Rechercher
EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.
FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).
JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007
Va(a)st |
Patr. Ndl. vorm van HN Vedastus. 1212 Margerite feme Vaast, Atrecht (NCJ); 1497 wy VedastClay,Vn.(CAL).
|
FD |
Va(e) |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Va(e)ren(t), van der |
van de Varent, van der Vaere, Vervaeren, de Tervarent: PlN (ter) Varent: plaats waar varens groeien. 136 e. Arnout de Varen, Wijnveld (GN); 1320 Arnout van der Varent (DF XVI); 1334 Lamberti de Vaerent, Diest (CLAES 1983); 1396 Willem van der Varent, Denderhoutem (DE B.).
|
FD |
Vaal, de |
zie Val, Vael.
|
FD |
Vaals, van |
PlN(NL).
|
FD |
Vaan |
Vaandel. 1. Fonction ou Profess. ,,Drapeau ». N. de porte-drapeau ou de fabricant de drapeaux. N° 131. — 2. Proven. Vaandel, Vaan (L.D.). Noms désignant des maisons pourvues de girouettes (Windvaan). Synon. : Vendel- -s, -en, Vande-, V(and)er- -Vandel, -Vanner, -Vaene.
|
EV |
Vaan, de |
Wsch. adaptatie van Devanne(s).
|
FD |
Vaandrager |
Vaandeldrager. 1608 Cornelis Frans Vaandrager, Barendrecht (PDB).
|
FD |
Vaarnewijck |
zie Vaernewijck.
|
FD |
Vaart, van der |
van de Vaert, van de Vaerd, Vervaart, Vervaert: Var. < Van der Vaerent. 1340 libri Bilie dicte van der Vaert = 1357 Cybilia vander Vaernt, Tn. (ROEL. 1951).
|
FD |
Vaarten |
zie Vaerten.
|
FD |
Vaarts |
Wsch. hypercorrect voor Vaas.
|
FD |
Vaas{s)en |
zie Vaes.
|
FD |
Vaassen |
cf. Vaes, Vaes(s)en.
|
JG |
Vaast |
Vast, Waast. 1212 «Margerite feme Vaast», 1220 «Vedastus» NécrArras, 1296-1302 «Vaas li Foulons» ImpôtArtois; nom de baptême popularisé par saint Vaast, lat. Vedastus, évêque d’Arras, cf. aussi Waast (Ht).
|
JG |
vaat |
ou vat, ,,Tonneau ». V(and)er-vaet. N. de tonnelier. N° 131.
|
EV |
Vaate, van der |
van de Va(a)te, bij de Va(a)te, van der Vaet, Vervaat, Verva(e)t: PlN Vate: drinkplaats voor dieren, openbare waterput. 1169 Thomas de Vate, Z (GN).
|
FD |
Vacaet |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Vacant |
(NF gaumais). Surnom: moy. fr. vacant ‘oisif; inutile, oiseux’ FEW 14, 95a.
|
JG |
Vacant |
zie Focant.
|
FD |
Vacavant |
NF attesté dans la Somme depuis 1635 (GeneaNet); comme NF picard, on peut songer à un composé avec pic. vaque ‘vache’ ou bien à une déformation du NF Vacant (qui précède), remotivé avec l’adv. avant.
|
JG |
Vaccin |
(NF de la région de Chimay). Fr. (savant, 1606) vaccin ‘myrtille’, du lat. vacclnium (cf. A. Goosse, Mélanges de grammaire et de lexicologie françaises, 1991, 423), serait étonnant comme surnom, sauf p.-ê. comme nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Vaccin |
Vachin, afl. van Fr. Vache: koe, rund.
|
FD |
Vachaudez |
Wachaudez, -é. D’anc. fr. (Hai-naut) vaisseaux d’eets, moy. pic. vassiau d’es ‘rucher’, vachaudé ‘ruche; essaim’ FEW 25, 12a et BTD 20, 249-250 (cf. surtout É. Legros, Sur les types de ruches, 1969, 100-1), surnom d’apiculteur [JMP et MH].
|
JG |
Vachaudez |
Wachaudez, -é: Pic. vassiau d’es: bijenkorf. BerBN van de imker (J.G.).
|
FD |
Vache |
1265 «Henris Vake» CensNamur, cf. aussi 1267 «Pieres Tite Vake [petite vache]» CensHerchies ; surnom : fr. vache, cf. Lavache, Levaque.
|
JG |
Vacher |
-ier, -eer, Vaccher, Wachez, Va(c)quier, Vackier, Vaquer, -ez, Levacher, Desvachez, Desvages: BerN Fr. vacher, Pic. vacquier: koewachter. ±1300 Jehans li Vakiers, Artesië (BOUGARD); 1306 Guerin le Vachier, Senlis (MORLET).
|
FD |
Vacher |
Profess. ,,Gardien de vaches ». Synon. : Vacquier (Dial. picard). Diminutif : Vacheron. N° 131, 164.
|
EV |
Vacher |
Vaché, Vackier, Vacquier (forme pic.). 1222 « Herbers Vacarius » NécrArras, 1275-76 «Jakemes li Vakiers» RegTournai, 1295-1302 «Jehans li Vakiers» ImpôtArtois, 1298 «Jehan le Vakier le foulon» 31ChirTournai, 1365 «Jehan le Vakier carton» TailleMons, 1593 «Denis le Vachy» = 1596 «Denis le Vacher» BourgDinant, 1633 «Jan Vaché» émigré en Suède, 1787 «Laurent Vachey» BourgLiège; nom de métier: fr. vacher, w. nam. vatchî, pic. vacquier FEW 14, 99b. » Dérivé en -eolu: 1444 «Pirar Renchonnet dis le Vacheroul», «Johan le Vacheroul» Terre- Jauche; comp. Boveroux, Bouveroul. » Forme fém. : 1280-81 «Anniès li Vake- resse» RegTournai, 1387-1410 «Clément Vacheresse» ÉchHuy; 1386 «Piètre le Vakière» Ladeuze.
|
JG |
Vacherie |
Vachiery, zie Lavachery.
|
FD |
Vachet |
1295-1302 «Pieret Vaket», «Grandins Vaket» ImpôtArtois; dimin. en -et du thème de Vach(er) ou bien var. de Vacher, -é.
|
JG |
Vachet |
-é: Dim. van Vache: koe of spelling voor Vacher. ±1300 Pieret Vaket, Artesië (BOUGARD).
|
FD |
Vacht, de |
BerBN van de vachtkoper of vachtploter. Zie De Vachter. 1382 Jan de Vacht, Wingene (DEBR. 1970).
|
FD |
Vachter |
V. Wacht.
|
EV |
Vachter, (de) |
BerN van de vachtkoper of-ploter, die de wol van de schapenvacht afsteekt. 1398 Jan de Vachtere, Deerlijk (DEBR. 1970).
|
FD |
Vack, van |
zie van Vaek. Vackier, zie Vacher.
|
FD |
Vacogne |
Wacogne: i. Dial. vorm van de streeknaam Gascogne (DNF). – 2. PlN Vacognes (Calvados). – 3. Wsch. een PlN in het Boonse (PdC). 1587 Antoine le Charpentier, écuyer, seigneur de Wacogne, Bonen; 1668 Pierre Vuacogne, sergeant, Bonen (DFXVI).
|
FD |
Vacquerie |
1302 «Jakemon de le Vakerie» LoiTournai; forme pic. de fr. vacherie, comp. Lavacherie.
|
JG |
Vacquerie |
zie Lavachery.
|
FD |
Vacquier |
cf. Vacher.
|
JG |
Vacquier |
V. Vacher.
|
EV |
Vacquier |
zie Vacher.
|
FD |
Vadder(e), de |
Mnl. vadder: doopvader, geestelijke vader. Vgl. Vedder, D. Gevatter, Pâte, Fr. Parrain. 1356 Heine Vadders beemt, Schaarbeek (PEENE 1949); 1542 Peter de Vadder, Lv. (AP).
|
FD |
Vadeblé |
Probabl. surnom ironique de mauvais meunier, littér. rgâte-bléi, cf. Watteblé (Dau-zat 281 cite aussi les NF Gâteblé, Gâtefarine).
|
JG |
Vadeblê |
zie Wastable.
|
FD |
Vader |
Relation famil. ,,(La maison du) père (opposée à celle du fils) ». N° 128.
|
EV |
Vader(s) |
de Va(e)re, de Vaert, Devard: BN voor de vader, om hem te onderscheiden van de gelijknamige zoon. 1189 Iso Vader (GN); 1366 Robini Vaders, Ktr.; 1398 Symoen de Vader, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Vaeck |
Mnl. vaec: vaak, slaperigheid. Vgl. D. Schlaf. 1540 Nik. Vaeck, G; 1579 Michiel Vaeck, Retie-Aw. (AP). – 2. Pic. vaque, Lat. vacca: koe. BN. 1294 Henri le Vaek, Kales; 1328 Andrieu de Vaac, Pitgam; 1388 Pieterkin de Vaec (DF XV); 1417 Byatris Svaecx, Jan de Vaec, Gb. (SCHR.). Zie Levacq.
|
FD |
Vaegenhende |
zie van Geninden.
|
FD |
Vaek, van |
van Va(e)ck: PlN Vake: vlechtwerk aïs afdamming in een beek. 1568 Wouteren van Vaken = 1575 Wouter van Vaecken, Schelle (MAR.).
|
FD |
Vael |
Proven. Vaal (Loc. holl., Fleuve). Synon.-: Van der- -Vael, -Valle.
|
EV |
Vael |
Vaele(n), de Vaal, Falewee: BN: vaal(bleek), blond. Vgl. De Caluwe = de Caluwé. 1326 Pieter deValewe,Ip.(BEELE).
|
FD |
Vael, van der |
Vael(e), zie van der Vale.
|
FD |
Vaelen |
zie Vallin, Vael.
|
FD |
Vaeljant |
Ktr. (DEBR. 1958); 1336 Colars li Vaillans, Bergen (PIERARD).
|
FD |
Vaer(e)man(s) |
Vaer-, Vaer(n)e-wyck. V. Varent. N° 243.
|
EV |
Vaer(n)ewyck |
V. Varen.
|
EV |
Vaerd, van de |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vaere, de |
zie Vader(s).
|
FD |
Vaereman(s) |
zie Vaerman(s).
|
FD |
Vaerenberg(h)(e), (van) |
zie van Varenberg.
|
FD |
Vaerendonck |
zie Varendonck.
|
FD |
Vaerman |
Vaereman, Vaeremans. Nom de profession: moy. néerl. vaerman ‘marin, matelot’.
|
JG |
Vaerman(s) |
Vaereman(s), Vareman(s), Varremans, Faerman: i. Mnl. vaerman: varensgezel, matroos, voetknecht. – 2. Afl. van Van der Vaeren(t). 1396 Pieter vander Varent vel Vareman, Denderhoutem (DE B.); 1448 Godevaert Vairmans; 1449 Lysbet Varemans, Diest (VdP); 1575 Jan Vaermans, Huldenberg-Aw. (AP).
|
FD |
Vaernewijck, (van) |
(van) Vaernewyck, Vaarnewijck, -wyck, (van) Vaerenwijck, -wyck, van Vaerenewijck, -wyck, (van) Varenwijck, -wyck, (van) Va(e)rewijck, -wy(c)k, Vaerwyck, Varnewyck: PlN in Bavikhove (DF XIV), Zevergem en Cent (GYSS. 1954). 1102 Arnoldus de Varneweke, Cent (GN); 1196 Symon de Franuwic, Cent; 1214 Iwanus de Varnewijc, Boudelo (FLW); 1263 Symon de Varnweke, Cent (CACa); 1269 Symon van Vaernewijc, Temse (FLW).
|
FD |
Vaert, van de |
zie van der Vaart.
|
FD |
Vaerten |
Vaarten: Afl. van (Van der) Vaert (MNT 445). 1708 Henricus Varten, Rilensis (MUL VII).
|
FD |
Vaerwyck |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Vaes |
Vaas, etc., au génitif: Vaesen, Vaassen, Vaessen, Vassen. 1567 «Pierson Vaes», 1612 «Pierre Vaes» TerriersNamur; aphérèse de Ser-vaes = Servais (évêque de Tongres et Maastricht).
|
JG |
Vaes |
Vaas, Vaes(s)en(s), Vase(n), Vaas(s)en, Vahsen, Vas(s), Vasse(n), Voos, Voose(n), Voes(en), Vossen, Voest, Vo(e)z, Vohs(en), Vose, Vause, Vos(h)en: Patr. < Lat. HN Servatius. Sint-Servaas was bisschop van Tongeren-Maastricht en is de patroonheilige van Maastricht. Vandaar de grote verering en bekendheid in Limburg en Rijnland. 1339 Vas de Bruchem = Faes van Bruecheem, Anderlecht (PEENE); 1375 Jan Vaes, Ip. (BEELE); 1500 Vaes de Smet = Servaes de Smet, Tn. (HEND.); 1503 Vaes vanden Bogaerde (vader van) 1546 Bertelmeus Vaess (vader van) 1569 Servaes vanden Boogaert Berthelmeeuss, Papenbroek (F. C.); 1540 Servaas Vasen, Mtr. (AP). Voes(en) is Z.-Limburgs ( V. LOON1982,38). 1280 van senter Vose, L (OGO); 1496 Servatius appellatus Voes Lantsmans, Tg. (TYTGAT). – Lit.: F. CLAES, De famille en de familienaam Vaes. Oost-Brabant 26 (1989), 70-72.
|
FD |
Vaes |
Vaes(s)en(s), Vaeye(ns). V. WAD (Waz).
|
EV |
Vaesken |
Veuskens: Patr. Dim. van Vaes = Servaes. 1558 Chaerles Vaesque, 1712 Jaecques Vaesken, St.-Win. (VERGR. 1968); 1550 Dionijs Vueskens, Zolder(VANB.).
|
FD |
Vaet, van der |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vaeye(ns) |
Vaij, Vaye(ns), Vuye, Vuije, Vye: Wellicht var. van Waeye. 1400 Jan Vaye; 1400 Willelmi Vayere, Tv. (BERDEN); 176 e. Gaspar Vaije; 1634 Clara Vaij, Malderen; 1705 Guilielmus Vuije (med. J. Caluwaerts, Herent).
|
FD |
Vaeyendries |
PlN Voyendries bij Tnh. (A). 1340 Joh. de Voyendriesch, Tnh. (VERB.); 1368 Foyendries, Tnh.; 1415 die van Foyendries, Retie (VERB. II); 1725 Petrus Vaijendries, Kasterlee (AP).
|
FD |
Vaflard |
cf. Wafflard.
|
JG |
Vaflard |
zie Wafelaerts.
|
FD |
Vag(ue)ner |
zie Wagner.
|
FD |
Vaganée |
Peut-être nom d’origine: Vaganay (Rhône).
|
JG |
Vaganée |
PlN Vaganay of Vaganet (Rhône) (DNF). Bonaventure Vaganey, 1730 geboren in St-Didier, vestigde zich in Mechelen (PDB).
|
FD |
Vagen(h)ende |
zie van Geninden.
|
FD |
Vagenhende |
Proven. 1. Vagen he’mde, ..Terrain fertile proche (de l’agglomération) ». — 2. V. Van den Hende.
|
EV |
Vagman |
zie Wageman(s).
|
FD |
Vagner |
Vaguener, Francisation de Wagner.
|
JG |
Vagnier |
Probabl. var. de Vannier.
|
JG |
Vagnier |
Var. van Wagnier. – 2. Zie Vanier.
|
FD |
Vagt |
V. Wacht.
|
EV |
Vaguet |
1556 «Colchon Vaghet» BourgNamur; surnom: sans doute dérivé en -et de moy. fr. vague ‘vagabond, errant; imprécis; langoureux’ FEW 14, 127b-128a, où est attesté moy. fr. vagueté ‘désir amoureux, convoitise’.
|
JG |
Vaguet |
Patr. Dim. van Germ. VN Wago. 1556 Colchon Vaguet, Namen (J.G.).
|
FD |
Vahamme |
zie van Ham(me).
|
FD |
Vahe(e) |
zie van Heede.
|
FD |
Vahsen |
zie Vaes.
|
FD |
Vaij, |
Vaye(ns), zie Waeye(ns).
|
FD |
Vail |
Vaille. Surnom: anc. fr. vaille, forme verbale comprise dans diverses expressions en anc. fr. comme vaille que vaille ‘à tout hasard’, si vault si vaille ‘en désordre, sans précaution’ FEW 14, 131a ou encore (Troyes) chose qui vaille ‘vaurien’, rien qui vaille ‘homme méprisable’ id. 134b; cf. aussi Delvaille.
|
JG |
Vaillant |
1274 « feme Vaillant » NécrArras, 1272 «lohannes li Valians de Rosires S. Nicholai» PolyptVillers, 1279-80 «Jehans Valians» Reg-Tournai, 1356-58 «Piètres Vaillans» PolyptAth, 1472 «Le Vallant» DénVirton; surnom: anc. fr. vaillant ‘de grand mérite; courageux’ FEW 14, 13la, éventuellement au sens physique du terme ‘robuste, vigoureux’ ; cf. aussi Levaillant.
|
JG |
Vaillant |
Car. mor. ,,H. courageux ». N° 282.
|
EV |
Vaillant(s) |
Vailland, Levaillant: Ofr. vaillant: dapper, voornaam, trots. 1373 Mote Vaellans, Ip. (BEELE); 1419 Aernoudt Vailgant = Harnout
|
FD |
Vaillemans |
Var. van Vellemans, met gemouilleerde 1?
|
FD |
Vaillier |
Var. van Fr. Valier, Fr. dial. vorm van Lat. HNValerius.
|
FD |
Vain |
Vainsel. V. WID (Win).
|
EV |
Vain(e) |
zie Levain.
|
FD |
Vainqueur |
Reïnterpretatie van Fincoeur.
|
FD |
Vainqueur |
Surnom: fr. vainqueur; ou bien par réinterprétation du NF Faincœur, Fincœur [FD]?
|
JG |
Vainquier |
cf. Vinckier.
|
JG |
Vainquier |
zie Vinckier.
|
FD |
Vainsel |
zie Vincel.
|
FD |
Vairet |
Veyret, Waayeret: Ofr. vairet: gevlekt, gestippeld. BN. 1410 Jean Vairet, Laon (MORLET).
|
FD |
Vairon |
Vairont. 1279-80 «Gilles Vairons» RegTournai, 1290-91 «Mahiu Vairon», 1295 «Jakemart Vairon» ComptesMons, 1294 «Vairons li venerres de le forest [veneur de la Marlagne]» CensNamur, 1302 «Agniès Vair-ron» LoiTournai, 1314 «Jakemart Vairon» ComptesMons, 1317 «Arnuldus dictus Vairons de Jehaing» AnthrLiège, 1392 «Johan Vairons» GuillLiège, 1479-80 «le bastar Vayron» TerreJauche; surnom: anc. fr. vairon, dérivé de voir ‘bigarré, tacheté’ ou, en parlant d’un œil, ‘de deux couleurs différentes’ FEW 14, 183b. Ce nom semble avoir été utilisé aussi en fonction de prénom (cf. les mentions de 1294 et 1317).
|
JG |
Vairon(t) |
Ofr. vairon: gevlekt, gestippeld, in twee kleuren. BN. 1290 Mashiu Vairon, Bergen (PIERARD); 1365 Mikiel Vairon, Dk. (TdT); 1378 Ernut Vairon, Luik (SIX IV).
|
FD |
Vais(s)ière |
Vaissier, Vaisiere, Vayssier, Veyssière(s), Vessière, Vessie(re), Vessie: Afl. van dial. Fr. vaisse: notenboom. PlN: plaats waar notenbomen groeien (DNF).
|
FD |
Vaisberg |
V. Weisberg.
|
EV |
Vaise |
Ne peut être le fr. dial. vaisse ‘noisette’, inconnu en Wallonie; p.-ê. graphie de va ‘val’, cf. 1393 «Bodechon délie vaiz [= de la Vaux] le mairie de Roanne» La Gleize; ou bien aphérèse de Gervaise.
|
JG |
Vaise |
Patr. Verkort < Gervaise, oude vorm van Gervais (zie i.v.).
|
FD |
Vaisière |
Vaisiere, Vaissière, Vessière, -icre, Veyssière, -ières, -ieres. Nom d’origine (fréquent en France): Vaissière (= lieu planté de noisetiers).
|
JG |
vaisse |
vaissière, ,,Noisette, Cou-draie ». Proven. L.D. Variantes : Vaisse, Vess- -ie, -ière, Vetsy, Feyss-, Vois- -ier. N° 224.
|
EV |
Vaisset |
Veysset: Dim. van vaisse: notenboom. Vgl. Vaissière.
|
FD |
vak |
,,Section (de village) » (En toponymie). Proven. Verva(e)cke.
|
EV |
Vakaet |
zie Volckaert.
|
FD |
Vakante |
zie Focant.
|
FD |
val |
„Vallée ». Forme ancienne : Vau. Proven. De(l)e-, Du- -val, Del- -vau(l)x, veaux. N° 232.
|
EV |
Val |
Valle. 1336-40 «demisielle Sainte Valle» ComptesMons, 1598 «Anthoine Valle» Dén-Wavre, 1608 «Pier Val» BourgLiège; nom topographique: fr. val ‘vallée’ ; cf. aussi Laval, Levai, Duval, etc.
|
JG |
Val |
Vaux, Veau(x), Leva(l), Levaz, Levae, Levau(x), Leveau(x), Levay, Levo, Levo(o)z, Lévo(z), Deleva(l), Delval(le), Delvael, Delva(e), Delvas, Dalva, Delvaen, Delvau(lx), Delva(u)x, Delveau(x), Dellevaux, Delvo(o), -ou(x), Deval(le), de Vaal, Devau(lx), Devaud, Devault, Dev(e)au(x), Desv(e)aux, Devo, Deve(e)uw, Duva(l), Duvael, Duvalle, Duvau(lt), Duvaux, Duveau: Verspreide PlN Val, Vaulx, Le Val: dal. 1280 Biernars dele Vael, Ktr.; 1299 Rogeri de le Val, Mkr.; 1300 Willelmus de Vaus (DEBR. 1980); 1268 Henekinus de Valle; 1306 Mikieus dou Val; 1398 Marie de le Val, Ip. (BEELE); 1378 heredes de Vaus, Moen; 1398 Maykin van Vauls, Zwg. (DEBR. 1970); 1289 Guissino de Dale = 1296 Cuisse du Val, Kales (GYSS. 1963); Jacques de la Vaux dit del Voz, Luik (BODY); 1654 Hendrik Delvou, Bilzen (SCHOE.); 1633 Bartholomeus Delvae; 1686 Petronilla Lava, Lo (CRAEYE); 1711 Jean de Lava fs. Jean Délavai, Lendelede (COUSS.); i6-i8e e. Delvaul(x) = Delvau(x) = Delva ( VS1975,185-9); 1630 Jan Delvael = 1650 Jan Delva, Moorsele (KWII). Zie ook Laval.
|
FD |
Val(c)ken- |
-eire, -eere, -aers, -e(e)rs, -iers. Profess. Valkenaar, ,,Fauconnier ». N° 200. V. valk.
|
EV |
Val, van (der) |
zie van der Vale.
|
FD |
Valaert |
zie Wallaert.
|
FD |
Valaeys |
-ais, zie Willaeys.
|
FD |
Valair |
Prénom Valère ?
|
JG |
Valair |
zieValère.
|
FD |
Valais |
Nom d’origine: Valais (Suisse).
|
JG |
Valange |
(région de Namur et Ciney). NF attesté à Temploux dès 1751, en provenance de l’Aube (GeneaNet), dont l’origine est incer- taine, à rapprocher p.-ê. de lorr., flandr. va-lance, vallance ‘richesse, fortune; redevance’ FEW 14, 132a. Cf. aussi Volange, Volangé.
|
JG |
Valange |
Proven. Valence (Villes fr. et esp.). V. Valens.
|
EV |
Valange(r) |
-gé, zie Volongé.
|
FD |
Valanson |
cf. Valençon.
|
JG |
Valanson |
zie Valençon.
|
FD |
Valantin |
cf. Valentin.
|
JG |
Valantin |
zie Valentijn(s).
|
FD |
Valarcher |
NF du Cantal, région de Riom, depuis 1674 (GeneaNet), sans doute d’origine toponymique.
|
JG |
Valard |
Vallart. Une forme francisée du NF Wallaert, dérivé de Van de Walle [FD], paraît peu probable; plutôt nom issu d’un anthrop. germ. en -ard.
|
JG |
Valard |
zie Wallaert.
|
FD |
Valat |
Valaeys. V. WAHL.
|
EV |
Valck |
Valk, Valcke, Valcq. 1253 «Willaumes Valke» ChartesFlandre, 1276 «Willaumes le Valke, le poissonnier», 1288 «Jeh. Valke, fil-lastre Willaume Valke» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. Falco ou surnom de fauconnier: moy. néerl. valc, valke ‘faucon’.
|
JG |
Valck(e) |
Valckx, Valcks, Valkx, de Valk(e), de Valck, Valcq, (de) Valque, Falck, Falcq, Falek, Falque(s). BerBN van de valkenaar; zie Valkenaar. 1371 Gillis Valke; 1394 van Heinric Valken, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Patr. Germ. VN Falco ‘valk’. 1401 Falko Scheibe, Kassel (BRECH.).
|
FD |
Valckaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Valcke |
1. V. FALC. — 2. V. valk.
|
EV |
Valckenaere |
-aers, -eer, -ier(s), zie Valkenaar.
|
FD |
Valckenaers |
Valckeneers, Valckenier(s), etc., cf. Valkeneers.
|
JG |
Valckenborgh, |
Valckenborg(h)s. Proven. Valkenburg. (Loc. holl.).
|
EV |
Valckenborgh, (van) |
zie van Valkenburg.
|
FD |
Valckiers |
zie Walker.
|
FD |
Valdenaire |
Francisation de Waldner avec voyelle d’appui.
|
JG |
Valdenaire, |
zie Waldner.
|
FD |
Valder |
zie Walder.
|
FD |
Vale |
zie Laval.
|
FD |
Vale, van der |
van der Vael, van (der) Val(le), van de Valle, Vervaele, Vael(e), Vervalle, van Valen: PlN Ter Vaal, Val, Fr. Val: vallei, dal. Vgl. Val. Van Val(le) en Van de Valle kunnen var. zijn van Van (de) Wal(le). 1382 de bostaerd van der Vale; 1398 Neesquin van der Vale; 1369 Macs van der Vael, Wev. (DEBR. 1970).
|
FD |
Valecamps |
zie Wallecam.
|
FD |
Valée |
cf. Vallée.
|
JG |
Valée |
zieVallé(e).
|
FD |
Valekenaers |
zie Valkenaer.
|
FD |
Valemberg |
Var. du NF (van) Valenberg, d’un NL de Gueldre [FD].
|
JG |
Valembert. |
V. WAHL.
|
EV |
Valembois |
(NF hennuyer). Nom d’origine: Valembois (= val en bois) (Meuse).
|
JG |
Valembois |
PlN Val-en-bois: dal in het bos (Meuse, J.G.).
|
FD |
Valen, van |
zie van der Vale.
|
FD |
Valenberg, van |
Valenberghs, Valemberg: PlN Valenberg(G). Valence, Vallance: i. PlN Fr. naam van de Sp. stad Valencia. Evtl. Fr. PlN Valence (in 6 dep.). – 2. Evtl. Metr. Lat. HN Valentia. 1275 Valence d’Outre Eawe, Wodecq (VR 8gr°). Valencia: PlN De Sp. stad Valencia.
|
FD |
Valençon |
Valenson, Valanson. Dérivé du nom de baptême Valens, tiré de Valentius (saint assez obscur).
|
JG |
Valençon |
Valenson, Valanson: Patr. Afl. van HN Valentius.
|
FD |
Valençon. |
V. WAHL. Valenduc. Proven. Valduc (Dép. Hamme-Mille).
|
EV |
Valencyn(s) |
-ijns: PlN Valencijn, Fr. Valenciennes (Nord). -1300 Henrici de Valencenis, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jacob van Valenchienes, Ip. (BEELE).
|
FD |
Valenduc |
Nom d’origine: probabl. Val-Duc, à Hamme-Mille (BrW).
|
JG |
Valenduc |
PlN Val-Duc in Hamme-Mille (WB).
|
FD |
Valenne |
Nom d’origine: Valenne, à Feschaux (Nr)?
|
JG |
Valenne |
PlN in Feschaux (N)?
|
FD |
Valenpint |
cf. Valepin.
|
JG |
Valenpint |
zie Phalempin.
|
FD |
Valens |
zie Vallin.
|
FD |
Valens. |
Proven. Valence (Loc. fr. et esp.). Synon. : Vallenge. — 2. V. Valentin.
|
EV |
Valenson |
cf. Valençon.
|
JG |
Valenson |
zie Valençon.
|
FD |
Valent(e) |
Valenti, Valiante, Valiente, Valinte: Occ. valent, It. valente: moedig, sterk, flink. BN. Vgl. Vaillant.
|
FD |
Valentatem |
-aten. Surnom délocutif: du lat. voluntateml
|
JG |
Valent–eyn, |
-in, -yn. N. de baptême d’orig. latins. Valen- -s, -tinus. Synon.-: Vallentine, Vallantin. N° 106.
|
EV |
Valentijn(s) |
-t(e)yn(s), -tin(e), -tini, -tiny, -tino, -tim, Valantin, Falentin, Fallent(h)eyn, -thein: Patr. Lat. HN Valentinus. Metr. Valentine. 1301 Clare Valentin, Bg. (VERKEST); 1375 Valentijn de Zwerdscauwere, Ip. (BEELE); 1576 Hans Valentijns, Koersel-Aw. (AP). Is Falentin een PlN? 1543 Bertholomé de Falentin, Namen (RBN). Misschien reïnterpretatie van Phalempin.
|
FD |
Valentin |
Valentyn, Valantin. 1521 «Jacquet Valentin», 1524 «Valentin Lucas» Bourg-Namur, 1578 «Valentin Courtejoie» Cart-Couvin, 1598 «Valentyn Blondeau du Miroir» DénWavre, 1626 «Nicolas Valentin» Oignies, 1629 «Jan valentin» émigré en Suède, 1655 «Jean Valentin » Arbrefontaine, 1752 «Jacque Valintin» La Gleize; prénom Valentin, nom d’un martyr du 3e s. • Génitif lat. : Valentiny.
|
JG |
Valentour |
1666 «Guillaume Vanlentour», 1703 «Jacques Valentour» BourgNamur, 1819 «Julien Valentour» Naninne (FyS); la première mention du NF à Namur de 1666 semble indiquer une francisation d’un NF flam. en Van- (non identifié).
|
JG |
Valepin |
Valepyn, Valepijn, Vallepin, Vallen-pint. Nom d’origine: forme néerl. dialectale de Phalempin (Nord)?.
|
JG |
Valepin |
-yn, -ijn, zie Phalempin.
|
FD |
Valère |
-e(y)re, -air, Valerius, -i(o), Walerius, Valério, Valero, Valéry, Valleri, Vallery, Vallier(i): Patr. Lat. HN Valerius.
|
FD |
Valère |
Valeyre. Prénom Valère, du lat. Valerius (nom d’un saint du 3e s.).
|
JG |
Valériane |
-iane, Valériane: Patr. Lat. HN Valerianus.
|
FD |
Valet |
-ez, Vallet, -ez, -ey, -es, Vaulet, Varlet, -ez, -ey, -é, Warlet, -ez, Leva(r)let. Ofr. va(r)let: jongen, knaap, edelknaap, page, schildknaap, leerjongen. Vgl. De Cnaep. 1281 Hannekinus Vallet; 1379 Floreins Vaerleet; 1388 Jehan de Varlet, Ip. (BEELE). – 2. Zie ook Vaulet.
|
FD |
Valet |
Vallet, Valez, Valiez. 1267 «Jean Vallet» CensHerchies, 1283 «Henri Vallet» Dettes-Ypres; nom de métier: anc. fr. varlet, fr. valet ‘jeune homme; page, écuyer’, cf. 1330 «Hanot vallet le Bailliu» ComptesMons ; cf. aussi Varlet, Valot et Valtin, Valton. m. Noms composés: 1326 «Johans dist li Beaus Vales », « Johans dis Beaus Vales » Cart-ValBenoît; 1365 «Jehan Fran Vallet vies-warier» TailleMons; 1354 «Renars dis Petis Vales» CartValDieu.
|
JG |
Val–et(te), |
-ez. V. WAHL.
|
EV |
Valet. |
Profess. ..Domestique ». Synon. : Vall-, Varl- -ay, -et, -ey, -ez. Vaulet. N° 137.
|
EV |
Valette |
cf. Vallette.
|
JG |
Valette |
Vallette, Varlette. Fem. van Valet. 1425 damoiselle Jehanne Valette, Nijvel (CCHt). -2. PlN Valette: klein dal, in Florennes (N).
|
FD |
Valeyre |
zie Valère.
|
FD |
Valgaeren |
Valgaer(t)s: PlN O.-Mnl. valgader: valhek; vgl. Valveken. Verspreide Limburgse PlN (ZLP). 1364 Valgaders velt, St.-Tr. (CSX); 1427 Arnoldus de Valgaet, Averbode; 1433 Messinus Valgader, Leod. (MULI); 1450 Aernoud vanden Valgate, Strijp (PARM.); 1483 Bartholomeus van den Valgaet=van den Valgaert, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Valgaeren |
Valgaerts. V. WALD et FALC. valk, ,,Faucon. 1. Profess. N. de fauconnier. — 2. V. FALC.
|
EV |
Vali |
Zie Valy.
|
FD |
Valiante |
Valiente, zie Valent(e).
|
FD |
Valides |
1. V. FALC. — 2. V. Walker.
|
EV |
Valière |
Forme populaire du prénom Valérie, issue normalement de sainte Valeria (Dauzat 584).
|
JG |
Valière |
Vallière: Metr. Valière < HN Valeria (DAUZAT).
|
FD |
Valin |
Vallin. 1189-96 «s[ignum] Valini de Bomala» CartStHubert, 1213 «Valino» CartValDieu, 1284 «Will. Valin» DettesYpres, 1286 «li cortius Valin» CartBinche; hypocor. de l’anthrop. germ. Falho ou Valbert [FD].
|
JG |
Valin |
Zie Vallin.
|
FD |
Valinte |
zie Valent(e).
|
FD |
Valis(e) |
zie Falise.
|
FD |
Valissant |
Peut-être anc. fr. valissant, vaillissant, part, présent de valoir, au sens de ‘valant, ayant la valeur de’ ou surnom de qqn de vif, de vigoureux, etc. FEW 14, 132a.
|
JG |
Valk |
cf. Valck.
|
JG |
Valk, van der |
PlN Valk in Kapelle-op-den-Bos (VB), Eigenbrakel (WB), Varendonk (A), Belsele (OV). De Valk in Ede (G).
|
FD |
Valk,(de) |
Zie Valcke.
|
FD |
Valkaert |
zie Volckaert(s).
|
FD |
Valke,(de) |
Zie Valcke.
|
FD |
Valkenaar |
-aars, -aert, -eere, -e(e)rs, -eire, Valekenaers, (de) Valckenier, Val(c)kenier(s), -aers, Valckeneers, -eire, Falgoneer, (de) Val(c)kenaere, de Val(c)keneer, de Valkener, de Valekenaers, Walke-naere, Valquenart, Wal(c)kenier, Velkeneers, -er, -iers, de Walkeneer, Delvakeneer, Wolkena(e)r, -er: BerN van de valkenaar, de beambte belast met de zorg over de voor de jacht afgerichte valken. Fr. Fauconnier. 1334 Johannis Velkenere = 1340 J. dictus Valkenere, Tn. (C.BAERT); 1398 Loys le Fauconnier = 1394 Lodewijc den Valkeneere = 1399 L. de Valckenare, Desselgem (DEBR. 1970); 1478 Jan Velckeniere, Zoutleeuw (HB 851).
|
FD |
Valkenberg |
Valkemberg, etc. Nom d’origine: soit Valkenberg, à Nederbrakel ou Poperinghe (FlOr), soit Fauquembergues, néerl. Valkenberg (PdC). Valkenborg, Valkenborgh, etc. Nom d’origine: Valkenborgh, fr. Fauquemont (Limbourg hollandais).
|
JG |
Valkenberg |
Valkemberg, Valquelberg. PlN Valkenberg in Nederbrakel (OV), Poperinge (WV). – 2. PlN Fauquembergues, Ndl. Valkenberg (PdC). 1065 Walonis de Falcanberga; 1221 Marie de Falcoberga, PdC; 1375 den grave van Valken-berghe (DFIV); ±1570 Denys Valckenberghe, Hondschote (CDT 393). – 3. Verwarring met Valkenburg.
|
FD |
Valkenburg, (van) |
(van) Val(c)kenborgh, Valkenborg(h)(s). PlN Valkenburg (NL). 1325 Henrico de Valkenboerg; 1346 Reneri Valkenborch = 1383 van Reyners werdinne van Valkenborghs, Tn. (C.BAERT). – 2. PlN (ZH). 1449 Oefke Maerten Valkenburchs soen, Hoorn (NHC).
|
FD |
Valkeneers |
Valkeners, Valckenaers, Valckenier, Valkeniers, etc. Nom de profession (au génitif): moy. néerl. valkenaer, -are ‘fauconnier’ ; cf. aussi Valck(e), Valquenart.
|
JG |
Valkie(r)s |
Zie Walker.
|
FD |
Valkx |
Zie Valck(e).
|
FD |
Valla(e)y(s) |
zie Willaeys.
|
FD |
Vallaeys |
V. WAHL. Vallantin. V. Valentin. Vall- -et, -ez. V. Valet. Vall- -1er, -on, -ot, -oir, -ois. V. WAHL.
|
EV |
Vallance |
zie Valence.
|
FD |
Vallart |
Zie Wallaert.
|
FD |
Vallas |
-at: Afl. van Val: dal.
|
FD |
Valle |
cf. Val.
|
JG |
Vallé |
Vallè, Valle, Val(l)ee, Wallée: Grafie voor Vallée of Valet.
|
FD |
Vallé(e) |
Valée,Val(l)ee, Valiez, Vallaey(e), Lavallé(e), -ee, Lavalée, -ee, Lavalley(e), Lavalaye, Delavallée, de la Vallée, de Laveleye, Delaveleye, Delevallé(e), -ez, Delvallée, -ee, -ez, -et, -ey, Devallé(e), Devalet, Deval(l)ez: Verspreide PlN (la) Vallée: dal, vallei. 1280 Lambiers dele Vallée; 1369 Gillis vander Valeye, Ktr. (DEBR. 1980); 1316 Jehan Delevalée, Dk. (TdT); 1378 Jan van der Valeije, Ip. (BEELE).
|
FD |
Valle, van (de(r)) |
zie van der Vale.
|
FD |
vallée |
Proven. L.D. N° 232. V. val. Synon. : (De la)- -Vallée, -Valley, -Veleye.
|
EV |
Vallée |
Vallée, Valée, Valee. 1265 «monsainor Godefroit Valee» CartValBenoît, 1267 «Gérard de la Valée» CensHerchies, 1663 «Jean Valée» BourgNamur; nom topographique: fr. vallée.
|
JG |
Vallenduc |
cf. Valenduc.
|
JG |
Vallenpint |
Vallepin, zie Phalempin.
|
FD |
Vallepin |
Vallenpint, cf. Valepin.
|
JG |
Valler(s) |
zie Walheer.
|
FD |
Valleri |
Vallery, zie Valère.
|
FD |
Vallery |
Nom de baptême Valéry, génitif lat. de Valerius, plutôt que nom d’origine: Vallery (Haute-Savoie, Yonne).
|
JG |
Vallet |
-ez, -ey, -es, zie Valet, Vallé(e).
|
FD |
Vallette |
Valette. 1425 «damoiselle Jehanne Valette» Nivelles, 1772 «Denis Vallette» BourgNamur; nom topographique: vallette, petite vallée, ou bien fém. de Valet.
|
JG |
Vallette |
zie Valette.
|
FD |
Valli |
zieValy.
|
FD |
Vallier(i) |
zie Valère.
|
FD |
Vallière |
zie Valière.
|
FD |
Vallin |
cf. Valin.
|
JG |
Vallin |
Vallyn,Valin,Valens,Vaelen:Patr.OudeVN< Germ. VN Falho of Valbert (Fm.). Valin von Mulhusen (SOCIN). 1214 Valino meo dapifero, LU (CVD); 1399 van Valin Crayen, Ktr. (DEBR. 1970); 1423 Valin Nauwinc, Ktr. (DEBR. 1958); 1340 Jaque Valin d’Hargicourt (MORLET); 1427 Floreinse vanden Buere fa. Valins, Ktr. (RAK).
|
FD |
Vallois |
Valois. 1569 «Martin Valois» BourgNamur, 1603 «Pierre Valois (orig. d’Abbe-ville)» BourgLiège, 1690 «Jean Valoy», 1695 «Marguerite Valloy» BourgNamur; nom d’origine: Valois, ancien pays de France (Aisne et Oise) ou Vallois (Meurthe-et-Moselle). Cf. aussi Wallois, dont ce pourrait être une variante [JL].
|
JG |
Vallon |
Vallons. 1400 «Colar Le Valon» Fali-solle; nom topographique: fr. vallon; secondairement, var. du NF Wallon, Walon.
|
JG |
Vallon(s) |
zie Wallon.
|
FD |
Vallot |
Vallott, Valot. Anc. fr. valot, syn. de fr. valet.
|
JG |
Vally |
zie Valy.
|
FD |
Valmond |
PlN Valmont (Seine-Mar., Moselle).
|
FD |
Valoir |
Pour E. Renard (BTD 26, 266), p.-ê. forme réduite de Lavaleur, sobriquet de soldat. Le NF étant liégeois, à comprendre plutôt, comme Valeur (NF importé à Charleroi?), comme une forme régressive (w. liég. peûre, fr. poire) de fr. valeur ‘bravoure, vaillance’, cf. 1541 «Melscotte Valleur» Grandglise, 1616 «Valleur Georquin» Dinant.
|
JG |
Valois |
Vallois: PlN Valois, naam van een streek in Frankrijk (Aisne, Oise). Of Vallois (Meurthe-et-Mos.). 1337 Jehane de Valoys, mère a no très chier signeur Guillaumes, conte de Haynnau (CCHt); 1382 van Janne van Valoys, Machelen (DEBR. 1970); 1485 Cornelise Valoys, Mb. (A.BAERT).
|
FD |
Valot |
Vallot, Varlot, Varloteau(x), Walo(t): 1. Patr. Dim. van Germ. VN Walo. Zie Wallon i. – 2. Ofr. valot, var. van Valet (zie i.v.). 1448 Jehan Valot, Comp. (MORLET).
|
FD |
Valque |
Zie Valck(e).
|
FD |
Valquelberg |
zie Valkenberg.
|
FD |
Valquenart |
Forme francisée du NF flam. Val-ckenaer(e).
|
JG |
Valquenart |
zie Valkenaar.
|
FD |
Vals |
zie Wals(ch).
|
FD |
Valschaerts |
1. Car. mor. Vahaard, ..Hypocrite ». N° 279. — 2. V. WALD. Synon. : Walescard. Valter(s)-, -in. V. WALD.
|
EV |
Valschaerts |
BN voor een valsaard. 1336 van Andries Valschards hoore, Cent (RSGI). – 2. Zie Walschaert(s). Valter(s), zie Wouters.
|
FD |
Valtin |
Patr. < Valentin. Vgl. Velten(s).
|
FD |
Valtin |
Waltin. 1595 «Noël Valtin» Fronville, 1693 «Sébastien Valtin» BourgNamur, 18e s. «Valtin» Cerfontaine; forme abrégée de Valentin, cf. aussi Faltin.
|
JG |
Valton |
Wallon. 1302 «Hanekins vede fius Valeton» LoiTournai; anc. fr. valeton ‘jeune garçon, serviteur, valet’, dont la prononciation wallonne en usage à Maubeuge était Wallon (selon le témoignage de Hécart 485-6) [MH].
|
JG |
Valton |
Walton: Ofr. val(e)ton, dim. van Valet (zie i.v.). 1393 dele mort dun val ton appelle Moenkin qui se noya en la Lijs, Wervik; 1382 Fierin Veltoen, Dentergem (DEBR. 1970).
|
FD |
Valvason |
V. WAHL.
|
EV |
valveken |
,,Vanne qui (se relève et) s’abaisse ».
|
EV |
Valvekens |
PlN (Val)veken: sluitboom, valhek. 1340 Arnoldus de Valvekene, Tnh. (VERS.); 1377 Jan van den Valvekene, Aw. (VLOEB.); 1385 Janne Valveken, Tn. (C. BAERT); 1629 Phlips aent Valveecken, Reet (MAR.). Vgl. Van der Veken.
|
FD |
Valvekens |
Proven. ,,Barrière ou Vanne qui (se soulève et) s’abaisse ». L.D. V. Veken.
|
EV |
Valy |
Vally, Val(l)i: PlN Valy (Meuse).
|
FD |
Valynseele |
zie van Leynseele. Valy(s),zieFalise.
|
FD |
Vamaymbeck |
Wellicht (FV) < Van Heymbeeck.
|
FD |
Vambalberghe |
zie van Baelenberghe.
|
FD |
Vambenette |
Verhaspeling (NF) < Van Beneden.
|
FD |
Vamberchies |
cf. Wamberchies.
|
JG |
Vamberchies |
zie Wamberchies.
|
FD |
Vambeveren |
zie van Beveren.
|
FD |
Vamboucq |
Vambou(r)g, zie van (den) Boeke.
|
FD |
Vamboucq |
Vamboug, Vambourg. Formes francisées de Van (den) Boek [FD]?
|
JG |
Vambre |
zie van Bree.
|
FD |
Vambrouck |
Vambroug, zie van (den) Broeke.
|
FD |
Vamdervenet |
zie van den Ven.
|
FD |
Vamecq |
Forme francisée de Van (den) Hecke [FD].
|
JG |
Vamecq |
zie van (den) Hecke. Vamelle, zie van Melle. Vammale, zie van de Maele.
|
FD |
Vamos |
Wsch. < Van Os.
|
FD |
Vamour |
zie van derMoer(e).
|
FD |
Vamparys |
zie van Parys. Vampe(e), ziePede.
|
FD |
Vampoperinghe |
zie van Popering(h)e.
|
FD |
Vampou(i)lle |
zie van Poelje.
|
FD |
Vampuymbrock |
zie (van) Puyenbroeck.
|
FD |
Vamtourout |
zie van Torhout.
|
FD |
Vamwambeke |
zie van Wambeek. Van, de: De Van/Devan wsch. adaptatie van Devannes.
|
FD |
Van |
La préposition néerl. van ‘de’ introduit un nombre considérable de noms de famille flamands (près de 18000), essentiellement -mais non exclusivement (cf. Van Genechten) -des noms de lieux et des noms dits de résidence ou topographiques avec l’article de(n), der. On ne trouvera ci-dessous que les plus importants ou les plus productifs, ceux aussi qui sont plus spécifiques à la Wallonie. Pour les très nombreux autres, on renvoie le lecteur au dictionnaire de Fr. Debrabandere, auquel on emprunte l’essentiel des données particulières ci-dessous. Par souci d’uniformisation – alors que l’usage reste hésitant – Van est toujours doté d’une majuscule. – Sur les NF flamands en Wallonie, cf. M. Poulain et M. Foulon, L’immigration flamande en Wallonie: évaluation à l’aide d’un indicateur anthropo-nymique, dans Revue belge d’histoire contemporaine 12, 1981, 205-244.
|
JG |
Van- |
-Nerus. Latinis. de VAN Neer. V. ce N.
|
EV |
Van de Lanoote |
-otte, -annootte, Vandelanoitte, -annoitte, Vande Lanotte, etc. Probabl. flamandisation du NF picard Delanotte (comm. A. Lanotte), var. du NF Delannoi(t), Delaunay, de aunoit ‘lieu planté d’aulnes’, cf. Lannoy (Nord, Oise).
|
JG |
van der–Jeugd |
ou Jeught, -Kam,-Kar, -Keerssen, -Kelen, -Kerken,-Kinderen, -Kluysen, -Koille,-Kold, -Kun, -Kuylen, -Leenen. Proven. V. Jeuk, Kam, Kar, Kaars,Keel, Kerk, Kinderen, Kluis, Kuil,Koud, Kin, Kuil, Leen.
|
EV |
Van Aalst |
cf. Van Aelst.
|
JG |
Van Aarden |
cf. Van Aerde(n).
|
JG |
Van Aarschot |
cf. Van Aerschot.
|
JG |
Van Achter |
Vanachter, van Hachter, etc. Nom topograph. : néerl. van achter ‘de derrière’, d’après le lieu d’habitation, y compris derrière un ruisseau, cf. 1262 «Henricus de Rétro» Vilvorde [FD]; comp. Ladrière.
|
JG |
Van Acker |
Vanacker, Vanackere, Vanackère, etc. Nom topograph. : moy. néerl. akker ‘champ’, fréquent en toponymie : ten Akker, etc.
|
JG |
Van Aeken |
cf. Van Aken.
|
JG |
Van Aelst |
Van Aalst, Van Haelst, etc. Nom d’origine: Aalst, Alost (FlOr).
|
JG |
Van Aerde |
Van Aerden, Van Aarden, etc. Nom d’origine: Aarden, fr. Ardres (PdC), aussi Ten Aerden, seigneurie à Bavikhove (FlOcc) [FD]. Cf. aussi Van der Aerden.
|
JG |
Van Aerschot |
Van Aarschot, etc. Nom d’origine : Aarschot (BrFl).
|
JG |
VAN Aerssen |
Ou Aerssen. N. de filiat. ,,(Fils) de Aerssen » c.à.d. ,,Fils de Art, fils ». N° 102. V. VAN Simpsen.
|
EV |
VAN Aert
|
N. de filiation, ,,(Fils) d’Aer(nou)t ». | EV |
Van Aeverbeke |
cf. Van Haverbeke.
|
JG |
Van Aken |
Vanaken, Van Aeken, Van Haken, etc. Nom d’origine: Aachen, néerl. Aken, fr. Aix-la-Chapelle (All.).
|
JG |
Van Antwerpen |
Vanantwerpen, etc. Nom d’origine: Antwerpen, fr. Anvers.
|
JG |
van- Antwerpen |
Proven. Loc.
|
EV |
Van As |
cf. Van Assche.
|
JG |
Van Asbroeck |
-oek, Van Asbroucq, etc. Nom d’origine : Assebroek (FlOcc), Asbroek (Lb) et toponyme très répandu (= marais où poussent des frênes) [FD].
|
JG |
Van Assche |
Vanassche, Van Asch, Van As, Van Asschen, etc. Nom d’origine: As, «Asch» (Lb), Asse, «Assche» (BrFl), Assche(n), ten Assch(en) (= aux frênes), seigneurie à Deerlijk, Aalbeke, Zwevegem, etc. [FD].
|
JG |
Van Audenhove |
Vanaudenhove, -en. Van Oudenhove, etc. Nom d’origine: Oudenhove (= vieille ferme), fief à Menin (1439) et Pas-sendale(1384) [FD].
|
JG |
Van Avermaet |
Van Havermaet, etc. Nom d’origine: Havermaat, à Zèle (FlOr).
|
JG |
Van Baal |
Van Baale, Van Bael, etc. Nom d’origine: soit Baal (Brabant flam., Gueldre), soit Baarlo (Limbourg holl.) ou Baarle ((Noord-Brabant, Limbourg, prov. Anvers) prononcés tous deux bual avec a long [FD].
|
JG |
Van Baelen |
Vanbaelen, Van Balen, etc. Nom d’origine: Balen (Anv), Baelen (Lg).
|
JG |
Van Becelaere |
cf. Van Beselaere.
|
JG |
Van Belle |
Vanbelle, Van Bellen, etc. Nom d’origine: Belle, forme néerl. de Bailleul (Flandre française), mais aussi Denderbelle, 1176 «Belle», ou Schellebelle, 1169 «Belle» (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Bellegem |
Van Belleghem, Vanbelleghem, -ghen, etc. Nom d’origine: Bellegem, près de Courtrai (FlOcc).
|
JG |
Van Bellinghen |
Vanbellinghen, Van Bellingen, Vanbellingen, etc. Nom d’origine: Bellingen (BrFl).
|
JG |
Van Beneden |
Vanbeneden, Van Beneen, etc. Nom topogr., d’après le lieu d’habitation situé en bas, néerl. beneden, dans la vallée, etc.
|
JG |
Van Beselaere |
Van Becelaere. Nom d’origine: Beselare (FlOcc).
|
JG |
Van Bever |
Vanbever, Van Bevere, Van Beve-ren. Nom d’origine: Bever = Biévène (Ht), Strombeek-Bever (BrFl), Bevere (FlOr), Be-veren-Leie, Beveren-Waas, etc.
|
JG |
Van Binst |
Nom d’origine: Binst, forme moy. néerl. de Binche (Ht); cf. aussi Binst.
|
JG |
Van Bockstal |
Van Bokstal, Van Boxtael, etc. Nom d’origine très fréquent: Bokstalle à Ma-chelen (FlOr), te Boxtale à Balegem (FlOr), etc. [FD].
|
JG |
Van Boesschoten |
Nom d’origine: Boeschote, à Daknam (FlOr), cf. aussi Busschots.
|
JG |
Van Bogaert |
Van Bogaerden, cf. Van den Bogaard, etc.
|
JG |
Van Bokstal |
cf. Van Bockstal.
|
JG |
Van Borm |
Van Burm. Nom d’origine : Bornem (Anv), dont la prononc. dialectale est burrem [FD] ; cf. aussi Borms.
|
JG |
Van Boxtael |
cf. Van Bockstal.
|
JG |
Van Braband |
-andt, -ant, Vanbrabant. Nom d’origine: du Brabant, ancien duché qui comprenait en grande partie aussi la prov. d’Anvers et le Noord-Brabant hollandais actuel.
|
JG |
Van Braeken |
cf. Van der Braeken.
|
JG |
Van Brinken |
cf. Van den Brink.
|
JG |
Van Brussel |
Vanbrusselen, Van Brusselt, Van Bruyssel, etc. Nom d’origine: Brussel, Bruxelles.
|
JG |
Van Buckenhout |
Van Bugenhout, Van Bug-genhout, Vanbuggenhout, etc. Nom d’origine: Buggenhout, 1125 «Buckenholt» (FlOr).
|
JG |
Van Burm |
cf. Van Bonn.
|
JG |
Van Calster |
Nom d’origine: Kalster (BrFl), mais aussi var. de Van Calsteren ou de Van Caster [FD].
|
JG |
Van Calsteren |
Nom d’origine: Kalsteren (Anv, BrFl); cf. aussi Van Calster (ci-dessus).
|
JG |
Van Camp |
Vancamp, cf. Van de Kamp.
|
JG |
Van Campenhout |
Van Campenhoudt, Van Kampenhout, etc. Nom d’origine: Kampen-hout (BrFl).
|
JG |
van- Can |
Proven, 1. Dép. Aubel. — 2. Canne (Loc).
|
EV |
van- Caneghem |
Proven. Kanegem (Loc.).
|
EV |
Van Caster |
Vancaster, Van Kaster, etc. Nom d’origine: Kaster, près de Courtrai (FlOcc), Kaaster, fr. Caestre (arr. de Dunkerque), etc. [FD]. Cf. aussi Van Calster.
|
JG |
Van Caubergh |
cf. Van Cauwenbergh(e).
|
JG |
Van Cauter |
-eren, Van Coûter, -eren, Van Kauter, etc. NL très fréquent: Kouter (= fr. couture, w. coûteure) < lat. cultura.
|
JG |
Van Cauwenbergh |
-erghe, -erge, Van Cou-wenbergh, -erghe, Van Kouwenberg, -ergh, Van Caubergh, etc. 1281 «Daniele de Cou-denberghe» Courtrai; nom d’origine: Kouden-bergh (= froid mont), topon. très fréquent, ainsi à Bruxelles, Ninove, Nukerke, Pervijze, Zar-ren, etc. [FD].
|
JG |
Van Clé |
cf. Van de Clee.
|
JG |
Van Cleemput |
-utte, Van Clempute. Van Kleemput, etc. Nom d’origine: Cleemput, à Adegem (Anv), Lokeren et Elverzele (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Coetsem |
cf. Van Cutsem.
|
JG |
Van Coillie |
Vancoillie, Van Coille, Van Coul-lie, etc. 1266 «Jehans de Quoille» = 1275 «Jehan de Coille» DettesYpres; nom d’origine: Coillie, 1187 «Colia» (dérivé de collis ‘colline’), seigneurie à Oostnieuwkerke (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Compernolle |
cf. Van Coppenolle (ci-dessous).
|
JG |
Van Coppenolle |
Vancoppenolle, Van Copper-nolle, Van Compernolle, Vancompernolle. Nom d’origine: Koppenol (= dépression, vallée avec des crêtes arrondies), topon. très fréquent en pays flamand [FD]. Cf. aussi Capenol.
|
JG |
Van Coullie |
cf. Van Coillie.
|
JG |
Van Couter(en) |
cf. Van Cauter(en).
|
JG |
Van Craen |
Nom d’origine: Kraan (Limbourg holl.) ou De Kraan (Noord-Brabant) [FD].
|
JG |
Van Craenenbroeck |
Van Cranenbroek, etc. Nom d’origine: Kranenbroek (= marais où séjournent des grues), topon. très fréquent, à Lembeek, Ninove, etc. [FD].
|
JG |
Van Cutsem |
Vancutsem, Van Cutsen, Van Coetsem. Nom d’origine: Kutsem, à St-Pieters-Leeuw (Brabant).
|
JG |
Van Daal |
Van Daele, Vandael, -aele, Vandal, Vandaul, -aule, Van den Daele, Vandendael, -aele, Van den Dale, Vandendaul, etc. Nom topogr. : moy. néerl. dael, dale ‘val, vallée’, ten Daele (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van Damme |
[nom très fréquent], Van Dam, Vandamme, Vandam, etc. Nom d’origine: Dam, ten Damme, très fréquent en toponymie, e.a. Damme près de Bruges.
|
JG |
Van de Beurie |
cf. Vandebuerie.
|
JG |
Van de Broeck |
Vandebroeck, -oek, -ouck, -oucq, etc., cf. Van den Broeck.
|
JG |
Van de Capelle |
Van de Cappelle, cf. Van der Cappel.
|
JG |
Van de Casteele |
Vandecasteele, Van den Casteele, Van de Castel, -elle. Van de Kas-teele, etc. Nom d’origine : Kasteel, ten Kastele (= château), etc., fréquent en toponymie flamande; cf. aussi Castel, -eel.
|
JG |
Van de Cavey |
-eye, -eije, -aye, Vandecaveye, etc. 1398 «Gillis de le Kavee», «Jehan de le Cavee» Dottignies; nom d’origine: l.d. de forme pic. (La) Cavée, néerl. Caveye (= chemin creux, encaissé) < lat. excavata (via) , par ex. Caveie à Onnaing (dépatr. Nord), Caveye à Menin (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van de Clee |
Vandeclee, -ée, Van Clé. Nom d’origine: Klee, à Kuttekoven (Lb).
|
JG |
Van de Kamp |
Van den Camp, Van Camp, Vancamp, etc. Nom topogr.: Kamp < lat. campus ‘champ, pays, etc.’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Kasteele |
cf. Van de Casteele.
|
JG |
Van de Kerckhove |
Vandekerckhove, Vande-kerkhove, Van den Kerkhof, Van Kerckhove, Vankerckhove, Van Kerkhove, Van Kerckhoven, Van Kerkhoven, Vanker-koven, etc. Nom topograph. : moy. néerl. kerkhof ‘cimetière, aître’, ten Kerkhove, fréquent en toponymie. Comp. Delaitre, Delattre.
|
JG |
Van de Laar |
-aer, cf. Van Laar, Van Laer.
|
JG |
Van de Maele |
Vandemaele, Van der Malle, Van der Maelen, etc. Nom d’origine: Mâle (= dépression, fond), e.a. quartier de Bruges, ou Maele, à Deerlijk, Tielt, etc. [FD].
|
JG |
Van de Moortele |
Vandemoortele, Van de Mortel, -ele. Van de Moorter, etc. Nom d’origine: Mo(o)rtel, Mo(o)rter (= sol marécageux), topon. fréquent surtout en Flandre occ. [FD].
|
JG |
Van de Nitte |
Vandenitte. Le NF étant localisé dans le Hainaut et en Brabant wallon, probabl. forme altérée d’un NF flam., p.-ê. Van den Heede [FD].
|
JG |
Van de Perre |
Vandeperre, Van der Perre, Vanderper, -erre, -erren, Van de Peer, etc. Nom d’origine: Perre, Parre (= terrain enclos), De Perre, topon. très fréquent, e.a. à Denter-gem, à Ruiselede, Rijkevorsel, etc. [FD].
|
JG |
Van de Pitte |
cf. Van de Put(te).
|
JG |
Van de Poel |
-oele, Vandepoel, -oele, Van den Poel, -oele, Van der Poel, -oele. Nom topographique: moy. néerl. poel ‘étang, mare’, Poel, ten Poêle, ter Poêle (fréquent en topon.).
|
JG |
Van de Put |
Vandeput, Van de Putte, Vandeputte, Van den Put, Van den Putte, Van de Pitte (forme ouest-flam.), etc. Nom topographique: moy. néerl. put, putte ‘puits, fosse’, de Put, ten Putte (fréquent en topon.). Cf. aussi Van Put(te).
|
JG |
Van de Raspaille |
Vanderaspaille, Vandres-paille, Van der Aspaille, Vanderaspoilden, etc. 1418 «Ghyselin van Respailgen» Courtrai; topon. fr. raspaille, rapaille ‘taillis’; cf. aussi Verspaille.
|
JG |
Van de Roost |
Vanderoost, Vanderroost, Van der Oost; formes w. altérées: Van de Ros, Van de Rosé, Vanderose, Vanderosse (cf. aussi Van Ros, Van Rosse). Nom d’origine: Roost, Roest (= endroit où poussent des roseaux), très fréquent en toponymie, par ex. Roost (BrFl), Roest = Rosoux (Lg), etc. [FD].
|
JG |
Van de Roy |
Vanderoy, cf. Van Roey.
|
JG |
Van de Sande |
Vandesande, cf. Van de Zande.
|
JG |
Van de Scure |
Vandescure, Vandescuren, cf. Van der Schueren.
|
JG |
Van de Steene |
Vandesteene, etc., cf. Van der Steen.
|
JG |
Van de Stock |
cf. Van der Stock.
|
JG |
Van de Vandel |
-elle, Vandevandel, cf. Van de Vonder.
|
JG |
Van de Velde |
(NF très répandu), Van De Velde, Vande Velde, Vandevelde, Vandeveld, Van-dervelde, Vandervelden, etc. Cf. 1218 «Sy-moenus de Velda» DettesYpres; nom topogr. : Veld, néerl. veld ‘champ’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Ven |
Vande Ven, Vandeven, -enne, Van den Ven, Van der Ven, Van der Venne, Vandevin, -inné, etc. Nom d’origine: ten Venne, ter Venne, ter Vin(ne), topon. très répandu (= tourbière).
|
JG |
Van de Ville |
Vandeville (NF hennuyer), Van de Vyle, etc. 1402 « Willemme van den Ville» Tirlemont; traduction néerl., sous une forme hybride, du NF De(la)ville [FD].
|
JG |
Van de Vonder |
Van de Vandel, -elle, Vandevandel, etc. Nom d’origine: Vonder (= petit pont branlant, passerelle), par ex. Ter Vonde-len, à Velzeke, Denderhoutem et Evergem [FD].
|
JG |
Van de Voorde |
Vande Voorde, Vandevoorde, Vandevoort, Van der Voorde, Van Vooren, Van Voren, etc. Toponyme fréquent: ten Voorde, ter Voort, ainsi que Voorde, à Alost (FlOr), voorde ‘gué, passage à gué’ [FD]. Cf. aussi Vandevoir.
|
JG |
Van de Vyver |
Vandevyver, Van de Vyvere, Vandevyvere, Vandevyvre, Vandeviver, -ère. etc. Cf. 1233 «Ghilleberti de Vivario» Courtrai; nom topogr.: néerl. vijver ‘étang, mare’, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van de Walle |
Vande Walle, Vandewalle, Vanderwal, Vanderwalle, -wald, -whale. Van der Wallen, etc. Nom d’origine: ten Walle (= motte, butte artificielle), e.a. à Gand et Courtrai [FD].
|
JG |
Van de Wattyne |
-ijne, Vandewattyne, Vande-wattine, etc. 1221 «Philippus del Wastine» Courtrai, 1281 «Johannes de Wastina» DettesYpres, 1398 «Joes van der Wastine» = «Joes de le Wastine» Geluwe; nom d’origine: anc. fr. watine, guastine ‘endroit désert, non bâti’ FEW 14, 209a, fréquent dans la toponymie de Flandre, du nord de la France et de l’ouest du Hainaut, etc. [FD].
|
JG |
Van de Wege |
Van de Weghe, Vandeweghe, Van der Weghen, Van der Weegen, Vander-wegen, etc. Nom topogr.: ten Wege, néerl. weg ‘chemin’, fort répandu en toponymie.
|
JG |
Van de Weyer |
Vandeweyer, cf. Van de Wyer.
|
JG |
Van de Wiele |
Vande Wiele, Vandewiele, Van de Wielle, Van de Wille, etc. Nom topogr. : wiel ‘bassin, mare, étang’, te Wiele, fréquent en toponymie, e.a. à Pittem (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van de Woestyne |
-ijne, etc. Nom d’origine: néerl. woestijn ‘endroit désert’, e.a. Woesten (FlOcc), Woestijne, à Aalter, Evergem, Varse-nare, etc. [FD].
|
JG |
Van de Wyer |
Van de Wijer, Van de Weyer, Vandeweyer, etc. Nom d’origine: Wijer (= néerl. vijver ‘étang, mare’), e.a. Wijer (Lb), et à Henri-Chapelle (Lg) et Hoeselt (Lb) [FD]. Cf. également la mention ancienne, avec traduction, «van de Wyer, dit de Vivier» NPLiège(Body 61-62).
|
JG |
Van de Wyngaerde |
cf. Van de Wyngaert, -aerde.
|
JG |
Van de Zande |
Vandezande, Van de Sande, Vandesande, etc. Nom d’origine: Zande (FlOcc), également à Woumen (FlOcc), à Des-telbergen (FlOr) ou un autre topon. en -zand [FD]; comp. Sablon.
|
JG |
van de~Laar |
-Lanotte, -Leemput, -Leene. Proven. V. Laar, Aunoie, Leemput, Leen. van-Delft. Proven. Loc. holl.
|
EV |
van de~Par |
ou -Perre, -Pitte, -Plas(sche), -Putte, -Poêle of -Pol. Proven. V. Parre, Fit et Put, Plas, Put, Poel.
|
EV |
van de~Rost |
V. Roost.
|
EV |
van de–Beek, |
-Berg(en), -Borght. Proven. V. Beek, Berg, Burg. -Botermet. Proven. Boter-merkt, ,,Marché au beurre ». (Dép. Meer). -Broe(c)k ,-Brouck. Proven. V. Broek.
|
EV |
van de-Loise. |
Proven. Luis, Différ. L.D.
|
EV |
Van den Abeele |
Vandenabeele, Van den Abbeele, Van den Abeelen, etc. Moy. néerl. abeel < anc. fr. aubel, albel ‘peuplier blanc’, ten Abe(e)le (fréquent en toponymie) [FD].
|
JG |
Van den Berg |
Vandenberg, Van den Bergh, Van den Berge, Vandenbergh, Van den Berghe, Vandenberghe, Vandenberghen, Vandemberg,Van de Berg, Van de Bergh, etc. Nom topographique: moy. néerl. bergh ‘mont’, ten Berghe (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van den Boeke |
Van den Boecke, Van der Boeck. Nom d’origine: ten Boeke, fréquent en toponymie, néerl. beuk ‘hêtre’. Cf. aussi Vam-boucq.
|
JG |
Van den Bogaert |
Van den Bogaard, -aerde, Vandenbogaerde, Van Bogaert, Van Bo-gaerden, etc. Moy. néerl. bogaert, boomgaerd ‘verger, jardin’, ten Boomgaarde, Bogaard (très fréquent en toponymie); parfois, traduction de Dujardin, Dugardin. – Bibliogr. : H. Buitenhuis, Familienamen afgeleid van het woord boomgaard, dans Naamkunde 13, 242-4.
|
JG |
Van den Borne |
Van den Boore, Van den Borre, Vandenborre. etc. Nom d’origine: Born (Limbourg holl.), Booren, nom de cours d’eau à Dunkerque (Flandre fr.), mais aussi Ter Borrent, nom d’un fief à Gullegem, ou p.-ê. *Ten Borne qui a dû exister à Wervik, etc. [FD].
|
JG |
Van den Bosch |
Vandenbosch, Van den Bos-sche, Vanden Bossche, Vandenbossche, Van den Bussche, Vanden Bussche, Vanden-bussche, etc. Nom topographique: moy. néerl. busch, bossche ‘bois’, (den) Bos(ch), ten Bossche (extrêmement fréquent en toponymie).
|
JG |
Van den Braak |
, cf. Van der Braeken.
|
JG |
Van den Brande |
-andt, Vandenbrande, Van den Branden, etc. Nom d’origine: Ten Brande (= endroit où il y a eu un feu, où on prend du combustible), assez fréquent comme NL, cf. 1375 «van Boudiné van den Brande» Courtrai [FD].
|
JG |
Van den Brink |
Van Brincken. Topon. néerl. or. Brink (= gazon, espace ouvert dans un enclos, place de village), cf. 1266 «Gerlach van den Brinck» Deventer [FD]; cf. aussi Brinck.
|
JG |
Van den Broeck |
Vandenbroeck, Vanden Broeck, Vandenbrouck, -oucke Van de Broeck, Vandebroeck, -oecke, Vandebroek, Vandebrouck, -oucq, etc. Nom topographique: moy. néerl. broek (= marais), extrêmement fréquent en toponymie. Van den Broele, cf. le suivant.
|
JG |
Van den Brûle |
Van den Brulle, Van den Bruele, Van den Broele, etc. Nom d’origine : topon. moy. néerl. Bruul, syn. : Broel, Briel, Brogel, fr. Breuil, Bruille (= terrain marécageux, généralement boisé), fréquent en toponymie, notamment à Denderbelle, Malines, Lovenjoel, etc. [FD].
|
JG |
Van den Buerie |
cf. Vandebuerie.
|
JG |
Van den Bulck |
Van den Bulcke, Vanden-bulcke, Vandembulcke, etc. Nom d’origine: topon. moy. néerl. blok, bile, hulc ‘pré clos, enclos’, e.a. «theerscip vandenbulke» (1502), seigneurie à Rekkem [FD].
|
JG |
Van den Bussche |
Vandenbussche, etc, cf. Van den Bosch, Bossche.
|
JG |
Van den Camp |
cf. Van de Kamp.
|
JG |
Van den Cantoore |
Traduction flam. du NF fr. Decatoire [FD].
|
JG |
Van den Casteele |
cf. Van de Casteele.
|
JG |
Van den Daele |
Van den Dale, Vandendaul, cf. Van Daal, van Daele.
|
JG |
Van den Dijk |
cf. Van Dyck.
|
JG |
Van den Doorne |
cf. Van Doorne.
|
JG |
Van den Dorpe |
Vandendorp(e), Van den Deurpen, cf. Van Dorp(e).
|
JG |
Van den Dries |
Vandendries, Vandendriessche. Van den Driessche, Vandendriexhe, Vandendris, Vandendrisse, Van Dries, Van Driessche, Vandriessche, etc. Cf. 1754 «Gis-lain Vandrise» Archennes; nom topographique: moy. néerl. driessch(e) ‘friche, «trieu»’, Dries, ten Driessche (très fréquent en toponymie). Cf. Debrab. 446-7 (avec longue discussion sur les sens précis du terme, de même origine que w. triftie), trieu).
|
JG |
Van den Dycke |
Van den Dijk, Vandendyck, -yk, cf. Van Dyck.
|
JG |
Van den Esse |
Van den Esch, cf. Van der Esse(n).
|
JG |
Van den Eynde |
Vanden Eynde, Van den Eijnde, Van den Hende, Vandenhende, Van Eynde, Vaneynde, etc. Nom d’origine: ten E(i)nde, ten Inde, du néerl. einde ’bout, extrémité’, s’appliquant à des habitations à l’écart. Cf. aussi Van Nin.
|
JG |
Van den Hamme |
cf. Van Hamme.
|
JG |
Van den Haute |
Vandenhaute, etc., cf. Van (den) Hout(te).
|
JG |
Van den Heede |
Vandenheede, Van den Hede, Van Hee, Vanhee, -ée, Van Heede, etc. Nom topographique: moy. néerl. heede, néerl. heide ‘bruyère’, ten Heede (fréquent en topon.). Cf. aussi Van der Heyde(n).
|
JG |
Van den Hende |
Vandenhende, cf. Van den Eynde.
|
JG |
Van den Heuvel |
Vandenheuvel, Van den Neuvel, etc. Nom topographique: moy. néerl. heuvel ‘colline, tertre’, ten Heuvel (fréquent en topon.). Cf. aussi Van Huffel.
|
JG |
Van den Hoe(c)k |
cf. Van Hoeck.
|
JG |
Van den Hoof |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van den Hout |
Van den Haute, cf. Van Hout(te).
|
JG |
Van den Hove |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van den Huile |
cf. Van Huile.
|
JG |
Van den Kerkhof |
cf. Van de Kerckhove.
|
JG |
Van den Neuvel |
cf. Van den Heuvel.
|
JG |
Van den Plas |
Vandenplas, -plassche, Van der Plas, etc. Nom d’origine: Plas, Ten Plassche (= étang, mare), e.a. à Courtrai, Zwevegem, Wevelgem [FD].
|
JG |
Van den Poel |
cf. Van de Poel.
|
JG |
Van den Put |
cf. Van de Put.
|
JG |
Van den Steen |
Vandensteen, etc., cf. Van der Steen. Van den Ven, cf. Van de Ven.
|
JG |
Van den Wyngaert |
-aerde, -aerden, Vandenwyngaert, Vandenwyngaerden, Van de Wyngaerde, etc. Nom topographique: moy. néerl. wijngaert, -aerd ‘vigne, vignoble’ (fréquent en topon.); parfois, traduction de Delvigne, cf. ± 1600 «Andréas Del vigne» = 1646 «A. van de Wyngaerde» Tielt [FD].
|
JG |
van den-Ab(b)e(e)le(n), |
-Acke- r(e), -Akker, -Ameele. Proven. V. Abeel, Akker, Akker, Ameel. -Avond. Proven. Avend-(oren). (Dép. Tirlemont). -Arend. Proven. N. probable d’enseigne : ,,De l’aigle ». -Bak, -Balck, -Bauw, -Beck, -Beginne, -Bemd(en) ou -Bempt, -Berg(h)e(n), -Berkhof. Proven. V. Bak, Balk, Bouw, Beek, Begin, Bemd, Berg, Berk. van den~Beyllaert, -Biggelaar, -Bil-cke, -Boeynants, Bo(o)gard(e), -Bon, -Boom, -Borg, -Borne, -Bor-ren, -Bo(s)ch(e), -Brambussche, -Brande(n) ou -Brandt, -Breede, -Brempt, -Briele, -Brincken, -Broeck(e) ou -Brouck(e), -Broe-le ou Bruele, -Brugge(n), -Bru-aene, -Bul, -Bulcke, -Bunder, -Burre, -Bussche, -Buys, -Camp, -Corput, -Cruyce ou -Cruys(se), -Dael(e), -Damme. Proven. V. Biggelaar, Bulk, Bunder, Boom-gaard, Bon, Boom, Burg, Born, Bor, Bosch, Braam, Brand, Breed, Breem, Brem(t), Breuil ou Briel, Brink, Broek, Bral, Brug, Bruaan, Bult, Bonder, Buur, Bosch, Buis, Kamp, Goorput, Kruis, Daal, Dam.
|
EV |
van Dender |
Proven. 1. Dender-(-monde ou -ivindeke) (Loc.). — 2. Dendre, (Riv.).
|
EV |
van den-Doorent |
ou Doorne, Dor-pel ou Durpel, -Drie(e)s(sch)e, -Dungen, -Dyck, -E(e)de, -Eeck-houte, -Eerenberg, -Es(ch), -Els-ou -Elshout, Eyck, -Eynde, -Fon-tyne, Ghoer, -Gucht. Proven. V. Doorn, Dorp, Dorpel, Dries, Dong, Dijk, Eed, Eikhout, Erenberg, Es, Els(hout), Eik, Einde, Fontein, Goor, Gehucht.
|
EV |
van den-Haut(ten), |
-Hauwe, -Hec-ke, -Heede, -Hende, Herrewe-ghe(n), -Heulle, -Heuvel, -Hi(e)-lakker, -Hirtz, -Hoek, -Hof(f), -Hole, -Holt, -Hoof ou Hove(n), -Hoofdne, -Hou(d)ten, -Houwe, Hurck, -Inden, -Ede. Proven. V. Hout, Houw (Plus. L.D.), De Hek ,(Dép. Wommerson), Heide ou Eed, Einde, Heir, Heule (Loc., L.D.), Heuvel, Hielakken, Hert, Hoek, Hof, Hol, Hout, Hof. Hoofd, Hout, Hork (Dép. Litte-St-Hubert), Einde, Ede. van den~Ker(c)khove(n), -Meer-sch(e), -Meersschaut, -Moortel, -Mosselaer, -Nest(e), -Neucker, -Nieuwenborg, -Nieuwenhuyse, -Noortgate, -Oever, -Perre, -Plas, -Poel, -Put(te), -R(e)ydt, -Rhyn, -Sande, -Savel, -Schilde, -Schrieck, -Seylberg, Sigtenhorst, -Steen(e), -Stock, -Storme, -Sype, -Tempel, -Tillaart, -T(h)or(r)en, -Veegate, -Ven, -Vinne, -Veghe, -Wiele, -Wouwere, -Wyngaerden. Proven. V. Kerkhof, Meers, Meershout, Mortel, Mos(laar), Nest, Nekker, Burg, Huis, Gat, Oever, Parre, Plas, Poel, Put, Riet, Rijn, Zand, Zavel, Schilde, Schriek, Zeilberg, Zieken, Steen, Stok, Storm (endroit éprouvé), Zyp (rigole), Tempel (ruines de temple), Aard, Toren, Gat, Ven ou Vin, Weg, Wiel, Wijngaard.
|
EV |
Van der- |
Ver- -vloet, -vloesem. Vlug. Car. mor. ou phys. Vlug, ,,Rapide » (d’esprit ou de corps). Vlammens. 1. Proven. Vlijmen (Loc.holl.). — 2. Vlug mens, ,,H. rapide ». V. Vlug.
|
EV |
VAN der Aa. |
V. aa.
|
EV |
Van der Aerden |
Van der Aarden, etc. Nom topogr. : néerl. aard ‘champ, terre cultivable’, fréquent comme toponyme; cf. aussi Van Aerden.
|
JG |
Van der Auderaa |
Van der Ouderaa, Van der Auwera, Vander Auwera, Vanderauwera, etc. 1392 «Jan vanderOuder A» Anvers, 1417 «Kateline vander Oudera» Lierre; nom d’origine : Ouder Aa, nom de cours d’eau dans la région de Fûmes [FD].
|
JG |
Van der Avoort |
-oirt, -ort, -ero, Vanderavero, Vanderaveroet, Vanderavrot, etc. Nom d’origine : Ter Avoort (= gué, passage dans un ruisseau), topon. assez fréquent, e.a. à Dworp, Retie, Neerheylissem. – Bibliogr. : L. Van der Avort, Betekenis van de FN… van der Avoort, V1S127, 1991,39-43.
|
JG |
Van der Beke |
Vanderbeke, Vanderbeck, Vanderbecken, Vanderbeeken, Van der Beken, Vanderbeken, Vanderbecq, -eque, -èque, etc. Nom d’origine: néerl. beek ‘ruisseau’, ter Beke (fréquent en toponymie). Cf. aussi Verbeeck.
|
JG |
Van der Biest |
Vanderbist, Vanderbiste, Van-derbise, etc. Nom d’origine: Ter Biest (= endroit où il y a des joncs), topon. fort répandu; cf. aussi Verbi(e)st.
|
JG |
Van der Boek |
cf. Van den Boe(c)k.
|
JG |
Van der Borg |
Van der Borght, Vanderborght, Van der Borcht, Vanderborck, Van der Burg, Van der Burcht, etc. Nom d’origine: ter Borch(t), ter Burch(t), néerl. burcht, burg ‘château-fort’, fréquent en toponymie ; aussi nom de commune : Burcht (Anv), Borch à Kortemark (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van der Braeken |
Van Braeken, Van den Braak. Nom d’origine: Braak, topon. fréquent, moy. néerl. brake, hraec ‘friche, jachère’ [FD].
|
JG |
Van der Brugge |
Vanderbrugge, Van der Bruggen, Vanderbruggen, Van der Brug-ghen, etc. Nom topogr. : néerl. brug ‘pont’, ter Brugghe, très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van der Burg |
Van der Burcht, etc., cf. Van der Borg(ht).
|
JG |
Van der Cam |
Vandercam, Vandercamme, Van der Kam, Vanderkam, Vandercammen, etc. Surnom de brasseur, moy. néerl. kam, comme ‘brasserie’; cf. aussi Vercammen.
|
JG |
Van der Cappel |
Vandercappel, -elle, -ellen, Van de Capelle, Van de Cappelle, etc. Nom d’origine: ter Kapel(le), néerl. kapel ‘chapelle’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Van der Donck |
Vanderdonck, Van der Donckt, Vanderdonckt, etc. 1616 «Andrieu Vanderdonck» BourgDinant; nom d’origine: moy. néerl. donk ‘hauteur sablonneuse en terrain marécageux’, fréquent en toponymie [FD] ; cf. aussi Verdonck(t).
|
JG |
Van der Elst |
Vander Elst, Vanderelst, -est, Van der Helst, etc. Nom d’origine: néerl. els ‘aune’, ter Elst (= aunaie, aunoie), fréquent en toponymie ; cf. aussi Ver(h)elst.
|
JG |
Van der Esse |
Vanderesse, Van der Essen, Van den Esse, Van den Esch, Van Esche, etc. Nom d’origine: ten Es, ten Essche, néerl. es ‘frêne’, topon. fréquent. Aussi NL Essen (Anv), Essene (BrFl), etc. [FD].
|
JG |
Van der Eyken |
Van der Eyeken, Van der Eijck, Van Eyck, Van Eycke, Van Eyeken, etc. Nom d’origine : ter Eeke, ter Eik, ten Eeke (= au chêne), extrêmement commun en toponymie, cf. Vereecke, Vereycken.
|
JG |
Van der Gucht |
Vandergucht, cf. Van Gehuch-ten.
|
JG |
Van der Hage |
-agen, Van der Haegen, Van-derhaegen, -aeghe, -aeghen, etc. Nom d’origine: Haag, Hage, ter Hagen (= haie, bois enclos, taillis, etc.), fréquent en toponymie, cf. Verhaege(n). Comp. Delhaye.
|
JG |
Van der Hani |
cf. Van Ham(me).
|
JG |
Van der Heide(n) |
cf. Van der Heyde(n).
|
JG |
Van der Helst |
cf. Van der Elst.
|
JG |
Van der Hoeve |
Van der Hoeven, Vanderhoeven, Vanderhoven, van der Houven, etc. Nom d’origine: ter Hoeve(n), ter Hoef, néerl. hoeve ‘ferme, métairie’, commun en toponymie; cf. aussi Verhoeven. En toponymie, ne peut être dissocié de néerl. hof, cf. Van Hove, etc. [FD].
|
JG |
Van der Hulst |
Vanderhulst, Van der Hust, etc. Nom d’origine: ter Hulst (= endroit où poussent des houx, houssaie); cf. aussi Van Hulst, Verhulst et Vanderus(se), Vandereus(e).
|
JG |
Van der Kam |
cf. Van der Cam.
|
JG |
Van der Kel |
Vanderkel, Van der Kelen, Vanderkelen, Van der Keelen, etc. Nom d’origine: Keel, Kel (= conduit, canal, chenal; passage étroit entre deux fossés, etc.), particulièrement het hof ter Kelen (1387) à Gaas-beek (BrFl), mais aussi plusieurs topon. Kelen, Keel, etc. [FD].
|
JG |
Van der Kluysen |
Van der Kluyzen, Van der Cloosen, Van der Clause, Vanderclause, -en, etc. Moy. néerl. cluse ‘ermitage, petite maison’, assez commun comme toponyme, e.a. (ter) Kluizen à St-Gillis-Waas (FlOr) [FD].
|
JG |
Van der Lin |
Vanderlin, Vanderlinck. Formes w. altérées du NF suivant [FD].
|
JG |
Van der Linden |
Vander Linden, Vanderlinden, Van der Lynden, etc. Nom d’origine: Ter Linde (= au Tilleul), topon. extrêmement fréquent.
|
JG |
Van der Malle |
Van der Maelen, cf. Van de Maele.
|
JG |
Van der Meer |
Vandermeer, Van der Meir, Van der Meeren, Vandermeeren, etc. Nom d’origine : Meer, Mère (= grand étang), toponyme fréquent, e.a. (Erpe-)Mere (FlOr) [FD] ; cf. aussi Vermeir, Vermeer.
|
JG |
Van der Meersch |
Vandermeers, Vander-meersch, Vandermeerschen, Vandermersch, Van der Messe, Vandermesse, Vandermest, etc. Nom d’origine: ter Meersch, de Meersch (= pré d’alluvion, le long de ruisseau), topon. très commun [FD]; cf. aussi Vermeersch et Vandermies, Vandermiège.
|
JG |
Van der Messe |
Vandermesse, Vandermest, cf. le précédent.
|
JG |
Van der Meulen |
Vandermeulen, Van der Mol, Van der Moolen, Van der Molen, Van-dermolen, Van der Meule, Vandermeule, etc. Nom d’origine: ter Molen, ter Meulen (= au moulin), topon. extrêmement répandu; cf. aussi Vermeulen.
|
JG |
Van der Mol |
Van der Moolen, cf. Van der Meulen.
|
JG |
Van der Mosen |
Van der Moosen, Vandermouse, -mousen, Vandermeuse, etc. Nom d’origine: Mose (= boue, vase, fange), e.a. Hof ter Mosen, à Anderlecht [FD].
|
JG |
Van der Noot |
Vandernoot, Van der Not, etc. Nom d’origine: ter Noot, par ex. à Borre (Flandre fr.), également NF brabançon, cf. 1344 «Henricus van der Noet» Bruxelles, etc. [FD].
|
JG |
Van der Oost |
cf. Van de Roost.
|
JG |
Van der Ouderaa |
cf. Van der Auderaa.
|
JG |
Van der Perre |
Vanderper, -erren, cf. Van de Perre.
|
JG |
Van der Planke |
Vanderplanck, Vanderplancke, Van der Plancken, Van der Planque, etc. Nom d’origine: plank ‘planche, passerelle, pont de bois’, e.a. ter Planken à Lampernisse (FlOcc); comp. Delplanque.
|
JG |
Van der Plas |
cf. Van den Plas.
|
JG |
Van der Poel |
cf. Van de Poel.
|
JG |
Van der Rue |
Traduction du NF fr. Delrue, cf. aussi Verrue [FD].
|
JG |
Van der Schueren |
Vanderschueren, Vanderschuren, Van de Scure, Vandescure, Vandescuren, etc. 1326 «Boidin van der Scuere» Ypres; nom d’origine: ter Scu(e)re, Schuur (= grange), fréquent en toponymie [FD]; comp. Del(a)grange.
|
JG |
Van der Smissen |
Vandersmissen, Van der Smessen. Nom d’origine, mais aussi surnom de forgeron: topon. fréquent: Smisse, Smesse (= forge), cf. 1396 «Mergriete vander Smissen» Moerbeke, 1398 «Nijs van der Smesse dit Tanghen» Geluwe [FD]; cf. aussi Versmissen.
|
JG |
Van der Stichel |
Vanderstichele, Van der Stichelen, Vanderstichelen, Van der Stiggel, etc. Nom d’origine: Stegel, var.: Stichel (= perron, élévation ; petit mur bas, quai, barrière, etc.), topon. fréquent en Flandre occ., Flandre or. et Brabant, également nom d’enseigne à Courtrai [FD].
|
JG |
Van der Stock |
Vanderstock, -ockt, Van de Stock, Vanderstocken, Vanderstokken, etc. Nom d’origine: néerl. stok (= souche, tronc d’arbre), ter Stockt, à Wolvertem, Lo, Tielt, Pittem, etc. [FD].
|
JG |
Van der Straeten |
Vanderstraeten, Van der Straaten, Van der Straten, etc. Nom topogr. : néerl. straat ‘(grand) route’, ter Strate(n), fréquent en toponymie; comp. Delestrée.
|
JG |
Van der Thommen |
cf. Van Tomme.
|
JG |
Van der Val |
Van der Vale, Vanderval, -allé, etc. Nom topogr.: Val, ter Vaal < fr. val ‘vallée’; comp. Duval.
|
JG |
Van der Veken |
Vanderveken, Vanderveck, Van der Veiken, etc. Nom d’origine: moy. néerl. veken ‘barrière à claire-voie’, fréquent en toponymie ; cf. aussi Vervecken.
|
JG |
Van der Ven(ne) |
cf. Van de Ven.
|
JG |
Van der Voorde |
cf. Van de Voorde.
|
JG |
Van der Wee |
Vanderwee, Van der Weide, Van der Weyden. Vander Weyden, Vanderweyden, Vanderweyen, etc. Nom topogr. : ter Wee(de), Weide, néerl. wei, weide ‘prairie, pré’, surtout ‘pré commun’, fort répandu en toponymie.
|
JG |
Van der Weegen |
Vanderwegen, cf. Van de Weghe.
|
JG |
van der~Ens |
-Esch ou -Essen ou -Est, -Eyden, Eycken. V. Hens(t), Es(t), Heide, Eik.
|
EV |
van der~Ouderaa |
ou -Ouwera. Proven. Oude Aa, ,,(De la région) de la Vieille Aa » (Riv.).
|
EV |
van der-Aa |
-Auwera, -Avoirt. Proven. ,,De l’Aa » (Riv.). ,,De la Vieille Aa », ,,Du gué de l’Aa ».
|
EV |
van der-Bauw(h)ede, |
-B(e)e(c)- k(en), -Beken, -Bemden, -Beu- ren, -Biest, -Block, -Bly, -Borcht ou -Borck ou -Burght, -Bracht, -Brigghe ou -Brugghe, -Cam- (men), -Cappelle(n), -Casseyn, -Cauter, -Clause, -Cleyn, -Clooster, -Cruycen ou Cruys(se), -Deelen, -Does, -Donck(t), -Dussen, -Eb, -Eecken, -Eeckt, -Eerde. Proven. V. Bouwheide, Beek, Bemd, Buur, Biest, Blok, Blij, Burcht, Bracht, Brug, Kam, Kapel, Brug, Kassei, Kouter, Kouter, Kluis, Klei, Klooster, Kruis, Dal, Doos, Donk, Dietsch, Eik(t), Aarde.
|
EV |
van de–Reet |
Proven. V. Riet. ,
|
EV |
van der-Elst. |
Proven. V. Elst.
|
EV |
van der–Geeten, |
-Geyten. Proven. ,,(De la région) des Gettes ». (Riv.).
|
EV |
van der-Gheynst, |
-Ghinst, -Gho- te(n), -Graaf, -Gracht, -Grient, -Gucht ou -Gugten, -Haaghen ou -Haegh(en), -Haert, -Hallen, -Hasselt, -Hasten, -Have, -Hecht, –Heeren, -Heggen, -Heide ou Hey- de(n), -Helst, -Henst, -Herten, -Hoeft, -Hoeven, -Hofstadt, –Horst. Proven. V. Ginst, Goot, Graaf, Gracht, Grient, Gehucht, Haag, Aard ou Haard, Haï, Hazel, Haast, Hâve, Haag, Heide, Elst, Henst ou Einde, Aard, Hoeve, Hofstad, Horst.
|
EV |
van der–Houdelingen |
-Hoydonch, -Hulst, Hust. V. Houdeling, Hooidonk, Hulst.
|
EV |
van de–Ridt, |
-Rieck ou -Ryck, -Rei-viere. V. Riet, Riek ou Rijk, Rivier.
|
EV |
van der-Linden, |
-Loo, -Loock, -Loo-ven, -Luppen, -Lyn, -Maelen,-Maesen, -Maeten, -Marliere,-Marck(en), -Maren ou -Meeren ou -Meiren ou -Mer, -M(e)r-sch(en), -Menschbrugge, -Mer-cken, -Meulen, -Meuse, -Meuter,-Mey, -Mielen, -Mies, -Minnen,-Moere, -Moesen, -Molen. Proven.V. Lind, Loo, Look, Ven, Loop,Lijn, Maal, Maas, Maat, Marlier,Markt, Meer, Meers, Meensbrug,Mark, Molen, Mos, Mouter, Made Miel, Meers, Meen, Moer, Moes, Molen.
|
EV |
van der–M(u)st(en), |
-Mot ou -Mot(t)e(n), -Mynsbrugge,-Winksele, Niepen, Noot. Proven.V. Mos, Mot, Meensbrug, Neppen, (Dép. Winksele), Nood.
|
EV |
van der-Monde. |
Proven. Ter Mond,,,A l’embouchure ».
|
EV |
van de-Roel, |
-Roos(t) et -Rosé et -Rostyne, -Rote. Proven. V. Roos-loo, Roos(t), Rostijne, Rode.
|
EV |
van de-Roy. |
Proven. V. Rode.
|
EV |
van der-Paelt |
-Pas, -Pelen, -Perren,-Peypen, -Plaetsen, -Plancke, -Plas-sche(n), -Pleyn, -Poelen ou -Pol,-Poo(r)ten, -Put ou -Putte(n),-Pypen. Proven. V. Paal, Pas, Peel,Parre, Pijp, Plaats, Plank, Plas,Plein, Poel, Poort, Put, Pijp.
|
EV |
van derr—Ecken. |
Proven. V. Eik.
|
EV |
van der–Reet |
ou -Reydt ou -Riet ou -Ryt, -Rest, -Rivier(en), -Roef, -Roost, -Sanden, -Sarren, -Sas, -Schelden, -Scheuren- ou -Schue-ren, -Schrieck, -Seelen, -Seypen, -Slag(h)molen, -Sl(e)yen, -Sloot, -Sluys, -Smissen, -Snick, -Speeten, -Spek, -Spie(e)gel, -Stadt, -Stalle, -Stappen, -Stede, -Steene, -St(e)i-chel(e)n, -Stempel, -Stock(en), Stra(e)ten, -Stricht, -Stukken, -Struyft, -Sypen ou -Sypt, -Taelen, -Ton, -Trappen, -Vaeren, -Vaet, -Valle, -Ve(e)k(en) ou Ve(i)-ken, -Vee, -Veen, -Ve(e)ren, -Velde(n), -Vellen, -Velpen, -Vennet, -Vinnen, -Vleet ou Vliet, -Vlie, -Vloet ou -Vloodt, -Von-del(en), -Vo(o)rd ou -Voort, -Vorst, -Wael, -Waerden ou -Weerden, -Waeren, -Waeter, -Wauwen, -Wee(den), -Wegen, -Werff, -Westen, -Wey(d)en ou -Weide, -Wielen, -Wilt, -Wolf, -Yken. Proven. V. Riet, Rest, Rivier, Rolman, Roos I, Zand, Zarren, Sas, Schelde, Schoor et Schuur, Stekel, Schrik, Zijl, Zijp, Slagmolen, Slede, Sloot, Sluis, Smis, Snik, Speet, Spek, Spiegel, Stad, Stal, Stekel, Stempel, Stok, Straat, Strik, Stok, Struif, Zijp, Dal, Ton (Mécoupure : van Derton), Trap, Varen, Vat, Val et Vaal, Veek, Vee, Veen, Verre, Veld, Val et Veil, Velp, Ven(net), Vin, Vliet, Vlies, Vloet, Vondel, Voord, Vorst, Wal, Waard, Waar, Water, Wouw, Weide, Weg, Werf, West, Weide, Wiel, Wild, Wolf, Eik.
|
EV |
VAN der–Vecken, |
-Vekken, -Ve(i)ken. — 2. Profess.
|
EV |
Van der–Veil, |
Velle, Velleman(s).
|
EV |
van de–Ryse |
-Ryst. Proven. Rijs, ,,Osier », Rijst, ,,Oseraie ». (L.D.).
|
EV |
van der-Zande, |
-Z(e)ypen, -Zwalen. Proven. V. Zand, Zijp, Zwaai. –Zwalmen. Proven. „ (Région) de la Zwalm » (Affluent de l’Escaut).
|
EV |
van de–Sande, |
-Schilde, -Sc(h)ure, -Sly(c)ke, -Sompele, -Spiegle. V. Zand, Schild, Schuur, Slijk, Peel, Spiegel.
|
EV |
Van Dessel |
Nom d’origine: Dessel (Anv).
|
JG |
van Dessel. |
Proven. Desschel (Loc).
|
EV |
van de-Steen(e), |
-Straete, -Sype. V. Steen, Straat, Zijp.
|
EV |
Van Deur |
Van Deuren, Vandeuren, Van Deurne, Van Dooren, Vandooren, Van Dueren, Van Duren, etc. Nom d’origine: Deurne, 1196 «Dorne» (Anv), 13e s. «Durne» (TMoord-Bra-bant). Cf. aussi Verdoodt, Verdoorent.
|
JG |
van de–Vandel |
-Vannet, -Veegaete, -Veid(e), -Ven(ne), -Verme, -Ville, -Vin, -Vliet, -Vloet, -Vondel ou -Vonder, -Voorde(n), -Vorst ou -Vos, -Voir ou -Vuer, -Vyvere, -Wael(le), -Walle, -Waerhede, -Watering, -Wattyne, -Wauwer, -Wee ou -Weide, -Weerd(t), -Weghe, -Werve, -Weyer, -Wyngaert, -Wiel (le), -Win(c)kel, -Woestyne, -Woude, -Wouwer, -Wyhaeghe, -Wyk, -Wynckele, -Wyngaerde(n) ou -Wyngaert, -Zande, -Zyp. V. Vaandel ou Vondel, Vaan ou Veen, Gat, Veld, Ven, Worm, Wiel, Vin, Vliet, Vioet, Vondel, Voord, Vorst, Voer, Vijver, Waal, Wal, Waar, Watering, Wattijne, Wouwer, Weide, Waard, Weg, Werf, Wijer, Wijngaard, Wiel, Winkel, Woes-tijn, Woud, Wouwe, Haag, Wijk, Winkel, Wijngaard, Zand, Zijp.
|
EV |
Van Diest |
Vandiest, Van Dist. Nom d’origine : Diest (BrFl).
|
JG |
Van Dijck |
Van Dijk, cf. Van Dyck.
|
JG |
Van Dijstadt |
cf. Van Dystadt.
|
JG |
Van Dingenen |
Vandingenen, Van Digenen. Toponyme campinois: Dungenen, Dingenen, dérivé de Donk (= élévation en terrain marécageux) [FD].
|
JG |
Van Dionant |
Vandionant. 1369 «Wouter van Dynant» Malines, 1637 «Mathijs van Dionant» Tirlemont; nom d’origine: Dinant, 1015 «Dionant» (Nr).
|
JG |
Van Dooren |
Vandooren, cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Doormael |
cf. Van Dormael.
|
JG |
Van Doorn |
Van Doorne, Vandoorne, Van den Doorne, Van Dorn, Van Dor, Vandor, etc. Nom d’origine: (ten) Doorn, toponyme très répandu (= épine, aubépine, roncier); parfois aussi var. de Van Deur(en), Van Dooren [FD].
|
JG |
Van Doornick |
-ik. 1326 «Jan van Dorneke» Ypres; nom d’origine: Doornick, forme néerl. de Tournai, mais aussi Doornik en Gueldre [FD].
|
JG |
Van Dor |
Vandor, cf. Van Doorne.
|
JG |
Van Dormael |
Vandormael, Van Dormaal, Van Doormael, etc. Nom d’origine : Dormaal (BrFl, Noord-Brabant).
|
JG |
Van Dorme |
cf. Van Durm(e).
|
JG |
Van Dorp |
Van Dorpe, Vandorpe, Van den Dorpe, Vandendorpe, etc. Toponyme très répandu Dorp, ten Dorpe (= champ, domaine foncier, place publique de village). – Bibliogr. : F. Debrabandere, De FN Van Dorpe, dans De Leiegouw24, 1982, 112.
|
JG |
Van Dort |
Vandort. Nom d’origine: Dort = Dordrecht (P.-B.).
|
JG |
Van Dries |
Van Driessche, Vandriessche, cf. Van den Dries(sche).
|
JG |
Van Drom |
Van Dromme, Van Droemme, Vandrom, Vandromme, Vandrôme (forme francisée), etc. Forme contractée de *Van Daeromme, NL, cf. 1536 «thoof daer omme» à Bekkerzeel (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Droogenbroeck |
Vandroogenbroeck, Van Drooghenbroek, Van Droogbroek, etc. Nom d’origine: Drogenbroek, à Woluwé (Bruxelles), Droogbroek, à Hoeselt (Lb).
|
JG |
Van Dueren |
cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Duren |
cf. Van Deur(en), Van Deurne.
|
JG |
Van Durm |
Van Durme, Vandurme, Van Durmen, Van Deurme, Van Dorme, etc. Nom d’origine: la Durme (rivière de FlOr); parfois aussi, var. de Van Deur(en), Van Deurne [FD]. Vandy, Vendy (NF namurois et hennuyer). Peut-être d’un nom germ. en -hari, wand-hari (comp. Ganda < germ. wand-hard), mais l’on attendrait Wandy, -ier.
|
JG |
Van Dyck |
Vandyck, Van Dycke, Vandycke, Van Dijck, Vandijck, Van den Dycke, Van den Dijk, Vandendyck, -ijck, -yk, etc. Nom d’origine : Dijk, ten Dijke (= digue), extrêmement répandu.
|
JG |
Van Dystadt |
Vandystadt, Van Dijstadt, etc. Nom d’origine: Dikstad, -stede (= digue), à Nukerke (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Ecq |
Vanecq, cf. Van Hecke.
|
JG |
Van Edom |
Van Egdom. Probabl. nom d’origine bas-ail, en -um, néerl. -heem, p.-ê. Eidum (Schleswig-Holstein) [FD]. Cf. aussi Van Eldom.
|
JG |
Van Eeckhout |
Van Eeckhoutte, Van Eekhout, -oudt, Van Eeckhaudt, etc. Nom d’origine: Eekhout, ten Eechoute, Eikenhout (= bois de chênes, chênaie), topon. très répandu.
|
JG |
Van Ees |
cf. Van Hees.
|
JG |
Van Effe |
Vaneffe, Van Effen, cf. Van Heffen.
|
JG |
Van Eggermont |
Van Heggermont. Nom d’origine: probabl. Aigremont, à Ennevelin près de Lille.
|
JG |
Van Elder |
Van Elderen, Vanelderen, van Elders. Nom d’origine: Elderen, soitGenoels-Elderen soit ‘s-Heren-Eldercn (Lb).
|
JG |
Van Eldom |
1797 «Jeanne Catherine Van Eldom (…) native d’Isque», mère naturelle de 1821 «Jean Baptiste Van Eldom» Rhode-Ste-Aga-the (comm. P. Tichon); sans doute var. de Van E(g)dom.
|
JG |
Van Elslande |
Vaneslande, Vanelslandre, etc. Cf. 1267 «Michaelis de Elstlande» = 1287 «Michiel del Elstlande» Courtrai/Ypres; nom d’origine: Els(t)lan, notamment à Wervicq et Desselgem (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Emelryck |
cf. Van Hemelryck.
|
JG |
Van Engeland |
-andt, Van Inghelandt. Nom d’origine: d’Angleterre, néerl. Engeland, cf. 1246 «domini Johannis de Anglia» Courtrai, mais aussi nom d’une seigneurie à Niepkerke ou Strazele (Flandre fr.) [FD].
|
JG |
Van Epperzeel |
cf. Van Ypersele.
|
JG |
VAN Ermen |
Ou Ermen. N. de filiat. ,,(Fils) d’Armin ». N° 102.
|
EV |
Van Erom |
Van Erum, cf. Van Nerem, Van Nerum.
|
JG |
Van Esche |
cf. Van der Esse(n).
|
JG |
Van Espen |
Vanespen, Van Nespen, Vannespenne (forme francisée). Nom d’origine: Espen (= aux trembles); ou bien var. de Van Hespen ou de Van Nispen [FD]. Vanesse (NF wallon), Van Esse. 1565 «Marie Vanesse», 1602-3 «la censé de Henry Vanesse» TerriersNamur; p.-ê. forme francisée de Van (den) Esse, Van der Essen [FD].
|
JG |
Van Eyck |
Van Eycke, Van Eycken, etc., cf. Van der Ey(c)ken.
|
JG |
Van Eynde |
Vaneynde, cf. Van den Eynde.
|
JG |
VAN Frank |
Ou Frank. N. de filiation. ,,(Fils) de Franck ». N° 102. — 2. Proven. Vrank (Loc. holl.). van–Fransum. Proven. Loc. holl.
|
EV |
Van Geel |
Vangeel, Van Geele, Van Gheel, etc. Nom d’origine: Geel (Anv).
|
JG |
Van Gehuchten |
Van Gehugden, Van Gucht, Van der Gucht, Vandergucht, etc. Nom d’origine: néerl. gehucht ‘hameau’, ten Ge-huchte, topon. extrêmement fréquent.
|
JG |
Van Gelder |
Vangelder, Van Gelderen, etc. Nom d’origine : Gelder, moy. néerl. Gelre, anc. nom de la Gueldre, mais aussi Geldern (Nordrhein-Westfalen) [FD].
|
JG |
Van Geluwe |
Van Gheluwe, Vangheluwe, etc. Nom d’origine : Geluwe (FIOcc).
|
JG |
Van Genechten |
Vangenechten, Van Genegten, Van Geneugden. Moy. néerl. genachte, genechte ‘audience, séance de tribunal’, surnom de qqn concerné par la justice [FD].
|
JG |
Van Gestel |
Vangestel, Van Gestelen. Nom d’origine: Gestel (Anv, Noord-Brabant), etc.
|
JG |
Van Gheluwe |
cf. Van Geluwe.
|
JG |
VAN Gij- |
V. VAN Gy-. van-Gils. Proven. Gilze (Loc. holl.).
|
EV |
Van Gijsegem |
cf. Van Gysegem.
|
JG |
Van Gijsel |
cf. Van Gysel.
|
JG |
Van Ginderachter |
NF flam., corresp. de La-derrière, Ladrière, comme nom de résidence.
|
JG |
Van Glande |
Vanolande (NF hennuyer). Soit (originaire) de Hollande, soit nom d’origine: Olland (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Goedsenhoven |
cf. Van Goetsenhoven.
|
JG |
Van Goethem |
Vangoethem, Van Gouthem, etc. Nom d’origine: Gottem (FlOr), Gotem (Lb) ou Goetem, à St-Gillis-Waas (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Goetsenhoven |
Van Goedsenhoven, Van Goidsenhoven, Vangoidsenhoven, Vangoit-senhoven, etc. Nom d’origine: Goetsenhoven, fr. Gossoncourt (BrFl).
|
JG |
Van Gompel |
Van Gompen. Nom d’origine: Gompel, à Mol (Anv).
|
JG |
Van Goor |
Vangor, Van Gor. Topon. très fréquent: Goor (= terrain marécageux).
|
JG |
Van Gorp |
Vangorp, Van Gurp. Nom d’origine: Gorp, à Hilvarenbeek (Anv) [FD].
|
JG |
Van Gouthem |
cf. Van Goethem.
|
JG |
Van Gucht |
cf. Van Gehuchten.
|
JG |
Van Gurp |
cf. Van Gorp.
|
JG |
Van Gysegem |
Van Gyseghem, Vangyseghem, Van Gijsegem. Nom d’origine: Gijsegem (FlOr).
|
JG |
Van Gysel |
Vangysel, Van Gijsel, Van Gyzel. Nom d’origine : Gijsel (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Haalen |
Van Haelen, Vanhaelen, Van Halen, etc. Nom d’origine: Halen ou Hout-halen (Lb) [FD].
|
JG |
Van Hachter |
cf. Van Achter.
|
JG |
Van Haelen |
cf. Van Haalen.
|
JG |
Van Haeren |
Vanhaeren, Van Haren. Nom d’enseigne: Ten (H)aerne = In de Arend (À l’Aigle), à Bruges, ou bien nom d’origine: Haren (Brabant flam., Noord-Brabant), etc. [FD].
|
JG |
Van Haeverbeke |
cf. Van Haverbeke.
|
JG |
Van Haï |
Vannai, Vanhalle. 1518 «Jehan Van Halle» Namur; nom d’origine: Halle (Anv, BrFl), Haï (Noord-Brabant), Halle (Gueldre).
|
JG |
Van Haken |
cf. Van Aken.
|
JG |
Van Halen |
cf. Van Haalen.
|
JG |
Van Hamme |
Vanhamme, Van Ham, Vanham, Van der Ham, etc. Nom d’origine: Ham, près d’Arschot ou Diest (BrFl), à Bas-Warneton (Ht), Gand (FlOr), etc., ou Hamme (Brabant flam. [en tout cas pour la famille Van Hamme brabançonne], Flandre or.). Parfois, var. (sans l’article) de Van den Hamme, avec la même signification ‘langue de terre faisant saillie en terrain inondé’ [FD],
|
JG |
Van Haren |
cf. Van Haeren.
|
JG |
Van Hasse |
Van Hassche, Vanhassel, Vanhasselt. Nom d’origine: Hasselt (Lb), aussi Op-hasselt, Neerhasselt (FlOr), ter Hasselt (= endroit où poussent les noisetiers), toponyme très répandu [FD].
|
JG |
van- Hauwaert |
Proven. Houwaart (Loc).
|
EV |
Van Haverbeke |
Vanhaverbeke, Van Haverbeek, Van Haeverbeke, Van Aeverbeke, etc. Nom d’origine : Haverbeek (= ruisseau le long duquel pousse l’avoine), e.a. à Saint-André près de Bruges (FlOcc).
|
JG |
Van Havermaet |
cf. Van Avermaet.
|
JG |
Van Hay |
Van Haye, Vanhay, -aye (formes francisées). 1429 «Jannes van Haye» Diest; nom d’origine, sous une forme hybride: fr. haie, au sens de ‘bois’ < germ. haag [FD]; cf. Delhaye, etc.
|
JG |
Van Heck |
Van Hecke, Vanhecke, van Hecken, Van Ecq, Vanecq (forme francisée), etc. Nom d’origine : ten Hekke à Hesuden, Welden (FlOr), Dentergem, Aarsele (FlOcc), etc.
|
JG |
Van Hee |
Vanhee, -ée, Van Heede, cf. Van den Heede.
|
JG |
Van Hees |
Vanhees, Van Heesch, Van Hese, Van Ees. Nom d’origine: Hees (Limbourg, Noord-Brabant, Drente, etc.) ou Hees, ter Hese (= jeune hêtraie) à Rijkevorsel, Ole, Herselt, Turnhout, etc. (Anv) [FD].
|
JG |
Van Heffen |
Van Effen, Van Effe, Vaneffe (forme francisée). Nom d’origine: Heffen (Anv) ou Effen (Noord-Brabant) [FD].
|
JG |
Van Heggermont |
cf. Van Eggermont.
|
JG |
Van Hellemont |
Vanhellemont, Van Helmond, Vanhelmont, etc. Nom d’origine: Helmond (Noord-Brabant).
|
JG |
Van Hemel |
Nom flam. signifiant ‘du ciel’, p.-ê. nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Van Hemelryck |
Vanhemelryck, Vanhemel-rijck. Van Emelryck, etc. Souvent nom d’enseigne, cf. 1340 «Willelmus dictus van Himelrike» Diest, devenu NL (= royaume des cieux), relativement fréquent; peut s’expliquer parfois par une réinterprétation d’un autre nom [FD].
|
JG |
Van Herck |
Vanherck, Vanhercke, van Herk, etc. Nom d’origine: St-Lambrechts-Herk et Herk-de-Stad (Lb), baignés par la rivière Herk, affluent du Démer [FD].
|
JG |
VAN Hertsen |
Ou Hertsen. N. de filiation. ,,(Fils) de Hardin ». V. (VAN) Simpsen. N° 102.
|
EV |
Van Hese |
cf. Van Hees.
|
JG |
Van Heule |
Van Huele. Nom d’origine: Heule (FlOcc); cf. aussi Vanuel.
|
JG |
Van Heulst |
cf. Van Hulst.
|
JG |
Van Himpe |
cf. Van Impe.
|
JG |
Van Hoeck |
Van Hoecke, Vanhoeck, Van-hoecke, Van Hoeke, Vanhoucke, Van den Hoeck, -oek, -oeke, Van Houche, Van-houche (avec finale altérée, francisée?), etc. Nom d’origine: Hoek, à Gand (FlOr), Hoek (Zélande), Hoeke (FlOcc), ou un des nombreux topon. en -hoek [FD].
|
JG |
Van Hoegaerden |
-aarden, Vanhoegaerden, Vanhougardine, Vanhougadine (forme ro-manisée, comp. Hélecine pour Heylissem), etc. Nom d’origine: Hoegaarden, fr. Hougarde, w. ougâr (BrFl).
|
JG |
Van Hoey |
-en, Van Hoeij, Van Hoe, Van Hoye, Vanhoye, etc. 1340 « Johannis de Hoyo» Opheylissem, 1371 «Robine van Hoey» Over-winden; nom d’origine: néerl. Hoei, Huy (Lg). Pourrait être également une var. de Van Ooye(n) [FD].
|
JG |
Van Holder |
Vanholder. Moy. néerl. holender ‘sureau’, cf. aussi Holender.
|
JG |
Van Hoof |
Vanhoof, cf. Van Hove.
|
JG |
Van Hoorde |
Vanhoorde, Van Hoorden. Topon. fréquent Hoorde, du moy. néerl. horde ‘cloison d’osier tressé’ ; pourrait aussi être var. de Van Noorden, Van Oorden [FD].
|
JG |
Van Hoorn |
Van Hoorne, Van Hooren, Van Horen, Vanhoren, -ooren. Nom d’origine ou nom d’enseigne: Hoorn (= coin, bout), fréquent en toponymie (aussi nom de commune, P.-B.) [FD].
|
JG |
Van Hoove |
cf. Van Hove.
|
JG |
Van Horen |
Vanhoren, Vanhooren, cf. Van Hoorn(e).
|
JG |
Van Houche |
Vanhouche, cf. Van Hoeck(e).
|
JG |
Van Hout |
Vanhout, Van Houtte, Vanhoutte, Van den Hout, Van den Houte, Van den Haute, Vandenhaute, etc. Nom topographique: moy. néerl. haut ‘bois’, Hout, ten Houte, etc. (très fréquent en toponymie).
|
JG |
Van Hove |
Vanhove, Vanhoven, Van Hoove, Van Hoof, Vanhoof, Vanauve, Van den Hove, Vandenhove, Vandenhoven, Van den Hoof, etc. Moy. néerl. hove ‘court’ (fréquent en toponymie), également Hove (Anv), Hoves (Ht), etc.; comp. Delcourt.
|
JG |
Van Hoye |
Vanhoye. Var. soit de Van Hoey, soit de Van Ooye(n) [FD].
|
JG |
Van Huele |
cf. Van Heule.
|
JG |
Van Huffel |
Vanhuffel, Vanhufel, Van Huffelen, Van Nuffel, -en, Vannuffel, Van Uffel, -en, etc. Nom d’origine: Huffel, à Loen-hout, Turnhout (Anv), etc., Steenhuffel (BrFl) et de nombreux l.d. (= colline, coteau) [FD]. -Bibliogr. : J. Lindemans, Van Nuffel, dans Eigen Schoon en de Brabander 34, 1951, 242-4.
|
JG |
Van Huile |
Vanhulle, Van Hul, Van den Huile, etc. Nom d’origine : de/ten Huile (néerl. heuvel ‘colline, coteau’), toponyme très fréquent.
|
JG |
Van Huis |
Van Huise, Van Huys, Van Huyze, etc. Nom d’origine : ten Huize (= à la maison), mais aussi nom de commune Huise (FlOr) [FD]; cf. aussi Vanus(e).
|
JG |
van –Hulst |
Proven. Loc.
|
EV |
Van Huys |
Van Huyze, cf. van Huis(e).
|
JG |
Van Impe |
Vanimpe, Van Imp, Van Himpe. Nom d’origine : Impe, près d’Alost (FlOr).
|
JG |
Van In |
Vanin. Probabl. var. du NF Van (den) Eynde(n) [FD].
|
JG |
Van Inghelandt |
cf. Van Engeland(t).
|
JG |
Van Kampenhout |
cf. Van Campenhout.
|
JG |
Van Kaster |
cf. Van Caster.
|
JG |
Van Kauter |
cf. Van Cauter(en).
|
JG |
Van Keer |
Vankeer, Van Kier, etc. Topon. très répandu: Keer (= tournant d’un chemin), souvent nom de hameau [FD].
|
JG |
Van Keirsbilck |
Vankersbilck. Nom d’origine: Kersbilk, à Koolskamp, Lissewege, Roulers, etc. ; cf. Keersebilck, Keirsebilck.
|
JG |
Van Kelf |
Van Keleffe, Van Quelef, Vanquelef, -eff, -efs. Nom d’origine: Kelfs, à Herent (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Kerckhove |
Van Kerkhove, cf. Van de Kerckhove.
|
JG |
Van Kier |
cf. Van Keer.
|
JG |
Van Kleemput |
cf. Van Cleemput.
|
JG |
Van Kouwenberg(h) |
etc., cf. Van Cauwen-bergh.
|
JG |
Van Laar |
Van Laer, Vanlaer, Van Laere, Vanlaere, Van de Laar, Van de Laere, etc. Nom d’origine: Laar (= clairière; terrain marécageux boisé), très fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Laethem |
Vanlaethem, Van Latem, Valaetem, etc. Nom d’origine: Latem, à Bier-beek (BrFl), Sint-Martens-Latem près de Gand ou Sint-Maria-Latem près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Lancker |
-ère, Vanlancker, etc. Forme contractée du NF Van Lang(en)acker, nom d’origine: Langakker, à Audenarde (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Langenhove |
Van Langenhoven, etc. Nom d’origine: Langenhove, à Opwijk (BrFl), Langhof, topon. très fréquent (= grande ferme, grande court).
|
JG |
Van Latem |
cf. Van Laethem.
|
JG |
Van Lerberghe |
Vanlerberghe, Van Lersberghe, Van Lerenberghe, etc. Nom d’origine: Laarberg, à Courtrai et Marke (FlOcc) [FD].
|
JG |
Van Liefde |
Du néerl. liefde ‘amour’, p.-ê. nom d’enfant trouvé (Carnoy 290).
|
JG |
Van Liefferinge |
-en, Vanliefferinge. Nom d’origine: Lieferinge, près de Ninove (FlOr).
|
JG |
Van Lierde |
Vanlierde, Van Lirde. Nom d’origine: Sint-Martens-Lierde, près de Gand, ou Sint-Maria-Lierde, près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Lippevelde |
Nom d’origine: Lippeveld, hameau de Elverzele et de Hamme, près de Termonde (FlOr).
|
JG |
Van Loe |
cf. Van Loo.
|
JG |
Van Loey |
cf. Van Looy.
|
JG |
Van Loo |
Vanloo, Van Loe, etc. Nom d’origine: Lo, près de Dixmude (FlOr), mais aussi Korbeek-Lo, Kessel-Lo (BrFl), etc., du moy. néerl. lo, loo ‘clairière dans un bois’, très fréquent en toponymie [FD]. Cf. aussi Van Looy, Van Loey.
|
JG |
Van Loock |
Van Loocke, Van Look, Vanlook,netc. Nom d’origine: moy. néerl. loke, look ‘terrain enclos, clôturé’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Loon |
Nom d’origine: Loon, Borgloon, fr. Looz (Lb).
|
JG |
Van Looy |
Van Looij, Van Loey, etc. Soit var. de Van Loo, soit nom d’origine: Lauw, fr. Lowaige, près de Tongres [FD].
|
JG |
Van Malder |
Vanmalder, Van Malderen, Van Maelder, etc. Nom d’origine: Malderen, 1125 «Maire» (BrFl).
|
JG |
Van Mansart |
Vanmansart, Van Mansaert. Nom d’origine: Mansart, dépend, de Maulde (Ht), aussi Trieu Mansart, à Haulchin (Ht). Cf. aussi Mansart.
|
JG |
Van Marsenille |
(NF hesbignon). Nom d’origine: Maasniel, dépend, de Heers et Gelinden (Lb), 1258 «Massenila», 1511-32 «Maersniel» (JH, BTD 45, 59).
|
JG |
Van Mechelen |
Vanmechelen, Van Megchelen. Nom d’origine: Mechelen, Malines (Anv).
|
JG |
Van Meenen |
Vanmeenen, Van Meenin. Nom d’origine: Menen, Menin (FIOcc). – Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Me(e)nen, dans De Leie-gouw23, 1981,453-5.
|
JG |
Van Meensel |
Vanmeensel, Van Mensel, etc. Nom d’origine: Meensel (BrFI).
|
JG |
Van Meerbeeck |
Van Meerbeek, Vanmeer-beek, -beck, Van Meerbeke, etc. Nom d’origine: Meerbeek (BrFI), Meerbeke (FlOr) ou Meerbeek, dépend, de Assent (BrFI).
|
JG |
Van Mensel |
cf. Van Meensel.
|
JG |
Van Messel |
Van Missiel. Nom d’origine: Messel (Ail., Hessen).
|
JG |
Van Michel |
(NF liégeois). Probabl. var. du précédent ou bien (fils) de Michel. m Van Michel dit Valet. Nom double avec dit, cf. BTD 32, 200.
|
JG |
Van Mieghem |
Van Miegem, Van Mighem, etc. Nom d’origine: Mighem, à Claimarais (PdC), Michem, à Dudzele et Oostkerke (FIOcc), Miegem, à Bornem (Anv), etc.
|
JG |
Van Mol |
Vanmol, Van Molle. Nom d’origine: Mol (Anv).
|
JG |
VAN Molder |
N. de filiation. « (Fils) du nommé Meunier ».
|
EV |
Van Mullem |
Vanmullem, Van Mullen, etc. Nom d’origine: Mullem, près d’Audenarde (FlOr), également nom de plusieurs hameaux en Flandre.
|
JG |
Van Namen |
Van Naemen. 1382 «Gheenkin van Namen» Lendelede; nom d’origine: de Namur, néerl. Namen.
|
JG |
Van Nebenne |
Vannebenne, Vannébenne (forme francisée). Mis pour *Van Eben, nom d’origine : Ében-Emael (Lg).
|
JG |
Van Nerem |
Van Ncrom, Vannerom, Van Erom, Vanerom, Van Nerum, Vannerum.Van Kruni. Vanerum, Vanérum, etc. Nom d’origine: Nerem, à Wolvertem (BrFI) et à Borg-loon/Looz (Lb).
|
JG |
Van Nés |
Van Nesse. Topon. fréquent: Nesse, Nés (= langue de terre), e.a. à Deume-Borger-hout (Anv) [FD].
|
JG |
Van Nespen |
Vannespenne, cf. Van Espen.
|
JG |
Van Neste |
Vanneste, Vannest, etc. Toponyme: Nest (= nid, repaire), fréquent en toponymie, notamment dans la région de Courtrai [FD].
|
JG |
Van Nieuwenborgh |
Van Nieuwenburg, -burgh, etc. Nom d’origine: Nieuw(e)burg, topon. fréquent (comp. Deneu(f)bourg), à Assenede, Oostkamp, Berchem, Dendermonde, etc.
|
JG |
Van Nieuwenhove |
Vannieuwenhove, Van Nieuwenhoven, etc. Nom d’origine: Nieuwenhove, -en (= nouvelle ferme), fréquent en topon., e.a. nom d’une commune près de Ninove (FlOr).
|
JG |
Van Nieuwenhuis |
Van Nieuwenhuyse, -en, Vannieuwenhuyse, Van Nieuwenhuyze, -en, Vannincuse (forme francisée), etc. Nom d’origine: Nieuwenhuusen, -huis (= nouvelle demeure), nom de plusieurs dépendances; comp. Neuvecourt.
|
JG |
Van Nin |
Var. de Van (den) Eynden [FD].
|
JG |
Van Nuffel |
-en, cf. Van Huffel.
|
JG |
Van Oerle |
cf. Van Orle.
|
JG |
Van Ongevalle |
-al, Vanonguevalle, etc. Néerl. ongeval ‘accident’, surnom de malheureux, de misérable, ou bien nom d’enfant trouvé (Car-noy 290).
|
JG |
Van Oost |
Vanoost, Van Oosten. Néerl. oost ‘est, orient’, d’après le lieu d’habitation, ou bien nom d’origine: Oost (Noord-Brabant, Noord-Holland).
|
JG |
Van Ooteghem |
Van Ootegem, Vanooteghem, Van Otegem. Nom d’origine: Otegem, aupa-rav. Ootegem (FlOcc).
|
JG |
Van Ooyen |
Van Ooijen, Van Ooy, Van Oye, etc. Nom d’origine : ter Ooie, du moy. néerl. ooie, o(o)ye ‘prairie près d’un cours d’eau’, toponyme très fréquent. Cf. aussi Van Hoey, Van Hoye.
|
JG |
Van Opstal |
Vanopstal, Van Opstaele. Nom d’origine : néerl. opstal (= pré commun), fréquent en toponymie, e.a. ten Opstalle, ten Up-stalle, fief à Courtrai et plusieurs Id. [FD].
|
JG |
Van Orle |
Van Oerle, Van Orlé, Vanorlé, etc. Nom d’origine : Oerle, forme néerl. de Oreye (Lg) [FD].
|
JG |
Van Otegem |
cf. Van Ooteghem.
|
JG |
Van Ottevare |
Moy. néerl. odevaere, néerl. ooie-vaar ‘cigogne’, p.-ê. nom d’enfant trouvé (Camoy 290).
|
JG |
Van Oudenaerde |
Nom d’origine: Oudenaarde, Audenaarde; cf. aussi Vanhaudenard(e).
|
JG |
Van Oudenhove |
cf. Van Audenhove.
|
JG |
Van Overbeke |
Vanoverbeke, Van Overbeek, etc. Nom d’origine: Overbeek, -beke (= au-delà du ruisseau), fréquent en toponymie.
|
JG |
Van Overschelde |
Vanoverschelde, Vanoverskelds. Nom d’origine: Overschelde (= au-delà de l’Escaut), cf. 1281 «Balduinus films Michaelis de ultra Scaldam», e.a. nom d’un quartier de Gand [FD].
|
JG |
Van Overstraete |
-en, etc. Nom d’origine: Overstrate (= du côté opposé de la rue), la famille brabançonne de ce nom étant originaire de Hof ter Overstraeten à Lennick-St-Martin (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Oye |
cf. Van Ooyen.
|
JG |
Van Parys |
Van Parijs, Vanparys, -ijs, Van Parrisse, etc. 1368 «Sare van Parijs» Courtrai; (originaire) de Paris, néerl. Parijs.
|
JG |
Van Pe |
Van Pee, Van Pée, Vanpé, -ée, etc. Nom d’origine: Pede, par ex. Sint-Oertrudis-Pede et Sint-Anna-Pede, à Schepdaal (BrFl), ou bien Neerpede (BrFl). Cf. aussi Pée.
|
JG |
VAN Peetersen |
Ou Peetersen. N. de filiation. ,,(Fils) de Peetersen », c. ad. ,,Fils de Pierre, fils ». V. Van Simpsen. van–Pelt(s). Proven. (Neer- ou Over-)Pelt (Loc.). Peel, ,,Marais ». N° 231.
|
EV |
Van Peteghem |
Van Petegem, Vanpeteghem. Nom d’origine: Petegem, près de Deinze et près d’Audenarde (FlOr).
|
JG |
Van Poecke |
Van Poeke, Van Poucke, Vanpoucke, Van Poucque. Nom d’origine: Poeke (FlOr).
|
JG |
Van Praet |
Vanpraet, Van Prat. NL fréquent: Praat, à Oedelem, etc. (FlOcc), du moy. néerl. praet < lat. pratum [FD].
|
JG |
Van Put |
Van Putte. Nom d’origine: Putte (Anv, Noord-Brabant); cf. aussi Van de Put(te).
|
JG |
Van Puyvelde |
Van Puijvelde. Nom d’origine: Puivelde, 1295 «Puvelde», à Belsele (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Raemdonck |
Van Ramdonck, -onk. Nom d’origine: Ramsdonck, NL fréquent (à Bruxelles, Lokeren, etc.).
|
JG |
Van Raes |
Vanraes, Verraes, -aest. Nom d’origine: d’un topon. flam. mas ‘chenal, crique’, notamment De Raas à Moorslede. — Bibliogr. : Fr. Debrabandere, Van Raes tôt Verraes(t), dans De Leiegouw 1981, 459-461.
|
JG |
Van Ree |
Van Rey, Van Reye, Vanreye. Nom d’origine: Ree (Drente, P.-B.).
|
JG |
Van Reeth |
Van Reet. Nom d’origine: Reet (Anv).
|
JG |
Van Renterghem |
-gem, Vanrenterghem. Nom d’origine : Rentergem, à Landegem (FlOr).
|
JG |
Van Riet |
Vanriet, Van Rijt, Van Ryt, etc. Nom d’origine : Riet, Rit, Rijt, Reet, hydrony-me fréquent en Campine (= petit cours d’eau, chenal derrière les digues) [FD].
|
JG |
Van Rijt |
cf. Van Riet.
|
JG |
Van Rode |
cf. Van Roey.
|
JG |
Van Roey |
Vanroey, Van Rode, Van Rhode, Van Roe, Van Rooy, -en, Van Roy, Van Roye, Vanroy, -oye, Van de Roy, Vanderoy, etc. Toponyme Rode, te Rode (terme de défrichement = bois défriché), extrêmement fréquent comme l.d., aussi en composition [FD].
|
JG |
Van Rome |
Van Romme, Vanrome. Nom d’origine: soit de Rome (Italie), éventuellement surnom de pèlerin, soit Rome, l.d. à Outrijve (FlOcc), etc. [FD].
|
JG |
Van Rompaey |
-aeye, Vanrompay, Van Rompuy, etc. Du NL (te) Rompade, Rompaey, littér. ruim pad ‘large sentier’ [FD].
|
JG |
Van Roos |
Van Roose. Nom d’origine assez répandu: Roos (= roseau), à Bellingen (BrFl), Kuurne (FlOcc), Tamise (FlOr), etc. [FD].
|
JG |
Van Roosbroeck |
-oek, Van Roosenbroeck. Nom d’origine : Roosbroek (= marais aux roseaux), à Mont-St-Amand (FlOr).
|
JG |
Van Rooy |
cf. Van Roey.
|
JG |
Van Ros |
Van Rosse, Vanrosse (cf. aussi Van-derose, -sse), etc. Formes w. altérées de Van der Roost ou Van Roos [FD].
|
JG |
Van Rossem |
Van Rossen, Van Rossom, -online, Vanrossomme, Van Rossum, Van Russum, etc. Nom d’origine, qui peut être Rossem, à Wolvertem (BrFl), Rossem, à Noor-derwijk (Anv), Rossum (Gueldre, Overrijssel, R-B.) ou Rossomme, à Plancenoit (BrW). Cf. aussi Rossomme.
|
JG |
Van Roy |
Van Roye, cf. Van Roey.
|
JG |
Van Ryt |
cf. Van Riet.
|
JG |
Van Sebroeck |
cf. Van Zeebroeck.
|
JG |
VAN Serveyt | Ou Serveyt. N. de filiation. (Zoon) van Ser Veyd, ,,(Fils) du sieur Guy ». N° 102. | EV |
Van Severen |
cf. Van Zeveren.
|
JG |
Van Simaey |
Van Simaeys, Vansimaeys, Van Simaes, etc. 1374 «Pieter van Simay» = 1375 «Pieter van Semay», 1387 «Claeis de Sy-maey» Ypres; nom d’origine: *Simaey, forme néerl. de Chimay [FD], cf. aussi Simaey(s).
|
JG |
Van Simpsen |
Vansimpsen, Van Siempsen, van Simsen. Nom d’origine: p.-ê. Zemst, 1181 «Semse»(BrFl)[FD].
|
JG |
Van Sinaey |
Van Sinay, -aij, Vansina. Nom d’origine: Sinaai (FlOr), dont la prononc. dialectale est Sna [FD].
|
JG |
Van Singel |
-ghel, Van Synghel, Van Zingel; Vansaingele, Vansaingèle, Vansaingle (formes francisées). Nom d’origine: Singel (= mur d’enceinte, chemin de ronde), fréquent en toponymie [FD].
|
JG |
Van Snick |
Vansnick, Van Snickt, Van Snik. 1291 «Thibaut de Senike», 1408 «Heine van Snic» «Gossin de Senic» Ninove; nom d’origine: Zinnik, Soignies (Ht).
|
JG |
VAN Soens |
Ou Soens. N. d’Exploitation. Van de zoons, „Affaire exploitée par les enfants » (Par apposition à celle du père). Synon. : Desenfants. N° 128. van-Soest. Proven. Loc. holl.
|
EV |
Van Steen |
Vansteen, Van Steene, cf. Van der Steen.
|
JG |
Van Steenkiste |
Vansteenkiste, Van Steenkist. 1354 «Jhan van der Steenkist, schepenen» Courtrai; nom d’origine: ter Steenkiste (= cercueil de pierre), fief à Courtrai (1502) [FD].
|
JG |
VAN Stevens |
Ou Stevens. N. de filiation. ,,(Fils) d’Etienne ». Le N. pourrait être aussi un N. abrégé de proven. VAN Stevensweerd (Loc. holl.) ou VAN Sint StevensWoluwe. N° 102.
|
EV |
Van Sweevelt |
Vansweevelt, Van Swevelt, Vanswevelt. Nom d’origine: 1445 «Swevelt» à Tessenderlo (Lb) [FD].
|
JG |
Van Synghel |
cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
Van Thielen |
Van Tielen. Nom d’origine: Tie-len (Anv).
|
JG |
Van Thomme |
cf. Van Tomme.
|
JG |
Van Tieghem |
Vantieghem, Vantighem, Vantyghem. Nom d’origine: Tiegem, près de Courtrai (FlOcc).
|
JG |
Van Tielen |
cf. Van Thielen.
|
JG |
Van Tomme |
Vantomme, Van Thomme, Van der Thommen. Cf. 1319 « Bartholomeo dicto Meus van der Tommen» = 1326 «Bartholo-meum dictum van der Tomben» Poppel-Ra-vels (Anv); NL fréquent: Tomme, équivalent du NL fr. Les Tombes, s’appliquant à des tumulus, à des tertres, par ex. Ter Tomme à Tielt (FlOr). – Bibliogr. : R. Van Passen, Toponymie en familiekunde : Wal beteekenen de FN « Verîommen » en «Van der Tommen », dans De Schakel2, 1947, 11-14; H. etR.-M. Vantomme, « Vantomme», un patronyme issu d’un rite funéraire ancien, Antwerpen-Cannes, 1993.
|
JG |
Van Tornhout |
Vantournhoudt, cf. Vanthour-nout.
|
JG |
Van Trimpont |
Vantrimpont, -ondt, Van Trienpont. 1374 «Joes van Trimpont» Gram-mont; nom d’origine: Trimpont à Everbeck (FlOr) et à Papignies (Ht); cf. aussi Trimpont.
|
JG |
Van Uffel |
Van Uffelen, cf. Van Huffel.
|
JG |
Van Uxem |
Vanuxem, -eem (NF de la région de Comines). Nom d’origine: Uxem (Nord, arr. Dunkerque).
|
JG |
Van Vaerenbergh |
Van Vaerenberg, Vanvarembergh, Van Varenbergh, etc. Nom d’origine: Varenberg (= mont aux fougères), topo-nyme extrêmement fréquent, surtout en Bra-bant flam.
|
JG |
Van Vantroyes |
Van Troye, Van Troy, Vantroyen, Van Troyen. Nom d’origine: Troyes (en Champagne), cf. 1398 «Roeger van Trois» = «Rogelet de Troyes» Harelbeke [FD]. Cf. aussi Detroye. Turnhout, cf. Vanthournout.
|
JG |
Van Vlaender |
Van Vlaenderen, Van Vlaanderen. Nom d’origine : de Flandre, à l’origine la zone côtière; à noter que l’ancien comté de Flandre comprenait les deux provinces de Flandre actuelles, ainsi que la Flandre française et la Flandre zélandaise.
|
JG |
Van Vlasselaer |
Vanvlasselaer, Van Vlasselae-re. Nom d’origine: Vlasselaer, à Nieuwrode et Wezemaal (BrFl).
|
JG |
Van Vooren |
Van Voren, cf. Van de Voorde.
|
JG |
Van Waerbeke |
Van Waerebeek, Van Warbek, Vanwarbeck, -beek, etc. Nom d’ori- gine : Waarbeke (FlOr) ou Waarbeek, à Asse (BrFl).
|
JG |
Van Waes |
Van Waas. Nom d’origine: du pays de Waas, à l’ouest d’Anvers.
|
JG |
Van Waeyenberg |
Van Waeyenberge, Van Waeyenberghe, Van Wayenberge, etc. 1573 «Jan Wayemberch» Enghien; nom d’origine: cf. ±1435 «waaienbergkapel» à Courtrai [FD], mais aussi plusieurs Waaienberg dans la région d’Enghien [BR].
|
JG |
Van Wallendael |
-al, Van Walendael, -al. Nom d’origine: Walledal, à Herent (BrFl) [FD].
|
JG |
Van Wambeke |
-ecke, Van Waenbeke, etc. Nom d’origine fréquent: Wambeek (BrFl), Wambeke (FlOr), Wambeke à Dottignies et Wervicq (Ht), Wambecque (PdC), etc. [FD].
|
JG |
Van Wesemael |
Van Wezemael, Van Weesemael, etc. Nom d’origine: Wezemaal, près d’Aarschot (BrFl).
|
JG |
Van Wynendael |
-daele, Vanwynendaele, Van Wijnendael, -daele. Nom d’origine: Wijnen-dale, seigneurie à Torhout (FlOcc).
|
JG |
Van Wynsberghe |
Vanwynsberghe, Van Wijnsberge, -berghe, etc. Nom d’origine: Wijnsberg (1572), nom d’une hauteur entre Ingooigem, Vichte et Waregem [FD].
|
JG |
van Ypersele de Strihou |
Vanyperzeele, Van Epperzeel, etc. Nom d’origine : Niepenzele, à Diegem (BrFl) [FD]; cf. aussi Hypersiel.
|
JG |
Van Zandvliet |
Nom d’origine: Zandvliet, au nord d’Anvers. Cf. Vansamillette, Vasamuliet, etc.
|
JG |
Van Zeebroeck |
-oek, Vanzeebroeck, Vanzee-brouck, Van Sebroeck, etc. Nom d’origine: Zeebroeck (à analyser comme zege-broek, et non composé de zee- ‘mer’), à Ypres, Lange-mark, Pittem (FlOcc), Lebbeke (FlOr) [FD].
|
JG |
Van Zeveren |
Vanzeveren, Van Severen, Vanseveren. Nom d’origine: Zeveren, près de Deinze (FlOr).
|
JG |
Van Zingel |
cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
VAN) Sull |
(N. de filiation. ,,(Fils) de nigaud ». |
EV |
van~Aarden |
V. Aard.
|
EV |
van~Alderwe(i)rel(d)t |
V. Alde-wereld.
|
EV |
van~Deun |
-Deuren. Proven. Deurne (Loc).
|
EV |
van~Dri(es)s(ch)e |
Proven. V. Dries.
|
EV |
van~Ede |
Proven. 1. Dép. Wetteren. — 2. Nombr. L.D. Eede (Flandre) -Eeckenrode. Proven. Eikenrode, ,,Essart des chênes ».
|
EV |
van~Eys |
Proven. IJssche (L’Isque, Riv.).
|
EV |
van~Herz(e)le |
Proven. Herzele (Loc).
|
EV |
van~Krie(c)kinge(n) |
Proven. Kringen (Dép. Gits).
|
EV |
van~Loo |
Proven. ,,Bois » (Loc. et L.D.).
|
EV |
van~Maldeg(h)em |
Proven. Malde-gem (Loc.).
|
EV |
van~Ryn |
Proven. Rijn ,,(De la région) du Rhin ».
|
EV |
van~Rysselberg(h)e |
Rozelberg, ,,Colline des roseaux ».
|
EV |
van~’t Hoff |
Proven. Van het hof, ,,De la ferme ». Synon. : Del(e)-court. N° 245.
|
EV |
van-Achte |
Proven. Haecht (Loc.).
|
EV |
van-Achter |
Proven. ,,De derrière du bout (de l’agglomération) ». N° 228.
|
EV |
van-Ackel |
Proven. Achel (Loc.).
|
EV |
van-Acker(e) |
V. Akker.
|
EV |
van-Acol- |
-eyen. V. Accolay.
|
EV |
van-Adorp |
Proven. Sur l’Aa (Riv.).
|
EV |
van-Aelbroeck |
V. Aal.
|
EV |
van-Aelst |
Proven. Alost (Loc.).
|
EV |
van-Aenroyde. |
V. Van Audenrode (pour Aën, ,,Ouden » Dial.).
|
EV |
van–Aer(d)schot |
Proven. Aarschot, (Loc).
|
EV |
van-Aerde |
V. Aarde.
|
EV |
van-Aertenrijk |
Proven. 1. Aartrijke (Loc.). — 2. Hertenrijk, ,,Domaine des cerfs » (Anciens élevages).
|
EV |
van-Agi |
Proven. Haecht (Loc).
|
EV |
van-Agtmaal |
Proven. Altérât, probable de Halmael (Loc.).
|
EV |
Vanaise |
(NF hennuyer). Pour A. Carnoy 149, il s’agirait du germ. haisi ‘fourré’ qui a donné l’anc. fr. haise ‘barrière, clôture faite de branches entrelacées’ FEW 16, 12la, et donc traduction néerl. (sans l’article) de Delhaise; p.-ê. simple var. de Vanesse [FD].
|
JG |
Vanaise |
Spelling (H) voor Vanesse, van Esse.
|
FD |
van-Aise |
Proven. 1. Hees (Loc.). — 2. Aische (Loc).
|
EV |
Vanaividrant |
NF hennuyer d’origine obscure.
|
JG |
van-Aken |
Proven. 1. ,,Aix » (Ville allem.). — 2. (Monten-)aken (Loc.). Ou : Autre local, en -aken.. N° 70.
|
EV |
van-Allemeersch |
V. Aal.
|
EV |
van-Alphen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Alstein |
V. Aal.
|
EV |
van-Altena |
Proven. Dép. Contich et Merkerke.
|
EV |
van-Anderlecht |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Anderoy |
V. Rode.
|
EV |
Vanandruel |
Pour Debrab., ce serait une forme largement altérée (en Wallonie?) du NF flam. van Alderwereld, van Anderwelt, etc.
|
JG |
Vananove |
zie van (den) Oudenhove(n).
|
FD |
van-Arckels |
Proven. Arkel (Dép. Duffel).
|
EV |
Vanard |
-art, Vannard. NF de la vallée mosane, attesté une lre fois à Goesnes en 1701 (Genea-Net) et qui pourrait être d’origine française (Meurthe-et-M, Isère, etc.); malgré le suffixe péjoratif -ard, il semble difficile d’en faire un dérivé de fr. vannier, comme surnom de mauvais vannier. On pourrait songer par ailleurs à une forme romanisée du NF flam. Van Aer-de(n).
|
JG |
van-Arenbreg |
Proven. Dép. Hever-Jee.
|
EV |
van-As(ch) |
Proven. As, (Loc.).
|
EV |
van-Asbroe(c)k |
Proven. 1. Asse-brouck, (L.D.). — 2. Hazebrouck (Loc fr.).
|
EV |
van-Assel(t) |
Assels. Proven. V. Hazel. Synon. : Van der Hasselt.
|
EV |
van-Asselbergh |
Dép. Arendonck.
|
EV |
van-Assen |
Proven. (Caggevin-) Assent (Loc.).
|
EV |
van–Assené |
Proven. Asse, (Loc).
|
EV |
van-Asten |
Proven. Astene (Loc).
|
EV |
van-Aster |
Proven. Heestert (Loc.).
|
EV |
van-Au(s)s(e)loos |
V. Aus(se)loos.
|
EV |
van–Aubel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Auden |
-aerde, -haege, -hove, -rode, -strade. Proven. ,,De l’ancien (ne)- -terre, -bois, -ferme, -es-sart (Synon. : Van Aenroyde), -rue.
|
EV |
van-Autenboer |
Proven. Ottenbourg (Loc).
|
EV |
van—Autgaerden |
Proven. Augarde, réuni à Zertrud-Lumay.
|
EV |
Vanauve |
cf. Van Hove.
|
JG |
Vanauve |
zie van (den) Hove. Vanbenbussche, zie van den Bosch.
|
FD |
van-Avermaet(e) |
Proven. Avermaet (Dép. Zèle).
|
EV |
van–Avondt |
Proven. Avons(broeck) (Dép. Hérinnes). Synon. : Van den Avond.
|
EV |
van–Baalen |
Proven. Balen (Loc).
|
EV |
van—Baar |
V. Baer.
|
EV |
van–Bael |
Loc.
|
EV |
van–Baer. |
Proven. Bar(-le-Duc), (Loc.).
|
EV |
van-Baerlem |
Proven. Baerle (Loc.).
|
EV |
van–Bakel |
Proven. Dép. Zeelhem.
|
EV |
van–Bal |
-berge, -laar. Proven. Dép. Kagevinne.
|
EV |
van–Balen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bamis |
Proven. Bamus (Dép. Clermont-Verviers).
|
EV |
van–Basselaere |
-Bastelaer(e). Proven. Loo-Qiristy et Seveneeken.
|
EV |
van-Battel |
Proven. Dép. Malines.
|
EV |
van–Batten |
Proven. Dép. Vucht.
|
EV |
van-Bavel |
Proven. Dép. Rycke-vorsel.
|
EV |
van-Beck |
-hoven, -bergen. Proven. ,,Domaines-, Collines- -de la rivière ».
|
EV |
van-Beek |
Proven. Beek. (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Beers |
Proven. Beersse (Loc.).
|
EV |
van-Beersel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Beesen |
V. van Biesen.
|
EV |
van—Beethoven |
Proven. ,,Ferme du Sieur Betho ». Synon. : Bethonville, Bettincourt (Loc.).
|
EV |
van–Begin(ne) |
-Béguin. Proven. 1. Begin, ,,Du début, de l’entrée (de (Loc.) l’agglomération) ». Comp. : Van den Eynde, Van Boven, Van Beneden. N° 228. — 2. Begynen (Dép. Vieux-Turnhout).
|
EV |
van-Beirs |
V. Beers.
|
EV |
van-Beisem |
Proven. Beyssem (Dép. Veltem).
|
EV |
van—Bekbergen |
V. Beckbergen.
|
EV |
van-Belaingh |
V. De Bella(i)ng.
|
EV |
van–Belle |
Proven. N. flam. de Bail-leul (Loc. fr.).
|
EV |
van–Belleghem(e) |
Proven. Belle-gem (Loc.).
|
EV |
van-Belling(h)en |
Proven. Bellin-gen (Loc).
|
EV |
van-Bemst |
Proven. Synon. : Bamps.
|
EV |
van-Bemten |
V. Bemd.
|
EV |
van–Beneden |
Proven. ,,D’en-bas ». (Dép. Bavegem et L.D.). N° 232.
|
EV |
Vanbercie |
-cy, -gie, -sie, -sy, -zy, zie Wamberchies.
|
FD |
Vanbercie |
Vanbercy, Van Bercy, Vanbersie, -sy, Vanbergie, etc. Var. de Wamberchies, Wambersie, -sy [FD] plutôt que: originaire de Bercy (près de Paris) ; cf. Bercy.
|
JG |
van-Bercie |
Proven. Van Berzée (Loc.). Synon. : Wamberchies.
|
EV |
van-Berg |
Proven. Loc. et L.D. Berg.
|
EV |
van–Bergen |
Proven. Loc., ,,Mons », et L.D.
|
EV |
van-Berkel |
Proven. Loc. holl. Synon.: VAN Berckel. N° 241.
|
EV |
van-Berwaer |
Proven. Bierwaert (Loc).
|
EV |
van-Beselaere |
V. VAN Basselaere.
|
EV |
van-Besien |
1. Proven. Besiën, «Groseilles ». L.D. N° 244. — 2. Pro-fess. N. d’horticulteur.
|
EV |
van-Best(en) |
V. Bies.
|
EV |
van-Bets |
Proven. (Geet- ou Waas-) Bets (Loc).
|
EV |
van-Beuren |
V. VAN Buren.
|
EV |
van-Bever |
-Beveren. Proven. Bever, ,,Castor » (N. de rivières peuplées autrefois de castors). (Loc., Riv. et L.D.).
|
EV |
van-Beylen |
Proven. Bylen (Dép. Olen).
|
EV |
van-Biema |
Proven. Bierman (Dép. Ballegem).
|
EV |
van-Bienen |
Proven. Bienen (Dép. Achel).
|
EV |
Vanbienne |
Nom d’origine: Bienne-lez-Happart (arr. Thuin).
|
JG |
van-Bierbeek |
Proven. Loc. .Ruisseau bouillonnant ». Synon. : Bie-buyck. N° 230.
|
EV |
van-Biervliet |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van—Biesbraeck |
Proven. ,,Marais aux joncs ».
|
EV |
van–Biesen |
Proven. Biesen (Dép. Arendonck).
|
EV |
van-Billoen |
Proven. Bouillon (Loc).
|
EV |
van-Bilsen |
Proven. Bilzen (Loc.).
|
EV |
van-Binnebeek |
Proven. N. de riv. Comp. : Binnen- -molen, -molders.
|
EV |
van-Binst |
Proven. Bunxt (Dép. Hasselt).
|
EV |
van-Bladel |
Proven. Dép. Moll.
|
EV |
van-Blaeren |
Proven. Blaren(donck) (Dép. Varendonck).
|
EV |
van-Blankenstein |
Proven. ,,Château du sieur Blank ».
|
EV |
van-Bleyeneberghe |
Proven. Dép. Louvain.
|
EV |
van–Bloeme |
Proven. ,,Les fleurs » (L.D.). Synon. : VAN Blommen.
|
EV |
van–Bockryck |
Proven. Dép. Hasselt.
|
EV |
van–Bockstalle |
-Bocxstalle. V. Beuk. Proven. Bokstale (Dép. Houtem-St-Liévin).
|
EV |
van-Bodinckhuysen |
Proven. ,,Des maisons des gens du sieur Bodon ».
|
EV |
van-Boe(c)kel |
Proven. Dép. Olen.
|
EV |
van-Boeckhout |
Proven. Bouckhout (Loc. et L.D.). V. Beuk.
|
EV |
van-Boelaere |
V. Boula(e)rt.
|
EV |
van-Bogaert |
Proven. Bogaerde(n) (Loc. etL.D.).
|
EV |
van–Boget |
Proven. Bocht (Dép. Heyndonck et Linkebeek).
|
EV |
van-Bokstael |
V. Beuk.
|
EV |
van-Bolberghe |
Proven. Bollenberg (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Bolle |
Proven. Bolle(beek), plus. L.D.
|
EV |
van–Boom |
V. Boom.
|
EV |
van–Boquestale |
V. Beuk.
|
EV |
van—Borm |
V. Borms.
|
EV |
van—Bossuyt |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Boterdael |
V. Boterdael.
|
EV |
van–Bouchaute |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bouwelen |
Proven. Bouwel (Loc.).
|
EV |
van-Boven |
Proven. ,,Du haut (de l’agglomér.) ». Comp. : VAN Beneden. N 228, 232.
|
EV |
van-Boxel |
Proven. Boxtel (Loc. holl.).
|
EV |
van-Boxelaere |
Dép. Lokeren.
|
EV |
van—Boxem |
Proven. Bokegem (Dép. Horebeke-Ste-Marie).
|
EV |
van-Boxmeer |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Brabandt |
V. Brabant.
|
EV |
van-Brackel |
V. Braeckeleer.
|
EV |
van–Braeken |
Proven. Dép. Wuest-wezel.
|
EV |
van–Bragt |
V. Bracht.
|
EV |
van-Brande |
-Brandt. V. Brand.
|
EV |
van-Branteghem |
V. Brantegem.
|
EV |
van–Bree |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Brempt |
V. Breem.
|
EV |
van–Bressem |
Proven. Breissem (Dép. Kumtich).
|
EV |
van-Breuse |
-Breuze. Proven. Breuss (Dép. Kain et Mourcourt). Variante : Wambreus.
|
EV |
van-Breuseghem |
Proven. Brussegem (Loc.).
|
EV |
van-Brienen |
Proven. Brienne (Loc. fr.), altéré en Brienen.
|
EV |
van-Bristom |
Proven. Brustem (Loc.)
|
EV |
van-Broeck |
V. Broek.
|
EV |
van-Broekhoven |
-Broekhuyzen. Proven. Morkhoven et Norderwijk.
|
EV |
van-Bruane |
Proven. Browaan (Dép. Eyne).
|
EV |
van–Brugge(n) |
V. Brug.
|
EV |
van-Brunschot |
Proven. ,,Enclos du sieur Bruno ».
|
EV |
van-Brusselt |
-Brussel. Proven. Bruxelles (Loc.).
|
EV |
van–Brusthem |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Bruynsbroeck |
Proven. Bruins-broek (Dép. Gammerages).
|
EV |
van-Bruyssel |
Proven. Bruinzele (Loc. holl.).
|
EV |
van–Buerie |
Proven. Boerderij, ,,De la ferme ».
|
EV |
van-Buggenhoudt |
V. Buggenhout.
|
EV |
van-Bulck |
V. Bulckaert.
|
EV |
van-Bunder(en) |
V. Bunder.
|
EV |
van–Bunderie |
1. Profess. Binderij, ,,Atelier de reliure ». N. de relieur. — 2. Proven. Banderhei(de), ,,Bruyère d’un endroit appelé Bonniers ».
|
EV |
van-Bunnen |
Proven. 1. Bunne (Dép. Vries, Loc. holl.). — 2. V. Bunnens.
|
EV |
van–Buren |
Proven. ..Voisins, voisinage ».
|
EV |
van-Bust- |
But- -sel(e). Proven. Butsel (Dép. Boutersem).
|
EV |
van-Buylaere |
V. Boelaere.
|
EV |
van-Buynderen |
V. Bunder.
|
EV |
van-Buyten |
Proven. Dép. Westkerke et Zande. V. Buiten.
|
EV |
van-Bylert |
V. Boelaere.
|
EV |
van-Bysterveld |
V. Bies.
|
EV |
van-Cadsand |
Proven. Dép. Rum-beke.
|
EV |
van-Caelenber(g)he |
Proven. ,,Mont dénudé ». (Dép. Sarlardinge).
|
EV |
van-Caeneghem |
Proven. Kanegem (Loc.)._
|
EV |
van–Caetsbeek |
Proven. Katsbeek ,,Ruisseau aux digues ». (L.D. Kat, Kattebeek, Dép. Kersbeek, Kat-zand. Même racine: Kat, ,,Digue »).
|
EV |
van—Caillie |
Coillie. Proven. Dép. Oostnieuwkerke, ,,Terre graveleuse ». N° 240.
|
EV |
van-Caimere |
Proven. Keimeer. ,,Lac aux cailloux ».
|
EV |
van–Cakenberghe |
Proven. Dép. St-Gillis-Termonde.
|
EV |
van–Cal(l)enbergh |
Proven. V. VAN Calenberghe.
|
EV |
van–Calck(en) |
Proven. Kalk, ,,Chaux ». Endroit où il existe des fours à chaux ou des dépôts calcareux. Kalken (Loc. et L.D.).
|
EV |
van–Caldenhoven |
Proven. ,,Ferme froide ».
|
EV |
van–Caleye |
Proven. Kaalhei(de) ,,Bruyère dénudé ». (L.D.).
|
EV |
van–Calsteren |
Proven. Kalster (Dép. Kersbeek-Miskom).
|
EV |
van–Cam |
-Camp, -Can, -Capelle. Proven. V. Kam, Kamp, Kan, Kapel.
|
EV |
van—Camelbeke |
Proven. Cammel (Dép. Rycke-Vorsel).
|
EV |
van-Camp |
-Campen. Proven. Kam-pen (Dép. Borsbeek lez Alost). V. Kamp.
|
EV |
van–Campenhoudt |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Campo |
ou A Campo. Proven. Latinis. de VAN Camp.
|
EV |
van-Cangh |
Proven. Cange(velde). (Dép. Zèle).
|
EV |
van-Canneyt |
Proven. Kanne-Heide.
|
EV |
van-Cant |
Proven. Kant, ,,Côté ». ,,A l’écart (de l’agglémoration) » (Dép. Lontzen).
|
EV |
van–Cantfort |
Proven. Kantvoord, ,,Du gué écarté ».
|
EV |
van–Capelle |
Proven. ,,De Chapelle » (L.D.).
|
EV |
van-Caseyn |
Cas(s)eye(n), -Catsey. Proven. Kalsijde ou Kassei, ,,Chaussée ». N° 229.
|
EV |
van–Caspel |
Proven. Kaspel (Dép. Beverlo).
|
EV |
van-Cassel |
Proven. Loc. fr. et autres.
|
EV |
van–Casteel(e), |
-Cauter. Proven. V. Kasteel. Kouter.
|
EV |
van—Caster(en) |
Proven. Kaster (Loc. et L.D.). Synon. : Casterrnans.
|
EV |
van—Cattendyck |
Proven. Dép. Anvers.
|
EV |
van–Cauter(en) |
Proven. V. Kouter.
|
EV |
van–Cauwenberg(he), |
-Cau(we)- laert. Proven. ,,Colline-, Lande–des choucas » ou ,,Colline-, Lande–froides ». Confusion entre Kouw et Koud.
|
EV |
van–Cavay. |
Proven. C(h)avée (Mot roman), ,,Chemin montant et encaissé ».
|
EV |
van–Celst |
Proven. Zels(a)te (Loc.) ou L.D. Zelst, ,,Agglomération ».
|
EV |
van—Ceulen |
Proven. Keulen, ,,Cologne (Ville allem.). — 2. L.D.
|
EV |
Vanckan |
zie van de Kan.
|
FD |
Vanclair(e) |
-clercq, -clère, zie Vauclair.
|
FD |
van-Clapdurp |
Proven. Klapdorp (Dép. Anvers).
|
EV |
van-Cleef(f), |
-Cleve, -Clèves. Loc. all. (Anc. duché).
|
EV |
van–Cleem- |
-poel, -Cleem- -putte. Proven. 1. Dép. Sempst. — 2. Dép. Adegem. V. Leem. N° 240.
|
EV |
van-Clere |
Proven. L.D. Cleer-(-beek), ,.Rivière claire ».
|
EV |
van-Cleuvenberger |
Proven. 1. Cleyenberge. (Dép. Tollembeek). — 2. Kleinenberg (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Cleynbreugel |
Proven. Klein-Brogel (Loc.).
|
EV |
van-Clooster |
Proven. ,,Du couvent » L.D. N° 227.
|
EV |
van-Cluysen |
Proven. ,,De l’ermitage ». Kluizen (Loc.).
|
EV |
van-Co(e)yghem |
Proven. Koigem (Loc.). «
|
EV |
van–Coevoorden |
Proven. Koevoet, ,,Gué des vaches » (L.D. Uccle, etc.).
|
EV |
van-Coillie |
V. Van Caillie.
|
EV |
van—Coneghem |
V. Caeneghem.
|
EV |
van–Coppen- |
Compern- -allé, -olle. Proven. Koppenhol(veld). (Dép. Renaix).
|
EV |
van-Corenland |
Proven. ,,Champs de blé ».
|
EV |
van-Cortenbergh(en) |
Loc. et L.D.
|
EV |
van–Cotte |
-Craen, Cruyce ou -Cruys(s)e, -Gaer, -Geerde. Proven. V. Kouter, Kraan, Kruis, Jaer, Gaard.
|
EV |
van-Cotthem |
Proven. Kottem (Dép. Boorsheim).
|
EV |
van-Cottom |
Proven. 1. Kot ,,Hutte ». — 2. V. le précéd.
|
EV |
van–Couteren |
V. Kouter.
|
EV |
van–Craen |
Proven. Kraan, ,,Cor-beau », L.D. V. Kraan.
|
EV |
van-Craenen |
Proven. Crainhem (Loc).
|
EV |
van-Craenenbroeck |
Proven. ,,Marais des corbeaux ». (Dép. Attenrode et Lembecq). V. Kraan. Synon.: VAN Kraenenbroeck.
|
EV |
van–Craesbeeck |
Proven. Dép. Thielt N.D.
|
EV |
van-Crayenest |
Proven. ,,Du nid des corbeilles ». Dép. Zarren. V, Kraai.
|
EV |
van–Creewel |
Proven. Creyel, Dép. Bocholt.
|
EV |
van-Creveld |
-Crefeld. Proven. Ville allem.
|
EV |
van–Criekinge |
1. Proven. Cringen, Dép. Gits. — 2. Proven. Krekel, ,,Cigale ». — 3. Proven. Kriek, ,,Guigne ».
|
EV |
van–Crombrugghe(n) |
Proven. ,,Du pont courbe ». Krommebrug (Dép. Wulveringe). I
|
EV |
van–Cromphout |
Proven. Het krom-hout, ,,Le bois sinueux ».
|
EV |
van-Cruchten |
Proven. Loc. Gd Duché de Lux.
|
EV |
van-Crunkelsven |
Proven. ,,De la fagne sinueuse ».
|
EV |
van-Crutsen |
Proven. Kreutzen, ,,Croisées » (L.D.).
|
EV |
van–Cutsem |
Proven. Dép. Leeuw-St-Pierre.
|
EV |
van–Cuyck |
Proven. 1. Kuik, (Loc. holl.). — 2. Kuyken, Dép. Drogenbos.
|
EV |
van-Cuyl |
Proven. Dép. Belcele, ,,De la fosse ».
|
EV |
Vanda |
Zie van Dee.
|
FD |
van–Da(e)le(n) |
V. Daal.
|
EV |
van-Daelem |
Proven. Loc.
|
EV |
Vandal(e) |
zie van Daal.
|
FD |
van–Dam(me) |
Proven. Loc. et L.D. ,,Digue »._
|
EV |
Vandandaele |
zie van Daal.
|
FD |
van–Dantzig |
Proven. Ville allem.
|
EV |
van–daudenard |
Proven. Van d(e) ouden aard, ,,De l’ancien espace libre » : (Et non : ,,De l’ancienne terre » (aarde),
|
EV |
Vandaul |
Vandaule, cf. Van Daal, Van Daele.
|
JG |
Vande |
In 1789 vondelingnaam in Leuven (DE MAN 1956). Van dem – : In namen aïs Vandemberg, Vandembulcke is de n (dentale nasaal) door ass. met b, p of w een m (bilabiale nasaal) geworden. Zie stamwoord: Berg, Bulcke.
|
FD |
Vandebuerie |
Vandeburie, Van den Buerie, Van de Beurie, etc. 1316 « Jakemon de la Bui-rie» TestTournai, 1540 «Pieter vanden Buerie» Courtrai, 1593 «Jean del Buerie» Golzinne; moy. fr. (Reims) buerle, pic. (Mons), rouchi burie ‘buanderie, lavoir’ FEW 1, 604a.
|
JG |
van-Del |
Proven. Délie (Dép. Winxele), « Vallée ».
|
|
van-Delm |
Proven. 1. Dalhem. — 2. Van de Helm. ,,Du casque » ,,Enseigne d’établissement ». N° 248.
|
EV |
Vandeloise |
-ois, Vandelloise. NF spécifique de la région entre Namur et Gembloux (Bothey, Balâtre, Aische, etc.), où il apparaît à partir de 1701 (GeneaNet); probabl. adaptation fr. d’un NF flam. du type Van Waas, Van Waes, avec remotivation sur Oise (départ, fr.).
|
JG |
Vandember |
Probabl. var. de Vandemberg, cf. Van den Berg(h).
|
JG |
Vanden |
Forme amputée d’un des nombreux NF flam. qui suivent; comp. Vander.
|
JG |
Vanden |
Verkorting van FN met Van den-aanloop? Vondelingnaam?
|
FD |
Vandenameel |
-eele. NF flam., par traduction du NF Duhamel dans la région de Mouscron, cf. 1396 «Lotaerds wive vanden Hamielle» = 1398 «Lotart du Hamiel» Herseaux [FD].
|
JG |
Vandenavenne |
NF flamand (région de Pete-gem) d’origine incertaine, p.-ê. adaptation d’un nom roman avec anc. fr. aveine, avoine, par ex. Alavoine.
|
JG |
Vandenemen |
zie van den Emen.
|
FD |
Vandenouc |
zie van den Hoeke.
|
FD |
Vander |
Forme amputée d’un des nombreux NF flam. qui suivent; comp. Vanden.
|
JG |
Vander |
van Der Wellicht W. afkorting van een Vl. FN met Van der-aanloop.
|
FD |
Vander Stappen |
Vanderstappen. Nom d’origine: moy. néerl. stap(pe), step ‘passage, perron, passerelle, etc.’, e.a. Stap, Stappe, à Waregem, Wakken, Gand, Herentals, Tongerlo [FD] ; cf. aussi Verstappen.
|
JG |
Vander Vorst |
Vandervorst, -ost, Vandevorst, Van der Vurst, etc. Nom d’origine: moy. néerl. vorst < lat. forestum ‘forêt, bois’, e.a. Vorst = Forest (Bruxelles), Vorst, près de Diest (Anv), etc.
|
JG |
Vander Weyden |
cf. Van der Wee.
|
JG |
Vanderclause |
-en, Van der Cloosen, cf. Van der Kluysen.
|
JG |
Vandereus |
-euse. Forme francisée de Van der Hulst.
|
JG |
Vandereus(e) |
zie van der Hulst.
|
FD |
Vanderheyde |
Van der Heyden, Vanderhey-den, Van der Heide, -en, Vanderheiden, etc. Nom d’origine: ter Heide(n) (= bruyère, terrain sablonneux inculte, etc.), fort répandu en toponymie, cf. Verheyde(n). Cf. aussi Van den Heede.
|
JG |
Vanderheyden A Hauzeur |
Nom composé avec la prépos. latine a (fr. de) permettant de distinguer les différents rameaux d’une vieille famille patricienne liégeoise, cf. J. Herbillon, VW48, 1974,224-5.
|
JG |
Vandéric |
zie van der Eyken.
|
FD |
Vanderlée |
zie van der Lee.
|
FD |
van-Derlick |
. Proven. Deerlijk (Loc.)
|
EV |
Vandermarliere |
-lère. Nom d’origine: anc. fr. tnarlière ‘marnière’, fréquent dans la toponymie du Hainaut et de Flandre occ. [FD].
|
JG |
Vandermeuse |
cf. Van der Mo(o)sen.
|
JG |
Vandermiège |
cf. le suivant.
|
JG |
Vandermiège |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vandermies |
-iers, -iessen, -iès(e), Vandermiège. Formes altérées, francisées de Van der Meersch.
|
JG |
Vanderoux |
cf. Van Roux.
|
JG |
Vanderoux |
Vanderoel, van der Roi: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Wandrolf: Wandrulfus (MORLET I).
|
FD |
Vandersborst |
Verhaspeling (sx H) van Van den Bosch (vgl. Vandesbosch) of Van der Borcht.
|
FD |
Vandersman |
zie van der Sman.
|
FD |
Vandersteen |
Vandersteene, Vandersteenen, Van de Steene, Vandesteene, Van den Steen, Vandensteen, Van Steen, Vansteen, Van Steene, etc. Nom d’origine: néerl. steen ‘pierre’, Steen, ten Stene, e.a. à Alost, Den-derhoutem, Vilvorde, etc. ; comp. Del(a)pierre.
|
JG |
Vanderus |
Vanderuse, -usse, Vanderust (NF wallons). Formes francisées de Van der Hulst.
|
JG |
Vanderus(s)e |
Vanderust(e), zie van der Hulst.
|
FD |
Vandervelde |
Vandervelden, cf. Van de Velde.
|
JG |
Vanderwal |
Vanderwalle, -wald, -whale, cf. Van de Walle.
|
JG |
Vandesbosch: |
Vervorming (LU) van Van den Bosch.
|
FD |
Vandesbroeck |
W. spelling voor Van den Broek.
|
FD |
Vandesmal |
Vandesmael(e), van de(r) Smal, Vandresmal, Wandesmal: Rom. weergave van Van de Maele. De spelling des is de Rom. weergave van de uitspr. de (Vgl. Vandesbroeck). Of reïnterpretatie van Vandersman, Wandersmann?
|
FD |
Vandesmanne |
Wsch. door associatie met -man- namen < Vandesmal. Beide namen komen in H voor. Of = Vandersman. Vandesquille: Adaptatie (H) van Van de Skilde, Van der Schelde.
|
FD |
Vandeur |
1578 «Adrien Vandheur», 1779 «Gas-par Vandeur» BourgNamur; var. du suivant?
|
JG |
van-Deurp |
V. Van Dorp
|
EV |
Vandeveugle |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Vandeville |
zie Vendeville, van de Ville.
|
FD |
Vandevin |
Vandevinne, cf. Van de Ven.
|
JG |
Vandeviver(e) |
cf. Van de Vyver.
|
JG |
Vandevog(h)el |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Vandevoir |
Wandevoir. Formes francisées de Van de Voorde, etc.
|
JG |
Vandevorst |
cf. Vander Vorst.
|
JG |
van-Dieghem |
-Diepenbeek. Proven. Loc.
|
EV |
van-Dieren. |
Proven. Dieren (Dép. Rheden, Gueldre).
|
EV |
van-Dievoet. |
Proven. ,,Gué public ». Synon. : Ditvoorts.
|
EV |
van-Dingenen |
Proven. V. Dong, Donk.
|
EV |
van-Dinter |
Proven. Dinther (Loc. holl.).
|
EV |
van-Dionant |
Proven. Dinant (Loc.) Forme influencée par le N. latin.
|
EV |
van-Do(o)ren |
-Do(o)rn(e). Proven. Doorn (Loc. holl. et L.D.). V. Doom.
|
EV |
van–Do(o)rs(s)elaer(e) |
-Doosselaere. Proven. Doorselaar (Dép. Eksaarde).
|
EV |
van-Doeren |
Proven. V. Doorn.
|
EV |
van-Doesburg |
Proven. Duisburg (Loc).
|
EV |
Vandôme |
cf. Vendôme.
|
JG |
Vandôme |
zie van Domme.
|
FD |
van–Dommelen |
Proven. Dép. Waas-munster.
|
EV |
van-Donck |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van-Dongen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van—Doornick |
Proven. ,,Tournai » (Loc).
|
EV |
van–Dormael. |
Proven. Dormaal (Loc.).
|
EV |
van–Dorpe |
Proven. Nombr. L.D. Dorp, „Village ». Synon. : Van den Dorpe, Van Deurp.
|
EV |
van—Dorsser |
Proven. Dorsel (Dép. Nijlen).
|
EV |
Vandrebeck |
zie (van der) Beke.
|
FD |
van-Dreche |
Proven. Dreesch, ,Ja-chère » (L.D.) ou Drek, ,,Boue » (L.D.).
|
EV |
Vandrèche |
zie Vandresse.
|
FD |
Vandrefosse |
Van der Fosse, vertaling van Delfosse.
|
FD |
Vandremersch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vandrepol |
zie van den Pol.
|
FD |
van–Drepol |
Proven. De Rietpoel, ,,La mare aux joncs ».
|
EV |
Vandrepot(t)e |
zie van den Putte.
|
FD |
Vandrepotte |
Forme altérée de Van de Putte [FD].
|
JG |
Vandresmal |
zie Vandesmal.
|
FD |
Vandrespaille |
zie van de Raspaille.
|
FD |
Vandresse |
Forme contractée de Van der Esse ou bien, éventuellement, var. de Vandrisse < Van den Driesse [FD].
|
JG |
Vandresse |
Proven. Loc. fr. van–Driel. Proven. Van de Rietloo. ,,Du bois aux joncs ». V. Loo.
|
EV |
Vandresse |
Vandrèche: Samengetrokken < Vander Esse. 1686 Paulus Fr. Vandereche, Breda (MUL vn).
|
FD |
van–Dresse |
Proven. Van der Esse. V. Es.
|
EV |
Vandrestin |
W. spelling voor Van der Steen. Vandrestranten: Vervorming (FV) < Van der Straeten.
|
FD |
Vandrevelle |
zie van den Velde.
|
FD |
Vandries |
Vandris(s)e, zie van den Driesse.
|
FD |
van-Drooghenbroe(c)k |
Proven. ,,Du marais asséché » (Dép. Hoes-selt).
|
EV |
Vandroth |
zie van de Rote.
|
FD |
Vandrouf |
Samengetrokken < Van der Hoef. Vanduille, zie van de Wiele.
|
FD |
van–Dueren |
-Duuren. Proven. 1. Deurne (Loc.). — 2. Dueren (Loc. allem.).
|
EV |
Vanduille |
(NF hennuyer), Van Duille. 1693 «Marie-Anne Vandhuile» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Vendhuile (Aisne); ou bien var. de Van de Wiele [FD].
|
JG |
van—Duinen |
-Dun. Proven. V. Duin.
|
EV |
van-Duisen |
Proven. Van de Huizen, ,,Des maisons » (L.D.).
|
EV |
van—Durme |
Proven. Durmen (Plus. L.D. Flandre).
|
EV |
van-Duyfhuis |
-Duyfhuys. Proven. ou Profess. ,,Du colombier ».
|
EV |
van—Duyn(en) |
Proven. V. Duin.
|
EV |
van—Duynslaeger |
Proven. Van Duinslare, ,,De la lande des dunes ».
|
EV |
Vandwalle |
zie van de Wal.
|
FD |
Vandy |
Vendy: W. of Pic. var. van Vandier, var. van Gandier, Rom. vorm van Germ. VN Gandhari (DNF).
|
FD |
van-Dy(c)k(e) |
Proven. V. Dijk.
|
EV |
van-Dystadt |
Proven. Van de Stad, ,,De la ville ».
|
EV |
Vane |
zie van Ee.
|
FD |
Vanebempt |
zie van den Beemd.
|
FD |
Vaneberck |
-berg(h) zie van den Berg.
|
FD |
Vaneberg |
Vanebergh, Vaneberq. Formes francisées de Van den Berg(h). Vanebosse. 1686 «Jean Vanneboche» BourgNamur; forme francisée de Van den Bosch.
|
JG |
van–Eberg |
Proven. Van Edeberg (L.D.). (Plus. L.D. Ede).
|
EV |
Vanebosse |
zie van den Bosch.
|
FD |
Vanebrouck |
zie van den Broeke.
|
FD |
van-Echelpoel |
-Eccelpoel. Proven. Echelpoel (Dép. Bouwel).
|
EV |
van-Eech- |
-Eeck- -haute, -houdt, -hout(te). Proven. ,,Du bois des chênes ». (Nombr. L.D.). V. Eik.
|
EV |
van–Eeck(e) |
Proven. Eeke (Loc.).
|
EV |
van—Eeckert |
Proven. 1. Etkaarde, ,,Terrain des chênes ». — 2. Ekeren (Loc).
|
EV |
van-Eeckhoven |
Proven. Eekhove (Dép. Gavere). V. Eik.
|
EV |
van-Eeden |
Proven. V. Van Ede.
|
EV |
van-Eembeeck |
Proven. Embeke (Dép. Viane).
|
EV |
van-Eemeren. |
Proven. Emer (Loc. holl.).
|
EV |
van—Eerdewegh |
Proven. Aardeweg, „Chemin de terre » (Dép. Heffen et Webbekom).
|
EV |
van—Eerenbrugh |
Proven. Eertbrugge (Dép. Cherscamp et Waregem). — 2. Aardbrugge (Dép. Wijnegem). — 3. Heirbrug (Dép. Lokeren).
|
EV |
van-Eesbee(c)ke |
-Eesbeke. Proven.Eesbeek (Dép. Nieuwenhove).
|
EV |
van-Eessel |
Proven. Eisel (Dép. Mes-pealre).
|
EV |
van-Eessen |
Proven. Eesen (Loc.).
|
EV |
van-Eetvelde |
Proven. Dép. Oetin-gen et Tollembeek.
|
EV |
van—Egeren |
Proven. Ekeren (Loc.).
|
EV |
van-Eghem |
Proven. Eegem (Loc.).
|
EV |
Vanêgue |
Wanegue, Wannègue: Adaptatie (NF) van Van Hege (zie van Eeghem), maar ook Van Hecke is niet uit te sluiten; vgl. Wanecque.
|
FD |
Vanèk |
Vanëk, zie van (den) Hecke.
|
FD |
Vanekan |
zie van de Kan.
|
FD |
van–Elder(e) |
Proven. (Genoels- et ‘s Heren-)-Elderen (Loc.). — 2. Elderen (N. flam. de Odeur, Loc.). Synon. : Odeurs.
|
EV |
van-Elegem |
Proven. Dép. Hombeek.
|
EV |
van-Elewyck |
Proven. ,,Du quartier des aulnes » (L.D.).
|
EV |
van-Elluwe. |
Proven. Dép. Dikkelvenne.
|
EV |
van-Elsen |
-Elsken, -Elslande, -Elst, -Elstraete. Proven. V. Els.
|
EV |
van–Elven |
Proven. Elleve ou Elluwe (Dép. Dikkelvenne).
|
EV |
van–Em(b)den |
Proven. Emden (Ville allem.).
|
EV |
van-Emelen |
Proven. 1. Emmelem (Emblehen, Loc.). — 2. Hemelen, ,,Paradis » (L.D.).
|
EV |
van—Emmen |
Proven. Loc. holl. (VAN)Emmerik. N. de filiat. ,,(Fils) d’Amery ». N° 102.
|
EV |
van–Ende |
-Endt. Proven. Van Einde, ,,Du bout (de l’agglomération) ».
|
EV |
Vanendore |
zie van (den) Doorne.
|
FD |
van-Engeland |
Proven. 1. « D’Angleterre ». — 2. Dép. Uccle. — 3. Loc. holl.
|
EV |
van–Engelen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Engelghem |
-Engelgom. Proven. 1. Engelgum (Loc. hol.). — 2. Domaine du sieur Engil ».
|
EV |
van-Enis |
Proven. Henis (Loc.). –Erk. Proven. Herk (Loc. et L. D.).
|
EV |
Vanequaire |
Rom. spelling (H) voor Van de Keer of evtl. Vanacker.
|
FD |
van–Ermen(h)e(n),
|
-Ermingen.Proven. Eernegem (Loc.).
|
EV |
van-Erp(e) |
-Erpe. Proven. Erpe et Erps (Loc).
|
EV |
van-Erven |
Proven. ..Hoiries ». N. de propriétés.
|
EV |
van–Es(ch) |
-Ess(ch)e. Proven. V. Es.
|
EV |
van–Esbeen |
V. Van Espen.
|
EV |
van–Esbroeck |
Proven. 1. V. Es. — 2. Eysbroek (Dép. St-Pierre-Capelle).
|
EV |
Vaneschepdael |
zie van Schepdael.
|
FD |
Vanescot(t)e |
zie van Isschot.
|
FD |
Vanescote |
Vanescotte (NF hennuyer), Vaniscotte. Probabl. forme francisée de Van Isschot, nom d’origine: Isschot, à Itegem et Kasterlee (Anv).
|
JG |
Vanèse |
zie van den Esse.
|
FD |
Vaneslande |
cf. Van Elslande.
|
JG |
van-Espen |
Proven. (Neer- et Over-) -Espen (Loc.). Synon. : Van Esbeen.
|
EV |
van–Est |
Proven. V. Es.
|
EV |
van-Eukem |
Proven. 1. Heuken (Dép. Rhode-St-Genèse). — 2. Eegem (Loc.).
|
EV |
van-Even |
Proven. Dép. Uitkerke.
|
EV |
van-Everbroeck |
Proven. 1. ..Marais d’Evere » (Loc.). — 2. ..Marais du sieur Ebur ».
|
EV |
van-Everdingen |
Proven. Dép. Eernegem.
|
EV |
van–Ex(e) |
Proven. Hex (Loc.).
|
EV |
van-Exaerde |
Proven. Eksaarde (Loc.).
|
EV |
van-Exter |
Proven. Ekster, ,,Pie ». Plus. L.D.
|
EV |
van-Exterghem |
Proven. Heestergem (Dép. Opwijk).
|
EV |
van-Eyck |
-Ey(c)k(en). V. Eik.
|
EV |
van-Eykern |
Proven. Ekeren (Loc.).
|
EV |
van-Eynde |
V. Einde.
|
EV |
van-Eyndhoven |
Proven. Eindhoven (Loc. holl.).
|
EV |
van-Eynsbergen |
Proven. ,,De la colline de l’extrémité (de l’agglomération) ». Comp. Eynsdaele (Dép. Renaix).
|
EV |
van-Eyseren |
Proven. Dép. Buns-beek.
|
EV |
van-Fleteren |
Proven. Flieteren (Dép. Tollembeek).
|
EV |
van-Fra(e)c(k)en |
-Fra(e)chem. Proven. Vrekkem (Dép. Ursel et autres). V. : Van Vrechem.
|
EV |
van-Ga(a)len |
-Gael. Proven. L.D. (Pays-Bas). Ane. famille holl. Van Gallen (1600).
|
EV |
van-Galder |
Proven. Dép. Nieuw-Ginneken. (Pays-Bas).
|
EV |
van-Ganghel |
Proven. Gangel(berg) (Dép. Berlaar).
|
EV |
van-Gansbeke |
Proven. Dép. Etik-hove).
|
EV |
van-Gasse |
Proven. Gassel (Dép. Beers, Pays-Bas).
|
EV |
van-Gastel |
Proven. Gestel (Loc.).
|
EV |
van-Gaubergen |
Proven. V. Kouw.
|
EV |
van—Gaver |
Proven. Gavere (Loc.).
|
EV |
Van–Geebergen |
Proven. 1. Geenbergen, ,,Des collines de là-bas » (L.D.). — 2. Keyberg, ,,Colline aux cailloux » (Nombr. L.D.). — 3. Keerbergen (Loc.). –Geel, -G(h)ele. Proven. Geel (Loc).
|
EV |
van–Geem |
Proven. Geem(eveld). (Dép. Aartrijke).
|
EV |
van–Geersdaele |
Proven. Kersdaal, ,,Vallée du taillis ». (L.D.).
|
EV |
van–Geert |
-Geirt. Proven. ,,De la Geert » (Geertbeek, à Asse).
|
EV |
van-Geertruyden |
Proven. 1. Geer-truïdenberg (Loc. holl.). — 2. Geertruidendriesch (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Geertsom |
Proven. Kerszoom, ,,Orée du (bois de) taillis ».
|
EV |
van–Geet |
-Geit. Proven. ,,De la (région de la) Cette » (Riv.).
|
EV |
van-Geffen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Gehuchten |
Proven. ,,Du hameau » (L.D.).
|
EV |
van–Gelderen |
-G(h)elde(e). Proven. ,,De Gueldre » (Prov. et anc. duché holl.). Synon. : De Gueldre. N° 233.
|
EV |
van-Gellicum |
Proven. Gellikum (Loc. holl.).
|
EV |
Vangen |
zie van Geen.
|
FD |
van-Genachte |
ou -Genechten. Proven. Geen hacht, ,,Des bosquets de la bas ». V. haag. N° 241. V. Van Geneygen..
|
EV |
van-Gend |
-G(h)ent. Proven. Gent (,,Gand ») (Loc.).
|
EV |
van-Genechten |
V. Van Geneygen.
|
EV |
van–Genesen |
Proevn. Gênées (Dép. Leut).
|
EV |
van–Geneygen |
-Genneken, -Genechten. Proven. 1. Geneyken (Dép. Lummen). — 2. Ginneken (Loc. holl.).
|
EV |
van-Genk |
Proven. Loc.
|
EV |
Vangermee |
Vangermeersch, zie Wangermez, van Germeersch.
|
FD |
Vangermée |
Vangermez, Vangermeersch, cf. Wangermez.
|
JG |
van–Germeers(ch) |
Proven. Ger-meers (Dép. Olmen).
|
EV |
van-Gestel |
Proven. Loc. belge et holl.
|
EV |
van–Gevel |
-Ghinste, -Goot, -Graaf, -Gucht, -Kamp, -Keere, -Kerchove ou -Kerkhove(n). V. Gevel, Ginst, Goot, Graaf, Ge-hucht, Kamp, Keet, Kerkhof.
|
EV |
van-Geyt |
V. VAN Geet.
|
EV |
van-Gheem |
-Ghelder, -Ghele. V. Van-Geem, -Gelder, -Geel.
|
EV |
van-Gheluwe |
Proven. Geluwe. (Loc.).
|
EV |
van-Ghent |
V. VAN Gend.
|
EV |
van-Gierdegom |
Proven. Geerdegem (Dép. Malines).
|
EV |
van-Giesel |
Proven. Gijzele ou Gij-zenzele (Loc.). Synon. : VAN Gysel.
|
EV |
van-Gigch |
Proven. 1. Kis (Dép. Fouron-St-Martin). — 2. Gies(beek). (Riv. holl.).
|
EV |
van-Ginder |
Proven. ,,De là-bas ». Van Ginder- -achter, -deuren, huysen, -tael(en). ,,De là-bas au bout, des épines (doorn)-, des maisons-, de la vallée- -de là-bas ».
|
EV |
van-Glabeek |
-Glabeke. Proven. Glabbeek (Loc.).
|
EV |
van-Go(e)d(t)senhoven |
Proven. Goetsenhoven (Loc.). Synon. : VAN–Goetsenhove(n), -Goidsenhoven, -Goetsenhoven.
|
EV |
van-Gobbelschroy |
Proven. Dép. Kortrijk-Dutsel.
|
EV |
van-Gogh |
Proven. Goch (Ville allem.).
|
EV |
van-Gompel |
Proven. Dép. Moll.
|
EV |
van-Gool |
Proven. Kool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van—Goorlaecken |
Proven. Goorla-ken, ,,Flaques boueuses ».
|
EV |
van-Gorkum |
Proven. Loc. holl. Gorinchem.
|
EV |
van–Gorp |
Proven. Gorp (Dép. Donk).
|
EV |
van-Gossum |
Proven. Gorsem (Ane., Gorssum) (Loc).
|
EV |
van-Goubergen |
Proven. V. Kouw.
|
EV |
van-Gouthem |
Proven. Gotem (Loc.) ou Gottem (Loc.) ou Goetem (Dép. Hérinne-lez-Enghien).
|
EV |
van-Gram- |
-Grem- -berg(h)e(n). Proven. Grembergen (Loc.).
|
EV |
van-Grambeeck |
Proven. ,,Ruisseau aux fanges » (Comp. Crambais, Dép. Nivelles) ou ,,Ruisseau furieux ».
|
EV |
van–Grevelynghe |
Proven. Grave-Unes (Loc. fr.).
|
EV |
van-Grieken |
Proven. Kriek (Dép. Elverdingen) ou Krikke (Dép. Brielen).
|
EV |
van-Griethuysen |
Proven. ,,Des maisons (du marchand) de levure ». Gruuthuze (Dép. Oostkamp).
|
EV |
van–Grimberg(h)en |
Proven. Grimbergen (Loc.).
|
EV |
van-Grinderbeek |
Proven. ,,De la rivière au gravier ».
|
EV |
van-Gro(e)ningen |
Proven. Dép. Courtrai et autres.
|
EV |
van—Groen |
-Groens. Proven. ,,De l’herbage » (L.D.). Synon. : VAN Grun(e).
|
EV |
van–Groenendael |
Proven. ,,De la vallée verte ». (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Grootenbruele |
Proven. ,,Du grand pré humide ». (Nombr. L.D. Bruul).
|
EV |
van-Grootloon |
Proven. ,,Grand-Looz » (Loc.).
|
EV |
van-Grootven |
Proven. Groot ven ,,Grand marécage ». Ou bien : Ge-rooide ven, ,.Marécage essarté ».
|
EV |
van-Grun(e) |
V. VAN Groen.
|
EV |
van–Grunderbee(c)k |
V. VAN Grinderbeek.
|
EV |
van-Gucht(e) |
Proven. Dép. Strij-pen.
|
EV |
Vanguers |
FN in LU. Wsch. verhaspeling van Wageners.
|
FD |
Vanguestaine |
-enne. NF liégeois qui ne paraît pas être originellement un nom composé avec Van-; p.-ê. avatar du NF Haug(l)ustaine < Ha(e)gelsteen [FD].
|
JG |
Vanguestaine |
-enne: Als van-naam verhaspelde (LU) FN Haug(l)ustaine (LU) = Hagelsteen.
|
FD |
van-Guick |
Proven. Kuik (Loc. holl.).
|
EV |
van-Guldenbergh |
Proven. Guldenberg (Dép. Wevelgem).
|
EV |
van-Gullick |
Proven. Gulke, ,,Goé ». Synon. : Gullikers.
|
EV |
van-Gunderbeek |
V. VAN Grinderbeek.
|
EV |
van-Gutte |
Proven. Dép. Renaix.
|
EV |
van-Gyes |
Proven. Kys (Dép. Fou-ron-le-Comte).
|
EV |
van-Gyseg(h)em |
Proven. Gijzegem (Loc).
|
EV |
van-Gysel |
-Gyzel. V. VAN Giesel.
|
EV |
van-Ha(e)cht |
Proven. Haacht (Loc.). Synon. : VAN- -Achte, -Agt, -Haeght.
|
EV |
van-Haaren |
Proven. Haren (Loc. et L.D.). Synon. : VAN- -Haeren, -Haren.
|
EV |
van-Habost |
Proven. Halbosa (Dép. Waret-l’Evêque).
|
EV |
van-Haecke |
Proven. Haak (Dép. Sichem-lez-Diest).
|
EV |
van-Haeften |
Proven. Haajten (Loc. holl.).
|
EV |
van-Haegenborgh |
Proven. ,,Château des bosquets » ou ,,Château du sieur Hacon ».
|
EV |
van-Haekendover |
Proven. Hakendover (Loc.).
|
EV |
van-Haelemeersch |
Aalmeer, ,,Marécage aux anguilles ».
|
EV |
van-Haelen |
Proven. Halen (Loc.).
|
EV |
van-Haelew(e)yck |
Proven. Halewijk (Dép. Wachter).
|
EV |
van—Haelewyn |
Proven. Halewijn (Dép. Tronchiennes).
|
EV |
van-Haelst |
Proven. Aalst (,,Alost ») (Loc.).
|
EV |
van-Haeltert |
Proven. Haaltert (Loc).
|
EV |
van-Haeren |
V. VAN Haaren.
|
EV |
van-Haesebroucke |
Proven. Haze-brouck (Loc. fr.).
|
EV |
van-Haesendonck |
Proven. Hazen-donk (Dép. Koningshooikt).
|
EV |
van-Hagendoren |
Proven. Dép. Kin-rooi et Ophoven.
|
EV |
van-Hakendover |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Hal |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Halen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Halewyn |
Proven. Dép. Tronchiennes.
|
EV |
van–Hall(e) |
Proven. Halle (,,Hal ») (Loc).
|
EV |
van-Halmé |
Proven. 1. Halmaal (Loc). — 2. Al Mez (N. roman), ,,A la maison ».
|
EV |
van-Halsberghe |
Proven. Halsberg (Dép. Anderlecht).
|
EV |
van–Halteren |
Proven. Haaltert (Anc. Haletra). — 2. Helchteren (Anc. Halechtera).
|
EV |
van–Ham(me) |
Proven. Hamme (Plus. Loc.) et Ham (L.D.).
|
EV |
van–Hammée |
V. VAN Halmé.
|
EV |
van–Hamont |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Handenhove |
Proven. 1. Van Aan den Hove, ,,De près de la ferme ». — 2. Van Audenhove. ,,D’Oudenhove » (Loc.).
|
EV |
van—Hanswyck |
Proven. Dép. Malines.
|
EV |
van–Haren |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van–Hasbroeck |
Proven. Hazebrouck (Loc. fr.).
|
EV |
van-Hassel |
-Hasselt. Proven. Hazel, ,,Coudrier »; Hazell, ,,Coudraie ». Hassel (L.D.); Hasselt (Loc).
|
EV |
van–Hau(te)ghem |
Proven. Oude-gem (Loc.). Synon. : VAN Aughem.
|
EV |
Vanhaudenard |
-arde, -aerde. Nom d’origine : Audenarde, néerl. Oudenaarde.
|
JG |
van–Haudenard |
Proven. Oudenaarde (,,Audenaerde ») (Loc.).
|
EV |
van–Haute |
Proven. Du L.D. Haut ,,Bois ».
|
EV |
Vanhauv(e) |
zie van (den) Hove(n).
|
FD |
van-Hauwermeiren |
Proven. Over-mere (Loc.).
|
EV |
van-Haver |
V. VAN Havre.
|
EV |
van-Haverbeke |
Proven. Everbeek (Loc).
|
EV |
van-Havermaet |
Proven. Avermaat (Dép. Zèle).
|
EV |
van-Havre |
Proven. Dép. Boekhout. Synon. : VAN Haver.
|
EV |
van–Heck(e) |
Proven. Hecke (Dép. Wijnegem).
|
EV |
van-Heddeghem |
Proven. Edegem (Loc).
|
EV |
van-Heden |
Proven. Ede (Dép. Wetteren). Eede (Nombr. L.D.) ou Heed (Dép. Aspert et Diegem). Synon. : VAN Hee, VAN Hedent.
|
EV |
van-Heelen |
Proven. 1. Eelen (Loc). — 2. Heelen-Bosch (Loc).
|
EV |
van-Heemstee |
Proven. Heemstede (Loc. holl.).
|
EV |
van-Heenen |
Proven. Eine (Loc. Ane., Heina).
|
EV |
van-Heer |
-Heers. Proven. Heers (Loc. Anc., Haire).
|
EV |
van-Heerswynghels |
Proven. Heirs-winkel, ,,Côté de la chaussée ». Plutôt que Hertenwinkel, ,,Coin des cerfs ».
|
EV |
van–Hees |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Heffen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Heg(h)e |
-Heg(g), -Heghen. Proven. Heg(ge), ,,Haie » (L.D.).
|
EV |
van-Hekken |
Proven. Hekken, „Barrières » (L.D.).
|
EV |
van–Hel((le)mont |
Proven, Helmond (Loc. holl.).
|
EV |
van-Helden |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Helput |
Proven. Dép. Boucle-St-Denis.
|
EV |
van-Helshoecht |
Proven. Elshoek (Dép. Tielt).
|
EV |
van-Helsland |
Proven. (Dép. Ar-doye).
|
EV |
van-Hemeldonck |
Proven. Dép. Gierle.
|
EV |
van-Hemele(n) |
Proven. ,,Paradis ». Plus. L.D. Synon. : Van Immelen.
|
EV |
van-Hemelryck |
Proven. Nombr. L. D. en Flandre. Altér. du toponyme Emmerik, ,,Terre situé dans l’anse de la rivière ». Synon.: Himmerech.
|
EV |
van-Henden |
V. VAN Eynde.
|
EV |
van-Henis |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Henten |
V. VAN Eynde.
|
EV |
van-Hentenryck |
Altér. de VAN Hertenryck. V. ce N.
|
EV |
van-Her |
V. VAN Heer.
|
EV |
van-Herberghen |
Proven. 1. Herts-berge (Dép. Oostkamp). — 2. Heirberg, ,,Colline de la chaussée ». (L.D.).
|
EV |
van—Herbruggen |
Proven. Heirbrug, ,,Pont de la chaussée ». (Dép. Loke-ren).
|
EV |
van-Herck(e) |
Proven. Herk (Loc et L.D.).
|
EV |
van-Herenthals |
Proven. Herentals (Loc).
|
EV |
van-Herf |
Proven. Hervé (Loc.).
|
EV |
van–Herle |
Proven. Dép. Poederlee.
|
EV |
van–Herpe |
Proven. Erpe (Loc).
|
EV |
van-Hert |
Proven. Dép. Grimbergen et autres.
|
EV |
van–Herteryck |
Proven. 1. Herten-rijk, ,,Domaine, enclos des cerfs ». Variante : VAN Hentenryck. — 2. Aartrijk (Loc.).
|
EV |
van–Hertsfeld |
Proven. Hertvelde (Dép. Herfelingen).
|
EV |
van–Hese |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van–Hessen |
Proven. Hessen (,,Hesse », anc. duché allem.).
|
EV |
van–Hest(e) |
Proven. Heist (Loc.).
|
EV |
van–Heuken |
Proven. Dép. Rode-St-Genèse.
|
EV |
van–Heule |
Proven, Dép. Kuurne.
|
EV |
van–Heurck |
Proven. 1. Horck (Dép. Lille-St-Hubert). — 2. Herk (Loc. et L.D.).
|
EV |
van–Heusden |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Heuven |
Proven. Dép. Zon-hoven.
|
EV |
van–Heuver |
Proven. 1. Hever (Loc.). — 2. Synon. du suivant.
|
EV |
van–Heuverswyn |
-Heuverzwyn. Proven. Everzwijn (L.D.), ,,SangIier ».
|
EV |
van-Heuzen |
Proven. Heusden (Loc.).
|
EV |
van—Hevel |
Proven. Heuvel (Loc. holl.).
|
EV |
van-Heverbeke |
Proven. Everbeek (Loc.).
|
EV |
van–Heylen |
Proven. Heelen-Bosch (Loc. : Ane., Heylen).
|
EV |
van-Heymbee(c)k |
Proven. Heem-beek (Loc. Ane., Heimbeche).
|
EV |
van–Heyst(e) |
Proven. Heist (Loc.).
|
EV |
van–Hilleghem |
Proven. Hillegem (Loc).
|
EV |
van–Himbeek |
Proven. (Dép. Hérinnes-lez-Enghien).
|
EV |
van–Himst |
Proven. Impe (Loc.. Anc. Himpe).
|
EV |
van–Hinderdael |
Proven. Ginderdaal, ,,La vallée éloignée ». Synon. : VAN Gindertaelen. N° 228.
|
EV |
van-Hissenhoven |
Proven. «Domaine du sieur Husson ». N° 245.
|
EV |
van–Hoboken |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Hoebroeck |
Proven. Hoysbroek (Dép. Wavre-Se-Catherine).
|
EV |
van–Hoeck(e) |
Proven. Hoek, ,,Coin ». (L.D.). N° 228.
|
EV |
van–Hoedenaeghe |
Proven. Oudenaken (Loc.).
|
EV |
van-Hoef |
Proven. Hoef, ,,Ferme ». (Nombr. L.D.).
|
EV |
van–Hoegaerden |
Proven. Hoegaarden (Loc.).
|
EV |
van-Hoeter |
Proven. (Neer- et Op- Oeteren (Loc.).
|
EV |
van–Hoey |
Proven. Huy (Loc.).
|
EV |
van–Hoeydonck |
Proven. Dép. Halle-en-Campine, Zandhoven etc.
|
EV |
van–Hoeylandt |
Proven. Hoolands (Dép. Nukerke).
|
EV |
van–Hoeymissen |
Proven. Hooimezen, ,,Près aux foins ». Synon. : Hoo(y)misserL
|
EV |
van–Hoff |
Proven. Hof (Dép. Kessel-lez-Lierre et autres L.D.) V. Hof et Hove.
|
EV |
van–Hofstadt |
Proven. Hofstade (Loc).
|
EV |
van-Holder |
-Holderbeke. Proven. ,,De la région de la Holder » (Ruisseau). Holderbeke (Dép. Lierde-St-Martin).
|
EV |
van–Hole(n) |
Proven. 1. Hol, ,,Ter-rier », L.D. — 2. Olen (Loc).
|
EV |
van-Hollebeke |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Hollenberghe |
Proven. 1. Hollenberg, ,,Colline creusée ». — 2. Holenberg, ,,Colline aux terriers ».
|
EV |
van–Holmen |
Proven. 1. Olmen (Loc.). — 2. Olm, ,,Orme » (Dép. Letterhoutem et autres L.D.). N° 242.
|
EV |
van–Hols- |
-Beck, -Bee(c)k, -Beke. Proven. Holsbeek (Loc.).
|
EV |
van–Holsaet(s) |
Proven. Holset (Loc. holl.).
|
EV |
van-Holsraete |
Proven. Holstraat (Dép. Tielrode).
|
EV |
van–Hommert |
Proven. Hommert (Loc. holl.).
|
EV |
van-Homwegen |
Proven. Omwegen, ,,Détours, chemins détournés » (L.D.).
|
EV |
van–Honakker |
Proven. 1. ,,Terre lamentable, inculte » (L.D.). Synon. Hoonacker.
|
EV |
van–Hondschoten |
1. Proven. Hond-schoote (Loc. fr.). — 2. Hogen akker, ,,Champ élevé ».
|
EV |
van–Honsebrouck |
Proven. Hoensbroek (Loc. holl. Ane. seigneure-rie).
|
EV |
van-Honsem |
Proven. Dép. Wïlle-bringen.
|
EV |
van–Hoobrouck |
Proven. 1. Hoogbroek (Dép. Wieke-Vorst). — 2. Hooibroek, ,,Marais aux foins ».
|
EV |
van–Hooff |
Proven. Hoof (Dép. Balen, Moresnet, Teuven).
|
EV |
van-Hoofsatdt |
Proven. Hofstade (Loc).
|
EV |
van–Hoogenbemt |
Proven. Hooibeemd, ,,Pré à foin » (Plutôt que : Hogebeemd, ,,Pré élevé »).
|
EV |
van–Hoogten |
Proven. Hoogten (Dép. Noorderwijk).
|
EV |
van–Hooimissen |
V. VAN Hoey-missen.
|
EV |
van—Hool |
Proven. Hool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van–Hoolandt |
Proven. 1. Hoogland, ,,Terre élevée ». — 2. Hoolands (Dép. Nukerke).
|
EV |
van–Hoorde(n) |
Proven. Oord. V. VAN Oordt.
|
EV |
van–Hoorebee(c)k |
-Hoorebeke. Proven. Horebeke (Loc).
|
EV |
van-Hooren |
-Hoorn(e). Proven. Hoorn (Loc. holl.). — 2. Hoor-n(e). Plus. L.D. (Flandre).
|
EV |
van–Hoorick |
Proven. Horing (Dép. Zellik).
|
EV |
van–Horn |
V. VAN Hooren.
|
EV |
van-Houche |
-Houcke. Proven. 1. Hoek, ,,Coin ». — 2. Hoeke (Loc belge. Ane., Houcke). — 3. Hoek (Loc. holl.).
|
EV |
van–Houdenhove(n) |
Proven. Ou-denbove (Loc.).
|
EV |
van-Houdt |
Proven. Haut, ,,Bois » (L.D.). Loc. holl. Synon. : VAN–Haute, -Hout(t)e(n).
|
EV |
Vanhougardine |
Vanhougadine, cf. Van Hoegaerden.
|
JG |
van-Houplinus |
Proven. Houplines (Dép. Warneton). Synon. : VAN Hopplynus.
|
EV |
van-Hout(t)eghem |
Proven. Ouwe-gem (Loc. Ane., Oudengem).
|
EV |
van-Houter |
Proven. Outaar, ,,Autel, chapelle » (L.D.). Outer (Loc.).
|
EV |
van-Houtryve |
Proven. Outrijve (,,Autrive », Loc.).
|
EV |
van–Houtvin |
Proven. Houtvenne (Loc).
|
EV |
van–Houtvinck |
Proven. Houtwing, ,,Herbage du bois ».
|
EV |
van-Houwe |
Proven. Houw(e) (Dép. Massemen-Westrem et Scheldewindeke.
|
EV |
van–Houwenhoven |
Proven. Oudenhove (Loc.).
|
EV |
van-Houweninge |
Proven. Honmge (Dép. Oolen).
|
EV |
van-Hove |
-Hoven. Proven. 1. Hove (Loc.). — 2. Hof, Hove, „Ferme, courtil ». L.D.
|
EV |
van-Hoydonck |
Proven. Hooidonk (Dép. Retie).
|
EV |
van-Hoye |
Proven. 1. Hoei (,,Huy », Loc.). — 2. Hooy (Dép. Beernem).
|
EV |
van-Hoyweghem |
Proven. 1. Ooigem (Loc). — 2. Hooïweg (Dép. Booischot et Itegem).
|
EV |
van-Huelle |
Proven. Hul, ..Colline ». (Dép. Kaprijke, Zegelsem, Zonnegem).
|
EV |
van-Huffel(en) |
Proven. Huffel (Dép. Loenhout). Heuvel, ,,Colline ».
|
EV |
Vanhulst |
Van Heulst. Nom d’origine: Hulst, toponyme très fréquent, à Alsemberg, Korte-mark, etc. ; cf. aussi Van der Hulst.
|
JG |
van–Humbee(c)k |
Proven. Humbeek (Loc.).
|
EV |
van-Huyck |
Proven. 1. Heuken (Dép. Rhode-St-Genèse). — 2. V. VAN Hoeck(e).
|
EV |
van–Huylenbroeck |
Proven. Uilenbroek (Dép. Vlierzele).
|
EV |
van–Huyneg(h)em |
Proven. Ooigem (Loc).
|
EV |
van-Huysse |
Proven. Huise (Loc.).
|
EV |
van–Hyfte |
Proven. Hyfte (Dép. Loo-Christi).
|
EV |
Vanicate |
Vannicatte: Weergave van dial. uitspr. van Van Eeckhoutte.
|
FD |
Vaniékaut |
zie van Eekhou(d)t.
|
FD |
Vanier |
cf. Vannier.
|
JG |
Vanier |
-iez, Vannier, -i(ez), Vany(e), Vagnier, Levannier: BerN Ofr. vanier: mandenvlechter. 1310 Jehan le Vanier, St-Q. (MORLET); 1415 Grard le Vannier, Dk. (TTT).
|
FD |
van–Ierland |
Proven. ,,D’Irlande ».
|
EV |
van–Iersel |
Proven. Herzele (Loc.).
|
EV |
van–Immelen |
V. VAN Hemele(n).
|
EV |
van-Immerseel |
Proven. Dép. Wom-melgem, etc.).
|
EV |
van—Impe |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Imschoot |
. Proven. Idenschot ou Isschot (Dép. Itegem).
|
EV |
van-Ingelgem |
Proven. Ingooigem (Loc).
|
EV |
van-Ingh |
Proven. Inghe, Ane. N. d’Enghien (Loc.).
|
EV |
van–Innis |
Proven. Hinnis(daal) (Dép. Vechmaal).
|
EV |
van–Isacker |
Proven. 1. Hiesakker (Dép. Overpelt). — 2. IJssch-Akker, ,,Champ de l’Isque » (Ruisseau) ou ,,Champ de.l’Is » (Id.).
|
EV |
Vaniscotte |
Van Isschot, cf. Vanescotte.
|
JG |
Vaniscotte |
zie van Isschot.
|
FD |
van—Itterbeek |
Proven. Loc. (VAN) Jan. N. de filiation. ,,(Fils) de Jean ». N° 102.
|
EV |
van-Jeun |
Proven. Joen (Dép. Nokere).
|
EV |
van-Kaekenberg |
Proven. Dép. St-Gilles-lez-Termonde.
|
EV |
van-Kaeldenberg |
Proven. Dép. Boucle-St-Denis.
|
EV |
van–Kal(c)ken) |
Proven. Kalken (Loc.). Kalk, ,,Terrain crayeux ». N° 240.
|
EV |
van–Kalmthout |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Kan |
Proven. Kanne (,,Canne », Loc).
|
EV |
van-Kaudenberg |
Proven. 1. Kou-denberg, ,,Colline froide ». — 2. Kouwenberg, ,,Colline des choucas ». Kauwenberg (Dép. Laken, Schilde, etc.).
|
EV |
van-Keer |
Proven. ,,Tourne-bride » ou ,,Tournante ». (Nombr. L.D., Loc. holl.).
|
EV |
van–Keerberg(h)en |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Keirsblick |
Proven. Kersbeek (Loc).
|
EV |
van-Kekem |
-Kelecom, -Kelegom, -Kelekom. Proven. Kelegem (Dép. Schepdaal).
|
EV |
van—Kemmel |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Kemseke |
Proven. Kemzeke (Loc).
|
EV |
van-Kenhoven |
Proven. Genhoven (Dép. Wuustwezel).
|
EV |
van—Kenipen |
Proven. ,,Campine » (Région). N° 225.
|
EV |
van–Kercken, |
-Kerke. Proven. 1. Kerken (Dép. Scheldewindeke). — 2. Kerk, ,,Eglise » (L.D.). N° 227.
|
EV |
van-Kerkvoorde |
Proven. ,,Gué de l’Eglise ‘(L.D.).
|
EV |
van-Kerm |
Proven. Kermt (Loc.).
|
EV |
van–Kerrebroeck |
Proven. Dép. Nevele.
|
EV |
van–Kessel |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Kets |
Proven. Geets, ,Jette » (Riv.).
|
EV |
van-Keybus |
Proven. V. Kei.
|
EV |
van–Keymeulen |
-Keymolen. Proven. Dép. Kaster et Kruishoutem.
|
EV |
van-Kiel |
Proven. Dép. Anvers.
|
EV |
van-Kieven |
Prov. Keyven. (Dép. Wuustwezel.
|
EV |
van–Kilsdonck |
Proven. ,,Donjon du sieur Gil ». N° 246.
|
EV |
van-Koekenbeek |
Proven. (Dép. Saintes).
|
EV |
van-Kol |
Proven. Kool (Dép. Bam-brugge).
|
EV |
van-Koninckxloo |
Proven. Konings-loo (Dép. Vilvorde).
|
EV |
van–Koppelen |
Proven. Kopelen (Dép. Waregem).
|
EV |
van-Kuykhof |
Proven. ,,Domaine du sieur Godo » (Guigoven, Loc).
|
EV |
van–Labeke |
Proven. 1. Lebbeke (Loc.). — 2. V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van-Laeken |
Proven. Ane. loc., rattachée à Bruxelles.
|
EV |
van-Laenen |
Proven. 1. Laarne (Loc.). — Laan (,,Lasne », Riv.).
|
EV |
van-Laer |
-Laere(n). Proven. Laar (Loc. et L.D. ,,Lande »). Synon. : VAN Leer.
|
EV |
van-Laerbeke |
Proven. ,,La Lare » (Riv.). Dép. Lierde- Lierde-St-Martin et autres L.D.
|
EV |
van–Laet |
Proven. Laet(hof) (Dép. Perk).
|
EV |
van-Lamswerde |
Proven. Lamswaarde (Loc. holl.).
|
EV |
van-Lancker |
Proven. Langre (Loc. fr.)
|
EV |
van—Landeghem |
Proven. Landegem (Loc).
|
EV |
van-Landen |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Landewyck |
Proven. 1. Landenwijk, ,,Hameau dse cultures ». — 2. Langewijk (Dép. Klerkem).
|
EV |
van-Landschoot |
Proven. Landschot ou Laanschot, ,,Enclos du pays ou de la Lasne » (Riv.).
|
EV |
van-Landuyt |
Proven. Landuit ,,Terres étendues ou extérieures ». (Nombr. L.D. Eeke, Wingene, etc.).
|
EV |
van-Lang(h)endonck(t) |
Proven. Langendonk (Dép. Knesselare). N° 246.
|
EV |
van–Lange |
Proven. Lang(e). (Nombr. L.D. ,,Terrains s’étendant en longueur ».
|
EV |
van-Langena(c)ker |
Proven. Lange akker, ,,Longue terre » (Dép. Wel-len). Synon.: (VAN) Langena(e)-ken.
|
EV |
van–Langenhove(n) |
Proven. 1. Lange hof, ,,Ferme s’étendant en longueur ». N° 246. — 2. Lankhof (Dép. Zillebeke).
|
EV |
van-Larebeke |
V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van-Larebkee |
V. VAN Laerbeke.
|
EV |
van–Lat(h)em |
Proven. Latem (Loc.)
|
EV |
Vanlaton |
Probabl. var. du NF flam. Van Lat(h)em
|
JG |
van-Le(e)rberg(h)en |
Proven. 1. Ledeberg (Loc. et L.D.). — 2. ,,Colline de la Laar » (Riv.).
|
EV |
Vanlebroeck |
W. (LU) adaptatie van Van de Broeck.
|
FD |
van-Leda |
-Lede. Proven. Letha, Ane. N. de Lede (Loc.).
|
EV |
van–Leemput(ten) |
Proven. ,,Argilière » (Nombr. L.D.). Synon. : VAN Cleemputte. N° 240.
|
EV |
van-Leer |
V. VAN Laer.
|
EV |
van-Leeuw |
Proven. Leeuw (en toponymie), ,,Colline ». Leeuw-(St-Pierre) et (Zout-(Leeuw) ,,(Léau ») (Loc).
|
EV |
van-Leeuwen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Leliendael |
Proven. ,,Vallée des lis » (L.D.).
|
EV |
van-Lemberge(n) |
-Lens, -Leuven, -Leynsele, -Liedekerke, -Liefferin-gen, -Lier, -Lierbergen, -Lierde. Proven. Lemberge, Lens, Leuven (,,Louvain ») Leizele, Liedekerke, Lieferinge, Lier (,,Lierre »), Ledeberg, Lierde (Loc.).
|
EV |
van—Lennep |
Proven. Loc. pruss.
|
EV |
van-Lent |
-Lierop. Proven. Lent, Lierop (Loc. holl.).
|
EV |
van-Lint |
-Linthout. Proven. Lint (Loc. ,,Tilleul »), Linthout (Dép. Schaerbeek, ,,Bois de tilleuls »).
|
EV |
van-Lishout |
Proven. ,,Bois aux iris ». Lieshout (Loc holl.). N° 243.
|
EV |
van–Lo(o)veren |
Proven. ,,Ombrages » (L.D.).
|
EV |
van-Lockeren |
Proven. Lokeren (Loc).
|
EV |
van-Loke |
Proven. Look, ,,Enclos » et ,,Trou ». L.D.
|
EV |
van-Lombee(c)k |
Proven. Lombeek (Loc).
|
EV |
van—Lommeren |
Proven. ,,Ombrages » (L.D.).
|
EV |
van-Londen |
Proven. 1. ,,Londres » (Loc. angl.). — 2. London (Dép. Ploegsteert).
|
EV |
van-Londersele |
Proven. Londerzeel (Loc).
|
EV |
van-Loo |
-Look. Ptoven. V. Loo, Lok.
|
EV |
van-Loon |
Proven. Loon, (Loc., ,,Looz », et L.D.).
|
EV |
van-Looverbosch |
Proven. 1. ,,Bois ombragé ». — 2. ,,Bois du sieur Louvier ». — 3. ,,Bois au hangar ».
|
EV |
van-Looy |
V. VAN Looy.
|
EV |
van-Loqueren |
Proven. Lokeren (Loc.).
|
EV |
van-Luchene |
Proven. Leuken (Dép. Weert).
|
EV |
van–Luck |
Proven. Luik, ,,Liège » (Dial.). — 2. Leug (Dép. Aartselaar).
|
EV |
van-Lui |
Proven. 1. Lille (Loc. fr.). Synon. : DE- -Lille, -Lul(le). — 2. Lille (Loc. belges). — 3. Lula (Loc. holl.).
|
EV |
van–Luyten |
Proven. 1. Leute (Dép. Noordschote). — 2. Leut (Loc.).
|
EV |
van–Lysebet(h) |
-Lysebetten(s). Proven. Usbecq (,,L’Is, Riv. », Dép. Hoves-lez-Enghien). (Le N. ne paraît pas être un matronyme. ,,Fils d’Elisabeth »).
|
EV |
van-Maanen |
Proven. Maanen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Mackel |
-Maekel. Proven. Ma-chelen (Loc.).
|
EV |
van-Maele |
-Meersche, -Mensch-brugge, Merck, Merghel, -Mert, -Meulebroeck(e), -Meutter, -Moe-re, -Moortel(le). Proven. V. Maal, Meers, Menesbrug, Mergel, Markt, Molenbroek, Mot, Muiter, Moer, Moortsele.
|
EV |
van-Maele |
Proven. Mâle (Dép. Ste-Croix-lez-Bruges).
|
EV |
van-Maerken |
Proven. Marken (Loc. holl.).
|
EV |
van–Mal |
Proven. Mal (,,Malle », Loc).
|
EV |
van–Malcot(te) |
Proven. Malecotte (Dép. Adegem).
|
EV |
van-Malder(en) |
Proven. Malderen (Loc).
|
EV |
van-Malderg(h)em |
Proven. Maldergem (Dép. Boucle-St-Denis).
|
EV |
van-Mallaert |
Proven. Mallaert ou Maillard, Autres N. de Meldert (Brabant).
|
EV |
van-Malte |
V. VAN Mâle.
|
EV |
van-Mansart |
Proven. Mansart (Dép. Maulde).
|
EV |
van-Mar(c)ke |
Proven. Marke (Loc.)
|
EV |
van-Marsenille. |
Proven. 1. Maas- ni(e)l (Dép. Gelinden et Heers). — 2. Maasniel (Loc. holl.).
|
EV |
van–Massenhove(n) |
Proven. Mas-senhoven (Loc.).
|
EV |
van–Mechelen |
Proven. Mechelen (,,MaIines » et autres loc. appelées Mechelen).
|
EV |
van-Meenen |
Proven. Meenen (,,Me-nin », Loc.).
|
EV |
van-Meensel |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Meer |
Proven. Loc. et L.D.
|
EV |
van-Meerbee(c)k |
-Meerbeke. Proven. Meerbeek et Meerbeke (Loc.).
|
EV |
van-Meerhaeghe |
Proven. Meerhaag (Dép. Ooike).
|
EV |
van—Meeuwen |
Proven. Loc.
|
EV |
van—Megroot |
Proven. Meyerode (Loc.). (Altér. de Mey- en Meg-).
|
EV |
van–Meir(e) |
Proven. Meer, ,,Marécage ». (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Melckebeke |
Proven. Merkelbeek (Loc. holl.).
|
EV |
van-Melderen |
Proven. Malderen (Loc).
|
EV |
van–Meldert |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Mêle |
Proven. Melle (Loc).
|
EV |
van-Mens |
Proven. Mainz, (,,Mayence », Loc. allem.).
|
EV |
van-Mensel |
Prov. Meensel (Loc.).
|
EV |
van-Menter |
Proven. Minder(hout) (Loc).
|
EV |
van-Mespelgem |
Proven.
|
EV |
van–Meulecom |
Proven. ,,Agglomération du moulin » (L.D.).
|
EV |
van-Meulenbeke |
Proven. Meulebeke (Loc).
|
EV |
van-Meurs |
Proven. Moere (Loc. Ane. : Moeres).
|
EV |
van-Meuter |
Proven. Mater (Loc).
|
EV |
van-Mieghem |
Proven. Meigem (Loc. et Dép. Alsemberg).
|
EV |
van–Mierenhoucht |
Proven. Mieren-boek, ,,Coin des fourmis » (L.D.).
|
EV |
van-Mierlo |
Proven. Mierlo (Loc. holl.).
|
EV |
van–Migro |
Proven. 1. Mingeloo (Dép. Neerpelt). — 2. V. VAN Megroot.
|
EV |
van-Moere |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Moergastel |
Proven. Moergestel (Loc. holl.).
|
EV |
van–Moffaert |
Proven. Ane. seigneurerie. Synon. : De Moffart.
|
EV |
van-Mol |
Proven. Mol (Loc.).
|
EV |
van–Mol(le)cot |
Proven. Mollekot (Dép. Watervliet).
|
EV |
van-Molhem |
Proven. Mollem (Loc.)
|
EV |
van-Molle |
V. VAN Mol.
|
EV |
van–Mollem |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Montagu |
Proven. Montaigu (Loc.) ou Mont-Aigu (Dép. La Hulpe et Lasnes).
|
EV |
van-Montfort |
Proven. 1. Montfort (Loc. holl.). — 2. Dép. Ans, Esneux, Theux).
|
EV |
van—Mook |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Moorleghem |
Proven. Mooregem (Loc.).
|
EV |
van-Moorsel |
Proven. Loc. belge et holl.
|
EV |
van–Moortel |
Proven. Moortel, ,,Terre molle » (L.D.).
|
EV |
van–Mossevelde |
Proven. «Campagne aux mousses ». (L.D.).
|
EV |
van–Mossuenck |
-Mossuinck. Proven. Mossewing, ,,Pré aux mousses » (L.D.).
|
EV |
van-Mulder |
Proven. Mulder, Muylder, Molder (Anc. ,,Meunier »). «Originaire du hameau du meunier, c. ad. du moulin ».
|
EV |
van-Mulken |
Proven. Dép. Tongres. ,,Petit moulin ».
|
EV |
van—Munnekrede |
Proven. Monikefede (Dép. Damme).
|
EV |
van-Muylders |
V. VAN Mulder(s).
|
EV |
van-Muylem |
Proven. Mullem (Loc.) «Hameau du moulin ».
|
EV |
van—Muysen. |
Proven. Muizen (Loc.). •«Quartier, hameau des souris ».
|
EV |
van-Muysewin(c)kel |
Proven. 1. Muizenwinkel. — 2. Mossewinkel, « Hameau des mousses ».
|
EV |
van-Namen |
Proven. « Namur ». (Loc.).
|
EV |
Vannart |
Peut-être dérivé en -art du thème de Van(nier).
|
JG |
Vanné |
Vanne, zie van (den) Heede.
|
FD |
Vannebenne |
zie van Nebenne.
|
FD |
van-Nechel |
Proven. Vann Ekel, «Des glands », Eekel (Dép. Wezemaal). Après la préposition VAN, des N. commençant par une voyelle ont souvent été écrits avec l’initiale N.
|
EV |
van-Neck(e) |
Proven. Necke (Dép. Zomergem).
|
EV |
Vannecoppenolle |
zie (van) Coppenolle.
|
FD |
van-Nedervelden |
Proven. Nederveld (Dép. Parike).
|
EV |
van-Neer |
Proven. Loc. holl. Vanneriau. Proven, Vanneriaux (Dép. Anderlues).
|
EV |
Vannelle |
Vanella, zie van (der) Helle.
|
FD |
Vannemberg(h) |
-berck, zie van den Berg.
|
FD |
van-Nerom |
-Nerum. Proven. Nerom (Dép. Wolvertem).
|
EV |
Vannérust |
Forme latinisée du lux. dialectal vàner, ail. Wagner ‘charron’.
|
JG |
Vannes |
1546 «Johannes le Vanne» GuillLiège, 1652 «Christophe Vannes» BourgNamur; p.-ê. mis pour Vannet, dimin. en -et du thème de Van(nier); cf. aussi Vannesse.
|
JG |
van–Nes(se) |
Proven. Vann Es(se), «De Frêne » (L.D.). V. VAN Nechel. — 2. Nés (Loc. holl.).
|
EV |
Vannesse |
(NF wallon). Forme francisée du NF flam. Van Nes(se) ou Van Es(se)? Ou bien, comme NF wallon, pourrait être un dérivé du thème de Vannier, cf. 1482 «J. le filz La Van-neresse» JusticeBastogne.
|
JG |
van-Neste |
Proven. Nest, «Nid » (L. D.). Synon. : Delneste (Même famille).
|
EV |
van-Netelbosch |
Proven. «Bois des orties ». (L.D.).
|
EV |
van-Nevel |
Proven. Nevele (Loc.).
|
EV |
van-Neyghem |
-Neyghen. Proven. Neigem (Loc.).
|
EV |
Vannier |
Vanier. 1275-76 «Colars li Vaniieres frères Brifaut» RegTournai, 1289 «Gerars li Vaniers» CensNamur, 1296-1302 «Jehans li Vaniers» ImpôtArtois, 1549 «Jehan Le Vannier» BourgNamur, 1573 «Anthoine le Vannier» CoutStavelot, 1626 «Cille Le Vanier» BourgNamur; nom de métier: fr. vannier, cf. Vany(e). – Formes fém. : 1302 «Jehanete le Vanière» LoiTournai; 1482 «J. le filz La Van-neresse» JusticeBastogne. Cf. aussi 1490 «J. Le Vanneur» JusticeBastogne, 1496 «Thiry le Vanneur» BourgNamur.
|
JG |
van-Nieuwenborg |
-Nieuwenhove(n), -Nieuwenhuys(s)e(n), -Nieuwenhuiz(en). Proven. «Du nouveau château, de la nouvelle ferme, des nouvelles maisons » (L. D.).
|
EV |
van-Nieuwlandt |
Proven. Nieutvland (Loc. holl.).
|
EV |
van-Nimmen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
Vannin |
(NF hennuyer). Var. de Van Nin (ci-dessous) ou bien, comme NF wallon, var. du NF Vennin.
|
JG |
Vannineuse |
cf. Van Nieuwenhuyse.
|
JG |
van-Nispen |
Proven. Loc. holl. (VAN) Nitsen. N. de filiation. «(Fils) du nommé Nitsen », c. à d. «Fils du nommé Nido, fils ». Voir VAN Simpsen.
|
EV |
van–No(e)yen |
Proven. Vann Oyen, (Dép. Peer). V. VAN Nechel.
|
EV |
van-No(o)ten |
Proven. Noode ou Nude (.Vallon étroit », Ane.)- — 2. Noten, ,,Noix », ,,Noyers » (L. D.).
|
EV |
van—Noorbeek |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Noord |
Proven. 1. «Du Nord ». — 2. Van Oord. V. VAN Oordt.
|
EV |
van—Noorenweghe |
Proven. 1. Noordenberg, ,,Colline du Nord » (L. D.)- — 2. Van Horenberg, ,,De la colline boueuse ».
|
EV |
van-Noppen |
Proven. Vann Oppen (Dép. Rummen). V. VAN Nechel.
|
EV |
Vannoye |
zie van Ooyen.
|
FD |
van–Nueten |
Proven. 1. VAN No(o)ten. — 2. Nteth (Loc. holl.).
|
EV |
van–Nuffel(en) |
Proven. Vann Huffel(en) (heuvelen), ,,Des collines ». V. VAN Nechel.
|
EV |
Vannuscorps |
Vanuscorps (NF hennuyer). Surnom phrastique (de misérable): fr. (qui) va nu corps, comp. fr. va-nu-pieds FEW 14, 117b.
|
JG |
Vannuscorps |
zie Vanuscorps.
|
FD |
Vannuse |
cf. Vanuse.
|
JG |
Vannuse |
zie van Huise.
|
FD |
van–Nuvel |
Proven. Dép. Meldert-lez-Alost,
|
EV |
van–Nyvel |
Proven. Nijvel ^.Nivelles », Loc.).
|
EV |
van—Nyverseel |
Proven. Nijverzele (Dép. Opwijk).
|
EV |
Vano(o)f |
zie van (den) Hoeven.
|
FD |
van–Obberg(h)en |
Proven. Op berg, ,,Sur la colline » (Dép. Wemmel).
|
EV |
van–Ockerhout |
Proven. Hokkelhout, ,,Bois de la colline » (L.D.) ou ,,Bois du sieur Oger ».
|
EV |
van-Oekel |
Proven. Hokkel, ,,Colline ». (Uccle, Ukkel. Même sens).
|
EV |
van–Oers |
Proven. (H)o(e)r, ,,Fange ». Oeren (Loc.). Oerenbroek (L.D.).
|
EV |
van–Oeteren |
Proven. (Neer- et Op-) -Oeteren (Loc.).
|
EV |
van-Oevelen |
Proven. Oevel (Loc.).
|
EV |
van–Oeyen |
Proven. Oyen (Dép. Peer).
|
EV |
van–Offel(en) |
Proven. 1. V. VAN Oevelen. — 2. Heuvelen, ,,Collines (L.D.).
|
EV |
van–Oirschot |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Oldbeeek |
Proven. ,,Ancienne rivière » (L.D.).
|
EV |
van-Olden |
Proven. 1. Ouden, ,,Ancien ». (Sous-entendu : Burg, Hove, Molen, etc. ,,Château, Ferme, Moulin » etc.). — 2. Olde ou Ouwen, Ane. N. de Grobbendonck.
|
EV |
van-Omberg |
Proven. Oombergen (Loc.).
|
EV |
van–Ommeren |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Ommesal(e)ghe |
Proven. Om-slag, „ (Terre) enveloppée, enclavée ». V. VAN Honacker.
|
EV |
van-Oncem |
Proven. Honssem (Dép. Willebringen). Synon. : VAN O(u)nsem.
|
EV |
van–Onckelen |
Proven. Ongel(berg) (Dép. Balen-lez-Geel).
|
EV |
van–Onderbergen |
Proven. ,,Au pied de la colline ». (L.D.).
|
EV |
van–Ongeval(le) |
Proven. ,,(Du lieu où s’est produit un) accident ».
|
EV |
van–Onsem |
V. VAN Oncem.
|
EV |
van-Oorbeek |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Oordt |
Proven. Oord, ,,Coin, bord, lisière ». Synon. ; VAN Hoorde(n).
|
EV |
van-Oorteghem |
Proven. Oordegem (Loc).
|
EV |
van–Oost |
Proven. ,,De l’Est ». (Sous-entendu : Akker, Kamp, etc. ,,Champ, Campagne, etc.). VAN Oosten, ,,De l’Est ». VAN Oostenryck, ,,D’Autriche ». VAN Ooster-wyck, ,,Du hameau de l’Est ». (Osterwijk, Dép. Tongerloo-lez-Geel). VAN Oosterzee, littéralement ,,De la mer de l’Est’. VAN Oostveldt. ,,De la campagne de l’Est » (Nombr. L.D. en Flandre).
|
EV |
van-Ooteghem |
Proven. Ootegem (Loc.).
|
EV |
van–Op(p)hem |
Proven. Opphem (,,Ophain », Loc.). Oppem ou Ophem (Dép. Wezembeek).
|
EV |
van–Opbergh |
Proven. ,,De sur la colline ». Opberg (Dép. Wemmel).
|
EV |
van-Opbroeck |
Proven. ,,Au marais » (L.D.).
|
EV |
van–Opdenbosch |
Proven. ,,Au bois » (Dép. Grote-Brogel).
|
EV |
van–Opdorp |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Ophaeren |
Proven. Opharn, ,,Opham » (Loc.).
|
EV |
van–Ophalvens |
Proven. Ophalven (Dép. Ternat).
|
EV |
van-Oppen(s) |
Proven. Oppen (Dép. Rummen).
|
EV |
van–Opstal |
Proven. Hauteur déboisée qui servait au pâturage et aux assemblées publiques. Nombr. L.D.
|
EV |
van–Orbeek |
Proven. Oorbeek (Loc.)
|
EV |
van-Ormelingen |
Proven. Ormelingen (,,Nomerange ») (Dép. Thys).
|
EV |
van-Orshoven |
Proven. Oordshoven, ,,Fermes de l’extrémité (du district) ».
|
EV |
van–Ortroy |
Proven. Oordrode, ,,Es-sart de l’extrémité ».
|
EV |
van–Os |
Proven. Ossche (Dép. Nevele).
|
EV |
van-Osmael |
Proven. Orsmaal (Loc.)
|
EV |
van-Ossel |
Proven. Ossel (Dép. Brussegem).
|
EV |
van-Osselaer |
Proven. Okselare (Dép. Zichem).
|
EV |
van-Osta |
Proven. Oost Aa, ,,Région de lAa (Riv.) orientale ». Comp. : VAN der- -Aa, -Auwera, ,,DE-L’Aa, -La Vieille Aa »).
|
EV |
van-Otter |
Proven. Dép. Halle-en-Campine).
|
EV |
Vanouche |
zie van den Hoeke.
|
FD |
van–Oudenhove(n) |
Proven. Ouden-hove (Loc.).
|
EV |
van-Ounsem |
V. VAN Oncem.
|
EV |
van–Outryve(n) |
Proven. Outrijve (Loc.).
|
EV |
van–Ouwen |
Proven. Ane. N. de Grobbendonk.
|
EV |
van-Ouwenhuysen |
Proven. Oude huizen, „Vieilles maisons » (L.D.).
|
EV |
van-Ouytsel |
Proven. Widzele, ,,Eta-blissement du sieur Guy ».
|
EV |
van-Over-
|
-schelde. ,,Outre Escaut ». Over-straete(n).,.Outre rue ou chaussée ». Overstraat (Dép. Waarschoot).
|
EV |
van-Overbeke |
Proven. ,,Outre rivière » (Dép. Asper, Wetteren, etc.).
|
EV |
van-Overberg(h)e |
,,Outre colline » (Dép. Overboelaere).
|
EV |
Vanoverberghe |
Vanoverberg. Nom d’origine: Overberg(h) (= au-delà du mont), toponyme fréquent.
|
JG |
van-Overbroe(c)k |
,,Outre marécage » (Dép. Gelinden, Wellen, etc.).
|
EV |
van-Overeem |
,,Outre la Heem » (Riv.), Overheembeek (Dép. Bruxelles).
|
EV |
van-Overmeere |
ou -Overmeire. ,,Outre mare ». Overmere (Loc.).
|
EV |
van-Overslyn |
„ Outre la pente » ou bien ,,Au-delà de Sleyne » (Ane. N. de Sleidinge, Loc.).
|
EV |
van-Overstyn |
,,Outre le château ». Oversteen (Dép. Meerhout).
|
EV |
van-Overveld |
,,Outre la campagne » (Dép. Wezemaal et Loc. holl.). V. OVER- et D’OUTRE.
|
EV |
van–Oycke |
Proven. Ooike (Loc.).
|
EV |
van–Pachtenbeke |
-Pachterbeke. Proven. Bachtebeek, ,,Rivière écartée de l’agglomération » (Dialecte Flandre Occ.) (L.D.).
|
EV |
van–Paddenburgh |
Proven. ,,Château du sieur Badon » (plutôt que «Château des crapauds »).
|
EV |
van–Paemel |
Proven. Pamel (Loc.).
|
EV |
van-Paepeghem |
Proven. (Vierzele-) Papegem (Loc.).
|
EV |
van-Paesschen |
1. Proven. Paezens (Loc. holl.). Ou bien : Passchen-(dale), „ Vallée de la Passche » (Ruisseau). — 2. Le N. pourrait être aussi une évocation de l’époque de la naissance de la personne : ,,De Pâques ». N° 300.
|
EV |
van-Panhuys |
Proven. Pannenhuys (Nombr. L.D. Jette, Laeken, Hoegaarde, etc.).
|
EV |
van-Parys |
Proven. Parijs (Ville fr. et L.D.).
|
EV |
van-Passel |
Proven. Basel ou Bazel (Loc).
|
EV |
van–Pe(e) |
Proven. Pede (Ruisseau des environs de Bruxelles. Plus. L. D.
|
EV |
van-Peborgh |
Proven. ,,Château de la Pede (Riv.) ». Ou ,,Château du sieur Betho ».
|
EV |
van-Peperstraete |
Proven. Dép. Scheldewindeke et Wetteren.
|
EV |
van–Perck |
Proven. Perk. (Loc.).
|
EV |
van–Peteghem |
Proven. Petegem (Loc).
|
EV |
van–Pevena(e)ge |
Proven. Pevenage (Dép. Everbecq).
|
EV |
van–Poelgeest |
Proven. ..Hauteur sablonneuse (près) de la mare ». (L. D.).
|
EV |
van-Poelvoorde |
,,Gué de la mare » (Dép. Ruisselede)).
|
EV |
van–Poeyer. |
Proven. 1. Poeder(lee) (Loc.). — 2. Poder, ,,Mare ».
|
EV |
van—Poppel |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Pottelsberghe |
Proven. Pottel-berg (Dép. Courtrai) ..Colline de la poterie ».
|
EV |
van–Poucke |
Proven. Poeke (,,Pou-cques », Loc.).
|
EV |
van–Praag |
Proven. 1. ,,Prague » (Ville tchèque). — 2. Praag (Dép. Vaalbeek).
|
EV |
van–Pradelles |
Proven. Flamandis. du N. fr. De Pradelles, ,,De pré ».
|
EV |
van–Prate |
Proven. Praat, ,,Pré ». Prate (Dép. Jodoigne).
|
EV |
van–Put(te) |
Proven. ,,Puits, carrière ». Putte (Loc. et L.D.).
|
EV |
van-Puymbroe(c)k |
-Puynbro(e)k. Proven. 1. Puinbroek, ..Marais des décombres ». — 2. Put(de)nbroek, ..Marais des grenouilles). •-Puyvelde. Proven. Puidveld, ..Champ aux grenouilles (Dép. Belsele).
|
EV |
van–Pyperzeel |
Proven. Pyperzeel (Dép. Oudenhove-Ste-Marie). «QuaUlie. V. VAN Caillie.
|
EV |
Vanquelef |
Vanqueleff, Vanquelefs (NF hennuyer), cf. Van Kelf.
|
JG |
van-Quelenborgh |
Proven. Kivelburg, ..Château de la source ».
|
EV |
van–Quickelberghe |
Proven. Kwikkelberg (Dép. Binkom).
|
EV |
van-Quickenborne |
Proven. Kwieke bron, ..Source vive ».
|
EV |
Vanquin |
Var. lorraine de *Wankin, -quin, Wenkin?
|
JG |
van–Raemdonck |
Proven. Raamsdonk (Loc. holl.), Ramsdonck (Loc. belge).
|
EV |
van–Raepenbusch |
Proven. Rapenbosch, ,,Bois des navets » ou ,,Bois du sieur Hraban » ou « Bois ou l’on ramasse (le bois) ».
|
EV |
van-Raffelghem |
Proven. ..Etablissement du sieur Raffaud ».
|
EV |
van–Rampeblerg |
Proven. 1. ,,Colline du sieur Rambaud ». — 2. Rampeberg, ..Colline du désastre ».
|
EV |
van-Ransbeeck |
Proven. Ransbeek, ,,Ruisseau aux aulx » (Dép. St-Ante-lincks, Tronchiennes, etc.).
|
EV |
van—Ranst |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Rasbourgh |
Proven. 1., ..Château du sieur Rado ». — 2. Rensburg (Loc. allem.).
|
EV |
van-Rechem |
Proven. Rekkem (Loc. Ane., Rechem).
|
EV |
van-Reck |
1. Reck (Dép. Bilzen). — 2. Recke (Dép. Everbecq et Zar-lardinge).
|
EV |
van-Ree |
Proven. 1. Rede (Dép. Wetteren). — 2. Rhee (Loc. holl.).
|
EV |
van-Reepinghen |
Proven. Reping (Dép. Vollezele). ,
|
EV |
van–Rees |
Proven. 1. Rees (Dép. Kasterlee). — 2. Rheze (Loc holl.)
|
EV |
van–Reet(h) |
Proven. Reet (Loc.). (Loc.). Riet, ..Roseau ».
|
EV |
van-Regemorter |
-Remoortel, -Re-moortere. Proven. Regenmortel (Dép. Mazenzele). Regen- -moortel, ,,Terre meuble de l’eau de pluie ». Ou bien : ..Bourbier du sieur Ragon ».
|
EV |
van-Rengen |
Proven. Dép. Vertrijck.
|
EV |
van-Rensberghen |
Proven. Rensberg (Dép. Vollezele).
|
EV |
van-Renterghem |
Proven. ..Etablissement du sieur Randier ».
|
EV |
van-Rethy |
Proven. Retie (Loc.).
|
EV |
van-Reusel |
V. VAN Reysel.
|
EV |
van-Reybroeck |
Proven. Reibroek (Dép. Eine, Hansbeek, etc.).
|
EV |
van-Reymenant |
Proven. Rijmenam (Loc).
|
EV |
van–Reysel |
Proven. 1. Rjjssel (,,Lille », Loc. fr.). — 2. Reysel (Dép. Paal).
|
EV |
van–Reysen |
Proven. Rijssen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Rickstal |
Proven. 1. Rixtel (Loc. holl.). — 2. Ries data, ,,Vallée (du domaine) du sieur Rie ». — 3. Reeksdaal, ,,Val de la rangée d’arbres ».
|
EV |
van–Rie. |
Proven. Riet, ,,Osiers, Joncs » (L.D.).
|
EV |
van-Riel |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Riet |
Proven. 1. Reet (Loc. Anc., Rieth). — 2. Riet, ,,Osiers, Joncs » (L.D.).
|
EV |
van-Rillaer |
Proven. Rillaar (Loc.).
|
EV |
van–Ringh |
Proven. Rincé (Dép. Leeuw-St-Pierre).
|
EV |
van-Rinsveld |
Proven. 1. Rijnsveld ,,Campagne du Rhin ». — 2. Ri(cke)nsveld, ,,Campagne du sieur Rie,,. — 3. Risseveld (Dép. Sta-den).
|
EV |
van-Risseghem |
Proven. 1. Ricksegem, ..Etablissement du sieur Rie ». — 2. Rikegem (Dép. Munkzwalm). -Rode. Proven. ,,Essart ». Loc. et L.D.
|
EV |
van-Ro(o)sendael |
Proven. Rozen-daal, „ Vallée des roseaux » (Loc. holl. et nombr. L.D. en Belgique).
|
EV |
van-Ro(o)y(e)n |
Proven. Rode(n), « Essart(s) ». (L.D.).
|
EV |
van–Roba(e)ys |
Proven. 1. Roubaix (Loc. fr.). Synon. : Roba(e)y(s). — 2. Roba (Ruisseau à Malmédy). V. VAN Rompa(ey).
|
EV |
van–Roechoudt |
Proven. Roekhout, ,,Bois des freux ».
|
EV |
van–Roelen |
Proven. Dép. Zutendale.
|
EV |
van-Roessel |
Proven. Roosle, „ (Oseraie ».
|
EV |
van-Roey |
Proven. Rode, ,,Essart ». Rode (Loc.), Ro(o)y (L.D.).
|
EV |
van-Rokegem |
Proven. ,,Etablisse-ment du sieur Hroc ».
|
EV |
van-Romburg |
Proven. „Château du sieur Hro(do)n ».
|
EV |
van-Rompa |
-Rompa(e)y, -Rom-phey. Proven. Rombais, ,,De la région de la Roba ou Romme (Ruisseau).
|
EV |
van-Ronsele |
Proven. Loc.
|
EV |
van-Roosbrœck |
Proven. 1. Ruis-broeck. (Loc.). — 2. Roosbroek, ,,Marais aux joncs ».
|
EV |
van—Roose. |
Proven. ,,Les roseaux » Dép. Eecloo. ,
|
EV |
van-Roosmalen. |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Roost |
Proven. (Roos, ,,Ro-seaux », Roost, ,.Ensemble de Roseaux » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Rooten |
Proven. Dép. Neerpelt.
|
EV |
van–Ros |
Proven. Roos, ,,Roseaux » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Rossem |
-Rossom, -Rossum. Proven. Rossum (Loc. holl. et Dép. Noorderwijk).
|
EV |
van-Rotthem |
Proven. Rotem (Loc.).
|
EV |
Vanroux |
Vanderoux. Probabl. (originaire) de/ du Roux (plusieurs NL en Wallonie).
|
JG |
van-Rulo |
Proven. Roloux (Loc.).
|
EV |
van-Rumst |
Proven. Rumst (Loc.).
|
EV |
van-Runx |
Proven. Dép. Hasselt.
|
EV |
van-Russelt |
Proven. Dép. Wellen.
|
EV |
van-Rutten |
Proven. Loc. (,,Rus-son »).
|
EV |
van-Ruymbeke |
Proven. Ronnebeke (Rivière à Renaix).
|
EV |
van-Ruyskensvelde |
-Ruys(se)- vel(d)t. Proven. Rooskens-, Roos–veld, ,,Campagne des petits roseaux, -des roseaux ». Rooseveld (Dép. Passchendale).
|
EV |
van–Ruyteghem |
Proven. ,,Etablissement du sieur Hrode ».
|
EV |
van-Ryckevorsel |
Proven. Rijkevorsel (Loc.).
|
EV |
van-Rykel |
Proven. Rijkel (Loc).
|
EV |
van-Rymenant |
Proven. Rijmenam (Loc.).
|
EV |
van-Rysseghem |
Proven. Ressegem (Loc.).
|
EV |
van–Ryswyck |
Proven. Rjjswijk (Loc. holl.).
|
EV |
van-Saelen |
V. VAN Zaelen.
|
EV |
van–Saene |
Proven. Zanne, ,,De la région de la Zanne (Ruisseau à Uccle) ».
|
EV |
van–Saet |
Proven. ,,Graines » (Dépôt de graines, L.D.).
|
EV |
Vansaingele |
Vansaingèle, Vansaingle, cf. Van Sing(h)el.
|
JG |
Vansamiliette |
Vansamillette, Vansamilliette, Van Samuliet, Vansamulie, Vansamitulle, etc. NF résultant de divers avatars orthographiques du NF flam. Van Zandvliet dans la région de la Basse-Sambre; cf. Vasamuliet.
|
JG |
van-Samillette |
Proven. ,,Petite Samme » (Affluent de la Senne).
|
EV |
van-San |
V. Van Saene.
|
EV |
van–Sand(e) |
-Sand(t), -Santen. Proven. Zande (Loc. et L.D.). Zand (Loc. holl. et L.D.).
|
EV |
van—Santfoort |
Proven. Zandvoorde (Loc.). Zandvoort (Loc. holl.).
|
EV |
van-Schaardenburgh |
Proven. ‘s Hardenburg, ,,Château du sieur Hard ». — 2. Scharsterbrug (Loc holl.).
|
EV |
van-Schaftingen |
Proven. Schavinghen (Dép. Merkem).
|
EV |
van–Schalck |
Proven. Schalk, ,,Serf » (Hameau des cerfs). Schalkhoven, ,,Ferme des cerfs ». Schalkom, ,,Ha-bitation des serfs »). Schalken (Dép. Keerbergen).
|
EV |
van-Schelle |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Schendel |
V. VAN Schyndel.
|
EV |
van–Schepdael |
Proven. Schepdaal (Loc).
|
EV |
van–Schevensteen |
Proven. Seven-steen (Dép. Reningelst).
|
EV |
van–Schoelandt |
Proven. Schouland, ,,Champ du paysage » (Comp. : Beauregard, ,,Belle vue »).
|
EV |
van–Schoenbeek |
-Schoonbeek. Proven. Dép. Bilzen et Rummen. — 2. Schoonebeek (Loc. holl.).
|
EV |
van-Schoenwinckel |
Proven. Dép. Herck-la-Ville. Synon. : VAN Schoonwinckel, ,,Du beau coin ».
|
EV |
van–Schoor(e) |
Proven. Schore (Loc. belge et holl.). Schoor (Nombr. L.D.).
|
EV |
van–Schoubroeck |
Proven. 1. Schaubroek (Dép. Zomergem). — 2. Schobbroek (L.D.).
|
EV |
van–Schuerbeek |
Proven. Schubbeek (Dép. Lubbeek).
|
EV |
van-Schuylenbergh |
Proven. ‘s Uilenberg (Dép. Herenthout et Rode-St-Genèse).
|
EV |
van-Schuytbroeck |
Proven. 1. Schuit-broek, ,,Du marais des canots ». — 2. Scheutbroek, ,,Du marais des cabanes ». ,
|
EV |
van–Schyndel |
Proven. 1. Schijndel (Loc. holl.). — 2. Schendel (Riv., Schendelbeke, Loc.).
|
EV |
van-Seg(h)broeck |
Proven. (Dép. Turnhout). — 2. Zegbroek (Dép. Vorselaar).
|
EV |
van–Seters |
Proven. Settert, ,,Zétrud » (Loc).
|
EV |
van-Sevenbergen |
Proven. 1. Zeven-bergen (Loc. holl.). — 2. Zeven-berg (Dép. Raast).
|
EV |
van–Sevendonck |
Proven. Sever-donck (Dép. Turnhout).
|
EV |
van–Sever(en) |
Proven. Zeveren (Loc).
|
EV |
van-Seymortier |
Proven. ‘s Heimor-tier, ,,De la mare de la bruyère » (L.D.).
|
EV |
van-Sichelen |
Proven. 1. Sikkelen, ,,Faucilles » (N. de terre ou de pré). — 2. Ziekel(ied)en, „Léproserie » (L.D., en Flandre).
|
EV |
van–Sichen |
-Sighen. Proven. Zichen (Loc).
|
EV |
van-Sichern |
-Sighem. Proven. Zichem (Loc.).
|
EV |
Vansilliette |
Vansiliette (NF namurois). Autres avatars de Van Zandvliet, cf. Vasamuliet.
|
JG |
van–Simaey(s) |
Proven. 1. Chimay (Loc.). — 2. Sinaai (Loc.). (VAN) Simpsen. N. de filiation. ,,Fils de Simsen », c. à d. ,,Fils de Simon fils ». Comp. VAN Aerssen, VAN Hertsen, VAN Nitsen, VAN Peetersen. N° 102. van–Sina(y). Proven. Sinaai (Loc.).
|
EV |
Vansina |
cf. Van Sinaey (ci-dessous).
|
JG |
van–Sint(e)jan |
Proven. Sint Jan. 1. ,,Saint-Jean », Paroisse. — 2. Dép. Merkem.
|
EV |
van-Sittard |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Slambroeck |
Proven. ‘/ Lam-broek (Dép. Massemen-Westrem).
|
EV |
van-Slooten |
Proven. 1. Sloten (Loc. holl.). — 2. ..Rigoles ». (L.D.).
|
EV |
van-Sluys |
Proven. Sluis (Loc. holl. et L.D.).
|
EV |
van-Snick |
Proven. Snik, ,,Sanglot » (N. de terre inculte). Snikberg (Dép. Itterbeek).
|
EV |
van–Snoeckvelde |
Proven. Snoekveld. 1. ,,Champ situé à Snoeken (Dép. Kanegem). — 2. ,,Champ des goujons ».
|
EV |
van–Solinge(n) |
Proven. Loc. allem.
|
EV |
van–Someren |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Sonsbeek |
Proven. 1. Zonnebeke (Loc.). — 2. Zonbeek, synon. de Senne (Riv.).
|
EV |
van–Soye |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Speybroeck |
-Speybrouck. Proven. ,,Marais de Speyen (Dép. St-André-lez-Bruges) « .
|
EV |
van-Spil(le)bee(ck) |
Proven. Spille-beek (Dép. Esschen-Frontière).
|
EV |
van–Sprang(h) |
Proven. Sprang (Loc. holl.).
|
EV |
van–Stacegem |
Proven. Stasegem (Dép. Harelbeke).
|
EV |
van-Stalle(n) |
Proven. Stal (en topon., ,,Ferme »). Stalle (Dép. Uccle).
|
EV |
van–Stappen |
Proven. Stappen (Stabula. Littéral. : ,,Ecurie ». Sens dérivé) : ,,Relais, auberges ».
|
EV |
van–Ste(y)voort |
Proven. Stevoort (Loc.).
|
EV |
van–Steeger. |
Proven. Stekker (Dép. Reninge). |
|
van–Steeland |
Steelant. Proven. Steenland (Dép. Kalloo et Steenkerke-lez-Furnes).
|
EV |
van–Steen(e) |
Proven. ,,De l’endroit pierreux » ou ,,Du château ». (V. Steen), Steene (Loc.). Steen (L.D.).
|
EV |
van-Steenacker |
Proven. ,,Du champ pierreux ».
|
EV |
van–Steenbeek |
Proven. ,,De la rivière pierreuse » (Nomb. L.D.).
|
EV |
van-Steenbergen |
Proven. ,,De la colline pierreuse ». Loc. holl. L.D.
|
EV |
van-Steenbrugghe |
Proven. ,,Du pont de pierre » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Steenhuyse |
Proven. Steenhuize (Loc.). ,,Maison de pierre ».
|
EV |
van—Steenkiste |
Proven. Steenkies, ,,Silex, gravier ». N. de carrière.
|
EV |
van–Steenoven |
Proven. Steenoven, ,,Four à briques » (Nombr. L.D.).
|
EV |
van-Steensel |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Steenweghen |
Proven. ,,Routes empierrées » (Nombr. L.D. Steen-weg).
|
EV |
van-Steenwinckel |
Proven. ,,Coin ou hameau des pierres ».
|
EV |
van-Steerteghem |
Proven. ,,Hameau éloigné » (Steen, ,,Queue »). — 2. V. le suivant.
|
EV |
van-Steerthem |
Proven. Strijten (Loc.).
|
EV |
van–Stein |
Proven. ,,Château » (Forme allem.). Dép. Moresnet.
|
EV |
Vanstenagen |
zie Vaster(s)haeghe.
|
FD |
Vanstenhaek |
zie Pasternak.
|
FD |
van-Stichelen |
-Stickel. Proven. Dép. Denderhoutem. ,,Chardons ».
|
EV |
van-Stiphout |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Stippen |
Proven. ,,De la région des (deux) Stippen : Stipdonk et Stipbout (Loc holl.) ».
|
EV |
van-Stockeren |
Proven. Stokertj, ..Distillerie » (Dép. Koekelare et Zwevezele).
|
EV |
van-Stockhausen |
Proven. ..Maisons près de la futaie » (Même sens que Stokkem).
|
EV |
van-Stockstraeten |
Proven. Stokstraat (Dép. Elversele, Schorisse et Zèle), ,,Chemin de la futaie ».
|
EV |
van–Straaten |
Proven. ,,Rue(s), route(s) ». Nombr. L.D.
|
EV |
van-Stracel |
Proven. ,,Etablissement sur la chaussée ».
|
EV |
Vanstraelen |
Van Straalen, etc. Nom d’origine: Stralen, à Tumhout (Anv) ou Straelen (Nord-rhein-Westfalen) [FD].
|
JG |
van–Straelen |
Proven. ,,Petite chaussée (du latin, stradella). Straelen (Loc. allem., frontière holl.). Sy-non. : De Streel. V. Streel.
|
EV |
van-Stratum |
Proven. Stratum (Latin), ..Etendue de terre ». (L.D.).
|
EV |
van-Strien |
Proven. Strijen (Loc. holl.).
|
EV |
van–Strydonck |
Proven. ‘s Trud donk, ..Donjon du sieur Trudon ».
|
EV |
van–Strythem |
Proven. Stijtem (Loc.)
|
EV |
van-Stuyn |
Proven. 1. Stem. V. VAN Steyn. — 2. Thuin (Loc.).
|
EV |
van-Styvendael |
Proven. Stuifdaal, ,,Vallée poussiéreuse sablonneuse » (L.D.).
|
EV |
van–Styvendael |
Proven. Stuifdaal, ,,Vallée poussiéreuse ».
|
EV |
van–Styvoort |
Proven. Stevoor (Loc.)
|
EV |
van—Styvoort |
Proven. Stevoort (Loc.).
|
EV |
van–Sulper |
V. VAN Zurpele.
|
EV |
van–Swae |
Proven. Sua- (-meer, -woud) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Sweevelt |
Proven. Zweejveld, ,,Campagne des Souabes » (Région des Flandres : Zwevezele, Zweve-gem, Zwijnaarde, etc.).
|
EV |
van-Swieten |
Proven. Zwitten (Dép. Bellem).
|
EV |
van-Syng(h)el |
Proven. 1. Singel, ,,Boulevard, Avenue circulaire ». — 2. Moulin de Singel (Dop. Leizele)
|
EV |
van–‘t Hooft |
Proven. ,,Du haut (de l’agglomération) ». L.D.
|
EV |
van-T(h)emsche |
Proven. Temsche ,,Tamise » (Loc.).
|
EV |
van–Taelen |
-Tal. Proven. Dalen, Dal. ..Vallées, Vallée ». (L.D.).
|
EV |
van-Tassel |
Proven. Van de assel (Hazel), ,,Du coudrier » (L.D.).
|
EV |
Vanterpool |
zie van den Pol.
|
FD |
van-Thiel |
Proven. Tiel (Loc. holl.)
|
EV |
van-Thielen |
Proven. Tielen (Loc.).
|
EV |
van-Thienen |
Proven. Tienen (,,Tirlemont », Loc).
|
EV |
van-Thilborgh |
Proven. Tilburg (Loc. holl.).
|
EV |
van-Thillo |
Proven. Tielloo, ,,Bois de Tiel (Loc. holl.) ».
|
EV |
van-Tholl |
Proven. (He)t Hol, ,,La tannière » (Dép. Kemzeke).
|
EV |
van–Thorre |
Proven. Van Dorre (Dorrebeek, Rivière à Michelbeke).
|
EV |
Vanthournout |
Vanthournhout, Van Tornhout, Vantournhoudt, Van Turnhout, etc. Nom d’origine: Turnhout (Anv), bien que les formes en T(h)o(u)rn- puissent renvoyer au NL Torhout (FlOcc) [FD].
|
JG |
van-Thournout |
-Thourout, -Thuy-ne(n). Proven. Turnhout, Torhout, Thuin (Loc.).
|
EV |
van-Tichelen |
V. Stekel.
|
EV |
van-Tieghem |
-Tielen. Proven. Tie-gem, Tielen (Loc.).
|
EV |
Vantighem |
cf. Van Tieghem.
|
JG |
van-Til |
-Tilborg(t), -Tilburg. Proven. Tiel, Tilburg (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tillo |
V. VAN Thillo.
|
EV |
van-Tilt |
Proven. Tielt (Loc.).
|
EV |
van–Tomme |
Proven. ,,Du tumulus » (L.D.).
|
EV |
Vanton |
Forme altérée du précédent [FD] ou bien, comme NF wallon, var. de Wanton (non attesté).
|
JG |
van–Ton |
Proven. Tonne(Keizers) (Dép. Bellegem).
|
EV |
van-Tonderen |
Proven. 1. Donderen, (Loc. hol.).
|
EV |
van—Tongelen |
Proven. Dongelen, ..Petit donjon » (Dimin. de donk). Dungel (Dép. Halle-Boienhoven).
|
EV |
van-Toortelboom |
Proven. Tortelboom, ,,Arbre des tourtereaux » (L. D.).
|
EV |
van-Torre |
V. VAN Thorre.
|
EV |
Vantours |
Nom d’origine: Tours (Indre-et-Loire).
|
JG |
van–Traa |
Proven. Van der Aa, ,,(De la région’ de l’Aa (Riv.) ». Synon. :
|
EV |
van-Trappen |
Proven. Dép. Hoei-laart.
|
EV |
van-Treel |
V. Van Straelen.
|
EV |
Vantrepot(t)e |
zie van den Putte.
|
FD |
van-Tricht |
-Tright. Proven. 1. Tricht (Loc. holi.). (Tricht, Trajec-tum, Passage de cours d’eau ». — 2. Maes(tricht) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tricht |
-Tright. Proven. 1. Tricht (Loc. holl.). (Tricht, Trajectum, Passage de cours d’eau ». — 2. Maes(tricht) (Loc. holl.).
|
EV |
van-Trier |
Proven. ,,Trêves » (Loc. allem.).
|
EV |
van–Trimpont |
Proven. Dép. Ever becq et Papignies.
|
EV |
van–Tro(o)y(en) |
Proven. 1. Van de Rode(n), ,,Des essarts ». — 2. V. le suiv.
|
EV |
van-Trogh |
Proven. Droog, ,,Endroit sec » (Comp. Droogenbosch, Droge-ham, Drogendijk).
|
EV |
van–Truyen |
Proven. (Sint-) Truyen, (St-Trond », Loc.).
|
EV |
van–Turenhou(d)t |
Proven. Tttm-hout (Loc.).
|
EV |
van–Tuy(c)kom |
-Tuycom. Proven. 1. Tiegem (Loc.). — 2. Van uit de Kom, ,,De l’agglomération ».
|
EV |
van–Tuyl |
Proven. Tuil (Loc. holl.).
|
EV |
van-Tuyn |
Proven. ,,Thuin » (Loc.).
|
EV |
Vantyghem |
cf. Van Tieghem.
|
JG |
Vanu(y)t |
zie van Nul.
|
FD |
van–Ubbel |
Proven. Heupelen (Dép. Aubel).
|
EV |
Vanuel |
(NF hennuyer). Probabl. var. de Van Heule.
|
JG |
van–Uffle(en) |
Proven. 1, (Steen-)Huffel (Loc.). — 2. Heuvel, ,,Colline » (L.D.).
|
EV |
Vanus |
Vanuse, Vannuse (NF hennuyers). Formes francisées du NF Van Huis(e) [FD]
|
JG |
Vanus(e) |
zie van Huis(e).
|
FD |
Vanuscorps |
cf. Vannuscorps.
|
JG |
Vanuscorps |
Vannuscorps: Zinwoord va nu corps: naaktloper(J.G.).
|
FD |
van-Utterbeek |
Proven. Itterbeek (Loc.).
|
EV |
van–Uxem |
Proven. (El)ixem ou (Hem)iksem (Loc.).
|
EV |
van–Uymeersch |
Proven. Weymeer-schen (Dép. Zulte).
|
EV |
van–Uytfranck |
Proven. Uitvang, ,,Terrain amélioré, défriché » (L. D.).
|
EV |
van–Uytrecht |
Proven. Utrecht (Loc.)
|
EV |
van-Uytven |
Proven. Uitven, ,,Fagne, marécage éloignés ». (Comp. Uit-huizen, Uitwijk ).
|
EV |
van–Va(e)renberg(h) |
Proven. ,,Col- line aux fougères » (L.D.).
|
EV |
van-Vaeck |
Proven. Vak, ,,Section de village » (L.D.). Synon. : Ver-vaecke.
|
EV |
Vanval |
(NF plutôt liég.). Cf. 1538 «Adam Van Val Quebuer» BourgNamur; probabl; forme francisée du NF Van der Vale, Van Vale [FD].
|
JG |
van–Valkenborgh |
Proven. Valken-burg (,,Fauquemont », Loc. holl.).
|
EV |
van-Varseveld |
Proven. Varsseveld (Loc. holl.), ,,Champ du frêne ».
|
EV |
van-Veen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van-Veer |
Proven. Veere (Loc. holl.)
|
EV |
van–Velsem |
Proven. V. le suivant.
|
EV |
van–Velsen |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Velthem |
Proven. Veltem (Loc.)
|
EV |
Vanvenbussche |
zie van den Bosch.
|
FD |
van–Venckenray |
-Vinckenroy(e). Proven. 1. Vinckenrode, ,,Essart des pinsons ». — 2. Altér. de Van Kin-rooi (Loc.). — 3. Funckenrode, ,,Essart du sieur Fonc ». N° 238.
|
EV |
van-Vlaenderen |
Proven. ,,De Flandre » (Ane. comté). N° 225.
|
EV |
van–Vlasselaer(e) |
Proven. ,,Lande au lin » (Dép. Nieuwrode).
|
EV |
van-Vlemen |
Proven. Vlaam, ,,Terre marécageuse » (L.D.).
|
EV |
van–Vlierberghe. |
Proven. ,,Colline des sureaux ».
|
EV |
van–Vliet. |
Proven. ,,Du ruisseau » (L.D.).
|
EV |
van–Vloten |
Proven. 1. Vlotte (Dép. Kaprijke). — 2. Vloot, ,,Ecuelle » (Forme de terrain). (L.D.) N° 239.
|
EV |
van-Voeren |
Proven. ,,Fouron » (Loc.).
|
EV |
van–Volden |
Proven. Volthe (Loc. holl.).
|
EV |
van–Volsem |
-Volsom, -Volxem. Proven. Volsem (Dép. Leeuw-St-Pierre).
|
EV |
van–Vooren |
V. VAN Voeren.
|
EV |
van–Voorst |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Vossole |
Proven. Voshol, ,,Ta-nière de renard » (L.D.). (Comp., en Hollande, Vosktiil, Loc., ,,Trou de renard »).
|
EV |
van-Vracem |
Proven. Vrasene (Loc., ,,Frêne »).
|
EV |
van-Vreckem |
-Vreckom. Proven. Vrechem (Dép. Ursel) et Vreckom (Dép. Denderwindeke). (Racine Vrek, ,,Avare ». N. de terrain pauvre. N° 237.
|
EV |
van–Vucht |
Proven. Loc.
|
EV |
van–Vynckt |
Proven. Vinkt (Loc. holl.). (Dép. Oostakker). (Prononc. dia-lect). — 2. Wolfput (Dép. Meer-beke). — 3. Wulleput (Dép. Eesen).
|
EV |
Vanwarbeck |
Vanwarbeek, cf. Van Waerbeke.
|
JG |
Vanwelde |
Vanwelde, Van Welle, -en. Nom d’origine : généralement Welden (FlOr), Weel-de (Anv) ou un des autres toponymes Welden (Zevergem, Alost, etc.) [FD]. Cf. aussi Dewelde, Dewel(le). – Bibliogr. : A. Vanwelde, Histoire du patronyme Welde(n), Bruxelles, 1982-84.
|
JG |
van–Wo(o)nsel |
Proven. Wanzele (Loc.). (Prononc. dialect.).
|
EV |
van–Wolvelaer |
Proven. ,,Landu du loup » (L.D.). N° 238.
|
EV |
van–Wonterghem |
Proven. Wonter-gem (Loc).
|
EV |
van–Wouwe |
Proven. Wouw (Loc. holl.).
|
EV |
van-Wyck |
Proven. 1. Wijk, ,,Fau-bourg, hameau éloigné (de l’agglomération) ». — 2. Loc. holl. et L. D.). N° 228.
|
EV |
van-Wymeersch |
Proven. Weymeerschen (Dép. Zulte). ,,Etang des prés ».
|
EV |
van-Wymelbeke |
Proven. Wemmelbeek, ,,Ruisseau de Wemmel (Loc.) ».
|
EV |
van–Wynendaele |
Proven. ,,Vallée des vignes » (Dép. Torhout).
|
EV |
van–Wyngaerden |
Proven. ,,Vignobles ». Wijngaarden (Loc. holl.).
|
EV |
van–Wynsbergh(e) |
Proven. Wijnberg, ,,Colline des vignobles ».
|
EV |
Vany(e) |
zie Vanier, van Hie.
|
FD |
Vanye |
Vany. 1602-3 «Henry le Vanyr» Ter-riersNamur; le NF étant wallon, probabl. forme w. de Vannier.
|
JG |
van–Yper |
Proven. leper (Loc., ,,Ypres »).
|
EV |
van-Ypersele |
Proven. 1. Ieperzele, „Etablissements sur l’Yperlé ». — 2. Pyperzeele (Dép. Oudenhove-Ste-Marie). (Chute du P, initiale de deux syllabes consécutives. Phénom. fréquent).
|
EV |
van–Ysendy(c)ke |
Proven. IJzendijk (Loc. holl.).
|
EV |
van–Zaelen |
Proven. Zaal, ,,Habitation spacieuse ». N. de lieu fréquent. Salles, Zèle (Loc. Même sens). Comp. : Oldenzaal (Loc. holl.). Synon. : VAN Sae/en.
|
EV |
van—Zandycke. |
Proven. Zaandijk (Loc. holl.).
|
EV |
van-Zanten |
Proven. Loc. holl.
|
EV |
van–Zeebroeck |
Proven. Dép. Lebbeke. V. Zegge.
|
EV |
van-Zeeland |
Proven. ,,Zélande », (Prov. holl.). N° 223.
|
EV |
van-Zegenbroeck |
Proven. Zeggebroek, ,,Marais des laiches (Espèce de joncs) ». V. Zegge.
|
EV |
van–Zele(n) |
Proven. Zèle (Loc.).
|
EV |
van–Zelle |
Proven. Dép. Herenthout.
|
EV |
van–Zeune |
1. Proven. V. VAN Zuen. — 2. Désignation d’exploitation commerciale. V. (VAN) Soens.
|
EV |
van-Zevenbergen |
Proven. 1. Zevenberg (Dép. Ranst.) — 2. Zevenbergen (Loc. holl.).
|
EV |
van-Zeveren |
Proven. Loc.
|
EV |
Van-Zieleghem |
Proven. Zedelghem (Loc).
|
EV |
van-Zieune |
V. Van Zuen.
|
EV |
Vanzo |
Wellicht W. uitspr. van Van Zon.
|
FD |
van-Zoom |
Proven. Zoom (Riv. holl., à Bergen-op-Zoom).
|
EV |
van–Zuen |
Proven. Zuun (Dép. Leeuw-St-Pierre). Synon. : VAN Z(i)eune.
|
EV |
van-Zurpele |
Proven. Zurpeel,, .parais acide ». (L.D.). Comp. : Zoersel (Loc.) et Zuurbemde (Dép. Glabbeek).
|
EV |
van-Zuylen |
Proven. Zuilen (Loc. holl.).
|
EV |
van–Zype |
Proven. 1. Zijpe (Loc. holl.). — 2. Zijp (Dép. Wemmel). Vard(a). V. WARD.
|
EV |
Vapelle |
NF attesté à Lonzée et Gembloux dès 1756 (GeneaNet); il semble difficile de le rattacher à anc. fr. vape ‘affaibli (d’une personne)’ dont les dérivés wallons ont plutôt w- à l’initiale FEW 14, 168a; plutôt adaptation romane (courante au 18e s.) du NF flam. Van Peel? Cf. aussi 1282 «Robert Vapain» Dettes-Ypres.
|
JG |
Vapelle |
Wsch. verwaalsing van Van Peel.
|
FD |
Vaquer |
-ez, zie Vacher.
|
FD |
Vaquette |
BN Dim. van Pic. vaque: koe.
|
FD |
Vaquette |
Surnom: pic., norm. vaquette ‘petite vache’ FEW 14, 99a; comp. également 1267 « Pieres Tite Vake [= petite vache] » CensHer-chies.
|
JG |
Vaquier |
zie Vacher, Walker.
|
FD |
Vaquin |
Hypocor. de pic. va(c)quier ‘vacher’ (Dauzat 586)? Seul semble attesté anc., moy. fr. vaichin, vachin ‘cuir de vache’ FEW 14, 98b, d’où un surnom possible de corroyeur.
|
JG |
Var(h)eust |
zie Verheust.
|
FD |
Varache |
PlN: moeras (DNF). – 2. Var. van Ferage?
|
FD |
Varache |
Varasse, cf. Varrasse.
|
JG |
Varacter |
zie Verachter(t).
|
FD |
Varas(se) |
zie Ferage.
|
FD |
Vardenbussche |
zie van den Bos(ch).
|
FD |
Varé |
zie Warez.
|
FD |
Vare(n)wijck, (van) |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Vare, de |
zie Vader(s).
|
FD |
Varebeke, (de) |
Var. van Van Waerbeke/Van Waerebeek. s.d. Pieter van Vaerenbeke, Waas (VANG.V).
|
FD |
Varelle |
Forme contractée de Van der Helle [FD], c/Verhelle?
|
JG |
Varelle |
zie van der Helle.
|
FD |
Vareman(s) |
zie Vaerman(s).
|
FD |
Varemans |
1. Proven. ,,L’H. de Varen ». (V. ce N.). — 2. Profess. Vaarman, ,,Conducteur de véhicule ». Synon. : Vaerman.
|
EV |
varen |
ou veren. – ,,Fougère ».
|
EV |
Varen, van der |
zie van der Vaeren(t).
|
FD |
Varenberge, van |
van Varenberg(h), van Vaerenberg(h)(e), van Vaerebergh, Vaerenberg(h), van Va(e)remberg, van Varembergh, Varenberg(hs), Wahrenberg: Verspreide PlN: berg met varens. 1236 Helle de Varnberge, Cent (GN, CG); 1406 Jacobz van Varemberge, Erps (PEENE).
|
FD |
Varendonck |
Proven. Loc. V. Varen.
|
EV |
Varendonck |
Vaerendonck, Voorendonck: PlN Varendonk (A) en in Melsele, Temse, Wondelgem (OV), Duffel, Tnh. (A). 1226 Michaelis de Varrendonc, Cent (GN); 1340 Walterus Varendonc, Didericus Varendoncs, Tnh. (VERB.); 1395 Peter van Varendonc, Lier (FRANS).
|
FD |
Varenne |
Varennes. Nom d’origine: Varenne(s) (= friche, mais aussi garenne), nom de très nombreuses localités de France.
|
JG |
Varenne(s) |
zie Devarenne.
|
FD |
varent |
,,Ensemble de fougères ». Proven. Van der Vaeren, Varemans, De Ter Vaerent. Nombr. L. D. Varent. En composé : Varen, suivi de -beek, -berg, -bosch, -dijk, -donk, -dries, -kouter, -straat, -winkel, „ Ruisseau-, colline-, bois-, digue-, donjon-, jachère-, culture, chemin-, coin- -des fougères ». Fer(n)- -bach, -becq, synon. De Varenbeke. Fer(n) -bus, -boch, synon. de Varenbosch. Fern(a)gut, Varengoed, ,,Propriété des fougères ». VAN de Waerhede (Varenheide), ,,De la bruyère aux fougères ».
|
EV |
Varent, van der |
zie van der Vaeren(t).
|
FD |
Varet |
1. Proven. Waret (Loc.). — 2. V. WARD.
|
EV |
Varet |
Varé. 1599 «Claude Varet» BourgNamur; nom d’origine: sans doute var. de Warez (Waret-la Chaussée, Waret-l’Evêque) [JL, NFw].
|
JG |
Varet |
zie Warez.
|
FD |
Vareust |
Proven. Varenhust, ,,Ensem-ble de maisons près des fougères » (Hust, Collectif de huis, ,,Mai-son »). V. varen.
|
EV |
Varewyck |
Proven. Varenwijk, ,,Hameau des fougères ». V. Varen.
|
EV |
Vareze(e)le |
zie van Zelen.
|
FD |
Variabel |
Door agglutinering van het vz. < Van Reabel. Zie Reabel.
|
FD |
Varin |
1417 «Gosset Varin» PolyptAth; var. de Warin.
|
JG |
Varin |
zie Warin.
|
FD |
Varkas |
zie Verrecas.
|
FD |
Varl- |
-ay, -et, -ey, -ez. 1. Profess. Valet (Dialecte), ,Jeune garçon ». Synon. : Valet, Valez, Vaulez. Diminutif : Varloteau.
|
EV |
Varlet |
-ez, -ey, zie Valet.
|
FD |
Varlet |
Variez. 1279-80 «Variés Roche» Reg-Tournai, 1289 «Jehans c’on dist varies de Merdop», «Jehans Varies» CensNamur, 1472 «Jehan Varlet» DénChiny, 1485 «Varley», 1486 «J. Varié» JusticeBastogne, 1518 «Katherine Varlet » BourgNamur ; surnom ou nom de métier: anc. fr. varlet ‘garçon, enfant mâle; page, écuyer; etc.’, w. vaurlèt ‘valet’, également terme d’affection pour un enfant FEW 14, 198a, cf. Valet, Vallet, Levallet, Blanvalet, etc. – Cf. également 1289 «Jehans li Grands Varies» CensNamur, 1524 «Querin le Bon varies», «le Vieux varie» DénStavelotMy. « Forme fém. : Varlette.
|
JG |
Varlot |
Synon. de valet; cf. aussi Valot. Dimin.: Varloteau, Varloteaux. Surnom: w. (Nivelles, Centre) varlotia ‘jeune valet (de ferme)’, montais varlotiau ‘domestique à tout faire’FEW 14, 199b.
|
JG |
Varlotfeau(x)) |
zie Valût.
|
FD |
Varnewyck |
zie (van) Vaernewijck.
|
FD |
Varnhagen |
Proven. Varenhaag, ,,Bois aux fougères ». V. varen.
|
EV |
Varnhagen |
zie Vornhagen.
|
FD |
Varnier |
zie Warnier.
|
FD |
Varoquier |
cf. Waroquier.
|
JG |
Varoquier |
zie Waroquier(s).
|
FD |
Varossieau |
Proven. ,,De Fauroeulx » (Loc.) (Dialecte montois).
|
EV |
Varoux |
zie Waroux.
|
FD |
Varras |
zie van Raes, Ferage.
|
FD |
Varrasse |
Varasse, Varache. Nom d’origine (de l’Ouest de la France): Varache (= marécage) (Dauzat 586)? Une var. de Ferage [FD] paraît en tout cas impossible.
|
JG |
Varrasse |
zie Ferage.
|
FD |
Varrault |
zie Garaud.
|
FD |
Varremans |
zie Vaermans.
|
FD |
Varrès |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Varreust |
zie Verheust.
|
FD |
Varrewaere, (de) |
zie de Verver.
|
FD |
Varsebrouck |
PlN Verse Broek? Of reïnterpretatie van Vorsenbroek: broek met kikvorsen. Vgl. 1328 Vorsbrouc, Sperleke (DF XVI).
|
FD |
Varsseveld, van |
PlN in Wisch (G). 1152 Godescalcus de Versnevelde, G (LNT).
|
FD |
Varvenne |
Proven. Varenveen, ,,Fagne, marécage des fougères ». V. Varen.
|
EV |
Varvenne |
Varvennes. Forme contractée de Van derVen[FD]? Vas. 1296-1302 «Vas Cokiaus» ImpôtArtois; var. de Vaast < Vedastus (Bougard-Gysseling 277) ou bien de Vaes [FD]. – Cf. aussi 1272 « Sibilia de Vas» PolyptVillers, 1289 «Hues de Vas», 1345 «Johans de Vas li sellir» Guill-Liège, probabl. formes anc. de Deval, Devaux.
|
JG |
Varvenne(s) |
zie van den Ven.
|
FD |
Varver, de |
de Varwaere, zie de Verver.
|
FD |
Vas |
zieVaes.
|
FD |
Vas(t)meer |
Patr. Friese FN Vas(t)mer, Vasmar. Germ. VN Fastmar (DN).
|
FD |
Vasamuliet |
Vasamuliette, Vasamillet, Vasamiliette, Vashamillette, Vassamillet, etc. (NF de la vallée de la Sambre). Divers avatars du NF flam. Van Zandvliet dans la Basse-Sambre, par un jeu en cascade de graphies défectueuses: 1752 «Henri-Joseph Vansanvliet» > «Vansan(t)fluten, Vasanflute, Vasanvliet» Moustier-sur-Sambre > 1803-13 «Va(n)sanliet, Vansaliette, Vasamuliet» etc. – Bibliogr.: J. Germain, Le NF Vasamuliet ou les avatars d’un NF flamand en Wallonie, DW 13, 1985, 127-134. Cf. aussi Vansamiliette et Vansil-liette.
|
JG |
Vasamuliet(te) |
Vasamil(l)(i)et(te), zie van Zandvliet.
|
FD |
Vasaune |
-onne, Vasanne. 1809 «Jean Jérôme Vasaune ou Vanzonne» Marensart, 1840 «Antoine Vasanne» Genval (FyS); adaptation d’un NF flam., sans doute Van Zon, Van Son.
|
JG |
Vasaune |
Vasanne, zie Vasonne.
|
FD |
Vasbinder |
-ère, zie Fassbender.
|
FD |
Vasbinder |
Vasbindère, Vassbinder. Nom de profession: ail. Fassbinder ‘tonnellier’, cf. Fas(s)bender.
|
JG |
Vasco |
Vasko, Vasquez, Vasques, Vazquez, Fasko: Vasco, volksnaam van de Bask.
|
FD |
Vase |
Adaptation fr. du NF Vaes?
|
JG |
Vase(n) |
Zie Vaes.
|
FD |
Vasel |
NF apparu à Montgauthier et Laloux (arr. Dinant) en 1712, sans doute en provenance de la Moselle germanique (GeneaNet); d’étymo-logie incertaine.
|
JG |
Vaseur |
cf. Vasseur.
|
JG |
Vashamillette |
zie van Zandvliet.
|
FD |
Vasina |
zie van Sina.
|
FD |
Vasko |
zie Vasco. Vaslet,zieWaslet.
|
FD |
Vaslin |
1257 «Simon Vasselin» DettesYpres; forme abrégée de Vasselin, dimin. de vassal.
|
JG |
Vaslin |
zie Wasselin.
|
FD |
Vasmeer |
zie Vastmeer.
|
FD |
Vasonne |
-aune, -anne: PlN? 1276 Jehan de Vasone, Dk.(J.G.).
|
FD |
Vasquez |
-es, zie Vasco.
|
FD |
Vass |
zie Fass, Vaes.
|
FD |
Vassal |
Vassalle, Vassaux: Ofr. vassal: vazal, leenman. Vgl. Leemans. ± 1300 Grars Vassaus, Artesië (BOUGARD); 1426 Jehan le Vassault, Lessen (CCHt); 1550 Toussaint Vassal, Atrecht-Aw. (AP).
|
FD |
Vassamil(l)(i)et |
Vassanillet, zie van Zandvliet.
|
FD |
Vassard |
-art: Patr. Ail. van HN Servatius. Zie Vaes. 1429 Hennen Vassaert, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Vassart |
Vassard. 1402 «feu Maghin Vassar» GuillLiège; dérivé péjoratif en -ard de vassal (Dauzat 587) ou de (Ser)vais [FD].
|
JG |
Vass–art |
-e, -eur. Situation soc. (Régime féodal). Vassort, ,,Vassal » (Avec suffixe -art, péjoratif). Vasse, même sens (Normand.) (Va)vasseur, „Vassal de vassal ».
|
EV |
Vassaux |
1215-19 «Hugues Vassal ou Vassalz» ÉchHuy, 1286 «Pieres li Vassaus» CartMons, 1296-1302 «Grars Vassaus» ImpôtArtois, 1330 «le femme Vassaut» ComptesMons, 1363-64 «Colars li Vassauls» PolyptAth, 1426 «Jehan le Vassault» TailleSoignies, cf., au fém., 1365 «Maroie Vassaude» TailleMons ; nom de dignité ou surnom: forme vocalisée de l’anc. fr. vassal ‘jeune homme noble; vaillant, courageux’ FEW 14, I96b-197a, cf. aussi, sans vocalisation, s.d. «Pétri Vassal» ObitHuy, 1444 «Jehan le Vassal » AidesNamur.
|
JG |
Vassbinder |
zie Fassbender.
|
FD |
Vasse(n) |
zie Vaes.
|
FD |
Vasselet |
-ai, zie Waslet.
|
FD |
Vassen |
cf. Vaes, Vaessen.
|
JG |
Vassenove, van |
zie van Wassenhove(n).
|
FD |
Vasseur |
-eux, Levasseur, Vavasseur: Ofr. vavasseur: bouder van een achterleen, vazal. Vgl. Vassal. 1239 Jehans Vavassor, Atrecht (NCJ); 1298 Vauseur; Jehan le Vauseur, Kales (GYSS. 1963); 1424 Jan le Vasseur, Amiens (PARM.).
|
FD |
Vasseur |
Vaseur, Vasseux. 1357 «Hanot le Vas-seur» NécrArras, 1501 «Jehan Vasseur cordu-wanier» = 1538 «Jehan le Vasseulx corduwa-nier» Ladeuze, 1699 «Antoine Vasseur» BourgNamur; anc. fr. vasseor ‘vassal’ du lat. vavassor; cf. aussi Vassaux, Vavasseur et Levasseur. Dimin. : 1479 «Ernult le vassereal de Ho-daige» Liège (DBR 7, 168).
|
JG |
Vassor(t) |
zie Waulsort.
|
FD |
Vast |
cf. Vaast.
|
JG |
Vast |
zie Vaast.
|
FD |
Vastavel |
zie van Stavele.
|
FD |
Vastbinder(s) |
zie Fassbender.
|
FD |
Vaste(e)ls |
N. de bapt. Synon. : Wasteels, Watteau, Vatel. V. WAD.
|
EV |
Vasteels |
Vastel, zie Wasteel(s).
|
FD |
Vastemans |
Car. mor. 1. „Jeûneur ». — 2. ,,H. ferme ».
|
EV |
Vastemans |
zie Vastman(s).
|
FD |
Vasten-ackel |
-aecken, -aekel. Proven. Wasten ou Wastïne (,,Terre inculte »), suivi du suffixe latin •acus, devenu -aken (puis -akel) en flamand. ,,Habitation sur une terre inculte ». V. Fastenackel.
|
EV |
Vastenae(c)ken |
-aekel(s), zie Pasternak.
|
FD |
Vastenavond |
Vastenavondt, Vastenavont. Surnom: néerl. vastenavond ‘mardi gras, carnaval’.
|
JG |
Vastenavond(t) |
,,Veille de carême, carnaval ». N. de circonst. N° 301. V. Carême et Carnewal. Synon. : Vasteravendts.
|
EV |
Vastenavont |
Vastenavond(t): BN voor een vastenavondvierder. Vgl. Carême, D. Fastnacht, 1235 Paschavens veld, Grotenberge (med. L. Van Durme). 1280 Grieta Vastenavent, Ip. (BEELE); 1398 Jan Vastenavent, Geluwe (DEBR. 1970).
|
FD |
Vastenhaeck |
zie Pasternak.
|
FD |
Vastenouw |
1. Profess. Vast en nauw steek, «Artisan travaillant à la machine pour points serrés (Textile). 2. Profess. Vastehouwer, ,,Abatteur fixe, à demeure ». Comp. Vastesaegher, Vastemans, Vastenackel. — 3. Car. mor. Vast en nauw, ,,(Qui tient) ferme et (y regarde) de près ». N. d’H. tenace et regardant.
|
EV |
Vaster(s)haeghe |
Vastersaegher, Vastersavendts, Vastesagher, Vastesaeg(h)er, Waestersaghen, -em, Wastersaeghen, Wasterzak: PlN Vastershage, wellicht in Gb. 1294 Mychiel van der Vestrishaghen, Gb. (CG); 1518 Adrianus Vastersayen (lees: -sagen?), Gb. (MULIII); 1707 Bonifacius Vastersavens, Gb. (Nk. 1988,68); 1794 P. Fr. Vastersaeghen, Bierghes (CALUWAERTS).
|
FD |
Vaster, de |
Reïnterpretatie van VN Vaster = Vastraad? Of var. van De Vester?
|
FD |
Vasters |
zie Vastrade.
|
FD |
Vasters. |
V. Vastemans.
|
EV |
Vastersaegher |
Profess. Vastezager, ,,Scieur fixe ». V. Vastenouw.
|
EV |
Vastersavendt |
V. Vastenavond(t).
|
EV |
Vastesaeger |
Vastersacgher, etc. Nom de profession: moy. néerl. vastesaeger ‘scieur de long’.
|
JG |
Vastiau |
cf. Wastiau(x).
|
JG |
Vastiau |
zie Wasteel(s).
|
FD |
Vastman(s) |
Vastemans: Patr. Afl. van een Germ. VN als Vastraad.
|
FD |
Vastrade |
1. V. WAD. — 2. Proven. Vestraet (Dép. Tubize).
|
EV |
Vastrade |
Vastrat, Vestraet(e), Vestraets, Fes(s)traets, Fest(e)raerts, Festrate, de Faestraets, de Foestraets, Wa(e)straete, Wastrat, Westra(de), Westraete, Westaedt, Faster, Vasters, Vester(s), Festers, Foester(s), Wasters: Patr. Germ. VN fast-rêd Vastraad’: Fastarat, Fastrad(us), Vastrad(us) (Fm., GN). 1216 Fastredus de Linea, Dk. (SMTI); 1300 Arnulphus filius lohannis dicti Vastraet de Aldenardo, Ktr. (DEBR. 1980); 1398 Vasterkin van Aspere, Wg.; 1399 Vastraerd Scaert, Ktr. (DEBR. 1970); 1400 Henric Vester = Henrici Vesters, Diest (C. BAERT); 1417 Beelkin Vastraets, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vastrade |
Vastrat. Avec sonorisation de la consonne initiale, nom issu de l’anthrop. germ. fast-rad > Fastrez.
|
JG |
Vate, van de/bij de |
zie van der Vaate.
|
FD |
Vatier |
zie Wautier.
|
FD |
Vatlet |
1544 «Vatelet Frera», «Giele Vatelet» DénStavelotMy, 1552 «Jehan Vatelet de Hal-ma» Halma; forme abrégée de Vatelet, var. de Wathelet.
|
JG |
Vatlet |
V. WAD.
|
EV |
Vatlet |
zie Wautelet.
|
FD |
Vatrin |
cf. Watrin, Woitrin.
|
JG |
Vatrin |
zie Vauterin.
|
FD |
Vatriquant |
cf. Watriquant.
|
JG |
Vatriquant |
Proven. ..Campagne du sieur Waudry » (Comp. : Wattripont, Loc. ,,Pont du sieur Waudry »). Synon. : Watrigant.
|
EV |
Vatriquant |
zie Watriquant.
|
FD |
Vatteroth |
PlN Vatterode (SA, TH).
|
FD |
Vaubant |
PlN Vauban (Saône-et-Loire).
|
FD |
Vaubert |
Wellicht spelling voor Fobert.
|
FD |
Vaucamps |
-campt, -can(t), Vaudchamp, Waucampt: PlN Vauchamps (Marne).
|
FD |
Vaucamps |
Vaucant, Vaucan. Nom d’origine: p.-ê. Quevaucamps, pic. (à) g’vaucamp (Ht) ou bien d’un topon. fr. comme Vauchamps (Marne).
|
JG |
Vaucelle |
Vauchel, zie Duvauchel.
|
FD |
Vaucelle |
Vauchel. 1286 «Robins de le Vaucèle» CartBinche, 1555 «Denys Vaulsel» BourgNamur; nom d’origine: Vaucelles (Nr), vau-celle, vauchelle, topon. fréquent en Wallonie (= petite vallée) du lat. vallicella’, cf. aussi Delvosal, Delvossale.
|
JG |
Vauclair |
Vanclair(e), Vanclercq, Vanclère : PlN Vauclerc (Marne, Aisne) < vallis clara: helder dal.
|
FD |
Vaudchamp |
zie Vaucamps.
|
FD |
Vaudelet |
zie Wautelet.
|
FD |
Vaudevoorde |
Leesfout voor Vandevoorde.
|
FD |
Vaudreville |
PlN (Manche).
|
FD |
Vaudru |
Prénom fém. Waudru, d’après le nom de la sainte vénérée à Mons.
|
JG |
Vaudry |
cf. Waudry.
|
JG |
Vaudry |
zie Waudry.
|
FD |
Vaudwalle |
zie van de(r/n) Wal.
|
FD |
Vaughan |
BN Wels fychan: klein, om de zoon van de vader te onderscheiden.
|
FD |
Vaulet |
V. Valet.
|
EV |
Vaulet |
Val(l)et, Val(l)ez, Valley: i. Dim. van Ofr. val: dal. PlN: klein dal. – 2. Zie Valet. Vaultier, zie Wautier.
|
FD |
Vaulet |
Var. deVa(r)let?
|
JG |
Vaulx |
Proven. Loc.
|
EV |
Vaume |
NF apparu à Thimister et Hervé depuis 1723, sans doute en provenance de la Normandie et de Pllle-et-Vilaine (GeneaNet), probabl. d’origine toponymique (le NF de Vaume y est attesté).
|
JG |
Vauneuville |
zie van Neuville.
|
FD |
Vauquelin |
Patr. Dim. van Vauquier, Wauquier.
|
FD |
Vauquier |
Var. de Wauquier.
|
JG |
Vauquier |
zie Walker. Vause, zie Vaes.
|
FD |
Vaus(s)ort |
zie Waulsort. Vantard: Patr. Rom. vorm van Germ. VN wald-hard ‘heerser-sterk’: Walthart (MORLETI).
|
FD |
Vause |
1559 «Phoulin Vausse», 1689 «Henri Vaus» BourgNamur; var. de Vaes < Servaes? Ou bien forme fém. de Vaux, Val, cf. 14e s. « Johan Mongeoy lu portir délie Vauze Nostre dame» CensHuy.
|
JG |
Vausort |
Vaussort. Nom d’origine: Waulsort (Nr);c/ Wau(l)sort.
|
JG |
Vaut(h)ier |
zie Wautier.
|
FD |
Vautard |
Nom issu de l’anthrop. germ. wald-hardfFD]?
|
JG |
Vaute |
1269 «Wautiers Vaute», 1276 «Vaute feme Hanin», etc. NécrArras; probabl. anc. prénom, de la famille de Wauthier. – W. vote ‘omelette (au lard), crêpe’ FEW 14, 62Ib comme surnom est peu probable.
|
JG |
Vaute |
Patr./Metr. < Wouter/Vautier. 1269 Wautiers Vaute; 1296 Vaute feme Hanin, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Vauterin |
cf. Vautrin.
|
JG |
Vauterin |
Vautr(a)in, Vatrin: Patr. Vleivorm van Wautier, Germ. VN Wouter. Vgl. Wautrin. 1384 Demongin Vautherin (MARCHAI); 1579 Claude Vaultreyn, Lotharingen-Aw. (AP).
|
FD |
Vauthier |
V. WALD.
|
EV |
Vauthier |
Vautier. 1501 «Rolland Vautier» = «Rollant Wautir» Marchienne-au-Pont, 1575 «Gérard Vauthier» DénFlorenville, 1586 «Piere Vauty», 1605 «Walrand Vauty» Cer-fontaine; var. de Waut(h)ier ; cf. aussi Vaut(e)-rin, Vautron.
|
JG |
Vautmans |
zie Woutermans.
|
FD |
Vautravers |
Nom d’origine: Vautravers, littér. ‘val travers’, fréquent en topon. fr. (Dauzat 588).
|
JG |
Vautravers |
PlN Val travers: dwars dal (DAUZAT).
|
FD |
Vautrin |
Vauterin. Dérivé en -in de Vauthier, cf. aussi Wautrin. • Vautron. Dérivé en -on de Vauthier.
|
JG |
Vautron |
-ot: Patr. Afl. van VN Wautier/Vautier, Wouter.
|
FD |
Vaux |
Nom topographique: w. vau, va ‘val’, et nom de localité: Vaulx, Vaux, e.a. près de Tournai et de Chimay.
|
JG |
Vaux |
Proven. ,,Vallée » (Loc. et D.).
|
EV |
Vaux |
zie Leveau(x), Val.
|
FD |
Vavache |
Door reduplicatie < Vache (J.G.)?
|
FD |
Vavache |
Soit surnom: fr. vache, avec reduplication affective de la première syllabe, soit var. (avec remotivation) du NF Vavasseur.
|
JG |
Vavasseur |
1239 «Jehans Vavassor» NécrArras, 1289 «le maison ki fut le Vavassour» Cens-Namur; nom de dignité: anc. fr. vavassor ‘homme pourvu d’un arrière-fief, vassal’.
|
JG |
Vavasseur |
zie Vasseur.
|
FD |
Vavedin |
1783 «Anne Ravedin [= Vavedin]» Hognoul, cf. BTD 30, 316; NF d’origine obscure.
|
JG |
Vaxelaire |
Fr. adaptatie van D. Wechsler.
|
FD |
Vaxelaire |
Proven. 1. V au celle s (Loc.), avec suffixe thiois -être, d’origine. — 2. Vaulx-larre, ..Lande de la vallée ».
|
EV |
Vaxelaire |
Waxclaire. Nom de profession : forme francisée de l’ail. Wechsler ‘changeur, banquier’ (BTD 30, 343).
|
JG |
Vaxman |
zie Wachsmann.
|
FD |
Vaye |
Vayens. Var. de Waeyens.
|
JG |
Vayssier |
zie Vaissière.
|
FD |
Vazquez |
zie Vasco.
|
FD |
Véandre |
Veandre. NF tournaisien, qui n’est attesté à Hollain que depuis 1859 (GeneaNet); p.-ê. nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Veau |
1289 «Colins do Vial» Namur CensNamur, 1544 «Collin Aux veaux» DénStavelotMy, 1559 «Magnen Viaux» NPLouette, cf. aussi 1330 «Jean Blanc Veel» Picardie; surnom: fr. veau, w. nam. via, pic. viau, cf. aussi Leveau.
|
JG |
Veau(x) |
zie Leveau(x).
|
FD |
Veber |
zie Weber(s).
|
FD |
Vec(kh)oven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Vec(que)ray |
Proven. (E)vêqueroy, ..Essart de l’évêque » (Comp. : Ves-court, Vecmont, Vesqueville). N° 238.
|
EV |
Vecchi |
-io(ne), -iarino, -lato: It. BN Vecchio: oud.
|
FD |
Vèche |
Vêche: Vèche/vaiche, dial. var. van Fr. vache: koe (FEW XIV, 97). BN. Vgl. Pollevaiche.
|
FD |
Vêche |
Vèche (NF du Tournaisis et de Renaix). 1287 «Willaume Vèche» DettesYpres; NF largement attesté dans la région de Saint-Omer (GeneaNet), qui peut s’expliquer par anc. pic. veche ‘vesce’ FEW 14, 413a, surnom de cultivateur de ce fourrage.
|
JG |
Vechoven |
Proven. 1. Veekhove, „Ferme de la barrière, de la vanne ». — 2. Uikhoven (Loc.). (Uechoven, lu Vechoven. N° 67).
|
EV |
Vechoven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Vechten |
BN voor een vechter? 1273 Henricus dictus Veght, Lv. (DE MAN1981); 1305 Joh. dichtus Vecht,Lv.(ICKX).
|
FD |
Vechter |
Vegter: i. BN voor een vechtersbaas. 1406 Jans de Vechtere, St.-Gillis (PEENE). – 2. Patr. HN Victor (VMW). 1375 Vechter Heynensoen; 1381 Pouwels Vechtersz. ende Vechter Vechtersz., sijn broeder, A’dam (OA).
|
FD |
Vécile |
Fonction. Véxille (Ane. fr., ..Etendard »). N. de porte-drapeau. — 2. V. Visele. Veckman(s). V. Veken.
|
EV |
Vecke- |
zie Veke-.
|
FD |
Veckman(s) |
zie Vekeman(s).
|
FD |
Vecoven |
Vécoven. Var. de Veekhoven, van Ve(e)ckhoven, du NL Vedikhoven, à Donnaal (BrFl) [FD].
|
JG |
Vecqueray |
-aij, Vecray, Vicqueray, Viggria, Wégria: W. BN vècrê: kleine bisschop. 1492 Joh. Viquerai de Belamonte, Cameracen. dyoc. (MULIII); 1593 Collett le Vecquerea, La Gleize (J.G.).
|
FD |
Vecqueray |
Vecray, Vicqueray, -ery. 1593 «Collett le Vecquerea» La Gleize; surnom: w. liég. *vèk’rê ‘petit évêque’ (à ajouter au FEW 3, 23Ib). – Bibliogr.: J. Herbillon, DBR 7, 1949, 168; M. Lang, La famille Vecqueray ou Le Vecqueray au Duché de Limbourg (Fragment généalogique), FStMy 16, 1952, 65-91.
|
JG |
Vedder |
Ndd. Vedder, Fedder, D. Vetter: oom (vaders broer), mannelijke verwante, neef. Vgl. De Vadder. 1549 Ant. Vedder, Keulen-Aw. (AP).
|
FD |
Vedeleer, de |
Videler, Fiddel(a)ers, Fyddelaers, Fideler, Fiedelers, Fi(e)dler(s), Feidler: BerN van de vedelaar, vedelspeler, vioolspeler. 1298 Wautier le Videlare, Kales (GYSS. 1963); 1360 Griele Tsfedeleirs, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Ved-er |
-oir, -y. V. WAD.
|
EV |
Veder(e) |
Ve(e)ders: i. BerBN van de verenkoopman, pluimenhandelaar of maker van veren. Vgl. Vedermans, D. Feder. 1300 God. dictus Vedere, Mainz (BRECH.). – 2. Var. van Vedder?
|
FD |
Vederman(s) |
Veerman(s), Veremans, (de) Veirman: BerN van de verenkoopman of de maker van veren voor pijlen. 1325 Amelricus Vederman, Woluwe; 1356 in de Vederstrate… Jan Vedermans, Bs. (PEENE 1949); 1347 Gheerem Vederman, Cent (RSGIII); 1400 Marie Vedermakers = M. Vedermans, Tv. (BERDEN).
|
FD |
Vedrin |
1294 «Lambers de Vedring», «Mahiaus de Vedring» CensNamur, 1444 «Ponche de Vedrin» AidesNamur, 1534 «Jehan Vedrin» BourgNamur; nom d’origine: Vedrin (Nr).
|
JG |
Vedrin |
PlN Vedrin (N). 1294 Lambers de Vedring, 1534 Jehan Vedrin, Namen (J.G.).
|
FD |
Védrin |
Proven. Loc. Synon. : Vé-drines, Vétrain.
|
EV |
Vedts |
zie Vits.
|
FD |
Vee(c)kmans |
H. chargé du soin des vannes.
|
EV |
Vee, van der |
zie van der Wee.
|
FD |
Veeck |
Korte vorm van Van der Veken.
|
FD |
Veeck |
Vee(c)kman(s). V. Veken.
|
EV |
Veeckemans |
zie Vekemans.
|
FD |
Veecken, van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Veeckhoven, van |
zie Veekhoven.
|
FD |
Veeckman(s) |
Veekmans, etc., cf. Vekeman(s).
|
JG |
Veeckman(s) |
zie Vekemans.
|
FD |
Veeders |
zie Veder(e).
|
FD |
Veef |
Misschien dial. vorm voor weduwe. 1501 Gillis de Weeuwe, Olsene (KWII); 1794 Martinus Veef, Bg. (PARM.). Vgl. 1719 Paulus Veefkind, Leiden. Vgl. D. FN Witwensohn.
|
FD |
Veegaete, van de(n) |
Veevaete, van den We(e)gaete: PlN Veegat: pad, opening waardoor het vee gedreven wordt. s.d. Cornelis Veewatere, Zwijndrecht (VAN G. VI).
|
FD |
Veeghde, van der |
zie van de Wege(n).
|
FD |
Veeke- |
zie Veke-.
|
FD |
Veekhoven |
van Ve(e)ckhoven, Vecoven, van Vechoven: PlN Vedikhoven in Dormaal (VB). 1300 Henric van Veecoven, Gingelom (DESPY); 1367 Egidius de Vedencoven = Egidii de Veecoven, Borgloon (HERB. 1947); 1400 Gielis van Vedichoven, Neerhespen (C.BAERT).
|
FD |
Veekman(s) |
zie Vekemans.
|
FD |
Veelaert |
zie Velaerts.
|
FD |
Veelders |
zie de Vijlder.
|
FD |
Veelen, van |
PlN Veele (Vlagtwedde, GR).
|
FD |
Veelhaver |
Vielhaber: Ndl./Ndd. en hypercorrecte D. BN: veel haver. BN voor een rijke haverkoopman. 1344 Kopeke Velehaver, Liineberg (NN).
|
FD |
Veelmann |
BerN van de Veelhauer: vijlenmaker.
|
FD |
Veeman |
zie Veenman(s).
|
FD |
Veen |
Nom d’origine: moy. néerl. veen ‘tourbière’ ; cf. Van Veen.
|
JG |
Veen |
Veenhof. V. Ven.
|
EV |
Veen, (de) |
de Veene, Veens: Verkort < Van (der) Veen. Vgl.DeVen.
|
FD |
Veen, van (der) |
van der Veene, Terveen, van Veenen: PlN Veen: veengrond, turfgrond (NB, U, GR, OIJ). 1300 Ermgardis vanden Vene, Tv. (BERDEN); 1391 Bartholomeeus vanden Veen, Hoorn (NHC); +1400 bij meesteren Michielen van der Veene, VB (PEENE); 1403 Foke van Veen, Aw. (ANP).
|
FD |
Veenendaal, van |
PlN Veenendaal (U).
|
FD |
Veenhof |
PlN (DR) en in Wijchen (G).
|
FD |
Veenis |
Wsch. var. van Venicx.
|
FD |
Veenman(s) |
Vee(ne)man: Afl. van Van Veen.
|
FD |
Veenstra |
Friese afl. van PlN Veen. Veer, de: Adaptatie van Devert; zie Levert.
|
FD |
Veer, van |
(van) Veeren, van Verre(n): PlN Veer of Veere (Z). Of < Van de Veere. 1174 Isaac de Vera, Oostburg (GN); 1299 Joh. de Vere, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Veerd, van der |
Verveert: PlN De Veert in Tielt. 1382 Danele van der Veert, Tielt (DF XVI); 1380 Ysabele van der Vert, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Veerdeg(h)em, (van) |
zie (van) Verdeg(h)em.
|
FD |
Veerdonk, van de |
PlN Veerdonk. Of vervorming van Verdonk?
|
FD |
Veere, (van de) |
van de Vere, (van de) Veire, van der Veer(en), van der Ver(r)en, van de Verre, van ‘T Veer, van der Vieren, Verveer: PlN Veer: veer, overzetplaats over een water. Vgl. Van Veer. 1353 Jan, Mertens sone van den Veere, Berlare (AZT); 1424 Pietere van der Vere, Ktr. (SR p.2g); 1506 Cornelijs van den Veere, Temse (DE MAN).
|
FD |
Veereman |
zie Veerman.
|
FD |
Veeren, (van) |
zie van Veer.
|
FD |
Veerhoek |
PlN: plaats, hoek aan een veer (Z).
|
FD |
Veering |
zie Vering.
|
FD |
Veerjee |
zie Verrier.
|
FD |
Veerman, (de) |
Veereman, Veermans, Vereman(s), Verreman, (de) Veirman, Veireman: i. BerN van de veerman, pachter van een veer(pont). 1454 Willem Veerman, Ht. (A. GHIJSEN). – 2. Zie Vederman(s).
|
FD |
Veermeer |
zie van der Meer.
|
FD |
Veers, van |
PlN Veers (Kessel, NL).
|
FD |
Veerstaen |
zie van der Staey.
|
FD |
Veesaert |
Afl. van Mnl. vesen: fluisteren, Zndl. vezelen. 1393 Hughe Vesaert; 1402 Boudin Veesaerd, Z (JAM.); 1534 Ant. Veezaert, Sinaai-Aw. (AP).
|
FD |
Veeschkens |
zie Viskens.
|
FD |
Veestraete(n) |
PlN Veestraat: straat waarlangs vee gedreven wordt. 1337 lacobo de Vestrathen = 1348 Jacopo van der Veestraten, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Veeuw, de |
zie Val.
|
FD |
Veevaert |
FN in NF. Wsch. < Van Veevaete.
|
FD |
Veevaete |
zie van den Veegate.
|
FD |
Veeweyde |
van de Veeweij: PlN Veeweide: gemene weide, wei waarop ieders vee mocht grazen (vooral VB, L). 1294 Lambrechs hus van der Veweden, Mtr. (KPM); 1356 Alijt van Veweyden; Heinrec van Veweiden, Bs. (PEENE 1949).
|
FD |
Vega |
Veiga: Sp. PlN: weide.
|
FD |
Vegh(e, van der) |
zie van de Wege(n).
|
FD |
Veghel, van |
van Veggel, van Vegchel, Vegel: PlN Veghel (NB).
|
FD |
Végny |
Vegny, zie Vigny.
|
FD |
Végny |
Vegny. Var. de Vigny?
|
JG |
Vegter |
zie Vechter.
|
FD |
Vehende |
Proven. 1. Ven-ende. ,,Au bout du marécage ». — 2. Van den Einde, V. Einde.
|
EV |
Vehent |
Proven. Francisât, de Vèhin (Liège) ,,Voisin ». Design, d’un habitant du hameau voisin. Véhin. (Dép. Esneux).
|
EV |
Veiders |
Var. de Weydcrs.
|
JG |
Veiders |
zie Weider(er).
|
FD |
Veiellesse |
Car. phys. ,,Homme vieux ». N° 263. Diminutif : Veillet (Savoie).
|
EV |
Veiga |
zie Vega.
|
FD |
Veijgen |
zie Vijgen.
|
FD |
Veijkemans |
zie Vekemans.
|
FD |
Veiken, van der |
zie van der Veken.
|
FD |
Veil |
BerN van de veilmeester, die veilt, verkoopt. 1356 Heinrec Veile, Asse (PEENE 1949).
|
FD |
veil |
Proven. ,,Lierre ». N° 243. Variante : velle (V. Velle).
|
EV |
Veilder, de |
zie de Vijlder, Veyler.
|
FD |
Veilen, van der |
van de Velle: Door ld/ll-nss. < Van der Velde. 1307 Heinric van der Veilen, Merchtem (PEENE1949).
|
FD |
Veilla(i)rd |
zie Vieillard.
|
FD |
Veillard |
Veilliard. 1406 «Henry dit Veilhar» Liège; surnom: fr. vieillart, -ard ‘homme d’un âge avancé’ FEW 14, 361a, cf. Vieillard, plutôt que dérivé péjoratif de veiller, c.-à-d. ‘qui veille, veilleur (de nuit)’ (Dauzat 589).
|
JG |
Veillasse |
Reïnterpretatie van Villers??
|
FD |
Veillefon |
cf. Viellefon(t).
|
JG |
Veillefon |
zie Vieillefont.
|
FD |
Veiller |
-ez, -et, -eys, Deveillée, Duveill(i)er, -iez, -ié, -ée, -ez, Duvellié, -ie(r), -iez: Var. van Villier, Duvillier, mede door associatie met Fr. veiller (zie Vilers). Vgl. Merveille = Mervill(i)e, Corneille = Cornille. 1429 Jehenne Duveiller, Dk.(TTT).
|
FD |
Veilleroy |
Cf. 1444 «le bouvier de Veleroy» AidesNamur; p.-ê. d’après une forme ancienne du NL Villeroy (plusieurs en France), par ex. 1207 «Velleroie» (TW 1012).
|
JG |
Veilleroy |
zie Villeroy.
|
FD |
Veillesse |
cf. Villiesse.
|
JG |
Veillet |
-ez. Dini. van vieil, Fr. vieux: oud. 1260 Henris Veilhet, Luik (J.G.). – 2. Zie Veiller.
|
FD |
Veillet |
Veillez. ± 1260 «Henris Veilhet», 1280 «Henri Velhet» PolyptLiège, 1707 «Jaspar Veillet (orig. de Savoie)» BourgLiège; surnom: moy. fr. viellet, veillet ‘vieux, vieillot’ FEW 14, 361b [JH].
|
JG |
Vein- |
zie Wein-.
|
FD |
Veir(e)rnan |
zie Veerman.
|
FD |
Veirdeg(h)em, van |
zie van Verdeghem.
|
FD |
Veire, (van de) |
zie van de Veere.
|
FD |
Veirendeels |
zie Vierdeels.
|
FD |
Veirière |
zie Verrier.
|
FD |
Veis |
zie Feys.
|
FD |
Veisenberger |
zie Weiszenberg.
|
FD |
Veismans |
Afl. van Mnl. vels: rots of van Van Velsen.
|
FD |
Veismans |
Afl. van Mnl. vels: rots of van Van Velsen.
|
FD |
Veit(h)(en) |
Zie Vijt.
|
FD |
Veithen |
Viethen, Vitten. Dérivé du prénom Veit, Vitus (cf. Saint-Vith) [FD].
|
JG |
Vekeman |
Vekemans, Veekmans, Veeckman, Veeckmans, Veekmans, etc. Dérivé en -man de Van der Veken, cf. le suivant.
|
JG |
Vekeman(s) |
Veckeman(s), Vee(c)kman(s), Veckman(s), Vee(c)kemans, Veyckemans, Veij(c)kemans: Afl. van Van der Veken. 1368 Claes van der Veke = Claes Vekemans, Tnh. (V.GORP 1951); 1396 Gheraert Vekeman, Neigem (DE B.).
|
FD |
veken |
,,Barrière » et ,,Vanne ». 1. Proven. Caractér. d’une propriété.
|
EV |
Veken, van de(r) |
van der Vekens, van der Veiken, van der Veek, van der Vee(c)ken, van der Veck(en), van der Weken, van der Weck(ene/ené), van der Wieken, Verveeken, Verveecke, Vervekken, Verveck(k)en: PlN Veken: hek, (slag)boom, weideafsluiting (MVN1937,36). 1270 Balduini de Vekene, Aw. (CLEMEUR); 1340 Jan vanden Vekene, Tnh. (VERB.); 1396 Claus van den Vekene, Voorde (DE B.); 1434 Jan Vervecken, Lier (FRANS).
|
FD |
Vekener |
Veckeneer: BerN van de man die de afsluitboom opent en sluit. Vgl. Van der Veken. 1303 Lamsoeten den Veckenare, Dudzele (VERKEST).
|
FD |
Vekens |
Moy. néerl. veken ‘barrière, clôture’, appellatif fréquent en toponymie.
|
JG |
Vekens |
Veekens, Veckens: i. PlN Veken. Zie Van der Veken. 1367 Walteri Vekens; 1384 Wouteren Veeken, Diest (C. BAERT). – 2. Mnl. vedekin, dim. van vede: pénis. Vgl. Merlevede. BN. 1299 Jacobi Vedekins, Bg. (VERKEST); 1317 Vedeken et Walterus Michaelis, Duffel (OARI).
|
FD |
Vel, van de |
zie van den Velde.
|
FD |
Vêla |
Vella, Vêlez: Sp. FN: waker, wachter (DS).
|
FD |
Velaer(t)s |
1. V. FILU, WIL. — 2. Proven. Vellaere (Dép. Lovendegem).
|
EV |
Velaer(t)s |
Veelaert. BerN. Afl. van ww. vedelen: op de vedel, viool spelen. Vgl. de Velaer. – 2. Afl. van veilen: te koop aanbieden, veilen. BerN van de veilingmeester, vendumeester. 1367 Willelmus Veylart, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Velaer, de |
de Veleer, de Vêler: BerN van de vedelaar, die de vedel bespeelt, muzikant. Vgl. De Vedeleer. 1421 Jan de Vedelaere, Ktr. (DEBR. 1958); 1536 Jan de Velare, Har. (KWII); 1538 Corn, de Velaer, Beveren-Aw. (AP).
|
FD |
Velaers |
Velaerts, Velaerts. Nom de profession: néerl. vedelaar ‘joueur de violon, musicien’ ou dérivé en -a(e)rt de veilen ‘mettre en vente, aux enchères’ [FD]. Cf. aussi Vella, -ar.
|
JG |
Velasco |
Velasquez, Velazquez: Sp. FN van Baskische oorsprong. Dim. op -sko van bêla: kraai (DS). 1546 Andrieu Velasques, Valladolid-Bg. (PARM.).
|
FD |
Velcenaher, van |
zie van Welsenes.
|
FD |
veld |
,,Champs, Campagne ».
|
EV |
Velde, van de(n) |
van de(r) Velde(n), (van de) Veld, Veldt, van der Veilen, van de Vel(l)e, Vandrevelle, Wandervelle.Ten Velde(n), van Tvelt, van ‘t Velt, van ‘t Veld(t), van Twel: Verspreide PlN Veld: veld, onbebouwd land. 1218 Symoenus de Velda, Ip.; 1230 Willelmo de Velde, St.-Win. (DF XVI); 1220 Fromout van den Velde, Wingene (DEBR. 1980); 1443 Oemin vanden Velde de stede te Velde daer hy wuendt, Tielt (DF).
|
FD |
veldeken |
,,Petit champ ». 1. Proven. VAN de(r) Veide(n), Velde-kens. Veldenaer, ,,De Velden » (Dép. Aubel, Staden etc.). N° 234. — 2. Profess. ,,Travailleur des champs.
|
EV |
Veldekens |
Dim., vleivorm van Van den Velde. 1399 Gille Veldekin, Ktr.; 1398 Hannekin Veldekin, Pittem (DEBR. 1970).
|
FD |
Veldeman |
etc. 1636 «Jac Veltman» émigré en Suède ; dérivé en -man de Van de Velde.
|
JG |
Veldeman(s) |
zie Veltman(s).
|
FD |
Velde–man(s) |
Velt- -man(s). N° 162. — 3. Sobriquet. Veldhaen, ,,Coq des champs ». Don Juan de village.
|
EV |
Velden |
Veldens. Peut-être var. de Velten(s), hypocor. néerl. de Valentin [FD].
|
JG |
Velden(s) |
zie Velten(s).
|
FD |
Velder, de |
Velders, Veller(e): Wsch. var. van De Vilder, o.i.v. vel: huid. Vgl. D. Feller. 1288 Simon die Veldere, Bg. (CG); 1281 Joh. Veldre; 1378 Fierin de Veldre, Ip.(BEELE).
|
FD |
Veldhoen |
Veldhaens: Mnl. velthoen: patrijs, fazant. BN of BerBN. Vgl. Ndd. Veldhoen, D. Fasan, Urhahn. 1398 Pieter Veltoen, Jan Velthoen, Dentergem (DEBR. 1970); 1550 Gheert Velthaenen, Zoutleeuw (HB 857).
|
FD |
Veldhove(n), van |
van Velthoven, van Vilthoven: PlN Veldhoven (NB). 1292 Godevert van Velthoven, Oevel (CG); 1308 Godefridus de Velthoven, Westerlo(OATII).
|
FD |
Veldhuis |
Velthuys(e), Velthuijs, Velthuis: PlN Veldhuis (NH). Of Ndd. PlN Feldhaus (NS). 1648 Jan Velthuys, Munster-Aw. (AP).
|
FD |
Veldhuyzen, van |
Veldhuizen: PlN Veldhuizen (DR, G, U). 1577 Engelbert van Velthuysen, FL-Aw. (AP).
|
FD |
Veldkamp |
Veltkamp: PlN in Enschede (OIJ). Veldman(s), zie Veltmans.
|
FD |
Veldt |
zie van den Velde.
|
FD |
Vêle, van de |
Wsch. verhaspeling (NF) van Van de Velde. Of evtl. Vandeville.
|
FD |
Veleer, de |
de Vêler, zie de Velaer.
|
FD |
Velein |
zie Vilain.
|
FD |
Vêlez |
zie Vêla.
|
FD |
Velg(h)e |
V. WAHL.
|
EV |
Velg(h)e |
Velghes, Vervelghe: Mnl. velge: velg, duig. BerBN van de velghouwer, wielenmaker of kuiper. 1386 Lambert Velghe, Ip. (BEELE). Vgl. 1568 Vincent Velghemaker, FV (DGW).
|
FD |
Velghe |
Velge, Velghes. 1396 «Lambert Velghe» Ypres, 1773 «Martin Velge (orig. d’Aude-narde)», 1791 « Colette-Pétronelle Velghe (orig. de Gand)» BourgLiège; moy. néerl. velge ‘jante’, surnom de charron. Cf. aussi Velque.
|
JG |
Vélinaire |
Ve-. Sans doute adaptation romane, à date récente, du NF Wel(l)ner, cf. 1281 «Ar-noldum dictum Welnere» Saint-Trond [FD].
|
JG |
Vélinaire |
Verfransing van D. Wellner?
|
FD |
Veling(s) |
Patr. Afl. van Germ. VN Vélo < fïlu ‘veel’. 1385 Arnoldus Velinx; 1441 Johannem Velingh; Lamberto Veling, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Velings |
Profess. 1. Veiling, ,,Vente publique ». N. du préposé à cette vente. — 2. Veiling, ,,Chanfrein ». N. de celui qui fait des chanfreins (Architect. ou armure).
|
EV |
Vêlions |
Wsch. var. van Vallons.
|
FD |
Velisch |
Welis(ch), Wells: Slavische FN, afl. van Velislav. Vgl. Tsjechisch Velisek.
|
FD |
Velk, van |
PlN Veldeke (L). 1513 Katherijn van Veldick = 1531 Cathlijn van Vellick, Zolder (VANB.).
|
FD |
Velkeneers |
-ner, -niers, zie Valkenaar.
|
FD |
Velkeneers |
Velkeniers. Nom de profession: moy. néerl. valkenare ‘fauconnier’, cf. aussi Valcke-niers.
|
JG |
Vella |
zie Vêla. Vellande, zie Wieland.
|
FD |
Vellande |
(NF namurois). Peut-être forme francisée de Wielant, -and. Ou bien à rapprocher de Winandy, w. (Bastogne) Vèlan’dîl
|
JG |
Vellar |
NF sans doute importé du sud de la France (GeneaNet), où il paraît d’origine topo-nymique (NF de Vellar). Cf. aussi, sans doute d’autre origine, 1604 «Bastien Velart», 1612 «Lambert Velart» TerriersNamur.
|
JG |
Velle |
1. Profess. Vel, ,,Peau ». N. de march. de peaux ». •— 2. Proven. Velle (dép. Tamise). — 3. V. WAHL. — 4. V. Veil.
|
EV |
Velle |
1268 «Theodericus Velle», 1276 «Mahieu Velle», 1287 «Anes, veve Criestien Velle» DettesYpres, 1335 «demisielle Sainte Le Velle» ComptesMons; surnom de pelletier: moy. néerl. velle, néerl. vel ‘peau’ [FD].
|
JG |
Velle |
Veilen: Mnl. vel(le): vel, huid, bont, perkament. BerBN van de bontwerker. Vgl. Vellemans. 1268 Theodericus Velle; 1326 Jacob Velle, Ip. (BEELE).
|
FD |
Vellekoop |
BerBN van de veilen-, huidenkoper. 1680 Adriaen Cornelisz Vellekoop = Vellecoper, Wateringen (PDB).
|
FD |
Velleman(s) |
BerN van de huidenkoper, bontwerker of vellennaaier. Vgl. 1368 Diederic de Vellemakere, Ktr. (DEBR. 2002); 1393 Marie Coppins dit Svellenaijers, Rekkem (DEBR. 2000). – 2. Var. van Wellemans = Wallemans. 1602 Jan Welleman = 1606 Jan Vellemans, Aarts. (MAR. II). – 3. Door ass. là/Il < Veldeman. 1618 Francisa Vellemans = 1619 Francisco vanden Velden, Edegem(SELS).
|
FD |
Vellens |
V. WAHL.
|
EV |
Veller(e) |
zie de Velder.
|
FD |
Vellut |
cf. Velu.
|
JG |
Vellut |
V. Velu.
|
EV |
Vellut |
zie Velu.
|
FD |
Velp |
Proven. N. de Riv. VAN der Velpen.
|
EV |
Velpen, van der |
PlN Velpen in Halen (L). 1154 Arnold! quoque de Vellepe = 1192 Arnoldus de Velpe; 1379 opt Velperen velt… jonckeren Gheerts van Velpen, Diest (CLAES1983).
|
FD |
Velpmans |
Afl. van Van Velpen. 1604 Arndt vander Velpen = 1608 Aerdt Velpmans, Webbekom (CLAES 1983).
|
FD |
Velque |
Rom. (H) uitspr. van Wvl. EN Velghe.
|
FD |
Velque |
Var. de Velg(h)e.
|
JG |
Velscher |
zie Welsch.
|
FD |
Velsen, van |
van Velzen: PlN Velsen (NH). 1156 Wilhelmi de Velsen, Utrecht (LNT).
|
FD |
Velt |
Veltjens, Veltmans. V. Veld et WALD.
|
EV |
Velt, van ‘t |
zie van den Velde.
|
FD |
Veltemans |
zie Veltmans.
|
FD |
Velten(s) |
Felten(ne), Feltes(se), Feltus, Velden(s): Patr. Vleivorm en dim. van HN Valentijn. 1571 Joannes Veltens,Lv.(HENNO).
|
FD |
Veltenaar |
Var. van Velkeneer, Valkenaer? Wellicht veeleer adaptatie van D. EN Veltner < Veldner ‘op de velden’.
|
FD |
Velter |
1282 «Jehan le Veltere» DettesYpres; nom de métier: moy. néerl. vilter, velter ‘ouvrier qui travaille le feutre’.
|
JG |
Velter |
V. WALD.
|
EV |
Velter(e), de |
Velter, de Welter, (de) Vilter, Vilters: BerN van de viltwerker, bewerker van vilt en vilten voorwerpen. 1279 Colard die Veltere, Bg. (CG); 1280 Joh. Veltre; 1326 Pieter de Veltere, Ip. (BEELE); 1313 Jan die Viltere, Aw. (V.GORP 1949); 1379 Heinric Vilter, Diest (HB 368). – 2. Een familie Velter is afkomstig van « 1746 Rutgert opt Velt, Leveroij NL(PDB).
|
FD |
Veltgens |
zie Veltjen(s).
|
FD |
Velthem, van |
van Velt(h)om. PlN Veltem (VB). 1350 Aerde van Velthem, Kh. (DEKEYSER); 1535 Jan van Velthem, Lv.-Aw. (AP). – z. PlN Veltum (NL).
|
FD |
Velthof |
Verspreide D. PlN Feldhof (NRW, NS). De oudste Oostendse voorvader, Jos. Ign. Velthof, werd in Westfalen geboren in 1790 (PDB).
|
FD |
Velthoven, van |
zie van Veldhoven.
|
FD |
Velthuis |
-huys(e), zie Veldhuis.
|
FD |
Veltjen(s) |
Veltgens, Veltyen, Feltgen, Feltges, Feidges: Patr. Dim. van Velten = Valentijn. – i. = Veldekens, dim. van Mnl. velt.
|
FD |
Veltkamp |
zie Veldkamp.
|
FD |
Veltman(s) |
Veld(e)man(s), Veltemans: Afl. van Van de Velde. 1427 Henric Veltmans, Ht. (A.GHIJSEN); 1449 Jan Veldemans, Mb. (A. B AERT).
|
FD |
Veltom, van |
zie van Velthem.
|
FD |
Veltyen |
zie Veltjens.
|
FD |
Velu |
Car. phys. ,,H. poilu ». N° 165.
|
EV |
Velu |
Velu, Velus, Vel(l)ut: BN Ofr. velu: harig, ruig, behaard. « 1300 Warins li Velus, Artesië (BOUGARD); 1415 Lotart le Velut, Dk. (TTT).
|
FD |
Velu |
Velu, Velus, Velut, Vellut. 1279-81 «Jake-mes li Velus» ComptesMons, 1286 «Thumas Velue» CartLessines, 1296-1302 «Warins li Velus» ImpôtArtois, 1337 «Beghe le Velut» ComptesMons, 1365 «Jehan le Beghe le velut chavetier» TailleMons, 1415 «Lotart le Velut» Tournai, 1521 «Jehan Sauvaige dit Velly» Ladeuze, 1616 «Jean Le Velu» Princip-Chimay; surnom physique: fr. velu ‘couvert de poils’ FEW 14, 458b. – Comp. 1234 «Mar-gheritte Coulle Velue» ChirTournai.
|
JG |
Velz |
Probabl. nom d’origine: Fels ‘falaise’, w. falîje, cf. Hochfelz = Houffalize; cf. aussi Feltz.
|
JG |
Velz |
zie Fels.
|
FD |
Velzeboer |
Wellicht adaptatie van PlN Phalsbourg (Moselle).
|
FD |
Velzen, van |
zie van Velsen.
|
FD |
Vemer |
1. Proven. Weem (Dép. Hooilaart) avec suffixe -er, d’orig. — 2. V. WID. Synon. : Widmer.
|
EV |
ven |
(Dialecte). ,,Marécage, fagne ». Proven. Van de Ven(ne), Venne-man, Vens, Van Veen. Veni -us, (V. Veny).
|
EV |
Ven, de |
de Vinne: Mnl. ven(ne), vin(ne), vemme, vimme: vin (van vis), schub, stekel. BN. 1382 Heinric de Ven; 1397 van Arnoud den Ven; 1398 Alaert de Vem = de Ven, Wielsbeke (DEBR. 1970); 1548 Heyman Vinne, Geervliet; 1563 Jacob de Vin, Zierikzee-Aw. (AP).
|
FD |
Ven, van de(n/r) |
van de(n/r) Venne, van der Venden, van de(r) Vennet,Ven,Vamdervenet,van de Vannet, van de Vennes, van de Vin(ne), van der Vinne(n), van den Vinne, Verven(ne),Varvenne(s), Verveynne: Verspreide PlN Ten/r Ven(ne), Vin(ne): veen(land), land waar turf gestoken wordt, waterig stuk land. 1385-1411 Gheerolf van der Venne = van der Vennet, Oud. (CASTELAIN 2002); 1397 van Callen van den Venne, Ktr; 1398 Roeger van der Venne, Bavikhove (DEBR. 1970); 1321 Helyas de Venne…de curte sua in Venne, Bekkevoort; 1399 te Vinne…Arnt van den Vynne = 1447 Arnt vanden Venne, Diest (CLAES 1983). -Lit.: W. VAN OSTA, Veen, Ven en Peel. Nk. 29 (1997), 31-61.
|
FD |
Venant |
1260 «Agnes Venant» NécrArras, 1265 «Henrion Venans» CensNamur, 1283 «Ve-nans de Warneston» DettesYpres, 1356-58 «Jehans Venans» PolyptAth, 1598 «Venant à la Barbe» DénWavre; ancien prénom, du nom de saint Venant [= Venance, lat. Venantius] (cf. 1275 «Marions de Saint-Venant» [près de Béthune] ChirTournai), part, présent de venir, signifiant ‘accueilli’ en anc. fr. (Dauzat 589). Cf. aussi Venu.
|
JG |
Venant |
Patr. Lat. HN Venantius (MORLETI). 1378 Venant de Timmerman; 1374 Clais Venant, Ip. (BEELE); 1296 lehan Venant, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Venault |
zie Venelle.
|
FD |
Venbussche, van |
zie van den Bosch.
|
FD |
Vencelj |
zie Wenzel.
|
FD |
Vencencius |
Vencentius, Vensensius. Formes altérées du nom lat. Vincentius > fr. Vincent.
|
JG |
Vencentius |
-cius, zie Vincentius.
|
FD |
Vencislau |
zie Wenceslaw.
|
FD |
Venckeleer |
zie Venkeler.
|
FD |
Vencken |
zie Vink.
|
FD |
Venckenray, van |
zie van Vinckenroy(e).
|
FD |
Vend- |
-el(s), -elen. 1. V. Vaandel. — 2. V. WAD.
|
EV |
Vendamme |
zie van (den) Dam(me).
|
FD |
Vendelbos |
Adaptatie van Deense EN Vendelbo (PDB).
|
FD |
Vend–elen |
-els. Vaandel- -en, -s, „Drapeaux, Girouettes ». 1. Profess. Fabricant de drapeaux. — 2. Proven. Maison ornée de girouettes. N° 248.
|
EV |
Vendelmans |
Afl. van Venlo (NL) (LIND. 1964)?
|
FD |
Vendels |
Zie Windels. – z. Vondelingnaam: 17 dec. 1789 Begga Vendels, Bs. (DE MAN1956,43).
|
FD |
Venden, van der |
zie van den Ven.
|
FD |
Vender, de; |
Venders, zie Vinders.
|
FD |
Venderick |
Vend(e)ri(ck)x, Vendrig, Vinderick. Patr. Var. van Winderickx/Wenderickx (zie Winric) en vgl. Windelinckx. – 2. Volgens BACH 1,284 is Vendrik een Ndl./Ndd. vorm van D. Fahn(d)rich: vaandrig.
|
FD |
Venderick |
Venderickx, Vendrix, Vendrickx. Surnom de porte-étendard: moy. néerl. ven-deric ‘drapeau, enseigne’; ou bien var. de Winderickx, Wenderickx [FD].
|
JG |
Venderotte |
zie van de Rote.
|
FD |
Vendeville |
Devendeville, Vandeville: PlN Vendeville (Nord). 1393 Sare de Vendville, Rijsel (SPL); 1650 Jean de Venduville, Leuze (IAY VI).
|
FD |
Vendewinkele |
zie van de Winkel.
|
FD |
Venditti |
Patr. Z.-It. vorm van Benedetti < HN Benedictus.
|
FD |
Vendôme |
Vandôme. NF que l’on rencontre en Belgique seulement depuis le 18e s., à Blicquy (Ht) et à Spa (Lg) (GeneaNet); il peut s’agir bien sûr d’une var. du NF de la noblesse française de Vendôme, de Bourbon de Vendôme, par perte de la particule, mais on trouve aussi que ce NF Vendôme alterne avec Vandame dans un crayon généalogique (à Blicquy), ce qui conduirait à une réinterprétation d’un NF flam. très courant. Cf. aussi le NF Lavend-homme.
|
JG |
Vendredi |
Vendredy. De fr. vendredi, surnom d’enfant trouvé ou de qqn qui fait maigre le vendredi; cf. aussi Verdy et comp. le NF flam. Vrijdag(hs).
|
JG |
Vendredi |
Vendredy: Fr. pendant van Vrijdag. 1795 Augustinus Vandredy, Beauvechain (CALUWAERTS).
|
FD |
Vendri(ck)x |
Vendrig, zie Venderick.
|
FD |
Vendry |
1. Proven. Vendrée (Dép. Angleur). — 2. V. WAD (Wand).
|
EV |
Vendry |
Patr. Rom. vomi van de Germ. VN Vendrik. Zie Venderick.
|
FD |
Vendsyssel |
Proven. Van Sijsele (Dép.). — 2. Van de Zijzele, ,,De l’établissement sur le côté ».
|
EV |
Vendt, de |
zie de Vent.
|
FD |
Vendy |
cf. Vandy.
|
JG |
Vendy |
zie Vandy.
|
FD |
Venecani |
zie Veneziano.
|
FD |
Venelle |
Venault: Ofr. venel: koopwaar, winkel. BerBN voor een koopman, winkelier. 1456 Robert Vennel, Oc. (MORLET).
|
FD |
Venesoen |
Patr. Venezoon, zoon van Vene, bakervorm van Germ. frith-naam, zoals Vredenand. Vgl. Venicx. Vgl. D. Vendensohn. 1366 Contzeman Vendenson, Rheingau (BRECH.); 1599 Bartolomeus Venesoens, Mech.; 1644)005 Venesoen, Baasrode-Aw. (AP).
|
FD |
Venet |
BerN van de koopman < Ofr. veneter: verkopen. 1406 Simonne! Venet, Laon (MORLET).
|
FD |
Venet |
van der Vennet, Venier (Ven, Dép. Maeseyck, etc.). Venken, ,,Petite fagne ».
|
EV |
Venet |
Venier. 1. V. WAD (Wan). 2. V. Ven.
|
EV |
Venezia(no) |
-iani, Venets(i)anos, Venecani: Herkomstnaam: Venetiaan.
|
FD |
Venhuis |
Venhaus: Twentse FN. PlN Veenhuis (G). 1449 Evert Venhuiss, Ruinen (HEKKET).
|
FD |
Venicx |
Veni(n)x, Veninga, Vennix, Vennincx, Vennik, Vennin, Vennen(s): Patr. Afl. van Vene, bakervorm van Germ. frith-naam; vgl. Venesoen. Zie ook Fenix.
|
FD |
Venier |
Veny, Vény. 1334 «Oudart le Vennier» Saint-Quentin; var. de Vannier.
|
JG |
Venier, (de) |
Veniere, Veny, Vény, Devenye, -yi: BerN Ofr. vanier, Fr. vannier: mandenrnaker. 1334 Oudart le Vennier, St-Q. (MORLET); 1398 Jan Venier, Heule (DEBR. 1970).
|
FD |
Venin |
Oc. (MORLET); 1280 Colart Venins, Bergen (PIERARD). – 2. Zie Venicx. Vennicx, -ik, -ix, zie Venicx.
|
FD |
Venkeler |
Venckeleer, Venqueleir, -lier: Wsch. var. van Winkeleer.
|
FD |
Venken |
zie Vink.
|
FD |
Venkenroy, van |
zie van Vinckenroye.
|
FD |
Venmans, |
zie Venneman.
|
FD |
Vennaert |
Afl. van Van de Venne. 1398 Jan Vennaert, Meulebeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Venne, van de(n/r) |
zie van den Ven.
|
FD |
Vennekamp |
PlN Venekamp in Roden (DR).
|
FD |
Vennekens |
Dimin. du NL Venne (= terre humide, fagne) ou bien hypocor. de Van de(n) Venne.
|
JG |
Vennekens |
Vleivorm (dim.) van Van de Venne. Ook PlN Venneken (DF). 1369 Vennekens wijf, Her. (DERCON); 1735 Elisabeth Vennekens, Geel (AP).
|
FD |
Venneman |
Dérivé en -man de Van de(n) Venne; cf. aussi Vervenne.
|
JG |
Venneman(s) |
Venman(s): Afl. van Van den Venne. 1357 Aliten Venmans, Her. (DERCON); 1392 Jan Venneman, Aw. (ANP). Vennen(s), zie Venicx.
|
FD |
Vennet, van de(r) |
van de Vennes, zie van den Ven.
|
FD |
Vennicx |
-ik, -ix, zie Venicx.
|
FD |
Vennin |
1279-81 «Colart Venins», 1288-89 «Jehans Venins», 1327 «Henin Venin» Comp-tesMons; surnom: fr. venin ‘poison’, p.-ê. avec un sens dérivé comme anc. liég. venien ‘pus’ ou w. nam. venin ‘personne haineuse’ FEW 14, 235ab. Cf. aussi Fenijn et Vannin.
|
JG |
Vennin |
Fr. venin: gif, venijn. BN. 1216 Hubertus Venin, Oc. (MORLET); 1280 Colart Venins, Bergen (PIERARD). – 2. Zie Venicx.
|
FD |
Venpeteghem |
zie van Peteg(h)em.
|
FD |
Venqueleir |
-lier, zie Venkeler.
|
FD |
Venquier |
cf. Vinckier, Vinquier.
|
JG |
Venquier |
Proven. Vinquière (Dép. St-Sauveur).
|
EV |
Venquier |
zie Vinckier.
|
FD |
Venrooy, van |
(van) Venrooij: PlN Venray (NL). 1442 Leonardus de Venrode alias de Colonia = 1457 Leonardus van Venrode, Walem (MULI; OARII).
|
FD |
Vens |
Peut-être var. de Fens < prénom Vincent [FD].
|
JG |
Vens |
zie Fens.
|
FD |
Vensensius |
zie Vincentius.
|
FD |
Venster, van de |
Reïnterpretatie van Van Deventer? Maar vgl. 1374 Amelric van der Viervensteren = A. van der Voervensteren (BLO VI).
|
FD |
Venstermans |
Afl. van Venster.
|
FD |
Venstock, |
zie Weinstock.
|
FD |
Vent |
1. Car. mor. ,,Gaillard ». — 2. WAD (Wand). — 3. Proven. Dép. Bassevelde.
|
EV |
Vent, (de) |
de Vendt, de Vindt: Ndl. vent < Mnl. vennoot, veynoot: deelgenoot in een handelszaak, ambtgenoot, deelgenoot, kameraad, handwerksgezel, vent, man, kerel.1303 van Noyt den Vent, Meetkerke (VERKEST);1313 Boit die Vent, Vlissegem (RYCKEBOER).
|
FD |
Ventât |
Probabl. w. vinta, anc. fr. ventail ‘vantail (d’une vanne, d’un moulin)’, surnom de meunier ou nom de résidence.
|
JG |
Ventât |
W. vinta, Ofr. ventail. BerBN van molenaar (J.G.)?
|
FD |
Venten |
zie Winten.
|
FD |
Venter |
Nom de profession: néerl. venter ‘colporteur, camelot, marchand ambulant’.
|
JG |
Venter, (de) |
BerN van de venter, die vent, te koop aanbiedt. – 2. Lees Deventer = van Deventer. 1337- 93 Johan dictus Deventer=J. van Deventer, Deventer (DRAAIJER).
|
FD |
Ventevogel |
zie Vindevog(h)el.
|
FD |
Ventôse |
Ventôse. Surnom (d’enfant trouvé?) d’après le nom de mois républicain.
|
JG |
Ventôse |
Ventôse: Wsch. vondelingnaam: gevonden in de maand Ventôse van de republikeinse kalender.
|
FD |
Ventre |
1255 «Waghe Ventre» NécrArras, 1258 «Jehans Ventre d’argent», 1276 «Lambiert Ventre d’argent», 1282 «Lambert Ventre» DettesYpres; surnom d’homme ventru.
|
JG |
Ventre |
BN naar de dikke buik. Vgl. Buick. 1255 Waghe Ventre, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Ventura |
-ro(ni), -rato, -relli, -relia, -ri(ni), -roso, -ruzzo: It. FN, verkort uit Bonaventura: goed geluk. Vgl. Bonneure. 1559 Hippolyte Ventura, Lucca-Aw. (AP).
|
FD |
Venu |
BN (bien)venu: welkom? Of voor een nieuwkomer: 1540 Jacquet Venu de Liège, Merbes-Ste-Marie (J.G.).
|
FD |
Venu |
Probabl. surnom augurai (d’enfant trouvé?): fr. (bien)venu; cf. aussi Venant. – À noter aussi: 1540 «Jacquet Venu de Liège [= originaire de Liège?]» Merbes-Ste-Marie.
|
JG |
Venus |
Le NF étant essentiellement anversois, probabl. graphie du NL néerl. Veenhuus, Veenhuis [FD] avec remotivation sur le nom de la déesse.
|
JG |
Venus |
Vondelingnaam. Op 26 mei 1652 werd in Antwerpen Jan Venus in de Venusstraat gevonden (med. Mw. A. Lambrechts, Schoten).
|
FD |
Venuto |
Venuti: It. FN < Benvenuto: welkom.
|
FD |
Veny |
Proven. Venii, génitif de Venius, latinisation de Van Veen (Loc. holl.).
|
EV |
Veny |
Vény, cf. Venier.
|
JG |
Veny |
zie Venier.
|
FD |
Vêque |
Vèque, Véque. 1267 «Mathieu le Veske» CensHerchies; surnom (d’après le nom de dignité): fr. évêque. Cf. aussi Lévecque et Vecqueray. Ver. 1204 «Heluin le Ver», 1231 «Jehans au Ver», 1260 «Izabiaus li Vere» NécrArras, 1285 «Nicoles li Ver» DettesYpres; surnom à portée morale ou physique : anc., moy. fr. ver ‘sanglier, porc mâle’ FEW 14, 304a ou bien fr. vert ‘vigoureux’, cf. Levert. – Secondairement, nom d’origine: Ver, à Custinne (Nr).
|
JG |
Vêque |
zie Leveque.
|
FD |
Ver |
Korte vorm van Levert.
|
FD |
Ver- |
Dans les NF flam., Ver- peut représenter une forme contractée de van der suivie généralement d’un appellatif toponymique: Verelst, Verhaegen, Verschuere(n), etc. Ce peut être aussi une forme ancienne de vrouw signifiant ‘dame’ et introduisant des matronymes (prénoms féminins), ainsi Verbeelen, Vercleeren, etc.
|
JG |
VER- -Aart |
-Aert. V. ver II. ,,Epouse Aer(nou)t ou Aert(us) ».
|
EV |
Ver- -Ack |
-Aghen. V. ver- I. Haai, Hagen, ,,Du bosquet, Des bosquets » (Terhagen, Loc.).
|
EV |
VER- -Anne |
,,Dame Anne ». (Comp. : SER- -hueghs, -vranckx, ,,Sieur- -Hugue, -Francq » Voir SER-).
|
EV |
VER- -Anneman |
,,Le mari de la dame Anne ».
|
EV |
VER- -Baere |
-Baert. V. ver- I. ,,Epouse de Bard ».
|
EV |
ver- -bauwhede |
-bee(c)ke(n), -bee-men. V. ver- I. ,,De la bruyère défrichée, De la rivière, Des prés ».
|
EV |
ver- -beet |
-beke, -besselt, altéré en Verbecelte, -bessem, -beuken. V. ver I. ,,De la crevasse (de terrain) » (Bijt), ,,De la rivière », ,,De la saline du marécage » (Peeselt ou Pedezouf), ,,Des arbustes à balais », ,,des hêtres ».
|
EV |
ver- -biese |
-biest. V. ver I. ,,Des joncs, de la jonquière ». Synon. ; V(and)er- -beyst, -bist.
|
EV |
ver- -bo(e)ckhaven |
-boeckhoven. V. ver- I. ,,De la ferme du hêtre ».
|
EV |
ver- -boogen |
-boomen, -boonen. V. ver- I. ,,Des hêtres » (Boken, anc. forme de beuken), ,,Des arbres », ,,Des (plantations de) fèves ».
|
EV |
ver- -brae(c)ken |
-brug(gh)e(n), -bueken. V. ver- I. ,,Des jachères », ,,Du pont » ou ,,Des ponts », ,,Des hêtres ».
|
EV |
ver- -bunt |
-burg, -bustel. V. ver- I. ,,Du bonnier » (Bunder, N. de terre), ,,Du château fort », ,,Du bosquet aux osiers » (Biestel ou Bistlo) Synon. : Verbestel.
|
EV |
ver- -caeren |
-cammen. V. Ver- -kaar, -kammen.
|
EV |
ver- -camer |
-campt, -cautère, -clytte, -«mille, -cout(t)ere, -cruysse(n). V. ver- I. ,,De la cambre ou de la combe », ,,Du camp », ,,De la culture ». (V. Kou-ter), ,,De la terre argileuse » (Kleit, (Dép. Maldegem), ,,De la terre graveleuse (Dép. Oostnieuwkerke. V. Van Caillie), ,,De la culture », ,,De la croix » ou ,,De la croisée des chemins ».
|
EV |
ver- -druye |
V. ver- I. Druy(meer), Dép. Hérinnes-lez-Enghien et Herf-felingen), ,,Lac de Droede » (Fée de la mythologie germanique).
|
|
ver- -ellen |
–elst. V. ver- I. ,,Des aulnes, de l’aunaie ».
|
EV |
ver- -hulsel |
-hulst. V. ver- I. ,,Du bois au houx » (Hulste-lo) et ,,Du houx ». Van Ter Hulst (Dép. Wes-pelaar).
|
EV |
ver- I. |
Proven. Contraction de Van-der-, ,,De la », et très souvent de Van Ter-. Vanderlinde peut représenter, par exemple, Van ter Linde, ,,Du Tilleul ». Dans les noms romans empruntés aux toponymes flamands, la forme Ter est conservée : De Tervaerent, tandis que, dans les patronymes flamands le T est presque toujours devenu D, sous l’influence des nombreux noms commençant par Van der-. Van der Vaerent
|
EV |
ver- II. |
Plusieurs noms de famille sont des matronymes commençant par VER, abréviation de Vrouwe, ,,Epouse de » ou ,,Dame X ». VER-
|
EV |
ver III. |
Les noms commençant par Ver, qui ne rentrent pas dans les deux catégories précédentes sont mentionnés sous la forme Ver- (au lieu de ver- et VER-). Parmi eux, il y a des patronymes romans, tels que Verviers au Verlaine; il y a également des noms de famille flamands tels que Vereman, ,,H. originaire de Veer (Plus. L. D.) » et Verheven, ,,Elevé ». Pro-ven. Certains patronymes flamands commençant par Ver- représentent des toponymes précédés de l’adjectif Ver, ,,Eloigné, écarté » (Verheyde, Dép. Rhode-St-Genèse). Comp. : Ver(re)- -boekt, -beke, -winkel, ,,Hêtraie-, rivière-, coin- -écartés ».
|
EV |
ver- kaar |
et -kaeren, -kammen. V. ver- I. ,,De la haie-, Des haies–en branchages » (Synon. :
|
EV |
ver- -laer |
-lare. V. ver- I. ,,De la lande » (Laar).
|
EV |
ver- -lant |
-lende. V. ver- I. ,,De la campagne ».
|
EV |
VER- -maere |
-mariën. V. ver- II. ,,Epouse de Maru, de Mariën ». V. MARU.
|
EV |
ver- -mandel(e) |
-mandere. V. ver-I. ,,De la Mandel, de la Mander » (Riv.).
|
EV |
ver- -moes(en) |
-moosen. V. ver- I. ,,De l’endroit moussu » (Mos).
|
EV |
Ver- -reet |
-reth, -reydt. V. ver- I. ,De la crevasse (du terrain) » (Reet), ,,Du jonc, de la jonquière » (Riet).
|
EV |
Vera(a) |
zie van der Aa.
|
FD |
Veraart |
Veraert. Metr. Ver Aert: vrouw Aardje? 1449 weduwe Cornelijs Veraerts, Mb. (A.BAERT); 1460 Alexandre Verart, Tg.-Luik (TYTGAT). – 2. Van der Aart. 1448 Jan van der Aerdt, Diest (VdP).
|
FD |
Veracht(en) |
Veragten, Vrachten: Metr. Ver A(e)chte:vrouw Agatha. Zie Aegten. 1279 Woubret f.
|
FD |
Verachter(t) |
Veraghtert, Veracthert, Varacteri. PlN Achtert: stuk land achter een ander perceel of andere plaats (GN); 1142 bij Maarke-Kerkem (OV). 1443 Adryaens moelen vander Achtert, Aw. (VLOEB.); 1546 Kerst. Verachtert, Hoboken (AP). – 2. Zie ook Van Achter.
|
FD |
Verachtert |
Verachter, Veraghtert. Nom topographique : néerl. achter (= de derrière) ; comp. Ladrière.
|
JG |
Verack(e) |
Verac(k)x, zie Verhack.
|
FD |
Veraghaen(n)e |
zie Verraghen(n)e.
|
FD |
Veraghe(n) |
-em, Verague, zie van der Hagen.
|
FD |
Veraghen |
Veraghaen(n)e; cf. Verhaege(n).
|
JG |
Veragheten |
Bg. (CG); 1385 Veragaten Paenhuys, Tg. (TYTGAT); 1568 Jan Verachten, Mol (MNT 271). Vgl. Vernaechten.
|
FD |
Veraghtert, |
zie Verachter(t).
|
FD |
Veragten |
zie Verachten.
|
FD |
Veraleweck |
Zie (van) Halewijck. – 2. Metr. Ver Heilwigen (LIND. 1955)?
|
FD |
Veralleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Veramme |
zie Verhamme.
|
FD |
ver–Amme |
ou Ver- -Amme. V. ver- I ou ver- IV. (H)amme. ,,Du méandre ou ,,Hamme à l’écart ».
|
EV |
Veranneman |
Verhanneman.Verranneman, Ver(h)alleman, Ver(h)olleman, Ver(h)enneman, Verrenneman: Metr. Ver Anne(n) man: man van vrouw Anna, evtl. Johanna. Vgl. Anneman. 1436 Gillis Veranneman, Ip. (SOETE); 1554 Cornelie Verannemans, Bg.-Aw. (AP); 1603 Adolf Verenneman, Bg.-Oud. (PO 2,35).
|
FD |
Veranneman |
Verranneman, etc. 1280 «Rei-naert Veranneman» ChartesFlandre; à comprendre comme : ver Anne + -man, c.-à-d. mari de dame Anne (Vincent 20).
|
JG |
Verant, |
zie Ferdinand.
|
FD |
Verardi |
-do: It. Patr. Berardi, -do. Germ. VN berhard.
|
FD |
Verassel(t) |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verast |
Nom d’origine: néerl. ast ‘touraille’ [FD].
|
JG |
Verast |
zie van (den) Ast(e).
|
FD |
Veraver |
zie Verhavert.
|
FD |
Veraverbeke |
zie van Haverbeke.
|
FD |
verayt |
V. Vereydt.
|
EV |
Verayt |
Var. dial. brabançonne de Vereyt < Van de Rijt, Van de Riet [FD].
|
JG |
Verayt |
zie van der Riet.
|
FD |
Verbaal |
Zie van Baal.
|
FD |
VERbaandert |
V. ver- I. ,,Epouse du banneret ».
|
EV |
Verbaandert |
Verbaendert, Verba(a)nderd: PlN Baandert(NL).
|
FD |
Verbaant |
Var. van Verbaandert; evtl. van Verbandt.
|
FD |
Verbaas |
Ndl. adaptatie van E. Forbes. PlN (Aberdeenshire).
|
FD |
Verbaene(n) |
zie van der Baan.
|
FD |
Verbaere |
Verbaert, zie van den Baere.
|
FD |
Verbaere |
Verbaert. Forme néerl. de Delbaere, Delabarre [FD].
|
JG |
Verbaet |
Verbaeten. Metr. Ver Bâte: vrouw Beatrix. Zie Baete. – 2. Zie van (der) Baeten.
|
FD |
Verbaeys |
zie van Robaeys.
|
FD |
Verbakel |
zie van Bakel.
|
FD |
Verbal |
Forme francisée de Verbaal < Van Baal [FD].
|
JG |
Verbal |
zie van Baal.
|
FD |
verban(c)k |
V. ver- I. Van Terbank (Dép. Heverlé et Louvain).
|
EV |
Verbanck |
zie van der Banck.
|
FD |
verband |
V. ver- I. Van Ter Band (Loc. holl.).
|
EV |
Verbanderd |
zie Verbaandert.
|
FD |
Verbandt |
zie van der Banck.
|
FD |
Verbanis |
(NF de la région de Wavre). Cf. le top. verbanis, à Nethen (BTD 13, 137), mais sans tradition ancienne et donc probablement du NP lui-même.
|
JG |
Verbanis |
Verhaspeling van Verba(e)ys.
|
FD |
Verbart |
zie van den Baere.
|
FD |
Verbauw(e(n)) |
-em, zie van den Bauw.
|
FD |
Verbauw(h)ede |
zie van der Bauwede.
|
FD |
Verbays |
Verbayst, Verbaeys. Forme contractée de Van Robaeys, littér. : de Roubaix, néerl. Robaais.
|
JG |
Verbays(t) |
zie van Robaeys.
|
FD |
verbe(y)len |
V. ver- I. ,,Du terrain en forme de hache » (Bijl). ver-bestel. V. verbustel.
|
EV |
Verbecelte |
zie Verbesselen.
|
FD |
Verbeck(e(n)) |
-beckt, -becq(ue), zie van der Beke.
|
FD |
Verbecq |
Verbecque, cf. le suivant, ainsi que Delbecq, Delebecque.
|
JG |
Verbee(c)k(e(n)) |
zie van der Beke.
|
FD |
Verbee(r)st |
Verbeyst, Verbeijst, van Beest, van der Beerst: PlN (ter) Beerst (WV). 12e e. Arnulf van der Berst; 1302 te Colins vander Berst, Bg.; 1330 Willems gelde vander Beerst, IJzendijke (DFI); 1397 Rike van Berst = 1398 Riquewin van der Berst… Ost van Best, Ing. (DEBR. 1970); 1786 Joannes Verbeirst=J. Verbeist, Ardooie; 1786 Albertus Verbeirst = Verbeist, Koolskamp (DEWULF1977).
|
FD |
Verbeeck |
Verbeek, Verbeke, Verbeck, Verbeken, Verbecq, Verbecque, -èque (formes pic.), etc. Contraction de Van der Beke (= du ruisseau); comp. Del(e)becque.
|
JG |
Verbeeld |
-eelt, zie Verbilt.
|
FD |
Verbeelen |
Verbelen, Verb(e)ylen, Verb(e)ijlen. Metr. Ver Bêle: vrouw Bêle. Zie Bele(n). 136 e. Balduinus filius Bêle = Boidin ver Belen sone = Balduinus ver Mabezuen, Cent (LIND.); 1372 van Verbeelen vander Scaghe, Ktr. (DEBR. 1970); 1372 van ver Beelen Daneels wijf was vanden Dale = 1373 van Beelen vander Donct Daneels wijf vanden Dale, Ktr. (V 22, sor°). – 2. Theoretisch mogelijk < Van der Beelen.
|
FD |
Verbeelen |
Verbelen. 1699 «Lambert Verbee-len » BourgNamur ; matronyme flam. : ver ‘dame’ + Beele, hypocor. de Ysabele [FD].
|
JG |
Verbeemen |
zie van Beemen.
|
FD |
Verbeeren |
Verbeiren(s), Verberne, Verbieren: PlN Beringen in Haacht of Pepingen (VB). 1374 H. van Beringen; 1508 Matheus van Berim = 1597 Anna Berincks, At.; 1649 Peeter van Beren = van Beerem, Kh.; 1688 Gilliam van Berum, Baal; van Berum = van Beren = Verberen = Verbeiren (VS 1984,400,500).
|
FD |
Verbeeren |
Verbeiren. Nom d’origine: Berin-gen, à Haacht ou Pepingen (BrFl), par ex. 1688 «van Berum» = Verbe(i)ren [FD].
|
JG |
Verbeet |
zie van der Beeten.
|
FD |
Verbeiren(s) |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbeke(n) |
zie (van der) Beke.
|
FD |
Verbelen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbelien |
Metr. Ver Belie: vrouw Mabelie of Sibelie. Zie Belien.
|
FD |
Verbennen |
cf. Verbinnen.
|
JG |
Verbennen |
zie Verbinnen.
|
FD |
Verbèque |
zie van der Beke.
|
FD |
Verber(c)k |
zie van de(n/r) Ber(c)k.
|
FD |
Verber(c)kmoes |
zie Berckmoes.
|
FD |
Verber(c)kt |
zie van der Berckt.
|
FD |
Verbercht |
zie Verbert(en), van der Berckt.
|
FD |
Verberdt |
Verberg(h)t, zie Verbert(en), van der Berckt.
|
FD |
Verberne |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbert(en) |
Verbercht, Verberg(h)t, Verberdt. Metr. Ver Ber(ch)te: vrouw Berta, Berte. Germ. VN. Zie Berte. 1301 Joh. voren Berchten; 1336 Henricus voren Berthen, Lv. (LIND.); 1372 Joh. voren Berten, Vissenaken (HM); 1606 Maycken Verbert = Verbeert, Edegem (SELS). – 2. Soms < Verberckt.
|
FD |
Verbesse(m) |
Metr. Ver Besse(n). Germ. VN Beza (MAR. 1986,76), afl. van berht-naam. 1278 Franco dictus voren Besken, Lv. (HB 584). – 2. PlN Bessemt in Grimbergen, Hombeek, Tervuren (VB): plaats waar bezemrijs, brem groeit (ESBr. 1993,131-6).
|
FD |
Verbesselen |
Verbesselt, Verbecelte, Verbestel, Verb(e)ustel, Verbutsel: Metr. Bessele, dim. Van Betsa, afl. van berht-naam (LIND.). 1140 Beszela, Welden; 1207 Bessela (GN). 1272 Reynerus filius Bessele, Tv.; 1313 Reynerus filius Reyneri Verbesselen, Lv.; 1307 Hendrik voren Besselen, Lv. (LIND.); 1308 Jacomini filius Reneri Verenbesselen, Tv. (BERDEN). – Lit.: F. MESKBNSfDefamlmaam Verbesselt.ESBr. 1993, 131-6.
|
FD |
Verbesselen |
Verbesselt, Verbecelte, Verbestel, Verb(e)ustel, Verbutsel: Metr. Bessele, dim. van Vertessen: Metr. Ver Tesse: vrouw Eustachia. Vgl. Tesse, Tessens. 1727 Jacobus Vertessen, Olmen (MULVII).
|
FD |
Verbesselt |
Verbecelte. Matronyme flam. : ver ‘dame’ + prénom, fém. Bessele, cf. 1207 «Bessela» Gand [FD].
|
JG |
Verbeten |
zie van der Beeten.
|
FD |
Verbeu(c)ken |
Verbeukel, zie van der Beuken.
|
FD |
Verbeure(n) |
zie van der Beuren.
|
FD |
Verbeurg(h)t |
Verbeurt, zie van der Borgt.
|
FD |
Verbeustel |
zie Verbustel.
|
FD |
Verbeylen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbeyst |
Verbeijst. Zie Verbeerst. – 2. Maar aangezien Verbeyst hoofdzakelijk in VB voorkomt, ligt een verklaring uit Verbi(e)st (met diftongering i/ij, ei) meer voor de hand. 1567 Willem Verbeyst, Mech. (AP).
|
FD |
Verbi(e)se(n) |
zie van der Biesen.
|
FD |
Verbi(e)st |
zie van der Biest.
|
FD |
Verbielen |
Verbillen: Metr. Ver Biele, Bille: vrouw Mabelie of Sibelie. Zie Belie(n). 1533 Aert Verbillen, Geertruyt Verbillen, Zolder (VANB.).
|
FD |
Verbiemen |
zie van Beemen.
|
FD |
Verbieren |
zie Verbeeren.
|
FD |
Verbiest |
cf. Verbist.
|
JG |
Verbijlen |
zie Verbeelen.
|
FD |
Verbilt |
Verbeelt, Verbeeld: Van der Bilt. PlN De Bilt (U), Bilt (NL), Het Bildt (FL). Bilt: nieuw aangewassen land (MOERMAN).
|
FD |
verbinnen |
V. ver- I, ,,De l’intérieur de l’agglomération ».
|
EV |
Verbinnen |
Verbennen. Nom topographique: néerl. binnen ‘à l’intérieur’.
|
JG |
Verbinnen |
Verbennen: Van D(a)erbinnen. Vgl. Verboven. 1584 Hans Verbinnen, Aw. (AB). Verblijdt, Verblydt: Wsch. een reïnterpretatie, b.v. van Verbreyt (r//-wisseling).
|
FD |
Verbist |
Verbiest, etc. Nom d’origine: (originaire de) Ter Biest, NL très répandu en pays flam. (= lieu avec des joncs).
|
JG |
Ver–blydt |
Ver- ou ver- -blydt. 1. Car. mor. Verblijd, ,,H. réjoui ». — 2. V. ver- I. Van Terblijt (Loc. holl.).
|
EV |
Verbocht |
Voorbogt. PlN Bocht in Hombeek (A), Zemst (VB) (Top. XI, 2), Meerhout (A) en Lommel (L): afgeheinde plaats in de open lucht, schuthok (voor vee) (HELSEN1978; Nk. 1990,119). 1428 Peter van der Bocht, 1443 Peeteren van der Bochten; 1463 Margriete van der Bocht, Hoogstraten (HOS). – 2. Door ass. < Verborgt; zie (van der) Borgt.
|
FD |
Verbockhaven |
zie van Bockhaeven.
|
FD |
Verboe(c)khoven |
zie van Bokhoven.
|
FD |
Verboekend |
Verbo(e)ket: Wsch. uit Verboekt. PlN Boekt, Bokt in Peer, Zolder (L), Boeket bij Nederweert (NL): plaats waar beuken groeien.
|
FD |
Verbogen |
Verboogen: Var. van Verboven, door v/g-wisseling.
|
FD |
Verbois |
Proven. Vert Bois (Dép. Housse).
|
EV |
Verbois |
Verdbois. 1275-76 «Gillos dou Ver Bos» RegTournai, 15e s. «Nicolas Tollet de Verbois» AnthrLiège; Vert Bois, fréquent en Wallonie, surtout comme nom de maison ou d’enseigne e.a. à Liège, cf. 1416 «Maison du Vert Bois», 15e s. «Maison, brassinne enseignée du Verd Bois en Puits-en-Sock» (E. Renard, BTD 26, 277).
|
JG |
Verbois |
Verdbois: Verspreide W. PlN en huisnaam Vert-Bois: Groen Bos. 1275 Gillos dou Ver Bos, Dk. (RL); 1416 maison du Vert Bois; Nicolas Tollet de Verbois, Luik (RENARD).
|
FD |
Verboket |
Soit surnom: w. vert bokèt ‘vert morceau’, soit francisation du NF flam. Verboekt < Van der Boekt, d’après le NL Boekt (= hêtraie) en Limbourg [FD].
|
JG |
Verboket |
zie Verboekent.
|
FD |
Verbomme |
zie van den Boom.
|
FD |
Verbon(d) |
zie van Bont.
|
FD |
Verboogen |
Var. de Verboven (ci-dessous), avec alternance v/g [FD].
|
JG |
Verboogen |
zie Verbogen.
|
FD |
Verboom(en) |
Verboonen: Van der Boom(en). PlN Boom, Bomen. Zie Van den Boom.
|
FD |
Verborg(h)(t) |
zie van der Borgt.
|
FD |
Verborgstadt |
-stads: PlN, b.v. Borgstede bij Hamburg of Borgstedtbij Kiel (SH).
|
FD |
Verborne |
zie van de(n) Born(e).
|
FD |
Verbouw(e) |
-wen(s), zie van den Bauw.
|
FD |
verbouwe |
V. ver- I. Van Ter Bau-wen (Dép. Waregem).
|
EV |
Verboven |
Nom topographique: néerl. boven ‘en haut’, comp. Derboven, du flam. daarboven ‘là-dessus’; cf. aussi Verboogen.
|
JG |
verboven |
V. ver- I. Van Terboven, ,,De là-haut ».
|
EV |
Verboven |
zie Derboven.
|
FD |
Verbra(e)(c)kel |
zie van Brakel.
|
FD |
Verbraak |
Verbraek(k)en, Verbraeck(en), Verbra(c)ken, zie van der Braeken.
|
FD |
Verbraeken |
Verbraecken, Verbracken. Forme contractée de Van der Braeken (= de la jachère) [FD].
|
JG |
Verbraemt |
zie van der Braemt.
|
FD |
Verbreu(c)k |
cf. Verbroek.
|
JG |
Verbreu(c)k(en) |
zie van den Broeke.
|
FD |
Verbreugghe |
Verbreugh, zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbreuk |
Verbreuck. NF tournaisien sans doute d’origine toponymique, d’après le lieu-dit Verd Breuc à Amougies [MH]).
|
JG |
Verbreyt |
Forme ouest-flam. altérée de Marbaix (FD, BTD 67, 1995, 102).
|
JG |
Verbreyt |
Metr. 1308 Henricus Verenbreid = H. Verbreide, Heverlee (HM). – 2. Wvl. verhaspeling van Marbaix (zie Demarbaix). 1640 Marbaix, 1648 Marbey, 1654 Verbrey, 1667-70 Verbreyt, Tielt; Ludovicus Marbey fs. Martinus trouwt in Tielt in 1654 als Verbey; zijn kinderen worden gedoopt aïs resp. Marbey, Verbey, Verbreyt; ze trouwen aïs Verbreyt (VS1979,77); 1681 Henrick Verbreijt, Tielt (KWII).
|
FD |
Verbrigg(h)e |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbroucht |
Wsch. grafie (NF) voor Verbrouck.
|
FD |
Verbrouck |
Verbroekken, zie van den Broeke.
|
FD |
Verbrugg(h)e(n) |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Verbrugge |
Verbruggen, Verbrugghe, Ver-brugghen, etc. Nom d’origine: Ter Brug-ghe(n), NL très répandu en pays flam. (= habitant près du pont).
|
JG |
Verbu(e)(c)ken |
zie van der Beuken.
|
FD |
Verbuere |
zie van (der) Beuren.
|
FD |
Verbunt |
zie van Bont.
|
FD |
Verburg(h)t |
zie van der Borgt.
|
FD |
Verbust |
Verbuyst: Van (der) Burst, Verb(e)urst. Zie Van Burst. 1630 van der Beurst, 1650 Verbust, 1655 Verburst, Mech. (MERTENS); 1658 Jan Verbeurst, Waas (VAN G. VIII); 1605 Laureyns Verbust, Schelderode-Gent (PBG).
|
FD |
Verbustel |
Verbeustel. Zie Verbesselen. – 2. Uit Verbiestel < PlN Biestlo (ESBr. 1993,131-6)??
|
FD |
Verbutsel |
Wsch. var. van Verbustel. Evtl. = Van Butsel.
|
FD |
Verbuyt |
-uijt: Wsch. var. van Verbreyt.
|
FD |
VERbuyt |
V. ver- II. ,,Epouse de Bodon ».
|
EV |
Verbys(t) |
zie van der Biest.
|
FD |
Vercaemer |
Vercaemert, Vercamer. Nom topographique: moy. néerl. caemer ‘chambre’, équiv. du NF Delchambre.
|
JG |
Vercaemer(e) |
-mert, zie van der Kamer.
|
FD |
Vercaempt |
Vercamp(t),Verkampt,Verkant,Vercant, Caempt, Verca(e)mpst,Vercampts,Vercaemst, Verkaemst, Vercamst, Kamst: PlN Caempt: plaats waar kemp, hennep groeit (Mnl. canep, caemp). PlN Ter Caent (1439) in Menen (DF VI). Ass. mpt/nt is normaal (vgl. kantoor < Mnl. comptoor). Wellicht teelde de maker van hennepen touw zelf ook hennep: 1397 Janne van der Caent van smoute, corden = 1400 Janne van der Caent reepmakere; 1382 Heynric van der Caent; 1417 Willem van der Kaent = Willem van der Caent, Ktr.; 1398 Joeris van den Caenst, Deerlijk (DEBR. 1970,1958); 1588 Willem van der Campt; 1565 Roelant Vercaempt, 1640 Jan Vercaemt, Ktr. (KW); 1631 Jan vander Caemst, Deerlijk = 1639 Jan vander Caempt = 1643 Jan vander Campt = 1644 Jan Vercaempt, Vichte (vader van) 1675 Anthonius Vercaem(p)t (vader van) 1711 Adrianus Vercaemt, Vichte = 11763 A. Vercoomst, Wg. (vader van) 1737 J. B. Vercaemt = 1770 Vercampt = fiSis Verkaemst, Vichte (vader van) 1791 Judocus Vercampt = 1818 Josse Vercaempst (med. J. Vercaemst, Wev.).
|
FD |
Vercaeren |
zie van der Kar.
|
FD |
Vercae-ren |
,,Des sommets », Vercammen).
|
EV |
Vercagne |
Vercai(n)gne, Vercaignie,Vercaeygne: PlN La Cagne in Esquerdes (PdC) (DF VI), ter Caignen in Watermaal (Bs.) (MVN1941,20). 1511 Maerten van Caignen, Ktr. (KW); 1553 Antheunis van der Quaigne; Kuurne (KW II).
|
FD |
Vercagne |
Vercaigne, Vercaignie, etc. 1511 « Maerten van Caignen » Courtrai ; nom d’origine: La Cagne, à Esquerdes (PdC), Ter Caignen, à Watermaal (Bruxelles) [FD].
|
JG |
Vercalsteren |
zie van Calsteren.
|
FD |
Vercam(me(n)) |
zie van der Kam.
|
FD |
Vercamer(e) |
-mert, -mbre, Vercammer, zie van der Kamer.
|
FD |
Vercammen |
etc. Cf. 1754 «Jacques Verkam» Archennes; surnom de brasseur: moy. néerl. kam, comme ‘brasserie’, cf. Van der Cam(men).
|
JG |
Vercamp(t) |
-cam(p)st, -campts, -cant, zie Vercaempt.
|
FD |
Vercarre |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Vercautere(n) |
zie van de Cauter.
|
FD |
Vercauteren |
Vercouter, Vercoutere, etc. Nom d’origine très fréquent: Ter Coutere, flam. kouter équivalent du fr. (topon.) couture, lat. culturel.
|
JG |
Vercayie |
zie van Caill(i)e.
|
FD |
Verchain |
zie Deverchin.
|
FD |
Verchel(de) |
zie van der Schelde(n).
|
FD |
Vercheval |
1359 «Martin de Vert Cheval» AnthrLiège, 1655 «Jean le verdcheval» La Gleize, 1707 «Barthélémy Verdcheval», 1714 «Sébastien Vercheval» BourgNamur, 1801 «François Verdcheval» La Gleize; probabl. nom d’enseigne liégeoise, cf. 1585 «L’Escu de Home, joind. vers S. Lambert au Vercheval», 1652 «habitation (…) portante l’enseigne du Verd Cheval» (E. Renard, BTD 26, 275; É. Legros, BTD 27, 129), cf. DicPatRom 1997, 18.
|
JG |
Vercheval |
BN naar het uithangbord: groen paard. 1359 Martin de Vert Cheval, Luik (AVB); 1480 Martin fils de feu Piètre de Verdcheval…la maison et brassine dite de Verdcheval à Saint-Séverin, Luik (ISC); 1585 au Verdcheval, Luik (RENARD 275).
|
FD |
Verchruijsse |
zie van der Cruyssen.
|
FD |
Vercken(s) |
zie Verken(s).
|
FD |
Verckist |
zie Verkest.
|
FD |
Vercknoske |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Verckoren |
zie Verkooren.
|
FD |
Verclaire(n) |
zie Vercleren.
|
FD |
Vercleeren |
cf. Verkleeren.
|
JG |
Verclemmen |
Metr. Ver Clemme: vrouw Clementia. Zie Clemmen(s) 2.1501 Jan Verclemen, Tessenderlo; 1523 Jacob Verclemen kynder, Claeus Verclemen, Meerhout (MNT 271).
|
FD |
Vercleren |
Verkleeren,Verclairen: Metr. Ver Clere: vrouw Clara. 1292 Wolfaert Daen ver Claren zone, Hulst (DEBR. 1962); 1337 Jacop Verclaren, Cent (RSGI).
|
FD |
Vercleven |
zie van Kleef. Vercley(e)n, zie van der Cleyen.
|
FD |
Verclyt(t)e |
zie van den Clyte.
|
FD |
Vercnocke |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Vercoelen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Vercoille |
Vercoullie, -ouillie. Forme contractée de Van Coillie.
|
JG |
Vercoille |
zie van Coillie.
|
FD |
Vercooren |
zie Verkooren.
|
FD |
Vercors |
Vercour, Verdcourt, Ve(r)tcourt. Huisnaam Le Verd Coeur: het Groene Hart in Luik (RENARD 274). – 2. PlN Vercourt (Somme). – 3. PlN Verte-Cour in Glons (LU) (J.G.).
|
FD |
Vercou(i)llie |
zie van Coillie.
|
FD |
Vercou(s)tre |
Vercout(t)er(e(n)), zie van de Cauter.
|
FD |
Vercoulen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Vercouter |
-ère, cf. Vercauteren.
|
JG |
Vercoven |
zie Werkhoven.
|
FD |
Vercoville |
Verkeerde lezing van Vercouille (vroeger was u = v).
|
FD |
Vercoyen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Vercraeye |
PlN of huisnaam De Kraai(e). Zie Kraai 2. 1382 Piètre van der Craie, Deinze (DEBR. 1970).
|
FD |
Vercrus(s)e |
Vercruyce, Vercruys(s)e(n), Vercrysse, zie van der Cruyssen.
|
FD |
Vercruysse |
Verkruysse, Vercruyssen, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.): Ter Cruse, Cruyse (= à la croix).
|
JG |
Verda |
Difficilement forme w. de verdard (non attesté FEW 14, 608-9), surtout que le NF ne paraît pas liégeois.
|
JG |
Verda(e)t |
Hypercorrect voor Verdoot?
|
FD |
Verdaasdonk |
zie van Daasdonk.
|
FD |
Verdavaine |
Profess. Verte avoine, N. de marchand d’avoine.
|
EV |
Verdavaine |
Verdavoine. Surnom de cultivateur: anc. fr. verde avoine ‘verte avoine’.
|
JG |
Verdavoine |
-aine: Fr. verte avoine: groene haver. BN ofBerBN.
|
FD |
Verday |
(NF ardennais), Verdeau (à Tournai). Surnom (dû à la couleur des yeux?): dérivé en -eau de vert, cf. par ex. w. (Charleroi) vèrdia ‘accenteur mouchet (oiseau)’ FEW 14, 512b, à rapprocher de l’anc. fr. verdel ‘perroquet’ (à cause de ses plumes vertes), comp. 1288 «Vre-diaus li papegais», «Vrediel le perroquet» Lille, cf. H. Roussel, éd. du Renart le Nouvel du Lillois Jacquemart Giélée, 1961, 334b [MH].
|
JG |
Verday |
zie Verdel.
|
FD |
Verdbois |
cf. Verbois.
|
JG |
Verdbois |
V. Verbois.
|
EV |
Verdbois |
zie Verbois.
|
FD |
Verdcourt |
zie Vercors.
|
FD |
Verde |
Sans doute anc. fr. (Tournai, 1321) verde, f. ‘marchande de légumes verts’ Gdf 8, 185. –Cf. aussi 1553 «H. Leclercq dit Verde tieste» Mons(BTD 16,250).
|
JG |
Verde |
Verriez. 1324 «Jacquemon Verdet» NécrArras; dérivé en -et de vert; comp. Verday, -eau (ci-dessus).
|
JG |
Verdé |
Verde(z), Verdee, Verdée: 1. Dim. van Ofr. verde: groen. 1324 Jaquemon Verdet, Atrecht (NCJ). – 2. Patr. Dim. van Germ. frith-naam. 1293 Hubert Vredet, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Verdebout |
Patr. Germ. VN frith-balth ‘vredemoedig’: Fridubold. 12e e. Frethebaldus; 1200 Willelmi cognomento Verdeboldi de Arcele (GN); 1303 van Salemoone Verdebouds scult, Bg. (VERKEST); 1397 Olivier Verdeboud, Ip. (BEELE). – 2. PlN Vert Debout in Velaines (H) (J.G.)?
|
FD |
Verdebout |
Soit nom d’origine: Vert Debout à Velaines (Ht), soit de l’anthrop. germ. frithu-bald, latinisé en Verdeboldus, cf. 1397 «Olivier Verdebout» Ypres [FD].
|
JG |
VERdebout |
V. ver- II. «Epouse de Thibaud ».
|
EV |
Verdeg(h)em, (van) |
van Verdeghen, (van) Veerdeg(h)em, van Veirdeg(h)em: PlN Verdegem in Beveren-Roes. (DF XVI). Veerdegem in Machelen-Deinze (OV) (TW). 1274 Egidii de Verdenghem, Wg. (DEBR. 1980).
|
FD |
Verdel |
Verdeau, Verday: BN Ofr. verdel: papegaai. 1278 Jehan Verdiel=Jehans Verdiaus, H (CSWI).
|
FD |
Verdel(len) |
Van der Dellen. PlN Délie: dal. 1345 Aert van der Dellen, Genk (VDZ).
|
FD |
Verdenet |
Peut-être nom d’origine, par ex. Verdonnet (Côte d’Or); sinon, var. de Verdelet (avec échange des liquides / < n), dérivé de vert?
|
JG |
Verdenet |
PlN Verdonnet (Côte-d’Or). – 2. Verdonnet, dim. van Verdon i.
|
FD |
Verdenne |
Verdinne. Nom d’origine: Verdenne, à Marenne ou Waha (Lx).
|
JG |
Verdenne |
Verdinne: PlN Verdenne in Marenne of Waha(LX).
|
FD |
Verdesseldonck |
zie van Desteldonck.
|
FD |
Verdeur |
-eure. Nom de profession: moy. pic. (1445) verdeur ‘garde-forestier’ FEW 14, 5 lOb, cf. Verdier (ci-dessous). – Ou bien forme contractée de «van der Deuren» comme nom d’enfant trouvé, cf. 1753 «Jacobus van der Deuren ante portam inventitiorum » Louvain [FD]. Cf. aussi Verdure.
|
JG |
Verdeur(e) |
V. ver- I. Altér. de Ver-deuren, synon. de Verdoorne, ,,De l’épinaie ». Synon. : Verd(e)ure.
|
EV |
Verdeur(e) |
Verduere: i. Vondelingnaam: 1753 Jacobus van der Deuren ante portam inventitiomm; 1757 Catharina Verdeuren ante portam templi jesuitarum, Lv. (VS1976,264). –2. Vervorming: 1672 Jacobus Verdière, Bg. (vader van) 1674 Jacoba Verdeere, Bg. = 1711 Jacoba Verdeuren, Schriek = 1774 Jacoba van Doren, Schriek (VVF-Krant 1994,12). – 3. Zie Verdure.
|
FD |
Verdevoye |
Verspreide PlN Verde voie, verte voie: groene weg. Vgl. Van Groenwege. 1305 Baldevinus le Vrient de Viridi Via, Beuvrequen; 1492 Mahieu Verdevoie = 1501 M. de le Verdevoie, St.-Omaars (DF XVI); 1468 Jan Gande dit de la Verdevoye…van Chiloye-en-Ternoiz (PARM.); 1589 P. Verdevoy, Ariën-Aw. (AP).
|
FD |
Verdeye(n) |
Verdijen: Adaptatie van Verdée (zie Verdé). 1753 Judocus Farday = 1784 J. Fardeijs = 1794 J. Verdez, Zuurbemde (vader van) 1783 Anna Maria Fardeijs = 1785 A. M. Verdé = 1787 A.M. Verdij = 1790 A. M. Verde = 1792 A. M. Verdée = 1794 A.M. Verdeij, Zuurbemde (med. A. Declerck, Brussel).
|
FD |
Verdeyen |
Adaptation flam. du NF Verdée, cf. Verde, Verde [FD]?
|
JG |
verdeyen |
V. ver- I. Intervers. : Ver(h)eyden, ,,De la bruyère ».
|
EV |
Verdez |
zie Verdé.
|
FD |
Verdick(t) |
-icq, zie Verdijck.
|
FD |
Verdickt |
Verdicq, Verdique (formes francisées), etc. Var. de Verdijck, forme contractée de Van Dijk [FD].
|
JG |
Verdier |
1645 «Jeanne Verdier» BourgNamur; nom de profession: anc. fr. verdier ‘garde-forestier; jardinier’ FEW 14, 510b; cf. aussi Verdeur et Verdy.
|
JG |
Verdier |
Verdy, Duverdier: BerN Ofr. verdier: boswachter. Wsch. niet te scheiden van Verdière. In elk geval is Duverdier op te vatten aïs de la Verdière 2.1221 Viridarius; 1235 Jehanés Verderus; 1241 Rogiers Verdarii, Atrecht (NCJ); 1708 Jacques Verdier, de weduwe Verdy (ongetwijfeld afstammeling van 1544 Verdière, Menen, zie i.v.), Menen(COUSS.).
|
FD |
Verdière |
Verdier(r)e, Verdriêre, -iere. Ofr. verdière: groengors (vogel). BN. – 2. PlN Verdière: bosgebied onder toezicht van een boswachter. 1208 Basin Verdière; 1244 pro Huberto Verdière; 1253 Felipes des Verdieres, Atrecht (NCJ); 1298 Juliane Verdière, Bg. (VERKEST);+1300 Ansel Verdière, Yolens de le Verdière, Artesië (BOUGARD); 1349 Jakemes dele Vredière, 1400 Tassart dele Vredière, Dk. (TdT); 1544 Jan Verdière, Menen (KWII).
|
FD |
Verdière |
Verdiere. 1208 «Basin Verdiere» NécrArras, 1279-80 «Gilles Verdière» Reg-Tournai, 1561 « Melchior Verdiere » Antoing ; forme fém. du précédent ou bien anc. fr. verdiere, verderie « étendue de bois soumise à la juridiction d’un verdier’ (Bougard-Gysse- ling 278), cf. 1296-1302 «li veve Ansel Verdiere», «Yolens de le Verdiere» Impôt-Artois. — On peut songer aussi à l’anc. fr. ver-dière ‘bruant, sorte d’oiseau’ (Gdf 8, 186; ALW8, 140-1 )[MH].
|
JG |
Verdievel |
zie van Dievel.
|
FD |
Verdij(c)k |
Verdy(c)k, Verdikt, Verdick(t), Verdique, Verdicq, Verduyckt, Verduijckt: Van der Dijkt. Collectieve PlN Dijkt: plaats met dijken. 1281 Joh. de Dict, Temse; 1321 Adaem van der Dicht (HAES.); 1267 Egidius de Dict, Waasmunster; 1315 Jan van der Dicht, Rupelmonde; 1325 Adam van der Dict, Tielrode (FLW); 1484 Jan van der Dict, Cent (V. D. HAL.); 1508 Dierick Verdict, Temse (DE MAN); 1584 Goris Verduyckt, Aw. (AB); 1701 Jan Sacharias Verdyck, Diest (CLAES1983).
|
FD |
Verdijen |
zie Verdeyen.
|
FD |
Verdijn |
zie Verdin.
|
FD |
Verdikkelen |
zie van Dickelen.
|
FD |
Verdikt |
zie Verdij(c)kt.
|
FD |
Verdin |
-ing(h), -ijn, -yn: i. Zie Duverdyn. – 2. Var. van Ferdin. 1485 J. Verdin, Bastenaken (J.G.).
|
FD |
Verdin |
Proven. 1. Vedrin (Intervers.). — 2. Verdenne (Dép. Marenne, anc. Verdine).
|
EV |
Verdin |
Verdyn. 1485 «J. Verdin dudit Faen» JusticeBastogne, 1787 «P. J. Verdin» Bourg-Liège, 1795 «Jérôme Verdin» BourgNamur; nom d’origine: Verdun (Meuse), avec confusion -un/-in. Comp. w. liég. vèrdin ‘canne à épée, esp. de rapière’, d’après l’anc. liég. vèrdin, anc. fr. verdun, esp. d’épée fabriquée à Verdun DL 688, FEW 14, 280.
|
JG |
Verdinne |
zie Verdenne.
|
FD |
Verdique |
zie Verdijck.
|
FD |
Verdo(e)nck |
-donk, -donckt, -donc(q), zie van Donck.
|
FD |
VER–doene |
V. ver- II. ,,Epouse de Do(do)n ».
|
EV |
Verdon |
Verdoene, Verdron: i. Dim. van Ofr. verde: groen. BN/ – 2. PlN Verdon (Marne).
|
FD |
Verdon(k)schot |
Uit Van der Don(ck)schot, FN in NB. PlN Donschot bij Deurne (NB) (med. W. Veekens, Boxtel). 1389 Heyne van der Donschout, VB (BOLSEE); 1661 Mattheus vander Donckschot, Becanus(MULVI).
|
FD |
ver–donc(k) |
ou don(c)k. V. ver- 1, ,,Du donjon ». V. Donk. Ver- ou ver- -droncken. 1. Verdronken, ,,Noyé ». N. des enfants d’un noyé. — 2. V. ver- I. Tronken, ,,Souches d’arbres ». Synon. : Du Tronquoy.
|
EV |
Verdonck |
-onckt, Verdonk; Verdoncq, -onc (formes romanisées), etc. Nom topographique: moy. néerl. donk ‘hauteur sablonneuse en terrain marécageux’, cf. Van der Donck.
|
JG |
VER–doo(d)t |
ou ver- -doo(d)t. 1. V. ver-II. ,,Epouse de Dod(on). — 2. Proven. Dood(hoek), ,,Coin de la mort », (Dép. Bassevelde).
|
EV |
Verdood |
Verdoodt, Verdoot. 1688 «Jan Verdoot» Opwijk; forme évoluée de Verdoort < Verdoorent < Van Dooren. — Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Dooren en Verdoorent, VIS124, 1988,48-9.
|
JG |
Verdood(t) |
-oor(e)nt, -oot, zie van der Doorent.
|
FD |
Verdoolaeg(h)e |
zie (van) Doolaeghe.
|
FD |
Verdoren |
zie van den Doorne.
|
FD |
Verdoucq |
zie (van) Donck.
|
FD |
Verdoy |
Metr. Ver Doye: vrouw Dooie, Dode < Germ. VN Doda (MORLETI). Vgl. Doyen.
|
FD |
Verdren |
Proven. 1. V. Vedrin. — 2. Verderen (hoek), ,,(Coin) plus éloigné ».
|
EV |
Verdren(g) |
Verdrengh(t), zie van de Drinck.
|
FD |
Verdriêre |
zie Verdière.
|
FD |
Verdron |
zie Verdon.
|
FD |
Verdroncken |
Wsch. reïnterpretatie van Verdonck. 1795 Cornélius Verdroncken, Ukkel-Bs. (CALUWAERTS).
|
FD |
Verdru |
Verdruye, Verdruije: PlN Verde Rue: groene straat, in Acquin, Caffiers (PdC), Haveskerke, Komen, Oud-Berkijn (Nord) (DF), Waziers: 1421 au lieu con dist a le Verderue (CCHt V,397). 1505 Verderue, H (CSWIII); 1517 Jeronimus de la Verde Ruwe, clericus, Cameracen. dyoc.; 1520 Carolus de la Verderuwe, Bs. (MULIII); 1544 Pierchon Verderue, Armentiers-Bg. (PARM.); 1580 Jeronimus de la Verderue, Ktr. (KW).
|
FD |
Verduere |
zie Verdeure.
|
FD |
Verdult |
BN Verdoold of uit Verdwaald. 1583 Verdoelt, Tilburg; 1620 Verdollt, Drunen; 1631 Verdult, Bergen-op-Zoom (PDB).
|
FD |
Verdun |
1295-1300 «Jehan de Verdun» Comp-tesMons; nom d’origine: Verdun (Meuse); cf. aussi Verdin.
|
JG |
Verdun |
zie Verduyn.
|
FD |
Verdure |
1470 «George Verdure» Lille; p.-ê. fr. verdure, w. liég. verdeur, anc. fr. verdor ‘verdure, légumes frais’; cf. aussi Laverdure et Verdeur.
|
JG |
Verdure |
Laverdure, Laverdeur(e), Verdeur(e), Verduere: i. PlN Verdure: groen, gebladerte, loof. 1470 George Verdure, Rijsel (SPL); 1578 Jacques de la Verdure, Gent-Aw. (AP); 1584 Jeroen Verduere, Aw. (AB); 1631 Guillame Verdure, Ktr. (KW); 1684 Jean Laverdeur, Lierneux (HERB.). -2. De vormen op -eur kunnen BerN zijn. Ofr. verdeur: boswachter. 1385 Guillaume le Verdeur (MARCHAL).
|
FD |
Ver–dure. |
ou ver- -dure. 1. Profess. Producteur ou marchand de verdure. — 2. V. Verdeur(e).
|
EV |
Verdurm(e(n)) |
zie van Durm(e).
|
FD |
verdurme |
V. ver- I. ,,De la Durme » (Riv.).
|
EV |
verdussen |
V. ver- I. Van Terdutsen (Dép. Everbecq), ,,Du (domaine) thiois ».
|
EV |
Verdussen |
zie van der Dussen.
|
FD |
Verduyckt |
zie Verdijck.
|
FD |
verduyn |
V. ver- I. ,,De la dune ».
|
EV |
Verduyn |
Verduijn, Verdun. Uit Verduynt, van der Duint, van der Duunt. PlN Ter Duunt: groep duinen, zandheuvels, in Zwevezele (DF III). 1343 Ruggre van der Duunt, Ktr. (DEBR. 1971); 1413 Lauwers van der Duunt fs. Jan; 1419 Jan Lauwers van der Duunct, Zwevezele; 1728 Anna Verdun (meter van) J. B. Verdunkt, Th.; 1776 Ignaes Verduyn, Gits (MARICHAL). – 2. PlN Verduin: 1314 in campo dicto Verdun; 1356 op den Verduen; 1406 op den Verduyn, Asse. Volgens LINDEMANS (KCTD1930,41) migratie van Fr. PlN Verdun. 1356 Gherems van Verduen (PEENE 1949); 1339 Reinier van Verdun, Bg. (TAM.). -3. BN? 1239 Giles li Verduns de Borghiele (SMTI). – Lit.: F. DEBRABANDERE -G. VERDUYN, De familienaam Verduyn. LG1991,89-93.
|
FD |
Verduystert |
Car. mor. ,,L’éclipse, l’assombri ».
|
EV |
Verduystert |
Wsch. reïnterpretatie van Verduyst < Van der Duist. PlN Ter Duust in 1460 in St.-Martens-Leerne (OV) en Vosselare (OV) (med. Gyss.). 1393 van Grielen van der Duust; 1382 Jan van der Duust, Machelen (DEBR. 1970); 1584 Peter Verduest, Aw. (AB).
|
FD |
Verdwaaid |
BN? Vondelingnaam? 1760 Jan Maertens Verdwaaid, Limmen (PDB).
|
FD |
Verdy |
1561 «Collard de Verdy» DénFloren-ville, 1752 «Jean-Baptiste Verdy» BourgNamur ; forme w. de Verdier. Secondairement, surnom: w. verdi ‘vendredi’, cf. Vendredi.
|
JG |
Verdy |
zie Verdier.
|
FD |
ver–dyck |
-eckt, -ee(c)ke(n). V. ver ï. ,,De la digue », ,,De la chênaie », ,,Des chênes ».
|
EV |
verdyen |
V. Verdeyen.
|
EV |
Vere, van de |
zie van de Veere.
|
FD |
Verecht |
Vereckt, zie van der Eeckt.
|
FD |
Vered |
zie van der Riet, van Reeth.
|
FD |
Vereecke |
-ecke, Ver Eecke, Verheecke; Veree-cken, Verecken, Vereycken, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.) Ter Eeke (= au chêne), cf. Van der Eecke(n).
|
JG |
Vereeke(n) |
Vereecke(n), Vereecque, Vereque, Verecke, -en(s), Verhee(c)ke(n): i. Samentrekking van Van der Ee(c)ke(n). Zie Van der Eyken. – 2. Evtl. korte vorm van Van der Vereeke. Zie Van der Vreken.
|
FD |
Vereeno(o)(ghe) |
zie van Eenoo.
|
FD |
VEReenogghe |
V. ver- II. ,,Epouse du borgne ».
|
EV |
Vereerde |
zie van der Aerden.
|
FD |
vereerstraeten |
V. ver- I. Heirstraat, ,,De la voie principale ».
|
EV |
Vereerstraeten |
zie van Herstraeten.
|
FD |
Vereertbrugg(h)en |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
vereertbrugghen |
V. ver- I. Aarden-brug, ,,Du pont de terre ». (Dép. Winnegem).
|
EV |
Vereggen |
Veregeen, zie van der Heggen.
|
FD |
Verein |
zie Ferin.
|
FD |
Verekt |
zie van der Eeckt.
|
FD |
Verel(e)st |
zie van der Elst.
|
FD |
Verelle(n) |
zie van der Helle.
|
FD |
Verelst |
Ver Elst, Verhelst, etc. Nom d’origine (fréquent en pays flam.): Ter Elst (= aunaie, aunoit), cf. Van der Elst.
|
JG |
Verelzen |
zie van den Elzen.
|
FD |
Vereman |
Proven. Veer (L.D.), avec suffixe -man, d’orig.
|
EV |
Vereman(s) |
zie (de) Veerman.
|
FD |
Veremme |
Verheem: i. Metr. Ver Emme, Ver Imme: vrouw Emma. – 2. Zie Verhamme.
|
FD |
Veren, van der |
zie van de Veere.
|
FD |
Verenghen |
zie van Rengen.
|
FD |
Verenne |
-es, Vérenne. 1591 «Jean de Verenne» Namur, 1597 «Thomas de Verenne» Bourg-Dinant, 1602-3 «Laurent de Verenne» Ter-riersNamur, 1639 «Jacques Verenne», 1687 «Jeanne Verene» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Vérenne(s) (du lat. *vitrina ‘verrerie’) e.a. à Serinchamps, Dion et Pesche (Nr); ou bien var. de Wérenne.
|
JG |
Verenne |
Vérenne, Verennes: 1. Zie van Renne. –2. PlN Verenne in Serinchamps, Dion en Pesche (N) < Lat. vitrina: glasblazerij. 1591 Jean de Verenne, Namen (J.G.).
|
FD |
Verenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verept |
Verrept: PlN Ter Ept: plaats waar eppe groeit. In Waarloos (A) (ROEL. 1942). 1368 die Eept, Wechelderzande; 1368 vander Eept, Weelde (VERB. II); 1557 Costen Verept, Reet (SELS); 1594 Peeter Ver(r)ept, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Vereque |
zie Vereeke(n).
|
FD |
Vererf(v)en |
Vererfve, zie van der Erven.
|
FD |
Vererre |
zie van der Heeren.
|
FD |
verertbruggen |
V. Vereertbrugghen.
|
EV |
Verertbruggen |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
Vereruysse |
zie van der Cruysse(n).
|
FD |
Veres(se) |
zie van den Esse.
|
FD |
Verest |
zie van der Est, van der Elst.
|
FD |
ver-est |
-eycken, -eyt. V. ver- I. ,,De la frênaie », ,,Des chênes », ,,Des osiers’ (Verriet).
|
EV |
Veret |
zie van der Riet, van Reeth.
|
FD |
Vereuille |
Adaptatie van Verhulle?
|
FD |
Vereuille |
NF du départ, du Nord, mais originaire de Bourgogne (Côte-d’Or) d’après les atttestations des 17e et 18e s. (GeneaNet); sans doute d’origine toponymique.
|
JG |
Verey(c)k(en) |
Vereyckem, zie van der Eyken.
|
FD |
Vereycken |
etc., cf. Vereecke.
|
JG |
Vereyckmans |
Afl. van Vereyck(en).
|
FD |
Vereyd(h)en |
Vereyen, zie van der Heiden.
|
FD |
Vereyt |
Verreydt, Verrydt, Verryt, etc. Forme contractée de Van de Rijt, Van de Riet, appel-latif riet, rijt, reet ‘petit cours d’eau, chenal’ [FD] ; cf. aussi Verayt.
|
JG |
Vereyt |
zie van der Riet.
|
FD |
Verfaill(i)e |
Verfa(e)llie, zie van der Faille.
|
FD |
Verfaillie |
Verfaille, etc. 1615 «Jan Verfaillie» Passendale; équivalent flam. du NF délia Faille, Delafaille, etc., d’après le topon. Faille, Falie, très répandu en Flandre occ. (= terre en forme de manteau, de cape) [FD].
|
JG |
ver-faillie |
-feuille. V. ver- I. ,,De la fente, de la crevasse ». N. roman (De la Faille) ou italien (Délia faglia). Autres formes flam. : V(and)er- -Failgen, -Faille.
|
EV |
Verflieren |
PlN Flieren (G). Maar 1799 Willem Verflieren in Woensel is de zoon van Joannes van Flierde (PDB), wsch. var. van Van Vlierden.
|
FD |
Verftraete |
zie van de(r) Strate(n).
|
FD |
Verg(h)eylen |
V. ver- I. ,,Des collines ». (Hil).
|
EV |
Verg(h)eynst |
zie van der Ginste.
|
FD |
Verga(e)len |
Vergalle(n): PlN (ter) Galen in Vorst (A) (HERMANS). 1360 Jannis vander Galen; 1380 Vrancke vander Gaele, Diest (CLAES 1986); 1444 Segero vander Galen, St.-Tr. (GHYSEN); 156 e. Jan vander Galen, Vorst (HERMANS); 1465 Wouter Vergalen, Her. (DERCON).
|
FD |
vergaelen |
V. ver- I. ,,De la clairière » (Fig. : Goal, ,,Clairure d’un tissu ». Synon. : Vergalle.
|
EV |
Vergaerde |
Vergaert: PlN Gaerde: tuin, hof. 1340 Gheraerd van der Gaerde, Bg. (JAM.).
|
FD |
ver-gaert |
-gauts, -gauw(en), -geer. V. ver- I. ,,Du jardin » (Gaard), ,,Du fossé » (Goot. V. Vergote), ,,De la région » (Gouw), ,,Du Geer » (Riv.).
|
EV |
Vergauts |
zie Vergouts.
|
FD |
Vergauwe |
Vergauwen. Soit nom topographique: moy. néerl. gouw, gauw ‘région, étendue’ (Carnoy 152), ou nom d’origine: Ter Gouwen, à Tamise et Haasdonk [FD].
|
JG |
Vergauwe((n)s) |
zie Vergouwen.
|
FD |
Vergeele |
zie Vergeyle(n).
|
FD |
Vergeer |
zie van de Geer.
|
FD |
Vergeerbergen |
Metr. Ver, Vrouw Geerberge. Germ. VN Gerberga (MORLETI).
|
FD |
ver-gels |
-geyle(n). V. ver- I. ,,De la terre trop grasse », (Geil), V. Vergeule.
|
EV |
Verger |
-ez, -es, -es, zie Duverger.
|
FD |
Verger |
Vergez. 1575 «Poncelet Vergier» Dén-Florenville; sans doute nom de fonction: anc. fr. vergier, moy. fr. verger ‘celui qui porte une verge devant le magistrat’, anc. champ. vergierel ‘huissier à la verge’ FEW 14, 501a; ou bien de fr. verger, cf. Duverger.
|
JG |
Vergetin |
Dubbel dim. (-et-in) van Fr. verge: roede (o.m. landmaat).
|
FD |
Vergetin |
Surnom: dérivé en -in de vergeter ‘pousser (en parlant de sarments), fouetter, etc.’ FEW 14, 493a, à rapprocher d’anc. fr. vergeton ‘petite verge, rejeton, rameau’.
|
JG |
Vergeyle(n) |
Vergeele, Vergh(e)ylen, Verg(h)eijlen. Metr. Ver Geile: vrouw Geile. Germ. VN Geila (Fm.). Germ. gaila ‘vrolijk’ > Ndl. geil. 136 e. Geile Lambins, Evergem; 1174 Alard fîlius Geilen (GN); 1252-84 Petrus voren Gheyle fîlius quondam Gheile, Lv.; 1415 Jan Vergeylen, Tn. (HM). – 2. Zie Vander Gheylen.
|
FD |
Vergeynst |
V. ver- I. ,,Du genêt », (Ginst).
|
EV |
Verghetem |
zie van der Geten.
|
FD |
Verghote |
zie van der Goten.
|
FD |
Vergieu |
Surnom délocutif d’après un juron du type rvertudieu-i, rverge Dieun sous une forme abrégée? Cf. aussi Verjus.
|
JG |
Vergieu |
zie Verjus.
|
FD |
Vergine |
Vergi(e)n: Metr. Lat. HN Virgin(i)a. 1190 uxor eius Virgina, Oudenburg (LEYS1959); 1398 Vergine Geins, Bavikhove; 1398 Verghine van Hulsvelde, Meulebeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Verginst, |
zie van der Ginste.
|
FD |
Vergis(s)on |
PlN Vergisson (Saône-et-Loire). -2. Zie Fernagut.
|
FD |
Verglorie |
zie Glorie.
|
FD |
Vergne |
Proven. 1. „Aulne ». N. d’arbre, caractér. d’une propriété. — 2. Ruisseau à Wiers.
|
EV |
Vergne(s) |
Vergnaus, Vergn(i)on, -iolle, Verne, Vernet, -ez, -el, -eau, -aut, -aus, Vernhet: Ofr. ver(g)ne: els (boom) en afl. Verspreide PlN. Vgl. Vernay. 1564 Jacques de Verne, Dk.-Aw. (AP).
|
FD |
Vergniolle |
Vergnon, -ion. Noms d’origine: topon. dérivés de fr. dial. verne, w. viène ‘aulne’? Cf. aussi Vernay, Vernel, Vernet.
|
JG |
Vergo(o)te |
Vergotte, zie van der Goten.
|
FD |
Vergoltz |
Vergôls, zie Vergult.
|
FD |
Vergoos(s)en |
Metr. Ver Goosse: vrouw Gose. Germ. VN Godeza, vrl. afl. van God-naam. Vgl. Goossens, Vergouts.
|
FD |
Vergote |
V. ver- I. ,,Du fossé » (Goot). Synon. : Ver- -gauts, -goûts.
|
EV |
Vergote |
Verghote. Nom d’origine: Ter Gote, topon. très répandu (e.a. seigneurie à Courtrai) signifiant ‘conduit, rigole’ [FD]; cf. Van der Goten.
|
JG |
Vergouts |
Vergauts, Verguts: Metr. i. Ver: vrouw + Germ. VN Godeza, afl. van God-naam, zoals Godevaart. 1035 signum Godece, Cent (GN); 1356 Vergoetsen dochter = Marie Godeverts, Bs. (PEENE). – 2. Germ. VN Golda. Vgl. Vergult, Verguldezoone.
|
FD |
Vergouwen |
Vergauwe((n)s): i. PlN Ter Gouwen in Haasdonk en Temse: 1375 ter Gouwen (GYSS. 1956,93). 1281 Daniel de Gouwe; Egidius de Gouwe, Temse (HAES.); 1295 van der Gouwen, Haasdonk (FLW); 1340 Clemme van der Gauwen, Beveren-Waas (DECONINCK); 1390 Jan vander Gouden, Aw. (ANP). Zie ook van der Gouw.
|
FD |
Vergracht |
Vergrackt, zie van der Gracht.
|
FD |
ver–gracht |
-gucht, -gult, -guyse, -haaren ou haeren et -haert, -ha(e)g(h)e(n), -ha(e)s(t), -ha-leweck, -hamme, -hasselt, -hau-waert, -haven, -haverbeke, -havert, -hé, -heecke(n), -hegge(n), -he(i)rstraeten, -helle(n), -hel-pen, -helst, -heug(h)e(n), -heust. V. ver- I. ,,Du talus », ,,Du hameau » (Gehucht), ,,des ravins » (Guïl, ,,ravin, avec le t final, indice du collectif), ,,Des terres arides » (Haar et Haart, avec le même indice), ,,Des bosquets », ,,,Du frêne, de la frênaie » (As, Ast), ,,Du hameau de Hal(le) », (Hallewijk), ,,Du méandre » (Ham), ,,Du ruis-saeu de Ever » (Everbeek ou Ever-becq, Loc.), ,,De la bruyère » (Hei), ,,Des chênes » (Eiken), ,,Des haies » (Heg), ,,Des voies principales » (Heirstraat), ,,Des collines » (Hil), ,,De la Helpe » (Riv.), ,,De l’au-naie » (Elst), ,,Des hauteurs » (Hogen : Comp. : Verhoogen), ,,Des buissons » (Heest).
|
EV |
Vergriete(n) |
Vergriette, zie Grieten(s).
|
FD |
Vergroesen |
zie van Groesen.
|
FD |
Vergucht |
etc. Forme contractée de Van der Gehucht, Van der Gucht, équivalent du NF fr. Duhameau, Duhamel.
|
JG |
Vergucht(e(n)) |
Vergught, zie van Gehuchten.
|
FD |
Verguet(en) |
Wellicht verhaspeld < Verguchte(n).
|
FD |
Verguldezoone |
zie Goudesone.
|
FD |
Vergult |
Verguldt, Vergoltz, Vergôls. Metr. Ver Gult: vrouw Golda, Germ. VN. Vgl. Vergouts, Verguldezoone. 1576 Adriana Vergults, Boechout (SELS). – 2. Metr. Ver Godild. Germ. VN gud-hild ‘god-strijd’. 1236 Godildis de Ansbeka; 136 e. Godild, Cent (GN); 1400 Luuc Vergodelden = 1451 Luycs beemt vander Goelden, Brecht (MNT 276).
|
FD |
Verguts |
zie Vergouts.
|
FD |
Verguyse |
Wsch. spelling voor Verjuys; zie Verju(s). 1584 Gijsbrecht Verguys; Niclaes Verjuys, Peter Verjuys, Aw. (AB). De naam werd in 1700 in Asse-nede geherinterpreteerd aïs Voorhuyse (PDB).
|
FD |
Verhaaf |
zie Ten Haaf, van der Hâve.
|
FD |
Verhaag(en) |
zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhaar |
-aaren, Verhaeren. Nom topographique: moy. néerl. hare ‘plateau sec, sablonneux’.
|
JG |
Verhaar(en) |
Verharen, Verhaere(n), Verharne: Van der Haar(en). Vrij verspreide PlN Haar, Hare(n): zandige heuvelrug (TW). Vgl. Van Haeren. 1433 Arnoud vander Hare, filius Diedericx vander prochie vander Hare bi Utrecht (PARM.); 1535 Hans Verhaer, Wijk bij Duurstede-Aw. (AP); 1570 Daniel Verhaer, Lv. (HENNO).
|
FD |
Verhacghe |
zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhack |
Verack(e), Verac(k)x, Verrax: PlN Ter Haecs, Aex: bijlvormig stuk grond, b.v. in leper. 1326 Cateline van der Haex, Ip. (BEELE); 1543 Kaerle vander Aecx, Roes. (AERBEYDT); 1557 Verhaecx, 1563 Verhaick, Mech. (MERTENS).
|
FD |
Verhaeg(h)(e(n)) |
-ghem, -gué, zie van der Hagen.
|
FD |
Verhaege |
Verhaeghe, -haegue, Verraeghe, -aghe; Verhaegen, Verhagen, Veraghen, Veraghaenne, Verraghen, Verraghenne etc. Forme contractée de Van der Haegen, d’après l’appellatif très fréquent: Ter Haghe (= à la haie).
|
JG |
Verhaeren, |
cf. Verhaar, -aaren.
|
JG |
Verhaert |
Verha(a)rd, Verra(e)rt, Verraedft): Uit Verhaar (met paragogische t) of hypercorrect voor Veraert, Van Aert (zie van der Aerden). 1540 Hansken Verhart, Goor; 1543 Peter Verhaert, Deurne (AP).
|
FD |
Verhaert |
Verhaer. Peut-être fausse régression de Veraert, moy. néerl. aert ’embarcadère, quai’ [FD].
|
JG |
Verhaest |
zie van Raes.
|
FD |
Verhaeven |
zie van der Hâve.
|
FD |
Verhaever(t) |
zie Verhavert.
|
FD |
Verhaeverbeke |
zie (van) Haverbeke.
|
FD |
Verhag(h)e(n) |
Verhague, zie van der Hage(n).
|
FD |
Verhalle(n) |
zie van der Hallen.
|
FD |
Verhalleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verham(me) |
Veramme, Veremme, Voorhamme, Verheem: Van der Hamme, naast Van (den) Hamme. 1319 ter Hamme, Menen (DE V). 1398 Jan van der Hamme, Wev. (DEBR. 1970); 1724 Pierre Veramme, Heule (COUSS.).
|
FD |
Verhamme |
Nom d’origine: Ter Hamme, topon. très répandu en Flandre, e.a. à Menin.
|
JG |
Verhanneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verhard |
zie Verhaert.
|
FD |
Verharen |
Verharne, zie Verhaaren.
|
FD |
Verhas(t) |
zie van Raes.
|
FD |
Verhassel(t) |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verhasselt |
Verhassel. Nom d’origine: TerHas-selt (moy. néerl. hasselt ‘coudraie’), plusieurs NL dont Hasselt (Lb).
|
JG |
Verhauven |
Verhauwen, zie van (den) Hauwe.
|
FD |
Verhauwa(e)rt |
zie van Hauwaert.
|
FD |
Verhaven |
zie van der Hâve.
|
FD |
Verhaverbeke |
zie (van) Haverbeke.
|
FD |
Verhavert |
Verhaever(t), Ver(r)aver, Verhovert: 1. PlN Havert: plaats waar haver groeit, haverveld. Vgl. Van Haver(e). 1369 Theodericus de Havert, Mtr. (SKM); 1370 Heine van der Havere, Temse (DE MAN). – 2. Zie Van der Avoort.
|
FD |
Verhaygen |
zie van der Hagen.
|
FD |
Verhé |
Verhée, Verhee. Graphie hypercorrecte pour Veree < Van der Ee (Ee = eau, nom de ruisseau) [FD].
|
JG |
Verhe(e) |
Verhé. Hypercorrecte spelling voor Veree < Vander Ee. PlN Ee: water. 1287 Riquard van der E, Sijsele (CG); 1398 Martin de le Ee, Ip. (BEELE); 1433 A. van der Ee, Den Haag (CCHt); 1680 Cornelis Verhee, Cornelis Veree, Koudekerke (VERGR. 1972). – 2. Var. voor Van Hee.
|
FD |
Verheck(en) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verhee(c)ke(n) |
zie Vereeke(n).
|
FD |
Verheecke |
cf. Vereecke.
|
JG |
Verheedt |
Van der Heet. PlN Heet, var. van Heide. Zie Van der Heiden.
|
FD |
Verheerstraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhees(en) |
Verheezen, zie van Hees.
|
FD |
Verheest |
zie van der Eest.
|
FD |
Verhegg(h)e(n) |
Verheghe, zie van der Heggen.
|
FD |
Verhegge |
Verheggen, etc. Forme contractée de Van der Hegge(n), équivalent du NF Del(a)-haye.
|
JG |
Verheide(n) |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verheijke |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verheirbrugge |
zie van Herbruggen.
|
FD |
Verheire |
Zie Van der Heeren. – 2. Adaptatie van Rom. Ferraire, Ferrere: smid. 1689 Judocus Ferrere, Knesselare; 1690 Petronilla Ferrere = 1716 Ferraire = 1738 Verheire; 1719 Joannes Ferrere = Verheire (vader van) 1720 Joannes Verheire, Knesselare (med. R. Debbaut, Cent).
|
FD |
Verheirstraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhelesonne |
zie Heylesonne.
|
FD |
Verhelle |
Verhellen. Nom d’origine ou de résidence: Ter Helle (nom d’une maison à Courtrai notamment), signifiant originellement ‘pente, inclinaison’, réinterprété comme ‘enfer’ [FD].
|
JG |
Verhelle(n) |
zie van der Helle.
|
FD |
Verhelpen |
zie van der Helpen.
|
FD |
Verhelst |
cf. Verelst.
|
JG |
Verhelst |
zie (van der) Elst.
|
FD |
Verhemeldonck |
zie van Hemeldonck.
|
FD |
Verhenne |
zie van Renne.
|
FD |
Verhenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verher(t)straeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verherbrugg(h)en |
zie van Herbrugge(n).
|
FD |
Verhertbrugge(n) |
zie van Ertbruggen.
|
FD |
Verherve |
zie van der Erven.
|
FD |
Verhesen |
zie van Hees.
|
FD |
Verhespen |
zie van Hespen.
|
FD |
Verhess(ch)en |
zie van den Esse.
|
FD |
Verhest |
zie van der Est, van der Eest.
|
FD |
Verhestraeten |
zie (van) Herstraeten.
|
FD |
Verhetsel |
Metr. Ver Hetsele: vrouw Hezela, Germ. VN (MORLETI).
|
FD |
Verheu |
zie Verrue.
|
FD |
Verheu(g)en |
Verheug(h)e: Var. van Verhoogen? Ook Ndd. FN. De voorouders zijn tôt ça. 1730 in Rotselaar aan te treffen (med. J. van Geyt, Rijswijk).
|
FD |
Verheugd |
zie van der Hoeght.
|
FD |
Verheul(e) |
zie van der Heule.
|
FD |
verheulpen |
V. Verhulpen.
|
EV |
Verheulpen |
zie van der Hulpen.
|
FD |
Verheust |
Var(h)eust,Varreust, van Reust: Verheus, Verreus, Verrues < van Rues. PlN (les) Rues: straten. Zie Delarue. 1398 Henry des Reus, Dottenijs; 1394 Pieterkin ende Hannekin van Rues = 1398 Pierart des Rues, Herzeeuw; 1385 Boidin de Rues = 1398 Boudin van Rues, Rollegem (DEBR. 1970); 1622 Joannes Verheust; 1689 Oliverius Verheust = Rusman, Tielt (VS1979, 27). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Delrue tôt Verrue en Verheust. LG1984,385-6.
|
FD |
Verheve |
Var. de Van Eve, c.-à-d. matronyme ver ‘dame’ + prénom fém. Eve [FD].
|
JG |
Verheve(n) |
Metr. Ver Eve: vrouw Eva. 1300 obitum Eve Lupi, Ktr. (DEBR. 1970); 1298 Stas vrou Hieven, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Verheven |
1. Car. mor. H. noble, supérieur. — 2.Proven. „(Endroit) élevé ».
|
EV |
VERhevick |
(Pour Verheuick). V. ver- II. ,,Epouse de Hugues ». V. Verhuyck.
|
EV |
Verhevick |
zie Heuvinck.
|
FD |
ver–hey(d)e(n) |
-heydt. V. ver- I. ,,De la bruyère ».
|
EV |
Verheyde |
Verheyden ; Verheye, Verheyen, etc. Forme contractée de Van der Heyde(n), etc., néerl. heide ‘bruyère’.
|
JG |
Verheyde(n) |
Verhey(e(n)), zie van der Heiden.
|
FD |
Verheydt |
Verheijdt, Verheyt: Hypercorrect voor Verreydt of var. van Verheyde.
|
FD |
VERheylesonne |
V. ver II. ,,Fils de l’épouse Halin ».
|
EV |
Verheylesoon |
-zoon, -sonne, -senne, Verheylson(n)e, zie Heylesonne.
|
FD |
Verheyleweg(h)en |
Verheylenweghe, Verheijleweghem: Metr. Vrouw Heilwig. Germ. VN hail-wîg ‘heel-strijd’: 1155 Helewigis; 1228 Heylewig, Cent (GN). 1320 Everardus voren Heylewighen, Lv. (HM); 1331 Diederic veren Heilwighen = 1335 wilen Diederijcs ver Heilwighen, Aw. (CLEMEUR).
|
FD |
ver–heyleweg(h)en |
-hezen et -hiest, -hille, -himst et -humst, -hoeft et -hoeven, -hoest, -hoeyen et -hoye, -hofstadt, -holen, -hoo-gen, -hoop, -houstraeten. V. ver- I. ,,Des voies principales » (Heirwegen), ,,Des buissons » (Hezen, pluriel; Heest, collectif), ,,De la colline », ,,Des (prés aux) guimauves » (Heemst), ,,De la ferme » (Hoeve) ou ,,De la maréchalerie » (Hoejsmederij), ,,De la houssaie » (Hulst), ,,Des foins » et ,,Du foin » (Hooi-en), ,,De la résidence » (Hoptad), ,,Des trous » ,,Des hauteurs », ,,Du tas », ,,De la chaussée » (Hoogstraat).
|
EV |
Verheyst |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Verheyt |
zie Verheydt.
|
FD |
Verhezen |
zie van Hees.
|
FD |
Verhiepe |
zie Veriepe.
|
FD |
Verhiest |
zie van der Rijst.
|
FD |
Verhijen, |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verhille |
zie van Hille.
|
FD |
Verhimst |
zie van Heemst.
|
FD |
Verhocht |
Verhoeft, zie van der Hoeght.
|
FD |
Verhoe(l)st |
zie van de Roost.
|
FD |
Verhoef(f) |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhoeke |
zie van (den) Hoeke.
|
FD |
Verhoene |
zie Veroone.
|
FD |
Verhoestra(e)te |
Verhoegstraete, van der Ougstraete, Verhou(g)straete(n), Verhousstraete, Verhoufstraten, Ver(r)ougstraete, Veroudstraete, (van) Roestra(e)te(n), Roelstraete: PlN Houtstraat (VS 1994,396). Zie Haustraete. 1440 wedewe Jans vander Houfstrate, Ktr. (BAELDE); 1538 Jan Verhoustraten, Testelt; 1576 Jan Verhoustraten, Mech.-Aw. (AP); 1695 Carel Verhoestraete, Pittem; 1/57 Franciscus Verhougstraete, Aarsele; 1723 César Verhoustraete, Tielt; 1723 Jan Veroestraete, Tielt. Van de Ooigemse Verougstrate = Veroe(g)strate = van Houstraete = van O(o)straete stammen in de i8e e. af: van Roe(l)straete, Roelstrate (med. J. Roelstraete, Ktr.).
|
FD |
Verhoestraete |
Verougstraete, etc. Nom d’origine: Ter Houstrate (16e s.), nom d’un fief à Ooigem [FD].
|
JG |
Verhoeve |
Verhoeven, Verhoven, Veroven. Nom d’origine: moy. néerl. hoeve ‘censé, ferme, métairie’ (= de la censé).
|
JG |
Verhoeve(n) |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhoeye(n) |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhofstad(t) |
-ste(de), zie van der Hofstadt, -stede.
|
FD |
Verhofstadt |
etc. 1500 «Jan vander Hofstadt», 1567 «Sebastiaan van der Hoffstadt» Enghien; nom d’origine ou de domaine : Hofstad, topon. très fréquent en Flandre, notamment à Castre et Gooik [BR].
|
JG |
Verhoft |
Verhogt, zie van der Hoeght.
|
FD |
Verhoie |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhoijsen |
zie Verhuizen.
|
FD |
Verhoken |
zie Verroken.
|
FD |
Verholen |
Verholle, zie van der Halle(n).
|
FD |
Verholleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verhonhoove |
zie van Oudenhoven.
|
FD |
Verhonig |
Ook Veronig, uit Oostenrijkse FN Fronig, Frônig (PDB). Wellicht var. van Fro(h)ning, afl. van frôn: wat tôt de heer behoort, of var. van Frômig, Fromig, afl. van Germ.^rem-naam.
|
FD |
Verhons |
zie Véron.
|
FD |
Verhoofstad |
zie van der Hofstadt.
|
FD |
Verhoog(en) |
Verhooghe, zie van den Hoogen.
|
FD |
Verhoonhove |
zie van Oudenhoven.
|
FD |
Verhoosel(e) |
zie van Hoorsele.
|
FD |
Verhoost(e) |
zie van de Roost.
|
FD |
Verhopen |
zie van der Hoop.
|
FD |
Verhost |
Zie Van de Roost. – 2. Uit Verhorst, door ass. rs/s. 1536 Dirk Verhorst, Goch (Kleef ); 1580 Peter Verhost, Mech.-Aw. (AP).
|
FD |
Verhote |
zie van der Goten.
|
FD |
Verhou(g)straete(n) |
Verhoufstrate, zie Verhoestraete.
|
FD |
Verhoven |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Verhovert |
zie Verhavert.
|
FD |
Verhoye(n) |
zie van Ooyen.
|
FD |
Verhu(l)st |
zie van der Hulst.
|
FD |
Verhue |
zie Verrue.
|
FD |
Verhuizen |
Verhoijsen: Wellicht reïnterpretatie van Vreysen.
|
FD |
Verhulle |
zie van den Huile.
|
FD |
verhulpen |
V. ver- I. Van Ter Hulpen, ,,De La Hulpe » (Loc.) ou Van der Hulp, ,,De la Hulpe » (Riv.). Synon. : Verheulpen.
|
EV |
Verhulpen |
zie van der Hulpen.
|
FD |
Verhulsdonk |
PlN Hulsdonk (NB).
|
FD |
Verhulsel |
zie van Hulsel.
|
FD |
Verhulsen |
Wsch. var. van Verhulsel, evtl. van Van Hulsen.
|
FD |
Verhulst |
Verhust Nom d’origine très fréquent en pays flam. : Ter Hulst (= au houx).
|
JG |
Verhums |
zie van Heemst.
|
FD |
Verhumst |
V. Verhimst.
|
EV |
VERhuyck |
V. ver- II. ,,Epouse de Hugue ». V. Verhevick.
|
EV |
Verhuyck |
Verhuy(gh)t, zie van der Hoeght.
|
FD |
ver-huyck |
-jans, ,,Epouse- -Hugue, -Jean ».
|
EV |
Verhuygen |
zie Verheugen.
|
FD |
Verhyser |
zie Veryser.
|
FD |
Verians |
Vérians, cf. Verjans.
|
JG |
Verians |
zie Verjans.
|
FD |
Veriepe |
Verhiepe, Veryepe, Verjepe: PlN lepe: iep, olm (boom). 1328 Michiel van der Hipe, Vn. (DF VI); 1393 Cateline dele Yepe, Kuurne (DEBR. 2000); 1733 J.F. Verhiepe, St.-Win.; 1763 B.L. Verjepe = Veryepe, FV (VERGR. 1968,1972).
|
FD |
Verier |
Veriez, zie Verrier.
|
FD |
Vérin |
zie Ferin.
|
FD |
Vering |
Veering: Patr. Afl. van Veere, Vere < Germ. VN Vredenand, Ferdinand (V. D. SCHAAR). Vgl. Fero = Frido(STARK).
|
FD |
Veris |
Véris, Vérius: Patr. Korte vorm van Lat. FIN Severius. 1551 Jan Veris, Gulik-Aw. (AP).
|
FD |
veriter |
V. ver- I. ,,De la région de l’Itter (à Opitter, Limbourg, où à Itterbeek, Brabant).
|
EV |
Veriter |
Vériter, Vérité: W. (Gaume) adaptatie van D. Wirether = Weihretter, Weihreuter, Weihrauter < Weinraute/Weihraute: ruta graveolens, wijnruit (kruidnaam). 1477 Thoman Wyrether, Fùssen (BKECH.); 1678 Cath. Weyritter; 1689 Georgius Veyriter murarius tyrolensis = 1694 Georgi Vegritter, Messancy (Midd. 1993,121-4).
|
FD |
Veriter |
Vériter, w. (Bastogne) Vèritèr ‘, Vérité. Adaptation (gaumaisc) du NF all. Weyritter, Vrijritter (= chevalier libre) (P. Mathieu, BTD 61, 1988, 62), plutôt que du NF ail. Wirether = Weihretter, -euter, -auter, dérivé de Weinraute, Weihraute ‘rue fétide’ (plante) [FD].
|
JG |
Vérius |
zie Veris, Verjus.
|
FD |
VERjans |
V. ver- II. ,,Epouse de Jean ».
|
EV |
Verjans |
Verians, Verians, Veryans, Voorjans: Metr. Ver Jan(n)e: vrouw Johanna. 1474 Geridt Verjannen, Tg. (TYTGAT); 176-186 e. Veriannen = Verjennen = Verjans = Verjansen, Hoeselt (MNT 271); 1627 Andr. Varians, Aw. (AP).
|
FD |
Verjans |
Verians, Vérians, Veryans. Matronyme (avec le -s du génitif) ver ‘dame’ + prénom fém. J(e)anne.
|
JG |
Verjauw |
Adaptatie van Fargeau/Forgeau, zie Forgeot. G.M. Forgiau is vader van kinderen die in het doopregister ingeschreven werden aïs 1735 Fourgouw, Fourgiois, Fargauw, Versiau, Vergau, 1737 Fariauw, 1739 Verjou, 1747 Veriauw, Wezemaal(PDB).
|
FD |
Verjepe |
zie Veriepe.
|
FD |
Verju(s) |
Vérius, Vergieu: Ofr. ver(t)jus: sap van onrijpe druiven, in de keuken gebruikt aïs azijn en voor het aanmaken van sausen. Vgl. E. verjuice en Wvl. verjuus. BerBN. 1362 Heinricx Veriuus wijf, Cent (GSB); 1460 Jean Verjus, Luik; 1480 Jean Verjus, Aw. (ASG 23,24); 1497 Anthonius Pétri de Becka alias Verjuys, Aw. (MULIII). Zie ook Verguyse.
|
FD |
Verjus |
1360 «Henri Verjus», 1471 «Henry Ver-gut» AnthrLiège; pour E. Renard, serait ver Diu, littér. «(image de) Dieu (peinte) en vert» (BTD 26, 272); pour Debrab., plutôt anc. fr. ver(t)jus ‘suc acide extrait de raisin recueilli vert’, w. liég. vèrdjus DFL 477, ouest-flam. ver/mis; ou bien forme de juron, cf. Vergieu. -Bibliogr. : F. Debrabandere, Een krabbe verjuus, dans De Leiegouw 24, 1987, 375-7.
|
JG |
Verkaar |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Verkade |
PlN Kade, hypercorrect voor kaai: lage dijk, overdam, aanlegplaats voor schepen. Vgl. Van der Kaa(ij). PlN Kade (NB), De Kade (G).
|
FD |
Verkaemer |
zie van der Kamer.
|
FD |
Verkaemst |
zie Vercaempt.
|
FD |
Verkaeren |
zie van de(r) Kar.
|
FD |
Verkain |
zie Werkin.
|
FD |
Verkainder(e) |
zie de Kinderen.
|
FD |
Verkamer |
zie van der Kamer.
|
FD |
Verkammen |
zie van der Kam.
|
FD |
Verkampt |
Verkant, zie Vercaempt.
|
FD |
Verkarre |
zie van der Kar.
|
FD |
Verkauter |
zie van de Cauter.
|
FD |
Verkeersbilck |
zie (van) Keersbilck.
|
FD |
Verkeert |
zie van de Keer.
|
FD |
Verkein |
zie Werkin, Verken(s).
|
FD |
Verkem |
zie van der Kam.
|
FD |
Verkempinck |
-ynck, zie (van) Kempen.
|
FD |
Verken |
-enne, au génitif: Verkens. Surnom: moy. néerl. verken ‘pourceau’.
|
JG |
Verken(ne) |
Car. phys. ou mor. Verken, ,,Cochon ». — 2. WARD (Wark).
|
EV |
Verken(s) |
Vercken(s),Verkenne: BN naar de fysieke of psychische eigenschappen van een varken; of BerBN voor een varkenshoeder of-fokker. Vgl. Porchel. 1208 Robertus Verkin, Cent (GN); 1280 Wouterus Verkin, Ip. (BEELE). Afstammelingen van 1686 Hendrick Verkin (Hervé) heten Verkein, Verquen, Verken, Verkenne (PDB).
|
FD |
Verkennis |
zie Kenens.
|
FD |
Verker(c)ke |
Verkerk(en), zie van der Kerken.
|
FD |
verkest |
V. ver- I. ,,De la colline sablonneuse ». (Geest. V. ce N.). (Tergeest, Dép. Deerlijk).
|
EV |
Verkest(e) |
Ver(c)kist: Van der Kerst > Verkerst > Verkest (ass. rs/s). PlN Kerst: plaats waar kers (b.v. waterkers) groeit. 1398 Stevin van der Kerst, Ing. (DEBR. 1970); 1556 Jooris van den Kerrest, Meulebeke (KWII); 1506 Jan van der Kerst; 1562 Jacop van der Kest; 1648 Nicolaijs Verkest, Ktr. (KW).
|
FD |
Verket |
zie Firket.
|
FD |
Verkeyn |
zie Werkin.
|
FD |
Verkimpe(n) |
-inck, zie van der Kempen.
|
FD |
Verkind(dt) |
zie Werkin.
|
FD |
Verkinder(e) |
-deren, -dre, -d(er)t, zie de Kinderen.
|
FD |
Verkindere |
V. ver- I. ,,(La propriété) des enfants ».
|
EV |
Verkissen |
Van der Kissen, Van der Kessen < Van der Kersen. PlN Ter Kersene in Aarsele, Dentergem en Markegem. Vandaar de Kissenstraat in Dentergem; Kersenstraat in Tielt: 1635 Kessenstraet. 1238 Eustachius de Kersna; 1352 Gossuin van der Kerssen (DF VII); 1382 Roeland van der Kerssene, Dentergem (DEBR. 1970).
|
FD |
Verkist |
Zie Verkest.
|
FD |
Verkleeren |
Vercleeren. Matronyme: ver ‘dame’ + Cleeren, forme flam. du prénom Claire.
|
JG |
Verkleeren |
zie Vercleren.
|
FD |
Verkleij(e) |
zie van der Cleyen.
|
FD |
Verknocke |
zie van de Cnocke.
|
FD |
Verkoe(i)yen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Verkoelen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkolje |
zie van Coillie.
|
FD |
Verkooren |
Vercooren, Verckoren: i. Metr. Ver Coren: vrouw Cornelia. 1487 Jan Verncorens, Ht. (A.GHIJSEN). – 2. Van der Coren. PlN Ter Kore/Keure: gebied waarbinnen eenkeure rechtsgeldig is. 1375 Lauwereins huys vander Coere,Aw.(VLOEB.).
|
FD |
Verkooyen |
Verkooij(en), Verkoyen, Verkoijen, Verkoe(i)yen,Vercoyen, Koyen, Koijen: PlNKooi(e): kooi, schaapskooi, eendenkooi. 1396 Heinric van der Coeyen, Herdersem (DE B.); 1553 Godefroijt van der Koije, Ktr. (KW); 1563 Ger. Verkoyen, Eindhoven-Aw. (AP).
|
FD |
Verkooyen |
Verkoyen, Koyen, etc. Nom d’origine: Kooi(e), néerl. kooi ‘bergerie, volière, etc.’ [FD].
|
JG |
Verkoucke |
Wsch. verschrijving van Verknocke.
|
FD |
Verkouille |
zie van Coillie.
|
FD |
Verkoulen |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkouter |
zie van de Cauter.
|
FD |
verkoyen |
V. ver- I. Van Ter Kooyen (Loc. Holl.), ,,Du lieu nommé : A l’étable ».
|
EV |
Verkoyen |
zie Verkooyen.
|
FD |
Verkroost |
Var. van Vertroost? Of < PlN De Troost in Zeist(U)?
|
FD |
Verkrusse |
Verkruysse(n), zie van der Cruyssen.
|
FD |
Verkuijl(en) |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkuil |
zie van der Kuylen.
|
FD |
Verkuringen |
zie van Kuringen.
|
FD |
Verkyndere(n) |
Verkyndt, zie de Kinderen.
|
FD |
Verl |
PlN Verl (NRW). 1816 Verl, Oedelem (PDB).
|
FD |
Verla(e) |
zie Ferla.
|
FD |
Verlaak |
zie van de Laak.
|
FD |
Verlaan |
zie van der Laan.
|
FD |
Verlaar |
zie Verlaere.
|
FD |
Verlack(t) |
Verlaecke(n), Verlaeckt, Verlaek(en), zie van de Laak.
|
FD |
verlae(c)k(t) |
V. ver- I. ,,De la flaque d’eau » (Laak).
|
EV |
Verlaenen |
Metr. Ver Lane: vrouw Juliane. Zie Laenen. 1330 Willem veren Lanen, Meldert (HM); 1359 Wilhelmus dictus Verlanen, St.-Tr. (GHYSEN); 1359 Heinric diemen heet voren Laenen = 1362 Heinric Lanen, Lubbeek (MNT 276). – 2. Zie Van der Laan.
|
FD |
verlaenen |
V. ver- I. Van Ter Lanen (Dép. Overijsche), ,,A la Lasne » (Riv.).
|
EV |
Verlaere |
Verlaers, Verlaar: Metr. Ver Lare: vrouw Hilaria. Lat. HN Hilaria, Ilaria. 1303 Heinric voren Larien, Diest (F. CLAES, Oost-Bmbant 34 (i997)) 116-117); 1331 Arnoud voren Larien, Diest (OATIII); 1374 Geertrude verren Larien, Neerlinter(HM).
|
FD |
Verlaet |
Verlat. Van der Lat. PlN Lat, misschien te vergelijken met IJslands ledja: slijk, Ohd. letto: leem. 1396 den hère vander Lat, Lier (FRANS); 1723 Antonius van der Laet, Mierop (MUL VII). –2. Uit Verla(e)ckt. Zie Van (de) Laak.
|
FD |
ver–laet(en) |
ou Ver- -laet(en). 1. V. ver- I. ,,(De la ferme) du serf » (Laethof, Dép. Lovenjoel). — 2. Verlaten, ,,Enfant abandonné ».
|
EV |
Verlaeten |
zie van Latem.
|
FD |
Verlaine |
Proven. Loc.
|
EV |
Verlaine |
Verlein(e), Verlenne, Verleyn: PlN (LU) en in Tohogne en Tournay (LX). 1312 Johanne dicto Verlennes, LU (AVB); 1334 Colars de Verlenes, Wanze (SLLIII). De dichter P. Verlaine (1844-1896) stamt uit Tohogne (KCTD1952,409).
|
FD |
Verlaine |
w. Vèrlin.ne. 1363 «Johans dit Hane-poie de Verlaine» GuillLiège, 1668-69 «Noe Verlen» émigré en Suède, 1736 «Jean-Nicolas Verlaine» BourgNamur; nom d’origine: Verlaine (trois en Wallonie, et donc sans doute plusieurs familles Verlaine). – La famille du poète Verlaine venait de Verlaine, hameau de Tohogne (cf. É. Legros, BTD 26, 409-410).
|
JG |
Verlande |
Verlant: Wsch. hypercorrecte remterpretatie van Verlende, resp. Verlent. 1620 Verlande, Duinkerke (PDB).
|
FD |
Verlat |
zie Verlaet.
|
FD |
Verlaten |
NF d’enfant trouvé?
|
JG |
Verlaten |
Verlathem, zie van Latem.
|
FD |
Verlay |
Van der Laey. PlN De Laaie: waterloop, in leper en Kaaskerke. 1292 Machiel vander Laye; 1314 Simon van der Laye, Bg. (DF IX); 1555 Daniel Verlaye, Vilvoorde-Aw. (AP).
|
FD |
Verlé |
Verlee, Verlée, Verley, Verlet, Verlez. 1355 «Jean de Verlée», 1630 «Marguerite Verlée» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Verlée, près d’Havelange (Nr) ou Verlé, à Brecht (Anv); ou bien forme contractée de Van der Lee, d’après le moy. néerl. lee ‘petit canal’ [FD].
|
JG |
Verlecke |
Huisnaam in Brugge: 1351 huus dat men heet ter Lecke. 1298 Henrici domini de Lecka; 1302 van Jans goede van der Lecke, Bg. (DF IX). -2. Riviernaam de Lek in Nederland, waarnaar de heerlijkheid De Lek bij Lekkerkerk (ZH) vernoemd is. 1278 Heinrike van der Lecke, Dordrecht (CG); 1355 Janne van Pollanen hère vander Lecke ende van Breda (HB120); 1416 Henricke vander Leck, Lier (FRANS).
|
FD |
Verleden(s) |
zie van der Lee.
|
FD |
Verlee |
Proven. Loc.
|
EV |
Verlee |
Verlé(e). Zie Van der Lee. – 2. PlN Verlée (N). 1355 Jean de Verlée = 1364 Jean de Verlée, écuyer (a fait transport d’un fief sis) à Verlée (ISC).
|
FD |
Verleene |
zie van de Leene.
|
FD |
Verleg(h) |
PlNLeg(NB).
|
FD |
Verlein(e) |
Verlenne, zie Verlaine.
|
FD |
Verlende |
Van der Lende. PlN ter Lende = ter Linde. Zie Van der Linde(n). 1326 Jan van der Linde = 1336 Jehan de le Lende, Ip. (BEELE); 1398 Rasse van der Lende, Deinze (DEBR. 1970).
|
FD |
Verlent |
Metr. Ver Lente: vrouw lolente. 1267 lacop ver Lenten soene, Velzeke (CG); 1576 Peter Verlent, Oudenaken-Aw. (AP).
|
FD |
Verlet |
-ez, -es, Verley: i. Verelet, dim. van Ofr. verel: grendel. BerBN. 1752 Judocus Verley, St.-Win. (VERGR. 1968). – 2. Zie ook Verlee, Van der Letten.
|
FD |
Verleure |
Metr. Ver Leure, Lore: vrouw Laura. Vgl. Verloren. 1302 Colart Lore, St-Q. (MORLET); 1633 Maria Verleure, Lo (CRAEYE). – 2. Zie ook Verlee, Van der Letten.
|
FD |
Verleuw(e) |
zie van der Leeuw.
|
FD |
Verley |
Var. van Verleye(n). – 2. Zie Verlet, -ez.
|
FD |
Verleye |
Verleyen. Ter Leye, nom d’origine assez fréquent dans la région de la Lys; cf. aussi Van der Leyen.
|
JG |
verleye(n) |
V. ver- I. ,,De la Lys ».
|
EV |
Verleye(n) |
zie van der Leye(n).
|
FD |
Verleyn |
Zie Verlaine. – 2. Var. van Verleyen.
|
FD |
Verleysen |
-eyzen, zie Leysen.
|
FD |
VERleysen |
V. ver- II. ,,Fils de l’épouse Liét- -aud, -ard, etc. ».
|
EV |
Verlie |
Zie Verly(e).
|
FD |
Verliefde(n) |
Hoofdzakelijk Ovl. FN. Daarom in de eerste plaats reïnterpretatie van Van Lierde (zoals Van Liefde). – 2. Evtl. Metr. 1333 Jan voren Lieveyden = 1391 Jan veren Lyveyden, Lv. (HM). Verlies, zie Leysens.
|
FD |
Verlijen |
Verlye(n), zie van der Leyen.
|
FD |
Verlijsen |
zie Leysens.
|
FD |
Verlinde |
Verlinden. Nom d’origine très fréquent: Ter Linde (= au tilleul); cf. Van der Linden.
|
JG |
Verlinde(n) |
V. ver- I. ,,Du tilleul, des tilleuls’.
|
EV |
Verlinde(n) |
zie van der Linde(n).
|
FD |
Verlodt |
zie Verlot.
|
FD |
verloes |
V. ver- I. ,,Des bosquets » (Lo).
|
EV |
Verloes |
Verloey, zie van der Loo.
|
FD |
Verloi(n)gne |
Verlonje: PlN Luingne (H), wordt in het Kortrijkse loendzje uitgesproken. Hier de waterloop La Luigne (vgl. Doutrelui(n)gne). 1230 Peronam de Loinge, Dottenijs (DEBR. 1980); 1398 Jaquemin van der Loinge, Har. = 1407 Jaquemaerd van der Loengen, Ktr. (DEBR. 1970, 1958).
|
FD |
verloingne |
V. ver- I. Van Ter!oigne, ,,De près de l’Oigne ». (Ruisseau).
|
EV |
Verlomme |
Van der Lomme. PlN Lomme (Nord). 1771 Franciscus Verlomme, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verloo |
zie van der Loo.
|
FD |
Verloo(y) |
zie van der Loo.
|
FD |
Verloock |
zie van Look.
|
FD |
Verloof |
zie van der Loove(n).
|
FD |
Verloop |
BerN Mnl. voorlope(r): voorbode, voorman, leider. 1251 Bernardus Vorlop, Hb. (BRECH.); 1250 Wouter Voerloop, Lv. (ICKX); 1270 Walteri Vorloep, Erps (PEENE1949); 1561 Hans Verloop, Tongerlo (AP).
|
FD |
Verloot |
Verlot. Matronyme: ver ‘dame’ + prénom fém. Lotte [FD].
|
JG |
Verloot |
zie Verlot.
|
FD |
ver–loove |
-looy. V. ver- I. ,,Du feuillage » (Loof), ,,Du bosquet » (Lo).
|
EV |
Verloove(n) |
zie van der Looven.
|
FD |
Verloren |
Metr. Ver Lore: vrouw Laura. 1321 Petro Verlorenman = 1340 Pétri Vorenlorenman, Tn. (C.BAERT); 1483 Gielise Verloren, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Verlot |
Verlodt, Verloot. Metr. Vrouw Lot, korte vorm van vleivorm op -lot(e). Zie Lotens. 1448 Marie Verlots, Pamele (PARM.). – 2. Dial. uitspr. van Verla(e)t.
|
FD |
Verloy |
zie van der Loo.
|
FD |
Verlrugghe |
zie van der Brugg(h)e(n).
|
FD |
VERluyten |
V. ver- II. ,,Epouse de Leudon ». V. LEUD.
|
EV |
Verluyten |
zie Luyten(s).
|
FD |
Verly |
1721 «Barbe Verly» BourgNamur; nom d’origine: Verly, à Robelmont (Lx) ou Verly (Aisne).
|
JG |
Verly |
Proven. Verlee (Loc.).
|
EV |
Verly(e) |
Verlie: PlN Verly (Aisne) en in Robelmont (LX). 1721 Barbe Verly, Namen (J.G.); 1768 M.A. Verlie, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verlyck |
PlN De Lijk in Averbode en St.-Pieters-Rode (VB), Lijke in Vurste (OV) (NR).
|
FD |
Verlynde |
zie van der Linde(n).
|
FD |
Verma |
Door d-syncope < Vermade, Van der Made; zie van der Maeten.
|
FD |
Vermaanen |
zie van Manen.
|
FD |
Vermaas(en) |
zie van der Maesen.
|
FD |
Vermaat |
Vermaete, zie van der Maeten.
|
FD |
Vermachelen |
Metr. Ver Machele/Mechele: vrouw Machtildis, Mathilde. Vgl. Machtelinck(x), Mechele. 1637 Clara Vermachelen, Cent (AP). –2. Evtl. = Van Machelen.
|
FD |
Vermael(e(n)) |
zie van de Maele.
|
FD |
Vermaele |
Vermaelen, Vermalen. Forme contractée de Van der Maele(n), moy. néerl. (to-pon.) maal, mâle ‘dépression, fond, vallée’.
|
JG |
vermaelen |
V. ver- I. ,,Du mallum » (Lieu des réunions publiques. Maal, toponyme fréquent).
|
EV |
Vermaer(c)ke(n) |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermaere(n) |
zie Vermarien, van (der) Maren.
|
FD |
Vermaes(en) |
zie van der Maesen.
|
FD |
Vermaillen |
Wsch. var. van Vernaillen; rn wordt makkelijk rm (Vgl. Van Doorme < Van Doorne).
|
FD |
Vermaire |
zie van (der) Meer.
|
FD |
Vermal(en) |
zie van de Maele.
|
FD |
Vermand |
zie Vromand.
|
FD |
Vermandel |
Vermandele, Vermander, Ver-mandere. Nom d’origine: (riverain) de la Mandel, affluent de la Lys qui passe à Roulers et Izegem, mais aussi Ter Mandel, nom d’une seigneurie [FD].
|
JG |
Vermandel(e) |
-der(e), zie van der Mander.
|
FD |
Vermanden |
zie van de Mande, van der Mander.
|
FD |
Vermang |
Vermant, zie Vromant.
|
FD |
Vermarcke |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermarien |
Vermarien, Vermaere(n): Metr. Ver Marie: vrouw Maria. 1372 Sigerus veren Marien, Lv.; 1384 Goeden Vermarien, Wijgmaal (HM); 1447 Dignen Vermarien = 1449 Digne Vermaren, Aarts. (MAR.); 1588 Joris Vermaren, Mech.-Aw. (AP). Zie ook Marien, Maris.
|
FD |
Vermase |
Vermasse, Vermassen. Forme contractée de Van der Maas, équivalent de De-meuse.
|
JG |
Vermasen |
Vermassse(n), zie van der Maesen.
|
FD |
Vermast |
zie van der Mast.
|
FD |
VER–mast |
ou ver- -mast, -massen. 1. V. ver- II. ,,Epouse de Mast, de Mas-son ». V. MAD (Maz). — 2. ,,Du mât, des mâts » (Limite de propri-priété).
|
EV |
Vermaurke |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermaut |
V. ver- I. Van der Mou-t(erij), ,,De la malterie ». Synon. : Vermout.
|
EV |
Vermaut |
Vermaux, Vermout. Adaptation flam. de Fremault, dérivé roman de l’anthrop. germ. Frumold, Fromolt < frum(a)-wald, latinisé en Fromaldus [FD] ; cf. aussi Fremeau, -ault.
|
JG |
Vermaut |
Vermout, Vermaux, Vermauwt, Vermaute, Vermoet: Patr. < Fremault, Fermaut, Rom. vorm van Germ. VN Vromoud. Zie Fremault. 1686 Maria Vermault, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Verme(r)sch |
Vermes(en), Vermesse, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermèch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermeegen |
zie van Megen.
|
FD |
Vermeer |
Vermeere(n), zie van der Meer.
|
FD |
ver–meer(en) |
ou -me(i)re, -meersch ou -meirsch, -meesch, -meulen ou -m(e)ylen (N° 67) ou -mo(e)Ien. V. ver- I. ,,Du lac, des lacs » (Meer), ,,Du marais » (Meers, Dialecte), ,,Du pré humide » (Mees, Dialecte).
|
EV |
Vermeerbergen |
zie (van) Meerbergen.
|
FD |
Vermeerch |
Vermeers(ch)(en), Vermees(ch), Vermeesen, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermeersch |
Vermeesch, Vermersch, Ver-meirsch, etc. Nom d’origine très fréquent: Ter Meersch; cf. aussi Van der Meersch.
|
JG |
Vermeil(en) |
Vermeille, zie van der Meylen.
|
FD |
Vermeir |
Vermeire, Vermeiren, Vermeer, Ver-mer, Vermeeren, Vermeren, etc. Forme contractée de Van der Meer, appellatif moy. néerl. meire, meere ‘grand étang’.
|
JG |
Vermeir(en) |
Vermeir(r)e, zie van der Meer.
|
FD |
Vermeirs(ch) |
Vermeirsche, Vermei(r)ssen, zie van der Meersch.
|
FD |
Vermelen |
zie van der Molen.
|
FD |
Vermer(c)kt |
Vermerght, zie van de Merckt.
|
FD |
Vermer(en) |
Vermerre(n), zie van der Meer.
|
FD |
Vermet(ten) |
Zie Matte. – 2. Evtl. < Van der Met(t)en, naar PlN Met(te), wellicht meet: weiland, hooiland. 1404 Goisin van der Meten, Ronse (LENOIR); 1752 Nikolaas vander Metten, Bever(CORNELIS).
|
FD |
Vermeulecom |
zie van Meulecom.
|
FD |
Vermeulen |
[12e NF le plus fréquent en Belgique]. Nom d’origine extrêmement répandu: Ter Molen (= au moulin); cf. aussi Van der Meulen.
|
JG |
Vermeulen |
-eul(l)e, -euleu, -eulin, zie van der Molen.
|
FD |
Vermey(d)en |
zie van der Meyden.
|
FD |
Vermeylen |
Vermylen, etc. Forme contractée de Van der Mijlen, moy. néerl. mile, mijl ‘lieue, banlieue’ [FD].
|
JG |
Vermeylen |
zie van der Meylen.
|
FD |
Vermeys |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermier(d)t |
zie van Miert.
|
FD |
Vermiesch |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermin |
1. Proven. Vermine ou Fer-mine (Dép. Izier). V. Verminnen.
|
EV |
Vermin(nen) |
Metr. Ver Minne: vrouw Minne. Zie Minne 2.
|
FD |
Verminck(sel) |
Vermynck: Dial. ontrond < Vermunck; zie Vermunicht. Vermincksel is volksetymologisch (Mnl. minke = mincsel: verminking).
|
FD |
verminnen |
V. ver- I. ,,Des biens banaux » (Van der Meenen). Vermin, ,,Du bien banal ».
|
EV |
Vermis(sen) |
zie van der Meersch.
|
FD |
Vermo(e)len |
zie van der Molen.
|
FD |
vermo(o)te |
V. ver- I. ,,Des prés humides » (Mot, Dialecte).
|
EV |
Vermo(r)gen |
Wsch. reïnterpretatie van Vermorcken < Vermarcke.
|
FD |
Vermoens |
zie Fermont.
|
FD |
Vermoere |
Vermoeren. Forme contractée de Van der Moere, du NL Ter Moere, très fréquent en toponymie flamande, appellatif topon. moere ‘fagne, tourbière, marais’ [FD].
|
JG |
Vermoere(n) |
zie van der Moere.
|
FD |
Vermoes |
Vermoesen, Vermosen. Forme lim-bourgeoise de Vermase, Vermasse(n) [FD] ; cf. Van der Mosen.
|
JG |
Vermoes(en) |
Vermoezen, zie van der Mosen.
|
FD |
Vermoet |
zie Vermaut.
|
FD |
Vermon(d) |
-n(d)t, -nden, zie Fermont, van der Monde.
|
FD |
vermonden |
V. ver- I. ,,Des embouchures ».
|
EV |
Vermont |
-on (NF de la région de Comines). Probabl. var. de Fermont, Fermon, avec sonorisation de l’initiale ou influence des NF flam. en Ver-.
|
JG |
Vermoortel(e) |
zie van den Moortel.
|
FD |
Vermoote |
zie Vermote.
|
FD |
vermorcken |
V. ver- I. M.or(in)gen, ,,Des marécages ».
|
EV |
Vermorcken |
zie van der Mark.
|
FD |
Vermosen |
zie van der Mosen.
|
FD |
Vermost |
zie van der Most(en).
|
FD |
Vermote |
Nom d’origine fort répandu en pays flamand: de Mote (= la motte), d’après l’anc. fr. motte ‘château sur une motte, butte féodale’.
|
JG |
Vermote |
Vermoote, Vermotfte): i. Zie Van der Mot(en). – 2. Metr. Ver Mote: vrouw Maria. 1375 Marie Godscalx = Moote Godscalx, Ip. (BEELE); 1374 Danel Vermote = 1376 Danin Vermote, Oekene (SOETE). Een Wvl. He-eeuws Vermote kan ni. niet uit Van der Mote worden verklaard.
|
FD |
vermout |
V. Vermaut.
|
EV |
Vermout |
zie Vermaut.
|
FD |
Vermue |
Zuid-Bevelandse EN < Van der Mude. Ingw. mude, mui(de) < Germ. munthja: monding > meers in deltagebied. B.v. de Muide in Cent. 1239 Selvert van der Muden, Cent (GYSS. 1954).
|
FD |
Vermuelen |
Vermullen, zie van der Molen.
|
FD |
Vermunicht |
PlN Ter Munich: bij de monniken. 1386 Johannis vander Moninch, Tg. (TYTGAT); 1394 Henric vander Moyncken, Lv. (HB); 1480 Christiaen vande Mueneghen of Mueneke, Watou-Bg. (PBG).
|
FD |
vermunt |
V. ver- I. 1. ,,Du quartier de l’hôtel des monnaies ». — 2. Van der Munt, ,,De la colline » (Munie, Loc. flam. Du latin : Monte).
|
EV |
Vermunt |
Van der Munt. De Munt is de plaats waar gemunt wordt, waar de munt geslagen wordt. 1399 Denys van der Munte, 1399 Jan van der Munte, Bg. (SIOEN); 1452 Amele vander Munte, Kleef-Bg. (PARM.).; 1560 Anthonis Cornelisz van der Munten (vader van) Cornelis Anthonisz Vermunt, Etten NB (PDB).
|
FD |
Vermussche |
Vermuse: Wsch. reïnterpretatie (o.i.v. EN Mussche) van Vermeersche, Vermesse.
|
FD |
vermuyten |
V. ver- I. 1. Van Ter-muyde (Holl.). — 2. Van der mijten, ,,Des meules ».
|
EV |
Vermuyten |
Vermuijten: PlN Muite: kooi, vogelkooi, hol, gevangenis, kerker. 1368 up Jhanne van der Mute, Ktr. (DEBR. 2002); 1586 Elisabeth Vermuyten, Reet (MAR.).
|
FD |
Vermyle(n) |
Vermijl(e{n)), zie van der Meylen.
|
FD |
Vermynck |
zie Verminck.
|
FD |
Verna |
Misschien W. uitspr. van Verneau.
|
FD |
Vernacht |
Gereïnterpreteerde vorm van Vernackt. 1501 Gillis van der Nacht, Oostrozebeke; 1506 Gillis van der Nacht; 1536 Jan van der Nacht, Petegem(KWII).
|
FD |
Vernack(t) |
zie van der Naet.
|
FD |
Vernae(ck)t |
-aert(s), zie van der Naet.
|
FD |
Vernaechten |
Metr. Veren Aechten, verbogen vorm van Ver Aechte: vrouw Agatha. Zie Aegten. 1392 Pauwels Vernaechten, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Vernaelde |
Vernail(len), Vernalde: Metr. Veren Alden, verbogen vorm van Ver Aide, vrouw Aida, Germ. VN. Of < Vernalen: veren Adelen. 1487 Symoen Vernaelde, Bredenaarde (PARM.).
|
FD |
Vernaeve |
Metr. Veren Ave: vrouw Ava, Germ. VN. 1239 Ava uxor scalteti; 1248 Monkin filius Aven (GN); 1296 Heins huus ver Naven; 1300 Reniers ver Aven, Her. (DERCON); 1393 Heinrijckx erve Vernaven, Walem (OARII). Zie ook Aafjes.
|
FD |
Vernaeve |
Proven. Venenhove „Ferme écartée ». (Comp. ; Ver-boeckhaeve, synon. de Verboeck-hove).
|
EV |
Vernagut |
zie Fernagut.
|
FD |
Vernal(en) |
Metr. Veren Adelen: vrouw Adela. Germ. VN. 1260 Joh. domine Adèle, Veltem (HM); 1322 Arnoldus dictus Veren Adellen, Erps (PEENE 1949); 1396 Gillis Vernadelen, Denderhoutem (DE B.).
|
FD |
Vernamelen |
Metr. Ver (vrouw) Amele, korte vorm van Germ. VN Amelberge.
|
FD |
Vernant |
NF originaire de l’Aube (Champagne) où il est attesté massivement aux 16e et 17e s. (GeneaNet); probabl. d’un NL de la famille topon. de verne ‘aulne’, ainsi Vernand (Loire, Hte-Savoie), cf. aussi Vernin.
|
JG |
Vernant |
zie Ferdinand.
|
FD |
Vernasse(n) |
Metr. Veren Asse(n): vrouw Asse, Germ. VN Adza, dim. van athal-naam. 1471 Arnold Vernasse,Tn.(HM).
|
FD |
Vernasselen |
Metr. Veren Assele(n): vrouw Assele. Vgl. Asselman. 1359 Gérard Vernasselen, Tn. (HM); 1424 Henrici quondam Vernasselen, Walem (OAR II).
|
FD |
Vernassière |
-iere. NF importé dans la région de Binche, sans doute en provenance de l’Allier ou de la Loire (GeneaNet); nom d’origine to-ponymique.
|
JG |
Vernay |
1780 «Françoise Vernay» Charleroi; nom d’origine: Vernay (Rhône), Le Vernay (fréquent en France), dérivé de fr. dial verne ‘aulne’.
|
JG |
Vernay |
Duvernay, -oy, Devernay, de Verneij, de Verney: Verspreide Fr. PlN (le) Vernay (Rhône, Saône-et-Loire), Verney (Normandie): plaats waar elzen groeien. 1432 Gerardus de Vernay, Torn. dioc. (MULI); 156 e. Egidij de Verney, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
verne |
,,Aulne ». N. d’arbre. Carac-tér. d’une propriété. Vergne et Verne, deux ruisseaux, ,,Ruisseaux des aulnes ». Ver(g)ne. Diminutifs : Vern- -et, -in. Collectifs : Vern- -aillien, -al, -el, -iere (Ver-gnies, Loc., Vernei, Dép. Lamalle). Composé : Vernory (Vernaie au ruisseau). vernieuwe. V. ver- I. Van der nieuwe (stede, straat, steeg, etc.), ,,De la nouvelle- (-place, -rue, -ruelle, etc.) ».
|
EV |
Verne |
Vernet, -ez, -el, -eau, -aut, -aus, zie Vergne(s).
|
FD |
Verneert |
Verne(i)rt, zie van der Naet.
|
FD |
Vernel |
Nom d’origine: autre dérivé en -el/-eau du même verne, cf. par ex. Verneau (Indre).
|
JG |
Vernelen |
Metr. Ver Nele: vrouw Cornelia of Petronilla.
|
FD |
Vernemmen |
zie Vernimmen.
|
FD |
Vernest |
zie van Nest(e).
|
FD |
Vernet |
-ez, -het, zie Vergnes.
|
FD |
Vernet |
Vernez. 14e s. «Godefreins fiez Gode-froi de Vernei» DénHesbaye; nom d’origine: Vernet (Haute-Garonne, Allier, etc.); cf. aussi Vergniolle, Vergn(i)on.
|
JG |
Verneuil |
1771 «Louis Verneuil» Haybes; nom d’origine: Verneuil, topon. très fréquent en France (Meuse, Aisne, Oise, etc.).
|
JG |
Verneuil |
PlN Verneuil (Aisne, Marne, Oise, Meuse…). 1177 Matei de Vernolio, Laon (SMTI).
|
FD |
Verniemmen |
zie Vernimmen.
|
FD |
Vernier |
Verniers. 1396 «Jehan le Vernier» ComptesMons; nom de profession: anc. fr. vernier ‘celui qui cultive ou vend des fruits du printemps’ ; pourrait être aussi une var. de Wernier, Warnier?
|
JG |
Vernier(e) |
Vernie(rs). Pair. Norm. var. van Wernier(s). Zie Werner. – 2. BerN. Ofr. vernier: verkoper van lentevruchten. 1396 Jehan le Vernier, Bergen (DE B.); 1492 Joos Vernier, Cent (BOONE); 1556 Joos Verniers, Bossuit-Pamele (V.BUTS.).
|
FD |
Verniest(e) |
Wsch. < Verriest, met n-epenthesis.
|
FD |
Vernieuwe |
Metr. Vernieven, Veren leven, verbogen vorm van Ver levé: vrouw Eva. 1335 Jhans Vernieven huus, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Boudin Vernieven sone, Geluwe (DEBR. 1970).
|
FD |
Vernijns |
Vernyns: Limburgse FN, daarom wsch. < Severijns, met epenthetische n (zie Ferin).
|
FD |
Vernimme |
Vernimmen, Vernemmen. Matronyme: ver(en) ‘dame’ + prénom fém. Imme = Emma [FD].
|
JG |
Vernimme(n) |
Vernemmen,Verniemmen: Metr. Veren Immen, verbogen vorm van Ver Imme: vrouw Emma. Zie Imme. 1267 Henricus veren Immen, Lubbeek; 1279 Godefridus filius domine Emme = God. filius domine Imme, Lv. (HM); 1280 Soy Vern Ymme sone, Wondelgem (CG); 1309 Lisbeden veren Emmen dochter, L (OGO); 1350 Wouter Vernimmen, Zèle (LENAERTS).
|
FD |
Vernin |
Afl. van Verne? Of Fr. venin: gif. BN. Vgl. dial. fernijn < venijn. 1216 Hubertus Venin, Oc. (MORLET).
|
FD |
Vernin |
NF rare en Wallonie, sans doute d’origine française (Vienne, Oise, etc.); probabl. d’un NL de la famille topon. de verne ‘aulne’, ainsi Vernin (Allier, comm. de Laprugne), cf. aussi Vernant.
|
JG |
Vernis |
Vervorming van Vernest of Verniest? Of PlN Verny (Moselle)? 1695 Anth. de Vernies, Thuin; 1685 N. Vernij, Aat; 1707 J.FJ. de Verni, Bergen (MULVII).
|
FD |
Verno |
Var. van Vernooy of Vernou.
|
FD |
Vernooy |
Vernooi(j), Verno: Metr. Veren Ode: vrouw Ode. Germ. VN Auda, Oda. 1300 Willelmi Vernoeden, Tv. (BERDEN); 1350 Wilhelmus dictus veren Oeden, Tv.; 1369 Henric Vernoeden, St.-P.-Rode (HM); 1371 Godefridus Vorennoyen = 1396 Goerde Vernoyen, Neerwinden (C.BAERT); 1631 Henricus Vernood, Schelle (MAR.).
|
FD |
Vernou |
PlN Vernou (o.m. Seine-et-Marne), Vernoux (o.m. Ain).
|
FD |
Vero |
Véro (NF du Hainaut et de la région de Stavelot). Peut-être surnom délocutif: lat. vero, dans une antienne, un psaume. – Ou bien latinisation d’un lieu d’origine: (a) Vero, de Ver (Custinne), comp. 17e s. «Veris» (anthrop. latinisé), sur le même topon. (J. Herbillon, BTD50, 117)[JL, NFw].
|
JG |
Véro |
Vero: Var. van Wérot. Zie Wérotte.
|
FD |
Vero(o)st |
zie van de Roost.
|
FD |
Verocq |
Francisation du NF Verroken [FD] ?
|
JG |
Verocq |
W. uitspr. van Verroken (of Veracq)?
|
FD |
Veroeven |
zie van der Hoeven.
|
FD |
Veroeveren |
zie van Oeveren.
|
FD |
veroft |
V. Verhoeft.
|
EV |
Veroft |
zie van der Hoeght.
|
FD |
Verolle |
zie van der Halle(n).
|
FD |
Verolleman |
Peut-être avatar du NF Veranneman [FD]?
|
JG |
Verolleman |
zie Veranneman.
|
FD |
Veron |
Véron, Verons. 14e s. «Jehan Veron» DénHesbaye, 1444 «Fierait Veron» Aides-Namur, 1561 «Veronne Nockart, manouvrier» Braine-le-Château, 1583 «Jermin Verond» BourgNamur, 1616 «Jean Bertrand dit Veronne» PrincipChimay, 1682 « Marie Veronne » Namur [les formes en -onne ne sont pas nécessairement des fém., mais le -n final était prononcé et non nasalisé] ; nom de baptême, d’après saint Véron < sanctus Veronus (forme de ±1013), néerl. sint Vroen, confesseur du 9e s., qui passe pour un descendant de Charlemagne, et qui est honoré dans le diocèse de Cambrai et particulièrement à Lembeek au sud de Haï (BrFl) (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 57). Dimin. en -et: Veronnez, Véronnez.
|
JG |
Ver–on |
-oone. 1. Proven. Véronne (Ville irai.). — 2. Matronyme. Vérone, synon. de Véronique, N. de baptême (Veron ikon, ,,Vraie image »).
|
EV |
Véron |
Veron(s), Verron(s), Verrions, Vroon, Veronnez, Verroens, Voorons: Patr. HN Veronus, patroonheilige van Lembeek bij Halle (VB). Lokale vorm is Vroen < Fr. Véron. 1381 Vroens, Halle (LIND. 1947′); 1561 Veronne Nockaert, Halle (ARNOULD1986).
|
FD |
Veroone |
Verhoene, Vro(o)nen, Verrone, Verroonen, Vroon: Metr. Zoon van Ver One: vrouw One, fem. van Ono, Germ. VN (GN). Vroonen < Veronen. 1379 Jacob Verhonensone, Ip. (BEELE); 1549 Jan Veroen,Bg.(SCHOUT.II).
|
FD |
Verotte |
Vérotte. Var. de Wérotte.
|
JG |
Vérotte |
zie Wérotte.
|
FD |
Verou(g)straete |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Verougstraete |
cf. Verhoestraete.
|
JG |
ver–ougstraete |
-paele, -peut, -plaetse, -plancke, -poorten. V. ver I. ,,De la grand’route » (Hoogstraat), ,,Du poteau-limite » (Paal), ,,Du puits » (Put), ,,De la place » (Plaats) ,,Du pont de bois » (Plané), ,,Des portes ».
|
EV |
Verove(n) |
zie van der Hoeve(n).
|
FD |
Veroven |
cf. Verho(e)ven.
|
JG |
Veroyen |
Verro(e)ye, Vroy{e): i: Metr. Ver Ode: vrouw Auda, Oda. Zie Oyen i, Vernooy. 1315 Veroden Cansgoets, Lubbeek; 1380 Gilis Veroden, Bunsbeek (HM). – 2. Van der Oyen; zie van Ooyen.
|
FD |
Verpa(a)len |
Verpaele(n), Verpael(s)t, zie van der Paal.
|
FD |
Verpeet |
Verpeten, zie van der Peet.
|
FD |
Verpeut(en) |
Uit Van der Put/Peut (zie van den Putte) of var. van Verpoot(en).
|
FD |
Verpeylen |
zie (van) Peel.
|
FD |
Verplaeste |
Verplae(s)tre: Verhaspeling (FV) van Verplaetse, met metathesis ts/st.
|
FD |
Verplaetse(n) |
zie van der Plaetse(n).
|
FD |
Verplan(c)ke(n) |
zie van der Planken.
|
FD |
Verplancke |
Verplancken, Verplanken, etc. Nom d’origine ou de proximité signifiant ‘petit pont en bois’, ainsi la Planque (1260), seigneurie à Dottignies, Ter Plancke (1515) à Luigne, de Plancque (16e s.) à Bellegem [FD]; cf. aussi Van der Plancken et comp. Delplanque.
|
JG |
Verpoelt |
Verpoylt, Verpuylt: Verpoelkt < Verpoelk < Van der Poelk. PlN Poelk in Meerbeke (OV) en Pamel (VB) (TW). 1300 Heinricus de Poelke; 1400 Jan van Poelcke = op Janne van Poelkt, Tv. (BERDEN); 1582 Joost Verpuylt, Erps-Aw. (AP).
|
FD |
Verpoest |
zie van der Poest.
|
FD |
Verpoort |
-e(n), -er, Verpoot(en), Verpoten, zie van der Poorten.
|
FD |
Verpoort |
Verpoorte, Verpoorten,Verpoorter, etc. Nom d’origine: Ter Poorte (= à la porte), très fréquent en pays flamand; cf. aussi Van der Poorten.
|
JG |
Verpoucke |
zie van Poeke.
|
FD |
Verpraet |
zie van Praet.
|
FD |
Verpuylt |
Verpoylt, zie Verpoelt.
|
FD |
Verqu(a)in |
zie Werkin.
|
FD |
Verqualie |
zie van Caillie.
|
FD |
Verquer(r)e |
Verqueren, Verqueire, Verquiere, zie van de Keer.
|
FD |
Verquère |
Verquere, Verquerre. Adaptation du NF flam. Verqueren, Verqueire < Van de Keer [FD].
|
JG |
Verraed(t) |
-aert, zie Verhaert.
|
FD |
Verraeghe |
-aghc; Verraghen, Verraghen(n)e, cf. Verhaege(n).
|
JG |
VERR–aert |
-anneman. V. VER-aert, VERanneman.
|
EV |
Verraes |
-aest, cf. Van Raes.
|
JG |
VERraes |
V. ver- II. ,,Epouse de Rasson ». V. RAD (Raz).
|
EV |
Verraes(t) |
zie van Raes.
|
FD |
Verraghen |
-ghen(n)e, Veraghaen(n)e, zie van der Hagen.
|
FD |
Verr–aghen |
-aleweck. V. ver- I. ,,Des bosquets » (Hagen), ,,Du faubourg de Hal(le) » (Hallewijk).
|
EV |
Verralewyck |
-week, zie van Halewijck.
|
FD |
Verranneman |
cf. Veranneman.
|
JG |
Verranneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verrart |
zie Verhaert.
|
FD |
Verras |
-az, zie van Raes.
|
FD |
verrassel |
V. verhasselt.
|
EV |
Verrassel |
zie van der Hasselt.
|
FD |
Verraver |
zie Verhavert.
|
FD |
Verrax |
zie Verhack.
|
FD |
Verre(n), van |
zie van Veer.
|
FD |
Verre, van |
zie van Veer.
|
FD |
Verre, van de |
zie van de Veere.
|
FD |
Verrebroeck |
Proven. Loc. ,,Marais écarté. Synon. : Werbroeck.
|
EV |
Verrecas |
Varkas: De oudste met naam bekende voorvader van de Brugse famille Verrecas is Martinus, in Hongarije geboren en in Brugge in 1752 aïs Forgatz opgeschreven; hij overlijdt in Bg. in 1761 als Vercas. Zijn kinderen zijn « 1754 Jacobus Vaerekaes; « 1756 Carolus Verrecas; « 1760 Petranille Farregas. Vanaf 1786 Pieter Jacobus Verrecas dragen allé Brugse afstammelingen de naamvorm Verrecas (med. L. Verrecas, Assebroek). Adaptatie van de Hongaarse FN Farkas (zie i.v.).
|
FD |
verr–eck |
-(e)y(c)ke(n). V. ver- I. ,,Du chêne, des chênes » (Eik-en),
|
EV |
Verreck(en) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verreck(t) |
-ec(h)t, zie van der Eeckt.
|
FD |
Verrees |
zie van Hees.
|
FD |
Verreest |
zie van der Eest.
|
FD |
Verreet |
zie van de Riet, van Reeth.
|
FD |
Verreij(c)ke(n) |
zie van der Eyken.
|
FD |
Verrek(t) |
zie van der Eyken, van der Eeckt.
|
FD |
Verrellen |
zie van der Helle.
|
FD |
Verrelst |
zie (van der) Elst.
|
FD |
Verreman |
Afl. van Mnl. varre, verre: (jonge) stier. BerN van stierenfokker? Of var. van Vereman(s)? 1714 Ignatius Verreman, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Verren, van der |
zie van der Veere.
|
FD |
Verrengen |
zie van Rengen.
|
FD |
Verrenneman |
zie Veranneman.
|
FD |
Verrept |
zie Verept.
|
FD |
Verresen |
zie van Hees.
|
FD |
Verret(h) |
zie van de Riet, van Reeth.
|
FD |
Verreu |
cf. Verrue.
|
JG |
Verreu |
zie Verrue.
|
FD |
Verreux |
Peut-être nom de profession: anc. fr. verrieur ‘verrier, vitrier’ ?
|
JG |
Verreux |
Proven. La Verreuse (Dép. Séloignes).
|
EV |
Verrewaere, (de) |
zie de Verver.
|
FD |
Verrewegen, van |
Reïnterpretatie van Van Herrewegen.
|
FD |
Verrey(d)t |
zie van de Riet.
|
FD |
Verrey(de) |
Verreyen, zie van der Heiden.
|
FD |
Verreydt |
Verrydt, Verryt, cf. Vereyt.
|
JG |
Verreys(t) |
zie van der Ryst.
|
FD |
Verrezen |
zie van Hees.
|
FD |
Verri(er) |
Verïer, Ver(r)iez, Vériez, Veyrier, Leverrier, Veerjee, Verrière, Veirière, Véry(ère), Verry(ère): BerN Fr. verrier: glasmaker, glazenier. ±1300 Jehans li Voirriers, Artesië (BOUGARD); 1383 Jean Verrier (MARCHAL).
|
FD |
Verriel(l)e |
zie van Hille.
|
FD |
Verrier |
Verriez. 1302 «Robins li Verriers» Loi-Tournai, 1320 «Willaume le Verrier», 1334 «Ghillebert le Voirrier» NécrArras, 1527 «Matho le Verrier» BourgNamur; nom de profession: fr. verrier ‘vitrier’.
|
JG |
Verri–er |
-ère. Profess. Ouvrier de verrerie.
|
EV |
Verrière |
Verrière. 1302 «Maroie li Verrière» LoiTournai; fém. du précédent plutôt que nom d’origine: Verrières (Ardennes).
|
JG |
Verriest |
Nom d’origine : moy. néerl. rijst ‘oseraie’, appellatif topon.; cf. aussi Van de(r) Rijst.
|
JG |
verriest |
V. ver- I. ,,De l’oseraie » (Rijs, „osier ». Collectif : Rij(s)t.
|
EV |
Verriest |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Verriet |
zie van der Riet.
|
FD |
Verrijs(s)en |
zie van den Ryse.
|
FD |
Verroens |
zie Véron.
|
FD |
Verroest |
zie van de Roost.
|
FD |
Verroeurlst |
zie van der Hulst.
|
FD |
Verroeye |
zie Veroyen.
|
FD |
Verroken |
Forme contractée de Van der Roken, trad. flam. du nom pic. de le Roke, cf. 1221 «Nicholon de le Roke» ChirTournai, 1392 «Jehane vander Roke» Tournai, etc. [FD].
|
JG |
verroken |
V. Verhooghen.
|
EV |
Verroken |
Verhoken. Verroken < Van der Roken. PlN Pic. Roke, Fr. roche: rots, steenberg, rotsachtige plaats. Vander Roke ook aïs vertaling van Dele Roke (vgl. Delaroche). PlN 1275 Roke in Vloesberg, 1316 Stienroke, 1360 Roke in Ronse (DECONINCK). 1221 Nicholon de le Roke, Dk. (SMTI); 1275 Colart de le Roke… es masures de le Roke, tenant au bos de le Roke, Vloesberg (VR 41); 1392 Jehane vander Roke, Dk. (SR Ktr. f° 6,8, iov°); 1396 Jacop van der Roeke, Berchem-Oud. 1262 (ARA); 1400 Jan van der Roke, Rijsel (JAM.). –2. Evtl. < Van (den) Roken, Van den Rodeken. PlN Rodeken, dim. van Rode, o.m. in Dentergem (DF XIII), Bekkevoort (CLAES1983), Roken in Nieuwerkerken-Aalst (med. Gyss.). 1398 Rasse van den Rodekine, Tielt (DEBR. 1970); 1302 Dyeric van den Roedekene; 1506 Jan vanden Roeken = 1507 Jan van Roeken, Diest (CLAES 1983); 1433 Merten van Rokenne; 1439 Lijsken vanden Rokene, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Verron(s) |
zie Véron.
|
FD |
Verronckel |
zie van Runckelen.
|
FD |
Verrone |
Verroonen, zie Veroone.
|
FD |
Verrooten |
Verrot(t)e: Van der Rooten. PlN Rote: vlasroot, plaats of waterloop waar vlas geroot wordt. PlN in Weelde (A) (HELSEN1944). 1443 Matheeus vander Rooten, Aw. (VLOEB.).
|
FD |
Verrosste |
zie van de Roost.
|
FD |
Verrot(t)e |
zie Verrooten.
|
FD |
Verrou |
zie Voroux.
|
FD |
Verrougstraete |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Verroust |
zie van de Roost.
|
FD |
Verroye |
zie Veroyen.
|
FD |
Verrue |
Car. phys. N. d’H. ayant une verrue.
|
EV |
Verrue |
Verhue, Verheu, Verreu: Van der Rue. PlN (la) Rue: straat; zie Delarue. 1370 Hannin vander Rue =Jhan vanden Dale dit dele Rue, Lauwe; 1398 Colart van der Rue, Spiere (DEBR. 2002,1970); 1544 Gheeraert van de Rue; 1556 Jan van de Ruwe, Spiere (KWII). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Delrue tot Verrue en Verheust. LG1984,385-6.
|
FD |
Verrue |
Verreu. Forme contractée de Van der Rue, d’après les nombreux l.d. la rue, équivalent du NF Delrue [FD].
|
JG |
Verry(c)ken |
-yck, -yke, zie van der Eyken.
|
FD |
Verry(c)kt |
zie van der Eeckt.
|
FD |
Verry(d)t |
zie van der Riet.
|
FD |
Verry(ère) |
zie Verrier.
|
FD |
Verryden |
zie van der Heiden.
|
FD |
Verryser |
zie Veryser.
|
FD |
Versa(e)vel(e) |
zie van de Savel.
|
FD |
Versadet |
NF d’Entre-Sambre-et-Meuse, apparu à Barbençon en 1860, en provenance de Paris (GeneaNet); probabl. surnom: moy. fr. ver-saudé ‘abattu, morne’ FEW 14, 309b.
|
JG |
Versaen |
Metr. Vrouw Suzanna, vgl. Sanna. 1338 Heylwigi Vorensannen; 1375 domicella Zane = 1370 joffre Zaenen, Tn. (C. BAERT); 1345 Walterus voren Zannen, VB; 1351 Godefridus veren Zannen, Winksele (HM). – 2. In Merchtem in 1730 variant van Van Saen (PDB).
|
FD |
versaen |
ver- I. ,,(Des champs producteurs) de semences » (Zaden), Peut être aussi le N. de producteur.
|
EV |
Versaille(s) |
Versaeil(l)ie: PlN Versailles (Seine-et-Oise).
|
FD |
Versailles |
Versaille. Nom d’origine: Versailles (Yvelines, France).
|
JG |
Versantvoort |
zie van Zandyoort.
|
FD |
Versaud |
PlN Verseau (Saône-et-Loire).
|
FD |
Versauw |
1. Proven. établissement de Vericius ». Forme, dans la région de Courtrai, d’un synon. de Versez (anc. N. de Vierset, Loc.) et de Virizien (Loc. fr.). — 2. N. de circonst. H. né sous le signe du ver-seau. N° 302.
|
EV |
Versauw |
zie Versou.
|
FD |
ver–savel |
-schaeren, -schaeve, -schaffel, -schelde(n), -scheure ou -sc(h)o(o)re(n) ou -schue-re(n), -schooris, -schraegen. V. ver- I. ,,De la sablonnière » (Za-vel), ,,Du rivage » (Schaar, topon.), ,,Du terrain défriché » (Schaaf, ,,Rabot ». Au figuré, instrument d’essartage), ,,Du bosquet de l’es-sart » (Schaffelo), ,,De l’Escaut » (Schelde), ,,De l’alluvion, des alu-vions » (Scheur ou Schenr, dont Schuur, ,,Grange », est généralement une altération), ,,De l’élevage des bêtes à corne » (Schorisse, Loc., en fr., Escornaix; comp. : Cornesse, Loc., même sens), ,,Des terres avares, incultes » (Schraag).
|
EV |
Versbraegen |
Wsch. leesfout voor Verschraegen.
|
FD |
Verschae(gen) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschaeken |
Reïnterpretatie van Verschagen?
|
FD |
Verschaere(n) |
zie van der Schaar.
|
FD |
Verschaeren |
Forme contractée de Van der Schaar, appellatif topon. schaar ‘rive, digue’ [FD].
|
JG |
Verschaete |
Hypercorrect voor Verschoote. 1686 Chrystynken Verschuete; 1721 Guillaume Verschaete; 1724 Mathis Verschate, Lendelede (COUSS).
|
FD |
Verschaetse |
Verschatse,-tze.Verschetse,-tze: Van der Schaetse. Wellicht huisnaam Ter Schaetse: stelt, kruk. Vgl. Schaetsaert. Vgl. Delecosse, Dezecache. 1627 Abraham Verscache = 1630 A. Verschatse; 1636 Joos Verschaetse, Markegem (KWII).
|
FD |
Verschaeve |
(NF de Flandre occ.). Forme contractée de Van der Schaeghe, Van der Schaeve, etc., d’un NL ter Schage, fréquent en topon. flamande. – Bibliogr. : O. Leys, De FN Ver-schaeve, dans Naamkunde 1957, 168.
|
JG |
Verschaeve(r) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschaffel(t) |
PlN 1427 ter Scaffelt, Aaigem (OV). 1375 Jan van der Scaffelt, Cent (GYSS. 1954); 1373 Jan van der Schaffelt, Cent (BSE).
|
FD |
Verschage |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschakelen |
Var. van Verschaeken?
|
FD |
Verscharen |
zie van der Schaar.
|
FD |
Verschatse |
-tze, zie Verschaetse.
|
FD |
Verschave(r) |
zie van der Schaeghe.
|
FD |
Verschelde |
Verschelden. Nom d’origine: van der Schelde (= de l’Escaut); cf. aussi Van der Schelden.
|
JG |
Verschelde(n) |
Verschelle, Verschelve, zie van der Schelden.
|
FD |
Verschemoet |
Vesschemoet, Vesgemoet: Verse moed, BN voor iemand die met frisse moed aan het werk gaat. D. Frisch(er)muth. 1374 Lonis Versmoet, Gb. (SCHR.); 176 e. Vesgemoet, Maldegem(PDB).
|
FD |
Verschetse |
-tze, zie Verschaetse.
|
FD |
Verscheure(n) |
zie van der Schuren.
|
FD |
Verscheyden |
Vers(c)heijden: Uit Verschelden, met gepalataliseerde 1 (vgl. Wvl. suifer < sulfer).
|
FD |
Verschilde |
zie van der Schelden.
|
FD |
Verschingel |
zie van Singhel.
|
FD |
Verschoor(e) |
Verschooren, Verschore(n), Verschorre(n), Verscoore, van de(n) Schoor, van Schoore(n), van Schoren: PlN Schoor, Schor(r)e: aangeslibd land dat rijp is om ingedijkt te worden, moeras (TW). Zie ook Van Schoor. 1281 Jacobus Dellescore, Woitinus Dellescore, Avelgem (HAES.); 1324 Jehan van der Score = van Score, WV (DF XIV); 1392 Art vanden Score, Aw. (ANP).
|
FD |
Verschoore |
Verschoren, etc. Nom d’origine: Ter Schoren, d’après l’appellatif topon. schorre ‘terrain alluvial’ [FD]; cf. aussi Van Schoor.
|
JG |
Verschooris |
zie van Schorisse.
|
FD |
Verschoot(en) |
Verschote, zie van de Schoot.
|
FD |
Verschraeven |
-schragen, -schraeg(h)e(n), zie van der Schraege.
|
FD |
Verschroeven |
Br. uitspr. van Verschraeven.
|
FD |
Verschu(e)re(n) |
Verschuur(e(n)), Verscuren, zie van der Schuren.
|
FD |
Verschuere |
Verschueren, Verschuren, etc. Nom d’origine: Ter Schuere (= de la grange); cf. aussi Van der Schu(e)ren.
|
JG |
Verscoore |
zie Verschoor(e).
|
FD |
Versé |
Verset, Versez. 1745 «Bernard Verset» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Vierset (Lg), 1091 «Versaih», 1178 «Versez», mais le NF est surtout hennuyer.
|
JG |
Vers–é |
-e, -ez. Proven. Versez, anc. N. de Vierset (Loc.).
|
EV |
Versel(l)e |
zie van Zele(n).
|
FD |
Verselder |
Ovl. FN. Adaptatie van Versaille (zie DEBR. 1985)? Of reïnterpretatie van Verschelde? 1629 Joanne Verselder, Edegem (SELS).
|
FD |
Versele |
Verselle. 1576 «Verselle Greniers», 1585 «Verselle Grenier» BourgNamur; il s’agit apparemment d’un ancien prénom, à rapprocher p.-ê. de Urselle bien attesté comme prénom féminin dans les notaires liégeois ( 1642, 1705), sans doute dimin. de Ursule [JL, NFw] ; cf. aussi Verzele.
|
JG |
Verseput |
PlN: zoetwaterput, gemeenteput. 1616 Pieter Cornelisse Verseput, Noordgouwe (PDB).
|
FD |
Verset |
-ez, -e(e), -ée(s), -eer, Verzee: Var. van Vierset.
|
FD |
Versfeld |
Versfelt: PlN. Wellicht Varsseveld (G): 1200 Versevelde. Ndl. FN (van) Vars(s)eveld.
|
FD |
Versheijden |
zie Verscheyden.
|
FD |
Versheure |
Vershuere, zie van der Schuren.
|
FD |
versichel |
V. ver- I. ,,De la faucille ». (Sikkel). N. de terre en forme de faucille (Comp. : Charrue, Ploeg-steert, ,,Queue de charrue », top.).
|
EV |
Versichel(e(n)) |
Versickel, zie van der Sickel.
|
FD |
Versieck |
zie Versyck.
|
FD |
Versieren |
Verzieren: PlN La Vaissière (Cantal, Lozère): plaats waar notenbomen groeien? 1636 Vesier = 1639 van Visière = 1641 Verziere = 1644 vande Vesiere = 1647 vanden Visière = 1650 Versiere, Bg. (PDB).
|
FD |
Versieux |
Verzieux. 1602-3 «l’héritage Gilson le Verseur» TerriersNamur; p.-ê. nom de profession en -eur: celui qui se charge de (anc. fr.) versier ‘ensemencer (une terre) en verseret’ c.-à-d. à la saison du premier labour des terres.
|
JG |
Versieux |
zie Verzieux. Versigg(h)el, zie van der Sickel.
|
FD |
Versijp(t) |
Versyp(t), zie van de Zype.
|
FD |
Versin |
Proven. 1. Versinnes (Dép. Beauraing). — 2. Vézin (Loc).
|
EV |
Versin |
Verzin. Surnom: w., pic. (Mons) vèrzin ‘lubie, idée folle, caprice subit’ DL 689, Sigart 368, w. (La Louvière) ‘vigueur, mordant’ FEW 17,426a ; ou bien nom d’origine : Verchin, 1120 «Vercin» (PdC) ou Verchain, 1074 «Vuercin» (Nord).
|
JG |
Versin |
Verzin: PlN Verchin (PdC) of Verchain (Nord)?
|
FD |
Vers–in |
on. 1. Proven. Versainnes (Dtp. Beauraing). Synon. : Verzin. — 2. V. WARD (Warz).
|
EV |
Versle(e)gers |
Van der Sleehegge. PlN Sleehaag (med. J. Segers). Zie Sleeuwaeghen.
|
FD |
Versleijen |
zie van der Sleyen.
|
FD |
Verslijcke(n) |
zie van der Slijcken.
|
FD |
Verslijpe, |
Verslyp(p)e: Van der Slijpe. PlN Slijpe (WV). 1133 Waltero de Slipen; 1303 Clais van Slipen; 1538 Inghele van der Slype; 1614 Louis Verslype (DF XIV); 1686 Maria Cornelia Verslijpes, Lo (CRAEYE).
|
FD |
Verslot |
zie van der Sloot.
|
FD |
Versluis |
Versluys(en), zie van der Sluis.
|
FD |
Versluys |
Versluis, etc. Nom d’origine: appellatif topon. sluis ‘écluse’, e.a. Sluis en Flandre zélandaise; cf. aussi Van der Sluis.
|
JG |
ver–sluys(en) |
-snick, -snoyen, -specht, -speelt, -speeten, -spreet, -spreeuwen, -stappen, -steegh ou -stegen, -sterren, -steylen, -stiche-l(en), -stocken, -straelen, -strae-ten, -streken, -strepen. V. ver- I. ,,De l’écluse, des écluses » (Sluis), ,,(Du terrain dit) du sanglot » (C’est-à-dire, inculte à faire pleurer) (Snik), ,,Des bois élagués » (Snoei), ,,Du pic » ou ,,Du pivert » (L.D.) (Specht), ,,(Du champ) d’épeautre » (Spelt), ,,Du dépis » (N. de terrain inculte) (Spijt), ,,(Du coin) des jeunes pousses » (Spruithoek, Dép. Moorsel) ou ,,(Du coin) des brins » (Spriet et Spriethoek, (L.D.), ,,Du coin des étourneaux » (Spreeuwenhoek, Dép. Muizen), ,,(Du domaine appelé) Les Pas », (Comp. : en France, plus, domaines appelés Le Pas), ,,De la ruelle, des ruelles » (Steeg), ,,Du lieu appelé les étoiles » (Sterre, Dép. Aalter, Zandvliet, etc.), ,,(De la colline) escarpée » (Stijl), ,,Des chardons » (Stekel) ,,Des bâtons » (Stok, Plus. L.D.), ,,De la petite chaussée » (Du latin, Stradella); Synon. : De Streel, Dép. Fexhe-le-Haut-Clocher), ,,Des rues » (Stra-ten), ,,De la région » (Streek), ,,Des bandes de terrains » (Streep). ver- -srricht, -stringe, -stuyft. V. ver- I. ,,(De l’endroit) des lacets, des collets » (Strik, ,,Collet » pour la chasse), ,,Des (buissons) enchevêtrés » (Streng, ,,Echevaux »), ,,De l’endroit poussiéreux » (Stuif, ,,Sable mouvant »).
|
EV |
Versmee |
Vander Smede = Van der Smisse?
|
FD |
Versmersch |
Var. van Vermersch met -s-anticipatie.
|
FD |
Versmersse(n) |
Versmisse(n), zie van der Smissen.
|
FD |
Versmissen |
Versmessen. Nom d’origine: moy. néerl. smisse ‘forge’, équivalent du NF Del-forge; cf. aussi Van der Smissen.
|
JG |
Versnaeyen |
Versno(e)yen: Wsch. PlN Sinaai (OV).
|
FD |
Versnel |
Metr. Ver Snel, fem. van Germ. VN Snello. 1276 Jaobo Snelle, Ip. (BEELE).
|
FD |
Versnick |
Versnich, zie van Snickt.
|
FD |
Versno(e)yen |
zie Versnaeyen.
|
FD |
Versompel |
zie van Sompel.
|
FD |
Verson |
V. WARD (Warz).
|
EV |
Verson |
Versonne, Versonnen. Matronyme: ver ‘dame’ + prénom fém. Sonne < germ. Sunna [FD].
|
JG |
Versonnen |
Verson(ne): Metr. Germ. VN Sunna ‘zon’, vgl. Sunnihilt, Suna (MORLETI). 1321 Versonne; 1364 a Sonne; 1372 de domo Verensonnen, Tn. (C.BAERT); 1465 Merten Versonnen, Her. (DERCON).
|
FD |
Versou |
Versauw: PlN Zuwe, Zauw, Sauwe. Mnl. souw: sloot, gracht, greppel, goot. 146 e. Kathline vander Souen, Bs. (OSTYN).
|
FD |
Verspaandon(c)k |
Verspaendonck, zie Spaandonck.
|
FD |
Verspagen |
Gedemouilleerd < Verspagnen? 1478 Phelips vander Spaengien, Breda (HB136).
|
FD |
Verspaille |
Forme contractée de Van de Raspaille [FD].
|
JG |
Verspaille |
zie van de Raspaille.
|
FD |
Verspauwen |
zie Verspouwen.
|
FD |
Verspecht |
Van der Spekt: plaats waar speken, spijken, stokken staan. Zie Van der Spek. PlN Spekt (NB); Ter Specht in Opwijk. 1240 mansionem Walteri de Spect; 1515 Jan van der Specht…opt Spechtveld, Opwijk (LIND. ES 1913, 101-3); 1339 Wilhelmus dictus de Speect, Lv. (PEENE1949); 1340 Willem van der Spict, Bevekom; 1379 Wouter van der Spicht, Meldert (C. BAERT); 1584 Aelbrecht Verspect, Aw. (AB).
|
FD |
Verspeek |
zie van der Spek.
|
FD |
Verspeel(t) |
Verspelt, Versp(r)ille: PlN Speelt: plaats waar witte haagdoorn, spildoorn groeit. PlN in Mollem (VB), Zingem (OV), Spelt bij Merchtem (VB) (TW). Zie ook Van der Spiet. 1207 Waltero de Spelt, Har. (DEBR. 1980); 1227 Boidin de Speld, Zingem (GN); 1236 Arnoldus de Speelt (AZT); 1356 Jans sone van der Spelt, Bs. (PEENE 1949); 1587 Jan Versprille, Assenede (VS1995,420).
|
FD |
Verspeepen |
Verhaspeling (NE) van Verspeeten.
|
FD |
Verspeet(en) |
zie van der Speeten.
|
FD |
Verspeurt |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspeyen |
Verspuy: Van der Speyen. PlN Spei, Mnl. spoye, speye: spui, schutsluis. 1290 Willem van der Spoye, Damme (CG); 1298 Bartholomeo de Spoya, Bg. (VERKEST); 1305 Pieter van der Speye, Bg.(V.D.AUW).
|
FD |
Verspieren |
zie van der Spieren.
|
FD |
Verspille |
zie Verspeelt.
|
FD |
Versporten |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspouwen |
Verspauwen: PlN Ter Spauw in Overijse (VB). 1378 Bernardus de ter Spout…ter Spout, Overijse (BLO VII); 1410 Daniel Verspauen, Dend. (LIND. 1946′).
|
FD |
Verspreet |
Verspreyt: PlN Ter Spreet in At. en Strombeek (VB). 1352 Waltherus dictus vander Spreet, Strombeek (OSTYN); 1368-75 Johan dele Spreedt de se boys dedens le Spreedt; Ysabeaul del Spreed, At. (CHA 67,76); 1584 Jacques Verspreet, Aw. (AB).
|
FD |
Verspreeuwen |
Wellicht huisnaam: Ter Spreeuwen. 1424 Alyt Sprewen; 1434 Peteren vander Spreewt, Ht.(A.GHIJSEN).
|
FD |
Versprille |
zie Verspeelt.
|
FD |
Verspurten |
zie van der Spurt.
|
FD |
Verspuy |
zie Verspeyen.
|
FD |
Versquel |
zie van der Schelden.
|
FD |
Verst(r)uyft |
Verstuft, Verstuyf, Verstuyven, zie van der Stuyft.
|
FD |
Versta(e)vel |
zie van Stavele.
|
FD |
Verstaen |
Veerstaen. Forme contractée de Van Staden, avec syncope du -rf-, nom d’origine: Ter Stade(n) (= plage, rivage) [FD].
|
JG |
Verstaen |
zie van der Staey.
|
FD |
Verstaete(n) |
Reïnterpretatie van Verstraete(n), ook door reductie van de cluster rstr tôt rst.
|
FD |
Verstappe |
Verstappen. Nom d’origine: Ten Stappe, e.a. nom d’une seigneurie à Waregem, d’après le moy. néerl. stap(pe) ‘pas, passerelle, etc.’ [FD]; cf. aussi Van der Stappen.
|
JG |
Verstappe(n) |
zie van (der) Stappen.
|
FD |
Versteden |
zie van der Stede.
|
FD |
Versteegen |
Versteeg(h), zie van der Stegen.
|
FD |
Versteele |
-eels, zie Steylen, van der Steylen.
|
FD |
Versteeven |
Versteg(h)en, zie van der Stegen.
|
FD |
Versteirt |
Ongetwijfeld een reïnterpretatie (< Versterre, Verstelt??).
|
FD |
Verstel(d)t |
Verstelle, zie Stel.
|
FD |
Verster(ren) |
Versterre, zie Sterre.
|
FD |
Versteven |
zie van der Stegen.
|
FD |
Versteyhe |
Van der Steie. PlN Stei? 1300 Ihans kinderen land van den Steye, Snellegem (DF XV); 1547 Hendrik Versteyen, Heist A (AP).
|
FD |
Versteylen |
zie Steylen, van der Steylen.
|
FD |
Versteynen, |
zie Verstijnen.
|
FD |
Verstichel(e(n)) |
Verstiggel(en), zie van der Stiggel.
|
FD |
Verstijn(en) |
Verstyn(en), Versteynen: Metr. Ver Stijne: vrouw Stijne, Christina. Zie Stijnen 2.
|
FD |
Versto(c)ken |
Verstockt, zie van der Stock.
|
FD |
Verstra(a)ten |
Verstraete(n), zie van der Straten.
|
FD |
Verstrael |
Verstraelen. Nom d’origine: Straelen (Rhénanie-Westphalie) ou Stralen, à Turnhout (Anv); cf. aussi Van Stra(e)len.
|
JG |
Verstrael(en) |
zie van Straelen.
|
FD |
Verstraet(s) |
Reïnterpretatie van Vestraet(s).
|
FD |
Verstraete |
Verstraeten, etc. Nom d’origine très fréquent : Ter Straten (= à la rue) ; cf. aussi Van der Straeten.
|
JG |
Verstravel |
zie van Stavele.
|
FD |
Verstre(e)ken |
zie van der Streek.
|
FD |
Verstre(e)pen |
PlN Mnl. stripe, strepe: streep, strook land. 1423 Michiel vander Strepen, Lier (FRANS); 1422 Walterus vander Strepen, Itegem; 1460 Jan vander Strepen, Geel-Mech. (GPM); 1592 Jan Verstrypen = 1603 Jan Verstrepen, Edegem (SELS).
|
FD |
Verstrepen |
Verstreepen. Nom d’origine: moy. néerl. stripe, strepe ‘bande de terre’, fréquent en toponymie.
|
JG |
Verstreren |
Verhaspeling (FV) (< Verstrepen, Verstreken?).
|
FD |
Verstreyden |
Hypercorrect voor Verstreyen? PlN Streie < Ofr. estrée: straatweg. 1663 Cornélius Verstrijden, Poppel (MUL VI).
|
FD |
Verstricht |
zie van der Streek.
|
FD |
Verstring(h)e |
-yng(h)e, zie van der Stringhe.
|
FD |
Verswalm |
zie van der Zwalmen.
|
FD |
Versweyveld |
-velt, -ver, Verswijfel, Verswijvel(en), -velt, -ver, zie Verzwyvel(en).
|
FD |
Verswyvel |
Verswijvel, Versweyveld, etc. Nom d’origine: Swijverle, Zwijvel (Anv)?
|
JG |
verswyver |
V. ver- I. ,,Du pays de Zweve- -gem, -zèle, etc. » (Loc.). Région occupée autrefois par les Suèves et dont l’habitant a été ensuite appelé Swaej (Ane. orthographe : Swyve- -gem, etc.).
|
EV |
Versyck |
Versijck, Versieck, Verzyck: BN. Van Mnl. ww. versiken: zuchten, verzuchten, diep of moeilijk ademhalen. 1539 Mathys Verzyc, Roes. (AERBEYDT).
|
FD |
Vertaevel |
zie van Stavele.
|
FD |
Vertbrugghe |
zie van der Brugghen.
|
FD |
Vertcour |
Verdcourt, Vetcour. Nom d’origine : Verte-Cour, al vête cou, à Glons (Lg) ou Ver-court (Somme).
|
JG |
Vertcourt |
zie Vercors.
|
FD |
Verte |
-ez, Verthé, -ez, etc. 1447 «Jooris Verteit» Lille; probabl. surnom: anc., moy. fr. verte, vertet ‘vérité’ FEW 14, 287b.
|
JG |
Verte |
Verte, Verthé(e), Verthe(z): Ofr. verte, Fr. vérité: waarheid, zekerheid, gewaarborgd redit. Vgl. D. Wahrheit. 1447 Jooris Verteit, Rijsel (PARM.); 1641 Michiel verte; 1669 Jan Vertee, Bavikhove (RWII).
|
FD |
ver–te |
-té, -thée. Proven. 1. N. flam. : Verte, „ (Endroit) éloignée ». — 2. N. roman ,,Verte (vallée) » et „Verte Haye » (Dép. Nivelles, etc.).
|
EV |
Vertechel |
zie van Tichel. .
|
FD |
Verteneuil |
-oeiln -oeuille, -ueil, -elle: PlN Vertigneul in Romeries (Nord) (TW). 1610 Louis d’Vertegnoel = Louis Vertegnoel, Beloeil; 1639 Ch. de Verteneul, 1643 Barbe Verteneuil, Dk. (med. mw. A. Laureys).
|
FD |
Verteneuil |
Proven.. Verneuil (Loc. fr.).
|
EV |
Verteneuil |
Vertenoeil, -oeuil, -oeuille, Ver-tenueil. 1528 «Bertrand de Vertegnoeul», 1591 «Jean de Vertegneux» Ladeuze, 1610 «Louis d’Vertegnoel» = «Louis Vertegnoel» Belœil, 1643 «Barbe Verteneuil» Tournai; nom d’origine: Vertigneul, 1182 «de Verti-niolo», à Romeries (Nord).
|
JG |
Vertente(n) |
zie van Tenten.
|
FD |
ver–tenten |
-tommen. V. ver- I. ,,Des (endroits où l’on fixe les) tentes », ,,De l’emplacement des tumu-li » (V. Van Tomme).
|
EV |
Vertessen |
Metr. Ver Tesse: vrouw Eustachia. Vgl. Tesse, Tessens. 1727 Jacobus Vertessen, Olmen (MULVII).
|
FD |
Verteurve |
Naar de woonplaats aan een turfven of voor de veenboer of turfhandelaar? Vgl.Turf(s).
|
FD |
Verteurve < |