Rechercher
EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.
FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).
JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007
Ra(a), de |
de Rae: Var. van De Raad of < (van) der Aa?
|
FD |
Ra, van de |
van (der) Raay/Raaij, van Draye: 1. Van de(n) Ra(de). PlN Ten Rade in Deerlijk (WV) en Maldegem (OV). In Limburg is Rade = Rode: gerooide plaats. Of PlN Raai, Mnl. ra: richtlijn, rooilijn (MOERMAN). 1374 Daneel van den Rade, Ktr.; 1398 Boudin van den Rade, Deerlijk (DEBR. 1970); 1495 Daneel van den Rade, Geluwe (DE XIII).- 2. Zie ook Van der Aa.
|
FD |
raab |
1. V. raap. — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Raab(e) |
zie Rabe.
|
FD |
Raabé |
zie Rabet.
|
FD |
Raach |
zie Rach.
|
FD |
Raad |
(de) Raadts, zie de Raedt.
|
FD |
Raad |
,,Conseil ». Car. mor. N. de seiller, d’H. de bon conseil. Variantes : DE Raedt, Raedts.
|
EV |
Raadschelders |
zie Raatschelders.
|
FD |
Raaf |
Surnom: néerl. raaf ‘corbeau’; cf. aussi Raeven.
|
JG |
Raaf(f), (de) |
zie de Rave.
|
FD |
Raaffels |
Patr. Dim. van een bakervorm van een Germ. VN, zoals Radfried, Radolf of Rafolt. Vgl. D. Râffle(in). Of Rafel < bijbelse VN Rafaël.
|
FD |
Raaima(a)ker(s) |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Raak, van |
van Raek: PlN De Rake in Ardooie, Koolkerke, Wingene. 1300 Clais van den Rake; 1339 Jan vander Rake, Koolkerke; 1379 Jacoppe van der Rake, Wingene (DF XIII).
|
FD |
Raalte,van |
PlN(OIJ).
|
FD |
Raamsdonk |
zie van Raemdonck.
|
FD |
Raan, van |
PlN Raan (OIJ).
|
FD |
Raap |
,,Navet ». Raepsaet, Raapzaad, ,,Graines de navette ». Profess. N. producteur ou de vendeur. Variantes : Raab, Rabe, Rabus.
|
EV |
Raap |
BN, evtl. voor een rapenteler. 1248 Balduini dicti Râpe, Cent (GN); 1293 Boudene Râpe, Moerkerke (CG).
|
FD |
Raas |
cf. Raes.
|
JG |
Raas |
Raes, Rase, Raze, Race, Ras(se), Raassen(s), Raessen(s), Rassen(s), Ressen, Rees(e), Roes, Roesens, -ems, Rous(s)en, Roos, Roos(s)ens, Reusen(s), Reuss(ens): Patr. Germ. VN Razo (rêda ‘raad’ + zo): 1088 Razo de Gavara (GN). 1356 Raes soens van Meyghem = Roes kinder lant van Meyghem, Dworp (PEENE); 1375 de goede Claes Resen = Claus Reesen = Claes Rasen, Oppem (OSTYN); 1382 van Rasen van den Mortere, Kanegem; 1388 Wouter Raes, Oeselgem; 1388 eenen Jan Razen = 1398 Jan Rasse, Olsene; 1398 Rasse van den Damme, Aarsele (DEBR. 1970).
|
FD |
Raas |
V. RAD (Raz).
|
EV |
Raasch |
Var. van Raas of van Rasch?
|
FD |
Raasveld |
PlN in Ambt-Delden (OIJ).
|
FD |
Raat(s) |
Raath, zie de Raedt.
|
FD |
Raats |
cf. Raedt(s).
|
JG |
Raatschelders |
Raad-, Raet-, Raed-: Hypercorrect < D. Rotschilder: die rood schildert, de rode initialen in handschriften schildert, miniaturist. Vgl. D. Rotmaler. Schelder is Rijnlands voor Schilder. 1270 Joh. Rode scilder, Rostock (NN); 1729 Oswald Raetschinders of Raetschelders, Rotem (VS1974,588). – Lit.:F. DEBRABANDERE,De familienaam Raedschdders. VS 1992,453-4.
|
FD |
Raay/Raaij, van (der) |
zie van de Ra.
|
FD |
Raayen, van |
PlN Raayen (G).
|
FD |
Raayma(a)ker(s) |
zie (de) Radema(e)ker.
|
FD |
Rab(e) |
Raab(e), Rabens: Patr. Bakervorm en vleivorm van de Germ. VN Radbode, Rabbodo of Radbert (GN). 1369 Heinric Rabbe, Hulst (DEBR. 1999). Ra(a)be kan ook D. Ra(a)be zijn: raaf.
|
FD |
Rabacy |
Rabacy (cacographie). Probabl. var. de Robaye, du thème de Robert (Carnoy 294).
|
JG |
Rabaert |
Nom issu de l’anthrop. germ. Rabert < radi-behrt (Fôrst. 1209). Cf. aussi 1358-59 «Colars Rabars» PolyptAth, plutôt hypocor. en -ard.
|
JG |
Rabaert |
Patr. Germ. VN rêd-berht ‘raad-schitterend’: Radbert, Rabertus (MORLETI). 1358 Colars Rabars, Aat (J. G.). Of var. van Robaert, met voortonig versterkte vocaal.
|
FD |
Rabaey(s) |
zie Robaey(s).
|
FD |
Rabais |
Proven. Roubaix (Loc. fr.).
|
EV |
Rabat |
-as: Ofr., Mnl. rabat: rumoer, kabaal, twist. BN voor lawaaimaker of twistzoeker. 1326 Jan Rabat, Ip. (BEELE); 1618 Jan Rabat, Killem (VERGR. 1972).
|
FD |
Rabau |
-aut, -aux, Raboz. 1272 «Lotins Rabot», 1282 «Simons Rabau», 1285 «Jak. Rabau» DettesYpres, 1286 «Jehans Rabos» CartMons, 1294 «Colins Rabos» CensNamur; nom issu de l’anthrop. germ. rad-bald (Fôrst. 1208). –Rabout. Nom issu de l’anthrop. germ. rad-bod (Fôrst. 1209) ou var. de Rabau(x), les anthrop. en -bald et -bôd étant souvent confondus [FD]. • Dérivés probables du thème Rab- qui en est issu: Rabeux, Rabeuf, Rabu. 1497 «Jean Rabeuf» Noyon. – Rabiot.
|
JG |
Rabau |
Rabaut, -aud, -aux: i. Mnl. rabaut < Ofr. ribaud: landloper, schurk, hoerenloper. BN. – 2. Patr. Var. van Rabout. 1268 Coppinus Rabau, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rabb- |
-aud, -aux, -achin, Rab- -e, -(e)aux, -out. V. RAD (Ea).
|
EV |
Rabbay |
zie Robaey(s).
|
FD |
Rabeaux |
zie Rabout.
|
FD |
Raberg |
Nom issu de l’anthrop. germ. fém. rad-berga (Fôrst. 1209).
|
JG |
Rabet |
Raabé: Patr. Dim. van Germ. VN Rabout ofbRabode. 1404 Henryon Rabet, Laon (MORLET).
|
FD |
Rabeux |
Rabeuf, Rabiot, cf. Rab- (de Rabaux).
|
JG |
Rabeux |
Rabeuf, Rabu: Patr. Pic. vorm van de Germ. VN Radbode; zie Rabo. 1497 Jean Rabeuf, Noyon (MORLET).
|
FD |
Rabi |
Rabbi, Raby: Var. van Robi, met voortonig versterkte vocaal? Zie Robijt. 1399 Rabi de Wale; 1395 Raby Donse, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rabier |
-Hier, Rapier, Ravier: BerN van rapenteler? Of veeleer var. van Robier. 1652 Joannes Rabier, Jupille(MULVI).
|
FD |
Rabijns |
-yns, zie Robins.
|
FD |
Rabinovi(t)ch |
-vitsj, -wicz, -witch, -witz: Poolse afl. van joodseFN Rabin: rabbi. Rabiot: Patr. Afl. van Germ. VN aïs Rabout, Rabo. Vgl. Rabet.
|
FD |
Rabischon |
-ung, zie Raboisson.
|
FD |
Rabo |
Raboz: i. Patr. Germ. VN rêd-bodo ‘raad-bode’: 1079 Radbodo, 1164 Rabbodo, 1154 Rabodus (GN). 1280 Jan Rabbot, Wondelgem (CG); 1347 Heinric Radeboden, Gent(RSG III); i367johannis Rabode, Ktr. (DEBR. 1970)5.1413 Belotte Rabotte; 1438 Jehan Rabot, Dk. (TTT). – Lit.: H.T. J. MIEDEMA, De tweetalige naam van de Friese koning Rêdbâd-Râdbèd. MVN1968,38-54. – 2. Grafie voor Rabaux.
|
FD |
Rabois(son) |
Rabischon, -ung: Patr. Vleivorm op -eçon van Rabert, Rabout od Rabo.
|
FD |
Rabosée |
Rabozée. 1634 «Huart Rabosee» Bourg-Namur; nom d’origine: Rabosée, à Wandre (Lg), etc.
|
JG |
Rabosée |
-see, -zée, -zee: PlN Rabosée in Wandre (LU), Baillonville (N), Saive (LU).
|
FD |
Rabouin |
Ofr. raboin: muntnaam (3 schellingen).
|
FD |
Rabout |
Rabout, -oud(e), -oux, Rabau(t), -aud, -(e)aux, Rabol, Rapol(der): Pair. Germ. VN rêd-balth ‘raad-moedig’: Ratboldus, Radbaldus (GN, Dip.). 1281 Symon Rabau, Balegem (HAES.); 1268 Robert Rabout de Bruyères (MORLET); 1368 Jhan Rabouts cateile, Ktr. (DEBR. 1970); 1395 Philips Rapoude,Luik(SIOEN).
|
FD |
Rabout |
Raboz, cf. Rabau(t).
|
JG |
Rabozée |
cf. Rabosée.
|
JG |
Rabozée |
Proven. Loc.
|
EV |
Rabu |
cf. Rabeux.
|
JG |
Rabu |
zie Rabeux.
|
FD |
Rabus. |
Proven. Rabooz (Dép. Mettet).
|
EV |
Raby |
zie Rabi.
|
FD |
Rabyns |
Rabijns. Var. de Robyns, génitif germ. de Robin.
|
JG |
Racc(o)urt |
zie Deracourt.
|
FD |
Raccourt |
cf. Racour.
|
JG |
Race |
cf. Rasse.
|
JG |
Race |
zie Raas.
|
FD |
Racelle |
Nom d’origine: Racelle, à Hodister (Lx).
|
JG |
Racelle |
PlN in Hodister (LX).
|
FD |
Rach |
Raach: BN Mhd. rach, raehe: ruw, ruig, stijf, stram. 1549 Hans Raach, Reutlingen (BRECH.).
|
FD |
Rach(e)neur |
V. Rasneur.
|
EV |
Rachard |
1. V. RAD (Rac). — 2. Proven. Ras (es)sart (L.D.).
|
EV |
Rachard |
-art. Surnom: dérivé de dial. fr. râcher ‘racler’, ou bien d’anc. fr. rachier ‘cracher’ FEW 10, 86a et 10, 35a.
|
JG |
Rachard |
-art: 1. Afl. van Ofr. rachier: spugen, braken? – 2. Adaptatie van Raschaerd.
|
FD |
Rachel(s) |
1. D. FN. Patr. Rachold. Of veldnaam Rachl. 1662 Daniel Rachels, Lubeck-Aw. (AP). – 2. Zie Raekels.
|
FD |
Racheneur |
Rancheneur. Surnom : dérivé d’agent en -ewr de borain rachener (sens général : rassembler) ‘glaner du charbon sur le terril’ FEW 24, 76a, cf. Rasseneur, Rasneur. — Est attesté aussi en montois ranch(e)neur ‘fouineur, fureteur’, ‘fauteur de désordre’ (Dict. montois-français, 1998, 211b) [MH].
|
JG |
Racheneur |
zie Rasseneur.
|
FD |
Rachet |
-ez: Bourgondische BN: met hoofdzeer (DNF).
|
FD |
Rachin |
V. RAD (Rac).
|
EV |
Racine |
1. V. RAD (Raz). — 2. Proven. Dép. Quenast. ,,Terrain racineux ».
|
EV |
Racine |
Fr. racine: wortel. BerBN. 1340 Oede Racine (MORLET); 1383 Etienne Racine, Parijs (MARCHAL); 1448 Jehanne Rachine, Dk. (TTT).
|
FD |
Racke |
1. Patr. Racco, bakervorm van Germ. ragin-naam. – 2. Verkort < Mnl. rake: hark. BerBN. Vgl. Raekels. 1394 Pieter Rake, Ip. (BEELE). – 3. Mnl. racke: pijnbank. BerBN van de beul. Vgl. De Racker.
|
FD |
Rackelboom |
zie Raekelboom.
|
FD |
Rackels |
Raekels, Rakels. Surnom: néerl. rakel ‘râble, fourgon’ (au génitif).
|
JG |
Racker, de |
Rakers: 1. Afl. van Mnl. racke: pijnbank, folterwerktuig. BerN van de gerechtsdienaar, beul. – 2. Afl. van Mnl. raken: harken. Vgl. Raekels.
|
FD |
Racket |
Racquet, -ez, Raket, Raquet. 1468 «Jean Raquet» Compiègne, 1477 «Estienne Racquet» Tournai, 1480 «Jean Racket» émigré en Suède, 1526 «Stiene Raqué» Sart-lez-Spa, 1577 «maître Jean Racket» GuillLiège; NF du nord de la France et de Wallonie qui pourrait être d’origines diverses, notamment moy. pic. racquet ‘herse de la porte d’une ville’ (isolé cependant) FEW 16, 653a; J. Herbillon et É. Legros (BTD 34, 308) y voyaient plutôt un surnom d’avorton, de chétif, d’après une mention douaisienne «le marmouset nommé Raquet», dont ils rapprochent pic. raquéte ‘génisse fort maigre’ (Hécart 389) et w. liég. rakète ‘petit fruit mal venu, avorton de pommme ou de poire’ DL 522. – Dans la région de Liège, J. Lechanteur envisage aussi une aphérèse d’un hypocoristique de Djèrâ, Gérard ou de Pire, Pierre, ainsi 13.11.15 67 « Jeraeket et Jehan», «Piraquet» (Not. liégeois, JL).
|
JG |
Racket |
zie Raquet(te).
|
FD |
Rackham |
PlN in Sussex (EKWALL1974).
|
FD |
Rackier |
Patr. Pic. vorm van Germ. VN rêd-ger ‘raad-speer’: Ratcherius, Rathker (MORLET I), of rag-hari: Racherius.
|
FD |
Rackier |
V. RAD (Rac).
|
EV |
Raclot |
1. N. de circonst. ,,Enfant né à la fête du village ». — 2. V. RAD (Rak).
|
EV |
Raçon |
Racon, zie Rasson.
|
FD |
Racot |
Surnom: var. d’anc. fr. ragot ‘porcelet’, pour lequel des formes en -c- sont attestées FEW 10, 30a.
|
JG |
Racot |
zie Ragot.
|
FD |
Racour |
-ourt, -oux, Raccourt. 1289 «Warne-chons de Racourt» CensNamur; nom d’origine: Racour (Lg).
|
JG |
Racour(t) |
Racou(x), zie Deracourt.
|
FD |
Racquet |
-ez, cf. Racket.
|
JG |
Racquet |
Raco. V. RAD (Rac).
|
EV |
Racquet(te) |
-er, zie Raquet(te).
|
FD |
RAD |
RED, RID, ROD, RUD. V. HROD. Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. N° I. Cas sujet. A. Formes. I. N. simples. 1. Rae(d)ts, Ratte, Retsin, Redemans, Ritzen, Rits(mans), Redelé (Alsace), Rat, Rath. II. N. simples avec suffixes. R.- -ino, -in g : Rattin, Rattinckx, Reding. R.-il(l), -elin, -ilm : Radille. III. N. composés. R.-and : Redant. R.-hard : Radart. R.-hari : Ratt- -ier, -y, Rider. R.-wald : Radelet (Intervers. : Rade/4′), Ridd- -elle, -iaux, Riedel. R.-wulf : Rad(d)oux. B. Formes RA(D) : Ra(e), Rah, Rai, Raw, Ray; Re(y), Reh, Rel, Rew, Rey, Ri(e), Ro(e), Ru (y). I. N. simples. Rayon, Rey, Remans, Reyens, Rion, Riffon, R(e)ymen. II. N. simples avec suffixes. R.-ino : Raulin.
R.-ad, -ed, -id : Rave(y)t(s), Ravyts, Rayet. R.-ez, -iz: Ravez, Ray- -ez, -ée, Riffis. III. N. composés. R.-badu (-bac, -baz) : Ripak, Rib(b)as. R.-bald : Ra- -b(e)au(x), -bout, Re- -boul, -bout, Riboux, Rappel. R.-bard : Ra- -be, -bier, Raps, Re- -bert, -bets, Rebts, Ri- -bert, -pe(r)t, Ribourret, Ribbens, Rijpens, Riepe. R.-hard : Raviart, Rib(b)ant. R.-bod (-bon) : Ribonne. R.-hari : Rahier, Rary, Raulier, Rauwers, Reyers. R.-mod (-mund) : Ra(y)-, Re- -mon(d), -mont. R.-maru : Rei-, Ry- -mer(s). R.-wald : Raway, Riflet (pour Rivald). R.-wulf : Rayroux, Ri(h)ou(x), Rault. C. Forme RAK : Ra(e)k, Re(y)k, Ri(e)k, Ryk, Ro(e)k, Ru(y)k. I. N. simples. Raecke, Raick, Rage, Rix, Ryckx, Ryks, Ryc(k)en, Reig, Raco, Rago(e)n, Ry(c)ken, Ryck(e)man(s), Rau(c)h, Raucq. R.-tno : Ragheno, Rachin. R.-ad, -es, -od / Ra(c)qu-, Ragu- -et, Requette, Riqu-, Rich- -et. R.-ad, -ed, -od : Rag-, Rac- -oft), Rig- -a, -o(t). R.-ez, -oz : Riqu-, Rich- -ez, -oz. III. N. composés. R.-hard: Rachard, Rik-, Ric(k)-, Ryck-, Ruch- -ar(d), a(e)rt, -ardon, R(e)ygaert(s). R.-hari : Rackier, Ra(e)ck- -ier, -ir, Rick-, Rekire, Ri(c)qu-, Rich-, Rieg-, Ritch- -ie(r), -ir, -y, -er, é. R.-helm : Raikem, Richomme. R.-hlod : Raclot, Rich-, Riqu- -elot, Raiglot. R.-od (-ond, -etto) : Ragondet. R.-wald : Regel, Ricaille, Ric(h)- -ait, -aux, Rich-, Riguelle, Riqu- -el(e), -eyl, -el, Rig-, Rich- -aud, -aut, Ryckalts. R.-ward : Riqu-, Rig- -oir, Rychewaert. R.-wulj : Richourx), Rig-, Rie- -ol(et). D. Forme RAZ : Ratz ou Rast, Retz ou Rest. I. N. simples. Ra(a)s, Raes, Raison, Reisen, Ries(se), Ris(se), Rie(s)ze, Rit- -s, -zen, Ritsmans. II. -N. simples avec suffixes. R.-ino : Racine. R.-ekin, -ez : Ras- -kin, -quin(et), Risack, Rasez. R.-elin : Risselin. III. N. composés. R.-bot : Raspoet (Compar. : Reinbot, Ransbotyn. R.-hard: Rass(ch)are)rt. R.-bari : Rysef(mans).
R.-wald : Rysel(mans), Risselet (Riseld). R.-ward : Ras- -kar, -quart. N » II. Cas régime inversé. (R)aden, Rand, Re(y)nd, Ri(e)nd. A. Formes. Rand, Rend, etc. I. N. simple : Rents. II. N. simples avec suffixes, R.- -ad: Renda. R.- -ak(in), -ek(m) : Rand-, Rond- -ax(he). Re(y)nt-, Reint- -jens. III. N. composés. R.-hari : Rentier(s), Re(y)nders. R.-wald : Rand- -our, -oux. B. Formes Ran, Ren, etc. I. N. simple. Rein(e)son. II. N. simples avec suffixes. R.- -ad, -ed, -id, -od : Rfa)in-, Ren- -otte, Ren- -et(te), -otte, -odeyn, R.- -ak(in), -ek(in), -ik, -ok : Renkens, Reinquin, Ren(ne)quin, Renkin. R.-ez : Renez. III. N. composés. R.-bald : Ra(i)m-, Rim- -bau(I)t, -bout. R.-bod : Reinbot. R.-bard : Ra(i)m-, Rom- -bert. R.-hard : Re(i)n-, Reyn- -ard, -a(e)rt(s), -aers, -artz, Reinhard(t), Renert, Regn- -ard, -art. Invers. Yerna. R.-hari: Re(g)nier, Re(i)nerYs), Renier(s), Renie(s). R.-wald: Reyn-, Re(i)n- -au(l)t, -aux, -eau, -aud, Regnaud(in), Renel, Ren- -ould, -ouït. Invers. Hiernaux, Yernaux. R.-ward : Ren(n)- -oird, -oir(te) ou -oitre, -wart, -ward, -wa(e)rt. C. Formes Rank, Renk, Rink, Ronk, Runk. I. N. simples. Ranc-, R(a)inch-, Rench-, Rings- -on. II. N. simples avec suffixes. R.- -ino : R(a)inch-, R(a)ink-, Renk- -in (ou Ren-ekin), Ren(c)k- -ens, -ins. R.- -ad, -ed, -id, -od : Renk-, Rink- -et, Reng-, Ring- -oet, -oot,, Rinquet. III. N. composés. R.-hard : Rinch- -ard, -art. R.-hrod f-roz) : Ringrose. R.-leud : Ringlet (ou: Ring-eld =. wald). R.-ward : Ringoir. .
D. Formes RANZ : Rantz ou Ranst, Rentz ou Renst, etc. I. N. simples. Ranse, Ransman(s), Rent(t)z, Rens, Renson(net). IL N. simples avec suffixes. R.- -ino, -ing : Rensing. R.-ek(in) : Ransquin. III. N. composés. R.-bot(in) : Ransbotyn (Compar. : Raspoet, Reinbot). R.-hard : Ransart. R.-hari : Ransy, Rency. R.-helm : Rensem.
|
EV |
Rad(d)é |
zie Ridez.
|
FD |
Radach |
Radak, Radacsi, Radakovic, Radek, Radeck(i), Radetzky, Radic(s), Radici, Radicchi, Radicev: Patr. Slav. afl. van Slav. VN Radomir of van een Germ. Rad-naam (NAUMANN).
|
FD |
Radar |
-art; Radeau, cf. thème Rad- de Ra-doux.
|
JG |
Raddoux |
zie Radoux.
|
FD |
Radeck(i), |
Radek, zie Radach.
|
FD |
Radelet |
Radlet, cf. thème Rad- de Radoux.
|
JG |
Radelet |
zie Ralet.
|
FD |
Radema(e)ker, (de) |
-maecker, van Rademaker, Radema(e)ker(s), -macker(s), -mâcher, de Raedemacker, -ma(e)ker, -maecker, Rademeker, Raedemae(c)ker(s), -ma(c)ker(s), Rade(r)macher, -mecher, Raderma(e)(c)ker, -makers, -maiker, -me(c)ker, Raedermacker, -maeker, -mecker, Raermecker, Raerdermaecker, (de) Ramaker, de -Raemaker, -mae(c)ker, Raemakers, -maeker(s), -ma(e)ckers, -maykers, Rama(a)ker(s), -ma(e)(c)kers, -mack, -macher(s), -meekers, -meckers, Remek(er), Raeimakers, de Raeymacker, -mae(c)ker(s), (de) Ra(e)yemaeker(s), de Raeijmaeker, Rayema(c)kers, Raeijemaeckers, Raeymakers, de Rayemaeker, (de) Rayma(c)ker, de Raymae(c)ker, Raeymaeker, Ra(e)y-mae(c)kers, Raeymackers, (de) Rayma(e)ker(s), de Raijmaeker, -maeker, Raymacker(s), Ra(e)ijma(e)-kers, Raiemakers, Raaijmakers, Raayma(a)ker(s), -maekers, Raaima(a)kers, Raimarckers, de Reyma(e)ker, de Reyma(e)cker, de Reijmaeker, Reyma(e)kers, Reijmaekers, de Ruymae(c)ker, Ruymae(c)kers, -maekers, Ruijmaekers, -maekers, Roomacker: BerN van de rademaker, wielmaker, wagenmaker (Nk. 1978,228-232). 1278 Arnoldus dictus Rademakere, Lv.; 1341 Arnout Raetmekere, Lummen; 1361 Heinric Rademekere, Zoutleeuw; 1428 Henricus den Rademaker, Lv.; 1417 Jan de Raeymakere, Bs. (TT1967,95-120); 1426 Gillis de Rademakere, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Radema(n) |
zie Raman.
|
FD |
Rademacher |
-acker, -ecker, Radermacher, -acker, -aeker, -aker, Raedemacker, Raeder-macker, -aecker, -aeker, Ramacher, -cker, Raymacker, -aker, au génitif: Rademackers, -aeckers, -ackers, -akers, Raedemeckers, Ra-dermakers, Raemackers, -aeckers, -aekers, -aykers, Raeymackers, -aeckers, -aekers. -akers, -aykers, Raimackers, Ramachers, -ackers, -akers, -aekers, Ramekers, Rayma-ckers, Raymaeckers, -aekers, -akers. 1444 «Ghielis Rademekers» TerreJauche, 1582 «Di-rick Raidermekers», 1784 «Jeanne Raemae-kers» BourgLiège; nom de profession: moy. néerl. rademaker ‘fabricant de roues, charron’, équivalent en pays flam. des NF Charlier, Carlier.
|
JG |
rademaker |
,,Charron ». Trente combinaisons des formes différentes du nom avec ou sans l’article défini, avec ou dans le s final (génitif), (DE)Ra(de(r)-, Rae(y)-, Ra-ma(c)ker(s), -ecker(s). Profess.
|
EV |
Rader |
D. BerN: rademaker, wagenmaker.
|
FD |
Rader |
Surnom: moy. néerl. rader ‘conseiller, charlatan’.
|
JG |
Radermacher |
-acker, -aker(s), cf. Rademacher(s).
|
JG |
Radetzky |
zie Radach.
|
FD |
Radeur |
Raecke, Raedts. V. RAD (Rad, Rac).
|
EV |
Radeur |
zie Radoux.
|
FD |
Radez |
zie Ridez.
|
FD |
Radic(s) |
-ici, -icchi, -icev, zie Radach.
|
FD |
Radier |
Radier: Beierse afl. van PlN Radel: moeras, ven (DN).
|
FD |
Radig(ue) |
Radiguet: Misschien afl. van Germ. VN (Radger)?
|
FD |
Radijs |
Rady(s), Radis: BN van de radijzenteler of -eter. 1671 M.C. de Radijssche, Mech. (MUL VI).
|
FD |
Radinardi |
FN in L. Wellicht It. vorm van de Germ. VN Reinaard.
|
FD |
Radis |
zie Radijs.
|
FD |
Radke |
Radké, Radtke: Patr. Ndd. dim. van Germ. Rad-naam, zoals Radolf. 1359 Radekinus = Radolfus; 1359 Gherhard Radeke, Hannover (BRECH.).
|
FD |
Radlet |
zie Ralet.
|
FD |
Radlgruber |
D. FN voor iemand die aan een laag (Grube) gelegen ven, moeras woont. Vgl. Radier.
|
FD |
Rado |
Spellingvar. van Radau of var. van Radoux?
|
FD |
Radoes |
cf. Radoul, -oux.
|
JG |
Radoul |
Radoux, Raddoux, Radu, Radoes (forme germanisée). 1241-42 «in domo Jacobi Radoul» CharitéTournai, 1244 «Maraotam uxorem Acelini de Radoe» St-Hubert, 1294 «Radous de Warais» CensNamur, 1309 «Ra-dut de Sclachins» CartValBenoît = 14e s. «Radus des Sclachiens» DénHesbaye, 1353 «Radus dis de Saint Servais» CartValBenoît, 1356-58 «Radouls dou Kesne» PolyptAth, 1435 «Messire Jehan Raduz» Montigny-le-Tilleul, 1498 «Collait Radu» BourgNamur, «Radu de Dynant» JusticeBastogne, 1593 «Jean Radu» BourgDinant, 1626 «Jacque Radou» émigré en Suède, 1700 «George Radoux» Vaucelles; nom issu de l’anthrop. germ. rad-wulf (Fôrst. 1219), cf. 1075 «Rado» Chap-Fosses. « Dérivés du thème anthrop. germ. Rad- qui en est issu: Radar, -art. 1382 «Jamar Radar», 1660 «Henri Radau» BourgNamur. –Radeau. Moins probable est le w. (La Gleize) rade ‘bruit sourd du ruisseau’ FEW 10, 66b. « Double dérivé en -elet: Radelet, Radlet, Raelet, Ralet, Râlet (formes contractées). 1275 «Radeles d’Ile» CartValBenoît, 1289 «Radeles de Gilbrechées» CensNamur, 1321 «Radelettus filius quondam Radulphi», 1330 «Radeles fil jadit mon sangnour Radoul», 1350 «Radelet fil jadis Radoul», 14e s. «Radelet de Sclessin» AnthrLiège, 1451 «Johan Radiés» CoutStavelot, 1754 «LambertRalet» Archennes ; on ne tient pas compte de moy. fr. radelet, adj. ‘généreux’ FEW 10, 66bqtiine pourrait être que secondaire.
|
JG |
Radoux |
-ou(l), -oes, Raddoux, Raoul(t), -oud, -out, -ouf, -oux, Raulf, -ult, Raux, Rahou, Rahoens, Rawoe(ns), Rauwoens, Ravou, Radu, Radeur: Fatr. Rom. vorm van Germ. VN rêd-wulf’raad-wolf: Radulf, Raulphus, Radolfus (Fm.,GN). 1238 Radulpho.-.abbati = 1237 Raoul = li abbés Raous; 1238 Evrard! Radoul, Dk. (SMTI); 136 e. Radou dit Radulphe de Haccourt, Luik (BODY); ±1300 Raous li Carons; Jehans Raous; Hues Raus, Artesië (BOUGARD); 1384 Jaquemin Raoul (MORLET); 1386 sire Radoulf de Cluzi, Helkijn (DEBR. 2000).
|
FD |
Radric |
Nom issu de l’anthrop. germ. rad-ric (Fôrst. 1217).
|
JG |
Radts |
cf. Raedts.
|
JG |
Radu |
cf. Radoux.
|
JG |
Raë |
Rae: Wsch. weergave van uitspr. ravfee (zie Ravet) of rajee (zie Rayet). Of voor De Rae.
|
FD |
Rae ma(e)cker(s) |
V. Rademaker.
|
EV |
Rae, de |
zie de Raa.
|
FD |
Raebroeckx, van |
zie (van) Reybroeck.
|
FD |
Raeck, de |
1. Zie Rake. – 2. Volgens JVO heette de familie De Raeck in St.-Lambrechts-Woluwe nog Draeck. Zie Draeck(x).
|
FD |
Raecke |
zie Rake.
|
FD |
Raeckelboom |
zie Raekelboom.
|
FD |
Raed(t), de |
den Raed(t), (de) Raad, de Raet, Raedt, Raath, Raat(s), Raadts, Raed(t)s, Raets, Roe(d)ts: BerN van de raadsman, raadgever, lid van de stedelijke raad. 1382 Lamsin de Raed, Emelgem (DEBR. 1970); 1385 Egidii Roets.Tg. (TYTGAT); 1423 Anees Raets, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Raede(r)maeker, (de) |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Raedemacker |
Raedermacker, -meckers, cf. Rademacker(s).
|
JG |
Raedschelders |
zie Raatschelders.
|
FD |
Raedshe(e)re |
BerN Mnl. raetshere: raadsheer, lid van de stadsraad. Vgl. De Raed(t).
|
FD |
Raedt |
au génitif: Raedts, Raats, Radts, Raets. Surnom: moy. néerl. raet, raedt ‘conseil, conseiller’.
|
JG |
Raedtschelders |
Proven. Schelderode (Loc.).
|
EV |
Raef, de |
zie de Rave.
|
FD |
Raefelg(h)em, van |
zie van Rafelghem.
|
FD |
Raeimakers |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Raek, van |
zie van Raak.
|
FD |
Raeke |
zie Rake.
|
FD |
Raekelboom |
Profess. Rakelboom. Instrument utilisé dans certains ateliers. N. de fabricant ou d’usant.
|
EV |
Raekelboom |
Ra(e)ckelboom: Zinwoord Rake boom: die de boom snoeit. Cents rakken: snoeien (SCHUERMANS). 1666 Raeckelboom, 1668 van Rakelboom, Bg. (PDB); 1720 Andries Raekeboom, Duinkerke (PARM.); 1743 C. J. Raeckelboom, FV (MUL VIII).
|
FD |
Raekels |
cf. Rackets.
|
JG |
Raekels |
Ra(c)kels, Rachel(s): BN naar het gereedschap: rakel, hark. Vgl. Rake.
|
FD |
Raekels |
zie Raekels.
|
FD |
Raeker |
V. RAD (Rak).
|
EV |
Raele(t) |
zie Ralet.
|
FD |
Raelet |
cf. Radelet.
|
JG |
Raemackers |
-aeckers, -aekers, -aykers, cf. Rademacher(s).
|
JG |
Raemaker(s) |
-ma(e)(c)kers, -maykers, zie Radema(e)ker.
|
FD |
Raeman |
zie Raman.
|
FD |
Raemdonck |
-onk. Nom d’origine: Ramsdonk (BrFl).
|
JG |
Raemdonck, van |
van Ramdon(c)k, Raemdonck(x), -donk, Raamsdonk, Ram(s)donck, Rondonck, Ransdonck: PlN Raamsdonk (NB). Ra(a)msdonk in Bs., bij Mech. (A), Lokeren, Haasdonk en Melsele (OV). 1248-71 ver Lijsbetten van Raemsdonc, Aw.; 1289 Liisbeth van Raemsdonc, Mech. (CG); 1311 Janne van Raem(s)donc, Mech. (JOOSEN); 1356 Henric van Raemsdonc, Lv. (ICKX); 1491 Jan van Raemdonc, Kruibeke-Gent (PBG).
|
FD |
Raemen |
zie Ramen.
|
FD |
Raemsdonck(x) |
Proven. ,,Le donjon du sieur Hram ». N° 246.
|
EV |
Raepenbusch, (van) |
zie van Rapenbusch.
|
FD |
Raeper(s) |
zie Raper(s).
|
FD |
Raepers |
Surnom: dérivé de néerl. rapen ‘recueillir, amasser’ (au génitif).
|
JG |
Raeps |
zie Rappe.
|
FD |
Raepsaet |
Profess. ,,Marchand de semences de navette ». Comp.: Coolsaet.
|
EV |
Raepsaet |
Rapsaet, -sant, Raepsaert, Ripzaad: BerBN van de rapenteler. Of huisnaam, b.v. in de Kapittelstraat in Ktr.: 1388 pro domo dicta Raepsaet prope Beghinagium (DEBR. 1960). 1299 Elyzabeth Raepsaets, Bg. (VERKEST); 1409 van Inghelen Raepzade; 1421 Goessin Raepzaet, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Raepsaet |
-zaet. Surnom : néerl. raapzaad ‘graine de navette’ ; comp. Navet, Navez.
|
JG |
Raerdermaecker |
Raermecker, zie Rademaeker.
|
FD |
Raes |
1. Proven. Dép. Bouchout-lez-Lierre. — 2. V. RAD (Raz).
|
EV |
Raes |
Raas. 1288 «Raes ki fait les pourpoins» DettesYpres, 1330 «Raes de Molendino» CartValBenoît, 1479-80 «Raes de Jauce», 1491-92 «damisiau Raes» TerreJauche, 1507 «Raes de Chockier», 1597 «Erard Raes» BourgLiège, 1602-3 «Raes Bahou» TerriersNamur; hypocor. néerl. de Érasme [JH] mais aussi var. de Rasse, du germ. rad-so [FD], la popularité du nom et de ses dérivés étant p.-ê. le fruit de la rencontre de ces deux prénoms ou noms de baptême.
|
JG |
Raes |
zie Raas.
|
FD |
Raes, de |
zie Deraes.
|
FD |
Raes, van |
van Rast, Verraes(t), Verras, Verraz, Verhaest, Verhas(t), Varras: PlN Raas: geul, kreek, (ook) het droogliggende land tussen de geulen. PlN De Raas in Moorslede (DF XIII). 1367 Meggriete van Rase; 1368 Michiel van Raes, Ktr. (DEBR. 2002); 1379 Jacob vander Raest, Staden (SOETE); 1724-50 van Raes, Geluwe; Andréas Verraes, Moorsele; 1747 M. Verraest, Heule; 1786 M. A. Verhaest, Menen (COUSS.). -Lit.: F. DEBRABANDERE, Van Raes en Vermes(t). LG1981, 459-461.
|
FD |
Raeskin |
Raeskinet, cf. Raskin, -inet.
|
JG |
Raeskin(et) |
zie Raskin.
|
FD |
Raesmaeker, de |
Verhaspeling van De Rademaeker.
|
FD |
Raesschaert |
zie Rasschaert.
|
FD |
Raessen(s) |
zie Raas.
|
FD |
Raet, de |
Raets, zie de Raedt.
|
FD |
Raets |
cf. Raedts.
|
JG |
Raets |
V. RAD.
|
EV |
Raetschelders, |
zie Raatschelders.
|
FD |
Raeve, de |
zie de Rave.
|
FD |
Raevels, va |
zie van Ravels.
|
FD |
Raeven |
Raven, au génitif: Raevens, Raeves. Surnom: moy. néerl. raven, rave ‘corbeau’;c/ aussi Raaf.
|
JG |
Raeven(s) |
-es, zie Raven(s).
|
FD |
Raeveschot |
zie Raveschot.
|
FD |
Raey- |
-ma(ec)ker(s). V. Rademaker.
|
EV |
Raeyen |
zie Roeyen.
|
FD |
Raeymackers |
-aeckers, -aekers, -akers, -aykers, cf. Rademachers.
|
JG |
Raeymae(c)ker, (de) |
zie de Rademaeker.
|
FD |
Raf(f)ai |
-ay, zie Rafhay.
|
FD |
Raf(f)in |
Patr. Vleivorm van Rafold of Radolf (vgl. Raff) of Radfridus. 1280 Walterus Raffin; 1378 Pauwelin Raffin, Ip. (BEELE); 1457 Rafms Muelewal, Ruiselede; 1554 Rafm Hul, St.-Pieters- op-de-Dijk (DF XIII); 1550 Hendrik Rapheyn, G-Aw.(AP).
|
FD |
Raf(f)old |
< Rafenold (BRECH.). 1390 Rabert Raffaou, Rhuis (MORLET).
|
FD |
Rafa(a) |
zie Raffault.
|
FD |
Rafaele |
Raffaele, Raffaelli: Patr. It. vormen van bijbelseVN Rafaël.
|
FD |
Rafelg(h)em, van |
van Raefelg(h)em: PlN in St.-Lievens-Esse (OV), St.-Martens-Latem (OV)(med. GYSS.), in Aalst en Herdersem (DE B.). Soms ook = Affligera (Herdersem VB). 1396 Jan van Raffelghem, Moorsel; 1396 Jan van der Scaerbeken vel Raffelghem; Gillis van Haffelghem vel Scaerbeke, Erpe (DE B.); 1545 Adrianus Raeflegem, Aalst (MULIV). Raff: Patr. D. korte vorm van Rafold (zie Raffault) (BRECH.) of van Radolf.
|
FD |
Raffault |
Raffa, Rafa(a): Patr. Rom. vorm van de Germ. VN raf-wald: Raf(f )aldus, Rafoldus, Rafolt (MORLETI).
|
FD |
Raffay |
Proven. Rafhay (Plus. L.D.).
|
EV |
Raffel(d) |
Raphelt: Patr. Dim. van Raff of met verdofte klinker < Raffold (zie Raffault). 1509 Hans Rafalt, Gorlitz (BRECH.). Of var. van Raphaël?
|
FD |
Raffeld |
Proven. ,,Champs du sieur Rad ».
|
EV |
Raffetin |
Ravetin, dim. van Ravet. Fr. FN Ravatin (DNF). 1297 Ravetine, Atrecht (NCJ); 1437 Jehan Ravetel, Chauny (MORLET).
|
FD |
Raffetin |
Surnom: sans doute rouchi ravetin ‘boîte à chandelles’ FEW 22/2, 105a.
|
JG |
Raffier |
Rafié, Raffy, Rafi: Germ. VN raf-hari (DAUZAT)?
|
FD |
Raffo |
Wsch. grafie voor Raffault.
|
FD |
Raffoux |
Rom. vorm van Germ. VN raf-wulf: Rafulfus (MORLETI).
|
FD |
Raffy |
Var. occitane de Raffm, hypocor. de Raffier < anthrop. germ. raf-hari (Dauzat 507). –Cf. aussi 1629-32 «Henri Rafflier» émigré en Suède.
|
JG |
Raffy |
zie Raffier.
|
FD |
Rafhai |
-ay. Nom d’origine: Rafhay, à Ayeneux et Olne (Lg).
|
JG |
Rafhay |
-hai, Raf(f)ay, Raf(f)ai: PlN Rafhay in Ayeneux, Olne, Soumagne en Xhendelesse (LU).
|
FD |
Rafi(é) |
zie Raffier.
|
FD |
Rafin |
Rage, Ragheno, Rag- -o(e)n, -ondet. V. RAD (Ra, Rak).
|
EV |
Rafin, |
zie Raffin.
|
FD |
Rafroidy |
Patr. Herinterpretatie (Fr. refroidi) van Rafroid < Germ. VN rêd-frith ‘raad-vrede’: Radfridus (MORLETI).
|
FD |
Rafroidy |
Surnom de frileux: w. rafrèdi, fr. refroidi.
|
JG |
Ragaert |
Raga: Metr. Germ. VN rêd-gard ‘raad-gaard’: Ratgardis (MORLET I); Radgert (Dip.). 1253 Jan Ragaer, Bg. (JAM.); 1387 Pauwels Ragard, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rager |
Ragé: Patr. Germ. VN rêd-ger ‘raad-spies’: Radger (Dip.). 1269 Weitin Ratgher, Bg. (CG); 1379 Gillis Ragers huus = 1399 G. Rageere, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Ragmey |
Var. van Ragnet?
|
FD |
Ragnet |
Rainet, Renet, Ren(n)é, Ren(n)e, Reyné, Reynez, Rinné, Roynet: Patr. Dim. van Rainier/Renier, Reinoud/Regnaud of Re(g)nard.
|
FD |
Rago(t) |
Racot: i. Patr. Germ. VN rêd-gud ‘raad-god’: Ratgaudus, Raacoz (MORLET I). ±1300 Jehans Ragaus, PdC (BOUGARD); 1448 Pierre Ragot, Comp. (MORLET). – 2. Patr. Dim. van Germ. VN Radger.
|
FD |
Ragol(l)e |
zie Rigol(l)e.
|
FD |
Ragon |
-ons, -oen, -orme: i. Patr. Rom. verbogen vorm van Germ. VN Rago, bakervorm van b.v. Radger of Radgod. 1360 Ragon le Vigneron, Luik (HERB.); 1393 Casin Ragoen, Ip. (BEELE). – 2. Spelling voor Ragond, Germ. VN rêd-gunth ‘raad-strijd’: Radegundis (MORLET I). Metr. Vgl. Ragondet. 1258 Raagons, 1221 Raagont, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Ragon |
Ragoen (forme néerl). 1360 «Ragon le Vigneron» Liège; nom issu de Panthrop. germ. Rago (au cas régime). Dérivés du thème Rag- de Ragon, Rague: Raguet. s.d. «domini Hugonis Raguet» Obit-Huy, 1302 «Jehan Raghet» LoiTournai, 1637 «Pierre Raghuet» bourgeois de Givet, 1657 «Jean Raguet» Haybes, 1668 «Michel Raghet» BourgNamur. – Ragot; cf. aussi Racot. – Ragondet. Dimin. de Ragon.
|
JG |
Ragondet |
Metr. dim. van Ragond. Zie Ragon 2.
|
FD |
Ragonnaud |
Raguenaud: Patr. Dim. van Ragon i.
|
FD |
Ragot |
1. Car. mor. ,,Cancan ». — 2. V. RAD (Rak).
|
EV |
Raguet |
Ragué: Patr. Dim. van Germ. VN Radger, Radgod. 1461 Miquiel Raghet, Dk. (TTT).
|
FD |
Raguet |
V. RAD (Rak).
|
EV |
Rahi(e)r |
1. Proven. Rahier (Loc.). — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Rahier |
-ir, -yr, Ray(e)r: l. Patr. Germ. VN rêd-hari ‘raad-leger’: Ratharius, Raherius (MORLET I). 136 e. Adin Rahier, Laon (MORLET); 1438 Jehan Rahier, Dk. (TTT). – 2. PlN Rahier (LU). 1349 Ailit de Rahier, Luik (ISP).
|
FD |
Rahier |
-ir, -yr. 1367 «Wilhealm de Rallier», 1449 «Gilchon de Rahyr» = 1450 «Gilchon de Rahier» CoutStavelot, 1544 «Gérard de Rahier maire dudit Rahier», 1752 «Pierre Rahi(e)r» AnthrStHubert; nom d’origine: Rahier, w. rahîr (Lg).
|
JG |
Rahm |
D. BerBN Rahm: room (DN). Vgl. Rome.
|
FD |
Rahm |
Rahmil, Rahn. V. HRAM.
|
EV |
Rahmé |
Rahmeh: Indien inheems, var. van Ramet.
|
FD |
Rahou |
Rahoens, zie Radoux.
|
FD |
Rahyr |
zie Rahier.
|
FD |
Rai |
Van ww. rallen: babbelen, kletsen? BN.
|
FD |
Raic(k) |
De familie Raick in Glain stamt af van een Nederlander Reck, die in 1631 geïmmigreerd is. PlN Reek (NL). 1646 Nicolas Rayk, Perinne (HERB.).
|
FD |
Raick |
1646 «Nicolas Rayk» Retinne [à Glain, les Raick ont pour ancêtre un hollandais Reck, immigré en 1631], 1758 «L. Raick» Ciney; nom d’origine: Reek (Limbourg hollandais).
|
JG |
Raick |
Raiglot. V. RAD (Rak).
|
EV |
Raickman |
-anne (romanisation). Var. de Ryckman.
|
JG |
Raickman(ne) |
zie Reekmans.
|
FD |
Raiemakers |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Raiff |
Raïff, zie Reif(f ) z. & 3.
|
FD |
Raiglot |
Patr. Wellicht < Renglot. Vgl. Renglet.
|
FD |
Raigneau |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Raignier |
zie Reiner(s).
|
FD |
Raijmenants |
zie van Rijmenam.
|
FD |
Raikem |
1. Proven. Rekem et Rekkem (Loc.). — 2. V. RAD (Rak).
|
EV |
Raikem |
Nom d’origine: Reckheim (Lb).
|
JG |
Raikem |
Raiken: PlN Rekem (L). 1386 Gerardus de Redekem, Mtr. (SLLIV).
|
FD |
Raillard |
Ralliard: Afl. van ww. railler: spotten, schertsen, gekscheren. BN.
|
FD |
Raillon |
Rajon: 1. BerBN Dim. van Ofr. raille: staaf, lat, plank, balk. – 2. Afl. van Fr. raille: scherts (DNF).
|
FD |
Raillon |
Surnom: dérivé de railler ‘badiner; se moquer’, cf. moy. fr. raillons ‘moqueries’ FEW 10, 33a.
|
JG |
Raimackers |
cf. Rademacher(s).
|
JG |
Raimarckers |
zie de Rademaeker.
|
FD |
Raimbaud |
-bault, Rainbeaux, zie Reinbout.
|
FD |
Raimbault |
Raimond, Rain- -chon, -kin, -otte. V. RAD (Ran, Rank).
|
EV |
Raimbaut |
1097 «Raimbaldus de Columiers», 1173 «Raimbaldus et Poitevinus fratres de Cha-vencei» CartOrval, 1279-81 «Batars Raim-baus» ComptesMons, 1284 «Raimbaus le Taillieres» DettesYpres, 1353 «Jehan Raimbaut hoir de jadis Pieron Liegart» Tournai; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-bald.
|
JG |
Raimon |
-ond, -ont, Raymon, -ond, -ont. 1272 «Raimont» CartOrval, 1272 «Raimon dele Sauch», 1277 «Raymon Pinchounier», 1281 «Heraaut Raimon, d’Auribot» DettesYpres, 1302 «Raimons ses fius clerc» LoiTournai, 1671 «Jacques Raymond» BourgNamur; prénom Raymond, de l’anthrop. germ. ragin-mund, nom de plusieurs saints.
|
JG |
Raimond |
-mon(t), zie Raymond.
|
FD |
Rainaldi |
-aud, -aut, -aux, zie Reinoud(s).
|
FD |
Rainaud |
-aut, -aux, cf. Renaud.
|
JG |
Rainchon |
cf. Renson.
|
JG |
Rainchon |
zie Renneson.
|
FD |
Raincour |
-ourt. Nom d’origine: Raincourt (Haute-Saône).
|
JG |
Raincour(t) |
PlN (Hte-Saône), Rainecourt (Somme). Raindorf: PlN (BEI) of Rheindorf (NRW).
|
FD |
Raineau |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Rainer |
zie Reiner(s).
|
FD |
Raineri |
zie Ranieri.
|
FD |
Rainet |
zie Ragnet.
|
FD |
Rainfeld |
zie Reinfeld.
|
FD |
Raingen, van |
zie van Rengen.
|
FD |
Raingo |
zie Reyngoudt.
|
FD |
Rainho(ld) |
zie Reinoud(s).
|
|
Rainier |
zie Reiner(s).
|
FD |
Rainieri |
zie Ranieri.
|
FD |
Rainkin |
cf. Renkin.
|
JG |
Rainkin, |
zie Renkin.
|
FD |
Rainoir |
zie Renward.
|
FD |
Rainotte |
cf. Renotte.
|
JG |
Rainotte |
zie Renotte.
|
FD |
Rainson |
cf. Renson.
|
JG |
Rainson |
zie Renneson.
|
FD |
Raiponce |
N. de légume donné à l’époque révolutionnaire comme N. de bapt. N° 34.
|
EV |
Rairoux |
NF borain (mais attesté la l’e fois à Rance en 1801), d’origine incertaine (p.-ê. de France), à rapprocher de Raraux.
|
JG |
Rais |
Raïs(s), zie Reiss(e).
|
FD |
Raiser |
zie Reiser.
|
FD |
Raisi(e)r |
-ière, zie Rasier.
|
FD |
Raisière |
Raisier, Raisir. Surnom: anc. fr. rasière, anc. pic. raisier ‘mesure de capacité (grains)’ FEW 10, 99b.
|
JG |
Raisin |
BerBN van de druiventeler of -handelaar.
|
FD |
Raison |
1. Car. mor. ,,H. raisonnable ou raisonneur ». — 2. V. RAD (Raz).
|
EV |
Raison |
BN voor iemand die graag redeneert. Vgl. Fr. FN Raisonneur (DNF). 1417 Jehan Mal Raison, Aat (J.G.); 1579 Maris Raison, St.-Michiels; 1600 Hubrecht Raison, Rijsel (SCHOUT. I).
|
FD |
Raison |
Fr. raison, surnom de raisonneur, de qqn qui veut toujours avoir raison, de qqn plein de bon sens, cf. 1417 «Jehan Mal Raison» PolyptAth. Cf. aussi Raxhon.
|
JG |
Raiter |
Rajter: D. Reiter. Zie Reiter 2.
|
FD |
Raithel |
Nom d’origine: Rethel (Ardennes).
|
JG |
Raithel |
PlN Rethel (Ard.).
|
FD |
Raiwet |
-ez, zie Ravet.
|
FD |
Raiwet |
NF attesté d’abord en 1649 à Villers-sur-Lesse et aux environs, puis dans l’Entre-Sambre-et-Meuse au 18e s. (GeneaNet); p.-ê. nom détoponymique, déverbal de w. rêwer, ‘arroser, irriguer’ DOW 3,111; FEW 24, 217a, ou bien d’une forme ancienne de Renwez, près de Charleville-Mézières.
|
JG |
Raiwet |
Ralet. V. RAD (Ra).
|
EV |
Raizer |
-air, zie Reiser.
|
FD |
Rajmer |
zie Reimer.
|
FD |
Rajner |
D. FN Reiner. Zie Reiner(s).
|
FD |
Rajon |
zie Raillon.
|
FD |
Rajter |
zie Raiter.
|
FD |
Rajz |
zie Reiss(e).
|
FD |
Rajzner |
zie Reisner.
|
FD |
Rake |
de Raeck, Rae(c)ke: BN naar het gereedschap. Mnl. rake: hark. 1394 Pieter Rake, Ip. (BEELE). Zie ook Raekels.
|
FD |
Rakels |
cf. Rackels.
|
JG |
Rakels |
zie Raekels.
|
FD |
Rakers |
zie de Racker.
|
FD |
Raket |
cf. Racket.
|
JG |
Raket |
zie Raquet(te).
|
FD |
Rakow |
PlN Rakow (MV).
|
FD |
Rakt, van de |
PlN Raacht in Oostakker en Lochristi (OV). 1236-38 Willem de Racht émit, Cent (CG).
|
FD |
Ralet |
Raele(t), Ravelet, Raulet, Raulin, Rad(e)let, Redelé, Rédelé, Rédélé, Redele, Rodelet, Roudelet: Patr. Dim. van VN Raoul < Radolf. 1200 Radulphi dicti Rougebourse = 1233 Rauleto Rougebourse, Evergnicourt (ASH); 1321 Radelettus filius quondam Radulphi; 1330 Radeles fil j adit mon sangnour Radoul = 1350 Radelet fil jadis Radoul, Luik (RENARD 235-6); 1335 Raoullet = Rauwelet = 1336 Raoul, Bergen (PIERARD); +1400 Radoux dit Radelet des Prez, Luik (BODY). Een familie Raulé heette oorspr. Rauwel (TDF VI, 294-303).
|
FD |
Ralet |
Râlet, cf. Radelet.
|
JG |
Ralliard |
zie Raillard.
|
FD |
Ralph |
Patr. E. vorm van de Germ. VN Radolf.
|
FD |
Ram |
V. HRAM.
|
EV |
Ram(e)lot |
Proven. Ramlot (Loc.).
|
EV |
Ram(s) |
Rans: i. Patr. Korte vorm van b.v. VN Ingelram. De n door ass., vgl. Lanssens < Lamsins, Ransdonck < Ramsdonk. 1298 Ram Bauchan; 1276 Ram Carpentarius = 1282 Inghelramo Timmerman, Kales (GYSS. 1963). – 2. Gen. van De Ram.
|
FD |
Ram, (de) |
BN naar de ram: mannetjesschaap, stormram. Vgl. Schaap, de Weer. 1239 filia Heyle Rams (DEBR. 1980); 1303 Watier li Ram, Tielt (DEBR. 1971); 1267 Colinus Ram; 1326 Coppin de Ram, Ip. (BEELE). Ook huisnaam: 1397 Adriaen in den Ram, Aw. (ANP). Zie ook Ram(s).
|
FD |
Rama |
1119 «Ramarus» Courtrai, 1270 «Denis Ramare» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. rad-mar; cf. aussi Ramaut.
|
JG |
Rama |
zie Ramard.
|
FD |
Ramacher(s) |
-cker(s), cf. Rademacher(s).
|
JG |
Ramack |
Apocope de Ramacker.
|
JG |
Ramacker |
-ma(e)ker(s). V. Rademaker.
|
EV |
Ramacker |
-mack(ers), -mae(c)ker(s), zie (de) Radema(e)ker.
|
FD |
Ramael |
zie Romal.
|
FD |
Ramaen |
zie Raman.
|
FD |
Ramage |
Ofr. ramage, afl. van rame (tak): woud, recht om hout te hakken. BerBN van de houthakker, boswachter. 1405 Bertram Ramage, Rijsel (JAM.); 1440 Denys Ramage, Ktr. (BAELDE).
|
FD |
Ramais |
-aix, zie Deramaix.
|
FD |
Ramais |
Ramay. Nom d’origine: Ramaix, à Grune (Lx), cf. aussi Deramaix.
|
JG |
Ramaker, (de) |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Raman |
-and, Ranimant. 1389 «Griele Ramans» Ypres; nom issu de l’anthrop. germ. rêda-man [FD].
|
JG |
Raman |
Raeman, Ramaen, Raman(d)t, Ramand, Ramman(t), Radema(n), Rayman(n), Reyman(s), Reijman: Patr. Germ. VN rêd-man ‘raad-man’: Ratman, Radmannus (MORLETI, Dip.). 1389 Griele Ramans, Ip. (BEELE).
|
FD |
Ramard |
-a(rt), Rammaert, Rema: Patr. Germ. VN hraban-mêr ‘raaf-beroemd’: Ravemarus (Dip.), 12e e. Ravamarus (GN). Of hraban-hard ‘raaf-sterk’: Ramardus (MORLET I). Of rêd-mêr’raad-beroemd’: Ratmar(us) (Fm.). 136 e. Balduinus Ramar, Cent (GN); 1392 Ramaerd vanden Vivre= 1408 Ramaer vanden Vivere, Ktr.; 1398 Griele Ramaerts, Jacob Ramaer, Aalbeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Ramau |
Ramault. 1. Rameau. — 2. V. HRAM.
|
EV |
Ramau(l)t |
zie Ramoud(t).
|
FD |
Ramaut |
Var. de Rameau ou de Rama.
|
JG |
Ramay |
cf. Ramais.
|
JG |
Ramay |
zie Deramaix.
|
FD |
Rambacher |
PlN Rambach (BEI, HS).
|
FD |
Rambaut |
Rambeau, -eaux. 1290 «les hoirs Gerart Rambault» ComptesMons ; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-bald, cf. aussi Ram-bo(ut).
|
JG |
Rambert |
1286 «Will. Rambers», 1287 «Ram-bers li fius Rambers» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-behrt.
|
JG |
Rambert |
Patr. Germ. VN hraban-berht’raaf-schitterend’: 991 Rambertus (GN). 1339 Wouter Ranbert, Hulst (DEBR. 1999).
|
FD |
Rambert |
Rambla, Ram- -bo, -boer, -bour, -boux. V. HRAM et RAD (Ran).
|
EV |
Rambo |
Rambout, -oux. 11e s. «Ramboldus» Gand; nom issu de l’anthrop. germ. hraban-baltha [FD] ou ragin-bald [JH].
|
JG |
Rambour |
Ramboer (forme néerlandisée). 1220 «Rainborc Gernon» NécrArras, 1279 «Colars Rainbours», 1297-1302 «Jehan Rambourc» ComptesMons, 1785 «Rambourg» Couvin; nom issu de l’anthrop. germ. fém. ragin-burg > Ragamburgis, Raimburga, Renburgis [FD].
|
JG |
Rambour |
Rambur(e), Ramboer: Metr. Germ. VN ragin-burg ‘raad-burcht’: Ragamburgis, Raimburga, Renburgis (MORLET I). 1220 Rainborc Gernon, Atrecht (NCJ); 1279 Colars Rainbours; 1302 Jehan Rambourc, Bergen (PIERARD).
|
FD |
Rambout |
-bau(t), -bo(t), -boux, -b(e)aux: Patr. Germ. VN Ramboud: hraban-balth ‘raaf-moedig’: ne e. Ramboldus (GN). Of ragin-balth ‘raad-moedig’: Ragambaldus, Rembaldus (MORLET I). Vgl. Reinbout. 1230 Aie Rambaudia, Atrecht (NCJ); 1305 lehan Rambolle, Ip. (BEELE); 1400 Jan Rambout, Tv. (BERDEN); 1401 Jehan Rambault, Dk. (TTT); 1650 Jan Rambeau, Naast-Aw.(AP).
|
FD |
Ramdon(c)k, van |
zie van Raemdonck.
|
FD |
Ramé |
1279-80 «Willaumes Rames, Pieres ses fïus et Bauduin barons le fille Ramet», 1280-81 «Jehennés Rames» RegTournai; nom d’origine: fr. ramé ‘feuillu’ (désignant un endroit feuillu), comp. Ramu, Ramoux ; cf. aussi Ramet.
|
JG |
Ramé |
zie Ramet.
|
FD |
Rameau |
Nom d’origine: fr. rameau (désignant un endroit feuillu); ou bien, comme Ramaut, d’un anthrop. germ. en -wald?
|
JG |
Rameau(x) |
zie Ramoud(t).
|
FD |
Rameckers |
-meekers, zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Rameis, van |
zie Deramaix.
|
FD |
Ramekers |
cf. Rademacher(s).
|
JG |
Ramelet |
Ofr. ramelet: tak. Vgl. Ramelot.
|
FD |
Ramelot |
Ram(m)eloo, Ramlot: i. Dim. van Ofr. ramel, Fr. rameau: tak. Vgl. Ramelet. 1396 Gerars Ramelos dis Solliers, Bergen (PIERARD); 1438 Robert Ramel, Laon (MORLET). – 2. PlN Ramelot (LU). 1449 Jehan de Ramelot, Namen (J. G.). Ook PlN in Saintes (WB). 1292 Willaume de Ramelot (CACa). – 3. Een Antwerpse familie Rammeloo stamt uit Ramele (OIJ). 1165 Engelberto de Ramelo (LNT) (med. K. Roelandts).
|
FD |
Ramelot |
Ramlot, Rammeloo (forme néerlan-disée). 1395-96 «Gerars Ramelos dis Solliers» ComptesMons, 1449 «Jehan de Ramelot le jouene» AidesNamur, 1504 «Jehan Ramelo» BourgNamur, 1524 «Henry de Ramelo» CoutStavelot, 1602-3 «Yernu de Rammelot» TerriersNamur, 1679 «Jean Ramlot» BourgNamur, 1748 «Jacque Ramelot» Nandrin; nom d’origine: Ramelot (Lg).
|
JG |
Ramen |
Raemen: Patr. < Germ. VN, zoals Ramard, Raman, Ramond, Ramoud. 1392 Ramaerd vanden Vivre = 1399 van Raemkine van den Vivere; 1418 Raem Ternoys, Ktr. (DEBR. 1970, 1958); 1485 Raem Behaghele, Komen (RHK).
|
FD |
Ramesée |
zie Ramzée.
|
FD |
Ramet |
1. Proven. Loc. — 2. V. HRAM.
|
EV |
Ramet |
-ette, -é, -ez, -ey: i. Patr./Metr. Dim. van Germ. VN, zoals Raman, Ramond. 1279 Willaumes Rames ses fius et Bauduin barons le fille Ramet, Dk. (J.G.). – 2. PlN (Ivoz-)Ramet (LU) (J.G.).
|
FD |
Ramet |
Nom d’origine: (Ivoz-)Ramet (Lg); cf. aussi Ramé.
|
JG |
Rameys(s)en |
zie Rémi.
|
FD |
Rameyssen |
Adaptation néerl. de Ramoiseaux?
|
JG |
Ramezee |
zie Ramzée.
|
FD |
Ramharter |
PlN Ramhart, een bosrijke streek bij Rottenburga-N.(BW).
|
FD |
Rami{s) |
1. Ofr. ramil, Oudw. ramyz: takje, twijgje (HERB.). – 2. Var. van Remy (DNF).
|
FD |
Ramier |
1. Patr. Rom. vorm van Germ. VN hraban- hari’raaf-leger’: Ramarius, Ramerius (MORLET I). – 2. Var. van Romier of Romée.
|
FD |
Ramijsen |
zie Rémi.
|
FD |
Ramioul |
1. Proven. Dép. Ramet. — 2. V. HRAM.
|
EV |
Ramioul |
-ioulle. 1698 «N. de Ramioulle» BourgLiège; nom d’origine: Ramioule, à Ivoz-Ramet (Lg).
|
JG |
Ramioul(le) |
PlN Ramioul in Ramet (LU). 1373 Johan de Ramelhoule, Luik (SLLIV).
|
FD |
Ramis |
Surnom: anc. w. ramys ‘fines brindilles’ FEW 10, 45b.
|
JG |
Ramjee |
Indische EN (PDB). Ramjoie: 1. LU W. (vero.) ramadjôye: woordenvloed, geklets (J.G.)? – 2. Patr. 156 e. Rangeois de Canler, St-Georges-de- Hesdin; 1748 Ramjoie = Ramsoe, Raeren (PDB).
|
FD |
Ramjoie |
Surnom: w. liég. arch. ramadjôye ‘verbiage’FEW 10, 46b.
|
JG |
Ramliot |
V. Ram(e)lot.
|
EV |
Ramlot |
cf. Ramelot.
|
JG |
Ramlot |
zie Ramelot.
|
FD |
Ramm- |
-ant, -aer(t). V. HRAM.
|
EV |
Rammaert |
zie Ramard.
|
FD |
Ramman(t) |
zie Raman.
|
FD |
Rammela(e)re, (de) |
Remmelaere: EN. Afl. van Mnl. rammelen: lawaai maken, praten. Vgl. Rommelaere. 1241 Simon Ramlart = 1242 S. Rammelart, Cent (GN); 1381 Pieter de Rammelare, Hulst (DEBR. 1999).
|
FD |
Rammelaere |
Surnom de bavard, de radoteur: dérivé de moy. néerl. rammelen ‘faire du bruit, bavarder’ ; cf. aussi Rommelaere.
|
JG |
Rammelmann |
Zoals Rammelaere BN voor een lawaaimaker. 1548 Joannes Ramelman…ex pago deHeym(MULIV).
|
FD |
Rammeloo |
cf. Ramelot.
|
JG |
Rammeloo |
zie Ramelot.
|
FD |
Rammer(s) |
Patr. Germ. VN hraban-hari ‘raaf-leger’; vgl. Ramier. Of < Ramaerts. Rammon, zie Ramon(t).
|
FD |
Ramo |
Grafie voor Ramau(l)t, -eaux. Ramoiseaux, -iaux: Ofr. ramisel, rameisel: takje, twijgje.
|
FD |
Ramoiseau |
Ramoisy. Profess. ,,Armoisier ».
|
EV |
Ramoiseaux |
-iaux. Surnom: anc. fr. rameisel ‘rameau’ FEW 10, 45b.
|
JG |
Ramoisée |
cf. Ramzée.
|
JG |
Ramoisée |
zie Ramzée.
|
FD |
Ramoisy |
PlN Ramousies (Nord) of var. van Ramoisée.
|
FD |
Ramoisy |
w. nam. Ramwèsi. Probabl. nom d’origine : Ramousies (Nord).
|
JG |
Ramon |
Ramont (NF de Flandre orientale). 1227 «Ramunt filius Lisen» Munkzwalm, 1276 «Jeh. Ramons, li tainteniers», «Aliaumes Ramon» DettesYpres, 1284 «Jehans Ramons» Bavai, 1303-7 «Jakemin Ramon» Polypt-Salzinnes; nom issu de l’anthrop. germ. rêda-mund > Ra(t)mundus, cf. 1163 «Ratmundus de Rothen» = 1174 «Ramundus de Roden» (Gentse naamkunde) [FD]. – En Wallonie, ce peut être aussi un surnom: w. ramon ‘balai’ FEW 10, 41b comme p.-ê. dans les mentions 1269 «Willaumes li Ramon», 1602-3 «Gille le Ramon» TerriersNamur.
|
JG |
Ramon |
V. RAD (Ra) et HRAM.
|
EV |
Ramon(t) |
Rammon, Ramundi, -o: Patr. Germ. VN rêd-mund ‘raad-bescherming’: Ra(t)mundus (Dip.). 1163 Ratmundus de Rothen = 1174 Ramundus de Roden; 1227 Ramunt filius Lisen, Munkzwalm (GN); 1378 Jan Ramond, Ip. (BEELE); 1382 Heine Ramont, Har. (DEBR. 1970).
|
FD |
Ramonfosse |
1825 «Marie Catherine Ramon-fosse» Pepinster, 1855 «Pascal Ramonfoisse» Theux; nom d’origine à situer dans la région verviétoise.
|
JG |
Ramonfosse |
zie Ramfos.
|
FD |
Ramonfosse. |
Proven. ,,Terre, vallée basse du sieur Ramon ». N° 232.
|
EV |
Ramont |
cf. Ramon.
|
JG |
Ramos |
Sp.-Port. FN < Lat. ramus: tak.
|
FD |
Ramoud(t) |
-out, -au(l)t, -eau(x): 1. Patr. Germ. VN hraban-wald ‘raaf-heerser’: Ramolt, Ramoldus (MORLET I). – 2. Zie Desrumeaux.
|
FD |
Ramoux |
1578 «Johan petit Jan dit le ramoux» Montegnée; surnom: adj. rramin sous sa forme wallonne, probabl. non au sens premier mais dans un sens secondaire comme ‘ébouriffé’, cf. ALW 5, 260 [JL, NFw]. Cf. Ramu.
|
JG |
Ramoux |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN hraban-wulf’raaf-wolf : Ramnolf, Rammulfus (MORLET I)-
|
FD |
Rampaer(t) |
Rampart, Rempart: 1. Patr. Germ. VN Rambert (vgl. Lambert > Lampaert): hraban-berht ‘raaf-schitterend’. 991 Rambertus (GN). 1151 Hugo Rampart, Aalst (CVT); 1357 Jans beemdt Ramparts, St.-P.-Leeuw (PEENE1949); 1485 Willem Rampaert, Bs. (HB192). – 2. Evtl. PlN Rempart (N): vesting.
|
FD |
Rampel |
D. Patr. Dim. van VN Rambrecht, Rambold…
|
FD |
Rampelberg |
-bergh, Ranpelberg, au génitif: Rampelbecs. Nom d’origine: Rampelberg, à Asse (BrFI).
|
JG |
Rampelberg(h)(s) |
Proven. ,,Colline du sieur Rambaud ».
|
EV |
Rampelberg(h), (van) |
Rampelbergs, -becs, Rampelberg, Rompelberg: PlN in Asse (VB) en Baardegem (OV). 1286 Walterus Rampelberch, Bs. (HB 246); 146 e. Joannes de Rampelberghe, Asse (LIND. 1952); 1485 Willems van Rampelberch, Mb.(A.BAERT).
|
FD |
Rampen |
zie Rompen.
|
FD |
Rampignon |
PlN Rampillon (Seine-et-Marne)?
|
FD |
Rampont |
Proven. Rempont (Dép. Lasne). Synon. : Trempont. Ramquin. V. RAD (Ran) et HRAM.
|
EV |
Ramquet |
Ranquet. Dimin. en -ket du thème Ren- (de Renier). Comp. 1678 «Remy Ram-quin» BourgNamur.
|
JG |
Ramquet |
zie Renquet.
|
FD |
Ramrath |
Ramroth: PlN Ramrath in Rommerskirchen (NRW).
|
FD |
Rams |
Surnom: néerl. ram ‘bélier’ (augénitif).
|
JG |
Ramscheid |
-eidt. Nom d’origine all. en -scheid ‘‘endroit inculte et boisé’ [non localisé], Ramu. Surnom: fr. ramu, probabl. dans un sens secondaire, cf. Ramoux.
|
JG |
Ramscheid(t) |
PlN Ramscheid (BEI, NRW). Evtl. Remscheid(NRW).
|
FD |
Ramsdam |
Ransdam, Rasamme: Wsch. < Ramsdonck.
|
FD |
Ramsdonck |
zie van Raemdonck.
|
FD |
Ramseier |
-sey(er), zie Ramzée.
|
FD |
Ramsel |
PlN(A).
|
FD |
Ramskindt |
zie Ransquin.
|
FD |
Ramu |
Ramus, Ramut, Remu(e), Remus: 1. Ofr. ramuy (< rame: tak): die in de bossen leeft, wolf. BN. 1393 Jan Ramus, Oostkamp (JAM.); 1376 France Remuut = Remuud, Ip. (BEELE). – 2. Var. van Ramoux (vgl. Radu).
|
FD |
Ramundi |
-o, zie Ramon(t).
|
FD |
Ramy |
1. V. HRAM. — 2. Proven. Ramier (L.D.).
|
EV |
Ramzée |
Ramezee, Ramesée, Ramoisée, Ramsey(er), Ramseier: PlN Ramezee in Barvaux-Condroz (N). 1676 Lambert Pier de Ramezee, Porcheresse-Jenneville (Midd. 1992,364).
|
FD |
Ramzée |
sans doute aussi Ramoisée, w. nam. Ramwèzéye. 1676 «Lambert Pier de Rame-zée» Porcheresse-Jenneville, 1740 «Marie Ramesée» Spontin, 1754«la veuve Ramesée» Natoye; nom d’origine: Ramezée, w. ramèzêye, à Barvaux-Condroz (Nr) plutôt que Romsée, w. rom ‘zêye (Lg).
|
JG |
Rance: |
W. spelling voor Rans.
|
FD |
Rancelot |
Ranscelot, Rencelot: Patr. Dim. van Reinzo, dim. van Germ. ragin-naam. Vgl. Rançon, Ransquin. 1525 Colart Rancelo, Gimnée (J.G.).
|
FD |
Rancelot |
Ranscelot. 1525 «Collar Rancelo» Gimnée, 1629 «Gérard Rancellot» Mettet, 1697 «Allart Rancelot» Romerée, 1766 «Eme-rentiane Ranscelot» Villers-le-Gambon; dimin. de l’anthrop. germ. Ranzo, hypocor. du thème anthropon. rand- (Fôrst. 1246).
|
JG |
Rancheneur |
cf. Racheneur.
|
JG |
Rancheneur |
zie Rasseneur.
|
FD |
Ranck |
Surnom: moy. néerl. ranc ‘mince, maigre’.
|
JG |
Rançon |
cf. Ranson, Renson, plutôt que surnom: fr. rançon (désignant celui qui a été rançonné).
|
JG |
Rançon |
V. RAD (Rank).
|
EV |
Rançon |
zie Renneson.
|
FD |
Rand |
D. PlN Rand: waterloop, lijn van bergketen. 1373 Heinr. Rand, Bamberg (BRECH.).
|
FD |
Rand- |
-ax(he), -our, -oux. V. RAD (Rand) et Rondags.
|
EV |
Randach |
-asche, -axhe, Rondaxhe, Ronda, -as. 1503 «Jehan Randaxhe» GuillLiège, 1544 «Ghérard Randaxhe» CoutStavelot, 1591 «Anne fille de feu Raeskin Randaxhe» BourgLiège, 1596 «Jehan Randaxhe» Bourg-Dinant; surnom: w. liég. randahe ‘gaillard. casse-cou’ FEW 16, 66Ib. On notera que Randaxhe est également attesté comme prénom, cf. 9.1,1566 «Randaxhe et Johan, frères, enffans de feu Johan Rabiert del Sepexhe», 4.5.1569 «Lambert, Marie et Randach, frères et seure, enffans de fleuri le drappier de Trem-bleur», 12.1.1574 «Lambert délie sepexhe (…), Randaxhe, son frère», 28.5.1664 «Randach Colleye» (mentions des archives notariales de Liège, cf. BTD 75) [JL, NFw].
|
JG |
Randax(he) |
-asche, -ach, -ag, Rondaxhe, -ache, -a(s), -ags, Renda(ce), -ack: LU W. randahe: krachtig, sterk, potig, robuust, roekeloos (RENARD 254). BN. 1503 Jehan Randaxhe, Luik (J.G.); 1500 Goissen Rondas, Tn. (HEND.); 1524 Jean Randaxhe, Flémalle (ISP); 1638 Arnoldus Randach, Luik (MUL V). Maar 1256 Jehans Rendas, Atrecht (NCJ) moet wellicht anders worden verklaard.
|
FD |
Randelhoff |
Randelovic: Patr. < Randlof, metathesis < Germ.VNRandolf.
|
FD |
Randerath |
PlN in Heinsberg (NRW).
|
FD |
Randet |
-ez, Rendez: Patr. Dim. van Germ. rand-naam; vgl. Randon.
|
FD |
Randolet |
1776 «Henri Randolet» Lomprez; dimin. de *Randoul, cf. Randoux (ci-dessous).
|
JG |
Randolet |
Rendolet: Patr. Dim. van Randoul < Germ. VN Randolf.
|
FD |
Randolph |
-olfi, Randoux, -our, -oe, Rondou: Patr. 1. Germ. VN rand-wulf’schild(rand)-wolf: Randolf(us), Randulfus (MORLETI). 1279 Baudés Randous, Dk. (RL); 1303 van Woutre Randolve van Seclin, Bg. (VERKEST); 1381 van Jan Randolve, Vn. (DELAHAYE); 1480 Joh. Randoul alias Potron de Aat (MUL II). – 2. Var. van Radolf/Radoux met n-epenthesis. 1277 Radulphus de Therifai = 1295 Randulphus de Thierifait (CAO).
|
FD |
Randon |
Rendon: Patr. Afl. van Germ. rand-naam, zoals Randolf. 146 e. Randon de Chateauneuf, Luik (BODY); 1404 Huet Randon, Offémont (MORLET).
|
FD |
Randoux |
-our. 1153 «Randulfus», 1295 «Ran-dulphus de Thierifait clericus» CartOrval, 1279-80 «Baudés Randous» RegTournai, 1360-62 «Piérars Randouls» PolyptAth, 1426 «ColartRandoul»TailleSoignies, 15e s. «Ran-doul» Hainaut; nom issu de l’anthrop. germ. rand-wulf > Randulfus. Si l’on tient compte des formes des 12e et 13e s., l’explication de P. Ruelle (Des NF de Quaregnon) par l’anc. fr. raidir ‘courir impétueusement, aller ça et là’, surnom d’homme impétueux ou agité, est à écarter.
|
JG |
Randuineau |
Patr. Dim. van Germ. VN Randwin: Randuin, Rantwin (Fm.). 945 mansus Ranwini, Bg. (GN); 1280 Agnes Randewins, 1280 Michael Randewin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rangan |
Aziatische naam (PDB).
|
FD |
Rangé |
V. RAD (Rank).
|
EV |
Ranger |
Rangé, Range: Patr. Rom. vorm van Germ. VN hraban-ger ‘raaf-speer’: Ravengerus, Rangerius (MORLET I).
|
FD |
Ranglé |
zie Renglet.
|
FD |
Ranguet |
-uin, zie Renguet.
|
FD |
Ranieri |
-eri, Rainfieri: It. Patr. Pendant van Reiner
|
FD |
Ranimant |
cf. Raman(d).
|
JG |
Rankin |
zie Renkin.
|
FD |
Ranocha |
Afl. van Oost-Duits-Slav. naam Ranisch, Ranusch, korte vorm van VN Ranislav.
|
FD |
Ranpelberg |
cf. Rampelberg.
|
JG |
Ranpelberg |
zie (van) Rampelberg(h).
|
FD |
Ranquet |
cf. Ramquet.
|
JG |
Ranquet |
zie Renquet.
|
FD |
Ranquin |
zie Renkin.
|
FD |
Rans |
Ranze. Surnom: moy. néerl. rans, ranse ‘coiffure avec plis pendant sur le visage et les épaules’, w. ranse ‘crêpe de deuil’.
|
JG |
Rans |
zie Rams.
|
FD |
Rans- |
-botyn, -quin, -y, -man(s). V. RAD (Ranz),
|
EV |
Rans- |
-man(s), -quin, -y, Rançon. V. RAD (Ranz, Ranc).
|
EV |
Ransart |
1. Proven. Loc. — 2. V. RAD (Ranz).
|
EV |
Ransart |
1602-3 «la censé Jean Ranssart» TerriersNamur; nom d’origine: Ransart (Ht).
|
JG |
Ransart |
PlN (H, PdC, Somme). 1224 Emme de Ransardo; 1231 Maroie Ransardi; 1247 Agnes Ransart, 1355 Robert de Ransart, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Ransbee(c)k, (van) |
(van) Ransbeck.van Ransbeke, van Resbeck: PlN Ransbeke, oude naam van St.-Antelinks (OV) (GN), ook in Drongen (0V), Ransbeek in Neder-Over-Heembeek (VB). 1309 Johannem de Ransbeke, Vissenaken (OATII); 1356 Aerde van Ransbeke, Bs. (PEENE1949); 1471 Amand de Ramsbeque, Damme (ICC IV).
|
FD |
Ransbotijn |
Ransbot(t)yn, Ransbotyn: E. PlN Ramsbottom (Lancashire). 1809 Ramsbothan, Suffolk; 1832 Ransbooteen, Virginia; 1841 Ransbotton, Ohio (PDB).
|
FD |
Ransbotyn |
-tijn. NF flamand, qui est une adapation du NL anglais Ramsbottom dans le Lancashire [FD].
|
JG |
Ranscelot |
cf. Rancelot. Ranson, cf. Renson.
|
JG |
Ranscelot |
zie Rancelot.
|
FD |
Ranschaert |
zie Rasschaert.
|
FD |
Ransdam |
zie Ramsdam.
|
FD |
Ransdonck |
zie van Raemdonck.
|
FD |
Ranse |
1. Proven. Rame ou Rance (Loc.). — 2. V. RAD (Rand).
|
EV |
Ransem, van |
PlN Ransem (VB). 1350 Symon de Ranshem; 1390 Reynere van Ranshem, Kh. (DEKEYSER).
|
FD |
Ranshoven |
PlN Ramshoven in Hakendover en Goetsenhoven (VB). 1321 Sigeri de Ramessoven= de Ramsoven; 1340 Egidii de Ramshoven, Hakendover (Nk. 1990,152).
|
FD |
Ransmans |
Afl. van Van Ranst.
|
FD |
Ranson |
zie Renneson.
|
FD |
Ransonnet |
zie Rensonnet.
|
FD |
Ransquin |
Ramskindt: Var. van Rasquin met ingevoegde n.
|
FD |
Ransquin |
Var. (avec nasalisation) de Rasquin.
|
JG |
Ransschaert |
zie Rasschaert.
|
FD |
Ranst, van |
PlN Ranst (A). 1264 Joh. dictus de Ransth, Aw. (SEA); 136 e. Wouter van Rans = Walterus de Ranist = W. Ranst (GN); 1442 Jan van Ranst, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Ransy |
Ranzy, Rensi, Renzi: PlN Ransy in Vaux-sous-Chèvremont (LU).
|
FD |
Ransy |
Ranzy. 1440 «Thiry de Ransir» (BTD 26, 281); nom d’origine: Ransy, w. ra(n)zî, 14es. «Ransier», à Vaux-sous-Chèvremont (Lg); cf. aussi Rasier, -ir.
|
JG |
Ranter(e), de |
de Rant, de Rantère: Afl. van Mnl. ranten: zotteklap uitslaan, kletsen. BN voor een zwetser. 1417 Gillis de Ranter, Gb. (SCHR.); 1493 Aernekin de Rantre, Nederbrakel-Bg. (PARM.).
|
FD |
Rantinne |
Proven. Dép. Verviers.
|
EV |
Rantson |
zie Renneson.
|
FD |
Ranwez |
1787 «Lambert Ranwé» NPLouette; nom d’origine: Ranwez (Ardennes), également Le Ranwez, à Strée-lez-Beaumont (arr. Thuin).
|
JG |
Ranwez |
Proven. ,,Gué du sieur Randon ». Dép. Strée-lez-Beaumont).
|
EV |
Ranwez |
Ranwet: PlN Le Ranwe(l)z in Strée-lez-Beaumont (H). 1705 St. J. Ranwez, Beaumont (MUL VII).
|
FD |
Ranze |
cf. Rans.
|
JG |
Ranzy |
cf. Ransy.
|
JG |
Ranzy |
zie Ransy.
|
FD |
Raoul |
-ou(l)t, -oud, -ouf, -oux, zie Radoux.
|
FD |
Raoul |
Raoult, Raoux. 1242 «Raoul d’Isso-dun» ChirTournai, 1256 «dame Aelis ki fu feme Raol le Navieur» ChartesHainaut, 1265 «Raoul Borri» CensNamur, 1267 «Raous de Lignies» CensHerchies, 1275-76 «Marions li amie Jakemin Raoul», «Maroie Raouls li bagneresse», 1279-80 «Raouls li Patrenos-triers» RegTournai, 1280 «magistri Radulphi de Sancto Quintino» PolyptLiège, 1286 «Raouls as Clokètes» CartMons, «Raouls li Veaus» CartLessines, 1365 «Raoul as Cloquettes l’ainsnet», «Emmelot Raoul» TailleMons, 1417 «Leuren Raoul» PolyptAth; prénom Raoul < anthrop. germ. rad-wulf, latinisé en Radulphus. Cf. aussi les nombreux dérivés des formes contractées Raul-, Roui-, Roi-.
|
JG |
Rap |
zie Rappe.
|
FD |
Rap(p)aport |
Rappeport, Rapoport: Joodse FN van ene Râpa (< D. Rappe) die in Porto woonde (DS).
|
FD |
Rap(p)ort |
Profess. ,,Rapporteur d’opérations ou de faits intéressant une institution ».
|
EV |
Rap(pe) |
(de) Rapp, Ra(e)ps: Patr. Germ. VN Rappo, Rabbo, bakervorm van Radbode, Radboud of Radbrecht (BACH 1,93); vgl. Rabe. 1283 Konr. Rappe, Spiers (BRECH.); 1381 Hughe Rabbe, relicta Hughe Rabs, Hulst (DEBR. 1999); 1616 Anthoni Raps, Reet (MAR.).
|
FD |
Rapaert |
1. Afl. van ww. rapen: oprapen, opnemen, grijpen, bijeenschrapen, inpalmen. BN voor een schraperig mens. – 2. PlN Rapaert: rapenveld. BerN voor een rapenteler. 1343 den Colneren van den Raparde, Cent (RSGII); 1336 Hughe Rapaert, Aksel (GYSS. 1999); 1406 dat Heyn Rapaerts was, Bs.(PEENE).
|
FD |
Rapaert de Grass |
Nom issu de l’anthrop. germ. rab-hard (Fôrst. 1200).
|
JG |
Rapaille |
1279-80 «Jehennés de le Raspalle» RegTournai ; nom d’origine : anc. w. raspaille, dérivé de moy. fr. raspe ‘bois coupé provenant des taillis’ FEW 16, 671b, ainsi la Rapaille, à Warisoulx (Nr), etc., ou bien (du moins en région liégeoise), de w. liég. rapaye ‘canaille’ DL 525, FEW 16, 67la. Cf. aussi Raspe et le suivant.
|
JG |
Rapaille |
Rapaillerie, Rappaille, Rapailde, Respeel, Rispail: i. Ofr. raspaille, Mnl. rappailge, raspeele, respeelle: boef, landloper, vagabond. 1313 Lamme Rabailge, Vlissegem (RYCKEBOER); 1447 François Respalje, Aardenburg (VS1971,692); 1716 Joseph Rapaille, Oud. (VS 1978,591); 1736 Pieter Respeel, Aartrijke (VS 1979,136). – 2. PlN Ra(s)paille: struikgewas. Zie Van der Raspaille. 1279 Jehennés de le Raspalle, Dk. (J.G.).
|
FD |
Rapaille |
V. Raspaille.
|
EV |
Rapaillerie |
Nom d’origine: w. liég. rapayerèye, collectif de ra(s)paille (cf. le précédent).
|
JG |
Rapaport |
zie Rappaport.
|
FD |
Rapareillée |
Proven. Perhay (L.D.) à Rahier (Loc.).
|
EV |
Raparlier |
zie Raspiller.
|
FD |
Râpé |
Rap(p)ez, Rappé: 1. Patr. Dim. van Germ. VN Rappo. Rap(p)é ook spellingvar. van Rappe, met secundair accent. – 2. Uit Raspé?
|
FD |
Râpé |
Râpez, Rappé, Rappez. 1754 «Antoine Rappé, cabaretier» Archennes; p.-ê. surnom: fr. râpé ‘piquette (vin)’ FEW 16, 671 a ; ou bien hypocor. d’un nom germ. Rappo [FD].
|
JG |
Rapelier |
zie Raspiller.
|
FD |
Rapenbusch, van |
(van) Raepenbusch: PlN Rapenbos in Mollem (VB) (NR), in Ruddervoorde en Waardamme (WV). Wsch. herinterpretatie van PlN Rapenburg in Bredene, Har., Moorslede, Oostkerke, Ruddervoorde (WV) en Maldegem (0V): 1340 Rapenburgh = s.d. Raepenbusch, Oostkerke; 1835 Raepenbusch-Bosschen = 1840 Raepenburgbosschen, Ruddervoorde (DE XIII). 1612 Gillis van Rapenbusch, Rumbeke (MARECHAL); 1639 van Rapenbusch, Waardamme (DE).
|
FD |
Raper(s) |
Raeper(s): Afl. van ww. rapen: plukken, grijpen. Vgl. Rapaert i.
|
FD |
Rapers |
Rappers. Génitif de moy. néerl. *rap-per, dérivé de rappen ‘faire du bruit’.
|
JG |
Raphaël |
-ael: Patr. Bijbelse VN van de engel Rafaël. 1563 Raphel Planckaert = 1571 Raphaël vander Plancke,Ktr.(Wez.).
|
FD |
Raphelt |
zie Raffel(d).
|
FD |
Rapier |
zie Rabier.
|
FD |
Rapin |
BN dial. Fr. rapin: gierig, vrek (J.G.).
|
FD |
Rapin |
Surnom: dial. fr. rapin ‘avare’ FEW 10, 68a; comp. 1417 «Olivier de Rapine» PolyptAth.
|
JG |
Rapiteau |
Rapicault: Var. – met voortonig versterkte vocaal – van Fr. EN Ropiteau, PlN in Chéméré (Mayenne) (DNF).
|
FD |
Rapoeje |
-oeye, zie Rapoye.
|
FD |
Rapol |
1. Patr.? Germ. VN Raboud. Zie Rabout. 1328 Hannin Rapol, Ip. (BEELE1959). – 2. Rapol kan ook var. zijn van Ripol, met voortonig versterkte klinker.
|
FD |
Rapolder |
Afl. van PlN Rappolden (BW) of Rappold (Oostenrijk).
|
FD |
Rapoport |
zie Rappaport.
|
FD |
Raport |
zie Rappo(o)rt.
|
FD |
Rapoye, |
Rappoye, Rapoeye, Rapoeje: PlN Rappoy < Lat. raspetum: struikgewas, kreupelbosje. Le Rappoy in Boyaval (PdC) (TW). 1474 Wouters van Rapayen, Bs. (HB 237); 1637 Petrus du Rapoy, Bs. (MULVL).
|
FD |
Rappaille |
zie Rapaille.
|
FD |
Rappé |
1272 «domino Lamberto Râpa» = «Lamberto Râpe» PolyptVillers; nom issu de l’anthrop. germ. Rappo, Rabbo, hypocor. de Radbode, Radboud ou Radbrecht [FD], cf. aussi Raps. – Secondairement, moy. fr. raspe ‘bois coupé provenant des taillis’, cf. Raspe.
|
JG |
Rappé |
-ez, cf. Râpé.
|
JG |
Rappé |
Rappez, zie Râpé.
|
FD |
Rappel |
V. RAD (Ra).
|
EV |
Rappel(et) |
Ofr. rapel: beroep (op)? Of dim. van Germ. VN Rappo (zie Rappe)?
|
FD |
Rappo(o)rt |
Raport, Raspoort, Raspor: Mnl. rappo(o)rt: rapport, verslag, protocol, aangifte, presentiegeld (DEBR. 1977). 1387 Arnoldi Rapoert, Zolder (GRAUWELS1978); 1641 Guil. Raspoort, Wambeek (MUL V).
|
FD |
Rappoye |
zie Rapoye.
|
FD |
Raps |
Probabl. génitif de Rappé.
|
JG |
Raps |
V. HRABAN et RAD (Ra).
|
EV |
Raps |
zie Rappe.
|
FD |
Rapsade |
V. Raepsaet.
|
EV |
Rapsaet |
Rapsant, zie Raepsaet.
|
FD |
Rapsey |
Wsch. E. FN. Misschien Ramsey, PlN (Essex).
|
FD |
Raqu- |
-et(te), -ez. V. RAD (Rak).
|
EV |
Raquet |
cf. Racket.
|
JG |
Raquet(te) |
-ez, Racquet(te), -ez, Ra(c)ket: Dim. van Pic. raque, Ofr. rasque: modderpoel. PlN. 1469 Jehan Raquet, Comp. (MORLET); 1477 Estienne Racquet, Dk. (TTT); 1428 Jan Raket, Biervliet (PARM.).
|
FD |
Raraux |
À rapprocher de Rairoux ? Comp. aussi 1448 «Jehan de Rareux» Gimnée.
|
JG |
Rarts |
Erarts. V. ERA.
|
EV |
Rary |
NF du Hainaut, sans doute issu de l’anthrop. germ. rêd-rîk, latinisé en Rairicus [FD].
|
JG |
Rary |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN rêd-rîk ‘raad-machtig’? Vgl. Rairicus (MORLET I).
|
FD |
Rary |
Ras, Ras- -es, -kin, -quin(et), -kar, -quart. V. RAD (Ra, Raz).
|
EV |
Ras |
1289 «Jehan li Ras» CensNamur, 1380 «Johan Ras» RentierRamée; surnom: fr. ras, w. ras’ ‘rasé, tondu’ FEW 10, lOla; en Flandre, var. possible de Raes.
|
JG |
Ras |
zie Raas.
|
FD |
Ras, de |
zie Deraes.
|
FD |
Rasa |
zie Rausa.
|
FD |
Rasbaum |
zie Rosenbaum.
|
FD |
Rasbourg, van |
Misschien Fr. vorm van D. PlN Ratzeburg (SH). Deze FN schuilt in de hoevenaam Raesboer in 1846 in Alveringem (DF XIII). Vgl. Ratzborg.
|
FD |
Rascaert |
Rascar, zie Rasschaert.
|
FD |
Rascaille |
Roscail: BN Ofr. rascaille: boef, schurk.
|
FD |
Rascar |
Rasais. Rasquart, Raskar, -art. 1296 «Willame Rascart» OnomCalais, 1602-3 «Jean Raschart» TerriersNamur, 1666 «Domatiane Rascat», 1667 «Gilles Rascart», 1680 «Jean Rascart» BourgNamur; dérivé en -ec-art de l’anthrop. genn. rad-so, corap. Raskin; cf. aussi Rasschaert.
|
JG |
Rasch |
Surnom: moy. néerl. rasch ‘alerte’.
|
JG |
Rasch(e) |
Mnl., Mhd. rasch: ras, vlug, levendig, flink, sterk, krachtig. Vgl. Rasschaert, Rasker.
|
FD |
Rascon |
zie Raxhon.
|
FD |
Rascop |
Ndd. FN Ras(e)kop: raaskop, heethoofd. Vgl. Rauscop. 1304 Rasekop, Rostock (DN).
|
FD |
Rasdamme |
zie Ramsdam.
|
FD |
Rase |
Raze, cf. Rasse ou Raes (= Érasme).
|
JG |
Rase |
zie Raas.
|
FD |
Rasemont |
zie Roosemon(d)t.
|
FD |
Raset |
-ez, Razée: Patr. Dim. van Germ. VN Raas.
|
FD |
Rasez |
Raset. Peut-être dérivés du précédent; cf. aussi Razée.
|
JG |
Rasi(e)r(s) |
Profess. Rosière, anc. mesure (Flandre et Normandie). N. de mesureur ou de marchand.
|
EV |
Rasier |
Rasie, Rasir, Rasy, Rassier, Razi(e)r, Raisi(e)r, -ière: Ofr. rasier, rasière, Opic. raisier, Mnl. razier: korenmaat. BerBN van de korenmeter. 1561 Ger. Rasière, Luik-Aw. (AP).
|
FD |
Rasier |
Rasir. w. liég. Râzîre, (Hognoul) Ràzîre. 1480 «Gerardo de Rasier» AnthrLiège (que E. Renard explique par w. razire ‘racloir’ BTD 26, 281, ce qui est peu vraisemblable), 1576 «Johan de Rasier» Retinne, 1587 «Jehenne veuve de Michiel Rasier» GuillLiège, 1644 «Baulduin de Ransier» Retinne; nom d’origine: probabl. Ransy, w. ranzî, à Vaux-sous-Chèvremont (Lg), cf. aussi Ransy, Ranzy. -Pour les formes en -a-, sans nasale, outre l’explication par un autre topon., une origine proprement anthroponymique est envisageable, Rasier étant attesté comme prénom (dér. du germ. Raso?), cf. 16.11.1637 « Rasier Tex-heur, demorant à St Severin» [JL, NFw2].
|
JG |
Rasieren, van de(r) |
zie van de Rosieren.
|
FD |
Raskar |
-art, cf. Rascar.
|
JG |
Raskar(t) |
zie Rasschaert.
|
FD |
Rasker |
Mnl. rasscher < rasschen: zich haasten. Vgl. Rasschaert. 1308 Années Rasscers, Ip. (BEELE).
|
FD |
Raskeynx |
cf. Raskin.
|
JG |
Raskin |
Rasking(s), Raszkin, Raskinet, Rask(e)ynx, Raeskin(et), (de) Rasquin(et), Rasquain, Rasquinha, Reeskens, Reyskens, Reijskens: Pair. Dim. van Germ. VN Raas. 1326 Lauwers Raeskin, Ip. (BEELE); 1323 Rassequinus fîlius domini Rassonis, Luik (RENARD 235); 1354 Maechtildis Reskens = 1358 Maechtilde Raeskens = 1361 Mectildis Reyskens, Landen (C.BAERT); ±1400 Raes dit Raesquin; Raes dit Raskin le Berlier; Raes dit Rauskin(et) de Hemricourt, Luik (BODY).
|
FD |
Raskin |
w. (Bastogne) Raskin, Raeskin, Rasquain, Rasquin, w. nam. Râsquin, Rasking (forme néerl.), au génitif: Raskings, Raskynx, -eynx, etc. 1279-80 «Rassekins li vallés Watier Aletake» RegTournai, 1280 «Raskinus» Po-lyptLiège, 1323 «Rassequinus fïlius domini Rassonis» AnthrLiège, 1342 «Raskiens La-wes» St-Georges-sur-Meusc, 1363 «Rassekens délie fosse» GuillLiège, 1365 «Raskin de Wa-roux » CartValBenoît, 1400 « Raskin de Tavier» CoutStavelot, 1444 «Raskin de Jodongne» TerreJauche, 1486 «Gerar Raskyn» Fronville, 1499 «Jehan Rassequin», 1524 «Rasquin Despaigne» BourgNamur, 1571 «Johan fils de Raeskin de Termoingne», 1591 «Anne fille de feu Raeskin Randaxhe» BourgLiège, 1595 «Damien Rasquin» Fronville, 1602-3 «Jean Rasquin» TerriersNamur, 1652 «Raeskin del Cherad» Fronville; dimin. en -kin de Rasse, de l’anthrop. germ. rad-so ou de Raes, Érasme, comp. Rascar(t), etc. m Dimin.: Raskinet, Raeskinet. 1449 «Ras-quinet» AidesNamur, 1713 «Anthoine Ras-quinet» BourgLiège.
|
JG |
Rasking |
-ings, -ynx, cf. Raskin.
|
JG |
Rasmond |
-mont, zie Roosemon(d)t.
|
FD |
Rasmont |
-ond, Rassemont (NF hennuyers). 1444 « Piront bastar Henrot Rassmont» TerreJauche, 1786 «Marie Elisabethe Rasmonl» Enghien, ±1800 «Jean-François Rassemont» Ellezelles (FyS); soit d’un topon. rasmonl(= mont dénudé), non localisé dans le Rainant soit var. de Roosemon(d)t [FD].
|
JG |
Rasmus(sen) |
Rozmus: Patr. Korte vorm van Gr. HN Erasmus ‘beminnelijk’.
|
FD |
Rasneur |
-eux, cf. Rasseneur, -eux.
|
JG |
Rasneur |
V. Rasseneur.
|
EV |
Rasneur |
zie Rasseneur.
|
FD |
Raspaille |
Dép. St-Sauveur. Proven. Synon. : Rapaille. ,,Taillis ».
|
EV |
Raspaille, van de |
vander Aspaille, van Ryspaillie, van Respaille, Respa(il)lie, van der Aspoilden, Vanderispaillie, Vandrespaille, van der Hispal(l)ie, van der Hispaillie, Verspaille, van de Spailden: PlN Raspaille, Rapaille < Rom. raspalia: hakhout, struikgewas (TW). B.v. Raspalje in Onkerzele (OV) (TW). 1278 Betaris de le Raspaille, Evregnies (SMTII); 1398 Ghisekin van Raspaelgen, Aalbeke; 1418 Ghyselin van Respailgen, Ktr. (DEBR. 1970, 1958). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Defamilienaam Verspaille. LG1983,208-210.
|
FD |
Raspe |
1296 «Robert Raspe» TailleParis; forme anc. de Rappe (= bois coupé), cf. aussi Rapaille.
|
JG |
Raspe |
Proven. Raspes (Dép. Ransart).
|
EV |
Raspe |
Raspé: Mnl. en Ofr. raspe: rasp. BerBN voor een rasper of maker van raspen. 1278 Scelken Raspe, Lv. (HB 584); 1296 Robert Raspe, Parijs (MICH.); 1321 Henricus Raspe, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Raspiller |
Rapelier, Raparlier, Reparlier, Respelier(s), Repplier, Repriels: Uit Ra(s)paillier < PlN Ra(s)paille: struikgewas. ±1570 Bon Raparlier, Valencijn (CDT 339); 1604 Joris Rapalje (zoon van) Jean Rapareillet (zoon van) Jacques Raparlier, Valencijn (PDB); 1743 Cornelis Raparliere, Tielt (R.O.); Repriels, Mechelen-Maas (PDB).
|
FD |
Raspoet |
(Compar. : Ransbotyn). V. RAD (Raz).
|
EV |
Raspoet |
Mnl. ram(p)spoet: treurige toestand, ongeluk. BN. 1375 Henricus Ranspoet, Tv. (BERDEN); 1406 Willem Ranspoet van Waertbeke, Asse (LIND. 1952); 1435 Egidius Ranspoet, Cam. dioc. (MULI); 1440 Jan Ramspoet, Asse (VERBESSELT); 1494 Cathelijnen Raspoet, Walem (OARII).
|
FD |
Raspoort, |
Raspor, zie Rappo(o)rt.
|
FD |
Rasquain |
Rasquin, cf. Raskin.
|
JG |
Rasquart |
cf. Rascar.
|
JG |
Rasquart, |
zie Rasschaert.
|
FD |
Rasquin(et), |
-quain, -quinha, zie Raskin.
|
FD |
Rasquinet |
cf. Raskin(et).
|
JG |
Rass- |
-auw, -el. 1. V. RAD (Raz). — 2. Proven. Resauwe, ancien N. de Rachecourt (Loc.).
|
EV |
Rassaert(s), |
-art, -a(e)rd: Patr. Afl. van Germ. VN Raas. 1281 Walterus Rassart, Cent (HAES.).
|
FD |
Rassalle |
cf. Rass-.
|
JG |
Rassalle, |
Rassauw, zie Rassel.
|
FD |
Rassard |
-art, -aert(s), cf. Rass-, thème de Rasse.
|
JG |
Rasschaert |
-aerts, -aerdt, Raes(s)chaert, Rascaert, Raskar(t), Rascar, Rasquart, Rassckaert, Rosschaert, Rans(s)chaert: Mnl. rasschaerd: vluggerd. Afl. van rasch. 1281 Gosin Rasscard, Bg. (CG); 1296 Willame Rascart, Kales (GYSS. 1963); 1281 Gosin Rasscard, Bg. (CG); 1328 Johannis Rasscarts, Ktr. (DEBR. 1971); 1397 Gherijt Raskert, A’dam (OA 505).
|
FD |
Rasschaert |
Rassckaert. Surnom: moy. néerl. rasschaert ‘leste, agile’ ; cf. aussi Rascar, Ras-quart.
|
JG |
Rasse |
1. V. RAD (Raz). — 2. Car. mor. Sobriquet : ,,Ivrogne ». ,,11 a véyou rasse » signifie : II est ivre. V. Renardy.
|
EV |
Rasse |
Race, Rase. 1275-76 «Gilles Castagne fius Piernain de Rasse» RegTournai, 1280 «mesir Rases de Hacur chevaliers» CartVal-Dieu, 1289 «Rase Bourdons de Martinrous» CensNamur, 1358-59 «Estiévenars Rasse» PolyptAth, 1365 « Rasse de Lesclede des drap-piers» TailleMons, 1403 «Rasse de Grave» Louvain, 1426 «messire Rasse as PunsnTail-leSoignies, 1486 «Rasse le Flamencq dit Hou-art» Ladeuze, 1540 «Rasse Lartillier»Havin-nés, 1561 «Rasse Cambreleng, maçon» Péru-welz; NP issu généralerment de l’anthrop. germ. rad-so > Razo ou Ratso (cf. M. Arnould, NP en Hainaul, 55), mais il peut s’agir aussi de la forme wall. d’Érasme DL 527b, w.Msse, ou plutôt de l’hypoc. néerl. d’Érasme [JHj.En faveur de cette interprétation, cf. 19.7.1673 «Raes Burdo, nre confrère eschevin» = 28.6. 1675 «Laurent, Noël et Erasme Burdo, mayeiir et eschevins respectivement du Mortier an pays de Dalhem» (not. liég.) [JL, NFw]. « Cas régime: Rasson. 1246 «Rassonde Gavre» ChartesFlandre, 1265 «li enfanl Jehan Rasson» CensNamur, 1302 «Rassonle Goudalier» LoiTournai, 1303-7 «lohanslifis Rasson Pourilh» PolyptSalzinnes, 1323 «Rassequinus fïlius domini Rassonis» AnthrLiège. Dérivés du thème anthrop. Rass- qui en est issu: Rassard, -art, Rassaert, -aerts. 14M «Linar Rassar» Horion-Hozémont, 1444 «Rassart de Wares», «Martin le bouvier Ras-sart» AidesNamur, 1780 «Robert Rassart» Charleroi. Rasseau, -eaux. – Kassel. Forme non vocalisée du précédent. – Rasselle, -allé. DeRass-, sinon var. flam. de Rosselle [FD]. –Rassin. 1265 «Rassins», 1289 «Maroie li femme Rassin le Praier» CensNamur, 1290 «Rassin de Warneston» DettesYpres, 1449 «Katherine Rassin» AidesNamur. i Cf. aussi le thème Rase-, d’où Rascar(t) et Raskin/Rasquin, etc.
|
JG |
Rasse |
zie Raas.
|
FD |
Rasse, de |
zie Deraes.
|
FD |
Rassel |
-el(l)e, -allé, Rasseau(x), Rassauw, -oux, Ressauw: M.i. niet dim. van VN Rasse (Raas), maar var. van Rossel(le)/Rousseau met voortonige klinkerwijziging (vgl. Risseeuw, Marcel). 1706 Jan Rasseau, Ruddervoorde; 1710 Adriaen Rassouw, Snellegem; 1712 Fr. Rassauw, Dudzele(SCHOUT.I).
|
FD |
Rasselle |
cf. Rass-.
|
JG |
Rassem, van |
zie van Rossem.
|
FD |
Rassemont |
cf. Rasmon(t).
|
JG |
Rassen- |
Rassin- -fosse. Proven. Rassinfosse (Dép. Andrimont, Bilstain). N° 232.
|
EV |
Rassen(s) |
zie Raas.
|
FD |
Rasseneur |
Car. mor. Rasseneur (Verbe Rassener, Anc. droit ,,Donner des garanties nouvelles »). N. de mauvais débiteur.
|
EV |
Rasseneur |
-eux, Rasneur, -eux (forme contractée), Resseneur. 1497 «Colart Rasseneu» DénKain, 1676 «la vesve Jean Raseneur» RuageAth; var. de Racheneur (= glaneur de charbon) FEW 24, 76a plutôt que rouchi ras-séneur ‘celui qui réunit, met en vente des denrées par sachées’ (de même origine étymologique).
|
JG |
Rasseneur |
-eux, Rasneur, -eux, Ra(n)cheneur, Resseneur, Rassemeur, Rosseneu, -u(e): Afl. van ww. rachener (Fr. rassembler) in de Borinage en het Rouchi. BN voor iemand die kolen raapt (op de slakkenberg) (J.G.). 1415 Piere le Rasseneur, Dk. (TTT); 1716 J. L. Raceneur, Aat (MUL VII).
|
FD |
Rassenfosse |
Rassin-. 1542 «Léonart de Rae-senfosse» Charneux; nom d’origine: Rossen-fosse, w. à rossëfosse, « Rausenfosse, top. de Charneux (BTD 63, 181) [aucun top. Rassen-fosse ne figure ni dans la toponymie de Retinne de J. Mornard, ni dans celle de Miche-roux de J. Lejeune] [JL, NFw2] ; cf. Rossen-fosse, Rossin-. – Sans doute distinct: 14e s. «Wanon lu fis Arnar de Rensenfos» CensHuy.
|
JG |
Rassenfosse |
zie De Rassenfosse.
|
FD |
Rassier |
zie Rasier.
|
FD |
Rassin |
Patr. Vleivorm van Germ. VN Raas.
|
FD |
Rassin |
Rasson, cf. Rass-, thème de Rasse.
|
JG |
Rassinfosse |
zie De Rassenfosse.
|
FD |
Rasson |
Raçon, Racon, Rosson: Patr. Rom. verbogen vorm van de Germ. VN Razo: Raas. 1325 Mehaut Rassonne, Atrecht (NCJ); 1327 Rasson de Chante-merle, Luik (BODY); 1383 Janne Raeson, St.-Jans-Geest (C. BAERT); 1478 Jehan Rasson, Dk. (TTT).
|
FD |
Rasson |
Rass(ch)- -a(e)rt. V. RAD (Raz).
|
EV |
Rassouw |
zie Rassel.
|
FD |
Rast, van |
zie van Raes.
|
FD |
Rasteels |
Surnom : génitif de néerl. rasteel ‘râtelier’, cf. Râteaux, Ratel.
|
JG |
Raster(s) |
D. afl. van PlN Rast: rustplaats. 1392 Joh. Rast = 1398 Joh. Raster (BRECH.).
|
FD |
Rasurel |
Surnom: dimin. de moy. fr. rasure ‘mesure de grains’ FEW 10, 99b.
|
JG |
Rasy |
zie Rasier.
|
FD |
Raszkin |
zie Raskin.
|
FD |
Rat |
cf. Ratte.
|
JG |
Rat |
Rath(s), Ratte, Ratt- -in, -inckx, -ier, -y. V. RAD.
|
EV |
Rat |
Rath(s): 1. Patr. Verkort < een VN aïs Ratfried.-2. BerN: raadsheer, raad. Vgl. De Raet.
|
FD |
Rata |
zie Resteau.
|
FD |
Ratcliff |
zie Radcliffe. Verspreide E. PlN: rode klip. 1716 Carolus Radclijffe, Londinensis, Anglus (MUL VLL).
|
FD |
Rateau(x) |
Ratel(le), zie Resteau.
|
FD |
Râteaux |
Ratel (forme non vocalisée). 1273-80 «Willaume Rastiel» FriedcnTournai, 1302 «Colars Rastiaus» LoiTournai, 1426 «Leurent Rastiel», «Daniel Rastiel» TailleSoignies; surnom: fr. râteau, cf. aussi Resteau et Rasteels.
|
JG |
Ratel |
BerBN van de ratelwacht, klepperman, nachtwacht, die de bevolking met een ratel waarschuwde. Vgl. Belleman(s). Ook BerBN van de klokluider, die de stadsklok luidde: 1424 Jan Râtelé die bij bevele van profsten ende scepenen de werclocke lude up tbeelfrot, Ktr.; 1382 Jan Ratel, Har. (DEBR. 1970). Rath, de: Wellicht: De Rat. BN naar het knaagdier, BN voor een kleine handige vluggerd. 1610 Staessen de Rat, Aarts. (MAR.). Of= De Raet? Rath, van den: Verspreide PlN Rath : Rode (NRW).
|
FD |
Rath |
génitif: Raths, Ratz. Cf. 11e s. «Ratho» Brogne-St-Gérard ; hypocor. de l’anthrop. germ. Rado (Fôrst. 1206).
|
JG |
Rathé |
Derathé, Rathe, Rattez, Rotté, Rotte, Rothé, Routé, Rot(t)ey, Rutté: Heel wsch. var. van Rotti(e)/Rot(t)y; zie Rottiers.
|
FD |
Rathé |
NF importé de France (d’abord à Fumes en 1703), soit de Charente-Maritime, soit de la Loire (GeneaNet); à rapprocher de Rat(h)ier, Rat(h)y.
|
JG |
Ratheiser |
Ontrond < Rathäuser < Rathaus: raadhuis. Maar Rathâuser is wsch. hypercorrect voor Rothäuser < PlN Rothaus(en). Vgl. Raatschelders.
|
FD |
Rathjen |
Rathke: Patr. Dim. van een Germ. VN, zoals Ratfried, Rathart. Rathmes, -mes: Wsch. W. reductie van D. FN
|
FD |
Rathmès |
-es. NF de la région de Gemmenich et Malmedy (depuis 1870), d’origine allemande.
|
JG |
Rathy |
Raty. 1724 «Marie Raty» Hamipré, 1797 «Anne-Marie Rathy» Wittimont (FyS); pour E. Renard, il s’agirait de w. rat! ‘piège à rats’ (BTD 26, 281); peut être également une forme w. de Ratier (ci-dessus), cf. 1362 «Johans de Rattir» CartValBenoît.
|
JG |
Ratiau |
zie Resteau.
|
FD |
Ratier |
1633 «Michel Ratier» émigré en Suède; p.-ê. nom issu de l’anthrop. germ. rad-hari; un surnom : anc. fr., moy. fr. ratier ‘avare; pillard, voleur’ FEW 10, 123b serait possible aussi du point de vue de la motivation (le sens ‘chasseur de rats’ ne paraît pas attesté).
|
JG |
Ratier |
Ratti(er), Rat(h)y: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN rêd-hari ‘raad-leger’: Ratharius (MORLETI). VN Ratier in 1293 (LIND. 1947′). Of var. van Rottier/Rotty.
|
FD |
Ratieuville |
PlN (Authieux-)Ratiéville (Seine-Mar.). Ook FN Ratieville.
|
FD |
Ratinckx |
Ratin: Patr. Afl. van Germ. rêd-naam: Radingus, Ratingus (MORLET I). 1563 Jan Ratinck, 1575 Hendrik Ratinck, Zutphen-Aw.; 1581 Servaas Raedinck, Kerkrade-Aw. (AP).
|
FD |
Ratingen,van |
van Rattingen,-inghe: PlN Ratingen bij Dûsseldorf (NRW).
|
FD |
Ratmeister |
leider van een rot. 1461 der Rathemester zu barth (BRECH.).
|
FD |
Raton |
NF hennuyer; surnom: pic. (Ht) raton, raston ‘crêpe, sorte de pâtisserie’ FEW 10, 90b, ALW 4, 321; sinon d’anc. fr., fr. raton ‘petit rat’ FEW 10, 122b, cf. 1331 «Jehan li Ratons» St-Hubert. – D’autre origine semble être : 1492 « Baudechon du Rathonnet » Bourg-Namur.
|
JG |
Raton |
Ofr. raton: kleine rat. BN. 1331 Jehan li Ratons, St-Hubert (J.G.).
|
FD |
Ratta(y) |
-el, zie Resteau.
|
FD |
Ratte |
Mnl. ratte: rat. 1300 Gheraerd Ratte, Maldegem (CG).
|
FD |
Ratte |
Rat. 1289 «Rasin Rate» CensNamur; surnom: pic. rate, w. rat ‘rat’, mais aussi w. rate ‘mulot’ALW 8, 76-77, FEW 10, 121-2; cf. aussi Lerat, Lerate.
|
JG |
Rattez |
zie Rathé.
|
FD |
Ratti(er) |
Raty, zie Ratier.
|
FD |
Rattingen, van |
-inghe, zie van Ratingen.
|
FD |
Raty |
cf. Rathy.
|
JG |
Ratz |
cf. Rath.
|
JG |
Ratz |
Rätz, Ratzel: Patr. D. vorm van de Germ. VN Razo (rad-so). 1239 Cuonr. Râzo, Ulm. Ratzel is Obd. dim. 1399 Ruod. Ratzlin, Elzas (BRECH.).
|
FD |
Ratzborg |
PlN Ratzeburg (SH, O.-Pruisen).
|
FD |
Ratze(r)sdorfer |
PlN Ratzendorf (BEI).
|
FD |
Ratzel |
Surnom: all. Rätsel ‘énigme’.
|
JG |
Ratzenberg |
PlN(BEI).
|
FD |
Rau |
cf. Raus.
|
JG |
Rau |
Rau(c)h, Raucq. V. RAD (Ra et Rak).
|
EV |
Rau |
zie (de) Rauw.
|
FD |
Rau(w), de |
Rau(e), (de) Rouw, Rauwens, Rouwen(s): BN Mnl. rau(w): ruw, onbeschaafd. Vgl. Rauh. 1384 Jan Rouwe, Tn. (C. BAERT); 1616 Jan Rauw, Lommel-Aw. (AP).
|
FD |
Rau(w)s |
Gen. van rauw. 1374 Ghijsbrecht Janszn. Raeus, Breda (med. mw. Rauws, A’dam); 1340 Ghiselberti dicti Rou = 1370 Geloy Rous = 1400 Gloye Rouwe, Tn. (ROEL. 1951).
|
FD |
Rauber |
Surnom: ail. Ràuber ‘celui qui dérobe; brigand’.
|
JG |
Räuber |
rover.
|
FD |
Raucent |
cf. Raus(s)in, Raussent.
|
JG |
Raucent |
zie Rausin.
|
FD |
Rauch |
Rauck, Raucq: i. Mhd. rouch, Mnd. rôk: rook. Vandaar Ndd. FN Roo(c)k. BerBN voor een smid. 1333 Herm. Rook, Pommeren (BRECH.); 1795 Leonardus Rauch, Nijswiller NL-Aw. (AP). – 2. Var. Van Rauh.
|
FD |
Rauchs |
zie Rausch.
|
FD |
Rauck |
Raucq. Surnom: all. rauch ‘velu’, proprt. ‘rude, inégal’.
|
JG |
Raucourt |
-oux: i. PlN in Meux (N) en Frankrijk (Nord, Meurthe-et-Mos., Ard., Vosges). – 2. Var. van Rocour.
|
FD |
Raucoux |
1664 «François Raucoux», 1680 «Jean Raukou» BourgNamur; nom d’origine: Raucourt (Ardennes, Meurthe-et-Moselle), Rocour (arr. Liège), w. rôcoû, 1182 «Raucurt» ou encore Racour (arr. Waremme), w. râcoû. –La répartition dans le sud de la prov. de Namur semble cependant en faveur du NL ardennais [JMP].
|
JG |
Raucroix |
cf. Rocroix.
|
JG |
Raucroix |
-oy, zie Rocroix.
|
FD |
Raucroix |
Proven. Rocroy (Loc. fr.). Rauis. V. RAD (Ra).
|
EV |
Raucy |
NF gaumais, attesté à Vieux-Virton puis à Samt-Mard et à Signeulx (Bleid), dès 1669 (GeneaNet) ; p.-ê. d’un anthrop. germ. [à préciser].
|
JG |
Rauger |
zie Roger(s).
|
FD |
Rauh |
Rauher: BN Mhd. rûch, rûhe: ruw, ruig; harig, stoppelig. Vgl. Rauw.
|
FD |
Rauïs |
Rauis: Metr. Rom. vorm van Germ. VN rêd-wid ‘raad-boom’: Radioidis, Ratwis (MORLET I).
|
FD |
Raul- |
-ier, -in. V. RAD (Ra).
|
EV |
Raul- |
Thème anthropon. issu de l’anthrop. germ. rad-wulf > Raoul ; cf. les thèmes parallèles Roi-, Roui-. Dérivés: Raulet. 1254 «Raulet» CartOrval, 1275-76 «Marions li amie Raoulet des Tentes», 1302 «Raoulet Yevete» = «Raoulete Yevete» LoiTournai, 1335 «Raoullet» ComptesMons, 1623 «vefve Laurent Raulet» DénChimay. –Raulin. 1275 «Raoulins de Paris» ChirTour-nai, 1302 «Raulins prévos de Monmaidei» CartOrval, 1355-56 «Raulin de Billi» ComptesMons, 1444 «Raoulin le Stripnain» Aides-Namur, 1611 «Jean Raulin» DénFlorenville, 1616 «Piere Raullin» PrincipChimay.
|
JG |
Raulet |
Raulin, zie Ralet.
|
FD |
Raulf |
Rault, zie Radoux.
|
FD |
Raulier |
cf. Rollier ou dérivé (avec contraction) du thème Rad-, comp. Raulet, Ralet.
|
JG |
Raulier |
-iez: Zie Rollier. 1476 Jaques Raulier, Dk. (TTT).
|
FD |
Raulin |
cf. Raul-.
|
JG |
Raulo(t) |
Zie Rolot.
|
FD |
Rault |
V. RAD (Ra).
|
EV |
Raumans |
Roumans, Ruymans, Ruman(s): Afl. van De Rauwe: de ruwe (LIND. 1964).
|
FD |
Raupe |
Nom de profession: w. raupe ‘ramoneur ambulant’ ?
|
JG |
Raus |
Rau, Raux. 1279-81 « Raus Douse Dois » ComptesMons, 1289 «Jakemins Raus» Cens-Namur, 13e s. «Raus de Combien» CartVal-Benoît, 1295 «Raus Daudenarde», 1311-12 «Raut Poullet de Compiegne», 1333 «Raus li Saurasins» ComptesMons, 1616 «Nicaise Raux», «Louis Raux» PrincipChimay; pro-babl. forme contractée de Raouls, Raous (cas-sujet) < germ. rad-wulf; cf. aussi les dérivés Rausin, Rawsin.
|
JG |
Raus |
Zie Rauws.
|
FD |
Raus(s)ens |
Var. van Raessens of W. grafie voor Roos(s)ens.
|
FD |
Rausa |
Rasa, Raza: PlN Rausa in Amay en Ombret (LU).
|
FD |
Rauscent |
zie Rausin.
|
FD |
Rausch |
au génitif: Rauschen. Surnom: ail. rausch ‘âpre, revêche’.
|
JG |
Rausch |
Rausch, Rauchs, Rausche(n), Rousch(e): BN Mhd. Mnd. rûsch: onstuimigheid, bruisende beweging. BN voor een lawaaierig mens; vgl. Reuscher(t). 1561 Rein. Rousschen, Heinsberg-Aw. (AP).
|
FD |
Rausch, |
Rauss- -ens, -in, Rauvers, Rauwers. V. RAD (Raz et Ra).
|
EV |
Rauschaert |
Dérivé de Rausch.
|
JG |
Rauscop |
Ruijschop, Rouschop, Roujob, Rauschkop. BN voor een onstuimige, lawaaimaker. Vgl. Ruysschaert, Rausch, Ndd. Dusekop. Zie ook Rascop.
|
FD |
Rauscop |
Surnom : néerl. *raus ‘revêche’ + kop ‘tête’.
|
JG |
Rausenbaum |
Nom israélite: all. Rosenbaum ‘arbre à rosés’.
|
JG |
Rausenbaum |
zie Rosenbaum.
|
FD |
Rausenberger |
zie Rosenberg(er).
|
FD |
Rausens |
Haussons. Génitif double de Raus; cf. aussi le suivant.
|
JG |
Rausin |
Raussin, Raussent, Raucent. 1244 «Rausin l’eschevin d’Avioth», 1266 «Rausi-nus dictus le Bordeour» CartOrval, 1276 «Raussinus de Stokis», «Rausins d’Odoire se-roges» CartValDieu, 1289 «li femme Rausin Borgons» CensNamur, 14e s. «Rausin Polarde» Liège, 1486-87 «Johan Rausin» TerreJauche, 1617 «Andrieu Raussin» Lobbes, 1622 «Es-tienne Rausin» BourgDinant, 1636 «Etienne Rausinus» BourgNamur; dérivé de Raouls, Raous, Raus, cf. aussi Rawsin.
|
JG |
Rausin |
Raussin, Rawsin, Rau(s)cent, Raussent: Patr. W. afl. op -ecin van VN Raoul. 146 e. Rausin Polarde, Luik (HERB.) = 146 e. Rauwesin Polard = Rawesin Polarde; Rawesin dit Rausin Guillaume de Vileir; 1456 Gobbar Rawesin, Luik (BODY).
|
FD |
Raussent |
-in, zie Rausin.
|
FD |
Rauter |
Tiroolse vorm van D. Reuter < Mhd. riute: rode, gerooid land of bos. 1676 Veit Rauter; 1363 Ullin am Raut, Tirol (DN).
|
FD |
Rauw |
Surnom: moy. néerl. rauw ‘cru, brutal’; aussi NF dans le G.-D. Lux. (Oster, 72), cf. JH, NF malmédiens, 44-45.
|
JG |
Rauwel |
Patr. < Raoul, Rom. vorm van VN Radolf. Zie Radoux. 1275 magistro Rawel = Radulfo = 1301 maistre Raooul, Kales (GYSS. 1963); 1398 Michiel Rauwel, Wervik (DEBR. 1970). Vgl. Raveau(x).
|
FD |
Rauwelaert, van der |
zie (van) Hauwelaert. Rauwers: BerN van de lakenruwer of-rauwer, de lakenvolder. 1406 Hennen Rauwaert, St.- Lambrechts-Woluwe (PEENE).
|
FD |
Rauwers |
BerN van de lakenruwer of-rauwer, de lakenvolder. 1406 Hennen Rauwaert, St.-Lambrechts-Woluwe (PEENE).
|
FD |
Rauwet |
zie Ravet.
|
FD |
Rauwoens |
zie Radoux.
|
FD |
Raux |
cf. Raus.
|
JG |
Raux |
zie Radoux.
|
FD |
Rav- |
-en, -ert. V. RAD (Ra) et HRAB (an).
|
EV |
Rav- |
-et(s), -eyts, -ez. 1. V. HRABAN. — 2. Proven. Ravet (Dép. Niverlée).
|
EV |
Rava- |
-ch(e), -ge. Car. mor. N. de ravageur. Ou bien : ,,Revêche ».
|
EV |
Ravach |
Ravache. 13e s. «PieresRavace» Impôt-Artois; surnom: anc. fr. ravace, flandr. rava-che ‘ravage’ FEW 10, 62b ou w. ravache ‘cage d’osier pour le transport de la volaille’ ibii (ç/.’ALW4, 275, note 18).
|
JG |
Ravach(e) |
-èche, -êche: Ofr. ravace: overstroming, stortvloed? 1245 Maroie Ravace; 1273 Ravache, Atrecht (NCJ);+1300 Pieres Ravace, Artesië (BOUGARD).
|
FD |
Ravaiau |
zie Raveau(x).
|
FD |
Ravalinghien |
cf. Ravelingien.
|
JG |
Ravalinghien |
zie Ravelingien.
|
FD |
Ravaux |
Surnom: w. ravau ‘rabais’ou ‘partie du mur entre le plancher du grenier et la sablière’ FEW 23, 12a, Baldinger, Etym. 2776?Cf. p.-ê. 1426 «messire Jehan Raval», «Orner Raval» TailleSoignies, ou bien 1512 «Jo. de Rava» CoutStavelot.
|
JG |
Rave(r)- |
-schot, -styn. Proven. Raveschot (Dép. Eeklo, Kalken). ,,Enclos-, Château- -du sieur Ravier ».
|
EV |
Rave, (de) |
de Raeve, de Raaf, de Raef, Ra(e)ven(s), Raeves, Raaf(f): BN naar de gelijkenis met een raaf, b.v. zwart haar. Of een oorspr. Germ. VN (Ravemar, Walrave, zie Raven(s)), die een Iw. kreeg en aïs vogelnaam geherinterpreteerd werd. 1278 Simons li Raves, Dottenijs (DEBR. 1980); 1398 Heinric Raven, Kanegem (DEBR. 1970).
|
FD |
Raveau |
-eaux. Sans doute var. du précédent, avec substitution de suffixe.
|
JG |
Raveau(x) |
-aux, -au(t), -ays, Raway, Ravaiau, Ravel, Raveleau, Ravelle, Raveel: Patr. Rawel, Ravel, var. van VN Raoul, evtl. dim. op -el. 1287 Matildis Ravele, Oc. (MORLET); 1312 Walterus Raveil = W. Raveel, Eine (CLAEYS); 1347 Rawel Baroud = 1350 Raoul Beroud = 1351 Ravel Baroud, Bg. (DFI); 1373 Henric Rawels, Vleteren (BULENS); 1398 Boudequin Rawel f. Pieter, Michiel Rauwel f. Pieter, Gillequin Ravel f. Pieter, Wervik (DEBR. 1970). Vgl. Radoux, Ravelet, Rauwel.
|
FD |
Ravèche |
-êche. Peut-être d’anc. fr. revesche ‘farouche, sans pitié’ FEW 16, 239a, surnom de portée morale ; sinon, var. de Ravache, par remotivation sur fr. revêche.
|
JG |
Raveel |
zie Raveau(x), Revel.
|
FD |
Ravegeer(s) |
Patr. Germ. VN hraban-ger ‘raaf-speer’: Ravangerus (Dip.). 12e e. filii Wougeri Ravengers (GN); 1326 Willem Ravegheer, Ip. (BEELE); 1388 Ravegheers hoek, Kortemark (DF XIII).
|
FD |
Raveits |
zie Ravet.
|
FD |
Ravel |
-elle, -eleau, zie Raveau(x).
|
FD |
Ravelet |
zie Ralet.
|
FD |
Ravelingien |
-lingeen, -lingée, -leng(h)ien, -lengee, Ravalinghien: PlN Raulengh(i)en in St-Léger (H). 1246 apud Raulenghen…ubi Willelmus de Raulenghen manet, St-Léger (SMTII); 1407 Marguerite de Ravelenghien, Dk. (TTT).
|
FD |
Ravelingien |
Ravalinghien, etc. Nom d’origine: Raulengh(i)en, à Saint-Léger-lez-Pecq (Ht).
|
JG |
Ravels, van |
van Raevels: PlN Ravels (A). 1340 Ancelmus de Ravels, Tnh. (VERS.).
|
FD |
Raven |
cf. Raeven.
|
JG |
Raven(s) |
Raeven(s), Raeves: 1. Patr. Vleivorm van een Germ. hraban-naam, zoals Walrave. 1405 Jan Ravins; 1406 Willem Ravins huus, Bg. (SIOEN); 1544 Hermès Ra(e)vins, Ronse (GADEYNE); 1652 Hermès Raevens = Raeves, Ronse (Midd. 1964, 277).-2. Zie De Rave.
|
FD |
Ravenaux |
PlN Raveneaux (Saône-et-Loire).
|
FD |
Ravenel |
1. PlN Ravenel (Oise). 1294 Robins de Ravenel, Namen (HERB.); 1382 Henri de Ravenel, Comp. (MORLET). – 2. Mfr. ravenel: meikever. BN (J.G.). 1264 Hueto dicto Ravinel, Orval (CAO).
|
FD |
Ravenel |
1264 «Hueto dicto Ravinel» CartOrval; surnom: moy. fr. ravenel ‘hanneton; enfant éveillé’ FEW 21, 276a, ou bien de moy. fr. ravenelle ‘radis, raifort, etc.’ FEW 10,64 (avec sens figurés). -Aussi nom d’origine, cf. 1294 «Robins de Ravenel» = «Robins de Ravinel » CensNamur.
|
JG |
Ravenhorst, van |
PlN Ravenhorst in Winterswijk (G): hoog ruig nest van raven (HEKKET). Ook D. PlN Rabenhorst.
|
FD |
Ravenstein |
(van) Rave(n)steyn, (van) Rave(n)stijn, -styn: PlN Ravenstein in Uckerath (NRW), Aardenburg (Z) en in NB, A, VB. 1401 Jhan Ravesteen (DF XIII); 1505 Jan Ravestins kinder, Michiel fs. Jans van Ravesteyn, Oud. (V.BUTS.); 1541 Jan van Ravestain, Mech. (AP); 1549 Pieter van Ravestein, Ktr. (MONB.).
|
FD |
Ravenswaaij |
PlN Ravenswaai (G). 1561 Henricus Ravenswaius, A’dam (MULIV).
|
FD |
Raverdy |
1294 «Jehans li Raverdis de Romi-gne» CensNamur; surnom: moy. fr. raverdi ‘rajeuni’FEW 14, 51 la.
|
JG |
Raverdy |
Reverdy: 1. Ofr. raverdie: loof, gebladerte, groen. BN. 1284 Symons Raverdie, St-Amand (MORLET). PlN Reverdy (Savoie). – 2. Volt. dw. van Ofr. raverdir, Fr. reverdir. BN: verjongd. 1294 Jehans li Raverdis, Namen (HERB.).
|
FD |
Ravers |
-ert, zie Revers.
|
FD |
Raveschot |
Raeveschot: 1. PlN in Eeklo en Adegem (OV). 1196 Cono de Ravescot, Cent (FLW); 1211 Walterus de Ravenscoit, Ktr. (DEBR. 1980); 1270 Symon van Ravenscot, Cent (CG). – 2. Wellicht ook PlN in de buurt van Lv. (VB). 1340 Wouter van Ravenscote, Lv. (ICKX); 1447 Joh. Ravensschot, Lv.; 1450 Jacobus Jacobi de Ravenscote, Leod. dioc. (MUL I); 1460 Jacob van Raveschote, Lv. (BO).
|
FD |
Ravesloot |
PlN Ravels: 1165 Ravenslo (TW)? 1565 van Ravesloot, Woudenberg (PDB).
|
FD |
Ravestijn |
zie Ravenstein.
|
FD |
Ravet |
-ez, -ets, -etz, -eits, -eyts, -eydts, -ijts, -yts, -yedts, -its, -ijst, -yst, Revêts, Rawet, Rauwet, Rawoé, Raë, Rae, Raiwet, -ez: 1. Patr. Dim. van VN Raoul (zie Radoux). 1258 Pierre Rauet, Laon; 1437 Jehan Ravetel, Comp. (MORLET). Voor de v: vgl. Raveau(x), Ravelingien. – 2. Ofr. ravet: mierikswortel (DNF).
|
FD |
Ravet |
-ez. 1267 «Bietris Ravet» ChartesHai-naut, 1426 «Estiven. Ravet» TailleSoignies, 1472 «Hanrion Ravet» DénLaroche, 1555«la veuve Jehan du Ravet» BourgNamur, 1623 «Gilles Ravet» émigré en Suède; nom de résidence: moy. fr. ravet ‘sorte de jeu de paume (ancêtre de la balle pelote), local où il se joue’; cf. Deravet. – Cf. également: 1257«al Ravetier d’Oppehain» BaillNivelles.
|
JG |
Ravets |
Ravetz, Raveydts. Germanisation, au génitif, de Ravet.
|
JG |
Raviart |
NF tournaisien, dont l’origine se trouve dans le départ, du Nord, à Lecelles, Nivelle el Saint-Amand particulièrement (GeneaNet); surnom à rapprocher de champ. (Rethel) m raviard ‘à qui mieux mieux’ FEW 14,536b,ou bien d’ard. raviarder ‘imiter par la moquerie le langage et les gestes de qqn’ (Vauchelet, dont il convient toutefois de se méfier), cf. Baldinger, Etym. 2165.
|
JG |
Raviart |
Proven. 1. Ravière, ,,Champ de raves ». — 2. Rawarte (Dép. Labuissière).
|
EV |
Ravier |
Cf. p.-ê. fr. dial. ravier ‘tas de raves’ FEW 10, 70b.
|
JG |
Ravier |
zie Rabier, Revers.
|
FD |
Ravigna(t) |
Raviar(t), -iaer, -ias, Ravignon, -ot, Ravion: Patr. Afl. op -ignard, -ignon, -ignot van VN, zoals Raoul (vgl. Ravel, Ravet) of een hraban-naam (Rave-).
|
FD |
Ravignat |
Ravignon, Ravignot. Pour Dauzat, ces noms paraissent se rattacher à l’anc. fr. ravignier ‘renouveler la vigne’, donc surnoms de vignerons. Cf. aussi 1286 «Jehans Ravigons» CartMons.
|
JG |
Ravinet |
1. Dim. van een Germ. hraban-naam; zie Raven(s) i. – 2. Vleivorm van VN Raoul (zie Radoux). 1234 Rawuina fille le Cauceteur, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Ravion |
zie Ravigna(t).
|
FD |
Ravis |
1444 «Aliz Raviz» AidesNamur; surnom: anc. fr. ravis ‘enragé’, w. ravis, -isse ‘vorace’ FEW 10,62a. – Formes flam. : Ravijst, -its, -yts.
|
JG |
Ravits |
zie Ravet.
|
FD |
Ravo |
Wellicht spelling voor Ravau(t).
|
FD |
Ravoet |
Raway, Rawoe. Proven. ,,Gué du sieur Rad ». Flam. : Voet ou voorde, ,,Gué ». Wallon : Wé, ,,Id. ».
|
EV |
Ravoet |
zie Rouwvoet.
|
FD |
Ravoisin |
Peut-être forme développée de Rawsin?
|
JG |
Ravou |
zie Radoux.
|
FD |
Ravyse |
Ovl. FN zoals Ravyts. Daarom var. ervan via metathesis Ravyst < Ravets.
|
FD |
Ravyts |
cf. Ravis.
|
JG |
Ravyts |
-yst, -uedts, zie Ravet.
|
FD |
Rawart |
Rawa(s), Reward: Pair. Germ. VN rêd-ward ‘raad-bewaarder’: Radward (MORLETI). 981 Radwardus, FV (GN). 1299 Henricus Radewaerd, Mech. (HB 646); 1441 Egidius Radewaert, Cam. dioc.(MULI).
|
FD |
Raway |
1524 «Henckinet de Rawea» DénSta-velotMy; surnom: w. (Stavelot) râwê ‘petit gamin’ à classer sans doute FEW 16, 380a (Baldinger, Etym. 4977) ; ou bien dérivé en lat. •ellu w. du thème de rad-wulf (= Raoul), cf. 1253 «Rawel Malos» DettesYpres.
|
JG |
Raway |
zie Raveau(x).
|
FD |
Rawe |
cf. Rauw.
|
JG |
Rawet |
Rawoé, zie Ravet.
|
FD |
Rawoe(ns) |
zie Radoux.
|
FD |
Rawsin |
1326 «Raoussins Colle», 1326-30 «Ra-ousins Sarrasins» = 1333 «Raus li Saurasins» ComptesMons, 1337 «Rawesiens» Liège, 1351 «Rawessins de lier de Saint Servais» Fiefs-Liège, 1449 «Fierait Rawessin» AidesNamur; dérivé en -eç-in du thème de Raous, Raus < germ. rad-wulf (= Raoul). – Comp. le dérivé en -otte: 1282 «Rawesotte d’Odor» CartValBenoît = 1285 «Rawesotte d’Ondeur» CartValDieu.
|
JG |
Rawsin |
zie Rausin.
|
FD |
Raxhon |
Forme w. liég. de Raison, cf. w. liég. arch. râhon ‘raison; à foison’ DL 52Ib.
|
JG |
Raxhon |
Rascon: LU W. ràhon, Fr. raison. Vgl. Raison (HERB.).
|
FD |
Raxhon |
Ray. Ray- -en. V. RAD (Rak, Ra).
|
EV |
Ray |
Raye. 1276 «Gherars Ray» DettesYpres; p.-ê. fr. raie (topon. fréquent, etc.) ; cf. aussi Duray.
|
JG |
Ray- |
-et, -ez, -é(e). 1. V. RAD (Ra). — 2. Proven. Rahier (Loc.).
|
EV |
Ray- |
-ma(e)(c)kers. V. Rademaker.
|
EV |
Ray- |
-mond, -naud, -on, Re- -ber, -baux, -boux, -b(e)ts. V. RAD (Ra).
|
EV |
Ray(e) |
1. Ofr. raie: rog (visnaam). 1281 Gerardus Raie, Ip. (BEELE). – 2. PlN Raye (PdC) en in Ensival (LU).
|
FD |
Rayard |
zie Réard.
|
FD |
Raychlin |
zie Reichlin(g).
|
FD |
Raydt |
zie Reith.
|
FD |
Rayé |
fém.: Rayée. 15e s. «Rayée» à Limai, 1633 «Gerardt, Anthoine et Jan Rayée » émigrés en Suède; surnom: fr. rayé (d’après le vêtement), comp. Baré.
|
JG |
Rayemaeker(s) |
-a(c)kers, zie (de) Radema(e)ker.
|
FD |
Rayen |
zie Roeyen.
|
FD |
Rayer |
zie Rahier.
|
FD |
Rayet |
-ez, -é(e), -ee, Raë, Rae: Patr. Dim. van Rahier. Of een spellingvar. ervan.
|
FD |
Rayet |
-ez. Surnom: w. (Malmedy) râyèt ‘petit homme aux jambes arquées, difforme’ Villers 396, FEW 3, 235a.
|
JG |
Raymacker(s) |
Raymaker(s), cf. Rademacher(s).
|
JG |
Raymae(c)ker, (de) |
zie de Radema(e)ker.
|
FD |
Rayman(n) |
zie Raman.
|
FD |
Raymon |
-ond, -ont, cf. Raimond, -ont.
|
JG |
Raymond |
-mon(t), de Raymond, Raimon(d), -mont, -mondi, -mondo, Raymond: Patr. Germ. VN ragin-mund ‘besluit-bescherming’: Regenmundus (Dip.). 1347 Raymondo Mancipi, Ktr. (DEBR. 1971); 1550 Abacuc de Raymundt = de Raymond, Luik (Par. 1981,449-460).
|
FD |
Raynal |
-aud, -el, zie Reinoud(s).
|
FD |
Raynal |
-aud. Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-wald.
|
JG |
Raynard |
zie Reinaert.
|
FD |
Rayner |
zie Reiner(s).
|
FD |
Rayon |
Patr. Dim. van Rahier of Rom. verbogen vorm van Germ. korte VN Rado.
|
FD |
Rayp |
zie Rip.
|
FD |
Rayr |
zie Rahier.
|
FD |
Raza |
zie Rausa.
|
FD |
Raze |
cf. Rase.
|
JG |
Raze |
zie Raas.
|
FD |
Razée |
-ee. Fr. rasée, p.-ê. surnom mais aussi toponyme (terre rasée?). Cf. aussi Rasez, sans doute d’autre origine.
|
JG |
Razée |
zie Raset.
|
FD |
Razi(e)r, |
zie Rasier.
|
FD |
Razier |
Razir, cf. Rasi(e)r.
|
JG |
Razieren, van de |
zie van de Rosieren.
|
FD |
Ré |
Re: PlN. Zie Derez.
|
FD |
Reabel |
Variabel: Niet geïdentifîceerde PlN (Sp.?). Variabel door ass. nr/r < Van Reabel. 1480 Roland van Reyable; 1551 Willem van Reiable (DF XIII); 1486 Roeland de Regable, Rijsel; 1541 Willem van Reiabele, Ktr. (MONB.); 1518 Jan van Regable; 1536 Willem van Rejable; 1583 Wijllem Verjabele, Ktr. (KW); ±1570 Cornille van Reuable, Cent (CDT440).
|
FD |
Real |
Rea(l), Réaux, Reeuws, Rial, Roial, Royal, Royaux, Royo: 1. Mfr. real, Fr. royal, Mnl. reael: koninklijk, royaal, mild, edel. Ook muntnaam: de reaal. 1340 Walterus dictus Reael, Diest (F.C.); 1626 Alexander le Reau, Avesnes; 1634 Michael Real, Binche (MUL V). Real is ook Sp.: 1561 Fernando Real, Middelburg-Aw. (AP). – 2. Patr. Rom. vorm van Germ. VN rêd-wald ‘raad-heerser’: Ra(d)aldus (MORLET I). ±1300 Colars Riaus, Artesië (BOUGARD).
|
FD |
Real |
Surnom: moy. fr. real ‘royal’, comp. Réel, aussi nom d’une monnaie FEW 10, 20la.
|
JG |
Réard |
Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-hard.
|
JG |
Réard |
Reard(on), Rea, Rayard, Riard, Riat: Patr. Rom. vorm van Germ. VN rêd-hard ‘raad-sterk’: Rathardus (MORLET I).
|
FD |
Réaux |
Reeuws: Reeuws is de Wvl. adaptatie van Réaux. i. PlN Réau (Seine-et-Marne), Réaux (Char.-Mar.). – 2. Uit Real.
|
FD |
Reb(t)s |
zie Rip.
|
FD |
Rebaix |
Rebé, zie Derbaix.
|
FD |
Rebaix |
Rebé. 1272 «Lambertus de Rebais» PolyptVillers, 1286 «Estiévenins de Resbais», 1362-63 «Jakemars de Rebais» PolyptAth; nom d’origine: Rebaix, 1134 «Resbaco» (Ht).
|
JG |
Rebeck |
1. Metr. Bijbelse VN Rebecca. 1374 Rebecke Olquaets; 1383 Reubecke van Menine, Ip. (BEELE). – 2. PlN Rebecques (PdC). 1084-99 Hugo de Resbeca; 1403 Foulke de Rebeke (DF); 1292 Jan van Rebeke, Bg. (CG).
|
FD |
Rebel |
Mnl. rebel, ribel: weerspannig, oproerig. BN. 1298 Boid Ribel, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Reber |
cf. Reiber.
|
JG |
Reber |
Reeber: D. BerN van de wijnboer.
|
FD |
Rebere(z) |
Rébére(z), Rebérez, Rebre(e), Rêverez: Var. van Reubrez (BERGER), Rubrez, vleivorm van VN R(e)ubrecht, Robrecht? 1709 Rogier Rebre, Oostakker (GYSS. 1971); 1781 P. J. Rebérez, Emelgem; 1784 A. B. Rubrez, Ktr. (DEWULF 19/7)- Of var. van Ribreu(x)?
|
FD |
Reberg |
D. PlN Rehberg (BEI, MV, SA, SH).
|
FD |
Rebeyrat |
-rotte, zie Ribeyrotte.
|
FD |
Rebholz |
D. Rebholz: druivenstok. BerBN van de wijnboer.
|
FD |
Rebholz |
Surnom: ail. Rebholz ‘sarment de vigne’.
|
JG |
Rebier |
zie Robier.
|
FD |
Rebillard |
cf. Robillard.
|
JG |
Rebillard |
zie Robillard.
|
FD |
Rebin |
cf. Robin.
|
JG |
Rebin |
zie Robin.
|
FD |
Reblé |
Surnom : fr. dial. réblés, m. pi. ‘fruits de l’aubépine’?
|
JG |
Reblé, |
zie Robelet.
|
FD |
Rebours |
Rebout: BN Ofr. rebors < Lat. reburrus: met borstelig, stekelig haar; (fig.) nors, bars (DNF). 1436 Joh. Reburtii, Senonensis diocesis = saempius vocatur Joh. Rebours (MULI).
|
FD |
Rebre(e) |
zie Rebérez.
|
FD |
Rebry |
cf. Remmerie, -ery.
|
JG |
Rebry |
zie Rembry.
|
FD |
Rebuffat |
Car. mor. ,,H. rude, chez qui la rebuffade est fréquente ».
|
EV |
Rebuffat |
Rebuf(f )at, var. van Rebuf(f)é, Rebiffé. BN voor iemand die de neus optrekt. 126 e. Villelmus Rebuffaz, Grenoble (DAUZAT).
|
FD |
Receveur |
1265 «Godefroit le Recheveur», 1289 «Willemet le fis le Rechiveur» CensNamur, 1336 «Mathiu le Recheveur» ComptesMons, 1630 «Gabriel le Recepveur» Grivegnée (comm. R. Receveur); nom de charge: fr. receveur ‘celui qui a charge de faire une recette’, w. liég. ricèveû FEW 10, 146a, généralement en Wallonie receveur des aides, des cens, des mortemains; éventuellement aussi surnom: anc. fr. recevere ‘celui qui soutient qqn moralement’ FEW 10, 145b.
|
JG |
Receveur |
BerN van de ontvanger, inner van belastingen, tienden. 1265 Godefroit le Recheveur, Namen (J.G.).
|
FD |
Rech(t) |
de Regt: Mnl. recht: rechtvaardig, rechtschapen, braaf. BN. Vgl. Rechtschaffen. 1305 Mikiel recht; 1281 Jehan Averecht, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rechem, van |
zie van Reckem.
|
FD |
Rechimont |
V. Recimont.
|
EV |
Recht |
1284 «Jehan Recht» DettesYpres; surnom: néerl., all. Recht ‘droit’ (homme droit, ou homme du droit). – Aussi nom d’origine: Recht (Lg), cf. 1524 «Johan de Recht» Dén-StavelotMy.
|
JG |
Recht |
Rechtman. 1. Car. mor. ,,Droit, droiture ». — 2. Proven. Recht (Loc).
|
EV |
Rechter, (de) |
de Richter, Richter(s), Rychter, de Reg(h)ter, Regters: BerN van de rechter, schout, ambtman. i6e e. Pieter de Rechter, Waas (VAN G. V); 1543 Hans Richters, Munster-Aw. (AP).
|
FD |
Rechtman |
zie Reekmans.
|
FD |
Rechtschaffen |
BN voor een rechtschapen man. Vgl. 1325 Ger. Rechtverdenghe, Liibeck (NN).
|
FD |
Recimont |
Proven. Résimont (Dép. Evelette).
|
EV |
Reck |
zie Rek.
|
FD |
Reck, van |
van Reckt, van Drecq, van Dreck: i. PlN Recq (H). Zie Derecque. 1559 Jean van Recq; 1815 C.J. van Reck (vader van) 1817-1900 Virginie van Dreck; 1815-98 Hilarion van Reck (vader van) 1864 J. J. van Dreck, Ecaussines (Midd. 1985,245-259). –2. Zie Van (de) Reck. – 3. Zie Van Reek.
|
FD |
Reck, van (de) |
van Drecq, van Dreck, Vandereck: Rek: droogrek waarop de nieuw gevolde lakens werden gehangen. Naar de woonplaats of het beroep van de rekhouder. 1281 Joh. de Reckis; 1326 Coppin van den Recke, Ip. (BEELE).
|
FD |
Reckelbus |
Proven. 1. Bois du sieur Ricaud. — 2. Rekelbus, ,,Bois- -du chien ou -du rustre ».
|
EV |
Reckelbus |
zie Ryck(e)bosch.
|
FD |
Reckem, (van) |
van Rec(k)hem, (van) Recken: PlN Rekkem (WV). 1205 Danielis de Rechem; 1217 Terricum de Rechem; 1238 Ywainus de Reckem; 1327 Gilles van Reckem = 1323 G. van Rechem; 1339 Colin van Recken, Ktr. (DF XIII, DEBR. 1980, 1971,1970).
|
FD |
Recker(s) |
-ert, Rekkers, Reker, Reekers: Patr. Var. van Rijker(s), evtl. van Ryckaert(s). 1702 Wouter Rekers, Veldhoven-Aw. (AP).
|
FD |
Recki |
Fr. FN Requis, Requier (DNF) < Riquier.
|
FD |
Reckinger |
PlN Reckingen (GH).
|
FD |
Reckman |
1. V. RAD. — 2, Proven. Reke (Dép. Wervik et Zarlar-dinge), avec suffixe -mans, d’orig. N° 212.
|
EV |
Reckman |
au génitif: Reckmans. Surnom: moy. néerl. rijcman ‘homme riche’.
|
JG |
Reckman(s) |
-mann, zie Reekmans.
|
FD |
Recko |
zie Rico.
|
FD |
Reckt, van |
1. PlN Recht (LU). – 2. Zie van Reck.
|
FD |
Recktenwald |
PlN Rechtenwald.
|
FD |
Reclaire |
NF attesté d’abord à Witry-les-Reims en 1801 puis à Waha en 1820, sans doute en provenance de Marseille où le NF est mentionné en 1738 (GeneaNet); ou bien à rapprocher de 1444 «Johans Reclaer» TerreJauche, à propos duquel Debrab. propose une forme contractée du NF Régulaire, var. de Régulier, de fr. régulaire ‘moine régulier’ (cf. Morlet 842).
|
JG |
Reclaire |
Reclercq: Fr. FN Régulaire: régulier geestelijke, monnik (DNF). 1444 Johans Reclaer, Geten(J.G.).
|
FD |
Reclercq |
Profess. ,,Le clerc ». Re pour le, dans le Hainaut. N° 54.
|
EV |
Recloux |
Ofr. reclus: afgesloten ruimte, kluizenaarswoning. PlN of BN voor een eremijt. 1600 Gille Reclau, Namen (J.G.).
|
FD |
Reco |
zie Rico.
|
FD |
Recogne |
Proven. Loc.
|
EV |
Recolet |
Ré-. Surnom: fr. récolet, w. liég. récolèt ‘ (ordre religieux) FEW 2, 902b.
|
JG |
Recolet |
Recolle(t), -ecte, zie Reculé.
|
FD |
Reconnu |
1. Car. mor. ,,L’H. connu ». V. Reclercq. — 2. Proven. Re cogne (Loc.), avec suff. (région.) -u d’orig.
|
EV |
Reconnu |
Fr. reconnu: herkend, (>) erkend, bekend.
|
FD |
Reconnu |
Probabl. surnom d’enfant trouvé (et reconnu par après)?
|
JG |
Recoquiller |
-uill(i)on: Afl. met vv. re- van Ofr. coquillier: maker van mutsen (Ofr. coquille). BN voor iemand met een muts, of die mooi gekapt is? Les cheveux frisez et recoquillez (GOD. X,sos). Of Ofr. recoquillé: die een stevige, flinke pénis heeft, viriel. Ofr. coquille: pénis.
|
FD |
Recoquillion |
Surnom: fr. (Malmedy) recoquil-lon ‘happe-chair’ à ajouter FEW 2, 1004a.
|
JG |
Recoquillon |
Car. mor. H. qui ,,recoque » souvent.
|
EV |
Recorbet |
BN Recourbé: met gebogen rug. Vgl. Courbet.
|
FD |
Recorbet |
Proven. Le Corbay (V. Reclercq).
|
EV |
Recordon |
Recourdon: Afl. van Ofr. record: herinnering, verhaal, getuige. Fr. FN Record.
|
FD |
Recoulès |
-les: PlN (Cantal, Lozère, Aveyron).
|
FD |
Recour |
1. PlN Recourt in Cortil-Wodon (N). 1542 Bertrand de Recour, Lierneux (AAV). – 2. Var. van Rocour. 1706 Joanne Recour, Roes. (MARICHAL). – 3. Zie ook Derécourt.
|
FD |
Recour |
1607-8 «messire Loys de Recourt» BourgLiège, 1676 «Jean-Waultier Recour» BourgNamur; nom d’origine: Recour(s), à Cortil-Wodon et Noville-les-Bois (Nr), ou bien surnom: anc. fr. recours ‘adjudication’.
|
JG |
Recoura |
Recourat, var. van Occ. Récurât, PlN (Lot, Saillac)(DNF).
|
FD |
Recourdon |
zie Recordon.
|
FD |
Recourt |
Proven. Dép. Cortil-Wodon. N° 54.
|
EV |
Recouvreur |
BerN van een dekker. Vgl. Couvreur.
|
FD |
Recq |
Recq de Malzine. Surnom: moy. néerl. recke ‘perchoir’; ou bien nom d’origine: le Recq, à Flobecq (Ht), etc.
|
JG |
Recq |
zie Rek.
|
FD |
Rectem |
PlN Rectum in Wierden (OIJ).
|
FD |
Rector |
BerN van en rector, bestuurder, hoofd van klooster of onderwijsinstelling. 1570 Adrianus Rectoris, Lv. (HENNO); ±1570 Dierick Recteur, instituteur, Den Briel (CDT 340).
|
FD |
Reculé |
Ré-, Reculez. 1286 «li enfant le Recule!» CartLessines; surnom: p.-ê. fr. reculé ‘lointain; rétrograde’ FEW 2, 1510b, ou bien, plus vraisemblablement, comme nom de résidence, d’un (endroit) reculé (au sens topon.). -La var. Recueilez † pourrait inviter à y voir une forme issue de fr. recueillir, comme nom d’enfant trouvé, mais la finale du participe passé serait à justifier.
|
JG |
Reculé |
Reculé, Recule(z), Recueilez, Recolet, Recolet, Recolle(t), Recollecte: PlN. Afgelegen (reculé) plaats (DNF). PlN Le Reculle in St-Martin-Boulogne (PdC). 1505 Walquin de le Reculle, Bonen (DF XIII); 1715 J.G. Reculé, Leodius (MUL VII). Recolet en var. zijn latere reïnterpretaties, want de recollecten dateren pas van 1602.
|
FD |
Reculez |
Proven. 1. Le Culet. V. Cul. — 2. Requilet (Risière) (Dép. Berneau). Variante : Requillé.
|
EV |
Redant |
1. Profess. Redan, Terme de charpenterie. N. de charpentier. — 2. Proven. Redan, „Fortification ». L.D.
|
EV |
Redant |
Reydant, -ams, -on, Rydant, -ans, -ams, Rijdams, -ant, Ridon, Ruidant, Ruydan(t), Rudan(t), -ent: Wellicht Patr. Afl. van Germ. rîd-naam, zoals Ridbaldus, Ridwart (MORLETI). Vgl. Ridart, Ridoux, Ridouart (DNF). Fm. vermeldtde oude VN Ridand. 1389 Gillekin Ridon; 1368 Pieter Ridont, Zwg.; 1395 Paesschaert Riedoms hoir, Moen; 1461 Goossaert Rydoen, Ktr. (DEBR. 1970); 1396 Kateline Jan Oridaems wijf, Claus Ridaem, Kateline Fieren Ridaens wijf, Mère (DE B.); 1423 Catron Rudant, Dk. (TTT); is84Mertens Rijdans,Aw.(AB).
|
FD |
Redant |
Reydant, Ruidant, Ruydant, Rudant, etc. Probabl. dérivé d’un anthrop. germ. en rîd-, ainsi Ridbaldus, Ridwart, etc. [FD].
|
JG |
Redaway |
Proven. Redu-ais, ,,De Redu » (Loc).
|
EV |
Redd(e)mann |
zie Redemans.
|
FD |
Reddé |
zie Ridez.
|
FD |
Reddin(g) |
-ink, zie Reding.
|
FD |
Rede, de |
Deré(e), Dere(z), Derhe, Derhé: De Rede=De Gerede. BN voor iemand die altijd gereed, klaar is, bereidwillige. Vgl. Ongereet. 1159 Bruno Gereide, Keulen (HAGSTR. 1949); 1400 Jo de Rede, Tv. (BERDEN); 1670 Pieter de Ree, Roes. (MARICHAL).
|
FD |
Redee |
-ei, -ey, zie Ridez.
|
FD |
Redelé |
V. RAD.
|
EV |
Redelé |
zie Radelet.
|
FD |
Redemann |
Redde-. Surnom: all. *Redemann ‘orateur, homme de raison’ ?
|
JG |
Redemans |
1. Car. mor. ,,H. raisonnable ». — 2. V. RAD.
|
EV |
Redemans |
Red(e)mann, Redd(e)mann, Reeman(s), Reman(s), Remand(e), Remant, Ré-: 1. Afl. van Van de Rede. Ndd. Rede: moeras. 1293 Joh. van Rede= Redeman, Hb.; 1371 Henneke van dem Reede, Krempe (NN). – 2. Var. van Rademan, Raman.
|
FD |
Reder |
Reeder: 1. BerN van de bereider, bewerker van stoffen, b.v. lakenreder. 1565 Hans Reders, Gent-Aw. (AP). – 2. Patr. Ndd. vorm van Germ. VN rêd-hari ‘raad-sterk’: 1300 Rederus filius Anken, Hb.; 1317 Reder Knop, Liibeck (NN).
|
FD |
Rediers |
1. Patr. Redier. Germ. VN rêd-hari; zie Reder 2., Rahier. – 2. Zie Rodier(s).
|
FD |
Rédiger |
Rédiger: Patr. Germ. VN rêd-ger ‘raad-speer’: Hredgaerus (MORLETI).
|
FD |
Reding |
1. Proven. Redingen (Dép. Vertrijk). — 2. V. RAD.
|
EV |
Reding |
Nom d’origine: Reding, fr. Redange (G.D. Lux.).
|
JG |
Reding |
Redig, Reddin(g), -ink: Patr. Afl. van Germ. rêd-naam, zoals Radboud, Radbert, Ramond. 1220 Gredericus Rethinc, U (GYSS. 1999′); 1321 Walterus Reding; 1346 Arnoldus Radine = Reddinc, Tn. (C. BAERT); 1400 Jan Redingh, Aw. (ANP).
|
FD |
Redlich |
BN Mhd. redelich: welsprekend, verstandig, rechtschapen. 1310 H. Retlich, Mainz (BRECH.).
|
FD |
Redmann |
zie Redemans.
|
FD |
Redolfi |
Patr. It. Rodolfi < Germ. VN Rodolf.
|
FD |
Redon(do) |
Occ./Catalaanse BN: rond.
|
FD |
Redoté |
Redoté dit Redouté, Redotez, Redotté, Redouté. 1334 «Jehan Redoute!» ComptesMons, 1363-64 «Colars (li) Redoublés» PolyptAth, 1530 «Simon Jacquemin fils de feu Léonard le Redoubteit», 1608 «Pon-cellet le Redoubté» GuillLiège; surnom: fr. redouté ‘qui inspire la crainte’ FEW 3, 170a.
|
JG |
Redoute |
Nom d’origine: La Redoute; ou bien à lire: Redouté [avec perte de l’accent].
|
JG |
Redouté |
Proven. 1. Rieudotte. V. Leredotté. — 2. Redoute. L.D.
|
EV |
Redouté |
-te(y), Redot(t)é, -te(z), Leredotté, -te: Fr. redouté: gevreesd, geducht. BN. 1334 Jehan Redoutet, Bergen (PIERARD).
|
FD |
Redoux |
1600 «Gille Reclau» BourgNamur = 1602-3 «Gilles Recloz» TerriersNamur; surnom: w. nam. rèclô ‘reclus; renfermé’ FEW 2, 756b. Cf. aussi Rucloux.
|
JG |
Redregoo |
zie Rodrigo.
|
FD |
Ree(s) |
1. Proven. Dép. Kasterlee. — 2. V. RAD (Raz).
|
EV |
Ree, van |
van Rey(e): PlN Ree (DR). 1578 Margarete vanRee, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Reeb |
zie Rip.
|
FD |
Reeber |
cf. Reiber.
|
JG |
Reeber |
zie Reber.
|
FD |
Reechtmans |
Reeckmans, zie Reekmans.
|
FD |
Reeck, van den |
zie (van) Reek.
|
FD |
Reeckman |
génitif: Reeckmans, Reekmans, cf. Reckman(s).
|
JG |
Reed |
E. FN Read. Oe. read, E. red: rood. BN. 1296 Hamo le Reed, Sussex (REANEY).
|
FD |
Reeder |
zie Reder.
|
FD |
Reeff |
Zie Reif(f).
|
FD |
Reeh |
zie Reh.
|
FD |
Reek, (van) |
van den Ree(c)k, van Reck(t): 1. PlN Reek in Bilzen of in NB. 1487 Jannes van Reeck, St.-Tr. (GHYSEN). – 2. Zie Van Reek.
|
FD |
Reekers |
zie Recker(s).
|
FD |
Reekmans |
Reeckmans, -mann, Reechtmans, Rechtman, Reckman(s), -mann, Raickman(ne): 1. Afl. van Van den Reke, Van der Reken, Van Reek of Van Reek. 1351 Jan Reckemans erve, Walem (OARI). – 2. Patr. Afl. van Re(c)k. 1366 Heini Rekman, Mûllheim (BRECH.).
|
FD |
Réel |
Réel. Surnom: moy. fr. réel ‘loyal, honnête’ FEW 10, 20la, comp. Real, ou bien anc. fr. réel ‘rayon de miel’ FEW 16, 217b.
|
JG |
Réel, |
Réel, Re(e)ls, Rheel, Relens, Reeling, Reelinck, Reli{c)k: Patr. Réel < Radilo, dim. van Germ. rêd-naam. Vgl. VN Reelf < Radolf, Rel < Reilof en Friese VN Reeltsje (V. D.SCHAAR).
|
FD |
Reeman(s) |
zie Redemans, Reyman(s).
|
FD |
Reemers |
Dérivé (au génitif) de moy. néerl. reem, raem ‘rame (pour étendre les draps)’.
|
JG |
Reemers |
zie Reimer(s).
|
FD |
Reempts, van |
PlN Riemst (L) of Reemst in Ede (G).
|
FD |
Reen, van |
PlN in Lutkewierum (FL).
|
FD |
Reenaer(t)s |
zie Reinaert, Rainaer(s).
|
FD |
Reenaers |
cf. Reinaert(s).
|
JG |
Reenen, van |
van Rhienen: PlN Rhenen (U). 1746 Martinus van Rhenen, Oosterhout-Aw. (AP).
|
FD |
Reeners |
V. RAD (Ran).
|
EV |
Reeners |
zie Reiner(s).
|
FD |
Reens |
zie Rein.
|
FD |
Reep |
zie Rip.
|
FD |
Reeper(e), de |
de Reepre, Reper: BerN van de reper, touwslager. ±1200 Dirinus Repre; 1245 Arnulfus Repre (DEBR. 1980); 1326 Bouden de Repre, Ip. (BEELE); 1361 Ghiselbrecht de Reepere, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Reeping(h)en, van |
van Reepinghem: PlN Repingen in Vollezele (VB). 1506 France van Reepinghe; 1694 Lowis van Reepinck, Bg. (DF XIII).
|
FD |
Reepkens |
Dimin. (au génitif double) de moy. néerl. reep ‘corde, cordage’.
|
JG |
Reepkens |
Repkes: Dim. van Reep, Rip. Patr.
|
FD |
Reepmaker(s) |
BerN van de reepmaker, de reper of touwslager. Vgl. De Reeper. 1354 de Reepmekere, Tn. (C. BAERT); 1355 Jhans Graven de reepmakre huus, Ktr. (DEBR. 1970); 1568 Boy de Reepmaker, Kassel (DGW).
|
FD |
Reepmakers |
Profess. (FI.). ,,Fabri-cant de cerceaux ». Synon. : Reper.
|
EV |
Reere, de |
zie Dereere.
|
FD |
Reeren |
Reerink, Rerren: Patr. Afl. van Germ. VN Redert: rêd-hard ‘raad-sterk’. Ook Ndd. VN Reder. 1284 Joh. filius Rederi, Hb. (BRECH.). Friese VN Reer, var. van Reier (V.D.SCHAAR). Rees, van: PlN Rees in Kasterlee (A).
|
FD |
Reeren. |
Proven. Raeren (Loc.).
|
EV |
Rees |
Rées. 14e s. «Jean de Rees» Liège, 1474 «Henricus dictus le grant Henri de Ree» PrincipLiège, 1598 «Martyn Ree», «Catelyn Ree» DénWavre; topon. Rees, w. è rése, à Herstal, à Milmort (Lg), (Les) Rées, à Dinant (Nr), etc.
|
JG |
Rees(e) |
zie Raas.
|
|
Rees(e), (de) |
de Rese, de Reze, Derèse, Derèze: Mnl. rese: reus. BN voor een reus van een kerel. Vgl. De Reuse. 1331 Jan de Rese, Rupelmonde (V.GORP 1949)-
|
FD |
Reeskens, |
zie Raskin.
|
FD |
Reest, van der, |
zie van der Eest.
|
FD |
Reestman, |
zie Riestmans.
|
FD |
Reet(h), van |
van Reth, Verreet, Verret(h), Vered, Veret: 1. PlN Reet (A). 1309 Henricus de Reeth, Reet; 1394 Willem van Reet, Aarts. (MAR.); 1412 Laureys van Reeth, Aw. (ANP). – 2. Evtl. < Van de(r) Reet.
|
FD |
Reet(h), van de(r) |
zie van der Riet.
|
FD |
Reeuws |
zie Réaux.
|
FD |
Reeves |
Proven. Rêves (Loc.).
|
EV |
Réfeld |
Zie Rehfeldt.
|
FD |
Reff |
Nom d’origine: Les Reffes, à Nollevaux (Lx), etc. ; cf. aussi Reiff.
|
JG |
Reff |
Zie Reif(f).
|
FD |
Reffay |
Rifay: PlN Refail (N): 1211 Refai (TW).
|
FD |
Reffers |
zie Reiffer(s).
|
FD |
Refrégler |
Ook Refrégé. BN voor een kouwelijk mens (DNF).
|
FD |
Refuge |
PlN Refuge: toevluchtsoord. Abdijen en kloosters hadden vaak een refuge in de nabije stad.
|
FD |
Reg(h)ter, de |
zie (de) Rechter.
|
FD |
Rega |
Réga, Regaerd, -aert, -ard, Regau, Régo, Regos. 1267 «Anniés li Regaus» = 1268 «Anniés le Regaut» ChartesHainaut, 1612 «Antoine Regard» TerriersNamur; nom issu de l’anthrop. germ. rik-hari (Rigard) et non point nom d’origine (domaine ayant un regard, une vue sur…).
|
JG |
Rega(e)rd |
-aert, Rega(t), zie Reingardt.
|
FD |
Rega(t) |
zie Reingardt, Rigout.
|
FD |
Régal |
Fausse régression de Réga (ci-dessus) ou var. de Rigal.
|
JG |
Regal(do) |
Régal, -au(s), zie Rigout.
|
FD |
Regali |
Rigali. Probabl. génitif latin de Rigal.
|
JG |
Regan |
lerse FN, ook O’Regan: afstammeling van Riagàan: kleine koning. 1264 Padyne Regane, Dublin (REANEY).
|
FD |
Régar(t) |
1. Proven. Regard, ,,Vue ». L.D. — 2. V. RAD (Rak).
|
EV |
Regeer |
Regheere, Reger, Rieger, Reghers, Reggers, Réggers: Patr. Germ. VN ragin-ger ‘raad-speer’: 1050 Reingerus; 1200 Reingerus de Watervlieth; 136 e. Reigerus, Cent (GN); 1303 van Janne Reinghere, Oostkamp (VERKEST); 1267 Reingerkinus Faber; 1306 Reingers li Favres, Ip. (BEELE); 1358 Pieter Reygheers sone, Hulst (DEBR. 1999); 1639 Joos Regheer, Kemmel (DUV.). Reggers en Reghers kunnen evtl. uit Regaerts verdoft zijn (zie Reingardt).
|
FD |
Regel, de |
de Reghel, Reigel, Reygel, Reijgel: Pacr. Dim. van ragin-naam: Regilo (MORLETI).
|
FD |
Regelbrugge |
PlN Regelsbrugge in Aalst (OV). 1360 van Clause van Reghelsbrugghe, Cent (GSB); 1378 Goessene van Reghelsbrugghe, Dend. (OSD); 1409 Gillis van Regelsbrugghe, Aalst (med. A. Clabots, Aalst); 1561 Hans van Reghelbrugghe…Bruessele, Pamele (V.BUTS.).
|
FD |
Regelink |
Regellinck: Patr. Afl. van Regel.
|
FD |
Regels |
Ré-. Surnom: génitif de moy. néerl. regele ‘ligne droite, règle, etc.’.
|
JG |
Regener |
zie Reiner(s).
|
FD |
Regenmortel, van |
van Regenmorter, van Rege(n)moorter, van Regemofojrtel, Regejn)mortel(s), van Regemorte(r), van Rege(n)meuter, Regemeut(t)er, van Reguemortel, Reguemeute, -mente, van Remo(o)rtel(e), van Remoorter(e), van Remooretere,van Regemortel: PlN Regenmortel: drassige grond aïs grensscheiding. PlN in Kontich (ROEL. 1942), Reet (A) en bij Helvoort (NB). 1426 Wouter vanden Reghemorter = 1452 Wouter van Reghemoeter = 1472 Wouter van Reeghemortel; 1521 Heyndrick van Regemortel = 1532 Heynrick van Remoerter, Aarts. (MAR.); 1450 Jan vanden Regenmorter, Kontich (SELS).
|
FD |
Régent |
Mnl. régent: bestuurder, prelaat. BN/ BerBN. 1787 Ign. Régent, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Regenwetter |
-vetter: BN: regenweer.
|
FD |
Reger |
Regère (forme romanisée), au génitif: Reggers. Nom issu de l’anthrop. germ. rad-gair.
|
JG |
Reger |
Regheere, Reghers, Reggers, zie Regeer.
|
FD |
Reget |
1. V. RAD (Rac). — 2. Proven. Rejet (L.D.).
|
EV |
Regge, de |
Reïnterpretatie van Der(h)egge < Van der Heggen.
|
FD |
Reghel, de |
zie Regel.
|
FD |
Reghem |
Nom d’origine: Reckem (FlOcc)?
|
JG |
Reghem |
zie Reguème.
|
FD |
Reghert |
zie Reingardt.
|
FD |
Regibaut |
-baux, -beau, -bo(t), zie Reinbout.
|
FD |
Régibaut |
Régibaux, -eau, Regibo, Ré-, Rigebo. Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-bald (Fôrst. 1223). Cf. aussi Résibois.
|
JG |
Régibeau |
Reginster. Proven. ,,Bois-, Etablissement- -du sieur Ragin.
|
EV |
Regien |
zie Régine.
|
FD |
Régiment |
zie Résimont.
|
FD |
Regimont |
Ré-. Nom d’origine: topon. [à localiser] ou var. de Résimont.
|
JG |
Regina |
1. Metr. Lat. HN Regina ‘koningin’. Ook fem. van Germ. ragin-naam: Ragina. –2. Var. van Reginard, Regnard = Reinaert.
|
FD |
Reginaldi |
-aud, zie Reinoud(s).
|
FD |
Régine |
Regien: Metr. Lat. HN Regina.
|
FD |
Reginster |
Nom d’origine: Reginster, à Lou-veigné (Lg).
|
JG |
Reginster |
PlN in Louveigné (LU).
|
FD |
Régis |
Gen. van Lat. rex: koning. 1613 Carel Royal alias Régis, Spanje-Aw. (med. H. Lambrechts).
|
FD |
Regn- |
-ard, -art, -ier, -aud(in), Regout. V. RAD (Rank, Rak).
|
EV |
Regnard |
-art, Regnaud, -ault. 1331 «Regnaitd de Labrout» CartValDieu, 1368 «Regnaut prostré curey de Ourgoy» CartOrval, 1444 «Regnault le Bastart» AidesNamur, 1472 «Régnait le Foullon», «Thierion Regnart» DénVirton, « Regnault l’Allemant» Mont-quintin, 1496 «Pierre Regnart» BourgNamur, 1501 «Regnar de Bryamont» CoutStavelot, 1597 «Massinet Regnault» BourgDinant, 1602-3 «Regnard Desneu» TerriersNamur, 1619 «Pierre Regnau» BourgNamur, 1659 «Denis Henri Regnaut» DénSalm; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-hard et/ou ragin-wald (Fôrst. 1230).
|
JG |
Regnard |
-art, zie Reinaert.
|
FD |
Regnault |
-aud, zie Reinoud(s).
|
FD |
Régner |
-ier(s), -(i)ez, -y, zie Reiner(s).
|
FD |
Regnery |
cf. Renery.
|
JG |
Regnery |
zie Reiner(s).
|
FD |
Regniac |
Var. de Rognac?
|
JG |
Régnier |
-ir, -er, cf. Renier.
|
JG |
Regniers |
Génitif néerl. de Renier.
|
JG |
Regno |
Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-wald (Fôrst. 1237).
|
JG |
Regno, |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Regnould |
Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-wulf (Fôrst. 1240).
|
JG |
Regnoult |
zie Reinoud(s), Renouf.
|
FD |
Rego |
-os, -ou{d)t, -ourd, zie Reyngoudt, Rigout.
|
FD |
Régo |
Regos, cf. Regau.
|
JG |
Regolle |
zie Rigolle.
|
FD |
Regout |
Nom issu de l’anthrop. germ. rik-wulf; ou bien mis pour de Reggo, du nom d’un verrier vénitien. – Bibliogr. : Guy Regout, Généalogie de la famille Regout, Namur, 1975.
|
JG |
Regt, de |
zie Rech(t).
|
FD |
Regter, de |
Regters, zie (de) Rechter.
|
FD |
Reguème |
Reghem, Reghem: Patr. Germ. VN rîk-helm ‘machtig-helm’: Richelmus, Riquelmus (MORLET I).
|
FD |
Reguemeute |
-mente, zie van Regenmortel.
|
FD |
Reh |
Reeh, Rehe: BN D. Reh: ree.
|
FD |
Rehan |
NF sans doute non indigène, p.-ê. de protestant, que l’on rencontre aux 16e et 17e s. d’après GeneaNet à Acquin (PdC) ou à Kerkrade (P.-B.).
|
JG |
Rehema |
Rehermann, zie Rehman(n).
|
FD |
Reheul |
zie Rihoux.
|
FD |
Rehfeldt |
Réfeld: PlN Reh(e)feld (BB, S).
|
FD |
Rehlinger |
PlN Rehlingen (RP, SL, NS, BEI).
|
FD |
Rehm |
Patr. VN Remo < Reimboud (BRECH.).
|
FD |
Rehman(n) |
Rehermann, Rehema: Patr. Rei(n)marm, afl. van ragin-naam (BRECH.).
|
FD |
Rehmer |
zie Rymer.
|
FD |
Reho |
zie Rihoux.
|
FD |
Rehorst |
PlN Reh-horst: ree-bosje.
|
FD |
Rei(t)zer |
zie Reiser.
|
FD |
Reiber |
Nom de profession: ail. Reiber ‘trotteur, broyeur’.
|
JG |
Reiber |
Reyper: BerN Mhd. rîber: badknecht, (> pej.) boef. 1420 Jôrg Ryber, Baderknecht, Kempten (BRECH.).
|
FD |
Reich |
Reiche(n), Reisch: i. Patr. Germ. VN. Korte vorm van rîk-naam. Vgl. Ryk. – 2. BN voor een rijke. Vgl. De Rijk.
|
FD |
Reichard |
-ar(d)t, -artz, -ert(z), Riechert, -er{t)s: Patr.D. vorm van Rijkaard. Zie Ryckaerts.
|
FD |
Reiche(n) |
zie Reich.
|
FD |
Reichel(t) |
Rei(s)chl, Rich(i)l, Richel: Patr. i. Dim. van Germ. rîk-naam. Vgl. Reichlin(g). 1474 Petrus Richel, Chemnitz; 1610 Chr. Reichel alias Reich, Silezië. – 2. Germ. VN Reichwald (BRECH.).
|
FD |
Reichenbach |
Verspreide D. PlN.
|
FD |
Reichenberg |
PlN (BB, BEI, HS, RP, S).
|
FD |
Reichenberger |
Ethnique: habitant de Reichen-berg (Tchécoslovaquie), etc.
|
JG |
Reicher |
-ert. Surnom: ail. reicher ‘riche’; ou bien var. ail. de Richard.
|
JG |
Reicher |
Riechers: Patr. D. vorm van Germ. VN Rijker; zie Rijkers. Of < Reichert.
|
FD |
Reichert(z) |
zie Reichard.
|
FD |
Reichl |
zie Reichel(t).
|
FD |
Reichler |
Reychler: Patr. Afl. van Reichel(t). 1508 Wolfg. Richler, Badensee (BRECH.).
|
FD |
Reichlin(g) |
Raychlin: Patr. D. afl. van Germ. rîk-naam. 1382 Jodocus Rychlin und seine Tochter Greda die Reichlingerin (BRECH.). Vgl. Ryckelynck.
|
FD |
Reichling |
w. (Bastogne) Rinchlin. Dérivé ail. d’un anthrop. germ. en rîkja-, cf. 1382 «Jodo-cusRychlin»(Brech. 11,389).
|
JG |
Reichman(n) |
Rejchman, Richmann, Richtman(n):D. pendant van de FN Rijkman(s).
|
FD |
Reid |
Nom d’origine: La Reid (arr. Verviers).
|
JG |
Reid(t) |
zie Reith.
|
FD |
Reidanus |
Latinisering van Reid (zie Reith 2.); vgl. Reidinga, Reijding (V.D.PLANK).
|
FD |
Reidemeister |
Reymester: BerN van de ritmeester (ziei.v.)(NN).
|
FD |
Reif(f) |
Reeff, Réeff, Reff: 1. Patr. Korte vorm voor Reifin, vleivorm van Germ. VN Renvard, Reinveerd, Raginfrid. 1336 Heinric f. Hannins f. Kerstiaens Reifs, Bredene; 1336 Willem Reyfin, Bredene (RYCKEBOER); 1325 Jan Ref; 1386 Jehan Reifs, Ip. (BEELE). – 2. D. FN Reif(f ) < Rîfo < Germ. VN Rîchfrit (BRECH.). Zie Ryf. – 3. D. FN Reif(f) kan ook een BerBN zijn voor een kuiper (naar de hoepel) of huisnaam. 1325 de domo zu dem Reyfe, Worms (BRECH.).
|
FD |
Reifenberg |
PlN (BEI, HS, RP).
|
FD |
Reiff |
Forme courte de Reifin, hypocor. du nom germ. Renvard, Reinveerd < ragin-frid [FD] ou bien NF ail. < germ. Rîfo (Brech. II, 390). Cf. aussi Reff.
|
JG |
Reiffer(s) |
Reffers: Patr. Germ. VN Rifarius, Riferius, Ripherus (MORLETI).
|
FD |
Reifferscheidt |
PlN Reifferscheid (RP, NRW). 1290 Jehans de Rifersceit, sires de Malberg (CDN); 1401 de hère van Riferscheit, Lv. (HB 553).
|
FD |
Reig |
V. RAD (Rac).
|
EV |
Reigardt |
zie Reingardt.
|
FD |
Reigel |
zie Regel.
|
FD |
Reign(i)er |
-iez, zie Reiner(s).
|
FD |
Reignier |
cf. Renier.
|
JG |
Reiher |
BN D. Reiher: reiger. Vgl. De Reygher(e).
|
FD |
Reijen, van den |
zie van den Ryn.
|
FD |
Reijendam, van |
PlN Reidam in Oostkamp (WV). 1302 Janne van Roydamme = 1309 Janne van Ridamme, Bg. (DF XIII).
|
FD |
Reijnders |
cf. Reinders.
|
JG |
Reijnkens |
zie Renkin.
|
FD |
Reijsbosch |
zie Rijsbosch.
|
FD |
Reijsen, van |
van de(r/n) Reyse(n), zie van den Ryse.
|
FD |
Reijserhove |
zie Ryserhove.
|
FD |
Reijten, van |
Wellicht var. van Van Reydt.
|
FD |
Reijze, van de |
zie van den Ryse.
|
FD |
Reil(es) |
Proven. Rulles (Loc.).
|
EV |
Reiland |
Reillant, zie Reylandt.
|
FD |
Reilhof |
Patr. Germ. VN Reilof: ragin-wulf. 1218 Reinlofus Rentekin (LEYS1952).
|
FD |
Reiling |
PlN Reilingen (BW).
|
FD |
Reilly |
PlN (Oise). Of var. van Rely?
|
FD |
Reim |
Reytn, Reijm, Reims, Rem, Rym(en), Rijm{en), Reimen, Reymen, Ruymen, Ruijmen: Patr. i. Ryme < Rim(m)o (Fm.), bakervorm van een Germ. VN, zoals Rikmar. 1382 van Janne Rij m = van Jan Rime, Olsene (DEBR. 1970). – 2. Korte vorm van Reimaar, Reimboud of Reimbrecht/Rembert. -3. Patr./Metr. Vleivorm van VN Remigius, -ia. Vgl. dim. Reimkens in L (VS1985,454).
|
FD |
Reimann |
zie Reyman(s).
|
FD |
Reimer |
Rajmer: D. Patr. Zie Reimer(s).
|
FD |
Reimer(s) |
Reymer(s), Remer, Rémer, Reemers, Remmers: Patr. Germ. VN ragin-mêr ‘raad-beroemd’: Ra(g)inmar (Fm.). 12e e. Regemarus; 1154 Reinmarus de Filfort; 1241 Reimar, Gent (GN). 1393 Willem Reimaer, Ktr. (DEBR. 1970); 1455 Joh. Reymeers, Ht. (A. GHIJSEN); 1568 Christian Reymer, FV (DGW).
|
FD |
Reimer(s) |
V. RAD (Ra).
|
EV |
Reimeringer |
-erink: PlN Reimering (BEI).
|
FD |
Reimersda(h)l |
(van) Reymersdael, (van) Rijmersdael, (van) Rymersdael, van Ruymersdael: PlN Remersdaal (L).
|
FD |
Reimerswaal, van |
(van) Remmerswaal, Remmerzwaan, Rimmelzwaan, de Rommerswaele: PlN Reimerswaal, in 1530-1552 verdronken stad op Tolen (Z). 1276 Clais sone van Reimarswale, Holland; 1300 Boudiné van Reymerswale, Middelburg (CG); 1383 Wolfaerde van Reymerswale = 1400 Wolfaert van Remerswale, Aw. (CLEMEUR); 1586 Jacob van Romerswale, Reet(MAR.).
|
FD |
Reimet |
Remits: Patr. L vormen van Germ. VN Reimboud, Reinboud, via Reimots (PAQ. 130). 1646 Remits, Sambeek; 1696 Adriana Remmets = 1726 A. Remits, Heesch; 1673 Petrus Reijmerden (vader van) Reijmed Petrusz Reijmedts, Drunen (PDB).
|
FD |
Reims |
Nom d’origine : Reims (Champagne).
|
JG |
Rein |
Rein- -eson, -quin, -bot, -artz, -hard, -ers. V. RAD (Ran).
|
EV |
Rein |
Reyne(n), -ens, Reijn(en), Rijnen, Reine, Renn, Renne(n), Reyn(s), Reijns, Reins, Rens, Reens, Rents, Rins, Ryns: Patr. Korte vorm van Germ. ragin-naam, zoals Reinaert, Reiner. 1684 Michiel Reijnen = 1685 M. Reyners, Grote-Brogel (NOUWEN); 1522 Jans van Alsenberge geheeten Reyneers = weduwe wijlen Gielis Reyns, Bs. (OSTYN).
|
FD |
Reinaer(s) |
-artz, Reynaers, Reijnaers, Renar, -aer(s), -aeers, Reenaers: Patr. Theoretisch de Germ. VN Reinaar: ragin-hari, ofschoon die Ndl. normaal Reiner wordt (zie Reiner(s)): 1328 Johannis Reinaer, Ktr. (DEBR. 1971); 1281 Jacobus Reinare, Lambertus Renare, Ip. (BEELE). Praktisch werden Reinaard en Reinaar, -er verward, vooral in de gen. Reinaer(t)s, door ass. ts/s. Bovendien is Rena(e)r ook een grafie voor de Rom. vorm Renard. 1398 Jan Reynaere, Gillis Reynare, Beelle Reynarde, Ledegem; 1382 van Jan Reynnaerde = den hoire Jan Reynaers, Pittem (DEBR. 1970).
|
FD |
Reinaert |
-ard, -art, -ard(t)s, -ar(t)z, -aerts, -ert(z), -aer, -aers{t), -hard(t), -hart, -arhz, -a(s), Rheinhard, Reynaarts, -aert(s), -aertz, -ert(s)z, -aers, -ard(t)s, -artz, -a, Reijnaert, -aer(t)s, Rynaert(s), Rijnaerts, -art, Rinnaert, Renar(d), -art(s), -aert(s), -aer(s), -ardy, -ardie, Lerenard, Rénaers, Renaeers, Reenaer(t)s, Renna, Rene(e)rt, Rennerts, -ertz, Renert(e), Rénert(e), Rinert, Regnard, -art, Raynard, Roynard: Patr. Germ. VN ragin-hard: ‘raad-sterk’: Reg(e)nardus, Raginhardus, Rainardus (Dip., GN). In de roman ‘Van den vos Reinaerde’ kreeg de vos zoals de andere ml. dieren een mansnaam. In het Fr. taalgebied was de ‘Roman du renard’ zo populair, dat de eigennaam renard soortnaam werd voor de vos en het oude woord goupil (< Lat-. vulpicellus) verdrong. 1280 Joh. Reinart; 1393 Braem Reynard, Ip. (BEELE). Zie ook Reinaer(s).
|
FD |
Reinaert |
au génitif: Reinaers, -aerts, -aertz, Reenaers, Reinars, -artz, -ers, -ertz. Forme néerl. de Renard.
|
JG |
Reinaud |
-aut, zie Reinoud(s).
|
FD |
Reinbold |
-bout, etc. 1096 «Reinbaldus filius Reinbladi de Gesselin» CartCouvin; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-bald.
|
JG |
Reinbout |
-bold, -boit, -bot(he), Reymbouts, -baut, Regibaut, -baux, -beau, -bo(t), Régi-, Rigebo, Résibeau, Résibois, Resibois, Resboux, Rimbold, -bout, -baut, -baud, -baet, -beau(x), -bauw, Rembouts, -baut, -baud, -baux, -bold, Raimbaud, -bault, Rainbeaux, Reynebeau, Rennebo, -boog(h): Patr. Germ. VN ragin-balth ‘raad-moedig’: Raginbold, Reinbold, Rembaldus (Fm., MORLET I). 1210 Rainbaldus, Ktr. (DEBR. 1980); 1263 Tanke f. Reinbouds; 1288 Hannekin Reinboud, Bg. (CG); +1300 Jakemes Raimbaus, PdC (BOUGARD); 1306 Reimbaus Postiel; 1326 Jan Raimbout; 1373 Jan Rainboud, Ip. (BEELE); 1438 Angniès Raimbaulde, Dk. (TTT). Vgl. Rambout 2.
|
FD |
Reindel |
Patr. Obd. dim. van Germ. ragin-naam.
|
FD |
Reinders |
Reijnders, Reynders, Rijnders, Rynders, etc. Génitif (avec intercalation de d) de Reiner (= Renier) (Carnoy 40).
|
JG |
Reine(c)ke |
Reini(c)ke, Rijnek(e), Rynek, Rynik, Rennecke, Renique: Patr. Ndd. dim. van ragin-naam; zie Renkin.
|
FD |
Reinenbergh |
zie Rennenberg.
|
FD |
Reiner(s) |
-ertz, -ehr, Reyner(s), Reijner(s), Regener, Reinehr, Renner, Reeners, Rener(s), Renerius, Reinders, Reynders, R(e)ijnders, Rynders, Rinder(s), Renders, Rainier, Raignier, Reign(i)er, Reygnier, Regnier(s), -er, -(i)ez, -y, Reynier(s), R(e)ijniers, Rynier(s), Reinier, Reynheere, Renier(s), -1ère, -1ère, Rayner, Re(g)nery, Renieris: 1. Patr, Germ. VN ragin-hari ‘raad-leger’. Raginhari, Reginarius, Reiner(us) (Fm., MORLET I, GN). Rainier/Renier is de Rom. vorm. 1270 Willem Reinere, Gent (CG); 1281 Lambertus Renare; 1379 Reynier de Dukre = 1391 Renier le Dukere; 1280 Robin Renier, Ip. (BEELE); 1440 Aert Reyners son, Zonhoven (MNT 278). – 2. Soms verward met Reinaard. 146 e. Renard dit Renier; Renier dit Reinhart; of met Reinoud: Renier dit Renualz de Strée, Luik (BODY).
|
FD |
Reines |
-esch, cf. Reyns, génitif de Reiner (Carnoy 40, note 1).
|
JG |
Reinesch |
Reinis(ch), Reinitz: Patr. Silezisch-Saksische afl. van Germ. ragin-naam. 1353 Renczco = Reynhard von Gausk (DN).
|
FD |
Reinfeld |
Rainfeld: PlN Reinfeld (SH).
|
FD |
Reingardt |
Ryngaert, -carz, Ringaert, -gard, Rygaert(s), Rijgaert, Riga(e)rt, Riga(t)s, Reigardt, Reygaerd(ts), -gaert, -gaer(t)s, Reijgaerts, Reghert, Regaerd, -aert, -ard, Réga, Rega(t), Riega, Rièga, Riga, Ruga: Metr. Germ. VN ragin-gard ‘raad-gaard’: Raingardis (MORLET I). 981 Reingard, 1130 Reingart uxor Ulbaldi (GN); 1527 Jan Regarts, Heers (LAES); 1568 Joannes Rigardt, Lv. (HENNO).
|
FD |
Reingraber |
zie Rengruber.
|
FD |
Reinhard(t) |
zie Reinaert.
|
FD |
Reinhardt |
Forme all. de Reinaert.
|
JG |
Reinhers |
Génitif de Reiner (= Régnier).
|
JG |
Reinhold |
-holz, -houd, zie Reinoud(s).
|
FD |
Reini(c)ke |
zie Reinecke.
|
FD |
Reinier |
cf. Renier.
|
JG |
Reinier |
zie Reiner(s).
|
FD |
Reininger |
PlN Reiningen (NRW, NS).
|
FD |
Reinis(ch) |
-itz, zie Reinesch.
|
FD |
Reinken |
-kin, cf. Renkin.
|
JG |
Reinkin |
-ke(n), -kens, zie Renkin.
|
FD |
Reinotte |
cf. Renotte.
|
JG |
Reinotte |
zie Renotte.
|
FD |
Reinoud(s) |
-aut, -houd, -hold, -holz, -aud, Reynouds, -oudt, -ot, -aud, -olds, -hout, Reijnhoudt, Rijnhout, Rynwalt, Rijnwalt, Renoudts, -out, -ou(lt), -au(l)d, -au(t), -ault, -(e)au(x), -o(z), Rennauld, -aux, -eau(x), Rainaud, -aut, -aux, -eau, Raynaud, -al, -el, Reynal, Regnaud, -ault, -o, -ouït, Raigneau, Royneau, Rainho(ld), -aldi, Reginaldi, -aud, de Renau: 1. Patr. Germ. VN ragin-wald ‘raad-heerser’: Raginald, Reinold (Fm.), Reinoldus (GN). 1202 Renaldo (DEBR. 1980); 1276 Reinaus del Eawe = 1326 Renoud van den Watere; 1268 Hankinus filius Renoud = Joh. Renoud; 1388 Jhan Reynoud = 1389 Jehan Renoud, Ip. (BEELE); 1376 Symoen Reynault, Ktr. (WYFFELS1960); 1418 Renaut de Pruilly, Ktr. (DEBR. 1958). – 2. Makkelijk verward met Reinaard of Renier. 146 e. Renier dit Renualz de Strée; Renard dit Renaud de Rovel; Renard dit Reynold de Bergh, Luik (BODY).
|
FD |
Reinquet |
Dimin. en -ket du thème de Ren(ier), etc.
|
JG |
Reinquet |
zie Renquet.
|
FD |
Reinquin |
cf. Renkin.
|
JG |
Reinquin |
zie Renkin.
|
FD |
Reins |
zie Rein, Rince.
|
FD |
Reinsberg |
Proven. ,,Colline du sieur Ren- -ard ou -aud ».
|
EV |
Reinsdorf(f) |
PlN Reinsdorf (NS).
|
FD |
Reinson |
cf. Renson.
|
JG |
Reinson |
zie Renneson.
|
FD |
Reintje(n)s |
-tges, zie Renkin.
|
FD |
Reintjens |
Reyntjens, -tiens, Ryntjens. Génitif double du dimin. de Re(i)n-, thème anthropon. de Renard, Renier.
|
JG |
Reintjens |
V. RAD (Rand).
|
EV |
Reip |
Hypocor. de l’anthrop. germ. rid-behrt (Fôrst. 1274).
|
JG |
Reip |
zie Rip.
|
FD |
Reis |
Nom d’origine: topon. fréquent en Wallonie; ou bien dérivé de Ragizo, Regizo, hypocor. d’un anthrop. germ. en ragin- [FD].
|
JG |
Reis |
Reys, Reijs, Rys, Rijs, Reisen, Reysen(s), Reyses, Reyzen, Ryssen(s): Patr. i. Ragizo, Regizo, afl. van Germ. ragin-naam. Vgl. Reiss(e). 1326 Jan Reis, Ip. (BEELE); 1385 Andréas Reys, Tg. (TYTGAT); 1619 Willem Reijse, Bilzen (SCHOE.). – 2. Later kon Reis ook spellingvar. zijn van Rys. – 3. Verkort < Laureis. 1576 Laureis Reysens, Achel (AP).
|
FD |
Reis(en) |
1. Habitude. (Reis(en), ,,Voyage(s) ». N. de voyageur. N° 201. — 2. V. RAD (Rand).
|
EV |
Reisch |
Zie Reich.
|
FD |
Reischl |
zie Reichel(t).
|
FD |
Reisdorf |
-orff. Nom d’origine: Reisdorf (G.-D. Lux.).
|
JG |
Reisdorf(f) |
PlN Reisdorf (GH).
|
FD |
Reisen |
Nom d’origine: Reisen (Pologne), officiellement Rydzyna.
|
JG |
Reisen |
PlN (BEI, HS).
|
FD |
Reisener |
Reisner (forme contractée). Ethnique: habitant de Reisen (ci-dessus); ou bien surnom de mercenaire, d’homme de guerre, dérivé de moy. haut-ail, reisen [FD], cf. Reiser (ci-dessous).
|
JG |
Reisener |
zie Reisner.
|
FD |
Reiser |
Reisser, Reyser, Raiser, Raizer, Raizair, Rei(t)zer, Reser, Réser, Rezer, Rêzer, Risser: Mhd. reisaere: soldaat, krijger, huurling. 1296 Heinrich Reisser, Zurich (BRECH.).
|
FD |
Reiser |
Reizer, Reser, Réser. Moy. néerl. reiser ‘voyageur, messager; cavalier’.
|
JG |
Reisgen, |
-gies, Reiske: Dim. van Reis. Vgl. Reyskens.
|
FD |
Reisi(n)ger |
Riesinger: Verspreide PlN Reising(en), Reisig: struikgewas, rijshout.
|
FD |
Reismann |
Reitzmann, Roizman: BerN Mhd. reisman: krijger, huurling. Vgl. Reiser. 1325 Nikol. dictus Reyseman, Mainz (BRECH.).
|
FD |
Reisner |
cf. Reisener.
|
JG |
Reisner |
Reisener, Rajzner, Rejzner, Risner: Afl. van Mhd. reisen: te velde trekken. BerN van soldenier, krijger. Vgl. Reiser.
|
FD |
Reiss(e) |
Reisz, Reitz, Rais, Raïs(s), Rajz: 1. Patr. Joodse FN Reis(s) < Zacharias. – 2. Patr. < Ragizo, Regizo, afl. van ragin-naam. Zie Reis 1.1328 Raise Hobpelier (BRECH.).
|
FD |
Reisser |
zie Reiser.
|
FD |
Reiter |
au génitif: Reiters. Surnom: all. Reiter ‘cavalier’. « Composé avec -mann : Reiterman, -ann.
|
JG |
Reiter |
Reiters, Reitter, Reyt(t)er, de Reytere, de Ryter: 1. Mnl. reiter: werkman die sloten schoonmaakt, ze zuivert van kroos en waterplanten. 1426 Ghelants de Reytere; 1478 Jan de Reytere, Cent (V.LAN.). 2. D. FN Reiter: de Ruiter. Reith, Raydt, Reid(t): i. PlN Rheidt (NRW). 1450 Joh. Reyde von Schonenburg (BRECH.). – 2. Patr. Reid, Reit. Friese VN (V. D. SCHAAR).
|
FD |
Reitz |
zie Reiss(e).
|
FD |
Reitzmann |
zie Reismann.
|
FD |
Reize, de |
zie Derèse.
|
FD |
Rejchman |
zie Reichmann.
|
FD |
Rejzner |
zie Reisner.
|
FD |
Rek |
Reck, Recq, Rekk, Rekx, Rex: Patr. Germ. VN Recco (MORLETI). Of korte vorm van een rîk-naam; vgl. Rekkers. 1423 Reck und Heinz Kiing, Reutlingen (BRECH.); 1433 Merten Reck Jans Rexsoen was, Lier (FRANS).
|
FD |
Rekals |
zie Ricaud.
|
FD |
Rekar |
Rekaers, zie Ryckaert(s).
|
FD |
Reken, van der |
1. PlN de Reke in Krombeke en Wervik (WV). 1316 Heinric vander Reke, Bg. (DF XIII); 1413 Diederic vander Reke, Ktr. (DEBR. 1958). – 2. Spelling voor Vander Eeke(n).
|
FD |
Rekeneire, de |
BerN van de rekenaar, die de rekeningen maakt. 1494 Jhan de Rekenere; 1397 Johanne Rekenaere, Ktr. (OLV 402; DEBR. 1970).
|
FD |
Reker |
Zie Recker(s).
|
FD |
Reki(e)r |
zie Richier.
|
FD |
Rekier |
V. RAD (Rac).
|
EV |
Rekinger |
PlN Reckingen (BW).
|
FD |
Rekkers |
zie Reckers.
|
FD |
Rekko |
zie Rico.
|
FD |
Rekom, van |
van Rekum, Rekoms: PlN Rekem (L). Vgl. Raikem.
|
FD |
Rekx |
zie Rek.
|
FD |
Relaes |
zie van Rillaar.
|
FD |
Relavisse |
Nom d’origine: (endroit) relavé, irrigué, avec le suffixe -iciu > -isse.
|
JG |
Relecom |
Proven. Relegem (Loc.).
|
EV |
Releg(h)em, van |
Relecom, Relekom: PlN Relegem (VB), ook in Zemst (VB), waar vanaf de 156 e. het kasteel van de heren van Relegem stond. 1278 Daniel de Redelghem; 1369 Gérard de Relegem; 1358 J. van Redelghem, Es. (Midd. 1967,257-295); 1406 Jan Redelgems sammans cnapen=Jan van Redelgem, Bs. (PEENE 324); 1781 J.B. Relicom, Vilvoorde-Aw. (AP).
|
FD |
Relekom |
Forme dial. de Relegem (BrFl).
|
JG |
Relens |
Reli(c)k, zie Réel.
|
FD |
Rellemaekers |
Onduidelijk. Verhaspeling van Reymaekers?
|
FD |
Relmont |
Wsch. Remont met epenthetische 1.
|
FD |
Rels |
Proven. (Te)rels, ,,A l’aune » (Relst, ,,A l’aunaie », Dép. Kampenhout). Nos 66, 242.
|
EV |
Rels |
zie Réel.
|
FD |
Rely |
zie Derely.
|
FD |
Rem |
zie Reim.
|
FD |
Rem- |
-acle, -ael, -bry, -i(che), -ion. V. HRAM.
|
EV |
Rem- |
-son, -us, -y. V. HRAM.
|
EV |
Rem on |
Var. de Renson.
|
JG |
Rema |
zie Ramard.
|
FD |
Remacle |
Remacly, Rema(r)k, Rema(r)que, Durmarque: Patr. Keltische HN Remaclus. De H. Remaclus was bisschop van Mtr. en werd vooral aan de Nederrijn vereerd. 1280 Remakels van Trigt, Riemst (OGO); 1330 Johan Remakle, Luik; 1345 terras Lamberti Remacle, Othée; 1742 J.B. Remaque, Hoei-Aw. (AP). – Lit. J. HERBILLON, L’anthroponyme Remacle. PSR1979-80,39-41.
|
FD |
Remacle |
w. (Bastogne) Rumâke, w. (La Gleize) Rumâke. 1265 «Remacles li Potiers», «Re-macles des Molins» CensNamur, 1272 «Ge-rardus frater dicti Remacli» PolyptVillers, 1472 «Jehain Remack» DénLaroche, «Martin filz Remacle» DénChiny, 1561 «Remacle Istas» Bihain, «Pacqueau Remacle» Arbre-fontaine, 1616 «Remacque Pacquet» Marche-en-Famenne, 1627 «Davidt Remach (de Verviers)» émigré en Suède, 1659 «Remacle Jean Remacle » DénSalm ; Remacle, prénom populaire dans le pays de Liège, d’après le nom du saint fondateur des abbayes de Stavelot et Malmedy. Cf. aussi Remarck, -arque. – Bibliogr.: J. Herbillon, L’anthroponyme Remacle, PSR 14, 1979-80, 39-41. – Génitif lat. : Remacly. m Forme fém., w. (Ru)mâdète: 1509 «la maison Remaclet», 1580 «Pacquea Remaclet de Heilrimont», 1587 «Remaclette relicte feu Jacquemine! de Heilrymont» la Gleize.
|
JG |
Remael |
zie Romal.
|
FD |
Reman |
Remand, Ré-, Reniant, -ans. Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-man (Fôrst. 1235).
|
JG |
Reman(s) |
-mand, -mant, zie Redemans, Reyman(s).
|
FD |
Remanda(s) |
zie Remendaer.
|
FD |
Remans |
1. V. RAD (Ra). — 2. V. Redemans.
|
EV |
Remarck |
-arque. 1584 «Olivier Remarke» Lou-veigné, «Jehan Remarck» Boussu-en-Fagne; var. de Remacle, par attraction de fr. remarque. |
JG |
Remark |
Remarque, zie Remacle.
|
FD |
Remaut |
zie Desrumaux.
|
FD |
Rembaud |
-baut, -baux, zie Reinbout.
|
FD |
Rembaux |
-old , 1190 «Rembaldus de Pullei», 1199 «Rembaldus miles de Muro» = 1209 «Rembaudus miles de Muro», 1256 «Rem-baut de Gemais» CartOrval, 1272 «Pirothe filius Remboldi» PolyptVillers, 1285 «Rembaud» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-bald (Fôrst. 1223).
|
JG |
Rembert |
Remberg, Rimbert: Patr. Germ. VN ragin-berht ‘raad-schitterend’: Reinbert (Fm.). 12e e. Rembertus (GN); 1305 Jehan Raimbert, Ip. (BEELE); 1398 Jane Reimbrechts, St.-Denijs (DEBR. 1970); 1470 Heynric Rymbert, Aarts. (MAR. II).
|
FD |
Rembouts |
-bold, zie Reinbout.
|
FD |
Rembry |
cf. Remmerie, -ery.
|
JG |
Rembry |
-ij, Remmerique, Rem(m)ericq, Rebry, -ij, Rem(m)ery, -ij, -ie, Remory, -ij, -ie: Patr. Rom. vorm van Germ. VN hraban-rîk ‘raaf-machtig’: Rabanrih, Ramerich, Ramericus (Fm., MORLET I). De oudste vorm doet evenwel meer aan een ragin-naam denken: 1280 Rainmeries de Douai, Dk. (KL); 1553 Jan Remerie, Luingne; 1650 Baltazar Rembrij, Menen (KWII); 1639 Laureyns Remmery, Waasten (DUV.); 1681 Jossyne Rembry, Menen; 1724-50 Marie Remmery fs. Balthasar; 1724-83 Maximiliaen Rembry fs. Baltazar; Menen (COUSS.). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Rembry. LG 1981,455-7
|
FD |
Remeden |
-em, zie Romedenne.
|
FD |
Remee |
Remé(e), zie Rémi.
|
FD |
Remek(er) |
zie (de) Rademaeker.
|
FD |
Remeker |
V. Rademaker et De Riem(m)aecker.
|
EV |
Remels |
Remmel(e), Remmelink: Patr. Dim. (Germ. -ilo) van Germ. hraban-naam: Ramilo (MORLET I) of van Rembert, Remboud. 1281 Walterus Remel, Temse (HAES.); 1341 Lodowicus dictus Remmel, Worms (BRECH.); 1440 Coppin Remel, Ktr. (BAELDE); 1563 Klaes Remmels, DR(MNT 257)-
|
FD |
Remendaer |
Remanda(s): Patr. < Raimondard, afl. van Raimond. Vgl. Raymondias, Ramondou (DNF).
|
FD |
Remer |
Zie Reimer(s).
|
FD |
Remericq |
-ie, -y, zie Rembry.
|
FD |
Remes |
Remeysen, zie Rémi.
|
FD |
Remes |
Rems (forme contractée). Génitif germ. de Rémi.
|
JG |
Remeysen |
-eyssen. Génitif de Remeys, forme néerl. de Rémi.
|
JG |
Remfert |
Renfer: Patr. Germ. VN ragin-frith ‘raad-vrede’: Reginfrid, Remfredus (MORLET I).
|
FD |
Rémi |
Remy, Rémy, Rimi. 1430 «Vaultier Rémi» Leers-et-Fosteau, 1449 «Jehan Rémi» AidesNamur, 1472 «Jehan Remy» DénLa-roche, 1659 «Rémi Malsoult» DénSalm, 1779 «Léonard Remy» Natoye; prénom: Rémi, saint patron de Reims < lat. Remigius et Remedius. Cf. aussi Remé, -ée, Rimé, etc.
|
JG |
Rémi |
Remy, Rémy, Rimy, Remie, Remis(z), Remits, Rem(e)ijsen, Rem(e)ysen, Rameys(s)en, -eijsen, -ijsen, -ysen, Remes, Remès, Remee, Remé(e), Rimé(e), Rimez, -ette, -etz: Patr. HN Remigius, patroonheilige van Reims. Zijn feest op i oktober in Keulen heette Sintermeisdag < Sint-Remeis-dag. 1269 Willames Remis de Fontenoit (DEBR. 1980); 1392 Remy Maes; 1336 Jakemes Remy, Ip. (BEELE); 1396 Griele Remits, Moerbeke (DE B.); 1354 Remigius de Maresco = 1370 van Remise = 1371 van Remeyse, Tn.; 1577 Remigius Philippi = 1606 Remeeus Philippi, Kontich (ROEL. 1951); 1634 Caspar Remyssoon; Remeyssen, Tilburg (PDB). Zie ook Remy.
|
FD |
Remias |
Patr. Remiard, afl. van VN Rémi. 1404 Thomas Remiart, Laon (MORLET).
|
FD |
Remiche |
Nom d’origine: Remich (G.-D. Lux.).
|
JG |
Remiche |
Rémiche: PlN Remich (GH).
|
FD |
Remience |
-iens, w. (Bastogne) R’myince, Rumyince. 1575 «Hingo de Remiens» Francs-Lux ; nom d’origine : Remience, w. à R’myince, à Morhet (Lx); cf. également Dermience.
|
JG |
Remiens |
Proven. Dép. Morhet.
|
EV |
Remiens |
Remience, Deremiens, -i(e)nce, Dermience, Dermien(s), Dermiemce: PlN Remience in Morhet (LX). 1575 Hingo de Remiens, GH (J.G.).
|
FD |
Remijn(se) |
Ovl. EN. Wsch. < Romijn(s).
|
FD |
Remijsen |
zie Rémi.
|
FD |
Remilly |
Nom d’origine: Remilly (Aube), etc.
|
JG |
Remilly |
Proven. Ramillies (Loc.).
|
EV |
Remilly, |
Remili: PlN Remilly (PdC, Ard….).
|
FD |
Remion |
Dimin. en -Mon de Rémi.
|
JG |
Remion |
-iot, Rémion, Remiton: Patr. Afl. van VN Rémi.
|
FD |
Remiton |
Dimin. en -ton de Rémi.
|
JG |
Remits |
Génitif de néerl. Remit < lat. Remedius (Rémi).
|
JG |
Remits |
zie Rémi, Reimet.
|
FD |
Remkes |
Patr. Ndd. dim. van VN Rembert. Vgl. Rehm, Rems.
|
FD |
Remmel(e) |
-ink, zie Remels.
|
FD |
Remmelaere |
zie (de) Rammelaere.
|
FD |
Remmen, van |
Misschien van Remen = Mnl. Riemen, d.i. Reims (Marne): 864 Remis (TW). Of hypercorrect voor Veremme?
|
FD |
Remmerie |
-ery, Remory, Rembry, Rebry. Dérivé roman de l’anthrop. germ. raban-rîc > Rabanrih, Ramerich, ou bien d’un anthrop. germ. en ragin-, cf. 1280-81 «Rainmeries de Douai» RegTournai, 1553 «Jan Remerie» Luingne, 1650 «Baltazar Rembrij» Menin. -Bibliogr. : F. Debrabandere, Rembry, dans De Leiegouw23, 1981,455-7.
|
JG |
Remmerie |
Remorie. Proven. Rames-ry, ,,Ruisseau aux rameaux ».
|
EV |
Remmerie |
-y, -ique, -icq, zie Rembry.
|
FD |
Remmers |
zie Reimer(s).
|
FD |
Remmerswaal, (van) |
Remmerzwaan, zie van Reimerswaal.
|
FD |
Remo(o)rtel(e), van |
van Remoorter(e), van Remooretere: 1. Zie Van Regenmortel. – 2. PlN Rietmoorter: drassige grond met riet (Waasland). 1249 Bald. de Rimortere, St.-Niklaas; 1258 Eustachius van Retmoortere; 1267 B. dictus de Rethmortere = 1271 B. de Remortere, Waasmunster; 1301 Eustases dele Remortre; 1375 Sanders Staes sone van Remortere, St.-Niklaas (FLW); 1477 Anthonis vanden Remoortele, St.-Niklaas-Gent(PBG).
|
FD |
Remon |
-ont, Rémont. 1472 «Remon le Mentrel», «Remon de Villonne» DénVirton, 1635 «Jean Remont» BourgNamur, 1711 «Barbe Remont» Spontin; var. de Raimond. -Également nom d’origine: e.a. Rémont à Por-cheresse (Nr), cf. 1272 «Katherine de Remont» PolyptVillers, 1294 «Stevenars de Remont» CensNamur, 1449 «Jehan de Remont» AidesNamur.
|
JG |
Remon- |
-d, -t. 1. Proven. Remont (Dép. Porcheresse). — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Rémond |
Rémon(t), Remond, Remon(t): Patr. Rom. vorm van Germ. VN Reimond. Zie Raymond. 1384 Pierre Remon; 1383 Raymond du Temple = Remon = Remond (MARCHAL); 1640 Claudius Remonde, Valencijn-Aw. (AP).
|
FD |
Remorie |
-y, -ij, zie Rembry.
|
FD |
Remory |
cf. Remmerie, -ery.
|
JG |
Remouchamp |
-champs. Nom d’origine: Remouchamps, à Aywaille (Lg).
|
JG |
Remouchamps |
Deremouchamps, Dermouchamps, Dernouchamps: PlN Remouchamps (LU). 1374 Jacobo de Rumouchamp, Luik (SLLIV).
|
FD |
Remouchamps |
Proven. Loc. Rempart. Proven. L.D. (Beaumont, St-Ghislain).
|
EV |
Rempart |
Nom d’origine: Rempart, topon. fréquent.
|
JG |
Rempart |
zie Rampaert.
|
FD |
Rems |
cf. Remes.
|
JG |
Rems |
Patr. Korte vorm van een Germ. naam aïs Rembert, Remboud. 1398 Lammin Rems, Wervik (DEBR. 1970).
|
FD |
Remson |
zie Renneson.
|
FD |
Remu(e) |
-us, zie Ramu.
|
FD |
Remue |
Nom d’origine: cf. (Savoie) remue ‘chalet pour l’inalpage’ ? Ou bien à rapprocher de: 1581 «Jean de Remueur» BourgLiège.
|
JG |
Remus |
Ré-. Nom issu de l’anthrop. germ. hrim-wulf (Carnoy 54).
|
JG |
Remy |
Ré-, cf. Rémi.
|
JG |
Remy |
Remy, Remi(e): 1. PlN Remy (PdC, Oise), Remy = Remies (Aisne). 1246 Climencia de Rémi, Atrecht (NCJ). – 2. Zie Rémi.
|
FD |
Ren- |
-et(te), -ard, -art, -aens, -au(l)d, -au(l)t, -(e)au(x), -el, -ez, -er(s), -ert, -ier(s), -o, -odeyn, otte- Renn- -el, -ie(s), -uy, -ould, -ouït. V. RAD (Ran).
|
EV |
Ren- |
-uart, -wart. V. RAD (Ran).
|
EV |
Ren(n)- |
-oirt(e), -oird, -oitre, -ory, -oirte, -uart, -ward. V. RAD (Ran).
|
EV |
Ren, de |
Reïnterpretatieve spelling van Deren? Of spelling voor Derenne?
|
FD |
Renael |
Forme néerl. non vocalisée de Renaud.
|
JG |
Renaer(s) |
zie Reinaert, Reynaers.
|
FD |
Renaert |
au génitif: Renaers, Ré-, Renaerts, Ré-, Renars [ou cas sujet de Renard]. 1598 «les héritiers de Andrieu Renaert», «Thery Renaert» DénWavre; forme néerl. de Renard.
|
JG |
Renaldi |
Rinaldi. Génitif lat. de Renaud, cf. 1243 «Sybilia relicta supradicti Renaldi le Gouge» St-Hubert.
|
JG |
Renaldi |
zie Rinaldo.
|
FD |
Renaldin |
zie Renaudin.
|
FD |
Renalstienne |
Proven. ,,Château du sieur Renaud ». (Dép. Hody). N° 246.
|
EV |
Renalstienne |
Var. francisée dans le Hainaut du NF flam. Hernaelsteen, etc.
|
JG |
Renalstienne |
zie Alsteen(s).
|
FD |
Renand |
-ant. 1702 «Servais Renant» Bourg-Liège : anthrop. breton, cf. saint Ronan, ermite.
|
JG |
Renant |
Bretonse doopnaam Ronan, van Ierse oorsprong (DNF).
|
FD |
Renar(d) |
-art(s), -aert(s), -aer(s), -aeers, Rénaers, zie Reinaert, Reinaer(s).
|
FD |
Renard |
[9e NF le plus fréquent en Wallonie, 5e en prov. de Liège], Reynard. 1216 «Rei-nardus dapifer de Hostaden» CartValDieu, 1257 «Renart de le Chapelle» BaillNivelles, 1272 «de tenuria David Reinart» PolyptVillers, 1286 «Jehans Renars» CartMons, 1288 «Renardon filh Renar» AnthrLiège, 1289 «Renart Poutrial» CensNamur, 1444 «Mans Reynar» TerreJauche, 1449 «GossuartRenart» AidesNamur, 1472 «Hanry Renart» DénLaro-che; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-hard.-Secondairement, nom de l’animal, cf. 1583 «Mathieu Fréchon dit le renard», 1660 «Jean Bovy dit renard» Montegnée.
|
JG |
Renardeau |
Renardias: Patr. Dim. van Germ. VN Renard. 1374 Rugger Reynaertiaus, Ktr. (DEBR. 2002); 1392 Renadon fil Renair le Fevre, Luik (AVB).
|
FD |
Renardy |
1. V. RAD (Ran). — 2. Car. mor. ,,Il a vèyou Rasse èt Renardy » signifie : II est complètement ivre. V. Rasse.
|
EV |
Renardy |
1699 «Jacques-Apsalon Renardy» BourgNamur, 1753 «François Renardy» AnthrStHubert; génitif lat. de Renard.
|
JG |
Renars |
Cas sujet de Renard ou var. de Renaers.
|
JG |
Renaud |
-au(t), -ault, -aux, zie Reinoud(s).
|
FD |
Renaud |
Renauld, -ault, -aut, -aux, Rainaud, -aut, -aux, Rennaux, -eaux. 1154 «Rai-naldus Glabellus» St-Hubert, 1200 «Rainal-dus de Loz» CartOrval, 1235 «Renauldus miles de Spineto» St-Hubert, 1283 «Raynal-dus cornes gelrensis dux lymburgensis» CartValDieu, 1422 « Renault Bilauwe»Comp-tesMons, 1561 «Bastien Renauld» Arbrefon-taine, 1624 «Renau Rogissau» NPLouette, 1656 «Renault Jean Renault» DénMalempré, 1660 «Jacques Renault», 1677 «Pierre-Hubert Renaud» BourgNamur; nom issu de Pan-throp. germ. ragin-wald. i Dérivé: Renaudin. 1279-80 «Renaudins d’Amiens», 1302 «Renaudin de Loenois» LoiTournai, 1308 «Richars et Renaudins fils Gobaut jadis de Verton» CartOrval.
|
JG |
Renaudeau |
Patr. Dim. van Renaud. Renaudière: PlN (Maine-et-Loire).
|
FD |
Renaudin |
-ineau, Renodeyn, -eijn, Renaldin: Patr. Vleivorm van Renaud. ± 1300 Renaudins Pie de vake, Artesië (BOUGARD); 1345 Renaudin de Monchi, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Renaville |
Nom d’origine: Renaville, à Com-blain-au-Pont (Lg).
|
JG |
Renaville |
PlN in Comblain-au-Pont (LU).
|
FD |
Renaville |
Proven. ,,Domaine du sieur Renaud ». N° 245.
|
EV |
Rencelot |
cf. Ranscelot.
|
JG |
Rencelot |
zie Rancelot.
|
FD |
Rench- |
-on, Ren(c)k, –ens, -ins, Renc-,-y, Reng- -let, -oir, Rengu, Renqu- -et, Rend- -a, -ers. V. RAD (Ran, Rank, Ranz, Rand).
|
EV |
Renchon |
cf. Renson.
|
JG |
Renchon |
zie Renneson.
|
FD |
Renckens |
Dimin. en -ken (au génitif) du thème anthropon. Ren- de Renier, etc.
|
JG |
Renckens |
zie Renkin,
|
FD |
Renda(ce) |
-ack, zie Randax(he).
|
FD |
Render |
Reynder, au génitif: Renders, Reynders. Var. de Rener, Reners.
|
JG |
Renders |
zie Reiner(s).
|
FD |
Rendez |
Randez. NF de la région de Binche et Estinnes-au-Mont, mais il n’y est attesté que depuis 1946 (GeneaNet); p.-ê. NF issu du thème anthrop. Rand-, du germ. Rando.
|
JG |
Rendez |
zie Randet.
|
FD |
Rendolet |
zie Randolet.
|
FD |
Rendon |
zie Randon.
|
FD |
Rendu |
1. Ofr. rendu: monnik. 146 e. le Rendu, Aubigny (DUPAS 105). – 2. Patr. < Randoux? 1284 Rendus de Monchi, Atrecht (NCJ). – 3. PlN Rendeux (LX)? 1676 Stephanus Margo ex Rendu (MULVI).
|
FD |
René |
1588 «Catherine fille de Piron René», 1608 «René de Renesse» BourgLiège, 1622 «René Misson» Villers-en-Fagne; René, prénom à valeur mystique, du lat. Renatus (= né de nouveau, à une nouvelle vie).
|
JG |
René |
René, zie Ragnet.
|
FD |
Reneau(x) |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Reneaux |
cf. Renaud.
|
JG |
Reneerkens |
Renerken, Renericken, Reni(e)rkens: Patr. Dim. van VN Reiner.
|
FD |
Reneert |
zie Reinaert.
|
FD |
Renelde |
Renel(l): Metr. Germ. VN ragin-hild ‘raad-strijd’: 12e e. Reinelt, St.-L.-Houtem; 136 e. Reinildis, Rinelt (GN). 1321 Renro Reynellen= 1325 Renero Renellens, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Rener |
au génitif: Reners, Reners. 140‘ s. «Jo-hans condist Reners li maires de Fehe» DénHesbaye; forme néerl. de Renier. Cf. aussi Render(s), Reynder(s). – Renerken. Dimin. néerl. en -ken.
|
JG |
Rener(ic)ken |
zie Reneerkens.
|
FD |
Rener(s) |
-erius, -ery, zie Reiner(s).
|
FD |
Rénert |
Renert, Rénerte, Renerte. Formes romanisées de Reinert, Reinaard (= Renard), cf. aussi Renette.
|
JG |
Renert(e) |
zie Reinaert.
|
FD |
Renéry |
Renery, Regnery. 1635-36 «Jacques Reneri fils Jacques Reneri», 1637 «Henri Reneri» Nandrin; génitif lat. de Renier, cf. 1250 «Johannes filius Reneri de Fiez» Kemexhe.
|
JG |
Renesse, van |
de Renesse: PlN Renesse (Z). 1285 Jan van Rynesse, Utrecht (CG); 1303 hère Janne van Renesse, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Renet |
zie Ragnet.
|
FD |
Renette |
Rennette (au 17e s. à Eben-Emael). 1735 «Christophe Renette», 1756 «Piere Renette (orig. de Monthermé) » BourgLiège ; pro-babl. var. de Renerte < Reinert.
|
JG |
Renette |
Rennette, Roynette: i. Metr. Dim. van ragin-naam; vgl. Ragnet. – 2. Zie De Ren(n)ette.
|
FD |
Renevier |
BN voor een woekeraar (DNF).
|
FD |
Renfer |
zie Remfert.
|
FD |
Rengen, van |
van Raingen, Verrengen, Verenghen: PlN Rengen in Vertrijk (VB). 1327 Roelf de Redinghen = 1372 Roeloven van Redinghen, Tn. (C.BAERT); 1557 Henricus van Rengen, Lv. (HENNO).
|
FD |
Renger(s) |
Rengger, zie Ringer.
|
FD |
Rengisart |
-issart. Nom d’origine: Rengissart à Horion-Hozémont (Lg).
|
JG |
Rengissart |
PlN in Horion-Hozémont (LU).
|
FD |
Rengke |
zie Renkin.
|
FD |
Renglet |
-é, Ranglé, Ringlet, Ringelé: Patr./Metr. Dim. van Germ. VN Reingod of Reingard. 1356 Heinrec Ringolets lant, Halle (PEENE1949).
|
FD |
Renglet |
Ringlet. 1649 «Jeanne Renglet» BourgNamur; dérivé en -elet du thème anthopon. Ring- de Ringard < germ. ring-hard, cf. 1365 «Rengart tellier» TailleMons.
|
JG |
Rengoir |
zie Ringoir.
|
FD |
Rengruber |
Reingraber: PlN Reingrub (BEI).
|
FD |
Rengshausen |
PlN Rengershausen (BW, HS, NS).
|
FD |
Renguet |
Ranguet, Ranguin, Ringuet: Wsch. var. van Renquet, Renquin.
|
FD |
Reni(e)rkens |
zie Reneerkens.
|
FD |
Renié |
Remée, w. nam. Rèméye. 1289 «Remeis Bochars» CensNamur, 14e s. «Remey le Nei-veur» CensHuy, 1374 «Remey Halbache li drappirs» CartValBenoît, 1524 «Johan Remey» DénStavelotMy ; forme w. Rimèye du prénom Remy. Cf. aussi Rimé.
|
JG |
Renier |
, w. (Soumagne) Réneur [aussi rènyér] [JL, NFw2], Reinier, Régner, Régnier, w. nam. Régner’, Regnir, Reignier. 1272 «Reinier Haie» PolyptVillers, 1272 «Reignier le Fournier» DettesYpres, 1279-81 «Reniers de Quargnon» ComptesMons, 1286 «Clais Reinier» DettesYpres, 1365 «Régnier Hennot pelletier», «Jak Régnier des arbalestriers» TailleMons, 1527 «Martin Renier» DénLens, 1593 «Jean du Sart dit Régnier» = 1595 «Jean Renier dit du Sart» =1618 «Jean du Sart dict Renyr» BourgDinant, 1597-98 «Jacques Régnier» ComptesNivelles, 1696 «Jean Régnier» Spontin; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-hari (Fôrst. 1231) > Ragnerius, Rainerius, vieux nom carolingien porté par un confesseur du 12e s., honoré le 17 juin (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 55). – Génitif néerl. : Reniers. m Génitif latin: Renéry, Renery, Regnery. 1250 «Johannes filius Reneri de Fiez» Kemexhe, 1635-36 «Jacques Reneri fils Jacques Reneri», 1637 «Henri Reneri» Nandrin. s Dérivés du thème Ren- de Renier (secondairement de Renard ou Renaud) : Renotte, Rennotte, Reinotte, Rainotte, Rhainotte, Renootte (néerlandisation). 1323 «Renotte fils Renechon» AnthrLiège, 1352 «Lambiers fil Renotte de Fiefs» FiefsLiège.
|
JG |
Renier |
-ière, -iere, -ier(i)s, zie Reiner(s).
|
FD |
Reniera |
Proven. ,,Propriété du sieur Renier ».
|
EV |
Renique |
zie Reine(c)ke.
|
FD |
Renis |
zie Renni(e).
|
FD |
Renkema |
Rinkema: Friese FN < PlN Renkum (G).
|
FD |
Renkin |
Renken, Ren(c)kens, Reinkin, -ke(n), -kens, -quin, Rinke(n), Rinke(n)s, Rinkin, Rinckens, Rienjcjkens, Riemkens, Rengke, Reyn(c)kens, R(e)ijnkens, Rynkens, Renquin, Ranquin, Rankin, Rainkin, Reintje(n)s, -tges, Reyntjens, -t(i)ens, Reijntjens, Reyngens, Rentiëns, Rentien(s), Rentgens, Ryntjens: Patr. Dim. van Reinaard, Reinoud of Reiner. 1461. Renier dit Renkin de Strée; Renard dit Rennekin de Strée; Renquin de Horion, Luik (BODY); 1381 Reinekin Colin; 1308 Griele Reinekens, Ip. (BEELE); 1397 Reynkin den Baermakere = 1418-24 Reynnier de Baermakere, Ktr.(DEBR.i97o).
|
FD |
Renkin |
Renquin, Reinken, -khi. Reinquin, Rainkin. 1274 «Reinkinus de Worsaldia» Cart-ValDieu, 1280 «Rennekins filz Thibo» Po-lyptLiège, 1346 «Renkins li Vilens de Chux-han», 1397 «le gran Rennekin de Houtein» CartValBenoît, 14e s. «Renard dit Rennekin de Strée» Liège (Body 181), 1444 «Renkin» TerreJauche, 1569 «Ystas Rennekin», 1581 «Renkin fils de feu Renkin de Fraipont dit Prailhon» BourgLiège. – Renquet. Dimin. en -ket.
|
JG |
Renmans |
zie Reyman(s).
|
FD |
Renn |
zie Rein.
|
FD |
Renna |
zie Reinaert.
|
FD |
Rennauld |
-aux, zie Reinoud(s).
|
FD |
Rennaux |
-eaux, cf. Renaud.
|
JG |
Renne |
Renne, zie Ragnet.
|
FD |
Renne(n) |
zie Rein.
|
FD |
Renne, van |
Verhenne, Verenne(s), Vérenne: PlN Renne ‘waterloop, kanaal, goot’, vgl. D. Rinne. 1518 Joos van Ren; 1530 Jan van der Renne fs. Joos; 1636 Adriaen van Renne = 1657 Adriaen Verhenne, Zulte. – Lit.: F. DEBRABANDERE – L. GOEMINNE, Defamilienaam Verhenne. De Leiegouw 42 (2000), 313-316.
|
FD |
Renneau(x) |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Rennebo |
Renneboog(h): 1. Patr. Rennebo is een grafie voor Reynebeau (zie Reinbout). Renneboogh is een reïnterpretatie. 1656 Cornelis Renneboghe; 1725 David Rennebo, Haaltert (CORNELIS).- 2. Niet uit te sluiten is Renneboog(h) < Regenboog. Vgl. D. Regenbogen, een huisnaam. 1393 Jehan Reghenboghe, Rolland (CCHt); 1579 Matthijs Reynenboghe, Keulen-Aw. (AP).
|
FD |
Renneboog |
-oogh. 1656 «Cornelis Renne-boghe» Haaltert; réinterprétation de Rennebo, graphie de Reynebeau, cf. Reinbout [FD].
|
JG |
Rennecke |
zie Reine(c)ke.
|
FD |
Renneçon |
zie Renneson.
|
FD |
Rennemann |
zie Reyman(s).
|
FD |
Rennenberg |
Reinenbergh: PlN Renneberg in Erps-Kwerps (VB) of in Linz (RP): 1217 Rennenberg (TW). 1330 Gerardum militem de Renberg (AVB).
|
FD |
Renner |
zie Reiner(s).
|
FD |
Rennerts, |
-ertz, zie Reinaert.
|
FD |
Rennertz |
Génitif all. de Reinert (= Renier).
|
JG |
Renneson |
cf. Renson.
|
JG |
Renneson |
-esson, -eçon, Renchon, Renson, Remson, Ranson, Rançon, Rantson, Ronson, Rainson, Reinson, Rainchon, Rinchon, Rincon, Rincon: Patr. W. vleivorm op -eçon van ragin-naam, zoals Reinaard. 1289 Rennechon li fil Renard; 1336 Rennechon fil Renault, Luik (RENARD 234); 1300 Danielis Rensonis, Tv. (BERDEN); 1321 Reysoen de Palude = a Renero de Palude, Ht. (A.GHIJSEN); 146 e. Renier dit Renchon d’Ayneffe; Rennechon dit Rennewer Honre, Luik (BODY); 1399 Renekinus Renechon, Luik (AVB); 1372 Kerstijn Reinsoens, Lv. (HB 602); 1412 Henrick Ranson, Tg. (TYTGAT); 1639 Jan Rantsoen, Zoutleeuw (AP).
|
FD |
Rennette |
cf. Renette.
|
JG |
Rennette |
zie Renette.
|
FD |
Renni(e) |
Rennies, Renis, Renyes: Patr. Afl. van Germ. ragin-naam. Vgl. E. Rainey, Rennie, Renny (REANEY).
|
FD |
Rennoir |
-oire, cf. Renoir(e).
|
JG |
Rennoir(e) |
zie Renward.
|
FD |
Rennotte |
zie Renotte.
|
FD |
Rennuit |
-uy, Renoy, Reynwit: Metr. Germ. VN ragin-wid ‘raad-boom’: Ragnoidis, Rainuis, Renuis, Rainois (MORLETI). 1163 Reinewiden de Budengem; 1248 Reinwidis, Cent (GN); 1226 Renuis de Bergis, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Rennuy |
s.d. « commemoratio Renuidis» Obit-Liège, 1272 «Renuwidi de Wavria» Polypt-Villers, 1289 «Renuit de Dassous dele Fontaine» CensNamur, 1539 «Rolland Rennewye / Renewy» CourVedrin, 1671 «Pierre Renuy» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-wid > Reinwidis.
|
JG |
Reno |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Renodeyn |
zie Renaudin.
|
FD |
Renoir |
-oire, Rennoir, -oire; Renoirde, Renoirte (avec prononciation du –t final). Nom issu de l’anthrop. germ. ragin-ward > Renou-ard, cf. Renwar(d).
|
JG |
Renoird(e) |
-oirt(e), -oitre, -oir(e), zie Renward.
|
FD |
Renollet |
Patr. Dim. van Renoult.
|
FD |
Renon |
1280 «le court Henet fil Rennon» PolyptLiège; ancien cas régime de l’anthrop. germ. Raino < Ragino.
|
JG |
Renon |
Renom: Patr. Verbogen vorm van Germ. VN Regino, Raino. 1280 Henet fil Rennon, Luik (J.G.); 1402 Jehan Renonnet, Dk. (TTT).
|
FD |
Renoncourt |
PlN Renaucourt in Rivière (PdC).
|
FD |
Renonprez |
Proven. V. Renouprez.
|
EV |
Renotte |
-ootte, -o(z), Rennotte, Rhenotte, Rhénotte, R(h)ainotte, Reinotte: Patr./Metr. Dim. van ragin-naam, zoals Renard. 1323 Renotte fis de Renechon; 1416 Johan Renotte, Luik (BODY); 1392 Joh.Reno,Lier(FRANS).
|
FD |
Renou |
zie Renouf, Reinoud(s).
|
FD |
Renouard |
zie Renward.
|
FD |
Renoudts |
-out, zie Reinoud(s).
|
FD |
Renouf |
Renou(lt), Renoux, Renous, Regnoult: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN ragin-wulf’raad-wolf: Reginolf, Rainulfus, Renulfus (MORLET I). ize e. Reinolfus, Cent (GN); 1257 Robers Rainous, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Renoult |
zie Renouf, Reinoud(s).
|
FD |
Renoupré |
-prez: PlN Renoupré in Thimister, Andrimont en Charneux (LU).
|
FD |
Renouprez |
Nom d’origine: Renoupré, à Thimister (Lg).
|
JG |
Renouprez. |
Proven. (Dép. Andrimont, Charneux).
|
EV |
Renous |
-oux, zie Renouf.
|
FD |
Renoussin |
Patr. Afl. van Renous.
|
FD |
Renoy |
D’anc. fr. renoit ‘renégat’?
|
JG |
Renoy |
zie Rennuit.
|
FD |
Renoz |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Renquet |
Ramquet, Ranquet, Reinquet, Rinquet: Patr. Dim. van Renier, Renard of Renaud.
|
FD |
Renquet |
Renquin, cf. Ren-, thème de Renier.
|
JG |
Renquet |
V. RAD (Rank).
|
EV |
Renquin |
zie Renkin.
|
FD |
Rens |
Rentz, au génitif: Rensen, Renzen. Pro-babl. hypocor. de Laurens (< lat. Laurentius).
|
JG |
Rens |
zie Rein.
|
FD |
Rens- |
Rens- -on(net), -ing, -em. Ren(t)z. V. RAD (Ranz).
|
EV |
Rens, van |
van Rensch: PlN Rhens (RP).
|
FD |
Rensberg(en), van |
van Rensberghen, van Rensenberg, Rensburg, Reynsbergen, Rhynsbergen: Berg- en Burg-namen werden vaak verward. In aanmerking komen dus: Rensberg in Vollezele (VB), Rijnsburg (ZH), Rijsbergen (NB). Zie ook Rhijnsburger. 1550 Hans van Reynsberch, Den Bosch-Aw. (AP); 1584 Gillis van Rensberch, Aw. (AB).
|
FD |
Rensburg |
Proven. Loc. allem.
|
EV |
Rensburg |
zie van Rensberg(en).
|
FD |
Rensen |
-em, -ing, Renssen, Renz(en): Patr. Afl. van Reinzo, afl. van -ragin-naam (Reinaard). 1154 Reinzo de Thildunc, Cent (GN).
|
FD |
Renshofer |
PlN Reinshof (NS).
|
FD |
Rensi |
zie Ransy.
|
FD |
Renson |
Renneson, Rensonnet, cf. Ren-, thème de Renier.
|
JG |
Renson |
w. Rèn ‘son, Renneson, Reinson, Ranson, Rainson, Renchon, Rainchon, Rin-chon. 1280 «Renechon de Jupilhe» CartValBenoît, 1289 «Rinechons de Velaines» Cens-Namur, 1303-7 «Rinechons li fius Minget» PolyptSalzinnes, 1323 «Renotte fils Renechon», 1351 «Renechon Renier» AnthrLiège, 1390-94 «Renchon le Foymen» Montegnée, 1399 «Renekines Renechon» CartValBenoît, 1406 «Renchon de Royne» La Gleize, 1425 «Renneson de Xhorice» CoutStavelot, 1444 «Rainechon Bénite eawe», «Renechon le Scaiveux» AidesNamur, 1508 «Michy Renchon» CoutStavelot, 1540-41 «Rennechon Wiscerart» Feignies (près de Maubeuge), 1561 «Jehan Renson» CoutStavelot, 1597-98 «Jaspar Renson» ComptesNivelles, 1602-3 «Thomas Rinchon» TerriersNamur, 1621 «Jean Reneson (de Sapogne)» émigré en Suède, 1630-32 «Hubert Ranson» Bourg-Liège. – Rensonnet. 1444 «Renchonet de La-mont», «Pirar Renchonet» TerreJauche, 1704 «Silvestre Rensonnet» BourgLiège; dimin. du précédent. « Dimin. néerl. : Renierkens. – Renkens.
|
JG |
Renson |
zie Renneson.
|
FD |
Rensonnet |
Ransonnet: Patr. Dim. van Renson; zie Renneson. 1607 Jacques Ransonnet, Grand-Rechain (Par. 1989,367).
|
FD |
Renssen |
zie Rensen.
|
FD |
Renterghem, (van) |
van Rentergem, -ghen, van Reterghem: PlN Rentergem in Landegem (OV). 1477 Arendt van Renterghem, Lovendegem-Gent (PBG); 1556 Willem van Renterghem, Oostkamp (SCHOUT. I).
|
FD |
Renteurs |
Var. van Rentiers, met ander suffix. 1531 Pauwels Renteur, Bg. (P ARM.); ±1570 Gervais Renteur, Dk. (CDT 341).
|
FD |
Rentiëns |
Rentien(s), Rentgens: i. Rentjen, dim. van Mnl. rente. BerBN van een rentmeester of renteheffer. 1218 Reinlofus Rentekin (LEYS 1952).- 2. Zie. Renkin.
|
FD |
Rentier |
1267 «dans Henris rentier», 1285 «dant Jake moine et rentier d’Orval» CartOrval, 1417 «Mahieu li Rentier», «Jehans le Rentier» PolyptAth, 1512 «Gérar le Renthier» CoutStavelot; nom de charge: moy. fr. rentier ‘receveur’.
|
JG |
Rentier(s) |
Renty. 1. Situat, soc., ..Rentier ». — 2. V. RAD (Rand).
|
EV |
Rentier(s) |
Renty: Fr. rentier: betaler of inner van rente, rentmeester. 1424 Mahieu le Rentier, Zinnik (CCHt); ±1570 Guillemette Rentier, Dk. (CDT 341); 1631 Antheunis Renty, Mesen (MARECHAL).
|
FD |
Renting |
-ink: Patr. Afl. van VN Reinaard. 1657 Egbertus Rentinck, OIJ (MUL VI).
|
FD |
Rentmeester(s) |
-meister: BerN van de rentmeester, ontvanger, die renten en inkomsten beheert. 1356 Alaert de Rentmeester, Bs. (PEENE1949); 1360 Jan de Rintmeester, Lv. (HB 543); 1430 Jacob der Rentmeister, Bree (MNT 371).
|
FD |
Rentmeesters |
Profess. ..Receveur administratif ».
|
EV |
Rentmeister |
génitif: Rentmeesters. Moy. néerl. rentmeester ‘rentier’ (au sens de ‘receveur’).
|
JG |
Rentrop |
PlN Rentrop (NRW) of Rentrup (NS, NRW). Vgl. Georgius Rentorff, Germanus (MUL VI).
|
FD |
Rents |
zie Rein.
|
FD |
Renty |
1676 «Bartholomé Renty» RuageAth; var. en -y de Rentier ou nom d’origine: Renty (PdC).
|
JG |
Renty |
zie Rentier(s), De Renty.
|
FD |
Rentz |
cf. Rens.
|
JG |
Renuard |
Renuart, Renvart, zie Renward.
|
FD |
Renuart |
Renvart, cf. Renwart.
|
JG |
Renuis. |
V. RAD (Ran).
|
EV |
Renverse(z) |
zie Reversé.
|
FD |
Renversez |
Fr. renversé, surnom de sens obscut ou nom à caractère toponymique (= terre retournée?); cf. aussi les NF Revercez, Reversé.
|
JG |
Renvillard |
Var. de Revelard?
|
JG |
Renvillard |
zie Révelard.
|
FD |
Renville |
1. PlN Ronville in Atrecht. 1198 Alars de Reonville, Atrecht (NCJ). – 2. Zie De Ren(n)eville.
|
FD |
Renwar |
-ard, -art, Renuart, Renwa, Renwaer (germ.), Renvart. 14e s. « Renwar lyVraidieu» CensHuy, 1356 «Rennechon dit Remuait» FiefsLiège, 1360 «Renier Renuart» Anthr-Liège, 1362 «Rennuwar de Waymme» Cart-ValBenoît, 1373 «Rennewars de Monte-gneez», 1381 «Rennewar de pont d’Avroit» GuillLiège, 1444 «Renouait de Bornon», «Jehenne Renouard» AidesNamur, 1444 «Renwar Brockelle», «Jannoule Renwar» Terre-Jauche; nom issu de l’anthrop. germ. ragin-ward > ± 795 «Rainoardus», nom popularisé par un personnage des chansons de geste. Cf. aussi Renoir, -oirte.
|
JG |
Renward |
Renwar(t), Renwa(er), Renvart, Renuard, -a(rt), Renouard, Renoird(e), -oirt(e), -oitre, -oir(e), Rennoir(e), Rainoir: Patr. Germ. VN ragin-ward ‘raad-bewaarder’: Rainuardus (MORLET I). 146 e. Renewar de Fraipont; Rennewar de Stembert, Luik (BODY); 1449 Colijn Reynwaert, Lv. (HB). Vaak verward met Renard of Renier. 146 e. Renier dit Rennewar de Fléron; Rennewar dit Renard de Weyme, Luik (BODY).
|
FD |
Renyes |
zie Renni(e).
|
FD |
Renynghe, van |
PlN Reninge (WV). 1085 Siborch de Rininge (GN); 1116 Theoderici de Rininga; 1162 Gerardus de Reninghe; 1313 Jehan van Rininghe (DE XIII); 1326 Lambert van Rininghe, Ip. (BEELE).
|
FD |
Renz(en) |
zie Rensen.
|
FD |
Renzen |
cf. Rensen.
|
JG |
Renzi |
zie Ransy.
|
FD |
Réo(m)prez |
Reo(m)prez, Réonprez: M.i. var. van PlN Renouprez, ook Renomprez (LU).
|
FD |
Reomprez |
Ré-, Réonprez, Reoprez, Ré-. Nom d’origine : Rond Pré (topon. fréquent), mais les graphies en Reo(n)- sont surprenantes, cf. cependant P. Fouché, Phonétique hist. du français, t. 3, 1966, 782, qui a noté des formes «reon» issues de rotundu, dans «Anseïs» [MH].
|
JG |
Rep(p) |
Reps, zie Rip. .
|
FD |
Reparlier |
zie Raspiller.
|
FD |
Reper |
(N° 4). 1. V. RHABAN. — 2. Proven. Repen (Loc.) avec suff. -er d’orig. N° 212. — 3. V. Reepmakers.
|
EV |
Reper |
zie de Reeper(e).
|
FD |
Repkes |
zie Reepkens.
|
FD |
Réplumat |
Surnom occ. signifiant ‘remplumé’.
|
JG |
Repoussez |
BN Repoussé: verstoten?
|
FD |
Repoussez |
Surnom : fr. repoussé, p.-ê. avec le sens de ‘chassé, expulsé’, éventuellement nom d’enfant trouvé.
|
JG |
Reppelen, van |
PlN Reppel (L) of in Molenstede (VB). 1321 Heinric van Reppele, Diest; 1483 Lambrecht Zwert Geerts alias van Reppele, Reppel (CLAES 1983); 1460 Jan van Reppelen = 1474 Jan van Reppel, Ht. (A.GHIJSEN).
|
FD |
Reppen |
zie Rijpens.
|
FD |
Repplier |
Repriels, zie Raspiller.
|
FD |
Reps |
V. HRABAN.
|
EV |
Republieke |
Wsch. een politiek geïnspireerde vondelingnaam (vgl. DE MAN1954,74-75). « 1823 J.B. Republieke, Destelbergen (med. G. Louwagie).
|
FD |
Requ– |
-ette, -ier. V. RAD (Rak).
|
EV |
Requette |
1693 « Marie-Anne Requeste» BourgNamur; surnom: anc. fr. reques(t), rekest (reques abb. Cambron, rekes Namur) ‘droit qui se payait en grains’, mais aussi moy. fr. (1408) request ‘festin du jour ou lendemain des noces’FEW 10,284a.
|
JG |
Requette |
zie Richet.
|
FD |
Requier |
-iert, -ière, Requir. Surnom : anc. fr. requier ‘requête’ FEW 10, 283.
|
JG |
Requier(t) |
-uière, -uer, zie Richier.
|
FD |
Requieron |
Patr. Afl. van Requier, Riquier.
|
FD |
Requigny |
PlN Requignies in Courcelles (H).
|
FD |
Requilé |
Ré-, Requilet, -ez, Réquilez, Requilier, Requillez. 1568 «Hubert Requilé» BourgLiège, 1570 «Guillaume Requilé» Vivegnis, 1683 «Joannes Requilez» Liège; la glose de Dauzat 517 (v° Réquillard) par l’anc. fr. (Tournai, 1397) resquier ‘abandonner, laisser en souffrance’ est peu probable, les dérivés seraient du type *resquivé\ plutôt de fr. reculé, w. liég. rè(s)coulé ‘reculé, lointain, arriéré’, cf. Reculé, généralement au sens toponymique du terme.
|
JG |
Requilet |
-ez, -é, -ier, -lé, -lez, Ré-: FN in LU en L, net als Reculé. Wsch. var. van Reculé. 1570 Guillaume Requilé, Vivegnis (HERB.); 1683 Joannes Requilez, Luik; 1715 Guil. Riquelez, Wezet (MUL VII). De laatste vorm suggereert Riquelet = Richelet.
|
FD |
Requillé |
V. Reculez. Rerren. Proven. Raeren (Loc.).
|
EV |
Requin |
Patr. Riquin, vleivorm van Germ. rîk-naam. Require, zie Richier.
|
FD |
Requir |
cf. Requier.
|
JG |
Rerren |
zie Reeren.
|
FD |
Resbeck, van |
zie van Ransbeeck.
|
FD |
Resboux |
Surnom: w. liég. rèsbout ‘drageon, surgeon’, (Cointe) ‘petit bout qui reste’ DL 538b ou w. liég. (Ben-Ahin, Harzé, Durbuy) rèsse-boû ‘bugrane, arrête-bœuf DFL 70b, FEW25, 314b[JL, NFw],
|
JG |
Resboux |
zie Reinbout.
|
FD |
Resca |
zie Reschké.
|
FD |
Resch |
D. BN.Mhd. resch: ras, snel, behendig. 1252 Otto dictus Resche, Bùhl (BRECH.).
|
FD |
Reschké |
Resca, Res(z)ke, Reszka: O.-D.-Slav. FN Reschké. 1350 Reschka, Breslau. Slav. Patr. Reschek, Reschka, wellicht = Raschke < Ratislav of Radomir (DN, NAUMANN).
|
FD |
Rese, de |
zie de Rees(e).
|
FD |
Reselle |
zie Rossel.
|
FD |
Reser |
Ré-, cf. Reiser.
|
JG |
Reser |
zie Reiser.
|
FD |
Résibeau |
-bois, zie Reinbout.
|
FD |
Resibois |
Proven. ,,Bois du sieur Radier ». V. Régibo.
|
EV |
Résibois |
Res- (NF gaumais). 1696 «Anne Rési-bois» Villers-sur-Semois, 1716 «Arnould Résibois», 1752 «Nicolas Résibois» Tintigny (FyS); nom d’origine avec le même déterminant que Résimont. La distribution du NF semble exclure une var. du NF hennuyer Régi-bo, Regibaux, -eau, avec fausse régression -bo >-bois[FD].
|
JG |
Resier |
-iére, zie Rosier(s), -ière(s).
|
FD |
Resier |
zie Rössler.
|
FD |
Résimont |
Proven. Dép. Evelette.
|
EV |
Résimont |
Re-, Rézimont, Re-. 1491 «Johannes de Résimont» BourgNamur, 1500 «Ottelet de Resymont» GuillLiège, 1550 «Arnul de Résimont» CoutStavelot, 1595 «Martine fille d’Henry Résimont» BourgLiège; nom d’origine: Résimont, à Évelette (Nr).
|
JG |
Résimont |
Rézimont, Régimont, Re-, Resmond: PlN in Evelette (N). 1567 Joh. Masset alais Resijmont (MUL IV); 1598 Gaulthier de Résimont = 1612 Wouter Resymont, Mtr. (SKM).
|
FD |
Resing |
Patr. Afl. van VN Rees, Raas.
|
FD |
Reske |
zie Reschké.
|
FD |
Resman(n) |
zie Riestmans.
|
FD |
Resmond |
zie Résimont.
|
FD |
Respaille, van |
Respa(il)lie, zie van de Raspaille.
|
FD |
Respalie |
Proven. Respaille (Dép. Aische-en-Refail). V. Raspaille.
|
EV |
Respaut |
Rispaud: Uit Rispail, Respeel; zie Rapaille?
|
FD |
Respeel |
(NF borain). Nom d’origine qui ne semble pas être Respelt, à Longlier (Lx); d’un type topon. rrasp-eH, dérivé de raspe ‘taillis’ [JMP]?
|
JG |
Respeel |
zie Rapaille.
|
FD |
Respel(l)eux |
Respilleux, Respil(l)ieux: BerN W. rèspèleû: mandenmaker (J.G.).
|
FD |
Respeleux |
-elleux, Respilleux, Respilieux, -illieux. Nom de métier : cf. w. (Jumet) rèspèleû ‘fabricant de mannes ou rèspes’ DOW 3,109, à aj. au FEW 16, 696a.
|
JG |
Respelier |
Proven. Respelle (Dép. Longlier) avec suff. région. -te, -ier, d’orig.
|
EV |
Respelier(s) |
zie Raspiller.
|
FD |
Respen |
Respe(n)s, Rispens: Afl. van Raspe? 1675 Rispens, FL; 1688 dominus Rispens, Leeuwarden; 1714 P. J. Rispens, Groningen (MUL VI-VII).
|
FD |
Respen |
V. HRABAN.
|
EV |
Ress(e)ler |
zie Rössler.
|
FD |
Ressauw |
zie Rassel.
|
FD |
Resseghem,van |
van Risseghem, (van) Rysseg{h)em, (van) Rijsseg(h)em, van Rijzeghem, van Ryzeghem: PlN Ressegem (OV). 1155 Jordanus de Razengem; 1227 Willelmus de Rasenghem, St.-L.-Houtem (GN); 1374 Gillis van Reseghem, Gb. (SCHR.); 1396 Matte van Resseghem, Liedekerke (DE B.); 156 e. Laureins van Reeseghem, Oostakker (GYSS. 1971); 1444 Diederick van Ryseghem, Kassel (DF XIII). De vormen met ij/y kunnen op Van Rysingen teruggaan.
|
FD |
Ressen |
zie Raas.
|
FD |
Ressencourt |
PlN Ressancourt (Eure) (DNF).
|
FD |
Resseneur |
cf. Rasseneux, -eur.
|
JG |
Resseneur |
zie Rasseneur.
|
FD |
Ressier |
Profess. ,,Scieur » (Anc. fr. Resse, ,,Scie »).
|
EV |
Ressort |
Peut-être surnom: moy. fr. ressort ‘rebondissement, contrecoup; secours, appui’.
|
JG |
Ressort |
Profess. Fabricant de ressorts. N° 131.
|
EV |
Ressort |
Wellicht spelling voor dial. uitspr. van Ryssaert.
|
FD |
Rest- |
-eau, -iau(x), -aumont (Dép. Ecaussines d’Enghien),
|
EV |
rest I. |
N. flam. ,,Fourré ». Synon. : Heis. Proven. Van der Rest. N° 243.
|
EV |
rest II. |
N. roman. Rast- ou Rest–eau, -iau, -el, ,,Râteau ». Proven. Désignation de terrains égalisés, défrichés.
|
EV |
Rest, de |
Verkort < Van der Rest.
|
FD |
Rest, van der |
1. Zie van (der) Est. – 2. Zie van der Rijst.
|
FD |
Resteau |
cf. Restiau(x).
|
JG |
Resteau |
-iau(x), -ieau(x), Deresteau, de Restaux, Ristiau, Derestia(t), Rétaux, Rettau, Reta, Ratel(le), Rattel, Rateau(x), Rat(t)a, Ratiau, Rattay: Ofr. rastel, restel, Fr. râteau: hark. BerBN. Vgl. Rakels. 1256 Nicholaus dictus Resteaz, Luik (AVB); 1281 Joh. Rastel, Ip. (BEELE); ±1300 Jehans Rastiaus, Druars Rastiax, Artesië (BOUGARD); 1322 Jehan Rastial, Zinnik (CSWII); 1379 Jacop Resteel, Ktr. (DEBR. 2002).
|
FD |
Resteigne |
(Loc.). — 2. Profess. Restel- -eur, -eux, ,,Râte-leur ».
|
EV |
Resteigne |
1568 «Henri de Restenne», 1672 «Laurent Restenne» BourgNamur; nom d’origine : Resteigne, w. Rèstègne (Nr).
|
JG |
Resteigne |
PlN (N). 1568 Henri de Restenne, Namen (RBN).
|
FD |
Resteleur |
zie Rosteleur.
|
FD |
Restiaen(s) |
Ovl. adaptatie van Restiau (H). 1797 Restiaen = 1800 Restiau, Nukerke (PDB).
|
FD |
Restiau |
-aux, Restieau, -eaux, Resteau, Ristiau. s.d. «Laurentii de Resteau» ObitHuy, 1365 «Jehan Restiaul» TailleMons, 1499 «Gille Restia» TerrierNaast, 1502 «Simon Resteau» AidesHainaut, 1516 «Matho de Restea», 1602-3 «Piere Resteau» Terriers-Namur, ±1565 «Pierre du Restia(u)» Pont-de-Loup (cf. IdG 2005, 243); surnom (de jardinier?): pic. restiau, var. de fr. râteau FEW 10, 94a. Cf. aussi Rateau(x), Ratiau et Deres-teau, -iat.
|
JG |
Restin |
zie Retsin.
|
FD |
Restmans |
zie Riestmans.
|
FD |
Reszke |
Reszka, zie Reschké.
|
FD |
Rétaux |
Reta, zie Resteau.
|
FD |
Retelet |
Rettelet. NF spécifique du Brabant wallon: La Hulpe, Céroux-Mousty, Villers-la-Ville (dès 1694, GeneaNet); p.-ê. dérivé de w., pic. rételer ‘râteler, ratisser’ FEW 10, 96b.
|
JG |
Retelet |
Rettelet: Dim. van Ofr. restel. Zie Resteau.
|
FD |
Reterghem, van |
zie (van) Renterghem.
|
FD |
Reterre |
NF attesté pour la lre fois à Bleid en 1842, sans doute en provenance de l’Allier en Auvergne (GeneaNet).
|
JG |
Reterre |
W. adaptatie van Reiter of Reuter.
|
FD |
Reth, van |
zie van Reeth.
|
FD |
Rethaber |
Fréquente Obd. boerennaam Ret(t)haber: Rotwildhaber: raaigras (zonder baard). 1290 Dietricus Rethabir, Neustadt (BRECH.).
|
FD |
Rethy, (van) |
van Rethij, Réti, Derethy: 1. PlN Retie (A). 1296 Jan van Rethie, Her. (DERCON); 1449 Jacoppe van Rety, Mb. (A. BAERT). – 2. PlN Réty (PdC). 1157 Hugo de Resti; 1374 Gilles de Resti, PdC (DF XIII).
|
FD |
Reti |
Rétif. Surnom: anc. fr. restif, fr. rétif ‘lent à (faire qqch); qui recule’, mais aussi w. (Marche-lez-Éc.) rétif vif FEW 10, 319b.
|
JG |
Réti(f) |
Rétif: BN Ofr. restif, Fr. rétif: stijfhoofdig, koppig.
|
FD |
Rétif |
Car. mor. H. difficile à conduire.
|
EV |
Retoré |
Ofr. restoré: plaatsvervanger.
|
FD |
Retour |
Retourné(e): BN voor iemand die terugkeert. Vgl. Revenu.
|
FD |
Retourné |
-ée. Surnom de sens obscur, p.-ê. surnom d’enfant trouvé; comp. Renversez, Reversé et Revenu.
|
JG |
Rétro |
Rétro, Rétro. Probabl. lat. rétro, soit surnom de chantre (comme Quoniam, Ergo, …), soit, plutôt, latinisation d’un topon., cf. Ladrier et Van Achter et var. (où est citée la mention de Vilvorde suivante: 1262 «Henricus de Rétro») [JL, NFw]; cf. aussi w. rètrau ‘recoin’ FEW 13/2, 230a.
|
JG |
Rétro |
Rétro: W. rétro: uithoek (J.G.)?
|
FD |
Retserveldt |
zie Ritzerfeld.
|
FD |
Retsin |
Ritsen, Ritzen, Risteyn, Restin: Patr. Mnl. Rirsin, vleivorm van VN Richard of Richier. Pic. ts en metathesis ts/st. 1326 Colin Rissin; 1280 Claikinus Ritchart; 1397 Willame Ritsaerd, Ip. (BEELE); 1781 Amandus Retsin, Oostrozebeke (DEWULF1977).
|
FD |
Rettau |
Zie Resteau.
|
FD |
Rettel |
Patr. D. Rethel, Rettele < Ratilo, dim. van Germ. rêd-naam. 1507 Martin Redtel, Lausitz (BRECH.).
|
FD |
Rettelet |
zie Retelet.
|
FD |
Retz |
Patr. D. vorm < Razo, Rezo. Vgl. Raas.
|
FD |
Retzlaff |
Retslaff: Patr. Slav. VN Radoslaw. 1533 Valentin Retzloff, Berlijn (BRECH.).
|
FD |
Reu, de |
i. Mnl. reude: sterke hond, bloedhond, reu, booswicht. 1280 Sohiers li Reuden, Moen (DEBR. 1980); 1267 Wouter Ruede, Ip. (BEELE); 1423 Daneel de Reude/Ruede, Ktr. (DEBR. 1958). – 2. Zie Dereu(x).
|
FD |
Reuben(s) |
zie Robin(s).
|
FD |
Reuber |
Spelling voor D.
|
FD |
Reubrecht |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Reubsaets |
Ndd. Rowesaat, D. Rübensaat: raapzaad. BN. Vgl. Reuwsaat, Nederrijn (NN), Raepsaet. 1412 Johan Ruebsaet, NL (KSG).
|
FD |
Reubsaets |
V. Raepsaet.
|
EV |
Reuchamps |
1524 «Johan de Reuxchen» Dén-StavelotMy; nom d’origine composé avec le terme de défrichement reu(x), à situer sans doute dans la région de Theux (non relevé par M. Willems, Vocab. du défrichement).
|
JG |
Reuchamps |
PlN. 1524 Johan de Reuxchen, Stavelot (J.G.).
|
FD |
Reuchert |
zie Reuschert.
|
FD |
Reuck, de |
zie de Roek.
|
FD |
Reud(d)re, de |
zie de Ridder.
|
FD |
Reudink |
Patr. < hrôth-naam, b.v. Robrecht.
|
FD |
Reufels |
VN Ruifel, dim. van Roef = Roelof.
|
FD |
Reuff |
zie Roelof.
|
FD |
Reuill(e)aux |
zie Reuleaux.
|
FD |
Reuillaux |
-eaux, cf. Reuleaux, -iaux.
|
JG |
Reul |
cf. Roel.
|
JG |
reul |
reux, ROUX. ,,Essart ». Proven. (Flam. Raad ou Rode). Reul, Der-reux (Roeulx, Loc.). Diminutifs : Reul-, Ro(u)l- -et, -eaux, -iau(x), -ot, -oux. Reu- -champs, -mont. ,,Champs-, Mont- -de l’Essart ». Reumont. Dép. Thuillies. Rouroy, ..Essart défriché ». N° 238.
|
EV |
Reul |
zie Rihoux, Roel.
|
FD |
Reul, de |
zie Dereu(x).
|
FD |
Reuland |
zie Roeland.
|
FD |
Reuleaux |
-iaux, Reulli(e)aux, Reuill(e)aux: 1. PlN Reuleau in Natoye, Sovet (N). 1585 Mathieu de Reulaue, Namen (RBN). – 2. Zie Rouleau(x).
|
FD |
Reuleaux |
Reuliaux, Reulliaux, -eaux, Reuillaux, -eaux. 1585 «Mathieu de Reuleaue», 1602-3 «ledit de Ruelleaue» TerriersNamur, 1754 «Etienne Reuleau» Natoye; nom d’origine: Reuleau, w. reû, à Sovet (Nr).
|
JG |
Reulen(s) |
zie Roelen(s).
|
FD |
Reulens |
cf. Roelens.
|
JG |
Reulmonde |
zie Rulmonde.
|
FD |
Reulx |
zie Dereux.
|
FD |
Reuman |
zie Romanus.
|
FD |
Reumaux |
-eaux. Nom d’origine, cf. Desreumaux, etc.
|
JG |
Reumaux |
zie Desrumaux.
|
FD |
Reumer(s), |
Reuling, zie Romer(s).
|
FD |
Reumers |
Surnom: génitif de néerl. romer ‘verre à pied’?
|
JG |
Reumkens |
zie Rumkens.
|
FD |
Reumont |
-mond: 1. PlN Reumont (Nord) en in Thuillies (H). 1219 Egidius de Reumont (DEBR. 1980); 1391 Jehan, signeur de Ruymont (CCHt). – 2. PlN Reumont in Malonne (N). 1521 Philippe de Reumont, Namen (J.G.).
|
FD |
Reumont |
-ond. 1521 «Philippe de Reumont» BourgNamur, 1575 «Henrion de Reumont» FrancsLux, 1652 «Jean Reumont» BourgNamur; nom d’origine: Reumont, à Malonne (Nr), etc. – Secondairement, var. de Rémont (= Raymond), cf. 1655 «Reumont Gérard» Dén-Florenville.
|
JG |
Reunbroeck |
-brouck: De stamvader is Josephus Reunbroek, ça. 1763 in Glogau (Silezië) geboren, die zich in Nieuwpoort vestigde (PDB).
|
FD |
Reunes |
Reunis. Var. palatalisée de Roons, Roens, génitif de l’aphérèse de Jeroen (= Jérôme) [FD].
|
JG |
Reunes |
Reunis: Patr. Gepalataliseerde var. van Roons, Roens, gen. van Jeroen, HN Hieronymus. 1306 Aelid Roens; 1375 Roene Wasscard = 1376 Geroninus Wasscaerd = 1378 Roon Wasschaerd= 1392 Rone Waschaerd, Ip. (BEELE).
|
FD |
Reupers |
Ruypers, Ruijpers: Patr. Germ. VN Ruppert, Robert of gerond uit Rypers.
|
FD |
Reus |
zie (de) Reus(e).
|
FD |
Reus(e), (de) |
de Reuze, Reusen, de Reuser: BN voor een reus van een man. Vgl. De Reese. 1299 Johannis Reusen, Bg. (VERKEST); 1399 de rueze van Ghent, Ktr. (SR 55 v°); 1450 Jan Ruesen, Lv. (HB559).
|
FD |
Reusch(e) |
1. PlN Reusch, Rûsch, Mhd. rusch: plaats waar biezen groeien. 1254 Ruod. Riusche, Heiligenberg (BRECH.). – 2. Var. van Rausch.
|
FD |
Reuscher(t) |
Reuchert: BN D. var. van Rauscher(t): luidruchtig mens, opgewonden bruuske kerel. Id. aïs Ruyschaert.
|
FD |
Reuse |
1. Car. phys. Reus, ..Géant ». — 2. V. HROD (Hroz).
|
EV |
Reuse |
génitif simple : Reusen, génitif double : Reusens. Surnom: moy. néerl. rese, reuse ‘géant’.
|
JG |
Reusel, van |
zie van Reuzel.
|
FD |
Reuselmans |
1. BerN van de reuzelmaker of -handelaar. – 2. Afl. van Van Reuzel.
|
FD |
Reusen(s) |
Reuss(ens), zie Raas.
|
FD |
Reuskens |
1. Dim. van reus; vgl. (de) Reus(e). –2. Dial. var. van Raaskens; zie Raskin.
|
FD |
Reust, van |
zie Verheust.
|
FD |
Reuten |
zie Rutten(s).
|
FD |
Reuter |
Reuther, Reyter, au génitif: Reuters, Reyters. Surnom: moy. néerl. ruter, ruyter ‘soldat armé à la légère; pillard’. Cf. Leruth.
|
JG |
Reuter(s) |
Reuther, Rheuter, Rojter: i. BerN Mhd. riutxre: rooier, die land vruchtbaar maakt. –2. D. Reiter: ruiter.
|
FD |
Reuth, van |
PlN (Baarle-Nassau, NB). 1668 Jac. van Reut, Hoogstraten (AP).
|
FD |
Reuveni |
PlN Revigny (Meuse, Jura).
|
FD |
Reuver, de |
Reuvers, zie (de) Ruyver.
|
FD |
Reuviaux |
1878 «Lothaire Reuviaux » Namèche ; nom d’origine (non localisé), qui serait un di-min. de w. topon. reûve ‘(chêne) rouvre’. Ou bien var. altérée de Reuliaux?
|
JG |
Reuviaux |
zie Revel.
|
FD |
Reuvis |
zie Revis.
|
FD |
Reuwe, de |
zie de Ruwe.
|
FD |
Reuyss |
zie Ruisch.
|
FD |
Reuze, de |
zie (de) Reuse.
|
FD |
Reuzel, van |
van Reusel: PlN Reuzel (NB). 1340 Joh. de Rosele, Tnh. (VERB.); 1567 Catharina van Ruesel, Boechout (SELS).
|
FD |
Rev- |
-el, -esz, -ol. V. HRABAN.
|
EV |
Reva(e)l |
zie Rival.
|
FD |
Rêvas |
Rêvât, zie Rivar(t).
|
FD |
Rêvât |
NF de la région de Villers-la-Ville et Genappe, sans doute en provenance de Bourgogne où il est attesté depuis 1626 (Genea-Net); probabl. d’origine toponymique.
|
JG |
Revaux |
zie Revel.
|
FD |
Réveil |
Réveil: Wellicht < Revel of Rivail. Of PlN Réville (Manche, Meuse)? Réveillon, Revellion, Revill(i)on: PlN Réveillon (Eure-et-Loir, Marne, Orne) of Révillon (Oise). 1615 Pieter Revillion, Herzele FV (VERGR. 1972).
|
FD |
Réveillon |
Ré-. 1779 «François Joseph Réveillon» Natoye; nom d’origine: Réveillon (Orne, Marne), Révillon (Aisne), également nom d’un affluent de l’Oise; pour L. Verriest, traitant d’une famille notable de Picardie, les Révillon d’Apreval, ce NF français se serait diversement altéré en Révillon, Réveillon, Rivellon, Ervillon, etc. (cf. BTD 38, 239).
|
JG |
Revel |
Rivel, Raveel, Revaux, Reuviaux: Ofr. rivel, revel: rebellie, révolte, geweld; vreugde, plezier. Revel ‘plezier’ was een vaak voorkomende naam vankastelen, b.v. Reveau in Chapelle-à-Oie (H): 1175 Revel (TW). BN. Zie ook Derveaux. 1214 Alol Revel; 1244 Giles Reviaus; 1262 Tiebaus Revel, Atrecht (NCJ); 1368 Stasinne Riveel, Eeklo (JAM.); 1398 Heinric Reveel, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Revel |
Sans doute NF importé du sud de la France; dans la région de Courtrai où il est attesté à date ancienne sous la forme de Revel (GeneaNet), il s’agit très nettement du NL Revel (Hte-Garonne) et apparemment non de l’anc. fr., occ. revel ‘rebelle’.
|
JG |
Révélant |
Revéland: BN Ofr. révélant: vrolijk, blij. Vgl. Révelard.
|
FD |
Revelard |
Car. mor. ,,H. éveillé, vif ».
|
EV |
Revelard |
Ré-, Revelart. 1616 «Lucq Revelart», «Martin Revelart laisnet» PrincipChimay, 1623 «Jan Revelart» émigré en Suède; sans doute dérivé (non attesté FEW 10, v° rebellis) d’âne, fr. revel ‘manifestation de joie’, cf. 1271 «Henri Revel», 1272 «Jehans Reveleus» DettesYpres. Ou bien nom d’origine: ±1275 «à Revelart» (A. d’Herbomez, II, 339-340), pièces de terre situées «en coutures» d’Évre-gnies et de Stainpuc [= Estaimpuis] [MH].
|
JG |
Révelard |
-art, Re-, Rè-, Reveillard, Renvillard, Revilla, Revera(ert), Rovillard: 1. Afl. van Ofr. révéler: zich aan uitbundige vreugde overgeven, uitgelaten zijn. Zie Revel. BN. 1233 Martinés Revelars; 1292 Nicholes Revelart, Atrecht (NCJ); 1423 Jakemars Revelars, H (CCHt). – 2. PlN in de buurt van Estaimpuis en Evregnies (H). 1246 inter domum…et Revelart (SMTII). 1715 Joannes van Revelaert,Aw.(AP).
|
FD |
Revenu |
1666 «la waide Jean Retrouvé dit Revenu» Ayeneux (BTD 26, 249); probabl. surnom d’enfant trouvé.
|
JG |
Revenu |
BN voor iemand die teruggekeerd is. Vgl. Retour. 1666 Waide Jean Retrouvé dit Revenu, Luik (RENARD 249).
|
FD |
Revera(ert) |
zie Révelard.
|
FD |
Revercé |
-ez, zie Reversé.
|
FD |
Revercez |
Reversé, -ez. 1426 «Stassart le Reverset» TailleSoignies, 1540 «Glaude Reverset» Orsinval (au nord du Quesnoy), 1560 «Jehan de Reverset», 1611 «Jean de Rever-sette» BourgNamur; pour Morlet 848, ce nom désignait en moy. fr. une sorte de laine imitant le satin, dont on faisait des cotillons pour les femmes, donc surnom de fabricant ou de négociant; sinon var. de Renversez.
|
JG |
Reverdy |
zie Raverdy.
|
FD |
Rêverez |
zie Reviron.
|
FD |
Revers |
-ert, -ier(s), Ravers, -ert, -ier, Rivers: Ofr. revers: omgekeerd, tegendraads, weerbarstig. BN. Vgl. Reversé.
|
FD |
Revers |
Revert, Revier. Nom d’origine: Revers (topon. fréquent).
|
JG |
Reversé |
Réversé, Reverse, Revercé, -ez, Renversé, -sez: Volt. dw. van Ofr. reverser: omkeren. BN met zelfde bet. aïs revers; tegendraads, averechts. ±1300 Wicars Reversés, Artesië (BOUGARD); 1538 Paulus Reverses, Beaumont (MULIV); 1602 Eloy Renverse; 1612 Jan Reverser, Ktr. (KW).
|
FD |
Revêts |
zie Ravet.
|
FD |
Reveyn |
zie Revyn.
|
FD |
Revier(s) |
zie Revert.
|
FD |
Reviere, (de) |
zie Derivière.
|
FD |
Reviere, (van) de |
zie van der Rivière.
|
FD |
Revill(i)on |
zie Réveillon.
|
FD |
Revilla |
zie Révelard.
|
FD |
Reviron |
Reveron: PlN (Puy-de-Dôme, St-Victor).
|
FD |
Revis |
Nom d’origine: Sur Revis, à Vierset- Barse (Lg)?
|
JG |
Revis |
Reuvis: Var. van Mnl. Rivisch, Rivesch = Rijnvisch. Zie Rhijnvis(ch). Of Metr. Germ. VN ragin-wid (zie Rennuit). Zo verklaart trouwens BOEKENOOGEN (De Navorscher 1889,420) de EN Rhijnvis(ch).
|
FD |
Revoet |
zie Rouwvoet.
|
FD |
Revyn |
1289 «Henris de Reving» = 1294«Henris de Revin» CensNamur, 1633 «Pierre de Revin» émigré en Suède; nom d’origine: Revin (Ardennes).
|
JG |
Revyn |
-ijn, -eyn: 1. Fr. Ravin (BERGER), dim. van VN Raoul, Radolf. Vgl. Ravet. Patr. 1297 Rawuina fille le Cauceteur, Atrecht (NCJ). – 2. PlN Revin (Ard.). i294Henris de Revin, Namen (J.G.).
|
FD |
Reward |
1. Ofr. reward: opzichter. vgl. Ruwaert i. 1386 Clais Rueward…eut en son hosteil une jument, Ktr. (DEBR. 2000). – 2. Zie Rawart. -3. Zie Rohaert.
|
FD |
Reward |
Nom de fonction: anc. fr. rewd ‘contrôleur’ FEW 17 p. 511a.
|
JG |
Reweegs |
Reweghs, Rewerk, van den Rewegs: PlN Mnl. Re(e)wech: weg waarlangs de lijken naar het kerkhof gebracht werden. 1714 Reweghs, Kerniel (PDB).
|
FD |
Reweghs |
Reweegs. Nom d’origine: moy. néerl. re(e)wech ‘chemin par lequel le mort était conduit au cimetière’ [FD]. Rey. 1526 «Guillaume de Rey», 1533 «Estienne Le Rey», 1607 «Victor Rey» BourgNamur; nom d’origine: w. topon. rèy ‘ruisseau’ou bien w. rèye ‘échelon plat’ < lat. régula.
|
JG |
Rewers |
BerN Mnl. reeuwer: oppasser van besmettelijke zieken, lijkverzorger, lijkbidder.
|
FD |
Rex |
zie Rek.
|
FD |
Rexach |
Sp.FN(PDB).
|
FD |
Rey |
Rey- -ens, -ers, -men, Rey-gaert(s). V. RAD (Ra, Rak).
|
EV |
Rey, (de) |
zie (de) Roy(e), Derez.
|
FD |
Rey, van |
zie van Ree.
|
FD |
Reybroe(c)k, (van |
(van) Reybrouck, van Raebroeck(x): PlN Reibroek in Hansbeke, Evergem, Lotenhulle, Petegem-Deinze (OV), Oedelem, Avelgem (WV), St.-Omaars (PdC), Reebroek in leper, Lichtervelde, Kemmel (WV), Merkegem (FV), Waasten (H). 1343 Danine van Reybrouc, Cent (RSGII); 1390 Jan van Reebroec, Bg. (JAM.); 1392 Jehan de Reybrouc, Pittem (DEBR. 2000).
|
FD |
Reybroeck |
V. Ruysbroeck.
|
EV |
Reybrouck |
Reybroek, -oeck. Nom d’origine: Reibroek, Reebroek, topon. fréquent en Flandre,
|
JG |
Reychler, |
zie Reichler.
|
FD |
Reyck(e), de |
zie de Rijk(e).
|
FD |
Reycken, van der |
zie van der Eyken.
|
FD |
Reyckers |
zie Rijkers.
|
FD |
Reyd / Reijd, van de(r/n) |
zie van der Riet.
|
FD |
Reydant |
-ams, -on, zie Redant.
|
FD |
Reydant |
cf. Redant.
|
JG |
Reyde(n), van de(r) |
zie van der Heiden.
|
FD |
Reydt, de |
zie de Rijdt.
|
FD |
Reydt, van |
van Reyt: 1. PlN Rheydt (NRW). – 2. Id. als Van de Reydt.
|
FD |
Reydt, van (de) |
zie van (de(r)) Riet.
|
FD |
Reye, van |
zie van Ree.
|
FD |
Reyer(s) |
Reijerse, Reijers, Reyes: Patr. Germ. VN ragi-hari of rêd-hari: Raherius (MORLETI). 1465 de kyndere van Reyers, Her. (DERCON); 1530 Rolant Reeyers, St.-Tr. (LENGLEZ); ± 1570 Cornelis Reyerszone, A’dam (CDT 342).
|
FD |
Reyer, de |
zie de Reygher(e).
|
FD |
Reyg(h)er(e), de |
de Reijger, de Reyer, de Reijer: BN naar de waadvogel, de reiger. Voor iemand met lange hais of spillebenen. Vgl. Odevaer(e). 1185 Theodericus Reigere, Utrecht (GYSS. 1999′); 1325 Johannis Reygers = 1375 Jan de Reygher, TV. (BERDEN).
|
FD |
Reygaerd(ts) |
-aert, -aer(t)s, zie Reingardt.
|
FD |
Reygaert |
Rijgaert, Rygaert, au génitif: Reygaerts, Rygaerts, etc. Nom issu de l’anthrop. germ. fém. ragin-garda(n) > Raingardis, Rein- gard [FD].
|
JG |
Reygel |
zie Regel.
|
FD |
Reygnier |
zie Reiner(s).
|
FD |
Reykaers |
1. V. RAD (Rak). — 2. V. Rijk.
|
EV |
Reykaert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Reyken, van den |
zie van der Eyken.
|
FD |
Reykers |
zie Rijkers.
|
FD |
Reyland(t) |
Reiland, Reillant: Patr. Germ. VN Ragiland? Vgl. Rainland, Regilint (Fm.). 1330 van Hannine Reylande, Bg. (VERKEST).
|
FD |
Reym(en) |
zie Reim.
|
FD |
Reym, van den |
zie van den Rym.
|
FD |
Reyma(e)(c)ker, de |
zie de Rademaker.
|
FD |
Reyman(s) |
Reijman, Reimann, Reymann, Renmans, Renneman, Reeman(s), Reman(s), Remant, Remand(e), Rémand(e): i. Patr. Germ. VN ragin-man ‘raad-man’. 1291 Joh. filius quondam Reinemanni de Guethusen, Diest (F.C.). -2. Reyman kan var. zijn van Rayman, met d-syncope uit Rademan; zie Raman.
|
FD |
Reymbaut |
-bouts, zie Reinbout.
|
FD |
Reymenants |
Nom d’origine (au génitif) : Rymenam (Anv).
|
JG |
Reymenants, (van) |
Reymenhaut, zie van Rijmenam.
|
FD |
Reymer(s) |
zie Reimer(s).
|
FD |
Reymersdael, (van) |
zie Reimersdahl.
|
FD |
Reymester |
zie Reidemeister.
|
FD |
Reymond |
zie Raymond.
|
FD |
Reymoudt |
FN in FV. Var. van Reynoud of leesfout voor Reymond?
|
FD |
Reyn |
zie Rein.
|
FD |
Reyn- |
-aert, -er, -tjens. V. RAD (Ran et Rand).
|
EV |
Reyn, van |
zie van den Ryn.
|
FD |
Reynaarts |
-aert(s), -aertz, -ard(t)s, -artz, -a, zie Reinaert, Reinaer(s).
|
FD |
Reynaert |
au génitif: Reynaers, Reynaerti,
|
JG |
Reynaertz |
(all). Formes germ. de Renard.
|
JG |
Reynal |
Reynaud, zie Reinoud(s).
|
FD |
Reynard |
cf. Renard.
|
JG |
Reynbeek |
PlN: beek die dienst doet aïs grens (Mnl. rein).
|
FD |
Reynckens |
cf. Reynkens.
|
JG |
Reynckens |
zie Renkin.
|
FD |
Reynder |
Reynders, cf. Render(s).
|
JG |
Reynders |
zie Reiner(s).
|
FD |
Reyndorp |
zie Rijndorp.
|
FD |
Reyné |
-ez, zie Ragnet.
|
FD |
Reyne(n) |
-ens, Reijn(en), zie Rein.
|
FD |
Reyne, de |
zie Derenne.
|
FD |
Reynebeau |
zie Reinbout.
|
FD |
Reynegom, van |
PlN Rinnegom (NH). 1162 Vastraerd de Rynnighem; 1182 Ghiselberti de Rinneghem (LNT); 1666 J.Ph. van Reynegom, U; 1683 Guilielmus van Rijnegom, Bs. (MUL VI).
|
FD |
Reynen |
Génitif du thème Reyn- (de Reynaert, etc.).
|
JG |
Reyner(s) |
zie Reiner(s).
|
FD |
Reyners |
Reyniers, Reynertz (all.). Génitif de Reiner (= Renier). Reynhout. Forme néerl. de Renaud.
|
JG |
Reynertz |
zie Reinaert.
|
FD |
Reynewaeter |
Reïnterpretatie van Germ. VN Reinewaard. Vgl. Renward en D. Reinwart (BRECH.).
|
FD |
Reyngens |
zie Renkin.
|
FD |
Reyngou(d)t |
Reijngoudt, Ringo(ot), Ringoet, Ringot(te), Raingo, Rigo(t), Rigout, Regou(d)t, -gourd, Rego(s): Patr. Germ. VN ragin-gud (of gôd of gauta) ‘raad-god’ (goed of Goot). Regengot, Reingot (Fm.); Reingaudus (MORLETI; Dip.); R(e)ingodus (GN). 1220 Egidij fllij Ringoti, Anderlecht; 1356 Jan Rygouts = Rygods = Reygouts, Merchtem (PEENE); 1281 Walterus Reingoet, Ruiselede (HAES.); 1389 Hellin Reinghot, Ip. (BEELE); 1382 Heine Reyngoot, Emelgem (DEBR. 1970). Zie ook Rigout.
|
FD |
Reynheere |
Reynier(s), zie Reiner(s).
|
FD |
Reynhout |
Reijnhoudt, zie Reinoud(s).
|
FD |
Reynkens |
Reynckens. Génitif du dimin. en -ken du thème Reyn-, cf. Reynen.
|
JG |
Reynouds |
-oudt, -ot, -olds, zie Reinoud(s).
|
FD |
Reyns |
Génitif du même thème.
|
JG |
Reyns |
Reyn- -aers, -aert(s), -ardts, -aud, -ers, -hout, -iers. V. RAD (Ran).
|
EV |
Reyns |
zie Rein, Rince.
|
FD |
Reynsbergen |
zie van Rensberg(en).
|
FD |
Reynst, van der |
Hypercorrect voor Van der Rijst.
|
FD |
Reynt- |
-(i)ens, Reynd- -ers. V. RAD (Rand).
|
EV |
Reyntjens |
Reyntiens, cf. Reintjens.
|
JG |
Reyntjens |
-t(i)ens, zie Renkin.
|
FD |
Reynvoet |
Reijnvoet: Patr. Wsch. var. van Reyngoet, met v/g-wisseling. Zie Reyngoudt. 1709 Pieter Reynvoet, Oostakker (GYSS. 1971).
|
FD |
Reynwit |
zie Rennuit.
|
FD |
Reypens |
zie Rijpens.
|
FD |
Reyper |
zie Reiber.
|
FD |
Reys |
zie Reis.
|
FD |
Reys, de |
zie de Rys, Derez.
|
FD |
Reysel, van |
1. PlN Reisel in Paal (L). – 2. Spelling voor Van Rijssel.
|
FD |
Reysen(s) |
-es, zie Reis.
|
FD |
Reyser |
zie Reiser.
|
FD |
Reyskens |
Génitif du dimin. en -ken du prênom germ. Raas, cf. Rasquin; ou bien dimin. de Reis [FD].
|
JG |
Reyskens |
Reijskens: i. Zie Raskin. – 2. Dim. van Reis. – 3. Spellingvar. van Rijskens.
|
FD |
Reysscho(o)t, van |
PlN Reinschoot: met palen afgeperkt terrein. PlN Rijschoot in Ertvelde (0V), Risschot in Zoersel (A) (med. L. Govaerts). 1339 Jan van Reinscote, Bg. (DF XIII); 1396 Joes Reinscote, Dend. (DE B.); 1668 Jean van Reysschot, Menen (COUSS.).
|
FD |
Reysselberge, van |
zie van Rijsselbergen.
|
FD |
Reyst, de |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Reyt, de |
zie de Rijdt.
|
FD |
Reyt, van |
zie van Reydt.
|
FD |
Reyt, van de(n) |
zie van der Riet.
|
FD |
Reyter |
Reyters, cf. Reuter(s).
|
JG |
Reytere, de |
Reyt(t)er, zie Reiter.
|
FD |
Reyven |
Patr. Vleivorm van de Germ. VN Reinverd: Raginfrid, Reinfred, Reinfridus (Fm., Dip.). 1305 Jehan Reinvert, Ip. (BEELE).
|
FD |
Reyzen |
zie Reis.
|
FD |
Reyzerhove |
zie Ryserhove.
|
FD |
Reyzermans |
zie Rysermans.
|
FD |
Rez |
Réz: Verkort < Derez.
|
FD |
Reze, de |
zie (de) Rees(e).
|
FD |
Rezer |
zie Reiser.
|
FD |
Rezette |
Rézette: Verdoft < Rosette. Zie Roussel.
|
FD |
Rézette |
Re-. Aphérèse de Thérése et plutôt que le surnom: w. rézète ‘réséda’.
|
JG |
Rézimont |
Re-, cf. Résimont.
|
JG |
Rézimont |
zie Résimont.
|
FD |
Rhainotte |
cf. Renotte, Rainette.
|
JG |
Rhainotte |
zie Renotte.
|
FD |
Rheel |
zie Réel.
|
FD |
Rheindorf |
zie Rijndorp.
|
FD |
Rheinhard |
zie Reinaert.
|
FD |
Rhenotte |
zie Renotte.
|
FD |
Rheuter |
zie Reuter(s).
|
FD |
Rhienen, van |
zie van Reenen.
|
FD |
Rhijnsburger |
PlN Rijnsburg (ZH). Zie ook Van Rensberg(en).
|
FD |
Rhijnvis(ch) |
1. BN naar de visnaam: Rijnvis. –2. Huisnaam in Cent: 1438 den Rijnvisch (DE SMET). Naam van een heerlijkheid (DF XIII). PlN Ryvisch in Zomergem (OV). 1218 Everardo Rinvisch, Cent (GYSS. 1999′); 1280 van Philips Reinvissce, Cent (CG); 1316 Coppin Rijnvisch, Cent (GN); 1364 Jacobi Rijnvisch, Ktr.(DEBR. 1970).
|
FD |
Rhode(s) |
Rodes, Rôdes, Rodés: E. vorm van PlN Rode: rode, gerooide plaats. Vgl. Van Rode. 1219 Hugh de Rodes, York (REANEY).
|
FD |
Rhode, van |
zie van Rode.
|
FD |
Rhodius |
1. Proven. Rhode (Loc.) (Latinis.). — 2. V. HROD.
|
EV |
Rhodius |
Rodius: Wsch. latinisering van Van Rode.
|
FD |
Rhône |
Rhouben. V. HROD (Ron, Ro).
|
EV |
Rhoon, van |
zie van Rode.
|
FD |
Rhore, de |
zie de Rore.
|
FD |
Rhyn, van (den) |
zie van den Ryn.
|
FD |
Rhynsbergen |
zie van Rensberg(en).
|
FD |
Ri- |
-(b)bant, -bbens, -bas. V. RAD (Ra).
|
EV |
Ri- |
-bert, -bonne, -bourret, -boux. V. RAD (Ra).
|
EV |
Ri- |
-me, -mez. Proven. ,,Mez du sieur Rie ».
|
EV |
Ri- |
-pak, -pet. Proven. Rebaix et fiebecq (Loc.).
|
EV |
Rial |
zie Réa(l).
|
FD |
Riant |
Wellicht var. van Rydant.
|
FD |
Riard |
Riat, zie Réard.
|
FD |
Rib(e)au- |
-court, -fosse, -ville. Proven. ,,Domaine-, Fosse- (V. ce M.), Villa- -de Ri(c)baud ».
|
EV |
Ribant |
Surnom: moy. fr. riban ‘ruban’ FEW 16, 72 Ib; aussi anc. fr. ribant ‘celui qui folâtre’, sans doute part, présent de riber, d’où ribaud FEW 16, 702a.
|
JG |
Ribant |
zie Ruban.
|
FD |
Ribaucour(t) |
Ribeaucourt, Ribeaucoup, de Ribaucourt: 1. PlN Ribeaucourt (Somme, Meuse) of Ribaucourt in Mazinghien (Nord). 1535 J. Dribaucourt; 1559 Medar de Riboucourt, Maubeuge-Aw. (AP). – 2. In 1748 erft de famille Christyn het graafschap Ribaucourt, d.i. Raimbeaucourt (Nord), waardoor ze de naam Cristyn de Ribaucourt kan voeren. – Lit.: H. DOUXCHAMPS, La famille Christyn de Ribaucourt, 1989. – 3. PlN Ribaucourt in Elzele (H). 1275 Stévenon de Ribaucourt…tere à Ribaucourt, Wodecq(VR88v°).
|
FD |
Ribaud |
-ault, -eaux, Riba(s), Riboud, Riboux, Ribus, Ripaud: Patr. Germ. VN rîk-balth ‘machtig-moedig’: Ricbaldus, Ri(g)boldus (MORLETI). 1211 Mahiels Ribaus, Atrecht (NCJ); 1281 Heinrici Ribaldi, Zwijnaarde (HAES.); 1338 Glaise Riboude, Vlissingen (JAM.); 1475 Jan Rybouts, Ettelgem(PARM.).
|
FD |
Ribaudo |
Patr. Ribaudot of Ribaudeau, dim. van Ribaud.
|
FD |
Ribault |
-eaux. 1265 «Jehans li Ribaus» Cens-Namur, 1267 «Nicholes li Ribaus» CensHer-chies, 1275-76 «Escrouette li Ribaus», «Trouvés li Ribaus», 1279-80 «Crauwes li Ribaus», 1280-81 «Sorizette li Ribaus» RegTournai, 1613 «Renneson Ribaud» BourgDinant; surnom: anc. fr. ribaud, ribaut ‘débauché, scélérat, vagabond’, mais aussi ‘amant’ FEW 16, 702a. –Cf. encore 1285 «Jeh. le Fevre, conte des ribaus» DettesYpres, 1242-43 «régi ribau-dorarn» CharitéTournai, 1330 «Polet le roys des ribaus», 1332 «Hermanno rege ribaldo-rum» AnthrLiège, 1365 «Le Page roy des ri-bauls» TailleMons, qui font allusion à un officier de la suite du roi qui avait juridiction notamment sur les jeux et sur les femmes publiques. – Également nom issu de l’anthrop. germ. rîk-bald, cf. 1211 «Mahiels Ribaus» NécrArras.
|
JG |
Ribauville |
Ribeauville, Ri(t)bonville, Ribouville: PlN Ribeauville (Somme, Aisne). 1407 Andrieu Macquerel…seigneur de Ribauville (CCHt); 1599 Nicaise Ribauville, Lessen (Midd. 1975,114-122); 1743-75 Adrien Ribouville, Lessen-Aw. (PBG).
|
FD |
Ribauville |
Ribonville, Ribouville. Nom d’origine: Ribeauville (Aisne).
|
JG |
Ribbens |
Ribbin(c)k, zie Rijpens.
|
FD |
Ribbens |
Var. de Rubens.
|
JG |
Ribbert |
Patr. Germ. VN Rijbrecht, rîk-berht ‘rijk, machtig – schitterend’. 982 Ribertus, Cent (GN).
|
FD |
Ribe(s) |
-esse: Occ. PlN. Fr. rive: oever.
|
FD |
Ribeaucourt |
-coup, Ribaucour, -court. 1566 «Jehan de Ribaucourt» BourgNamur; nom d’origine: Ribeaucourt (Meuse, Somme), aussi dépend. d’Ellezelles (Ht).
|
JG |
Ribeaufosse |
-fossé, Ribonfossé. Nom d’origine: Ribeaufosse, à Lessive (Nr), Ribeau-fossé, à Fraipont (Lg).
|
JG |
Ribeaufosse |
-fossé, Ribonfossé: PlN Ribaufosse in Tumaide (H), Ribeaufosse in Lessive (N), Ribeaufosse in Fraipont (LU).
|
FD |
Ribeaux |
zie Ribaud.
|
FD |
Ribeiro |
Ribero: Port. FN. PlN: oever.
|
FD |
Ribesse |
1754 «Nicolas Ribesse» Natoye; pro-babl. dérivé en -esse de l’anc. fr. riber ‘se livrer ardemment au plaisir, folâtrer’, comme surnom fém. Cf. aussi Ribus et le thème Rib-(qui suit).
|
JG |
Ribeyre |
Occ. PlN (Puy-de-Dôme, Ardèche): oever. Vgl. Ribeyro.
|
FD |
Ribeyrotte |
Rebeyrotte, -rat: Afl. van Occ. ribe, Fr. rive: oever. Vgl. Ribeyre.
|
FD |
Ribière |
-ierre. Peut-être graphie maladroite (avec diphtongaison) de Ribert, de l’anthrop. germ. Ricbertus (Morlet, NP Gaule I, 188). Ou bien du NL Ribière (Mayenne). • Dérivé de ce thème Rib-: Riboux. 1353 «messires Jehan Ribou prestres» = 1335 «mon signeur Jehan Ribonz [= -ouz?] chapellaint d’Yvois» CartOrval; dérivé en -ou(l), cf. aussi Ribault. – Double dérivé: Ribonnet.
|
JG |
Ribière |
Ribier(r)e: Occ. PlN Ribière (Creuse, Puy-de-Dôme, Hte-Vienne), beantwoordt aan Fr. Rivière.
|
FD |
Ribo(t) |
Ribonnet: Patr. Dim. van Ribert of Ribaud.
|
FD |
Ribonfossé |
cf. Ribeaufosse.
|
JG |
Ribonfossé |
zie Ribeaufosse.
|
FD |
Ribonnet |
cf. Rib-, thème de Ribierre.
|
JG |
Ribonville |
cf. Ribauville.
|
JG |
Ribonville |
zie Ribauville.
|
FD |
Riboud |
-oux, -us, zie Ribaud.
|
FD |
Ribourdouille |
Probabl. surnom à forme dialectale; à rapprocher de l’onomatopée bourdî-bourdouh ou de la devinette : w. liég. de pan d’îrè èt dè boûre d’oûy ‘du pain d’hier et du beurre d’aujourd’hui’ DL 344.
|
JG |
Ribourdouille |
Proven. Ribaudville, ..Domaine du sieur iRbard (v ayant été altéré en ou). N08 67, 245.
|
EV |
Ribourdouille |
Wsch. < Ribaudeau, met r-epenthesis en ander suffix.
|
FD |
Ribouville |
cf. Ribauville.
|
JG |
Ribouville |
zie Ribauville.
|
FD |
Riboux |
cf. Rib-, thème de Ribierre.
|
JG |
Ribreu |
(NF de la région de Comines et Ploeg-steert). Nom d’origine: les Ribroeux à Lum-bres (PdC), cf. Duribreux, De-.
|
JG |
Ribreu(x) |
Deribreu(x), Duribreu(x), Derebreu: PlN (les) Ribroeux in Lumbres (DF XIII). 1596 Anthony du Ribreux, Rijsel-Leiden (J.D.); 1639 Philippe de Ribreu, Pieter de Ribreu, Waasten; 1639 Jacob Desribreu, Wulvergem (DUV.); 1758 J.F. Rybreuw, FV (VERGR. 1972); 1768 Barbara Ribreux, Izg. (DEWULF1977).
|
FD |
Ribus |
Var. de Ribesse?
|
JG |
Ricail(le) |
Patr. Hypercorrect voor Ricaud?
|
FD |
Ricaille |
NF gaumais, attesté à Mussy-la-Ville et Tintigny dès 1700 (GeneaNet) ; dans cette région, à rapprocher de (Meuse) racailler ‘réparer une toiture’, champ. (Rethel) ricaillon ‘couvreur en ardoises’ FEW 17, 92a, plutôt que p.-ê. dérivé (topon.?) en -aille du thème Rie- de Ricard.
|
JG |
Rical |
cf. Richald. – Ricard, cf. Richard.
|
JG |
Rical |
zie Ricaud.
|
FD |
Ricar(d) |
-art, -aert, -a, zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ricaud |
Ric(k)al, Rekals, Richaud, -aut, Richald, Ryssael: Patr. Rom. vormen van Germ. VN rîk-wald ‘machtig-heerser’: Ricoald, Ricold (Fm.). 1209 Ricaut Blonde, Atrecht (NCJ); 1244 Gilles Ricaut, St-Q. (MORLET); 1392 Hankin Ricaut, Rekkem (DEBR. 1970); 1708 J. J. Ricalle, Nassau (MUL VII); 1761 Joannes Ryssael, Bambeke (VERGR. 1972). Zie ook Rigout. De naam werd ook verward met Ric(h)ard: 1467 Ricaut von Staple = Richard dit Rigauld de Stappel, Luik (BODY). Ric(k)al kan een var. zijn van Ryckhalts.
|
FD |
Ricbourg |
zie Dericbourg.
|
FD |
Riccard |
-a -ardi, zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ricco |
Rico: It. Patr. Germ. rîk-naam.
|
FD |
Rice |
zie Rich(e).
|
FD |
Rich |
1280 «Johannes filius dame Richis» PolyptLiège, 1472 «Gérait la Richy» Dén-Chiny, 1561 « Richy Godulff» DénFlorenville, 1638 «Albert Richy» BourgNamur; probabl. nom issu de l’anthrop. germ. fém. ric-hild > Richildis, cf. Richel, ou bien var. de Richi(e)r.
|
JG |
Rich(e) |
Rice, Risch(e), Riss(e), Rits: i. Patr./Metr. Rom. korte vorm van een Germ. rîk-naam: Rico, Rica (MORLETI). Rits. < Pic. Vgl. Ryks. 1203 Riche feme Aupais; 1209 Sarra Riche; 1215 Aie Riche, Atrecht (NCJ); 1552 Willem Rits, Tongerlo (AP). –2. Zie Leriche.
|
FD |
Rich(e)mond |
Proven. Dép. Amay.
|
EV |
Rich(i)l |
Zie Reichel(t).
|
FD |
Richa |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Richald |
Rical (forme pic.). 1274 «dominus Amelius et Richaldus fratres» mais aussi «Ri-calphi (génitif)», «Ricalphum de Lenneche» CartValDieu, 1659 «Richal Martin» DénSalm, 1689 «André Richal» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. ric-wald.
|
JG |
Richald |
zie Ricaud.
|
FD |
Richard |
-art, Ricard, Rikar (formes pic.); au génitif: Richards (angl.), Richartz (ail.). 1209 «Ricars et Pieres» NécrArras, 1254 «Ri-quart Mannowert», 1268 «Johannes Richard» DettesYpres, 1270 «Rikart dou Markiet» ChartesFlandre, 1276 «Salemons Ricars», 1284 «Thieri Ricart», «Riquars Colpars», 1286 «Jakemon Riquard», 1290 «Ricart Dan-secoc, vallet Bertrant Bourdon» DettesYpres, 1643 «Mathieu Rikart» BourgNamur; prénom Richard, de l’anthrop. germ. rîc-hard. « Génitif latin : Richardy. m Dérivés: Richardeau, -au. – Richardin, cf. aussi Chardin (par aphérèse).
|
JG |
Richard(e)au |
-ardin, Ricordeau, -ordel: Patr. Dim. van VN Ric(h)ard. 1640 Guillaume de Richardot, Tielt (R.O.).
|
FD |
Richard(s) |
-art, -ar(t)z, zie Ryckaert(s).
|
FD |
Richartzhagen |
zie Richerzhagen.
|
FD |
Richaud |
-aut, zie Ricaud.
|
FD |
Richaud |
-aut. 1286 «Richaus li Faveresse», «Richaus li femme Tetin», «Richaus li Denise», «Richaus Descans» CartBinche (apparemment toutes des femmes, cf. aussi 1289 « Dame Riche » CensNamur) ; forme vocalisée du nom fém. Richel, Richildis < rîc-hild. -Pourrait être également la forme w. du prénom Richard, cf. w. ritchau, -à [= Richard] ‘geai’.
|
JG |
Riche |
Surnom: fr. riche, cf. aussi Ricq, Leriche et Richomme; mais aussi nom fém., cf. 1289 «Dame Riche» CensNamur, cf. le précédent.
|
JG |
Richebé |
Patr. Var. of dim. van Germ. VN Richebert (DNF). Ricbertus (MORLET I).
|
FD |
Richebé |
Pour Dauzat 520, p.-ê. surnom: riche bec; plutôt var. de Richebert < anthrop. germ. rîc-behrt [FD].
|
JG |
Richebourg |
Riquebourg. Nom d’origine: riche bourg (topon. fréquent), e.a. Richebourg-l’Avoué et Richebourg-Saint-Vaast (PdC), Ricquebourg (Oise) ou à Maresquel (PdC) ; cf. aussi Rijckeboer.
|
JG |
Richebourg |
zie Dericbourg.
|
FD |
Richel |
1. Zie Reichel(t). – 2. Spelling voor Richelle.
|
FD |
Richel |
s.d. «commemoratio comitisse Richil-dis» ObitLiège, 1084 «Richildis comitissa Montensis», 1154 «Richildis» St-Hubert, 1205 «Richeldis matris mee (génitif)» St-Hubert, 1242 «Emraelotae sororis prodictae Richuldis» CartOrval, 1659 «Henri Richel» DénSalm; nom issu de l’anthrop. germ. fém. ric-hild (cf. Dauzat 520); cf. aussi Richaud, -aut et Richy. « Dérivés: Richelet. 1265 «Richeiès ses frères», 1308 «Richelet de Villey» CartOrval, 1376 «Thiris de Richelet» CartValDieu. –Richelin, Richely. – Richelot. 1286 «Ber-niers Richelos» CartLessines.
|
JG |
Richelet |
Richelot: 1. Patr. Dim. van Germ. rîk-naam. Vgl. Richelin. 1191 Robert Richelot, Lincoln (REANEY); 1308 Richelet de Villey, Orval (CAO). –2. Richelet kan evtl. de PlN Richelette in Mortier (LU) zijn: 1376 Thiris de Richelet, Dalhem (CVD).
|
FD |
Richelin(g) |
Risselin, Rysselin(ck), Rijsselinck: Patr. Afl. van Germ. rîk-naam. Vgl. Ryckelynck, Ryssens, Ryssaert en Richelet, Reichling. 1451 Gillis Ryselinc, van Velseke, Pamele (V.BUTS.); 1500 Willem Ryselynck, Ronse (Midd. 1963,278); 1546 Steven Rysselinc, Ronse (CAD. II).
|
FD |
Richelle |
1327 «Juette femme Lambier de Ri-chelle», 1360 «Favereaul de Richelle», 1374 «Ernus de Richelle» CartValBenoît, 1602 «Hugues Richelle» BourgNamur; nom d’origine: Richelle (Lg).
|
JG |
Richelle |
PlN (LU). 1360 petis Ulris fils de Favereaul de Richelle, Dalhem (CVD).
|
FD |
Richelle |
Proven. Loc.
|
EV |
Richer |
Richez, Richir. 1153 «Richerus de Blanei» CartOrval, 1250 «Richerus» Nethen, 1253 «monsignor Richier de la Ferteit» CartOrval, 1444 «Henry Richier» AidesNamur, 1575 «le grand Richer porcher», «Colin Jean Richier» DénFlorenville, 1780 «Balthazar Richir» Charleroi; nom issu de l’anthrop. germ. ric-hari > Richier; cf. aussi Ri(c)quier, Ri-(c)kir, Richy.
|
JG |
Richer |
Spelling voor Richier of Richet.
|
FD |
Richerts |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Richerzhagen |
Richartzhagen: PlN Richerzhagen in Bechen (NRW).
|
FD |
Richet |
-ez, -es, Rischette, Riquet(te), Riket, Requette: Patr. Dim. van Germ. rîk-naam, b.v. Rijkaard/Ric(h)ard. 1349 Johannis Riket, Hulst (DEBR. 1999).
|
FD |
Richet |
Var. de Richer, -ez (qui précède), éventuellement avec substitution de suffixe. -» Dimin. : Richeton.
|
JG |
Richier |
Richer, Richy, Richir, Rikier, (de) Ri(c)quier, Riquier(e), Riquière, Riquire, Ri(c)kir, Ryckier, Rijckier, Reki(e)r, Requier(t), -uière, -ui(e)re, -uer, Ruquier: Patr. Fr.-Pic. vormen van de Germ. VN Rijker. Zie Rijkers. 1264 Jehan Rikier, Atrecht (NCJ); 1321 Hanot Richier, Ktr. (DEBR. 1971); 1326 Rikeer van Sint Omars; 1374 Pieter Rikier, Ip. (BEELE).
|
FD |
Richings |
patr. Afl. van Germ. rîk-naam.
|
FD |
Richir |
cf. Richer, etc.
|
JG |
Richmann |
zie Reichman(n).
|
FD |
Richmond |
1. Patr. Germ. VN rîk-mund ‘machtig-bescherming’: Rich(e)mundus (MORLET I). –2. PlN Richmond (Surrey, N.-Yorkshire). 1539 Adam Ritzmon, Schotland-Aw. (AP). Richomme: BN Riche homme: rijk man. 1317 Henricus dictus le Richeshom, Luik (CSP); 1426 Jean le Rich homme, WB (AAV).
|
FD |
Richomme |
1250 «terra le Riche hom» Ke-mexhe, 1328 «Massattes fis le riche home» RegLaroche, 1413 «Gilet le richehomme», 1445 «Gilez le richehome» GuillLiège, 1474 «Elizabeth relicta Henrici le Richehomme» PrincipLiège; surnom: fr. riche homme, cf. Riche et Leriche.
|
JG |
Richou |
-oux. 1264 «Ricolpho villico» CartValDieu; nom issu de l’anthrop. germ. rîc-wulf, cf. aussi Ricou(x) et Ricour.
|
JG |
Richou(x) |
zie Ricou(l).
|
FD |
Richoz |
Nom d’origine: w. richot ‘ruisselet’, mais surtout var. du précédent ou hypocor. de Richard, cf. 1230 «Richo» NécrArras, 1541 «Richot Tonner» Quevaucamps (M. Amould, NP en Hainaut, 55).
|
JG |
Richoz |
Patr. Richot, dim. van rîk-naam, b.v. Richard. 1230 Richo li Furniers, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Richstal, van |
zie van Rickstal.
|
FD |
Richter |
Nom de fonction: ail. Richter ‘juge’.
|
JG |
Richter, de |
Richter(s), zie (de) Rechter.
|
FD |
Richterich |
Nom d’origine: Richterich (All, Kreis Aix-la-Chapelle).
|
JG |
Richterich |
PlN(NRW).
|
FD |
Richtman(n) |
zie Reichman(n).
|
FD |
Richtscheid |
D. BerBN Richtscheit: richtlat van houtbewerker. 1489 Hans Richtscheid, Tübingen (BRECH.).
|
FD |
Richy |
1. Proven. Dép. Malonne. — 2. V. RAD (Rak).
|
EV |
Richy |
zie Richier.
|
FD |
Rick |
zie Ryks.
|
FD |
Rick(e), de |
zie Derick(e).
|
FD |
Rickaert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Rickal |
zie Ricaud.
|
FD |
Rickalts |
zie Ryckhalts.
|
FD |
Rickel |
Nom d’origine : forme néerl. de Richelle, cf. 1620 «Artius van Rickelt» BourgNamur.
|
JG |
Ricker |
zie Rijkers.
|
FD |
Rickert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ricket(t) |
Patr. E. var. van Richard, Rickert.
|
FD |
Rickhals |
zie Ryckhalts.
|
FD |
Rickir |
cf. Riquier.
|
JG |
Rickir |
zie Richier.
|
FD |
Rickman |
zie Rijkman(s).
|
FD |
Rickstal, van |
van Richstal: PlN Rixtel (NB). 136e. Didradis de Ricstel (LNT); 1399 Jan van Rijxstel, Den Bosch (HB 448); 1792 J. B. van Rixtal, Lier-Aw.(AP).
|
FD |
Rickwaert |
zie Ryckewaert.
|
FD |
Rico |
Reco, Recko, Rekko, Ryko: Spelling voor Ricaud of It. Ricco.
|
FD |
Ricordeau |
-el, zie Richard(e)au.
|
FD |
Ricosset |
BN Ofr. ricochet: liedje, refrein metvragen en antwoorden. 1484 Colart Ricochet, Dk. (TTT).
|
FD |
Ricosset |
Pour Morlet 852, dimin. de l’anc. occ. ricos, anc. fr. richous, surnom d’un homme riche (dans ce cas, NF importé) ; ou bien forme évoluée de fr. ricochet^.
|
JG |
Ricou, |
-oux. s.d. « commemoratio archiepiscopi Riculphi» ObitLiège; var. de Ric(h)oux, de l’anthrop. germ. rîk-wulf, cf. aussi Richou(x).
|
JG |
Ricouart |
1223 «Pieres Ricoart» NécrArras, 1263 «Ricouars li Taillieres» ChartesFlandre, 1275-76 «Ricouars li Monniers», 1280-81 «Jakemes Ricouars», 1302 «Jehan Ricouart» LoiTournai; nom issu de l’anthrop. germ. rîc-ward > Ricoardus, Ri(c)quardus; cf. aussi Ryckewaert.
|
JG |
Ricouart |
zie Ryckewaert.
|
FD |
Ricoul |
Ric(h)ou(x): Patr. Rom. vorm van de Germ. VN rîk-wulf’machtig-wolf: 981 Ricolfus; 12e e. Ricolf, Krombrugge (GN); 1276 Magtildi Ricolf, Ip. (BEELE); 1478 Johan Ricoul, St.-Tr. (GHYSEN); 1483 Piérart Ricou, Dk. (TTT).
|
FD |
Ricour |
-ourt. Peut-être nom d’origine: Ricourt (Eure-et-Loir, Gers); ou bien aphérèse de Hemricourt.
|
JG |
Ricour |
Proven. Recourt (Dép. Cortil-Wodon).
|
EV |
Ricour(t) |
1. PlN Ricourt (Gers). – 2. Var. van Ricou(l). – 3. Evtl. var. van Rocour (DUPAS 290). 1625 Michael Ricourt; 1643 Joannes Rijcour, Rijsel (MULV).
|
FD |
Ricoux |
cf. Ricou.
|
JG |
Ricq |
1537-40 «Anthoine le Ricque» Dén-Frasnes, 1654 «Lambert Le Ricque» BourgNamur; forme pic. de fr. riche, cf. Riche, Leriche. Aussi hypocor. de Richard ou Richier (M. Arnould, NP en Hainaut, 55).
|
JG |
Ricq |
zie Ryck(s).
|
FD |
Ricquebourg |
cf. Richebourg.
|
JG |
Ricquebourg |
zie Dericbourg.
|
FD |
Ricquier |
cf. Riquier.
|
JG |
Ricquier |
zie Richier.
|
FD |
Rid(d)er |
Titre féodal. ..Chevalier » : (DE)Riddere.
|
EV |
Ridard |
Rida: Patr. Germ. VN rîd-hard? Of < Ofr. rider < Ndl. rijden?
|
FD |
Ridart |
V. RAD.
|
EV |
Ridd- |
-elle, -iaux. 1. Proven. ,,Ride de terrain ». — 2. V. RAD.
|
EV |
Riddeck |
-ick, zie Rietdijk.
|
FD |
Riddel |
zie Ridel.
|
FD |
Ridder, (de(n)) |
de Riddere, de Rudder(e), de Ruddre, de Reud(d)re, Der(r)id(d)er: Mnl. riddere, ruddere: ridder, ruiter. Vgl. Fr. Chevalier. 1220 Hugo Miles, Ruiselede; 1348 Willemme den Rudder, Ktr. (DEBR. 1980,1971); 1268 Mas Riddere; 1326 Cristiaen de Ruddre, Ip. (BEELE).
|
FD |
Ridderbeecks |
Limburgse (?) PlN. Vgl. D. FN Ritterbach. 1728 Aegidius de Ridderbeeck; 1771 P. H. Ridderbeecks, Ht. (MUL VII, VIII).
|
FD |
Ridderbos |
PlN. Vgl. D. FN Ritterbusch.
|
FD |
Ridderhof |
PlN, b.v. in Kooigem, Menen, Moorslede, Passendale (DF XIII). PlN Ritterhof (HS, NS).
|
FD |
Ridderhof |
Proven. ..Domaine du chevalier ». N° 245.
|
EV |
Rideau |
Ridiaux (forme pic.), Ride) (forme non vocalisée), d’où Ridelle. 1384 «Jaquemin Ridel» Laon, 1444 «Jehan Rideau» = «Jehan Ridea», 1449 «Heneman Rideau» AidesNamur, 1548 «J. Rideau» Petit-Leez, 1696 «Michel Ridel» BourgNamur, 1780 «Nicolas Ridelle» Charleroi; sans doute de fr. rideau w sens propre ou bien au sens topon. de ‘talus’, cf. moy. fr. ridel ‘repli de terrain’ FEW 16, 705a. Cf. aussi Ridole (ci-dessous), dont certains NF pourraient être du même thème an-throponymique.
|
JG |
Ridel |
-elle, Riddel, Rideau(x), Riddo, Ridiaux, Derideau(x), Deridiaux, Deridoux: PlN Ofr. ridel, Mfr. rideau: glooiing, golving van het landschap. PlN Rideau in Delettes (PdC) (DF XIII). 1384 Jaquemin Ridel, Laon (MORLET); 1390 J. Ridial = 1391 Jean Ridiau, N (CCHt); 1548 J. Rideau, Petit-Leez-Aw.(AP).
|
FD |
Ridelaire |
zie Ridler.
|
FD |
Ridez |
1295-1302 «Jehans li Ridés» Impôt-Artois; surnom: fr. ridé ‘plissé, froncé’ ou ‘qui a des rides’FEW 16, 704b.
|
JG |
Ridez |
-et, -e(r), -ey, Ryde, -ey, -er, Rijde, Redée, -ee, -ei, -ey, Rédei, Reddé, Rad(d)é, Rade(z), Rodet, -ez: BN Ofr. ridé: gerimpeld.+1300 Jehans li Ridés, Lambers li Ridés, Emme li Ridée, Artesië (BOUGARD); 1454 Casine Redeits, Komen (RHK); 1639 Pieter Ride, Stegers FV (DUV.); 1745 Lodewyck Riddez = 1756 L. Rijdee = 1758 L. Redé; 1766 Augustyn Rydez; 1771 Pieternelle Ryde, Ardooie (DEWULF1977); 1752 Pierre Rydde, St.-Win. (ISB).
|
FD |
Ridiaux |
cf. Rideau.
|
JG |
Ridier |
Ridelaire: i1 E. FN Ridler. BerN van de zever, zifter. 1230 Geoffrey le Ridelere, Somerset (REANEY). – 2. Zie Riedler.
|
FD |
Ridiger |
zie Riedi(n)ger.
|
FD |
Riding |
1. E. FN, var. van Reading. PlN Oe. rydding: laar. 1246 Grifin del Ruding, Lancashire (REANEY). – 2. Patr. D. dial. ontrond < Ruding, afl. van hrôth-naam, zoals Rudolf. 1350 Ruding in der Cassen, Bôblingen (BRECH.).
|
FD |
Ridole |
NF attesté depuis le 17e s. en Gaume, à Rouvroy, sous les var. «Ridol, -oie, Ridolle, Ridaul»(Reg. paroissiaux, comm. R. Ridole); nom issu probabl. d’un anthrop. germ. Ri-dulph, Ridulfus, comp. 1275 «Sohiers Ri-dous» Tournai. – Dimin. anthrop. du thème Rid-: 1472 «Jehan Riddelet» DénVirton.
|
JG |
Ridolfi |
-o, Ridole, Ridoux, Riou(lt), Rious: Patr. Germ. VN rîd-wulf. Riulfus (MORLET I); Ridulph (Fm.). 1275 Sohiers Ridous, Dk. (RL); 1410 Jehan Ridoul, Dk.(TTT).
|
FD |
Ridon |
1. Patr. Vleivorm van Ridoux. 1488 Estienne Ridon, Dk. (TTT). – 2. Zie Redant.
|
FD |
Ridouard |
Patr. Germ. VN rîd-ward: Ridwart (MORLET I).
|
FD |
Ridoux |
zie Ridolfi.
|
FD |
Ridremont |
1757 «Antoine Ridremont» Saint-Mard (FyS); probabl. nom d’origine, à situer en Gaume, dans la région de Saint-Mard (épi-centre du NF), ou en Lorraine fr.
|
JG |
Ridremont |
PlN?
|
FD |
Ridt, van de |
zie van de Riet.
|
FD |
Rié(e) |
Riee: i. Verkort < Duriez. 1256 Sainte Ries, Atrecht (NCJ). – 2. Riet, verkort < Henriet?
|
FD |
Rie, van |
Verspreide PlN Ten Riede. Rie(t), ride: kleine waterloop, beek. Soms niet te onderscheiden van Riet. (De) Riede is de oorspr. naam van Ridderkerk (ZH). 1235 Arnulpho de Rida, Desselgem (SMTI); 1328 Eustatio…de Riede, Oud. (OLV 271); 1398 Mergriete van den Riede, Aarsele (DEBR. 1970); 1396 Gheraert van den Riede, Voorde; Joes van Riede, Mahieu van Rije, Berchem (DE B.).
|
FD |
Rieb(u)s |
zie Rijpens.
|
FD |
Riebbels |
Riebel, zie Rybels.
|
FD |
Riebeek, (van) |
van Riebeeck, van Riebeke: PlN Riebeke in Kaprijke en Opbrakel (OV), Moorslede en Rumbeke (WV). 1383 Wouter van Riebeke; 1417 Jan van Riebeke, Bg. (DF XIII); 1421 Zweer van Riebeke, Utrecht (PARM.). – Lit.: M. GYSSELING, Jan van Riebeeck van Zuidnederlandse afkomst? WT1952,89-90,387. – Zie ook Ndl.L. 1952,98-105,105-118.
|
FD |
Riebensahm |
D. dial. ontronde vorm van Rubensamen: raapzaad. D. FN Riibsam(en), Rieb(e)sam(en). 1298 Wolzo Rubesame, Neusee (BRECH.).
|
FD |
Rieberghe |
-berghs: Metr. Germ. VN rîk-berg ‘machtig-bescherming’: Ri(c)berga (MORLET I). Of var. van Rietberg(en)?
|
FD |
Riebl |
zie Rybels.
|
FD |
Riebus |
Proven. V. Riet.
|
EV |
Riechelman(n) |
Patr. D. Ri(e)chelmann, afl. van R(e)ichel. 1267 Heinr. Richelman, Worms (BRECH.).
|
FD |
Riechers |
zie Reicher.
|
FD |
Riechert |
-er(t)s, zie Reichard.
|
FD |
Rieck |
zie Ryks.
|
FD |
Rieck, de |
zie de Rijk(e).
|
FD |
Rieckaert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ried- |
-el, -er. V. RAD.
|
EV |
Riedel |
Nom d’origine: Riedel, Rüdiger (Silésie).
|
JG |
Riedel |
zie Rüdel.
|
FD |
Rieder(er) |
Afl. van resp. PlN Ried en Riedern (vooral Baden). 1283 Cuonr. dictus de Riet; 1404 Anderl der Rieder, Regensburg; 1393 Uolr. Riderer, Sackingen (BRECH.).
|
FD |
Rieder, (de) |
1. BerN van de rietsnijder of de rietmaker, maker van weefrieten. 1268 Joh. Riedere; 1397 Jan de Riedere, Ip. (BEELE). – 2. Afl. van Van den Riede (zie Van Rie). 1389 Cristiaen de le Riede dit Riedere, Ip. (BEELE).
|
FD |
Riedi(n)ger |
Ridiger: Patr. D. dial. ontrond < Rüdiger, Germ. VN Rutger. Vgl. Ruding. 1336 Hainr.
|
FD |
Riedl |
zie Rüdel.
|
FD |
Riedler |
Ridler, Ridelaire: Afl. van Beierse PlN Riedel. 1380 Gabriel der Ridler, Miinchen (BRECH.).
|
FD |
Riedmayer |
zie Rietmeijer.
|
FD |
Riefel |
de Ryffel: Patr. Dim. van Germ. VN Rifredus/Rifrit. Of ontrond < Rufel (zie Rouflart). 1382 Rifelkin van den Brouke, St.-El.-Vijve; 1382 Riflaerts knapen van Caloen, Zwg. (DEBR. 1970).
|
FD |
Rieff |
Nom issu de l’anthrop. germ. Rîf-ilo, dimin. de Rïfo.
|
JG |
Rieff |
zie Ryf. Rieg: Patr. D. dial. ontrond < Rûg, korte vorm van Rüdiger, Rutger.
|
FD |
Riega |
zie Reingardt.
|
FD |
Riegel |
Surnom: ail. Riegel ‘verrou’.
|
JG |
Rieger |
V. RAD (Rak).
|
EV |
Rieger |
zie Regeer.
|
FD |
Riehl |
zie Rühle.
|
FD |
Riehm |
zie Riem.
|
FD |
Riek(e) |
Rieks, Rieck, zie Ryk(s).
|
FD |
Riek, de |
zie de Rijk(e).
|
FD |
Riekaert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Rieke, van |
zie van Rijk.
|
FD |
Riel- |
-ens. V. RAD (Ra).
|
EV |
Riel(l)e, van der |
zie (van) Riel.
|
FD |
Riel, (van) |
van der Riel(le): PlN Riel (NB). 1340 Aleidis de Rile, Tnh. (VERB.); 1390 Henric van Riel; 1392 Zebrecht vanden Riele, Breda (HB128); 1415 Magret vanden Riele, Mech. (V.ING.). Van der Riel(l)e kan hypercorrect < Van Driel ontstaan zijn.
|
FD |
Rielaert |
Riellaerts, zie Van Rillaar.
|
FD |
Rieland(t), (van) |
Ryelandt, Rijeiandt, Ryland, -tant, Rijlant: PlN Rilland (Z), verdronken in de Westerschelde. Het huidige Rilland ligt 2 km noordelijker (PLB). 1219 Rietland, 1213 Rielant (TW). 1199 grangiam de Rillandt…tenuerat Arnoldus de Rillandt, Z; 1269 Willelmo filio Gileberti de Rielant, Z (DEBR. 1980′, 1980).
|
FD |
Rielens |
Patr. Ontrond < Rulens/Roelens.
|
FD |
Rielhof |
zie Rillof.
|
FD |
Riem |
Riems, Riehm: BerBN van de riemsnijder (HAGSTR. 1949). Vgl. Riemaker. 1200 Godefrido Rieme, Warnsveld (GYSS. 1999′); 1399 Willem Riem; 1402 Roeger Ryeme, Ktr. (DEBR. 1970, 1958).
|
FD |
Riemaker, (de) |
(de) Riemae(c)ker, (de) Riemacker, de Rymaeker, Rymaekers, Rymacker: 1. BerN van de riemsnijder, maker en bewerker van riemen en gordels. 1270 Gosine den Riemakere, Cent (CG); 1325 Segherkin le Riememakere, Ip. (BEELE); 1352 Balduinus dictus Riemaker, Ktr.; 1382 Pieter de Riemmakere, Tielt (DEBR. 1970). – 2. BerN van de rietmaker (zie i.v.). 1361 Jan Riedemakers, Mech. (HB 676).
|
FD |
Riemann |
-mans: 1. Patr. Germ. VN rîk-man ‘machtig-man’: Ri(c)hman (MORLETI). 1374 Curd Rymans, Kassel (BRECH.). 2. Dial. ontrond < Ru(h)mann, Rumans. 1614 Christoph Rudeman, Braunschweig (BRECH.).
|
FD |
Riemen, van |
Riemen is de oude Ndl. naam van de stad Reims (TW). 1326 Ghijs van Riemen; 1326 Loets van Riemen, Ip. (BEELE); 1535 Roelof van Riemen, Oisterwijk-Aw. (AP).
|
FD |
Riemens |
Patr. < Germ. VN Riemer. Vgl. Reim 1.1402 Rugger Ryetnine (dat.), Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Riemenschnijder |
Grafie voor de D. EN Riemenschneider, BerN van de riemsnijder.
|
FD |
Riemer |
zie Rymer.
|
FD |
Riemis |
Wsch. var. van Remis.
|
FD |
Riemkens |
zie Renkin.
|
FD |
Riempst, van |
PlN Riemst (L).
|
FD |
Riems |
Forme dial. de Riempst (Lb).
|
JG |
Riemsdijk, (van) |
-dyk: PlN (G) (HUIZINGA).
|
FD |
Riemslagh |
1. Car. mor. Riemslag (Synon. : Zweepslag, ..Coup de fouet »). ..Coup de lanière ». N. d’H. violent. — 2. Profess. Riemslager, ..Corroyeur ».
|
EV |
Riemslagh |
BerBN van de riemmaker, riemslager. 1303 Martinus dictus Rimbeslaghere, Zwijveke (AZT); 1354 Joh. Rimbeslaghe = 1359 a Johanne Riembeslaghere = 1360 Joh. Rymslegere, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Riemsnijder |
BerN van de riemsnijder.
|
FD |
Rien(c)kens |
zie Renkin.
|
FD |
Rieneckers |
Génitif de Rienecker, habitant de Rieneck (Bavière).
|
JG |
Riepe |
1. Profess. Reep, ..Corde ». N. de cordier. — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Ries |
(NF de la région d’Arlon et Aubange). NF du domaine luxembourgeois, dont l’origine peut être multiple, notamment ail. Riese ‘géant’ ou Ries comme nom d’origine topony-mique(Bahlow419).
|
JG |
Ries |
Ries- -se, -z. 1. Proven. Riets ..Roseau ». V. Riet. N° 243. — 2. V. RAD (Raz). — 3. N. allem. Car. phys. ..Géant ».
|
EV |
Ries, (de) |
1. Mnl. ries: vermetele, roekeloze, waaghals. BN. 1283 Annekin de Ries, Kales (GYSS. 1963); 1480 Vincent Ries, Eeklo (PARM.). –2. Voor Deries, zie ook Durie(z). – 3. De Ries ook wel = De Rys.
|
FD |
Riesen |
Verbogen vorm van D. Riese: reus. BN.
|
FD |
Riesinger |
zie Reisi(n)ger.
|
FD |
Riessauw |
zie Rijsouw.
|
FD |
Riesselmann |
zie Rysselmans.
|
FD |
Riessen, van |
PlN Rijssen (OIJ).
|
FD |
Riest, de/van (de(r)) |
zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Riesterer |
D. BerN van de schoenlapper. 1360 Cuonr. der Riester, Hohenstein (BRECH.).
|
FD |
Riestmans |
Riesman, Rysman, Rijsman, Reestman, Restmans, Resman(n), Rissmann, Riszmann, Ritsmans: Afl. van Van der Riest, Verriest. 1300 Joh. Riistman; 1400 Mathias Riistman, Tv. (BERDEN); 1541 Andries Rijsmans, Diest (CLAES 1983).
|
FD |
Rieswiek |
zie van Rijswijck.
|
FD |
riet |
.Jonc, roseau ». (reyt. N° 79). N° 243. Proven. V(and)er-, Van de- -Reyd(t), -Ryst. Rietjens, ,,Petits roseaux ». Riet- -bos ou -bus, -haeve. .Jonchaie, Ferme (Hoeve) de la jonchaie » (Riethoven, Loc. holl.).
|
EV |
Riet |
Patr. Korte vorm van Henriet. Vgl. 1374 Jan Ryhet, Ip. (BEELE).
|
FD |
Riet |
Rieth, Rietjens: BerBN naar het weefriet. Zie De Rieder. 1385 Jan Riet weivere, Ip. (BEELE).
|
FD |
Riet |
Surnom: moy. néerl. riet ‘roseau’,
|
JG |
Riet, van (de(r)) |
van de Rieth, -Ridt, -Rij(d)t, -Reijd, -Reyd(t), -Reyt, -Reet, van den Rijd(t), -Rijt, -Ryd(t), -Ryt, -Rey(d)t, -Reij(d)t, te Rijdt, van Rijt, van Ryt, van der Rij(d)t, -Ryt, -Rit, -Reyd(t), -Reet(h), van der Ee(d)t, van der Heydt, van der Rieten,van Riette, van ‘t Riet.Verriet, Verry(d)t, Verrij(d)t,Verrey(d)t, Verreij(d)t, Vereijt, Vereyt, Verayt, Verreet, Verret(h), Vered, Veret: PlN Riet, Rit, Rijt, Reet: kleine waterloop, geul in buitendijkse gronden (MOERMAN). Vooral fréquent in de Kempen. 1239 Joh. de Rit, Aw. (SEA); 1301 Hermanni de Rijt, Udenhout (OATII); 1340 Joh. de Rijt;Joh.de Riet, Tnh. (VERB.); 1406 Willem vander Rijt, Aw. (ANP); 1532 Jan van Ryt = 1533 Jan Verryt; 1575 Cornelis Ver(r)et, Kontich (SELS); 1569 Mathijs inde Ryt; 1641 van der Rijt, Diest (CLAES 1983).
|
FD |
Rietberg(en) |
PlN Rietberg (NRW). 1630 Rietbergh, Nispen-Essen (PDB); 1666 Fr. Ad. W. cornes Frisiae orientalis et Rittebergae (MUL VI).
|
FD |
Rietbrock |
PlN(NRW). .
|
FD |
Rietdijk |
Riddick, -eck: PlN Rietdijk (NB) (PLB). 1286 Gilise vanden Riedyke, Dordrecht; 1290 Vrederics neve vanden Ryedike, Holland (CG). – Lit.: L. DE WACHTER, De Rietdijk – Les Riddecks. Ts. StadAw. 1977,125-138,237-253. – G. SCHMOOK, La Riddecks d’Anvers, A’dam-Londen, 1971.
|
FD |
Rieter |
Riether: 1. BerN van de weefrietenmaker. Zie Rieder. – 2. D. FN Riet(h)er < PlN Riet(h).
|
FD |
Rieth, van de |
zie van der Riet.
|
FD |
Riethaeve |
PlN: rietland. 1620 hoijgars waerinne begrepen is een Rietheve, Adinkerke; 1710 maygars ghenaemt de Rietheve, Bieren; 1459 Pierre Riethave, Nieuwerleet (DF XIII); 1406 Jans Riethaven dochter, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Riethage(n, van) |
PlN Riethage in Aalter (OV) (MT II,i). 1431 Mergriete f. Jan Riethages, Marie f. Jan Riethaghes; ise e. Jan Rietaechs, Ursel (med. J. Vandeveire, De Pinte); 1764 Jacobus van Riethaege, Wingene (DEWULF1977).
|
FD |
Riethmacher |
Nom de profession: moy. néerl. rietmaker ‘tresseur de roseaux’.
|
JG |
Riethuisen |
Verspreide PlN Riethuis (DF). Of Riethausen (NS).
|
FD |
Rietjens |
zie Riet.
|
FD |
Rietmaker |
-mae(c)ker, Riethmacher: BerN van de maker van weefrieten. Zie ook Riemaker z. 1270-91 Jan die Rietmakere, Cent (CG); 1278 Rietmakere, Lv. (DE MAN1949).
|
FD |
Rietmans |
Riettmann: BerN van de rietmaker. Vgl. Ndd. Rethmann.
|
FD |
Rietmeijer |
Riedmayer, Rittmeier: Boer bij een moeras, ven, bij het riet. 1666 Mathias Ritmeyer, Delft(MULVI).
|
FD |
Riette, van |
zie van der Riet.
|
FD |
Rietveld(e) |
PlN Rietveld (ZH) en in Wormhout (FV) en Westkapelle (DF XIII). 1606 Fransois van Rytveldt, Diksmuide-Bg. (PARM.).
|
FD |
Rietvoort |
PlN: voorde, wad met riet.
|
FD |
Rieuw, de |
Rieu(x), zie Durieux.
|
FD |
Rieviere, van de(r) |
zie van de Rivière.
|
FD |
Riez |
(NF de la région de Couvin et Chimay). 1257 «Alars de Ries» ChartesHainaut, 1360-61 «Lotars de Ries» PolyptAth, 1507 «Henry de Riez» BourgNamur; nom d’origine: moy. fr, riez, rièses ‘terrain inculte’, aussi les Riè-zes.
|
JG |
Riez |
zie Durie(z).
|
FD |
Rif(f) |
Zie Ryf.
|
FD |
Rif(f)aut |
Riffaux, Ryfa: Mfr. riffaut: nietsnut, deugniet, boef (FEW).
|
FD |
Rif(f)let |
zie Roufflet.
|
FD |
Rifai |
zie Reffay.
|
FD |
Rifaut |
Surnom: moy. fr. riffaut ‘vaurien’ FEW 16,710a. – Cf. également: 1626 «Simon Rifay» émigré en Suède.
|
JG |
Riff- |
-is, -let, -on. Riff- -lard. V. RAD (Ra).
|
EV |
Riffla(e)rt |
-ard, zie Rouflart.
|
FD |
Rifflart |
1365 «Jehan Rifflart cambier» Taille-Mons, 1455 «Gille filx jadit Rifflart de Jauce» = «Cillé Rifflart» = «Gille Refflart» Gimnée, 1472 «Jehan Riffelart» DénLaroche, 1474 «relicta Colet Riffla» PrincipLiège, 1552 «Nicolas Rifflart» SubsidesNamur, 1584 «Éverard Rifflar» ForgeMirwart ; p.-ê. surnom: moy. fr. riflar ‘celui qui rifle, qui pille’, (15e s.) ‘sergent’ FEW 16, 710a, mais Rifflart est attesté aussi comme nom de baptême en 1433 (également en 1455 et 1474 ci-dessus), cf. Daire, Dict. picard 147 [MH]. Cf. aussi Ruffelart, Rufflard.
|
JG |
Rifflet |
Riflet, Ruffelet. 1311 «Jehan Rifles» Tournai (Hocquet, 143) [habitant la rue Rif-flée, dénommée ailleurs rue Rifflet, cf. Bozière 293]; surnom: à rapprocher de dial. angevin riflet ‘épervier’ FEW 16, 710a; ou bien surnom d’après anc. fr. ruff(e)let, rifflet ‘pelle’ Gdf 7, 261b [MH].
|
JG |
Riffon |
Riffont, Rifon. Carnoy 244 rattache Riffon à fr. rifler ‘rafler’; cf. Rifaut; ou bien forme romane (cas régime?) de l’anthrop. germ. Rîfo [FD].
|
JG |
Rifon |
Riffon(t): Patr. Rom. verbogen vorm van de Germ. VN Rifo. Zie Ryf.
|
FD |
Rifout |
Var. de Rifaut.
|
JG |
Rig- |
-o, -ot, -a, -aud, -aux, -el, -oie, -olet, Rigu- -el(le), Ri-h)- -on, -ou(x), -oulx, Rikar, Rikir (N° 4). V. RAD (Rac).
|
EV |
Riga |
14e s. «Riga li clers», «Rigas de Neuville» DénHesbaye, 1377 «Rigaulz de Muhiens» = 1422 «Riga de Muhien» GuillLiège, 1520 «Johan Riga» Presles, 1683 «Jacques fils Tos-saint Rigaz d’el Gleixhe», 1721 «vefve Riga» La Gleize; nom issu de l’anthrop. germ. rîk-wald (Fôrst. 1270), cf. Rigal (ci-dessous), Rigau, etc. Rigal. 1236 «Rigaldus miles de Hacur» Cart-ValDieu, 1250 «Rigaldus filius domini Wille-mi» Kemexhe, 1280 «Rigaldus forestarius» PolyptLiège, 1285 «Rigas de Boleseis» Cart-ValBenoît, 14e s. «Rigals de Warnant» DénHesbaye, 1373 «Rigal» CoutStavelot, 1380 «Rigal de Fleron», 1391 «Johans dis Rigal d’Eure» CartValBenoît, 1564 «Jehan Rigald» CoutStavelot, 1573 «Rigald de Mouhin» GuillLiège; forme non dépalatalisée de Ri-ga(u), Rigald. – Cf. aussi (par fausse régression): 1373 «Rigard de Fexh» CoutStavelot, 1515 «Jehenne Rigar» BourgNamur. Cf. aussi Régal.
|
JG |
Riga |
zie Rigout, Reingardt.
|
FD |
Rigal |
-aud, -ault, -au(t), -aux, zie Rigout.
|
FD |
Rigali |
cf. Regali.
|
JG |
Rigau |
Rigaut, Rigaux, Rigo, Rlgô, Rigot, Rigôt. 1286 «Colars Rigaus» CartLessines, 1289 «Rigaus le Retiviers» CensNamur, 14e s. «Rigaus li frères Colons», «Gilons Rigos de le Change» DénHesbaye, 1332 «Rigaul de Muhin» CartValBenoît = 1370 «Rigaulz de Muhiens» GuillLiège, 1365 «Righaus des selliers» TailleMons, 1391 «Rigauldd’Ayneur dis de Fleron» CartValBenoît, 1426 «Hanin Rigault» TailleSoignies, 1536 «Rigau Joriet» BourgNamur, 1564 «Johan Rigaul» CoutStavelot, 1603 «Gillet Rigo» BourgNamur, 1732 «Nicolas Rigaux» Hatrival; var. de Riga(l) < anthrop. germ. rîk-wald. – Génitif germ. : Rigauts.
|
JG |
Rigaumont |
Nom d’origine [à localiser] composé du NP Rigau + -mont.
|
JG |
Rigaumont |
zie Rigomont.
|
FD |
Rigaumont. |
Proven. ..Colline du sieur Rigaud ». N° 232.
|
EV |
Rigaut(s) |
Rigaux, cf. Rigau.
|
JG |
Rigbourg |
zie Dericbourg.
|
FD |
Rigebo |
cf. Regibaut, Regibo(t).
|
JG |
Rigebo |
zie Reinbout.
|
FD |
Rigelle |
zie Rigol(l)e.
|
FD |
Righes |
Dimin. de Rig(au).
|
JG |
Rigo |
Rigô, cf. Rigau.
|
JG |
Rigo(t) |
zie Reyngoudt, Rigout.
|
FD |
Rigoir |
zie Ryckewaert.
|
FD |
Rigol(l)e |
Rygole, Rijgole, Riguel(le), Rigelle, Rigol(l)et, Ragol(l)e, Rogolle, Regolle: Patr. W. var. (met niet-gevocaliseerde /) van Rigout/Rigaud. 146 e. Rigald ou Rigaul de Hemricourt; 1320 Rigoles de Geneffe, Luik (BODY); 1330 Gile Rigol, Luik (SLL III); 1374 Rykout van Moelen = Rigole de Melen, Bs. (BLO VI); 146 e. Gérard dit Rigol, Luik; 1694 Adriaen Rygole, Zwg. (PARM.). Dim. Rigolet: 1464 Jehan fils de Rigolet, Crisnée (HERE.).
|
FD |
Rigole |
Rigolle. s.d. «Catherine dicti Rigol» ObitHuy, 1189 «Rigoldi de Rochefort» St-Hubert, 1272 «Rigoldus de Bossut» 14e s. «Gérard dit Rigol» Liège, 1317 «sangnor Gilon Rigol» CartValBenoît = 1330 «Gile Rigol» CartValBenoît, 1544 «Johan Rigold» DénStavelotMy ; dimin. du thème anthropon. de Rig(au). Dérivé: Rigolet. 1280 «Jehans Rigoles» DettesYpres, 1302 «Jehanès Rigoles» Loi-Tournai, 1358 «Rigoles de Geneffe» Guill-Liège, 1464 «Jehan, fils de Rigolet» Crisnée.
|
JG |
Rigomont |
Rigaumont: Wsch. geen PlN, maar Patr. Germ. VN rîk-mund ‘machtig-bescherming’: Rigomundus (MORLETI).
|
FD |
Rigon(ot) |
Patr. Dim. van Rigout.
|
FD |
Rigot |
Rigôt, cf. Rigau.
|
JG |
Rigout |
-outs, Rigault, -aud, -aut(s), -au(x), Regau(s), Rega(t), Regou(d)t, Regourd, Rigo(t), Riga(l), Regal(do), Régal, Rego(s): 1. Patr. Germ. VN rîk-wald ‘machtig-heerser’: Rig(u)aldus, Ricwoldus, Rigoldus (MORLET I). 1274 Giles ses freires, cui on apiele Rigaut, H (CACa); 1282 Rigaldo de Comeffe; 1499 Rigault van Stapel, St.-Tr. (GHYSEN); 1385 Johannis dicti Rigou, Tg. (TYTGAT); 146 e. Rigaut ou Rigat; Rigaut dit Rigald de Fexhe; Riga enfant Lowy de This; 1312 Rigo de Montengnée; 146 e. Gilchon Rigo, Luik (BODY); 1461 Jean Ryga, Luik ( VS1992,542); 1650 Dierick Riga, Tn. (HEND.). Vgl. ook Reyngoudt, Ricaud. – 2. Ook verward met of aïs een afl. opgevat van Ric(h)ard, een andere rîk-naam. 146 e. Richard dit Rigas de Haccourt; Richard dit Rigald ou Rigaul de Hemricourt = Richard dit Rigau de Hemricourt; Richard dit Rigaut de Thys; Rigault dit Richard d’Awans, Luik (BODY).
|
FD |
Rigtering |
-ink: Ndd. Richtering, afl. van Richter: (dorps)rechter. 1574 Eisa Richterinck, Munster (BRECH).
|
FD |
Riguel |
Riguelle. 1618 «Arnould Riguelle» BourgNamur; dimin. fém. de Rig(au).
|
JG |
Riguel(le) |
zie Rigol(l)e.
|
FD |
Rihon |
Rixhon, Ryhon: 1. PlN Rihon in Harzé (LU). -2. Zie ook Rion.
|
FD |
Rihon |
Rixhon. Nom d’origine: Rihon, à Harzé (Lg), cf. aussi Derixhon.
|
JG |
Rihoux |
Nom d’origine: ainsi (hôtel du) Rihoux, à Lille (Nord). Cf. aussi Riou.
|
JG |
Rihoux |
Reho, Ryheul, Reheul, Reul: Patr. Ri(h)oul, Rom. vorm van Germ. VN rîk-wulf ‘machtig-wolf : Rigulfus, Riulfus (MORLET I).
|
FD |
Rijbioek |
Rybroe(c)k: PlN Riebroek in Lichtervelde, Maldegem, Koolskamp (DF XIII). Zie ook Rietbrock. Of Ribbroek in Westerlo (A). 1316 Clementia dicta de Rebbroec…in curia beghinarum in Dyst…in territorio de Westerle juxta locum dictum Spicdoren que quondam erant Walteri dicti de Rebbroec patris dicte beghine…in loco dicto Rebbruec juxta pascua Johannis de Rebbruec; 1308 Walterus dictus de Ribbrocke, Westerlo (OATII).
|
FD |
Rijck(e)man |
zie Rijkman(s).
|
FD |
Rijck(e)waert |
cf. Ryckewaert.
|
JG |
Rijckaert |
cf. Ryckaert.
|
JG |
Rijckeboer |
Ryckeboer. Surnom: néerl. rijk boer ‘paysan riche’; également réinterprétation du NL Ricquebourg (Oise) ou à Mares-quel (PdC) [FD].
|
JG |
Rijcken |
Surnom: génitif de néerl. rijk ‘riche’.
|
JG |
Rijcken |
zie Ryks.
|
FD |
Rijckevorsel, van |
zie van Rijkevorsel.
|
FD |
Rijckmans |
Génitif de néerl. rijk mon ‘homme riche’, cf. 1282 «Lambert Rikeman», 1291 «Clais Rikeman, le clers» DettesYpres.
|
JG |
Rijcks |
Rijckx, zie Ryks.
|
FD |
Rijckx, de |
de Rycks, de Ryckx: De spelling in twee woorden is wsch. een reïnterpretatie (aïs de Rijk) van Derijckx = Derickx; zie Diedericx.
|
FD |
Rijdt / Rydt, van de(n/r) |
zie van der Riet.
|
FD |
Rijdt, de |
de Ry(d)t, de Rey(d)t: Verkort < Van de Riet = van der Rijdt = van der Reyd.
|
FD |
Rijen, van |
van Ryen: PlN Rijen (NB). Het Land van Rijen is ook de naam van het oude markgraafschap Antwerpen. 1399 Jan van Ryen, Aw. (ANP); 1585 Hans van Ryen, Bergen-op-Zoom-Aw. (AP).
|
FD |
Rijgaert |
cf. Rcygaert(s).
|
JG |
Rijgersberg |
Wellicht de PlN Reigersberg in Grattersdorf(BEI).
|
FD |
rijk |
..Riche ». 1. Car. mor. Ryckaert..Richard », Ryk(e)- -man(s), Ry(c)ken, De Rykman. L’H.riche, Ryckeboer, ,,Paysan riche ».
|
EV |
Rijk(e), de |
de Rijck(e), de Ry(c)k(e), de Rie(c)k, de Reijck, de Reyck(e), Derique, le Rycke, le Rij(c)ke: BN. Bnw. rijk: rijk, machtig, vermogend, aanzienlijk. 1268 Willelmus-Dives = 1276 Willaumes li Rike, Ip. (BEELE); 1343 Jhan de Rike, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Rijk, van |
van Ryk, van Rycke, van Rieke: Uit Van de Rijke < van der IJken < van der Eyken.
|
FD |
Rijk, van der |
zie van der Eyken.
|
FD |
Rijkaert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Rijkals |
zie Ryckhalts.
|
FD |
Rijke, van de |
zie van der Eyken.
|
FD |
Rijkeboer |
zie Dericbourg.
|
FD |
Rijkel(en), van |
van Rykel(en), van Rijckel, van Ryckel: PlN Rijkel (L, NL). 1261 Reynerus de Rikle, St.-Tr. (CG); 1280 Mergriten van Rikele, Oudenbiezen (OGO); 1352 Gheerdt van Rikele, Lv. (ICKX).
|
FD |
Rijken |
zie Rijks.
|
FD |
Rijkenberg |
PlN in Ruurlo (G) (HEKKET).
|
FD |
Rijker, de |
de Ryker, de Rijcker(e), de Rijcckere, de Rycker(e), de Ryckère: Afl. van Mnl. riken: machtig worden, rijk worden, geld verdienen. Maar het Iw. kan ook wel verklaard worden door reïnterpretatie van de Germ. VN Rijker. 1233 Sygeri Rikre; 1377 Jan de Rikere, Ktr. (DEBR. 1980,1970).
|
FD |
Rijkers |
Rykers, Rikers, Rijckers, Rey(c)kers, Reijkers, Ryckers, Rikkers, Ricker: Patr. Germ. VN Rijker: rîk-hari ‘machtig-leger’: Ric(h)arius, Rikerus (MORLETI, Dip., GN). 1326 Rikeer van Sint Omars, Ip. (BEELE); 1366 Lote Rikers, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Rijkevorsel.van |
van Ry(c)kevorsel, van Rijckevorsel: PlN Rijkevorsel (A). 1409 Wouter Andries filius van Rykevorsele, Aw. (ANP).
|
FD |
Rijkhals |
Rickhals, Rikhals. Surnom: rijk hais ‘cou riche’ (hais avec le sens de ‘personne’).
|
JG |
Rijkhals |
zie Ryckhalts.
|
FD |
Rijkhoff |
PlN Rijkhoven (L).
|
FD |
Rijkman(s) |
Rijckman(s), Rijckeman, Ryckeman, Ryckmann, Ry(c)kman(s), Rickman, de Ryckman: Patr. Germ. VN rîk-man ‘rijk-man’: Ricmannus, Richman (MORLET I). Evtl. BN. 1280 Martinus Rikeman, Ip. (BEELE); 1389 Macharijs Rijcman = 1395 Makaris Rikeman, Moen (DEBR. 1970). Ryko, zie Rico.
|
FD |
Rijks |
Génitif de néerl. rijk ‘riche’.
|
JG |
Rijkse(n) |
Rykse, Rikse, Rixen(s): 1. Patr. Afl. op -so van Germ. rîk-naam. Richizo (MORLET I), Rikizo (SOCIN). 1256 frater Rixo de Arscot, Lv.; 1287 Rixo miles, Tn. (V. LOON141; OATII). – 2. Metr. Afl. op -sa van rîk-naam. 1294 Willelmi dicti voren Rixen zona, Tn. (MNT187).
|
FD |
Rijm/Rym, van den |
van den Reym: Heel wsch. var. van Van den Ryn, met «//n-wisseling.
|
FD |
Rijmenam, van |
van Rymenam,van Rijmenant(s), van Rymenan(t)(s), van Rymenhand, (van) Reymenant(s), Rijmenams, Ry-, Rymenan(t)s, Rij-, Reymenan(t)s, Rymenhant, Reijmenants, -haut, R(e)ymenhaut, Rijmenhou(d)t, Ry-, Raijmenants, Ray-: PlN Rijmenam (A). De var. op -haut/-hout door verkeerde lezing van n aïs u. 1303 Jan van Rimennan, Mech. (HB 653); 1406 Gheert van Ryemenam, Bs. (PEENE); 1405 van Wouteren Riemenant, Diest (C.BAERT); 1534 Jan van Rijmenam, Aw. (AP).
|
FD |
Rijmenans |
-ants. Nom d’origine (au génitif): Rymenam (Anv).
|
JG |
Rijmersdael, (van) |
zie Reimersdahl.
|
FD |
Rijnaerts |
-art, Rynaert(s), zie Reinaert.
|
FD |
Rijnberg |
1. Metr. Reinberg, Germ. VN ragin-berg ‘raad-bescherming’: Reginbirga, Rainberga (MORLET I). – 2. Zie Van Rijnberk.
|
FD |
Rijnberk, van |
Rijnberg: PlN Rheinberg (NRW). 1787 Joh. van Rynberk, Tiel G-Aw. (AP).
|
FD |
Rijnders |
cf. Reinders.
|
JG |
Rijndorp |
Ryndorp, Reyndorp, Rheindorf: PlN Rijndorp, oude en Ndl. naam van verschillende plaatsen Rheindorf aan de Nederrijn, b.v. in Bonn 1197 Reindorp, Leverkusen 1199 Rindorp (TW).
|
FD |
Rijnek(e) |
zie Reine(c)ke.
|
FD |
Rijnen |
zie Rein.
|
FD |
Rijnhout |
zie Reinoud(s).
|
FD |
Rijnink |
Patr. Reinink, afl. van ragin-naam, zoals Reinaard, Reinoud.
|
FD |
Rijnkens |
zie Renkin.
|
FD |
Rijnsent |
Rincent: Metr./Patr. Germ. VN ragin-sinth ‘raad-weg’: Reginsint, Rainsend; Rainsindus (MORLETI); Rainsent (KALBOW).
|
FD |
Rijpens |
R(e)ypens, Reppen, Rybens, Ribbens, Rippin, Ribbin(c)k, Rieb(u)s: Patr. < bakernaam Ribbe, Germ. Ripo < VN Rijbrecht (LIND.): rîk-berht; of < Rijboud: rîk-balth; of < Rijbode: rîk-bodo. Ripodo, Ripoldus (MORLET I). 1373-93 Lubbert Ribbert = L. Ribbe = L. Ribben, Deventer (DRAAIJER); 1630 Antoni Rijpens, Reet (MAR.); 1551 Gummaer Rijbens = 1566 Gommar Rypens, Kontich (SELS); 1521 Roland Rybens; ±1600 Marc Rybens = Ruebens, Duinkerke (Midd. 1959,144-7; let hier op de ronding van i tôt u o.i.v. de 6).
|
FD |
Rijsbergen, van |
van Rysbergen, Ryzenberg: PlN Rijsbergen (NB); evtl. Rijsberg in Balen (A). 1361 Boudin van Rijsbergen, Rijsbergen (JAM.); 1368 van Rijsberghen, Weelde (VERB. II); 1399 Roelof van Rijsberghen, Aw. (ANP).
|
FD |
Rijsbrack |
Rysbrack: PlN Rijsbroek: moeras waar rijshout groeit. 1628 Mher Philippe de Licques.-.heere van Rysbroucq, Vn. (DF XIII); 1703 Peter Rysbraeck, Aw. (AP).
|
FD |
Rijsewijk, (van) |
zie van Rijswijck.
|
FD |
Rijsouw |
Riessauw, Risseeuw: i. Patr. Adaptatie van Fr. Richaud; zie Ricaud. – 2. Patr. Kan, vanwege de onvastheid van de voortonige klinker, ook adaptatie zijn van Rouss(i)eau. 1659 Pieter Roceeuw = Risseeuw, Z (MEERTENS1947).
|
FD |
Rijssel, van |
van Ryssel, van Reysel: PlN Rijsel, Fr. Lille (Nord). 1358 Pieter van Risele, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Rijsselbergen,van |
van Rijsselberg(h)e,van Rysselberg(h)e, -bergen, van Reysselberge: PlN Rijselberg in Belsele (OV), St.-Joris-Winge (VB), Herselt (A). 1295 Joh. dictus Riselberghe, Lokeren (FLW); 1375 Kateline van Riselberghe, Belsele (GYSS. 1971); 1466 Jacob van Ryselberghe, St.-Win. (VERGR. 1968).
|
FD |
Rijstenbil |
Adaptatie van Pic. FN (Richeb…?)? 1601 Jan Cornelis Ritsebil, Poortvliet/Scherpenisse (med. H. J. Rijstenbil, Zwartewaal).
|
FD |
Rijswij(c)k, van |
van Ryswyck, (van) Rijsewijk, Rieswiek, Riswijk: PlN Rijswijk (NB, ZH, G). 1227 Reynerus de Riswich; 1230 Gelekinus de Riswic, Egmond (OHZII); 1278 Willem van Riiswiic, Utrecht (CG); 1421 Ghiselbrecht van Rieswyc, Raamsdonk-Bg. (PARM.).
|
FD |
Rijt/Ryt, van (de(r/n)) |
zie van der Riet.
|
FD |
Rijthoven, van |
van Rythoven, de Ryhove: PlN Riethoven (NB). 1374 Claeus van Riethoven = 1386 Claus van Rijthoven, Aw. (CLEMEUR); 1403 Jan van Rijthoven, Aw. (ANP).
|
FD |
Rijvers |
Ryvers, Rivers: Patr. Germ. VN Ripherus (MORLETI). Zie ook Reiffer(s).
|
FD |
Rijx |
zie Ryk(s).
|
FD |
Rijze, van den |
zie van den Ryse.
|
FD |
Rijzeghem, van |
zie van Resseghem.
|
FD |
Rikar |
cf. Richard, Ricard.
|
JG |
Rikar(t) |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Rikelynck |
zie Ryckelynck.
|
FD |
Rikers |
zie Rijkers.
|
FD |
Riket |
zie Richet.
|
FD |
Rikhals |
cf. Rijkhals.
|
JG |
Riki(e)r |
zie Richier.
|
FD |
Rikir |
cf. Riquier.
|
JG |
Rikken |
zie Rijks.
|
FD |
Rikkers |
Génitif de néerl. rijk fieer ‘homme riche’?
|
JG |
Rikkers |
zie Rijkers.
|
FD |
Riklin |
zie Ryckelynck.
|
FD |
Rikse |
zie Rijkse(n).
|
FD |
Riley |
Wellicht de lerse FN O’Reilly < O Raghailligh.
|
FD |
Rilhof |
Zie Rillof.
|
FD |
Rilke |
Rylke: Patr. Ontrond < Rülke, dim. van Rühl: Rudolf. Vgl. Riihle, Riehl.
|
FD |
Rillaar, van |
van Rillaer(t), Rillaert(s), Rillaers, Rielaert, Riellaerts, van Rillas, Relaes: PlN Rillaar (VB). 1297 Johannis dicti de Rilaer, Tn. (OATII); 1321 Johanne de Rilaer; 1340 Gheert van Riellaer, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Rillaer(t)(s) |
Proven. Rjllaar (Loc.).
|
EV |
Rillaert |
au génitif: Rillaerts. Probabl. nom d’origine: Rillaar, auparavant Rillaer(BrFI).
|
JG |
Rillaert |
Surnom: néerl. rillaert ‘trembloteur’ (Carnoy 250).
|
JG |
Rillof |
Ri(e)lhof: 1. Patr. Germ. VN Ridolf (zie Ridolfi). – 2. Waternaam Riedolf in Jabbeke (WV): 1392 van den Riedelove; 1437 an den Ri(e)dolf (DF XIII).
|
FD |
Rim- |
-baut, -bout, -bert. V. RAD (Ran).
|
EV |
Rima |
Patr. Germ. VN rîm-wald: Rimolt, Rimald (Fm.). D. Reimelt.
|
FD |
Rimaie |
cf. Rimée?
|
JG |
Rimanque |
Var. van Remarque.
|
FD |
Rimaux |
Rimeau(x),
|
FD |
Rimaux |
Rimeau, -eaux. Nom issu de l’anthrop. germ. rîm-wald > Rimolt, Rimald [FD].
|
JG |
Rimbaet |
-aud, -aut, -auw, -eau(x), zie Reinbout.
|
FD |
Rimbaut |
-eau, cf. Raimbaut.
|
JG |
Rimbert |
cf. Raimbert.
|
JG |
Rimbert |
zie Rembert.
|
FD |
Rimbold |
-bout, zie Reinbout.
|
FD |
Rimé |
Rimez. 1289 «li enfant Colai Rimet» CensNamur, 1506 «Rimé» CoutStavelot; w. Rimèy, (La Gleize) Rimé, forme w. de Remy, cf. aussi w. tëre Rîmet, topon. à Esneux (Lg), 1587 «terre Remy».
|
JG |
Rimé(e) |
-ez, -ette, -etz, zie Rémi.
|
FD |
Rimeau |
-eaux, cf. Rimaux.
|
JG |
Rimée |
Rimaie. Surnom: anc. fr. rimee ‘gelée blanche’ ou anc. pic. rimee ‘fissure’ FEW 10, 409a ; ou bien var. de Rimé (= Remy), comp. Remé, Remée.
|
JG |
Rimez |
cf. Rimé. Rimy, cf. Remy.
|
JG |
Rimmelzwaan |
zie van Reimerswaal.
|
FD |
Rimmenaers |
Proven. Rymenam (Loc.) avec substitution du suff.-aerts d’orig.
|
EV |
Rimmenaers |
Wsch. verhaspeling van Rymenams.
|
FD |
Rimy |
zie Rémi.
|
FD |
Rinaldi |
cf. Renaldi.
|
JG |
Rinaldo |
-i, Rinallo, Renaldi: It. Patr. < Germ. VN Reinoud. 1570 Géorgie Rinaldo, Milaan-Aw. (AP).
|
FD |
Rinardi |
It. Patr. < Germ. VN Reinaard.
|
FD |
Rince |
Rinche, Rins(che), R(e)yns, Reins, Reijns: Patr. < Reinzo, -so-afl. van Germ. ragin-naam. 1154 Reinzo de Thildunc (GN).
|
FD |
Rince |
Surnom: flandr. lise ‘mauvais sujet’ FEW 10, 141a?
|
JG |
Rincent |
zie Rijnsent.
|
FD |
Rinch- |
-ard, -art, Ring- -oet, -oot, -el(le), -let, -oir, -rosé, Rings, Rinquat. V. RAD (~Rank).
|
EV |
Rinchard |
-art. 1683 « Mathieu RinchartoBourg-Namur; nom issu de l’anthrop. germ. rin-gatd> Ringard, Rinjard?
|
JG |
Rinchard |
-art: 1. Patr. < Richard, met n-epenthesis; vgl. Rincheval. – 2. PlN? 1708 Ferdinandus Baute de Rintsart, Maubeuge (MUL VII).
|
FD |
Rinche |
zie Rince.
|
FD |
Rinchenne |
Dérivé de Rinchard, avec changement de suffixe ?
|
JG |
Rincheval |
Ringeval: PlN Richeval (Moselle).
|
FD |
Rinchon |
cf. Renson, Renchon.
|
JG |
Rinchon |
zie Renneson.
|
FD |
Rinck |
génitif simple: Rings; génitif double:
|
JG |
Rinck, (de) |
zie Ring.
|
FD |
Rinckens |
Rinkens. Nom issu de l’anthrop. germ. (H)ringo.
|
JG |
Rinckens |
zie Renkin.
|
FD |
Rinckhout |
PlN Rinkhout in Zèle (OV); 1390 Riinkout in Cent (TW). Wsch. ook Ndd. PlN Rinkholt; vgl. Rinkhalde (BW). 1542 Joris Rinckhault, Soest-Aw. (AP); 1655 Carolus Rinchout ex Drudervelle (?) (MUL VI).
|
FD |
Rinclin |
Soit var. de Rinkin avec / euphonique,soit var. de Riklin < NF flam. Ryckelynck [FD].
|
JG |
Rinclin |
zie Ryckelynck.
|
FD |
Rincon |
zie Renneson.
|
FD |
Rinder(s) |
zie Reiner(s).
|
FD |
Rindin |
Rindignez: Patr. Wellicht uit Renardin of Renaudin, -inet.
|
FD |
Rinert |
zie Reinaert.
|
FD |
Ring |
(de) Ryng, Ring(h)s, (de) Rinck, Rink, de Rynck, de Rijnck: 1. BerBN voor de ringenmaker. Vgl. D. Ring(e). 1303 Woutren den Ring, Bg. (VERKEST); 1399 Pierre de Rinc, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. BN voor iemand die ringen draagt. 1455 Gertruyt metten Rijnghen, Den Bosch (HB 480). -3. Huisnaam. 1437 Ricaldi inden Rinck = 1437 Ricaut van Rixingen weerdt in den Gulden Rinck, Tg.(TYTGAT).
|
FD |
Ringaert |
-gard, zie Reingardt.
|
FD |
Ringel |
Ringel: dim. van ring. Vgl. Ring. 1378 Grillekin Ringhele, Westrozebeke (SOETE).
|
FD |
Ringelberg |
PlN Ringenberg in Hamminkeln (NRW). 1558 Everaart Ringhenberchs, Kleef-Aw. (AP).
|
FD |
Ringelé |
zie Renglet.
|
FD |
Ringelheim |
PlN(NS).
|
FD |
Ringen(s) |
Patr. Afl. van VN Reingard of Reingoud.
|
FD |
Ringer |
Renger(s), Rengger: Patr. Germ. VN Reinger. 1174 Ringerus Quada; 12e e. Ringerus films Ringeri, Cent (GN).
|
FD |
Ringeval |
zie Rincheval.
|
FD |
Ringhs |
zie Ring. Ringler: D. BerN van de ringenmaker, vooral benen ringen, rozenkranskralen. 1691 J.Fr. Ringler; 1708 F. J. Ringeler, Bs. (MUL VII).
|
FD |
Ringlet |
cf. Renglet.
|
JG |
Ringlet |
zie Renglet.
|
FD |
Ringo(ot) |
-ot(te), -oet, zie Reyngoudt.
|
FD |
Ringoet |
-oot. Nom issu de l’anthrop. germ. hring-wald (Fôrst. 878).
|
JG |
Ringoir |
Rengoir: Var. met n-epenthesis van Rigoir < Riquoir = Ricouart.
|
FD |
Ringoir |
Var. altérée de Gringoir(e)?
|
JG |
Rings |
cf. Rinck.
|
JG |
Rings |
zie Ring.
|
|
Ringuet |
1292 «Robert Ringuet» St-Vigot , (Eure); dimin. de l’anthrop. germ. (H)ringo.
|
JG |
Ringuet |
zie Renguet.
|
FD |
Rink |
1. Zie Ring. – 2. Verkort < Rinken. Rinkema, zie Renkema.
|
FD |
Rinke(n) |
-ke(n)s, -kin, zie Renkin. Rinnaert, zie Reinaert.
|
FD |
Rinken(s) |
cf. Rinckens.
|
JG |
Rinkin |
Var. de Renkin ou bien mis pour pic. rinkinkin ‘friquet; individu petit et agaçant’ FEW 22, 73a.
|
JG |
Rinne |
1515 «Jado de Rinnes», 1531 «Andrianne de Rinne» BourgNamur; nom d’origine: Rhisnes (Nr), mais le NF est plutôt liégeois; éventuellement, surnom: w. rin.ne ‘raine, grenouille’FEW 10, 51b.
|
JG |
Rinne |
PlN Rhisnes (N). 1515 Jado de Rinnes, Namen (J.G.).
|
FD |
Rinné |
Zie Ragnet.
|
FD |
Rinolet |
Dérivé en -ol-et du thème de Renaud.
|
JG |
Rinquet |
zie Renquet.
|
FD |
Rins |
zie Rince, Rein.
|
FD |
Rinsbergh(e) |
Rinschbergh, Rinsbourg: Wellicht PlN Rijnsburg (ZH). 1676 Jacobus Rinchemberg, A’dam(MULVI).
|
FD |
Rinsche |
zie Rince.
|
FD |
Rinskopf |
D. BN Rindskopf: rundskop.
|
FD |
Rinsveld, van |
van Rinsvelt, Rinsveldt: Verspreide D. PlN Reinsfeld (BRECH.).
|
FD |
Rintel, van |
PlN Rinteln (NS).
|
FD |
Rion |
1. Proven. Dép. Leuze-lez Dhuy. — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Rion |
1296 «Rion le roy» TailleParis; aphérèse de Henrion, Gérion, etc. – Ou bien nom d’origine: p.-ê. Rion, dép. de Leuze (Nr), cf. 1289 «Bodechon de Rion», «Anes de Rion li bos-killeresse» CensNamur, 1449 «Bertrand de Rion» AidesNamur.
|
JG |
Rion |
Ryon, Rijon, Rihon, Ryhon, Royon: 1. Patr. Korte vorm van een vleivorm als Henrion, Hérion, Gerion. – 2. PlN Rhion in Dhuy (N), Ri(x)hon in Harzé (LU). 1444 Hustin de Ryon, Dhuy (J.G.).
|
FD |
Riou |
1444 «Jehan du Riou» AidesNamur; probabl. var. de Riu, Rieu, cf. Durieu, plutôt que d’occitan riou ‘ruisseau’ (comme NF importé). – Secondairement, nom issu de l’an-throp. germ. rîd-wulf avec chute du d, comp. le NF fr. Ridoux. Cf. aussi Rihoux.
|
JG |
Riou(lt) |
Rious: i. Zie Ridolfi. – 2. PlN Riou = Rieu (zie Durieu). 1444 Jehan du Riou, Namen (J.G.).
|
FD |
Riou(lx) |
1. Proven. Dimin. de Reul.V. ce N. — 2. V. RAD (Ra).
|
EV |
Rip |
Ripp, Rips, Reip, Reep, Rayp, Reeb, Rep(p), Reps, Reb(t)s: Patr. Korte Germ. VN, bakernaam Ripo. Zie Rijpens. 1620 Gabriel Rebs, Edingen; 1635 Joannes Rebbe, Aat (MUL V).
|
FD |
Ripak |
D. FN Rippach < PlN Riedbach (BEI, BW).
|
FD |
Ripaud |
zie Ribaud.
|
FD |
Ripert |
zie Rijpers.
|
FD |
Ripet |
1655 «Jean Ripet» BourgNamur, cf. aussi 1657 «le trou Ripet», topon. à Huy; sans doute dérivé du thème de moy. fr. riper ‘gratter, étriller’, de sens divers (e.a. gale, éruption de boutons), éventuellement comme NL d’origine (terrain inculte, fiche) FEW 16, 724b.
|
JG |
Ripet |
Patr. Dim. van Rip. 1541 Hanibal Ripet, Bs. (Par. 1979,81); 1568 Nid. Ripet, Bs.-Aw. (AP).
|
FD |
Ripol |
Nom d’origine: Ripoll (Catalogne).
|
JG |
Ripol(l) |
Ruppol: Sp. FN (med. R. Guldentops, Aw.). PlN Ripoll in Gerona (Catalonië).
|
FD |
Rippert |
Zie Rijpers.
|
FD |
Rippin |
zie Rijpens.
|
FD |
Rips |
zie Rip.
|
FD |
Ripzaad |
zieRaepsaet.
|
FD |
Riqu- |
-et, -oir. V. RAD (Rak).
|
EV |
Rique,de |
Zie de Rijk(e).
|
FD |
Riquelle |
Nom d’origine : Riquelle, à Flémalle-Grande (Lg).
|
JG |
Riquelle |
PlN in Flémalle-Grande (LU).
|
FD |
Riquet |
fém.: Riquette. Surnom: fr. riquet ‘mesquin’FEW 10, 407b.
|
JG |
Riquet(te) |
zie Richet.
|
FD |
Riquier |
Ricquier, Rikir, Rickir. 1276 «Rikier de le Faleske» DettesYpres, 1359-60 «Simons Rikiers» PolyptAth, 1428 «Rikiers de Bail-luel» Ypres; forme pic. de Richier, cf. Richer, Richir, aussi nom d’un saint.
|
JG |
Riquier(e) |
Riquire, zie Richier.
|
FD |
Riquoir |
zieRyckewaert.
|
FD |
Ris |
Ris- -ack, Risse- -e, -elet, -elin.V. RAD (Raz).
|
EV |
Ris(ch)kin |
zie Ryskens.
|
FD |
Risac |
Ris(s)ack, Risaac, Ryssack: 1. Pair.? ±1400 Rysack de Fraipont; Lydis Rys(s)ak, Luik (BODY). – 2. W. uitspr. van vei>preide D. PlN Reisach ( vgl. Ripak). 1354 Heinr. Risach, Ensingen (BRECH.); i/zijacobus Rijsacq, Wezet (MUL VII).
|
FD |
Risac |
Risack, Rissack. ±1400 «Rysack de Fraipont», «Lydis Rys(s)aak» NPLiège; sans doute nom issu d’un anthrop. germ. [w. liég. « rissacq ‘teigneux’ invoqué par Carnoy n’est pas attesté dans le DL].
|
JG |
Risbourg |
zie Dericbourg.
|
FD |
Risch |
Pour Dauzat 522, var. de Ritsch, hypocor. de l’anthrop. germ. Rico.
|
JG |
Risch(e) |
Zie Rich(e).
|
FD |
Rischart, |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Rischette |
zie Richet.
|
FD |
Riske |
Riské: Aangezien de FN in A en OV geconcentreerd is, is de vorm Riské wsch. secundair. Var. van Riskin (zie Ryskens). Of Reiske (zie Reisgen).
|
FD |
Riské |
sans doute var. de Riskin (ci-dessous) plutôt que fr. risqué.
|
JG |
Riskin |
Risko. Dérivés du thème de Risselin.
|
JG |
Risner |
zie Reisner.
|
FD |
Rispail |
Zie Rapaille.
|
FD |
Rispaud |
zie Respaut.
|
FD |
Rispens |
Zie Respen.
|
FD |
Riss(e) |
zie Rich(e).
|
FD |
Rissack |
cf. Risaac.
|
JG |
Risseeuw |
1. Metr. Adaptatie van Richeus, Rom. vorm van de Germ. VN rîk-hild ‘machtig-strijd’: Richildis, Richeldis (MORLETI). 1225 Richeus Crois=1247 Rikeus Croes, Atrecht (NCJ). – 2. Zie Rijsouw.
|
FD |
Risseghem, van |
zie van Resseghem.
|
FD |
Risselin |
Dérivé en -el-in, avec aphérèse, de Maurice, w. Meûrice; ou bien var. de Richelin, cf. Richel.
|
JG |
Risselin |
zie Richelin(g).
|
FD |
Risser |
zie Reiser.
|
FD |
Rissmann |
Riszmann, zie Riestmans.
|
FD |
Rist |
Zie van de(r) Rijst.
|
FD |
Risteyn |
zie Retsin.
|
FD |
Ristiau |
cf. Restiau(x).
|
JG |
Ristiau |
zie Resteau.
|
FD |
Ristiaux |
V. Resteau(x).
|
EV |
Riswijk |
zie van Rijswijck.
|
FD |
Rit- |
-s, -zen. Ritsmans. V. RAD (Raz).
|
EV |
Rit, van der |
zie van der Riet.
|
FD |
Ritbonville |
zie Ribauville.
|
FD |
Riteco |
Ritico: It. FN Retico? 1763 Francis Rieteco, Schoondijke (PDB).
|
FD |
Ritière |
-ière. Peut-être fém. de Ritier, nom de métier: peigneur de chanvre (cf. Morlet 856)?
|
JG |
Ritière |
-iere: Fem. bij Ritier: hennepkammer (DNF).
|
FD |
Ritmeester |
BerN: aanvoerder van gewapende ruiterij. 1486 Janne Rombouts ritmeester, Hoeilaart (STR.).
|
FD |
Rits |
au génitif: Ritsen, Ritzen, cf. Risselin.
|
JG |
Rits |
Zie Rich(e).
|
FD |
Ritsaert |
Ritschard, zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ritschel |
Zie Ritzel.
|
FD |
Ritschie |
Adaptatie van It. FN Ricci, BN voor iemand metkrulhaar. 1799 Counrard Ricchi (vader van) Jan Ritschie, Mtr. (VS 2000,45).
|
FD |
Ritsen |
zie Retsin.
|
FD |
Ritser(s)veldt |
van Ritservelde, zie Ritzerfeld.
|
FD |
Ritsert |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ritservelt |
Proven. 1. Rietenveld,..Campagne des oseraies ». — 2…Campagne du sieur Richer ».
|
EV |
Ritsmans |
zie Riestmans.
|
FD |
Ritter |
D. BerN van de ridder.
|
FD |
Ritter |
Surnom: all. Ritter ‘chevalier’.
|
JG |
Rittmeier |
zie Rietmeijer.
|
FD |
Rittmeyer |
Profess. ..Métayer de l’oseraie ». V. Riether.
|
EV |
Rittweger |
Afl. van PlN Rittweg.
|
FD |
Rittweger de Moor |
D’un topon. all. (= de la route carrossable).
|
JG |
Ritz(el) |
Ritschel: Dim. van D. Ritz < Richard.
|
FD |
Ritzen |
cf. Ritsen.
|
JG |
Ritzen |
zie Retsin.
|
FD |
Ritzer |
zie Ryckaert(s).
|
FD |
Ritzerfeld |
Topon. all. (= champ à crevasses).
|
JG |
Ritzerfeld |
-veld, Ritser(s)veldt, van Ritservelde, Retserveldt: PlN Ritzerfeld in Herzogenrath (NRW).
|
FD |
Rius |
Grafie voor Rieux?
|
FD |
Riva |
zie Rivar(t).
|
FD |
Rivage |
1289 «Ernalt dou Rivage» CensNamur, 1330 «Alis ki fu femme Alars dou Rivaige» ComptesMons, 1449 «Jehanin du Rivage» AidesNamur, 1450 « Willammes dou Rivaige » Baudour; nom d’origine: rivage, top. fréquent, e.a. Rivage à Comblain.
|
JG |
rivage |
rive, riviere. Proven. Loc.et L.D. (La) Rive. Proven. ,,Rive (du cours d’eau) ». Latinisat. :Riva. Rivière, Proven. Loc. et L.D. Riv–et, -ez, -al(s), -eaux.
|
EV |
Rivage |
Verspreide PlN: oever. 1289 Ernalt dou Rivage, Namen (J. G.); 1326 Jacob Rivage, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rival |
Forme francisée de w. topon. riwà, «ri-wa(l)» ‘canal artificiel pour l’écoulement des eaux’ ; comp. Dérivai. a Dimin. anthropon. : Rivalet.
|
JG |
Rival |
Rivais, Rivail(le), Rivallier, Rivaux, Riveau, Reva(e)l: PlN Ofr. rival, rivaille: oever. OokZ.-Fr. rival < rivalis: beek (DNF). 1272 lohanni de Riwal, Villers-la-Ville(J.G.).
|
FD |
Rivalet |
Dim. van Rival.
|
FD |
Rivar(t) |
Riva(s), Rivât, Rêvas, Rêvât: i. Afl. van Ofr. river, met verschillende betekenissen. Wellicht: jager op waterwild. 1340 Pierron Rivart (MORLET). – 2. Patr. 1235 Rivardus de Miolans, Savoie (PDB).
|
FD |
Rivart |
Rivât. 1272 «lohannis Rivart» Polypt-Villers, 1286 «Jakemars Rivars» CartLes-sines, 1340 «Pierron Rivart» Picardie; dérivé d’anc. fr. river ‘venir au rivage, aborder’, mais aussi ‘rôder, faire la débauche’.
|
JG |
Rivaux |
1272 «domino lohanni de Riwal» PolyptVillers, 1430 «Riwal délie Vauz» = 1447 «Riwal délie Vauz» GuillLiège; topon. fréquent en Wallonie : dérivé de lat. rivus ‘ruisseau’, cf. Derivaux, Durivaux.
|
JG |
Rivaux |
Riveau: Uit Ofr. rivel/revel; zie Revel. Of zie Rival.
|
FD |
Rivel |
zie Revel.
|
FD |
Rivera |
–o(s): Sp. PlN: oever, rivier.
|
FD |
Rivers |
zie Rijvers, Revers.
|
FD |
Rivet |
Rivez. Sans doute anc. fr. rivet ‘broche métallique, sorte de clou, etc.’, surnom de forgeron, cf. 1624 «Antoine de Rivet» émigré en Suède.
|
JG |
Rivet |
Rivez: PlN Dim. van Rive. 1624 Antoine deRivet (J. G.).
|
FD |
Rivière |
-ère, Rivir, -ier. 1465-66 «Jaque Rivière» TailleHoves, 1509 «Collin Rivière», 1648 «Léonard Rivier» BourgNamur; nom d’origine: moy. fr. rivière ‘rive, rivage’ (sens conservé en topon.) ou w. liég. rivire ‘rivière’ ; cf. aussi Derivière.
|
JG |
Rivière, van de(r) |
van de(r) Rieviere, (van) de Reviere, -ière, Rivier(re), Rivir, Rivière: PlN Rivier: waterloop, oever. 1312 Karle vander Riviren, Lv. (ICKX);1364 Ihan van der Rivière, Ip. (BEELE 1959). Vgl. Delarivière.
|
FD |
Rivoux |
PlN < rive.
|
FD |
Rivoux |
Topon.: dérivé de fr. rive comme Rivaux. — Comp. également: 1630 «Noé Rivot (de Theux)» émigré en Suède.
|
JG |
Rix |
Surnom: fr. rix, rixdaler (esp. de monnaie) FEW 16, 692a, mais aussi prénom fém., cf. 1272 «Matheus maritus Rixe» PolyptVillers.
|
JG |
Rix |
V. RAD (Rac).
|
EV |
Rix |
zie Ryk(x).
|
FD |
Rixen(s) |
zie Rijkse(n).
|
FD |
Rixhon |
cf. Rihon.
|
JG |
Rixhon |
Zie Rihon.
|
FD |
Rixkens |
Génitif double de Rix?
|
JG |
Riyé |
Spelling voor Rie = Riet?
|
FD |
Ro- |
-belin, -blain, -bion, -binson, -bis-son, -binet, -b(e)yns, Robiefroid. V. HROD (Hro).
|
EV |
Ro- |
-belus, -b(b)eets, -b(b)e–b(b)erti (appelé autrefois Ro-recht(s), -b(b)ert(e), -b(b)ert(s),berts, Robier(t)s, Roblet et en 1658, Roberti) -b(b)ertus. Ro-bbi, -bbins, Ro- -bie(t), -byt,
|
EV |
Ro(m)miée |
1. Pèlerin revenu de Rome. N° 146. — 2. Proven. Dép. Arbre-lez-Fosse.
|
EV |
Ro(u)s(s)- |
-elle, -el(et), -elCot), -iel, -(e)au(x), -i(e)au(x), -eeuw. V. Roux.
|
EV |
Ro, de |
(de) Roo, de Rhô, Derho, (de) Rode, de Rood(e), Rood(en), de Roy(e), de Roij(e), de Rooij, de Rooy, de Roey: 1. BN De Rode, naar het rode haar. Vgl. Rossel. 1220 Walterum Rufum (DEBR. 1980); 1277 Hannekin Rode, 1326 Jan de Rode, Ip. (BEELE); 1398 Gillis de Roede, Moen (DEBR. 1970); 1487 Olivere de Roeye, Edegem; 1520 Jan de Roij, Kontich (SELS). – 2. De Ro(o) evtl. < Deroi, Deroy.
|
FD |
Ro, van |
zie van Rode.
|
FD |
Roa(e)n |
zie Derouan.
|
FD |
Roard |
-a(rt), zie Rohaert.
|
FD |
Roard |
cf. Rohart.
|
JG |
Rob |
cf. Robe.
|
JG |
Rob |
Ro- -bans, -ba, -baux. V.HROD.
|
EV |
Rob |
zie Robe.
|
FD |
Rob- |
Thème anthrop. de Robert, cf. aussi Rob(e). « Robart; Roba (forme en w. liég.), Robas, -at; Robaer (forme néerl.). s.d. «commemo-ratio Robardi» ObitHuy, 1265 «li grans Ro-bars», «Robaus Martinruoef» CensNamur, 1272 «Robars li Boschelion» PolyptVillers, 1280 «Robart le suor» PolyptLiège, 1283 «Simons Robart» DettesYpres, 1289 «Rob-bart dou Sart» CensNamur, ± 1300 «Giles Robaus» CensHerchies, 1405 «Englebert Robaux» Lobbes, 1449 «Jehan Robar bouvier», «Colart Robat» AidesNamur; dérivé en -ard. — Robaux, -eaux. ± 1300 «Giles Robaus» CensHerchies, 1405 «Englebert Robaux» Lobbes, 1602-3 «Gérard Robau» Ter-riersNamur; forme w. et pic. de Robart. –Robaye, w. nam. Robaye’, Robaeys (gén. néerl.). 1612 «Melchior Robaye» Terriers-Namur; dérivé en -aille. m Robelus. P.-ê. latinisation de Robel, dérivé en -el de Robert. – Roblain. 1287 «Lotin Robelin» DettesYpres, 1693 «Gabriel Ro-blin» BourgNamur; forme contractée de Robelin, double dérivé en -el-in. m Robin, Robins (cas sujet). 1267 «Robins li Kiens» CensHerchies, 1280-81 «Robins Turelure» RegTournai, 1286 «Robins as Cawe-los» CartBinche, 1289 «Robins de Trehaing» CensNamur, 1309 «Robins de Bousetainnes» ComptesMons, 1598 «Denys Robyn» Dén-Wavre, 1779 «Jean Mathieu Robin» Natoye; dérivé en -in très fréquent au Moyen Âge (cf. Robin des Bois). – Forme fém.: Robine, -inné. 1667 «Jacque Robine» Houdremont. -Double dérivé: Robinet. 1272 «Robinet» PolyptVillers, 1349 «Robinet clerc de Chas-tel» St-Hubert, 1588 «Robinet Rolin meus-nier» ForgeMirwart, 1598 «Robinet Wautier» DénWavre, 1657 «Jean Robinet» Haybes, 1667 «Jacque Robinet» Houdremont; d’où le NF Binet, par aphérèse. – Formes flam. de Robin: Robeyn, Robijn, Robyn, au génitif: Robeyns, Robeijns, Robijns, Robyns, etc. 1444 «Goeswin Robijns» TerreJauche. Robience. – Robillard, -art. 1380 «Robillart Doffus» RentierRamée, 1520 «Jehan Robillart» Ladeuze, 1633 «Pierre Robillar» émigré en Suède; dérivé en ill-ard. – Robion. Var. de Robillon, double dérivé en -ill-on. Robecin, -yn, Robesin, -yn, Robbecin, Rob-besin, -yn Dérivé en -ec-in. – Robson, Rop-son, Robbeson, Robichon. 1449 «Robechon de Malonne», «Baudechon Robechon» AidesNamur, 1516 «Hubert Robechon» Bouffioulx, 1645 «Hubert Robson» Châtelet, 1696 «Robert Robson» BourgNamur; dérivé en -eçon. – Bibliogr. : J. Herbillon, Le musicien J.-J. Robson est-il d’origine anglaise?, W 45, 1971, 69-70.
|
JG |
Rob(e) |
Robbe(n), Robb, Robs, Roob, Roop, Rop(pe), Rope, Rops, Rube(n), Ro(e)ben, Roebben, Roub, Roub(b)en, Rubes, Rueb: Patr. Korte vorm van VN Robrecht. 1204 Dodin Robbe, Z (LEYS1952); 1390 Heinric Robe = 1392 j eghen Heinric Roben; 1363 Jhan Roebe = Robe, Ktr. (DEBR. 1970); 1403 Jan Robs huus = 1412 Jan Roobs huus = 1422 Jan Roben = 1423 Jan Robe, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Rob(e)son |
Ropson, Robbeson, -som, Robisson, Robichon: Patr. i. Rom. vleivorm op -eçon van VN Robert. VN Robechon. 136 e. Raouls Robesson (MORLET); 1280 Heinrichi filii Robebechons (sic) = 1304 Henri Robechon, Ip. (BEELE); 1321 Roberti dicti Robson = 1344 Roberto dicto Robbeson, Klein Adorp (C. BAERT); 146 e. Robert dit Robechon Persant, Warnant (BODY). – 2. E. FN < Robertson, Robinson of Robeson; zoon van Robe(rt). 1327 Willelmus filius Rob, Derby; 1379 Richard Robson, York (REANEY).
|
FD |
Roba(e)y(s) |
V. Van Roba(e)ys.
|
EV |
Robache |
Nom d’origine: Robache (Vosges).
|
JG |
Robache |
PlN (Vosges).
|
FD |
Robaer(t) |
-ard, -a(rt), Roobaerd, -aert, Roeba(e)rt: 1. BN naar de rode, rosse baard. 1198-1274 Theod. Rufabarba, Keulen (HAGSTR. 1949). 1168 Henricus Rodbard, Cent (GN); 1398 Wouter Robaert, Wervik (DEBR. 1970); 1577 Peter Royenbaert, Aken-Aw. (AP); 1630 Petrus Rooenbaert alias Roobaert (LIND. 1949). – 2. Evtl. Patr. Var. van, Robert.
|
FD |
Robaey(s) |
-aeyst, -aeijs, -aye, -ays, Rabaey(s), -aeij(s), Rabbay, Rubay, -ais, Robey, -eys(t): i. Patr. Rom. vleivorm van VN Robert. 146 e. VN Robbais in Beveren-Leie (DEBR. 1970,519). – 2. Robaeys: PlN Robaais = Roubaix (Nord). Ook Rubais/Rubay kan var. zijn van Roubaix. Zie Van Robaeys, Deroubaix.
|
FD |
Robaeys, van |
van Robais, van Robays, van Robaijs, Verbaeys, Verba(e)ijs, Verbays(t): PlN Roubaix (Robeke, Nord): 1156 Robais (TW). 1209 Bernardo de Rosbais, Ktr. (DEBR. 1980); 1394 van Jakemarde van Robais, Dottenijs (DEBR. 1970); 1417 Michiel van Robais = 1427 M. van Robaeis, Ktr. (DEBR. 1958). Zie ook Deroubaix.
|
FD |
Robard |
-art, zie Robaer(t), Robrecht(s).
|
FD |
Robart |
Robaux, etc., cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robas |
-at, -a(z), zie Robrecht(s).
|
FD |
Robaut |
-(e)aux, Roubaud, -aux, Robou: Patr. Germ. VN hrôth-balth ‘roem-boud’: Hrotbald, Rodboldus (Fm., Dip.). 1382 Willem Robaud te Ghend (DEBR. 1970).
|
FD |
Robaye |
Robaeys, cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robb |
zie Rob(e).
|
FD |
Robb- |
cf. Rob-.
|
JG |
Robb(e)recht(s) |
Robber(t)s, zie Robrecht(s).
|
FD |
Robba |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Robbans |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Robbe |
zie Robe.
|
FD |
Robbé |
Spelling voor Robet of Robbe met secundair accent.
|
FD |
Robbe, |
Robben (génitif), Robbens, Robens (génitif double). Hypocor. flam. de Robert, cf. Robe.
|
JG |
Robbecin |
zie Robesyn.
|
FD |
Röbbecke |
Robke, Röpcke, Ropcke, Rübcke, Rupke: Patr. Ndd. Röpke, Röbke, dim. van VN Robert. 1331 Ropeke Timmerman, Brunswijk; 1325 Joh. Ropeke (zoon van) Ropeke von Tribsees, Stralsund; 1343 Robeke = Robertus de Stenbergen, Bremen (NN).
|
FD |
Robbeets |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Robbelin |
-ein, zie Robelin.
|
FD |
Robben(s) |
zie Robin(s).
|
FD |
Robbesin |
-syn, zie Robesyn.
|
FD |
Robbeson |
-som, zie Robeson.
|
FD |
Robbi |
zie Robijt.
|
FD |
Robbi(e) |
zie Robier.
|
FD |
Robbins |
zie Robin(s).
|
FD |
Robbroeck, van |
Robbroeckx, Robroeks, Roobroeck, -brouck, Roebroeck, Roebroeks, Roëbroëks, Roubroeks: PlN Robroek: rood broek, rood moeras. PlN Robbroek in Steenhuffel (VB) of Roebroek in Aubel (LU). 1329 Walterus de Robbroec, Tongerlo (OATIII); 1406 Aerts wijf van Robbroec,Bs.(PEENE).
|
FD |
Robbyn(s) |
zie Robin(s).
|
FD |
Robe |
Rob. 1275-76 «Jakemes Robe», 1280-81 «Robiers Robe» RegTournai, 1309 «Robe Hennekars», 1338 «Estievenart Robe» ComptesMons, 1365 « Biertrant Robe manouvrier» TailleMons, 1444 «Robe Bosquet» AidesNamur, 1544 «Johan Robbe» DénStavelot-My; hypocor. de Robert (cf. la mention de 1280-81). C/ausi Robbe.
|
JG |
Robeaux |
cf. Robart.
|
JG |
Robeaux |
zie Robaut.
|
FD |
Robecin |
-cyn, zie Robesyn.
|
FD |
Robecin |
-yn, Robesin, -yn, Robbecin, Robbe-sin, -yn, cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robeerst |
Robeet, cf. Roberts.
|
JG |
Robeerts |
-eers(t), -eet(s), zie Robrecht(s).
|
FD |
Robeijns |
cf. Robeyns.
|
JG |
Robein |
zie Robin(s).
|
FD |
Robeir |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Robelet |
Roblet, -es, Reblé: Patr. Dim. van VN Robert. 1404 Thomassin Robelet (MORLET).
|
FD |
Robelin |
Roblin, -ain, Robbel(e)in: Patr. Rom. vleivorm van VN Robert. 1373 Masin Reubelin, Ip. (BEELE); 1383 Jean Robelin (MARCHAL).
|
FD |
Robels |
Rubel, Robelus: Patr. Dim. en latiniseringvan VN Robert. 1549 Hendrik Rubbels, Oelegem (AP).
|
FD |
Robelus |
cf. Rob-.
|
JG |
Roben(s) |
zie Robe, Robin(s).
|
FD |
Robens |
cf. Robbens.
|
JG |
Robensyn |
zie Robesyn.
|
FD |
Rober(t) |
Rober(t)s, Roberti, -o, zie Robrecht(s).
|
FD |
Roberechts |
zie Robrecht(s).
|
FD |
Roberfroid |
Robief(r)oid: PlN Robertfroid in Andenne (N).
|
FD |
Roberfroid |
w. nam. Robèrfrwèd, Robiefroid, -foid (formes w.). 1602-3 «Noe de Robiefoy» TerriersNamur, 1683 «Henri Robertfroid» BourgNamur; nom d’origine: Robertfroid,w. Robietfwè, nom d’une petite censé au sud d’Andenne appartenant aux Jésuites de Huy (A. Melin, Top. d’Andenne, 46).
|
JG |
Roberge |
zie Rodberg.
|
FD |
Robersscheuten |
Wellicht PlN Ruppertshutten (BEI).
|
FD |
Robert |
Rober. 1212 «Signum Roberti Lobien-sis abbate»; prénom Robert, de l’anthrop. germ. hrod-behrt. – Cf. aussi 14e s. «Hermans Robet li xhohiers» CensHuy. Robiez, w. Robièt. 1265 «li courtius Robietlt Poullon» CensNamur; forme w. de Robert. –Robiette. 1451 «Leurens Robierte vesve de Jehans Robiert» Ladeuze; fém. de w. arch.flo-bièt, Robert; Robette. s.d. «Robert dit Robette» NPLiège (Body 183), 1472 «Pierart Robette tellier de thoilles», 1604 «Marie Robette» Ladeuze; dérivé fém. de Robert, cf. Robiette, plutôt que moy. fr. robette ‘petite robe’ ou w. liég. robète ‘lapin domestique’ FEW 16,731i » Roberty, Roberti, Robberti. 1602-3 «Nicolas Roberti» TerriersNamur; genitiflat.de Robert. – Roberti de Winghe. NF de la noblesse belge. « Roberts, Robberts, Robeerst, Robeet (forme simplifiée du précédent). Génitif germ. de Robert. – Robrecht, Robbrecht, au génitif: Robrechts. 1283 «Jordains Robrecht», 1288 «Baiart Robrecht» DettesYpres; autre forme néerl. de Robert. – Robie; Robyt. Hy-pocor. de Robrecht. » Dérivé: Roberteaux, -aux.
|
JG |
Robert(e)aux |
Patr. Dim. van VN Robert.
|
FD |
Robertson |
-sen, Robinso(h)n: Patr. Zoon van Robert. 1540 Thomaes Robertssuene; 1557 Willem Robrechssuene, Schotland; 1635 Jaques Robertson, Engeland-Bg. (PARM.).
|
FD |
Robesin |
-yn, cf. Rob-, Robecin.
|
JG |
Robesyn |
-sijn, -cyn, -sin, -cin, Robbesyn(e), -sin, -cin, Robensyn, -sijn: Patr. Vleivorm op -ecin van VN Robert.
|
FD |
Robet |
-ey, Robbé: Pair? Dim. van VN Robert.
|
FD |
Robette |
1. Car. mor. Sobriquet ,,Lapin » (Dial.). N. d’H. peureux. N°B 288, 289. — 2. V. HROD.
|
EV |
Robette |
cf. Rob-, Robette.
|
JG |
Robette |
Robiette: Metr./Patr. Dim. van VN Robert. 1359 Wilheames Robette = Wilheame Robet, Luik (SIXIV); 146 e. Robette de St Lore = Robert dit Robette de St Laurent, Luik (BODY); 1640 Alaert Robette, Ktr.(KW).
|
FD |
Robey |
zie Robet, Robaey(s).
|
FD |
Robeyn |
Robijn, -yn, Robeyns, -eijns, -ijns, -yns, cf. Rob-, Robin.
|
JG |
Robeyn(s) |
zie Robin(s).
|
FD |
Robeys(t) |
zie Robaey(s).
|
FD |
Robian |
Francisation d’ital. Robiano. Cf. aussi 1568 «Nicolas de Robianoy» BourgNamur.
|
JG |
Robichez |
Pair. Rom. dim. op -ichet van Robert.
|
FD |
Robichon |
cf. Rob-, Robson.
|
JG |
Robichon |
zie Robeson.
|
FD |
Robie |
cf. Robert.
|
JG |
Robief(r)oid |
zie Roberfroid.
|
FD |
Robiefoid |
-froid, cf. Roberfroid.
|
JG |
Robience |
Pair. Afl. van VN Robert?
|
FD |
Robience |
Robillard, -art, cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robier |
-ie(z), Robbi(e), Rebier: Patr. Pic. var. van VN Robert. ±1300 Robiers Barisiaus, Artesië (BOUGARD); 1348 Daniel Robiert; 1321 Jehans Robiers = 1341 Jehan Roberc, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Robiet(s) |
-iez: Patr. Dim. van VN Rob(i)ert. 1265 Robiet le Poullon, Namen (J. G.). Zie ook Robyt.
|
FD |
Robiette |
zie Robette.
|
FD |
Robiez |
zie Robier, Robiet(s).
|
FD |
Robignon |
zie Robion.
|
FD |
Robijt |
Roby(t), Robiet, Robbi, Rabi, Raby, Ro(u)by: Patr. W. vleivormen van Robert (LIND. 1947′). 1398 Jan Robit, St.-B.-Vijve (DEBR. 1970); 1374 Zegher Robijt, Gb. (SCHR.); 1369 van Grielen Robbijts, Ktr. (DEBR. 2002); 1820 Robitel, Bonen (BERGER).
|
FD |
Robill(i)ard |
-art, Robiliart, Rebillard, Rebia: Patr. Rom. vleivorm op -illard van VN Robert. 1211 Robillardus, Atrecht (NCJ); ± 1300 Jakemes Robillars, Artesië (BOUGARD); 1311 Jehenne Robillarde(MORLET).
|
FD |
Robillard. |
V. HROD.
|
EV |
Robin |
-ins; Robine, -inné; Robinet, cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robin |
Rebin: Patr. Vleivorm van Robert.
|
FD |
Robin(s) |
Robbins, Rob(b)ijn(s), Rob(b)yn(s), Robeyn(s), -eijns,-ein, Rabijns, -yns, Rob(b)en(s), Roeb(b)en, Roubin,-en(s), Roubben, Ruebens, Reuben(s), Rubinfd), Ruben(s), Rubben(s): Patr. Vleivorm van Germ. VN Robrecht. De vormen met -in, -ijn, -yn hebben de klemtoon op het suffix; bij de vormen op -ens ligt de klemtoon op de stam, zodat het suffix verdoft werd. 1280 Robinum Hoghe; 1304 Robert Postel = 1306 Robins Postiel = 1307 Reubin Postel, Ip. (BEELE); 1398 Reubin van der Hoye, St.-B.-Vijve; 1388 Joos Ruebin = 1397 Judoci Reubins = 1398 Joes Rubin, Ktr.; 1398 Beatrise Robins, Galle Robbins, Heestert; 1382 Heinkin Rubbin, Tielt (DEBR. 1970); 1347 Robrecht Scrinemekere = 1383 Rubben Scrinemekeren = 1400 Roben Scrinemekere = 1383 robine, Tn.; 1474 Rubrecht van Bulen = 1476 Ruben van Bulen, Ht. (ROEL. 1951). Zie ook Rijpens.
|
FD |
Robinaux |
-eau, Robinia, Rubina(t), de Rubinat: Patr. Dim. van Robin, vleivorm van Robert.
|
FD |
Robine |
-inné: Metr. Rom. vrl. vleivormen van VN Robert. 1398 Robine Stalins, Ip. (BEELE).
|
FD |
Robinet |
Roubinet: Patr. Dim. van Robin. 1284 Robinés de Perrone, Atrecht (NCJ); 146 Robert dit Robinet de Mailly; Robert de Bracquemont dit Robinet, Luik (BODY).
|
FD |
Robinso(h)n |
zie Robertson.
|
FD |
Robiolle |
Afl. van VN Robert.
|
FD |
Robion |
cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robion |
Robi(g)non, Robinot: Patr. Vleivormen van Robert.
|
FD |
Robise |
Nom d’origine: Raubise, à Neufvilles (Ht).
|
JG |
Robise |
PlN Raubise in Neufvilles (H).
|
FD |
Robisson |
zie Robeson.
|
FD |
Robitaill(i)e |
FN Robitail(le), Robital, Robitel uit PdC (BERGER). Afl. van VN Robert? Of dim. van Ofr. rubest(r)e < Lat. robustus: wild, geweldig. ± 1300 Jehane Robistele; Robistiax, Artesië (BOUGARD); i667Mattheus Robitaillie; 1669 Jacobus Robidaille; 1672 Guilielmus Robitallie, KasselFV(MULVI).
|
FD |
Robitaille |
-aillie (NF hennuyer et du Pas-de-Calais, où on note les var. Robital, -itel). 1300 «Jehane Robistele/Robistiax» ImpôtArtois, 1667 «Mattheus Robitaillie», 1669 «Jacobus Robidaille» Cassel [FD]; p.-ê. surnom à rattacher à flandr. (14e s.) rubieste ‘brusque, sauvage’ FEW 10, 434b; sinon d’un NL composé avec -taille.
|
JG |
Robke |
zie Röbbecke.
|
FD |
Roblain |
cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robles |
-et, zie Robelet.
|
FD |
Roblin |
-ain, zie Robelin.
|
FD |
Roblot |
Patr. Rom. vleivorm op -elot van Robert. 1280 Johannis Robeloet, Ip. (BEELE); 1284 Roblot Cant,Bg.(CROENEN62).
|
FD |
Robou |
zie Robaut.
|
FD |
Robrecht |
-echts, Robbrecht, cf. Robert.
|
JG |
Robrecht(s) |
Rob(b)erecht(s), Robbrecht, Reubrecht, Ruebrecht(s), Rub(b)(e)recht, Rubbregt, Robert(e), -er, -er(t)s, -ertz, -eir, -eerts, -eers(t), -eet(s), Derobert, Robber(t)s, -eets, Roubert, Robard, -art, -aer(t), -a(s), -az, -at, Robba, Roeba(e)rt, Rubert, Rubbers, Roberti(e), -y, -o, Ruberti, -o: Patr. Germ. VN hrôth-berht ‘roem-schitterend’: Hrodebert, Hrotbert, Ro(t)bertus, Rubert, Robbertus, Rubbertus (Fm., MORLETI, GN). 1291 Robert conte de Nevers = 1296 Robrecht grave van Vlaendren (DEBR. 1980); 1374 Jan Robrecht; 1375 Heinrijc Ruebrecht, Ip. (BEELE); 1396 van Daniel Robbierte; 1378 Rogeri Robeert, Ktr.; 1430 Robaert de Zaghere = Robbeert de Zaghere; 1398 Wouter Robaert, Wervik (DEBR. 1970); meester Robaert = Robert le Bougre, bij Hadewijch (LIND.).
|
FD |
Robriquet |
Patr. Dim. van VN Robert.
|
FD |
Robroeks |
cf. Roebroeck(s).
|
JG |
Robroeks |
zie Roobroeck.
|
FD |
Robs |
zie Robe.
|
FD |
Robson |
Ropson, Robbeson, Robichon, cf. Rob-, thème de Robert.
|
JG |
Robson |
zie Robeson.
|
FD |
Robyn(s) |
cf. Robeyn(s).
|
JG |
Robyn(s) |
zie Robin(s).
|
FD |
Robyt |
cf. Robert, Robrecht.
|
JG |
Roc |
cf. Roch.
|
JG |
Roc I |
,,Roche ». Proven. Roche- -e, -er, -ez, -ette. 1. Proven. Roc, Roche, Rocher, Rochelle. L.D. Roca, forme ital. Rocca.
|
EV |
Roc II. |
Forme dérivée du N. de baptême HROM (V. ce N.). Roc(h), Rochus, Roch- -at, -man.
|
EV |
Roc(h)art |
Rocca(s), Rocha(t), zie Roekaert(s).
|
FD |
Roc(que)relle |
PlN Dim. van Roque: rots (DNF).
|
FD |
Roc(t)us |
zie Rochus.
|
FD |
Roca |
1. V. HROD. — 2. V. Roche. N. italien ou latinisé.
|
EV |
Rocbert |
Nom issu de l’anthrop. germ. hroc-behrt(Fôrst. 881).
|
JG |
Rocbert |
Patr. Theoretisch Germ. VN hrôk-berht (Fm.), maar vermoedelijk spelling voor Robert.
|
FD |
Roccart |
Rouquart; génitif néerl. : Rockaerts, Rockers. 1612 «Laurent Rockart» Terriers-Namur, 1595 «Guillaume Rocka» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. hroc-hard (Fôrst. 881). Cf. aussi Rochart.
|
JG |
Roch |
Rock, Roc, Rocq [secondairement, surnom: fr. roc.], génitif néerl.: Rocks, Rockx, Rocx, Rox. 1540 «Roque Villain» Orsinval (au sud-est de Valenciennes), 1663 « Roch fils de Jean Eustache de Roanne» La Gleize, 1673 «Rock Senter» BourgNamur, 1676 «Jeanne de le Warde vesve de Rocq Bonnier» Ruage-Ath, 1679 «Roch Godau», 1689 «Nicolas Rock» BourgNamur, 1768 «Rock Ponselet» NPLouette; prénom Roch < anthrop. germ. hroc-, d’après le nom de saint Roch, décédé en 1327 et canonisé en 1414, honoré dans le diocèse de Cambrai (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 55) et invoqué contre les maladies de la peau. « Forme lat. : Rochus, Rockus, Rocus. 1590 «Andrien Rocus» BourgNamur; forme lat. (et germ.) de Roch. « Dérivés: Rochart. 1676 «Catherinne Rochart» RuageAth; var. de Roccart. — Rochet, Rochez. 1544 «Mathie Rochet» DénSta-velotMy, 1580 «Jean Rochet de Vignée» Pur-node, 1601 «Mahie Rochet» Cerfontaine, 1620 «Peter Rochet» émigré en Suède; sans doute dimin. en -et.
|
JG |
Roch(e) |
Rotse: 1. Zie Rock(s). – 2. Zie Laroche.
|
FD |
Roche |
Nom d’origine: topon. fr. roche (fréquent), cf. Laroche.
|
JG |
Rochefort |
1246 «Gilles (sires) de Rochefort» St-Hubert, 1472 «Jehan de Rochefort» Dén-Virton, 1592 «Jehan de Rochefort» CartCiney, 1615 «Perpète Rocheffort» BourgDinant; nom d’origine: Rochefort (Nr).
|
JG |
Rochefort |
Rougefort: 1. PlN Rochefort (N). 1373 Giles de Rochefort, Luik (SLLIV). 1373 Giles de Rochefort, Luik (SLLIV). – 2. Veelvuldige PlN in Frankrijk. 1383 Guy de Rochefort (MARCHAL); 1398 Diederix dochter van Rochefort, Zwg. (DEBR. 1970); 1464 Willem van Rootsefort, Rijsel-Bg. (PARM.). – 3. Zie Rougefort.
|
FD |
Rochelinval |
Nom d’origine: Rochelinval, à Wanne (Lg).
|
JG |
Rochelinval |
PlN in Wanne (LU).
|
FD |
Rocher |
1. Zie Durochez. – 2. Patr. Germ. VN hrôk-hari ‘rock-léger*: Ruoccherus (MORLETI).
|
FD |
Rocher |
-ert. 1678 «Jacques Rocher» BourgNamur; nom de résidence: fr. rocher; ou bien mis pour *Rochier, cf. 1638-40 «Johan Rochie» émigré en Suède.
|
JG |
Rochet |
-ette, -ez, Rouchet, Roquet, Rouquet(te): i. Pic. roquet, Ofr. rochet, dim. van Onl. hrok, rok: superplie, rochet, Wvl. roket. – 2. Ofr. rochet, Pic. roquet, dim. van roc: rots. PlN 1365 Ysac Roket, Bergen (DE COCK); 1389 Simon Roquet, St-Q. (MORLET); 1385 Jean Rochet (MARCHAL).
|
FD |
Rochet |
Rochez, cf. Roch.
|
JG |
Rochette |
1559 «Servais Rochelle», 1580 «Antoine dele Rochette» =1616 «Antoine del Rochette», 1606 «Guillemette Rochette» BourgNamur, 1653 «Philippe et Jean des Rochette» CartCiney; nom d’origine fréquent: fr. rackette ‘petite roche’, cf. Larochette, etc. – Peut être également le fém. du prénom Roch, cf. 1620-21 «Rochette Husson (de Sedan)» émi-grée en Suède.
|
JG |
Rochlitz |
PlN(S).
|
FD |
Rochman |
au génitif: Rocmans. Dérivé néerl. en -mon de Roch (prénom), littér. : l’homme appelé Roch.
|
JG |
Rochman(s) |
zie Rogman(s).
|
FD |
Rochus |
Rochtus, Rockus, Roc(t)us: Patr. HN Rochus, latinisering van een Germ. stam, Got. hrukjan, Ohd. rohôn: hrullen, schreeuwen (V.D.SCHAAR). 1490 Rochtus Verrijt, Aw. (VLOEB.); 1568 Fr. Rochus, Purmerend-Aw. (AP). Rochu(t): Spelling voor Rochus.
|
FD |
Rochus |
Rockus, Rocus, cf. Roch.
|
JG |
Rock |
cf. Roc(h).
|
JG |
Rock(s) |
Rok(s), Ro(c)kx, Rox, Roo(c)kx, Roox, Rouck, Roe(ck)x, Roux, Roque(s), Rook(e), Roke, Rocq(ue), Roch(e), Rotse, Rouch(e), Ruche, Ruck, Rucq, Rues: Patr. Bakernaam van de Germ. VN Rutger (LIND.); zie Roger. Of korte Germ. VN Rocco, Rocho < hrôk ‘roek, raaf (Vgl. Roekaerts). 1246 Arnulphus dictus Roche, Dottenijs (DEBR. 1980); ±1300 Jehans Roce, Artesië (BOUGARD); 1305 Stasin Roche, Ip. (BEELE); 1429 Liisbetthen Rogx, Tv. (BERDEN); 1540 Roque Villain, Valencijn (ARNOULD).
|
FD |
Rock, (de) |
Kan een BN zijn naar de kleding. 1709 Gillis de Rock, Oostakker (GYSS. 1971). Wsch. reïnterpretatie van Derocq.
|
FD |
Rockaerts |
Rockers, cf. Roccart.
|
JG |
Rockaerts |
zie Roekaert(s).
|
FD |
Rockefeller |
Afl. van PlN Rockenfeld bij Neuwied (RP).
|
FD |
Rockeghem, van |
zie van Rokeghem.
|
FD |
Rockelé |
Rockel(e), Roclée, Rocle(e): Roquelet, dim. van Roque; vgl. Roquet. 1459 Robin Roquelet, Laon (MORLET).
|
FD |
Rockens |
Génitif double néerl. de Roc(k).
|
JG |
Rockens |
zie Roeken(s).
|
FD |
Rocker(e), de |
de Roocker, de Roeker, de Rouker, Ro(c)kers: BerN Afl. van Mnl. rocken: vlas of wol op het rokken winden. 1305 Johannem dictum de Rocker, Diest (F.C.). Zie ook Rokers.
|
FD |
Rockhaut |
zie Roekhaut.
|
FD |
Rockmans |
zie Rogman(s).
|
FD |
Rockox |
Rode Koc: poon, knorhaan, zeehaan, Zndl. roodbaard (visnaam). 1340 Joh. Rokoc, Tnh. (VERB.); 1381-95 Johan van IJselmuden anders geheeten Rodenkoc, Deventer (DRAAIJER); 1490 wedewe Roekocx, Aw. (VLOEB.).
|
FD |
Rocks |
Rockx, cf. Roc(h).
|
JG |
Rockus |
zie Rochus.
|
FD |
Rocland(t) |
Grafie (NF) voor Roeland(t), door verkeerde lezing van de e.
|
FD |
Roclée |
Rocle(e), zie Rockelé.
|
FD |
Roclore |
Surnom: fr. roquelaure ‘houppelande’, qui en w. liég. archaïque a pris le sens de ‘farceur’ (cf. M. Piron, BTD 39, 1965, 4).
|
JG |
Rocmans |
cf. Rochman.
|
JG |
Rocmans |
zie Rogmans.
|
FD |
Rocou |
-oux, cf. Rocourt.
|
JG |
Rocou(x) |
Rocoup, zie Roucou, Rocour.
|
FD |
Rocour |
-ourt, Rocour dit Rocou(x), Rocou, -oux (forme w.). 1279-80 «Jehans Recours li tonderes» RegTournai, 1280 «Hanins filz Frankar de Rocourt», «Emma de Rocurt» Po-lyptLiège, 1336 «Lambert dit de Rocourt jadis clers» CartValBenoît, 1361 «Henris de Rocourt», 1400 « Wery de Rocourt», 1463 «Lambert de Rocourt dit le brosdure» GuillLiège; nom d’origine: Rocourt, w. rôcoû (Lg), Rocourt (Aisne), etc.
|
JG |
Rocour |
Proven. Rocourl (Loc).
|
EV |
Rocour |
Recour, Rocour dit Rocou, Rocou(x), Rocoup, Drocourt: PlN Rocourt (LU, Aisne) of Raucourt in Meux (N) en Fr. (Nord). 1217 Gossuino de Raucourt = 1222 Gossuinus miles de Roechort, Olivero de Roecort (SMTI); 1445 Lievin van Raeucourt, Aalst (PARM.); 1597 Ogier de Rocour, Heers (LAES); 1671 Joannes de Rocourt, Luik (SCHOE.); 1706 Joanne Recour, Roes. (MARICHAL). Zie ook Roucour(t).
|
FD |
Rocq |
cf. Roc(h).
|
JG |
Rocq(ue) |
zie Roque(s).
|
FD |
Rocquencourt |
Nom d’origine: Rocquencourt (Oise, Yvelines).
|
JG |
Rocquencourt |
PlN (Oise, Seine-et-Oise).
|
FD |
Rocrelle |
Rocquerelle (NF hennuyers). Peut-être d’un topon. dérivé de roque ‘roche(r)’ (non localisé).
|
JG |
Rocroix |
Raucroix, -oy: PlN Rocroi (Ard.). 1434 Guilhelmus Roecroes, Cam. dioc. (MULI)
|
FD |
Rocroix |
Raucroix. 1455 «Jehan de Raucroy» Gimnée, 1462 «Géra de Raucroix» Mazée, 1602-3 «Nicolas (de) Raucroix» Terriers-Namur; nom d’origine: Rocroi (Ardennes).
|
JG |
Rocteur |
1296 «Thierry de Boussu, dit le roketeur de pierre» Tournai (L. Nys, La pierre de Tournai, 1993, 91), 1302 «Mikious li Roketeres» LoiTournai; nom de métier: anc. pic. ro(c)queteur (équivalent de w. rocteû), non seulement ‘carrier, ouvrier qui extrait la pierre dans la carrière’, mais aussi, de façon plus générale dans la région de Tournai, ‘tailleur de pierre’ (cf. M.-A. Arnould, Les métiers de le pierre au XVIe s. dans quelques villages du Hainaut septentrional, dans Actes du 3e Colloque intern. de gfyptographie de Saragosse,\9&3, 219-240).
|
JG |
Rocteur |
BerN Pic. roqueteur, Ofr. rocheteur: steenhouwer, die steen uit de rots houwt.
|
FD |
Rocus |
cf. Rochus.
|
JG |
Rocx |
cf. Roc(h).
|
JG |
Rod- |
-e(y)ns, -gers, -(i)er, -iez, -el, -rigues, -riguez, -rique. V. HROD.
|
EV |
Rodaer |
Roda: Patr. Fr. Rodard, Germ. VN hrôth-hard’roem-sterk’: Hrodhard, Rot(h)ardus, Rodardus (MORLET I). 1542 Nie. Rodaert, Valencijn-Aw. (AP).
|
FD |
Rodange |
PlN Redange, d.i. Redingen bij Diedenhofen (Moselle).
|
FD |
Rodberg |
1260 «Rodeberxhe» Oreye, 1791 «Laurent-Abraham Rodberg» BourgLiège; nom d’origine: topon. néerl. composé de berg ‘mont’ et rode ‘défriché’.
|
JG |
Rodberg |
Roberge: Metr. Germ. VN hrôthberg ‘roem-bescherming’: Rodberga (MORLET I). 1202 Roberghe li Poliere, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Rodder |
cf. Roder.
|
JG |
Rodder, (de) |
Wellicht < Mnl. Roder: wijnroeier, rooier. Zie De Rore, Roder.
|
FD |
Rode |
Rodes, Rôdes. Surnom: néerl. rood ‘rouge, roux’; ou bien nom d’origine: néerl. rode ‘défriché’, très fréquent, cf. Derode et Van Rode.
|
JG |
Rode, (de) |
zie de Ro.
|
FD |
Rode, (van) |
van Rhode, (van) Roo, van Ro(e),van Rhoon, van Rooy(en), van Rooij(en), van Roij(en), van Roy(e), van Royen, van Roie, van Roei, van Roeij(en), van Roey(en), van de Ro(e)y, van de(r) Roy, van de Roij, van de(n) Roye: PlN Schelderode(0V), St.-Agatha-Rode (VB), Sint-Brixius-Rode in Meise (VB), St.-Genesius-Rode, St.-Pieters-Rode (VB), Rode in Komen (H), Roden (DR), Roden in St.-Pieters-Aalst (OV). Of een van de overtalrijke rode-namen. Rode: gerooid bos. 1362 jeghen Jhanne van Rode,-Emelgem; 1398 Willem van den Rode, Hulste (DEBR. 1970); 1442 te Rode-Thomas van Rode; 1499 opt Roder velt…Claes van Rode; 1379 Goswini vanden Rode…apud Rode; 1420 Goeswini vanden Rode…in loco dicto ten Rode, Diest (CLAES 1983); 1609 Mergrietevan Roy = 1610 Machgriet van Roey, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Rodegem |
Hypercorrecte (evtl. archaïsche) vorm van de PlN Rooigem in Cent, Huise, Mater, Mullem, Serskamp (OV).
|
FD |
Rodel |
All. Rödel -, signifiant en composition ‘de guindage’.
|
JG |
Rödel |
Rodel: Patr. < Rodilo, dim. van Germ. hrôth-naam. 1494 Er. Rodel, Melsungen (BRECH.).
|
FD |
Rodelet |
Roudelet. Var. de Radelet, Ra(u)let? Ou bien dérivé avec double suffixe de Rode < anthrop. germ. Hrodo, -onis (cf. Morlet 858).
|
JG |
Rodelet |
zie Ralet.
|
FD |
Rodelfs |
cf. Rodolfs.
|
JG |
Rodelfs |
zie Rodolfls).
|
FD |
Rodemaker, de |
Rodemacher: PlN Rodemachern in Lotharingen (Moselle): 1223 Rodemakre (TW). 1232 Arnulfus de Rodemache (CAO) = 1256 Arnouls de Rodemakren, sires de Honkerenges (CCI); 1317 Gille, seigneur de Rodemacre (ASH); 1374 Gilles, seigneur de Rodemacre = von Rodemacheren (BLO V); 1379 Jehan de Rodemac (SIX IV).
|
FD |
Rodemans |
Rooman(s), Roman(s), Roemans, Rooymans, Rooijmans, Roeymans, Roeimans, Roy(e)mans, Roij(e)mans, Roumans: Afl. van Van Rode/Roy. 1560 te Rode… Jan Roijmans, Diest (CLAES1983); 1406 Jan Rodemans, Mollem (PEENE); 1474 Jan Roemans = Jan Royman, Ht. (A.GHIJSEN); 1396 Peter Romans, Aw. (ANP).
|
FD |
Rodembourg |
Nom d’origine, sans doute Ro-denburg (G.D. Lux.).
|
JG |
Rodembourg |
zie Rodenburg.
|
FD |
Roden(s) |
Patr. Vleivorm van Germ. hrôth-naam, zoals Roderik.
|
FD |
Rodenbach |
Royenbach, Roijenbach: PlN Rodenbach (BEI, HS, RP, Lotharingen). Aangezien Albrecht Rodenbach uit Andernach stamt, is afstamming uit Rodenbach bij Neuwied (RP) het meest aangewezen.1356 Aleit van Rodenbach, Lv. (ICKX).
|
FD |
Rodenbourg |
Proven. Rodenburg (Loc. Gr. Duché Lux.).
|
EV |
Rodenburg |
Roodenburg, van Roemburg, Rodembourg, Roderb(o)urg: 1. PlN Rodenburg in Marke (WV): +1204 Rodenborch (DF XIII). 1237 Walteri de Rodenborc, Marke (DEBR. 1980). -2. PlN Aardenburg (Z). 1120 Lantbertus de Rodenborch (LNT); ±1570 Floris Roodenburch, A’dam (CDT 346). – 3. PlN Rodenburg (NS). 1580 Lodewijk van Rodenborch, Haldern-Aw. (AP). -4. PlN Rodenburg (GH).
|
FD |
Rodenbusch |
Roderbusch: PlN in Hellenthal (NRW).
|
FD |
Rodenstein |
1.PlN (HS). Roodsteinus (MORLET I). – 2. PlN. Vgl. Rottenstein.
|
FD |
Roder |
Rodder. Nom d’origine: cf. Grosse Röder, affluent du Schwarzen Elster (Dresde).
|
JG |
Roder |
Roeder: i. BerN van de rooier. Vgl. De Rore. 1253 Henricus dictus Rodere, St.-Tr. (GHYSEN). –2. Germ. VN; zie Roder.
|
FD |
Roderb(o)urg |
zie Rodenburg.
|
FD |
Roderbusch |
zie Rodenbusch.
|
FD |
Roderiges |
cf. Rodric, Rodrige.
|
JG |
Roderiguez, |
-gas, -ges, zie Rodrigue(s).
|
FD |
Roderk |
Patr. D. vorm van Germ. VN Roderik; zie Rooryck.
|
FD |
Rodermans |
-mann: BerN van de roder: wijnroeier of (bos)rooier. Zie Roder.
|
FD |
Rodes |
Rôdes, cf. Rode.
|
JG |
Rodes |
zie Rhode(s).
|
FD |
Rodet |
-ez, zie Ridez.
|
FD |
Rodeyns, |
-eijns, -yns, -ijns: BN + Patr.: rode Hein. Vgl. D. Rotheinz. Zie ook Roodhans. 1398 Jacop Rodeins = 1405 Jacops Roodeheins = 1403 Jacop Roodheins; 1403 Katheline Rodeheins, Bg. (SIOEN).
|
FD |
Rodez |
Rodet. Probabl. nom d’origine: Rodet,à Houyet (Nr), etc., ou bien Rodez (Aveyron).
|
JG |
Rodger(s) |
Rodgerson, zie Roger(s).
|
FD |
Rodhain |
Spelling van Fr. FN Rodin, afl. van Germ. hrôth-naam?
|
FD |
Rodheudt |
zie Rotheudt.
|
FD |
Rodier(s) |
Rodi(e), Durodie, -ié, Rody, Roudier, Rediers: Patr. Rom. vorm van Germ. VN hrôth-hari ‘roem-leger’: Chrodharius (MORLETI). Durodie < Durodier.
|
FD |
Rodijns |
-yns: 1. Zie Rodeyns. – 2. Vleivorm van Germ. hrôth-naam, zoals Rodens.
|
FD |
Rodius |
zie Rhodius.
|
FD |
Rodolf(s) |
Rodelfs, Roedolf, Roedelof, Rudolf, -olph, Rudloff, Rudelopt: Patr. Germ. VN hrôth-wulf; vgl. Roelof(s).
|
FD |
Rodolfs |
Rodelfs. Génitif de Rodolf (Rudolf), fr Rodolphe.
|
JG |
Rodric |
-ige, -igue, -ique, Roderiges [corresp.à l’esp. Rodriguez]. 1528 «Rodich» DénNeufchâteau, 1642 «Jean Rodicque» = 1666 «Jean Rodrique» Oignies, 1660 «Marie de Rodri-gues», «Rodrigue Castelot» BourgNamnr; nom issu de l’anthrop. germ. hrod-rik.
|
JG |
Rodric(k) |
zie Rooryck.
|
FD |
Rodrigo |
Redregoo: Patr. Sp. vorm van de Germ. VN Roderik; zie Rooryck. 1584 Pieter Rodrigo, Aw. (AB).
|
FD |
Rodrigue(s) |
-guez, -gus, -que, Roderiguez, -gas, -ges: Patr. Sp.-Port. afl. van VN Rodrigo. 1556 Jaspar Rodrigues, Lissabon-Aw. (AP).
|
FD |
Rodt, de |
zie Derot.
|
FD |
Rodtheut |
zie Rotheudt.
|
FD |
Rodts |
1. Zie Roets. – 2. Ook wel vertaling van Laroche (med. M. De Cooman).
|
FD |
Rody |
Hypocor. de Rodolphe?
|
JG |
Rody |
zie Rodier(s).
|
FD |
Roe, de |
1. Var. van De Ro. – 2. Deroe, spelling voor Deroux.
|
FD |
Roe, van |
zie van Rode.
|
FD |
Roeb(b)en |
zie Robin(s), Robe.
|
FD |
Roeba(e)rt |
zie Robaer(t).
|
FD |
Roebart |
Var. de Roba(er).
|
JG |
Roebben |
Rocben. Génitif de Rob(e); cf. Robens.
|
JG |
Roebroeck |
au génitif: Roebroecks, -brocks, Robrocks. Nom d’origine: Roebroek, àCler-mont-sur-Berwinne, Roebroeck, à Aubel (Lg), etc. ; cf. aussi Roobroeck.
|
JG |
Roebroeck |
-broeks, zie Roobroeck.
|
FD |
Roebroeck |
V. Roos I.
|
EV |
Roebse |
Patr. Robse, zoon van Rob(ert). Vgl. Robe.
|
FD |
Roechoudt, van |
zie Roekhaut.
|
FD |
Roeck |
1. Car. mor. Roek(loos),,,Téméraire ». N° 282. — 2. V. HROD (Hroc).
|
EV |
Roeck, (de) |
zie de Roek.
|
FD |
Roeckaerts |
Roekaarts, Roekers. Forme néeri. (au génitif) de Roccart.
|
JG |
Roeckaerts |
zie Roekaert(s).
|
FD |
Roeckens |
zie Roekens.
|
FD |
Roeckx, (de) |
zie de Roek, Rock(s).
|
FD |
Roedelof |
zie Rodolf(s).
|
FD |
Roeder |
V. HROD.
|
EV |
Roeder |
zie Roder, Röder.
|
FD |
Roedhooft |
zie Roothoofd(s).
|
FD |
Roedolf |
zie Rodolffs).
|
FD |
Roedsens |
Patr. < Germ. VN Rotzo, Ruzo (MORLET I), -so-dim. van hrôth-naam. 1240 Rozo de Gonterghem; 12e e. Rozekin fïlius Alolfi, Cent (GN).
|
FD |
Roedts |
zie Roets.
|
FD |
Roëell |
zieRoel.
|
FD |
Roef |
1431 «Rodolphus dictus Roef» Bois-le-Duc, 1500 «Crispin Roefs» GuillLiège; hypo-cor. de Rodolphe.
|
JG |
Roef |
zie Roelof.
|
FD |
Roef(s) |
de Roef, de Rouf: 1. Mnl. roef: dak, verdek, zoldering, afdak. BerBN voor dakdekker. 1368 Gosuin Rouf = 1398 Gosin de Rouf, Rollegem (DEBR. 1971); 1422 Zeghere de Rouf = Segher den Rouf, Ktr. (DEBR. 1958). – 2. Pair. Roef < VN Roelof. 1492 Joris Roef = 1538 Joris Rouff, Kontich (SELS).
|
FD |
Roef, de |
zie Roefs.
|
FD |
Roeff(e)laer |
zie Rouflart.
|
FD |
Roeffaert(s) |
-aers, -a(rt), zie Roufart.
|
FD |
Roeffen |
Roef(s), zie Roelof.
|
FD |
Roefmans |
Rofman: Afl. van Roef of De Roef.
|
FD |
Roefs |
Roelofs. V. HROD (Hro).
|
EV |
Roeg- |
-s, -iest, -iers, Roek- -ens, -aerts. V. HROD (Hroc).
|
EV |
Roegiens |
zie Rogien.
|
FD |
Roegier(s) |
-i(e)s(t), -es, zie Roger(s).
|
FD |
Roegiers |
Rogiers. 1284 «Jeh. de Menin fieus Roegier de Menin», 1290 «Lusie Roegers» DettesYpres; génitif néerl. de Rog(i)er.
|
JG |
Roehl |
Hypocor. de Rodolphe ou aphérèse de Roelant (= Roland).
|
JG |
Roehl |
zie Roel.
|
FD |
Roehrig |
Surnom: ail. ruhig ‘tranquille’.
|
JG |
Roehrig |
zie Röhrich.
|
FD |
Roei, van |
zie van Rode.
|
FD |
Roeiers |
zie Royer(s).
|
FD |
Roeimans |
zie Rodemans.
|
FD |
Roeis |
Patr. Gen. van korte vorm van VN Roeier; zie Royer(s).
|
FD |
Roek |
au génitif: Roex, génitif double: Roe-kens, Roukens, Ruykens. Nom issu de l’anthrop. germ. Hrok, cf. Roch, etc.
|
JG |
Roek, de |
(de) Roeck, de Rouk, (de) Rouck, de Roucke, de Roeckx, Roe(ck)x, Roux, de R(e)uck, de Rui(y)ck, de Ruy(c)k, de Ruijck, de Ruycke, de Roock, (de) Rook(e): 1. BN naar de vogelnaam, de roek: zaadkraai, roekraaf, raaf, zwarte kraai. Vgl. De Rave. Wellicht BN naar de zwarte haarkleur, de donkere huidskleur. 12e e. filius Gerulfi Ruch, Cent (GN); 1341 Johannis Roux, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Pieter Roue, Loy de Roue, Menen (DEBR. 1970); 1371 Jacob de Ruuc, Ktr. (DEBR. 2002). –2. In Z en A is roeke, roue de naam van een veldwachter of gerechtsdienaar. 1307 Hannekins li Roeck, Vrasene (VS1972,609); 1462 op Macaris den Roicke, Ht. (A.GHIJSEN). – 3. Evtl. reïnterpretatie van Germ. VN; zie Rock(s).
|
FD |
Roekaert(s) |
-aers, Roeckaerts, Roukaerts, Rockaerts, Rocart, Rocca(s), Rochart, Rocha(t), Rouchard, Rouqua(e)rt, Rucart, Ruchard: Patr. Germ. VN hrôk-hard ‘roek-sterk’: Rochardus (MORLETI). ±1300 Ruchart; Engerrans Rochars, Artesië (BOUGARD); 1316 Jehans Rokars, Dk. (TdT); 1322 Jehan Rochart, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Roekeg(h)em, van |
zie van Rokeghem.
|
FD |
Roekel,van |
PlN in Ede (G).
|
FD |
Roekeloos |
BN voor een roekeloze, zorgeloze, gewetenloze, lichtzinnige. 1344 Johanni dicto Roukeloes; 1360 Jhan Roukeloes, Ktr. (DEBR. 1971,19/0).
|
FD |
Roeken(s) |
Roeckens, Roukens, Ro(c)kens, Roeykens, Roeygens, Ruykens: i. Patr. Vleivorm van Germ. VN Rutger of Rocco (zie Rocks). 1322 Johanne Roucken = 1325 J. Rouken = 1333 Johannes Roukens, Tn. (C.BAERT); 1561 Jan Ruykens, Kranenburg-Aw. (AP). – 2. Roe(c)ken is later ook wel afl. van De Roe(c)k (MNT 450).
|
FD |
Roeker, de |
zie de Rocker(e).
|
FD |
Roekers |
cf. Roeckarts.
|
JG |
Roekhaut |
Rockhaut, Rouckhaut, -hout, Roukout, van Roechoudt: PlN Roekhout in Oombergen (OV). 1396 Mergriete van den Rouchoute, Oombergen (DE B.).
|
FD |
Roel |
Reul, au génitif: Roels, Rouis; Rodent, Reulens, etc. 1355-56 «Cornus dou Faus Roels» ComptesMons, 1365 «Mengne don Roels veve de Piére le Jovene», « Jehan Bekefierdou Roels fèvre» TailleMons, 1608-9 «Paul Rods» ComptesNivelles; hypocor. néerl. de Roland ou, éventuellement, de Roelof.
|
JG |
Roel |
Roe- -1s, -lens, -lan(d)s, -lan(d)ts. V. HROD (Hro).
|
EV |
Roel |
Roell(e), Roël(l), Roëell, Roels(e), Rouis, Rôll, Rolle, Royls, Roll(s), Roehl, Rôhl, Rohl, Reul, Rul, Ruyl, Ruijl, Rul(l)e, Riille, Ruel(l), Ruëll: Patr. Korte vorm van VN Roeland of Roelof. Zie ook Roelens. 1428 Roel den Conde = 1422 Roeland de Conde; 1424 Roel = Roeland de Pretere; 1418 Roel Reubins = 1422 Roeland Ruebins, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Roel, van de |
zie Vanderoux.
|
FD |
Roeland |
-an(d)t, -and(t)s, -an(t)s, -as, Roclandt, Rouland, -ant, -ent, Rol(l)and, Rolans, -andi, -o, Roolant, -andt(s), Reuland, Ruellan(d), Ru(h)land, Riiland, Rullan: Patr. Germ. VN, vooral bekend uit het Roelandslied, het Chanson de Roland: hrôth-land ‘roem-land’: Hrodland, Ro(t)land (Fm.), Rolandus (GN). 1326 Roelant Hereman; 1268 Clais Roland; 1304 Jehan Roelant = 1306 Jehan Reliant, Ip. (BEELE).
|
FD |
Roeland |
-andt, au génitif: Roelands, -andts, -ans, -ants, Roelens.1283 «Nicoles Roelant», 1290 «Roelant Bernart» DettesYpres; forme néerl. de Roland, de l’anthrop. germ. hroth-land.
|
JG |
Roelen(s) |
Roelin, Roulens, Rolen(s), Rollens, (de) Rolin, Rollin, Roulin, Rol(l)ain, Reulen(s), Rulen(s), Ruel(l)ens, Rullens, Rielens: Vleivorm van VN Roeland of Roelof. Zie ook Roel. 1223 Rolinus filius Rudolphi = Roelof, Bs.; 136 e. Roelof= Rolin, Mol (LIND.); 1304 Roelin dou Fief, Ip. (BEELE); 1308 Guilliaume Roelin, Ktr.; 1398 Griete Roelins, Fierin Roelin, Machelen (DEBR. 1971,1970); 1401 Olivier Rullins, Oud. (WALRAET); 1620 Aelken Ruyllens, Grote-Brogel (NOUWEN1958); 1680 Cornelis Adriaen Roelen = C.A. Roelandt Bertrams, Hoogstraten (MNT 446).
|
FD |
Roelen, van |
PlN Roelen in Zutendaal (L).
|
FD |
Roelenbosch, (van) |
PlN Am Rollenbusch in Nachtsheim (RP)? 1751 Pieter van Roelenbosch, Merelbeke(PDB).
|
FD |
Roeleveld |
PlN Rölefeld (NRW)? Volgens Huizinga evenwel eigenlijk Roereveld.
|
FD |
Roelkens |
Dimin. (au génitif) de Roel(and).
|
JG |
Roelkens |
Roel(l)ekens, Rulkin, Rulquin, Rulkens, Roltgen: Patr. Dim. van VN Roeland of Roelof. Vgl. Roel, Roelens. 1410 Hughe Ruebin vors. gaf… Roelkine zinen bastaerden zone = 1423 Roeland Ruebins; 1410 Jan Roelkin, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Roelman |
Rol(l)man, Rollemans, Rolimans, Rollmann: Patr. Afl. van VN Roeland of Roelof. 1416 Roelman Bertin, Rumbeke (LIND. 1964); 1660 baro Arnoldus Rolmanus de Bylart (MUL VI).
|
FD |
Roelof |
Roelofs(en), Roeloff(zen), Rol(l)of(f), Rohloff, Roloffe, Rolofson, Rolef, Rouleff, Ruyloft, de Rolf, Drolff, Deroloffe, Rolf{s), Rollfs, Rohlf, Rolfo, Roef(s), Rouff, Roeffen, Reuff, Rueff, Ruf{f): Patr. Germ. VN hrôth-wulf’roem-wolf: Hrodulfus, Roolf (MORLETI). 1118 Rodulfus de Melle (GN); 1268 Rolf de Mille; 1304 Roelf le Bliec; 1268 Mas filius Roelf = 1277 Macs fieus Rolfs, Ip. (BEELE); 1372 Roeloven van Redinghen, Tn. (ROEL. 1951); 1396 Jan Roelof vel Roef, Maarke-Kerkem (DE B.); 1544 Rodolphus dictus Roef, Bergeik(JVO).
|
FD |
Roelofs |
Hypocor. néerl. (au génitif) de Rodolphe.
|
JG |
Roelraans |
Anthrop. néerl. (au génitif): l’homme appelé Roe! (Roland).
|
JG |
Roels |
cf. Roel.
|
JG |
Roels(e) |
zie Roel.
|
FD |
Roelstraete |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Roelvink |
Rolvink, Rollfink: Parr. Afl. van Germ. VN Roelof. 1427 Werner Rolevinck, Keulen (BRECH.).
|
FD |
Roem- |
-en, -ans, -er(s). V. HROD (Hrom).
|
EV |
Roem, de |
zie Derome.
|
FD |
Roemaet |
Romato: Patr. VN Romatus (MORLET I).
|
FD |
Roemans |
Anthrop. néerl. (au génitif): man ‘homme’ + rode, me ‘défriché’, surnom de défricheur.
|
JG |
Roemans |
zie Rodemans.
|
FD |
Roemburg, van |
zie Rodenburg.
|
FD |
Roemen |
Génitif néerl. de Roem, hypocor. de Jérôme.
|
JG |
Roemen |
zie Rommens.
|
FD |
Roemendael |
PlN Rommental in Schlat (BW)? Of Scand. FN Rommedahl (PDB)?
|
FD |
Roemer |
au génitif: Roemers. Surnom ou ethnique: all. Römer, fr. Romain; aussi: qui a fait le pèlerinage de Rome.
|
JG |
Roemer(s) |
zie Römer(s).
|
FD |
Roemgens |
zie Rumkens.
|
FD |
Roems |
zie Rome.
|
FD |
Roenen |
Génitif de Roene, hypocor. néerl. de Jeroen (Jérôme).
|
JG |
Roenen |
Roens: Patr. Roen, korte vorm van Jeroen, Gr. HN Hieronymus. 1375 Roene Wasscard = 1376 Geronimus Wasscaerd=Jeronumus W. = 1378 Roon Wasschaerd = 1392 Rone W.; 1284 Roen de Provende; 1280 Lam Roene; 1306 Aelid Roens, Ip. (BEELE).
|
FD |
Roensman |
-maens, zie Ronsmans.
|
FD |
Roep, de |
de Rop, Deroppe: BerBN van de (om)roeper. Vgl. Roper 2.1220-40 Willelmus Repère, Cent (CG); 1276 Willelmo Roepere, Ip. (BEELE); 1410 Jan de Rop, Aw. (ANP).
|
FD |
Roer |
Hypocor. de l’anthrop. germ. roth-hard.
|
JG |
Roer, van (der) |
Riviernaam de Roer, D. Ruhr.
|
FD |
Roerade |
Patr. Germ. VN hrôth-rêd ‘roem-raad’: Rod(e)radus (MORLET I).
|
FD |
Roerbert |
Patr. Robert met epenthetische r.
|
FD |
Roere |
zie de Rore.
|
FD |
Roermond,van |
van Roermund:PlN Roermond(NL). 1340 Gerart van Roermunde, Lv. (ICKX).
|
FD |
Roers |
zie de Rore.
|
FD |
Roersch |
V. HROD (Hroz).
|
EV |
Roes |
Roës, au génitif: Roessen. Hypocor. de l’anthrop. germ. roth-hard; cf. «ponte Rochar-di» = Roesbrugge (FlOcc).
|
JG |
Roes |
zie Roose, Raas.
|
FD |
Roes- |
-ems, -er, Roex. V. HROD (Hroz et Hroc).
|
EV |
Roes(t) |
1. V. Roos I et II. — 2. V. HROD (Hroz). — 3. Car. mor. Roes, ,,Ivresse légère ». Surnom de buveur. N° 274.
|
EV |
Roes, de |
zie Deroux.
|
FD |
Roesbe(c)ke |
zie van Roosebeke.
|
FD |
Roesch |
zie Rosch.
|
FD |
Roeselare, van |
PlN (WV). 1194 Walteri de Roslariis; 1328 Dyrolf van Rousselare (DF XIII); 1296 Jan van Roessellaer, Cent (CG).
|
FD |
Roeseler |
Proven. 1. Roesselare. — 2. V. Roos IL
|
EV |
Roeseler |
zie Rossler, Roselaer(s).
|
FD |
Roesens |
-ems, zie Raas, Roose.
|
FD |
Roeser |
zie Röser.
|
FD |
Roesgen |
Roeskens, zie Roosjen.
|
FD |
Roessel, van |
PlN Rossel (NRW)? 1268 Johannem van Rossel, Har. (DEBR. 1980).
|
FD |
Roessler |
zie Rossler.
|
FD |
Roest |
Forme néerl. dial. de Rosoux (Lg).
|
JG |
Roest, (de) |
(de) Roost, Rost: 1. Mnl. roest: roestig. Wellicht BN voor een rosharige. 1308 Gerardus Roest, Heusden (GHYSEN). – 2. Verkort < (van der) Roest, van de Roost. – 3. Zie Deroux.
|
FD |
Roest, (van de(r)) |
zie van (de) Roost.
|
FD |
Roestrate, (van) |
zie Verhoestraete.
|
FD |
Roet(e) |
zie Rutte.
|
FD |
Roetemeyer |
-meijer, Röthemeyer, Rothmayer: D. BN Rotmeier: rode meier (BRECH.). 1771 Joa. Rotmeyer, Schiedam (MUL VIII).
|
FD |
Roetenberg |
PlN Rutenberg (Brandenburg).
|
FD |
Roeters |
zie Roter(s).
|
FD |
Roetink |
-ynck, -ing, Ruytings, -inx, Ruijtinx: Patr. Afl. van Germ. VN Rutger of andere hrôth-naam. Vgl. Ruytens, Roets. 1399 Jan Rutins, Ktr.; 1382 Willem Rutin, Zwg. (DEBR. 1970).
|
FD |
Roetjens |
Rötgens, Röttgen, Rutjens, Ruttiens, Ruytjens, Ruijtjens, Ruytiens: Patr. Dim. van Germ. hrôth-naam. Vgl. Roets, Roetink.
|
FD |
Roetman |
zie Rotman(s).
|
FD |
Roets |
Roedts, Ro(d)ts, Ruts, Ruth(s), Ruyts: 1. Patr. Korte vorm (gen.) van Germ. hrôth-naam, wellicht Rutger. Vgl. Roete, Rutte, Rutten(s). 1218 filii Herkenboust (sic) Rods (LEYS1959′); 1546 Jan Ruts, Mech.; 1568 Jan Ruth, Sambeek-Aw. (AP). –2. Zie De Raedt.
|
FD |
Roets |
Var. de Ruts, hypocor. de Rutger [FD].
|
JG |
Roeve, de |
Wellicht dial. uitspr. van De Ra(e)ve. Of (in H) adaptatie van De Rover?
|
FD |
Roevens |
Génitif double de Roef (Rodolphe)?
|
JG |
Roevens |
zie Roven.
|
FD |
Roevers |
zie de Rover(e).
|
FD |
Roevros |
zie Rouvroy.
|
FD |
Roex |
cf. Roek.
|
JG |
Roex |
zie de Roek, Rock(s).
|
FD |
Roey(en), van |
zie van Rode.
|
FD |
Roey, de |
zie de Ro.
|
FD |
Roeyaert(s) |
Roeijaerts, Royaert, Roijaards, Royeaerd, Roeyhaert: Patr. Germ. VN hrôth-hard ‘roem-sterk’: Hrodhard (Dip.). Vgl. Roeyers. i8e e. Margriete Royaert, Waas (VAN G.).
|
FD |
Roeyaerts |
1. Car. phys. Rood-aard, ,,Rougeaud ». N° 256. — 2. V. Roeyenacker. — 3. V. HROD (Hro).
|
EV |
Roeyen |
Roeijen, Rooijen, Royen(s), Roijen(s), Ra(e)yen, Raijen: Patr. Vleivorm van Royer of andere hrôth-naam. Vgl. Roeykens. Of var. van Rooden of verkort < Van Royen.
|
FD |
Roeyenacker |
Proven. ,,Champ rouge ». Synon. : Roeyaerts. ,,Terrain rouge ».
|
EV |
Roeyenacker |
Roonacker, Rooiakkers, Rooyakkers, -a(c)kers, Rooijakkers, -ackers, Royakkers, -ackers, Roijakkers: PlN Rooiakker: rode akker of gerooid land. Wsch. Wase PlN. Of PlN Roeyenacker in Gierle (A) (med. L. Govaerts, Borgerhout). 1281 van Roiactere, Bazel; 1249 Danekin van Rodesacken (?), St.-Niklaas (FLW); 1567 Jan van Royecker, Helmond (HB 421); 1671 Joannes Royachers, Treshoutanus (MUL VI).
|
FD |
Roeyers |
zie Royer(s).
|
FD |
Roeykens |
Génitif double de néerl. roeyke ‘petit essatf, nom d’origine.
|
JG |
Roeykens |
Ro(e)ygens, Ruykens: Patr. Dim. van Royer, Roeier of van een andere hrôth-naam. Zie Roeken(s).
|
FD |
Roeykens |
V. HROD (Hroc).
|
EV |
Roeymans |
zie Rodemans.
|
FD |
Rofessart |
Nom d’origine: Roffessart, à Lime-lette(BrW).
|
JG |
Rofessart |
PlN in Limelette (WB).
|
FD |
Roffaré |
-rè, -re: Patr. Dim. of var. van Roufart?
|
FD |
Roffia(e)n |
Mnl. roffiaen: koppelaar, hoerenwaard. Ook scheldwoord.
|
FD |
Roffiaen |
V. Rouffian.
|
EV |
Roffier |
V. HROD (Hro).
|
EV |
Roffin |
zie Rouffin.
|
FD |
Rofidal |
NF de la région de Haybes et Fépin (Ardennes) dès 1640, parfois sous la forme «Rophidal» (GeneaNet), cf. aussi 1771 «Pierre RofFidal» NPHaybes; p.-ê. d’un terme lié aux ardoisières de cette région, tout particulièrement d’un microtoponyme local.
|
JG |
Rofman |
zie Roefmans.
|
FD |
Rog |
zie Rogge(n).
|
FD |
Rog- |
-e, -eau, -ers, -ez, -ie, -ier(s). V. HROD (Hroc).
|
EV |
Rog- |
-ues, -y, Ro- -hart, -hattin, Roi- -al, -bet, Roid- -ot. Roit- -er. V. HROD (Hroc, Hro, Hrod).
|
EV |
Rogard |
Roogaert: Metr. Germ. VN hrôth-gard ‘roem-gaard’: Hrotgardis, Rotgarda (MORLETI).
|
FD |
Rogé(e) |
zie Roget.
|
FD |
Rogemans |
zie Rogman(s).
|
FD |
Rogeon |
Patr. Afl. van VN Roger.
|
FD |
Roger |
Rogier (forme anc.). 1149 «Rogerus de Muceyo» CartOrval, 1272 «Rogerus pisca-tor» PolyptVillers, 1302 «Rogier Nicolet» LoiTournai, 1308 «Rogirs de Vaus» CartVal-Benoît, 1316 «Rogier le Dieu» TestTournai, 1310 «li femme Jehan Rogier» Comptes-Mons, 1444 «Jehan Roger» AidesNamur; prénom Rog(i)er, issu de l’anthrop. germ. hrod-gari; cf. aussi Rogy, Ro(e)giers.
|
JG |
Roger(s) |
Deroggé, Rodger(s), Rodgerson, Rogie(r), -iers(t), i(e)st, -irst, Rauger, Rougier, Rogy, Derogy, Roegier(s), -i(e)s(t), Roeges, Rugers, Ruijgers: Patr. Rom. vorm van Germ. VN Rutger. 1236 Rogero canonico Curtracensi (DEBR. 1980); 1304 Rogier Batin; 1326 Roegier van Winghine; 1388 Roeger Siis; 1394 Jehan Roegier, Ip. (BEELE); 1382 Pieter Roegers, Gullegem (DEBR. 1970).
|
FD |
Rogeré |
Rogéré: PlN Rogerée of Rogené in Jehay (LU). 1378 Katherine de Rogereez, Luik (AVB).
|
FD |
Roget |
-é, -ez, -ée, Rogghé(e), -ee, Rouget, -ez: 1. Patr. Spellingvar. van Roger of dim. ervan. 1417 Huart Roget, Aat (J.G.); 1448 Jehan Roguet, Comp. (MORLET). – 2. Dim. van rouge: rood.
|
FD |
Rogg- |
-e(n), -eman. 1. Profess. Rog, ,,Raie » (poisson) ou Rogfge) ,,Seigle ». N. de marchand. N° 131, 165, 200. — 2. V. HROD (Rok).
|
EV |
Rogge |
Rogghe. 1586 «Jean Rogghe (orig. de Louvain)» BourgLiège, 1597-98 «Nicolas Roggue = Nicolas Roghe» ComptesNivelles; hypocor. de Rogerus, cf. aussi Rogen.
|
JG |
Rogge(n) |
Rogghe(n), Rog(h): 1. Patr. Korte vorm van Germ. VN Rutger, Rugger, Roger. 1245 Waltero Rogge, Har. (DEBR. 1980); 1297 Aleiten Heine Rogs wiif, Mech. (CG); 1393 Roeger Mattenzone = 1395 Roege M., Ip. (BEELE). – 2. BN naar de huisnaam: visnaam rog. 1585 Jacob Claesz. Roch in de Gulden Roch, A’dam (TROCH). – 3. BerBN voor de roggebroodbakker. 1358 Goerde Rogghen van broede, Lv. (DE MAN1959).
|
FD |
Roggeband |
1. V. HROD. — 2. Profess. N. de gerbier. Comp. : Stroobants. N° 165.
|
EV |
Roggeband: |
BerBN van de roggestrobinder. Vgl. Stroobants, Roksnoer. 1650 Roggeband, Oud-Vossemeer (PDB).
|
FD |
Roggeman |
au génitif: Roggemans, Rogmans. Anthrop. néerl.: l’homme appelé Rogge.
|
JG |
Roggeman(s) |
zie Rogman(s).
|
FD |
Roggembucke |
-büche: Ndd. BN Roggenbuck: roggebuik, voor een roggeteler of bakker van roggebrood. 1276 Radolf Rocghenbuc, Hb. (NN).
|
FD |
Roggen |
Génitif de Rogge, hypocor. de Rogerus, plutôt que surnom: ail. Roggen ‘seigle’.
|
JG |
Roggendorf |
PlN in Kierdorf (NRW). 1520 Christo-phorus de Roggendorp, Vijenensis (MUL III).
|
FD |
Roggenkamp |
PlN (NS, SH).
|
FD |
Rogghe |
cf. Rogge. Rogien. Hypocor. de Roger?
|
JG |
Rogghé(e) |
-ee, zie Roget.
|
FD |
Rogghe(n) |
Rogh, zie Rogge(n).
|
FD |
Rogguemans |
zie Rogman(s).
|
FD |
Rogi- |
-ssart, -ster, -val. Proven. ,,Essart-, Etablissement- (ster-), vallée- -de Rogier ». N° 238.
|
EV |
Rogie(r) |
-iers(t), -iest, -irst, zie Roger(s).
|
FD |
Rogien |
Roegiens: Patr. Afl. van VN Roger.
|
FD |
Rogier |
cf. Roger. Rogiers, cf. Roegiers.
|
JG |
Rogissart |
1624 «Regnault Rogissart», 1625 «Jean Collignon dict Rogissart» NPLouette; nom d’origine: Rogissart, hameau de Gespunsart (Ardennes).
|
JG |
Rogissart |
PlN in Klabbeek en Itter (WB).
|
FD |
Rogister |
PlN in Battice en Hervé (LU). 1246 Winando de Rogister, Hervé (AVB).
|
FD |
Rogister |
-stère. 1246 «Winando de Rogister» CartValBenoît, 1550 «Ernot de Rogister» CoutStavelot; nom d’origine: Rogister, 1342 «Rogierster», à Hervé (Lg).
|
JG |
Rogival |
PlN Rogivaux in Herstal (LU).
|
FD |
Rogman(s), |
Rogemans, Roggeman(s), Rogguemans, Rochman(s), Roc(k)mans, Roockmans: Patr. Afl. van VN Roger, Rutger. 1311 Henricus dictus Rogman, Tn. (OATII); 1419 Lijsbette Rogghemans = 1428-37 Lijsbette Rogiers = van Lijsbetten Ruggers, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Rogmans |
cf. Roggemans.
|
JG |
Rogolle |
zie Rigolle.
|
FD |
Roguet |
Surnom: pic. roguet ‘tige des céréales montées en graines’, d’où: sucrerie faite avec du caramel FEW 21, 47a.
|
JG |
Rogy |
1524 «Johan Rogi» DénStavelotMy ; Rodjî, forme w. de Rog(i)er.
|
JG |
Rogy |
zie Roger(s).
|
FD |
Roha(e)rt |
Rohard, Rohat, Roard, Roa(rt), Rowa(e)rt, Reward, Rouhard, Rouha(rt), Rouard, Roua(rt), Rouas(se), Roua(s)t, Ruar(d), -aert, -a(s), Ruwaert: Patr. Rom. vormen van Germ. VN hrôth-hard ‘roem-sterk’: Hrodhard, Rohardus (MORLET I). Zie Roothaer(t). 1145 Rohardus de Puteolis, Laon; 1214 Rohardus li Boes, H (SMTI); 1368 Johan Rohart, Bouffïoulx (SLLIV); 1448 Philippe Roart, Comp. (MORLET); 1572 Jacques Rohaert, Ktr. (KW).
|
FD |
Rohan |
Rohen, zie Derouan.
|
FD |
Rohart |
-hard, -hat, Roard. 1248 «Rohart de Saint Germain» ChartesHainaut, 1385 «Je- hans Rohars» Châtelet, 1472 «Jehan Rohart le vielz» DénVirton; nom issu de J’anthrop. germ. hrod-hard, cf. aussi Rouha(rd).
|
JG |
Rohaut |
Var. de Rouaux, Rouault; cf. aussi Rohart, Rouha(rd).
|
JG |
Rohaut |
zie Rouault.
|
FD |
Rohde(r) |
zie Röder.
|
FD |
Rohé |
Nom d’origine: è rôhé, à Dolembreux (Lg).
|
JG |
Rohé |
PlN in Dolembreux (LU) (J.G.).
|
FD |
Rohen |
Génitif néerl. issu de l’anthrop. germ. Hrog.
|
JG |
Röhl |
Rohl, zie Roel.
|
FD |
Rohli(n)g |
Patr. D. all. van Röhl. Vgl. Rolink.
|
FD |
Rohlicke |
Rölke, Rolke: Patr. Ndd. dim. van Rohl.
|
FD |
Rohloff |
Rohlf, zie Roelof.
|
FD |
Rohmer |
zie Römer(s).
|
FD |
Rohn(er) |
PlN Mhd. rone: omgevallen boomstam.
|
FD |
Rohr |
Röhr, Rohrer: D. Verspreide PlN Rohr: riet. 1341 Berchtolt Rorer, Emmendingen (BRECH.).
|
FD |
Röhrich |
-ig, Ro(e)hrig: PlN Mhd. rôrich: (oever)riet.
|
FD |
Röhrs |
Surnom: génitif d’all. Rohr ‘roseau’.
|
JG |
Rohs |
Génitif néerl. issu de l’anthrop. germ. Hrog.
|
JG |
Rohs |
zie Ros.
|
FD |
Rohskamp |
zie Roskam.
|
FD |
Roi |
(sens dérivé), ,,Hospice des enfants trouvés ». Synon. : Van de Roi.
|
EV |
Roi |
Surnom : fr. roi (des gildes, des arbalétriers, etc.), cf. Leroi, Leroy; cf. aussi 1691 «Catherine Petitroy» BourgNamur. – À noter également: 1242-43 «régi ribaudorum» Charité-Tournai, 1332 «Hermanno rege ribaldorum» AnthrLiège, 1365 «Le Page roy des ribauls» TailleMons, cf. Ribault.
|
JG |
Roi |
zie Roy.
|
FD |
Roi- |
Thème anthropon. issu de l’anthrop. germ. hrod-wulf > Rodolf ou éventuellement thème de Roland; cf. aussi les thèmes parallèles Raul-, Roui-. • Forme simple : Rolle. Dérivés: Roideaux,Roydeaux. Nom de résidence: moy. fr. roideau ‘raidillon’.
|
JG |
Roi, van der |
zie Vanderoux.
|
FD |
Roial |
Royal: 1. PlN LU W. royâ (vëye): grote weg, heerweg (J.G.). 1309 Andrirs de Roial, Luik (AVB). -2. Zie Real.
|
FD |
Roideaux |
Roydeaux, Roidot: Dim. van Ofr. roide, Fr. raide: hard, ruw, ruig.
|
FD |
Roie, van |
zie van Rode.
|
FD |
Roig |
Wsch. spellingvar. van Rog.
|
FD |
Roïke |
Rolke, zie Rohlicke.
|
FD |
Rois(se)leux |
PlN Roisleux in Thimister (LU).
|
FD |
Roiseux |
1802 «Lambert Surroiseux de Septon», «Jean-Jacques Roiseux» [avec sur biffé] RP Septon. 1814 «Nicolas Soroiseux» (comm. A. Roiseux); nom d’origine: Roiseux, à Vierset-Barse (Lg).
|
JG |
Roiseux |
PlN Royseux in Vierset-Barse (Lu).
|
FD |
Roisin |
1. PlN Roisin (H). 1286 Baudelés de Roisin, Bergen (J.G.); 1344 Bauduin de Roisin, H (CCHt). – 2. Ofr. roisin, resin, Fr. raisin: druif. Vgl. Druyve. 1292 Jehans Roisin, Vn. (MANTOU1972, 454); 1379 Marguerite Roisine, Dk. (TdT).
|
FD |
Roisin |
Proven. Loc.
|
EV |
Roisin |
w. nam. Rwèsin. 1286 «Baudelés de Roi-sin» CartMons, 1302 «Hues de Roizins foulons» LoiTournai, 1309 «Baudri de Roisin» ComptesMons, 1356-58 «Jehans Roisins» Po-lyptAth, 1503 «Pierequo Roisin» Bourg-Namur; nom d’origine: Roisin (Ht), célèbre par son tabac.
|
JG |
Roisleux |
Roisseleux. Nom d’origine: Roisleux, à Thimister (Lg).
|
JG |
Roisse |
1676 «Françoise de le Roist», «les hoirs de le Roist» RuageAth; probabl. d’anc. fr. roiste, m. ‘raideur, escarpement; revers d’une colline’ Gdf 7, 228 [MH], comme nom d’origine ou de résidence, plutôt que comme surnom: anc. fr. roiste, w. liég. rwèsse, adj. ‘raide, escarpé’, cf. Leroisse.
|
JG |
Roisse |
Zie Leroisse.
|
FD |
Roisseleux |
V. Roseau.
|
EV |
Roitenbarg |
zie Ruytenburg.
|
FD |
Roitzheim |
PlN (NRW).
|
FD |
Roizman |
zie Reismann.
|
FD |
Rojahn |
Nd. BN Rodejahn: rode Jan. 1452 Rodejohan, Hannover (DN).
|
FD |
Rojter |
Zie Reuter(s).
|
FD |
Rok(e) |
zie Rock(s), Roque(s).
|
FD |
Roke |
V. HROD (Hroc).
|
EV |
Rokeg(h)em, (van) |
van Rockeghem, van Roekeg(h)em, van Rouckegem: PlN Rokegem in St.-Maria-Horebeke, bij Zomergem (OV) en in Wakken (WV). 1272 terre in Roukighem…Katerina de Rokighem = 1288 Katrine van Rokeghem; Oud. (CG); 1375 f. Jhans van Rokeghem, WV (DF XIII); 1392 Janne van Rokeghem, Wielsbeke (DEBR. 1970).
|
FD |
Rokens |
zie Roeken(s).
|
FD |
Rokers |
Rockers: Patr. Germ. VN hrôk-hari ‘roek-leger’: Ruoccherus (MORLETI). Vgl. Roekaerts, Rocher.
|
FD |
Roks |
Rokx, zie Rock(s).
|
FD |
Roksnoer |
BerN van de binder van roggestro, die het stro snoert. Vgl. Roggeband, D. Roggenseil, Rockstroh < Roggenstroh. 1635 Roksnoer, Dongen(PDB).
|
FD |
Rol(l)- |
-(a)in, -and, Rol(l)- -en, -er, -ier(s), -is, -us. V. HROD (Hro).
|
EV |
Rol(l)shausen |
PlN Rollshausen (HS).
|
FD |
Rol(l)us |
zie Derouloux.
|
FD |
Rolain |
Zie Roelen(s).
|
FD |
Roland |
-ans, -andi, -ando, zie Roeland.
|
FD |
Roland |
Rolland, Rolan. 1182 «Rolandus de Lusei» CartOrval, 1280 «Hanet le filh Ro-lant» PolyptLiège, 1311-12 «Rolant le Lom-bart» ComptesMons, 1400 «Lambertus Rolandus de Wasseige» CoutStavelot, 1444 «Bertrand Roland» TerreJauche, 1449 «le grant Roland» AidesNamur, 1526 «Jacquemart Roland» DénLens, 1623 «Pasquier Rolant» émigré en Suède; prénom Roland, du nom du héros épique popularisé par la Chanson de Roland, nom issu de l’anthrop. germ. hrod-land. – Génitif latin : Roland!.
|
JG |
Roldan |
Patr. Sp. vorm van de VN Roeland.
|
FD |
Rolef |
zie Roelof. Rolen(s), zie Roelen(s).
|
FD |
Rolen |
cf. Rolin, v° Roi-.
|
JG |
Rolet |
Rolin, Rolen, cf. Roi-,
|
JG |
Rolet |
Rollet, Rollé, -e(z), Rouletfte), -ez: Patr. Dim. van VN Roland of Roelof. Evtl. zelfs van Radolf, Fr. Raoul. 1275 Raoulet des Tentes, Dk. (J.G.).
|
FD |
Rolet |
Rollet. 1444 «Rolet» TerreJauche, 1472 «Rollet» DénLatour, 1696 «Jean-Martin Rolet» BourgNamur. – Rolin, Rollin, Rolain, Rolen. 1289 «Henri Rolain» DettesYpres, 1289 «Rolins de Hui le Planche do Hasoit» CensNamur, 1381 «Rollain le retondoir de pont d’Avroit» GuillLiège, 1417 «Collait Rolin» PolyptAth, 1518 «la veuve Rollin de Moulnier», 1539 «Gilles Rollin» BourgNamur, 1561 «Rolin Henry Grand-Jean», «Jehan Rolin hault sergeant», 1575 «Rollin Pongnart», 1655 «Hingo Rollin» DénFlorenville, 1683 «Gille Rolen» BourgNamur. – Rolot. 1615 «Rollo Le Daulphin» Cerfontaine. » Avec suffixe double -ekin: 1524 «Rolkin» DénStavelotMy.
|
JG |
Rolf(s |
zie Roelof. Roliers, zie Rollier(s).
|
FD |
Rolies, |
zie Rolis.
|
FD |
Rolimans |
zie Roelman.
|
FD |
Rolin |
Zie Roelen(s).
|
FD |
Rolink |
Rolling(er), Roul(l)ing, Ruhling: Patr. Afl. van VN Roeland of Roelof. 1727 Petrus Rollinger, Wenen(MULVII).
|
FD |
Rolis |
Rolies: Jonge metathesis van Lori(e)s (med.).
|
FD |
Röll |
zie Roel.
|
FD |
Rollain |
zie Roelen(s).
|
FD |
Rolland |
zie Roeland.
|
FD |
Rolle |
Rollet, cf. Roi-.
|
JG |
Rolle |
zie Rolet.
|
FD |
Rollé |
Proven. Dép. Longchamps. V. reul.
|
EV |
Rollé |
Rolleg(h)em, van: PlN Rollegem (WV). 1182 Theobaldo de Rolinghem (DEBR. 1980′); 1213 Willelmus de Rolengem…apud Rolenghem (DEBR. 1980); 1338 Roegiere van Rollengheem, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Rollé |
Rollez. Var. de Rollet (ci-dessus) ou bien Rolle, forme romane de Roulers; cf. Derolé, -ez.
|
JG |
Rollemans |
zie Roelman.
|
FD |
Rollenberg |
PlN in Ronse (OV) of Roelenberg in Wervik(WV)(NR).
|
FD |
Rollens |
zie Roelen(s).
|
FD |
Rollet |
-ez, zie Rolet.
|
FD |
Rollewagen |
1. BN van de voerman, naar de wagen met rollen i.p.v. wielen. 1459 Joh. Rolwagin, Gelnhausen (BRECH.); 1640 Pieter Cornelis Rolwagen, Mijnsheerenland (PDB). – 2. De Belgische FN Rollewagen is een vondelingnaam. Charles François Rollewagen werd op 25 oktober 1814 in Cent aïs vondeling aangetroffen onder een ontkoppelde wagen (med. G. Heyselberghs, Hove).
|
FD |
Rollfink |
zie Roelvink.
|
FD |
Rollfs |
zie Roelof.
|
FD |
Rollier |
1595 «Michiel Rolier», 1611 «Collien Rolir» Tavier-en-Condroz, 1616 «Charles Rolier» Eppe-Sauvage; nom de profession: roulier et non w. rôlîre, ornière (cf. E. Renard, BTD 15, 68), cf. aussi Rouly. – Souvent aussi nom d’origine: Rolley, w. rôle, «Rolliers», à Longchamps-lez-Bastogne (Lx), cf. 1486 « Pirosson dez Mollins dit de Rolliers bollen-gier», «Madamme Rolliers», 1490 «Pierson de Rolliers », etc. JusticeBastogne.
|
JG |
Rollier(s) |
Roliers, Rolli, Rol(l)y, Roelly, Roul(l)ier, Rouill(i)er, Rouilly, Rouly, Raulier, -iez: 1. BerN Mfr. roulier: voerman. 1595 Michiel Rolier; 1611 Collien Rolir, Tavier-en-Condroz (J.G.); 1634 Andréa Roly, Schelle (MAR. H). – 2. PlN Roly (N): 1218 Rolliers (TW). 1368 Maroie de Roliers, Chimay (CCHt).
|
FD |
Rollin |
cf. Roi-.
|
JG |
Rolling(er) |
zie Rolink.
|
FD |
Rollmann |
zie Roelman.
|
FD |
Rollof(f) |
zie Roelof.
|
FD |
Rollot |
-o(s), zie Rolot.
|
FD |
Rolls |
zie Roel.
|
FD |
Rollus |
cf. Roloux.
|
JG |
Rolman |
Rollmann, zie Roelman.
|
FD |
Rolman |
Situat, soc. „Enfant trouvé ».
|
EV |
Rolof(f) |
Rolofson, zie Roelof.
|
FD |
Roloff |
Roloffe. 1541 «Poncele Roulouff»,1575 «Thomas Roulof», 1611 «Pierre Roloffe», «Évelette Jean Roloffe» DénFlorenville francisation de Roelof, de l’anthrop. germ. hrod-wulf (d’où le fr. Rodolphe).
|
JG |
Rolot |
cf. Roi-.
|
JG |
Rolot |
Rollot, -o(s), Raulo(t), Rulot: Patr. Dim. van VN Roland of Raoul (vgl. Raulet). 1383 Jean Rolot (MARCHAI).
|
FD |
Roloux |
et Rolot. Proven. Roloux (Loc.). V. reul.
|
EV |
Roloux |
Rolus, Rollus,w. (Bastogne) Rolus’. 14e s. «Ernars condist de Rolus», «Godefrois de Roluz li fis monsengnor Gerart de Roluz», «Henries de Roluz» DénHesbaye, 1327 «Henriet de Rolouz» CartValBenoît, 1433 «Colaurt de Rolouz» GuillLiège; nom d’origine: Roloux (Lg).
|
JG |
Roloux |
zie Deroulou(x).
|
FD |
Roltgen |
zie Roelkens.
|
FD |
Rolus |
cf. Roloux.
|
JG |
Rolvink |
zie Roelvink.
|
FD |
Roly |
Rolly, de Roly, Roelly: 1. PlN Roly (N). – 2. Zie Rollier(s).
|
FD |
Roly |
Rolly. 1444 «Colart de Roly» AidesNamur, 1504 «veuve Watelet de Rolly», 1505 «Collin de Rolly» BourgNamur, 1541 «Rolly» DénFlorenville, 1575 «Jean [seigneur] de Roly» Roly, 16e s. «Adrien de Roly» Cerfontaine ; soit nom d’origine : Roly (Nr) ou dépend, de Grune (Lx), soit forme w. liég. de Rollier.
|
JG |
Rom |
V. Rome.
|
EV |
Rom |
zie Rome.
|
FD |
Rom- |
-baut(s), -baux, -beau, -bot(s), -berg (pour -bert). V. HROD (Hrom).
|
EV |
Rom(e)denne |
Proven. Loc.
|
EV |
Rom(m)el |
Mnl. rommel: lawaai. BN voor een lawaaimaker. Vgl. Rommelaere. 1180 Reinbert Rombel, Bg. (LEYS1959′); 1274 Sohier Rommel, Wg. (DEBR. 1980); 1306 Willaumes Rommel, Ip. (BEELE). – Lit.: F. DEBRABANDERE, Rommelen Rommelaere. LG1985,87-88.
|
FD |
Rom, de |
zie Derome.
|
FD |
Roma |
Rouma(t), Rumas: 1. Patr. Ro(u)mard/Rumard, Germ. VN hrôm-hard ‘roem-sterk’: Rumhart (MORLET I). – 2. Zie Roumache.
|
FD |
Romaen |
-ahn, -ain, zie Romanus.
|
FD |
Romain |
1523 «Romain de Mehaingnoulle», 1603 «Marie Romain» BourgNamur, 1616 «la vefve Romain Poulset», «Charles Bayvier filz Romain» PrincipChimay; prénom Romain, du lat. Romanus, nom de deux martyrs et d’un évêque de Rouen au 7e s; cf. aussi Romignon, -ignot. – Peut être aussi un nom d’origine, dér. de Rome (Italie) ou d’un des topon. wallons de ce type (cf. Derom, Rome) : 12.6.1702 «Marie de Rome dit le romain, qui etoit fille légitime de feu Arnold Rome dit le Romain (…) lud. Arnold Rome dit le Roumain» (not. L. Ogier, Lg) [JL, NFw]. – Roman, Romand, Romans. Var. w. de Romain (comp. Orban par rapport à Urbain). – Latinisation: Roman lis » Dérivés en -ignon et -ignot du thème Rom- de Romain: Romignon. 1556 «Christophore Romignion» Bouvignes/Anvers. – Romignot. 1629 «Jacques Romigno(t)» CartCouvin; comp. 1466 «Pierre Rommeignote» Bouvignes.
|
JG |
Romain |
N. de bapt. 1. Romanus. N. romain. — 2. Hroman, N. german, V. HROD (Ro).
|
EV |
Romainville |
Nom d’origine: Romainville (Seine-Saint-Denis).
|
JG |
Romainville |
Proven. ,,Domaine du sieur Roman ».
|
EV |
Romainville |
Romenville: PlN (Seine).
|
FD |
Romal |
1642 «Jean Romal» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine, par ex. 1258 «Romale» à Ker-ckom (BrFl) ou Rosmalen (Noord-Brabant).
|
JG |
Romal |
Remael, Ramael, Ramaël: Wellicht W. vorm van PlN Rosmalen (NB): 815 Rosmalle of Orsmaal (VB):ii43Rosmale(TW).
|
FD |
Roman |
-and, -ans ; Romanus, cf. Romain.
|
JG |
Roman(s) |
Romand. 1. V. HROD. — 2. Proven. ,,D’orig. roman(d)e, wallonne. N° 224.
|
EV |
Roman(s) |
zie Rodemans, Romanus.
|
FD |
Romanet |
1. Proven. Loc. fr. — 2. V. HROD.
|
EV |
Romanoff |
-ovski, -ovsky, -ow(ski), -owa, Romanski: Patr. Slav. afl. van VN Romanus.
|
FD |
Romanus |
-o, Roman(d), -ant, -ang, -ans, Romahn, -ann, Roumans, -ant, Romaen, Rooman(s), Reuman, Ro(u)main, Romeyn(s), -eijns, -eins, -yn(s), -ijn: Patr. Lat. VN Romanus ‘Romein’. 1394 Romain Deschans, Mkr. (DEBR. 2000,369); 1423 Jan van den Ackere f. Romeins, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Romarin |
1561 «Collin Romarin» BourgNamur, 1581 «Antoine Rosemarin» BourgLiège; fr. romarin (plante aromatique), soit comme surnom (p.-ê. par dérision à cause de la mauvaise odeur?), soit comme nom d’enseigne, des maisons portant cette enseigne étant attestées à Liège, Hasselt et Saint-Trond [JLNFw2], Quant au NL Roma(i)rin, à Nieuwkerke (FlOcc), c’est probabl. à l’origine un NF devenu nom de ferme.
|
JG |
Romarin |
BN Ofr. rosmarin, Fr. romarin: rozemarijn (kruidnaam). 1561 Collin Romarin, Namen (RBN). Vgl. Roosemarijn.
|
FD |
Romato |
zie Roemaet.
|
FD |
Rombach |
Nom d’origine: Rombach (Haut-Rhin, etc.).
|
JG |
Rombau |
-aut, -audt, -ault, Rombaux, Rom-beau, -eaut, -eaux; Rombout, au génitif: Rombauts, Rombouts, etc. 1579 «Rombau Lefebvre » BourgNamur, 1676 « Jacques Rom-bault» RuageAth; prénom Rombaud, germ. hrôm-bald, nom d’un moine anglo-saxon ou irlandais du 8e s. assassiné à Malines où il est vénéré.
|
JG |
Romberg |
PlN (NRW, NS). 1709 H. J. de Romberghe, Binche(MULVII).
|
FD |
Rombout(s) |
-baut(s), -baudt, -bau(x), -beau(x), -beaut, -boux, Rumbaut: Patr. Germ. VN hrôm-bald ‘roem-moedig’: Rumboldus (MORLETI). 1472 Hanneken Rombouts = 1518 Jan Rombout, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Romboux |
1. Zie Rombout(s). – 2. PlN in Abée (LU).
|
FD |
Romboux |
Nom d’origine: Romboux, à Abée (Lg) ou var. de Rombaut, Rombout.
|
JG |
Romdenne |
cf. Romedenne.
|
JG |
Rome |
1. Proven. Plus. L.D. ,,Terre inculte » (Comp. en néerl. : Ruim). N° 237. — V. Ruymen. — 2. Pèlerin revenu de Rome. Synon. : Rom, Rom(m)iée, Romeyn(s), Romer, Rommens. N° 146.
|
EV |
Rome |
1314 «Jehan de Romme», 1338 «Jehan de Rome» ComptesMons, 1365 «Englebiert de Rome» = «Englebiert de Romme des cureurs» TailleMons, 1544 «Georis fillastre Quirin de Rome», «Pacquea de Romme» DénStavelot-My, 1788 «Gabriel-Théodore Rome» Les Awirs; nom d’origine: Rome, topon. fréquent en Wallonie, e.a. à Grandhan (Lx) et à Laha-maide (Ht), cf. aussi Derome. – Également surnom de pèlerin qui a été à Rome, cf. 1276-77 «Jakemon qui va à Rome» CharitéTournai, comp. Roumieux.
|
JG |
Rome |
Rom, Room(s), Roems: i. Patr. Korte vorm van Romboud (LIND.). 1358 Johannis Romes, Ktr. (DEBR. 1970); 1610 Jan Roems = 1611 Jan Rooms = 1619 Jan Roms, Schelle (MAR.). – 2. Evtl. Mnl. rome: room. BerBN voor een roombereider. Vgl. Zoetemelk, Wittevrong(h)el.
|
FD |
Rome, (van) |
van Romme: PlN i. Stad Rome (It.). Evtl. BN van een Romevaarder. – 2. PlN Rome, b.v. in Outrij ve (WV): 1508 te Roeme (LUYSSAERT). 1227 Willelmus de Roma (GN); 1506 Marcx van Roome, Temse (DE MAN); 1584 Rombout van Rommen, Aw. (AP).
|
FD |
Romedenne |
Romdenne, -dane, -dhan(e), -dhani, Remeden, -dem: PlN Romedenne (N). 1744 P.N. Romedenne, Mettet-Bs. (CALUWAERTS).
|
FD |
Romedenne |
Romdenne, w. nam. Romèdène. s.A. «Egidii de Romeden» ObitHuy, 1550 «Jehan Romedinne» BourgNamur, 1711 «Gérard Romedenne» Spontin; nom d’origine: Romedenne (Nr).
|
JG |
Romeijnders |
Wsch. niet inwoner van Rome, maar reïnterpretatie van Romeyns of Romeyer.
|
FD |
Romeins |
zie Romanus.
|
FD |
Romeiser |
Wsch. = Romeyer.
|
FD |
Romel(art) |
zie Rommel(aere).
|
FD |
Romens |
zie Rommens.
|
FD |
Romenville |
zie Romainville.
|
FD |
Roméo |
Romeo, zie Romignot.
|
FD |
Romer |
1. V. HROM. — 2. V. Rome. N° 146.
|
EV |
Römer(s) |
Romer, Roomer(s), Rommers, Roemer(s), Rohmer, Reumer(s), Rumers: i. Patr. Germ. VN Rodmer, Roemer: hrôth-mêr ‘roem-vermaard’: Rotmarus; of hrôm-hari ‘roem-leger’: Romerius, Romarus (MORLETI). Vgl. Romier. – 2. BN van de Romevaarder, pelgrim naar de heilige stad Rome.
|
FD |
Romerique |
Rommérique, Rommerique: Patr. Germ. VN hrôm-rîk ‘roem-machtig’: Romaricus (MORLETI).
|
FD |
Romero |
Patr. Sp. vorm van de Germ. VN Roemer; zie Rômer(s) i. Of PlN? ±1570 Maes Romeroy, Belle (CDT 346).
|
FD |
Romeu |
Romieu(x), Roumieux: Metr. Rom. vorm van de Germ. VN Romhild (zie i.v.).
|
FD |
Romeyer |
-eijer: BN Rode Meier; D. Rotmeier. 1563 Hans Rodemyer, Aw. (AP).
|
FD |
Romeyn(s) |
1. Car. relig. : Catholique romain, opposé à un autre (un frère, par ex.), protestant. — • 2. Pèlerin de Rome. N° 146. — 3. V. HROD (Hrom).
|
EV |
Romeyn(s) |
zie Romanus.
|
FD |
Romeyns |
Romyns (graphie brabançonne). Forme néerl. du prénom Romain.
|
JG |
Römgens |
zie Rumkens.
|
FD |
Romhild |
Metr. Germ. VN hrôm-hild ‘roem-strijd’: Ruomhilt, Romildis (MORLETI).
|
FD |
Romic(h) |
Romih: Patr. Römig, Römmich, gerond < VN Remig(ius), vooral in de Palts. 1623 Georg Rômmig, Bamberg (BRECH.).
|
FD |
Romiée |
Rommiée, cf. Romnée, Romniée.
|
JG |
Romiée |
Rommiée, -ee, Romniée, Romnée, -ee: PlN Romiée in Arbre (N) < Ruminiacas. 1503 Jehenne de Romegnee, Namen (J.G.).
|
FD |
Romier |
Romy, Roumie: 1. Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Rodmer, Roemer; zie Römer(s) i. -2. Var. van Ramier.
|
FD |
Romieu(x) |
zie Romeu.
|
FD |
Romieux |
cf. Roumieux.
|
JG |
Romignon |
-ignot, cf. Rom-, thème de Romain.
|
JG |
Romignon |
Romignot, Romio, Roméo, Romeo: Patr. Vleivorm van Rom-naam. 1466 Pierre Rommeignote, Bouvignes (J.G.); 1556 Christophore Romignion, Bouvines-Aw. (AP).
|
FD |
Romih |
zie Romic(h).
|
FD |
Romilly |
Nom d’origine: Romilly (Loir-et-Cher).
|
JG |
Romilly |
PlN (Aube, Loir-et-Cher, Eure, Eure-et-Loir).
|
FD |
Röming |
Rominger: Patr. All. van Germ. hrôm-naam. 1537 Joh. Rôming, Konstanz (BRECH.).
|
FD |
Romio |
zie Romignot.
|
FD |
Römkens |
Romkens, zie Rumkens.
|
FD |
Romme |
zie Rommen(s).
|
FD |
Romme, van |
zie van Rome.
|
FD |
Rommel |
Rommelaere. Surnom: moy. néerl. rommel, néerl. rommelaar ‘personnage bruyant’. – Bibliogr. : Fr. Debrabandere, Rommel en Rommelaere, dans De Leiegouw 27, 1985, 87-88.
|
JG |
Rommelaere |
1. Proven. Rommelaar (Dép. Rillaar). — 2. Profess. Rommelarij, ,,Fripperies ». N. de Frippier.
|
EV |
Rommelaere, (de) |
Rommelaar, Romelart, Rommelaere: BN voor een luidruchtige. Zie Rommel. 1268 Tirricum Rommeler, Ip. (BEELE); 1409 Jan de Rammelere, Mech. (HB 689); 1425 Heinderic de Rammelare, Oud. (GPO).
|
FD |
Rommen(s) |
Romens, Roemen, Roumen, Rummens, Rumen, Romme(s), Rommès: Patr. Vleivorm van Germ. VN, zoals Romboud, Romoud of Romond. 1397 van Jan Rommine, Har. (DEBR. 1970); 1543 Jan Rommen=Jan Rummen, Zolder (VANB.); 1542 Peter Rommens, Gulik-Aw. (AP).
|
FD |
Rommens |
Romens, Rummcns. etc. Hypocor. au génitif de Rombout ou de Romont [FD] ; cf. aussi Rommès, -es.
|
JG |
Rommens |
V. Romeyns.
|
EV |
Rommerique |
Rommérique. Dérivé de l’anthrop. germ. hrôm-ric > Romaricus [FD].
|
JG |
Rommerique |
zie Romerique.
|
FD |
Rommers |
zie Romer(s).
|
FD |
Rommerskirsch |
PlN Rommerskirchen (NRW).
|
FD |
Rommerswaele, de |
zie van Reimerswaal.
|
FD |
Rommerswinkel |
zie Romswinkel.
|
FD |
Rommès |
-es, sans doute aussi Romus. Soit NF luxembourgeois, soit var. de Rommens.
|
JG |
Rommès |
zie Rommen(s).
|
FD |
Rommiée |
Romn(i)ée, zie Romiée.
|
FD |
Romnée |
-ee, Romniée, Romiée, Rommiée.1503 «Jehenne de Romegnee», 1677 «Nicolas Romignée», 1704 «Jean-Jacques Romnée», 1787 «Antoine Romniée» BourgNamur; nom d’origine qui correspond probabl. à une forme ancienne de Romiée, à Arbre (Nr) < lat. Ruminiacas ; cf. Romiée.
|
JG |
Romond |
-on(t), Roumont: 1. Patr. Germ. VN hrôth-mund ‘roem-bescherming’. Hrodmund, Romund, Ro(t)mundus (Fm., MORLETI). 1270 Watiers Romont (DEBR. 1980); 1398 Simoen Romon, Marke (DEBR. 1970). – 2. BN voor iemand met rode mond. 1360 Coppin Rodemont; Clai le Rode = Clai Rodemont, Niepkerke (RPN); 1370 van Janne Rodemont, Tn.(C.BAERT).
|
FD |
Romondt, van |
PlN Romont in Bever (VB), Modave enVierset(LU).
|
FD |
Romont |
1269 «Romons dou Kaysnoit», «Ro-mond» ChartesHainaut, 1279-81 «Colars Romons» ComptesMons, 1281 «Thierri Romont» DettesYpres, 1290 «Lotin Romont» ComptesMons; nom issu de l’anthrop. germ. hrod-mund > Hrotmundus, Romundus, comp. aussi 1265 «Sébile li Romonde» à Mons. – Également nom d’origine: Romont, dépend, de Biévène, Modave, Lierneux, etc., cf. 1472 «Jehan de Romont» DénLaroche, 1494 «maistre Jehan de Romont (…) cerrier de la-ditte église [Notre Dame de Namur]» Boninne, 1524 «Johan de Romont» CoutStavelot.
|
JG |
Rompaey(e), van |
van Rompa(e)ij, van Rompay(e), van Romphey, van Rompu(y), -uij, (van) Rompa: PlN (te) Rompade, Rompaey: ruim pad. 1290 Walterus de Rumpade = 1301 Woutre van Rumpade = 1307 Woutre van Ruympade, Mech. (ROEL. 1951); 1406 Jacob van Rompay, Aw. (ANP).
|
FD |
Rompel |
1. Car. phys. Rompelig, ,,Ridé ». — 2. Proven. ,,Terrain ridé ».
|
EV |
Rompelberg |
zie Rampelberg(h).
|
FD |
Rompen |
Nom d’origine: Rompen, dépend, de Sippenaeken (Lg).
|
JG |
Rompen |
Rampen, Rumpen: PlN Rompen in Sippenaken (LU), Brunssum, Kohlscheid (NRW) (WINTGENS187).
|
FD |
Rompteau |
Proven. ,,Petite terre inculte ». Rome, équivalent du topon. néerl. Ruim. V. Ruymen.
|
EV |
Rompteau |
Rompteaux. Probabl. double dérivé en -et-eau de Rombaud.
|
JG |
Rompteau(x) |
Patr. Dim. met dubbel suffix -eteau vanVNRombaud.
|
FD |
Rompu(y), van |
zie van Rompaey(e).
|
FD |
Romsee |
(de) Romsée: PlN Romsée (LU). 1361 Hanosea de Rumesees, Herstal (SLLIV); 1464 Thomassin Ronsee, Rijsel (PARM.).
|
FD |
Romsée |
Proven. Loc.
|
EV |
Romsée |
Romsee. 1535-36 «Jacques Romzée», 1637 «Jean Lambert alias Romzée» Nandrin; nom d’origine : Romsée (Lg).
|
JG |
Romswinkel |
Rommerswinkel: PlN (wsch.) in NRW. Er zijn verschillende Rommers-PlNn in Duitsland. Johan Rumswinckel (vader van) 1506-66 Godschakk Romswinckel, Holten bij Wezel (med. mw. M. Kappers, A’dam).
|
FD |
Romulus |
Latinisering (van Romniel?).
|
FD |
Romus |
Peut-être de lorr. rômus’ ‘consterné, stupéfait’ FEW 22/1, 33b, mais le NF est liégeois et il se prononce ro- avec o ouvert bref. On pensera plutôt à une var. de Rommes, -es, comp. Loones, -us, et Nibbes, Nibus [JL, NFw].
|
JG |
Romus |
Var. van Romeu?
|
FD |
Romy |
zie Romier.
|
FD |
Romyn(s) |
zie Romanus.
|
FD |
Romyns |
cf. Romeyns.
|
JG |
Ron- |
-val, -v(e)aux. Proven. Ronvaux (Dép. Chevetogne).
|
EV |
Ron, de |
zie Derome.
|
FD |
Ronca(rt) |
zie Ronkard.
|
FD |
Roncart |
Ronkard, -art, Ronquart. 1272 «filius Roncart» PolyptVillers, 1687 «Jacques Ronkau» BourgNamur; probabl. surnom de ronfleur, tiré de l’anc. fr. ronchier ‘ronfler’, w. liég. rankî, rôkî ‘râler’ FEW 10, 466-7 [JMP].
|
JG |
Ronce |
Fr. ronce, comp. le suivant, ou graphie maladroite de Ronse (= Renaix).
|
JG |
Ronchail |
Nom d’origine: dérivé collectif en -aille de ronche ‘ronce?
|
JG |
Ronchail |
PlN < Ofr./Fr. ronce: braamstruik.
|
FD |
Ronchain |
1272 «Pueri de Ronchin» Ramillies, 1444 «demoiselle de Ronchin vefve» Aides-Namur; nom d’origine: Ronchin, près de Lille (Nord). Cf. aussi Roncins, Ronssin.
|
JG |
Ronchain |
Proven. Ronchamp (Dép. Beausaint). Nos 81, 83.
|
EV |
Ronchain |
zie Roncins.
|
FD |
Ronchaine |
Ronchesne. 1602-3 «Gérard du Rondchesne» TerriersNamur, 1637 «Jean du Rondchaisne» Nandrin; nom d’origine très fréquent, Rond-Chêne, e.a. à Dinant, Esneux, Vedrin, etc., cf. aussi Deronchaine. – À distinguer de Ronchinne, w. roncène, à Maillen (Nr), cf. 1449 «Jehan de Ronchenne» Aides-Namur.
|
JG |
Ronchaine |
Ronchesne: PlN Rond Chêne: ronde eik, in Dinant, Vedrin (N), Esneux (LU). 1602 Gérard du Rondchesne, Namen (J. G.).
|
FD |
Ronchetti |
Ronquetti: BerBN. Gen. van It. ronchetto: klein snoeimes, dim. van ronca: snoeimes.
|
FD |
Roncins |
Ronchain, Rons(s)in, Ronsyn, -ijn, Ronsen(t): 1. PlN Ronchin (Nord) < Lat. rumicinium < rumicem > Fr. ronce: braamstruik. 1272 Pueri de Ronchin, Ramillies (J.G.). – 2. Zie Ronsin.
|
FD |
Roncins |
Ronsin, -yn, Ronssin. 1645 «Jean Ronsen» BourgNamur; fr. roncin FEW 10, 575b, soit cheval de bât, synon. de travail pénible (Dauzat 526), soit étalon (avec sens métaphorique) ou surnom de celui qui élève l’étalon. – Ce pourrait être aussi le NL Ronchin, près de Lille, cf. Ronchain [JMP].
|
JG |
Ronck |
1. Bn voor een ronker, snorker? Vgl. Ronckers. – 2. PlN Roncq (Nord). Zie De Roncq. 1294 Sohiers de Ronc, Dk. (TdT).
|
FD |
Ronck |
1279-80 «Watiers de Ronc» Reg-Tournai, 1302 «Jehan de Ronc» LoiTournai, 1322 «Gilles de Ronch» Tournai; nom d’origine : Roncq (Nord).
|
JG |
Ronckers |
Runker: BN voor een ronker, snurker. 1356 Jan van der Riest die men heet de Ronkere, Zaventem (PEENE1949). Vgl. Ronkart.
|
FD |
Rond(e), de |
BN voor iemand met rond uiterlijk of met rond(borstig) karakter. 1356 Heinrec de Ronde, Zaventem (PEENE 1949).
|
FD |
Ronda |
cf. Rondaxhe.
|
JG |
Rondaert |
Ongetwijfeld hypercorrect voor Ronda.
|
FD |
Rondags |
Rond- -as, -eau, -ia, -ou. V. RAD (Rand).
|
EV |
Rondal |
Surnom: w. liég. rondale ‘rondelle’, de sens techniques divers, qui se dit aussi (à Malmedy) d’une petite fille rondelette, bien dodue (Scius 274; Villers 404-5), cf. FEW 10, 524a; comp. Rondelle.
|
JG |
Rondal |
zie Rondeau(x).
|
FD |
Rondas |
cf. Rondaxhe (ci-dessous) plutôt que flam. rondos ‘petit bouclier rond’ (Carnoy 191), malgré le w. liég. rondace (BTD 28, 332).
|
JG |
Rondaxhe |
-acné, -a(s), -ags, zie Randax(he).
|
FD |
Rondaxhe |
Ronda, -as, cf. Randaxhe.
|
JG |
Ronday |
cf. Rondeau.
|
JG |
Rondeau |
Rondeaux, Rondiaux, Rondin, -iat (forme nam.), Ronday (forme liég.), Rondel (forme non vocalisée). 1276 «Johan filh mon-sangnor Facin Rondeal de Melen», «domino Facino milite de Melen quondam dicto Ron-dial» CartValBenoît, 1286 «Jakemars Ron-deaus», «Tieris Rondiaus» CartMons, 1289 «Ernous Rondias», «Jehans Rondial», 1294 «Ernous Rondiaus» CensNamur, 1301 «Johans Rondialz» CartCouvin, 1312 «Rondeaz de Lamines» AnthrLiège, 1314 «Jehan Rondeau» CartCouvin, 1359 «Lambiers Rondeal lipottir» CartValBenoît, 1450 «Jehan Rondiaux» CartCouvin, 1476 «Jehan Rondeaux», 1485 «Ron-daye», 1572 «Thiry Rondea», 1681 «Gille Ronday» Fronville, 1693 «Jeanne Rondau» BourgNamur; généralement surnom exprimant la grosseur ou, par métaphore, par similitude avec divers objets ronds FEW 10, 523. -Secondairement, nom d’origine: rondeau (assez fréquent en toponymie), par ex. lès rondias (= petits bosquets ronds) à Spontin, cf. 1674 «Comil du Rondeau» BourgNamur. -Pour une approche globale des dérivés de l’étymon *retundus/rotundus, cf. DicPatRom 1997, 237-246.
|
JG |
Rondeau(x) |
-iaux, -ia(t), -ay, Lerondeau, Rondel(le), Rondal, Rondelet, -ez, -é(e), -ee, Ronlez: 1. Ofr. rondel, dim. rondelet. BN naar de ronde buik. 136 e. Robers Rondel, Laon (MORLET); 1276 Facin Rondeal de Melen (AVB); ±1300 Bietris Rondele, Artesië (BOUGARD); 1357 Pierars Rondiauls, Sirieux (CSWII); 1390 Jacob Rondeel, St.-Win. -2. Patr. Wellicht dim. van rand-naam; voor de o, vgl. Randaxhe = Rondache. Rondelet kan var. zijn van Randolet. 1312 Rondeaz de Lamines; Rondeaz fils Libier Crépon; 1320 Fastré Rondeal, Luik(BODY).
|
FD |
Rondel(le) |
-elet, -elez, -elé, zie Rondeau(x).
|
FD |
Rondelaere |
-art: Reïnterpretatie (met d-epenthesis) van Rommelaere.
|
FD |
Rondelaere |
Forme altérée de Rommelaere.
|
JG |
Rondelet |
Rondelez, Rondelé, -ée. 1596 «Jean Rondelet», 1649 «Pierre Rondelet» BourgNamur; surnom: moy. fr., fr. rondelet ‘replet, bien en chair’ FEW 10, 524a
|
JG |
Rondelle |
1296-1302 «Bietris Rondelé» Impôt-Artois, 1544 «Johan le Rondelle» DénStave-lotMy; probabl. forme fém. de Rondel, Rondeau, cf. aussi Rondal.
|
JG |
Rondenbosch |
PlN Ronderbos in Dilbeek (VB), Ronden bos in Maldegem (OV) (DF Xin).
|
FD |
Rondet |
Surnom : probabl. anc., moy. fr. rondet ‘arrondi’ (au sens fig.), dimin. en -et de rond FEW 10, 523a.
|
JG |
Rondeux |
(NF liégeois). Nom d’origine, p.-ê. forme de Rendeux, e.a. 1315 «Randeur», 1495 «Randeux» (Lx).
|
JG |
Rondeux |
PlN Rendeux (LX) (J.G.). 1662 Baldeuinus Rondeu, Steekerckanus (MUL VI).
|
FD |
Rondia |
-iat, Rondiaux, cf. Rondeau(x).
|
JG |
Rondiaux |
-ia(t), zie Rondeau(x).
|
FD |
Rondin |
dimin.: Rondineau. Dérivé avec double suffixe -in(-eau) de fr. rond.
|
JG |
Rondin(eau) |
1. Dim. van Fr. rond: rond. BN. -2. Patr. Dim. van VN Randolf, Randoux.
|
FD |
Rondonck |
zie van Raenidonck.
|
FD |
Rondot |
-oz: 1. Dim. van rond: rond. BN. – 2. Patr. Dim. van Germ. rand-naam, zoals Randolf. Vgl. Randon.
|
FD |
Rondot |
Rondoz. Surnom : fr. rond dos ou bien dimin. en -ot de fr. rond.
|
JG |
Rondou |
Probabl. var. de Randou(x), Randolphe.
|
JG |
Rondou |
zie Randolph.
|
FD |
Ronfa |
Nom d’origine: «rond faing», d’après le masc. defagne (comp. Ovifat) [JMP] ; ou bien forme liég. du suivant.
|
JG |
Ronfa(ut) |
PlN Rond Fa(u): ronde beuk (J.G.).
|
FD |
Ronfaut |
Nom d’origine : mndfa(u) ‘rond hêtre’, comp. Ronchaine.
|
JG |
Ronfle(tte) |
Fr. ronfler: snorken, snurken, ronken. BN voor een snurker. Vgl. Ronckers.
|
FD |
Ronflette |
Probabl. dimin. en -ette de fr. ronfler, non attesté FEW 10, 47la, comme surnom de ronfleur.
|
JG |
Rongchamp(s) |
PlN Ronchamps in Beausaint (LX).
|
FD |
Rongchamps. |
Nom d’origine (avec graphie maladroite): Ronchamps, à Beausaint (Lx), etc.
|
JG |
Rongé |
Proven. Ronge (Dép. Genly), avec suffixe -é, d’orig. N° 211. Ou : Rongy (Loc.).
|
EV |
Rongé |
Ronger, Rongy, De Rong(h)é, De Rong(h)e: Var. van Roger (Rogy, Deroggé) met epenthetische nasaal. Zie ook Rongy. 1544 Johan Rongier, Bra; 1642 Léonard Rongier, Montegnée; s.d. Mathieu Rongé,Luik(J.G.).
|
FD |
Rongé |
Ronger, s.d. «Mathieu Rongé», orfèvre à Liège; comme le NF Derongé, à rattacher au v. ronger, comme terme de défrichement [JH] ; ou bien var. nasalisée de Rog(i)er. Cf. aussi Rongy.
|
JG |
Ronge(n) |
Rung(e): Mnl. ronge, runge, Mhd. Mnd. runge: rong, sport van een wagenladder. BerBN van een wagenmaker. 1290 Jehan Ronghe; 1308 Joh. Ronghe, Ktr. (DEBR. 1980,1971); 1280 Bedda Ronghe, Ip. (BEELE).
|
FD |
Rongv(e)aux |
Ronveau(x), Ronvaux, Ronval: PlN Ronvaux in Chevetogne, Rognée (N), Charneux (LU) en Meuse; Rongvaux in Hayange (Moselle).
|
FD |
Rongvaux |
Proven. Ronvaux (Dép. Chevetogne).
|
EV |
Rongvaux |
Rongveaux. Var. de Ronvaux, ou bien Rongvaux, village à Hayange (Moselle).
|
JG |
Rongy |
1544 «Johan Rongier» Bra, 1578 «Lynard Rongy dit Fréchon», 1614 «Gilet Rongy dit groumet», 1642 «Léonard Rongier» Montegnée; le NF étant plutôt liégeois, forme w. liég. en -î, fr. -1er de Rongier, cf. Rongé, -er. – Secondairement, nom d’origine: Rongy (Ht), ainsi 1275 «Jakemes de Rongi» Chir- Tournai, cf. Derongé.
|
JG |
Rongy |
PlN Rongy (H). 1275 Jakemes de Rongi, Dk. (RL). Maar de FN komt niet in H voor, wel hoofdzakelijk in LU. Daarom is Rongy veeleer een var. van Rogy. Zie Rongé en vgl. Deroggé/Derogy.
|
FD |
Rongy |
Proven. Loc.
|
EV |
Roniez |
Proven. Ronhieux (Dép. Villers-l’Evêque), ,,Bois de ronces ».
|
EV |
Ronjon |
cf. Ronson.
|
JG |
Ronkard |
1. V. Ronsart. — 2. V. HROD (Ronk).
|
EV |
Ronkard |
-art, Ronca(rt), Ronquart: BN < Mnl. ww. ronken, resp. Opic. ronquier: ronken, snurken. Vgl. Ronckers. 1437 Peeter Ronckart, Zolder (VANB.).
|
FD |
Ronkard |
Ronkart, cf. Roncart.
|
JG |
Ronkel- |
V. HROD (Ronk).
|
EV |
Ronkel, (van) |
zie van Runckelen.
|
FD |
Ronken |
BN voor een ronker? Vgl. Ronckers.
|
FD |
Ronlez |
Peut-être forme abrégée de Rondelez?
|
JG |
Ronlez |
zie Rondeau(x).
|
FD |
Rönne |
Ronne(n): PlN Rb’nne (NS, SH).
|
FD |
Ronne, de |
zie Deronne.
|
FD |
Ronneau |
1272 «Domino Balduino Ronial» PolyptVillers, 1289 «Jehans Roniaus» Gougnies, 14e s. «Jehan Ronial» DénHesbaye; surnom de grognon, d’après fr. dial. (Ouest) rôner ‘grogner’ (Dauzat 526)? Cf. aussi Rouneau.
|
JG |
Ronneau |
Rouneau: Patr. Germ. VN Ronald(us), Noors Rognvaldr. 1272 Balduino Ronial, Villers-la-Ville; 1294 Rounias de Gougnies, Rumillies (J.G.).
|
FD |
Ronquart |
cf. Roncart.
|
JG |
Ronquart |
zie Ronkard.
|
FD |
Ronquetti |
zie Ronchetti.
|
FD |
Ronquier |
Peut-être comme le topon. Ronkier (1519 «opten ronckier») à Mollem près de Asse (cf. BTD 27, 206), pic. *roncquier, du lat. *runcaria ‘lieu où poussent les ronces’ ; ou bien mis pour Ronquières (Ht), de même origine.
|
JG |
Ronquier |
PlN Ronkier in Mollem (OV) < Mlat. runcaria: plaats met braamstruiken (KCTD 1953, 206).
|
FD |
Rons |
Ronse, Ronsse. Nom d’origine: Ronse, forme néerl. de Renaix (FlOcc).
|
JG |
Rons- |
-ard, -art. Proven. Dép. La Hamaide.
|
EV |
Rons, de |
zie Derons.
|
FD |
Ronse |
Ron(s)s(e). Proven. Ronse, ,,Renaix » (Loc.).
|
EV |
Ronse, van |
(van) Ronsse: PlN Ronse (OV). 1227 Daniel de Ronneka (GN); 1293 Marie van Ronse de beghine, Cent; 1297 Gillis van Ronse, Gb. (CG).
|
FD |
Ronsel(le) |
Proven. Ronsele (Loc.).
|
EV |
Ronsele, van |
van Ronselé: PlN Ronsele (OV). 1234 Balduinus miles de Ronslo (GN); 1555 Jacop van Ronselie, Oedelem (SCHOUT. I).
|
FD |
Ronseval |
Proven. ,,Val de Hrodon ». Ou: Rond Cheval (Dép. Dotti-gnies))
|
EV |
Ronsin |
Ronssin, Ronsyn, cf. Roncins.
|
JG |
Ronsin |
-yn, -ijn, Ronssin, Ronsen(t), Roncins, Ronchain: i. Ofr. roncin: trek- en lastpaard? BerBN. 1368 Pierre Ronchin, Chimay (CCHt). – 2. Zie Roncins.
|
FD |
Ronsman |
Ronsmans. Ethnique: Ronseman, habitant de Renaix, néerl. Ronse.
|
JG |
Ronsman(s) |
Roensman, -maens, Ronsseman: Afl. van PlN Ronse (OV). 1400 Jan Ronsman, Tv. (BERDEN).
|
FD |
Ronsmans |
Proven. Ronse, ,,Renaix », avec suff. d’orig. N° 212.
|
EV |
Ronson |
Ronjon. Nom d’origine: Ronzon, w. ronzon, dépend, de Rendeux (Lx).
|
JG |
Ronson |
zie Renneson.
|
FD |
Ronsseman |
zie Ronsman(s).
|
FD |
Ronstorff |
Wsch. met ingevoegde n uit Rohstorf (NS).
|
FD |
Ronsyn |
Ronssin, zie Ronsin.
|
FD |
Ronval |
1373 «Johan Lynar de Ronval» CoutStavelot, 1500 «Jenin de Ronval» BourgNamur, 1586 «Jacques de Ronval» Purnode, 1688 «Jean Ronval» BourgNamur; nom d’origine: rond val, topon. fréquent, cf. surtout le suivant.
|
JG |
Ronval |
1373 «Johan Lynar de Ronval» CoutStavelot, 1500 «Jenin de Ronval» BourgNamur, 1586 «Jacques de Ronval» Purnode, 1688 «Jean Ronval» BourgNamur; nom d’origine: rond val, topon. fréquent, cf. surtout le suivant.
|
JG |
Ronvaux |
Ronveau, Ronveaux. 1528 «Badode Ronvaulx», 1540 «Gille de Ronvaux» Cart-Ciney, 1570 «Jacques de Ronvaulx» Purnode, 1575 «Margueritte de Ronvaulx», 1602-3 «Timothée de Ronvaux» TerriersNamur, 1757 «Jean-Hubert Ronveau (orig. de Soheit-Tin-lot)» BourgLiège; nom d’origine: Ronvaux, dépend, de Chevetogne et de Rognée (Nr) ; cf. aussi Ronval et Rongvaux, -eaux.
|
JG |
Ronveau(x) |
-vaux, -val, zie Rongv(e)aux.
|
FD |
Roo, (de) |
zie de Ro.
|
FD |
Roo, (van) |
zie van Rode.
|
FD |
Roobaerd |
-aert, zie Robaer(t).
|
FD |
Roobaert |
1. V. HROD. — 2. Car. phys. Rode baart, „Barbe rousse ». N° 265.
|
EV |
Roobaert |
Surnom néerl.: rode baard ‘barbe rouge, rousse’.
|
JG |
Roobier |
Wsch. niet BN Rood Bier, ondanks de D. FN Rotbruwer, maar Robier < Robert.
|
FD |
Roobroe(c)k |
-brouck, Robroeks, Roebroeck, Roebroeks, Roëbroëks, Roubroeks: 1. BN naar de rode broek. Vgl. Rotharmel. 1340 Joh. Robroc, Tnh. (VERS.). – 2. Zie Van Robbroeck.
|
FD |
Roobroeck |
Roobrouck. Soit nom d’origine: Roebroeck, Robbroek, Rubroek, etc., cf. aussi Roebroeck, soit surnom néerl. : rode broek ‘culotte rouge’ [FD],
|
JG |
Roobrouck |
V. Roos I.
|
EV |
Roock, de |
zie de Roek.
|
FD |
Roocker, de |
zie de Rocker(e).
|
FD |
Roockmans |
zie Rogmans.
|
FD |
Roockx |
Rookx, Roox. Génitif néerl. de l’anthrop. germ. Rocco ou d’un hypocor. de Rutger [FD].
|
JG |
Roockx |
zie Rocks.
|
FD |
Rood |
Surnom: néerl. rood ‘rouge, roux’.
|
JG |
Rood(en) |
de Rood(e), zie de Ro.
|
FD |
Rood(t)hooft |
Roof(t)hooft, Roofthoofd, zie Roothoofd(s).
|
FD |
Roodenburg |
zie Rodenburg.
|
FD |
Rooderkerk |
PlN Rodenkirchen in Rondorf (NRW): 1224 Rodinkirke (TW).
|
FD |
Rooderkerk |
Proven. ,,Eglise de Rode ».
|
EV |
Roodhans |
Car. phys. 1. ,,Hans le rouge ». — 2. ,,Le Rouge » (-bans et -jans, synon. de -mans). Nos 255, 264, 280.
|
EV |
Roodhans |
Roothans: D. Rothans: rode Hans.
|
FD |
Roodhooft |
Car. phys. Tête rouge ou rousse. Nos 255, 264.
|
EV |
Roodhooft |
Roothooft. Surnom: néerl. rood hoofd, tête aux cheveux roux.
|
JG |
Roogaert |
zie Rogard.
|
FD |
Rooiakkers |
zie Roeyenacker.
|
FD |
Rooijen |
zie Roeyen.
|
FD |
Rook(e) |
zie Roque(s), Rock(s).
|
FD |
Rookx |
zie Rocks.
|
FD |
Roolant |
1. V. Reuland. — 2. V. HROD (Ro).
|
EV |
Roolant |
-andt(s), zie Roeland.
|
FD |
Room(e) |
Rooman(s). V. HROD (Rom et Ro).
|
EV |
Room(s) |
zie Rome.
|
FD |
Roomacker |
zie (de) Radema(e)ker.
|
FD |
Rooman |
Roomans. Soit forme néerl. de Roman, soit var. de Rodemans, dérivé de néerl. topon. rode ‘essart’.
|
JG |
Rooman(s) |
zie Rodemans, Romanus.
|
FD |
Roomer(s) |
zie Rômer(s).
|
FD |
Rooms |
Aphérèse de Geeroom(s).
|
JG |
Rooms, de |
Var. van De Rons. Zie Derons.
|
FD |
Roonacker |
zie Roeyenacker.
|
FD |
Roop |
zie Robe.
|
FD |
Roorda |
Fries Patr. Germ. VN hrôth-ward ‘roem-bewaarder’: Hrodowardus, Rodoardus (MORLET I). 1519 Bavo Roerda, Frisius; 1521). filius Johannis Roerda de Franekair (MULIII); ± 1570 Popcke Roorda, Sneek (CDT 347).
|
FD |
Rooryck |
-ijck, Rodric(k), Rodrique: Patr. Germ. VN hrôth-rîk ‘roem-machtig’: Hrodericus, Rodricus (MORLET I). 1397 Joeskin Roderic (Ktr., DEBR. 2000); 1480 Anthuenis Rooric, Komen (PARM.).
|
FD |
Rooryck |
V. HROD (Ro).
|
EV |
Roos |
IL ,,Rose » (Fleur). Proven.
|
EV |
Roos |
Roose, Rooze. Du nom de la rosé (fleur), souvent comme nom de maison.
|
JG |
Roos |
zie Raas, Roose.
|
FD |
Roos I. |
,,Roseau ». roost, ,,Ensem-ble de roseaux ». Proven. N. simples : Ro(o)se(ns), RoesCt). VAN Roost. N. composés : Ros-, Ruyssch- -aert, ,,Terre aux roseaux ». Rosgar, ,,Plantation de roseaux ». Rosé-, Roo-, Roe–brock, -brouck, ,,Marais aux roseaux ». Rosbach, ,,Ruisseau aux roseaux ». Roosels. Roosel(o)s, ,,Bosquet aux roseaux ». Rose–land, -wyck, ,,Champ-, Quartier–des roseaux. Roseleer, Rozelaar, ,,Lande des roseaux ». Synon. : Troostwyck (De Rooswyck).
|
EV |
Roos(e) |
Roosen(s), Roesens, -ems, Rooses, Roes, Rooze(n), Roze(n), Rose(n): i. BN naar de huisnaam: 1337 Volkeren unten Roosen, Cent (RSGI); 1525 Loywich inde Roose, Diest (HB 346); 1612 Jan Roose = 1605 Jan inde Roose tAntwerpen (ROEL. 1951). – 2. Metr. VN Rosa. 1358 Jan Floeren sone over Roesen miin wiif (DEBR. 1980); -1300 Gosuini Rosé; 1394 van Willekin Rosen = van Willem Roos wedewe, Ktr.; 1395 Wilgeminen Roese, Moen (DEBR. 1980,1970). – 3. BN naar de ziekte: roos.
|
FD |
Roos(e), van |
PlN Roos: riet. Rozen (NB). Ook huisnaam; zie Roose i., de Roos. 1300 Jacobi van Rosen=Jacobus de Rosa, Tv. (BERDEN); 1377 Clais van Roesen, Ktr. (DEBR. 2002); 1398 Griele van Roesen, Ing. (DEBR. 1970).
|
FD |
Roos, de |
de Ro(o)se, de Rooze, de Ros: i. BN naar de huisnaam. 1604 Jan de Rosé = 1605 Jan inde Roose = 1611 Jan Roos(en), Aarts. (MAR.). Zie ook Roose i. – 2. In het land van Asse is De Roos een reïnterpretatie van (de) Raes. 1683-1742 Judocus (de) Raes = de Roos, Mazenzele-Mollem; 1804 J.B. de Roos = 1808 J. B. Raes (vader van) 1804 Pierre de Roos, Oppem (VS1995,467-482).
|
FD |
Roos, van |
zie van Roose.
|
FD |
Roosa |
zie Rosart.
|
FD |
Roosbeck |
Roosbeek. Nom d’origine: soit Roos-beek (BrFl) ou dépend, de Zepperen (Lb), soit forme néerl. de Rebecq(-Rognon) (BrW).
|
JG |
Roosbeek |
-beck, van Roosbeke, zie (van) Roosebeke.
|
FD |
Roosbroe(c)k, van |
Roosbroe(c)kx, (van) Roosenbroe(c)k, Roosebrouck, Rosbrouck: PlN Roosbroek in St.-Amandsberg (OV), St.-Pieters-Kapelle (VB). 136 e. Hugo de Rosebroec, Cent (GN); 1394 Willem van Roesbroech, Lier (FRANS).
|
FD |
Roosdorp |
PlN Roisdorf (NRW). 1341 Goswinus de Alfter…de Bornheym sitam juxta Roisdorp in parochia de Alfter, coloniensis dyocesis…Hermannus de Roysdorp (CVD).
|
FD |
Roose(n)boom, (de) |
Rosenboom, Rosemboom, Rozeboom: Verspreide PlN Rozenboom. D. Rosenbaum. 1349 Jan Roosbome, Oostkamp (CLM); 1382 Willem Roseboom, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Roose(n)s |
zie Roose, Raas.
|
FD |
Roosebeke, (van) |
van Roozebeke, van Roosbeke, Roosbeek, -beck, Roesbe(c)ke: 1. PlN Roosbeek (VB). 1311 Arnout van Roesebeke, Dormaal; 1318 Philippi de Roesbeke, Tn. (OATII). – 2. PlN Westrozebeke (WV). 1072 Ecbertus de Rosebeka (GN); 1261 Lamkinus de Rosebeke (DEBR. 1980). -3. PlN Oostrozebeke (WV). 1248 Alissa de Rosebeka (CAE); 1398 Michiel Roesbeke, St.-El.-Vijve (DEBR. 1970). – 4. Rozebeke (OV). 1227 Arnoud f. presbyter de Rosebeka, Munkzwalm (GN). – s- Roosbeek in Zepperen (L). -6. Roosbeek = Rebecq (WB).
|
FD |
Rooseboom |
zie Roosenboom.
|
FD |
Roosebrouck |
zie van Roosbroe(c)k.
|
FD |
Roosegaarde |
zie Rosengarten.
|
FD |
Rooselaar |
-laer(s), -laere, -leer(s), -leir, zie Roselaer(s).
|
FD |
Rooseleir |
Forme brabançonne de Roselaer (= cultivateur de rosés), nom de métier.
|
JG |
Roosels |
zie Rossel.
|
FD |
Roosemarijn |
-yn, Rozmarin, Rosmarin: BN naar de kruidnaam rozemarijn. Vgl. Romarin. 1380 Jan Roosmarijn, Ip. (SOETE).
|
FD |
Roosemeyers |
Rosemeier: D. BN van de bewoner van een plaats met rozen. 1383 Rosenmair cum uxore, Mimchen(DUDEN).
|
FD |
Roosemon(d)t |
Rosemond, Rosimont, Rusmont, Ras(s)emont, Rasmond, -mont: Metr. Germ. VN Rosamunde (V.D. SCHAAR). Ook D. EN Rose(n)mund. 1328 Jan Rosemont, Ip. (BEELE 1959); 1341 Godescalcus Rosemont, Den Bosch (OAT III); 1420 Philippus Roesmont, St.-Tr. (GHYSEN); 1667 Jacobus Rassemon, Oud. (MUL VII).
|
FD |
Roosemont |
1328 «Jan Rosemont» Ypres; anthrop. fera. Rosamunde, d’origine germ., ou bien var. flamandisée de Rosemont, à Ittre (BrW).
|
JG |
Roosen |
Roosens, Roossens. Génitif néerl. de Roose (ci-dessus); p.-ê. aussi nom d’origine: Roosen, dépend, de Lokeren (FlOr) ou Roozen, dépend, de Neerpelt (Limbourg).
|
JG |
Roosenboom |
Rozeboom, ,,Rosier ».
|
EV |
Roosenbroe(c)k, (van) |
zie van Roosbroe(c)k.
|
FD |
Roosendael, (van) |
Roosendans, zie van Rosendaal.
|
FD |
Roosens |
1. V. Roos I et II. — 2. V. HROD (Roz).
|
EV |
Rooseparck |
Volksetymologische reïnterpretatie van Rosback; zie Rosbach.
|
FD |
Roosevelt |
De Amerikaanse président Franklin Delano Roosevelt (1882-1945) stamt af van Claes Martenszoon van Roosevelt, die in 1649 in Nieuw-Amsterdam (New York) ontscheepte. Hij kwam van ‘Holland’. De familie Roosevelt zou genoemd zijn naar de hofstede het Rosevelt tussen Tholen en Poortvliet (Z) (MEERTENS 1947,97). Ze kan op een Br. familie Roosevelt = Ruysevelt teruggaan: 1560 Jan Ruyssevelt, Diegem (vader van) 1590 Christiaen Ruyssevelt (vader van) +1668 Jan Ruyssevelt=J. van Roysevelt, Diegem (vader van) 1646 Anna Ruysevelt, 1648 Jan van Roysevelt, 1650 Franciscus de Roosevelt (Midd. 1990,148-152). Zie ook Van Ruysevelt. Ook: 1532 Franciscus Roosfelt; 1541 Biterus a Roosvelt, Wesfalus (MUL IV).
|
FD |
Roosingh |
zie Rosin(g).
|
FD |
Roosjen |
Roesgen, Roeskens, Roskin, Rosquin, Rösgen, Rosgen: 1. Metr. Dim. van Lat. HN Rosa. – 2. Patr. Dim. van Germ. VN Rozo, -so-dim. van hrôth-naam. 126 e. Rozekin fîlius Alolfi, Albertus filius Rozekini, Cent (GN). – 3. Patr. Soms dim. van VN Raas.
|
FD |
Roosma(e)len, van |
Rosmalen: PlN Rosmalen (NB). Evtl. Orsmaal (VB) of Rosmeer (L) (vgl. Rosmeulen). 1396 Melis van Roesmale, Outer; 1396 Arent van Roesmale, Ninove (DE B.); 1682 Peter Rosmalen, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Roossel |
zie Rossel.
|
FD |
Roosseleers, |
zie Roselaer(s).
|
FD |
Roosseman |
zie Rosman(s), Rosemann.
|
FD |
Roossens |
zie Raas.
|
FD |
Roost |
Nom d’origine: Roost (= lieu où l’on trouve des roseaux), e.a. forme néerl. de Rosoux-Crenwick (Lg), etc.
|
JG |
Roost, (de) |
zie (de) Roest.
|
FD |
Roost, van (de) |
van der Oost, van der Oest, (van der) Roost, (van de(r)) Roest, van der Rost, van der Hoost, van Droost, Vero(o)st, Verhoost(e), Verroest, Verroust, Verrosste, Verho(e)st, Verhoëst, Verhoelst: PlN Roost/Roest: plaats waar riet groeit. Roest (NB), Roost/Rosoux (Lu), Rost (NL). 1340 Henrici de Roest, Tn. (C. BAERT); 1396 Jan vander Roest, Zulzeke (DE B.); 1397 Jans vander Roest, Overboelare (GAUBL.); 1434 Clarinen van der Roest, Ht. (A.GHIJSEN); 1436 Gillis van der Roost, Ip. (SOETE); 1497 Giel Roest, Aarts.; 1647 Joannes van Roest, Schelle (MAR.).
|
FD |
Rooster, de |
BerN van een roosteraar, die (vlees) op een rooster braadt. 1377 Jan de Roestere, Aw. (CLEMEUR); 1382 Meeus de Rooster, Izg. (DEBR. 1970).
|
FD |
Roostermans |
1. BerN van een roostermaker of roosteraar. – 2. Afl. van PlN Roosteren (NB).
|
FD |
Rooten, van |
zie van Roten.
|
FD |
Roothaer |
Car. phys. ,,Cheveux roux ». N° 265.
|
EV |
Roothaer(t) |
Patr. Germ. VN hrôth-hard ‘roem-sterk’: 994 Rothardus, Dk. (OGN). 1090 Rothardus de Sotengem; 1130 Rothardus Rothardi filius, Cent (GN); 1686 Charles Roothaert, 1719 Barbara Roohaer, Pop. (V.HILLE 1969,124-5). Vgl. Roetaard (LIND.).
|
FD |
Roothans |
zie Roodhans.
|
FD |
Roothoofd(s) |
-hoof(d)t, Roedhooft, Rood(t)hooft, Roof(t)hooft, Roofthoofd: BN Rood hoofd, naar het rode haar. D. Rothaupt, Ndd. Rodekopp, D. Schwarzkopf.
|
FD |
Rootsaert |
1. V. HROD (Hroz). — 2. Proven. ,,Essart de Rode ».
|
EV |
Rootsaert |
zie Rotsaert.
|
FD |
Rootveldt |
PlN Rood Veld? Wsch. reïnterpretatie van Rooiveld: veld ontstaan door rooiing, zoals in Wilrijk (VAN PASSEN) of Waardamme (DF).
|
FD |
Roover(e), de |
Roovers, zie de Rover(e).
|
FD |
Roovers |
Car. mor. Roover, ,,Brigand ». N° 268.
|
EV |
Roox |
zie Rockx.
|
FD |
Rooy(en), van |
zie van Rode.
|
FD |
Rooy, de |
zie de Ro.
|
FD |
Rooyakkers |
-a(c)kers, zie Roeyenacker.
|
FD |
Rooyers |
zie Royer(s).
|
FD |
Rooymans |
zie Rodemans.
|
FD |
Rooze |
-en, zie Roose.
|
FD |
Rooze(n) |
V. Roos I et II.
|
EV |
Rooze, de |
zie de Roos.
|
FD |
Roozebeke, van |
zie van Roosebeke.
|
FD |
Roozelaer |
-leer, zie Roselaer(s).
|
FD |
Roozendaal |
-dael, zie van Rosendael.
|
FD |
Rop |
zie Robe.
|
FD |
Rop(p)e |
Rops(on). V. HROD (Hro).
|
EV |
Rop(p)e |
Rops, zie Robe.
|
FD |
Rop, de |
zie de Roep.
|
FD |
Ropcier |
Wsch. hypercorrect voor Ropsy.
|
FD |
Röpcke |
zie Röbbecke.
|
FD |
Röper |
Roper(s): 1. Ndd. BN voor een vechtersbaas < Mnd. ropen, D. raufen: vechten. 1361 Ludeke Ropere, Hannover. – 2. Mnd. roper, rôper, Mnl. roper: (om)roeper. BerN (NN). 136 e. Willelmus Ropere, Cent (GN); 1276 Willelmo Roepere, Ip. (BEELE).
|
FD |
Ropertz |
zie Rup(p)ert.
|
FD |
Ropet |
Soit nom d’origine: ropè, lieu-dit à Hulsonniaux (Nr), dérivé de rope (topon. de défrichement), soit surnom: comp. w. (Bois-Borsu) rôpia ‘gamin’, montais rôpieu ‘polis son’, soit encore de w. rôpe ‘ramoneur, savoyard’.
|
JG |
Ropet |
Verscherping van Robet of adaptatie van Roppe, met accent.
|
FD |
Roppe |
Rouppe; au génitif: Rops. Var. de Robbe, hypocor. de Robert (cf. É. Legros, BTD 27, 144).
|
JG |
Ropson |
cf. Robson.
|
JG |
Ropson |
zie Robeson.
|
FD |
Ropsy |
1600 «Ropsi, Ropsy» Cerfontaine; nom d’origine: Robechies, rop’chi(Ht) ou Ropsies (Nord), cf. aussi Dropsy.
|
JG |
Ropsy |
PlN Robechies (H). Vgl. Dropsy.
|
FD |
Ropsy |
Proven. Robechies (Loc).
|
EV |
Roque |
Nom d’origine: pic. roque ‘roche’, cf. aussi Roche et Roquet.
|
JG |
Roque(s) |
Rocq(ue), Rok(e), Rook(e): 1. Zie Rock(s). –2. Korte var. van Larocque/Laroche.
|
FD |
Roquelle |
Nom d’origine : dimin. de roque, cf. le précédent.
|
JG |
Roquelle(s) |
PlN Dim. van Pic. roque: rots.
|
FD |
Roqueplo |
Probabl. NF importé de l’Aveyron, d’origine toponymique.
|
JG |
Roquet |
1616 «Rocquez Le Moisne» Princip-Chimay, 1640 «Claude Roquette» = 1646 «Glaude Rocquet» émigré en Suède; vraisemblablement dimin. affectif du prénom Roch (popularisé par le saint invoqué contre les maladies de la peau). Cf. aussi 1620 «Jenne Noirroké [= noir roké]» émigrée en Suède. -Pourrait être aussi un nom d’origine: dérivé en -et de pic. roque ‘roche’, cf. 1616 «Bettremelz de Rocquez» PrincipChimay.
|
JG |
Roquet |
V. HROD (Hroc).
|
EV |
Roquet |
zie Rochet.
|
FD |
Roqui(g)ny |
PlN Rocquigny (PdC, Aisne, Ard.). 1332 Pierre de Roquignies, St-Q. (MORLET).
|
FD |
Roquier |
Patr. Pic. vorm van Germ. VN hrôk-hari ‘roek-leger’: Ruoccherus (MORLETI). Of var. van Riquier met voortonig versterkte klinker. 1324 Janne Roquier = Rokier, Aw. (HB 65).
|
FD |
Roquigny |
Proven. Rosseignies (Dép. Obaix).
|
EV |
Roquigny |
Roquiny. Nom d’origine: Rocquigny (Ardennes, Aisne, PdC).
|
JG |
Rore, de |
Roere, Roers, Ruers, Derhore, de Rhore: Mnl. ro(e)der, rueder: wijnroeier; of rooier. BerN. 1441 Gillys Roere, St.-Win. (VERGR. 1968); 1527 Jan de Roore; 1580 Willem de Rore, Ktr. (KW); 1574 Cypriaen de Roodere, Aardenburg (VAN VOOREN 30); 1653 Sara de Rodere = de Rore, Ronse (Midd. 1964,278).
|
FD |
Rorif (e) |
-ive: PlN Rorive in Amay (LU). 1623 Gisbertus de Rorive, Namen (MUL V).
|
FD |
Rorive |
Proven. Dép. Amay.
|
EV |
Rorive |
Rorife, -if. 1602-3 «Guillaume de Rorive» TerriersNamur, 1649 «Guisbert de Rorive» BourgNamur; nom d’origine: Rorive, à Amay (Lg); cf. aussi Roulive.
|
JG |
Rorsvorst |
Proven. ,,Gué (voort) de la Roer » (N. de plusieurs rivières).
|
EV |
Rorsvort |
Nom d’origine : forme altérée de Ros-port(G.-D. Lux.)?
|
JG |
Rorsvort |
Verhaspeling van PlN Rosport (GH): 634 Ruozuurt, 953 Ruochesfurt (TW).
|
FD |
Ros |
1257 «Baudris le Ros» DettesYpres; pro-babl. surnom: anc. fr. ros ‘cheval’, surtout ‘mauvais cheval’ FEW 16, 735b.
|
JG |
Ros |
Ross, Rohs: Ndl. ros, D. Ro6: paard. BerBN van de paardenfokker of-koopman.
|
FD |
Ros- |
-an, -art. V. HROD (Roz).
|
EV |
Ros- |
-bach, -brouck. V. Roos I, II.
|
EV |
Ros- |
-eman, -en, -ewyck. 1. V. Roos I, II. — 2. V. Rosé.
|
EV |
Ros- |
-kam, -man(t). V. Ros.
|
EV |
Ros I. |
,,Haridelle ». Profess. Roskam, ,,Etrille ». Variantes : Ros- -cam, -kam. Roskamer, ,,Etrilleur » et aussi ,,Maquignon ».
|
EV |
Ros II. |
,,Roux ». Car. phys. Ross, DE Ros, Rossaert. N° 264.
|
EV |
Ros(s)oux |
Proven. Rosoux (Loc.).
|
EV |
Ros, de |
zie de Roos.
|
FD |
Ros, van (de) |
van (de) Ros(s)e: W. verhaspelingen van Van der Roost of Van Roos.
|
FD |
Rosa |
1. V. Rosé. — 2. Proven. Rausa (Dép. Ombret).
|
EV |
Rosa |
cf. Rosar(t) ou Rosé.
|
JG |
Rosaert |
Roseland, ,,Terre des roses ».
|
EV |
Rosalen |
Rusalen, Rosolen: Sp. EN (Valencia). Var. Resalani, Rosaleny. Wellicht Arabisch ra’s djain ‘bron’.
|
FD |
Rosarius |
Latinisering van Rosier.
|
FD |
Rosart |
-aer, -a(r), Roosa, Rossar(d), -zer(t), -a, Roussa(rd): Aangezien stemhebbende s in het Pic. in de inlaut vaak 5S werd, kunnen we zowel van Rosard aïs van Rossard uitgaan (GOSSEN107). i. Rosard. Hybridische VN Rosa + Germ. hard. VN Roosardus (V.D.SCHAAR). Vgl. 1550 Hans Rosenhart, Neurenberg (BRECH.). – 2. Rossard. Adaptatie van Rochard of afl. van Ofr. ros: roux, ros, rood. Vgl. Rossel.
|
FD |
Rosart |
Rosar, Rosa (forme w.), Rosaux. 1552 «Janne Stevennc dit Rosart» Kemexhe, 1602-3 «Victor Rosart dit Collon» = «Victor Rosau dit Collon» TerriersNamur, 1630 «Pierre Rosa», 1641 «Jean Rosart» BourgNamur; dérivé en -ard du thème anthropon. Roz-, du nom germ. Razo- ou du prénom Rosé. – Un nom d’origine: Rosart, w. rôssâ (à Horion-Hozémont) et Rossart (à Orgeo) paraît tout à fait secondaire; de même, un surnom d’après le nom de monnaie attesté en région liégeoise (dérivé de rosé): 1542 «deniers de quattre patacons et demy communément appelleis rosar» Abée- Scry (BTD 32, 161) et 1540 «un rasait et demy» La Gleize.
|
JG |
Rosaux |
1. V. Roseau. — 2. V. HROD (Roz).
|
EV |
Rosaux |
zie Rossel.
|
FD |
Rosbach |
Rossbach, Roszbach, Rosback, Rooseparck, Rusbach: 1. Verspreide PlN Rossbach (o.m. RP). 1798 Joh. Rosbach, Rheinbreitbach RP-Overflakkee (PDB). 2. BerN van de steenbakker. Zie Rossenbacker.
|
FD |
Rosbergen |
PlN Roosberg (NB), Rösberg in Sechtem (NRW), Rofiberg (BEI, BW, HS, RP). D. FN Rossberg(er).
|
FD |
Rosbrouck |
zie van Roosbroe(c)k.
|
FD |
Roscail |
NF attesté à Puilly-Charbeaux et Cari-gnan (Ardennes) dès 1680 (GeneaNet), sans doute détoponymique, à rapprocher p.-ê. du NF Rascaille (très rare).
|
JG |
Roscail |
zie Rascaille.
|
FD |
Roscam |
Roscamps, cf. Roskam.
|
JG |
Roscam(ps) |
zie Roskam.
|
FD |
Rösch |
Rosc(h), Roesch: BN gerond < Resch.
|
FD |
Rosé |
cf. Roset, -ez.
|
JG |
Rosé |
Roseir(s). Profess. N. d’horticulteur. Synon. : Rosy, Rozir. Lati- nis. Rosa. N. flam. Roseman.
|
EV |
Rosé |
Roze. 1272 «luthe Rosa» PolyptVillcrs, 1280 «Herbertus de Rosa» PolyptLiège, 1303-7 «Dame Rosé» PolyptSalzinnes, 1356-58 «Piètres Rosé» = 1359-60 «Pierres Roze» Pô-lyptAth, 1422 «Pieret Rosé» ComptesMons, 1512 «Lambier Roze» CoutStavelot, 1543 «Jehanne et Rosé Wiart» Ladeuze, 1615 «Rosé Bechet» Cerfontaine, 1740 «Margue-ritte Rosé » NPLouette ; prénom fém. Rosé, du lat. Rosa. – Parfois aussi fr. rosé, surnom ou nom d’enseigne, nom de maison, cf. 1280 «Johan del Rosé» PolyptLiège, 1289 «Herbelos délie Rosé», 1313 «dameMaghin délie Roze nostre nonain», 1353 «Johanne dicte délie Rosé» CartValBenoît, 14e s. «sires Herbiers de le Rosé» DénHesbaye, 1491 «Gillet de le Rosé», 1535 «Franchois dele Roze » BourgNamur. – Cf. aussi Roose.
|
JG |
Rosé |
zie Roose.
|
FD |
Rosé- |
-leer, -leur. 1. V. Roseau. — 2. V. Roos I, II.
|
EV |
Rose(e)l |
Roseeuw, zie Rossel.
|
FD |
Rose(n)wick |
Patr. D. FN Rose(n)wig, Rosewich, een gecontamineerde var. van Hrodwig (GOTTSCHALD).
|
FD |
Rosé, de |
zie de Roos.
|
FD |
Rosé, van de |
zie van de Ros.
|
FD |
roseau |
N. de plante. Proven. Ros-, Rouss- -eau, -iaux, -el, -eeuw (For- mes dialectales). Rouzzeuw (Formeflamandisée). Rosielle, Rosé- -lier, -leer, -leur. Roisseleux, ,,Terrain qui produit des roseaux ». V. Roos I.
|
EV |
Roseau |
p.-ê. Rozel. 1529 «Thonon le Roseal» Montegnée, 1612 «Englebert le Roseau» TerriersNamur; fr. roseau, surnom de sens moral.
|
JG |
Roseau(x) |
zie Rossel.
|
FD |
Rosée |
1210 «Anguilla Rosea» NécrArras, 1265 «Wathier Rousées», 1294 «Renechons de Rosées», «Ernaus Rosée» CensNamur, 1335 «Jehans Rousee» = 1336 «Jehans Rosée» ComptesMons, 1617 «Jean Bertrand dict Rosée» Cerfontaine, 1693 «François Rosée» BourgNamur; nom d’origine: Rosée (Nr) et plusieurs topon. (germ. musa, anc. fr. ros ‘roseau’) ou bien surnom: anc. fr. rosée (du matin).
|
JG |
Rosée |
Proven. Loc.
|
EV |
Rosée |
Rosée, Rousêe, Rouzée, Rouzee: i. Fr. rosée: dauw. Vgl. Dauw. 1210 Anguilla Rosea; 1241 Liegars Roris; 1230 Pieron Rosée; 1292 Simons Rousêe; 1257 Jehan Rouzee; 1244 Willaume Rozata, Atrecht (NCJ); 1336 Jehans Rosée = 1335 Jehan Rousêe, Bergen (PIERARD). – 2. PlN. Zie De Rosée. – 3. Soms evtl. grafie voor Roset; zie Roussel.
|
FD |
Rosel(t) |
Proven. Russelt (Dép. Wellen).
|
EV |
Rosel(t) |
Proven. Rooslo, ..Bosquet des roseaux ». Ou : Russelt (Dép.Wellen).
|
EV |
Roselaer(s) |
-laar, Rozelaer, Rooselaar, -laer(e), -laers, -leer(s), -leir, Roeseler, Roozelaer, -leer, Roosseleers, Rosselaar: BerN voor een rozenkweker of naar de woonplaats bij rozenstruiken. 1339 Godeverts Roeselers, Diest (HB 317); 1385 Johannem Roseler, Tg.(TYTGAT); 1406 Gielijs de Roselere, Erps (PEENE).
|
FD |
Roseland |
Proven. ..Terrain de roses ou de roseaux ».
|
EV |
Roselé |
Roseleth, zie Rosselet.
|
FD |
Roseleur |
Wsch. var. van Rosteleur.
|
FD |
Roselier |
1203 «Walterus de Rosliers» Floren-nés; p.-ê. nom de métier, celui qui couvre les toits en roseaux FEW 16, 681 b (Dauzat 527).
|
JG |
Roselier |
Afl. van rosel: riet(je). BerN voor de rietmaaierof dekker van rieten daken.
|
FD |
Rosell |
Roselle(n), Roselt, zie Rossel.
|
FD |
Roselle |
s.d. «commemoratio Rosele uxoris Werici de sancto Vito» ObitHuy, 1289 «Jehans Roseles» CensNamur, 1447 «Wout-ghaus de Rosele» GuillLiège; apparemment prénom fém., dimin. en -elle de Rosé.
|
JG |
Rosemann |
Roosseman, Rosenmann: BerN van de rozenkweker of naar de woonplaats (De Roos of rozengaard). 1375 Henné Roseman (BRECH.).
|
FD |
Rosembly |
zie Rosenblilth.
|
FD |
Rosemboom |
zie Roosenboom.
|
FD |
Rosemeier |
zie Roosemeyers.
|
FD |
Rosemond |
zie Roosemon(d)t.
|
FD |
Rosen |
1608 «Jean Rosen» BourgLiège; var. de Rosin ou de Roosen ?
|
JG |
Rosen |
zie Roose.
|
FD |
Rosen- |
Premier élément à valeur symbolique de surnoms ail. donnés à des Juifs [certains de ces NF sont aussi des noms de provenance]. Rosenbach (= ruisseau aux rosés). – Rosen-bautn, Rosenboo (= rosier, arbrisseau), cf. aussi 1382 «Willem Roseboom» Tielt (topon. de Flandre occ.). – Rosenberg (= montagne aux rosés). – Rosenfeld (= champ de rosés). –Rosengarten (= jardin de rosés). – Rosen-holtz, Rosenholz (= rosier). – Rosenthal (= vallée aux rosés), cf. aussi 1572 «Evrard Rosendal» BourgNamur.
|
JG |
Rosen,de |
Zie De Rosen.
|
FD |
Rosenau(er) |
Rosenoer, Rozenau: PlN Rosenau (BEI, BW.NRW).
|
FD |
Rosenbaum |
Rozenbaum, de Rosenbaum, Rausenbaum, Rasbaum: Verspreide huisnaam. Vgl. Roosenboom. 1252 Cunr. de arbore rosarum, Worms=1299 Conr. Rosenbeumere; 1293 Jacob zum Rosenboume, Mainz (BRECH.).
|
FD |
Rosenberg(er) |
Roz(en)berg, Rausenberger: Verspreide PlN Rosenberg. 1276 Ekehardus dictus Rosenberg (BRECH.). 1647 Clemens Roesemberghe, Amersfoort (MUL V). Rozenberg was ook een heerlijkheid in Waasten en Ploeg-steert (H). 1375 Heyns de Rosenberghe (DE XIII).
|
FD |
Rosenblad |
-blat(t), Rozenblat: D. EN Rosenblatt. 1452 Peter Rosenblat, Kempten (BRECH.).
|
FD |
Rosenbliith |
-bluth, Rozenblit, Rosembly: D. BN Rosenblùte: rozenbloesem. 1445 Hans Rosenplut, Neurenberg (BRECH.).
|
FD |
Rosenblum |
-blüm, Rozenblum: D.-joodse FN Rosenblum: rozenbloem. Vgl. Rosenbliith.
|
FD |
Rosenboom |
zie Roosenboom.
|
FD |
Rosenbrook |
-bruch, Rossbroich, -bruch: Ndd. enHd. vorm van PlN Roosbroek: broekland, moeras met riet. Vgl. Van Roosbroeck en Ndd. Rosebrock.
|
FD |
Rosenbusch |
Rozenbusz: D. PlN Rozenbos. 1354 ContzeRosenbosch, Spiers (BRECH.).
|
FD |
Rosencwajg |
zie Rosenzweig.
|
FD |
Rosendaal,van |
van Ro(o)sendael, van Roozendael, Rosendahl, Ro(o)zendaal, Roosendaal, Roosendans: PlNRoozendaal (NB) of Rozendaal (FV, G, ZH). Verder verspreide PlN (ook Bs.). Selvesters lant vanRosendale, Melsbroek (PEENE); 1394 Henrici Rosendaels, Tg. (TYTGAT); 1399 Arnoud van Rozendale (Ktr., DEBR. 2000′); 1404 Arnoud van Rosendale,Aw.(ANP).
|
FD |
Rosendor |
Rozendom: D. FN Rosendorn. Plaats- of huisnaam: rozenbosje, rozenstruik. 1417 Peter Rosendorn, Ulm (BRECH.). 1739 van Roosdom = 1742 Rosendom, Almelo (PDB).
|
FD |
Rosenfeld |
Rozenfeld: Verspreide D. PlN Rosenfeld: (wsch.) rietveld. Vgl. Roosevelt. 1299 Conr. Rosenfeld, Freiburg (BRECH.).
|
FD |
Rosengarten |
Roosegaarde: D. PlN Rosengarten: rozengaard. Ook Rozengarten in Remersdaal (L). 1324 domo ad Rosegarten, Worms; 1330 Wypelo dictus de Rosengarten, Mainz (BRECH.).
|
FD |
Rosenhain |
Verspreide D. PlN: rozenheg. Vgl. D. Rosenhagen en Rosenhek.
|
FD |
Rosenhek |
PlN Rozenhek, -heg; vgl. Rosenhain.
|
FD |
Rosenhol(t)z |
Rozenholc: D. PlN of huisnaam: rozenbosje, rozentak.
|
FD |
Rosenkran(c)z |
D. huisnaam Rosenkranz. Of BerBN van de rozenkransmaker. 1261 Cunzelinus dictus Rosencranz, Beuren (BRECH.).
|
FD |
Rosenkrantz |
Rozenkrans, ,,Rosaire ».1. Profess. ,,Marchand de chape-lets ». — 2. Car. mor. ,,Réciteur de chapelets ».
|
EV |
Rosenmann, |
zie Rosemann.
|
FD |
Rosenoer |
zie Rosenau(er).
|
FD |
Rosenstein |
Rozens(z)tajn, -sztejn: D. PlN of huisnaam. 1350 Heinr. Rosenstein, Baden (BRECH.).
|
FD |
Rosenstock |
D. huisnaam: rozenstok. 1471 Joh. Rosenstock, Breisach (BRECH.).
|
FD |
Rosenthal |
Rozent(h)al: Verspreide PlN Rosental. Vgl. Rosendaal. 1300 Th. de Rosindail, Mainz.
|
FD |
Rosentreter |
Afl. < Mnd. Rosentrede: rozenpad, pad met rozen afgezet. BerN van de minier. 1262 Ecbertus Rosentrede, Hb.; 1290 Godeke Rosentredere (tuinier), Stralsund (NN).
|
FD |
Rosenwald |
Rozenwald: Verspreide D. PlN, m.n. in Oost-Pruisen (BRECH.).
|
FD |
Rosenwasser |
BerBN van de apotheker, die Rosenwasser: rozenwater verkoopt. 1333 Arnold Rosenwater, Pommeren (BRECH.).
|
FD |
Rosenzweig |
-tzweig, -cwajg, Rozenzweig, -cweig, -cwejg, -cwa(i)jg: D. BN Rosenzweig: rozentak, -twijg, naar de huisnaam. 1440 Thoni Rosenzwîg, Freiburg (BRECH.).
|
FD |
Röser |
Roeser: D. BerN van de hennep- of vlasroter.
|
FD |
Roset |
-ez, -é, Rozet, -ez, -é. 1472 «Roset» DénChiny ; dérivé en -et du thème anthropon. Ro(o)s-, de l’anthrop. germ. Raso, ou bien aphérèse de Henroset, var. de Henri [JL, NFw]. – Secondairement, nom d’origine, ainsi Roset, à Tavigny (Lx), cf. par ex. 1574 «Ghuy de Rosey seigneur de Ronchinnes» BourgLiège.
|
JG |
Roset(te) |
-é(s), -ez, -es, zie Rousset.
|
FD |
Rosette |
1365 «Margherite Rosete» TailleMons, 1535 «Mathieu Posteau foumier, Collenet et Rozette ses enfants» Ladeuze; dimin. en -ette du prénom Rosé. – Aussi nom d’origine: Rosette, par ex. à Yves-Gomezée (Nr), cf. s.d. «Egidii de Rosettes» ObitLiège.
|
JG |
Roseuw |
zie Rossel.
|
FD |
Rosez |
cf. Roset.
|
JG |
Rosgar |
V. Roos I.
|
EV |
Rösgen |
zie Roosjen.
|
FD |
Rosias |
zie Rossel. Rosi(e), zie Rosier(s).
|
FD |
Rosielle |
zie Rossel.
|
FD |
Rosier |
Rosiers. 1267 «Bauduins li Rosiers», «Jakemes li Rosiers» CensHerchies, 1426 «Stassart Rosier» TailleSoignies, 1544 «Bas-tien le Rosier» DénStavelotMy ; nom de métier: sans doute anc. fr. rosier ‘fabricant de roi’, celui-ci étant soit une ‘dent du peigne du métier à tisser et interstice entre deux dents’, soit un ‘peigne du métier à tisser’ (G. De Poerck, La draperie médiévale en Flandre et en Artois, 1951, II, 178), cf. (Arras) 1367 «Item si en ara li rosiers trois, li tisserans trois et li drapiers trois» (ibid., 180) [MH]. – À Liège, possibilité d’un nom d’enseigne, cf. 1708 «Au Rosier» (BTD 26, 278).
|
JG |
Rosier |
zie Rössler.
|
FD |
Rosier(s) |
Profess. 1. Ros, ,,Peigne à tisser ». N. de fabric. de peignes ou de tisserand. — 2. V. Rosé. —3. V. Rosières.
|
EV |
Rosier(s) |
Rozier(s), Derosier, Rosy, Rosi(e), Rozie, Rosir, Rousie(s), Rousy, Rouzier, Rouzi, Resier, Rossier, Rossi(e), Roussier, -is, Roussy, Russy: i. PlN Mnl. en Ofr. rosier: rozelaar, rozengaard. 1287 en coste le Rosier, Ip. (VERFAILLIE); 1358 in den Rosier, Ktr. (DEBR. 1960). – 2. Ofr. rosier: maker van weefrieten, rietmaker. Vgl. De Riemaker 2.1294 Joh. Rosier, Kales (GYSS. 1963); 1326 Gillis Rosier, Ip. (BEELE). – 3. Jongere vormen evtl. < Rogier. 1623 sr. Rosier Claris = 1625 Rogier Clarisse, Kontich(SELS).
|
FD |
Rosière |
Rosière, Rosières, Rosir (forme w.). 1265 «dame Jehennain de le Rosière» Chartes-Hainaut, 1272 «Sartellus de Rosires» Polypt-Villers, 1364 «Jehans de le Rosière» Polypt-Ath, 1444 «Johans de Rosiers de Torebusoul» TerreJauche, 1506 «Jehan de Rosières», 1599 «Ghuys de le Rosière» BourgNamur; nom d’origine: Rosière(s), nom de plusieurs localités, e.a. Rosières (BrW), Vaux-lez-Rosières (Lx), Rosières à Morhet, Esneux, Tongrinnes, etc.
|
JG |
Rosière(s) |
Proven. Loc.
|
EV |
Rosière(s) |
Rosiere(s), Resiére: Verspreide PlN Rosière(s) (o.m. WB, LX, Somme, Oise): plaats waar riet groeit.
|
FD |
Rosieren, van de |
van der Osieren, van de(r) Rasieren, van de Razieren: PlN Rosier: rozengaard; of Rosière: rietland. Zie Rosier(s) i. Vande(r) Rasieren is een reïnterpretatie door associatie met Mnl. rasiere: korenmaat. 1577 Arent van den Rosieren, Jan vanden Raesieren fs. Arents, Oud. (PO 2,21).
|
FD |
Rosieuw |
zie Rossel.
|
FD |
Rosignoil |
Rosillon(g), zie Rossignol.
|
FD |
Rosillon |
Rosillong, cf. Rossill(i)on.
|
JG |
Rosimont |
Nom d’origine: p.-ê. Rosimont à Bioul (Nr) [Rosimont, à Gesves (Nr) est une erreur pour w. bozîmont].
|
JG |
Rosimont |
zie Roosemon(d)t.
|
FD |
Rosimus |
Proven. Rossem (Dép.Wolvertem). (Latinisation).
|
EV |
Rosin |
Probabl. surnom, de pic. rosin, rojin ‘raisin’ALPic I, 267; FEW 10, 12a [MH], plutôt que dérivé en -in du prénom Rosé, cf. aussi Rosen.
|
JG |
Rosin(et) |
zie Rossin.
|
FD |
Rosin(g) |
Roosingh: Patr. Afl. van Germ. VN hrôth-so.
|
FD |
Rosio |
zie Rossignol.
|
FD |
Rosir |
cf. Rosière.
|
JG |
Rosir |
zie Rosier(s).
|
FD |
Rosius |
cf. Rossius.
|
JG |
Rosius |
zie Rossius.
|
FD |
Roskam |
-kams, -kamp, Rohskamp, Rosskamp(f), Roscam(ps), Oskam(p): BerBN van de paardenkammer of BN naar de huisnaam, b.v. De Roskam in Diest (VB) en Mech. (A) (1365 Orskam, OARII). 1548 Henrick inden Roscam = 1549 Henrick Coghen Roscam; 1568 Lambrecht Coghen alias inden Roscam, Diest (CLAES1985); 1584 Pieter Roscam, Aw. (AB).
|
FD |
Roskam |
Roskamp, Rosskamp, Roscam, Ros-camps. Nom d’origine ou nom d’enseigne: Roskam, Roskant, nom de plusieurs dépend., à Keerbergen, Schilde, Lubbeek, etc., ainsi que ros’came à Steenkerque (Ht); ou bien néerl. roskam ‘étrille’, surnom métonymique de qqn qui s’occupe des soins des chevaux.
|
JG |
Roskin |
Zie Roosjen.
|
FD |
Rosmalen |
zie van Roosmaelen.
|
FD |
Rosman |
Rosmant, Rousman. Probabl. nom de métier ou de charge: néerl. rosman ‘chevalier’ ; sinon var. de Ronsman.
|
JG |
Rosman(s) |
-mane, -mann, -mant, Rozman(n), Ro(o)sseman, Rousman(s): BerN van de paardenkoopman. 1322 Conr. Rossmann (BRECH.).
|
FD |
Rosmarin |
zie Roosemarijn.
|
FD |
Rosmeulen |
1. Profess. Rosmolen,,,Moulin propulsé par un cheval ».N. de meunier. — 2. Proven. Ro-mel (Dép. Battice). Synon. : VAN Rosmaal. |
EV |
Rosmeulen |
Een rosmolen (Mnl. orsmeulen) is een door een paard voortbewogen tredmolen. Maar de FN is een reïnterpretatie van: i. PlN Rosmalen (NE). 1565 Matthijs van der Rossmolen, Rosmalen-Aw.; 1605 Zeger van Rosmeulen, Groesbeek-Aw. (AP). – 2. PlN Rosmeer (L). 1374 Jan van Rosmolen (BLO V) = 1376 Jan van Rosmolen = Johannis de Ros(me)r, L (BLO VII).
|
FD |
Rosmeulen |
Nom d’origine assez répandu (e.a. nom d’une ferme à Flône, Lg) signifiant littér. ‘manège, moulin tiré par un cheval’.
|
JG |
Rosner |
Ros(s)ner: 1. Syn. met D. Rössler. – 2. Van PlN Rossen (O.-Pruisen) of Rôssen bij Leipzig. 1498 Adam Rossner, Borna (BRECH.).
|
FD |
Rosolen |
zie Rosalen.
|
FD |
Rosom |
V. Rossum.
|
EV |
Rosom |
zie Rossomme.
|
FD |
Rosoor |
PlN Rosoir in Péronne-lez-Antoing (H).
|
FD |
Rosoor |
Proven. 1. Rosoir (Dép.Péronne-lez-Antoing). — 2. Ros-sart (Dép. Orgeo, etc.). N° 238.
|
EV |
Rosoor |
Var. de Rosoit (< lat. rosetum), lieu où il y a des roseaux ou var. de Rosoir, dans le Tour-naisis, e.a. nom d’un affluent de l’Escaut.
|
JG |
Rosotte |
Dimin. en -otte du prénom Rosé ?
|
JG |
Rosoux |
Rossoux, -ou, Rosu. 1269 «Balduinus de Rosut» CartValDieu, 1296 «Theodoricus de Rosut» CartValBenoît; nom d’origine: Ro-soux(-Crenwick), 1043 (copie) «Rosut» (Lg), w. rosou [JMP],
|
JG |
Rosoux |
zie Rossou(x).
|
FD |
Rosquin |
zie Roosjen.
|
FD |
Ross |
1. V. HROD. — 2. V. Ros II.
|
EV |
Ross |
En zone germanophone, ail. Ross ‘cheval’, comme surnom d’éleveur de chevaux (Bahlow 427) ; ailleurs en Wallonie, pourrait représenter l’anc. fr. ros, w. rosse ‘mauvais cheval’, cf. Ros.
|
JG |
Ross |
zie Ros.
|
FD |
Ross- |
-ignon. 1. V. Roux. — 2. V.HROD (Hroz).
|
EV |
Ross- |
Plusieurs noms dérivés en Ross-, notamment la riche famille de Ro(u)sseau, sont des surnoms dus à la couleur rousse des cheveux, cf. 1288 «Neel Rousepoil et compagnons de la compagnie de Richarde» Dettes-Ypres. Cf. aussi le thème parallèle Rouss- de Rousseau. » Forme latine: Rossius, Rosius. 1595-1605 «Henri Rossius» ÉchHuy, 1700 «Pier Rossius» Retinne; latinisation de Rousseau, Ros-say, etc. « Dérivés en -eau/-el: Rosseau, Rossay (forme liég.), Rossias (forme nam.). 1215 «Pieres Rossiaus» ChirTournai, 1267 «Alars Rossials» CensHerchies, 1272 «Arnulphus filius Pétri Rosseal» PolyptVillers, 1286 «Je-hans Rosseaus» CartMons, «Jehans Rossiaus» CartBinche, 1289 «Jehans Rossias» Cens-Namur, 1303 «Gilot Rossial» PolyptSalzinnes, 14e s. «Colin Rossial» CensHuy, 1351 «Wal-hiers li Rossias de Mianaules» Spontin, 1406 «feu Johan Rosseal», 1418 «Aelys veuve de Johans Rosseaul» GuillLiège, 1444 «Rosseal Cousin» TerreJauche, 1554 «Guillaume Ros-seau» BourgNamur, 1659 «Françoy Rossea», «Collet Rosseau» DénSalm; var. w. de Rousseau. – Forme non vocalisée: Rossel. 1481 «Rossel dol Halle», 1487 «Peter le Rossel», 1496 «Rossel le Bollengier» JusticeBastogne, 1627 «Jean Rossel» BourgNamur; cf. Roussel. – Forme fém. : Rosselle cf. Rousselle. – Dimin. : Rosselet. 1444 «Rosselet» TerreJauche, 1449 «Colart le Rosselet» AidesNamur; cf. Rousselet. « Formes néerl. : Rosseel, au génitif: Ros-seels, Rossels. -Rosseeuw, Rosseuw. Formes flam. du pic. Rossi(e)au, avec finale -eeuw notant la diphtongue instable du picard, cf. Rousseeeuw. Autres dérivés: Rosset. 1472 «Hanrion Rosset» DénChiny, 1518 «Lambert Lantaili-eur dit le Rosset», 1551 «Lambert le Rosset» Montegnée; cf. Rousset. Rossignon. 1472 «Jehan Roussignon» DénChiny; l’explication par une forme dial. de rossignol (oiseau) (Carnoy 267) n’est guère plausible pour ce NF gaumais, rossignol se disant loch ‘no en gaumais ; plutôt var. (-illon > -ignon) de Rossion [JMP]. – Rossillion, Ros-sillon. Rossillong, Rossion, Rosillon, Rosil-long, etc. 1350 «Massinet Rossillon» Huy; dérivé en -illon, comp. Rossignon. Rossin. Var. de Roussin. – Rossinet. 1518 «Guillaume Rosinet» BourgNamur; dérivé en -inet. — Rossiny. Génitif latin de Ro(u)ssin plutôt que dérivé en -in-ierl
|
JG |
Rossaert |
1. V. Ros II. — 2. Proven.Rossart (Dép. Orgeo, Mons-lez-Liège). N° 238.
|
EV |
Rossaint |
Var. de Raussin, Raucent.
|
JG |
Rossar(d) |
-aer(t), -a, zie Rosart.
|
FD |
Rossau(w) |
-ay, zie Rossel.
|
FD |
Rossbach |
zie Rosbach.
|
FD |
Rossbroich |
-bruch, zie Rosenbrook.
|
FD |
Rosschaert |
1. Zie Rasschaert. – 2. Verhaspeling van Drossaert. 1722 Antonius Drossaert = Rosschaert, Zonnegem (VS 2002,175).
|
FD |
Rosse, van (de) |
zie van de Ros.
|
FD |
Rosseau |
Rossay, Rossias, cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rosseen |
zie Rossien.
|
FD |
Rossel |
-elle; Rosseel, -eels, -els; Rosseeuw, -euw; Rosselet, cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rossel |
Rosel(l), Roselt, Rozel, Roosels, Roossel, Rossels, Rosselle, Roselle(n), Rosseel(s), Roseel, Rosielle, Rousseel, Roussel(le), Rouselle, Roussiel, Ross(e)au, Rossi(e)au, Rosfsjias, Roseau(x), Rosaux, Rousseau(x), Rouceau, Rouzaud, Roussiau(x), Roussieau, Roussia, Lerousseaux, Rousso, Rossay, Ros(s)eeuw, Rousse(e)u(w), Ros(i)euw, Rouseu, Rouzeeuw, Rossau(w), Rossou(w), Russel, -ell(e), Russiaux, Russo, Reselle: i. BN voor een roodharige. Ofr. rossel, dim. van ros: roodkleurig. Vgl. De Roo. 1211 Jacobus Rosseals; 1203 Wailli Roussele; 1199 Johans Rosels; 1245 Fulco Roussiaus; 1229 Johans Rouseaus, Atrecht (NCJ); 1275 Gérardin Roussel = Gérars Roussiaus, Ogy (DEBR. 2002); 1283 Ymmesoeten Rosseels, Bg. (CG); 1306 Bout Rossel = Bout Roussel, Ip. (BEELE); 1369 Jhan Rossiel; 1398 Jehenne Roussielle, Luingne (DEBR. 1970). Zie ook Rijsouw. – 2. De vormen met s/z kunnen theoretisch teruggaan op Ofr. rosel, Fr. roseau: riet (zie Duroselle). Maar m.i. zijn de meeste wel var. van Ro(u)ssel/Ro(u)sseau en is de stemhebbende s/z aïs Pic. regressievorm te verklaren. 1267 Balduinz Roseaz; 1383 Rosseauz = 1394 Johans dis Roseaus, Luik (AVB); 1272 Nicholes Rousiaus, Dk. (TdT).
|
FD |
Rosselaar |
-ler, zie Roselaer(s).
|
FD |
Rosseler |
zie Rössler.
|
FD |
Rosselet |
Roselé, Roseleth, Rousselet, -elot, Rusiet: BN Dim. van Rossel. BN voor een roodharige. 1365 Colart Rousselet, Bergen (DE COCK); 1384 Rousselet; Jacot Rousselot (MARCHAL).
|
FD |
Rosseljong |
zie Rossignol.
|
FD |
Rossem, van |
van Rossen, van Rossom(me), (van) Rossum,van Russum, van Rassenri. PlN Rossem in Wolvertem (VB). 1355 Gillijs van Rossem; 1465 Lysbette van Rossem, Dend. (CBD). – ï. PlN Rossem in Noorderwijk (A). 1362 Jacobus de Rossem; 1394 Henric van Rosseem, Noorderwijk (HELSEN1944). – 3. PlN Rossum (G, OIJ).
|
FD |
Rosseman |
zie Rosman(s).
|
FD |
Rossen |
Pair. Afl. van Germ. VN Rozo. Zie Roosjen 2. 1545 Heynriken Ressens, Aarts. (MAR.).
|
FD |
Rossenbacker |
D. BerN Rossbacke(n), Rossebacken: steenbakker. Rosé/Russe: baksteen (HS). 1304 Joh. Rosbak; 1348 zume Rossebacken, Worms (BRECH.).
|
FD |
Rosseneu |
-ue, zie Rossignol, Rasseneur.
|
FD |
Rossenfosse |
Rossinfosse. Nom d’origine : Ros-senfosse, w. Rossêfosse (et formes anciennes en a, ae, o), dépend, de Charneux (Lg), cf. A. Baguette, BTD 63, 181. Noter qu’un topon. « Rosenfosse est également attesté au 16e s. à Jupille (cf. Top. de Jupille, 318) [JL, NFw2]. Cf. aussi Rassenfosse, Rassin-.
|
JG |
Rossenfosse |
Rossinfosse: PlN Rossenfosse in Charneux (LU), of = Rassenfosse.
|
FD |
Rosset |
cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rosset |
-e(z), -é, -ey, zie Roussel.
|
FD |
Rosset(t)on |
Dim. van Rosset.
|
FD |
Rosseuw |
zie Rossel.
|
FD |
Rossi |
Rossi is natuurlijk een It. FN, BN voor een roodharige. Maar de hoge frequentie (338x in België) verzet zich tegen vreemde herkomst, zoals trouwens ook de spelling Rossie; zie Rosier(s).
|
FD |
Rossiau |
-ieau, Rossias, zie Rossel.
|
FD |
Rossie(r) |
Zie Rosier(s).
|
FD |
Rossien |
Rosseen: Afl. van Ofr. ros: rood(harig).
|
FD |
Rossignol |
1611 «Henry du Rossignol» Dénflo-renville, 1616 «Jacques Rossignol» Princip-Chimay, 1633 «Jan Rossignol» émigré en Suède; soit nom d’origine: Rossignol (Lx) et de nombreux hameaux dans le Hainaut (Gos-selies, Ciply, Oisquercq, etc.), soit surnom ou nom d’enseigne d’après le nom de l’oiseau (comp. les NF néerl. Nachtegaal, etc.), cf. aussi 1540 « Piron Milaire de Raeskingnoul [= w. liég. râskignoû ‘rossignol’ DL]» Anthr-Liège. Cf. aussi Ross-, Rossignon.
|
JG |
Rossignol |
Proven. Loc.
|
EV |
Rossignol |
Rosignoil, Lorsignol, -on, Lossignol, Rossignon, Rossill(i)on, Rosillon(g), Rosillo, Rosio, Rosil(l)ong, Rosseljong, Ossilioen, Rossion, Roussillon, Rossigneux, Rosseneu, Rossenu(e), Ossieur: 1. Ofr. los(se)ignol, Mfr. rossignol, rossillon, (Z.-)Fr. rossignol, N.-Fr. roussigneul < volkslat. * rusciniola < Lat. lusciniola: (kleine) nachtegaal. BN. Vgl. Nachtegaal. 1231 Robiers Loskegneus, Dk. (SMTI); 1272 Jehans Loskegnuel, 1279 Reniers Loskegniaus; 1381 Jehan Losquegnioeul, 1400 Maigne Losquignoelle, Dk. (TdT); 1337 Beghe le Losignot, Bergen (PIERARD); 1350 Massinet Rossillon, Hoei (J.G.); 1431 Vydal Rossingool, Bg. (PARM.). –2. Vooral voor Rossi(gn)on (Gaume, LX) geldt de PlN Rossignol (LX): 1265 Locenol, 1270 Losignot (HERB. 1986). 1265 Bernart le Clerc de Locenol, Virton (CCL); 1271 Anselmi de Philomela; 1274 Servais de Losignot; 1277 Joh. de Philomena; 1295 in parochia de Philomena = 1327 à Lossignot, LX (CAO); 1472 Jehan Roussignon, Chiny (J.G.).
|
FD |
Rossignon |
Rossillion, Rossillon, -ong, Rossion, cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rossigny |
Rossiny, -ini: PlN Rossignies in Obaix (H).
|
FD |
Rossil(l)ong |
zie Rossignol.
|
FD |
Rossillon |
1. Proven. Roussillon (Ane. province et Loc. fr.). — 2.V. HROD (Roz).
|
EV |
Rossin |
-yn, -ijn, Roussin, Rossinet, Rosin(et), Rozin, Rozein, Rozaine, Rozenes, Rusin: 1 BN Dim. van Ofr. ros, Fr. roux: rood(harig). 1438 Robert Roussin, Laon (MORLET). – 2. Vanwege de verwisselbaarheid van s/z (GOSSEN107) kunnen we ook van Rosin uitgaan. Ofr. roisin, Fr. raisin: druif, rozijn. BerBN. 1296 Gille Roisins = Gilles Rosins, Kales (GYSS. 1963); 1397 Pierre Rosain, Chauny (MORLET); 1518 Guillaume Rosinet, Namen(J.G.).
|
FD |
Rossinet |
Rossiny, cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rossinfosse |
cf. Rossenfosse.
|
JG |
Rossinfosse |
zie Rossenfosse.
|
FD |
Rôssing |
Rossing: PlN Rössing in Nordstemmen (NS). 1413 Ludeke van Rossinge, Hannover (DN).
|
FD |
Rossiny |
-ini: 1. Zie Rossigny. – 2. It. BN Rossini: roodharig.
|
FD |
Rossion |
V. Roux.
|
EV |
Rossion |
zie Rossignol.
|
FD |
Rossius |
1. Proven. Rosius. Ane. N.de Rosée (Loc.). — 2. Car. phys.,,Le roux » (Latinisation). Noa 59,264.
|
EV |
Rossius |
Rosius. cf. Ross-, thème de Ro(u)sseau.
|
JG |
Rossius, (De) |
Rosius: Latinisering van De Ro, Leroux, Rousseau, Rossay. 1700 Fier Rossius, Retinne (HERB.).
|
FD |
Rosskamp |
cf. Roskam.
|
JG |
Rosskamp(f) |
zie Roskam.
|
FD |
Rôssler |
Ross(e)ler, Rosier, Roessler, Roeseler, Ress(e)ler, Resler: D. BerN Rôssler: paardenfokker of -koopman. Res(se)ler is ontrond. 1795 C. J.A. Resseler, Berchem (AP).
|
FD |
Rossmann |
zie Rosman(s).
|
FD |
Rossner |
zie Rösner.
|
FD |
Rossomme |
Nom d’origine: Rossomme, àPlancenoit (BrW), ou Rossum (Anv).
|
JG |
Rossomme |
Rosom: PlN Rossomme in Plancenoit (WB); of Rossem (zie i.v.).
|
FD |
Rossomme |
V. Rossum.
|
EV |
Rosson |
zie Rasson.
|
FD |
Rossou |
Rossoux, cf. Rosoux.
|
JG |
Rossou(w) |
zie Rossel.
|
FD |
Rossou(x) |
Rosoux, Rosu: PlN Rosoux (LU): 1140 Rosut, Ndl. Roost: plaats waar riet groeit (TW). 1238 Hermanno de Rosuth, Luik (AVB); 1269 Balduinus de Rosut, Luik (CVD).
|
FD |
Rossum |
Proven. Dép. Noorderwijk.Synon. : Ro(s)som(me), VAN Rossum.
|
EV |
Rossum, (van) |
zie van Rossem.
|
FD |
Rossyn |
-ijn, zie Rossin.
|
FD |
Rost |
V. Roos I.
|
EV |
Rost |
zie (de) Roest.
|
FD |
Rost, van der |
zie van de Roost.
|
FD |
Rostan |
Rosten, Rustin: Patr. Rom. vorm van Germ. VN hrôth-stain ‘roem-steen’: Roodsteinus, Rodstannus, Rostannus (MORLET I).
|
FD |
Roste(c)k |
PlN Rosteck in Oost-Pruisen.
|
FD |
Roste, van |
Lees Van Rostee, Verostee < Van der Hofstede. 1734 Franciscus van Roste = Fr. ver Hoestede, Moerbeke (VS1976,52).
|
FD |
Rosteleur |
(de) Rot(t)eleur, Derotteleur, Resteleur: PlN Roteleu in Aat, Masnuy-St-Pierre en Obigies (H) < Rosteleu < re-oste-leu ‘die de wolf wegneemt, wegblaast’, plaats waar het hevig waait. Rotteleur in Oeudeghien en Arc-Ainières (H). 1267 Herbert de Rosteleu, Herchies (J.G.); 1284 Colins Rosteleu, Mairieux; 1317 Willaume de Rosteleu, Dk. (TdT); 1410 Jacquemin de Rosteleur, Mortagne (CCHt); 1430 Arend van Rosteleur, Ronse (LENOIR); 1773 Franc. Resteleu, Gb. (MUL VIII). – Lit.: J. HERBILLON, Le toponyme |