Rechercher
Jaakke |
zie Jacques.
|
FD |
Jaans |
1. Zie (de) Jans. – 2. Evtl. korte vorm van Adriaans.
|
FD |
Jaans |
N. de baptême. 1. V. Jean. N° 106. — 2. Représente parfois (Adr)iaans, ,,Adrien ». N° 107.
|
EV |
Jaarsveld, van |
PlN (U).
|
FD |
Jaas |
Jas: Patr. Wsch. var. van Joos. 1398 Heinricjaes dit van der Ende, Tielt (DEBR. 1970).
|
FD |
Jaax |
Zie Jaeken.
|
FD |
Jab- |
-e, -on. V. HAD (Ha).
|
EV |
Jab- |
Thème anthropon., qui pourrait être celui de fr. jabot (au sens de ‘bavard’ ?), comme le propose Dauzat 338. • Dérivés: 1365 «Colart Jabain tailleur au bos»TailleMons, 1595 «Martin Jabin» Jodoi-gne, cf. aussi «fontaine Jabinet», w. à djabi-nèt, topon. à Cheratte (Lg). – Jabon, w. Dja-bon. 18e s. «Joseph Jabon» Flémalle; cf. p.-ê. 1304 «Gabon de Clermont» Liège [vu a bref, ne peut représenter fr. jambon] ; cf. Jambon. –Jabot. Cf. aussi 1622 «Barbara Jabotteau» BourgDinant.
|
JG |
Jabart |
-as, zie Jobet.
|
FD |
Jabé |
Jabe, zie Jobet.
|
FD |
Jabeneau |
Patr. Jobineau, Gobineau, dim. van Jobin, Gobin.
|
FD |
Jabert |
Zie Jobert.
|
FD |
Jabin |
zie Jobin.
|
FD |
Jablonski |
Jablonowski: Poolse FN. Afl. van jablon: appelboom.
|
FD |
Jabon |
zie Gabon.
|
FD |
Jabot |
1. Particularité vestimentaire. — 2. HAD (Ha).
|
EV |
Jaboud |
zie Gobau(x).
|
FD |
Jac- |
-m(a)in, -mart. V. HAD (Hac).
|
EV |
Jaccard |
Jackaert, zie Jacquard.
|
FD |
Jack(e) |
Jacken, Jackes, zie Jaeken.
|
FD |
Jäckel |
zie Jeckel.
|
FD |
Jackers |
-ert, zie Jacquard.
|
FD |
Jackers |
Jakers. Peut-être (avec assourdissement wallon de g- néerl.?), var. de Jaeg(h)ers.
|
JG |
Jackm- |
Jacm-, cf. Jacobus (c.) (ci-dessous).
|
JG |
Jackmaer(t) |
-mar, zie Jacquemard.
|
FD |
Jackman |
Jac(q)mans: Patr. Afl. van Jack.
|
FD |
Jacks(on) |
Jakson(s), Jacques(s)on, Jacksens: 1. Patr. Zoon van Jack, d.i. John (soms Jakob). 1275 John or Jacke le Warner; 1327 Adam Jackessone=1353 Adam Jakson (REANEY). – 2. Jacqueson, W. afl. op -eçon van Jacques. 1336 Jackeme fils Jackechon, Luik (KCTD1955,155).
|
FD |
Jackson |
V. Jacques.
|
EV |
Jacmain |
-min, zie Jacquemin.
|
FD |
Jacmans |
zie Jackman.
|
FD |
Jacmard |
-mart, zie Jacquemard.
|
FD |
Jacmay |
Spellingvar. van Jaquemet.
|
FD |
Jaco |
Zie Jacquot.
|
FD |
Jacob |
Jacob(s), Iakob, Jacobs, Jacobse(n), Jacops, Jakobs(en), Jakobsche, Jacobsoone, Jacobson(s), Jakobson(s), -sohn, -sson, Jacub, Jacobus, -i(s), -y, -ij, Jakobi, -y, Jacopi, Jacovy, Yavo(u)bi, Yagoubi: Patr. Bijbelse VN Jakob, Gr. Jakobos, Lat. Jacobus/Jacomus. In de ME vrij gebruikelijk. 1409 Mariens Jacobs huus, Ktr. (DEBR. 1958). -Lit.: A. VINCENT, Les noms de familles belges provenant dejacob. Bull. Acad. royale deBelg., Cl. Lettres, 1954,426-449.
|
FD |
Jacob(s) |
Jacob- -i, -o, -y, Jacop- -s, -y. V. Jacques.
|
EV |
Jacobeus |
Jacoebée: Patr. Afl. Van HN Jakob.
|
FD |
Jacobin |
-ien: Patr. Vleivorm van VN Jakob.
|
FD |
Jacobsberg |
PlN Jakobsberg (NRW, BW, BEI).
|
FD |
Jacobsthal |
PlN Jakobstal in Andernach (RP), Jakobsthal(BW.BEI).
|
FD |
Jacobus |
Le nom biblique Jacob(us), fr. Jacques, est, avec Jean, un des mieux représentés dans les NF belges. Ne sont repris ici que les NF commençant par Jac(k)-, Jacq-; on se reportera à Jak-, Jam-, Janm-, Jaucq-, Jautn-, dans les listes suivantes. – Bibliogr. : A. Vincent, Les NF belges provenant de Jacob, dans Acad. Roy. Belg. Bull, de la Classe des Lettres, 5e s., 40^ 1954, 426-449). « Ces NF ont été ici répartis en trois groupes : a) ceux qui représentent directement Jacob(us) ; b) fr. Jacques et les dérivés; c) la famille de l’ancienne forme Jacqueme (postulant un prototype *Jacomus, comme l’ital. Giacomo). a) Jacob, w. nam. Jacob ‘, Jacob de Beucken ; avec -s de génitif germ. : Jacobs [4e NF le plus fréquent en Belgique, plus de 20000 porteurs], Jacops. 1618 «Jean Jacop» BourgDinant. • Latinisations: nominatif en -us: Jacobus, Jacobeus; génitif en -i: Jacoby. 1610 «mais-tre Laurent Jacobi, licentié et advocat» BourgDinant. b) Jacque, Jacques, Jaques, Jaccques. m Dérivés : Jacquard, Jacquart, w. nam. Dja-quârt. – Jacquet, w. nam. Djaquèt, Jacque. 1596 «André Jacquet, serrurier» BourgDinant, 1627 «Denis Jacquet» émigré en Suède. –Jacquin; dimin. en -inet: Jacquinet. – Jacolet, w. Djâcolèt (dérivé en -olet, cf. BTD 40, 99). 1289 «Jacoles de Namur», «Jacoles Platons» CensNamur, 1345 «Jacobi dicti Jacolet» FiefsLiège. – Jaco, Jacot, Jacquot. – Jacque-lot (dérivé en -elot). 1616 «Severin Jacquelot» PrincipChimay. – Jacqueson, Jackson [ou NF anglais] (dérivé en -eçon). 1336 «Jackeme fils Jackechon» GuillLiège, 1426 «Jak. Jaques-son» TailleSoignies. c) Ja(c)quem- + suffixes: Jacmard, Jac-mart, Jacqmard, Jacqmart, Jacquemar, Jacquemart, w. nam. Djauquemwârt, Jack-mar, Jackemaer, Jackmaer. 1248 «Jake-mart de Condeth (le fil Jakemon de Condeth)» ChartesHainaut, 1342-43 «Jacquemars dou Cellier» ComptesMons, 1372 «Jacquemar Davaingne» CoutStavelot, 1404 «Jacquemars Saumons» Ladeuze, 1527 «Jacqmart Marten» NPLouette, 1602 «Grégoire Jacqmart» Bourg-Namur. – Jacmain, Jacmin, Jacqmain, Jacqmin, Jacquemain, Jacquemin, w. nam. Djaiiquemwin ; Jacomen, Jacqmay (avec dénasalisation ou suffixe -eau). 1265 «Ponsart Jacomin le maiour» CartOrval, 1309 «Jacobus dictus Jacomin Coppin» CartValDieu, 1351 «Jacomin le Lombar» Roloux, 1377 «Jacqmin le malade» CartCouvin, 1442 «Jacqmin le Charpentier» Villers-le-Gambon, 1450 «Jacquemain» CartCouvin, 1472 «Jacomin Maistre Jacque» DénVirton, «Jacommyn le Parmentier», «le pittit Jacommyn» DénChiny, 1575 «Jacqmin Hingo», «le grand Jacqmin» FrancsLux, 1588 «Jacqmin de Soheyd» Coût-Stavelot. Avec néerlandisation du suffixe: Jacquemeyn, Jacquemyn, Jacquemijn, Jakemeyn, au génitif: Jacquemyns. – Avec double suffixe -inet. 1282 «Jacomines Cabel» DettesYpres, 1469 «Jacqminée au Mont» CoutStavelot, 1575 «Jehan Jacquemine!» Pur-node. – Avec double suffixe -inot: Jacminot. 1400 «Jacquemine! de Corbion» Leignon, 1525 «la veuve Jacqminot Boublet» BourgNamur. – Jacqmot. 1472 «Jacqmot Jehan Lorain» DénLaroche, 1524 «Jacqmot le filz le petit Jacqmot», 1544 «Johan Jacquemot» DénStavelotMy, 1580 «la veuve Jean Jacqmot» BourgNamur. – Jacqmotte, Jacquemotte [remarquer la fréquence à Liège de ce nom désignant des hommes à l’origine]. 1499 «Collin Jacqmotte» BourgNamur; avec double suffixe -ott-eau’. 1518 «Colo Jacquemotia», 1555 «Désiré Jacqmotia» Cerfontaine.
|
JG |
Jacoebée |
zie Jacobeus.
|
FD |
Jacolet |
Jacolin: Patr. Dim. van VN Jacques. 1381 Gile Jacoley, Luik (SLLIV).
|
FD |
Jacolet |
Jacot, cf. Jacob (b.).
|
JG |
Jacomin |
Jacome(n), zie Jacquemin.
|
FD |
Jacoms |
zie Gascoigne.
|
FD |
Jacops |
zie Jacob.
|
FD |
Jacot |
1. V. Jacques. — 2. V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacot |
Jacoud, zie Jacquot.
|
FD |
Jacovy |
zie Jacob.
|
FD |
Jacowick |
Patr. Slav. afl. van VN Jakob.
|
FD |
Jacq |
zie Jacques.
|
FD |
Jacq- |
cf. Jacobus (b.).
|
JG |
Jacq- |
-m(a)in, -mot(te), -uart. V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacq(ue)mot(te) |
Jammot, Jamot(te), Gamot, Jeanmotte, Jaumot(te), Jamot(t)on, Jomot, Jomouton: Patr./Metr. Vleivorm van VN Jacques. Ja(cque)motte was in Luik ook mansnaam (HERB.). 1322 Jakemotte de Stokis; Jakemot fil Jakemien; 1364 Jamar Jakemot, Luik (BODY); 1402 Piron Jamot, Luik (ISP).
|
FD |
Jacqm- |
Zie Jacquem-.
|
FD |
Jacqmans |
zie Jackman.
|
FD |
Jacquard |
Jacqua(e)rt, Jaccard, Jack(a)ert, Jackers, Ja(e)kers: Patr. Afl. van Jacques. 1293-1305 Henkin Jacart, Rijkhoven (VMW); 1611 Cornelis Jackarts = 1624 C. lackers; 1620 Jan Jaeckarts = Jan Jacarts, Bilzen(SCHOE.).
|
FD |
Jacquassier |
Car. mor. .Jacasseur, bavard ».
|
EV |
Jacque |
V. Jacques.
|
EV |
Jacque |
zie Jacques.
|
FD |
Jacqué |
zie Jacquet.
|
FD |
Jacque- |
-loot, -m(a)in, -mart, -motte, -myn(s). V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacqueloot |
Jaqueloot, (de) Jacquelot: Patr. Jaquelot, dim. van VN Jacques. 1372 Willem Jakeloet; i424Lammin Jaqueloot = L. Jakeloot, Ktr. (DEBR. 1970,1958).
|
FD |
Jacquem- |
cf. Jacobus (c.).
|
JG |
Jacquemar(d) |
Jac(que)mart, Jac(q)mard, -mart, -maer, Jackmaer(t), -mar, Jamar(t), -ard, -aer(t)(s), Jammar{t)(s), -aerts, -aer(s), Jama(a), J(e)aumart, J(e)anmart, Jeammart, Jaymaert, Jasmer, Ja(e)mers, Jambers, Ja(e)maels, Jema, Jemhar, Jomaa, Joumaa: 1. Patr. Afl. van Jaqueme=Jacques, Jacobus/Jacomus. 1306 Jakemes de Landas = Jaques de Landas = 1307 Jakemars de Landaes, Ip. (BEELE); 1374 Jamart van Mellen, Bs. (BLO VI); 146 e. Jacques dit Jamar de Buresse, Luik (BODY); 1391 Jakemarde Siben = 1396 Jammart Sybeert; 1387 Gamart Wartson = 1400 Jamart Varsoen, Tn. (C.BAERT); 1392 Jaquemaerd vanderWedaghe = Jaquemin…, Ktr. (DEBR. 1958); 1546 Adam Jammaert, Luik-Aw. (AP); 1538 Franck Jaemers, NI (KPM). – 2. De var. Jamart e. v. kunnen ook var. zijn van Janaert; vgl. Jamme=Janne. 1321 Jehan Jenemart, Bergen (CSWII).
|
FD |
Jacquemet |
Jac(q)may, Jamet, -ez, -ais, -ée, -ee(s), Jaumet, Jemet: Patr. Fr. dim. van Jacques. Vgl. It. Giacometti. 1231 Jakemes Warisons = 1234 Jacobus…, Dk. (SMTI); 1283 Mas Jammes, Kales (GYSS. 1963); 1290 Jacoumet Petillart, LX (ASH); 1418 Maigne Jamiette, Dk. (TTT).
|
FD |
Jacquemin |
-main, Jac(q)m(a)in, Jasquemain, Jacomin, Jacqumain, Ja(c)quemijn(s), -myn(s), Jacquemeyn(s), -mein, -eijn(s), Jakem(e)yn(s), Jaecquemeyns, Jokemeyn, Jacome(n), Jam(a)in, Jeanmenne, Jammeng, Jomen, Jaum(a)in, -menne, Jasmin, Janm(a)in, Jaminet, -é, -on: Patr. Vleivormen van Jaqueme, Jaques, Fr. vormen van HN Jacobus/Jacomus. 1309 Jacobus dictus Jacomin Coppin, Mtr. (CVD); 1326 Jaquemin van der Haghe; 1326 Jan Jakemin, Ip. (BEELE); 146 e. Jacque dit Jacquemin Thonnar; Jacque dit Jamin/Jacquemin de la Neufville, Luik (BODY).
|
FD |
Jacquemon |
-mont, Jamon, Camon, Jaumon(e)t, Jeaumon(n)et: Patr. Vleivorm van VN Jacques. 1298 Jacobus dictus Jamon, Luik (HERB.); 1234 Jacobo de Vilers = 1244 Jakemon…, Dk. (SMT I); 1307 Jakemon prestre de Lauwe=Jakomes prestres = 1308 Jacobus, Lauwe (DEBR. 1971); 1426 Guillaume Jakemont; 1488 Colart Jaumont, Dk. (TTT).
|
FD |
Jacquemyns |
V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacquens |
zie Jaeken.
|
FD |
Jacquerez |
-ay, Jacquerie, -y(e), Jacri, -y: Patr. Afl. Van VN Jacques. 1382 Michael dictus Jacori, Namen (HERB.); 1498 Catherine Jaquerie veuve de Jaquemart Glorieux, Dk. (TTT). Jacque(s), Jaecque(s), Jeacques, Ja(e)ques, Ja(c)que, Jacq, Jaakke, Jax(x), Jaxque(s): i. Patr. Fr. vorm van HN Jacobus. 1306 Jakemes Bernard=Jaques Bernard; 1380 Jacop de Cleedsnidere = 1386 Jaque le Cleesnidere, Ip. (BEELE). – 2. Oorspr. is Jake, Jacques wel via Jacke, Janke een dim. van Jan geweest. 1380 sire Jake de Nortkelme = 1385 mer Jan van Noortkelme (Noircarmes) = 1392 Jacques de Ste Audegonde, sire de Norquelme = 1415 cy gist Jehan de Ste Audegonde (DF XI). Zie ook M VN 1956,111.
|
FD |
Jacquerie |
Jacquery, Jacquerye (NF plutôt tournaisiens). 1289 «Jakemes Jakeric» Cens-Namur; surnom de paysan rappelant le soulèvement des paysans français en 1358. Ou bien nom d’origine (endroit habité par un certain Jacques). Cf. aussi Jacri, Jacry.
|
JG |
Jacques |
cf. Jacobus (b.).
|
JG |
jacques |
N. d’origine biblique. Jacob, ,,(Dieu) supplante » (Hébreux). Onomastique flamande : Jacob(us) correspond à ,Jacques ». Anthropo-nymie franc. : Absence presque générale de pareille équivalence. Jacob, pays roman : généralement nom Israélite. Formes diverses : Jafc)que(s). Diminutifs : Jac-(qu)ot, ]acquy, Ja(u)(c)quet; Jacob (s), Jakops, Jacobsen, Jaco-bus, Jaeken, Jakus. Latinis. : Jacob- -i, -y, jacopi, Copis. Italiani-sation (Renaiss.)-: Jacobo. N° 106.
|
EV |
Jacques |
zie Jacques.
|
FD |
Jacques(s)on |
zie Jackson.
|
FD |
Jacquet |
-ué, Jaquet, -ué, Jau(c)quet, Jocquet, -ué, Jouquet, Jon(c)quet, Junqué: Patr. Dim. van VN Jacques (Jan of Jakob). Vgl. E. jockey < jackey: Jantje. 1275 Gontier Jokès, Wodecq (VR 9ir°); 1322 Jaket Barbier, Jaquet le Roy, Atrecht (NCJ); 1340 Jaqueminus Jaquet (MORLET); 1495 Pieter Joket, Desselgem(CASAERT).
|
FD |
Jacquet(in) |
V. Jacques.
|
EV |
Jacquier |
Ja(c)quier, Jacqui(ez), Jacquy, -uij, Jockir: 1. Patr. Vleivorm van VN Jacques. 136 e.
|
FD |
Jacquier |
Jacquiez, sans doute Jacquy; au fém. : Jacquière. 1257 «Jakemon Jakier le Lombart» ChartesFlandre, 1264 «Jakiers et Jehennas Pincetes» CartOrval, 1286 «Willaume des Jakiers» CartMons, «Phelippes de Jakiers» CartLessines, 1752 «Jean-François Jacquier, seigneur de Fontenelle» Couvin. Le suffixe -ier n’est pas courant dans les NF wallons; les Jacquier, famille industrielle hennuyère (région de Rance) des 16e-17e s., sont originaires de Lorraine, où le nom est attesté dès le 13e s.: «Ja(i)kier(s)>> (cf. H. Jacobsson, Etudes d’anthropon. lorraine, 70); en Hainaut belge, aux 16c-17e s., le NF est orthographié aussi: «Jacquis»; de même, à Virginal-Samme, le toponyme Jacquier est, en wallon, le «Jauqui»; il doit donc s’agir d’un nom importé et adapté.
|
JG |
Jacquier |
V. HAD (Hac). (Ce N. ne peut avoir aucun rapport avec l’arbre exotique ainsi appelé).
|
EV |
Jacquinet |
V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacquot |
Jaco(t), -otot, -ottet, Jaucot, Jacoud, Jakout: Patr. Vleivormen van Jacques. 1399 Jacot Crous, Ip. (BEELE); 1427 Jacot…de Grande, Ktr. (DEBR. 1958).
|
FD |
Jacquy |
cf. Jacquier.
|
JG |
Jacquy |
V. Jacques.
|
EV |
Jacquy |
zie Jacquier.
|
FD |
Jacri |
Jacry, zie Jacquerez.
|
FD |
Jacri |
Jacry. Cf. p.-ê. 1382 «Michael dictus Jacori», 1395 «Colars Jacoris» Namur; ou var. de Jacquerie, Jacquery(e).
|
JG |
Jacry |
V. HAD (Hac).
|
EV |
Jacub |
zie Jacob.
|
FD |
Jacx(s)ens |
Jakse: Patr. Jaksin, afl. op -sin van Jakke = Jan. 1280 Hacsinus Mettenbliden; 1306 pour cauper le tieste Jacsin, Ip. (BEELE).
|
FD |
Jad- |
-in(on), -os, -ot, -oul(le). V. HAD (Had).
|
EV |
Jad- |
Thème réduit de Gérard-, w. Dj(ir)ad-; à la prétonique, a peut être abrégé. Dérivés: Jadin, w. nam. Djadin. 1472 «Jadin de Laval», «Gerar Jadin» DénLaroche, 1449 «Colar fil Jamar Jadin» Aides-Namur, 1508 «Jadin Lardenoix», 1611 «Henii Jadins» BourgNamur; d’où -inet. 1472 «Jadynet de la Follerie» DénLaroche; d’où -mon: Jadinon. 17e s. «Jehenne Jadinon» Limai; d’où -inot: 1616 «Nicolas Jadinot» PrincipChimay. – Jadon. 1564 «Jadon de Bassine» Condroz, 1629 «François Jadon (de Sedan)» émigré en Suède. – Jadot, w. Djadol. 1472 «Pirlo Jadot» DénLaroche, 1527 «Jaspar Jado» BourgNamur, 1534 «Pierre Jado», 1540 «Jado de Jeuffe» CartCiney, 1561 «Jehan Jado de Dorines», 1597 «Nicolas Jadoz» BourgNamur. – Jadouille (avec suffixe -ouille, distinct du suivant). – Jadoul, Jadoulle, w. Djadoûle, w. nam. Djadoul (dérivé en -oul(e), la graphie -oui devant généralement représenter -ouïe): 1472 «Jadulle» DénVielsalm, 1586 «Guillaume Jadoulle» Dorinne, 1602-3 «Jean Jadoule» TerriersNamur, 1630 «Gislaine Jadoulle» BourgNamur, 1758 «Louis Jadoul (orig.de Leuze)» BourgLiège. « Autres dérivés: 1272 «Gerardus Jadduze» Thorembais-les-Béguines [remarquer Gerardus comme prénom associé à son dérivé]. -1351 «Jadair» Roloux, 1449 «Warnechon Jadar» Jambes, 1501 «veuve Hubert Jadard», 1549 « Franchoise Jada» BourgNamur. -1459 «Gerar Jade» Wandre (suffixe -ellat). – 1444 «Jadet de Noville» AidesNamur, 1637 «Pentecôte Jadet» Tilleur. – 1472 «Collin Jadoye» DénVirton (suffixe w. -ôye).
|
JG |
Jaddoo |
zie Godon.
|
FD |
Jaddoulle |
zie Jadoul(e).
|
FD |
Jadin |
Jadinon, -ot: Patr. Vleivorm van een Germ. god-naam; vgl. Jadot, Jadoul. Of van Gérard, W. Djad, vgl. Jardin. 1272 Gerardus Jadduze, Thorembais; i/e e.Jehenne Jadinon, Limai (HERB.).
|
FD |
Jadot |
-os, -on, zie Godon.
|
FD |
Jadoul(e) |
Jadou(i)lle, Jaddoulle, Cedoelst: Patr. W. vorm van de Germ. VN Geldolf; vgl. Jodoigne (Geldenaken) < Geldonia (LIND.). Evtl. VN Godolf. 1662 Gerardus Jadouille, Luik (MUL VI).
|
FD |
Jaecher, de |
zie de Jager(e).
|
FD |
Jaeck, de |
Wellicht hypercorrect voor PlN Jauche (Geten, WB). 1665 Ludovicus de Jaack, Luik (MUL VI).
|
FD |
Jaecken |
cf. Jaeken.
|
JG |
Jaecken(s) |
zie Jaeken.
|
FD |
Jaecks |
Jaeckx, zie Jaeken.
|
FD |
Jaecque(s) |
zie Jacques.
|
FD |
Jaecquemeyns |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jaecques |
cf. Jacques.
|
JG |
Jaedeke |
Patr. Ndd. var. van Gädeke, ontrond < Gödeke, dim. van Godfried.
|
FD |
Jaeg(h)er(e), de |
Jaegers, zie de Jager(e).
|
FD |
Jaeger |
Jaegher, Jager, Jager (forme all.), au génitif: Jaegers, Jaeghers. Nom de profession: néerl. j’ager, ail. Jager ‘chasseur’;c/ aussi Jackers et Jeeg(h)ers.
|
JG |
Jaeger |
V. Jager.
|
EV |
Jaekel |
zie Jeckel.
|
FD |
Jaeken |
Jaecken, Jaken. Hypocor. néerl. du prénom Jan ou bien dér. néerl. du prénom 6. Jacques [FD].
|
JG |
Jaeken |
Jaken, Jaecken(s), Ca(e)kens, Jacken, Jacquens, Jaax, Jaecks, Jae(c)kx, Jacke(s), Jack(s), Jax(x), Jac, Jock(en), lockens, Jo(o)ken, Joecken, Coockens, Jou(c)k, Jauck, Jouke(n)s, Youck(en), Joucken, Jouck, Jeuken(s), -enne, Jeucken(s), -enne, Jucken: 1. Patr. Ja(c)ke is oorspr. een vleivorm van VN Jan. Vgl. E. Jack, Br. Jakke. 1394 jeghen Janne van Toroud die men zeicht Jacke, Ktr. (DEBR. 1970). – Lit.: J. LINDEMANS, Haket en andere oude diminutiejvormen vanjohannes. MVN1956,112. –2. VNJake=Jacques, Fr. vorm voor Jacobus. 1376 Jaex Witroc; 1396 Jaque le Fraye = 1397 Jacob le Fraye, Ip. (BEELE); 1577 Jan Jaecken, Bilzen (SCHOE.). Limburgse vormen: 1557 Willem Juckens, Berkt-Aw. (AP); 1578 Henrick Jueckens, Bilzen (SCHOE.); 1612 Herman Joecken, Hoeselt (IOT); 1650 Jacop Jacops of Jeucken Jeuckens, Breust (Maasgouw 1946,17).
|
FD |
Jaeken |
V. Jacques.
|
EV |
Jaekers |
zie Jacquard.
|
FD |
Jael |
1. Proven. Jal (Dép. Grâce-Ber-leur et Montegnée). — 2. N. de pers. hébraïque ou chrétien d’Orient, ,,Dieu est Dieu ».
|
EV |
Jael |
1. Vondelingnaam. Petrus Jael werd op 3 maart 1856 in Aw. gevonden (R.V.). – 2. Zie Jal.
|
FD |
Jaemaels |
-ers, zie Jacquemard.
|
FD |
Jaemaels |
V. Jamaels.
|
EV |
Jaen |
avec -en de génitif faible: Jaenen. Var. néerl. de Jan, Jean.
|
JG |
Jaenen |
V. HAD (Han).
|
EV |
Jaenen |
zie Jane.
|
FD |
Jaenty |
V. Jean.
|
EV |
Jaer, de |
zie de Jager(e).
|
FD |
Jaerdens |
1. V. Jordaens. — 2. V. HARD.
|
EV |
Jaerdens |
zie Jordaens.
|
FD |
Jaes- |
-paert, -par(d), -part, -pers. V. Gaspar et HAD (Haz). N69 105, 120.
|
EV |
Jafart |
Jafaar: W. var. van Joffard = Goffart (zie Govaerts). Vgl. Jaffré = Geoffre.
|
FD |
Jaffre(s) |
Jaf(f)er, Jaffe, zie Geoffre.
|
FD |
Jagen(e)au |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jagenau |
V. HAD (Hac).
|
EV |
Jageneau |
Jagéneau. Sur ce NF non wallon, c/ les hypothèses de Dauzat 339.
|
JG |
Jager |
,,Chasseur ». Evocation d’un passe-temps. Variantes : De Jaeg(h)er, Je(e)gers. Forme allem. : Jager. N° 200.
|
EV |
Jager |
Jäger, cf. Jaeger.
|
JG |
Jager(e), de |
de Jaegfh)er(e), de Jaegheer, de Jeager, de Jaecher, Oiagre, Diacre, Jager(s), Jaeghers,Jaeger(s), Jeagers, Jeger, Je(e)g(h)ers, ‘s Jegers, S’Jegers, Jâger(s), Lejaeg(h)ere, Liagre, Lyagre, Liacre, de Jaer, Lejaer, Liaer, Léagre: BerN van de jager. 1386 Zegre Liaghre, Ktr. (DEBR. 2000); 1388 Fierin den Jaghere…berijders; ghegheven Hannekine den Jagher van Huele van drien houden wulven die metten honden ghevaen waren (DEBR. 1970); 1394 Moenin le Jagre, Ip. (BEELE). Lit.: J. MULLIE, Defamilienaam Liagre. Med. Kon.Ac. Wet. Sch. K. 1960, nr.i, 1-22.
|
FD |
Jagniau |
Jaguen(e)aud, zie Jeanneau.
|
FD |
Jahn |
Jähne, Jahns, zie Jans.
|
FD |
Jahn |
Var. all. de Jaen.
|
JG |
Jahn(e)ke |
Patr. Ndd. dim. van VN Jan.
|
FD |
Jaillot |
Hypercorrect voor Caillot.
|
FD |
Jaillot |
Nom d’origine : comme le NF fr. Jaillet, dér. du mot régional (Ouest) jaille ‘marécage’ ?
|
JG |
Jaime |
zie James.
|
FD |
Jaivenois |
cf. Gevenois.
|
JG |
Jaivenois |
zie Gevenois.
|
FD |
Jakeme(y)n(s) |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jakemeyn |
cf. Jacquemin.
|
JG |
Jakemeyn |
V. HAD (Hac).
|
EV |
Jaken |
cf. Jaeken.
|
JG |
Jaken |
zie Jaeken.
|
FD |
Jakers |
cf. Jackers.
|
JG |
Jakers |
zie Jacquard.
|
FD |
Jakier(s) |
Jaikier(s). Metz (JACOBSSON 70); 146 e. Rainier Jaquier, St-Thibaut (MORLET). – 2. Zie ook Dugauquier.
|
FD |
Jakob |
zie Jacob.
|
FD |
Jakobovici |
-vies, -wiczjakobczyk, Jakubowic(h), -wicz, -wics, -witz, Jakubowski: Patr. Slav. afl. van VN Jakob.
|
FD |
Jakobs(en) |
-sohn, -son(s), Jakoby, zie Jacob.
|
FD |
Jakont |
Leesfout voor Jakout? Of Jacon?
|
FD |
Jakout |
zie Jacquot.
|
FD |
Jakse |
zie Jacx(s)ens.
|
FD |
Jakson(s) |
zie Jackson.
|
FD |
Jakubka |
Patr. Slav. afl. van VN Jakob.
|
FD |
Jakubo- |
zie Jakobo-.
|
FD |
Jakus |
V. Jacques.
|
EV |
Jakus(ch) |
Patr. Slavische vorm van VN Jakob.
|
FD |
Jal |
Jalle, Jael: 1. Ofr. jal, jau, gai < Lat. gallum: haan. BN. Vgl. Jalet. – 2. Evtl. Ofr. jaal, jael: prostituée.
|
FD |
Jal |
Jalle. Probabl. NF importé de l’Est de la France, d’une forme dialectale bourg. ou franco-prov. jal, djal ‘coq’ FEW 4,46a, vraisemblable comme surnom ; en Wallonie, pour Jalle, peut-être aussi nom d’origine, à déterminer, cf. 1444 «Jehan de Jale», «Gillechon de Jale» [= Jallet?] AidesNamur.
|
JG |
Jalbert, |
Zie Galbert.
|
FD |
Jalet |
Jallet, Jallin. Nom d’origine: Jallet, w. djalet, 1091 «Jalein» (Nr).
|
JG |
Jalet, |
Jallet, Jal(l)on, Jallin, Jallo: 1. Dim. van Ofr. jal, jau: haan. 1373 Gillot Jaulin, Noyon (MORLET).-2. Jal(l)et evtl. PlN Jallet (N).
|
FD |
Jalhay |
p.-ê. Jallay. 1450 «Pyrneal de Jalhea» CoutStavelot, 1524 «Jalheaux», «Jorge Jalhea», 1544 «Querin fil Jalhea» DénStavelot-My, 1591 «Stienon de Jalheau» GuillLiège, 1620 «le sieur Jean de Jalhey» BourgDinant, 1626 «les fils de Lambert Jalhay (de Dur-buy)», «Hubert le Jalhay» émigrés en Suède, 1698 «le Sr Jalhay» Nalinnes; nom d’origine: Jalhay, w. è djalhé, -ê (Lg).
|
JG |
Jalhay |
Proven. Loc.
|
EV |
Jalhay, |
Jallay: 1. PlN Jalhay (LU). i447jackeminsde Jalhay, LU (ASM). – 2. Evtl. grafie voor Jalet.
|
FD |
Jalink |
Patr. < Friese VN Jalle, Jaldert (Galhard).
|
FD |
Jalle,
|
cf. Jal.
|
JG |
Jallet |
Jallin, cf. Jalet.
|
JG |
Jallet |
Proven. Loc. Variante : Jalet.
|
EV |
Jalon |
1. Proven. Chalons (Loc. fr.). — 2. V. HAD (Ha).
|
EV |
Jam |
zie James, Jane.
|
FD |
Jam- |
-bers, -broes. V. H AD (Ham).
|
EV |
Jam- |
-e, -ée, -ers, -es, -et, -ez. V. H AD (Ham),
|
EV |
Jam(m)- |
Malgré les doutes émis par É. Legros, BTD, 27, 130, il semble bien que Jame, Jaume peuvent, en Belgique, représenter directement Jacomus, Jacques, comme le proposent Carnoy 20 et Vincent 40. – Cf. aussi Janm- et Jaum-. • Dans une enquête menée avec Fern. Robert, les données suivantes ont en effet été réunies : 1° à Spa, w. (topon.) èl fagne Djâme, 1579 «fangnes Gammes»; 2° 1314 «Ferote de le Boverie, filius quondam Jame dicti d’Uffei», 1345 «Jacobus dictus James de Boveria» FiefsLiège; de plus: 1298 «Jacobus dictus Jamon» Liège ; à cette date, il est peu probable que Jamon repose sur une évolution de Jacque-mon [JH]. • Simple: Jame, Jamme. Jaume, cf. ci-dessus. • Dérivés, avec suffixe simple: Jamar, Ja-mard, Jamart, Jammar, -ars, -art, w. liég. Djâmâr (cf. aussi Jeanmart). 1368 «Jamar Michelo», 1380 «Philippar Jamar» CartVal-Benoît, 1383 «Jamardus brasseur de Otey» GuillLiège, 14e s. «Jamar Cortois» CensHuy, 1400 «Jake Jamar» Falisolle, 1444 «Jamar Marsilhon» TerreJauche, 1444 «Jamart Jamin» AidesNamur. Formes néerlandisées : Jamaer, Jamaert, Jammaer, Jaymaert. 1349 «Ja-mars» FiefsLiège; au génitif: Jammaers, Jamaers.
|
JG |
Jam(p)sin |
Patr. Vleivorm op -ecin van Jame, Jacomus. 1460 Jamesin de Vivegnys (HERB.).
|
FD |
Jam(p)sin |
V. HAD (Ham). jancart. V. HAD (Hanc).
|
EV |
Jama(a) |
Jamaels,Jamaer(t)(s), zie Jacquemard.
|
FD |
Jama(i)gne |
Diminutifs : Jamb-, Gamb- -ett, -on.
|
EV |
Jama(i)gne |
PlN Jamagne (N) en in Marchin (LU). 1173 Galterus de Jamognes (CAO).
|
FD |
Jama(i)gne |
Proven. Jamagne (Loc. et L.D.), Jamoigne (Loc.), ,,Em-bouchure ».
|
EV |
Jamaels |
Proven. Jammels (Dép. Anzegem).
|
EV |
Jamaer |
V. HAD (Ham).
|
EV |
Jamagne |
Jamaigne. 1589 «Jehan de Jamaigne» CartCiney, 1696 «Jean Jamaigne» Bourg -Namur; nom d’origine: Jamagne, w. djama-gne, commune (Nr) et dépend, de Marchin (Lg).
|
JG |
Jamain |
1. V. Jamin. — 2. Proven. Jamain (.Jamagne » ou ,,Grand Jamine »). Ane. nom. N° 49.
|
EV |
Jamain |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jamais |
zie Jacquemet.
|
FD |
Jamar(t) |
V. HAD (Ham).
|
EV |
Jamard |
-ar(t), zie Jacquemard.
|
FD |
Jambart |
-aer(e), Cambart: 1. Afl. van Fr. jambe, Pic. gambe: been. BN voor iemand met lange of zware benen. Vgl. Chambard. 1219 Petrus Gambart, Oc.; 1309 Gautier Jambart, Senlis (MORLET). – 2. Var. van Gambert/Jambert.
|
FD |
Jambe |
1289 «Dame Heluis de Jambes» Cens-Namur, 1449 «Loys Jambe» AidesNamur, 1509 «Thomas Jambe», 1519 «Jehan Jambes», 1625 «Jeanne Jambes» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Jambes, w. è djambe (Nr). Un surnom à partir de fr. jambe (partie du corps) est également possible, cf. 1358 «Colini dicti allé grosse jambe», 1501 «Colette belle jambe» AnthrLiège, 1524 «Henry Ronde jambe», «Biethmé Jambdeboix» DénStavelotMy.
|
JG |
jambe |
En toponymie: ,,Embouchure ». Synon. : Jamblinne. Formes diverses : Jambefs), Jambe, Gembes, Gambe, Gempe, Jamblin(ne). (Jambes et Gembes, Loc.; Jamblinne, dép. Villers-sur-Lesse).
|
EV |
Jambe |
Jambe: Patr. Korte vorm en dim. van Gambert. 1438 Drouart Gambert = 1404 D. Gambette, Laon (MORLET).
|
FD |
Jambers |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jambert |
zie Gambert.
|
FD |
Jamblin |
14e s. «Jambelin» Paris, 1611 «Jacques Jamblin» DénFlorenville; pour Dauzat 117, dérivé en -elin du thème de Gemb(ert), attesté en Wallonie, cf. 1631 «Jeanne Jambert» BourgNamur.
|
JG |
Jamblin |
zie Gamblin.
|
FD |
Jambloes |
Jambroe(r)s, Janbroe(r)s, Jambo(u)r: Ndl. grafie van PlN Gembloux (N), Ndl. Gembloers. 1Z49 Renerus de Gemblues, Bergen (CSWI); 1353 Jan van Jembloers, Bg. (JAM.); 1356 Godevert van Jembloes; 1406 Daneel van Gembloers, Bs. (PEENE); 1717 Joannes Janbroers, Venlo-Bs. (CALUWAERTS).
|
FD |
Jambloes |
Jambroers, Janbroers (par réinterprétation). 1249 «Renerus de Gemblues» Mons, 1356 «Godevert van Jembloes» Bruxelles; nom d’origine: Gembloers, forme néerl. de Gembloux [FD]. Cf. aussi Jublou (forme w.).
|
JG |
Jambo(u)r |
Jambroe(r)s, zie Jambloes.
|
FD |
Jambon |
1353 «Hankins Jambons» FiefsLiège; fr. jambon, w. djambon, surnom de charcutier, ou bien comme nom d’enseigne, ainsi «Au Jambon d’Or» à Liège (BTD 26, 274); cf. aussi Jeanbon et Jabon, sans doute d’autre origine.
|
JG |
Jambon |
Jeanbon: Fr. jambon: ham. BerBN. Vgl. De Baek(e), Bacon. 1296 Pieres Gambons, PdC (BOUGARD); 1353 Hankins Jambons, Luik (SLL IV).
|
FD |
Jambroers |
cf. Jambloes.
|
JG |
Jame |
Jaume < Jacomus, var. van HN Jacobus. Vgl. E.James. 1283 Mas Jammes, Kales (GYSS. 1963); 1345 Jacobus dictus James de Boveria, Luik (HERB.). – 2. Zie Jane.
|
FD |
Jame |
zie James, Jane.
|
FD |
Jameau |
Jaumaux, -aud, Jomaux, Jemea: Patr. Dim. van VN Jame, Jaume, Jaque: Jakob.
|
FD |
Jamee |
zie Jacquemet.
|
FD |
Jamees |
zie Jacquemet, James.
|
FD |
Jamelin |
zie Gamblin.
|
FD |
Jamers |
Peut-être avatar de Jamaers, cf. Jam-.
|
JG |
Jamers |
zie Jacquemard.
|
FD |
James |
-esse, -ees, Jamme(s), Jam(e), Jasme(s), Jaime, J(e)aume, Jommes: 1. Patr. Rom. (…)
|
FD |
Jameson |
Jamieson: Patr. Zoon van James: Jakob.
|
FD |
Jamet |
-ez, zie Jacquemet.
|
FD |
Jamet |
Jamez, James, Jammes [le NF anglais doit être exceptionnel]. 1296 «Jehan Jamet» TailleParis, 1449 «Jehan Jamet» AidesNamur. – Jatiniin, Jamin, w. liég. Djâmin, Jammeng (forme néerlandisée). 14e s. «Jacque dit Jamin» BodyNPLiège, 1516 «Jamotte Jamin» BourgNamur, 1547 «Jamin de Mery» GuillLiège, 1616 «Jean Jamin, mol-nier» BourgDinant. – Jamon. 1289 «Jamons li Mâchons» CensNamur, 1298 «Jacobus dictus Jamon» Liège. – Jamot. 1449 «Jamot le charlier» AidesNamur, 1478 «Jehan Jamot» Mettet, 1541 « Grand Jamot » ForgeMirwart. –Jamotte, w. liég. Djâmote (cf. aussi Jean-motte, Janmotte). 1303 «Jamote de Hanrech» Hanret, 1449 «Jamotte de Welin» AidesNamur, 1516 «Jamotte Jamin», 1537 «Jamotte Le Bastart» BourgNamur, 1573 «Bertrand Jamotte» Liège. – Jamoul, Jamoulle, w. liég. Djâmoûle. – Jamoye (cf. aussi Jeanmoye). dérivé en -oye, w. -ôye: – Cf. aussi 1309-10 « Baudes Jamainne » ComptesMons. « Dérivés avec suffixe double: Jaminé, Jaminet, w. liég. Djâminet (suffixe -inet). 1446 «Jaminez le Bolengier» GuillLiège, 1449 «Rolende qui fu femme Jaminet» AidesNamur, 1530 «Anthoine Jaminet» BourgNamur, 1540 «Jaminet le soneur» CartCiney, 1652-65 «Jacques Jaminet» ÉchHuy. – Jami-non, w.liég. Djâminon (suffixe -mon). 1602-3 «Colla Jaminon» TerriersNamur. – Jamolet (suffixe -olet). 1350 «Jamolet dictus Paren» Crehen, 1533 «Collart Jamoullet» Presles, 1534«CollartJamollet»Tamines, 1551 «Piro Jamolet» BourgNamur. – Jamotton, w. nam. Djamoton (suffixe -offon):1360 «Jamotons de Hodeige», 14e s. «Jamoton Boskerial» CensHuy, 1444 «Jamoton le Bollengir» TerreJauche, 1449 «Jamouton Malreschaufet» AidesNamur, 1472 «Jamotton Charlier», «Henry Jamoton» DénLaroche, 1510 «la veuve Jamoton Pimprenea», 1526 «Mayon Jamotton», 1534 «Elias Jamouton» BourgNamur. – Jamsin, w. Djam’sin (suffixe -ecin). 1460 «Jamesin de Vivegnys», 1504 «Jamsin Pixamoulin» GuillLiège, 1544 «Jamsyn» DénStavelotMy, 1600 «Evrard Jamesin, bolengier», 1621 «George Jampsin, natif de Maestreicht» BourgDinant, 1652 «Willeme Jampsin» Fronville.
|
JG |
Jamilloux |
PlN Jamiouls = Jamignoul (H)?
|
FD |
Jamin(et) |
1. Proven. Jamin (Anc. N. de Petit-Jamine), (avec suffixe -et, ,,-ais », d’origine). N° 211. — 2. V. HAD (Ham).
|
EV |
Jamin(et) |
-iné, -inon, zie Jacquemin.
|
FD |
Jaminet |
Jaminon, etc., cf. Jam-.
|
JG |
Jaminne |
Nom d’origine: Grand- et Petit-Jamine, w. Djâmène (Lb).
|
JG |
Jamm- |
-a(e)rts, -ar, -es, Jam- -olet, -ot(te), -otton. V. HAD (Ham).
|
EV |
Jamm- |
cf. Jam-.
|
JG |
Jammar(t)(s) |
-aerts, -aer(s), zie Jacquemard.
|
FD |
Jamme |
zie James, Jane.
|
FD |
Jammeng |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jammes |
zie James.
|
FD |
Jammot |
zie Jacquemot.
|
FD |
Jamolet |
Patr. Dim. van VN Jacques, Jacomus. 1350 Jamolet dictus Paren, Crehen (HERB.); 1371 Jamoles fis Jamars de Huy, LU (AVB).
|
FD |
Jamon |
zie Jacquemon.
|
FD |
Jamot(t)e |
Jamot(t)on, zie Jacquemot(te).
|
FD |
Jamoul(le) |
Jamous, Jaumol, Jomol, Jaumou(i)lle: Patr. W. vleivorm van VN James, Jacques.
|
FD |
Jamoulle |
1. Proven. ]ambioul (Dép. Villers-sur-Lesse), Jamiolle (Loc.) ou ]amioulx (Loc.). — 2. V. HAD (Ham).
|
EV |
Jan- |
-s(en), -sens. V. Jean.
|
EV |
Jan- |
Thème de Jehan, cf. aussi Jean, Jeh-, Geh-, Jen-, Gen-. a Simple : Janne [peut être le féminin Jeanne ou la romanisation de flam. Jan]. 1319 «Jan-nes de Schachiens» CartValBenoît, 1444 «Piètre Janne» = «Piètre Jannes» TerreJauche, 1693 «Jean Janne dit le lorain» Montegnée;
|
JG |
Jan, (de) |
zie(de)Jans.
|
FD |
Janaert |
-art, Yannart, Yana(rt), Jaunard, -a(e)rt, Jonard, -a(rt), -aerts, Jonas, Jonnard, -a(e)rt, Jina, Jenar(d), -a(rt), -aer(t), Jennar(t), -ard, Cenard, -aert, Genna(rd), Cen(n)ar(t), Génar(d), -art, Ceenard, Ceniar, Gana(rd), Caunard, Junaert: Patr. Afl. van VN J(e)an. 1300 Jehennars d’Aibes, Beaumont; 1338 Johan dis Jonars, Luik (SLL II-III); 1358 Johan dit Ganart de Londos (AVB); 1380 Gilles Jonnars, Bergen (CSW II); 1448 Jan Ghenaerts, Diest (VdP); 1455 Jeanne Jenaerts, Tg. (TYTGAT); 1467 Jean Daspremont dit Jonart, Gellingen (IAG). Zie ook Jacquemard 2.
|
FD |
Janain |
Zie Janin.
|
FD |
Janbroe(r)s |
Zie Jambloes.
|
FD |
Janbroers |
cf. Jambloes.
|
JG |
Jancart |
Jancquart, Je(a)nquart, Jencart: Patr. Afl. van VNJean.
|
FD |
Jancen |
Zie Jans.
|
FD |
Janclaes |
Jancloesjanklaes: Patr. Jan Klaas (Nikolaas). 1417 Jan Claes Bruystens, Tnh.; 1417 Peter Jan Claes, Poppel (MNT 252-3).
|
FD |
Janclaes |
Nom composé: Jan + Claes, Nicolas. Comp. Jansegers.
|
JG |
Janda |
Zie Jeandat.
|
FD |
Jander |
zie Gendre.
|
FD |
Jandewiele |
Verhaspeling (NF) van Van de Wiele.
|
FD |
Jandien |
Jandin. Dauzat 268 explique Jandet, -on, etc. par une dérivation analogique de Jean.
|
JG |
Jandin |
-ien, Jeandin: Patr. Vleivorm van Jean. 1498 Catherine Jandin, Dk. (TTT).
|
FD |
Jandr(a)in |
Je(a)ndr(a)in, Jentrain, Cendrin, Jeandriens: 1. PlN Jandrain (WB). 1378 Ansiau de Jandrain, Jandrain (AAV); 1381 Johan de Jandren, Luik (SLL IV). – z. Zie Gendrin.
|
FD |
Jandrain |
Proven. Loc.
|
EV |
Jandrain |
w. nam. Djandrin, Jandrin, Jean-drain, Jeandrin. 1444 «Hankin de Jandrain» TerreJauche, 1449 «Gilechon de Jandrain» AidesNamur; nom d’origine : Jandrain, w. âjan-drin (BrW).
|
JG |
Jandrez |
Gendret, dim. van gendre; zie Gendrot.
|
FD |
Jandrez |
Var. de Gendret ou forme dénasalisée du précédent ?
|
JG |
Jandrin |
cf. Jandrain.
|
JG |
Jane |
Jaenen, Yan(n)e, Jeanne(s), Jehanne, Jouanne, Janne(s), Canne, Jaune, Caune, Jasme(s), Jame(s), Jam(me), Jaume, Gaume, Jenne(n), Jene, Jenné: Metr. Jane, Mfr. Jehane, Fr. Jeanne, Lat. Johanna. 1298 Lammekin Ganne, Kales (GYSS. 1963); 1336 Jehane Plotkins; 1373 Jane Herbrechts, Ip. (BEELE); 1481 Wouter Jennen, Genk (VDZ); 1639 Pauwels G(h)anne, Kemmel (DUV.); 1640 Nicolas Janne=Jamnie; 1676 Nie. Jan(n)e=James = Jasne(s)=Jeusne; 1706 J. C. Janne=Jasmes = Jeames, Namen (Midd. 1963,233-244).
|
FD |
Janequin |
zie Janquin,
|
FD |
Janet |
1. Proven. ]année (Dép. Pessoux et autres). Synon. : Jeannée. — 2. N. de baptême. Diminutif de Jean (N° 106), ou : V. HAD (Han).
|
EV |
Janette |
cf. Jan-.
|
JG |
Janfils |
cf. Jeanfils.
|
JG |
Janfils |
V. Jean.
|
EV |
Janfils |
zie Jeanfils.
|
FD |
Jangen |
Avatar de Jongen.
|
JG |
Jangoux |
Gengoul ou Gangulphe (N. de Saint). V. HAD (Hank).
|
EV |
Jangoux |
Jeangout, w. (Bastogne) Djangwt. 1518 «Jango Lafineur (…) prévost et reche-veur» Dailly; anc. prénom Gangulphe, w. Djingou, w. liég. Djègô, de l’anthrop. gerrn. geng-ulf ; cf. aussi Gengou(x) et Gigot.
|
JG |
Jangoux |
zie Gangolf.
|
FD |
Janhutte |
cf. Januth.
|
JG |
Janhutte |
zie Januth.
|
FD |
Jani(ez) |
zie Jeannier.
|
FD |
Jania(ud) |
zie Jeanneau.
|
FD |
Janicaud |
N. de baptême agglutinés : Jean-Nicod(ème). V. Jean et Nicodème. Jan- -in, -ion, -iet, -mart. V. HAD (Han).
|
EV |
Janik |
Jannick, Jonik: Patr. Slav. afl. van VN Jan.
|
FD |
Janin |
cf. Jan-.
|
JG |
Janin |
Jannin, Janain, Janning(s), Jennings, Jenyns, Jehannin, Jeannin, Jenin, Jenen, G(h)enin, Genain, Gheneyn, Genijn, -yn: Patr. Vleivormen van VN Jan, Jean. 1280 Jennins Paillés de Fermont, LX (CAO); 1306 Jaquemes Janin, Ip. (BEELE); 1313 Agnesen Jehanayn, Mech. (HB 664); 1388 Jehanin fils de Jehan Linart; Jhenin ou Jenne de Maisnilh, Luik (BODY); 1404 Jan de Warnailh = 1405 Jenijn de Warnelle, Tn. (C. BAERT); 1663 G. A. Janninck, Coevorden(MULVI).
|
FD |
Janion |
zie Jeannot.
|
FD |
Janissen |
zie (de) Jans.
|
FD |
Janisset |
Patr. Afl. van VN J(e)an.
|
FD |
Janklaes |
zie Janclaes.
|
FD |
Jankovic(h) |
-vitch, -vits, -wicz, Jankolovics, Jankowski, -ska, Jankowiak: Patr. Slav. afl. < Jan.
|
FD |
Janlet |
-lé, -le, Jonlet: Patr. Dim. van VN Jean.
|
FD |
Janlin |
cf. Jeanlain.
|
JG |
Janlin |
Zie Jeanlin.
|
FD |
Janm- |
Nasalisation du thème Jam-, avec a long, cf. Jam- et Jeanm-. Dérivés: Janmart. 1682 «Simon Janmart» BourgNamur, 1744 «le sieur Janmar officier prévôt d’Hierges»; forme néerl.: Janmaert, au génitif: Janmaers; cf. Jeanmare. – Cf. aussi Jeanmotte (avec graphie analogique de Jean).
|
JG |
Janm(a)in |
zie Jacquemin.
|
FD |
Janmaat |
Reïnterpretatie van Janmart. 1634 Jan Janmaet, Thamen; 1838 Jammart=Janmart = 1869 Janmaert, Sint-Joris-Winge (PDB).
|
FD |
Janmart |
zie Jacquemard.
|
FD |
Janne |
Jannes, Jannis, cf. Jan-.
|
JG |
Janne(s) |
1. V. Jean. — 2. V. HAD (Han).
|
EV |
Janne(s) |
zie Jans, Jane.
|
FD |
Janneau |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jannekeyn |
-quin, zie Janquin.
|
FD |
Jannes |
[peut aussi représenter Johaimes, cf. w. liég. djan’nèsse ‘fourbe’ DL]; Jannis, sans doute Johannis. « Dérivés, avec suffixes simples : Janette (cf. aussi Genette). 14e s. « Magerie Janete», «Em-melos Janete» DocLens, 1540 «Gille Jannette» ForgeMirwart, 1657 «Germaine Jannette» BourgNamur. – Janin, Jannin. 1444 «Janin» AidesNamur, 1540 «Jannin Hancho» CartCiney. – Janon. 1350 «Janons de Crehen», 1444 «Jannon Frongteal», «Jannon Kokaert» [= «Jannoul Kokaer »] TerreJauche, 1490 «Jannon Martin» JusticeBastogne. – Janot. 1478 «Jannot Lonial» Mettet, 1667 «Marie Janot» Houdremont. – 1345 «JohannesJanole» Fooz. – 1444 «Jannoule Renwar», «Jannoul Kokaer» TerreJauche, 1460 «JanoulleKingna» Jandrain. « Dérivés, avec suffixes doubles: .lançait Janquart. 1683 «Pierre Janquart» BourgNamur. – Janquet. – Janquin. – Janray [Carnoy 86, explique Janret comme réduction de Jeanneret]. – Janson, Jansson (avec suffixe -eçon) [noter qu’Ambroise Janson, 1770-1827, ancêtre des Janson, hommes politiques, juristes, etc. belges, est un émigré français qui épousa une Liégeoise]. 1444 «Janson» AidesNamur, 1542 «Janson Collar», 1562 «Lambert Janson» CoutStavelot.
|
JG |
Jannet |
zie Jeannet.
|
FD |
Janniau(x) |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jannick |
Zie Janik.
|
FD |
Jannin |
Janning(s), zie Janin.
|
FD |
Jannings |
Janquart. V. HAD (Han et Hanc).
|
EV |
Jannis |
zie Jans.
|
FD |
Jannone |
Patr. It. afl. van VN Jan.
|
FD |
Jannot |
zie Jeannot.
|
FD |
Janny |
Zie Jannier.
|
FD |
Jano(t) |
Janon, Janou, zie Jeannot.
|
FD |
Janon |
Janot, cf. Jan-.
|
JG |
Janowska |
-ski: Patr. Slav. afl. van VN Jan.
|
FD |
Janquart |
Janquet, Janquin, cf. Jan-.
|
JG |
Janquart |
zie Jancart.
|
FD |
Janquin |
Janequin, J(e)annequin, Jannekeyn, Jennequin, Jenquin(ne), Jonnekin, Jon(e)quin, Joon(n)ekin(dt), Jonnekyndt, Jonkind, Jonckint, Jonneskindt, Jonskin, Zannequin, Zonnequin, -kein, -keyn, Zunquin, Zonnekindt, Zoonekind, -kin(d)t, -kynd(t), Soonekindt, Soonckindt: Patr. Mnl. Jannekin: Jantje; of Metr. Janekin: kleine Jane, Johanna. Zie ook Jennekens. +1300 Clais Zannekin, Vn. (DUPAS 51); 1352 van Jakemin Zannekine, Alveringem (CLMII); 1394 Janekin fille Danele Staverniers, Ip. (BEELE); 1740 Nicolas Zoonekyndt (vader van) 1743 P. J. F. Jonckint= Joonekin, Klein-Sinten; 1790 J. F. Soonekindt = Joonekindt=Jeankin, Grevelingen; 1792 P. F. Jonekindt = 1812 Soonekindt = 1799 Zunquin (vader van) 1793 P. A. Janquin, 1795 J. B. Jennequin, 1799 J. L. Zunquin, 1802 P. L. Zonnequin = 1805 M.C. Jonnequin, Grevelingen (DUPAS 291-3).
|
FD |
Janquin |
Jenne(n), zie Jane.
|
FD |
Janray |
cf. Jan-.
|
JG |
Janray |
zie Jeanneret.
|
FD |
Jans |
Génitif en -s de Jan, Jean, cf. lans, Yans, w. Ian’s. Ce thème est un des plus féconds en Belgique, surtout Jansen(s), cf. ci-dessous.
|
JG |
Jans |
V. Jean.
|
EV |
Jans, (de) |
(de) Jan, Yan(s), Janse, Janz, Janss, lans, Jaans, Jahn(s), Jahne, Jon, Dejean, Dejaen, Janne(s), Jannis, Jennes, Jennis, Jens(e), Janszone, Jans(s)oone, Jansonne, Jans(s)eune, Yans(s)ens, Janses, Janson, Jans(s)en(s), Janssans, Jans(z)en, Janshen, Janssem, Jancen, Janssis, Yancis, Yanssis, Janissen, lanssens, lans(s)en, Jaunzemsjeance, Jensen, Jens(s)ens, Jenzen: Patr. Zoon van Jan, Fr. Jean, HN Johannes. 1326 Jacop Janszone, Ip. (BEELE); 1398 Luuc Jan, Wervik; 1398 Wouter Jans, Poeke; 1398 Jane de Jans, Oostrozebeke (DEBR. 1970); 1418 Jan Janssone, Ktr. (DEBR. 1958); 1544 Jan Jannis, Opglabbeek (MOLEMANS 497); 1611 Andreae Jenssens = 1620 Andries Janssens, Kontich (SELS). – Lit.: J. VAN LOON.De }anssen(s)-paradox. MNT 98-109. Jansen Verplanke: ±1450 Jan van der Plancke, Z (vader van) ± 1485 Cornelis van der Plancke, Z (voorvader van) 1640 Cornelis Jansen Verplancke, Middelburg (VS1967,376).
|
FD |
Janse |
Romanisation de Jans?
|
JG |
Janseg(h)ers |
zie Janzegers.
|
FD |
Jansegers |
Janségers, Janseghers Nom composé: Jan + génitif de Seger, fr. Soyer. Comp. Janclaes.
|
JG |
Jansegers |
N. de baptême agglutinés, Jean et Seger. V. Jean et SAD (Sak).
|
EV |
Jansen |
Janssen. Jansenne (graphie romanisée), et par altération de la finale : Jansemme, Jansseune; au génitif: Jansens, Janssens [2e NF le plus fréquent en Belgique, plus de 32000 porteurs], Jannssens; Janssens de Varebeke. D’après Carnoy 76, Jansen représente Jans-zoon (= fils de Jean), avec affaiblissement hâtif de -zoon en -sen sous l’influence de l’accent initial; il semble toutefois que -en pourrait être aussi une désinence de génitif faible. En tout cas s’y est surajoutée une désinence -s de génitif fort, d’où Jans-(s)ens.
|
JG |
Jansenne |
Jansemme, Jeanssens, Jeansen(n)e, -séné, Jenchenne, Yancenne,Y(e)ansenne: Patr.W. adaptaties van Jansen(s).
|
FD |
Janson |
Jansson, cf. Jan-.
|
JG |
Janson |
V. HAD (Han).
|
EV |
Janson |
zie Jeanson, (de) Jans.
|
FD |
Janssen(s) |
V. Jean.
|
EV |
Janssenswillen |
Tweeledig Patr. Janssens+Willen= Willem. Vgl. Johannwille.
|
FD |
Jansseune |
-soone, zie Jans.
|
FD |
Janssis |
Probabl. var. de Janssens.
|
JG |
Janssis |
V. HAD (Hanz).
|
EV |
Janssis |
zie (de) Jans.
|
FD |
Janszen |
zie Jans.
|
FD |
Janter |
Spelling voor Santer?
|
FD |
Janton |
Dér. avec suffixe double -et-on de Jean, comp. Hanton < Hanneton.
|
JG |
Janton |
zie Genton.
|
FD |
Jäntsch |
Patr. Vleivorm van Jan.
|
FD |
Janty |
(aussi dans le Pas-de-Calais en 1820), Jeanty. Pourrait être une graphie de Gentil, Genty, surnom signifiant ‘noble’ en anc. fr., mais la graphie par -(e)an- ne correspond pas à la phonétique wallonne (w. djinti ‘laborieux’).
|
JG |
Janty |
zie Genty.
|
FD |
Januar(ius) |
Janvier, Jeanvy, Gen(e)vier: 1. Patr. Lat. HN Januarius. 1330 Renerus Genevier=Jenvier, Hoeselt (HERB.); 1383 Jean Baras dis Jenviers, Bergen (BLO VIII). – 2. In Lat. teksten staat Januarius voor portier, deurwaarder. i23ijehans Januarius, Atrecht (NCJ)..
|
FD |
Januari(u)s |
1. N. de baptême (Du N. de St-Janvier, qui eût dû s’appeler en réalité St-Génard, le même nom italien désignant le patronyme et le mois). — 2. N. circonstanciel de temps. N° 301.
|
EV |
Janule |
V. HAD (Han).
|
EV |
Janus |
Latinisation attestée, à côté de Jaan, comme représentant Adrianus (cf. Taal en Tongval, 11, 1959,205).
|
JG |
Janus(z) |
Patr. Oostd. vorm van Jan, Johannes.
|
FD |
Januth |
Janutt, Janhutte. NF attesté dans les Grisons en 1696 et attesté dans nos régions à partir de la fin du 19e s. (GeneaNet); p.-ê. dér. de Jean avec suffixe slave.
|
JG |
Januth |
Janutt, Janhutte: W. afl. van VN Jean. Vgl. Jehu.
|
FD |
Janvier |
Surnom d’après le nom du mois, mais il est exagéré d’y voir surtout le nom d’un enfant trouvé [Dauzat 254 note que la fréquence des divers mois est fort inégale en anthroponymie, ce qui est difficile à expliquer]. Attesté aussi comme prénom à date ancienne.
|
JG |
Janvier |
zie Januarius.
|
FD |
Jany |
zie Jeannier.
|
FD |
Janyoo |
zie Jeanneau.
|
FD |
Janz(en) |
zie Jans.
|
FD |
Janzegers |
Janseg(h)ers, Jeansegers: Patr. Dubbele VN Jan + Zeger. 1596 Janseghers, Hingene (PDB).
|
FD |
Janzing |
Patr. Afl. van VN Jan.
|
FD |
Jaochin |
Cacographie pour Joachin (Joassin).
|
JG |
Jap |
Japsenne, Japson, Jappens, Jop(p)en, Jop(pe), Joppin, Jaup(a)in: Patr. Jap < VN Jasper, Jaspard, Zie Japar. 1323 Henricus dictus Henrars Japin, Hoei (HERB.); 1552 Jaspar filius Henricijouppen de Hasselt, Balthazar filius Henrici Jouppen de Hasselt (MULIV); 1687 Herman Joppen, Kieldrecht(MNT23i).
|
FD |
Jap- |
(avec à long) et Jaup-. Thème difficile à identifier, bien attesté anciennement en Wallonie. Les rattachements proposés par Vincent 40 (à Gaspar et Job) et par Carnoy 23 et 52 (à Job et Jaubert) ne satisfont pas. « Dérivés: Japar, Jappart, Jaupart. 1348 «Colart Japart» Nivelles, cf. aussi Joppart. –Jaupain, Jaupin, w. (Glimes) Jôpin. 1323 «Henricus dictus Henrars Japin de Hoyo», 1345 «Henricum Japin» FiefsLiège, 1449 «Japin le herdier» AidesNamur, cf. aussi Jop-pin. -1444 «Jehenin Japot», «Jehan Japotte» AidesNamur. – Japsenne. – Japson. – 1347 «Japotias» Nivelles.
|
JG |
Japar |
Jappait, Jaupart, Jop(p)art: Patr. Var. van Jaspard. 1348 Colart Japart, Nijvel; 1674 Melchior Jopart, Villers-St-Ghislain (HERB.).
|
FD |
Jappens |
V. HAD (Ha).
|
EV |
Jaq- |
Zie Jacq-.
|
FD |
Jaqu- |
Jaque(s), Jaquemin, Jaquet, etc., cf. Jacque(s), Jacquemin, Jacquet, etc., v° Jaco-bus.
|
JG |
Jaquet |
1. V. Jacques. — 2. V. HAD (Hac).
|
EV |
Jaradin |
1758 «Jean Jaradin», 1790 «Remacle Jaradin» NPLouette, 1850 «Thérèse Jaradin» Gembes; forme assimilée de Gera(r)din, dérivé de Gérard, cf. aussi Jardin.
|
JG |
Jaradin |
Jarbinet, Jardon. V. WARD (§ Ier). V. HARD.
|
EV |
Jaradin |
Patr. Geradin, vleivorm van Gérard.
|
FD |
Jarbaux |
Variante de Gerbaux, anthrop. germ. gair-bald.
|
JG |
Jarbaux |
zie Gerbaux.
|
FD |
Jarbinet |
Patr. Gerbinet, dim. Van Gerbaud of Gerbert.
|
FD |
Jarbinet |
Variante de Gerbinet, dérivé en -inet de Gerb(ert), cf. le précédent. Cf. aussi 1449 «Jehan Jarbet» AidesNamur.
|
JG |
Jardez |
1359 «Gerardo dicto Jardei» CartOrval; forme contractée de Gérardet.
|
JG |
Jardez |
Patr. Gera(r)det, dim. van VN Gérard.
|
FD |
Jardin |
Représente généralement Gerardin, cf. Jadin, Jaradin, Jardon. – Secondairement, nom d’origine, cf. Dujardin. Comp. également 1642 «Jacques le Jardinier» émigré en Suède.
|
JG |
Jardinart |
-in(et), -on(net): Patr. Afl. van VN Gérard, Gérad.
|
FD |
Jardinet |
1302 «Gardinès li Procureres» Loi-Tournai (Ath), 1602-3 «Jardinet» Tenïers-Namur; dimin. en -et de Jardin, de Gerardin. — Cf. aussi l’abbaye du Jardinet, à Walcourt.
|
JG |
Jardini(er) |
zie Gardenier.
|
FD |
Jardon |
(attesté aussi dans le Pas-de-Calais en 1820, à côté de Jardet, Jardez, Jardot, Jadot). Sans doute réduction de Gerardon, cf. Jadon, Jardin. – Cf. aussi 1548 «Noël Jardo» BourgNamur.
|
JG |
Jarlot |
Dim. van Jarle: wij nkuip, wij nvat (DNF).
|
FD |
Jarlot |
Pour Dauzat 341, dimin. anthropon. du NF Jarle, qui représenterait une forme régionale (Centre) de gerle ‘cuveau portatif pour la vendange’.
|
JG |
Jaros(ik) |
Jarosch(enko), Jarosinski, -ska, Jaroslawicz, -slawska, Jarosz(zek), Jaroszewicz, Jaroszewski: Patr. Slav. VN Jaroslav, waarvan de stam ‘moedig, sterk’ betekent (NAUMANN).
|
FD |
Jarrige |
(NF importé du sud). Nom d’origine: occ.jarrige, fr. garrigue.
|
JG |
Jarsimont |
(Huy, 17e -18e s.). Nom d’origine: p.-ê. Arsimont, mais le J- serait à expliquer; comp. le h- dans Harsimont.
|
JG |
Jarvis |
Jervis: E. Patr. < Fr. VN Gervais, Lat. Gervasius. 1327 Richard Jerfeys, Sussex (REANEY). 1763 Henr. Jarvis, Londen-Oostende (PDB).
|
FD |
Jarych |
Jarijch: Zoals Oostd. FN Jarick, Jarisch < Slav. VN Jaroslav.
|
FD |
Jas |
Zie Jaas.
|
FD |
Jas, de |
zie Diaz.
|
FD |
Jasmer |
zie Jacquemar(d).
|
FD |
Jasmes |
1680 «Adrien Jasmes» BourgNamur, cf. à Châtelet, (l’impasse) Jasmes (topon.), en w. jam’; sans doute var. graphique de Jam(me).
|
JG |
Jasmes |
zie James, Jane.
|
FD |
Jasmin |
N. de guerre, donné autrefois, au moment de son entrée en service, au soldat qun n’avait pas de N. de famille. (Comp.: Larose, La Tulippe, Lafleur etc.). Nos 3, 298.
|
EV |
Jasmin |
Si le -s- est prononcé, nom de la fleur (notamment, nom de guerre); comme Dauzat 341, ne relève pas de Jasmin en France, on peut aussi songer à une graphie pour Jamin.
|
JG |
Jasmin |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jasoigne |
Jasoing, cf. Jassogne, Jassoigne.
|
JG |
Jasoigne |
Jasoing, zie Jassogne.
|
FD |
Jasoine |
V. Jassoigne.
|
EV |
Jason |
N. de baptême (Orig.: Mythol. grecque). N° 107.
|
EV |
Jason |
p.-é. aussi Jasson. s.d. «Johan dit Jazon», platineur, à Theux (Body, 147), 1561 «Jazon Parfait» Antoing, 1562 «André Jazon de Juslenville» Theux, 1637 «Jean Jazon» Theux, cf. aussi 1582 «bonnier Jason» topo-nyme à Gosselies; p.-ê. surnom: dial. (Verdun, Méry, [Aubel]) jasons, jason ’causeries’ FEW 4, 73a; mais comme Jason est attesté comme prénom, on ne peut écarter le héros littéraire de l’antiquité grecque, chef des Argonautes, proposé par Carnoy 288 (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 52).
|
JG |
Jaspar |
Jaspard, -art, w. liég. Djâspa, -àr. 1406 «Jaspart Formanois» Ladeuze, 1426 «Wil-lame Jaspart» TailleSoignies, 1444 «Jaspart le banselier», 1449 «Jaspar de Bovingne» AidesNamur, 1472 «Jaspar» DénLaroche, 1489 «Jaspar Welkin» CoutStavelot, 1522 «Pierchon Jaspart» BourgNamur, 1540 «Jaspart Hennebault» Flobecq, 1540-41 «Jaspart van de Taverne» Marcq, 1598 «Jaspar Amp» DénWavre, 1602 «Piere Jaspar» BourgDinant, 1659 «Mathy Jaspar» DénSalm, 1676 «Jaspard Wuicq» RuageAth; forme w. du prénom Gaspard, nom d’un des rois mages de la Nativité, celui en qui la tradition populaire voyait un noir d’Afrique (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 50).
|
JG |
Jaspar(d) |
Jaspa(e)rt, Jaspa(e)rs, Jaspers(e), Japser(t), zie Gaspar(d).
|
FD |
Jaspers |
Jespers. Forme néerl., avec -s de génitif, du précédent.
|
JG |
Jaspin |
Jospin: Patr. Vleivorm van VN Jaspard.
|
FD |
Jaspis |
,Jaspe » (Pierre précieuse). N. de joaillier. Ne 131.
|
EV |
Jaspis |
BerBN voor juwelenhandelaar, naar de edelsteenjaspis?
|
FD |
Jasquemain |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jass- |
(long ou bref?). Thème anthroponymique qui pourrait être tiré du nom Jassois, c.-à-d. Jacob, patriarche de l’Ancien Testament, ainsi nommé dans le Jeu de l’Étoile du manuscrit de Cornillon datant probabl. du 15e s., cf. C. Thiry, Le Jeu de l’Étoile …, Bruxelles, 1980, 144 [MH], Dérivés: Jasset (aussi, en 1820, dans le Pas-de-Calais, à côté de Jaussé). – Jassiaus. –Jassin. – Jasson (cf. aussi Jason),
|
JG |
Jasselette |
(NF hesbignon). Nom d’origine: Jau-chelette, w. djôcelète (BrW), mais aussi Jaus-selette (sans le ch picard) à Perwez-le-Marché (BrW) [JMP].
|
JG |
Jasselette |
Zie Josselet.
|
FD |
Jassem |
Jassens, zie Joos.
|
FD |
Jassem |
V. HAD (Haz).
|
EV |
Jasserand |
< Gauzerannus, Jocerannus, Jaucerannus (MORLET).
|
FD |
Jasset |
Jassin, Jassiaux: 1. Patr. Dim. van VN Joce, Josse, Germ. god-zo of gaut-so-naam.Vgl. Fr. FN Jassin. – 2. W. vleivorm van VN Jean. 146 e. Johan dit Jazon, Theux (BODY); 1569 Jason de Swert, Boechout (SELS); 1562 André Jazon, Theux (HERB.); 1561 Jazon Parfait, Antoing (ARNOULD 1986,52).
|
FD |
Jasso |
zie Jason.
|
FD |
Jassogne |
Jas(s)oigne, Jassagne, Jasoing: PlN Jassogne in Crupet (N). 1155 Balduinus de Jasonje; 1298 Philippe de Jassoingne, LX (Midd, 1968,221-4); 1635 Joannes Jassoigne, Jassoigniensis (MUL V).
|
FD |
Jassogne |
-oigne, Jasoigne, -oing, Jassagne. 1155 «Baudhuin de Jassonje» etc. (H. Douxchamps), 1289 «Hubert de Jasoingne» CensNamur, 15e s. «Johan de Jassogne» Do-rinne, 1497 «Grégoire de Jasoingne» Spontin, 1510 «Michiel de Jassoigne» BourgNaimir. 1587 «Jehan de Jasoingne dit du guet» Cru-pet; nom d’origine: Jassogne, w. djassogne, hameau de Crupet (Nr).- Bibliogr. : H. Doux-champs, La famille de Jassogne, IdG, n° 136, 1968,221-4.
|
JG |
Jasson |
cf. Jason ou du thème Jass-.
|
JG |
Jassone |
Proven. Dép. Crupet.
|
EV |
Jau- |
-part, -pin, -quet. V. WALD (Wau et Wauc).
|
EV |
Jaub- |
-ert, -bin, Jaucet, Jaucot. V. WALD (Wau, Wauc).
|
EV |
Jaubert, |
zie Jobert.
|
FD |
Jaubin, |
zie Jobin.
|
FD |
Jauc- |
Jauq-. Thème de Jacques, cf. le thème parallèle Jac(q)-, v° Jacobus. ». Dérivés : Jauquai. — Jaucquet, Jauquet. -Jaucot. – Jaucken pourrait être un dérivé en -in.
|
JG |
Jauck, |
zie Jaeken.
|
FD |
Jaucot, |
zie Jacquot.
|
FD |
Jaucquet, |
zie Jacquet.
|
FD |
Jauffrit |
Jeauffredt: Patr. Germ. VN Godfried.
|
FD |
Jaugnau |
cf. Jauniau(x).
|
JG |
Jaugnau(x) |
-eau, zie Jeanneau.
|
FD |
Jaum- |
-ain, -e, -enne, -et, -onet, -ot(te). (Jaum- pour Jacm-). V. HAD (Ham).
|
EV |
Jaumain |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jaumart |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jaumaux |
1586 «Jacques Jaumaux», 1615 «Jean Jaumaux» Cetfontaine; nom d’origine: Jaumaux, w. djaumau, à Flawinne et Suarlée (Nr).
|
JG |
Jaumaux |
-aud, Jomaux: 1. Zie Jameau. – 2. PlN Jaumaux in Flawinne en Suarlée (N).
|
FD |
Jaume |
zie James, Jane.
|
FD |
Jaumet |
zie Jacquemet.
|
FD |
Jaumin |
-enne, zie Jacquemin.
|
FD |
Jaumol |
-oulle, zie Jamoul(le).
|
FD |
Jaumon(e)t |
zie Jacquemon.
|
FD |
Jaumot(te) |
zie Jacquemot(te).
|
FD |
Jaumoulle |
V. Jamoulle.
|
EV |
Jaun- |
-e, -iaux. V. Jeune.
|
EV |
Jaunard |
-a(e)rt, zie Janaert.
|
FD |
Jaunay |
Jauneau, zie Jeanneau.
|
FD |
Jaune |
zie Jane.
|
FD |
Jaunet |
zie Jeannet.
|
FD |
Jauni- |
Thème reposant sur Jackeme (Jacques), cf. aussi Jam-. « Simple : Janine 1639 « Bartholomé Jaume» BourgNamur. « Dérivés: Jaumart (cf. aussi Jaumaux). –Jaumet. – Jaumain, Jaumin. Jaumot -Jaumotte, w. nam. Djaumote. 1753 «Maria Antonia Joseph Jaumotte» St-Hubert. –Jaumoule, Jaumoulle (suffixe w. -oiîfe);d’où Jaumouille (suffixe -ouille) et sans doute J » u mol; comp. Jamolet. « Avec suffixe double ou évolution phonétique du suffixe -olet postulé par le nom Jaumol (ci-dessus): Jaumonet, w. nam. Djaumonèt, Jeaumonet. 1695 «Jean François Jamollet» Bioul, 1733 «Nicolas Jaumolet» Bioul, 1758 «Antoine Jaumolet» Godinne (comm. V. Jaumonet). Jaumenne. 1616 «Jean Jaumenne» Princip-Chimay, 1738 «Jean-Joseph Jaumenne» Erraeton-sur-Biert; paraît être un nom d’origine, comme Jaminne; sinon le féminin de Jaumin. Comp. aussi Jeanmenne. Jaune. Cf. 1374 «Lejone», 1458 «Lejosne» Tournai, 1753 «Jaune» (le NF y alterne avec Jeune et Lejeune) Petit-Rechain; représente fr. jeune, w. liég. djône, cf. aussi w. liég. djônê ‘jouvenceau’. Dérivés: Jaunard, Jaunart. – .latinisai. Jauniaux, Jeaunnaux, Jaugnau (cf. à Liège : Jeuniaux, Jon(n)iaux). – Jauny (suffixe -1er).
|
JG |
Jauniau(x) |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jauny |
Zie Jeannier.
|
FD |
Jaunzems |
zie Jans.
|
FD |
Jaup- |
cf. Jap-.
|
JG |
Jaup(a)in |
zie Jap.
|
FD |
Jaupart, |
zie Japar.
|
FD |
Jauq- |
cf. Jauc-.
|
JG |
Jauquet, |
zie Jacquet.
|
FD |
Jauret |
Jauson. V. WALD (Wau).
|
EV |
Jauret, |
zie Joret.
|
FD |
Jaurzt |
Comme Joret, -ez, Jouret, -ez, dérivé du thème de Georges, w. Djôr.
|
JG |
Jauson, |
zie Jason.
|
FD |
Jav- |
-aux, -ay, -eau. Proven. ]aveau (Dialecte Javay). ,,Ilot formé par le débordement d’un cours d’eau ». Ne 231.
|
EV |
Javaux |
Javeau, -eaux, Javay (forme liég.). 1338 «Jehan Javial» Nivelles, 1559 «Henry Jevaux le moulnier del petite Loyte», 1578 «Javay» NPLouette, 1756 «Joseph Javaux» Redu [d’après une lettre de feu le P. J. Javaux, S.J., son ancêtre est né à Fays-Famenne (en 1706); avant 1529 «Gontard Javault» Wari-soulx, 1653 «Marie Javais» Dinant, 1671 «Guillaume Javeau» Graide] ; sans doute surnom de cultivateur d’ouvrier agricole: w. djavê ‘javelle (de blé)’ FEW 4, 14b. Cf. aussi, en 1820, le NF «Javot» Pas-de-Calais. s Hypocor. du thème Jav- de Javaux: Ja-votte. Cf. toutefois 18e s. «Javotte», prénom férn. à Paris.
|
JG |
Javel, |
-elle, -eau(x), -aux, -ay, Javeline, Gavel(le), Caveele: Ofr. javel(e), Pic. gaviel, Fr. javelle: bos, bundel (ook koren). BerBN. 1338 Jehan Javial, Nijvel (HERB.); 1387 Jean Javelle (paiement pour froment) (MARCHAL); 1468 Estienne Gaviel, Dk. (TTT).
|
FD |
Javeline |
Surnom de soldat: fr. javeline (dep. 1327) ‘dard long et mince ; arme de jet’ FEW 4,12a.
|
JG |
Jaworski |
-sky, -ska, -ek, -owska, Jawerbaum: Pools jawor: esdoorn (DS).
|
FD |
Jax(x) |
zie Jaeken, Jacques.
|
FD |
Jaxque |
Jaxques. Var. de Jacque(s).
|
JG |
Jaxque(s) |
zie Jacques.
|
FD |
Jayet |
Jayé (nombreux, en 1820, dans le Pas-de-Calais, à côté de Jaiet); Jayot. Ces NF sont rattachés par Dauzat 342 à anc. fr. jaiet ‘substance bitumeuse, d’un noir luisant’, d’où fr. jais FEW 4, 2la.
|
JG |
Jayet |
Jayé, Jayot: Spelling voor Jaillet, Jaillot?
|
FD |
Jaymaert |
cf. Jam-, Jamart.
|
JG |
Jaymaert |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jaz |
[le fondateur de la fabrique d’horlogerie Jaz était liégeois]. Peut-être nom d’origine: Jace, w. djâce, dépend, de Grâce-Berleur (Lg), ou Jauche, w. djauce (BrW).
|
JG |
Jaz |
PlN Jace (LU) of Jauche (WB),
|
FD |
Jaz |
V. HAD (Haz).
|
EV |
Jeacques |
zie Jacques.
|
FD |
Jeaenjean |
V. Jean.
|
EV |
Jeager, de |
Jeagers, zie de Jager(e).
|
FD |
Jeammart |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jeampierre |
zie Jeanpierre.
|
FD |
Jean |
Jeans, Jehan, Jouan(t), Jouhan: Patr. Rom. vormen van VN Johannes. 1276 Johans Bacheler; 1307 Jehans li Bachelare, Ip. (BEELE).
|
FD |
jean |
N. de baptême d’origine hébraïque. Formes flam. : Jan, Jo(h)annes. Jean, Dejean (N° 102), Jeh–an, -in, Jouan, Juen (Archaïques). Diminutifs : Janneau, Jeanjean. (N° 3), Joanneaux, Joinau, Jehannet. Jans, Jan(s)- -en(s), Janz, Jaans, Jehanson, Jehan(n)es, Jen-sen. Composés : J(e)anfils (Opposé à ]ean, père), Janicaud, ,Jean-Nicod(ème) », Jansegers, ,Jean-Séguier », Jean- -tis, -ty, ,Jean-Baptiste » (]eantisse en wallon dont Bapt-, Batt- -iste, -tice sont synon.), Jeanmougin, .Jean-Dominique » (Franc.), Jean- -pierre, -renaud. N° 106.
|
EV |
Jean |
Prénom chrétien, lat. Johannes, principalement d’après le nom de l’apôtre et évangé-liste. Cf. aussi les thèmes parallèles Geh-, Gen-, Jan-, Jeh-, Jen-. Nom simple : Jean ; au féminin : Jeanne (ou romanisation de flam. Jan ; cf. Janne) ; Jcanucs peut représenter la forme lat. Johannes (cf. Jannes) ou être un dérivé en -et. m Dérivés: 1° avec suffixe simple: Jeanneau, Jeannaux (sinon var. de Jeuneau, Joniaux, avec ô long). 1771 «Jean François Jeanneau» Haybes. – Jeannier. – Jeannin. 1517 «Jean-nin Bouseau clerc » AidesHainaut. 2° avec suffixe double: Jeanson, Jehanson, Jehenson (suffixe -eçon). 1518 «Jehanson de Fréteur» CoutStavelot, 1650 «Hubert Jehanson» Morialmé. – Jeancart, Jeanquart (suffixe -écart). – Jeanneret (suffixe -eret), Jeanray (cf. Janray). « Composés: 1° avec un second prénom (en France, ce type est surtout fréquent à l’Est): Jeandriens. – Jeanbaptiste, Jean-Baptiste [le culte de saint Jean-Baptiste fut très vivace; il ne s’agit pas d’un nom composé à proprement parler]. – Jeangille. – 1644 «Henry Jeanhenry » La Gleize. – Jeanjean (la réduplication peut être affective). 1571 «Janjan ydron» NPLouette, 1616 «la vefve Jean Jean Howet» PrincipChimay, 1762 «Jean Jean Pir» Fronville, 1780 «Guillaume Jeanjean» Char-leroi. – Jeampierre, Jeanpierre, Jean-Pierre. 1555 «Pierchon Jehanpierre» Bourg-Namur. – Jeanrichard. – Jeansegers (+ génitif de Seger, fr. Soyer), cf. Jansegers. 2° avec un autre déterminant: Jeanfils, Jantils. 1656 «Henry Jeanlefilz» DénMalempré.
|
JG |
Jean- |
-jot, -lin, -mart. V. HAD (Han}.
|
EV |
Jean, van |
zie van Jeun.
|
FD |
Jeanbaptiste |
Patr. HN Johannes Baptista, Johannes de Doper.
|
FD |
Jeanbon |
Sans doute surnom: fr. jambon, cf. le NF Jambon (avec remotivation sur Jean); dans le cas contraire, l’adjectif bon serait postposé, comp. Bonjean.
|
JG |
Jeanbon |
zie Jambon.
|
FD |
Jeance |
Forme romanisée du NF Jans, cf. Janse.
|
JG |
Jeance |
Patr. W. uitspr. van Jans.
|
FD |
Jeancour(t) |
PlN Jeancour in Walshoutem (VB). 1374 Wilheame de Johancourt, Walshoutem (SLLIV).
|
FD |
Jeancourt |
(NF des Ardennes françaises). Nom d’origine: Jeancourt, près de Saint-Quentin (Aisne) [MH], plutôt que Jeancour, dépend, de Walshoutem = Houtain-l’Évêque (BrFl).
|
JG |
Jeandarme |
cf. Gendarme.
|
JG |
Jeandarme |
V. Gendarme.
|
EV |
Jeandarme |
zie Gendarme.
|
FD |
Jeandat, |
Janda: Patr. LU W. var. van Jeandard < VN Jean.Vgl.Jandin.
|
FD |
Jeandebien |
cf. Gendebien.
|
JG |
Jeandebien, |
zie Gendebien.
|
FD |
Jeandel |
V. H AD (Hand).
|
EV |
Jeandel, |
Jeandon: Patr. Dim. van VN Jean.
|
FD |
Jeandin |
Selon Dauzat 343, dérivé analogique de Jean ; cf. Jandi(e)n.
|
JG |
Jeandin, |
zie Jandin.
|
FD |
Jeandr(a)in |
-iens, zie Jandrain.
|
FD |
Jeandrain |
Jeandrin, cf. Jandrain.
|
JG |
Jeandrain |
V. Jandrain.
|
EV |
Jeandriens |
cf. Jean.
|
JG |
Jeanfils |
Janfils, Genfils: Patr. Zoon van Jan.
|
FD |
Jeanfils |
V. Jean.
|
EV |
Jeang- |
-ette, -out, -uenin. V. HAD (Hanc).
|
EV |
Jeangette |
1772 «Lambert Jeangette» Jamoigne; sans doute hypocor. de Jean, avec répétition de l’initiale, comme dans w. Djôdjèt(e), hypocor. de Joseph (Renard, BTD 26, 261); comp. Jeanjot.
|
JG |
Jeangette |
Jeanjot, Jeanguette: Patr. Vleivorm van Jean. 1772 Lambert Jeangette, Jamoigne; 1749 Jean Jeanjot, Soiron (HERB.).
|
FD |
Jeangille(s) |
Patr. Dubbele VN Jean-Gilles: Johannes-Egidius.
|
FD |
Jeangout |
cf. Jangoux, Gengoux.
|
JG |
Jeangout |
zie Gangolf.
|
FD |
Jeanhenri |
Patr. Dubbele VN Jean-Henri.
|
FD |
Jeanjean |
Patr. Dubbele VN Jean.
|
FD |
Jeanjot |
1749 «Jean Jeanjot» Soiron, 1791 «Jean-Baptiste Jeanjeot» NPLouette; sans doute hypocor. de Jean avec réduplication (comp. Jeangette), à rapprocher de Baijot, Beaujot, fréquents dans la même région (Louette-St-Pierre). Malgré l’avis opposé de J. Herbillon, on propose d’analyser Jeanjot comme Jean-Joseph, et Baijot/Beaujot comme Beau Joseph (cf. w. Djôdjè, Joseph), dans la mesure où ces NF apparaissent tardivement (au 18e s.), ce qui coïncide avec la popularité du prénom Joseph en 2e et 3e positions; comp. aussi le prénom fém. Mârdjo, Marie-Joseph, à Cerfontaine (Balle 200). Pour Vincent 63 et Jodogne 7, Jeanjot représentait Gangulphe, w. liég. Djègô, cf. Gengoux.
|
JG |
Jeanjot |
zie Jeangette.
|
FD |
Jeanlain |
Jenlin, Janlin. Nom d’origine: Jenlain (Nord), plutôt que dérivé en -elin de Jean, vu le caractère sporadique du NF ; cf. aussi Genlain.
|
JG |
Jeanlin |
-lain, Genlain,Janlin,Jeannolin: PlN Jenlain (Nord). 1429 Jehan de Genlaing=Jehan Pavinot dit de Jenlaing, Valencijn (CCHt).
|
FD |
Jeanm- |
Variante graphique de Janm-, qui est une forme nasalisée de Jâm- (du thème de Jakeme, Jacques). Dérivés: Jeanmart, w. (Bastogne) Jan.mâr. – Jeanmotte, cf. aussi 1606 «Nicolas Jean-mouton» BourgNamur. – Jeanmoye (dérivé en -ôye), w. (Bastogne) Janmwa.
|
JG |
Jeanmaire |
Patr. Jean + BerN Maire: meier.
|
FD |
Jeanmart |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jeanmenne |
Var. de Jaumenne, nom d’origine ou fém. de Jaumin.
|
JG |
Jeanmenne |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jeanmichel |
Patr. Dubbele VN Jean-Michel.
|
FD |
Jeanmotte |
zie Jacquemot(te).
|
FD |
Jeanmougin |
Patr. Dubbele VN Jean-Mougin: Dominique.
|
FD |
Jeanmougin |
V. Jean.
|
EV |
Jeanmoye |
Patr. Afl. op -oie van Jaques.
|
FD |
Jeanne |
cf. v° Jean.
|
JG |
Jeanne(s) |
zie Jane.
|
FD |
Jeanneau |
-aud, -iau(d), Janneau, -iau(x), Jania(ud), Jagniau, Janyoo, Jagen(e)au, Jaguen(e)aud, Jen(n)au(x),Jennaud, Cenel, Jenel, Geneau(x), -(i)aux, Gennaux, Geheniau(x), Gehéniau(x), Jeuneau, Jeuni(e)au(x), Ju(s)niaux, Jeusniaux, Jauneau, -iau(x), -ay, Gauniaux, Jeauneaux, Jeaunnaux, Jaugnau(x), -eau, Jonau, Jognaux, Jonnieaux, Jon(n)iau(x), Joan(n)(e)aux, joun(n)iaux, Joinau, Joinneau, Joign(e)aux: Patr.Je(a)nnel, dim. van VN Jean. ± 1300 Jehennelle, PdC (BOUGARD); 1517 Gillechon Gehenea, Namen (RBN); 1710 Hubrecht Geheniaux, Lanaken (SCHOE.). Voor de klinkers, vgl. 176 e. Jan(n)e=Jeusne=Jaune, Namen (Midd. 1963,234-5).
|
FD |
Jeannée |
-ee, zie Jeannet.
|
FD |
Jeannée |
V. Janet.
|
EV |
Jeannequin |
zie Janquin.
|
FD |
Jeanneret |
J(e)anray, Jenneret, Gen(n)eret, Genray, Genreith: Patr. Vleivorm van VN Jean.
|
FD |
Jeanneret |
Proven. Jenneret (Dép. Bande), ,,Genétière ». Synon. : Jeanray.
|
EV |
Jeannesson |
zie Jeanson.
|
FD |
Jeannet |
-ée, -ee, Jannet, Johanet, Joanné(s), -ez, Jou(h)annet, Zanet(te), Zannette, Jenet, Jenné, Jenne, Jeunet, Genet(te), Genne(z), -ée, Chenet, Gen(n)é, Gênée, Geonet, Jaunet, Jonet, Jon(n)é, Junet, Jun(n)é, Juniet, Ginée, Ginee: Patr. Dim. van VN Jean. 1307 Jehanet de Haynau; 130/Janet Monei = 1303 Jehans Moneie, Ip. (BEELE); 146 e. Jean dit Jeannet de Mailly; Jean dit Genêt de Sacquespée, Luik (BODY). Zie ook GERMAIN 1993,78.
|
FD |
Jeanneteau |
-eton: Patr. Dim. van VN Jean. 1375 Arnoul Janothiaus, Geldenaken (AAV).
|
FD |
Jeannier |
Jani(ez),Jan(n)y, Jauny, Génie, Geni(e), Ceny: Patr. Vleivorm van VN Jean.
|
FD |
Jeannin |
Zie Janin.
|
FD |
Jeannolin |
zie Jeanlin.
|
FD |
Jeannot |
Jan(n)ot, Jehanno, Jano(u), Jenot, Jen(n)otte, Genot(te), Geno, Gennotte, Gehenot, Géhénot, Ginot, Jeunot, Jusnot, Joinnot, Jonot, Genio, Jeannon, Jan(i)on, Genion, Je(u)nion, J(o)union, Jugnon, Ginion, Jenon, Genon: Patr. Vleivormen van de VN Jean. 1283 Stasekin Janot, Kales (GYSS. 1963); 146 e. Jenne dit Jennon le Pottier; 1391 Johanion le Cavereur; Jean dit Jennot de Blehen, Jean dit Genot de Hodister, Luik (BODY). Zie ook Genoux.
|
FD |
Jeanpierre |
Jaenrenaud. V. Jean.
|
EV |
Jeanpierre |
Jeampierre, Jeanperrin: Patr. Dubbele VN Jean-Pierre (Perrin). 1555 Pierechon Jehanpierre, Namen (RBN).
|
FD |
Jeanquaert |
V. HAD (Hanc).
|
EV |
Jeanquart |
cf. Jeancart sous v° Jean.
|
JG |
Jeanquart |
zie Jancart.
|
FD |
Jeanray |
zie Jeanneret.
|
FD |
Jeanrichard |
Patr. Dubbele VN Jean-Richard.
|
FD |
Jeans |
zie (de) Jans.
|
FD |
Jeansegers |
zie Janzegers.
|
FD |
Jeanselme |
Jeanselle: Patr. Germ. VN Ganshelm: Gancelmus, Jenselmus (MORLETI).
|
FD |
Jeansen(n)e |
Jeanssens, zie Jansenne.
|
FD |
Jeansenne |
Jeansène Adaptations fr. du NF Jansen.
|
JG |
Jeanson |
Janson, Jehanson, Jehenson, Je(a)nnesson, Genson: Patr. Afl. op -eçon van VN Jean. 1467 Pernet Jensonet, Comp. (MORLET); 1518 Jehanson de Fréteur, Stavelot (J.G.).
|
FD |
Jeanssens |
Adaptation du NF Jansens.
|
JG |
Jeantis |
Jeanty, zie Gentil.
|
FD |
Jeantot |
Patr. < Jeannetot, dim. van Jeannet. Vgl. Jeanneteau.
|
FD |
Jeantot |
Probabl. dér. de Jean, par ex. Jeannetot.
|
JG |
Jeanty |
cf. Janty.
|
JG |
Jeanvy |
zie Januarius.
|
FD |
Jeauffrécit |
zie Geoffroy, Jauffrit.
|
FD |
Jeaumart |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jeaume |
zie James.
|
FD |
Jeaumon(n)et |
zie Jacquemon.
|
FD |
Jeaumonnet |
cf. Jaumonet.
|
JG |
Jeauneaux |
Jeaunnaux, zie Jeanneau.
|
FD |
Jeaunnaux |
cf. Jauniau(x).
|
JG |
Jecelle |
Jeckel, Jeekel. NF ail. Jekel, Jaekel, que Fôrst. (col. 979) rattache dubitativement à 10e s. «Jeckili», du thème Jag-.
|
JG |
Jeckel |
Jackel, Jaekel, Jecelle, Je(e)kel, Jekeler(s), Jecqueler: Patr. D. FN Jackel, Jackle, Jekel, Jäckler. Dim. en afl. van VN Jakob. 1381 Hans Jà’chlin, Kempten; 1438 Joh. Jeckeler, Vorarlberg (BRECH.).
|
FD |
Jeckermans |
zie Jekermans.
|
FD |
Jeddens |
Patr. Vleivorm van VN Jelder? Vgl. Ndd. Gedde < god-naam (BRECH., DN). 1437 Herm. Gedde, Westfalen (BRECH.).
|
FD |
Jedoci |
Var. de Jodoci, génitif lat. de Jodocus, fr. Josse; le prénom Judoc est archaïque à Liège.
|
JG |
Jedoci |
zie Jodoci.
|
FD |
Jedras(zak) |
-zyk, Jedros(zkowiak), Jedrysek, -yczek, Jedrzejski, Jedrzejczak, -zyk: Patr. Poolse afl. van HN Andréas.
|
FD |
Jeeg(h)ers |
zie de Jager(e).
|
FD |
Jeegers |
Jeeghers, Jegers, Jeghers. Comme Jaeg(h)ers, génitif de néerl. jager (sous forme dialectale) ou ail. Jdger ‘chasseur’.
|
JG |
Jeegers |
V. Jager.
|
EV |
Jeekel |
zie Jeckel.
|
FD |
Jeener |
Patr. D. Ja(h)ner < VN Johann, Jahn (DN).
|
FD |
Jeener |
V. HAD (Han).
|
EV |
Jefferies |
-ery(s), Jeffreys, Jeffroid, zie Geoffroy.
|
FD |
Jeffroid |
Jefkenne: Patr. W. dim. op -kenne (< Mnl. -kin) van Geoffroy.
|
FD |
Jeffroid |
Var. de Geoffroy, du thème germ. gaut-frid-.
|
JG |
Jefkenne |
Dérivé en -kenne (adaptation romane de -kin) du thème précédent, plutôt que de Jef, hypocor. de Joseph.
|
JG |
Jeg(h)ers |
zie de Jager(e).
|
FD |
Jeh- |
Thème de Jehan, cf. Geh-, Jean, etc. « Dérivés:!0 avec suffixe simple : Jeha, Jehae (suffixe -ard). 1491 «Jeha Bastiné», « Jeha de Dourbe» CartCouvin, 1764 «M.-J. Jehair» Aubel. – Jehaes, Jehasse (suffixe -asse). –Jehin. 1463 «Jehin Godet» CoutStavelot, 1472 «Jehain le Pexhereay», «JehainNostre Maistre», «Jehain fis Jehain Martin» DénLa-roche. – 1655 «Antoine Jehot» BourgNamur. – Jehotte. – Jehoul. 1516 «Jehoule délie Vaulx» GuillLiège, 1664 «Hubert Jehoulledit Rouxhette» Montegnée, cf. également le topon. H rouwale d’à Tchoûl à Fize-Fontaine (JH, BTD 35, 334). 2° avec suffixe double: Jeholet, Jehoulet, w. (Ouffet) Tchoulèt (suffixe -o(u)let). 1538 «Jehan Jehoullet» GuillLiège. – Jehonnet (suffixe -onet). 1602-3 «Jean Jehonnet» Ter-riersNamur. – Cf. aussi 1580 «Frère Simon Jehenneaux» religieux de l’abb. de Leffe, 1590 «Servaix Jehenneau» Omezée, 1611 «Martin Jehenneau», 1618 «Nicolas Jehenaux» Dinant.
|
JG |
Jeha |
Jeges, Jehae(s), Jehasse, Jeheas, Jo(h)a, Johae, Jouard, Jouas, Jowa(t), Juhas(z), Juwa: Patr. Afl. van VN Je(h)an. 1560 Joh. Jehaze, Lv. (CALUW.); 1580 Johan Jehaes, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Jeha(e)s |
Dialecte : ]eha(nn)es, ,Jean ». V. ce N.
|
EV |
Jehan |
Jehannet, Jehenson, Jehin. V. Jean.
|
EV |
Jehan, |
zie Jean.
|
FD |
Jehanne, |
zie Jane.
|
FD |
Jehannin, |
Zie Janin.
|
FD |
Jehanno, |
zie Jeannot.
|
FD |
Jehansart |
Jéhansart, zie Dejehansart.
|
FD |
Jehansart |
Jéhansart. Nom d’origine: Trieu Jean Sart, à Blaugies (Ht), Saint-Jean-Sart, à Outrelouxhe et Aubel (Lg), cf. Dejehansart.
|
JG |
Jehanson |
Jehenson, cf. v° Jean.
|
JG |
Jehanson, |
zie Jeanson.
|
FD |
Jehasse, |
Jeheas, zie Jeha.
|
FD |
Jehay |
1369 «Thumas de Jehaing citains de Liège»; nom d’origine: Jehay(-Bodegnée), 1091 «Gehen» (Lg).
|
JG |
Jehay: |
PlN Jehay(-Bodegnée) (LU). 1373 Thomas de Gehain, Luik (SLLIV) = 1388 Thomassino de Jehain (GRAUWELS1978).
|
FD |
Jehenson, |
zie Jeanson.
|
FD |
Jehin, |
Geh(a)in: Patr. Vleivorm van VN Je(h)an.
|
FD |
Jehot(te), |
Cehot, Céhot, Guého, Gihotte: Patr./Metr. (-otte). Dim. van VN Je(h)an.
|
FD |
Jehoul(et), |
Jeholet, Jehoel, Giholet, Jihoul, Choul, Gihoul(e), Gihoux, Gihousse, Gehoulet: Patr. Afl. vanVNJe(h)an.
|
FD |
Jehu |
Jéhu (fréquent à Liège au 18e s.), Géhn. 1272 «Johannes Jehuit» Thorembais-les-Béguines, «Jehans Jehus» Sart-Dame-Ave-Une, 1584 «Jean Jehut» Lille, 1719 «François-Joseph Jehu chanoine» Thuin; p.-ê. d’anc.fr. jehui ‘dans la partie écoulée de la journée’ FEW 4, 447b, surnom d’après le moment de la naissance, ou bien du nom biblique Jéhu.
|
JG |
Jehu, |
Gehu: Patr. W. afl. van VN Je(h)an. 1272 Jehans Jehus, Sart-Dame-Avelines (HERB.); 1739-68 M.Th. J. Jehu, Bergen-Gent (PBG).
|
FD |
Jeitz: |
Rijnlands voor Geifi (Patr. Gijs of BN Geit)?
|
FD |
Jek- |
-el, -elers. Proven. Eikel, Eike-laers, ,,Du gland », N° 242.
|
EV |
Jekel, |
Jekeler(s), zie Jeckel.
|
FD |
Jekermans, |
Jeckermans: Afl. van Van den Jeker. Waternaam Jeker (L). 1374 Carijs van den Jekeren (BLO VI); 1441 Peter Jekermans, Opcanne NL (SKM).
|
FD |
Jel- |
-en, -king. V. HAD (Ha).
|
EV |
Jelders |
Patr. Friese VN Jelder/Gelder.
|
FD |
Jelen |
Jelinek, -ic, Jelinski: Tsjechische BN < jelen: hertenbok.
|
FD |
Jelijt |
Zie Joli(e).
|
FD |
Jelking |
Patr. Afl. van Friese VN Jelle, Jelke/Gelle, Gelke, korte vorm van een Germ. geld-naam, zoals Gelbert (V.D.SCHAAR) of een gail-naam (DN). 1300 Reyneke Jelike, Stade (DN).
|
FD |
Jellema |
Patr. Friese afl. van Jelle; zie Jelking.
|
FD |
Jema |
Jemhar, zie Jacquemard.
|
FD |
Jemea |
Zie Jameau.
|
FD |
Jemet |
zie Jacquemet.
|
FD |
Jemin(n)e |
zie Gemin(e).
|
FD |
Jemine |
Jeminne, cf. Gemenne, -ine.
|
JG |
Jen- |
-aer, -art, -au, -icot, Jenn- -art, -au, -en, -es, Jenqu- -art, -in(ne). V. HAD (Han, Hanc).
|
EV |
Jen(n)- |
Thème de Johan, Jean, cf. Gen-, Jan-, etc. » Nom simple (au féminin) corresp. à Jeanne, w. Djène: Jenne. 1472 «Henry Jenne» Dén-Laroche, 1597-98 «Jenne Querette» Comptes-Nivelles, 1604 «Jenne Jean Barbette», «Jean Jenne» Arbrefontaine, 1615 «Jenne Bechet» Cerfontaine, 1667 «Jenne Toussaint» Houdre-mont; comp. Genette, w. Djènète, littér. Jeannette. • Dérivés: 1° avec suffixe simple: Jena, Jéna, Jina, Jenaer, Jcnar. Jenard, Jenart, Jennard (dit Gennard), Jennart, Jen(n)aux. 1444 «Jennart Honnouré» AidesNamur. — Jenet, Jenné (cf. aussi Genné). 1449 «Baltazar Jenet» AidesNamur, 1496 «Giele Jenet», «Gérard Jennet» CoutStavelot, 1673 «Marie Loxhier dit Jennet» Montegnée. –Jenin. 1280 «Jennins Paillés de Ferment» CartOrval, 1395-96 «Jenin Buisson» Comp-tesMons, 1449 «Jenin Michault» AidesNamur, 1472 «Jennin de Chaitre», «Jehan Jennin» DénVirton, 1505 «Jenin Largepierre» BourgNamur, 1567 «Marguerite Jenin» BourgNamur, 1659 «Henri Jenin» DénSalm. –Jenquin, Jennequin; Jenquinne (suffixe dimin. -kin, -ken). – Jenon. 1486 «Hayart et Jehennon Hayart soeurs avec J. Lexeré mari de Jennon», 1487 «Jennon Léonart» Justice-Bastogne, 1491 «Jennon Salmon» BourgNamur, 1524 «Jennon la femme Colot», 1544 «Gertrud Johan Jennon» DénStavelotMy, 1540 «Jenon et Maroie de Grupon» Forge-Mirwart, 1541 «Jehan Jehennon» Chàtelet, 1656 «Jennonvef» Arbrefontaine, 1659 «Jean Jennon» DénSalm. Prénom fém. – Jenot. 1502 «Jenot Loigne» CoutStavelot, 1524 «Jennot Pire», 1544 «Maroie femme Jennot» DénStavelotMy, 1531 «Collait Jennot» BourgNamur, 1602-3 «Franchois Jenot» Terriers-Namur. – Jenotte, Jennotte. 1449 «Jehan Jenotte le viel» AidesNamur. — 1645 «Thiry Jenouille» Dorinne. 2° avec suffixe double: Jenquart (suffixe -écart). – Jenlet (suffixe -elef). – Jenicot (suffixe -icot), cf. Genicot. • Formes germ. : au génitif: Jennen. – Avec suffixe -ken (-chen) : Jenchenne, Jennekens, Jennekes; avec sonorisation de k en g: Jen-nigens, Jenniges, Jennigès, Jentges, Jent-gel. • Emprunts au latin Johannes, gén. -is (pro-babl. par le germanique): Jennes, Jennis. 1504 «Jan Jannis» Opglabbeek [FD] ; d’où au génitif: Jennissen ; avec suffixe -ken (au génitif): Jenneskens.
|
JG |
Jen(t)sch |
Jenzsch: Patr. Slav. vleivormen van VN Jan.
|
FD |
Jenard |
-a(rt), -aer(t), zie Janert.
|
FD |
Jenau(x) |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jencart |
zie Jancart.
|
FD |
Jenchenne |
zie Jansenne.
|
FD |
Jendot |
Patr. Dim. van VN Jean.
|
FD |
Jendr(a)in |
zie Jandrain.
|
FD |
Jendrysek |
-czek, Jendrzejak, -jczyk, -jewski: Patr. Poolse afl. van HN Andréas.
|
FD |
Jene |
zie Jane.
|
FD |
Jenel |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jenen |
zie Janin.
|
FD |
Jeneson |
-zon: Patr. Zoon van Jan.
|
FD |
Jenet |
zie Jeannet.
|
FD |
Jengember |
BerBN. Fr. Gingembre: gember. Vgl. Ghynnebeire.
|
FD |
Jengember |
Cf. 1820 «Jengembre» Pas-de-Calais; «Gingembre; Geng-» Dauzat 293; surnom métonymique de marchand: fr. gingembre, néerl. gemher. Comp. Poivre.
|
JG |
Jenico(t) |
Jénico(t), Genico(t), Gennicot, Genicq, Genique, Ce-: Patr. Vleivorm van VN Jean. 146 e. Marguerite Jenikot, Luik (BODY); 1521 Margheritte Genico, Namen (RBN).
|
FD |
Jenicot |
cf. Genicot.
|
JG |
Jenin |
Zie Janin.
|
FD |
Jenion |
zie Jeannot.
|
FD |
Jenke |
Jenkins(on), zie Jennekens.
|
FD |
Jennard |
-ar(t), zie Janaert.
|
FD |
Jennau(d) |
-aux, zie Jeanneau.
|
FD |
Jenné |
cf. Jen(n)-, Jenet.
|
JG |
Jenné |
zie Jeannet.
|
FD |
Jennebauffe |
Jennebauve, Genbauve, Gem-bauve Genbauffef. NF attesté uniquement à Blicquy, près de Mons, au 18e s. (GeneaNet); nom composé à rapprocher sans doute de Beauve, probabl. cas sujet de l’anthrop. germ. Bovo, ou bien d’un toponyme local contenant le pic. bove ‘grotte’, cf. Delbeauve; à noter que l’élément Jenné, que l’on rattache à. Jehan, est attesté sous cette forme simple, Jenné [JMP].
|
JG |
Jennebauve |
-bauffe, Gembauve, Genbauffe: Tweeledige FN. Vgl. Jeandeboeuf (DNF).
|
FD |
Jennechamps |
cf. Jeunechamps.
|
JG |
Jennechamps |
zie Jeunechamps.
|
FD |
Jenneke(n)s |
Jannekeyn, Jammekens, Jenke, Jennequin, Jenkins(on), Jenneskens, Jeunekens: Patr. Dim. van VN Jan: Jannekin, Jennekin. 1340 Johannem dictum Jenneken de Rilaer, Tn.; 1480 Jennesken van Eelsrake, Ht. (ROEL. 1951). Zie ook (…).
|
FD |
Jennequin |
zie Jennekens, Janquin.
|
FD |
Jenneret |
Nom d’origine: Jenneret, w. djèn’rèt, dépend, de Bende (Lx),
|
JG |
Jenneret |
zie Generet.
|
FD |
Jennerich |
PlN Jendrich/Jindrich, Wendische vorm voor Heinrich (DN).
|
FD |
Jennes |
zie Jans.
|
FD |
Jenneskens |
zie Jennekens.
|
FD |
Jennesson |
zie Jeanson.
|
FD |
Jennige(n)s |
Jenniches, zie Jentges.
|
FD |
Jennings |
zie Janin.
|
FD |
Jennis(sen) |
zie (de) Jans.
|
FD |
Jenon |
Jenot(te), zie Jeannot.
|
FD |
Jenquar |
zie Jancart.
|
FD |
Jenquin(ne) |
zie Jennekens.
|
FD |
Jens(e) |
Jensen, Jens(s)ens, zie Jans.
|
FD |
Jensen |
1. V. Jean. — 2. V. HAD (Han).
|
EV |
Jensen |
Var. de Jansen.
|
JG |
Jensette |
Var. ou cacographie de Jeusette.
|
JG |
Jentg- |
-es. V. HAD (Hanc).
|
EV |
Jentges |
-gès, Gentgen, -ges, Gehentges, Jenniches, Jennige(n)s, -gès, Gennigens: Patr. Limburgs-Rijnlands dim. van VN Jan. Vgl. Ndd. Genke, Jenike (DN). Zie ook Geentjens, Jennekens.
|
FD |
Jentien |
1. Patr. Rom. vorm van Lat. HN Gentianus. 1398 Hanequin Jansien, Mkr. (DEBR. 1970); i6e e. Gentien de Villers, Luik (HERE.). – 2. Spellingvar. vanjentjen.
|
FD |
Jentien |
Prénom chrétien, lat. Gentianus; cf. 16° s. «Gentien de Villers», hiéronymite liégeois.
|
JG |
Jentil |
zie Gentil.
|
FD |
Jentjens |
Patr. Dim. van VN Jan. Vgl. Jentges.
|
FD |
Jentrain |
zie Jandrain.
|
FD |
Jenyns |
Zie Janin.
|
FD |
Jenzen |
Zie Jans.
|
FD |
Jeoffroi |
-oy, -oy, zie Geoffroy.
|
FD |
Jeoris |
cf. Joris.
|
JG |
Jeoris |
zie George(s).
|
FD |
Jeppesen |
Jepsen, Jepps: Patr. Zoon van Jeppe, Friese korte vorm van Jakob. ±1570 Syto Jeppeszone, Ferwerderadeel (CDT).
|
FD |
Jequier |
Proven. Guequière, ,Ja-chère » (Dialecte picard). N° 238.
|
EV |
Jeral |
Jéral. Nom issu de l’anthrop. germ. ger-wald-, fr. Géraud, Giraud; Giral est une forme occitane.
|
JG |
Jeral |
Jéral: Patr. Germ. VN Gerald, Geroud. Zie Géraud.
|
FD |
Jéramie |
-my, zie Jeremias.
|
FD |
Jérard |
zie Gerard(s).
|
FD |
Jerbal |
Nom issu de l’anthrop. germ. ger-bald-, fr. Gerbaud; Girbal est une forme occitane.
|
JG |
Jerbet |
Dérivé en -et du thème Gerb-, anthrop. germ. ger-berht- ou ger-bald-; cf. aussi Jarbinet, etc.
|
JG |
Jerday |
cf. Gerday.
|
JG |
Jerday |
zie Gerday.
|
FD |
Jérém- |
-ie, -y. Car. mor. Allusion aux lamentations du prophète Jérémie. N. d’H. geignant toujours.
|
EV |
Jérémie |
Jeremies, Jeremy. Nom biblique: le prophète Jérémie, cf. aussi Géremi. Toutefois, Jeremies pourrait être une var. de Germis.
|
JG |
Jeremie(s) |
Jeremy, Jéramie,-my, Je-, Juramie, Gérémi(e), Gérémy, Jeremias, Ceremia, Cerami: Patr. Bijbelse VN Jeremia. 1170 Jeremias de Novo Castro, Metz (SLL); 1551 Joannes Jeremias ab Oberstein(MULIV).
|
FD |
Jergeay |
Gergeay, Gergay. Probabl. surnom (de tonnellier?), cf. anc. w. gergaul ‘jable (partie de la douve en saillie sur le fond d’un tonneau’, w. (Faymonville) djèrdjé ‘jable, feuillure’ FEW 4, 59a; ou bien plus généralement du riche type onomatopéique garg-, comme w. djèrdjète ‘gosier’ FEW 4, 55.
|
JG |
Jergeay |
zie Gergay.
|
FD |
Jerichow |
PlN Jerichow (SA). Ook FN Jerichauer.
|
FD |
Jermé |
Jermei, au génitif: Jermeys. Ces NF se présentent comme une néerlandisation de Germeau, w. djèrmê ‘jumeau’.
|
JG |
Jermé |
Jermei, Jermeys, zie Germeau(x).
|
FD |
Jermis |
Jermus, zie Germeau(x).
|
FD |
Jernander |
Zweedse FN (PDB).
|
FD |
Jérôme |
Je-, Jérôme, Je-, Jerosme (NF très répandu à Spa), Gérôme. 1496 «Jeromme Pammelart» Mons, 1518 «Jérôme Coullon», 1552 «Hierosme Doretz» SubsidesNamur, 1557 «Marguerite Jerosme» BourgNamur; Jérôme, nom chrétien d’origine grecque.
|
JG |
Jérôme |
Jérôme, Jérosme, Jeronne, Gerom(m)e, Gérôme, Jeromin: 1. Patr. Gr. HN Hieronymus, ook Jeronimus, Geronimus, Ndl. Jeroen, Fr. Jérôme. 1375 Jeronimus Durdendraet; 1376 Geroninus Wasscaerd=Jeronimus Wasscaerd, Ip. (BEELE); 1650 Staas Jerom, Neerlinter-Aw. (AP). – 2. Kan samengevallen zijn met Géraume/Giraume, Rom. vorm van Germ. VN Gerelm; zie Gerems.
|
FD |
Jérôme |
N. de baptême d’orig. hellénique (Hieronymos, ,,Nom sacré »).
|
EV |
Jeronimo |
zie Hieronimus.
|
FD |
Jeronne |
Var. de Jérôme, Jérôme, ou bien forme fém. de Geron, cf. le suivant.
|
JG |
Jeronnez |
cf. Geronnez.
|
JG |
Jeronnez |
zie Geronnez.
|
FD |
Jerosch |
Patr. Wendisch voor VN Georgius of Jeronimus.
|
FD |
Jérouville |
cf. Gérouville.
|
JG |
Jérouville |
zie Gérouville.
|
FD |
Jerphanion |
Fr. FN Jerphagnon, Gerphagnon. PlN Gerfagnon in St-Maurice-de-Lignon (Hte-Loire).
|
FD |
Jérusalem |
Je-. Nom d’origine: plusieurs toponymes Jérusalem en Wallonie, pouvant provenir d’établissements de l’ordre de Jérusalem; sinon, surnom de pèlerin qui s’est rendu à Jérusalem.
|
JG |
Jérusalem |
Kan een BN zijn voor een bedevaarder naar Jeruzalem (vgl. Costenoble) of een kruisvaarder. Maar er zijn verschillende plaatsen met die naam, b.v. in Geluwe, Passendale (WV), Rouvroy, Thuin (H), Rijkel (L).
|
FD |
Jervis |
zie Jarvis.
|
FD |
Jerwitz |
zie Jurewicz.
|
FD |
Jery |
cf. Géry.
|
JG |
Jery |
zie Géry.
|
FD |
Jes(ch)ke |
Jeszke: Patr. Slav.-Boheems dim. van VN Jan.
|
FD |
Jeslein |
Comme Geslain, Geslin (Dauzat 290), peut représenter Fanthrop. germ. gisilin, lat. Gislenus, fr. Ghi(s)lain.
|
JG |
Jeslein |
zie Gislain.
|
FD |
J’espère |
1. N. de baptême à sens religieux (Synon. : Espèrendieu), d’origine protestante (Epoque de la Réforme). — 2. V. le suivant et Gaspar.
|
EV |
J’Espère |
Patr. Reïnterpretatie van Jesper.
|
FD |
Jespers |
cf. Jaspers.
|
JG |
Jespers |
V. Jaspaert.
|
EV |
Jespers(en) |
zie Gaspar(d).
|
FD |
Jess(e) |
Jessen, Jessing: Patr. Friese VN Jesse. Of Jesse, de vorm in de Vulgaat voor Isaï, de vader van koning David. 1212 Jesse & Wibert; 1259 Jesses H Jovenes, Atrecht (NCJ); 1641 Jan Jessen, Pittem (KWII).
|
FD |
Jessen |
Proven. Jusaine. V. ce N.
|
EV |
Jesson |
Var. de Gerson?
|
JG |
Jésupret |
Jesupret, Jésuspret: PlN. 1770 A.L. Jesuspret, Antoing (MUL VIII).
|
FD |
Jésus |
Patr. Bijbelse VN Jezus.
|
FD |
Jetten |
Patr. Friese VN Jette (V.D.SCHAAR).
|
FD |
Jetter |
D. Jäter: wieder.
|
FD |
Jetteur |
(NF verviétois). 18e s. «le Jetteur» An-drimont; nom de profession: w. liég. djèteû ‘celui qui jette, qui lance’ (e.a. au jeu de l’oie), ‘fondeur en cuivre, etc.’ DL 225, ou bien d’anc. fr. geteor ‘celui qui répartit la taille’ Gdf [MH].
|
JG |
Jetteur |
BerN. LU W. djéteû: kopergieter (HERB.).
|
FD |
Jetteur |
Profess. 1. Jeteur, ,,Ouvrier de papeterie, chargé de jeter les feuilles en vue du séchage ». — 2. Lanceur (de javelot, disque etc.). — 3. Jeteur de sort.
|
EV |
Jetveld |
Jetvelt, zie van Heetvelde.
|
FD |
Jetzen |
Patr. < Germ. VN Ulrich (BRECH.).
|
FD |
Jeucht, van der |
(van der) Jeugt, van der Jeugd(t),van der Jeugh(d)t, van der Jeugcht.van der Yeug(h)t: PlN Ter Jocht, Jokt: stuk land dat met één juk ossen op één dag kan worden geploegd. 1280 ad locum ter Jocht, Asse (LIND. 1952,132). 1450 Jan vander Jueght, Kh. (DEKEYSER); 1525 Gielis vander Jueght alias de Jode, Bs.-Mech. (GPM); 1531 Margriete van der Juecht, Asse; 1507 Barbara van der Joeden = 1524 van der Juecht, Mazenzele (ESBr. 1996,21-64).
|
FD |
Jeucken(s) |
-enne, zie Jaeken.
|
FD |
Jeuckenne |
Jeuken, Jeukenne, Jeukenne dit Piette. 1543 «Gerar Jeuckin» Visé, 1571 «Thomas Jeuquenne» BourgNamur; au génitif germ. : Jeuckens, Jeukens. Le thème Jeuck-, Jeuk- pourrait être celui de Jacobus, Jacques (sous réserve); il paraît correspondre à 1257 «Jokin Pilefeue» BaillNivelles, 1627 «Jacques Jockin» Liège. Cf. aussi le NF ail. Jôck(e).
|
JG |
Jeude, de |
zie de Jode.
|
FD |
Jeudon |
zie Judon(g).
|
FD |
Jeudy |
Surnom (d’enfant trouvé?), d’après le jour de la semaine.
|
JG |
Jeufroy |
zie Geoffroy.
|
FD |
Jeugmans |
Var. du NF néerl. Jongmans (au génitif) (= jeune homme).
|
JG |
Jeugmans |
zie Juchtmans.
|
FD |
Jeugt |
Surnom: néerl. jeugd ‘jeunesse’.
|
JG |
Jeugt, (van der) |
– Jeugd(t), – Jeugh(d)t,- Jeugcht, zie van der Jeucht.
|
FD |
Jeuk- |
cf. Jeuck-.
|
JG |
Jeuk- |
-enne, -ens. V. WAD (Wac).
|
EV |
Jeuken(ne) |
-ens, zie Jaeken.
|
FD |
Jeukendrop |
PlN op -dorp, Ndd. ook -trop.
|
FD |
Jeuker |
Var. van Jaker; zie Jacquard.
|
FD |
Jeumont |
1279-81 «Colars de Jeumont» Comp-tesMons, 1286 «Maroie de Jeumon» Cart-Binche, 1330 «Jeumont le Fevre» Comptes-Mons, 1365 «Jehan Jeumont cousturier» TailleMons, 1499 «Jeumon Le Clcve» BourgNamur; nom d’origine: Jeumont (Nord) mais parfois prénom.
|
JG |
Jeumont |
PlN (Nord) en in Gouy (H). 1391 Jehan de Jeumont, sires de Tongre (CCHt).
|
FD |
Jeun- |
Thème de fr. jeune, cf. Jaun- et Jon-, corresp. à w. djône ‘jeune’. Dérivés: Jeuneau, Jeuniau, Jeuniaux, Jeunieau, Jeunieaux (suffixe lat. -ellu). –Jeunion : forme nasalisée de *Jeuniô, Jeuniau [plutôt qu’un dérivé en -illon]. m Paraissent être des emprunts par le flam. (ou des adaptations du flam.): Jeunen (génitif en -en) et Jeunekens (dérivé en -ken au génitif ou avatar de Jennekens).
|
JG |
Jeun(e)homme |
BN voor een jongeman, vrijgezel. Vgl. Jonkman. 1683 Corn. Jeunhomme, Namen (MULVI).
|
FD |
Jeun, van |
van Jean: PlN in Br. taalgrensstreek. 1628 Dominicus van Jeunen, Bs. (MUL V); 1613 van Jeune; sieur van Asbroecke over de quesel van Jeunen; 1655 van Jeunen, Rozieren; 1720 Jacques van Jeune, Overijse; 1726 sieur van Jeune et a Rosierbois; 1709 Margarita van Jone, Petrus van Jone, Overijse (med. G. Vande Putte, Berchem).
|
FD |
jeune |
Car. phys. Dialecte : Jon(n)e, Jone, faugne, Jeugne. Variantes : Jeune, Lejeune, Jaune. Diminutifs: Jeun-, Jo(u)n-, Jogn- -et,- -iaux. Composés : Jeune- -homme, -jean (gent, ,,homme »). Synon. : Jeunesse, Jonis. Majoratif : Jon(n)–ard, -afe)rt, ,,Très jeune ».
|
EV |
Jeuneau |
-i(e)au(x), Juniaux, J(e)usniaux, Jonau, -iau(x), Jonniau(x), -ieaux, Joinau, Joinneau, Joign(e)aux, Joun(n)iaux: i. Patr. Var. van Jeanneau. – 2. Dim. van Fr. jeune, Ofr. jone; vgl. Jou venel. 1334 Jehans Jonniaus, Givry (CSW ïï).
|
FD |
Jeunechamps |
1720 «Marie-Agnès Jeune-champs» Theux (FyS), 1768 «Toussaint Jeunechamps» Theux; var. (remotivée sur champ) de Jeunejean, résultant de la prononciation liég. assourdie de Dj(i)han > Tch’han DL 227a.
|
JG |
Jeunechamps |
Jennechamps: Reïnterpretatie van Jeunejean. 1743 M. A. Jeunechamps, Chaudfontaine (HERB.).
|
FD |
Jeunehomme |
1524 «Colla le filhast Pacquea le Joesne homme», «Henry le Joene homme» = 1544 «Henry le Jeusne homme», «le Jeusne homme de Robertville» DénStavelotMy, 1572 «Oudelette relicte Henry le Jeunehomme» La Gleize, 1625 «Renier le Jeunehomme» BourgNamur; surnom: fr. jeune homme; comp. le NF néerl. Jongman.
|
JG |
Jeunejean |
BN + VN. Vgl. Jongejan, Vieuxjean, Oudejans,Althans.
|
FD |
Jeunejean |
Surnom: jeune Jean, antonyme de Vieu(x)jean. Cf. aussi la forme liég. altérée Jeunechamps.
|
JG |
Jeunekens |
zie Jennekens.
|
FD |
Jeunen |
Juen, Johne(n), Join(e), Jo(u)nen, Joenen, Jeuninckx: Patr./Metr. Afl. van VN Jan(e). 1612 tegen Pieter Jonen, Bilzen (SCHOE.).
|
FD |
Jeunesse |
Patr. =Joanesse; zie Johannes.
|
FD |
Jeunesse |
Surnom (de capitaine de la jeunesse?): fr. jeunesse ; comp. le NF Jeugt.
|
JG |
Jeunet |
zie Jeannet.
|
FD |
Jeuni(e)au(x) |
zie Jeuneau.
|
FD |
Jeunion |
Jeunot, zie Jeannot.
|
FD |
Jeurgen |
Var. de Jorgenne; génitif de Jôrg, représentant ail. de lat. Georgius, fr. Georges.
|
JG |
Jeurgen |
zie George(s).
|
FD |
Jeuring |
Patr. < Joris. Vgl. D. Goering.
|
FD |
Jeuris |
au génitif: Jeurissen, Jeurrissen. Emprunt germ. à Georius, var. du bas lat. pour Georgius ; var. de Jo(i)ris, Jorissen.
|
JG |
Jeuris(sen) |
Jeursen, zie George(s).
|
FD |
Jeurissen |
V. Joris.
|
EV |
Jeus(s)ette |
zie Josset.
|
FD |
Jeusette |
Dieusette dit Jeusette, Dieusette, Jeussette, Jusette. Cf. p.-ê. 1272 «Hemïcus luzette» Court-St-Etienne; surnom, d’après une phrase familière «que Dieu [vous] aide!», cf. Dieuzayde, Dieuzeide (Dauzat 202), comme le propose Vincent 107 (citant aussi Dieu-Seconde) ; dans Dieusette, la finale -ette serait analogique des nombreux dérivés en -ette. Les expressions stéréotypées avec Dieu sont nombreuses et se prêtent aisément à la cristallisation en surnom, telles w. Diè-wâde ‘Dieu [vous] garde’ DL (formule arch. de salutation), «Que le bon Dieu vous bénisse!» (formule pour refuser de donner une aumône). Comp. aussi 1296 «Jehan dieu-aïst» TailleParis.
|
JG |
Jeusette |
V. WAD (Waz).
|
EV |
Jeusniaux |
zie Jeuneau.
|
FD |
Jevain |
Zie Jovin.
|
FD |
Jevanoff |
zie Ivan.
|
FD |
Jeve(y)ns |
Jevin, zie Jovin.
|
FD |
Jevenois |
zie Cévenols.
|
FD |
Jévenois |
cf. Gevenois.
|
JG |
Jezelin |
Zie Josselin.
|
FD |
Jicquel |
zie Gicquel.
|
FD |
Jihoul |
Zie Jehoul(et).
|
FD |
Jijvens |
Zie Jovin.
|
FD |
Jilesen |
zie Gillis.
|
FD |
Jilon |
cf. Gilon.
|
JG |
Jilon |
zie Gillon.
|
FD |
Jimenez |
Gimenez, Giminez: Patr. Sp. VN Jimeno.
|
FD |
Jina |
cf. Jena(rd).
|
JG |
Jina |
Zie Janaert.
|
FD |
Jiot |
cf. Giot.
|
JG |
Jiot |
zie Wydoodt.
|
FD |
Jirard |
cf. Girard.
|
JG |
Jirard |
zie Girard.
|
FD |
Jiroffé |
Jiroflé. Surnom : soit de fr. giroflée, soit part, passé de anc., moy. fr. girojler ‘parfumer de girofle’ FEW 4, 446b.
|
JG |
Jirofle |
Jiroff, Jiroflé, Jiroflee, Jiroffé: Fr. girofle: kruidnagel; giroflée: anjelier, giroffel; D. Nelke betekent ook zowel kruidnagel aïs anjer. Voor Jnoff, vgl. Cents G(e)noffel.
|
FD |
Jiroflée |
N. de guerre. ,,Giroflée ». V. Jasmin.
|
EV |
Jo(u)vet |
Dim. van Zuidfr. jouve: jong (DNF).
|
FD |
Joa |
Zie Jeha.
|
FD |
Joa- |
-chain, -c(h)im, -kim. N. de baptême d’orig. biblique. Joachim (Père de la Vierge Marie). Variantes : Joch-, Jock-, Jouck- -in, -en. Flam. : Jochem. N° 10.
|
EV |
Joachim |
Joackim, Joakim, Joachain, Joa-chin, Joassin, Joassint (formes w.) ; au génitif germ.: Joachims. 1537 «Joachin Potier» DénFrasnes, 1540 «Jaspar Joachim» CoutSta-velot, 1542 «Joachim Bryet» Liège, 1552 «Joachim le Piaslier» SubsidesNamur; nom biblique: Joachim, w. nam. Jwassin, qui fut, selon la tradition, l’époux de sainte Anne et le père de la Vierge Marie. Cf. aussi Joassart.
|
JG |
Joachim(s) |
-em, -ain, -um, Joakim, Joackim(s), Joaquim, -uin, Jockin, Joacim, Youakim, Joach(a)in, Joassinft), -aint, Jochem(s), -eme, -im, -oms, -um(s), -hum, Joguenne, Jockems, Joegen, Jouchoms, Juchem, -em(e)s, -mes, Jugghen: Patr. Bijbelse VN Joachim. 1575 Johannajochims, (fa.) Jochim, Arnemuiden-Aw.; 1581 Peter Jochims, Zwolle-Aw. (AP)=1584 Peter Joachims, Aw. (AB).
|
FD |
Joan(n)(e)aux |
1. Patr. Jeanneau, dim. van Jean. -2.Jonneaux; zie Jeuneau.
|
FD |
Joaneaux |
Joannaux, Joanneaux. Dimin. de Jo(h)an, Jean.
|
JG |
Joanes |
Joannes, Joannés, Joannès, Joan-nesse. 1575 «Henry Joannes» FrancsLux, 1656 «Joannes Foullon manouvrier» Dén-Florenville; Johannes, forme lat. du prénom Jean.
|
JG |
Joann- |
-e(s), -(e)aux. V. Jean.
|
EV |
Joanné(s) |
-ez, zie Jeannet.
|
FD |
Joannes(se) |
zie Johannes.
|
FD |
Joaquim |
-uin, zie Joachim(s).
|
FD |
Joaris |
Joary, cf. Joire, Joiris.
|
JG |
Joaris |
zie George(s).
|
FD |
Joarlette |
cf. Soir-, Joire.
|
JG |
Joarlette |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Joarlette |
zie Georget.
|
FD |
Joary |
Zie Jori.
|
FD |
Joass- |
-in(t), -art. V. WAD (Waz).
|
EV |
Joassart |
1442 « Joissar de Kockeroul » ; probabl. dér. d’un thème réduit de Joachim, Joassin. Une confusion avec Jossart n’est cependant pas à exclure.
|
JG |
Joassart |
zie Jossaerts.
|
FD |
Joassin |
-aint: 1. Spelling voor Jossin. – 2. Zie Joachim(s).
|
FD |
Joassin |
Joassint, cf. Joachim.
|
JG |
Joay |
cf. Jowa(y).
|
JG |
Joay |
Zie Juwel.
|
FD |
Job
|
1. N. de baptême d’orig. biblique. — 2. Car. mor. Allusions au patriarche Job : ,,H. pauvre (comme Job) » ou ,,Mari d’une femme acariâtre ». Diminutif flamand romanisé : | EV |
Job |
1266 «Jehans Job» DettesYpres, 1626 «Job filz Eustace de delà le rieu», 1706 «Mathias fils de feu Bastin Job du Ruy», 1721 «Jean Job» La Gleize; prénom Job, d’après le personnage légendaire de la Bible, héros du Livre de Job et symbole de la résignation et de la foi du Juste frappé par le malheur, très populaire dans l’iconographie médiévale. * Dérivés : Joba, Jobart [aussi surnom : moy. fr. joubard ‘qui aime à folâtrer, plaisantin’ FEW 4, 428b, malgré É. Legros (BTD 27, 142) qui y voyait plutôt w. liég. djôbâ, rjambard-i, ‘haut sur jambes’] : s.d. «Lam-berti Jobar» ObitHuy, 1384 «Jobart» Morialmé. – Jobbé, Jobé, Jobet. – Jobin [cf. aussi Djobins, blason populaire de Mettet]. –Joblin, w. nam. Djoblin (suffixe -elin) [aussi moy. ffjobelin ‘sot, niais’ FEW 4, 428b]. • Avec suffixe d’origine germ. : Jobken, Jopken, Jobkenne, Jobkin dit Lefèbvre; avec suffixe germ.: Jobchen et sans doute: Jobses, Jobsès, Jobses.
|
JG |
Job |
Jop, Job, Diop, Jobe, Jobse(s), Jobsès, Jôbses: Patr. Bijbelse VN Job. De spelling Diop geeft de dial. uitspr. dzjop weer; vgl. Dioos=Joos. 1562 Laureis Jopssone, Breda-Aw.; 1624 Jan Jobsen, Gulik-Aw. (AP). ‘
|
FD |
Job- |
-in, -kenne. V. Job.
|
EV |
Jobard |
-a(rt), Jabart, -as: 1. BN. Ofr. jobard: grapjas. – 2. Patr. Jobert. 1428 Jaque Jobart, Dk. (TTT).
|
FD |
Jobart |
1. Car. mor. Jobard, ,,H. crédule à l’excès, facile à duper ». — 2. V. WAD (Wa).
|
EV |
Jobert |
Ja(u)bert, J(o)ubert: Patr. Rom. vorm van Gobert. 1385 Jean Jobert (MARCHAI).
|
FD |
Jobet |
Job(b)é, Jabé, Jabe: Patr. Dim. van Jobert.
|
FD |
Jobin |
Ja(u)bin, Jubin: Patr. Vleivorm van Jobert. Vgl. Gobin. 1386 Jobin, écuyer (MARCHAI); 1595 Martin Jabin, Geldenaken (HERB.).
|
FD |
Jobkenne |
Diminutif : Jobin.
|
EV |
Jobkin |
Jobken(ne), Jobchen: Patr. Dim. van Job.
|
FD |
Joblin |
zie Gobelin.
|
FD |
Jobse(s) |
Zie Job.
|
FD |
Joc(q)meyer |
D. FN Jakobsmeier: Jakob, meier op een hoeve. Vgl. Boerjan. 1449 Leonhard Jacobmayer, BEI (BRECH.).
|
FD |
Joccroulle |
cf. Jock-.
|
JG |
Joce |
zie Joos.
|
FD |
Jocelyn |
Zie Josselin.
|
FD |
Jochem(s) |
Jochim, ziejoachim(s).
|
FD |
Jochhum |
au génitif: Jochems, Jockems. Forme néerl. ou ail. de Joachim (ail. Jochem, Jochen, Jochum).
|
JG |
Jochman(s) |
zie Juchtmans.
|
FD |
Jochmans |
Jockmans, Juchtmans, Jughtmans. Cf. Jugman (à Bâle) que M.-Th. Morlet (NP Gaule I, 149) explique par le vieux haut-all. juch, joch ‘joug’ ; plutôt dér. patronymique de Joachim [FD].
|
JG |
Jochoms |
Jochum(s), zie Joachim(s).
|
FD |
Jock |
zie Jaeken.
|
FD |
Jock- |
Jocq-. Cf. des formes anciennes, v° Jeuc(k)-, avec suggestion de glose par lat. Ja-cobus; cette glose (dubitative) est reprise à Fôrst. 980, v° Joco (9e s.); les formes comparées sont haut-ail. : Jock, Jôcke (= Jacques). « Dérivés: Jocquau, Jocqueau. – Jocqué, Jocquet. 1465-66 «Jaspart Jocquet» Taille-Hoves. — Jockin, Joeken. – Joccroulle [sinon par mélecture de Foccroulle].
|
JG |
Jockems |
zie Joachim(s).
|
FD |
Jocken |
Zie Jaeken.
|
FD |
Jockin |
zie Joachim(s).
|
FD |
Jockir |
Nom d’origine: Chokier, w. tchôkîre (Lg).
|
JG |
Jockir |
Proven. Chokier (Loc.), ,,Four à chaux ».
|
EV |
Jockir |
zie Jacquier.
|
FD |
Jockmans |
1. Proven. Joec (Ane. N. de ]euk, ,,Goyer », Loc.), avec suffixe -mans d’origine. Synon.: Jucht-mans, Jugters, Jouchmans, Jou-cken.
|
EV |
Jockmans |
zie Juchtmans.
|
FD |
Jockmeyer |
Profess. ,,Métayer de Joek ». V. Jockmans.
|
EV |
Jocq- |
cf. Jock-.
|
JG |
Jocqu(e)au |
Jon(c)keau: Patr. Jacqueau, dim. van VN Jacques.
|
FD |
Jocquet |
-ué, zie Jacquet.
|
FD |
Jocz |
Jochin, Joucken, Jockin. V. Joachim.
|
EV |
Jodard |
Synon. : Godard. V. WAD (Wad).
|
EV |
Jodard |
zie Goddaer(t).
|
FD |
Jode, de |
Joden, de Joode, de Yode, de Jeude, de Jude: 1. BN voor een jood, evtl. figuurlijk. 1222 Hugo cognomento Jude (LEYS 1951); 1382 van Pieters Jueden hoire = van Pieter Sioden hoire, Wakken (DEBR. 1970). – 2. In NB zou de Jode een vorm van Judas zij n: F. W. SMULDERS Joden, alias die Jode, patronymicum vanjudas. Ndl.L 1953,26-27. Verworpen door: J. BECKER, NdlL. 1980,276-8. Jodin: Patr. Var. van Godin.
|
FD |
Jodin |
Pour Dauzat 345, dér. d’un anthrop. germ. de racine obscure Jodo ou d’un thème différent Jaud-.
|
JG |
Jodoci |
-cy, -zi, -zy, Jedoci: Patr. Lat. gen. van Bretonse VN Judocus. Jodo(i)gne: PlN Jodoigne (Geldenaken, WB). 1248 Symon de Geldonia, Perwez (SLL); 1277 Watiers de Joudoingne, St.-Martens-Bod. (PEENE).
|
FD |
Jodoci |
Jodocy, avec c prononcé s. z: Jodozi, Jodozy. Génitif lat. de Judocus, cf. Josse.
|
JG |
Jodogne |
1380 «Lambiers de Jodoingne» Guill-Liège, 1444 «Ernul de Jodongne» Terre-Jauche; nom d’origine: Jodoigne, w. djodogne (BrW).
|
JG |
Jodoigne |
Proven. Loc. Variante : Jodogne.
|
EV |
Jodts |
Jo(e)ts, Yodts, Yot: Misschien Metr. Gen. van Jote, Juta. 146 e. Yota van Turnhout, Aw. (LIND.).
|
FD |
Jodts |
Jots. Probabl. génitif de Jote, var. du prénom fém. Juta [FD].
|
JG |
Joecken |
zie Jaeken.
|
FD |
Joegen |
zie Joachim(s).
|
FD |
Joegen, |
Joguenne, Jugghen. Peut-être var. de Jeukenne, avec suffixe bas-all. -gen, corresp. à néerl. -ken.
|
JG |
Joeghmans |
zie Juchtmans.
|
FD |
Joël |
Joël: 1. Bijbelse VN Joël ‘Jahweh is God’ (V.D.SCHAAR). – 2. Evtl. Friese VN Jolie.
|
FD |
Joelants |
Génitif germ. de Yolande, repris par le germ. ; cf. loelants, etc.
|
JG |
Joelants |
zie lolants.
|
FD |
Joenen |
zie Jeunen.
|
FD |
Joenerboey, van |
PlN?
|
FD |
Joensson |
Patr. Janszoon; vgl. Johnson.
|
FD |
Joeres |
-issen, zie George(s).
|
FD |
Joeres |
Var. de Jeuris, du lat. Georgius.
|
JG |
Joes(sen) |
Joestens, zie Joos.
|
FD |
Joessen |
Génitif germ. de Joos, représentant lat. Judocus.
|
JG |
Joets |
Zie Jodts.
|
FD |
Jofé |
Joff(r)e, zie Geoffre.
|
FD |
Joff(r)in |
zie Geoffrin.
|
FD |
Joffroy |
Jouffroy, cf. Geoffroy.
|
JG |
Joffroy |
Synon.: Geof-, Gode- -froid. V. WAD (Wa).
|
EV |
Joffroy |
zie Geoffroy.
|
FD |
Jognaux |
zie Jeanneau.
|
FD |
Jognery |
Peut-être nom d’origine [à situer] en -ri < lat. rivus.
|
JG |
Jogni- |
Join- -au(x). 1. V. Jean. — 2. V. Jeune. Joilias. V. Gorlia. Join(t). V. WAD (Wand).
|
EV |
Joguenne |
zie Joachim(s).
|
FD |
Joha |
cf. Jowa.
|
JG |
Joha(e) |
zie Jeha.
|
FD |
Johai |
zie Juwel.
|
FD |
Johan |
Forme anc. du prénom Jean, usuelle surtout dans la région de Liège.
|
JG |
Johan(n) |
Johanns: Patr. Johann(es), Jan.
|
FD |
Johanet |
zie Jeannet.
|
FD |
Johannes |
-es(s)en, -esson, Johans(s)en, -s(s)on, Johannsen, Joanes, Joannès, Joanes(se), Yohannes, Jeunesse: Patr; HN Johannes. 1280 Johannes de Aken, Ip.(BEELE).
|
FD |
Johannes |
Forme latine ou latinisée de Jean. — Johanns. Génitif germ. de Johann, lat. Johannes.
|
JG |
Johannwille |
Tweeledig Patr. Johannes-Willem. Vgl. Janssenswillen. 1451 Jan Willem Gheens, Arendonk; 1563 Eysse Jan Wilms, Claes Jan Wyllems, Drente (MNT 258,257).
|
FD |
John
|
Johns(en), Johns(s)on: Patr. John. E.,Oostd.-Slav. en Ndd. vorm van Johannes.
|
FD |
Johne(n) |
zie Jeunen.
|
FD |
Johnen |
cf. Jeunen, avec essai d’explication.
|
JG |
Johnston(e) |
1. Patr. Met t-epenthesis < Johnson. 1327 Caterina Jonstons (REANEY). – 2. PlN Johnson Hall: 1227 Johannestun (Staffordshire) of Johnstone (Dumfries). 1299 Peter de Jonestone (REANEY).
|
FD |
Joie |
Jolet, Jollet, var. : Zolet. 1506 «Jolley» CoutStavelot; sans doute aphérèse de NF comme Bajolet, Jajollet, ou Majolet, cf. par ex. 1688 «François Jean Franceux dit Jajollet», 17.2.1672 «Henry Maiollette», 17.10.1759 «Marie Joseph Majolet» (not. liégeois) [JL, NFw]. – Pour Zolet, var. de Jolet, cf. 12.6.1732 «François Joliet» = 1733 «François Zolet, manant de Richelle» [JL, NFw].
|
JG |
Joie |
Joye, Joije, Jouy(e): 1. Metr. VN Gaudia of W. vleivorm op -ôye van Jehane (HERB. 1952,260). 1276 Joye de sour le Pont, Dk. (TdT); 1398 Joye Carre, Heule (DEBR. 1970). – 2. Ofr. joie, Mnl. joye: vreugde, genot, genoegen. Of < ww. joyen: zich vermaken, seksueel genieten. Vgl. FN Joyeux. 1268 Cristianum Joie, Ip. (BEELE); 1354 Jhan Joye, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Joie |
Joye. 1281 «Jehans Joie» ComptesMons, 1283 «Simon Joie» OnomCalais, 1295 «Joye Deleporte», 1296 «Gobiers Joye» ComptesMons, 14e s. «Joie femme Jakemart le Cam-bier» DocLens, 1317 «Jakemars Joie», 1323-24 «Joye ki fu fille Gobiert Joye» ComptesMons, 1340 «Pierre Joie» Senlis; Joie a été un nom fém. au Moyen Âge (dès le 13e s.), mais le NF peut aussi provenir d’un surnom: fr. joie, cf. 1279-81 «Maroie de le Joie», «Ulle-baus de le Joie», 1295 «Watiers de le Joye», etc. ComptesMons.
|
JG |
Joie, van |
PlN. 1698 van Joie, Hontenisse (PDB).
|
FD |
Joign(e)aux |
Joinau, Joinneau, zie Jeuneau.
|
FD |
Joignaux |
Joigneaux, Joinau, Joinneau, cf. Joniau(x).
|
JG |
Joilin, |
Zie Josselin.
|
FD |
Joillet |
zie Joliet.
|
FD |
Join |
1359 «Ludovicus Joins de Montemaideyo» CartOrval, ainsi dans 1608 «la terre Joinct», topon. à Beyne-Heusay; p.-ê. surnom: moy. fr. joint ‘bien bâti, bien fait; alerte’ FEW 5, 68a, comp. le NF Lejoint.
|
JG |
Join(e) |
zie Jeunen.
|
FD |
Joine |
1547 «Pacquea le Joines» CoutStavelot; surnom: w. djône ‘jeune’ FEW 5, 92b; comp. Joignaux, Joinau, Joinneau.
|
JG |
Joinnot |
Dérivé en -ot du précédent.
|
JG |
Joinnot |
zie Jeannot.
|
FD |
Joir- |
-e(t), -is. 1. V. Georges. — 2. V. WARD (Wari).
|
EV |
Joir- |
Thème de Joire, forme ancienne de Georges, w. Djwér, Djôr; cf. aussi Geor-, Jor-. Simple: Joire. 1289 «Joires Bêches» Cens-Namur. Dérivés : Joiret. – Joirkin. – Nom emprunté au flam. et adapté: Joiris, Joaris, Joary, Joirisse, w. Djwèris ‘, Djôris ‘. 1548 «Jehenne Joaris» BourgNamur, 1783 «Jean-Joseph Joiris (orig. d’Ayeneux)» BourgLiège. – Joar-lette, comp. 1496 «Joirlet Lambier» CoutStavelot.
|
JG |
Joire |
zie George(s).
|
FD |
Joiret |
Zie Joret.
|
FD |
Joiris(se) |
zie George(s).
|
FD |
Joirkin |
zie Jourquin.
|
FD |
Joissains |
zie Jossin.
|
FD |
Joisten |
zie Joos.
|
FD |
Jokemeyn |
zie Jacquemin.
|
FD |
Joken |
zie Jaeken.
|
FD |
Joksch |
Joksz: Patr. Jok(i)sch, Jokusch, Silezische afl. van Jokof=Jakob (DN).
|
FD |
Jol(e)- |
-i(e), -i, -iet, -y(t). 1. Car. phys. ,Joli » (Souvent dans un sens péjoratif. — 2. V. WAD (Wa). – 3. Proven. Julie (Dép. Nivelles).
|
EV |
Jol(l)- |
-é, -et. Synon. wallon de Gisler (V. Gislerimont, ,Julémont »), V. WIL.
|
EV |
Jol(l)ivet
|
Proven. Jolivet (Dép. Liège).
|
EV |
Jolet |
-ez, -é, Jollet, -ey: 1. BN. Afl. van Joli (HERB.). – 2. Patr. < Jeholet, vleivorm van Je(h)an (CARNOY i953′,8s). 1430 Mathijsekin Jolet, Desselgem (CAS AERT); 1645 Jan Jolet, Bombaye-Aw. (AP).
|
FD |
Joli |
Jolis, Jolli, Jolly, Joly, Jolyt; 1280-81 «Jehans Jolis li caudreliers» RegTournai, 1289 «Jehennins Jolis» CensNamur, 1291 «Monkin Joli» OnomCalais, 1295-1302 «Havars li Jolis» ImpôtArtois, 1314 «Ste-phani dicti Jolit», 1358 «Gerars Jolis de Verlaine» GuillLiège, 1365 «Robiert Jolit des selliers» TailleMons, 1472 «Gilardin Joly» DénChiny, cf. aussi 1356-58 «Gillekars Trop Jolis» PolyptAth, 1524 «Joly Cola», 1544 «le joly Giele» DénStavelotMy, 1540 «la vesve Glaude Joly» Villers-Pol; surnom: l’anc. fr. joliff) a aussi le sens de ‘gai; vif et w. djoli ‘tacheté, marqueté, moucheté’ (cf. BTD 26, 245) FEW 16, 284b et 285b. Cf. aussi Lejoli et Jolive, Joliffe. Joli XIV. NF à propos duquel Dauzat 345 note : « Un curieux patronyme Joly XIV est obscur quant à l’addition du chiffre, dont la famille a demandé la suppression en 1947 [en France]»; ce pourrait être une formation antonymique (plaisante) à partir du nom Vilain XIII, cf. ce nom. – Bibliogr.: R. Pinon, Un nom original: Joly XIV, VW 64, 1990,195-6. » Forme fém. : Jolie. Dérivés : Joliet, Jolliet. 1589 «Anne fille de feu Johan Joliet» BourgLiège; surnom: moy. fr. joliet ‘gai, joyeux, agréable’ FEW 16,285b.
|
JG |
Joli(e) |
Jolis, Jolli, Jol(l)y, Jolij, Jolyt, Jelyt, Jelijt, Lejoly: BN Fr. j oli: mooi, knap, lief, aardig. 1291 Monkin Joli, Kales ( GYSS. 1963); 1330 Willaume Jolis, 1336 Jehans Jolit, Dk. (TdT); 1443 Jan le Jolyt, Dk.-Bg. (PARM.).
|
FD |
Jolibois |
1472 «Colignon Jolly Boix» Dén-Virton; nom d’origine: Joli Bois, topon. à Fontaine-l’Évèque, Horrues, Waterloo, etc.,w. (d)joli bwès, (Bastogne)yo/ièwa5 ‘lilas’.
|
JG |
Jolibois |
PlN in Waterloo (WB), Horrues en Fontaine-l’Evêque (H).
|
FD |
Jolicoeur |
1464 «Jehenne Jolycoer» Tournai; surnom : fr. joli coeur.
|
JG |
Jolicoeur |
Fr. BN: lief, hartelijk, goedhartig. 1464 Jehenne Jolycoer, Dk. (TTT).
|
FD |
Jolie |
cf. Joli.
|
JG |
Joliens |
zie Julien.
|
FD |
Joliet |
Jolliet, Juillet: BN. Dim. van Joli.
|
FD |
Joliment |
PlN in Bois-d’Haine, Haine, Fayt-lez-Seneffe (H), Glabais(WB).
|
FD |
Jolimont |
Nom d’origine: Jolimont, dépend.de Haine-Saint-Paul et de Fayt-lez-Manage (Ht).
|
JG |
Jolive |
Jolliffe. 1320 «Jehan Jolif» Senlis; surnom: anc., moy. fr. jolif ‘gai, vif; porté au plaisir; galant’ FEW 16, 284b; cf. Joli, etc. » Dimin.: Jolivet. 1289 «Jehans Jolives» CensNamur; anc. îr.jolivet ‘agréable, mignon’ FEW 16, 285b.
|
JG |
Jolive(t) |
Jollivet, Jolliffe: BN Dim. van Ofr. jolif: mooi, lief. 1320 Jehan Jolif, Senlis (MORLET); 1432 Petrus Joliveti (MULI).
|
FD |
Jollet |
-ey, zie Jolet.
|
FD |
Jolli |
zie Joli(e).
|
FD |
Jolliet |
zie Joliet.
|
FD |
Jolliffe |
Jollivet, zie Jolivet.
|
FD |
Jolling |
au génitif: Jollings. Probabl. dérivé du lat. Julianus [FD].
|
JG |
Jolling(s) |
1. Patr. < Lat. HN Julianus. 1438 Jannes Jolyns = 1451 J. Julyns, Ht. (A. GHIJSEN). – 2. Patr. < Friese VN Jolie (V.D. SCHAAR).
|
FD |
Jollings |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Jolly |
Jolli, cf. Joli(s).
|
JG |
Jolly |
Joly(t), zie Joli(e).
|
FD |
Jolois |
NF français (Côte-d’Or, Aube, Yonne), dont l’explicaiton est incertaine.
|
JG |
Joly(t) |
cf. Joli(s).
|
JG |
Jomaa |
zie Jacquemard.
|
FD |
Jomaux |
Evocation d’une particularité de la naissance. .Jumeau ».
|
EV |
Jomaux |
Jomot. 1545 «Thomas de Jomaulx» BourgNamur; var. de Ja(u)maux, Ja(u)mot< Jaume = Jacques.
|
JG |
Jomaux |
zie Jaumaux.
|
FD |
Jombloode |
Sans doute avatar de Jonckbloedt.
|
JG |
Jombloode |
zie Jongbloed.
|
FD |
Jomen |
zie Jacquemin.
|
FD |
Jommes |
zie James.
|
FD |
Jomol |
zie Jamoul(le).
|
FD |
Jomot |
Jomouton, zie Jacquemot(te).
|
FD |
Jomouton |
1552 «Jomouton Bauchart» Subsi-desNamur; var. de Jamotton, dér. de Jamotte, Jaumotte.
|
JG |
Jon |
Zie Jans.
|
FD |
Jon- |
-ard, -art. 1. V. Jeune. — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Jon- |
-et. V. Jeune.
|
EV |
Jon- |
-iau(x), -is. V. Jeune.
|
EV |
Jon(c)keau |
zie Jocqu(e)au.
|
FD |
Jon(g)kind |
Jonckint: BN. Vgl. Kint, D. Jungknecht. 1352 a Johanne Jonckint, Tn. (C. BAERT).
|
FD |
Jonard |
-a(rt), -aerts, zie Janaert.
|
FD |
Jonard |
Jonart, Jonnard, Jonnart, Jonaerts (forme néerl. au génitif). 1358-59 «Gilliars Jonars» PolyptAth, 1426 «Jehan Jonnart» TailleSoignies, 1501 «Jehan Jonart» BourgNamur, 1598 «Pauwel Jona» DénWavre, 1657 «Jean Jonard» BourgNamur; comme Jaunard, -art, dérivé du thème de fr. jeune, w. djône. Cf. aussi 1659 «André Joignait» DénSalm.
|
JG |
Jonard
|
Zie Janaert.
|
FD |
Jonas |
1. N. de baptême. N. biblique. Jonas. N° 10. Ou bien : V. WAD (Wan). Synon. de Jonard. — 2. Evocation de l’histoire de Jonas. N. d’H. sauvé, alors qu’on le croyait perdu.
|
EV |
Jonas |
Nom de baptême d’origine biblique: Jonas, cf. 1191 «Jonas Cocus» Gand.
|
JG |
Jonas |
Younas: 1. Patr. Bijbelse VN Jonas. 1191 Jonas Cocus, Cent (GN); 146 e. Simons Yonas, Tournehem (DUPAS 43). De naam werd ook verward met Jonathan: 1435 Jonathan dictus Jonas, Den Bosch (GOR.). – 2. W. grafie voor (…).
|
FD |
Jonathan |
Patr. Bijbelse VN. 1118 Jonathan (GN); 1390 Jonatas del Corne, Ip. (BEELE); 1385 Eustatij Jonathe, Tg. (TYTGAT).
|
FD |
Jonau |
zie Jeuneau.
|
FD |
jonc |
N. de plante. Collectifs : Jonchais (Jonquoy) et Jonchère. Proven. : (Du)- -Jonquoi, -Jonquoy (Jonquoy, Dép. Escanaffles), J(o)ucquois, Jun- -que; (De) Jonquièrefs).
|
EV |
Joncheere, (de) |
zie (de) Jonckheer(e).
|
FD |
Joncheray |
1. PlN < Fr. jonc: bies. Plaats waar biezen groeien, biest. – 2. Spellingvar. van Joncret?
|
FD |
Jonck |
Jong, Jongh, au génitif: Jongen, Jonken, et sans doute Jonckx, au génitif surcomposé : Jonckens. Surnom néerl. :jong ‘jeune’.
|
JG |
Jonck(e), (de) |
Joncken, zie de Jong(e).
|
FD |
Jonckbloedt |
V. Jong.
|
EV |
Jonckbloedt |
zie Jongbloed.
|
FD |
Jonckbloedt, |
Jongbloet, Yongbloet. Surnom: pour J. Herbillon, une glose ‘jeune sang’ paraît préférable à l’ail. Jugendblùte ‘éclat de la jeunesse, fleur de l’âge’. Cf. aussi les NF ail. Jungblut, Jungbluth, expliqués par Bahlow 266 par ‘jeune corrompu, jeune pervers’.
|
JG |
Jonckeau |
Jonkeau ; [var. avec suffixe -et représentant w. liég. -ê\ Jonquet (NF de la région de Verviers et Spa). Nom d’origine: forme francisée du toponyme Jonckay, w. so l ‘ djôkè, dépend, de Comesse (Lg).
|
JG |
Jonckels |
Forme néerl. corresp. à ail. Jungels; dérivé (au génitif) dejong.jung ‘jeune’.
|
JG |
Joncker |
Jonckheer, Jonckheere, Jonker, Jonkheer, au génitif: Jonckers, Jonkhers, Jnnkers. et sans doute Jonckiers. Surnom néerl.‘.jong heer ‘jeune seigneur’, mais aussi ‘jeune homme’.
|
JG |
Joncker(s) |
Jonck(h)eer(e). V. Jon-ker, Jonkheer.
|
EV |
Jonckheer(e), (de) |
Jonkheer, (de) Jonkheere, Dejonkhaere, (de) Joncheere, (de) Jonchkeere, (de) Jonckeer(e), Jonckheers, Deyonckheere, Deijonckheere, -herre, Jonckheerer, Yonckheer, Jonckiere, -1ère, -iers, de Joncker(e), Jon(c)ker(s), lonckers, Jun(c)ker(s), de Juncker, Junger(s), lungers, Yungers, lunker, Yunker, Yunkes, ‘s Jongers, Siongers, S’Jongers, Sjongers, S’Jonkers, Dioncre, Dionkre, Diongre: BN van een jonkheer, jonker, jong edelman, jonkman van aanzienlijke stand; jonger: jonge man, jonkman. 1326 Hughe de Jonchere, Ip. (BEELE); 1335 Daneels Joncheeren huus; up Lisen Sioncheren, Ktr. (DEBR. 1971, 1970); 1449 Dierick den Joncker, Mb. (A. BAERT).
|
FD |
Jonckheid, van der |
van der Jonckheijd, -heyd: Reïnterpretatie van PlN Jonckhout in Bilzen en Hoelbeek (L).+1300 Johans van Jonchoit = heren Johans van Jonchout, Bilzen (OGO). Zie Jonkhout.
|
FD |
Jonckiere |
-ière, -iers: 1. PlN Jonquière. Zie De Jonquières. 1260 Flobert Jonkières (MORLET); 1392 Janen van der Jonckiere, Dk. (RAK, SR F> 7v°). – 2. Spelling voor Jonckheere (iè = scherplange e).
|
FD |
Jonckint |
zie Jongkind, Janquin.
|
FD |
Jonckleer |
W. verhaspeling van Jonckheer.
|
FD |
Jonckman |
Jonkman, au génitif: Jongmans, Jonkmans. Surnom néerl. : jong mon ‘jeune homme’.
|
JG |
Jonckman(s) |
zie Jonkman.
|
FD |
Jonckx |
zie de Jong(e).
|
FD |
Joncour(t) |
PlN Joncourt (Aisne). 1410 Alain Joncourt, Senlis (MORLET).
|
FD |
Joncquet
|
zie Jacquet.
|
FD |
Joncret |
1719 «Joncrez et Dantinne eschevins» Couvin; nom d’origine: Joncret, w. djoncrèt (Ht)
|
JG |
Joncret |
Joncheray: PlN Joncret (H).
|
FD |
Joncret |
Proven. Loc.
|
EV |
Joncxis |
Jonxis, Jonexis, Jouxis (cacographies). Latinisation de Vanderbiesen ou Dejon, w. dèdjon (= des Joncs) > de Juncis.
|
JG |
Jond, de
|
zie de Jong(e).
|
FD |
Jone |
1444 «Jone le Fondeur» AidesNamur, 1589 «Jehan Jone» Arbrefontaine; probabl., comme Jaune, surnom: w. djône ‘jeune’, cf. 1444 «le jone charlier», «Jehan Motin le jone«AidesNamur, 1464 «Thonet Malchair le jone» GuillLiège, 1465-66 «Jehan Neco le jone»TailleHoves. Dérivé; Jonet, w. nam. Jônèt, Jones [à moins que Jones ne soit un NF anglais]. 1341 donnes li sargiers» Nivelles, 1356-58 «Jones Gillos» PolyptAth, 1442 «Jonet le Manchon» Villers-le-Gambon, 1444 «Jonet le naiveur» AidesNamur, 1447 «Jonet Gobelet» Gozée, 1449 «Gerart Jonet» AidesNamur, 1615 «Pierre Jonez/Jonet» Cerfontaine. – Jonette. 1417 «Jakemes Jonette» PolyptAth.
|
JG |
Jonen
|
zie Jeunen.
|
FD |
Jonequin
|
zie Janquin.
|
FD |
Jones |
Patr. E. FN. VN John, Johannes.
|
FD |
Jonescu |
zie Ionescu.
|
FD |
Jonet |
-ette, Jonnet, Jon(n)é, Geonet, Younès, -es: Patr. < Jehonnet, var. van Jeannet. 1299 Jehans Jonnés, Bergen (PIERARD); 1586 Jehan dit Jonnez, Les Sartes; 1587 Jehan dit Jonnet, St-Georges; 1591 Jean dit Jonnet, Dommartin; lôizjoannis dicti Jonnet Bauwin; 1654 Nicolas Jonet=1660 Nicolas Jehonet, St-Georges; 1751 Jaspar Jonet alias Gaspar Jehonnet, Fize-Fontaine (med. H. Douxchamps).
|
FD |
Jonexis |
cf. Jonexis.
|
JG |
jong |
.Jeune ». Car. phys. Jong, Jung, De Jong(h)e. Composé : Jonckbloedt, Jungbluth, ,,Sang jeune ». Jungst, ,,Le plus jeune ». Jonkmans. ,,H. jeune » ou .Jeune-homme ».
|
EV |
Jong- |
cf. Jonc-.
|
JG |
Jong(e), de |
de Jongh(e), de Jonck(e), de longh(e), de longe, Deyonghe, Dejoughe, D’Jong, de Jond, Jong, Jonge(n), -ens, Jongh(en), Jonck(en), Jonk, T’Jonck, Jonckx, Jun(c)k, Jung, Yonck, Yong, Yung, Yunck, Junge(n): BN de Jonge, om de zoon van de vader (de oude) te onderscheiden. 1123 Erenbaldo luuene; 1204 Euerarth de Junghe, Z (LEYS1951); 1388 Godefridi Jonghe = 1397 Godefridi Juvenis = 1399 Godefroy le lovene, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Jong(h)mans |
zie Jonkman.
|
FD |
Jongbeis |
-beys, -buys: Reïnterpretatie, misschien vanjambloes?
|
FD |
Jongbloed(t) |
-bloet(s), Jonghbloet, Jonckbloedt, Yongbloet, longbloed, Jombloode, Jungblut(h), Yungblut(h), -bludt, -blut: Deze Ndl. en Ndd. (Jungeblo(o)dt) BN werd verhoogduitst tot Jungblut(h): jong verdorven (DN).
|
FD |
Jongboer |
Jungbauer: BN en BerN: jonge boer.
|
FD |
Jongejan |
BN Jong en Patr. Jan. Vgl. Jeunejean.
|
FD |
Jongeling(hs) |
Jungling, Jungling, Junsling: BN: jongeman. Vgl. Jonkman. 1166 Arnoldum et Junglinum, Oostburg (GN); 1425 Bartholomeus gheheyten Jonghelincs zoen wilneer Jan Meeus Jonghelincs, Oisterwijk (MNT 282); 1449 Janne Jongelinc, Mb. (A. BAERT).
|
FD |
Jongen |
1. N. d’état. ,,Garçon, célibataire ». — 2. Situation sociale. ..Domestique ».
|
EV |
Jongen |
cf. Jonck, Jonken.
|
JG |
Jongene(e)len
|
Jongeneel, Jongenelis: BN + Patr. Jonge Nelen, Nelis: Cornelis. 1595 Jonge Nelen, Rucphen NB; ±1650 Jongeneel, Goudriaan (PDB).
|
FD |
Jongenelen |
Surnom composé: néerl. jonge ‘jeune’ + Nelen = Cornelis [FD].
|
JG |
Jongepier
|
Jungpeter: BN + Patr. Jonge Pier(re), Pieter, Peter.
|
FD |
Jongert |
1. V. Jonker. — 2. Jonger, ..Serviteur, discipline ». Synon. : Jongers.
|
EV |
Jongert
|
Patr. Germ. VN junk-hard ‘jong-sterk’: Junchardus (MORLET I).
|
FD |
Jongeryck
|
Patr. Germ. VNjung-rîk. 1693 Jacques Jonghericx, Killem FV (VERGR. 1972).
|
FD |
Jongetjes |
zie Jongtien.
|
FD |
Jongh-
|
zie Jong-.
|
FD |
Jonglet |
-ez, Jouglet: Var. van Jonlet. 1432 Hugo Jonglet, Amiens (MULI).
|
FD |
Jongste, de |
Jüngst: BN voor de jongste, benjamin.
|
FD |
Jongtien |
Jongetjes: BN. Dim. van Jong.
|
FD |
Jongy |
Peut-être mis pour Joigny, nom d’origine (Ardennes).
|
JG |
Joniau |
-iaux, Jonniau, -iaux, -icaux, Joignaux, Joigneaux, Joinau, Joinneau. 1286 «Jou-niaus li Aposteles» CartBinche, 1518 «Joniau» Dailly, 1520 «Thirion Josnea» Bourg-Namur, 1557 «Jehan Joenneau» Châtelet, 1597 «Piere Jonneau» BourgDinant, 1624 «Petit Jean Falmin dit Joniaux» BourgNamur, 1645 «Guillaume Jonneau» BourgNamur, 1692 «Jenne Balle dict Joniaux», 17e s. «Jonniaux» Cerfontaine, 1719 «Pierre Jon-neaux » Silenrieux ; comme Jeuniau(x), dimin. du thème de fr. jeune, w. djône.
|
JG |
Joniau(x) |
zie Jeuneau.
|
FD |
Jonik |
Zie Janik.
|
FD |
Jonis(z) |
Jonist, Jonius, Yunus: 1. Patr. Junius, latinisering van Yoen; zie Yon. 1400 Gherijt Yonijs soen van Outshorn; 1503 Lijsbeth Joenis dochter = 1493 Elizabeth filia Junonis = El. fîlia Junii, Noordwijk (LIND.). – 2. Patr. Afl. van VN Jan.
|
FD |
Jonius |
Latinisation du NF Jone, etc. ?
|
JG |
Jonk |
Zie de Jong(e).
|
FD |
Jonk- |
cf. Jonck-.
|
JG |
Jonkeau |
zie Jocqu(e)au.
|
FD |
jonker |
et jonkheer. ..Damoiseau ». (Souvent péjoratif, ..Nobillon ») et ,,Ecuyer ». Situation sociale. Jon-(c)ker(s), Junkers, Jongert, Jun-gers, De Joncker. (De) Jonck-(h)eer(e).
|
EV |
Jonker(s) |
Jonkheer(e), zie (de) Jonckheer(e).
|
FD |
Jonkergouw |
PlN? Er zijn veel D. PlNn met Junker-. ± 1600 Jonckergou, Heusden-Altena (PDB).
|
FD |
Jonkheym |
-heijm, Jungheim: PlN Jonkem in Mons (LU)? Of veeleer < Junghein: jonge Hein. Vgl. Jungheinrich.
|
FD |
Jonkhoff |
PlN, vgl. D. Junghof: jong, nieuw hof.
|
FD |
Jonkhout |
PlN Jonchout in Bilzen en Hoelbeek (L). 1365 Johannes de Jonchout…curtim suam de Jonchout; 1379 Gerardo de Jonchout, Hoelbeek (HERB. 1947,70; GRAUWELS 1978,65). Zie ook Vanderjonckheid.
|
FD |
Jonkin |
1. V. Jeune. — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Jonkind |
zie Jongkind, Janquin.
|
FD |
Jonkman(s) |
Jonckman(s), Jong(h)mans, Jungman(n): EN voor een jongeman of jongman, vrijgezel. Vgl. Jonckheere, Jongeling. 136 e. Hugonis Joncmans = Hugen luncmanne, Hulst (GN); 1344 Jehan Joncman, Ip. (PSM); 1402 Sapientie Jonghemans, Mech. (HB).
|
FD |
Jonkvrouw |
Mnl. joncfrouwe: ongehuwde jonge vrouw, jong meisje (> juffrouw), meisje van goede stand, vrouw van stand. 1370 up joncvrauwe Katelinen Jhan Bollaerts wedue, Ktr. (DEBR. 1970).
|
FD |
Jonlet |
1. BN Dim. van W. djône: jeune, jong. 1579 Andrien Jonlet, Hoei (HERB.). – 2. Patr. Dim. van VN Jean. Vgl. Jonnard, Janlet.
|
FD |
Jonlet |
1579 «Andrien Jonlet» Huy; p.-ê. surnom, dérivé en -elet de w. djône ‘jeune’ ? La forme w. du nom serait alors *djôn ‘lèt.
|
JG |
Jonlet |
V. WAD (Wan).
|
EV |
Jonn- |
-ard, -a(e)rt, -ers), -é. 1. V, WAD (Wan). — 2. V. Jeune.
|
EV |
Jonnard |
-a(e)rt, zie Janaert.
|
FD |
Jonné |
Zie Jonet.
|
FD |
Jonnekin |
-kyndt, Jonneskindt, zie Janquin.
|
FD |
Jonnet |
Zie Jonet.
|
FD |
Jonniau |
Jonniaux, Jonnieaux, cf. Joniau(x).
|
JG |
Jonniau(x) |
zie Jeuneau.
|
FD |
Jonniaux |
V. Jeune.
|
EV |
Jonot |
Zie Jeannot.
|
FD |
Jonquet |
cf. Jonckeau.
|
JG |
Jonquet |
Junqué, zie Jacquet.
|
FD |
Jonquière(s) |
V. Jonc.
|
EV |
Jonquin |
V. WAD (Wan).
|
EV |
Jonquin |
zie Janquin.
|
FD |
Jonquois |
Jouquois, Jucquois: PlN Joncquoi, o.m. in Vloesberg (H): biest, plaats waar biezen groeien. 1275 Thumas dou Joncoit…dou mes dou Joncoit, Vloesberg (VR 58r°); 1305 Thiri dou Joncoet, Ronse (LENOIR).
|
FD |
Jonsen |
Jönssen, Jonsson, Jönsson: Patr. Ndd. en Skand. Zoon van Jan. 1348 Nie. Jonesson, Stralsund (NN).
|
FD |
Jonskin |
Peut provenir de *Jongskin, dérivé néerl. en -kin de Jongs, cf. Junsling, qui doit se rattacher à ail. Jùngling ‘jeune homme’.
|
JG |
Jonskin |
zie Janquin.
|
FD |
Jonval |
Jonveau: PlN Jonval (Ard.).
|
FD |
Jonval |
Nom d’origine: Jonval (Ardennes, arr. Vouziers).
|
JG |
Jonvel |
PlN Jonvelle (Hte-Saône).
|
FD |
Jonville |
Nom d’origine: Jonville (Meuse).
|
JG |
Jonville |
PlN Jonville (Eure-et-Loir, Meuse). De naam werd verward met Sonneville (zie Somville). 1548 Gheeraert Jonneville, Ktr. (KW); 1625 Rogier lonneville, Mkr.; 1763 Pierre Rogier Jonville, Rollegem.
|
FD |
Jonville |
Proven. ]o(de)nville (Dép. Sibret).
|
EV |
Jonxis |
cf. Jonexis.
|
JG |
Jonxis |
Latinisering van Dujonc: van der Biezen (HERB.).
|
FD |
Joode, de |
zie de Jode.
|
FD |
Jooken |
au génitif (surcomposé): Joockens, Jookens. Génitif néerl. du thème Jeuck- et Jock-.
|
JG |
Jooken |
zie Jaeken.
|
FD |
Joole |
Friese VN Jolie? 1790 Joole, Nieuwkapelle (PDB).
|
FD |
Joon(n)ekin(dt) |
zie Janquin.
|
FD |
Joor(i)s |
V. Joris.
|
EV |
Joordens |
zie Jordaens.
|
FD |
Joore(n) |
Joor(s), Jooris, zie George(s).
|
FD |
Jooris |
Joors. Forme néerl. de lat. Georgius, fr. Georges, cf. Joiris.
|
JG |
Joorter |
Var. van Gorter?
|
FD |
Joos |
au génitif: Joosen, Joossen, au génitif surcomposé: Joosens, Joossens. Reprise néerl. au roman Josse < lat. Jodocus; cf. Jodoci et Jooste. – Pour une explication de Josse par l’hypocor. germ. god-so, cf. J. Lindemans, fs Joos een germaansche naam ?, dans Koninkl. Vlaamsche Académie van Taal- en Letter-kunde, Versl en Meded., nov. 1943, 791-804.
|
JG |
Joos |
Joos- -(s)en(s), -stens. V. WAD (Waz).
|
EV |
Joos |
Joos(sen), Jo(o)sen(s), Joossen(s), Joessen, Josents, Jossens, Jussen, Jo(o)sse, Joce, Jous(se), Joussen, Yasse, Jassem, Jassens, Cehasse, Josz(t), Joes(tens), Joosten(s), Jost, Joste(n), Joisten, Joust(e), Jousten(ne), Dioos, D’Joos, Just(e), Justen(s), Justin: 1. Patr. VN Joos < Bretonsenaam Judoc(us). LINDEMANS (VMKA1943,791-804) evenwel ziet in Joos de Franse vorm Josse, Joce < Germ. God-so (zie Goos). Jodocus is dan een andere vleivorm van dezelfde naam, maar met Keltisch -oc-suffix. De VN was vrij gebruikelijk in de ME. De naam Joos werd achteraf tôt Joost verzwaard en in de renaissancetijd aïs Justus vertaald. 1319 Judoco dicto Joest van Maerle, Ravels (OATIII); ± 1400 Jodoc dit Justus de Bronchorst, Luik (BODY); 1435 Jodocus dictus Yoest, Den Bosch (GOR.). Na 1700 werd Joos ook wel voor Jozef gebruikt: PH. COUSSEMENT, Van jozeftotjoos. Bk. 1964,232-4.1366 Joes Scade=1378 Judoci Scade, Ktr. (DEBR. 1970); 1478 van Janne Joest, Kh. (DEKE YSER); 1606 Dioos Valck=1605 Joos Valcx, Aarts. (MAR.). – 2. Soms reïnterpretatie van Oosten (zie Ost). « 1675 Franciscus Oosten = 1757 Fr. Joossens (gen.), Oostmalle; zijn dochters heten: « 1702 Anna Joesten, 11783 Aldegundis Joostens, ti?6o Catharina Joossens, Oostmalle; 1702 Joannes Oosten=Joostens, Oostmalle ( VS 2001,152-153).
|
FD |
Joosep |
zie Joseph.
|
FD |
Joosken |
au génitif: Jooskens. Dimin. néerl. du précédent.
|
JG |
Joosken(s) |
Joskin(s), Josqui(n), Joski, Jusgen: Fatr. Dim. van VN Joos. 1348 Joeskin Godremacht, Ktr. (DEBR. 1971).
|
FD |
Joosse(ns) |
Joosten(s), zie Joos.
|
FD |
Jooste |
au génitif: Joosten, au génitif surcomposé: Joostens. Néerl. Joost (depuis le 16e s.) est une reprise à l’all. Jost, depuis 1295 (cf. J. Lindemans, ibid. 791, note 1 ) ; représente aussi lat. Jodocus, mais il a été traduit par les humanistes par lat. Justus (ainsi Justus Lipsius, pour Joost Lips).
|
JG |
Jop |
Zie Job, Jap.
|
FD |
Jop- |
Jopp-. Thème difficile à identifier; comme pour les thèmes anthrop. Jap- (avec a long) et Jaup-, les rapprochements proposés à Job, Joubert et surtout Gaspar ne satisfont pas vraiment. Dérivés : Jopart, Joppart. 1674 « Melchior Jopart» Villers-St-Ghislain. – Jopen, Joppen, Joppin, w. (Glimes) Jôpin. 1624 «demy bon-nier condist Jopin» Beyne-Heusay, 1636 «Jan Jepin [= Jopin?]» émigré en Suède. – Joplet.
|
JG |
Jop(p)art |
zie Japar.
|
FD |
Jopen |
Zie Jap.
|
FD |
Jopke(n) |
Patr. Dim. van Slav. Jobek: Jakob (DN).
|
FD |
Jopken |
cf. Jobken, v° Job.
|
JG |
Jopp- |
cf. Jop-.
|
JG |
Joppart |
1. V. Jobart — 2. V. WAD (Wa).
|
EV |
Joppen |
-in, zie Jap.
|
FD |
Joquet |
1. Situation soc. .Jeune domestique ». — 2. V. WAD (Wac).
|
EV |
Jor- |
-et, -ez, -ion. V. WARD (Wari).
|
EV |
Jorant |
Cf. «Jorans des Prez» BodyNFLiège 148; p.-ê. réduction de: 1252 «Enjorram de Mugh (= Moxhe), miles», 1289 «monseignor Enjoran(t)» d’Orbais, var. de Enguerrand, anthrop. germ. inghil-hramn-. Cf. cependant 1160 «Jorannus», 1178 «Jorannus de Blagnei» CartOrval.
|
JG |
Jorant |
Jo(u)rand: 1. Patr. Korte vorm van de VN Enjorand, Engerand, Enguerrand. Rom. vorm van de Germ. VN Ingram. Jorans des Prez = 1252 Enjorram de Mugh, Moxhe (HERB.). – 2. Rom. vorm van de Germ. VN Godram. ii27jorannus, Luik (SLL); 1130 S. Joiranni, Reims (ASM); 1173 Jorannus (de Blagnei) (CAO); 1349 Simon Jorant, Dk.(TdT).
|
FD |
Joray |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Jord- |
-an(t), -(a)ens. V. Jourdain.
|
EV |
Jorda |
Jourda(t): Patr. Korte vorm van Jordanus. Zie Jordaens.
|
FD |
Jorda(e)ns |
-an(t), Jo(o)rdens, Jaerdens, Jourd(a)in, -an(ne), -ant, Jourde(n), Jourdren, Jurdan(t): Patt. Volgens Fm. 981 verklaart de riviernaam wel de bekendheid maar niet de oorsprong van de naam Jordaan, die hij al in de se e. attesteert: Jordanes, Jordanus. Ook V. D. SCHAAR meent dat de naam Germ. is. BRATTÔ119-120 denkt dat de riviernaam persoonsnaam geworden is om aan hetdoopsel van Christus te herinneren. Volgens BACH 288 is Jordanes een bijbelse naam die als Germ. werd opgevat en aanleiding gaf tôt hybridische vormen aïs Jord-oinus, Jord-ildis. ii54jordanis; 1249 Jordanus magister (GN); 1267 Henri le fil Jourdain, Ktr. (DEBR. 1980); 1280 Jordanus Pottin, Ip. (BEELE); 1298 Willaume Jourdain, Kales (GYSS. 1963); 1370 Jan Jordan Godertszoen; 1381 Jan Jorden Godevaertssoen, A’dam (OA189,248); 1415 Meeus Jordens, Ht. (A.GHIJSEN); 1535 Peter Jordaens, Merksem (AP).
|
FD |
Jordan |
Jordant, Jourdan, -ant; Jourdain; Jurdan, Jurdant. 1175 «Jordanus» Liège, 1283 «Jordains Robrecht» DettesYpres, 1289 «Jehans Jordains» CensNamur, 1369 «Jor-dans Brant canones», 1405 «Jordans de Gaire citain de Liège» GuillLiège, 1530 «Pier Jordan dit le vieil Jordan» Montegnée, 1612 «Estienne Jordain» TerriersNamur, 1707 «Jean Jordan» BourgLiège, 1779 «Henry-Pascal Jurdan» Verviers (cf. aussi w. à flo djordin. topon. à Jupille); nom de baptême, issu du nom du fleuve biblique où fut baptisé le Christ, popularisé par les croisades (à l’origine: baptisé avec de l’eau puisée au Jourdain). Jordan(t), Jourdan(t), Jurdan(t) représentent la forme populaire de Jourdain, celle-ci la forme plus savante. « Au génitif latin: Jordany. « Formes flamandes: Jorden, au génitif: Jordaens, Jordens.
|
JG |
Jore |
Joren(s),-esz, zie George(s).
|
FD |
Jorens |
Génitif néerl. de Jore, Georges.
|
JG |
Joret |
-ez, Joiret, Jouret(z), -ez, Jauret, Juré, -e(z): Patr. Dim. van Joris, Jorges, Georges.
|
FD |
Joret |
Jorez, Jouret, Jourez. 1289 «Jores do Molin» CensNamur, 1364 «Jores de Jehan-sart» Mainvault, 1444 «Joret de Branchon», 1499 «Jehan Joret» BourgNamur, 1540 «Hercules Joré» Flobecq, 1628 «Jaspar Jouhrez» émigré en Suède; dérivé en -et du thème de Georges, cf. Joiret.
|
JG |
Jorge |
Jorgens(en), Jôrgenne, zie Georges.
|
FD |
Jorgenne |
Graphie romane de Jorgen; cf. Jeur-gen, qui est le génitif d’ail. Jôrg, hypocor. de Georges. – Jorger. Probabl. du même thème.
|
JG |
Jörger |
Jorger: Obd. afl. van VN Jörg: Georgius.
|
FD |
Jori |
Joary, Juri, Jury: Patr. Gr. HN Georgius.
|
FD |
Jorio |
[nom d’une célèbre famille de montreurs de marionnettes tournaisiens, dont l’ancêtre Jean-Pierre Jorio[z] (1761-1843) était né dans le Val d’Aoste; la forme altérée Joriau n’a pas subsisté [MH]]. Probabl. dérivé du thème Jo(i)r-, de Georges, comme le suivant; comp. «Georges dit Joiriot» (Body, 148).
|
JG |
Jorio(t) |
Patr. Dim. van VN Joris, Georges. 146 e. Georges dit Joiriot, Luik (BODY).
|
FD |
Jorion |
J(o)urion: Patr. Vleivorm van VN Joris, Georges. 1275 Biertous Jorions, Dk. (RL); 1553 Anthonius Jurion, Valencijn (MULIV); 1639 Jonas Jorion=Jourion, Humbeek (VS 1983, 106). Zie ook Serrien.
|
FD |
Jorion |
Jourion, Jurion. 1275-76 «Biertous Jorions», 1280-81 «Armiès Jorion» RegTour-nai, 1533 «la veuve David Jorion» Bourg-Namur, 1536 «Pierre Jorion» Walcourt, 1537-40 «Jehan Petit dit Jorion» DénFrasnes; dérivé roman en -i(ll)on du thème Jo(i)r-, de Georges. Joris, Jeoris, w. Djwèris’, Djôris’; au génitif germ.: Jorissen, Jorisenne (graphie rotna-nisée), Jorssen (forme contractée), au génitif surcomposé: Jorissens. 1283 «Joris de Marc, le drapier», 1284 «Joris li Braseres de chier-voise» DettesYpres, 1472 «Joris» DénViel-salm, 1519 «Hanin Jorisse» BourgNamur, 1524 «Joris de Bergifaix», «le gros Joris» DénStavelotMy, 1535 «Johan Joris des Vil-lettes» CoutStavelot, 1552 «Johan Henry Georys, fils de Henri Joris de Nouwilhe» La Gleize, 1682 «Gille Jeoris» Treignes; Joris, forme néerl. de Georges, qui, en Wallonie, paraît être une reprise au flam. ; cf. aussi Georis, Jeuris, Joaris, Joiris, Jooris.
|
JG |
Joris |
N. de baptême. ..Georges ». Formes diverses: Jo(o)r(i)s, Joris-, Jeuris- -sen, Jorg-, J(e)urg–en(s), -ans. Jurjans. N° 10.
|
EV |
Joris(e) |
-issen(s), -issenne, zie Georges.
|
FD |
Joriskes |
Patr.Dim. vanjoris < Mnl.Joorskin. 1399 Jorsquin de Heule, Ip. (BEELE).
|
FD |
Jorre |
Jor(ris)sen, Jorssen(s), zie Georges.
|
FD |
Jortay |
et sans doute Jortoy. Dérivé en -eté du thème Jor- (Georges); cf. 1389 «Goffuiet Joreal» Abée.
|
JG |
Jortay |
V. WARD (Ward).
|
EV |
Jortay |
zie Gérardeau(x).
|
FD |
Jorus |
zie Georges.
|
FD |
Jorwitz |
zie Jurewicz.
|
FD |
Jos- |
-et, -i(s), -let, -pé, Joss, Joss- -a, -art, -e, -elet, -on, Jost, Josz. V. WAD (Waz).
|
EV |
Josch |
Josch(ke), Joschko: Patr. Westslav. vleivorm van een VN die met Jo- begint, zoals Joseph, Johann, Jodocus, Joachim (NAUMANN).
|
FD |
Josch |
Josch. NF all. obscur.
|
JG |
José |
Nom d’origine : José, w. è Djozé, dépend. de Battice, naguère commune (Lg).
|
JG |
Josée |
1. Proven. José (Dép. Battice). — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Josel |
Zie Jossel(s).
|
FD |
Josen(t)s |
Zie Joos.
|
FD |
Josens |
V. WAD (Waz).
|
EV |
Joseph |
N. de baptême (Epoque récente).
|
EV |
Joseph |
w. (prénom) Djôsèf; au génitif latin: Josephi, Joséphy. 1205 «Lambertus Joseph» Wasseiges ; prénom Joseph, d’origine biblique, frappé d’une signification péjorative, peu porté au Moyen Âge sinon par des Juifs; on explique son discrédit d’une part par le souvenir du Joseph de la Genèse, considéré comme niais parce qu’il s’était refusé à l’épouse de Putiphar, d’autre part parce que ce nom aurait pâti de la réputation de simple père nourricier qui s’attache au mari de Marie (cf. M. Arnould, NP en Hainaut, 52-53), du moins jusqu’en 1687, date à laquelle saint Joseph a été considéré comme le patron des Pays-Bas (d’où sa popularité, comme second ou troisième prénom au 18e s., cf. Jeanjot). De ce fait, Joseph a généré peu de dérivés, peu d’hypocoristiques.
|
JG |
Joseph(s) |
Josephi, Josephy, Josephson, Joosep, Yoseph: Patr. Bijbelse VN Jozef, die in de ME zelden voorkwam. 1227 Joseph (GN); 1280 Josep Slingers=Joseph Slinger; 1305 Gillon losep, Ip. (BEELE); 1350 Pieter Josep = 1355 Pétri Joseph, Ktr. (DEBR. 1970). – Lit.: F. DEBRABANDERE, De nwm]ozefin de middekeuwen. MVN1961,70-73. -K.ROELANDTS,…Sep|>ee« konsoorten. VMKVA 1962,87-120.
|
FD |
Joset |
-é(e), -ez, zie Josset.
|
FD |
Joset |
Josez, cf. Josse (ci-dessous).
|
JG |
Josi |
Josis, Josy: Patr. Wsch. < VN Joos, Joce.
|
FD |
Josiassen |
Zie Joziasse.
|
FD |
Joskin |
cf. Josse (ci-dessous).
|
JG |
Joskin(s) |
Joski, zie Joosken(s).
|
FD |
Joslet |
Zie Josselet(te).
|
FD |
Jospa |
Patr. W. vorm van Jaspard. Vgl. Jospin.
|
FD |
Jospé |
Jospe: Patr. Jospet, dim. van Jaspard.
|
FD |
Jospin |
zie Jaspin.
|
FD |
Josqui(n) |
zie Joosken(s).
|
FD |
Jossaert(s) |
-aer(s), -aar, -ar(t), -a, Joassart, Joussa(e)rt, Jossa: 1. Patr. Afl. van VN Josse, Joos. 1380 Giles Josar, Avennes LU (AVB); 1386 Jehan loesaerde, Ruiselede (DEBR. 2000); 1400 Gille Jossar; Jossars de Cellir, Luik (BODY); 1419 Joessaert van der Moten, Ktr. (DEBR. 1958). – 2. Soms var. van Gossaert. 1376 Jossardo de Halleer = 1373 Gosart van Haleer, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Josse |
1277 «Joses li fius Ywain» DettesYpres, 1280-81 «Josses Balons» RegTournai, 1289 «Josses et Jehans li Farchit» CensNamur, 1394 «Josse Goutier» Quaregnon 1426 «Josse le Mousnier», «Henry Josse» TailleSoignies, 1537-40 «Hanon Josse» DénFrasnes, 1540 «Josse du Bron»Flobecq, 1540-41 «Josse van Milz», «Joos Persoens» Marcq, 1598 «Jehan de Hautphenne dict Josse » DénWavre ; Josse < lat. Judocus, Jodocus, nom d’un saint ermite breton du T s., dont les reliques sont conservées dans un village homonyme du Pas-de-Calais et donnent lieu à pèlerinage (cf. M. Arnould, NPen Hainaut, 53). Cf. aussi Jodoci. • Cas-régime en -on : Josson. 1281 «Jossonle fil Ywain» DettesYpres, 1279-80 «Hèle li femme Josson le Machon», 1302 «Josson le Piscenier» LoiTournai, 1308-9 «Josson le Juys» ComptesMons. Dérivés romans : Jossa, Jossaar, Jossaert, Jossar, Jossart, w. (Jauchelette) djossau. s.d. «Judoci Jossar dicti Bonvarlet», «domicelle Marie uxoris Jossardi dicti Jossars » ObitHuy, 1383 «Jossar de Flawennez» Flawinne, 1392 «Gieles Jossar d’Avennes» CartValBenoît, 1444 «Jossart de Landines», 1449 «Colart Jossart» AidesNamur, 1491-92 «Hene Jossar» TerreJauche. – Joset, Josez, Josset, Jossez, •é. 1285 «Mahius loses» Aniche, 1365 «Jehan Joset des fêvres» TailleMons. – Joskin, Jos-kins, Josquin (dimin. en -kin). 1540 « Jossequin Entre deux eauwes» Havinnes. – Jossieaux. 1257 «Jossial le Ju de Genape» BaillNivelles, 1449 «Massart Josseau» AidesNamur. i Avec suffixe double : Josselet, Joslet. 1518 «Damide Josselet» BourgNamur, 1524 «Heylman Joslet», 1544 «Colla Joslet» DénStavelotMy, 1602-3 « Josselet clercq » Ter-riersNamur, 1709 «Michel Josselet» Archen-nes. – Josselette [peut représenter aussi Jasselette, nom d’origine = Jauchelette]. –Jospin (suffixe -epin, comp. Colpin).
|
JG |
Josse |
zie Joos.
|
FD |
Jossein |
Zie Jossin.
|
FD |
Jossel |
-els, Josseaux, -i(e)aux, Josel, Jozeau: Patr. Dim. van Jos(se), Joos.
|
FD |
Josselet(te) |
Joslet, Jasselette: Patr./Metr. Dim. van VN Josse: Judocus. Vgl. Jasset. 146 e. Josse dit Josselet Colloise; 1562 Judoc dit Josselet, Luik (BODY).
|
FD |
Josselin |
Jocelyn, Joslin, J(o)usselin, Jezelin: Patr. Dim. van VN Josse: Joos.
|
FD |
Jossen |
Jossens, cf. Jous.
|
JG |
Jossen(s) |
zie Joos.
|
FD |
Josset |
-ey, -ez, Joset, -ez, -é(e), Jousset, Jeus(s)ette, Dieusette (dit Jeusette), Jusette: Patr./Metr. Dim. van VN Josse: Judocus. 1272 Henricus luzette, Court-St-Et. (HERB.); 1383 Josset=Josquin le Munier (MARCHAL); 146 e. Josset dit Jossette de Berlaimont, Luik (BODY); 1406 Jehan Josset, Laon(MORLET).
|
FD |
Jossi(e)aux |
zie Jossel.
|
FD |
Jossin |
-ein, Joissains: 1. Patr. Vleivorm van Joce: Joos. 136 e. Jehans Jossin, Laon (MORLET); 1405 Gilson Jossaint, Luik (BODY). – 2. Evtl. Joassin = Joachim.
|
FD |
Josson |
Josso(t): Patr. Rom. vleivorm van Joce. 1426 Jehenne Jossonne, Dk. (TTT).
|
FD |
Jost |
au génitif: Josten, Jousten. 1524 «Jost», 1544 «Pirot bovier aus enffans Jost Royez» DénStavelotMy; cf. Jooste(n).
|
JG |
Jost |
Joste(n), Josz(t), zie Joos.
|
FD |
Jostmeyer |
Joos(t) de meier. Vgl. D. Jobstmeier.
|
FD |
Josy |
Josi, Josis. Sans doute hypocor. de Josse; Josi est encore prénom dans le Luxembourg germanique au 17e s.
|
JG |
Josy |
Zie Josi.
|
FD |
Jots |
cf. Jodts.
|
JG |
Jots |
zie Jodts.
|
FD |
Jott- |
-ard, -ay, -ier, -rand. V. WAD (Wad).
|
EV |
Jott(h)ier |
zie Gautier(s).
|
FD |
Jottard |
w. nam. Djotârd. NF attesté dès 1655 à Waha et Aye (Marche), cf. 1764 «Henry-George Jottar (orig. de Waillet)» BourgLiège; équivalent w. du nom Gottard (attesté en France, non en Belgique), d’un anthrop. germ. *gauta-hard, dont on a des formes latinisées Jautardus, Jotardus au 10° s. (Morlet, NP Gaule I, 105); cf. aussi Jouard.
|
JG |
Jottard |
zie Goddaer(t).
|
FD |
Jottay |
1633 «Jehenne Jottea» Montegnée, à côté de 1633 «Magriette délie Jote» Montegnée, 1780 «Mathieu Jottay dit Dor», 1782 «Arnold Jottay dit Dor» Montegnée, 1790 «Joseph Jottai» NPLouette; surnom: dimin. de w. djote ‘chou, légume vert en général’ (comp. Coolsaet) FEW 5, 90-91, non point ‘petit chou’ mais ‘petit de la famille délie Jote’ (comp. à Liège, au 14e s., les Pollereal, nom porté dans leur jeunesse par les membres de la famille Polain). – Comp. 1273-80 «Gillion le joutier» FriedenTournai, 1598 «Jaspar Gotti, drappier» = 1600 «Jaspar Gotty, drappier» = 1622 «Gaspar Gotty» BourgDinant, probabl. w. djotî ‘cultivateur de choux; marchand de légumes’ FEW 5, 90b.
|
JG |
Jottay |
W. dim. van Délie Jotte. Jotte: kool (groente). 1633 Jehenne Jottea; Magriette délie Jote, Montegnée(HERB-).
|
FD |
Jottrand |
Nom issu de Panthrop. germ. gauta-hramn > Gudrannus, Gotrandus [FD]; comp. Jottard.
|
JG |
Jottrand |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN gud-hrabn ‘god-raaf: Gotrandus (MORLET I).
|
FD |
Jouan |
1. V. Jean. — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Jouan |
Jouant, Jouhan. Forme (non wallonne) de Jean, p.-ê. bretonne, jouan étant attesté aussi comme nom commun avec le sens de ‘niais’, cf. FEW 5 (v° Johannes).
|
JG |
Jouan(t) |
zie Jean.
|
FD |
Jouandeau |
Jouanneau: Patr. Dim. van VN Jean.
|
FD |
Jouandeau |
V. WAD (Wari).
|
EV |
Jouanne |
zie Jane.
|
FD |
Jouannet |
zie Jeannet.
|
FD |
Jouard |
-as, zie Jeha.
|
FD |
Jouard |
p.-ê. aussi Jouas. Selon Dauzat 346, anthrop. german. gaut-hard (avec effacement ancien du -(); cf. Jottard, de même origine.
|
JG |
Jouare |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Jouaux |
-ay, zie Juwel.
|
FD |
Joubert |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Joubert |
Zie Jobert.
|
FD |
Joublain |
Dérivé en -elin d’un thème tiré de Joub(ert), représentant le nom germ. gaut-berht.
|
JG |
Joublain |
Patr. Joublin, dim. van Joubert.
|
FD |
Jouchmans |
Jouck(en). V. Jockmans. V. WAD (Wae).
|
EV |
Jouchmans |
zie Juchtmans.
|
FD |
Jouchoms |
zie Joachim(s).
|
FD |
Jouck |
Zie Jouk.
|
FD |
Joucken |
zie Jaeken.
|
FD |
Joucquois |
V. Jonc. N° 64.
|
EV |
Jouda(rt) |
zie Goddaert.
|
FD |
Joudon |
zie Godon.
|
FD |
Joudou |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN gud-wulf ‘god-wolf: Godulfus (MORLETI).
|
FD |
Joue |
Joué. Soit surnom: fr. joue, soit nom d’origine: Joué, topon. fréquent en France.
|
JG |
Joué |
zie Godet.
|
FD |
Jouen(ne) |
Misschien W. var. van Godenne, met d- syncope.
|
FD |
Jouffin |
Hypocor. de Jouffroy?
|
JG |
Jouffin |
zie Geoffrin.
|
FD |
Jouffreau |
Dérivé en -ellu du thème de Jo(u)f-froy.
|
JG |
Jouffreau |
Patr. Dim. van Jouffroy.
|
FD |
Jouffroy |
cf. Joffroy.
|
JG |
Jouffroy |
zie Geoffroy.
|
FD |
Jouglet |
Cf. 1302 «Guillaume Juglet» Avran-ches/Mont-St-Michel, 1319 «Jehan Jouglet» Abbeville; surnom de jongleur, de qqn qui aime à plaisanter, à rapprocher d’anc. fr. jiigleeur, jougleor, jongleur, dérivé du v. jogler ‘se jouer de; plaisanter; etc.’ FEW 5, 41.
|
JG |
Jouglet |
Zie Jonglet.
|
FD |
Jouhan(net) |
zie Jean(net).
|
FD |
Jouin |
Zie Jovin.
|
FD |
Jouk |
Jouck: 1. Patr. < Jouken=Jaeken. De Antwerpse familie Jouck stamt van 1716-1790 Joannes Jouk, Gulik-Kuringen (PDB). – 2. Friese VN Jouke. Zie Joukes. – 3. Mnl. joc: grap, scherts? 1456 Joannes de Joeck, St.-Tr. (GHYSEN).
|
FD |
Joukens |
zie Jaeken, Joukes.
|
FD |
Joukes |
Joukens: 1. Patr. Gen. van Friese VN Jouke < Ywe, Ive (V.D.SCHAAR). Jouke Heeres (vader van) « 1757 Klaas Joukes (vader van) « 1792 Albert Joukens, Molkwerum FL (vader van) François Joukes, °Oostende (PDB). – 2. Evtl. < Joukens.
|
FD |
Joukoff |
-ovsky, -owsky, Jucovici, Jukowicz, Jukowski: Patr. Slav. afl. van Jokuff: Jakob.
|
FD |
Joumaa |
zie Jacquemard.
|
FD |
Joun(n)iaux |
zie Jeuneau, Jeanneau.
|
FD |
Jounen |
V. WAD (Wan).
|
EV |
Jounen |
zie Jeunen.
|
FD |
Jouniaux |
Comme Joignaux, Joniau(x), dérivé de fr. jeune, w. liég. djône.
|
JG |
Jouniaux |
V. Jeune.
|
EV |
Jounion |
zie Jeannot.
|
FD |
Jounot |
Autre dérivé du même thème que le précédent.
|
JG |
Jouquet |
zie Jacquet.
|
FD |
Jouquois |
zie Jonquois.
|
FD |
Jour- |
cf. Jor-.
|
JG |
Jour- |
-et, -ez, -ion. V. WARD (Wari).
|
EV |
Jourand |
zie Jorant.
|
FD |
Jourd- |
-ois, -oit. Proven. V. HORDE.
|
EV |
Jourda(t) |
zie Jorda.
|
FD |
jourdain |
1. Ancien N. de baptême, évoquant la personne du Christ par la mention de la rivière où il fut baptisé. Variantes : Jo(u)r-, Jur- -dan(t). Forme flam. : Jor-d(a)ens. — 2. Car. mor. Jordan(t) ,,Niais, benêt » (Dialecte).
|
EV |
Jourdain |
Jourdan(t), zie Jordaens.
|
FD |
Jourdan(t) |
Jourdain, cf. Jordan(t).
|
JG |
Jourde(n) |
zie Jordaens.
|
FD |
Jourdevant |
1574 «Jehenne Jourdevant» Thys, 1588 «Léonard Jourdevant» Liège, 1615 «Barbe Jourdevant» BourgNamur; sobriquet: w. li djoû di d’vant ‘la veille’; sans doute d’après un mot familier ou le moment anticipé de la naissance; comp. Jehu, Jourd’heu (= aujourd’hui) et Demain (Dauzat 189 et 347).
|
JG |
Jourdevant |
Altération de Jourdan. V. Jourdain.
|
EV |
Jourdevant |
BN Jour devant: de vorige dag, gister. Vgl. Jourdois. 1471 Ernoul Jourdevant, Dk. (TTT); 1574 Jehenne Jourdevant, Thys (HERB.).
|
FD |
Jourdin |
zie Jordaens.
|
FD |
Jourdois |
(NF borain, attesté aussi par GeneaNet dans les Ardennes fr. et en Normandie, de même que Jourdois et Jourdheuil). Peut-être forme régionale de (aujourd’hui [FD] mais wè, woi ‘nui’ n’est pas vraiment attesté dans le domaine picard sous v° hodie FEW 4, 447-8 ; ou bien dérivé de la famille du nom chrétien d’origine biblique Jourdain, Jourdant.
|
JG |
Jourdois |
Joirdheuil: Jour d’hui: vandaag. Hui, Ofr. ui, oi < Lat. hodie: vandaag. Vgl. Jourdevant. 1433 Jehan Jourdieu, Chauny (MORLET).
|
FD |
Jourdren |
zie Jordaens.
|
FD |
Jouret |
-e(t)z, zie Joret.
|
FD |
Jouret |
Jourez, cf. Joret.
|
JG |
Jourion |
Zie Jorion.
|
FD |
Journ- |
-ée, -et, -ez. 1. Profess. „ (Ouvrier travaillant à la) journée ». — 2. V. WARD (Warn).
|
EV |
Journé |
Journet, Journez; Journaux, Jour-neau, Journeaux; Journée. 1272 «domina lorneie» Ramillies, 1364 «Gérard Journet» Binche, 1365 «Jehan Journet tellier» Taille-Mons; surnoms, d’après des noms de mesures agraires: pic. jornet, fr. journal, w. nam. djournô, (Mons) journée (ainsi 1607 «champ contenant 2 journées» Lierneux) FEW 3, 103a.
|
JG |
Journeau(x) |
Journaux, Journel: Ofr. jornal: landmaat, zoals Mnl. dachwant: stuk land dat in één dag kan worden geploegd. 1295 Jakemins Journials, Bergen (PIERARD); 1433 Colin Journel, St-Thibaut (MORLET).
|
FD |
Journet |
-ez, -é(e), -ee, Dejourné: Ofr. jornée, Pic. jornet: landmaat, stuk land dat in één dag geploegd kan worden. Vgl. Journeau(x). 1280 Mile dit Journet, Laon (MORLET); 1458 Jehenne Journez, Dk. (TTT); 1584 Jan Journée, Aw.(AB).
|
FD |
Jourquin |
Jourquoin, Joirkin, Jurquin: Patr. Dim. van Joris. 1374 Joris de Muus = 1374 Jorkin de Muis; 1394 Jeorkin = 1399 Joorquin le Stier; 1395 Joerkin de le Elst = 1399 George de le Helst, Ip. (BEELE).
|
FD |
Jourquin |
Jourquoin, Jurquin. Dérivé en -kin du thème Jo(u)r-, de Georges; cf. Joret.
|
JG |
Jourquin |
V. WARD (Wari).
|
EV |
Jous |
au génitif: Jossen, au génitif surcomposé : Jossens. Var. de Joos (qui est une reprise au roman Josse), cf. aussi Joessen; Joossen(s).
|
JG |
Jous(se) |
Zie Joos.
|
FD |
Jous(t)- |
cf. Jos(t)-.
|
JG |
Joussa(e)rt |
zie Jossaert(s).
|
FD |
Jousselin |
zie Josselin.
|
FD |
Joussen |
Joust(e), Jousten(ne), zie Joos.
|
FD |
Jousset |
Zie Josset.
|
FD |
Jousten |
V. WAD (Waz).
|
EV |
Jouve |
BN. Zuidfr. vorm voor jeune: jong.
|
FD |
Jouve |
Surnom: jouve, forme (non wallonne, plutôt méridionale) corresp. à fr. jeune. Les dérivés en -eau < lat. -ellu sont cependant extrêmement fréquents partout en Wallonie, cf. aussi 1286 «Ghiselin le Jouvene» Dettes-Ypres: Jouvenaux, Jouveneau, -eaux, Jou-vcniau. Jovenaux, Jovenay, Jovenau, Joveneau. 1275-76 «Jehan Joveneaus» Reg-Tournai, 1280 «Johannes Joveneaz» Polypt-Liège, 1287 «Jeh. Joveniaus» DettesYpres, 1365 «Bauduin Joveniaul arbalestrier» Taille-Mons, 1401 «Jehans Joveniauls» Ladeuze, 1444 «Colin Jouveneal», «Thierry Joveneal» AidesNamur, 1472 «Johan Joveneaulx» Dén-Vielsalm, 1526 «Jehan Joveneau» DénKain.
|
JG |
Jouvel |
Juvel. Dim. van Ofr. jovene of Ofr. jovle: jong.
|
FD |
Jouvenel |
-elle, -(e)au(x), -iau(x), Joven(i)aux, -au, -eau(x), -ay, Juvenelle: 1. Patr. Lat. HNJuvenalis. ± 1300 Joveniaus de le Rue; Jehans Joveniaus, PdC (BOUGARD). – 2. Dim. van Ofr. jovene, Fr. jeune: jong. BN. 1238 Johannis dicti Joveniel, Dk. (SMT I); 133 lehan con dist loveniau, Quévy (CSWII); 1424 Jaquemaert Joveniel = 1433 J. Joveneel, Ronse(LENOIR).
|
FD |
Jouvenet |
-ez, zie Jovenet.
|
FD |
Jouvin |
Zie Jovin.
|
FD |
Joux |
Nom d’origine très fréquent surtout dans le Jura (= haut plateau boisé).
|
JG |
Jouxis |
cf. Joncxis.
|
JG |
Jouy(e) |
zie Joie.
|
FD |
Jovanov(ic) |
-itch: Patr. Russische afl. van Ivan: Jan; ook Ivanov(itch).
|
FD |
Joven |
Zie Jovin.
|
FD |
Jovenaux |
Car. phys. .Jouvenceau ».
|
EV |
Joveneau |
-au(x), -iaux, -ay, zie Jouvenel.
|
FD |
Joveneau |
-iau, -ay, cf. Jouve, Jouvenaux, -eau.
|
JG |
Jovenet |
Jouvenet, -ez, Juvenet, -ez, -é, -e: Dim. van Ofr. jovene, Fr. jeune: jong. BN voor een jongeman, of ter onderscheiding van eenoudere naamgenoot. 1319 Ysabelet Jovenete, 1332 Jaquemon Jovenet, Atrecht (NCJ).
|
FD |
Jovet |
Peut-être var. du NF Jouvet (non attesté en Wallonie).
|
JG |
Jovet |
Zie Jouvet.
|
FD |
Jovin |
Jou(v)in, Jev(a)in, Jovijns, Joven, Juvin, -(e)ijns, -(e)yns, -ens, Juweyns, Jeveyns, Geveyns, Jevens, Jijvens, Juuyns: Patr. < Fr. Jovin, Juvin < Lat.HN Juvinus, Jovinus. – Lit.: G. JUVENS, Van Juweyns totjuvens. VS1982,265-9.
|
FD |
Jow- |
-a(t), -ay, Joy- -e, -s, Jozeau, Jubert. V. WAD (Wa, Waz, Wa).
|
EV |
Jowa |
-at, Joha; Joway, Joay; Joyeaux. 1537 «Johan dit le Joweau», 1580 «Johan Goffin dit le Jowea» Montegnée, 1628 «Jacque Jouia» émigré en Suède; surnom: w. liég. djowê ‘joyau’, avec des sens dérivés du type ‘membre viril’, ‘acte amoureux’, etc. FEW 5, 43a, susceptibles de générer des surnoms.
|
JG |
Jowa(t) |
zie Jeha.
|
FD |
Joway |
Joya(ux), zie Juwel.
|
FD |
Joye |
cf. Joie.
|
JG |
Joye |
zie Joie.
|
FD |
Joyeaux |
zie Juwel.
|
FD |
Joyeux |
BN voor iemand met vrolijk karakter. Vgl. Joie. 1556 J. Joyeulx, Bs. (AP); 1610 Jeronimus Joyeulx, Sijsele (SCHOUT. I).
|
FD |
Joyeux |
w. nam. Jwèyeû. 1561 «Toussainct le Joyeux» DénFlorenville, 1754 «loco [= au lieu de] Joyeux» Natoye; surnom: fr. joyeux FEW 4, 81b, peut-être au sens d’anc. û. joyeux ‘bouffon, fou’GdffMH].
|
JG |
Jozeau |
Zie Jossel.
|
FD |
Jozefczak |
-iak, -owicz, -owski: Patr. Slav. afl. van HN Jozef.
|
FD |
Joziasse, |
Josiassen: Patr. Wellicht niet de bijbelse VN Josia(s), maar een reïnterpretatie van Joos(sen). 1530 Josias Murer=Jodokus, Zurich (BRECH.).
|
FD |
Jsacker, van |
zie van den Elsacker.
|
FD |
Jubaru |
Jubary (forme altérée). NF attesté à date ancienne à Wattrelos dans le Nord (GeneaNet) et donc NF importé en Wallonie; sans doute dér. de Jubert, p.-ê. comme topo-nyme composé avec -ru.
|
JG |
Jubert |
Var. de Jaubert, Joubert < anthrop.germ. gauta-behrt. • Dérivés du thème J(o)ub- qui en est tiré: Jubin. 1594 «Martin Jubin» Jodoigne. – Cf. aussi Joublain et Jubaru.
|
JG |
Jubert |
Zie Jobert.
|
FD |
Jubiler |
De naam van de oppergod Jupiter uit de Romeinse mythologie. Vgl. D. FN Jupiter. 1361 a Johanne Jubiter, Tn. (C.BAERT).
|
FD |
Jubin |
zie Jobin.
|
FD |
Jublou |
Nom d’origine: Gembloux, w. djiblau (Nr) ; cf. aussi Jambloes (forme néerl).
|
JG |
Jublou |
Proven. ,,Gembloux » (Dialecte. Loc.).
|
EV |
Jublou |
W. Djiblou = PlN Gembloux (N). Vgl. Jambloes.
|
FD |
Juch(t)mans |
Jug(h)mans, Jughtmans, Jeugmans, Jochman(s), lochmans, Jouchmans, Joeghmans, Jockmans: 1. Patr. Afl. van VN Joachim, Jochem. 1448 Jan Juchmans heye; 1499 Jan Joechmans, Zolder (VANB.); 1657 Jochmans = (?) Jochems, Mech. (MERTENS); 1709 Arnoldus Juchtmans = 1712 A. Jochmans, Bekkevoort (F.C.). – 2. DN verklaart Jochmann/Jachmann aïs Silezische en Boheemse afl. van Johannes. Vgl. Jackman.
|
FD |
Juchem |
Forme all. de Joachim; cf. Jockems.
|
JG |
Juchem |
Juchem(e)s, Juchmes, zie Joachim(s).
|
FD |
Juchmes |
Juchmès, Jucmes. Forme dénasalisée de Juchtmans; comp., dans le G.-D. Lux., Heckmes qui est issu de Hagemans.
|
JG |
Juchter(s) |
Jug(h)ters: BerN Mnl. juchter, gichter: beul.
|
FD |
Juchtmans |
1. Car. Phys. Jichtmans, ,,H. goutteux, arthritique ». — 2. V. Jockmans.
|
EV |
Juchtmans |
Jughtmans, cf. Jochmans.
|
JG |
Jucken |
zie Jaeken.
|
FD |
Jucovici |
Zie Joukoff.
|
FD |
Jucquois |
NF importé de France (principalement du départ. d’Indre-et-Loire), probabl. var. de Jonquois (topon. collectif en -etum = lieu planté de joncs).
|
JG |
Jucquois |
V. Jonc.
|
EV |
Jucquois |
zie Jonquois.
|
FD |
Judas |
1273-80 «Willaume Judas» Frieden-Tournai, 1381 «Steivenin Judaes» Ypres, 1488 «Jehennin Judas» Tournai; nom biblique, Judas Maccabée ou Judas l’apôtre, qui ne devint jamais populaire en raison de la trahison de ce dernier.
|
JG |
Judas |
-asz, -ah: Patr. Bijbelse VN Judas, ni. Judas de Machabeeër of de apostel Judas Thaddeus; maar vanwege Judas Iskarioth werd de VN nooit populair. Hij komt toch al één keer voor in WV in de loe e (LEYS1958). 1200 Stephanus dictus Judas, Neufchâtel (ASH); 1314 Petrus dictus Judas, Oosterwijk (OATII); 1381 Dire Judas soens soenen, Den Bosch (HB 492); 1381 Steivenin Judaes,Ip.(BEELE).
|
FD |
Jude |
1. D. BN Jude: jood. – 2. Zie Jude(s).
|
FD |
Jude |
Judes, au cas oblique: Judon, Judong. 1360-61 «Mahius Judès» PolyptAth; anthro-pon. germ. Judo (Fôrst. 981) ou du nom de saint Jude, un des douze apôtres.
|
JG |
Jude(s) |
Patr. Rom. vorm van Germ. VN Judo (Fm.) of bijbelse VN Judas. Vgl. Judon(g).
|
FD |
Jude, de |
zie de Jode.
|
FD |
Judex |
Lat. humanistennaam: rechter.
|
FD |
Judex |
Nom de profession: forme latinisée du NF Lejuge (ou similaire), du lat. judex ‘juge’. Cf. aussi Judice.
|
JG |
Judice |
Probabl. d’anc. fr. judice, m. ‘justice, jugement’ Gdf, comme surnom abstrait de celui qui rend la justice [MH], plutôt que latinisation [à l’accusatif?] de fr.juge (Carnoy 283), cf. Judex, ou var. de Judich (ci-dessus).
|
JG |
Judicht |
Cf. 1619 «lahanier Judicht», topon. à Jandrain-Jandrenouille; matronyme: w. liég. djûdik, djudik, Judith, attesté très tôt, cf. 1151 «Judith» CartOrval. Cf. aussi Judicq.
|
JG |
Judicq |
Forme altérée du NF Dudicq, cf. 1659-1740 «Paul Dudicq = Judicq» Naast-Soignies. – Bibliogr. : L. Jous, Des Dudic(q) aux Judicq de la région de Soigniez, IdG 1993, 76-91.
|
JG |
Judicq |
Uit Dudicq. 1659-1740 Paul Dudicq = Judicq, Naast-Zinnik (Midd. 1993,76-91).
|
FD |
Judo |
1594 «Marie Judo» BourgNamur; hypo-cor. germ. de Judocus ; cf. aussi Docus, Dook.
|
JG |
Judon(g) |
cf. Jude.
|
JG |
Judon(g) |
Jeudon:Patr. < Germ. VN Judo (Fm.)of afl. van Judas.
|
FD |
Juen |
1. V. Juin. — 2. V. Jean.
|
EV |
Juen |
Zie Jeunen.
|
FD |
Juersen |
zie Georges.
|
FD |
Juet |
-ez, cf. Juwet, -ez.
|
JG |
Juet |
Juez, zie Godet.
|
FD |
Juffin |
au génitif néerl. : Juffens. Peut-être, avec passage germ. v > /, corresp. de Juveyns, Juvens?
|
JG |
Juffin |
Juffens, zie Goffin.
|
FD |
Juffin |
V. WAD (Wa).
|
EV |
Jug(h)mans |
Jughtmans, zie Juchtmans.
|
FD |
Jug(h)ters |
zie Juchter(s).
|
FD |
Juge |
BerN Fr. juge: rechter. Vgl. De Rechter.
|
FD |
Juge |
Profess. ,,Magistrat de l’ordre judiciaire ».
|
EV |
Jugghen |
cf. Joegen.
|
JG |
Jughen |
zie Joachim(s).
|
FD |
Juglaret |
Dira. van Oudocc. j(o)uglar: jongleur. 1289 Boskes li Jugleres, Namen (J.G.).
|
FD |
Juglaret |
Sans doute dérivé en -et d’anc. fr. jougleor ‘homme qui aime à plaisanter’ ou de w. (La Louvière) djuglârd ‘individu frivole’, de djugler ‘folâtrer’ (DWC 99), lui-même dérivé d’anc. fr. jogler ‘jouer, se jouer de’ FEW 5, 41a, cf. 1267 «Marouee li Jougle-resse» CensHerchies, 1289 «Boskes li Jugle-res» CensNamur. Comp. aussi le NF fr. Jouglet.
|
JG |
Jugnon |
Jugnot. Var. de Junion, Juniot, dérivés fajeune.
|
JG |
Jugnon |
V. WAD (Wan).
|
EV |
Jugnot |
-on, zie Jeannot.
|
FD |
Jugters |
Peut-être, au génitif, moy. néerl. gichter, juchter ‘celui qui arrache un aveu, bourreau’.
|
JG |
Jugters |
V. Jockmans.
|
EV |
Juhas(z) |
ziejeha.
|
FD |
Juhr |
Patr. Oostd. vorm voor Georg.
|
FD |
Juif |
1257 «Jossial le Ju de Genape» Baill-Nivelles, 1308-9 «Josson le Juys» Comp-tesMons, 1384 «Salemon le Juif»; surnom: fr. juif, soit comme surnom ethnique, soit au sens médiéval de ‘avare’ [MH].
|
JG |
Juif |
Fr. volksnaam van de jood. 1384 Salemon le Juif (MARCHAL).
|
FD |
Juiliams |
zie Williaume.
|
FD |
Juill- |
Juli- -ard, Jul- -iam. V. WIL. (Synon. : Willard, William).
|
EV |
Juill(i)ard |
zie Juliard.
|
FD |
Juillan |
zie Williaume.
|
FD |
Juillet |
Julie, Julie, Julle(t): 1. Patr. Grafie voor Juliet (vgl. Juillard=Juliard), dim. van HN Julius of Julianus. Vgl. Juliot. -2. Grafie voor Gillet; vgl. Julson.
|
FD |
Juin. |
1. Evocation du mois de la naissance de la personne. N° 301. — 2. V. WAD (Wan).
|
EV |
Jukowicz |
Jukowski, zie Joukoff.
|
FD |
Jul- |
-es, -et, -ke. N. de baptême, d’orig. romaine, et diminutifs. Latinisation : July (]ulïi). N° 10.
|
EV |
Jul † |
Julie. 1287 «Petrus Jule» OnomCalais; prénom lat. Julius. » Dimin. en -et: Julet [ou bien var. de Julez]. – Génitif latin : July, Jully [ou forme néerl. équivalant à Juillet].
|
JG |
Jul(l)y |
zie Gilli.
|
FD |
Julémont |
Julemont. 1258 «Colin de Jule-mont», 1322 «Wilheame de Julemont condist d’Aisse» CartValDieu; nom d’origine: Julémont, w. Djulémont, Dj’lémôt (arr. Verviers).
|
JG |
Julémont |
Julenon, zie De Julémont.
|
FD |
Julémont |
Proven. Loc.
|
EV |
Jules |
Lat. HN Julius. 1287 Petrus Jule, Kales (GYSS. 1963).
|
FD |
Julez |
1593 «Gérard Julliers dit d’Aix» Bourg-Dinant, cf. aussi 1203 «Wilhelmus, cornes Juliacensis» Dinant; nom d’origine: Juliers (Ail. rhénane), ail. Julich, w. djulé.
|
JG |
Julez |
Jul(l)et: 1. W. Djulé = Juliers, Rom. vorm van Julich, Gulik (NRW). – 2. Patr. Dim. van Jules. ZieJuillet.
|
FD |
Juliam(s) |
-ian, zie Williaume. Juliard, Julliard, Juill(i)ard, Julia: 1. Patr. Afl. van VN Julianus. 1422 Robert Juliart, Laon (MORLET); 1435 Marie Julliarde, Dk. (TTT). – 2. Spellingvar. van Gill(i)ard. Vgl. Julson en: 146 e. Gille dit Julio de Waha =Julio dit Giliot/Gille de Waha, Luik (BODY).
|
FD |
Julich(er) |
zie Gulikers.
|
FD |
Julicher |
au génitif: Julikers. Adj. all. dérivé du nom de la ville de Julich; cf. Gulekers, Gulikers.
|
JG |
Julie |
Julie, zie Juillet.
|
FD |
Julien |
Juliens, Jullien, Joliens: Patr. Lat. HN Julianus, Fr. Julien. 1389 Julien del Mersch, Ip. (BEELE); 146 e. Jouliens Gailhars de Stokis (BODY); 1360 SareJulyen,Dk.(TdT).
|
FD |
Julien |
Juliens, Jullien, Julin (forme w.). 1260 «Julins Pagans» Liège, 1265 «Julin de Senefe» CensNamur, 1279-80 «Juliens li Hugiers» RegTournai, 1279-81 «Jehans Juliens» Corap-tesMons, 1295-1302 «Jehans Juliiens» Impôt-Artois, 1472 «Jullien» DénVielsalm, 1602-3 «Nicolas Julien» TerriersNamur; prénom Julien, w. Djulin, du lat. Julianus, nom de plusieurs saints. — Bibliogr. : A. Lanotte, Esquisse d’ascendances Lanotte-Defays, Jullien et Lamouline à Bertrix, Namur, 1990, 107 p.
|
JG |
Julien |
N. de baptême d’orig. romaine. Julianus. Variantes : Juli(e)n(s), Jullien. N° 10.
|
EV |
Julikers |
zie Gulikers.
|
FD |
Julin |
Patr. 1. Vleivorm van VN Julius of Julianus. 1357 Julins de Hervé, Luik (BODY). – 2. Var. van Gillin, Gelin. Vgl. Julson = Gilson.
|
FD |
Julio |
zie Jullion.
|
FD |
Julle(t) |
zie Juillet.
|
FD |
Jullian |
Pas nécessairement une forme occitane du précédent; peut représenter le w. arch. Juliâne.
|
JG |
Julliard |
zie Juliard.
|
FD |
Jullien |
zie Julien.
|
FD |
Jullion |
Julliot, Julio: 1. Patr. Vleivorm van VN Julianus of Julius. 1438 Jehan Juliot, Laon (MORLET). – 2. Spelling voor Gillion, Gilliot.
|
FD |
Julson(n)et |
zie Gilson.
|
FD |
Julsonet |
Julsonnet. Var. de Gilsonet, dimin. de Gilson, w. Djilson, dérivé en -eçon de Gilles.
|
JG |
Jumar |
V. WIL (Synon. : Wilmar).
|
EV |
Jumaucourt |
PlN Jumioncourt in Baisy-Thy (WB) of Jumencourt (Aisne)?
|
FD |
Jumbert |
zie Gombert.
|
FD |
Jumel |
-elle, -eau, -iaux, -elet: Ofr. jumel, Fr. jumeau: tweeling. BN. 1296 Pieres dis li Jumiauls, H (CSWI); 1385 Guillaume Jumeaux, Parijs (MARCHAL).
|
FD |
Jumelle |
Sans doute de fr. jumelle (fém. de jumeau}, auquel correspond pourtant le w. djèr-male, cf. Germay, Germeau(x). – On ne peut exclure un nom d’origine: Jemelle, w. dj’méle (Nr), mais la diffusion du nom ne plaide pas en ce sens.
|
JG |
Jumentier |
Afl. van jument: lastdier, merrie. BerN van de paardenknecht of voerman.
|
FD |
Jumet |
Nom d’origine: Jumet, w. Djumèt (Ht).
|
JG |
Jumet |
PlN (H).
|
FD |
Jumiaux |
1296 «Pieres dis li Jumiauls, baillius de Haynnau» ChartesHainaut; surnom: forme picarde de jumeau ; cf. aussi cf. Germay, Ger-meau(x) et Jumelle.
|
JG |
Jumpertz |
Junaert. V. WAD (Wan).
|
EV |
Jumpertz |
Var. de Gumpertz, Gompertz, génitif de la forme haut-all, issue de gund-behrt.
|
JG |
Jumpertz |
zie Gombert.
|
FD |
Jun(i)us |
Junes: Latinisering van De Jong(e).
|
FD |
Junaert |
zie Janaert.
|
FD |
Junck |
zie de Jong(e).
|
FD |
Juncke |
cf. Jung.
|
JG |
Juncker |
Junker, au génitif: Junckers, Jun-kers, Jungers, Yungers. Correspondant de Joncker, Jonckheer; ail. Jung Herr ‘jeune seigneur’, junger ‘jeune homme’.
|
JG |
Juncker, (de) |
zie (de) Jonckheer(e).
|
FD |
Junckwürt |
Kempten (BRECH.).
|
FD |
Junes |
Zie Junius.
|
FD |
Junet |
-é, zie Jeannet.
|
FD |
Junet |
Surnom: dérivé de jeune’, cf. Jonet.
|
JG |
Jung |
Jungbluth. V. Jong.
|
EV |
Jung |
Junk, Juncke, Yung, Yunck. Surnom: all. jung ‘jeune’.
|
JG |
Jung |
Zie de Jong(e).
|
FD |
Jungbauer |
zie Jongboer.
|
FD |
Jungblut |
Jungbluth. Forme all. corresp. à Jonckbloedt.
|
JG |
Jungblut(h) |
zie Jongbloed.
|
FD |
Junge(n) |
zie de Jong(e).
|
FD |
Jungels |
Correspondant all. de Jonckels; dérivé d’all. Jung ‘jeune’.
|
JG |
Jungels(ohn) |
Patr. D. VN Jiingel, dim. van Junk, Jungo (BRECH.).
|
FD |
Junger(s) |
Jünger: BN voor de jongere, junior, zoals De Jong(e). Zie ook (de) Jonckheer(e).
|
FD |
Jungerhans |
D. BN + Patr. Jonge Hans, Johannes, zoon van Hans. Vgl. Jongejan, Jeunejean.
|
FD |
Jungers |
1. V. Jonker. — 2. V. Jon-gert.
|
EV |
Jungers |
cf. Juncker(s).
|
JG |
Junghänel |
Junghans: BN + Patr. Hànel, dim. van Johann, resp. Hans. Vgl. Jungerhans.
|
FD |
Jungheim |
zie Jonkheym.
|
FD |
Jungheinrich |
D. BN + Patr. Jonge Hendrik.
|
FD |
Junglas(s) |
BN + Patr. Jonge Klaas, Nikolaas.
|
FD |
Jungling |
zie Jongeling(hs).
|
FD |
Jungling, |
Jüngling, Junsling. Surnom: all. Jungling ‘jeune homme’.
|
JG |
Jungman(n) |
zie Jonkman.
|
FD |
Jungmann |
Correspondant all. de Jonckman ‘jeune homme’.
|
JG |
Jungnickel |
D. BN + Patr. Jonge Nikolaas.
|
FD |
Jungpeter |
zie Jongepier.
|
FD |
Jungslager |
Jungschläger: BN + BerN. Jonge slager.
|
FD |
Jungst |
Superlatif all. de jung, ‘le plus jeune’.
|
JG |
Jungst |
V. Jong.
|
EV |
Jüngst |
zie de Jongste.
|
FD |
Jungwirth |
BN + BerN. Jonge waard. 1331 Hainr.
|
FD |
Juniaux |
1286 «Juniaus» CartBinche; var. de Jeuniaux et Joniaux.
|
JG |
Juniaux |
zie Jeaneau.
|
FD |
Juniet |
(notant *Jugnet). Var. de Jonet. Junion. Nasalisation de Juniaux ou dérivé en -illon du même thème ; cf. Jugnon. Junius. Latinisation arbitraire de Lejeune, De Jonghe, etc.?
|
JG |
Juniet |
zie Jeannet.
|
FD |
Junios |
-ion, zie Jeannot.
|
FD |
Junius |
Latinisation de Juin. V. ce N.
|
EV |
Junk |
cf. Jung.
|
JG |
Junk |
zie de Jong(e).
|
FD |
Junken |
Probabl. corresp. all. de Jongen. Jupille. 1258 «Wilheame de Jupilhe» CartVal-Dieu, 1280 «Renerus de Jupilia» PolyptLiège, 1592 «Simon Monnet dit Craheau de Jupille» BourgLiège; nom d’origine: Jupille, w. Djoupèye (Lg).
|
JG |
Junker |
zie (de) Jonckheer(e).
|
FD |
Junkers |
V. Jonker.
|
EV |
Junne |
Junod. V. WAD (Wan).
|
EV |
Junné |
zie Jeannet.
|
FD |
Junqué |
V. Jonc.
|
EV |
Junqué |
zie Jacquet.
|
FD |
Junsling |
zie Jongeling(hs).
|
FD |
Junus |
Zie Junius.
|
FD |
Jupil(le) |
PlN (LU). 1304 Wotoule de Jupilhe, Luik (SLLIII); 1280 Gilis van Jupille, Riemst (OGO).
|
FD |
Juprelle |
1280 «Symon de Juprelle» PolyptLiège, 1435 «Renchon de Jupprelle» Liège; nom d’origine : Juprelle, w. Djouprèle (Lg).
|
JG |
Juprelle |
PlN (LU). 1335 Absalon de Jupprelle, Luik (SLL III).
|
FD |
Juprelle |
Proven. Loc.
|
EV |
Jupsin |
LU W. joupsin < égyptien: Egyptenaar, zigeuner (J. G.). 1653 Lambert le Jupsin = Lambert le Giptien de la paroisse d’Andrimont, Thimister (PDB).
|
FD |
Jupsin |
Sobriquet wallon. ,,Egyptien ». H. sauvage, tel qu’il était représenté dans les Mystères.
|
EV |
Jupsin |
Surnom: w. liég. dj(o)upsin ‘bohémien; sorcier’, littér. «égyptien» DL 231, FEW 24, 29a; cf. aussi Egyptien.
|
JG |
Juquelier |
Peut-être dérivé (non attesté) de joug FEW 5, 61a, surnom de fabricant?
|
JG |
Jur- |
-gans, -gens, -jens. V. Joris.
|
EV |
Jur- |
-ion, -isse, -ot. V. WAD (Wa).
|
EV |
Juramie |
V. Jérémie.
|
EV |
Juramie |
zie Jeremie(s).
|
FD |
Jurberg |
Proven. Jurbeke, ,Jurbise » (Loc).
|
EV |
Jurdan(t) |
cf. Jordan(t).
|
JG |
Jurdan(t) |
zie Jordaens.
|
FD |
Jurdant |
V. Jourdain.
|
EV |
Juré |
Jure(z), zie Joret.
|
FD |
Juressen |
zie George(s).
|
FD |
Jurewicz |
-wyts, -wytz, Jorwitz, Jerwitz: Patr. Poolse afl. van VN Georgius.
|
FD |
Jurgen |
Jurgens(en), zie Georges.
|
FD |
Juri |
zie Jori.
|
FD |
Jurion |
cf. Jorion.
|
JG |
Jurion |
Zie Jorion.
|
FD |
Juris(se) |
zie George(s).
|
FD |
Jurnot |
Dauzat 347 explique Journot, Journet comme des hypocor. de journal, journel ‘mesure de terre’, cf. Journet, Journaux, etc.
|
JG |
Jurot |
-os: Patr. Dim. van VN Jorges, Georges.
|
FD |
Jurquet |
Patr. Dim. van VN Joris, Georges.
|
FD |
Jurquin |
cf. Jourquin.
|
JG |
Jurquin |
zie Jourquin.
|
FD |
Jurres |
Jurriens, Jurrjens, zie George(s).
|
FD |
Jury |
Zie Jori.
|
FD |
Jus(se)ret |
zie Juseret.
|
FD |
Juseret |
Jus(se)ret: PlN Juseret (LX). 1331 Huet de Juserain, Freux (ASH).
|
FD |
Juseret |
Jusret, Jusseret. 1331 «Huet de Juserain» Freux; nom d’origine: Juseret, w. Djuserèt, 14e s. «Juserain» (Lx).
|
JG |
Jusette |
cf. Jeusette, Dieusette.
|
JG |
Jusette |
Zie Josset.
|
FD |
Jusgen |
zie Joosken(s).
|
FD |
Jusniaux |
1. V. Jeune. — 2. V. WARD (Warn). (Comp. : Bes-nard, Gasnier, pour : Bernard, Garnier.
|
EV |
Jusniaux |
Probabl. var. de Juniaux. avec s graphique (cf. Jusnot ci-dessous).
|
JG |
Jusniaux |
zie Jeuneau, Jeanneau.
|
FD |
Jusnot |
1641 «Jean Jusnot dit Bivius» Bourg-Liège ; probabl. var. de Junot, avec s graphique comme dans jeume ‘jeune’.
|
JG |
Jusnot |
zie Jeannot.
|
FD |
Jusot |
Juss- -en, -iant, -y. V. WAD (Waz).
|
EV |
Jusot |
Patr. Dim. van Josse: Judocus.
|
FD |
Jusselin |
Zie Josselin.
|
FD |
Jussen |
Zie Joos.
|
FD |
Jusseret |
Jusret, cf. Juseret.
|
JG |
Jussiant |
1767 «Charle Jussians» Walcourt; du thème de Josse < lat. Judocus (Carnoy 32) ou de Josseaume < germ. gauz-helm (Dauzat 346). Cf. aussi 1284 «Watiers li Clers fieus Jusiane» = «Mahaut, femme Wautier le Clerc fieu Jusiane» DettesYpres (prénom masc.).
|
JG |
Jussiant |
Patr. Wellicht afl. van VN Josse; vgl. Jossien, Jossion, PdC 1820 (BERGER). 1767 Charle Jussians, Walcourt (HERB.).
|
FD |
Jussy |
Jussij: Verspreide PlN (o.m. Aisne, Moselle). Maar: 1727 J.B. le Jussi, Lucca-Aw. (AP).
|
FD |
Jussy |
La localisation n’est pas favorable à un nom d’origine: Jussy (arr. St-Quentin, Aisne); p.-ê. w. djouhîre ‘jachère’, avec amuïssement de -r final?
|
JG |
Just |
Juste, au génitif germ. : Justen. Du prénom Just(e), popularisé par plusieurs saints figurant au Martyrologe, du lat. Justus ; cf. aussi Jooste. Dérivés : Justaert. – Justet.
|
JG |
Just |
N. de baptême. 1. N. d’orig. romaine. Justus, .Juste ». N° 10. — 2. V. WAD (Waz).
|
EV |
Just- |
-aert, -ens. V. WAD (Waz).
|
EV |
Just(e) |
Justen(s), ziejoos.
|
FD |
Justaert |
Var. van Jossaert, met reïnterpretatievan Joos(t) als Justus. Vgl. Joostens/Justens.
|
FD |
Justement |
Peut-être délocutif: fr. justement (expression familière).
|
JG |
Justers |
Var. van Jug(h)ters? Voor de st, vgl. Van der Gust. Of<Justens?
|
FD |
Justet |
Justen, cf. Just(e).
|
JG |
Justice |
1. Proven. —,,(Lieu de) justice ». (Justice, Dép. Jodoigne). – 2. V. WAD (Wad).
|
EV |
Justice |
Probabl. nom d’origine: topon. (à la) Justice, fréquent en toponymie (endroit où se trouvait le gibet).
|
JG |
Justin |
1544 «Justin Doutrewarche» DénStavelotMy, 1690 «Laurent Justin» BourgNamur; nom de baptême, popularisé par plusieurs saints, du lat. Justinus.
|
JG |
Justin |
Justin: Adaptatie van Justen.
|
FD |
Justronck |
zie Soestronck.
|
FD |
Justus |
Patr. Lat. HN Justus ‘rechtvaardig’, die vaak aïs Lat. vorm van Joos(t) werd beschouwd.
|
FD |
Justus |
V. Just.
|
EV |
Juszczak(iewicz) |
Juszczyk: Patr. Poolse afl. van VN Jozef.
|
FD |
Jut |
1. Profess. Marchande de jute.
|
EV |
Juten |
Génitif germ. de l’anthropon. fém. Juta, Jutte.
|
JG |
Juten |
Jutten(s), Jutte, Uten(s): Metr. De VN Juta wordt gwl. verklaard < Juditha. Hebr. VN Judith < Jehudith ‘vrouw uit Judea’. BACH en NIED menen evenwel dat de bijbelse naam makkelijker ingang vond, omdat hij geassocieerd werd met inheems Judinta, Judita, Jutta. Ook E. LEGROS (KCTD 1952,403) leidt Juette, Juditta van een Germ. jud-stam af. 1102 Juta, 1170 Jutta (GN); -1300 domum Johannis fîlii Jute = 1293 Ihan Jueten zone, Ktr. (DEBR. 1980); 1311 Jeute Platels, Ktr. (DEBR. 1971); 1376 Jueta dicta Sbackers = 1399 Joete Backers, Ktr. (DEBR. 1970); 1546 Koert Jutten, Leende-Aw. (AP). Volgens LIND. 1950,106 is Jute een Rom. ontwikkeling van de Germ. VN Ode (zie Oyen). 1279 Juta relicta Henrici de Ponte=Jote de Ponte = Oda de Ponte, Aw.; 1220 Juta van Oudenghem = 1247 Oda van Hotdenghem, Mech. (V.LOON).
|
FD |
Juttermans |
Metr. Afl. van Jute.
|
FD |
Juuyns |
Zie Jovin.
|
FD |
Juv- |
-el, -ent, -yns, Juwet. V. WAD (Wa).
|
EV |
Juve(y)ns |
Zie Jovin.
|
FD |
Juvegne |
zie Juvigné.
|
FD |
Juvel |
Sans doute dérivé du thème de Jovin. À noter que Jouvel, dérivé as jouve ‘jeune’, est occitan (Dauzat 347).
|
JG |
Juvel |
zie Jouvel.
|
FD |
Juvenelle |
zie Jouvenel.
|
FD |
Juvenet |
-ez, -é, -e, zie Jovenet.
|
FD |
Juvenois |
Juvené, -et. Autre dér. de jovene ‘jeune’ ou bien var. de Gevenois, Jévenois.
|
JG |
Juvenois |
-oit, -oy, zie Gevenois.
|
FD |
Juvent |
Cf. sans doute 1629 «Daniel Jouven» émigré en Suède; surnom: anc. fr. jovent ‘jeunesse; jeunes gens’, de \atjuventus FEW 5, 96a.
|
JG |
Juvent |
Wsch. < Juvenet.
|
FD |
Juveyns |
Juvijns, Juvyns et sans doute Juvens. Génitif germ. du nom de saint Jovin, honoré dans le nord de la France.
|
JG |
Juvigné |
-gne, Juvigny (région de Verviers), Nom d’origine : en Wallonie, vu la répartition, w. Djiveni, à Vielsalm (Lx), plutôt que Juvigny, NL fréquent en France, e.a. Juvigny-sur-Loison (Meuse), cf. 1235 «Johannes decanus christianitatis de Juvignei» CartOrval.
|
JG |
Juvigné |
-igné, -egne: PlN Juvigné (Mayenne) of var. vanjuvigny.
|
FD |
Juvigny |
PlN (Aisne, Marne, Meuse…), Juvignies (Oise). 12e e. Hadvidis abbatissa de Juvegni (CAO).
|
FD |
Juvin, |
Juvyns, zie Jovin.
|
FD |
Juwa |
Zie Jeha.
|
FD |
Juwe |
Nom ethnique: du lat. judaeus ‘juif,mais une telle forme n’est pas attestée FEW 5,53a. m Dérivés: Juwet, Juwé. 1342 «Maions femme le Juweit» Herstal, 1346 «Johannis Juwet» Avemas-le-Bauduin, 1518 «Jan Juwet» Courtrai, 1735 «Mich. Juwet» Bruxelles. • Double dérivé: 1337 «Jowelet le clerc» GuillLiège. Quant au prénom fém. Juette, parfois Ivette, w. Djouwète, nom de sainte hutoise, du germ. Juditta (thème jud-), il ne paraît pas avoir laissé de trace en anthroponymie ; cf. 1357 «Juwette de Wareme», 1446 «Johan Dame Juwette d’Avroy», 15e s. «damme Juwette allé courte coxhe» AnthrLiège. – Bibliogr. : É. Legros, Pour sainte Juette, dans Annales du Cercle hutois … 24, 1951, 13-21 (cf. BTD 26, 403).
|
JG |
Juwel |
Joyeaux, Joya(ux), Joway, Joay, Johai, Jouaux, Jouay: Ofr. joiel, joel: juweel, geschenk; (ook) minnaar. 1337 Jowelet le Clerc, Luik (HERB.); 1403 Dierin Juyel, Dk. (TTT); 1699 Simon Juweel, Ktr.(KW).
|
FD |
Juwet |
Juwé, Juwe: Dim. vanLat. judaeus: jood. 1342 Marons femme le Juweit, Herstal; 1346 Johannis Juwet, Avernas (HERB.); 1518 Jan Juwet, Ktr. (KW).
|
FD |
Juweyns |
zie Jovin.
|
FD |
Juzaine |
1495 «Andrien de Juzaine» Bourg-Namur; nom d’origine: Juzaine, w. Djuzin.ne, à Bornal (Lx).
|
JG |
Juzaine |
zie Dejuzaine.
|
FD |
Juzen |
Graphie négligée ou forme masc. du précédent? Le représentant de lat. jusanus ‘situé en bas’ est attesté en toponymie wallonne.
|
JG |