Rechercher
EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.
FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).
JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007
Va(a)st |
Patr. Ndl. vorm van HN Vedastus. 1212 Margerite feme Vaast, Atrecht (NCJ); 1497 wy VedastClay,Vn.(CAL).
|
FD |
Va(e) |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Va(e)ren(t), van der |
van de Varent, van der Vaere, Vervaeren, de Tervarent: PlN (ter) Varent: plaats waar varens groeien. 136 e. Arnout de Varen, Wijnveld (GN); 1320 Arnout van der Varent (DF XVI); 1334 Lamberti de Vaerent, Diest (CLAES 1983); 1396 Willem van der Varent, Denderhoutem (DE B.).
|
FD |
Vaal, de |
zie Val, Vael.
|
FD |
Vaals, van |
PlN(NL).
|
FD |
Vaan |
Vaandel. 1. Fonction ou Profess. ,,Drapeau ». N. de porte-drapeau ou de fabricant de drapeaux. N° 131. — 2. Proven. Vaandel, Vaan (L.D.). Noms désignant des maisons pourvues de girouettes (Windvaan). Synon. : Vendel- -s, -en, Vande-, V(and)er- -Vandel, -Vanner, -Vaene.
|
EV |
Vaan, de |
Wsch. adaptatie van Devanne(s).
|
FD |
Vaandrager |
Vaandeldrager. 1608 Cornelis Frans Vaandrager, Barendrecht (PDB).
|
FD |
Vaarnewijck |
zie Vaernewijck.
|
FD |
Vaart, van der |
van de Vaert, van de Vaerd, Vervaart, Vervaert: Var. < Van der Vaerent. 1340 libri Bilie dicte van der Vaert = 1357 Cybilia vander Vaernt, Tn. (ROEL. 1951).
|
FD |
Vaarten |
zie Vaerten.
|
FD |
Vaarts |
Wsch. hypercorrect voor Vaas.
|
FD |
Vaas{s)en |
zie Vaes.
|
FD |
Vaassen |
cf. Vaes, Vaes(s)en.
|
JG |
Vaast |
Vast, Waast. 1212 «Margerite feme Vaast», 1220 «Vedastus» NécrArras, 1296-1302 «Vaas li Foulons» ImpôtArtois; nom de baptême popularisé par saint Vaast, lat. Vedastus, évêque d’Arras, cf. aussi Waast (Ht).
|
JG |
vaat |
ou vat, ,,Tonneau ». V(and)er-vaet. N. de tonnelier. N° 131.
|
EV |
Vaate, van der |
van de Va(a)te, bij de Va(a)te, van der Vaet, Vervaat, Verva(e)t: PlN Vate: drinkplaats voor dieren, openbare waterput. 1169 Thomas de Vate, Z (GN).
|
FD |
Vacaet |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Vacant |
(NF gaumais). Surnom: moy. fr. vacant ‘oisif; inutile, oiseux’ FEW 14, 95a.
|
JG |
Vacant |
zie Focant.
|
FD |
Vacavant |
NF attesté dans la Somme depuis 1635 (GeneaNet); comme NF picard, on peut songer à un composé avec pic. vaque ‘vache’ ou bien à une déformation du NF Vacant (qui précède), remotivé avec l’adv. avant.
|
JG |
Vaccin |
(NF de la région de Chimay). Fr. (savant, 1606) vaccin ‘myrtille’, du lat. vacclnium (cf. A. Goosse, Mélanges de grammaire et de lexicologie françaises, 1991, 423), serait étonnant comme surnom, sauf p.-ê. comme nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Vaccin |
Vachin, afl. van Fr. Vache: koe, rund.
|
FD |
Vachaudez |
Wachaudez, -é. D’anc. fr. (Hai-naut) vaisseaux d’eets, moy. pic. vassiau d’es ‘rucher’, vachaudé ‘ruche; essaim’ FEW 25, 12a et BTD 20, 249-250 (cf. surtout É. Legros, Sur les types de ruches, 1969, 100-1), surnom d’apiculteur [JMP et MH].
|
JG |
Vachaudez |
Wachaudez, -é: Pic. vassiau d’es: bijenkorf. BerBN van de imker (J.G.).
|
FD |
Vache |
1265 «Henris Vake» CensNamur, cf. aussi 1267 «Pieres Tite Vake [petite vache]» CensHerchies ; surnom : fr. vache, cf. Lavache, Levaque.
|
JG |
Vacher |
-ier, -eer, Vaccher, Wachez, Va(c)quier, Vackier, Vaquer, -ez, Levacher, Desvachez, Desvages: BerN Fr. vacher, Pic. vacquier: koewachter. ±1300 Jehans li Vakiers, Artesië (BOUGARD); 1306 Guerin le Vachier, Senlis (MORLET).
|
FD |
Vacher |
Profess. ,,Gardien de vaches ». Synon. : Vacquier (Dial. picard). Diminutif : Vacheron. N° 131, 164.
|
EV |
Vacher |
Vaché, Vackier, Vacquier (forme pic.). 1222 « Herbers Vacarius » NécrArras, 1275-76 «Jakemes li Vakiers» RegTournai, 1295-1302 «Jehans li Vakiers» ImpôtArtois, 1298 «Jehan le Vakier le foulon» 31ChirTournai, 1365 «Jehan le Vakier carton» TailleMons, 1593 «Denis le Vachy» = 1596 «Denis le Vacher» BourgDinant, 1633 «Jan Vaché» émigré en Suède, 1787 «Laurent Vachey» BourgLiège; nom de métier: fr. vacher, w. nam. vatchî, pic. vacquier FEW 14, 99b. » Dérivé en -eolu: 1444 «Pirar Renchonnet dis le Vacheroul», «Johan le Vacheroul» Terre- Jauche; comp. Boveroux, Bouveroul. » Forme fém. : 1280-81 «Anniès li Vake- resse» RegTournai, 1387-1410 «Clément Vacheresse» ÉchHuy; 1386 «Piètre le Vakière» Ladeuze.
|
JG |
Vacherie |
Vachiery, zie Lavachery.
|
FD |
Vachet |
1295-1302 «Pieret Vaket», «Grandins Vaket» ImpôtArtois; dimin. en -et du thème de Vach(er) ou bien var. de Vacher, -é.
|
JG |
Vachet |
-é: Dim. van Vache: koe of spelling voor Vacher. ±1300 Pieret Vaket, Artesië (BOUGARD).
|
FD |
Vacht, de |
BerBN van de vachtkoper of vachtploter. Zie De Vachter. 1382 Jan de Vacht, Wingene (DEBR. 1970).
|
FD |
Vachter |
V. Wacht.
|
EV |
Vachter, (de) |
BerN van de vachtkoper of-ploter, die de wol van de schapenvacht afsteekt. 1398 Jan de Vachtere, Deerlijk (DEBR. 1970).
|
FD |
Vack, van |
zie van Vaek. Vackier, zie Vacher.
|
FD |
Vacogne |
Wacogne: i. Dial. vorm van de streeknaam Gascogne (DNF). – 2. PlN Vacognes (Calvados). – 3. Wsch. een PlN in het Boonse (PdC). 1587 Antoine le Charpentier, écuyer, seigneur de Wacogne, Bonen; 1668 Pierre Vuacogne, sergeant, Bonen (DFXVI).
|
FD |
Vacquerie |
1302 «Jakemon de le Vakerie» LoiTournai; forme pic. de fr. vacherie, comp. Lavacherie.
|
JG |
Vacquerie |
zie Lavachery.
|
FD |
Vacquier |
cf. Vacher.
|
JG |
Vacquier |
V. Vacher.
|
EV |
Vacquier |
zie Vacher.
|
FD |
Vadder(e), de |
Mnl. vadder: doopvader, geestelijke vader. Vgl. Vedder, D. Gevatter, Pâte, Fr. Parrain. 1356 Heine Vadders beemt, Schaarbeek (PEENE 1949); 1542 Peter de Vadder, Lv. (AP).
|
FD |
Vadeblé |
Probabl. surnom ironique de mauvais meunier, littér. rgâte-bléi, cf. Watteblé (Dau-zat 281 cite aussi les NF Gâteblé, Gâtefarine).
|
JG |
Vadeblê |
zie Wastable.
|
FD |
Vader |
Relation famil. ,,(La maison du) père (opposée à celle du fils) ». N° 128.
|
EV |
Vader(s) |
de Va(e)re, de Vaert, Devard: BN voor de vader, om hem te onderscheiden van de gelijknamige zoon. 1189 Iso Vader (GN); 1366 Robini Vaders, Ktr.; 1398 Symoen de Vader, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Vaeck |
Mnl. vaec: vaak, slaperigheid. Vgl. D. Schlaf. 1540 Nik. Vaeck, G; 1579 Michiel Vaeck, Retie-Aw. (AP). – 2. Pic. vaque, Lat. vacca: koe. BN. 1294 Henri le Vaek, Kales; 1328 Andrieu de Vaac, Pitgam; 1388 Pieterkin de Vaec (DF XV); 1417 Byatris Svaecx, Jan de Vaec, Gb. (SCHR.). Zie Levacq.
|
FD |
Vaegenhende |
zie van Geninden.
|
FD |
Vaek, van |
van Va(e)ck: PlN Vake: vlechtwerk aïs afdamming in een beek. 1568 Wouteren van Vaken = 1575 Wouter van Vaecken, Schelle (MAR.).
|
FD |
Vael |
Proven. Vaal (Loc. holl., Fleuve). Synon.-: Van der- -Vael, -Valle.
|
EV |
Vael |
Vaele(n), de Vaal, Falewee: BN: vaal(bleek), blond. Vgl. De Caluwe = de Caluwé. 1326 Pieter deValewe,Ip.(BEELE).
|
FD |
Vael, van der |
Vael(e), zie van der Vale.
|
FD |
Vaelen |
zie Vallin, Vael.
|
FD |
Vaeljant |
Ktr. (DEBR. 1958); 1336 Colars li Vaillans, Bergen (PIERARD).
|
FD |
Vaer(e)man(s) |
Vaer-, Vaer(n)e-wyck. V. Varent. N° 243.
|
EV |
Vaer(n)ewyck |
V. Varen.
|
EV |
Vaerd, van de |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vaere, de |
zie Vader(s).
|
FD |
Vaereman(s) |
zie Vaerman(s).
|
FD |
Vaerenberg(h)(e), (van) |
zie van Varenberg.
|
FD |
Vaerendonck |
zie Varendonck.
|
FD |
Vaerman |
Vaereman, Vaeremans. Nom de profession: moy. néerl. vaerman ‘marin, matelot’.
|
JG |
Vaerman(s) |
Vaereman(s), Vareman(s), Varremans, Faerman: i. Mnl. vaerman: varensgezel, matroos, voetknecht. – 2. Afl. van Van der Vaeren(t). 1396 Pieter vander Varent vel Vareman, Denderhoutem (DE B.); 1448 Godevaert Vairmans; 1449 Lysbet Varemans, Diest (VdP); 1575 Jan Vaermans, Huldenberg-Aw. (AP).
|
FD |
Vaernewijck, (van) |
(van) Vaernewyck, Vaarnewijck, -wyck, (van) Vaerenwijck, -wyck, van Vaerenewijck, -wyck, (van) Varenwijck, -wyck, (van) Va(e)rewijck, -wy(c)k, Vaerwyck, Varnewyck: PlN in Bavikhove (DF XIV), Zevergem en Cent (GYSS. 1954). 1102 Arnoldus de Varneweke, Cent (GN); 1196 Symon de Franuwic, Cent; 1214 Iwanus de Varnewijc, Boudelo (FLW); 1263 Symon de Varnweke, Cent (CACa); 1269 Symon van Vaernewijc, Temse (FLW).
|
FD |
Vaert, van de |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vaerten |
Vaarten: Afl. van (Van der) Vaert (MNT 445). 1708 Henricus Varten, Rilensis (MUL VII).
|
FD |
Vaerwyck |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Vaes |
Vaas, etc., au génitif: Vaesen, Vaassen, Vaessen, Vassen. 1567 «Pierson Vaes», 1612 «Pierre Vaes» TerriersNamur; aphérèse de Ser-vaes = Servais (évêque de Tongres et Maastricht).
|
JG |
Vaes |
Vaas, Vaes(s)en(s), Vase(n), Vaas(s)en, Vahsen, Vas(s), Vasse(n), Voos, Voose(n), Voes(en), Vossen, Voest, Vo(e)z, Vohs(en), Vose, Vause, Vos(h)en: Patr. < Lat. HN Servatius. Sint-Servaas was bisschop van Tongeren-Maastricht en is de patroonheilige van Maastricht. Vandaar de grote verering en bekendheid in Limburg en Rijnland. 1339 Vas de Bruchem = Faes van Bruecheem, Anderlecht (PEENE); 1375 Jan Vaes, Ip. (BEELE); 1500 Vaes de Smet = Servaes de Smet, Tn. (HEND.); 1503 Vaes vanden Bogaerde (vader van) 1546 Bertelmeus Vaess (vader van) 1569 Servaes vanden Boogaert Berthelmeeuss, Papenbroek (F. C.); 1540 Servaas Vasen, Mtr. (AP). Voes(en) is Z.-Limburgs ( V. LOON1982,38). 1280 van senter Vose, L (OGO); 1496 Servatius appellatus Voes Lantsmans, Tg. (TYTGAT). – Lit.: F. CLAES, De famille en de familienaam Vaes. Oost-Brabant 26 (1989), 70-72.
|
FD |
Vaes |
Vaes(s)en(s), Vaeye(ns). V. WAD (Waz).
|
EV |
Vaesken |
Veuskens: Patr. Dim. van Vaes = Servaes. 1558 Chaerles Vaesque, 1712 Jaecques Vaesken, St.-Win. (VERGR. 1968); 1550 Dionijs Vueskens, Zolder(VANB.).
|
FD |
Vaet, van der |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vaeye(ns) |
Vaij, Vaye(ns), Vuye, Vuije, Vye: Wellicht var. van Waeye. 1400 Jan Vaye; 1400 Willelmi Vayere, Tv. (BERDEN); 176 e. Gaspar Vaije; 1634 Clara Vaij, Malderen; 1705 Guilielmus Vuije (med. J. Caluwaerts, Herent).
|
FD |
Vaeyendries |
PlN Voyendries bij Tnh. (A). 1340 Joh. de Voyendriesch, Tnh. (VERB.); 1368 Foyendries, Tnh.; 1415 die van Foyendries, Retie (VERB. II); 1725 Petrus Vaijendries, Kasterlee (AP).
|
FD |
Vaflard |
cf. Wafflard.
|
JG |
Vaflard |
zie Wafelaerts.
|
FD |
Vag(ue)ner |
zie Wagner.
|
FD |
Vaganée |
Peut-être nom d’origine: Vaganay (Rhône).
|
JG |
Vaganée |
PlN Vaganay of Vaganet (Rhône) (DNF). Bonaventure Vaganey, 1730 geboren in St-Didier, vestigde zich in Mechelen (PDB).
|
FD |
Vagen(h)ende |
zie van Geninden.
|
FD |
Vagenhende |
Proven. 1. Vagen he’mde, ..Terrain fertile proche (de l’agglomération) ». — 2. V. Van den Hende.
|
EV |
Vagman |
zie Wageman(s).
|
FD |
Vagner |
Vaguener, Francisation de Wagner.
|
JG |
Vagnier |
Probabl. var. de Vannier.
|
JG |
Vagnier |
Var. van Wagnier. – 2. Zie Vanier.
|
FD |
Vagt |
V. Wacht.
|
EV |
Vaguet |
1556 «Colchon Vaghet» BourgNamur; surnom: sans doute dérivé en -et de moy. fr. vague ‘vagabond, errant; imprécis; langoureux’ FEW 14, 127b-128a, où est attesté moy. fr. vagueté ‘désir amoureux, convoitise’.
|
JG |
Vaguet |
Patr. Dim. van Germ. VN Wago. 1556 Colchon Vaguet, Namen (J.G.).
|
FD |
Vahamme |
zie van Ham(me).
|
FD |
Vahe(e) |
zie van Heede.
|
FD |
Vahsen |
zie Vaes.
|
FD |
Vaij, |
Vaye(ns), zie Waeye(ns).
|
FD |
Vail |
Vaille. Surnom: anc. fr. vaille, forme verbale comprise dans diverses expressions en anc. fr. comme vaille que vaille ‘à tout hasard’, si vault si vaille ‘en désordre, sans précaution’ FEW 14, 131a ou encore (Troyes) chose qui vaille ‘vaurien’, rien qui vaille ‘homme méprisable’ id. 134b; cf. aussi Delvaille.
|
JG |
Vaillant |
1274 « feme Vaillant » NécrArras, 1272 «lohannes li Valians de Rosires S. Nicholai» PolyptVillers, 1279-80 «Jehans Valians» Reg-Tournai, 1356-58 «Piètres Vaillans» PolyptAth, 1472 «Le Vallant» DénVirton; surnom: anc. fr. vaillant ‘de grand mérite; courageux’ FEW 14, 13la, éventuellement au sens physique du terme ‘robuste, vigoureux’ ; cf. aussi Levaillant.
|
JG |
Vaillant |
Car. mor. ,,H. courageux ». N° 282.
|
EV |
Vaillant(s) |
Vailland, Levaillant: Ofr. vaillant: dapper, voornaam, trots. 1373 Mote Vaellans, Ip. (BEELE); 1419 Aernoudt Vailgant = Harnout
|
FD |
Vaillemans |
Var. van Vellemans, met gemouilleerde 1?
|
FD |
Vaillier |
Var. van Fr. Valier, Fr. dial. vorm van Lat. HNValerius.
|
FD |
Vain |
Vainsel. V. WID (Win).
|
EV |
Vain(e) |
zie Levain.
|
FD |
Vainqueur |
Reïnterpretatie van Fincoeur.
|
FD |
Vainqueur |
Surnom: fr. vainqueur; ou bien par réinterprétation du NF Faincœur, Fincœur [FD]?
|
JG |
Vainquier |
cf. Vinckier.
|
JG |
Vainquier |
zie Vinckier.
|
FD |
Vainsel |
zie Vincel.
|
FD |
Vairet |
Veyret, Waayeret: Ofr. vairet: gevlekt, gestippeld. BN. 1410 Jean Vairet, Laon (MORLET).
|
FD |
Vairon |
Vairont. 1279-80 «Gilles Vairons» RegTournai, 1290-91 «Mahiu Vairon», 1295 «Jakemart Vairon» ComptesMons, 1294 «Vairons li venerres de le forest [veneur de la Marlagne]» CensNamur, 1302 «Agniès Vair-ron» LoiTournai, 1314 «Jakemart Vairon» ComptesMons, 1317 «Arnuldus dictus Vairons de Jehaing» AnthrLiège, 1392 «Johan Vairons» GuillLiège, 1479-80 «le bastar Vayron» TerreJauche; surnom: anc. fr. vairon, dérivé de voir ‘bigarré, tacheté’ ou, en parlant d’un œil, ‘de deux couleurs différentes’ FEW 14, 183b. Ce nom semble avoir été utilisé aussi en fonction de prénom (cf. les mentions de 1294 et 1317).
|
JG |
Vairon(t) |
Ofr. vairon: gevlekt, gestippeld, in twee kleuren. BN. 1290 Mashiu Vairon, Bergen (PIERARD); 1365 Mikiel Vairon, Dk. (TdT); 1378 Ernut Vairon, Luik (SIX IV).
|
FD |
Vais(s)ière |
Vaissier, Vaisiere, Vayssier, Veyssière(s), Vessière, Vessie(re), Vessie: Afl. van dial. Fr. vaisse: notenboom. PlN: plaats waar notenbomen groeien (DNF).
|
FD |
Vaisberg |
V. Weisberg.
|
EV |
Vaise |
Ne peut être le fr. dial. vaisse ‘noisette’, inconnu en Wallonie; p.-ê. graphie de va ‘val’, cf. 1393 «Bodechon délie vaiz [= de la Vaux] le mairie de Roanne» La Gleize; ou bien aphérèse de Gervaise.
|
JG |
Vaise |
Patr. Verkort < Gervaise, oude vorm van Gervais (zie i.v.).
|
FD |
Vaisière |
Vaisiere, Vaissière, Vessière, -icre, Veyssière, -ières, -ieres. Nom d’origine (fréquent en France): Vaissière (= lieu planté de noisetiers).
|
JG |
vaisse |
vaissière, ,,Noisette, Cou-draie ». Proven. L.D. Variantes : Vaisse, Vess- -ie, -ière, Vetsy, Feyss-, Vois- -ier. N° 224.
|
EV |
Vaisset |
Veysset: Dim. van vaisse: notenboom. Vgl. Vaissière.
|
FD |
vak |
,,Section (de village) » (En toponymie). Proven. Verva(e)cke.
|
EV |
Vakaet |
zie Volckaert.
|
FD |
Vakante |
zie Focant.
|
FD |
val |
„Vallée ». Forme ancienne : Vau. Proven. De(l)e-, Du- -val, Del- -vau(l)x, veaux. N° 232.
|
EV |
Val |
Valle. 1336-40 «demisielle Sainte Valle» ComptesMons, 1598 «Anthoine Valle» Dén-Wavre, 1608 «Pier Val» BourgLiège; nom topographique: fr. val ‘vallée’ ; cf. aussi Laval, Levai, Duval, etc.
|
JG |
Val |
Vaux, Veau(x), Leva(l), Levaz, Levae, Levau(x), Leveau(x), Levay, Levo, Levo(o)z, Lévo(z), Deleva(l), Delval(le), Delvael, Delva(e), Delvas, Dalva, Delvaen, Delvau(lx), Delva(u)x, Delveau(x), Dellevaux, Delvo(o), -ou(x), Deval(le), de Vaal, Devau(lx), Devaud, Devault, Dev(e)au(x), Desv(e)aux, Devo, Deve(e)uw, Duva(l), Duvael, Duvalle, Duvau(lt), Duvaux, Duveau: Verspreide PlN Val, Vaulx, Le Val: dal. 1280 Biernars dele Vael, Ktr.; 1299 Rogeri de le Val, Mkr.; 1300 Willelmus de Vaus (DEBR. 1980); 1268 Henekinus de Valle; 1306 Mikieus dou Val; 1398 Marie de le Val, Ip. (BEELE); 1378 heredes de Vaus, Moen; 1398 Maykin van Vauls, Zwg. (DEBR. 1970); 1289 Guissino de Dale = 1296 Cuisse du Val, Kales (GYSS. 1963); Jacques de la Vaux dit del Voz, Luik (BODY); 1654 Hendrik Delvou, Bilzen (SCHOE.); 1633 Bartholomeus Delvae; 1686 Petronilla Lava, Lo (CRAEYE); 1711 Jean de Lava fs. Jean Délavai, Lendelede (COUSS.); i6-i8e e. Delvaul(x) = Delvau(x) = Delva ( VS1975,185-9); 1630 Jan Delvael = 1650 Jan Delva, Moorsele (KWII). Zie ook Laval.
|
FD |
Val(c)ken- |
-eire, -eere, -aers, -e(e)rs, -iers. Profess. Valkenaar, ,,Fauconnier ». N° 200. V. valk.
|
EV |
Val, van (der) |
zie van der Vale.
|
FD |
Valaert |
zie Wallaert.
|
FD |
Valaeys |
-ais, zie Willaeys.
|
FD |
Valair |
Prénom Valère ?
|
JG |
Valair |
zieValère.
|
FD |
Valais |
Nom d’origine: Valais (Suisse).
|
JG |
Valange |
(région de Namur et Ciney). NF attesté à Temploux dès 1751, en provenance de l’Aube (GeneaNet), dont l’origine est incer- taine, à rapprocher p.-ê. de lorr., flandr. va-lance, vallance ‘richesse, fortune; redevance’ FEW 14, 132a. Cf. aussi Volange, Volangé.
|
JG |
Valange |
Proven. Valence (Villes fr. et esp.). V. Valens.
|
EV |
Valange(r) |
-gé, zie Volongé.
|
FD |
Valanson |
cf. Valençon.
|
JG |
Valanson |
zie Valençon.
|
FD |
Valantin |
cf. Valentin.
|
JG |
Valantin |
zie Valentijn(s).
|
FD |
Valarcher |
NF du Cantal, région de Riom, depuis 1674 (GeneaNet), sans doute d’origine toponymique.
|
JG |
Valard |
Vallart. Une forme francisée du NF Wallaert, dérivé de Van de Walle [FD], paraît peu probable; plutôt nom issu d’un anthrop. germ. en -ard.
|
JG |
Valard |
zie Wallaert.
|
FD |
Valat |
Valaeys. V. WAHL.
|
EV |
Valck |
Valk, Valcke, Valcq. 1253 «Willaumes Valke» ChartesFlandre, 1276 «Willaumes le Valke, le poissonnier», 1288 «Jeh. Valke, fil-lastre Willaume Valke» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. Falco ou surnom de fauconnier: moy. néerl. valc, valke ‘faucon’.
|
JG |
Valck(e) |
Valckx, Valcks, Valkx, de Valk(e), de Valck, Valcq, (de) Valque, Falck, Falcq, Falek, Falque(s). BerBN van de valkenaar; zie Valkenaar. 1371 Gillis Valke; 1394 van Heinric Valken, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Patr. Germ. VN Falco ‘valk’. 1401 Falko Scheibe, Kassel (BRECH.).
|
FD |
Valckaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Valcke |
1. V. FALC. — 2. V. valk.
|
EV |
Valckenaere |
-aers, -eer, -ier(s), zie Valkenaar.
|
FD |
Valckenaers |
Valckeneers, Valckenier(s), etc., cf. Valkeneers.
|
JG |
Valckenborgh, |
Valckenborg(h)s. Proven. Valkenburg. (Loc. holl.).
|
EV |
Valckenborgh, (van) |
zie van Valkenburg.
|
FD |
Valckiers |
zie Walker.
|
FD |
Valdenaire |
Francisation de Waldner avec voyelle d’appui.
|
JG |
Valdenaire, |
zie Waldner.
|
FD |
Valder |
zie Walder.
|
FD |
Vale |
zie Laval.
|
FD |
Vale, van der |
van der Vael, van (der) Val(le), van de Valle, Vervaele, Vael(e), Vervalle, van Valen: PlN Ter Vaal, Val, Fr. Val: vallei, dal. Vgl. Val. Van Val(le) en Van de Valle kunnen var. zijn van Van (de) Wal(le). 1382 de bostaerd van der Vale; 1398 Neesquin van der Vale; 1369 Macs van der Vael, Wev. (DEBR. 1970).
|
FD |
Valecamps |
zie Wallecam.
|
FD |
Valée |
cf. Vallée.
|
JG |
Valée |
zieVallé(e).
|
FD |
Valekenaers |
zie Valkenaer.
|
FD |
Valemberg |
Var. du NF (van) Valenberg, d’un NL de Gueldre [FD].
|
JG |
Valembert. |
V. WAHL.
|
EV |
Valembois |
(NF hennuyer). Nom d’origine: Valembois (= val en bois) (Meuse).
|
JG |
Valembois |
PlN Val-en-bois: dal in het bos (Meuse, J.G.).
|
FD |
Valen, van |
zie van der Vale.
|
FD |
Valenberg, van |
Valenberghs, Valemberg: PlN Valenberg(G). Valence, Vallance: i. PlN Fr. naam van de Sp. stad Valencia. Evtl. Fr. PlN Valence (in 6 dep.). – 2. Evtl. Metr. Lat. HN Valentia. 1275 Valence d’Outre Eawe, Wodecq (VR 8gr°). Valencia: PlN De Sp. stad Valencia.
|
FD |
Valençon |
Valenson, Valanson. Dérivé du nom de baptême Valens, tiré de Valentius (saint assez obscur).
|
JG |
Valençon |
Valenson, Valanson: Patr. Afl. van HN Valentius.
|
FD |
Valençon. |
V. WAHL. Valenduc. Proven. Valduc (Dép. Hamme-Mille).
|
EV |
Valencyn(s) |
-ijns: PlN Valencijn, Fr. Valenciennes (Nord). -1300 Henrici de Valencenis, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jacob van Valenchienes, Ip. (BEELE).
|
FD |
Valenduc |
Nom d’origine: probabl. Val-Duc, à Hamme-Mille (BrW).
|
JG |
Valenduc |
PlN Val-Duc in Hamme-Mille (WB).
|
FD |
Valenne |
Nom d’origine: Valenne, à Feschaux (Nr)?
|
JG |
Valenne |
PlN in Feschaux (N)?
|
FD |
Valenpint |
cf. Valepin.
|
JG |
Valenpint |
zie Phalempin.
|
FD |
Valens |
zie Vallin.
|
FD |
Valens. |
Proven. Valence (Loc. fr. et esp.). Synon. : Vallenge. — 2. V. Valentin.
|
EV |
Valenson |
cf. Valençon.
|
JG |
Valenson |
zie Valençon.
|
FD |
Valent(e) |
Valenti, Valiante, Valiente, Valinte: Occ. valent, It. valente: moedig, sterk, flink. BN. Vgl. Vaillant.
|
FD |
Valentatem |
-aten. Surnom délocutif: du lat. voluntateml
|
JG |
Valent–eyn, |
-in, -yn. N. de baptême d’orig. latins. Valen- -s, -tinus. Synon.-: Vallentine, Vallantin. N° 106.
|
EV |
Valentijn(s) |
-t(e)yn(s), -tin(e), -tini, -tiny, -tino, -tim, Valantin, Falentin, Fallent(h)eyn, -thein: Patr. Lat. HN Valentinus. Metr. Valentine. 1301 Clare Valentin, Bg. (VERKEST); 1375 Valentijn de Zwerdscauwere, Ip. (BEELE); 1576 Hans Valentijns, Koersel-Aw. (AP). Is Falentin een PlN? 1543 Bertholomé de Falentin, Namen (RBN). Misschien reïnterpretatie van Phalempin.
|
FD |
Valentin |
Valentyn, Valantin. 1521 «Jacquet Valentin», 1524 «Valentin Lucas» Bourg-Namur, 1578 «Valentin Courtejoie» Cart-Couvin, 1598 «Valentyn Blondeau du Miroir» DénWavre, 1626 «Nicolas Valentin» Oignies, 1629 «Jan valentin» émigré en Suède, 1655 «Jean Valentin » Arbrefontaine, 1752 «Jacque Valintin» La Gleize; prénom Valentin, nom d’un martyr du 3e s. • Génitif lat. : Valentiny.
|
JG |
Valentour |
1666 «Guillaume Vanlentour», 1703 «Jacques Valentour» BourgNamur, 1819 «Julien Valentour» Naninne (FyS); la première mention du NF à Namur de 1666 semble indiquer une francisation d’un NF flam. en Van- (non identifié).
|
JG |
Valepin |
Valepyn, Valepijn, Vallepin, Vallen-pint. Nom d’origine: forme néerl. dialectale de Phalempin (Nord)?.
|
JG |
Valepin |
-yn, -ijn, zie Phalempin.
|
FD |
Valère |
-e(y)re, -air, Valerius, -i(o), Walerius, Valério, Valero, Valéry, Valleri, Vallery, Vallier(i): Patr. Lat. HN Valerius.
|
FD |
Valère |
Valeyre. Prénom Valère, du lat. Valerius (nom d’un saint du 3e s.).
|
JG |
Valériane |
-iane, Valériane: Patr. Lat. HN Valerianus.
|
FD |
Valet |
-ez, Vallet, -ez, -ey, -es, Vaulet, Varlet, -ez, -ey, -é, Warlet, -ez, Leva(r)let. Ofr. va(r)let: jongen, knaap, edelknaap, page, schildknaap, leerjongen. Vgl. De Cnaep. 1281 Hannekinus Vallet; 1379 Floreins Vaerleet; 1388 Jehan de Varlet, Ip. (BEELE). – 2. Zie ook Vaulet.
|
FD |
Valet |
Vallet, Valez, Valiez. 1267 «Jean Vallet» CensHerchies, 1283 «Henri Vallet» Dettes-Ypres; nom de métier: anc. fr. varlet, fr. valet ‘jeune homme; page, écuyer’, cf. 1330 «Hanot vallet le Bailliu» ComptesMons ; cf. aussi Varlet, Valot et Valtin, Valton. m. Noms composés: 1326 «Johans dist li Beaus Vales », « Johans dis Beaus Vales » Cart-ValBenoît; 1365 «Jehan Fran Vallet vies-warier» TailleMons; 1354 «Renars dis Petis Vales» CartValDieu.
|
JG |
Val–et(te), |
-ez. V. WAHL.
|
EV |
Valet. |
Profess. ..Domestique ». Synon. : Vall-, Varl- -ay, -et, -ey, -ez. Vaulet. N° 137.
|
EV |
Valette |
cf. Vallette.
|
JG |
Valette |
Vallette, Varlette. Fem. van Valet. 1425 damoiselle Jehanne Valette, Nijvel (CCHt). -2. PlN Valette: klein dal, in Florennes (N).
|
FD |
Valeyre |
zie Valère.
|
FD |
Valgaeren |
Valgaer(t)s: PlN O.-Mnl. valgader: valhek; vgl. Valveken. Verspreide Limburgse PlN (ZLP). 1364 Valgaders velt, St.-Tr. (CSX); 1427 Arnoldus de Valgaet, Averbode; 1433 Messinus Valgader, Leod. (MULI); 1450 Aernoud vanden Valgate, Strijp (PARM.); 1483 Bartholomeus van den Valgaet=van den Valgaert, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Valgaeren |
Valgaerts. V. WALD et FALC. valk, ,,Faucon. 1. Profess. N. de fauconnier. — 2. V. FALC.
|
EV |
Vali |
Zie Valy.
|
FD |
Valiante |
Valiente, zie Valent(e).
|
FD |
Valides |
1. V. FALC. — 2. V. Walker.
|
EV |
Valière |
Forme populaire du prénom Valérie, issue normalement de sainte Valeria (Dauzat 584).
|
JG |
Valière |
Vallière: Metr. Valière < HN Valeria (DAUZAT).
|
FD |
Valin |
Vallin. 1189-96 «s[ignum] Valini de Bomala» CartStHubert, 1213 «Valino» CartValDieu, 1284 «Will. Valin» DettesYpres, 1286 «li cortius Valin» CartBinche; hypocor. de l’anthrop. germ. Falho ou Valbert [FD].
|
JG |
Valin |
Zie Vallin.
|
FD |
Valinte |
zie Valent(e).
|
FD |
Valis(e) |
zie Falise.
|
FD |
Valissant |
Peut-être anc. fr. valissant, vaillissant, part, présent de valoir, au sens de ‘valant, ayant la valeur de’ ou surnom de qqn de vif, de vigoureux, etc. FEW 14, 132a.
|
JG |
Valk |
cf. Valck.
|
JG |
Valk, van der |
PlN Valk in Kapelle-op-den-Bos (VB), Eigenbrakel (WB), Varendonk (A), Belsele (OV). De Valk in Ede (G).
|
FD |
Valk,(de) |
Zie Valcke.
|
FD |
Valkaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Valke,(de) |
Zie Valcke.
|
FD |
Valkenaar |
-aars, -aert, -eere, -e(e)rs, -eire, Valekenaers, (de) Valckenier, Val(c)kenier(s), -aers, Valckeneers, -eire, Falgoneer, (de) Val(c)kenaere, de Val(c)keneer, de Valkener, de Valekenaers, Walke-naere, Valquenart, Wal(c)kenier, Velkeneers, -er, -iers, de Walkeneer, Delvakeneer, Wolkena(e)r, -er: BerN van de valkenaar, de beambte belast met de zorg over de voor de jacht afgerichte valken. Fr. Fauconnier. 1334 Johannis Velkenere = 1340 J. dictus Valkenere, Tn. (C.BAERT); 1398 Loys le Fauconnier = 1394 Lodewijc den Valkeneere = 1399 L. de Valckenare, Desselgem (DEBR. 1970); 1478 Jan Velckeniere, Zoutleeuw (HB 851).
|
FD |
Valkenberg |
Valkemberg, etc. Nom d’origine: soit Valkenberg, à Nederbrakel ou Poperinghe (FlOr), soit Fauquembergues, néerl. Valkenberg (PdC). Valkenborg, Valkenborgh, etc. Nom d’origine: Valkenborgh, fr. Fauquemont (Limbourg hollandais).
|
JG |
Valkenberg |
Valkemberg, Valquelberg. PlN Valkenberg in Nederbrakel (OV), Poperinge (WV). – 2. PlN Fauquembergues, Ndl. Valkenberg (PdC). 1065 Walonis de Falcanberga; 1221 Marie de Falcoberga, PdC; 1375 den grave van Valken-berghe (DFIV); ±1570 Denys Valckenberghe, Hondschote (CDT 393). – 3. Verwarring met Valkenburg.
|
FD |
Valkenburg, (van) |
(van) Val(c)kenborgh, Valkenborg(h)(s). PlN Valkenburg (NL). 1325 Henrico de Valkenboerg; 1346 Reneri Valkenborch = 1383 van Reyners werdinne van Valkenborghs, Tn. (C.BAERT). – 2. PlN (ZH). 1449 Oefke Maerten Valkenburchs soen, Hoorn (NHC).
|
FD |
Valkeneers |
Valkeners, Valckenaers, Valckenier, Valkeniers, etc. Nom de profession (au génitif): moy. néerl. valkenaer, -are ‘fauconnier’ ; cf. aussi Valck(e), Valquenart.
|
JG |
Valkie(r)s |
Zie Walker.
|
FD |
Valkx |
Zie Valck(e).
|
FD |
Valla(e)y(s) |
zie Willaeys.
|
FD |
Vallaeys |
V. WAHL. Vallantin. V. Valentin. Vall- -et, -ez. V. Valet. Vall- -1er, -on, -ot, -oir, -ois. V. WAHL.
|
EV |
Vallance |
zie Valence.
|
FD |
Vallart |
Zie Wallaert.
|
FD |
Vallas |
-at: Afl. van Val: dal.
|
FD |
Valle |
cf. Val.
|
JG |
Vallé |
Vallè, Valle, Val(l)ee, Wallée: Grafie voor Vallée of Valet.
|
FD |
Vallé(e) |
Valée,Val(l)ee, Valiez, Vallaey(e), Lavallé(e), -ee, Lavalée, -ee, Lavalley(e), Lavalaye, Delavallée, de la Vallée, de Laveleye, Delaveleye, Delevallé(e), -ez, Delvallée, -ee, -ez, -et, -ey, Devallé(e), Devalet, Deval(l)ez: Verspreide PlN (la) Vallée: dal, vallei. 1280 Lambiers dele Vallée; 1369 Gillis vander Valeye, Ktr. (DEBR. 1980); 1316 Jehan Delevalée, Dk. (TdT); 1378 Jan van der Valeije, Ip. (BEELE).
|
FD |
Valle, van (de(r)) |
zie van der Vale.
|
FD |
vallée |
Proven. L.D. N° 232. V. val. Synon. : (De la)- -Vallée, -Valley, -Veleye.
|
EV |
Vallée |
Vallée, Valée, Valee. 1265 «monsainor Godefroit Valee» CartValBenoît, 1267 «Gérard de la Valée» CensHerchies, 1663 «Jean Valée» BourgNamur; nom topographique: fr. vallée.
|
JG |
Vallenduc |
cf. Valenduc.
|
JG |
Vallenpint |
Vallepin, zie Phalempin.
|
FD |
Vallepin |
Vallenpint, cf. Valepin.
|
JG |
Valler(s) |
zie Walheer.
|
FD |
Valleri |
Vallery, zie Valère.
|
FD |
Vallery |
Nom de baptême Valéry, génitif lat. de Valerius, plutôt que nom d’origine: Vallery (Haute-Savoie, Yonne).
|
JG |
Vallet |
-ez, -ey, -es, zie Valet, Vallé(e).
|
FD |
Vallette |
Valette. 1425 «damoiselle Jehanne Valette» Nivelles, 1772 «Denis Vallette» BourgNamur; nom topographique: vallette, petite vallée, ou bien fém. de Valet.
|
JG |
Vallette |
zie Valette.
|
FD |
Valli |
zieValy.
|
FD |
Vallier(i) |
zie Valère.
|
FD |
Vallière |
zie Valière.
|
FD |
Vallin |
cf. Valin.
|
JG |
Vallin |
Vallyn,Valin,Valens,Vaelen:Patr.OudeVN< Germ. VN Falho of Valbert (Fm.). Valin von Mulhusen (SOCIN). 1214 Valino meo dapifero, LU (CVD); 1399 van Valin Crayen, Ktr. (DEBR. 1970); 1423 Valin Nauwinc, Ktr. (DEBR. 1958); 1340 Jaque Valin d’Hargicourt (MORLET); 1427 Floreinse vanden Buere fa. Valins, Ktr. (RAK).
|
FD |
Vallois |
Valois. 1569 «Martin Valois» BourgNamur, 1603 «Pierre Valois (orig. d’Abbe-ville)» BourgLiège, 1690 «Jean Valoy», 1695 «Marguerite Valloy» BourgNamur; nom d’origine: Valois, ancien pays de France (Aisne et Oise) ou Vallois (Meurthe-et-Moselle). Cf. aussi Wallois, dont ce pourrait être une variante [JL].
|
JG |
Vallon |
Vallons. 1400 «Colar Le Valon» Fali-solle; nom topographique: fr. vallon; secondairement, var. du NF Wallon, Walon.
|
JG |
Vallon(s) |
zie Wallon.
|
FD |
Vallot |
Vallott, Valot. Anc. fr. valot, syn. de fr. valet.
|
JG |
Vally |
zie Valy.
|
FD |
Valmond |
PlN Valmont (Seine-Mar., Moselle).
|
FD |
Valoir |
Pour E. Renard (BTD 26, 266), p.-ê. forme réduite de Lavaleur, sobriquet de soldat. Le NF étant liégeois, à comprendre plutôt, comme Valeur (NF importé à Charleroi?), comme une forme régressive (w. liég. peûre, fr. poire) de fr. valeur ‘bravoure, vaillance’, cf. 1541 «Melscotte Valleur» Grandglise, 1616 «Valleur Georquin» Dinant.
|
JG |
Valois |
Vallois: PlN Valois, naam van een streek in Frankrijk (Aisne, Oise). Of Vallois (Meurthe-et-Mos.). 1337 Jehane de Valoys, mère a no très chier signeur Guillaumes, conte de Haynnau (CCHt); 1382 van Janne van Valoys, Machelen (DEBR. 1970); 1485 Cornelise Valoys, Mb. (A.BAERT).
|
FD |
Valot |
Vallot, Varlot, Varloteau(x), Walo(t): 1. Patr. Dim. van Germ. VN Walo. Zie Wallon i. – 2. Ofr. valot, var. van Valet (zie i.v.). 1448 Jehan Valot, Comp. (MORLET).
|
FD |
Valque |
Zie Valck(e).
|
FD |
Valquelberg |
zie Valkenberg.
|
FD |
Valquenart |
Forme francisée du NF flam. Val-ckenaer(e).
|
JG |
Valquenart |
zie Valkenaar.
|
FD |
Vals |
zie Wals(ch).
|
FD |
Valschaerts |
1. Car. mor. Vahaard, ..Hypocrite ». N° 279. — 2. V. WALD. Synon. : Walescard. Valter(s)-, -in. V. WALD.
|
EV |
Valschaerts |
BN voor een valsaard. 1336 van Andries Valschards hoore, Cent (RSGI). – 2. Zie Walschaert(s). Valter(s), zie Wouters.
|
FD |
Valtin |
Patr. < Valentin. Vgl. Velten(s).
|
FD |
Valtin |
Waltin. 1595 «Noël Valtin» Fronville, 1693 «Sébastien Valtin» BourgNamur, 18e s. «Valtin» Cerfontaine; forme abrégée de Valentin, cf. aussi Faltin.
|
JG |
Valton |
Wallon. 1302 «Hanekins vede fius Valeton» LoiTournai; anc. fr. valeton ‘jeune garçon, serviteur, valet’, dont la prononciation wallonne en usage à Maubeuge était Wallon (selon le témoignage de Hécart 485-6) [MH].
|
JG |
Valton |
Walton: Ofr. val(e)ton, dim. van Valet (zie i.v.). 1393 dele mort dun val ton appelle Moenkin qui se noya en la Lijs, Wervik; 1382 Fierin Veltoen, Dentergem (DEBR. 1970).
|
FD |
Valvason |
V. WAHL.
|
EV |
valveken |
,,Vanne qui (se relève et) s’abaisse ».
|
EV |
Valvekens |
PlN (Val)veken: sluitboom, valhek. 1340 Arnoldus de Valvekene, Tnh. (VERS.); 1377 Jan van den Valvekene, Aw. (VLOEB.); 1385 Janne Valveken, Tn. (C. BAERT); 1629 Phlips aent Valveecken, Reet (MAR.). Vgl. Van der Veken.
|
FD |
Valvekens |
Proven. ,,Barrière ou Vanne qui (se soulève et) s’abaisse ». L.D. V. Veken.
|
EV |
Valy |
Vally, Val(l)i: PlN Valy (Meuse).
|
FD |
Valynseele |
zie van Leynseele. Valy(s),zieFalise.
|
FD |
Vamaymbeck |
Wellicht (FV) < Van Heymbeeck.
|
FD |
Vambalberghe |
zie van Baelenberghe.
|
FD |
Vambenette |
Verhaspeling (NF) < Van Beneden.
|
FD |
Vamberchies |
cf. Wamberchies.
|
JG |
Vamberchies |
zie Wamberchies.
|
FD |
Vambeveren |
zie van Beveren.
|
FD |
Vamboucq |
Vambou(r)g, zie van (den) Boeke.
|
FD |
Vamboucq |
Vamboug, Vambourg. Formes francisées de Van (den) Boek [FD]?
|
JG |
Vambre |
zie van Bree.
|
FD |
Vambrouck |
Vambroug, zie van (den) Broeke.
|
FD |
Vamdervenet |
zie van den Ven.
|
FD |
Vamecq |
Forme francisée de Van (den) Hecke [FD].
|
JG |
Vamecq |
zie van (den) Hecke. Vamelle, zie van Melle. Vammale, zie van de Maele.
|
FD |
Vamos |
Wsch. < Van Os.
|
FD |
Vamour |
zie van derMoer(e).
|
FD |
Vamparys |
zie van Parys. Vampe(e), ziePede.
|
FD |
Vampoperinghe |
zie van Popering(h)e.
|
FD |
Vampou(i)lle |
zie van Poelje.
|
FD |
Vampuymbrock |
zie (van) Puyenbroeck.
|
FD |
Vamtourout |
zie van Torhout.
|
FD |
Vamwambeke |
zie van Wambeek. Van, de: De Van/Devan wsch. adaptatie van Devannes.
|
FD |
Van |
La préposition néerl. van ‘de’ introduit un nombre considérable de noms de famille flamands (près de 18000), essentiellement -mais non exclusivement (cf. Van Genechten) -des noms de lieux et des noms dits de résidence ou topographiques avec l’article de(n), der. On ne trouvera ci-dessous que les plus importants ou les plus productifs, ceux aussi qui sont plus spécifiques à la Wallonie. Pour les très nombreux autres, on renvoie le lecteur au dictionnaire de Fr. Debrabandere, auquel on emprunte l’essentiel des données particulières ci-dessous. Par souci d’uniformisation – alors que l’usage reste hésitant – Van est toujours doté d’une majuscule. – Sur les NF flamands en Wallonie, cf. M. Poulain et M. Foulon, L’immigration flamande en Wallonie: évaluation à l’aide d’un indicateur anthropo-nymique, dans Revue belge d’histoire contemporaine 12, 1981, 205-244.
|
JG |
Van- |
-Nerus. Latinis. de VAN Neer. V. ce N.
|
EV |
Van de Lanoote |
-otte, -annootte, Vandelanoitte, -annoitte, Vande Lanotte, etc. Probabl. flamandisation du NF picard Delanotte (comm. A. Lanotte), var. du NF Delannoi(t), Delaunay, de aunoit ‘lieu planté d’aulnes’, cf. Lannoy (Nord, Oise).
|
JG |
van der–Jeugd |
ou Jeught, -Kam,-Kar, -Keerssen, -Kelen, -Kerken,-Kinderen, -Kluysen, -Koille,-Kold, -Kun, -Kuylen, -Leenen. Proven. V. Jeuk, Kam, Kar, Kaars,Keel, Kerk, Kinderen, Kluis, Kuil,Koud, Kin, Kuil, Leen.
|
EV |
Van Aalst |
cf. Van Aelst.
|
JG |
Van Aarden |
cf. Van Aerde(n).
|
JG |
Van Aarschot |
cf. Van Aerschot.
|
JG |
Van Achter |
Vanachter, van Hachter, etc. Nom topograph. : néerl. van achter ‘de derrière’, d’après le lieu d’habitation, y compris derrière un ruisseau, cf. 1262 «Henricus de Rétro» Vilvorde [FD]; comp. Ladrière.
|
JG |
Van Acker |
Vanacker, Vanackere, Vanackère, etc. Nom topograph. : moy. néerl. akker ‘champ’, fréquent en toponymie : ten Akker, etc.
|
JG |
Van Aeken |
cf. Van Aken.
|
JG |
Van Aelst |
Van Aalst, Van Haelst, etc. Nom d’origine: Aalst, Alost (FlOr).
|
JG |
Van Aerde |
Van Aerden, Van Aarden, etc. Nom d’origine: Aarden, fr. Ardres (PdC), aussi Ten Aerden, seigneurie à Bavikhove (FlOcc) [FD]. Cf. aussi Van der Aerden.
|
JG |
Van Aerschot |
Van Aarschot, etc. Nom d’origine : Aarschot (BrFl).
|
JG |
VAN Aerssen |
Ou Aerssen. N. de filiat. ,,(Fils) de Aerssen » c.à.d. ,,Fils de Art, fils ». N° 102. V. VAN Simpsen.
|
EV |
VAN Aert
|
N. de filiation, ,,(Fils) d’Aer(nou)t ». | EV |
Van Aeverbeke |
cf. Van Haverbeke.
|
JG |
Van Aken |
Vanaken, Van Aeken, Van Haken, etc. Nom d’origine: Aachen, néerl. Aken, fr. Aix-la-Chapelle (All.).
|
JG |
Van Antwerpen |
Vanantwerpen, etc. Nom d’origine: Antwerpen, fr. Anvers.
|
JG |
van- Antwerpen |
Proven. Loc.
|
EV |
Van As |
cf. Van Assche.
|
JG |
Van Asbroeck |
-oek, Van Asbroucq, etc. Nom d’origine : Assebroek (FlOcc), Asbroek (Lb) et toponyme très répandu (= marais où poussent des frênes) [FD].
|
JG |
Van Assche |
Vanassche, Van Asch, Van As, Van Asschen, etc. Nom d’origine: As, «Asch» (Lb), Asse, «Assche» (BrFl), Assche(n), ten Assch(en) (= aux frênes), seigneurie à Deerlijk, Aalbeke, Zwevegem, etc. [FD].
|
JG |
Van Audenhove |
Vanaudenhove, -en. Van Oudenhove, etc. Nom d’origine: Oudenhove (= vieille ferme), fief à Menin (1439) et Pas-sendale(1384) [FD].
|
JG |
Van Avermaet |
Van Havermaet, etc. Nom d’origine: Havermaat, à Zèle (FlOr).
|
JG |
Van Baal |
Van Baale, Van Bael, etc. Nom d’origine: soit Baal (Brabant flam., Gueldre), soit Baarlo (Limbourg holl.) ou Baarle ((Noord-Brabant, Limbourg, prov. Anvers) prononcés tous deux bual avec a long [FD].
|
JG |
Van Baelen |
Vanbaelen, Van Balen, etc. Nom d’origine: Balen (Anv), Baelen (Lg).
|
JG |
Van Becelaere |
cf. Van Beselaere.
|
JG |
Van Belle |
Vanbelle, Van Bellen, etc. Nom d’origine: Belle, forme néerl. de Bailleul (Flandre française), mais aussi Denderbelle, 1176 «Belle», ou Schellebelle, 1169 «Belle» (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Bellegem |
Van Belleghem, Vanbelleghem, -ghen, etc. Nom d’origine: Bellegem, près de Courtrai (FlOcc).
|
JG |
Van Bellinghen |
Vanbellinghen, Van Bellingen, Vanbellingen, etc. Nom d’origine: Bellingen (BrFl).
|
JG |
Van Beneden |
Vanbeneden, Van Beneen, etc. Nom topogr., d’après le lieu d’habitation situé en bas, néerl. beneden, dans la vallée, etc.
|
JG |
Van Beselaere |
Van Becelaere. Nom d’origine: Beselare (FlOcc).
|
JG |
Van Bever |
Vanbever, Van Bevere, Van Beve-ren. Nom d’origine: Bever = Biévène (Ht), Strombeek-Bever (BrFl), Bevere (FlOr), Be-veren-Leie, Beveren-Waas, etc.
|
JG |
Van Binst |
Nom d’origine: Binst, forme moy. néerl. de Binche (Ht); cf. aussi Binst.
|
JG |
Van Bockstal |
Van Bokstal, Van Boxtael, etc. Nom d’origine très fréquent: Bokstalle à Ma-chelen (FlOr), te Boxtale à Balegem (FlOr), etc. [FD].
|
JG |
Van Boesschoten |
Nom d’origine: Boeschote, à Daknam (FlOr), cf. aussi Busschots.
|
JG |
Van Bogaert |
Van Bogaerden, cf. Van den Bogaard, etc.
|
JG |
Van Bokstal |
cf. Van Bockstal.
|
JG |
Van Borm |
Van Burm. Nom d’origine : Bornem (Anv), dont la prononc. dialectale est burrem [FD] ; cf. aussi Borms.
|
JG |
Van Boxtael |
cf. Van Bockstal.
|
JG |
Van Braband |
-andt, -ant, Vanbrabant. Nom d’origine: du Brabant, ancien duché qui comprenait en grande partie aussi la prov. d’Anvers et le Noord-Brabant hollandais actuel.
|
JG |
Van Braeken |
cf. Van der Braeken.
|
JG |
Van Brinken |
cf. Van den Brink.
|
JG |
Van Brussel |
Vanbrusselen, Van Brusselt, Van Bruyssel, etc. Nom d’origine: Brussel, Bruxelles.
|
JG |
Van Buckenhout |
Van Bugenhout, Van Bug-genhout, Vanbuggenhout, etc. Nom d’origine: Buggenhout, 1125 «Buckenholt» (FlOr).
|
JG |
Van Burm |
cf. Van Bonn.
|
JG |
Van Calster |
Nom d’origine: Kalster (BrFl), mais aussi var. de Van Calsteren ou de Van Caster [FD].
|
JG |
Van Calsteren |
Nom d’origine: Kalsteren (Anv, BrFl); cf. aussi Van Calster (ci-dessus).
|
JG |
Van Camp |
Vancamp, cf. Van de Kamp.
|
JG |
Van Campenhout |
Van Campenhoudt, Van Kampenhout, etc. Nom d’origine: Kampen-hout (BrFl).
|
JG |
van- Can |
Proven, 1. Dép. Aubel. — 2. Canne (Loc).
|
EV |
van- Caneghem |
Proven. Kanegem (Loc.).
|
EV |
Van Caster |
Vancaster, Van Kaster, etc. Nom d’origine: Kaster, près de Courtrai (FlOcc), Kaaster, fr. Caestre (arr. de Dunkerque), etc. [FD]. Cf. aussi Van Calster.
|
JG |
Van Caubergh |
cf. Van Cauwenbergh(e).
|
JG |
Van Cauter |
-eren, Van Coûter, -eren, Van Kauter, etc. NL très fréquent: Kouter (= fr. couture, w. coûteure) < lat. cultura.
|
JG |
Van Cauwenbergh |
-erghe, -erge, Van Cou-wenbergh, -erghe, Van Kouwenberg, -ergh, Van Caubergh, etc. 1281 «Daniele de Cou-denberghe» Courtrai; nom d’origine: Kouden-bergh (= froid mont), topon. très fréquent, ainsi à Bruxelles, Ninove, Nukerke, Pervijze, Zar-ren, etc. [FD].
|
JG |
Van Clé |
cf. Van de Clee.
|
JG |
Van Cleemput |
-utte, Van Clempute. Van Kleemput, etc. Nom d’origine: Cleemput, à Adegem (Anv), Lokeren et Elverzele (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Coetsem |
cf. Van Cutsem.
|
JG |
Van Coillie |
Vancoillie, Van Coille, Van Coul-lie, etc. 1266 «Jehans de Quoille» = 1275 «Jehan de Coille» DettesYpres; nom d’origine: Coillie, 1187 «Colia» (dérivé de collis ‘colline’), seigneurie à Oostnieuwkerke (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Compernolle |
cf. Van Coppenolle (ci-dessous).
|
JG |
Van Coppenolle |
Vancoppenolle, Van Copper-nolle, Van Compernolle, Vancompernolle. Nom d’origine: Koppenol (= dépression, vallée avec des crêtes arrondies), topon. très fréquent en pays flamand [FD]. Cf. aussi Capenol.
|
JG |
Van Coullie |
cf. Van Coillie.
|
JG |
Van Couter(en) |
cf. Van Cauter(en).
|
JG |
Van Craen |
Nom d’origine: Kraan (Limbourg holl.) ou De Kraan (Noord-Brabant) [FD].
|
JG |
Van Craenenbroeck |
Van Cranenbroek, etc. Nom d’origine: Kranenbroek (= marais où séjournent des grues), topon. très fréquent, à Lembeek, Ninove, etc. [FD].
|
JG |
Van Cutsem |
Vancutsem, Van Cutsen, Van Coetsem. Nom d’origine: Kutsem, à St-Pieters-Leeuw (Brabant).
|
JG |
Van Daal |
Van Daele, Vandael, -aele, Vandal, Vandaul, -aule, Van den Daele, Vandendael, -aele, Van den Dale, Vandendaul, etc. Nom topogr. : moy. néerl. dael, dale ‘val, vallée’, ten Daele (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van Damme |
[nom très fréquent], Van Dam, Vandamme, Vandam, etc. Nom d’origine: Dam, ten Damme, très fréquent en toponymie, e.a. Damme près de Bruges.
|
JG |
Van de Beurie |
cf. Vandebuerie.
|
JG |
Van de Broeck |
Vandebroeck, -oek, -ouck, -oucq, etc., cf. Van den Broeck.
|
JG |
Van de Capelle |
Van de Cappelle, cf. Van der Cappel.
|
JG |
Van de Casteele |
Vandecasteele, Van den Casteele, Van de Castel, -elle. Van de Kas-teele, etc. Nom d’origine : Kasteel, ten Kastele (= château), etc., fréquent en toponymie flamande; cf. aussi Castel, -eel.
|
JG |
Van de Cavey |
-eye, -eije, -aye, Vandecaveye, etc. 1398 «Gillis de le Kavee», «Jehan de le Cavee» Dottignies; nom d’origine: l.d. de forme pic. (La) Cavée, néerl. Caveye (= chemin creux, encaissé) < lat. excavata (via) , par ex. Caveie à Onnaing (dépatr. Nord), Caveye à Menin (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van de Clee |
Vandeclee, -ée, Van Clé. Nom d’origine: Klee, à Kuttekoven (Lb).
|
JG |
Van de Kamp |
Van den Camp, Van Camp, Vancamp, etc. Nom topogr.: Kamp < lat. campus ‘champ, pays, etc.’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Kasteele |
cf. Van de Casteele.
|
JG |
Van de Kerckhove |
Vandekerckhove, Vande-kerkhove, Van den Kerkhof, Van Kerckhove, Vankerckhove, Van Kerkhove, Van Kerckhoven, Van Kerkhoven, Vanker-koven, etc. Nom topograph. : moy. néerl. kerkhof ‘cimetière, aître’, ten Kerkhove, fréquent en toponymie. Comp. Delaitre, Delattre.
|
JG |
Van de Laar |
-aer, cf. Van Laar, Van Laer.
|
JG |
Van de Maele |
Vandemaele, Van der Malle, Van der Maelen, etc. Nom d’origine: Mâle (= dépression, fond), e.a. quartier de Bruges, ou Maele, à Deerlijk, Tielt, etc. [FD].
|
JG |
Van de Moortele |
Vandemoortele, Van de Mortel, -ele. Van de Moorter, etc. Nom d’origine: Mo(o)rtel, Mo(o)rter (= sol marécageux), topon. fréquent surtout en Flandre occ. [FD].
|
JG |
Van de Nitte |
Vandenitte. Le NF étant localisé dans le Hainaut et en Brabant wallon, probabl. forme altérée d’un NF flam., p.-ê. Van den Heede [FD].
|
JG |
Van de Perre |
Vandeperre, Van der Perre, Vanderper, -erre, -erren, Van de Peer, etc. Nom d’origine: Perre, Parre (= terrain enclos), De Perre, topon. très fréquent, e.a. à Denter-gem, à Ruiselede, Rijkevorsel, etc. [FD].
|
JG |
Van de Pitte |
cf. Van de Put(te).
|
JG |
Van de Poel |
-oele, Vandepoel, -oele, Van den Poel, -oele, Van der Poel, -oele. Nom topographique: moy. néerl. poel ‘étang, mare’, Poel, ten Poêle, ter Poêle (fréquent en topon.).
|
JG |
Van de Put |
Vandeput, Van de Putte, Vandeputte, Van den Put, Van den Putte, Van de Pitte (forme ouest-flam.), etc. Nom topographique: moy. néerl. put, putte ‘puits, fosse’, de Put, ten Putte (fréquent en topon.). Cf. aussi Van Put(te).
|
JG |
Van de Raspaille |
Vanderaspaille, Vandres-paille, Van der Aspaille, Vanderaspoilden, etc. 1418 «Ghyselin van Respailgen» Courtrai; topon. fr. raspaille, rapaille ‘taillis’; cf. aussi Verspaille.
|
JG |
Van de Roost |
Vanderoost, Vanderroost, Van der Oost; formes w. altérées: Van de Ros, Van de Rosé, Vanderose, Vanderosse (cf. aussi Van Ros, Van Rosse). Nom d’origine: Roost, Roest (= endroit où poussent des roseaux), très fréquent en toponymie, par ex. Roost (BrFl), Roest = Rosoux (Lg), etc. [FD].
|
JG |
Van de Roy |
Vanderoy, cf. Van Roey.
|
JG |
Van de Sande |
Vandesande, cf. Van de Zande.
|
JG |
Van de Scure |
Vandescure, Vandescuren, cf. Van der Schueren.
|
JG |
Van de Steene |
Vandesteene, etc., cf. Van der Steen.
|
JG |
Van de Stock |
cf. Van der Stock.
|
JG |
Van de Vandel |
-elle, Vandevandel, cf. Van de Vonder.
|
JG |
Van de Velde |
(NF très répandu), Van De Velde, Vande Velde, Vandevelde, Vandeveld, Van-dervelde, Vandervelden, etc. Cf. 1218 «Sy-moenus de Velda» DettesYpres; nom topogr. : Veld, néerl. veld ‘champ’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Ven |
Vande Ven, Vandeven, -enne, Van den Ven, Van der Ven, Van der Venne, Vandevin, -inné, etc. Nom d’origine: ten Venne, ter Venne, ter Vin(ne), topon. très répandu (= tourbière).
|
JG |
Van de Ville |
Vandeville (NF hennuyer), Van de Vyle, etc. 1402 « Willemme van den Ville» Tirlemont; traduction néerl., sous une forme hybride, du NF De(la)ville [FD].
|
JG |
Van de Vonder |
Van de Vandel, -elle, Vandevandel, etc. Nom d’origine: Vonder (= petit pont branlant, passerelle), par ex. Ter Vonde-len, à Velzeke, Denderhoutem et Evergem [FD].
|
JG |
Van de Voorde |
Vande Voorde, Vandevoorde, Vandevoort, Van der Voorde, Van Vooren, Van Voren, etc. Toponyme fréquent: ten Voorde, ter Voort, ainsi que Voorde, à Alost (FlOr), voorde ‘gué, passage à gué’ [FD]. Cf. aussi Vandevoir.
|
JG |
Van de Vyver |
Vandevyver, Van de Vyvere, Vandevyvere, Vandevyvre, Vandeviver, -ère. etc. Cf. 1233 «Ghilleberti de Vivario» Courtrai; nom topogr.: néerl. vijver ‘étang, mare’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Walle |
Vande Walle, Vandewalle, Vanderwal, Vanderwalle, -wald, -whale. Van der Wallen, etc. Nom d’origine: ten Walle (= motte, butte artificielle), e.a. à Gand et Courtrai [FD].
|
JG |
Van de Wattyne |
-ijne, Vandewattyne, Vande-wattine, etc. 1221 «Philippus del Wastine» Courtrai, 1281 «Johannes de Wastina» DettesYpres, 1398 «Joes van der Wastine» = «Joes de le Wastine» Geluwe; nom d’origine: anc. fr. watine, guastine ‘endroit désert, non bâti’ FEW 14, 209a, fréquent dans la toponymie de Flandre, du nord de la France et de l’ouest du Hainaut, etc. [FD].
|
JG |
Van de Wege |
Van de Weghe, Vandeweghe, Van der Weghen, Van der Weegen, Vander-wegen, etc. Nom topogr.: ten Wege, néerl. weg ‘chemin’, fort répandu en toponymie.
|
JG |
Van de Weyer |
Vandeweyer, cf. Van de Wyer.
|
JG |
Van de Wiele |
Vande Wiele, Vandewiele, Van de Wielle, Van de Wille, etc. Nom topogr. : wiel ‘bassin, mare, étang’, te Wiele, fréquent en toponymie, e.a. à Pittem (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van de Woestyne |
-ijne, etc. Nom d’origine: néerl. woestijn ‘endroit désert’, e.a. Woesten (FlOcc), Woestijne, à Aalter, Evergem, Varse-nare, etc. [FD].
|
JG |
Van de Wyer |
Van de Wijer, Van de Weyer, Vandeweyer, etc. Nom d’origine: Wijer (= néerl. vijver ‘étang, mare’), e.a. Wijer (Lb), et à Henri-Chapelle (Lg) et Hoeselt (Lb) [FD]. Cf. également la mention ancienne, avec traduction, «van de Wyer, dit de Vivier» NPLiège(Body 61-62).
|
JG |
Van de Wyngaerde |
cf. Van de Wyngaert, -aerde.
|
JG |
Van de Zande |
Vandezande, Van de Sande, Vandesande, etc. Nom d’origine: Zande (FlOcc), également à Woumen (FlOcc), à Des-telbergen (FlOr) ou un autre topon. en -zand [FD]; comp. Sablon.
|
JG |
van de~Laar |
-Lanotte, -Leemput, -Leene. Proven. V. Laar, Aunoie, Leemput, Leen. van-Delft. Proven. Loc. holl.
|
EV |
van de~Par |
ou -Perre, -Pitte, -Plas(sche), -Putte, -Poêle of -Pol. Proven. V. Parre, Fit et Put, Plas, Put, Poel.
|
EV |
van de~Rost |
V. Roost.
|
EV |
van de–Beek, |
-Berg(en), -Borght. Proven. V. Beek, Berg, Burg. -Botermet. Proven. Boter-merkt, ,,Marché au beurre ». (Dép. Meer). -Broe(c)k ,-Brouck. Proven. V. Broek.
|
EV |
van de-Loise. |
Proven. Luis, Différ. L.D.
|
EV |
Van den Abeele |
Vandenabeele, Van den Abbeele, Van den Abeelen, etc. Moy. néerl. abeel < anc. fr. aubel, albel ‘peuplier blanc’, ten Abe(e)le (fréquent en toponymie) [FD].
|
JG |
Van den Berg |
Vandenberg, Van den Bergh, Van den Berge, Vandenbergh, Van den Berghe, Vandenberghe, Vandenberghen, Vandemberg,Van de Berg, Van de Bergh, etc. Nom topographique: moy. néerl. bergh ‘mont’, ten Berghe (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van den Boeke |
Van den Boecke, Van der Boeck. Nom d’origine: ten Boeke, fréquent en toponymie, néerl. beuk ‘hêtre’. Cf. aussi Vam-boucq.
|
JG |
Van den Bogaert |
Van den Bogaard, -aerde, Vandenbogaerde, Van Bogaert, Van Bo-gaerden, etc. Moy. néerl. bogaert, boomgaerd ‘verger, jardin’, ten Boomgaarde, Bogaard (très fréquent en toponymie); parfois, traduction de Dujardin, Dugardin. – Bibliogr. : H. Buitenhuis, Familienamen afgeleid van het woord boomgaard, dans Naamkunde 13, 242-4.
|
JG |
Van den Borne |
Van den Boore, Van den Borre, Vandenborre. etc. Nom d’origine: Born (Limbourg holl.), Booren, nom de cours d’eau à Dunkerque (Flandre fr.), mais aussi Ter Borrent, nom d’un fief à Gullegem, ou p.-ê. *Ten Borne qui a dû exister à Wervik, etc. [FD].
|
JG |
Van den Bosch |
Vandenbosch, Van den Bos-sche, Vanden Bossche, Vandenbossche, Van den Bussche, Vanden Bussche, Vanden-bussche, etc. Nom topographique: moy. néerl. busch, bossche ‘bois’, (den) Bos(ch), ten Bossche (extrêmement fréquent en toponymie).
|
JG |
Van den Braak |
, cf. Van der Braeken.
|
JG |
Van den Brande |
-andt, Vandenbrande, Van den Branden, etc. Nom d’origine: Ten Brande (= endroit où il y a eu un feu, où on prend du combustible), assez fréquent comme NL, cf. 1375 «van Boudiné van den Brande» Courtrai [FD].
|
JG |
Van den Brink |
Van Brincken. Topon. néerl. or. Brink (= gazon, espace ouvert dans un enclos, place de village), cf. 1266 «Gerlach van den Brinck» Deventer [FD]; cf. aussi Brinck.
|
JG |
Van den Broeck |
Vandenbroeck, Vanden Broeck, Vandenbrouck, -oucke Van de Broeck, Vandebroeck, -oecke, Vandebroek, Vandebrouck, -oucq, etc. Nom topographique: moy. néerl. broek (= marais), extrêmement fréquent en toponymie. Van den Broele, cf. le suivant.
|
JG |
Van den Brûle |
Van den Brulle, Van den Bruele, Van den Broele, etc. Nom d’origine : topon. moy. néerl. Bruul, syn. : Broel, Briel, Brogel, fr. Breuil, Bruille (= terrain marécageux, généralement boisé), fréquent en toponymie, notamment à Denderbelle, Malines, Lovenjoel, etc. [FD].
|
JG |
Van den Buerie |
cf. Vandebuerie.
|
JG |
Van den Bulck |
Van den Bulcke, Vanden-bulcke, Vandembulcke, etc. Nom d’origine: topon. moy. néerl. blok, bile, hulc ‘pré clos, enclos’, e.a. «theerscip vandenbulke» (1502), seigneurie à Rekkem [FD].
|
JG |
Van den Bussche |
Vandenbussche, etc, cf. Van den Bosch, Bossche.
|
JG |
Van den Camp |
cf. Van de Kamp.
|
JG |
Van den Cantoore |
Traduction flam. du NF fr. Decatoire [FD].
|
JG |
Van den Casteele |
cf. Van de Casteele.
|
JG |
Van den Daele |
Van den Dale, Vandendaul, cf. Van Daal, van Daele.
|
JG |
Van den Dijk |
cf. Van Dyck.
|
JG |
Van den Doorne |
cf. Van Doorne.
|
JG |
Van den Dorpe |
Vandendorp(e), Van den Deurpen, cf. Van Dorp(e).
|
JG |
Van den Dries |
Vandendries, Vandendriessche. Van den Driessche, Vandendriexhe, Vandendris, Vandendrisse, Van Dries, Van Driessche, Vandriessche, etc. Cf. 1754 «Gis-lain Vandrise» Archennes; nom topographique: moy. néerl. driessch(e) ‘friche, «trieu»’, Dries, ten Driessche (très fréquent en toponymie). Cf. Debrab. 446-7 (avec longue discussion sur les sens précis du terme, de même origine que w. triftie), trieu).
|
JG |
Van den Dycke |
Van den Dijk, Vandendyck, -yk, cf. Van Dyck.
|
JG |
Van den Esse |
Van den Esch, cf. Van der Esse(n).
|
JG |
Van den Eynde |
Vanden Eynde, Van den Eijnde, Van den Hende, Vandenhende, Van Eynde, Vaneynde, etc. Nom d’origine: ten E(i)nde, ten Inde, du néerl. einde ’bout, extrémité’, s’appliquant à des habitations à l’écart. Cf. aussi Van Nin.
|
JG |
Van den Hamme |
cf. Van Hamme.
|
JG |
Van den Haute |
Vandenhaute, etc., cf. Van (den) Hout(te).
|
JG |
Van den Heede |
Vandenheede, Van den Hede, Van Hee, Vanhee, -ée, Van Heede, etc. Nom topographique: moy. néerl. heede, néerl. heide ‘bruyère’, ten Heede (fréquent en topon.). Cf. aussi Van der Heyde(n).
|
JG |
Van den Hende |
Vandenhende, cf. Van den Eynde.
|
JG |
Van den Heuvel |
Vandenheuvel, Van den Neuvel, etc. Nom topographique: moy. néerl. heuvel ‘colline, tertre’, ten Heuvel (fréquent en topon.). Cf. aussi Van Huffel.
|
JG |
Van den Hoe(c)k |
cf. Van Hoeck.
|
JG |
Van den Hoof |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van den Hout |
Van den Haute, cf. Van Hout(te).
|
JG |
Van den Hove |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van den Huile |
cf. Van Huile.
|
JG |
Van den Kerkhof |
cf. Van de Kerckhove.
|
JG |
Van den Neuvel |
cf. Van den Heuvel.
|
JG |
Van den Plas |
Vandenplas, -plassche, Van der Plas, etc. Nom d’origine: Plas, Ten Plassche (= étang, mare), e.a. à Courtrai, Zwevegem, Wevelgem [FD].
|
JG |
Van den Poel |
cf. Van de Poel.
|
JG |
Van den Put |
cf. Van de Put.
|
JG |
Van den Steen |
Vandensteen, etc., cf. Van der Steen. Van den Ven, cf. Van de Ven.
|
JG |
Van den Wyngaert |
-aerde, -aerden, Vandenwyngaert, Vandenwyngaerden, Van de Wyngaerde, etc. Nom topographique: moy. néerl. wijngaert, -aerd ‘vigne, vignoble’ (fréquent en topon.); parfois, traduction de Delvigne, cf. ± 1600 «Andréas Del vigne» = 1646 «A. van de Wyngaerde» Tielt [FD].
|
JG |
van den-Ab(b)e(e)le(n), |
-Acke- r(e), -Akker, -Ameele. Proven. V. Abeel, Akker, Akker, Ameel. -Avond. Proven. Avend-(oren). (Dép. Tirlemont). -Arend. Proven. N. probable d’enseigne : ,,De l’aigle ». -Bak, -Balck, -Bauw, -Beck, -Beginne, -Bemd(en) ou -Bempt, -Berg(h)e(n), -Berkhof. Proven. V. Bak, Balk, Bouw, Beek, Begin, Bemd, Berg, Berk. van den~Beyllaert, -Biggelaar, -Bil-cke, -Boeynants, Bo(o)gard(e), -Bon, -Boom, -Borg, -Borne, -Bor-ren, -Bo(s)ch(e), -Brambussche, -Brande(n) ou -Brandt, -Breede, -Brempt, -Briele, -Brincken, -Broeck(e) ou -Brouck(e), -Broe-le ou Bruele, -Brugge(n), -Bru-aene, -Bul, -Bulcke, -Bunder, -Burre, -Bussche, -Buys, -Camp, -Corput, -Cruyce ou -Cruys(se), -Dael(e), -Damme. Proven. V. Biggelaar, Bulk, Bunder, Boom-gaard, Bon, Boom, Burg, Born, Bor, Bosch, Braam, Brand, Breed, Breem, Brem(t), Breuil ou Briel, Brink, Broek, Bral, Brug, Bruaan, Bult, Bonder, Buur, Bosch, Buis, Kamp, Goorput, Kruis, Daal, Dam.
|
EV |
van Dender |
Proven. 1. Dender-(-monde ou -ivindeke) (Loc.). — 2. Dendre, (Riv.).
|
EV |
van den-Doorent |
ou Doorne, Dor-pel ou Durpel, -Drie(e)s(sch)e, -Dungen, -Dyck, -E(e)de, -Eeck-houte, -Eerenberg, -Es(ch), -Els-ou -Elshout, Eyck, -Eynde, -Fon-tyne, Ghoer, -Gucht. Proven. V. Doorn, Dorp, Dorpel, Dries, Dong, Dijk, Eed, Eikhout, Erenberg, Es, Els(hout), Eik, Einde, Fontein, Goor, Gehucht.
|
EV |
van den-Haut(ten), |
-Hauwe, -Hec-ke, -Heede, -Hende, Herrewe-ghe(n), -Heulle, -Heuvel, -Hi(e)-lakker, -Hirtz, -Hoek, -Hof(f), -Hole, -Holt, -Hoof ou Hove(n), -Hoofdne, -Hou(d)ten, -Houwe, Hurck, -Inden, -Ede. Proven. V. Hout, Houw (Plus. L.D.), De Hek ,(Dép. Wommerson), Heide ou Eed, Einde, Heir, Heule (Loc., L.D.), Heuvel, Hielakken, Hert, Hoek, Hof, Hol, Hout, Hof. Hoofd, Hout, Hork (Dép. Litte-St-Hubert), Einde, Ede. van den~Ker(c)khove(n), -Meer-sch(e), -Meersschaut, -Moortel, -Mosselaer, -Nest(e), -Neucker, -Nieuwenborg, -Nieuwenhuyse, -Noortgate, -Oever, -Perre, -Plas, -Poel, -Put(te), -R(e)ydt, -Rhyn, -Sande, -Savel, -Schilde, -Schrieck, -Seylberg, Sigtenhorst, -Steen(e), -Stock, -Storme, -Sype, -Tempel, -Tillaart, -T(h)or(r)en, -Veegate, -Ven, -Vinne, -Veghe, -Wiele, -Wouwere, -Wyngaerden. Proven. V. Kerkhof, Meers, Meershout, Mortel, Mos(laar), Nest, Nekker, Burg, Huis, Gat, Oever, Parre, Plas, Poel, Put, Riet, Rijn, Zand, Zavel, Schilde, Schriek, Zeilberg, Zieken, Steen, Stok, Storm (endroit éprouvé), Zyp (rigole), Tempel (ruines de temple), Aard, Toren, Gat, Ven ou Vin, Weg, Wiel, Wijngaard.
|
EV |
Van der- |
Ver- -vloet, -vloesem. Vlug. Car. mor. ou phys. Vlug, ,,Rapide » (d’esprit ou de corps). Vlammens. 1. Proven. Vlijmen (Loc.holl.). — 2. Vlug mens, ,,H. rapide ». V. Vlug.
|
EV |
VAN der Aa. |
V. aa.
|
EV |
Van der Aerden |
Van der Aarden, etc. Nom topogr. : néerl. aard ‘champ, terre cultivable’, fréquent comme toponyme; cf. aussi Van Aerden.
|
JG |
Van der Auderaa |
Van der Ouderaa, Van der Auwera, Vander Auwera, Vanderauwera, etc. 1392 «Jan vanderOuder A» Anvers, 1417 «Kateline vander Oudera» Lierre; nom d’origine : Ouder Aa, nom de cours d’eau dans la région de Fûmes [FD].
|
JG |
Van der Avoort |
-oirt, -ort, -ero, Vanderavero, Vanderaveroet, Vanderavrot, etc. Nom d’origine : Ter Avoort (= gué, passage dans un ruisseau), topon. assez fréquent, e.a. à Dworp, Retie, Neerheylissem. – Bibliogr. : L. Van der Avort, Betekenis van de FN… van der Avoort, V1S127, 1991,39-43.
|
JG |
Van der Beke |
Vanderbeke, Vanderbeck, Vanderbecken, Vanderbeeken, Van der Beken, Vanderbeken, Vanderbecq, -eque, -èque, etc. Nom d’origine: néerl. beek ‘ruisseau’, ter Beke (fréquent en toponymie). Cf. aussi Verbeeck.
|
JG |
Van der Biest |
Vanderbist, Vanderbiste, Van-derbise, etc. Nom d’origine: Ter Biest (= endroit où il y a des joncs), topon. fort répandu; cf. aussi Verbi(e)st.
|
JG |
Van der Boek |
cf. Van den Boe(c)k.
|
JG |
Van der Borg |
Van der Borght, Vanderborght, Van der Borcht, Vanderborck, Van der Burg, Van der Burcht, etc. Nom d’origine: ter Borch(t), ter Burch(t), néerl. burcht, burg ‘château-fort’, fréquent en toponymie ; aussi nom de commune : Burcht (Anv), Borch à Kortemark (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van der Braeken |
Van Braeken, Van den Braak. Nom d’origine: Braak, topon. fréquent, moy. néerl. brake, hraec ‘friche, jachère’ [FD].
|
JG |
Van der Brugge |
Vanderbrugge, Van der Bruggen, Vanderbruggen, Van der Brug-ghen, etc. Nom topogr. : néerl. brug ‘pont’, ter Brugghe, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van der Burg |
Van der Burcht, etc., cf. Van der Borg(ht).
|
JG |
Van der Cam |
Vandercam, Vandercamme, Van der Kam, Vanderkam, Vandercammen, etc. Surnom de brasseur, moy. néerl. kam, comme ‘brasserie’; cf. aussi Vercammen.
|
JG |
Van der Cappel |
Vandercappel, -elle, -ellen, Van de Capelle, Van de Cappelle, etc. Nom d’origine: ter Kapel(le), néerl. kapel ‘chapelle’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Van der Donck |
Vanderdonck, Van der Donckt, Vanderdonckt, etc. 1616 «Andrieu Vanderdonck» BourgDinant; nom d’origine: moy. néerl. donk ‘hauteur sablonneuse en terrain marécageux’, fréquent en toponymie [FD] ; cf. aussi Verdonck(t).
|
JG |
Van der Elst |
Vander Elst, Vanderelst, -est, Van der Helst, etc. Nom d’origine: néerl. els ‘aune’, ter Elst (= aunaie, aunoie), fréquent en toponymie ; cf. aussi Ver(h)elst.
|
JG |
Van der Esse |
Vanderesse, Van der Essen, Van den Esse, Van den Esch, Van Esche, etc. Nom d’origine: ten Es, ten Essche, néerl. es ‘frêne’, topon. fréquent. Aussi NL Essen (Anv), Essene (BrFl), etc. [FD].
|
JG |
Van der Eyken |
Van der Eyeken, Van der Eijck, Van Eyck, Van Eycke, Van Eyeken, etc. Nom d’origine : ter Eeke, ter Eik, ten Eeke (= au chêne), extrêmement commun en toponymie, cf. Vereecke, Vereycken.
|
JG |
Van der Gucht |
Vandergucht, cf. Van Gehuch-ten.
|
JG |
Van der Hage |
-agen, Van der Haegen, Van-derhaegen, -aeghe, -aeghen, etc. Nom d’origine: Haag, Hage, ter Hagen (= haie, bois enclos, taillis, etc.), fréquent en toponymie, cf. Verhaege(n). Comp. Delhaye.
|
JG |
Van der Hani |
cf. Van Ham(me).
|
JG |
Van der Heide(n) |
cf. Van der Heyde(n).
|
JG |
Van der Helst |
cf. Van der Elst.
|
JG |
Van der Hoeve |
Van der Hoeven, Vanderhoeven, Vanderhoven, van der Houven, etc. Nom d’origine: ter Hoeve(n), ter Hoef, néerl. hoeve ‘ferme, métairie’, commun en toponymie; cf. aussi Verhoeven. En toponymie, ne peut être dissocié de néerl. hof, cf. Van Hove, etc. [FD].
|
JG |
Van der Hulst |
Vanderhulst, Van der Hust, etc. Nom d’origine: ter Hulst (= endroit où poussent des houx, houssaie); cf. aussi Van Hulst, Verhulst et Vanderus(se), Vandereus(e).
|
JG |
Van der Kam |
cf. Van der Cam.
|
JG |
Van der Kel |
Vanderkel, Van der Kelen, Vanderkelen, Van der Keelen, etc. Nom d’origine: Keel, Kel (= conduit, canal, chenal; passage étroit entre deux fossés, etc.), particulièrement het hof ter Kelen (1387) à Gaas-beek (BrFl), mais aussi plusieurs topon. Kelen, Keel, etc. [FD].
|
JG |
Van der Kluysen |
Van der Kluyzen, Van der Cloosen, Van der Clause, Vanderclause, -en, etc. Moy. néerl. cluse ‘ermitage, petite maison’, assez commun comme toponyme, e.a. (ter) Kluizen à St-Gillis-Waas (FlOr) [FD].
|
JG |
Van der Lin |
Vanderlin, Vanderlinck. Formes w. altérées du NF suivant [FD].
|
JG |
Van der Linden |
Vander Linden, Vanderlinden, Van der Lynden, etc. Nom d’origine: Ter Linde (= au Tilleul), topon. extrêmement fréquent.
|
JG |
Van der Malle |
Van der Maelen, cf. Van de Maele.
|
JG |
Van der Meer |
Vandermeer, Van der Meir, Van der Meeren, Vandermeeren, etc. Nom d’origine : Meer, Mère (= grand étang), toponyme fréquent, e.a. (Erpe-)Mere (FlOr) [FD] ; cf. aussi Vermeir, Vermeer.
|
JG |
Van der Meersch |
Vandermeers, Vander-meersch, Vandermeerschen, Vandermersch, Van der Messe, Vandermesse, Vandermest, etc. Nom d’origine: ter Meersch, de Meersch (= pré d’alluvion, le long de ruisseau), topon. très commun [FD]; cf. aussi Vermeersch et Vandermies, Vandermiège.
|
JG |
Van der Messe |
Vandermesse, Vandermest, cf. le précédent.
|
JG |
Van der Meulen |
Vandermeulen, Van der Mol, Van der Moolen, Van der Molen, Van-dermolen, Van der Meule, Vandermeule, etc. Nom d’origine: ter Molen, ter Meulen (= au moulin), topon. extrêmement répandu; cf. aussi Vermeulen.
|
JG |
Van der Mol |
Van der Moolen, cf. Van der Meulen.
|
JG |
Van der Mosen |
Van der Moosen, Vandermouse, -mousen, Vandermeuse, etc. Nom d’origine: Mose (= boue, vase, fange), e.a. Hof ter Mosen, à Anderlecht [FD].
|
JG |
Van der Noot |
Vandernoot, Van der Not, etc. Nom d’origine: ter Noot, par ex. à Borre (Flandre fr.), également NF brabançon, cf. 1344 «Henricus van der Noet» Bruxelles, etc. [FD].
|
JG |
Van der Oost |
cf. Van de Roost.
|
JG |
Van der Ouderaa |
cf. Van der Auderaa.
|
JG |
Van der Perre |
Vanderper, -erren, cf. Van de Perre.
|
JG |
Van der Planke |
Vanderplanck, Vanderplancke, Van der Plancken, Van der Planque, etc. Nom d’origine: plank ‘planche, passerelle, pont de bois’, e.a. ter Planken à Lampernisse (FlOcc); comp. Delplanque.
|
JG |
Van der Plas |
cf. Van den Plas.
|
JG |
Van der Poel |
cf. Van de Poel.
|
JG |
Van der Rue |
Traduction du NF fr. Delrue, cf. aussi Verrue [FD].
|
JG |
Van der Schueren |
Vanderschueren, Vanderschuren, Van de Scure, Vandescure, Vandescuren, etc. 1326 «Boidin van der Scuere» Ypres; nom d’origine: ter Scu(e)re, Schuur (= grange), fréquent en toponymie [FD]; comp. Del(a)grange.
|
JG |
Van der Smissen |
Vandersmissen, Van der Smessen. Nom d’origine, mais aussi surnom de forgeron: topon. fréquent: Smisse, Smesse (= forge), cf. 1396 «Mergriete vander Smissen» Moerbeke, 1398 «Nijs van der Smesse dit Tanghen» Geluwe [FD]; cf. aussi Versmissen.
|
JG |
Van der Stichel |
Vanderstichele, Van der Stichelen, Vanderstichelen, Van der Stiggel, etc. Nom d’origine: Stegel, var.: Stichel (= perron, élévation ; petit mur bas, quai, barrière, etc.), topon. fréquent en Flandre occ., Flandre or. et Brabant, également nom d’enseigne à Courtrai [FD].
|
JG |
Van der Stock |
Vanderstock, -ockt, Van de Stock, Vanderstocken, Vanderstokken, etc. Nom d’origine: néerl. stok (= souche, tronc d’arbre), ter Stockt, à Wolvertem, Lo, Tielt, Pittem, etc. [FD].
|
JG |
Van der Straeten |
Vanderstraeten, Van der Straaten, Van der Straten, etc. Nom topogr. : néerl. straat ‘(grand) route’, ter Strate(n), fréquent en toponymie; comp. Delestrée.
|
JG |
Van der Thommen |
cf. Van Tomme.
|
JG |
Van der Val |
Van der Vale, Vanderval, -allé, etc. Nom topogr.: Val, ter Vaal < fr. val ‘vallée’; comp. Duval.
|
JG |
Van der Veken |
Vanderveken, Vanderveck, Van der Veiken, etc. Nom d’origine: moy. néerl. veken ‘barrière à claire-voie’, fréquent en toponymie ; cf. aussi Vervecken.
|
JG |
Van der Ven(ne) |
cf. Van de Ven.
|
JG |
Van der Voorde |
cf. Van de Voorde.
|
JG |
Van der Wee |
Vanderwee, Van der Weide, Van der Weyden. Vander Weyden, Vanderweyden, Vanderweyen, etc. Nom topogr. : ter Wee(de), Weide, néerl. wei, weide ‘prairie, pré’, surtout ‘pré commun’, fort répandu en toponymie.
|
JG |
Van der Weegen |
Vanderwegen, cf. Van de Weghe.
|
JG |
van der~Ens |
-Esch ou -Essen ou -Est, -Eyden, Eycken. V. Hens(t), Es(t), Heide, Eik.
|
EV |
van der~Ouderaa |
ou -Ouwera. Proven. Oude Aa, ,,(De la région) de la Vieille Aa » (Riv.).
|
EV |
van der-Aa |
-Auwera, -Avoirt. Proven. ,,De l’Aa » (Riv.). ,,De la Vieille Aa », ,,Du gué de l’Aa ».
|
EV |
van der-Bauw(h)ede, |
-B(e)e(c)- k(en), -Beken, -Bemden, -Beu- ren, -Biest, -Block, -Bly, -Borcht ou -Borck ou -Burght, -Bracht, -Brigghe ou -Brugghe, -Cam- (men), -Cappelle(n), -Casseyn, -Cauter, -Clause, -Cleyn, -Clooster, -Cruycen ou Cruys(se), -Deelen, -Does, -Donck(t), -Dussen, -Eb, -Eecken, -Eeckt, -Eerde. Proven. V. Bouwheide, Beek, Bemd, Buur, Biest, Blok, Blij, Burcht, Bracht, Brug, Kam, Kapel, Brug, Kassei, Kouter, Kouter, Kluis, Klei, Klooster, Kruis, Dal, Doos, Donk, Dietsch, Eik(t), Aarde.
|
EV |
van de–Reet |
Proven. V. Riet. ,
|
EV |
van der-Elst. |
Proven. V. Elst.
|
EV |
van der–Geeten, |
-Geyten. Proven. ,,(De la région) des Gettes ». (Riv.).
|
EV |
van der-Gheynst, |
-Ghinst, -Gho- te(n), -Graaf, -Gracht, -Grient, -Gucht ou -Gugten, -Haaghen ou -Haegh(en), -Haert, -Hallen, -Hasselt, -Hasten, -Have, -Hecht, –Heeren, -Heggen, -Heide ou Hey- de(n), -Helst, -Henst, -Herten, -Hoeft, -Hoeven, -Hofstadt, –Horst. Proven. V. Ginst, Goot, Graaf, Gracht, Grient, Gehucht, Haag, Aard ou Haard, Haï, Hazel, Haast, Hâve, Haag, Heide, Elst, Henst ou Einde, Aard, Hoeve, Hofstad, Horst.
|
EV |
van der–Houdelingen |
-Hoydonch, -Hulst, Hust. V. Houdeling, Hooidonk, Hulst.
|
EV |
van de–Ridt, |
-Rieck ou -Ryck, -Rei-viere. V. Riet, Riek ou Rijk, Rivier.
|
EV |
van der-Linden, |
-Loo, -Loock, -Loo-ven, -Luppen, -Lyn, -Maelen,-Maesen, -Maeten, -Marliere,-Marck(en), -Maren ou -Meeren ou -Meiren ou -Mer, -M(e)r-sch(en), -Menschbrugge, -Mer-cken, -Meulen, -Meuse, -Meuter,-Mey, -Mielen, -Mies, -Minnen,-Moere, -Moesen, -Molen. Proven.V. Lind, Loo, Look, Ven, Loop,Lijn, Maal, Maas, Maat, Marlier,Markt, Meer, Meers, Meensbrug,Mark, Molen, Mos, Mouter, Made Miel, Meers, Meen, Moer, Moes, Molen.
|
EV |
van der–M(u)st(en), |
-Mot ou -Mot(t)e(n), -Mynsbrugge,-Winksele, Niepen, Noot. Proven.V. Mos, Mot, Meensbrug, Neppen, (Dép. Winksele), Nood.
|
EV |
van der-Monde. |
Proven. Ter Mond,,,A l’embouchure ».
|
EV |
van de-Roel, |
-Roos(t) et -Rosé et -Rostyne, -Rote. Proven. V. Roos-loo, Roos(t), Rostijne, Rode.
|
EV |
van de-Roy. |
Proven. V. Rode.
|
EV |
van der-Paelt |
-Pas, -Pelen, -Perren,-Peypen, -Plaetsen, -Plancke, -Plas-sche(n), -Pleyn, -Poelen ou -Pol,-Poo(r)ten, -Put ou -Putte(n),-Pypen. Proven. V. Paal, Pas, Peel,Parre, Pijp, Plaats, Plank, Plas,Plein, Poel, Poort, Put, Pijp.
|
EV |
van derr—Ecken. |
Proven. V. Eik.
|
EV |
van der–Reet |
ou -Reydt ou -Riet ou -Ryt, -Rest, -Rivier(en), -Roef, -Roost, -Sanden, -Sarren, -Sas, -Schelden, -Scheuren- ou -Schue-ren, -Schrieck, -Seelen, -Seypen, -Slag(h)molen, -Sl(e)yen, -Sloot, -Sluys, -Smissen, -Snick, -Speeten, -Spek, -Spie(e)gel, -Stadt, -Stalle, -Stappen, -Stede, -Steene, -St(e)i-chel(e)n, -Stempel, -Stock(en), Stra(e)ten, -Stricht, -Stukken, -Struyft, -Sypen ou -Sypt, -Taelen, -Ton, -Trappen, -Vaeren, -Vaet, -Valle, -Ve(e)k(en) ou Ve(i)-ken, -Vee, -Veen, -Ve(e)ren, -Velde(n), -Vellen, -Velpen, -Vennet, -Vinnen, -Vleet ou Vliet, -Vlie, -Vloet ou -Vloodt, -Von-del(en), -Vo(o)rd ou -Voort, -Vorst, -Wael, -Waerden ou -Weerden, -Waeren, -Waeter, -Wauwen, -Wee(den), -Wegen, -Werff, -Westen, -Wey(d)en ou -Weide, -Wielen, -Wilt, -Wolf, -Yken. Proven. V. Riet, Rest, Rivier, Rolman, Roos I, Zand, Zarren, Sas, Schelde, Schoor et Schuur, Stekel, Schrik, Zijl, Zijp, Slagmolen, Slede, Sloot, Sluis, Smis, Snik, Speet, Spek, Spiegel, Stad, Stal, Stekel, Stempel, Stok, Straat, Strik, Stok, Struif, Zijp, Dal, Ton (Mécoupure : van Derton), Trap, Varen, Vat, Val et Vaal, Veek, Vee, Veen, Verre, Veld, Val et Veil, Velp, Ven(net), Vin, Vliet, Vlies, Vloet, Vondel, Voord, Vorst, Wal, Waard, Waar, Water, Wouw, Weide, Weg, Werf, West, Weide, Wiel, Wild, Wolf, Eik.
|
EV |
VAN der–Vecken, |
-Vekken, -Ve(i)ken. — 2. Profess.
|
EV |
Van der–Veil, |
Velle, Velleman(s).
|
EV |
van de–Ryse |
-Ryst. Proven. Rijs, ,,Osier », Rijst, ,,Oseraie ». (L.D.).
|
EV |
van der-Zande, |
-Z(e)ypen, -Zwalen. Proven. V. Zand, Zijp, Zwaai. –Zwalmen. Proven. „ (Région) de la Zwalm » (Affluent de l’Escaut).
|
EV |
van de–Sande, |
-Schilde, -Sc(h)ure, -Sly(c)ke, -Sompele, -Spiegle. V. Zand, Schild, Schuur, Slijk, Peel, Spiegel.
|
EV |
Van Dessel |
Nom d’origine: Dessel (Anv).
|
JG |
van Dessel. |
Proven. Desschel (Loc).
|
EV |
van de-Steen(e), |
-Straete, -Sype. V. Steen, Straat, Zijp.
|
EV |
Van Deur |
Van Deuren, Vandeuren, Van Deurne, Van Dooren, Vandooren, Van Dueren, Van Duren, etc. Nom d’origine: Deurne, 1196 «Dorne» (Anv), 13e s. «Durne» (TMoord-Bra-bant). Cf. aussi Verdoodt, Verdoorent.
|
JG |
van de–Vandel |
-Vannet, -Veegaete, -Veid(e), -Ven(ne), -Verme, -Ville, -Vin, -Vliet, -Vloet, -Vondel ou -Vonder, -Voorde(n), -Vorst ou -Vos, -Voir ou -Vuer, -Vyvere, -Wael(le), -Walle, -Waerhede, -Watering, -Wattyne, -Wauwer, -Wee ou -Weide, -Weerd(t), -Weghe, -Werve, -Weyer, -Wyngaert, -Wiel (le), -Win(c)kel, -Woestyne, -Woude, -Wouwer, -Wyhaeghe, -Wyk, -Wynckele, -Wyngaerde(n) ou -Wyngaert, -Zande, -Zyp. V. Vaandel ou Vondel, Vaan ou Veen, Gat, Veld, Ven, Worm, Wiel, Vin, Vliet, Vioet, Vondel, Voord, Vorst, Voer, Vijver, Waal, Wal, Waar, Watering, Wattijne, Wouwer, Weide, Waard, Weg, Werf, Wijer, Wijngaard, Wiel, Winkel, Woes-tijn, Woud, Wouwe, Haag, Wijk, Winkel, Wijngaard, Zand, Zijp.
|
EV |
Van Diest |
Vandiest, Van Dist. Nom d’origine : Diest (BrFl).
|
JG |
Van Dijck |
Van Dijk, cf. Van Dyck.
|
JG |
Van Dijstadt |
cf. Van Dystadt.
|
JG |
Van Dingenen |
Vandingenen, Van Digenen. Toponyme campinois: Dungenen, Dingenen, dérivé de Donk (= élévation en terrain marécageux) [FD].
|
JG |
Van Dionant |
Vandionant. 1369 «Wouter van Dynant» Malines, 1637 «Mathijs van Dionant» Tirlemont; nom d’origine: Dinant, 1015 «Dionant» (Nr).
|
JG |
Van Dooren |
Vandooren, cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Doormael |
cf. Van Dormael.
|
JG |
Van Doorn |
Van Doorne, Vandoorne, Van den Doorne, Van Dorn, Van Dor, Vandor, etc. Nom d’origine: (ten) Doorn, toponyme très répandu (= épine, aubépine, roncier); parfois aussi var. de Van Deur(en), Van Dooren [FD].
|
JG |
Van Doornick |
-ik. 1326 «Jan van Dorneke» Ypres; nom d’origine: Doornick, forme néerl. de Tournai, mais aussi Doornik en Gueldre [FD].
|
JG |
Van Dor |
Vandor, cf. Van Doorne.
|
JG |
Van Dormael |
Vandormael, Van Dormaal, Van Doormael, etc. Nom d’origine : Dormaal (BrFl, Noord-Brabant).
|
JG |
Van Dorme |
cf. Van Durm(e).
|
JG |
Van Dorp |
Van Dorpe, Vandorpe, Van den Dorpe, Vandendorpe, etc. Toponyme très répandu Dorp, ten Dorpe (= champ, domaine foncier, place publique de village). – Bibliogr. : F. Debrabandere, De FN Van Dorpe, dans De Leiegouw24, 1982, 112.
|
JG |
Van Dort |
Vandort. Nom d’origine: Dort = Dordrecht (P.-B.).
|
JG |
Van Dries |
Van Driessche, Vandriessche, cf. Van den Dries(sche).
|
JG |
Van Drom |
Van Dromme, Van Droemme, Vandrom, Vandromme, Vandrôme (forme francisée), etc. Forme contractée de *Van Daeromme, NL, cf. 1536 «thoof daer omme» à Bekkerzeel (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Droogenbroeck |
Vandroogenbroeck, Van Drooghenbroek, Van Droogbroek, etc. Nom d’origine: Drogenbroek, à Woluwé (Bruxelles), Droogbroek, à Hoeselt (Lb).
|
JG |
Van Dueren |
cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Duren |
cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Durm |
Van Durme, Vandurme, Van Durmen, Van Deurme, Van Dorme, etc. Nom d’origine: la Durme (rivière de FlOr); parfois aussi, var. de Van Deur(en), Van Deurne [FD]. Vandy, Vendy (NF namurois et hennuyer). Peut-être d’un nom germ. en -hari, wand-hari (comp. Ganda < germ. wand-hard), mais l’on attendrait Wandy, -ier.
|
JG |
Van Dyck |
Vandyck, Van Dycke, Vandycke, Van Dijck, Vandijck, Van den Dycke, Van den Dijk, Vandendyck, -ijck, -yk, etc. Nom d’origine : Dijk, ten Dijke (= digue), extrêmement répandu.
|
JG |
Van Dystadt |
Vandystadt, Van Dijstadt, etc. Nom d’origine: Dikstad, -stede (= digue), à Nukerke (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Ecq |
Vanecq, cf. Van Hecke.
|
JG |
Van Edom |
Van Egdom. Probabl. nom d’origine bas-ail, en -um, néerl. -heem, p.-ê. Eidum (Schleswig-Holstein) [FD]. Cf. aussi Van Eldom.
|
JG |
Van Eeckhout |
Van Eeckhoutte, Van Eekhout, -oudt, Van Eeckhaudt, etc. Nom d’origine: Eekhout, ten Eechoute, Eikenhout (= bois de chênes, chênaie), topon. très répandu.
|
JG |
Van Ees |
cf. Van Hees.
|
JG |
Van Effe |
Vaneffe, Van Effen, cf. Van Heffen.
|
JG |
Van Eggermont |
Van Heggermont. Nom d’origine: probabl. Aigremont, à Ennevelin près de Lille.
|
JG |
Van Elder |
Van Elderen, Vanelderen, van Elders. Nom d’origine: Elderen, soitGenoels-Elderen soit ‘s-Heren-Eldercn (Lb).
|
JG |
Van Eldom |
1797 «Jeanne Catherine Van Eldom (…) native d’Isque», mère naturelle de 1821 «Jean Baptiste Van Eldom» Rhode-Ste-Aga-the (comm. P. Tichon); sans doute var. de Van E(g)dom.
|
JG |
Van Elslande |
Vaneslande, Vanelslandre, etc. Cf. 1267 «Michaelis de Elstlande» = 1287 «Michiel del Elstlande» Courtrai/Ypres; nom d’origine: Els(t)lan, notamment à Wervicq et Desselgem (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Emelryck |
cf. Van Hemelryck.
|
JG |
Van Engeland |
-andt, Van Inghelandt. Nom d’origine: d’Angleterre, néerl. Engeland, cf. 1246 «domini Johannis de Anglia» Courtrai, mais aussi nom d’une seigneurie à Niepkerke ou Strazele (Flandre fr.) [FD].
|
JG |
Van Epperzeel |
cf. Van Ypersele.
|
JG |
VAN Ermen |
Ou Ermen. N. de filiat. ,,(Fils) d’Armin ». N° 102.
|
EV |
Van Erom |
Van Erum, cf. Van Nerem, Van Nerum.
|
JG |
Van Esche |
cf. Van der Esse(n).
|
JG |
Van Espen |
Vanespen, Van Nespen, Vannespenne (forme francisée). Nom d’origine: Espen (= aux trembles); ou bien var. de Van Hespen ou de Van Nispen [FD]. Vanesse (NF wallon), Van Esse. 1565 «Marie Vanesse», 1602-3 «la censé de Henry Vanesse» TerriersNamur; p.-ê. forme francisée de Van (den) Esse, Van der Essen [FD].
|
JG |
Van Eyck |
Van Eycke, Van Eycken, etc., cf. Van der Ey(c)ken.
|
JG |
Van Eynde |
Vaneynde, cf. Van den Eynde.
|
JG |
VAN Frank |
Ou Frank. N. de filiation. ,,(Fils) de Franck ». N° 102. — 2. Proven. Vrank (Loc. holl.). van–Fransum. Proven. Loc. holl.
|
EV |
Van Geel |
Vangeel, Van Geele, Van Gheel, etc. Nom d’origine: Geel (Anv).
|
JG |
Van Gehuchten |
Van Gehugden, Van Gucht, Van der Gucht, Vandergucht, etc. Nom d’origine: néerl. gehucht ‘hameau’, ten Ge-huchte, topon. extrêmement fréquent.
|
JG |
Van Gelder |
Vangelder, Van Gelderen, etc. Nom d’origine : Gelder, moy. néerl. Gelre, anc. nom de la Gueldre, mais aussi Geldern (Nordrhein-Westfalen) [FD].
|
JG |
Van Geluwe |
Van Gheluwe, Vangheluwe, etc. Nom d’origine : Geluwe (FIOcc).
|
JG |
Van Genechten |
Vangenechten, Van Genegten, Van Geneugden. Moy. néerl. genachte, genechte ‘audience, séance de tribunal’, surnom de qqn concerné par la justice [FD].
|
JG |
Van Gestel |
Vangestel, Van Gestelen. Nom d’origine: Gestel (Anv, Noord-Brabant), etc.
|
JG |
Van Gheluwe |
cf. Van Geluwe.
|
JG |
VAN Gij- |
V. VAN Gy-. van-Gils. Proven. Gilze (Loc. holl.).
|
EV |
Van Gijsegem |
cf. Van Gysegem.
|
JG |
Van Gijsel |
cf. Van Gysel.
|
JG |
Van Ginderachter |
NF flam., corresp. de La-derrière, Ladrière, comme nom de résidence.
|
JG |
Van Glande |
Vanolande (NF hennuyer). Soit (originaire) de Hollande, soit nom d’origine: Olland (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Goedsenhoven |
cf. Van Goetsenhoven.
|
JG |
Van Goethem |
Vangoethem, Van Gouthem, etc. Nom d’origine: Gottem (FlOr), Gotem (Lb) ou Goetem, à St-Gillis-Waas (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Goetsenhoven |
Van Goedsenhoven, Van Goidsenhoven, Vangoidsenhoven, Vangoit-senhoven, etc. Nom d’origine: Goetsenhoven, fr. Gossoncourt (BrFl).
|
JG |
Van Gompel |
Van Gompen. Nom d’origine: Gompel, à Mol (Anv).
|
JG |
Van Goor |
Vangor, Van Gor. Topon. très fréquent: Goor (= terrain marécageux).
|
JG |
Van Gorp |
Vangorp, Van Gurp. Nom d’origine: Gorp, à Hilvarenbeek (Anv) [FD].
|
JG |
Van Gouthem |
cf. Van Goethem.
|
JG |
Van Gucht |
cf. Van Gehuchten.
|
JG |
Van Gurp |
cf. Van Gorp.
|
JG |
Van Gysegem |
Van Gyseghem, Vangyseghem, Van Gijsegem. Nom d’origine: Gijsegem (FlOr).
|
JG |
Van Gysel |
Vangysel, Van Gijsel, Van Gyzel. Nom d’origine : Gijsel (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Haalen |
Van Haelen, Vanhaelen, Van Halen, etc. Nom d’origine: Halen ou Hout-halen (Lb) [FD].
|
JG |
Van Hachter |
cf. Van Achter.
|
JG |
Van Haelen |
cf. Van Haalen.
|
JG |
Van Haeren |
Vanhaeren, Van Haren. Nom d’enseigne: Ten (H)aerne = In de Arend (À l’Aigle), à Bruges, ou bien nom d’origine: Haren (Brabant flam., Noord-Brabant), etc. [FD].
|
JG |
Van Haeverbeke |
cf. Van Haverbeke.
|
JG |
Van Haï |
Vannai, Vanhalle. 1518 «Jehan Van Halle» Namur; nom d’origine: Halle (Anv, BrFl), Haï (Noord-Brabant), Halle (Gueldre).
|
JG |
Van Haken |
cf. Van Aken.
|
JG |
Van Halen |
cf. Van Haalen.
|
JG |
Van Hamme |
Vanhamme, Van Ham, Vanham, Van der Ham, etc. Nom d’origine: Ham, près d’Arschot ou Diest (BrFl), à Bas-Warneton (Ht), Gand (FlOr), etc., ou Hamme (Brabant flam. [en tout cas pour la famille Van Hamme brabançonne], Flandre or.). Parfois, var. (sans l’article) de Van den Hamme, avec la même signification ‘langue de terre faisant saillie en terrain inondé’ [FD],
|
JG |
Van Haren |
cf. Van Haeren.
|
JG |
Van Hasse |
Van Hassche, Vanhassel, Vanhasselt. Nom d’origine: Hasselt (Lb), aussi Op-hasselt, Neerhasselt (FlOr), ter Hasselt (= endroit où poussent les noisetiers), toponyme très répandu [FD].
|
JG |
van- Hauwaert |
Proven. Houwaart (Loc).
|
EV |
Van Haverbeke |
Vanhaverbeke, Van Haverbeek, Van Haeverbeke, Van Aeverbeke, etc. Nom d’origine : Haverbeek (= ruisseau le long duquel pousse l’avoine), e.a. à Saint-André près de Bruges (FlOcc).
|
JG |
Van Havermaet |
cf. Van Avermaet.
|
JG |
Van Hay |
Van Haye, Vanhay, -aye (formes francisées). 1429 «Jannes van Haye» Diest; nom d’origine, sous une forme hybride: fr. haie, au sens de ‘bois’ < germ. haag [FD]; cf. Delhaye, etc.
|
JG |
Van Heck |
Van Hecke, Vanhecke, van Hecken, Van Ecq, Vanecq (forme francisée), etc. Nom d’origine : ten Hekke à Hesuden, Welden (FlOr), Dentergem, Aarsele (FlOcc), etc.
|
JG |
Van Hee |
Vanhee, -ée, Van Heede, cf. Van den Heede.
|
JG |
Van Hees |
Vanhees, Van Heesch, Van Hese, Van Ees. Nom d’origine: Hees (Limbourg, Noord-Brabant, Drente, etc.) ou Hees, ter Hese (= jeune hêtraie) à Rijkevorsel, Ole, Herselt, Turnhout, etc. (Anv) [FD].
|
JG |
Van Heffen |
Van Effen, Van Effe, Vaneffe (forme francisée). Nom d’origine: Heffen (Anv) ou Effen (Noord-Brabant) [FD].
|
JG |
Van Heggermont |
cf. Van Eggermont.
|
JG |
Van Hellemont |
Vanhellemont, Van Helmond, Vanhelmont, etc. Nom d’origine: Helmond (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Hemel |
Nom flam. signifiant ‘du ciel’, p.-ê. nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Van Hemelryck |
Vanhemelryck, Vanhemel-rijck. Van Emelryck, etc. Souvent nom d’enseigne, cf. 1340 «Willelmus dictus van Himelrike» Diest, devenu NL (= royaume des cieux), relativement fréquent; peut s’expliquer parfois par une réinterprétation d’un autre nom [FD].
|
JG |
Van Herck |
Vanherck, Vanhercke, van Herk, etc. Nom d’origine: St-Lambrechts-Herk et Herk-de-Stad (Lb), baignés par la rivière Herk, affluent du Démer [FD].
|
JG |
VAN Hertsen |
Ou Hertsen. N. de filiation. ,,(Fils) de Hardin ». V. (VAN) Simpsen. N° 102.
|
EV |
Van Hese |
cf. Van Hees.
|
JG |
Van Heule |
Van Huele. Nom d’origine: Heule (FlOcc); cf. aussi Vanuel.
|
JG |
Van Heulst |
cf. Van Hulst.
|
JG |
Van Himpe |
cf. Van Impe.
|
JG |
Van Hoeck |
Van Hoecke, Vanhoeck, Van-hoecke, Van Hoeke, Vanhoucke, Van den Hoeck, -oek, -oeke, Van Houche, Van-houche (avec finale altérée, francisée?), etc. Nom d’origine: Hoek, à Gand (FlOr), Hoek (Zélande), Hoeke (FlOcc), ou un des nombreux topon. en -hoek [FD].
|
JG |
Van Hoegaerden |
-aarden, Vanhoegaerden, Vanhougardine, Vanhougadine (forme ro-manisée, comp. Hélecine pour Heylissem), etc. Nom d’origine: Hoegaarden, fr. Hougarde, w. ougâr (BrFl).
|
JG |
Van Hoey |
-en, Van Hoeij, Van Hoe, Van Hoye, Vanhoye, etc. 1340 « Johannis de Hoyo» Opheylissem, 1371 «Robine van Hoey» Over-winden; nom d’origine: néerl. Hoei, Huy (Lg). Pourrait être également une var. de Van Ooye(n) [FD].
|
JG |
Van Holder |
Vanholder. Moy. néerl. holender ‘sureau’, cf. aussi Holender.
|
JG |
Van Hoof |
Vanhoof, cf. Van Hove.
|
JG |
Van Hoorde |
Vanhoorde, Van Hoorden. Topon. fréquent Hoorde, du moy. néerl. horde ‘cloison d’osier tressé’ ; pourrait aussi être var. de Van Noorden, Van Oorden [FD].
|
JG |
Van Hoorn |
Van Hoorne, Van Hooren, Van Horen, Vanhoren, -ooren. Nom d’origine ou nom d’enseigne: Hoorn (= coin, bout), fréquent en toponymie (aussi nom de commune, P.-B.) [FD].
|
JG |
Van Hoove |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van Horen |
Vanhoren, Vanhooren, cf. Van Hoorn(e).
|
JG |
Van Houche |
Vanhouche, cf. Van Hoeck(e).
|
JG |
Van Hout |
Vanhout, Van Houtte, Vanhoutte, Van den Hout, Van den Houte, Van den Haute, Vandenhaute, etc. Nom topographique: moy. néerl. haut ‘bois’, Hout, ten Houte, etc. (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van Hove |
Vanhove, Vanhoven, Van Hoove, Van Hoof, Vanhoof, Vanauve, Van den Hove, Vandenhove, Vandenhoven, Van den Hoof, etc. Moy. néerl. hove ‘court’ (fréquent en toponymie), également Hove (Anv), Hoves (Ht), etc.; comp. Delcourt.
|
JG |
Van Hoye |
Vanhoye. Var. soit de Van Hoey, soit de Van Ooye(n) [FD].
|
JG |
Van Huele |
cf. Van Heule.
|
JG |
Van Huffel |
Vanhuffel, Vanhufel, Van Huffelen, Van Nuffel, -en, Vannuffel, Van Uffel, -en, etc. Nom d’origine: Huffel, à Loen-hout, Turnhout (Anv), etc., Steenhuffel (BrFl) et de nombreux l.d. (= colline, coteau) [FD]. -Bibliogr. : J. Lindemans, Van Nuffel, dans Eigen Schoon en de Brabander 34, 1951, 242-4.
|
JG |
Van Huile |
Vanhulle, Van Hul, Van den Huile, etc. Nom d’origine : de/ten Huile (néerl. heuvel ‘colline, coteau’), toponyme très fréquent.
|
JG |
Van Huis |
Van Huise, Van Huys, Van Huyze, etc. Nom d’origine : ten Huize (= à la maison), mais aussi nom de commune Huise (FlOr) [FD]; cf. aussi Vanus(e).
|
JG |
van –Hulst |
Proven. Loc.
|
EV |
Van Huys |
Van Huyze, cf. van Huis(e).
|
JG |
Van Impe |
Vanimpe, Van Imp, Van Himpe. Nom d’origine : Impe, près d’Alost (FlOr).
|
JG |
Van In |
Vanin. Probabl. var. du NF Van (den) Eynde(n) [FD].
|
JG |
Van Inghelandt |
cf. Van Engeland(t).
|
JG |
Van Kampenhout |
cf. Van Campenhout.
|
JG |
Van Kaster |
cf. Van Caster.
|
JG |
Van Kauter |
cf. Van Cauter(en).
|
JG |
Van Keer |
Vankeer, Van Kier, etc. Topon. très répandu: Keer (= tournant d’un chemin), souvent nom de hameau [FD].
|
JG |
Van Keirsbilck |
Vankersbilck. Nom d’origine: Kersbilk, à Koolskamp, Lissewege, Roulers, etc. ; cf. Keersebilck, Keirsebilck.
|
JG |
Van Kelf |
Van Keleffe, Van Quelef, Vanquelef, -eff, -efs. Nom d’origine: Kelfs, à Herent (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Kerckhove |
Van Kerkhove, cf. Van de Kerckhove.
|
JG |
Van Kier |
cf. Van Keer.
|
JG |
Van Kleemput |
cf. Van Cleemput.
|
JG |
Van Kouwenberg(h) |
etc., cf. Van Cauwen-bergh.
|
JG |
Van Laar |
Van Laer, Vanlaer, Van Laere, Vanlaere, Van de Laar, Van de Laere, etc. Nom d’origine: Laar (= clairière; terrain marécageux boisé), très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Laethem |
Vanlaethem, Van Latem, Valaetem, etc. Nom d’origine: Latem, à Bier-beek (BrFl), Sint-Martens-Latem près de Gand ou Sint-Maria-Latem près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Lancker |
-ère, Vanlancker, etc. Forme contractée du NF Van Lang(en)acker, nom d’origine: Langakker, à Audenarde (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Langenhove |
Van Langenhoven, etc. Nom d’origine: Langenhove, à Opwijk (BrFl), Langhof, topon. très fréquent (= grande ferme, grande court).
|
JG |
Van Latem |
cf. Van Laethem.
|
JG |
Van Lerberghe |
Vanlerberghe, Van Lersberghe, Van Lerenberghe, etc. Nom d’origine: Laarberg, à Courtrai et Marke (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Liefde |
Du néerl. liefde ‘amour’, p.-ê. nom d’enfant trouvé (Carnoy 290).
|
JG |
Van Liefferinge |
-en, Vanliefferinge. Nom d’origine: Lieferinge, près de Ninove (FlOr).
|
JG |
Van Lierde |
Vanlierde, Van Lirde. Nom d’origine: Sint-Martens-Lierde, près de Gand, ou Sint-Maria-Lierde, près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Lippevelde |
Nom d’origine: Lippeveld, hameau de Elverzele et de Hamme, près de Termonde (FlOr).
|
JG |
Van Loe |
cf. Van Loo.
|
JG |
Van Loey |
cf. Van Looy.
|
JG |
Van Loo |
Vanloo, Van Loe, etc. Nom d’origine: Lo, près de Dixmude (FlOr), mais aussi Korbeek-Lo, Kessel-Lo (BrFl), etc., du moy. néerl. lo, loo ‘clairière dans un bois’, très fréquent en toponymie [FD]. Cf. aussi Van Looy, Van Loey.
|
JG |
Van Loock |
Van Loocke, Van Look, Vanlook,netc. Nom d’origine: moy. néerl. loke, look ‘terrain enclos, clôturé’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Loon |
Nom d’origine: Loon, Borgloon, fr. Looz (Lb).
|
JG |
Van Looy |
Van Looij, Van Loey, etc. Soit var. de Van Loo, soit nom d’origine: Lauw, fr. Lowaige, près de Tongres [FD].
|
JG |
Van Malder |
Vanmalder, Van Malderen, Van Maelder, etc. Nom d’origine: Malderen, 1125 «Maire» (BrFl).
|
JG |
Van Mansart |
Vanmansart, Van Mansaert. Nom d’origine: Mansart, dépend, de Maulde (Ht), aussi Trieu Mansart, à Haulchin (Ht). Cf. aussi Mansart.
|
JG |
Van Marsenille |
(NF hesbignon). Nom d’origine: Maasniel, dépend, de Heers et Gelinden (Lb), 1258 «Massenila», 1511-32 «Maersniel» (JH, BTD 45, 59).
|
JG |
Van Mechelen |
Vanmechelen, Van Megchelen. Nom d’origine: Mechelen, Malines (Anv).
|
JG |
Van Meenen |
Vanmeenen, Van Meenin. Nom d’origine: Menen, Menin (FIOcc). – Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Me(e)nen, dans De Leie-gouw23, 1981,453-5.
|
JG |
Van Meensel |
Vanmeensel, Van Mensel, etc. Nom d’origine: Meensel (BrFI).
|
JG |
Van Meerbeeck |
Van Meerbeek, Vanmeer-beek, -beck, Van Meerbeke, etc. Nom d’origine: Meerbeek (BrFI), Meerbeke (FlOr) ou Meerbeek, dépend, de Assent (BrFI).
|
JG |
Van Mensel |
cf. Van Meensel.
|
JG |
Van Messel |
Van Missiel. Nom d’origine: Messel (Ail., Hessen).
|
JG |
Van Michel |
(NF liégeois). Probabl. var. du précédent ou bien (fils) de Michel. m Van Michel dit Valet. Nom double avec dit, cf. BTD 32, 200.
|
JG |
Van Mieghem |
Van Miegem, Van Mighem, etc. Nom d’origine: Mighem, à Claimarais (PdC), Michem, à Dudzele et Oostkerke (FIOcc), Miegem, à Bornem (Anv), etc.
|
JG |
Van Mol |
Vanmol, Van Molle. Nom d’origine: Mol (Anv).
|
JG |
VAN Molder |
N. de filiation. « (Fils) du nommé Meunier ».
|
EV |
Van Mullem |
Vanmullem, Van Mullen, etc. Nom d’origine: Mullem, près d’Audenarde (FlOr), également nom de plusieurs hameaux en Flandre.
|
JG |
Van Namen |
Van Naemen. 1382 «Gheenkin van Namen» Lendelede; nom d’origine: de Namur, néerl. Namen.
|
JG |
Van Nebenne |
Vannebenne, Vannébenne (forme francisée). Mis pour *Van Eben, nom d’origine : Ében-Emael (Lg).
|
JG |
Van Nerem |
Van Ncrom, Vannerom, Van Erom, Vanerom, Van Nerum, Vannerum.Van Kruni. Vanerum, Vanérum, etc. Nom d’origine: Nerem, à Wolvertem (BrFI) et à Borg-loon/Looz (Lb).
|
JG |
Van Nés |
Van Nesse. Topon. fréquent: Nesse, Nés (= langue de terre), e.a. à Deume-Borger-hout (Anv) [FD].
|
JG |
Van Nespen |
Vannespenne, cf. Van Espen.
|
JG |
Van Neste |
Vanneste, Vannest, etc. Toponyme: Nest (= nid, repaire), fréquent en toponymie, notamment dans la région de Courtrai [FD].
|
JG |
Van Nieuwenborgh |
Van Nieuwenburg, -burgh, etc. Nom d’origine: Nieuw(e)burg, topon. fréquent (comp. Deneu(f)bourg), à Assenede, Oostkamp, Berchem, Dendermonde, etc.
|
JG |
Van Nieuwenhove |
Vannieuwenhove, Van Nieuwenhoven, etc. Nom d’origine: Nieuwenhove, -en (= nouvelle ferme), fréquent en topon., e.a. nom d’une commune près de Ninove (FlOr).
|
JG |
Van Nieuwenhuis |
Van Nieuwenhuyse, -en, Vannieuwenhuyse, Van Nieuwenhuyze, -en, Vannincuse (forme francisée), etc. Nom d’origine: Nieuwenhuusen, -huis (= nouvelle demeure), nom de plusieurs dépendances; comp. Neuvecourt.
|
JG |
Van Nin |
Var. de Van (den) Eynden [FD].
|
JG |
Van Nuffel |
-en, cf. Van Huffel.
|
JG |
Van Oerle |
cf. Van Orle.
|
JG |
Van Ongevalle |
-al, Vanonguevalle, etc. Néerl. ongeval ‘accident’, surnom de malheureux, de misérable, ou bien nom d’enfant trouvé (Car-noy 290).
|
JG |
Van Oost |
Vanoost, Van Oosten. Néerl. oost ‘est, orient’, d’après le lieu d’habitation, ou bien nom d’origine: Oost (Noord-Brabant, Noord-Holland).
|
JG |
Van Ooteghem |
Van Ootegem, Vanooteghem, Van Otegem. Nom d’origine: Otegem, aupa-rav. Ootegem (FlOcc).
|
JG |
Van Ooyen |
Van Ooijen, Van Ooy, Van Oye, etc. Nom d’origine : ter Ooie, du moy. néerl. ooie, o(o)ye ‘prairie près d’un cours d’eau’, toponyme très fréquent. Cf. aussi Van Hoey, Van Hoye.
|
JG |
Van Opstal |
Vanopstal, Van Opstaele. Nom d’origine : néerl. opstal (= pré commun), fréquent en toponymie, e.a. ten Opstalle, ten Up-stalle, fief à Courtrai et plusieurs Id. [FD].
|
JG |
Van Orle |
Van Oerle, Van Orlé, Vanorlé, etc. Nom d’origine : Oerle, forme néerl. de Oreye (Lg) [FD].
|
JG |
Van Otegem |
cf. Van Ooteghem.
|
JG |
Van Ottevare |
Moy. néerl. odevaere, néerl. ooie-vaar ‘cigogne’, p.-ê. nom d’enfant trouvé (Camoy 290).
|
JG |
Van Oudenaerde |
Nom d’origine: Oudenaarde, Audenaarde; cf. aussi Vanhaudenard(e).
|
JG |
Van Oudenhove |
cf. Van Audenhove.
|
JG |
Van Overbeke |
Vanoverbeke, Van Overbeek, etc. Nom d’origine: Overbeek, -beke (= au-delà du ruisseau), fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Overschelde |
Vanoverschelde, Vanoverskelds. Nom d’origine: Overschelde (= au-delà de l’Escaut), cf. 1281 «Balduinus films Michaelis de ultra Scaldam», e.a. nom d’un quartier de Gand [FD].
|
JG |
Van Overstraete |
-en, etc. Nom d’origine: Overstrate (= du côté opposé de la rue), la famille brabançonne de ce nom étant originaire de Hof ter Overstraeten à Lennick-St-Martin (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Oye |
cf. Van Ooyen.
|
JG |
Van Parys |
Van Parijs, Vanparys, -ijs, Van Parrisse, etc. 1368 «Sare van Parijs» Courtrai; (originaire) de Paris, néerl. Parijs.
|
JG |
Van Pe |
Van Pee, Van Pée, Vanpé, -ée, etc. Nom d’origine: Pede, par ex. Sint-Oertrudis-Pede et Sint-Anna-Pede, à Schepdaal (BrFl), ou bien Neerpede (BrFl). Cf. aussi Pée.
|
JG |
VAN Peetersen |
Ou Peetersen. N. de filiation. ,,(Fils) de Peetersen », c. ad. ,,Fils de Pierre, fils ». V. Van Simpsen. van–Pelt(s). Proven. (Neer- ou Over-)Pelt (Loc.). Peel, ,,Marais ». N° 231.
|
EV |
Van Peteghem |
Van Petegem, Vanpeteghem. Nom d’origine: Petegem, près de Deinze et près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Poecke |
Van Poeke, Van Poucke, Vanpoucke, Van Poucque. Nom d’origine: Poeke (FlOr).
|
JG |
Van Praet |
Vanpraet, Van Prat. NL fréquent: Praat, à Oedelem, etc. (FlOcc), du moy. néerl. praet < lat. pratum [FD].
|
JG |
Van Put |
Van Putte. Nom d’origine: Putte (Anv, Noord-Brabant); cf. aussi Van de Put(te).
|
JG |
Van Puyvelde |
Van Puijvelde. Nom d’origine: Puivelde, 1295 «Puvelde», à Belsele (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Raemdonck |
Van Ramdonck, -onk. Nom d’origine: Ramsdonck, NL fréquent (à Bruxelles, Lokeren, etc.).
|
JG |
Van Raes |
Vanraes, Verraes, -aest. Nom d’origine: d’un topon. flam. mas ‘chenal, crique’, notamment De Raas à Moorslede. — Bibliogr. : Fr. Debrabandere, Van Raes tôt Verraes(t), dans De Leiegouw 1981, 459-461.
|
JG |
Van Ree |
Van Rey, Van Reye, Vanreye. Nom d’origine: Ree (Drente, P.-B.).
|
JG |
Van Reeth |
Van Reet. Nom d’origine: Reet (Anv).
|
JG |
Van Renterghem |
-gem, Vanrenterghem. Nom d’origine : Rentergem, à Landegem (FlOr).
|
JG |
Van Riet |
Vanriet, Van Rijt, Van Ryt, etc. Nom d’origine : Riet, Rit, Rijt, Reet, hydrony-me fréquent en Campine (= petit cours d’eau, chenal derrière les digues) [FD].
|
JG |
Van Rijt |
cf. Van Riet.
|
JG |
Van Rode |
cf. Van Roey.
|
JG |
Van Roey |
Vanroey, Van Rode, Van Rhode, Van Roe, Van Rooy, -en, Van Roy, Van Roye, Vanroy, -oye, Van de Roy, Vanderoy, etc. Toponyme Rode, te Rode (terme de défrichement = bois défriché), extrêmement fréquent comme l.d., aussi en composition [FD].
|
JG |
Van Rome |
Van Romme, Vanrome. Nom d’origine: soit de Rome (Italie), éventuellement surnom de pèlerin, soit Rome, l.d. à Outrijve (FlOcc), etc. [FD].
|
JG |
Van Rompaey |
-aeye, Vanrompay, Van Rompuy, etc. Du NL (te) Rompade, Rompaey, littér. ruim pad ‘large sentier’ [FD].
|
JG |
Van Roos |
Van Roose. Nom d’origine assez répandu: Roos (= roseau), à Bellingen (BrFl), Kuurne (FlOcc), Tamise (FlOr), etc. [FD].
|
JG |
Van Roosbroeck |
-oek, Van Roosenbroeck. Nom d’origine : Roosbroek (= marais aux roseaux), à Mont-St-Amand (FlOr).
|
JG |
Van Rooy |
cf. Van Roey.
|
JG |
Van Ros |
Van Rosse, Vanrosse (cf. aussi Van-derose, -sse), etc. Formes w. altérées de Van der Roost ou Van Roos [FD].
|
JG |
Van Rossem |
Van Rossen, Van Rossom, -online, Vanrossomme, Van Rossum, Van Russum, etc. Nom d’origine, qui peut être Rossem, à Wolvertem (BrFl), Rossem, à Noor-derwijk (Anv), Rossum (Gueldre, Overrijssel, R-B.) ou Rossomme, à Plancenoit (BrW). Cf. aussi Rossomme.
|
JG |
Van Roy |
Van Roye, cf. Van Roey.
|
JG |
Van Ryt |
cf. Van Riet.
|
JG |
Van Sebroeck |
cf. Van Zeebroeck.
|
JG |
VAN Serveyt | Ou Serveyt. N. de filiation. (Zoon) van Ser Veyd, ,,(Fils) du sieur Guy ». N° 102. | EV |
Van Severen |
cf. Van Zeveren.
|
JG |
Van Simaey |
Van Simaeys, Vansimaeys, Van Simaes, etc. 1374 «Pieter van Simay» = 1375 «Pieter van Semay», 1387 «Claeis de Sy-maey» Ypres; nom d’origine: *Simaey, forme néerl. de Chimay [FD], cf. aussi Simaey(s).
|
JG |
Van Simpsen |
Vansimpsen, Van Siempsen, van Simsen. Nom d’origine: p.-ê. Zemst, 1181 «Semse»(BrFl)[FD].
|
JG |
Van Sinaey |
Van Sinay, -aij, Vansina. Nom d’origine: Sinaai (FlOr), dont la prononc. dialectale est Sna [FD].
|
JG |
Van Singel |
-ghel, Van Synghel, Van Zingel; Vansaingele, Vansaingèle, Vansaingle (formes francisées). Nom d’origine: Singel (= mur d’enceinte, chemin de ronde), fréquent en toponymie [FD].
|
JG |
Van Snick |
Vansnick, Van Snickt, Van Snik. 1291 «Thibaut de Senike», 1408 «Heine van Snic» «Gossin de Senic» Ninove; nom d’origine: Zinnik, Soignies (Ht).
|
JG |
VAN Soens |
Ou Soens. N. d’Exploitation. Van de zoons, „Affaire exploitée par les enfants » (Par apposition à celle du père). Synon. : Desenfants. N° 128. van-Soest. Proven. Loc. holl.
|
EV |
Van Steen |
Vansteen, Van Steene, cf. Van der Steen.
|
JG |
Van Steenkiste |
Vansteenkiste, Van Steenkist. 1354 «Jhan van der Steenkist, schepenen» Courtrai; nom d’origine: ter Steenkiste (= cercueil de pierre), fief à Courtrai (1502) [FD].
|
JG |
VAN Stevens |
Ou Stevens. N. de filiation. ,,(Fils) d’Etienne ». Le N. pourrait être aussi un N. abrégé de proven. VAN Stevensweerd (Loc. holl.) ou VAN Sint StevensWoluwe. N° 102.
|
EV |
Van Sweevelt |
Vansweevelt, Van Swevelt, Vanswevelt. Nom d’origine: 1445 «Swevelt» à Tessenderlo (Lb) [FD].
|
JG |
Van Synghel |
cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
Van Thielen |
Van Tielen. Nom d’origine: Tie-len (Anv).
|
JG |
Van Thomme |
cf. Van Tomme.
|
JG |
Van Tieghem |
Vantieghem, Vantighem, Vantyghem. Nom d’origine: Tiegem, près de Courtrai (FlOcc).
|
JG |
Van Tielen |
cf. Van Thielen.
|
JG |
Van Tomme |
Vantomme, Van Thomme, Van der Thommen. Cf. 1319 « Bartholomeo dicto Meus van der Tommen» = 1326 «Bartholo-meum dictum van der Tomben» Poppel-Ra-vels (Anv); NL fréquent: Tomme, équivalent du NL fr. Les Tombes, s’appliquant à des tumulus, à des tertres, par ex. Ter Tomme à Tielt (FlOr). – Bibliogr. : R. Van Passen, Toponymie en familiekunde : Wal beteekenen de FN « Verîommen » en «Van der Tommen », dans De Schakel2, 1947, 11-14; H. etR.-M. Vantomme, « Vantomme», un patronyme issu d’un rite funéraire ancien, Antwerpen-Cannes, 1993.
|
JG |
Van Tornhout |
Vantournhoudt, cf. Vanthour-nout.
|
JG |
Van Trimpont |
Vantrimpont, -ondt, Van Trienpont. 1374 «Joes van Trimpont» Gram-mont; nom d’origine: Trimpont à Everbeck (FlOr) et à Papignies (Ht); cf. aussi Trimpont.
|
JG |
Van Uffel |
Van Uffelen, cf. Van Huffel.
|
JG |
Van Uxem |
Vanuxem, -eem (NF de la région de Comines). Nom d’origine: Uxem (Nord, arr. Dunkerque).
|
JG |
Van Vaerenbergh |
Van Vaerenberg, Vanvarembergh, Van Varenbergh, etc. Nom d’origine: Varenberg (= mont aux fougères), topo-nyme extrêmement fréquent, surtout en Bra-bant flam.
|
JG |
Van Vantroyes |
Van Troye, Van Troy, Vantroyen, Van Troyen. Nom d’origine: Troyes (en Champagne), cf. 1398 «Roeger van Trois» = «Rogelet de Troyes» Harelbeke [FD]. Cf. aussi Detroye. Turnhout, cf. Vanthournout.
|
JG |
Van Vlaender |
Van Vlaenderen, Van Vlaanderen. Nom d’origine : de Flandre, à l’origine la zone côtière; à noter que l’ancien comté de Flandre comprenait les deux provinces de Flandre actuelles, ainsi que la Flandre française et la Flandre zélandaise.
|
JG |
Van Vlasselaer |
Vanvlasselaer, Van Vlasselae-re. Nom d’origine: Vlasselaer, à Nieuwrode et Wezemaal (BrFl).
|
JG |
Van Vooren |
Van Voren, cf. Van de Voorde.
|
JG |
Van Waerbeke |
Van Waerebeek, Van Warbek, Vanwarbeck, -beek, etc. Nom d’ori- gine : Waarbeke (FlOr) ou Waarbeek, à Asse (BrFl).
|
JG |
Van Waes |
Van Waas. Nom d’origine: du pays de Waas, à l’ouest d’Anvers.
|
JG |
Van Waeyenberg |
Van Waeyenberge, Van Waeyenberghe, Van Wayenberge, etc. 1573 «Jan Wayemberch» Enghien; nom d’origine: cf. ±1435 «waaienbergkapel» à Courtrai [FD], mais aussi plusieurs Waaienberg dans la région d’Enghien [BR].
|
JG |
Van Wallendael |
-al, Van Walendael, -al. Nom d’origine: Walledal, à Herent (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Wambeke |
-ecke, Van Waenbeke, etc. Nom d’origine fréquent: Wambeek (BrFl), Wambeke (FlOr), Wambeke à Dottignies et Wervicq (Ht), Wambecque (PdC), etc. [FD].
|
JG |
Van Wesemael |
Van Wezemael, Van Weesemael, etc. Nom d’origine: Wezemaal, près d’Aarschot (BrFl).
|
JG |
Van Wynendael |
-daele, Vanwynendaele, Van Wijnendael, -daele. Nom d’origine: Wijnen-dale, seigneurie à Torhout (FlOcc).
|
JG |
Van Wynsberghe |
Vanwynsberghe, Van Wijnsberge, -berghe, etc. Nom d’origine: Wijnsberg (1572), nom d’une hauteur entre Ingooigem, Vichte et Waregem [FD].
|
JG |
van Ypersele de Strihou |
Vanyperzeele, Van Epperzeel, etc. Nom d’origine : Niepenzele, à Diegem (BrFl) [FD]; cf. aussi Hypersiel.
|
JG |
Van Zandvliet |
Nom d’origine: Zandvliet, au nord d’Anvers. Cf. Vansamillette, Vasamuliet, etc.
|
JG |
Van Zeebroeck |
-oek, Vanzeebroeck, Vanzee-brouck, Van Sebroeck, etc. Nom d’origine: Zeebroeck (à analyser comme zege-broek, et non composé de zee- ‘mer’), à Ypres, Lange-mark, Pittem (FlOcc), Lebbeke (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Zeveren |
Vanzeveren, Van Severen, Vanseveren. Nom d’origine: Zeveren, près de Deinze (FlOr).
|
JG |
Van Zingel |
cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
VAN) Sull |
(N. de filiation. ,,(Fils) de nigaud ». |
EV |
van~Aarden |
V. Aard.
|
EV |
van~Alderwe(i)rel(d)t |
V. Alde-wereld.
|
EV |
van~Deun |
-Deuren. Proven. Deurne (Loc).
|
EV |
van~Dri(es)s(ch)e |
Proven. V. Dries.
|
EV |
van~Ede |
Proven. 1. Dép. Wetteren. — 2. Nombr. L.D. Eede (Flandre) -Eeckenrode. Proven. Eikenrode, ,,Essart des chênes ».
|
EV |
van~Eys |
Proven. IJssche (L’Isque, Riv.).
|
EV |
van~Herz(e)le |
Proven. Herzele (Loc).
|
EV |
van~Krie(c)kinge(n) |
Proven. Kringen (Dép. Gits).
|
EV |
van~Loo |
Proven. ,,Bois » (Loc. et L.D.).
|
EV |
van~Maldeg(h)em |
Proven. Malde-gem (Loc.).
|
EV |
van~Ryn |
Proven. Rijn ,,(De la région) du Rhin ».
|
EV |
van~Rysselberg(h)e |
Rozelberg, ,,Colline des roseaux ».
|
EV |
van~’t Hoff |
Proven. Van het hof, ,,De la ferme ». Synon. : Del(e)-court. N° 245.
|
EV |
van-Achte |
Proven. Haecht (Loc.).
|
EV |
van-Achter |
Proven. ,,De derrière du bout (de l’agglomération) ». N° 228.
|
EV |
van-Ackel |
Proven. Achel (Loc.).
|
EV |
van-Acker(e) |
V. Akker.
|
EV |
van-Acol- |
-eyen. V. Accolay.
|
EV |
van-Adorp |
Proven. Sur l’Aa (Riv.).
|
EV |
van-Aelbroeck |
V. Aal.
|
EV |
van-Aelst |
Proven. Alost (Loc.).
|
EV |
van-Aenroyde. |
V. Van Audenrode (pour Aën, ,,Ouden » Dial.).
|
EV |
van–Aer(d)schot |
Proven. Aarschot, (Loc).
|
EV |
van-Aerde |
V. Aarde.
|
EV |
van-Aertenrijk |
Proven. 1. Aartrijke (Loc.). — 2. Hertenrijk, ,,Domaine des cerfs » (Anciens élevages).
|
EV |
van-Agi |
Proven. Haecht (Loc).
|
EV |
van-Agtmaal |
Proven. Altérât, probable de Halmael (Loc.).
|
EV |
Vanaise |
(NF hennuyer). Pour A. Carnoy 149, il s’agirait du germ. haisi ‘fourré’ qui a donné l’anc. fr. haise ‘barrière, clôture faite de branches entrelacées’ FEW 16, 12la, et donc traduction néerl. (sans l’article) de Delhaise; p.-ê. simple var. de Vanesse [FD].
|
JG |
Vanaise |
Spelling (H) voor Vanesse, van Esse.
|
FD |
van-Aise |
Proven. 1. Hees (Loc.). — 2. Aische (Loc).
|
EV |
Vanaividrant |
NF hennuyer d’origine obscure.
|
JG |
van-Aken |
Proven. 1. ,,Aix » (Ville allem.). — 2. (Monten-)aken (Loc.). Ou : Autre local, en -aken.. N° 70.
|
EV |
van-Allemeersch |
V. Aal.
|
EV |
van-Alphen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Alstein |
V. Aal.
|
EV |
van-Altena |
Proven. Dép. Contich et Merkerke.
|
EV |
van-Anderlecht |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Anderoy |
V. Rode.
|
EV |
Vanandruel |
Pour Debrab., ce serait une forme largement altérée (en Wallonie?) du NF flam. van Alderwereld, van Anderwelt, etc.
|
JG |
Vananove |
zie van (den) Oudenhove(n).
|
FD |
van-Arckels |
Proven. Arkel (Dép. Duffel).
|
EV |
Vanard |
-art, Vannard. NF de la vallée mosane, attesté une lre fois à Goesnes en 1701 (Genea-Net) et qui pourrait être d’origine française (Meurthe-et-M, Isère, etc.); malgré le suffixe péjoratif -ard, il semble difficile d’en faire un dérivé de fr. vannier, comme surnom de mauvais vannier. On pourrait songer par ailleurs à une forme romanisée du NF flam. Van Aer-de(n).
|
JG |
van-Arenbreg |
Proven. Dép. Hever-Jee.
|
EV |
van-As(ch) |
Proven. As, (Loc.).
|
EV |
van-Asbroe(c)k |
Proven. 1. Asse-brouck, (L.D.). — 2. Hazebrouck (Loc fr.).
|
EV |
van-Assel(t) |
Assels. Proven. V. Hazel. Synon. : Van der Hasselt.
|
EV |
van-Asselbergh |
Dép. Arendonck.
|
EV |
van-Assen |
Proven. (Caggevin-) Assent (Loc.).
|
EV |
van–Assené |
Proven. Asse, (Loc).
|
EV |
van-Asten |
Proven. Astene (Loc).
|
EV |
van-Aster |
Proven. Heestert (Loc.).
|
EV |
van-Au(s)s(e)loos |
V. Aus(se)loos.
|
EV |
van–Aubel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Auden |
-aerde, -haege, -hove, -rode, -strade. Proven. ,,De l’ancien (ne)- -terre, -bois, -ferme, -es-sart (Synon. : Van Aenroyde), -rue.
|
EV |
van-Autenboer |
Proven. Ottenbourg (Loc).
|
EV |
van—Autgaerden |
Proven. Augarde, réuni à Zertrud-Lumay.
|
EV |
Vanauve |
cf. Van Hove.
|
JG |
Vanauve |
zie van (den) Hove. Vanbenbussche, zie van den Bosch.
|
FD |
van-Avermaet(e) |
Proven. Avermaet (Dép. Zèle).
|
EV |
van–Avondt |
Proven. Avons(broeck) (Dép. Hérinnes). Synon. : Van den Avond.
|
EV |
van–Baalen |
Proven. Balen (Loc).
|
EV |
van—Baar |
V. Baer.
|
EV |
van–Bael |
Loc.
|
EV |
van–Baer. |
Proven. Bar(-le-Duc), (Loc.).
|
EV |
van-Baerlem |
Proven. Baerle (Loc.).
|
EV |
van–Bakel |
Proven. Dép. Zeelhem.
|
EV |
van–Bal |
-berge, -laar. Proven. Dép. Kagevinne.
|
EV |
van–Balen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bamis |
Proven. Bamus (Dép. Clermont-Verviers).
|
EV |
van–Basselaere |
-Bastelaer(e). Proven. Loo-Qiristy et Seveneeken.
|
EV |
van-Battel |
Proven. Dép. Malines.
|
EV |
van–Batten |
Proven. Dép. Vucht.
|
EV |
van-Bavel |
Proven. Dép. Rycke-vorsel.
|
EV |
van-Beck |
-hoven, -bergen. Proven. ,,Domaines-, Collines- -de la rivière ».
|
EV |
van-Beek |
Proven. Beek. (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Beers |
Proven. Beersse (Loc.).
|
EV |
van-Beersel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Beesen |
V. van Biesen.
|
EV |
van—Beethoven |
Proven. ,,Ferme du Sieur Betho ». Synon. : Bethonville, Bettincourt (Loc.).
|
EV |
van–Begin(ne) |
-Béguin. Proven. 1. Begin, ,,Du début, de l’entrée (de (Loc.) l’agglomération) ». Comp. : Van den Eynde, Van Boven, Van Beneden. N° 228. — 2. Begynen (Dép. Vieux-Turnhout).
|
EV |
van-Beirs |
V. Beers.
|
EV |
van-Beisem |
Proven. Beyssem (Dép. Veltem).
|
EV |
van—Bekbergen |
V. Beckbergen.
|
EV |
van-Belaingh |
V. De Bella(i)ng.
|
EV |
van–Belle |
Proven. N. flam. de Bail-leul (Loc. fr.).
|
EV |
van–Belleghem(e) |
Proven. Belle-gem (Loc.).
|
EV |
van-Belling(h)en |
Proven. Bellin-gen (Loc).
|
EV |
van-Bemst |
Proven. Synon. : Bamps.
|
EV |
van-Bemten |
V. Bemd.
|
EV |
van–Beneden |
Proven. ,,D’en-bas ». (Dép. Bavegem et L.D.). N° 232.
|
EV |
Vanbercie |
-cy, -gie, -sie, -sy, -zy, zie Wamberchies.
|
FD |
Vanbercie |
Vanbercy, Van Bercy, Vanbersie, -sy, Vanbergie, etc. Var. de Wamberchies, Wambersie, -sy [FD] plutôt que: originaire de Bercy (près de Paris) ; cf. Bercy.
|
JG |
van-Bercie |
Proven. Van Berzée (Loc.). Synon. : Wamberchies.
|
EV |
van-Berg |
Proven. Loc. et L.D. Berg.
|
EV |
van–Bergen |
Proven. Loc., ,,Mons », et L.D.
|
EV |
van-Berkel |
Proven. Loc. holl. Synon.: VAN Berckel. N° 241.
|
EV |
van-Berwaer |
Proven. Bierwaert (Loc).
|
EV |
van-Beselaere |
V. VAN Basselaere.
|
EV |
van-Besien |
1. Proven. Besiën, «Groseilles ». L.D. N° 244. — 2. Pro-fess. N. d’horticulteur.
|
EV |
van-Best(en) |
V. Bies.
|
EV |
van-Bets |
Proven. (Geet- ou Waas-) Bets (Loc).
|
EV |
van-Beuren |
V. VAN Buren.
|
EV |
van-Bever |
-Beveren. Proven. Bever, ,,Castor » (N. de rivières peuplées autrefois de castors). (Loc., Riv. et L.D.).
|
EV |
van-Beylen |
Proven. Bylen (Dép. Olen).
|
EV |
van-Biema |
Proven. Bierman (Dép. Ballegem).
|
EV |
van-Bienen |
Proven. Bienen (Dép. Achel).
|
EV |
Vanbienne |
Nom d’origine: Bienne-lez-Happart (arr. Thuin).
|
JG |
van-Bierbeek |
Proven. Loc. .Ruisseau bouillonnant ». Synon. : Bie-buyck. N° 230.
|
EV |
van-Biervliet |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van—Biesbraeck |
Proven. ,,Marais aux joncs ».
|
EV |
van–Biesen |
Proven. Biesen (Dép. Arendonck).
|
EV |
van-Billoen |
Proven. Bouillon (Loc).
|
EV |
van-Bilsen |
Proven. Bilzen (Loc.).
|
EV |
van-Binnebeek |
Proven. N. de riv. Comp. : Binnen- -molen, -molders.
|
EV |
van-Binst |
Proven. Bunxt (Dép. Hasselt).
|
EV |
van-Bladel |
Proven. Dép. Moll.
|
EV |
van-Blaeren |
Proven. Blaren(donck) (Dép. Varendonck).
|
EV |
van-Blankenstein |
Proven. ,,Château du sieur Blank ».
|
EV |
van-Bleyeneberghe |
Proven. Dép. Louvain.
|
EV |
van–Bloeme |
Proven. ,,Les fleurs » (L.D.). Synon. : VAN Blommen.
|
EV |
van–Bockryck |
Proven. Dép. Hasselt.
|
EV |
van–Bockstalle |
-Bocxstalle. V. Beuk. Proven. Bokstale (Dép. Houtem-St-Liévin).
|
EV |
van-Bodinckhuysen |
Proven. ,,Des maisons des gens du sieur Bodon ».
|
EV |
van-Boe(c)kel |
Proven. Dép. Olen.
|
EV |
van-Boeckhout |
Proven. Bouckhout (Loc. et L.D.). V. Beuk.
|
EV |
van-Boelaere |
V. Boula(e)rt.
|
EV |
van-Bogaert |
Proven. Bogaerde(n) (Loc. etL.D.).
|
EV |
van–Boget |
Proven. Bocht (Dép. Heyndonck et Linkebeek).
|
EV |
van-Bokstael |
V. Beuk.
|
EV |
van-Bolberghe |
Proven. Bollenberg (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Bolle |
Proven. Bolle(beek), plus. L.D.
|
EV |
van–Boom |
V. Boom.
|
EV |
van–Boquestale |
V. Beuk.
|
EV |
van—Borm |
V. Borms.
|
EV |
van—Bossuyt |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Boterdael |
V. Boterdael.
|
EV |
van–Bouchaute |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bouwelen |
Proven. Bouwel (Loc.).
|
EV |
van-Boven |
Proven. ,,Du haut (de l’agglomér.) ». Comp. : VAN Beneden. N 228, 232.
|
EV |
van-Boxel |
Proven. Boxtel (Loc. holl.).
|
EV |
van-Boxelaere |
Dép. Lokeren.
|
EV |
van—Boxem |
Proven. Bokegem (Dép. Horebeke-Ste-Marie).
|
EV |
van-Boxmeer |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Brabandt |
V. Brabant.
|
EV |
van-Brackel |
V. Braeckeleer.
|
EV |
van–Braeken |
Proven. Dép. Wuest-wezel.
|
EV |
van–Bragt |
V. Bracht.
|
EV |
van-Brande |
-Brandt. V. Brand.
|
EV |
van-Branteghem |
V. Brantegem.
|
EV |
van–Bree |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Brempt |
V. Breem.
|
EV |
van–Bressem |
Proven. Breissem (Dép. Kumtich).
|
EV |
van-Breuse |
-Breuze. Proven. Breuss (Dép. Kain et Mourcourt). Variante : Wambreus.
|
EV |
van-Breuseghem |
Proven. Brussegem (Loc.).
|
EV |
van-Brienen |
Proven. Brienne (Loc. fr.), altéré en Brienen.
|
EV |
van-Bristom |
Proven. Brustem (Loc.)
|
EV |
van-Broeck |
V. Broek.
|
EV |
van-Broekhoven |
-Broekhuyzen. Proven. Morkhoven et Norderwijk.
|
EV |
van-Bruane |
Proven. Browaan (Dép. Eyne).
|
EV |
van–Brugge(n) |
V. Brug.
|
EV |
van-Brunschot |
Proven. ,,Enclos du sieur Bruno ».
|
EV |
van-Brusselt |
-Brussel. Proven. Bruxelles (Loc.).
|
EV |
van–Brusthem |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bruynsbroeck |
Proven. Bruins-broek (Dép. Gammerages).
|
EV |
van-Bruyssel |
Proven. Bruinzele (Loc. holl.).
|
EV |
van–Buerie |
Proven. Boerderij, ,,De la ferme ».
|
EV |
van-Buggenhoudt |
V. Buggenhout.
|
EV |
van-Bulck |
V. Bulckaert.
|
EV |
van-Bunder(en) |
V. Bunder.
|
EV |
van–Bunderie |
1. Profess. Binderij, ,,Atelier de reliure ». N. de relieur. — 2. Proven. Banderhei(de), ,,Bruyère d’un endroit appelé Bonniers ».
|
EV |
van-Bunnen |
Proven. 1. Bunne (Dép. Vries, Loc. holl.). — 2. V. Bunnens.
|
EV |
van–Buren |
Proven. ..Voisins, voisinage ».
|
EV |
van-Bust- |
But- -sel(e). Proven. Butsel (Dép. Boutersem).
|
EV |
van-Buylaere |
V. Boelaere.
|
EV |
van-Buynderen |
V. Bunder.
|
EV |
van-Buyten |
Proven. Dép. Westkerke et Zande. V. Buiten.
|
EV |
van-Bylert |
V. Boelaere.
|
EV |
van-Bysterveld |
V. Bies.
|
EV |
van-Cadsand |
Proven. Dép. Rum-beke.
|
EV |
van-Caelenber(g)he |
Proven. ,,Mont dénudé ». (Dép. Sarlardinge).
|
EV |
van-Caeneghem |
Proven. Kanegem (Loc.)._
|
EV |
van–Caetsbeek |
Proven. Katsbeek ,,Ruisseau aux digues ». (L.D. Kat, Kattebeek, Dép. Kersbeek, Kat-zand. Même racine: Kat, ,,Digue »).
|
EV |
van—Caillie |
Coillie. Proven. Dép. Oostnieuwkerke, ,,Terre graveleuse ». N° 240.
|
EV |
van-Caimere |
Proven. Keimeer. ,,Lac aux cailloux ».
|
EV |
van–Cakenberghe |
Proven. Dép. St-Gillis-Termonde.
|
EV |
van–Cal(l)enbergh |
Proven. V. VAN Calenberghe.
|
EV |
van–Calck(en) |
Proven. Kalk, ,,Chaux ». Endroit où il existe des fours à chaux ou des dépôts calcareux. Kalken (Loc. et L.D.).
|
EV |
van–Caldenhoven |
Proven. ,,Ferme froide ».
|
EV |
van–Caleye |
Proven. Kaalhei(de) ,,Bruyère dénudé ». (L.D.).
|
EV |
van–Calsteren |
Proven. Kalster (Dép. Kersbeek-Miskom).
|
EV |
van–Cam |
-Camp, -Can, -Capelle. Proven. V. Kam, Kamp, Kan, Kapel.
|
EV |
van—Camelbeke |
Proven. Cammel (Dép. Rycke-Vorsel).
|
EV |
van-Camp |
-Campen. Proven. Kam-pen (Dép. Borsbeek lez Alost). V. Kamp.
|
EV |
van–Campenhoudt |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Campo |
ou A Campo. Proven. Latinis. de VAN Camp.
|
EV |
van-Cangh |
Proven. Cange(velde). (Dép. Zèle).
|
EV |
van-Canneyt |
Proven. Kanne-Heide.
|
EV |
van-Cant |
Proven. Kant, ,,Côté ». ,,A l’écart (de l’agglémoration) » (Dép. Lontzen).
|
EV |
van–Cantfort |
Proven. Kantvoord, ,,Du gué écarté ».
|
EV |
van–Capelle |
Proven. ,,De Chapelle » (L.D.).
|
EV |
van-Caseyn |
Cas(s)eye(n), -Catsey. Proven. Kalsijde ou Kassei, ,,Chaussée ». N° 229.
|
EV |
van–Caspel |
Proven. Kaspel (Dép. Beverlo).
|
EV |
van-Cassel |
Proven. Loc. fr. et autres.
|
EV |
van–Casteel(e), |
-Cauter. Proven. V. Kasteel. Kouter.
|
EV |
van—Caster(en) |
Proven. Kaster (Loc. et L.D.). Synon. : Casterrnans.
|
EV |
van—Cattendyck |
Proven. Dép. Anvers.
|
EV |
van–Cauter(en) |
Proven. V. Kouter.
|
EV |
van–Cauwenberg(he), |
-Cau(we)- laert. Proven. ,,Colline-, Lande–des choucas » ou ,,Colline-, Lande–froides ». Confusion entre Kouw et Koud.
|
EV |
van–Cavay. |
Proven. C(h)avée (Mot roman), ,,Chemin montant et encaissé ».
|
EV |
van–Celst |
Proven. Zels(a)te (Loc.) ou L.D. Zelst, ,,Agglomération ».
|
EV |
van—Ceulen |
Proven. Keulen, ,,Cologne (Ville allem.). — 2. L.D.
|
EV |
Vanckan |
zie van de Kan.
|
FD |
Vanclair(e) |
-clercq, -clère, zie Vauclair.
|
FD |
van-Clapdurp |
Proven. Klapdorp (Dép. Anvers).
|
EV |
van-Cleef(f), |
-Cleve, -Clèves. Loc. all. (Anc. duché).
|
EV |
van–Cleem- |
-poel, -Cleem- -putte. Proven. 1. Dép. Sempst. — 2. Dép. Adegem. V. Leem. N° 240.
|
EV |
van-Clere |
Proven. L.D. Cleer-(-beek), ,.Rivière claire ».
|
EV |
van-Cleuvenberger |
Proven. 1. Cleyenberge. (Dép. Tollembeek). — 2. Kleinenberg (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Cleynbreugel |
Proven. Klein-Brogel (Loc.).
|
EV |
van-Clooster |
Proven. ,,Du couvent » L.D. N° 227.
|
EV |
van-Cluysen |
Proven. ,,De l’ermitage ». Kluizen (Loc.).
|
EV |
van-Co(e)yghem |
Proven. Koigem (Loc.). «
|
EV |
van–Coevoorden |
Proven. Koevoet, ,,Gué des vaches » (L.D. Uccle, etc.).
|
EV |
van-Coillie |
V. Van Caillie.
|
EV |
van—Coneghem |
V. Caeneghem.
|
EV |
van–Coppen- |
Compern- -allé, -olle. Proven. Koppenhol(veld). (Dép. Renaix).
|
EV |
van-Corenland |
Proven. ,,Champs de blé ».
|
EV |
van-Cortenbergh(en) |
Loc. et L.D.
|
EV |
van–Cotte |
-Craen, Cruyce ou -Cruys(s)e, -Gaer, -Geerde. Proven. V. Kouter, Kraan, Kruis, Jaer, Gaard.
|
EV |
van-Cotthem |
Proven. Kottem (Dép. Boorsheim).
|
EV |
van-Cottom |
Proven. 1. Kot ,,Hutte ». — 2. V. le précéd.
|
EV |
van–Couteren |
V. Kouter.
|
EV |
van–Craen |
Proven. Kraan, ,,Cor-beau », L.D. V. Kraan.
|
EV |
van-Craenen |
Proven. Crainhem (Loc).
|
EV |
van-Craenenbroeck |
Proven. ,,Marais des corbeaux ». (Dép. Attenrode et Lembecq). V. Kraan. Synon.: VAN Kraenenbroeck.
|
EV |
van–Craesbeeck |
Proven. Dép. Thielt N.D.
|
EV |
van-Crayenest |
Proven. ,,Du nid des corbeilles ». Dép. Zarren. V, Kraai.
|
EV |
van–Creewel |
Proven. Creyel, Dép. Bocholt.
|
EV |
van-Creveld |
-Crefeld. Proven. Ville allem.
|
EV |
van–Criekinge |
1. Proven. Cringen, Dép. Gits. — 2. Proven. Krekel, ,,Cigale ». — 3. Proven. Kriek, ,,Guigne ».
|
EV |
van–Crombrugghe(n) |
Proven. ,,Du pont courbe ». Krommebrug (Dép. Wulveringe). I
|
EV |
van–Cromphout |
Proven. Het krom-hout, ,,Le bois sinueux ».
|
EV |
van-Cruchten |
Proven. Loc. Gd Duché de Lux.
|
EV |
van-Crunkelsven |
Proven. ,,De la fagne sinueuse ».
|
EV |
van-Crutsen |
Proven. Kreutzen, ,,Croisées » (L.D.).
|
EV |
van–Cutsem |
Proven. Dép. Leeuw-St-Pierre.
|
EV |
van–Cuyck |
Proven. 1. Kuik, (Loc. holl.). — 2. Kuyken, Dép. Drogenbos.
|
EV |
van-Cuyl |
Proven. Dép. Belcele, ,,De la fosse ».
|
EV |
Vanda |
Zie van Dee.
|
FD |
van–Da(e)le(n) |
V. Daal.
|
EV |
van-Daelem |
Proven. Loc.
|
EV |
Vandal(e) |
zie van Daal.
|
FD |
van–Dam(me) |
Proven. Loc. et L.D. ,,Digue »._
|
EV |
Vandandaele |
zie van Daal.
|
FD |
van–Dantzig |
Proven. Ville allem.
|
EV |
van–daudenard |
Proven. Van d(e) ouden aard, ,,De l’ancien espace libre » : (Et non : ,,De l’ancienne terre » (aarde),
|
EV |
Vandaul |
Vandaule, cf. Van Daal, Van Daele.
|
JG |
Vande |
In 1789 vondelingnaam in Leuven (DE MAN 1956). Van dem – : In namen aïs Vandemberg, Vandembulcke is de n (dentale nasaal) door ass. met b, p of w een m (bilabiale nasaal) geworden. Zie stamwoord: Berg, Bulcke.
|
FD |
Vandebuerie |
Vandeburie, Van den Buerie, Van de Beurie, etc. 1316 « Jakemon de la Bui-rie» TestTournai, 1540 «Pieter vanden Buerie» Courtrai, 1593 «Jean del Buerie» Golzinne; moy. fr. (Reims) buerle, pic. (Mons), rouchi burie ‘buanderie, lavoir’ FEW 1, 604a.
|
JG |
van-Del |
Proven. Délie (Dép. Winxele), « Vallée ».
|
|
van-Delm |
Proven. 1. Dalhem. — 2. Van de Helm. ,,Du casque » ,,Enseigne d’établissement ». N° 248.
|
EV |
Vandeloise |
-ois, Vandelloise. NF spécifique de la région entre Namur et Gembloux (Bothey, Balâtre, Aische, etc.), où il apparaît à partir de 1701 (GeneaNet); probabl. adaptation fr. d’un NF flam. du type Van Waas, Van Waes, avec remotivation sur Oise (départ, fr.).
|
JG |
Vandember |
Probabl. var. de Vandemberg, cf. Van den Berg(h).
|
JG |
Vanden |
Forme amputée d’un des nombreux NF flam. qui suivent; comp. Vander.
|
JG |
Vanden |
Verkorting van FN met Van den-aanloop? Vondelingnaam?
|
FD |
Vandenameel |
-eele. NF flam., par traduction du NF Duhamel dans la région de Mouscron, cf. 1396 «Lotaerds wive vanden Hamielle» = 1398 «Lotart du Hamiel» Herseaux [FD].
|
JG |
Vandenavenne |
NF flamand (région de Pete-gem) d’origine incertaine, p.-ê. adaptation d’un nom roman avec anc. fr. aveine, avoine, par ex. Alavoine.
|
JG |
Vandenemen |
zie van den Emen.
|
FD |
Vandenouc |
zie van den Hoeke.
|
FD |
Vander |
Forme amputée d’un des nombreux NF flam. qui suivent; comp. Vanden.
|
JG |
Vander |
van Der Wellicht W. afkorting van een Vl. FN met Van der-aanloop.
|
FD |
Vander Stappen |
Vanderstappen. Nom d’origine: moy. néerl. stap(pe), step ‘passage, perron, passerelle, etc.’, e.a. Stap, Stappe, à Waregem, Wakken, Gand, Herentals, Tongerlo [FD] ; cf. aussi Verstappen.
|
JG |
Vander Vorst |
Vandervorst, -ost, Vandevorst, Van der Vurst, etc. Nom d’origine: moy. néerl. vorst < lat. forestum ‘forêt, bois’, e.a. Vorst = Forest (Bruxelles), Vorst, près de Diest (Anv), etc.
|
JG |
Vander Weyden |
cf. Van der Wee.
|
JG |
Vanderclause |
-en, Van der Cloosen, cf. Van der Kluysen.
|
JG |
Vandereus |
-euse. Forme francisée de Van der Hulst.
|
JG |
Vandereus(e) |
zie van der Hulst.
|
FD |
Vanderheyde |
Van der Heyden, Vanderhey-den, Van der Heide, -en, Vanderheiden, etc. Nom d’origine: ter Heide(n) (= bruyère, terrain sablonneux inculte, etc.), fort répandu en toponymie, cf. Verheyde(n). Cf. aussi Van den Heede.
|
JG |
Vanderheyden A Hauzeur |
Nom composé avec la prépos. latine a (fr. de) permettant de distinguer les différents rameaux d’une vieille famille patricienne liégeoise, cf. J. Herbillon, VW48, 1974,224-5.
|
JG |
Vandéric |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vanderlée |
zie van der Lee.
|
FD |
van-Derlick |
. Proven. Deerlijk (Loc.)
|
EV |
Vandermarliere |
-lère. Nom d’origine: anc. fr. tnarlière ‘marnière’, fréquent dans la toponymie du Hainaut et de Flandre occ. [FD].
|
JG |
Vandermeuse |
cf. Van der Mo(o)sen.
|
JG |
Vandermiège |
cf. le suivant.
|
JG |
Vandermiège |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vandermies |
-iers, -iessen, -iès(e), Vandermiège. Formes altérées, francisées de Van der Meersch.
|
JG |
Vanderoux |
cf. Van Roux.
|
JG |
Vanderoux |
Vanderoel, van der Roi: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Wandrolf: Wandrulfus (MORLET I).
|
FD |
Vandersborst |
Verhaspeling (sx H) van Van den Bosch (vgl. Vandesbosch) of Van der Borcht.
|
FD |
Vandersman |
zie van der Sman.
|
FD |
Vandersteen |
Vandersteene, Vandersteenen, Van de Steene, Vandesteene, Van den Steen, Vandensteen, Van Steen, Vansteen, Van Steene, etc. Nom d’origine: néerl. steen ‘pierre’, Steen, ten Stene, e.a. à Alost, Den-derhoutem, Vilvorde, etc. ; comp. Del(a)pierre.
|
JG |
Vanderus |
Vanderuse, -usse, Vanderust (NF wallons). Formes francisées de Van der Hulst.
|
JG |
Vanderus(s)e |
Vanderust(e), zie van der Hulst.
|
FD |
Vandervelde |
Vandervelden, cf. Van de Velde.
|
JG |
Vanderwal |
Vanderwalle, -wald, -whale, cf. Van de Walle.
|
JG |
Vandesbosch: |
Vervorming (LU) van Van den Bosch.
|
FD |
Vandesbroeck |
W. spelling voor Van den Broek.
|
FD |
Vandesmal |
Vandesmael(e), van de(r) Smal, Vandresmal, Wandesmal: Rom. weergave van Van de Maele. De spelling des is de Rom. weergave van de uitspr. de (Vgl. Vandesbroeck). Of reïnterpretatie van Vandersman, Wandersmann?
|
FD |
Vandesmanne |
Wsch. door associatie met -man- namen < Vandesmal. Beide namen komen in H voor. Of = Vandersman. Vandesquille: Adaptatie (H) van Van de Skilde, Van der Schelde.
|
FD |
Vandeur |
1578 «Adrien Vandheur», 1779 «Gas-par Vandeur» BourgNamur; var. du suivant?
|
JG |
van-Deurp |
V. Van Dorp
|
EV |
Vandeveugle |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Vandeville |
zie Vendeville, van de Ville.
|
FD |
Vandevin |
Vandevinne, cf. Van de Ven.
|
JG |
Vandeviver(e) |
cf. Van de Vyver.
|
JG |
Vandevog(h)el |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Vandevoir |
Wandevoir. Formes francisées de Van de Voorde, etc.
|
JG |
Vandevorst |
cf. Vander Vorst.
|
JG |
van-Dieghem |
-Diepenbeek. Proven. Loc.
|
EV |
van-Dieren. |
Proven. Dieren (Dép. Rheden, Gueldre).
|
EV |
van-Dievoet. |
Proven. ,,Gué public ». Synon. : Ditvoorts.
|
EV |
van-Dingenen |
Proven. V. Dong, Donk.
|
EV |
van-Dinter |
Proven. Dinther (Loc. holl.).
|
EV |
van-Dionant |
Proven. Dinant (Loc.) Forme influencée par le N. latin.
|
EV |
van-Do(o)ren |
-Do(o)rn(e). Proven. Doorn (Loc. holl. et L.D.). V. Doom.
|
EV |
van–Do(o)rs(s)elaer(e) |
-Doosselaere. Proven. Doorselaar (Dép. Eksaarde).
|
EV |
van-Doeren |
Proven. V. Doorn.
|
EV |
van-Doesburg |
Proven. Duisburg (Loc).
|
EV |
Vandôme |
cf. Vendôme.
|
JG |
Vandôme |
zie van Domme.
|
FD |
van–Dommelen |
Proven. Dép. Waas-munster.
|
EV |
van-Donck |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van-Dongen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van—Doornick |
Proven. ,,Tournai » (Loc).
|
EV |
van–Dormael. |
Proven. Dormaal (Loc.).
|
EV |
van–Dorpe |
Proven. Nombr. L.D. Dorp, „Village ». Synon. : Van den Dorpe, Van Deurp.
|
EV |
van—Dorsser |
Proven. Dorsel (Dép. Nijlen).
|
EV |
Vandrebeck |
zie (van der) Beke.
|
FD |
van-Dreche |
Proven. Dreesch, ,Ja-chère » (L.D.) ou Drek, ,,Boue » (L.D.).
|
EV |
Vandrèche |
zie Vandresse.
|
FD |
Vandrefosse |
Van der Fosse, vertaling van Delfosse.
|
FD |
Vandremersch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vandrepol |
zie van den Pol.
|
FD |
van–Drepol |
Proven. De Rietpoel, ,,La mare aux joncs ».
|
EV |
Vandrepot(t)e |
zie van den Putte.
|
FD |
Vandrepotte |
Forme altérée de Van de Putte [FD].
|
JG |
Vandresmal |
zie Vandesmal.
|
FD |
Vandrespaille |
zie van de Raspaille.
|
FD |
Vandresse |
Forme contractée de Van der Esse ou bien, éventuellement, var. de Vandrisse < Van den Driesse [FD].
|
JG |
Vandresse |
Proven. Loc. fr. van–Driel. Proven. Van de Rietloo. ,,Du bois aux joncs ». V. Loo.
|
EV |
Vandresse |
Vandrèche: Samengetrokken < Vander Esse. 1686 Paulus Fr. Vandereche, Breda (MUL vn).
|
FD |
van–Dresse |
Proven. Van der Esse. V. Es.
|
EV |
Vandrestin |
W. spelling voor Van der Steen. Vandrestranten: Vervorming (FV) < Van der Straeten.
|
FD |
Vandrevelle |
zie van den Velde.
|
FD |
Vandries |
Vandris(s)e, zie van den Driesse.
|
FD |
van-Drooghenbroe(c)k |
Proven. ,,Du marais asséché » (Dép. Hoes-selt).
|
EV |
Vandroth |
zie van de Rote.
|
FD |
Vandrouf |
Samengetrokken < Van der Hoef. Vanduille, zie van de Wiele.
|
FD |
van–Dueren |
-Duuren. Proven. 1. Deurne (Loc.). — 2. Dueren (Loc. allem.).
|
EV |
Vanduille |
(NF hennuyer), Van Duille. 1693 «Marie-Anne Vandhuile» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Vendhuile (Aisne); ou bien var. de Van de Wiele [FD].
|
JG |
van—Duinen |
-Dun. Proven. V. Duin.
|
EV |
van-Duisen |
Proven. Van de Huizen, ,,Des maisons » (L.D.).
|
EV |
van—Durme |
Proven. Durmen (Plus. L.D. Flandre).
|
EV |
van-Duyfhuis |
-Duyfhuys. Proven. ou Profess. ,,Du colombier ».
|
EV |
van—Duyn(en) |
Proven. V. Duin.
|
EV |
van—Duynslaeger |
Proven. Van Duinslare, ,,De la lande des dunes ».
|
EV |
Vandwalle |
zie van de Wal.
|
FD |
Vandy |
Vendy: W. of Pic. var. van Vandier, var. van Gandier, Rom. vorm van Germ. VN Gandhari (DNF).
|
FD |
van-Dy(c)k(e) |
Proven. V. Dijk.
|
EV |
van-Dystadt |
Proven. Van de Stad, ,,De la ville ».
|
EV |
Vane |
zie van Ee.
|
FD |
Vanebempt |
zie van den Beemd.
|
FD |
Vaneberck |
-berg(h) zie van den Berg.
|
FD |
Vaneberg |
Vanebergh, Vaneberq. Formes francisées de Van den Berg(h). Vanebosse. 1686 «Jean Vanneboche» BourgNamur; forme francisée de Van den Bosch.
|
JG |
van–Eberg |
Proven. Van Edeberg (L.D.). (Plus. L.D. Ede).
|
EV |
Vanebosse |
zie van den Bosch.
|
FD |
Vanebrouck |
zie van den Broeke.
|
FD |
van-Echelpoel |
-Eccelpoel. Proven. Echelpoel (Dép. Bouwel).
|
EV |
van-Eech- |
-Eeck- -haute, -houdt, -hout(te). Proven. ,,Du bois des chênes ». (Nombr. L.D.). V. Eik.
|
EV |
van–Eeck(e) |
Proven. Eeke (Loc.).
|
EV |
van—Eeckert |
Proven. 1. Etkaarde, ,,Terrain des chênes ». — 2. Ekeren (Loc).
|
EV |
van-Eeckhoven |
Proven. Eekhove (Dép. Gavere). V. Eik.
|
EV |
van-Eeden |
Proven. V. Van Ede.
|
EV |
van-Eembeeck |
Proven. Embeke (Dép. Viane).
|
EV |
van-Eemeren. |
Proven. Emer (Loc. holl.).
|
EV |
van—Eerdewegh |
Proven. Aardeweg, „Chemin de terre » (Dép. Heffen et Webbekom).
|
EV |
van—Eerenbrugh |
Proven. Eertbrugge (Dép. Cherscamp et Waregem). — 2. Aardbrugge (Dép. Wijnegem). — 3. Heirbrug (Dép. Lokeren).
|
EV |
van-Eesbee(c)ke |
-Eesbeke. Proven.Eesbeek (Dép. Nieuwenhove).
|
EV |
van-Eessel |
Proven. Eisel (Dép. Mes-pealre).
|
EV |
van-Eessen |
Proven. Eesen (Loc.).
|
EV |
van-Eetvelde |
Proven. Dép. Oetin-gen et Tollembeek.
|
EV |
van—Egeren |
Proven. Ekeren (Loc.).
|
EV |
van-Eghem |
Proven. Eegem (Loc.).
|
EV |
Vanêgue |
Wanegue, Wannègue: Adaptatie (NF) van Van Hege (zie van Eeghem), maar ook Van Hecke is niet uit te sluiten; vgl. Wanecque.
|
FD |
Vanèk |
Vanëk, zie van (den) Hecke.
|
FD |
Vanekan |
zie van de Kan.
|
FD |
van–Elder(e) |
Proven. (Genoels- et ‘s Heren-)-Elderen (Loc.). — 2. Elderen (N. flam. de Odeur, Loc.). Synon. : Odeurs.
|
EV |
van-Elegem |
Proven. Dép. Hombeek.
|
EV |
van-Elewyck |
Proven. ,,Du quartier des aulnes » (L.D.).
|
EV |
van-Elluwe. |
Proven. Dép. Dikkelvenne.
|
EV |
van-Elsen |
-Elsken, -Elslande, -Elst, -Elstraete. Proven. V. Els.
|
EV |
van–Elven |
Proven. Elleve ou Elluwe (Dép. Dikkelvenne).
|
EV |
van–Em(b)den |
Proven. Emden (Ville allem.).
|
EV |
van-Emelen |
Proven. 1. Emmelem (Emblehen, Loc.). — 2. Hemelen, ,,Paradis » (L.D.).
|
EV |
van—Emmen |
Proven. Loc. holl. (VAN)Emmerik. N. de filiat. ,,(Fils) d’Amery ». N° 102.
|
EV |
van–Ende |
-Endt. Proven. Van Einde, ,,Du bout (de l’agglomération) ».
|
EV |
Vanendore |
zie van (den) Doorne.
|
FD |
van-Engeland |
Proven. 1. « D’Angleterre ». — 2. Dép. Uccle. — 3. Loc. holl.
|
EV |
van–Engelen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Engelghem |
-Engelgom. Proven. 1. Engelgum (Loc. hol.). — 2. Domaine du sieur Engil ».
|
EV |
van-Enis |
Proven. Henis (Loc.). –Erk. Proven. Herk (Loc. et L. D.).
|
EV |
Vanequaire |
Rom. spelling (H) voor Van de Keer of evtl. Vanacker.
|
FD |
van–Ermen(h)e(n),
|
-Ermingen.Proven. Eernegem (Loc.).
|
EV |
van-Erp(e) |
-Erpe. Proven. Erpe et Erps (Loc).
|
EV |
van-Erven |
Proven. ..Hoiries ». N. de propriétés.
|
EV |
van–Es(ch) |
-Ess(ch)e. Proven. V. Es.
|
EV |
van–Esbeen |
V. Van Espen.
|
EV |
van–Esbroeck |
Proven. 1. V. Es. — 2. Eysbroek (Dép. St-Pierre-Capelle).
|
EV |
Vaneschepdael |
zie van Schepdael.
|
FD |
Vanescot(t)e |
zie van Isschot.
|
FD |
Vanescote |
Vanescotte (NF hennuyer), Vaniscotte. Probabl. forme francisée de Van Isschot, nom d’origine: Isschot, à Itegem et Kasterlee (Anv).
|
JG |
Vanèse |
zie van den Esse.
|
FD |
Vaneslande |
cf. Van Elslande.
|
JG |
van-Espen |
Proven. (Neer- et Over-) -Espen (Loc.). Synon. : Van Esbeen.
|
EV |
van–Est |
Proven. V. Es.
|
EV |
van-Eukem |
Proven. 1. Heuken (Dép. Rhode-St-Genèse). — 2. Eegem (Loc.).
|
EV |
van-Even |
Proven. Dép. Uitkerke.
|
EV |
van-Everbroeck |
Proven. 1. ..Marais d’Evere » (Loc.). — 2. ..Marais du sieur Ebur ».
|
EV |
van-Everdingen |
Proven. Dép. Eernegem.
|
EV |
van–Ex(e) |
Proven. Hex (Loc.).
|
EV |
van-Exaerde |
Proven. Eksaarde (Loc.).
|
EV |
van-Exter |
Proven. Ekster, ,,Pie ». Plus. L.D.
|
EV |
van-Exterghem |
Proven. Heestergem (Dép. Opwijk).
|
EV |
van-Eyck |
-Ey(c)k(en). V. Eik.
|
EV |
van-Eykern |
Proven. Ekeren (Loc.).
|
EV |
van-Eynde |
V. Einde.
|
EV |
van-Eyndhoven |
Proven. Eindhoven (Loc. holl.).
|
EV |
van-Eynsbergen |
Proven. ,,De la colline de l’extrémité (de l’agglomération) ». Comp. Eynsdaele (Dép. Renaix).
|
EV |
van-Eyseren |
Proven. Dép. Buns-beek.
|
EV |
van-Fleteren |
Proven. Flieteren (Dép. Tollembeek).
|
EV |
van-Fra(e)c(k)en |
-Fra(e)chem. Proven. Vrekkem (Dép. Ursel et autres). V. : Van Vrechem.
|
EV |
van-Ga(a)len |
-Gael. Proven. L.D. (Pays-Bas). Ane. famille holl. Van Gallen (1600).
|
EV |
van-Galder |
Proven. Dép. Nieuw-Ginneken. (Pays-Bas).
|
EV |
van-Ganghel |
Proven. Gangel(berg) (Dép. Berlaar).
|
EV |
van-Gansbeke |
Proven. Dép. Etik-hove).
|
EV |
van-Gasse |
Proven. Gassel (Dép. Beers, Pays-Bas).
|
EV |
van-Gastel |
Proven. Gestel (Loc.).
|
EV |
van-Gaubergen |
Proven. V. Kouw.
|
EV |
van—Gaver |
Proven. Gavere (Loc.).
|
EV |
Van–Geebergen |
Proven. 1. Geenbergen, ,,Des collines de là-bas » (L.D.). — 2. Keyberg, ,,Colline aux cailloux » (Nombr. L.D.). — 3. Keerbergen (Loc.). –Geel, -G(h)ele. Proven. Geel (Loc).
|
EV |
van–Geem |
Proven. Geem(eveld). (Dép. Aartrijke).
|
EV |
van–Geersdaele |
Proven. Kersdaal, ,,Vallée du taillis ». (L.D.).
|
EV |
van–Geert |
-Geirt. Proven. ,,De la Geert » (Geertbeek, à Asse).
|
EV |
van-Geertruyden |
Proven. 1. Geer-truïdenberg (Loc. holl.). — 2. Geertruidendriesch (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Geertsom |
Proven. Kerszoom, ,,Orée du (bois de) taillis ».
|
EV |
van–Geet |
-Geit. Proven. ,,De la (région de la) Cette » (Riv.).
|
EV |
van-Geffen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Gehuchten |
Proven. ,,Du hameau » (L.D.).
|
EV |
van–Gelderen |
-G(h)elde(e). Proven. ,,De Gueldre » (Prov. et anc. duché holl.). Synon. : De Gueldre. N° 233.
|
EV |
van-Gellicum |
Proven. Gellikum (Loc. holl.).
|
EV |
Vangen |
zie van Geen.
|
FD |
van-Genachte |
ou -Genechten. Proven. Geen hacht, ,,Des bosquets de la bas ». V. haag. N° 241. V. Van Geneygen..
|
EV |
van-Gend |
-G(h)ent. Proven. Gent (,,Gand ») (Loc.).
|
EV |
van-Genechten |
V. Van Geneygen.
|
EV |
van–Genesen |
Proevn. Gênées (Dép. Leut).
|
EV |
van–Geneygen |
-Genneken, -Genechten. Proven. 1. Geneyken (Dép. Lummen). — 2. Ginneken (Loc. holl.).
|
EV |
van-Genk |
Proven. Loc.
|
EV |
Vangermee |
Vangermeersch, zie Wangermez, van Germeersch.
|
FD |
Vangermée |
Vangermez, Vangermeersch, cf. Wangermez.
|
JG |
van–Germeers(ch) |
Proven. Ger-meers (Dép. Olmen).
|
EV |
van-Gestel |
Proven. Loc. belge et holl.
|
EV |
van–Gevel |
-Ghinste, -Goot, -Graaf, -Gucht, -Kamp, -Keere, -Kerchove ou -Kerkhove(n). V. Gevel, Ginst, Goot, Graaf, Ge-hucht, Kamp, Keet, Kerkhof.
|
EV |
van-Geyt |
V. VAN Geet.
|
EV |
van-Gheem |
-Ghelder, -Ghele. V. Van-Geem, -Gelder, -Geel.
|
EV |
van-Gheluwe |
Proven. Geluwe. (Loc.).
|
EV |
van-Ghent |
V. VAN Gend.
|
EV |
van-Gierdegom |
Proven. Geerdegem (Dép. Malines).
|
EV |
van-Giesel |
Proven. Gijzele ou Gij-zenzele (Loc.). Synon. : VAN Gysel.
|
EV |
van-Gigch |
Proven. 1. Kis (Dép. Fouron-St-Martin). — 2. Gies(beek). (Riv. holl.).
|
EV |
van-Ginder |
Proven. ,,De là-bas ». Van Ginder- -achter, -deuren, huysen, -tael(en). ,,De là-bas au bout, des épines (doorn)-, des maisons-, de la vallée- -de là-bas ».
|
EV |
van-Glabeek |
-Glabeke. Proven. Glabbeek (Loc.).
|
EV |
van-Go(e)d(t)senhoven |
Proven. Goetsenhoven (Loc.). Synon. : VAN–Goetsenhove(n), -Goidsenhoven, -Goetsenhoven.
|
EV |
van-Gobbelschroy |
Proven. Dép. Kortrijk-Dutsel.
|
EV |
van-Gogh |
Proven. Goch (Ville allem.).
|
EV |
van-Gompel |
Proven. Dép. Moll.
|
EV |
van-Gool |
Proven. Kool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van—Goorlaecken |
Proven. Goorla-ken, ,,Flaques boueuses ».
|
EV |
van-Gorkum |
Proven. Loc. holl. Gorinchem.
|
EV |
van–Gorp |
Proven. Gorp (Dép. Donk).
|
EV |
van-Gossum |
Proven. Gorsem (Ane., Gorssum) (Loc).
|
EV |
van-Goubergen |
Proven. V. Kouw.
|
EV |
van-Gouthem |
Proven. Gotem (Loc.) ou Gottem (Loc.) ou Goetem (Dép. Hérinne-lez-Enghien).
|
EV |
van-Gram- |
-Grem- -berg(h)e(n). Proven. Grembergen (Loc.).
|
EV |
van-Grambeeck |
Proven. ,,Ruisseau aux fanges » (Comp. Crambais, Dép. Nivelles) ou ,,Ruisseau furieux ».
|
EV |
van–Grevelynghe |
Proven. Grave-Unes (Loc. fr.).
|
EV |
van-Grieken |
Proven. Kriek (Dép. Elverdingen) ou Krikke (Dép. Brielen).
|
EV |
van-Griethuysen |
Proven. ,,Des maisons (du marchand) de levure ». Gruuthuze (Dép. Oostkamp).
|
EV |
van–Grimberg(h)en |
Proven. Grimbergen (Loc.).
|
EV |
van-Grinderbeek |
Proven. ,,De la rivière au gravier ».
|
EV |
van-Gro(e)ningen |
Proven. Dép. Courtrai et autres.
|
EV |
van—Groen |
-Groens. Proven. ,,De l’herbage » (L.D.). Synon. : VAN Grun(e).
|
EV |
van–Groenendael |
Proven. ,,De la vallée verte ». (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Grootenbruele |
Proven. ,,Du grand pré humide ». (Nombr. L.D. Bruul).
|
EV |
van-Grootloon |
Proven. ,,Grand-Looz » (Loc.).
|
EV |
van-Grootven |
Proven. Groot ven ,,Grand marécage ». Ou bien : Ge-rooide ven, ,.Marécage essarté ».
|
EV |
van-Grun(e) |
V. VAN Groen.
|
EV |
van–Grunderbee(c)k |
V. VAN Grinderbeek.
|
EV |
van-Gucht(e) |
Proven. Dép. Strij-pen.
|
EV |
Vanguers |
FN in LU. Wsch. verhaspeling van Wageners.
|
FD |
Vanguestaine |
-enne. NF liégeois qui ne paraît pas être originellement un nom composé avec Van-; p.-ê. avatar du NF Haug(l)ustaine < Ha(e)gelsteen [FD].
|
JG |
Vanguestaine |
-enne: Als van-naam verhaspelde (LU) FN Haug(l)ustaine (LU) = Hagelsteen.
|
FD |
van-Guick |
Proven. Kuik (Loc. holl.).
|
EV |
van-Guldenbergh |
Proven. Guldenberg (Dép. Wevelgem).
|
EV |
van-Gullick |
Proven. Gulke, ,,Goé ». Synon. : Gullikers.
|
EV |
van-Gunderbeek |
V. VAN Grinderbeek.
|
EV |
van-Gutte |
Proven. Dép. Renaix.
|
EV |
van-Gyes |
Proven. Kys (Dép. Fou-ron-le-Comte).
|
EV |
van-Gyseg(h)em |
Proven. Gijzegem (Loc).
|
EV |
van-Gysel |
-Gyzel. V. VAN Giesel.
|
EV |
van-Ha(e)cht |
Proven. Haacht (Loc.). Synon. : VAN- -Achte, -Agt, -Haeght.
|
EV |
van-Haaren |
Proven. Haren (Loc. et L.D.). Synon. : VAN- -Haeren, -Haren.
|
EV |
van-Habost |
Proven. Halbosa (Dép. Waret-l’Evêque).
|
EV |
van-Haecke |
Proven. Haak (Dép. Sichem-lez-Diest).
|
EV |
van-Haeften |
Proven. Haajten (Loc. holl.).
|
EV |
van-Haegenborgh |
Proven. ,,Château des bosquets » ou ,,Château du sieur Hacon ».
|
EV |
van-Haekendover |
Proven. Hakendover (Loc.).
|
EV |
van-Haelemeersch |
Aalmeer, ,,Marécage aux anguilles ».
|
EV |
van-Haelen |
Proven. Halen (Loc.).
|
EV |
van-Haelew(e)yck |
Proven. Halewijk (Dép. Wachter).
|
EV |
van—Haelewyn |
Proven. Halewijn (Dép. Tronchiennes).
|
EV |
van-Haelst |
Proven. Aalst (,,Alost ») (Loc.).
|
EV |
van-Haeltert |
Proven. Haaltert (Loc).
|
EV |
van-Haeren |
V. VAN Haaren.
|
EV |
van-Haesebroucke |
Proven. Haze-brouck (Loc. fr.).
|
EV |
van-Haesendonck |
Proven. Hazen-donk (Dép. Koningshooikt).
|
EV |
van-Hagendoren |
Proven. Dép. Kin-rooi et Ophoven.
|
EV |
van-Hakendover |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Hal |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Halen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Halewyn |
Proven. Dép. Tronchiennes.
|
EV |
van–Hall(e) |
Proven. Halle (,,Hal ») (Loc).
|
EV |
van-Halmé |
Proven. 1. Halmaal (Loc). — 2. Al Mez (N. roman), ,,A la maison ».
|
EV |
van-Halsberghe |
Proven. Halsberg (Dép. Anderlecht).
|
EV |
van–Halteren |
Proven. Haaltert (Anc. Haletra). — 2. Helchteren (Anc. Halechtera).
|
EV |
van–Ham(me) |
Proven. Hamme (Plus. Loc.) et Ham (L.D.).
|
EV |
van–Hammée |
V. VAN Halmé.
|
EV |
van–Hamont |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Handenhove |
Proven. 1. Van Aan den Hove, ,,De près de la ferme ». — 2. Van Audenhove. ,,D’Oudenhove » (Loc.).
|
EV |
van—Hanswyck |
Proven. Dép. Malines.
|
EV |
van–Haren |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van–Hasbroeck |
Proven. Hazebrouck (Loc. fr.).
|
EV |
van-Hassel |
-Hasselt. Proven. Hazel, ,,Coudrier »; Hazell, ,,Coudraie ». Hassel (L.D.); Hasselt (Loc).
|
EV |
van–Hau(te)ghem |
Proven. Oude-gem (Loc.). Synon. : VAN Aughem.
|
EV |
Vanhaudenard |
-arde, -aerde. Nom d’origine : Audenarde, néerl. Oudenaarde.
|
JG |
van–Haudenard |
Proven. Oudenaarde (,,Audenaerde ») (Loc.).
|
EV |
van–Haute |
Proven. Du L.D. Haut ,,Bois ».
|
EV |
Vanhauv(e) |
zie van (den) Hove(n).
|
FD |
van-Hauwermeiren |
Proven. Over-mere (Loc.).
|
EV |
van-Haver |
V. VAN Havre.
|
EV |
van-Haverbeke |
Proven. Everbeek (Loc).
|
EV |
van-Havermaet |
Proven. Avermaat (Dép. Zèle).
|
EV |
van-Havre |
Proven. Dép. Boekhout. Synon. : VAN Haver.
|
EV |
van–Heck(e) |
Proven. Hecke (Dép. Wijnegem).
|
EV |
van-Heddeghem |
Proven. Edegem (Loc).
|
EV |
van-Heden |
Proven. Ede (Dép. Wetteren). Eede (Nombr. L.D.) ou Heed (Dép. Aspert et Diegem). Synon. : VAN Hee, VAN Hedent.
|
EV |
van-Heelen |
Proven. 1. Eelen (Loc). — 2. Heelen-Bosch (Loc).
|
EV |
van-Heemstee |
Proven. Heemstede (Loc. holl.).
|
EV |
van-Heenen |
Proven. Eine (Loc. Ane., Heina).
|
EV |
van-Heer |
-Heers. Proven. Heers (Loc. Anc., Haire).
|
EV |
van-Heerswynghels |
Proven. Heirs-winkel, ,,Côté de la chaussée ». Plutôt que Hertenwinkel, ,,Coin des cerfs ».
|
EV |
van–Hees |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Heffen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Heg(h)e |
-Heg(g), -Heghen. Proven. Heg(ge), ,,Haie » (L.D.).
|
EV |
van-Hekken |
Proven. Hekken, „Barrières » (L.D.).
|
EV |
van–Hel((le)mont |
Proven, Helmond (Loc. holl.).
|
EV |
van-Helden |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Helput |
Proven. Dép. Boucle-St-Denis.
|
EV |
van-Helshoecht |
Proven. Elshoek (Dép. Tielt).
|
EV |
van-Helsland |
Proven. (Dép. Ar-doye).
|
EV |
van-Hemeldonck |
Proven. Dép. Gierle.
|
EV |
van-Hemele(n) |
Proven. ,,Paradis ». Plus. L.D. Synon. : Van Immelen.
|
EV |
van-Hemelryck |
Proven. Nombr. L. D. en Flandre. Altér. du toponyme Emmerik, ,,Terre situé dans l’anse de la rivière ». Synon.: Himmerech.
|
EV |
van-Henden |
V. VAN Eynde.
|
EV |
van-Henis |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Henten |
V. VAN Eynde.
|
EV |
van-Hentenryck |
Altér. de VAN Hertenryck. V. ce N.
|
EV |
van-Her |
V. VAN Heer.
|
EV |
van-Herberghen |
Proven. 1. Herts-berge (Dép. Oostkamp). — 2. Heirberg, ,,Colline de la chaussée ». (L.D.).
|
EV |
van—Herbruggen |
Proven. Heirbrug, ,,Pont de la chaussée ». (Dép. Loke-ren).
|
EV |
van-Herck(e) |
Proven. Herk (Loc et L.D.).
|
EV |
van-Herenthals |
Proven. Herentals (Loc).
|
EV |
van-Herf |
Proven. Hervé (Loc.).
|
EV |
van–Herle |
Proven. Dép. Poederlee.
|
EV |
van–Herpe |
Proven. Erpe (Loc).
|
EV |
van-Hert |
Proven. Dép. Grimbergen et autres.
|
EV |
van–Herteryck |
Proven. 1. Herten-rijk, ,,Domaine, enclos des cerfs ». Variante : VAN Hentenryck. — 2. Aartrijk (Loc.).
|
EV |
van–Hertsfeld |
Proven. Hertvelde (Dép. Herfelingen).
|
EV |
van–Hese |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van–Hessen |
Proven. Hessen (,,Hesse », anc. duché allem.).
|
EV |
van–Hest(e) |
Proven. Heist (Loc.).
|
EV |
van–Heuken |
Proven. Dép. Rode-St-Genèse.
|
EV |
van–Heule |
Proven, Dép. Kuurne.
|
EV |
van–Heurck |
Proven. 1. Horck (Dép. Lille-St-Hubert). — 2. Herk (Loc. et L.D.).
|
EV |
van–Heusden |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Heuven |
Proven. Dép. Zon-hoven.
|
EV |
van–Heuver |
Proven. 1. Hever (Loc.). — 2. Synon. du suivant.
|
EV |
van–Heuverswyn |
-Heuverzwyn. Proven. Everzwijn (L.D.), ,,SangIier ».
|
EV |
van-Heuzen |
Proven. Heusden (Loc.).
|
EV |
van—Hevel |
Proven. Heuvel (Loc. holl.).
|
EV |
van-Heverbeke |
Proven. Everbeek (Loc.).
|
EV |
van–Heylen |
Proven. Heelen-Bosch (Loc. : Ane., Heylen).
|
EV |
van-Heymbee(c)k |
Proven. Heem-beek (Loc. Ane., Heimbeche).
|
EV |
van–Heyst(e) |
Proven. Heist (Loc.).
|
EV |
van–Hilleghem |
Proven. Hillegem (Loc).
|
EV |
van–Himbeek |
Proven. (Dép. Hérinnes-lez-Enghien).
|
EV |
van–Himst |
Proven. Impe (Loc.. Anc. Himpe).
|
EV |
van–Hinderdael |
Proven. Ginderdaal, ,,La vallée éloignée ». Synon. : VAN Gindertaelen. N° 228.
|
EV |
van-Hissenhoven |
Proven. «Domaine du sieur Husson ». N° 245.
|
EV |
van–Hoboken |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Hoebroeck |
Proven. Hoysbroek (Dép. Wavre-Se-Catherine).
|
EV |
van–Hoeck(e) |
Proven. Hoek, ,,Coin ». (L.D.). N° 228.
|
EV |
van–Hoedenaeghe |
Proven. Oudenaken (Loc.).
|
EV |
van-Hoef |
Proven. Hoef, ,,Ferme ». (Nombr. L.D.).
|
EV |
van–Hoegaerden |
Proven. Hoegaarden (Loc.).
|
EV |
van-Hoeter |
Proven. (Neer- et Op- Oeteren (Loc.).
|
EV |
van–Hoey |
Proven. Huy (Loc.).
|
EV |
van–Hoeydonck |
Proven. Dép. Halle-en-Campine, Zandhoven etc.
|
EV |
van–Hoeylandt |
Proven. Hoolands (Dép. Nukerke).
|
EV |
van–Hoeymissen |
Proven. Hooimezen, ,,Près aux foins ». Synon. : Hoo(y)misserL
|
EV |
van–Hoff |
Proven. Hof (Dép. Kessel-lez-Lierre et autres L.D.) V. Hof et Hove.
|
EV |
van–Hofstadt |
Proven. Hofstade (Loc).
|
EV |
van-Holder |
-Holderbeke. Proven. ,,De la région de la Holder » (Ruisseau). Holderbeke (Dép. Lierde-St-Martin).
|
EV |
van–Hole(n) |
Proven. 1. Hol, ,,Ter-rier », L.D. — 2. Olen (Loc).
|
EV |
van-Hollebeke |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Hollenberghe |
Proven. 1. Hollenberg, ,,Colline creusée ». — 2. Holenberg, ,,Colline aux terriers ».
|
EV |
van–Holmen |
Proven. 1. Olmen (Loc.). — 2. Olm, ,,Orme » (Dép. Letterhoutem et autres L.D.). N° 242.
|
EV |
van–Hols- |
-Beck, -Bee(c)k, -Beke. Proven. Holsbeek (Loc.).
|
EV |
van–Holsaet(s) |
Proven. Holset (Loc. holl.).
|
EV |
van-Holsraete |
Proven. Holstraat (Dép. Tielrode).
|
EV |
van–Hommert |
Proven. Hommert (Loc. holl.).
|
EV |
van-Homwegen |
Proven. Omwegen, ,,Détours, chemins détournés » (L.D.).
|
EV |
van–Honakker |
Proven. 1. ,,Terre lamentable, inculte » (L.D.). Synon. Hoonacker.
|
EV |
van–Hondschoten |
1. Proven. Hond-schoote (Loc. fr.). — 2. Hogen akker, ,,Champ élevé ».
|
EV |
van–Honsebrouck |
Proven. Hoensbroek (Loc. holl. Ane. seigneure-rie).
|
EV |
van-Honsem |
Proven. Dép. Wïlle-bringen.
|
EV |
van–Hoobrouck |
Proven. 1. Hoogbroek (Dép. Wieke-Vorst). — 2. Hooibroek, ,,Marais aux foins ».
|
EV |
van–Hooff |
Proven. Hoof (Dép. Balen, Moresnet, Teuven).
|
EV |
van-Hoofsatdt |
Proven. Hofstade (Loc).
|
EV |
van–Hoogenbemt |
Proven. Hooibeemd, ,,Pré à foin » (Plutôt que : Hogebeemd, ,,Pré élevé »).
|
EV |
van–Hoogten |
Proven. Hoogten (Dép. Noorderwijk).
|
EV |
van–Hooimissen |
V. VAN Hoey-missen.
|
EV |
van—Hool |
Proven. Hool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van–Hoolandt |
Proven. 1. Hoogland, ,,Terre élevée ». — 2. Hoolands (Dép. Nukerke).
|
EV |
van–Hoorde(n) |
Proven. Oord. V. VAN Oordt.
|
EV |
van–Hoorebee(c)k |
-Hoorebeke. Proven. Horebeke (Loc).
|
EV |
van-Hooren |
-Hoorn(e). Proven. Hoorn (Loc. holl.). — 2. Hoor-n(e). Plus. L.D. (Flandre).
|
EV |
van–Hoorick |
Proven. Horing (Dép. Zellik).
|
EV |
van–Horn |
V. VAN Hooren.
|
EV |
van-Houche |
-Houcke. Proven. 1. Hoek, ,,Coin ». — 2. Hoeke (Loc belge. Ane., Houcke). — 3. Hoek (Loc. holl.).
|
EV |
van–Houdenhove(n) |
Proven. Ou-denbove (Loc.).
|
EV |
van-Houdt |
Proven. Haut, ,,Bois » (L.D.). Loc. holl. Synon. : VAN–Haute, -Hout(t)e(n).
|
EV |
Vanhougardine |
Vanhougadine, cf. Van Hoegaerden.
|
JG |
van-Houplinus |
Proven. Houplines (Dép. Warneton). Synon. : VAN Hopplynus.
|
EV |
van-Hout(t)eghem |
Proven. Ouwe-gem (Loc. Ane., Oudengem).
|
EV |
van-Houter |
Proven. Outaar, ,,Autel, chapelle » (L.D.). Outer (Loc.).
|
EV |
van-Houtryve |
Proven. Outrijve (,,Autrive », Loc.).
|
EV |
van–Houtvin |
Proven. Houtvenne (Loc).
|
EV |
van–Houtvinck |
Proven. Houtwing, ,,Herbage du bois ».
|
EV |
van-Houwe |
Proven. Houw(e) (Dép. Massemen-Westrem et Scheldewindeke.
|
EV |
van–Houwenhoven |
Proven. Oudenhove (Loc.).
|
EV |
van-Houweninge |
Proven. Honmge (Dép. Oolen).
|
EV |
van-Hove |
-Hoven. Proven. 1. Hove (Loc.). — 2. Hof, Hove, „Ferme, courtil ». L.D.
|
EV |
van-Hoydonck |
Proven. Hooidonk (Dép. Retie).
|
EV |
van-Hoye |
Proven. 1. Hoei (,,Huy », Loc.). — 2. Hooy (Dép. Beernem).
|
EV |
van-Hoyweghem |
Proven. 1. Ooigem (Loc). — 2. Hooïweg (Dép. Booischot et Itegem).
|
EV |
van-Huelle |
Proven. Hul, ..Colline ». (Dép. Kaprijke, Zegelsem, Zonnegem).
|
EV |
van-Huffel(en) |
Proven. Huffel (Dép. Loenhout). Heuvel, ,,Colline ».
|
EV |
Vanhulst |
Van Heulst. Nom d’origine: Hulst, toponyme très fréquent, à Alsemberg, Korte-mark, etc. ; cf. aussi Van der Hulst.
|
JG |
van–Humbee(c)k |
Proven. Humbeek (Loc.).
|
EV |
van-Huyck |
Proven. 1. Heuken (Dép. Rhode-St-Genèse). — 2. V. VAN Hoeck(e).
|
EV |
van–Huylenbroeck |
Proven. Uilenbroek (Dép. Vlierzele).
|
EV |
van–Huyneg(h)em |
Proven. Ooigem (Loc).
|
EV |
van-Huysse |
Proven. Huise (Loc.).
|
EV |
van–Hyfte |
Proven. Hyfte (Dép. Loo-Christi).
|
EV |
Vanicate |
Vannicatte: Weergave van dial. uitspr. van Van Eeckhoutte.
|
FD |
Vaniékaut |
zie van Eekhou(d)t.
|
FD |
Vanier |
cf. Vannier.
|
JG |
Vanier |
-iez, Vannier, -i(ez), Vany(e), Vagnier, Levannier: BerN Ofr. vanier: mandenvlechter. 1310 Jehan le Vanier, St-Q. (MORLET); 1415 Grard le Vannier, Dk. (TTT).
|
FD |
van–Ierland |
Proven. ,,D’Irlande ».
|
EV |
van–Iersel |
Proven. Herzele (Loc.).
|
EV |
van–Immelen |
V. VAN Hemele(n).
|
EV |
van-Immerseel |
Proven. Dép. Wom-melgem, etc.).
|
EV |
van—Impe |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Imschoot |
. Proven. Idenschot ou Isschot (Dép. Itegem).
|
EV |
van-Ingelgem |
Proven. Ingooigem (Loc).
|
EV |
van-Ingh |
Proven. Inghe, Ane. N. d’Enghien (Loc.).
|
EV |
van–Innis |
Proven. Hinnis(daal) (Dép. Vechmaal).
|
EV |
van–Isacker |
Proven. 1. Hiesakker (Dép. Overpelt). — 2. IJssch-Akker, ,,Champ de l’Isque » (Ruisseau) ou ,,Champ de.l’Is » (Id.).
|
EV |
Vaniscotte |
Van Isschot, cf. Vanescotte.
|
JG |
Vaniscotte |
zie van Isschot.
|
FD |
van—Itterbeek |
Proven. Loc. (VAN) Jan. N. de filiation. ,,(Fils) de Jean ». N° 102.
|
EV |
van-Jeun |
Proven. Joen (Dép. Nokere).
|
EV |
van-Kaekenberg |
Proven. Dép. St-Gilles-lez-Termonde.
|
EV |
van-Kaeldenberg |
Proven. Dép. Boucle-St-Denis.
|
EV |
van–Kal(c)ken) |
Proven. Kalken (Loc.). Kalk, ,,Terrain crayeux ». N° 240.
|
EV |
van–Kalmthout |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Kan |
Proven. Kanne (,,Canne », Loc).
|
EV |
van-Kaudenberg |
Proven. 1. Kou-denberg, ,,Colline froide ». — 2. Kouwenberg, ,,Colline des choucas ». Kauwenberg (Dép. Laken, Schilde, etc.).
|
EV |
van-Keer |
Proven. ,,Tourne-bride » ou ,,Tournante ». (Nombr. L.D., Loc. holl.).
|
EV |
van–Keerberg(h)en |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Keirsblick |
Proven. Kersbeek (Loc).
|
EV |
van-Kekem |
-Kelecom, -Kelegom, -Kelekom. Proven. Kelegem (Dép. Schepdaal).
|
EV |
van—Kemmel |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Kemseke |
Proven. Kemzeke (Loc).
|
EV |
van-Kenhoven |
Proven. Genhoven (Dép. Wuustwezel).
|
EV |
van—Kenipen |
Proven. ,,Campine » (Région). N° 225.
|
EV |
van–Kercken, |
-Kerke. Proven. 1. Kerken (Dép. Scheldewindeke). — 2. Kerk, ,,Eglise » (L.D.). N° 227.
|
EV |
van-Kerkvoorde |
Proven. ,,Gué de l’Eglise ‘(L.D.).
|
EV |
van-Kerm |
Proven. Kermt (Loc.).
|
EV |
van–Kerrebroeck |
Proven. Dép. Nevele.
|
EV |
van–Kessel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Kets |
Proven. Geets, ,Jette » (Riv.).
|
EV |
van-Keybus |
Proven. V. Kei.
|
EV |
van–Keymeulen |
-Keymolen. Proven. Dép. Kaster et Kruishoutem.
|
EV |
van-Kiel |
Proven. Dép. Anvers.
|
EV |
van-Kieven |
Prov. Keyven. (Dép. Wuustwezel.
|
EV |
van–Kilsdonck |
Proven. ,,Donjon du sieur Gil ». N° 246.
|
EV |
van-Koekenbeek |
Proven. (Dép. Saintes).
|
EV |
van-Kol |
Proven. Kool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van-Koninckxloo |
Proven. Konings-loo (Dép. Vilvorde).
|
EV |
van–Koppelen |
Proven. Kopelen (Dép. Waregem).
|
EV |
van-Kuykhof |
Proven. ,,Domaine du sieur Godo » (Guigoven, Loc).
|
EV |
van–Labeke |
Proven. 1. Lebbeke (Loc.). — 2. V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van-Laeken |
Proven. Ane. loc., rattachée à Bruxelles.
|
EV |
van-Laenen |
Proven. 1. Laarne (Loc.). — Laan (,,Lasne », Riv.).
|
EV |
van-Laer |
-Laere(n). Proven. Laar (Loc. et L.D. ,,Lande »). Synon. : VAN Leer.
|
EV |
van-Laerbeke |
Proven. ,,La Lare » (Riv.). Dép. Lierde- Lierde-St-Martin et autres L.D.
|
EV |
van–Laet |
Proven. Laet(hof) (Dép. Perk).
|
EV |
van-Lamswerde |
Proven. Lamswaarde (Loc. holl.).
|
EV |
van-Lancker |
Proven. Langre (Loc. fr.)
|
EV |
van—Landeghem |
Proven. Landegem (Loc).
|
EV |
van-Landen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Landewyck |
Proven. 1. Landenwijk, ,,Hameau dse cultures ». — 2. Langewijk (Dép. Klerkem).
|
EV |
van-Landschoot |
Proven. Landschot ou Laanschot, ,,Enclos du pays ou de la Lasne » (Riv.).
|
EV |
van-Landuyt |
Proven. Landuit ,,Terres étendues ou extérieures ». (Nombr. L.D. Eeke, Wingene, etc.).
|
EV |
van-Lang(h)endonck(t) |
Proven. Langendonk (Dép. Knesselare). N° 246.
|
EV |
van–Lange |
Proven. Lang(e). (Nombr. L.D. ,,Terrains s’étendant en longueur ».
|
EV |
van-Langena(c)ker |
Proven. Lange akker, ,,Longue terre » (Dép. Wel-len). Synon.: (VAN) Langena(e)-ken.
|
EV |
van–Langenhove(n) |
Proven. 1. Lange hof, ,,Ferme s’étendant en longueur ». N° 246. — 2. Lankhof (Dép. Zillebeke).
|
EV |
van-Larebeke |
V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van-Larebkee |
V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van–Lat(h)em |
Proven. Latem (Loc.)
|
EV |
Vanlaton |
Probabl. var. du NF flam. Van Lat(h)em
|
JG |
van-Le(e)rberg(h)en |
Proven. 1. Ledeberg (Loc. et L.D.). — 2. ,,Colline de la Laar » (Riv.).
|
EV |
Vanlebroeck |
W. (LU) adaptatie van Van de Broeck.
|
FD |
van-Leda |
-Lede. Proven. Letha, Ane. N. de Lede (Loc.).
|
EV |
van–Leemput(ten) |
Proven. ,,Argilière » (Nombr. L.D.). Synon. : VAN Cleemputte. N° 240.
|
EV |
van-Leer |
V. VAN Laer.
|
EV |
van-Leeuw |
Proven. Leeuw (en toponymie), ,,Colline ». Leeuw-(St-Pierre) et (Zout-(Leeuw) ,,(Léau ») (Loc).
|
EV |
van-Leeuwen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Leliendael |
Proven. ,,Vallée des lis » (L.D.).
|
EV |
van-Lemberge(n) |
-Lens, -Leuven, -Leynsele, -Liedekerke, -Liefferin-gen, -Lier, -Lierbergen, -Lierde. Proven. Lemberge, Lens, Leuven (,,Louvain ») Leizele, Liedekerke, Lieferinge, Lier (,,Lierre »), Ledeberg, Lierde (Loc.).
|
EV |
van—Lennep |
Proven. Loc. pruss.
|
EV |
van-Lent |
-Lierop. Proven. Lent, Lierop (Loc. holl.).
|
EV |
van-Lint |
-Linthout. Proven. Lint (Loc. ,,Tilleul »), Linthout (Dép. Schaerbeek, ,,Bois de tilleuls »).
|
EV |
van-Lishout |
Proven. ,,Bois aux iris ». Lieshout (Loc holl.). N° 243.
|
EV |
van–Lo(o)veren |
Proven. ,,Ombrages » (L.D.).
|
EV |
van-Lockeren |
Proven. Lokeren (Loc).
|
EV |
van-Loke |
Proven. Look, ,,Enclos » et ,,Trou ». L.D.
|
EV |
van-Lombee(c)k |
Proven. Lombeek (Loc).
|
EV |
van—Lommeren |
Proven. ,,Ombrages » (L.D.).
|
EV |
van-Londen |
Proven. 1. ,,Londres » (Loc. angl.). — 2. London (Dép. Ploegsteert).
|
EV |
van-Londersele |
Proven. Londerzeel (Loc).
|
EV |
van-Loo |
-Look. Ptoven. V. Loo, Lok.
|
EV |
van-Loon |
Proven. Loon, (Loc., ,,Looz », et L.D.).
|
EV |
van-Looverbosch |
Proven. 1. ,,Bois ombragé ». — 2. ,,Bois du sieur Louvier ». — 3. ,,Bois au hangar ».
|
EV |
van-Looy |
V. VAN Looy.
|
EV |
van-Loqueren |
Proven. Lokeren (Loc.).
|
EV |
van-Luchene |
Proven. Leuken (Dép. Weert).
|
EV |
van–Luck |
Proven. Luik, ,,Liège » (Dial.). — 2. Leug (Dép. Aartselaar).
|
EV |
van-Lui |
Proven. 1. Lille (Loc. fr.). Synon. : DE- -Lille, -Lul(le). — 2. Lille (Loc. belges). — 3. Lula (Loc. holl.).
|
EV |
van–Luyten |
Proven. 1. Leute (Dép. Noordschote). — 2. Leut (Loc.).
|
EV |
van–Lysebet(h) |
-Lysebetten(s). Proven. Usbecq (,,L’Is, Riv. », Dép. Hoves-lez-Enghien). (Le N. ne paraît pas être un matronyme. ,,Fils d’Elisabeth »).
|
EV |
van-Maanen |
Proven. Maanen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Mackel |
-Maekel. Proven. Ma-chelen (Loc.).
|
EV |
van-Maele |
-Meersche, -Mensch-brugge, Merck, Merghel, -Mert, -Meulebroeck(e), -Meutter, -Moe-re, -Moortel(le). Proven. V. Maal, Meers, Menesbrug, Mergel, Markt, Molenbroek, Mot, Muiter, Moer, Moortsele.
|
EV |
van-Maele |
Proven. Mâle (Dép. Ste-Croix-lez-Bruges).
|
EV |
van-Maerken |
Proven. Marken (Loc. holl.).
|
EV |
van–Mal |
Proven. Mal (,,Malle », Loc).
|
EV |
van–Malcot(te) |
Proven. Malecotte (Dép. Adegem).
|
EV |
van-Malder(en) |
Proven. Malderen (Loc).
|
EV |
van-Malderg(h)em |
Proven. Maldergem (Dép. Boucle-St-Denis).
|
EV |
van-Mallaert |
Proven. Mallaert ou Maillard, Autres N. de Meldert (Brabant).
|
EV |
van-Malte |
V. VAN Mâle.
|
EV |
van-Mansart |
Proven. Mansart (Dép. Maulde).
|
EV |
van-Mar(c)ke |
Proven. Marke (Loc.)
|
EV |
van-Marsenille. |
Proven. 1. Maas- ni(e)l (Dép. Gelinden et Heers). — 2. Maasniel (Loc. holl.).
|
EV |
van–Massenhove(n) |
Proven. Mas-senhoven (Loc.).
|
EV |
van–Mechelen |
Proven. Mechelen (,,MaIines » et autres loc. appelées Mechelen).
|
EV |
van-Meenen |
Proven. Meenen (,,Me-nin », Loc.).
|
EV |
van-Meensel |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Meer |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van-Meerbee(c)k |
-Meerbeke. Proven. Meerbeek et Meerbeke (Loc.).
|
EV |
van-Meerhaeghe |
Proven. Meerhaag (Dép. Ooike).
|
EV |
van—Meeuwen |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Megroot |
Proven. Meyerode (Loc.). (Altér. de Mey- en Meg-).
|
EV |
van–Meir(e) |
Proven. Meer, ,,Marécage ». (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Melckebeke |
Proven. Merkelbeek (Loc. holl.).
|
EV |
van-Melderen |
Proven. Malderen (Loc).
|
EV |
van–Meldert |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Mêle |
Proven. Melle (Loc).
|
EV |
van-Mens |
Proven. Mainz, (,,Mayence », Loc. allem.).
|
EV |
van-Mensel |
Prov. Meensel (Loc.).
|
EV |
van-Menter |
Proven. Minder(hout) (Loc).
|
EV |
van-Mespelgem |
Proven.
|
EV |
van–Meulecom |
Proven. ,,Agglomération du moulin » (L.D.).
|
EV |
van-Meulenbeke |
Proven. Meulebeke (Loc).
|
EV |
van-Meurs |
Proven. Moere (Loc. Ane. : Moeres).
|
EV |
van-Meuter |
Proven. Mater (Loc).
|
EV |
van-Mieghem |
Proven. Meigem (Loc. et Dép. Alsemberg).
|
EV |
van–Mierenhoucht |
Proven. Mieren-boek, ,,Coin des fourmis » (L.D.).
|
EV |
van-Mierlo |
Proven. Mierlo (Loc. holl.).
|
EV |
van–Migro |
Proven. 1. Mingeloo (Dép. Neerpelt). — 2. V. VAN Megroot.
|
EV |
van-Moere |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Moergastel |
Proven. Moergestel (Loc. holl.).
|
EV |
van–Moffaert |
Proven. Ane. seigneurerie. Synon. : De Moffart.
|
EV |
van-Mol |
Proven. Mol (Loc.).
|
EV |
van–Mol(le)cot |
Proven. Mollekot (Dép. Watervliet).
|
EV |
van-Molhem |
Proven. Mollem (Loc.)
|
EV |
van-Molle |
V. VAN Mol.
|
EV |
van–Mollem |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Montagu |
Proven. Montaigu (Loc.) ou Mont-Aigu (Dép. La Hulpe et Lasnes).
|
EV |
van-Montfort |
Proven. 1. Montfort (Loc. holl.). — 2. Dép. Ans, Esneux, Theux).
|
EV |
van—Mook |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Moorleghem |
Proven. Mooregem (Loc.).
|
EV |
van-Moorsel |
Proven. Loc. belge et holl.
|
EV |
van–Moortel |
Proven. Moortel, ,,Terre molle » (L.D.).
|
EV |
van–Mossevelde |
Proven. «Campagne aux mousses ». (L.D.).
|
EV |
van–Mossuenck |
-Mossuinck. Proven. Mossewing, ,,Pré aux mousses » (L.D.).
|
EV |
van-Mulder |
Proven. Mulder, Muylder, Molder (Anc. ,,Meunier »). «Originaire du hameau du meunier, c. ad. du moulin ».
|
EV |
van-Mulken |
Proven. Dép. Tongres. ,,Petit moulin ».
|
EV |
van—Munnekrede |
Proven. Monikefede (Dép. Damme).
|
EV |
van-Muylders |
V. VAN Mulder(s).
|
EV |
van-Muylem |
Proven. Mullem (Loc.) «Hameau du moulin ».
|
EV |
van—Muysen. |
Proven. Muizen (Loc.). •«Quartier, hameau des souris ».
|
EV |
van-Muysewin(c)kel |
Proven. 1. Muizenwinkel. — 2. Mossewinkel, « Hameau des mousses ».
|
EV |
van-Namen |
Proven. « Namur ». (Loc.).
|
EV |
Vannart |
Peut-être dérivé en -art du thème de Van(nier).
|
JG |
Vanné |
Vanne, zie van (den) Heede.
|
FD |
Vannebenne |
zie van Nebenne.
|
FD |
van-Nechel |
Proven. Vann Ekel, «Des glands », Eekel (Dép. Wezemaal). Après la préposition VAN, des N. commençant par une voyelle ont souvent été écrits avec l’initiale N.
|
EV |
van-Neck(e) |
Proven. Necke (Dép. Zomergem).
|
EV |
Vannecoppenolle |
zie (van) Coppenolle.
|
FD |
van-Nedervelden |
Proven. Nederveld (Dép. Parike).
|
EV |
van-Neer |
Proven. Loc. holl. Vanneriau. Proven, Vanneriaux (Dép. Anderlues).
|
EV |
Vannelle |
Vanella, zie van (der) Helle.
|
FD |
Vannemberg(h) |
-berck, zie van den Berg.
|
FD |
van-Nerom |
-Nerum. Proven. Nerom (Dép. Wolvertem).
|
EV |
Vannérust |
Forme latinisée du lux. dialectal vàner, ail. Wagner ‘charron’.
|
JG |
Vannes |
1546 «Johannes le Vanne» GuillLiège, 1652 «Christophe Vannes» BourgNamur; p.-ê. mis pour Vannet, dimin. en -et du thème de Van(nier); cf. aussi Vannesse.
|
JG |
van–Nes(se) |
Proven. Vann Es(se), «De Frêne » (L.D.). V. VAN Nechel. — 2. Nés (Loc. holl.).
|
EV |
Vannesse |
(NF wallon). Forme francisée du NF flam. Van Nes(se) ou Van Es(se)? Ou bien, comme NF wallon, pourrait être un dérivé du thème de Vannier, cf. 1482 «J. le filz La Van-neresse» JusticeBastogne.
|
JG |
van-Neste |
Proven. Nest, «Nid » (L. D.). Synon. : Delneste (Même famille).
|
EV |
van-Netelbosch |
Proven. «Bois des orties ». (L.D.).
|
EV |
van-Nevel |
Proven. Nevele (Loc.).
|
EV |
van-Neyghem |
-Neyghen. Proven. Neigem (Loc.).
|
EV |
Vannier |
Vanier. 1275-76 «Colars li Vaniieres frères Brifaut» RegTournai, 1289 «Gerars li Vaniers» CensNamur, 1296-1302 «Jehans li Vaniers» ImpôtArtois, 1549 «Jehan Le Vannier» BourgNamur, 1573 «Anthoine le Vannier» CoutStavelot, 1626 «Cille Le Vanier» BourgNamur; nom de métier: fr. vannier, cf. Vany(e). – Formes fém. : 1302 «Jehanete le Vanière» LoiTournai; 1482 «J. le filz La Van-neresse» JusticeBastogne. Cf. aussi 1490 «J. Le Vanneur» JusticeBastogne, 1496 «Thiry le Vanneur» BourgNamur.
|
JG |
van-Nieuwenborg |
-Nieuwenhove(n), -Nieuwenhuys(s)e(n), -Nieuwenhuiz(en). Proven. «Du nouveau château, de la nouvelle ferme, des nouvelles maisons » (L. D.).
|
EV |
van-Nieuwlandt |
Proven. Nieutvland (Loc. holl.).
|
EV |
van-Nimmen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
Vannin |
(NF hennuyer). Var. de Van Nin (ci-dessous) ou bien, comme NF wallon, var. du NF Vennin.
|
JG |
Vannineuse |
cf. Van Nieuwenhuyse.
|
JG |
van-Nispen |
Proven. Loc. holl. (VAN) Nitsen. N. de filiation. «(Fils) du nommé Nitsen », c. à d. «Fils du nommé Nido, fils ». Voir VAN Simpsen.
|
EV |
van–No(e)yen |
Proven. Vann Oyen, (Dép. Peer). V. VAN Nechel.
|
EV |
van-No(o)ten |
Proven. Noode ou Nude (.Vallon étroit », Ane.)- — 2. Noten, ,,Noix », ,,Noyers » (L. D.).
|
EV |
van—Noorbeek |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Noord |
Proven. 1. «Du Nord ». — 2. Van Oord. V. VAN Oordt.
|
EV |
van—Noorenweghe |
Proven. 1. Noordenberg, ,,Colline du Nord » (L. D.)- — 2. Van Horenberg, ,,De la colline boueuse ».
|
EV |
van-Noppen |
Proven. Vann Oppen (Dép. Rummen). V. VAN Nechel.
|
EV |
Vannoye |
zie van Ooyen.
|
FD |
van–Nueten |
Proven. 1. VAN No(o)ten. — 2. Nteth (Loc. holl.).
|
EV |
van–Nuffel(en) |
Proven. Vann Huffel(en) (heuvelen), ,,Des collines ». V. VAN Nechel.
|
EV |
Vannuscorps |
Vanuscorps (NF hennuyer). Surnom phrastique (de misérable): fr. (qui) va nu corps, comp. fr. va-nu-pieds FEW 14, 117b.
|
JG |
Vannuscorps |
zie Vanuscorps.
|
FD |
Vannuse |
cf. Vanuse.
|
JG |
Vannuse |
zie van Huise.
|
FD |
van–Nuvel |
Proven. Dép. Meldert-lez-Alost,
|
EV |
van–Nyvel |
Proven. Nijvel ^.Nivelles », Loc.).
|
EV |
van—Nyverseel |
Proven. Nijverzele (Dép. Opwijk).
|
EV |
Vano(o)f |
zie van (den) Hoeven.
|
FD |
van–Obberg(h)en |
Proven. Op berg, ,,Sur la colline » (Dép. Wemmel).
|
EV |
van–Ockerhout |
Proven. Hokkelhout, ,,Bois de la colline » (L.D.) ou ,,Bois du sieur Oger ».
|
EV |
van-Oekel |
Proven. Hokkel, ,,Colline ». (Uccle, Ukkel. Même sens).
|
EV |
van–Oers |
Proven. (H)o(e)r, ,,Fange ». Oeren (Loc.). Oerenbroek (L.D.).
|
EV |
van–Oeteren |
Proven. (Neer- et Op-) -Oeteren (Loc.).
|
EV |
van-Oevelen |
Proven. Oevel (Loc.).
|
EV |
van–Oeyen |
Proven. Oyen (Dép. Peer).
|
EV |
van–Offel(en) |
Proven. 1. V. VAN Oevelen. — 2. Heuvelen, ,,Collines (L.D.).
|
EV |
van–Oirschot |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Oldbeeek |
Proven. ,,Ancienne rivière » (L.D.).
|
EV |
van-Olden |
Proven. 1. Ouden, ,,Ancien ». (Sous-entendu : Burg, Hove, Molen, etc. ,,Château, Ferme, Moulin » etc.). — 2. Olde ou Ouwen, Ane. N. de Grobbendonck.
|
EV |
van-Omberg |
Proven. Oombergen (Loc.).
|
EV |
van–Ommeren |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Ommesal(e)ghe |
Proven. Om-slag, „ (Terre) enveloppée, enclavée ». V. VAN Honacker.
|
EV |
van-Oncem |
Proven. Honssem (Dép. Willebringen). Synon. : VAN O(u)nsem.
|
EV |
van–Onckelen |
Proven. Ongel(berg) (Dép. Balen-lez-Geel).
|
EV |
van–Onderbergen |
Proven. ,,Au pied de la colline ». (L.D.).
|
EV |
van–Ongeval(le) |
Proven. ,,(Du lieu où s’est produit un) accident ».
|
EV |
van–Onsem |
V. VAN Oncem.
|
EV |
van-Oorbeek |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Oordt |
Proven. Oord, ,,Coin, bord, lisière ». Synon. ; VAN Hoorde(n).
|
EV |
van-Oorteghem |
Proven. Oordegem (Loc).
|
EV |
van–Oost |
Proven. ,,De l’Est ». (Sous-entendu : Akker, Kamp, etc. ,,Champ, Campagne, etc.). VAN Oosten, ,,De l’Est ». VAN Oostenryck, ,,D’Autriche ». VAN Ooster-wyck, ,,Du hameau de l’Est ». (Osterwijk, Dép. Tongerloo-lez-Geel). VAN Oosterzee, littéralement ,,De la mer de l’Est’. VAN Oostveldt. ,,De la campagne de l’Est » (Nombr. L.D. en Flandre).
|
EV |
van-Ooteghem |
Proven. Ootegem (Loc.).
|
EV |
van–Op(p)hem |
Proven. Opphem (,,Ophain », Loc.). Oppem ou Ophem (Dép. Wezembeek).
|
EV |
van–Opbergh |
Proven. ,,De sur la colline ». Opberg (Dép. Wemmel).
|
EV |
van-Opbroeck |
Proven. ,,Au marais » (L.D.).
|
EV |
van–Opdenbosch |
Proven. ,,Au bois » (Dép. Grote-Brogel).
|
EV |
van–Opdorp |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Ophaeren |
Proven. Opharn, ,,Opham » (Loc.).
|
EV |
van–Ophalvens |
Proven. Ophalven (Dép. Ternat).
|
EV |
van-Oppen(s) |
Proven. Oppen (Dép. Rummen).
|
EV |
van–Opstal |
Proven. Hauteur déboisée qui servait au pâturage et aux assemblées publiques. Nombr. L.D.
|
EV |
van–Orbeek |
Proven. Oorbeek (Loc.)
|
EV |
van-Ormelingen |
Proven. Ormelingen (,,Nomerange ») (Dép. Thys).
|
EV |
van-Orshoven |
Proven. Oordshoven, ,,Fermes de l’extrémité (du district) ».
|
EV |
van–Ortroy |
Proven. Oordrode, ,,Es-sart de l’extrémité ».
|
EV |
van–Os |
Proven. Ossche (Dép. Nevele).
|
EV |
van-Osmael |
Proven. Orsmaal (Loc.)
|
EV |
van-Ossel |
Proven. Ossel (Dép. Brussegem).
|
EV |
van-Osselaer |
Proven. Okselare (Dép. Zichem).
|
EV |
van-Osta |
Proven. Oost Aa, ,,Région de lAa (Riv.) orientale ». Comp. : VAN der- -Aa, -Auwera, ,,DE-L’Aa, -La Vieille Aa »).
|
EV |
van-Otter |
Proven. Dép. Halle-en-Campine).
|
EV |
Vanouche |
zie van den Hoeke.
|
FD |
van–Oudenhove(n) |
Proven. Ouden-hove (Loc.).
|
EV |
van-Ounsem |
V. VAN Oncem.
|
EV |
van–Outryve(n) |
Proven. Outrijve (Loc.).
|
EV |
van–Ouwen |
Proven. Ane. N. de Grobbendonk.
|
EV |
van-Ouwenhuysen |
Proven. Oude huizen, „Vieilles maisons » (L.D.).
|
EV |
van-Ouytsel |
Proven. Widzele, ,,Eta-blissement du sieur Guy ».
|
EV |
van-Over-
|
-schelde. ,,Outre Escaut ». Over-straete(n).,.Outre rue ou chaussée ». Overstraat (Dép. Waarschoot).
|
EV |
van-Overbeke |
Proven. ,,Outre rivière » (Dép. Asper, Wetteren, etc.).
|
EV |
van-Overberg(h)e |
,,Outre colline » (Dép. Overboelaere).
|
EV |
Vanoverberghe |
Vanoverberg. Nom d’origine: Overberg(h) (= au-delà du mont), toponyme fréquent.
|
JG |
van-Overbroe(c)k |
,,Outre marécage » (Dép. Gelinden, Wellen, etc.).
|
EV |
van-Overeem |
,,Outre la Heem » (Riv.), Overheembeek (Dép. Bruxelles).
|
EV |
van-Overmeere |
ou -Overmeire. ,,Outre mare ». Overmere (Loc.).
|
EV |
van-Overslyn |
„ Outre la pente » ou bien ,,Au-delà de Sleyne » (Ane. N. de Sleidinge, Loc.).
|
EV |
van-Overstyn |
,,Outre le château ». Oversteen (Dép. Meerhout).
|
EV |
van-Overveld |
,,Outre la campagne » (Dép. Wezemaal et Loc. holl.). V. OVER- et D’OUTRE.
|
EV |
van–Oycke |
Proven. Ooike (Loc.).
|
EV |
van–Pachtenbeke |
-Pachterbeke. Proven. Bachtebeek, ,,Rivière écartée de l’agglomération » (Dialecte Flandre Occ.) (L.D.).
|
EV |
van–Paddenburgh |
Proven. ,,Château du sieur Badon » (plutôt que «Château des crapauds »).
|
EV |
van–Paemel |
Proven. Pamel (Loc.).
|
EV |
van-Paepeghem |
Proven. (Vierzele-) Papegem (Loc.).
|
EV |
van-Paesschen |
1. Proven. Paezens (Loc. holl.). Ou bien : Passchen-(dale), „ Vallée de la Passche » (Ruisseau). — 2. Le N. pourrait être aussi une évocation de l’époque de la naissance de la personne : ,,De Pâques ». N° 300.
|
EV |
van-Panhuys |
Proven. Pannenhuys (Nombr. L.D. Jette, Laeken, Hoegaarde, etc.).
|
EV |
van-Parys |
Proven. Parijs (Ville fr. et L.D.).
|
EV |
van-Passel |
Proven. Basel ou Bazel (Loc).
|
EV |
van–Pe(e) |
Proven. Pede (Ruisseau des environs de Bruxelles. Plus. L. D.
|
EV |
van-Peborgh |
Proven. ,,Château de la Pede (Riv.) ». Ou ,,Château du sieur Betho ».
|
EV |
van-Peperstraete |
Proven. Dép. Scheldewindeke et Wetteren.
|
EV |
van–Perck |
Proven. Perk. (Loc.).
|
EV |
van–Peteghem |
Proven. Petegem (Loc).
|
EV |
van–Pevena(e)ge |
Proven. Pevenage (Dép. Everbecq).
|
EV |
van–Poelgeest |
Proven. ..Hauteur sablonneuse (près) de la mare ». (L. D.).
|
EV |
van-Poelvoorde |
,,Gué de la mare » (Dép. Ruisselede)).
|
EV |
van–Poeyer. |
Proven. 1. Poeder(lee) (Loc.). — 2. Poder, ,,Mare ».
|
EV |
van—Poppel |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Pottelsberghe |
Proven. Pottel-berg (Dép. Courtrai) ..Colline de la poterie ».
|
EV |
van–Poucke |
Proven. Poeke (,,Pou-cques », Loc.).
|
EV |
van–Praag |
Proven. 1. ,,Prague » (Ville tchèque). — 2. Praag (Dép. Vaalbeek).
|
EV |
van–Pradelles |
Proven. Flamandis. du N. fr. De Pradelles, ,,De pré ».
|
EV |
van–Prate |
Proven. Praat, ,,Pré ». Prate (Dép. Jodoigne).
|
EV |
van–Put(te) |
Proven. ,,Puits, carrière ». Putte (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Puymbroe(c)k |
-Puynbro(e)k. Proven. 1. Puinbroek, ..Marais des décombres ». — 2. Put(de)nbroek, ..Marais des grenouilles). •-Puyvelde. Proven. Puidveld, ..Champ aux grenouilles (Dép. Belsele).
|
EV |
van–Pyperzeel |
Proven. Pyperzeel (Dép. Oudenhove-Ste-Marie). «QuaUlie. V. VAN Caillie.
|
EV |
Vanquelef |
Vanqueleff, Vanquelefs (NF hennuyer), cf. Van Kelf.
|
JG |
van-Quelenborgh |
Proven. Kivelburg, ..Château de la source ».
|
EV |
van–Quickelberghe |
Proven. Kwikkelberg (Dép. Binkom).
|
EV |
van-Quickenborne |
Proven. Kwieke bron, ..Source vive ».
|
EV |
Vanquin |
Var. lorraine de *Wankin, -quin, Wenkin?
|
JG |
van–Raemdonck |
Proven. Raamsdonk (Loc. holl.), Ramsdonck (Loc. belge).
|
EV |
van–Raepenbusch |
Proven. Rapenbosch, ,,Bois des navets » ou ,,Bois du sieur Hraban » ou « Bois ou l’on ramasse (le bois) ».
|
EV |
van-Raffelghem |
Proven. ..Etablissement du sieur Raffaud ».
|
EV |
van–Rampeblerg |
Proven. 1. ,,Colline du sieur Rambaud ». — 2. Rampeberg, ..Colline du désastre ».
|
EV |
van-Ransbeeck |
Proven. Ransbeek, ,,Ruisseau aux aulx » (Dép. St-Ante-lincks, Tronchiennes, etc.).
|
EV |
van—Ranst |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Rasbourgh |
Proven. 1., ..Château du sieur Rado ». — 2. Rensburg (Loc. allem.).
|
EV |
van-Rechem |
Proven. Rekkem (Loc. Ane., Rechem).
|
EV |
van-Reck |
1. Reck (Dép. Bilzen). — 2. Recke (Dép. Everbecq et Zar-lardinge).
|
EV |
van-Ree |
Proven. 1. Rede (Dép. Wetteren). — 2. Rhee (Loc. holl.).
|
EV |
van-Reepinghen |
Proven. Reping (Dép. Vollezele). ,
|
EV |
van–Rees |
Proven. 1. Rees (Dép. Kasterlee). — 2. Rheze (Loc holl.)
|
EV |
van–Reet(h) |
Proven. Reet (Loc.). (Loc.). Riet, ..Roseau ».
|
EV |
van-Regemorter |
-Remoortel, -Re-moortere. Proven. Regenmortel (Dép. Mazenzele). Regen- -moortel, ,,Terre meuble de l’eau de pluie ». Ou bien : ..Bourbier du sieur Ragon ».
|
EV |
van-Rengen |
Proven. Dép. Vertrijck.
|
EV |
van-Rensberghen |
Proven. Rensberg (Dép. Vollezele).
|
EV |
van-Renterghem |
Proven. ..Etablissement du sieur Randier ».
|
EV |
van-Rethy |
Proven. Retie (Loc.).
|
EV |
van-Reusel |
V. VAN Reysel.
|
EV |
van-Reybroeck |
Proven. Reibroek (Dép. Eine, Hansbeek, etc.).
|
EV |
van-Reymenant |
Proven. Rijmenam (Loc).
|
EV |
van–Reysel |
Proven. 1. Rjjssel (,,Lille », Loc. fr.). — 2. Reysel (Dép. Paal).
|
EV |
van–Reysen |
Proven. Rijssen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Rickstal |
Proven. 1. Rixtel (Loc. holl.). — 2. Ries data, ,,Vallée (du domaine) du sieur Rie ». — 3. Reeksdaal, ,,Val de la rangée d’arbres ».
|
EV |
van–Rie. |
Proven. Riet, ,,Osiers, Joncs » (L.D.).
|
EV |
van-Riel |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Riet |
Proven. 1. Reet (Loc. Anc., Rieth). — 2. Riet, ,,Osiers, Joncs » (L.D.).
|
EV |
van-Rillaer |
Proven. Rillaar (Loc.).
|
EV |
van–Ringh |
Proven. Rincé (Dép. Leeuw-St-Pierre).
|
EV |
van-Rinsveld |
Proven. 1. Rijnsveld ,,Campagne du Rhin ». — 2. Ri(cke)nsveld, ,,Campagne du sieur Rie,,. — 3. Risseveld (Dép. Sta-den).
|
EV |
van-Risseghem |
Proven. 1. Ricksegem, ..Etablissement du sieur Rie ». — 2. Rikegem (Dép. Munkzwalm). -Rode. Proven. ,,Essart ». Loc. et L.D.
|
EV |
van-Ro(o)sendael |
Proven. Rozen-daal, „ Vallée des roseaux » (Loc. holl. et nombr. L.D. en Belgique).
|
EV |
van-Ro(o)y(e)n |
Proven. Rode(n), « Essart(s) ». (L.D.).
|
EV |
van–Roba(e)ys |
Proven. 1. Roubaix (Loc. fr.). Synon. : Roba(e)y(s). — 2. Roba (Ruisseau à Malmédy). V. VAN Rompa(ey).
|
EV |
van–Roechoudt |
Proven. Roekhout, ,,Bois des freux ».
|
EV |
van–Roelen |
Proven. Dép. Zutendale.
|
EV |
van-Roessel |
Proven. Roosle, „ (Oseraie ».
|
EV |
van-Roey |
Proven. Rode, ,,Essart ». Rode (Loc.), Ro(o)y (L.D.).
|
EV |
van-Rokegem |
Proven. ,,Etablisse-ment du sieur Hroc ».
|
EV |
van-Romburg |
Proven. „Château du sieur Hro(do)n ».
|
EV |
van-Rompa |
-Rompa(e)y, -Rom-phey. Proven. Rombais, ,,De la région de la Roba ou Romme (Ruisseau).
|
EV |
van-Ronsele |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Roosbrœck |
Proven. 1. Ruis-broeck. (Loc.). — 2. Roosbroek, ,,Marais aux joncs ».
|
EV |
van—Roose. |
Proven. ,,Les roseaux » Dép. Eecloo. ,
|
EV |
van-Roosmalen. |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Roost |
Proven. (Roos, ,,Ro-seaux », Roost, ,.Ensemble de Roseaux » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Rooten |
Proven. Dép. Neerpelt.
|
EV |
van–Ros |
Proven. Roos, ,,Roseaux » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Rossem |
-Rossom, -Rossum. Proven. Rossum (Loc. holl. et Dép. Noorderwijk).
|
EV |
van-Rotthem |
Proven. Rotem (Loc.).
|
EV |
Vanroux |
Vanderoux. Probabl. (originaire) de/ du Roux (plusieurs NL en Wallonie).
|
JG |
van-Rulo |
Proven. Roloux (Loc.).
|
EV |
van-Rumst |
Proven. Rumst (Loc.).
|
EV |
van-Runx |
Proven. Dép. Hasselt.
|
EV |
van-Russelt |
Proven. Dép. Wellen.
|
EV |
van-Rutten |
Proven. Loc. (,,Rus-son »).
|
EV |
van-Ruymbeke |
Proven. Ronnebeke (Rivière à Renaix).
|
EV |
van-Ruyskensvelde |
-Ruys(se)- vel(d)t. Proven. Rooskens-, Roos–veld, ,,Campagne des petits roseaux, -des roseaux ». Rooseveld (Dép. Passchendale).
|
EV |
van–Ruyteghem |
Proven. ,,Etablissement du sieur Hrode ».
|
EV |
van-Ryckevorsel |
Proven. Rijkevorsel (Loc.).
|
EV |
van-Rykel |
Proven. Rijkel (Loc).
|
EV |
van-Rymenant |
Proven. Rijmenam (Loc.).
|
EV |
van-Rysseghem |
Proven. Ressegem (Loc.).
|
EV |
van–Ryswyck |
Proven. Rjjswijk (Loc. holl.).
|
EV |
van-Saelen |
V. VAN Zaelen.
|
EV |
van–Saene |
Proven. Zanne, ,,De la région de la Zanne (Ruisseau à Uccle) ».
|
EV |
van–Saet |
Proven. ,,Graines » (Dépôt de graines, L.D.).
|
EV |
Vansaingele |
Vansaingèle, Vansaingle, cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
Vansamiliette |
Vansamillette, Vansamilliette, Van Samuliet, Vansamulie, Vansamitulle, etc. NF résultant de divers avatars orthographiques du NF flam. Van Zandvliet dans la région de la Basse-Sambre; cf. Vasamuliet.
|
JG |
van-Samillette |
Proven. ,,Petite Samme » (Affluent de la Senne).
|
EV |
van-San |
V. Van Saene.
|
EV |
van–Sand(e) |
-Sand(t), -Santen. Proven. Zande (Loc. et L.D.). Zand (Loc. holl. et L.D.).
|
EV |
van—Santfoort |
Proven. Zandvoorde (Loc.). Zandvoort (Loc. holl.).
|
EV |
van-Schaardenburgh |
Proven. ‘s Hardenburg, ,,Château du sieur Hard ». — 2. Scharsterbrug (Loc holl.).
|
EV |
van-Schaftingen |
Proven. Schavinghen (Dép. Merkem).
|
EV |
van–Schalck |
Proven. Schalk, ,,Serf » (Hameau des cerfs). Schalkhoven, ,,Ferme des cerfs ». Schalkom, ,,Ha-bitation des serfs »). Schalken (Dép. Keerbergen).
|
EV |
van-Schelle |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Schendel |
V. VAN Schyndel.
|
EV |
van–Schepdael |
Proven. Schepdaal (Loc).
|
EV |
van–Schevensteen |
Proven. Seven-steen (Dép. Reningelst).
|
EV |
van–Schoelandt |
Proven. Schouland, ,,Champ du paysage » (Comp. : Beauregard, ,,Belle vue »).
|
EV |
van–Schoenbeek |
-Schoonbeek. Proven. Dép. Bilzen et Rummen. — 2. Schoonebeek (Loc. holl.).
|
EV |
van-Schoenwinckel |
Proven. Dép. Herck-la-Ville. Synon. : VAN Schoonwinckel, ,,Du beau coin ».
|
EV |
van–Schoor(e) |
Proven. Schore (Loc. belge et holl.). Schoor (Nombr. L.D.).
|
EV |
van–Schoubroeck |
Proven. 1. Schaubroek (Dép. Zomergem). — 2. Schobbroek (L.D.).
|
EV |
van–Schuerbeek |
Proven. Schubbeek (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Schuylenbergh |
Proven. ‘s Uilenberg (Dép. Herenthout et Rode-St-Genèse).
|
EV |
van-Schuytbroeck |
Proven. 1. Schuit-broek, ,,Du marais des canots ». — 2. Scheutbroek, ,,Du marais des cabanes ». ,
|
EV |
van–Schyndel |
Proven. 1. Schijndel (Loc. holl.). — 2. Schendel (Riv., Schendelbeke, Loc.).
|
EV |
van-Seg(h)broeck |
Proven. (Dép. Turnhout). — 2. Zegbroek (Dép. Vorselaar).
|
EV |
van–Seters |
Proven. Settert, ,,Zétrud » (Loc).
|
EV |
van-Sevenbergen |
Proven. 1. Zeven-bergen (Loc. holl.). — 2. Zeven-berg (Dép. Raast).
|
EV |
van–Sevendonck |
Proven. Sever-donck (Dép. Turnhout).
|
EV |
van–Sever(en) |
Proven. Zeveren (Loc).
|
EV |
van-Seymortier |
Proven. ‘s Heimor-tier, ,,De la mare de la bruyère » (L.D.).
|
EV |
van-Sichelen |
Proven. 1. Sikkelen, ,,Faucilles » (N. de terre ou de pré). — 2. Ziekel(ied)en, „Léproserie » (L.D., en Flandre).
|
EV |
van–Sichen |
-Sighen. Proven. Zichen (Loc).
|
EV |
van-Sichern |
-Sighem. Proven. Zichem (Loc.).
|
EV |
Vansilliette |
Vansiliette (NF namurois). Autres avatars de Van Zandvliet, cf. Vasamuliet.
|
JG |
van–Simaey(s) |
Proven. 1. Chimay (Loc.). — 2. Sinaai (Loc.). (VAN) Simpsen. N. de filiation. ,,Fils de Simsen », c. à d. ,,Fils de Simon fils ». Comp. VAN Aerssen, VAN Hertsen, VAN Nitsen, VAN Peetersen. N° 102. van–Sina(y). Proven. Sinaai (Loc.).
|
EV |
Vansina |
cf. Van Sinaey (ci-dessous).
|
JG |
van–Sint(e)jan |
Proven. Sint Jan. 1. ,,Saint-Jean », Paroisse. — 2. Dép. Merkem.
|
EV |
van-Sittard |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Slambroeck |
Proven. ‘/ Lam-broek (Dép. Massemen-Westrem).
|
EV |
van-Slooten |
Proven. 1. Sloten (Loc. holl.). — 2. ..Rigoles ». (L.D.).
|
EV |
van-Sluys |
Proven. Sluis (Loc. holl. et L.D.).
|
EV |
van-Snick |
Proven. Snik, ,,Sanglot » (N. de terre inculte). Snikberg (Dép. Itterbeek).
|
EV |
van–Snoeckvelde |
Proven. Snoekveld. 1. ,,Champ situé à Snoeken (Dép. Kanegem). — 2. ,,Champ des goujons ».
|
EV |
van–Solinge(n) |
Proven. Loc. allem.
|
EV |
van–Someren |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Sonsbeek |
Proven. 1. Zonnebeke (Loc.). — 2. Zonbeek, synon. de Senne (Riv.).
|
EV |
van–Soye |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Speybroeck |
-Speybrouck. Proven. ,,Marais de Speyen (Dép. St-André-lez-Bruges) « .
|
EV |
van-Spil(le)bee(ck) |
Proven. Spille-beek (Dép. Esschen-Frontière).
|
EV |
van–Sprang(h) |
Proven. Sprang (Loc. holl.).
|
EV |
van–Stacegem |
Proven. Stasegem (Dép. Harelbeke).
|
EV |
van-Stalle(n) |
Proven. Stal (en topon., ,,Ferme »). Stalle (Dép. Uccle).
|
EV |
van–Stappen |
Proven. Stappen (Stabula. Littéral. : ,,Ecurie ». Sens dérivé) : ,,Relais, auberges ».
|
EV |
van–Ste(y)voort |
Proven. Stevoort (Loc.).
|
EV |
van–Steeger. |
Proven. Stekker (Dép. Reninge). |
|
van–Steeland |
Steelant. Proven. Steenland (Dép. Kalloo et Steenkerke-lez-Furnes).
|
EV |
van–Steen(e) |
Proven. ,,De l’endroit pierreux » ou ,,Du château ». (V. Steen), Steene (Loc.). Steen (L.D.).
|
EV |
van-Steenacker |
Proven. ,,Du champ pierreux ».
|
EV |
van–Steenbeek |
Proven. ,,De la rivière pierreuse » (Nomb. L.D.).
|
EV |
van-Steenbergen |
Proven. ,,De la colline pierreuse ». Loc. holl. L.D.
|
EV |
van-Steenbrugghe |
Proven. ,,Du pont de pierre » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Steenhuyse |
Proven. Steenhuize (Loc.). ,,Maison de pierre ».
|
EV |
van—Steenkiste |
Proven. Steenkies, ,,Silex, gravier ». N. de carrière.
|
EV |
van–Steenoven |
Proven. Steenoven, ,,Four à briques » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Steensel |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Steenweghen |
Proven. ,,Routes empierrées » (Nombr. L.D. Steen-weg).
|
EV |
van-Steenwinckel |
Proven. ,,Coin ou hameau des pierres ».
|
EV |
van-Steerteghem |
Proven. ,,Hameau éloigné » (Steen, ,,Queue »). — 2. V. le suivant.
|
EV |
van-Steerthem |
Proven. Strijten (Loc.).
|
EV |
van–Stein |
Proven. ,,Château » (Forme allem.). Dép. Moresnet.
|
EV |
Vanstenagen |
zie Vaster(s)haeghe.
|
FD |
Vanstenhaek |
zie Pasternak.
|
FD |
van-Stichelen |
-Stickel. Proven. Dép. Denderhoutem. ,,Chardons ».
|
EV |
van-Stiphout |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Stippen |
Proven. ,,De la région des (deux) Stippen : Stipdonk et Stipbout (Loc holl.) ».
|
EV |
van-Stockeren |
Proven. Stokertj, ..Distillerie » (Dép. Koekelare et Zwevezele).
|
EV |
van-Stockhausen |
Proven. ..Maisons près de la futaie » (Même sens que Stokkem).
|
EV |
van-Stockstraeten |
Proven. Stokstraat (Dép. Elversele, Schorisse et Zèle), ,,Chemin de la futaie ».
|
EV |
van–Straaten |
Proven. ,,Rue(s), route(s) ». Nombr. L.D.
|
EV |
van-Stracel |
Proven. ,,Etablissement sur la chaussée ».
|
EV |
Vanstraelen |
Van Straalen, etc. Nom d’origine: Stralen, à Tumhout (Anv) ou Straelen (Nord-rhein-Westfalen) [FD].
|
JG |
van–Straelen |
Proven. ,,Petite chaussée (du latin, stradella). Straelen (Loc. allem., frontière holl.). Sy-non. : De Streel. V. Streel.
|
EV |
van-Stratum |
Proven. Stratum (Latin), ..Etendue de terre ». (L.D.).
|
EV |
van-Strien |
Proven. Strijen (Loc. holl.).
|
EV |
van–Strydonck |
Proven. ‘s Trud donk, ..Donjon du sieur Trudon ».
|
EV |
van–Strythem |
Proven. Stijtem (Loc.)
|
EV |
van-Stuyn |
Proven. 1. Stem. V. VAN Steyn. — 2. Thuin (Loc.).
|
EV |
van-Styvendael |
Proven. Stuifdaal, ,,Vallée poussiéreuse sablonneuse » (L.D.).
|
EV |
van–Styvendael |
Proven. Stuifdaal, ,,Vallée poussiéreuse ».
|
EV |
van–Styvoort |
Proven. Stevoor (Loc.)
|
EV |
van—Styvoort |
Proven. Stevoort (Loc.).
|
EV |
van–Sulper |
V. VAN Zurpele.
|
EV |
van–Swae |
Proven. Sua- (-meer, -woud) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Sweevelt |
Proven. Zweejveld, ,,Campagne des Souabes » (Région des Flandres : Zwevezele, Zweve-gem, Zwijnaarde, etc.).
|
EV |
van-Swieten |
Proven. Zwitten (Dép. Bellem).
|
EV |
van-Syng(h)el |
Proven. 1. Singel, ,,Boulevard, Avenue circulaire ». — 2. Moulin de Singel (Dop. Leizele)
|
EV |
van–‘t Hooft |
Proven. ,,Du haut (de l’agglomération) ». L.D.
|
EV |
van-T(h)emsche |
Proven. Temsche ,,Tamise » (Loc.).
|
EV |
van–Taelen |
-Tal. Proven. Dalen, Dal. ..Vallées, Vallée ». (L.D.).
|
EV |
van-Tassel |
Proven. Van de assel (Hazel), ,,Du coudrier » (L.D.).
|
EV |
Vanterpool |
zie van den Pol.
|
FD |
van-Thiel |
Proven. Tiel (Loc. holl.)
|
EV |
van-Thielen |
Proven. Tielen (Loc.).
|
EV |
van-Thienen |
Proven. Tienen (,,Tirlemont », Loc).
|
EV |
van-Thilborgh |
Proven. Tilburg (Loc. holl.).
|
EV |
van-Thillo |
Proven. Tielloo, ,,Bois de Tiel (Loc. holl.) ».
|
EV |
van-Tholl |
Proven. (He)t Hol, ,,La tannière » (Dép. Kemzeke).
|
EV |
van–Thorre |
Proven. Van Dorre (Dorrebeek, Rivière à Michelbeke).
|
EV |
Vanthournout |
Vanthournhout, Van Tornhout, Vantournhoudt, Van Turnhout, etc. Nom d’origine: Turnhout (Anv), bien que les formes en T(h)o(u)rn- puissent renvoyer au NL Torhout (FlOcc) [FD].
|
JG |
van-Thournout |
-Thourout, -Thuy-ne(n). Proven. Turnhout, Torhout, Thuin (Loc.).
|
EV |
van-Tichelen |
V. Stekel.
|
EV |
van-Tieghem |
-Tielen. Proven. Tie-gem, Tielen (Loc.).
|
EV |
Vantighem |
cf. Van Tieghem.
|
JG |
van-Til |
-Tilborg(t), -Tilburg. Proven. Tiel, Tilburg (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tillo |
V. VAN Thillo.
|
EV |
van-Tilt |
Proven. Tielt (Loc.).
|
EV |
van–Tomme |
Proven. ,,Du tumulus » (L.D.).
|
EV |
Vanton |
Forme altérée du précédent [FD] ou bien, comme NF wallon, var. de Wanton (non attesté).
|
JG |
van–Ton |
Proven. Tonne(Keizers) (Dép. Bellegem).
|
EV |
van-Tonderen |
Proven. 1. Donderen, (Loc. hol.).
|
EV |
van—Tongelen |
Proven. Dongelen, ..Petit donjon » (Dimin. de donk). Dungel (Dép. Halle-Boienhoven).
|
EV |
van-Toortelboom |
Proven. Tortelboom, ,,Arbre des tourtereaux » (L. D.).
|
EV |
van-Torre |
V. VAN Thorre.
|
EV |
Vantours |
Nom d’origine: Tours (Indre-et-Loire).
|
JG |
van–Traa |
Proven. Van der Aa, ,,(De la région’ de l’Aa (Riv.) ». Synon. :
|
EV |
van-Trappen |
Proven. Dép. Hoei-laart.
|
EV |
van-Treel |
V. Van Straelen.
|
EV |
Vantrepot(t)e |
zie van den Putte.
|
FD |
van-Tricht |
-Tright. Proven. 1. Tricht (Loc. holi.). (Tricht, Trajec-tum, Passage de cours d’eau ». — 2. Maes(tricht) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tricht |
-Tright. Proven. 1. Tricht (Loc. holl.). (Tricht, Trajectum, Passage de cours d’eau ». — 2. Maes(tricht) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Trier |
Proven. ,,Trêves » (Loc. allem.).
|
EV |
van–Trimpont |
Proven. Dép. Ever becq et Papignies.
|
EV |
van–Tro(o)y(en) |
Proven. 1. Van de Rode(n), ,,Des essarts ». — 2. V. le suiv.
|
EV |
van-Trogh |
Proven. Droog, ,,Endroit sec » (Comp. Droogenbosch, Droge-ham, Drogendijk).
|
EV |
van–Truyen |
Proven. (Sint-) Truyen, (St-Trond », Loc.).
|
EV |
van–Turenhou(d)t |
Proven. Tttm-hout (Loc.).
|
EV |
van–Tuy(c)kom |
-Tuycom. Proven. 1. Tiegem (Loc.). — 2. Van uit de Kom, ,,De l’agglomération ».
|
EV |
van–Tuyl |
Proven. Tuil (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tuyn |
Proven. ,,Thuin » (Loc.).
|
EV |
Vantyghem |
cf. Van Tieghem.
|
JG |
Vanu(y)t |
zie van Nul.
|
FD |
van–Ubbel |
Proven. Heupelen (Dép. Aubel).
|
EV |
Vanuel |
(NF hennuyer). Probabl. var. de Van Heule.
|
JG |
van–Uffle(en) |
Proven. 1, (Steen-)Huffel (Loc.). — 2. Heuvel, ,,Colline » (L.D.).
|
EV |
Vanus |
Vanuse, Vannuse (NF hennuyers). Formes francisées du NF Van Huis(e) [FD]
|
JG |
Vanus(e) |
zie van Huis(e).
|
FD |
Vanuscorps |
cf. Vannuscorps.
|
JG |
Vanuscorps |
Vannuscorps: Zinwoord va nu corps: naaktloper(J.G.).
|
FD |
van-Utterbeek |
Proven. Itterbeek (Loc.).
|
EV |
van–Uxem |
Proven. (El)ixem ou (Hem)iksem (Loc.).
|
EV |
van–Uymeersch |
Proven. Weymeer-schen (Dép. Zulte).
|
EV |
van–Uytfranck |
Proven. Uitvang, ,,Terrain amélioré, défriché » (L. D.).
|
EV |
van–Uytrecht |
Proven. Utrecht (Loc.)
|
EV |
van-Uytven |
Proven. Uitven, ,,Fagne, marécage éloignés ». (Comp. Uit-huizen, Uitwijk ).
|
EV |
van–Va(e)renberg(h) |
Proven. ,,Col- line aux fougères » (L.D.).
|
EV |
van-Vaeck |
Proven. Vak, ,,Section de village » (L.D.). Synon. : Ver-vaecke.
|
EV |
Vanval |
(NF plutôt liég.). Cf. 1538 «Adam Van Val Quebuer» BourgNamur; probabl; forme francisée du NF Van der Vale, Van Vale [FD].
|
JG |
van–Valkenborgh |
Proven. Valken-burg (,,Fauquemont », Loc. holl.).
|
EV |
van-Varseveld |
Proven. Varsseveld (Loc. holl.), ,,Champ du frêne ».
|
EV |
van-Veen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Veer |
Proven. Veere (Loc. holl.)
|
EV |
van–Velsem |
Proven. V. le suivant.
|
EV |
van–Velsen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Velthem |
Proven. Veltem (Loc.)
|
EV |
Vanvenbussche |
zie van den Bosch.
|
FD |
van–Venckenray |
-Vinckenroy(e). Proven. 1. Vinckenrode, ,,Essart des pinsons ». — 2. Altér. de Van Kin-rooi (Loc.). — 3. Funckenrode, ,,Essart du sieur Fonc ». N° 238.
|
EV |
van-Vlaenderen |
Proven. ,,De Flandre » (Ane. comté). N° 225.
|
EV |
van–Vlasselaer(e) |
Proven. ,,Lande au lin » (Dép. Nieuwrode).
|
EV |
van-Vlemen |
Proven. Vlaam, ,,Terre marécageuse » (L.D.).
|
EV |
van–Vlierberghe. |
Proven. ,,Colline des sureaux ».
|
EV |
van–Vliet. |
Proven. ,,Du ruisseau » (L.D.).
|
EV |
van–Vloten |
Proven. 1. Vlotte (Dép. Kaprijke). — 2. Vloot, ,,Ecuelle » (Forme de terrain). (L.D.) N° 239.
|
EV |
van-Voeren |
Proven. ,,Fouron » (Loc.).
|
EV |
van–Volden |
Proven. Volthe (Loc. holl.).
|
EV |
van–Volsem |
-Volsom, -Volxem. Proven. Volsem (Dép. Leeuw-St-Pierre).
|
EV |
van–Vooren |
V. VAN Voeren.
|
EV |
van–Voorst |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Vossole |
Proven. Voshol, ,,Ta-nière de renard » (L.D.). (Comp., en Hollande, Vosktiil, Loc., ,,Trou de renard »).
|
EV |
van-Vracem |
Proven. Vrasene (Loc., ,,Frêne »).
|
EV |
van-Vreckem |
-Vreckom. Proven. Vrechem (Dép. Ursel) et Vreckom (Dép. Denderwindeke). (Racine Vrek, ,,Avare ». N. de terrain pauvre. N° 237.
|
EV |
van–Vucht |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Vynckt |
Proven. Vinkt (Loc. holl.). (Dép. Oostakker). (Prononc. dia-lect). — 2. Wolfput (Dép. Meer-beke). — 3. Wulleput (Dép. Eesen).
|
EV |
Vanwarbeck |
Vanwarbeek, cf. Van Waerbeke.
|
JG |
Vanwelde |
Vanwelde, Van Welle, -en. Nom d’origine : généralement Welden (FlOr), Weel-de (Anv) ou un des autres toponymes Welden (Zevergem, Alost, etc.) [FD]. Cf. aussi Dewelde, Dewel(le). – Bibliogr. : A. Vanwelde, Histoire du patronyme Welde(n), Bruxelles, 1982-84.
|
JG |
van–Wo(o)nsel |
Proven. Wanzele (Loc.). (Prononc. dialect.).
|
EV |
van–Wolvelaer |
Proven. ,,Landu du loup » (L.D.). N° 238.
|
EV |
van–Wonterghem |
Proven. Wonter-gem (Loc).
|
EV |
van–Wouwe |
Proven. Wouw (Loc. holl.).
|
EV |
van-Wyck |
Proven. 1. Wijk, ,,Fau-bourg, hameau éloigné (de l’agglomération) ». — 2. Loc. holl. et L. D.). N° 228.
|
EV |
van-Wymeersch |
Proven. Weymeerschen (Dép. Zulte). ,,Etang des prés ».
|
EV |
van-Wymelbeke |
Proven. Wemmelbeek, ,,Ruisseau de Wemmel (Loc.) ».
|
EV |
van–Wynendaele |
Proven. ,,Vallée des vignes » (Dép. Torhout).
|
EV |
van–Wyngaerden |
Proven. ,,Vignobles ». Wijngaarden (Loc. holl.).
|
EV |
van–Wynsbergh(e) |
Proven. Wijnberg, ,,Colline des vignobles ».
|
EV |
Vany(e) |
zie Vanier, van Hie.
|
FD |
Vanye |
Vany. 1602-3 «Henry le Vanyr» Ter-riersNamur; le NF étant wallon, probabl. forme w. de Vannier.
|
JG |
van–Yper |
Proven. leper (Loc., ,,Ypres »).
|
EV |
van-Ypersele |
Proven. 1. Ieperzele, „Etablissements sur l’Yperlé ». — 2. Pyperzeele (Dép. Oudenhove-Ste-Marie). (Chute du P, initiale de deux syllabes consécutives. Phénom. fréquent).
|
EV |
van–Ysendy(c)ke |
Proven. IJzendijk (Loc. holl.).
|
EV |
van–Zaelen |
Proven. Zaal, ,,Habitation spacieuse ». N. de lieu fréquent. Salles, Zèle (Loc. Même sens). Comp. : Oldenzaal (Loc. holl.). Synon. : VAN Sae/en.
|
EV |
van—Zandycke. |
Proven. Zaandijk (Loc. holl.).
|
EV |
van-Zanten |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Zeebroeck |
Proven. Dép. Lebbeke. V. Zegge.
|
EV |
van-Zeeland |
Proven. ,,Zélande », (Prov. holl.). N° 223.
|
EV |
van-Zegenbroeck |
Proven. Zeggebroek, ,,Marais des laiches (Espèce de joncs) ». V. Zegge.
|
EV |
van–Zele(n) |
Proven. Zèle (Loc.).
|
EV |
van–Zelle |
Proven. Dép. Herenthout.
|
EV |
van–Zeune |
1. Proven. V. VAN Zuen. — 2. Désignation d’exploitation commerciale. V. (VAN) Soens.
|
EV |
van-Zevenbergen |
Proven. 1. Zevenberg (Dép. Ranst.) — 2. Zevenbergen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Zeveren |
Proven. Loc.
|
EV |
Van-Zieleghem |
Proven. Zedelghem (Loc).
|
EV |
van-Zieune |
V. Van Zuen.
|
EV |
Vanzo |
Wellicht W. uitspr. van Van Zon.
|
FD |
van-Zoom |
Proven. Zoom (Riv. holl., à Bergen-op-Zoom).
|
EV |
van–Zuen |
Proven. Zuun (Dép. Leeuw-St-Pierre). Synon. : VAN Z(i)eune.
|
EV |
van-Zurpele |
Proven. Zurpeel,, .parais acide ». (L.D.). Comp. : Zoersel (Loc.) et Zuurbemde (Dép. Glabbeek).
|
EV |
van-Zuylen |
Proven. Zuilen (Loc. holl.).
|
EV |
van–Zype |
Proven. 1. Zijpe (Loc. holl.). — 2. Zijp (Dép. Wemmel). Vard(a). V. WARD.
|
EV |
Vapelle |
NF attesté à Lonzée et Gembloux dès 1756 (GeneaNet); il semble difficile de le rattacher à anc. fr. vape ‘affaibli (d’une personne)’ dont les dérivés wallons ont plutôt w- à l’initiale FEW 14, 168a; plutôt adaptation romane (courante au 18e s.) du NF flam. Van Peel? Cf. aussi 1282 «Robert Vapain» Dettes-Ypres.
|
JG |
Vapelle |
Wsch. verwaalsing van Van Peel.
|
FD |
Vaquer |
-ez, zie Vacher.
|
FD |
Vaquette |
BN Dim. van Pic. vaque: koe.
|
FD |
Vaquette |
Surnom: pic., norm. vaquette ‘petite vache’ FEW 14, 99a; comp. également 1267 « Pieres Tite Vake [= petite vache] » CensHer-chies.
|
JG |
Vaquier |
zie Vacher, Walker.
|
FD |
Vaquin |
Hypocor. de pic. va(c)quier ‘vacher’ (Dauzat 586)? Seul semble attesté anc., moy. fr. vaichin, vachin ‘cuir de vache’ FEW 14, 98b, d’où un surnom possible de corroyeur.
|
JG |
Var(h)eust |
zie Verheust.
|
FD |
Varache |
PlN: moeras (DNF). – 2. Var. van Ferage?
|
FD |
Varache |
Varasse, cf. Varrasse.
|
JG |
Varacter |
zie Verachter(t).
|
FD |
Varas(se) |
zie Ferage.
|
FD |
Vardenbussche |
zie van den Bos(ch).
|
FD |
Varé |
zie Warez.
|
FD |
Vare(n)wijck, (van) |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Vare, de |
zie Vader(s).
|
FD |
Varebeke, (de) |
Var. van Van Waerbeke/Van Waerebeek. s.d. Pieter van Vaerenbeke, Waas (VANG.V).
|
FD |
Varelle |
Forme contractée de Van der Helle [FD], c/Verhelle?
|
JG |
Varelle |
zie van der Helle.
|
FD |
Vareman(s) |
zie Vaerman(s).
|
FD |
Varemans |
1. Proven. ,,L’H. de Varen ». (V. ce N.). — 2. Profess. Vaarman, ,,Conducteur de véhicule ». Synon. : Vaerman.
|
EV |
varen |
ou veren. – ,,Fougère ».
|
EV |
Varen, van der |
zie van der Vaeren(t).
|
FD |
Varenberge, van |
van Varenberg(h), van Vaerenberg(h)(e), van Vaerebergh, Vaerenberg(h), van Va(e)remberg, van Varembergh, Varenberg(hs), Wahrenberg: Verspreide PlN: berg met varens. 1236 Helle de Varnberge, Cent (GN, CG); 1406 Jacobz van Varemberge, Erps (PEENE).
|
FD |
Varendonck |
Proven. Loc. V. Varen.
|
EV |
Varendonck |
Vaerendonck, Voorendonck: PlN Varendonk (A) en in Melsele, Temse, Wondelgem (OV), Duffel, Tnh. (A). 1226 Michaelis de Varrendonc, Cent (GN); 1340 Walterus Varendonc, Didericus Varendoncs, Tnh. (VERB.); 1395 Peter van Varendonc, Lier (FRANS).
|
FD |
Varenne |
Varennes. Nom d’origine: Varenne(s) (= friche, mais aussi garenne), nom de très nombreuses localités de France.
|
JG |
Varenne(s) |
zie Devarenne.
|
FD |
varent |
,,Ensemble de fougères ». Proven. Van der Vaeren, Varemans, De Ter Vaerent. Nombr. L. D. Varent. En composé : Varen, suivi de -beek, -berg, -bosch, -dijk, -donk, -dries, -kouter, -straat, -winkel, „ Ruisseau-, colline-, bois-, digue-, donjon-, jachère-, culture, chemin-, coin- -des fougères ». Fer(n)- -bach, -becq, synon. De Varenbeke. Fer(n) -bus, -boch, synon. de Varenbosch. Fern(a)gut, Varengoed, ,,Propriété des fougères ». VAN de Waerhede (Varenheide), ,,De la bruyère aux fougères ».
|
EV |
Varent, van der |
zie van der Vaeren(t).
|
FD |
Varet |
1. Proven. Waret (Loc.). — 2. V. WARD.
|
EV |
Varet |
Varé. 1599 «Claude Varet» BourgNamur; nom d’origine: sans doute var. de Warez (Waret-la Chaussée, Waret-l’Evêque) [JL, NFw].
|
JG |
Varet |
zie Warez.
|
FD |
Vareust |
Proven. Varenhust, ,,Ensem-ble de maisons près des fougères » (Hust, Collectif de huis, ,,Mai-son »). V. varen.
|
EV |
Varewyck |
Proven. Varenwijk, ,,Hameau des fougères ». V. Varen.
|
EV |
Vareze(e)le |
zie van Zelen.
|
FD |
Variabel |
Door agglutinering van het vz. < Van Reabel. Zie Reabel.
|
FD |
Varin |
1417 «Gosset Varin» PolyptAth; var. de Warin.
|
JG |
Varin |
zie Warin.
|
FD |
Varkas |
zie Verrecas.
|
FD |
Varl- |
-ay, -et, -ey, -ez. 1. Profess. Valet (Dialecte), ,Jeune garçon ». Synon. : Valet, Valez, Vaulez. Diminutif : Varloteau.
|
EV |
Varlet |
-ez, -ey, zie Valet.
|
FD |
Varlet |
Variez. 1279-80 «Variés Roche» Reg-Tournai, 1289 «Jehans c’on dist varies de Merdop», «Jehans Varies» CensNamur, 1472 «Jehan Varlet» DénChiny, 1485 «Varley», 1486 «J. Varié» JusticeBastogne, 1518 «Katherine Varlet » BourgNamur ; surnom ou nom de métier: anc. fr. varlet ‘garçon, enfant mâle; page, écuyer; etc.’, w. vaurlèt ‘valet’, également terme d’affection pour un enfant FEW 14, 198a, cf. Valet, Vallet, Levallet, Blanvalet, etc. – Cf. également 1289 «Jehans li Grands Varies» CensNamur, 1524 «Querin le Bon varies», «le Vieux varie» DénStavelotMy. « Forme fém. : Varlette.
|
JG |
Varlot |
Synon. de valet; cf. aussi Valot. Dimin.: Varloteau, Varloteaux. Surnom: w. (Nivelles, Centre) varlotia ‘jeune valet (de ferme)’, montais varlotiau ‘domestique à tout faire’FEW 14, 199b.
|
JG |
Varlotfeau(x)) |
zie Valût.
|
FD |
Varnewyck |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Varnhagen |
Proven. Varenhaag, ,,Bois aux fougères ». V. varen.
|
EV |
Varnhagen |
zie Vornhagen.
|
FD |
Varnier |
zie Warnier.
|
FD |
Varoquier |
cf. Waroquier.
|
JG |
Varoquier |
zie Waroquier(s).
|
FD |
Varossieau |
Proven. ,,De Fauroeulx » (Loc.) (Dialecte montois).
|
EV |
Varoux |
zie Waroux.
|
FD |
Varras |
zie van Raes, Ferage.
|
FD |
Varrasse |
Varasse, Varache. Nom d’origine (de l’Ouest de la France): Varache (= marécage) (Dauzat 586)? Une var. de Ferage [FD] paraît en tout cas impossible.
|
JG |
Varrasse |
zie Ferage.
|
FD |
Varrault |
zie Garaud.
|
FD |
Varremans |
zie Vaermans.
|
FD |
Varrès |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Varreust |
zie Verheust.
|
FD |
Varrewaere, (de) |
zie de Verver.
|
FD |
Varsebrouck |
PlN Verse Broek? Of reïnterpretatie van Vorsenbroek: broek met kikvorsen. Vgl. 1328 Vorsbrouc, Sperleke (DF XVI).
|
FD |
Varsseveld, van |
PlN in Wisch (G). 1152 Godescalcus de Versnevelde, G (LNT).
|
FD |
Varvenne |
Proven. Varenveen, ,,Fagne, marécage des fougères ». V. Varen.
|
EV |
Varvenne |
Varvennes. Forme contractée de Van derVen[FD]? Vas. 1296-1302 «Vas Cokiaus» ImpôtArtois; var. de Vaast < Vedastus (Bougard-Gysseling 277) ou bien de Vaes [FD]. – Cf. aussi 1272 « Sibilia de Vas» PolyptVillers, 1289 «Hues de Vas», 1345 «Johans de Vas li sellir» Guill-Liège, probabl. formes anc. de Deval, Devaux.
|
JG |
Varvenne(s) |
zie van den Ven.
|
FD |
Varver, de |
de Varwaere, zie de Verver.
|
FD |
Vas |
zieVaes.
|
FD |
Vas(t)meer |
Patr. Friese FN Vas(t)mer, Vasmar. Germ. VN Fastmar (DN).
|
FD |
Vasamuliet |
Vasamuliette, Vasamillet, Vasamiliette, Vashamillette, Vassamillet, etc. (NF de la vallée de la Sambre). Divers avatars du NF flam. Van Zandvliet dans la Basse-Sambre, par un jeu en cascade de graphies défectueuses: 1752 «Henri-Joseph Vansanvliet» > «Vansan(t)fluten, Vasanflute, Vasanvliet» Moustier-sur-Sambre > 1803-13 «Va(n)sanliet, Vansaliette, Vasamuliet» etc. – Bibliogr.: J. Germain, Le NF Vasamuliet ou les avatars d’un NF flamand en Wallonie, DW 13, 1985, 127-134. Cf. aussi Vansamiliette et Vansil-liette.
|
JG |
Vasamuliet(te) |
Vasamil(l)(i)et(te), zie van Zandvliet.
|
FD |
Vasaune |
-onne, Vasanne. 1809 «Jean Jérôme Vasaune ou Vanzonne» Marensart, 1840 «Antoine Vasanne» Genval (FyS); adaptation d’un NF flam., sans doute Van Zon, Van Son.
|
JG |
Vasaune |
Vasanne, zie Vasonne.
|
FD |
Vasbinder |
-ère, zie Fassbender.
|
FD |
Vasbinder |
Vasbindère, Vassbinder. Nom de profession: ail. Fassbinder ‘tonnellier’, cf. Fas(s)bender.
|
JG |
Vasco |
Vasko, Vasquez, Vasques, Vazquez, Fasko: Vasco, volksnaam van de Bask.
|
FD |
Vase |
Adaptation fr. du NF Vaes?
|
JG |
Vase(n) |
Zie Vaes.
|
FD |
Vasel |
NF apparu à Montgauthier et Laloux (arr. Dinant) en 1712, sans doute en provenance de la Moselle germanique (GeneaNet); d’étymo-logie incertaine.
|
JG |
Vaseur |
cf. Vasseur.
|
JG |
Vashamillette |
zie van Zandvliet.
|
FD |
Vasina |
zie van Sina.
|
FD |
Vasko |
zie Vasco. Vaslet,zieWaslet.
|
FD |
Vaslin |
1257 «Simon Vasselin» DettesYpres; forme abrégée de Vasselin, dimin. de vassal.
|
JG |
Vaslin |
zie Wasselin.
|
FD |
Vasmeer |
zie Vastmeer.
|
FD |
Vasonne |
-aune, -anne: PlN? 1276 Jehan de Vasone, Dk.(J.G.).
|
FD |
Vasquez |
-es, zie Vasco.
|
FD |
Vass |
zie Fass, Vaes.
|
FD |
Vassal |
Vassalle, Vassaux: Ofr. vassal: vazal, leenman. Vgl. Leemans. ± 1300 Grars Vassaus, Artesië (BOUGARD); 1426 Jehan le Vassault, Lessen (CCHt); 1550 Toussaint Vassal, Atrecht-Aw. (AP).
|
FD |
Vassamil(l)(i)et |
Vassanillet, zie van Zandvliet.
|
FD |
Vassard |
-art: Patr. Ail. van HN Servatius. Zie Vaes. 1429 Hennen Vassaert, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Vassart |
Vassard. 1402 «feu Maghin Vassar» GuillLiège; dérivé péjoratif en -ard de vassal (Dauzat 587) ou de (Ser)vais [FD].
|
JG |
Vass–art |
-e, -eur. Situation soc. (Régime féodal). Vassort, ,,Vassal » (Avec suffixe -art, péjoratif). Vasse, même sens (Normand.) (Va)vasseur, „Vassal de vassal ».
|
EV |
Vassaux |
1215-19 «Hugues Vassal ou Vassalz» ÉchHuy, 1286 «Pieres li Vassaus» CartMons, 1296-1302 «Grars Vassaus» ImpôtArtois, 1330 «le femme Vassaut» ComptesMons, 1363-64 «Colars li Vassauls» PolyptAth, 1426 «Jehan le Vassault» TailleSoignies, cf., au fém., 1365 «Maroie Vassaude» TailleMons ; nom de dignité ou surnom: forme vocalisée de l’anc. fr. vassal ‘jeune homme noble; vaillant, courageux’ FEW 14, I96b-197a, cf. aussi, sans vocalisation, s.d. «Pétri Vassal» ObitHuy, 1444 «Jehan le Vassal » AidesNamur.
|
JG |
Vassbinder |
zie Fassbender.
|
FD |
Vasse(n) |
zie Vaes.
|
FD |
Vasselet |
-ai, zie Waslet.
|
FD |
Vassen |
cf. Vaes, Vaessen.
|
JG |
Vassenove, van |
zie van Wassenhove(n).
|
FD |
Vasseur |
-eux, Levasseur, Vavasseur: Ofr. vavasseur: bouder van een achterleen, vazal. Vgl. Vassal. 1239 Jehans Vavassor, Atrecht (NCJ); 1298 Vauseur; Jehan le Vauseur, Kales (GYSS. 1963); 1424 Jan le Vasseur, Amiens (PARM.).
|
FD |
Vasseur |
Vaseur, Vasseux. 1357 «Hanot le Vas-seur» NécrArras, 1501 «Jehan Vasseur cordu-wanier» = 1538 «Jehan le Vasseulx corduwa-nier» Ladeuze, 1699 «Antoine Vasseur» BourgNamur; anc. fr. vasseor ‘vassal’ du lat. vavassor; cf. aussi Vassaux, Vavasseur et Levasseur. Dimin. : 1479 «Ernult le vassereal de Ho-daige» Liège (DBR 7, 168).
|
JG |
Vassor(t) |
zie Waulsort.
|
FD |
Vast |
cf. Vaast.
|
JG |
Vast |
zie Vaast.
|
FD |
Vastavel |
zie van Stavele.
|
FD |
Vastbinder(s) |
zie Fassbender.
|
FD |
Vaste(e)ls |
N. de bapt. Synon. : Wasteels, Watteau, Vatel. V. WAD.
|
EV |
Vasteels |
Vastel, zie Wasteel(s).
|
FD |
Vastemans |
Car. mor. 1. „Jeûneur ». — 2. ,,H. ferme ».
|
EV |
Vastemans |
zie Vastman(s).
|
FD |
Vasten-ackel |
-aecken, -aekel. Proven. Wasten ou Wastïne (,,Terre inculte »), suivi du suffixe latin •acus, devenu -aken (puis -akel) en flamand. ,,Habitation sur une terre inculte ». V. Fastenackel.
|
EV |
Vastenae(c)ken |
-aekel(s), zie Pasternak.
|
FD |
Vastenavond |
Vastenavondt, Vastenavont. Surnom: néerl. vastenavond ‘mardi gras, carnaval’.
|
JG |
Vastenavond(t) |
,,Veille de carême, carnaval ». N. de circonst. N° 301. V. Carême et Carnewal. Synon. : Vasteravendts.
|
EV |
Vastenavont |
Vastenavond(t): BN voor een vastenavondvierder. Vgl. Carême, D. Fastnacht, 1235 Paschavens veld, Grotenberge (med. L. Van Durme). 1280 Grieta Vastenavent, Ip. (BEELE); 1398 Jan Vastenavent, Geluwe (DEBR. 1970).
|
FD |
Vastenhaeck |
zie Pasternak.
|
FD |
Vastenouw |
1. Profess. Vast en nauw steek, «Artisan travaillant à la machine pour points serrés (Textile). 2. Profess. Vastehouwer, ,,Abatteur fixe, à demeure ». Comp. Vastesaegher, Vastemans, Vastenackel. — 3. Car. mor. Vast en nauw, ,,(Qui tient) ferme et (y regarde) de près ». N. d’H. tenace et regardant.
|
EV |
Vaster(s)haeghe |
Vastersaegher, Vastersavendts, Vastesagher, Vastesaeg(h)er, Waestersaghen, -em, Wastersaeghen, Wasterzak: PlN Vastershage, wellicht in Gb. 1294 Mychiel van der Vestrishaghen, Gb. (CG); 1518 Adrianus Vastersayen (lees: -sagen?), Gb. (MULIII); 1707 Bonifacius Vastersavens, Gb. (Nk. 1988,68); 1794 P. Fr. Vastersaeghen, Bierghes (CALUWAERTS).
|
FD |
Vaster, de |
Reïnterpretatie van VN Vaster = Vastraad? Of var. van De Vester?
|
FD |
Vasters |
zie Vastrade.
|
FD |
Vasters. |
V. Vastemans.
|
EV |
Vastersaegher |
Profess. Vastezager, ,,Scieur fixe ». V. Vastenouw.
|
EV |
Vastersavendt |
V. Vastenavond(t).
|
EV |
Vastesaeger |
Vastersacgher, etc. Nom de profession: moy. néerl. vastesaeger ‘scieur de long’.
|
JG |
Vastiau |
cf. Wastiau(x).
|
JG |
Vastiau |
zie Wasteel(s).
|
FD |
Vastman(s) |
Vastemans: Patr. Afl. van een Germ. VN als Vastraad.
|
FD |
Vastrade |
1. V. WAD. — 2. Proven. Vestraet (Dép. Tubize).
|
EV |
Vastrade |
Vastrat, Vestraet(e), Vestraets, Fes(s)traets, Fest(e)raerts, Festrate, de Faestraets, de Foestraets, Wa(e)straete, Wastrat, Westra(de), Westraete, Westaedt, Faster, Vasters, Vester(s), Festers, Foester(s), Wasters: Patr. Germ. VN fast-rêd Vastraad’: Fastarat, Fastrad(us), Vastrad(us) (Fm., GN). 1216 Fastredus de Linea, Dk. (SMTI); 1300 Arnulphus filius lohannis dicti Vastraet de Aldenardo, Ktr. (DEBR. 1980); 1398 Vasterkin van Aspere, Wg.; 1399 Vastraerd Scaert, Ktr. (DEBR. 1970); 1400 Henric Vester = Henrici Vesters, Diest (C. BAERT); 1417 Beelkin Vastraets, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vastrade |
Vastrat. Avec sonorisation de la consonne initiale, nom issu de l’anthrop. germ. fast-rad > Fastrez.
|
JG |
Vate, van de/bij de |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vatier |
zie Wautier.
|
FD |
Vatlet |
1544 «Vatelet Frera», «Giele Vatelet» DénStavelotMy, 1552 «Jehan Vatelet de Hal-ma» Halma; forme abrégée de Vatelet, var. de Wathelet.
|
JG |
Vatlet |
V. WAD.
|
EV |
Vatlet |
zie Wautelet.
|
FD |
Vatrin |
cf. Watrin, Woitrin.
|
JG |
Vatrin |
zie Vauterin.
|
FD |
Vatriquant |
cf. Watriquant.
|
JG |
Vatriquant |
Proven. ..Campagne du sieur Waudry » (Comp. : Wattripont, Loc. ,,Pont du sieur Waudry »). Synon. : Watrigant.
|
EV |
Vatriquant |
zie Watriquant.
|
FD |
Vatteroth |
PlN Vatterode (SA, TH).
|
FD |
Vaubant |
PlN Vauban (Saône-et-Loire).
|
FD |
Vaubert |
Wellicht spelling voor Fobert.
|
FD |
Vaucamps |
-campt, -can(t), Vaudchamp, Waucampt: PlN Vauchamps (Marne).
|
FD |
Vaucamps |
Vaucant, Vaucan. Nom d’origine: p.-ê. Quevaucamps, pic. (à) g’vaucamp (Ht) ou bien d’un topon. fr. comme Vauchamps (Marne).
|
JG |
Vaucelle |
Vauchel, zie Duvauchel.
|
FD |
Vaucelle |
Vauchel. 1286 «Robins de le Vaucèle» CartBinche, 1555 «Denys Vaulsel» BourgNamur; nom d’origine: Vaucelles (Nr), vau-celle, vauchelle, topon. fréquent en Wallonie (= petite vallée) du lat. vallicella’, cf. aussi Delvosal, Delvossale.
|
JG |
Vauclair |
Vanclair(e), Vanclercq, Vanclère : PlN Vauclerc (Marne, Aisne) < vallis clara: helder dal.
|
FD |
Vaudchamp |
zie Vaucamps.
|
FD |
Vaudelet |
zie Wautelet.
|
FD |
Vaudevoorde |
Leesfout voor Vandevoorde.
|
FD |
Vaudreville |
PlN (Manche).
|
FD |
Vaudru |
Prénom fém. Waudru, d’après le nom de la sainte vénérée à Mons.
|
JG |
Vaudry |
cf. Waudry.
|
JG |
Vaudry |
zie Waudry.
|
FD |
Vaudwalle |
zie van de(r/n) Wal.
|
FD |
Vaughan |
BN Wels fychan: klein, om de zoon van de vader te onderscheiden.
|
FD |
Vaulet |
V. Valet.
|
EV |
Vaulet |
Val(l)et, Val(l)ez, Valley: i. Dim. van Ofr. val: dal. PlN: klein dal. – 2. Zie Valet. Vaultier, zie Wautier.
|
FD |
Vaulet |
Var. deVa(r)let?
|
JG |
Vaulx |
Proven. Loc.
|
EV |
Vaume |
NF apparu à Thimister et Hervé depuis 1723, sans doute en provenance de la Normandie et de Pllle-et-Vilaine (GeneaNet), probabl. d’origine toponymique (le NF de Vaume y est attesté).
|
JG |
Vauneuville |
zie van Neuville.
|
FD |
Vauquelin |
Patr. Dim. van Vauquier, Wauquier.
|
FD |
Vauquier |
Var. de Wauquier.
|
JG |
Vauquier |
zie Walker. Vause, zie Vaes.
|
FD |
Vaus(s)ort |
zie Waulsort. Vantard: Patr. Rom. vorm van Germ. VN wald-hard ‘heerser-sterk’: Walthart (MORLETI).
|
FD |
Vause |
1559 «Phoulin Vausse», 1689 «Henri Vaus» BourgNamur; var. de Vaes < Servaes? Ou bien forme fém. de Vaux, Val, cf. 14e s. « Johan Mongeoy lu portir délie Vauze Nostre dame» CensHuy.
|
JG |
Vausort |
Vaussort. Nom d’origine: Waulsort (Nr);c/ Wau(l)sort.
|
JG |
Vaut(h)ier |
zie Wautier.
|
FD |
Vautard |
Nom issu de l’anthrop. germ. wald-hardfFD]?
|
JG |
Vaute |
1269 «Wautiers Vaute», 1276 «Vaute feme Hanin», etc. NécrArras; probabl. anc. prénom, de la famille de Wauthier. – W. vote ‘omelette (au lard), crêpe’ FEW 14, 62Ib comme surnom est peu probable.
|
JG |
Vaute |
Patr./Metr. < Wouter/Vautier. 1269 Wautiers Vaute; 1296 Vaute feme Hanin, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Vauterin |
cf. Vautrin.
|
JG |
Vauterin |
Vautr(a)in, Vatrin: Patr. Vleivorm van Wautier, Germ. VN Wouter. Vgl. Wautrin. 1384 Demongin Vautherin (MARCHAI); 1579 Claude Vaultreyn, Lotharingen-Aw. (AP).
|
FD |
Vauthier |
V. WALD.
|
EV |
Vauthier |
Vautier. 1501 «Rolland Vautier» = «Rollant Wautir» Marchienne-au-Pont, 1575 «Gérard Vauthier» DénFlorenville, 1586 «Piere Vauty», 1605 «Walrand Vauty» Cer-fontaine; var. de Waut(h)ier ; cf. aussi Vaut(e)-rin, Vautron.
|
JG |
Vautmans |
zie Woutermans.
|
FD |
Vautravers |
Nom d’origine: Vautravers, littér. ‘val travers’, fréquent en topon. fr. (Dauzat 588).
|
JG |
Vautravers |
PlN Val travers: dwars dal (DAUZAT).
|
FD |
Vautrin |
Vauterin. Dérivé en -in de Vauthier, cf. aussi Wautrin. • Vautron. Dérivé en -on de Vauthier.
|
JG |
Vautron |
-ot: Patr. Afl. van VN Wautier/Vautier, Wouter.
|
FD |
Vaux |
Nom topographique: w. vau, va ‘val’, et nom de localité: Vaulx, Vaux, e.a. près de Tournai et de Chimay.
|
JG |
Vaux |
Proven. ,,Vallée » (Loc. et D.).
|
EV |
Vaux |
zie Leveau(x), Val.
|
FD |
Vavache |
Door reduplicatie < Vache (J.G.)?
|
FD |
Vavache |
Soit surnom: fr. vache, avec reduplication affective de la première syllabe, soit var. (avec remotivation) du NF Vavasseur.
|
JG |
Vavasseur |
1239 «Jehans Vavassor» NécrArras, 1289 «le maison ki fut le Vavassour» Cens-Namur; nom de dignité: anc. fr. vavassor ‘homme pourvu d’un arrière-fief, vassal’.
|
JG |
Vavasseur |
zie Vasseur.
|
FD |
Vavedin |
1783 «Anne Ravedin [= Vavedin]» Hognoul, cf. BTD 30, 316; NF d’origine obscure.
|
JG |
Vaxelaire |
Fr. adaptatie van D. Wechsler.
|
FD |
Vaxelaire |
Proven. 1. V au celle s (Loc.), avec suffixe thiois -être, d’origine. — 2. Vaulx-larre, ..Lande de la vallée ».
|
EV |
Vaxelaire |
Waxclaire. Nom de profession : forme francisée de l’ail. Wechsler ‘changeur, banquier’ (BTD 30, 343).
|
JG |
Vaxman |
zie Wachsmann.
|
FD |
Vaye |
Vayens. Var. de Waeyens.
|
JG |
Vayssier |
zie Vaissière.
|
FD |
Vazquez |
zie Vasco.
|
FD |
Véandre |
Veandre. NF tournaisien, qui n’est attesté à Hollain que depuis 1859 (GeneaNet); p.-ê. nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Veau |
1289 «Colins do Vial» Namur CensNamur, 1544 «Collin Aux veaux» DénStavelotMy, 1559 «Magnen Viaux» NPLouette, cf. aussi 1330 «Jean Blanc Veel» Picardie; surnom: fr. veau, w. nam. via, pic. viau, cf. aussi Leveau.
|
JG |
Veau(x) |
zie Leveau(x).
|
FD |
Veber |
zie Weber(s).
|
FD |
Vec(kh)oven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Vec(que)ray |
Proven. (E)vêqueroy, ..Essart de l’évêque » (Comp. : Ves-court, Vecmont, Vesqueville). N° 238.
|
EV |
Vecchi |
-io(ne), -iarino, -lato: It. BN Vecchio: oud.
|
FD |
Vèche |
Vêche: Vèche/vaiche, dial. var. van Fr. vache: koe (FEW XIV, 97). BN. Vgl. Pollevaiche.
|
FD |
Vêche |
Vèche (NF du Tournaisis et de Renaix). 1287 «Willaume Vèche» DettesYpres; NF largement attesté dans la région de Saint-Omer (GeneaNet), qui peut s’expliquer par anc. pic. veche ‘vesce’ FEW 14, 413a, surnom de cultivateur de ce fourrage.
|
JG |
Vechoven |
Proven. 1. Veekhove, „Ferme de la barrière, de la vanne ». — 2. Uikhoven (Loc.). (Uechoven, lu Vechoven. N° 67).
|
EV |
Vechoven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Vechten |
BN voor een vechter? 1273 Henricus dictus Veght, Lv. (DE MAN1981); 1305 Joh. dichtus Vecht,Lv.(ICKX).
|
FD |
Vechter |
Vegter: i. BN voor een vechtersbaas. 1406 Jans de Vechtere, St.-Gillis (PEENE). – 2. Patr. HN Victor (VMW). 1375 Vechter Heynensoen; 1381 Pouwels Vechtersz. ende Vechter Vechtersz., sijn broeder, A’dam (OA).
|
FD |
Vécile |
Fonction. Véxille (Ane. fr., ..Etendard »). N. de porte-drapeau. — 2. V. Visele. Veckman(s). V. Veken.
|
EV |
Vecke- |
zie Veke-.
|
FD |
Veckman(s) |
zie Vekeman(s).
|
FD |
Vecoven |
Vécoven. Var. de Veekhoven, van Ve(e)ckhoven, du NL Vedikhoven, à Donnaal (BrFl) [FD].
|
JG |
Vecqueray |
-aij, Vecray, Vicqueray, Viggria, Wégria: W. BN vècrê: kleine bisschop. 1492 Joh. Viquerai de Belamonte, Cameracen. dyoc. (MULIII); 1593 Collett le Vecquerea, La Gleize (J.G.).
|
FD |
Vecqueray |
Vecray, Vicqueray, -ery. 1593 «Collett le Vecquerea» La Gleize; surnom: w. liég. *vèk’rê ‘petit évêque’ (à ajouter au FEW 3, 23Ib). – Bibliogr.: J. Herbillon, DBR 7, 1949, 168; M. Lang, La famille Vecqueray ou Le Vecqueray au Duché de Limbourg (Fragment généalogique), FStMy 16, 1952, 65-91.
|
JG |
Vedder |
Ndd. Vedder, Fedder, D. Vetter: oom (vaders broer), mannelijke verwante, neef. Vgl. De Vadder. 1549 Ant. Vedder, Keulen-Aw. (AP).
|
FD |
Vedeleer, de |
Videler, Fiddel(a)ers, Fyddelaers, Fideler, Fiedelers, Fi(e)dler(s), Feidler: BerN van de vedelaar, vedelspeler, vioolspeler. 1298 Wautier le Videlare, Kales (GYSS. 1963); 1360 Griele Tsfedeleirs, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Ved-er |
-oir, -y. V. WAD.
|
EV |
Veder(e) |
Ve(e)ders: i. BerBN van de verenkoopman, pluimenhandelaar of maker van veren. Vgl. Vedermans, D. Feder. 1300 God. dictus Vedere, Mainz (BRECH.). – 2. Var. van Vedder?
|
FD |
Vederman(s) |
Veerman(s), Veremans, (de) Veirman: BerN van de verenkoopman of de maker van veren voor pijlen. 1325 Amelricus Vederman, Woluwe; 1356 in de Vederstrate… Jan Vedermans, Bs. (PEENE 1949); 1347 Gheerem Vederman, Cent (RSGIII); 1400 Marie Vedermakers = M. Vedermans, Tv. (BERDEN).
|
FD |
Vedrin |
1294 «Lambers de Vedring», «Mahiaus de Vedring» CensNamur, 1444 «Ponche de Vedrin» AidesNamur, 1534 «Jehan Vedrin» BourgNamur; nom d’origine: Vedrin (Nr).
|
JG |
Vedrin |
PlN Vedrin (N). 1294 Lambers de Vedring, 1534 Jehan Vedrin, Namen (J.G.).
|
FD |
Védrin |
Proven. Loc. Synon. : Vé-drines, Vétrain.
|
EV |
Vedts |
zie Vits.
|
FD |
Vee(c)kmans |
H. chargé du soin des vannes.
|
EV |
Vee, van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Veeck |
Korte vorm van Van der Veken.
|
FD |
Veeck |
Vee(c)kman(s). V. Veken.
|
EV |
Veeckemans |
zie Vekemans.
|
FD |
Veecken, van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Veeckhoven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Veeckman(s) |
Veekmans, etc., cf. Vekeman(s).
|
JG |
Veeckman(s) |
zie Vekemans.
|
FD |
Veeders |
zie Veder(e).
|
FD |
Veef |
Misschien dial. vorm voor weduwe. 1501 Gillis de Weeuwe, Olsene (KWII); 1794 Martinus Veef, Bg. (PARM.). Vgl. 1719 Paulus Veefkind, Leiden. Vgl. D. FN Witwensohn.
|
FD |
Veegaete, van de(n) |
Veevaete, van den We(e)gaete: PlN Veegat: pad, opening waardoor het vee gedreven wordt. s.d. Cornelis Veewatere, Zwijndrecht (VAN G. VI).
|
FD |
Veeghde, van der |
zie van de Wege(n).
|
FD |
Veeke- |
zie Veke-.
|
FD |
Veekhoven |
van Ve(e)ckhoven, Vecoven, van Vechoven: PlN Vedikhoven in Dormaal (VB). 1300 Henric van Veecoven, Gingelom (DESPY); 1367 Egidius de Vedencoven = Egidii de Veecoven, Borgloon (HERB. 1947); 1400 Gielis van Vedichoven, Neerhespen (C.BAERT).
|
FD |
Veekman(s) |
zie Vekemans.
|
FD |
Veelaert |
zie Velaerts.
|
FD |
Veelders |
zie de Vijlder.
|
FD |
Veelen, van |
PlN Veele (Vlagtwedde, GR).
|
FD |
Veelhaver |
Vielhaber: Ndl./Ndd. en hypercorrecte D. BN: veel haver. BN voor een rijke haverkoopman. 1344 Kopeke Velehaver, Liineberg (NN).
|
FD |
Veelmann |
BerN van de Veelhauer: vijlenmaker.
|
FD |
Veeman |
zie Veenman(s).
|
FD |
Veen |
Nom d’origine: moy. néerl. veen ‘tourbière’ ; cf. Van Veen.
|
JG |
Veen |
Veenhof. V. Ven.
|
EV |
Veen, (de) |
de Veene, Veens: Verkort < Van (der) Veen. Vgl.DeVen.
|
FD |
Veen, van (der) |
van der Veene, Terveen, van Veenen: PlN Veen: veengrond, turfgrond (NB, U, GR, OIJ). 1300 Ermgardis vanden Vene, Tv. (BERDEN); 1391 Bartholomeeus vanden Veen, Hoorn (NHC); +1400 bij meesteren Michielen van der Veene, VB (PEENE); 1403 Foke van Veen, Aw. (ANP).
|
FD |
Veenendaal, van |
PlN Veenendaal (U).
|
FD |
Veenhof |
PlN (DR) en in Wijchen (G).
|
FD |
Veenis |
Wsch. var. van Venicx.
|
FD |
Veenman(s) |
Vee(ne)man: Afl. van Van Veen.
|
FD |
Veenstra |
Friese afl. van PlN Veen. Veer, de: Adaptatie van Devert; zie Levert.
|
FD |
Veer, van |
(van) Veeren, van Verre(n): PlN Veer of Veere (Z). Of < Van de Veere. 1174 Isaac de Vera, Oostburg (GN); 1299 Joh. de Vere, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Veerd, van der |
Verveert: PlN De Veert in Tielt. 1382 Danele van der Veert, Tielt (DF XVI); 1380 Ysabele van der Vert, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Veerdeg(h)em, (van) |
zie (van) Verdeg(h)em.
|
FD |
Veerdonk, van de |
PlN Veerdonk. Of vervorming van Verdonk?
|
FD |
Veere, (van de) |
van de Vere, (van de) Veire, van der Veer(en), van der Ver(r)en, van de Verre, van ‘T Veer, van der Vieren, Verveer: PlN Veer: veer, overzetplaats over een water. Vgl. Van Veer. 1353 Jan, Mertens sone van den Veere, Berlare (AZT); 1424 Pietere van der Vere, Ktr. (SR p.2g); 1506 Cornelijs van den Veere, Temse (DE MAN).
|
FD |
Veereman |
zie Veerman.
|
FD |
Veeren, (van) |
zie van Veer.
|
FD |
Veerhoek |
PlN: plaats, hoek aan een veer (Z).
|
FD |
Veering |
zie Vering.
|
FD |
Veerjee |
zie Verrier.
|
FD |
Veerman, (de) |
Veereman, Veermans, Vereman(s), Verreman, (de) Veirman, Veireman: i. BerN van de veerman, pachter van een veer(pont). 1454 Willem Veerman, Ht. (A. GHIJSEN). – 2. Zie Vederman(s).
|
FD |
Veermeer |
zie van der Meer.
|
FD |
Veers, van |
PlN Veers (Kessel, NL).
|
FD |
Veerstaen |
zie van der Staey.
|
FD |
Veesaert |
Afl. van Mnl. vesen: fluisteren, Zndl. vezelen. 1393 Hughe Vesaert; 1402 Boudin Veesaerd, Z (JAM.); 1534 Ant. Veezaert, Sinaai-Aw. (AP).
|
FD |
Veeschkens |
zie Viskens.
|
FD |
Veestraete(n) |
PlN Veestraat: straat waarlangs vee gedreven wordt. 1337 lacobo de Vestrathen = 1348 Jacopo van der Veestraten, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Veeuw, de |
zie Val.
|
FD |
Veevaert |
FN in NF. Wsch. < Van Veevaete.
|
FD |
Veevaete |
zie van den Veegate.
|
FD |
Veeweyde |
van de Veeweij: PlN Veeweide: gemene weide, wei waarop ieders vee mocht grazen (vooral VB, L). 1294 Lambrechs hus van der Veweden, Mtr. (KPM); 1356 Alijt van Veweyden; Heinrec van Veweiden, Bs. (PEENE 1949).
|
FD |
Vega |
Veiga: Sp. PlN: weide.
|
FD |
Vegh(e, van der) |
zie van de Wege(n).
|
FD |
Veghel, van |
van Veggel, van Vegchel, Vegel: PlN Veghel (NB).
|
FD |
Végny |
Vegny, zie Vigny.
|
FD |
Végny |
Vegny. Var. de Vigny?
|
JG |
Vegter |
zie Vechter.
|
FD |
Vehende |
Proven. 1. Ven-ende. ,,Au bout du marécage ». — 2. Van den Einde, V. Einde.
|
EV |
Vehent |
Proven. Francisât, de Vèhin (Liège) ,,Voisin ». Design, d’un habitant du hameau voisin. Véhin. (Dép. Esneux).
|
EV |
Veiders |
Var. de Weydcrs.
|
JG |
Veiders |
zie Weider(er).
|
FD |
Veiellesse |
Car. phys. ,,Homme vieux ». N° 263. Diminutif : Veillet (Savoie).
|
EV |
Veiga |
zie Vega.
|
FD |
Veijgen |
zie Vijgen.
|
FD |
Veijkemans |
zie Vekemans.
|
FD |
Veiken, van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Veil |
BerN van de veilmeester, die veilt, verkoopt. 1356 Heinrec Veile, Asse (PEENE 1949).
|
FD |
veil |
Proven. ,,Lierre ». N° 243. Variante : velle (V. Velle).
|
EV |
Veilder, de |
zie de Vijlder, Veyler.
|
FD |
Veilen, van der |
van de Velle: Door ld/ll-nss. < Van der Velde. 1307 Heinric van der Veilen, Merchtem (PEENE1949).
|
FD |
Veilla(i)rd |
zie Vieillard.
|
FD |
Veillard |
Veilliard. 1406 «Henry dit Veilhar» Liège; surnom: fr. vieillart, -ard ‘homme d’un âge avancé’ FEW 14, 361a, cf. Vieillard, plutôt que dérivé péjoratif de veiller, c.-à-d. ‘qui veille, veilleur (de nuit)’ (Dauzat 589).
|
JG |
Veillasse |
Reïnterpretatie van Villers??
|
FD |
Veillefon |
cf. Viellefon(t).
|
JG |
Veillefon |
zie Vieillefont.
|
FD |
Veiller |
-ez, -et, -eys, Deveillée, Duveill(i)er, -iez, -ié, -ée, -ez, Duvellié, -ie(r), -iez: Var. van Villier, Duvillier, mede door associatie met Fr. veiller (zie Vilers). Vgl. Merveille = Mervill(i)e, Corneille = Cornille. 1429 Jehenne Duveiller, Dk.(TTT).
|
FD |
Veilleroy |
Cf. 1444 «le bouvier de Veleroy» AidesNamur; p.-ê. d’après une forme ancienne du NL Villeroy (plusieurs en France), par ex. 1207 «Velleroie» (TW 1012).
|
JG |
Veilleroy |
zie Villeroy.
|
FD |
Veillesse |
cf. Villiesse.
|
JG |
Veillet |
-ez. Dini. van vieil, Fr. vieux: oud. 1260 Henris Veilhet, Luik (J.G.). – 2. Zie Veiller.
|
FD |
Veillet |
Veillez. ± 1260 «Henris Veilhet», 1280 «Henri Velhet» PolyptLiège, 1707 «Jaspar Veillet (orig. de Savoie)» BourgLiège; surnom: moy. fr. viellet, veillet ‘vieux, vieillot’ FEW 14, 361b [JH].
|
JG |
Vein- |
zie Wein-.
|
FD |
Veir(e)rnan |
zie Veerman.
|
FD |
Veirdeg(h)em, van |
zie van Verdeghem.
|
FD |
Veire, (van de) |
zie van de Veere.
|
FD |
Veirendeels |
zie Vierdeels.
|
FD |
Veirière |
zie Verrier.
|
FD |
Veis |
zie Feys.
|
FD |
Veisenberger |
zie Weiszenberg.
|
FD |
Veismans |
Afl. van Mnl. vels: rots of van Van Velsen.
|
FD |
Veismans |
Afl. van Mnl. vels: rots of van Van Velsen.
|
FD |
Veit(h)(en) |
Zie Vijt.
|
FD |
Veithen |
Viethen, Vitten. Dérivé du prénom Veit, Vitus (cf. Saint-Vith) [FD].
|
JG |
Vekeman |
Vekemans, Veekmans, Veeckman, Veeckmans, Veekmans, etc. Dérivé en -man de Van der Veken, cf. le suivant.
|
JG |
Vekeman(s) |
Veckeman(s), Vee(c)kman(s), Veckman(s), Vee(c)kemans, Veyckemans, Veij(c)kemans: Afl. van Van der Veken. 1368 Claes van der Veke = Claes Vekemans, Tnh. (V.GORP 1951); 1396 Gheraert Vekeman, Neigem (DE B.).
|
FD |
veken |
,,Barrière » et ,,Vanne ». 1. Proven. Caractér. d’une propriété.
|
EV |
Veken, van de(r) |
van der Vekens, van der Veiken, van der Veek, van der Vee(c)ken, van der Veck(en), van der Weken, van der Weck(ene/ené), van der Wieken, Verveeken, Verveecke, Vervekken, Verveck(k)en: PlN Veken: hek, (slag)boom, weideafsluiting (MVN1937,36). 1270 Balduini de Vekene, Aw. (CLEMEUR); 1340 Jan vanden Vekene, Tnh. (VERB.); 1396 Claus van den Vekene, Voorde (DE B.); 1434 Jan Vervecken, Lier (FRANS).
|
FD |
Vekener |
Veckeneer: BerN van de man die de afsluitboom opent en sluit. Vgl. Van der Veken. 1303 Lamsoeten den Veckenare, Dudzele (VERKEST).
|
FD |
Vekens |
Moy. néerl. veken ‘barrière, clôture’, appellatif fréquent en toponymie.
|
JG |
Vekens |
Veekens, Veckens: i. PlN Veken. Zie Van der Veken. 1367 Walteri Vekens; 1384 Wouteren Veeken, Diest (C. BAERT). – 2. Mnl. vedekin, dim. van vede: pénis. Vgl. Merlevede. BN. 1299 Jacobi Vedekins, Bg. (VERKEST); 1317 Vedeken et Walterus Michaelis, Duffel (OARI).
|
FD |
Vel, van de |
zie van den Velde.
|
FD |
Vêla |
Vella, Vêlez: Sp. FN: waker, wachter (DS).
|
FD |
Velaer(t)s |
1. V. FILU, WIL. — 2. Proven. Vellaere (Dép. Lovendegem).
|
EV |
Velaer(t)s |
Veelaert. BerN. Afl. van ww. vedelen: op de vedel, viool spelen. Vgl. de Velaer. – 2. Afl. van veilen: te koop aanbieden, veilen. BerN van de veilingmeester, vendumeester. 1367 Willelmus Veylart, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Velaer, de |
de Veleer, de Vêler: BerN van de vedelaar, die de vedel bespeelt, muzikant. Vgl. De Vedeleer. 1421 Jan de Vedelaere, Ktr. (DEBR. 1958); 1536 Jan de Velare, Har. (KWII); 1538 Corn, de Velaer, Beveren-Aw. (AP).
|
FD |
Velaers |
Velaerts, Velaerts. Nom de profession: néerl. vedelaar ‘joueur de violon, musicien’ ou dérivé en -a(e)rt de veilen ‘mettre en vente, aux enchères’ [FD]. Cf. aussi Vella, -ar.
|
JG |
Velasco |
Velasquez, Velazquez: Sp. FN van Baskische oorsprong. Dim. op -sko van bêla: kraai (DS). 1546 Andrieu Velasques, Valladolid-Bg. (PARM.).
|
FD |
Velcenaher, van |
zie van Welsenes.
|
FD |
veld |
,,Champs, Campagne ».
|
EV |
Velde, van de(n) |
van de(r) Velde(n), (van de) Veld, Veldt, van der Veilen, van de Vel(l)e, Vandrevelle, Wandervelle.Ten Velde(n), van Tvelt, van ‘t Velt, van ‘t Veld(t), van Twel: Verspreide PlN Veld: veld, onbebouwd land. 1218 Symoenus de Velda, Ip.; 1230 Willelmo de Velde, St.-Win. (DF XVI); 1220 Fromout van den Velde, Wingene (DEBR. 1980); 1443 Oemin vanden Velde de stede te Velde daer hy wuendt, Tielt (DF).
|
FD |
veldeken |
,,Petit champ ». 1. Proven. VAN de(r) Veide(n), Velde-kens. Veldenaer, ,,De Velden » (Dép. Aubel, Staden etc.). N° 234. — 2. Profess. ,,Travailleur des champs.
|
EV |
Veldekens |
Dim., vleivorm van Van den Velde. 1399 Gille Veldekin, Ktr.; 1398 Hannekin Veldekin, Pittem (DEBR. 1970).
|
FD |
Veldeman |
etc. 1636 «Jac Veltman» émigré en Suède ; dérivé en -man de Van de Velde.
|
JG |
Veldeman(s) |
zie Veltman(s).
|
FD |
Velde–man(s) |
Velt- -man(s). N° 162. — 3. Sobriquet. Veldhaen, ,,Coq des champs ». Don Juan de village.
|
EV |
Velden |
Veldens. Peut-être var. de Velten(s), hypocor. néerl. de Valentin [FD].
|
JG |
Velden(s) |
zie Velten(s).
|
FD |
Velder, de |
Velders, Veller(e): Wsch. var. van De Vilder, o.i.v. vel: huid. Vgl. D. Feller. 1288 Simon die Veldere, Bg. (CG); 1281 Joh. Veldre; 1378 Fierin de Veldre, Ip.(BEELE).
|
FD |
Veldhoen |
Veldhaens: Mnl. velthoen: patrijs, fazant. BN of BerBN. Vgl. Ndd. Veldhoen, D. Fasan, Urhahn. 1398 Pieter Veltoen, Jan Velthoen, Dentergem (DEBR. 1970); 1550 Gheert Velthaenen, Zoutleeuw (HB 857).
|
FD |
Veldhove(n), van |
van Velthoven, van Vilthoven: PlN Veldhoven (NB). 1292 Godevert van Velthoven, Oevel (CG); 1308 Godefridus de Velthoven, Westerlo(OATII).
|
FD |
Veldhuis |
Velthuys(e), Velthuijs, Velthuis: PlN Veldhuis (NH). Of Ndd. PlN Feldhaus (NS). 1648 Jan Velthuys, Munster-Aw. (AP).
|
FD |
Veldhuyzen, van |
Veldhuizen: PlN Veldhuizen (DR, G, U). 1577 Engelbert van Velthuysen, FL-Aw. (AP).
|
FD |
Veldkamp |
Veltkamp: PlN in Enschede (OIJ). Veldman(s), zie Veltmans.
|
FD |
Veldt |
zie van den Velde.
|
FD |
Vêle, van de |
Wsch. verhaspeling (NF) van Van de Velde. Of evtl. Vandeville.
|
FD |
Veleer, de |
de Vêler, zie de Velaer.
|
FD |
Velein |
zie Vilain.
|
FD |
Vêlez |
zie Vêla.
|
FD |
Velg(h)e |
V. WAHL.
|
EV |
Velg(h)e |
Velghes, Vervelghe: Mnl. velge: velg, duig. BerBN van de velghouwer, wielenmaker of kuiper. 1386 Lambert Velghe, Ip. (BEELE). Vgl. 1568 Vincent Velghemaker, FV (DGW).
|
FD |
Velghe |
Velge, Velghes. 1396 «Lambert Velghe» Ypres, 1773 «Martin Velge (orig. d’Aude-narde)», 1791 « Colette-Pétronelle Velghe (orig. de Gand)» BourgLiège; moy. néerl. velge ‘jante’, surnom de charron. Cf. aussi Velque.
|
JG |
Vélinaire |
Ve-. Sans doute adaptation romane, à date récente, du NF Wel(l)ner, cf. 1281 «Ar-noldum dictum Welnere» Saint-Trond [FD].
|
JG |
Vélinaire |
Verfransing van D. Wellner?
|
FD |
Veling(s) |
Patr. Afl. van Germ. VN Vélo < fïlu ‘veel’. 1385 Arnoldus Velinx; 1441 Johannem Velingh; Lamberto Veling, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Velings |
Profess. 1. Veiling, ,,Vente publique ». N. du préposé à cette vente. — 2. Veiling, ,,Chanfrein ». N. de celui qui fait des chanfreins (Architect. ou armure).
|
EV |
Vêlions |
Wsch. var. van Vallons.
|
FD |
Velisch |
Welis(ch), Wells: Slavische FN, afl. van Velislav. Vgl. Tsjechisch Velisek.
|
FD |
Velk, van |
PlN Veldeke (L). 1513 Katherijn van Veldick = 1531 Cathlijn van Vellick, Zolder (VANB.).
|
FD |
Velkeneers |
-ner, -niers, zie Valkenaar.
|
FD |
Velkeneers |
Velkeniers. Nom de profession: moy. néerl. valkenare ‘fauconnier’, cf. aussi Valcke-niers.
|
JG |
Vella |
zie Vêla. Vellande, zie Wieland.
|
FD |
Vellande |
(NF namurois). Peut-être forme francisée de Wielant, -and. Ou bien à rapprocher de Winandy, w. (Bastogne) Vèlan’dîl
|
JG |
Vellar |
NF sans doute importé du sud de la France (GeneaNet), où il paraît d’origine topo-nymique (NF de Vellar). Cf. aussi, sans doute d’autre origine, 1604 «Bastien Velart», 1612 «Lambert Velart» TerriersNamur.
|
JG |
Velle |
1. Profess. Vel, ,,Peau ». N. de march. de peaux ». •— 2. Proven. Velle (dép. Tamise). — 3. V. WAHL. — 4. V. Veil.
|
EV |
Velle |
1268 «Theodericus Velle», 1276 «Mahieu Velle», 1287 «Anes, veve Criestien Velle» DettesYpres, 1335 «demisielle Sainte Le Velle» ComptesMons; surnom de pelletier: moy. néerl. velle, néerl. vel ‘peau’ [FD].
|
JG |
Velle |
Veilen: Mnl. vel(le): vel, huid, bont, perkament. BerBN van de bontwerker. Vgl. Vellemans. 1268 Theodericus Velle; 1326 Jacob Velle, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vellekoop |
BerBN van de veilen-, huidenkoper. 1680 Adriaen Cornelisz Vellekoop = Vellecoper, Wateringen (PDB).
|
FD |
Velleman(s) |
BerN van de huidenkoper, bontwerker of vellennaaier. Vgl. 1368 Diederic de Vellemakere, Ktr. (DEBR. 2002); 1393 Marie Coppins dit Svellenaijers, Rekkem (DEBR. 2000). – 2. Var. van Wellemans = Wallemans. 1602 Jan Welleman = 1606 Jan Vellemans, Aarts. (MAR. II). – 3. Door ass. là/Il < Veldeman. 1618 Francisa Vellemans = 1619 Francisco vanden Velden, Edegem(SELS).
|
FD |
Vellens |
V. WAHL.
|
EV |
Veller(e) |
zie de Velder.
|
FD |
Vellut |
cf. Velu.
|
JG |
Vellut |
V. Velu.
|
EV |
Vellut |
zie Velu.
|
FD |
Velp |
Proven. N. de Riv. VAN der Velpen.
|
EV |
Velpen, van der |
PlN Velpen in Halen (L). 1154 Arnold! quoque de Vellepe = 1192 Arnoldus de Velpe; 1379 opt Velperen velt… jonckeren Gheerts van Velpen, Diest (CLAES1983).
|
FD |
Velpmans |
Afl. van Van Velpen. 1604 Arndt vander Velpen = 1608 Aerdt Velpmans, Webbekom (CLAES 1983).
|
FD |
Velque |
Rom. (H) uitspr. van Wvl. EN Velghe.
|
FD |
Velque |
Var. de Velg(h)e.
|
JG |
Velscher |
zie Welsch.
|
FD |
Velsen, van |
van Velzen: PlN Velsen (NH). 1156 Wilhelmi de Velsen, Utrecht (LNT).
|
FD |
Velt |
Veltjens, Veltmans. V. Veld et WALD.
|
EV |
Velt, van ‘t |
zie van den Velde.
|
FD |
Veltemans |
zie Veltmans.
|
FD |
Velten(s) |
Felten(ne), Feltes(se), Feltus, Velden(s): Patr. Vleivorm en dim. van HN Valentijn. 1571 Joannes Veltens,Lv.(HENNO).
|
FD |
Veltenaar |
Var. van Velkeneer, Valkenaer? Wellicht veeleer adaptatie van D. EN Veltner < Veldner ‘op de velden’.
|
FD |
Velter |
1282 «Jehan le Veltere» DettesYpres; nom de métier: moy. néerl. vilter, velter ‘ouvrier qui travaille le feutre’.
|
JG |
Velter |
V. WALD.
|
EV |
Velter(e), de |
Velter, de Welter, (de) Vilter, Vilters: BerN van de viltwerker, bewerker van vilt en vilten voorwerpen. 1279 Colard die Veltere, Bg. (CG); 1280 Joh. Veltre; 1326 Pieter de Veltere, Ip. (BEELE); 1313 Jan die Viltere, Aw. (V.GORP 1949); 1379 Heinric Vilter, Diest (HB 368). – 2. Een familie Velter is afkomstig van « 1746 Rutgert opt Velt, Leveroij NL(PDB).
|
FD |
Veltgens |
zie Veltjen(s).
|
FD |
Velthem, van |
van Velt(h)om. PlN Veltem (VB). 1350 Aerde van Velthem, Kh. (DEKEYSER); 1535 Jan van Velthem, Lv.-Aw. (AP). – z. PlN Veltum (NL).
|
FD |
Velthof |
Verspreide D. PlN Feldhof (NRW, NS). De oudste Oostendse voorvader, Jos. Ign. Velthof, werd in Westfalen geboren in 1790 (PDB).
|
FD |
Velthoven, van |
zie van Veldhoven.
|
FD |
Velthuis |
-huys(e), zie Veldhuis.
|
FD |
Veltjen(s) |
Veltgens, Veltyen, Feltgen, Feltges, Feidges: Patr. Dim. van Velten = Valentijn. – i. = Veldekens, dim. van Mnl. velt.
|
FD |
Veltkamp |
zie Veldkamp.
|
FD |
Veltman(s) |
Veld(e)man(s), Veltemans: Afl. van Van de Velde. 1427 Henric Veltmans, Ht. (A.GHIJSEN); 1449 Jan Veldemans, Mb. (A. B AERT).
|
FD |
Veltom, van |
zie van Velthem.
|
FD |
Veltyen |
zie Veltjens.
|
FD |
Velu |
Car. phys. ,,H. poilu ». N° 165.
|
EV |
Velu |
Velu, Velus, Vel(l)ut: BN Ofr. velu: harig, ruig, behaard. « 1300 Warins li Velus, Artesië (BOUGARD); 1415 Lotart le Velut, Dk. (TTT).
|
FD |
Velu |
Velu, Velus, Velut, Vellut. 1279-81 «Jake-mes li Velus» ComptesMons, 1286 «Thumas Velue» CartLessines, 1296-1302 «Warins li Velus» ImpôtArtois, 1337 «Beghe le Velut» ComptesMons, 1365 «Jehan le Beghe le velut chavetier» TailleMons, 1415 «Lotart le Velut» Tournai, 1521 «Jehan Sauvaige dit Velly» Ladeuze, 1616 «Jean Le Velu» Princip-Chimay; surnom physique: fr. velu ‘couvert de poils’ FEW 14, 458b. – Comp. 1234 «Mar-gheritte Coulle Velue» ChirTournai.
|
JG |
Velz |
Probabl. nom d’origine: Fels ‘falaise’, w. falîje, cf. Hochfelz = Houffalize; cf. aussi Feltz.
|
JG |
Velz |
zie Fels.
|
FD |
Velzeboer |
Wellicht adaptatie van PlN Phalsbourg (Moselle).
|
FD |
Velzen, van |
zie van Velsen.
|
FD |
Vemer |
1. Proven. Weem (Dép. Hooilaart) avec suffixe -er, d’orig. — 2. V. WID. Synon. : Widmer.
|
EV |
ven |
(Dialecte). ,,Marécage, fagne ». Proven. Van de Ven(ne), Venne-man, Vens, Van Veen. Veni -us, (V. Veny).
|
EV |
Ven, de |
de Vinne: Mnl. ven(ne), vin(ne), vemme, vimme: vin (van vis), schub, stekel. BN. 1382 Heinric de Ven; 1397 van Arnoud den Ven; 1398 Alaert de Vem = de Ven, Wielsbeke (DEBR. 1970); 1548 Heyman Vinne, Geervliet; 1563 Jacob de Vin, Zierikzee-Aw. (AP).
|
FD |
Ven, van de(n/r) |
van de(n/r) Venne, van der Venden, van de(r) Vennet,Ven,Vamdervenet,van de Vannet, van de Vennes, van de Vin(ne), van der Vinne(n), van den Vinne, Verven(ne),Varvenne(s), Verveynne: Verspreide PlN Ten/r Ven(ne), Vin(ne): veen(land), land waar turf gestoken wordt, waterig stuk land. 1385-1411 Gheerolf van der Venne = van der Vennet, Oud. (CASTELAIN 2002); 1397 van Callen van den Venne, Ktr; 1398 Roeger van der Venne, Bavikhove (DEBR. 1970); 1321 Helyas de Venne…de curte sua in Venne, Bekkevoort; 1399 te Vinne…Arnt van den Vynne = 1447 Arnt vanden Venne, Diest (CLAES 1983). -Lit.: W. VAN OSTA, Veen, Ven en Peel. Nk. 29 (1997), 31-61.
|
FD |
Venant |
1260 «Agnes Venant» NécrArras, 1265 «Henrion Venans» CensNamur, 1283 «Ve-nans de Warneston» DettesYpres, 1356-58 «Jehans Venans» PolyptAth, 1598 «Venant à la Barbe» DénWavre; ancien prénom, du nom de saint Venant [= Venance, lat. Venantius] (cf. 1275 «Marions de Saint-Venant» [près de Béthune] ChirTournai), part, présent de venir, signifiant ‘accueilli’ en anc. fr. (Dauzat 589). Cf. aussi Venu.
|
JG |
Venant |
Patr. Lat. HN Venantius (MORLETI). 1378 Venant de Timmerman; 1374 Clais Venant, Ip. (BEELE); 1296 lehan Venant, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Venault |
zie Venelle.
|
FD |
Venbussche, van |
zie van den Bosch.
|
FD |
Vencelj |
zie Wenzel.
|
FD |
Vencencius |
Vencentius, Vensensius. Formes altérées du nom lat. Vincentius > fr. Vincent.
|
JG |
Vencentius |
-cius, zie Vincentius.
|
FD |
Vencislau |
zie Wenceslaw.
|
FD |
Venckeleer |
zie Venkeler.
|
FD |
Vencken |
zie Vink.
|
FD |
Venckenray, van |
zie van Vinckenroy(e).
|
FD |
Vend- |
-el(s), -elen. 1. V. Vaandel. — 2. V. WAD.
|
EV |
Vendamme |
zie van (den) Dam(me).
|
FD |
Vendelbos |
Adaptatie van Deense EN Vendelbo (PDB).
|
FD |
Vend–elen |
-els. Vaandel- -en, -s, „Drapeaux, Girouettes ». 1. Profess. Fabricant de drapeaux. — 2. Proven. Maison ornée de girouettes. N° 248.
|
EV |
Vendelmans |
Afl. van Venlo (NL) (LIND. 1964)?
|
FD |
Vendels |
Zie Windels. – z. Vondelingnaam: 17 dec. 1789 Begga Vendels, Bs. (DE MAN1956,43).
|
FD |
Venden, van der |
zie van den Ven.
|
FD |
Vender, de; |
Venders, zie Vinders.
|
FD |
Venderick |
Vend(e)ri(ck)x, Vendrig, Vinderick. Patr. Var. van Winderickx/Wenderickx (zie Winric) en vgl. Windelinckx. – 2. Volgens BACH 1,284 is Vendrik een Ndl./Ndd. vorm van D. Fahn(d)rich: vaandrig.
|
FD |
Venderick |
Venderickx, Vendrix, Vendrickx. Surnom de porte-étendard: moy. néerl. ven-deric ‘drapeau, enseigne’; ou bien var. de Winderickx, Wenderickx [FD].
|
JG |
Venderotte |
zie van de Rote.
|
FD |
Vendeville |
Devendeville, Vandeville: PlN Vendeville (Nord). 1393 Sare de Vendville, Rijsel (SPL); 1650 Jean de Venduville, Leuze (IAY VI).
|
FD |
Vendewinkele |
zie van de Winkel.
|
FD |
Venditti |
Patr. Z.-It. vorm van Benedetti < HN Benedictus.
|
FD |
Vendôme |
Vandôme. NF que l’on rencontre en Belgique seulement depuis le 18e s., à Blicquy (Ht) et à Spa (Lg) (GeneaNet); il peut s’agir bien sûr d’une var. du NF de la noblesse française de Vendôme, de Bourbon de Vendôme, par perte de la particule, mais on trouve aussi que ce NF Vendôme alterne avec Vandame dans un crayon généalogique (à Blicquy), ce qui conduirait à une réinterprétation d’un NF flam. très courant. Cf. aussi le NF Lavend-homme.
|
JG |
Vendredi |
Vendredy. De fr. vendredi, surnom d’enfant trouvé ou de qqn qui fait maigre le vendredi; cf. aussi Verdy et comp. le NF flam. Vrijdag(hs).
|
JG |
Vendredi |
Vendredy: Fr. pendant van Vrijdag. 1795 Augustinus Vandredy, Beauvechain (CALUWAERTS).
|
FD |
Vendri(ck)x |
Vendrig, zie Venderick.
|
FD |
Vendry |
1. Proven. Vendrée (Dép. Angleur). — 2. V. WAD (Wand).
|
EV |
Vendry |
Patr. Rom. vomi van de Germ. VN Vendrik. Zie Venderick.
|
FD |
Vendsyssel |
Proven. Van Sijsele (Dép.). — 2. Van de Zijzele, ,,De l’établissement sur le côté ».
|
EV |
Vendt, de |
zie de Vent.
|
FD |
Vendy |
cf. Vandy.
|
JG |
Vendy |
zie Vandy.
|
FD |
Venecani |
zie Veneziano.
|
FD |
Venelle |
Venault: Ofr. venel: koopwaar, winkel. BerBN voor een koopman, winkelier. 1456 Robert Vennel, Oc. (MORLET).
|
FD |
Venesoen |
Patr. Venezoon, zoon van Vene, bakervorm van Germ. frith-naam, zoals Vredenand. Vgl. Venicx. Vgl. D. Vendensohn. 1366 Contzeman Vendenson, Rheingau (BRECH.); 1599 Bartolomeus Venesoens, Mech.; 1644)005 Venesoen, Baasrode-Aw. (AP).
|
FD |
Venet |
BerN van de koopman < Ofr. veneter: verkopen. 1406 Simonne! Venet, Laon (MORLET).
|
FD |
Venet |
van der Vennet, Venier (Ven, Dép. Maeseyck, etc.). Venken, ,,Petite fagne ».
|
EV |
Venet |
Venier. 1. V. WAD (Wan). 2. V. Ven.
|
EV |
Venezia(no) |
-iani, Venets(i)anos, Venecani: Herkomstnaam: Venetiaan.
|
FD |
Venhuis |
Venhaus: Twentse FN. PlN Veenhuis (G). 1449 Evert Venhuiss, Ruinen (HEKKET).
|
FD |
Venicx |
Veni(n)x, Veninga, Vennix, Vennincx, Vennik, Vennin, Vennen(s): Patr. Afl. van Vene, bakervorm van Germ. frith-naam; vgl. Venesoen. Zie ook Fenix.
|
FD |
Venier |
Veny, Vény. 1334 «Oudart le Vennier» Saint-Quentin; var. de Vannier.
|
JG |
Venier, (de) |
Veniere, Veny, Vény, Devenye, -yi: BerN Ofr. vanier, Fr. vannier: mandenrnaker. 1334 Oudart le Vennier, St-Q. (MORLET); 1398 Jan Venier, Heule (DEBR. 1970).
|
FD |
Venin |
Oc. (MORLET); 1280 Colart Venins, Bergen (PIERARD). – 2. Zie Venicx. Vennicx, -ik, -ix, zie Venicx.
|
FD |
Venkeler |
Venckeleer, Venqueleir, -lier: Wsch. var. van Winkeleer.
|
FD |
Venken |
zie Vink.
|
FD |
Venkenroy, van |
zie van Vinckenroye.
|
FD |
Venmans, |
zie Venneman.
|
FD |
Vennaert |
Afl. van Van de Venne. 1398 Jan Vennaert, Meulebeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Venne, van de(n/r) |
zie van den Ven.
|
FD |
Vennekamp |
PlN Venekamp in Roden (DR).
|
FD |
Vennekens |
Dimin. du NL Venne (= terre humide, fagne) ou bien hypocor. de Van de(n) Venne.
|
JG |
Vennekens |
Vleivorm (dim.) van Van de Venne. Ook PlN Venneken (DF). 1369 Vennekens wijf, Her. (DERCON); 1735 Elisabeth Vennekens, Geel (AP).
|
FD |
Venneman |
Dérivé en -man de Van de(n) Venne; cf. aussi Vervenne.
|
JG |
Venneman(s) |
Venman(s): Afl. van Van den Venne. 1357 Aliten Venmans, Her. (DERCON); 1392 Jan Venneman, Aw. (ANP). Vennen(s), zie Venicx.
|
FD |
Vennet, van de(r) |
van de Vennes, zie van den Ven.
|
FD |
Vennicx |
-ik, -ix, zie Venicx.
|
FD |
Vennin |
1279-81 «Colart Venins», 1288-89 «Jehans Venins», 1327 «Henin Venin» Comp-tesMons; surnom: fr. venin ‘poison’, p.-ê. avec un sens dérivé comme anc. liég. venien ‘pus’ ou w. nam. venin ‘personne haineuse’ FEW 14, 235ab. Cf. aussi Fenijn et Vannin.
|
JG |
Vennin |
Fr. venin: gif, venijn. BN. 1216 Hubertus Venin, Oc. (MORLET); 1280 Colart Venins, Bergen (PIERARD). – 2. Zie Venicx.
|
FD |
Venpeteghem |
zie van Peteg(h)em.
|
FD |
Venqueleir |
-lier, zie Venkeler.
|
FD |
Venquier |
cf. Vinckier, Vinquier.
|
JG |
Venquier |
Proven. Vinquière (Dép. St-Sauveur).
|
EV |
Venquier |
zie Vinckier.
|
FD |
Venrooy, van |
(van) Venrooij: PlN Venray (NL). 1442 Leonardus de Venrode alias de Colonia = 1457 Leonardus van Venrode, Walem (MULI; OARII).
|
FD |
Vens |
Peut-être var. de Fens < prénom Vincent [FD].
|
JG |
Vens |
zie Fens.
|
FD |
Vensensius |
zie Vincentius.
|
FD |
Venster, van de |
Reïnterpretatie van Van Deventer? Maar vgl. 1374 Amelric van der Viervensteren = A. van der Voervensteren (BLO VI).
|
FD |
Venstermans |
Afl. van Venster.
|
FD |
Venstock, |
zie Weinstock.
|
FD |
Vent |
1. Car. mor. ,,Gaillard ». — 2. WAD (Wand). — 3. Proven. Dép. Bassevelde.
|
EV |
Vent, (de) |
de Vendt, de Vindt: Ndl. vent < Mnl. vennoot, veynoot: deelgenoot in een handelszaak, ambtgenoot, deelgenoot, kameraad, handwerksgezel, vent, man, kerel.1303 van Noyt den Vent, Meetkerke (VERKEST);1313 Boit die Vent, Vlissegem (RYCKEBOER).
|
FD |
Ventât |
Probabl. w. vinta, anc. fr. ventail ‘vantail (d’une vanne, d’un moulin)’, surnom de meunier ou nom de résidence.
|
JG |
Ventât |
W. vinta, Ofr. ventail. BerBN van molenaar (J.G.)?
|
FD |
Venten |
zie Winten.
|
FD |
Venter |
Nom de profession: néerl. venter ‘colporteur, camelot, marchand ambulant’.
|
JG |
Venter, (de) |
BerN van de venter, die vent, te koop aanbiedt. – 2. Lees Deventer = van Deventer. 1337- 93 Johan dictus Deventer=J. van Deventer, Deventer (DRAAIJER).
|
FD |
Ventevogel |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Ventôse |
Ventôse. Surnom (d’enfant trouvé?) d’après le nom de mois républicain.
|
JG |
Ventôse |
Ventôse: Wsch. vondelingnaam: gevonden in de maand Ventôse van de republikeinse kalender.
|
FD |
Ventre |
1255 «Waghe Ventre» NécrArras, 1258 «Jehans Ventre d’argent», 1276 «Lambiert Ventre d’argent», 1282 «Lambert Ventre» DettesYpres; surnom d’homme ventru.
|
JG |
Ventre |
BN naar de dikke buik. Vgl. Buick. 1255 Waghe Ventre, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Ventura |
-ro(ni), -rato, -relli, -relia, -ri(ni), -roso, -ruzzo: It. FN, verkort uit Bonaventura: goed geluk. Vgl. Bonneure. 1559 Hippolyte Ventura, Lucca-Aw. (AP).
|
FD |
Venu |
BN (bien)venu: welkom? Of voor een nieuwkomer: 1540 Jacquet Venu de Liège, Merbes-Ste-Marie (J.G.).
|
FD |
Venu |
Probabl. surnom augurai (d’enfant trouvé?): fr. (bien)venu; cf. aussi Venant. – À noter aussi: 1540 «Jacquet Venu de Liège [= originaire de Liège?]» Merbes-Ste-Marie.
|
JG |
Venus |
Le NF étant essentiellement anversois, probabl. graphie du NL néerl. Veenhuus, Veenhuis [FD] avec remotivation sur le nom de la déesse.
|
JG |
Venus |
Vondelingnaam. Op 26 mei 1652 werd in Antwerpen Jan Venus in de Venusstraat gevonden (med. Mw. A. Lambrechts, Schoten).
|
FD |
Venuto |
Venuti: It. FN < Benvenuto: welkom.
|
FD |
Veny |
Proven. Venii, génitif de Venius, latinisation de Van Veen (Loc. holl.).
|
EV |
Veny |
Vény, cf. Venier.
|
JG |
Veny |
zie Venier.
|
FD |
Vêque |
Vèque, Véque. 1267 «Mathieu le Veske» CensHerchies; surnom (d’après le nom de dignité): fr. évêque. Cf. aussi Lévecque et Vecqueray. Ver. 1204 «Heluin le Ver», 1231 «Jehans au Ver», 1260 «Izabiaus li Vere» NécrArras, 1285 «Nicoles li Ver» DettesYpres; surnom à portée morale ou physique : anc., moy. fr. ver ‘sanglier, porc mâle’ FEW 14, 304a ou bien fr. vert ‘vigoureux’, cf. Levert. – Secondairement, nom d’origine: Ver, à Custinne (Nr).
|
JG |
Vêque |
zie Leveque.
|
FD |
Ver |
Korte vorm van Levert.
|
FD |
Ver- |
Dans les NF flam., Ver- peut représenter une forme contractée de van der suivie généralement d’un appellatif toponymique: Verelst, Verhaegen, Verschuere(n), etc. Ce peut être aussi une forme ancienne de vrouw signifiant ‘dame’ et introduisant des matronymes (prénoms féminins), ainsi Verbeelen, Vercleeren, etc.
|
JG |
VER- -Aart |
-Aert. V. ver II. ,,Epouse Aer(nou)t ou Aert(us) ».
|
EV |
Ver- -Ack |
-Aghen. V. ver- I. Haai, Hagen, ,,Du bosquet, Des bosquets » (Terhagen, Loc.).
|
EV |
VER- -Anne |
,,Dame Anne ». (Comp. : SER- -hueghs, -vranckx, ,,Sieur- -Hugue, -Francq » Voir SER-).
|
EV |
VER- -Anneman |
,,Le mari de la dame Anne ».
|
EV |
VER- -Baere |
-Baert. V. ver- I. ,,Epouse de Bard ».
|
EV |
ver- -bauwhede |
-bee(c)ke(n), -bee-men. V. ver- I. ,,De la bruyère défrichée, De la rivière, Des prés ».
|
EV |
ver- -beet |
-beke, -besselt, altéré en Verbecelte, -bessem, -beuken. V. ver I. ,,De la crevasse (de terrain) » (Bijt), ,,De la rivière », ,,De la saline du marécage » (Peeselt ou Pedezouf), ,,Des arbustes à balais », ,,des hêtres ».
|
EV |
ver- -biese |
-biest. V. ver I. ,,Des joncs, de la jonquière ». Synon. ; V(and)er- -beyst, -bist.
|
EV |
ver- -bo(e)ckhaven |
-boeckhoven. V. ver- I. ,,De la ferme du hêtre ».
|
EV |
ver- -boogen |
-boomen, -boonen. V. ver- I. ,,Des hêtres » (Boken, anc. forme de beuken), ,,Des arbres », ,,Des (plantations de) fèves ».
|
EV |
ver- -brae(c)ken |
-brug(gh)e(n), -bueken. V. ver- I. ,,Des jachères », ,,Du pont » ou ,,Des ponts », ,,Des hêtres ».
|
EV |
ver- -bunt |
-burg, -bustel. V. ver- I. ,,Du bonnier » (Bunder, N. de terre), ,,Du château fort », ,,Du bosquet aux osiers » (Biestel ou Bistlo) Synon. : Verbestel.
|
EV |
ver- -caeren |
-cammen. V. Ver- -kaar, -kammen.
|
EV |
ver- -camer |
-campt, -cautère, -clytte, -«mille, -cout(t)ere, -cruysse(n). V. ver- I. ,,De la cambre ou de la combe », ,,Du camp », ,,De la culture ». (V. Kou-ter), ,,De la terre argileuse » (Kleit, (Dép. Maldegem), ,,De la terre graveleuse (Dép. Oostnieuwkerke. V. Van Caillie), ,,De la culture », ,,De la croix » ou ,,De la croisée des chemins ».
|
EV |
ver- -druye |
V. ver- I. Druy(meer), Dép. Hérinnes-lez-Enghien et Herf-felingen), ,,Lac de Droede » (Fée de la mythologie germanique).
|
|
ver- -ellen |
–elst. V. ver- I. ,,Des aulnes, de l’aunaie ».
|
EV |
ver- -hulsel |
-hulst. V. ver- I. ,,Du bois au houx » (Hulste-lo) et ,,Du houx ». Van Ter Hulst (Dép. Wes-pelaar).
|
EV |
ver- I. |
Proven. Contraction de Van-der-, ,,De la », et très souvent de Van Ter-. Vanderlinde peut représenter, par exemple, Van ter Linde, ,,Du Tilleul ». Dans les noms romans empruntés aux toponymes flamands, la forme Ter est conservée : De Tervaerent, tandis que, dans les patronymes flamands le T est presque toujours devenu D, sous l’influence des nombreux noms commençant par Van der-. Van der Vaerent
|
EV |
ver- II. |
Plusieurs noms de famille sont des matronymes commençant par VER, abréviation de Vrouwe, ,,Epouse de » ou ,,Dame X ». VER-
|
EV |
ver III. |
Les noms commençant par Ver, qui ne rentrent pas dans les deux catégories précédentes sont mentionnés sous la forme Ver- (au lieu de ver- et VER-). Parmi eux, il y a des patronymes romans, tels que Verviers au Verlaine; il y a également des noms de famille flamands tels que Vereman, ,,H. originaire de Veer (Plus. L. D.) » et Verheven, ,,Elevé ». Pro-ven. Certains patronymes flamands commençant par Ver- représentent des toponymes précédés de l’adjectif Ver, ,,Eloigné, écarté » (Verheyde, Dép. Rhode-St-Genèse). Comp. : Ver(re)- -boekt, -beke, -winkel, ,,Hêtraie-, rivière-, coin- -écartés ».
|
EV |
ver- kaar |
et -kaeren, -kammen. V. ver- I. ,,De la haie-, Des haies–en branchages » (Synon. :
|
EV |
ver- -laer |
-lare. V. ver- I. ,,De la lande » (Laar).
|
EV |
ver- -lant |
-lende. V. ver- I. ,,De la campagne ».
|
EV |
VER- -maere |
-mariën. V. ver- II. ,,Epouse de Maru, de Mariën ». V. MARU.
|
EV |
ver- -mandel(e) |
-mandere. V. ver-I. ,,De la Mandel, de la Mander » (Riv.).
|
EV |
ver- -moes(en) |
-moosen. V. ver- I. ,,De l’endroit moussu » (Mos).
|
EV |
Ver- -reet |
-reth, -reydt. V. ver- I. ,De la crevasse (du terrain) » (Reet), ,,Du jonc, de la jonquière » (Riet).
|
EV |
Vera(a) |
zie van der Aa.
|
FD |
Veraart |
Veraert. Metr. Ver Aert: vrouw Aardje? 1449 weduwe Cornelijs Veraerts, Mb. (A.BAERT); 1460 Alexandre Verart, Tg.-Luik (TYTGAT). – 2. Van der Aart. 1448 Jan van der Aerdt, Diest (VdP).
|
FD |
Veracht(en) |
Veragten, Vrachten: Metr. Ver A(e)chte:vrouw Agatha. Zie Aegten. 1279 Woubret f.
|
FD |
Verachter(t) |
Veraghtert, Veracthert, Varacteri. PlN Achtert: stuk land achter een ander perceel of andere plaats (GN); 1142 bij Maarke-Kerkem (OV). 1443 Adryaens moelen vander Achtert, Aw. (VLOEB.); 1546 Kerst. Verachtert, Hoboken (AP). – 2. Zie ook Van Achter.
|
FD |
Verachtert |
Verachter, Veraghtert. Nom topographique : néerl. achter (= de derrière) ; comp. Ladrière.
|
JG |
Verack(e) |
Verac(k)x, zie Verhack.
|
FD |
Veraghaen(n)e |
zie Verraghen(n)e.
|
FD |
Veraghe(n) |
-em, Verague, zie van der Hagen.
|
FD |
Veraghen |
Veraghaen(n)e; cf. Verhaege(n).
|
JG |
Veragheten |
Bg. (CG); 1385 Veragaten Paenhuys, Tg. (TYTGAT); 1568 Jan Verachten, Mol (MNT 271). Vgl. Vernaechten.
|
FD |
Veraghtert, |
zie Verachter(t).
|
FD |
Veragten |
zie Verachten.
|
FD |
Veraleweck |
Zie (van) Halewijck. – 2. Metr. Ver Heilwigen (LIND. 1955)?
|
FD |
Veralleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Veramme |
zie Verhamme.
|
FD |
ver–Amme |
ou Ver- -Amme. V. ver- I ou ver- IV. (H)amme. ,,Du méandre ou ,,Hamme à l’écart ».
|
EV |
Veranneman |
Verhanneman.Verranneman, Ver(h)alleman, Ver(h)olleman, Ver(h)enneman, Verrenneman: Metr. Ver Anne(n) man: man van vrouw Anna, evtl. Johanna. Vgl. Anneman. 1436 Gillis Veranneman, Ip. (SOETE); 1554 Cornelie Verannemans, Bg.-Aw. (AP); 1603 Adolf Verenneman, Bg.-Oud. (PO 2,35).
|
FD |
Veranneman |
Verranneman, etc. 1280 «Rei-naert Veranneman» ChartesFlandre; à comprendre comme : ver Anne + -man, c.-à-d. mari de dame Anne (Vincent 20).
|
JG |
Verant, |
zie Ferdinand.
|
FD |
Verardi |
-do: It. Patr. Berardi, -do. Germ. VN berhard.
|
FD |
Verassel(t) |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verast |
Nom d’origine: néerl. ast ‘touraille’ [FD].
|
JG |
Verast |
zie van (den) Ast(e).
|
FD |
Veraver |
zie Verhavert.
|
FD |
Veraverbeke |
zie van Haverbeke.
|
FD |
verayt |
V. Vereydt.
|
EV |
Verayt |
Var. dial. brabançonne de Vereyt < Van de Rijt, Van de Riet [FD].
|
JG |
Verayt |
zie van der Riet.
|
FD |
Verbaal |
Zie van Baal.
|
FD |
VERbaandert |
V. ver- I. ,,Epouse du banneret ».
|
EV |
Verbaandert |
Verbaendert, Verba(a)nderd: PlN Baandert(NL).
|
FD |
Verbaant |
Var. van Verbaandert; evtl. van Verbandt.
|
FD |
Verbaas |
Ndl. adaptatie van E. Forbes. PlN (Aberdeenshire).
|
FD |
Verbaene(n) |
zie van der Baan.
|
FD |
Verbaere |
Verbaert, zie van den Baere.
|
FD |
Verbaere |
Verbaert. Forme néerl. de Delbaere, Delabarre [FD].
|
JG |
Verbaet |
Verbaeten. Metr. Ver Bâte: vrouw Beatrix. Zie Baete. – 2. Zie van (der) Baeten.
|
FD |
Verbaeys |
zie van Robaeys.
|
FD |
Verbakel |
zie van Bakel.
|
FD |
Verbal |
Forme francisée de Verbaal < Van Baal [FD].
|
JG |
Verbal |
zie van Baal.
|
FD |
verban(c)k |
V. ver- I. Van Terbank (Dép. Heverlé et Louvain).
|
EV |
Verbanck |
zie van der Banck.
|
FD |
verband |
V. ver- I. Van Ter Band (Loc. holl.).
|
EV |
Verbanderd |
zie Verbaandert.
|
FD |
Verbandt |
zie van der Banck.
|
FD |
Verbanis |
(NF de la région de Wavre). Cf. le top. verbanis, à Nethen (BTD 13, 137), mais sans tradition ancienne et donc probablement du NP lui-même.
|
JG |
Verbanis |
Verhaspeling van Verba(e)ys.
|
FD |
Verbart |
zie van den Baere.
|
FD |
Verbauw(e(n)) |
-em, zie van den Bauw.
|
FD |
Verbauw(h)ede |
zie van der Bauwede.
|
FD |
Verbays |
Verbayst, Verbaeys. Forme contractée de Van Robaeys, littér. : de Roubaix, néerl. Robaais.
|
JG |
Verbays(t) |
zie van Robaeys.
|
FD |
verbe(y)len |
V. ver- I. ,,Du terrain en forme de hache » (Bijl). ver-bestel. V. verbustel.
|
EV |
Verbecelte |
zie Verbesselen.
|
FD |
Verbeck(e(n)) |
-beckt, -becq(ue), zie van der Beke.
|
FD |
Verbecq |
Verbecque, cf. le suivant, ainsi que Delbecq, Delebecque.
|
JG |
Verbee(c)k(e(n)) |
zie van der Beke.
|
FD |
Verbee(r)st |
Verbeyst, Verbeijst, van Beest, van der Beerst: PlN (ter) Beerst (WV). 12e e. Arnulf van der Berst; 1302 te Colins vander Berst, Bg.; 1330 Willems gelde vander Beerst, IJzendijke (DFI); 1397 Rike van Berst = 1398 Riquewin van der Berst… Ost van Best, Ing. (DEBR. 1970); 1786 Joannes Verbeirst=J. Verbeist, Ardooie; 1786 Albertus Verbeirst = Verbeist, Koolskamp (DEWULF1977).
|
FD |
Verbeeck |
Verbeek, Verbeke, Verbeck, Verbeken, Verbecq, Verbecque, -èque (formes pic.), etc. Contraction de Van der Beke (= du ruisseau); comp. Del(e)becque.
|
JG |
Verbeeld |
-eelt, zie Verbilt.
|
FD |
Verbeelen |
Verbelen, Verb(e)ylen, Verb(e)ijlen. Metr. Ver Bêle: vrouw Bêle. Zie Bele(n). 136 e. Balduinus filius Bêle = Boidin ver Belen sone = Balduinus ver Mabezuen, Cent (LIND.); 1372 van Verbeelen vander Scaghe, Ktr. (DEBR. 1970); 1372 van ver Beelen Daneels wijf was vanden Dale = 1373 van Beelen vander Donct Daneels wijf vanden Dale, Ktr. (V 22, sor°). – 2. Theoretisch mogelijk < Van der Beelen.
|
FD |
Verbeelen |
Verbelen. 1699 «Lambert Verbee-len » BourgNamur ; matronyme flam. : ver ‘dame’ + Beele, hypocor. de Ysabele [FD].
|
JG |
Verbeemen |
zie van Beemen.
|
FD |
Verbeeren |
Verbeiren(s), Verberne, Verbieren: PlN Beringen in Haacht of Pepingen (VB). 1374 H. van Beringen; 1508 Matheus van Berim = 1597 Anna Berincks, At.; 1649 Peeter van Beren = van Beerem, Kh.; 1688 Gilliam van Berum, Baal; van Berum = van Beren = Verberen = Verbeiren (VS 1984,400,500).
|
FD |
Verbeeren |
Verbeiren. Nom d’origine: Berin-gen, à Haacht ou Pepingen (BrFl), par ex. 1688 «van Berum» = Verbe(i)ren [FD].
|
JG |
Verbeet |
zie van der Beeten.
|
FD |
Verbeiren(s) |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbeke(n) |
zie (van der) Beke.
|
FD |
Verbelen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbelien |
Metr. Ver Belie: vrouw Mabelie of Sibelie. Zie Belien.
|
FD |
Verbennen |
cf. Verbinnen.
|
JG |
Verbennen |
zie Verbinnen.
|
FD |
Verbèque |
zie van der Beke.
|
FD |
Verber(c)k |
zie van de(n/r) Ber(c)k.
|
FD |
Verber(c)kmoes |
zie Berckmoes.
|
FD |
Verber(c)kt |
zie van der Berckt.
|
FD |
Verbercht |
zie Verbert(en), van der Berckt.
|
FD |
Verberdt |
Verberg(h)t, zie Verbert(en), van der Berckt.
|
FD |
Verberne |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbert(en) |
Verbercht, Verberg(h)t, Verberdt. Metr. Ver Ber(ch)te: vrouw Berta, Berte. Germ. VN. Zie Berte. 1301 Joh. voren Berchten; 1336 Henricus voren Berthen, Lv. (LIND.); 1372 Joh. voren Berten, Vissenaken (HM); 1606 Maycken Verbert = Verbeert, Edegem (SELS). – 2. Soms < Verberckt.
|
FD |
Verbesse(m) |
Metr. Ver Besse(n). Germ. VN Beza (MAR. 1986,76), afl. van berht-naam. 1278 Franco dictus voren Besken, Lv. (HB 584). – 2. PlN Bessemt in Grimbergen, Hombeek, Tervuren (VB): plaats waar bezemrijs, brem groeit (ESBr. 1993,131-6).
|
FD |
Verbesselen |
Verbesselt, Verbecelte, Verbestel, Verb(e)ustel, Verbutsel: Metr. Bessele, dim. Van Betsa, afl. van berht-naam (LIND.). 1140 Beszela, Welden; 1207 Bessela (GN). 1272 Reynerus filius Bessele, Tv.; 1313 Reynerus filius Reyneri Verbesselen, Lv.; 1307 Hendrik voren Besselen, Lv. (LIND.); 1308 Jacomini filius Reneri Verenbesselen, Tv. (BERDEN). – Lit.: F. MESKBNSfDefamlmaam Verbesselt.ESBr. 1993, 131-6.
|
FD |
Verbesselen |
Verbesselt, Verbecelte, Verbestel, Verb(e)ustel, Verbutsel: Metr. Bessele, dim. van Vertessen: Metr. Ver Tesse: vrouw Eustachia. Vgl. Tesse, Tessens. 1727 Jacobus Vertessen, Olmen (MULVII).
|
FD |
Verbesselt |
Verbecelte. Matronyme flam. : ver ‘dame’ + prénom, fém. Bessele, cf. 1207 «Bessela» Gand [FD].
|
JG |
Verbeten |
zie van der Beeten.
|
FD |
Verbeu(c)ken |
Verbeukel, zie van der Beuken.
|
FD |
Verbeure(n) |
zie van der Beuren.
|
FD |
Verbeurg(h)t |
Verbeurt, zie van der Borgt.
|
FD |
Verbeustel |
zie Verbustel.
|
FD |
Verbeylen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbeyst |
Verbeijst. Zie Verbeerst. – 2. Maar aangezien Verbeyst hoofdzakelijk in VB voorkomt, ligt een verklaring uit Verbi(e)st (met diftongering i/ij, ei) meer voor de hand. 1567 Willem Verbeyst, Mech. (AP).
|
FD |
Verbi(e)se(n) |
zie van der Biesen.
|
FD |
Verbi(e)st |
zie van der Biest.
|
FD |
Verbielen |
Verbillen: Metr. Ver Biele, Bille: vrouw Mabelie of Sibelie. Zie Belie(n). 1533 Aert Verbillen, Geertruyt Verbillen, Zolder (VANB.).
|
FD |
Verbiemen |
zie van Beemen.
|
FD |
Verbieren |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbiest |
cf. Verbist.
|
JG |
Verbijlen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbilt |
Verbeelt, Verbeeld: Van der Bilt. PlN De Bilt (U), Bilt (NL), Het Bildt (FL). Bilt: nieuw aangewassen land (MOERMAN).
|
FD |
verbinnen |
V. ver- I, ,,De l’intérieur de l’agglomération ».
|
EV |
Verbinnen |
Verbennen. Nom topographique: néerl. binnen ‘à l’intérieur’.
|
JG |
Verbinnen |
Verbennen: Van D(a)erbinnen. Vgl. Verboven. 1584 Hans Verbinnen, Aw. (AB). Verblijdt, Verblydt: Wsch. een reïnterpretatie, b.v. van Verbreyt (r//-wisseling).
|
FD |
Verbist |
Verbiest, etc. Nom d’origine: (originaire de) Ter Biest, NL très répandu en pays flam. (= lieu avec des joncs).
|
JG |
Ver–blydt |
Ver- ou ver- -blydt. 1. Car. mor. Verblijd, ,,H. réjoui ». — 2. V. ver- I. Van Terblijt (Loc. holl.).
|
EV |
Verbocht |
Voorbogt. PlN Bocht in Hombeek (A), Zemst (VB) (Top. XI, 2), Meerhout (A) en Lommel (L): afgeheinde plaats in de open lucht, schuthok (voor vee) (HELSEN1978; Nk. 1990,119). 1428 Peter van der Bocht, 1443 Peeteren van der Bochten; 1463 Margriete van der Bocht, Hoogstraten (HOS). – 2. Door ass. < Verborgt; zie (van der) Borgt.
|
FD |
Verbockhaven |
zie van Bockhaeven.
|
FD |
Verboe(c)khoven |
zie van Bokhoven.
|
FD |
Verboekend |
Verbo(e)ket: Wsch. uit Verboekt. PlN Boekt, Bokt in Peer, Zolder (L), Boeket bij Nederweert (NL): plaats waar beuken groeien.
|
FD |
Verbogen |
Verboogen: Var. van Verboven, door v/g-wisseling.
|
FD |
Verbois |
Proven. Vert Bois (Dép. Housse).
|
EV |
Verbois |
Verdbois. 1275-76 «Gillos dou Ver Bos» RegTournai, 15e s. «Nicolas Tollet de Verbois» AnthrLiège; Vert Bois, fréquent en Wallonie, surtout comme nom de maison ou d’enseigne e.a. à Liège, cf. 1416 «Maison du Vert Bois», 15e s. «Maison, brassinne enseignée du Verd Bois en Puits-en-Sock» (E. Renard, BTD 26, 277).
|
JG |
Verbois |
Verdbois: Verspreide W. PlN en huisnaam Vert-Bois: Groen Bos. 1275 Gillos dou Ver Bos, Dk. (RL); 1416 maison du Vert Bois; Nicolas Tollet de Verbois, Luik (RENARD).
|
FD |
Verboket |
Soit surnom: w. vert bokèt ‘vert morceau’, soit francisation du NF flam. Verboekt < Van der Boekt, d’après le NL Boekt (= hêtraie) en Limbourg [FD].
|
JG |
Verboket |
zie Verboekent.
|
FD |
Verbomme |
zie van den Boom.
|
FD |
Verbon(d) |
zie van Bont.
|
FD |
Verboogen |
Var. de Verboven (ci-dessous), avec alternance v/g [FD].
|
JG |
Verboogen |
zie Verbogen.
|
FD |
Verboom(en) |
Verboonen: Van der Boom(en). PlN Boom, Bomen. Zie Van den Boom.
|
FD |
Verborg(h)(t) |
zie van der Borgt.
|
FD |
Verborgstadt |
-stads: PlN, b.v. Borgstede bij Hamburg of Borgstedtbij Kiel (SH).
|
FD |
Verborne |
zie van de(n) Born(e).
|
FD |
Verbouw(e) |
-wen(s), zie van den Bauw.
|
FD |
verbouwe |
V. ver- I. Van Ter Bau-wen (Dép. Waregem).
|
EV |
Verboven |
Nom topographique: néerl. boven ‘en haut’, comp. Derboven, du flam. daarboven ‘là-dessus’; cf. aussi Verboogen.
|
JG |
verboven |
V. ver- I. Van Terboven, ,,De là-haut ».
|
EV |
Verboven |
zie Derboven.
|
FD |
Verbra(e)(c)kel |
zie van Brakel.
|
FD |
Verbraak |
Verbraek(k)en, Verbraeck(en), Verbra(c)ken, zie van der Braeken.
|
FD |
Verbraeken |
Verbraecken, Verbracken. Forme contractée de Van der Braeken (= de la jachère) [FD].
|
JG |
Verbraemt |
zie van der Braemt.
|
FD |
Verbreu(c)k |
cf. Verbroek.
|
JG |
Verbreu(c)k(en) |
zie van den Broeke.
|
FD |
Verbreugghe |
Verbreugh, zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbreuk |
Verbreuck. NF tournaisien sans doute d’origine toponymique, d’après le lieu-dit Verd Breuc à Amougies [MH]).
|
JG |
Verbreyt |
Forme ouest-flam. altérée de Marbaix (FD, BTD 67, 1995, 102).
|
JG |
Verbreyt |
Metr. 1308 Henricus Verenbreid = H. Verbreide, Heverlee (HM). – 2. Wvl. verhaspeling van Marbaix (zie Demarbaix). 1640 Marbaix, 1648 Marbey, 1654 Verbrey, 1667-70 Verbreyt, Tielt; Ludovicus Marbey fs. Martinus trouwt in Tielt in 1654 als Verbey; zijn kinderen worden gedoopt aïs resp. Marbey, Verbey, Verbreyt; ze trouwen aïs Verbreyt (VS1979,77); 1681 Henrick Verbreijt, Tielt (KWII).
|
FD |
Verbrigg(h)e |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbroucht |
Wsch. grafie (NF) voor Verbrouck.
|
FD |
Verbrouck |
Verbroekken, zie van den Broeke.
|
FD |
Verbrugg(h)e(n) |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbrugge |
Verbruggen, Verbrugghe, Ver-brugghen, etc. Nom d’origine: Ter Brug-ghe(n), NL très répandu en pays flam. (= habitant près du pont).
|
JG |
Verbu(e)(c)ken |
zie van der Beuken.
|
FD |
Verbuere |
zie van (der) Beuren.
|
FD |
Verbunt |
zie van Bont.
|
FD |
Verburg(h)t |
zie van der Borgt.
|
FD |
Verbust |
Verbuyst: Van (der) Burst, Verb(e)urst. Zie Van Burst. 1630 van der Beurst, 1650 Verbust, 1655 Verburst, Mech. (MERTENS); 1658 Jan Verbeurst, Waas (VAN G. VIII); 1605 Laureyns Verbust, Schelderode-Gent (PBG).
|
FD |
Verbustel |
Verbeustel. Zie Verbesselen. – 2. Uit Verbiestel < PlN Biestlo (ESBr. 1993,131-6)??
|
FD |
Verbutsel |
Wsch. var. van Verbustel. Evtl. = Van Butsel.
|
FD |
Verbuyt |
-uijt: Wsch. var. van Verbreyt.
|
FD |
VERbuyt |
V. ver- II. ,,Epouse de Bodon ».
|
EV |
Verbys(t) |
zie van der Biest.
|
FD |
Vercaemer |
Vercaemert, Vercamer. Nom topographique: moy. néerl. caemer ‘chambre’, équiv. du NF Delchambre.
|
JG |
Vercaemer(e) |
-mert, zie van der Kamer.
|
FD |
Vercaempt |
Vercamp(t),Verkampt,Verkant,Vercant, Caempt, Verca(e)mpst,Vercampts,Vercaemst, Verkaemst, Vercamst, Kamst: PlN Caempt: plaats waar kemp, hennep groeit (Mnl. canep, caemp). PlN Ter Caent (1439) in Menen (DF VI). Ass. mpt/nt is normaal (vgl. kantoor < Mnl. comptoor). Wellicht teelde de maker van hennepen touw zelf ook hennep: 1397 Janne van der Caent van smoute, corden = 1400 Janne van der Caent reepmakere; 1382 Heynric van der Caent; 1417 Willem van der Kaent = Willem van der Caent, Ktr.; 1398 Joeris van den Caenst, Deerlijk (DEBR. 1970,1958); 1588 Willem van der Campt; 1565 Roelant Vercaempt, 1640 Jan Vercaemt, Ktr. (KW); 1631 Jan vander Caemst, Deerlijk = 1639 Jan vander Caempt = 1643 Jan vander Campt = 1644 Jan Vercaempt, Vichte (vader van) 1675 Anthonius Vercaem(p)t (vader van) 1711 Adrianus Vercaemt, Vichte = 11763 A. Vercoomst, Wg. (vader van) 1737 J. B. Vercaemt = 1770 Vercampt = fiSis Verkaemst, Vichte (vader van) 1791 Judocus Vercampt = 1818 Josse Vercaempst (med. J. Vercaemst, Wev.).
|
FD |
Vercaeren |
zie van der Kar.
|
FD |
Vercae-ren |
,,Des sommets », Vercammen).
|
EV |
Vercagne |
Vercai(n)gne, Vercaignie,Vercaeygne: PlN La Cagne in Esquerdes (PdC) (DF VI), ter Caignen in Watermaal (Bs.) (MVN1941,20). 1511 Maerten van Caignen, Ktr. (KW); 1553 Antheunis van der Quaigne; Kuurne (KW II).
|
FD |
Vercagne |
Vercaigne, Vercaignie, etc. 1511 « Maerten van Caignen » Courtrai ; nom d’origine: La Cagne, à Esquerdes (PdC), Ter Caignen, à Watermaal (Bruxelles) [FD].
|
JG |
Vercalsteren |
zie van Calsteren.
|
FD |
Vercam(me(n)) |
zie van der Kam.
|
FD |
Vercamer(e) |
-mert, -mbre, Vercammer, zie van der Kamer.
|
FD |
Vercammen |
etc. Cf. 1754 «Jacques Verkam» Archennes; surnom de brasseur: moy. néerl. kam, comme ‘brasserie’, cf. Van der Cam(men).
|
JG |
Vercamp(t) |
-cam(p)st, -campts, -cant, zie Vercaempt.
|
FD |
Vercarre |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Vercautere(n) |
zie van de Cauter.
|
FD |
Vercauteren |
Vercouter, Vercoutere, etc. Nom d’origine très fréquent: Ter Coutere, flam. kouter équivalent du fr. (topon.) couture, lat. culturel.
|
JG |
Vercayie |
zie van Caill(i)e.
|
FD |
Verchain |
zie Deverchin.
|
FD |
Verchel(de) |
zie van der Schelde(n).
|
FD |
Vercheval |
1359 «Martin de Vert Cheval» AnthrLiège, 1655 «Jean le verdcheval» La Gleize, 1707 «Barthélémy Verdcheval», 1714 «Sébastien Vercheval» BourgNamur, 1801 «François Verdcheval» La Gleize; probabl. nom d’enseigne liégeoise, cf. 1585 «L’Escu de Home, joind. vers S. Lambert au Vercheval», 1652 «habitation (…) portante l’enseigne du Verd Cheval» (E. Renard, BTD 26, 275; É. Legros, BTD 27, 129), cf. DicPatRom 1997, 18.
|
JG |
Vercheval |
BN naar het uithangbord: groen paard. 1359 Martin de Vert Cheval, Luik (AVB); 1480 Martin fils de feu Piètre de Verdcheval…la maison et brassine dite de Verdcheval à Saint-Séverin, Luik (ISC); 1585 au Verdcheval, Luik (RENARD 275).
|
FD |
Verchruijsse |
zie van der Cruyssen.
|
FD |
Vercken(s) |
zie Verken(s).
|
FD |
Verckist |
zie Verkest.
|
FD |
Vercknoske |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Verckoren |
zie Verkooren.
|
FD |
Verclaire(n) |
zie Vercleren.
|
FD |
Vercleeren |
cf. Verkleeren.
|
JG |
Verclemmen |
Metr. Ver Clemme: vrouw Clementia. Zie Clemmen(s) 2.1501 Jan Verclemen, Tessenderlo; 1523 Jacob Verclemen kynder, Claeus Verclemen, Meerhout (MNT 271).
|
FD |
Vercleren |
Verkleeren,Verclairen: Metr. Ver Clere: vrouw Clara. 1292 Wolfaert Daen ver Claren zone, Hulst (DEBR. 1962); 1337 Jacop Verclaren, Cent (RSGI).
|
FD |
Vercleven |
zie van Kleef. Vercley(e)n, zie van der Cleyen.
|
FD |
Verclyt(t)e |
zie van den Clyte.
|
FD |
Vercnocke |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Vercoelen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Vercoille |
Vercoullie, -ouillie. Forme contractée de Van Coillie.
|
JG |
Vercoille |
zie van Coillie.
|
FD |
Vercooren |
zie Verkooren.
|
FD |
Vercors |
Vercour, Verdcourt, Ve(r)tcourt. Huisnaam Le Verd Coeur: het Groene Hart in Luik (RENARD 274). – 2. PlN Vercourt (Somme). – 3. PlN Verte-Cour in Glons (LU) (J.G.).
|
FD |
Vercou(i)llie |
zie van Coillie.
|
FD |
Vercou(s)tre |
Vercout(t)er(e(n)), zie van de Cauter.
|
FD |
Vercoulen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Vercouter |
-ère, cf. Vercauteren.
|
JG |
Vercoven |
zie Werkhoven.
|
FD |
Vercoville |
Verkeerde lezing van Vercouille (vroeger was u = v).
|
FD |
Vercoyen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Vercraeye |
PlN of huisnaam De Kraai(e). Zie Kraai 2. 1382 Piètre van der Craie, Deinze (DEBR. 1970).
|
FD |
Vercrus(s)e |
Vercruyce, Vercruys(s)e(n), Vercrysse, zie van der Cruyssen.
|
FD |
Vercruysse |
Verkruysse, Vercruyssen, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.): Ter Cruse, Cruyse (= à la croix).
|
JG |
Verda |
Difficilement forme w. de verdard (non attesté FEW 14, 608-9), surtout que le NF ne paraît pas liégeois.
|
JG |
Verda(e)t |
Hypercorrect voor Verdoot?
|
FD |
Verdaasdonk |
zie van Daasdonk.
|
FD |
Verdavaine |
Profess. Verte avoine, N. de marchand d’avoine.
|
EV |
Verdavaine |
Verdavoine. Surnom de cultivateur: anc. fr. verde avoine ‘verte avoine’.
|
JG |
Verdavoine |
-aine: Fr. verte avoine: groene haver. BN ofBerBN.
|
FD |
Verday |
(NF ardennais), Verdeau (à Tournai). Surnom (dû à la couleur des yeux?): dérivé en -eau de vert, cf. par ex. w. (Charleroi) vèrdia ‘accenteur mouchet (oiseau)’ FEW 14, 512b, à rapprocher de l’anc. fr. verdel ‘perroquet’ (à cause de ses plumes vertes), comp. 1288 «Vre-diaus li papegais», «Vrediel le perroquet» Lille, cf. H. Roussel, éd. du Renart le Nouvel du Lillois Jacquemart Giélée, 1961, 334b [MH].
|
JG |
Verday |
zie Verdel.
|
FD |
Verdbois |
cf. Verbois.
|
JG |
Verdbois |
V. Verbois.
|
EV |
Verdbois |
zie Verbois.
|
FD |
Verdcourt |
zie Vercors.
|
FD |
Verde |
Sans doute anc. fr. (Tournai, 1321) verde, f. ‘marchande de légumes verts’ Gdf 8, 185. –Cf. aussi 1553 «H. Leclercq dit Verde tieste» Mons(BTD 16,250).
|
JG |
Verde |
Verriez. 1324 «Jacquemon Verdet» NécrArras; dérivé en -et de vert; comp. Verday, -eau (ci-dessus).
|
JG |
Verdé |
Verde(z), Verdee, Verdée: 1. Dim. van Ofr. verde: groen. 1324 Jaquemon Verdet, Atrecht (NCJ). – 2. Patr. Dim. van Germ. frith-naam. 1293 Hubert Vredet, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Verdebout |
Patr. Germ. VN frith-balth ‘vredemoedig’: Fridubold. 12e e. Frethebaldus; 1200 Willelmi cognomento Verdeboldi de Arcele (GN); 1303 van Salemoone Verdebouds scult, Bg. (VERKEST); 1397 Olivier Verdeboud, Ip. (BEELE). – 2. PlN Vert Debout in Velaines (H) (J.G.)?
|
FD |
Verdebout |
Soit nom d’origine: Vert Debout à Velaines (Ht), soit de l’anthrop. germ. frithu-bald, latinisé en Verdeboldus, cf. 1397 «Olivier Verdebout» Ypres [FD].
|
JG |
VERdebout |
V. ver- II. «Epouse de Thibaud ».
|
EV |
Verdeg(h)em, (van) |
van Verdeghen, (van) Veerdeg(h)em, van Veirdeg(h)em: PlN Verdegem in Beveren-Roes. (DF XVI). Veerdegem in Machelen-Deinze (OV) (TW). 1274 Egidii de Verdenghem, Wg. (DEBR. 1980).
|
FD |
Verdel |
Verdeau, Verday: BN Ofr. verdel: papegaai. 1278 Jehan Verdiel=Jehans Verdiaus, H (CSWI).
|
FD |
Verdel(len) |
Van der Dellen. PlN Délie: dal. 1345 Aert van der Dellen, Genk (VDZ).
|
FD |
Verdenet |
Peut-être nom d’origine, par ex. Verdonnet (Côte d’Or); sinon, var. de Verdelet (avec échange des liquides / < n), dérivé de vert?
|
JG |
Verdenet |
PlN Verdonnet (Côte-d’Or). – 2. Verdonnet, dim. van Verdon i.
|
FD |
Verdenne |
Verdinne. Nom d’origine: Verdenne, à Marenne ou Waha (Lx).
|
JG |
Verdenne |
Verdinne: PlN Verdenne in Marenne of Waha(LX).
|
FD |
Verdesseldonck |
zie van Desteldonck.
|
FD |
Verdeur |
-eure. Nom de profession: moy. pic. (1445) verdeur ‘garde-forestier’ FEW 14, 5 lOb, cf. Verdier (ci-dessous). – Ou bien forme contractée de «van der Deuren» comme nom d’enfant trouvé, cf. 1753 «Jacobus van der Deuren ante portam inventitiorum » Louvain [FD]. Cf. aussi Verdure.
|
JG |
Verdeur(e) |
V. ver- I. Altér. de Ver-deuren, synon. de Verdoorne, ,,De l’épinaie ». Synon. : Verd(e)ure.
|
EV |
Verdeur(e) |
Verduere: i. Vondelingnaam: 1753 Jacobus van der Deuren ante portam inventitiomm; 1757 Catharina Verdeuren ante portam templi jesuitarum, Lv. (VS1976,264). –2. Vervorming: 1672 Jacobus Verdière, Bg. (vader van) 1674 Jacoba Verdeere, Bg. = 1711 Jacoba Verdeuren, Schriek = 1774 Jacoba van Doren, Schriek (VVF-Krant 1994,12). – 3. Zie Verdure.
|
FD |
Verdevoye |
Verspreide PlN Verde voie, verte voie: groene weg. Vgl. Van Groenwege. 1305 Baldevinus le Vrient de Viridi Via, Beuvrequen; 1492 Mahieu Verdevoie = 1501 M. de le Verdevoie, St.-Omaars (DF XVI); 1468 Jan Gande dit de la Verdevoye…van Chiloye-en-Ternoiz (PARM.); 1589 P. Verdevoy, Ariën-Aw. (AP).
|
FD |
Verdeye(n) |
Verdijen: Adaptatie van Verdée (zie Verdé). 1753 Judocus Farday = 1784 J. Fardeijs = 1794 J. Verdez, Zuurbemde (vader van) 1783 Anna Maria Fardeijs = 1785 A. M. Verdé = 1787 A.M. Verdij = 1790 A. M. Verde = 1792 A. M. Verdée = 1794 A.M. Verdeij, Zuurbemde (med. A. Declerck, Brussel).
|
FD |
Verdeyen |
Adaptation flam. du NF Verdée, cf. Verde, Verde [FD]?
|
JG |
verdeyen |
V. ver- I. Intervers. : Ver(h)eyden, ,,De la bruyère ».
|
EV |
Verdez |
zie Verdé.
|
FD |
Verdick(t) |
-icq, zie Verdijck.
|
FD |
Verdickt |
Verdicq, Verdique (formes francisées), etc. Var. de Verdijck, forme contractée de Van Dijk [FD].
|
JG |
Verdier |
1645 «Jeanne Verdier» BourgNamur; nom de profession: anc. fr. verdier ‘garde-forestier; jardinier’ FEW 14, 510b; cf. aussi Verdeur et Verdy.
|
JG |
Verdier |
Verdy, Duverdier: BerN Ofr. verdier: boswachter. Wsch. niet te scheiden van Verdière. In elk geval is Duverdier op te vatten aïs de la Verdière 2.1221 Viridarius; 1235 Jehanés Verderus; 1241 Rogiers Verdarii, Atrecht (NCJ); 1708 Jacques Verdier, de weduwe Verdy (ongetwijfeld afstammeling van 1544 Verdière, Menen, zie i.v.), Menen(COUSS.).
|
FD |
Verdière |
Verdier(r)e, Verdriêre, -iere. Ofr. verdière: groengors (vogel). BN. – 2. PlN Verdière: bosgebied onder toezicht van een boswachter. 1208 Basin Verdière; 1244 pro Huberto Verdière; 1253 Felipes des Verdieres, Atrecht (NCJ); 1298 Juliane Verdière, Bg. (VERKEST);+1300 Ansel Verdière, Yolens de le Verdière, Artesië (BOUGARD); 1349 Jakemes dele Vredière, 1400 Tassart dele Vredière, Dk. (TdT); 1544 Jan Verdière, Menen (KWII).
|
FD |
Verdière |
Verdiere. 1208 «Basin Verdiere» NécrArras, 1279-80 «Gilles Verdière» Reg-Tournai, 1561 « Melchior Verdiere » Antoing ; forme fém. du précédent ou bien anc. fr. verdiere, verderie « étendue de bois soumise à la juridiction d’un verdier’ (Bougard-Gysse- ling 278), cf. 1296-1302 «li veve Ansel Verdiere», «Yolens de le Verdiere» Impôt-Artois. — On peut songer aussi à l’anc. fr. ver-dière ‘bruant, sorte d’oiseau’ (Gdf 8, 186; ALW8, 140-1 )[MH].
|
JG |
Verdievel |
zie van Dievel.
|
FD |
Verdij(c)k |
Verdy(c)k, Verdikt, Verdick(t), Verdique, Verdicq, Verduyckt, Verduijckt: Van der Dijkt. Collectieve PlN Dijkt: plaats met dijken. 1281 Joh. de Dict, Temse; 1321 Adaem van der Dicht (HAES.); 1267 Egidius de Dict, Waasmunster; 1315 Jan van der Dicht, Rupelmonde; 1325 Adam van der Dict, Tielrode (FLW); 1484 Jan van der Dict, Cent (V. D. HAL.); 1508 Dierick Verdict, Temse (DE MAN); 1584 Goris Verduyckt, Aw. (AB); 1701 Jan Sacharias Verdyck, Diest (CLAES1983).
|
FD |
Verdijen |
zie Verdeyen.
|
FD |
Verdijn |
zie Verdin.
|
FD |
Verdikkelen |
zie van Dickelen.
|
FD |
Verdikt |
zie Verdij(c)kt.
|
FD |
Verdin |
-ing(h), -ijn, -yn: i. Zie Duverdyn. – 2. Var. van Ferdin. 1485 J. Verdin, Bastenaken (J.G.).
|
FD |
Verdin |
Proven. 1. Vedrin (Intervers.). — 2. Verdenne (Dép. Marenne, anc. Verdine).
|
EV |
Verdin |
Verdyn. 1485 «J. Verdin dudit Faen» JusticeBastogne, 1787 «P. J. Verdin» Bourg-Liège, 1795 «Jérôme Verdin» BourgNamur; nom d’origine: Verdun (Meuse), avec confusion -un/-in. Comp. w. liég. vèrdin ‘canne à épée, esp. de rapière’, d’après l’anc. liég. vèrdin, anc. fr. verdun, esp. d’épée fabriquée à Verdun DL 688, FEW 14, 280.
|
JG |
Verdinne |
zie Verdenne.
|
FD |
Verdique |
zie Verdijck.
|
FD |
Verdo(e)nck |
-donk, -donckt, -donc(q), zie van Donck.
|
FD |
VER–doene |
V. ver- II. ,,Epouse de Do(do)n ».
|
EV |
Verdon |
Verdoene, Verdron: i. Dim. van Ofr. verde: groen. BN/ – 2. PlN Verdon (Marne).
|
FD |
Verdon(k)schot |
Uit Van der Don(ck)schot, FN in NB. PlN Donschot bij Deurne (NB) (med. W. Veekens, Boxtel). 1389 Heyne van der Donschout, VB (BOLSEE); 1661 Mattheus vander Donckschot, Becanus(MULVI).
|
FD |
ver–donc(k) |
ou don(c)k. V. ver- 1, ,,Du donjon ». V. Donk. Ver- ou ver- -droncken. 1. Verdronken, ,,Noyé ». N. des enfants d’un noyé. — 2. V. ver- I. Tronken, ,,Souches d’arbres ». Synon. : Du Tronquoy.
|
EV |
Verdonck |
-onckt, Verdonk; Verdoncq, -onc (formes romanisées), etc. Nom topographique: moy. néerl. donk ‘hauteur sablonneuse en terrain marécageux’, cf. Van der Donck.
|
JG |
VER–doo(d)t |
ou ver- -doo(d)t. 1. V. ver-II. ,,Epouse de Dod(on). — 2. Proven. Dood(hoek), ,,Coin de la mort », (Dép. Bassevelde).
|
EV |
Verdood |
Verdoodt, Verdoot. 1688 «Jan Verdoot» Opwijk; forme évoluée de Verdoort < Verdoorent < Van Dooren. — Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Dooren en Verdoorent, VIS124, 1988,48-9.
|
JG |
Verdood(t) |
-oor(e)nt, -oot, zie van der Doorent.
|
FD |
Verdoolaeg(h)e |
zie (van) Doolaeghe.
|
FD |
Verdoren |
zie van den Doorne.
|
FD |
Verdoucq |
zie (van) Donck.
|
FD |
Verdoy |
Metr. Ver Doye: vrouw Dooie, Dode < Germ. VN Doda (MORLETI). Vgl. Doyen.
|
FD |
Verdren |
Proven. 1. V. Vedrin. — 2. Verderen (hoek), ,,(Coin) plus éloigné ».
|
EV |
Verdren(g) |
Verdrengh(t), zie van de Drinck.
|
FD |
Verdriêre |
zie Verdière.
|
FD |
Verdron |
zie Verdon.
|
FD |
Verdroncken |
Wsch. reïnterpretatie van Verdonck. 1795 Cornélius Verdroncken, Ukkel-Bs. (CALUWAERTS).
|
FD |
Verdru |
Verdruye, Verdruije: PlN Verde Rue: groene straat, in Acquin, Caffiers (PdC), Haveskerke, Komen, Oud-Berkijn (Nord) (DF), Waziers: 1421 au lieu con dist a le Verderue (CCHt V,397). 1505 Verderue, H (CSWIII); 1517 Jeronimus de la Verde Ruwe, clericus, Cameracen. dyoc.; 1520 Carolus de la Verderuwe, Bs. (MULIII); 1544 Pierchon Verderue, Armentiers-Bg. (PARM.); 1580 Jeronimus de la Verderue, Ktr. (KW).
|
FD |
Verduere |
zie Verdeure.
|
FD |
Verdult |
BN Verdoold of uit Verdwaald. 1583 Verdoelt, Tilburg; 1620 Verdollt, Drunen; 1631 Verdult, Bergen-op-Zoom (PDB).
|
FD |
Verdun |
1295-1300 «Jehan de Verdun» Comp-tesMons; nom d’origine: Verdun (Meuse); cf. aussi Verdin.
|
JG |
Verdun |
zie Verduyn.
|
FD |
Verdure |
1470 «George Verdure» Lille; p.-ê. fr. verdure, w. liég. verdeur, anc. fr. verdor ‘verdure, légumes frais’; cf. aussi Laverdure et Verdeur.
|
JG |
Verdure |
Laverdure, Laverdeur(e), Verdeur(e), Verduere: i. PlN Verdure: groen, gebladerte, loof. 1470 George Verdure, Rijsel (SPL); 1578 Jacques de la Verdure, Gent-Aw. (AP); 1584 Jeroen Verduere, Aw. (AB); 1631 Guillame Verdure, Ktr. (KW); 1684 Jean Laverdeur, Lierneux (HERB.). -2. De vormen op -eur kunnen BerN zijn. Ofr. verdeur: boswachter. 1385 Guillaume le Verdeur (MARCHAL).
|
FD |
Ver–dure. |
ou ver- -dure. 1. Profess. Producteur ou marchand de verdure. — 2. V. Verdeur(e).
|
EV |
Verdurm(e(n)) |
zie van Durm(e).
|
FD |
verdurme |
V. ver- I. ,,De la Durme » (Riv.).
|
EV |
verdussen |
V. ver- I. Van Terdutsen (Dép. Everbecq), ,,Du (domaine) thiois ».
|
EV |
Verdussen |
zie van der Dussen.
|
FD |
Verduyckt |
zie Verdijck.
|
FD |
verduyn |
V. ver- I. ,,De la dune ».
|
EV |
Verduyn |
Verduijn, Verdun. Uit Verduynt, van der Duint, van der Duunt. PlN Ter Duunt: groep duinen, zandheuvels, in Zwevezele (DF III). 1343 Ruggre van der Duunt, Ktr. (DEBR. 1971); 1413 Lauwers van der Duunt fs. Jan; 1419 Jan Lauwers van der Duunct, Zwevezele; 1728 Anna Verdun (meter van) J. B. Verdunkt, Th.; 1776 Ignaes Verduyn, Gits (MARICHAL). – 2. PlN Verduin: 1314 in campo dicto Verdun; 1356 op den Verduen; 1406 op den Verduyn, Asse. Volgens LINDEMANS (KCTD1930,41) migratie van Fr. PlN Verdun. 1356 Gherems van Verduen (PEENE 1949); 1339 Reinier van Verdun, Bg. (TAM.). -3. BN? 1239 Giles li Verduns de Borghiele (SMTI). – Lit.: F. DEBRABANDERE -G. VERDUYN, De familienaam Verduyn. LG1991,89-93.
|
FD |
Verduystert |
Car. mor. ,,L’éclipse, l’assombri ».
|
EV |
Verduystert |
Wsch. reïnterpretatie van Verduyst < Van der Duist. PlN Ter Duust in 1460 in St.-Martens-Leerne (OV) en Vosselare (OV) (med. Gyss.). 1393 van Grielen van der Duust; 1382 Jan van der Duust, Machelen (DEBR. 1970); 1584 Peter Verduest, Aw. (AB).
|
FD |
Verdwaaid |
BN? Vondelingnaam? 1760 Jan Maertens Verdwaaid, Limmen (PDB).
|
FD |
Verdy |
1561 «Collard de Verdy» DénFloren-ville, 1752 «Jean-Baptiste Verdy» BourgNamur ; forme w. de Verdier. Secondairement, surnom: w. verdi ‘vendredi’, cf. Vendredi.
|
JG |
Verdy |
zie Verdier.
|
FD |
ver–dyck |
-eckt, -ee(c)ke(n). V. ver ï. ,,De la digue », ,,De la chênaie », ,,Des chênes ».
|
EV |
verdyen |
V. Verdeyen.
|
EV |
Vere, van de |
zie van de Veere.
|
FD |
Verecht |
Vereckt, zie van der Eeckt.
|
FD |
Vered |
zie van der Riet, van Reeth.
|
FD |
Vereecke |
-ecke, Ver Eecke, Verheecke; Veree-cken, Verecken, Vereycken, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.) Ter Eeke (= au chêne), cf. Van der Eecke(n).
|
JG |
Vereeke(n) |
Vereecke(n), Vereecque, Vereque, Verecke, -en(s), Verhee(c)ke(n): i. Samentrekking van Van der Ee(c)ke(n). Zie Van der Eyken. – 2. Evtl. korte vorm van Van der Vereeke. Zie Van der Vreken.
|
FD |
Vereeno(o)(ghe) |
zie van Eenoo.
|
FD |
VEReenogghe |
V. ver- II. ,,Epouse du borgne ».
|
EV |
Vereerde |
zie van der Aerden.
|
FD |
vereerstraeten |
V. ver- I. Heirstraat, ,,De la voie principale ».
|
EV |
Vereerstraeten |
zie van Herstraeten.
|
FD |
Vereertbrugg(h)en |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
vereertbrugghen |
V. ver- I. Aarden-brug, ,,Du pont de terre ». (Dép. Winnegem).
|
EV |
Vereggen |
Veregeen, zie van der Heggen.
|
FD |
Verein |
zie Ferin.
|
FD |
Verekt |
zie van der Eeckt.
|
FD |
Verel(e)st |
zie van der Elst.
|
FD |
Verelle(n) |
zie van der Helle.
|
FD |
Verelst |
Ver Elst, Verhelst, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.): Ter Elst (= aunaie, aunoit), cf. Van der Elst.
|
JG |
Verelzen |
zie van den Elzen.
|
FD |
Vereman |
Proven. Veer (L.D.), avec suffixe -man, d’orig.
|
EV |
Vereman(s) |
zie (de) Veerman.
|
FD |
Veremme |
Verheem: i. Metr. Ver Emme, Ver Imme: vrouw Emma. – 2. Zie Verhamme.
|
FD |
Veren, van der |
zie van de Veere.
|
FD |
Verenghen |
zie van Rengen.
|
FD |
Verenne |
-es, Vérenne. 1591 «Jean de Verenne» Namur, 1597 «Thomas de Verenne» Bourg-Dinant, 1602-3 «Laurent de Verenne» Ter-riersNamur, 1639 «Jacques Verenne», 1687 «Jeanne Verene» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Vérenne(s) (du lat. *vitrina ‘verrerie’) e.a. à Serinchamps, Dion et Pesche (Nr); ou bien var. de Wérenne.
|
JG |
Verenne |
Vérenne, Verennes: 1. Zie van Renne. –2. PlN Verenne in Serinchamps, Dion en Pesche (N) < Lat. vitrina: glasblazerij. 1591 Jean de Verenne, Namen (J.G.).
|
FD |
Verenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verept |
Verrept: PlN Ter Ept: plaats waar eppe groeit. In Waarloos (A) (ROEL. 1942). 1368 die Eept, Wechelderzande; 1368 vander Eept, Weelde (VERB. II); 1557 Costen Verept, Reet (SELS); 1594 Peeter Ver(r)ept, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Vereque |
zie Vereeke(n).
|
FD |
Vererf(v)en |
Vererfve, zie van der Erven.
|
FD |
Vererre |
zie van der Heeren.
|
FD |
verertbruggen |
V. Vereertbrugghen.
|
EV |
Verertbruggen |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
Vereruysse |
zie van der Cruysse(n).
|
FD |
Veres(se) |
zie van den Esse.
|
FD |
Verest |
zie van der Est, van der Elst.
|
FD |
ver-est |
-eycken, -eyt. V. ver- I. ,,De la frênaie », ,,Des chênes », ,,Des osiers’ (Verriet).
|
EV |
Veret |
zie van der Riet, van Reeth.
|
FD |
Vereuille |
Adaptatie van Verhulle?
|
FD |
Vereuille |
NF du départ, du Nord, mais originaire de Bourgogne (Côte-d’Or) d’après les atttestations des 17e et 18e s. (GeneaNet); sans doute d’origine toponymique.
|
JG |
Verey(c)k(en) |
Vereyckem, zie van der Eyken.
|
FD |
Vereycken |
etc., cf. Vereecke.
|
JG |
Vereyckmans |
Afl. van Vereyck(en).
|
FD |
Vereyd(h)en |
Vereyen, zie van der Heiden.
|
FD |
Vereyt |
Verreydt, Verrydt, Verryt, etc. Forme contractée de Van de Rijt, Van de Riet, appel-latif riet, rijt, reet ‘petit cours d’eau, chenal’ [FD] ; cf. aussi Verayt.
|
JG |
Vereyt |
zie van der Riet.
|
FD |
Verfaill(i)e |
Verfa(e)llie, zie van der Faille.
|
FD |
Verfaillie |
Verfaille, etc. 1615 «Jan Verfaillie» Passendale; équivalent flam. du NF délia Faille, Delafaille, etc., d’après le topon. Faille, Falie, très répandu en Flandre occ. (= terre en forme de manteau, de cape) [FD].
|
JG |
ver-faillie |
-feuille. V. ver- I. ,,De la fente, de la crevasse ». N. roman (De la Faille) ou italien (Délia faglia). Autres formes flam. : V(and)er- -Failgen, -Faille.
|
EV |
Verflieren |
PlN Flieren (G). Maar 1799 Willem Verflieren in Woensel is de zoon van Joannes van Flierde (PDB), wsch. var. van Van Vlierden.
|
FD |
Verftraete |
zie van de(r) Strate(n).
|
FD |
Verg(h)eylen |
V. ver- I. ,,Des collines ». (Hil).
|
EV |
Verg(h)eynst |
zie van der Ginste.
|
FD |
Verga(e)len |
Vergalle(n): PlN (ter) Galen in Vorst (A) (HERMANS). 1360 Jannis vander Galen; 1380 Vrancke vander Gaele, Diest (CLAES 1986); 1444 Segero vander Galen, St.-Tr. (GHYSEN); 156 e. Jan vander Galen, Vorst (HERMANS); 1465 Wouter Vergalen, Her. (DERCON).
|
FD |
vergaelen |
V. ver- I. ,,De la clairière » (Fig. : Goal, ,,Clairure d’un tissu ». Synon. : Vergalle.
|
EV |
Vergaerde |
Vergaert: PlN Gaerde: tuin, hof. 1340 Gheraerd van der Gaerde, Bg. (JAM.).
|
FD |
ver-gaert |
-gauts, -gauw(en), -geer. V. ver- I. ,,Du jardin » (Gaard), ,,Du fossé » (Goot. V. Vergote), ,,De la région » (Gouw), ,,Du Geer » (Riv.).
|
EV |
Vergauts |
zie Vergouts.
|
FD |
Vergauwe |
Vergauwen. Soit nom topographique: moy. néerl. gouw, gauw ‘région, étendue’ (Carnoy 152), ou nom d’origine: Ter Gouwen, à Tamise et Haasdonk [FD].
|
JG |
Vergauwe((n)s) |
zie Vergouwen.
|
FD |
Vergeele |
zie Vergeyle(n).
|
FD |
Vergeer |
zie van de Geer.
|
FD |
Vergeerbergen |
Metr. Ver, Vrouw Geerberge. Germ. VN Gerberga (MORLETI).
|
FD |
ver-gels |
-geyle(n). V. ver- I. ,,De la terre trop grasse », (Geil), V. Vergeule.
|
EV |
Verger |
-ez, -es, -es, zie Duverger.
|
FD |
Verger |
Vergez. 1575 «Poncelet Vergier» Dén-Florenville; sans doute nom de fonction: anc. fr. vergier, moy. fr. verger ‘celui qui porte une verge devant le magistrat’, anc. champ. vergierel ‘huissier à la verge’ FEW 14, 501a; ou bien de fr. verger, cf. Duverger.
|
JG |
Vergetin |
Dubbel dim. (-et-in) van Fr. verge: roede (o.m. landmaat).
|
FD |
Vergetin |
Surnom: dérivé en -in de vergeter ‘pousser (en parlant de sarments), fouetter, etc.’ FEW 14, 493a, à rapprocher d’anc. fr. vergeton ‘petite verge, rejeton, rameau’.
|
JG |
Vergeyle(n) |
Vergeele, Vergh(e)ylen, Verg(h)eijlen. Metr. Ver Geile: vrouw Geile. Germ. VN Geila (Fm.). Germ. gaila ‘vrolijk’ > Ndl. geil. 136 e. Geile Lambins, Evergem; 1174 Alard fîlius Geilen (GN); 1252-84 Petrus voren Gheyle fîlius quondam Gheile, Lv.; 1415 Jan Vergeylen, Tn. (HM). – 2. Zie Vander Gheylen.
|
FD |
Vergeynst |
V. ver- I. ,,Du genêt », (Ginst).
|
EV |
Verghetem |
zie van der Geten.
|
FD |
Verghote |
zie van der Goten.
|
FD |
Vergieu |
Surnom délocutif d’après un juron du type rvertudieu-i, rverge Dieun sous une forme abrégée? Cf. aussi Verjus.
|
JG |
Vergieu |
zie Verjus.
|
FD |
Vergine |
Vergi(e)n: Metr. Lat. HN Virgin(i)a. 1190 uxor eius Virgina, Oudenburg (LEYS1959); 1398 Vergine Geins, Bavikhove; 1398 Verghine van Hulsvelde, Meulebeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Verginst, |
zie van der Ginste.
|
FD |
Vergis(s)on |
PlN Vergisson (Saône-et-Loire). -2. Zie Fernagut.
|
FD |
Verglorie |
zie Glorie.
|
FD |
Vergne |
Proven. 1. „Aulne ». N. d’arbre, caractér. d’une propriété. — 2. Ruisseau à Wiers.
|
EV |
Vergne(s) |
Vergnaus, Vergn(i)on, -iolle, Verne, Vernet, -ez, -el, -eau, -aut, -aus, Vernhet: Ofr. ver(g)ne: els (boom) en afl. Verspreide PlN. Vgl. Vernay. 1564 Jacques de Verne, Dk.-Aw. (AP).
|
FD |
Vergniolle |
Vergnon, -ion. Noms d’origine: topon. dérivés de fr. dial. verne, w. viène ‘aulne’? Cf. aussi Vernay, Vernel, Vernet.
|
JG |
Vergo(o)te |
Vergotte, zie van der Goten.
|
FD |
Vergoltz |
Vergôls, zie Vergult.
|
FD |
Vergoos(s)en |
Metr. Ver Goosse: vrouw Gose. Germ. VN Godeza, vrl. afl. van God-naam. Vgl. Goossens, Vergouts.
|
FD |
Vergote |
V. ver- I. ,,Du fossé » (Goot). Synon. : Ver- -gauts, -goûts.
|
EV |
Vergote |
Verghote. Nom d’origine: Ter Gote, topon. très répandu (e.a. seigneurie à Courtrai) signifiant ‘conduit, rigole’ [FD]; cf. Van der Goten.
|
JG |
Vergouts |
Vergauts, Verguts: Metr. i. Ver: vrouw + Germ. VN Godeza, afl. van God-naam, zoals Godevaart. 1035 signum Godece, Cent (GN); 1356 Vergoetsen dochter = Marie Godeverts, Bs. (PEENE). – 2. Germ. VN Golda. Vgl. Vergult, Verguldezoone.
|
FD |
Vergouwen |
Vergauwe((n)s): i. PlN Ter Gouwen in Haasdonk en Temse: 1375 ter Gouwen (GYSS. 1956,93). 1281 Daniel de Gouwe; Egidius de Gouwe, Temse (HAES.); 1295 van der Gouwen, Haasdonk (FLW); 1340 Clemme van der Gauwen, Beveren-Waas (DECONINCK); 1390 Jan vander Gouden, Aw. (ANP). Zie ook van der Gouw.
|
FD |
Vergracht |
Vergrackt, zie van der Gracht.
|
FD |
ver–gracht |
-gucht, -gult, -guyse, -haaren ou haeren et -haert, -ha(e)g(h)e(n), -ha(e)s(t), -ha-leweck, -hamme, -hasselt, -hau-waert, -haven, -haverbeke, -havert, -hé, -heecke(n), -hegge(n), -he(i)rstraeten, -helle(n), -hel-pen, -helst, -heug(h)e(n), -heust. V. ver- I. ,,Du talus », ,,Du hameau » (Gehucht), ,,des ravins » (Guïl, ,,ravin, avec le t final, indice du collectif), ,,Des terres arides » (Haar et Haart, avec le même indice), ,,Des bosquets », ,,,Du frêne, de la frênaie » (As, Ast), ,,Du hameau de Hal(le) », (Hallewijk), ,,Du méandre » (Ham), ,,Du ruis-saeu de Ever » (Everbeek ou Ever-becq, Loc.), ,,De la bruyère » (Hei), ,,Des chênes » (Eiken), ,,Des haies » (Heg), ,,Des voies principales » (Heirstraat), ,,Des collines » (Hil), ,,De la Helpe » (Riv.), ,,De l’au-naie » (Elst), ,,Des hauteurs » (Hogen : Comp. : Verhoogen), ,,Des buissons » (Heest).
|
EV |
Vergriete(n) |
Vergriette, zie Grieten(s).
|
FD |
Vergroesen |
zie van Groesen.
|
FD |
Vergucht |
etc. Forme contractée de Van der Gehucht, Van der Gucht, équivalent du NF fr. Duhameau, Duhamel.
|
JG |
Vergucht(e(n)) |
Vergught, zie van Gehuchten.
|
FD |
Verguet(en) |
Wellicht verhaspeld < Verguchte(n).
|
FD |
Verguldezoone |
zie Goudesone.
|
FD |
Vergult |
Verguldt, Vergoltz, Vergôls. Metr. Ver Gult: vrouw Golda, Germ. VN. Vgl. Vergouts, Verguldezoone. 1576 Adriana Vergults, Boechout (SELS). – 2. Metr. Ver Godild. Germ. VN gud-hild ‘god-strijd’. 1236 Godildis de Ansbeka; 136 e. Godild, Cent (GN); 1400 Luuc Vergodelden = 1451 Luycs beemt vander Goelden, Brecht (MNT 276).
|
FD |
Verguts |
zie Vergouts.
|
FD |
Verguyse |
Wsch. spelling voor Verjuys; zie Verju(s). 1584 Gijsbrecht Verguys; Niclaes Verjuys, Peter Verjuys, Aw. (AB). De naam werd in 1700 in Asse-nede geherinterpreteerd aïs Voorhuyse (PDB).
|
FD |
Verhaaf |
zie Ten Haaf, van der Hâve.
|
FD |
Verhaag(en) |
zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhaar |
-aaren, Verhaeren. Nom topographique: moy. néerl. hare ‘plateau sec, sablonneux’.
|
JG |
Verhaar(en) |
Verharen, Verhaere(n), Verharne: Van der Haar(en). Vrij verspreide PlN Haar, Hare(n): zandige heuvelrug (TW). Vgl. Van Haeren. 1433 Arnoud vander Hare, filius Diedericx vander prochie vander Hare bi Utrecht (PARM.); 1535 Hans Verhaer, Wijk bij Duurstede-Aw. (AP); 1570 Daniel Verhaer, Lv. (HENNO).
|
FD |
Verhacghe |
zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhack |
Verack(e), Verac(k)x, Verrax: PlN Ter Haecs, Aex: bijlvormig stuk grond, b.v. in leper. 1326 Cateline van der Haex, Ip. (BEELE); 1543 Kaerle vander Aecx, Roes. (AERBEYDT); 1557 Verhaecx, 1563 Verhaick, Mech. (MERTENS).
|
FD |
Verhaeg(h)(e(n)) |
-ghem, -gué, zie van der Hagen.
|
FD |
Verhaege |
Verhaeghe, -haegue, Verraeghe, -aghe; Verhaegen, Verhagen, Veraghen, Veraghaenne, Verraghen, Verraghenne etc. Forme contractée de Van der Haegen, d’après l’appellatif très fréquent: Ter Haghe (= à la haie).
|
JG |
Verhaeren, |
cf. Verhaar, -aaren.
|
JG |
Verhaert |
Verha(a)rd, Verra(e)rt, Verraedft): Uit Verhaar (met paragogische t) of hypercorrect voor Veraert, Van Aert (zie van der Aerden). 1540 Hansken Verhart, Goor; 1543 Peter Verhaert, Deurne (AP).
|
FD |
Verhaert |
Verhaer. Peut-être fausse régression de Veraert, moy. néerl. aert ’embarcadère, quai’ [FD].
|
JG |
Verhaest |
zie van Raes.
|
FD |
Verhaeven |
zie van der Hâve.
|
FD |
Verhaever(t) |
zie Verhavert.
|
FD |
Verhaeverbeke |
zie (van) Haverbeke.
|
FD |
Verhag(h)e(n) |
Verhague, zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhalle(n) |
zie van der Hallen.
|
FD |
Verhalleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verham(me) |
Veramme, Veremme, Voorhamme, Verheem: Van der Hamme, naast Van (den) Hamme. 1319 ter Hamme, Menen (DE V). 1398 Jan van der Hamme, Wev. (DEBR. 1970); 1724 Pierre Veramme, Heule (COUSS.).
|
FD |
Verhamme |
Nom d’origine: Ter Hamme, topon. très répandu en Flandre, e.a. à Menin.
|
JG |
Verhanneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verhard |
zie Verhaert.
|
FD |
Verharen |
Verharne, zie Verhaaren.
|
FD |
Verhas(t) |
zie van Raes.
|
FD |
Verhassel(t) |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verhasselt |
Verhassel. Nom d’origine: TerHas-selt (moy. néerl. hasselt ‘coudraie’), plusieurs NL dont Hasselt (Lb).
|
JG |
Verhauven |
Verhauwen, zie van (den) Hauwe.
|
FD |
Verhauwa(e)rt |
zie van Hauwaert.
|
FD |
Verhaven |
zie van der Hâve.
|
FD |
Verhaverbeke |
zie (van) Haverbeke.
|
FD |
Verhavert |
Verhaever(t), Ver(r)aver, Verhovert: 1. PlN Havert: plaats waar haver groeit, haverveld. Vgl. Van Haver(e). 1369 Theodericus de Havert, Mtr. (SKM); 1370 Heine van der Havere, Temse (DE MAN). – 2. Zie Van der Avoort.
|
FD |
Verhaygen |
zie van der Hagen.
|
FD |
Verhé |
Verhée, Verhee. Graphie hypercorrecte pour Veree < Van der Ee (Ee = eau, nom de ruisseau) [FD].
|
JG |
Verhe(e) |
Verhé. Hypercorrecte spelling voor Veree < Vander Ee. PlN Ee: water. 1287 Riquard van der E, Sijsele (CG); 1398 Martin de le Ee, Ip. (BEELE); 1433 A. van der Ee, Den Haag (CCHt); 1680 Cornelis Verhee, Cornelis Veree, Koudekerke (VERGR. 1972). – 2. Var. voor Van Hee.
|
FD |
Verheck(en) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verhee(c)ke(n) |
zie Vereeke(n).
|
FD |
Verheecke |
cf. Vereecke.
|
JG |
Verheedt |
Van der Heet. PlN Heet, var. van Heide. Zie Van der Heiden.
|
FD |
Verheerstraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhees(en) |
Verheezen, zie van Hees.
|
FD |
Verheest |
zie van der Eest.
|
FD |
Verhegg(h)e(n) |
Verheghe, zie van der Heggen.
|
FD |
Verhegge |
Verheggen, etc. Forme contractée de Van der Hegge(n), équivalent du NF Del(a)-haye.
|
JG |
Verheide(n) |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verheijke |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verheirbrugge |
zie van Herbruggen.
|
FD |
Verheire |
Zie Van der Heeren. – 2. Adaptatie van Rom. Ferraire, Ferrere: smid. 1689 Judocus Ferrere, Knesselare; 1690 Petronilla Ferrere = 1716 Ferraire = 1738 Verheire; 1719 Joannes Ferrere = Verheire (vader van) 1720 Joannes Verheire, Knesselare (med. R. Debbaut, Cent).
|
FD |
Verheirstraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhelesonne |
zie Heylesonne.
|
FD |
Verhelle |
Verhellen. Nom d’origine ou de résidence: Ter Helle (nom d’une maison à Courtrai notamment), signifiant originellement ‘pente, inclinaison’, réinterprété comme ‘enfer’ [FD].
|
JG |
Verhelle(n) |
zie van der Helle.
|
FD |
Verhelpen |
zie van der Helpen.
|
FD |
Verhelst |
cf. Verelst.
|
JG |
Verhelst |
zie (van der) Elst.
|
FD |
Verhemeldonck |
zie van Hemeldonck.
|
FD |
Verhenne |
zie van Renne.
|
FD |
Verhenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verher(t)straeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verherbrugg(h)en |
zie van Herbrugge(n).
|
FD |
Verhertbrugge(n) |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
Verherve |
zie van der Erven.
|
FD |
Verhesen |
zie van Hees.
|
FD |
Verhespen |
zie van Hespen.
|
FD |
Verhess(ch)en |
zie van den Esse.
|
FD |
Verhest |
zie van der Est, van der Eest.
|
FD |
Verhestraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhetsel |
Metr. Ver Hetsele: vrouw Hezela, Germ. VN (MORLETI).
|
FD |
Verheu |
zie Verrue.
|
FD |
Verheu(g)en |
Verheug(h)e: Var. van Verhoogen? Ook Ndd. FN. De voorouders zijn tôt ça. 1730 in Rotselaar aan te treffen (med. J. van Geyt, Rijswijk).
|
FD |
Verheugd |
zie van der Hoeght.
|
FD |
Verheul(e) |
zie van der Heule.
|
FD |
verheulpen |
V. Verhulpen.
|
EV |
Verheulpen |
zie van der Hulpen.
|
FD |
Verheust |
Var(h)eust,Varreust, van Reust: Verheus, Verreus, Verrues < van Rues. PlN (les) Rues: straten. Zie Delarue. 1398 Henry des Reus, Dottenijs; 1394 Pieterkin ende Hannekin van Rues = 1398 Pierart des Rues, Herzeeuw; 1385 Boidin de Rues = 1398 Boudin van Rues, Rollegem (DEBR. 1970); 1622 Joannes Verheust; 1689 Oliverius Verheust = Rusman, Tielt (VS1979, 27). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Delrue tôt Verrue en Verheust. LG1984,385-6.
|
FD |
Verheve |
Var. de Van Eve, c.-à-d. matronyme ver ‘dame’ + prénom fém. Eve [FD].
|
JG |
Verheve(n) |
Metr. Ver Eve: vrouw Eva. 1300 obitum Eve Lupi, Ktr. (DEBR. 1970); 1298 Stas vrou Hieven, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Verheven |
1. Car. mor. H. noble, supérieur. — 2.Proven. „(Endroit) élevé ».
|
EV |
VERhevick |
(Pour Verheuick). V. ver- II. ,,Epouse de Hugues ». V. Verhuyck.
|
EV |
Verhevick |
zie Heuvinck.
|
FD |
ver–hey(d)e(n) |
-heydt. V. ver- I. ,,De la bruyère ».
|
EV |
Verheyde |
Verheyden ; Verheye, Verheyen, etc. Forme contractée de Van der Heyde(n), etc., néerl. heide ‘bruyère’.
|
JG |
Verheyde(n) |
Verhey(e(n)), zie van der Heiden.
|
FD |
Verheydt |
Verheijdt, Verheyt: Hypercorrect voor Verreydt of var. van Verheyde.
|
FD |
VERheylesonne |
V. ver II. ,,Fils de l’épouse Halin ».
|
EV |
Verheylesoon |
-zoon, -sonne, -senne, Verheylson(n)e, zie Heylesonne.
|
FD |
Verheyleweg(h)en |
Verheylenweghe, Verheijleweghem: Metr. Vrouw Heilwig. Germ. VN hail-wîg ‘heel-strijd’: 1155 Helewigis; 1228 Heylewig, Cent (GN). 1320 Everardus voren Heylewighen, Lv. (HM); 1331 Diederic veren Heilwighen = 1335 wilen Diederijcs ver Heilwighen, Aw. (CLEMEUR).
|
FD |
ver–heyleweg(h)en |
-hezen et -hiest, -hille, -himst et -humst, -hoeft et -hoeven, -hoest, -hoeyen et -hoye, -hofstadt, -holen, -hoo-gen, -hoop, -houstraeten. V. ver- I. ,,Des voies principales » (Heirwegen), ,,Des buissons » (Hezen, pluriel; Heest, collectif), ,,De la colline », ,,Des (prés aux) guimauves » (Heemst), ,,De la ferme » (Hoeve) ou ,,De la maréchalerie » (Hoejsmederij), ,,De la houssaie » (Hulst), ,,Des foins » et ,,Du foin » (Hooi-en), ,,De la résidence » (Hoptad), ,,Des trous » ,,Des hauteurs », ,,Du tas », ,,De la chaussée » (Hoogstraat).
|
EV |
Verheyst |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Verheyt |
zie Verheydt.
|
FD |
Verhezen |
zie van Hees.
|
FD |
Verhiepe |
zie Veriepe.
|
FD |
Verhiest |
zie van der Rijst.
|
FD |
Verhijen, |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verhille |
zie van Hille.
|
FD |
Verhimst |
zie van Heemst.
|
FD |
Verhocht |
Verhoeft, zie van der Hoeght.
|
FD |
Verhoe(l)st |
zie van de Roost.
|
FD |
Verhoef(f) |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhoeke |
zie van (den) Hoeke.
|
FD |
Verhoene |
zie Veroone.
|
FD |
Verhoestra(e)te |
Verhoegstraete, van der Ougstraete, Verhou(g)straete(n), Verhousstraete, Verhoufstraten, Ver(r)ougstraete, Veroudstraete, (van) Roestra(e)te(n), Roelstraete: PlN Houtstraat (VS 1994,396). Zie Haustraete. 1440 wedewe Jans vander Houfstrate, Ktr. (BAELDE); 1538 Jan Verhoustraten, Testelt; 1576 Jan Verhoustraten, Mech.-Aw. (AP); 1695 Carel Verhoestraete, Pittem; 1/57 Franciscus Verhougstraete, Aarsele; 1723 César Verhoustraete, Tielt; 1723 Jan Veroestraete, Tielt. Van de Ooigemse Verougstrate = Veroe(g)strate = van Houstraete = van O(o)straete stammen in de i8e e. af: van Roe(l)straete, Roelstrate (med. J. Roelstraete, Ktr.).
|
FD |
Verhoestraete |
Verougstraete, etc. Nom d’origine: Ter Houstrate (16e s.), nom d’un fief à Ooigem [FD].
|
JG |
Verhoeve |
Verhoeven, Verhoven, Veroven. Nom d’origine: moy. néerl. hoeve ‘censé, ferme, métairie’ (= de la censé).
|
JG |
Verhoeve(n) |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhoeye(n) |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhofstad(t) |
-ste(de), zie van der Hofstadt, -stede.
|
FD |
Verhofstadt |
etc. 1500 «Jan vander Hofstadt», 1567 «Sebastiaan van der Hoffstadt» Enghien; nom d’origine ou de domaine : Hofstad, topon. très fréquent en Flandre, notamment à Castre et Gooik [BR].
|
JG |
Verhoft |
Verhogt, zie van der Hoeght.
|
FD |
Verhoie |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhoijsen |
zie Verhuizen.
|
FD |
Verhoken |
zie Verroken.
|
FD |
Verholen |
Verholle, zie van der Halle(n).
|
FD |
Verholleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verhonhoove |
zie van Oudenhoven.
|
FD |
Verhonig |
Ook Veronig, uit Oostenrijkse FN Fronig, Frônig (PDB). Wellicht var. van Fro(h)ning, afl. van frôn: wat tôt de heer behoort, of var. van Frômig, Fromig, afl. van Germ.^rem-naam.
|
FD |
Verhons |
zie Véron.
|
FD |
Verhoofstad |
zie van der Hofstadt.
|
FD |
Verhoog(en) |
Verhooghe, zie van den Hoogen.
|
FD |
Verhoonhove |
zie van Oudenhoven.
|
FD |
Verhoosel(e) |
zie van Hoorsele.
|
FD |
Verhoost(e) |
zie van de Roost.
|
FD |
Verhopen |
zie van der Hoop.
|
FD |
Verhost |
Zie Van de Roost. – 2. Uit Verhorst, door ass. rs/s. 1536 Dirk Verhorst, Goch (Kleef ); 1580 Peter Verhost, Mech.-Aw. (AP).
|
FD |
Verhote |
zie van der Goten.
|
FD |
Verhou(g)straete(n) |
Verhoufstrate, zie Verhoestraete.
|
FD |
Verhoven |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhovert |
zie Verhavert.
|
FD |
Verhoye(n) |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhu(l)st |
zie van der Hulst.
|
FD |
Verhue |
zie Verrue.
|
FD |
Verhuizen |
Verhoijsen: Wellicht reïnterpretatie van Vreysen.
|
FD |
Verhulle |
zie van den Huile.
|
FD |
verhulpen |
V. ver- I. Van Ter Hulpen, ,,De La Hulpe » (Loc.) ou Van der Hulp, ,,De la Hulpe » (Riv.). Synon. : Verheulpen.
|
EV |
Verhulpen |
zie van der Hulpen.
|
FD |
Verhulsdonk |
PlN Hulsdonk (NB).
|
FD |
Verhulsel |
zie van Hulsel.
|
FD |
Verhulsen |
Wsch. var. van Verhulsel, evtl. van Van Hulsen.
|
FD |
Verhulst |
Verhust Nom d’origine très fréquent en pays flam. : Ter Hulst (= au houx).
|
JG |
Verhums |
zie van Heemst.
|
FD |
Verhumst |
V. Verhimst.
|
EV |
VERhuyck |
V. ver- II. ,,Epouse de Hugue ». V. Verhevick.
|
EV |
Verhuyck |
Verhuy(gh)t, zie van der Hoeght.
|
FD |
ver-huyck |
-jans, ,,Epouse- -Hugue, -Jean ».
|
EV |
Verhuygen |
zie Verheugen.
|
FD |
Verhyser |
zie Veryser.
|
FD |
Verians |
Vérians, cf. Verjans.
|
JG |
Verians |
zie Verjans.
|
FD |
Veriepe |
Verhiepe, Veryepe, Verjepe: PlN lepe: iep, olm (boom). 1328 Michiel van der Hipe, Vn. (DF VI); 1393 Cateline dele Yepe, Kuurne (DEBR. 2000); 1733 J.F. Verhiepe, St.-Win.; 1763 B.L. Verjepe = Veryepe, FV (VERGR. 1968,1972).
|
FD |
Verier |
Veriez, zie Verrier.
|
FD |
Vérin |
zie Ferin.
|
FD |
Vering |
Veering: Patr. Afl. van Veere, Vere < Germ. VN Vredenand, Ferdinand (V. D. SCHAAR). Vgl. Fero = Frido(STARK).
|
FD |
Veris |
Véris, Vérius: Patr. Korte vorm van Lat. FIN Severius. 1551 Jan Veris, Gulik-Aw. (AP).
|
FD |
veriter |
V. ver- I. ,,De la région de l’Itter (à Opitter, Limbourg, où à Itterbeek, Brabant).
|
EV |
Veriter |
Vériter, Vérité: W. (Gaume) adaptatie van D. Wirether = Weihretter, Weihreuter, Weihrauter < Weinraute/Weihraute: ruta graveolens, wijnruit (kruidnaam). 1477 Thoman Wyrether, Fùssen (BKECH.); 1678 Cath. Weyritter; 1689 Georgius Veyriter murarius tyrolensis = 1694 Georgi Vegritter, Messancy (Midd. 1993,121-4).
|
FD |
Veriter |
Vériter, w. (Bastogne) Vèritèr ‘, Vérité. Adaptation (gaumaisc) du NF all. Weyritter, Vrijritter (= chevalier libre) (P. Mathieu, BTD 61, 1988, 62), plutôt que du NF ail. Wirether = Weihretter, -euter, -auter, dérivé de Weinraute, Weihraute ‘rue fétide’ (plante) [FD].
|
JG |
Vérius |
zie Veris, Verjus.
|
FD |
VERjans |
V. ver- II. ,,Epouse de Jean ».
|
EV |
Verjans |
Verians, Verians, Veryans, Voorjans: Metr. Ver Jan(n)e: vrouw Johanna. 1474 Geridt Verjannen, Tg. (TYTGAT); 176-186 e. Veriannen = Verjennen = Verjans = Verjansen, Hoeselt (MNT 271); 1627 Andr. Varians, Aw. (AP).
|
FD |
Verjans |
Verians, Vérians, Veryans. Matronyme (avec le -s du génitif) ver ‘dame’ + prénom fém. J(e)anne.
|
JG |
Verjauw |
Adaptatie van Fargeau/Forgeau, zie Forgeot. G.M. Forgiau is vader van kinderen die in het doopregister ingeschreven werden aïs 1735 Fourgouw, Fourgiois, Fargauw, Versiau, Vergau, 1737 Fariauw, 1739 Verjou, 1747 Veriauw, Wezemaal(PDB).
|
FD |
Verjepe |
zie Veriepe.
|
FD |
Verju(s) |
Vérius, Vergieu: Ofr. ver(t)jus: sap van onrijpe druiven, in de keuken gebruikt aïs azijn en voor het aanmaken van sausen. Vgl. E. verjuice en Wvl. verjuus. BerBN. 1362 Heinricx Veriuus wijf, Cent (GSB); 1460 Jean Verjus, Luik; 1480 Jean Verjus, Aw. (ASG 23,24); 1497 Anthonius Pétri de Becka alias Verjuys, Aw. (MULIII). Zie ook Verguyse.
|
FD |
Verjus |
1360 «Henri Verjus», 1471 «Henry Ver-gut» AnthrLiège; pour E. Renard, serait ver Diu, littér. «(image de) Dieu (peinte) en vert» (BTD 26, 272); pour Debrab., plutôt anc. fr. ver(t)jus ‘suc acide extrait de raisin recueilli vert’, w. liég. vèrdjus DFL 477, ouest-flam. ver/mis; ou bien forme de juron, cf. Vergieu. -Bibliogr. : F. Debrabandere, Een krabbe verjuus, dans De Leiegouw 24, 1987, 375-7.
|
JG |
Verkaar |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Verkade |
PlN Kade, hypercorrect voor kaai: lage dijk, overdam, aanlegplaats voor schepen. Vgl. Van der Kaa(ij). PlN Kade (NB), De Kade (G).
|
FD |
Verkaemer |
zie van der Kamer.
|
FD |
Verkaemst |
zie Vercaempt.
|
FD |
Verkaeren |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Verkain |
zie Werkin.
|
FD |
Verkainder(e) |
zie de Kinderen.
|
FD |
Verkamer |
zie van der Kamer.
|
FD |
Verkammen |
zie van der Kam.
|
FD |
Verkampt |
Verkant, zie Vercaempt.
|
FD |
Verkarre |
zie van der Kar.
|
FD |
Verkauter |
zie van de Cauter.
|
FD |
Verkeersbilck |
zie (van) Keersbilck.
|
FD |
Verkeert |
zie van de Keer.
|
FD |
Verkein |
zie Werkin, Verken(s).
|
FD |
Verkem |
zie van der Kam.
|
FD |
Verkempinck |
-ynck, zie (van) Kempen.
|
FD |
Verken |
-enne, au génitif: Verkens. Surnom: moy. néerl. verken ‘pourceau’.
|
JG |
Verken(ne) |
Car. phys. ou mor. Verken, ,,Cochon ». — 2. WARD (Wark).
|
EV |
Verken(s) |
Vercken(s),Verkenne: BN naar de fysieke of psychische eigenschappen van een varken; of BerBN voor een varkenshoeder of-fokker. Vgl. Porchel. 1208 Robertus Verkin, Cent (GN); 1280 Wouterus Verkin, Ip. (BEELE). Afstammelingen van 1686 Hendrick Verkin (Hervé) heten Verkein, Verquen, Verken, Verkenne (PDB).
|
FD |
Verkennis |
zie Kenens.
|
FD |
Verker(c)ke |
Verkerk(en), zie van der Kerken.
|
FD |
verkest |
V. ver- I. ,,De la colline sablonneuse ». (Geest. V. ce N.). (Tergeest, Dép. Deerlijk).
|
EV |
Verkest(e) |
Ver(c)kist: Van der Kerst > Verkerst > Verkest (ass. rs/s). PlN Kerst: plaats waar kers (b.v. waterkers) groeit. 1398 Stevin van der Kerst, Ing. (DEBR. 1970); 1556 Jooris van den Kerrest, Meulebeke (KWII); 1506 Jan van der Kerst; 1562 Jacop van der Kest; 1648 Nicolaijs Verkest, Ktr. (KW).
|
FD |
Verket |
zie Firket.
|
FD |
Verkeyn |
zie Werkin.
|
FD |
Verkimpe(n) |
-inck, zie van der Kempen.
|
FD |
Verkind(dt) |
zie Werkin.
|
FD |
Verkinder(e) |
-deren, -dre, -d(er)t, zie de Kinderen.
|
FD |
Verkindere |
V. ver- I. ,,(La propriété) des enfants ».
|
EV |
Verkissen |
Van der Kissen, Van der Kessen < Van der Kersen. PlN Ter Kersene in Aarsele, Dentergem en Markegem. Vandaar de Kissenstraat in Dentergem; Kersenstraat in Tielt: 1635 Kessenstraet. 1238 Eustachius de Kersna; 1352 Gossuin van der Kerssen (DF VII); 1382 Roeland van der Kerssene, Dentergem (DEBR. 1970).
|
FD |
Verkist |
Zie Verkest.
|
FD |
Verkleeren |
Vercleeren. Matronyme: ver ‘dame’ + Cleeren, forme flam. du prénom Claire.
|
JG |
Verkleeren |
zie Vercleren.
|
FD |
Verkleij(e) |
zie van der Cleyen.
|
FD |
Verknocke |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Verkoe(i)yen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Verkoelen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkolje |
zie van Coillie.
|
FD |
Verkooren |
Vercooren, Verckoren: i. Metr. Ver Coren: vrouw Cornelia. 1487 Jan Verncorens, Ht. (A.GHIJSEN). – 2. Van der Coren. PlN Ter Kore/Keure: gebied waarbinnen eenkeure rechtsgeldig is. 1375 Lauwereins huys vander Coere,Aw.(VLOEB.).
|
FD |
Verkooyen |
Verkooij(en), Verkoyen, Verkoijen, Verkoe(i)yen,Vercoyen, Koyen, Koijen: PlNKooi(e): kooi, schaapskooi, eendenkooi. 1396 Heinric van der Coeyen, Herdersem (DE B.); 1553 Godefroijt van der Koije, Ktr. (KW); 1563 Ger. Verkoyen, Eindhoven-Aw. (AP).
|
FD |
Verkooyen |
Verkoyen, Koyen, etc. Nom d’origine: Kooi(e), néerl. kooi ‘bergerie, volière, etc.’ [FD].
|
JG |
Verkoucke |
Wsch. verschrijving van Verknocke.
|
FD |
Verkouille |
zie van Coillie.
|
FD |
Verkoulen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkouter |
zie van de Cauter.
|
FD |
verkoyen |
V. ver- I. Van Ter Kooyen (Loc. Holl.), ,,Du lieu nommé : A l’étable ».
|
EV |
Verkoyen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Verkroost |
Var. van Vertroost? Of < PlN De Troost in Zeist(U)?
|
FD |
Verkrusse |
Verkruysse(n), zie van der Cruyssen.
|
FD |
Verkuijl(en) |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkuil |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkuringen |
zie van Kuringen.
|
FD |
Verkyndere(n) |
Verkyndt, zie de Kinderen.
|
FD |
Verl |
PlN Verl (NRW). 1816 Verl, Oedelem (PDB).
|
FD |
Verla(e) |
zie Ferla.
|
FD |
Verlaak |
zie van de Laak.
|
FD |
Verlaan |
zie van der Laan.
|
FD |
Verlaar |
zie Verlaere.
|
FD |
Verlack(t) |
Verlaecke(n), Verlaeckt, Verlaek(en), zie van de Laak.
|
FD |
verlae(c)k(t) |
V. ver- I. ,,De la flaque d’eau » (Laak).
|
EV |
Verlaenen |
Metr. Ver Lane: vrouw Juliane. Zie Laenen. 1330 Willem veren Lanen, Meldert (HM); 1359 Wilhelmus dictus Verlanen, St.-Tr. (GHYSEN); 1359 Heinric diemen heet voren Laenen = 1362 Heinric Lanen, Lubbeek (MNT 276). – 2. Zie Van der Laan.
|
FD |
verlaenen |
V. ver- I. Van Ter Lanen (Dép. Overijsche), ,,A la Lasne » (Riv.).
|
EV |
Verlaere |
Verlaers, Verlaar: Metr. Ver Lare: vrouw Hilaria. Lat. HN Hilaria, Ilaria. 1303 Heinric voren Larien, Diest (F. CLAES, Oost-Bmbant 34 (i997)) 116-117); 1331 Arnoud voren Larien, Diest (OATIII); 1374 Geertrude verren Larien, Neerlinter(HM).
|
FD |
Verlaet |
Verlat. Van der Lat. PlN Lat, misschien te vergelijken met IJslands ledja: slijk, Ohd. letto: leem. 1396 den hère vander Lat, Lier (FRANS); 1723 Antonius van der Laet, Mierop (MUL VII). –2. Uit Verla(e)ckt. Zie Van (de) Laak.
|
FD |
ver–laet(en) |
ou Ver- -laet(en). 1. V. ver- I. ,,(De la ferme) du serf » (Laethof, Dép. Lovenjoel). — 2. Verlaten, ,,Enfant abandonné ».
|
EV |
Verlaeten |
zie van Latem.
|
FD |
Verlaine |
Proven. Loc.
|
EV |
Verlaine |
Verlein(e), Verlenne, Verleyn: PlN (LU) en in Tohogne en Tournay (LX). 1312 Johanne dicto Verlennes, LU (AVB); 1334 Colars de Verlenes, Wanze (SLLIII). De dichter P. Verlaine (1844-1896) stamt uit Tohogne (KCTD1952,409).
|
FD |
Verlaine |
w. Vèrlin.ne. 1363 «Johans dit Hane-poie de Verlaine» GuillLiège, 1668-69 «Noe Verlen» émigré en Suède, 1736 «Jean-Nicolas Verlaine» BourgNamur; nom d’origine: Verlaine (trois en Wallonie, et donc sans doute plusieurs familles Verlaine). – La famille du poète Verlaine venait de Verlaine, hameau de Tohogne (cf. É. Legros, BTD 26, 409-410).
|
JG |
Verlande |
Verlant: Wsch. hypercorrecte remterpretatie van Verlende, resp. Verlent. 1620 Verlande, Duinkerke (PDB).
|
FD |
Verlat |
zie Verlaet.
|
FD |
Verlaten |
NF d’enfant trouvé?
|
JG |
Verlaten |
Verlathem, zie van Latem.
|
FD |
Verlay |
Van der Laey. PlN De Laaie: waterloop, in leper en Kaaskerke. 1292 Machiel vander Laye; 1314 Simon van der Laye, Bg. (DF IX); 1555 Daniel Verlaye, Vilvoorde-Aw. (AP).
|
FD |
Verlé |
Verlee, Verlée, Verley, Verlet, Verlez. 1355 «Jean de Verlée», 1630 «Marguerite Verlée» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Verlée, près d’Havelange (Nr) ou Verlé, à Brecht (Anv); ou bien forme contractée de Van der Lee, d’après le moy. néerl. lee ‘petit canal’ [FD].
|
JG |
Verlecke |
Huisnaam in Brugge: 1351 huus dat men heet ter Lecke. 1298 Henrici domini de Lecka; 1302 van Jans goede van der Lecke, Bg. (DF IX). -2. Riviernaam de Lek in Nederland, waarnaar de heerlijkheid De Lek bij Lekkerkerk (ZH) vernoemd is. 1278 Heinrike van der Lecke, Dordrecht (CG); 1355 Janne van Pollanen hère vander Lecke ende van Breda (HB120); 1416 Henricke vander Leck, Lier (FRANS).
|
FD |
Verleden(s) |
zie van der Lee.
|
FD |
Verlee |
Proven. Loc.
|
EV |
Verlee |
Verlé(e). Zie Van der Lee. – 2. PlN Verlée (N). 1355 Jean de Verlée = 1364 Jean de Verlée, écuyer (a fait transport d’un fief sis) à Verlée (ISC).
|
FD |
Verleene |
zie van de Leene.
|
FD |
Verleg(h) |
PlNLeg(NB).
|
FD |
Verlein(e) |
Verlenne, zie Verlaine.
|
FD |
Verlende |
Van der Lende. PlN ter Lende = ter Linde. Zie Van der Linde(n). 1326 Jan van der Linde = 1336 Jehan de le Lende, Ip. (BEELE); 1398 Rasse van der Lende, Deinze (DEBR. 1970).
|
FD |
Verlent |
Metr. Ver Lente: vrouw lolente. 1267 lacop ver Lenten soene, Velzeke (CG); 1576 Peter Verlent, Oudenaken-Aw. (AP).
|
FD |
Verlet |
-ez, -es, Verley: i. Verelet, dim. van Ofr. verel: grendel. BerBN. 1752 Judocus Verley, St.-Win. (VERGR. 1968). – 2. Zie ook Verlee, Van der Letten.
|
FD |
Verleure |
Metr. Ver Leure, Lore: vrouw Laura. Vgl. Verloren. 1302 Colart Lore, St-Q. (MORLET); 1633 Maria Verleure, Lo (CRAEYE). – 2. Zie ook Verlee, Van der Letten.
|
FD |
Verleuw(e) |
zie van der Leeuw.
|
FD |
Verley |
Var. van Verleye(n). – 2. Zie Verlet, -ez.
|
FD |
Verleye |
Verleyen. Ter Leye, nom d’origine assez fréquent dans la région de la Lys; cf. aussi Van der Leyen.
|
JG |
verleye(n) |
V. ver- I. ,,De la Lys ».
|
EV |
Verleye(n) |
zie van der Leye(n).
|
FD |
Verleyn |
Zie Verlaine. – 2. Var. van Verleyen.
|
FD |
Verleysen |
-eyzen, zie Leysen.
|
FD |
VERleysen |
V. ver- II. ,,Fils de l’épouse Liét- -aud, -ard, etc. ».
|
EV |
Verlie |
Zie Verly(e).
|
FD |
Verliefde(n) |
Hoofdzakelijk Ovl. FN. Daarom in de eerste plaats reïnterpretatie van Van Lierde (zoals Van Liefde). – 2. Evtl. Metr. 1333 Jan voren Lieveyden = 1391 Jan veren Lyveyden, Lv. (HM). Verlies, zie Leysens.
|
FD |
Verlijen |
Verlye(n), zie van der Leyen.
|
FD |
Verlijsen |
zie Leysens.
|
FD |
Verlinde |
Verlinden. Nom d’origine très fréquent: Ter Linde (= au tilleul); cf. Van der Linden.
|
JG |
Verlinde(n) |
V. ver- I. ,,Du tilleul, des tilleuls’.
|
EV |
Verlinde(n) |
zie van der Linde(n).
|
FD |
Verlodt |
zie Verlot.
|
FD |
verloes |
V. ver- I. ,,Des bosquets » (Lo).
|
EV |
Verloes |
Verloey, zie van der Loo.
|
FD |
Verloi(n)gne |
Verlonje: PlN Luingne (H), wordt in het Kortrijkse loendzje uitgesproken. Hier de waterloop La Luigne (vgl. Doutrelui(n)gne). 1230 Peronam de Loinge, Dottenijs (DEBR. 1980); 1398 Jaquemin van der Loinge, Har. = 1407 Jaquemaerd van der Loengen, Ktr. (DEBR. 1970, 1958).
|
FD |
verloingne |
V. ver- I. Van Ter!oigne, ,,De près de l’Oigne ». (Ruisseau).
|
EV |
Verlomme |
Van der Lomme. PlN Lomme (Nord). 1771 Franciscus Verlomme, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verloo |
zie van der Loo.
|
FD |
Verloo(y) |
zie van der Loo.
|
FD |
Verloock |
zie van Look.
|
FD |
Verloof |
zie van der Loove(n).
|
FD |
Verloop |
BerN Mnl. voorlope(r): voorbode, voorman, leider. 1251 Bernardus Vorlop, Hb. (BRECH.); 1250 Wouter Voerloop, Lv. (ICKX); 1270 Walteri Vorloep, Erps (PEENE1949); 1561 Hans Verloop, Tongerlo (AP).
|
FD |
Verloot |
Verlot. Matronyme: ver ‘dame’ + prénom fém. Lotte [FD].
|
JG |
Verloot |
zie Verlot.
|
FD |
ver–loove |
-looy. V. ver- I. ,,Du feuillage » (Loof), ,,Du bosquet » (Lo).
|
EV |
Verloove(n) |
zie van der Looven.
|
FD |
Verloren |
Metr. Ver Lore: vrouw Laura. 1321 Petro Verlorenman = 1340 Pétri Vorenlorenman, Tn. (C.BAERT); 1483 Gielise Verloren, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Verlot |
Verlodt, Verloot. Metr. Vrouw Lot, korte vorm van vleivorm op -lot(e). Zie Lotens. 1448 Marie Verlots, Pamele (PARM.). – 2. Dial. uitspr. van Verla(e)t.
|
FD |
Verloy |
zie van der Loo.
|
FD |
Verlrugghe |
zie van der Brugg(h)e(n).
|
FD |
VERluyten |
V. ver- II. ,,Epouse de Leudon ». V. LEUD.
|
EV |
Verluyten |
zie Luyten(s).
|
FD |
Verly |
1721 «Barbe Verly» BourgNamur; nom d’origine: Verly, à Robelmont (Lx) ou Verly (Aisne).
|
JG |
Verly |
Proven. Verlee (Loc.).
|
EV |
Verly(e) |
Verlie: PlN Verly (Aisne) en in Robelmont (LX). 1721 Barbe Verly, Namen (J.G.); 1768 M.A. Verlie, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verlyck |
PlN De Lijk in Averbode en St.-Pieters-Rode (VB), Lijke in Vurste (OV) (NR).
|
FD |
Verlynde |
zie van der Linde(n).
|
FD |
Verma |
Door d-syncope < Vermade, Van der Made; zie van der Maeten.
|
FD |
Vermaanen |
zie van Manen.
|
FD |
Vermaas(en) |
zie van der Maesen.
|
FD |
Vermaat |
Vermaete, zie van der Maeten.
|
FD |
Vermachelen |
Metr. Ver Machele/Mechele: vrouw Machtildis, Mathilde. Vgl. Machtelinck(x), Mechele. 1637 Clara Vermachelen, Cent (AP). –2. Evtl. = Van Machelen.
|
FD |
Vermael(e(n)) |
zie van de Maele.
|
FD |
Vermaele |
Vermaelen, Vermalen. Forme contractée de Van der Maele(n), moy. néerl. (to-pon.) maal, mâle ‘dépression, fond, vallée’.
|
JG |
vermaelen |
V. ver- I. ,,Du mallum » (Lieu des réunions publiques. Maal, toponyme fréquent).
|
EV |
Vermaer(c)ke(n) |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermaere(n) |
zie Vermarien, van (der) Maren.
|
FD |
Vermaes(en) |
zie van der Maesen.
|
FD |
Vermaillen |
Wsch. var. van Vernaillen; rn wordt makkelijk rm (Vgl. Van Doorme < Van Doorne).
|
FD |
Vermaire |
zie van (der) Meer.
|
FD |
Vermal(en) |
zie van de Maele.
|
FD |
Vermand |
zie Vromand.
|
FD |
Vermandel |
Vermandele, Vermander, Ver-mandere. Nom d’origine: (riverain) de la Mandel, affluent de la Lys qui passe à Roulers et Izegem, mais aussi Ter Mandel, nom d’une seigneurie [FD].
|
JG |
Vermandel(e) |
-der(e), zie van der Mander.
|
FD |
Vermanden |
zie van de Mande, van der Mander.
|
FD |
Vermang |
Vermant, zie Vromant.
|
FD |
Vermarcke |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermarien |
Vermarien, Vermaere(n): Metr. Ver Marie: vrouw Maria. 1372 Sigerus veren Marien, Lv.; 1384 Goeden Vermarien, Wijgmaal (HM); 1447 Dignen Vermarien = 1449 Digne Vermaren, Aarts. (MAR.); 1588 Joris Vermaren, Mech.-Aw. (AP). Zie ook Marien, Maris.
|
FD |
Vermase |
Vermasse, Vermassen. Forme contractée de Van der Maas, équivalent de De-meuse.
|
JG |
Vermasen |
Vermassse(n), zie van der Maesen.
|
FD |
Vermast |
zie van der Mast.
|
FD |
VER–mast |
ou ver- -mast, -massen. 1. V. ver- II. ,,Epouse de Mast, de Mas-son ». V. MAD (Maz). — 2. ,,Du mât, des mâts » (Limite de propri-priété).
|
EV |
Vermaurke |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermaut |
V. ver- I. Van der Mou-t(erij), ,,De la malterie ». Synon. : Vermout.
|
EV |
Vermaut |
Vermaux, Vermout. Adaptation flam. de Fremault, dérivé roman de l’anthrop. germ. Frumold, Fromolt < frum(a)-wald, latinisé en Fromaldus [FD] ; cf. aussi Fremeau, -ault.
|
JG |
Vermaut |
Vermout, Vermaux, Vermauwt, Vermaute, Vermoet: Patr. < Fremault, Fermaut, Rom. vorm van Germ. VN Vromoud. Zie Fremault. 1686 Maria Vermault, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Verme(r)sch |
Vermes(en), Vermesse, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermèch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermeegen |
zie van Megen.
|
FD |
Vermeer |
Vermeere(n), zie van der Meer.
|
FD |
ver–meer(en) |
ou -me(i)re, -meersch ou -meirsch, -meesch, -meulen ou -m(e)ylen (N° 67) ou -mo(e)Ien. V. ver- I. ,,Du lac, des lacs » (Meer), ,,Du marais » (Meers, Dialecte), ,,Du pré humide » (Mees, Dialecte).
|
EV |
Vermeerbergen |
zie (van) Meerbergen.
|
FD |
Vermeerch |
Vermeers(ch)(en), Vermees(ch), Vermeesen, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermeersch |
Vermeesch, Vermersch, Ver-meirsch, etc. Nom d’origine très fréquent: Ter Meersch; cf. aussi Van der Meersch.
|
JG |
Vermeil(en) |
Vermeille, zie van der Meylen.
|
FD |
Vermeir |
Vermeire, Vermeiren, Vermeer, Ver-mer, Vermeeren, Vermeren, etc. Forme contractée de Van der Meer, appellatif moy. néerl. meire, meere ‘grand étang’.
|
JG |
Vermeir(en) |
Vermeir(r)e, zie van der Meer.
|
FD |
Vermeirs(ch) |
Vermeirsche, Vermei(r)ssen, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermelen |
zie van der Molen.
|
FD |
Vermer(c)kt |
Vermerght, zie van de Merckt.
|
FD |
Vermer(en) |
Vermerre(n), zie van der Meer.
|
FD |
Vermet(ten) |
Zie Matte. – 2. Evtl. < Van der Met(t)en, naar PlN Met(te), wellicht meet: weiland, hooiland. 1404 Goisin van der Meten, Ronse (LENOIR); 1752 Nikolaas vander Metten, Bever(CORNELIS).
|
FD |
Vermeulecom |
zie van Meulecom.
|
FD |
Vermeulen |
[12e NF le plus fréquent en Belgique]. Nom d’origine extrêmement répandu: Ter Molen (= au moulin); cf. aussi Van der Meulen.
|
JG |
Vermeulen |
-eul(l)e, -euleu, -eulin, zie van der Molen.
|
FD |
Vermey(d)en |
zie van der Meyden.
|
FD |
Vermeylen |
Vermylen, etc. Forme contractée de Van der Mijlen, moy. néerl. mile, mijl ‘lieue, banlieue’ [FD].
|
JG |
Vermeylen |
zie van der Meylen.
|
FD |
Vermeys |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermier(d)t |
zie van Miert.
|
FD |
Vermiesch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermin |
1. Proven. Vermine ou Fer-mine (Dép. Izier). V. Verminnen.
|
EV |
Vermin(nen) |
Metr. Ver Minne: vrouw Minne. Zie Minne 2.
|
FD |
Verminck(sel) |
Vermynck: Dial. ontrond < Vermunck; zie Vermunicht. Vermincksel is volksetymologisch (Mnl. minke = mincsel: verminking).
|
FD |
verminnen |
V. ver- I. ,,Des biens banaux » (Van der Meenen). Vermin, ,,Du bien banal ».
|
EV |
Vermis(sen) |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermo(e)len |
zie van der Molen.
|
FD |
vermo(o)te |
V. ver- I. ,,Des prés humides » (Mot, Dialecte).
|
EV |
Vermo(r)gen |
Wsch. reïnterpretatie van Vermorcken < Vermarcke.
|
FD |
Vermoens |
zie Fermont.
|
FD |
Vermoere |
Vermoeren. Forme contractée de Van der Moere, du NL Ter Moere, très fréquent en toponymie flamande, appellatif topon. moere ‘fagne, tourbière, marais’ [FD].
|
JG |
Vermoere(n) |
zie van der Moere.
|
FD |
Vermoes |
Vermoesen, Vermosen. Forme lim-bourgeoise de Vermase, Vermasse(n) [FD] ; cf. Van der Mosen.
|
JG |
Vermoes(en) |
Vermoezen, zie van der Mosen.
|
FD |
Vermoet |
zie Vermaut.
|
FD |
Vermon(d) |
-n(d)t, -nden, zie Fermont, van der Monde.
|
FD |
vermonden |
V. ver- I. ,,Des embouchures ».
|
EV |
Vermont |
-on (NF de la région de Comines). Probabl. var. de Fermont, Fermon, avec sonorisation de l’initiale ou influence des NF flam. en Ver-.
|
JG |
Vermoortel(e) |
zie van den Moortel.
|
FD |
Vermoote |
zie Vermote.
|
FD |
vermorcken |
V. ver- I. M.or(in)gen, ,,Des marécages ».
|
EV |
Vermorcken |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermosen |
zie van der Mosen.
|
FD |
Vermost |
zie van der Most(en).
|
FD |
Vermote |
Nom d’origine fort répandu en pays flamand: de Mote (= la motte), d’après l’anc. fr. motte ‘château sur une motte, butte féodale’.
|
JG |
Vermote |
Vermoote, Vermotfte): i. Zie Van der Mot(en). – 2. Metr. Ver Mote: vrouw Maria. 1375 Marie Godscalx = Moote Godscalx, Ip. (BEELE); 1374 Danel Vermote = 1376 Danin Vermote, Oekene (SOETE). Een Wvl. He-eeuws Vermote kan ni. niet uit Van der Mote worden verklaard.
|
FD |
vermout |
V. Vermaut.
|
EV |
Vermout |
zie Vermaut.
|
FD |
Vermue |
Zuid-Bevelandse EN < Van der Mude. Ingw. mude, mui(de) < Germ. munthja: monding > meers in deltagebied. B.v. de Muide in Cent. 1239 Selvert van der Muden, Cent (GYSS. 1954).
|
FD |
Vermuelen |
Vermullen, zie van der Molen.
|
FD |
Vermunicht |
PlN Ter Munich: bij de monniken. 1386 Johannis vander Moninch, Tg. (TYTGAT); 1394 Henric vander Moyncken, Lv. (HB); 1480 Christiaen vande Mueneghen of Mueneke, Watou-Bg. (PBG).
|
FD |
vermunt |
V. ver- I. 1. ,,Du quartier de l’hôtel des monnaies ». — 2. Van der Munt, ,,De la colline » (Munie, Loc. flam. Du latin : Monte).
|
EV |
Vermunt |
Van der Munt. De Munt is de plaats waar gemunt wordt, waar de munt geslagen wordt. 1399 Denys van der Munte, 1399 Jan van der Munte, Bg. (SIOEN); 1452 Amele vander Munte, Kleef-Bg. (PARM.).; 1560 Anthonis Cornelisz van der Munten (vader van) Cornelis Anthonisz Vermunt, Etten NB (PDB).
|
FD |
Vermussche |
Vermuse: Wsch. reïnterpretatie (o.i.v. EN Mussche) van Vermeersche, Vermesse.
|
FD |
vermuyten |
V. ver- I. 1. Van Ter-muyde (Holl.). — 2. Van der mijten, ,,Des meules ».
|
EV |
Vermuyten |
Vermuijten: PlN Muite: kooi, vogelkooi, hol, gevangenis, kerker. 1368 up Jhanne van der Mute, Ktr. (DEBR. 2002); 1586 Elisabeth Vermuyten, Reet (MAR.).
|
FD |
Vermyle(n) |
Vermijl(e{n)), zie van der Meylen.
|
FD |
Vermynck |
zie Verminck.
|
FD |
Verna |
Misschien W. uitspr. van Verneau.
|
FD |
Vernacht |
Gereïnterpreteerde vorm van Vernackt. 1501 Gillis van der Nacht, Oostrozebeke; 1506 Gillis van der Nacht; 1536 Jan van der Nacht, Petegem(KWII).
|
FD |
Vernack(t) |
zie van der Naet.
|
FD |
Vernae(ck)t |
-aert(s), zie van der Naet.
|
FD |
Vernaechten |
Metr. Veren Aechten, verbogen vorm van Ver Aechte: vrouw Agatha. Zie Aegten. 1392 Pauwels Vernaechten, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vernaelde |
Vernail(len), Vernalde: Metr. Veren Alden, verbogen vorm van Ver Aide, vrouw Aida, Germ. VN. Of < Vernalen: veren Adelen. 1487 Symoen Vernaelde, Bredenaarde (PARM.).
|
FD |
Vernaeve |
Metr. Veren Ave: vrouw Ava, Germ. VN. 1239 Ava uxor scalteti; 1248 Monkin filius Aven (GN); 1296 Heins huus ver Naven; 1300 Reniers ver Aven, Her. (DERCON); 1393 Heinrijckx erve Vernaven, Walem (OARII). Zie ook Aafjes.
|
FD |
Vernaeve |
Proven. Venenhove „Ferme écartée ». (Comp. ; Ver-boeckhaeve, synon. de Verboeck-hove).
|
EV |
Vernagut |
zie Fernagut.
|
FD |
Vernal(en) |
Metr. Veren Adelen: vrouw Adela. Germ. VN. 1260 Joh. domine Adèle, Veltem (HM); 1322 Arnoldus dictus Veren Adellen, Erps (PEENE 1949); 1396 Gillis Vernadelen, Denderhoutem (DE B.).
|
FD |
Vernamelen |
Metr. Ver (vrouw) Amele, korte vorm van Germ. VN Amelberge.
|
FD |
Vernant |
NF originaire de l’Aube (Champagne) où il est attesté massivement aux 16e et 17e s. (GeneaNet); probabl. d’un NL de la famille topon. de verne ‘aulne’, ainsi Vernand (Loire, Hte-Savoie), cf. aussi Vernin.
|
JG |
Vernant |
zie Ferdinand.
|
FD |
Vernasse(n) |
Metr. Veren Asse(n): vrouw Asse, Germ. VN Adza, dim. van athal-naam. 1471 Arnold Vernasse,Tn.(HM).
|
FD |
Vernasselen |
Metr. Veren Assele(n): vrouw Assele. Vgl. Asselman. 1359 Gérard Vernasselen, Tn. (HM); 1424 Henrici quondam Vernasselen, Walem (OAR II).
|
FD |
Vernassière |
-iere. NF importé dans la région de Binche, sans doute en provenance de l’Allier ou de la Loire (GeneaNet); nom d’origine to-ponymique.
|
JG |
Vernay |
1780 «Françoise Vernay» Charleroi; nom d’origine: Vernay (Rhône), Le Vernay (fréquent en France), dérivé de fr. dial verne ‘aulne’.
|
JG |
Vernay |
Duvernay, -oy, Devernay, de Verneij, de Verney: Verspreide Fr. PlN (le) Vernay (Rhône, Saône-et-Loire), Verney (Normandie): plaats waar elzen groeien. 1432 Gerardus de Vernay, Torn. dioc. (MULI); 156 e. Egidij de Verney, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
verne |
,,Aulne ». N. d’arbre. Carac-tér. d’une propriété. Vergne et Verne, deux ruisseaux, ,,Ruisseaux des aulnes ». Ver(g)ne. Diminutifs : Vern- -et, -in. Collectifs : Vern- -aillien, -al, -el, -iere (Ver-gnies, Loc., Vernei, Dép. Lamalle). Composé : Vernory (Vernaie au ruisseau). vernieuwe. V. ver- I. Van der nieuwe (stede, straat, steeg, etc.), ,,De la nouvelle- (-place, -rue, -ruelle, etc.) ».
|
EV |
Verne |
Vernet, -ez, -el, -eau, -aut, -aus, zie Vergne(s).
|
FD |
Verneert |
Verne(i)rt, zie van der Naet.
|
FD |
Vernel |
Nom d’origine: autre dérivé en -el/-eau du même verne, cf. par ex. Verneau (Indre).
|
JG |
Vernelen |
Metr. Ver Nele: vrouw Cornelia of Petronilla.
|
FD |
Vernemmen |
zie Vernimmen.
|
FD |
Vernest |
zie van Nest(e).
|
FD |
Vernet |
-ez, -het, zie Vergnes.
|
FD |
Vernet |
Vernez. 14e s. «Godefreins fiez Gode-froi de Vernei» DénHesbaye; nom d’origine: Vernet (Haute-Garonne, Allier, etc.); cf. aussi Vergniolle, Vergn(i)on.
|
JG |
Verneuil |
1771 «Louis Verneuil» Haybes; nom d’origine: Verneuil, topon. très fréquent en France (Meuse, Aisne, Oise, etc.).
|
JG |
Verneuil |
PlN Verneuil (Aisne, Marne, Oise, Meuse…). 1177 Matei de Vernolio, Laon (SMTI).
|
FD |
Verniemmen |
zie Vernimmen.
|
FD |
Vernier |
Verniers. 1396 «Jehan le Vernier» ComptesMons; nom de profession: anc. fr. vernier ‘celui qui cultive ou vend des fruits du printemps’ ; pourrait être aussi une var. de Wernier, Warnier?
|
JG |
Vernier(e) |
Vernie(rs). Pair. Norm. var. van Wernier(s). Zie Werner. – 2. BerN. Ofr. vernier: verkoper van lentevruchten. 1396 Jehan le Vernier, Bergen (DE B.); 1492 Joos Vernier, Cent (BOONE); 1556 Joos Verniers, Bossuit-Pamele (V.BUTS.).
|
FD |
Verniest(e) |
Wsch. < Verriest, met n-epenthesis.
|
FD |
Vernieuwe |
Metr. Vernieven, Veren leven, verbogen vorm van Ver levé: vrouw Eva. 1335 Jhans Vernieven huus, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Boudin Vernieven sone, Geluwe (DEBR. 1970).
|
FD |
Vernijns |
Vernyns: Limburgse FN, daarom wsch. < Severijns, met epenthetische n (zie Ferin).
|
FD |
Vernimme |
Vernimmen, Vernemmen. Matronyme: ver(en) ‘dame’ + prénom fém. Imme = Emma [FD].
|
JG |
Vernimme(n) |
Vernemmen,Verniemmen: Metr. Veren Immen, verbogen vorm van Ver Imme: vrouw Emma. Zie Imme. 1267 Henricus veren Immen, Lubbeek; 1279 Godefridus filius domine Emme = God. filius domine Imme, Lv. (HM); 1280 Soy Vern Ymme sone, Wondelgem (CG); 1309 Lisbeden veren Emmen dochter, L (OGO); 1350 Wouter Vernimmen, Zèle (LENAERTS).
|
FD |
Vernin |
Afl. van Verne? Of Fr. venin: gif. BN. Vgl. dial. fernijn < venijn. 1216 Hubertus Venin, Oc. (MORLET).
|
FD |
Vernin |
NF rare en Wallonie, sans doute d’origine française (Vienne, Oise, etc.); probabl. d’un NL de la famille topon. de verne ‘aulne’, ainsi Vernin (Allier, comm. de Laprugne), cf. aussi Vernant.
|
JG |
Vernis |
Vervorming van Vernest of Verniest? Of PlN Verny (Moselle)? 1695 Anth. de Vernies, Thuin; 1685 N. Vernij, Aat; 1707 J.FJ. de Verni, Bergen (MULVII).
|
FD |
Verno |
Var. van Vernooy of Vernou.
|
FD |
Vernooy |
Vernooi(j), Verno: Metr. Veren Ode: vrouw Ode. Germ. VN Auda, Oda. 1300 Willelmi Vernoeden, Tv. (BERDEN); 1350 Wilhelmus dictus veren Oeden, Tv.; 1369 Henric Vernoeden, St.-P.-Rode (HM); 1371 Godefridus Vorennoyen = 1396 Goerde Vernoyen, Neerwinden (C.BAERT); 1631 Henricus Vernood, Schelle (MAR.).
|
FD |
Vernou |
PlN Vernou (o.m. Seine-et-Marne), Vernoux (o.m. Ain).
|
FD |
Vero |
Véro (NF du Hainaut et de la région de Stavelot). Peut-être surnom délocutif: lat. vero, dans une antienne, un psaume. – Ou bien latinisation d’un lieu d’origine: (a) Vero, de Ver (Custinne), comp. 17e s. «Veris» (anthrop. latinisé), sur le même topon. (J. Herbillon, BTD50, 117)[JL, NFw].
|
JG |
Véro |
Vero: Var. van Wérot. Zie Wérotte.
|
FD |
Vero(o)st |
zie van de Roost.
|
FD |
Verocq |
Francisation du NF Verroken [FD] ?
|
JG |
Verocq |
W. uitspr. van Verroken (of Veracq)?
|
FD |
Veroeven |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Veroeveren |
zie van Oeveren.
|
FD |
veroft |
V. Verhoeft.
|
EV |
Veroft |
zie van der Hoeght.
|
FD |
Verolle |
zie van der Halle(n).
|
FD |
Verolleman |
Peut-être avatar du NF Veranneman [FD]?
|
JG |
Verolleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Veron |
Véron, Verons. 14e s. «Jehan Veron» DénHesbaye, 1444 «Fierait Veron» Aides-Namur, 1561 «Veronne Nockart, manouvrier» Braine-le-Château, 1583 «Jermin Verond» BourgNamur, 1616 «Jean Bertrand dit Veronne» PrincipChimay, 1682 « Marie Veronne » Namur [les formes en -onne ne sont pas nécessairement des fém., mais le -n final était prononcé et non nasalisé] ; nom de baptême, d’après saint Véron < sanctus Veronus (forme de ±1013), néerl. sint Vroen, confesseur du 9e s., qui passe pour un descendant de Charlemagne, et qui est honoré dans le diocèse de Cambrai et particulièrement à Lembeek au sud de Haï (BrFl) (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 57). Dimin. en -et: Veronnez, Véronnez.
|
JG |
Ver–on |
-oone. 1. Proven. Véronne (Ville irai.). — 2. Matronyme. Vérone, synon. de Véronique, N. de baptême (Veron ikon, ,,Vraie image »).
|
EV |
Véron |
Veron(s), Verron(s), Verrions, Vroon, Veronnez, Verroens, Voorons: Patr. HN Veronus, patroonheilige van Lembeek bij Halle (VB). Lokale vorm is Vroen < Fr. Véron. 1381 Vroens, Halle (LIND. 1947′); 1561 Veronne Nockaert, Halle (ARNOULD1986).
|
FD |
Veroone |
Verhoene, Vro(o)nen, Verrone, Verroonen, Vroon: Metr. Zoon van Ver One: vrouw One, fem. van Ono, Germ. VN (GN). Vroonen < Veronen. 1379 Jacob Verhonensone, Ip. (BEELE); 1549 Jan Veroen,Bg.(SCHOUT.II).
|
FD |
Verotte |
Vérotte. Var. de Wérotte.
|
JG |
Vérotte |
zie Wérotte.
|
FD |
Verou(g)straete |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Verougstraete |
cf. Verhoestraete.
|
JG |
ver–ougstraete |
-paele, -peut, -plaetse, -plancke, -poorten. V. ver I. ,,De la grand’route » (Hoogstraat), ,,Du poteau-limite » (Paal), ,,Du puits » (Put), ,,De la place » (Plaats) ,,Du pont de bois » (Plané), ,,Des portes ».
|
EV |
Verove(n) |
zie van der Hoeve(n).
|
FD |
Veroven |
cf. Verho(e)ven.
|
JG |
Veroyen |
Verro(e)ye, Vroy{e): i: Metr. Ver Ode: vrouw Auda, Oda. Zie Oyen i, Vernooy. 1315 Veroden Cansgoets, Lubbeek; 1380 Gilis Veroden, Bunsbeek (HM). – 2. Van der Oyen; zie van Ooyen.
|
FD |
Verpa(a)len |
Verpaele(n), Verpael(s)t, zie van der Paal.
|
FD |
Verpeet |
Verpeten, zie van der Peet.
|
FD |
Verpeut(en) |
Uit Van der Put/Peut (zie van den Putte) of var. van Verpoot(en).
|
FD |
Verpeylen |
zie (van) Peel.
|
FD |
Verplaeste |
Verplae(s)tre: Verhaspeling (FV) van Verplaetse, met metathesis ts/st.
|
FD |
Verplaetse(n) |
zie van der Plaetse(n).
|
FD |
Verplan(c)ke(n) |
zie van der Planken.
|
FD |
Verplancke |
Verplancken, Verplanken, etc. Nom d’origine ou de proximité signifiant ‘petit pont en bois’, ainsi la Planque (1260), seigneurie à Dottignies, Ter Plancke (1515) à Luigne, de Plancque (16e s.) à Bellegem [FD]; cf. aussi Van der Plancken et comp. Delplanque.
|
JG |
Verpoelt |
Verpoylt, Verpuylt: Verpoelkt < Verpoelk < Van der Poelk. PlN Poelk in Meerbeke (OV) en Pamel (VB) (TW). 1300 Heinricus de Poelke; 1400 Jan van Poelcke = op Janne van Poelkt, Tv. (BERDEN); 1582 Joost Verpuylt, Erps-Aw. (AP).
|
FD |
Verpoest |
zie van der Poest.
|
FD |
Verpoort |
-e(n), -er, Verpoot(en), Verpoten, zie van der Poorten.
|
FD |
Verpoort |
Verpoorte, Verpoorten,Verpoorter, etc. Nom d’origine: Ter Poorte (= à la porte), très fréquent en pays flamand; cf. aussi Van der Poorten.
|
JG |
Verpoucke |
zie van Poeke.
|
FD |
Verpraet |
zie van Praet.
|
FD |
Verpuylt |
Verpoylt, zie Verpoelt.
|
FD |
Verqu(a)in |
zie Werkin.
|
FD |
Verqualie |
zie van Caillie.
|
FD |
Verquer(r)e |
Verqueren, Verqueire, Verquiere, zie van de Keer.
|
FD |
Verquère |
Verquere, Verquerre. Adaptation du NF flam. Verqueren, Verqueire < Van de Keer [FD].
|
JG |
Verraed(t) |
-aert, zie Verhaert.
|
FD |
Verraeghe |
-aghc; Verraghen, Verraghen(n)e, cf. Verhaege(n).
|
JG |
VERR–aert |
-anneman. V. VER-aert, VERanneman.
|
EV |
Verraes |
-aest, cf. Van Raes.
|
JG |
VERraes |
V. ver- II. ,,Epouse de Rasson ». V. RAD (Raz).
|
EV |
Verraes(t) |
zie van Raes.
|
FD |
Verraghen |
-ghen(n)e, Veraghaen(n)e, zie van der Hagen.
|
FD |
Verr–aghen |
-aleweck. V. ver- I. ,,Des bosquets » (Hagen), ,,Du faubourg de Hal(le) » (Hallewijk).
|
EV |
Verralewyck |
-week, zie van Halewijck.
|
FD |
Verranneman |
cf. Veranneman.
|
JG |
Verranneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verrart |
zie Verhaert.
|
FD |
Verras |
-az, zie van Raes.
|
FD |
verrassel |
V. verhasselt.
|
EV |
Verrassel |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verraver |
zie Verhavert.
|
FD |
Verrax |
zie Verhack.
|
FD |
Verre(n), van |
zie van Veer.
|
FD |
Verre, van |
zie van Veer.
|
FD |
Verre, van de |
zie van de Veere.
|
FD |
Verrebroeck |
Proven. Loc. ,,Marais écarté. Synon. : Werbroeck.
|
EV |
Verrecas |
Varkas: De oudste met naam bekende voorvader van de Brugse famille Verrecas is Martinus, in Hongarije geboren en in Brugge in 1752 aïs Forgatz opgeschreven; hij overlijdt in Bg. in 1761 als Vercas. Zijn kinderen zijn « 1754 Jacobus Vaerekaes; « 1756 Carolus Verrecas; « 1760 Petranille Farregas. Vanaf 1786 Pieter Jacobus Verrecas dragen allé Brugse afstammelingen de naamvorm Verrecas (med. L. Verrecas, Assebroek). Adaptatie van de Hongaarse FN Farkas (zie i.v.).
|
FD |
verr–eck |
-(e)y(c)ke(n). V. ver- I. ,,Du chêne, des chênes » (Eik-en),
|
EV |
Verreck(en) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verreck(t) |
-ec(h)t, zie van der Eeckt.
|
FD |
Verrees |
zie van Hees.
|
FD |
Verreest |
zie van der Eest.
|
FD |
Verreet |
zie van de Riet, van Reeth.
|
FD |
Verreij(c)ke(n) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verrek(t) |
zie van der Eyken, van der Eeckt.
|
FD |
Verrellen |
zie van der Helle.
|
FD |
Verrelst |
zie (van der) Elst.
|
FD |
Verreman |
Afl. van Mnl. varre, verre: (jonge) stier. BerN van stierenfokker? Of var. van Vereman(s)? 1714 Ignatius Verreman, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verren, van der |
zie van der Veere.
|
FD |
Verrengen |
zie van Rengen.
|
FD |
Verrenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verrept |
zie Verept.
|
FD |
Verresen |
zie van Hees.
|
FD |
Verret(h) |
zie van de Riet, van Reeth.
|
FD |
Verreu |
cf. Verrue.
|
JG |
Verreu |
zie Verrue.
|
FD |
Verreux |
Peut-être nom de profession: anc. fr. verrieur ‘verrier, vitrier’ ?
|
JG |
Verreux |
Proven. La Verreuse (Dép. Séloignes).
|
EV |
Verrewaere, (de) |
zie de Verver.
|
FD |
Verrewegen, van |
Reïnterpretatie van Van Herrewegen.
|
FD |
Verrey(d)t |
zie van de Riet.
|
FD |
Verrey(de) |
Verreyen, zie van der Heiden.
|
FD |
Verreydt |
Verrydt, Verryt, cf. Vereyt.
|
JG |
Verreys(t) |
zie van der Ryst.
|
FD |
Verrezen |
zie van Hees.
|
FD |
Verri(er) |
Verïer, Ver(r)iez, Vériez, Veyrier, Leverrier, Veerjee, Verrière, Veirière, Véry(ère), Verry(ère): BerN Fr. verrier: glasmaker, glazenier. ±1300 Jehans li Voirriers, Artesië (BOUGARD); 1383 Jean Verrier (MARCHAL).
|
FD |
Verriel(l)e |
zie van Hille.
|
FD |
Verrier |
Verriez. 1302 «Robins li Verriers» Loi-Tournai, 1320 «Willaume le Verrier», 1334 «Ghillebert le Voirrier» NécrArras, 1527 «Matho le Verrier» BourgNamur; nom de profession: fr. verrier ‘vitrier’.
|
JG |
Verri–er |
-ère. Profess. Ouvrier de verrerie.
|
EV |
Verrière |
Verrière. 1302 «Maroie li Verrière» LoiTournai; fém. du précédent plutôt que nom d’origine: Verrières (Ardennes).
|
JG |
Verriest |
Nom d’origine : moy. néerl. rijst ‘oseraie’, appellatif topon.; cf. aussi Van de(r) Rijst.
|
JG |
verriest |
V. ver- I. ,,De l’oseraie » (Rijs, „osier ». Collectif : Rij(s)t.
|
EV |
Verriest |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Verriet |
zie van der Riet.
|
FD |
Verrijs(s)en |
zie van den Ryse.
|
FD |
Verroens |
zie Véron.
|
FD |
Verroest |
zie van de Roost.
|
FD |
Verroeurlst |
zie van der Hulst.
|
FD |
Verroeye |
zie Veroyen.
|
FD |
Verroken |
Forme contractée de Van der Roken, trad. flam. du nom pic. de le Roke, cf. 1221 «Nicholon de le Roke» ChirTournai, 1392 «Jehane vander Roke» Tournai, etc. [FD].
|
JG |
verroken |
V. Verhooghen.
|
EV |
Verroken |
Verhoken. Verroken < Van der Roken. PlN Pic. Roke, Fr. roche: rots, steenberg, rotsachtige plaats. Vander Roke ook aïs vertaling van Dele Roke (vgl. Delaroche). PlN 1275 Roke in Vloesberg, 1316 Stienroke, 1360 Roke in Ronse (DECONINCK). 1221 Nicholon de le Roke, Dk. (SMTI); 1275 Colart de le Roke… es masures de le Roke, tenant au bos de le Roke, Vloesberg (VR 41); 1392 Jehane vander Roke, Dk. (SR Ktr. f° 6,8, iov°); 1396 Jacop van der Roeke, Berchem-Oud. 1262 (ARA); 1400 Jan van der Roke, Rijsel (JAM.). –2. Evtl. < Van (den) Roken, Van den Rodeken. PlN Rodeken, dim. van Rode, o.m. in Dentergem (DF XIII), Bekkevoort (CLAES1983), Roken in Nieuwerkerken-Aalst (med. Gyss.). 1398 Rasse van den Rodekine, Tielt (DEBR. 1970); 1302 Dyeric van den Roedekene; 1506 Jan vanden Roeken = 1507 Jan van Roeken, Diest (CLAES 1983); 1433 Merten van Rokenne; 1439 Lijsken vanden Rokene, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Verron(s) |
zie Véron.
|
FD |
Verronckel |
zie van Runckelen.
|
FD |
Verrone |
Verroonen, zie Veroone.
|
FD |
Verrooten |
Verrot(t)e: Van der Rooten. PlN Rote: vlasroot, plaats of waterloop waar vlas geroot wordt. PlN in Weelde (A) (HELSEN1944). 1443 Matheeus vander Rooten, Aw. (VLOEB.).
|
FD |
Verrosste |
zie van de Roost.
|
FD |
Verrot(t)e |
zie Verrooten.
|
FD |
Verrou |
zie Voroux.
|
FD |
Verrougstraete |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Verroust |
zie van de Roost.
|
FD |
Verroye |
zie Veroyen.
|
FD |
Verrue |
Car. phys. N. d’H. ayant une verrue.
|
EV |
Verrue |
Verhue, Verheu, Verreu: Van der Rue. PlN (la) Rue: straat; zie Delarue. 1370 Hannin vander Rue =Jhan vanden Dale dit dele Rue, Lauwe; 1398 Colart van der Rue, Spiere (DEBR. 2002,1970); 1544 Gheeraert van de Rue; 1556 Jan van de Ruwe, Spiere (KWII). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Delrue tot Verrue en Verheust. LG1984,385-6.
|
FD |
Verrue |
Verreu. Forme contractée de Van der Rue, d’après les nombreux l.d. la rue, équivalent du NF Delrue [FD].
|
JG |
Verry(c)ken |
-yck, -yke, zie van der Eyken.
|
FD |
Verry(c)kt |
zie van der Eeckt.
|
FD |
Verry(d)t |
zie van der Riet.
|
FD |
Verry(ère) |
zie Verrier.
|
FD |
Verryden |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verryser |
zie Veryser.
|
FD |
Versa(e)vel(e) |
zie van de Savel.
|
FD |
Versadet |
NF d’Entre-Sambre-et-Meuse, apparu à Barbençon en 1860, en provenance de Paris (GeneaNet); probabl. surnom: moy. fr. ver-saudé ‘abattu, morne’ FEW 14, 309b.
|
JG |
Versaen |
Metr. Vrouw Suzanna, vgl. Sanna. 1338 Heylwigi Vorensannen; 1375 domicella Zane = 1370 joffre Zaenen, Tn. (C. BAERT); 1345 Walterus voren Zannen, VB; 1351 Godefridus veren Zannen, Winksele (HM). – 2. In Merchtem in 1730 variant van Van Saen (PDB).
|
FD |
versaen |
ver- I. ,,(Des champs producteurs) de semences » (Zaden), Peut être aussi le N. de producteur.
|
EV |
Versaille(s) |
Versaeil(l)ie: PlN Versailles (Seine-et-Oise).
|
FD |
Versailles |
Versaille. Nom d’origine: Versailles (Yvelines, France).
|
JG |
Versantvoort |
zie van Zandyoort.
|
FD |
Versaud |
PlN Verseau (Saône-et-Loire).
|
FD |
Versauw |
1. Proven. établissement de Vericius ». Forme, dans la région de Courtrai, d’un synon. de Versez (anc. N. de Vierset, Loc.) et de Virizien (Loc. fr.). — 2. N. de circonst. H. né sous le signe du ver-seau. N° 302.
|
EV |
Versauw |
zie Versou.
|
FD |
ver–savel |
-schaeren, -schaeve, -schaffel, -schelde(n), -scheure ou -sc(h)o(o)re(n) ou -schue-re(n), -schooris, -schraegen. V. ver- I. ,,De la sablonnière » (Za-vel), ,,Du rivage » (Schaar, topon.), ,,Du terrain défriché » (Schaaf, ,,Rabot ». Au figuré, instrument d’essartage), ,,Du bosquet de l’es-sart » (Schaffelo), ,,De l’Escaut » (Schelde), ,,De l’alluvion, des alu-vions » (Scheur ou Schenr, dont Schuur, ,,Grange », est généralement une altération), ,,De l’élevage des bêtes à corne » (Schorisse, Loc., en fr., Escornaix; comp. : Cornesse, Loc., même sens), ,,Des terres avares, incultes » (Schraag).
|
EV |
Versbraegen |
Wsch. leesfout voor Verschraegen.
|
FD |
Verschae(gen) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschaeken |
Reïnterpretatie van Verschagen?
|
FD |
Verschaere(n) |
zie van der Schaar.
|
FD |
Verschaeren |
Forme contractée de Van der Schaar, appellatif topon. schaar ‘rive, digue’ [FD].
|
JG |
Verschaete |
Hypercorrect voor Verschoote. 1686 Chrystynken Verschuete; 1721 Guillaume Verschaete; 1724 Mathis Verschate, Lendelede (COUSS).
|
FD |
Verschaetse |
Verschatse,-tze.Verschetse,-tze: Van der Schaetse. Wellicht huisnaam Ter Schaetse: stelt, kruk. Vgl. Schaetsaert. Vgl. Delecosse, Dezecache. 1627 Abraham Verscache = 1630 A. Verschatse; 1636 Joos Verschaetse, Markegem (KWII).
|
FD |
Verschaeve |
(NF de Flandre occ.). Forme contractée de Van der Schaeghe, Van der Schaeve, etc., d’un NL ter Schage, fréquent en topon. flamande. – Bibliogr. : O. Leys, De FN Ver-schaeve, dans Naamkunde 1957, 168.
|
JG |
Verschaeve(r) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschaffel(t) |
PlN 1427 ter Scaffelt, Aaigem (OV). 1375 Jan van der Scaffelt, Cent (GYSS. 1954); 1373 Jan van der Schaffelt, Cent (BSE).
|
FD |
Verschage |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschakelen |
Var. van Verschaeken?
|
FD |
Verscharen |
zie van der Schaar.
|
FD |
Verschatse |
-tze, zie Verschaetse.
|
FD |
Verschave(r) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschelde |
Verschelden. Nom d’origine: van der Schelde (= de l’Escaut); cf. aussi Van der Schelden.
|
JG |
Verschelde(n) |
Verschelle, Verschelve, zie van der Schelden.
|
FD |
Verschemoet |
Vesschemoet, Vesgemoet: Verse moed, BN voor iemand die met frisse moed aan het werk gaat. D. Frisch(er)muth. 1374 Lonis Versmoet, Gb. (SCHR.); 176 e. Vesgemoet, Maldegem(PDB).
|
FD |
Verschetse |
-tze, zie Verschaetse.
|
FD |
Verscheure(n) |
zie van der Schuren.
|
FD |
Verscheyden |
Vers(c)heijden: Uit Verschelden, met gepalataliseerde 1 (vgl. Wvl. suifer < sulfer).
|
FD |
Verschilde |
zie van der Schelden.
|
FD |
Verschingel |
zie van Singhel.
|
FD |
Verschoor(e) |
Verschooren, Verschore(n), Verschorre(n), Verscoore, van de(n) Schoor, van Schoore(n), van Schoren: PlN Schoor, Schor(r)e: aangeslibd land dat rijp is om ingedijkt te worden, moeras (TW). Zie ook Van Schoor. 1281 Jacobus Dellescore, Woitinus Dellescore, Avelgem (HAES.); 1324 Jehan van der Score = van Score, WV (DF XIV); 1392 Art vanden Score, Aw. (ANP).
|
FD |
Verschoore |
Verschoren, etc. Nom d’origine: Ter Schoren, d’après l’appellatif topon. schorre ‘terrain alluvial’ [FD]; cf. aussi Van Schoor.
|
JG |
Verschooris |
zie van Schorisse.
|
FD |
Verschoot(en) |
Verschote, zie van de Schoot.
|
FD |
Verschraeven |
-schragen, -schraeg(h)e(n), zie van der Schraege.
|
FD |
Verschroeven |
Br. uitspr. van Verschraeven.
|
FD |
Verschu(e)re(n) |
Verschuur(e(n)), Verscuren, zie van der Schuren.
|
FD |
Verschuere |
Verschueren, Verschuren, etc. Nom d’origine: Ter Schuere (= de la grange); cf. aussi Van der Schu(e)ren.
|
JG |
Verscoore |
zie Verschoor(e).
|
FD |
Versé |
Verset, Versez. 1745 «Bernard Verset» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Vierset (Lg), 1091 «Versaih», 1178 «Versez», mais le NF est surtout hennuyer.
|
JG |
Vers–é |
-e, -ez. Proven. Versez, anc. N. de Vierset (Loc.).
|
EV |
Versel(l)e |
zie van Zele(n).
|
FD |
Verselder |
Ovl. FN. Adaptatie van Versaille (zie DEBR. 1985)? Of reïnterpretatie van Verschelde? 1629 Joanne Verselder, Edegem (SELS).
|
FD |
Versele |
Verselle. 1576 «Verselle Greniers», 1585 «Verselle Grenier» BourgNamur; il s’agit apparemment d’un ancien prénom, à rapprocher p.-ê. de Urselle bien attesté comme prénom féminin dans les notaires liégeois ( 1642, 1705), sans doute dimin. de Ursule [JL, NFw] ; cf. aussi Verzele.
|
JG |
Verseput |
PlN: zoetwaterput, gemeenteput. 1616 Pieter Cornelisse Verseput, Noordgouwe (PDB).
|
FD |
Verset |
-ez, -e(e), -ée(s), -eer, Verzee: Var. van Vierset.
|
FD |
Versfeld |
Versfelt: PlN. Wellicht Varsseveld (G): 1200 Versevelde. Ndl. FN (van) Vars(s)eveld.
|
FD |
Versheijden |
zie Verscheyden.
|
FD |
Versheure |
Vershuere, zie van der Schuren.
|
FD |
versichel |
V. ver- I. ,,De la faucille ». (Sikkel). N. de terre en forme de faucille (Comp. : Charrue, Ploeg-steert, ,,Queue de charrue », top.).
|
EV |
Versichel(e(n)) |
Versickel, zie van der Sickel.
|
FD |
Versieck |
zie Versyck.
|
FD |
Versieren |
Verzieren: PlN La Vaissière (Cantal, Lozère): plaats waar notenbomen groeien? 1636 Vesier = 1639 van Visière = 1641 Verziere = 1644 vande Vesiere = 1647 vanden Visière = 1650 Versiere, Bg. (PDB).
|
FD |
Versieux |
Verzieux. 1602-3 «l’héritage Gilson le Verseur» TerriersNamur; p.-ê. nom de profession en -eur: celui qui se charge de (anc. fr.) versier ‘ensemencer (une terre) en verseret’ c.-à-d. à la saison du premier labour des terres.
|
JG |
Versieux |
zie Verzieux. Versigg(h)el, zie van der Sickel.
|
FD |
Versijp(t) |
Versyp(t), zie van de Zype.
|
FD |
Versin |
Proven. 1. Versinnes (Dép. Beauraing). — 2. Vézin (Loc).
|
EV |
Versin |
Verzin. Surnom: w., pic. (Mons) vèrzin ‘lubie, idée folle, caprice subit’ DL 689, Sigart 368, w. (La Louvière) ‘vigueur, mordant’ FEW 17,426a ; ou bien nom d’origine : Verchin, 1120 «Vercin» (PdC) ou Verchain, 1074 «Vuercin» (Nord).
|
JG |
Versin |
Verzin: PlN Verchin (PdC) of Verchain (Nord)?
|
FD |
Vers–in |
on. 1. Proven. Versainnes (Dtp. Beauraing). Synon. : Verzin. — 2. V. WARD (Warz).
|
EV |
Versle(e)gers |
Van der Sleehegge. PlN Sleehaag (med. J. Segers). Zie Sleeuwaeghen.
|
FD |
Versleijen |
zie van der Sleyen.
|
FD |
Verslijcke(n) |
zie van der Slijcken.
|
FD |
Verslijpe, |
Verslyp(p)e: Van der Slijpe. PlN Slijpe (WV). 1133 Waltero de Slipen; 1303 Clais van Slipen; 1538 Inghele van der Slype; 1614 Louis Verslype (DF XIV); 1686 Maria Cornelia Verslijpes, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Verslot |
zie van der Sloot.
|
FD |
Versluis |
Versluys(en), zie van der Sluis.
|
FD |
Versluys |
Versluis, etc. Nom d’origine: appellatif topon. sluis ‘écluse’, e.a. Sluis en Flandre zélandaise; cf. aussi Van der Sluis.
|
JG |
ver–sluys(en) |
-snick, -snoyen, -specht, -speelt, -speeten, -spreet, -spreeuwen, -stappen, -steegh ou -stegen, -sterren, -steylen, -stiche-l(en), -stocken, -straelen, -strae-ten, -streken, -strepen. V. ver- I. ,,De l’écluse, des écluses » (Sluis), ,,(Du terrain dit) du sanglot » (C’est-à-dire, inculte à faire pleurer) (Snik), ,,Des bois élagués » (Snoei), ,,Du pic » ou ,,Du pivert » (L.D.) (Specht), ,,(Du champ) d’épeautre » (Spelt), ,,Du dépis » (N. de terrain inculte) (Spijt), ,,(Du coin) des jeunes pousses » (Spruithoek, Dép. Moorsel) ou ,,(Du coin) des brins » (Spriet et Spriethoek, (L.D.), ,,Du coin des étourneaux » (Spreeuwenhoek, Dép. Muizen), ,,(Du domaine appelé) Les Pas », (Comp. : en France, plus, domaines appelés Le Pas), ,,De la ruelle, des ruelles » (Steeg), ,,Du lieu appelé les étoiles » (Sterre, Dép. Aalter, Zandvliet, etc.), ,,(De la colline) escarpée » (Stijl), ,,Des chardons » (Stekel) ,,Des bâtons » (Stok, Plus. L.D.), ,,De la petite chaussée » (Du latin, Stradella); Synon. : De Streel, Dép. Fexhe-le-Haut-Clocher), ,,Des rues » (Stra-ten), ,,De la région » (Streek), ,,Des bandes de terrains » (Streep). ver- -srricht, -stringe, -stuyft. V. ver- I. ,,(De l’endroit) des lacets, des collets » (Strik, ,,Collet » pour la chasse), ,,Des (buissons) enchevêtrés » (Streng, ,,Echevaux »), ,,De l’endroit poussiéreux » (Stuif, ,,Sable mouvant »).
|
EV |
Versmee |
Vander Smede = Van der Smisse?
|
FD |
Versmersch |
Var. van Vermersch met -s-anticipatie.
|
FD |
Versmersse(n) |
Versmisse(n), zie van der Smissen.
|
FD |
Versmissen |
Versmessen. Nom d’origine: moy. néerl. smisse ‘forge’, équivalent du NF Del-forge; cf. aussi Van der Smissen.
|
JG |
Versnaeyen |
Versno(e)yen: Wsch. PlN Sinaai (OV).
|
FD |
Versnel |
Metr. Ver Snel, fem. van Germ. VN Snello. 1276 Jaobo Snelle, Ip. (BEELE).
|
FD |
Versnick |
Versnich, zie van Snickt.
|
FD |
Versno(e)yen |
zie Versnaeyen.
|
FD |
Versompel |
zie van Sompel.
|
FD |
Verson |
V. WARD (Warz).
|
EV |
Verson |
Versonne, Versonnen. Matronyme: ver ‘dame’ + prénom fém. Sonne < germ. Sunna [FD].
|
JG |
Versonnen |
Verson(ne): Metr. Germ. VN Sunna ‘zon’, vgl. Sunnihilt, Suna (MORLETI). 1321 Versonne; 1364 a Sonne; 1372 de domo Verensonnen, Tn. (C.BAERT); 1465 Merten Versonnen, Her. (DERCON).
|
FD |
Versou |
Versauw: PlN Zuwe, Zauw, Sauwe. Mnl. souw: sloot, gracht, greppel, goot. 146 e. Kathline vander Souen, Bs. (OSTYN).
|
FD |
Verspaandon(c)k |
Verspaendonck, zie Spaandonck.
|
FD |
Verspagen |
Gedemouilleerd < Verspagnen? 1478 Phelips vander Spaengien, Breda (HB136).
|
FD |
Verspaille |
Forme contractée de Van de Raspaille [FD].
|
JG |
Verspaille |
zie van de Raspaille.
|
FD |
Verspauwen |
zie Verspouwen.
|
FD |
Verspecht |
Van der Spekt: plaats waar speken, spijken, stokken staan. Zie Van der Spek. PlN Spekt (NB); Ter Specht in Opwijk. 1240 mansionem Walteri de Spect; 1515 Jan van der Specht…opt Spechtveld, Opwijk (LIND. ES 1913, 101-3); 1339 Wilhelmus dictus de Speect, Lv. (PEENE1949); 1340 Willem van der Spict, Bevekom; 1379 Wouter van der Spicht, Meldert (C. BAERT); 1584 Aelbrecht Verspect, Aw. (AB).
|
FD |
Verspeek |
zie van der Spek.
|
FD |
Verspeel(t) |
Verspelt, Versp(r)ille: PlN Speelt: plaats waar witte haagdoorn, spildoorn groeit. PlN in Mollem (VB), Zingem (OV), Spelt bij Merchtem (VB) (TW). Zie ook Van der Spiet. 1207 Waltero de Spelt, Har. (DEBR. 1980); 1227 Boidin de Speld, Zingem (GN); 1236 Arnoldus de Speelt (AZT); 1356 Jans sone van der Spelt, Bs. (PEENE 1949); 1587 Jan Versprille, Assenede (VS1995,420).
|
FD |
Verspeepen |
Verhaspeling (NE) van Verspeeten.
|
FD |
Verspeet(en) |
zie van der Speeten.
|
FD |
Verspeurt |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspeyen |
Verspuy: Van der Speyen. PlN Spei, Mnl. spoye, speye: spui, schutsluis. 1290 Willem van der Spoye, Damme (CG); 1298 Bartholomeo de Spoya, Bg. (VERKEST); 1305 Pieter van der Speye, Bg.(V.D.AUW).
|
FD |
Verspieren |
zie van der Spieren.
|
FD |
Verspille |
zie Verspeelt.
|
FD |
Versporten |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspouwen |
Verspauwen: PlN Ter Spauw in Overijse (VB). 1378 Bernardus de ter Spout…ter Spout, Overijse (BLO VII); 1410 Daniel Verspauen, Dend. (LIND. 1946′).
|
FD |
Verspreet |
Verspreyt: PlN Ter Spreet in At. en Strombeek (VB). 1352 Waltherus dictus vander Spreet, Strombeek (OSTYN); 1368-75 Johan dele Spreedt de se boys dedens le Spreedt; Ysabeaul del Spreed, At. (CHA 67,76); 1584 Jacques Verspreet, Aw. (AB).
|
FD |
Verspreeuwen |
Wellicht huisnaam: Ter Spreeuwen. 1424 Alyt Sprewen; 1434 Peteren vander Spreewt, Ht.(A.GHIJSEN).
|
FD |
Versprille |
zie Verspeelt.
|
FD |
Verspurten |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspuy |
zie Verspeyen.
|
FD |
Versquel |
zie van der Schelden.
|
FD |
Verst(r)uyft |
Verstuft, Verstuyf, Verstuyven, zie van der Stuyft.
|
FD |
Versta(e)vel |
zie van Stavele.
|
FD |
Verstaen |
Veerstaen. Forme contractée de Van Staden, avec syncope du -rf-, nom d’origine: Ter Stade(n) (= plage, rivage) [FD].
|
JG |
Verstaen |
zie van der Staey.
|
FD |
Verstaete(n) |
Reïnterpretatie van Verstraete(n), ook door reductie van de cluster rstr tôt rst.
|
FD |
Verstappe |
Verstappen. Nom d’origine: Ten Stappe, e.a. nom d’une seigneurie à Waregem, d’après le moy. néerl. stap(pe) ‘pas, passerelle, etc.’ [FD]; cf. aussi Van der Stappen.
|
JG |
Verstappe(n) |
zie van (der) Stappen.
|
FD |
Versteden |
zie van der Stede.
|
FD |
Versteegen |
Versteeg(h), zie van der Stegen.
|
FD |
Versteele |
-eels, zie Steylen, van der Steylen.
|
FD |
Versteeven |
Versteg(h)en, zie van der Stegen.
|
FD |
Versteirt |
Ongetwijfeld een reïnterpretatie (< Versterre, Verstelt??).
|
FD |
Verstel(d)t |
Verstelle, zie Stel.
|
FD |
Verster(ren) |
Versterre, zie Sterre.
|
FD |
Versteven |
zie van der Stegen.
|
FD |
Versteyhe |
Van der Steie. PlN Stei? 1300 Ihans kinderen land van den Steye, Snellegem (DF XV); 1547 Hendrik Versteyen, Heist A (AP).
|
FD |
Versteylen |
zie Steylen, van der Steylen.
|
FD |
Versteynen, |
zie Verstijnen.
|
FD |
Verstichel(e(n)) |
Verstiggel(en), zie van der Stiggel.
|
FD |
Verstijn(en) |
Verstyn(en), Versteynen: Metr. Ver Stijne: vrouw Stijne, Christina. Zie Stijnen 2.
|
FD |
Versto(c)ken |
Verstockt, zie van der Stock.
|
FD |
Verstra(a)ten |
Verstraete(n), zie van der Straten.
|
FD |
Verstrael |
Verstraelen. Nom d’origine: Straelen (Rhénanie-Westphalie) ou Stralen, à Turnhout (Anv); cf. aussi Van Stra(e)len.
|
JG |
Verstrael(en) |
zie van Straelen.
|
FD |
Verstraet(s) |
Reïnterpretatie van Vestraet(s).
|
FD |
Verstraete |
Verstraeten, etc. Nom d’origine très fréquent : Ter Straten (= à la rue) ; cf. aussi Van der Straeten.
|
JG |
Verstravel |
zie van Stavele.
|
FD |
Verstre(e)ken |
zie van der Streek.
|
FD |
Verstre(e)pen |
PlN Mnl. stripe, strepe: streep, strook land. 1423 Michiel vander Strepen, Lier (FRANS); 1422 Walterus vander Strepen, Itegem; 1460 Jan vander Strepen, Geel-Mech. (GPM); 1592 Jan Verstrypen = 1603 Jan Verstrepen, Edegem (SELS).
|
FD |
Verstrepen |
Verstreepen. Nom d’origine: moy. néerl. stripe, strepe ‘bande de terre’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Verstreren |
Verhaspeling (FV) (< Verstrepen, Verstreken?).
|
FD |
Verstreyden |
Hypercorrect voor Verstreyen? PlN Streie < Ofr. estrée: straatweg. 1663 Cornélius Verstrijden, Poppel (MUL VI).
|
FD |
Verstricht |
zie van der Streek.
|
FD |
Verstring(h)e |
-yng(h)e, zie van der Stringhe.
|
FD |
Verswalm |
zie van der Zwalmen.
|
FD |
Versweyveld |
-velt, -ver, Verswijfel, Verswijvel(en), -velt, -ver, zie Verzwyvel(en).
|
FD |
Verswyvel |
Verswijvel, Versweyveld, etc. Nom d’origine: Swijverle, Zwijvel (Anv)?
|
JG |
verswyver |
V. ver- I. ,,Du pays de Zweve- -gem, -zèle, etc. » (Loc.). Région occupée autrefois par les Suèves et dont l’habitant a été ensuite appelé Swaej (Ane. orthographe : Swyve- -gem, etc.).
|
EV |
Versyck |
Versijck, Versieck, Verzyck: BN. Van Mnl. ww. versiken: zuchten, verzuchten, diep of moeilijk ademhalen. 1539 Mathys Verzyc, Roes. (AERBEYDT).
|
FD |
Vertaevel |
zie van Stavele.
|
FD |
Vertbrugghe |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Vertcour |
Verdcourt, Vetcour. Nom d’origine : Verte-Cour, al vête cou, à Glons (Lg) ou Ver-court (Somme).
|
JG |
Vertcourt |
zie Vercors.
|
FD |
Verte |
-ez, Verthé, -ez, etc. 1447 «Jooris Verteit» Lille; probabl. surnom: anc., moy. fr. verte, vertet ‘vérité’ FEW 14, 287b.
|
JG |
Verte |
Verte, Verthé(e), Verthe(z): Ofr. verte, Fr. vérité: waarheid, zekerheid, gewaarborgd redit. Vgl. D. Wahrheit. 1447 Jooris Verteit, Rijsel (PARM.); 1641 Michiel verte; 1669 Jan Vertee, Bavikhove (RWII).
|
FD |
ver–te |
-té, -thée. Proven. 1. N. flam. : Verte, „ (Endroit) éloignée ». — 2. N. roman ,,Verte (vallée) » et „Verte Haye » (Dép. Nivelles, etc.).
|
EV |
Vertechel |
zie van Tichel. .
|
FD |
Verteneuil |
-oeiln -oeuille, -ueil, -elle: PlN Vertigneul in Romeries (Nord) (TW). 1610 Louis d’Vertegnoel = Louis Vertegnoel, Beloeil; 1639 Ch. de Verteneul, 1643 Barbe Verteneuil, Dk. (med. mw. A. Laureys).
|
FD |
Verteneuil |
Proven.. Verneuil (Loc. fr.).
|
EV |
Verteneuil |
Vertenoeil, -oeuil, -oeuille, Ver-tenueil. 1528 «Bertrand de Vertegnoeul», 1591 «Jean de Vertegneux» Ladeuze, 1610 «Louis d’Vertegnoel» = «Louis Vertegnoel» Belœil, 1643 «Barbe Verteneuil» Tournai; nom d’origine: Vertigneul, 1182 «de Verti-niolo», à Romeries (Nord).
|
JG |
Vertente(n) |
zie van Tenten.
|
FD |
ver–tenten |
-tommen. V. ver- I. ,,Des (endroits où l’on fixe les) tentes », ,,De l’emplacement des tumu-li » (V. Van Tomme).
|
EV |
Vertessen |
Metr. Ver Tesse: vrouw Eustachia. Vgl. Tesse, Tessens. 1727 Jacobus Vertessen, Olmen (MULVII).
|
FD |
Verteurve |
Naar de woonplaats aan een turfven of voor de veenboer of turfhandelaar? Vgl.Turf(s).
|
FD |
Verteurve |
Naar de woonplaats aan een turfven of voor de veenboer of turfhandelaar? Vgl.Turf(s).
|
FD |
Verthé(e) |
-e(z), zie Verte.
|
FD |
Verthongen |
zie Vertonghen.
|
FD |
Verthriest |
zieTriest.
|
FD |
Vertichelen |
zie van Tichel.
|
FD |
Vertomme(n) |
zie van Tomme.
|
FD |
Vertommen |
Nom d’origine: appellatif topon. tomme ‘tombe, tumulus’, e.a. Ter Tomme, à Tielt, etc.; cf. aussi Van T(h)omme, Van der T(h)ommen.
|
JG |
Verton |
1200 «Bonvalet de Verton», 1253 «dame Mariez dite de Verton» CartOrval, 1364 «Johan de Verton li machon» Guill-Liège, 1611 «Hubert Verton» DénFlorenville; nom d’origine: Virton, 1225 «Vertun» (Lx).
|
JG |
ver–ton |
-tongen. V. ver- I. ,,Du tonneau » (Enseigne de maison. Peut être aussi N. de tonnelier), ,,De la langue(tte) (de terrain) ».
|
EV |
Verton(s) |
Vertoont: PlN Verton = Virton (LX). 1200 Bonvalet de Verton, LX (CAO).
|
FD |
Vertong(h)en |
Verthongen, Vertogen: PlN Tonge: landtong. Vertogen (H) door Ovl. uitspr. met g. 1303 Jhanne van der Tonghen, Bg. (VEKKEST).
|
FD |
Vertongen |
Vertonghen. Nom d’origine: appellatif topon. tonge ‘langue de terre’, fréquent en toponymie flamande [FD].
|
JG |
Vertraete(n) |
Verstraete(n), met tot rtr gereduceerd rstr.
|
FD |
Vertriest |
Nom d’origine: Ter Triest, nom d’un fief à Rekkem et Wielsbeke, appellatif topon. triest‘terrain inculte, trieu’ [FD] ; cf. aussi Van der Triest, Van Triest.
|
JG |
Vertriest |
zie Triest.
|
FD |
VER–triest |
-truyen. ,,Epouse de Trist(an), de Trudon ». V. ver- II.
|
EV |
Vertruyen |
Vertruijen: Metr. Ver Trui: vrouw Geertrui. Zie Truy(e). 1321 Woltero Trudens = 1346 Walterus Vorentrudens = 1371 Wouter Verentruydens, Goetsenhoven (C.BAERT); 1404 Henric Vertruden, Aw. (ANP).
|
FD |
Vertryce |
zie Trice.
|
FD |
Vertyghelt |
zie van Tichel.
|
FD |
ver–ulpen |
-hulpen. V. ver- I. ,,De la Hulpe » (Van Ter Hulpe, Loc).
|
EV |
Verulpen(s) |
zie van der Hulpen.
|
FD |
Verulste |
zie van der Hulst.
|
FD |
Veruynck |
zie van der Vinck.
|
FD |
verva(e)ck(e) |
V. ver- I et Vak.
|
EV |
Vervaart |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vervaek(e) |
Verva(e)ck(e), Vervaekt, Vervackt, Vervaque, Vervalcke, Vervarcke: 1. Van der Vake. PlN Vake. Zie Van Vaek. 1544 Antheunis van der Vake, Ktr. (KW); 1556 Alaerdin vaer Vaecke, Bellegem; 1557 Gillis var Vaeke, Luingne (Wez.); 1593 Jooris van der Vacque, Aalbeke (KW II). – 2. Adaptatie van PlN Fervaques. Zie Farvaque. 1291 Biertous des Farvakes, Flines; 1620 Loys de Verfacques; 1612 Cornelis Verfaques, Ktr. (KW); 1711 Jacques Fervaque = 1724 J. Vervacque, Heule (COUSS.).
|
FD |
Vervaeke |
Vervaecke, Vervacke, Vervaeck, Vervaque, etc. Nom d’origine: appellatif moy. néerl. vake ‘barrage en clayonnage dans une rivière’ ; cf. aussi Van der Vake. – Éventuellement, le NF Vervaque pourrait être une var. graphique de Farvaque [FD].
|
JG |
Vervaele |
zie van der Vale.
|
FD |
ver–vaene |
,,Du drapeau » (Enseigne de maison) ou ,,De la girouette ».
|
EV |
Vervaene(n) |
Vervoenen: PlN De Vane in Oedelem en Wingene. 1303 Hanne uten Vane; 1424 Gilles vander Vane, Moerkerke (DF XVI).
|
FD |
Vervaeren |
Nom d’origine: topon. (Ter) Varent (= lieu où poussent les fougères), du moy. Vervaeren I 101S néerl. vaere ‘fougère’ ; cf. aussi Van der Vae-ren(t).
|
JG |
Vervaeren |
zie van der Vaeren(t).
|
FD |
ver–vaeren |
V. ver- I. (Caractér. d’une habitation), ,,Des fougères » (V. Varen).
|
EV |
Vervaert |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vervaet |
Nom d’origine: moy. néerl. vaete ‘abreuvoir’.
|
JG |
vervaet |
V. ver- I, ,,Du tonneau » (Vat). V. Verton.
|
EV |
Vervaet |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vervalcke |
zie Vervaek(e).
|
FD |
ver—valcke |
ou VER- -valcke. 1. ,,Du faucon » (Enseigne de maison. Peut être aussi le N. d’un fauconnier). V. ver- I. — 2. ,,Epouse de Fal-con ». V. ver- II.
|
EV |
Vervalle |
zie van der Vale.
|
FD |
Vervaque |
zie Vervaeke.
|
FD |
Vervarcke |
zie Ververken, Vervaeke.
|
FD |
Vervat |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vervecken |
Vervekken, etc. Nom d’origine: moy. néerl. veken ‘barrière à claire-voie’; cf. aussi Van der Veken, Vekeman(s).
|
JG |
ver–vecken |
ou -vekken, -venne. V. ver- I. ,,De la barrière » ou ,,De la vanne » (V. Veken), ,,De la fagne » (V. Ven).
|
EV |
Verveeken |
Verveck(k)en, Vervekken, Verveecke, zie van der Veken.
|
FD |
Verveer |
zie van de Veere.
|
FD |
Verveert |
zie van der Veerd.
|
FD |
Vervelghe |
zie Velghe.
|
FD |
Vervenne |
Nom d’origine: Den Ven (nom de plusieurs fiefs), du moy. néerl. ven ‘terre humide, fagne’ [FD] ; cf. aussi Van den Ven.
|
JG |
Vervenne |
zie van den Ven.
|
FD |
Verver(c)ken |
Vervarcke: Wsch. reïnterpretatie van Verveeken, met r-epenthesis. 1645 Andries vander Verken, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Verver, de |
de Varver, Verver(s), Pervers, Ferfers, de Verwerre, (de) Verrewaere, de Verweraere, de Var(re)waere, -are, Varrewaere: BerN van de verver, lakenverver. 1270-91 Laurens de Varwere, Cent (CG); 1296 Rogerus Varuuere, Ktr. (DEBR. 1980); 1546 Andries Ververe, Poeke (PARM.). -Lit.: W. BEELE, Defamilienaam De Verrewaere. KFV-Med. 1985,29-30.
|
FD |
Vervest |
zie van der Ves.
|
FD |
Vervey |
zie van der Wee.
|
FD |
Verveynne |
zie van den Ven.
|
FD |
Vervier |
Verviers, Vervy. 1289 «Jackemins de Vervier», 14e s. «Henri de Verviers dit de Vervy» BodyNPLiège, 1317 «Johans de Verviers» CartValBenoît, 1363 «Gerars de Vervir li drappir» GuillLiège, 1568 «Marie de Vervy» BourgNamur, 1573 «Pierre Dhoneux dit de Verviers» BourgLiège, 1620 «Guillaume Vervier», 1626 «Laurens Vervir» émigrés en Suède; nom d’origine: Verviers, w. vèrvî(Lg).
|
JG |
Vervier(s) |
Vervy: PlN Verviers (LU), LU W. vervî. 1289 Jackemins de Vervier (AVB); ±1400 Henri de Verviers dit de Vervy, Luik (BODY).
|
FD |
Verviers |
Proven. Loc.
|
EV |
Vervink |
Vervinck(t), Vervinct, zie van der Vinck.
|
FD |
Vervisch |
Vervicsh, zie van der Ves.
|
FD |
ver–visch |
-vliedt, -vloes(s)em, -vloet, -vondel, -voort, -vroegen. V. ver- I. ,,Du poisson » (Enseigne de maison, Peut être aussi N. de pêcheur », ,,(Du hameau) de Vloer-s(eg)em » (Dép. Smeerhebbe), ,,Du torrent » (Vloed), (Vloet, Dép. Renaix), ,,Du ponceau, de la passerelle » (Vondel), ,,Du gué » (Voor-de), ,,De la région des primeurs » (Vroege groenten).
|
EV |
Vervlaest |
zie van der Flaas.
|
FD |
Vervliet |
Nom d’origine: Ter Vliet, très répandu comme nom de cours d’eau; cf. Van der Vliet.
|
JG |
Vervliet |
zie van der Vliet.
|
FD |
Vervlimmeren |
zie van Vlimmeren.
|
FD |
Vervloes(s)em |
Vervloes(s)en,Vervlossen: PlN Vloersem. 1458 Jhoannes de Floersem (MULII); 1468 Jan van Floershem, Mech.; 1475 Wouter van Floersem, Rijmenam-Mech. (GPM); 1495 Joh. de Floorsem; 1498 Rumoldus Florsom, Mech. (MUL III); 1550 Joannes van Floersen, Lv. (MUL IV); 1623 van Vloesen; 1630 Vervloessom, Mech. (MERTENS).
|
FD |
Vervloet |
Nom d’origine: Ter Vloet, NL à Ardooie et Wingene, d’après le moy. néerl. vloet ‘flot, ruisseau’ [FD]; cf. aussi Van der Vloet.
|
JG |
Vervloet |
Vervloed(t), zie van der Vloet.
|
FD |
Vervoe |
zie Vervoux.
|
FD |
Vervoenen |
zie Vervaenen.
|
FD |
Vervoert |
zie van der Voorde.
|
FD |
Vervoir |
PlN Vervoz in Clavier (LU): 1104 Vervoi. 1280 Baduin de Vervoi, Luik (J.G.). – 2. Zie Van der Voorde.
|
FD |
Vervoir |
s.d. «Stephani de Vervoilh» ObitHuy, 1280 «Baduin de Vervoi» PolyptLiège, 1472 «Jehan Vervoy», «Gérait de Vervoy» Dén-Laroche, 1551-66 «Jacques de Vervoz» Éch-Huy; nom d’origine: Vervoz, ±1104 «Vervoi», à Clavier (Lg).
|
JG |
Vervoitte |
zie van der Voorde.
|
FD |
Vervonck |
zie Vonk.
|
FD |
Vervondel |
zie van den Vonder.
|
FD |
Vervoode |
Vervoor(d)t, Vervoot, Vervort, Vervotte, zie van der Voorde.
|
FD |
Vervoort |
Nom d’origine : appellatif moy. néerl. voorde ‘gué’ ; cf. aussi Van der Voordc.
|
JG |
Vervoot |
Vervotte, -oitte (formes francisées). Sans doute adaptations graphiques de Vervoort [FD].
|
JG |
Vervou(x) |
Vervoe, zie Vivroux.
|
FD |
Vervoux |
Vervou. Probabl. w. vivrou, -où, vè-vrou, fr. verveux ALW 8, 408b; FEW 14, 321a, surnom de pêcheur; cf. aussi Vivroux.
|
JG |
Vervrangen |
Wellicht Ovl. hypercorrect < Vervragen < Vragen < Verhagen (met hypercorrect voorgevoegd Ver-). Vgl. Vervroegen. 1736 J.B. Vervrangen, Niel-Aw. (AP); 1751 P. J. Vervrangen, Puurs (MUL VIII).
|
FD |
Vervremd |
PlN Vremde (A).
|
FD |
Vervroegen |
Br. uitspr. van Vervragen; zie Vervrangen.
|
FD |
Vervu(e)ren |
zie van der Veur.
|
FD |
Vervu(r)st |
zie van der Vorst.
|
FD |
vervueren |
V. veR- I. 1. ,,De Tervueren » (Loc. — 2. ,,De la Vuer » (Riv. à Tervueren).
|
EV |
Vervullens |
Uit Verwulgen?
|
FD |
ver–vust |
V. ver- I. ,,De la terre sauvage » (Woest).
|
EV |
Vervuurt |
zie van der Voorde.
|
FD |
Vervy |
cf. Vervier(s).
|
JG |
Vervy |
zie Vervier(s).
|
FD |
ver–vynck |
ou VER- -vynck. 1. V. ver- I. ,,(Du bois-, de l’essart etc.- -du pinson » (Vïnken- -bas, -rode, etc.). — 2. V. ver- II. ,,Epouse de Func ».
|
EV |
Vervynck(t) |
zie van der Vinck, van Vynckt.
|
FD |
Verwaaijen |
zie Verwayen.
|
FD |
Verwaard |
zie van der Waerden.
|
FD |
Verwacht |
W. hypercorrecte spelling voor Vervackt.
|
FD |
ver–wacht |
-waest, -wayen et -wee, -weire, -werft, -west, -weyen, -wil-ghen, -wilst, -wilt, -wimp, -win-nen, -worst. V. ver- I. ,,Du quartier du corps de garde », ,,De la terre inculte » (Waast), ,,Des prairies » (Wei-en), ,,De la Waere » (Rivière), ,,Du chantier » (Werft, Dép. Heist – op – den – Berg), ,,De l’Ouest », ,,Des prés » (Weiden), ,,Des saules » (Wïlgen), ,,Du domaine sauvage » (Wilsele, Loc.). ,,Du côté sauvage » (Wilde, L.D.), ,,De la Wimpe » (Ruisseau) », ,,Des alluvions » (Win), ,,Du bois réservé au souverain » (Vorst).
|
EV |
Verwae(r)de |
Verwaeren, zie van der Waerden.
|
FD |
Verwaest |
zie van Waas.
|
FD |
Verwaetermeulen |
zie van Watermeulen.
|
FD |
Verwarde |
zie van der Waerden.
|
FD |
Verwayen |
Verwa(a)ijen: Van der Wa(e)yen. PlN Ter Waai(e): poel, plas; 1329 Grielen van der Waye, Ip. (BEELE); 1584 Cornelis Verwaeyen, Aw. (AB).
|
FD |
Verwee |
Verwée. Nom d’origine très répandu: Ter Weede, du néerl. weide ‘pré’ ; cf. aussi Van der Wee.
|
JG |
Verwee(n) |
Verwé(e), zie van der Wee.
|
FD |
Verweijmeren |
zie Verwijmeren.
|
FD |
Verweirde(r) |
Verweire, zie van der Waerden.
|
FD |
Verweraere, de |
de Verwerre, zie de Verver.
|
FD |
Verwerft |
zie van der Werve.
|
FD |
Verwest |
zie van der Ves.
|
FD |
Verwey(en) |
zie van der Wee.
|
FD |
Verwicht(e) |
PlN Vichte (WV), in de streek nog Ter Vichten genoemd. 1140 Gozuini de Vehta; 1302 Boudin van der Vichten; Philippe van der Vichte, Bg. (DF XVI); 1377 Istaes van der Vichte, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Verwick, van |
zie van Werveke.
|
FD |
Verwielen |
zie van den Wiele.
|
FD |
Verwijmeren |
Verweijmeren: Metr. Ver Wijmere. Germ. VN wîg-mêr ‘strijd-beroemd’: Vuimara, Wimara (MORLETI). Of PlN? Maar de vander-vorm kan een regressievorm zijn: 1502 Jan Heinsz van der Wij meren; -1597 Maarten Jansz van der Wijmaren (vader van) Hendrik Verwijmer, Zundert (PDB).
|
FD |
Verwijst |
zie van der Wijst.
|
FD |
Verwildert |
zie van der Wildert.
|
FD |
Verwilg(h)en |
Verwilligen, zie van der Wilgen.
|
FD |
Verwilghen |
Verwilgen, Verwilligen, Verwul-ghen. Nom d’origine: Ter Wilgen, Ten Wil-ghen, fréquent comme topon., du moy. néerl. wilg ‘saule’ [FD].
|
JG |
Verwilst |
zie Verwulst.
|
FD |
Verwilt |
zie van der Wilt.
|
FD |
Verwimp |
Verwimpt. Nom d’origine, d’après le nom de rivière Wimp(e), au sud de la Cam-pine.
|
JG |
Verwimp(t) |
Van der Wimp. Riviernaam de Wimp in de Zuiderkempen. 1422 Jan Verwympe, Geel (GF); 1421 Ghys ver Wympe, Her. (DERCON); 1539 Jan Verwimpt, Geel-Aw. (AP).
|
FD |
Verwinnen |
Metr. Ver Winne. Germ. VN Wina < Germ. wini ‘vriend’.
|
FD |
Verwoer(d)t |
PlN Woerd (G): kunstmatige heuvel in zee- en rivierkleigebied (PNB). – 2. Soms wellicht = Vervoort.
|
FD |
Verwoest |
Verworst, zie van der Vorst.
|
FD |
Verwouwen |
Metr. Ver Wouwe: Vrouw Wouburg: Walburgis. – 2. Uit Van der Wouden.
|
FD |
Verwulgen |
-gem, zie van der Wilgen.
|
FD |
Verwulst |
Verwilst: Hypercorrect voor Verhulst (VS 1998,66).
|
FD |
Verwylen |
zie van den Wiele.
|
FD |
Véry |
zie Verrier.
|
FD |
Veryans |
cf. Verjans.
|
JG |
Veryans |
zie Verjans.
|
FD |
Veryepe |
zie Veriepe.
|
FD |
Véryère |
zie Verrier.
|
FD |
Veryke(n) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Veryser |
Verijser, Verryser, Verhyser: Van der Yser. Waternaam IJzer. 1339 Gillis vander Ysere, Bg.; 1372 Janne van der Ysere (DF XVIII); 1596 Jan Veryser, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verze(e)le |
Verzel(en), zie van Zelen.
|
FD |
Verzee |
Veeleer adaptatie van Verset dan uit Van der Zee.
|
FD |
Verzele |
-éle, -el, Verzeele. Forme contractée de Van Zèle < NL Zèle (FlOr). Sans doute distinct de Verselle.
|
JG |
Verzieren |
zie Versieren.
|
FD |
Verzieux |
cf. Versieux.
|
JG |
Verzieux |
Versieux: BN Verts yeux: groene ogen. Vgl. Groenoghe (TAV. 126), D. Grunauge
|
FD |
Verzijl |
zie van der Zijl.
|
FD |
Verzin |
cf. Versin.
|
JG |
Verzin |
Zie Versin.
|
FD |
verzwalm |
V. ver- I. ,,De la Zwalm » (Riv. holl.).
|
EV |
Verzwalm |
zie van der Zwalmen.
|
FD |
Verzwymelen |
Uit Verzwyvelen? 1684 joannes Verswijmer, Rijmenam (MUL VII).
|
FD |
Verzwyvel(en) |
Verzwijvelen, -vel(t), Verswijvel(en), -velt, Verswyvel(en), -velt, Verzwyver, Verswijver, Verswyver, Versweyver, Versweyveld, -velt, Versweijveld, Verzwijfelt, Verswijfel, Verswyfel: PlN Swijverle, uitspr. Zwijvel (wsch. A). 1272 Gerardus de Suiverla, A (OSM); 1393 Gielijs van Swiverle, Aw. (ANP); 1426 Gielijs van Zwyverle, Aw. (HB 98); 1436 Wouters van Swyverle erve, St.-Kat.-Waver (OARII); 1680 Andries van Swyver, Rupelmonde; 1735 Huibrecht van Swyvel, Heelwijk; 1756 Ger. Verswijvele, Merksem; 1782 Joh. Verswyver, Zoerle-Aw. (AP).
|
FD |
Verzyck |
zie Versyck.
|
FD |
Verzyp(en, van) |
zie van de Zype.
|
FD |
Ves(ch)kens |
zie Viskens.
|
FD |
Ves(se), van der |
Zie Van der Ves. – 2. Uit Van der Ve(r)st, ontrond < Van der Vorst, verward met Van der Voort. 16..-1747 Fr. van der Voeden = van der Voerdt (vader van) « 1710 Jean van der Voerdt (vader van) 1763 J. F. van der Vorst, Hoegaarden (vader van) « 1806 Julien van der Vesse = 1835 J. van der Vest, Zittert-Lummen (vader van) « 1837 Hyppolite van der Vesse, ibid. (Br.Folkl. 1985, 140-168).
|
FD |
Ves(se)leer, de |
zie de Veseleer.
|
FD |
Ves, van der |
van der Vesse, Vervest, Verwest, Vervisch, Vervicsh, Wervisch: Van der Vest. PlN Vest(e): versterking, bolwerk, kasteel, burg. 1321 Lambrecht van der Veste; 1362 Jhan van der Veste, Ip. (BEELE); 1338 Willemme vander Vesten, Cent (RSGI); 1602 Christiaen van der Vist, Menen (KW II); 1639 Christiaen Vervist, Dadizele; 1669 Joseph Vervisch, Dadizele (COUSS.).
|
FD |
Vesalius |
Humanistische latinisering van Van Wesel, b.v. Andréas Vesalius (1514-64) (ESBr. 1962, 285-295).
|
FD |
Veseleer, de |
de Veseler, de Ves(se)leer: i. Mnl. veselaer: oorblazer, fluisteraar, pruttelaar. – 2. D. Weseler, afl. van de PlN Wesel (Nederrijn, NRW), Ndl. Wezel. 1584 Peter Veeselaer, Aw. (AB). 1626 Joris Veseler = George Weselaer, Aw.-Leiden (PDB).
|
FD |
Veskens |
Veschkens, Viskens, Vitskens. Surnom: dimin. en -ken de vis ‘poisson’.
|
JG |
Vesmissen |
zie van der Smissen.
|
FD |
Vess- |
-ie, -ière. V. Vaisse. Vaissier.
|
EV |
Vesschemoet |
Vesgemoet, zie Verschemoet.
|
FD |
Vessem, van |
van Fessem: PlN Vessem (NB) (Nfe. 1969, 99-104). 1484 Adam van Verssen = 1487 Adam de Verssem, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Vessie |
Vessie. 1265 «Watier li Vessers» = «Wa-tiers li Vesseres» CensNamur; p.-ê. surnom scatologique : fr. vessier, qui vesse, mais le mot est trop récent (16e s.) pour la double mention namuroise de 1265. – Ne semble pas devoir être rapproché du NF Vaissier (Massif central).
|
JG |
Vessière |
Vessie, zie Vaissière.
|
FD |
Vessière |
Vessiere, cf. Vaissière.
|
JG |
Vestens |
Hypocor. néerl. de Vastraad (var. de Festjens), fr. Fastré [FD].
|
JG |
Vestens |
zie Festjens.
|
FD |
Vester(s) |
zie Vastrade, de Vester.
|
FD |
Vester, de |
de Vestel(e), Vester(s), Festers: BerN van de houtvester. 1439 Quinten Vesters, Ht. (A.GHIJSEN); 1448 Aleyt Svesters, Diest (VdP).
|
FD |
Vesterlin |
zie Westerling.
|
FD |
Vestibule |
Surnom d’enfant trouvé le 23 germinal an XIII dans le vestibule de l’ancienne abbaye de Messines, près de Ypres (Dauzat 593); cf. aussi Devestibule.
|
JG |
Vestibule |
zie De Vestibule.
|
FD |
Vestier |
Wsch. var. van Vessie.
|
FD |
Vestjens |
zie Festjens.
|
FD |
Vestman |
Mnl. vestman, wsch. syn. met vestmeester: stedelijk ambtenaar belast met het toezicht op de muren en vestingwerken van de stad. Of afl. van Van der Vest (zie van der Ves). 1555 Cornelis Vestmans, Bs. (AP).
|
FD |
Veston |
Un surnom (de motivation obscure): fr. veston, serait étonnant, le mot ne datant que de 1769.
|
JG |
Vestraet |
Vestraete. Soit var. de Verstraet(e), soit var. de Vastrade (= Fastré).
|
JG |
Vestraet(e) |
Vestraets: i. Zie Vastrade. – 2. Evtl. = Verstraete.
|
FD |
Vesval |
zie Westphal.
|
FD |
Vêt, (de) |
de Veth, de Vette, Vette(n): BN voor een vêt persoon. 1399 Diederc de Vette, Bs. (OSTYN); 1405 Jacop de Vette, Lummen (C.BAERT).
|
FD |
Vetcour |
cf. Vertcour.
|
JG |
Vetcourt |
zie Vercors.
|
FD |
Vétillard |
Ve-. Surnom: fr. (dep. 1640) vétillard ‘chicanier, vétilleux’ FEW 14, 570b.
|
JG |
Vétillard |
Ve-: BN Fr. vétillard: haarklover, zeurpiet (J.G.).
|
FD |
Vetman |
BerN van de vetweider of de handelaar in vetwaren (LIND. 1964). 1430 Jan Vetmans, Her. (DERCON).
|
FD |
Vetrain |
NF brabançon attesté à Ways en 1826 et Baisy-Thy en 1829 (GeneaNet); nom d’origine incertaine, une déformation du nom Vedrin étant peu probable.
|
JG |
Vétrain |
Proven. Vedrin (Loc.).
|
EV |
Vêts |
cf. Vits.
|
JG |
Vêts |
zie Vits.
|
FD |
Vetsuypens |
Vetsuypers.Vetsuipers, Fetsuypens: Afl. van Mnl. vêt supe: vette soep, brij. 1378 Lambertus Vetsop, Mtr. (SKM); 1408 Gille Vetsupins, Ninove (VANGASSEN); 1496 Petrus Vessupens de Neyghem prope Ninevis (MULIII).
|
FD |
Vetsy |
V. Vaisse, Vaissier.
|
EV |
Vette(n) |
zie de Vet.
|
FD |
Vetten |
Surnom: génitif de vêt ‘gras’ [FD].
|
JG |
Vettenburg |
Vettenberg: PlN in Strijtem: 1685 op den Vettenberch (med. L. Van Durme). Vettebocht inAalst(OV).
|
FD |
Vetter, (de) |
de Vettere, (de) Vetters, de Vettère: BerN van de huidenvetter, leerlooier. 1300 op Jueten Tvetters weghe = 1333 lueten Vetters, Her. (DERCON); 1326 Jan de Vettre, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vetteren, van |
, zie van Wetteren.
|
FD |
Vetterlein |
-ling: D. BN Vetterle, Vätterlin, dim. van Vetter: neef, broer van vader, verwant.
|
FD |
Vettiger |
Car. phys. ,,Le plus gras » (de deux frères ou de deux homonymes) .
|
EV |
Vêtu |
Vêtu, zie Victor.
|
FD |
Vêtu |
Vêtu. Surnom: fr. vêtu ou anc. fr. vestu ‘vêtement’, cf. également 1469 «Tost vestu» Mons(BTD 16,250).
|
JG |
Veug(he)le, de |
zie de Vogel(e).
|
FD |
Veugel(a)ers |
zie de Vogelaar.
|
FD |
Veugelen |
V. Vogel. Veulemans. 1. Proven. Veulen (,,Fo-logne », Loc.), avec suffixe -mans, d’origine. — 2. Profess. Veulen, ,,Poulain ». N. d’éleveur. Veuve. Matronyme. N. de situation civile.
|
EV |
Veugelen |
Veuchelen, zie Vogelin.
|
FD |
Veugen |
Veuggens, zie Vuegen.
|
FD |
Veugle, van de |
zie Vindevoghel.
|
FD |
Veuldre, de |
zie de Voldere.
|
FD |
Veulemans |
Afl. van Mnl. vole: veulen. BerN van de paardenfokker of-koopman. Vgl. D. Fohlenmeier; Schaepman, Ganseman. 1357 Jhans Volemans huus, Ktr. (DEBR. 1970); 1493 Gielis Voelemans, Halmaal; 1514 Conrard Veulemans, St.-Tr. (med. P. Veulemans).
|
FD |
Veulemans |
Dérivé en -man du moy. néerl. vole ‘poulain’, probabl. surnom de marchand de chevaux [FD].
|
JG |
Veur, van der |
van de Vuer, Vervu(e)ren, van der Vore, van de Voor, van de Voir. Waternaam de Voer, zijrivier van de Dijle die Tervuren bespoelt. Ook Mnl. vore, vuere: voor, greppel. Vervueren = Van der Vueren = (ook) Van Tervuren. PlN Tervuren (VB): aan de Voer: 1224 Vuram (TW). 1266 Walterus de Fura, Kraainem; ±1400 Herman van der Vueren, Woluwe; 1356 Godeverde van der Voeren, Bs. (PEENE); 1361 lanne van der Vuyren, Mech. (HB 677); 1470 Wouter van der Voeren = 1471 Wouter van der Vuere, Aarts. (MAR.). – 2. De var. met o kunnen wellicht ook < Van de(r) Voorde worden verklaard.
|
FD |
Veuren, van |
PlN Veurne (WV). 1280 Michaelis de Furnis, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jan van Vuernen, 1376 Jan van Veurne, Ip. (BEELE).
|
FD |
Veurnaert |
Afl. van Van Veurne; zie Van Veuren. 1363 Jhan Poel die men seit Veurnaert, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Veurst, van der |
zie van der Vorst.
|
FD |
Veuskens |
zie Vaesken.
|
FD |
Veusser, de |
zie de Vuster.
|
FD |
Veuster, de |
Pater Damiaan (Jozef de Veuster 1840-1889) stamt van Van der Vorst af: 1681 Jan van der Vorst, Werchter (vader van) « 1721 Egidius de Voster, Werchter (vader van) « 1776 Hendrik van der Vorst vulgo de Veuster, Werchter (vader van) « 1801 J. F. de Veuster, Tremelo (vader van pater Damiaan) (VS1967,114; Nk. 1994,127-9).
|
FD |
Veuve |
Fr. veuve: weduwe. Vgl. Derweduwen. 1267
|
FD |
Vevere, van de |
van der Vevren, zie van de Vij vere.
|
FD |
Vexler, (de) |
zie Wechseler.
|
FD |
Vey(d)er |
zie Weider(er).
|
FD |
Vey, (de) |
de Veij: Vei: welig, dartel, zinnelijk (DE BO). BN. 1329 Pieter den Veyen; 1376 Kerstiaen de Veije,Ip.(BEELE).
|
FD |
Veyck, de |
de Veycx, zie De Vicq.
|
FD |
Veyckemans |
zie Vekemans.
|
FD |
Veydt, de |
zie de Vijt.
|
FD |
Veyfeyken |
zie Vijfeyken.
|
FD |
Veylbrief |
Vertaling van Limelette ‘vijltje’ + brief. Stamvader is Nicolas Limelette uit het Luikse, overleden in Leiden in 1656 (PDB).
|
FD |
Veyler |
de Veylder, de Veijlder, de Veilder. Afl. van ww. veilen: veilen, te koop aanbieden. BerN van de veiler, veilingmeester. 1308 Johannis dicti Veylers, Lv. (ICKX). – 2. Br. var. van De Vijlder.
|
FD |
Veyret |
zie Vairet.
|
FD |
Veyrier |
zie Verrier.
|
FD |
Veys |
1302 «Marges de Seclin l’amie Veys» LoiTournai ; aphérèse de la forme flam. du prénom Servais ou Gervais [FD].
|
JG |
Veys |
Veyt. N. de baptême. ,,Guy ». V. WID (Wiz, Wid).
|
EV |
Veys |
zie Feys.
|
FD |
Veysset |
zie Vaisset.
|
FD |
Veyssière |
Veyssières, Veyssieres, cf. Vaissière.
|
JG |
Veyssière(s) |
zie Vaissière.
|
FD |
Veyt |
zie Vijt.
|
FD |
Veyver, de/van den |
zie van de Vijvere.
|
FD |
Vezant |
Proven. Vézon (Loc.). (Fausse régression).
|
EV |
Vézant |
Occ. BN: vrolijk, blij (DNF).
|
FD |
Vezoul |
zieVissoul.
|
FD |
Via(e)ne |
Proven. Viane (Loc.).
|
EV |
Viaene |
Viane. Nom d’origine: Viane (FlOr), mais pourrait être aussi un nom fém., cf. 1238 «Sare Viana», 1250 «Mahaus Viane» Nécr-Arras. Dans les mentions 1213 «domino Sifrido 1016 I Vervaet
|
JG |
Viaene, (de) |
zie Viane.
|
FD |
Vial |
zie Vital.
|
FD |
Vial(l)et |
Patr. Dim. van Vial = Vital. – 2. Dim. van Viale.
|
FD |
Viala |
PlN (Aveyron, Lozère). Zie Viale.
|
FD |
Viale |
Vialen, Vialle: Fr. dial. vorm voor Viala, var. van ville: landelijk domein, dorp (DNF).
|
FD |
Viallard |
PlN (Massif Central), var. van Villard, afl. van ville, viale: dorp (DNF).
|
FD |
Viance |
Proven. Vilhance ou Villance (Loc.).
|
EV |
Viance |
zie Villance.
|
FD |
Vianden |
PlN (GH).
|
FD |
Viandier |
BerN Ofr. viandier: die met voedsel verzorgt.
|
FD |
Viandier |
Profess. ..Marchand de viande ».
|
EV |
Viane |
(de) Viaene, (van) Vya(e)ne, Vianne, Devian(n)e, van de(r) Viaene, van (de) Viane. PlN Viane (OV). 1275 Godefrois de Viane, Elzele (VR 8sv°); 1295 Gérard van Viane, Belsele (FLW); 1382 Hannekin van Viane, Heule (DEBR. 1970). – 2. PlN Vianen (ZH, NB). 1375 Ghisebrecht hère van Vyanen ende van den Ghoye (BLO VI). – 3. PlN Vianden (GH): 1136 Vianne (TW). 1291 Godefroit, conte de Viane (CDN); 1374 C. de Viane = Claes van Vyanden (BLO VI). – 4. De FN werd ook verward met Vienne. 1592 Guillaume Vijane, Desselgem (vader van) 1598 Philippe Vijane = 1599 Philippe Vijenne (en van) 1600-38 Pierre Vienne = Vijaene; 1611 Jacobus Vij âne=Jacques Vienne, Desselgem (Jà Gaverstreke 1988,501-3).
|
FD |
Viard |
Viart, zie Wiard.
|
FD |
Viatour |
Proven. (Dialecte). Villers-aux-Tours (Loc.).
|
EV |
Viatour |
Viautour, Viatour: W. vorm van PlN Villers- aux-Tours (BODY). 1602 Henri de Vealtor, Namen (J.G.).
|
FD |
Viau(d) |
Patr. i. Zie Guiau(x). – 2. Var. van Vial. 1349 Jehan Viaux, Chauny (MORLET).
|
FD |
Vibien |
, Vic(c)- -a(t), -art, -o. V. WAD (Wi, Wik).
|
EV |
Vicaire |
Sobriquet. ,,Vicaire ». N° 144.
|
EV |
Vicaire |
Vicari(o), Vicary: Ofr. vicaire, It. vicario < Lat. vicarius: vicaris, plaatsvervanger (m.n. van een geestelijk waardigheidsbekleder of een gerechtelijk ambtenaar). 1290 Pieres Vicarius; 1297 Bertaus Vicaires, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Vicart |
zie Wyckaert.
|
FD |
Vicat |
Vicca: De Hagelandse Vicca’s stammen van de Sp. veldheer Dionisius Vicca 1572 (Br. Folkl. 1923-24,74). 1650 Thomas Vicca, Tn. (HEND.).
|
FD |
Vicente |
Vicentini, Vicenzi(no), Vicenzot(to), -zutto: It. vorm en afl. van HN Vincentius.
|
FD |
Viceroy |
Wsch. reïnterpretatie (onderkoning). Misschien < PlN Vicherey (Vosges).
|
FD |
Vicher |
W. spelling voor Visscher of Fischer.
|
FD |
Vichery |
zie Vicquery. Vich(h)i, Vici: PlN Vichy (Allier)?
|
FD |
Vichoff (e) |
W. adaptatie van D. Bischof: bisschop.
|
FD |
Vickermann |
Patr. Afl. van Vicker = Victor. 1498 Hans Vicker = Hans Victor, Jena (BRECH.).
|
FD |
Vickers |
zie Wyckers.
|
FD |
Vickevorst |
zie Viekevorst.
|
FD |
Vico |
PlN Vico (Italie, Corsica) < lat. vicus: wijk, straat.
|
FD |
Vicqueray |
Proven. ,,Vacherie » (L. D.). Comp. : La Vacherie (Loc.), Vaqueresse (Dép. Herchies). N° 236.
|
EV |
Vicqueray |
zie Vecqueray.
|
FD |
Vicquery |
Vichery: Viquerie, Vicharie: kapelanie. Afl. van Lat. vicarius, Fr. vicaire (DNF). ± 1300 Jehans Vecheri, Artesië (BOUGARD).
|
FD |
Victoir(e) |
1. Metr. Victoria. 1523 Victoire de Vaulx, Namen (J.G.). – 2. Vondelingnaam 1789 Victoire, na de overwinning in de Brabantse Omwenteling. In 1825 trouwde Eugeen Victoire, 27 jaar, uit Sint-Pieters-Rode, Vondeling van Loven’ in Bekkevoort. De familie heet nu Victoir (CLAES 1993,150).
|
FD |
Victor |
N. de baptême d’origine romaine. ,,Vainqueur ». Variantes : Victoor, -toir. Ce N. a souvent, par erreur, servi de traduction au nom de baptême d’origine germanique Segher, le mot Zeger (flam.) ou Siéger (allem.), signifiant aussi ..vainqueur ». V. SAD (Sak). Vid- -a, -a(e)l, -eau. N. de baptême. 1. Vitalis, N. latin. — 2. V. WID. Wid- -ez, -ick, -requin, Vidts, Vidus. V. WID.
|
EV |
Victor |
Viktor, Victoor, -oir, Wictor, Wiktor, Vitour, -ou(x), Viteux, Vitu, Vêtu, Vêtu: Patr. Lat. HN Victor. 1326 Victor Svos wijf; 1326 Jan Victor; 1385 Jaquemes Victors = Jaqe Victoir, Ip. (BEELE); 1343 Jakemon Vitus, Dk. (TdT); 1423 Jans Victoor, St.-Andries; 1428 Fierabras Vitour, Pop.-Bg. (PARM.).
|
FD |
Victorieux: |
Fr. victorieux: zegepralend, overwinnaar. BN? Of reïnterpretatie van Victor?
|
FD |
Vidal(e) |
-ael, -a(lis), Videau, zie Vital.
|
FD |
Videcoq |
Ofr. videcoc: korhaan. BN.
|
FD |
Videgain |
Leesfout of var. voor Baskische FN Bidegain: hoge weg (DNF)? Of reïnterpretatie van Videgrain? Videl: Var. van Fidèle?
|
FD |
Videlaine |
Zinwoord Vide laine: die de wol verkwist. 1329 Jacote Videlaine, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Videler |
zie de Vedeleer.
|
FD |
Videz |
-ex, zie Guidet.
|
FD |
Vidgrain |
Fr. BN Vide grain: die het graan opgebruikt, verkwist. Vgl. Gâteblé.
|
FD |
Vidick |
Patr. Ndd. FN Widdicke, dim. van Germ. VN Wido. 1488 Widdeke Detleves, Brunswijk (DN).
|
FD |
Vidouse |
PlN Vidouze (Htes-Pyr.).
|
FD |
Vidrequin |
Wsch. door metathesis < Vidgrain.
|
FD |
Vidrik |
Vidrich: Patr. Germ. VN wid-rîk ‘boommachtig’. 979 Widericus, Cent; 136 e, Wederic, Cent (GN). 1398 Viederic le Pijnre, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vidts.de |
zie Vits(e).
|
FD |
Viefhaus |
Vifhaus: Ndd. PlN Fûnfhaus: vijfhuizen. 1612 Wessel Vifhuess, Munster (BRECH.).
|
FD |
Viegen |
zie Vijgen. Viehard, zie Vieillard.
|
FD |
Vieil(le)voye |
Viel(le)voye, Vielvoije, Viellevove, Vilvoye: PlN Vieille-Voye: oude weg, in Mortier, Beyne-Heusay (LU), Villance (LX). Vieira, Vieijra, Vieyra: PlN bij Braga (Portugal).
|
FD |
Vieillard |
Viellard, Veilla(i)rd, Viehard: Fr. vieillard: oude man. BN. 1280 Jehans Viellars, Bergen (PIERARD); 1315 Gilles Viellars, Dk. (TdT); 1385 Jean le Vieillart (MARCFIAL).
|
FD |
Vieille |
zie Viël.
|
FD |
Vieillefont |
Veillefon, Viel(le)font: PlN Vieillefont: oude bron. B.v. Viellefond (Allier).
|
FD |
Vieillefont |
Vielfont, Viellefont, Veillefon. Nom d’origine: «vieille font[aine]», e.a. Viellefond (Allier).
|
JG |
Vieilletoile |
(NF liégeois). Peut-être fr. vieille toile ou vieille étoile, surnom de motivation obscure.
|
JG |
Vieillevoye |
Vieilvoye, Viellevoye, Vielvoye, Vilvoye. 1771 «Gaspar-Pierre Viellevoye (orig. de Fouron-le-Comte)» BourgLiège; nom d’origine: Vieille Voie, w. vîye vôye, fréquent en toponymie (e.a. à Beyne-Heusay, Mortier, Villance, etc.).
|
JG |
Viekevorst |
Vi(c)kevorst: PlN Wiekevorst (A). 1561 Jac. Vickevoorts, Den Bosch; 1570 Hendrik van Vickefort, St.-Michiels-Gestel-Aw. (AP).
|
FD |
Viel |
Vielz, Vielle, Vieille. 1267 «Mahius li Vielles» CensHerchies, 1444 «Tinlemande le Vielle» AidesNamur, 1481 «J. Hardi le vielz» JusticeBastogne, 1730 «Gille Viel» Bourg-Namur; surnom: anc. fr. vielz, fr. vieil, vieille ‘vieux, vieille’, comp. Vie(i)llard et Vieux (en composition). Pour une approche globale des dérivés de l’étymon vetulus, cf. DicPatRom 1997,315-343 (avec cartes).
|
JG |
Viël |
Viel(e), Vie(i)lle, Vielz: BN Ofr. vieil, viel: oud. 1309 Alixandre li Vielg, Senlis; 1394 Thierry Vielle, St-Q. (MORLET).
|
FD |
Viel(le)font |
zie Vieillefont.
|
FD |
Viel(le)voye |
Viellevove, zie Vieillevoye.
|
FD |
Vielder, de |
zie de Vilder(e).
|
FD |
Vielemeier |
D. BerN van een boer die veel maait: Vielmâder. Van Mhd. maejen: maaien. 1480 Joh. Vilmeyde, Freiburg; 1520 Joh. Vielmeyer, Riedlingen (BRECH.).
|
FD |
Vielhaber |
zie Veelhaver.
|
FD |
Vielhomme |
16e s. «Jean le Charlier dict le vieil homme» Châtelet; surnom: fr. vieil homme’, cf. Vie(i)llard.
|
JG |
Vielhomme |
Fr. BN Vieil homme: oude man.
|
FD |
Vielle |
Profess. Vielle, Instrument de musique. N. de joueur ou de fabricant.
|
EV |
Vielle, van den |
zie van de Ville.
|
FD |
Viellefont |
Vielvoye. V. Vieux.
|
EV |
Viellers |
zie Vilers.
|
FD |
Vielmans |
zie Wielemans.
|
FD |
Vien |
Patr. Korte vorm van HN Vivien, Vivianus.
|
FD |
Vienerius |
Patr. HN Venerius van Milaan. 1645 Vinerius Pasmans, Ravels (PDB).
|
FD |
Vienne |
1498 «Jehan de le Vienne», 1527 «Li-biert del Vienne» BourgNamur; nom d’origine: w. viène, «verne» ‘aulne’, e.a. Vienne à Évregnies (Ht), qui est toutefois peu fréquent en toponymie wallonne d’après les observations de R. Toussaint (BTD 53, pp. 52-54) [JL, NFw2], Cf. aussi Verne.
|
JG |
Vienne |
Devienne, Wienne: i. PlN Vienne in Evregnies (H). W. viène; Fr. verne: els. Ook Vienne (Isère, Marne…). 1498 Jehan de le Vienne, Namen (J.G.); 1638 Claude Vienne, Killem FV (VERGR. 1972). – 2. Vienne is Fr. voor Wenen. 1383 Jean de Vienne (MARCHAL). – 3. Oude Rom. vorm voor Vianden (GH): 1096 Vienna, 1193 Vienne (TW). 1188 Walterus de Vienna, LX (CAO); 1376 Simonis…comitis Viene; 1378 Claux de Vyenne (= Vianden) (BLO VII). Zie Viane 3. – 4. Zie Viane 4.
|
FD |
Vienne |
Fem. bij Vion. Viot,zieWiot.
|
FD |
Vienne |
Proven. 1. Vien (Dép. An-thisnes). — 2. Vienne (Fr.). — 3. Vienne (Autr.).
|
EV |
Vienneau |
Nom d’origine : dérivé topon. en -eau du précédent, par ex. vièrnê, rverneaui à Xhendremael (BTD 53, 52-53).
|
JG |
Viennet |
Viennot, Viénot: Patr. Dim. van HN Vivien. 1385 Jean Viennot, Viennot le Maréchal (MARCHAL).
|
FD |
Vier |
(NF attesté à Vielslam). Si la prononciation le permet, on peut envisager une aphérèse d’Olivier, explication proposée pour Vierin [JL, NFw2],
|
JG |
Vierbergen |
PlN (SH).
|
FD |
Vierdeel(s) |
Vierendeel(s), Vierendels, Virendeels, Veirendeels: BN naar de naam van de maat, een vierde deel van…, b.v. 1/4 van een pond. De BN herinnert wellicht aan de leenroerige verplichting een vierde aïs cijns te leveren. Vgl. Vierlinck, Viertel. 1326 Clais Vierendeel, Ip. (BEELE); 1417 Hannekin Vierendeel, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vierdeels, |
Vierendeel, Vierendeels. Nom de mesure signifiant 1/4, comp. all. Viertel [FD],
|
JG |
Vieren |
zie Vierin.
|
FD |
Vieren, van der |
zie (van de) Veere.
|
FD |
Vierende(e)ls |
zie Vierdeel(s).
|
FD |
Vierendeels |
Proven. ,,Le quart ». N. de terre désignés par la part échue en partage au propriétaire du moment ou par la redevance (du quart) due au propriétaire. Viérin. Proven. Fiérain (Dép. Lambermont et Wegnez).
|
EV |
Vierge |
Reïnterpretatie van Vierset.
|
FD |
Viergever |
± 1665 Daniel Viergever (kleinzoon van) 1590 Daniel Vlam, Charlois (R’dam)-Ouwekerk (PDB).
|
FD |
Vierin |
Vierin, Vi(e)ren, Fierin, Fiér(a)in, Fi(e)rens: Patr. Vleivorm van VN Olivier. 1402 Fierin…f. Oluviers = 1417 Oluvier Vlieghen f. Oluviers, Ktr. (DEBR. 1958); 1326 Fierin Beikeman; 1326 Adelisse Vierins, Ip. (BEELE); 1397 Jan Fierins, Ktr. (DEBR. 1970). De Wvl. famille Vierin stamt evenwel van Jean-Grat Vierin, die in 1811 uit Valgrisanche (Aostavallei) naar Kortrijk komt (med. C. Vierin)
|
FD |
Vierin |
Vierin. 1266 «Vierin Baldes», 1282 «Vierins, ki fu valles de la ville», 1288 «Jehan Vierin » DettesYpres ; probabl. dérivé en -in de Olivier (avec aphérèse), cf. Fierens[FD].
|
JG |
Vierkötter |
PlN Vierkotten in Rösrath (NRW). 1539 Willem Viercotten, Vierkotten-Aw. (AP).
|
FD |
Vierlinck |
Vierling: Een vierling was een vierde deel van een bepaalde maat, gewicht of munt. Vgl. Vierdeel(s). Ook D. Vierling. 1178 Henricus Virlinc, Keulen (BRECH.); 1409 up Mergrietten Vierlincx, Ktr. (DEBR. 1958); 1539 Jan Vierlinck, Lv. (AP).
|
FD |
Vierman, de |
Vuurman: Bern van de vuurmeester, brandmeester. 1360 Will. le Vierman, Niepkerke (RPN); 1394 Heinric den Stupere die vierman plach te zine = 1392 Heinric den Stupere van dat hi heift bi nachte inde stede van Curtricke omme gheghaen den lieden vermanende dat sij waer namen te haren viere ende kerslichte, Ktr. (SR 21 v; DEBR. 1958); 1542 Jan Vierman, Aw. (AP).
|
FD |
Vierneuve |
Peut-être topon. dérivé de vièrnê ‘aulne’, par ex. vièrnoù, à Piéton (Ht)?
|
JG |
Vierneuve |
Vervorming van Villeneuve?
|
FD |
Viers- |
-é, -et. Proven. Vierset (Loc.).
|
EV |
Vierset |
Viersé(e): PlN Vierset (LU). Zie ook Verset. 1689 François Vierset, Sorée (ISP).
|
FD |
Vierset |
Viersé, Viersée. 1562 «Jehan de Vier-set», 1697 «Jean Vierset» BourgNamur; nom d’origine: Vierset-Barse (arr. Huy).
|
JG |
Vierst(r)aete |
PlN Vierstrate: viersprong, kruispunt van vier wegen. 1382 Pieterkin Vierstrate, Beveren-Leie (DEBR. 1970)
|
FD |
Vierstraete |
Nom topographique: moy. néerl. vierstraete ‘carrefour, quatre-bras’.
|
JG |
Vierstraete |
Proven. ..Quatre rues » (Dép. Kampenhout, Denderwindeke).
|
EV |
Viertel |
Virtel: D. Viertel: een vierde (1/4), een kwart. Naam van de maat. Vgl. Vierdeels.
|
FD |
Vierveyzer |
Wellicht verhaspeling van D. FN Feuereisen: vuurijzer. BerBN van een smid.
|
FD |
Vies |
PlN Vies (G, U), E. flask: waterplas. Vgl. Vlaes.-z. Zie De Vlas.
|
FD |
Vies, de |
zie de Vys.
|
FD |
Vieser |
zieWieser.
|
FD |
Vieslet |
1457 «Collart Viesselet» Châtelet; probabl. nom d’origine, du type rverseletn. Ou bien forme w. (non attestée comme telle, surtout avec diphtongaison) de anc. moy. fr. ver-selet ‘courte pièce de vers; verset biblique’ FEW 14, 316a. On ne peut exlure non plus -en postulant une assimilation consonantique -une forme évoluée de: 1282 «Watiers Vies-blé», 1284 «Crestine, veve Wautier Viesblet» DettesYpres, cf. Vieubled. Viette. ± 1646 «Antoine Viette» Saint-Léger (FyS), 1655 «Jean de Viette» Arbrefontaine, 1659 «la vefve Jean de Viette» DénSalm, 1687 «Philipote Viette» Saint-Léger; les mentions anciennes d’Arbrefontaine et de Vielsalm font pencher pour un toponyme, en l’occurrence vraisemblablement le top. de Bra (arr. Verviers), Villettes, w. èsès viyètes (EDTW 5), comp. Villette, Vilette, de même formation, mais sur la forme fr. et probabl. à partir d’autres toponymes [JL, NFw]. -Aujourd’hui, ce NF est uniquement flamand, et il se pourrait qu’il n’ait rien de commun avec les mentions anciennes figurant dans l’article; dans ça cas, une forme régionale wallonne de Guiette, qui a été employée aussi en Wallonie comme prénom masculin (Dauzat 594), reste possible.
|
JG |
Vieslet |
Spelling voor Ofr. vielet, dim. van vie(i)l, met hypercorrecte s. Ofr. vies: oud. 1344 Jakemon Viellet,Atrecht(NCJ).
|
FD |
Vieth(en) |
zieVijt.
|
FD |
Viëtor |
Latinisering van Kuiper, D. Bottcher.
|
FD |
Viëtor |
V. Viatour.
|
EV |
Viette |
zie Guidet.
|
FD |
Vietz |
zie Vits.
|
FD |
Vieubled |
Fr. vieux blé: oud koren. BerBN van de korenkoopman, graanhandelaar. Vgl. 1368 Outkoerne; 1681 Joannes Ouderogge, Ktr.; i6e e. Oudegherst, Bg.; 1368 Jakemaert Vieuxbleit = 1398 Jaquemart Viesblet, Herseaux (DEBR. 1970).
|
FD |
Vieujean |
Vieujant, Vieuxjean: Vieux Jean: oudejan. Vgl. Oudejans.
|
FD |
Vieusart |
1472 «Henry Viesar» DénVielsalm, 1596 «Nicolas de Vieusart» BourgNamur; nom d’origine: Vieux-Sart, e.a. à Corroy-le-Grand (BrW) et à Sautin (Ht).
|
JG |
Vieusart |
Duvieusart, Devieusart: PlN Vieux-Sart: oude Rode, in Corroy-le-Grand (WB) en Sautin (H). 1596 Nicolas de Vieusart, Namen (RBN).
|
FD |
Vieutem(p)s |
Vieuxtemps: Fr. vieux temps: oude tijd. BN naar een vaak gebruikte zegswijze.
|
FD |
Vieuvalet |
Fr. vieux valet: oude dienaar, knecht.
|
FD |
vieux |
,,Agé » ou ..ancien ». 1. Car. phys. Vieujant. Vieux gent, ..Homme âgé » ou Vieux Jean, .Jean le vieux ». N° 236. — 2. Car. mor. Vieutemps. ,,H. aux mœurs anciennes ». — 3. Proven. (Du) Vieusart, ,,De l’ancien essart » (Dép. Corroy, Sivry, etc.). Synon. : Visart (Dialecte), Viellefont, „Ancienne fontaine », Vielvoye, Ancienne route » (Dép Mortier).
|
EV |
Vieux |
Cf. aussi Viel, Vielz, etc. Cet adj. entre en composition dans plusieurs NF : 1° avec un substantif: Vieubled. 1282 «Watiers Viesblé», 1284 «Crestine, veve Wautier Viesblet» DettesYpres, 1368 «Jakemaert Vieuxbleit» Herseaux ; fr. vieux blé. surnom de cultivateur ou de commerçant en grains. –Vieutemps, Vieuxtemps, Vieutems. Fr. vieux temps, p.-ê. surnom délocutif (expression familière); pour E. Renard (BTD 26, 254), surnom de celui qui est fidèle aux usages périmés, qui est vieux jeu. — Vieuvalet. Surnom: fr. vieux valet, p.-ê. délocutif d’après une formule affective (pa ex. w. vî valet). 2° avec un prénom: Vieujean, Vieuxjean, Vieujant. 1748 «Jean Vieux Jean» Nandrin; antonyme de Jeunejean.
|
JG |
Vieville |
Viéville. 1265 «Jehans de Viesvile», 1289 «Quarremaius de Vieviele» CensNamur, 1365 «Colart de Viesville tisserant» Taille-Mons; nom d’origine assez fréquent, e.a. Vies-ville, w. vîvèle (Ht), cf. aussi Viville.
|
JG |
Vieville |
Vivil(l)e, Lavie(u)ville: PlN Viesville (H), Vieuville (LU) en in Havelange (N), Vieville (Hte-Marne, Meurthe-et-Moselle, Meuse). 1252 Jehennin de Viesvile, St-Q. (MORLET); 1352 magistri de Veteri Villa officialis curiae Leodiensis (SLLIV); 1387 Jehan de la Viesville (MARCHAL).
|
FD |
Vieweger |
D. FN Viehweg, W-Viehwàger, Fiebiger: die aan een veeweg woont. Vgl. Veestraete.
|
FD |
Vieyra |
zie Vieira.
|
FD |
Viezzer |
zie Wieser.
|
FD |
Vifhaus |
zie Viefhaus.
|
FD |
Vifqu(a)in |
V. WEFA.
|
EV |
Vifqu(a)in |
Vivequ(a)in, Fefkenne, Fevequenne: Metr. Dim. (Mnl. -kin) van een Germ. wîf-naam: 1123 Wivekin de Silbeke, Cent (GN); Wivechin (Dip.); 1625 François Vifquin, Dk. (Midd. 1985, 85-95).
|
FD |
Vifqui |
Vifquain, Vivequain, Vivequin. 1358-59 «Hanekins fiuls Jehan Vivekin», 1360-61 «Grars Vivekins» PolyptAth, 1465-66 «Jehan Vivekin» TailleHoves; hypocor. en -kin d’un anthrop. germ. en -wîf [FD] ou de Olive, -ier.
|
JG |
Vig |
1. Profess. Vig, ,,Porcelet ». N. d’éleveur. — 2. V. WID (Wik). Vigand. V. WID (Wik).
|
EV |
Vig(en) |
Vigh, zie Vijgen.
|
FD |
Vig(i)er |
Vigi, zie Viguier.
|
FD |
Vigand |
-ant, zie Wigand.
|
FD |
Vigand |
Vigant. Nom issu de l’anthrop. germ. Wigand, Weigand.
|
JG |
Vigelle |
NF attesté au début du 17e s. aussi bien en Lorraine que dans l’Aisne et le Nord (Ge-neaNet); nom d’origine incertaine, sans doute toponymique.
|
JG |
Vigenon |
NF qui apparaît au 18e s. à Châtelet et Farciennes, sans indication de provenance (GeneaNet), cf. aussi 1687 «Anne-Marie Vi-chenon» BourgNamur; nom d’origine incertaine, p.-ê. simple déformation de Vignon.
|
JG |
Vigenon |
zie Vignon.
|
FD |
Viggria |
Naams- W. vorm van Vicqueray?
|
FD |
Vigier |
1. Viguier. Fonction féodale. — 2. V. WID (Wik).
|
EV |
Vigier |
1152 «Vigerus de Maves» CartStHubert; apparemment ancien prénom d’origine germ., comp. Wiggerus (cf. Swiggers), ou bien à rapprocher de fr. viguier, cf. v° Vicaire.
|
JG |
Vigil |
zie Virgilio.
|
FD |
Vigin |
1424-25 «Vigiens» DénHainaut; probabl. surnom: w. (Charleroi, Nivelles), pic. vijin ‘voisin’FEW 14, 414b.
|
JG |
Vigin |
zie Voisin.
|
FD |
Vign(i)oble |
Fr. vignoble: wijngaard. PlN of BerBN. 1550 Guillaume de Vignoble, Noyon-Aw. (AP); 1621 Nicolaes Winobels (VS1989,620).
|
FD |
Vignacourt |
1715 «Henri de Vignacourt» BourgNamur; nom d’origine: Vignacourt (Somme).
|
JG |
Vignacourt |
Wignacourt: PlN (Somme). 1432 Petrus de Wignacourt, Attreb. dioc.; 1646 Carolus de Vignacourt, Lv.(MULI.V).
|
FD |
Vignard |
Vigna(s): Afl. van Fr. vigner: wijn bouwen. BerN van de wijnboer, wijngaardenier.
|
FD |
Vignau(x) |
-ault, -eaux: Ofr. vignel, dim. van vigne: wijngaard.
|
FD |
Vignaux |
Vigneaux. 1556 «Jehan Vignault» BourgNamur; anc. fr. vignal, vignau (fréquent en toponymie fr., cf. J. Herb., Top. hesb., BTD 50, 122), signifiant ‘vignoble’ et p.-ê. par extension ‘propriétaire du vignoble’ (Dauzat 595).
|
JG |
Vigne |
1371 «maistre Johans Vignes» CartVal-Benoît; nom d’origine: fr. vigne (très fréquent en toponymie wallonne), cf. aussi Delvigne, Devigne.
|
JG |
vigne |
N. de plante. Proven. ou profess. Variantes : Vigne, Del-, De la- -vigne, -vignette. Vi(g)nette. Diminutifs : Vign- -eaux, -eul, -ol(e), -ix, -y, Vinols. Collectif : Vign- -oble, -iable. Profess. : (De) Vigneron. N. d’exploitant. Vigoureux. Car. phys. H. physiquement fort.
|
EV |
Vigne |
zie Delavigne.
|
FD |
Vigne |
zie Vignet.
|
FD |
Vigneron |
Vignero(nt), Devigneron: Fr. vigneron: wijngaardenier, wijnboer. BerN. 1302 Wesselin le Vingneron, Fragnée (SLL III); 1577 Gillis Vigneron, Bergen-Aw. (AP).
|
FD |
Vigneron |
Vigneront. 14e s. «Sendrars li Vin-gnerons» CensHuy, 1444 «Pierechon le Vigneron», «Petit le Vigneron» AidesNamur, 1596 «Henry le Vigneron» BourgNamur = 1612 «Henry Vigneron» TerriersNamur, 1610 «Noël Vingneron» BourgDinant, 1636 «Gilles Vigneron» BourgNamur, 1709 «Fransois Vignerons» Auvelais; nom de métier: fr. vigneron FEW 14, 472b.
|
JG |
Vignery |
1836 «Théophile Vignery» Auvelais, 1849 «François Vignery» Pont-de-Loup, etc. (FyS); nom de résidence, d’anc. fr. vignerie f. ‘vignoble’ Gdf 8, 235 [MH].
|
JG |
Vignery |
Afl. van vigne: wijngaard.
|
FD |
Vignet |
-ez, -é: i. Dim. van vigne: wijngaard. BerBN van de wijngaardenier. 1384 Jehan Vignet, Laon (MORLET). – 2. Evtl. spelling voor Vignier.
|
FD |
Vignette |
1593 «Oudon fille de Voes de la Vignette» BourgLiège; nom d’origine: fr. vignette (fréquent en toponymie wallonne).
|
JG |
Vignette |
Lavignette, Del(a)vignette: Fr. PlN Vignette: moerasspirea (kruid); of dim. van vigne: wijngaard. ±1500 Servais dit Voes délie Vignette…en lieu dit del Vignette, Luik (Midd. 1985,329-342); 1600 Hubert délie Vignette, Luik (RENARD 278).
|
FD |
Vigneul |
Nom d’origine: anc. fr. vigneul ‘vignoble’, e.a. Vigneul-sous-Montmédy (Meuse), cf. 1575 «Guioth de Grand-Vigneulz» FrancsLux.
|
JG |
Vigneul |
Ofr. vigneul: wijngaard. PlN (Meuse).
|
FD |
Vignier |
-(i)ez: BerN van de wijngaardenier, wijnbouwer. Vgl. Vinier. 1404 G. Vigner = 1409 G. Vignier, Rij sel (CCHt).
|
FD |
Vignier |
Vigniez, Vignez. Nom de métier: anc. fr. vignier ‘gardien des vignes’ FEW 14, 472b.
|
JG |
Vignis(se) |
Vignix, Vinnis: PlN Vivegnis in Luik, oorspr. Vignis < vinietum: wijngaard.
|
FD |
Vignisse |
Vignis. Nom d’origine : Vivegnis, anc. « Vignis», quartier de Liège, ou bien w. topon. vignis’ ‘vignoble’, assez fréquent en Wallonie (cf. É. Legros, BTD 40, 99).
|
JG |
Vignoble |
Vignioble. 1572 «Guillaume de Vino-ble (orig. de Noyon)» BourgLiège; nom topographique : fr. vignoble.
|
JG |
Vignol |
Vignole, Vignolle, Vignolles. Nom d’origine: anc. fr. vignole ‘petite vigne’, e.a. Vignol (Nièvre), Vignoles (Côte-d’Or), etc.
|
JG |
Vignol(e) |
-olle(s),Vignoul:Ofr. vignole: kleine wijngaard. PlN Vignol (Nièvre), Vignoles (Côte-d’Or), Vignolle (Gironde), Vignolles (Aisne, Charente). 1684 Wolfangus Eug. Vingniolle, Bergen (MUL VII).
|
FD |
Vignon |
1260-61 «Maroiie li Vignons» Chartes-Hainaut, 1275-76 «Willaumes li Vignons» RegTournai, 1294 «Jehan li Vignons» Cens-Namur, 1360-62 «Bauduins li Vignons» PolyptAth, 1740 «Claude Vignon dit la vigne» Thuin (IdG 48, 115); nom de métier: anc. fr. (Hainaut, Flandre) vignon ‘vigneron’ FEW 14, 473a. cf. aussi 1296-1302 «li Vignons li feme Colart» ImpôtArtois, 1378 «Willekin d’Upey le vingnon » CartValBenoît.
|
JG |
Vignon |
Devignon, Vigenon: i. BerN Ofr. vignon, Fr. vigneron: wijngaardenier. 1275 Baudes li Vignons…à le Vigne, Vloesberg (VR 54V°); 1311 Gerar kon dist Vingnons, Publémont (AVB); 1326 Simon li Vignon, Atrecht (NCJ). – 2. Metr. Vleivorm van meisjesnaam, misschien Lavinia. ±1300 Vignons li feme Colart, Artesië (BOUGARD). – 3. PlN in Sclessin (LU): 1276 curtis leVingnon(AVB).
|
FD |
Vignoul |
Nom d’origine: e.a. Vignoul, à Blaimont (Nr) et Vignoulle, à Comblain-au-Pont (Lg).
|
JG |
Vigny |
Nom d’origine : Vigny (plusieurs en France, e.a. en Seine-et-Oise). Cf. aussi Végny et Wigny.
|
JG |
Vigny |
Végny, Vegny: PlN Vigny (Seine-et-Oise, Moselle enz.) en in Flamierge (LX).
|
FD |
Vigo(t) |
PlN Vigot in La Manche (DAUZAT).
|
FD |
Vigoureux |
Forme régionale fr. (Ouest) du précédent.
|
JG |
Vigoureux |
-oux, -ous, -el, Vigreux, Rigoureux, Le Vigoureux: BN Fr. vigoureux: krachtig, sterk. 1378 Gillon Vigreus, Dk. (TdT); 1397 Jehans Vigreus (CCHt); 1427 Jehan Vigoureux, Comp. (MORLET); 1679 Michiel Figureu, Herzele FN (VERGR. i97z).
|
FD |
Vigoureux |
Vigreux. 1316 «(Colart la) Vighe-reus de Ponenghes», «Vigreus le Cordier» TestTournai, 1365 «maistre Jakemart le Vigreus des merchiers» TailleMons, 1368 «dam-me Maron li Vigrois» CartValBenoît, 1488 «Jehan le Vigreu» AnthrLiège; fr. vigoureux, w. liég. vigreûs ‘vigoureux; vif, alerte’ FEW 14, 446b, surnom physique (attesté aussi en fonction de prénom à Tournai).
|
JG |
Vigreux |
cf. Vigoureux.
|
JG |
Vigues |
Zie Vijgen.
|
FD |
Viguie(r) |
Vigi(er), Viger, Wigy: i. BerN Ofr. viguier < Lat. vicarius: plaatsvervanger. Vgl. Vicaire. 1448 Jehan le Viguier, Comp. (MORLET). – 2. Evtl. Rom. vorm van Germ. VN wîg-hari ‘strijd-leger’: Wigharius, Wigerus (MORLET I).
|
FD |
Vijfeyken |
V(e)ijfeijken, V(e)yfeyken, van de Vijfeijke: PlN Vijf Eiken. 1404 Jan Vijfeycsken, Helmond; 1450 Janne Vijfeycken, den Bosch (HB); 1496 Willem Vijffeycken, Zolder (VANB.); 1553 Jan van Vyffeycken, Gemert-Aw. (AP).
|
FD |
Vijgen |
Vygen,Vijg,Vijghen,Vygri(en),Vi(e)gen, Veijgen, Fijg(en), Vig(h), Feig, Feijgen, Fige(n), Fiege(n), Fig(ue), Vigues: i. BerBN van de vijgenhandelaar. Vgl. Fr. Figue, D. Feig(e). –2. Metr. Feige(n) < HN Sophia: Fye – Fîje – Fîge (1360 Fye = 1682 Feyg) (BRECH.). De Limburgse FN Vijgen moet dan uit Duits taalgebied komen.
|
FD |
Vijlder(e), de |
de Vylder(e), Vijlders, Vylders, de Veijlder, (de) Veyl(d)er, de Veilder, Veelders: i. BerN van de vijler, die vijlt. 1281 Henrico Vilre, Ip. (BEELE); 1556 Jan de Vijldere, Stekene (Aw.). -2. Var. van De Vilder.
|
FD |
Vijle |
Vyle, Vijls, Vyls: BerBN van de vijlenmaker of vijler.
|
FD |
Vijt |
Vyt, Vijdt, Vydt, Veyt, Veijt, Vit(t), Vitten, Vieth(en), Veit(h)(en), Fi(e)ten, Fijten: i. Patr. Lat. HN Vitus. 1395 Joris Vij t, Bg. (SIOEN); 1394 Jan Vijt, Aw. (ANP); 1576 Ger. Fyten, Sûchteln-Aw. (AP). – 2. Patr. In het Waasland is Vijt de verkorting van Davyd, FN Davids. 1388 Margriet Vijt, 1409 Mathias Vijd, 1468 Lijsbet Vijdts (stammen van) Niclaus Davijdts, Bazel (A.MARIS, VS 1974,1979-82); 1506 Jan Vijt, Temse (DE MAN).
|
FD |
Vijt, de |
de Vyt, Devyt, de Vydt, de Vijdt, Devidt, de Veyt, de Veydt: Patr. Zie Vij t. Het Iw. is j onger en te verklaren door reïnterpretatie.
|
FD |
vijver |
..Vivier ». Proven. Van de Vyvere, Vyverman. ,,Du vivier ». Synon. : Weyers. V. Vivario. Van ‘ de W(e)yer.
|
EV |
Vijver(e), van de |
van de(n) Vyver, van de Vyv(e)re, van de Viver(e), van d(e) Vivre, van de Vevere, van der Vevren, vanden Veyver, Devijver, Devyver, Deveyver, Deveijver: Verspreide PlN Vijver. 1233 Ghilleberti de Vivario, Ktr. (DEBR. 1980); 1370 over Beke tusschen Beatrisen vanden Vivre, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Vijverberg |
PlN in Doetinchem (G).
|
FD |
Vijverman |
Vyverman, au génitif: Vijvermans, Vyvermans. Dérivé avec le suffixe -man de Van de Vijver (= Duvivier).
|
JG |
Vijverman(s) |
Vyverman(s): Afl. van Van de Vijver. 1414 Arend vanden Vivere dit Viverman; 1418 Jhan van den Vivere = 1418 Jan Viverman = 1419 Jan van den Vivere…Viverman vorseit, Ktr. (DEBR. 1957).
|
FD |
Vikevorst |
zie Viekevorst.
|
FD |
Viktor |
zie Victor.
|
FD |
Vil(h)elm |
zie Willem.
|
FD |
Vil(l)ain |
Situation sociale. ..Paysan, roturier ». Vilain XIIII. Addition autorisée par Louis XIIII. Vild- -er, -aer. Profess. Vilder, ,,Equarisseur ».
|
EV |
Vil(l)anoy |
Wellicht hypercorrect voor Villano.
|
FD |
Vil, de |
zie Deville.
|
FD |
Vila |
Zie Devillar(d).
|
FD |
Vilaeys |
zie Willaeys.
|
FD |
Vilain |
Vill(a)in, Willain, Wyl(a)in, Levillain, Vil(l)ein, Vil(e)ijn, Vileyn, Velein, Vilyn, Wylein. BN Ofr. vilain, Mnl. vilein: dorpeling, boer, ongemanierd mens, schurk. 1230 Waltero le Vilain (SMTI); 1307 Jehan Vilain, 1388 Jehan le Vilein, Ip. (BEELE); 1368 Jhan Villein = 1382 van Janne Vylains, Machelen (DEBR. 1970). – 2. Patr. Sorns Willin = Guillin, vleivorm van Willaume (DUPAS 164). -3. Een enkele keer blijkt Vilain ook wel een reïnterpretatie te zijn van V(e)lein, U(h)lein (zie Ulens)(VSi969,*8o). Vilain Xllll: Jongste tak van het ridderlijke huis Vilain de Gand, gesproten uit Filips Vilain de Gand (ti46o). Het getal 14 (XIIII geschreven en quatorze uitgesproken) vindt zijn oorsprong in de wapenspreuk: Verdien in Hoop, waarbij verdien (lees: veertien) weergegeven wordt met XIIII en de hoop met een kroon van hop (VS1966,169).
|
FD |
Vilain |
Villain, Villein, Vilein, Vileyn, Villin 1231 «Pieres Vilanus» NécrArras, 1256 «Ja-kemes li Vilains» ChartesHainaut, 1275-76 «Vilains de Graumont H machekcliers» RegTournai, 1280 «Renerus dictus li Vilains» PolyptLiège, 1280-81 «Nicholes Vilains au Pôle» RegTournai = 1284 «Nicholes Vilains au Poe» 31ChirTournai, 1297 «Jehan dit Villain dou Markiet» ComptesMons, 1302 «le famé Jakemon le Vilain», «Margritain le Vilain» LoiTournai, 1312 «Jehan Vilain de Laire = Vilain de Laire» ComptesMons, 1314 «He-nin Vilain», 1327 «Jehan Villain le boulegier» ComptesMons, 1360 «Wautier fil Villain de Hus» Brabant, 1365 «Gillot Villain des mer-chiers» TailleMons, 1444 «Johans le Villain» TerreJauche, 1540 «Roque Villain» Orsinval (près de Valenciennes) ; surnom : anc. fr. vilain au sens ancien de ‘paysan, homme de basse condition’ FEW 14, 453a-sv., mais Vilain était aussi assez fréquent comme prénom, p.-ê. par humilité (Vincent 80), cf. 1296 «Vilain», 1305-6 «le femme Vilain dou Markiet» ComptesMons.
|
JG |
Vilain XIII |
Nom, attesté au 15e s., d’une branche cadette d’une famille noble de chevaliers de Gand héréditaires du nom de Vilain; le nombre 14 (écrit XIIII et prononcé à la française) est dû à une confusion avec le mot verdien de la devise « Verdien in hoop », qui a été compris veertein ‘quatorze’. — Bibliogr. : J. De Smet, Note sur l’origine, nom et devise de la famille Vilain Xlll, dans Bull. Acad. Rov. Betg., 1848 (cf. aussi VISt 1966, 169).
|
JG |
Vilaine |
Vilenne. 1233 «Vilania feme le Vilain», 1269 «Maroie Vilaine» NécrArras, 1280-81 «Anniès Vilainne, de Saint Piat» RegTournai, 1286 «Agniès li Vilaine» CartBinche; matronyme: fém. du précédent. – Également nom d’origine: Velaine ou Vilaine, nom de rivière de France, cf. 1260 «messires Jakes de Vilain-nés» CartOrval.
|
JG |
Vilaine |
Vilenne. Fem. bij Vilain. 1199 Aie Vilaine; – 1233 Vilania feme le Vilain, Atrecht (NCJ). – 2. PlN Vilaine (Deux-Sèvres), Villaine (Yonne), Villaines (Seine-et-Oise, Côte-d’Or), Villennes (Seine-et-Oise). 1260 Jakes de Vilainnes, Orval (CAO).
|
FD |
Vilanoy |
Villanoy (région de Ciney). NF qui apparaît à Hamois et Custinne à partir de 1747 (GeneaNet), et qui semble inconnu en France; pourrait être d’origine espagnole?
|
JG |
Vilanoy |
zie Villanoy.
|
FD |
Vilar |
zie Devillar(d).
|
FD |
Vilardebo |
PlN. Vgl. Villardebelle (Aude).
|
FD |
Vilcocq |
.zieWilcox.
|
FD |
Vilcot |
Var. de Wilcot.
|
JG |
Vilcot |
Zie Wilcot.
|
FD |
Vildaer |
Wsch. < Villar(d).
|
FD |
Vildemeers, van |
zie (van) Wildeme(e)rsch.
|
FD |
Vilder(e), de |
de Vielder, de Viller, (de) Wilder: 1. BerN van de vilder, viller, die dieren vilt. 1295 Johannis le Vilre, Kales (GYSS. 1963); 1456 Geryt Villers, Ht. (A.GHIJSEN); 1560 Willem de Vilder, Lommel-Aw. (AP). – 2. Var. van De Vijlder.
|
FD |
Vildrequin |
Verzwaarde vorm van Vilquin/Wilquin.
|
FD |
Vile |
cf. Villers.
|
JG |
Vile |
zie Vilers.
|
FD |
Vileays |
zie Willaeys.
|
FD |
Vilein |
-eyn, zie Vilain.
|
FD |
Vilène |
Proven. Vilaine (Riv. fr.). Synon. : Filaine.
|
EV |
Vilenkin |
zieWillekens.
|
FD |
Vilenne |
cf. Vilaine.
|
JG |
Vilenne |
zie Vilaine.
|
FD |
Vilers |
Vilet, cf. Villers, Ville.
|
JG |
Vilers, (van) |
Villers, Vil(l)eirs, Viellers, Villier, Villié, Vil(l)ez, Vil(l)é, Ville(e), Vilet, Devillers, -ères, -et, -ez, -é, -1er, Devilers, -ez, -é, de Viller, Dewillez, Duvil(l)er(s), Duvillier(s), Devellers, Devellé: Verspreide PlN Villers, Villiers < Rom. villare: hoeve, hofstede. 1190 Nicolai de Villari, Luik (SLL); ±1300 Wautiers de Vilers, Artesië (BOUGARD); 1340 Henricus de Villeer; 1405 Willem van Vileer, Hoegaarden (C.BAERT); 1385 Liberti de Villari = 1460 Lambiert de Viller-Levesque, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Vilet |
-ez, -é, zie Villet.
|
FD |
Vilette |
cf. Villette.
|
JG |
Vilette |
Zie Villette.
|
FD |
Vilfroy |
Forme romane de l’anthrop. germ. Wil-fried, comp. Godefroy = Godfried.
|
JG |
Vilfroy |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN Wilfried; zie Wilfart.
|
FD |
Vilion |
Viljoen, zie Willion.
|
FD |
Vilken |
zie Willekens.
|
FD |
villa |
ou Ville. ,,Domaine rural ». Diminutifs : Vill- -ar, -ers, -ier, -été. Proven. Variantes : De Ville, De Villers. Vil(l)- -ard, -ars, -ers, -ez, -ier, -ette.
|
EV |
Villa |
zie Devillar(d).
|
FD |
Villaeys |
zie Willaeys.
|
FD |
Villain |
zie Vilain.
|
FD |
Villance |
Proven. Loc.
|
EV |
Villance |
Viance. 1200 «Everardus de Vilance» CartOrval, 1549 «Mathis de Villanche» Bourg-Namur; nom d’origine: Villance, w. v(i)yance (Lac).
|
JG |
Villance |
Viance: PlN (LX). W. v(i)yance. 1181 Petrus de Vilantia; 1200 Everardus de Vilance, LX (CAO).
|
FD |
Villani |
Villano: BN It. Villano: dorpeling, boer, lomperd. Vgl. Vilain.
|
FD |
Villar(d): |
Zie Devillar(d). – 2. Var. van Willard.
|
FD |
Villard |
Villar. 1302 «Villars li drapiers clers» LoiTournai, 1575 «Jean Villart» DénFloren-ville; var. de Willard, Wiard, etc., plutôt que nom d’origine: Villard, topon. fréquent en France.
|
JG |
Villaret |
-in, -on: Afl. van Villar (DAUZAT). PlN Villaret (Aude, B.-Alpes, Isère, Lozère, Savoie).
|
FD |
Villarreal |
PlN (Spanje).
|
FD |
Villatte |
zie Williatte.
|
FD |
Villaume |
Villaumé. Variantes lorraines de Willaume, Willaumet.
|
JG |
Villaume |
zie Williaume.
|
FD |
Villaumé |
zie Willemet.
|
FD |
Villay(e)s |
zie Willaeys.
|
FD |
Ville |
cf. Villers.
|
JG |
Ville |
Fr. ville, topon. fréquent, cf. Deville; secondairement, var. de Wille, thème dérivé de Wilhelm/Willaume.
|
JG |
Ville |
zie Villet.
|
FD |
Ville, van de |
van de Vyle, van de Vielle. Adaptatie van Fr. Delaville. 1402 Willemme van den Ville, Tn. (C. BAERT); 1536 Claes vander Vijlen, Aw. (HB 107). – 2. Reïnterpretatie van Vendeville.
|
FD |
Villebasse |
PlN Ville basse: benedenstad. 1668 Saint Josse au Val en la Ville Basse, Montreuil-sur-Mer PdC(DFXIII).
|
FD |
Villebrandt |
zie Willebrant.
|
FD |
Villedieu |
Nom d’origine: Villedieu, topon. fréquent en France.
|
JG |
Villedieu |
PlN. Verspreid in Z.-Frankrijk.
|
FD |
Villée |
Villee. Var. de Villers?
|
JG |
Villegas |
-gau, zie De Villegas.
|
FD |
Villein |
zie Vilain.
|
FD |
Villeirs |
zie Vilers.
|
FD |
Villem |
Villemin. 1691 «Henry Villemme» NPLouette; var. de Willem, Willemin.
|
JG |
Villem |
zie Willem.
|
FD |
Villemeeuws |
Wvl. adaptatie van PlN Willemeau (H). Zie ook Wildemauwe.
|
FD |
Villemin |
zie Willemijns.
|
FD |
Villen |
Zie Willens.
|
FD |
Villeneuve |
Nom d’origine: Villeneuve, topon. fréquent en France (plusieurs noms de communes).
|
JG |
Villeneuve |
Uiterst verspreide PlN: nieuw dorp, nieuw gehucht, nieuw landgoed, domein.
|
FD |
Villequey |
zie Willequet.
|
FD |
Viller, de |
zie de Vildere, Vilers.
|
FD |
Villerelle |
PlN Vellereille (H) (J.G.)?
|
FD |
Villerelle. |
Villeret,Nom d’origine: probabl. Vellereille-les-Brayeux ou Vellereille-le-Sec (Ht).
|
JG |
Villeret |
Vilret: PlN Villeret (Aisne, Aube) en in Saint-Martin (N).
|
FD |
Villeroi |
Veilleroy, Willeroy: PlN Villeroy (Somme, Seine-et-Marne, Meuse, Yonne).
|
FD |
Villers |
-ez, -e(e), zie (van) Vilers.
|
FD |
Villers |
Vilers, Villet, Vilet, Ville, Vile, Villez, Vilez, etc. Nom d’origine: Villers, w. vile (23 noms de localités en Wallonie), cf. aussi Devil-lers.
|
JG |
Villerval |
Var. van Villeval. – 2. PlN Villerwald (Moselle).
|
FD |
Villesuzanne |
Z.-Fr. PlN Villa susana: hooggelegen domein (DAUZAT).
|
FD |
Villet |
Vilet, Vil(l)ez, Vil(l)é, Ville(e). Zie Willet. -2. Zie Vilers.
|
FD |
Villette |
Vilette, Villiette. Zie Willet. – 2. PlN Villette (Ain, Calvados…). Hier gaat het om Villette in Meurthe-et-Moselle: 1175 Anselmus de Villette, Villancy (CAO). – 3. PlN Villette in Marchienne-au-Pont, Marcinelle, Mont-sur-Marchienne, Solre-Saint-Géry (H), Sclayn (N). 1279 Maroie Vilete; 1309 Jehan Vilete, Bergen (J.G.).
|
FD |
Villette |
Vilette. 1175 «Anselmus de Villette» CartOrval, 1279 «Maroie Vilete», 1309 «Je-hans Vilette» ComptesMons, 1365 «Gérait Villete fournier», «Jak Villete des peskeurs» TailleMons; nom d’origine: Villette, e.a. à Marcinelle, Sclayn, etc.
|
JG |
Villeval |
1546 «Jado de Villeval», 1623 «François de Vilevaux», 1701 «Nicolas Villeval» BourgNamur, 1771 «George Villeval» Haybes; nom d’origine: Villeval, e.a. à Maizeret (Nr).
|
JG |
Villeval |
PlN in Maizeret (N). 1546 Jado de Villeval, Namen(J.G.).
|
FD |
Villier |
-ié, zie Vilers.
|
FD |
Villier |
Villié. Var. de Villers; cf. Villiers, nom de nombreuses communes en France, notamment dans le Nord.
|
JG |
Villière |
-iere (NF de Froidchapelle et Beau-mont). 1280-81 «Anniès le Villière» RegTournai; p.-ê. forme fém. de moy. fr. villier, willier ‘celui qui fait des vrilles’ Gdf 8, 243, FEW 14, 554a [MH].
|
JG |
Villiesse |
Veillesse. Surnom abstrait: fr. vieillesse ‘âge avancé’ FEW 14, 361b.
|
JG |
Villiette |
zie Villette.
|
FD |
Villion |
zie Willion.
|
FD |
Villmer |
Vilmart, zie Wilmart.
|
FD |
Vilmain |
zie Willemijns.
|
FD |
Vilment |
zie Willemans.
|
FD |
Vilmon |
zie Gillemon.
|
FD |
Vilmus |
cf. Wilmus.
|
JG |
Vilmus |
zie Willem.
|
FD |
Vilour |
NF de la région liégeoise, attesté la lre fois à Villers-Saint-Siméon (GeneaNet); p.-ê. surnom issu d’un jeu de mot (w. v! lourd) sur le nom de localité Villers?
|
JG |
Vilquin |
cf. Wilquin.
|
JG |
Vilquin |
zie Willekens.
|
FD |
Vilret |
1740 «Marie Vilret» Bourg-Namur; nom d’origine: Villeret, à Saint-Martin (Nr).
|
JG |
Vilret |
cf. Villeret.
|
JG |
Vilret |
zie Villeret.
|
FD |
Vilrokx |
Willockx, met epenthetische r.
|
FD |
Vilsmeier |
Var. van Vielemeier?
|
FD |
Vilt, van der |
zie van der Wilt.
|
FD |
Vilter(s) |
zie de Velter.
|
FD |
Vilthoven, van |
zie van Veldhoven.
|
FD |
Vilvorder |
Proven. Vilvorde (Loc.), avec suffixe d’origine.
|
EV |
Vilvorder |
Vilvorder. Gentilé: habitant de Vil-vorde.
|
JG |
Vilvorder |
Vilvôrder: Afl. van PlN Vilvoorde (VB). Vgl. D. Villforth. De FN Villevort, Filfort kwam al ça. 1350 in Breslau voor (DN). 1565 Cornellis Vilfiierder; Peter Vylfuerder, Eupen (386150).
|
FD |
Vilvoye |
zie Vieillevoye.
|
FD |
Vilvoye, |
cf. Vieillevoye.
|
JG |
Vilyn |
zie Vilain.
|
FD |
Vilz |
PlN Wiltz (GH).
|
FD |
Vilz. |
Sans doute nom d’origine: Wiltz (G.-D. Lux.).
|
JG |
Vimeux |
Ook Devimeux (DNF) uit Vimeu in Picardie, een gouw tussen Somme, Bresle en de zee: 881 in pago UUitmau (TW).
|
FD |
Vimeux. |
Nom d’origine : du Vimeu, sous-région de Picardie.
|
JG |
Vin |
Fr. vin: wijn. BerBN van wijnhandelaar. 1280 Wilhos ki crie le vin, Dk. (J. G.). – 2. Var. van De Ven. – 3. Ofr. vain: zwak. Vgl. Levain.
|
FD |
Vin |
Proven. ,,Marais ». Synon. : V(and)ervin(ne).
|
EV |
Vin(c)kier |
Vin(c)quier, Vyn(c)kier, Wijnckier, Vainquier, Venquier, Winckier, Vincqueer, Vainqueur: Verkorting en adaptatie van Delvinquière. 1532 Jan de Vinckiere; 1762 Judocus Vinckier, Ktr. (KW); 1630 Jan Vainquiere, Wielsbeke; 1692 Joos Vinckier, 1724 Joos Vincquier, Meulebeke (KW II). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Delvinquière tôt Vin(c)kier.LG 1991,343-4.
|
FD |
Vin. |
Fr. vin, mais le sens ‘fabricant de vin’ n’est pas assuré. Pour les motivations possibles, cf. 1279-80 «Watiers de Ghant li crieres de vin», 1280-81 «Wilhos ki crie le vin» RegTournai; 1283 «Jeh. le Deskierkeur de vin» Dettes-Ypres; 1302 «Robin dou Vin Pendut» Loi-Tournai, 1365 «Alart Vin pendut sellier» TailleMons; 1285 «Jeh. li Moer, traieres de vin» DettesYpres.
|
JG |
Vina(i)mont |
zie De Vinalmont.
|
FD |
Vinage |
zie Duvinage.
|
FD |
Vinage. |
Ane. fr. vinage ‘droit sur le vin’; comp. Duvinage.
|
JG |
Vinalmont, |
Vinamont, Vinaimont. s.d. «Egidii de Vinalmont» ObitHuy, 1392 «Gieles de Vinalmont» CartValBenoît, 1749 «Henri Vinamont dit Namont» Montegnée; nom d’origine: Vinalmont, w. vénâmont (an’. Huy).
|
JG |
Vinandre |
Vinandré, Winandré: W. hypercorrect voor Vinant.
|
FD |
Vinandré |
Vinandre, cf. Winandré.
|
JG |
Vinandy |
cf. Winandy.
|
JG |
Vinandy |
zie Winandy.
|
FD |
Vinant |
zie Wijnands.
|
FD |
Vinas |
1. Profess. Vinasse, ,,Mauvais vin ». N. de marchand. — 2. V. WID (Win).
|
EV |
Vinay |
1. Proven. Loc. fr. — 2. V. WID (Win).
|
EV |
Vinberg |
zie Winberg.
|
FD |
Vinca(e)rt |
WAD (Wank).
|
EV |
Vinca(e)rt |
zie Winckert.
|
FD |
Vincart |
Vinquart. 1465-66 «Jehan Vinckart» TailleHoves; nom issu de l’anthrop. germ. wîg-hard (cf. Wijkaert) avec nasalisation [FD].
|
JG |
Vince |
Vinche: Patr. Korte vorm van Vincent. Fainse van Ardoye (GAILLIARD); 1424 Willekin Veinze, Ktr.(PB3r°).
|
FD |
Vincel |
V(a)insel: Patr. Dim. van VN Vincent.
|
FD |
Vincendet |
Vincenot: Patr. Dim. van VN Vincent.
|
FD |
Vincent |
N. de baptême d’orig. romaine. Forme latine : Vicentius. Vin- -che, -ck(e), -cker. 1. V. Vink. — 2. V. WID (Wink).
|
EV |
Vincent |
Vincente, Vincenti(e), Vingtcent, Vinchent, Vinchant, Vincentz, Vincenzi, Vinzent, Winzenz: Patr. Lat. HN Vincentius. 1410 Gheeraerd Vincant; 1423 Kallekin Vincent, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vincent |
Vinchent. Vinchant (formes picardes). 1230 «Nicholon Vinchans» NécrArras, 1265 «Jehans Vincien» CensNamur, 1286 «Vinchans Corgnieus» CartBinche, 1316 «Gillion Vinçant = Gillion Vinchant» TestTournai, 1424-25 «Bauduin Vinçant» DénHainaut, 1499 «Jehan Vinchien» TerrierNaast, 1524 «Johan Vincen», «le petit Vincent» DénStavelotMy, 1533 «Vinchent de la Motte» BourgNamur, 1626 «Jean Vincent (de Fanzel/Durbuy)» émigré en Suède; prénom Vincent, popularisé par plusieurs saints et martyrs, saint Vincent étant honoré particulièrement à Soignies; cf. aussi Vingtcent. » Dérivés du thème anthropon. Vinç-: Vinci-cot. — Vincinaux, -eau. Vinçon, Vinson. -Vinçotte. 1659 «Laurent Vincott», «Léonard Vincotte» DénSalm.
|
JG |
Vincentelli |
-tini, -zotto: Patr. It. dim. van HN Vincentius.
|
FD |
Vincentius |
Vencentius, -cius, Vensensius: Patr. Lat. HN Vincentius.
|
FD |
Vinche |
Hypocor. de Vincent?
|
JG |
Vinchon |
zie Vinçon.
|
FD |
Vincicot |
Vincinaux, -eau, cf. Vincent.
|
JG |
Vincineau |
-aux, Vincicot: Patr. Dim. van VN Vincent. Vgl. Vinçonneau (DNF).
|
FD |
Vinck |
Vincke, Vincq, Vink, Vynck, Vyncke, au génitif: Vinckx, Vincx, Vinx ; génitif en -en : Vincken, Vinken, double génitif: Vinckens. 1296-1302 «Henris le Vinc» ImpôtArtois, 1365 «Jehan Vinke corduanier» TailleMons, 1569 «Jan Vinck de Maestricht» BourgLiège, 1582 «Laurent Vinx», 1676 «Jean-Baptiste Vincx» BourgNamur; surnom (éventuellement d’oiseleur): moy. néerl. vinc, vinke ‘pinson’, cf. aussi De Vinck.
|
JG |
Vinck(e) |
Vincke(n), zie Vink.
|
FD |
Vinck, van |
van Vynck: PlN Vink (NL). Zie ook Van (der)Vinck.
|
FD |
Vinck, van (der) |
van Vynck, van der Vincq, van der Vincken, van der Vinckt, Vervink, Vervijnck(t), Veruynck, Vervinck(t), Vervinct, Vervynck(t): PlN Vink(e): lichte turf, afl. < veen. Vinkt: plaats waar turf gestoken wordt. Vgl. Van Vinck, Van Vynckt. In Veruynck is de oude u = v. 1208 Thoma de Vinc, St.-Omaars; 1245 Willaume de Vinck, FV; 1292 lan van Vinc, Oudenburg; 1320 Jehan Tervinc, Waalskappel; 1520 Kerstiaen vander Vinck, Ip. (DF XVI); 1285 Henr. Vervinc, Lv. (AAV). DEVOS 2001,20 wijst er wel op dat veel families met die naam in de buurt van Vinkt (OV) wonen.
|
FD |
Vinckboons |
Vinckbooms: Wellicht < Vinckbeens: BN voor iemand met dunne benen; vgl. 1348 Voghelbeen, Ktr. (DEBR. 1970). D. Finkbohner, in Wurtemberg var. van D. Finkbein(er). 1389 op Aliten Vincboens erve, VB (BOLSEE); 1544 Gielis Vinckboom, Wersbeek (F. C.); 1415 an Winckeboems acker, 1415 bij Willems Winkebeens, 1415 Winkebeens buuelc, 1474 Wijnkeboens buelc (DF XVII).
|
FD |
Vinckenbosch |
V. Vink.
|
EV |
Vinckenbosch(e) |
PlN in Heverlee (VB): 1394 Vinkenbosch. 1278 Jo. Faber de Venkenbosch, Lv.; 1331 Joh. dictus Mathys de Vinckenbosch, Lv. (OATIII); 1364 Gort van Vinckenbosch, Lv. (IVL). – 2. Ook PlN Vinkenbos in Aardenburg (Z), Torhout (WV) (DF XVI). In Aarschot: 1368-75 Herman de Vinkenbosch, At. (CHA 59).
|
FD |
Vinckenroy(e), van |
-roije, van Vinckenray, van Venkenroy, van Venckenray, (van) Vinkenroye, (van) Vinckeroy(e), van Vinkenroije, van Vinkeroy, Vinke(n)roye, Vinckeroy(e): PlN Vinkenrode: rooiing in veengebied. Vgl. Venray. PlN Vinkenrode in Kortessem (L) of Finkenrath in Herzogenrath bij Aken. 1287 lants lighen vore Venkenrode ende woren Arnouts van Venkenrode, Oudenbiezen (OGO); 1405 Ernuld de Vinchenrode, Bombaye (AVB); 1472 Andréas fïlius Symonis de Vinkenroede de Weert (MUL II); 1536 Jan van Vinckenroede = 1544 Jan van Vinckenroy, Zolder (VANB.).
|
FD |
Vinckevleugel |
BN: vinkenvlerk, -vleugel. Vgl. Vindevoghel en D. Finkenflügel.
|
FD |
Vinckier |
Vinquier, Vincquier, Vainquier, Venquier, pron. (Thieulain) Vinquiêre. 1537-40 «Sandrekin Vencquiers» DénFrasnes; forme abrégée (sans la préposition contractée) du NF Delvinquière (nom d’origine), corresp. au l.d. La Vinquiêre, pic. èl vétchîre (= endroit où poussent les pervenches, pic. vinqué), désignant une ferme à la limite des communes de Frasnes, Anvaing et Saint-Sauveur (arr. Ath). — Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Delvinquière tôt Vin(c)kier, dans De Leiegouw 33, 1991, 343-4.
|
JG |
Vinckx |
zie Vink.
|
FD |
Vinclair |
Profess. N. de marchand de vin, qui allonge d’eau le vin vendu.
|
EV |
Vinclair(e) |
W. adaptatie van Winkeleer of Winkler.
|
FD |
Vinclaire |
Vinclair. Var. de Winquelaire.
|
JG |
Vincon |
Vinchon, Vinson, Vintioen, Fincioen, Winson, Vincon, Wincon: Patr. Rom. vleivorm van VN Vincent.
|
FD |
Vincon |
Wincon: i. Grafie voor Vinçon. – 2. PlN Vincon in Sovet (N).
|
FD |
Vinçon |
Vinçotte, cf. Vincent.
|
JG |
Vincotte |
Dim. van VN Vincent. 1659 Laurent Vincott, Vielsalm (J.G.).
|
FD |
Vincourt |
zie Delvincourt.
|
FD |
Vincq- |
Zie Vinck-.
|
FD |
Vincter |
Wsch. W. spelling voor Winter.
|
FD |
Vincx |
Vincze, zie Vink.
|
FD |
Vind- |
-al, -elinckx. V. WID (Wind).
|
EV |
Vindal |
prononc. Vin-dal avec voyelle nasalisée. Var. francisée de Windal, Windael < néerl. wijnendael.
|
JG |
Vindal |
zie van Wynendaele.
|
FD |
Vindelinckx |
Probabl. sunom flamand d’enfant trouvé.
|
JG |
Vindelinckx |
zie Vondeling, Windelinckx.
|
FD |
Vindels |
zie Windels.
|
FD |
Vinderick |
zie Winrix, Venderick.
|
FD |
Vinders |
1308 «Mabelie Vinders» Ypres; nom de profession: moy. néerl. vinder ‘contrôleur, essayeur’.
|
JG |
Vinders |
de Vender, Venders: BerN van de vinder: ambtenaar belast met het opsporen van overtredingen van keuren, van vervalsing van producten; keurmeester, (scheids)rechter, bemiddelaar. 1280 Egidius Vindere; 1308 Mabelie Vinders, Ip. (BEELE); 1380 Willem de Vindere, Ip. (SOETE).
|
FD |
Vindeurstin |
Verhaspeling van Van der Steen.
|
FD |
Vindevog(h)el |
Proven. Caractér. d’une habitation. ,,Girouette (Windvaan) en forme d’oiseau » (Vogel). Synon. : V(and)ervaene. N° 248.
|
EV |
Vindevog(h)el |
Ventevogel, Vinte(r)vogel, Vandevog(h)el, Vandeveugle: BN. Mnl. vinne: vlerk, vleugel + vogel. Dus: vogel met vleugels, vlugge vogel, vluggerd, die er vaak op uit vliegt. Vandaar Kortrijks vindeveugel: iemand die je nooit thuis vindt. 1387 Jan Vindevoghel, Oud. (CASTELAIN 2002); 1396 Jan Vindevoghel, Maarke (DE B.); 1462 Pieter Vinvueghele, Oud. (PARM.). Vgl. toch D. Fundevogel.
|
FD |
Vindevogel |
Vindevoghel, Vintevogel. Probabl. ouest-flam. (Courtrai) vindevogel, surnom de qqn qu’on ne trouve jamais, qui est rapide comme un oiseau, de moy. néerl. vinne ‘aile’ et vogel ‘oiseau’ [FD]; probabl. considéré à tort comme nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Vindsberg |
PlN Windsberg (RP).
|
FD |
Vindt, de |
zie (de) Vent.
|
FD |
Vinel |
1. Profess. Vendeur de vinelle (,,Petit vin »). — 2. V. WID (Win).
|
EV |
Vinel |
Dérivé anthroponymique en -el de vin (non attesté FEW 14, 479-480), surnom de vigneron? Cf. aussi les formes diminutives 1512 «Jehan Vinelet» BourgNamur, 1542 «Lambert le Vinelet demeurant à Noville les Bois» CourVedrin.
|
JG |
Vinel |
Vinet(te),Viney,Vinez,Woinet,Woignez:Dim. van vin: wijn. BerBN voor wijnboer of -handelaar. 1404 Jehan Vinet, Laon (MORLET).
|
FD |
Vinet |
Surnom de marchand de vin : anc. fr. vinet ‘mauvais vin, petit vin’ FEW 14, 479b (où figure aussi moy. fr. vinetier ‘ivrogne’). Comp. également 1617 «Claude Vinot» BourgDinant.
|
JG |
Vinette |
Surnom: dérivé de vin ou bien anc. fr. vinette ‘oseille; fruit de l’épine-vinette’, etc., tous deux FEW 14, 479b.
|
JG |
Vinette |
V. Vigne.
|
EV |
Vinger |
Vingre: BN naar het lichaamsdeel vinger. 1356 Jan Vinghere, Lv. (ICKX).
|
FD |
Vingerhoed(t) |
-hoeds, -hoet(s), -hoest, -oedt, -oets, Vingher(h)oets: BerBN van de vingerhoedmaker. 1347 Art Vingerhoet, Tn. (C.BAERT); 1392 Janne Vingerhoet, Tn. (HB 786).
|
FD |
Vingerhoet(s) |
Profess. ,,Dé à coudre ». N. de tailleur.
|
EV |
Vingre |
Peut-être adaptation wallonne de néerl. vinger ‘doigt’; comp. 1279-80 «Jehans Vin-grelins» RegTournai, nom adapté du moy. néerl. vingerlijn, -lin ‘bague’ mais aussi ‘menotte’ [FD].
|
JG |
Vingt deux |
Fr. vingt deux: tweeëntwintig. BN voor iemand die tot een groep, raad van 22 leden behoort. Vgl. D. Zwanzig. 1406 Albr. Eynundczwenczig, Jena (DN).
|
FD |
Vingta |
Probabl. mis pour w. vinta ‘ventail’.
|
JG |
Vingtcent |
Aucun composé numéral de ce type n’est attesté par la lexicographie FEW 14, 444b; probabl. var. remotivée sur vingt du nom Vincent (comp. w. Vincin = Vincent).
|
JG |
Vingtcent |
zie Vincent.
|
FD |
Vingtdeux |
Vingt deux. Dans la principauté de Liège, le nom fait probabl. référence au célèbre Tribunal des Vingt-deux, chargé de réprimer les actes d’autorité, contraires à la loi (sur ce Tribunal, v. entre autres, Th. Gobert, Liège à travers les âges), cf. 21.7.1547 «Renkin Hossa dit de vingtedeux», 24.9.1653 «Raes de Horion dit Dielket, huissier des srs vingtedeux de la cité et pays de Liège» (not. liég.) [JL, NFw]; ce NF n’est plus attesté qu’à Bruxelles et par deux porteurs. — Sur d’autres sens du numéral vingt-deux, cf. FEW 14, 443.
|
JG |
Vinier |
BerN van de wijnhandelaar, wijntapper. 1250 pro Henri Vinario; 1261 Gilebert le Vinier, Atrecht (NCJ); ±1300 Petrus Vinier, Ktr. (DEBR. 1980); 1347 ne puist boire…a le maison de vinier (GOD.).
|
FD |
Vink |
1. ,,Pinson ». Car. mor. N. d’H. gai. Variantes : Vinck, Vynck. — 2. V. WID (Wink). — 3. Proven. Vinck, Vinckenbosch. ,,Pinson, Bois des Pinsons » (L.D.).
|
EV |
Vink |
Vinke(n), Vinck(e), Vincken(s), Vincké, Vynck(e), Vijncke, de Vinck(e), de Vynck, (de) Vijnck, (de) Vincq, Vinc(k)x, Vincze, Vinks, Vin(k)x, Ven(c)ken. BN naar de vogelnaam, de vink. Naar het karakter: wakker aïs een vink. Of voor de vogelvanger. Vgl. Pinçon. – 2. Mnl. vinke: klok die het aanmaken en doven van het vuur regelde. BerBN voor de klokluider. Vgl. Ratel, Storme. 1180 Dodin Vinc, Bg. (LEYS1959′); 1268 Joh. Vinc;1376 Nisin de Vinc, Ip. (BEELE); 1366 domumRogeri Vinke, Ktr.; 1382 Willem Vinke, Har.; 1398Stassin de Vinke, Kuurne (DEBR. 1970); 1394Wilhelmi dicti Venken, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Vinkenroye, (van) |
(van) Vinkeroy, zie van Vinckenroye.
|
FD |
Vinkier |
zie Vinckier.
|
FD |
Vinkin |
cf. Winkin.
|
JG |
Vinkin |
zie Winkin.
|
FD |
Vinne, de |
zie de Ven.
|
FD |
Vinne, van de(n/r) |
zie van den Ven.
|
FD |
Vinnebaux |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN win- balth ‘vriend-moedig’: Winibald (MORLET I).
|
FD |
Vinnis |
zie Vignis(se).
|
FD |
Vinoelst |
V. WID (Win).
|
EV |
Vinois |
Vinoy. 13e s. «Jehans le Vignois» Laon, 1493 «Pierre Vinois» Chauny [FD]; p.-è. to-pon. collectif en -oit dérivé de vin ou de vigne’!
|
JG |
Vinois |
Vinoy: Ofr. vignois, afl. van vigne: wijngaard. FN van de wijngaardenier. 136 e. Jehans le Vignois, Laon; 1493 Pierre Vinois, Chauny (MORLET).
|
FD |
Vinols |
1. V. Vigne. — 2. V. WID (Win).
|
EV |
Vinot |
Voinot: Patr. Dim. van Germ. VN Wino.
|
FD |
Vinoulst |
zie Finoulst.
|
FD |
Vinquart |
zie Winckert.
|
FD |
Vinquier |
cf. Vinckier.
|
JG |
Vinquier |
zie Vinckier.
|
FD |
Vinsel |
zie Vincel.
|
FD |
Vinson |
zie Vinçon.
|
FD |
Vinsous |
(NF à Seloignes et Momignies). Fr. vingt sous, surnom péjoratif ou nom de maison (comme le suggère E. Renard, BTD 26, 283).
|
JG |
Vinsous |
BN Vingt sous: twintig schellingen. Vgl. 1317 Jaqueme Vintlivres, Voormezele (BEELE).
|
FD |
Vinster, de |
zie (de) Venster.
|
FD |
Vinstock |
-stocq, zie Weinstock.
|
FD |
Vinstock |
V. Wynstock.
|
EV |
Vinstocq |
Vinstock. Forme francisée de l’ail. Weinstok ‘(cep de) vigne’.
|
JG |
Vinte(r)vogel |
zie Vindevoghel.
|
FD |
Vintens |
zie Winten.
|
FD |
Vinter |
zie (de) Winter.
|
FD |
Vintioen |
zie Vinçon.
|
FD |
Vintock |
Var. van Wintacq of Vinstock?
|
FD |
Vints |
In de parochieregisters van Beverlo (L) komt Vints aïs jongere var. voor van Vintens (zie i. v.), Ventens (med. J. Caerte, Beverlo).
|
FD |
Vinx |
cf. Vinck.
|
JG |
Vinx |
zie Vink.
|
FD |
Vinzent |
zie Vincent.
|
FD |
Vioen |
zie Wion.
|
FD |
Viol(l)et |
BN naar de naam van de bloem, het viooltje; of kleurnaam of violetkleurige stof. 1353 Robert Violet, Atrecht (NCJ); 1406 Bertelmeeus Vyolets lant, St.-P.-Leeuw (PEENE).
|
FD |
Viola |
It. viola: (alt)viool. Vgl. Viole. 1558 Raphaël Viola, Cremona-Aw. (AP).
|
FD |
Viole |
Violle, Violon: BN van de vioolspeler; vgl. de Vedeleer. 1267 Sarain a la Viole, Herchies (J.G.); 1398 Jan Vyolen, Ktr.; 1398 Jan Viole, Heule (DEBR. 1970).
|
FD |
Viole |
Violle. 1267 «Sarain a la Viole» Cens-Herchies; surnom de joueur de viole (cf. Violon) plutôt qu’âne, fr. viole ‘violette’ proposé par Dauzat 597.
|
JG |
Violet |
1353 «Robert Violet» NécrArras; surnom soit de celui qui s’habillait de violet, d’après anc. fr. violet ‘étoffe violette’, soit de qqn dont la peau est rendue violette par le froid ou la stagnation de sang FEW 14, 485a (cf. Dauzat 597).
|
JG |
Violet(te) |
1. N. de guerre (donné autrefois aux soldats qui n’avaient pas de patronyme). N° 298. — 2. Car. phys. H. à figuré violette. Nc 256.
|
EV |
Violette |
1264 «lor sorors Violète de Seroville» CartOrval, 1302 «Henriet Violète» Loi-Tournai, 1521 «Forchy Violette» Bourg-Namur; prénom fém. Violette, mais aussi fr. violette, surnom militaire, de domestique, etc.
|
JG |
Violette |
Fem. bij Violet. – 2. De bloemnaam is sinds de ME in de verkleiningsvorm aïs VN in gebruik. Metr. 1264 Violète de Seroville, LX (CAO); 1302 Henri Violète, Dk. (J.G.).
|
FD |
Violon |
BN voor vioolspeler (J.G.).
|
FD |
Violon |
Instrument de musique. N.de fabricant ou de musicien. N 131, 197.
|
EV |
Violon |
Surnom de joueur de violon, cf. 1656 «Jean Orban (…) joueur de violon» Arbre-fontaine; comp. Viole.
|
JG |
Vion |
1515 «Jacquemine! de Vion» Bourg-Namur, 1720 «Catharina Vion» Namur, 1731 «Franciscus Vion» Enghien (FyS); p.-ê. var. de Wion, Wyon, fr. Guion. Ou bien, le NF étant majoritairement tournaisien, nom d’origine, par ex. Noyelle-Vion, «Noiele le Wion» (PdC, arr. Arras) [MH].
|
JG |
Vion |
V. WID (Wi). Vire. Proven. 1. N. de ruisseau.
|
EV |
Vion |
zie Wion.
|
FD |
Vionne |
Fém. du précédent?
|
JG |
Viot |
1295-1302 «Jehans Vios» ImpôtArtois; var. de Wiot, Wuiot, fr. Guiot.
|
JG |
Virant |
zie Ferdinand.
|
FD |
Viré |
PlN (Saône-et-Loire, Sarthe).
|
FD |
Virelle |
PlN Virelles (H). 1368 Alard de Virelle, Chimay(CCHt).
|
FD |
Virely |
Ofr. vireli, Fr. virelai: danslied. BN. Viren.zieVierin.
|
FD |
Virely |
Surnom de danseur: anc., moy. fr. vireli ‘virelai, air de danse; jeu accompagné de danse; sorte de jeu de badinage’ FEW 14, 396a.
|
JG |
Virendeels |
zie Vierdeels.
|
FD |
Virenque |
PlN La Virenque (Gard) (DNF).
|
FD |
Virga(ux) |
zie Virgo.
|
FD |
Virgile |
zie Viselé.
|
FD |
Virgili(o) |
Virgil(s): Pair. Lat. VN Virgilius. 1780 Isballe Vigile, Bs.-Gent (PBG).
|
FD |
Virgin |
Patr. Lat. VN Virginius.
|
FD |
Virgo |
Virga(ux): BN voor een kerkzanger < Lat. Virgo ‘H. Maagd’ (DNF).
|
FD |
Virgo |
Virgaux. 1753 « Marie-Angélique Virgo» BourgNamur; NF délocutif, surnom de chantre, d’après le terme Virgo (s’agissant de la Vierge Marie) fréquent dans les psaumes et les offices, ainsi le Virgo Maria (cf. Dauzat 597).
|
JG |
Virgule |
Ofr. virgule: kleinespruit. BN (J.G.)?
|
FD |
Virgule |
Surnom (affectif?): moy. fr. virgule ‘petite pousse; petite verge, baguette’? Peut-être aussi nom d’enfant trouvé, de sexe mâle.
|
JG |
Viriet |
Viriez. 1780 «Henri Viriet» Charleroi; dérivé en -elet de l’anc. fr. virer ‘tourner’, p.-ê. comme surnom de danseur.
|
JG |
Viriot |
Difficilement dérivé en -iot de l’anc. fr. virer ‘tourner’; var. de Wiriot, à rattacher à Wiry/Wéry? Cf. 1270 «Brises Viriet» Dettes-Ypres; 1505 «Johan Virion» CoutStavelot.
|
JG |
Virlee |
-ée, -et, -ez, zie van der Lee.
|
FD |
Virlée |
Virlee. Peut-être var. de Verlée.
|
JG |
Virlet |
Proven. 1. Virelles (Loc.). — 2, Diminutif de Vir (Ruisseau).
|
EV |
Virnich |
PlN in Zùlpich (NRW).
|
FD |
Viroul |
-oux, Voirol: i. Ofr. virol, Fr. virole: beslagring. BerBN. Vgl. Slooven, Sloof. – 2. PlN Virroux in Haut-le-Wastia (N). 1602 Gilles de Virou, Namen (J.G.).
|
FD |
Viroul |
Peut-être d’anc. fr. virol, w. liég. viroûle, w. nivellois viroûle ‘virole (d’un outil, d’une faux)’ FEW 14, 516b, par ex. comme surnom de faucheur.
|
JG |
Viroux |
,,De la Vire » (Suffixe -ou, propr. à cette région). — 2. Vir (Dép. Barbençon).
|
EV |
Viroux |
w. Virou. 1598 «Jeanne Viroux» Sovet, 1602-3 «Gilles de Virou» TerriersNamur, 1668 «Pierre Viroux» Purnode, 1681 «Andri-anne de Viroux», 1707 «François Viroux» BourgNamur, 1762 «Jacques Viroux» Bourg-Liège, 1786 «François Viroux dit sans souci» arbalétrier de Ciney; nom d’origine: Viroux, hameau de Haut-le-Wastia (Nr).
|
JG |
Virtel |
zie Viertel.
|
FD |
Virth |
zie de Weerdt.
|
FD |
Vis |
,,Poisson ». Forme ancienne : Visch. 1. Profess. ou passe-temps. Devis, Viskens, „Petits poissons ». De Vis(s)cher(e), Vissers, ,,(Le) pêcheur ». — 2. Proven. Vispoel, ,,Mare aux poissons ».
|
EV |
Vis- |
Thème anthropon. issu du germ. Giso (Vincent 74). a Dérivés: Visart, Visart de Bocarmé. 1472 «Piron Viesar» DénVielsalm. – Visette. – Vi-selé. – Cf. aussi Vieslet, Visé(e), -et.
|
JG |
Vis, (de) |
(de) Visch, de Vys(t), de Vies: BerBN voor de visser of vishandelaar. 1306 Lisebette Vischs; 1326 Andries de Visch, Ip. (BEELE); 1382 Joris de Visch, Izg. (DEBR. 1970).
|
FD |
Visa(e)rt |
Afl. van Ofr. vies: oud? 1398 Jan Viesart, Wervik (DEBR. 1970).
|
FD |
Visage |
Fr. visage: gezicht. BN naar het lichaamsdeel. 1305 Gilles Visage, Dk. (TdT).
|
FD |
Visage |
Surnom: fr. visage, cf. 1365 «Sos visages des boullenghiers» TailleMons.
|
JG |
Visart |
1. V. Vieux. — 2. V. WAD (Wiz).
|
EV |
Visbeek |
PlN Visbeek, b.v. in Tnh. 1281 Gossuinus de Vissebeke, Desselgem (HAES.); 1641 Mathijs Visbeke.Lier(AP).
|
FD |
Viscardi |
-dy: Patr. It. var. van Guiscardi. Germ. VN wîs-hard ‘wijs-sterk’.
|
FD |
Viscardy |
Génitif latin du corresp. du NF Giscard?
|
JG |
Viscardy |
Profess. Fiscardi (Latinisation fantaisiste de Fiscar. V. Fiskaer.
|
EV |
Visch, (de) |
zie (de) Vis.
|
FD |
Vischschoonmaker |
BerN: schoonmaker van vis, die vis klaarmaakt voor de verkoop.
|
FD |
Visconti |
Bisconti, Biscompte: It. visconte: burggraaf.
|
FD |
Visé |
-e, Viset, Visez, Visée, -ee, Vizé, -et. 1567 «la fille Wathier de Vizé», 1574 «la fille de Gielet de Vizeit dit Prosset», 1583 «Daniel de Vizé, prêtre» BourgLiège; nom d’origine: Visé (Lg).
|
JG |
Visé(e) |
Proven. Visé (Loc.).
|
EV |
Visel |
Vizel. Mnl. visel(e): vijzel, mortier om iets in fijn te stampen. BerBN van apotheker of kruidenier. – 2. Mnl. visel(e): vijzel, dommekracht. BerBN. 1406 Kateline Visels, Asse (PEENE).
|
FD |
Visele |
1. Proven. Winksele (Loc.). — 2. V. Vécile.
|
EV |
Viselé |
Virgile: Ofr. viselet: soort ezel, schraag (1502 quevaletz nommés viseletz pour porter mortier, GOD.). BerBN. 1730 P. J. Viselé (grootvader van) 1801 Maria Virgile, Bs. (VS1965,192); i8e e. J. F. Vigile, Bs. (Midd. 1981,147).
|
FD |
Visentin(i) |
Visintin(i), Vizintin: It. Patr. Var. van Vicentini.
|
FD |
Viset |
Visez, Vise(e), Visée, Vizet, Vizée: PlN Visé, Ndl. Wezet (LU). 1249 Henricus de Viseto; 1258 Wilheame de Viseit, Dalhem (CVD).
|
FD |
Viset(te) |
-ez, -e(e), -ée, Vizet, Vizée: Patr. Dim. van Germ. wîs-naam; vgl. Guisez.
|
FD |
Visette |
Viselé, cf. Vis-.
|
JG |
Viseur |
1. Profess. ou passe-temps. ..Chasseur ». — 2. V. WID (Wiz).
|
EV |
Viseur |
Viseux, Wiseur, Wyseur, -eure. 1219 «Visosus», 1250 «Pieros Viseus» NécrArras, 1291 «Jehan le Viseus» DettesYpres, 1345 « Willaumes li Vizeux» NécrArras, 1365 «Co-lart le Viseur tellier» TailleMons, 1526 «Eloy le Viseur», «Polet le Viseur» DénLens. Plusieurs solutions peuvent être proposées, sans que l’on puisse affirmer que tous ces NF aient la même origine: 1° en admettant que -eur est une fausse régression picarde pour -eus (cf. les formes anciennes), d’anc. pic. wiseus, -eux, corresp. à anc. fr. oiseus, oisons ‘qui a du loisir’ [non péjoratif], ‘paresseux, lâche’ Gdf 5, 588 ; FEW 7, 443a [MH]; à noter aussi le sens secondaire ‘celui qui n’exerce pas de métier’ dans le syntagme maire des oyseux ou maieur des huisseux, un des sept métiers à Noyon (Gdf 5, 589), sens que l’on rencontre à Tournai aussi, cf. P. Rolland (Les origines de Tournai, 1931, 223): «les plus riches [des marchands] se mêlent à la vie des nobiles, des «hauts-hommes», pour former la classe des «huiseux»« [MH]. – 2° nom de profession: anc. fr. viseor ‘éclaireur; examinateur’ FEW 14, 521a. – 3° comme les formes de l’anc. fr. ont plutôt la diphtongue ei, oi, p.-ê. d’anc. fr. veisos ‘prudent, habile, avisé’ (±1150), voisos, voisous (±1190-1300), voiseus (±1200-±1300), viseus (13e—14e s.), wiseus ‘qui a envie de’ (AdHale), viseus de ‘habile à’ (pic. et norm., ±1280-14e s.) FEW 14, 562a [JL, NFw]. – 4° moy. pic. (Amiens) vieseur ‘fripier’FEW 14, 364a.
|
JG |
Viseux |
-eur, Wiseur, Wyseur(e): BN Ofr. viseus: listig, sluw. De vormen op -eur zijn Pic. hypercorrecties (Pic. -eur=-eu). 1219 Visosus; 1236 Robers Visosi; 1250 Pieros Viseus; 1299 Margherite Vizeuse; 1345 Willaumes li Vizeux, Atrecht (NCJ); 1275 Maroie li Uiseuse, Dk. (RL); 1365 Colart le Viseur, Bergen (DE COCK); 1393 Gilles li Viseux, Ennevelin (SPL); 1639 Pieter Wiseux, Waasten (DUV.).
|
FD |
Visière |
Mnl. visière: vizier, helmklep. BN of BerBN. 2. Mnl. visere, visière, yiseer(r)e: verzinner. 1354 Gillijs de Viziere; 1508 over Jan Vizieren, Ternse (DE MAN); 1356 Willem de Neve die men heet de Visere = de Visière, St.-Martens-Lennik; 1406 Jan de Visierre, Bodegem (PEENE).
|
FD |
Visière |
Probabl. adaptation wallonne du NF ail. Wis(s)eler, Wechsler, dont la signification est ‘changeur, banquier’ [FD]. Cf. Vaxelaire.
|
JG |
Visière |
Zie Wisseler.
|
FD |
Visin |
1289 «Lambers do Visin de Bovech», 1294 «Simons de Visin», «Pirars Tonins de Visin» CensNamur, 1296-1302 «Visin» ImpôtArtois, 1359 «Bidal fil le Hannier de Visin», «Johanne de Visin» CartOrval; surnom: anc. fr. et w. visin ‘voisin’ ou bien nom d’origine [à préciser].
|
JG |
Visin |
zie Voisin.
|
FD |
Visintin(i) |
zie Visentin(i).
|
FD |
Viskens |
cf. Veskens, Veschkens.
|
JG |
Viskens |
Vitskens, Veskens, Ve(e)schkens: i. Dim. van Vis. BN. 1281J. Viskins, Cent (HAES.); 1564 P. Vidtskens, Gb.-Aw. (AP); 1649 Nik. Veersken, Kassel-Aw. (AP). – 2. Zie Wysen.
|
FD |
Visker |
zie de Visschere.
|
FD |
Visman(s) |
W. grafie voor Wysman(s).
|
FD |
Visoul |
Vissoul. 1426 «Huart Visoul» Taille-Soignies; probabl. nom d’origine: Vissoul (Lg).
|
JG |
Visoul |
Zie Vissoul.
|
FD |
Vispoel |
PlN Vispoel in Herselt (A).
|
FD |
Visschedijk |
PlN Vers(ch)e Dijk: nieuwe dijk. 1239 in omnibus aquis inter Versken Diec et Reinghers diec, Lo (CAL 57). 1303 Diederic van den Varschendike, Nieuwpoort (DF XVI).
|
FD |
Visschel, van |
PlN Fischeln in Krefeld (NRW): 1167 Wischele (TW). 1298 Wilike te Vissele, Moers (VMW); 1430 Theodricus de Wysschel, Coloniensis diocesis = 1445 Theodericus Wischel (MULI); 1685 Joa. Ger. van Visschel, Geldriensis (MULVII).
|
FD |
Visscher(e), de |
Vischer, Visker, de Visser, Visser(s), Vissere, Visscher(s), Fissers: BerN van de visser. 1326 Coppin de Visschere, Ip. (BEELE); 1371 Jacob de Visschere…int Visscherstraetkin over Leye; 1380 up Lauwers den Visschere censier van der visscherie; 1396 Lodewijc den Visschere vander hueringhe vander visscherien vanden vesten = 1397 boeten vander visschemaerct van Lodewijc den Visschere, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Visse |
Mnl. visse: bunzing. BN naar de sluwheid. 1163 Henricus Fisse; 1211 Henricus filius Vissen, Cent (GN); 1299 Egidii Visse, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Visse |
Surnom: moy. néerl. visse ‘putois’ [FD].
|
JG |
Vissena(e)ken(s) |
Vissenackens: PlN Vissenaken (VB). 1333 Joh. de Vesnake; 1370 Dedric van Vesnake, Tn. (C. BAERT); 1451 Heyn van Vissenaken, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Vissenaeken |
Vissenaekens. 1272 «Walterus de Vissenake» PolyptVillers; nom d’origine: Vis-senaken (BrW).
|
JG |
Vissenaeken(s) |
Proven. Vissenaken (Loc.).
|
EV |
Vissenberg(h) |
PlN Fischenberg in Wies (BW) of Vissenbjerg (Denemarken)? 1603 Cornelis Adriaensz Vissenberg, Sprundel (PDB).
|
FD |
Visser |
Vissers. Nom de métier: moy. néerl. visscher, visser ‘pêcheur’.
|
JG |
Vissoul |
Proven. Loc. Viteux. Proven. St-Vith (Loc.), avec suffixe régional d’origine. Synon. : Saint-Viteux.
|
EV |
Vissoul |
Visoul, Vezoul: PlN Vissoul (LU). 1509 Henri Vizoul dit Bouseau, Aat (ICC II).
|
FD |
Viste |
Henegouwse metathesis van Vitse.
|
FD |
Viste |
Peut-être métathèse du NF flam. Vits, Vidts.
|
JG |
Visterin |
Wellicht adaptatie van de Zweedse FN Westerin, afl. van westen. Evtl. Fins Vesterinen (med. M. Blomqvuist, Helsinki).
|
FD |
Visticot |
NF picard attesté à Oisy-le-Verger (PdC) depuis 1675 (GeneaNet), dont l’origine est obscure (jeu de mots?).
|
JG |
Vit |
Zie Vijt.
|
FD |
Vit- |
-s, -ty. V. WID (Wid). Vivane. N. de baptême. Vivien (Vivianus).
|
EV |
Vital |
Vitali(s), Vitale, Vita(ux), Vidal(e), Vidalis, Vidael, Videau, Vida, Vidal(e), Viau(d): Patr. Lat. HN Vitalis. 1559 Fransoys Vytael, Aw.-Bg. (SCHOUT.I); 1570 Ant. Vital, Bs.-Aw. (AP).
|
FD |
Vitasse |
zie Eustache.
|
FD |
Vitaux |
zie Vital.
|
FD |
Viteux |
Vitou, -oux, Vitu. 1286 «Thumas Vi-tous» CartLessines, 1296-1302 «Jehans Vitus» ImpôtArtois, 14e s. «Viteur» (de Hem-ricourt), «Victeurs» BodyNPLiège, 1731 «Jean-François Vitou» BourgNamur; probabl. formes dialectales de Victor, comp. Sint-Vitû, hameau d’Abée (Lg); cf. aussi Titeux (hypocor.).
|
JG |
Viteux |
zie Victor.
|
FD |
Vitgh, de |
zie Vits(e).
|
FD |
Vitins |
Patr. Vleivorm van Germ. VN Wido, Vito (Fin.). 1398 Vitin van Beversluus, Zulte (DEBR. 1970); 1394 Guillame Vitin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vitlox |
Verhaspeling van Willockx?
|
FD |
Vito |
Viti(ello), Vittone: It. Patr. < Lat. HN Vitus of Germ. VN Wido.
|
FD |
Vitot |
1775 «Jean Vittoz» BourgNamur; var. du précédent.
|
JG |
Vitot |
Vittot, oz: Patr. Var. van Vitou of dim. van Germ. VN Wido.
|
FD |
Vitou(x) |
Vitour: i. Patr. Rom. vorm van Germ. VN wid-wulf’boom-wolf: Widulfus, Witolf (MORLETI). 1405 Thumas Vitoul, H (CCHt); 1426 Ysabiel Vitoulle, Dk. (TTT). – z. Zie Victor.
|
FD |
Vitoux |
Vitou, cf. Viteux.
|
JG |
Vitrand |
-ant, zie Wittrant.
|
FD |
Vitrant |
Var. de Wittrant < anthrop. germ. Witram [FD].
|
JG |
Vitrier |
-iez, Vitry: BerN Fr. vitrier: glazenmaker. 1379 Johanni Vitrario, Ktr. (OLV Rek. 3iv°).
|
FD |
Vitrier |
Vitriez. Nom de métier: fr. vitrier.
|
JG |
Vitry |
1. Proven. Witry (Loc.) ou Vitry (Loc. fr.). — 2. V. WID (Wid).
|
EV |
Vitry |
1780 «Claude-Andrien de Vitry» Bourg-Liège; nom d’origine: Witry (Lx), ou un des nombreux Vitry de France.
|
JG |
Vitry |
Zie Vitrier. – 2. PlN Witry (LX).
|
FD |
Vits |
Vidts, Ve(d)ts, Vietz: i. Patr. Gen. van Germ. VN, evtl. Wido. – 2. Evtl. = Vitse.
|
FD |
Vits |
Vidts, Vêts. Surnom: moy. néerl. vitsche, vilse ‘vesce’ ; cf. aussi Vêts.
|
JG |
Vits(e) |
de Vits, de Vidts, de Vitgh: Mnl. vitse: peulvrucht, wikke; ook kleurnaam: bleekpaars. 136 e. ke nus soit si hardis ke il ne tainge de vitchebloeme (DE POERCKIII; Sk. 1965,239-241). 12e e. Walterus Vitce, Wijlegem (GN); 1280 Willelmus Vitsse, Ip. (BEELE); 1328 Johannis Vitsen, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Vitskens |
cf. Veskens.
|
JG |
Vitskens |
zie Viskens.
|
FD |
Vitt(en) |
zieVijt.
|
FD |
Vitting |
zie Wytinck.
|
FD |
Vittone |
zie Vito.
|
FD |
Vittor(i) |
Vittorio, ino, -ini, -elli: Patr. Vittore is de It. vorm van de Lat. HN Victor.
|
FD |
Vittot |
-oz, zie Vitot. Vitu, zie Victor.
|
FD |
Vitu |
cf. Viteux.
|
JG |
Vitulano |
Vitul(l)o, Vitulli: Patr. It. afl. van Vito.
|
FD |
Vivane |
Lat. HN Vivianus? Vgl. Viviani.
|
FD |
Vivane |
Probabl. dérivé w. en -âne de lat. Vivia-nus, fr. Vivien; comp. 1621 «Rachelle Vi-vienne (de Givonne)» émigrée en Suède.
|
JG |
Vivario |
1251 «magister Guillelmus de Vivario» CartStHubert, 1272 «Willelmus de Vivario» PolyptVillers, 1474 «Thomas de Vivario» PrincipLiège, 1696 «Andrien Vivario» Bourg- Namur, 1711 «Pierre-Gilles de Vivario» Fraiture; latinisation du NF Duvivier ou Van de Wijer.
|
JG |
Vivario |
Latinisering van Van de Vijver/Wijer, Duvivier. 1280 Carstinus de Vivario, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vivario |
Proven. Du Vivier ou Van de Weyer (Latinisation). (Vivario, ancien N. de Wijer, Loc.).
|
EV |
Vive(ey) |
zie Fiévet.
|
FD |
Vivegnis |
Proven. Loc.
|
EV |
Vivegnis |
Vivignis, Wiwenis: PlN Vivegnies (LU) of Vivegnis in Luik. 1372 Jean de Vivegnis, Luik (SLL III); 1381 à Vivegnis…Isabelle fille de feu Clairin de Vivegnis (ISP).
|
FD |
Vivegnis |
Vivignis. 1344 «Sandrekins de Vive-gnis» CartValBenoît, 1369 «Colars de Vivegnis li spornier», 1449 «Anthone de Viven-gnis», 1513 «Lambert de Vivengnis dit de cheval» GuillLiège, 1605 «Jean Vivignis» BourgNamur; nom d’origine: Vivegnis, nom de commune (Lg) ou quartier de Liège; cf. aussi Vignis(se).
|
JG |
Vivenoy |
NF brabançon attesté à Rixensart depuis 1775 (GeneaNet), d’origine incertaine; un dérivé du prénom Vivien à l’aide du suffixe -oy < néerl. -ooi semble peu probable.
|
JG |
Vivenoy |
Proven. ,,De Vive » (Loc.). Synon. : Vives.
|
EV |
Vivequ(a)in |
zie Vifquain.
|
FD |
Vivequain |
Vivequin, cf. Vifquin.
|
JG |
Viver(e), van de |
zie van de Vijver(e).
|
FD |
Vivet |
1. V. Fief. — 2. V. WEFA.
|
EV |
Vivet |
-ez, -ey, -es, -ex, zie Fiévet.
|
FD |
Vivet |
Vivez. Peut-être dimin. anthrop. en -et (non attesté FEW 14, 583-4) de vif ‘alerte »? Cf. 1265 «Mesire Frankes dou Vivet» Cens-Namur, apparemment nom d’origine.
|
JG |
Vivian(i) |
Vivien: Lat. HN Vivianus. 1323 Jakemon Viviiens, Dk. (TdT); 1340 Hughe Vivien, Saaftinge (DEBR. 1999).
|
FD |
Vivier |
Proven. ,,Etang, vivier ». Synon.: Vivy (Loc.), Vivario. V. ce N.
|
EV |
Vivier |
Viviers, Viviez. 1265 « Philipperaus li Viviers» CensNamur, 1605 «Henri Vivier» BourgNamur, 1616 «Anthoinc Vivier junior, boulengier» BourgDinant, 1640 «Pierre Vivier» Ladeuze; nom topographique: fr. vivier FEW 14, 574a, cf. aussi Duvivier, Vivario.
|
JG |
Vivier(s) |
-iez, Duvivier, -iez, Duvuvier, Devivier(s), Levivier: PlN Vivier < Lat. vivarium: vijver. 1298 Johanni le Vivier, Bg. (VERKEST); 1307 Williames du Vivier, Ktr. (DEBR. 1971); 1382 Piètre van den Vivere = 1388 Piètre dou Vivier, Ruiselede (DEBR. 1970,2000).
|
FD |
Vivignis |
zie Vivegnis.
|
FD |
Vivil(le) |
zie Vieville.
|
FD |
Viville |
Vivile. 1289 «Merlins de Viville» CensNamur; nom d’origine: Viville, à Bon-nert (Lx) ou Viesville, w. vivèle (Ht), cf. Vie-ville.
|
JG |
Vivre, van den |
zie van de Vijver(e).
|
FD |
Vivroux |
Soit nom d’origine (dimin. en -eolu de vivier), cf. 1272 «Clarifie de Viveruel» Po-lyptVillers, soit surnom (de pêcheur): w. vivrou, -où ‘verveux (filet de pêche) FEW 14, 32la. Cf. aussi Vervou(x).
|
JG |
Vivroux |
Vervou(x), Vervoe: W. vivrou, Fr. verveux: visnet. BerBN (J.G.).
|
FD |
Vivys |
Vivijs: i. Zie Filsfils. – 2. BRECH. beschouwt Vivis aïs korte vorm van VN Vivianus. 1170 Albero Vivis, Keulen. Vivys zou ni. ook uit Vivijns kunnen worden verklaard, gen. van Vivijn, Vivinus, dim. van Vivianus. 1202 S. Vivini, Har. (DEBR. 1980); 1393 Vivin Cuckut, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Vizel |
zie Visel.
|
FD |
Vizer |
zie Wiser.
|
FD |
Vizet |
Vizée, zie Viset.
|
FD |
Vizintin |
zie Visentin(i).
|
FD |
Vizy |
NF probabl. d’origine fr., de la Corrèze ou du Cantal (GeneaNet).
|
JG |
Vizzini |
Siciliaanse PlN.
|
FD |
Vla(e)m- |
-inck, -ynck. 1. Proven. Vlaming. Nombr. L.D. ,,Marécage » (Dép. Bruges, Hazebroek, etc.). Synon. : Vlem- -inc(k)x, -incq. — 2. Origine : Vlaming, „Flamand ».
|
EV |
Vlaanderen, (van) |
van Vla(e)nderen, van Vlaender: Afkomstig van Vlaanderen, oorspronkelijk de kuststreek; het latere graafschap Vlaanderen omvatte de huidige gebieden, FV, OV, WV en Zeeuws-Vlaanderen. 1280 Catharina de Flandria; 1376 Jacop van Vlaendre, Ip. (BEELE); 1426 Jaquemaerde van Vlaendren, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vlaar |
BerN Mnl. vlader, vlaer: vilder.
|
FD |
Vlaardingen, van |
PlN (ZH).
|
FD |
Vlaayen |
Vlaeyen(s), Vla(e)ijen, Vlayen, de Vlaeyen, de Vlaeijen: BerBN van een vlaaienbakker. 1340 Ton. Vlade, Diest (F.C.); 1340 Henrici dicti Vlade, VB (BAERT); 1398 Catheline Vlade, Bavikhove (DEBR. 1970); 1431 Reyner Vlaye, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Vlaeminck |
-ynck, Vlaminck, -ynk; au génitif: Vleminckx, Vléminckx, Vlemincx, etc. 1269 «Wautier Vlaminc», 1276 «Hughe Vlaminc» DettesYpres, 1444 «Johans Vleminxs» Terre-Jauche; ethnique: moy. néerl. vlaminc, vie-mine ‘flamand’, cf. De Vlaeminck, etc.
|
JG |
Vlaeminck, de |
-ynck, -ijnck, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Vlaendermans |
Volksnaam van de Vlaming, uit het graafschap Vlaanderen. 1403 Jan Vlaenderman, Bs. (HB 251).
|
FD |
Vlaes |
PlN Vlaas: plas, poel. Vlaas (NB, NL). (Opte) Vlaes(sche) in Tnh., Hallaar, Zoerle-Parwijs en Wechelderzande (A) (PAK). – 2. Zie De Vlas.
|
FD |
Vlaeyen(s) |
zie Vlaayen.
|
FD |
Vlaeymans |
BerN van de vlaaienbakker. Vgl. Vlaayen. 1342 Henrico Vlademan, Tn. (C. BAERT).
|
FD |
Vlaisloir |
zie (van) Vlasselaer.
|
FD |
Vlak |
PlN Vlak: vlakte, watervlak, ondiepte met vlakke bodem. Het Vlak is een ven bij Overloon (NB) en een polder bij Petten (NH) (MOERMAN). -2.ZieVleck.
|
FD |
Vlam, de |
(de) Flem, Vlems: BN voor iemand met vlammend, hartstochtelijk karakter? BRECH. verklaart Flamm aïs BN voor een beweeglijk mens. Vgl. Flam(me).
|
FD |
Vlamertinghe, van |
van Vlamertinghem: PlN Vlamertinge (WV). 1265 Gilberto de Flamertinghe, Har. (DEBR. 1980); 1326 Gherard van Vlamertinghe, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vlaminck, (de) |
(de) Vlaeminck, -ynck, -ijnck, (de) Vlamynck, -ijnck, -inckx, -incq, -ing, -aincq, -encq, de Vlamminck, -enck, Vlamings, -in(k)x, Vlaeminckx, -ing, Vlaemminck, Vlaninck, (de) Vleminck(x), de Vlemminck, Vleymynckx, Vlemincq, -incke, -inkx, -incks, -in(c)x, Vlem(m)ings, Vlemmi(n)x, Flaminck, -ing, Fleming(s), Flemming(s), Vlymyngs, -ings, -inck, -inc(k)x, Vlijminck(x), Vley minck(x), VIeyninckx, Wlaeminck, Wlamynck, Wlomainck: Volksnaam Vlaming, oorspronkelijk de bewoner van het kustland, het originele Vlaanderen: overstroomd gebied. Dit verklaart het fréquente voorkomen van de FN De Vlaminck in het latere Vlaanderen. (GYSS. in Enc. Vl.Bewegingi.975,1906-7). 1268 Hannekinus Vlaming; 1276 ab Thoma Vlaminc; 1395 Jehan Vlemiicx = Jehan Vlamijncs, Ip. (BEELE); 1373 Jhan de Vlaminc, Bellegem (DEBR. 1970); 1385 Wilhelmi Flamingi dicti Vleminch; Johannis Flamingi = 1418 Johanne Vleminc, Tg. (TYTGAT); 1422-50 Johan van Vlanderen=Johan Vleminc, Zonhoven (MNT 326). Vlanderen, van, zie (van) Vlaanderen.
|
FD |
Vlas |
Proven. ,,Lin ». Composés : Vlasschaert, ,,Terre à lin », Vlasse laer, ,,Lande du lin » (Dép. Nieuwerode et Wezemaal), Vlas(sen)- ro(o)t, ,,Essart du lin » (Vlasroot, dép. St-Paul). Vlayen. Profess. Vlaaî, ,,Tarte ». N. de pâtisserie. N° 147. — 2. Proven. Vloai (Au figuré), ,,Plaine ». N° 239.
|
EV |
Vlas, de |
Vlaes: BerBN van de vlasser. 1406 Jan Vlas, Bs. (PEENE); 1608 Alexander Vlas, Bs.-Aw. (AP).
|
FD |
Vlassak(s) |
Vlasâk, Tsjechische BN voor iemand met dik of lang haar (DS).
|
FD |
Vlasschaert |
Nom d’origine: composé vlas-gaard ‘jardin, enclos au lin’, avec évolution phonétique sg > sk/sch [FD].
|
JG |
Vlasschaert |
Spelling (sg = sch) voor Vlasgaard: vlasakker (MVN1967,75-81). 1280-90 vlasgart, Oudenbiezen (VMW). – 2. Hypercorrect voor Mnl. vlassaert, afl. van vlassen: vlas bewerken. BerN van de vlasser. 1406 Aliten Vlassaert, Schaarbeek; Jan de Vlessere, Bs. (PEENE).
|
FD |
Vlasse(n)root |
Vlassenrood(t), -roode, van Vlassenrode: PlN Vlasrote: plaats waar vlas geroot wordt. Vlasroot in St.-Pauwels (OV). 1281 Th. de Vlasrote, Kemzeke (HAES.).
|
FD |
Vlasselaer, (van) |
van Vlasselaere, van Vlaslaer, Vlasselaer(t)s, Flasselaer(t)s, Vla(i)sloir: PlN Vlasselaar in Nieuwrode en Wezemaal (VB). 1332 Magtilde de Vlasselaer = 1370 Machouden van Vlaslaer, Tn. (C. BAERT); 1551 Joannes van Vlaesselaer; 1552 Henricus Vlasselaere, Lv. (MUL IV); 1560 Joannes Vlasselaers, Lv. (HENNO).
|
FD |
Vlasseman |
BerN van de vlasser, vlasboer of vlashandelaar. Ndd. Flassmann, Obd. Flachsmann.
|
FD |
Vlassenbroeck, (van) |
Vlassenbroek, -brouck, Vlassembrouck, -broe(c)k: PlN Vlassenbroek in Baasrode (OV). 1374 Jan Vlassenbroec, Gb. (SCHR.).
|
FD |
Vlassendraet |
Reïnterpretatie van Vlassenroot.
|
FD |
Vlasveld |
PlN Vlasveld: vlasakker, vlasgaard. PlN in Waregem (WV). Vgl. D. Flachsland. Vlayen, zie Vlaayen.
|
FD |
Vle(u)rick |
Nom de bapt. Fulc-ric.
|
EV |
Vleck |
Vlecken, Vlek, Vlekke(n), Vlak: BN Mnl. vlecke: vlek, smet, gebrek, mankement. 1202 Hugo scultetus cognomine Flécha = 1223 Hugo Fleka = Hugonis Fleckin = Hugo Vlecke, Basel (SOCIN); 1230 Hermano Vlecke, Hochstaden (CVD); 1575 Peter Vleck, Hegelsom; 1578 Hendrik Vlecken, Geilenkirchen-Aw. (AP).
|
FD |
Vleck(en) |
Proven. Vlak, ,,Plaine » (Vlekkem, Loc.).
|
EV |
Vleege |
zie Vliege.
|
FD |
Vleemeren, van |
zie van Vlimmeren.
|
FD |
Vleeracker |
V. Vlier.
|
EV |
Vleeracker |
Vlieracker, Fleeracker(s), Fleerakkers, Fleracker(s), Fleurackers, Flelackers: PlN Vlerken in Zomeren bij Helmond (NB) < Vladeracken. 1281, 1283 Arnoldus de Vledra(c)ken, Helmond; 1311 Jan van Vlederacke, Sint-Oedenrode (ONB); 1330 Deenken van Vladeracken; 1368 Gerardus de Vlederacken, Den Bosch (HB 444,470); 1378 Rogerus de Vlederacken, Oss (BLO VII); 1402 Jan van Vlederackere, Aw. (ANP); 1439 Henricus Vlederacker, Bs. (Midd. 1958,556); 1457 Gherardus de Vladeracke, Leod. dioc.; 1488 Gerardus van Floracken, Leodien.; 1508 Joh. Vleerackere, Lv. (MUL ni). -Lit.: F. DEBRABANDERE, De familienaam Fkeracker(s). VS1999,523-524.
|
FD |
Vleerbos |
PlN in Boombergum (Friesland).
|
FD |
Vleeschauwer, de |
(de) Vleeschouwer(s), (de) Vleeschhouwer(s), de Vlees(ch)hauwer, de Vleeschouder, de VIeshouwer, -houder(e), VIeeschowers, de Vlees(ch)houver, de VIeeschauver, de Vleeshouwer, (de) Vleesscha(u)wer, de Vleesschouwer, de Vleschauwer, de Vles(s)chouwer, de VIeschoudere, de Vleeswouer, Vleeshouwer(s), de Vlesaver, Devlésa(e)ver, de Vlischouwer, de Flesschouwer: BerN van de vleeshouwer: slager. 1277 Soi Vlesouere; 1281 Boidinus Vleschauwere, Ip. (BEELE); ± 1330 Andrée Vleeschauwers, Hulst (DEBR. 1999); 1370 Boudin de Vleeschauwere, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Vleeschdrager |
BerN van de slagersknecht?
|
FD |
Vleeschouwer |
Vleeshouwer, Vleeschouwers, etc. Nom de métier: moy. néerl. vleeschhou-wer ‘boucher’ ; cf. De Vleeschouwer.
|
JG |
Vleet, van der |
zie van (der) Vliet.
|
FD |
Vleg(h)els |
BerBN voor de vlegelmaker of de dorser. 1214 Renerus miles dictus Vlegel, Weerst (CVD); 1381 Pieter Vleghel, Ossenisse (DEBR. 1999); 1389 Willem metten Vlegelen, Rozieren (BOLSEE).
|
FD |
Vlegelaer, de |
BerN van de dorser, die met de dorsvlegel werkt. 1515 Johannis Vleghelaers, Vissenaken(MULIII).
|
FD |
Vlegels |
Vleghels. 1213 «Renerus miles dictus Vlegel»CartValDieu, 1281 «Nicolon Vleghel» Dettes Ypres; surnom de métier (au génitif): néerl. vlegel ‘fléau’.
|
JG |
Vleirick |
zie Vlerick.
|
FD |
Vlek |
Vlekke(n), zie Vleck.
|
FD |
Vlem(en), van |
zie van Vlijmen.
|
FD |
Vleminc(k)x |
etc., cf. Vlaeminck.
|
JG |
Vlemin–ck(x) |
-cq, c(x). V. Vlae-minck.
|
EV |
Vleminck(x), (de) |
Vlemings, -ynckx, -incq, -incke, -inkx, -incks, -in(c)x, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Vlemmeren, van |
zie van Vlimmeren.
|
FD |
Vlemmings |
-i(n)x, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Vlems |
zie de Vlam.
|
FD |
Vlerick |
-icq, Vie-, Flederyck, -i(c)k, Fleric(k), Vleirick, Vleurick, Fleurick, Fleurix, Fleureck, Vleurinck, Vreurick: Patr. Germ. VN Vlederik < Flitherik. H. Fledericus is de patroon van Vlierzele (LIND.). Evtl. door diss. < Vrederik, Germ. VN frith-rîk Vrede-rijk’: 12e e. Frethericus (GN). 1375 Vlederic van Risele; 1326 Vlederijc van Alemaigne; 1386 Flederiic de Linde; 1280 Aelidis Vlederix, Ip. (BEELE); 1359 Gillis Vlederic, Ktr. (DEBR. 1970); 1498 Willeme Vlerincx, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Vlerick |
Vlericq, etc. Cf. 1375 «Vlederic van Risele» Ypres; de l’anthrop. germ. Flitherik > Fledericus.
|
JG |
Vlerken, van |
van Vlercken, zie Vleeracker.
|
FD |
Vles |
V. Vlas.
|
EV |
Vles(s)chouwer, de |
de Vleschoudere, de VIeshouwer, -houder(e), zie de Vleeschauwer.
|
FD |
Vlesaver, de |
zie de Vleeschauwer.
|
FD |
Vleugel, van der |
FN in LU. PlN. Vgl. Vlogelberg in Mielen (ZLP). D. PlN Flûgel: smal stuk land dat zich tôt buiten het akkerblok uitstrekt (BRECH.). Flûgel in Burscheid (NRW). 1376 Wilhemmes de Vlogel,Dalhem(CVD).
|
FD |
Vleugels |
Surnom (au génitif) : moy. néerl. vleugel ‘aile’.
|
JG |
Vleugels |
Vleugel(en), Vleugers: BN voor iernand die a.h.w. vleugels heeft. 1340 Henricus Vlo(e)ghel, Tnh. (VERS.); 1398 Jan Vloghel, Aw. (ANP); 1440 Lodin de Vlueghele, Ktr. (BAELDE); 1442 Reyner Vluygels = Vloegels, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Vleugermans |
Afl. van Vleugels.
|
FD |
Vleugh, de |
zie Vlug.
|
FD |
Vleuri(n)ck |
zie Vlerick, Vreurick.
|
FD |
Vleuten, van |
van Vloten: PlN Vleuten (U): 1224 Floten (TW). 1433 Willem van Vlueten; 1456 Jan van Vleuten, Utrecht (PARM.); 1559 Jacob van Vloten, Bs. (Midd. 1958,556).
|
FD |
Vleuten, van der |
PlN de Vleut in Best (NB). Rutger Oem van Bokhoven uit Den Bosch werd in 1447 beleend met De Vleut; zo kreeg hij de naam Oem van der Vleuten (med. C. van der Vleuten, Warmenhuizen).
|
FD |
Vleymen, van |
zie van Vlijmen.
|
FD |
Vleyminck(x) |
Vleyninckx, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Vleysman |
BerN van de slager. Vgl. D. Fleischmann.
|
FD |
Vlieberg(h) |
van Vlieberg(h)e, van Vlierberge(n), -bergh(en), (van) Vlierberghe, (van) Flieberge, Flieberg(h), van Vliembergen: PlN Vlieberg in Kortrijk: 1425 up den Vlieberch (DEBR. 1960). 1393 Jaqueme Vlieberch, Ip. (BEELE); 1870-1900 van Vliembergen = van Vlierbergen, Grauw (PDB).
|
FD |
Vliebergh |
V. Vlier.
|
EV |
Vliedt, van (de) |
zie van der Vliet.
|
FD |
Vlieg(h)e(n) |
1. Proven. Vliegen- (-dorp, -einde, -stal). (L.D.). — 2. V. WAD (Wa). vlier. ,,Sureau ». Proven. Vliers. Composée : Vlieberg, ,,Colline aux sureaux », Vleer-, Fier- -acker(s), ,,Champ aux sureaux ». Van der |
|
Vliege(n) |
(de) Vlieghe, Vleege, Fliegen. BN naarhet insect, de vlieg, voor een lastig of onrustig mens. Vgl. D. Fliege, Vlige. – ï. Van ww. vliegen: zich snel bewegen. BN voor een vliegensvlugge bode (DE MAN1959). – 3. Van vliegen: met jachtvogels jagen. Vgl. De Vlieger. 1155 Gelnotus Flige, Cent (GN); 1281 Arnoldo Vliege, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jan Vliege, Ip. (BEELE). Zie ook Bk. 1962,134-6, 189.
|
FD |
Vlieger(e), de |
(de) Vliegher(e), Vlieger: BerN van de vlieger, vogeljager, die met jachtvogels of op vogels jaagt. Vgl. Valkenaar, Vogelaar (Bk. 1962, 134-6,189). 1162 Hugo Fligre, Cent (GN); 1273 Wouters Vlieghers dochter, Bg. (CG); 1398 Gheeraerd de Vlieghere, Bavikhove (DEBR. 1970).
|
FD |
Vlieghe |
Vliegen. 1781 «J.M. Vliegen prêtre» Hanzinne; NF flam. reposant sur le moy. néerl. vliege ‘insecte, être nuisible’, mais qui pourrait être, comme nom d’agent de vliegen ‘voler’, un surnom de messager rapide ou de chasseur avec oiseaux de chasse [FD].
|
JG |
Vlielander |
PlN Vlieland (ZH, EL).
|
FD |
Vliembergen, van |
zie Vliebergh.
|
FD |
Vlieracker |
zie Vleeracker.
|
FD |
Vlierberge(n), van |
-bergh(e(n)), zie Vliebergh.
|
FD |
Vlierden, van |
PlN Vlierden (NB). 1419 Daniel de Vlierden; 1436 Henricus van Vlierde, Bs. (Midd. 1958,556); 1584 Balthazar van Vlierden, Aw. (AB).
|
FD |
Vliermael |
Nom d’origine : Vliermaal (Lb).
|
JG |
Vliermael |
PlN Vliermaal (L). ±1300 Wouters van Vlidermoel, L (OGO); 1389 Gheert van Vliedermale, Diest (HB 333).
|
FD |
Vliers |
zie Felier(s).
|
FD |
Vliert, van de |
zie van der Vliet.
|
FD |
Vlies |
,,Du sureau » (Dialecte) (Ou bien : ,,De la toison »).
|
EV |
Vlies, (de) |
Leuvense FN van Ndl. afkomst (med. P. Kempeneers, Tn.). Wellicht verkort < Van der Vlies.
|
FD |
Vlies, van der |
PlN Vlies, Vies, E. flask: waterplas. 1752-82 Otte van der Vlies, Schiedam-Gent (PBG).
|
FD |
vliet |
,,Fossé, ruisseau ». Proven. Synon. : Van-der- -Vliet, -Vleet.
|
EV |
Vliet, van (de(r)) |
van (de) Vliedt, van de Vliert, van der Vleet, Vervliet: PlN (ter) Vliet, verspreide waternaam. 1248 Agathe de Vlieta, Schoondijke (GN); 1252 Herwidis de Vlite, Har. (DEBR. 1980); 1292 Steven vanden Vlieta, Mech. (CG).
|
FD |
Vlietinck |
PlN Vlieting(e), b.v. in Dudzele en Oostakker (DF XVI). 1281 Wutre f. Boudini de Vlietinghe, Dudzele (HAES.); 1591 Dierick van Vlietinghe, Rijsel; 1615 Gillis Vlietynck, St.-Andries (SCHOUT. I).
|
FD |
Vlieting |
(Vlijtingen, Loc.). N°230.
|
EV |
Vlietjens |
Dim. van Van der Vliet.
|
FD |
Vliex(s) |
Gen. van Vliege. 1403 tusschen Oluvier Vlieghs, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vlijmen, van |
van Vlymen, van Vleijmen, van Vleymen, van Vlem(en): PlN Vlijmen (NB). 1419 lan van Vlimen = 1420 Jan van Vlymen, A’dam (NHC).
|
FD |
Vlimant |
Proven. Wïllemont (Dép. Tintigny).
|
EV |
Vlimmen |
Vlummens, Flumen(s): Wellicht verkort < Van Vlijmen. 1771 Catharina Vlimmens = 1814 C. Vlummens, At. (VS1984,398); 1796 Vlumens, Betekom (PDB).
|
FD |
Vlimmeren, van |
van Vlemmeren, van Vleemeren, Vervlimmeren: PlN Vlimmeren (A). i34oArnoldus de Vlimmerle, Tnh. (VERB.); 1522 Joannes de Vlimmeren (MUL m).
|
FD |
Vlischouwer, de |
zie de Vleeschauwer.
|
FD |
Vlissing(h)en, van |
PlN Vlissingen (Z).
|
FD |
Vlist, van der |
PlN Vliest, Vlest: plaats met vlies, een op ondiep water drij vende plantenlaag (MOERMAN). O.-Mnl. vlies: wortelvast gewas. 146 e. Jan vander Vleest, Bs. (OSTYN).
|
FD |
Vlodrop, van |
van Vlodorp, van Vlorop, van Flodorp, van Flo(o)rop, Flodrops: PlN Vlodrop (NL). 1354 Romboude van Vloedorp; 1369 Goirt van Vlodorp, St.-Tr. (GHYSEN); 1374 Joh. de Vlodorp, Tg. (IOT); 1440 Jan van Vlodrop, Kuik (ICC III).
|
FD |
Vloeberg |
Vloeberg(h)(s), -berg(h)en, Vloeijberghs, Vloerbergh(en), Flouberg: PlN Vloedberg o.m. in Oostmalle en Turnhout (A). 1368 Vloetberchs, Tnh. (VERB. II); 1410 Jan Vloetberch…van Zanthoven, Aw. (ANP); 1428 aen den Vloetberch; 1429 Wouter Vloetberch = Wouter van den Vloetberch, Oostmalle; 1428 opten Vloetbergh… aen erfve Jan Claes Vloetberghs, Tnh.; 1443 Jan Vloetberch, Aw. – Lit. T. VLOEBERGH, Defamilie Vloeberg i4e-2oe eeuw, Antwerpen, 1998.
|
FD |
Vloeberg |
Vloebergh(s). Proven. Vloesberg, ,,Flobecq » (Loc.).
|
EV |
Vloebergh |
Vloeberghs, etc. Nom d’origine: Vloedberg, à Geel et Wijnegem (Anv).
|
JG |
vloed |
,,Torrent » (Figuré). Proven.
|
EV |
Vloeijberghs |
zie Vloeberg.
|
FD |
Vloemans |
Vluymans, Vluijmans: Afl. van Van der Vloet (LIND. 1964). 1619 Nicolaus Vloemans, Deurne; 1637 Mathias Vlomans, Gemert (MUL V).
|
FD |
Vloerbergh(en) |
zie Vloeberg.
|
FD |
Vloet, de |
de Vloed(t), Vlot: Verkort < Van der Vloet.
|
FD |
Vloet, van de(r/n) |
van de(r) Vloed(t), van der Vloot, Vervloe(d)t, Vervloed: PlN Vloet: vloed, beek, waterloop, b.v. in Wingene (WV). 1370 Philips vander Vloet, Wingene (DF XVI); 1398 Daneel van der Vloet, Heule (DEBR. 1970).
|
FD |
Vlogaert |
Afl. van Mnl. vlogen: vliegen. BN voor een vluggerd. Vgl. D. Flûgge. 1268 Willelmus Vloghere, Ip. (BEELE); 1359 Wilheames Vloghe, ‘s-Gravenvoeren (CVD).
|
FD |
Vlok |
Flock: Mnl. vloc(ke): vlok, wolafval, ruwe stof. BerBN. Vgl. 1349 van veren Oeden der Vlocmaecster, Den Bosch (HB 471).
|
FD |
Vlokhoeven, van |
PlN Vlokhoven (Eindhoven NB).
|
FD |
Vloo, de |
BN naar de naam van het insect, de vlo. Vgl. Vliege, Miere. 1174 Walterus Flo, Cent (GN); 1326 Jan de Vlo, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vloors |
zie Flore.
|
FD |
Vloot, van der |
zie van der Vloet.
|
FD |
Vlorop, van |
zie van Vlodrop.
|
FD |
Vlot |
zie de Vloet.
|
FD |
Vloten, van |
zie van Vleuten.
|
FD |
Vlug |
de Vlugt, de Vleugh, Vluggen: BN voor een vluggerd. 1393 Peter Vlugghe, Aw. (ANP); 1396 Jan Vlugghe, Ruisbroek (DE B.); 1402 Matte Svluchghen, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vluggen |
Surnom (au génitif): moy. néerl. vlug ‘agile, éveillé, prompt’.
|
JG |
Vlugt, van der |
PlN De Vlugt = Vleugt in Schaffen, Vleugt in Zichem, de Vlucht in St.-Stevens-Woluwe, Budingen (VB), Roes. (WV) (NR).
|
FD |
Vlummens |
zie Vlimmen.
|
FD |
Vluymans |
zie Vloemans.
|
FD |
Vlymings |
-yngs, -inck, -inc(k)x, zie (de) Vlaminck.
|
FD |
Vnagool |
zie van Gool.
|
FD |
Vo |
Vô. Probabl. autre graphie de Vau(x).
|
JG |
Vo |
Vô: Fonetische spelling voor Vaux, Veaux.
|
FD |
Vobelet |
Var. sonorisée de Fobelet, cf. Fobelets?
|
JG |
Vobelet |
zie Fobelets.
|
FD |
Vocaet |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Vocht, (de) |
Vochten, zie de Voogd.
|
FD |
Vock |
zie Focke.
|
FD |
Vockaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Vodder(e), de |
Door ld/ll-ass. < de Volder(e).
|
FD |
Vodderie |
zie Waudry.
|
FD |
Vodequen |
Proven. Wodecq (Loc.), avec suffixe région, -eu, d’origine. N° 211.
|
EV |
Vodermans |
Hypercorrect voor Voermans.
|
FD |
Vodon |
1289 «Bernars de Vodoing», «Henris de Vodong» CensNamur, 1444 «Jehan de Vodon» AidesNamur, 1646 «Gilles Vodon» BourgNamur; nom d’origine: (Cortil-)Wodon (Nr), cf. Wodon.
|
JG |
Voé |
cf. Voué.
|
JG |
Voé |
zie Voué.
|
FD |
Voecht, de |
zie de Voogd.
|
FD |
Voedts |
zie Voet(s).
|
FD |
Voeg(h)t, de |
zie de Voogd.
|
FD |
Voegelaer, de |
zie de Vogelaar.
|
FD |
Voegeli |
zie Vogeli(n).
|
FD |
Voeî(s) |
Voeten. 1. Car. phys. ,,Pied(s) ». N. d’H. aux pieds anormaux. N° 26l. — 2. Dialecte : Voet. pour Voort ou Voorde, ,,Gué ». — Synon. : Devoet.
|
EV |
Vôel |
Proven. Vaucelles (Loc. Dialecte).
|
EV |
Voell |
Völl. NF all. dérivé du prénom Volker [FD]?
|
JG |
Voell |
Zie Völl.
|
FD |
Voer |
Proven. Voer, N. de plus, ruisseaux. Van de Vuer, V(and)er-vueren (Tervueren, Loc.; Voere, ,,Fouron », ruisseau à Fouron). N° 230.
|
EV |
Voerdemanns |
zie Voordemans.
|
FD |
Voerman(s) |
Vormanns: i. BerN van de voerman. 1370 van Janne Voermans, Tn. (C.BAERT); 1564 Wouter Voermans, Tn.-Aw. (AP). – 2. In Nederland ook wel adaptatie van E. Foreman.
|
FD |
Voermantrouw |
Forme flam. de Fourmantreau [FD].
|
JG |
Voermantrouw |
Reïnterpretatie van Fourmentreau.
|
FD |
Voeroeven |
zie Voorhof.
|
FD |
Voes(en) |
zie Vaes.
|
FD |
Voesters |
Vorsters. 1512 «frère Thomas Voes-ters» GuillLiège; nom de profession (au génitif): néerl. vorster ‘garde-forestier’.
|
JG |
Voesters |
zie Vorsters.
|
FD |
Voesterzoons |
-sons: Mnl. voesterzone: pleegzoon. BN. 1379 Lijsb. Voesterkints, At. (C. BAERT).
|
FD |
Voet |
Voe(d)ts, Voët, Voeten: BN voor iemand met grote voeten. 1163 Arnout Vot (LEYS1952); 1398 Jan Voet, Meulebeke (DEBR. 1970); 1412 van Beatrijssen Voets, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Voet |
Voët, Voets. 1271 «Watiers Voet», 1283 «Gilles Voet» DettesYpres, 1296-1302 «Gille Voet» ImpôtArtois; surnom: moy. néerl. voel ‘pied’ (aussi mesure).
|
JG |
Voet, de |
Wsch. W. adaptatie van Dievoet.
|
FD |
Voets |
Voedts. Zie Voet. – 2. Zie Voorts.
|
FD |
Voetweg |
Verspreide PlN.
|
FD |
Voez |
zie Vaes, Voué.
|
FD |
Vog(h)el, van de |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Vogedes |
zie de Voogd.
|
FD |
vogel |
,,Oiseau ». Car. mor. Oiseau, symbole de la légèreté. Synon. : Devog(h)el. — 2. Profess. ou passe-temps. Oiseau, pour : Oisel-leur. Variantes : Vogels, Veugelen. Synon. : Vogel- -aert(s), -e(e)r, Vogl- -aire, -er, ,,Oiseleur ». N° 200.
|
EV |
Vogel |
Vogels. 1309 «Johannes Vogel «CartVal-Dieu, 1571 «Bernard Vogels» BourgLiège; surnom: moy. néerl. vogel ‘oiseau’. – Cf. aussi 1289 «Will. Voghelin», 1290 «Simon Voghe-lin» DettesYpres.
|
JG |
Vogel(e), de |
de Voghel(e), Devogle, Vogel(s), de Veug(e)le, de Veughele, Fog(h)el, Vogl, Fogiel. BN naar de eigenschap van een vogel: vlug, beweeglijk. – 2. BerBN van de vogelaar. J. Vogel = Joh. Voghelere (BACH 1,247). 1130 Folperti Vogal, Oudenburg (LEYS 1959′); 1304 Daniel Voghel = le Veughel, Ip. (BEELE); 1348 Calle Svoghels, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Vogelaar |
(de) Vogelaer(e), de Voghelaere, de Voegelaer, de Vogelas, (de) Vogeleer, Vogelaer(t)s, Vogeleere, (de) Voglaire, Voglar, (de) Vogeler, Vogler, Veugel(a)ers, Fugler: FN van de vogelaar: vogelvanger, vogeljager, vogelhandelaar. Vgl. Fr. Loiseleur. 1272 soror Arnulphi Voghelar, Oud. (CG); 1326 Danin de Voghelare, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vogeleer |
Nom de métier: moy. néerl. vogelaer ‘oiseleur’.
|
JG |
Vogeley |
D. FN Vogelei. BN (DN).
|
FD |
Vögeli(n) |
Vogli, Voegeli: BN Obd. dim. van Vogel. Vgl. Vogelin.
|
FD |
Vogelin |
Veugelen, Veuchelen, Vuchelen, Feuggelen: Mnl. veugelin, dim. van vogel/veugel. 1130 Vogalin, Oudenburg (LEYS 1959′); 1268 Willelmus Vogelin; 1304 Paskin Voghelin = Veughelin, Ip. (BEELE); 1627 Peeter Vuechelen, Diest(CLAESi98s).
|
FD |
Vogelsang |
Proven. ,,Chant des oiseaux » (L.D.).
|
EV |
Vogelsang, (van) |
Vogelzang(s), de Vogelsanck: Verspreide PlN Vogelzang: vogelweide, braakliggend terrein. Huisnaam in Mtr.: 1309 de domo… dicta Vogelsanc (CVD); in Ktr.: 1402 over Leye… te Vueghelinzanghe (Wez. i sor°). 1268 Lamkinus Vogelsanc, Ip. (BEELE); 1584 Jacques Vogelsanck, Aw. (AB).
|
FD |
Vogelweith |
Voglevaie: PlN Vogelweide: akkerland ongeschikt voor akkerbouw. 1236 Joh. de Voglewede, Nieuwkerke; 1351 Jaquème de le Voghelweede, Ip. (DF XVI).
|
FD |
Voget |
V. Vogt.
|
EV |
Voget |
zie de Voogd.
|
FD |
Voght, (de) |
zie de Voogd.
|
FD |
Vogl- |
zie Vogel-.
|
FD |
Vögle |
is Z.-D. dim. van Vogel.
|
FD |
Vogler |
Voglaire (forme romanisée). Ail. Vogler ‘oiseleur’, cf. le précédent.
|
JG |
Voglet |
Misschien een aïs Fr. gereïnterpreteerde FN van een Elzassische immigrant die Vôglé, Voeglé heette.
|
FD |
Voglet |
NF de la région de Poitiers (Vienne) où il est attesté depuis 1639 (GeneaNet); la var. «Roguelet dit Voglet» en 1658 invite à y voir un surnom, dont le sens nous échappe.
|
JG |
Voglet |
Proven. Folquelet, ,,Petit rocher » (Diminutif de Folx ou Faulx, N. de localités).
|
EV |
Voglevaie |
zie Vogelweith.
|
FD |
Vogli |
zie Vogeli(n).
|
FD |
Vogrig |
zie Volckerick.
|
FD |
Vogt |
Fonction publique. ,,Bailli » (Forme allem.). N° 141. Variantes: Voigt, Voget.
|
EV |
Vogt, de |
Vogt(s), Vogten, zie de Voogd.
|
FD |
Vogts |
cf. Voigt.
|
JG |
Vohs(en) |
zie Vaes.
|
FD |
Vohy |
NF attesté dès 1601 à Anthée et Falaën (GeneaNet), cf. aussi 1568 «Michiel le Vo-hier» BourgNamur; sans doute nom de profession ou de charge, sans doute anc. fr. voier, voyer ‘officier chargé de la basse et moyenne justice’ FEW 14, 406b, ‘seigneur qui a la justice sur les chemins’, ‘arpenteur, géomètre’ id. 407a (cf. Morlet 971 v° Voyer) ; toutefois, la présence d’un h dans des formes namuroises étonne, sauf s’il marque un hiatus.
|
JG |
voie |
,,Chemin, route ». Proven. Del–voie, -voye. (El voye, L.D.). N° 229.
|
EV |
Voie |
zie Voué.
|
FD |
Voigt |
Vogts. Nom de profession: ail. Vogt ‘bailli, prévôt’.
|
JG |
Voigt, (de) |
zie de Voogd.
|
FD |
Voilliot |
zieWilliot.
|
FD |
Voinot |
Dérivé en -ot de Voine, forme lorraine issue de l’anthrop. germ. Wano (Dauzat 625).
|
JG |
Voinot |
zieVinot.
|
FD |
Voir, van de |
zie van der Veur.
|
FD |
Voirai |
NF d’origine étrangère, mais non pas nécessairement française [la résistante Fernande Voirai, décapitée par les Allemands en 1944, était née en 1920 à Champigneulles-lez-Nancy].
|
JG |
Voirol |
. NF attesté à Genappe en 1754, en provenance du Doubs ou du Jura suisse (GeneaNet); pour Morlet 970, nom issu d’un an-throp. germ. Warulf.
|
JG |
Voirol |
Proven. Virelles (Loc.) ou Viroin (Ruisseau à Virelles), dont l’ancien nom était Viruelle.
|
EV |
Voirol |
zie Viroul.
|
FD |
Voirts |
zie Voorts.
|
FD |
Voiry |
1289 «Colins le Voiriers» CensNamur, 1296-1302 «Jehans li Voirriers» ImpôtArtois, 1339 «Jehans li voirirs», 1346 «Baduins li voirires» = 1364 «Baduwin li voirier» Guill-Liège; nom de profession: anc. fr. voirier, anc. w. voirir ‘verrier’.
|
JG |
Voiry |
BerN Ofr. voirier: glazenmaker. 1289 Colins le Voiriers, Namen (J.G.).
|
FD |
Voisier |
V. Vaisse, Vaissière.
|
EV |
Voisier |
Wellicht var. van Fr. FN Visier: verkoper van oudekleren(DNF).
|
FD |
Voisin |
1. N. de relation sociale. — 2. Proven. ,,(Bourg) voisin ».
|
EV |
Voisin |
Duvoisin, Devoisin, Visin, Vigin, Levoisin: Fr. voisin: buur. ±1300 Visin, Artesië (BOUGARD); 1404 Jehan Voisin, Laon (MORLET).
|
FD |
Voisin, |
w. nam. Vwèsin. 1288 «Pale Voisin, marchand», 1289 «Will. Pale voisin» Dettes-Ypres; surnom: fr. voisin; cf. aussi Vigin, Visin, Bonvoisin, Malvoisin.
|
JG |
Voiton |
zie Guit(t)on.
|
FD |
Voitout |
Probabl. surnom phrastique: (qui) voit tout, s’agissant de qqn de curieux.
|
JG |
Voitout |
Reïnterpretatie (voit tout) van Vitou.
|
FD |
Voiturier |
1295-1302 «Simons li Voituriers» ImpôtArtois; nom de métier: fr. voiturier FEW 14,213.
|
JG |
Voiturier |
BerN van de voerman. ±1300 Simons li Voituriers, Artesië (BOUGARD); 1348 Nicaise li Voiturier, Dk.(TdT).
|
FD |
Voituron |
-ont, Woituron. 1294 «Alardins li Voiturons» CensNamur, 1524 «Notion le Voiturons» DénStavelotMy; nom de métier: moy. fr. (wall., champ.) voituron, w. liég. vwèturon ‘voiturier’ FEW 14, 213b.
|
JG |
Voituron |
Profess. ,,Voiturier ».
|
EV |
Voituron(t) |
Woituron: i. BerN Ofr. voituron: voerman. 1294 Alars li Voiturons, Namen; 1524 Notton le Voiturons, Stavelot (J.G.). – 2. Een reïnterpretatie van Wotron lijkt me niet uitgesloten.
|
FD |
Vok |
zie Focke.
|
FD |
Voka(e)r |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Vol- |
-bracht, -brecht. (Synon. : Foul-bert), Volch- -er (Synon. : Fou-quier), -iet, Volck, Volckaert(s) (Synon. : Foucart), Volckerick. V. FULC.
|
EV |
Vol- |
-man, -mer. V. FULC.
|
EV |
Vol(l)mering |
Patr. Afl. van Vollmer. Vollon(t),zieVolan(t).
|
FD |
Vol(le)bout |
Volpout, Follebout, -bpudt, Follebouckt: Patr. Germ. VN fulk-balth ‘volk-moedig*: Folcbald, Vulpold, Fol(c)baldus (Fm., Dip.). 136 e. Volpous, Cent (GN); 1268 Theodericus Volpoud, Ip. (BEELE); 1398 Années Volpouts, Aarsele (DEBR. 1970).
|
FD |
Vol(t)z |
Patr. Afl. van Volk-naam. 1226 Wernherus Voltzo (BRECH.).
|
FD |
Volan |
Voland, Volant. 1329 «Fierons, dis Volans» échevin d’Oupeye; surnom: anc. fr. volant ‘volage, léger’ FEW 14, 599b; cf. aussi Volon(t). – Bibliogr.: J. Herbillon, Les NF Volanft) et Volon(t), VW 57, 1983, 170. – Un surnom de personne rapide à la course, à partir du nom propre d’un chien de la littérature médiévale, n’est pas tout à fait exclu, cf. 1288 «Volant le lévrier» Lille (H. Roussel, éd. du Renart le Nouvel de Jacquemart Giélée, 1961, 334) [MH].
|
JG |
Volan(t) |
Vol(l)and, Vollan(t), Volon(d), -ont, Vollon(t): BN Ofr. volant: licht, luchtig, wispelturig, lichtzinnig. 1329 Fierons dis Volans, Oupeye. Vgl. Folland. – Lit.: J. HERBILLON, Les noms de famille Volan(t) et Volon(t). VW1983,170.
|
FD |
Volange |
-ange. NF attesté en Gironde en 1651 (GeneaNet), dont l’origine nous échappe; p.-ê., en Wallonie, à rapprocher du NF Valange connu dans la même région (Namur-Ciney).
|
JG |
Volange |
zie Volongé.
|
FD |
Volant |
1. V. Volon. — 2. V. FULC.
|
EV |
Volberg |
PlN Volberg in Rosrath (NRW). Of var. van Vollebergh.
|
FD |
Volborth |
Verhaspeling van Volbert, Volbrecht.
|
FD |
Volbou |
Vollebout. Nom issu de l’anthrop. germ. fulka-bald > Folbaldus [FD].
|
JG |
Volbout |
zie Vollebout.
|
FD |
Volbrecht |
-bracht, -bragt, Vollebregt, Vollbracht: Patr. Germ. VN Volkbrecht: fulk-berht Volk-schitterend’. 1010 Folbertus, Cent; 12e e. Volbertus, Avelgem; 136 e. Folpertus de Mère, Cent (GN); 1355 lohannis Volbrechs = Joh. Volbrechts, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Volcan |
Reïnterpretatie (metl-epenthesis) van Focan(t). 1631 Joannes Vacant; 1632 Joannes Vacquant, Virton; 1634 Gerardus Vacan, Hannuit (MULV).
|
FD |
Volcan |
Soit surnom d’une personne de tempérament, cf. fr. (dep. 16e s.) volcan ‘de nature impétueuse’ FEW 14, 639a, soit surnom de forgeron, comp. le NF flam. Vulcanius, nom d’un humaniste brugeois, dénommé Bonaven-tura de Smet [FD].
|
JG |
Volcem, van |
zie van Volsem.
|
FD |
Volcher |
1795 «Jean-François Volcher» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. fulk(a)-hari > Volker.
|
JG |
Volcher |
Völcker, zie Volker.
|
FD |
Volchiet |
PlN Wollscheid (RP)? 1790 Volchiet, Lokeren (PDB).
|
FD |
Volck |
Volcke, Volk. 1276 «Lammekin Volke» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. Fulco, Folco [FD].
|
JG |
Volckaert |
Volkaert, Volckaerts, Volkaerts. etc. 1288 «Jeh. Volcart», 1289 «Jehans Vol-kart» DettesYpres; NF flam. dérivé de l’anthrop. germ. fulk(a)-hard, latinisé en Fulcardus [FD].
|
JG |
Volckaert(s) |
-aers,Volkaert(s),-erts,Volkhardt, Volcaer(t)s, Volekaert, Val(c)kaert, Walcart, Vockaert, Vocaet, Vacaet, Vakaet, Foeckert, Fockaert, Focquaert, Foccaert, Foc(c)art, Voka(e)r, Foucar, -art(e), -aer{t), Fourcart, Fouqua(e)rt, Fouq(u)aet, Foucq(u)aert, Fouchard: Patr. Germ. VN fulk-hard Volk-sterk’: Folkhard (Fm.). 1206 S. Folkardi de Thield; -1300 Simonis Volcard, Ktr. (DEBR. 1980); 1232 Foucarda feme Foukart; 1242 Foucars Foucardi; 1211 Focardus; 1228 Fouchardus li Joglere, Atrecht (NCJ); 1379 Johannis Fockaerts = 1394 van Jan Fockarde, Ktr.; 1398 Ghisel Volkars = Volkaert, Desselgem (DEBR. 1970); 1641 Joh. Vacaerts, Lv. (MUL V). Zie ook Van Kaer(t).
|
FD |
Volcke |
Volck, Volk(e), Folk, Folcke, Folcque, Volchen: Patr. Germ. VN Fulco, Folko ‘volk’. 126 e. Folco de Beka, Avelgem (GN); 1268 Jacobus Folke, Ip. (BEELE); 1349 Hannin Volken huus, Ktr. (DEBR. 1971); 1399 Willem Volke, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Volckerick |
-ryck, -rijck, -rich, Volckrick, -ryck, Volkerick, -rijk, Volckerick, Vogrig: Patr. Germ. VN fulk-rîk Volk-rijk’: Fulcricus (MORLETI). 1281 Clais Volkeric, Hillegem (HAES.); 1403 Ghijs Volkerijc, Aw.(ANP).
|
FD |
Volckerinckhove, van |
PlN Volkerinkhove (FV). 1350 Jan van Volkerychove, FV (JAM.).
|
FD |
Volcksom, van |
zie van Volsem.
|
FD |
Volclair |
Avatar de Voglaire (avec /- épenthé-tique) < Vogeleer ou de Volcher?
|
JG |
Volclair |
W. (H) verhaspeling van Vogeleer.
|
FD |
Volden, van |
De Brugse familie Van Volden kwam begin i6e e. uit Duisburg. Er was een adellijke familie Von Wolden in Holstein (PDB). 1565 Reynier van Volden, Hoeke; 1640 Gheeraert van Volden, Cent (SCHOUT. I).
|
FD |
Volder(e), de |
de Voldre, (de) Volders, Folders, Vollers, de Vulder(e), de Veuldre, Vullers, Vulners: BerN van de volder, voiler, lakenbereider, die wollen stoffen volt. 1279 Bouden f. Robrechts die Vulre, Bg. (CG); 1341 Aechte Sfolres, Saaftinge (DEBR. 1999); 1391 Gillis den Voire, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Volders |
Nom de métier (au génitif): moy. néerl. volder ‘foulon’.
|
JG |
Volders |
Profess. Volder, ,,Foulon ». Synon. : De Volder(e). N° 157.
|
EV |
Volekaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Voleppe |
Adaptatie van It. Volpe: vos?
|
FD |
Voleppe |
NF attesté à Tilly et à Sart-Dames-Avelines dès 1801 (GeneaNet), dont l’origine est obscure.
|
JG |
Voleur |
Surnom: probabl. moy. fr. voleur ‘chasseur au vol (avec faucons)’ FEW 14, 606a (sens attesté en Artois, d’après Dauzat 625). |
JG |
Volf,(de) |
zie(de)Wolf.
|
FD |
Volk(e) |
zie Volcke.
|
FD |
Volkaer |
V. FULC.
|
EV |
Volkaert(s) |
-erts, zie Volckaert(s).
|
FD |
Vol–kaert(s) |
Volkman, Volle-maere, Voll(e)man, Voll- -en, -es. V. FULC.
|
EV |
Völkel |
Volkel: Patr. Dim. van Germ. fulk-naam, zoals Volker, Volkaert.
|
FD |
Volkenborn |
PlN: bron van Fulco.
|
FD |
Volker(s) |
Volcher, Folkers, Folger, Völ(c)ker, Fulker(son), Fucker, Fucker, Fokker: Patr. Germ. VN fulk-hari ‘volk-leger’: Fulcarius, Folchar, Folcker (Fm., MORLET I). 1085 Fulcro; 1280 van Volkre uten Hove; 1214 van Folcren den Bue, Cent (GN).
|
FD |
Volkerick |
-rijk, zie Volckerick.
|
FD |
Volkhardt |
zie Volckaerts.
|
FD |
Volkmar |
Folkmar.Volkmer, Volkhemer,Volmar(t), Vollemaere, Vol(l)mer, Fol(l)mer: Patr. Germ. VN fulk-mêr ‘volk-beroemd’: Fol(g)marus, Folmerus (MORLET I), Fol(c)marus (Dip.). 1383 Willem Volmare, Ip. (BEELE); 1392 Jan Volmers zuster, Hoorn(NHC).
|
FD |
Völl |
Voll, Voell: Patr. Korte vorm van Volker, Volbrecht, Volkmar of Volbout.
|
FD |
Vollaert |
Mnl. vollaert: fïjn wittebrood bij feestelijke gelegenheden. BerBN (Bk. 1962,23-25). – 2. Afl. van Mnl. volen: stoeien, m.n. met meisjes. 1396 Peter Volaert, Aw. (ANP); 1399 Arnoud Volart, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Vollan(t) |
-and, zie Volan(t).
|
FD |
Vollbracht |
zie Volbrecht.
|
FD |
Vollebergh |
PlN Voerleberg in Veulen (NL): 1531 Voerloeberch (PDB).
|
FD |
Vollebregt |
zie Volbrecht.
|
FD |
Vollegraaf |
Vollgraf: Patr. Reïnterpretatie van Germ. VN Volkrave: fulk-hrabn Volk-raaf: Folcramnus (MORLETI). 1280 Boidinum Volcraven, Ip. (BEELE); 1633 Petrus Volkgrave, Lo (CRAEYE). Vgl. Walrave = Walgrave.
|
FD |
Vollekindt |
Patr. Reïnterpretatie van Mnl. VN Volkin, vleivorm van een Germ. fulk-naam. 1377 Jan Volkin; 1393 Willame Voolkin; 1396 Pierre Voelkin, Ip. (BEELE). Vgl. Daenekin(d)t < Danekin.
|
FD |
Vollemaere |
< Volkmar. Vol(le)man: Afl. van Mnl. vole: veulen. Vgl. D. Vole: levendig mens (BRECH.). Of paardenfokker. Of afl. van ww. volen: stoeien (zie Vollaert 2.). 1335 Jhan Volemans huus, Ktr. (DEBR. 1971); 1550 Jan Voelmans, Bs. (AP). Zie ook Veulemans.
|
FD |
Vollen(s) |
zie Follens. Vollers,zie(de)Volder(e).
|
FD |
Vollgraf |
zie Vollegraaf.
|
FD |
Vollmächer |
Grafie voor Wollmacher. BerN van de wolmaker, wolbereider. Vol(l)mer, zie Volkmar.
|
FD |
Vollmerhausen |
PlN Vollmarshausen (HS). 1362 Albert Folmorshusin, Kassel (BRECH.).
|
FD |
Vollont |
V. Volon.
|
EV |
Vollrath |
Patr. Germ. VN fulk-rêd ‘volk-raad’: Folcratus, Folradus (MORLET I). 1293 Henricus Volradi, Hb. (BRECH.).
|
FD |
Vollville |
(région de Burg-Reuland et Charneux). Nom d’origine -en ville, p.-ê. allemand ou luxembourgeois [non situé].
|
JG |
Volman |
zie Volleman.
|
FD |
Volmar(t) |
-mer, zie Volkmar.
|
FD |
Volmart |
1029 «Volmaro» CartOrval, 1283 «Pieres Volmare» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. fulk(a)-mar.
|
JG |
Volny |
Proven. Volnay (Loc. fr.).
|
EV |
Volon |
Situation sociale. ,,Serf volontaire ». Variantes : Vol(l)- -ant, -ont. N° 136.
|
EV |
Volon |
Volont, Vollon, Vollont. Var. de Volan(t) avec altération de la voyelle nasale -an > -on.
|
JG |
Volon(d) |
-ont, zie Volan(t).
|
FD |
Volongé |
Volange, Valange(r),-gé: Misschien Vologne < Pologne, Fr. naam voor PlN Veulen (L). 1623 Joannes Erardus Follonius, Leodiensis (MULV).
|
FD |
Volpe |
Volpin(i): It. BN Volpe < Lat. vulpes: vos.
|
FD |
Volpout |
zie Vollebout.
|
FD |
Volquemann(e) |
Walqueman(n)e: Patr. Volkman, afl. van Germ. Volk-naam. 1418 Nikol. Volkmann, Anklam (BRECH.).
|
FD |
Vols |
Var. voor Wols = Wolfs of < Voix, gen. van Volcke. Var. van Vools?
|
FD |
Volsegem, van |
Wsch. vervorming van Van Volsem/Volxem.
|
FD |
Volsem, (van) |
van Volcem, van Volsen, van Volsom, van Volsum, van Volxem, van Volcksom: PlN Volsem (VB). 1356 Heinrec van Volcshem = Heinrec van Volxhem, Anderlecht (PEENE1949); 1396 Joes van Volxhem, Nederboelare (DE B.).
|
FD |
Volt |
Patr. Germ. VN Wolt, korte vorm van een wald-naam, zoals Wouter.
|
FD |
Volter(s) |
Voltaire: Patr. Grafie van de Germ. VN Wolter. Voltaire geeft de Fr. uitspraak weer.
|
FD |
Volters |
V. WALD (Wald).
|
EV |
Volvert |
Car. mor. Volvaard(ig), „ Complaisant ».
|
EV |
Volvert |
w. (Bastogne) Volvèrt’. Francisation du NF all. Wolvert, -wert(z), etc.
|
JG |
Volvert |
zie Wollwert.
|
FD |
Volxem, van |
zie van Volsem.
|
FD |
Vomberg |
Nom d’origine: all. vom Berg (= du mont).
|
JG |
Vomberg(e) |
zie van den Berg.
|
FD |
Von Bülow |
PlN Bülow (MV), uitspr. ‘bulo. 1350 Andr. Bulowe, Greifswald (BRECH.).
|
FD |
Von Montigny |
Nom d’origine: probabl. Monti-gny, forme romane (sortie de l’usage) de Mon-tenaeken (Lb).
|
JG |
Von Montingny |
PlN Montigny, oude Rom. vorm van Montenaken (L). Zie Montignie(s) 2.
|
FD |
Von Wowern |
FN in Duitsland, Denemarken en Zweden. Verduitsing van Van de Wouwer. 1574-1612 Jan van den Wouwer alias von Wowern, alias Woverius, Hb.-Sleeswijk(med. A. Van Den Wouwer).
|
FD |
Von(n)êche |
Proven. Vonèche (Loc.)
|
EV |
Von-, |
zie ook bij het stamwoord.
|
FD |
Vonarb |
PlN Arpe (NRW).
|
FD |
Vonarx |
von Arx: Zwitserse FN. PlN Arx bij Basel. 1516 Benedikt von Arx, Basel (BRECH.).
|
FD |
Vonberg |
zie (van) Berg.
|
FD |
Vonck |
au génitif: Vonckx, Voncken. 1792 «Jean Voncken (orig. de Maastricht)» Bourg-Liège; surnom: moy. néerl. vonc, vonke ‘étincelle’ ; comp. le NF all. Funk(e).
|
JG |
Voncke(n) |
Vonck(x), zie Vonk.
|
FD |
Voncken |
V. FUNC.
|
EV |
Vonckers |
Afl. van ww. vonken: vonken schieten, in vonken doen uiteenspatten. BN voor een smid. 1449 Gheret Vonkarts, Zolder (VANB.).
|
FD |
Vonde, van de |
zie van de Vonder.
|
FD |
Vondeberg |
PlN 1368 ten Vonderberghe, Wechelderzande (A). 1368 vanden Vonderberghe, ibid. (VERS. II). – 2. Var. van Vandeberg, van den Berg.
|
FD |
Vondegracht |
zie van der Gracht.
|
FD |
Vondel |
Proven. ,,Ponceau, passerelle ». V(and)ervondel(en), Vandevonder.
|
EV |
Vondel, (de/van de(n/r)) |
van der Vondelen, zie van de(n/r) Vonder.
|
FD |
Vondeling |
Vonde(r)lynck, Vondelinckx, Vundelinckx, Vindelinckx: BN voor een vondeling. 1280 Jacobus Vondellinc; 1304 Gherard Trouveit = 1306 Gherart Vondelinc, Ip. (CLM); 1584 Balthazar Vundelincks, Aw; (AB); 1751 Anthonius Vindelinckx ante portam inventorum, Lv. (VS 1976,263); 1785 Pierre Vindelinckx, Dilbeek (vader van) 1810 Catharina Vundelinckx, Anderlecht (PDB).
|
FD |
Vondelman |
Afl. van Van den Vondel. 1340 de Vondelmans hoeve.Tn. (C.BAERT); 1446 Vranck Vondermans, Diest (VdP).
|
FD |
Vondenbusch |
PlN Vonderbos: bos met toegang over een vlonder. 1390 Laureins vanden Vonderbossche; 1394 Jan vanden Vonderbossche, Aw.(ANP).
|
FD |
Vondenhof(f) |
zie van (den) Hove(n).
|
FD |
Vonder, van de(n/r) |
van de(n/r) Vondel, van Vondel, van de Vondel(e), van der Vondelen, van der Vonden.van de Vonde, van deVandel(le),de Vondel, Vervondel, van Vonderen, (van) Vondel: PlN Vonder: los bruggetje, vlonder. 1280 Egbertus de Vendre; 1360 Boudin van der Vonderen, Evergem (GYSS. 1971); 1298 Franco de Vondra, St.-Kw.-Lennik; 1356 Wouters van den Vondere, Gooik (PEENE 1949); 1474 Maertin vanden Vondele, Bs. (PARM.).
|
FD |
Vonderhecken |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vonderlynck |
zie Vondeling.
|
FD |
Vondervoort, van de |
PlN: voorde met een vlonder.
|
FD |
Vonêche |
-èche, -eche, Vonnéche, -èche, -eche. 1782 «Jean-François Vonêche» Wellin; nom d’origine: Vonêche (Nr), et non point var. de Van (den) Esse [FD].
|
JG |
Vonêche |
Vonnêche, Von(n)èche, Von(n)eche: PlN Vonêche (N).
|
FD |
Vonhoegen |
zie von Högen.
|
FD |
Vonhoff |
zie van (den) Hove(n).
|
FD |
Vonier |
BN Var. van Vognier: lui (DAUZAT).
|
FD |
Vonk |
Vonke(n), Vonck(x), Voncke(n), Vounck(x), Vunck(x), Fonck(e), Fonk(e), Funk, Funke(n), Funck(en), Vervonck: Mnl. vonc, vonke, D. Funke: vonk. BerBN voor een smid, naar de vonken bij het smeden: 1270 Heinricus Faber qui dicebatur Vunko, Stralsund (BACH 1,281). 1393 Meulin Fonc, Ip. (BEELE); 1545 Ben. Fonck, Stettin-Aw.; 1555 Jan Foncke, Ravenroy-Aw. (AP).
|
FD |
Vonkenberg |
zie Fauquembergue.
|
FD |
Vonnêche |
-èche, -eche, zie Vonêche.
|
FD |
Vons |
V. FUNC.
|
EV |
Vonstein, |
Vontsteen: Verspreide D. PlN Stein; vgl. Van de Steene.
|
FD |
Voodt, van der |
zie van der Voorde.
|
FD |
Voogd |
Fonction. ,,Tuteur » (d’une personne phys. ou morale incapable). Synon. : Voogt, De- -voogd, -vocht. V. Vogt. — 2. ,,Bailli ». N° 141.
|
EV |
Voogd |
Voogt. Surnom de fonction: moy. néerl. voocht, voght ‘tuteur, protecteur, commandant’ [JH].
|
JG |
Voogd, (de) |
(de) Voog(h)t, (de) Voogdt, de Voogh(dt), de Voeg(h)t, de Voecht, (de) Vocht, (de) Vo(i)gt, (de) Voght, Te Vogt, Voegt, Voget, Vogts, Vogten, Vochten, Vogedes, de Vucht, Vuch(t), Vught, Vugt(s): BN van de voogd: beschermer, patroon, voogd; bevelhebber, aanvoerder. 1208 Soikins et Godefridi Vohts, Cent (GYSS. 1999′); 1269 Jan de Voghet, Uitkerke (CG); 1383 Pieter de Voocht, Ip. (BEELE); 1398 Pieter de Voecht, Lauwe; 1398 Jan de Vocht, Wingene (DEBR. 1970); 1485 Gertruyden den Vucht, Bs. (HB190).
|
FD |
Vooijs |
zie Voois.
|
FD |
Voois |
Vooijs: Var. van Voos? Uit Lavoix?
|
FD |
Vool(s) |
Foole, Fools: Mnl. vole, vool: veulen. BerBN voor een paardenkoopman of BN voor een levendige kerel. 1183 Arnoldus Vole, Keulen (HAGSTR.); 1382 Wouterkin tVole, Dentergem; 1398 Henry tFol = Henry tVoel, Vichte (DEBR. 19/0).
|
FD |
Vools |
V. FULC.
|
EV |
voor |
,,De devant » ou ,,Devant le-« . Parfois ,,Principal ». Proven. Voor-straet, ,,Rue principale ». Voor-sluys, ,,Ecluse principale ». Voor-winden, ,,Devant (la localité de) Winden.
|
EV |
Voor(t), de |
zie Divoire.
|
FD |
Voor, de |
zie Devoor(t).
|
FD |
Voor, van de |
zie van der Veur.
|
FD |
Voorbogt |
zie Verbocht.
|
FD |
Voorbraak |
Voorbraeck: PlN Braakland aan een voorde. 1401 Arnout vander Voertbrake, Aw. (ANP); 1539 Marijnus van Voerbraken, Bergen NB-Aw.(AP).
|
FD |
Voorbruggen |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Voorcruyce |
zie van der Cruyssen.
|
FD |
voorde |
ou Voort. Proven. ,,Gué ». Dialecte : Voet. Variantes : Van Voort (Voort, Loc. et L.D.), Van de(r)-, Ver- -voort, -vo(o)rd, Voet, Voortman, ,,Du gué »; Voet, De Voet, ,,(Du) gué », Voeten, ,,Gués ».
|
EV |
Voorde(n), van |
van Vo(o)ren: PlN Voorde (OV). Of= van de(r) Voorde.
|
FD |
Voorde, van de(r) |
van de(r) Voor(d)en, van de Vorden, van de(r) Vorde, van de Wo(o)rde, van de(r) Vo(o)r(d)t, van den Voort, van der Voodt, Wandervorde, Wandevoir, van Vo(o)ren, Vervoor(d)t, Vervoert, Vervort, Vervuurt, Vervoir, Vervoode, Vervoot, Vervo(i)tte, Tenvoorde(n), Tenvooren, Tervoort, Tervoert, Tervooren: Verspreide PlN Voorde, Voort: doorwaadbare plaats. O.m. Voorde (OV), Tervoort (NB). ± 1240 Aua de Vorde, Petegem-Deinze (SCHMID); 1368 Heinric van der Voirt opt goet ter Voirt, Tnh. (LIND. 1955); 1382 France vanden Vorde, Gullegem; 1424 Denijs vanden Voorde, Ktr. (DEBR. 1970,1958); 1574 Adriaen Vervoort, Boechout(SELS).
|
FD |
Voordecker(s) |
Profess. Vorstdekker, ,,Spécialiste du placement des tuiles faitières (Vorstpan) ».
|
EV |
Voordekkers |
Voordecker(s): PlN Voordakker. 1445 Voortacker, Wetteren (F.C.); 1463 de Voordacker, Ruddervoorde; 1448 Cent f. Lievins van Voordhackers (DF XVI) = 1449 Cent Voordhackers, Meetkerke (PARM.); 156 e. Jan van Voertdecker, Vorst A (HERMANS); 1460 erven Arnouts Voirtackers, Diest (KCG1992,338); 1490 Andries Voorthackere; 1559 Guillame Voordeckers, Oudenburg (PARM.).
|
FD |
Voordemans |
Voerdemans, Voortman(s): Afl. van Van de Voorde. 1424 Heinen Jan Voertmans knape, Ht.(A.GHIJSEN).
|
FD |
Vooren, van |
zie Voorn.
|
FD |
Vooren, van (de(r)) |
zie van de(r) Voorde.
|
FD |
Voorend |
Misschien PlN Vooreinde. Z.-Ovl. vooreinde, veureinde: wendakker (med. dr. L. Van Durme).
|
FD |
Voorendonck |
zie Varendonck.
|
FD |
Voorhaen |
Hypercorrect voor Vuurhaan (vgl. Voor-pijl). 1375 Heneke Vûrhane, Hildesheim (NN).
|
FD |
Voorhamme |
zie Verhamme.
|
FD |
Voorhelst |
zie van der Elst.
|
FD |
Voorhof |
Voorhoof(t), Voorhoeve, Voeroeven, Vorhoff : i. PlN Voorhof: voorplein, voortuin, voorportaal. Voorhof in Cent en Voorhoeve in Koudekerke (Z) (GN). – 2. De Ndl. familie Voorhoeve heette oorspr. Van der Hoeven/Verhoeven (MEERTENS 1941); de kinderen van 1665 Jacobus van der Hoeven heetten Verhoeve(n), Voorhoeve(n) (Sibbe 1,120).
|
FD |
Voorhuizen, van |
zie Voorthuijzen.
|
FD |
Voorjans |
zie Verjans.
|
FD |
Voorkens |
Uit Voordekens, dim. van Van de Voorde. 1396 Jan van den Voerde die men zeit Voerdekin, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Voormeulen |
zie van der Molen.
|
FD |
Voorn |
van Vo(o)rn: i. PlN Voorne (ZH). – 2. Zie ook Van Voorden, Van der Voorde. Voorneman: Afl. van Van Voorn.
|
FD |
Voorons |
zie Véron.
|
FD |
Voorpe, van de |
FN in NF. Wsch. verhaspeling van Van de Voorde.
|
FD |
Voorpijl(s) |
Voorpyl(s): Hypercorrect voor Vuurpijl. BerBN van de schutter. Vgl. D. FN Feuerpfeil, Ndd. Fûrpiel.
|
FD |
Voorsel |
PlN Vorsel (NB). Vgl. Vorsselmans.
|
FD |
Voorsluijs |
zie van der Sluis.
|
FD |
Voorsmit |
Hypercorrect voor Vuursmid, D. Feuerschmied. BerN van de smid die met vuur smeedt, in tegenstelling tôt de koudsmid. 1463 Vinzenz Furschmid, Erding (BRECH.).
|
FD |
Voorspoels |
Proven. Voortspoel, ,,Mare de Voort » (Loc.).
|
EV |
Voorspoels |
Voorspools: PlN Voorspoel in Borsbeek, Waarloos (A) (ROEL. 1942) en Londerzeel (VB). Vors(ch)poel: kikkerpoel. 1374 Jan van Vorspoele =Jan van Voirspoile, Bs. (BLO VI); 1392 Willem van Vorspoel, Aw. (ANP); 1416 loh. de Vorspoel; 1496 Janne van Vorspoel, Londerzeel (ESBr. 1933, 34o-i).
|
FD |
Voorst, van (de) |
PlN Voorst (G, OIJ, NL). – 2. Zie Van der Vorst.
|
FD |
Voort, van de(r/n) |
zie van de(r) Voorde.
|
FD |
Voorter |
Die aan een voort of voorde woont. Vgl. D. Furter. 1311 Cuonrat der Vurter, Andelfingen (BRECH.).
|
FD |
Voorthuijzen |
van Voorhuizen, van Voorhuyzen: PlN Voorthuizen (G).
|
FD |
Voortman(s) |
zie Voordemans.
|
FD |
Voorts |
Voirts, Voe(d)ts, Foerts, Foets: Korte vorm in gen. van Van (de) Voorde. Foets < Voorts, Vo(e)rts, Geel = 1720 Voets, Vo(e)rts, Meerhout = 1750 Voorts, Vo(e)rts, Fo(e)rts, Voets, Mol (med. G. Vandergraesen).
|
FD |
Voorwynckels |
Reïnterpretatie van Ndd. Vohwinkel: vossenhoek? Mhd. vohe: vossin. Vgl. Vosswinkel (DN).
|
FD |
Voorzaat |
Mnl. voorsaet: voorganger in een ambt, in een redit, in een eigendom.
|
FD |
Voorzanger |
Vorzanger: BN van de voorzanger. 1666 Abraham Eliasz Voorzanger, A’dam (PDB).
|
FD |
Voos |
Voose(n), zie Vaes.
|
FD |
Voos |
w. nam. Vos’, Voose, Woos, au génitif: Voosen. Formes limbourgeoises de Vaas < Servaas, Servais.
|
JG |
Voosen |
V. Vos.
|
EV |
Voost, van der |
zie van der Vorst.
|
FD |
Vor(h)agen |
Spelling voor Verhagen of uit Vornhagen.
|
FD |
Vorage |
zie Ferage.
|
FD |
Voragen |
zie Vorhagen
|
FD |
Vorbeck |
PlN Vorbeck (MV).
|
FD |
Vorbrugghen |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Vorde, van de(r) |
van der Vordt, zie van der Voorde.
|
FD |
Vore, van der |
zie van der Veur.
|
FD |
Vorel |
Proven. Vooreel (Dép. Ra-vels).
|
EV |
Voren, van |
zie Voorn.
|
FD |
Voreux |
Vorreux. Peut-être surnom d’impétueux: dérivé en -eu de w. vorer ‘se précipiter, se lancer sur qqn’ FEW 17, 434b. Ou bien de moy. fr. voreur ‘celui qui dévore’ FEW 14, 632a, sans doute à l’origine du nom de la mine dans Germinal de Zola.
|
JG |
Voreux |
zie Voroux.
|
FD |
Vorhoff |
zie Voorhof.
|
FD |
Vorlat |
Vondelingnaam van Silvester Vorlat, op 24 november 1831 in Aw. gevonden (R.V.).
|
FD |
Vormann(s) |
zie Voerman(s).
|
FD |
Vormers |
Vormezele. Proven. Vorme-zèle (Loc.).
|
EV |
Vormers |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vormezeele |
PlN Voormezele (WV). 961 Bodium de Formesela; 1180 Waltero de Vormesellis; 1328 Jan van Vormezele, Ip. (DF XVI; BEELE).
|
FD |
Vormhoudt, van |
zie van Wormhou(d)t.
|
FD |
Vornhagen |
Varnhagen: Vornhagen < Vor dem Hagen: voor de haag. PlN Vornhagen (HS, NS).
|
FD |
Vôrôs |
Voros: Hong, vôrôs: rood. BN voor roodharige.
|
FD |
Voroux |
1280 «Masse de Vorou» PolyptLiège, 1399 «Daneal de Vorouz» CartValBenoît, 1460 «Jehan de Voroux» GuillLiège, 1553 «Barbe Voroux» BourgNamur; nom d’origine: Voroux-Goreux ou Voroux-lez-Liers (Lg).
|
JG |
Voroux |
Verrou, Vor(r)eux, Devreux, Vreux, Devrux, Vreuls, -Iz: PlN Voroux (LU). 1306 Mottars de Vorues, Luik (SLLIII); 1354 Humblet de Vorous, Luik(ISP).
|
FD |
Vors(s)elmans |
Vosselman(s): Afl. van Van Vossel 3. 1397 Thijs Vorselman, Aw. (ANP); 1405 Hubrecht Vorselman, Aw. (VLOEB.).
|
FD |
Vorselaars |
Afl. van PlN Vorsel. Zie Vorselmans. –2. PlN Vorselaar (A). 1317 Gerardus de Vorsslaer, Aw.(OATII).
|
FD |
Vorselen, (van) |
zie van Vosselen.
|
FD |
vorst |
,,Bois réservé au souverain (et, plus tard au seigneur). Proven. Vorst, Van de- -Vorst, -Vos, Ver–worst, -vust, Vorstermans, ,,Du bois réservé » ou ,,De Vorst » (Loc,) — 2. Profess. ,,Garde forestier ». Vorster(mans), Vo(r)ste(r)s.
|
EV |
Vorst, van de(r) |
van der V(e)urst, van der Vo(o)st, van der Vust, van de Vos, van (de) Voorst, Vervu(r)st, Verworst, Verwoest, (de) Vorst, Vost: PlN Vorst < Lat. forestum: bos, woud. Vorst (NL, A, Bs.), Vurste (OV). 1210 Gualterus prior de Forest (PEENE); 1281 Arn. de Vorst, Erwetegem (HAES.); 1390 Wouter van der Vorst, Kh. (DEKEYSER); 1391 France vander Vorst, Aw. (ANP); 1399 Nys van Vorst, Ktr. (SR 32r°); 1598 Lucas Vervorst, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Vorstenbosch, (van de) |
PlN (NB). 1672 Arnoldus Vorstenbos, Schijndel (MUL VI).
|
FD |
Vorster(s) |
de Voster, Voster(s), Vostes, Voesters: BerN van de vorster, boswachter. D. Forster. Zie ook De Vuster. ± 1240 Dudewara uxor Vorsters, Eke (SCHMID); 1299 Renerum dictum Vosters, Orsmaal (MNT); 1326 Gillis de Voestere, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vorsterman(s) |
BerN van de vorster, boswachter. ± 1380 lan Voestermans, Diest (F. C.).
|
FD |
Vorsters |
cf. Voesters.
|
JG |
Vort, van der |
zie van der Voorde.
|
FD |
Vorzanger |
zie Voorzanger.
|
FD |
Vorzigtig |
BN voor een voorzichtige.
|
FD |
Vos |
,,Renard ». 1. Car. mor. ,,H. rusé ». Vos(ch), Voss, Devos, Vos-sen, Voosen. Latinisation: Vossius. Composé : Vossaert, ,,De la nature du renard ». — 2. Proven. Vossen (Vossen- -hoek, -kot, ,,Coin-, trou–du renard », Vossem, Loc.), Vossaert, ,,Terre du renard », Vosswin-ckel, ,,Coin du renard », Vossels (Vossel, dép. Binkom, -Moerbeke, Loc.), Vossenaer (Vorselare, Loc.).
|
EV |
Vos |
Wos. 1272 «Arnoldus Vos» PolyptVillers, 1288 «Jeh. li Vos, pissoniers» DettesYpres, 1356-58 «Estiévenars li Vos» PolyptAth; surnom: moy. néerl. vos, vosse ‘renard’ ; cf. aussi Voss(e) et Vossen.
|
JG |
Vos, (de) |
Voss, (de) Vosse, Vosch, Vossius: BN naar de naam van het dier, de vos. BN voor een sluwerd of een roodharige. Of huisnaam. Voss is Ndd. Vossius is een latinisering. 1222 Danielem Vulpem, Heule; 1261 Waltero dicto Vos, Har. (DEBR. 1980); 1348 Jhan de Vos (DEBR. 1971); 1382 Jan die men séide de Rode Vos, Geluwe (DEBR. 1970).
|
FD |
Vos, van de |
zie van der Vorst.
|
FD |
Vosdellen |
PlN Vosdeel (NB).
|
FD |
Vose |
Var. de Vause ou de Voose.
|
JG |
Vose |
Vos(h)en, zie Vaes.
|
FD |
Voskamp |
PlN in Maaseik (L) (NR).
|
FD |
Vosken(s) |
Vosquenne, Fosges. BN, dim. van Vos. 1218 Walterus Voskin, Boudelo (GYSS. 1999′); 1378 Jacobi Voskins, Ktr. (DEBR. 1970); 1326 Masin Voskin, Ip. (BEELE). – 2. Patr. Dim. van VN Vos. Vgl. Vossaert. 1280 Voskinus Appelcuts; 1306 Voskin le Teghelare, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vosquenne |
Francisation de moy. néerl. vosken ‘petit renard’ (cf. 1378 «Jacobi Voskins» Courtrai), cf. 1284 «Vousekins dou Markiet fius Jehan le Rous » DettesYpres.
|
JG |
Voss |
Vosse. 1580 «Adolphe Voss» BourgLiège; var. bas-ail, de Vos.
|
JG |
Vossa(e)rt |
Patr. Germ. VN vos-hard. Vgl. Vossen, Vosken(s). 1292 Jan Vossard, Kloosterzande (CG); 1317 Ihan Vossart Vossarts zone; 1314 Vossart miins hère Dankarts zone; 1344 Dankaert Vossaerts zone; 1315 Vossard Vossards zone = 1320 Jhan Vossard Vossards zone; 1388 Vossaert Faytop; 1380 Vossaerd Clais sone = 1399 Vossardus f. Nicholay, Hulst Z (DEBR. 1969); 1538 Daniel Vossaert, Hulst-Aw. (AP).
|
FD |
Vossaert |
Vossart. 1616 «Noël Vossart» Princip-Chimay; nom issu de l’anthrop. germ. vos-hard [FD].
|
JG |
Vossel, van |
Vossels. PlN Vossel in Binkom (VB), Denderhoutem, Moerbeke (OV), Herselt, Poederlee (A), Schaffen (VB). Zie ook Van Vossole. – 2. PlN Vosselt in Ht. 1459 Willem van Vosselt = 1473 W. van Vossel, Ht. (A.GHIJSEN). – 3. PlN Vorsel (met ass. rs/ss) (NB) of in Kasterlee of Rijkevorsel (A). Vgl. Vorsselmans. 1293 Gocelinus de Vorssele; 1340 Dyonisius de Vorsela = D. de Vorsele, Tnh. (VERB.). – 4. Var. van Van Vosselen of Van Vossole.
|
FD |
Vossele(n), van |
(van) Vorselen, Forschelen: 1. PlN Vosselen (NB). 1423 Wouter van Vosseloe = 1431 W. van Vossele, Ht. (A. GHIJSEN). – 2. Var. van Van Vossel.
|
FD |
Vosselman(s) |
Afl. van Van Vossel(en). 1450 Jan Vosselman, Ht. (A.GHIJSEN). – 2. Zie Vorsselmans.
|
FD |
Vossem |
van Vossen. PlN Vossem (VB). ±1390 Vranc van Vossheem, Lv. (BO); 1435 Andréas de Voshem, Lv. (OARII). – 2. Zie Vossen.
|
FD |
Vossen |
Var. de Voosen ou génitif de Vos (prénom).
|
JG |
Vossen |
Voss(e), Fossen, Fussen, Vossem, Vôssing: i. Patr. VN Vos, Fos (MEERTENS1941). 1280 Joh. Vossin; 1373 Marie Vossins, Ip. (BEELE). Vgl. Vossaert. – 2. Limburgse vorm van Vaessen (CROIT 1977). – 3. Voor Vossen(s) = van Vossem, zie J. VOSSEN, VS1984,221-7.
|
FD |
Vossenaar |
PlN (Nieuw-)Vossemeer (NB). 1653 Vosmeijr, Roosendaal; 1679 Vosmaer, Breda; 1733 Vosmaar > 1785 Vossenaar, ‘s-Hertogenbosch (PDB).
|
FD |
Vossenberg, van de |
PlN Vossenberg in O.-L.-V.-Waver (A), Sint-Amandsberg (OV) en verspreid (WV). 1234 Giselbertum de Vossenberghe, Cent (CG).
|
FD |
Vosshage |
PlN Vosshagen (NRW).
|
FD |
Vôssing |
zie Vossen.
|
FD |
Vossius |
zie (de) Vos.
|
FD |
Vossole, van |
van Vossel: i. PlN Voshole of Vossel in Schaffen (VB). 1297 Clarissie de beghine van Voshole…te Voshole, St.-P.-Leeuw (CG); 1315 Iden van Voshole; 1438 Willem van Voshole, Diest (CLAES1983); 1332 Johanne Voshol, Zoutleeuw (C.BAERT). – 2. PlN Voshole/Vossole in Oostburg (Z), Marquise (PdC), Denderhoutem, Ophasselt (OV). 1371 Gherarde van Voshole, Cent; 1430 Vranke van Voshole, Bg. (DF XVI); 1396 Gheraert van Vossole, Burst (DE B.).
|
FD |
Vosswinkel |
PlN Ndd. Vosswinkel: vossenhoek (NRW). 1424 Henr. Voswynkel, Geseke (NN); 1483 Marye van Voswynckele, Bs.-Bg. (PARJVL).
|
FD |
Vost- |
-e(s), -er(s). V. Vorst.
|
EV |
Vost, (van der) |
zie van der Vorst.
|
FD |
Voste |
(région de Bruges et Nieuport). Probabl. aussi par réduction, en Flandre occ., du NF Vandervorst, comp. le suivant.
|
JG |
Vosté |
zie Fosté.
|
FD |
Voster, (de) |
Voste(r)s, zie Vorster(s).
|
FD |
Vostes |
(NF brabançon, région de Orp). D’après la mention «Vostes = Vandervorst» de Racour en 1715 (GeneaNet), simplification en Hesbaye liég. du NF Vandervorst.
|
JG |
Vostier |
(NF de la région de Charleroi). Probabl. var. de Postier: comp. le NF flam. Voster.
|
JG |
Vostier |
zie Postier.
|
FD |
Vot- |
-ion, -quenne, -ron. V. WAD (Wad).
|
EV |
Votion |
Sans doute var. de Wauthion.
|
JG |
Votion |
Var. van Fossion of Wathiong.
|
FD |
Votquenne |
Voutquenne (dimin. en -ken, cf. Vincent 76). 16e s. «Fierait Wotte-quin» = «Outrequin» Châtelet; cf. Outrequin. – Wotron. 1498 «Willemme Wotron», 1500 «Ena Wotron», 1521 «Katerine Wotron» BourgNamur.
|
JG |
Votquenne |
Voutquenne, cf. Wotquenne, Wout-quenne.
|
JG |
Votquenne |
zie Voutquenne.
|
FD |
Votron |
1444 «Colart Voutron» AidesNamur, 1500 «Gislain Votryon», 1523 «Michiel Votron», 1534 «Gilles Vottron» BourgNamur, 1545 «Maroye Votron» CourVedrin; var. de Wotron.
|
JG |
Votron |
zie Wotron.
|
FD |
Vou- |
-é, -ez. Profess. Voué, ..Officier de justice (Moyen-Age) ».
|
EV |
Vouche |
(NF hennuyer). Peut-être, avec assourdissement de la consonne finale, moy. fr., norm. vouge ‘hallebarde, serpe, faucille, etc.’ FEW 14, 434b et Gdf 8, 307, comp. les NF Courbet [MH].
|
JG |
Vouche |
zie Devoge.
|
FD |
Vouché |
1. Profess. Vacher. — 2. V. FULC.
|
EV |
Voude, van de |
zie van de Woude.
|
FD |
Voué |
Voue(z), Vouwé, Vouw(e), Voé, Voez, Voie, Voy(e), Woué, Wouez: BerN Ofr. voé < Lat. vocatus: beschermer, voogd, pleiter, advocaat, procureur. 1300 Emmelos Voé, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Voué |
Voue, Vouez, Voé. 1241 « Robin le voe de Chisni», 1258 «Gérars li voeis» = «Gérart le voet» CartOrval, 1280 «Hennés li voweiz» PolyptLiège, 1300 «Emmelos Voe» Nécr-Arras, 1317 «Aubertin li Voues» CartSt-Hubert, 1359 «Gérard Voweit de Petit Golep» CartValDieu, 1542 «Gérart Vouwé de Cre-hen» BourgNamur, 1659 «Georis le Voué» DénSalm, 1710 «Jean-François Voué» Dur-nal, 1735 «Martin Vowé» Purnode; nom de profession: anc. w. voet, anc. fr. voué < lat. vocatus ‘avoué, avocat’ FEW 14, 588a; cf. aussi Woué, Wouez.
|
JG |
Vouill- |
-aume, -emin. V. WIL.
|
EV |
Vouill- |
zie Will-.
|
FD |
Vouillemin |
Forme régionale (lorraine) de Guillemin.
|
JG |
Vouloir |
Fr. vouloir, surnom de motivation obscure (p.-è. simple nom d’enfant trouvé) ; ou bien par réinterprétation d’anc. fr. valoir m. ‘volière’ Gdf 8, 296.
|
JG |
Vouloir |
Wellicht reïnterpretatie van Willart, Woillard.
|
FD |
Vounck(x) |
zie Vonk.
|
FD |
Vous(s)ure |
Ofr. volsure: boog van een gewelf. PlN? 1509 Thomas Vosture, Luik (J.G.).
|
FD |
Voussure |
Vousure. 1509 «Thomas Vosture» GuillLiège; fr. voussure, anc. fr. volsure, s’agissant probabl. d’une maison voûtée?
|
JG |
Voussure |
Voûte. 1. Profess. N. d’architectes. — 2. Proven. Habitation ayant une voussure spéciale.
|
EV |
Voustad |
zie Woestad.
|
FD |
Vouters |
zie Wouters.
|
FD |
Voutquenne |
Wo(u)tquenne, Votquenne: Patr. W. adaptatie van Wout(er)kin. 1385 Voultrequin = Oultrequin, valet de pied (MARCHAI).
|
FD |
Vouts |
zie Wouts.
|
FD |
Vouwé |
Vouw(e), Voy(e), zie Voué.
|
FD |
Vovard |
NF du Borinage, en provenance de la Sarthe où il est attesté depuis 1610 (GeneaNet); nom d’origine incertaine.
|
JG |
Voyageant |
Fr. voyageant: reiziger.
|
FD |
Voyageant |
Surnom: fr. voyageant ‘voyageur’ FEW 14, 382a.
|
JG |
Voyard |
Var. van Viard of Willard.
|
FD |
Voyeux |
1752 «Jean-Charles Voyeux» BourgNamur; nom de profession: anc. fr. voleur ‘voyer, officier préposé à la police des chemins’Gdf 8, 282.
|
JG |
Voyeux |
BerN Ofr. voieur: wegenwachter (J.G.).
|
FD |
Voz |
Var. de Voos.
|
JG |
Voz |
zie Vaes.
|
FD |
Vracem, van |
van Fra(e)c(h)em, van Frachen, van Fraeghem, van Fraecken, van Fraes(s)em, (van) Fraussen,van Fraucem,van Fraus(s)em,van Franssem: PlN Frassem in Bonnert (LX): 1262 de Wolgrenges et Frassenem, LX (CCL 442). Of Fransum (GR). 1396 Peter van Vrasen, Aw. (ANP); 1530 Lijsbet van Frasen, Zoutleeuw (HB 856); 1584 Jan van Vrasen, Aw. (AB); 1559 Kerst. van Frasen, Steenokkerzeel-Aw. (AP); 1770 van Frasom, 1786 Frasum,i794 van Frachem, 1795 van Frausum, Mech. (MERTENS).
|
FD |
Vrachten, |
zie Verachten.
|
FD |
Vraeghe |
Samentrekking van Ver(h)aeghe; zie Van der Hage(n). – 2. BN Mnl. wrage: wreedaard. 1393 Laureins Wraghe, Aw. (ANP); 1451 Henrick Wraghe, Lier (FRANS); 1492 Gielis Wrage, Kontich (SELS); 1496 Egidii Wraghe, Aw. (MUL III).
|
FD |
Vraet, de |
BN voor een (veel)vraat, vreter. 1282 Symoen Gerarts Vraets sone, ZH (CG); 1398 Olivier de Vraet, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Vrai |
zie van der Hallen.
|
FD |
Vraie |
cf. Vray.
|
JG |
Vraie |
Vrais, zie de Fraey(e).
|
FD |
Vrambou(d)t |
Vrammout, Frammout, Framhout: Patr. Niet Vramboud: Framboldus (MORLETI), maar veeleer de Germ. VN Vromoud: frum-wald ‘moedig-heerser’, gereïnterpreteerd aïs Vromboud; vgl. Sint-Romboud (Mech.) < Romoud. 1115 Fromoldus de Avalgehem (GN); 1268 Johannem Vromoud; 1276 Laminus Vromoud; 136 e. Coppinus Vramoud, Ip. (BEELE); 1279 Willelmum dictum Vrommout = 1292 Willelmus filius Vromboudi, Oud-Gastel (MNT123); 1584 Michiel Vrombout; 1651 Varel Vromout, Moen (KWII). Zie ook Vrombaut. -Lit.: W. BEELE, Defamilienaam Vrambout. Westhoek Gen.Jb. II, 141-2.
|
FD |
Vrammont |
zie Vromant.
|
FD |
Vran(c)ken(ne) |
Vranck(x),Vran(c)x, Vranchx,Vrans, zie Frank.
|
FD |
Vranc(k)- |
-aert, -en, -x. V. FRANC.
|
EV |
Vrancaert |
Vranckaert(s), Vrankaert, zie Frankaert(s).
|
FD |
Vranck |
etc., au génitif: Vranckx, Vrancx, Vranx; Vrancken, Vranken, Vrankenne (forme francisée), etc. 1288 «Michiel Vranke» Dettes-Ypres; nom flam. issu de l’anthrop. germ. Franco. Cf. aussi Vren(c)ken.
|
JG |
Vrand |
Forme contractée de Ferrand?
|
JG |
Vrand |
zie Ferdinand.
|
FD |
Vraux |
Nom d’origine: Vraux, à Quartes (Ht).
|
JG |
Vraux |
PlN (Marne) en in Quartes (H). –2. Samentrekking van de FN Verreau: grendel, slot.BerBN(DNF).
|
FD |
Vray |
Car. mor. Vrai, „ Sincère ». Synon. : Levray.
|
EV |
Vray |
Vraie. 1275-76 «Jehans li Vrais li mache-keliers» RegTournai, 1279-81 «Jehans li Vrais» ComptesMons, 1780 «Philippe Vrai» Charleroi; surnom moral: fr. vrai(e) ‘véri-dique, sincère’. – Comp. 1349 «Jehan le Vrai Dieu», 1357 «Jehan Vraydieu» AnthrLiège, 14e s. «Renwar ly Vraidieu» CensHuy; 1544 «Johan le Vraye corps» DénStavelotMy.
|
JG |
Vray |
zie Levray.
|
FD |
Vray, (de) |
de Vraij, zie de Fraey(e).
|
FD |
Vrayenne |
Peut-être adaptation graphique fr. du NF flam. Vryen, génitif en -en de vrij ‘libre’ (Carnoy277)?
|
JG |
Vrban |
Var. graphique maladroite de Urban.
|
JG |
Vrban |
zie Urban.
|
FD |
vre- |
Paragramme de Ver- (qui est, dans ce cas la contraction de Van-der-. Vre- -uls, -ugde, -ven, -ys, ,,Du houx » (Hulst), ,,de la Hauteur » (Hoogte), ,,De la Fagne » (Ven), ,,Du hallier » (Heis).
|
EV |
vre- -beeren |
-beiren. V. ver- I, ,,Des terrains dénudés ».
|
EV |
Vre(e), de |
Vreede, zie de Wreede.
|
FD |
Vre, van |
van Vré: PlN Vrede: omheining, omheinde plaats. 1669 Joos van Vrede, Aalst (GAUBL. 1971). Vrebos(ch), Vrébos, Vrbos: Verspreide PlN Vrebos, Vrijbos: ingesloten, gereserveerd bos. 1398 Griele Vribusch, Markegem; 1382 Heine van den Vribussche, Aarsele (DEBR. 1970); 1356 Claes Vredebosch, Tv. (PEENE1949).
|
FD |
Vrebos |
Vrébos, Vrebosch. Nom d’origine: Vrebos, à Everberg et Leefdaal (BrFl).
|
JG |
Vrebos(ch) |
Proven. Vrebos (Dép. Everbecq et Leefdaal).
|
EV |
Vreck- |
zie Vrek-.
|
FD |
Vred(e), de |
zie de Wreede.
|
FD |
vrede |
(Souvent contracté en Vree), ,,Paix, Calme ». 1. Proven. Vrede-stein, Vreedenburg, ,,Château-, Forteresse- -de la paix » (Dans ces noms, Vrede peut représenter aussi le nom du propriétaire du château, Fridon). — 2. Car. mor. Vreede, ,,Paix ». N. d’H. pacifique. Synon. : Vrelust, ,,Goût de la paix, de la tranquillité ».
|
EV |
Vrede(n)bregt |
Patr. Germ. VN frith-berht ‘vrede-schitterend’: Frithubert, Fredebertus (MORLET I). 12e e. Ferthebertus, Cent (GN).
|
FD |
Vredeman |
Patr. Germ. VN frith-man Vrede-man’. D. Friedemann. 1305 Nikol. filius Fridemanni, Mainz (BRECH.); 1401 Jan Vreedsman (lees: Vreedeman?), Aw. (ANP). Vreden: 1. Verbogen vorm van De Wreede. – 2. Patr. Vleivorm van frith-naam, zoals Vredebregt.
|
FD |
Vreeburg |
zie Vreedenburgh.
|
FD |
Vreede, van de |
van de Vrey(d)e, van de Vreije: PlN (oostelijk) Mnl. vrede, vreide: omheining, afgesloten gebied (vgl. D. Friedhof, Umfriedung). Evtl. huisnaam De Vrede. 1409 Willem van Vreeden,Aw.(ANP).
|
FD |
Vreedenburgh |
Vreeburg: 1. Metr. Germ. VN frith-burg Vrede-burg’: Fredeburgis, Fredburga (MORLET I). 1340 Henricus Vredeborgh, Tn. (C.BAERT); 1387 Art veren Vredeborgen, Tn. (HM). – 2. Evtl. PlN Vredenburg (G).
|
FD |
Vreeke(n) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vreeker, de |
zie de Vrekere.
|
FD |
Vreeling |
zie Freling.
|
FD |
Vrees, (de) |
de Vreese, -eeze, -eesse, -eece, -eest, zie (de)Vries(e).
|
FD |
Vreeswijk, |
-wyck: PlN Vreeswijk (U).
|
FD |
Vreeven, |
zie Vreven.
|
FD |
Vreijdenberger |
Vrijdenberger, Vrydenberger: Adaptatie van D. Freienberger, afl. van PlN Freienberg (Stiermarken).
|
FD |
Vrekem, van |
zie van Vrekkem.
|
FD |
Vreken, van de(r) |
van den Vreken, van der Vrecken, Vereeke(n), Verhee(c)ke(n), Vereecque, Vereque: PlN ter Vereeke: steeneik, b.v. 1571 de Veerheecke, de Veereecke in Eksaarde (GYSS. 1963′); Vereeck(e) in Bellem (OV) (MT 11,2). 1346 Jhan van der Verheeke, Ktr. (DEBR. 1971); 1362 Lodins van der Verheeke huus; 1421 van der Veereeke jeghen Vereeken vorseit, Ktr. (DEBR. 1970); 1535 Ambrosius vander Vrecken, Aw.(AP).
|
FD |
Vreker(e), de |
de Vreeker, de Vreeker: Mnl. wreker: wreker. BN voor een wraakzuchtige. 1549 Jan de Vrekere, Oostende; 1584 Piètre de Wrekere, St.-Michiels(SCHOUT.l).
|
FD |
Vrekkem, van |
van Vrek(h)em, van Vre(c)kom, van Vreck(h)em, van Vrecken: PlN Vrekkem in Denderwindeke en Ursel (OV). 1374 Heynric van Vrechem, Gb. (SCHR.); 1396 Godevert van Vrechem, Denderwindeke (DE B.); 1548-81 P. van Vreckem = van Vreckom, Bs. (ICC m).
|
FD |
Vremdt |
BN voor een vreemde, een immigrant. Vgl. D. Fremder, Fr. Létrange. 1378 Johannen tsFremden, Dend. (OSD); 1426 D. de Vremde, Gent(OLV).
|
FD |
Vren(c)ken |
zie Frank.
|
FD |
Vrenken |
Vrencken. Var. dialectale brabançonne de Vranken < Franco.
|
JG |
Vreugd, de |
de Vreught, (van de) Vreugde: In 1686 werd in Brussel een vondeling De Vreught genoemd, omdat hij ‘in de deur van den Genughelijcken Boer op de Walsche Plaetse’ gevonden was.
|
FD |
Vreugde |
1. V. vre-. — 2. Car. mor. ,Joie ». N. d’H. joyeux.
|
EV |
Vreuls |
NF importé dans la région de Visé du Limbourg hollandais (région de Heerlen), où il alterne avec des formes Freuls et Vruls en 1590, Vriihls et Frôls en!747 (GeneaNet).
|
JG |
Vreurick |
V. FROD.
|
EV |
Vreurick |
Vleuri(n)ck, Fleurix. Patr. Germ. VN frawrîk ‘heer-heerser’: 965 Froricus (GN). 1281 Vroric, Desselgem (HAES.). – 2. Zie Vlerick.
|
FD |
Vreux |
(NF hennuyer). NF attesté à Jurbise et Huissignies (Hainaut) depuis 1662, probabl. en provenance de Maastricht (GeneaNet); de ce fait, il pourrait s’agir d’une franicastion du NF précédent. Cf. aussi Devreux.
|
JG |
Vreux |
Vreuls, Vreulz: Samentrekking van Vorreux. Zie Voroux.
|
FD |
Vreven |
Proven. 1. V. vre-. — 2. V(and)erheuven (Dép. Zonhoven).
|
EV |
Vreven |
Vreven, Vrévin, Vreeven: Metr. Germ. VN Vredewivis: frith-wîb Vrede-vrouw’. 1340 Arnout Vredeven, Geetbets (F.C.); 1375 erve Vreedwiven Zeelmekers, Schulen (MOORS); 139/Librecht Vreve, Zelk (F. C.); 1414 Vreve Weers, Ht. (GESSLER); 1437 Lijsbeth Vreven, Zolder (VANB.); 1487 Jan Vreven, Ht. (A.GHIJSEN); 1530 Vreefkens Geldekens, Zoutleeuw (HB 856). -F. CLAES, Defamilienaam Vreven. Oost-Brabant 1991, 80-81.
|
FD |
Vreven, |
Vréven (NF limbourgeois). Anthrop. fém. germ. Vredewivis, cf. 1375 «erve Vreed-wiven Zeelmekers» Schulen, 1414 «Vreve Weers» Hasselt [FD].
|
JG |
Vrey(d)e, van de |
zie van de Vreede.
|
FD |
Vreycken |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vreye(n) |
Samentrekking van Verheide(n), Verheye(n). – 2. Zie (de) Vrij.
|
FD |
Vreye, de |
Zie (de) Vrij. – 2. Var. van De Vray.
|
FD |
Vreyken |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vreys |
1. V. vre-. — 2. V. FRID (Priz).
|
EV |
Vreys |
Vr(e)ijs, Freys, Freise(n), Freis(es), Frys, Vreys(s)en, Vrys(en), Vrijs(s)en, Freys(s)en, Fr(e)ijsen: i. Patr. Korte vormen van Laureis (Laurens), Lavreysen. 1449 Janne Freys, Mb. (A. BAERT); 1450 Laurencius fs. Lamberti Wreynsen de Hulsberch, Deurne NB (MNT 456); 1662 Laurens Erlingen = 1623 Vreys Erlingen, Grote-Brogel (NOUWEN). – 2. Sommige vormen gaan misschien terug op Friesen of Frissen.
|
FD |
Vriamont |
(NF de Hesbaye liégeoise). Nom d’origine, sans doute forme dissimilée de Via-mont, w. à vyâmont, à Amay (EDTW 29).
|
JG |
Vriamont |
Proven. Brîamont (Dép. Chênée et Tilff).
|
EV |
Vriamont |
Var. van Wia(u)mont met epenthetische r? Of van Brialmont?
|
FD |
Vridaghs |
zie Vrijdagh.
|
FD |
Vridaud |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN frith-wald ‘vrede-heerser’: Fredaldus (MORLETI).
|
FD |
Vrieleman |
Patr. Afl. van Fridelo, dim. van Germ. frith-naam. Vgl. D. Friele.
|
FD |
Vrielinck |
-ling,-lynck,-lijnck, Vryelinck, Vrijelinck, Frylinck, Frijlink: i. Mnl. vrilinc: vrijer, iemand die dingt naar de hand van een vrouw. Vgl. 1394 Guillame le Vryere, Zillebeke (BEELE). – 2. BN voor een vrij man, vrijgeboren of vrijgemaakt, een poorter. 1367 Jehan Vrilinc, Ip. (BEELE); 1422 Rugger Vryelinc, Ktr. (DEBR. 1958). – 3. Patr. Afl. van Vriele, dim. van frith-naam. Vgl. Vrieleman. D. Frieling. 1303 Sifridus et Frilingus, HS (BRECH.).
|
FD |
Vrien(t)s |
1, V. FRID (Frind et Frin). — 2. Car. mor. V ri end, ,,Ami ». N. d’H. amical, sympathique. N° 129.
|
EV |
Vriend(t), de |
de Vrient, de Vrin(t), (de) Vrindt, Vrient(s), Vriendt(s), Vriends, Vriens, Vryens, Vrijens, Vrin(t)s: i. BN voor een vriend: partijgenoot, bondgenoot, minnaar, beminde, verwant. 1175 Hugo Vrind, Cent (GN); 1269 Hugonis dicti Vrients (DEBR. 1980); 1280 Petrus Vrient, Ip. (BEELE); 1389 Maertin de Vriend; 1398 Wouters Vriends huus, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Ook wel cens uit Godefrind: 1228 Godefridus de Ophere = 1234 Godefrindus, dictus Frindus de Ophere = 1253 Vrient van Hère (voorvader van) 1331 Amicus gheheeten Vrient van Ophere (TH.GOOS, Oud Hoger-Op april 1961,26).
|
FD |
Vriens |
Vryens, Vrijens: i. Metr. Gen. van Vrien < Veriden: vrouw Ida. Vgl. Ide. 1342 Henricus Veryden = 1361 Henrici Vreyden = 1340 Henrici Verennyden, Tn. (C. BAERT). – 2. Zie De Vriend(t). – 3. Zie Vrins.
|
FD |
Vries(e), (de) |
(de) Vrieze, de Vriesse, Vris, Devrisse, Défrise, Defrize, de Vreese, de Vreeze, de Vreesse, de Vreece, de Vreest, (de) Vrees, Frees(e), Frese: Volksnaam van de Fries, inwoner van Friesland. De klankwettige Ndl. vorm is inderdaad Vries(land). 1278 Jan die Vriese, Dordrecht (CG); 1300 Willelmus dictus Friso (DEBR. 1980); 1313 Pieter Vrese, WV (RYCKEBOER); 1318 naest Jhans Vriesen, Hulst (DEBR. 1999); 1382 Jan de Vriese, Ktr. (DEBR. 1970). – Lit.: H. BUITENHUIS, De familienaam De Vries. MVN1965,163-173.
|
FD |
Vriesacker |
PlN Wsch. < D. FN Friesacher < PlN Friesach (Stiermarken, Karintië, Krain) of Friesack (BB). 1622 Kaspar Friesacher, Bamberg (BRECH.).
|
FD |
Vrieseman |
BN voor de Vriese, de Fries.
|
FD |
Vriesere, de |
Wsch. reïnterpretatie van De Vriese.
|
FD |
Vrij, (de) |
(de) Vry, de Vrye, de Vrije, de Vreye, Vreye(n). BN voor wie edel van geboorte is, een aanzienlijke; vrijgeboren, vrijgemaakt, poorter. 1399 Michiels Vryen lande, Bg. (SIOEN); 1346 Joh. Liber = 1337 Johanne Vrie; 1321 Arnoldi Vrie = 1340 Arnoldi dicti Vrien = 1383 Arde den Vrien, Tn. (C.BAERT). – 2. De Wvl. FN Devry/Devreye wordt in Oostduinkerke Devree uitgesproken. Het is een samentrekking van Fr. Duverd(e)ret, Duverdrey. PlN Verdret: kleine boomgaard of Verderie: bos (DAUZAT). 1713 Cornelii Duijfeijdrie = 1715 C. Duvrye = 1779 Caroli de Vrey = de Vrij, Slijpe (VS1991,378).
|
FD |
Vrijdag(h) |
cf. Vrydag(h).
|
JG |
Vrijdag(h) |
-dag(h)s, Vry-, Vridaghs: De naam van de weekdag, vrijdag. BN. D. FN Freitag. 1375 A. Vrydach, Keulen (BLO VI); 1386 Dyane Vridaechs, Mech. HB 682); 1406 Lijsbeth Svrindages, Bs. (PEENE).
|
FD |
Vrijdenberger |
zie Vreijdenberger.
|
FD |
Vrijders |
Vryders: Afl. van ww. vriën, vrij(d)en: bevrijden, vrijmaken, vrijlaten. Of vrijer, minnaar. 1399 Wouter de Vryere, Bg. (SIOEN); 1487 Hubrecht Vryers, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Vrijghem |
Vryghem, Frighem: PlN Vrijegem in Blaringem (FV) (DF XVI).
|
FD |
Vrijhoeven |
Vryhoeven: PlN Vrijhoeven (ZH) of Vrijhoeve (NB). 1731 Jac. Vrijhoeff, U-Aw. (AP).
|
FD |
Vrijmoed |
Patr. Germ. VN frith-môd ‘vrede- (ge)moed’: Fretmodus (MORLETI). Achteraf gereïnterpreteerd aïs BN voor een vrijmoedig man: edel, welwillend. D. Freimuth. 1342 Henneke Vriemot, Stralsund (NN).
|
FD |
Vrim, de |
Verhaspeling van De Vrin (zie de Vriendt).
|
FD |
Vrinck |
Wrincq. Var. de Vranck?
|
JG |
Vrinck |
zie Frank.
|
FD |
Vrindt |
Vrindts, Vrins, Vriens, etc. 1632 «Jean Vrints» BourgLiège; surnom: moy. néerl. vrient ‘ami, associé, amant, etc.’.
|
JG |
Vrindt, (de) |
de Vrin(t), Vrind(t)s, Vrin(t)s, zie de Vriend(t).
|
FD |
Vrins |
Vriens, Vrijens, Vryens, Vrins(s)en, Vrinzen: i. Patr. Korte vorm van Lat. HN Severinus. Vgl. Ferin, D. Frings. 1679 Jan Vrijns, Bilzen (SCHOE.). – 2. Zie ook De Vriend(t).
|
FD |
Vris |
zie (de) Vries(e).
|
FD |
Vrithof |
Vrithoff(e): Adaptatie van D. Friedhoff (zie i.v.) of de bekende Maastrichtse PlN het Vrijthof, etymologisch hetzelfde, nl. omheind hof.
|
FD |
Vrithof |
Vrithoff, Vrithoffe. Adaptation du NF ail. Friedhoff ou bien du NL de Maastricht, het Vrijthof, de même origine [FD].
|
JG |
Vrithoff |
Proven. 1. Vrijthof, ,,Place d’armes ». — 2. ,,Domaine du sieur Fridon ».
|
EV |
Vro(o)- |
-man(s), -mant. Vroom man, ,,H. pieux ». Synon. : Vroo-me(n), Vromm- -an, -en.
|
EV |
Vroede, de |
de Vroe, de Vroed(t), de Vroeij, de Vroey(e), de Vroije, (de) Vroy(e), de Froy(e), de Vroo, Devrou(t), -oux, -ouw: BN voor wie vroed was: verstandig, wijs, geleerd; rechtschapen, flink; opgewekt, zuinig. Vgl. Fr. Lesage. Devrou(x) is een W. spelling. 1216 filii Walteri Vroden, Zomergem (GYSS. 1999′); 1281 Boidino Vroede (DEBR. 1980); 1267 Lamberti Sapientis = 1276 Lamberto Vrode; 1280 Lambinus Sapiens = Lambinus Vroude; 1384 Kerstoffels de Vroede = 1390 Christoffel li Sage, Ip. (BEELE); 1561 Jan de Vroye=Jan der Froye, Ht. (GESSLER). Zie ook Froyen.
|
FD |
Vroeg(h), de |
Vroege. Bnw. vroeg. BN voor wie vroeg opstaat, gwl. vroeg is. Vgl. D. Friih. – 2. Vroege kan evtl. de Br. uitspr. weergeven van Vraeghe.
|
FD |
Vroegrijk |
Reïnterpretatie van Germ. VN Vrorik (zie Vreurick).
|
FD |
Vroelant |
zie Vroland.
|
FD |
Vroely(c)k |
zie Vrolijk(s).
|
FD |
Vroeman(s) |
zie Vromant.
|
FD |
Vroemen |
Vroenen, zie Vroome.
|
FD |
Vroenhoven,van |
van Vroonhoven,Vroenhoeve, Vroonhove: PlN Vroonhof: herenhof. Vroenhoven (L) en in Kortenaken (VB). 1346 Elizab. de Vroenhoven = 1361 Lisbet van den Vroenhove, At. (C.BAERT); 1385 Arnoldus vanden Vroenhove, Tg. (TYTGAT); 1367 Michiel vanden Vroenhove, Ktr.(V75v).
|
FD |
Vroey, de |
zie de Vroede.
|
FD |
Vroland |
Vro(e)lant,Vroylandt,Vroilant, de Vroylande: PlN Mnl. vroonland: land van de heer (MOERMAN); land dat aan niemand leenroerig is, in voile eigendom (MW). PlN Vroland (vooral Nord, PdC). 1369 Ancel de Vroylant; 1394 Gilles de Vrolande, NF (DF XVI); 1534 Joannes Vroylant; 1537 Robertus de Vroyelant, St.-Omaars (MUL IV).
|
FD |
Vroli- |
-ix, -iks, -yks. 1. Car. mor. Vrolijk, .Joyeux ». — 2. V. FROD (Fro).
|
EV |
Vrolijk(s) |
-kx, Vrolix(s), Vrolyks, -kx, Vroely(c)k: BN naar het vrolijke karakter. D. Frôhlich. Vrolich, Vroleke (NN). 1351 Willem Vroylijc, Cent (GSB); 1418 Raes Svroyliken = Raes Vroyliken, Oud. (WALRAET); 1584 Jacques Vrolyck, Béthune-Aw. (AP).
|
FD |
Vroman |
Vromanne, Vromand, Vromant, Vromman, Vromans, etc. Var. flam. de Vro-mont < anthrop. germ. frôd(a)-mund [FD] et non surnom néerl. signifiant ‘joyeux’ (Carnoy).
|
JG |
Vromant |
Vromand(t), Vroman(s), Vromanne, Vromen, Vroeman(s), Vroumans, Vroomans, Vrommant, Vromman(d), Fraumont, Fromond, -ont, Vrammont, Vermand, Vermant,Vermang: Patr. Germ. VN frôd-mund ‘wijs-bescherming’: Frotmund, Fro(d)mundus (Fm., MORLETI). Vormen met -man door reïnterpretatie. 1348 Jehans Vroemont, Ktr. (DEBR. 1971); 1378 Lambertus Vromont, Ktr. (DEBR. 1970); 1633 Petrus Vrooman, Lo (CRAEYE); ±1640 Paulus Vermant, Hoboken (Midd. 1993,92-100).
|
FD |
Vrombaut |
Vrombout: Patr. < Vromoud; zie Vramboudt. 1281 Arnout Vroembout, Kaprijke (CG); 1293 Johannis Vroemout=Johanni dicto Vroembout, VB (PEENE1949).
|
FD |
Vrome, de |
zie de Vroom.
|
FD |
Vromen |
Zie Vroom(e). – 2. Franse grafie voor Vroman.
|
FD |
Vromet |
Metathesis van Vermet.
|
FD |
Vromman(t) |
-an(d), zie Vromant.
|
FD |
Vromoud |
-out. 1282 «Jakemon Vromoud», 1285 «Vromous de Houtkerke», 1286 «Ali-aume Vromout» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. fruman-wald > Fromoldus, Fromout [FD], cf. aussi Vroomen (ci-dessous).
|
JG |
Vronen |
zie Veroone, Vroome.
|
FD |
Vroninks |
zie Vroome.
|
FD |
Vroo, de |
zie de Vroede.
|
FD |
Vroode, van de |
Slechts viermaal (H). Ongetwijfeld door metathesis < Van de Voorde.
|
FD |
Vroom(e) |
Vroomen, Vromen, Vro(o)nen, Vroon, Froonen, Vroemen, Vroenen, Fro(o)ninckx, Froomieckx, Vroninks: Patr. < Germ. frum-naam, zoals Vromond of Vromoud. 1398 Hannekin Vromin; 1397 van Mergrieten Vrominckx; 1398 Heinry Vronin; Jan Vronin, Tielt (DEBR. 1970); 1398 Mechtelt Vromincs, Zoutleeuw (HB 876).
|
FD |
Vroom, de |
de Vroome(n), de Vrome, Froom(e). BN voor een vrome: flink, krachtig, moedig, rechtschapen. 1527 Huygen Rombouts geheeten de Vrome, Bs. (OSTYN). – 2. Reïnterpretatie van Patr. Vroom. 1551 Willem Henrick Vroomenz. = Willem Hendrik Cornelisz. Vroom = Henrick Cornelis Henrik Domaesz. de Vrome, Oud-Gastel (MNT450).
|
FD |
Vroomans |
zie Vromant.
|
FD |
Vroomen |
Vromen, Vroonen, Vronen. Hypocor. en -in/-en de l’anthrop. germ. Vromond ou Vromout [FD].
|
JG |
Vroomhout |
Patr. Germ. VN Vromoud. Zie Vramboudt. 1268 Joh. Vromoud, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vroon, |
zie Véron, Veroone, Vroome.
|
FD |
Vroonen |
1. Situation sociale. Vroon (Ane.), propriétaire terrien » (Mot qui subsiste dans certains composés tels que Vroon- -geld, -goed, ..Redevance terrienne », ,,Terre seigneuriale »). — 2. N. de baptême-: Fro(do)n. V. FROD (Fron). V. les N. de lieux : Vroonen- -rode (Traduit Fonroy), -bas, ,,Essart-, bois- -du sieur Frodon »; Vroenhoven, ,.Domaine du sieur Frodon », dont Froncourt et Fron-ville sont synonymes.
|
EV |
Vroonen |
zie Veroone, Vroome.
|
FD |
Vroonhove(n, van) |
zie van Vroenhoven.
|
FD |
Vrou(w), de |
Mnl. vrou(we): dame, aanzienlijke vrouw. Vgl. De Man. 1679 Suzanna de Vroue, Lo (CRAEYE). – 2. Devrouw kan een adaptatie zijn van Devroux.
|
FD |
Vroumans |
zie Vromant.
|
FD |
Vrouwenraets |
PlN Frauenrath (NRW).
|
FD |
Vroy(e) |
zie Veroyen.
|
FD |
Vroy(e), (de) |
zie de Vroede.
|
FD |
Vroylandt |
zie Vroland.
|
FD |
Vrugterman |
Pendant van D. FN Furchtmann < Mnd. vruchtman: bevrachter (GOTTSCHALD).
|
FD |
Vry |
1. Car. mor. Vrij, ,,Libre ». Synon. : Vry- -(en)s, Vryman. — 2. V. FRID (Fri). — 3. Proven. Vry (Dép. Termonde).
|
EV |
Vry- |
-man, -s. V. Vry et FRID (Fri).
|
EV |
Vryburg |
Ndl. naam van PlN Freiburg (BW, CH). 1570 Theodericus Vrijburch, Lv. (HENNO).
|
FD |
Vrydag |
Vrydaghs, Vrydags, Vrijdag(h), Vrij-daghs, etc. Néerl. vrijdag ‘vendredi’, parfois surnom d’enfant trouvé; comp. le NF Vendredi.
|
JG |
Vrydag(h)s |
Proven. Vrijthage, ,,Bois enclos » (Dép. Opwijk). Vry- -dal, -enberg. 1. ..Vallée-, Colline- -libre ». — 2. ..Vallée-, Colline- -du sieur Fridon ». Vryders. 1. Car, mor. Vrijer, ,,H. galant, amoureux ». Ou bien : Bevrijder, ..Libérateur ». — 2. V. FRID (Frid). Vryghem. Proven. Vrechem (Dép. Ursel) ou Vrekhem (Dép. Dikkelvenne). Vrykorte. Proven. Froidcourt (Dép. Eghezée et Stoumont). N. flamandisé.
|
EV |
Vryelinck |
zie Vrielinck.
|
FD |
Vryenbergh |
D. Freienberg? Zie Vreijdenberger. Wsch. veeleer = Vryburg. 1566 Guilhelmus Vrijenborch, Lv. (HENNO). Vryens, zie Vriens.
|
FD |
Vrykorte |
Met r-epenthesis < Vrijkotte, PlN in Losser (OIJ)(HEKKET).
|
FD |
Vryman |
Vrijman: i. BN van een vrijman, een vrijgemaakte lijfeigene. 1325 Petro Vriman, Tn. (C. BAERT); 1409 Jan Vrymans kinde, Bg. (SIOEN). – 2. Patr. Germ. VN frith-man. Zie Vredeman.
|
FD |
Vrys(en) |
Vrijs((s)en), zie Vreys.
|
FD |
Vuattier, |
zie Wautier.
|
FD |
Vuchelen |
zie Vogelin.
|
FD |
Vuchelen, (van) |
PlN Ucchelen (G).
|
FD |
Vucht, (de) |
Vuch, zie (de) Voogd.
|
FD |
Vucht, van (de) |
van Vug(h)t: PlN Vucht (L, NB). 1414 Jan van Vucht, Ht. (A. GHIJSEN). Vudart, zieWidard.
|
FD |
Vuegen |
Veugen, Veuggens, Vuyge, Fo(o)gen, Foges, Foguenne: BN Mnd. voge: geschikt, handig. BN voor een geschikt mens. 1270 Hence Voghe = H. Aptus, Stralsund; 1381 Thomas de Voghe, Munster (NN); 1577 Hubericht Fueghen = 1578 Houbericht Vuegen, Bilzen (SCHOE.). In Oostfalen ook Feuge, Fôge.
|
FD |
Vuegh- |
-en, -s. 1. Proven. Vucht (Loc.). — 2. V. WAD (Wak).
|
EV |
Vueghs |
Var. van Vugts of gen. van Vuegen.
|
FD |
Vuer, van de |
zie van der Veur.
|
FD |
Vuerinckx |
1. Proven. Vuur, ,,Feu ». N. d’endroit essarté par le feu. — 2. V. WARI. Synon. : Wurinckx.
|
EV |
Vuerinckx |
-ings: Patr. < Vering of Vieren, met ronding o.i.v. de v. 1694 Furinx = 1702 Firens, Sint-Pieters-Rode (PDB).
|
FD |
Vuerstaek |
zie Vuurstaek.
|
FD |
Vues |
1. Proven. Veurs (Dialecte), ,,Fouron » (Loc.). — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Vug(h)t, van |
zie van de Vucht.
|
FD |
Vught |
Vugt(s), zie (de) Voogd.
|
FD |
Vugs |
V. Vuegh- -en, -s. Vuillaume. V. wil.
|
EV |
Vuibert |
Vuybert. Forme régionale (lorraine?) de Guibert.
|
JG |
Vuibert |
zie Wibert. Vuidar, zie Widard.
|
FD |
Vuidar |
Var. lorraine de Widart.
|
JG |
Vuijk |
zieWicke.
|
FD |
Vuillard |
zieWillaert(s).
|
FD |
Vuillaume |
zie Williaume.
|
FD |
Vuille |
zie Will(e).
|
FD |
Vuillemin |
-nin, zie Willemijns.
|
FD |
Vuillermet |
zie Willemet.
|
FD |
Vuillot |
-od, zie Williot.
|
FD |
Vuilsteke |
zie Vuylsteek.
|
FD |
Vuits |
zie Wouts.
|
FD |
Vulcanius |
Humanistennaam van de Brugse humanist Bonaventura de Smet, naar Vulcanus, Romeinse god (smid) van de onderwereld (1503-1571). 1575 Fransois de Smit gheseit Vulcanius, Aw.(SCHOUT.I).
|
FD |
Vulder(e), de |
zie de Volder(e).
|
FD |
Vulfs |
zie (de) Wolf.
|
FD |
Vullers |
1. Profess. V. Volder et Viller. Variante : Vulners. N° 157. — 2. Proven. Villers (Loc.).
|
EV |
Vullers |
zie de Volder(e).
|
FD |
Vulling(s) |
Patr. Afl. van Germ. volk-naam, zoals Volbrecht of Volmar. 1487 Janne Vullinck, Lv. (HB 600). – 2. Zie Willens. In Vullinck kan de i ni. gerond zijn o.i.v. de v/w.
|
FD |
Vullo |
zie Williot.
|
FD |
Vulners |
zie de Voldere.
|
FD |
Vulst |
Proven. Wiltz (Rivière lux.) ou Wilst, ,,Désert » (Dialecte).
|
EV |
Vulsteke |
V. Vuylsteke.
|
EV |
Vulsteke(r) |
zie Vuylsteek.
|
FD |
Vunck(x) |
zie Vonk.
|
FD |
Vunckx |
V. FUNC. Vuy(e). V. WID (Wi).
|
EV |
Vundelinckx |
zie Vondeling.
|
FD |
Vur(c)ke |
D. PlN Furke (DN).
|
FD |
Vurst, van der |
zie van der Vorst.
|
FD |
Vus(s)er, de |
zie de Vuster.
|
FD |
Vust, van der |
zie van der Vorst.
|
FD |
Vuster, de |
de Vus(s)er, de Veusser, de Vuysdere, de Vuys(s)ere. BerN De Veurster, Vorster, Vurster: bosopzichter, boswachter. D. Fôrster. 1394 Jaex le Veurstre, Ip. (BEELE); 1364 Jame den Veurstre, Gent(GSB).
|
FD |
Vuurboom |
BN naar de vuurboom: pook, vuurhaak. Vgl. D. Feuerbaum. Zie ook Vuurstaek.
|
FD |
Vuure(n), van |
PlN Vuren (Betuwe G).
|
FD |
Vuurman |
zie de Vierman.
|
FD |
Vuurstaek |
Vuerstaek: BerBN van de stoker of de smid, naar de vuurstok of vuurstang waarmee het vuur opgepookt wordt. 1484 Kersten Furstake, Ilsenburg (NN).
|
FD |
Vuybert |
zie Wibert.
|
FD |
Vuyck, de |
Verschrijving (NF) van De Vynck.
|
FD |
Vuye |
Vuije, zie Vaeye(ns).
|
FD |
Vuyge |
V. WID (Wtk).
|
EV |
Vuyge |
zie Vuegen.
|
FD |
Vuylsteek |
Vuilsteke, Vuylsteke(r),Vuylstecke, Vuijlsteke,Vulsteke(r),Wulste(c)ke,Wuylsteke, Vuyrsteker, Wylsteker: BN voor iemand die langzaam (Mnl. vuul, D. faul), niet vlug naar het mes grijpt om te steken; evtl. ironisch voor iemand die juist wel met messen steekt. Vgl. Seldenslach en D. Faulstich, Seltenstich, Vielstich. 1263 Th. Vuilstig, Keulen (HAGSTR, 1949); 1280 Egidius Wuilsteke, Ip. (BEELE); 1300 Stephani Vulsteke, Ktr.; 1395 Jehan Vuulsteke, Wervik (DEBR. 1980,1970). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Defamilienaam Vuylsteke. LG 1988,265-8. Een andere verklaring bij W. BEELE, NL1987,195-8. Tegengesproken door F. DEBRABANDERE, Nfe. 1988,161-3.
|
FD |
Vuylsteke |
-eker, Vuilsteke, etc. Surnom de qqn qui prend lentement (moy. néerl. vuul) le couteau pour découper, éventuellement avec le sens contraire (par ironie). – Bibliogr. : W. Beele, De FN Vuylsteke, dans Naamkunde 19, 1987, 195-8; F. Debrabandere, De FN Vuylsteke, dans De Leiegouw 30, 1988, 265-8, et Nogmaals Vuylsteke, dans Naamkunde 20, 1988, 161-3.
|
JG |
Vuylsteke |
Vuylsteker. Proven. Vuilsteeg, ..Ruelle sale ».
|
EV |
Vuyrsteker |
zie Vuylsteek.
|
FD |
Vuys(s)ere, de |
de Vuysdere, zie de Vuster.
|
FD |
Vuyst, (de) |
de Vuijst, de Vuiyst, de Vuys, Devuezst, (de) Wuyst: BN voor iemand die vaak vuisten maakte, balde of die vaak op de vuist ging. Of naar de huisnaam. 1272 Walteri Vuest; jeghen Janne Vuyste, Aw. (CLEMEUR); i454Theeus Vuyst, Aarts. (MAR.); 1454 Piètre Vust, Komen (RHK). In Asper was De Vuyst een var. van Indevuyst (VS1983,112), naar de huisnaam.
|
FD |
Vuyts |
zie Wyts, Wouts.
|
FD |
Vy(d)t |
Vyg(h)en. V. WID (Wid et Wik).
|
EV |
Vya(e)ne, (van) |
zie Viane.
|
FD |
Vyandts |
Vijandts: Mnl. viant: vijand, duivel (vgl. de Dievel). BN. 1446 L. Fyand, Kassel (BRECH.).
|
FD |
Vydt,(de) |
zie(de)Vijt.
|
FD |
Vye |
zie Vaeye(ns).
|
FD |
Vyers |
zie Wiers.
|
FD |
Vyle, van |
van Vijle. PlN Vijlen (NL). Of W. Vyle(-et-Tharoul) (LU). 1449 Jacops van Vijle, Mb. (A.BAERT). – 2. Evtl. = Van de Ville.
|
FD |
Vyle, van de |
zie van de Ville.
|
FD |
Vyn(c)kier |
zie Vinckier.
|
FD |
Vyn(c)kt, van |
van Vijnckt, van Vyncht, van der Vinckt, Vervinct, Vervynckt, Vervi(j)nckt: PlN Vinkt (OV): plaats waar lichte turf gestoken wordt. Zie ook Van (der) Vinck. 1228 Verduara de Vinct (DEBR. 1980); 1379 Heinricke van Vinckt, Bg. (DF XVI).
|
FD |
Vynck |
Vyncke, cf. Vinck.
|
JG |
Vynck(e), (de) |
Zie Vink.
|
FD |
Vynck, van |
zie van Vinck.
|
FD |
Vyncke |
1. V. Vink. — 2. V. WID (Wïnk).
|
EV |
Vynckier |
1. Proven. Vinquière (Dép. St-Sauveur). — 2. V. WID (Wink).
|
EV |
Vys, de |
de Vyst, de Vies: i. Mnl. vijs(e): schroef, windas, dommekracht? BerBN. 1356 Lijsbetten Svijs erve, Bs. (PEENE1949). – 2. Zie (de) Vis. Vys/Vies kan ni. de Br. of W. uitspr. zijn van Vis.
|
FD |
Vyve(n), van |
van Vijve: PlN St.-Baafs-Vij ve en St.-Eloois-Vij ve (WV) heetten oorspronkelijk Vijve: 1119 Fivia. 1122 Goszuinus de Vive (DEBR. 1980′); 1236 Auxilia de Vyva; 1234 Ava de villa Viva (GN); 1248 Walterus de Vive (DEBR. 1980).
|
FD |
Vyvens |
Patr. Mnl. VN Vivin, vleivorm van Vivianus of van Germ. wîf-naam; vgl. Wivin, Vivino (Fm.). 1393 Vivin Cuckut, Ktr.; 1382 Vivin de Drussate, Rumbeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Vyverman |
Vyvermans, cf. Vijverman(s).
|
JG |
Vyverman(s) |
Proven. Vijverman, ,,(H.) du vivier ».
|
EV |
Vyvey |
Vyveij, zie Fiévet.
|
FD |