Anthonis van Winde = A. van Winge, Tv. (BERDEN).
|
FD |
Wingaerd(en), de |
Wingartz, zie van den Wijngaerde(n).
|
FD |
Wingel |
NF qui apparaît en 1788 à Messancy, probabl. en provenance d’Alsace et de Lorraine (GeneaNet).
|
JG |
Wingelinck(x) |
V. WID (Wink).
|
EV |
Wingelinckx |
zie Windelinckx. Wingel(s), zie Windels.
|
FD |
Wingen(e), van |
van Winghen, van Wijng(h)en(e), van Wynghen(e), van Winghem, van Wynghem: PlN Wingene (WV). 1122 Reinerus de Wingine, Cent (DF XVIII); 1245 Waltero de Winghine, Har. (DEBR. 1980); 1312 Willelmi dicti de Winghine, Heestert (DEBR. 1971); 1398 Jan van Winghen, Pauwels van den Winghene, Moen (DEBR. 1970). Soms evtl. var. van Van Winge.
|
FD |
Wingender |
Nom de profession: moy. néerl. wîngerter ‘vigneron’ [FD].
|
JG |
Wingender |
Wsch. < wîngerter: wijngaardenier. |
FD |
Wingerden, van |
Winger(t), -gers, zie van den Wijngaerden.
|
FD |
winkel |
,,Coin, quartier » (En toponymie). Proven. Winkel, Van(de)–Winckel, -Wynckele, Winckelmans
|
EV |
Winkel |
Winkels, cf. Winckel.
|
JG |
Winkel(s) |
Winckel(s): BerBN van de winkelier of verkort < Van de Winkel. 1382 Gillis Winkel, Heule (DEBR. 1970).
|
FD |
Winkel, van de(n/r) |
van de Winkele, van de(n) Winckel(e), van de Wijn(c)kel(e), van de Wyn(c)kel(e), (van den) Wynckel, Wandewinckelle, van der Winken, Wanwinckue, Vandenynckele, Vendewinkele, van Win(c)kel(en), Win(c)kel, Winckel(s): Verspreide PlN Winkel: hoek. Of Oostwinkel, St.-Kruis-Winkel (OV); St.-Eloois-Winkel (WV). 1341 Johannis de Wincle, Ktr. (DEBR. 1971); 1375 Lievin van den Winkele, Ip. (BEELE).
|
FD |
Winkeleer, (de) |
de Winck(e)leer, de Winckeler, Dewincklear, de Winkelair, -er(s), (de) Winkeler, Win(c)kler,Winquelaire,Vinclair(e):BerNvande winkelier, iemand die een winkel (oorspr. hoek, hoekhuis, werkplaats) heeft, kleinhandelaar. 1382 Jan de Winkelare, Gullegem (DEBR. 1970); 1278 Heinr. dictus der Winkeler, Mûhlheim (BRECH.).
|
FD |
Winkelen, van |
van Winckelen: PlN Winkelom (A). 1384 Geerde van Winkeleem, Diest (C. BAERT); 1440 Katelinen van Wiinckelem, Duffel (O ARII).
|
FD |
Winkelman(s) |
-mann, Winckelman(s), von Winckelmann: Syn. met De Winkeleer. Of afl. van Van de Winkel. 1370 Arnoldum Winkelman, St.-Tr. (GHYSEN); 1473 Henric Winckelman, Ht. (A.GHIJSEN).
|
FD |
Winkelmann |
Nom de métier: ail. Winkel-mann ’boutiquier’, ou dérivé avec le suffixe -mon de Van de Winkel [FD].
|
JG |
Winkelmolen |
Winkelmuller: PlN Winkelmolen: watermolen aan een bocht van de Neer(beek), die in Neer in de Maas vloeit. 1289 Arnold van Winkelmolen, NL; 1592 Zeger op die Winckelmolen (vader van) 1633 Seger aen de Winckelmolen, Neer NL (med. Th. Wieërs, Kinrooi).
|
FD |
Winkelströter |
Zoals Winkelsträter fréquent in de streek van Düsseldorf, afl. van PlN Winkelstraat: straat met een hoek, een knik.
|
FD |
Winkin |
w. (Bastogne) Win’kin, Winquin, Weinkin, -quin, Wintquin, Vinkin. 14e s. «Winand dit Winekin de Wayme» (Body), 1524 «Wynkin», «Winkin de Boussier», «Colla Vinckin», 1544 «Winkin des Fangnouls», «Léonard Winkin de la Rue» DénStavelotMy ; hypocor. de Winand ou d’un autre nom germ. en Win-; cf. aussi Wincq(z) et Wenkin.
|
JG |
Winkin |
Winking, Win(c)kens, Vinkin, Win(t)quin, Wintjens, Wintgens, Wintyens, Wijntjens, Wyntjens, Wientjes: Patr. Dim. van Germ. win-naam, zoals Boudewijn, Adelwin. Of van Winand. 1280 Winken van Wegsete, Thyloy Winkens bruder, L (OGO); 1300 Jan Winkin, Tv. (BERDEN); 146 e. Winand dit Winekin de 1329 Wayme; Winkin fil de Renewar, Luik (BODY); 1565 Wintgen der Wayl, Nystrop (EBB 157); 1572 Lenart Wijntgens, Helmond (HB 422).
|
FD |
Winkler |
zie (de) Winkeleer.
|
FD |
Winnaert |
Zie Weinhardt. – 2. Var. van Waniart. 1592 Antoine Waignaert = Winnaert, Ronse (med. F. Thomaes).
|
FD |
Winne |
Wine, Wuine, Wynne, au génitif: Winnen, Wynen. s.d. «domini Johannis Wyne» ObitHuy, 1283 «Pieres Winne» DettesYpres, 1401 «Joirars Wynes maire» Cart Val Benoît; nom de métier: moy. néerl. win(n)e, wenne ‘agriculteur, fermier’ [FD]; comp. aussi 1656 «Michel Winette» DénMalempré. – Secondairement, nom d’origine [à préciser], ainsi 1449 «messire Balduin de Wynes» Aides-Namur, 1555 «Marie de Wines» BourgNamur, 1602-3 «damoiselle Jehenne de Wynne» TerriersNamur.
|
JG |
Winné |
zie Warinet.
|
FD |
Winnedael, van |
zie van Wynendaele.
|
FD |
Winnelinckx |
zie Windelinckx.
|
FD |
Winnemuller |
zie Windmolders.
|
FD |
Winnen(s) |
zie (de) Winne, Wijnen.
|
FD |
Winnen, van der |
zie van der Winden.
|
FD |
Winnendael(e), van |
zie (van) Wynendael(e).
|
FD |
Winnepen(n)inckx |
-pennings, Winnenpenninckx, Willepenninckx: BN voor iemand die penningen wint, die goed zijn brood verdient. 1281 Gudwali Winnepenninc, Gent(HAES-); 1298 Jacobo Winnepenning, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Winnepenninckx |
Car. mor. ,,Gagne ou épargne les deniers ». N. d’H. gagnant beaucoup d’argent ou d’H. avare.
|
EV |
Winners |
cf. Winders.
|
JG |
Winners |
zie Winders.
|
FD |
Winnes |
zie de Win(ne).
|
FD |
Winnewisser |
NF allemand, d’origine incertaine.
|
JG |
Winnewisser |
W. verhaspeling van Van der Vesse??
|
FD |
Winnezeele, van |
PlN Winnezele (FV). 1326 Pieter van Winninsele, Ip. (BEELE).
|
FD |
Winnock |
Winnik, Winock, Winocq, Wynnyk: Pair. Vleivorm van Germ. win-naam: vriend. Vuinicus (MORLETI). De VN schuilt in Sint-Winnoksbergen (FV). 1326 Winnoc Brant; 1375 Winnoc van Berghen, Ip. (BEELE); 1633 Elisabeth Winnocx; 1672 Michiel Winnocq, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Winquelaire |
Nom de métier: forme francisée du moy. néerl. winkelare, -ère ’boutiquier’, cf. 1289 «Simon le Winclare» DettesYpres. — Comp. 1499 «Jehan de Winselaire» BourgNamur.
|
JG |
Winquelaire |
zie de Winkeleer.
|
FD |
Winrix |
Wenric, Winderi(ck)x, Wend(e)rickx, Wendri(c)x, -ich, Vinderick, Weinre(i)ch, Wennrich, Wajnrych, Wajnryk, Waynryk: Patr. Germ. VN win-rîk ‘vriend-machtig’: Winirich (Fm.), Winricus (Dip.). 1398 Jan Weinric, Bissegem (DEBR. 1970); 1423 Rugger Weinricx = 1427 Rugger Weynderic = Rugger Weynric, Ktr. (DEBR. 1958); 1629 Mathys Wyndricx, Schelle (MAR.). Vgl. Venderick.
|
FD |
Wins |
cf. Wijns.
|
JG |
Wins |
zie Wijns, (de) Winne.
|
FD |
Wins(s)en, van |
PlN Winssen (G).
|
FD |
Winsberg |
zie (van) Wynsberghe.
|
FD |
Winsch(ermann) |
zie Windis.
|
FD |
Winsel(s) |
zie Wenzel.
|
FD |
Winselaers |
zie Wenzeler.
|
FD |
Winsemius |
Latinisering van Van Winsum.
|
FD |
Winson |
Var. de Vinçon ou dérivé en -eçon du thème Win- de Winand.
|
JG |
Winson |
zie Vinçon.
|
FD |
Winssinger |
Afl. van PlN Winsing (BEI) of Winzingen (BW).
|
FD |
Winstraecken |
zie Wintraecken.
|
FD |
Winsum, van |
PlN (FL, GR).
|
FD |
Wint, de |
Wind, de Windt, de Weindt, de Winde, de Wijndt, de Wyndt, Wendt: i. BN, wellicht voor iemand die vlug is aïs de wind; of snel aïs een windhond, hazewind. Vgl. Fr. Lèvent. 1227 Impinus Went (GN); 1281 Theodericus de Went, Gottem (HAES.); 1268 Ulr. Ventus = 1280 Uolr. dictus Wint (BRECH.); 1373 Jan de Wint, Ip. (BEELE); 1393 Ghisel de Wint, Aw. (ANP). –2. Naam van de Slav. volksstam, de Wenden: 1197-1215 Theodericus Slavus quod dicitur Wient, Keulen (HAGSTR. 1949). Zo verklaart ook GYSS. 19631282 Joh. de Wint, Kales.
|
FD |
Wint, van |
zie van Wind.
|
FD |
Wintack |
W. adaptatie van fréquente D. PlN Windeck?
|
FD |
Wintacq |
(NF borain). À rapprocher p.-ê. de (1440) windascq, (1496) windacq ‘treuil’, à Cysoing (cf. Y. Coûtant, Terminologie du moulin médiéval…, 979 ; Moulins en Hainaut, 1987, 75), qu’il convient de mettre en parallèle avec les formes flam. windaes, wintaes (id., 445) [MH].
|
JG |
Winten |
1. Proven. Winten(sbeek). N. de ruisseau. N° 230. — 2. V. wid (Wind).
|
EV |
Winten |
Wintein, -eyn, Wyntin, Wynthein, Wenting, Wentein, Wijntens, Venten, Vintens, Winden(s): Patr. Vleivorm van een Germ. VN met win(i)d Volksnaam van de Wenden’, zoals Wintboldus, Wintbertus (MORLET I). 136 e. Winettingus sacerdos (GN); 1323 de polro Wintini Tolnare, Oostkerke(DFXVII).
|
FD |
Winter |
au génitif: Winters. 1272 «Antonius filins Henrici Winter» PolyptVillers, 1284 «Watier li Winter», 1291 «Baudry le Winter» DettesYpres ; surnom : néerl. winter ‘hiver’ ; cf. aussi De Winter.
|
JG |
winter I. ,,Hiver »
|
1. Proven. Winterverblijf, ,,Résidence d’hiver ». •— 2. Désignation d’un H. qui n’habite l’endroit que l’hiver, hivernant. (s)Winters, De Winter. Comp. : Somers, De Somer, ,,L’été ».
|
EV |
winter II |
Altération des toponymes composés de Wïnde-, „Exposé au vent » et d’un nom commun à valeur toponymique : Winter- -beeck, -berg, -feld, ,,Rivière-, colline-, schamp- -exposés. V. aussi WID (Wind). Winteroy, Windrode, ,,Essart exposé ».
|
EV |
Winter(s)hausen |
PlN Winterhausen (BEI).
|
FD |
Winter, (de) |
de Wintere, (de) Wynter, Winters, Swinters, Swenters, Lewinter, Lewintre, Dewintre, Vinter: BN naar de naam van het jaargetijde; vgl. De Zomer, Herbst. 1273 Mathei dicti Winter, Ktr. (DEBR. 1980); 1280 Petrus Winter, Ip. (BEELE); 1358 Jhan de Winter; 1382 van eere Lisebetten Swinters, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Winterbee(c)k |
PlN Winterbeek. Vgl. Winterbach (RP). 1406 Wouter Winterbeke, Bodegem (PEENE); 1584 Jacques van Winterbeeck, Aw. (AP).
|
FD |
Winterberg |
Wintrebert: Verspreide D. PlN (BW, NRW). Ook Winterberg in Renescure (Nord): 1739 François Wintrebert (DF XVII).
|
FD |
Wintergroen |
BN voor een boer die in de winter oogst (wintertarwe, wintergerst). Vgl. D. Wintergerst.
|
FD |
Wintergroen |
Proven. ,,Pyrole ». Désignation d’un endroit la plante qui y pousse.
|
EV |
Winterhalder |
PlN Winterhalde(n) (BW).
|
FD |
Winterhausen |
zie Wintershausen.
|
FD |
Wintermans |
Afl. van De Winter.
|
FD |
Winteroy |
FN uit NB: Winderoode, Winteroy, Winterooij. PlN Winnerod (HS), Winnerath (RP)?
|
FD |
Winteroy |
NF hollandais (région de Oirschot et Gorinchem), la var. van Winteroy indiquant clairement un nom détoponymique [à préciser].
|
JG |
Wintersberger |
PlN Wintersberg (BEI, NRW, SH).
|
FD |
Winterscheidft) |
PlN Winterscheid (HS, NRW, RP).
|
FD |
Wintersdorff, von |
PlN Wintersdorf (RP). 1717 J.H. de Winterstof ex Somerberg, Coloniensis (MUL VII).
|
FD |
Wintershoven |
PlN (L). 1232 Wilhelmus de Wentershoven, L (LOII); 1372 Joh. de Wentershoven, Tg. (IOT).
|
FD |
Winterstein |
PlN (BEI, TH).
|
FD |
Winteyn |
zie Winten.
|
FD |
Wintgens |
1. Proven. Wintjens-(heide) (Dép. Fouron-le-Comte). — 2. V. WID (Wind).
|
EV |
Wintgens |
Forme dial. de Wintquin, Winkin?
|
JG |
Wintgens |
-jens, zie Winkin.
|
FD |
Winthagen |
PlN in Voerendaal (NL). 1578 Lenaart van Winthagen, Windhagen bij Aken (NL) – Aw. (AP).
|
FD |
Wintmolders |
zie Windmolders.
|
FD |
Wintquin |
cf. Winkin.
|
JG |
Wintquin |
zie Winkin.
|
FD |
Wintraecken |
Profess. Windra(d)e-ken, ,,Petite roue actionnée par le vent ». N. de l’H. qui utilise l’appareil. Synon. : Windraekers.
|
EV |
Wintraecken |
Winstraecken: PlN Windraak/Wintraak (NL): 1595 Wintrachen, plaatselijk nog Winteraken.
|
FD |
Wintrebert |
zie Winterberg.
|
FD |
Wintyens |
zie Winkin.
|
FD |
Winzenborg |
PlN Winzenburg (NS).
|
FD |
Winzenz |
zie Vincent. Wioland,zieWieland.
|
FD |
Wio(n)mont |
zie Wiaumont.
|
FD |
Wiomont |
Wionmont, cf. Wiaumont.
|
JG |
Wion |
Wyon, Vion, Vioen: Patr. Pic. verbogen vorm van de Germ. VN Wido. 1298 Symoni Wyon, Bg. (VERKEST); 1377 Michiel Vijoen; 1379 Jan Vyon; 1306 Belie Widoens, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wion |
Wyon. 1258 «Wion de Noiasle» ChartesHainaut, 1286 «Jehanes Wyon» Cart-Lessines, «Juliiens li Wyons» CartBinche, 1315-16 «dant Wion As Clokettes moinne d’Omont» ComptesMons, 1325 «monsigneur feu Wale Wyon» ComptesMons; équivalent w., pic. de Guyon, de l’anthrop. germ. Wido.
|
JG |
Wiot |
Wuiot. 1215 «Wiot le Fruitier» Nécr-Arras; équivalent w., pic. de Guyot, de l’anthrop. germ. Wido. – Sans doute à distinguer d’un surnom: anc. pic., anc. w. wihot ‘cocu’ FEW 17, 576b, cf. 1264 «Robers Wihos» NécrArras, 1279-81 «Jehans li Wi-hos» ComptesMons, 1346 «Johan le Wiho de Herstal» CartValBenoît. ‘m Forme fém.: Wiotte. 1288 «Wihote fis jadis Wilhaume» AnthrLiège, 1295-1302 «Maroie Wiote» ImpôtArtois; forme fém. du précédent. – Le w. wihote ‘femme trompée’ est également attesté, mais ne paraît pas non plus à l’origine duNF.
|
JG |
Wiot |
Wyot, Wio(tte), Wuiot, Wuyot, Viot: Patr. i. Rom. dim. van Germ. VN Wido; vgl. Wion, Wydoodt. 1215 Wiot le Fruitier, Atrecht (NCJ). – 2. Var. van Williot (vgl. Willaume = Wiaume).
|
FD |
Wipier |
Var. de Wibier (avec assourdissement de la consonne) ou de Wepierre (cf. ci-dessus) [JL, NFw].
|
JG |
Wipier |
zie Wibert.
|
FD |
Wippe, de |
zie Dewerpe.
|
FD |
Wippel |
Ndd. Wippel, D. Wipfel: boomkruin. BerBN voor de boomhakker, die de kruinen omhakt. Vgl. D. FN Wipfler. 1340 Alb. Wippeler, Graudens (NN).
|
|
Wipperfürth |
PlN(NRW).
|
FD |
Wirard |
1272 «Wirars de Ponte» PolyptVillers, 1472 «Wirart le Doynet» DénLaroche; dérivé en -ard de Wiry (= Wéry), cf. Wérard.
|
JG |
Wirard |
Wira(t), zie Guérard.
|
FD |
Wire |
1289 «Johans Wires» CensNamur; p.-ê. autre nom de la famille de Wéry, de l’anthrop. germ. widu-rik, cf. 1100 «Wiredus» CartSt-Hubert. On peut songer aussi à une forme aphérésée (dernière syllabe) d’un NF comme Delbrouwire, ou bien de °Awire, cf. 1449 « Lambert Dawire » AidesNamur.
|
JG |
Wirgot |
Var. de Wilgot, -aut, avec échange des consonnes liquides / et r, ou bien de Virgo, -aux.
|
JG |
Wirgot |
Var. van Wilgot (//r-wisseling)?
|
FD |
Wiringer |
Patr. Familie van de Wierings. Vgl. Wieringa. – 2. Afl. van PlN Wieringen (NH)?
|
FD |
Wirix |
Weirick, -rich, Weyrich, Wirich, -ickx, Wiericx,
|
FD |
Wirken |
Patr. Vleivorm van Germ. VN Wierik (zie Wirix).
|
FD |
Wirt(h) |
Wirtgen, zie de Weerdt.
|
FD |
Wirtel |
D. BerBN: maker van spindelringen, klossen (BRECH.).
|
FD |
Wirtel |
Probabl. surnom tiré de l’ail. Viertel, nom de mesure, emprunté par le wallon de l’Est sous la forme °vertel, °vier-, m. (et f.), mesure de capacité (not. liégeois 1629-1745), Waremme 18e s. (DW 14, 78), cf. J. Herb., DBR 8, 187 [JL, NFw]. Comp. Vier(en)deels.
|
JG |
Wirtgen |
Dimin. en -gen de l’ail. Win ‘hôte, aubergiste’.
|
JG |
Wirth |
Profess. «Hôtelier » (N. allem.).
|
EV |
Wirtheimer |
PlN Wirtheim (HS). Wirts.Wirtz, zie de Weerdt.
|
FD |
Wirtz |
cf. Wiertz.
|
JG |
Wirtzfeld |
Nom d’origine: Wirtzfeld, à Roche-rath (Lg).
|
JG |
Wirtzfeld |
PlN Wirsfeld (BEI)?
|
FD |
Wiry |
1472 «Wiry» DénChiny, 1575 «le grand Wiry», «Wiry de Pin», «Jehan Wiry» Francs-Lux, 1589 «Wiry» DénMalempré; var. de Wéry. m Dérivé en -otte: 1472 «Wirotte le Sire» Laroche; comp. Wérotte.
|
JG |
Wiry |
zie Wery.
|
FD |
Wirz |
zie de Weerdt.
|
FD |
Wisbecq |
1267 «Julienne de Wisebieke» Cens-Herchies; nom d’origine: Wisbecq, à Saintes (BrW).
|
JG |
Wisbecq |
Wuisbeck, -beek, -becqz: PlN in Sint- Renelde (WB). 1267 Julienne de Wisebieke, Herchies(J.G.).
|
FD |
Wisberg, (van) |
zie van Wynsberghe.
|
FD |
Wischhoff |
PlN Wischhof (SH).
|
FD |
Wiscour |
Nom d’origine : Seviscourt, w. (à) zvis-coûrt, dépend, de Bras (Lx).
|
JG |
Wiscour |
PlN Seviscourt in Bras (LX) (J.G.).
|
FD |
Wiseler |
V. Wissel.
|
EV |
Wiseler |
Wisseler. Forme dialectale all. de Wechsler ‘changeur, banquier’.
|
JG |
Wiseler |
zie Wisseler.
|
FD |
Wisemberg |
Dial. vorm van verspreide D. PlN Weissenberg.
|
FD |
Wisemberg |
Proven. Wijsenberg, ,,Colline des prés » (Le mot wijsch ou wieze a le sens de ,,pré » dans les toponymes Wijshagen et Wieze, Loc.).
|
EV |
Wiser |
1. Proven. \ffiser, anc. N. de Melkwezer (Loc.). — 2. V. WID (Wiz).
|
EV |
Wiser |
Soit du moy. néerl. wyser ‘juge’, soit simple var. du suivant.
|
JG |
Wiser |
Wizer, Vizer: BerN Mnl. wiser: rechter. 1392 Piere le Visere, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wiseur |
Wyseur(e): i. Zie Viseux. – 2. Ofr. bnw. wiseus < Lat. otiosus: werkeloos, nietsdoend, leeglopend. Of Ofr. oiseure, wiseuse: luiheid, nietsdoen. Vgl. Ledeganck (LG1984,389-390).
|
FD |
Wiseur |
Wyseur, -eure, cf. Viseur.
|
JG |
Wisimus |
1. Proven. Latinisation probable de Wiesme (Loc.). — 2. V. WID (Wiz).
|
EV |
Wisimus |
Forme latinisée de Wiesemes, cf. ce nom.
|
JG |
Wisimus |
Latinisering van Wiesemes (J.G.)?
|
FD |
Wiskerke |
zie (van) Wissekerke.
|
FD |
Wislet |
Wislez, Wisselet. 1425 «Arnoul Wisselet, juellier» ComptesMons, 1491-92 «Wislet» TerreJauche; dimin. en -el-et de l’anthrop. germ. Wizzo, hypocor. de Wido [FD] ; secondairement, nom d’origine: Wislez, à Theux (Lg).
|
JG |
Wislez |
-et: i. PlN Wislez in Theux (LU). – 2. Zie Wisselet.
|
FD |
Wisman |
Var. d’all. Weissmann.
|
JG |
Wisman |
Wissman:D. Weissmann. Vgl. Wittemans. 1546 Goort Wisman, Essen; 1555 Joost de Wisman, Bree-Aw. (AP).
|
FD |
Wisniewski |
-sky, -ska, Wisniowski: Poolse afl. van PlN wisnia: kersenboom (DS).
|
FD |
Wispelaer(e), (de) |
de Wyspelaere, de Wijspelaere, de Wispeleir, (de) Wespelaere, Wespeleare: Mnl. wispelaer: slangenbezweerder. Maar wsch. afl. van Mnl. wispelen: fluiten, sissen, stamelen. BN. 1323 Gerardus de Wispelaer, Aw. (HB); 1367 Per Wispelere, Tn. (C.BAERT); 1408 Wouter de Wispelare, Ip. (JAM.).
|
FD |
Wispelare |
V. De Wispelaere.
|
EV |
Wïspenninck(x) |
zie Quistpenninck.
|
FD |
Wissa(e)rt |
Wessaert: Mnl. wisschaert < wisschen: wissen, reinigen. Mnl. wisscher: wisser, die het geschut schoonmaakt. Vgl. D. Wischer. 1485Boudens Wisschart, Mb. (A. BAERT); 1563 Joost Wisschaert, Londerzeel (AP).
|
FD |
Wisse |
1. Proven. Wieze (Loc.), ou Wieze, ,,Pré ». V. Wisemberg. — 2. V. WID (Wiz).
|
EV |
Wisse |
Patr. Germ. VN Wizzo < wid-zo. Vgl. Wisselet. 1288 Wisse van Hardinvelt, Lopik (U); 1289 Wisse Doedijns sone, Middelburg; 1294 Wisse Gillijs soen van Coudekerke, Walcheren (CG); 1381 Joos f. Wissen, Hontenisse (DEBR. 1999).
|
FD |
Wissekerke, (van) |
Wiskerke: PlN Wissekerke (Z). 1467 Thomas Wiskerke, Traj. dioc.; 1476 Joh. de Wissekerke, Leod. dyoc. (MULII).
|
FD |
Wissel |
1. Profess. ,,Change ». N. de changeur. Synon. : Wis(s)el(er). Ns 194. — 2. Proven. ,,Terre échangée » (L.D.).
|
EV |
Wissel(s) |
Wyssels: BerBN van de geldwisselaar. Vgl. Wisseler. 1291 Margareta Wissel, Kales (GYSS. 1963); 1394 van Lisebetten Wisellen, Gullegem (DEBR. 1970). – 2. Zie Wessel(s).
|
FD |
Wisseler |
cf. Wiseler.
|
JG |
Wisseler |
Wiseler, de Wesfejler, Esselaar, -1er, Visière: BerN van de (geld)wisselaar. 1277 heren Everkoie den Wisselere, Bs. (CG); 1283 Arnoldus Wisselare, Aw. (HB); 1370 Roelof de Wisselere, Lv. (DE MAN 1949); 1466 Jehan Esselaire, changeur, Bs. (HERB.).
|
FD |
Wisselet |
cf. Wislet.
|
JG |
Wisselet |
Wislet, -ez: Patr. Dim. van Germ. VN Wizzo, -so-dim. van Wido. Vgl. ±1300 Mato Wissekins, Artesië (BOUGARD). 1425 Arnoul Wisselet, Bergen (CCHt).
|
FD |
Wisselinck |
zie Wesseling(h).
|
FD |
Wissels |
Génitif de néerl. wissel ‘change’, surnom de changeur ; cf. aussi Wis(s)eler.
|
JG |
Wissen, van |
van Wissem, van Witsen, van Wyssem: PlN Wissen (NRW) of Wessem (NL).
|
FD |
Wissestad |
Noorse FN Wissestad. Vgl. PlN Wistedt (NS)?
|
FD |
Wissing |
Patr. Afl. van Germ. VN Wiso ‘wijs’ of Wizzo, -so-afl. van Wido. 1564 Jan Wissinck, Coesfeld; 1591 Otto Wissincx, Kleef-Aw. (AP).
|
FD |
Wissman |
zie Wisman.
|
FD |
Wissocq |
-ock, Wyssocq: PlN Wissocq in Audrehem (PdC). 1300 Kateline de Wissoc; 1308 Jaqueme de Wissocq (DF XVII); 1399 Jan van Wissoc (Ktr., DEBR. 2000′).
|
FD |
Wissocq |
-ock. 1306 «Jehan de Wissoc» Chartes-Flandre, 1676 «Isabelle-Louise (de) Wisocqs» BourgNamur; nom d’origine: Wissocq, à Audrehem (PdC).
|
JG |
Wissocq |
V. WID (Wiz).
|
EV |
wit I |
„Blanc ». 1. Car. phys. N. d’H. auc cheveux blancs ». Wits, Witte, De Wit(te), Wittman, ou Wyts-man ou Wittemans. Matronyme : Witvrouwen, et Wittevrouw, ,,Femme(s) blanche(s) ». N° 264. — 2. Proven. Witten-, Wittem–berg, -bercq, ,,Colline blanche ». Withofs, ,,Ferme blanche ». Witt-kamp, ,,C(h)amp blanc ». Wyt-straete, ,,Rue blanche » (ou bien : Wijde straat, ,,Rue large »). Wyt-tenbach, ,,Ruisseau blanc ». — 3. Profess. (Avec un nom de produit), Witdouck, ,,Drap blanc » (Variantes : Witto(u)ck(x), Wyt-houck) (Ns 165), Wittebroodt, ,,Pain blanc » (N° 147), Witte-vronghel, ,,Caillebotte blanche ». Nos 131, 153.
|
EV |
wit II |
Variante de Wid, N. de baptême (St-Vith, St-Guy). Variantes : Witte, Wits, With, |
EV |
wit III |
Wit est parfois une altération de Vit, écrit Vit autrefois. N° 67. Withoeck, Wittebroeck, Witterwulghe, Wittesaele représentent : Uii de- -hoek, -broek, -wilge, -zaal.
|
EV |
Wit(e), de |
zie deWitte.
|
FD |
Witas |
Witasse. Forme évoluée (avec réduction du s) de Wistasse(s), forme ancienne de Eustache, cf. 1265 «Huystasses dou Riu» Cens- Namur, 1277 «Wistase del Machacle» Dettes-Ypres, 1286 «Wistasses de Maraige» CartLes-sines, 1296-1302 «Pieres Wistasse» Impôt-Artois, 1365 «Marie Wistasse cousturière» TailleMons.
|
JG |
Witas(se) |
zie Eustache.
|
FD |
Witcsprost |
Witesprote. Var. de Uyttersprot, Ui-tersprot < moy. néerl. Uuter Sproct, avec confusion uu- = w- [FD].
|
JG |
Witczak |
Patr. Poolse afl. van HN Vitus (DS).
|
FD |
Witdoek |
-doeck(t), -doeckx, zie Wittock(x).
|
FD |
Witdouck |
1. Wit doek, ,,Drap blanc ». V. wit I. — 2. Widoc. V. WID.
|
EV |
Witebole |
1. Car. phys. Witte bol, ,,Tête blanche ». V. Wermenbol. — 2. V. WID.
|
EV |
Witemberg |
zie (van) Wittenberghe.
|
FD |
Witesprote |
Witeprost, zie Uyttersprot.
|
FD |
Witgeers |
Wytgeers, Witsiers: Patr. Germ. VN Widger ‘hout, boom – spies, speer’: Witgerus, Widgerius (MORLETI). ize e. Witgerus sacerdos (GN); 1330 Arnout Wittegherds zone, Assenede (GYSS. 1999); 1676 Wijtgers > 1716 Witsers, Breda > 1765 Witsiers, Megen (PDB).
|
FD |
With, (de) |
Zie (de) Witte.
|
|
Withagen |
Withages, Withaegens, Witha(e)gels, Withaeghs, Withaeckx: PlN Withagen (G). 1281 Withaghe, Abbekinspolder (HAES.); 1340 Johannis Wijthage, Elizabeth Withaghe, Tnh. (VERB.); 1414 Adaem Withaegs…van Broechem, Aw. (ANP); 1584 Jan van Withagen, Aw. (AB); 1630 Joanna Verwithagen, Schelle (MAR.).
|
FD |
Withers |
zie Witters.
|
FD |
Wïthoe(c)k |
-houck, zie Wittock(x).
|
FD |
Withof |
Withofs. Topon. néerl. Withof (= ferme blanche), fréquent en toponymie, e.a. à Hoogstraeten (Anv); ou bien moy. néerl. witte hoeft ‘tête blanche’, surnom de blond (de cheveux), comp. Wittebole [FD].
|
JG |
Withof(s) |
Withoofd, BN voor een wittekop, iemand met blond haar. Vgl. D. Weifihaupt, E. Whitehead, Wittebolle. 1250 Ghiselinus Withovet, Houtave (FIAES.); 1304 Willem Withoeft; 1306 Lambin Witcop, Nieuwkerke (SOETE); 1553 Willem Wythoofts = (stamvader van de) Withofs, Eigenbilzen; 1650 Matheys Withoff,Tn.(HEND.)
|
FD |
Witjes, Wittke |
Dim. van De Witte. BN voor een kleine witte. 1306 Joh. Witkin, Etikhove (DEBR. 1971); 1382 Pieter Wittgens kindere, A’dam (OA 255); 1397 Jacop Witkin, Bg. (SIOEN). – 2. Patr. Dim. vanWijt.
|
FD |
Witkamp |
PlN Wit kamp: wit veld.
|
FD |
Witkowski |
-sky, -ska: Patr. Joods-Slav. afl. van HN Vitus (DS).
|
FD |
Witley |
Witlie, Wethlij: E. FN en PlN Whitleigh (Berkshire), Whitley (Cheshire, Northumbria, Wiltshire, Warwicks, Yorkshire). 1125 William de Witteleia; 136 e. John del Wyteley (REANEY).
|
FD |
Witlox |
BN naar de witte lokken. Vgl. D. Weisslock. 1393 Gheeraerde Witteloc, Dend. (OSD). – 2. Reïnterpretatie van Willockx.
|
FD |
Witmaar |
Widmer, Wittamer: Patr. Germ. VN wid-mêr ‘hout-beroemd’: Widimar, Witmarus (MORLET I).
|
FD |
Witmaekers |
Surnom: moy. néerl. witmaeker, préparateur de daim, de peau de chamois, etc.
|
JG |
Witmaekers |
Wittmaekers: BerN Mnl. witmaker: bereider van zeemleer. Of BerN van de witter, kalker (BRECH.)? Vgl. Ndd. Wittmaack, D. Wittmacher. ±1570 Frederyck de Witmaeckere, Valkenberg NL (CDT169).
|
FD |
Witman |
zie Wittemans.
|
FD |
Witmeur |
Forme francisée en -eur du NF all. Widmer/Witt(a)mer, de l’anthrop. germ. wi-d(u)-mar; cf. aussi Wittamer.
|
JG |
Witmeur |
Patr. Verwaalsing van de Germ. VN Widmer, Wittmer.
|
FD |
Witon |
1272 «pueri Withon de Suze» Polypt-Villers, 1279-80 «Grars Witons» RegTournai, 1284 «Isabel qui fut famé Witon» CartOrval; équivalent w. (avec maintien du w-) du fr. Guitton?
|
JG |
Witon |
zie Guit(t)on.
|
FD |
Witpas |
NF de la région de Louvain, attesté à Winksele depuis 1843 (GeneaNet), d’origine incertaine.
|
JG |
Witpas |
Uit Witpaar(d)s? Vgl. 1296 Joh. Wittepert, Rostock(NN).
|
FD |
Witry |
Wittry. Nom d’origine: Witry (Lx).
|
JG |
Witry |
Wittry:PlN(LX).
|
FD |
Witryk |
zie Witteryck.
|
FD |
Wits |
Nom issu de l’anthrop. germ. Wizzo, ancien hypocor. en -so de Wido [FD].
|
JG |
Wits |
Witts, Witz, Witsen: Patr. Vleivorm op -so van de Germ. VN Wido: Wiz(z)o (GN). 1340 Joh. dictus Witse, Tn. (C. BAERT).
|
FD |
Witsel |
Dimin. de Wite < Wizzo (ci-dessus).
|
JG |
Witsel |
Zie Witzel.
|
FD |
Witsen, van |
zie van Wissen.
|
FD |
Witsiers |
zie Witgeers.
|
FD |
Witt(e)- |
-mans, -mann, Wytsman. Avec suffixes : Wittinck, Witdouck ou Witto(u)ck(x), |
EV |
Wittamer |
NF all. tiré de l’anthrop. germ. widu-mar; cf. Witmeur.
|
JG |
Wittamer |
zie Witmaar.
|
FD |
Witte(c)k |
Patr. Korte vorm van de Slav. VN Witoslaw.
|
FD |
Witte(n)bol(s) |
zie Wittebol(le).
|
FD |
Witte, (de) |
de Wite, (de) Wit(h), (de) Witt, Switten: BN voor iemand met wit, blond haar of bleke huid. Fr. Leblanc. 1248 Balduini dicti Albi, Oostrozebeke (DEBR. 1980); 1353 Boidin den Witten huus = 1362 Balduini Witte; 1376 Katheline Switten, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Wittebol |
Wittebole, Wittebolle, Wittebols. Moy. néerl. witte botte, surnom d’un blond (de cheveux).
|
JG |
Wittebol(le) |
Wittebole, Witte(n)bol(s): BN voor iemand met een wittebol, wit hoofd. Vgl. Withof(s). 1297 Sarre Wittebols, Vn. (CG); 1332 Beatris Brunebolles, Ip. (BEELE); 1394 Piètre Wittebollen, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Witteboon |
Joodse FN (PDB). BN voor een verkoper van witte bonen?
|
FD |
Wittebort |
BN: witte baard. 1281 Wouterus Wittebarts, Ip. (BEELE); 1298 Joh. Witbard, Kales (GYSS. 1963); 1343 Janne Wittebaerde, Cent (RSG II).
|
FD |
Wittebroeck |
-brouck: i. BN naar de witte broek. Vgl. Roobrouck. 1379 Johannis dicti Wittebroec, Bs. (OSTYN); 1334 Waltero Witbroec, Tn. (C. BAERT). – 2. Spelling voor Uittebroeck is niet uit te sluiten.
|
FD |
Wittebrood |
Wittebroodt. Surnom de boulanger: moy. néerl. witbmot ‘pain blanc, de froment’ ; comp. Blanpain, Whitbread, etc.
|
JG |
Wittebrood(t) |
-broet, Witterbroodt: BerBN voor de bakker van wittebrood, fijn tarwebrood. Vgl. Blan(c)pain, Weissbrod, Whitebread. 1264 Jan Witbroet, Deinze (ROMBAUT); 1275 Rogiers Witebrout, Mater (VR 8r°); 1298 Hein Wittebroet, Kales (GYSS. 1963); 1382 Pieter Witbrood, Wervik (DEBR. 1970).
|
FD |
Wittebrouck |
Surnom: néerl. witte broek ‘culotte blanche’, cf. 1379 «Johannis dicti Wittebroec» Bruxelles; parfois aussi var. graphique de Uyttebrouck, Uittebroek.
|
JG |
Wittekind |
zie Wedekind.
|
FD |
Wittel |
Patr. D. dim. van Slav. VN Witoslaw; zie Witteck. 1380 Witel Wùsthub, Littau (DN).
|
FD |
Witteleir, de |
Door dial. ass rt/t < Werteleer < de Wortelaer. 1758 Mich. de Witteleers, Taxandriensis; 1748 Car. de Witteler, Ninove (MULVIII).
|
FD |
Wittem, van |
PlN (NL). 1547 Matthijs van Withem, bij Aken-Aw. (AP); 1584 Hendrick van Witthem, Aw. (AB).
|
FD |
Wittemaier |
zie Widmer.
|
FD |
Witteman(s) |
Witman, Wytteman, Wijtman, We(e)temans, Witterman, Wittmann: i. Afl. van De Witte. 1372 J. Witteman, Bs. (BLO V); 1400 kinderen Wittetnans, Tn. (C. BAERT); 1604 Anna de Wit = Anna Wittemans, Kortenberg (MNT 445). – 2. Patr. Wijtman, afl. van Germ. VN Wijt, Wido. 1299 Johannis Witmans, Bg. (VERKEST); 1314 Wytmannus filius Walteri dicti Bokelleer, Udenhout; 1310 Witmannus de Hukelom, Oosterwijk (OATII); 1418-26 Wijtman Jan Wijtmans zoen = Wyt Wytmans, Oisterwijk (MNT 174).
|
FD |
Wittemans |
Néerl. witte man, surnom de blanc, de blond (de cheveux).
|
JG |
Wittemberg(h)(e), (van) |
van Wittembergh, Wit(t)emberg, Wittembercq: i. D. PlN Wittenberg (BW, NS, SH, S) of Wittenberge (BB, NS). – 2. PlN Wittenberg in Achel (L), Knokke (WV), Barneveld (G) en Valkenswaard (NB). 1558 Joachim van den Wittenberge, Arnhem-Aw. (AP).
|
FD |
Wittenberg |
Wittemberg. Nom d’origine: Wit-tenberg, dépend, de Achel (Lb), également NL en Allemagne.
|
JG |
Wittenboer, van den |
Adaptatie van de D. FN en PlN Wittenburg; zie Wijtenburg.
|
FD |
Wittendal |
-daele, zie Uyttendaele.
|
FD |
Wittendorp |
PlN Wittendorf (NRW).
|
FD |
Wittens |
Zie Wijten.
|
FD |
Witter(s) |
Wijters, Wyters, Withers: Patr. Germ. VN wid-hari ‘hout-leger’: 979 Witterus (GN). 1298 Johanni Witers, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Witterbeck |
-becq: PlN Wittebeek. Vgl. Wittbeck (NS),Wittbek(SH).
|
FD |
Witterbroodt |
zie Wittebroodt.
|
FD |
Witterman |
zie Wittemans.
|
FD |
Witteronghel |
zie Wittewronghel.
|
FD |
Witteroos |
PlN? Vgl. D. Weissrosen.
|
FD |
Witters |
Nom issu de l’anthrop. germ. widu-hari ou bien nom de métier (au génitif): néerl. witter ‘blanchisseur’.
|
JG |
Witterwulghe |
zie Uitdewillegen.
|
FD |
Witteryck |
Witryk, Wittrich: Patr. Germ. VN wid-rîk ‘hout-machtig’: 980 Wid(h)ericus, 988 Withericus, Cent (GN). 1485 Gielise Witrick, Mb. (A. BAERT).
|
FD |
Witterzee |
Misschien < PlN Witterzee in Court-St-Etienne (WB). 1353 Gérard de Witterzee, Geldenaken (AAV); 1406 Gielijs van Witterseys, Bs. (PEENE). Of < Wittesaele?
|
FD |
Wittesaele |
Wittezaele: Verkeerde lezing (w = uu) van Uuttesaele, Uitesaele. Uit der Saele. Vgl. Van Zaelen. 1396 Mahieu vanden Heetvelde vel uter Zalen, Liefferinge (DE B.); 1583 Joos Wittesale, Ktr. (KW).
|
FD |
Wittesprote |
zie Uyttersprot. Witteveen: PlN (DR) of Witven in Ekeren, Dessel en Lille (A). 1340 Arnoldus de Witvenne, Tnh. (VERB.); 1472 David Withevene, Tielt (PARM.).
|
FD |
Wittevrongel |
etc. Surnom: moy. néerl. witte- wrongel ‘lait caillé’.
|
JG |
Wittevrouw(e) |
Witvrouw(en), Wittvrouw, Witwrouw: Witte vrouw: naam van een kloosterzuster. Het klooster van de Witte Vrouwen stond in Brussel in de huidige Dansaertstraat, toen Jerichostraat naar de naam van het klooster. 1356 âne den witte vrouwen, Bs. (PEENE 1949). 1375 Lemmen Witvrouwen, Zoutleeuw (MNT 266); 1460 Jan vander Strepen alias Witvrouwe, Geel-Mech. (GPM); 1551 Geert Witfrouwen, Morkhoven-Aw. (AP).
|
FD |
Wittewrong(h)el, (de) |
(de) Wittewrong(h)el, Wittevronge(n), Wittevranghel, Witteronghel: Mnl. wittewrongel: gestremde melk. BN of BerBN. 1479 Zegheren Wittewronghele, Cent (PBG); 1488 Franciscus Witte Vronghele, Tornacen. dyoc. (MULIII); 1492 Lievin Wittewronghele, Cent (BOONE).
|
FD |
Wittezaele |
zie Wittesaele.
|
FD |
Wittich |
Wittig: Patr. Afl. van Germ. VN Wido. Vgl. Wiedicke. 1318 Ernst Wittig, Reutlingen; 1463 Wittich Wieland, Stuttgart (BRECH.); 1578 Merten Wittich, Geisenheim-Aw. (AP).
|
FD |
Wittinck |
-ing, zie Wytinck.
|
FD |
Wittke |
zieWitjes.
|
FD |
Wittmaekers |
zie Witmaekers.
|
FD |
Wittmann |
zie Wittemans.
|
FD |
Wittner |
zie Weidner.
|
FD |
Wittock |
Wittocx, Wittoeck, Wittouck, etc. 1463 «Watiers Wittoc» Ypres; dérivé flam. en -ok de l’anthrop. germ. Wido- et non pas surnom flam. signifiant ‘coq de bruyère’ (Dauzat 601).
|
JG |
Wittock(x) |
Wittocx, Wydock, Wijdock, Wittoe(c)k, Wittoex, Witdoeck(t), -doek, -doeckx, Wittouck, Witdouck, Withoe(c)k, Withouck, Wythouck, Wijthouck: Pair. Vleivorm op -ok van de Germ. VN Wido. 1208-12 Agatha uxor Henrici Wittocs, Cent (GN); ±1300 Walterus dictus Wittoc, Ktr. (DEBR. 1971); 1306 Clais Wittoc, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wittrant |
Vitrand, Vitrant: Patr. Germ. VN wid-hrabn ‘boom-raaf : Widiramnus, Witramnus, Wittram (MORLETI).
|
FD |
Wittrich |
Zie Witteryck.
|
FD |
Wittrock |
BN voor de drager van een witte rok. Vgl. D. Weisrock. 1376 Jaex Witroc, Ip. (BEELE); 1580 Matthys Wisrock, Aw. (AP). De Oostendse familie stamt af van Arnoldus, ça. 1766 geboren in Steinfeld (NRW)(PDB).
|
FD |
Wittry |
zie Witry.
|
FD |
Wittsto(c)k |
PlN Wittstock (BB).
|
FD |
Wittvrouw |
zie Wittevrouwe.
|
FD |
Witvoet |
BN voor iemand met witte, blanke voeten. 1281 H. Witvoet, Rupelmonde (HAES.); 1383 Hannekin Witvoet, Biervliet (JACOBS).
|
FD |
Witvrouw |
Wittevrouw, Witvrouwen. Surnom: néerl. witte vrouw ‘religieuse, soeur cloîtrée’, ou bien d’après le nom de rue (comp. les Dames blanches).
|
JG |
Witvrouw(en) |
Witwrouw, zie Wittevrouw.
|
FD |
Witz |
Zie Wits.
|
FD |
Witz, de |
Dewitz. Gen. van De Wit. – 2. Zie Dewitz.
|
FD |
Witzel |
Wizel, Witsel, Witzke, Witzig: Patr. Dim. van D. VN Witz, Germ. Witzo, Wizzo; zie Wits. 1293 Wicelo, Gotha; 1416 Wiczel von Grevendorf (BRECH.).
|
FD |
Witzenburg, van |
Wsch. PlN Vitzenburg (SA).
|
FD |
Witzomer |
BerN van de kuiper. Syn. met D. Weissbender, naar het goedkopere witte sparrenhout. 1311 Kateline Witzomers; 1393 die Boidin Witsomers was, Ktr. (DEBR. 1971,1970).
|
|
Wiwadier |
Ofr. vivendier: gastvrij.
|
FD |
Wiwenis |
zie Vivegnis.
|
FD |
Wix |
zieWicke.
|
FD |
Wixel |
(NF de la région d’Enghien et Braine-le-Comte). NF flamand, sans doute mis pour Wechsel, surnom d’échangeur, de banquier.
|
JG |
Wixel |
1. Proven. Winkzele (Loc.). — 2. Fonction. Vexille, ,^tan-dard ». N. de porte-drapeau.
|
EV |
Wizel |
zie Witzel.
|
FD |
Wizen |
1. Car. mor. Wijzen, ,,Sage ». Synon. : De Wijse. N° 277. — 2. V. WID (Wiz).
|
EV |
Wizen |
zie Wijsen, de Wijse.
|
FD |
Wizer |
zie Wiser.
|
FD |
Wizman |
zie Wijsmans.
|
FD |
Wlaeminck |
Wlamynck, Wlomainck, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Wlodarski |
-czak, -czyk: Poolse BerN: rentmeester, hofmeester, beheerder (DS).
|
FD |
Wlomainck |
Graphie négligée pour Vlaminck.
|
JG |
Wo(u)yts |
zie Wouts.
|
FD |
Wobbe(n) |
Wubben: Patr./Metr. Ndd.-Friese VN (bakervorm) < VN waarvan het eerste élément wald of wulf is en het tweede met een b begint, zoals Wolbert, Wolbod, Wolbrand of Walburg. 12e e; Uffo Wobbonis; 1462 Wobbo Luppens, EL; 1300 Wolburgis witwe des Willehelm Gropere = Wobb Groperesche, Liibeck (NN).
|
FD |
Wochenmarkt |
D. BN: weekmarkt, voor een marktkramer.
|
FD |
Wocke, Wod- |
-elet, -on. V. WAD (Wak et Wdd).
|
EV |
Wodelet |
zie Wautelet.
|
FD |
Wodon |
1294 «Henrions de Wodon» Cens-Namur, 1683 «Marie Wodon», 1698 «Gaspart Wodon» BourgNamur; nom d’origine: (Cortil-)Wodon (Nr); ou, comme le topon., directement de l’anthrop. germ. Waldo(n).
|
JG |
Wodon |
PlN Wodon (N). Ansias de Vodon, Namen; 1395 Jean li Fevrez de Vodon, Wodon (Par. 1981, 395)-
|
FD |
Woedstad(t) |
zie Woestad.
|
FD |
Woekier |
zie Walker.
|
FD |
Woelfle |
Woelffelé: D. Patr. Wolfle: dim. van VN Wolf.
|
FD |
Woelk |
Zie Wolk(e).
|
FD |
Woellenweber |
Nom de profession: all. Wollenweber ’tisserand en laine’.
|
JG |
Woellenweber |
zie Wollenweber.
|
FD |
Woensel, van |
van Woonsel, van Woinsel, van Wunsel: PlN Woensel (NB). 1340 Balduinus de Woensele, Tnh. (VERB.); 1596 Jan van Woenssele = 1597 Jan van Woonsel, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Woerden, van |
PlN Woerden (ZH). 1165 Hermannusde Wordene (LNT); 156 e. Jan van Woerden (heer vanVlier) (CCHt).
|
FD |
Woerkom, van |
van Woerkens. Woerkom, gesproken vorm van PlN Woudrichem (NB) (B.-H.). – 2. Zie Workum.
|
FD |
Woermann |
zie Woertman.
|
FD |
Woerseggers |
zie Waerzeggers.
|
FD |
Woertman |
1. Proven. Voordeman, ,,Du gué ». N° 230. — 2. Profess. Voordeman, ,,Préposé au gué » ou bien : Voerman, ,,Voiturier ». N° 133.
|
EV |
Woertman |
Wortman(n), Woermann, Wu(u)rman: Afl. van PlN Woerd: geringe (vaak opgeworpen) hoogte ter bescherming tegen overstroming. Ook D. Wurt, Mnd. wort. 1574 Reinhold Wortmann, Dortmund (BRECH.); 1577 Gijsbrecht Wordtmans, Wezel-Aw. (AP).
|
FD |
Woessen |
zie Woussen.
|
FD |
woest |
,,Endroit désert, sauvage ». Proven. (Woesten, Loc.). Woeste. Composés : Weusten-, Woesten-, Wu(e)sten- -berg, -borghs, -kamp, -raedt, ,,Colline-, château fort-, c(h)amp- -sauvages ». N° 237.
|
EV |
Woestad |
Woedstadft), Voustad: William Woetstadt, een Engels militair, geboren ça. 1671 in Bedford, trouwde in Tilburg in 1696 (PDB).
|
FD |
Woeste |
Woste, Wuest, Swusten, Weusten, Weuster, Wüst, Wust: BN voor een woestaard, woesteling. 1392 Willem Woest, Aw. (ANP); 1406 Jan Wuest, Bs. (PEENE); 1444 Machtelt Woesten, Den Bosch (PARM.). Vgl. D. Wiister, waarop Weuster wellicht teruggaat.
|
FD |
Woeste |
Wuest. 1392 «Willem Woest» Anvers, 1406 «Jan Wuest» Bruxelles; néerl. woest ‘sauvage’, surnom de violent, d’énergumène, etc. [FD]. Cf. aussi Wust.
|
JG |
Woesteland(t) |
-landts, Hoes(t)landt, Oustlant, Oustelandt: PlN Woestland: woest, braak land. Voor de vormen zonder w, vgl. Wvl. oznsàag en EN Van Hoestenberghe. 1270 Willem Woestelant van Bassevelde, Cent (CG); ±1570 Vincent Hoestlant, Belle (CDT 231); 1592 Mahieu Ougstland, Vn. (DF VI, 88).
|
FD |
Woestenborghs |
-burg, Wuestenberg(h)(s), Wustenberghs, -berg(s), Wuestemberg(s), -berghs, Wustemberg(s), Weustenberg(h), van Hoestenbergh(e), van Rostenberg(h)e: PlN Woestenberg of-burg: woeste, verlaten berg/burg. 156 e. Woestenberg in Bavel (NB), 156 e. Wuestenborch in Diessen (NB). Voor de w-aferesis, vgl. Outers < Wouters. i6e e. Anna van Oestenberghe, Gistel (NSG); 1580 Jacques Woestenberghe (DF XVII); 1597 Guillame van Woestenberghe, St.-Omaars (SCHOUT. I).
|
FD |
Woestenborgs |
cf. Wuestenberg(hs).
|
JG |
Woestyn |
-ijn, -eyn, Wostyn. 1282 «Jeh. de le Woestine» DettesYpres; nom d’origine: néerl. woestijn ‘désert’, e.a. Woestine, -yne, assez fréquent en topon. flamande.
|
JG |
Woestyne |
Proven. Woestijn, ,,Dé-sert ». Variantes : Wo(e)styn(e), Van de Woestyne. N° 237.
|
EV |
Woestyne, van de(r) |
van de(r) Woestijne, -eyne, Wandewoestyne, van de(r) Ostyne, -ijne, Vanderostyne, van de Rostyne, -eyne, -ijne, Woestyn, -ijn, Wostyn, Wostijn: Verspreide PlN Woestijn: woest land. PlN Woesten (WV), 1217 Wostine, in de 146 e. nog met Iw. (DF). Vande Rostyne < Vander Ostijne. 1284 Bernard van der Woestine, St.-M.-Leerne; 1326 Lambert van der Woestine, Ip. (BEELE); 1396 van Roegere vander Woestine vanden goede ter Woestine, Menen (DEBR. 1970); 1464-1506 Jacob de Desserto = J. vanden Woestynen, Tn. (HM). Zie ook Van de Wattyne.
|
FD |
Woet |
Woite, Woit, au génitif: Woets, Woëts. ± 1220 «Woite Boie» Gand, 1265 «Woits de le Walle», 1281 «Woite l’Escoutete», 1283 «Margriete Woits» DettesYpres, 1589 «Marie fille de feu Woet de Triexhe» BourgLiège; hypocor. néerl. de Wouter(s). m Dimin. néerl. en -ke(n): 1481-82 «Woetque le cerpentir» TerreJauche, cf. aussi Wo(u)t-quenne.
|
JG |
Woets |
zie Wouts.
|
FD |
Wohifahrt |
-farth, zie Wolfaert.
|
FD |
Wohl(ge)muth |
BN voor een goedgezinde, goed gestemde.
|
FD |
Wohler |
Wöhler, Wohle(r)s: Patr. Ndd. var. van Wolder, Wolter. Germ. VN.
|
FD |
Wohlken |
zie Wolk(e).
|
FD |
Woiart |
cf. Woillard.
|
JG |
Woiart |
zie Wiard.
|
FD |
Woiche |
Peut-être w. topon. wache ‘marais’ ; comp. les NF Wache et Wacheu(i)l.
|
JG |
Woiche |
zie Wache.
|
FD |
Woidt |
zie Wouts.
|
FD |
Woiemberghe |
Forme romanisée de (Van) Wayembergh.
|
JG |
Woiemberghe |
V. Waai.
|
EV |
Woiemberghe |
zie (van) Waeyenberg(e).
|
FD |
Woiffart |
Var. de Wafflart, avec chute du /?
|
JG |
Woignez |
Woygnet. La graphie en -ez ne plaide guère en faveur d’une var. du nom d’origine Wagné (Agimont), Wagnée (Biesme, Florée) ; à rapprocher de Woine?
|
JG |
Woignez |
zie Vinel.
|
FD |
Woill(i)ez |
Zie Waill(i)ez.
|
FD |
Woillard |
Woiart. NF lorrains, des départ, de Meuse et de Meurthe-et-Moselle (GeneaNet), concentrés en Wallonie dans la région d’Arlon et d’Aubange; p.-ê. var. de Wuillard, Wuiart.
|
JG |
Woillard |
zieWillaerts.
|
FD |
Woilmet |
zie Willemet.
|
FD |
Woine |
Grafie voor Wane of Wuine.
|
FD |
Woine |
Probabl. var. de Wane. m Dérivé: Woinin. – Comp. Wanet, Wanin et Woignet.
|
JG |
Woinet |
zie Vinel.
|
FD |
Woinin |
V. WAD (Wan).
|
EV |
Woinsel, van |
zie van Woensel.
|
FD |
Woirin |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Woirin |
Var. de Warin.
|
JG |
Woirin |
Zie Garin.
|
FD |
Woirlier |
zie Warnier.
|
FD |
Woiron |
zie Wéron.
|
FD |
Woiselle |
NF lorrain qui apparaît à Auby-sur-Semois et Bouillon dès 1753 (GeneaNet), d’origine incertaine.
|
JG |
Woisselin |
zie Wasselin.
|
FD |
Woisson |
zie Wasson.
|
FD |
Woit |
Woite, cf. Woete.
|
JG |
Woit(e) |
zie Wouts.
|
FD |
Woitellier |
zie Gastellier.
|
FD |
Woithelet |
Var. de Wathelet.
|
JG |
Woithelet |
Zie Wautelet.
|
FD |
Woitr(a)in |
zie Wautrin.
|
FD |
Woitrin |
1764 «Gille Woitrin» BourgNamur; var. de Watrin.
|
JG |
Woitrin |
V. WAD (Wari).
|
EV |
Woittequand |
zie Watriquant.
|
FD |
Woitter |
zie Wouters.
|
FD |
Woituron |
cf. Voituron.
|
JG |
Woituron |
zie Voituron(t).
|
FD |
Wojcenberg |
zie Weiszenberg.
|
FD |
Wojcik |
Wojczyk, Wojciak, Wojcikowski, Wojcieckowski, Wojciechowski, -ska: Wojcik is een afl. van Pools wojt: hoofdman van een dorp < D. Vogt. De afleidingen werden verward met die van Tsjechisch Vojtech, VN voi-tech ‘krijger-troost’ (DS).
|
FD |
Wojtkow(iak) |
Wojt(k)owicz: Afl. van Tsjechisch Vojtech; zie Wojcik.
|
FD |
Woké |
zie Waucquez.
|
FD |
Wol(l)garten |
PlN Wolfgarten (BW, NRW).
|
FD |
Wolbach |
PlN Wohlbach (BEI).
|
FD |
Wold(t) |
Patr. < VN Wolder, Wolter, Walther.
|
FD |
Woldenberg, van den |
PlN Woldenberg (BB).
|
FD |
Wolf |
Wolff, Woolf, au génitif: Wolfs. 1571 «Baltus Wolff de Lemborch» BourgLiège, 1719 «Jean Antoine Wolff, avocat» Silen-rieux; surnom en rapport avec le caractère: moy. néerl. wolf, moy. haut-ail. Wolff ‘loup’, cf. Dewolf, etc. ; mais aussi nom germ. attesté à date ancienne, cf. aussi Wulf.
|
JG |
Wolf- |
-carius, -ers. V. wulf.
|
EV |
wolf I |
Car. mor. ,,Loup ». N. d’H. cruel. Synon. : De Wolf, Swolfs, Nos 288, 29. — 2. Proven. ,,Loup » (L.D.). Synon. : Van der Wolf. — 3. V. WULF.
|
EV |
Wolf, (de) |
(de) Wolff, Wolfe, Dewolphe, (de) Wulf, Wu(l)ff, (de) Woolf, Wouiff, de Weuif, (de) Wolf(f)s, Wols, Swolfs, (de) Volf, Vulfs, de Wrulf : i. BN: wolf. Of huisnaam (b.v. in leper). 1268 Lotinus Lupus; 1281 Bedda Wulf; 1326 Jan de Wulf, Ip. (BEELE); 1382 Wouter de Wulf…Gillis Swulfs kindre; 1393 ser Willems Wulfs hus, Ktr. (DEBR. 1970). Ook wel vertaald < Leleu: 1625 Joannes le Leu = 1653 Joannes de Wulf alias le Leu, Tielt; zijn kinderen trouwen aïs De Leu, De Wulf en De Wolf, de kleinkinderen allemaal aïs De Wulf ( VS1979,77). Ook adaptatie van D. FN Wolf: 1792 obiit Jeannes de Wulf ex Kilder in Germania, Lendelede (med. P. Verbeke). – 2. Vooral de vormen zonder Iw. (maar dat kan vaak secundair zijn) kunnen Patr. zijn, ni. de Germ. VN Wolf: 1392 Wulf den Fort, Lendelede (DEBR. 1970).
|
FD |
Wolf, van der |
PlN Wolf in Liezele (WV), Breendonk (A), de Wulf in Har., Lichtervelde, Merkem, Reningelst, Tielt, Westvleteren, Wingene, Zedelgem(DFXVII).
|
FD |
Wolf{v)elde |
PlN Wolfveld bij St.-Omaars (PdC): 1452 Wolfvelt (DP XVII). Wolgarten, zie Wolfgarten.
|
FD |
Wolfa(e)rt |
Wulf(f)aert, Wolfert(z), Wolfferts, Wohifahrt, Wohlfarth: Patr. Germ. VN wulf-hard ‘wolf-sterk’: Wulfliard (Fm.). 1279 f. Hannins Wulfards, Bg. (CG); 1302 Wulfarde van der Maelstede = 1312 Wolfart van der Maelstede, Hulst (DEBR. 1969); 1326 Wulfart de Wapenmakere; 1377 Pieter Wulfaerd, Ip. (BEELE); 1398 Willem Wlfaert, Tielt (DEBR. 1970); 1542 Timon Wolffaerts, A’dam; 1548 Jacob Wolfaertssone, Korendijk ZH-Aw. (AP). Zie ook Wilfart.
|
FD |
Wolfcarius |
Patr. Latinisering van Germ. VN wulf-ger ‘wol-speer’: Wolfger(us), Wolfgarius (MORLETI); Wolfgar (Fm.); 996-1028 Wlfgerus (GN). -1300 Johannis Wulfgher, Ktr. (DEBR. 1980); 1669 Valentijn Wolfcarius, Wingene (KWII).
|
FD |
Wolfcarius |
Probabl. forme latinisée de l’anthrop. germ. wulf-gair.
|
JG |
Wolfers |
Wolffer(s), Olfers: Patr. Germ. VN wulf-hari ‘wolf-leger’: Wolfhari, Wolferus (MORLET I). Wolfers kan ook gen. zijn van Wolfert. 1697 A. F. Wulffers, Dinslaken (MUL VII).
|
FD |
Wolffelaar, van |
zie van Wolvelaer(d).
|
FD |
Wolfferts |
Wolfertz. Dérivé néerl. et ail. de l’anthrop. germ. wulf-hard.
|
JG |
Wolfgang |
Patr. Germ. VN wulf-gang ‘wolf-gang’: Wolfganc (MORLET I). 964 terra Wlgangi, Z (GN).
|
FD |
Wolfhagen |
PlN(NL).
|
FD |
Wolfingen |
Proven. Wulveringen (Loc).
|
EV |
Wolfinger |
PlN Wolfing (BEI).
|
FD |
Wolfram |
Wolfframm: Patr. Germ. VN wulf-hrabn ‘wolf-raaf : Wolf(h)ram (MORLETI).
|
FD |
Wolfs |
Zie (de)Wolf.
|
FD |
Wolfsbergen |
(G, GR). 1704 Henricus van Wolffsberghen, Den Bosch (MUL VII).
|
FD |
Wolfsberger |
PlN Wolfsberg (BEI, BW, SH) of in Asten (NB) en Groesbeek (G); |
FD |
Wolfson |
Wolfsen: Patr. Zoon van Wolf.
|
FD |
Wolfstein |
-styn: PlN (BEI, RP).
|
FD |
Wolfswinckel, van |
Wolleswinkel: PlN in Scherpenzeel (OIJ) (Ndl.L 1985,146-199). 1551 Marten van Wolfswinckel, Scherpenzeel; 1557 Gilles van Wolfzwinckel, Brabant (ICC IV); 1584 Gielis van Wolfswinckel, Aw. (AB).
|
FD |
Wolgarten |
Wollgarten. Nom d’origine: Wolfgarten (Nordrhein-Westfalen, Baden-Würtenberg).
|
JG |
Wolgast |
PlN (MV)
|
FD |
Wolk(e) |
Wölk(e), Woelk, Wöhlken: Patr.Ndd. Woldeke, dim. van Germ. wald-naam, zoals Wolder = Wolter. 1374 Woldeke Wiltvang, Lüneburg(DN).
|
FD |
Wolke |
BN: wolk. lemand met somber karakter. Vgl. Donckerwolke. 1339 Lamberti Wolken, Neerwinden; 1340 Johanni Wolke, Wange (C.BAERT).
|
FD |
Wolkena(e)r |
-er, zie Valkenaar.
|
FD |
Wolkenar |
Wolkener. Var. de Valkenaar?
|
JG |
Wolkensztajn |
PlN Wolkenstein (BEI).
|
FD |
Wolkers |
Patr. i. Germ. VN wulf-ger’wolf-speer’: Wulgerius (MORLET I). 1348 van Wolkeren van Elverzele, Cent (RSGIII). – 2. Var. van Volkers. Vgl. 1388 Johannis Wolkardi = Volkardi, Keulen (CCHt).
|
FD |
Wolkow |
-owa, -off, -ovitzky, -owicz, -owitz(ka), -(i)ewicz: PlN Wolkow (MV).
|
FD |
Woll- |
-ast, -ens, -er. V. WULF.
|
EV |
Wollacker |
PlN Walakker in Ruddervoorde, Ruiselede, Schuiferskapelle, St.-Michiels, Vladslo (WV). 1339 Willem van Walackere, Bg. (DF XVI).
|
FD |
Wollaert |
Wollard: Wsch. hypercorrect voor Wullaert (Wvl. wulk = wol); vgl. Wulbrand = Wollebrants. Evtl. weergave van de Wvl. uitspr. van Wallaert.
|
FD |
Wollaerts |
V. wulf.
|
EV |
Wollant(s) |
Wollast, Wollanders, Welander: Patr. Germ. VN Walant: Walandus, Walannus (MORLET I), verward met Wieland: Welandus, Wi(e)landus (MORLET I). De naam van de Germ. smid Wieland komt trouwens in het Oudfranse epos aïs Galant voor, wat op Walant teruggaat (FORSSNER, KALBOW). Wol < Wal door ronding o.i.v. w en II. Vgl. ook de Zweedse EN Wilander. De afl. op -er wijst op het geslacht van de Wielands/Walands; vgl. D. Winanter.
|
FD |
Wollants |
Proven. 1. Waallands, ,,De pays roman ». N° 224. Ou : Wol-land, ,,Du pays de la laine ». Synon. : Wollanders. N° 224. — 2. V. WULF.
|
EV |
Wollard |
cf. Vollard [JL, NFw],
|
JG |
Wolle(n)s |
zie Wallens, Willen(s).
|
FD |
Wollebrants |
Germ. VN wulf-brand ‘wolf-zwaard’: Wolfprant (MORLET I); Wolfbrand = Wolbrand (Fm.). 1382 Hannekin Wulbrand, Egem; 1382 Hannekin Wulbrand, Meulebeke (DEBR. 1970). –2. Evtl. = Willebrant door klinkerronding na w.
|
FD |
Wollecamp |
zie Wallecam.
|
FD |
Wolleghem, (van) |
zie van Walleghem.
|
FD |
Wollenhauven |
-hauwen: PlN Vollenhove in Brederwiede (OIJ) en Zeist (U).
|
FD |
Wollenweber |
Wöllen-, Woellen-, Wullen-, Wullen: D. BerN van de wolwever. « 1784 Theodorus Wullewevers, Geilenkirchen-Borsbeek (PDB).
|
FD |
Woller |
Wollner, Wöllner: D.BerNvande wolbewerker, volder. 1318 Heinr. dictus Wollere, Wôrrstadt(BRECH.).
|
FD |
Wollersheim |
PlN (NRW).
|
FD |
Wollesse |
W. adaptatie van Wolles.
|
FD |
Wolleswinkel |
zie van Wolfswinckel.
|
FD |
Wollmann |
Wolman: i. BerN van de wolbewerker of wolhandelaar. 1543 Jan Woeleman; 1544 Maillart Wollemans, Ip.-Aw. (AP). – 2. Patr. Oude D. VN: 1112 Wolmannus de Seefelden, Mullheim (BRECH.).
|
FD |
Wollner |
Zie Woller.
|
FD |
Wollschlegier |
zie Wullschleger.
|
FD |
Wollseifen |
Nom d’origine: Wollseifen (Eifel, Nordrhein-Westfalen).
|
JG |
Wollseifen |
PlN Wolseiffen (NRW).
|
FD |
Wollwert |
Wolwert(z), Wölwer, Wolvert, Volvert: Patr. Germ. VN wulf-ward ‘wolf-bewaarder’: Ulfoardus (MORLET I). E. FN Woolward. 1188 Wluerdus Legredere, Suffolk; 1212 Robertus filius Wolfward, Surrey; 1275 Matilda Woleward, Worcester(REANEY).
|
FD |
Wolput |
Wolputte, cf. Willeput.
|
JG |
Wolput(te), (van) |
zie Willeput.
|
FD |
Wols |
Zie (de) Wolf. – 2. Vondelingnaam: op 7 januari 1648 werd Elisabeth Wols in de Antwerpse Wolstraat gevonden (med. Mw. N. Lambrechts, Schoten).
|
FD |
Wolsztajn |
PlN Wollstein (HS).
|
FD |
Wolt- |
-êche, -er(s). V. WALD.
|
EV |
Woltèche |
Woltêche, Wolteche. Probabl. dérivés de l’anthrop. germ. walt-hari > Wauthier (Vincent 76) avec suffixe inattendu.
|
JG |
Woltêche |
-èche: PlN Wolduche = Volduchy (Tsjechië). Henricus Woltêche = Wolduche, dragonder in het régiment Notthaf, vestigde zich in Gonrieux en stierf er in 1755 (PDB).
|
FD |
Wolter |
au génitif: Wolters. 1310 «Wolterus ab-bas» CartValDieu, 1586 «Wolter Roxhe (orig. de Lennik)» BourgLiège; var. de Wouter(s).
|
JG |
Wolter(s) |
Woltjer, zie Wouters.
|
FD |
Woltering |
Patr. Afl. van VN Wolter, Wouter. Vgl. Waterinckx.
|
FD |
Wöltjen |
Wöltgens, zie Wuytkens.
|
FD |
Woluwe |
Wolu(wé): PlN Woluwe (Bs.). 1299 Godefridi dicti de Wolewa, Goetsenhoven (DESPY); 1542 Jan van Woeluwe, Bs.-Aw. (AP).
|
FD |
Woluwé |
Nom d’origine: Woluwé-St-Lambert, Woluwé-St-Pierre (Bruxelles).
|
JG |
Wolvelaer(d), (van) |
-aere, van Wolffelaar: PlN Wolvelaar in St.-Gillis-Waas (NR). 1595 Vincent van Wolvenaer, Zwijndrecht-Aw. (AP); 1674 Mattijs van Wolvelaer, Waas (VAN G. I). Wolvens: Patr. Vleivorm van Germ. wolf-naam. 1195 Wulvini clerici = 1204 notarium nostrumWulvinum, Ktr. (DEBR. 1980′, 1980). Maar de kunstschilder Henri Wolvens (« Brussel 1896) heette eigenlijk Wolvenspergens.
|
FD |
Wolvenspergens |
Wolvesperges: Luxemburgse famille Wolfensberger. PlN Wolfersberg (BEI) of naar de PlN Wolfurt bij Bregenz. 1449 Hamann Wolfurtsperger, Bregenz (BRECH.).
|
FD |
Wolvert |
Wolwert, Wolwertz, Wollwert. De l’anthrop. germ. wulf(a)-ward > Ulfoard(us) (Morlet, NP Gaule II, 231); cf. aussi Volvert.
|
JG |
Wolvert |
zie Wollwert.
|
FD |
Wolverthem, van |
PlN Wolvertem (VB).
|
FD |
Wolwert(z) |
Wölwer, zie Wollwert. Wolz,zieWaltz.
|
FD |
Wolzer |
Patr. Hypercorrect voor Wolter; vgl. Walzer.
|
FD |
Wonck, de |
zie Dewonck.
|
FD |
Wonder |
BN voor een wonderdoener, verkoper van wondermiddeltjes, nieuwtjesverkoper. D. Wunder. 1245 Danieli Wondre, Har. (DEBR. 1980); 1280 Jacob Wonder, Ip. (BEELE); 1533 Sebolt Wonderer, Neurenberg-Aw. (AP).
|
FD |
Wondergem |
PlN Wondelgem of Wontergem (OV). 1575 Pieter van Wondelghem, Snellegem (SCHOUT. I); 1587 Pieter van Wondergem, Domburg (VS1981,279).
|
FD |
Wongermez |
zie Wangermez.
|
FD |
Wonneberger |
PlN Wonneberg (BEI).
|
FD |
Wonner |
Patr. Germ. VN Wonher: Wuniharius. 1288 Wonherus de Ehingen (BRECH.).
|
FD |
Wonnink |
Patr. Afl. van Germ. VN met wunna ‘lust, vreugde’, D. Wonne, zoals Wunnibold, Wunnihelm, Wunimundus, Wuniharius (MORLETI).
|
FD |
Wons |
NF d’origine étrangère, sans doute polonaise ou hollandaise.
|
JG |
Wonterg(h)em, (van) |
PlN Wontergem (OV). 1541 Franschois van Wonterghem, Oostrozebeke (KW II); 1550 Willem van Wonterghem, Loppem (SCHOUT. I).
|
FD |
Wonville |
Nom d’origine, d’un topon. en -ville non localisé.
|
JG |
Wood(s) |
E. PlN Wood: woud,bos. 1274 John Atewode, Essex (REANEY).
|
FD |
Woodburn |
E. BerN van de houtbrander, kolenbrander, die houtskool maakt.
|
FD |
Woolf |
cf. Wolf(f).
|
JG |
Woolf, (de) |
zie (de) Wolf.
|
FD |
Woollard |
Patr. Var. van E. Woolward, Germ. VN Wolfward; zie Wollwert.
|
FD |
Woolmore |
Patr. E. vorm van de Germ. VN wulf-mêr ‘wolf-beroemd’. 1230 Wulmarus Lamb, Norfolk (REANEY).
|
FD |
Woonsel, van |
zie van Woensel.
|
FD |
Woord(t), van der |
PlN Woord, Woerd, Word: kleine terreinsverhoging in het gebied van de grote rivieren. Woord, De Woerd (G). 1359 Lambrecht Lambrechtssoen vanden Woert, Alem (CST); 1544 Egbert der Woordt, Vreen(?)-Aw. (AP). – 2. Evtl. spellingvar. van Van der Voordt; zie Van der Voorde.
|
FD |
Woorde, van de |
zie van der Voorde.
|
FD |
Woos |
cf. Voos.
|
JG |
Woos |
W. spelling voor Voos.
|
FD |
Woot |
1687 «Jean Woot de Trixhe chanoine» Fosses-la-ville, 1755 «Woot de Trixh» Cart-Ciney; hypocor. néerl. de Wouter (Vincent 76), plutôt que nom d’origine: Woo, à Rosières et Anseremme, cf. 1598 «Meuris de Woo» DénWavre. « Woot de Trixhe de Jannée, prononc. tra-dit. Wout ‘de Trich ‘. NF de la noblesse belge.
|
JG |
Woot |
Patr. Korte vorm van VN Wouter. 146 e. Walthère dit Woot de Trixhe, Luik (BODY). –2. Zie De Woot.
|
FD |
Worde, van de |
zie van der Voorde.
|
FD |
Wordragen, van |
PlN (G).
|
FD |
Worgermez |
zie Wangermez.
|
FD |
Workum, van |
Woerkom,vanWoerkens: PlN Workum (FL). 1414 J. Worchem, Bologna (CCHt); 1442 Joh. Workem, Traj. dioc. (MULI).
|
FD |
Worm |
Proven. Ane. N. du Geer (Rivière). Comp. : Borgworm, ,,Le château au Geer ».
|
EV |
Worm(e), de |
Worme, Worm(s), Wourms, Denorme: BN naar de (aard)worm, pier: nietig wezen, insect, ongedierte, ondier, monster. Denorme < den (w)orme (Bk. 1949,212-3). 1348 Johanni Worme, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Jan de Worem, Celie Sworems, Geluwe (DEBR. 1970); 1532 Antheunis de Oorme, Menen; 1605 Andries den Oorme, Gullegem (KW II). Wormhou(d)t,van;van Vormhoudt: PlN Wormhout (FV). 1213 Killanus Wermolt; 1267 Jehans de War-mout, Atrecht (NCJ); 1268 Michael de Wormoud; 1326 Gillis van Wormoud, Ip. (BEELE).
|
FD |
Wormleighton |
PlN (Warwickshire).
|
FD |
Worms |
Du nom de la ville de Worms (Rhénanie), nom attribué surtout à des Juifs (Dauzat 602).
|
JG |
Worms |
Proven. Ville allem. N° 216.
|
EV |
Wörner |
Woerner: Patr. D. Geronde vorm van Werner.
|
FD |
Wornoo |
zie Warnau.
|
FD |
Woronoff |
De familie stamt van een adellijke familie uit Sint-Petersburg (Rusland) (Par. 1990, 154-208). Russ. Voronov < voron: raaf.
|
FD |
Worp, (van de(r)) |
PlN Worp/Werp: aangeworpen, aangewassen land; in FL: buitendijks land, opgeworpen vluchtheuvel (MOERMAN).
|
FD |
Worré |
zie Warez.
|
FD |
Wors(t), de |
de Wost: BerBN van de worstenmaker. Vgl. D. Wurst, Wiïrster. Ook Ndd. Worst, Wost. 1340 Tile Worstmekere, Haldersleben; 1300 Engelbert mit der Worst = E. Worst, Lubeck (NN).
|
FD |
Worstwinkel, van |
zie van Wetswin(c)kel.
|
FD |
Worteghem, van |
PlN Wortegem (OV). 1281 Avesoeta de Wortenghem, Pamele (HAES.).
|
FD |
Wortel |
PlN Wortel (A). 1405 Gielijs van Wortele, Aw. (ANP). – 2. BN of BerBN naar de naam van de groente, de wortel, of deel van een plant. Vgl. D. Wurzel.
|
FD |
Wortelaer, de |
de Weurtelaer, Wortelaers, Wertelaers, Werteleer: BerN van de opgraver, verzamelaar en verkoper van wortelgewassen, knolgewassen, wortelen, kruiden. Vgl. D. Wurzler, Wiirzler. 1494 Judocus de Wortelare, Lv. (MUL III); 1545 Pauwels de Worteler, Haacht-Mech. (GPM); 1701 Petrus de Wortelaer, Werchter (MUL VII).
|
FD |
Wortelmans |
Afl. van PlN Wortel (A). 1318 Arnoldi Wortelmans, Lier (OARI); 1392 Heine Wortelman,Aw.(ANP).
|
FD |
Wortman(n) |
zie Woertman.
|
FD |
Wortswin(c)kel, van |
zie van Wetswin(c)kel.
|
FD |
Wos |
cf. Vos.
|
JG |
Wos |
Woss, Wôss: W. spelling voor Vos, Ndd. Voss; evtl. voor Voos.
|
FD |
Wost, de |
zie de Worst.
|
FD |
Woste |
zie Woeste.
|
FD |
Wostyn |
cf. Woestyn.
|
JG |
Wostyn |
V. Woestyne.
|
EV |
Wostyn |
zie van de Woestyne.
|
FD |
Wot- |
Thème anthropon. de Wottier, Wothier, cf. Wauthier et le thème Waut(h)-. m Dérivés: |
JG |
Wotard |
– Wotez. 1702 «Marie Wotey» BourgNamur. – Wotquenne, Woutquenne, (…)
|
JG |
Woters |
V. WALD.
|
EV |
Woters |
zie Wouters.
|
FD |
Wotquenne |
zie Voutquenne.
|
FD |
Wotrenge |
1280 «Clarebo de Wotrenges», «Lowi de Woutrenges» PolyptLiège, 1351 «Gerars de Wotrenges» CartValBenoît, 1533 «frère Willemme de Wotrenge» BourgLiège; nom d’origine: Otrange (Lg), forme âne. «Wotrenge».
|
JG |
Wotron |
cf. Wot-.
|
JG |
Wotron |
Votron: Patr. Afl. van VN Wautier. 1256 Wans Wauterons, 1270 Veel Wauteron, Atrecht (NCJ); 1382 Watron Bonté, Dottenijs (DEBR. 1970); 1521 Katerine Wotron, Namen (J.G.).
|
FD |
Wottier |
1289 «Wotiers do Chaîne» Cens-Namur, 1301 « Wotier de Puche » CartValDieu, 1303-7 «Wotier Katon» PolyptSalzinnes; var. de Wauthier, cf. aussi Wot- (et dérivés).
|
JG |
Wottier |
zie Wautier.
|
FD |
Woucters |
zie Wouters.
|
FD |
woud |
,,Forêt ». Proven. Wouts. Van de Woude, ,,De la forêt ». N° 24l. Composé : Woudhuysen, ,,Maisons de la forêt ».
|
EV |
Woude, van de(r) |
van der Wou(d), van Wouw(e), van de Wouw, van der Wouwen, van (der) Wauwe(n), van de Wauw, van der Wauven, van der Waeven, van de Voude: PlN Mnl. woude, wou(we): wouw, naam van verschillende planten waaruit verfstof bereid werd. PlN te Woude/Wouwe in Melsele. Zie ook Wouman(s). 1396 Jan van Woude, Aw. (ANP); 1396 Jan van den Woude, Haaltert (DE B.); 1423 Heinric van der Wouden, Ktr. (DEBR. 1958); 1445 Robbrecht vander Wauwe…van Hamont int land van Loon (PARM.); 1506 Gillijs van Wouwe, Temse (DEMAN).
|
FD |
Woudhuysen |
PlN: huis in het woud. Walthusen (GR). Verspreide D. PlN Waldhausen, Waldhusen, E. FN Woodhouse. 1343 Thylemannus dictus de Wouthusen, Lv. (OATII).
|
FD |
Woué |
Wouez, zie Voué. Woukens, Wae(c)kens, Wack(k)ens, Wuy(c)kens: Metr. Dim. van Germ. VN Wouburg.
|
|
Woué |
Wouez. 1602-3 «Pierart Woué» Ter-riersNamur; var. de Voué.
|
JG |
Wouez |
V. Voué.
|
EV |
Woukier |
zie Walker.
|
|
Woulff |
zie (de) Wolf. |
|
Wouman(s) |
Wauman(s), Wouwman: Afl. van Van der Woude, Van Wouwe. 1320 Jan van den Woude; 146 e. Pieter van den Woude a. Wouman; 1448 achter Macs Woumans hofstede = up Macs hofste van den Wouwe, Elverzele. – Lit.: J. LINDEMANS, Hetgeslacht Wauman. O.K. Dend. 1957,3-16.
|
FD |
Woumen, van |
PlN Woumen (WV). 1326 Jan van Woumen,Ip.(BEELE).
|
FD |
Wourms |
zie de Worm(e).
|
FD |
Woussen |
Woessen (NF de la région de Comi-nes). Probabl. dérivé hypocor. en -sin du thème anthrop. de Wouter [FD].
|
JG |
Woussen |
Woessen, Hoessen: Patr. Vleivorm op -sin van een wald-naam aïs Wouter? 1712 Jacquemyncke Woussens, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Wouteleers |
Onduidelijk. 1504 Martinus Woutelers, Kassel (MULIII); 1622 Joannes Woutelers, Bierbeek; 1647 id., Lv.; 1664 Franciscus Wautelers, Lv. (MUL V, VI); 1721 Wilh. van den Outelaere, Schendelensis (MUL VII).
|
FD |
Woutergeerts |
Patr. Germ. VN wald-ger ‘heerser-speer’: Waldger, Waltgerus (MORLETI). Ook wel dubbele VN Wouter + Geert. 1261 Oliverus Woutgherus, St.-Tr. (CG); 1340 Joh. Woutgheerts, Tnh.; 1400 Ghiselbertus Woutgheers, Ravels (VERB.); 1496 Anthonis Woutgheerds, Mech. (HB 703); 1362 Joh. Wouters Gerartsoen; 1400 Joh. Wouter Gherijts, Ravels (VERB. Il); 1420 Franco Cuparius alias Woutergheerts, Kh. (DEKEYSER); 1467 Jan Wouter Geerts (vader van) Merten Woutergeers, Vorselaar (MNT 260). Zie ook Aertgeerts.
|
FD |
Wouterma(e)rtens |
Wauter(s)martens, Walterumaertens: Patr. Dubbele FN Wouter + Maarten. 1639 Outtermaertens, 1643 Wouttermaertens, Bg. (PDB); 1656 Pieter Outermaertens, Izg. (MARECHAL).
|
FD |
Wouterman(s) |
Outreman, Oudermans, Autermann, Houterman(s), Hauterman(s), -mann.Woutman, Vautmans: Patr. Afl. van VN Wouter. 1256 Woutermannus fîlius dominae Ghiselae; 1263 Walterus dictus Wauterman de Overbruec, Lv. (LIND.); 1268 Woutermanno Helle = 1281 Wouterus Helle; 1326 Mabelie Woutermans, Ip. (BEELE); 1282 Wouter f. Woutermans f. Haerniers, Zandvoorde (CG); 1298 Willaume Wouterman, Kales (GYSS. 1963); ±1700 Petrus Houtermans, Wuustwezel (vader van) Cornélius Oudermans, Brecht (PDB).
|
FD |
Wouters |
[9e NF le plus fréquent en Belgique]. 1598 «Nicolas Wouters» DénWavre; équivalent néerl. de Wauthier, de l’anthrop. germ. wald-hari; cf. aussi Wauters.
|
JG |
Wouters, (de) |
(de) Wauters, Woutters, Wouterse(n), Woucters, Waters, Watter(s), Wolter(s), Woters, Walther, Walter(s), Valter(s), Welter(s), Welther, Woltjer, Woitter, W(e)yters, W(e)ijters, Vouters, Waulter, Waultre, Wouterszone, Uyter, Uters, Uytters, Uyttré: Patr. Germ. VN wald-hari ‘heerser-leger’: Waldhar, Walthari (Fm.), Walterus, Woutra (GN). 1340 Jan Welter, Tn. (C.BAERT); 1373 Hannin Wouters, Ip. (BEELE); 1382 Willem Wouters wijf, Tielt (DEBR. 1970); 1454 Walter vander Heyden = 1456 Wouter…, Ht. (ROEL. 1951); 1635 Walterus Welterssen, Schelle (MAR.).
|
FD |
Woutie |
zie Wautier.
|
FD |
Woutlé |
Var. de Waut(h)elet dans la région de Verviers et Dison.
|
JG |
Woutlé |
zie Wautelet.
|
FD |
Woutman |
zie Wouterman(s).
|
FD |
Woutquenne |
zie Voutquenne.
|
FD |
Wouts |
Wauts, Vouts, Woets, Woi(d)t, Woite, Woyts, Wouyts, Wuits, Wuijts, Wuy(d)ts, Uijt, Uyt, Vuyts, Vuits, Wueyts, Weuts, Weit(z), Wey(d)ts, Weijts, Wijts, Wyts, Weets, Wets, Wetz, Waets, Wats: Patr. Korte vorm van Wouter. 1262 Weita die Pape ende Weytkin zijn zoene, Bg. (LIND.); 1439 Wouter Keecmans = 1451 Woitkin Keecmans, Ht. (ROEL. 1951); 1398 Jan Weids, Tielt; 1398 Jan Weit fil Roeger, Wouter Weits fil Roeger, Zwevezele (DEBR. 1970); 1326 Woits van Inghelant; 1376 Hannin Weuyts; 1385 Jehan Weuts, Ip.; 1356 Pieter Woits = Pieter Wuets, Boezinge (BEELE); 1649 Egidius Waets aut etiam forte Wuyts vocatur Wouts, Aarts. (VS1972,304).
|
FD |
Wouver, van de |
zie van de Wouwer.
|
FD |
Wouvermans |
zie Wouwermans.
|
FD |
Wouw |
,,Gaude, réséda des teinturiers ». Profess. N. de teinturier. Wouw, Wouwer, Wauweryns, (Wouweren), Wouwer-, Wauwer–mans, ,,Fils de teinturier ». N° 157. — 2. Proven. Van de(n) Wouwer, Wouwer(dries), ,,De la (Lande) des gaudes ».
|
EV |
Wouw(e), van |
van Wauwe. Zie van der Woude. –2. Ook wel verward met Van de Wouwer. 1598 Barbara vanden Wouwer = 1601 van Wou, Boechout (SELS).
|
FD |
Wouw, van de |
zie van der Woude.
|
FD |
Wouwen, van der |
zie van der Woude.
|
FD |
Wouwer, van de |
van de Wouer, van den Wouwer(e), van de Wauwer(s), van den Wauver, van de Wouver, van de Waver, de Wauwer: Mnl. wuwer, wouwer: (vis)vij ver. PlN in Aartselaar, Broechem, Hemiksem, Kontich (A). 1331 Gilijs vanden Wuwere, Aw. (HB 41); 1392 Bernart vanden Wouwere, Aw. (ANP);i37o Gielise van den Wuwere = 1394 Gielys van den Wouwere; 1625 Antoni vande Wouwere = 1633 van de Wauwere, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Wouwermans |
Wauwermans, Wauvermans, Wouvermans: Afl. van Van de Wouwer. 1607 Fr. Wouwermans, Wemmel (VS 1993,108); 1621 Hendrick Wowermans, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Wouwman |
zie Wouman.
|
FD |
Woverius |
Humanistennaam van Van den Wouwer. 1576-1635 Jan van den Wouwer alias Woverius, Aw. (med. A. Van Den Wouwer).
|
FD |
Woyaffe |
-ave, zie Wayaffe.
|
FD |
Woyave |
Proven. 1. Wou(d)awe (Anc néerl.), ,,Pré de la forêt ». — 2. V. Wayaffe. Wuestenberghs. V. woest. Wuil- -baut, -kin, Wuill- -a(u)me, -e, -emart, -ème, -ot, Wull- -aert, -ems. V. WIL.
|
EV |
Woyave |
Woyaffe, cf. Wayaffe.
|
JG |
Woyer, de |
zie de Waeyere.
|
FD |
Woygnet |
cf. Woignez.
|
JG |
Woygnet |
zie Vinel.
|
FD |
Wozniak |
Woznicki, Wozny: BerN. 1. Pools wozinica: voerman. – 2. Pools wozny: baljuw (DS).
|
FD |
Wrangel, de |
Pierre Nicolaïevitch Wrangel was een Russische generaal (i878-Brussel 1928), die uit een Zweedse familie stamde (med. P. De Zuttere, Bs.).
|
FD |
Wree(de), de |
Wrede, Vreede, de Vred, de Vre(e), Dewrée, de Vré, de Fré, de Fre: BN voor een wreed, streng, woest man. 1280 Johannem Wrede, Ip. (BEELE); 1375 Cort de Wrede, Borken (MNT 296); 1391 Jan de Wreede, Aw. (ANP); 1410 onder Elyaes den Wreede, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Wright |
E. BerN Oe. wyrhta (vgl. Mhd. wûrhte, Ndl. gewrocht): werker, timmerman. 1255 Robert le Wrichte, Essex (REANEY).
|
FD |
Wrincq |
cf. Vrinck.
|
JG |
Wrincq |
zie Frank.
|
FD |
Wrob(b)el |
Wröbel, Wroblewska, -ski, -sky, Wroblervska, Wrubel: O.-D.-Slav. FN (vooral Breslau). Pools Wrôbel: mus.
|
FD |
Wrobel |
NF polonais.
|
JG |
Wrulf, de |
zie (de) Wolf.
|
FD |
Wtberghe, van |
zie van Uitbergen.
|
FD |
Wtt(er)wulghe |
zie Uitdewillegen.
|
FD |
Wubben |
zie Wobben.
|
FD |
Wuest |
cf. Woeste et Wust.
|
JG |
Wuest |
zie Woeste.
|
FD |
Wuestenberg |
Wuestenberghs, Wuestenbergs, Woestenborgs, etc. Nom d’origine: probabl. Woestenberg, à Ginneken (Brabant sept., P-B).
|
JG |
Wuestenberg(hs) |
Wuestem-, zie Woestenborghs.
|
FD |
Wueyts |
zie Woeste.
|
FD |
Wufel, de |
de Wuffel, Wuffels: i. Wellicht var. met geronde klinker u (o.i.v. w en) van Wifel. Zie Wyffels. Maar van Wijffels bestaat geen var. De Wijffel. – 2. Daarom misschien wel metathesis van De Wulf.
|
FD |
Wuff |
zie (de)Wolf.
|
FD |
Wui- |
Wuil-, cf. Wi-, Wil-.
|
JG |
Wuiame |
zie Williaume.
|
FD |
Wuiart |
Wuyard: Patr. Var. van Wiard, of van Williard (vgl. Williaume = Wuyame).
|
FD |
Wuibaut |
-beaux, zie Wibaut.
|
FD |
Wuidard |
-ar(t), zie Widard.
|
FD |
Wuième |
zie Williaume.
|
FD |
Wuilbroeck |
PlN Willebroek (A).
|
FD |
Wuinant |
zie Wijnands.
|
|
Wuine |
NF attesté dans la région de Chimay dès la fin du 16e s., dont l’origine est incertaine; faut-il y voir le w. wigne ‘gros cric de carrière’ (Balle 323) ou un terme techn. de cette famille de mots FEW 17, 588a?
|
JG |
Wuine |
zie (de) Winne, Wijnen.
|
FD |
Wuiot |
zie Wiot.
|
FD |
Wuisbeck |
-beek, -becqz, zie Wisbecq.
|
FD |
Wuisman |
zie Wijsmans.
|
FD |
Wuits |
zie Wouts.
|
FD |
Wul(le)put |
Proven. Wulleput (Dép. Esen), Wulputte (Dép. Oostakker). Wullus. V. wolf. |
EV |
Wulbert |
Wulber. Soit var. de Wilbert, soit de l’anthrop. germ. wulf-berht > Wolfbert.
|
JG |
Wulbrecht |
Wulber(t): Patr. i. Germ. VN wulf-berht ‘wolf-schitterend’: Wolfbert, Vulbert, Volbertus (MORLET I). 12e e. Wlbertus subdiaconus, Cent (GN); 1639 Martynken Wulbrecht, Eernegem (SCHOUT. I). – 2. Evtl. door ronding van i tôt u na w < Wilbert.
|
FD |
WULF |
,Loup ». Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Dans les N. composés, a été surtout utilisé comme second élément. Prototypes : Alofs ou Adolphe (Adal Wulf), ,,Ours -noble »; Badoul (Badu-wulf), ,,Ours de combat »; Bertou(i) (le) (Bard-wulf), ,,Ours brillant »; Gandoul ou Gangulphe, devenu Genjoux ou Gengoul (Wand-wulf), ,,Ours de Dieu »; Monulphe (Mund-wulf), ,,Ours courageux »; Radoux ou Raoul (Rad-wulf), ,,Ours conseiller »; Rodolphe ou Roels (Hrod-wulf) ,,Ours renommé ». V. COL.
I. N. simples. Wolf(f), Swolfs, Wullus, Golfs, Woll-, Guff- -ens. II. N. simples avec suffixes. W.-ino : Goffin, Solvyns (‘s Wolfeyns). W.- -ekin, -az, -ez : Gufkens, Woll- -ast, -es, es. III. N. composés. W.-ad (-and) : Wollants. W.-hard : Wulf-, Woll- -aerts. W.-hari: Wolf-, Woll- -er(s). (‘s)W.–wald. Solv- -ay, -el. W.-ward : Wolfcarius (Latinisation). (‘s)W.-ivid (-win) : Solewyn.
|
EV |
Wulf(f)aert |
zie Wolfaert.
|
FD |
Wulf, (de) |
zie (de) Wolf.
|
FD |
Wulfran(c)k(e) |
Patr. Reïnterpretatie van de VN Wolfram aïs Wolf-Frank. 1341 Fritsche Wolfran, Wolfach (BRECH.); 1565 Wolffranck, Grave (HB 388).
|
FD |
Wulgaert |
Afl. van Verwulgen. Zie Van der Wilgen.
|
FD |
Wullaert |
Var. de Willaert, avec évolution de / > u sous l’influence du w- [FD].
|
JG |
Wullaert(s) |
Var. van Willaert(s) door ronding van de i na w, vgl. Wullems.
|
FD |
Wulleman(s) |
BerN van de wolwever of wolhandelaar. Zie Wollmann i. – 2. Patr. Var. van Willeman, met ronding van de i. De Wvl. familie Wulleman heette in de 176 e. nog Willeman in Woesten (med. G. Catteau, Komen).
|
FD |
Wullems |
zie Willem.
|
FD |
Wullen |
Wullens. Var. de Willen(s).
|
JG |
Wullen(s) |
zieWillen(s).
|
FD |
Wullenweber |
zie Wollenweber.
|
FD |
Wullepit |
-put(te), zie Willeput.
|
FD |
Wullepit |
-putte, cf. Wilputte.
|
JG |
Wulles |
zie Wullus, Willen(s).
|
FD |
Wullschleger |
Wollschlegier: D. BerN Wollschlager: volder. 1390 Herman Wullensleger, Duderstadt (NN). Ook Mnl. wolslager: 1248-71 Jans Wolslagers,Aw.(CG).
|
FD |
Wullus |
Wulles, Weulis: Naar het wolhuis, waar de wol bewerkt en gevold wordt, de verkoop- en opslagplaats van de wol. 1277 Catherine de Wulhuis, Ip. (BEELE); 1355 Maria Wulhuus (BAERT); 1398 Griele Tfollus, Hulste (DEBR. 1970).
|
FD |
Wulms |
zie Willems.
|
FD |
Wulp, van der |
PlN De Wulp in Aardenburg (Z), Groede (Z), Bg. (WV) (DF XVII).
|
FD |
Wulpen, van |
PlN Wulpen (WV, Z). 1125 Arlabaldus ex Wlpis; 1219 Balduinus de Wlpia; 1339 Willem van Wulpen, WV; 1306 Hughe van Wulpen, Z (DF XVII); 1392 mer Piètre van Wulpen, Ktr. (SR42V).
|
FD |
Wulput |
zie Willeput.
|
FD |
Wulst, van der |
Hypercorrect voor Van der Hulst.
|
FD |
Wulstecke |
zie Wuylsteke.
|
FD |
Wulteput(te) |
zie Willeput.
|
FD |
Wulterkens |
Patr. Dim. van Wolter.
|
FD |
Wulverghem, van |
PlN Wulvergem (WV). 1249 Lamkino de Wulverghem; 1307 Jehans de Wulvergh(i)em (DF XVII). – 2. PlN Wulveringen (WV), dat eveneens Wulvergem genoemd wordt. 1128 Herebertus de Wulfrighem = 1139 Heribertus de Wulfringhem; 1241 Radulfus de Wlvringhem; 1328 Jan van Wulveringhem, Ip.; 1425 van Wulvergheem in Veurneambocht; 1462 in Wulverghem (DF XVII).
|
FD |
Wulveryck |
-rijck: Patr. Germ. VN wulf-rîk ‘wolf-rijk’: Wulvarich, Wlfricus (Fm., Dip.). 1228 per manum Wlverici, St.-Win.; 1324 Mahieu Woulveric, NF; 1328 Claikin Wulverijc, Zoetenaaie (DF XVII); 1327 Jhanne Wulvericke; 1369 van Jhan Wulveric, Ktr. (DEBR. 1971,1970)
|
FD |
Wumkes |
Patr. < Wulmkes, dim. van Wullem/Willem.
|
FD |
Wunder(le) |
Wunderlin: BN voor een wonderdoener; vgl. Wonder. D. FN Wunderer < Mhd. wunderasre: die wondere dingen doet (BRECH.). 1262 Herman Wunder, Hb. (NN).
|
FD |
Wunderlich |
BN Mhd. wunderlich: zonderling, vreemd, grillig, prikkelbaar. 1207 Mirabilis et uxor eius, Keulen; 1279 Herzog Heinrich der Wunderliche, Brunswijk (BRECH.).
|
FD |
Wunderlin |
Surnom : dimin. en -lin (= ail. -leiri) de l’ail. Wunder ‘merveille’.
|
JG |
Wunnik, van |
PlN Wonck (L): 1214 Wunc (TW).
|
FD |
Wunsel, van |
zie van Woensel.
|
FD |
Wurcel |
Spelling voor D. Wurzel. Zie Wortel 2.
|
FD |
Wurinckx |
1. V. Wierinck. — 2. V. Vuerinckx. |
EV |
Wurlitzer |
PlN Wurlitz (BEI).
|
FD |
Wurm(s) |
Würm: D. BN Wurm: worm; zie (de) Worme.
|
FD |
Wurman |
zie Woertman.
|
FD |
Wurst |
zie de Worst.
|
FD |
Wurth |
Wurthi. PlN Mnd. Wurt; Mnl. waert, weert: opgehoogde plaats ter beveiliging tegen overstroming. – 2. Geronde vorm van Wirt: waard. BerN. 1329 Albr. der Wiirt, Immendingen (BRECH.).
|
FD |
Wurzburger |
Afl. van PlN Wûrzburg (BEI).
|
FD |
Wust |
(à Malmedy, se prononce en wall. vus ‘), Wuest. Dans la région de Malmedy, surnom : ail. wiist ‘sauvage’ [JL, NFw]. Comp. Woest.
|
JG |
Wüst |
zie Woeste.
|
FD |
Wustefeld |
Wustefeld, Weustenfeld: PlN Wustefeld (HS), Wüstenfeld (RP).
|
FD |
Wustenberg(hs) |
Wustemberg(s), zie Woestenborghs.
|
FD |
Wuurman |
zie Woertman.
|
FD |
Wuy(c)kens |
Dial. var. van Woukens. – 2. Zie Wuytkens.
|
FD |
Wuyame |
zie Williaume.
|
FD |
Wuyard |
cf. Wiard.
|
JG |
Wuyard |
Zie Wuiart.
|
FD |
Wuyckens |
Wuy(d)ts, Wuytens. V. WID (Wik, Wid). |
EV |
Wuyckhuyse, van |
zie Wyckhuys(e).
|
FD |
Wuydts |
zie Wouts.
|
FD |
Wuyenborghs |
Proven. Wytbenborg. ,,Château du sieur Guy ». Wyame. V. WIL |
EV |
Wuyenborghs |
zie Waeyenberge.
|
FD |
Wuyens |
zie Wuytens.
|
FD |
Wuylendham |
PlN Vuilendam (ZH).
|
FD |
Wuylens |
Patr. < Woilin, vleivorm van Wouter? 136 e. Arunt Woile, Cent (GN). – 2. Zie Willen(s). 1535 Hendrik Wuylens, Mech. (AP).
|
FD |
Wuylsteke |
zie Vuylsteek.
|
FD |
Wuyndels |
zie Windels.
|
FD |
Wuyot |
Var. de Wiot.
|
JG |
Wuyot |
zie Wiot.
|
FD |
Wuyst, (de) |
zie de Vuyst.
|
FD |
Wuyster |
zie Weijsters.
|
FD |
Wuytack |
Wuyttack, Wuijtack, Wayteck: Patr. Woitak, afl. van Wouter (LIND.). Vgl. Wuyten(s).
|
FD |
Wuytdenhoven |
zie Uitdenhove.
|
FD |
Wuytemans |
Weytemans, Weitman(n), Wijtman, Wytteman, We(e)temans, Weytsman(s), Wytsman: Patr. Afl. van Wuit, Weit < Wout(er). Zie Wouts, Wouterman.
|
FD |
Wuyten(s) |
Wuijten(s), Wuyens, Weuten(s), Waeyt(t)ens, Weyten(s), Weijten(s), Wijtft)en(s), Wyt(t)en(s), Waltens, Welten(s), Wilten(s): Patr. Vleivorm van VN Wouter. ± 1240 Woytinus, Markegem (SCHMID); 1280 Weitinus Tikere; Joh. Weitin; 1306 Woitins Malruet = 1307 Wautiers Malroit; 1307 Weutin Joie = 1308 Wautier Joie; 1380 Jan Wueytins, Ip. (BEELE); 1392 Weitin Meskike = Woutre Meskijc, Ktr. (DEBR. 1957); 1406 Woyten van Beloingen = Woytkin, Tn.; 1476 Woyten Sraits = 1478 Wouter Sraets, Ht. (ROEL. 1951); H43 Jan Woyten Wouts zone van der Heze, Kasterlee (LIND.). – Lit.: G.J. BOEKENOOGEN, De mansnaam Wuiten. TNTL40 (1921), 176-182.
|
FD |
Wuytinck |
Weytinck, Wytinck, -ynck: Patr. Afl. van Wouter. Zie Wuyten(s).
|
FD |
Wuytkens |
Wuy(c)kens, Wuytjens, Uijtjens, Weitjens, Weytjens, Weijtjens, Weetjens, Wôltjen, Wôltgens, Weltjens, -gen, Wiltgen: Patr. Dim. van VN Wouter. Vgl. Wuyten(s), Wouts. 1409-18 Woutere Davyt…Pietere ende Weytkin, Ktr. (DEBR. 1958); 1439 Wouter Kecmans = 1451 Woitkin = 1453 Woutgen Kecmans, Ht. (ROEL. 1951); 1385 Reynerus Weetken, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Wuyts |
Wuydts. Hypocor. néerl. de Wouters, de l’anthrop. germ. walt-hari. « Autres dérivés: Wuyckens, Wuytack.
|
JG |
Wuyts |
zie Wouts.
|
FD |
Wuytswin(c)kel, van |
zie van Wetswin(c)kel.
|
FD |
Wy |
Wij: Vondelingnaam, Leuven 1787 (REINSMA 62).
|
FD |
Wy- |
-art, -bauw, -bo, Wyckaert. V. WID (Wi et Wik).
|
EV |
Wyagaert, van den |
zie van denWijngaerde(n).
|
FD |
Wyaime |
cf. Willem(e).
|
JG |
Wyam |
Wyame, cf. Willa(u)me.
|
JG |
Wyam(e) |
Wyaime, zie Williaume.
|
FD |
Wyard |
-art, zie Wiard.
|
FD |
Wyard |
Wyart, cf. Wiard.
|
JG |
Wyaumont |
cf. Wiaumont.
|
JG |
Wyaumont |
zie Wiaumont.
|
FD |
Wyaux |
cf. Wiaux.
|
JG |
Wyaux |
zie Guiaux.
|
FD |
Wybaillie |
zie Wibail.
|
FD |
Wybaux |
Wybauw, cf. Wibaud.
|
JG |
Wybaux |
Wybauw, Wybou(w), zie Wibaut.
|
FD |
Wybert |
zie Wibert.
|
FD |
Wybo |
Wybon, cf. Wibo.
|
JG |
Wybo(n) |
Zie Wibo.
|
FD |
Wybraeke |
Wybracke: PlN Wij(d)enbroek in Aalst en Iddergem (OV). 1396 Pieter van Widenbrouc, Erembodegem (DE B.); 1617 Wybraecke, Etikhove (PDB).
|
FD |
Wybran(ts) |
Wybrandi: Patr. Germ. VN wîg-brand ‘strijd-zwaard’: Wibrannus (MORLETI). 1398 Benning Wibrant zoen, Barsingerhorn (NHC); 1551 Peter Wijbrants, Stavoren-Aw. (AP).
|
FD |
Wychuyse |
zie Wijckhuyse.
|
FD |
Wyck- |
-huyse, -mans. V. Wijk. Wyd- -au, -etnan, -isch, -ock. V. WID (Wid).
|
EV |
Wyck, van (der) |
zie van (der) Wijk.
|
FD |
Wyckaert |
Wijckaert, Wickaert, Wiccaert, Wi(c)kart, Wic(c)art,Wicquart,-uaer, Vicart, Wika, Wyka: Patr. Germ. VN wîg-hard ‘strijd-sterk’: Wighard, Wicart (Fm.). 1073 Wichardus de Osthouth (GN); 1393 Lammin Wicart = Lammins Wicaerts hus, Ktr. (DEBR. 1970); 1561 Nikl. Wycaert, Doullens; 1562 Hendrik Wyckhaertssone, Bremen-Aw. (AP). – Lit.: W. BEELE, Defamilienaam Wyckaert. Westhoekjb. 1986,139.
|
FD |
Wycke |
Zie (de)Wicke.
|
FD |
Wyckens |
zie Wicke.
|
FD |
Wyckers |
Wijckers, Wijker, Wijchers, Weiker, Wey(c)ker, Vickers: i. Patr. Germ. VN wîg-hari ‘strijd-leger’: Wichari, Wigerus (MORLET I). Vgl. Wicher, Wigger(s). – 2. Zie De Wickere.
|
FD |
Wyckman(s) |
Wijckman(s), Wykmans, Wijkman, Wey(c)kmans, Weikmans, Weickman(s), -mann, Weijckmans: Patr. Germ. VN wîg-man ‘strijd-man’. ne e. Wicmannus, Cent (GN); 1326 Jacop Wikeman, Ip. (BEELE); 1556 Hans Wijckmans, Puurs (AP); 1596 Cornelis Wychmans = 1605 Corneles Wyckmans; 1621 Elizabeth Wychmans = 1627 Elisabetha Wyckmans, Schelle (MAR.). Zie Wichman(s).
|
FD |
Wyckmans |
Soit de l’anthrop. germ. wîga-man > 11e s. «Wicmannus» Gand, soit dérivé en -mon de Van Wijk.
|
JG |
Wyckstandt |
Wij(c)kstandt: PlN Wickstadt in Niddatal (HS)? Aïs Zweedse FN (PDB) wellicht Zw. Vikstmnd ofWikstad.
|
FD |
Wydaeghe |
zie Weedaeghe.
|
FD |
Wydau(w) |
Wydouw, Wijdouw, Wydeau: Patr, Rom. vorm van de Germ. VN wid-wald ‘hout-heerser’: Widaldus, Widoldus (MORLET I).
|
FD |
Wydau, |
Wydouw (forme néerl.). 1602-3 «Philippe Wydal» TerriersNamur; probabl. de l’anthrop. germ. wid(u)-wald > Widaldus.
|
JG |
Wyddooghe |
Wydooghe. Surnom néerl. signifiant ‘aux yeux larges’.
|
JG |
Wyddooghe |
zie Wydooghe.
|
FD |
Wydemans |
Wijdemans, Wiedeman(s),Wyman(s), Wijman(s): i. Patr. Afl. van Wijt, Germ. VN Wido. – 2, BerN. Houthandelaar. 1296 Boid Wedeman = 1298 Boid Wideman, Kales (GYSS. 1963); 1413 Jan Wimans = 1414 Jan Wijmans, Oud. (WALRAET).
|
FD |
Wydeveld |
Wijdeveld: PlN, b.v. Wijdevelde in Merchtem (VB). 1688 Josuinus Widenfelt, IJlst EL (MULVII).
|
FD |
Wydhooge |
zie Wydooghe.
|
FD |
Wydock |
zie Wittock(x).
|
FD |
Wydoodt |
Wijdoodt, Wido, Cuyot, Guijo(t), Guio(t), Ghyo(o)t, G(h)iot(s), Ghiotto, Ghio, Gyo, Gios, Jiot: Patr. Dim. van van Germ. VN Wido, Fr. Gui(don). Voor Giot < Guiot, vgl. mijns hère Guys = mijns hère Gys, Bg. (VERKEST). 1300 Petrus Widots, Ktr. (DEBR. 1980); 1321 Ghiot Beghin = 1348 Ghios Beghins, Ktr. (DEBR. 1971); 1375 Jan Widdoot; 1393 Ghijoot le Coninc, Ip. (BEELE); 1394 Jehan Guiot (MORLET); 1398 Abslon Widoet, Ktr.; 1398 Guyot Harinc, Wervik (DEBR. 1970); 1410 Beelkin Ghyots, Ktr. (DEBR. 1958); 1441 Ghioet Takoen films Ghioets, Komen-Bg. (PARM.).
|
FD |
Wydoogh(e) |
Wydhoog(h)e, Wijdhooge, Wijdooghe, Wyddooghe, Widogue: BN voor iemand met grote, wijd starende ogen (TAV. 127). 1270
Boidine Widoghen, Cent (CG); 1280 Caninus Wijdoghe; 1280 Thirkinus Puloghe, Ip. (BEELE); 1396 Lijsbet de weduwe Wijdoechs, St.-L.-Esse (DE B.).
|