A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z

Rechercher

EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.

FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).

JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007

Na(a)

Patr. W. verkorte vorm van Bernard, Léonard enz. 1639 Jean Na, Luik (HERB.).

 

FD
Naa

w. Nâ. 1639 «Jean Na» Liège; aphérèse de noms en -nard, comme Bernard, Léonard, w. LInâ’, comp. Nart.

 

JG
Naafs

de Nave, Naef (f ), Naefgen: BerBN voor de rademaker, die naven boort. 1350 Hughone dicto Nave, Ktr.; 1382 Diederic Navegheer, Gullegem (DEBR. 1970); 1395 Coppe Naef = 1396 dat Coppe Nave,A’dam(OA).

 

FD
Naaktgeboren

Wsch. reïnterpretatie van Mnl. nageboren: naverwant. Vgl. D. EN Nagebor(e)n, Mhd. nâchgeborn. 1666 Melis Cornelisse Naeckt-geboren, Puttershoek ZH (med. G. van Berkel).

 

FD
Naalden

zie Naelde.

 

FD
Naar

zie Naert.

 

FD
Naarden

zie Nardin.

 

FD
Naas

Naase, Nas(se): Patr. Korte vorm van VN Donaas. Zie Naessens.

 

FD
Naassen(s)

zie Naessens.

 

FD
Naassens

Naessens, Nassen. Génitif (double) deNaas, aphérèse de Donaas < Donatius.

 

JG
Naassens

V. NAD.

 

EV
Naaykens

Dimin., au génitif, du thème de moy. néerl. naeyen ‘coudre’.

 

JG
Naaykens

zie Noukens.

 

FD
Nabbe(n)

Naeben: 1. Patr. Germ. bakernaam Nabo < VNNabout(zie i.v.). Of vleivorm van Jakob; zie Napen. 1256 Wernherus dictus Nabo (SOCIN); 1380 lacobi Naben, Lommel (MNT 463); 1431 Jan Naben, Ht. (A.GHIJSEN); 1459 Petrus Nabbe, At.; 1472 Gerardus fïlius Nicholai Nabs, Tnh. (MUL II). – 2. PlN Nabben in Tegelen (NL). 1640 Peter Nabben,G-Aw.(AP).

 

FD
Nabeloos

Peut-être moy. néerl. *cnapeloos ‘sans enfant’.

 

JG
Naber

Ndd. naber < nabu(h)r, D. Nachbar: buur.

 

FD
Nabout

Patr. Germ. VN Natboldus (MORLETI).

 

FD
Naca(r)

zie Nakaerts.

 

FD
Nachbauer

D. BN, zoals Nachbar < Mhd. nâchbûre: buur.

 

FD
Nachet

ez: Nachet, dim. van Ofr. nache < Lat. natica: bil? Of veeleer hypercorrect voor Nasset, dim. van Ofr. nés: neus. Vgl. Neus. 1419 Gilles Nasset, Noyon (MORLET); 1538 Mikiels Na(s)chet, Ladeuze (J.G.).

 

FD
Nachez

1. Proven.   (E)n    Achet {Achet, Loc.). Beaucoup de N. de

lieu, commençant par une voyelle, ont   été  écrits   précédés   d’un   N, d’après la façon d’exprimer,  dans le dialecte, la provenance. L’agglu­tination de l’n de la préposition En

s’est   produite   dans   beaucoup   de toponymes :     Nachelet,     Namont, Namoussart,   étaient   autrefois   des endroits appelés En Achelel, En Amont, En Amoussart. — 2. V. NAD (Nak).

 

EV
Nachez

1538 «Mikiels Na(s)chet», 1640 «Es-tienne Nachet» Ladeuze; var. de *Nachet, di­rait!, d’anc. fr. nage (< lat. natica) ‘fesse’ ?

 

JG
Nacht, van der

zie van der Naet.

 

FD
Nachtegaal

,,Rossignol ». N08 288, 292. 1. Car. phys. ou mor. H. chan­tant ou sifflant comme un rossi­gnol ». — 2. Car. mor. ,,Oiseau de nuit ». •— 3. Proven. Nachtegaal L.D.). — Synon. : (N)achter(r)-ga(e)l(e). ‘

 

EV
Nachtegaal

-gale, -gael(e), -gals, -gall, Nachtergael(e), -gaale, -gal(e), Nagtegaal,-ga(e)ls,deNachte(r)-gael, de Nacktergael, de Nactergal, Nact(h)ergael, Naectergael, Nestergal, Nagterga(e)!, Achter-gael(e), -gaël, -gai, (van) Agtergael, Actergal, Acthergalle, Hactergal: BN naar de vogelnaam, wellicht voor een goed zanger. Vgl. E. Nightingale. 1351 Franchois Nachtegale, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Alice Nachtegals, Geluwe (DEBR. 1970).

 

FD
Nachtegael

-aele, avec insertion de r: Nachter-gael, -gaele, -gai, -gale, Nactergal, au géni­tif: Nachtegals. Surnom: moy. néerl. nachte-gale ‘rossignol’. Cf. aussi Nestergal.

 

JG
Nachtergael

-gaele, -gal, -gale, cf. Nachtegael.

 

JG
Nack(a)er(t)s

V. NAD (Nak).

 

EV
Nackaers

-aert, -aerts, -art, Naekaerts, Na-kaers, -aerts. 1392 «Heinricke Naecaert» Grammene (près de Deinze); dérivé de moy. néerl. naken ‘s’approcher de, menacer’ [FD].

 

JG
Nackaert(s)

-art, -er(s), zie Nakaerts.

 

FD
Nacke

Nacken, Nakken, de Neck(e), Necken: Mnl. necke: nek. BN voor iemand met een dikke nek; of veeleer voor een hardnekkige (harde nek) of halsstarrige (starre hais). 1356 Jan Hardenacke, Dworp; 1406 Godevaert Nacke, Asse (PEENE); 1584 Hans de Neck, Aw. (AB).

 

FD
Nacken

Necken. Surnom : pluriel de moy. néerl. nacke, néerl. nek ‘cou’.

 

JG
Nackom

zie Neukom.

 

FD
Nacterga(e)l

Nacthergael, zie Nachtegaal.

 

FD
Nactergal

cf. Nachtegael.

 

JG

NAD

 

Nad, Ned, Nid, Nod. Racines germaniques ayant servi à former des N. de baptême. Variantes : NAED, NEYD, NOED, N(O)UD. N° I. Au cas sujet (ci-dessus), avec les mutations de la consonne finale (Nad, Nah, ou Nal, Nak, Naz) : N° II. Au cas régime inversé (Nand, Nend, etc.), avec les mutations de

la consonne finale (Nand, Nan, Nank, Nanz). Noa 125, 126. N° I. Cas sujet.

A. Formes Nad, Ned, Nid, Neyd, Nod, Naud, Noed, Neud, Nuyd, N(o)ud.

I.  N. simples.

1.  Nadd,   Naets,   Nede,   Neyt(s),   No(o)t,   Nott(e),   Notté, Naudts, Nuyts.

2.  Naet-, Ne(e)t-, Noot-, Nott-, Neut-, Nuit-, Nuyt(t)- -en(s).

II.  N. simples avec suffixes.

N.- -ino et -ing : Nadino, Naudin, Nudding. N.-  -att,  -ett,  -in, -ott : Naut-, Nott- et, Nadot, N.-az, -ez, -iz, -or : Not(t)- -ez, -esse.

III.  N. Composés. N.-bard : Notebaert. N.-hard : Notaert(s). N.-hari : Natier, Neter. N.-ric : Noteris.

N.-ivald : Nad-  -al,  -ault, Nédée, Netels, Niethals,  N(o)ud-, Nod-, Nut- -al, -el.

 

B.  Formes Na (Nah, Nal, Nar, Naw, Nay), Ne, Ni, No, etc.

I.  N. simples.

1.  Nale,   Nales,   Naye,  Née,   Ne(e)ls,  Nyl,   Noll,  No(e)ls> N(e)y-, No(e)l-, Nohl-, Nu- -man(s).

2.  Nah-, Nih- -on, Nel(l)-, N(e)y-, Nol-, Nul-, Nauy-, Nuy-, Nuew-, Nev-, Neu- -en(s).

II.  N. simples avec suffixes.

N.-att, -ett, -in : Nav- -ette. -ite, No(u)l(l)et(te).

N.- -ez, -iz : Nel-, Nil-, Nol- -is(sen), Nevez, Neuvise.

N.-ekin : Noelke.

III.  N. composés. N.-and: Nahant. N.-arin : Naverne.

N.-bald: Nebel, Nobels, Noblet (intervers.).

N.-bard : Neubert, Nepper, Nopère, Noppe(n), Noben.

N.-hard : Nih-, Niv-, Nol- -ard.

N.-maru : Nommers.

N.-mod : Namotte.

N.-rad : Neuray, Nurez.

N.-ric : Nau-, Nour- -y.

N.-wald : Nav- -(e)au(x), -iaux, Niv- -eau, -aille, -elle, Neu-

wels, N(o)ùel. N.-wulf: Nihoul.

C.  Formes Nak (ou Nag), Nek, Nik, Neyk, Nok, Neuk, Nuyk.

I.  N. simples.

*

1.  Nique, Neeckx, Nickmans.

2.  Nixhon.

 

II.  JV. simples avec suffixes. N.-ino : Nokin.

•N.-ett : Nigu-, Nocqu- -et. N.-ez : Nachez, Nickees.

III.  N. composés. N.-and : Nagant. N.-hard : Nack(a)er(t)s.

N.-hari : Nagy, Neuckermans (,,Le nommé Neucker »). N.-blod : Niclot. N.-rad : Nogaret.

N.-wald :   Na(e)g(h)-   -el(s),   -iels,   Naegeli   (Suisse   allem.),, Negal, Nichel.

D.  Formes Naz, (Nats, Nast), Nez, Niz, N(e)yz, Noz, Nauz, Neuz, Nuyz.

I. N. simples.

1.  Nass, Naze, Nast, Nées, Nese, Nies, Nys, Nice, Niesz, Nyst,. Naus, Neusz.

  1. Na(s)ss-, Naess-, Ni(e)s(s)-, Nys(s)-, Noes- -en(s), Nysten,. Nissenne, Noesen.

 

II.  N. simples axée suffixes.

N.- -att, -ett, -ht, -ott : Niesette, Nis-, Niz- -et, -ot, Nois- -at,

-et, Nuzet. N.-ek’m : Ne(y)s-, Neus- -ken(s), altéré en Neufkens.

III.  N. composés.

N.-hard : Naz- -aire, -y, Niser, Neusy. N.-wald : Nass- -aut, -au(x). •N.-wulf : Nis(s)ol(l)e.

N° II. Cas régime inversé Nand (Nan, Nanc), Nend, Nond, ou Nund, etc.

A.  Formes Nand, Nend, etc. N. composé.

N.-and : Nandance.

B.  Formes Nan, Nen, Nin, Non. I. N. simples.

1.  Nyns, Noens, Nonneman.

2.  Nenn-, Neyn-, Nonn- -en(s), Nonn-, Noun- -on. IL N. simples avec suffixes.

N.-ino : Nenn-, Nonn- -in. N.-ekin : Nonnekens.

C.  Formes Nank, Nonk, Noenk.

I.  N. simple : No(e)nk.

II.  N. composé. N.-wald : Nonkels.

D.  Forme Nanz. N. composé.

•N.-hari : Nancy.

 

EV
Nadal

1. V. Noël. — 2. V. NAD. Nadenoen. Car. mor. N. d’habitude.

,,Après-midi ». N.  d’H.  qui ne se montre que l’après-midi.

 

EV
Nadar(d)

-é, -in, -on, -ot, -oels: Patr. Afl. van VN op -nard, zoals Bernard, vgl. Bernardon = Bernadon, of op -rard (met rc/r-wisseling) zoals Gera(r)don, Evera(r)don. Allicht vleivormen van Gérard. 1285 Gerars Nadons, Luik (SLLII); 1286 Gérard Naduls, Luik (AVB); 1317 Gerardo dicto Nadar nuntio Parisiens!, Luik (CSP); 1329 Gerars Nadars = 1328 Gerars Nadons, Luik (RENARD 237); 1348 Nadar fil singnor Gerart, Luik (SLL IV).

 

FD
Nadaud

1. Patr. Occ. vorm voor VN Noël < Natalis (DNF). – 2. Patr. Dim. van Bernard of Gérard; vgl. Nadard. 1339 Ameil Nadelet de Herstal (AVB).

 

FD
Nadel(s)

Nadelman: D. Nadel: naald. BerBN en BerN van de naaldenmaker.

 

FD
Nadenau

Na(e)denoen: EN hoofdzakelijk in LU. M.i. reïnterpretatie (na de noen: na de middag) van Nadinon, afl. van Nadin.

 

FD
Nadenoen

Naedenoen. Surnom: na de noen ‘après-midi’.

 

JG
Nader(s)

BerN. Afl. van Mnl. naden/naeyen: naaien. Vgl. De Naeyer, D. Nâther, Nat(h)er. 1402 Jaquemaerd de Nadre…bij Griellen Snaders, Ktr. (DEBR. 1958); 1361 Gillis de Na(e)der, Ronse (DECONINCK).

 

FD
Nadin

Nardin. Aphérèse de *Berna(r)din; cf. le suivant.

 

JG
Nadin

zie Nadar(d).

 

FD
Nadler

D. BerN. Zie (de) Naeldemaker.

 

FD
Nadoels

-on, -ot, zie Nadar(d).

 

FD
Nadon

1280 «Gerardus Nadons de Vierme» PolyptLiège, 1328 «Gerars Nadons», 14e s. Jerar condistNadon» Liège; aphérèse de *Berna(r)don.

 

JG
Nadrin

Nom d’origine: Nadrin (Lx).

 

JG
Nadrin

PlN (LX). 1378 Robert de Nadrains, Luik (SLL IV).

 

FD
Nads

cf. Naets.

 

JG
Nads

zie Naets.

 

FD
Naeben

zie Nabbe(n).

 

FD
Naectergael

zie Nachtegaal.

 

FD
Naedenoen

cf. Nadenoen.

 

JG
Naedenoen

zie Nadenau.

 

FD
Naedts

zie Naets.

 

FD
Naef(f)

Naefgen, zie Naafs.

 

FD
Naeg(h)el(s)

zie Nagel(s).

 

FD
Naegelin

Nägel(e), Naegele: D. Negelin, dim. van Nagel. BerBN van de nagelsmid. 1222 Waltherus Nagillinus, Ulm (BRECH.).

 

FD
Naegels

cf. Nagels.

 

JG
Naekaerts

cf. Naekaerts.

 

JG
Naekaerts

zie Nakaerts.

 

FD
Naelaerts

zie Nauwelaerts.

 

FD
Naelde

Naalden: 1. BerBN van de naaldenmaker. Vgl. Nadel. 1378 Hannin van Krisekes dijt Naeldekin, Ip. (BEELE); 1481 Heynricus Naelden, Kuringen (MUL II). – 2. Ene Arnoldus had in 1340 in Bakel de toenaam Naelde (PDB).

 

FD
Naeldemaker, (de)

BerN van de naaldenmaker. Fr. Aiguillier, E. Needler, D. Nadler. 1270 Diederic de Naeldemakere, Gent(CG); 1392 Moenin Naeldemakre, Hulste (DEBR. 1970). Naels: Wellicht door g-syncope < Nagels. Naelten, (van), zie van Aalten.

 

FD
Naem

Surnom: moy. néerl. name, naem ‘nom, renom’.

 

JG
Naemen, van

zie van Namen. Naene, de; Denaene: i. Mnl. naen, nane: dwerg. Vgl. Fr. Lenain. 1412 Pietere de Naen, Ktr. (DEBR.

1958). – 2. Lees: den (H)aene. Zie (de) Haan.

 

FD
Naenen

zie Nanne(n).

 

FD
Naepels

Zie Nijpels.

 

FD
Naer(t) de

zie Denard.

 

FD
Naerhuysen

-huyzen: Br. adaptatie van Neuhausen.

 

FD
Naert

Abréviat. d’un N. de baptême, tel que Le-, Rey-, Steve- -naert.

Comp. : Nardin. V. LEUD, RAD, THEUD.

 

EV
Naert

Aphérèse de Bernaert, etc. ; comp. Naa et Nart.

 

JG
Naert

Nart, Naar: Patr. Korte vorm van VN Bernaert. 1398 Jan Naert, Ing. (DEBR. 1970); 1714 Josse Naer, Heule; 1724 Rogier Naert, Jacques Nart, Izg. (COUSS.).

 

FD
Naes(s)en(s)

Nasse, Na(a)ssen(s), Noessens: Patr. 1. Naessin, vleivorm van Naes, korte vorm van Donaes, Lat. HN Donatianus. Sinte-Naas = Sint-Donaas, Bg. 1340 Zoete Jan Naes dochter, Saaftinge (DEBR. 1999); 1382 Naes van Werbrouc, Izg. (DEBR. 1970); 1410 Jan Naes, Ktr. (DEBR. 1958); 1579 Henrick, Nassen, Bilzen (SCHOE.); 1692 Michiel Naessins, Koolkerke (SCHOUT. I). –

2. In de 176 e. werd in Poperinge de VN Naes aïs verkorting geïnterpreteerd zowel van Ignaes aïs Donaes aïs Thomas: 1695 Ignaes Beele = Donaes B. = Thomas B. (VS1986,455).

 

FD
Naessens

cf. Naassens.

 

JG
Naet, de

zie Naets.

 

FD
Naet, van der

Vernaet, Delnat(te), Delenatte, Delnaet, Vernaert(s), Verne(e)rt, Verneirt, Vernaeckt, Vernack(t), van der Nacht, Vernacht: PlN Ter Naet: naad, scheidingslijn. De PlN Ternat (VB) heeft dezelfde bet. (TW). PlN in Meerbeke (OV), Dilbeek, Erps, Overheembeek, Opwijk (VB), Anderlecht. In Dentergem (WV) komt in 1474 zowel de Naedt aïs de Nachtbuelc voor; in Waregem (WV): 1572 up de noortzyde vander Naect (DF XI). Vander Naert/Vernaert naar analogie van de -aert-namen. Met epenthetische stembandocclusief (> k): Vander Naect/Vernaeckt. Door reïnterpretatie Van der Nacht/Vernacht. Delnatte is vertaling. 1220 Walterus Storem de Nat, Arnulphus de Naat; 1268 Gerardus de Nat, Meerbeke; 1356 de Keghel van der Nat = li Kegles de le Nate, Nijvel (J. LINDEMANS, Overden plaatsnaam Ternat. Is. Teirlinck Album, 1931,205-9); 1281 heredes de Naecht = van der Naght; Joh. de le Naet, Avelgem (HAES.); 1303 Henris de le Naet, Tielt (DEBR. 1971); 1398 Jan van der Naet; Olivier van der Naert, Bette van der Naet, Dentergem; 1398 Jehan van der Naet=Jehan de le Nat, Grammene (DEBR. 1970); 1415 Jan vander Naedt.. .gheleghen bider Naedtstrate; 1474311 Jans vander Naet leen gheheeten de Naedt, Dentergem (DF).

 

FD
Naeten

Naten, Natens. Hypocor., au génitif, de Arnoud; ou bien pluriel de moy. néerl. naet ‘couture, bordure, galon’.

 

JG
Naeten(s)

zie Nouten(s).

 

FD
Naeteraere

zie Waeteraere.

 

FD
Naets

Nads, Naudts, Nauts, Nautz. Hypocor., au génitif, de Arnoud (Carnoy 40).

 

JG
Naets

Naetsch, Naedts, de Naet, Nads, Snaet: 1. Mnl. naet: naad, naaisel, borduurwerk, galon. BerBN voor een naaier of borduurder. 1396 van Marien Snaets, Zulde (DEBR. 1970); 1402 Henric Naets, Rommersom (C.BAERT). – 2. Zie Nouts.

 

FD
Naey, de

zie Naeye.

 

FD
Naeyaert

Nom de profession: moy. néerl. nae-yer ‘couturier’.

 

JG
Naeyaert(s)

Naeijaert, Naya(ert), Naiaert: Afl. van naaien. Syn. met De Naeyer. 1382 Woutre Nayaerd, Pittem; 1419 Michiel Naeyaert,Ktr. (DEBR. 1970,1958).

 

FD
Naeye

Naeije, Naeyé, Nay(e), de Naey, de Nay(e), de Ney: 1. Van ww. naaien. BerN. 1281 Walterus Nay (HAES.); 1425 Jan Nayes dochter, Lv. (PARM.). -2. Zie ook Noudens.

Naeyer, de; de Naeijer, (de) Nayer, Nayyer, Danayer.de Nayre, Neier, de N(e)yer, Neyer, de Neijer, Sneijers, Sneyers, de Noier, de Nooyer, de Nuyer(e), de Nuijer, Nuyers: i. BerN van de naaier, kleermaker; evtl. dekkersknecht, die riet voor daken naait.-2. BN van de vrouwenloper. Afl. van naaien: neuken. 1276 Jan die Naiere, Bg. (CG); 1375 Jan de Nayere, Ip. (BEELE); 146 e. Magriten Snaiers, Ktr. (DEBR. 1970); 1458 Jan den Neijer, Genk (VDZ).

Nâf : Nâf(e), Nâff, Alemannische var. van D. Nefi(e): neef. 1421 Haini Nâf, Appenzell (BRECH.).

 

FD
Nafteur

-eux: BerN Naveteur < Fr. navette: schietspoel. Vervaardiger van spoelen.

 

FD
Nafteux

Nom de profession: propr’ naveteun ’tisserand travaillant avec la navette’ ou, éventuellement, ‘producteur de navets’.

 

JG
Nag-

-ant. V. NAD (Nak).

 

EV
Nag-

-iel, -y, Nah- -ant, -on, Nale. V. NAD (Nak et Na).

 

EV
Nagant

BN Fr. naguant: onhandig (FEW). 1439 Wilheame Nagant, Cerexhe (HERB.).

 

FD
Nagant

Nagant de Deux Chaisnes. 1439 «Wil-heame Nagant» Cerexhe, d’où «Thier Na­gant», topon. à Battice (Lg); p.-ê. pic. (Tour­coing) naguant ‘maladroit’ FEW 22/1, 89a; la glose de Carnoy 55, par l’anthrop. germ. nah-and est douteuse.

 

JG
Nagel-

-ma(c)kers, -ma(e)kers. Profess.    Cloutier.    Synon. :    Na(e)g(h)els. no 189.

 

EV
Nàgel(e)

zie Naegelin, Nagel(s).

 

FD
Nagel(s)

Naeg(h)el(s), de Na(e)g(h)el, Nagiel, Nagel(e), Nagle, Negel(s): 1. BerBN van de nagel­smid. 1198 Jo cognomine Nagel, Naaldwijk (GYSS. 1999′); 1311 Waltero dicto Naghel=1315 Walteri Naghels, Ktr. (DEBR. 1971); 1380 Wouter de Naghel, Ip. (BEELE). – 2. Volgens HAGSTR. 1949492 en BAHLOW1933 is Nagel een obscène

toespeling op de pénis, vgl. Recknagel, Streck-

nagel, Spannagel.

 

FD
Nagel(s).

1. V. Nagelma(c)kers. — 2. V. NAD.

 

EV
Nagelere, de

Denanglaire, Nâgler, Nagler, Negler, Négler: BerN van de nagelaar: nagelsmid, nagelmaker. 1326 Lambert de Nagelare, Ip. (BEELE).

 

FD
Nagelkerke

Wsch. < PlN Aagtekerke (Z).

 

FD
Nagelmackers

Naglemackers (par métathèse). 1775 «Gérard Nagelmackers (orig. de Ekse!)» BourgLiège ; nom de métier : génitif de moy. néerl. nagelmaker ‘cloutier’.

 

JG
Nagelmackers

Naglemackers: BerN van de nagelsmid. 1389 Zeelken Naghelmakere,NB (BOLSEE); 1393 Macs le Naghelmakere, Ip. (BEELE).

 

FD
Nagelman(s)

BerN van de nagelmaker. 1348 Gielis Naghelman, Mech. (HB 673).

 

FD
Nagelmans

Nom de métier: gén. de moy. néerl. *nagelman ‘cloutier’.

 

JG
Nagels

Naegels. 1281 «Nicole le Naghel» = 1284 «Nicolon de Naghel», 1285 «Jehan Na­ghel» DettesYpres, 1289 «domum Johannis dicti Nagels» CartValDieu; gén. de moy. néerl. nagel ‘clou’.

 

JG
Nagis

Var. de Magis?

 

JG
Naglemackers

cf. Nagelmackers.

 

JG
Nagler

Nägler, zie de Nagelere.

 

FD
Nagnot

cf. Naniot.

 

JG
Nagnot

zie Naniot.

 

FD
Nagtegaal

-ga(e)ls, de Nagterga(e)l, zie Nachtegaal.

 

FD
Nagy

Hongaarse BN (uitspr. notsj): zwart.

 

FD
Nagy

NF hongrois (= noir).

 

JG
Nahan

-ant. Surnom: w. (Faymonville) nahant ‘actif, travailleur’ FEW 22/1, 92b.

 

JG
Nahan(t)

Nahon, zie Nihon.

 

FD
Nahar(d)

zie Nihard.

 

FD
Nahoé

Nahoe (NF de la région de Verviers et Soumagne). 1746 «Nahoe» Malines (Genea-Net), 1793 «Mathijs Nahoe», 1794 «Pierre Nahoe» Fouron-St-Martin (également dans le Limbourg); NF non attesté auj. aux Pays-Bas, qui ne peut s’expliquer que par un parler ger­manique, soit le limbourgeois, soit le rhénan [avec la collab. de St. Delneste].

 

JG
Nahoe(l)

-oé, -ooy, zie Nihotte.

 

FD
Nahoel

Nahoël. Probabl. var. du précédent, avec influence de Noël.

 

JG
Nahon

Naon. 1294 «Naons de Dinant» Cens-Namur, 1640 «Johannes Nahon» Antheit, 1763 «Jean Nahon (orig. de Zétrud-Lumay)» BourgLiège; pour Dauzat 447, surnom: anc. fr., pic. naon ‘petit d’un oiseau’ FEW 7, 21a.

 

JG
Nahsheuer

zie Nassheuer.

 

FD
Naiaert

zie Naeyaerts.

 

FD
Naif

Surnom: anc. fr. naif ‘naturel'( le sens péjoratif ne date que du 17e s.) FEW 7,44b; ou simple var. de Nève, Naive, etc.

 

JG
Naif

zie Leneffe.

 

FD
Naignot

zie Naniot.

 

FD
Naiken

zie Noukens.

 

FD
Nailis

cf. Nélis.

 

JG
Nailis

zie Nelis.

 

FD
Naim(e)

Neime: Patr. Korte Germ. VN Naime, Neme (KALBOW 49). Naime komt voor in het Roelandslied.

 

FD
Naime

Neime. Anthropon. germ. Namo, au cas-sujet; cf. aussi Namotte.

 

JG
Nain

Surnom: fr. nain ‘de petite taille’ FEW 7, 7b; cf. Lenain.

 

JG
Nain

zie Lenain.

 

FD
Nairat

Comme le NF est de la région de Wavre, p.-ê. mis pour Noirhat, à Bousval et Court-St-Etienne (BrW); toutefois, aux 17e et 18e s., ce NF est plutôt majoritairement attesté en Corrèze (GeneaNet).

 

JG
Nairat

Var. van Mérat (m/ri)’?

 

FD
Nairissen

W. adaptatie van Nelissen, met l/r- wisseling; vgl. Nailis.

 

FD
Naisse

Var. de Nées (= Agnès).

 

JG
Naisse

zie Denays(e).

 

FD
Naisy

Naizy. Un nom d’origine: Naisey (Doubs) paraît peu probable.

 

JG
Naisy

Naizy: PlN Naisey (Doubs)? Var. van Nas(s)y?

 

FD
Naive

cf. Neve.

 

JG
Naive

zie Leneffe.

 

FD
Naivin

Romanisation de Neven?

 

JG
Naivin

Wsch. W. adaptatie van Neven (J.G.).

 

FD
Naizy

cf. Naisy.

 

JG
Najhaber

Wsch. var. van Nienaber.

 

FD
Najman

zie Neumann, Numans.

 

FD
Nakaer(t)s

-ars, Naekaerts, Nackaert(s), -art, -aers, -er(s), Naca(r): Afl. van Mnl. naken: naderen, raken, bedreigen; (ook) neuken. 1325 Henrico Nackart, Tn. (C.BAERT); 1392 Henricke Naecaert,

Grammene (DEBR. 1970).

 

FD
Nakaers

-aerts, cf. Nackaerts.

 

JG
Nakken

zie Nacke.

 

FD
Nalbert

Nom méridional: (e)n, particule de politesse + Albert (Dauzat 447).

 

JG
Nalin(n)e

-in(n)es, -in, Denalinne: PlN Nalinnes (H). 1368 Johan de Nalinnes, eskevins, Bouffioulx (SLLIV).

 

FD
Nalinne

-ine, -innés. 1247 «Wathier de Na-linnes» ChartesHainaut, 1493 «Collin de Na-linnes», 1639 «Pierre de Nalenne» Bourg-Namur; nom d’origine: Nalinnes, w. nâlèm, naulène (Ht).

 

JG
Namèche

Nameche, Namêche, Namesch: PlN (N). 1300 Clarin de Nameche, N (SLLII).

 

FD
Namèche

w. nam. Namètche. 1300 «Clarin de Nameche» Namur; nom d’origine: Namèche (Nr).

 

JG
Namêche

Proven. Loc.

 

EV
Namen, van

van Naemen: PlN Namen, Fr. Namur (N). 1382 Gheenkin van Namen, Lendelede (DEBR. 1970).

 

FD
Namenwerth

PlN Nonnenwerth (RP).

 

FD
Namont

Proven.   (E)n amont.   N°66.    L.D.    V.    Nachez.    Namont

(Dép. Romsée).

 

EV
Namot

-ott(e): Patr. Dim. van Germ. VN Namo (HERB.)?

 

FD
Namot

-ott, -otte. 1572 «Gérard Namotte» Wandre, 1656 «Jacques Namot» BourgNa-mur, 1731 «Bartholomé Namotte» Herstal; dimin. de l’anthrop. Naime, du germ. Namo.

 

JG
Namotte

Proven.     (E)n    almotte (Dép. Tillier). V. Nachez. N° 66.

 

EV
Namur

Denamur, de Namur: PlN Namur, Ndl. Namen (N). 1398 Willaume de Namur, Mkr. (DEBR. 1970).

 

FD
Namur

Nom d’origine: Namur, cf. Denamur. Dans la région de Liège, évent1 nom de maison, cf. 1345 «domum dictam de Namurco sitam Leodii in Pereuse», 1406 «condist la maison de Namur» (BTD 26, 282). « Forme dimin. attestée en anthroponymie: 1449 «Jehan Namureau brasseur» AidesNa-mur, 1454 «Johan Namuria» Fosse-la-ville, 1536 «Guillaume Namureau» BourgNamur.

 

JG
Namur

Proven. Loc.

 

EV
Namurois

1444 «Jehan le Namurois» Aides-Namur, 1544 «Johan le Namurois» DénSlave-lotMy; ethnique: Namurois, de Naraui. -Aussi ethnique en -eur: 1592 « Jehan Namu-reur» Malonne. – Forme fém. : 1434 «Mariele Namuroise» Tournai.

 

JG
Namurois

Afkomstig van Namen, Fr. Namur (N). 1434 Marie le Namuroise, Dk. (TTT).

 

FD
Nan-

-bru. Proven. (E)n Breux, ,,Au marais » (L.D.). V. Nachez.

 

EV
Nancke

zie Nannen.

 

FD
Nancy

1176 «Drogo de Nanci» CartOrval;nom d’origine: Nancy (Meurthe-et-Moselle).

 

JG
Nancy

zie Denancy.

 

FD
Nandance

V. NAD.

 

EV
Nandancé

-cée. Nom d’origine: sans doute forme dial. de Nédonchel (PdC).

 

JG
Nandancé(e)

-ce(e): Misschien PlN Nédonchel (PdC)? Vgl. FN Nedonc(h)el(le) in PdC 1820 (BERGER). 1465 Robert de Nédonchel, Atrecht (VS1992,392); 1753 Arn. Mich. Nedoncel, St.-Tr. (MULVIII).

 

FD
Nandou

Patr. Germ. VN Nandolf (MORLETI).

 

FD
Nandr(a)in

PlN Nandrin (LU). 1336 Johans Nandren; 1360 Johan de Nanderen, Luik (AVB, CSP).

 

FD
Nandrain

Nandrin. 1336 «Johans Nandren», 1383 «Jehan de Nandrein» Liège; nom d’ori­gine: Nandrin (Lg).

 

JG
Nandrin

Proven. Loc.

 

EV
Nanette

BN Dim. van nain: dwerg. 1422 Régnier Nanet, Laon (MORLET).

 

FD
Nanette

Hypocor. avec redoublement affectif, d’un prénom fém. en -ette, probabl. Jeannette, cf. 1769 «Nanette Lambot» NPLouette.

 

JG
Nanexi

Hypocor. de Alexis?

 

JG
Nangels

NF Engels, avec n- prosthétique?

 

JG
Nangniot

cf. Naniot.

 

JG
Nangniot

zie Naniot.

 

FD
Naninck

zie Nanne(n).

 

FD
Naniot

Na(i)gnot, Nan(g)niot, Nian(i)ot: BN Dim. van Fr. nain: dwerg. Vgl. Lenain.

 

FD
Naniot

Nagnot, Nangniot, Nianiot, Nianot. Dimin. de fr. nain ‘de petite taille’ FEW 7, Sa; comp. 1695 «Evrard Niangnet» NPLouette.

 

JG
Nanissens

Patr. Zoon van Nanno, zie Nanne(n) i. Vgl. Ndl. FN Nannis, Nannings (V. D. PLANK).

 

FD
Nankman

Patr./Metr. Afl. van Nancke.

 

FD
Nannan

(NF à Hautfays, prov. Luxembourg, depuis 1689). 1700 «Auly Nannan» NP­Louette; surnom: w. (Givet) nânnan-‘som­meil, berceau’ FEW 7, 4b, cf. aussi w. liég. nânâ ‘idiote’ id., 5a; ou bien redoublement affectif de noms comme Fernand, Winand, etc. Comp. aussi 1505 «Renard Nannon» Bourg­Namur, 1691 «Nanon Piero», 1693 «Jean Nannon» NPLouette.

 

JG
Nannan

Bakernaam Nanon. Afl. van een VN. Vgl. Nanne(n). 1505 Renard Nannon, Namen; 1700 Auly Nannan, Louette-St-Pierre (J.G.).

 

FD
Nannan

Car.  mor.  Nanan.  ,,Friandise ». N. d’H. gourmand. Nos  3,

273.

 

EV
Nanne(n)

-es, Nanning(s), Naninck, -ynckx, Naenen, Nancke, Nen(n)en, Nen(n)in, Nénain, Nens, Nenningh, Nenquin, Nentjes: 1. Patr. Bakernaam: Nanno, Nennechin (MORLET I). In FL en GR is Nanne kindernaam voor Jan. Of < Germ. VN, zoals Ferdinand (V.D. SCHAAR). 1260 Nenkinus, Gothem; 1346 Nennekinus fïlius Nannen, Zwolle (HERB.); 1340 Clemens Nennen, Tnh. (VERB.); 1385 Joli. Nennens, Tg. (TYTGAT); 1568 Egidius Nens, Lv. (HENNO); 1600 Nanning Gerbrantsz (vader van) Guerte Nannincsdochter, Haarlem (MNT 283). – 2. Metr. Nanne = Adriana of Anna. 1398 Nanne Sbleekers, Wervik (DEBR. 1970); 1618 Anna de Groote = 1620 Naenken de Groot, Kontich; 1619 Naenken Smits = 1625 Adriaenken Smits, Schelle (ROEL. 1951).

 

FD
Nanotte

Surnom : w. (Verviers) nânote ‘homme mou, sans énergie; niais’ FEW 7, 5ab.

 

JG
Nanoux

Metr. W. vleivorm van VN Anne; vgl. Nanne(n) 2.1770 Anne dite Nanou, Montegnée (HERB.).

 

FD
Nanoux

Surnom: w. liég. nânou ‘homme sans dignité; escalve d’une femme’ FEW 7,5a;w bien hypocor. de Anne, cf. 1770 «Anne dite Nanou» Montegnée.

 

JG
Nanquette

-uez: Metr./Patr. < Anquet/Hanquet met n-anticipatie. Evtl. dim. van Germ. VN Nanno; zie Nanne(n) i.

 

 

FD
Nanquette

w. (Fumay) Nankète. 1814 «Sébas­tien Nanquette» Fumay; fém. de *Nanquet, dimin. de fr. nain.

 

JG
Nansion

Nation, Notion: Var. van Mansion, met wisseling van de nasalen m/n.

 

FD
Nanson

Patr. < Anson, met n-anticipatie. Vgl. Nanne(n) 2. en VN Nancy < Anna.

 

FD
Nanson

Pour Carnoy 92, dimin. en -eçon d’un nom sn-nand comme Winand, Fernand, ce qui est douteux; pour Debrab. 1018, plutotvat.de Anson, avec anticipation de n-.

 

JG
Nantel

NF largement attesté en Ille-et-Vilaine, dès 1530 (GeneaNet), avec une var. «Berloin dit Nantel» en 1650; NF probabl. détopo-nymique, de la riche famille topon. dérivée de gaul. nant ‘vallée’, e.a. en Lorraine, comp. Nanteau, Nanteuil, etc. [avec la collab. de M. Dûment].

 

JG
Nantel

Wellicht < Nanetel, dim. van Nanet; zie Nanette.

 

FD
Nantier

1296 « Pierre Nantier» TailleParis ; nom issu de l’anthrop. gémi, nand-hari.

 

JG
Nantier

Patr. Germ. VN nanth-hari ‘moed-leger’: Nant(h)arius, Nanterus (MORLET I). 1296 Pierre Nantier, Parijs (MICH. 1958).

 

FD
Nanynckx

zie Nannen.

 

FD
Naomé

Naômé, Nayomé. 1490 «J. de Naomé» JusticeBastogne, 1657 «François Naomé», 1693 «Charles Naomez» BourgNamur, 1786 «LéonardNaomé dit l’épine florie» arbalétrier de Ciney; nom d’origine: Naomé, w. nayômé, naoumé (arr. Dinant).

 

JG
Naomé

Naômé, Nayomé: PlN Naomé (N). 1490 J. de Naomé, Bastenaken (J.G.); 1742 Simon Naijomez, Foy (MULVIII).

 

FD
Naomé

Proven. Loc.

 

EV
Naon

cf. Nahon.

 

JG
Naon

zie Nihon.

 

FD
Nap, (de)

de Naph, Napp: Een nap is een schotel, schaal, kom. BerBN voor de schotelmaker; vgl. D. Napf, Napfdreher; of van de krammer, vgl. Napbinder.

 

FD
Napbinder, de

BerN van de krammer van vaatwerk, die gebroken aardewerk hecht door de scherven te binden. 1304 Walterus dictus Napbindere, Lv. (ICKX).

 

FD
Napen

1545 «Jacob oft Naep Symons» Groot-Brogel, 1111 «Lambertus Napin» Gand; hy-pocor. de Jacob ou var. de Knapen [FD].

 

JG
Napen

Patr. Vleivorm van Jakob. un Lambertus Napin, Cent (GN); 1545 Jacob oft Naep Symons = 1550 Jacob Symons alias Naep Symons = 1534 Naepen Symons, Grote-Brogel (NOUWEN).

 

FD
Naper

Napper, Nepper. 17e s. «Naper(t)s» G.-D. Lux, à côté de Neppers et Nippers; p.-ê. dérivé de moy. néerl. nap ‘plat, écuelle’, ail. Napfer, comme nom de métier [FD] ; cf. p.-ê. 1426 «Colart Napere» TailleSoignies.

 

JG
Naples

M.i. niet de PlN Napels (It. Napoli), maar

reïnterpretatie van Nijpels, door Br. dial. uitspr.

Napels. Napoléon, Napoleone: Patr. It. VN. 1318 domino

Neapolioni de Filiis Ursi, Luik (OATII). – Lit.: M.

WITTEK, Recherches sur l’étymolgie du nom de

Napoléon, Leuven, 1997.

 

FD
Naples

Nom d’origine: Naples (Italie).

 

JG
Naples

Proven. Ville ital.

 

EV
Napoli

Napolitano, -ani, Napoletan(o): FN van de

Napolitaan, uit Napoli/Napels (It.).

 

FD
Napp

Surnom: moy. néerl. nap, nappe ‘écuelle à boire’.

 

JG
Napper

cf. Naper.

 

JG
Napper

Nepper(s): BerN van de schotelmaker. D.

Napfer. Vgl. (de) Nap. 1426 Colart Napere, Zinnik

(J.G.).

 

FD
Narbond

-ot: Patr. Afl. van Germ. VN Narbaldus

(MORLETI)?

 

FD
Narbond

Proven.  Narbonne   (Ville fr.).

 

EV
Narbot

Dérivé d’un thème Narb- de Narbert < anthrop. germ. nar-behrt, plutôt qu’une alté­ration de nabot (Dauzat 447).

 

JG
Narc-

-isse, -ysse. N. de baptême d’orig. mythologique, grecque.

 

EV
Narcisse

Narcyz, Narcisi: Patr. HN Narcissus. Mythologische naam < Gr. narcis.

 

FD
Narcisse

Nom de baptême, repris à l’Antiquité.

 

JG
Nard, de

zie Denard.

 

FD
Nardin

Abréviation d’un N. de bap­tême, tel que Ber-, Léo- -nardin.

Comp. : Naert. V. BER, LEUD.

 

EV
Nardin

cf. Nadin.

 

JG
Nardin

Naarden, Narten, de Nardin: Patr. Korte vorm van VN Bernardin. 1387 Jehannot Nardin (MARCHAI).

 

FD
Nardo

Nardone, Nardi(ni): Patr. Korte vormen van It.

Bernardo, Leonardo, -one, -i(ni).

 

FD
Nardon

Patr. Korte vorm van Bernardon.

 

FD
Nardus

Nartus: Patr. Korte vorm van Bernardus.

 

FD
Naret

1289 «Bauduins Nares», «Garos li Na-rete» (fera.) Viesville; var. en -et de moy. fr. nareau ‘museau’ FEW 7, 15a.

 

JG
Naret

Var. met -et-suffix van Mfr. nareau: snuit. 1289 Bauduins Nares, Viesville (J.G.).

 

FD
Nargaud

Misschien Fr. dial. (Dauph.) nargou:spotter(FEW).

 

FD
Nargaud

Surnom: cf. dial. (Dauphiné) nargou ‘moqueur’ FEW 7, 14a; aussi dans topon.: Nargôfivè, à Anloy (Lx).

 

JG
Narien, van

zie van Arien.

 

FD
Narings

-inx, zie Neerinck(x).

 

FD
Narings

-inx. Var. de Neerynck.

 

JG
Narmon

François Narmon (Bs.) is de kleinzoon van Joseph Charles Narmon, die op  21 maart 1852 in Bs. te vondeling werd gelegd. Narmon is een willekeurige vondelingennaam (Humo, maart 1987). Op 20 april 1850 was in Bs. al de naam Marie Narmont gegeven aan een vondeling; Marie overleed evenwel in het godshuis op 31 mei 1850 (med. Lieve Awouters).

 

FD
Narraon

NF attribué à un enfant trouvé à Bru­xelles le 21 mars 1852 (comm. François Nar­raon).

 

JG
Nart

Probabl. aphérèse de Bernard; comp. Naa et Naert.

 

JG
Nart

zie Naert.

 

FD
Narten

zie Nardin.

 

FD
Nartus

zie Nardus.

 

FD
Nas

Surnom: all. nass ‘humide’.

 

JG
Nas

zie Naas.

 

FD
Nasa

cf. Nazard.

 

JG
Nasa

zie Nazar(d).

 

FD
Nase

cf. Naze.

 

JG
Nase

Nas(s), Naze: BN D. of Ofr. nase: neus. Vgl. (de) Neus. 1527 Franchois Naze, Namen (J.G.).

 

FD
Nasers

Munster-Aw. (AP).

 

FD
Naset

cf. Nazet.

 

JG
Naset

Nazet, Naze, Naze: Dim. van Ofr. nes,Fr. nez: neus. BN. Vgl. (de) Neus. 1295 Robertus dictus Nazet, St-Q. (MORLET); 1365 Willem Naset, Bg. (JAM.).

 

FD
Nash

Nasch, Nassh: E. var. van Ash(e), Asch(e). PlN: Es. 1349 John atte Naysshe, Londen (REANEY).

 

FD
Nason

Nazon: BN Augmentatief van Ofr. nés: neus. Vgl. Naset.

 

FD
Nason

Probabl. surnom: moy. fr. nason (avec

suffixe augmentatif) ‘qui a un grand nez’ FEW 7, 34a.

 

JG
Nass

Nass- -aut, -aux, -ens. V. NAD (Naz).

 

EV
Nassar

Zie Nazar(d).

 

FD
Nassau(w), van

Nassau, -(e)aux, -aut: PlN Nassau (RP). 1276 Gerardi de Nassau, Luik (AVB); 1285 domini G. de Nassouwe, Luik (V. LOON 55); 1417 der joffrouwen van Nassouwen, Lier (FRANS).

 

FD
Nassaut

Nom d’origine: Nassau, région d’Alle­magne (Hesse, Rhénanie-Palatinat).

 

JG
Nasse

Nassen(s), zie Naessens, Naas.

 

FD
Nassel

Wellicht < Van Hassel, uitspr. Vanassel.

 

FD
Nassen

cf. Naassen(s).

 

JG
Nasser

Afl. van D. PlN Nassen (RP, HS, BEI). 1627 Christ.

 

FD
Nassheuer

Nahsheuer: D. FN Nassauer, afl. van PlN Nassau (RP).

 

FD
Nassheuer

Var de Nassauer, habitant du Nassau ; au fîg. signifie ‘écornifleur’.

 

JG
Nassi

zie Nassy.

 

FD
Nassogne

Nom d’origine: Nassogne (Lx).

 

JG
Nassogne

PlN (LX). 1196 Johannis de Nasania,LX (ASH).

 

FD
Nassy

Nassi, Nasy, Nazy: PlN in Lorcé (HERB.).

 

FD
Nast

Naster, Noster: PlN Naast (H). 1367 Rifflart de Naste,… de Braine (CCHt); 1377 Guillaume de Naesten = G. Naster = 1378 G. Naste, Binche (BLO VII).

 

FD
Nastasi

Patr. Korte vorm van Gr. HN Anastasius.

 

FD
Nasy

P.-ê. d’anc. fr. nasier ‘naseau’ Gdf ; ou bien nom d’origine: cf. 1584 «preit de nassy», à Lorcé («nessis», à Rahier) qui sont des toponymes (= dér. de nasse), peu vraisembla­bles cependant.

 

JG
Nat(h)an

Natanson: Patr. Bijbelse VN. Soms

verkorting van Jonathan of Nathanaël.

 

FD
Natali(s)

Natale, Nathalis, Natalys: Patr. VN < Lat. (dies) natalis: geboortedag van Christus, Kerstmis. Vgl. Noël. 1576 Henricus Natalis, Luik (IOT); 1676 Joanna Nataels, Lo (CRAEYE).

 

FD
Natalis

-lys, Nathalis. 1545 «Natalis Florens» BourgNamur, 1597 «Johan Natalis» Liège; forme latinisée du prénom Noël, d’après le nom de la fête.

 

JG
Natalis

V. Noël. Nos 59, 105.

 

EV
Naten

Natens, cf. Naeten.

 

JG
Naten(s)

zie Nouten(s).

 

FD
Nater

zie Nouters.

 

FD
Nates

cf. Natus.

 

JG
Nates

zie Natus.

 

FD
Nathalis

cf. Natalis.

 

JG
Nathan

Nom biblique mystique signifiant ‘Dieu donne’, transcription de lo-nathan (Dauzat 448).

 

JG
Nathon

Deze zeldzame FN komt alleen in het Gentse voor. Grafïe voor Nathan of Nothomb?

 

FD
Nation

zie Nansion.

 

FD
Natis

cf. Natus.

 

JG
Natis

zie Natus.

 

FD
Natran

Zeldzame FN (alleen WV). Misschien < Natan, met epenthetische r?

 

FD
Nattebaert

cf. Notebaert.

 

JG
Nattebaert

zie Notebaert.

 

FD
Nattermann

zie Notermans.

 

FD
Natus

Natis, Nates: Patr. < HN Donatus.

 

FD
Natus

var. : Nates, Natis. Aphérèse de Donatus plutôt que lat. natus ‘né’?

 

JG
Nau

Naud- -in, -ts. V. NAD.

 

EV
Nau

Var. de Naud plutôt que topon. Nau, var. de fr. noue < lat. nauda.

 

JG
Nau(d)

Nauw, Naux: Patr. Korte vorm van VN Arnaud, Renaud…

 

FD
Nau(w)s

Nou(w)s: Patr. < Nauwens of Nauts.

 

FD
Nauber(t)

Patr. Germ. VN Nodobert, Notbert.Zie Noben, Notebaert.

 

FD
Naubert

Nom issu de l’anthrop. germ. nod-behrt (Fôrst. 1165); cf. aussi Notebaert.

 

JG
Naubours

Spelling voor D. FN Naubur: nieuwe boer, buur.

 

FD
Naubours

Var. de Neubourg?

 

JG
Naud

Nau. Aphérèse de Arnaud, Renaud, etc.

 

JG
Naudeau

Patr. Dim. van VN Arnaud. Vgl. Naudet.

 

FD
Naudet

-é, Nautet, Nedee, Nedée, Nédée: Korte vorm van VN (dim.) Arnaudet, Renaudet. Vgl. Naudin. 136 e. Jehan Naudet, Laon (MORLET).

 

FD
Naudin

1780 «Marie-Josèphe Naudain» Char-leroi; aphérèse de Renaudin (dérivé de Re­naud), etc.

 

JG
Naudin

Noddyn, Noden: Patr. Korte vorm van VN Renaudin, Arnaudin… 1380 Gobert Naudin, Laon (MORLET); i8e e. Amelberge Nodijns, Waas (VAN G.V).

 

FD
Naudts

cf. Naets.

 

JG
Naudts

zie Nouts.

 

FD
Naulaer(t)s

1. V. NAD (Na). — 2. V. Nauwelaers.

 

EV
Naulaer(t)s

zie Nauwelaer(t)s.

 

FD
Naulaerts

cf. Nauwelaerts.

 

JG
Naulet

Aphérèse de Renaulet (Dauzat 448)?

 

JG
Naumann

zie Neumann.

 

FD
Naury

V. NAD (Na).

 

EV
Naus

1.   Proven.   Naus,   ancien  N. d’Eupen (Néau). N° 49. — 2. V.

 

EV
Naus

Var de Naas, aphérèse de Donaas, cf. Naessens; ou bien nom d’origine: Eupen, fr. Néau, 1356 «Naus» (Lg).

 

JG
Naus

zie Nauws.

 

FD
Naut-

-et, -s. V. NAD.

 

EV
Nautet

Var. de Naudet, aphérèse de Renaudet, etc.?

 

JG
Nautet

zie Naudet.

 

FD
Nauts

Nautz, cf. Naets.

 

JG
Nauts

zie Nouts.

 

FD
Nauw

zie Naud.

 

FD
Nauw, de

1. Patr. Reïnterpretatie van Denauw, een Vl. ontwikkeling van Pic. Denau = Deneau (Daniel). Zie Daneau. – 2. BN voor een enge, benauwde, bekrompene. 1394 Jan de Naeu, Lv. (HB 551); i6e e. Thomas de Nauwe, 1749 Jan de Nau,Waas(VANG.I).

 

FD
Nauw, van

zie van (den) Hauwe.

 

FD
Nauwelaer(t)s

1. Proven. Nauwe laar « Lande étroite ». Synon. Naulaer(t)s. — 2. V. NAD (Na)

 

EV
Nauwelaer(t)s

-aars, -aert, Nieuwelaers, Nauwlaerts, Naulaer(t)s, Naelaerts: 1. Door associatie met -aard-namen < Nieuwelaet: nieuwe laat, nieuw landgebruiker, pas vrijgelaten eigenhorige. 1300 lohannis Nieuwelaet, Ktr. (DEBR. 1980); 1398 Griete Nieulaets = 1396 Griele Niewelaets, Rumbeke; 1392 Lauwers Nieuwelaert, Bellegem (DEBR. 1970); 1452 Jan Noulaet; 1496 Jan Noulaets; 1611 Willem Noulaet = 1610 W. Noulaerts, Reet; 1645 Michiel Nieulaerts = Nauwelaers, Aarts. (ROEL. 1951). Vgl. De Laet, Nieuwlaat. – 2. BerN Var. van Nieuwelaers.

 

FD
Nauwelaer(t)s.  

1.   Proven.   Nauwe laar,    ,,Lande    étroite ».

 

EV
Nauwelaers

 -aerts, Naulaerts, etc. Pour Debrab. 1019, var. de Nieuwelaet, avec chan­gement de suffixe, et non hypocor. de Arn-wald > Arnaud (Carnoy 40).

 

JG
Nauwen

Nauyens. Hypocor. de germ. arn-wald > Arnaud avec aphérèse.

 

JG
Nauwen(s)

Nouwen(s): 1. Patr. < Noudens (vgl. Koude/kouwe). – 2. Zie Nauwynck.

 

FD
Nauwynck

-ijnck, -yck, Nouwyn(c)k, -inck, -ijnck, Nauwen(s), Nouwen(s): Patr. Germ. VN Nawin (Fm.). 1280 Michael Nauwinc, Ip. (BEELE); 1398 JanNauwinc, Menen (DEBR. 1970).

 

FD
Naux

zie Naud.

 

FD
Nauyens

V. NAD (Na).

 

EV
Nauyens

zie Noudens.

 

FD
Naval

Var. de Naveau(x) par fausse régres­sion?

 

JG
Navarra

Navarro, Navarre, -ar(e): PlN Navarra (Sp.). 1391 Petro de Navarra, Parijs (CCHt).

 

FD
Navarre

-are, -ar. 1267 «Thieris Navare» CensHerchies, 1288 «Pieron de Navare» Det-tesYpres, 1294 «Thomas Navarre» Cens-Namur; nom d’origine: la Navarre, ancien royaume d’Espagne.

 

JG
Navarre. 

Proven.  Région  d’Espagne (Ane.  Royaume).

 

EV
Navaux

-eau, -eaux, Naviaux, w. (Centre) Navia (BTD 46, 335). 1264 «Lowy Naveau» = «sainor Lowi Navea» CartValBenoît, 1266 «Wamicrs Navias» CartOrval, 1280 «heredes L. Naveal» PolyptLiège, 1289 «Alis Navias» CensNamur, 1449 «Colart Naveau», «Henry Naviaux» AidesNamur, 1524 «Henry Navea» DénStavelotMy; surnom: moy. fr. naveau, w. liég. navê, w. nam. navia ‘navet’ FEW 7, lOb; cf. le suivant.

 

JG
Nave, de

zie Naafs.

 

FD
Naveau(x)

Naviaux, Navau(x), -a(l), Denaveaut, Denaveu: 1. Mfr. naveau, dim. van Lat. napus, Fr. navet: raap. Vgl. Navet. BerBN of BN. – 2. Evtl. Ofr. navel: boot, schip. BerBN. 136 e. Oudart Navel, Laon (MORLET); 1244 Ludovicus Naveaz =

1254 Lowy Navial, Luik (SLLII); 1341 Gerart

Naveaus de Belleur (HERB.).

 

FD
Naveld

Dial. var. van Nievelt? Naverne: PlN Oude Vl. vorm van Auvergne, oud graafschap in Frankrijk. 1341 Vydal Rossingool

van Puuts (= Le Puy) int land van Naverne, Bg. (PARM.); ±1300 Willaumes d’Auvergne, PdC (BOUGARD).

 

FD
Naverne

1. Proven.  (E)n Avergne, ,,Dans   l’aunaie »   (L.D.).   V.   Nachez. Nos 66, 242. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Navet

-ez, -é, -est, Navette: Fr. navet: raap; navette: raapzaad. 1279 Pieres Navés, Bergen (PIERARD); 1368 Olivier Navet, Ktr. (V 8iv°); 1495 Jehan Navette, Namen (J.G.). – Lit.: J. HERBILLON, Les noms de famille Naveau, Navet, Navez. VW1976, 172-4. Naviez, Navir: BerN Ofr. navier: schipper. 1279 Grardin le Naviere d’ostre; 1302 Gillos d’Espière

linavieres,Dk.(J.G.).

 

FD
Navet

Navez. 1279 «Pieres Navés» Comptes-Mons, 1780 «Thomas-Joseph Navet» Charle-roi ; surnom : fr. navet (nom de producteur ou de marchand) ; comp. Ra(e)psaet. – Sur ce NF, traditionnellement considéré comme d’origine espagnole par erreur, cf. J. Herbillon, Les NF Naveau. Navet Navez: une légende tenace, VW50, 1976, 172-4.

 

JG
Navette

1. Proven. Dép.  Fôret-lez-Chaudfontaine.   —   2.   V.   NAD

(Na).

 

EV
Navette

1495 «Jehan Navette», 1601 «Michel Le Navette» BourgNamur; surnom de tis­serand: fr. navette FEW 7, 67a, plutôt que moy. fr. navete ‘graine de la navette’.

 

JG
Navez

cf. Navet.

 

JG
Naviaux

cf. Navaux.

 

JG
Navir

1.    Proven.    (E)n    Awirs (Loc.).   N°   66.   Ou  bien :  Navir

(Dialecte), ,,Semis »  (L.D.). — 2. Profess. Naivier (Ane. fr.), ,,Navigateur,   batelier ».   Synon. :   Neffe {Nave),  ,,Bateau ».

 

EV
Navir

1279-80 «Maroie de Douai li femme Grardin le naviere d’ostre», 1302 «Gillos d’Espière li navieres» LoiTournai; probabl. nom de profession: anc. fr. navier ‘batelier, matelot’ [toutefois seul anc. pic. navelier ‘batelier’ est attesté FEW 7, 67a]; souvent, nom d’origine: w. arch. navire (fréquent en topon.) ‘semis, champ de navets’.

 

JG
Navite

Nay- aert, -e, Naz- -aire, -e, -y, Nebel. V. NAD (Na).

 

EV
Navoij, van den

PlN (Navooi, Avooi??). Er is een PlN lePontAvoie in Sint-Omaars (DF).

 

FD
Naway

LU W. nawê, Fr. noyau: kern, pit (van fruit) (J.G.).BN. Nawrath, Nawrot, Navrot: PlN Naurath (RP), Naurod (HS),Nauroth(HS,RP).

 

FD
Naway

Surnom: w. liég. nawê ‘noyau de fruit’ FEW 7, 168a, ou bien w. liég. nawê adj. ‘paresseux’ DL 426b (Renard, BTD 26, 264).

 

JG
Nay(e)

zie Naeye.

 

FD
Naya(ert)

zie Naeyaert(s).

 

FD
Nayer, (de)

zie de Naeyer.

 

FD
Nayomé

cf. Naomé.

 

JG
Nayomé

zie Naomé.

 

FD
Naypen, van

zie van Nypen.

 

FD
Nazar

Nazard, Nasa. 1255 «Robers Nazars» NécrArras, 1265 «Thumas Nazart» Gelbres-sée, 1270 «feme Robin Nazart» NécrArras, 1432 «Jehan Nasart» Tournai, cf. aussi 1270 «Ermengarde la Nazarde» Picardie; surnom: moy. fr., fr. nazard ‘qui parle du nez’, moy. fr. nasard ‘qui a un grand nez’, également ‘instrument à vent qui a un son particulier’ FEW 7, 34a. Cf. DicPatRom II. 1, 496-7.

 

JG
Nazar(d)

Nasa, Nassar: Afl. van Ofr. nés < Lat. nasum: neus. Vgl. Naset. BN voor iemand met grote neus of naar de neusklank. 1255 Robers Nazars; 1270 Robin Nazart, Atrecht (NCJ); 1265

Thumas Nazart, Gelbressée (CRN).

 

FD
Naze

Nase. 1519 «Naze Laffmeur», 1527 «Franchois Naze» BourgNamur; surnom: anc. fr., moy. fr. naze ‘nez’, mais aussi w. liég. nâse, malm. nâse ‘morve’ FEW 7,33b.-Tou­tefois, dans la mention namuroise de 1519,le nom a l’air d’être un prénom, p.-ê. hypoco-ristique d’Athanase, comp. Tanase [JL, NFw],

 

JG
Naze

Peut-être surnom : w. (Limont) naze ‘qui a tout perdu au jeu’ ; plutôt var. de Nazet (ci-dessous).

 

JG
Naze

zie Nase.

 

FD
Nazet

1295 « Robertus dictus Nazet» St-Quentin, 1302 «Willemès Nases» = «WillaumesNazès» LoiTournai, 1314 «Jean Naset» Huy; surnom: w. liég. nazèt, nèzèt ‘petit nez (d’enfant)’ FEW 7, 33a. Cf. DicPatRom II. 1, 498-9.

 

JG
Nazet

Nazé, zie Naset.

 

FD
Nazon

zie Nason.

 

FD
Nazy

zie Nassy.

 

FD
Ne(e)sen

Nees(e), Neezen: Metr. Nese, korte vorm van Agnes. ±1400 VN Neese, Ktr. (DEBR. 1958, 234).Vgl.Neeskens.

 

FD
Né, van

zie van (den) Heede.

 

FD
Néant

Nien: Wsch. nietFr. néant, Ofr. nient: niets, maar spellingvar. van Nihan(t).

 

 

FD
Neb(e)l

D. Nebel: mist. BN. 1279 Berchtold dictus Nebil (BRECH.).

 

FD
Nebe

Neeb(e): Middeld. vorm van Neffe: neef. 1372 Henné unser Nebe, HS (BRECH.).

 

FD
Nebenne, van

van Nébenne: Lees: Van Eben(ne). PlN Eben(-Emaal) (LU).

 

FD
Nebenzahl

Wsch. schrijffout van D. FN Rübenzahl: rapenstaart (DN).

 

FD
Nebgen

Dim. van Nebe.

 

FD
Nechel

Necke(l)- -broeck, -brouck, -put. 1. V. Nekker. — 2. (Va)n-

Ekel- -broek-,  -put. ,,Marais, Fosse aux hérissons ».

 

EV
Nechel, van

PlN Nechel in Oetingen (VB).

 

FD
Nechelput

Neckelput. 1580 «Pierre Nechel-putte» Enghien; nom d’origine: Nechelput,à Hérinnes/Herne, ou bien Nekkersput, etc., toponyme néerl. assez fréquent.

 

JG
Nechelput

zie Neckelput.

 

FD
Neck

(NH). 1429 frère Jehan de Neck = 1430 Jehan Neck, prieur de Harlem = 1429 Jehan Necke, confesseur, NH (CCHt).

 

FD
Neck(e), de

1. Zie Nack. – 2. Zie ook Deneck(e).

 

FD
Neck, (van)

van Nek: 1. Zie Van (den) Hecke. – 2. PlN

 

FD
Necke, van

1. Zie van (den) Hecke. – 2. PlN Necke in Zomergem (OV).

 

FD
Neckelbroeck

-brouck, Neckebroe(c)k, -bro(u)ck, van Neckebroeck, Neckbroek, Nekkebroe(c)k, Neekebroeck: PlN Nekkersbroek: moerasland waarop volgens het volksgeloof nikkers of watergeesten rondwaren. Vgl. Nechelput. Nekkersbroek in Woumen en Wingene (DF XI); Nekelbroekstraat in St.-Lievens-Esse (OV). 1396 Jan Neckersbrouc, Overboelare (DE B.); 1454 Theodricus Eckerbroyc, Zomeren (MULII); 1677 Joannes Neckebroeck, Schendelbeke-Aw. (AP).

 

FD
Neckelbroeck

Neckebroeck, Nekkebroeck, -oek. Nom d’origine: Nekkersbroek, topon. néerl. (= marais aux lutins).

 

JG
Neckelput

Nechelput: PlN Nekkersput: put waar volgens de volksverbeelding nikkers, watergeesten verblijven. Nechelput in Galmaarden en Herne (VB), Nekkersput in Grimbergen (VB) (TW). Ook DF noemt Nekkersputten. Vgl. Nekkerspoel in Mech. 1694 (FN) Nechelput, Mech. (MERTENS).

 

FD
Necken

cf. Nacken.

 

JG
Necken

zie Nacke.

 

FD
Necker(e), de

Neckers, zie de Nekker.

 

FD
Neckermann

Afl. van de riviernaam, de Neckar.

 

FD
Nedderhoff

Neerhof: Verspreide PlN Ne(d)erhof: de lager gelegen hoeve bij een kasteel. 136 e. Baudin de Nedrehove; 1638 J. J. le Camus, sieur de Nesdrehove, Bazinghen PdC (DF XI); 1584 Hans Nederhoven, Aw. (AB); 1732 Joannes Neerhof, Dattelen(MULVII).

 

FD
Nedee

zie Naudet.

 

FD
Nédée

1. Proven. Nede (Loc. holl.). —  2. V. NAD.

 

EV
Nedel(l)ec

Patr. Bretonse VN < Lat. Nataliticum. Natalis, Noël (LE MENN).

 

FD
Neder, van

zie van Neer.

 

FD
Nedercassen, van

zie van Nederkassel.

 

FD
Nedergedael

-aeld, -aelt, -aald. Surnom parti­cipe passé de moy. néerl. neder(ge)daleu ‘abaisser, humilier’, p.-ê. même nedergeddalé ‘descendu [du ciel]’, surnom d’enfant trouvé (Carnoy 290).

 

JG
Nedergedaeld

-ael(t): Reïnterpretatie van Neerdael.

 

FD
Nedergedaelt

V. Neerdaels. Nederlandt.   Proven.   1.   ,,Pays-Bas ».

—  2. ,,Région basse »   (L.D.). N° 232.

 

EV
Nederghem, van

PlN Nedergem in Eppegem (B).

 

FD
Nederhand

Wsch. reïnterpretatie van Nederlandt.

 

FD
Nederhorst

PlN (NH).

 

FD
Nederkassel, van

van Nedercassen: PlN Niederkassel (NRW).

 

FD
Nederlandt(s)

-ands, -ants, -angh: Verspreide PlN Nederland: laaggelegen land. 1284 Willaume Nederlant = 1292 Willem van den Nederlande, Ip.; 1303 Lysebette vanden Nederlande, Bg. (DF XI).

 

FD
Nederlandts

-ants. Génitif de moy. néerl. nederlant ‘pays bas’.

 

JG
Nederlof

1637-1720 Leendert Tijsse Boer, Sliedrecht, werd later Nederlof genoemd en is de stamvader van de naamdragers (PDB).

 

FD
Nederman(n)

Neerman: BN voor iemand die lager, beneden woont. Vgl. D. Niedermann.

 

FD
Nederpel

Neders, de Nidder, de Neer, de Neir(e): BN Mnl. neder: laag, onaanzienlijk, nederig. Of iemand  (t), van: PlN Neerpelt (L). die lager woont, vgl. Nedermann.

 

FD
Neders

Surnom : génitif de moy. néerl. nafer ‘bas, insignifiant’.

Née. 1687 «Jean Née» BourgNamur; surnom: anc. fr. née (fém. de né} ‘créature’ (Dauzat449).

 

JG
Nederstigt

PlN Nedersticht bij Utrecht. 1648 FN Nedersticht, Woerden (PDB).

 

FD
Nederveen

PlN in Sprang (NB) Of Neerven in Loenhout en Wortel (A): laag veenland. 1387 Godevaert van Nederven, Breda (HB125); 1401 Katline van Nedervenne, Aw. (ANP).

 

FD
Nedervelde(n), van

zie van Neerveldt.

 

FD
Nedinfur

Vgl. Niedenzu, Hindemit ‘hinten mit’ (GOTTSCHALD). Wellicht PlN.

 

FD
Née

Née: Ofr. née (vrl): aardig. BN (DNF).

 

FD
Née

Neeckx. V. NAD (Na, Nak).

 

EV
Neeb(e)

zie Nebe.

 

FD
Neeck

au génitif: Neeckx. Var. de Nack(en)?

 

JG
Neeck(x)

Neekxkens: Patr. V.D.SCHAAR noemt Neek als korte vorm van HN Cornélius.

 

FD
Neef

,,Neveu » ou ,,Cousin ». N. de relation familiale. ,,Neveu ou cou­sin ayant succédé à son parent dans les affaires ». Ou bien : ,,Neveu ou cousin d’un notable ». Synon. : Neef(f)s, Neven(s), De Neef, De Neve. Diminutif : Neufkens. Ns 128.

 

EV
Neef

Neef de Sainval, au génitif: Neefs. Nom de parenté: moy. néerl. neve, née/’neveu, petit-fils’; cf. aussi Nève et Nefkens.

 

JG
Neef, (de)

de Neeff, Neefe, Neef(f)s, zie (de) Neve.

 

FD
Neegers

zie Neggers.

 

FD
Neekebroeck

zie Neckelbroeck.

 

FD
Neekxkens

zie Neeck(x).

 

FD
Neel

au génitif: Neels, Niels, Neelen, Nela, Nielen, w. (Bastogne) Gnèlèn ‘, au génitif dou­ble: Neelens, Nielens. 1288 «Neel Rouse-poil» DettesYpres, 1362-63 «Colars Neels» PolyptAth; aphérèse de (Cor)nelia ou de (Pé-tro)nille.

 

JG
Neel-

-emans, -s. V. NAD (Na).

 

EV
Neel(s)

Nel(s), Nehl(s), Niel(s), Nil(s): 1. Patr. Korte vorm van Daneel(s), Daniel(s). 1304 Neel Babbaerts = 1340 Daneel Babbaerts; 1364 Johanne Danyels = 1370 Jan Neels, Tn. (C.BAERT); 1426 Loy Neel, Lichtervelde (PARM.); 1438 Jan Daneels = 1431 Jan Neels, Edegem (SELS). – 2. VN Cornelis is wel niet altijd uit te sluiten; vgl. Nelis, Nelen.

 

FD
Neele

Neelen(s), zie Nelen.

 

FD
Neelemans

zie Neleman(s).

 

FD
Neelis(s)en

zie Nelis.

 

FD
Neelissen

cf. Nelissen.

 

JG
Neels

cf. Neel.

 

JG
Neeman

zie Newman.

 

FD
Neer-

-dais, -velts, -voort. Proven. ,,Vallée, champ, gué, situés en contrebas ». Nedergedaelt. Altéra­tion de Nederdaels. N8 232.

 

EV
Neer, de

zie Neders.

 

FD
Neer, van

van Neer, van Neder: PlN Neer (NL).

 

FD
Neerbeeck, van

PlN Nederbeek in Vlezenbeek (VB). 1356 Kateline van Nederbeke, Bs. (PEENE1949).

 

FD
Neerboom, van

Reïnterpretatie van Van Neerom.

 

FD
Neerda(e)l

-daels: PlN Neerdal in Heilissem (WB), Proven (WV). Neerdal in Anzegem (DF XI). 1705 Egidius Neerdaels, Lv. (MUL VII).

 

FD
Neerdael

-al. Nom d’origine: Neerdael, à Hélecine (BrW), etc.

 

JG
Neergaard

Noorse PlN Nergard (PDB).

 

FD
Neerhof

zie Nedderhoff.

 

FD
Neerinck(x)

Nerinck, -inc(k)x, -in(k)x, de Nering, Neiring(s), -ink, -inck(x), -incks, -ynck(x), -ijnck, Neyrinck, Neijrinck, Neyrynck, Neiyrinck, Neiryinck, Nerrinck, Ninrinck, Narings, -inx: Patr. Afl. van nar/ner-naam Voedsel’. Vgl. Nerin, Narbaldus, Neribert, Neriman, Nerolf (Fm., MORLETI). 1280 Sohiers Nerinc, Moen (DEBR. 1980); 1369 Katharina Neerinx beghina = 1369 Katherina Nerincs, Ktr. (DEBR. 1970); 1391 ghegheven Jan Neeringhe, Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Neerman

1. Car. mor. ,,H. humble, modeste ». — 2. Proven. ,,H. pro­venant de la Vallée ». N° 232.

 

EV
Neerman

zie Nederman.

 

FD
Neerom, van

zie van Nerem.

 

FD
Neerstraeten, van

1. Verspreide PlN Neerstraat: lage straat. Ook dorp in NB. – 2. Lees : Van Heerstraeten. Zie (van) Herstraeten.

 

FD
Neerveldt, van

van Nedervelde(n), Neervelts: Verspreide PlN Ne(d)erveld: lager veld. 1396 Mergheren van Nedervelde, Herdersem (DE B.); 1440 Anthonis van Nedervelde, Ktr. (BAELDE); 1440 van Janne van Nedervelt, Kh. (DEKEYSER); 1515 Olivier van Nedervelde…gheleghen den Nedervelde…an dbroeck van Nederlande, Opwijk(ES 1913,100-1).

 

FD
Neervoort

PlN Nedere Voorde. De Nedervoort is b.v. een brug in Leisele (DF XI).

 

FD
Neerynck

Neirinck, Neiring, -ynck, Nering, Nerrinck, Nerynck, Neyrinck, -ynck, au génitif: Neerinckx, Neirinckx, -incx, Ne-rinckx, Né-, Neyrynckx. Surnom de com­merçant: moy. néerl. neringe ‘commerce, bou­tique’.

 

JG
Nées

au génitif: Neesen, Neezen. Aphérèse de la forme néerl. de Agnès.

 

JG
Nées

V. NAD (Naz).

 

EV
Neesken(s)

Neskens, Nesges, Neyskens, Nijskens, Nyskens: Metr. Dim. van VN Agnes. 1399 Cateline Nezekins, Ip. (BEELE); 1543 Dirrick Neskens = Dirick Neeskens; 1631 Ariaen Neeskens = 1632 Arian Nijskens, Grote-Brogel (NOUWEN); Neesken=Agnes (TROCH); 1621 Hendrik Neskens, Aw. (AP). Zie ook Agneessens, Nyskens.

 

FD
Neetens

1. Proven. Neten (Loc.). — 2. V. NAD.

 

EV
Neetens

cf. Neten(s).

 

JG
Neetens

Neten(s): Metr. Nete, korte vorm van Agnete=Agnes (V.D. SCHAAR) < de verbogen vorm van Agnes, gen. Agnetis. Zie ook Agnees(s)ens. ± 1240 Clementia filia Nete, Deinze (SCHMID); VN 1295 Neta (LIND. i94/,i8); Neette (DEBR. 1970,526).

 

FD
Neeteson(ne)

Neetsonne: Var. van Eetezonne.

 

FD
Neeus

Nieus, Neuwels, Neuwis, Nibbes, -es, Nibes, -us, Niebes, Neubis, -us, Nobis, -us, Novis: BRECH. citeert 1497-1517 Kerstan Nobis = Noebis = Nobs = Nowes, Jena. Nobis zou een naam zijn voor de duivel. Maar de bovenstaande varianten lopen zo parallel met die van Meus, dat ik ze voor varianten van Meeus houd, met de bekende wisseling van de nasalen m/n.

 

FD
Neeve, de

zie (de) Neve.

 

FD
Neezen

zie Neesen.

 

FD
Neezezoone

Metr. Zoon van Neze: Agnes.

 

FD
Nef

Neff(e), Nefve, Nève(s). 1. V. Neef. — 2. Proven. Neffe (Loc.). — 3. V. Navir.

 

EV
Nef

Neffe, Nefve. Var. de Neef; distinct de Deneffe (Neffe, à Dinant).

 

JG
Nef(fe),(de)

Zie (de) Neve.

 

FD
Neffgen

Dimin. en -gen de néerl. neef ‘neveu’.

 

JG
Nefkens

Neufkens, Neffke, Neffgen, Noffke: Neefken, dim. van Neef. Zie De Neve. ± 1200 mansio Alardi Nevekin, Uitkerke (LEYS 1952,62); 1322 Coppijn Nevekens, Mech. (HB 736); 1423 Heinric Nevekin, Hulst (PARM.).

 

FD
Nefkens

Neufkens. Dimin. en -ken de neef ‘neveu’, cf. Neef.

 

JG
Nefontaine

Né-. Nom d’origine: «neuve fon­taine» ou Neufifontaines (= neuf fontaines) (Nièvre).

 

JG
Nefontaine

Proven. ,,Neu(ve)-Fon­taine » (L.D.).

 

EV
Néfontaine

PlN Neufontaine (Ain) of Neuffontaines (Nièvre).

 

FD
Nefors

zie Neufort.

 

FD
Nefre, (de)

zie (de) Neve.

 

FD
Nefroot

Nom issu de l’anthrop. germ. nivja-frithu > Neufroid (Fôrst. 1162).

Nefve, cf. Nef(fe).

 

JG
Nefroot

Patr. Adaptatie van Neufroid, Rom. vorm van Germ. VN niw-frith ‘nieuw-vrede’: Neufred (M.).

 

FD
Néga

Négaa, Ne-. NF nettement liégeois, mais que l’on trouve pourtant attesté en 1676 dans les Vosges et en 1776 à Charleville-Mézières (GeneaNet); nom d’étymologie incertaine, p.-ê. var. de Réga (avec échange des conson­nes liquides r > n), à moins qu’il ne s’agisse du nom de Pena, originellement espagnol [avec la collab. de M.-L. Gonsette].

 

JG
Negal

V. NAD (Nak).

 

EV
Negel

génitif: Negels. Var. de Nagel(s).

 

JG
Negel(s)

Zie Nagel(s).

 

FD
Negen.van

zie van Eeghen, van Eyghene.

 

FD
Neggers

Ne(e)gers: BerBN Mnl. negger, var. van navegeer: grote timmermansboor. 1323 Jan Negger, Lv. (ICKX). Vgl. Naafs.

 

FD
Negleman

Négleman: Kan theoretisch een Br. var. zijn van Nagelman, maar is ongetwijfeld een vervorming van Negenman. Mnl. negenmannekin: kleine zilveren munt. 1279 Hanin Negheman, Dk. (RL); 1347 Jan Neghenmans, Ronse (DECONINCK); 1455 Jacob Neghemans, Sijsele (PARM.); 1556 Christiaen Negheman, Oostkamp; 1598 Jan Negheman, Ktr. (SCHOUT.I).

 

FD
Negler

zie de Nagelere.

 

FD
Negri

-o, -etti, Negrotto, Nigri, -o, -etti: It. BN: zwart, en dim.

 

FD
Negrin

Negron, Nigrin: Occ. dim. van Nègre: zwart. BN. Vgl. Zwartjes, Lenoir.

 

FD
Nehl(s)

Zie Neel(s).

 

FD
Néhou

zie Nihotte.

 

FD
Neiberg

zie Neybergh.

 

FD
Neicken

zie Noukens.

 

FD
Neid

1. V. Neyt(s). — 2. V. NAD.

 

EV
Neid

zie Nouts.

 

FD
Neidenbach

PlN bij Bitburg (RP).

 

FD
Neidhardt

Patr. Germ. VN nîd-hard ‘nijd-sterk’: Nidhart(MORLETI).

 

FD
Neier

zie de Naeyer.

 

FD
Neige(r)

Neiger is een D. contaminatie van Nager en Neyer: naaier.

 

FD
Neighbour

E. BN: buur. Vgl. Geboers, Voisin.

 

FD
Neiherzig

Neierzug: D. Neuherzig of Neidherzig??

 

FD
Neihsen

cf. Neissen.

 

JG
Neihsen

zie Nijssen(s).

 

FD
Neijenhof, van

zie van Nieuwenhoven.

 

FD
Neijens

cf. Neyens.

 

JG
Neijs

cf. Neis.

 

JG
Neilands

zie (van) Nieuwland(t).

 

FD
Neiman

zie Numans.

 

FD
Neime

zie Naime.

 

FD
Neimry

cf. Nemery.

 

JG
Neimry

zie Nemery.

 

FD
Neinhaus

zie Neuhaus(er).

 

FD
Neins

zie Noudens.

 

FD
Neir-

-inckx, -ynckx. V. Nering.

 

EV
Neir(e), de

zie Neders.

 

FD
Neirae

cf. Naime.

 

JG
Neirinck

-inckx, -incx, Neiring, -ynck, Ney-rynck, -ynckx, cf. Neerynck.

 

JG
Neirinck(s)

-inckx, -ing(s), -ynck(x), -yrinck, zie Neerinck(x).

 

FD
Neis

Neijs, Nijs, Nys, Neisse, au génitif: Neisen, Neissen, Neihsen, Neyssen, Nijssen, Nysen, Nyssen, génitif double : Neysens, Neyssens, Nyssens. Nijs, aphérèse de Denijs, Denis.

 

JG
Neis(sen)

zie Nijs(sen).

 

FD
Neisius

Patr. Latinisering van Nijs, Denijs.

 

FD
Neiss

D. var. van Neuss. BN voor een wantrouwig mens. 1529 Hans Neuss, Memmingen (BRECH.).

 

FD
Neiveyans

zie Nevejan(s).

 

FD
Neixkens

zie Nyskens.

 

FD
Nejhaus

zie Neuhaus(er).

 

FD
Nejman

zie Numans, Neumann.

 

FD
Nek, van

zie van Neck.

 

FD
Nekelson

Patr. Zoon van Nikolaas. Vgl. Nicholson.

 

FD
Nekke, van

zie van (den) Hecke.

 

FD
Nekkebroe(c)k

zie Neckelbroeck.

 

FD
Nekkebroeck

-oek, cf. Neckelbroeck.

 

JG
nekker

,,Lutin ». 1. Proven. Mot ayant servi à former plusieurs N. de lieux. Nekkerspoel (Dép. Ma-lines), ,,Mare des lutins ». Proven. Nekkebroeck. Nekkersbroek, ,,Ma-rais des lutins ». Le mot a souvent été altéré en Nechel- ou Neckel- : Necke(l)- -put, -brouck, ,,Fosse, marais des lutins » (L.D.). Van den Neucker (Sous-entendu : -poel, -broek, etc.). — 2. Car. mor. DE Necker(e), Neuckermans, ,,Le lutin ». N° 296.

 

EV
Nekker, de

Deneker, de Necker(e), Neckers: BN. Mnl. necker: nikker, watergeest, kabouter, duivel. 1268 Piter Necker, Ip. (BEELE); 1315 domum Michaelis Neckers, Ktr. (DEBR. 1971); 1398 Goesin de Neckere, Menen (DEBR. 1970).

 

FD
Nel

zie Nelen.

 

FD
Nel-

-on, -is(sen), Nellens, Nels. N. de baptême. 1. V. NAD (Na). — 2. V. Corneille.

 

EV
Nel lecom me

zie Welcomme.

 

FD
Nelcquet

zie Nelquet.

 

FD
Nelde

zie Nolde.

 

FD
Nele(n)

Neele, Neelen(s), Nellen, Nelle(n)s, Nielen(s), -es, Niellens, Nile{n)s, Nil(l)es, Nille: Fatr. i. Vleivorm van VN Daniel/Daneel. 1421 Jan Nelins filius Daneels, Cent (PARM.). Zie ook Neels. – 2. Vleivorm van HN Cornélius. Of Metr. HN Cornelia. 1394 Wilh. Nellen; 1448 Peterken Nellen, Lommel (MNT 463). – 3. Vleivorm van VN Nikolaas. Vgl. Scand. VN Niels. 1568 Nicolaus Nielens, Lv. (HENNO).

 

FD
Neleman(s)

Nelleman(s), Neeleman(s): Patr. Afl. van Neel (zie Nelen).

 

FD
Nelen

1. Proven. Nijlen (Loc.). — 2. V. NAD (Na) et Corneille.

 

EV
Nelen

cf. Neelen.

 

JG
Nelequet

Nelquet. Dimin. en -(e)ket de Neel, Nel.

 

JG
Nelequet

zie Nelquet.

 

FD
Neles

Nélès, cf. Nelis.

 

JG
Nelesen

Nelessen, cf. Nelis, Nelissen.

 

JG
Nelis

Nélis(en), Nelisse(n), Nélisse(n), Neles, Nêlèse, Nelesen, Neelis(s)en, Nelisen, Nelis(s)enne, Nailis, Nelles(sen), Nellis(sen), Nelsen, Nilis, Nil(l)es, Nieles, Niellissen, Niels(s)en, Nilsen: i. Patr. Korte vormen (en vormen op -sen < -zoon) van Cornelis < Lat. HN Cornélius. 1473 Peter Nelis = 1479 Peter Nielys, Diepenbeek (A. GHIJSEN); 1481 Johanni Nilis, Tg. (TYTGAT); 1508 Jan Neelijs, Aarts. (MAR. II). – 2. Ni(e)lsen kan uit Nielissen/ Nelissen worden verklaard, maar kan ook zoon van Niel zijn; zie Neels.

 

FD
Nelis

Nelis, Nelisse, Nailis, Neles, Nélès, Nelles, -es, -es, Nellis, Né-, au génitif: Nelissen, Né-, Neelissen, Nelesen, Nelessen, Nelles-sen, -isse, Nelisenne (romanisation). 1524

«Nelis», 1544 «le jeusne Nellys», «Johan Nelis» DénStavelotMy; aphérèse de (Cor)ne-lis, (Cor)nelissen.

 

JG
Nelken

Nelleke: Patr./Metr. Dim. van VN Daneel, Corneel of Cornelia. 1425 Jan Nellekin, Pop. (PARM.).

 

FD
Nelkenbaum

Wsch. joodse FN. Nelke: anjer, kruidnagel.

 

FD
Nelkers

Var. < Neckers met 1-epenthesis.

 

FD
Nell

1. D. BN voor een dikkop, dikhoofd. 1358 Bertold der Nelle. – 2. Patr. < Cornélius. 1358 Petrus dictus Nelle, Worms (BRECH.).

 

FD
Nelle, van

zie van (der) Helle.

 

FD
Nelleke

zie Nelken.

 

FD
Nelleman(s)

zie Neleman(s).

 

FD
Nellen(s)

-es, zie Nelen.

 

FD
Nelles

-essen, Nellis, -issen, cf. Nelis(sen).

 

JG
Nelles(sen)

Nellis(sen), zie Nelis.

 

FD
Nelquet

cf. Nelequet.

 

JG
Nelquet

Nelcquet, Nelequet: Patr. Dim. van VN Daneel, Cornélius of Cornelia. Vgl. Nelken.

 

FD
Nels

zie Neels.

 

FD
Nelsen

zie Nelis.

 

FD
Nelson

Nilsson: lers-E. Patr. Zoon van Nell. 1324 Robert Nelleson, York (REANEY).

 

FD
Nelynck

Patr. Afl. < Daneel of Corneel. Zie Nelen. 1630 Nellinck, Duinkerke; 1781 Nelinck, Killem (PDB).

 

FD
Nemal

cf. Nimal.

 

JG
Néman

cf. Neuman.

 

JG
Neman(n)

Néman(e), Némanne, zie Nieman(n).

 

FD
Nemee

zie Nemet(h).

 

FD
Nemegeer

Nimmegeer; Némégaire, Nemeghaire, Neméghaire (formes francisées), au génitif: Niemegeers, -geerts, -gerts, Nim-megeers. 1382 «Lamsien Nemegheer» Aar-sele; ne peut être ‘habitant de Nimègue’ vu la finale -eer et non -er\ p.-ê. nom issu de l’anthrop. germ. mim-gairu > Mimeger (Fôrst. 1125)[FD].

 

JG
Nemegeer

V. Niemegeers.

 

EV
Nemegeer(s)

Nemegheer, Nimmegeer, Nim(m)egeers, lmmegeer(t)s, Niemegeer{t)s, -ge(e)rst,

Nemeg(h)aire, Nemég(h)aire: Zinwoord: neem de geer, de speer. Vgl. 1270 Joh. Tuckegart, Luneburg; 1384 Joh. Tuckeswert, Wismar (NN). 1382 Lamsin Nemegheer, Aarsele; 1382 Jan Nemegheer, Gottem; 1392 Pieter Neemgheere, Zeveren (DEBR. 1970); 1428 Heinricus Nemegher, presbiter Torn. dioc. (MULI).

 

FD
Nemerlin

Kan blijkens de i7e-eeuwse vorm Nemurlin een afl. op -lin zijn van PlN Namur (Namen), vgl. Hêvurlin, van Hervé (HERB.).

 

FD
Nemerlin

Némerlin. Var. de Memerlin, avec dissimilation consonantique, probabl. gentilé de Membach avec suffixe régional -erlinl -urlin. – Bibliogr. : ]. Lechanteur, Hêvurlin et autres dérivés en -urlin, DW 25-26, 1997-98, 249-258.

 

JG
Nemerlin

Proven. Namurlin, ,,De Namur » (Dialecte de l’est de la Belgique). Comp.: Hervulin, (,,De Hervé ». — 2. V. Numelin. N° 211.

 

EV
Nemery

Neimry, Nemry: i. Patr. Var. van Aimerymet prothetische n (J.G.). 1238 Néméric Barat,Toul; 1581 Nemery Adam, Louette-St-Pierre (HERB.); 1433 Jehan Nemery, Rijsel (CCHt); 1683 Nemry Poiry = Aimery Poiry (J. G.). – 2. Maar: 1214 Sareet Ybers Naimeries; 1244 Wautiers Naimeris; 1245 Beneoite Naimeria; 1254 Freewis Naimerie; 1274 Ansel le Naimmerie; 1285 Maroie des Naimmeris; 1303 Robers Nameris; 1317 Maroie Naymerie, Atrecht(NCJ).

 

FD
Nemery

Nemry, Neimry. 1238 «Néméric Ba-rat» Toul, 1524 «Nemery», «Henry Neme-rys» DénStavelotMy, 1581 «Nemery Adam», 1683 «Nemry Poiry» = «Aimery Poiry», 1690 «Adolphe Nemery» NPLouette, 1725 «Hu­bert Nemery» Hatrival; avec n- prosthétique, nom issu de l’anthrop. germ. Aimery < haim-ric.

 

JG
Nemery

Proven. (E)n Amry (Dép. Heure-le-Romain). V. Nachez.

 

EV
Nemet(h)

Német(h), Némès, Nemetz, Nemee: Slav. (Oostd. Niemetz), Pools niemiec: stomme, iemand die geen Slavisch spreekt, Duitser(DN). Nemee is de spelling van de W. uitspr.

 

FD
Nemetz

 (NF hongrois). Ethnique: hongrois ne-rnet ‘allemand’.

 

JG
Nemo

1520 «Gerardin Nemo» BourgNamur; soit surnom: moy. fr. nemo ‘personne, nul’ FEW 7, 92a, soit du lat. nemo, avec valeur délocutive ou nom d’enfant trouvé.

 

JG
Nempon(t)

1. PlN Nempont (PdC). i257Walterum de Nenpont = 1260 Walterus de Nempont (DF XI). – 2. Evtl. Nampont (Somme).

 

FD
Nemry

cf. Nemery.

 

JG
Nemsdael

Ongetwijfeld < Van Hemsdael. 1306 Stasin de Heimsdale, Ip. (BEELE); 1558 Franchois van Heymsdale, St.-Win. (VERGR. 1968).

 

FD
Nen(a)in

zie Nanne(n).

 

FD
Nen(n)en

Nennin(g), Nen(n)ig: PlN Nennig (GH).

 

FD
Nenez

zie Nieunez.

 

FD
Nenin

Hypocor. de Henin ou Jeannin; cf. aussi Ninnin, Nennin.

 

JG
Nennen

 (N° 4), Nennin. V. NAD (Nan).

 

EV
Nennen

Var. de Nennin ou de Nannen, hypocor. néerl. de l’anthrop. germ. Nanno [FD]. – Cf. aussi 1449 «Goffart Nenotte» AidesNamur, 1568 «Jehan Nenotte» BourgNamur.

 

JG
Nennig

Nom d’origine: Nennig (lez Mondorf) (G.-D. Lux.).

 

JG
Nennin

cf. Ninnin.

 

JG
Nenquin

1260 «Nenkinus» Gothem, 1346 «Nennekinus, filius Nannen» Zwolle, 1697 «Lambert Nenquin» Romerée; dérivé anthro-pon. en -tin du thème de Nennin, germ. Nanno, plutôt que du thème nan- ‘nain’, cf. Nanquette.

– Bibliogr. : M. Belvaux, Généalogie de la famille Nenquin, Parch. n° 346, 2003.

 

JG
Nenquin

Nens, Nentjes, zie Nanne(n).

 

FD
Neomagus

Latinisering van Van Nijmegen (G): 856 Neomaga (TW). Of Neumagen (RP): 1150 Neumaga (TW). 1501 Peter Niimagen aus Trier (BRECH.).

 

FD
Nepper

cf. Nap(p)er.

 

JG
Nepper(s)

zie Napper.

 

FD
Nepveu

cf. Neveu.

 

JG
Nepveu

zie Neveu.

 

FD
Néra

Nera, zie Noireau(x).

 

FD
Nerbrugge

Nom d’origine: Neerbrugge, topon. néerl. (= pont bas), e.a. à Wervicq.

 

JG
Nerbrugge

PlN Neerbrugge; lage brug, b.v. in Wervik(DFXI).

 

FD
Nercq, van

zie van Herk.

 

FD
Néré

1. Zie Noiret. – 2. PlN Néré (Char.-Mar.).

 

FD
Nereaux, van

Wsch. grafie van Rom. uitspr. van Nérom met genasaleerde klinker [3].

 

FD
Nérée

Probabl. de Nérée, nom grec du dieu de la Mer, p.-ê. comme nom d’enfant trouvé; aussi nom de deux saints.

 

JG
Nerem, van

van Ne(e)rom, van Néron, van Neroem, van Nérom, van Nerum(e), van Nerun, van Nérum, van Neren, van Erum, van Erom; van Heirhom: PlN Nerem (VB) of in Borgloon (L); Nerhem in Hoegaarden (VB), Nederheem in Meldert (VB), Neerhem bij Hoeselt (L). 1280 Lisbet van

Nederheim, Rijkhoven (VMW); 1309 Willem van Nederheim, L (OGO); 1356 Gilijs sone van Nederhem; 1356 Jan van Nederhem, St.-P.-Leeuw (PEENE1949); 1670 Maurus van Néron, Oplinter-Aw. (AP).

 

FD
Nerenhausen

Topon. all. composé avec Hausen (= maisons).

 

JG
Nerenhausen

zie Nierenhausen.

 

FD
Nergal

N. de baptême emprunté à la désignation d’un dieu assyrien.

 

EV
Neri

-ini, Nero(ni): It. BN Nero: zwart.

 

FD
Nerinck(x)

-in(c)kx, de -ing, zie Neerinck.

 

FD
Nerinckx

Né-, Nering, cf. Neerynck.

 

JG
Nering

,,Commerce ». 1. Profess. N. de commerçant. — 2. Proven. Neringe(n) (Dép. Aarzele, Den-derwindeke, Nieuwrode). Synon. : Neir-, Ne(y)r- -in(c)k(x), -ynckx.

 

EV
Neris

PlN Néris (Allier) (DNF).

 

FD
Néro

12e s. « Wibourc Nero» NécrArras; dérivé de fr. noir (Dauzat 449) ou bien de l’anthrop. latin (sabin) Néron ?

 

JG
Néro

Nero(n), zie Noirot, Neri.

 

FD
Nero(e)m, van

-on, zie van Nerem.

 

FD
Neroven

Nom d’origine: Neerhoven, à Neeroe-teren (Lb), etc.

 

JG
Neroven

Verspreide PlN Neerhoven in Gruitrode of Neeroeteren (L), Neerove in St.-Blasius-Boekel (OV).Vgl.Nedderhoff.

 

FD
Nerrinck

Nerynck, cf. Neerynck.

 

JG
Nerrinck

zie Neerinck(x).

 

FD
Nerrinde

Verhaspeling (NF) van Nerrinck.

 

FD
Nert, de

zie den Hert.

 

FD
Nerum, van

zie van Nerem.

 

FD
Nerven

Proven. Neerven. ,,Fagne basse ». (Dép. Loenhout et Wortel).

 

EV
Nervenne

NF attesté à Verviers depuis 1757 (GeneaNet); p.-ê. var. francisée, avec r eupho­nique, du NF limbourgeois voisin Neven.

 

JG
Nés, de

zie Denijs.

 

FD
Nés, van

(van (den)) Nesse, van Denesse: 1. PlN Nes(se): landneus, landtong. De Nesse b.v. in Deurne-Borgerhout. 1274 Gerardus…de Nesse, Aw. (JOCH.). – 2. Van Nes(se) = Van Es(se).

 

FD
Nesa

Proven. Neusart, ,,Nouvel es-sart » (L.D.). (Dép. Horrues et autres). N° 238.

 

EV
Nesche, van

zie van den Esse.

 

FD
Nescher

Mhd. nescher = D. nascher: snoeper (ook seksueel).

 

FD
Nesen

zie Neesen.

 

FD
Neser

Nezer, Niser: D. Metr. Zoon van Nese: Agnes. 1472 Peter Neser, Waldshut (BRECH.).

 

FD
Nesgens

-kens, zie Neeskens.

 

FD
Nesges

Neskens. Dimin. de Nées (= Agnès); cf. Neesen.

 

JG
Neskens

1. V. NAD. (Synon. : Neyskens. — 2. Proven. ,,Petits nids » (L.D.). Ou bien : Neusken (Dép. Bogaarden).

 

EV
Nespen, van

van Nespenne, zie van Espen, van Hespen, van Nispen.

 

FD
Nesse, (van(den))

zie van Nés.

 

FD
Nessel

1. D. Nessel: (brand)netel. Vgl. Netels. –2. Zie Nestel.

 

FD
Nessel

1582 «Herman Nessels de Maseyck» Liège, 1618 «Charles Nesselt» = 1625 «Char­les Nessel» BourgDinant; surnom: probabl., avec assimilation consonantique, moy. néerl. nestel ‘lacet, aiguillette’; ou bien ail. Nessel ‘ortie’ [FD].

 

JG
Nessu

Proven. Noiseux (Dialecte). (Loc). Synon. : Nois- -et, -eux, -y. N° 244.

 

EV
Nessus

N. de baptême emprunté à la mythologie grecque.

 

EV
Nest

Proven. ,,Nid » (L.D.). Ter nest, Van den Nest. Traduit par­tiel. : Delneste. Nest (Dép. Neder-boelare).

 

EV
Nest-

-i, -ier. V. NAD (Naz).

 

EV
Nestaert

Afl. van Van den Neste. 1424 ter cause van den Nestaerts, Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Neste(n), van (de(n))

van Nester, van Hest(e), van Est(e), Vernest, Vernis, Dernest, Delnest(e): Verspreide PlN Nest. 1354 Aernoud van den Neste, Breda (HB120); 1389 Jehan del Neste, Ip. (BEELE); 1367 Matkin van den Neste, Ktr.; 1391 Jehan dele Neste = 1398 Jehan van den Neste, Aalbeke; 1395 Jehan dele Neste dit Grotenest, Rollegem (DEBR. 1970,2000).

 

FD
Nestel

Nessel, Nestlé, Nestlé: D. en Mnl. nestel: veter, rijgsnoer. BerBN. Vgl. Nestler. 1555 Peter Nestele, Keulen-Aw. (AP).

 

FD
Nestergal

Forme romanisée des NF Nachter-gael, Achtergael, du néerl. nachtegaal ‘ros­signol’.

 

JG
Nestergal

zie Nachtegaal.

 

FD
Nestler

D. BerN van de nestelmaker: vervaardiger van veters, rijgsnoeren. Ook D. Nessler.

 

FD
Nestor

Nestore, Ne(s)tour, Nétour, Ni(s)tor: Patr. Gr. VN. Vanwege de wijsheid van de Gr. koning van Pylos, de oudste van de Gr. vorsten, wordt de

naam ook overdrachtelijk gebruikt voor de

oudste van een groep.

 

FD
Nestor

Prénom grec, d’après le nom de plusieurs saints (synon. de sagesse), p.-ê. comme nom d’enfant trouvé [MH].

 

JG
Net(t)er

D. BerN Net(h)er, Nâther, Nat(h)er, Mhd. nâter: naaier, kleermaker. 1294 Konr. der Sartor = 1345 Kunz der Nâter, Esslingen; 1375 Heincz Neter, Erlebach (BRECH.).

 

FD
Netelbosch, van

Netelenbos: PlNNetelbos in Santpoort (NH) en Haaren (NB). 1339 Jan van Netelbusch, Bg. (DE XI).

 

FD
Netels

1. Proven. ,,Orties » (L.D.). — 2. V. NAD.

 

EV
Netels

BN naar de netel (plantnaam). Vgl. Nessel.

 

FD
Neten

au génitif: Netens, Né-, Neetens, Net-tens. Génitif de Neete, hypocor. de Agnes, gén. lat. Agnetis [FD].

 

JG
Neten(s)

zie Neetens.

 

FD
Netens

1. Proven. Neten (Loc.). — 2. V. NAD.

 

EV
Neter

Nom de métier: avec Umlaut, moy. haut-ail, nâtaere ‘couturier’.

 

JG
Neter

V. NAD.

 

EV
Nétour

zie Nestor.

 

FD
Nettelmann

Ndd. afl. van Netel.

 

FD
Netten

Metr. Nette kan een korte vorm zijn van Annette, Hannette of een var. van Nete (zie Neetens).

 

FD
Nettesheim

Nettersheim: PlN (NRW). Neu: D. BN voor een nieuwkomer. Vgl. Neumann.

 

FD
Netz

Surnom: all. Netz ‘filet’.

 

JG
Netzer

PlN Netz (HS), Netze (HS, NS).

 

FD
Neu

Surnom: all. neu ‘neuf, nouveau’.

 

JG
Neu-

-garten, -haus, -hoff, -huys. Proven. ,,Nouveau (Nouvelle)–Jardin, -Maison, -Ferme, -Maison » (L.D.). (Formes allem. ou influ­encées par l’allemand).

 

EV
Neu(en)schwander

D. Neuschwander < PlN Neuer Schwand/ Mhd. swant: rode, gerooid land (letterlijk verzwonden bos).

 

FD
Neu(n)heller

Neu(n)schilling. D. FN Grôschel, dim. van Groschen, kleine munt < It. grosso.

Neuhard: D. ook Neunhardt. PlN Neuhart: nieuw woud. 1534 Hans Neunhardt, Waldsee (BRECH.).

 

FD
Neuback

Nijbacker: BN voor een nieuwe bakker. 1431 Jan de Nieubackere, Hamont (PARM.).

 

FD
Neubauer

Dérivé de topon. ail. Neubau (= nou­velle construction).

 

JG
Neubauer

Neugebauer, Niebu(h)r: D. pendant van

Nieuwboer. Neuberg(er): Verspreide PlN Neuberg (HS), maar

vaak verward met Neuburg. 1333 Cunr. Niuberch,

Kempten (BRECH.).

 

FD
Neuber(t)

Nuber(t): Neuber is een var. van

Neubauer. 1514 Urban Neuber, Zeitz (BRECH.).

 

FD
Neuberg

Nom d’origine, ainsi Neuberg an den Miirz (Autriche, Styrie).

 

JG
Neubis

-us, zie Neeus.

 

FD
Neubourg

Nubourg. 1680 «Mathieu Neu-bourg» Thuin; topon. fréquent, e.a. Le Neu­bourg (Eure), etc.

 

JG
Neubourg

Proven. Anc. principauté allem. Synon. : Neuburger, ,,De Neubourg ». Nos 212, 216.

 

EV
Neubourg

zie Deneubourg.

 

FD
Neubus

Nobus, cf. Meubus.

 

JG
Neuckelmance

zie Neukermans.

 

FD
Neuckens

Neukens. Var. néerl. de No(c)kin ou bien var. de Noukens, hypocor. de Arnoud [FD].

 

JG
Neuckens

V. NAD (Nak).

 

EV
Neuckens

zie Nokin.

 

FD
Neucker, de

de Neuker, de Nucker: 1. Neuker, Mnl. noker: notenboom. Vgl. Noteboom, Notelaers. 1374 Jan de Noker, Gb. (SCHR.); 1563 Cornélius Nuekers, Lv. (HENNO). – 2. Vit Den (H)euker. Zie De Hoker. – 3. Patr. Zie De Nocker(e).

 

FD
Neucker, van de(n)

van de(n) Neuker, van den Eucker, van de Neuken: PlN Noker: notenboom. Vgl.Noteboom. PlN Nokere (OV) en in War. (WV). 1411 Gheeraerd vanden Nokere = 1417 Gh. van Nokere,

Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Neuckermans

1. V. Nekker. — 2. V. NAD (Nak).

 

EV
Neuckermans

cf. Nokerman.

 

JG
Neuckermans

zie Neukerman(s).

 

FD
Neudt, (de)

zie (de) Neut.

 

FD
Neuen(s)

zie Noudens.

 

FD
Neuenhaus

zie Neuhaus(er).

 

FD
Neuenhoven

Topon. allemand signifiant ‘nou­velles fermes’.

 

JG
Neuens

Génitif d’all, neuen, dérivé de neu ‘nouveau’.

 

JG
Neuer

D. BN voor een nieuwkomer. Vgl. Neu.

 

FD
Neufcœur

Var. de Neufcour (v. ci-dessous), la finale de Neufcœur s’expliquant par une réinterprétation ayant pour origine l’homoptra-nie en wallon de cour ‘cœur’ et de court ‘court’, comme dans le topon. Amercœur, w. Amécoùr, à Liège, 1221 «Amecuert» (TW), comp. aussi Froidcœur, Hautecœur [JL, NFw].

 

JG
Neufcour

-ourt. Nom d’origine: Neufcourt, à Beyne-Heusay (Lg), etc.

 

JG
Neufcour(t)

Neufcoeur: PlN Neufcourt in Beyne-Heusay (LU). 1729 Fr. de Neuffcour, Welden-Aw.

(AP).

 

FD
Neufcourt

Proven. ..Nouveau do­maine ». Synon. : Neuville, Neu-

court (Dép. Cortil-Wodon). Neuf-cour (Dép. Beyne-Heusay). N° 245.

 

EV
Neufeld

D. PlN: nieuw veld.

 

FD
Neufeld

Topon. all. (= nouveau champ).

 

JG
Neuffels

Avec n- prosthétique, génitif de moy. néerl. hovel, huevel ‘colline’?

 

JG
Neuffels

zie Nyffels.

 

FD
Neufkens

cf. Nefkens.

 

JG
Neufkens

V. Neef.

 

EV
Neufkens

zie Nefkens.

 

FD
Neufnet

Surnom (d’enfant trouvé?): neuf né ‘nouveau-né’ ; cf. aussi N(i)eunez.

 

JG
Neufnet

zie Nieunez.

 

FD
Neuforge

1586 «Corbel de Neufforge» Coût-Stavelot; nom d’origine: neuve forge.

 

JG
Neuforge

PlN Neuve-Forge in Theux (LU): nieuwe smisse. De stichter van een smederij in Harzé (LU) kreeg de naam De la Neuveforge, die in de i/e e. De Neuforge werd (Midd. 1973,60-61). 1586 Corbel de Neufforge, Stavelot (J.G.).

 

FD
Neuforge

Proven. ,,Nouvelle forge » (L.D.).

 

EV
Neufort

Nefors: PlN: nieuw fort, versterkt kasteel.

 

FD
Neufort

Nom d’origine: nouveau fort.

 

JG
Neufville, (van)

zie van Neuville.

 

FD
Neufvilles

1565 Jehan Neuné, Ecaussines (Midd. 2001,1-22).

 

FD
Neugarten

-ter: PlN: nieuwe (boom)gaard. Vgl. Scand. Nygaard. Neugartheim (Elzas) heette oorspr. Neugart. 1437 Hiigelin Nugart, Illkirch/ Elzas (BRECH.).

 

FD
Neugebauer

Zie Neubauer.

 

FD
Neugroschl

Neugrosch(e)l: D. Neungrôschl: negen stuivers. Vgl. D. Neunangster,

 

FD
Neuhaus

Topon. all. (= nouvel le maison).

 

JG
Neuhaus(er)

-hausen, -häuser, -hauzer, -heuser, Neuenhaus, Neuhuys, Nijhuis, Ny(en)huis, Nijenhuis, Neyenhuisen, Neinhaus, Nejhaus, Nie(n)haus, Nienhuis: Erg verspreide PlN: nieuw huis. Vgl. Nieuwenhuis. 1279 Dietericus de Niuwenhusen (BRECH.); 1359 (Gertrude) van Nythusen (BLOIII); 1767 François Neunheuser, N (ICC II).

 

FD
Neuhauser

-zer. Dérivé du topon. Neuhans, comme nom d’habitant.

 

JG
Neuhof(f)

Neunhoeffer: Erg verspreide PlN: nieuw hof, nieuwe hoeve. Vgl. Van Nieuwenhove. Ook Neuhofer, Neuhôffer. 1422 Rotger van dem Nyenhove, Westfalen.

Neunhofer < Neuenhof. 1459 Mathes Neunhofer, Schôntal (BRECH.).

 

FD

Neuhove, van

 

zie van Nieuwenhoven.

 

FD
Neuhuys

zie Neuhaus(er).

 

FD
Neuilly

Fréquente Fr. PlN (o.m. Oise, Seine).

 

FD
Neujean

1. ,,Nouveau Jean » (Celui des nommés Jean le plus récem­ment arrivé dans l’agglomération). Ou bien : Neu gent, ,,Nouvel homme ». N° 81. — 2. Proven. Néchin (Loc.) (Fausse régression). Ou bien : ..Nouveau champ ». Synon. : VAN Nieuwveld. N° 81.

 

EV
Neujean

1545 «Albert Neujehan» Bourg-Namur, 1693 «Gillet Noux Jean» Lamber-mont ; prénom : neitf(w. noû) + Jean. – Comp. 1631 « Jean Neufieu » émigré en Suéde, probabl. neu(f) +fieu ‘fils’?

 

JG
Neujean

BN & Patr. Neuf Jean: nieuwe Jan. Vgl. D. Neuhans, Ndd. Niehans. 1545 Albert Neujehan, Namen(J.G.).

 

FD
Neujens

zie Noudens.

 

FD
Neukelmance

cf. Nokerman.

 

JG
Neukelmance

zie Neukerman(s).

 

FD
Neuken, van de

Wsch. Van Neuken < Van Eukem. Of = Van den Neucker.

 

FD
Neukens

cf. Neuckens.

 

JG
Neuker, de

zie de Neucker.

 

FD
Neuker, van de(n)

zie van den Neucker.

 

FD
Neukerman

-mans, cf. Nokerman.

 

JG
Neukerman(s)

Neuckermans, Nokerman(s), Nockerman, Nonckreman, Neukelmans, Neuquelman, Neu(c)kelmance, Nuckelmans, Nuchelmans, Nuggelmans, Nochelmans, Ukelmans, Okerman(s), Ockerman, Ocreman: Afl. van Van den Neucker, Van den Nokere. Vgl. Noterman(s). Voor oker, vgl. Mnl. okernoot. 1340 Walterus Ocker­man, Tnh. (VERB.); 1488 Johanne Nokerman, Oud. (CAE); 1615 Joos Okerman; i677Andries Nockerman, Ronse (Midd. 1963,322; 1964,276).

 

FD
Neukermans

V. Nekker.

 

EV
Neukirch

Topon. all. (= nouvelle église).

 

JG
Neukom

Nackom: D. BN Neukomm: nieuwkomer, nieuw aangekomen inwoner. Nackom is Br. uitspr. 1266 Henr. Niukome (BRECH.).

 

FD
Neulant

zie van Nuland.

 

FD
Neulens

Génitif double de Nel-, Nul-, hypocor. de Arnould.

 

JG
Neulens

zie Nollens.

 

FD
Neuleteers

Métathèse consonantique de Neu-teleers ; ou bien génitif de moy. néerl. noteltm ‘noyer’ [FD].

 

JG
Neuleteers

Metathesis van Neuteleers of contaminatie van Notelteers en Neuteleers.

 

FD
Neulinger

PlN Neuling (BEI), Neulingen (BW).

 

FD
Neumaier

-meier, -may(e)r, -mer(s), Neymeyr, Niemeyer: OokD.

 

FD
Neuman

Neumann, Néman, Neyman, Numan, Neumane (forme romanisée), au génitif:

 

JG
Neumann

-man(s), -mane, Naumann, Nejman, Neyman(n), Najman: BN voor een nieuwkomer. Naumann is Middeld. Vgl. Numans. 1782 Hubertus Neumans, Sittard-Aw. (AP).

 

FD
Neumans

Surnom: all. neu Mann ‘homme nouveau’.

 

JG
Neumark

PlN(SA,SH).

 

FD
Neumeier

Neumer(s), zie Neumaier.

 

FD
Neumuller

-müller: DN BerN: nieuwe molenaar. 1270 Heinr. dictus novus molendinarius, Villingen (BRECH.).

 

FD
Neunez

Nieunez [distinct du NF esp. Nunezj. D’après RIO 18, 1966, 64, représenterait le lat nonnus ‘moine’ (titre de respect), cf. FEW1,

189a; plutôt var. (picarde pour Nieu-) de Neuf-net.

 

JG
Neunez

zie Nieunez.

 

FD
Neunhoeffer

zie Neuhof(f).

 

FD
Neunzig

Surnom: all. neunzig ‘nonante’.

 

JG
Neuprandt

Obd. voor Neubrand. Nieuwe afgebrande (gerooide) plaats.

 

FD
Neuprez

1599 «David de Neupreitz» Bourg-Dinant, 1777 « Henry-Joseph Neuprez» Forêt-lez-Chaudf.; nom d’origine: Neupré, à Plainevaux (Lg), etc. ; cf. aussi Noupré, -ez.

Neuray. 1651 «Simon Neureau» Retinne, 1723 «Henri fils de Simon Neurea» Forêt-lez-Chaudf., 1776 «Wathieu-Joseph Neuray» Olne; surnom: dimin. en -ellu > w. liég -ë de w. liég. neûr ‘noir’.

 

JG
Neuprez

PlN Neupré in Plainevaux, Rotheux(LU). 1599 David de Neupreitz, Dinant (J.G.).

 

FD
Neuquelman

zie Neukermans.

 

FD
Neuray

V. Noir et NAD (Na).

 

EV
Neuray

zie Noireau(x).

 

FD
Neuret

1294 «Gilles Neures» CensNamur; dér. en -et de w. liég. neûr ‘noir’ FEW 7, 132a; comp. Noiret.

 

JG
Neuret

zie Noiret.

 

 

FD
Neureuther

Neurauter: D. FN Neureuter, -reiter < PlN Neureut: nieuwe rode. Vgl. Neuroth.

 

FD
Neurinck

Nierinck(s), -inckx, -ynck, -ijnck: Wsch. Patr. Vgl. Neerinck. 1321 Henrico Nuring = H. Nurinc= 1340 H. Nyrinc = 1346 H. Nirinc = 1347 H. Nuerinc = 1380 van Henricke Nieringe, Landen (C.BAERT); 1659 Adr. Neurincx, Zandbergen-Aw.

(AP).

 

FD
Neuroth

Topon. all. (= nouvel essart).

 

JG
Neuroth

Verspreide D. PlN, ook Neurode, Neurath: nieuwe rode. 1318 Joh. dictus Nurode, Mainz (BRECH.).

 

FD
Neus

1. Car. phys. ,,Le nez » (Long ou gros). — 2. V. NAD (Naz).

 

EV
Neus

Surnom: néerl neus ‘nez’, plutôt que nom d’origine : Neuss (Nordrhein-Westfalen). Nouskens. Dimin., au génitif, de Neus.

 

JG
Neus, (de)

BN naar de opvallende neus. 1298 Johanni Nuese, Bg. (VERKEST).

 

FD
Neuschwander

zie Neuenschwander.

 

FD
Neuser

Neusser < PlN Neuss (NRW).

 

FD
Neusinger

Neusenger: nieuwe rooier. Ww. sengen: zengen, branden. Vgl. Neuprandt.

 

FD
Neuskens

BN Dim. van neus. 1386 Henr. cum naso = Henr. Neseken, Greifswald (NN).

 

FD
Neuss, (van)

PlN (NRW). Vgl. Van Nuys i.

 

FD
Neustetel

D. Neustetter < fréquente PlN Neustadt. 1305 Conr. de novo civitate, Greifswald (BRECH.).

 

FD
Neusy

(NF hennuyer), Neuzy (NF liégeois). Nom d’origine: borain neûsî, w. nam. neùjî ‘noisetier’, etc. ; É. Legros (BTD 27, 133) propose aussi une origine détoponymique, d’après Neucy, dépend, de Chevron (Lg).

 

JG
Neusy

1. Proven. (E)n Heusy, ,,A la houssaie » (L.D.). V. Nachez. N° 243. — 2. V. NAD (Naz).

 

EV
Neusy

Neuzy, Nosy, Noussis, Nozy, Nozij: PlN dial. neùst (Borinage): notenboom.

 

FD
Neut, (de)

(de) Neudt, de Nudt, de Nut(te), Nutte, de Nood(t), Denutte, Denuite, Denuyte: Mnl. note, neute: noot. BerBN van de notenhandelaar. Vgl. D. Nuss(er), Nusskern. 1351 Arnout de Neut, Cent (GSB); 1368 Coppin Note, Ktr. (DEBR. 1970); 1379 Willem Note, Ip. (BEELE); 1477 Jan Neudt, Wachtebeke-Gent (PBG); 1567 Anthuenis Nuete, Koolkerke(SCHOUT.l).

 

FD
Neut, van der

zie van der Noot.

 

FD
Neuteiaers

-eer(s), -ers, zie Notelaers.

 

FD
Neutel

Wsch. verkorting van Neuteleer.

 

FD
Neuteleer

au génitif: Neuteleers, -lers. Nom d’origine: moy. néerl. noolelaer ‘noyer’; cf. aussi Neuleteers.

 

JG
Neutelings

Mnl. notelijc, nodelijc: kommervol, behoeftig? Vgl. Ndd. Nôtlich. 1356 Joh. Notleke, Lùbeck(NN).

 

FD
Neuten(s)

zie Nouten(s), Noten.

 

FD
Neuten, van

zie van Noten.

 

FD
Neutens

V. NAD.

 

EV
Neuter, de

zie de Noter.

 

FD
Neutgens

-iens, -jens, -kens, zie Nuytkens.

 

FD
Neutjens

Dimin., au génitif, de l’hypocor. Neut (cf. Neuts).

 

JG
Neutre

Wellicht W. adaptatie van de Neuter.

 

FD
Neuts

Nuls, Nuds. Génitif de Neut, hypocor. de Arnold, plutôt que de moy. néerl. note, nuete ‘noix’.

 

JG
Neuts

zie Nouts.

 

FD
Neuttiens

zie Nuytkens.

 

FD
Neuve Eglise

Deneuféglise: PlN Neuve-Eglise, vertaling van Nieuwkerke (WV). 1117 Gozewinus de Nova Ecclesia = 1141 Gozuinus de Niuenkerke; 1256 Gilebert de Noveglise; 1273 Jehans de Nueveglise = 1274 Jehan de Nieukerke, WV (DF XI).

 

FD
Neuve!, van den

zie van den Heuvel.

 

FD
Neuvens

cf. Nevens.

 

JG
Neuvens

zie (de) Neve.

 

FD
Neuvians

zie Nevejan(s).

 

FD
Neuville

1302 «Jakeme de Neuvile» Loi-Tournai, 1444 «Colinet de Neufville» Aides-Namur, 1574 «Jacquete fille de Closse de Neuville» La Gleize, 1686 «Marie Neuville» BourgNamur; nom d’origine très fréquent, e.a. Neuville-sous-Huy (Lg), etc.

 

JG
Neuville

Proven. Loc. et L.D.

 

EV
Neuville, (van)

(van) Neufville, Vauneuville:Heel fréquente PlN. 1302 Jakeme de Neuvile, Dk. (J.G.); 1382 Gillis van Neuville, Moen (DEBR. 1970); 1407 Jan Nuevyle, Rollegem (DEBR. 1958). Zie ook Deneuville.

 

FD
Neuvroen

Vl. adaptatie van Nevron, wsch. < Nevelon, verbogen vorm van Germ. VN Nivelo, Nevilo (MORLETI). 1244 Nevela feme Nevelon; 1320 Nievelon le Borgne, Atrecht (NCJ); 1390 Jehan Nevelon, Rhuis (MORLET).

 

FD
Neuwar(t)

Neuwaer, zie Nouar(t).

 

FD
Neuwelaere, de

zie Nieuwelaers.

 

FD
Neuwels

1. Proven. Neu Welz, ..Nouveau gué » (L.D.). — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Neuwels

zie Neeus.

 

FD
Neuwirth

D. BN: nieuwe waard.

 

FD
Neuwis

zie Neeus.

 

FD
Neuyens

zie Noudens.

 

FD
Neuzy

cf. Neusy.

 

JG
Neuzy

zie Neusy.

 

FD
Nev-

-e, -en(s), Nevesen, Neven. N° 4. 1. V. Neef. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nève

Neve, Nêve, p.-ê. aussi Naive et Naif. 1635 «Jean Neve»  BourgNamur; romani-sation de Neef (= neveu), apparemment attes­tée à date ancienne, cf. Lenefïe et Neveu(x).

 

JG
Nève de Mévergnies

NF de la noblesse.

 

JG
Neve, (de)

de Neeve, (de) Nève, Denaive, Neven(s), Nèves, Neves, Neuvens, de Neef(f), (de) Nef(fe), Neff, de Neft, de Nefve(s), Nefve, Neefe, Neef(s), Neeffs: Verwantschapsnaam, Mnl. neve: neef. Vgl. Schoneneve (BEELE). 1268 Arnulphus Nepos;

1268 Baldo Neve; 1388 Andries le Neve, Ip. (BEELE); 1222 Walteri le Neve = 1223 Walteri Nepotis; 1390 Aernoud de Neve; 1396 wedue Joes Neven, Ktr. (DEBR. 1980,1970).

 

FD
Neveians

Nevejans. Génitif de l’anthrop. néerl. composé: neve ‘neveu’ + Jan (Carnoy 198).

 

JG
Nevejan(s)

Nevejant, Neveians, Neiveyans, Neuvians: Neef Jan? De vbb. zijn evenwel vrij jong: 1600 Neve Jansens, Bg. (PDB); 1669 Jan Nevejans, Aalst (GAUBL. 1971); 1678 Andries Neveans, Cent (VS 1992,307); 1679 Maria Anna Eveian, Lo (CRAEYE); 1748 Pieter Nevejans, St.-Win. (VERGR. 1968). Er bestaat weliswaar een D. FN Newjahn, waarin New(e) = Neve, Neffe kan zijn, maar die m.i. ook aïs Neujahn kan worden begrepen. Vgl. Ndd. Niehans (nieuwe Hans) tegenover Althans/Oudejans, Fr. Neujean. Daarom is Nevejans wsch. een reïnterpretatie van Nievejans = Nieuwejans.

 

FD
Nevejean

Situat. de famille. ,,Neveu Jean ». V. Neveu.

 

EV
Nevel(e), van

van Hevel(e): 1. PlN Nevele (OV). 1233 Elizabeth domine de Nivella, Ktr. (DEBR. 1980); 1309-10 Willem van Nevele = Willem van Hevele, Aardenburg (HAES. 1954″). – 2. Of een andere PlN Nevele, in Ktr., Oostvleteren, Wervik (DF XI). 1348 jeghen minen heere Willemme van Nevele = 1364 Willem van Nevele…te Werveke bin zynen heerscepe (DEBR. 1971,1970).

 

FD
Nevels

Wsch. var. van Nevens.

 

FD
Nevelsteen

Nevelstein. Nom d’origine: Nivel-stein, à Merkstein près d’Aix-la-Chapelle.

 

JG
Nevelsteen

Proven. ,,Château de Nevele » ou ,, Château du sieur Navaud ».

 

EV
Nevelstein

-steen, -stin, -styn: PlN Nivelstein in Herzogenrath (NRW). 1551 Henrici de Nuelsteyn; 1692 Hieronimus Albertus de Nevelstein, Dend. (MULIV,VII).

 

FD
Nevems

Wsch. var. van Nevens.

 

FD
Neven

Né-, Nevenne (romanisation), au géni- tif: Nevens, Né-, Neuvens. Génitif de Neef, Nève.

 

JG
Neven(s)

Nèves, zie (de) Neve.

 

FD
Nevers

PlN (Nièvre) of var. van Nevens?

 

FD
Neves

V. Nef.

 

EV
Neveu

-eux, Nepveu. 1272 «Lisa relicta Arnol-di Nepotis» PolyptVillers, 1282 «Biernart le Neveu», 1284 «Henri le Neveut, le pisson-nier» DettesYpres, 1780 «Quentin Neveu» NPLouette ; nom de parenté : fr. neveu, parfois au sens médiéval de ‘petit-fils’.

 

JG
Neveu

N. de relation familiale. 1. Neveu ayant succédé à l’oncle dans les affaires ou ayant ouvert un éta­blissement concurrent. Nevejean ,,Neveu Jean » (se trouvant dans la même situation). — 2. ,,Neveu d’un notable ». N° 128.

 

EV
Neveu

Neveux, Nepveu, Leneveu: Verwantschapsnaam van de kleinzoon of de neef. Vgl. (de) Neve. 1252 Gobin Neveu, St-Q. (MORLET); 1433 Jaquemaert le Nepveu, Rijsel (PARM.).

 

FD
Nevez

1.   Proven.   Neffais   (Neffe,Dép.     Anseremme)     ou     Ni vais (Nives,   Loc).   —   2.   V.   NAD (Na).

 

EV
Nevill(e)

E. FN < PlN Néville (Seine-Inf.) of Neuville (Calvados). 1086 Ralph de Nevilla (REANEY).

 

FD

Nevraumant

 

Proven. Dép. Orgeo. EV
Nevraumont

Nom d’origine: Nevraumont, à Orgeo (Lx).

 

JG
Nevraumont

PlN in Orgeo (LX).

 

FD
New(man)

Neeman: E. BN van de nieuwkomer. Vgl. Neu, Neumann, Numans.

 

FD
Newbery

PlN Newbury (Berkshire).

 

FD
Ney

1474 «relicta quondam Ney» PrincipLiège; p.-ê. var. d’ail, neu ‘nouveau’ (Dauzat 450)?

 

JG
Ney

Ney-   -ens,   -man.   V.   NAD (Na).

 

EV
Ney

zie Nouts.

 

FD
Ney, de

zie Naeye.

 

FD
Neyberg(h)

Neijbergh, Nieberg, Nyberg, Neiberg: – PlN: nieuwe berg. Wsch. < Neuberg; vgl. Neumaier = Neymeyr. Ndd. nie- = D. neu-. Neybuch: Var. van D. Neuburg, verspreide PlN. Voor de ey: vgl. Neyberg(h).

 

FD
Neycken

Neyken, au génitif: Neykens. Dimin. du suivant.

 

JG
Neycken

zie Noukens.

 

FD
Neydt

zie Nouts.

 

FD
Neyen(s)

Neijens, Neyes, zie Noudens.

 

FD
Neyen, van

zie van Nijen.

 

FD
Neyenhuisen

zie Neuhaus(er).

 

FD
Neyens

w. (Bastogne) Nèyèns ‘, Neijens, Neyns, Nijns, Nyns. Génitif d’un hypocor. en -in de Arnoud.

 

JG
Neyer, (de)

zie de Naeyer.

 

FD
Neyghem, van

van Eigem, van Heyg(h)em, van Eyg(h)em, van Neyg(h)en, van Nijgen, van Nygen, van Eyg(h)en,van Heyg(h)en, van Eijgen, van Eig(h)en: 1. PlN Neigem (OV): 1396 Ten Eyghene (DE B.). 1356 tgasthuus van den Eyghenen, Neigem; 1406 Willems goet van den Eygene, Kh. (PEENE). – 2. Zie Van Eyghene, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt.

 

FD
Neyken

-ens, cf. Neycken.

 

JG
Neyken

zie Noukens.

 

FD
Neykermans

zie Eykerman(s).

 

FD
Neylen, van

zie van Nijlen.

 

FD
Neyman

cf. Neuman.

 

JG
Neyman(n)

zie Neumann.

 

FD
Neymeyr

zie Neumaier.

 

FD
Neyn, de

zie Lenain.

 

FD
Neynens

Neijnens: Var. van Neyens.

 

FD
Neyns

Nijns, cf. Neyens.

 

JG
Neyns

zie Noudens.

 

FD
Neyrinck

cf. Neerynck.

 

JG
Neyrinck

-ynck, zie Neerinck.

 

FD
Neyrinckx

V. Nering. Neyt(s). 1. V. Nyd. — 2. V. NAD.

 

EV
Neys

Neys de Pierpont, Neys. Var. de Neijs, Neis (= Denis).

 

JG
Neys-

zie Nijs-.

 

FD
Neysens

cf. Neis(sen).

 

JG
Neyskens

Dimin., au génitif, de Neis, Neys.

 

JG
Neyssen

-ens, cf. Neis(sen).

 

JG
Neyt

génitif: Neyts. 1673 «Pierre Neyts» BourgNamur ; hypocor. de Arnould.

 

JG
Neyt(s)

zie Nouts.

 

FD
Neyverseel, van

zie van Nyverseel.

 

FD
Neyzen

zie Nijssen(s).

 

FD
Nezer

Né-, Niser. NF all. : fils de Nese, Agnès (Brech. II, 312), plutôt que dérivé de moy. néerl. niesen ‘éternuer’.

 

JG
Nezer

zie Neser.

 

FD
Ni-

-xhon, -zet. V. NAD (Nak, Naz).

 

EV
Nian(i)ot

zie Naniot.

 

FD
Nianiot

Nianot, cf. Naniot.

 

JG
Nias 

1.   Car.  mor.   ,,Niais ».  —  2. Proven. Niaster  (Dép.  Aywaille).

 

EV
Nibbes

-es, Nibes, -es, Niebes, Nibus. Var. de Mébis, Meubis, -us (= Bartholomeus).

 

JG
Nibbes

zie Neeus.

 

FD
Nibelle

Nom d’origine: Nibelle (Loiret).

 

JG
Nibelle

PlN (Loiret).

 

FD
Nibes

Nibus, zie Neeus.

 

FD
Nibus

cf. Nibbes, Nibes.

 

JG
Nica(r)

Patr. Afl. van HN Nicasius of Nicolaas. 1272 Jean Nicart, Hoei (HERB.).

 

FD
Nicaes(e)

Nicase(ns), Nika(e)s, Nicais(ie), Nicasi(e), Nicasy, Nicais(s)e, Ny(c)kees, Nijckees, Nickäs: 1. Patr. Fr. HN Nicasius < Gr. nikao: ik overwin. 1337 Nichasio de Aringhe, Ktr. (DEBR. 1971); 1386 Nicase Magoen, Ip. (BEELE); 1417 Gillart Nicaise, Aat (J.G.); 1548 Jehan Nicaise, Bergen-Aw. (AP). – 2. Soms aïs var. van Nicolaas beschouwd. ±1400 Nicolas dit Nicaise d’Estrepy, Luik(BODY).

 

FD
Nicaise

1.  N.   de  baptême  hellén. —  2. Car. mor. ,,Niais ». N° 278. Nice.  1. Proven.  Loc. fr. — 2.  V. NAD  (Naz).

 

EV
Nicaise

Nicaice, -aisse. 1308 «Nicaises Lec-quepos» ComptesMons, 1363-64 «Nickaises li Batteres», 1417 «Gillart Nicaise» Polypt-Ath, 1499 «Jehan Nicaise» TerrierNaast; pré­nom Nicaise, forme savante de Nicasius, nom grec dérivé de nikê (= victoire), popularisé par saint Nicaise (5e s.), patron de la ville de Reims.

 

JG
Nicanor

NF issu d’un prénom biblique, cf. 1422 «Nikenorre van Vatene» Courtrai; nom d’un personnage de la Bible, adversaire de Judas Maccabée au 2e s., popularisé sans doute par la fête juive appelée le «Jour de Nikanor».

 

JG
Nicanor

Patr. Bijbelse VN Nikanor. 1422 Nikenorre van Vatene, Ktr. (SR f° 54).

 

FD
Nicar

1234 «quondam Alberici Nicart» St-Hu-bert, 1272 «Jean Nicart»Huy, 1296 «Estienne Nicart» TailleParis; péjoratif de Nicaise ou de Nicod.

 

JG
Nicasi

Gén. latin de Nicaise < Nicasius.

 

JG
Nichel

1. V. Nicolas. — 2. V. NAD (Nak).

 

EV
Nichels

cf. Nickel(s).

 

JG
Nichels(on)

Zie Nickel(l).

 

FD
Nichol(s)

Nicholls, Nicholes, Nic(h)olson, Nicol(l), Nicolle, Nicolin, Nicoli(ni), Nicolet(ti), Niclot, Niclet, Niclou(x), Nicou(d), Nikou: Patr. Korte vormen en vleivormen van Gr. HN Nikolaus. 1305 Nicole le Ganzekuch = 1306 Clais li Ganzecuch; 1387 Nichole Diederijc = 1393 Nicole Diederijc, Ip. (BEELE); 1306 Jans ende Nycoels goet, Waalwijk (MNT 457); 1472 Colart Nicol, Laroche; 1508 Niclo de Warenne, Namen (J.G.).

 

FD
Nicholas

zie Nicolaas.

 

FD
Nick

Ni(c)que, Nix, Nicks(on), Niks: Patr. Korte vorm van HN Nikolaus.

 

FD
Nick

Nicque, Nique; génitif néerl.: Nicks, Nix. 1574 «Nicq Babeur de Fauvillers», 1575 «Collignon Jehan Nicq»G.-D. Lux.; hypocor. de Nicolas.

 

JG
Nickäs

zie Nicaes(e).

 

FD
Nickel

au génitif: Nickels, Nikels, Nichels. Hypocor. ail. formés par apocope de Nicolas.

 

JG
Nickel(l)

Nickelé, -elt, Nikel, Ni(c)kels, Nickers, Michels, Nieckels, Nichelson: patr. < Gr. HN Nikolaus. 1508

Griete Nighels, Temse (DE MAN).

 

FD
Nickelmann

Nickmann, -mans, Nikelman(n), Nicmans: Patr. Afl. van HN Nikolaus. Vgl. Nickel.

 

FD
Nickelmann

Nikelman, -ann. Composé de Ni­ckel (qui précède) + Mann ‘homme’ (devenu une sorte de suffixe à valeur hypocor.).

 

JG
Nickers

Nyckers. Surnom: génitif de moy. néerl. nicher, necker ‘esprit des eaux’.

 

JG
Nickmans

Dérivé en -mon de Nick, Nicolas, cf. Ni(c)kelman, plutôt que de moy. néerl. nicken ‘pencher la tête, acquiescer’.

 

JG
Nickmans

Nicolet. V. NAD (Nak).

 

EV
Nicks

cf. Nick.

 

JG
Nicks(on)

zie Nick.

 

FD
Niclae(y)s

Niclasse, Niclaus, zie Nicolaas.

 

FD
Niclaes

-aeys, cf. Nicolaes.

 

JG
Niclaus

1289 «Niclaus de Sauvegnon» Det­tes Ypres; prénom ail. Niklaus, Nicolas ou forme abrégée de lat. Nicolaus.

 

JG
Niclet

Niclot, Niclou(x), zie Nichols.

 

FD
Niclot

Nicloux. 1508 «Niclo de Warenne» BourgNamur, 1575 «Piere Niclo» Duché Luxemb. ; dérivés en -ot et -ou du thème Nicl-(de Nicolas).

 

JG
Nicmans

zie Nickelmann.

 

FD
Nico(d)

zie Nicot.

 

FD
Nicod

Nicod- -ème, -am. N. de bap­tême d’orig. hellén. N° 278.

 

EV
Nicod

Var. de Nicot plutôt qu’apocope de Nico-dème.

 

JG
Nicodème

-ême. Lat. Nicodemus, forme sa­vante d’un anthrop. grec, nom du pharisien qui ensevelit le corps de Jésus avec Joseph d’Arimathie et de deux saints.

 

JG
Nicodème

Patr. Gr. HN Nicodemus. 1559 Henricus Nicodemi (MULIV); 1582 Marc Nicoden, Aw. (AP); 1690 Nicolaus Nicodeem, Gery (MUL VH).

 

FD
Nicol

Nicoll. 1487 «feu messire Nicol Geselle» JusticeBastogne, 1472 «Colart Nicol» Dén-Laroche, 1550 «Nicol Balligant» CoutSta-velot, 1589 «Henry Nicol» DénMalempré; apocope de Nicolas ou var. de Nicolle. Aussi prénom fém.: cf. 1485 «Lambert Nyvart et Nicol sa femme» JusticeBastogne.

 

JG
Nicol(le)

Nicolet(ti), Nicoli(ni), zie Nichols.

 

FD
Nicolaas

-a(es), -ae(rs), -ais(en), -asse, Nic(h)olas, Nicolaïdis, -aides, Nikolaidis: Gr. Patr. < HN Nicolaus.

 

 

FD
Nicolaers

Génitif du dérivé néerl. en -aert de Nicol(as).

 

JG
Nicolaes

Niclaes, -aeys (forme contractée). Forme néerl. de Nicolas.

 

JG
Nicolai

-aï, cf. Nicolay.

 

JG
Nicolas

Nicolaas. N. de baptême d’orig. hellén. Nic(o)laas, Nico-laers, Nicholas. Diminutifs : (Ni)col- -au, -ay, -et, Col(l)- -ée, -et, -«ye. Nichel. Claas-, Claeys–sen(s), ,,Fils de Nicolas ». N° 107.

 

EV
Nicolas

Prénom Nicolas, d’après le saint évêque de Myre en Lycie, persécuté au 4e s. sous Dicolétien (nom grec composé de laos ‘peuple’ et nikê ‘victoire’) et devenu un des saints les plus populaires en Occident, notamment en Wallonie; le prénom subsiste dans de très nombreux dérivés, notamment par aphérèse, du type Colla, Colin, Colson, Collot, etc. « Forme latinisée au génitif: Nicolay, -aji, w. nam. Nicolayi, Nicolai, -aï, Nicolaï de Gorhez, Nicolay, Nikolaï. 1443 «Colars Nicolay» Ladeuze, 1595 «CoraeliseNicolay» Liège, 1623 «Jean Nicolay» BourgNamur; génitif lat. de Nicolaus, cf. 1332 «Colette filio quondam Nicolaï» AnthrLiège, 1647 «Nicolaus filius Nicolay d’Andrimont» La Gleize.

Dérivés du thème anthrop. Nicol- de Nicolas: Nicolau. Peut-être dimin. en -eau de Nicol(as). – Nicolaye. Forme w. liég. Nicolèye de Nicolas. – Nicolet. 1302 « Rogier Nicole!» LoiTournai, 1604 «vefve grand Nicolet», 1611 «Gérard Nicolet», 1655 «HermanNicol-let» Arbrefontaine, 1656 «Nicolet le Masson de la Martinville» La Gleize, 1725-50 «Hu­bert Nicolet» ÉchHuy.

 

JG
Nicolle

1236-37 «Nicole Cars de Vake» ChirTournai, 1257 «Renir le fil Nicole de Baler» BaillNivelles, 1283 «Nicole de Scotes fieus Baudewin» DettesYpres, 1301 «messire Nicolle de Boussut» CartCouvin, 1331 «mais-tre Nicole le Caucheteur» ComptesMons, 1383 «monsigneur Nicolle le Familleus» Ecaussinnes, 1506 «Jehan Nicolle» Bourg­Namur, 1589 «Geudequin Nicole» Arbrefon­taine; cas-sujet sans -s ou cas-régime de Nico­las [FD]. – Aussi prénom Nicole, féminin de Nicolas, cf. 1474 «Nicole uxor Johannis Colar» PrincipLiège, 1571 «Nicolle relicte Johan Dorine» La Gleize.

 

JG
Nicolson

zie Nichols.

 

FD
Nicomède

Forme savante de l’anthrop. grec (sens : vainqueur des Mèdes), nom d’un saint martyr du premier siècle.

 

JG
Nicot

Nico(d): Patr. Dim. van VN Nicolas. 1556 Nico de Limbourch, Stavelot (J.G.).

 

FD
Nicot

Nicod. 1556 «Nico de Limbourch» Cout-Stavelot, 1576 «Marguerite Nico» Bourg­Namur, 1597-98 «Nico Dor» Comptes-Nivelles; dimin. du prénom Nicolas. – Ni-coud. Autre dérivé du thème Nie- de Nicolas.

 

JG
Nicou(d)

zie Nichols.

 

FD
Nicque

cf. Nick.

 

JG
Nicque

zie Nick.

 

FD
Nidder, de

zie Neders.

 

FD
Nidercorn(e)

Nidrecourt, zie Niederkorn.

 

FD
Nidercorne

Proven. Neder Gooren (Goor et Gooren, L.D.), ,,Fond fangeux ».

 

EV
Nie-

Ny- -Kerk, ,,Nouvelle église ».

 

EV
Nie(u)wenhuys

,,Nouvelle maison ». Synon. : VAN Nieuwenhuyse.

 

EV
Nieberding

D. afl. van Neubert (zie i.v.); Ndd. nie= D. neu. Evtl. van Neuwirt (DN).

 

FD
Nieberg

zie Neybergh.

 

FD
Niebes

cf. Nibes.

 

JG
Niebes

zie Neeus.

 

FD
Nieborg

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Niebu(h)r

zie Neubauer.

 

FD
Nièce

Verwantschapsnaam Fr. nièce: nicht.

 

FD
Nieckels

zie Nickel(l).

 

FD
Nied(t)

1 D. PlN Nied (HS). – z. Mhd. niet: ijver, vlijt. Vgl. Niedlich.

 

FD
Niedecken

PlN Niedeck (NS).

 

FD
Niedenfùr

Silezische EN: beneden voor. 1478

 

FD
Niedenzu

zie Niedenfur.

 

FD
Nieder

D. FN: die lager, beneden woont.

 

FD
Niederau

Nom d’origine : Niederau (AIL, région de Dresde).

 

JG
Niederau

PlN (BEI, NRW, S): lage beemd.

 

FD
Niedergang

PlN: nedere, lage(re) gang.

 

FD
Niederkirchner

PlN Niederkirchen (RP, SL).

 

FD
Niederkorn

-corn (NF de la région d’Athus). Topon. all. en -korn à identifier, comp. Korntal (faubourg de Stuttgart).

 

JG
Niederkorn

-corn, Nidercorn(e), Nidrecourt: D. PlN: laagkorenveld.

 

FD
Niederlender

D. Niederlânder: Nederlander. Of < PlNNiederland(BEI).

 

FD
Niederman(n)

Die lager, beneden woont.

 

FD
Niedermeyer

-mair: BerN Ondermeier, die een lagere of lagergelegen meierij heeft, tgo. Obermeier.

 

FD
Niedernhuber

Bewoner van een nedere, lagere hoeve.

 

FD
Niederprum

-üm, -un. Topon. all.: près de Priim, ville de l’Eifel.

 

JG
Niederprüm

-um, -un: PlN Niederprùm bij Priim (RP).

 

FD

Niedlich:

 

BN Mhd. nietlich: vlijtig, ij verig.

 

FD

Niehaus,

 

zie Neuhaus(er).

 

FD
Niehsen

Niessen, -ens. Var. de Neij-s(en), Neis(en); ou bien hypocor. de Agnès, ç/1318 «Angnes dite Niese» Liège.

 

JG

Niehsen,

 

zie Nijssen(s).

 

FD

Niekamp,

 

Nij(e)kamp, Nyenkamp: PlN Nieuwkamp: nieuw veld. PlN Nieuwkamp in Hellendoorn (OIJ),Neukamp(NRW).

 

FD
Niekerk

V. Nieuw.

 

EV

Niekerk:

 

PlN (GR). Vgl. Nieuwkerk.

 

FD

Niekolaas,

 

Nikolajsen, Niclae(y)s, -asse, Nicolau(s),

-aou, -ay(e), -aij(e), -a(i), Nikolai, -aou, Nikla(u)s,

Ni(n)claus, Deniclaus: Patr. HN Nikolaas, Nikolaus. 1175 Nicholaus de Beverne (DEBR. 1980′); 1326 Niclais Waghenars kindre, Ip. (BEELE); 1385 Elizabeth Nycholarts; Nicholaus

Nicolart, Tg. (TYTGAT); 1544 Nicolas Nicolas, St-Claude; 1579 Klaas Niclaessen, Oisterwijk; 1604 Jan Niclaes, Tg.-Aw. (AP); 1623 Elisabet Nicolaers, Bilzen (SCHOE.).

 

FD

Niekolaas,

 

zie Nicolaas.

 

FD
Niel-

-s(en), -ens.  1.  V. Corneille.  —  2. V. NAD (Na).

 

EV

Niel(l)en(s),

 

zieNelen.

 

FD

Niel(lis)sen,

 

zie Nelis.

 

FD

Niel(s),

 

zieNeel(s).

 

FD

Niel, de,

 

zie de Nul, Deniel.

 

FD

Niel, van:

 

PlN Niel bij As, St.-Tr. (L), Boom (A), in Vollezele (VB). 1579 Hendrik van Nyl, Willebringen-Aw. (AP); 1680 François van Niel, Bilzen(SCHOE.).

 

FD
Nieland

Nielandt, Nieulandt, Nieuwlandt. Nom d’origine: néerl. nieuw land (= nouvelle terre).

 

JG

Nielandft), (van)

 

Nielander, zie (van) Nieuwland(t).

 

FD
Nielen(s)

Niels, cf. Neel(s), Neelens.

 

JG
Nieles

zie Nelis, Nelen.

 

FD
Nieman(n)

Niemand, Nieman(t)s, Neman(n), Néman(e), Némanne: 1. BN voor een onbekende, naamloze, die niemand bekend is. Vgl. D. Niemandsgnoss, Niemandskind, Niemands-knecht, Niemandsfreund. 1402 Petrus Nemo = 1404 Nieman = 1414 Niemand, Zurich (BRECH.); 1451 Niemans hofstat, Lombeek (OSTYN); 1542 Joannem Nieman tium, Lv. (MULIV). –2. N(i)eman(n), Néman(n)e ook wel < Neumann.

 

FD
Niemans

Génitif de moy. néerl. nieman ‘person­ne’ (avec la valeur de Nulluy ?).

 

JG
Niemantsverdriet

BN voor iemand die niemand verdriet aandoet, die geen vlieg kwaad doet. Vgl. D. Niemandsfreund, Niemandsnarr. 1399 Niemens Vriend, Ktr. (DEBR. 2000′). ±1645 Bastiaan Jans Niemantsverdriet, Klaaswaal (PDB).

 

FD
Niemarkt

Ndd. vorm van verspreide PlN Neumarkt: nieuwe markt (b.v. in Keulen). 1135 Ludolfus de Novo Foro, Keulen (BRECH.).

 

FD
Niemegeer(t)s

-ge(e)rst, zie Nemegeers.

 

FD
Niemegeers

-geerts, -gerts, cf. Nemegeer, Némégaire.

 

JG
Niemegeers

Proven. Nijmeger (Nijmegenaar),  ,,De Nymègue »   (Loc.

holl.).   Synon. :   Neme-,   Nimme- ge(e)rs.

 

EV
Niemeier

nieuwe meier, pachter.

 

FD
Niemeyer

zie Neumaier.

 

FD
Nien

Surnom: p.-ê. anc. fr. nient ‘rien’, cf. par ex. 1279-80 «Pieres Cras pour nient [= gras pour rien?]» RegTournai, 1309 «Jakemes Cras pour nient» ComptesMons. Sinon, p.-ê. de moy. néerl. niën ‘envieux, jaloux’.

 

JG
Nien

zie Néant.

 

FD
Nienaber

Ndd. nûwer nabuhr ‘neuer Nachbar’, nieuwe (na)buur. Vgl. Naber, Nieuwboer.

 

FD
Nienhaus

-huis, zie Neuhaus(er).

 

FD
Nienhaus

Var. de Neuhaus?

 

JG
Nienhuis

cf. Nieuwenhuys.

 

JG
Nienschoot, van

zie Himschoot.

 

FD
Nienwenhove, van

zie van Nieuwenhove(n).

 

FD
Niepel

zie Nijpels.

 

FD
Niepen, van der

PlN Nieppe = Niepkerke (FV). 1388 Ghilebeert van der Niepe, Vn. (DELHAYE); 1568 Hans van Niepe, FV (DGW).

 

FD
Nieraad 

Proven.   Nieuwe-rade   ou -rode,    ,,Nouvel    essart »    (L.D.). Nieuwrode (Loc.). N° 238.

 

EV
Nieraad

Var. van D. PlN Neurath (NRW, RP):

nieuwe rode. Vgl. Neuroth.

 

FD
Nierenberg

zie Nurnberg.

 

FD
Nierenhausen

Nerenhausen, Niernhaussen: PlN Niedernhausen (HS).

 

FD
Nierinck(s)

-inckx, -ynck, zie Neurinck.

 

FD
Nierop, (van)

PlN Niedorp (NH). Vgl. Nieuwdorp. 1519 Nicolaus de Nyerop (MUL III).

 

FD
Nierstrasz

Topon. all. (= rue basse).

 

JG
Nies

au génitif: Niesen, Nisen, w. (Bastogne) Nissèn ‘,

 

JG
Nies

Nies(s)en,   Niesette,   Nieste(n), Niesz. V. NAD (Naz).

 

EV
Nies

Niess, -sz, zie Nijs.

 

FD
Nies, de

zie Denijs.

 

FD
Niesbecq, van

zie Isbeque.

 

FD
Niesen

zie Niezen.

 

FD
Niesette

Niezette, cf. Nisette.

 

JG
Niesette

zie Niset.

 

FD
Niesink

Patr. Afl. van Nijs < Denijs. Nieskens, zie Nyskens.

 

FD
Niessen

-ens, cf. Niesen(s).

 

JG
Niessen(s)

zie Nyssen(s).

 

FD
Niestadt

Ndd. var. van verspreide PlN Neustadt.

 

FD
Nieste(n)

zie Nysten.

 

FD
Niesten

Dérivé de Nies (Denis)? Cf. aussi Nijst, Nyst, Nijsten, Nysten.

 

JG
Niesz

Niess, zie Nijs.

 

FD
Niet, (de)

Mnl. (ge)niet: genot, voordeel, vruchtgebruik. BN voor de vruchtgebruiker. Vgl. D. Niesz. 1405 Bertelmeus Niet, Bg. (SIOEN).

 

FD
Nieterbühl

-buhl: PlN Niederbiihl in Rastatt (BW): nedere heuvel.

 

FD
Nietfelt

Nietvelt. Avatars de Van Heetvelde, Van Eetveld(e) [FD].

 

JG
Nietfelt

zie Nietveld.

 

FD
Niethals

1. Car. mor. ,,H. de rien, nullité ».   (Comp. : -Nathals, ,,Ivrogne »,     Goethals,     ,,Brave     H. », Waeghals,     ,,Casse-Cou ».     Même suffixe). N° 280. — 2. V. NAD.

 

EV
Niethals

zieNutal.

 

FD
Nietveld

-felt, (van) Nietvelt: Afkomstig uit Dinklage bij Oldenburg (NS): 1279 Nydvelde (PDB).

 

FD
Nietzsche

zie Nitsch(ke).

 

FD
Nieu(w)boer

den Nieuwenboer, Nouboers, -bours, Nijboer: Die een nieuwe boerderij begint te exploiteren. Vgl. D. Neubauer, Niebu(h)r.

 

FD
Nieubo(u)rg

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nieuboer

1. Zie Nieuwboer. – 2. Evtl. gereïnterpreteerde spelling van Nieubourg.

 

FD
Nieuborg

-ourg. 1660 «Catherine de Nieu-bourg» BourgNamur; var. de Neubourg ou forme francisée de Nieuwborg.

 

JG
Nieuland(t)

zie (van) Nieuwland(t).

 

FD
Nieulandt

cf. Nieland.

 

JG
Nieunez

cf. Neunez.

 

JG
Nieunez

Ne(u)nez, Nunez, Noefnet, Neufnet: BN nieu né: nieuw, pasgeboren. Vgl. D. Neugeboren. 1529 Estienne Noeufnet; 1544 Jehan Noesnet,

 

FD
Nieus

1. W. nieu: nieuw. Vgl. Neu, New. 1356 Jehans

Nieus, Aat (J.G.). – 2. Zie Neeus.

 

FD
Nieus

1356-58 «Jehans Nieus» PolyptAth; surnom: probabl. ouest-w. nieu (fém. meuve) ‘neuf DOW 3,8; FEW 7, 210b; ou bien adaptation graphique de niés < lat. nepos, cas-sujet de neveu, cf. 1282 «Aliaume le Nies», 1283 «Jeh. Brun, ses nies» DettesYpres.

 

JG
Nieuuvenhove, van

zie van Nieuwenhoven.

 

FD
Nieuvenhuyse, van

zie Nieuwenhuis.

 

FD
Nieuvia(e)rt

Nieuviarts, zie Nieuwjaer.

 

FD
nieuw

,,Nouveau ».   Suivi  d’un  N. de bâtiment ou de terre ». Proven.

Nie(u)w- -bo(u)rg, -kerk, -land. ,,Nouveau château », ,,Nouvelle église », ..Nouvelle culture ».

 

EV
Nieuwaal, van

PlN (G). 1660 Ger. van Nieuwael, Gorkum-Aw. (AP).

 

FD
Nieuwborg

-borgh(t), zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nieuwborg

Nom d’origine: Nieuwbourg, à Assenede (FlOr).

 

JG
Nieuwbourg

Grafie voor Nieuwboer of spelling voor N(i)eubourg.

 

FD
Nieuwburg, van

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nieuwdorp

PlN in Borsele (Z), Stein (NL), Geetbets (VB), Moerkerke (WV), Peer (L). 1466 Giele van Nudorp, Nerem; 1541 Jeroen van Nuijdorp, Vreren (IOT); 1672 Jacob Nieuwdorp, Monschau-Aw. (AP).

 

FD
Nieuwejaars

N. de circonstance. ,,Enfant (illégit. ou trouvé), né le 1er janvier ». N° 301.

 

EV
Nieuwejaers

-gaers, zie Nieuwjaer.

 

FD
Nieuwelaers

de N(e)uwelaere: 1. BerN Mnl. niewelare, nuwelare: obliebakker, oblieverkoper: Janne den Vos, niewelare, van niewelen ende clareite (MW). 1296 Jhan de Nuwelere, Gb. (CG); 1340 Clais de Nuwelare, Ip. (BEELE); 1352 Jan de Neuwelere, Tv. (BERDEN); 1392 Lauwers Nieuwelaert, Bellegem (DEBR. 1970). – 2. Zie ook Nauwelaer(t)s.

 

FD
Nieuweling

-link, Nieuwling: BN voor een nieuweling, nieuwkomer. Vgl. Neumann, Numans.

 

FD
Nieuwenberg(h), van

1. PlN Nieuwenberg (NB). 1414 Lambrecht Aerdssone vanden Nieuwen Berge, Aw. (ANP). – 2. Var. van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nieuwenboer, den

zie Nieuwboer.

 

FD
Nieuwenbriel, van den

PlN in Baasrode (OV): nieuwe beemd.

 

FD
Nieuwenbroeck, van den

van(n) den Nieuwenbrouck, van de(n) Nieuwenbrouck: PlN Nieuwe Broek: nieuw broekland.

 

FD
Nieuwenburg(h), van

van Nieuwenborg(h), van Niewenburgh, van den Nieuwenborg, van Nieuwerburgh, van Niuwenbourg, van Nieuwburg, van Nieuwenberg(h),van Nuwenborg, Nieborg, Nieubo(u)rg, Nieuwbo(u)rg, Nieuwborgh(t), van lembourg, Nijburg: i. PlN Nieuw(e)burg in Assenede (OV), Oostkamp (WV), Berchem (OV); Mère (OV), Dend. (OV): 1337 ter Nieuwerborch (CED). 1396 Heinric van der Nuwerborch, Mère (DE B.); 1429 Raes vander Nieuwerbuerch, Moerbeke (PARM.); 1584 Geert van Nieuwenborch, Aw. (AB); 1602 Adriaen van Neuborch, Schelle (MAR.). – 2. PlN Nuwenborch, oude naam voor Stokkem (L). 1423 Hantz van Nuwenborch, Ht. (A.GHIJSEN). – 3. Zie Deneubourg. – 4. Een Nederlandse familie Van Nieuwenburg stamt van ene Heindrick Willemszoon, die geboren was in het Duitse Neuenburg en zich midden 176 e. in Leiden vestigde. Hij trouwde er in 1650 aïs Heyndrick Willemszoon van Nieuwenburg (PDB).

Nieuwendijk, -dyk: Verspreide PlN. 1561 Marie van Nieuwendiicke, Diksmuide (DF XI).

 

FD
Nieuwenhove(n), van

van den Nieuwenhof, Nieuwenhoff, van Nie(n)wenhove,van Nieuuvenhove, van Hieuwenhove, van Hienove, van Neijenhof, van Neuhove: PlN Nieuwenhove (OV); verder erg verspreid. 1400 Jan van den Nuwenhove, Aarts.; 1576 béer Nynhove(n), Schelle (MAR.); 1772 Egidius van Nieuwenhoven, Buggenhout (AP).

 

FD
Nieuwenhuis

-huizen, -huijs, -huys(en), -huyze(n), -huyse, van Nieuwenhuise, -huize, -huyse, -huysse(n), -huijze, -huijse(n), van (N)ieuwenhuyze, van Nieuvenhuyse, van (den) Nieuwenhuizen, -huisen, -huysen, -huijzen, -huyzen, van Niewenhuysen,-huyze, van Nieuwhuysen,van Nuvenhuysen, van Nimenus, Vannineuse, Vannenus: Erg fréquente PlN Nieuwenhuis. 1293 Jhanne van den Nuwen huis, Gb. (CG); 1326 Belye van den Nieuwenhuus, Ip. (BEELE); 1391 Joerdaen vanden Nuwenhuys, Aw. (ANP); 1396 Stevens Nuwenhuus, Waarbeke (DE B.); 1398 Willem van den Nieuwenhuus, Deerlijk (DEBR. 1970).

 

FD
Nieuwenhuys

Nienhuis, au pluriel : Nieuwen-huizen. Nom d’origine: néerl. nieuwenhuus, •huis (= nouvelle maison).

 

JG
Nieuwensteed

PlN Nieuwenstede: nieuwe (hof)stede, b.v. in Houtave (WV). Of var. van Nieuwstad. Vgl. D. Neustadt, Neudstedt. Of verhaspeling (H) van Nieuwensteen? 1419 Jan van Nieuwenstein, Mtr. (SKM).

 

FD
Nieuwenweg

Verspreide PlN: nieuwe weg. 1339 Jan van Nieuweghe, Bg. (DF XI).

 

FD
Nieuwerburgh, van

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nieuwerleet, (van der)

PlN Nieuwerleet (FV). 1455 Galopin vander Nieuwerleet, Zuidpene (PARM.).

 

FD
Nieuwets

Gen. van Niewoudt?

 

FD
Nieuwhuysen, van

zie Nieuwenhuis.

 

FD
Nieuwinckel

Nieuwienkel: PlN Nieuwe Winkel: nieuwe hoek in Lembeek en Lv. (VB). 1794 Lud. Nieuwinckel, Kalkar-Aw. (AP).

 

FD
Nieuwjaer

Nieuwejaers, -gaers, Nieuvia(e)rt, -iarts, Nooujaar: BN naar een eigen zegswijze. Vgl. Pinxten, D. Neujahr, Niejahr. 1359 Nie. Newjar, Brunn(NN).

 

FD
Nieuwkerk

van Nieuwkerke, Niewekercken: PlN Nieuwkerke (WV), Nieuwkerken-Waas (OV), Oostnieuwkerke (WV). 1122 Goszuinus de Niwekerka (CVT); 1308 Daniel de Nieukerke, Roes. (DEBR. 1971); 1326 Gherard van Nieukerke, Ip. (BEELE); 1584 Saerken van Nieukercken, Aw. (AB).

 

FD
Nieuwkomer

Vgl. Neumann.

 

FD
Nieuwlaat

-laet: BN voor de nieuwe laat, nieuwe landgebruiker, pas vrijgelaten eigenhorige. 1398 Griete Nieulaets = 1396 Griele Nieuwelaets, Rumbeke (DEBR. 1970); 1395 Aernt Nulaet; 1414

Bertelmeeus Nuwelaet, Aw. (ANP). Zie ook Nauwelaer(t)s.

 

FD
Nieuwland(t), (van)

van Nieuland(e), Niewland, Nieuwlands, van Niulandt, (van) Nieland(t), Nielander, Nyland, Nijland, Neilands, van Nuland, Nuelan(d)t, N(e)ulant, Noelants, Noelanders, Noelhans: Verspreide PlN Nieuwland: nieuw gewonnen land. De Antwerpse schilders en dichters Van Nieuwland zijn afkomstig van Den Bosch (VS1965,259-266). O.m. Nieland in Watervliet (OV) (TW), Nilant in Lebbeke (OV), Nijlan(d) (FL), Nijlande (DR), Nuland (NB). 1281 Wouterus de Nova terra, Ip. (BEELE); 1294 Willetnin de Niulande; 1328 Jehan de Nieuwenlande, WV (DF XI); 1385 Wilhelmi de Nuewelande, Tg. (TYTGAT); 1415 Jan van Nyelende, Retie (VERB. II); 1477 Jan vande Nieuwelande, Belsele-Gent (PBG); 1556 Jan Nieulant, Kiel; 1565 Hans van Nieulant, Bijgaarden-Aw. (AP).

 

FD
Nieuwlandt

cf. Nieland.

 

JG
Nieuwling

zie Nieuweling.

 

FD
Nieuwmunster

PlN Nieuwmunster (WV). 1214 Ingravenus de Niemonstra; 1215 Nicolai de Niwamonstra; 1302 Boudene van Nieumonstre (DF).

 

FD
Nieuwpoort, (van)

de Nieuport: PlN Nieuwpoort (WV). 1366 Katharine de Novoportu, Ktr. (DEBR. 1970).

 

FD
Nieuwstadt, van

PlN Nieuwstad(t) (NL, GR, G, OIJ). 1408 Dierich van der Nuwerstat, Mtr. (SKM); 1488 Wilhelmus van der Nyenstaet alias de Filfordia; 1691 Petrus van Nieuwstat, Bs. (MULIII, VII).

 

FD
Nieveen

PlN Nieuwveen (ZH).

 

FD
Nievel

Nieveler: Var. (vgl. Br. nieve = nieuwe) van Mnl. niewele: oblie; resp. niewelaer: obliebakker; zie Nieuwelaers.

 

FD
Nieveler

Proven. Nijvel „ (Nivelles, Loc.) ou Nevele (Loc.), avec suf­fixe -er, d’orig. N° 212.

 

EV
Nievelt, van

Nijveld, Nuveld: PlN Nie(uw) Veld. Nije Veld (G), Nyevelt (U). Vgl. D. Neuenfeld. 1562 Stephanus Nievelt Trajectensis (MUL IV).

 

FD
Niew-

zie Nieuw-.

 

FD
Niewald

Niewold, Niewoudt: Verspreide D. PlN Neuwald: nieuw bos, nieuw woud.

 

FD
Niezen

Niesen: 1. Zie Nijssen(s). – 2. Evtl. Metr. VN Agnes. 1361 damoiselle Agnes ditte Nieze, Nerem (SLLIV).Vgl.Niset2.

 

FD
Niezette

cf. Nisette.

 

JG
Niezette

zie Niset.

 

FD
Niffels

Niffle, zie Nyffels.

 

FD
Niffle

Proven. 1. Nives (Loc). — 2. Neffe (Loc. Ane. N. : Nèfle).

 

EV
Niffle

Surnom: moy. fr. (16e s.) niffle ‘nez’ FEW 7,123b.

 

JG
Nigaulx

Surnom: moy. fr. nigaud ‘sot, niais’ FEW 7, 108b;c/Nigot.

 

JG
Nigaut

Migaulx, Nigot: BN Fr. Nigaud (pas sinds i6e e.): domkop, uilskuiken? Of Germ. VN (DNF)?

 

FD
Nigeon

Var. de Migeon; sinon, nom d’origine: Nigeon, anc. nom de Chaillot (englobé dans Paris).

 

JG
Nigeon

zie Migon.

 

FD
Niggemann

D. Nigemann < Niemann, Neumann.

 

FD
Nightingale

E. équivalent van nachtegaal.

 

FD
Nigot

Nigaut. Var. de Nigaulx, cf. FEW 7, 108b: ou bien de w. nigot ‘réserve de fruits, cachette; magot’ FEW 16, 586b. Comp. aussi 1723 «Denis Niguet» Saint-Aubin.

 

JG
Nigot

zie Nigaut.

 

FD
Nigri

-o, -etti, zie Negri.

 

FD
Nigrin

zie Negrin.

 

FD
Niguet

Dim. van Nigaut. 1723 Denis Niguet, St-Aubain(J.G.).

 

FD
Niguet

Niccon, Nihoul. V. NAD (Nak, Na).

 

EV
Nih

Patr. < W. Dinih = Denis. Vgl. Nijs.

 

FD
Nih-

Forme aphérésée liég. du prénom Denis, w. liég. Dinih.

« Dérivés: Nihan, -ant. Var. de Nihon? – Ni-har, -ard, -art. Nihon, Nion.-Nihotte. 1392 «Nihotte del Hereyne li corbesires [nom d’homme]» Liège. -Nihoul, Nioul, w. Nihoûle. 1516 «Jacques Nioul» BourgNamur, 1639 «Laurent Nihoulle» St-Georges. – Bibliogr. : L. Bequet, Famille Nihoul, IdG 31,1976, 145-167, 229-262.

 

JG
Nihard

-ar(t), Nahar: Patr. Afl. van W. D(e)nih = Denis (RENARD 238). vgl. Fr. Nisard.

 

FD
Nihotte

Ni(h)oul, Néhou, Nahoe(l), Nahoël, Nahoé, Nahooy: Patr. W. vleivormen van VN Denis, W. D(e)nih. Vgl. Nihard, Ninon. 1392 Nihotte del Hereyne, Luik (RENARD 238); 1516 Jacques

Nioul, Namen (J.G.); 1641 Guillaume Nihoul, Moxhe (Midd. 1976,145-167; 229-262).

 

FD
Nijbacker

zie Neubeck.

 

FD
Nijboer

zie Nieuwboer.

 

FD
Nijburg

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Nijdam

PlN Nieuwe Dam. Niedamm (SH).

 

FD
Nijden, van den

zie van Nijen.

 

FD
Nijdens

zie Noudens.

 

FD
Nijekamp

zie Niekamp.

 

FD
Nijen

zie Noudens.

 

FD
Nijen, van

van Nyen.van Neijen, van Neyen, van den Nijden: Metr. Regressievorm van Vernyden, waarin verbegreepen wordt aïs van der i.p.v. Vrouw’. Veren Iden: vrouw Ide. 1475-80 Jan Vernyden; Lau Goessens alias Vernyden = Laureys vander Nyden, Westmalle (MNT 271); 1584 Hans van Nijen, Aw. (AB).

 

FD
Nijgen, van

zie van Neyghem.

 

FD
Nijhof(f)

Nyhoff: PlN Nijhof: nieuw hof? Vgl. Neuhof, Van Nieuwenhove, 1399 Meeus van Nyhoven, Aw. (ANP).

 

FD
Nijhuis

zie Neuhaus(er).

 

FD
Nijkamp

zie Niekamp.

 

FD
Nijkerk

Nykerk: PlN (G, FL). Vgl. Niekerk. 1561 Jacob Nyenkercke, Maaseik-Aw. (AP).

 

FD
Nijlen, van

van Nylen,van Neylen, van Eylen, van Eijlen, van Heylen, van Ulen, van Ylen, van Eyll:i. PlN Nijlen (A). 1617 van Heilen; 1657 van Eylen; 1662 van Neylen; 1708 van Nijle; 1716 van IJlen, Mech. (MERTENS). – 2. Zie Van Heylen.

 

FD
Nijman

zie Numans.

 

FD
Nijnatten, van

van Nijnanten, zie Eynatten.

 

FD
Nijns

cf. Ney(e)ns.

 

JG
Nijpels

Nypels, Nybelen, Naepels, Niepel: Patr. Dim. van Nip(p)o, een bakervorm van een Germ. VN aïs Nîdbold, Nîdberht. 1535 Lodewijk Nijpoels, Lv.-Aw. (AP); 1654 Nijs Nijpels, Bilzen (SCHOE.).

 

FD
Nijs

cf. Nei(j)s.

 

JG
Nijs

Nys(s), Nijst, Nyst, Niss(e), Nis(e), Neys, Neijs, Neis(se), Neyst, Nies(s), Niesz: Patr. Korte vorm van VN Denijs. 1403 Rugger Denijs = 1418 Rugger Nijs; 1439 Daniel Nijs = Daneel Denijs, Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Nijs, de

zie Denijs.

 

FD
Nijskens

Dimin., au génitif, du précédent.

 

JG
Nijsmans

Nysmans: Patr. Afl. van Nijs.

 

FD
Nijssen

cf. Nei(ss)en.

 

JG
Nijssen(s)

Nijsen, Nysen, Nyssen(s), Nisen(s), Nissen(s), Nissenne, Neys(s)en(s), Neis(s)en, Neihsen, Neyzen, Niesen, Niessen(s), Niezen, Niehsen: Patr. < Nisin, vleivorm van Nijs, Denijs; of Nijssen < Nijszoon. 1280 Nisinus Smarel = 1280 Dyonisius Smarel, Ip. (BEELE); 1368 Lauwers Nisin, Ktr. (DEBR. 1970).

 

FD
Nijst

Nijsten. Var. de Niest(en).

 

JG
Nijst

Nyst, zie Nijs.

 

FD
Nijsten

Nysten, Nieste(n): Patr. Var. van Nijssen met t-epenthesis. Vgl. Nijst.

 

FD
Nijsters

Nysters: Spelling voor Neisters. Mnl. neister, naeister: naaister. BerN. 1400 der Neystere, Arendonk (VERB. II); 1447 Volxken der Neysteren vanden lijnen clederen te vermakene, Den Bosch (HB 480).

 

FD
Nijsthoven

zie van Nishoven.

 

FD
Nijveld

zie van Nievelt.

 

FD
Nika(e)s

zie Nicaes(e).

 

FD
Nikel(s)

zie Nickel(l).

 

FD
Nikelman(n)

zie Nickelmann.

 

FD
Nikelraan

-ann, cf. Nickelmann. –

 

JG
Nikels

cf. Nickels.

 

JG
Nikla(u)s

Nikolaas, -lai, -lajsen, zie Nicolaas.

 

FD
Nikolaï

cf. Nicolaï.

 

JG
Nikolaidis

zie Nicolaïdis.

 

FD
Nikou

zieNichols.

 

FD
Niks

zie Nick.

 

FD
Nil

Nile. Nom d’origine: Nil-St-Vincent (BrW). Pour Nile, une origine flam. est aussi possible.

 

JG
Nil

zie Neels.

 

FD
Nil-

-ens, -is, -(s)son. 1. V. Cor­neille. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nil(l)e,de

ziedeNul.

 

FD
Nil(l)es

zieNelis.

 

FD
Nil, de

zie de Nul.

 

FD
Nile

1. Proven. Nil (Loc.). — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nilis

Nilles, -es; Nils (forme contractée). Var. de Neles, Nelis.

 

JG
Nilis

Nils(en), zie Nelis.

 

FD
Nille

Nile(ns), zie Nelen.

 

FD
Nilsson

zie Nelson.

 

FD
Nimal

Nemal. Nom d’origine: w. arch. Nîmal = Limai (BrW) ; cf. aussi Denimal.

 

JG
Nimal

Proven. ,,Petit Nismes ». Sy­non. : Nimelette.

 

EV
Nimal

zie Denimal.

 

FD
Nimegeers

zie Nemegeers.

 

FD
Nimenus, van

zie Nieuwenhuis.

 

FD
Nimeskern

D. FN Nimmsgern (BRECH.): neem het graag. BN voor een inhalige.

 

FD
Nimmegeer

-eers, cf. Nemegeer, Némégaire.

 

JG
Nimmegeer(s)

zie Nemegeer(s).

 

FD
Nimmegeers

V. Niemegeers.

 

EV
Nimmen, van

PlN (L). 1419 Goevaert van Nimmen, Ht. (A.GHIJSEN).

 

FD
Nimmervoll

foll: D. BN: nooit vol. Handelaar die nooit de voile maat geeft?

 

FD
Nimwegen, van

PlN Nijmegen (G). 1346 Henric van Nyemeghen, Lv. (ICKX); 1399 Jan van Niemeghen, Aw. (ANP).

 

FD
Nin

1. Car. phys. Nain. N° 253. — 2. Proven. (E)n(H)in, (Hing, Dép. Aubange). V. Nachez.

 

EV
Nin, van

zie van den Eynden.

 

FD
Ninan(n)e

PlN Ninane in Chaudfontaine (LU). 1651 Remacle de Ninanne; 1613 Colla Ninanne, Verlaine (Midd. 1972,205-8).

 

FD
Ninane

-anne. Nom d’origine: Ninane, à Chaud-fontaine (Lg), etc. – Bibliogr.: G.J. Ninane, Curiosités historiques d’onomastique familiale, à propos de deux familles rurales du Condroz: Thésia et Ninane, IdG n° 160, 1972, 205-210.

 

JG
Ninane

Proven. Dép. Chaudfontaine.

 

EV
Ninauve

cf. Ninove.

 

JG
Ninauve

Proven. Ninove (Loc.).

 

EV
Ninauve

zie Ninove.

 

FD
Ninclaus

zie Nicolaas.

 

FD
Nineuse, van

zie Nieuwenhuis.

 

FD
Ninforge

D’un toponyme composé avec -forge, non localisé dans le Namurois d’où le NF est issu, p.-ê. avec un n- de liaison, w. in fwadje ‘en forge’?

 

JG
Ninforge

Met n-epenthesis < Neuforge?

 

FD
Ninin

1407 «Nicolles Ninins» St-Ghislain, 1626 «Pier Ninin (de Liège)» émigré en Suède; redoublement affectif de la syllabe finale de Jeannin, cf. aussi Nenin.

 

JG
Ninin

-ing, Ninnin: Patr. Vleivorm bij de vleivorm (Jean)nin. 1419 Nicolle Ninin; 1422 Willaumes Ninins,H(CCHt).

 

FD
Ninit(t)e

Metr. Dim. van een verkorte vorm van Jeannin of Simonin. Vgl. Ninet (DNF).

 

FD
Ninnin

Nennin, w. nain. Nin.nin. Probabl. hypocor. de Germain, cf. w. pâture Nin.nin, topon. à St-Gérard, w. (Cerfontaine) èl Nin.nin, hypocor. de Germain (A. Vincent, BTD 27, 80-1); cf. aussi Nenin.

 

JG
Ninon

Mon, Nahon, Nihan(t), Nahan(t), Naon: Patr. Afl. van W. D(e)nih = Denis. Vgl. Nihotte, Nihoul/Nahoel, Nison. 1607 Jacques Nixon, Luik (J.G.); 1640 Joh. Nahon, Antheit (HERB.).

 

FD
Ninove

Ninauve. Nom d’origine: Ninove (FlOr).

 

JG
Ninove, (van)

Ninauve, Ninive: i. PlN Ninove (OV). 1115 Amulrici de Ninive (FCCTD1945,205-9); 1392 Gielis van Nieneven, Hulst (DEBR. 1999). 2. Uit Nieuwenhove.

 

FD
Ninrinck

zie Neerinck(x).

 

FD
Nion

cf. Nihon.

 

JG
Nion

zie Nihon.

 

FD
Niort

PlN (Deux-Sèvres).

 

FD
Nioul

cf. Nihoul.

 

JG
Nioul

zie Nihotte.

 

FD
Nippen

Patr. Nippe, Nibbe, bakervorm van Germ. VN Nidbert, zie Nipperts. Nippo (MORLETI). 1154 Rodulfi Nipe, Bg. (LEYS1959); 1561 Madiiel Nijpen, Overpelt (AP).

 

FD
Nipperdey

NW-D. veldnaam. 1305 Wilbrand Nipperney, Hannover (DN).

 

FD
Nipperts

Patr. Germ. VN nîth-berht ‘vlijt-schitterend’: Nidhbret (MORLET I).

 

FD
Nique

1. V. NAD (Nak). — 2. Car. mor. Signe de bravade, de moquerie. N. d’H. qui fait la nique à autrui.

 

EV
Nique

Soit réduction de Minique, aphérèse de Dominique, ou bien var. graphique de Nick, Nicque, hypocor. de Nicolas [JL, NFw].

 

JG
Nique

zie Nick.

 

FD
Niquet

Patr. Dim. van Nique, Nicolas. Zie Nick, Nicot. 1380 Jehan Niquet, Laon (MORLET); 1383 Piérart Niquet, Dk. (TTT); 1559 J. Nicket = 1584Jan Nicquet, Namen-Aw. (AP, AB).

 

FD
Niquet

Surnom: anc. fr. nikel ‘coup’, moy. fr. niquet ‘un rien; monnaie de billon’, w. liég. nikèt ‘hochement de tête de celui qui som­meille’ FEW 7, 141a; on ne peut exclure non plus w. nikèt, fè s ‘ nikèt ‘sommeil de courte durée’FEW 16, 600b.

 

JG
Nirenberg

Proven. Nurenberg (Ville allem.).

 

EV
Nirenberg

zie Nurnberg.

 

FD
Nirenstein

PlN Nierstein (NRW, RP): 880 Nerenstein (TW).

 

FD
Nis

Var. de Neis, Nijs (= Denis).

 

JG
Nis

zie Nijs.

 

FD
Nis-

Thème anthroponymique issu de l’aphérèse de Denis, cf. 1385 «Denys dit Nizar» Anthr-Liège; comp. Nih- et Nies. m Dérivés: Niset, Nizet. 1444 «Niset de Cle-remont» AidesNamur, 1499 «Maroie Niset» BourgNamur, 1524 «le femme Niset» Dén-StavelotMy, 1594 «Denis Nihet» Bourg­Namur, ± 1630 «Nyzet dict le grand Nyzet» Hervé (Schnackers 12), 1716 «Jacques Ni­zet», 1732 «Denis Nizet» Olne; aphérèse de Deniset. – Nisette, Nizette, Niesette, INie-zette. 1659 «Servais Nisette» DénSalm. -Nisin, Nisen. 1282 «Nisin Schavin», 1284 «Nisin li Loieres» DettesYpres. – Nisol, -oie, -olle. 1416 «Nisolle Dasonleville» Ladeuze. — Nison. 1537 «Nison Holandre» Boussoit, 1570 «Denixhe dit Nisson» AnthrLiège. -Nisot. 1545 «PiraNiso»Nismes, 1545 «Jehan Girardin dit Niso» Fagnolles (IdG 2005, 178), 1635 «Jan Martin dit Nizot» = 1657 «feu Jean Nizo dit Martin» Durnal, 1662 «aux héritiers Jean Martin dict Nisot» Crupet, 1683 «Nico­las Nisot» Houdremont, 1692 «Jeanne Nisot», «Nizot» NPLouette.

 

JG
Nis(s)-

-e(n), -enne, -er, -et, -olle, -on, -ot, Nitelet, Nivard. V. NAD (Naz, Nad, Na).

 

EV
Nisa(r)

zie Nizar(d).

 

FD
Nisbet

Metr. Var. van Lisbet, VN Elisabeth.

 

FD
Nise

1275-76 «Nise se fille» RegTournai, 1309-10 «Nise se suer» ComptesMons; var. de Niese, hypocor. de Agnès, ou bien aphérèse de Denise.

 

JG
Nise

zie Nijs.

 

FD
Nisen

cf. Niesen et Nisin.

 

JG
Nisen

zie Nijssen(s).

 

FD
Nisenbaum

-boom, zie Nussbaum.

 

FD
Nisenkern

D. dial. ontrond < Nusskern: nootkern. Vgl. Nisenbaum. 1327 Cunr. Nussekern, Rothenburg/Tauber (BRECH.).

 

FD
Nisens

zie Nijssen(s).

 

FD
Niser

cf. Nezer.

 

JG
Niset

-ez, Nizetfte), Ni(e)sette, Niezette: 1. Patr./Metr. Dim. van Denis. Zie Denijs. 1444 Niset de Cleremont; 1499 Maroie Niset; 1594 Denis Nihet, Namen (J.G.). – 2. Evtl. Metr. Dim. van VN Agnes. 1318 Angnes dite Niese, Luik (HERB.). Vgl.

Niezen.

 

FD
Nishoven, van

Nijsthoven, Nysthoven: Spellingvar. van Van Ishoven, door metanalyse. 1562 Hendrik van Nyshoven, Grobbendonk; 1563 Pauwel van Nissoven, Pulle (AP); 1628 Joannes van

Nisshoven, Boechout (SELS). Nisin: Patr. Vleivorm van VN Denis. 1306 Denijs Obrecht = Nisin Obrecht, Ip. (BEELE).

 

FD
Nisol(e)

-olle, Nissolle: Patr. W. vleivorm op -ol van Denis. 1416 Nisolle Dasonleville, Ladeuze (J.G.).

 

FD
Nisot

Nison, Nizot: Patr. Vleivormen van VN Denis.

1337 Denison le Flokenier; 1570 Denixhe dit Nisson, Luik (RENARD 238); 1654 Toussaint Nison, Bergen-Aw. (AP).

 

FD
Nispen, van

van Nespen, van Espen, Vannespenne, Van Hespen: PlN Nispen (NB). 1391 Jan van Nispen, Aw. (ANP); 1447 Willem van Nyspen, Breda (HB133); 1607 Adriaen van Espen = 1610 A. van Nispen, Edegem (SELS).

 

FD
Niss(e)

zie Nijs.

 

FD
Nisse

au génitif: Nissen, Nissenne (forme ro-manisée). Var. de Nies(en).

 

JG
Nissel

Patr. D. dim. van VN Denijs. Vgl. D. Nissle.

 

FD
Nisselrooy, van

-rooij, van Nistelrooy: i. PlN Nijsserode in Meensel (VB). 1364 Nisenrode beloch; 1364 Gerardi de Nisenrode; 1523 M. van Nysenroeye, Attenrode; 1387 Lijsbet van Nisenrode; 1405 Henric van Nysenrode, Tn. (C.BAERT). – 2. PlN Nistelrode (NB).

 

FD
Nissen(s)

Nissenne, zie Nijssen(s).

 

FD
Nissenbaum

zie Nussbaum.

 

FD
Nissink

Patr. Afl. van Denijs.

 

FD
Nisslein

dim. van VN Dionysius. 1530 Toma Nissly, Ulm (BRECH.).

 

FD
Nissolle

zie Nisol(e).

 

FD
Nistelrooy

Nom d’origine: Nistelrode (P.-B.).

 

JG
Nistelrooy, van

zie van Nisselrooy.

 

FD
Nistor

zie Nestor.

 

FD
Nitelet

Nittelet. Dimin. en -elet du thème de l’anthropon germ. nit-hard (Fôrst. 1159), cf. s.d. «domini Nitardi» ObitHuy, 1576 «Jehan Nittaux» Aublain.

 

JG
Nitelet

Nittelet: Var. van Netelet, dim. van Jehannet. 146 e. Fourquin Netelet, St-Thib. (MORLET).

 

FD
Nitens

Var de Nuytens.

 

JG
Nitens

Wsch. var. van Neetens.

 

FD
Nitor

zie Nestor.

 

FD
Nitsch(ke)

Nietzsche, Nitsky: Patr. Oost-D.-Silezische vorm van VN Nikolaas. 1570 Peter Nitzsche, Freiberg; 1585 Hans Nytzsche, Chemnitz (BRECH.).

 

FD
Nitsem, van

van Nitsen: PlN in Herk-de-Stad en Stevoort (L): 1380 Steynvorde juxta curiam dictam de Nyetsem (GRAUWELS1978). ±1400 Johannis de Nyetsem, L (GRAUWELS 1981); 1456 Carie van Nitsom = van Mitsom, Ht. (A.GHIJSEN); 1555 Andries van Netsem, Nitsem-

Aw. (AP).

 

FD
Nitte, van de

FN alleen in H en WB. Verhaspeling, wsch. van Van den Heede.

 

FD
Niulandt, van

zie (van) Nieuwlandt.

 

FD
Niuwenbourg, van

zie van Nieuwenburg(h).

 

FD
Niv-

-aille, -elle(s). Proven. Nivelles (Loc. et L.D.).

 

EV
Nivaie

-aille, w. (Namur) Nîvaye. 1330 «Colin Niveie» CartValBenoît, 1348 «Isabelhonfilhe Colin dit Niveie» Liège, 1503 «Collin Ni-valle» BourgNamur; surnom: w. liég. nivaye ‘neige’, mais aussi, comme terme d’oiseleur, ‘pinson pris par temps de neige’ DL429a.

 

JG
Nival

Peut-être NL, par ex. nîvà à Les Waleffes? Plutôt d’anc. fr. nival ‘neigeux’.

 

JG
Nivale

Nivaille: Lu W. nîvaye: sneeuw. 1348 Colin dit Niveie, Luik (HERB.).

 

FD
Nivar

-ard, -art. 1296 «Thomas Nivart»Tail-leParis, 1598 «Jacque Nivar» Retinne; nom issu de l’anthrop. germ. niv-hard (Fôrst. 1163).

 

JG
Nivard

-ar(t), Niwa: Patr. Germ. VN niw-hard ‘nieuw-sterk’: Nivhard, Nivardus (Fm., MORLET I). 1296 Thomas Nivart, Parijs (MICH.); 1306 Robert Nivart, Senlis (MORLET).

 

FD
Nivarlet

PlN in Izier (LX). 1620 Philippus Nieverlee, Flawinne; 1714 Conrardus de Neverlee,…de Flavion(MULV,VII).

 

FD
Nivarlet

Proven.  Niverlée   (Loc.).

 

EV
Nivarlet

w. (Bastogne) Nivârlèt. Nom d’ori­gine : Nivarlet, à Izier (Lx).

 

JG
Niveau

1. Profess. Niveau. Désigna­tion de divers instruments (con­struction, topographie, etc.). N. de technicien. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Niveau

Nivault, Nival: i. Patr. Germ. VNNiwald (DNF). – 2. Uit Nivel (HERB.). – 3. Hypercorrect voor Nivard?

 

FD
Niveau

Pour Dauzat 451, fr. niveau, surnom à valeur obscure; cf. aussi Nivel.

 

JG
Nivel

1550 «Collin le Nyvel» La Gleize; sur­nom: cf. moy. fr. nivelet ‘niais’ FEW 5,295a.

 

JG
Nivel

Nivelle(s): i. BN Mfr. nivelet: simpel, onnozel, dwaas. 1218 Beatrix Nivella, Atrecht (NCJ); 1550 Collin le Nyvel, La Gleize (HERB.). – 2. Zie Denivel(le). – 3. Zie ook Niveau. Nivetfte): Patr./Metr. Dim. van Nivard (DNF). Niville: Var. van Neuville of Nevill(e).

 

FD
Nivelle

Nivelles. Nom d’origine: Nivelles (BrW) ou Nivelle-sur-Meuse (Lg).

 

JG
Nivesse

NF de la région tournaisienne, venu de la région de Cysoing et Fretin dans le Nord (GeneaNet), dont l’explication nous échappe.

 

JG
Nivette

Surnom: w. (La Gleize) nivète ‘(enfant) effronté’, du verbe niveler ‘fureter’ FEW 7,123b.

 

JG
Niville

Probabl. var. de Neuville ou de Nivelle.

 

JG
Niwa

zie Nivard.

 

FD
Nix

cf. Nicks.

 

JG
Nix

zie Nick.

 

FD
Nizar(d)

Nisa(r): Patr. Afl. van VN Denis. 1380 Denys dit Nizart le Charlier, LU (AVB).

 

FD
Nizet

cf. Niset.

 

JG
Nizet{t)e

zie Niset.

 

FD
Nizette

cf. Nisette.

 

JG
Nizot

zie Nisot.

 

FD
No

zie Noe.

 

FD
No, de

zie Daneau.

 

FD
Noach

Noa(c)k, Noah: 1. Patr. Bijbelse VN Noach; vgl. Noe. – 2. Zie Nowak. Nobbee: Uit Obee, met n-prothesis door metanalyse

(b.v.J(e) anObee).

 

FD
Noach

V. Noé.

 

EV
Noaillon

Proven.  1. Noaillan (Loc. fr.). — 2. Noyon (Loc. fr.).

 

EV
Nobel

(FI.) ou Noble (Fr.). 1. Si­tuation soc. „ Appartenance à la noblesse ». — 2. Car. mor. H. ayant des sentiments élevés. — 3- Sobri­quet. — Synon. : DE Nob(e)le, Nobels, Noble,

 

EV
Nobel(e), de

 (de) Noble, Nobel(s), Nobbels, Lenoble: EN Mnl. nobel, Fr. noble < Lat. nobilis: edel, aanzienlijk, voornaam. Vgl. Edelmann. 136 e. Ava li Noble (DEBR. 1980); 1285 Pieter Nobel, Schouwen (CG); 1307 Franco Nobel, Lv. (AAV);

1680 Herman de Noble = 1702 Herman Nobels,

Diest(CLAESi98s). Nobel(en), van: PlN Den Nobel in Ht., Melveren (L), Diest, Tn., Lv. (VB), Lo, Wervik (WV), Herzele

(0V). 1530 Goris van Nobbel = 1539 van Obbel,

Zolder(VANB-).

 

FD
Nobels

1. V. Noble. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nobels

Génitif de moy. néerl. nobel ‘noble’; nom du lion dans l’épopée animale.

 

JG
Noben

Nopens, Nop(p), Noppe, Noppen(s): Patr. < Nobbo, Noppo, bakervorm van Germ. VN Nodobert, Notbert (Fm., STARK). Zie Notebaert. 1261 Willaumes Noppe, Gullegem (DEBR. 1980); 1285 Hannekij n Noppe, Cent (CG); 1397 Heine Noppen, Ktr. (DEBR. 1970); 1458 Jan Noben, Ht.

(A.GHIJSEN).

 

FD
Noben

V. NAD (Na).

 

EV
Noben

Var. de Noppen?

 

JG
Nober

zie Norbert.

 

FD
Nobile

Nobili(o), Nubile: It. FN voor een nobel, edel tnan.

 

FD
Nobis

1. Profess. Nobis, Parole de chant liturgique. N. de chantre. N° 145. — 2. Proven. Nodebise ou Nodebais (Loc.).

 

EV
Nobis

Peut-être surnom de chantre, d’après lat. nobis (Da nobis, Domine); cf. aussi Nobus, Neubus et Niebes.

 

JG
Nobis

zie Neeus.

 

FD
Noble

zie (de) Nobele.

 

FD
Noblesse

1568 «Jehan Noblesse», 1621 «Cathe­rine Noblesse» BourgNamur, 1769 «Madeleine Noblesse» Huy; surnom abstrait: anc. fr. m-blesce ‘distinction, grandeur morale’ ou au sens plus général de fr. noblesse FEW 7,158a.

 

JG
Noblesse

Fr. BN noblesse: adel. Vgl. De Nobel. 1568 Jehan Noblesse, Namen (J.G.).

 

FD
Noblesse

No-blom (,,Noble homme »). Dimi­nutif : Noblet. N° 136. — 4. V. NAD (Na).

Nocodam. V. Nicodème.

 

EV
Noblet

1265 «Renechons Nobeles» CensNa-mur, 1296 «Jehan Noblet» TailleParis, 1472 «Therion Noblet» DénChiny; dimin. de ft noble FEW 7, 159b.

 

JG
Noblet

Noblot: Dim. van Fr. noble: edel. BN. 1247 Willemés Noblet, Atrecht (NCJ); 1292 Robert Noblet = 1298 Roberti Noblette, Atrecht-Bg. (ROBI.VERKEST).

 

FD
Noblewez

Noblué, Noblue(z), Nombluez, Mombluet: Uitspr. mâbrouwèt in Borgworm. BN Mau brouet: slechte bouillon??

 

FD
Noblué

-e, Nobluez (NF fréquent à Verviers, 16e-18e s.), Nombluez. La fréquence ancienne

du NF à Verviers, de même que la var. nasa­lisée, sans doute par hypercorrectisme, font pencher pour le topon. nobluwé (noté avec o bref) de Thimister; toutefois, contrairement à A. Baguette, (BTD 65, 92) qui explique le l.d. par un anthropon., il nous semble que c’est le topon. (qui reste à expliquer: composé de wé ‘gué’ avec NP antéposé, comme dans le l.d. de Bolland Noblehaye, èn-abléhâye’!) qui est la source du NF [JL, NFw2].

 

JG
Nobus

1. V. Nobis. — 2. Proven. No(de)bus(ch), ,,Bois du vallon ».

 

EV
Nobus

cf. Neubus.

 

JG
Nobus

zie Neeus.

 

FD
Noca(rt)

Noka: Patr. Afl. van Germ. VN Notger. Zie Nokin 1.1242 Gerart Noccart, Gijvelde; 1286 Joye femme Nokart, Bergen (J.G.).

 

FD
Nocart

1242 «Gerart Noccart» Gijvelde, 1286 «Joye femme Nokart», «Pières NokarswCart-Mons, 1289 «Colais Nokars» CensNamur, 1561 «Veronne Nockart» Braine-le-Château, 1602-3 «Franchois Nocart» TerriersNamur; pour Dauzat 452, dérivé d’anc. fr. noc ‘auge’ et ‘cadenas’? Plutôt à rapprocher de Nockin, Noquin.

 

JG
Nocent

cf. Nossent, Nossin.

 

JG
Nocent

Nossent, -em, Nossin: Patr. Korte vorm van Innocent, HN Innocentius. 1365 Colard Nochent, Bergen (J.G.); 1622 Egidius Nocent, Ans (HERB.).

 

FD
Nochelmans

zie Neukerman(s).

 

FD
Nock

Nocq: Patr. i. Bakervorm van Germ. VN Notger. Zie Nocker. – 2. Korte vorm van VN Winnok. 1638 MargarethaWinnock = 1632-40 Nocke,Bg.(PDB).

 

FD
Nockelinck

zie Onclin.

 

FD
Nockels

Génitif de l’apocope all. de Nicolas.

 

JG
Nockels

zie de Nocker(e).

 

FD
Nocker(e), de

No(e)cker, Nockels, Nokel: 1. Oorspr. Patr. Germ. VN Notger: Notkerus, Nocherus (MORLETI). 1303 Janne f. Nokers = Janne Nokers zuene, Bg. (VERKEST); 1279 Henricum fratrem Nokers, Etten; 1282 Hermanno filio Noekers, Sprundel (V.LOON 130). – 2. Blijkens het Iw. werd de naam achteraf gereïnterpreteerd aïs afl. van ww. nocken: snikken, hikken.

 

FD
Nockerman

zie Neukermans.

 

FD
Nockin

Nokin, Noquin. 1279-81 «Jehans No-kins», 1295 «Amans Nokins», 1310 «Jehans Amans Nokins» ComptesMons, 1498 «No­ckin» AidesHainaut, 1556 «Pier, dit Nokin» Ensival, 1625 «Serva Noquin» Ensival (NF très fréquent aussi à Verviers, du 16e au 18e s.); surnom: dérivé de w. liég. nok ‘nœud’, comp. w. nokèt ‘petit bout’, ou bien hypocor. soit de Araould (ce qui paraît difficile à justifier), soit de Notger, du germ. Nocco [FD]; cf. aussi Neuckens. — Forme fémin.: 1286 «Hèle Nokine» CartMons.

 

JG
Nockin

zie Nokin.

 

FD
Nocl(a)in

zie Onclin.

 

FD
Noclain

Noclin. Var. de Onclin (= petit oncle) avec agglutination du n- et dénasalisation, ou à rapprocher du précédent.

 

JG
Nocon

Nocquet: Afl. en dim. van Germ. VN Notger. Zie Nokin.

 

FD
Nocquet

V. NAD (-Nak).

 

EV
Noddyn

Dérivé du thème de Panthrop. germ. Noddo (Fôrst. 1164) ; ou bien forme flam. de Naudin.

 

JG
Noddyn

Noden, zie Naudin.

 

FD
Nodel

Noudel: Hypercorrect voor Noël?

 

FD
Noe

Noe, Noë(z), Noez, No(o), Nowe, Nowê, Noué, Nové, Noët(h), Nouet, Nuée: Patr. i. Bijbelse VN Noach, Fr. Noe. 1281 Willelmum Noe, Ip. (BEELE); 1400 Dierick Noee, Tv. (BERDEN). –2. Var. van Noël, LU W. nowé. 1286 Noés li Carliers, Binche (J.G.); 1381 Jehan Noee; Jean Noël dit Noihe de Haccourt, Luik (BODY); 1628 Jean Christiaens = 1629 Jean Noe, Neervelp (Midd. 1966,152-3).

 

FD
Noe

Var. du suivant par perte de l’accent ou bien nom d’origine: fr. noue ‘terrain humide’ < lat. nauda, cf. Noo, Denooz, etc.

 

JG
Noé

N. de baptême. 1. N. biblique. N° 104. Synon. : Nowé. Forme hébraïque : Noa(c)h. — 2. Forme dialectale du suivant.

 

EV
Noé

Noë, Noët, Noez, Nowé. 1286 «Noés li Carliers» CartBinche, «Gobert Noe» Cart-Lessines, 1303 «Jehan Noé» Silenrieux, 1491 «J. Noë dit Colligné» JusticeBastogne, 1497 «Bertran Noe», 1602-3 «Noe de Robiefoy» TerriersNamur, 1633 «Pierre Noé» émigré en Suède, 1685 «Jean Gillet dyt Noe» NP-Louette; var. de Noël, w. liég. Nowé.

 

JG
Noe, de

zie Denoe.

 

FD
Noebert

Nom issu de l’anthrop. germ. nod-behrt [FD].

 

JG
Noebert

zie Norbert.

 

FD
Noecker

zie de Nocker(e).

 

FD
Noeds

Génitif de Noud, hypocor. de Arnould (Carnoy 40).

 

JG
Noeds

Wsch. var. van Noots.

 

FD
Noefnet

zie Nieunez.

 

FD
Noël

 [23e NF le plus fréquent en Wallonie], Noël, Noël. 1302 «Annechon fille Noël dou Braille» LoiTouraai, 1364 «Colars Noelz» = «Colars Noés» PolyptAth, 1472 «Jehan Noël» DénChiny, 1589 «Noël le filliastre» DénMalempré, 1683 «Jean Noez» Houdre-mont; prénom chrétien Noël < lat. Natalis, d’après le nom de la fête, comp. Pâques. -Noël [non accentué] peut aussi être un hy­pocor. de Arnould, cf. Noelen, etc.

 

JG
Noël

1. N. de baptême évoquant la naissance du Christ. Synon. : No(w)é, Nue’l, Kersten, Chris-tiaens, Natalis, Nadal, Nat(h)a-lis. N° 105. — 2. N. de circonst. Enfant né à la Noël. Diminutif : Nouil(l)let. N° 301.

 

EV
Noël

Noël, Noëlle, Denoël, Noëlle, Nouël, Nuël, Nu(w)el: 1. Fr. Noël: Kerstmis. Vgl. Pinxten. Of HN Natalis; zie Noe 2.1269 Raoul Noël, St-Q. (MORLET).

 

FD
Noël-

-ke, -mans, -s, Noens. 1. V. NAD (Na, Nan). — 2. N. de bap­tême. N° 70. Arnoel- -ke, -mans, -s, Noe(le)ns.

 

EV
Noël, de

zie Denoyelle.

 

FD
Noelanders

Noël-. Génitif du dérivé de Nie-land (Nieuwland, à Aarschot, Brabant flam., etc.).

 

JG
Noelanders

Noelants, zie (van) Nieuwland(t).

 

FD
Noelanders

Proven. Nieuwlanders, ,,De Nieuwland » (Dép. Aarschot et Loc. holl.).

 

EV
Noelen

Génitif de Noël, hypocor. de Arnould (Carnoy 40).

 

JG
Noelen

zie Nollen(s).

 

FD
Noelhans

Prénom néerl. double: Noël, Arnould + Hans, Jean.

 

JG
Noelhans

zie (van) Nieuwland(t).

 

FD
Noelke

Nölke(n): Patr. Ndd. dim. van VN Aarnoud. Ook Nöldeke(n).

 

FD
Noëlle

Noëlle. Fémin. de Noël.

 

JG
Noeller

Noë-, Noller, -öller. Dérivé de moy. néerl. noele ‘oublie’?

 

JG
Noeller

zie Nöller.

 

FD
Noelman

au génitif: Noelraans. Pour Carnoy 256, Noelman(s) est le marchand d’oubliés, cf. moy. néerl. niewele, noele ‘oublie’.

 

JG
Noelmans

zie Nollemans.

 

FD
Noels

Génitif de Noël, comme Noelen (Ar­nould); cf. aussi Nols, Nouls.

 

JG
Noels

Nols(t), Nouls: Patr. Korte vorm van Hanoul of Arnould (in de gen.). 1371 Joh. Noël, Meldert (C.BAERT).

 

FD
Noeman

zie Numans.

 

FD
Noenaert

Afl. van Mnl. noene: middag(eten). Vgl. Noens. 1390 Robbin Noenard; 1442 Jan Noenaert, St.-Win.(VERGR.l968).

 

FD
Noeni(n)ckx

Non(n)inckx, Noninck, Nunninck: fa.tr. Afl. van een bakervorm van een Germ. VN die nog voortleeft in de Friese VN Noen, Non (V.D.SCHAAR). Wellicht < een nanth-naam ‘moedig’: Nonno = Nando (STARK). Vgl. Friese FN Nonninga; Ndd. Nonnen, Nonnsen. 1443 Nonno Reinkena (NN); 1584 Jacob Nonninck, Kallo (AB); i/e e. Gillis Noeninck; Getrud Nonincx, Waas (VAN G. II).

 

FD
Noens

1352 «Martin Noene» Zwevegem; géni­tif de moy. néerl. noen(e) ‘midi’ [FD].

 

JG
Noens

Noon: Gen. van Mnl./Wvl. noene: middag(maal). E. Noon. Vgl. 1585 Heinrich Vormittag (BRECH.), Middernacht, Middag. 1300 Johannis Noens, Tv. (BERDEN); 1382 Martin Noene, Zwg. (DEBR. 1970).

 

FD
Noensen

Patr. Zoon van Noen. Zie Noeninckx.

 

FD
Noerdens

Noordens, Noerens. Pour Dauzat 453, Nordin est un dérivé de l’anthrop. germ. north-behrt.

 

JG
Noerdens

V. NORD.

 

EV
Noerdens

zie Nordin.

 

FD
Noerdinger

Dérivé d’un topon. Noerding, cf. 1365 «Noerdinghen» = Ordingen (Lb).

 

JG
Noerdinger

Var. van Nôrdlinger < PlN Nôrdlingen (BEI).

 

FD
Noerens

cf. Noerdens.

 

JG
Noerens

zie Nordin.

 

FD
Noesen

Nogaret. V. NAD.

 

EV
Noesen

Var. de Niesen (Agnès).

 

JG
Noesen

zie Noos(e).

 

FD
Noeson

Noë-. 1289 «Henri Noechons» Cens­Namur, 1444 «Noechon le potier» Aides-Namur, 17e s. « Noeson » La Roche ; dimin. en -eçon de w. Nowé (= Noël).

 

JG
Noëson

Noeson: Patr. W. dim. op -eçon van Noë: Noël. 1289 Henri Noechons, Namen (HERB.).

 

FD
Noessens

zie Naessens.

 

FD
Noest

Spelling voor Noët (vgl. Deprest < Depré).

 

FD
Noët

Noez, cf. Noé.

 

JG
Noët(h)

zie Noe.

 

FD
Noete

zie Note.

 

FD
Noetzel

Noez, Notzel: D. Notz(el). Patr. Dim. van VN Notbert. 1320 Bernold Notzel, Regensburg (BRECH.).

 

FD
Noey, de

zie de Nooy.

 

FD
Noey, van

1. Van (den) Node. PlN Sint-Joost-ten-Node. 1356 ten Noede wert; 1356 van den Noede, Schaarbeek (PEENE1949). – 2. Zie Van Doyen.

 

FD
Noeyen, van

zie van Ooyen.

 

FD
Noeyens

zie Noudens.

 

FD
Noez

zie Noetzel, Noe.

 

FD
Noëz

zie Noe.

 

FD
Noezette

Var. dial. de Noisette?

 

JG
Nof.de

zie (de) Nolf.

 

FD
Noff ke

zie Nefkens.

 

FD
Noffels

Probabl. var. de Nyffels [FD].

 

JG
Noffels

zieNyffels.

 

FD
Noflckele

Nounckele. Nom de parenté: aphé­rèse de moy. néerl. mijn onckel ‘mon oncle’.

 

JG
Nogal(es)

-ez, Noguê, -et, Nogue(i)ra, Nog(u)er, Nogheer: Sp., Port, Cat., Prov. PlN < Lat. nucarius: notenboom.

 

FD
Nogarède

Nouguerède. NF occitans d’origine toponymique, du béarn. nougarede ‘lieu planté de noyers’ FEW 7, 225b.

 

JG
Nogaret

-ede, -ède, Nougaret, Nouguerède: PlN Nogaret (Hte-Gar., Gers) < Nogaretum: plaats met notenbomen (DNF).

 

FD
Nogent

Proven. Loc. fr.

 

EV
Nogheer

zie Nogal(es).

 

FD
Nogué

-et, -er, Nogue(i)ra, zie Nogal(es).

 

FD
Nohl(en)

zieNollen(s).

 

FD
Nohlmans

V. NAD.

 

EV
Noi

Var. de Noe, Noë? Peut-être w. (Nivelles) noyf’noyer’ (MH)?

 

JG
Noier, de

zie de Nooyer.

 

FD
noir

Car. phys. H. aux cheveux noirs (à distinguer de Maure, qui est une couleur foncée de la peau). Synon. : Lenoir, Noirhomme. Di­minutifs : Noir- -et, -ot, -ous,

Neuret, Nurez.

 

EV
Noir

Surnom: homme au teint (ou aux cheveux) de couleur sombre; cf. aussi Neuray, Neuret. » Noiret. 1279-80 «Gillos Noires» Reg-Tournai, 1380 «Hanes Noires le merchenier» CartValBenoît, 1454 «Mathieu Noiret» Huy, 1494 «Jenin Noiret» BourgNamur; surnom: dimin. de fr. noir, cf. Neuret; aussi ancien nom d’une petite monnaie. – Noiron. De pic. noiron ‘homme noir; noirâtre’ (Daire, Dict. picard 130); Noiron est le nom de la taupe dans Renart le Nouvel de J. Giélée (éd. par H. Roussel, 1961, 330) [MH]. – Noirot. 1376 «Noirot» nom picard (Daire, 130). Dimin. en -or de fr. noir. – Noiroux. Autre dérivé de fr. «oi>FEW7, 132b.

 

JG
Noir

zie Lenoir.

 

FD
Noir-

-sain, -sent. Proven. Noirchain (Loc.). Synon. : Nossent.

 

EV
Noirclaude

BN en Patr. Zwarte Claude.

 

FD
Noireau(x)

Noirel, Neuray, Néra, Nera, Nor(r)e(e)l: BN Dim. van bnw. noir: zwart; W. nor, LU W. mûr. 1284 Jehan Noirel, St-Q. (MORLET); 1479 Pirot Neureal = Noyreau; 1476 Symon Neureal (vader van) 1506 Simon Neureau = Neureal; 1580 Simon Neurea; 1677 Simon Neurea=Neuray, LU (Midd, 1983,1-17).

 

FD
Noiren

zie Nordin.

 

FD
Noiret

Noirret, Noret, Noré, Norré(e), Norre(e), Neuret, Néré: Fr. noiret, W. noret, dim. van noir: zwart. BN. Vgl. Zwartjes. 1239 Jehan Noiret, Bourghelles (SMTI); 1293 Godin Noret, Dinant; 1454 Mathieu Noiret, Hoei (HERB.); 1349 Lotart Noiret, Dk. (TdT); 1683 Ant. Noré, Lo (CRAEYE).

 

FD
Noirfalise

-isse, -ize: PlN Noirfalise in Forêt-lez-Chaudfontaine en Stavelot (LU): zwarte rotshelling (D. Fels). 146 e. Pierre dit Pirot de Noirfalize, Luik (BODY); 1677 Robert de Noirfalize,LU(ASMII).

 

FD
Noirfalise

-ize. 1585 «Pirot de Noirfallize» CoutStavelot; nom d’origine: Noirfalise, à Forêt-lez-Chaudfontaine, à Stavelot (air. Ver-viers).

 

JG
Noirfalise

Proven. ,,Falaise noire » (L.D.).

 

EV
Noirhomme

1524 «Johan le noir homme», 1544 «le Noirehomme» Malmedy; surnom d’homme à la chevelure noire ou bien nom faisant référence aux enseignes du type Mo-riane (cf. E. Renard, BTD 26, 273-4).

 

JG
Noirhomme

BN voor iemand met donker haar of donkere huid. 1524 Johan le Noir homme (J.G.).

 

FD
Noiro(t)

Noiron, Néro(n), Noiroux, Norro: Afl. vanFr. noir: zwart. Zie Noiret. 1380 Helluis

 

FD
Noiron

Avennes LU (AVB); ±1500 Adrien Noirot, Bg.; Noirot, Noiroo = Norroot = Norro(o), Bg. (Midd. 1985,243)-

 

FD
Noirsain

-sent, -sint: PlN Noirchain (H).

 

FD
Noirsent

-int. Nom d’origine: Noirchain, w. nwârcin (Ht).

 

JG
Nois-

Noiz- -at, -et, Nokin, Nolard. V. NAD (Naz, Na).

 

EV
Noiseliet

Nom d’origine: moy. fr. noisillier ‘noisetier’ FEW 7, 227a.

 

JG
Noiseliet

PlN Mfr. noisillier: notenboom.

 

FD
Noiset

Noizet, Noisette, Nusette: 1. PlN < Fr. noix: noot. Noizé (Deux-Sèvres), Noizet in St-Georges-sur-Meuse (LU), Noiseux (N). 1267 Willaume Noiset, Dk. (J.G.); 136 e. Jehennon Noiset; 1404 Colart Noyset, Laon (MORLET); 1412 Huart Noiset, Noirchain (CCHt). – 2. Dim. van Ofr. noise: lawaai, twist. 1333 Jehan Noises, St-Q. (MORLET).

 

FD
Noiset

Noizet. 1267 «Willaume Noiset» Char-tesHainaut, 1410 «Noiset du Broecq» Tour­nai, 1417 «Jehans Noiset» PolyptAth, 1426 «Noiset le Cordier» TailleSoignies, 1594 «Giles Noisos», 1598 «Perpète Noizet» = 1614 «Perpète Noiseit», 1606 «Joachim Noi­set» = 1600 «Joachim Noizot» BourgDinant, 1709 «Gislain Noizet» Dorinne, 1777 «Henri Noizet» Couvin; un nom d’origine comme Noizet, à St-Georges-sur-Meuse (Lg), ou Noiseux, 1352 «Noiseit» (Nr), etc. ne semble guère convaincant, aucune mention ne contenant la préposition de; par contre, Noiset est attesté à plusieurs reprises en fonction de prénom, sans doute comme forme aphérésée d’un nom de baptême [Benoizet serait envi­sageable, mais ce NF n’existe apparemment que dans Le Bachelier de Jules Vallès].

 

JG
Noisette

Surnom, sans doute métaphorique: fr. noisette ; moy. fr. noisette est également attesté comme dimin. de noise, petite querelle FEW 7, 56a [MH].

 

JG
Noisier

-iez, Noisy: PlN Noisier: notenboom.

 

FD
Noisier

-iez. Nom d’origine: moy. fr. noisier ‘noyer’, w. nwèjî. neùji ‘noisetier’ FEW 1, 225a.

 

JG
Noiten

zie Nouten(s).

 

FD
Noizet

cf. Noiset.

 

JG
Noizet

zie Noiset.

 

FD
Noka

zie Nocart.

 

FD
Nokal

Surnom affectif: w. liég. nokale ‘petite crotte d’enfant’ DL 430, au sens de w. nokèl ‘petit bout’ ; comp. 1697 «allé rualle le tabou-rier, dit Nocket» à Villers-l’Évêque.

Nokerman, Neukerman, -man, Neukelmance (forme romanisée), au génitif: Neuckermam. Composé néerl. de noker ‘noyer’ + mat (devenu une sorte de suffixe à valeur hypocor.). Cf. aussi Nonckreman.

 

JG
Nokel

zie de Nocker(e).

 

FD
Nokerman(s)

1. Afl. van PlN Nokere (OV). – 2. Zie Neukerman(s).

 

FD
Nokin

cf. Nockin.

 

JG
Nokin

Nockin, Noquin, Neu(c)kens: 1. Patr. Afl. van een bakervorm Nocko van Germ. VN Notger. 1279 Jehans Nokins; Hèle Nokine, Bergen (PIERARD); 1328 Salin Neuke, 1359 Jan Neuke, Ip. (BEELE1959); 1539 Hendrik Neukens, Rijsel-Aw. (AP). – 2. Dim. van Arnoud, var. van Noukens, is ook mogelijk.

 

FD
Nol-

-mans, -s. V. NAD (Na).

 

EV
Nol(l)

Nolis. V. NAD (Na).

 

EV
Nol(l)et(e)

V. NAD (Na).

 

EV
Nolard

Nollas, Noulard: Patr. Afl. van VN Arno(u)ld. Vgl. Nolet. 1309 Noulars Eudons = 1308 Noullet Oedon, Bergen (J.G.); 1365 Noullart Collebiaul, Bergen (DE COCK).

 

FD
Nolard

Noulard. 1265 «Noulars liClers» Cens-Namur, 1309-10 «Noulars Eudons» = 1324 «Noullart Oedon» [= 1308 «NoulletOedon»] ComptesMons, 1396 «Noulart de Rohegnies», 1426 «Ger. Noullart» TailleSoignies; dérivéen -ard de No(u)l, hypocor. de Arno(u)ld.

 

JG
Nolde

Nelde, Noldé, Nolden: 1. Pair. Var. van Nolte. Nelde is dial. ontrond. – 2. BerBN < Mhd. nâlde: naald. Vgl. D. Noldemacher.

 

FD
Nolde

V. NORD.

 

EV
Nolden

Génitif de Nold, aphérèse de (Ar)-no(u)ld.

 

JG
Noldus

Aphérèse de lat. (Ar)noldus, Arno(u)ld.

 

JG
Noldus

Patr. Korte vorm van Arnoldus, latinisering van Germ. VN Arnoud.

 

FD
Nolens

cf. Noll.

 

JG
Nolens

zie Nollen(s).

 

FD
Nolet

-ette, Mollet, -é, -e(e), Noul(l)et, -ez, Noulette, Denol(l)et, Denoulet, Desnoulet, -ez: Patr. Dim. van VN Arnould. 1307 Arnus Nolet, Luik (RENARD 238); 1368 Jhan Nolet, Ktr. (DEBR. 2002); 1536 Nolet van der Carrière = Ernoult van der Camere, Rekkem(JVO).

 

FD
Nolet

Nolles, Nollet, Noulet, -ez, Noullet. 1279-81 «Noules li Tiliers», 1307 «Anuis Nolet» AnthrLiège, 1308 «Noullet Oedon», 1314-15 «Noulet le Borgne» ComptesMons, 1342 «Eirnot Noies» Ougrée, 1444 «Jehan Noulet» AidesNamur, 1499 «Tyart Nouleit» échevin de Romerée (cf. IdG 2005,180), 1505 «Nolet Cona» BourgNamur, 1522 «JosNol­let» Surice, 16° s. «Noulet Bertrand» Châte-let, 1593 «Nicolas de Nollet» BourgDinant; dérivé en -et de No(u)l, hypocor. de Arno(u)ld, cf. 10.8.1770 « Bartholomé Arnollet, habitai de la ville et franchise de Dalhem» (not. G. Ruschemberg), mais il ne faut pas exclure d’autres aphérèses, ainsi 14.1.1751 «Josepl Bernollet» Liège [JL, NFw].

 

JG
Nolev{e)aux

zie Nollev(e)aux.

 

FD
Nolevaux

-eaux, Nollevaux. Nom d’origine: Nollevaux (Lx).

 

JG
Nolevaux

Proven. Nollevaux (Loc.).

 

EV
Nolf

Abréviat. d’un N. de baptême d’orig. germanique (Ar)nolf, (Ber)nolf. V. ARIN, BER. N° 70.

 

EV
Nolf

Probabl. forme aphérésée de l’anthrop. germ. Arnulfus plutôt que de Onulfus.

 

JG
Nolf, (de)

de Nof: Patr. < Nodolf < Odolf (door verkeerde scheiding van de VN, b.v. Jan Odolf > Jan Nodolf). Odolf (Dip.) is de Germ. VN aud-wulf’bezit-wolf: Audulf (Fm.). 1307 Henri Oudolf, Ip. (BEELE); 1417 Casin Odolf; 1422 Beelkin Nodolf, Ktr. (DEBR. 1958); 1456 Gillis Nodolf f. Pieters…borghe Jan Nolf zijnbroeder f. Pieters ende Olivier Nolf (doorgestreept en vervangen door) Nodolf f. Pieters, Dentergem (Wez. f°44); 1509 Jan Nolf f. Oliviers… van Olivier Nodolf, Hulste(ACf° 70).

 

FD
Nolibos

Oliebos: PlN Nolivos: 1544 Noliboos, in Autevielle (Pyr.-Atl.). Ook EN Noulibos, Nolibois (DNF).

 

FD
Nolis

Var. de Nelis, Nilis?

 

JG
Nolis

zieN ollen(s).

 

FD
Nölke(n)

Zie Noelke.

 

FD
Noll

double gén. : Nollens, Nolens. 1500 «Ser-vaixNollens», 1625 «François Magnée fils de Catherine Noll» Liège; hypocor. de Arnold, cf. aussi Noul.

 

JG
Noll

Nôll(e): Patr. Korte vorm van VN Arnold.

 

FD
Nollas

zie Nolard.

 

FD
Nollekens

Patr. Dim. van Arnold, Arnoud. Vgl. Nollen. 1396 Nolekin ly Messagiers, Den Haag (CCHt); 1603 Marie Stas Noelkens weduwe, Heers (LAES).

 

FD
Nollemams

Nollmans, Nolmans. Génitif du composé néerl. Molle (Arnold) + mon ‘homme’ avec valeur hypocor. (Carnoy 259).

 

JG
Nollemans

No(e)lmans, Nulmans: Patr. Afl. van VN Arnold, L Nol. 1454 Leys Noelmans; 1475 Gielis Noelmans, Tg. (TYTGAT, IOT).

 

FD
Nollemont

Proven. (En) Ollemont (Dép. Nadrin). V. Nachez.

 

EV
Nollen(s)

Nolens, Noelen, Nohl(en), Nolis, Nul(l)ens, Nulis, Nuel(l)ens, Neulens: Patr. Vleivorm van de Germ. VN Arnold, Arnoud. 1227 Willelmus fîlius Arnoud Nollins, Cent (GN); 1347 Godefridus Noelen = 1361 G. Nolen, Hakendover; 1373 Arnoldus Nollens = 1375 Arnoldo Nullens, Meldert(C.BAERT).

 

FD
Nollens

cf. Noll.

 

JG
Noller

-öller, cf. Noeller.

 

JG
Nöller

Noller, Noeller: Door ass. < D. Noldner, Nôllner, D. Nadler: naaldenmaker.

 

FD
Nollet

zie Nolet.

 

FD
Nollev{e)aux

Nolev(e)aux: PlN Nollevaux (LX).

 

FD
Nollevaux

cf. Nolevaux.

 

JG
Nollin

Dérivé en -in de Noll.

 

JG
Nollinck

Dérivé germ. en -inc de Noll.

 

JG
Nollmans

Nolmans, cf. Nollemans.

 

JG
Nollomont

cf. Nollemont.

 

JG
Nollomont

Nollemont: PlN Ollomont in Nadrin

(LX). 1511 Clais de Nolomont, Wibrin (HERB.).

 

FD
Nolmans

zie Nollemans.

 

FD
Nols

Nouls. Var. de Noels [FD] ou bien hypocor. de Panthrop. germ. Onulfus, via Nolfs (cf. De Leiegouw22, 1980,77).

 

JG
Nols(t)

1. Zie Noels. – 2. Nols door ass. < Nolfs.

 

FD
Nolte

Nolten, Nolting, -inck(x), -incx, Nolde: Patr. Korte vormen en afl. van VN Arnold. Zie Nouts. 1313 Joh. Nolten; 1346 Ymbrecht Noltens dochter, Bs. (PEENE1949); 1441 Reinken Noldens, Ht. (A.GHIJSEN).

 

FD
Nolte

Var. de *Nolde, hypocor. de Arnold.

 

JG
Noltinck

Comme le précédent, avec le suffixe germ. -inc.

 

JG
Nolting

V. NORD.

 

EV
Nom inconnu

 (NF subsistant dans le Borinage). Nom d’enfant trouvé, enregistré sans aucun nom spécifique.

 

JG
Nomberg

zie Nonnenberg.

 

FD
Nombluez

cf. Nobluez.

 

JG
Nombluez

zie Noblewez.

 

FD
Nomerange

-érange, -érenge, Nombrange, Nonbrange. Nom d’origine: Nomerenge, à Thys (arr. Waremme). Cf. Denomerange, etc.

 

JG
Nomerenge

-ange, Nombrange, zie Denomerange.

 

FD
Nominé

Lat. Nomine, abl. van Nomen: naam. BN voor een kerkzanger, naar de tekst ‘In nomine Domini’.

 

FD
Nominé

Surnom délocutif de chantre, d’après l’antienne In nomine Domini [FD].

 

JG
Nommers

V. NAD (Na).

 

EV
Nommers

zie Mommer(s).

 

FD
Non(n)hoff

PlN Nonnhof (BEI).

 

FD
Non(n)on

Pair. Var. van Mon(n)on < Simonon; vgl. Nonet. Of afl. van Jeannon. 1449 Jehan Nonon, Châtelet(J.G.).

 

FD
Non(n)weiler

-veil(l)er, Nonuweiler, Noumweiler: PlN Nonnenweiler (BW).

 

FD
Non(ne), de

Nonn(e): 1. BN voor een non (kloosterzuster) of voor een knecht in een nonnenklooster. 1346 Katrine de Nonne, Hulst (DEBR. 1999); 1356 Gilijs der Nonnen, Bs. (PEENE 1949). – 2. Zie ook Denon.

 

FD
Nona(t)

Patr. LU W. var. van Monart; vgl. Nonet.

 

FD
Nonbrange

zie Denomerange.

 

FD
Noncjean

Littér. mon oncle Jean, cf. Noncle.

 

JG
Noncjean

Reïnterpretatie van Monjean (m/n).

 

FD
Nonckele

zie Nonkel.

 

FD
Nonckelynck

zie Onclin.

 

FD
Nonckreman

Var. de Nokerman [FD].

 

JG
Nonckreman

zie Neukerman(s).

 

FD
Noncle

Probabl. fr. oncle, avec agglutination de n, attestée dans w. mon-n-nonke, minonke, munonke, etc. ‘oncle’ ; comp. Noncjean.

 

JG
Noncle

zie Nonkel.

 

FD
Nonclecq

Nonclercq, Nonglaire (forme alté­rée). Surnom: qui n’est pas clerc; comp. 13e s. «Baudes Non castelains» NécrArras.

 

JG
Nonclerc(q)

-clerq, Nonclaire, Nonglaire: BN Non Clerc: niet-klerk, geen clericus. 1240 Baude Wisternaue non clericus, Atrecht (NCJ).

 

FD
Nonclercq

Situation soc. ,,Celui des frères ou des homonymes qui n’est pas clerc, par opposition au nommé Leclercq (Comp. le N. d’un ancien musicien belge appelé Clément Non Pape, par opposition à un autre musicien contemporain, Père Clément, surnommé Clément Pape).

 

EV
Nondonfaz

Nom d’origine: Nondonfaz, w. èn-andanfa ou ondonfa, à Esneux (Lg), la pre­mière mlention toponymique corresp. au NF datant de 1577 «en nondonfaz» (cf. E. Renard, Top. d’Esneux, 98-99).

 

JG
Nondonfaz

PlN in Esneux (LU).

 

FD
Nondonfaz

Proven. „Hêtre du sieur Nondon » (L.D.).

 

EV
Nonet

Nonnet. 1552 «Jehan Nonet» Subsides-Namur, 1560 «Dieudonet Nonet», «Gérard Nonnet» Vodelée, 1616 «Anthoine Nonnet» PrincipChimay, 1627 «Noël Nonet» = 1628 «Noe Nonnet» émigré en Suède, 1639 «Nico­las de Nonet» BourgNamur; probabl. redoublement affectif d’un dimin. en -onet, cf. 1560 « Dieudonet Nonet» à Vodelée, ou de Simonet. Comp. Nonnon.

 

JG
Nonet

Nonnet: Patr. Var. van Monet (m/n) (RENARD 238). 1552 Jehan Nonet, Namen (J.G.).

 

FD
Nonglaire

cf. Nonclercq?

 

JG
Nonglaire

zie Nonclerc(q).

 

FD
Nonhoff

zie Nonnhoff.

 

FD
Noninck(x)

zie Noeninckx.

 

FD
Nonkel(s)

No(u)nckele, Noncle, Nonque: Verwantschapsnaam Fr. oncle: Zuidndl. nonkel, Ndl. oom. Vgl. Ooms, Oncle. 1267 Joh. Onkel; 1304 Jehan le Oncle, Ip. (BEELE); 1541 Jan Noncle, Ktr. (MONB.).

 

FD
Nonkels

N. de relation familiale. 1. (Mij)nonkels, ,,Mes oncles » (Dia­lecte). Expression par laquelle une

personne avait l’habitude d’invoquer l’autorité ou l’influence de ses on­cles. N° 128.

 

EV
Nonn-

-et. V. NAD (Nan).

 

EV
Nonnekens

1. ,,Fils d’une personne surnommée Nonnette, ,,Petite nonne ». — 2. V. NAD (Nan).

 

EV
Nonneman

1. Car. mor. ,,H. dévoué aux religieuses ». —• 2. Profess. H. au service des religieuses. — 3. V. NAD (Nan).

 

EV
Nonneman

BN voor een knecht in een nonnenklooster. Vgl. de Non(ne). De Wase famille Nonneman kreeg haar naam aïs exploitant van de boerderij van de nonnenabdij Rozenberg in Waasmunster: 1350-90 Gertrud van der Nonnen; (zoon) Jan Vernonnen; (later) Nonneman, Waasmunster (VS1976,295). Of voor iemand die met een uitgetreden non leeft; vgl. 1380 Wouteri Nonnenzoen, Gestel (MNT 266).

 

FD
Nonneman

Peut-être surnom de valet dans un couvent de nonnes, de religieuses (cf. Vlaamse Stam 1976, 295 : van der Nonnen > Vernonnen > Nonneman, dans une famille d’exploitants agricoles d’une abbaye de religieuses). Ou bien surnom de qqn qui vit avec une religieuse défroquée, ainsi 1380 «Wouteri Nonnenzoen» Gestel [FD]; cf. aussi 1472 «Hanry dez Non­nes» DénLaroche.

 

JG
Nonnenberg

Nomberg: PlN Nonnenberg (NRW, BW). 1428 Fr. Nonnenberger, Montabaur (BRECH.).

 

FD
Nonnenberg

Proven. ,,Colline des religieuses du couvent ». (L.D.).

 

EV
Nonnenbruch

-broich: PlN (NRW).

 

FD
Nonnet

cf. Nonet.

 

JG
Nonnet

zie Nonet.

 

FD
Nonninckx

zie Noeninckx.

 

FD
Nonnon

1. V. NAD (Nan). — 2. Car. mor. Dimin. de Nonne, dans

le sens de compère du voleur à la tire ». N° 4.

 

EV
Nonnon

Nonon. 1449 «Jehan Nonon», 1457 «Piere Nonnon» Châtelet, 1535 «Nonon» BourgDinant, 16e s. «Johan Thiry dict le Chap-pon ou Nonon» Châtelet, 1616 «Jean Nonon (orig. d’Anor)» PrincipChimay; surnom par redoublement affectif de la syllabe finale de Simonon, Hubinon, Kinon, etc., cf. Nonet, plutôt que surnom: ainsi gaum. nonon ‘oncle’. Comp. Nannan.

 

JG
Nonnveiler

-weiler, Noumweiler, Nonuweiler (cacographie). Nom d’origine ail.: Nonnen-weiler, assez fréquent.

Noo. 1589 «Isabeau Jehan Noo» Arbrefontaine; var. de Noe, Noë?

 

JG
Nonque

zie Nonkel(s).

 

FD
Noo

zie Noe.

 

FD
Nood(t), de

zie (de) Neut.

 

FD
Noolen, van

1. Lees: Van Olen. PlN Olen (A, NB). -2. Zie Van Holen.

 

FD
Nooms

zie Ooms.

 

FD
Noon

zie Noens.

 

FD
Noop

Surnom: var. de moy. néerl. cnoop ‘nœud’?

 

JG
Noor, (de)

Volksnaam van de Noor. 1414 Joes de Noer, Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Noorbee(c)k, van

van Norbeck: i. PlN Noorbeek (NL). – 2. Zie van Oorbeek.

 

FD
Noorbergen.(van)

Noorenberghe.van Oorenberghe, Norberg, Norremberg, Norrenberg, Nôrrenberg, Noorenberght: PlN Neurenberg, D. Niirnberg (BEI), door Kiliaan Norenbergh genoemd (CLAES 1989). 1418 Egidius Noerenberch, Mtr. (SKM); 1462 Lenaerdt van Norenberch filius Stevin, van Norenberch, Neurenberg-Bg. (PARM.); 1449 Henric Nordenberch; 1478 Jan Noerdeberchs, Ht. (A.GHIJSEN); 1562 Conraert van Noremburgh, Bg. (DF XI); 1623 Gerardt van Hoerenbech, Helmond.

 

FD
Noord

Proven. ,,Nord ».

 

EV
Noordam

PlN Noorddam, o.m. naam van een i6e-eeuwse schans bij Zevenbergen (PDB).

 

FD
Noorden, van

van Norden, van Noord, van (de) Noort, van den Oord, van O(o)rden,van Oor(d)t, van Hoorde(n): i. Naar de woonplaats ten noorden van een plaats. Het Noord was de naam van het kustland tussen Blankenberge en Breskens. 1363 Willem van Noorden, Vlissegem (DF XI); 1398 wedewe Jans van Noert, Izg. (DEBR. 1970). – 2. Zie Van Oorden. – 3. Zie Van Hoorde(n).

 

FD
Noordennen, van

Door ass. nd/nn < van Noordende. PlN Noordeinde (G, OIJ, NH, U, Z, ZH), Noordende in Merkem, Wingene. 1336 Henric vanden Nordende; 1370 Roegier van den Noerdende, Wingene (DF XI); 1742 van ‘t Noordende, Arnemuiden (PDB).

 

FD
Noordens

1. V. NORD. — 2. Proven. Noorden (Loc. holl.).

 

EV
Noordens

cf. Noerdens.

 

JG
Noordens

-in, zie Nordin.

 

FD
Noordgaete, van den

van de(n) Noortga(e)te: i. Eigenlijk Van den Oordgate. Oort/ho(o)rt: gevlochten kouterhek + gat: toegangsweg. PlN 1571 hof ten Oortgate, St.-Lievens-Esse (OV) (ZGGO). 1299 Willem van den Noertgate, Ninove (CG); 1396 Gillis vanden Oertgate, Schendelbeke; 1396 Jan vanden Oertgate, St.-L.-Esse (DE B.). -2. Evtl. < Van den Moortgate.

 

 

FD

Noordgat  

 

,,Trou, percée du Nord », (Ecoulement d’eau).  Synon. :  VAN den Noordgate .

 

EV
Noordhoek

Nom d’origine: plusieurs Noord-hoek en Flandre.

 

JG
Noordhoek

PlN (NB). Maar heel fréquent (DF).

 

FD
Noordhoff

Verspreide PlN. 1301 Levoldo deNortof=

1319 Levoldo de Northove, Luik (SIX m).

Noordhuizen, Oorthuijs: PlN Noordhuis in

Ramskapelle en Vlissegem (WV) (DF XI). Maar

wsch. < Nordhausen (BW, NRW, NS, TH).

 

FD
Noordijk

Verspreide PlN Noor(d)dijk. 1317 Heinric van Nordyke, Hulst (DEBR. 1999).

 

FD
Noordman

zie Noorman(s).

 

FD
Noordt, van der

Van der Noot, met r-epenthesis.

 

FD
Noorduyn

PlN Noordduin, b.v. in Kallesnoog(NH).

 

FD
Noordzij

-sij: PlN Noordzijde (Bodegraven, ZH).

 

FD
Noore, de

zie de Norre.

 

FD
Nooren

zie Nordin.

 

FD
Noorenberghe, (van)

Noorenberght, zie Noorbergen.

 

FD
Noorland

PlN Noorland in Zandvliet (A). 1360 Johannis de Noerlande, Bergen-op-Zoom (OAR

I).

 

FD
Noorloos, van

PlN Noordeloos (ZH). 1548 Francisais Nés de Noordeloos (MULIV).

 

FD
Noorman(s)

Noreman, Noordman, Noortman, Nordman(n), (de) Norman, de Normand, Normane: Noorman, Scandinaviër. ±1180 Gillelmus Nortman, Woluwe (GYSS. 1999′); 1335 Notin Noorman, Ip. (BEELE).

 

FD
Noors

1. V. NORD. — 2. Proven. Noors ,,Norvégien ».

 

EV
Noort, van (de)

zie van Noorden.

 

FD
Noortga(e)te, van de(n)

zie van den Noordgaete.

 

FD
Noorts

zie Noots.

 

FD
Noortwijk, van

PlN Noordwijk (ZH, GR).

 

FD
Noorwege, van

(van) Hoore(n)weg(h)e: Afkomstig van Noorwegen. 1317 Johanne de Noreweghe= 1318 Johannem dictum Norwegen, Tongerlo (OAT 11)5+1350 Andries van Noerweghe, Oud. (GPO).

 

FD
Noos(e), de

de Nooze, Noos, Noesen: Mnl. nose, nese, nase: neus. BN naar de opvallende neus. 1219 Willelmus Noise; 1223 Hugone Nose, Aw. (OSM); 1280 Grielam Nose, Ip. (BEELE); 1398 Callequin Nose, Clais Noese, Geluwe; 1399 dat men prouven soude Roeger Noezen, Ktr.; 1405 Rugger Noeze; 1379 Martin Noose, Ktr. (DEBR. 1970,1958).

 

FD
Noot

1. Proven. ,,Noix ». No(o)te-,Notte-    -boom,    -laer.    ,,Noyer ».Noteboom (Dép. Loo). N° 244. —2. V. NAD.

 

EV
Noot(e)

zie Note.

 

FD
Noot, van der

van (der) Not, van der Motte, Ternoot, van der Neut: PlN Ter Noot, b.v. in Borre (FV)(DF XI). Van der Noot is evenwel een Brabantse FN. 1344 Henricus van der Noet, Bs. (PEENE1949); 1377 Jan vander Noot, Lier (FRANS); 1399 Aleit vander Noet, Den Bosch (HB 448); 1475 Cornelys van der Noot, Aw. (A.GHIJSEN).

 

FD
Nootaert

zie Notaert(s).

 

FD
Noote

génitif double: Nootens. Hypocor. de Arnould, comme Nuet (Carnoy 66).

 

JG
Noote(n), van

zie van Noten.

 

FD
Noote(n)boom

zie Noteboom.

 

FD
Nooten(s)

zie Noten.

 

FD
Noots

Noorts, Mots: 1. Var. van Nouts. – 2. Zie Not.

 

FD
Nooujaar

zie Nieuwjaer.

 

FD
Nooy, de

de  Noey: Var. van Deno of Denoe?

 

FD
Nooyens

zie Noudens.

 

FD
Nooyer, de

zie de Naeyer.

 

FD
Nooytens

zie Nouten(s).

 

FD
Nooze, de

zie de Noos(e).

 

FD
Nop(ens)

zie Noben.

 

FD
Nopenaire

Adaptatie van Noppeney(e)?

 

FD
Nopenaire

-er, w. (St-Gérard) Pènér ‘. Peut-être dérivé de Noppen. Pour P. Ruelle (Des NF de Quaregnon), il s’agit plutôt de la forme fr. du flam. nop(p)eneer ‘épinceur, celui qui enlève les nœuds (néerl. nopen, cnopen) à la surface des étoffes de laine’.

 

JG
Nopère

1501 «Jehan Nopere», 1576 «Martin Nospere», «Hubert Nozpere [= w. nosse père]» BourgNamur, 1597-98 «Jan Nopere Darcquenne», 1608-9 «Loysse Nopere» ComptesNivelles; surnom: w. nam. nosse père, w. (Centre) no père ‘notre père’ ; comp. 1449 «Jehan Nomaistre» AidesNamur. a Dimin. en -eau\ 1286 «Henris Noperiaus» CartBinche.

 

JG
Nopère

Nopere: i. W. no père: onze vader. 1501 Jehan Nopere, Namen (J.G.). – 2. W. reïnterpretatie van Nopere; zie Nopers.

 

FD
Nopers

Génitif de moy. néerl. noper ‘celui qui joue d’un instrument à cordes’.

 

JG
Nopers

Nop{e)re: Afl. van Mnl. nopen: (een pand) aanslaan, beslag leggen op. BerN van de beslaglegger. 1563 Nicolaus Noepers, 1569 Fredericus Noper, Lv. (HENNO).

 

FD
Nopont

Nom d’origine: avec n- prosthétique, Opont(Lx)?

 

JG
Nopp

Noppe, au génitif: Nopps, au génitif double: Noppen, -ens. Hypocor. de l’anthrop. germ. north-behrt > Norbert ou nod-behrt (Fôrst. 1163).

 

JG
Noppe(n)

1.     Proven.     (VA)N Oppen (Dép. Rummen). — 2. V.NAD (Na).

 

EV
Noppe(n)(s)

Nopp, zie Noben.

 

FD
Noppeley

-ely, cf. Noppeney.

 

JG
Noppen

Noppens, cf. Nopp(e).

 

JG
Noppen, van

zie van Oppem.

 

FD
Noppeney

-eye, Noppeley, -ely. 1401 «Arde Noppenay» Louvain, 1467 «Jan Noppeney» Tirlemont; surnom phrastique: noppe-naai, die noppen naait ‘qui coud des nœuds’ [FD] plutôt que nom d’origine: de Offenen Au, au sud de Godesberg (AIL, Rhénanie).

 

JG
Noppeney(e)

Noppeley: Noppenaai, zinwoord noppe-naai: die noppen naait, naaier van noplaken, laken van vlokwol. 1401 Arde

Noppenay, Lv. (HB 554); 1459 Henric Noppenays; 1467 Jan Noppeney, Tn. (HB 796-7).

 

FD
Noppens

cf. Noppen.

 

JG
Nopper

Nom de métier: néerl. napper ‘énoueur, éplucheur’.

 

JG
Nopper

Nopre: BerN van de nopper, die wol of weefsels van onzuiverheden ontdoet.

 

FD
Nopps

cf. Nopp.

 

JG
Noquin

cf. No(c)kin.

 

JG
Noquin

zie Nokin.

 

FD
Norbeck, van

zie van Noorbee(c)k.

 

FD
Norbende

NF attesté en 1766 à Goegnies-Chaussée (Ht) sous la forme Norbente (IdG 1982, p. 497); on serait tenté d’y voir un hy-pocor. de Norbert, mais le suffixe serait inat­tendu [avec la collab. de J. Virgo].

 

JG
Norberg

zie Noorbergen.

 

FD
Norbert

Nober, Noebert: Patr. Germ. VN north-berht ‘noord-schitterend’: ça. 1000 Norbertus; 1234 Nordbertus, Cent (GN).

 

FD
NORD

Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Formes : NORD, NOR, NORG, ou NORK (Comp. Norge. ,,Norvège », en nor­végien), NORZ (Comp. : Noors, ,,Norvégien », en flamand).

A.  Forme Nord, Noerd ou Nord.

I.  N. simples.

Noordens, Noord-, Noerd- -ens, Norton, Nolde, Noltens.

II.  N. simpels avec suffixe -tng, Nolt-, Nuit- -ing, -inck.

III.  N. composé. N.-hari : Nortier.

B.  Forme Nor.

I.  N. simples.

Nor(r)e, Norro, Norman.

II.  N. composés. N.-bard : Norbert. N.-wald : Norrée.

C.  Forme Norg.

N.-att : Norga.

D.  Forme Norz : Noors.

 

EV
Nord(t)

i. Patr. Korte vorm van een Germ. naam met Nordo (Norbert, Nordwin). – 2. Windstreek noorden; vgl. Van Noorden.

 

FD
Norden, van

zie van Noorden.

 

FD
Nordier

Var. de Nortier?

 

JG
Nordier

zie Nortier.

 

FD
Nordin

Norden, Noordin, Noordens, Noerdens, Nooren, Noerens, Noiren: Patr. Vleivorm van een Germ. nord-naam, zoals Nordbold, Nor(t)bert, Nortfridus = Norfredus, Nor(t)gaudis, Nordman, Noreman, zie Noorman(s).

 

FD
Nordsieck

D. PlN. Ndd. Siek < Ohd. sik(i): waterloop (in Westfalen) (MOERMAN).

 

FD
Noré

zie Noiret.

 

FD
Nore(e)l

zie Hurel, Noireau(x).

 

FD
Noreill(i)e

Noreilde, zie Aureille.

 

FD
Noreille

-ie, Noreilde, Noreel. 1617 «Jan No-reel» Tetegem, 1636 «Clais Noraille» Deer-lijk, 1679 «Jaecques Norrel» Socx [FD]; avec n- prosthétique, var. ouest-flam. de Aureille < lat. Aurelius [FD].

 

JG
Noreille

Proven. (E)n Oreye (Loc.).        V. Nachez.

 

EV
Noret

Norré.   1293  «Godin Noret» Dinant, 1472 «Jehan Noret» DénChiny; probabl. var. w. de Noiret; ou bien, en région liégeoise, de w. liég. norèt ‘mouchoir’ DL431-2. » Forme fém. : Norette.

 

JG
Noret

zie Noiret.

 

FD
Norga

-ard. Sans doute dérivé en -ard (w. liég. -a) du thème de Norger < anthrop. germ. north-gari (Dauzat 453).

 

JG
Norga(rd)

Germ. VN north-gard. Of Deense PlN N0rgârd?

 

FD
Norgan

zie Morgan.

 

FD
Norgh

Probabl. surnom: flam. nork ‘homme grognon’ FEW 7, 394b.

 

JG
Normain

zie Norman.

 

FD
Norman(d)

Normant, Lenormand, Le Norment, Normain: 1. Naam van een Normandiër. 1282 Jehan le Normand; 1287 Joh. Normant, Kales (GYSS. 1963); 1561 Philips le Noormant, Cent

(SCHOUT. I). – 2. Noorman; zie i.v. Normandie: Streeknaam Normandie in Frankrijk, naar de Noormannen, die zich er ooit vestigden.

 

FD
Norman, (de)

Normane, zie Noorman(s).

 

FD
Normand

Normain (var, comp. pic. Neur-mindie). 1277 «Pierron le Normant», 1285 «Jehan Norman» DettesYpres, 1302 «Aubelet le Normant» LoiTournai, 1303-7 «Normant le Coutret» PolyptSalzinnes, 1320 «Ernar li normans», 14e s. «Arnoul le Norman» Cens-Huy; nom d’origine: de Normandie; aussi surnom de rusé.

 

JG
Normandin

Afl. van Normand.

 

FD
Norme, de

zie de Worm(e).

 

FD
Normon

Wsch. var. van Norman.

 

FD
Norre

Norro. Nom de parenté: moy. fr. non, occ. nom ‘belle-fille’ FEW 7, 246a.

 

JG
Norré

cf. Noret.

 

JG
Norré(e)

Norre(e), zie Noiret.

 

FD
Norre(e)l

zie Hureel, Noireau(x).

 

FD
Norremberg

Norrenberg, zie Noorbergen.

 

FD
Norren de

de Noore: Mnl. norre, nomen agentis bij ww. norren: brommen, grommen. BN voor een knorpot. 1494 Gillis de Norde, Gb. (GAUBL.).

 

FD
Norrenberg

Proven.     Nurenberg    (Ville allem.).

 

EV
Norro

cf. Norre.

 

JG
Norro

zie Noiro(t).

 

FD
North

E. FN: noord. Naar de woonplaats. Vgl. Van Noort. 1230 A. del North, Suffolk (REANEY).

 

FD
Northam

PlN (Devonshire, Hampshire).

 

FD
Northrup(p)

PlN Northorpe (Yorkshire): noorddorp.

 

FD
Nortier

Nom de profession: pic. nortier ‘éle­veur de vaches’ FEW 7, 247a, ou bien nom issu de l’anthrop. germ. north-hari (Fôrst. 1170); cf. aussi Nordier.

 

JG
Nortier

Nordier, Nourtier: Patr. Rom. vorm van Germ. VN north-hari ‘noord-leger’: Northerus, Nortierus (MORLET I).

 

FD
Norton

Verspreide E. PlN. 1177 Leofwin de Norton, Lincoln (REANEY). Norullie, zie Aureille.

 

FD
Nos(s)busch

D.FN Nussbusch: bosje hazelstruiken (notenbos). Vgl. D. Nussbuschel.

 

FD
Nosbaum

cf. Nusbaum.

 

JG
Nosbaume

Nosbonne, zie Nussbaum.

 

FD
Noseda

It. FN. 1781 Carlo Noseda, Milaan-Roes. (MARICHAL).

 

FD
Nossain

-ent, -em, -in, zie Nocent.

 

FD
Nossent

1.   Proven.  Noirchain   (V. Noirsain) ou Nossen (Loc. allem.).        — 2. N. de baptême. (In)nocent.    N° 105.

 

EV
Nossent

Nocent, Nossin, Nossaint. 1365 «Co-lart Nochent carpentier» TailleMons, 1599 « Jean Nosent », 1602-3 « Dieudonné Nocent» TerriersNamur, 1622 « Egidius Nocent» Ans, 1664 «la relicte Renkin Nossent dit Boisée» Liège ; aphérèse du prénom Innocent (cf. BTD 26, 238), avec éventuellement valeur de surnom, cf. w. liég. nocint, ènocint ‘innocent, simple d’esprit’ DL 248b et 430a.

 

JG
Nossi

Nosy. Var. de Neusy?

 

JG
Noster

zie Naster.

 

FD
Nosy

zie Neusy.

 

FD
Not

Hypocor. d’un des nombreux hypoco-ristiques en -not de prénoms traditionnels, par ex. Emot (Arnould), Hanot, Warnot, etc. [Jl, NFw], – Forme féminine: Note, Notte. 1567 «Amoldus dictus Notte» Wandre, 1621 «Jean Notte» BourgNamur; aphérèse d’Ernotte, Hanotte, Warnotte, etc.

•   Dérivés : Notard, forme flam. : Notaert. -Notay. Cf. 1286 «Sainte Noteaus»CartMons, 1365 «Bauduin Notiaul manouvrier» Taille­Mons, ±1547  «Gilles Noteaux» Tavier.-Notet, Notte, Nottet, -ez. 1518 «Jacquemart Nottets» Ladeuze, 1567 « Ernotte, dit Nottet» Wandre. – Nottin.   1296 «Aelis Nottins» OnomCalais, 1602-3 «Andrieu Nottin» Ter­riersNamur,   1611   «Adrien Nottin» Bourg­Namur, 1633 « Marin Notin» émigré en Suède.

–  Notion. Dérivé en -Mon. -Notesse.

« Double dérivé: Notelet, Nutelet. Cf. 1488

«Nottel de Hollenge» JusticeBastogne, 1611

«Denys Nottel» DénFlorenville, 1629 «Pier

Notel» émigré en Suède.

 

JG
Not

Noo(r)ts: Patr. Korte vorm van vleivorm Hannot, Annot (Annoots) en dgl. Vgl. Notet,

 

FD
Not

Not-    -aert(s),    -ebaert.    V.        NAD.

 

EV
Not-

-esse, -ez. V. NAD.

 

EV
Not, van (der)

zie van der Noot.

 

FD
Notable

BN voor een notabele, vooraanstaande.

 

FD
Notable

Nom de dignité: anc. fr. notable ‘bien connu’ FEW 7, 197b.

 

JG
Notaert(s)

-a(rd), Nootaert, Notta: Patr. Germ. VN naud-hard: 965 Nothardus, Cent (GN); 920 Notardus, Cluny (MORLET I). 1379 Jan Noettaert; 1388 Jan Noettert; 1396 Jan Notaert, A’dam (OA); 1389 Notard filz Pauwels, Ip. (BEELE); 1544 Peter Nottarts,Tn.(AP).

 

FD
Notard

Notay, Note, cf. Not(te).

 

JG
Notaris, de

Noteris, Notéris, Notaire, Notari(o): BerN van de notaris, gerechtelijk ambtenaar. 1243 Hugonis Notarii, Assenede (GYSS. 1999); 1422 Moddaert Dael nottaris vander camere, Ktr. (DEBR. 1958).

 

FD
Notarnicola

It. Notaro Nicola: notaris Nicolaas.

 

FD
Notarrigo

It. Notaro Arrigo: notaris Hendrik.

 

FD
Notay

zie Notteau.

 

FD
Note

Noete, Noot(e): BerBN van de notenhandelaar. Vgl. (de) Neut. 1356 Jan Note, Bassevelde (GYSS. 1999)-

 

FD
Noté

zie Notet.

 

FD
Note-

-boom, -laer. V. Noot.

 

EV
Notebaert

Notenbaert, Notteba(e)rt, Nottebaere, Nottebar, Nattebaert, Ottebaert: Patr. Germ. VN naud-berht ‘nood, gevaar-schitterend’: Nodobert (Fm.). 1398 wedewe Daneels Notebaerts, Grielequin Nottebaerts; 1398 Moenin Notebaert, Bellegem (DEBR. 1970).

 

FD
Notebaert

Nottebaert, -art, Notenbaert, Maltebaert. Dérivé du thème de l’anthrop. germ. nod-behrt (Fôrst. 1165).

 

JG
Noteboom

No(o)tenboom, Nooteboom, Notteboom, -bohm: Fréquente PlN Noteboom. Vgl. Notelaers, Notelteers. 1409 Jan vanden Noetboeme, Aw. (ANP); 1438 Peter Noetboem, Kh. (DEKEYSER); 1492 Hector Noteboom, Cent (BOONE).

 

FD
Noteboom

Notteboom. Nom d’origine: moy. néerl. noteboom ‘noyer’.

 

JG
Noteborn

Notteborn: Vgl. D. FN Nussbronn, Nussborn < PlN. 1330 Dylo Nussborn, Nierstein (BRECH.). Of E. PlN Nutbourne (Sussex)?

 

FD
Noteghem

Notteghem: i. Oude vorm van PlN Nossegem (VB): 1154 Notengem (TW). – 2. Uit Van Otegem.

 

FD
Notel(et)

Notelé, Notele, Nottelez, Nutelet: Patr. Dim. van een vleivorm aïs Hannot, Ernot enz. Vgl. Notet, Notelet. 1488 Nottel de Hollenge, Bastenaken (J.G.); 1448 Jehan Notin, Comp. (MORLET).

 

FD
Notelaer, van den

zie van den Oetelaar.

 

FD
Notelaers

-eers,  Nutelaers.  1587 «Yddelette fille de feu Michel Noteleer» Liège; nom d’origine: génitif de moy. néerl. notelaer ‘noyer’.

 

JG
Notelaers

-leirs, -laere, Nottelaers, Neuteleer(s), -lers, -laers, Nutelaers: BN naar de woonplaats bij een notenboom of voor een notenverkoper. Vgl. Noteboom, Notelteers. 1361 Joh. Notelere, Tn. (C.BAERT).

 

FD
Notelet

1320 Not le Wale, Ip. (BEELE).

 

FD
Notelteers

-te(i)rs, -tiers: Mnl. notelter(e): notenboom. Vgl. Noteboom, Noisier. 1545 Gommaar Notelteers, Aw. (AP).

 

FD
Notelteirs

Profess. Notenteer, ,,Sève  du noyer ». N.  d’H.  qui la retire    de l’arbre ou l’utilise ».

 

EV
Notelters

-eers, -eirs, -iers. Nom d’origine: génitif de moy. néerl. noteltere ‘noyer’.

 

JG
Noten

Nooten(s), Notten(s), Neuten(s), Nueten(s): l. Patr. < Mnl. VN Notin, vleivorm vars Germ. nood-naam, zoals Notebaert = Noodbert. 1335 Notin, Noorman; 1268 Piter Notin, 1375 Clais Notin, Ip. (BEELE); 1631 Maria Noetens, Schelle (MAR.). -2. Var. van Nouten(s).

 

FD
Noten, van

van Notten, van Noote(n), van Otten, van Neuten, Van Nuet(t)en: i. Wellicht PlN Otene in Zaamslag (Z). 1570 Cristoffel van Ooten = 1593 Stoffel van Nooten, Kontich (SELS); 1585 Cornélius van Oyten, A (VS1998,95). -2. Verwarring met Notten: 1613 Pieter Nots = 1637 Pieter van Ort = 1645 Peter Notten = 1646 Peter Notte = Peter van Not = Pieter van Notten (Ndl.L. 1957,252-263).

 

FD
Notenbaert

cf. Notebaert.

 

JG
Notenbaert

zie Notebaert.

 

FD
Notenboom

zie Noteboom.

 

FD
Noter, de

de Neuter: BerN van de landbouwer. Afl. van Mnl. noten: bebouwen. 1278 Godefridus Notere, Lv. (HB 585); 1560 Cornélius Neuters, Lv. (HENNO); 1581 Steven de Notere, Ktr.-Aw. (AP).

 

FD
Notera nge

PlN Nodrenge in Marilles (WB).

 

FD
Noterdaeme

cf. Notredame.

 

JG
Noterdame

-daem(e), -deam, zie Notredame.

 

FD
Noteris

1. Profess. Notaire (Autre- fois, ,,Clerc de tabellion » ou ,,greffier »). — 2. V. NAD.

 

EV
Noteris

-éris. Nom de profession: moy. néerl. notaris ‘notaire’.

 

JG
Noteris

zie de Notaris.

 

FD
Noterman

au génitif: Notermans. Composé de moy. néerl. noter ‘qui cultive un champ et en prélève la récolte’ + -mon (Carnoy 174).

 

JG
Noterman(s)

1. Profess. Notenman,,,Cueilleur ou marchand de noix ».N° 165 — 2. V. NAD,

 

EV
Noterman(s)

Notterman(s), Nouterman, Nattermann: Var. van Nokerman(s) door £/&-wisseling (via stembandocclusief ); vgl. Ottermans 2. De grote concentratie van Notermans in de streekvan Ronse, waar ook de vorm Nokerman al vroeg thuis is, wijst ook in die richting. De synonymie noker = noot zal ook wel een roi gespeeld hebben. 1376 Heinric Noterman, Diest (F.C.); 1498 lacob Notermans = 1500 Jacob Noterman, St.-Tr. (LENGLEZ).

 

FD
Notesse

Notet, cf. Not(te).

 

JG
Notet

-ez, -é, Nottet, -é, -ez: Patr. Dim. van Hanot(e), Ernot(e), Warnot(e) (RENARD 238). 1567 Ernotte dit Nottet, Wandre (HERB.).

 

FD
Nothelier

Probabl. forme romanisée de Note-laers, -eers, Notelteers, -iers.

 

JG
Nothelier

W. adaptatie van Notelaers?

 

FD
Nothomb

Nom d’origine: Nothomb, à Attert (Lx).

 

JG
Nothomb

Nothum:PlNinAttert(LX).i693 Dominique Nothomb, Aarlen (CCL).

 

FD
Nothomb

Proven. Dép. Attert.

 

EV
Notion

cf. Not(te).

 

JG
Notion

zie Nansion.

 

FD
Notman

Nottman: Wellicht door ass. rt/t < Noordman.

 

FD
Notre

Notre: Rom. vorm van Germ. VN naud-rêd. Of Nôtre (Fr. Lenôtre) met secundair accent aigu.

 

FD
Notredame

-amme, Noterdame, -aeme (forme flamandisée). 1312 «Giles con dist de Nostre Dame chapelens en le église Saint Lambier», 1330 «Jehan de Nostre Damme clerc de Lige» Liège; surnom pour qqn qui a une fonction dans une église dédiée à Notre-Dame.

 

JG
Notredame

-daeme, -damme, Noter dame, Nottredaeme, Noterdame, -daem(e), -deam, Notterdam, -da{e)me: Fr. Notre Dame: Onze-Lieve-Vrouw. Erg verspreide PlN of BN voor iemand die een functie heeft in een Lievevrouwekerk. 1303 Biertrans li clers de Nostre Dame, Luik; 1312 Giles con dist de Nostre Dame chapelens en le église saint Lambier, Luik; 1330 Jehan de Nostre Damme clerc de Lige, Luik (SLLIII); 1640 Jan Notterdam, 1695 Jan Noterdame, Ktr.(KW).

 

FD
Notredame

Proven.  „(Paroisse de)Notre-Dame ». N° 227.

 

EV
Nots

zie Noots.

 

FD
Notschaele

BN notendop, E. nutshell, D. FN Nufischal. 1630 Martinus Nodtschalius, Cent (MULV).

 

FD
Nott(e)

Note- -é, -ebaert, -en(s),-erman, -et. V. NAD.

 

EV
Notta

zie Notaert(s).

 

FD
Notte

Notté, cf. Not.

 

JG
Notte

Notten(s): Patr. Bakervorm van een nood-naam: Notto, Notho (MORLET I) 1398 Jan Notte Hollandre, Ooigem (DEBR. 1970); 1567 Arnoldus dictus Notte, Wandre (HERB.). Voor Notten < Jan Otten=Jannotten, zie Br.L. 1953,173-5.

 

FD
Notte

zie Notet.

 

FD
Notte-

zie Note-.

 

FD
Notte, van der

zie van der Noot.

 

FD
Notteau

Notay: Patr. Dim. van Not. Vgl. Notet. 1286 Sainte Noteaus, Bergen (J.G.).

 

FD
Nottebaert

-art, cf. Notebaert.

 

JG
Notteboom

cf. Noteboom.

 

JG
Notteboom

V. Noot.

 

EV
Nottens

Nopère.  V.  NAD   (Nad,Na).

 

EV
Nottet

-ez, Nottin, cf. Not(te).

 

JG
Nottet

-ez, zie Notet.

 

FD
Nottiens

zie Nuytkens.

 

FD
Nottman

zie Notman.

 

FD
Nottreda(e)me

zie Notredame.

 

FD
Notzel

zie Noetzel.

 

FD
Nou

Var. de Noe, Noë (fr. noue) ou p.-ê. sur­nom: w. noù ‘neuf.

 

JG
Nouailles

PlN Nouaille (Creuse).

 

FD
Nouar(t)

Neuwar(t), Neuwaer: Patr. Rom. vorm van Germ. VN naud-hard; zie Noyaert(s), Notaert(s).

 

FD
Nouboers

-bours, zie Nieu(w)boer.

 

FD
Nouckens

zie Noukens.

 

FD
Noudel

V. NAD.

 

EV
Noudel

zie Nodel.

 

FD
Noudens

Comme Neyns, etc., gén. néerl. d’un hypocor. en -in de Arnoud.

 

JG
Noudens

Nouwen(s), Nauwen(s), Nowens, Nuewens, Neuen(s), Noijdens, Noydens, Nooijen(s), No(o)yens, Noijen(s), Noyen(s), Noeyens, Noeijens, Noyé, Nauyens, Nuydens, Nuyen(s), Nuijen(s), Nueys, Nuijes, Neujens, Neuyens, Nijdens, Nydens, Neyen(s), Neij(e)ns, Nijen, Neyns, Neins, Nyns, Nijns, Neyes, Naeye, Naeije, Naeyé, Nay(e): Patr. De Mnl. grondvorm is Noudin, vleivorm van de Germ. VN Arnoud. De / in Arn(w)old werd gepalataliseerd > Noid; vgl. de Mnl. dichter van net Esopet: (Calfstaf ende) Noidekin. Door palatalisering en ontronding verschoof oi verder tôt ui/ei (vgl. Boudens, Boydens, Buyens, Beyens). De intervocalische d werd gesyncopeerd en werd een glijder w (Nouwens) of‘j (Neujens). 1326 Jan Arnoudin; 1326 Jan Noydin, Ip. (BEELE); 1340 Pieter Noydins zone; Wouter Neydins sons lant, Saaftinge (DEBR. 1999); 1394 Gielijs Noydens; 1406 Jan Noyens; 1406 Peter Nouwen Arts zone, Aw. (ANP); 1427 Neuhins, 1532 Neuens, Nuyens, Nayen, Neyden, Lv. (LIND.); 1569 Guilhelmus Nijns, Lv. (HENNO). Zie ook Noyé.

 

FD
Noué

zie Noe.

 

FD
Nouël

1. V. Noël. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nouël

zie Noël.

 

FD
Nouet

zie Noe.

 

FD
Nougaret

Nouguerède, zie Nogaret.

 

FD
Nouguerède

cf. Nogarède.

 

JG
Nouh

V. NAD (Na).

 

EV
Nouil(le)

Patr. Verkort < Han(n)ouille. Zie Hanoulle.

 

FD
Nouille

Sans doute var. de Noyé (hypocor. de Arnold) [le fr. nouilles ne date que de 1767, cf. FEW 16, 603b].

 

JG
Noukens

Nouwkens, Nouckens, Ney(c)ken, Neicken, Naiken, Naaykens, Naaijkens: Patr. Mnl. Noudekin, dim. van VN Arnoud. Vgl. Nuytkens, Noudens.

 

FD
Noukens

Soit hypocor. de Arnoud, soit à rap­procher de Nockin, Noquin; cf. aussi Neu-(c)kens.

 

JG
Noul

Patr. Korte vorm van Arnould of Hanoul.

 

FD
Noul

Var. de Noll (Arno(u)ld) ou bien aphérèse d’un dérivé en -oui comme Hanoul, etc.

 

JG
Noul(l)et 1. V. NAD (Na). — 2. V. Noël. EV
Noulard

cf. Nolard.

 

JG
Noulard

zie Nolard.

 

FD
Noulet

-ez, -ette, Noullet, -ez, zie Nolet.

 

FD
Noulet

-ez, Noullet, cf. Nolet.

 

JG
Noulette

Nom d’origine: dimin. de fr. noue, ainsi (Aix-)Noulette (PdC).

 

JG
Noulin

Noulleau. Autres dér. de No(u)l (= Arnold).

 

JG
Noulin

Patr. Verkort < Arnoulin, dim. van Arnoul. 1482 Jehan Noullin, Chauny (MORLET).

 

FD
Noulleau

Patr. Dim. van Arnoul. Zie Noulin, Nolet.

 

FD
Nouls

cf. Nols.

 

JG
Nouls

zie Noels.

 

FD
Nouman

zie Numans.

 

FD
Noumweiler

cf. Nonnweiler.

 

JG
Noumweiler

zie Nonnweiler.

 

FD
Nounckele

cf. Nonckele.

 

JG
Nounckele

zie Nonkel.

 

FD
Noupré

-ez. 1524 «Henry de Noupré» Dén-StavelotMy; nom d’origine fréquent: Neupré, w. noûpré (= nouveau pré) ; cf. Neuprez.

 

JG
Nouprez

Noupré: Verspreide W. PlN: nieuwe wei. 1524 Henry de Noupré, Stavelot (J.G.).

 

FD
Nouprez.

Proven.      (Re)noupprez (Dép. Charneux, Angleur, etc.).

 

EV
Nouque, van

zie van (den) Hoek(e).

 

FD
Nour(r)isson

BN Ofr. norreçon: (op)voeding, gedrag, gezin. 1302 Jehanet Hornut c’on dist Nourechon,Dk.(J.G.)

 

FD
Nouri

Nour(r)y, Nury: Patr. Rom. vorm van Germ. VN naud-rîk’nood-machtig’: Nodricus (MORLET I), Notric (Fm.). 1450 Willemet Noury, Laon (MORLET). – 2. BN Ofr. norri: gevoed > kostganger, tafelgenoot, huisgenoot. 1232 Mehaus Nouris; 1235 Climence Nutrita, Atrecht (NCJ).

 

FD
Nourricier

Nom de profession: anc. fr. nor-ricier ‘celui qui nourrit, particulièrement celui qui nourrit et élève le bétail’ Gdf 5, 529, fr. nourricier (en moy. fr., a aussi le sens de ‘pré­cepteur, guide’) FEW 7, 248a; confusion possible avec anc. pic. nourekier ‘éleveur de bétail’ FEW 7, 247a.

 

JG
Nourricier

Ofr. norrecier: opvoeder, veefokker, schapenteler. BerN. 1296 Jean Nourrice, Noyon (MORLET).

 

FD
Nourrisson

1302 «Jehanet Hornut c’on dist Nourechon» LoiTournai; surnom: anc. fr. (à) noureçon, fr. nourrisson FEW 7, 252b, avec allusion sans doute à une mise en nourrice.

 

JG
Nourtier

zie Nortier.

 

FD
Nous

zie Nauws.

 

FD
Noussis

zie Neusy.

 

FD
Nouten(s)

Noiten, Nooytens, Nuit(t)en, Nuytens, -in(ck), Nuijten(s), Nuythens, Nuijttens, Nuytten(s), Na(e)ten(s), Nut(t)in, Nuttinck, -ynck, Nutten(s), Nuten, Nueten(s), Neuten(s): Patr. Vleivorm van Germ. VN Arnoud. Vgl. Noudens (ook voor oi/ut). Let ook op Br. fl-uitspr. 1323 Coelijn Nutin, Rekkem (DEBR. 1971); 1317 Ar. Noyten; 1354 Henricus dictus Neuten= 1389 Henrici Noytens, Lovenjoel (MNT 475); 1633 Pétri Neuten, Lo (CRAEYE); 1724 Guillielmus Nuttens fs. Anthone Nuyttens, Lendelede (COUSS.).

 

FD
Nouterman

zie Noterman(s).

 

FD
Nouters

Nater: Wsch. < Outers (b.v. Jan Nouters < Jan Outers). Nater met Br. uitspr. (vgl. Natens).

 

FD
Noutman

Nuitmans: Patr. Afl. van VN Arnoud.

 

FD
Nouts

Naudts, Nauts, Nuydt, Nuyt(s), Nuijt(s), Nae(d)ts, Neut(s), Neid, Neydt, Neyt(s), Neijt(s), Ney, Neij, Nyd, Nay: Patr. Korte vormen van VN Arnoud. Vgl. Nouden(s), Nouten(s), Nuytkens. 1218 Arnoldus Noit, Cent (LIND.); 1269 Noids Pleihiers meedekin, Ozemondskerke; 1296 Noit Courtin (DE XI); 1328 Arnout de Beckere die men heet Nout mette Stelt; 1344 Arnoldus dictus Nout van Berlaer, Tnh. (VERB. II); 1358 Nout van Hoghevorst = Arnoud van Hoghevorst, Aw. (CLM); 1370 Jan Nout, Temse (DE MAN); 1400 Jan Noyts, Aw. (ANP); 1422 Pieter Neuyts, Bg.; 1449 Pieter Nueit, Assenede; 1459 Willem Neyt, Aksel; 1468 Marie Neyts, Zandvoorde (PARM.).

Nouvart: Var. van Nouart? Armeens (PDB)?

 

FD
Nouvel

Le Nouvel, Nouvelle, Nouveau: Ofr. novel: nieuw. BN voor een nieuwkomer. Vgl. Numans, Neu, New, Leneuf. 1354 Jakemon Nouviel, Dk. (TdT).

 

FD
Nouvelle

1259 «Derniers de Nouveles» ChartesHainaut; nom d’origine: Nouvelles (Ht); secondairement, surnom: adj. fém. nou­velle.

 

JG
Nouweland, van den

-lant, zie van den Ouweland.

 

FD
Nouwen

génitif double : Nouwens. Génitif de l’hypocor. de Arnould (Carnoy 66).

 

JG
Nouwen(s)

zie Nauwen(s).

 

FD
Nouwers

Wsch. var. van Nouwens.

 

FD
Nouwinck

-ynck. Du thème précédent (Nouwen), avec le suffixe germ. -inc.

 

JG
Nouwkens

zie Noukens.

 

FD
Nouwland, van den

zie van den Ouweland.

 

FD
Nouws

zie Nauws.

 

FD
Nouwyn(c)k

zie Nauwynck.

 

FD
Novak

zie Nowak.

 

FD
Novalet

Peut-être surnom affectif (délocutif?) : w. no valet ‘notre valet, notre petit garçon’.

 

JG
Novalet

Proven.    Naufalais    ,,De Naufal » (Dép. Villers-sur-Lesse).

 

EV
Novalet:

Reïnterpretatie (no valet: onze knecht) van FN Novelet, dim. van No(u)vel.

 

FD
Nové

zie Noe.

 

FD
Novello

-li, -la, Noviello, -li: It. BN: nieuw. Vgl. Nouvel.

 

FD
November

Naam van de maand; vgl. April. Noverschelden, van, zie van Overschelde.

 

FD
November

Surnom d’après le nom du mois.

 

JG

Novent

 

Proven.    Noventa    (Ville fran.). EV
Novgorodsky

PlN Novgorod (Rusland).

 

FD
Noville

1272 «domus Katherine de Noville» PolyptVillers, 1289 «Maroie de Noville» CensNamur, 1303-7 «Seront de Novilhe» PolyptSalzinnes, 14e s. «Henrottes de Cens-Huy le filh Lambiert de Novilhe» DénHes-baye, 1536 «Estienne de Noville-les-Bois» BourgNamur, 1542 «Closse de Novilhe» La Gleize; nom d’origine très fréquent, équi­valent de Neuville, ainsi Noville-les-Bois, Noville-sur-Mehaigne, etc.

 

JG
Noville

PlN Noville (N, LX, LU, WB); zoals Neuville: nieuw dorp. 1289 Maroie de Noville, Namen (J.G.).

 

FD
Novis

Surnom: anc. pic. novisse ‘maladroit’ FEW 7, 209b.

 

JG
Novis

zie Neeus.

 

FD
Nowak

No(w)a(c)k, Novak, Nowakowska, -ski, Nowicki: Pools Nowak: nieuweling, nieuwkomer. Vgl. Neu, New. 1652 Peter Noack aus Zschornau (BRECH.).

 

FD
Nowe

Nowé, zie Noe.

 

FD
Nowé

1. V. Noé. — 2. V. Noël.

 

EV
Nowé

cf. Noé.

 

JG
Nowens

zie Noudens.

 

FD
Noyaert(s)

Noya(rt), Noijnaert, Noynaert: Patr. 1. Afl. van Germ. VN Arnoud. Vgl. Noyens. 1352 Arnout Noya(e)rt, Ronse (DECONINCK); 1422 Noyart de Bauwegnee, LU (HERB.). – 2. Br. vorm van Nodaard = Notaert. 1575 van Plissen Nodaert, Lv. (HENNO).

 

FD
Noyart

Noyaert, Noynaert (var.), au génitif: Noyaerts. 1422 «Noyart de Bauwegnee» prov. Liège; dérivé en -ard d’un hypocor. de Arnould, cf. aussi 1539 «Dieudoné Noyau» CourVedrin ; v. aussi Noyen.

 

JG
Noydens

zie Noudens.

 

FD
Noyé

No(o)yens, Noyen(s), Noijen(s): 1. Zie Noudens. – 2. Evtl. Metr. < Idenoie, vleivorm van VN Ida, Ide. 1312 Ida dicta Noya, St.-Tr. (HM). Noyé, zie Dunoyer. Noyel(le), zie Denoyelle. Noye(n), van, zie van Ooyen. Noyer, -ez, -et, zie Dunoyer. Noijnaert, zie Noyaert(s). Noyon: PlN Noyon (Oise). 1213 Agnes Noion; 1339 Jehan de Noion, Atrecht (NCJ); 1323 Gherard van Noijoen, Hulst (DEBR. 1999).

 

FD
Noyelle

1426 «Henris Noyele» Liège; nom d’origine: e.a. Noyelle, Les Noyelles (dimin. de fr. noue), à Montrœul-sur-Haine (Ht), etc.

 

JG
Noyen

génitif: Noyens, Nuyens. 1513 «Nu-yens» Vorselaar; var. de Noens.

 

JG
Noyer

-ez. Nom d’origine: fr. noyer.

 

JG
Noynaert

cf. Noya(e)rt.

 

JG
Noyon

1272 «lohannes de Noyon» Sart-Dame-Avelines, 1556 «Collait de Noyon», 1626 «Servais Noyon» BourgNamur; nom d’ori­gine: Noyon (Aisne) ou, en région wallonne, plutôt «Mons de Noyons», à Mont-St-André (BrW).

 

JG
Nozeret

PlN: kleine notenboomgaard (DNF). Nozy, zie Neusy. Nuberft), zie Neuber(t).

 

FD
Nozeret

w. (Fronville) Noz’rèt. 1748 «André Nozeret» Fronville; pour Dauzat 454, nom d’origine: topon. Nozeret (= petite plantation de noyers).

 

JG
Nubile

zie Nobile.

 

FD
Nuborg

V. Neuborg.

 

EV
Nubourg

cf. Neubourg.

 

JG
Nubourg(h)

zie Deneubourg.

 

FD
Nuchelmans

Nuckel-, zie Neukerman(s).

 

FD
Nüchtern

D. BN: nuchter.

 

FD
Nucker, de

zie de Neu(c)ker.

 

FD
Nud-

-el, -ing. V. NAD.

 

EV
Nuds

cf. Neuts.

 

JG
Nudt, de

zie (de) Neut.

 

FD
Nuée

zie Noe.

 

FD
Nuël

1. V. Noël. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nuël

zie Noël.

 

FD
Nuel(l)ens

zieNollen(s).

 

FD
Nuelan(d)t

zie Nuland.

 

FD
Nuelens

cf. Nulens.

 

JG
Nueman

zie Numans.

 

FD
Nuenen, van

van Nunen, van Unen: PlN Nuenen (NB). 1731 Adriaan van Nunen, Den Bosch-Aw. (AP).

 

FD
Nueten(s)

zie Nouten(s), Noten.

 

FD
Nueten, van

zie van Noten.

 

FD
Nuewens

Nuittens,   Nuelens,  Numan. V. NAD (Na, Nad).

 

EV
Nuewens

zie Noudens.

 

FD
Nufer

Nuffer. Surnom: moy. néerl. nuver ‘sup­pliant, flatteur’.

 

JG
Nuffel(en), van

zie van Huffel.

 

FD
Nugent

Verspreide Fr. PlN Nogent.

 

FD
Nuggelmans

zie Neukerman(s).

 

FD
Nuhaan

BN nieuw + VN Han, Jan. Vgl. Neujean.

 

FD
Nuhrenberg

zie Nurnberg.

 

FD
Nuhs

zie Nuss.

 

FD
Nuis

Nuus: Uit Van Nuys. Evtl. < Nuyes.

 

FD
Nuit(t)en

zie Nouten(s).

 

FD
Nuitmans

zie Noutman.

 

FD
Nul(l)ens

Nulis, zie Nollen(s).

 

FD
Nul, de

den Hul, te Nuyl, de Nil, Tenil, Denil(le), Denile, de Niel: Moeilijke naam. Vgl. D. Null/Nill: log, plomp mens? 1435 der Nûll von Belsen; 1568 Barbara Nûll, Stockach; 1478 Georg Nill, Rottenburg (BRECH). 1374 Wouter de Nil, Gb. (SCHR.); 1492 Macharis de Nul, Cent (BOONE).

 

FD
Nuland, van

Nuelan(d)t, N(e)ulant: PlN Nuland (NE), Nulland (NL). Zie ook Van Nieuwlandt.

 

FD
Nulens

Nullens, Nuelens. 1456 «Jehan Nul-lens» Herderen; var. au génitif de Noelen.

 

JG
Nules

Var. de No(u)let?

 

JG
Nullement

Nollomont. 1511 «Clais de Nollo-mont», 1561 «Cloes de Nolomont» CoutStavelot; nom d’origine: Ollomont, à Wibrin (Lx).

 

JG
Nulles

Nollet, cf. Nolet.

 

JG
Nulluy

BN W. nullui: niemand (J.G.).

 

FD
Nulluy

Surnom: w. (Mons) nullui ‘personne’, w. (Dison) on nolu ‘un homme de rien’ FEW 7, 233a p.-ê. nom d’enfant trouvé.

 

JG
Nulmans

zie Nollemans.

 

FD
Nuls

cf. Neuts.

 

JG
Numan

cf. Neuman.

 

JG
Numans

Nueman, Nouman, Noeman, Nijman, Nyman, Neiman, Nejman, Najman: Afl. van De Nuwe: de nieuwe.

 

FD
Numelin

Proven.    Nimelin,    ,,De Nimes »    (Dép.   Lustin).    Suffixe

régional    -e(r)lin.    N°    211.    V. Nemerlin.

 

EV
Nunen, van

zie van Nuenen.

 

FD
Nunez

Nunez, Nunes: Sp. afl. < Lat. nonnus: monnik. 1566 Ruiz Nunez, Lissabon-Aw. (AP).

 

FD
Nunez

zie Nieunez.

 

FD
Nunnink

zie Noeninckx.

 

FD
Nunspeet, van

PlN Nunspeet (G).

 

FD
Nupie

Vondelingnaam in Aw. 1814, d.i. Nu pied: blootsvoets (R.V.).

 

FD
Nurez

1.  V.  Noir.  —  2.   Proven. (E)n   Hurée,   ,,Au   talus »   (Dép.

Rance). V. Nachez.

 

EV
Nurnberg

Nuremberger, Niirnberger, Nur(en)berg, Nuhrenberg, Ni(e)renberg: PlN Neurenberg, D. Nurnberg (BEI). Ni(e)renberg is dial. ontrond. Zie ook Noorbergen.

 

FD
Nury

zie Nouri.

 

FD
Nus(s)baum

Nussbaumer, Nusenbaum, Nosbaume, Nosbonne, Nis(s)enbaum, Nisenboom: PlN Nussbaum. Vgl. Noteboom. 1380 C. zum Nussbaum, Mainz (BRECH.).

 

FD
Nusbaum

cf. Nussbaum.

 

JG
Nusbaum

zie Nussbaum.

 

FD
Nuse, van

zie van Huise.

 

FD
Nusette

zie Noiset.

 

FD
Nusgens

Nu-. Surnom: all. Nüsschen ‘noisette’.

 

JG
Nusgens

Nusgen(s), Niisken: Patr. Oude Ndd. VN. 1355 Odtbert Nuske; 1449 Joli. Noske = 1466 Hans Nuske, Pommeren (BRECH.).

 

FD
Nuss

Nuss, Nusch, Nuhs, Nusse, Nùsse, Nuszen: D.

BerBN Nuss: noot. Vgl. (de) Neut.

 

FD
Nuss

Surnom: all. Nuss ‘noix’.

 

JG
Nüss

D. dim. van Nuss: noot. 1359 Nikel Nussel, Iglau(DN).

 

FD
Nuss, van

zie van Huise.

 

FD
Nussbaum

Nusbaum, Nosbaum. Nom de résidence: all. Nussbaum ‘noyer’.

 

JG
Nusselder

1706 Frederik Nusselder, Doetinchem (is de zoon van) Andries Remmelink op Nusselder, PlN in Doetinchem (PDB).

 

FD
Nusselein

Dimin. all. de Nuss ‘noix’.

 

JG
Nusselein

Nusteleyn: D. Nùsslein. i. Dim. van D. Nuss: noot. – 2. Pair. Hypercorrect <

 

FD
Nüsser

Nüszer: BerN van den notenverkoper.

 

FD
Nüssler

D. BerN van de notenhandelaar. Vgl. Notelaers. 1446 der Nusseler, Sonthoven (BRECH.).

 

FD
Nuszen

Nüszer, zie Nuss, Nüsser.

 

FD
Nutal

au génitif germ. : Nutaels, Nuthals. P.-ê. un composé de moy. néerl. hals ‘cou’, cf. Nuthals; ou bien d’anc. fr. nuital, adj., ‘de nuit, nocturne’ [MH].

 

JG
Nutal

Nutaels, Nuthals, Niethals, Nythals: D. PlN Neutal in Silezië. 1458 Hieron. Neudal, Chemnitz (BRECH.).

 

FD
Nutal

Nuttinck, Nuyens, Nuytkens, Nuyts, Nuyt(t)ens, Nuzet, Nyen.

V. NAD (Nad, Na, Naz).

 

EV
Nutelaers

cf. Notelaers.

 

JG
Nutelaers

zie Notelaers.

 

FD
Nutelet

cf. Notelet.

 

JG
Nutelet

zie Notelet.

 

FD
Nuten

zie Nouten(s).

 

FD
Nuten, van

Wellicht < Van Uden (verscherping d/t).

 

FD
Nuthals

cf. Nutaels.

 

JG
Nuthals

zie Nutal.

 

FD
Nutin

Nuttin. 1323 «Codijn Nutin» Courtrai, 1528 «les gens Jehan Nutin» DénHouffalize; p.-ê. var. de Nuyttin, dérivé de Nold, Noud, hypocor. de Arnould (cf. Naamkunde 3, 121), plutôt que surnom: moy fr. nuityn ‘lutin’ FEW 7, 97b.

 

JG
Nutte

au génitif: Nutten, Nü-, génitif double: Nuttens. Nut, hypocor. de Arnould.

 

JG
Nutte

de Nut(te), zie (de) Neut.

 

FD
Nutte, van

zie van Nut.

 

FD
Nutten(s)

zie Nouten(s).

 

FD
Nuttin

cf. Nutin.

 

JG
Nuttin(ck)

-ynck, zie Nouten(s).

 

FD
Nuttinck

Dérivé du même Nut, avec suffixe germ. -me.

 

JG
Nuus

zie Nuis.

 

FD
Nuvel

1326-27 « Symon de Nuvelle» Comptes-Mons ; nom d’origine : Nuvel (= terre novale), à Meldert (FlOr); ou bien mis pour Nivelles, w. nuvèle.

 

JG
Nuvel, van

zie van Nyvel.

 

FD
Nuveld

zie van Nievelt.

 

FD
Nuvenhuysen, van

zie Nieuwenhuis.

 

FD
Nuwel

zie Noël.

 

FD
Nuwelaere, de

zie Nieuwelaers.

 

FD
Nuwenborg, van

zie van Nieuwenburgh.

 

FD
Nuydens

Nuye(n)s, -en, zie Noudens.

 

FD
Nuydens

Nuyens, cf. Noyens.

 

JG
Nuydt

zie Nouts.

 

FD
Nuyer(e), de

Nuyers, zie de Naeyer.

 

FD
Nuyl, te

zie den Uyl, de Nul.

 

FD
Nuys

van Nuijs: 1. PlN Neuss (NRW), door Kiliaan Nuys genoemd (CLAES1989). 1443 Teews van Nuyst, Ht. (A.GHIJSEN); 1553 Jan van Nuys, Neuss-Aw.; 1556 Wilhelm Nuis, Kleef-Aw.; 1562 Bern. van Nuyssche, Neuss-Aw.; 1584 Hans van Nuys, Aw. (AP). – 2. Lees Van(h)uys > Vannuys > Van Nuys. – j.PlN Nuis in Marum (GR).

 

FD
Nuysen, van

zie van Huise.

 

FD
Nuyt

génitif: Nuyts, Nuyts, au génitif double: Nuyten, Nuytten, Nuytens, Nuyttens; com­posé : Nuytemans ; dimin. en -ken : Nuytkcns Var. de Nut(s), cf. aussi Nuttin.

 

JG
Nuyt(s)

zie Nouts.

 

FD
Nuyt(t)en(s)

zie Nouten(s).

 

FD
Nuytemans

Patr. Afl. van Nuyt = Nout, Arnoud.

 

FD
Nuythens

Nuytin(ck), zie Nouten(s).

 

FD
Nuytkens

Nuytiens, Neutkens, Neut(t)iens, Neutgens,

Neutjens, Nottiens: Patr. Mnl. Noidekin, dim. van VN Arnoud. Zie Noukens. 1579 Aart Nuytkens, Venlo-Aw. (AP); 1583 Nuytkens, 1582 Nootkens, Bs. (LIND.); 1648 Nauts = 1654 Nottiens = 1656 Nouttiens = 1660 Nautkens, Zwijndrecht (PDB).

 

FD
Nuytsel, van

zie van Uytsel.

 

FD
Nuyvels

zie van Nyvel.

 

FD
Nuzet

w. (Cerfontaine) Nuzèt. Aphérèse de *Hunuzet, var. de Hanozet (dérivé de (Je)taii, cf. DBR 10, 1953, p.l 16), plutôt que var. de: 1718 «Jean Neuzet» Wasmes (dérivé du thème de fr. noix!).

 

JG
Nybelen

zie Nijpels.

 

FD
Nyberg

zie Neybergh.

 

FD
Nyckees

Var. néerl. de Nicaise.

 

JG
Nyckees

zie Nicaes(e).

 

FD
Nyckers

cf. Nickers.

 

JG
Nyckers

Nijckers, Snij(c)kers, Sny(c)kers, Sneykers, Snie(c)kers, Snickers: Afl. van Mnl. nicken, intensiefvorm van nigen: nijgen, buigen, bukken, knikken. 1405 Magrieten Nykaerts, Aw. (VLOEB.); 1669 Christiaen Snijckers, Rotem (VS 1990,75-86).

 

FD
Nyd

1. Car. mor. Nijd, ,,Envie ». N. d’H.  envieux. N°  275.  —  2.  V. NAD.

 

EV
Nyd

zie Nouts.

 

FD
Nydrop

PlN Nieuw dorp; vgl. (van) Nierop. 1475 Gerardus Henrici Nydorp, Traj. dyoc. (MULII).

 

FD
Nyenhuis

zie Neuhaus(er).

 

FD
Nyenkamp

zie Niekamp.

 

FD
Nyer, de

zie de Naeyer.

 

FD
Nyeste

Spelling voor Nieste? Of (volgens PDB) Hongaars?

 

FD
Nyffels

Niffels, Nijffels, Niffle, Neuffels, Noffels: Patr. Dim. van Germ. bakernaam Nifo, Nipho (Fm., Dip.). Voor de ronding i/eu, o, vgl. Neufkens. 1394 Cornelis Nijffe = 1399 van Cornelis Niffen, Ktr. (DEBR. 1970); 1558 Lyoen Nyffele, Oostkamp (SCHOUT. I).

 

FD
Nykees

zie Nicaes(e).

 

FD
Nykerk

V. Nieuw.

 

EV
Nyl

1. V. Nil. — 2. V. NAD (Na).

 

EV
Nyland(er)

Zw. PlN Nyland: nieuw land; vgl. (van) Nieuwland(t).

 

FD
Nyman

Nyns. V. NAD (Na, Nan).

 

EV
Nyms

Var. de Nyns, ou bien nom d’origine: la Nims, affluent de la Priim (AIL, Rhénanie).

 

JG
Nyn, de

zie Lenain.

 

FD
Nyns

cf. Neyens.

 

JG
Nyns

zie Noudens.

 

FD
Nypels

1654 «Nijs Nypels» Tervuren; dér. en -el de l’hypocor. Nippo, qui peut aussi provenir de nîd-bald, nîd-behrt (Foret. 1151) [FD], plutôt que moy. néerl. nipe ‘espèce dt jeu’, cf. 1154 «Rodulphi Nipe» Bruges (cj Naamkunde 35, 1959,93).

 

JG
Nypelseer, van

van Epperzeel, van Yperzeel, van Yperse(e)le, van Uperzeele, (van) Yperze(e)le, Ypersiel(le),Yperzielle, Yppersiel.Ypersier, lp(p)ersiel, Ipercielle, Hypersiel, -sier: PlN Niepenzele in Diegem (VB). 1356 Jan van Nipensele, Diegem; 1389 Willelmus de Nipenzele = Willem van Ypenzele, Diegem (OSTYN); 1662 Christ, van Yperseele, Cent (AP); 1681 Isabella Iperzeel,Lo(CRAEYE).

 

FD
Nypen, van

van Naypen: Te lezen: Van Ypen? Vgl. Veriepe. Of aïs herkomstnaam opgevat Patr. Nijpen (zie Nippen)?

 

FD
Nys

cf. Neis, Neijs.

 

JG
Nys

Nys(s)en(s). N. de baptême. — 1. V. Denis. — 2. V. NAD

(Naz).

 

EV
Nysen

Nyssen, Nyssens, cf. Neissen, Neijssen.

 

JG
Nysenholc

D. Nûssenholz: notenhout, hazelarenbosje. Vgl. Nissenbaum = Nussbaum.

 

FD
Nyskens

Nijskens, Neyskens, Neijskens, Neixkens, Nieskens: 1. Patr. Dim. van Nijs, Denijs. 1280 Nisekinus Blidelitsch = 1280 Dyonisius Blidelits, Ip. (BEELE); 1521 Marije Nijeskens, Genk (VDZ). -2. In L ook = Neeskens. 1631 Ariaen Neeskens = 1632 Arian Nijskens, Grote-Brogel (NOUWEN 1958).

 

FD
Nysmans

Composé, au génitif, de Nys (Denis)1 -mon (à valeur hypocor.).

 

JG
Nyst

génitif: Nysten, Nysten. Var. de Niest(en).

 

JG
Nysthoven

Nom d’origine néerl. (= fermes dt Denis).

 

JG
Nythals

zie Nutal.

 

FD
Nyvel, van

van Nijvel, van Nuvel, Nuyvels: PlN Nijvel, Fr. Nivelles (WB). 1395 Jasper van Nyvele, Aw. (ANP); 1399 Jans weduwe van Nivelé, Ktr. (DEBR. 1970).

 

FD
Nyverseel,van

van Nijverseel, van Nijvelseel.van Nyvelseel, van Neijverseel, van Neyverseel, van Uverseel: PlN Nij verzeel in Opwijk (VB). 1295 van Niversele (LIND. i947′,2z); 1365 Willem van Niversele, Opwijk (LIND. 1930); 1406 Jan van Nyversele, Merchtem (PEENE).

 

FD
Translate »
Share This