Rechercher
EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.
FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).
JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007
Da Costa | zie Costa.
| FD |
Da Cunha | Dacuna: Port. PlN Cunha. Dacus, Daku: PlN Acul in Tillet (LX). | FD |
Da Fonseca | zie Fonseca. | FD |
Da Silva | Silva, (da) Sylva: Port.-joodse FN: van den Bos. 1633 Fernando Dorta da Silva, Rouen (JVO). | FD |
Da Sylva | zie Da Silva. | FD |
Da Via | It. pendant van Van de Wege. | FD |
daal | Dal. ,,Vallée ». (N. parfois altéré en Taal). Proven. Dael, Daels, Da(e)l(e), Taelen, Da(e)le-, Tael(e)- -man(s). Van-der-, Vanden- -Dael, -Daal. ,,De la vallée ». | EV |
Daal, van | van (den) Daelen, vanden Dale, vande(n) Dael(e), Vandandaele, van Daale(n), van Da(e)l(e), Van Dalle, Dal(en), Van Dale(n), van (den) Daul(e), van Dacle, Vandal(e), (de) Daele, Dendal(e), Dendaele, Dendalle, Dindal(le), Del(e)dalle, Deldaele, Daldal, Dedal, de Dael, Dudal(s): Verspreide PlN ten Dale: dal. 1308 Jehan dele Dale = 1326 Jan van den Dale, Ip. (BEELE); 1305 Robbins Bolenghiers kon claime dele Dale; 1327 Jhan Bolleghiere die men seit van den Dale; 1348 domum Henrici de Dale; 1382 Jan van den Dale i stede die men heet ten Dale, Rumbeke (DEBR. 1970).
| FD |
Daalderop | zie Daldrup.
| FD |
Daalman | zie Daleman(s).
| FD |
Daam(en) | Daams, zie Daem(s).
| FD |
Daan(s) | Daane, Daen(e), Dan(e), Danne, Daens, Dhaen(s), Daansen: Patr. Korte vormen van VN Daniel. 1267 Dans Abram = 1268 Daninus Abram, Ip. (BEELE); 1358 Johannis dicti Daens, Ktr. (DEBR. 1970).
| FD |
Daar | zie Daer.
| FD |
Daarden | zie Daerden.
| FD |
Daarnhouwer | Darnauer uit Darnau in Rödinghausen (NRW).
| FD |
Daas | cf. Daes.
| JG |
Daas | zie Daes.
| FD |
Daasdon(c)k, van | Verdaasdonk: PlN Daasdonk in Waarschoot (OV) en Dentergem (WV). 1415 Lauwers van Daesdonc, Dentergem (DE III). Ook PlN bij Galder (NB). 1399 Peter van Daesdonc = 1400 Peter vander Daesdonc, Aw. (ANP).
| FD |
Daatselaar, (van) | PlN in Stoutenburg (U) en Renswoude (U). 1745 Th. J. van Daatselaer, R’dam (MULVIII).
| FD |
Dab(b)adie | Zuidwestfr. FN D’abadie: D’abbaye. PlN: abdij (DNF).
| FD |
Dabaut | zie Dibbaut.
| FD |
Dabaye | zie Dabée.
| FD |
Dabe | 1. PlN Aubel (LU), W. Abe (J.G.). – 2. Grafie voor Dabée.
| FD |
Dabe | Peut-être nom d’origine: Aubel, w. âbe (arr. Verviers).
| JG |
Dabée | Dabe(e), Dabeye, Dabaye: PlN Abée (LU). 1292 Alars d’Abees, Luik (CVD).
| FD |
Dabée | Dabeye. Nom d’origine: Abée(-Scry), w. âbèye (arr. Huy).
| JG |
Dabernat | Patr. Debernard: zoon van Bernard.
| FD |
Dabertrand | (NF de la région de Charleroi). Nom exprimant la filiation: de à > w. da + Bertrand.
| JG |
Dabertrand | Patr. Debertrand: zoon van Bertrand.
| FD |
Dabin | PlN Aubin in Neufchâteau (LU).
| FD |
Dabin | s.d. «magistri Philippi Dabin» ObitHuy; nom d’origine: Aubin, w. âbé, âbin, à Neufchâteau-lez-Visé (Lg).
| JG |
d-Abin | Proven. Aubin (Dép. Neuf-château-lez-Visé).
| EV |
d-abion | Proven. De (l’endroit appelle) ,,A Billon » (Dép. Villers-le-Temple). N° 209.
| EV |
Dablain | PlN Ablain-St-Nazaire (PdC). 1260 Roger d’Ablaing, Rijsel (SPL); 1317 Jehan d’Ablaing, Atrecht(NCJ).
| FD |
Dable, van | PlN Dabbelo in Ede (G) (TW)? 1562 Hans van Dablen, Hoboken-Aw. (AP).
| FD |
Dablemont | zie Dabremont.
| FD |
Dablon | PlN Ablon (Calvados, Seine-et-Oise). 1542 Robert Dablon, Rouen-Aw. (AP).
| FD |
Dablon | w. nam. Dâblon. Nom d’origine : Ablon (Calvados, Val-de-Marne) ou bien var. dénasalisée de Damblon.
| JG |
d–abo | Proven. D’Arbo (Dép. Mon-streux).
| EV |
Dabois | Da Boit, Dabo(s): LU W. var. van Daubois.
| FD |
Dabois | Forme w. liég. de Daubois (= d’Au Bois).
| JG |
Dabolin | Nom d’origine: Abolens, 1350 «Bolins», w. /;’ bôlin (arr. Waremme).
| JG |
Dabolin | PlN Abolens (LU). 1771 Maria Jos. Ger. de Collant d’Abolens, Blehen (MUL VIII).
| FD |
Dabompré | -ez. 1748 «Jacque Dabonprez» Nandrin; nom d’origine : Abompré, w. as abomprés,à Stoumont (Lg).
| JG |
Dabompré | -pre(z): PlN Abompré in Stoumont (LU), Haut-le-Wastia(N).
| FD |
d-abompré | Proven. De (l’endroit appelé) ,,A Bonpré ». (Dép. Haut-lé- Wastia). N° 209
| EV |
Dabremez | zie Daubremé.
| FD |
Dabremont | Dablemont: Wsch. var. van Dapremont.
| FD |
D’Absalmon | Dabsalmont. Absalmon, forme originale du nom Absalon, 3e fils de David. Dacgnies. Nom d’origine: Hacquegnies (Ht).
| JG |
D’Absolon | D’Absalmon, Dabsalmont: Patr. Bijbelse VN Absolon/ Absalom, gecontamineerd met Salomon.
| FD |
Dacet | zie Dachet.
| FD |
Dacgnies | zie Dagnies(se).
| FD |
Dach(e)let | Daxhelet, -er, Daxhlet, Daxelet, Daxchelet, Daschelet: PlN Naxhelet in Wanze (LU): 1258 Aschelet. 1496 Gillet Daxhelet, Wanze (Midd.1989,60).
| FD |
Dach, de | Dage: BN : dag. Wellicht voor iemand die vroeg opstaat. Vgl. 1376 Thorin Vordendaghe, Ip. (BEELE). 1316 Jehan le Dach; 1392 van Willem den Dach; 1402 Joes de Dach, Ktr. (DEBR. 1971,1958).
| FD |
Dache | 1444 «Coleignon Dache» AidesNamur, 1557 «Denise Dache» BourgNamur; nom d’origine: Arche, w. ache, à Maillen (Nr) ou (Grand-)Axhe, w. grant-ahe, grant-ache (Lg).
| JG |
Dache | PlN (Grand-)Axhe (LU) of Arche, W. ache in Maillen (N). 1444 Coleignon Dache, Namen (J.G.).
| FD |
Dachelet | Dachlet, cf. Daxhelet, Daxchelet.
| JG |
Dachet | 1647 «Gilles Dachet» BourgNamur; nom d’origine: Achet (Nr).
| JG |
Dachet | -ez, -é, Dacet: PlN Achet (N). 1452 Hubot et Massar Daxheit, Luik (ISP).
| FD |
Dacheville | Darcheville, Dasseville. 1325 «Mikiel Daseville» Tournai; nom d’origine: Acheville (PdC).
| JG |
Dacheville | PlN Acheville (PdC).
| FD |
Dachicourt | Darchicourt, Assecour: PlN Achicourt (PdC). Zie ook Dansercoer. 1303 Jehans de Hacicourt; 1337 Gillot de Hachicourt, Atrecht (NCJ).
| FD |
Dachicourt | Darchicourt. Nom d’origine: Achicourt (PdC) [FD].
| JG |
Dachies | zie Dachy.
| FD |
Dachlet | cf. Dachelet.
| JG |
Dachouff(e) | PlN Achouffe in Wibrin (LX).
| FD |
Dachouffe | Nom d’origine: à Achoûfe, ordt à Choûfe, hameau de Wibrin (arr. Bastogne).
| JG |
d–achouffe | Proven. Achouffe (Dép. Wibrin).
| EV |
Dachs | Dacks: D. BN Dachs: das.
| FD |
Dachsbeck | D. EN Dachspeck < PlN Dachsbach (BEI).
| FD |
Dachsbeck | Proven. De Asbeek (à Asse).
| EV |
Dachy | Dachies: 1. D’Achy. PlN Achy in Oizy (N). – 2. Zie Dacy.
| FD |
Dachy | Nom d’origine: Achy, à Oizy (Nr).
| JG |
D-achy | Proven. Hachy (Loc.).
| EV |
Dacier | BerN Ofr. dacier: inner van de octrooirechten. 1349 Jehans Dacier, Dk. (TdT).
| FD |
Dacier | Nom de métier: anc. fr. dacier ‘percepteur de l’octroi’ FEW 3, 20a.
| JG |
d-acier | Proven. 1. V. Dachy (Fausse régress.). — 2. V. Harsy (L.D.).
| EV |
Dacis | Nom d’origine: Acy (Aisne, Ardennes, Oise).
| JG |
Dacis | zie Dacy.
| FD |
Dack, (de) | 1. W. uitspr. van De Dach. – 2. W. adaptatie van De Decker. Zie Dedecq.
| FD |
Dack, van ‘t | 1. Uitspr. Van Tack? Zie Van den Tak. – 2. PlN Het dak. 1458 Pieter van den Dake, Dudzele (DFIII).
| FD |
Dacker, de | zie Dekker.
| FD |
Dacks, | zie Dachs.
| FD |
Dackweiler | PlN in Titz (NRW).
| FD |
Daco | Dacô, Dacos, w. (Bastogne) Dâcô. 1521 «Martin Daco», 1602-3 «Thiery Dacos» Ter-riersNamur, 1630» Jacq[u]e Daco (de Virel-les)» émigré en Suède; nom d’origine: Acoz (Ht). Dacosse. Nom d’origine: Acosse (Lg).
| JG |
d-Aco(s) | -acoz. Proven. Acoz (Loc.).
| EV |
Dacos(se) | PlN Acosse (LU). 1358 Johannes de Akoce, Luik(SLLIII).
| FD |
D’Acoz | Daco, Dacô, Dacos, Da Col: PlN Acoz (H). 1294 Jehan d’Acoche, eskuvin, N (CRN).
| FD |
Dacqmine | Dacmine, zie Deckemin.
| FD |
D’Acquêt | Dacquet: PlN Acquêt in Neuilly-le-Dien (Somme).
| FD |
Dacquin | Daquin, PlN Acquin (PdC). 1268 Willelmus de Hacweine; 1319 Jehan de Hacwine foulon de Saint Omer, Ip. (BEELE).
| FD |
Dacremont | Agrément: PlN Aigremont (Nord) of Acremont in Jéhonville (LX). 1226 Egidius de Acrimonie = Egidium de Aiegremont, Dk. (SMT I); 1492 Jean d’Acremont, WB (AAV).
| FD |
Dacremont | Nom d’origine: Acremont, à Jehon-ville (Lx).
| JG |
Dacus | Peut-être nom d’origine: Acul, w. à cu, à Tillet (Lx), mais l’on n’attendrait pas de -s final.
| JG |
Dacy | Dachy, Dassy, Dassij, Dacis, Dassi(s), Dachies, Dassie: PlN Acy (Aisne, Oise, Ard.). 1383 sire d’Acy = Galois d’Aichy; Symonet Dacy (MARCHAL); 1438 Cole Dachies, Dk. (TTT); 1580 Jehan Dassy, Namen (RBN).
| FD |
D’Adam | D’Adam(i)o: Patr. Bijbelse VN Adam.
| FD |
Dadamfort | Wellicht < De Damfort. PlN Damfort. In 1026 was Warrin de Belesme heer van Damfort, Mortaigne en Nogent. 1750 Dadamfort, Hamme (PDB).
| FD |
Dadoumont | cf. Dandumont.
| JG |
Dadoumont | zie Dandumont.
| FD |
d-adoumont | Proven. De (l’endroit appelé) ,,A Doumont » (Dép. Fosse-la-ville). N° 209. V. Dandoumont.
| EV |
Dadseux | Daudeseux. 1451 «Gile Dadsur» CoutStavelot, 1524 «Collar Dadeseux» Dén-StavelotMy, 1551 «Johan de Banneu fils Lau-ren Dadseur» La Gleize; nom d’origine: w. liég. d’â-d’zeû(r), w. nam. d’ô-d’zeû ‘d’au-dessus’, e.a. Adseux, à Louveigné (Lg).
| JG |
Dadseux | Daudeseux: PlN Adseux in Louveigné (Lu): au-dessus. Vgl. van Ginderboven. 1451 Gile Dadsur, Stavelot (J.G.).
| FD |
Daeden | zie Daerden.
| FD |
Daeghsel | Proven. 1. ‘/ Haksel (Dép. Nazareth). — 2. ‘t Haksel, ,,La paille hachée ». Ou bien: ,,Le hachis de viande ». N. de l’ouvrier hacheur ou du marchand. N » 131.
| EV |
Daeghsel(s) | Wsch. hypercorrect voor Dassel.
| FD |
Dael | Dael- -e, -s, -emans. V. Dal.
| EV |
Dael | Daele, au génitif: Daels. Nom d’origine: forme courte de Van den Dale; cf. aussi Dal.
| JG |
Dael | Daels: 1. Dael = de Ael. BN naar de eigenschappen van de paling, b.v. de handigheid van een gladde aal. Of BerBN voor de verkoper. 1368 Gillis den Ael = 1376 Egidii Dael = 1378 Egidii Ael; 1368 Franse Dael = 1371 Fransois den Ael, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Verkort uit van den Dale. 1410 neffens Jan Daels heyde, Schorisse (CASTELAIN 2002).
| FD |
Dael(e)man(s) | zie Daleman(s).
| FD |
Daeldyck | zie Deldycke.
| FD |
Daele | Dale, Daelen: Korte vorm voor Van den Dale. 1446 achter den Dale erve Reyners Dalens, Diest (CLAES 1983,136). Zie ook Dhalle.
| FD |
Daele, van | zie van Daal.
| FD |
Daele, van (den) | zie van Daal.
| FD |
Daelem, (van) | zie van Dalem.
| FD |
Daeleman | Daelman, Daleman, au génitif: Daelemans, Daelmans, Dalmans. Dér. en -man de Van (den) Dale (= de la vallée).
| JG |
Daelewijn | zie D’Halluin.
| FD |
Daelmont | Proven. ,,De (l’endroit appelé) A le mont », ,,Au mont » (L.D.). N° 232.
| EV |
Daels | zie Dael.
| FD |
Daelschaert | zie Dalschaert.
| FD |
Daem | au génitif: Daems, Dams; Daemen, Da-men. 1271 «Daens Tascin» DettesYpres; avec aphérèse, formes néerl. de Adam.
| JG |
Daem- | -en, -s. V. Adam et Damien.
| EV |
Daem(s) | D’Haem, Daams, Dam(p)s, Daam(en), Da(e)men, Dhamen, Dammen, Daum(ens), Daume(n) : Patr. < VN Adam. 141/Adaemkin de Neckere = 1424 Daemkin den Neckere, Ktr. (DEBR. 1957,8); Dame = Adaem (TROCH); 1470 Metten Daems wyffz = Metten Damen wyff, Roermond (MNT 231).
| FD |
Daem, van | zie van (den) Dam(me).
| FD |
Daemelinck | zie Amelryck(x).
| FD |
Daemers | zie Hamers.
| FD |
Daen | Daene, au génitif: Daenen, Daenens. 1292 «Wolfard Dain» Hulst; formes néerl. de Daniel ou de Jordanus (avec aphérèse).
| JG |
Daen- | -en(s), -s. V. Daniel et TAD (Tan).
| EV |
Daen(e) | zie Daan(s).
| FD |
Daenckaers | zie Dankaert(s).
| FD |
Daene, van | zie van Damme.
| FD |
Daenekin(d)t | -kyn(d)t, -kijnt, Dhaenekin(d)t: Patr. Danekin, dim. van VN Daniel, gereïnterpreteerd als kind van Daniel. 1227 Danekin, St.-L.-Houtem (GN); 1385 van den Goede Danekins van Hildewaerdscappele, Ip. (BEELE).
| FD |
Daenen(s) | zie Danen(s).
| FD |
Daenhuysen | zie Danhuysen.
| FD |
Daeninck | -inch, au génitif: Daeninckx. Dér. néerl. du prénom biblique Daniel.
| JG |
Daeninck | V. TAD (Tan).
| EV |
Daeninck(x) | Daenick, Daeninch, Daninck, Dhaeninck, D’Haeninck, D’haening: Afl. van VN Daniel. Vgl. Danens.
| FD |
Daens | zie Daan(s).
| FD |
Daer | Daar: Lees D’Aer: de Arend? 1374 Claus Daer = Claus Daers; 1417 Margriete Saers, Gb. (SCHR.).
| FD |
Daerden | Da(a)rden, Daeren, Daeden, Dearden: 1. De Aerden = de Ardres = van Aarden (PdC). Zie Van Aerde(n). 1387 Jehan de Aerden = 1388 Jehan Daerden, Ip. (BEELE). – 2. De FN is vooral in Zuid-Limburg fréquent. Vleivorm van VN Medard? Adaptatie van Dardenne?
| FD |
Daerden | V. DARIDO.
| EV |
Daerden | Var. néerl. de Dardenne.
| JG |
Daes | 1. V. Haas. — 2. Proven. ,,D’Aaz » (Dép. Hermée). — 3. V. TAD (Taz).
| EV |
Daes | Daas, D’Aes, Daese, Daeze: Mnl. daes, dase: paardenvlieg. Vgl. Vliege. BN. 1398 Henry Daes, Wervik (DEBR. 1970).
| FD |
Daes | Daas. Surnom: moy. néerl. daes, dase ‘taon’ ; comp. le NF Tahon.
| JG |
Daese | zie Daes, de Haas.
| FD |
Daeseleer | -eire, zie (de) Haeseleer.
| FD |
Daetwyler | Datwyler, FN Dettweiler, PlN (Elzas).
| FD |
d–Aetwyler | Proven. Attweiler (Loc. du Gr. Duché de Lux.).
| EV |
Daeveloose | zie D’Haeveloose.
| FD |
Daey(e) | zie Day(e).
| FD |
Daeyaert | zie Hayaert.
| FD |
Daeze | zie Daes, de Haas.
| FD |
Daffe | PlN Ave-et-Auffe (N).
| FD |
Daffe | Proven. Dave (Loc.).
| EV |
Daffe | w. nam. Dâfe. Cf. 1625 «Gerlachc Dauffe», 1663 «Jacques Dauffe» Spontin; nom d’origine: Ave(-et-Auffe), w. ave (Nr) ou Dave, w. dauve (Nr) ; cf. aussi Dave.
| JG |
D’Affe | Proven. D’Ave (-et Auffe). (Loc).
| EV |
Dafflon | PlN Afflon in Gruyère (CH).
| FD |
D’Affnay | d’Affnay. Nom d’origine: Affnay, w. Âf’nê, à Neufchâteau-lez-Visé (Lg). Cf. aussi Daphné, qui pourrait en être une variante remotivée.
| JG |
D’Affnay | PlN Affnay in Neufchâteau (LU). 1350 Clous d’Abemal, Neufchâteau (CVD).
| FD |
d-Affnay. | Proven. Dép. Neufchâteau.lez-Visé.
| EV |
Dafner | Samengetrokken < D. Daferner = Tavernier, d.i. de waard, kroeghouder.
| FD |
Dagand | Dagant: Var. van Degand? Dagbert, zie Dagobert.
| FD |
Dage | zie de Dach.
| FD |
Dageleer | D’haegeleer: Hypercorrecte grafie van Daeseleer, waarbij z als zj wordt opgevat.
| FD |
Dageleer | Proven. 1. De Hagel (L. D.), avec suffixe d’origine. — 2. De Hagelaar, ,,La lande (près) du bosquet ». N° 237.
| EV |
Dagelinckx | Daghelinckx, Daglinckx, Daggelinckx: Patr. Afl. van Germ. dag-naam. Vgl. Degerickx en D. Täg(e)lin.
| FD |
Dagelinckx | V. TAD (Tac).
| EV |
Daghelet | Fr. daguelet, dim. van Ofr. dague: dolk, Mnl. dagge. Fr. FN Daguenet (DNF).
| FD |
Daghuyt | zie Daguyt.
| FD |
Daglinckx | zie Dagelinckx.
| FD |
d-AGN- | -eau(x), -iau. Proven. 1. Agneau (L.D.). — 2. Dagneau (Dép. Leugnies).
| EV |
Dagnaux | -eau(x), -iau(x), zie Daneau.
| FD |
Dagneau | -eaux, Dagnaux, Dagniau, -iaux. 1295 «Dagnials li Candillons» ComptesMons, 1621 «Hector Dagneau (de Sapogne, près de Sedan)» émigré en Suède, 1678 «Henri Dag-neaux», 1679 «Alexandre Dagneau» Bourg-Namur; généralement var. de Daniaux, Daniel. – Un surnom avec préposition d’agneau n’est toutefois pas à exclure, cf. 1288-89 «Cholars Tieste Danauls [= tête d’agneau?]» ComptesMons.
| JG |
d-Agneli(s) | Proven. Agnelée (Dép. Biesmerée).
| EV |
Dagnelie | -ies, -y. Sans doute nom d’origine: p.-ê. Agnelée, 1272 «Allingneis», à Perwez (BrW), bien que le NF soit plutôt hennuyer.
| JG |
Dagnelie(s) | Dagnely: PlN Agnelée in Perwez (WB). 1556 Jean d’Agnelée, WB (AAV).
| FD |
Dagneux | Daigneux. Nom d’origine: Ayeneux, w. âgn ‘gneû, êgneû (Lg).
| JG |
Dagneux | zie Daigneux.
| FD |
d-Agneux | Proven. Ayeneux (Loc.).
| EV |
Dagnicourt | Nom d’origine: Agnicourt (Aisne et Somme).
| JG |
Dagnicourt | PlN Agnicourt (Somme, Aisne) en in Tilly-Capelle (PdC) en Méru (Oise). Evtl. Hagnicourt (Ard.).
| FD |
Dagnies(se) | Dacgnies: Metr. Dagnès (DNF): zoon van Agnes.
| FD |
Dagniesse | sans doute aussi Dagnies. Probabl. (fils) d’Agnès.
| JG |
Dagobert | Patr. Germ. VN dag-berht ‘dag-schitterend’: Dagobertus (MORLETI).
| FD |
d-Agois | Proven. D’A Ghoy (Loc.).
| EV |
Dagonneau | Surnom: *dagonneau (non attesté) ‘petite dague’, à rapprocher de l’anc. fr. da-gonner ‘frapper d’une dague’ ou de (Clair-vaux) dagonne ‘mauvaise vache’, (Orléanais) dagorneau ‘qui a une corne de moins’ FEW 3, lb-2a.
| JG |
Dagonneau, | -ier: Dim. en afl. van Ofr. dagon,augmentatief van Ofr. dague: dolk. BerBN of BN. 1369 Jehans Daghon, Dk. (TdT).
| FD |
Dagonnier | Profess. ,,Fabric. de dagons » (Petites dagues).
| EV |
D’Agostino | D’Agostin(i): Patr. Lat. HN Augustinus.
| FD |
Dagr(a)in | zie De Grain.
| FD |
Dagraed | Mnl. dageraet: dageraad. BN voor iemand die vroeg opstaat? Vgl. Middernacht, Noens, Middag. 1269 Philippi Dagheraed, Kales (GYSS. 1963); ±1300 Ihans Dagheraets wedewen huus, Oudenburg (LEYS); 1377 Jhan Dagheraet, Ktr. (DEBR. 2002). Evtl. oorspr. Patr. Germ. VN dag-rêd ‘dag-raad’: Dagradus (MORLET I). 1301 Dagarada (GN).
| FD |
Dagrain | Dagrin (NF du Hainaut). Nom d’origine: p.-ê., avec dénasalisation de l’initiale, Engrain, à Lesquin, qui fit partie du Tournaisis sous l’Ancien Régime [MH]. Le NF français équivalent, plutôt du Vivarais, est sans doute d’autre origine.
| JG |
d-Agrain | Proven. Acren (Loc).
| EV |
Daguerre | Proven. Loc. fr.
| EV |
Daguijt | Dag(h)uyt: Zinwoord: daag uit. Die dagvaardt, uitwint, het goed van een schuldenaar verkoopt. 1516 Pieter Daghuyt, Nevele (med. J. van de Moortel, Lotenhulle); 1648 Judoca Daguidt = 1655 Daguet = 1659 Dagut = 1661 Daguut = 1661 Daguyt, Bg. (PDB).
| FD |
Daguilar | d’Aguiar, Da Cuia, zie Aguilar.
| FD |
Dahaese | zie de Haas.
| FD |
Dahier | Proven. Tahier (Dép. Evelette).
| EV |
Dahiez | cf. Dayez.
| JG |
Dahiez | zie Dayez.
| FD |
Dahin | 1516 «Gilles d’Ahin le Clercq» = «Gilles de Solonne» Purnode; nom d’origine: Ahin, à Ben-Ahin (Lg).
| JG |
Dahin | PlN (Ben-)Ahin (LU).
| FD |
Dahlem | Haïtien. Nom d’origine: Dalhem (Lg), etc.
| JG |
Dahlem | PlN (NRW, NS, RP, GH).
| FD |
Dahlem | V. Dalhem.
| EV |
Dahlen | Dahlin: PlN (BB, MV, NRW, S).
| FD |
Dahlmann | -man(s): D. FN Talmann, pendant van Daleman(s).
| FD |
Dahm | au génitif: Dahmen. Var. all. de Daem, Daemen.
| JG |
Dahm(en) | Dahms: D. Patr. < VN Adam. Vgl. Daems.
| FD |
Dahout | Var. de Daou(s)t. Cf. aussi 1636 «feu Henry Brisfer alias dahoux» à Spontin [où existe un petit ruisseau appelé le « Ri d’Août »].
| JG |
Dahout | zie D’Aoust.
| FD |
Dahy | Daï: Vermoedelijk spellingvar. van Dailly.
| FD |
Dahy | Nom d’origine: Ay (Marne, Moselle), sinon var. de Dailly.
| JG |
Daiche | Nom d’origine: Aische (Nr).
| JG |
Daiche | PlNAische(N).
| FD |
d-Aiche | Proven. Aische (Loc.).
| EV |
Daïe | zie Daye.
| FD |
Daig(re)mont | PlN Aigrement (Gard, Hte-Marne, Seine-et-Oise, Yonne), inAwirs (LU), Dampicourt (LX), Elzele (H). Vgl. Eggermont. Daigmont is W. 1218 Ansel d’Aigrement, H (NEH); 1275 c’est à Aigremont. Alars d’Aigrement, Elzele (VR 87V°); 1715 Fr. d’Aigmont, Oostende (MUL VII).
| FD |
Daigmont | Mis pour d’Egmont, c.-à-d. (fils) d’Egmont.
| JG |
Daigmont | zie Daigremont.
| FD |
Daignaux | -eaux, zie Daneau.
| FD |
d-Aigneau | Proven. D’Hainiau (Dép. Marche-les-Dames, Namêche).
| EV |
Daigneux | cf. Dagneux.
| JG |
Daigneux | Dagneux, Var. van Da(i)gnaux, Daneau. Evtl. spelling voor Dayeneux.
| FD |
d-Aigneux | Proven. Ayeneux (Loc.).
| EV |
d-Aigremont | Proven. Dép. Awirs et Dampicourt).
| EV |
Daille | Probabl. var. de Daye.
| JG |
Daille(t) | -es, -iet, -iez: Dim. van Mfr. dail: vais.
| FD |
d-Aillet
| Proven. Hayet (L.D.). | EV |
Dailly | 1. PlN Ailly (Somme, Meuse, Eure). 1367 Pierre d’Ailly, Comp.; 1395 Jehan Dailli, Noyon (MORLET). – 2. PlN Aillies, weiden in Moustier (H). 1287 en le pouroffe de Moustiers, au lès deviers les pastures d’Aillies; 1276 Rogiers d’Aillies, Aat (SMTII). – 3. PlN Dailly (N).
| FD |
Dailly | 1538 «Bastin de Dailhy bourgoismaitre de Couvin»; nom d’origine: Dailly (Nr), mais aussi plusieurs Ailly en France (Somme, Meuse, etc.).
| JG |
Dailly | Proven. Loc. Syn. : Daly.
| EV |
Daimeries | PlN Aymeries (Nord). Zie Daumerie.
| FD |
Dain | zie Ledain.
| FD |
Daine | Daisne, Dhaine, D’Heyne, Deyne, Denne: 1. D’Aine. Aine, Rom. vorm van PlN Eine (OV): 1225 Aines (TW). 1261 domini Arnulphi de Landast, quondam domini de Ainnes (SMT II); 1287 Jehans Daine, Dk. (TdT). – 2. PlN Aisne in Hérinnes (H). 1413 Margherite d’Aisne, Bergen (CSWIII). – 3. PlN Haisnes/Aisne (PdC) (DUPAS 193). 1383 Loys d’Ayne = Dayne = Daysne (MARCHAI). – 4. PlN Aisne in Heyd of Erezée (LX). 1033 Arnulfus de Aisno, Deville (ASM).
| FD |
Daine | Daisne. 1279-80 «Jehans Dainne» Reg-Tournai, 1595 «Gérard Daisne» Fronville, 1748 «Pierre Daine» Nandrin; nom d’origine: Aisne, à Heyd (Lx), à Hérinnes (Ht) ou nom de la rivière. – Apparemment surnom (fr. daine, femelle du daim?) dans 1277 «Michius li Daine» DettesYpres.
| JG |
Daine | zie Daulne.
| FD |
d-Aine | Proven. Haine (Loc.).
| EV |
Daine, | Daulne, Daune. 1503 «la maison de Jan Daine» Donstiennes, 17e s. «Daine» Cer-fontaine; nom d’origine: Aulne, à Gozée (Ht), etc.
| JG |
Dainef | Daineffe, -eff. Nom d’origine: Aineffe (arr. Huy). Daingis, w. Dindjis’. Nom d’origine: Engis, w. indji (Lg).
| JG |
Daineffe | Dainef(f ): PlN Aineffe (LU). 1378 Hermans d’Aieneffe, Luik (AVB); 1440 Thiri d’Aineffe, Hoei (ISP).
| FD |
d-Aineffe | Proven. Loc.
| EV |
d-Aingis | Proven. Engis (Loc.).
| EV |
Dainin | Var. de Dhainin, D(e)hennin.
| JG |
Dainin | zie Dehennin.
| FD |
Dainville | Nom d’origine: plusieurs Dainville (PdC, Meuse, etc.).
| JG |
Dainville | PlN Dainville (PdC, Seine-et-Marne, Meuse). 1206 Maroie Daainvile; 1326 Colin de Dainville, Atrecht (NCJ).
| FD |
Dair(o)mont | PlN Dairomont in Grand-Halleux (LX).
| FD |
d-Aisemont | Proven. Loc. Synon. : Echemont (Dialecte).
| EV |
Daisn | cf. Daine.
| JG |
Daisne | zie Daine.
| FD |
Daisomont | Daissormont: PlN Aisomont in Wanne (LU). 1648 Ant. d’Aisomont, Stavelot (ASM).
| FD |
Daisomont. | Nom d’origine : Aisomont, à Wanne (Lg).
| JG |
Daisy | Nom d’origine: Aizy (Aisne).
| JG |
Daisy | PlN Aizy (Aisne).
| FD |
Daive | Nom d’origine: Eve, à Évelette (Nr).
| JG |
Daive | PlN Eve (Oise) en in Evelette (N), Itter (WB).
| FD |
d-Aive | Proven. Eve (Dép. Evelette et Ittre).
| EV |
Daivier | Daivière. Nom d’origine: Aywiers, à Maransart (BrW).
| JG |
Daivier | -ière: PlN Aywiers in Maransart (WB).
| FD |
Daiwaille | Nom d’origine: Aywaille (Lg).
| JG |
Daiwaille | PlN Aywaille (LU). 1353 Henrar de Ewalhe; 1394 Jean de Aywelhe, Luik (ISP).
| FD |
d-Aiwaille | Proven. Aywaille (Loc.).
| EV |
Daix | 1579 «Jean Daix» BourgNamur, 1593 «Gérard Julliers dit d’Aix» BourgDinant, 1604 «Henri Daixe» BourgNamur; nom d’origine: Aix-la-Chapelle (Ail.), w. Âhe, éventuellement comme nom de maison, d’hôtel, cf. 1442 «Maison (…) condist de l’Osteil d’Aixhe» (BTD 26, 282).
| JG |
Daix | d’Ayx: 1. PlN Aix-la-Chapelle, Fr. vorm van Aken. 1295 Gauthier d’Aix, Val-Dieu (CVD). – 2. PlN Aix (Nord), Aix-en-Ergny (PdC), Aix-en-Fampoux, Aix-en-Issart, Aix-Noulette (PdC). 1207 Matheus d’Aix, NF (CMM); 1296 Gillot d’Ais, PdC (BOUGARD).
| FD |
d-Aix | Proven. 1. Loc. fr. — 2. Loc. allem. — 3. Dép. Halanzy.
| EV |
Dajez | zie Dayez.
| FD |
Daku | Zie Dacus.
| FD |
d-Aku | Proven. D’Acul (Dép. Tillet)
| EV |
dal | ,,Vallée ». Dans les patronymes (Forme anc.), Dael altéré en Tael. N° 79. Proven. Dael, Dael- -e, -s, Dael(e)-, Tael(e)- -MANS, VAN DER- -Daelen, -Taelen, Vaa-(den)dael. N° 232.
| EV |
Dal | Dalle. Nom d’origine: néerl. dal ‘vallée’; plusieurs toponymes, aussi en Wallonie.
| JG |
d-AL- | -motte, -rois, -saux. Proven. ,,De l’endroit dit- -AL- -motte -rois, -saul ». V. ces N. Almotte (Dép. Tillier). M0 211.
| EV |
Dal Pont | W. D’al Pont: van aan de Brug. Vgl. Dupont.
| FD |
Dal(e) | Proven. 1. Dalle (Dép. Slins). Alle et Hal (Loc.). — 2. V. Dal.
| EV |
Dal(l)y | PlN Ally (Cantal, Hte-Loire, Morb.).
| FD |
Dal, (van) | zie van Daal.
| FD |
Dalaiden(ne) | zie Daleiden(ne).
| FD |
Dalbion | Van Albion, oude naam van Groot-Brittannië? Of PlN Albion bij Metz (PDB)?
| FD |
d’Alcantara | Alcantara: Sp. PlN Alcantara. 1680 de Alcantra; 1695 Dalcantara, Mech. (MERTENS).
| FD |
Dalcette | Nom d’origine : Alzette, hydronyme du G.-D. Lux. et en France.
| JG |
Dalcette | Waternaam Alzette (GH).
| FD |
d-Alchamps | Proven. D’Al Champs (Dialecte), ,,De (l’endroit appelé) Aux champs ». N° 211.
| EV |
Dalck | Dalcq, Dalk, D’Alcq. PlN Alken (L): 1155 Alleke (TW). Vgl. Dalken. 1456 Renar d’Alke, Hermalle (ISH).
| FD |
Dalcourt | zie Delcourt.
| FD |
Dalcq | Pour Carnoy, soit de l’anthrop. germ. Alco < Alcuin, soit nom d’origine : Alken (Lb)?
| JG |
Dalcq | V. Darcq.
| EV |
Daldal | zie van Daal.
| FD |
Daldrup | Daalderop: PlN Daldrup (Dillmen, NRW). 1687 Hermannus Daeldorp; 1689 Cornélius Dalderop, A’dam (MUL VII).
| FD |
Dale | Zie Daele.
| FD |
Dale, van (den) | zie (van) Daal.
| FD |
Dalebout | Patr. Germ. VN Dalbaldus (MORLET I).
| FD |
Dalebroux | (NF de la région de Charleroi). Nom d’origine: p.-ê. Alliebroux, à Dongelberg (BrW), sans doute pas Dolembreux, 1277 «Dolenbru» (Lg).
| JG |
Dalebroux | Dallebroux: D’al brou. PlN in WB: in het Broek. Evtl. PlN Alliebroux in Dongelberg (WB).
| FD |
Dalechamp(s) | W. d’al champs: van de Velde.
| FD |
Daled | zie Dallet.
| FD |
Daleiden | -enne. Nom d’origine: Daleiden, près de Bitburg (Rhénanie).
| JG |
Daleiden(ne) | Dalaiden(ne): PlN Daleiden (RP).
| FD |
Dalem | Daelem, Dalhem, Dalemme: 1. PlN Dalem (NB). 1414 Beatrijs van Dalem, Aw. (ANP). – 2. Dalhem bij Wezet (LU). 1331 Warnir de Dolhen = 1336 Wernerum de Dalhem (CVD). – 3. PlN Dallem in Aaigem (OV). 1287 ver Mergriete van Dalem, Oud. (CG); 1396 Jan Osts van Dallam, Aaigem (DE B.).
| FD |
Dalem | -emme, -hem, -hen. Var. de Dahlem.
| JG |
Dalemagne | zie Dallemagne.
| FD |
Daleman(s) | cf. Daeleman(s).
| JG |
Daleman(s) | Daalman, Dael(e)man(s), Dallemans, Dalman(s): Afl. van Van (den) Dale of Uyttendaele. 1459 Jan Daelmans, Diest (CLAES 1983).
| FD |
Dalemont | Dalémont, Dal(i)mont: W. d’al mont: van den Berg.
| FD |
Dalen, (van) | 1. PlN Dalen (NL). – 2. Zie van Daal.
| FD |
D’Alençon | zie Alençon.
| FD |
Dalessandro | D’Alessandro: Patr. Alessandro, It. vorm van de Gr. HN Alexander.
| FD |
Dalet | zie Dallet.
| FD |
Dalewyn | zie D’Halluin.
| FD |
Dalez | Dalet, Dallet (NF de la région de Tournai et Menin). NF généralement du sud de la France (Aveyron, etc.) mais également de la Marne, probabl. détoponymiques (cf. Morlet 268 v° Dalet).
| JG |
Dalez | -ey, zie Dallet.
| FD |
Dalfsen, van | PlN Dalfsen (OIJ).
| FD |
Dalhem | Proven. Loc. Dalemans. V. Dal.
| EV |
Dalhem | zie van Dalem.
| FD |
d-Alhez | Proven. Alhez (Dép. Long-villy). V. Hez.
| EV |
Dalier | Probabl. nom d’origine: Allier, nom d’un département et de diverses localités.
| JG |
Dalier(s) | PlN Allier (Htes-Pyr.) of in Maulde (H).
| FD |
d-Aliers | Proven. Allier (Dép. Maulde).
| EV |
Dalimier | (NF venu de France). Pour Dauzat 170, altération de delimier, artisan qui délimait (usait par frottement de la lime); mais ce motn’est pas attesté FEW 5, 339a.
| JG |
Dalimier | Fr. FN Delimier: twistzoeker (DNF).
| FD |
d-Alimier | Proven. 1. D’à li Mez. V. Mez. — 2. Aimez (Dép. Cor-roy-le-Grand). –Allé. Proven. Loc.
| EV |
Dalimont | zie Dalemont.
| FD |
Dalk | zie Dalck.
| FD |
D’Alkemade | PlN Alkemade (ZH). 1359 Henr. de Alcmade (baljuw van Medemblik, NH; of gaat het om Alkmaar in NH?).
| FD |
Dalken | Dallken, Dalkenne: PlN Alken (L). 1381 Gilles Wynants dit d’Alken, Alken (ISH).
| FD |
Dalken | Dallken. 1591 «Guilheaume Dalken (orig. d’Oreye)» BourgLiège, 1616 «Jeanne Dalkenne» BourgNamur; nom d’origine: Al-ken (Lb). Cf. aussi Derkenne.
| JG |
Dalkin | Dallequin: W. uitspr. van Dalken.
| FD |
Dalle | cf. Dal.
| JG |
Dalle | zie Dhalle.
| FD |
Dalle, van | zie van Daal.
| FD |
Dallebroux | zie Dalebroux.
| FD |
d-Allebroux. | Proven. Aillebroux (Dép. Dogilbert).
| EV |
Dallecourt | W. d’al court: van den Hove.
| FD |
d-Allecourt | Proven. D’al Court (L.D.).
| EV |
D’Alleine | Dallenne(s), Dallenes, Dhalleine, -enne: 1. PlN Allâmes (Somme) of Allennes (PdC, Nord). 1298 Johanne de Alennes, Bg. (VERKEST); 1485 Jehan d’Allennes, Komen (RHK). – 2. Zie Dhalleine.
| FD |
Dallemagne | Dal(e)magne, D’Almagne: Uit Duitsland, Fr. Allemagne. 1326 Vlederijc van Alemaigne, Ip. (BEELE); 1377 Jehan d’Alemaigne, Dk.(TTD).
| FD |
Dallemagne | Dalmagne. 1422 «Henry Dalle-maigne» ComptesMons, 1699 «Laurent Dal-lemaigne» Fosses-la-ville; originaire d’Allemagne [à Liège, l’ancêtre était un messager pour l’Allemagne]. – Nom composé avec dit: Dallemagne dit Dalman (BTD 32, 202).
| JG |
d-Allemagne | 1. Proven. Allemagne (Etat) ou Ellemagne (Dép. Flémalle-Grande). — 2. Profess. Surnom donné à Liège au XVIIIe s. au concessionnaire des postes de et pour l’Allemagne.
| EV |
Dallequin | zie Dalkin.
| FD |
Dallet | Dal(l)ez, Dallé, Dalet, -ed, -ey, Dhallé: PlN Dallet (Puy-de-Dôme)? Of D’Alet. PlN Alet (Aude, Indre-et-Loire). Of PlN Allez (Lot-et-Garonne)? 1655-1709 Ant. Dales, FV-Lo; 1670-92 Frans Daled, FV-Haringe (VS1997,172).
| FD |
Dallet | -ez, cf. Dalez.
| JG |
Dalleur | 1381 «Herman Dalleur» GuillLiège; nom d’origine: Alleur (Lg).
| JG |
Dalleur | PlN Alleur (LU). 1335 Hermans d’Aloir, Juprelle (SLLIII); 1422 Antoine de Alleur, Luik (ASM II).
| FD |
Dallière | PlN Allières (Ariège, Rhône, Isère).
| FD |
D’Allinville | De Lainville. PlN (Seine-et-Oise).
| FD |
Dalloin | zie D’Halluin.
| FD |
Dallon | Dallons. Nom d’origine: Dallon (Aisne).
| JG |
Dallon(s) | Dalon: PlN Dallon (Aisne).
| FD |
Dallongeville | zie Longueville.
| FD |
Dallons | 1. V. TAD (Ta).. — 2. Proven. D’Halond (Dép. Tourbes)
| EV |
Dalloz | -o(s), Daloz(e), -ose: Dal(l)oz is een FN uit Savooie en de Jura. PlN Allos (B.-Alpes) (DAUZAT).
| FD |
Dalmagne | zie Dallemagne.
| FD |
Dalman | cf. Dallemagne dit Dalman.
| JG |
Dalman(s) | zie Daleman(s).
| FD |
Dalmatius | Dalmas(so), Dal Mas(o), Damas(e): Patr. Lat. HN Dalmatius, Dalmasius. It. FN Damaso = Dalmasso, Fr. Da(l)mace. 1352 (Jan) Damaes, Aw. (BLOII); 1436 Coppen Damast, Bg. (JAM. II).
| FD |
Dalmeijer | Ook Ndl. Daalmeijer, Ndd. Daalmeyer, D. Dallmeyer, Talmeier: boer in het dal. Vgl. Bergmeier.
| FD |
Dalmeiren | zie Delmère.
| FD |
Dalmolin | Dal Molin: W. d’al molin: van aan de Molen. Vgl. Vermeulen.
| FD |
Dalmon(d) | zie Dalemont.
| FD |
Dalmot(t)e | W. d’al motte: van der Moten. Of var. van Delmotte.
| FD |
d-Alne | Proven. Dép. Gozée.
| EV |
Daloin(ck) | zie D’Halluin.
| FD |
Dalon | zie Dallon(s).
| FD |
Dalose | -oz(e), zie Dalloz.
| FD |
Dalose | -oze (NF savoyard et jurassien). 1452 «frère Jake Dalooz» GuillLiège; Dalloz est d’origine topon., équivalent de Dalle, avec -z d’abord graphique (cf. Dauzat 171). – Dans 1241-42 «Waltero Dalos» CharitéTournai et 1443 «frère Jaque Daloeste» GuillLiège, il s’agit de la ville d’Alost.
| JG |
Dalphin | zie Dauphin.
| FD |
Dalq | Zie Dalck.
| FD |
Dalrue | zie Delarue.
| FD |
Dalsace | Dalsass: Uit de Elzas, Duitstalig gebied in Frankrijk (D. Elsass, Fr. Alsace).
| FD |
Dalschaert | Daelschaert: BN voor een stommelaar. Afl. van Mnl.-Ndd. dalschen, delsken: stommelen. Vgl. Stommeleer. 1296 Henr. Dalscevoet, Hb. (NN); 1343 Kerstiaen Dalschard, Gent (RSGII); 1474 Pieter Dalscaert, Lochristi-Gent(PBG).
| FD |
Dalstein | PlN Dalstein in Lotharingen (Moselle).
| FD |
d-Altena | Proven. Dép. Contich et Moerkerke.
| EV |
Daluin | Daluwein, zie D’Halluin.
| FD |
Dalva | zie Val.
| FD |
Dalvelde | D’al Velde: van aan het veld, van de Velde. Of Dele Velde (id.).
| FD |
Dalving | Dalvinck, zie Dolfyn.
| FD |
D’Alwein | zie D’Halluin.
| FD |
Daly | zie Daily.
| FD |
d-Aly | V. Dailly.
| EV |
dam | ,,Digue ». 1. Proven. Dam(m), Damme, Van Dam(me). Damme (Loc.). Dammekens. ,,Petites digues ». Damman(s). ,,De Damme ». — 2. Profess. Damman(s). ,,Préposé aux digues ». Synon. : Dammaerts.
| EV |
Dam- | -oiseau(x), -(o)seaux, -(u)-zeau(x). Car. phys. Damoiseau, ,Jeune homme ». N° 253. Ou bien : Sobriq. d’H. peu viril. N° 257.
| EV |
Dam(e)ry | 1. PlN Amry in Heure-le-Romain (LU). 1271 Thireheas d’Amerires; 1384 Colins d’Ammerie, LU (AVB); 1383 Guillaume d’Amerires, Amry (ISC). – 2. PlN Aumerie in Kain (H). 1324 Willaumes d’Ameries, Bouvignies; 1393 Mahieu d’Aumeries = Mahieus d’Ameries, Cuesmes (CSWII). – 3. PlN Aymeries (Nord): 1176 Ameries (TW). Zie Daimeries. – 4. Soms Damerie: Dame Marie; zie Damarey. 1252 sa mère, dame Damerie, Orval (CAO).
| FD |
Dam(m) | Dams. V. Adam et Damien.
| EV |
Dam(me), van (den) | Damme, van Dame, Vendamme, van Daem, van Danne, van Daene: Verspreide PlN Dam, ten Damme. PlN Damme (WV), Dam (NL, NH). 1240 Christina filia Adelizae de Damme, Olsene (SCHMID); 1242 Nicholai de Dam, Zulte (SMTI); 1326 Jan van den Damme, Ip. (BEELE); 1396 Diederic van den Damme, Ktr. (DEBR. 1970). – Lit.: N.Tf 1944,183.
| FD |
Dam, (van) | zie van den Damme.
| FD |
Damade | Metr. Dame Ade: vrouw Ada. 1275 Dame Ade Paiele, Atrecht (NCJ).
| FD |
Damade | NF attesté du 16e au 18e s. à Montigny-le-Tilleul, d’où le top. «piedsente d’Amaide» : formation du type dame + prénom fém. Ade (JH, BTD 40, 102).
| JG |
Damagnez | Damanet, Demanet, -ez, de Mannez, Desmanet: Metr. Dame Agnès, Dame Anet: vrouw Agnes. 1275 Dame Agnès de Prestrebuis, Vloesberg (VR 54r°); 1425 Henry Dame Agnes, H (CCHt); 1630 Jeanne Dameagnès dit Demanet, Nijvel (HERB.).
| FD |
Damain | cf. Damien.
| JG |
Damain | Zie Damin.
| FD |
Daman | -am, cf. Damman.
| JG |
Daman(s) | zie Amman.
| FD |
Damanet | 1616 «Jan Damanet», «Charles Damanet» PrincipChimay, 1701 «Simon Damanet» Purnode; surnom: Dame Agnès, w. Enè, cf. 1593 «Andrieu d’Ameagnes» = 1606 «André Dameagnes» = 1622 «Andrieu Dama-gnes» BourgDinant; sinon, de w. nam. dama-nèt ‘petit doigt’ (dans formulette des doigts), cf. aussi Demanet.
| JG |
Damanne | 1. Franse uitspraak van Damman; zie Amman(n). – 2. Metr. Dame Anne.
| FD |
Damant | 1415 «Nicolle Damane» Dinant; p.-ê. dame Anne, cf. Damanet (ci-dessous); sinon var. de Damman, cf. 1545 «Bauldo Dam-mant» = 1554 «la veuve Bauldo Damanne», 1635 «Just Damant» BourgNamur.
| JG |
Damar(d) | Damart: PlN Damar in Dinant (N).
| FD |
Damard | Proven. Dammard (Loc. fr.).
| EV |
Damarey | Dammerey, Darnmare(t)z, Dameret: Metr. Damaroy, Dame Maroie: vrouwe Maria. 1357 Damaroie de le Ruelle, Atrecht (NCJ); 1453 Jan Dammare, St.-Win. (VERGR. 1968,71).
| FD |
Damas | 1. D’Amas. PlN Amas in Ocquier (LU). 1385 Renar d’Amas, Stavelot (ASM II). – 2. Zie Dalmatius.
| FD |
Damas | Nom d’origine: Amas, à Ocquier (Lg); ou bien du prénom lat. Dalmatius.
| JG |
d-Amas | Proven. Dép. Ocquier. Damas. N. de baptême Damase. N° 107.
| EV |
Damase | zie Dalmatius.
| FD |
D’Amato | Damato: It. Patr. Lat. HN Amatus ‘de beminde’.
| FD |
Damave | Metr. Dame Ave, d.i. vrouw Eva (bijbelse VN) of Ava (Germ.). 1381 Henri Damme Ave, Luik (ISC); 1392 Jehan Dame Eyve, Bergen (CCHt).
| FD |
Damave | Peut-être Dame Ave (= Eve). Comp. 1598 «Hubert Damerose, cordonnier» BourgDinant, ainsi que Damide, etc.
| JG |
Damay | 1606 «Mengold Damay» Cerfontaine; nom d’origine: Amay (Lg).
| JG |
Damay | PlN Amay (LU). 1316 Johans d’Ameinghes, Luik (SLL III).
| FD |
d-Amb- | -ois, -ot. Proven. Ombois (Dép. Fontaine-Valmont).
| EV |
Damber | zie Dambre.
| FD |
Dambergs | Gen. van Dombrecht?
| FD |
Dambermont | Dambiermont, Dambremont, Dembiermont, Dimbiermont: PlN Lambermont (LU) (HERB.).
| FD |
Dambermont | -iermont, Dembiermont, Dimbiermont. Nom d’origine: Lambermont (Lg), avec aphérèse de l-, suivie de prosthèse de d-(BTD40, 102).
| JG |
d-Ambiermont | Proven. Lambermont (De Lambermont a été compris Del Ambermont).
| EV |
Damblon | cf. Demblon.
| JG |
Damblon | Danblon, Demblon(d), Dimblon: PlN Néblon in Ouffet (LU): 1315 Emblon.
| FD |
d-Amblon | Proven. De Néblon (Dial.) (Ruiss. et L.D.).
| EV |
Dambly | (NF encore porté dans la localité même d’Ambly). 1629 «Gilles Dambly» BourgNamur; nom d’origine: Ambly (Nr).
| JG |
Dambly | PlN Ambly (N, Ard., Meuse). 1096 Waltero de Ambluz, N (ASH); 1385 Jean Dambli (MARCHAL).
| FD |
d-Ambly | Proven. Loc.
| EV |
Dambois | Met epenthetische nasaal < Dabois.
| FD |
Dambois | Nom d’origine: comme le NF est bien représenté à Liège, sans doute topon. local (rue) En-Bois [à noter que Amboy, à Serin-champs (Nr), ne semble pas exister]. Cf. aussi Dabois.
| JG |
Dambour | -bourg. Nom d’origine: Embourg (Lg).
| JG |
Dambour(g) | zie Dembour(g).
| FD |
Dambr- | -in, -ot. Car. phys. Damer- -in, -eau. ,,Petit jeune homme ».
| EV |
Dambrain | (NF de la région tournaisienne et des départ, du Nord et du PdC). Nom d’origine: sans doute Hamblain-les-Prés (arr. d’Arras), «Anblain», avec échange des consonnes liquides / > r, cf. 1212 «Anblain Aie & Juliane» NécrArras [MH].
| JG |
Dambrain | zie Dambrun(ne).
| FD |
Dambre | 1664 «Mathieu Dambre» Warneton; nom d’origine: probabl. Hambres, topon. à Elnes (PdC) ou bien Ambre qui fut une agglomération importante au Moyen Âge en Franche-Comté (cf. C. Dondaine, Les parlers comtois d’oïl, 1972, 60) [MH].
| JG |
Dambre | Damber, Duhembre: 1. PlN Ambres (Tarn) (DUPAS 192). – 2. Dambre = De Hambres. PlN in Elnes (PdC) (JVO). 1638 Guillaume Dambre, Ardooie (MARECHAL); 1639 Jacques Dambre, Waasten (DUV.). – 3. Wellicht een andere PlN in: 1352 Gaffrois de Membre, Stavelot (ASM II).
| FD |
Dambre- | -me, -mez. Proven. Dampremy (Loc).
| EV |
Dambremé | Damprimé. Peut-être nom d’origine : Dampremy, w. Dârmè, à Charleroi [FD] ; sinon, var. de Daubremé.
| JG |
Dambremé | -me, -mez, Damprimé, -ime: 1. PlN Dampremy (H): 1113 Danremey (TW). 1294 de Danremi Bauduins de Danremi (CRN). – 2. Var. van Daubremé met ingelaste nasaal.
| FD |
Dambremont | 1767 «les avocats Dambremont… » Matagne-la-Grande ; var., avec méta-thèse, de Dambermont.
| JG |
Dambremont | zie Dambermont.
| FD |
Dambren(n)e | zie Dambrun(ne).
| FD |
Dambreville | PlN Embreville (Somme).
| FD |
Dambricourt | PlN Ambricourt (PdC).
| FD |
Dambrine(s) | Dambrin(ne): 1. PlN Ambrines (PdC). 1272 Maroie Ambrine, Atrecht (NCJ); 1409 Segerus Dambrine, St.-Tr. (GHYSEN); 1438 Soyer d’Ambrinnes, Atrecht (VS1992,390). –2. Ontronde vorm van Dambrunne.
| FD |
Dambrink | Tembrink. Zie Van den Brink.
| FD |
Dambroise | 1771 «P. J. Dambroise» Matagne-la-Petite; ellipse de (fils) d’Ambroise.
| JG |
Dambroise | D’Ambros, D’Ambros(i)o: Patr. HN Ambrosius.
| FD |
Dambruch | Dambrucq: 1. PlN Dambroek, b.v. in Evergem (OV) (med. GYSS.). 1398 Calle van Dambrouc, Aalbeke (DEBR. 1970). – 2. PlN Dambrug. Zie Van Dambrugge.
| FD |
Dambrugge, van | PlN in Lichtervelde, Ruddervoorde, Torhout, Vladslo (DE III).
| FD |
Dambrun | Surnom composé de Dam- < lat. dominas et de brun; cf. aussi Dombrun et Dambrain.
| JG |
Dambrun(ne) | -une, -uyn(e), D(e)ombrun, Dambrin(ne), -ine(s), Dambren(n)e, Dambrain: 1. Patr. Fr. dam, dom < Lat. dominus: heer; Germ. VN Bruno. Heer Bruin. Vgl. Serbruyns. Pic. brin = brun. 1383 Jean Dambrun (MARCHAI). – 2. Var. van Dambrine(s); de u is dan hypercorrect.
| FD |
d-Ambry | V. Damry.
| EV |
Dame | De fr. dame, soit comme matronyme, cf. 1542-47 «Johan Madamez» Châtelet, soit comme syn. de belle-mère (sens d’anc. fr. Jame)(Morlet271).
| JG |
Dame | Ladame: BN voor een dame. Ofr. ook: schoonmoeder. 1386 Loys Dame (MARCHAI).
| FD |
Damé(e) | -ee: 1. PlN Amée in Jambes (N). – 2. Zie Damet.
| FD |
Dame, van | zie van Damme.
| FD |
Damée | Nom d’origine: Amée, à Jambes (Nr).
| JG |
Damen | cf. Daemen.
| JG |
Damen | zie Daem(s).
| FD |
Damenstein | Wsch. joodse EN (JVO).
| FD |
Dameret | zie Damarey.
| FD |
Damerose | Metr. Dame Rose: vrouw Rosa. 1277 Dame Roesse de Bethune (NCJ).
| FD |
Damerval | PlN Amerval (Nord). 1278 Mahiex d’Amerval, Atrecht (NCJ).
| FD |
Damery | Damry (NF liégeois). Nom d’origine : Amry, w. à m ‘ri, à Heure-le-Romain (Lg).
| JG |
Damet | -ee, -é(e), -ey: Dim. van daim: damhert. Vgl. Ledain.
| FD |
Damhaut | 1367 «Johans li damheaus» Guill-Liège, 1381 «Henrico dicto Damheal de Fle-raaele» CartValDieu, 1459 «Johan le Dam-heaul», 1564 «Henry le Damhea» CoutSta-velot; surnom: anc. liég. damheau, w. dam’hê ‘damoiseau’ FEW 3, 135a; cf. aussi Damoi-seau(x).
| JG |
Damhaut | W. vorm van Fr. Damoiseau: jonker. 1381 Henrico dicto Damheal de Flemaele (CVD); 1396 Henry le Dameheaul, Jupille (AVB).
| FD |
Damhoff | Danhof: PlN Dammhof (SH).
| FD |
Damhouder, de | BerN van de beambte belast met het toezicht op de dammen en dijken (WNT). 1180 Theodericus Damhouder, Vn. (LEYS I957′,u8); 1267 Tierin Damhoudre, Bg. (CG); 1397 Pieter de Damhoudre, St.-Win. (VERGR. 1968).
| FD |
Damiaens | -aans. Forme néerl. du prénom Damien, lat. Damianus.
| JG |
Damiaens | -iaans, -ian(i), -iano, -iany, -iean: Patr. HN Damianus. 1368 up Wouter Damiane = 1373 Wouter Damiaen, Ktr. (V 2v°, 25).
| FD |
Damide | Damit. 1444 «Damide le Mère sa femme» AidesNamur, 1454 «Johan Damyde le Vieul de Fraitur» CoutStavelot, 1472 «Jehan Damyde» DénLaroche, 1582 «Damide fille de Thomas Gilon» FiefsLiège, 1602-3 «la censé de Philippe Damide» TerriersNamur; nom composé: dame Ide, matronyme (comp. Damoutte).
| JG |
Damide | Damit: Metr. Dame Ide. 1275 Dame Yde,li femme Drinkebier, Oud. (VR6r°); 1351 Johannes Damydde, Luik (AVB); 1374 Henri Damme Yde, Luik(ISP).
| FD |
Damien | Damain, Damin (formes w.). 1289 «Jehans Damiens» CensNamur, 1333 «Hanin Damiens» ComptesMons, 1379 «Johans Damain cangier» Liège, 1426 «maistre Jehan Damiens» TailleSoignies, 1553 «Damen Giel-hart» Fronville, 1572 «Damien le charboni» BourgNamur, 1635-36 «Henri Damin», 1637 «Agnèsse relict Nicolas Damain» Nandrin; nom de bapt. Damien, popularisé par saint Damien, martyrisé avec son frère Corne sous Dioclétien.
| JG |
Damien(s) | 1. D’Amiens. PlN Amiens (Somme). 1298 Rogero de Ambianis, Bg. (VERKEST); 1302 Huet d’Amiens, Dk. (RLT). – 2. Fr. Patr. Damien < Lat. HN Damianus.
| FD |
Damien(s) | N. de bapt. d’orig. hellén. Dérivés et synon : Da(e)m(s), Daemen.
| EV |
Damiens | Nom d’origine: Amiens (Somme).
| JG |
Damilot | Ofr. damelot: jongeman (J.G.).
| FD |
Damilot | Peut-être surnom: anc. fr. damelot ‘jeune homme’ FEW 3, 131a.
| JG |
Damin | Daminet(te), Damain: Patr. (Metr.). 1. Vleivormen van Damien. 1356 Maroie Damine, Dk. (TdT). – 2. GOFFIN (Tabl. du Hainaut, Herne, 299-300) verklaart Daminet < Dame Agnès (Namen), zoals Damagnez.
| FD |
Daminet | 1. V. Damien. — 2. V. Tamines.
| EV |
Daminet | Dammekens. N° 107
| EV |
Daminet | Dimin. en -et de Damin, cf. Damien.
| JG |
Damis | D’ami. Fr. ami: vriend. 1313 Nicolas Dami, Parijs (MICH. 1950,131).
| FD |
Damis | NF néerl., dérivé de Daem (= Adam).
| JG |
Damit | cf. Damide.
| JG |
Damit | zie Damide.
| FD |
Damm | D. PlN Damm: dam, dijk. Vgl. Van Dam.
| FD |
Dammaert(s) | Afl. van Van den Darn(me). 1386 Heinrijc Dammaert, Ktr. (D f° 75).
| FD |
Dammaerts | Dammekens. V. dam.
| EV |
Damman | Daman, au génitif: Dammans. Nom de fonction: néerl. de amman, fr. l’aman ‘lieutenant civil’ ; cf. aussi Damane.
| JG |
Damman(s) | zie Amman.
| FD |
Dammans | 1. V. dam. — 2. D(e) Amman. V. Amman.
| EV |
Dammare(t)z | zie Damarey.
| FD |
Damme | Nom d’origine: Damme (FlOcc).
| JG |
Dammekens | Dim. van Van (den) Damme.
| FD |
Dammen | zie Daem(s).
| FD |
Dammer, de | BN voor de dammer, damspeler. Vgl. Schaak. 1326 Michiel de Dammere, Ip. (BEELE); 1398 Jan de Dammere, Rumbeke (DEBR. 1970).
| FD |
Dammerey | zie Damarey.
| FD |
Dammous | zie D’amour.
| FD |
Damoisaux | -eau, -eaux, w. nam. Damwèsau, Damoisiaux, Damuseau, -seaux, Damseau, -eaux, Damzaux, Damzo, Demseaux. 1265 «li Damiseaus» CensNamur, 14e s. «Amelesli damoiseal de Wellerues» = «Amelot le fil damoseaus» DénHesbaye, 1336 «Henrotte li damoseaul» RegLaroche, 1506 «Lambert Damseau» BourgNamur, 1595 «Hubert Damoiseau» BourgDinant, 1602-3 «Gérard Damiseau» TerriersNamur, 17e s. «Mathy Damoiseau» Dorinne; surnom: moy. fr. damoiseau, gentilhomme non encore reçu comme chevalier, FEW 3, 135a; cf. aussi Damhaut.
| JG |
Damoiseau(x) | Damois(i)aux, Demoiseau, Damuzeaux, Damuseau, Damseau(x), Danseaux, Damzo: Ofr. damoisel: jonge edelman die nog geen ridder is. Vgl. De Jonckheere. 1269 Nicholon le Damisial, Aubechies (CSWI); 1293-8 Willem Jonchere = Willaume le Damoisel, Kales (GYSS. 1963); 1328 Jehans li Demisiaus, Ville-sur-Haine (CSW II).
| FD |
d–Amont | Proven. 1. d’Amont (L. D.). — 2. Damon (Dép. Mélin).
| EV |
Damour | D’Amour. 1431 «Piron Damour» Ans, 1549 «Gillet Damour [faisant relief d’une maison] présentement appelée Dieu d’Amour» AnthrLiège; probabl. nom d’enseigne, de maison, cf. «Maison (…) de Dieu d’amour» mentionnée aux 15e et 16e s., dans la paroisse de Saint-Séverin à Liège (E. Renard, BTD 26, 271-2).
| JG |
D’amour | Damour(s), Amoes, Dammous: PlN Amours. 1339 Nicoles d’Amours, Atrecht (NCJ); 1405 Arnout Damoers, Tn. (C.BAERT); 1433 le prince d’Amours, Rijsel (CCHt).
| FD |
Damoutte | Matronyme: dame Ode; comp. Damide.
| JG |
Damoutte | Metr. W. Dame Oute = vrouw Oda. 1373 Johan Dame Oude, LU (CSP); 1396 Jean Damoude, Juprelle (ISC); 1416 Henricum Dame Oude, Geldenaken (ISP).
| FD |
Damprimé | cf. Dambremé.
| JG |
Damprimé | zie Dambremé.
| FD |
Damps | zie Daem(s).
| FD |
Dampsin | Damsin, Damsaint: PlN Ampsin (LU).
| FD |
Damré | Proven. Dép. Louveigné.
| EV |
Damry | cf. Damery.
| JG |
Damry | Proven. 1. Damerie (Dép. Grandmetz). — 2. Damery (Loc fr.). — 3. D’Am Ry. ,,De près du ruisseau » (L.D.).
| EV |
Damry | zie Damery.
| FD |
Dams | cf. Daems.
| JG |
Dams | V. Damien.
| EV |
Dams | zie Daems.
| FD |
Damsaint | zie Dampsin.
| FD |
Damschotter | zie de Hantsetters.
| FD |
Damseau | -eaux, Demseaux, cf. Damoiseau.
| JG |
Damseau(x) | zie Damoiseau(x).
| FD |
Damsgaard | PlN Damsgård (Noorwegen).
| FD |
Damsin | -aint. Nom d’origine: Ampsin, w. am ‘-sin (arr. Huy).
| JG |
Damsin | Proven. Ampsin (Loc.).
| EV |
Damsin | zie Dampsin.
| FD |
Damsten | 1. Proven. Steen (Château) du sieur Damon ou de Damme (Loc.). — 2. N. de joueur Dam-steen, ,,Pion du jeu de dames ». N° 131.
| EV |
Damster | Mnl. damsater: die bij een dijk of dam woont.
| FD |
Damster | Probabl. de moy. néerl. damsater ‘habitant près d’une digue’ [FD] [le mot hamster n’étant pas mentionné avant Buffon est à exclure].
| JG |
Damus | Peut-être surnom délocutif: lat. damus ‘(nous) donnons’; ou bien par aphérèse de noms comme Adamus ou Antédamus.
| JG |
Damuseau | -seaux, Damzaux, Damzo, cf. Damoiseau.
| JG |
Damuzeaux | -seau, Damzo, zie Damoiseau(x).
| FD |
Dan | zie Daan(s).
| FD |
Dan- | cf. Daniel, Dan- (et dérivés).
| JG |
Dan- | -eau, -e(e)l(s). 1. V. TAD (Tan). — 2. V. Daniel.
| EV |
Danaels | zie Daniel(s).
| FD |
Danau | -aux, cf. Daniel, Daneau.
| JG |
Danau(x) | -aut, zie Daneau.
| FD |
Danayer | zie de Naeyer.
| FD |
Danblon | cf. Demblon.
| JG |
Danblon | zie Damblon.
| FD |
Danca(rt) | zie Dankaert(s).
| FD |
Dancart | Danckaert, Dankaert, au génitif: Danckaerts, Danckers. 1266 «Nicolaus filius Tancardi» = 1276 «Nicolaus Dancart» Zand-vliet, 1288 «Henris Dankart» DettesYpres, 1365 «Dankart gourmet» TailleMons, 1553 «Cornélis Danckart» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. thank-hard [FD].
| JG |
Dance | cf. Dans.
| JG |
Dance | zie Dans.
| FD |
Dancet | -ette, Danset(te), -ey: 1. Dim. van Ofr. dance, danse: dans. Vgl. Dansaert. 1648 Lauwers Danchet, Ktr. (KW). – 2. Var. van Doncet.
| FD |
Danchaerts | zie Dankaert(s).
| FD |
Danchin | PlN Anchin (Nord). 1349 Jehenne Danechin, Dk. (TdT); 1369 Wouter Anchijn, Ktr. (DEBR. 1970).
| FD |
Danck- | -aert, -ers. 1. Car. mor. Dan-ker, ,,Homme qui remercie ». H. cérémonieux, obséquieux. N° 281. — 2. N. de baptême; Dankaart ou Dankert (Calendr. liturg. : Thanko, 16 février). Synon. : Dankelman.
| EV |
Danckaert(s) | -aers, -ers, zie Dankaert(s).
| FD |
Danckaert(s) | Danckers, cf. Dancart.
| JG |
Danckenie | zie Danquegny.
| FD |
Danckoine | 1. N. de baptême. Antoine. N° 64. V. ce N. — 2. Proven. D’en corne, ,,Du coin (éloigné) ». L.D. N° 228.
| EV |
Danco | -ot. 1551 «Jehan Dancoz», 1573 «Jeanne Danco» BourgNamur, 1626 «Jean Dancoz», 1649 «Gérard d’Enkot» Huy; hypocor. de l’anthrop. germ. Dancart?
| JG |
Danco(t) | Var. van Daco, D’Acoz met n-epenthesis. 1626 Jean Dancoz, 1649 Gérard d’Enkot, Hoei (HERB.).
| FD |
Dancoi(s)ne | PlN Ancoisne (Nord). 1442 Jacquemart Danquoines, Flines (CAF); 1453 Marie Dancoine, Dk.(TTT).
| FD |
D’Ancre | 1. PlN Ancre in Ogy (H). 1201 Eustacio de Encre (CLM); 1275 Bauduin d’Ancre, Vloesberg (VR 421*). – 2. PlN Encre, oude naam van Albert (Somme). 1234 Wautiers de Encra; 1271 Wicars d’Encre, Atrecht (NCJ).
| FD |
D’Ancré | zie Tancré.
| FD |
Dancs | zie Danks.
| FD |
Dancygier | zie van Dantzig.
| FD |
d-And- | -ois, -oit. Proven. Andoy (Dép. Wierde).
| EV |
Dandaele, van | zie van Daal.
| FD |
Dandelot | Dendelot, Dandelooy: PlN Andelot (Hte-Marne, Jura). 1568 Pierre d’Andelot, Bs. (CDT); 1657 Louis Dandeloe, Sens-Aw. (AP).
| FD |
Dandelot | V. TAD (Tond).
| EV |
Dandenne | PlN Andenne (N). 1259 Ger. de Andania, LU (AVB); 1332 Jean d’Andenne, Luik (ISC).
| FD |
Dandi(e)n | Var. van Dangien?
| FD |
Dandin | 1685 «Michel Dandin, de Normandie» Mariembourg; probabl. surnom: anc. fr. dan-din, f., ‘clochette, grelot’ FEW 3, llb.
| JG |
Dandois | -oit, -oy, w. nam. Dandwè. 1514 «Piero Dandoy», 1612 «Germain Dandoy» Terriers-Namur; nom d’origine: Andoy, à Wierde (Nr).
| JG |
d-Andoumont | Proven. Dép. Gomzé-Andoumont.
| EV |
Dandoy | -oi(s), -oit, -oe, D’Ando, Dendoy: PlN Andoy in Wierde (N). 1522 Massart Dandoy, Namen (RBN).
| FD |
D’Andréa | D’Andries(s)ens, zie Andries.
| FD |
d-Andriessens | Filiation. « (Fils d’Andriesen »), ,,Fils du fils d’André ».
| EV |
Dandrifosse | 1573 «Linard d’Andrifosse» Mal-medy ; nom d’origine : Andrifosse, w. o l’âdrî-fosse, à Robertville (Lg) (cf. JH, NF malmé-diens, 40).
| JG |
Dandrifosse | PlN Andrifosse in Robertville (LU). 1573 Linard d’Andrifosse (HERB., PSR 40).
| FD |
Dandrimont | D’Andrimont, Dandremont: PlN Andrimont (LU). 1313 Godefrois iadis de Andrimont, Luik (SLLIII).
| FD |
Dandrimont | d’Andrimont. 25.9.1726 «Martin Dandrimont ou plutôt Martin Orbon comme il s’appelloit dans le temps» Hervé [JL, NFw2] ; nom d’origine : Andrimont (arr. Verviers). Cf. aussi Dodrémont, Dodrimont.
| JG |
d-Andrimont | Proven. Loc.
| EV |
Dandschotter | zie de Hantsetters.
| FD |
Dandumont | Dadoumont. 1695 «Daniel Dan-dumont» BourgNamur; nom d’origine: Andoumont, w. (à-n-)andoûmont, à Gomzé-Andoumont (Lg).
| JG |
Dandumont | Dadoumont: PlN Andoumont in Gomzé (LU).
| FD |
Dane | zie Daan(s).
| FD |
Daneau | cf. Daniel, Daneau, etc.
| JG |
Daneau | -eaux, -ieau, Dan(n)au(x), -aut, -iau(x), Danneau(x), D’Aneaux, Danna, D’Anna, Danio, Danhieu(x), Danheux, Denhieu, Deneu(x), Don(n)eu(x), Deniau(d), Denaux, Den(h)aut, Den(n)(e)au, Den(n)auw, Deno(o), de No, Donaux, Donneau(x), -(i)aux, Doniau(x), Donia, Dogna, Dogn(e)aux, -iau(x), Dou(g)niau(x), Dougna, Donea, de Donnea, Dannay, Donnai(s), Don(n)ay, Dounay, Daunay, Daunau, Daunno, Dagneau(x), -iau(x), -(ie)aux, Daignaux, -eau, d’Aigneaux, Da(i)gneux, Daugnaix, -(i)aux, -eau, Dinau(t), -aux, Dhinaut: Rom. vormen van de bijbelse VN Daniel, waarbij de uitgang -(i)el evolueerde zoals het Lat. dim.-suffix -dlu > Fr. -(e)au, Pic. -iau, Centrum-W. -ta, Luiks -ea(l), -ay. 1321 Daniaus de le Berghe = 1348 Daniel de le Berghe, Marke (DEBR. 1971); 1318 Daniel de Bellenghem = mesire Daneau = monsieur Danel = mesire Deneaux (DEBR. 1980); ± 1400 Daniel dit Dannea, Luik (BODY110); 1546 Donneau Watoulle; 1551 Donnea = Daniel del Thour; Johan Donneal=Jehan Danneal, Luik (VW1973,179-180); 1563 Jacop Danneux, Dowaai-Bg.(SCHOUT.I).
| FD |
Daneel(s) | Danel, zie Daniel(s).
| FD |
Daneels | cf. Daniels.
| JG |
Danef | zie Dejeneffe.
| FD |
Danemark | Dan(n)emark: Van Denemarken,
| FD |
Danen | cf. Daenen.
| JG |
Danen(s) | Daenen(s), Dha(e)nen(s), d’Hanens, Dannin, Dhanyns, D’Hanijns, d’Hanins: Patr.Vleivormen van de bijbelse VN Daniel. 1227 Arnoud Danin, Munkzwalm (GN); 1326 Andries Danin, Ip. (BEELE); 1366 Danin Danins huus, Ktr. (Ktr. 1970).
| FD |
Danet | cf. Dan-, thème anthrop. de Daniel.
| JG |
Danet | -es, -ey, Dannet, -é: Pair. Dim. van VN Daniel. 1275 Hues Danes, Dk. (J.G.).
| FD |
D’Anethan | 1594-1669 J(ohann) von Anethan, Trier; 1694-1754 J. F. d’Anethan, LX (Par. 1982,426-435); 1711 Ludovicus Danethan, Trier (MUL VII).
| FD |
d-Anethan | Proven. Loc.
| EV |
D’Angeli | D’Angelo, De Angeli(s): It. Patr. Lat. HN Angélus. 1567 M. Dangelis, Aw. (AP).
| FD |
Dangez | Danger: 1. D’Angers. PlN (Maine-et-Loire). – 2. Fi. danger > Mnl. dangier: macht, geweld, onbeschoftheid, gevaar. BN. Vgl. FN Dangereux (DNF). 1645 lacques Dengier riddere, Aarts. (MAR.).
| FD |
d-Angez | Proven. Angers.
| EV |
Dangien | PlN Enghien (H), Ndl. Edingen. 1219 Ingelbertus de Aenghien, Edingen (SMTI); 1358 Gerars d’Anghien (SLLIV).
| FD |
Dangier | Danger. Surnom: anc. fr. dangier ‘manque, privation’ (comp. w. avu, awè dandji ‘avoir besoin’) FEW 3, 128b.
| JG |
Dangis | cf. Dengis.
| JG |
Dangis | zie Dengis.
| FD |
Danglée | Nom d’origine: topon. Anglée (coin), ainsi Les Anglées à Court-St-Étienne (BrW).
| JG |
Dangleterre | Originaire d’Angleterre.
| JG |
Dangleterre | Van Engeland, Fr. Angleterre. 1218 Engletere, Atrecht (NCJ).
| FD |
Dangleur | 1429 «Loren Dangleur» CoutStave-lot; nom d’origine: Angleur (Lg).
| JG |
Dangleur | Dongleur: PlN Angleur (LU). 1273 Hanins d’Angloire(AVB).
| FD |
Dangmann | Patr. D. afl. van een Germ. dank-naam, zoals Dankaard.
| FD |
Dangoisse | cf. Dangoxhe.
| JG |
d-Angoisse | Proven. Loc. fr. ,,Lieu resserré ». Synon. : Dangoxhe.
| EV |
Dangot(te) | Patr. (Metr.) Angot(te) (HERB.).
| FD |
Dangotte | Ellipse de (fils) d’Angotte, fém. de Angot < germ. ans-gaut?
| JG |
d-Angotte | Proven. En gotte. V. Gotte.
| EV |
Dangoxhe | Dangoisse (forme francisée). 1587 «Robert Dangoisse» BourgNamur; nom d’origine: topon. Angoxhe, w. èn-Angohe, à Rotheux-Rimière (Lg). Cf. aussi Angoxhe.
| JG |
Dangoxhe | Dangoisse: PlN Angoxhe in Rotheux (LU). 1587 Robert Dangoisse, Namen (RBN).
| FD |
d-Angoxhe | V. Dangoisse.
| EV |
Dangre | Nom d’origine: Angre (Ht).
| JG |
Dangre | PlN Angre (H).
| FD |
Dangreau | -eaux, Dangriau, -iaux. Nom d’origine: Angreau (arr. Mons).
| JG |
Dangreau(x) | -éau(x), -eiau, -iau(x): PlN Angreaux (H). 1243 Radulpho de Angriel, Bergen (CSWI).
| FD |
Dangremont | Dengremont. Nom d’origine: sans doute Engremont, à Fricourt (Somme).
| JG |
Dangremont | Dengremont: Var. van Dacremont of Daigremont met n-epenthesis.
| FD |
Danguillaume | Nom composé: dam < lat. dominus + Guillaume (= seigneur Guillaume).
| JG |
Danguillaume | Patr. Dan Guillaume: heer Willem. Danguy: Patr. Dan Guy: heer Wijt (Wido).
| FD |
Danguy | 1. V. TAD (Tank). — 2. Proven. Dangy (Dép. Melles).
| EV |
Danguy | Comme le précédent, nom composé de dam + Guy (= seigneur Guy).
| JG |
Danh- | -aive, -ève. Proven. Dép. Jambes.
| EV |
Danhaive | 1449 «Gilechon Danheve» Aides-Namur, 1530 «Marguerite Danhaive», 1564 «Jehan Danhayve» BourgNamur; nom d’origine : Anhaive, à Jambes (Nr).
| JG |
Danhaive | PlN Enhaive in Jambes (N). 1530 Pierart Danhaive, Namen (RBN).
| FD |
Danhausen | -er, zie Danhuysen.
| FD |
Danheel | zie Daniel(s).
| FD |
Danheux | Danhieu, Danhieux. Peut-être formes néerl. de Daneau [FD].
| JG |
Danhier | 1. V. Tanière. — 2. V. TAD (Tan).
| EV |
Danhier | -iez. 1286 «Colins Danhiers» Cart-Binche; nom d’origine: Anhiers (Nord).
| JG |
Danhier | -iez: PlN Anhiers (Nord).
| FD |
Danhieu(x) | -heux: Spelling voor Da(i)gneux.
| FD |
Danhof | zie Damhoff.
| FD |
Danhuysen | Daenhuysen, Danhausen, Danhauser, Donhuysen: PlN Dannhausen (NS, BEI). D. FN Tannhauser, -häuser. PlN Tann: groot woud.
| FD |
Dani | zie Dany.
| FD |
Daniar | -ard, -art. 1513 «Damart de Sorlees», 1618 «Jean Damart» BourgNamur, 1637 «Ca-therinne Damart» Nandrin; dans certains cas, nom d’origine: Damar (= St-Médard), à Dinant (Nr), Damart (Aisne), etc. ; toutefois, dans la mention namuroise de 1513, Damart fonctionne bien comme prénom, p.-ê. d’origine germanique.
| JG |
Daniau(x) | zie Daneau.
| FD |
d-Aniau(x) | V. Dagneaux. –Anblon. V. Demblon.
| EV |
Daniaux | cf. Daniel.
| JG |
Danieau | zie Daneau.
| FD |
Daniel | Daneau, Danau, -aux, Daniaux, -ieau, Dannau, -eau, -eaux, -iau (formes vocali-sées); formes néerl.: Danneel, au génitif: Daniels, -iëls, Daneels, Danneels. 1279-80 «Daneau li tordere d’oie» RegTournai, 1295 «Da-niaus li Candillons» ComptesMons, 1363-64 «Gilles Daniauls», «Maingne Dannaus» Po-lyptAth, 1365 «Jehan Danauls vieswarier» TailleMons, 1437 «Johan Daneal» FiefsLiège, 1444 «Leurens Daneau», 1449 «Daneal barbier de l’abbie» AidesNamur, 1499 «Martin Daneau» TerrierNaast, 1521 «Daneau Cle-modea» BourgNamur, 1595 «Nicolas Dan-neau» BourgDinant; prénom Daniel, forme anc. Daneau, etc., du nom d’un des quatre grands prophètes de l’Ancien Testament (également nom de plusieurs saints). Cf. aussi Dagneau(x), Dagniau(x). « Dérivés du thème anthrop. Dan- de Daniel : Danet. 1275-76 «Hues Danes d’Arras» RegTournai, 1365 «Jehan le Danet des corbi-siers» TailleMons [p.-ê. surnom]; comp. Don-(n)et. – Danon.
| JG |
Daniel | N. de bapt. biblique. Da-nie(l), Danielant. Da(e)n(s), Daen-, Dahn. -ens. Dan- -eau, e(e)ls.
| EV |
Daniel(s) | Daniël(s), Daniele, Danielse(n), -ssen, -(s)son, Dan(n)eel(s), Danihel, Danheel, Danel, Danaels, Danieli(s), Deniel(s), Denniel, Deneels, de Neels: Patr. Bijbelse VN Daniel ‘mijn rechter is God’. 1280 Johannes Daniel, Ip. (BEELE); 1379-80 domum Jacob i Daneel; 1397 Jan Daniels; 1387 Galle Daneels, Ktr. (DEBR. 1970).
| FD |
Danière | Fr. verspreide PlN Asnières (o.m. Seine). 1307 Jehans Dasnières, Dk. (TdT).
| FD |
Danieux | Danio, zie Daneau.
| FD |
Daninck | zie Daeninck(x).
| FD |
Danis | Dannis, Dhanis, Dan(n)ijs, Danys, Danisse, Daunis: Patr. 1. Danijs is een var. van Denijs (vgl. bagij ne = begij n, Machiel = Michiel). 1248-71 tser Danijs van Brechte, Aw.; 1292 Jan Daniis, Mech. (CG); 1321 Cristina Dionisy = 1372 Kerstine Danijs, Bunsbeek; 1383 Nijs Doufman = 1400 Danijs Doefman (C. BAERT); 1565 Denys Zavonts = 1570 Danijs Avonts, Kontich (SELS). – 2. Uit Danijns/Danins. Zie Danen(s). 1391 Lijsbetten geheten Danijns = Elizabeth dicte Danijs, Es. (OSTYN). – 3. Danys = d’Anys. PlN Anixhe in Fexhe-lez-Slins (LU). 1267 Johans d’Anis = 1275 Johans d’Anix, Luik (AVE); 1273 Simon de Anis (HERB. 1947,56); 1350 Ernar de Mons dit d’Anys; 1440 Gérard d’Anixhe, Luik (ISP).
| FD |
Danis | -isse. 1597-98 «François Danis» Comp-tesNivelles, 1623 «Jan Danis» DénChimay; aphérèse de Jordanus. Cf. aussi Dhanis.
| JG |
Danjou | Originaire de l’Anjou.
| JG |
d-Anjou | Proven. Rég. fr.
| EV |
Danjou(x) | PlN Anjou, oud hertogdom, streek van Angers. 1358 Colart Dango = 1365 Colard d’Anjo, Bergen (CCHt).
| FD |
Dankaert(s) | -aart, Danka, Danca(rt), Danckaert(s), -er(t)s, Da(e)nckaers, Danchaerts, Danker(s): Patr. Germ. VN thank-hard ‘gedachte, dank-sterk’. 1196 predium Tancardi (GN). 1266 Nicolaus filius Tancardi = 1276 Nicolaus Dancart, Zandvliet (MNT123); 1305 Griele Dancarts, Ip. (BEELE); 1392 Symoen Dankaerd, Ktr. (DEBR. 1970). Danker kan theoretisch uit thank-hari worden verklaard, maar het ligt meer voor de hand dat Danker(s) door verdoffing uit Dankaer(t)(s) ontstond.
| FD |
Dankelman | 1. Profess. De ankerman, ,,le fabricant d’ancres » (NOB 66, 79). Ou bien : ,,Le préposé au service de l’ancre ». — 2. V. Danck(a)ert.
| EV |
Dankelman | Patr. Afl. van Dankel, dim. van Germ. dank-naam zoals Dankaard. D. Danckelmann.
| FD |
Dankemeier | Reïnterpretatie van D. FN Dannenmeier: meier in een Tann: groot woud (BRECH.).
| FD |
Dankenie | zie Danquegny.
| FD |
Danker(s) | zie Dankaert(s).
| FD |
Dankers | V. Danckaert et TAD (Tank).
| EV |
Danks | Dancs: Patr. Dank, korte Germ. VN Danco ‘gedachte’ of korte vorm van welke Dank-naam ook, Dankaard of Dankward.
| FD |
Dankwar(d)t | -worth: Patr. Germ. VN thank-ward ‘gedachte-bewaarder’:Tanquardus.
| FD |
Danlée | -ee, -oi(s), -oy(e): PlN Anloy, W. Anlè (LX).
| FD |
d-Anlée | -Anlieu, -Anly. Proven. Anlier (Loc.).
| EV |
Danlie(r) | Danlieu, Dan(ne)ly, Daulie(s), Daully(e): PlN Anlier(LX).
| FD |
Danloy | -ois, w. nam. Danlwè, p.-ê. Danlée. Nom d’origine: Anloy, w. Anlè (arr. Neufchâ-teau).
| JG |
d-Anloy | Proven. Loc. V. TAD (Tank).
| EV |
Dann- | -(e)au(x), -aut, -iau(x), -ieu, -el, -eel(s). N. de bapt. 1. Dimin. de Daniel. — 2. V. TAD (Tan).
| EV |
Dann- | -in, -is, -o(n). V. TAD (Tan).
| EV |
D’Anna | Danna, zie Daneau.
| FD |
Dannau | -eau, -eaux, -iau, cf. Daniel, Daneau.
| JG |
Dannau(x) | -aut, -ay, zie Daneau.
| FD |
Danne | zie Daan(s).
| FD |
Danné | zie Danet.
| FD |
Danne(n)berg | PlN (NS, BB, NRW).
| FD |
Danne, van | zie van Damme.
| FD |
Danneau(x) | zie Daneau.
| FD |
Danneberg | zie Dannenberg.
| FD |
Danneel | -eels, cf. Daniels.
| JG |
Danneel(s) | zie Daniel(s).
| FD |
Dannely | zie Danlier.
| FD |
Dannemark | Originaire du Danemark.
| JG |
Dannemark | zie Danemark.
| FD |
Dannenhauer | Houthakker in het bos (im Tann, Mnd. dan).
| FD |
Dannequin | Danquin: 1. Patr. Geromaniseerde spelling van Mnl. Danekin, dim. van VN Daniel. Zie Daenekindt. – 2. D’Annequin. PlN Annequin (PdC).Vgl.Dennequin.
| FD |
Dannet | zie Danet.
| FD |
d-Annevoie | Proven. Loc.
| EV |
Dannevoye | Dan(ne)voie, Danvoy(e): PlN Annevoie (N). 1265 Martin d’Annevoie, N (CRN).
| FD |
Dannevoye | Danvoie, -oye (qui postule normalement une prononciation du an ‘ non nasalisée). 1550 «Pierchon Dannevoie» BourgNamur, 1616 «Hector Danvoye» PrincipChimay; nom d’origine: Annevoie, w. an ‘vôye (Nr).
| JG |
Danni | Zie Dany.
| FD |
Danniau(x) | zie Daneau.
| FD |
Danniel | zie Daniels.
| FD |
Dannijs | zie Danis.
| FD |
Dannin | zie Danen(s).
| FD |
Dannis | zie Danis.
| FD |
Dannoi | cf. Danois.
| JG |
Dannoi | Zie Danoi.
| FD |
Dannon(n)ay | PlN Annonay (Ardèche) (DNF).
| FD |
Dannoot | Dano: 1. Patr. Dim. van VN Daniel. Vgl. Danon. 1448 Geffroy Dannot, Comp. (MORLET). – 2. PlN Annot (B.-Alpes). – 3. Var. van Danois. Vgl. Lannoot < Lannoi. Dannos(s)et: Patr. D’Hannoset: afl. van Jehan (HERB.)? Of vleivorm van Daniel?
| FD |
Dannoset | -osset. Préposition de + Hannoset, dérivé de (Je)han, mais le h- se maintient en liégeois et aurait probabl. d’ailleurs empêché l’élision de la voyelle de la préposition. Songer plutôt à un hypocor. de Daniel (comp. Baltoset, Henroset; …) [JL, NFw].
| JG |
Dannoy | zie Danois.
| FD |
Dano | zie Dannoot.
| FD |
Danois | Dannoi. 1356-58 «Jehan li Danois» PolyptAth; ethnique: fr. danois. Cf. aussi Dannemark.
| JG |
Danois | Dannoy, Dannoi: 1. Danois: Deen. Vgl. De Dene. – 2. PlN Annois (Aisne), Annoix (Cher), Annois (B.-Pyr.). 1354 Jean d’Annoi, Chauny; 136 e. Renaut d’Annoit, Laon (MORLET).
| FD |
Danon | cf. Dan-, thème anthrop. de Daniel.
| JG |
Danon | Dannon, Den(n)on: Patr. Afl. van VN Daniel.
| FD |
Danquegny | Dan(c)kenie: PlN Hacquegnies (H), met n-epenthesis.
| FD |
Danquin | zie Dannequin.
| FD |
Dans | D’Ans, d’Ans, Danse, Danz(e), Dance: 1. BN Ofr. dan(t), dam: heer, meester; vgl. 1239 dans Liebers de saint Martin, Dk. (SMT). 1202 Willelmo Danz, Bg. (LEYS 1954,159). Vgl. De Heere. – 2. Korte vorm van Daniel: 1267 Dans Abram = 1268 Daninus Abram, Ip. (BEELE); 1262 Pieron fil Dans, Ktr. (DEBR. 1980). – 3. Dans = d’Ans. PlN Ans (LU). 1220 Henrici de Anz = 1221 H. miles de Ans; 1359 Pirckes d’Ans (AVB).
| FD |
Dans | D’Ans, Danse, Danze, Dance. 1620«Ma-thias Dans», avocat à la Cour spirituelle (BIALg 21, 164-9), 1702 «Jean Bernard Dance» Antheit, 1734 «Bernardine Danze» Antheit, 1743 «Pierre Joseph Danse» Fallais, 1827 «Henri Joseph Dance (né Dans)» Grâce-Montegnée, dont les descendants sont tous Dance (comm. A. Danze); nom d’origine: Ans (Lg).
| JG |
d-Ans | Proven. 1. Ans (Loc.). — 2. Anze (Dép. Houtain-St-Siméon).
| EV |
Dansa(e)rt | 1. V. Danser. — 2. Proven. Ansart (Dép. Tintigny). — 3. V. TAD (Tanz).
| EV |
Dansa(e)rt | -ard, Danssaert: 1. Afl. van ww. dansen. BN voor een danser. 1358 Segher Dansaert, Aw. (CLM); 1384 Heinkin Dansaert (FLW). – 2. PlN Ansart in Tintigny (LX). 1384 Gilles Dansart, Orval(CAO).
| FD |
Dansard | -art. 1384 «Gilles Dansait escuiers» CartOrval; nom d’origine: Ansart, à Tintigny (Lx).
| JG |
d-Ansart | -Ansard. Proven. Ansart (Dép. Tintigny).
| EV |
Danschotter | -schutter, zie de Hantsetters.
| FD |
Danseaux | zie Damoiseau(x).
| FD |
Dansecour | Vn. (med. R. Dansercoer).
| FD |
D’Ansembourg | PlN Ansemburg (GH). 1135 Humbert d’Ansembourg (Par. 1983,195-256).
| FD |
d’Ansembourg | pron. d’Ans’boûr. Nom d’une illustre famille de la noblesse liégeoise.
| JG |
d–Ansembourg | Proven. Loc. (Gr. D. Luxemb.).
| EV |
Danser | Car. mor. ou profess. ,,Danseur ». Synon. : Dansaert (Suffixe péjoratif). N° 199.
| EV |
d-Anser- | -ay, -oy. Proven. Anserœlx (Loc).
| EV |
Danseray | Mfr. dansereau: danser. Vgl. Dansaert. Dansercoer: Dachicourt met epenthetische n en r. 1702 Geraert Dansercour, Merkem (PV); 1708 C.F.
| FD |
Danseray | Surnom: moy. fr. dansereau ‘danseur’ FEW 15/2, 62a, avec suff. w. liég. -ayl
| JG |
d–Ansercoer | Proven. ,,Domaine du sieur Ansier ». N° 245.
| EV |
Danset(te) | zie Dancet.
| FD |
Dansette | V. TAD (Tanz).
| EV |
D’Anstaing | PlN Anstaing (Nord). 1204 Philippi de Anstain (SPL).
| FD |
d-Ant(h)in(ne) | Proven. Anthisnes (Loc.).
| EV |
d-Antan | V. d’Anethan.
| EV |
Dantand | 1. W. spelling voor Den Tand. – 2. Grafie voor Dan tan, d.i. d’antan < Lat. ante annum: vorig jaar, eertijds. BN. ±1300 Tasse Dantan, PdC (BOUGARD); 1340 Marguine Dantan, Nouvion (MORLET).
| FD |
Danthée | PlN Anthée (N). 1294 Jehans d’Antée, Anthée(CRN).
| FD |
Danthin(n)e(s) | Dhantin(n)e(s), Dentinne, Danthisnes: 1. PlN Anthisnes (LU). 1306 Corbello de Antines, LU (SLLIII). – 2. PlN Emptinne (N). Zie Demptinne.
| FD |
Danthine | -es, Danthinne, Danthisnes, Dantine, -es, Dantinne, -es. s.d. «Pétri Dantynne» ObitHuy, 1748 «Gille Danthinne» Nandrin; nom d’origine: Anthisnes (Lg).
| JG |
Dantoin | Dantoing. Nom d’origine: Antoing (arr. Tournai).
| JG |
Dantoing | -oin(t), Danthoin, -uin: PlN Antoing (H). 1299 Colardo de Antoing, Bg. (VERKEST); 1325 Magrite Dantoing, Dk. (TdT).
| FD |
D’Antoni(o) | D’Antuono: It. Patr. HN Antonius.
| FD |
Dantrou | Var. van Dutroux?
| FD |
Dantschotter | zie de Hantsetters.
| FD |
Dantzig, van | Danziger, Dancygier: PlN Dantsig (D. Danzig, Pools Gdansk) in West-Pruisen, nu Polen. De Ndl. vorm was evenwel Dansik of Danswijk. 1506 Rougier van Danseke, Lauwe (KWII); 1535 Jan van Danswijck, Rees (NRW)-Aw. (AP).
| FD |
Danv(a)in | 1. PlN Anvaing (H). 1308 Maroie Danvaing, Dk. (TdT); 1386 Renaud Danvain, Ktr. (DEBR. 1972). – 2. PlN Anvin (PdC). 1281 Egline d’Anvin,Atrecht (NCJ).
| FD |
Danvers | d’Anvers, D’Anvers: PlN Anvers, Ndl. Antwerpen (A). 1545 Bertrand Danvers, Namen (RBN).
| FD |
Danvin | Nom d’origine: Anvin (PdC) ou An-vaing (arr. Ath).
| JG |
Danvoie | -oy(e), zie Dannevoye.
| FD |
Danvoie | -oye, cf. Dannevoye.
| JG |
d-Anvoye | V. Dannevoie.
| EV |
Dany | Dan(n)i: Wsch. var. van Deny/Deni, met voortonig versterkte klinker.
| FD |
Danys | zie Danis.
| FD |
Danz- | –as, -e. 1. V. TAD (Tanz). — 2. V. Dans.
| EV |
Danz(e) | zie Dans.
| FD |
Danzain | Danzin. Nom d’origine : Anzin (Nord).
| JG |
d-Anzain | Proven. Anzin (Loc. fr.).
| EV |
Danze | cf. Dans(e).
| JG |
Danziger | zie van Dantzig.
| FD |
Danzin | Danzain: PlN Anzin (Nord, PdC). 1266 Mahieus Anzaing; 1285 Mahiu d’Anzain, Atrecht (NCJ).
| FD |
Daou(s)t | ,,Du mois d’Août ». 1. N. de cire. Epoque de la naissance. N° 301. — 2. Profess. ,,Ouvrier venu d’ailleurs pour les moissons (,,Aoûtier »).
| EV |
Daoust | w. nam. Dawous’, d’Aoust, D’Aoust, D’Aoûst, Daout, Daoût, D’Août, D’Août, w. nam. Dawous’. 1350 «Renard d’Aoust» AnthrLiège, 1365 «Jehan Daoust caudrelier des fèvres» TailleMons, 1689 «Philippe Daoust» BourgNamur; surnom (d’ouvrier saisonnier): du mois d’août, cf. aussi Dahout et Aou(s)t.
| JG |
D’Aoust | d’Aoust, Da(v)oust, Déoust, Dhoest, D’Hoest, Dehoest, D’Août, d’Août, Daoût, D’Août, d’Août, Daou(t), Da(w)oud, Dahout, D’Hoedt, Dhoedt, D’Hous(t), D(e)houst: Ofr. aoust, Fr. août < Lat. augustus: oogst, oogstmaand. Vgl. Wvl. oest in de twee betekenissen. Wellicht BN voor de oogster. 1339 Jacquemart d’Aoust, Bergen (CCHt); 1350 Renard d’Aoust, Luik (RENARD 261). Zie ook De Ost.
| FD |
Daparé | (NF de la région de Couvin et Viroinval). NF d’origine incertaine, p.-ê. italien.
| JG |
Daper | zie de Dapper.
| FD |
Dapfontaine | D’Arbrefontaine, d’Arbrefontaine. 1656 «Anne Darbrefontaine» Dén-Malempré; nom d’origine: Arbrefontaine, w. (en-) âfontène (Lx).
| JG |
Dapfontaine | PlN Arbrefontaine (LX).
| FD |
Daphné | -ée. Peut-être nom d’enfant trouvé, d’après le nom d’une nymphe chasseresse aimée d’Apollon (le prénom paraît récent). Pourrait être aussi une graphie aberrante de D’Affnay, w. àfnê, hameau de Neufchâteau-lez-Visé, même si la localisation en est essentiellement namuroise. Cependant, la répartition géogr. de Daphné (et var.) et de Daffnay (et var.) est fort similaire [JL, NFw].
| JG |
Daphné | zie D’Affnay.
| FD |
Daplincourt | PlN Applaincourt in Noyon (Oise) (DNF).
| FD |
Daponte | Sp. FN = van der Brugge.
| FD |
Dappe, van | PlN. 1584 Eloy van Dape, Aw. (AB).
| FD |
Dapper, de | Dap(p)er, Dapperen: BN voor wie dapper was, d.w.z. snel, vlug, flink, sterk gebouwd. 1251 Woitinus Dapper, Har. (DEBR. 1980); 1378 Boudin de Dappere, Ktr. (DEBR. 1970).
| FD |
Dappremé(e) | -me(e), Dapremez, -mée, zie Daubremé.
| FD |
Dapremez | -ée, Dappremée. NF attesté au début du 19e s. à Laplaigne (arr. Tournai) et St-Amand (Nord), issu d’un topon. en -mez non identifié dans cette région.
| JG |
D’Apremont | zie Daspremont.
| FD |
D’Aprile | zie Davril.
| FD |
Dapsence | Dapsens: Metr. Vz. de + Germ. VN Absendis?
| FD |
Dapsens | Dapsence. NF attesté à Tournai et à Vaulx-lez-Tournai depuis la fin du 18e s. (grande famille de maîtres de carrière), que l’on retrouve sous la forme Dapsence à Condé-sur-Escaut dès 1620, comme maîtres bateliers (GeneaNet); le métier exercé autorise à voir dans ce N F le terme absence, attesté du reste dès 1308 sous la forme apsence ‘fait d’être éloigné d’un lieu’ FEW 24, 52a.
| JG |
d-Apsens | Proven. Absentis (Anc. N. de rivière à Maldegem.
| EV |
Dapvril | zie Davril.
| FD |
Daquin | zie Dacquin.
| FD |
Dar- | -man, -men(s). V. DARIDO.
| EV |
Darago | Originaire d’Aragon, NF importé? Cf. cependant 1302 «Watiers d’Aragonne» Loi-Tournai, 1363-64 «Piérars d’Arragonne, de Sirau» PolyptAth [CH].
| JG |
Daras | -asse, Darat, cf. Darras.
| JG |
d-Aras | V. Darras.
| EV |
Daras(se) | Dara(t), zie Arras.
| FD |
Darbé | zie D’Erbée.
| FD |
D’Arbrefontaine | d’A-, cf. Dapfontaine.
| JG |
Darc | Darck, Darcq(ue), Darque(s): Darc. 1. PlN Arc (Hte-Marne, Hte-Saône, Côte-d’Or). 1384 Huguenin d’Arc, 1383 Oudot Darc, Chalon (MARCHAL). – 2. PlN Arc (H). 1346 Vinchans d’Arc, Dk. (RUELLE). – 3. PlN Arques, Ndl. Arken (PdC). 1096 Hugo de Arkes; 1474 Jean Darcques (DFI).
| FD |
d-Arc(q) | Proven. Arc (-Ainières) (Loc.). Synon. : Dalcq.
| EV |
Darcaigne | Var. van Darquenne.
| FD |
d-Arcaigne | Proven. Arquennes (Loc.). (Prononc. dial.).
| EV |
d-Arch- | -is, -y. Proven. 1. Harchies (Loc.). — 2. Arsy (Dép. Forville). 3. Harsy (L.D.). «Terre défrichée par le feu. N° 238.
| EV |
Darchambeau | D’Arch-, d’Arch-, Préposition de + Archambaud < anthrop. germ. ercan + bald.
| JG |
Darchambeau | -haut, zie Archambault.
| FD |
d-Archambeau | Proven. Loc. fr.
| EV |
Darche | 1566 «Collinet Darche» Cerfontaine, 1616 «Martin Darche» PrincipChimay; nom d’origine: Arche, à Maillen (Nr), cf. aussi Dache.
| JG |
Darche | Darge, D’Arge: PlN Arche in Maillen (N) en Haltinne (N); Arche(s) (Ardennen). 14de e. Guillaume de Mozet, sire d’Arche; 1535 Simon Darche, Virelles (Par. 1979,262-301).
| FD |
Darche | Proven. Dép. Dave (Forêt).
| EV |
Darchennes | Nom d’origine : Archennes (BrW).
| JG |
Darchennes | PlN Archennes (WB), Ndl. Eerken.
| FD |
Darcheville | cf. Dacheville.
| JG |
Darcheville | zie Dasseville.
| FD |
Darchicourt | cf. Dachicourt.
| JG |
Darchicourt | zie Dachicourt.
| FD |
Darchis | Darcis. 1709 «Nicolas Donneau Darcis» BourgLiège; nom d’origine: Archis, w. ârci, à Milmort (Lg).
| JG |
Darchis | Darcis: 1. PlN Archis in Milmort (LU). 1567 Jean Darcisse; 1650 Eustache Darchis = Darcis, Luik (ISP). – 2. Zie Darcy.
| FD |
Darck | zie Darc.
| FD |
Darcon | zie Dercon.
| FD |
Darcourt | D’Arcourt. Nom d’origine: Harcourt (Eure).
| JG |
Darcourt | zie Harcourt.
| FD |
Darcq(ue) | zie Darc.
| FD |
Darcy | d’Arcy, Darsi, Darc(h)is, Arcy(z): PlN Arcy (Aisne, Yonne), Arcis (Marne, Aube) of Arsy (Oise). 1383 Pierre d’Arcis (MARCHAL).
| FD |
Dard- | -art, -el, -ing. V. DARIDO.
| EV |
d-Ard- | -anne. V. Dardenne.
| EV |
Dardaine | zie van Aardenne.
| FD |
Dardar | -art (NF gaumais). Nom issu de l’an-throp. germ. dard-hard; ou bien surnom: fr. dare-dare ‘en toute hâte’ [Dardar était le nom d’une cloche à Saint-Paul, à Liège].
| JG |
Dardar(t) | Hypocoristische reduplicatie van een naam op -ard, b.v. Médard. Een klok in de Luikse Sint-Pauluskerk heette Dardar.
| FD |
Darden | D’Ardenne, Dardenne, w. nam. Dârdène. 1365 «Jehan Dardenne des fèvres» TailleMons, 1449 «Tieri Dardenne» Aides-Namur, 1524 «Johan Darden» DénStavelot-My, 1580 «Gérarde Dardenne» Haybes, 1589 «Jenne fille de feu Dardenne le Cuvelier» Liège; originaire de l’Ardenne.
| JG |
Darden | zie Daerden.
| FD |
d-Ardenne | -Ardanne, -Ardinne. Proven. (Région). Synon. : Lardin-nois, Adnet.
| EV |
Dardenne(s) | -inne, zie van Aardenne.
| FD |
Darding | Vernederlandsing van D’Ardenne (TUMMERS).
| FD |
Dardinne | 1544 «Pirot Dardinne», «Thoma Dardinne» DénStavelotMy; var. de Dardenne, corresp. à une forme orale ârdine = Ardenne (ainsi à Bende).
| JG |
d’Aremberg | NF de la noblesse princière, d’après le NL Aremberg, près de Coblence [JMP].
| JG |
d’Arenberg | zie van Arenbergh.
| FD |
d-Arenberg | Proven. Seigneurerie allem.
| EV |
Darentsen | Fr. vz. de + Patr. Arentsen.
| FD |
Darfeuille | zie Arfeuille.
| FD |
Darge | Var. de Darche ?
| JG |
Darge | zie Darche.
| FD |
d-Arge | V. Darche.
| EV |
Dargembeau | zie Archambault.
| FD |
D’Argembeau | Var. de Darchambeau.
| JG |
Dargent | d’Argent. 1641 «Godefroid Dargent» BourgNamur, 1742 «Germain Dargent» Couvin; nom d’enseigne ou nom de maison d’un orfèvre [JMP], cf. BTD 26, 283.
| JG |
Dargent | D’Argent: 1. PlN Argent (Cher). – 2. BerBN voor een zilversmid. 1228 Robert in Argento, Robers de Argento, Atrecht (NCJ); 1397 Margrite Dargent, Dk. (TdT).
| FD |
d-Argent | Proven. Argent-eau ou -euil ou -on (Loc. et L.D.).
| EV |
Dargenton | Nom d’origine: Argenton [doublet savant de Harton] à Lonzée (Nr) et nom de plusieurs localités de France.
| JG |
Dargenton | PlN Argenton (N, B.-Alp., Finistère, Lot-et-Gar., Deux-Sèvres, Mayenne, Indre).
| FD |
d-Argimont | Proven. Dép. Braine l’Alleud. Ou : Hargimont (Loc.).
| EV |
DARIDO | Racine germanique ayant servi à composer des noms de baptême. I. N. simples. Tart, Tarde, Taride, Daerden, Dar- -man, -men(s). Après mutation du dernier d en g, k ou (s)ch : Darg, Darge, Darsch. II. N. simples avec suffixes.. D.-ing : Darding. D.- -az, -ig : Dar- -as, -is. III. N. composés. D.-bald : Tarabout. D.-hard : Dardart. D.-wald : Dardel. -Arimont. Proven. Arimont (Dép. Bévercé).
| EV |
Darigny | Nom d’origine: Hargnies, 1189 «Harigny» (Nord, arr. Avesnes) [MH], plutôt que Arrigny (Marne, arr. Vitry-le-François).
| JG |
Darigny | PlN Arrigny (Marne).
| FD |
Darimont | 1444 «Mychiel Darimont» CoutStavelot; nom d’origine: Arimont, à Bévercé (Lg).
| JG |
D’Arimont | Darimont, Arimont: PlN Arimont in Bévercé (LU), Malmedy (LU). 1132 Hillinus de Alrimunt, Andernach; 188 Lambertus de Arimont, Malmedy (ASM).
| FD |
Darion | Proven. Darion (Loc.).
| EV |
Daris | V. DARIDO.
| EV |
Darius | Daris, Dario: VN uit de Oudheid (Perzië), ook HN. 1670 Franciscus Darius, Delft (MUL VI).
| FD |
Darkenne | zie Darquenne(s).
| FD |
Darleux | 1. PlN Arleux (Nord). 1244 Wicardum d’Allues (SPL); 1349 Jakemon Darlues, Dk. (TdT). – 2. PlN Arleux (PdC, Somme). 1225 Jehan d’Allues; 1324 Marion d’Arloeus; 1357 Hanotin d’Arluex, Atrecht (NCJ).
| FD |
Darleux | Nom d’origine: Arleux (Nord et PdC).
| JG |
D’Arlhac | PlN Arlac (Gironde).
| FD |
Darlier | PlN Arlier uit Ofr. argilier: kleigrond, in Jalhay(LU).
| FD |
d–Arlier | Proven. Arliers (Dép. Jalhay).
| EV |
d-Arlix | Proven. Arleux (Loc. for.).
| EV |
d-Armois | Proven. 1. De Hamois (Loc.). — 2. D’Harnoy (Dép. Evrehailles).
| EV |
Darmois(e) | Darnoise : PlN Les Armoises (Ard.). 1463 Simon des Armoises (Par. 1977,236).
| FD |
Darmoise | Darnoise. Nom d’origine: Les Armoises (Ardennes).
| JG |
Darmon(t) | -ond: PlN Darmont (Meuse). 1525 Jaspar Darmont, Namen (RBN).
| FD |
Darmont | -ond. 1422 «Collait Darmont» Châ-telet, 1444 «Jehan Darremon le viel» Aides-Namur, 1501 «Jamart Darmont» BourgNamur, 1505-37 «Jean Darmont» ÉchHuy; nom d’origine: probabl. Darmont (Meuse) ou d’un autre nom en -mont.
| JG |
d-Armont | V. D’Arimont.
| EV |
Darms | Verkorte vorm (gen.) van Gendarm(e); zie i.v. (…).
| FD |
Darmsta(e)dter | Van Darmstadt (HS).
| FD |
Darmusi(e)au | zie Larmuseau.
| FD |
d-Arnal | Proven. Amélie (Dép. Opprebais, Longueville).
| EV |
Darnoise | zie Darmois(e).
| FD |
d-Aro | Proven. D’Arois (Dép. Vyle-et-Tharoul).
| EV |
Daron | 1460 «Lambert Daron» BourgLiège; surnom: anc. fr. daron (altéré de baron) ‘maître de la maison’, avec sens dérivés ‘lent; qui n’avance à rien’ FEW 15/1, 69a.
| JG |
Daron | Ofr. daron: huisheer. 1460 Lambert Daron, Luik(HERB.).
| FD |
Darque(s) | zie Darc.
| FD |
Darquenne | -es. Nom d’origine: Arquennes (Ht).
| JG |
d-Arquenne | Proven. Arquennes (Loc.). Synon.: Darcaigne (Dial.).
| EV |
Darquenne(s) | Darkenne: PlN Arquennes (H). 1393 Melkior d’Arkennes, Arquennes (Midd. 1994,48).
| FD |
d-Arquet | Proven. (Dép. Champion, Vedrin).
| EV |
d–Arracq | Proven. D’Arracq (Loc. fr.). M » 217.
| EV |
Darras | Darraz, zie Arras.
| FD |
d’Arras | Darras, Daras, -asse, -at. 1302 «Em-melos Darras fille Watier le Maceclier» LoiTournai, 1395-96 «li veve Jehan Daras» ComptesMons, 1541 «Martin Darras» BourgNamur; nom d’origine: Arras (PdC).
| JG |
d-Arras | Proven. Loc. fr. N° 217.
| EV |
Darrien | PlN Arrien (Basses-Pyr., Ariège).
| FD |
Darrien | Proven. Darion (Loc.). N° 83.
| EV |
d-Arro | Proven. V. Daro.
| EV |
d-Arsc(h)ot(te) | Proven. (Seigneurerie d’) Aarschot.
| EV |
d-Arsch | Proven. Arche(s) (Nombr. L.D.).
| EV |
Darscotte | d’Arschot, zie van Aerschot.
| FD |
Darscotte | Dascotte (par simplification conso-nantique). Nom d’origine: Aarschot (BrFl).
| JG |
d-Arsey | Proven. 1. Harzée (Loc.). — 2. V. Darchis.
| EV |
Darsi | zie Darcy.
| FD |
Darsonville | zie Somville.
| FD |
Dart | 1562 «Marguerite Dart» Nivelles; surnom: fr. dard [la famille porte deux dards dans ses armes].
| JG |
Dart | Ofr. dart: pijl. Het familiewapen vertoont twee pijlen. 1562 Marguerite Dart, Nijvel (HERB.).
| FD |
d-Art(h)- | -é, -et. Proven. Artey (Dép. Rhisnes).
| EV |
Dart(h)ois | -oit, D’Artoi, Dartoy, zie Artois.
| FD |
Darte | Darthe. Nom d’origine [à situer plutôt dans la région de Namur ou de Charleroi], car ni Artres (Nord) ni Ardres, avec r inorganique (arr. Saint-Omer) ne semblent probables.
| JG |
Dartet | Darthet. 1445 «Jehan Darthez» Meux, 1505 «Michotte Dartey» BourgNamur; nom d’origine: Arthey, à Rhisnes (Nr).
| JG |
Dartevelde | Dartevelle. 1503 «le cortil Gérard Darthevelle» Donstiennes; nom d’origine: Ertvelde (FlOr). – Bibliogr. : É. Dony, Les Dartevelle de Wallonie, VW 4, 1923-24, 5-12.
| JG |
Dartevelde | -velle, zie van Ertvelde.
| FD |
d-Artevelle | Proven. Artevelde, ,,Champs d’Artois ».
| EV |
d-Arteyre | Proven. Artières (Loc, fr., forme dialect.).
| EV |
Darthe(t) | -ez, Dartet, d’Artet, Darté, Darte: 1. PlN Artey in Rhisnes (N). 1265 Colay de Hartaing, Rhisnes (CRN); 1383 Jeanne d’Arteiz (MARCHAL); 1445 Jehan Darthez, Meux N (HERB.). – 2. PlN Arthez (Landes, Pyr.-Atl.) (DNF).
| FD |
Dartienne | 1470 «Arnould Dartine» Huy; nom d’origine: Retinne, w. à R’tène (Lg).
| JG |
Dartienne | PlN Retinne (LU), W. à R’tène. 1470 Arnould Dartine, Hoei (J.G.).
| FD |
d-Artienne | V. Dardenne.
| EV |
Dartois | d’Artois, D’A-, Dartoit, -oy, Dar-tliois, w. nam. Dârtwès. 1280-81 «Robins de Lille c’on dist d’Artois» RegTournai, 1326-30 «Jehans Dartois» ComptesMons, 1417 «Jehan d’Artois» PolyptAth, 1616 «Guillame Darthois» PrincipChimay, 1619 «Gilles Dartois», 1671 «Jean Dartoy» BourgNamur; originaire d’Artois.
| JG |
d-Artois | Proven. Région fr.
| EV |
Darvaux | Darvas, zie Derveau(x).
| FD |
Darvaux | Nom d’origine: Reveau, à Chapelle-à-Oie (Ht)?
| JG |
d-Arvaux | Proven. Areveaux (Dép. Chapelle-à-Oie).
| EV |
Darville | Dervil(le): PlN Arville (LX, Seine-et-Marne). 1546 Roland Darville, Namen (RBN); 1636 Hubert Derville,Namen(J.G.).
| FD |
d’Arville | Darville, w. nam. Dârvile. 1509 «Rolland Darville», 1664 «Hubert Darvil» BourgNamur; nom d’origine: Arville (Lx) ou Arville, à Faulx-les-Tombes (Nr).
| JG |
d-Arville | Proven. Loc.
| EV |
Das | (NF limbourgeois). Surnom: néerl. das ‘blaireau’, cf. Dax. – Ou bien var. graphique de Dasse;c/Es[JL, NFw].
| JG |
Das | 1. Car. phys. ,,Blaireau ». V. ce N. Synon. : Dendas, Blariau. N08 288, 290. — 2. Proven. V. Dassche et Dasse.
| EV |
Das, (den) | Dasse(n): 1. BN naar de diernaam, de das. Vgl. D. Dachs. 1451 Dyerick Das, Ht. (A. GHIJSEN); 1557 Adriaen Dasse, Aarts. (MAR.). – 2. Reïnterpretatie van Stas aïs gen. 1762 A. M. Stas = 1765 A. M. Das; 1769 Bartholomeus Stas = 1792 B. Das, Diest(CLAES 1985).
| FD |
Dasbach | PlN Dasbach (HS, RP).
| FD |
Daschelet | zie Dachelet.
| FD |
Dascher | De Ascher. 1. Proven. Asch (Loc.), avec suff. d’orig. — 2. Profess. Le marchand de cendres (Le cendrier).
| EV |
Daschot | Dascotte, zie van Aerschot.
| FD |
Dascotte | cf. Darscotte.
| JG |
d-Ascotte | Proven. Ascottes (Dép. Hennuyères).
| EV |
Daseler | zie de Haeseleer.
| FD |
Daskal | Bulgaarse FN. BerN van de schoolmeester.
| FD |
Daskalides | Gr. BerN < Didaskalos: schoolmeester.
| FD |
Dasmoy | -ois: 1. Hoofdzakelijk Luxemburgse FN; zie Dassenoy. Ook de PlN Asnois (Nièvre, Vienne) komt in aanmerking. Zelfde bet.: plaats waar takken groeien. 1338 Willaumes d’Asnoit, Bergen (CSWII). – 2. Grafie van Danois.
| FD |
Dasnoy | Dasnois, Dassenoy. 1541 «Jehan Dasnoye maire» DénFlorenville, 1575 «Henry Dasnoys» FrancsLux; nom d’origine: As-senois, topon. très fréquent en prov. de Luxembourg. D’après des recherches génélaogiques, il se pourrait que les Dasnoy aient leur origine à Assenois (comm. de Léglise), d’une famille établie à Respelt vers 1690-1720, que les Dasnois aient comme lieu éponyme Assenois (comm. de Bertrix) et que les Dassenois se réfèrent à Assenois près de Bastogne (comm. de Vaux-sur-Sûre) (comm. P. Dasnoy-Sumell).
| JG |
d-Asnoy | Proven. Assenois (Loc.).
| EV |
Dasoul | 1289 «Jehans Dassoul» CensNamur, 1501 «Helluye de Dassoul» BourgNamur; probabl. nom d’origine: Daussoulx, 1384 «Dasoul» (Nr) ou Daussois, 1558 «Dassoul» (Nr), mais le NF est majoritairement liégeois.
| JG |
Dasoul | PlN Daussoulx (1384 Dasoul) of Daussois (1558 Dassoul) (N). 1289 Jehans Dassoul (J.G.).
| FD |
da-Soul | V. De Soil.
| EV |
da-Spit | V. De Spy.
| EV |
Daspremont | d’Aspremont, D’Apremont, Appermont, Apremonts: Verspreide PlN A(s)premont: ruwe berg. 1128 Theodericus de Aspero Monte, Luik (SLL); 1189 Geoffroy d’Aspremont (Midd. 1983,420); 1383 Gobert d’Appremont (MARCHAL); 1415 van Jehan Aspermonts wegen, Ter Hulpen (STR.); 1477 Michgiel Appremont = 1480 Michiel van Appremont, Ht. (A. GHIJSEN).
| FD |
d’Aspremont | Daspremont. Nom d’origine: A(s)premont, fréquent dans la toponymie française, ainsi Apremont (Ardennes, Ain, Oise, Meuse, etc.), Aspremont (Hautes-Alpes, Alpes-Maritimes).
| JG |
d-Aspremont | Proven. „ (Domaine du) Mont âpre » (Aspromonte),
| EV |
Dasprez | zie Depré.
| FD |
Dasque | zie D’Assche.
| FD |
Dassargues | PlN Aussargues in Lunel (Hérault) (DNF).
| FD |
Dassargues | Probabl. NF importé, var. de Daus-sargues; nom d’origine: Aussargues (Hérault).
| JG |
dass-Argues. | Proven. Des Arches (Dép. Andennes).
| EV |
Dassas | PlN Assas (Hérault).
| FD |
D’Assche | Dasque: 1. PlN Asse, vroeger Assche (VB). 1434 P. Dassche, VB (AAV). – 2. PlN Ascq = Asques (Nord). 1302 Piérès d’Asch = Piéron d’Ask, Dk. (RLT).
| FD |
d-Assche | Proven. Loc.
| EV |
Dasse | 1. PlN Asse in Julémont (LU). 1317 Wilheames d’Asse de Julémont = 1322 Wilheame de Julémont condist d’Aisse (CVD). – 2. Een andere PlN in: 1333 Margrite Dasse, Dk. (TdT).
| FD |
Dasse | 1566 «Jacques Dasse» Cerfontaine; nom d’origine: Asse, à Julémont (Lg); ou bien var. de Dache.
| JG |
d-Asse | Proven. Dép. Charneux et Julémont.
| EV |
Dassel | PlN Dassel(NS).
| FD |
d-Assel | Proven. Hasselt (Loc). Syn. De Hasque (Dial.).
| EV |
Dasselborne | zie Asselborn.
| FD |
Dassele(e)r | zie de Hasseleer.
| FD |
Dassen | zie Das.
| FD |
Dassenoy | cf. Dasnois.
| JG |
Dassenoy | Dasnoy, Dasnois: PlN Assenois (LX). 1269 Willelmum de Astenoir (CVD); 1356 Gauthier Dastenoy, LX (BLOII).
| FD |
Dassesse | 1562 «Marguerite Dassesse» BourgNamur; nom d’origine: Assesse (Nr).
| JG |
Dassesse | PlN Assesse (N). 1294 d’Asséché, N (CRN); 1345 Jehan d’Aseche, Luik (SLL IV).
| FD |
d-Assesse | -Asset. Proven. Assesse (Loc).
| EV |
Dasset | 1591 «Martin Dassey» BourgNamur; probabl. nom d’origine, à situer dans l’Entre-Sambre-et-Meuse où le NF est le plus attesté aux 17e et 18e s.
| JG |
Dasset | BerBN. Ofr. dasset: kleine zeef (DAUZAT). 1591 Martin Dassey, Namen (RBN); 1661 Fr. Dassez, Namen (MUL VI).
| FD |
Dasseville | cf. Dacheville.
| JG |
Dasseville | Darcheville: PlN Acheville (PdC). 1251 a Lyetardo de Ascevile = 1278 Lietart d’Aisseville, Rijsel (SPL); 1325 Mikiel Daseville, Dk. (TdT).
| FD |
Dassi | -is, cf. Dassy.
| JG |
Dassi(e) | -is, zie Dacy.
| FD |
Dasson(ne)ville | Dassonval(le), zie Somville.
| FD |
Dassonleville. | Proven. Dassonville (Dép. Neuve-Eglise).
| EV |
d-Assonneville. | Proven. ,,De (l’endroit dit) a Sonneville » (Dép. Mar-bais-lez-Thuin). N° 209
| EV |
Dassonville | Dassonleville, Dassonneville. 1286 «Jehans Dassonlevile» CartMons, 1295-1302 «Hues d’Asson le Ville», «Bertous d’Ason le Vile» ImpôtArtois, 1416 «Nisolle Dasonleville» Ladeuze, 1424-25 «Gilliart Dasonleville» DénHainaut, 1518 «Jehenne Dassonville» BourgNamur; nom d’origine: Assonville, 1440 «Ason le Ville», à Lillois-Witterzée (BrW), également Assonville, à Nieuwkerke (FlOcc).
| JG |
d-Assonville | Proven. Hassonville (Dép. Aye).
| EV |
Dassy | Dassi, -is. 1580 «Jehan Dassy», 1636 «Marguerite Dassi» BourgNamur; nom d’origine: cf. «douve d’Assy», topon. à Monceau-en-Ardenne (Nr).
| JG |
Dassy | zie Dacy.
| FD |
da-Ssy | –Ssi. Proven. ,,De Scy » (Loc), ,,De Sy » (Dép. Vieuxville).
| EV |
Dast(h)y | PlN Hastière (N)??
| FD |
Dastot | Proven. Dast (Dép. Renaix), avec suffixe région, -ot, d’orig. N° 211.
| EV |
Dastrevelle | Uitspr. Datrevelle, metathesis van Dartevelle.
| FD |
Dastroy | Dastrois. 1711 «Georges Dastroy» Spontin [le Père Barthélémy d’Astroy, Récollet, grand polémiste religieux du 16e s., est né à Durnal (cf. A. Wouez, Spontin, 144-6)]; nom d’origine: Hastroit [= hasse ‘hêtre’ + suff. -eturn], e.a. à Pessoux (Nr).
| JG |
Dastroy | -ois: PlN Hastroit in Pessoux (N).
| FD |
Dasty | w. nam. Dastî. Probabl. nom d’origine, cf. Astimoulin à Saint-Servais (Namur) ou d’un topon. du même type.
| JG |
Datgnies | zie Dattignie(s).
| FD |
Dath | D’Ath. 1335 «Jakemart Dath» Comptes-Mons; nom d’origine: Ath (Ht).
| JG |
Dath | D’Ath: PlN Ath (H), Ndl. Aat. 1275 tere Marien d’Aath, Papegem; 1275 Marie d’Aat, Isières (VR i46r°, i5sv°); 1385 Hennequin Dath, Parijs (MARCHAL).
| FD |
d-Ath | Proven. Loc. Synon. : Attout.
| EV |
Dathenus | De hervormingsgezinde predikant Pieter Dathenus (fi588) heette eigenlijk Pieter van Bergen. Zijn humanistennaam is de vertaling van d’Athènes. ±1570 Pieter Daten (predikant), Ip. (CDT).
| FD |
Datthyn | -ijn: Patr. Vleivorm van een Germ. dad- naam, zoals Datbert, Dadwin of korte vorm Dato. Dadinus = Dadwinus (STARK). 1297 Jan Pieters f. Datins, Bg.(CG); 1434 Lembertus Datyn = 1438 Lambertus Datin; 1435 Johannes Datyns; 1466 Wilhelmus Datyn, Mtr. (MUL I, II); 1457 Johannis Datyns, Mtr. (SKM); 1564 Judocus Dathin, Diksmuide(MULIV).
| FD |
Dattiches | PlN Attiches (Nord). 1190 Renier d’Attiches (NEH); 1284 Robert d’Attiches, Rijsel (CCHt).
| FD |
Datwyler | zie Daetwyler.
| FD |
Dau(t)zenberg | Doutzenberg, Doutsenberg: PlN < Totzenberg < Trotzenberg bij Aken (NRW)? 1537 Nicolaas Dautzenberg, Kerkrade (CROTT1995); 1659 Leonardus van Doetsenborch, Hamonensis; 1664 Petrus Dausenberge, Lirrodensis; 1700 Joannes Dautsenbergh, Valkenburg (MUL VI, VII).
| FD |
Daubach | PlN (RP).
| FD |
Daubange | Nom d’origine: Aubange (Lx).
| JG |
Daube | 1. PlN Aube (Moselle, Orne). – 2. Var. van Dabe.
| FD |
Daube | Var. de Dabe (w. âbe = Aubel), mais également nom d’origine: Aube, nom de deux localités de France (Moselle et Orne).
| JG |
d-Aube | Proven. 1. Loc. fr. — 2. N. d’arbre (Peuplier blanc). N° 242. L.D.
| EV |
Daubechies | Daubeschies, Daubchies, Dopchie(s), Dobchies: PlN Aubechies (H). ±1100 Gualterus de Abacies, H (CAE); 1278 Fastret d’Aubecies, Bergen (CSW I); 1295 Jehans Dobisies, Dk. (TdT).
| FD |
Daubechies | Dobchies, Dopchie, -ies. Nom d’origine : Aubechies (Ht).
| JG |
d-Aubechies | Proven. Loc.
| EV |
d-Aubecq | Proven. Dép. Flobecq et Ghoy.
| EV |
Daubenton | Daubanton: PlN Aubenton (Aisne). 1318 Quentin D’Aubenton, St-Q. (MORLET).
| FD |
Dauber(t) | D’Aubers, PlN (Nord). 1210 S. Pétri de Obère, Aubers (SPL); 1306 Jehanne dame d’Auberch, Atrecht (NCJ).
| FD |
Daubercie(s) | Daubersy, -cy, -sies: PlN Aubrechies (PdC) en in Sint-Vaast (Nord). Aubercy in Triaucourt (Meuse). Ook Bois d’Aubrechies in Solre-sur-Sambre (H). Maar het kan best een var. zijn van Daubechies.
| FD |
Daubercy | Daubersy. Nom d’origine: Aubercy, comm. de Seuil-d’Argonne (Meuse) ou, moins probabl., (bois d’) Aubrechies à Solre-sur-Sambre (Ht).
| JG |
d-Aubersy | Proven. Au Bercy (Loc. fr.).
| EV |
Daubert | Filiation. ,,(Fils) d’Aubert » N° 102. V. AD (Ad).
| EV |
Daubie | cf. Dauby.
| JG |
Daubie(s) | Daubit, zie Dauby.
| FD |
Daubigny | 1280-81 «Jehan Daubegni» Reg-Tournai; nom d’origine: Aubigny, fréquent en France (Aisne, Ardennes, etc.).
| JG |
Daubigny | Daubigney, Dobbeni(e), Dobbonie, Dobbini: 1. PlN Aubigny in Dk. (H). 1280 Jehans d’Aubignies, Zinnik (CSWI); 1334 Jehans d’Aubegni, Dk. (TTD). – 2. Verspreide PlN in Frankrijk (o.m. Nord, PdC, Somme). 1239 Rikero d’Aubigni, Atrecht (NCJ); 136 e. Oudart d’Aubingny, Laon (MORLET).
| FD |
Daubioul | Daubioulle. 1600 «Jacques Aubioul» Beauvechain; sans doute d’un topon. à identifier, p.-ê. au bioul, au bouleau [JL, NFw].
| JG |
d-Aubioul | Proven. D’au Bioul. L.D. ,,Au bouleau ». Nos 209, 242. Bioul (Loc),
| EV |
Daubioul(le) | Vz. de + Patr. Aubioul, W. vleivorm van Germ. VN Aubert. 1600 Jacques Aubioul, Bevekom (HERB.); 1663 Ferd. Daubioul, Geldenaken(MULVI).
| FD |
Daublain | Haubl(a)in: PlN Aublain (N). 1225 R. de Ablem, Luik (SLL); 1528 Henry Daublen, Namen (RBN).
| FD |
d-Aublain | Proven. Loc.
| EV |
d-Aubleu | Proven. ,,D’Au Bleu-(-ru, -rieu) » (Dép Bra, F«snes-lez-Buis- senal). Nos 71, 230.
| EV |
Daubois | D’Aubois, d’Au Bois: van aan het Bos.
| FD |
Daubois | Nom d’origine: Au Bois, topon. fréquent; cf. aussi Dabois, Dambois, Dobos.
| JG |
Daubré | Daubre(z), D’Aubrey: PlN Auberaie: plaats waar abelen groeien. Fr. FN Aubraye, -ée.
| FD |
Daubré | Daubrez. Probabl. (fils) d’Aubré, anthrop. germ.
| JG |
D’Aubreby | cf. d’Auxbrebis.
| JG |
D’Aubreby | zie Aubrebis.
| FD |
d-Aubreby | Proven. Autrefois : D’aux Brebis. L.D. N° 209.
| EV |
Daubremé | Dobremé, -metz, Dabremez, Dappremé(e), -me(e), Dapremez, -mée: 1. PlN Aubremé in Grand-Rosière (WB). – z. PlN Aubrometz (PdC). 1355 Ghilebert d’Aubronmés, Atrecht (NCJ). – 3. Wellicht ook PlN in Vloesberg (H) of in de buurt. 1275 Gilles d’Oubertmeis, Vloesberg (VR4ir°).
| FD |
Daubremé | Nom d’origine : Aubremé, à Grand-Rosière (BrW); cf. aussi Dambremé et Dapre-mez, -ée.
| JG |
d-Aubrenne | V. Daublain.
| EV |
Daubresse | (NF de la région de Charleroi et Thuin). 1618 «Nicolas Daubresse (briquetier, cloutier)» Montignies-sur-Sambre (Genea-Net), 1750 «Alexandre Daubresse» Jumet; probabl. nom d’origine toponymique car on rencontre des D’Aubresse en France (e.a. à Marseille en 1648) [avec la collab. de Fr. Gabriel].
| JG |
Daubresse | Onzeker. 1750 Alexandre Daubresse, Jumet(HERB.).
| FD |
d-Aubresse | Proven. Aux Bresses, L.D. N° 209.
| EV |
Daubreuil | D’au Breuil. Vgl. Dubreuil.
| FD |
Daubrez | cf. Daubré.
| JG |
Daubrez | D’Aubrey, zie Daubré.
| FD |
Daubry | Nom d’origine: Aubry (Nord).
| JG |
Daubry | PlN Aubry (Nord, Orne). 1259 Pierre Daubry, Montreuil (CMM); 1351 Gérard d’Aubri, Bergen (CCHt).
| FD |
Dauby | Daubie(s), Daubit: PlN Auby (LX, Nord). 1299 Marie de Aubi, Bg. (VERKEST); 1348 Jehan d’Auby, Atrecht (NCJ).
| FD |
Dauby | Daubie. 1279-80 «Jakemes Daubi li foulons» RegTournai, 1635 «Laurent Dauby» BourgNamur; nom d’origine: selon la localisation du NF, Auby (région de Douai) ou Auby (arr. Neufchâteau).
| JG |
d-Auby | Proven. Loc.
| EV |
Daucha(p)t | -aux, zie Doucet.
| FD |
Dauchapt | Dauchat (NF de Verviers et Petit-Rechain). 1743 «Henri-Jos. Dauchapt» Verviers, cf. aussi GeneaNet; NF d’origine incertaine, p.-ê. originellement français, la forme initiale semblant bien être celle en -chapt.
| JG |
Dauchet | -ez, zie Doucet.
| FD |
Dauchot | (NF hennuyer). NF qui apparaît en 1642 à Fouleng (natif de Silly), puis en 1675 à Marcq [on note aussi le NF Auchot en France (Alllier, Loiret)]. Peut-être avec la préposition de + Wauchot, dimin. de Wauch(i)er, avec perte du w initial (seul Gauchot semble toutefois attesté) [avec la collab. de Fr. Gabriel]. Dauchy. 1190 «Robert)us) de Hauchi» Arquen-nes [BR] ; nom d’origine: Auchy, fréquent en France (Nord, Oise, PdC).
| JG |
Dauchot | V. Daussois. N° 79.
| EV |
Dauchot | Wsch. var. van Douchot (vgl. Dauchy/Douchy) = Doussot, dim. van doux: zacht, teder. BN.
| FD |
Dauchy | Dauchie, Dochy, Dossi, Dosy, Duc(h)i, Ducy, Dusi: 1. PlN Auchy (PdC 3X, Nord). 1296 Maroie d’Auchi; Mehaus d’Auci, PdC (BOUGARD); 1298 Petro Dauchi filio quondam Nicholai Dauchi opidani Duacensi, Bg. (VERKEST); 1316 Ghele Dauci; 1350 Pieron Dauchi, Dk. (TdT); 1686 Joannes Dochy, Lo (CRAEYE); Do(u)chy = Dossy = Duchi (VS1984,399). – 2. Soms hypercorrect voor Daussy. Zie ook Douchy.
| FD |
d-Auchy | Proven. Auchies (Dép. Marcinelle). Synon. : Do(u)chy.
| EV |
Daucloi | (NF à Enghien, depuis 1837). NF d’origine incertaine.
| JG |
Daudemont | zie Dodémont.
| FD |
d-Audemont | Proven. Audimont (Dép. Horrues).
| EV |
Daudenard | 1295 «Rauls Daudenarde» Comp-tesMons, 1543 «Martin Daudenart» Ladeuze; nom d’origine: Audenarde, Oudenaarde (FlOr).
| JG |
Daudenard, (van) | zie van Oudenaerde.
| FD |
d-Audenart | Proven. Audenarde (Loc).
| EV |
Daudenthun | PlN Audincthun (PdC). 1184 Godefroy d’Odinghetun (DFI).
| FD |
Daudergnies | Dodergnies: PlN Audregnies (H). 1389 Jehans d’Audregnies, Bergen (CCHt).
| FD |
Daudergnies | Nom d’origine: Audregnies, forme dial. audèrgnî, 1181 «Audernies» (Ht).
| JG |
Daudeseux | cf. Dadseux.
| JG |
d-Audiffret | Audiffret. Filiation. ,,(Fils) d’Audifroy ». N° 02. V. AD (Ad).
| EV |
Daudrez | Dodré, Doderay. Patr. d’Audrez, Germ. VN ald-rêd ‘oud-raad’: Aldradus (MORLET I). Of dod-rêd?
| FD |
d-Audrimont | Dép. La Gleize et Ohain.
| EV |
Daudruy | PlN Audruicq (PdC). 1266 Ade d’Audruwic, Atrecht (NCJ).
| FD |
Daue | Var. de Dauwe, hypocor. néerl. de David.
| JG |
Daue | zie (de) Dauw.
| FD |
Dauer | zie de Hauwer(e).
| FD |
Daufel | Proven. ‘t Ou(de) Veld. (Dép. Zaffelare).
| EV |
Daufresne | Var. van Dufrêne of d’au fresne: van aan de es.
| FD |
d-Aufresne | Proven. D’au Frêne. L.D. N° 209, 242.
| EV |
Daug- | -inet, -otte. V. TAD (Tak).
| EV |
Dauge | 1364 «li femme qui fu Grart Dauge» PolyptAth; nom d’origine: probabl. Auge-lez-Rocroi (Ardennes).
| JG |
Dauge | PlN Auge (Ard.).
| FD |
d-Auge | ou Dauge. 1. Proven. Auge (Rég. et Loc. fr.) — 2. V. TAD (Tak).
| EV |
Daugimont | Daugeumont, Daujeumont, Dausimont: 1. PlN Agimont (N). 1296 Jehan d’Augimont, N (CDN). – 2. Spelling voor Dogimont.
| FD |
Daugimont | Nom d’origine : Agimont, w. à Naudjumont (Nr).
| JG |
d-Augimont | Proven. Ogimont (Dép. Velaines-lez-Tournay).
| EV |
Dauginet | D’au Genêt of Dugenêt.
| FD |
Dauginet | Ellipse de (fils) d’Auginet, hypocor. de Auger.
| JG |
Daugnaix | -i(aux), -eau, zie Daneau.
| FD |
Daujeumont | Var. de Daugimont?
| JG |
Daujeumont | zie Daugimont.
| FD |
Daul(e), van (den) | zie van Daal.
| FD |
Daulie | -ies, Daullye, Daully. Probabl. d’un topon. à situer dans la région de Mons où ces NF sont concentrés.
| JG |
d-Aulie | Proven. Houilly (Dép. Blandain).
| EV |
Daulie(s) | Daully(e), zie Danlier.
| FD |
Daulmerie | zie Daumerie.
| FD |
Daulne | cf. Daine.
| JG |
Daulne | Daun(e), Daine: PlN Aulne in Gozée (H). 146 e. Baudouin d’Aulne, Val-Dieu (CVD).
| FD |
Daum | Daume(n), -ens, zie Daem(s).
| FD |
Daumerie | -ery, Daulmerie. 1548 «Marie Dau-merie» Ladeuze, 1676 «Anthoine Daulme-ries» RuageAth; nom d’origine: Aumerie, à Kain (Ht).
| JG |
Daumerie | -ies, -y, D(e)aulmerie: PlN Aumerie in Kain (H) of Aymeries (Nord): 1148 Ameriis (TW). De FN kwam voor in de varianten Daimeri, d’Aymeries, d’Aulmerie, Damerie(s), d’Aulmery. 1201 S. Martini Daimeri = 1212 Martin Dameri, Bergen; 1268 Mahieu d’Aumerie (Midd. 1999,49-72); 1350 Jehans d’Ainmeries, Gommegnies; 1358 Jehan d’Amenez, Bergen (CSW II); 1654 Fr. P. Daumerij, Zullik (MUL VI).
| FD |
d-Aumerie | 1. Proven. Heaumerie, ,,Endroit où l’on faisait des heaumes ». — 2. Profess. Fabric. d’armures. N° 131. (D’Heaume, Dép. Seneffe).
| EV |
d-Aumers | Proven. D(e St-)Omer (Loc. fr.).
| EV |
Daumont | Domont: 1. PlN Aumont (Jura, Oise, Somme, Lozère). 1383 Hutin d’Aumont (MARCHAL). – 2. PlN Hautmont in Dison (LU) en Ophain (WB) of Hautmont (Nord). 1379 Guillaume d’Omont, H (BLO VIII); 1368 Renier d’Omont, Cuesmes (CSW II). – 3. PlN Omont in Sclessin (LU). 1276 molendinum de Omont, Sclessin(AVB).
| FD |
Daumont | Nom d’origine: Au Mont (topon. fréquent).
| JG |
d-Aumont | Proven. D’Au Mont (L. D.). N08 209, 232.
| EV |
Daun | (NF liégeois). 1589 «Gérard Daune» Arbrefontaine; nom d’origine: probabl. Daun (Rhénanie).
| JG |
Daun(e) | zie Daulne.
| FD |
Daunau | 1. PlN Auneau (Eure-et-Loir). 1383 Marguerite d’Auneau (MARCHAL). – 2. Zie Daneau.
| FD |
Daunau | Proven. ,,Danube » (N. allem.).
| EV |
d-Aunau | -Aune. V. Aulne.
| EV |
d-Aunau | Proven. ,,Petit Aulne ». N. d’arbre. N° 242.
| EV |
Daunay | 1. D’Aunay. PlN Aunay. Fr. aunaie < Lat. alnetum: elst. – 2. Zie Daneau.
| FD |
Daune | cf. Daine, Daulne.
| JG |
d-Aune | Proven. 1. Olne (Loc.). — 2. V. Aulne.
| EV |
Daunis | zie Danis.
| FD |
Daunno | zie Daneau.
| FD |
Dauphin | 1. Ancien N. de bapt. (C’était celui du Comte d’Albon, dont dérive le N. du Dauphiné). — 2. Proven. Au fin (de ville) (Dép. Houfalize). Ou bien: D’O-phain (Ophain, Loc.).
| EV |
Dauphin | 1536 «Henri delle Thour dit le Daulphin» AnthrLiège, 1601 «François Dauphin» BourgNamur, 1607 «Jean Le Daulphin» Cerfontaine; parfois surnom et même ancien prénom, mais le plus souvent nom d’enseigne, par ex. « Au Dauphin » (1632) à Liège (BTD 26, 273) [CH]. Daurmont. Nom d’origine: Dauremont, à Graux (Nr).
| JG |
Dauphin | -ine, Dalphin, Le Dauphin: BN naar een huisnaam, b.v. 1632 au Dauphin, Luik. Vgl. Dolfyn. 1475 Thomaes Daulphin, St.-Omaars-Bg. (JAM. II); 1536 Henri delle Thour, dit le Daulphin, Luik (RENARD 273).
| FD |
Daurel | Proven. Aurel (Loc. fr.).
| EV |
Dauria(c) | D’Auria, D’Aurea: PlN Auriac, verspreid in Z.-W.-Frankrijk. 1776 F.J. Dauriac, Namen-Aw. (AP).
| FD |
Daurmont | PlN Dauremont in Graux (N).
| FD |
Dauron | PlN Auron (Alp.-M.) of Aurons (B.-du-Rhône).
| FD |
Daury | Nom d’origine: d’au ri?
| JG |
Daury | PlN Daurys in Dison (LU), Dauris in Houyet (N).
| FD |
Daus(s)e | PlN Ausse? Bois d’Ausse in Courrière (N)?
| FD |
Daus(s)ogne | PlN Ossogne in Havelange (LU) en Thuillies (H).
| FD |
Daus(s)y | zie Dhaussy.
| FD |
Dausimont | zie Daugimont.
| FD |
Dausin | Daussaint, Daussin. 1635 «Jan Dausin» et 1636 «Henri Dausin» émigrés en Suède, 1666 «Loyse Dausin» BourgNamur; var. probable de Dossin.
| JG |
Dausogne | Daussogne. Nom d’origine: Ossogne, w. ôssogne, à Havelange (Nr) et Ossogne, w. oûssogne, à Thuillies (Ht) ; cf. aussi Dosso-gne.
| JG |
Dausort | 1265 «Jehans Dausor» CensNamur; nom d’origine : Waulsort, w. (w)ausoûr (Nr).
| JG |
Daussain | -in, cf. Dausin.
| JG |
Daussain(t) | Daus(s)in, Dossin : 1. PlN Ausseing (Hte-Gar.)? 1298 Jacobi de Hausaing, Bg. (VERKEST). – 2. Var. van Doussin; zie Douchain.
| FD |
d-Aussaint | Proven. D’Au Saint (L. D.) ,,Près de la statue du Saint ». N° 209.
| EV |
Daussin | V. DAD (Daz).
| EV |
Daussogne | cf. Dausogne.
| JG |
d-Aussogne | Proven. ,,Aulnaie ». N° 242. Aussogne ou Ossogne (Dép. Havelange etc.).
| EV |
Daussois | Daussoir, Daussort, Dauchot. Proven. Daussois (Loc.).
| EV |
Daussort | PlN Waulsort, W. (w)sœ»âf (N).
| FD |
Daussy | Nom d’origine : Auchy-lès-Hesdin, 1296 «Aussi» (PdC), Auxi-le-Château 1197 «Aussi» (PdC) ou Haussy (Nord, arr. Cambrai) [MH].
| JG |
D’Austerlitz | PlN Austerlitz (Slavkov) in Moravie.
| FD |
Dautcour | zie D’Hautcour(t).
| FD |
Dautcourt | Nom d’origine: Hautecourt (Meuse).
| JG |
Dautel | Dot(h)el, Dhôtel, Dhôtel: 1. PlN Autel: altaar, kleine kerk, b.v. Autelbas (LX). – 2. PlN Ostel (Aisne). 1384 Jehan Dostel, Laon; 146 e. Thomas D’Otel, St-Thibaut (MORLET).
| FD |
Dautel | Nom d’origine: Autel, à Autelbas (Lx).
| JG |
d-Autre- | -bande, -loup, -mont; –Autricourt. V. D’Outre-.
| EV |
Dautrebande | Nom d’origine: Outre-Bende, à Ampsin (Lg).
| JG |
Dautrebande | PlN Outre-Bende in Ampsin (LU). 1752 L. A. J. Dautrebande, Namen (MUL VIII).
| FD |
Dautreche | Nom d’origine : Autrêches (Oise).
| JG |
Dautreloup | -loux: PlN Outrelouxhe (LU).
| FD |
Dautreloup | -oux. Nom d’origine: Outrelouxhe (Lg).
| JG |
Dautremont | 1780 «Pierre-Joseph Dautremont» Charleroi ; probabl. var. de Dou(l)tremont, du NL Oultremont, à Warnant-Dreye (Lg).
| JG |
Dautremont | zie Doutremont.
| FD |
Dautreppe | 1. PlN Autreppe (H) en in Blicquy (H) en Ormeignies (H). 1291 Mathius d’Autreppe, Erquennes (CSWI). – 2. PlN Autreppes (Aisne). 136 e. Robins d’Autreppe, Laon (MORLET).
| FD |
Dautreppe | Nom d’origine: Autreppe (Ht) ou Autreppes (Aisne) ; p.-ê. aussi var. de Dotreppe.
| JG |
d-Autreppe | Proven. Loc. -Auve. Pfoven. (Ave et) Auffe (Loc.).
| EV |
Dautriche | Van Oostenrijk.
| FD |
Dautricourt | PlN Autricourt (Côte-d’Or). 1773 Michiel Dautricourt, Diksmuide (V.HILLE 1962).
| FD |
Dautrive | 1524 «Englebert Dautrives», 1528 «Thiery Dautrive» BourgNamur; nom d’origine: Atrive, w. âtrîve, dépend. d’Avin (Lg) ou Autryve, forme fr. de Outrijve (FlOcc); également nombreux Hauterive, Auterive en France.
| JG |
Dautrive | zie van Outrijve.
| FD |
D’Autry | PlN Autry (Ard., Allier, Loiret).
| FD |
Dautun | PlN Autun (Saône-et-Loire).
| FD |
Dauv- | -en, -in. Profess. Douvain, ,,Tonneau » (Ane. fr.). N. de tonnelier. N08 131, 183.
| EV |
Dauven | zie (de) Dauw.
| FD |
Dauverchain | zie Deverchin.
| FD |
Dauvergne | Dovergne: Streeknaam Auvergne in Frankrijk. 1253 Guido de Alvernia, Rijsel (SPL).
| FD |
Dauvergne | Surnom de provenance: originaire d’Auvergne.
| JG |
Dauvillé | -ée, -aire, Dauville, Dovillée, Doville: PlN Auvillers (Ard.), in Wattrelos (Nord), Jeneffe (LU). 1231 Perona de Auviler, Wattrelos (GYSS. 1964,166); 1362 Guillaume d’Auvillers, Comp. (MORLET).
| FD |
Dauvillée | Nom d’origine: Auvillers, à Jeneffe (Lg) ou Auvillers-les-Forges (Ardennes), mais pourrait être plus simplement w. au vile = à Villers.
| JG |
Dauvin | 1507 «Gustin Dauvin» BourgNamur; nom d’origine: Avin-en-Hesbaye, w. âvin (Lg) ; cf. aussi Davin.
| JG |
Dauvin | PlN Avin (LU).
| FD |
Dauvister | cf. Davister.
| JG |
Dauvister | zie Davister.
| FD |
d-Auvister | Proven. D’Avister (Dép. Esneux).
| EV |
Dauvr(a)in | PlN Douvrain in Baudour (H).
| FD |
Dauvrain | Dauvrin. Nom d’origine: Douvrain, à Baudour (Ht).
| JG |
Dauvrain | Proven. Douvrain (Dép. Baudour). N° 77.
| EV |
Dauw | Dauwe, au génitif: Dauwen, Dauwens. Hypocoristique néerl. de David.
| JG |
Dauw, (de) | Dendauw, Dau(w)e, Dhauw(e), D’Hauw(e), Dauwen(s), Douwe(n), Douw(s), Dauven, Dave(n): 1. Patr. Het Iw. is dan secundair, omdat de naam achteraf niet meer aïs Patr. begrepen werd. Dauwen(s) uit Dauwin(s). Dauwen(s) < Dauwin(s). Var. en vleivormen van de bijbelse VN David. 1294 David Anglicus = 1298 Dauwe lEngles, Kales (GYSS. 1963). – 2. Patr. Germ. VN Dauo, Dawin (Fm.), Dauwinus (MORLET I), Davo (BRECH.). Dadinus = Dadwinus = Dawinus (STARK). ±1335 Willem Daus huus, Ktr. (DEBR. 19/1); 1361 domum Willelmi Dau, Ktr.; 1398 Olivier de Dau, Pittem; 1398 Heinric Dauwins, Lauwe (DEBR. 1970); 1377 Rugge Dauwin; 1410 Woutere de Dau, Ktr. (DEBR. 1958). – 3. Evtl. EN dauw. Vgl. Rosée, Swyngedauw.
| FD |
Dauwe(e) | Dauwens. Car. phys. De auw(e), De oude, ,,Les vieux, les anciens ». N° 263.
| EV |
Dauwels | 1. Var. van Dauwens? – 2. Mnl. damwilt, danwilt, dauwilt: damhert. 1301 Watier Dauwilt, Bg.(V.D.AUW.l36).
| FD |
Dauwer(s) | zie de Hauwer(e).
| FD |
d’Auxbrebis | D’Aubreby, -bij (NF de Dinant). Nom d’une famille patricienne dinantaise, qui s’est illustrée dans l’exploitation des forges et du charbon de bois : fr. aux brebis, surnom de motivation peu claire.
| JG |
D’Auxbrebis | zie Aubrebis.
| FD |
D’Auxy | PlN Auxi (PdC), Auxy (Loiret, Saône-et-Loire). 1414 Philippe d’Auxi, Amiens (CCHt).
| FD |
Dauzenberg | zie Dautzenberg.
| FD |
Dauzo | cf. Dozot.
| JG |
Dauzo | PlN Ozo in Izier (LX).
| FD |
Dav(a)in | 1. PlN Avains in Laon (Aisne). 136 e. Jehans d’Avains, Laon (MORLET). – 2. Zie Davin.
| FD |
Davagle | Nom d’origine: Navaugle, à Buis-sonville (Nr).
| JG |
Davagle | PlN Navaugle in Buissonville (N) (J.G.).
| FD |
Davain | cf. Davin.
| JG |
Davaine | 1372 «Jacquemar Davaingne» = «Jac-quemar Davainne» Dinant; le NF paraissant dinantais, var. de Dawagne plutôt que de Da-voine.
| JG |
Davaine | zie Davesne.
| FD |
Daval | Davau(x), Davay: 1. PlN Avaux (Ard.). 1178 Henrici de Avax; 1190 Guido clericus de Avaus, St-Hubert (ASH). – 2. PlN Aveau in Rouveroy (H). -3. Evtl. Davaux = Fr. D’aval: stroomafwaarts.
| FD |
Davalos | Proven. D’Avalas (Marquisat, Italie du sud).
| EV |
Davans | 1313 «Jean Davans» Liège; var. de Dawans [FD] ?
| JG |
Davans | zie Dawans.
| FD |
Davanture | Surnom: anc. fr. aventure ‘sort, destin’, mais aussi ‘ce qui arrive d’inattendu à qqn’, etc. FEW 24, 194a.
| JG |
Davau(x) | zie Daval.
| FD |
Davaux | Nom d’origine: soit topon. « au val », soit Aveau, à Rouveroy (Ht). Cf. aussi 1365 «Jehan Davaus vakier» TailleMons.
| JG |
d-Avaux | Proven. Aval (de la riviè-re). (L.D.), -Avay. Proven. Havay (Loc.).
| EV |
Davay | 1. LU W. vorm van Davau(x). – 2. PlN Havay (H). Zie D’Hâve.
| FD |
Dave | D’Hâve: 1. PlN Dave (N). Zie Dedave. – 2. PlN Ave(-et-Auffe) (N). – 3. Zie (de) Dauw.
| FD |
Dave | Proven. Loc.
| EV |
Dave | w. nam. Dauve [prononc. identique au NF Daffe]. 1533 «Jehan de Dave» BourgNamur, 1592 «Anthoenne Dave» CartCiney, 1711» François Dave» Spontin; nom d’origine: Dave, w. dauve (Nr) ou Ave(-et-Auffe), w. ave (Nr); cf. aussi Daffe.
| JG |
Dave | zie D’Hâve.
| FD |
Davel(l)ois | PlN Auvelais (N). 1374 Johan d’Aveloiz, Luik (SLLIV); 1537 Pierchon Daveloy, Namen (RBN).
| FD |
Davelo(o)se | zie D’Haeveloose.
| FD |
Davelois | 1272 «Thomas Davelois», «Marga-retha relicta Davelois» PolyptVillers, 1537 «Pierchon Daveloy» BourgNamur; nom d’origine: «Avelois», forme anc. d’Auvelais (Nr).
| JG |
Daveloose | Davelooze, Davelose. Surnom: moy. néerl. de haveloos ‘sans bien; pauvre’; cf. D’Haeveloose et comp. San(s)terre.
| JG |
D-Aveloose | 1. Car. mor. De Haveloze, ,,Le déguenillé ». — 2. Proven. Aveloes (Ane. N. d’Auvelais) (Loc.). N° 49.
| EV |
Daveluy | PlN Aveluy (Somme) of Haveluy (Nord). 1299 Bauduins Daveluis (ROBI); 1340 Jakemes d’Avelui, Dk. (RUELLE 52).
| FD |
d-Aveluy | Proven. Loc. fr.
| EV |
Daven | cf. Davin.
| JG |
Daven | zie (de) Dauw.
| FD |
d--Aven(nes). | Proven. Avennes (Loc.) et Havennes (Dép. Hour).
| EV |
Davenne | 1279-81 «Jehans Davesnes» Comp-tesMons, 1495 «Adrien Davennes», 1605 «Laurent Davenne» BourgNamur; nom d’origine : Avesnes (PdC) ou Avenne (Lg).
| JG |
Davenne | Davenes, zie Davesne.
| FD |
Davepon | PlN Davipont in Mortroux (LU).
| FD |
Daver | zie de Hauwer(e).
| FD |
Davera(e)t | Daveraes: Fr. FN Daverat uit de Landes.PlN Avéra ‘notenboom’ (PDB).
| FD |
Daveraes | Proven. De Haveres. ,,Le sorbier » (L.D.). N° 242.
| EV |
Daveraet | Proven. De Haveraard (Dép. Zandhoven). — 2. De Ha-verraad, ,,L’essart aux avoines ». N° 238.
| EV |
D’Avernas | PlN Avernas-le-Bauduin (LU) of (Cras-) Avernas (Lu). Zie ookPar. 1984,405.
| FD |
d-Avernas | Proven. Loc.
| EV |
Daverveld | Proven. ‘t Haverveld, ,,Le champ aux avoines » (Dép. Erwe-tegem). N° 234,
| EV |
Daverveldt | PlN. i6e e. van Daverveld, Uden; 1654 van Davervelt, ‘s-Hertogenbosch (PDB); 1672 Andréas Daverveldt, Erpe (MUL VI).
| FD |
Davesne | Davenne, Davenes, Davaine, Daveyne: 1. PlN Avesnes (Nord, PdC, Somme enz.). 1280 Thumas d’Avesnes, St-Q. (MORLET); 1328 Jehans Davesnes, Dk. (TdT). – 2. PlN Avennes (LU).
| FD |
Davet | -ey, zie D’Hâve.
| FD |
David | au génitif: Davids, Davidts. 1272 «David de Brombais» PolyptVillers, 1286 «David li Poissonniers» DettesYpres, 1472 «Henrion David» DénLaroche, 1620 «Pon-celet David (de Sedan)» émigré en Suède; nom de baptême biblique : David.
| JG |
David | Davids(e), Davidt(s), Davit(s), Davieds, Daviet, Davie(s), Davidson, Dawid(son), Davy(t), Davis(on): Patr. Bijbelse VN David ‘lieveling, vriend’. 1275 ke Jehans Davis de Bellenghein…a Jehan David, Ktr. (DEBR. 1980); 1280 Paulus David, Ip. (BEELE); 1400 Jan Davyt, Ktr. (DEBR. 1970).
| FD |
David | N, de bapt. d’orig. biblique. Variantes : David(t)s, Davis. Devis, Davout, Daout (Formes étrangères).
| EV |
Davignon | 1384 «Lambers Davignon» Liège; nom d’origine : Avignon (Vaucluse).
| JG |
Davignon | Avignone, Avognon: PlN Avignon (Vaucluse). 1370 Arnoldum Aveynoen, St.-Tr. (GHYSEN); 1388 Lambiers d’Alloir dit d’Avingnon, Luik (AVB).
| FD |
d-Avignon | 1. Proven. Avignon (Loc. fr.). Ou bien : (Pont) d’Avignon (près de Nismes, Belgique).
| EV |
Davila | Sp. PlN en streeknaam Avila.
| FD |
Davin | Davain: 1. PlN Avin (LU) of Avins-en-Condroz (LU). 1045 Helfridus de Alvenz; 1104 Arnulfus de Avenz, Stavelot (ASM); 1358 Mabille d’Avins, Luik (SLLIV).-2. Zie Davain.
| FD |
Davin | Daven, Davain. 14e s. «Pirlos Davins» CensHuy, 1486 «Pirlo d’Aven» Dinant, 1508 «Henrart Davin», «Willame Daven» BourgNamur, 1589 «Wauthier Daven» CartCiney, 1605 «Conrad Davent» BourgDinant; nom d’origine: Avin(-en-Hesbaye), w. âvin, ou Les Avins, w. âs-âvins (Lg).
| JG |
d-Avin | Proven. Loc.
| EV |
Daviron | PlN Aviron (Eure).
| FD |
Davis | Forme dial. (ou anglaise) de David.
| JG |
Davis(on) | zie David.
| FD |
Davister | D’A-, Dauvister, Davisters. Nom d’origine: Avister, w. (èn-)âvîstêr, à Esneux (Lg).
| JG |
d-Avister | Proven. Dép. Esneux.
| EV |
Davister(s) | Dauvister: PlN Avister in Esneux (LU). 1276 Henris Davister, Esneux (SLL).
| FD |
Davit(s) | zie David.
| FD |
Davix | Wsch. grafie voor Davis.
| FD |
Davoine | 1. Fr. avoine: haver. BerBN voor een haverkoopman. – 2. PlN Avoine (Indre-et-Loire, Orne).
| FD |
Davoine | Surnom de producteur ou de marchand : de + fr. avoine ; comp. Alavaine, Ala-voine.
| JG |
Davoise | Nom d’origine: Avoise (Sarthe).
| JG |
Davoise | PlN Avoise (Sarthe).
| FD |
d-Avoise | Proven. Loc fr.
| EV |
Davoust | zie D’Aoust.
| FD |
Davout | V. David.
| EV |
d-AVR- | -ay, -eux, -oye. Proven. Arboretum, ,,Lieu planté d’arbres ». nos 49) 241.
| EV |
Davranche | PlN Avranches (Manche).
| FD |
Davreux | 1773 «Marie-Jeanne Davreux» NP-Louette; nom d’origine: Avroy, w. avreû, notamment à Liège, etc.
| JG |
Davreux | PlN Avreu/Avroy in Luik. 1309 Gerardi de Averoil, Mtr. (CVD); 1587 Gilles Davroix; 1603 Simon Davreu, Luik (Midd. 1955,425).
| FD |
Davril | Dapvril, D’Aprile, Daprile: 1. Naam van de maand april. Vgl. April, D’Aoust. – 2. PlN Avril (Nièvre).
| FD |
Davril | Dapvril. Surnom (d’enfant abandonné?): né au mois d’avril, mais aussi ellipse (fils) d’Avril (nom de baptême). Cf. aussi Avril, April.
| JG |
Davril | N. de cironst. Enfant né en Avril. N08 11, 301.
| EV |
Davroux | PlN Avroult (PdC).
| FD |
Davy | Davye. Forme dial. (ou anglaise) de David,
| JG |
Davy(t) | zie David.
| FD |
Dawagne | 1372 «Jacquemar Davaingne» Cout-Stavelot, 1593 «Éverard Dawaigne», 1596 «Jacques Dawaigne» BourgDinant, 1602-3 «Jean Dawaigne» TerriersNamur; nom d’origine: Awagne, 1443 «Awaigne», dépend, de Lisogne (Nr).
| JG |
Dawagne | PlN Awagne in Lisogne (N). 1372 Jakemar d’Awogne, Dinant (ASM II).
| FD |
d-Awan- | -ce, -s(e), -t. Proven. Awans. (Loc.).
| EV |
Dawans | -ant, -and, -anse, -ance, -ange, d’Awans, Davans, Hawanx: PlN Awans (LU). 1220 B. de Awans, Luik (SLL); 1313 Jean Davans, Luik (AAV).
| FD |
Dawans | D’A-, Dawanse, Dawance, Dawand, Dawant. 1272 «pro terra lohannis Dawan» PolyptVillers, 1616 «Hilayre Dawan» Princip-Chimay, 1617 «Philippe Dawans, de Jaisve» BourgDinant, 1748 «Jean Pierre Dawance» Nandrin; nom d’origine: Awans (Lg). Cf. aussi Davans.
| JG |
Dawid(son) | zie David.
| FD |
Dawir | Dawirs. 1364 «Colar Dawir» Guill-Liège, 1449 «Lambert Dawire» AidesNamur; nom d’origine: Les Awirs (Lg).
| JG |
d-Awir | Proven. (Les) Awirs (Loc.).
| EV |
Dawir(s) | PlN Les Awirs (LU). 1353 Johans d’Awir, Luik (SLL IV).
| FD |
Dawoud | zie D’Aoust.
| FD |
Daws(on) | Patr. Zoon van Dawe: David. 1332 Richard Dauewesone, Warwick (REANEY).
| FD |
Dawyndt | D’Awoingt. PlN Awoingt (Nord). 1703 Pieter Dawynt, Koudekerke FV (VERGR. 1972).
| FD |
Dax | 1. Proven. Loc. fr. — 2. V. TAD (Tak).
| EV |
Dax | D. FN Dachs: das. Vgl. Das.
| FD |
Dax | Peut-être surnom: all. Dachs ‘blaireau’; cf. aussi Das.
| JG |
Dax(h)elet | -er, Daxhlet, zieDachelet.
| FD |
Daxbeek | Daxbe(c)k: Ndd. FN Dachsbeck, Dachspeck. Waternaam Dachsbach: dassenbeek (BRECH.).
| FD |
Daxbek | V. Dachsbeck.
| EV |
Daxchelet | Daxelet, Daxhelet, Daxhlet, var. namuroise (sans le xh marquant l’aspiration:) Dachelet, Dachlet. 1602-3 «Jean Dachelet» TerriersNamur; nom d’origine: Naxhelet, w. a-n-ah ‘lèt, à Wanze (arr. Huy). – Bibliogr. : Et. Daxhelet, Un vieux NF wallon : Daxhelet, VW 57, 1983, 87-93.
| JG |
d-Axhelet | Proven. Axhelet, devenu (E)n Axhelet. (Dép. Wanze). N° 66.
| EV |
d-Ay | V. Daye.
| EV |
Day(e) | Daij(e), Daeye, Daïe, D’Haeye, Dhaeye: Henegouwse adaptatie, met reductie van de uitgang, van d’Haeyer. 1715 L.F. d’Aye = Daye, Bergen (Par. 1979,335)-
| FD |
d-Ayan | Proven. (Les) Hayons (Loc.).
| EV |
Daye | p.-ê. aussi Daille. Nom d’origine qui pourrait être Aye (arr. Marche), mais la distribution du NF dans la région de Tournai et de Nivelles ne plaide pas en ce sens.
| JG |
d-Aye | Proven. Loc.
| EV |
Dayeneux | 1705 «Bauduin Dayneux» Bourg-Liège; nom d’origine: Ayeneux (Lg).
| JG |
Dayeneux | PlN Ayeneux (LU). 1267 Watirs d’Aienoz (AVB).
| FD |
d-Ayer | Proven. 1. Hawière (Dép. Neuf château). — 2. V. D’Hayère.
| EV |
Dayer(s) | zie d’Haeyer(e).
| FD |
Dayez | Dahiez. NF originellement du départ, du Nord, bien implanté en Hainaut; p.-ê. var. de Danhier, -iez ; pour Debrab2 306, hypocor. de David, d’après des équivalences de noms comme Daviot = Dayot = Dayet (avec référence à laNRO 1985, p. 153).
| JG |
Dayez | -et, -es, Daijez, Daijé, Dajez, Dahiez, -ier: Patr. Dim. van VN David: Daviot = Dayot = Dayet. 1296 Daviot, fils de Josse de Pontoise = Dayotus de Josse de Pontoise; 1389 Daviot ou Daviet de Chambéry = 1383 Dayot, Parijs; 1332 Dayet d’Avalon, Auxonne; 1311 Dahiet, Aignay-le-Duc (NRO1985,153).
| FD |
d-Ayez | Proven. Hayez. V. Haie.
| EV |
Days | 1265 «li enfant Godefroid Days» Cens-Namur, 14e s. «Thyry Days» CensHuy; nom d’origine: p.-ê. «Ays», forme anc. d’Aische(-en-Refail) (Nr).
| JG |
Days(e) | 1. Wellicht var. van Daix. – 2. PlN Ays, oude vorm van Aische-en-Refail (N) (J.G.).
| FD |
D’Ayx | zie Daix.
| FD |
Dazard | Dazert: Mnl. dasaert: gek, dwaas. 1409 dat hij was een groot dasaert, Ktr. (V f°i6).
| FD |
Dazy | Nom d’origine: Azy, nom de plusieurs localités de France (Aisne, Cher, Nièvre).
| JG |
Dazy | PlN Azy (o.m. Aisne).
| FD |
De- | peut être: 1° préposition fr. de marquant l’origine; 2° particule (nobiliaire) de précédant le NF; 3° peut noter l’article contracté w. dé (fr. du); 4° article défini néerl. de (fr. le, la); y exceptionnellement, de marquant la filiation: type Degeorges ‘fils de Georges’.
| JG |
De Almeida | PlN (Portugal).
| FD |
De Andrade | de Andres, zie André.
| FD |
De Angeli(s) | zie D’Angeli.
| FD |
DE Ba(e)d(t)s | Car. mor. De Batsch, L’orgueilleux, l’insolent ». N° 271.
| EV |
De Backer | V. Bakker.
| EV |
De Badrihaye | de Baudrihaye: PlN Badrihaye in Ayeneux en Soumagne (LU).
| FD |
DE Bae | Car. mor. De bate, ,,Le profit ». Homme intéressé.
| EV |
DE Baene | V. Debaan.
| EV |
DE Baenst | Car. mor. De baanst,,,L’amadou ». Homme qui s’enflamme facilement.
| EV |
DE Baerde- | -ma(e)ker, -ma(e)cker. Profess. Le fabric. de barbes postiches. N° 193.
| EV |
De Baerdemaecker | De Baerdemacker, Debaeremacker. Nom de profession: moy. néerl. baertmaker ‘barbier’.
| JG |
De Baere | cf. Debaar.
| JG |
DE Baere | V. De Barre.
| EV |
De Bagenrieux | PlN Bagenrieux in Neufvilles (H). 1679 Jacobus Bagenrieux, Lessen (MUL VI).
| FD |
De Baillet | zie Baillet.
| FD |
De Bâillon | Baill(i)on, Ballion: PlN Bâillon in Achicourt (PdC), Fresnicourt-le-Dolmen (PdC), Warloy-Baillon (Somme), Barisis (Aisne). 1339 Agnes de Bâillon, Atrecht (NCJ); 1443 Pierre de Bâillon, Comp. (MORLET).
| FD |
De Bakère | zie (de) Backer(e).
| FD |
DE Bakker | V. Bakker.
| EV |
DE Bal | Car. mor. ,,La balle », ,,Le joueur de balle. Habitude ou adresse. N° 131, 201.
| EV |
De Balincourt | zie Balencour(t).
| FD |
De Banterlé | -le: PlN Banterlé in Baisy-Thy (WB). 1704 A. M. de Banterlé, Lv. (Midd. 1974,343).
| FD |
de Baré | Particule de + NF Baré.
| JG |
De Baré | zie Baret.
| FD |
De Barnardin | zie Bernardin.
| FD |
de Barquin | Nom d’origine (ou NF de la noblesse): probabl. de Vieux-Berquin (Nord).
| JG |
De Barquin | zie Berquin.
| FD |
DE Barre | 1. Car. mor. ,,L’homme nu, pauvre ». N° 270. — 2. Proven. N. de terre : ,,La stérile ». N° 237.
| EV |
De Barse | PlN (LU). 1088 Boso de Barz, Stavelot (ASM).
| FD |
de Barsy | De B-, Debarsy, w. nam. Dèbârsi. 1437 «Colar de Barsy le charlier», 1540 «Hanzotte de Barsy» CartCiney; nom de seigneurie d’une famille noble : Barsy, à Flos-toy (Nr).
| JG |
DE Basselier | 1. N. d’état civil. ,,Le bachelier, le célibataire ». — 2. V. De Batselier.
| EV |
de Bassompierre | NF célèbre de la noblesse liégeoise, d’après le topon. Bassompierre, commune de Boulange (Moselle).
| JG |
De Bassompierre | -pière, Bassompiere, Massompierre: PlN Bassompierre (Moselle).
| FD |
DE Bast | Car. phys. ,,La Bedaine ». N° 259.
| EV |
De Bastelier | V. DE Basselier et Batselier.
| EV |
DE Batse- | -leir, -lier. V. Batseleir.
| EV |
De Batselier | De Boitselier. Surnom: formes flam. de bachelier, cf. Batselier, etc.
| JG |
DE Baus | 1. V. DE Paus. — 2. Car. mor. De boze, ,,Le méchant ».
| EV |
DE Baut | Profess. De bout, ,,Le boulon ». N, d’un boulonnier. Nos 131, 189.
| EV |
De Bauw | cf. De Bouw.
| JG |
DE Bayser | V. DE Buyser.
| EV |
DE Be(c)k | 1. Car. mor. ,,Le (fin) bec » le gourmet. — 2. Proven. De Beek, ,,La rivière ». N° 230.
| EV |
de Beaufort | de Beauffort. Nom de la noblesse: Beaufort, dépend, de Ben-Ahin (Lg) et topon. fréquent en France.
| JG |
de Beauregard | Nom d’origine: Beauregard (topon. fréquent).
| JG |
De Beck | Debecq, Debecque, Debèque, Debegh. Formes réduites à la syllabe accentuée de Debecker; ou bien forme romane de néerl. beek ‘ruisseau’.
| JG |
DE Becker | V. Bakker.
| EV |
de Beco | Nom d’origine : Becco, à La Reid (Lg).
| JG |
DE Beeckman | V. Beek.
| EV |
DE Beer | V. Beer.
| EV |
De Behr | de Behr, Debeir, cf. Debeer.
| JG |
DE Beil | Profess. 1. De bijl, ,,La hache ». N. d’ouvrier. N° 131. — 2. V. DE Beul.
| EV |
DE Beir | V. Beer.
| EV |
DE Bekker | V. Bakker.
| EV |
de Bellaing | Nom d’origine: Bellaing (Nord).
| JG |
de Bellefroid | Nom d’origine: anc. w. bellefroid (= fr. beffroi) ‘tour de défense’.
| JG |
De Ben | Deben. Principalement surnom de métier, de tresseur de mannes: néerl. ben ‘banne, manne’ [FD]; le NF Deben peut venir aussi de Ben(-Ahin), cf. Debin, ou Eben (-Emael) (Lg).
| JG |
DE Bende | Car. mor. De bende, ,,La bande (d’individus) » (Péjoratif). Nos 267, 268.
| EV |
de Bernard | avec le génitif latin : De Bernard!, de Bernardi, Debernardi. Préposition de + Bernard (prénom).
| JG |
DE Bes | Profess. ,,La groseille rouge » N. de producteur. Nos 131, 168, 299.
| EV |
de Béthune | Nom d’origine : Béthune (PdC).
| JG |
De Beuckelaar | Debeuckelaere, De Beuckeleer, De Beukelaer, -eer, etc. Moy. néerl. bokelare, buekelare ‘bouclier, écusson (avec pommeau)’, surnom de fabricant de boucliers, ou dérivé de néerl. beukel ‘boucle’, cf. le fr. bouclier (marchand ou fabricant de boucles) (Dauzat 55) [FD].
| JG |
DE Beuckelaer(e) | 1. Car. mor. De beukelaar, ,,Le bouclier ». N. donné au protecteur d’une personne. — 2. Profess. Celui qui faisait des boucliers ou s’en servait. NOB 131, 189.
| EV |
DE Beugher | Car. mor. De buiger, ,,Celui qui fait des courbettes ». Homme obséquieux. N° 281.
| EV |
De Beul | De Beule. Surnom: néerl. beul ‘bourreau’ ; cf. aussi De Boel.
| JG |
DE Beul(e) | 1. Profess. ,,Le bourreau ». — 2. Car. mor. ,,Le tyran ». N° 272.
| EV |
DE Beurme | Profess. De Beurman, ,,L’encaisseur ».
| EV |
De Beus | Car. mor. 1. De beuzelaar, ,,Le vétillard ». N° 285. — 2. De boze, ,,Le méchant ». — 3. V. DE Buyser.
| EV |
De Beys | Var. néerl. de Debaix ou de De Bels.
| JG |
de Biber | Nom d’origine: (vôye de) bibêr, à Amay (Lg).
| JG |
de Bidlot | Bidlot. 1. N. de bapt. avec la partie, nobil. décernés par les Princes-Evêques de Liège. — 2. N. de filiation. ,,(Fils) de Bidlot ». N° 102.
| EV |
de Bidlot | Particule de + NF Bidlot.
| JG |
De Biesme | Debiem(me), Desbiesme: PlN Biesme (H, N). 1265 Jehans de Bievene, Biesme (CRN); 1369 Colart de Byeme, Luik (SLLIV).
| FD |
De Bièvre | Debievre, Debiève, Debieve, Debieuvre, Bièvre, Biever: 1. PlN Bièvre (N). 1352 Symon jadit de Byevre, Luik (SLL IV). – 2. PlN Bièvres (Aisne, Ard., Seine-et-Oise). 1243 Oudardus de Bièvre, Comp. (MORLET); 1357 Jehan de Bièvre, Cent (CLMII).
| FD |
De Bihl | D. PlN Biehl (BW, BEI), ontronde vorra van Bùhl: heuvel.
| FD |
De Bijser | Debyser, Debyzer. 1363 «Gillis de Bisere» Gand; dérivé de moy. néerl. bisen ‘errer, vagabonder’, surnom de vagabond.
| JG |
DE Bilde | Profess. ‘t Beeld, ,,La statue, l’image ». N. de statuaire. N° 131, 196.
| EV |
De Bille | de Bi(e)lde, de Beelde, de Belle: 1. PlN Ofr. bille: boomstronk. De gemouilleerde / wordt in het Ovl. Id (DEBR. 1985). Zie ook Van de Bielde. i6e e. de Beelde, de Beeldye, de Beelge, de Beelie, de Beelie, de Belie, Waas (CAPPELLE). – 2. Soms var. van De Belder.
| FD |
De Bille | Debille. Nom d’origine: anc. fr. bille ‘souche d’arbre’ [FD]; cf. Debilde (ci-dessus).
| JG |
De Binckum | zie van Bincom.
| FD |
de Biolley | Nom d’origine: Biolley, à Salenches (Vaucluse); famille émigrée de Savoie à Verviers au début du 18e s.
| JG |
De Biolley | PlN Biolley in Salenches (Vaucluse): plaats waar berken groeien. De familie kwam in de i8e e. van Savooie naar Verviers (HERB.).
| FD |
de Biourge | Nom d’origine : Biourges, à Orgeo (Lx).
| JG |
De Biourge | PlN Biourges in Orgeo (LX). 1268 Watrin de Biourge, Herbeumont (T.C.L., Généalogie de la famille de Biourge. Suppl. Le Parchemin 1937).
| FD |
De Biseau | zie Biseau.
| FD |
DE Bisschop | V. Bisschop.
| EV |
De Bisson | zie Buisson.
| FD |
De Bissy | PlN Bissy (Saône-et-Loire).
| FD |
De Bisthoven | PlN Bi(e)sthove: hof bij een biest, plaats waar biezen groeien. 1496 Hubrechts Byesthovens, Lier (FRANS); 1646 Cornelis de Bisthoven, Aw. (MAR.); 1675 sieur Alexander van Bystove, Aw.-Bg. (PARM.).
| FD |
De Bivort | zie Bivort.
| FD |
DE Blaecke | Car. mor. De blage, ,,Le gamin, le petit drôle ». N° 285.
| EV |
DE Blaer(e) | Car. phys. De blaar, ,,L’ampoule, la pustule, la tache sur le front ». N. d’un homme portant une marque de cette nature. N° 26l. V. Blair- -eau, -vaque.
| EV |
DE Blaes | 1. Car. mor. De blaaskaak, ,,Le fanfaron ». N° 269. — 2. Car. phys. De blaas, ,,La vessie ». N. de H. malade de cet organe.
| EV |
de Blanchart | Particule de + NF Blanchart.
| JG |
DE Blanck | Car. phys. De blanke, ,,Le blanc ». N° 255.
| EV |
DE Blander | Proven. Blanden (Loc.), avec suffixe -er, d’orig. N° 212.
| EV |
DE Blauwe | Profess. 1. Car. phys. ,,Homme (au teint) bleu ». N° 256. 2. Profess. De blauwer, „Artisan qui teint ou badigeonne en bleu ».
| EV |
De Blauwer | 1375 «Michiel de Blauwere» Ypres ; nom de profession, du teinturier en bleu [FD].
| JG |
DE Ble(e)cker(e) | Profess. De bleker, ,,Le blanchisseur ». Variantes : Blyckaerts, Bleeckx, Ingenbleek. In den bleek, ,,Au blanchissage ».
| EV |
De Bleecker | De Bleeckere, Debleeker, De Bleeker, Deblecker. Nom de métier: moy. néerl. bleker ‘blanchisseur’.
| JG |
DE Blende | Car. phys. De blinde, ,,L’aveugle ». N° 262.
| EV |
DE Bleser | V. Blaser.
| EV |
De Blick | De Blieck, Deblieck. 1280 «Johan-nem Bliec» DettesYpres; surnom: néerl. bliek ‘petite brème’ [FD].
| JG |
DE Blieck | Proven. De blik, ,,Le regard, le point de vue ». L.D. (Comp. Beauregard, pour : Belle vue).
| EV |
De Blochouse | zie Blockhuys(en).
| FD |
DE Block | 1. Car. mor. De blok (fig.)j ,,Le lourdeau », ,,Le rustre ». N° 281. — 2. V. Blok.
| EV |
DE Bloe | Car. mor. De bloei, ,,La prospérité ». N. d’homme dont les affaires sont florissantes.
| EV |
DE Blon(d) | Car. phys. De blonde, ,,Le Blond ». N° 264.
| EV |
de Blondel | N. de filiation. ,,(Fils) de Blondel ». V. ce N. NOB 102, 264.
| EV |
De Blondel, | zie Blondeel.
| FD |
DE Bloos | Car. phys. De bloos, ,,Le rouge de la pudeur ». N. d’homme pudique. N° 279-
| EV |
DE Bluts | Car. phys. De bluts, ,,La bosse, la contusion, la meurtrissure ». N. d’un homme portant une marque de cette nature. N° 26l.
| EV |
DE Bo | V. Bood.
| EV |
DE Bo(d)e | V. Bood.
| EV |
De Bocarmé | PlN Bocarmé in Bury (H). 1203 Willelmi de Borcartmes, Ktr. (DEBR. 1980); 1278 Jehans de Boukarmes, Dk. (SMTII).
| FD |
DE Bock | Car. phys. ou mor. De bok, ,,Le bouc ». V. Leboucq. Nos 288, 291.
| EV |
De Bode | Debode, De Bodt, De Bo, Debo 1287 «Nicoles li Bode li tiliers» DettesYpres; nom de profession: moy. néerl. (stads)bode ‘messager, ambassadeur de la ville; bedeau’ [FD].
| JG |
DE Bodt | V. Bot.
| EV |
De Boe | De Bon. Surnom: moy. néerl. bout, boud ‘hardi, intrépide, courageux, etc.’; cf. aussi le suivant.
| JG |
DE Boeck(x) | V. Beuk.
| EV |
De Boelpaep | -paepe, etc. 1589 «Stoffel Boelpape» Aartselaar; surnom: littér.paep die boelt, boeleert, c.-à-d. prêtre-amant, coureur de jupons [FD].
| JG |
DE Boelpaepe | Car. mor. De boedel-paap, ,,Le frocart (qui s’est emparé) de la masse, du magot ». N08 250, 144, 268.
| EV |
DE Boer | Car. mor. ou origine. ,,Le paysan ». Nos 137, 281.
| EV |
De Boer | de Boer. Surnom: néerl. boer ‘fermier, paysan’.
| JG |
DE Boets | Profess. De boetseerder, ,,Le modeleur ».
| EV |
De Boev | De Boeve (met accent) of Bouvet (met lw.).
| FD |
DE Boeve | Car. mor. De boef, ,,Le vaurien ».
| EV |
DE Boever | « Le plus vaurien (de deux homonymes) ». N° 262. V. le suivant.
| EV |
De Boever | De Boevere. 1306 «Ras le Bouuere» = 1326 «Raes de Bouvre» Ypres; surnom de métier, de bouvier, de garçon d’écurie [FD].
| JG |
DE Boeye | Profess. De boej, ,,La balise, la bouée ». N. d’H. qui en fabriquait ou s’occupait du balisage d’un cours d’eau. N° 131.
| EV |
DE Bogaerde | V. Boomgaard.
| EV |
De Boi: | 1. Spelling voor De Bois. – 2. Zie (de) Boy(e).
| FD |
De Boitselier | cf. De Batselier.
| JG |
De Bolland | Bol(l)and, Boulan(d), Boulant, Boulent, Bulland: PlN Bolland (LU). 1221 Arnuldus de Bolan, LU (AVB); 1234 Balduinus de Bulant, Reppe (SLL); 1350 Hannot de Bolland, Hervé (Par. 1986,320-331). Zie ook Boelanders.
| FD |
DE Bolle | Caract. phys. ,,L’enflé, le boursouflé ». N° 259-
| EV |
de Bolle | Debolle, De B-. 1347 «Fastrée de Bolle écuyer» DénHesbaye, 1683 «Anthoni de Bolle» Dendermonde; nom d’une famille noble de Hesbaye.
| JG |
De Bolster | Profess. ,,Le brou »; N. de préparateur de brou de noix. N° 131.
| EV |
De Bolster | Surnom: moy. néerl. bolster, bulster ‘balle (paillette), paillasse’.
| JG |
DE Bom | Profess. 1. ,,Tambour ». — 2. ,,Engin d’artilleur ». N. d’artilleur ». N° 143.
| EV |
DE Bondt | V. De Bont.
| EV |
de Bonhome | Particule de + NF Bonhomme.
| JG |
de Bonhome | V. Bonhomme. Particule nobiliaire concédées par les Princes-Evêques ou les Empereurs d’Autriche. N° 47.
| EV |
De Bonhome | zie Bonhomme.
| FD |
De Boning(h)e | zie Boning(h)e.
| FD |
De Bonnay | PlN Bonnay (Somme, Saône-et-Loire, Doubs).
| FD |
De Bonneville | 1. PlN Bonneville (N). 1294 Colins de Bonneville, N (CRN); 1377 Anselme de Bonneville, Havelange (ISC). – 2. PlN Bonneville in Frankrijk (o.m. Somme, Manche).
| FD |
DE Bont | ,,La fourrure ». 1. Profess. ,,Le fourreur ». Nos 131, 158. — 2. Particularité vestiment. N° 266.
| EV |
DE Bonte | V. Bont.
| EV |
DE Bontridder | Caract. vestimentaire, ,,Le chevalier à la fourrure ». N° 266.
| EV |
DE Bontwerker | Profess. ,,Le fourreur ». N° 130, 158.
| EV |
De Bonvoisin | zie Bonvoisin.
| FD |
DE Boom | (Loc.). V. Boom.
| EV |
De Boom | Néerl. boom ‘arbre’, probabl. surnom d’une personne grande, à la haute stature.
| JG |
De Boos | De Boose. Surnom: néerl. boos ‘méchant’.
| JG |
DE Bor | Proven. 1. V. borre. — 2. Boirs (Loc.). N° 79
| EV |
DE Borchgrave | V. Burggraaf.
| EV |
de Borchgrave d’Altena | Deburchgraeve, Deburghgrave. Particule de + NF Borchgrave.
| JG |
De Borger | De Borgher. 1307 «Henri li Borghere» Ypres; moy. néerl. borger, burger ‘bourgeois’ [FD] ; cf. aussi Borger(s).
| JG |
DE Borger | V. Borg.
| EV |
De Borgie | V. Bourcy.
| EV |
De Borgie(s) | De Bourgie: PlN Borgies bij Dk. (H) (TW). 1286 Evrart de Borgies, Dk. (TdT).
| FD |
DE Borle | 1. Caract. mor. De Borrel. ,,Le verre d’alcool ». N. d’ivrogne. N° 271. — 2. V. le suivant.
| EV |
De Borlé | de Borle, Borlez, -et, -é(e), -e(e): PlN Borlez (LU). 1418 Wilheam de Borleez, Luik (SKM).
| FD |
De Borlé | Nom d’origine: Borlez (Lg).
| JG |
De Borman | de B-. Article néerl. de (ou particule fr. de) + NF Borman.
| JG |
DE Borman | V. Borre.
| EV |
DE Borre | V. Borre.
| EV |
de Bossart | Particule de + NF Bossart.
| JG |
De Bossart | zie Bossaert(s).
| FD |
De Bosscher(e) | Profess. ,,Le forestier ». N° 138.
| EV |
de Bossière | Proven. Bossières (Loc.).
| EV |
DE Bot(te) | De Both. V. Bot.
| EV |
De Bou | cf. De Boe.
| JG |
De Bouârd | zie Bouvaert.
| FD |
de Boubers | Nom d’origine: Boubers (PdC).
| JG |
De Boubers | PlN Boubers (PdC). ±1300 Bernars de Bouberc, PdC (BOUGARD).
| FD |
de Bouche | Proven. Bouche (Dép. Resteigne).
| EV |
De Bouchout | zie Bouchout.
| FD |
DE Bouck | Deboucq. V. Bûche.
| EV |
DE Boudt | V. Debbaut. de-Bouge. Proven. Bouge (Loc.).
| EV |
De Bougne | zie Debognies.
| FD |
de Bouharmont | Nom d’une ancienne famille noble liégeoise, de la région de Chênée et Romsée, d’après un NL à Beyne-Heusay (Lg).
| JG |
De Boulard | PlN Boulard in Pipaix (H).
| FD |
De Boungne | zie Debognies.
| FD |
De Bourdeaudhuy | zie Bourdeaudhui.
| FD |
De Bourdere | de Bourdère, de Bourderé: PlN Bordères (Pyr.-Atl., Htes-Pyr., Landes)?
| FD |
De Bourgie | zie de Borgie(s).
| FD |
De Bourguignon | N. de Filiation ,,(Fils) de Bourguignon ». (V. ce nom). N° 102.
| EV |
de Bournonville | De B-. Nom d’origine : Bour-nonville (PdC).
| JG |
De Bournonville | PlN Bournonville (PdC, Marne). 1084 Gerardus de Burnulvilla; 1203 Petro de Burnumvilla; 1320 Jehan de Bournonvile (DE II); 1348 Maroie de Bournonville, Atrecht (NCJ).
| FD |
DE Bous | V. Paus. de-Bousies. Proven. Loc. fr.
| EV |
De Bousies | Debouzy: PlN Bousies (Nord). 1201 Walterus de Boziis; 1448 Eustache de Bousies, Bergen (CSW 1,111). Debout, zie Dibbaut, de Boudt.
| FD |
De Boute | De Boutte, Deboutte. 1391 «Wautier le Bout» = 1392 «Wouterkin le Boud» Ypres, 1709 « Pierre De Boutte » Archennes ; surnom : moy. néerl. boud(e) ‘hardi, audacieux, courageux’ [FD]; cf. aussi De Bouw, De Bauw.
| JG |
De Boutte | Deboutte, cf. De Boute.
| JG |
DE Boutte | Profess. De bout, ,,Le boulon ». N. de fabricant ou de boulonnier. N° 131. — 2. V. THEUD (Comp.: Debbaut, ,,Theud-bald »).
| EV |
De Bouw | De Bauw. Surnom: moy. néerl. boud(e) ‘hardi, audacieux’, cf. De Boute [FD].
| JG |
DE Bouw | Profess. ou Proven. De bouw, ,,Le bâtiment, l’édifice ». N. de constructeur (N° 176) ou d’habitant (N° 247).
| EV |
De Bouzy | zie De Bousies.
| FD |
DE Brabander(e) | V. Brabant.
| EV |
De Brabant | Debrabant, de Brabandt 1632 «Baudewin de Brabant (de Liège)» émigré en Suède ; originaire du Brabant.
| JG |
De Brackeleer | Debracqueler, Debraeckeleer, De Braeckeleer, De Braekeleer, De Brake-laire, Debranquelaire, etc. Ethnique néerl.: habitant de Brakel, fr. Braine, topon. fréquent.
| JG |
DE Braeckel- | -aer, -eer. V. Brakeleer.
| EV |
De Braekell | zie (van) Brakel.
| FD |
De Brandere | Nom de métier: néerl. brander ‘distillateur; étalonneur, vérificateur’, cf. aussi Branders.
| JG |
DE Brandt | V. Brand.
| EV |
DE Braquelaire | V. Brakeleer. N° 55, 212
| EV |
De Brassin(n)e | zie Brassine.
| FD |
DE Brauwer(e) | V. Brouwer.
| EV |
De Breck | zie Dubreucq.
| FD |
De Bree | Debrée. Nom d’origine: Bree, naguère Bree (Lb).
| JG |
De Breijne | zie Debraine.
| FD |
DE Bremaecker | V. Breier.
| EV |
DE Brenck | V. Brink.
| EV |
DE Brender(e) | Profess. De Brander, ,,Le distillateur ». N° 152.
| EV |
DE Breuck | DE Breucker. V. Broeck et Breuk.
| EV |
DE Brier | Proven. ,,La barrière ». L.D. N° 248.
| EV |
De Briey | 1. PlN Briey (Meurthe-et-Moselle). 1097 Ripaldus de Briey, Metz; 1266 Habrans de Briez = Heberans de Brie, Metz (CAO). – 2. Spelling voor Debrie.
| FD |
de Briey | prononc. tradit. de Bri. NF de la noblesse, d’après le NL Briey (Meurthe-et-Moselle).
| JG |
De Brigode | PlN Brigode in St-Amand-lez-Fleurus (H). 1265 Roghars de Brigodes, N (CRN).
| FD |
DE Broeck | V. Broek.
| EV |
DE Broeder | ,,Le frère », désignation de la personne par allusion à son frère, plus connu. V. Broeder. N° 128.
| EV |
de Brogniez | Particule de + NF Brognier; pour Carnoy 192, fabricant de brognes (cuirasses), mais ce dérivé n’est pas attesté FEW 17, 31 Ob.
| JG |
De Brogniez | zie Brognier.
| FD |
De Broich | PlN Broich: broek(land).
| FD |
De Broqueville | zie Brocvielle.
| FD |
De Brouc(k)hoven | zie (van) Broekhoven.
| FD |
De Broucker | de Brouckère, De Brucker, De Bruecker. Dérivé de moy. néerl. broec ‘marais’, nom de résidence: habitant du marais (Carnoy 174, note 1).
| JG |
DE Brouckère | V. Broek.
| EV |
DE Brouwer(e) | V. Brouwer.
| EV |
DE Browne | V. Bruin.
| EV |
DE Broyer | V. De Broeyer.
| EV |
DE Bru(i)n | DE Bruyn(e). V. Bruin.
| EV |
De Brucker | De Bruecker, cf. De Broucker.
| JG |
De Brueck | Debrueck, zie Dubreucq.
| FD |
DE Brueck | V. Broek.
| EV |
De Bruey | Nom d’origine: Braay-sur-1’Escaut (Nord), etc.
| JG |
De Bruijn | cf. Debruyn.
| JG |
DE Brul(l)e | V. Breuil et Bril.
| EV |
DE Bruycker(e) | V. Broek-Breuk.
| EV |
DE Bruyn(e) | V. Bruin.
| EV |
DE Bu(e)ger | Caract. mor. De Buiger, ,,Le fléchisseur, le faiseur de courbettes ». N° 281.
| EV |
DE Budt | V. Debbaut, Debodt.
| EV |
De Bue | Caract. mor. De but. Au figuré : ,,La bourrasque, la fantaisie, le caprice ». N° 285.
| EV |
De Bueger | Surnom: moy. néerl. bugger ‘hérétique’.
| JG |
DE Buf | Caract. mor. De boej, ,,Le coquin ». N° 267.
| EV |
De Buggenoms | zie Buggenoms.
| FD |
De Buisseret | Buisseret, -ez: PlN Buisseret in Seneffe (H). 1347-57 Nicolas de Buisseret = de Boseret, Lv.; 1357 Gibon de Busret, Bs. (BLO); 1512 Colart Buisseret, Bergen (CSWIII). Zie ook Boseret.
| FD |
de Buisseret | Debuisseret. Nom d’origine: Buisseret, à Seneffe (Ht).
| JG |
DE Bundel | Profess. De bundel, ,,Le faisceau, le recueil ». N. d’archiviste, de secrétaire. N° 131.
| EV |
DE Bunne | Profess. De bun, ,,Le baneton » (Pêche). N. de pêcheur. Nos 131, 200.
| EV |
De Burie | zie Debury.
| FD |
De Burlet | Burlet, -ey: PlN Burlet, b.v. 1297 en Burlet chan, Moha (HERB.).
| FD |
de Burlet | Particule de + NF Burlet.
| JG |
DE Buss(ch)e | V. Bos. Proven. Busch (Dép. Lontzen et Kettenis).
| EV |
DE Busscher(e) | 1. Profess. ,,Le forestier ». — 2. Car. mor. V. De Buys(ch)er(e).
| EV |
De Busserolle | PlN Busserolles (Dordogne).
| FD |
De Buyck | Surnom: néerl. buik ‘ventre’.
| JG |
DE Buyl | 1. V. Beul. — 2. V. Bijl.
| EV |
DE Buys(sch)er(e) | Car. mor. ,,Le buveur ». Synon. : DE- -Bussche- r(e), -Buyzer, -Byzer. N° 274.
| EV |
DE Buyst | V. Bies(t). Nos 79, 243.
| EV |
DE By(s) | De bij. 1, Car. mor. N° 288, 295. N. d’H. affairé. — 2. Proven. Enseigne de cabaret ou de boutique. N° 248.
| EV |
DE Cabooter | 1. Caract. phys. ,,Le Lutin ». N° 253. — 2. Car. mor. ,,Le petit garçon, le petit drôle ». N° 285.
| EV |
DE Cae | Proven De Ka(de), ,,Le quai » (L.D.).
| EV |
DE Caestecker | V. Kaas.
| EV |
DE Cafmeyer | 1. Profess. De kalfmeijer, ,,Le métayer, éleveur de veaux ». N° 162, — 2. Car. mor. De kafmeijer, ,,Le métayer qui moud la pellicule du grain, qui perd sa peine ».
| EV |
De Calan(t) | Degallan, De Galland, de Galaen, zie Galand.
| FD |
De Callatay | de Callataij: Hongaarse FN Kalatay < PlN Kalata. Het vz. is adelspartikel.
| FD |
De Calwé | zie (de) Caluwe.
| FD |
de Cambry de Baudimont | Nom d’origine: Cambry, à Isières (Ht).
| JG |
DE Campenaere | Car. mor. De kam-peneer. ,,Le lutteur, le concurrent ».
| EV |
de Campenaere | Ethnique: néerl. kempenaer ‘campinois’.
| JG |
De Candt | De Cant, Decant. Moy. néerl. cant ‘côté, bord’.
| JG |
De Cannart | zie Canrtaert(s).
| FD |
DE Cant | 1. Proven. De Kant, ,,Le côté (de l’agglomération) ». L.D. N° 228. — 2. Profess. De Kant, ,,La dentelle ». — 3. La dentelle, accessoire vestimentaire. N° 266.
| EV |
DE Capmaeker | Profess. ,,Le bonnetier ». Synon. : Cappe.
| EV |
De Caprio | zie Carpiaux.
| FD |
De Carel | de Corel: Du Carel = Ducarreau. Ofr. carrel, Fr. carreau: tegel, baksteen. BerEN voor een steenbakker. Vgl. Careel.
| FD |
De Carel | Surnom: néerl. kerel ‘gaillard’.
| JG |
de Caritat | À rapprocher du NF Caritat, var. méridionale de Carité, Charité, p.-ê. au sens médiéval de ‘repas qu’on donne aux voyageurs et aux pauvres’.
| JG |
De Caritat | Prov. FN Caritat: liefde, liefdadigheid. Vgl. 1357 Waltiers délie Cariteit, Rouvroy (SLL IV).
| FD |
De Carnin | PlN Carnin (Nord).
| FD |
DE Carnonck(e)le | De ranonkel. ,,La renoncule ». Profess. N. d’horticulteur. N08 268, 299.
| EV |
De Carrière | zie Carrière.
| FD |
de Cartier | de Quartier. Particule nobiliaire de + NF Cartier, Quartier (topon. fréquent), plutôt que pic. Cartier ‘charretier’.
| JG |
De Cartier | zie Cartier.
| FD |
De Castelberg | zie Castelberg.
| FD |
De Castellane | PlN Castellane (Basses-Alpes).
| FD |
De Casterlé | PlN Kasterlee (A). 1339 Inghelbertus dictus de Castrele, Her. (CCHt).
| FD |
De Castro | It. PlN Castro < castrum: burcht.
| FD |
DE Cat | De Caters. V. Kat.
| EV |
De Cat(t)el(le) | zie Castel, Catel(le).
| FD |
De Causemaker | V. Kous.
| EV |
De Caut | Car. mor. De Koude, ,,L’homme froid ».
| EV |
De Cauter | 1. Caract. mor. De Kou-ter, ,,Le causeur ». — 2. Profess. Kouter, ,,La culture ». N. de cultivateur. NOB 131, 162.
| EV |
De Cauwer | Decauwers, -ert. Surnom: néerl. kauwer ‘mâcheur, qui réfléchit à qqch’.
| JG |
DE Cauwer | V. Kouwer.
| EV |
DE Cauwert | 1. Car. phys. De Kauwerde, ,,La Citrouille ». ,,L’H. en forme de citrouille ». N° 300. — 2. Car. De Keuwer, ,,Le macheur ».
| EV |
De Caux | Nom d’origine: Caux-et-1’Heure, ou Caours (Somme), etc.
| JG |
DE Cavel | Profess. De Kavel, ,,Le sort », pour De Kavelaar : ,,Celui qui fait des partages, des lotissements » (par tirage au sort). N° 131.
| EV |
De Cazenave | zie Casneuf.
| FD |
De Ceulene(e)r | V. Dekeuleneer.
| EV |
DE Ceuninck | V. Koning.
| EV |
DE Ceuster | V. Koster.
| EV |
De Chabannes | Fr. PlN Chabanne = Caban(n)e: huisje, but.
| FD |
De Chaffoy | PlN Chaffois (Doubs).
| FD |
de Changy | Nom d’origine: Changy (Marne), etc.
| JG |
De Changy | PlN Changy (Loire, Marne, Saône-et-Loire, Loiret).
| FD |
De Chanxhe | PlN Chanxhe in Sprimont (LU).
| FD |
de Chany | Chany. Proven. Cagny (Loc. fr.). Synon. : De Caigny.
| EV |
De Charbonnières | PlN Charbonnière: plaats waar houtskool gebrand wordt. Vgl. Charbonnier.
| FD |
De Charleroy | Nom d’origine: Charleroi (Ht), nécessairement de date récente (17e s.).
| JG |
De Charleroy | PlN Charleroi (H).
| FD |
De Châtel | Dechateau, zie Duchatel.
| FD |
De Chavonnes | PlN Chavonne (Aisne).
| FD |
De Cherisey | PlN Chérisy (PdC). 1109 Gerardus de Chyrisi; 1157 Gerardi de Chirisiaco (SMTI); 1212 Rogiers de Cerisi, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Chestret | PlN Chastrès, W. tchèstrè (N).
| FD |
de Chestret de Haneffe | w. Tchèstrèt. Nom d’origine: Chastrès, w. tchèstrè (Nr).
| JG |
de Chevilly | Chevilly. Proven. N. de domaine (Fr.).
| EV |
De Chevilly | PlN Chevilly (Seine, Loiret).
| FD |
De Chilly | PlN Chilly (Somme, Seine-et-Oise, Ard., Hte-Savoie,Jura).
| FD |
De Chokier | zie Chokier.
| FD |
De Chou | PlN Choux (Jura, Loiret, Orne).
| FD |
De Clairboy | zie Clairbois.
| FD |
de Clairfayt | Proven. ,,Hêtre clair » (L.D.).
| EV |
de Claremont | Proven. Clermont, (Loc. et L.D.).
| EV |
De Claremont | zie Clermont.
| FD |
DE Clays | De Kla(d)e, ,,La souillure, la calomnie ». 1. Car. phys. N. d’H. sale. — 2. Car. mor. N. de calomniateur. — 3. Profess. Artisan qui gâche son travail.
| EV |
De Cleen | De Cleene, cf. Decleyn.
| JG |
DE Cleene | V. Klein.
| EV |
DE Cl–eer | -eir. Profess. De Klee-(de)r(en), ,,Les vêtements », N. de tailleur.
| EV |
DE Cler–ck | -cq. Profess. ,,Le clerc ».
| EV |
De Clercy | Clersy: PlN Clercy (Seine-et-Oise).
| FD |
De Clermont | zie Clermont.
| FD |
DE Cleyn | V. Klein.
| EV |
DE Cleyre | V. Decleere.
| EV |
DE Clippel(e) | V. Peel.
| EV |
De Clippel, | Deklippel. Surnom: moy. néerl. clippel ‘battant de cloche, massue’.
| JG |
De Clippeleer | -eir, -aar. Surnom de sonneur de cloches, cf. De Clippel ci-dessus; éventuellement, surnom d’assommeur, de qqn qui manie la massue [FD].
| JG |
De Cloe(d) | DE Cloet. Caract. mor. De Kloet, ,,Le lourdaud, le rustre ». N° 281.
| EV |
DE Clooter | Caract. mor. ,,Le roublard, le trompeur ». N° 268.
| EV |
de Closset | Closset. Filiat. ,,(Fils) de Closset » (N. de bapt.). N° 102.
| EV |
De Closset | zie Closet.
| FD |
DE Clynsen | Situat. N. d’état civil. De Kleinzoon, ,,Le petit fils » (probablement successeur du grand père, dans les affaires). N° 92.
| EV |
De Cnijf | De Knijf. 1398 «Weynin de Knijf» Courtrai; moy. néerl. cnijf ‘couteau pointu, dague, poignard’, surnom d’un individu maigre, au faciès pointu, ou bien, par métonymie, fabricant de couteaux, de poignards [FD]; comp. Canivet.
| JG |
DE Cninck | V. Koning.
| EV |
DE Cno(o)p | V. Knop. de–Cobecq. Proven. Scaubecq (Loc. fr.)-
| EV |
DE Cnoder | V. Knod.
| EV |
De Coard | Particule de + Coart, cf. Coart.
| JG |
DE Cock | V. Kok.
| EV |
De Cocker | -ère, Decoker, De C-, Dekock, De-koker, De K-, Dekokert. Nom de profession : néerl. koker ‘celui qui fait cuire; saunier’.
| JG |
DE Cocker | V. Koker.
| EV |
De Cocqueau | zie Coquel(le).
| FD |
DE Codt | Car. mor. De Kodde, ,,La plaisanterie ». N. le farceur. N° 286.
| EV |
De Codt | V. Degotte, De Goede, Goot.
| EV |
De Coëme | Coëme, Coème, Coeme: 1. PlN Coësmes (Ille-et- Vilaine). – 2. Of PlN Cohem in Wittes (PdC) (TW)? 1423 Jehan de Cohem, Dk. (TTT).
| FD |
DE Coen(e) | V. Koen.
| EV |
De Coker | cf. De Cocker.
| JG |
De Colage | zie Colaes.
| FD |
De Colfmacker | Nom de profession: moy. néerl. colfmaker ‘fabricant de crosses’.
| JG |
de Colnet | 1438 «Jean Colnet» Fontaine-l’Évêque; de + NF Colnet [famille de verriers d’origine lorraine; à Momignies, sont des Colinet depuis 1422].
| JG |
De Colnet | Patr. Lotharingse familie, die sinds 1422 Colinet heette (HERB.).
| FD |
De Combarieu | Zuidfr. FN Combarieu/Combourieu, Combe à rieu: dal met waterloop (DNF).
| FD |
De Compte | zie Comte.
| FD |
DE Con(n)- | -inck, -ynck. V. Koning.
| EV |
De Conchy | PlN Conchy (PdC, Oise). 1314 Jakemes de Conci, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Conseth | PlN Consett in Durham (GB).
| FD |
de Constant | Constant 1. Fi.liat. ,,(Fils) de Constant ». V. ce nom. N° 102. — 2. N. avec particule nobiliaire. N° 47.
| EV |
De Coo(p)mans | V. Koopman.
| EV |
DE Coodt | V. DE Codt.
| EV |
DE Cooker | V. Koken.
| EV |
De Coorde | Surnom: moy. néerl. corde, coorde ‘corde, cordage’.
| JG |
De Coppet | zie Coppet.
| FD |
de Coppin | Coppin. N. de bapt. Coppin, (V. ce nom), avec particule nobil. ou de filiat. NOB 47, 102.
| EV |
De Coppin | zie Coppyn.
| FD |
de Coppin de Grinchamps | Particule de + NF Copin.
| JG |
de Cordier | Cordier. Filiat. ,,(Fils) du fabricant de cordes » ou du nommé Cordier. (V. ce nom).
| EV |
de Cornelissen | Cornelissen. Filiat. ,,(Fils) de Corneil, fils ». Nos 101, 102.
| EV |
De Cornette | zie Cornet.
| FD |
de Corswarem | Nom d’une famille noble: de + Corswarem (Lg).
| JG |
De Corswarem | zie Corswarem.
| FD |
DE Cort(e) | Car. phys. De Korte, ,,Le court ».
| EV |
DE Cost- | -er, -re. V. Koster.
| EV |
De Costa | zie Costa.
| FD |
De Côte | zie Descotte.
| FD |
DE Coter | N. d’habitude. De Koter. ,,Le joueur d’osselets ». N° 201.
| EV |
de Coune | cf. Decoene.
| JG |
DE Coune | V. Koen.
| EV |
De Courson | PlN (Calvados, Char.-Mar., Seine-et-Oise).
| FD |
De Coussemaker | cf. Decausmacker.
| JG |
DE Coussemaker | V. Kousenmaker.
| EV |
De Couve | PlN Couves in Clermont (LU). 1271 Pétri de Cuves, Hervé (CVD).
| FD |
DE Craaye | V. Kraai.
| EV |
DE Crae | V. Kraai.
| EV |
De Craecker | Car. mor. De Kraker, ,,L’H. qui dévore, le glouton ». N° 273.
| EV |
DE Craemere | V. Kramer.
| EV |
DE Craen(e) | Profess. De Kraan, ,,Le robinet ». N. de fabricant. N08 131, 189.
| EV |
de Crassier | Particule de + NF Crassier (marchand de graisse).
| JG |
DE Crassier | Profess. Krasser, ,,Tire-bourre ». de-Crassier. Proven. ,,Terril » (wall.)
| EV |
De Crassier | zie Crassier.
| FD |
De Crawhez | PlN Crawhez in Clermont (LU).
| FD |
de Crawhez. | Nom d’origine: Crawhez, à Clermont-sur-Berwinne (Lg).
| JG |
De Crayencour | PlN Craincourt (Moselle)?
| FD |
De Creeft | De moy. néerl. creefi ‘écrevisse’, comme pêcheur ou mangeur d’écrevisses, comme qqn ayant le visage fort rouge ou comme nom d’enseigne, cf. «de Creeft dit délie Grevesse» NP Liège (Body 61-2). Comp. aussi Grevisse, etc.
| JG |
DE Creeft | V. Kreeft. Proven. Creeft (Dép. Aubel).
| EV |
De Crem | -Cremer. V. Kramer.
| EV |
De Cressac | PlN Cressac (Charente, Dordogne).
| FD |
DE Cro(ose) | V. Kroos.
| EV |
DE Croes | V. Kroes.
| EV |
De Crom | Surnom: moy. néerl. crom ‘courbe’; comp. Lecron, etc.
| JG |
De Crombrugg(h)e | zie Crombrugge.
| FD |
de Crombrugghe | -ugge. 1114» Eggebertus de Crumbrugge»; nom d’origine: Krombrugge (FlOr), cf. Van Crombrugghe.
| JG |
DE Croo | 1. V. De Kruyer. — 2. Proven. Croy. (Dép. Uitkerke).
| EV |
De Croock | Decrook. Surnom : moy. néerl. crooc, croke ‘mèche longue ou bouclée, huppe’.
| JG |
DE Croon(e) | V. Kroon.
| EV |
De Croone. | De moy. néerl. crone, croon ‘couronne’, généralement comme nom d’enseigne.
| JG |
De Croux | cf. Decroix.
| JG |
de Croy | NF de la noblesse princière, composé de la particule nobiliaire de + Crouy (Somme).
| JG |
DE Crucq | Car. de la personne De Kruk, ,,La béquille ». V. De Krook.
| EV |
DE Cruyce | V. Kruis. Dans ces noms précédés de ‘/ (pour Het) l’article neutre a été écrit parfois par erreur De : De Cruyce, De Dack, De Dal, De Felde, De Geldt, De Kyndt, De Lame, De Pondt, De Swert.
| EV |
DE Cruyenaere | V. Cruyen(iers).
| EV |
DE Cruyer | DE Croo. Profess. De Kruier, De Krui, ,,Le brouettier, la brouette ». N. de portefaix. N° 131. V. Cruyen(iers).
| EV |
De Cruyer | Decruyer. Nom de métier: néerl. kruier ‘brouettier, ouvrier qui conduit des charges’; ou bien dérivé de kruiden ‘épicer, assaisonner’, cf. Decruyenaere.
| JG |
DE Cubber | V. Kuiper.
| EV |
De Cumptich | zie Cumptich.
| FD |
De Cunchy | 1. Wsch. var. van De Conchy. – 2. Of PlN Cuinchy (PdC) of Cuincy (Nord). 1311 Maroie de Cuinci, Atrecht (NCJ); ±1570 Jehan de Cunchy, Artesië (CDT116).
| FD |
DE Cunsel | Proven. De Kunsel (Dép. Helchteren).
| EV |
DE Cupere | V. Kuiper.
| EV |
De Cupis | Particule de + NF Cupis (aphérèse de Jacobus > Copus > Copis).
| JG |
de Cuvelier | Cuvelier. Filiat. ,,(Fils) de Cuvelier ». V. ce nom.
| EV |
DE Cuyper(e) | V. Kuiper.
| EV |
DE Dack | Het dak. V. De Cruyce. Proven. ,,Le toit ». Particularité d’une habitation. NOB 79, 248.
| EV |
DE Dal | Proven. Het dal, ,,La vallée ». ,V. De Cruyce. Nos 79, 232.
| EV |
De Dapper | Car. mor. De Dappere, ,,Le vaillant ». N° 282.
| EV |
DE Decker | De Dekker. V. Dekker.
| EV |
De Decrolier | Decrollier, De C-, Decroly. 1499 «Bernard Descrolliers», 1532 «Christophel Descroliers» Enghien [BR]; nom d’origine: Croly, à Saintes et Haut-lttre (BrW); v. le suivant.
| JG |
DE Deken | V. Deken.
| EV |
De Dessus | Fr. équivalent van Van Boven.
| FD |
DE Deurwaerder | Profess. De Deurwaarder, ,,L’huissier ». N° 14l.
| EV |
De Deyn | Dedeyne, De D-, Dedyn. Surnom: moy. néerl. dein, deine ‘daim’ ; cf. aussi Dédain.
| JG |
DE Deyn(e) | De Deining, ,,La houle ». Car. mor. N. d’H. agité.
| EV |
De Diesbach | PlN Dies(s)bach (sx in CH).
| FD |
de Dieudonné | Dieudonné. N. de bapt., avec particule nobiliaire. N° 47.
| EV |
de Dieudonné | Particule de + NF Dieudonné (prénom). de Dieudonné de Corbeek-over-Loo. NF de la noblesse.
| JG |
DE Dobbeleer | Car. mor. ,,Le joueur de dés ». N° 2001.
| EV |
De Doelder | Proven. De Dolder (Dép. Zeist, Holl.).
| EV |
De Doetinghem | PlN Doetinchem (G).
| FD |
De donc- -ker | -quers. 1. Car. mor. ou phys. De Donkere, ,,Le ténébreux ». N° 286. ,,Le foncé ». N° 264. — 2. Proven. Donck, avec suff. -er d’orig. N° 212.
| EV |
De Donder | Car. mor. ,,Le tonnerre ». N. d’H. bruyant, violent ou irascible. N° 272.
| EV |
De Donnea | zie Daneau.
| FD |
de Donnéa | Donnéa. N. de bapt. avec partie. nobil. liég. de. N° 47.
| EV |
de Donnea de Hamoir | Particule de + NF Donnea (= w. Donê, dirnin. de Daniel), la mention de Hamoir n’étant officielle que pour une partie de la famille (Carnet mondain 1992) [JMP].
| JG |
de Donnea de Pologne | L’adjonction de Falogne n’est qu’usuelle et non officielle (Carnet mondain 1992) [JMP].
| JG |
de Dorlodot | 1477 «Dorlodo», maître-verrier (Champagne), 1780 « Mr Jean-Baptiste Dorlodot» Charleroi; particule de + NF Dorlodot (dimin. de l’anc. fr. dorelot ‘boucle de cheveux’).
| JG |
De Dorlodot | zie Dorlodot.
| FD |
de Dormale | Nom d’origine: Dormaal (BrFl).
| JG |
De Dormale | zie van Dormael.
| FD |
De Drée | PlN Drée (Côte-d’Or, Saône-et-Loire).
| FD |
DE Droog | Car. mor. De Droge, ,,Le sec ».
| EV |
DE Dry | 1. De drte, ,,Les trois ». N. d’association. — 2. Proven. Detry. V. ce N.
| EV |
DE Dryver | Profess. De(Schaap)-drijver, ,,Le gardien (de moutons etc.) ». N° 164. DE Duve. V. Doof et Duif.
| EV |
De Duffeleer | -er. Ethnique néerl. : originaire de Duffel (Anv).
| JG |
De Durand | zie Duran(d).
| FD |
DE Duytschaever | 1. V. Desaever. — 2. Profess. Duitshoever, ,,L’H. de la ferme thioise ».
| EV |
De Dycker | Nom de profession: néerl. dijker ‘ouvrier travaillant aux digues’.
| JG |
DE Dycker | Profess. Ouvrier travaillant aux digues; synon. Dyckmans, Duyck(er). (Comp. Duysters, pour Diesters). N° 77.
| EV |
De Fabribeckers | Patron, composé du nom d’un adoptant Fabri et de l’adopté Beckers. N° 66. V. Fabri, Beckers. Particule nobiliaire. N° 47.
| EV |
de Fabribeckers de Cortils et Grâce | NF de la noblesse composé de Fabri (nom de l’adoptant) et de Beckers (nom de l’adopté); les autres éléments du nom font référence à des noms de lieu.
| JG |
De Faestraets | de Foestraets: Patr. Germ. VN Vastraad. Zie Vastrade, Fastré.
| FD |
de Faestraets | Faestraets. N. de bapt. avec particule nobil. N° 47. V. WAD (Waz).
| EV |
de Faetstraets | Particule de + NF Festraet < anthrop. germ. fast-rad (fr. Fastré).
| JG |
De Failly | Dufailly, Failly, Faelli, Fally: 1. PlN Failly (Moselle). 1175 Hecelinus de Fallei; 1295 Collignons de Falley; 1324 Henris de Failhey (CAO). – 2. Fa(i)lly zonder aanloop evtl. Mfr. failly: zwak.
| FD |
de Failly | Nom d’origine: Failly (Moselle).
| JG |
de Falleur | [famille de maîtres-verriers, immigrée vers 1650; ancêtre: Martin Faller, de Forbach (Moselle)]. Forme wallonisée du NF ail. Faller. Cf. aussi Falleur.
| JG |
De Falleur | zie Falleur.
| FD |
De Falloise | de F-. 1699 «Pierre-Alexandre Folloise», abbé de Beaurepart (à Liège); nom d’origine: Falloise, à Resteigne (Lx), etc. (= var. de fr. falaise).
| JG |
De Falloise | Var. van PlN Falaise. Faloise in Neufchâteau (LU), Falloise in Resteigne (LX).
| FD |
de Familleureux | Nom d’origine: Familleureux (Ht).
| JG |
De Fauconval | PlN Fauconval in Huppaye (WB). 1426 Gillar de Fauconvalle, Geldenaken (AW).
| FD |
De Faudeur | BerN van de houtskoolbrander. 1468 Jehan le Faudeur, Comp. (MORLET).
| FD |
de Faudeur | Faudeur. N. de filiat. ,,(Fils) du nommé Faudeur ». V. ce nom.
| EV |
de Faudeur | Particule de + NF Faudeur (ouvrier fabriquant le charbon de bois); cf. Fadeur, Fadeux.
| JG |
de Favereau | Favereau. N. de profess., avec de nobiliaire. (Principauté de Liège). N° 47.
| EV |
de Favereau | Particule de + NF Favereau (dimin. defèvre ‘forgeron’).
| JG |
De Favereau | zie Faverel.
| FD |
De Faveri | zie Faber.
| FD |
DE Felde | Proven. ,,Le champ ». (V. De Cruyce).
| EV |
De Fernagut | zie Fernagut.
| FD |
De Fernelmont | PlN Fernelmont in Noville-les-Bois (N). 1550 Maroie de Fernelmont, Namen (RBN).
| FD |
De Ferrare | It. PlN Ferrara.
| FD |
De Ferrerre | zie Deferière.
| FD |
DE Fever(e) | Adapt. fl. de Lefèvre. V. ce nom.
| EV |
De Feyter | Pour Carnoy 229, corresp. néerl. de Lefaitre (= agent, ouvrier).
| JG |
de Fierland | -nt. Particule de + Fierland (néerl. [and ‘pays’ et Fier, fr. Olivier).
| JG |
De Fierlandt | -ant: PlN? 1578-96 Simon Fierlants; 1596-1621 Martin Fierlants, Den Bosch (ICC II); 1715 Charles de Fierlants, Bs. (ICC III).
| FD |
De Filette | Defillet: Var. van De Villette, met v/f-verscherping. Verspreide PlN Villette, dim. van ville: dorp, stadje. 1394 Willaume de Villette, Chauny (MORLET).
| FD |
De Flémalle | Flémal(le), Flemal(le), Flémale: PlN Flémalle (LU). 1197 Daniel de Flémale, Val-Benoît (KCTD1961,81); 1220 Th. de Flémalle, Luik (SLL).
| FD |
de Fleurquin | Fleurquin. N. de filiat. ,,(Fils) de Fleurquin ». N. de bapt. V. WIL.
| EV |
De Fleurquin | zie Florkin.
| FD |
De Fleury | zie Deflory.
| FD |
DE Fleyt | N. d’habit. De fluit, ,,La flûte ». N. de joueur de flûte, de siffleur. N° 77.
| EV |
De Flotow | zie Flotow.
| FD |
De Foestraets | zie De Faestraets.
| FD |
De Fontenay | zie Fontenai.
| FD |
De Fonvent | PlN Fouvent (Hte-Saône), met n-epenthesis?
| FD |
De Forceville | Forceville, Farceville: PlN Forceville (Somme). 1327 Gille de Forceville, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Formanoir | Formanoi(r), -o(ie), Formannoy, Fourmanoir, -ois, -oit, -oy: PlN Formanoir in Templeuve (H) < fort manoir: versterkt kasteel. 1250 in forte Manerio; 1375 Jehans Formanoir, Ladeuze (E.LAMBERT, Topon. Oise 401); 1400 Maigne de Formanoir, Dk. (TdT).
| FD |
de Formanoir de la Cazerie | Nom d’origine: Formanoir (= habitation loin du centre), à Templeuve (Ht), cf. Fourmanoir, -ois.
| JG |
De Fornel | zie Fournel.
| FD |
de Fortemps | Fortemps. N. de bapt. avec particule nobil. de la Principauté de Liège. N° 47.
| EV |
De Fortemps | zie Fortemps.
| FD |
De Fourmestraux | zie Fourmestraux.
| FD |
De Foux | Ofr. fou, fau < Lat. fagus: beuk. Vgl. Defaux. 1382 Margareta de Fous, Heers (LAES). Zie ook Defoy 2.
| FD |
De Fraey | Car. phys. De fraaie, ,,Le beau, le joli ». N° 252.
| EV |
de Frahan | 1593 «Guilleaulme de Frahan», 1603 «Jacq de Frahan» = 1613 «Jacques Frahan» BourgDinant, 1734 «Jacques de Frahan» Dorinne; nom d’origine: Frahan, à Corbion et Rochehaut (Lx).
| JG |
De Frahan | PlN in Corbion en Rochehaut (LX).
| FD |
De Fraipont | zie Fraipont(s).
| FD |
De Francesch(i) | -esco, -isci: It. Patr. Francesco ‘de Fransman’.
| FD |
De Francque(e)n | Patr. Adelspartikel de + Patr. Vranken/Franken. Zie Frank.
| FD |
de Francquen | de Franquen. Particule de + NF Franquen (génitif de Franco).
| JG |
de Francquen | Francquen. N. de bapt. : Franck (e)n, avec partie, nobil. concédée dans la Principauté de Liège. N° 47.
| EV |
De Fré | de Fre, De Frez: Verscherping van De Vré. Zie deWree(de).
| FD |
De Fré | De Fre. Peut-être var. de De Vré, -ée [FD].
| JG |
De Freitas | Port. PlN (pedras) freitas: gebroken stenen. Keiachtige bodem (DS).
| FD |
De Freminville | PlN Frémainville (Seine-et-Oise).
| FD |
DE Frère | Proven. Praire ou Frère (FL, Vreren, loc.).
| EV |
de Frésart | 1532 «Jehenne de Frerisart» BourgNamur; sans doute nom d’origine, qui pourrait être — sous une forme abrégée non confirmée par la forme orale wallonne – Frérisart, v/.fré-rissâ, à Villers-le-Temple (arr. Huy). Cf. aussi Frésart.
| JG |
De Frésart | PlN Frérissart in Villers-le-Temple (LU). 1532 Jehenne de Frerisart, Namen (RBN); 1555 Ernult Frechar, Retinne (HERB.).
| FD |
DE Freygang | Proven. De Vrije gang, ,,Le passage libre ». L.D.
| EV |
De Frez | zie De Fré.
| FD |
de Froidcourt | Nom d’origine: Froidcourt, à Stoumont (Lg), etc.
| JG |
De Froidcourt | zie Froidcourt.
| FD |
De Froy | Surnom: moy. néerl. froy, var. de Défraye.
| JG |
De Froy(e) | zie de Vroede.
| FD |
De Fruytier | Adaptation néerl. (fr. le > néerl. de) de (Le) Fruitier, cf. Fruytier.
| JG |
De Fumal | PlN Fumal (LU). 1463 Jean de Fumal, Moha (ISP).
| FD |
de Furstenberg | Particule nobiliaire de + Furstenberg (en Hesse).
| JG |
De Fürstenberg | Verspreide D. PlN.
| FD |
de Gaiffier | 987-1004 «Gaiferius» Poitou, 1272 «Lambertus Gayfiers» Dhuy, 1289 «Counars Gaifiers» CensNamur, 1294 «Jehans Gaif-fiers» CensNamur, 1494 «Jehan Gayfir» Bo-ninne, 1539 «Godefroy Gaiffier» CourVedrin, 1602-3 «la censé de Gaiffier de Marsinne» TerriersNamur, 1662 « Ottho-Ernest de Gaiffier» BourgNamur; particule nobiliaire de + Gaiffier < anthrop. germ. waif-hari (Fôrst. 1495; Morlet, NP Gaule I, 107a). – Bibliogr.: E. Niffle-Anciaux, Les avatars orthographiques d’un patronyme : de Gaiffier, à Namur (ly-l 7es.), Bruxelles, 1925.
| JG |
de Gaiffier | Gaiffier. Proven. Dép. Louette-Saint-Denis.
| EV |
De Gaiffier | Patr. VN ontleend aan de ridderliteratuur (LANGLOIS). KALBOW 82 leidt Gaifier van Germ. Waifari af. 968-74 Gaiferius, Poitou (MORLETI). 1272 Lambertus Gayfiers, Hoei (HERB.); 1411 Gayfeer van Grijsperre, Ktr. (DEBR. 1958).
| FD |
De Galembert | PlN Galenberg (NRW).
| FD |
DE Ganck | 1. Car. phys. De Gang, ,,La marche ». N° 262. — 2. Proven. Car. d’habitat. De Gang, ,,Le corridor ou le passage ». N° 248.
| EV |
De Ganck | De Gank. Nom d’origine: néerl. gang ‘passage’.
| JG |
de Garde | Nom d’origine: garde (topon.), cf. Delagarde.
| JG |
De Garde | zie Delagarde.
| FD |
De Gaspari | -aro, -eri, zie Gaspar(d).
| FD |
De Gaudin(n)e | zie Delgauden(n)e.
| FD |
De Gaultier | zie Du Gauthier.
| FD |
De Gauquie(r) | -ière, zie Dugauquier.
| FD |
De Gebsattel | PlN Gebsattel (BEI).
| FD |
de Geest | De G-, Degeest, De Gheest. Généralement, de moy. néerl. geest ‘esprit’, surnom d’après une communauté spirituelle ou religieuse, cf. 1340 «Jan den Ghhest», 1345 «Godefrido Spiritus» Zuurbemde [FD]. – Secondairement, nom d’origine: Geest-Gérom-pont (BrW).
| JG |
DE Geeter | V. De Geyter.
| EV |
De Gelder(e) | Orig. ,,Le Gueldrois ».
| EV |
de- -Geling | 1. V. De Ghlin. — 2. V. Dagelin(ck)x.
| EV |
De Gelissen | zie Gillis.
| FD |
De Gend(t) | V. De Gand.
| EV |
De Genot | Particule de + NF Genot (dérivé d’un thème de Jehan).
| JG |
de George | George. N. de filiat ,,(Fils) de Georges ». N° 102.
| EV |
De Georgi(o) | zie George(s).
| FD |
de Geradon | Geradon, (de) Gerlache, (de) Gernier. N. de bapt. avec partic. nobil. concédée dans la Principauté de Liège. N° 47.
| EV |
de Geradon | Particule de + NF Geradon (dérivé de Gérard).
| JG |
De Géradon | Degerdon, zie Geradon.
| FD |
de Gerlache | Particule de + NF Gerlache < an-throp. germ. gairi-lah (Fôrst. 581).
| JG |
De Gerlache | zie Gerlach.
| FD |
De Germay | Germay, Germai: 1. PlN Germay (Hte-Marne). – 2. Wellicht PlN in LU. 1391 Hene de Germial,LU(AVB).
| FD |
de Germiny | Nom d’origine: Germiny (Meurthe -et-Moselle), etc.
| JG |
De Germiny | PlN Germiny (Meurthe-et-Moselle) of Germigny (o.m. Marne). Germignies in Pottes (H): 1212 Terrico de Germegni, H (SMTI); 1299 Marie de Ghiermegni, Dk. (TdT); 1392 Jehan de Germengies, Dk. (RAK, SR 6v°).
| FD |
De Gernier | zie Gerniers.
| FD |
De Gersem | de Gusem, de Gussem(e), Gusseme, (De) Gussemé, Degussème, de Guis(se)mé, de Guis(se)me, de Guissmé, -me, Degissemé, (de) Gisseme, Gissemé: Vertaling van Van Geetsom = van Geersom = van Gussem. 1559 Katherine Gosseme; 1573 Lieven de Gorseme, Melle (LIEVENS); 1682 Christophorus de Gheerssem, Oedelem(SCHOUT.I).
| FD |
De Gerval | Proven. ,,Val du Ger-(bois) ».
| EV |
De Gevy | PlN Givry (H)?
| FD |
De Geyn | V. Degeynst.
| EV |
De Geyndt | cf. Degend.
| JG |
DE Geyter | Profess. ,,Le Chèvrier ». N° 164.
| EV |
DE Gezelle | Survivance des noms des anciens métiers : ,,Le compagnon ». N° 139.
| EV |
De Gh(e)yn- | -dt, -st, Degens(t). Proven. De ginst, ,,Du genêt ». N° 79. Car. d’une propriété.
| EV |
DE Gheele | Car. phys. ,,Le jaune, le roux ». N08 256, 264.
| EV |
De Gheest | cf. De Geest.
| JG |
DE Gheest | V. Degeest.
| EV |
De Ghelcke | Degelcke: PlN Gellik, Guelque in Réty bij Bonen (PdC). 1297 Robert de Ghelleke; 1338 Jehan de Ghelke; 1640 Joris van Ghelcke (DF V); 1510-71 Gilles de Guelke = de Ghelcke, Ip. (Midd. 1984,169-199,285-298).
| FD |
DE Gheldere | V. Degeldere.
| EV |
De Ghelderode | PlN Gelrode (VB).
| FD |
de Ghellinck | Nom d’origine: Ghellinck, à Winterwijk (prov. Gueldre, P.-B.).
| JG |
de Ghellinck | V. De Ghlin.
| EV |
De Ghellinck | zie Geylen(s).
| FD |
DE Gheselle | V. Degezelle.
| EV |
De Ghesquière | zie Gaquierre.
| FD |
De Gienanth | zie Guinand.
| FD |
De Gieter | Degieter. Nom de profession: moy. néerl. gieter ‘fondeur, mouleur’ (A. Vincent, BTD 27, 69-70).
| JG |
DE Gieter | Profess. De (Lood)gieter. ,,Le plombier ». N° 189-
| EV |
De Giey | PlN Giey (Hte-Marne).
| FD |
de Gilles | Gilles. Filiat. ,,(Fils) de Gilles » (N. de Bapt.). N° 47.
| EV |
De Gimnée | Dejumné, de Jumne: PlN Gimmée (N).
| FD |
De Gintowt | PlN Gintoft (SH).
| FD |
De Girard | zie Girard.
| FD |
De Givenchy | PlN Givenchy (PdC). 1243 Huon Gievenci; 1261 Hues de Gievenci, Atrecht (NCJ); ±1300 Tassins de Gievenchi, PdC (BOUGARD).
| FD |
De Glimes | Deglim(e), Deglismes, de Glimme, Deglume(s), Deglin(n)e, Glime(s), Glume: PlN Glimes (WB). 1312 Jakemin de Glimes, Lv. (ICKX); 1410 Isabelle de Glymes; 1418 Robert de Glumes (CCHt).
| FD |
de Gobart | Gobart. Filiat. -,,(Fils) de Gobert ». (N. de bapt.). N° 102.
| EV |
De Goditiabois | zie Gaudisaubois.
| FD |
DE Goe- | -de, -dt, -y(e). Car. mor. ,,Le bon ». N° 280.
| EV |
De Goe(y)s(e) | Degois. V. Deg(h)oy.
| EV |
De Goes | De Goës, 1292 «Eustacii Goes» OnomCalais; var. dial. de moy. néerl. gans ‘oie’.
| JG |
de Gomrée | 1415 «Jean de Gomerée» Gozée, 16e s. «Martin de Goemerée» Châtelet; nom d’origine: Gomerée, à Cour-sur-Heure (Ht).
| JG |
De Gomrée | PlN Gomray in Fraiture (LU) of Gomerée in Ham-sur-Heure (H). 1579 Anne de Gomeree, Namen (RBN).
| FD |
De Goque | zie Degauque.
| FD |
DE Gorter | Profess. : Celui qui prépare ou vend le gruau (Gon, ,,Gruau »). N° 149.
| EV |
De Gottal | de G-, Degotalle. Nom d’origine: topon. w. gotale, très fréquent, diminutif du suivant, ainsi Gotalle, à Louveigné (Lg), etc.
| JG |
De Gourcy | PlN Gorcy (Meurthe-et-Moselle).
| FD |
De Goussencourt | Degossencourt: 1. PlN Goetsenhoven (VB) of Gutschoven (L), allebei Gossoncourt in het Fr. 1227 Gossuinus de Gochoncurt, Borgworm (SLL). – 2. PlN Goussancourt (Aisne). 1487). de Goussencourt, Montreuil (CMM).
| FD |
de Goussencourt | Nom d’origine: Gossoncourt, néerl. Goedsenhoven (Lb et BrFl).
| JG |
De Goyet | PlN Goyet in Jemeppe, Moustier en Mozet (N).
| FD |
De Gozée | Degousée: PlN Gozée (H).
| FD |
DE Graa | Titre honorif. De Gra(d)e, ,,Le degré, la dignité, le dignitaire ».
| EV |
De Grady | Var. van De Gré; zie Degrez 2., de Greyt(e). 1699 Henricus de Gradij, Luik (MUL VII).
| FD |
De Graef | cf. Degraaf.
| JG |
DE Graen | Profess. ‘t Graan, ,,Le grain ». N. de marchand de grains. V. Decruyce. N° 163.
| EV |
DE Graeuwe | 1. Car. phys. De grauwe, ,,Le gris (de cheveux) ». N° 264. — 2. Car. mor. De Grauw, ,,La brusquerie ». N° 282 et 287. V. De Grauw.
| EV |
De Graeve | cf. Degraaf.
| JG |
DE Graeve | Titre nob. De Graaf, ,,Le comte ». Peut être un sobriquet. N° 135.
| EV |
De Graide | Grède, Grêde, Gréde, Grede(n): PlN Graide (N). 1530 Jehan de Graide, Namen (RBN).
| FD |
De Grain | Degrein, (de) Grein, Dagr(a)in, Crin, Greyn, Greijn: 1. PlN Grain in Lanaye (LU). – 2. Zoon van Legrain.
| FD |
De Grandmaison | zie Grandmaison.
| FD |
de Grandry | Nom d’origine: Grand-Ry (= grand ruisseau), à Cornesse, Fraipont, Wegnez (Lg).
| JG |
De Grand’Ry | zie Grandry.
| FD |
De Grandsaigne | PlN Grandsaigne (Corèze).
| FD |
De Grasse | Degrassi, de Gratie, zie Degrace.
| FD |
De Grauw | -auwe, Degraeuwe, De Gr-. Surnom: néerl. grauw ‘gris’.
| JG |
DE Grauw | N. de classe sociale : De grauw, ,,La canaille, la populace ». N° 267. V. DE Graeuwe.
| EV |
DE Grave | 1. Proven. ,,La tombe » (L.D.). — 2. Profess. De graver, de grafmaker, ,,Le fossoyeur ». — 3. V. Degraeve.
| EV |
DE Greef(f) | De Greif(t). 1. Car. phys. V. De Creeft. — 2. Profess. V. De Groef.
| EV |
De Gregori(o) | zie Grégoir(e).
| FD |
DE Grein | Profess. De grein, ,,Le camelot » (Etoffe). N. de marchand d’étoffes. N°s 131, 157.
| EV |
De Grenade | zie Grenade.
| FD |
DE Grendele | Profess. De grendel, ,,Le verrou ». N. de serrurier. Nos 131, 189.
| EV |
DE Greppe | Proven. De grep, ,,Le fossé », limite de propriété. N° 249.
| EV |
De Grès | Degret, zie Degrez.
| FD |
DE Greve(s) | V. Degroef.
| EV |
De Greyt(e) | zie de Greyt(e).
| FD |
de Grignart | Particule de + NF Grignart, anc. fr. grignart ‘rechigné’.
| JG |
DE Groe | 1. N. d’habitude. De groet, ,,Le salut ». N. de salueur, de complimenteur. — 2. V. Degraux.
| EV |
DE Groe- | -f, -ve. Altérés en De-greef, Dégrèves. Proven. ou pro-fess. ,,La carrière « . N. de carrier. N°s 131, 710.
| EV |
DE Grom | Car. mor. Grombaard, ,,Le grognard ».
| EV |
De Grom | Surnom: cf. néerl. grommig ‘grondeur’.
| JG |
DE Gronckel | 1. Proven. De Kron-kel, ,,Le pli (de terrain), le (sentier) sinueux ». (L.D.). N° 229. — 2. Car. mor. H. au caractère sinueux.
| EV |
DE Grood(t) | De Groot(e). Car. phys. ,,Le Grand ». N° 253.
| EV |
DE Groof | Degrove. Car. mor. ,,Le grossier ».
| EV |
De Groos | Degros, De G-. NF hybride : néerl. de + fr. gros, comp. Degrande.
| JG |
De Groulard | de Groulart. 1454 «Jehan Groular» Jalhay, 1544 «Thomson Groulart» maître de forge à Jalhay, 1551 «Johan Groular» Voroux-Goreux ; particule de + NF Groulart (w. groûlâ ‘grondeur’). Si l’on en croit S. Renier (Hist. du ban de Jalhay 2, 17, 300), l’ancêtre est un gentilhomme breton (près de Dinan), émigré après la défaite d’Auray (1364); pour Dauzat 310, le NF normand signifie ‘bouvreuil’.
| JG |
De Groulart | Proven. Groulard, «Bouvreuil » (L.D.).
| EV |
De Grove | cf. Degroef.
| JG |
DE Grove | V, Degroof.
| EV |
DE Gruben | V. De Groef (forme all.)-
| EV |
De Gruyter | de Gruytters. Nom de profession: néerl. grutter ‘fabricant de gruau’ (pour la bière).
| JG |
DE Gruyter | –Gruiters. Profess. De Gruiter. 1. ,,Le marchand de levure ou de malte ». N° 152. — 2. Marchand de gravier. N° 175.
| EV |
DE Grys(e) | Car. phys., De grijze, ,,L’homme aux cheveux gris ». N° 264.
| EV |
De Gucht | Nom d’origine: néerl. gehucht ‘hameau’.
| JG |
De Guchtenaere | Dérivé du précédent : habitant du hameau.
| JG |
DE Guchteneere | V. Gehucht.
| EV |
de Guide | Guide. N. de filiation. ,,(Fils) de Guido ou Guy ».
| EV |
De Gunsch | DE Gunst. Car. mor. De gunst, ,,Le bienfait ». N. d’H. bienfaisant. N° 280.
| EV |
De Gunzburg | Proven. Loc. allem. N° 216.
| EV |
De Gyns | V. Gins(t).
| EV |
de Haan | Dehaen, De H-, Dehaene, De H-, Dehanne (forme romanisée). 1285 «Lambins de Hane», 1291 «Lambers de Hane, li bolling-hier» DettesYpres, 1576 «Barbe de Haenne» BourgNamur, 1753 «Anna Joseph Dehane» AnthrStHubert; surnom: moy. néerl. haen, néerl. haan ‘coq’.
| JG |
DE Haaye | Car. mor. De baai, ,,Le requin ». N. d’un homme à la dent de requin, d’un créancier impitoyable. Synon. : Hayen. Nos 288, 294.
| EV |
DE Haeck | 1. Car. mor. De Haak, ,,L’homme qui met le grappin sur les choses ». — 2. Profess. De Haak. ,,Le crochet », N. de fabricant. N° 131.
| EV |
DE Haen(e) | 1. V. Haan. — 2. Proven. De Haan. L.D.
| EV |
DE Haes(e) | V. Haas.
| EV |
DE Haesel- | -aer, -eer. V. Hazel(aar).
| EV |
de Hagen | Pluriel de néerl. haag ‘haie’; ou bien nom d’origine: de Hagen (Nordrhein-Westf).
| JG |
DE Hagen | V. Haag.
| EV |
De Haller | Proven. Halle, avec le suff. -er d’orig. N° 212. — 2. Profess. ,,L’homme de la halle ». Ns 88.
| EV |
de Halloy | 1594 «Jean de Haloy, bouchier», 1598 «Jehan de Halloy, filz Perpète de Halloy», 1616 «Philippe de Halloix, boucher» BourgDinant; nom d’origine: Halloy, w. alwè, à Braibant (Nr).
| JG |
DE Ham | Profess. De ham, ,,Le jambon », le charcutier. Nos 131, 150.
| EV |
DE Handschutter | Profess. ou habitude, ,,L’archer ». N08 143, 201.
| EV |
De Hannecard | zie Hannecart.
| FD |
De Harenne | de H-. Nom d’origine: Haeren, Haren (BrFl), etc.
| JG |
De Harenne | PlN Haren. Zie van Haeren.
| FD |
De Harlez | zie Harlet.
| FD |
De Harven(g) | zie Harveng.
| FD |
De Harynck. | De haring, ,,Le hareng ». Profess. N. de marchand ou de pêcheur de harengs. N08 131, 200. Synon. : De Heering.
| EV |
DE Hase | V. Haas.
| EV |
De Haseleer | cf. Dehaeseleer.
| JG |
De Haspe | Dehaspe, Deaspe, Déaspé, De Aspé: W. uitspr. van De Haspres. PlN Haspres (Nord). 1338 Jehan de Haspre, Bergen (PIERARD); 1382 Sandre deHaspre,Dk.(TDT).
| FD |
DE Haspe | Proven. De Haspe, ,,Le méandre, la courbe, le coin de terrain ». (L.D.).
| EV |
De Hasselair | cf. Dehaeseleer.
| JG |
De Hassonville | 1. PlN Hassonville in Aye (LX). – 2. Hypercorrect voor Dassonville.
| FD |
De Haulleville | PlN Haut (de) la Ville: bovenstad, hoogste punt van de stad. Vgl. Somville.
| FD |
De Hauwer(e) | V. Houwer.
| EV |
De Havay | Havai: PlN Havay (H). 1332 demiselles de Havay, Bergen (PIERARD).
| FD |
De Haverkescke | de Haveskercke, zie van Haefskerke.
| FD |
DE Haze | V. Haas.
| EV |
DE Heel | 1. Car. phys. De Heel, ,,L’homme guéri ». N° 26l. — 2. Car. mor. De héler, ,,Le receleur ». N° 268.
| EV |
DE Heem | Proven. 1. ,,Le logis, le pays ». — 2. Loc. holl.
| EV |
DE Heering | V. De Harynck.
| EV |
De Hei(n)zelin | Filiation ,,(Fils) du nommé Hanselin ». N° 102.
| EV |
De Heinzelin | Patr. D. vleivorm van Germ. VN Hein.
| FD |
de Heinzelin de Braucourt | Particule de + Hin-selin, anthrop. germ. dérivé de Hinzo (Först. 844).
| JG |
DE Helt | Car. mor. De Held (fl.), ,,Le Héros ». N° 282.
| EV |
DE Hem | V. Deheem.
| EV |
De Hemptin(n)e | Hemptinne: PlN Hemptinne (N). 1291 Stassins de Heymetines, N (CDN); 1355 Walterum de Hemtims, Tn. (C. BAERT).
| FD |
De Hemricourt | (d’)Hemricourt, Henricourt: PlN Hemricourt > Remicourt (LU). 1171 Thomas de Helmericurt = 1185 Th. de Hemericurt, Luik (SLL).
| FD |
de Hemricourt | Nom d’origine: Hemricourt, anc. forme de Remicourt (Lg).
| JG |
De Hen | (NF anversois). Surnom: néerl. hen ‘poule’.
| JG |
DE Hen | V. De Hens.
| EV |
De Henauw | de Meneau, De Hennau(lt), zie Hainaut.
| FD |
DE Hens | 1. Profess. De hennen, ,,Les poules ». N. d’éleveur. Nos 131, 164. — 2. Proven. Heinsch (Loc).
| EV |
De Hensche de la Zangrie | Nom d’origine: sans doute Heinsch (Lx).
| JG |
De Hepcée | de H-. Nom d’origine: Hepsée, à Verlaine (Lg).
| JG |
De Hepcée | Heptia: PlN Hepsée in Verlaine (LU). Heptia is een latinisering. Verschillende Heptia’s hebben bij gerechtelijke uitspraak de wijziging van hun naam in De Hepcée verkregen. 1609 Conrard Hepcya = 1631 Conrad de Hepcée, Warfusée(HERB.).
| FD |
De Herbais | zie D’Herbais.
| FD |
De Herckenrode | zie van Herkenrode.
| FD |
DE Herde | DE Her(d)t. Profess. De Herder. ,,Le berger ». V. Le Hert. N° 164.
| EV |
De Hertefelt | D’Hertefel(d)t, Dhertefelt: PlN Hertefeld (BB) of veeleer Hartefeld (NRW): 1203 Hertenvelde (TW). Zie ook Hertveld(t). 1203 Henricus de Hertenvelde, Gelder (ONB); 1554 Elbertus Hertevelt, Kleve (MULIV).
| FD |
DE Hertog(h) | ,,Le duc ». 1. Sobriquet de dignité ou titre nobil. -— 2. Situation politique : état de dépendance au duc. — 3. Evocation d’un rôle (mystères, théâtre).
| EV |
DE Heug | Car. mor. De Heugelijke, ,,Le gai ». N° 286.
| EV |
de Heusch | 1683 «Nicolas-Servais de Heusche» BourgNamur; surnom: néerl. heusch ‘courtois’.
| JG |
DE Heusch | Car. mor. De Heus, ,,Le courtois ». N° 281.
| EV |
DE Heuvel | V. Heuvel.
| EV |
de Hildebrandt | Hildebrandt. Filiat. ,,(FiIs) de Hildebrand ». N08 102. V. HILD.
| EV |
De Hildebrandt | zie Hildenbrandt.
| FD |
De Hochepied | zie Hocepied.
| FD |
De Hody | Nom d’origine: Hody (Lg).
| JG |
DE Hoe | Car. mor. De Hoede, ,,La précaution ». N. d’H. précautionneux. N° 280.
| EV |
De Hoffarts | Adelspartikel de + D. FN Hoffart: hoogmoed, overmoed. BN. Vgl. Hovard.
| FD |
De Hoffmann | zie Hofmann.
| FD |
De Hollain | de H-, sans doute aussi de Holling. Nom d’origine: Hollain (Ht).
| JG |
De Hollande | Dhollande, Dolande: Van Holland; zie Holland(s). Maar de FN kan ook op W. uitspr. van De Hollander berusten. 1380 Henry de Hollande, Laon (MORLET).
| FD |
DE Hollander | Proven. ,,Le Hollandais ». NOB 212, 223.
| EV |
de Holling | cf. De Hollain.
| JG |
De Hollogne | PlN Hollogne (LU). 1268 Rogiers de Holongne,Luik(AVB).
| FD |
DE Hondt | 1. Proven. De Hondt. — 2. Métaphore : ,,Le chien ». Nos 288, 291.
| EV |
DE Honghere | Car. phys. De honger, ,,La faim ». N. d’H. affamé.
| EV |
De Hont(h)eim | PlN Honthem in Balen (LU) of Hontem: 1202 Huntheym (NRW), Hontheim (RP).
| FD |
De Hontheim | Nom d’origine: Honthem, à Baelen (Lg), etc.
| JG |
DE Hooghe | Car. mor. De booge. ,,Le hautain ». N° 269-
| EV |
DE Hoon | Proven. N. de terre. V. Hoonacker. N° 237.
| EV |
De Hoon | Surnom: néerl. hoon ‘affront, dédain’.
| JG |
DE Hoorne | 1. Proven. De Hoorn, L.D. — 2. Sobriquet : De Hoorn-drager, ,,Le cornard ». N° 271. — 3. De Hoorn, ,,Le cor ». Profess. N. de sonneur de cor. N° 197.
| EV |
DE Hore | Proven. De Hore, ,,La boue » (L.D.). de~Horne. N. de domaine.
| EV |
De Hosté | de Hoste, D’Hoste: Wellicht PlN Hoogstade (WV): 857 Hostede (TW), door d-syncope Hostee. Vgl. Hosté in Deurne (VB) en Waver (WB). 1288 Sohiers de Hostés; 1316 Oliviers deHostes,Dk.(TdT).
| FD |
de Hosté | -e. 1275-76 «Sohiers de Hostés», 1276-77 «Jakcmon de Hostés» Charité-Tournai, 1302 «Jehans de Hostés fil Mikiel de Hostés», etc. LoiTournai; nom d’origine: Hosté, e.a. nom d’une ancienne ferme et seigneurie à Wavre (BrW) et d’un château à Grandmetz (Ht).
| JG |
DE Houck | Proven. De Hoek, ,,Le coin ».
| EV |
DE Hov(e)re | 1. Profess. Hovenier, ,,Le jardinier ». N° 168. — 2. Proven. Hove (Loc.), avec suff. -ère, d’orig. N° 212. — 3. De houer (confus, de v et »). N° 67. V. Houwer.
| EV |
De Hove | Dehove, Dehovre, Dehauve: PlN Hove (H), Hoves in Chièvres (H), Hove (A). Dehovre is hypercorrect. Vgl. Van Hove.
| FD |
DE Hoze | 1. Partie, vestim. — 2. Profess. Fabric. de chausses. — 3. V. De Housse. de Hut. Proven. Huy (Loc.). (Dial.)
| EV |
De Huccor(g)ne | (de) Hucorne, Hicorne: PlN Huccorgne (LU). 1334 Johans de Hucorgne, Moha (SLLIII).
| FD |
De Huisser | Profess. De Huizer, ,,Le logeur, celui que héberge ». N° 201.
| EV |
De Huy | Dehuy, Dehuit, Dehu(t), Déhut, Dehus, Dehoy, Dhoy, D’Hoye, Dehou(t), De Hou, Deheu, De Heu(y), Dheu, D’Hu, Dhuy, D(h)ui, Hou(y), Howie, Howy, Hoy, Hui: PlN Huy, Ndl. Hoei (LU). 1147 Arnulphus de Hoyo, Chimay (SLL); 1245 Jennat de Hoy; 1250 Gilles de Heu (VINCENT 1953,68); 1329 Jehan de Huy, Dk. (TdT).
| FD |
De Ja(e)ger(e) | De Jaegher(e). Sport, ou profess. ,,Le chasseur »,
| EV |
De Jacquelot | zie Jacqueloot.
| FD |
De Jacquier | -ière, zie Dugauquier.
| FD |
de Jacquier | Nom de la noblesse: de + NF Jacquier (cf. ce nom).
| JG |
De Jaeck | Forme réduite de Dejaeger.
| JG |
De Jaerme | Verhaspeling van De Haerne, met glijdklank j tussen twee klinkers (aangezien de h niet uitgesproken wordt) en wisseling rn/rm.
| FD |
De Jamblinne | PlN Jamblinne inVillers-sur-Lesse (N) 1368 Gilles de Jamblinne (Midd. 1978,319).
| FD |
de Jamblinne de Meux | 1449 «Jehanchon qui iù bovier à Henri de Jambeline» AidesNamur; nom de seigneurie: Jamblinne, à Villers-sur- Lesse (Nr).
| JG |
De Jannée | PlN Jannée in Pessous en Scy (N).
| FD |
de Jean | Jean. Filiat. ,,(Fils) de Jean ».
| EV |
DE Jode | 1. N. de confession: ,,Le Juif ». — 2. Sobriquet : ,,L’avare ».
| EV |
De Jode | Ethnique : néerl. jood ‘juif ; comp. Jude.
| JG |
De Jonage | Car. phys. ,,De jeune âge ».
| EV |
De Jonage | PlN Jonage (Isère).
| FD |
DE Joncker | DE Joncheere, DE Jonckheere. V. Jonkheer.
| EV |
De Joncker | Dejonckheere, De J-, Deyonck-heere. Surnom: néerl. jonkerjonkheer ‘gentilhomme’.
| JG |
DE Jong(h)e | V. Jong.
| EV |
De Jonquières | Dejonckère: Verspreide PlN Joncquière: plaats met biezen, biest. 1316 à le Jonkière daleis le fontainne de Nivregies, Quévy (CSWI). 1259 Jakemes de le Jonkière, H; 1301 Englebiers de la Jonkière, Guermignies (SMTII). Zie ook Jonckiere 2.
| FD |
de Juffroy | Juffroy. N. de Filiat. ,,(Fils) de Godefroid ».
| EV |
De Julémont | (De) Julémont, Julemont, Julenon: PlN Julémont (LU). 1290 Arnoul de Julemont, Luik (SLL VI).
| FD |
De Juncker | V. Jonkheer.
| EV |
DE Kais | 1. Proven. Plus. L.D. Kaey(e). — 2. Profess. V. Kaas.
| EV |
DE Kan | V. Kan.
| EV |
DE Kandelaar | Profess. ,,Le chandelier ». N. d’artisan ou de marchand.
| EV |
De Kanter | Nom de profession: moy. néerl. kanter ‘chantre’.
| JG |
DE Kat | V. Kat. De Keerle, -Kerels. Car. mor. De Kerel, ,,Le gaillard » (dans le sens qui implique la gaillardise ou l’audace).
| EV |
DE Keers- | -ma(e)(c)ker. V. Kaars.
| EV |
De Keersgieter | Dekeersgieter, Dekeerschieter. Nom de profession: moy. néerl. kerse-gieter ‘fabricant de chandelles’.
| JG |
De Keersmaecker | -maeker, -niecker, Dekeersmaecker, etc. Nom de profession: moy. néerl. kersemaker ‘chandelon’.
| JG |
DE Keg(h)el | De Kegel, ,,La quille ». 1. Le tourneur qui en fait. — 2. Le joueur de quilles.
| EV |
De Kegelaer | Surnom: moy. néerl. kegelaer ‘joueur de quilles’.
| JG |
De Kelper | Profess. De helper, «L’assistant ».
| EV |
DE Kelver | Profess. Kalven, ,,Vêler ». ,,Celui qui fait vêler les vaches ». Comp. : Laignelier, ,,Celui qui s’occupe des brebis qui agnellent. —2. Car. phys. : Kalveren, ,,vômir ». „Celui qui vomit ».
| EV |
DE Kemel | 1. Proven. Kemmel (Loc.). — 2. Car. mor. De Kameel, ,,Le chameau ».
| EV |
De Kemmeter | Profess. De Keimeter, ,,Le mesureur de pavés ».
| EV |
De Kempenaert | -nart, De K-, Dekempeneer, De K-, De Kempener, Dekerapenneer. Ethnique: néerl. kempenaar ‘campinois’ (habitant de la Campine).
| JG |
DE Kempeneer | V. Kempeneer.
| EV |
DE Kemper | 1. Profess. De Kemp, ,,Le chanvre ». N. de producteur. — 2. Proven. Kemp (Dép, Zillebeke), avec suff. -er, d’orig.
| EV |
De Kemper | Surnom: moy. néerl. kemper ‘lutteur, champion’.
| JG |
DE Kepper | Profess. De kapper, ,,Le coiffeur ».
| EV |
de Kerchove | 1302 «Willemet de Kerkove» LoiTournai; nom d’origine: néerl. kerkhof ‘cimetière’.
| JG |
de Kerchove dit van der Varent | NF de la noblesse belge.
| JG |
De Kerck | cf. De Kerk.
| JG |
DE Kerck | Proven. Nombr. L.D.
| EV |
DE Kerckheer | Dignité. De kerk-meester, ,,Le marguiller ».
| EV |
De Kerf | Profess. ,,L’entaille, l’encoche ». N. d’artisan.
| EV |
DE Kerpel | Proven. De Gerpeel, ,,Le marais de là-bas ».
| EV |
De Kerpel | Surnom: ouest-flam. karpel, kerpel ‘carpe’ [FD], cf. Carpel.
| JG |
De Kervyn | zie Carvin.
| FD |
DE Ketelaere | V. Ketelaer.
| EV |
De Kettenis | zie Kettenis(z).
| FD |
DE Keu(c)kelaere | -eire. 1. Passe-temps. De kegelaar, ,,Le joueur de quilles ». — 2. Proven. ,,De (prépos. fr.) Koekelare (Loc.) ».
| EV |
De Keulenaer | Dekeuleneer. Ethnique: néerl. keulenaar, habitant de Keulen ou Cologne.
| JG |
De Keuleneer | Proven. Keulen, «Cologne », avec suff, d’orig. N08 212, 216.
| EV |
DE Keuninck | V. Koning.
| EV |
DE Keuwer | V. Kouwer.
| EV |
De Kever | Surnom: néerl. kever ‘hanneton’.
| JG |
DE Key | V. Kei et Dekeu.
| EV |
DE Key- | -zer ,-ser. V. Keizer.
| EV |
De Keyn | de K-. Probabl. adaptation flam. de (De) Kain, près de Tournai, ou du NF pic. Duquaine, Duquenne (= du chêne) (A. Van Loey), et même éventuellement de Dekien, forme pic. de Lechien [FD], plutôt que surnom: moy. néerl. kene, keen ‘cruche’. -Bibliogr. : Ad. Van Loey, Propos sur l’origine du nom De Keyn, dans Académie royale de Belgique. Bull. Classe des Lettres et Se. morales et polit., 69, 1983, 18-27.
| JG |
DE Keyn | Proven. 1. De Keen, ,,La fente, la crevasse ». L.D. — 2. De Keyen, ,,Les cailloux » (L.D,). — 3. De Kain, Loc. Synon. : De la Faille.
| EV |
DE Kezel | Car. mor. De kwezel, ,,Le bigot ».
| EV |
De Kezel | cf. De Kesel.
| JG |
DE Kimpe | Proven. V. Kempen.
| EV |
DE Kinder | V. Kind.
| EV |
DE Kler(c)k | V. Klerk.
| EV |
DE Kleyn | V. Klein.
| EV |
DE Klip(p)el | DE Klippeleyr. V. Peel. Synon.: De Clippele. N° 231.
| EV |
De Knibber | 1356 «Jan de Knibbere» St-Pieters-Leeuw; surnom de querelleur, de chicaneur: dérivé de moy. néerl. knibben, dont knibbelen ‘marchander, chicaner’ est un fréquentatif [FD].
| JG |
DE Knibber | Car. mor. Knibbelen, ,,Chicaner, être avare ». N. de chicaneur, d’avare. N° 270.
| EV |
De Knijf | cf. De Cnijf. De Knoop. Surnom: moy. néerl. cnoop ‘nœud, lien, protubérance, etc.’.
| JG |
DE Kno(o)p | V. Knop.
| EV |
DE Knudt | Car. mor. De Knoet, ,,Le knout ». N. d’H. tyrannique.
| EV |
DE Knyf | V. Knijf.
| EV |
DE Ko(c)k | DE Koker. V. Kok et Koker.
| EV |
De Kom | Surnom: moy. néerl. comme, com ‘écuelle’.
| JG |
DE Kon- | -inck, -ing. V. Koning.
| EV |
DE Konck | Car. mor. Konkelen; ,,Intriguer ». N. d’intrigant.
| EV |
DE Korte | Car. phys. ,,Le court ». N° 253.
| EV |
DE Koster | V. Koster.
| EV |
De Kraey | cf. Decraye.
| JG |
DE Krahe | Proven. L.D. Kraeg, Kraey, etc.
| EV |
De Krahe | zie Krah(e).
| FD |
DE Kriek | 1. V. Kriek. — 2. Proven. De Kriek (Dép. Elverdinge).
| EV |
De Krock | cf. Decrock.
| JG |
DE Krock | V. Krok.
| EV |
DE Krom | V. Krom.
| EV |
DE Krop | V. Krop.
| EV |
De Kruyf | de K-. Surnom: moy. néerl. cruuf ‘bouclé, crépu’.
| JG |
DE Kuester | V. Koster.
| EV |
DE Kulberg | V. Kuil.
| EV |
De Kunst | 1748 «Gillis de Kunst» Malines; sans doute réinterprétation de Cuens, forme génitive palatalisée de Koen [FD].
| JG |
De Kuyper | cf. Decuyper.
| JG |
DE Kuyper | V. Kuiper.
| EV |
DE Kuyssche | Car. mor. De Kuische, ,,Le chaste ».
| EV |
De Kwik | Surnom: moy. néerl. quic, quec ‘vif, rapide’ [FD]; cf. aussi De Quidt, Quick, Kwik.
| JG |
DE Kwyn | Car. phys. Kwijnen, «Languir ». ,,H. qui lanquit, dépérit ».
| EV |
DE Kyndt | Car. phys. ou mor. ‘t Kind, ,,L’enfant ». V. De Cruyce. N. d’H. à l’aspect ou au caractère d’enfant.
| EV |
DE LA | De la est parfois une correction erronée de Del(e) et se trouve ainsi devant des noms masculins.
| EV |
De la Boessière | Verspreide PlN La Boissière < Lat. buxaria: met buksboom beplant terrein (Somme, Oise). 1258 Barthélémy de la Boissière, Noyon (MORLET).
| FD |
De la Boullaye | La boulais: PlN Boulaie: berkenbos. La Boulaye (Saône-et-Loire).
| FD |
De la Bourdonnaye | PlN Bourdonnay (Moselle), Bourdonnaye (Morbihan), Bourdonné (Seine-et-Oise).
| FD |
De la Brassin(n)e | zie Brassinne.
| FD |
de la Brassinne | cf. Delbrassine.
| JG |
De la Charlerie | Delacharlerie, Delcharlerie. Nom d’origine: anc. fr. charlerie ‘charronnage’.
| JG |
De la Chevalerie | Delcheval(e)rie: PlN Chevalerie: paardenstal, paardenfokkerij, stoeterij. 1558 Regnart del Chevallerie, Namen (RBN).
| FD |
DE LA Cœillerie | V. Écaille.
| EV |
de la Faille | cf. della Faille.
| JG |
De la Geneste | zie Dugenest.
| FD |
De la Glisoëlle | Dim. van Fr. église: kerk. PlN in Bever (VB): 1475 couture de glisoeil (med. B. Roobaert). 1284 Huars de le Glisuele, Mairieux (med. HERB.); 1344 Jehans de le Glisuelle, Bergen (CSWII).
| FD |
de La Hamaide | -ayde, Delahamette. 1246 «Tierri del Hamaide» ChartesFlandre, 1384 «Gerar délie Hamaide» GuillLiège, 1537-40 «Jehan de le Hamaide» DénFrasnes, 1593 «Robert de la Hamayde (orig. de Cambrai)» BourgLiège, 1659 «Adrianne de la Hamaide» BourgNamur; nom d’origine: La Hamaide (Ht).
| JG |
De La Hoz | Var. de Delahaut ou de Delahousse?
| JG |
De La Hoz | zie Delahaut.
| FD |
De la Marche | Delmarche, de la Marck, Delmarque, Delmarcq, Lamarche, Lamar(c)q, Lamarque, Lemarque, Lemarc(q), Lemer(c)k: PlN Marche, Pic. Marque < Germ. marka: Mnl. marke: grens, grensland. Vgl. Van der Mark. 1330 Adolphe de la Marcq, Luik (ASH); 1370 Yolendis de le Marche filia domini Evrardi de le Marche (Wsch. zuster van) 1375 Isabelle de la Marck, Bergen (CSWII).
| FD |
De la Marck | de la M-, De La M-, Delmarcq. Nom d’origine: fr. marche < germ. maria ‘région-frontière’, fréquent en toponymie; il peut s’agir aussi de la seigneurie de la Marc-que, près d’Enghien, cf. 1410 «Wouter vander Marken» et 1426 «Jehan dele Marke» qui déclarait tenir un fief appelé la maison de Marcq [BR].
| JG |
De la Parra | PlN Laparra in Tournon (Lot-et-Garonne).
| FD |
De la Pot(t)erie | PlN La Poterie in Dk. (H) en Frankrijk verspreid (o.m. PdC): pottenbakkerij. 1233 Johanne de le Poterie, H (SMT I); 1330 Jakemes de le Poterie, Bergen (CSWII).
| FD |
de la Roche | 1289 «Henris dele Roche» Cens-Namur, 1346 «Johan délie Roche le bolen-gier» CartValBenoît ; nom d’origine : fr. roche, ainsi La Roche (Lx).
| JG |
de la Rosette | Fr. rosette, nom d’enseigne?
| JG |
De la Roy | zie Dele Ruye.
| FD |
De la Sagne | PlN Sagne: moerassig terrein (DNF).
| FD |
De la Sorte | zie Delsarte.
| FD |
De la Source | Lassource: PlN Source: bron. Vgl. Van den Borre. 1309 Ernoul delà Source, Senlis (MORLET).
| FD |
De la Torre | La Torre: 1735-98 Louis-César d’Hennion, baron de las Torres y Cordua, d’Aragon et Bondichelles, Herve-Luik = baron de la Torre (Par. 1984,18-38).
| FD |
De Labais | zie Labay(e).
| FD |
de la-Bigne | Proven. Bigna (Dép. Mussy-la-Ville).
| EV |
DE LA-Blancherie | Profess. ou Proven. Plancherie. Nos 88, 166.
| EV |
De Labrouhe | zie Labrousse.
| FD |
DE LA-Cazerie | Proven. Dép. Celles- lez-Tournai.
| EV |
DE LA-Charlerie | Profess. ou Proven. Charronerie (Dial.). N° 186.
| EV |
DE LA-Colette | V. Colette.
| EV |
De Laei | cf. De Laey, Delaey.
| JG |
De Laender | Delander. Surnom: moy. néerl. laenre ‘lanier (oiseau de proie)’ (Carnoy 267).
| JG |
DE Laender | V. De Lander. (Loc.).
| EV |
DE Laere | Proven. 1. Lare (Loc.). — 2. Laar. Loc. ,,Le terrain en friche, la lande » (L.D.). N° 238.
| EV |
De Laeter | De Later. 1298 «Wautier le Latere» OnomCalais; nom de profession: néerl. bloed-later ‘barbier, chirurgien’ [FD]; cf. aussi De Latter.
| JG |
De Laever | Car. mor. De laver, ,,L’homme qui soulage, qui console ». N° 280.
| EV |
de la-Faille | V. Della Faille.
| EV |
de la-Fontaine | V. Fontaine.
| EV |
de la-Garenne | Proven. Garenne (L.D.).
| EV |
de Lage | V. Dellache.
| EV |
de la-Grange | Proven. Grange. L.D.
| EV |
De Lairesse | PlN Lairesse in Ougrée (LU). 1594 Jacques de Lairesse, Ans (ISP).
| FD |
De Laistre | Delait(re), Delait(t)e, zie Delattre.
| FD |
de la–Kéthulle | Proven. Diminutif de Quête, ,,Petit acquêt ».
| EV |
De Lalaing | Delal(a)in: PlN Lallaing (Nord). Of (Ecaussines-)Lalaing (H). 1358 Symoen de Lalaing, Mech.(SIX IV).
| FD |
de Lambert | Lambert. Filiat. ,,(Fils) de Lambert ». V. ce nom. N° 147.
| EV |
De Lamboy | zie Lambois.
| FD |
De Lame | Car. mor. ‘t Lam. ,,L’Agneau ». ,,Homme tranquille et docile ». NÛB 288, 291. V. De Cruyce.
| EV |
De Lame | de L-. Surnom: moy. néerl. lam ‘agneau’, ou lam ‘perclus’.
| JG |
De Lamin(n)e | Lamin(n)e, Lamin: PlN Lamine (LU). 1312 Rondeaz de Lamines, Luik (SLL III).
| FD |
De Laminne | de L-. Nom d’origine: Lamine (Lg).
| JG |
De Lancastre | zie Lancaster.
| FD |
DE Lancker | 1. De Langer, „ Celui qui donne, présente ». — 2. Proven. Lanaken (Loc.), avec suffixe -er, d’orig.
| EV |
DE Land(t)sheer(e) | Qualité sociale, Landsheer, .propriétaire terrien ». N° 136.
| EV |
DE Lander | 1. Profess. ou propriété. Le cultivateur ou le possesseur d’un champ (landerij). — Proven. Land (L.D.), avec suff. -er, d’orig. N° 212.
| EV |
De Landsberg | Proven. ,,La colline de la région. .D. N° 232.
| EV |
De Landsberg | Verspreide D. PlN: burcht die het land beschermt.
| FD |
De Landsheer | Delandsheere, de L-, Deland-shere, De Landtsheer, De Lantsheer, de Lantsheere. Nom de dignité: moy. néerl. [anthère ‘seigneur (ou) propriétaire terrien’.
| JG |
De Landy | PlN Landy in Nandy (Seine-et-Marne).
| FD |
DE Lang(h)e | Car. phys. ,,Le long ». N° 253.
| EV |
De Lange | -gh, Delanghe, De L-, cf. Delang.
| JG |
De Langsdorff | PlN Langsdorf (HS).
| FD |
De- Lanote | V. Delnatte.
| EV |
De Lantsheer | de Lantsheere, cf. De Landsheer.
| JG |
De Larroque | zie Laroche.
| FD |
De la-Rue | -Ruelle, -Ruwière, -Ruye, -Saulx, -S(s)assie. V. Rue, Ruelle, Rivière, Ru, Saule.
| EV |
De Lathauwer | -ouwer, de L-. Composé de néerl. lat ‘latte’ + houwer ‘celui qui coupe’, donc surnom d’ouvrier qui fabrique des lattes.
| JG |
De Lathouwer | Profess. ,,Celui qui garnit de lattes », Le treillageur. Synon. roman : Latteur. N° 183.
| EV |
De Lathuy | Lathuy, Latui: PlN Lathuy (WB). 1260 Ide de Lathuy, Jean de Lathuy (AAV).
| FD |
De Latter | Delatter. 1396 «Jehan de Lattere» Maulde; adaptation néerl. de Delattre plutôt que de De La(e)ter [FD].
| JG |
de Laure | Laure, (de) Laurency. Filiat. ,,(Fils) de Laure (matron.), de Laurency ». V. ce N. N08 101, 102, 107.
| EV |
De Lauré | zie Lauret.
| FD |
De Lausnay | cf. Delaunay.
| JG |
DE Lauw | Car. mor. De louwe, ,,Le tiède. Synon. : DE Louw. N° 283. de-Lava(l). Proven. Laval (Loc. et L.D.).
| EV |
De Lavareille | PlN Vareille < Valeille, dim. van Lat. vallis: dal. Vareilles (Creuse, Saône-et-Loire).
| FD |
De le Trez | V. Estrée, Hêtraie.
| EV |
De le Vingne | zie Delavigne.
| FD |
de le Zaack | V. De Seck.
| EV |
De L’eau | V. Eau.
| EV |
De Lee | De Leede. Surnom: moy. néerl. (adj.) leet ‘indésirable, haï’ [FD].
| JG |
DE Lee | V. Deleye.
| EV |
DE Leebeck | Proven. 1. V. Delbecque. — 2. De Leibeek, ,,La Lys ». N° 230.
| EV |
De Leebeeck(e) | de Leebeek, -beke: PlN Leebeek, Leebeke in Ouwegem, Denderhoutem, Nederhasselt, Outer (OV). 1396 Jan Leebeke, Outer(DEB.).
| FD |
DE Leemans | DE Leener. Situat. féodale. De leenman, ,,Le vassal ». Profess. ,,Le prêteur ». N° 195.
| EV |
DE Leenheer | Situation féodale, De Leenheer, ,,Le Suzerain ». N° 136.
| EV |
De Leepeleere | cf. Delepeleer.
| JG |
DE Leersnyder | Profess. De leersnijder, ,,Le découpeur de cuir ». N° 161.
| EV |
DE Leeuw | 1. Car. mor. ,,Le lion », métaphore. N° 288, 290. — 2. Proven. Enseigne de maison. N° 248.
| EV |
DE Leg(h)er | Profess. De Legger, ,,Le garde-boutique ». N° 138.
| EV |
De Léger | Delegher: PlN St-Léger (H, LX, heel verspreid in Frankrijk). 1163 Hugonis de Legiez, DL(SMTI).
| FD |
De Len–decker | -dekker. V. Dekker.
| EV |
De Léon | Sp. PlN Léon. Of < Deléo?
| FD |
De Lepel- | -eer, -eire. 1. De Lepelaer, ,,Le héron », métaphore. Noa 288, 292. — 2. Car. mor. Lepelen, ,,Bafrer ». N. d’H. goulu. N° 273.
| EV |
De Leppé(e) | zie Delepee.
| FD |
De Lescaut | Delescaut, Lescaut, Delescau(l)t, Lécaut, Lecaux, Lecho, L’Echo: Waternaam L’Escaut: de Schelde. 1383 Evrart de Leschaut (MARCHAL).
| FD |
De Lescazes | De l’Escace: van der Schaetse. Zie Delecosse.
| FD |
De Lescure, | Lescur(e): 1. PlN Lescure (Ariège, Cantal, Tarn, Aveyron). – 2. Verfransing van Van der Schure. 1394 Hannekin dele Scuere, Lauwe; 1395 Guillame dele Schuere, Geluwe (DEBR. 2000).
| FD |
De Lesdain | PlN Lesdain (Nord), Lesdins (Aisne). 1236 Johannes de Lesdino; 1306 Jake de Lesding; 1329 Jakemart de Laisding, St-Q. (MORLET).
| FD |
De Lessine(s) | Lessin(n)e(s), Delsin(n)e, Delsin(nes), Del(l)usinne, Lusyne, Delzinne: PlN Lessines, W. à l’sine, Ndl. Lessen (H). 1275 Jehan de Lessines, Lessen (VR inr°); 1298 Margarete de Lessine, Bg. (VERKEST).
| FD |
De Lestre | cf. Deletre.
| JG |
De l’Etoile | Huisnaam L’Etoile: de Ster. 1297 Renaus Estoile, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Letter, | Deletter. Probabl. var. néerl. de Delet(t)re [FD].
| JG |
De Leve | de Lève: 1. PlN Zoutleeuw: 1194 Leve. Zie Deleuw. – 2. PlN Lesves (N). – 3. Zie Delaive.
| FD |
De Levie | zie Delavie.
| FD |
De Leye | 1. Proven. De Leye, ,.La Lys ». — 2. Profess. Leidekker, „ Couvreur en ardoises ». N° 177.
| EV |
De Leyer | 1. Proven. Leye, ,,Lys », avec suff. -er, d’orig. Nos 212. — 2. Profess. Du Lei(d)er, ,,Le conducteur, le guide ».
| EV |
De Leyn | Deleyn. Var. néerl. de Delain [FD].
| JG |
de Lhoneux | Nom d’origine: Lhonneux, topon. fréquent dans la prov. de Liège; ou var. de Deloneux.
| JG |
De Lhoneux | zie Lhonneux.
| FD |
de Libouton | Libouton. Filiat. ,,(Fils) de Libouton ». V. LEUD. N° 102.
| EV |
de Lichtervelde | Nom d’origine: Lichtervelde (FlOcc).
| JG |
De Lichtervelde | PlN Lichtervelde (WV). 1389 Nicole de Lichtervelde, Ip. (BEELE).
| FD |
de Liedekerke | Nom d’origine: Liedekerke (BrFl).
| JG |
De Liedekerke | zie van Liedekerke.
| FD |
DE Lieve | Proven. (Région de) La Lieve (Riv.).
| EV |
De Liever(e) | Car. mor. De Liever, „L’amoureux ». N° 271.
| EV |
de Ligne | De L-. NF de la noblesse princière belge, d’après le NL Ligne en Hainaut. « de Ligne de la Trémoille (prononcé Jn-mouye). Nom d’une famille noble d’Antoing, unie aux princes de Ligne, le second élément étant le NL La Trimouille (Vienne) [JMP],
| JG |
De Lil | Delile, Delille, De L-, Delylle. Nom d’origine: Lille (Nord), etc.
| JG |
de Lilienfeld | Nom rattaché au NL Lilienfeld, en Niederôsterreich (Autriche).
| JG |
De Limb(o)urg | PlN Limburg (LU), Fr. Limbourg, dat zijn naam gaf aan het oude hertogdom Limburg (ongeveer NL). Ook nog Limburg an der Lahn (HS). 1247 Henricus de Lembor; 1263 Hermanno de Lemborgh, Mtr. (CVD); 1349 Jakemot de Lembor, Luik (ISP).
| FD |
De Limelette | Lim(m)elette, Limemette: PlN Limelette (WB). 1379 Robert de Lymelette, Bs. (Midd. 1957,281); 1425 Jehan de Lymelettes, Nij vel (CCHt).
| FD |
de Limelette | Nom d’origine: Limelette (BrW).
| JG |
De Lisle | de L-. Var. de Delille, ou d’un topon île.
| JG |
De Littry | PlN Littry (Calvados).
| FD |
DE Lo(o)se | DE Lo(o)ze. Car. mor. De loze, ,,Le rusé ». N° 278.
| EV |
De Locht | De Loght. Surnom d’homme mince d’après brab. lo(e)cht = néerl. lucht ‘air [FD], cf. aussi Locht(en).
| JG |
DE Locht | Proven. De locht ou De lucht, ,,L’air ». (L.D.). N° 233.
| EV |
DE Lodder(e) | Car. mor. De lodder, ,,Le voluptueux ». N° 271.
| EV |
De Loën | PlN Loën in Lixhe (Lieze) (LU).
| FD |
De Loenen | PlN Loenen (U) en in Apeldoorn en Valburg(G).
| FD |
De Loeuil | Deloeul, de l’Oeûl, zie Deloeil.
| FD |
De Loght | cf. De Locht.
| JG |
De Loisne | Deloine: PlN Loisne in Beuvry (PdC). 1353 Nicole de Loine, Atrecht (NCJ).
| FD |
DE Lombaert | Profess. ,,Le prêteur sur gages ». V. Lombard. N° 195.
| EV |
De Loncin | zie Loncin.
| FD |
De Longrée | (de) Longree, de Longrés, Longré(e), Longrie: PlN Longrée in Hoei (LU), L’Ongrée in Itter (WB). Bet. La Hongrie: Hongarije. 1712 Nie. Longree, Hoei (MUL VII).
| FD |
de Longrée | Nom d’origine: Longrée, à Huy (Lg), propr’ la Hongrie; cf. Longrée, -ie.
| JG |
De Longueville | zie Longueville.
| FD |
De Lonyay | zie Delaunay.
| FD |
DE Loof | 1. Car. phys. De loof, ,,Le fatigué ». — 2. Proven. De loof, ,,La verdure ». (L.D.).
| EV |
De Look | Vertaling van Van Look.
| FD |
DE Looper | 1. Car. rnor. ou phys. ,,Le coureur, le fuyard ». — 2. Profess. ,,Le courrier, le garçon de courses » (Synon. : Galopin).
| EV |
de Looper | Surnom: moy. néerl. looper ‘coureur, messager’.
| JG |
De Loor | Deloore, De L-. Surnom: moy. néerl. loor, lore ‘vaurien’.
| JG |
DE Loore(e) | Car. mor. De loor ou De leur, ,,Le haillon ». N. d’H. déguenillé.
| EV |
De Lophem | zie van Loppem.
| FD |
DE Lor(d) | Titre ironique ,,Le lord ». N° 135.
| EV |
De Lorenzi | -zo: It. Patr. HN Laurentius.
| FD |
DE Los | 1. V. Delo(o)ze. — 2, Car. mor. De losse, ,,Le libertin ». V. Loslever.
| EV |
DE Loucker | 1. Car. mor. De Loeger, ,,L’ordonnateur ». — 2. Proven. Look (Dép. Poppel), avec suff. -er d’orig. N° 212. de Louenne. V. de Loën.
| EV |
De Louvroy | PlN Louvroy in Nalinnes (H), Tarcienne (N). Door diss. < Rouvroy < Lat. roboretum: bos met rode eiken, steeneiken.
| FD |
De Lovinfosse | Lovinfosse, Lovenfosse: PlN in Ougrée, Herstal, Hermée (LU). 1315 Stassini de Lovinefosse (HERB. 1947,72); 1380 Goffardus de Lovinfosse, Luik (AVB).
| FD |
de Lovinfosse | Nom d’origine: Lovinfosse, à Ougrée, Herstal, Hermée (Lg).
| JG |
De Loz | zie Delooz.
| FD |
DE Luyck | Proven. De luik, ,,La trappe, le volet ». Caractér. d’une propriété. N° 248.
| EV |
De Luycker | 1. Proven. ,,Le Liégeois », Luik, avec suff. -er, d’orig. N° 212. — 2. Profess. : Luiken, ,,fermer, clore », N. de celui qui ferme les portes. ,,Le gardien ». N° 138.
| EV |
De Lys | V. Delize.
| EV |
De Lyzer | zie de Lyzer.
| FD |
DE Maan | Profess. ou Proven. ,,La lune ». Enseigne de cabaret ou de magasin. NOB 131, 248.
| EV |
de Macar | Macar. N. de profess. («Exploitant d’atelier ») ou N. de bapt. (V. M AD), avec le de nobiliaire de la Principauté de Liège. Nos 47.
| EV |
de Macar | Particule de + NF Macar < fr. Macaire ou de l’anthrop. germ. mag-hard.
| JG |
De Macar | zie Macar(t).
| FD |
De Mader | De Madré, de M-. Probabl. nom de profession: moy. néerl. mader ‘faucheur, moissonneur’, cf. De Maeyer.
| JG |
DE Maecker | Profess. De Maker, «Le fabricant, l’auteur ». Nos 130,134.
| EV |
De Mael(e) | zie Demal.
| FD |
DE Maen | V. De Maan.
| EV |
De Maeschalck | de M-, De Maesschalk, cf. Demaerschalk.
| JG |
De Magnée | Demagnée: PlN Magnée (LU). 1320 Arnus de Mangnees, Luik (SLLIII).
| FD |
de Mahieu | Mahieu. V. De Mathieu.
| EV |
De Mahieu, | zie Mahieu(x).
| FD |
De Malaise | PlN Malaise < Lat. mala adjacens: slechte omgeving, oncomfortabele plaats. 1384 Wiet de Malaise, Laon (MORLET); 1391 Hubin del Malaise, Hoei (Midd. 1957,263). Zie ook Malaise.
| FD |
DE Malder | 1. Profess. De Maalder, Exploitant d’un moulin » (Maal- derij). — 2. Proven. Malder, ,,Muid ».
| EV |
De Maldere | Demaldre. Surnom: moy. néerl. malder ‘mesure pour le grain; quantité de grain portée au moulin’.
| JG |
De Maleingreau | zie Malingret.
| FD |
de Maleingreau d’Hembise | Particule de + NF Malingreau (dimin. de fr. malingre, surnom de maigre).
| JG |
de Malotau | De Maloteau. Particule de + NF Maloteau (dimin. de w. mulot ‘grondeur, bougon’, propr. ‘bourdon’ FEW 6/1, 426a).
| JG |
DE Man | 1. N. d’état civil De mon, ,,L’époux ». N° 128. — 2. Car. phys. (N° 257) ou mor. (N° 283). ,,L’homme ».
| EV |
DE Mandt | Profess. De Mand, ,,Le panier ». N. de vannier. N° 131.
| EV |
De Mangeleire | Nom de profession: néerl. mon-gelaar ‘celui qui calandre (les draps)’.
| JG |
De Marcellis | Particule de + NF Marcelis, Marcellis (forme néerl. de Marcellus, Marcel).
| JG |
De Marchant | zie Marchandt.
| FD |
De Marcken | 1. PlN Marken (NH). – 2. Var. van Demarke.
| FD |
de Marcken | de Merken. Nom d’origine: Marcke (FlOcc)
| JG |
De Marelle | Demarelle, zie Morel.
| FD |
De Mares | Demares(t), zie Dumarais.
| FD |
De Marichal | zie Maréchal.
| FD |
de Marie | Marie. N. de Filiat. ,,(Fils) de Marie ». (Matronyme). N° 1.
| EV |
de Mariez | de Harlez de Deulin. Au pays de Liège, le NF pourrait être d’origine topony-mique: Harles (1133 «Harleis»), hameau de Vaals (Limbourg holl.); plutôt surnom: Harleis. le harleit (14e s. à Warnant-Dreye, 1350 «Arnars Harleis» Latinne), qui paraît être le participe passé de w. hâler ‘hâler’, w. hârlé ‘brûlé par le soleil’ DFL, 251. – Selon la tradition familiale, la famille serait originaire d’Angleterre [JMP].
| JG |
de Mark | Demarke, cf. Demarck.
| JG |
De Marneffe | Marnef(f), Marneffe, Marnhef: PlN Marneffe (LU). 1299 Bauduyns de Marnaffe, Moha (SLL II); 1392 Badry de Marneffe, Awirs (AVB).
| FD |
de Marnix | Marnix. N. de bapt précédé de la particule nobiliaire. N° 47.
| EV |
De Marnix | PlN Marnix (Savoie).
| FD |
de Marnix de Ste Aldegonde | L’ancêtre était seigneur de Mont-Ste-Aldegonde (Ht); probabl. de Marnix, à Yenne en Savoie.
| JG |
De Marotte | PlN ‘t Marot in Wormhout en de Marote in Lichtervelde (DF X). Ook Marottes in Klabbeek (WB). 1281 Egidii de Maroet, Avelgem (HAES.).
| FD |
de Marotte | Proven. Marot Dép. Monceau, Imbrechies).
| EV |
De Mars | Demars: 1. PlN Mars (Ard.). – 2. Adaptatie van Demarche.
| FD |
DE Mart | Proven. De Mar(k)t, ,,Le marché ».
| EV |
DE Martel- | -aere, -eire. Car. mor. ,,Le martyr », ,,le souffre-douleur ». N° 286.
| EV |
de Martin | Martin. N. de Filiat. ,,(Fils) de Martin ». V. ce N. N° 102.
| EV |
DE Mat | V. Demaet
| EV |
de Mathelin | Mathelin. N. de bapt. avec particule nobil. ou indice de filiat. V. MAD. (N° 119).
| EV |
De Mathelin | Patr. (zie Mathelet) met later adelspartikel. De familie werd geadeld in 1671 en zou afstammen van Mathieu, schepen in Bastenaken in 1640 (JVO).
| FD |
de Mathieu | Mathieu. Filiat. ,,(Fils) de Mathieu ». (V. ce N.). N° 102.
| EV |
De Mattei(s) | zie Matheus.
| FD |
De Maubeuge | Maubeuge, Mabuse: PlN Maubeuge (Nord). 1272 Helota de Melbodio, Bergen; 1297 Jehan de Maubuege, Zinnik (CSWI).
| FD |
de Maurissens | Maurissens. Filiat. ,,(Fils) de Maurissens ». V. Maurice. N° 102.
| EV |
De Mazière | cf. Demasières.
| JG |
de Méan | 1602 «Marguerite de Mean» Bourg-Liège, 1661 «seigneur Balthazar de Méan», «Barbara de Méan, dame douairière de Scry» Mettet; avec la particule nobiliaire, Méan (Nr).
| JG |
De Meaux | Démo: PlN Meaux (Seine-et-Marne).
| FD |
DE Mecheleer | Proven. Mechelen (Malines), avec suff. -eer, d’orig. N° 212.
| EV |
De Médias | Pietro de Medicis, geboren in de burcht van Guardasone (Parma) in 1787, vestigde zich alhier na de slag bij Waterloo (JVO). It. BerN. Medici < Lat. medicus: geneesheer.
| FD |
DE Meer- | -leer, -leire. 1. Proven. (L.D.). — 2. Car. mor. De Meerl, ,,Le merle ». N08 288, 292.
| EV |
De Meerendré | PlN Merendree (OV).
| FD |
De Meerleer | -leire, -aere. Surnom: ouest-flam. merelare ‘merle’, cf. 1590 «Cornelis de Meerleere» Burst [FD].
| JG |
DE Meers(ch)man | V. Meers.
| EV |
De Mees | Surnom: moy. néerl. mese ‘mésange’ ou ‘panier d’osier’.
| JG |
de Meeus | de Meeûs. Particule de + NF Meeus (aphérèse de Bartholomeeus, Barthélémy). – de Meeûs d’Argenteuil (de Trannoy). NF de la noblesse belge.
| JG |
de Meeus | Meeus. N. de bapt. (Bartholo)meeus, avec particule nobil. liég. N° 47.
| EV |
De Meeus | zie Meus.
| FD |
De Meij | Demey, De M-, De Mey. Surnom: moy. néerl. met ‘mai, arbre de mai’ ; sans doute en rapport avec cet arbre symbolique.
| JG |
De Meirichy | zie de Merechy.
| FD |
De Meirsman | cf. Demeersman.
| JG |
De Meirvenne | zie van Meervenne.
| FD |
De Melotte | zie Melot.
| FD |
de Mélotte | Particule de + NF Mélotte, dérivé, avec aphérèse, de l’anthrop. germ. Ameil.
| JG |
de Menten | Menten. N. de bapt. Mand, avec particule nobil. liég. V. MAD. N° 47.
| EV |
De Menten | zie Mente(n).
| FD |
de Menten de Horne | Deminten. Particule de + NF Menten (génitif, avec aphérèse, de Cle-mens, Clément).
| JG |
De Mentock | Verfransing van Van Meentodu, PlN in Rumst (A) (JVO). Mnl. meentocht: gemeente, burgerij, vergadering van gerechtigden. 1286 H. del Meentocht, OV (CDH).
| FD |
De Merechy | de Meirichy, de Meurechy, de Meuric(h)y, -icie, Merecy: PlN Morenchies (PdC)? Of Morchies (PdC)? Vgl. 1340 Bartholomaeus de Morchies (MORLET). Of var. van Demerchy?
| FD |
De Merken | Var van De Marcken of PlN Merkem (WV). De naam komt voor in de samengestelde FN De Marcken de Merken.
| FD |
De Merkline | D. FN Märklin, Merklin. Dim. van Germ. VN Markward of HN Marcus.
| FD |
De Merlier | Peut-être nom hybride: avec l’art, néerl. de, anc. fr. merlier, cf. Merlier.
| JG |
de Merode | NF de la noblesse princière, d’après le NL Merode, près de Diiren (Rhénanie-West-phalie).
| JG |
De Merode | zie van Merode.
| FD |
DE Merre | 1. De mere ou De merrie, ,,La jument ». N. d’éleveur. Nos 131, 164. — 2. V. De Maere.
| EV |
De Merten | 1. PlN Mertenne in Castillon (N). – 2. Patr. Merten = Maarten.
| FD |
De Merville | de Merveilde: PlN Merville, Ndl. Meregem (FV). 1247 Maroie de Menreville, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Merxem | PlN Merksem (A).
| FD |
De Mes(s)ure | zie (de) Masure.
| FD |
DE Mes(se)ma(e)cker | Profess. ,,Le coutelier ». N° 189.
| EV |
de- Messe | ,,Le couteau ». 1. Car. mor. N. de batailleur. (Comp. Den dulk. V. ce N.). — 2. Profess. N. de coutelier ». N° 189.
| EV |
DE Metser | Profess. ,,Le maçon ».
| EV |
De Meue | De Meüe. Surnom: néerl. meeuw ‘mouette’, cf. aussi Meeuw.
| JG |
DE Meul- | -der, -dre, -emeester, -enaer(e), -eneere, -eneir. V. Molen.
| EV |
De Meurechy | zie De Merechy.
| FD |
DE Meurers | 1. Car. mor. De moor(d)ers, ,,Les meurtriers ». N° 262. —• Proven. Meurs, avec suff. -ers, d’orig. N° 212. V. De Meurs.
| EV |
De Meurers | Misschien D. Meurer/Maurer: metselaar. Of verhaspeling van De Meurs.
| FD |
De Meurichy | -icie, -icy, zie De Merechy.
| FD |
De Meurisse | Demerisse. Particule de + NF Meurisse (var. de Maurice).
| JG |
de Meurisse | Meurisse. Filiat. ,,(Fils) de Meurice. V. Maurice. N° 102.
| EV |
De Meurs | Fr. vorm voor Van Meurs. 1585 Servais de Meurs, Bs. (Par. 1986,416-8).
| FD |
De Meusere | Demuyser, De M-. Dérivé d’anc. néerl. musen ‘réfléchir; aller à la chasse aux souris’, comp. ail. Mauser ‘taupier’ FEW 16, 544b.
| JG |
DE Meut(t)er | V. De Muyter.
| EV |
De Mevius | zie Meus.
| FD |
de Mévius | Forme évoluée de Meus, Meuws < Bartholomeus.
| JG |
DE Mey | Proven. De Met; ,,La branche ». N. d’enseigne de maison. N° 248. V. Demez.
| EV |
DE Meyer(e) | V. Meier.
| EV |
De Meyst | De Meijts. Forme néerl. de Dumet, Dumez, d’après l’anc. fr. mes, meis < lat. mansus, fréquent en topon. [FD].
| JG |
De Mezure | zie Masure.
| FD |
DE Middel- | -aer, -eer. Profess. ou qualité, ,,Le médiateur ».
| EV |
De Middelaer | Demiddeleer, De M-. Surnom : moy. néerl. middelaer ‘intermédiaire’.
| JG |
DE Milder | Car. mor. Le plus généreux (des deux frères). N° 280.
| EV |
De Milliano | Uit It. FN Milano, Milan, 1. Uit Sloveense of Servo-Kroatische FN Milan, afl. van mil < Oudslavisch milu: goedhartig, vriendelijk.-2. PlN Milaan, It. Milano (De Felice). 1609-1681 Alonso Millan, Bassevelde (vader van) 1661-1715 Marcus de Milliano, Bassevelde-Watervliet (VS 2001,574-575).
| FD |
De Milt | Demilde, De M-. Surnom: moy. néerl. milde, milt ‘doux, généreux, bienfaisant’.
| JG |
de Miomandre | Nom d’origine: Miaumandre (Creuse) ou Miaumande (Haute-Vienne), noms de hameaux.
| JG |
De Miomandre | PlN Miaumandre (Creuse) of Miaumande (Hte-Vienne).
| FD |
De Mits | cf. Démets.
| JG |
De Modave | Modave, Modaf: PlN Modave (LU). 1325 Godenoul de Modave, Luik (ISP).
| FD |
De Moerkerke | zie Moerker(c)ke.
| FD |
De Moerloose | Moerloos. Surnom d’orphelin: moy. néerl. moederloos ‘sans mère’.
| JG |
DE Moerloose | N. d’état civil De Moederloze. ,,L’homme sans mère ». N° 128.
| EV |
de Moffarts | Dérivé de néerl. mof ‘lourdaud’, surnom des Allemands; cf. w. (Jupille) tchèstê Moufârt, du nom du propriétaire (de Moffarts) au 18e s.
| JG |
DE Mol | Car. mor. ,,La taupe ». N° 228, 290. ,,H. sournois ».
| EV |
DE Molder | V. Molder.
| EV |
De Molinari | It. BerN van de molenaar.
| FD |
De Molinari | Italian. de De Molenaar. V. Molder.
| EV |
De Moll | Demolle: 1. PlN Mol (A). Zie Van Mol. 1283 erga Godefridum de Molle, NL (CVD). – 2. Rom. spelling voor De Mol.
| FD |
De Mondt | Demondt. Surnom: moy. néerl. mont, mond ‘bouche, embouchure’.
| JG |
de Monge | De Monge. Var. de Domange, Démange (= Dominique).
| JG |
De Monge | zie Démange.
| FD |
de Monie | Monie. Filiat. ,,(Fils) de Mon.nî, ,,(Meunier) ».
| EV |
De Montalembert | PlN (Deux-Sèvres).
| FD |
de Montblanc | Nom d’origine: Montblanc(Hérault), etc.
| JG |
De Montblanc | PlN (Basses-Alpes, Hérault).
| FD |
De Montigny | zie Montignie(s).
| FD |
De Montjoie | -joye, Mon(t)joie, Menjoie: Verspreide PlN Montjoie, o.m. in Sibiville (PdC): 1179 de Monte Gaudii (TW). Ook de oorspr. naam van Monschau (NRW): 1217 Munjoje. 1242 Elizabeth domina de Monjoie (CVD); 1378 Gobellinus de Monyouwen, Mtr. (SKM).
| FD |
de Montjoie | -oye. Nom d’origine: Montjoie, all. Monschau (Nordrhein-Westfalen, AU.).
| JG |
De Montpellier | Montpellier, Montpelier, Monpellier: PlN Montpellier (Hérault), in Cambron (Somme) (TW). 1307 Arnoldus Munpalir = 1317 Arnoldus dictus Mumpelir; 1311 Godefridus Mumpalir, Mtr. (SKM); 1459 Petrus Monpelier de Hasselt (MULII).
| FD |
de Montpellier | w. nam. Monpèli. 1667 «Joan de Monpellier» BourgNamur; surnom de qqn qui avait étudié la médecine à Montpellier; la préposition nobiliaire de est due à la fortune résultant de l’exploitation des forges et à l’achat de seigneuries (comm. A. Lanotte).
| JG |
De Monty | Demonthy: PlN Monty in Charneux (LU) en elders < Lat. montile: overstap.
| FD |
DE Moor | Car. phys. ,,Le maure » ou ,,Le nègre ». N° 255.
| EV |
De Moorsel | PlN Moorsel (VB, NB, OV).
| FD |
De Moraes | zie Moras.
| FD |
De Morais | zie Morel.
| FD |
De Moreau | de Morelle, zie Morel.
| FD |
de Moreau | Moreau. Filiat. ,,(Fils) de Moreau ». V. ce N.
| EV |
de Moreau | Particule de + NF Moreau, dimin. d’anc. fr. mor ‘qui a la couleur des Maures, brun, noir’.
| JG |
de Moriamé | Nom d’origine : Morialmé (Nr).
| JG |
De Moriamé | PlN Morialmé (N). 1243 Isabeaus de Moreaumes (CVT); 1472 Jacques de Morialmé, Luik(ISC).
| FD |
De Morre. | Surnom: dérivé du néerl. morren ‘rouspéter, murmurer’ ; ou bien var. de Demoor.
| JG |
De Morroy | PlN Maurois (Nord). Zie i.v. (…).
| FD |
De Morteuil | PlN Morteuil (Côte-d’Or).
| FD |
De Mossenau | Metathesis van De Monceau?
| FD |
De Mouchy | Mouchie: PlN Mouchy (Oise). 1320 Guiart de Moucy, Senlis (MORLET).
| FD |
De Moura | zie Moras.
| FD |
De Muelenaere | cf. Demeulenaer.
| JG |
De Muer | Nom d’origine: moy. néerl. muur, muer ‘mur’.
| JG |
DE Mulder | V. Molder.
| EV |
de Mulier | Mulier. Profess. ,,(Fils) de mulier ». V. Mulier.
| EV |
DE Mullander | Proven. Mouland. (Loc., avec suff. -er, d’orig. N° 212.).
| EV |
De Murel | zie Morel.
| FD |
De Muyer | Demoyer, De M-. Probabl. de moy. néerl. muyeren ‘travailler en secret, bousiller’.
| JG |
DE Muylder | V., Molder.
| EV |
De Muyter | Surnom: moy. néerl. muyter ‘séditieux’.
| JG |
DE Myt(t)enaere | Profess. ,,Le meuleur » (celui qui fait les meules de foin etc.). N° 165.
| EV |
De Nardin | zie Nardin.
| FD |
DE Natie | Car. mor. ,,Le peuple, (l’homme du peuple), le patriote ».
| EV |
DE Nay(e)r(e) | Profess. ,,Le couturier ».
| EV |
DE Neck | ou DEN Eck. 1. Car. phys. De Nek, ,,Le cou ». — 2. Proven. Den eck (eik), ,,Au chêne ».
| EV |
DE Neef(f) | ,,Le neveu ». N. de parenté ou d’alliance évoquant probablement la succession d’un neveu aux affaires de son oncle.
| EV |
DE Neet | Proven. La Nèthe (Riv.).
| EV |
De Nesle | Dene(e)le, Dennel, Denel(le): PlN Nesle (Somme, Seine-Mar., Marne); Nesles (PdC, Aisne enz.). 1218 Aubrée de Neele, St-Q. (MORLET).
| FD |
De Nettancourt | PlN (Meuse).
| FD |
de Neunheuser | Forme all. équivalente de Neuf-maisons.
| JG |
De Neunheuser | Verspreide D. PlN Neuhausen.
| FD |
DE Neuter | Proven. De Neeter. Neet (Nèthe, Riv.), avec suff. -er, d’orig.
| EV |
De Neuville | de N-. Nom d’origine: Neuville (topon. fréquent).
| JG |
De Nevele | PlN Nevele; zie van Nevel(e).
| FD |
DE Neyer | V. De Nayer.
| EV |
De Nidder | Car. mor. Nijder, «L’envieux ».
| EV |
De Niel | Probabl. var. de Denul, De Nul [FD].
| JG |
DE Nob(e)le | Distinct, sociale, ,,Le noble ».
| EV |
De Nockere | Dérivé de moy. néerl. nocken ‘sangloter’ ou de moy. néerl. noker ‘noyer’ (arbre caractéristique).
| JG |
de Noël | Noël. 1. Filiat. ,,(Fils) de Noël ». — 2. N. de circonst. Enfant né à la Noël. N° 301.
| EV |
De Noël(le) | Denoël, zie Denoyelle.
| FD |
de Noidans | Nom d’origine: Noidan (Côte-d’Or).
| JG |
De Noidans | PlN Noidan (Côte-d’Or).
| FD |
De Noier | zie Dunoyer.
| FD |
De Nomerange | Proven. (E)n Omerange (Dép. Thys). N° 66. Synon. : Van Ormelingen.
| EV |
de Nonancourt | Nom d’origine: Nonancourt
| JG |
De Nonancourt | PlN (Eure).
| FD |
DE Nonne | Car. mor. De non, ,,La religieuse ». N. d’H. bigot.
| EV |
De Noose | Surnom: moy, néerl. nose ‘nez’.
| JG |
De Norman | de N-. Ethnique: néerl. noorman ‘norvégien’ ; cf. aussi Denorre.
| JG |
De Norman(d) | zie Noorman(s).
| FD |
De Normandie | Originaire de Normandie.
| JG |
de Normen | Normen. Filiat. ,,(Fils) de Norman ». V. NORD.
| EV |
DE Nyer | V. De Nayer.
| EV |
De Nys | Article néerl. de + Nys (aphérèse de Denijs).
| JG |
De Oliveira | de Oliviera: PlN Portugees Oliveira: olijfboom.
| FD |
De Ost | Var. de de Hoste (moy. néerl. *hoste ‘aubergiste’).
| JG |
De Pa(e)melaere | Proven. Pamel (Loc.), avec suff. -aere, d’orig.
| EV |
DE Pa(e)pe | Sobriquet. ,,Le prêtre ».
| EV |
DE Padt | Car. mor. Padde, ,,Le crapaud ». N. d’H. venimeux.
| EV |
De Paduwa | PlN Padua (It).
| FD |
De Paep | Depaepe, De P-, De Pape. Surnom : moy. néerl. pape, paep ‘ecclésiastique, curé’.
| JG |
de Paeuw | cf. Depauw.
| JG |
De Pahlen | PlN Pahlen bij Heide in Holstein.
| FD |
De Paire | Depayre, Depère, de Perre, Deper(e), Depeer, Depert: PlN Paire in Wegnez, Vottem (LU) en Pair in Clavier (LU). 1100 Widericus de Pares, Stavelot (ASM).
| FD |
De Paiva | Sp. PlN. 1611 Diego Rodrigo de Payva, Aw. (AP).
| FD |
De Palma | Palma, PlN Palma, een van de Canarische Eilanden, of Palma de Mallorca. 1652 Alonzo de Palma, Rouen-Aw.; 1653 Cornelis Palma, Lier (AP).
| FD |
De Pape | cf. Depaepe.
| JG |
DE Parmentier | V. Parmentier.
| EV |
De Parti | Verspreide PlN Parz in Oostenrijk. Deze adellijke familie liet zich in 1822 erkennen als burggraven van Kortrijk > EN de Partz de Courtrai(JVO).
| FD |
De Pascale | de Pasqual(e), zie Pascal.
| FD |
de Patoul | Particule de + NF Patoul (famille citée à Mons dès le 15e s., anoblie en 1718); surnom: pic.patoul ‘gros, lourdaud’ FEW 8, 37a.
| JG |
de Patoul | Patoul. Filiat. ,,(Fils) de Patoul ». V. BADU.
| EV |
De Patoul | zie Patou(t).
| FD |
De Pâture | Despature(s), Pâture, Pastur(e), Péture: PlN Ofr. pasture, paisture, Fr. pâture: wei(de), weiland. 1199 Eustachii de Pastura, Ename (CAE); 1468 Gérard Despatures, Dk. (TTT).
| FD |
De Pau(e) | -P(e)auw. Car. mor. ,,Le paon », N. d’H. qui se pavane.
| EV |
de Paul | Paul. 1. Filiat. ,,(Fils) de Paul ». V. ce N. — 2. N. de bapt. d’orig. romaine, avec particule nobil. liég.
| EV |
de Paul de Barchifontaine | Particule de + NF Paul (cf. VW 42, 1968, 28-33); le second élément représente le NL Barsy Fontaine (commune de Hamois).
| JG |
De Pécher | Particule de + NF Pécher (fr. pêcher, arbre?). – Bibliogr. : Généalogie de la famille Pécher, Bruxelles 1935.
| JG |
De Pecker | cf. De Picker.
| JG |
De Peelaert | Proven. Peel (Loc.), avec suff. -aert, d’orig.
| EV |
DE Pelse- | -naire, -maecker. Profess. ,,Le pelletier ».
| EV |
De Pelsemaeker | De Pelsmacker, -niaeker. Nom de métier: moy. néerl. pelsmaker ‘pelletier’.
| JG |
De Penerande | de Peneranda: Het geslacht De Peneranda kwam in 1549 naar ons land. PlN Peneranda de Bracamonte bij Salamanca en Penaranda de Duero (JVO). 1640 Andréas Josephus de Peneranda, Brugensis, nobilis (MULv).
| FD |
DE Permentier | V. Parmentier.
| EV |
De Perthuis | Dupult(h)ys, Pert(h)uis(ot), Pertus(ot), -uzon: PlN Permis (Vaucluse), Le Pertuis (Hte-Loire), Le Perthuis (Char.-Mar., Indre-et-Loire), Pertus (Puy-de-Dôme), Le Perthus (Pyr.-Or.). Ofr. pertuis < Lat. pertusium: hol, holte, spelonk (DNF). 1330 Jehan Vrediere Pertui, Atrecht (NCJ).
| FD |
DE Pessemier | Proven. De Bessemeer. Dép. Zutendael.
| EV |
De Pessero(e)y | -oeij, zie Baestroey.
| FD |
De Pester | 1. Profess. De Paster (dial.) pour De Passer, ,,Compas », le dessinateur. — 2. Proven. (De Buda)pester. L’H. de Budapest (Hongrie). — 3. Car. mor. ,,Le Poison ».
| EV |
De Peter | Nom de parenté: néerl. peter ‘parrain’.
| JG |
De Petersbourg | zie Petersborg.
| FD |
De Peuter | cf. De Poter.
| JG |
De Picker | Depicker, Depickere, De Pikker, De Pecker. Nom de métier: moy. néerl. picker, pecker ‘tailleur de pierres’ ou ‘faucheur, moissonneur’ ; éventuellement aussi surnom de fripon, d’escroc, de voleur [FD]. Depienne. Nom d’origine: Piennes (départ. Somme), etc.
| JG |
DE Picker | Profess. agricole. ,,L’ouvrier qui coupe au fauchon ».
| EV |
De Pieri | Depérit, Dépérit: PlN Pierry (Marne).
| FD |
de Pierpont | 1366 «Errar de Pierpont escuier» CartOrval, 1597-98 «Colart de Pierpont» ComptesNivelles; avec la particule nobiliaire, Pirpont (= pont de pierre), à Marchin (Lg) etc. – de Pierpont de Rivière. Nom d’une branche de la famille, installée près de Namur. De Pierre. Particule de + NF Pierre (prénom).
| JG |
De Pierpont | Pierpont, PlN Pierpont in Marchin (LU), Pierrepont (o.m. Somme, Aisne). 1166 Hugo de Petroponte, Laon (SMTI); 1200 Hugues de Pierrepont, Luik (ASH); 1229 Helota de Pierepont, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Pieux | zie Deplu(s).
| FD |
De Pikker | cf. De Picker.
| JG |
De Pillecijn | Nom d’origine : Esplechin (Ht).
| JG |
de Pitteurs | [famille anoblie en 1816]. 1600 «Andries Pitteurs» Galmaarden (BrFl); probabl., avec Caraoy 266, surnom: moy. néerl. pitoor ‘butor’, avec régression -oor > -eur [FD]. – Bibliogr. : R. Goffin, Les Pitteurs, dans Annales du Cercle archéol. d’Enghien, 13, 1962, 5-44.
| JG |
de Pitteurs | Pitteurs. N. de bapt. Pieters, ,,Pierre », Avec partic. nobil. liég.
| EV |
De Pitteurs | zie Piteurs.
| FD |
DE Plaen | Abréviat. de De Kaplaan, ,,Le Vicaire », (Sobriquet).
| EV |
De Plaen | Surnom: moy. néerl.plaen,plain ‘plat (adj.); plaine’. Comp. 1633 «Glaude de Plain» émigré en Suède.
| JG |
De Planter | Nom de profession: moy. néerl. planter ‘planteur, fondateur’.
| JG |
De Plas(se) | V. Plas.
| EV |
DE Plecker | Profess. De Plakker, ,,Le plafonneur » ou ,,Le colleur d’avis ».
| EV |
De Plekker | De Plecker. 1304 «Lauwereins de Pleckere» Bruxelles; nom de métier: moy. néerl. placker, plecker ‘plâtrier, plafonneur’ [FD]. Deploige, (Tongres) Deploch. Nom d’origine: Bilzen (Lb), formes anc. : «Blyse, Bloige, Bloixhe».
| JG |
DE Ploeg | ,,La charrue ». 1. Profess. — 2. Proven. Terre en forme de charrue. (Comp. le toponyme Ploegsteert).
| EV |
De Plouy | Proven. Dép. Velaines, Herchies, etc. Variante : De Ploey (aussi Loc. du Finistère). Synon. : De Ploige.
| EV |
DE Plucker | V. Plukker.
| EV |
De Plukker | De Plucker, De Plukke (avec apocope). Moy. néerl. plucker, surnom de cueil-leur de fruits, de fleurs, cf. 1356 «Gillis Pluckeroosen» Gand [FD].
| JG |
de Poislevache | Nom d’origine: Poilvache, à Houx (Nr), etc.
| JG |
De Poislevache | zie Poilvache.
| FD |
De Poix | PlN Poix (Nord, Somme, Marne). 1372 David de Poix, Montreuil (CMM); 1412 Hennequin de Poix, Senlis (MORLET).
| FD |
De Pol | Depolt, zie Depaul(d).
| FD |
de– Pollier | Proven. Polleur (Loc.).
| EV |
De Pompignan | PlN (Tarn-et-Garonne, Gard).
| FD |
DE Pondt | Pour ‘/ Pond, ,,La Livre ». V. De Cruysse. V. Drypondt.
| EV |
DE Poorter(e) | Dignité municipale. Poorter, ,,Franc bourgeois ».
| EV |
De Pooter | cf. De Poorter ou De Poter.
| JG |
De Poppe | Surnom: moy. néerl. poppe, pop ‘poupée, jeune fille, poupon’.
| JG |
DE Porre | V. Borre.
| EV |
De Portemont | Deportemont: PlN Portemont in Mkr. (H).
| FD |
DE Posch | Car. mor. Pochen, ,,Faire le fanfaron ». N. de fanfaron, de hâbleur.
| EV |
DE Pot | Profess. ,,Le pot », pour : De Porter, N° 131. V. les suivants.
| EV |
De Poter | De Pooter, De Peuter. Surnom de planteur, d’après moy. néerl. poten, poeten ‘planter; greffer’ ; secondairement, var. de De Poorter [FD].
| JG |
De Pouillon | Particule de + NF Pouillon (surnom: w.poyon ‘poussin’).
| JG |
De Pourbaix | zie Pourbais.
| FD |
De Pourquoy | zie Pourquoi.
| FD |
DE Pover(e) | Car. mor. ,,Le pauvre, le misérable ». N° 270.
| EV |
DE Praet | -Praetere. 1. Car. mor. De praat, ,,La causerie, le bavardage ». N. de causeur, de bavard. N° 284. — 2. Profess. De praat, ,,Le pré ». De prater, ,,le gardien des prés et bois ». N° 164. — 3. Proven. ,,Du pré ». Nos 212, 236.
| EV |
de Prédomme | Prédomme. N. de filiat. ,,(Fils) de Prud’homme ». V. ce N.
| EV |
De Prée | 1654 «Michel et Gustin de Pree» émigrés en Suède; anc. fr. prée, f., ‘prairie’, topon. fréquent en Wallonie; cf. Delprée.
| JG |
De Preester | cf. Depriester.
| JG |
De Préez | Depreez, zie Depré.
| FD |
De Prémont | Prémont, Preumont, Prumont: PlN Prémont (Aisne). 1321 Jehan de Premont, St-Q. (MORLET).
| FD |
De Prémorel | PlN Prémoré: zwarte wei in Bouillon (LX).
| FD |
DE Preter | V. Depraeter.
| EV |
De Preud’homme | zie Preudhomme.
| FD |
de Preud’homme d’Hailly de Nieuport | NF de la noblesse belge; cf. Preud’homme.
| JG |
De Prijck | cf. Depryck.
| JG |
DE Pril | Car. mor. ,,Le vif, le précoce ».
| EV |
De Prince | -s. N. de dignité, ,,Le prince ». Nos 55 (francis.). 135.
| EV |
De Pro(o)st | N. de dignité ,,Le prévôt ». N° 141.
| EV |
DE Proft | DE Proote. Altérations de De Pro(o)st. N08 67, 79. V. ce N.
| EV |
De Proft | Deproost, De P-, Deprost. Nom de fonction : moy. néerl. profst, proost ‘prévôt’
| JG |
DE Pruyck | ,,La perruque ». 1. Car. phys. N° 265. — 2. Profess. N. de perruquier. N° 131, 193.
| EV |
DE Pryck | DE Prycker. 1. Car. mor. De Prijk, ,,La parade », et De Prij-ker, ,,Le paradeur ». N° 269. — 2. V. De Pruyck. N° 79.
| EV |
De Prycker | Nom de profession: moy. néerl. priker ‘joueur d’instrument à cordes, louangeur’.
| JG |
DE Putte | V. De Putter(e). N° 131.
| EV |
De Puysselaer | -eir, -eyr. 1595 «Joos de Poy-seler» Denderhoutem; surnom: moy. néerl. puislager (avec syncope du g), celui qui tue les grenouilles pour en vendre les cuisses [FD].
| JG |
de Quartier | cf. de Cartier.
| JG |
DE Que(c)ker | 1. Profess. De Kweker, ,,L’éleveur, le pépiniériste ». Nos 164, 168. — 2. N. d’habitude De Quaker, ,,Le joueur, le brelandier ». N° 201.
| EV |
De Quebedo | de Quevedo: Sp. adellijke familie uit Salamanca (Par. 1985,133).
| FD |
De Quevedo | zie De Quebedo.
| FD |
DE Quick | Car. phys. ,,Le mercure ». N. d’H. alerte comme le vif argent. N° 260.
| EV |
De Quirini | Particule de + NF Quiriny (génitif lat. du prénom Quirin).
| JG |
De Quirini | Patr. Lat. HN Quirinus met adelspartikel. 1540 Jehan Quirini, Luik; 1713 P. J. de Quirini, Luik (Par. 1985,135).
| FD |
de Quirini | Quirini. N. de bapt. Quirin, au génitif latin, avec particule nobil. liég. Nos 47, 102.
| EV |
DE Racker | V. De Raecker.
| EV |
De Radigues | de Radiguès: Sp. adellijke familie. 1709 Pierre Radiguès, Malplaquet (JVO).
| FD |
de Radiguès | NF de la noblesse belge, dont le 1er élément est d’origine espagnole. – de Radiguès Saint Guédal de Chennevière.
| JG |
De Radoux | 1. PlN Radoux in Bierk, Kasteelbrakel en St.-Renelde (WB). – 2. Patr. Zie Radoux.
| FD |
De Radoux | Particule de + NF Radoux < an-throp. germ. radulf (Fôrst. 1219).
| JG |
De Radzitzky | Pools adellijk geslacht Radzitzky < Radziecki ‘van de raadsheer’ (JVO).
| FD |
DE Rae | V. De Raedt.
| EV |
De Raedemaeker | Deraemacker, -aeker, De Raemaker, De Raeymaecker, -aeker, De-raymacker, -aeker, De R-, Dereymacker, -maeker, De R-, Deriemacker, -aeker, De-rymacker, au génitif: Deraymackers, etc. Nom de métier: moy. néerl. rademaker, mm-, raeym- ‘fabricant de roues, charron’.
| JG |
DE Raedemaeker | V. Rademaker.
| EV |
De Raet | cf. Deraed(t).
| JG |
De Raeymaecker | -aeker, cf. De Raedemaeker.
| JG |
De Raikem | de R-. Nom d’origine: Reckheim, w. liég. rêkèm (Lb).
| JG |
De Raikem | PlN Rekem (L).
| FD |
DE Ram | Car. mor. ou phys. ,,Le bouc, le bélier ». N08 288, 291.
| EV |
De Ram | de R-. Surnom: moy. néerl. mm ‘bélier’.
| JG |
de Ram- | Ram- -aux, -oudt. 1. Filial. ,,(Fils) de Ramaud ». V. HRABAN (Hram). Nos 47, 102. — 2. V. Desramaux.
| EV |
De Rameignis | PlN Ramegnies (H). 1293 Emmelos de Ramegnies, Dk. (TdT).
| FD |
De Rapp | zie Rapp(e).
| FD |
De Rappard | Adellijk geslacht uit Dorsten in Westfalen (JVO). Ndd. Rappert is Patr. Germ. VN rêd-berht ‘raad-schitterend’. 1367 Rabbert von Holtzeten, Holstein (DN).
| FD |
de Rasquin | Particule de + NF Rasquin (= di-min. de Raes), cf. Rasquin.
| JG |
De Rasquin(et) | zie Raskin.
| FD |
DE Rasse | Car. phys. De rass(ch)e, ,,Le rapide, le prompt ». N° 260.
| EV |
De Rassenfosse | de R-. Nom d’origine: Rassenfosse, w. Rassinfosse, aux confins de Retinne et Micheroux (Lg).
| JG |
De Rassenfosse | Rassenfosse, Rassinfosse: PlN Rassenfosse in Andrimont, Bilstain, Charneux, Ampsin (LU).
| FD |
DE Rath(e) | V. De Raedt.
| EV |
DE Raymacker | V. Rademaker. (de) Raymond. Filiat. ,,(Fils) de Raimond’. V. RAD. N° 102.
| EV |
De Raymond | zie Raymond, De Rémont.
| FD |
DE Re(d)e | Car. mor. De rede, ,,La raison ». N. d’H. raisonnable. N° 277.
| EV |
De Rechain | Derchain, Dorch(a)in, Dorcean: PlN Rechain (LU). 1153 Everardo de Richen, Stavelot (ASM).
| FD |
de Rechain | Nom d’origine: Rechain (Lg).
| JG |
De Rechter | De Richter. Nom de dignité: néerl. rechter ‘juge, bailli’.
| JG |
DE Rechter | N. de dignité (fl), ,,Le juge ». N° 141.
| EV |
De Regge | Surnom: moy. néerl. regge ‘rang, rangée’.
| JG |
de Regny | Regny. Filiat. ,,(Fils) de Régnier. V. RAD. N° 47, 102.
| EV |
De Régny | PlN Régny (Loire-et-Cher), Regny (Aisne). 1362 Colart de Regny, St-Q. (MORLET).
| FD |
De Rémont | de Remont, de Raymond, Drémont, Dremont: PlN Rémont in Porcheresse-en-Condroz (N).
| FD |
De Ren(n)ette | Ren(n)ette, de Renet(t): PlN Renette in Longchamps (LX), Reinette in Yves-Gomezée (N).
| FD |
De Ren(n)eville | Renville: PlN Renneville (Ard., Eure, Hte-Garonne).
| FD |
De Renau | zie Deregnieaux.
| FD |
de Renesse | Nom d’origine: Renesse, dans l’île de Schouwen (Zélande).
| JG |
De Renesse | zie van Renesse.
| FD |
De Renty | Renty, Deranty, de Rentiis, Duranti, -y: PlN Renty (PdC). 1243 Juliane Renti, Atrecht (NCJ); 1350 Oddart de Renti = 1366 Oudart de Renty…gouverneur de Tournay, de Lille, Douay (CLM; CCHt).
| FD |
De Résimont | Nom d’origine: Résimont, à Évelette (Nr).
| JG |
DE Rest | Proven. Dép. Boom, Thielt, etc.
| EV |
De Reu(l) | zie Dereux.
| FD |
DE Reuck | Car. phys. De reuk, ,,L’odeur ». N. d’H. malodorant, (plutôt que d’H. parfumé).
| EV |
DE Reus | Car. phys. ,,Le géant ».
| EV |
De Reuse | Surnom: moy. néerl. rese, reuse ‘géant’.
| JG |
De Reyck | cf. De Rijck.
| JG |
DE Reyck | V. Derycke.
| EV |
DE Reyer | N. d’habit, et de passe-temps. De rijder, ,,Le cavalier ». N° 201.
| EV |
De Reys | Nom d’origine: Les Reys, à Fallais (Lg), etc.
| JG |
De Rhô | Var. deDero? de Ribeaucourt. Nom d’origine: Ribeaucourt (Somme, Meuse).
| JG |
De Ribaucourt | zie Ribaucourt.
| FD |
De Richter | cf. De Rechter.
| JG |
DE Ridder(e) | Situat. sociale. Titre féodal. ,,Le chevalier ». Peut-être, sobriquet. N° 135. — Synon. : De-ruddere, Chevalier.
| EV |
DE Riem(m)aecker | Profess. De Riemmaker, ,,Le corroyeur ». N° 130.
| EV |
De Riest | Deryst. Surnom: moy. néerl. rtjste, rijs ‘faisceau, botte’.
| JG |
De Rinck | De Rynck, Derynck. Néerl. ring, surnom de qqn qui fait des bagues, cf. 1399 «feu maistre Pierre de Rinc» Courtrai, ou qui porte des bagues, cf. 1455 «Gertruyt metten Rijnghen» Den Bosch; éventuellement aussi nom d’enseigne [FD].
| JG |
De Riollet | PlN Rieulay (Nord)?
| FD |
De Ripainsel | PlN Riepensell in Drensteinfurt (NRW) (TW). Laurent de Ripainsel werd op 12 april 1819 in Mechelen te vondeling gelegd. Ripainsel was een BN van officieren en onderofficieren van de intendance (med. P. De Zuttere, Brussel).
| FD |
DE Ro | Proven. Ro, Dép. Pollare et Somergem. V. Rode. Synon. : Dereau.
| EV |
de Robiano | Nom d’origine italienne ancienne: Robbiano, près de Milan, cf. 1548 «Lancelot de Rubiaen» = «Lanzoratus de Robian o» Anvers [FD].
| JG |
De Robiano | PlN Robbiano bij Milaan (It). 1548 Lancelot de Rubiaen…Lugan bij Melaenen, Aw. (AP) = Lanzoratus de Robiano; 1694 J. B. de Robiano, Aw. (MUL VII).
| FD |
de Rochelée | 1303 «Johans de Roheleie» Waremme, 1393 «Libilon fils de Jean de Rochelée», homme allodial. – Sur la famille, anoblie en 1816, cf. de Hemricourt.
| JG |
De Rochelée | PlN. 1303 Jehans de Roheleie, Borgworm (HERB.)
| FD |
De Rocker | De Roocker, De Roeker, De Rouker. 1305 «Johannem dictum de Rocker» Diest; nom de métier, dérivé de moy. néerl. rocken ‘bobiner du lin ou de la laine sur la quenouille’ [FD].
| JG |
De Rodder | Var. de Derudder?
| JG |
DE Roeck | Car. mor., ,,Le freux ». N° 288, 292.
| EV |
De Roeker | Var. de De Rocker [FD] plutôt que dérivé de moy. néerl. roeken ‘prêter ses soins, son attention à’.
| JG |
De Roem | Surnom: moy. néerl. roem ‘renommée’.
| JG |
de Roest d’Alkemade | cf. Deroost.
| JG |
De Roeve | Surnom: moy. néerl. roeve, rove ‘navet’.
| JG |
De Roey | De Rooy, Deroye. Moy. néerl. rode ‘défriché’.
| JG |
De Rolf | Deroloffe, zie Roelof(s).
| FD |
De Roly | zie Roly.
| FD |
De Romagnoli | Romagnolo, afkomstig van Romagna, It. provincie.
| FD |
De Romanet | Patr. Romanet, dim. van VN Romain, Romanus.
| FD |
De Romrée | PlN Romerée (N). 1578 Jean de Romeree, Namen (RBN).
| FD |
De Romsée | zie Romsee.
| FD |
De Ronchi | PlN Ronchy in Hennuyères (H).
| FD |
De Roncq | PlN Roncq (Nord). 1281 Gillotus de Ronc, Ip. (BEELE); 1294 Sohiers de Ronc, Dk. (TdT).
| FD |
De Rong(h)é | zie Rongé.
| FD |
DE Roo(d) | V. Rode.
| EV |
De Roock | cf. Deroeck.
| JG |
De Roocker | cf. De Rocker.
| JG |
De Roos | Deroose, De R-, De Rooze, Derose. Moy. néerl. rosé ‘rosé’, généralement nom d’enseigne ou de maison.
| JG |
De Rooster | Surnom: moy. néerl. roos/er’gril’.
| JG |
De Rooy | cf. De Roey.
| JG |
De Rooze | cf. Deroose.
| JG |
De Rosée | PlN Rosée (N).
| FD |
De Rosen | de Rosen de Borgharen. Particule de + NF Rosen (pluriel de néerl. roos ‘rosé’).
| JG |
De Rosen | FN Rosen (zie Roose) met adelspartikel. 1520 Pieter Rosen, Luik (grootvader van) Jean de Rosen; baronnen omstreeks 1650; 18e e. de Rosen de Borgharen (JVO).
| FD |
De Rosenbaum | zie Rosenbaum.
| FD |
De Rossius | zie Rossius.
| FD |
de Rossius d’Humain | Particule de + NF Rossius; 1700 «Pier Rossius» Retinne; latinisation de Rossay, Rousseau.
| JG |
De Rosso | zie Durosel(le).
| FD |
de Rouker | cf. De Rocker.
| JG |
De Rouville | PlN Rouville (Oise, Seine-Mar., Puy-de-Dôme).
| FD |
de Rouvroy | Nom d’origine: Rouveroy (Ht) etc. (= bois de chênes rouvres).
| JG |
De Rouvroy | zie Rouvroy.
| FD |
de Royer de Dour | Deroyers. Particule de + NF Royer (= fabricant de roues).
| JG |
De Rubercy | PlN Rubercy (Calvados).
| FD |
De Rubinat | zie Robinaux.
| FD |
DE Rudder(e) | V. De Ridder(e). N° 79.
| EV |
De Ruette | Derruette: PlN Ruette: straatje (LX). 1232 filius Ponchardi de Ruette; 1270 Bertremins de Ruette, LX (CAO).
| FD |
De Ruijscher | cf. De Ruysscher.
| JG |
DE Ruiter | V. Ruiter.
| EV |
De Ruy | Ruy, Deruij: PlN Ruy in La Gleize of Mons (LU): beek. 1395 Renar de Riwe, La Gleize (REMACLE, Top. 1993,44).
| FD |
De Ruysscher | De Ruijscher, De Ruysser. Surnom d’homme bruyant: dérivé de moy. néerl. ruuschen ‘faire du bruit’ [FD]; cf. aussi Ruysschaert.
| JG |
De Ruyt | De Ruyte. Surnom: moy. néerl. ruut ‘grossier, impoli’ [FD].
| JG |
De Ruywe | cf. Deruwe.
| JG |
de Ry | Proven. ,,Ruisseau ». N° 230.
| EV |
De Ryckel | Adellijke familie de Ryckel. PlN Rijkel (L). Volgens JVO evenwel uit Rijkholt (NL).
| FD |
de Ryckel | Nom d’origine: Ryckel (Lb).
| JG |
De Ryckère | zie de Rijker.
| FD |
de Ryckman | de Ryckman de Betz. Surnom: néerl. rijk ‘riche’ + man ‘homme’.
| JG |
DE Rydt | V. Riet.
| EV |
De Ryhove | zie van Rijthoven.
| FD |
De Sa | Desaar, zie Desart.
| FD |
DE Sadeleer | Profess. De zadelaar, ,,Le sellier ».
| EV |
de Sain | de Saint, cf. Dessain, -aint.
| JG |
De Saint-… | zie Saint-…
| FD |
De Saint-Léger | de S-. Nom d’origine: Saint-Léger (Lx), mais aussi nombreux Saint-Léger du nord de la France [MH].
| JG |
De Saint-Moulin | de S-. Nom d’origine: cf. la ferme de Saint-Moulin, à Herchies (Ht) qui peut être un nom de propriétaire.
| JG |
De Salaberry | Baskische FN. PlN: nieuwe hoeve.
| FD |
De Salency | PlN Salency (Oise).
| FD |
De Saligny: | PlN Saligny (Allier, Cher, Vendée, Yonne).
| FD |
De Salmo | Desalmont, Salmon(t), Saulmont, Saumon, -oné: 1. BN naar de huisnaam Au Salmon: In de Zalm. Vgl. Zalm. 1356 Arnoteau de Samont, 1482 Henri de Salmon, Luik (RENARD 277). – 2. PlN Saumont (Seine-Mar.). 1209 Girardus Saumons, Montreuil (CMM); 1479 Marguerite de Salemont, Dk. (TTT).
| FD |
De Sancte | zie De Santé.
| FD |
De Sandre | Reïnterpretatie van Desand(e)re.
| FD |
De Sante | Desant(e), De Sancte: 1. PlN Xanten (NRW). 1369 Herman de Zancte = H. de Zante= 1384 H. de Zantes, Wezet (AVB). – 2. Evtl. PlN Santés (Nord).
| FD |
De Sany | PlN Sany in Romsée (LU). Vgl. De Saulnier. De familie De Sany kreeg haar naam naar het uithangbord in de Rue Grande Bêche in Luik ‘Au Sani d’Or’, d.i. In het gouden Zoutvat of In de gouden Zoutpan (van zoutziederij). Matthieu de Sany d’Or was burgemeester van Luik in 1614 en 1629 (JVO).
| FD |
de Saren | Saren. N. de bapt. précédé de la particule nobil. liég. V. SAD. N° 47.
| EV |
de Saulnier | Saulnier. Filiat. ,,(Fils) du Saunier ». N° 154. — 2. Proven. ,,De (Lons-) le Saulnier » (Loc. fr.). NOB 7l, 217.
| EV |
De Saulnier | Solny: PlN Ofr. salnier: zoutziederij. Vgl. De Sany. 1412 Johanne de Saunier, St.-Tr. (GHYSEN).
| FD |
De Saulty | PlN Saulty (Nord, PdC). 1283 Jehan de Sauti,Atrecht(NCJ).
| FD |
De Saunois | de Saunnois, Desaunoy, Desanois, Desonai(s), -ay, Desonnoaux, Deson(n)ay: 1. PlN Saulnois (Moselle). – 2. Des Aunois. Zie Delaunay.
| FD |
DE Sauter | V. De Sauter.
| EV |
de Sauvage | Sauvage. Car. mor. avec le de nobil., accordé par les Princes-Evêques de Liège. N° 47.
| EV |
De Sauvage | zie Sauvage.
| FD |
De Saveur | de Savoye, Sauveur(s), Seveur: 1. De Sauveur. PlN Saint-Sauveur (H), waarvan de Ndl. vorm in 1396 Sente Savoers luidde (DE B.), wat de verwarring met Savoye mogelijk maakt. Zie De Savoye. – 2. Of (met vertaling van het Iw.) < Le Sauveur: de redder. 1296 Reniers li Saveires; 1297 Thiri le Savere, Luik (SIX II).
| FD |
De Savignac | Savignac: PlN (Aveyron, Gironde, Lot-et-Garonne, Dordogne, Ariège, Gers).
| FD |
De Savoye | Savoi(e), Savoy(e), Savooy, Savoey, Savoir: Kan theoretisch verwijzen naar PlN Savoye in Thieu (H) of Laplaigne (H) of naar het oude hertogdom Savooie (Savoie). Maar aangezien deze FN in dezelfde streek voorkomt aïs De Saveur, kunnen de twee namen met elkaar verward zijn. 1246 Mamfredo de Sauviola (= Savoie, Frankrijk), Lyon (SLL); 1444 Jehan de Savoye, Namen (J.G.); 1569 Aventura de Savoye, Chièvres-Aw. (AP).
| FD |
De Scarenbeke | zie van Schaerbeek.
| FD |
DE Schacht | Profess. diverses De Schacht, ,,La plume, la hampe, la manche, la tige ». N° 131.
| EV |
De Schaepdryver | Surnom de berger: moy. néerl. schaep ‘mouton’ + driver ‘celui qui pousse, conducteur’.
| JG |
de Schaetzen | Particule de + NF Schaetzen; pour Carnoy 120: Schaetsen, à Hern-St-Hu-bert (Lb); mais pourrait être également un surnom : moy. néerl. schaetse ‘patin’. — Bibliogr. : Guy de Schaetzen, Les Schaetzen de la «bonne ville» de Tongres, Bruxelles, 1975.
| JG |
de Schaetzen | Schaetzen. N. de bapt. précédé de la particule nobil. liég. V. SAD N° 47.
| EV |
De Schaetzen | zie Schaets.
| FD |
De Schamphelaere | Deschampheleer, -eire, De Sch-, Descamphelaire (graphie romani-sée). Dérivé de moy. néerl. schampelen, schamf- ‘effleurer’, cf. e.a. schampelijc ‘railleur, arrogant’.
| JG |
DE Schauwers | V. De Schouwer.
| EV |
DE Scheema(e)cker(e) | Profess. De schedemaker, ,,Le fabricant de gaines ».
| EV |
De Scheerder | De Scheirder. Nom de profession: néerl. scheerder, soit ‘barbier, coiffeur’, soit ‘tondeur de draps’ [FD].
| JG |
De Scheyder | cf. Descheeder.
| JG |
De Schlippe | de Schlippé: PlN Slijpe (WV). 1142 Herbertus de Sclipes; 1171 Rainfridus de Sclipen, WV (DF XIV); 1324 Ricouwart d’Esclippes, St-Q. (MORLET).
| FD |
De Schlutterbach | PlN Schluttenbach (BW).
| FD |
de Schmidt | Particule de + ail. Schmied ‘forgeron’.
| JG |
De Schoemacker | Deschoemaeker, Deschoen-macker, De S-, -aeker, Deschoenmackers. Nom de profession: moy. néerl. schoemaker ‘cordonnier’.
| JG |
De Schone | Surnom: néerl. schoon ‘beau’.
| JG |
De Schwartz | zie Schwarz.
| FD |
de Scoville | 1603 «Pierre Descoville» BourgNamur; nom d’origine: Scoville, à Mohiville (Nr).
| JG |
De Scoville | Descoville: PlN Scoville in Mohiville (N). 1697 Joa. Arn. Scoville, Luik (MUL VII).
| FD |
De Screyer | cf. Deschreyer.
| JG |
De Segonzac | PlN Segonzac (Charente, Corrèze, Dordogne).
| FD |
de Seille | Desseille. Nom d’origine: Seilles (Lg).
| JG |
De Seille(s) | Deseille, Desille(s), Désil: PlN Seilles (LU). 1216 Johannem de Seilhes = Johannis de Selh, LU (AVB); 1294 Hues de Sayl, Seilles (CRN); 1519 Willame de Seilles, Namen (RBN).
| FD |
De Séjournet | zie Séjourné.
| FD |
De Sellier(s) | zie Sellier.
| FD |
de Selliers | Selliers. N. de profess. précédé du de particule nobiliaire de la Principauté de Liège ou indice de filiat.
| EV |
de Selliers de Moranville | Particule de + NF Selliers (nom de profession: fr. sellier).
| JG |
De Selsa(e)ten | PlN Zelzate (OV).
| FD |
De Selva | zie Desilve.
| FD |
De Selys | zie Celis.
| FD |
de Selys-Longchamps | Particule de + NF Selys (aphérèse de Marcelis, Marcel). Famille originaire de Maastricht (cf. 1567 «Michel Ziellis»), anoblie en 1656, installée à Long-champs, dépend, de Waremme (Lg).
| JG |
De Sénépart | zie Sénépart.
| FD |
de Sény | Nom d’origine: Seny (Lg).
| JG |
De Sény | PlN Seny(LU).
| FD |
De Seran(n)o | Deserran(n)o, Desserrano, Desar(r)anno, Ser(r)ano: PlN Serrano in Carpignano Salentino (It). Afl. van Prov. serre ‘heuvelrug’. 1655 J. C. Sarano, Aw. (MUL VI); 1663 Frans Serrano, Kanegem(KWII).
| FD |
DE Seume | Proven. Zoom. N. de ruisseau.
| EV |
De Sicard | Patr. Sicard, Rom. vorm van de Germ. VN sig-hard ‘zege-sterk’: Sicardus (MORLET I).
| FD |
De Siena | PlN Siëna in Toscane (It.).
| FD |
De Simon(e) | -i, -y, zie Simons.
| FD |
DE Simpel | Car. mor. ,,Le simple, le faible d’esprit ». N° 277.
| EV |
De Sivers | zie Sievert.
| FD |
DE Slaeve | Car. mor. De slaaf, ,,L’esclave (de son entourage) ». N° 283.
| EV |
DE Slagmu(y)lder | V. Molen.
| EV |
DE Sloover(e) | Car. mor. Sloven, ,,Travailler dur ». N. d’H. qui peine au travail. N° 276.
| EV |
DE Smae | Car. mor. De Sma(d)e, ,,L’insulte ». N. d’insulteur. N° 284.
| EV |
DE Smaele | Car. mor. De Smalle, ,,L’homme étroit, mesquin, médiocre ». N° 278.
| EV |
DE Smecht | Car. phys. Smachten, „Languir, étouffer, brûler de soif ». N. d’homme qui éprouve ces sensations.
| EV |
DE Smerck | Car. phys. De Smer(i)g(e). ,,Le malpropre ».
| EV |
DE Smet(h) | -Smi(d)t. V. Smit.
| EV |
De Smijter | cf. Desmyter.
| JG |
De Smul | Surnom de bon vivant: néerl. smul ‘bonne chère, bombance’.
| JG |
DE Smyter | N. évoquant une habitude, une adresse au jeu. De smij-ter, ,,Le lanceur ». N° 201.
| EV |
De Snoeck | Desnouck. Surnom: moy. néerl. snoec ‘brochet’.
| JG |
De Sobri(e) | de Sobry, zie Sobry.
| FD |
DE Sodt | Car. mor. De Zot, ,,Le sot ». N° 277.
| EV |
DE Soete | Car. mor. De zoete, ,,Le doux ». N° 280.
| EV |
De Soie | zie De Soye.
| FD |
De Soir | zie Delsoir.
| FD |
De Soissons | Soisson(s), Soissong: PlN Soissons (Aisne). 1299 Colardi de Soyssione, Bg. (VERKEST); 1378 Celien Soissons, Dend. (OSD).
| FD |
DE Somer | De Zomer, ,,L’été ». N. de personne qui venait habiter une résidence d’été.
| EV |
De Somviele | cf. Dessomville.
| JG |
De Somville | de Somviele, zie Somville.
| FD |
De Son(ne)ville | zie Somville.
| FD |
DE Sopper | Car. mor. N. d’habitude (Soppen, ,,Tremper »). H. qui l’habitude de tremper (le pain) ».
| EV |
DE Sorgher | Car. mor. ou Profess. De Zorger, ,,Le soigneur ». N08 164, 191.
| EV |
De Sousa | de Souza: Port. PlN en niet Susa in Piëmonte (It.).
| FD |
De Souter | cf. Desauter.
| JG |
De Souter | cf. Desauter.
| JG |
DE Souter | Profess. De zouter, ,,Le saleur ». N. de préparateur de salaisons.
| EV |
De Soye | de Soie: PlN Soye (N). 1527 Philippe de Soie; 1525 Bartelemien de Soye, Namen (RBN).
| FD |
DE Spiegel- | -aere, -eer, -eire. Profess. De spiegelaar, ,,Le miroitier ». N° 133.
| EV |
de Spirlet | Spirlet. Filiat. Spirlet (V. c. N.) ,,Petit écureuil », avec la particule nobil. liégeoise. N08 47, 288, 290.
| EV |
De Spirlet | zie Spirlet.
| FD |
de Spoelberch | de Spoelberch de Lovenjoul. NF de la noblesse: Spoelberg, à Lovenjoul (BrFl).
| JG |
DE Spot | Car. mor. ,,L’ironie, la moquerie ». N. de l’H. qui est moqueur (N° 284) ou qui est la risée d’autrui. (N° 278).
| EV |
DE Staercke | V. Desterke.
| EV |
De Stalle | Vertaling van Van der Stallen.
| FD |
de Stassart | Particule de + NF Stassart (dérivé de Stas = Eustache).
| JG |
De Steenhault | Steenhault, Stienhault, zie Steenhout 2.
| FD |
De Stein | Verspreide D. PlN Stein: steen, burcht, kasteel, rots.
| FD |
De Steinbac(h)berick | D. PlN Steinbachbrick, ontrond < Steinbachbrûcke: brug over Steinbach (steenbeek).
| FD |
De Sterck | Destercke, De St-, Destercq, cf. Destaercke.
| JG |
De St-Moulin | zie Saint-Moulin.
| FD |
DE Stobbel- | -eere, -eire. Profess. De stoppelaar (stoppel, ,,chaume »). ,,Le glaneur ». N° 165.
| EV |
De Stobbeleir | Dérivé de moy. néerl. stubbe, stobbe ‘vaciller, chanceler’.
| JG |
De Stommelier | Dérivé de moy. néerl. stommelen ‘renverser, pousser’.
| JG |
DE Stoop | ,,La cruche ». 1. Profess. N. de fabric. ou de cabaretier. N° 131. — 2. Car. mor. ,,Le buveur » (métonymie). N° 274.
| EV |
De Streel | Streel, PlN Streel in Fexhe (LU). Zie (van) Streels. Uit Lat. stratella, dim. van strata. Zie ook Destreille(s). 1335 Liber de Streiles = 1337 Libiers deStreles,Luik(SLLIII).
| FD |
de Strihou | 1425 «Mathieu de Strihout», 1499 «Joos van Strythoudt» Enghien; nom d’origine: sans doute Strijdhout, Strihoux, à Petit-Enghien [BR].
| JG |
De Strooper | De Stroper. Surnom de braconnier, néerl. stroper [FD].
| JG |
DE Strooper | N. d’habitude ,,Le braconnier ». N° 200.
| EV |
de Suray | de Suraÿ. Particule de + NF Suray (cf. ce nom).
| JG |
De Suray | zie Sureau.
| FD |
de Surlemont | -émont. Nom d’origine: Sur-le-Mont, à Tilff (Lg), etc.
| JG |
De Surlemont | Surlemont, Sulmon(t): PlN Sur-le-Mont, b.v. in Tilff (LU). Vgl. Opdenberg, Desurmont. 1490 Pierre de Sulemont, Dk. (TTT).
| FD |
De Surville | PlN Surville (Calvados, Manche).
| FD |
de Sur–ville | -mont. Proven. ,,Au-dessus de la ville ». Sur-le-M.ont (Dép. Tilff.).
| EV |
DE Sut(t)er | V. Dezuttere.
| EV |
DE Swaef | V. Swaaf.
| EV |
De Sweemer | Dérivé de moy. néerl. sweimen, swemen ‘aller lentement, se soutenir dans l’air’.
| JG |
De Sweert | Deswer(d)t, cf. Deswart.
| JG |
DE Swert | 1. Profess. ‘t Zwaard, ,,L’épée ». (V. De Cruyce). N. d’armurier. N° 131. — 2. N. d’habitude. H. sachant manier l’épée.
| EV |
de Sy | Proven. Dép. Vieux-Ville.
| EV |
De Sylva | zie Desilve.
| FD |
De Tabuenca | PlN Tabuenca in Aragon (Sp.).
| FD |
De Taey | Detaeye, De T-, Dethaey, De Th-, De Thaeye. Surnom: néerl. taai ‘souple, robuste, tenace’. Detaffe. Nom d’origine: Taffe, à Barvaux-sur-Ourthe (Lx).
| JG |
DE Taey | V. Detaye.
| EV |
De Taffe | PlN Taffe in Barvaux (LX).
| FD |
De Taisne | zie Taine.
| FD |
DE Tan(d)t | 1. Car. phys. ,,La dent » (Evocat. d’une denture extraordinaire. — 2. Car. mor. ,,La rancune ». N. d’H. rancunnier. -Tangh. Profess. ,,La tenaille ». Celui qui s’en sert. N° 131.
| EV |
De ten Hamme | PlN Ten Hamme, ham: landtong die in inundatiegebied uitsteekt. Vgl. van Hamme.
| FD |
De Tenbossche | PlN Ten Bossche: bos.
| FD |
De Tender | Surnom: dérivé de moy. néerl. tennen, tenen ‘vexer, irriter, tracasser [FD] plutôt que tender, anc. forme de néerl. tenger ‘tendre, délicat’ (Carnoy 240).
| JG |
De Terck | cf. Deturck [FD].
| JG |
De Terschueren | zie van der Schure(n).
| FD |
DE Terts | Profess. ,,La tierce ». N. de professeur de musique. N° 131, 201.
| EV |
De Tervarent | zie van der Vaeren(t).
| FD |
De Terwa(n)gne | zie Terwagne.
| FD |
de Terwangne | s.d. «Iohannis de Terwangne» ObitHuy, 1353 «Jackemin de Terwangne» FiefsLiège, 1427 «Lambiert de Terwangne» GuillLiège; nom d’origine: Terwagne (Lg), cf. aussi Terwagne.
| JG |
De Thanhoffer | Bewoner van Thanhof: hof bij een Tann of groot woud.
| FD |
DE Thaye | V. Detaye.
| EV |
De Theux | PlN Theux (LU). 1118 Radulfi de Tuez, Stavelot (ASM); 1351 Jakemins dis de Teuls, Luik (SIX IV).
| FD |
de Theux de Meylandt et Montjardin | de Theux. de Mélan et Montjardin. NF de la noblesse belge, avec noms de seigneuries.
| JG |
de Thibault | Thibault. N. de bapt. précédé du de nobil. (Princip. de Liège) ou de filiat. N08 47, 102.
| EV |
De Thibault | zie Dibbaut.
| FD |
de Thomas | Thomas. Filiation. ,,(Fils) de Thomas ». N08 102, 106.
| EV |
De Thomaz | zie Thomas.
| FD |
de Thomaz de Bossierre | NF de la noblesse, composé du nom Thomas et de Bossière (arr. Nr).
| JG |
DE Thoor | 1. Car. mor. De toorn, ,,La colère ». N° 272. — 2. Profess. De tor, ,,Le coléoptère ». N. d’entomologiste. N° 131. — 3. Proven. De Deur, ,,La porte ». Car. d’une habitation. Proximité de la porte de ville. N° 229.
| EV |
De Thoor | Dethoor, Dethor. 1326 «Willem de Tor», 1392 «Denijs le Thoor» Ypres; p.-ê. adaptation néerl. de Letor, Letort (= tordu, malfait) [FD].
| JG |
De Thouars | PlN Thouars (Ariège, Deux-Sèvres, Lot-et-Gar.). 1586 Jean de Thouars, Namen (RBN). (De)Thuin: PlN Thuin (H). 1305 Gertrut de Thuin, Bergen (PIERARD); 1335 Robiert de Tuin, Dk. (TdT).
| FD |
De Thuin | 1695 «Jeanne Dethuin» BourgNamur; nom d’origine: Thuin (Ht).
| JG |
De Thun | PlN Thun (yx. Nord).
| FD |
de Thysebaert | Pour Carnoy 233, surnom de qqn dont la barbe s’effiloche, du moy. néerl. teseti, iheesen ‘s’effilocher’.
| JG |
De Tiège | Detiege, Det(h)iège, Dethiège, Detige, Tiêge, Ti(e)ge: Verspreide PlN W. tîdje: aardeweg. Tiège in Sart-lez-Spa, Beaufays, Tavier-en-Condroz (LU) enz. 1271 Walteri de Thiege, Herve (CVD).
| FD |
De Tilière | PlN Tilière in Fexhe-Slins (LU): plaats waar linden groeien.
| FD |
De Tillesse | PlN Tillesse in Abée (LU). 1352 Gilothon de Tilhaiche, Luik (SLL IV).
| FD |
de Timary | Timary. Filiation. ,,(Fils) de Thémar ». N° 102. V. THEUD.
| EV |
DE Timmerman | V. Timmerman.
| EV |
DE Ting | Profess. De tink, ,,La tanche ». N. de pêcheur. N° 131.
| EV |
de Tochett | Detochet. Vieux NF malmédien, d’après le nom d’une enseigne à l’angle du Marché (M. Lang, dans L. Henry, Noms et prénoms, 32), cf. Tousset.
| JG |
De Toeuf | Deteuf komt in 1820 in PdC voor (BERGER). PlN Toeufles (Somme)?
| FD |
De Toledo | Sp. PlN Toledo.
| FD |
DE Tollenaere | Profess. (fl.), ,,Le douanier ». N° 142.
| EV |
De Tombeur | Tombeur, Tombeux,Tambeur: 1. PlN Tombeux in Andrimont, Vivegnies, Hognoul (LU) enz. 1320 Hanekins de Tombeur, LU (ISC). – 2. Zie Tombeur.
| FD |
De Tornaco | Humanistennaam voor De Tournay of Van Doornik.
| FD |
de Trannoy | Nom d’origine: Tranoy, à Qua-regnon (Ht), etc. ; fr. tremblais.
| JG |
De Trannoy | Trannoy, Tranoit, -oy, Dutran(n)oy, -oij, -ois, -oit, -oix: PlN Trannois: espenbos, ratelpopulieren-bos. Trannoy (PdC) en in Quaregnon (H). Zie ook Trenoye. 1508 Loys de Trasnoit, Ronse (GADEYNE116).
| FD |
De Traubenberg | PlN Traubenberg (CH).
| FD |
De Trazegnies | Trésegnie, Tresegnie, Treseignies, Trézegnies, Treze(g)nies, Trésignie(s), Treisignies, Tresignie(s), Trisinie, Trésini(e), Tresini(e), Trésinié, Trésinic, Trésini, Treseni,Tresnie,Tresonie, Tresseniers: PlN Trazegnies (H). 1226 Osto dominas de Trasinnijs = Oste hère van Tresengijs, Kasteelbrakel (PEENE1949) = 1239 Ostonis de Trazegnies (SMTI); 1559 Louis Traisyny, Rijsel (AP); 1711 Adrianus de Treizenier, Lessen(MULVII).
| FD |
De Trèfle | zie Trêves.
| FD |
De Triest | Nom d’origine : Triest (plusieurs topon. en pays flamand).
| JG |
DE Troch | Proven. Trocht (Dép. Renaix).
| EV |
De Trock | Surnom : moy. néerl. troke ‘grappe (de fruits)’.
| JG |
De Troetsel | Sans doute surnom dérivé de moy. néerl. troetelen ‘cajoler’.
| JG |
De Troostembergh | zie van Troostenberghe.
| FD |
de T’Serclaes | 1. N. de domaine. ..Propriété du sieur Nicolas ». — 2. N. de baptême. De Ser Claes, ,,Le sieur Nicolas ». N° 101.
| EV |
De t’Serclaes | zie T’Serclaes.
| FD |
DE Turck | Sobriquet. ,,Le turc ». N°215.
| EV |
DE Vadder | N. de relat. famil. De vader, ,,Le père ». N08 92, 128.
| EV |
DE Val(c)k | -Val(c)keneer. Profess. ,,Le fauconnier ». Nos 130, 131, 200.
| EV |
De Valensart | PlN Valansart in Jamoigne (LX).
| FD |
De Vallejo | PlN Vallejo de Mena in Burgos (Sp.). De Spanjaard Frans de Vallejo (°ca.i57s) was burgemeester van Veurne in 1609 (JVO); 1673 Michiel de Vallego, Nieuwpoort (Midd. 1960,238-245; 1962,244-268,292-303).
| FD |
de Van der Schueren | Van der Schueren. Filiat. ,,(Fils) de Van der Schueren ». V. ce N.
| EV |
De Vanssay | PlN Vançais (Deux-Sèvres).
| FD |
DE Vare | Devareware. V. Vaar.
| EV |
De Varebeke | zie Varebeke.
| FD |
De Varez | de Varé, Warez, Varet, Varé, Worré: PlN Warêt (N, LU). 1229 Balduynus quondam miles de Wares = 1230 Balduinus de Warez, N (CVD); 1265 Jehan de Waret, Namen (J. G.).
| FD |
De Vaucleroy | ±1400 Gille, heer van Vauclerois, in Brie (JVO).
| FD |
DE Ve(de)l- | -aer, -er, -Ve(de)l(le). Profess. ,,Le joueur de viole ». N° 197.
| EV |
DE Veen | V. Veen.
| EV |
De Veeseleer | Deveseleer, -er. Surnom: moy. néerl. veselaer ‘flagorneur, médisant’.
| JG |
De Veirman | Nom de métier: moy. néerl. veerman, verman ‘batelier, passeur d’eau’.
| JG |
De Velder | cf. De Vylder.
| JG |
DE Vers | Car. mor. ,,Le vers, le couplet ». N. de poète. N° 197.
| EV |
DE Verver | Profess. ,,Le teinturier ». N° 158.
| EV |
De Vestel | Surnom : moy. néerl. vestel(e) ‘broche (de parure)’, vestele ‘fistule’; ou bien var. de Devester avec alternance r/l [FD].
| JG |
De Vestibule | Vestibule, Fr. vestibule: voorportaal, portiek, gang. Naam van een vondeling op 23 Germinal XIII (april 1805) gevonden in het voorportaal van de abdij van Mesen (WV).
| FD |
DE Vet | 1. Car. phys. De vette, ,,Le gras ». N° 259. — 2. Profess. De vet, ,,La salade de blé », N. de ma- raicher.
| EV |
DE Vexier | 1. V. De veseleer. — 2. Profess. -Altér. de Der Wechsler (ail.). ,,Le changeur ». N° 194.
| EV |
DE Vey | V. Weide. (de) Vey. Filiat. ,,(Fils) de Veyd, de Guy ». V. WID. N° 102, 118.
| EV |
De Veylder | cf. De Vylder.
| JG |
DE Veylder | V. Devylder.
| EV |
De Veyt | Surnom: moy. néerl. vede, veide ‘hostilité, querelle’.
| JG |
De Vialmont | Vina(i)mont: PlN Vinalmont (LU). 1334 Adam de Vinamont, Moha (SLLIII); 1382 Jean de Vinamont, Wanze (AAV); 1392 Gicles de Vinalmont, Val-Benoît (AVB).
| FD |
De Vichenet | PlN Vichenet in Bossière (N).
| FD |
De Vicq | Devic(k), Deveyck, Deveycx: 1. Verspreide Rom. PlN Vic(q) < Lat. vicus: wijk, dorp, straat. 1298 Johanne de Vico, Belle. – 2. Rom. grafie voor De Wicke (zie i. v.). 1330 J. de Vie; 1335 Jacquemes le Vicq; 1346 Enguérain de Wicke; 1354 Henri de Vicq; 1360 Pieter li Vie…, Antoine de Vie; 1431 Chr. de Vicq, Niepkerke (Par. 1988,32-60; 1991,21-25).
| FD |
De Vidts | Devits, De Vits. Surnom: moy. néerl. vitsche, vitse ‘vesce’.
| JG |
De Vigneron | zie Vigneron.
| FD |
De Vigneux | PlN Veigneux in Amay (LU).
| FD |
De Vijlder | cf. De Vylder.
| JG |
De Vilder | ‘cf. De Vylder.
| JG |
De Villa de Castillo | Don Juan de Castillo kwam aïs majordomus van Karel V naar de Nederlanden. Een afstammeling trouwde met Diego de Villa, zodat het geslacht voortaan de Villa de Castillo heette. Een Tieltse tak hield alleen de naam de Villa over, b.v. 1777 Léonard de Villa, Poeke (JVO).
| FD |
De Villaer | de V-, Devillard. Nom d’origine: Villard, topon. fréquent en France, non représenté en Wallonie.
| JG |
De Villegas | Villegua: Sp. PlN Villegas in Murcia. 1536 Ruyzius Fernandus Vyllegas diocesis Burgensis; 1551 Erasmus Villegas; 1551 Joannes de Villegas, Hispanus; 1565 Lupus de Villegas, Antwerpiensis (MULIV).
| FD |
de Villegas de St-Pierre | NF d’origine espagnole, du seigneur de Jette-St-Pierre (Bruxelles).
| JG |
de Villenfagne | 1449 «Thomas de Ville en Fain-gne» AidesNamur, 1539 «Maroye de Willen-faigne» BourgNamur, 1593 «Jacques de Villenfaigne », 1603 «maistre Jan Willenfagne dit de Sorinne» =1619 «Jean de Villenfaigne dict de Sorines» BourgDinant; nom de famille de la noblesse belge, d’après le nom du fief ou de la seigneurie: Villers-en-Fagne, w. vilè-fagne (arr. Philippeville).
| JG |
De Villenfagne | PlN Villers-en-Fagne (N): 915 Uilla: dorp in het ven (TW). 1519 George de Villenfaigne; 1523 Léonart de Villenfagne, Namen (RBN).
| FD |
De Villermont | PlN Villemont in Tintigny (LX)?
| FD |
De Vincentis | Devincenzo, -i: It. vorm van de Lat. HN Vincentius.
| FD |
DE Vinck | V. Vink.
| EV |
De Viron | 1. PlN Viron (Deux-Sèvres). – 2 Oudnaams viron: echtgenoot. BN. 1350 Hanekin Viron, Fumal (HERB.)?
| FD |
de Viron | 1350 «Hanekin Viron» Fumai; anc. nam. viron ‘mari’ FEW 14, 489b plutôt que anc. fr. viron ‘ronde, cercle; pays d’alentour’. Ce pourrait aussi être un nom d’origine: Viron (Deux-Sèvres).
| JG |
De Visé | PlN Visé (LU), Ndl. Wezet. 1232 Bastiano de Viseto, Luik (SLL); 1333 Frankette de Viseis, Wezet (SIX III).
| FD |
DE Vla(e)m- | -inck, -ynck. N. de race, De Vlaming, ,,Le Flamand ». N° 224.
| EV |
DE Vleminck(x) | V. De Vlaeminck.
| EV |
DE Vlieg(h)er(e). | Car. mor. ,,Le rapide ». Nos 258, 260.
| EV |
De Vliringhe | PlN Vlieringen in Halle (VB). Devo, zie Val.
| FD |
DE Vo(o)g(h)t | N. d’état civil De voogd, ,,Le tuteur », aussi ,,Le directeur ».
| EV |
De Vogelsanck | zie Vogelsang.
| FD |
De Voglaire | zie Vogelaar.
| FD |
de Voitelle | Voitelle. Filiat. ,,(Fils) de Wathel ou Watheau » (N. de bapt.) V. WAD. Nos 102, 120.
| EV |
DE Vold(e)r(e) | Profess. De volder, ,,Le foulon ». N° 157.
| EV |
DE Vondel | Proven. ,,Le pont flottant ». V. Vondel.
| EV |
DE Vorst | 1. Titre pompeux, De vorst, ,,Le souverain ». N° 135. — 2. Proven. De Vorst (Loc. holl.) ou ,,La forêt réservée ». V. Vorst. N° 24l.
| EV |
De Vree | De Vrée, De Vrede, Devred. Var. de Dewree, De Wreede.
| JG |
DE Vreught | Car. mor. ,,La joie ». N. d’homme joyeux. N° 286.
| EV |
DE Vriendt | Car. mor. De vriend, ,,L’ami ». N. d’homme amical. N° 281.
| EV |
De Vrij | De Vry. Néerl. vrij ‘libre’, surnom de qqn qui est noble de naissance, notable, ou bien de qqn qui est affranchi, d’un bourgeois [FD].
| JG |
De Vroom | De Vroome, Devrome. Surnom: moy. néeri. vrome, vroom ‘alerte, courageux’.
| JG |
De Vroylande | zie Vroland.
| FD |
De Vry | cf. De Vrij.
| JG |
DE Vulder | V. De Volder et De Vylder.
| EV |
De Vuster | cf. Deveuster.
| JG |
De Vylder | De Vijlder, De Vilder, De Velder, De Veylder, Dewilder, De W-. Nom de métier: néerl. vilder ‘écorcheur, équarisseur’.
| JG |
De Waegemaeker | -maker, -macker, De Wagemaker, etc. Nom de métier: néerl. wagemaker ‘charron’ [FD].
| JG |
De Wagemaker | cf. De Waegemaeker.
| JG |
De Wagter | cf. Dewachter.
| JG |
De Waha | de W-. 1096 «Bosone de Wahart», 1223 «Lambertus de Wahart» St-Hubert, 1451 «Jehan de Wahaulx» Fronville, 1583 «Didier de Waha» CartCiney, 1626 «Georges de Waha» BourgNamur, 1629 «Jean de Waha» Fronville, 1635 «Henri de Wahaulx» BourgNamur; nom d’origine: Waha, w. wahau, 1201 «Wahar» (Lx).
| JG |
De Waha | Waha, PlN Waha (LX). 1147 Wido de Wahart, Chimay (SLL).
| FD |
De Wailly | Wailly, Dewally: PlN Wailly (PdC, Somme) of in Taintignies (H). 1206 Pierre de Wailly, PdC (CMM); 1392 Jaquemaert de Waelly=J. de Wailly, Dk.(RAK,SRfJ9,6v°).
| FD |
De Walch | zie De Walque.
| FD |
de Walckiers | Particule de + NF Walckiers, cf. ce nom.
| JG |
DE Walckiers | Profess. De walker, ,,Le foulon ». N° 157.
| EV |
De Walckiers | zie Walker.
| FD |
de Waleffe | Dewallef. Nom d’origine: Les Waleffes (arr. Waremme).
| JG |
De Waleffe | Dewalleffe, Dewal(l)ef (f ), Walef(fe), Wallef: PlN Waleffe (LU). 1146 Lietbertus de Wallavia, Malmedy (ASM); 1319 Piron de Walewe; 1334 Fastré de Waleve le chesteal, Luik (SLL III).
| FD |
De Walque | de Walch: PlN Walk in Waimes (LU).
| FD |
DE Walque | Profess. De walker, ,,Le foulon » (Walkplaats, foulerie). N° 157.
| EV |
DE Wancker | Wanken ou wankelen, ,,Chanceler, hésiter ». N. d’H. hésitant, inconstant.
| EV |
DE Wanne- | -macker, maeker. Profess. ,,Le vanneur ».
| EV |
De Wargny | Wargnie(s), Wargny(e): PlN Wargnies (Nord, Somme). 1211 Willelmo de Waregni, Kamerijk (SMTI); 1278 Drius de Waregni, Wargnies-le-Petit (CSWI).
| FD |
De Warnaffe | PlN Warnaffe (H). 1287 Gillion de Warnave, Dk. (TdT).
| FD |
De Waroux | PlN Waroux in Alleur (LU). 1304 Willeames de Warrus, Luik (SLL III); 1408 Henry de Warouz,Luik(CCHt).
| FD |
de Warzée | Nom d’origine: Warzée (Lg).
| JG |
De Warzée | zie Warzée.
| FD |
de Wasseige | 1401 «Johannes de Waseige» Cart ValBenoît, 1444 «Johans de Waseige» TerreJauche, 1496 «Pierart de Waseige», 1559 «Gillechon de Wasseiges» BourgNamur; nom d’origine: Wasseige (Lg).
| JG |
De Wasseige | Was(s)eige, Wasseigne: PlN Wasseiges (LU). 1323 Henri de Wasege, Luik (SIX III); ± 1400 Jean de Wasseige, Namen (Midd. 1971,52).
| FD |
De Wauters | zie Wouters.
| FD |
de Wauters d’Oplinter | Particule de + NF Wauters, de l’anthrop. germ. wald-hari, au génitif.
| JG |
de Wauthier | Wauthier. N. de bapt. précédé du de nobiliaire. (Princip. de Liège). Nos 47, 102.
| EV |
de Wautier | Particule de + NF Wautier, de l’anthrop. germ. wald-hari.
| JG |
De Wautier | zie Wautier.
| FD |
De Wavrans | Wavrant: PlN Wavrans (PdC). 1323 Robert de Wavrans, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Wavrin | Wavrin, Waverijns, -yns, Wauwerijns, -(e)yns: PlN Wavrin (Nord). 1205 Robesote de Waverin (DEBR. 1980); 1257 Rogiers Wavring, Atrecht (NCJ).
| FD |
De Wazières | Deswazière(s): PlN Nord.
| FD |
DE Wee | Car. mor. De wee, ,,Le timide ». N° 283.
| EV |
de Weede | Nom d’origine: moy. néerl. weide, weede ‘prairie’.
| JG |
De Weissenbruch | PlN Weissenbrùchen (RP).
| FD |
DE Welde | Car. mor. De We(e)lde, ,,Le luxe ». N. d’H. qui aime le luxe, la volupté. N° 271.
| EV |
de Wergifosse | De W-. Nom d’origine: Wergifosse, à Soumagne (Lg).
| JG |
De Wergifosse | Wergifosse, PlN in Soumagne (LU).
| FD |
DE Werp | Car. mor. ou phys. De werp ou worp, ,,Le jet, le coup, la portée, la ventrée ».
| EV |
de Wespin | De Wespin. 1265 «Gillet de Wespin», 1294 «Pirars mères de Wespin» Cens-Namur, 1590 «Lambert de Wespin» Bourg- Namur, 1593 «Bertrand de Wespin» Bourg-Dinant; nom d’origine: Wespin, à Bouvignes-Dinant (Nr), cf. aussi Wespin.
| JG |
De Wespin | Wespin, PlN Wespin in Dinant (N). 1265 Gillet de Wespin, N (CRN).
| FD |
de Westerholt de Renesse | Nom d’origine: Westerholt, dans la Ruhr (Nordrhein-Westfalen).
| JG |
De Wetter | Nom de métier: moy. néerl. wetter ‘affileur’.
| JG |
De Wettinck | zie Wattin.
| FD |
De Weyer | De Weijer. Probabl. surnom de pâtre, de berger, d’après un dérivé de moy. néerl. weyen ‘paître’; secondairement, aussi forme abrégée de Van de Wijer [FD].
| JG |
DE Weze | N. de statut familial, De wees, ,,L’orphelin ». N° 128.
| EV |
de Wiart | Particule de + NF Wiart, de l’anthrop. germ. wid-hart.
| JG |
DE Wied | 1. Profess. De wiede, ,,La sarclure, la mauvaise herbe ». N. de sarcleur. N° 131. — 2. Epoque de la naissance, De wiede(maand), ,,Le mois de Juin ». N° 301.
| EV |
De Wieuw | Nom de parenté : moy. néerl. weduwe, wedewe ‘veuve’.
| JG |
De Wijnants | Dewynants, -antz, zie Wijnands.
| FD |
De Wijngaert | cf. De Wingaerde.
| JG |
De Wijse | Dewyse, De W-, etc. Néerl. wijs ‘sage’, surnom d’homme sage, intelligent, raisonnable, malin, etc. [FD].
| JG |
DE Wil | Car. mor. ,,La volonté ». N. d’homme volontaire. N08 250, 267.
| EV |
DE Win(ne) | 1. Proven. De win, ou De winst, ,,Le gain (de terrain), l’alluvion ». N° 131. — 2. Car. mor. Favori de la chance. N° 275.
| EV |
DE Winck | Car. phys. De wenk ou De wink, ,,Le clin d’œil » (Tic de personne). N° 262.
| EV |
DE Winckeleer | 1. Profess. De winkelaar, ,,Le boutiquier ». — 2. Proven. Winkel, ,,Coin » (L.D.), avec suffixe d’orig. Nos 212, 228.
| EV |
De Winde | Dewindt, De W-, De Wyndt. Surnom: moy. néerl. winde ‘treuil pour tendre les arcs, dévidoir’ ; ou var. de Dewint.
| JG |
De Wingaerde | De Wijngaert, De Wyngaert, au génitif: Dewingaerden. Nom d’origine: moy. néerl. wijngaert, wingaert ‘vignoble’.
| JG |
DE Winton | Profess. De wijnton, ,,Le tonneau à vin ». N. de tonnelier ou de vigneron.
| EV |
DE Wispelaere | Wispelen, ,,Remuer, hocher ». — 1. Car. mor. ,,Le remuant, le versatile ou le volage ». — 2. Car. phys. ,,L’homme qui hoche la tête ». N° 262.
| EV |
de Witte de Haelen | NF de la noblesse.
| JG |
De Witteleir | Var. de néerl. witter ‘blanchisseur »?
| JG |
de Woelmont | Nom d’origine: Woelmont, ferme proche de l’abbaye de Grimbergen (BrFl), citée en 1284.
| JG |
De Woelmont | PlN in Grimbergen (VB) (HERB.).
| FD |
De Woot | Woot, PlN Wooz, Woo(t), romanisering van Woud, in Bilstain (LU), Anseremme (N) en Rozieren-Overijse (Rozierbos/Rosierbois). 1405 Reyniere van Rosierbossche = Reynyer de Wout, Rozieren (KCTD1988,117); 1598 Mauris de Woo, Waver (J. G.).
| FD |
DE Worme | 1. Car. phys. De worm, ,,La teigne ». — 2. Proven. Région du Worm. ,,Le Jaer » (Waremme : Eorgworrn). — Car. mor. De worm, ,,Le ver ». N. d’H qui rampe, qui se soumet. N° 288, 295.
| EV |
de Wotrange | -enge. Nom d’origine: Otrange (Lg); cf. aussi Wotrenge.
| JG |
De Wouters | zie Wouters.
| FD |
de Wouters (de Bouchout) | Particule de + NF Wouters, de l’anthrop. germ. wald-hari, au génitif.
| JG |
De Wufel | Dewuffel. Surnom: moy. néerl. weffel(e) ‘meurtrissure, bosse’.
| JG |
DE Wulf | V. Dewolf.
| EV |
De Wullé | Var. van Dewillez, met ronding van i tot u na w (vgl. Willems/Wullems).
| FD |
De Wykerslooth | de Wijkerslooth: PlN Wijkersloot in Wijk-bij-Duurstede (U).
| FD |
De Wyndt | cf. Dewindt.
| JG |
De Wyngaer | cf. De Wingaerde.
| JG |
DE Y | Proven. De If. (Riv. holl.). N° 223.
| EV |
De York | PIN York (GB).
| FD |
De Zan | De Zen: Wellicht var. van Dejean.
| FD |
De Zan. | Surnom: moy. néerl. saen, zaen ‘rapide, subit’.
| JG |
De Zeeuw | Ethnique: néerl. zeeuw ‘zélandais’.
| JG |
De Zen | zie De Zan.
| FD |
DE Ziter | 1. Car. mor. De zitter, ,,L’homme sédentaire ». — 2. Profess. De zieder, ,,Celui qui fait cuire ou bouillir le savon », etc.
| EV |
De Zulter | Nom de profession: moy. néerl. soûler, zouter, salter ‘marchand de sel’ ?
| JG |
De(l)putte | Vertaling van Van de Putte. 1307 Clais de lePitte,Ip.(BEELE).
| FD |
De(l)wasse | Dewache, Dewas(ch), de Wasch, Dewaste, Dewaest: PlN Pic. wasse, wache, Ofr. gace, gasche: moeras. 1260 Vaas del Wasse, Atrecht (NCJ).
| FD |
De(s)pinoy | -ois, Despineto, -ito, Delespinay, Delepinois, Lespinoy, -ois, Spinoit, -oy(e), Spinnoy, Pin(n)oy(e), Pynnoi, Pinoit, Pino(ie), Pinnoo, Pynoo, Penoit, -o(e)y, Pennoit: 1. PlN Espinoit en Espinoy (Nord), l’Espinois (H), Epinoy (PdC), Epinois (H). Lat. spinetum: plaats waar doornstruiken groeien, dorent. 1287 Jacobus de Spinota: 1298 Willaume de le Spinote, Kales (GYSS. 1963); 1314 Jehan d’Espinois, St-Q. (MORLET); 1335 Raoul Despinoy, Dk. (TdT). – 2. De vormen van het type Lespinoy/Spinoit (zonder vz.) kunnen ook aïs BN worden opgevat. Afl. van Ofr. espine, Fr. épine: stekel. BN voor een stekelig, lastig mens. In de Roman de Renard heet de egel Espinarz. 1295 Radulphus Lespinart, St-Q. (MORLET). 1272 Maroie Espinoie, Atrecht (NCJ); 1275 Jehans li Spinois, Wodecq (VR gor0); 1369 Jacob Spinoe, Z (GYSS. 1999).
| FD |
d–E(s)plechin | de-Pelchin. Proven. Esplechin (Loc.). N° 69-
| EV |
De(s)ram- | Desreum- -aut, -aux, oudt. 1. N. de circonst. Enfant né ou baptisé à la fête des Rameaux. 2. V. De Ramaux.
| EV |
de(s)–Tombe(s) | 1. Profess. gardien de cimetière, fossoyeur ». N° 131. — 2. Proven. Tombes. L.D., ,,Tumuli ».
| EV |
De, van | zie (van) Dee.
| FD |
de~Baiffe. | Proven. Boive (Dép. Liernu).
| EV |
de~Beve | V. De Beffe.
| EV |
de~Bleumoutier | Proven. Bleumoutier, ,,Monastère bleu ». L.D. N° 245.
| EV |
de~Bœur | Proven. Dép. Tavigny et Bury).
| EV |
de~Bray | V. Bray.
| EV |
de~Caigny | Proven. Cagny (Loc. fr,).
| EV |
de~Carpenterie | Proven. ,,De l’endroit appelé) Carpenterie », ,,Charpenterie ».
| EV |
de~Chabassol | Proven. N. de domaine (Fr.).
| EV |
de~Coquibus | Proven. ,,Du bois des coquillages ». (L.D.).
| EV |
de~Cottignies | Proven. Gottignies (Loc.).
| EV |
de~Croy | Proven. Croy (Dép. Uitkerke).
| EV |
de~Cunchy | Proven. Coincy (Loc. fr.).
| EV |
de~F(f)ense | Proven. (j pour f). Fenffe. (Dép. Ciergnon). N° 67.
| EV |
de~Faweux | V. hêtre.
| EV |
de~Glume | V. Deglimes.
| EV |
de~Harenne | Proven. Haren (Loc.).
| EV |
de~Hesselle | Proven. 1. Ellezelles (Loc.). — 2. Herzele (Loc).
| EV |
de~Hollain | Proven. Hollain.
| EV |
de~Honin | Proven. Honien (Dép. Lontzen).
| EV |
de~Jace | Proven. Dép. Grâce Berleur et Jemeppe-lez-Liège.
| EV |
de~Jemeppe | Proven. Loc.
| EV |
de~Lathuy | Proven. Loc.
| EV |
de~Leixhe | Proven. 1. Lixhe (Loc.). — 2. Lèche, ,,Paturage humide ». — 3. V. Lèche et Laiche.
| EV |
de~Lichtervelde | Proven. ou domaine. Loc.
| EV |
de~Loos | -Looz. Proven. Laos, Looz. (Loc.).
| EV |
de~Lulle | Proven. (u pour i). Lille (Loc. fr.). N08 79, 217.
| EV |
de~Macq | Proven. Mache (Dép. Vézon).
| EV |
de~Mart- | -(e)aux, -el. Proven. Marteau (L.D.).
| EV |
de~Maseure | V. Masure.
| EV |
de~Matthys | N. de bapt. Mathys, ,,Mathieu » avec particule nobil. (N° 47) ou préposition de filiation (N° 102).
| EV |
de~Menthon | Proven. Menton (Loc. fr..).
| EV |
de~Minie | Proven. Ménil. V. ce N. N° 245.
| EV |
de~Nucé. | Proven. Noizet (Dép. St-Georges).
| EV |
de~Potbecker | -Pot- -ter, -ter(e). Profess. De Pottenbakker, De Potter, ,,Le pottier ». N08 130, 172.
| EV |
de~Prim- | -ez, -oz. Proven. V. Pirmez.
| EV |
de~Rappart | Proven. Happart (Loc.).
| EV |
de~Ravenne | Proven. Ville ital. N° 217.
| EV |
de~Rey | 1. V. Deray. — 2. Proven. De rei, ,,Le canal » (L.D.).
| EV |
de~Ruyt(t)er | V. Ruiter.
| EV |
de~Sauw | -Saux. V. Saule.
| EV |
de~Schuyt(t)er | Profess. ,,Le batelier ».
| EV |
de~Spas | -Space. Proven. Spase (Dép. Gesves).
| EV |
de~Stinay | Proven. Stenay (Loc. fr.).
| EV |
de~Stry(c)ker | Profess. ,,Le repasseur ».
| EV |
de~Troostembergh | Proven. ,,Colline de la consolation ».
| EV |
de~Verdenne | Proven. Loc.
| EV |
DE~Visch | -Viss(ch)er(e). ,,Le poisson, le poissonnier ». N° 156.
| EV |
de~Vivario | -Vivier. Proven. Vivier (Formes italian. et originaire). V. Vivier. N° 231.
| EV |
de~Waelhe(y)ns | Proven. Walhain (Loc). DE Waepenaere. Profess. De wapenaar, ,,L’armurier ». N° 189.
| EV |
de~Waha | Proven. Loc.
| EV |
de~War | Car. mor. De war, ,,La confusion ». N. d’H. compliqué, embrouillée ».
| EV |
DE~Wert | Car. phys. De inerte, ,,La verrue ». N° 26l.
| EV |
de~Wey | De weide, ,,La prairie » (L. D.). 1. Profess. N. d’exploitant. N° 164. Proven. L.D. N° 236.
| EV |
Deak(in) | E. FN Deacon: deken. BerN.
| FD |
Deamandel | zie Amandels.
| FD |
Dean | Dean. 1296 «Hue le dean» TailleParis, 1612 «Dean Bounyvier» Ochain; surnom: anc. champ, dean ‘doyen’, du lat. decanus FEW 3, 22b.
| JG |
Dean(e) | E. FN Dean: deken.
| FD |
Deanscutter | zie de Hantsetters.
| FD |
Dearden | zie Daerden.
| FD |
Deaspe | Déaspé, zie de Haspe.
| FD |
Deaulmerie | Nom d’origine: Aumerie, à Kain (Ht).
| JG |
Deaulmerie | zie Dautnerie.
| FD |
Deausy | zie Dhaussy.
| FD |
Debaan | Proven. Nombr. L.D. De Baan, ,,Le Chemin ».
| EV |
Debaar | De Baar, Debaer, Debaere, De Baere. Surnom: moy. néerl. baar ‘nu, dépourvu’.
| JG |
Debaar | zie Debar, de Baer(e).
| FD |
Debachy | Bachy, Bachie: PlN Bachy (Nord).
| FD |
de-Bachy | Proven. Bachy (Dép. La Glanerie).
| EV |
Deback | cf. Debacq.
| JG |
Deback | Debacq(ue), zie (de) Backer(e).
| FD |
Debacker | De B-, Debackere, Debaeker, De B-, Debakker, Debecker, De B-, Debekker, De B-, au génitif: De Backers, De Beckers. Nom de métier: néerl. bakker ‘boulanger’.
| JG |
Debacle | W. hypercorrecte vorm voor Debacq.
| FD |
Debacq | -acque, -aque, -ack. Var. de Debacker avec forme réduite à la syllabe accentuée.
| JG |
de-Bacq | V. Becq.
| EV |
Debacquère | zie (de) Backer(e).
| FD |
Debadrihaye | Nom d’origine: Badrihaye, à Ayeneux et Soumagne (Lg).
| JG |
DE-Badrihaye | V. Baudrihaye.
| EV |
Debae | zie de Bouw.
| FD |
Debaedts | Debaets, De B-, Debats. Sans doute génitif de moy. néerl. baet, bâte ‘profit; gain’.
| JG |
Debaeker | De B-, cf. Debacker.
| JG |
Debaene, | De B-, Debanne. Nom d’origine: néerl. baan ‘chemin, route’.
| JG |
Debaer | cf. Debaar.
| JG |
Debaert | Surnom: moy. néerl. baert ‘barbe’.
| JG |
Debaerts | zie (de) Baets.
| FD |
Debaes | Surnom: néerl. baas ‘patron, chef de ménage’ ; cf. aussi Baes.
| JG |
Debaets | De Baets, cf. Debaedts.
| JG |
Debahy | Debaie, Debail: Var. van Debaillie.
| FD |
Debaiffe | Var. de Debeffe?
| JG |
Debaiffe | zie Beff.
| FD |
Debaill(i)e | 1. PlN Bailly in St-Sauveur (H). 1291 Jehans de Bailli, Dk. (TdT). – 2. Zie Bailli.
| FD |
Debaille | De B-, Debaye, Debaillie, De Baillie. Nom d’origine : anc. fr. bail, w. liég. baye ‘barrière à claire-voie’.
| JG |
de-Baille | Proven. Dép. Taintignies. (Bail, ,,Enclos »). N° 249.
| EV |
de-Baillet | Proven. Bailîet (L.D.) ,,Petit enclos ». N° 249.
| EV |
Debailleul | Debailleux, Debailli(e)u, Debaillue, Baillieu(x), Bailieux, Baill(i)eul, Bailloeu(i)l, Ballieul, Bayeul, Bailleur, Bailleu(x): PlN Belle, Fr. Bailleul (FV). Maar ook Bailleul (H, Somme, 3x PdC). 1386 Jehan de Belle = 1391 Jehan de Bailloel, Ip. (BEELE); 1393 Maie de Bailleul, Mkr.; 1394 Barlin de Bailleulg = 1394 Barlin de Belle, Wervik (DEBR. 2000). Zie ook Van Belle.
| FD |
Debailleul | -ieul. Nom d’origine: Bailleul (Nord).
| JG |
De-Bailleur | Proven. Bailleul (Loc.).
| EV |
Debailleux | Nom d’origine: Bailleul (Ht) mais aussi plusieurs en France; cf. aussi Baill(i)eux.
| JG |
Debaillie | De Baillie, cf. Debaille.
| JG |
de-Baillie | Proven. Dép. Roulers.
| EV |
de–Bâillon | Proven. Baillon( ville). (Loc).
| EV |
Debaillue | zie Debailleul.
| FD |
Debain | Nom d’origine : Bain(s), topon. fréquent en France?
| JG |
Debain(s) | zie Deben.
| FD |
Debaise | Debaize, -aisse. Nom d’origine: w. topon. baise est le féminin de *bais < germ. baki ‘ruisseau’.
| JG |
Debaise | zie Debaix.
| FD |
DE-Baise | Proven. 1. Béez (Loc.). — 2. Baise (Cul) (Dép. Rance).
| EV |
Debaisieux | 1185 «Wilhelm(us) de Baisi» Arquennes [BR], 1279-80 «Jehan de Baisiu li procurere» RegTournai; nom d’origine: Bai-sieux (Ht), etc.
| JG |
Debaisieux | Debaissieux, Baisieu(x), Boisieu(x), Basieux, Basiu, Besieux: PlN Baisieux (H, Nord), Baizieux (Somme). 1199 Everardi de Baisiu, Dk. (SMTI); 1336 Lothars de Baisiu, Bergen (PIERARD).
| FD |
DE-Baisieux | Proven. Loc.
| EV |
Debaisse | cf. Debaise, -aize.
| JG |
Debaive | (de) Bève: PlN Baives (Nord). 1347 Michaeli de Bayves…de Bellomonte (CCHt).
| FD |
Debaix | 1649 «Estienne Debaix» Ladeuze; d’un topon. ou d’un hydronyme Bais, Baix, du germ. *baki (e.a. petite rivière passant à An-chain), var. de Debaise ou de Debay, cf. aussi le NF Baix.
| JG |
Debaix | Debais(s)e, Debaize, Dubay, Dubé: PlN Bais < Germ. bald: beek. 1725 J. J. Dubaij, N (MUL VU).
| FD |
Debakker | cf. Debacker.
| JG |
Debal | De Bal. Sans doute surnom: moy. néerl. bal ‘balle’, distinct du NF Bal.
| JG |
de-Ballincourt | Proven. ,,Domaine du sieur Balin ».
| EV |
Debande | Bande: 1. PlN Bande (Lux). – 2. Grafie voor Debende.
| FD |
Debande | Debante. 1683 «Jenne Débande» Houdremont; nom d’origine: Bande (Lx).
| JG |
de-Bande | Proven. Loc.
| EV |
Debandt | De Bant. Surnom: moy. néerl. bant ‘lien’.
| JG |
DE-Bani | Proven. Bani(bois), (Dép. Longlier).
| EV |
Debanne | cf. Debaene.
| JG |
Debanne | zie (de) Baene.
| FD |
Debanterle | -é. Nom d’origine: Banterlé, à Baisy-Thy (BrW).
| JG |
de-Banterlé | Proven. Banterlez (Dép. Baisy-Thy).
| EV |
Debapaume(s) | Bapaume: PlN Bapaume (PdC). 1206 Fulco Babpalmes; 1305 Jehan de Bapaumes, Atrecht (NCJ); 1356 Adam de Bapalmes, Dk. (TdT); 1398 Jehan de Bapaumes, Herseaux (DEBR. 1970)
| FD |
Debaque | cf. Debacq.
| JG |
Debaque | Kan var. zijn van Debacq (zie Bak), De Baeke of uit Lebacq.
| FD |
Debar | Debarre, Debard, Deba(e)rt, Debaar: PlN Bat, wellicht de oude jaarmarktstad Bar-sur-Aube in Champagne; of Bar-sur-Seine (Aube), Bar (Aveyron, Ard., Corrèze). 1307 Oudars de Bar = 1310 a Hoedart pour les despens en Champaigne, Ip, (BEELE); 1383 Jean de Bar, chevaucheur du duc=Jean de Bar sur Aube (MARCHAL); 1350 Hannon de Baar, Neufchâteau (CVD).
| FD |
Debar | Debart. Var. de Debaar.
| JG |
Debarbieux | Desbarbieux: 1. PlN Barbieux (Nord, Rhône). – 2. Zie Barbier(s).
| FD |
Debarbieux | Nom d’origine: Barbieux (Nord) plutôt que anc. w. barbieur ‘barbier’ avec la prép. de marquant la filiation; cf. aussi Barbieux.
| JG |
Debard | Var. de Debaert ou de Debaar.
| JG |
Debarge | Nom d’origine: Barges, à Ère (Ht).
| JG |
Debarge | PlN Barges (H). 1259 Huon de Barges, H (SMT II).
| FD |
Debarleduc | Van Baarle-Hertog (A) of Bar-le-Duc (Meuse).
| FD |
Debarledue | Nom d’origine : Baer-le-Duc/Baerle-Hertog (Anv).
| JG |
de–Barquin | Proven. Loc. fr.
| EV |
Debarre | zie Debar, de Baer(e).
| FD |
de–Barse | Proven. (Vierset-)Barse (Loc).
| EV |
Debarsée | zie Debersé(e).
| FD |
Debarsy | PlN Barsy in Flostoy (N). 1148 Godinum de Barsiez, Leignon (ASM); 1573 Noël de Barsy, Haltinne (Midd. 1971,193-210).
| FD |
de-Barsy | Proven. Dép. Flostoy.
| EV |
Debart | cf. Debar.
| JG |
Debart | zie Debar.
| FD |
Debary | Bar(r)y, Barri(e), Bari: PlN Barry (H). 1325 Alis de Bari; 1326 Jehans de Bary, Dk. (TdT).
| FD |
Debary | Nom d’origine : Barry (Ht).
| JG |
Debasse | zie Debauce.
| FD |
de–Bassonpirere | Proven. ,,Château du sieur Badeson ». (Lorraine).
| EV |
Debast | De Bast, Debaste. Surnom: moy. néerl. bast ‘écorce (de l’arbre)’.
| JG |
Debathy | Debatis, cf. Debatty.
| JG |
Debatice | Debatisse, Debattice, De B-, Debatisse. Nom d’origine : Battice (Lg).
| JG |
Debatis | Debat(t)(h)y, zie Batis.
| FD |
Debats | cf. De Baedts.
| JG |
Debattice | Debatice, Debatis(se), de Batist, Battice, Bâtisse: PlN Battice (LU). 1552 Thomas de Bâtis, Stavelot (ASM II); 1696 E. M. de Batice, Hervé (MUL VII).
| FD |
de–Battice | Proven. Loc.
| EV |
Debatty | w. nam. Dèbati, Debaty, Debathy, Debatis. 1748 «Jean Noël Debaty» Nandrin; nom d’origine: w. topon. bâti ‘terrain battu, foulé’ DL, extrêmement fréquent en toponymie.
| JG |
de-Batty | Proven. Dép. Nandrin.
| EV |
Debauce | de Beausse, Debaus, Baus, Debasse: PlN Bauce in Malonne (N). Of var. van Débauche.
| FD |
Debauce | Nom d’origine: Bauce, à Malonne (Nr).
| JG |
Debauche | B(e)auche, Debauge: PlN Bauche in Evrehailles (N) en Montignies-le-Tilleul (H). Of var. van Debauce.
| FD |
Debauche | w. nam. Dèbautche, De B-, Debauge. Nom d’origine: Bauche, à Evrehailles (Nr); mais cf. aussi w. (Malèves) Dèbâtche, qui pourrait être w. débauche ‘désolation’.
| JG |
de–Bauche | -Bauge, -Bauque. Proven. Bauche (Dép. Evrehailles).
| EV |
Debaucheron | Ellipse de (fils) de Baucheron, dimin. de Bauchier, nom de métier: ouvrier qui fait des travaux en bauché.
| JG |
Debaucheron | Wellicht BerN Bûcheron: houthakker.
| FD |
Debaudenance | zie Debodinance.
| FD |
Debaudrenghien | Baudrenghien, -anghien, -inghien, De(r)baudringhien, Derbaudrenghien, -inghiem, Derbaudendrien, Derbaudrend(h)ien, Boudrenghien, Boudringhi(e)n, Bouderenghien, Boutringain, Bo(n)dringhien, Bodranghien, Bodrenghien, Bodronghien: 1. PlN Boudergem/ Boud(r)enghien in Vloesberg (H), Germ. Balthaharingahaim: woning van de lieden van Baldhari/Bouder. 1218 Theodericus de Baudrengien, Vloesberg (SMT I); 1275 Gilles de Baudrenghien, Vloesberg (VR 4ir°); 1312-55 Jakemes d’Erbaudenghien, Warcoing (Midd. 1963,287); 1374 Aert van Baddelghem = Ernous de Baudreghien, Bs. (BLO V); 1396 Arent van Bauderghem, Vloesberg (DE B.); 1415 Arnould de Baudrenghien (vader van) 1460 Jehan Derbaudrenghien, H (Par. 1985,256-9). – 2. PlN Bau- (…)
| FD |
Debaudrenghien | Nom d’origine: Boudenghien, à Flobecq (Ht).
| JG |
Debaugnies | Debognies, Debongnie. 1524 «Jehan de Baugnies» BourgNamur; nom d’origine: Baugnies (Ht).
| JG |
Debauque | Peut-être graphie pour la prononciation flam. dialectale de De Baecke [debo: te]?
| JG |
Debauv | Nom d’origine: Bauffe (Ht).
| JG |
de–Bauve | Proven. Bauffe (Loc.).
| EV |
Debavay, | Debaveye, De B-. 1330 «Colart de Bavay» ComptesMons, 1773 «Martin de Ba-veye» Menin; nom d’origine: Bavay (Nord); cf. aussi Bavay, Baveye.
| JG |
de–Baveye | Proven. Bavay (Loc.).
| EV |
Debay | p.-ê. aussi Debey. 1417 «GillartdeBay» PolyptAth, 1534 «Henry de Bay» BourgNamur; nom d’origine: Bay, nom de plusieurs localités de France (Ardennes, Hte-Saône, etc.), Bais (ruisseau à Anchin), etc., cf. De-baix; moins probable, Béez, 1294 «Beys» (Nr), cf. 1494 «Pirosse de Béez», «Lynar de Béez» Boninne et 1633 «Anthoine de Bé» émigré en Suède.
| JG |
de–Bay(e) | V. De Baille et De Béez.
| EV |
Debaye | cf. Debaille.
| JG |
Debbau(d)t | V. DE Baut. — 2. V. THEUD (Theu).
| EV |
Debbaut | Debout, De Bout. 1277 «Debbout le Borsiers», 1284 «Salin Brun fil Debbout», 1285 «Hughe Debboud» DettesYpres; nom issu de l’anthrop. germ. theod-bald, fr. Thibaut.
| JG |
de-BEAU- | -corps (pour Court), -ffort, -lieu, -marché (pour Marchais), -regard. Proven. N. de domaines. ,,Beaux- -domaine, -château fort, -site, -marécage, -paysage. N08 245, 246. V. Beau- 1. -Beaudemont. Proven. Baudemont (Dép. Ittre).
| EV |
de-Beaudignies | Proven. Baudignies (Dép. Bauffe, Mourcourt). -Bebronne. Proven. Région de la Bébronne (Riv.). ,,Eau du Castor ». -Bêche. Proven. ,,Bief » (Topo-nyme fréquent). N° 231.
| EV |
Debeaume | Nom d’origine: Baume, à Haine-St-Paul (Ht).
| JG |
Debeaumont | Nom d’origine: Beaumont (Ht), etc.
| JG |
Debebronne | Nom d’origine: Bebronne, àChar-neux (Lg).
| JG |
Debeche | -èche, w. nam. Dèbèche, -êche. 1471-76 «Henri de Beiche écuyer» ÉchHuy, 1595 «Welam de Besche (de Liège)» émigré en Suède; nom d’origine: topon. en Bêche, w. è bètche, à Liège, etc.
| JG |
Debecker | De B-, cf. Debacker.
| JG |
de-Beco | Proven. Becco (Dép. La Reid).
| EV |
Debecq | -que, cf. De Beck.
| JG |
de–Becq | Proven. ,,Rivière » (Dial. picard). N° 230.
| EV |
de-Becquevort | Proven. Bekkevoort (Loc).
| EV |
de–Bedts | Proven. (Geets- ou Waals-) -Betz.
| EV |
Debeef | De Beef, cf. Debèfve.
| JG |
de–Beef | -Beffe. Proven. Beffe (Loc).
| EV |
Debeer | De Beer, De Behr, de Behr, Debeir, De Beir. Surnom: néerl. béer ‘ours’.
| JG |
de–Beez | Proven. Loc. -Behault. Proven. Behaut (Dép. St-Mard).
| EV |
Debeffe | (NF gaumais). Nom d’origine: Beffe, w. bêf, béf(an. Marche).
| JG |
DE-Befve | Proven. Dép. Thimister.
| EV |
Debèfve | Debèfve, Debeef, De Beef. Nom d’origine: Befve, w. béfe, hameau de Thimis-ter (arr. Verviers); cf. BTD 32, 227.
| JG |
Debehault | 1742 «la demoiselle veuve de Jean-Baptiste Debehaut, vivant bourguemaitre de Dinant»; ne serait pas un nom d’origine, soit Beho (arr. Bastogne) ou Behaut, à Saint-Mard (arr. Virton) [JH], mais, s’agissant d’une famille originaire du Hainaut, une altération de fr. beau (surnom), cf. 1525 «Claude Beault», 1551 «Beaul», 1658 «Behaul» (Debrab. 341).
| JG |
Debehogne | 1646 «Michel de Behoigne» BourgNamur; nom d’origine: Behogne, ancien nom de Rochefort (Nr).
| JG |
de–Behogne | V. Behogne.
| EV |
Debekker | De B-, cf. Debacker.
| JG |
Debel | De Bel. Surnom de crieur public, qui agite la sonnette, néerl. bel ‘sonnette’ [FD]; éventuellement, var. de Lebel avec traduction de l’article.
| JG |
Debelder | De B-. Nom de profession : moy. néerl. beelder ‘sculpteur, peintre’.
| JG |
DE-Belder | -Bélier, -Belle, -Bels. Profess. Le sonneur, La cloche, Les cloches. Nos 131, 145.
| EV |
Debelle | Nom d’origine: Belle, à Seneffe (Ht).
| JG |
Debels | De Bels. 1219 «terra Walteri Bels» Bruges, 1364 «Jan de Bels» = 1393 «Jan Bels» Ypres; NF d’origine obscure [FD].
| JG |
de–Bemels | Proven. Bemmel (Dép. Woluwe-St-Pierre).
| EV |
d–Eben | Proven. Loc.
| EV |
Debende | Nom d’origine: Bende (Lx).
| JG |
de–Bende | Proven. Loc.
| EV |
Debéolle | Debiolle, -es. Nom d’origine: w. bèyaule ‘bouleau’, fréquent en toponymie.
| JG |
Debèque | cf. De Beck, Debecque.
| JG |
de–Bercq | Proven. Bergue (Loc. fr.). DE Berg(h). V. Berg. DE Berdt. Profess. De berd, ,,La planche ». N. de charpentier. Nos 131, 183.
| EV |
Deberdt | cf. Debert.
| JG |
Deberg | Debergh, Deberghe, De Berghes, De-bergk. Nom d’origine: néerl. berg ‘mont’.
| JG |
de–Bergeyck | Proven. ,,Chêne de la colline ». Loc. holl. -Berlaer. Proven. Berlaar (Loc.). -Bernardin. Filiation. ,,(Fils) de Bernardin ». N° 102. — V. BAR (Barn).
| EV |
Debergue | 1747 «Stienne Debergue» Thy-le-Bauduin; forme francisée du précédent.
| JG |
de–Bersaques | Proven. Bersac. Loc. fr. –Bersé. Proven. Berzée (Loc.).
| EV |
Debert | Deberdt. Soit surnom : moy. néerl. bart, bert, poisson de mer, soit traduction néerl. de Lebert, anc. fr. bert ‘important, considérable’ [FD].
| JG |
Debertry | Nom d’origine: Bertrix (arr. Neufchâ-teau, Lx).
| JG |
Debessel | Debesselle, Debeselle. NF de la région de Charleroi, attestés à date récente ( 1860 pour Debessel, à Boignée et Senzeilles; 1863 à Mariembourg pour Debesselle); p.-ê. traduction et adaptation fr. du NF flam. Van Beer-sel.
| JG |
Debetencourt | Nom d’origine: Béthencourt ou Béthancourt, noms de plusieurs localités du domaine picard de France (Nord, PdC, Somme, Aisne, Oise) [MH].
| JG |
de–Betencourt | Proven. Bettincourt (Loc).
| EV |
de–Béthune | Proven. Loc. fr.
| EV |
Debets | Debetz. Probabl. nom d’origine: soit Geetbets ou Walbets (BrFl), soit Betz (Oise) [FD]; ou bien var. de *Debits, de l’anthrop. germ. Dietbout, comp. Debbaut, Debout [JH]? Cf. aussi 1654-56 «Hybert Debetz» émigré en Suède, apparemment de la famille des Debê-che.
| JG |
Debeuf | De Beuf, cf. Debœuf.
| JG |
de-Beuf | Proven. 1. B(o)euf (Dép. Dottignies. — 2. V. Bove.
| EV |
Debeunne | cf. Debun(n)e.
| JG |
Debeur | Debœur, Debœure. 1667 «Frantz De-beur» émigré en Suède ; nom d’origine : Bœur, w. beûr, à Tavigny (Lx) ; cf. aussi Bœur.
| JG |
de-Beur | V. De Bœur.
| EV |
Debève | Var. de Debeef.
| JG |
Debever | De B-, De Bevere. Surnom: néerl. bever ‘castor’.
| JG |
de-Bever(e) | Proven. Bever, Bevere et Bièvre (Loc. et L.D.). N. évoquant des ruisseaux peuplés de castors.
| EV |
Debey | cf. Debay?
| JG |
de-Beyne | Proven. Beyne(-Hetisay) (Loc.).
| EV |
de-Beys | Proven. 1. Ane. N. de Béez (Loc). N° 49. — 2. Beys, dép. de Henis (Loc.).
| EV |
de-Bicquy | -Bliquy. Proven. Blicquy (Loc.).
| EV |
Debie | De Bie, Debije. Surnom: néerl. bie ‘abeille’.
| JG |
de-Bie(u)vre | Proven. Bièvre (Loc. et Riv.). V. De Bevere.
| EV |
de–Biemme | -Bienne. Proven. Bien-ne (Loc.).
| EV |
Debienne | De B-. Nom d’origine: Bienne-lez-Happart (Ht).
| JG |
Debier | Debière, Debiere. Nom d’origine: Bien, dépend. d’Ermeton, Falaën et Flavion (Nr) ou Bierre (Côte d’Or, Saône-et-Loire). Comp. les NF Debir, Debire qui ne plaident pas en faveur du NL Biert, w. biêr.
| JG |
de-Bière | Proven. Biert (Dép. Erme-ton. et N. de Riv.).
| EV |
Debiesme | De B-, Debiemme. 1633 «Jacque de Biesme» émigré en Suède, 1747 «Jean Debiesme» Thy-le-Bauduin; nom d’origine: Biesme (Nr et Ht).
| JG |
Debieve | Debiève, Debievre, Debièvre. 1527 «Jehan de Bievre de Patignie», 1727 «Jeanne de Bive», 1732 «Ferdinand de Bivre» NPLouette; nom d’origine: Bièwe, w. bîve (arr. Dinant).
| JG |
de-Biez | Proven. Loc.
| EV |
Debih | zie Debi.
| FD |
Debilde | De Bilde. Var. de De Bille, avec -/-mouillé fr. qui devient -Id- en est-flam. [FD].
| JG |
Debillemont | Nom d’origine: Billemont, à Mont-Saint-Aubert (Ht).
| JG |
Debillemont | zie Billemont.
| FD |
Debilloez | 1275 «Watier de Biloés» Ellezelles, 1503 «Nicaise de Bilouez» AidesHainaut ; nom d’origine : Bilouez, pic. a le biloè, à Elle-zelles (Vandewattyne, Gloss. 40). Cf. aussi Bi-louet, Billouez.
| JG |
Debilloëz | zie Billouez.
| FD |
Debin | 1561 «Franchoy Debin» Surice, 1747 «Martin Debin» Thy-le-Bauduin; nom d’origine : Ben, w. bin, à Ben-Ahin (Lg).
| JG |
Debin | Debing, zie Deben.
| FD |
de–Bin | 1. Proven. Ben (-Ahin) (Loc.). — 2. Dép. Lesterny.
| EV |
Debinche | Nom d’origine : Binche (Ht).
| JG |
Debinche | PlN Binche (H). 1171 Arnulphus de Binz, Fosses (SLL); 1349 Jehan de Binch, Dk. (TOT).
| FD |
de-Binche | Proven. Loc.
| EV |
Debiolle | -es, cf. Debéolle.
| JG |
Debiolle(s) | zie Debéolle.
| FD |
de-Biolley | Proven. L.D. V. Biole, Bouleau. N° 242.
| EV |
Debir | Debire. Var. w. de Debière?
| JG |
Debir(e) | zie Debière(s).
| FD |
Debischop | De Biscop, Debisschop, De Bisschop. Surnom: néerl. bisschop ‘évêque’.
| JG |
de-Biseau | Proven. Besseau, ,,Petit bouleau » (Midi). N° 242.
| EV |
Debist | de Bist: PlN Biest. Zie Van der Bi(e)st.
| FD |
de–Bivort. | Proven. Bijvoorde (Dép. Kerkom).
| EV |
d-Ebl(e)y | Proven. Ebly (Loc.).
| EV |
Debla | zie (de) Blauw(e).
| FD |
Deblaere | De Blaere. Surnom: néerl. blaar ‘tache noire sur le front de certains animaux’.
| JG |
Deblan | Deblanc. Particule de + NF Blanc; ou bien par ellipse d’un nom d’enseigne comme «Au Blanc Cheval», etc. (BTD 26, 282).
| JG |
Deblan(c) | zie Blank.
| FD |
Deblander | De Blander, Deblandre. Surnom: moy. néerl. blander ‘celui qui mêle’.
| JG |
Deblangy | zie Blangy.
| FD |
Deblaton | Nom d’origine: Blaton (Ht).
| JG |
Deblaton | zie Blaton.
| FD |
de-Blaton | Proven. Loc. Synon : Platon.
| EV |
Deblauve | Deblauwe, De B1-. Surnom: moy. néerl. blauw ‘bleu’ (de teint ou de cheveux).
| JG |
Deblauve | zie (de) Blauwe.
| FD |
Deblecker | cf. De Bleecker.
| JG |
Debled | (NF hennuyer). Fr. blé, probabl. surnom de producteur ou de marchand de blé.
| JG |
Debled | Desbleds, Dublé, Du Bled, Dublet: 1. PlN Bleid (LX). – 2. Deblé. Ofr. bled, Fr. blé < Lat. bladum: koren. BerBN.
| FD |
de–Bled | Proven. Bleid (Loc.),
| EV |
Deblende | De Bl-, Deblinde, -inte. Surnom: néerl. blind ‘aveugle’.
| JG |
Debleser | De Bleser, de Bleyser. Surnom : moy. néerl. blaser, bleser ‘souffleur; hâbleur’.
| JG |
Debleumortier | de Blommertier, Desbleumortiers, Dubleumortier: Reïnterpretatie van PlN Blanc Moutier: witte (klooster)kerk; vgl. Blanche-Eglise (TW) en FN Blamoutier (DNF). 1432 Gerardus de Blenmotiers, Atrecht; 1562 Joannes de Bleumortiers; 1638 Philippus de Bledmortier, St-Amand(MULI,IV,V).
| FD |
Debleumortier | NF de la région namuroise, attesté par GeneaNet en 1620 à Saméon (Nord), probabl. nom d’origine; pour Debrab., ce serait une réinterprétation d’un NL du type rBlanc Moutien, cf. 1432 «Gerardus de Blen-motiers» Arras, 1562 «Joannes de Bleumor-tiers, 1638 «Philippus de Bledmortier» Saint-Amand [FD].
| JG |
Deblicq | zie (de) Bliek.
| FD |
Deblier | Deblir(e), de Blier: PlN Blier, W. Bltr’m Amonines (LX).
| FD |
Deblier | Deblir, Deblire. 1503 «vefvedeBlier», 1680 «Giele de Elire», 1743 «Deblier» Fron-ville; nom d’origine: Blier, w. blîr, hameau d’Amonines (arr. Marche).
| JG |
Deblinde | Deblinte, cf. Deblende.
| JG |
Deblinte | zie de Blende.
| FD |
Debliqui(t) | Debliquy, -uis, Deblicquit, -uy, Dubliquy, Bliki, Bléquit, Blequit, Blequy, Bli(c)qui: PlN Blicqui (H). 1158 Egidius de Belchi, Hellebeke (CAE); 1292 Watiers de Bleki, Dk. (TdT).
| FD |
Debliquy | -is, -it. 1561 «Balthazar de Blicquy» Péruwelz; nom d’origine: Blicquy (Ht).
| JG |
Deblir | Deblire, cf. Deblier.
| JG |
Deblock | De Bl-. Surnom: moy. néerl. blok ‘bloc’, souvent dans le sens topon. ‘parcelle entourée d’un fossé ou d’une clôture’.
| JG |
de–Blocq | Proven. V. Bloc.
| EV |
Deblois | 1282 «Jehan de Blois» DettesYpres, 1424-25 «Collart de Blois» DénHainaut, 1599 «Ferry de Blois» BourgNamur, 1676 «Guillaume de Blois» RuageAth; nom d’origine: Blois (Loir-et-Cher), plutôt que d’anc. fr. bloi ‘blond’ (adj. de couleur) précédé de la préposition de.
| JG |
Deblois(e) | zie Blois.
| FD |
Deblon | -ond. 1456 «Goffar de Blon» Jenneret, 16e s. «Goffa de Blon» Ocquier; l’ancêtre de la famille actuelle est pourtant un certain «Blan Johan» établi à Pays (Polleur) peu avant 1660; l’origine ne serait donc pas fr. blond mais bien w. blanc ‘blanc, pâle’, an et on se confondant dans certains régions en wallon; les formes avec -d seraient donc secondaires.
| JG |
Deblon(d) | zie Blond(e).
| FD |
Deblonde | De Blonde. NF essentiellement flam., qui ne paraît donc pas être la forme fém. de Deblon(d).
| JG |
Debloos | zie Blois.
| FD |
Debo | De Bo, cf. De Bode.
| JG |
de-Bo(o)s(s)- | -érée, -erie, -ère. 1. V. De Bossière. — 2. Bosseret, Dép. Heure, Maffe, etc.
| EV |
de–Bocarme | Proven. Dép. Bury.
| EV |
Debock | De B-, de B-, Deboeck, De B-, De-boek, De B-, Debouck, De B-, Debouk, Deboucq, Debuck, De B-, etc. 1326 «Willem de Bue» = 1308 «Willlem Bue» Courtrai, 1400 «Carel de Boeck» Tervueren; généralement surnom: moy. néerl. hoc ‘bouc’, éventuellement aussi terme d’injure, gros mot [FD].
| JG |
Debodinance | Debodenance, Debaudenance: Misschien verwaalsing van Van den Boeynants.
| FD |
Deboe | Debou. Var. de Dubos, Dubois [FD]? Cf. aussi De Boe, De Bou.
| JG |
Deboe | zie Debou.
| FD |
Deboeck | De B-, Deboek, De B-, cf. Debock.
| JG |
Deboel | De Boel, De Boël. Soit moy. néerl. boel(e) ‘parent, beau-frère’, mais aussi ‘amant’, soit moy. néerl. boele, var. de bodel ‘bourreau’, cf. De Beul(e) [FD].
| JG |
Deboes | De Boës, zie Deboos.
| FD |
Debœuf | Debeuf, De Beuf. Probabl. nom d’origine: Bœuf, à Dottignies (Ht). – Comp. aussi Delbœuf qui, vu le genre masc., pourrait être une var. de Delbove, Delbauf.
| JG |
Deboeuf | zie Leboeuf.
| FD |
Debœur | Debœure, cf. Debeur.
| JG |
Deboeur(e) | de Boeure, de Boeuer, Boeur: 1. PlN Boeur in Tavigny (LX). 1276 Lodovicus de Beure, Herve (CVD). – 2. Een enkele keer kan het wel om een oude schrijfwijze (u = v) gaan van De Boevre.
| FD |
de–Boever | Proven. Bièvres (Loc.). N° 79. V. De Bevere.
| EV |
Deboeverie | zie Debouverie.
| FD |
Deboffe | zie Bauffe.
| FD |
Debognies | cf. Debaugnies.
| JG |
Debognies | Debongnie, Debogne, Debogneet, de Bou(n)gne: PlN Bougnies (H), Boignies in Fontaine-l’Evêque (H) of Bogny (Ard.). De Bougnies, (de) Buignies en Beugnies werden door elkaar gebruikt (Midd. 1952,80); zie ook Debuigne, Debeugny. 1528 Gérard de Bognies, Namen (RBN); 1684 Guillame de Bougne; 1744 Joannes de Bongne, Desselgem; 1785 Joannes de Boigne,Pittem(KWII).
| FD |
Deboilles | Nom d’origine: Boëlhe (Lg).
| JG |
Debois | De Bois, Deboit. 1539-55 «Pierrar de bois» Châtelet, 1585 «Louis Debois» Bourg-Namur; nom d’origine: fr. bois (topon. fréquent), avec la prép. w. de ‘du’ transposée en de, cf. Dubois; dans certains cas, le nom s’explique par le nom de localité Bois, particulièrement Bois-Borsu (arr. Huy).
| JG |
Debois | -oit, zie Dubois.
| FD |
de–Bois | Proven. Nombr. Loc. et L. D. N° 241.
| EV |
Deboiserie | zie Bouchery.
| FD |
Debol | Surnom: néerl. bol ‘balle’.
| JG |
Debommarez | zie Bomeree.
| FD |
Debomy | Bomy: PlN Bomy (PdC). 1213 Lucia Bomi; 1348 Jehan de Bommi, Atrecht (NCJ).
| FD |
Debon | 1. Zie Debonne. – 2. Zie Lebon.
| FD |
de-Bon | Proven. Bonn (Ville allem.) N° 216.
| EV |
Debon(ne) | Deboone: 1. Var. van Debogne (zie Debognies); vgl. Debunne = Debuigne, waarvan Debonne ook zelfs var. kan zijn. 1548 Charles de Bonij, Menen; 1663 Michiel de Bonne, Aalbeke (KWII); « 1750 Josephus Debon = 11807 J. Debonne, Wev.; 1766 Michiel de Bon, Menen (med. S. Debonne, Geluwe). – 2. Door rn/nn-ass. < Deborne. Vgl. Longuebonne in Mark (H): 1466 loncq bonne (med. B. Roobaert).
| FD |
Debondt | De B-, Debont, De B-, De Bonté. Soit nom d’origine: Bonté, à Hérinnes, cf. 1426 «Claes de Bonté», 1505 «Mathijs van Bonté» Enghien [BR], soit surnom: moy. néerl. boni ‘bigarré’, cf. 1285 «Clais de Bonté» DettesYpres; v. aussi Bont, Bonté.
| JG |
Debondues | de Bonduwe, -é. Nom d’origine: Bondues (Nord).
| JG |
Debondues | Debondu(e), Debonduwe, de Bonduwe, -wé, Bondu(w)e: PlN Bonduwe, Fr. Bondues (Nord). 1224 Johannem de Bondus (DEBR. 1980); 1326 Clais van Bondues, Ip. (BEELE).
| FD |
Debondy | PlN Bondy (Seine).
| FD |
Debongnie | cf. Debaugnies.
| JG |
Debongnie | zie Debognies.
| FD |
Deboni | zie Debonnier.
| FD |
Debonnaire(s) | de Bonnaires: 1. Vrij verspreide PlN Bon-Air. Bonnaire in Gouy (Aisne). 1438 Jehan de Bonnaire, Laon (MORLET). – 2. BN Ofr. debonaire < de bon aire: edel, van goeden huize, goed, zacht, hoofs. 1294 Jehans li Débonnaires, N (CRN).
| FD |
de–Bonnaire(s) | Proven. 1. Bonnert (Loc.). — 2. Bon Air (Nombr. L. D.). N° 233.
| EV |
Debonne | (NF de la région de Comines). Nom d’origine, qui ne peut être Bonne, à Vierset (arr. Huy); plutôt var. du NF Debunne, De-buigne, cf. 1663 « Michiel de Bonne » Aalbeke [FD].
| JG |
Debonnet | -é, -ez: 1. Zie Bonet. – 2. PlN Bonnet in Havay (H) en Niverlée (N); Bonnet (Meuse). 1548 Martin Desbones, 1593 Pieter Desbonnes, Guillame Desbonnetz, 1651 Jaspart Desbonnet, Herzeeuw(KWII).
| FD |
Debonnet | Particule de + NF Bonnet.
| JG |
de-Bonnet | Bonnez. Proven. 1. Bonnert (Loc.). — 2. Baignée (Loc.). — 3. Bougnies (Loc.).
| EV |
Debonnier | cf. Debouny.
| JG |
Debonnier | Debon(n)y, de Bony, Deboni, Debouny: 1. Heel wsch. var. van Debognies. – 2. Evtl. PlN Fr. bonnier: bunder. Le Bonnier in Popuelles (H). Vgl. Van den Bunder.
| FD |
Debonningue(s) | zie Boninghe.
| FD |
Debont | De Bonté, cf. Debondt.
| JG |
Debontridder | De B-. Nom de profession: moy. néerl. reder, reider ‘apprêteur’ (de fourrure) et non ‘chevalier à l’hermine’ (Carnoy 175).
| JG |
de-Bony | Proven. Bonny (du Pont) (Dép. Gérin).
| EV |
DE-Boo(dt) | V. Bood.
| EV |
Deboodt | De Boodt, De Boot. Surnom qui peut être de sens multiples: moy. néerl. boot ‘bateau’, moy. néerl. bot ‘tonne, tonneau’, etc. [FD].
| JG |
de-Boom | Proven. Boom. (Loc.).
| EV |
Deboone | zie Debonne.
| FD |
Deboos | Deboes, De Boës: 1. Adaptatie van Debois, Dubos. – 2. Zie de Boose.
| FD |
Debooserie | zie Bouchery.
| FD |
Debor(d) | Desbord: PlN Borcq (Deux-Sèvres) of Bor (Aveyron) of Bord (Creuse, Puy-de-Dôme)? Of var. van Debourg? 1416 Betram de Bor (sommelier van de Franse kroonprins) = 1418 Biertrand de Borcq (CCHt).
| FD |
de–Borlé | Proven. Borlez (Loc.). Altér. : De Borle, puis De Borle (Suppress. de l’accent : N° 64).
| EV |
Deborne | De B-. Nom d’origine: moy. néerl. borne, born ‘source; fontaine’.
| JG |
Deborne | de Borne, de Beurne, de B(e)urme, de Beume: PlN Born: bron (NL, NRW, GH enz.), Borne (OIJ), Born(e) (Frankrijk); Borne: grenspaal, in Ragnies (H). Voor rn/rm, vgl. Van Doorne = Van Doorme (DEBR. 1970). 1263 Gosuinus dominus de Borne; 1283 Osto de Borne; 1285 Symon de Borne = S. de Burne, NL (CVD); 1716 J. B. Debeurne = Debeurme, Heestert ( VS 1984,444).
| FD |
Deborper | zie De Beaurepaire.
| FD |
Deborre | Nom d’origine: Borre, à Argenteau (Lg).
| JG |
Deborre | PlN Borre (Nord) of in Argenteau (LU). 1603 François de Borre; 1640 Jean de Borre, Val-St-Lambert(ISP).
| FD |
Deborsu | Nom d’origine: Borsu, à Bois-et-Borsu et à Verlaine (Lg), à Gesves (Nr).
| JG |
Deborsu(t) | Borsu(t), Borsus: PlN (Bois-et-)Borsu (LU), Borsu in Verlaine (LU) en Gesves (N). 1397 Jean Hustien de Borsu (ISP).
| FD |
Debosque | Deboske, de Bosch: 1. Fr. vertaling van Van den Bossche. – 2. Rom. adaptatie van De Bosscher.
| FD |
Debosscher | de B-, Debosschere, De Bos-schere, Deboskre, Debuscher, Debusscher, De B-, Debusschere, De B-, De Busser, etc. Nom de profession: moy. néerl. bosscher ‘bûcheron; propriétaire d’un bois’.
| JG |
Debossines | Nom d’origine : cf. w. bossène ‘touffe d’herbe; canche gazonnante’, d’où Les Bosennes, à Francorchamps (Lg).
| JG |
Debossines | PlN W. bossène: graszode. Les Bosennes in Francorchamps (LU) (J.G.).
| FD |
Debost | zie Dubos.
| FD |
Debot | De B-, Deboth, De B-, Debothe, Debotte. Var. de Debodt ou bien surnom: néerl. bot ‘hotte’. Pour le NF Debot, p.-ê. aussi d’un nom d’enseigne «À la Botte» (cf. BTD 26, 279).
| JG |
Debotte | Desbottes: PlN? B.v. La Botte in Fraire en Yve-Gomezée (N)? Of W. grafïe voor De Bot?
| FD |
Debotz | Debotze. Probabl. nom d’origine: Botz-en-Mauges (Maine-et-Loire) et donc NF importé en Wallonie.
| JG |
Debotz(e) | Debotzé: Wsch. < Debouche, -ez.
| FD |
de-Botze | Proven. ,,De Botz » (Dép. Raeren).
| EV |
Debou | Bou, Duboe, Deboe: 1. Grafieën voor Desbous, Dubou, Dubos = Dubois. 1390 Jehan Desbous, Frélinghien (AGr. 90). – 2. Zie de Boe.
| FD |
Debou | cf. Deboe.
| JG |
de-Boubers | Proven. Boubers (Loc. fr.).
| EV |
Debouche | cf. Debouge.
| JG |
Debouche | Desbouche: PlN Bouxhe (LU), LU W. bouhe: struikgewas, bosje.
| FD |
Debouchez | Particule de + NF Boucher.
| JG |
Debouchez | zie Boucher.
| FD |
Debouck | De B-, Debouk, Deboucq, cf. Debock.
| JG |
Deboucq | zie Bok.
| FD |
Deboudt | zie Dibbaut.
| FD |
Debouge | Bouge: PlN Bouge (N). 1249-55 Henri de Bouges, N (CRN).
| FD |
Debouge | w. nam. Dèboudje, Debouche (avec assourdissement de la finale), w. (Eghezée) Debouche. 1494 «Stassart de Bougez» Boninne; nom d’origine: Bouge (Nr).
| JG |
de-Bougnée | Bougnies. V. Bougnies.
| EV |
Debougnoux | Nom d’origine : w. bougnou ‘puisard’ (pour l’étymologie, cf. L. Remacle, DW 14, 52 sv.), d’où Bougnoux, à Charneux (Lg), Bougnou, à Marchienne-au-Pont (Ht), etc.
| JG |
Debougnoux | PlN Bougnoux in Charneux (LU).
| FD |
de-Bouhouille | V. Bouhoulle.
| EV |
Debouille | De Bouille. Var. de Delbouille.
| JG |
Debouille | zie Delbouille.
| FD |
de-Bouille | V. Bouleau.
| EV |
Deboul(l)e | Duboule: PlN Boule < Lat. betula: berk. 1275 Ernaudus dictus Deboule, Oc. (MORLET).
| FD |
Deboule | Deboulle, De Boulle. NF hennuyers qui ne semblent pas être des var. de Debouille, Delbouille.
| JG |
Deboulonne | zie Boulogne.
| FD |
Debouny | Debonnier. Nom d’origine : bonnier, w. liég. boum » ‘ancienne mesure agraire’ DL 104b; ou bien var. de Debaugnies, -ognies [FD],
| JG |
Debouny | zie Debonnier.
| FD |
Debources | cf. Debourse.
| JG |
Debources | zie Debourse.
| FD |
de-Bources | de Bourse. 1. Proven. Bourse (Dép. Limal, Mainvault etc.).
| EV |
de-Bourcy | Proven. Dép. Longueville.
| EV |
Debourg | Nom d’origine: fr. bourg, fréquent en toponymie.
| JG |
Debourg(h) | Dubourg, Du Burg: Fr. PlN Bourg < Germ. burg: burg, burcht > versterkte plaats, dorp, gehucht. 1281 Willelmus de Borgh, Ip. (BEELE); 1306 Guillaume du Bourc, Senlis (MORLET).
| FD |
de-Bourgie | V. Bourcy.
| EV |
Debourgogne | zie (van) Bourgogne.
| FD |
Debourgoigne | Originaire de Bourgogne.
| JG |
de-Bourlé | V. Bourlet.
| EV |
de-Bournonville | V. Bournonville.
| EV |
Debourse | Debources, Desbourse: PlN Bourse in Limal (WB).
| FD |
Debourse | Debources. 1499 «Fremin de Bourse, cuisignier» TerrierNaast; nom d’origine: p.-ê. La Bourse (PdC)?
| JG |
Debouserie | zie Bouchery.
| FD |
Debout | cf. Dehoux.
| JG |
Debout | De Bout, cf. Debbaut.
| JG |
Deboutez | Debouter: Spellingen voor Debouxhtay? Of Boutez met vz.?
| FD |
Déboutez | Sans doute surnom: anc. fr. débouté ‘repoussé (dans un combat); privé de, destitué’ FEW 15/1, 213a; ou bien simplification graphique de Debouxhtay, mais le NF est plutôt du Hainaut.
| JG |
de-Bouve- | -rie, -ry. V. Bouvier, Bouverie.
| EV |
Debouver | -ère, De Bouvere, Debouwer. Nom de profession: moy. néerl. bouwer ‘paysan’.
| JG |
de-Bouver | -Bouvère. Proven. Bièvre (Loc.).
| EV |
Debouverie | -ry, Debouvrie(s), -ry, Deboeverie, Delbrouvry, Desbouvrie(s), -ry, Bouverie, Bouv(e)ry, Bouvrij, Bo(u)vri(e), Boverie, Bovry, Beuvry: 1. PlN Bouverie: runderstal, rundveebedrijf. Heel erg verspreid. 1369 Guillaume délie Boverie, Luik (ISP); 1396 Jehan del Bouverie, Orroir; 1396 Mergriete van der Boeverien, Schalafie (DE B.); 1397 van Hannekine vander Bouverie, Ktr.; 1398 Watron de le Bouverie, Mkr. (DEBR. 1970).-2. Voor de vormen op -y ook Beuvry (Nord, PdC). 1244 Maroie Beveri; 1272 Jehans de Beveri, Atrecht (NCJ); 1237 Balduinus de Bovri; 1263 Balduino de Bovrich (SMTII).
| FD |
Debouvrie | -ies, Debouvry. Nom d’origine ou de résidence: bo(u)verie ‘élevage de bœufs’, syn. de grosse ferme, très fréquent en microtoponymie; cf. aussi Delbouvry.
| JG |
Deboux | Particule de + NF Boux.
| JG |
Debouxhtay | Duboutay, Boutay: PlN Bouxhtay in Vottem (LU): struikje, bosje.
| FD |
Debouxhtay | Nom d’origine: Bouxhtay, w. Bouhetê, à Vottem, â Bouhetê, au Bouxhetay à Bressoux (Lg), à Neufchâteau-lez-Visé, etc., pour lequel le sens technique de houillerie (‘petit puits intérieur’) est aussi vraisemblable que ‘petit endroit boisé’ (E. Renard, Top. Vottem 19-20; cf. aussi L. Remacle, Êtym. 41-2) [JL, NFw], Cf. aussi Bouftay.
| JG |
Debove | Debauve, Desbeauve, Debaurve: PlN Boves (Somme). 1306 Tasse de Boves, Atrecht (NCJ); 1366 Robert Deboves, Montreuil (CMM).
| FD |
Deboyer | Nom d’origine: Boyer, nom de trois localités de France (Loire, Saône-et-Loire, etc.).
| JG |
Deboyer | PlN Boyer (Loire, Saône-et-Loire).
| FD |
de–Boysere | Proven. Boissière (Loc.).
| EV |
Debra | cf. Debras.
| JG |
Debra | Debrae, Debras, Debraz: PlN Bra (LU) of Bras (LX). 1067 Franco frater Albrici de Braz, Stavelot (ASM); 1398 de Henry de Bras, Mkr. (DEBR. 1970).
| FD |
de-Bra(e) | Proven. Bra. (Loc.).
| EV |
de-Brab- | -and, -ant. Proven. Brabant (ancien duché). N° 225.
| EV |
Debrabander | De B-, Debrabandere, De Brabandere, de Brabanter. Ethnique: néerl. brabander ‘brabançon’.
| JG |
Debrabant | -and(t), De Braband(t), -ant, zie (van) Brabant.
| FD |
Debraconnier | Particule de + NF Braconnier.
| JG |
de-Braconnier | V. Braquegnies.
| EV |
Debraie | zie Debray.
| FD |
Debraine | De B-. 1540 «Ermogenés de Braine» Flobecq; nom d’origine: Braine (trois communes, en Brabant wallon et en Hainaut).
| JG |
Debraine | Debraisne, Debreyne, de Briijne, de Briyne, Brain(e), Breine, Breyne, Breijne, Bereyne: PlN Braine-le-Comte (‘s-Gravenbrakel, H), Braine-l’Alleud (Eigenbrakel, WB), Wauthier-B raine (Woutersbrakel, WB) of Braine-le-Château (Kasteelbrakel, WB). Of Braine (Aisne, PdC (TW), Breyne in Geluwe (WV) (DE II). 1263 Henricus dictus de Brania, St.-Ulriks-Kapelle (PEENE); 1270 Jacobus…de Braine Comitis, St.-Tr. (GHYSEN); 1279 Alart de Braine, Bergen (PIERARD); 1280 Andréas de Breina, Ip. (BEELE); 1382 Boudin Breyne, Heule (DEBR. 1970).
| FD |
de-Braine | V. Braine.
| EV |
Debrandt | De B-. Surnom: néerl. brand ‘incendie’ (pour le défrichement).
| JG |
Debranquelaire | zie de Brakeleer.
| FD |
Debras | De B-, Debra, Debraz. 1786 «Jean-Martin Debraz (orig. de Barvaux)» Bourg-Liège; nom d’origine: Bra, w. Brâ (arr. Verviers), accessoirement Bras, w. Brau (air. Neufchâteau), etc.
| JG |
Debras | Debraz, zie Debra.
| FD |
de-Bras | -Braz. V. Bras.
| EV |
Debrassine | -ines, Debressine. Nom d’origine: anc. w. brassine, w. brèssène ‘brasserie’.
| JG |
de-Brassine | V. Brassine.
| EV |
Debrauwer | De B-, Debrauwere, De Brau-were, Debrouwer, De B-, de B-, Debrouwere. Nom de métier: moy. néerl. brimer, néerl. brouwer ‘brasseur’.
| JG |
Debray | De B-. 1318 «monsigneur Jakemon de Bray», 1330 «Watelet de Bray» Comptes-Mons; nom d’origine: Bray (Ht).
| JG |
Debray | Debraye, (de) Brey, Breij, de Braey, Debraie, Dubrai, Dubray, (van) Bray: PlN Bray (H, Somme, Seine-et-Marne, Nord, PdC, Aisne enz.), Braye (Aisne). 1280 Yssabaus de Brai, Bergen (PIERARD); 1398 Marguerite van Bray = M. de Bray, St.-B.-Vijve (DEBR. 1970).
| FD |
Debraz | cf. Debras.
| JG |
Debré(e) | zie de Bree(d).
| FD |
Debreeuw | zie Debreu(x).
| FD |
Debref | Debreffe. Nom d’origine: Braives (Lg).
| JG |
Debref(fe) | PlN Braives (LU)?
| FD |
de-Breffe | V. Braives.
| EV |
Debremacher | Debremacker, De B-, Debremaker, -aeker. Probabl. surnom: est-flam. du sud breemaker ‘fanfaron’ [FD].
| JG |
de–Brés | –Brez. V. Bray. N° 68.
| EV |
Debressine | cf. Debrassine.
| JG |
Debressine | zie Brassin(n)e.
| FD |
Debreu(k) | Debreuque, zie Dubreucq.
| FD |
Debreu(x) | Debreus: PlN Breux (Meuse, Seine-et-Oise, Eure). 1738 J. J. de Breeuw, Killem FV (VERGR. 1972,128).
| FD |
Debreuck | De Breuck. Nom d’origine : Breucq, à Ellezelles, à Isières (Ht); topon. fréquent.
| JG |
Debreucker | De Breucker, De Breuker. Var. de Debrouckere.
| JG |
Debreus | Debreux. 1752 «Francisco Josepho Debreux» AnthrStHubert; nom d’origine: Breus, Breux, toponyme fréquent, e.a. breù à Chassepierre et Breux près de Montmédy (Meuse).
| JG |
Debreus(e) | PlN Breuze in Kain, Mourcourt (H). Zie Van Breuze. 1266 Libiers de Breuse, Dk. (TdT).
| FD |
de-Breuse | Proven. Breuze (Dép. Kain et Mourcourt).
| EV |
Debreyne | Var. graphique (attestée) de Braine.
| JG |
Debreyne | zie Debraine.
| FD |
de-Breyne | V. Braine.
| EV |
Debrichy | Debrissy: PlN Brichy in Seraing (LU).
| FD |
Debrichy | Nom d’origine: Brissy (Aisne).
| JG |
de-Brichy | Proven. Dép. Seraing.
| EV |
Debricon | PlN Bricon (Hte-Marne).
| FD |
de-Bricon | Proven. Loc. fr.
| EV |
Debrie | De B-. 1616 «Usinez Debrie» Princip-Chimay; originaire de Brie (Seine-et-Marne).
| JG |
Debrie | de Brie: 1. PlN Brie (Seine-et-Marne, Somme, Aisne…). 1188 Theobaldus…dominus de Brie, Chiny (CAO); 1459-61 Clarin de Brie = Clarin de Bry, Laon (MORLET). – 2.Grafie voor Debry(e). -3.1805 Philips de Brier = 1791 Philippus de Brie, Molenbeek-Wersbeek. In Webbekom wordt De Brier nu nog als Debrie uitgesproken (med. F.C.).
| FD |
de-Brie(y) | -Bris. Proven. 1. Brye (Loc.). — 2. Brie (Rég. fr.).
| EV |
Debrier | De Brier, de Brier. Contraction de moy. néerl. brieder ‘brasseur’.
| JG |
Debrigode | De B-. Nom d’origine: Brigode, à St-Amand-lez-Fleurus (Ht).
| JG |
Debris | cf. Debry.
| JG |
Debris | Debrit, zie Debrix.
| FD |
Debrissy | zie Debrichy.
| FD |
Debrit | Ethnique: néerl. brit ‘anglais’ ou var. de Debry.
| JG |
Debrive | Nom d’origine : Brive (Corrèze).
| JG |
Debrix | -is, -it: PlN Brix (Manche).
| FD |
Debrock | De Brock, De B-. Surnom: moy. néerl. broke, broche ‘crochet de fer’ ; ou bien nom de résidence: flam. topon. broke ‘marais’.
| JG |
Debrocq | Debroc(k), zie Dubrocq.
| FD |
de–Broe(u) | -Bro(ew). V. Brou. DE Broeyer. Profess. Exploitant de couveuses (pour poussins). N° 131, 164.
| EV |
Debroe(x) | zie Debrou.
| FD |
Debroeck | Debroek, Debrouck, Debroex. Nom d’origine : Brouck, topon. fréquent (emprunté à moy. néerl. broec ‘marais’).
| JG |
Debroen | cf. Debruyn.
| JG |
de–Brogniez | -Brogné. Proven. Brogne. (Ancien nom de St. Gérard). Ce nom, auquel a été ajouté un accent, s’est écrit ensuite Brogniez. N° 49, 64.
| EV |
de-Broqueville | N. de domaine (Fr.), ,,Villa du sieur B(à)rocq ».
| EV |
Debrou | (de) Brou, de Broe, de Broë, Debroux, Debroex, de Broux, Dubroux, Broux: Verspreide PlN W. brou: moeras, broekland. Vgl. Van den Broeke. Brou in Bitsingen (LU), Limbourg (LU), Wonk (LU); Broux in Ophain (WB). 1305 Jehans dis de Brous, escuiers, LX (ASH). Zie ook Dubrocq.
| FD |
Debrou | de Brou, Debroux, De B-, de B- (NF typique du Brabant wallon). 1660 «J. Debroux » Thuin ; nom d’origine : avec la prép. w. de ‘du’, w. brou ‘marais’, topon. fréquent, e.a. Le Brou, à Wonck (Lg), etc.
| JG |
de-Brou(x) | V. Brou.
| EV |
de-Brouchoven | Proven. ou domaine ,,Ferme du marais » (Broek). N08 231, 245.
| EV |
Debrouck | cf. Debroeck.
| JG |
Debrouck | zie Dubrocq.
| FD |
Debrouse | Nom d’origine: Broûse, à Visé (Lg).
| JG |
Debrouwer | De B-, de B-, Debrouwere, cf. Debrauwer.
| JG |
Debroux | De B-, de B-, cf. Debrou.
| JG |
Debroyer | De Broyer. Probabl. dérivé de néerl. broien ‘couver, tramer’, comme surnom de qqn qui manigance.
| JG |
Debru | De Bru, Debrue, De Brue. 1594 «Baudhuin Debru» BourgNamur; sans doute nom d’origine, mais le top. Bru, w. è bru, à Chevron paraît peu probable, étant donné que le -e final semble indiquer un û long et que le NF n’est pas du tout liégeois. Peut-être de Bru, 1182 «Berrue», dans les Vosges (cant. de Ram-bervilliers), cf. Morlet 290. Cf. aussi Debrus.
| JG |
Debru | Debrue, (de) Bru(e): 1. Var. van Debru(e)cq = Dubreucq. Vgl. Pabbruwe. – 2. Zie Bru.
| FD |
Debru(i)lle | Debrul(e), zie van den Brûle.
| FD |
Debruc(q) | de Bruck, zie Dubreucq.
| FD |
Debruche | cf. Debruge.
| JG |
Debruche | zie Debruge(s).
| FD |
de-Brucq | V. Brou.
| EV |
Debrue | 1780 «François Debrucq» Charleroi; var. de Debreuck, mais aussi de Debru (qui précède), cf. ±1650 «Jehenne, fille Jean de bruck» = 1644 «les filles du bru» Lorcé.
| JG |
Debrue | cf. Debru.
| JG |
de-Brue | Proven. 1. Bru (Dép. Chevron), ,,Marais ». N° 231. — 2. V. Debrus. -Bruge. Prov. Bruges (Loc.).
| EV |
Debruel | Debruelle, Debrule, De B-, Debrulle. Nom d’origine: Brûle, topon. fréquent, cor-resp. à fr. breuil. Cf. aussi Lebrule.
| JG |
Debruel(le) | zie van den Brûle.
| FD |
Debruge | Debruche (avec assourdissement de la finale). 16e s. «Anthon de Bruge» Châtelet; nom d’origine : Bruges (FlOcc).
| JG |
Debruge(s) | Desbrugge, Debruche: PlN Bruges, Fr.vorm voor Brugge (WV). 1292 Alis de Bruges, Dk. (TdT).
| FD |
Debruille | Nom d’origine: Bruille, à Waudrez (Ht) et nom de deux communes du départ, du Nord.
| JG |
Debruine | Debrune, cf. Debruyn.
| JG |
Debrule | Debrulle, cf. Debruel(le).
| JG |
Debrun | 1641 «Claude Debrun» BourgNamur; francisation de Debruyn.
| JG |
Debrun | Var. van Lebrun of De Bruin(e).
| FD |
Debrunquez | zie Dubruqué.
| FD |
Debrus | De B-, sans doute aussi Debrux. Nom d’origine : Brus, w. so brus ‘ (avec j prononcé), à Glons (Lg) (cf. JH, NF malmédiens, 40).
| JG |
Debrus | PlN Brus in Glons (LU), Heure-le-Romain (LU): 1312 sour les Brus d’Oyre. 1368 Wilheaume de Brus, Heure-le-Romain (AVB). Zie ook HERB, PSR40.
| FD |
de-Brus | Proven. Brus, ,,Bruyère » (Dép. Glons). N° 237.
| EV |
Debrusle | zie van den Brûle.
| FD |
Debrux | Spellingvar. van Debru.
| FD |
Debruxelles | Bruxelles, Desbruxelles, Brusselle, Bruselle(s): PlN Bruxelles, Fr. vorm voor Brussel. 1383 Girardin de Bruxelles (MARCHAL); 1392 Williame de Brusellez, Ip. (BEELE).
| FD |
Debruxelles | De B-. 1277 «Henri de Brussele» DettesYpres, 1527 «Jehan de Brusselles» BourgNamur; nom d’origine: Bruxelles.
| JG |
Debruycker | De B-, Debruyckere, De B-, De Bruyker. Nom de profession: moy. néerl. bruker, bruiker ‘tenancier d’un bien; détaillant’.
| JG |
Debruyère | zie Bruyère.
| FD |
de-Bruyère | Proven. Bruyère, (Loc. et L.D,). N° 237.
| EV |
Debruyn | De B-, De Bruijn, Debruyne, De B-, Debruine, -une, Debroen, etc. Surnom: néerl. bruin ‘brun’ (de cheveux ou de teint).
| JG |
Debry | w. nam. Dèbri, Debrye, Débris. 1511 «Jehan de Bry», 1559 «Anthoine de Bry» BourgNamur, 1589 «la femme de Dieudonné de Bry» CartCiney, 1594 «Jean de Bry dit Mathy», 1619 «Mathieu de Bry» Bourg-Dinant, 1668 «Jean de Bry» Purnode, 1755 «Henri Debrit» Ciney; le NF étant majoritairement namurois, topon. fréquent dans le Namurois: Bry, w. bri, à Onhaye, Falmagne, Celles, Heure-en-Faraenne (cf. J. Herbillon, NTN n° 33) plutôt que Bry, Brye (Ht). Cf. aussi Debrit.
| JG |
de-Bry | V. Bry.
| EV |
Debry(e) | Dubry, Bry, Debrije: 1. PlN Bry(e) (H) of Bry (Nord, Seine). 1306 Eymons de Brye, Noyon (MORLET). – 2. Grafîe voor Debrie. – 3. Debrye kan een oorspr. Ndl. naam zijn, blijkens 1397 Jan den Brye (SR Ktr. i8v°).
| FD |
Debrycke | Surnom: moy. néerl. bricke, brike ‘brique’.
| JG |
Debrycke | zie de Broucker(e).
| FD |
Debryne | Surnom: moy. néerl. brine, brijn ‘saumure’.
| JG |
Debu(e) | zie Dubus.
| FD |
Debu(i)gne | Debui(s)ne, zie Beugnies.
| FD |
Debuck | De B-, cf. Debock.
| JG |
de-Buck | -Bucq-, -Bucqu- -ois, -yo. V. Bûche.
| EV |
Debucourt | Nom d’origine: bien que le NF ne soit pas attesté du tout en France, p.-ê. Bus-court, hameau de Feuillières (Somme), 1108 «Buiscort», 1567 «Bucourt» (J. Garnier,Dict. topogr. de la Somme, I, 185 et 344), pic. o bukour (R. Debrie, Hvdr. de la Somme, 17) [MH].
| JG |
Debucourt | zie Debeaucourt.
| FD |
Debucquoi(s) | -oy, zie Buquoi.
| FD |
Debucquoy | cf. Dubuquoit, -oy.
| JG |
Debue | De Bue. Var. de Dubus [FD]?
| JG |
Debuf | Var. néerl., avec traduction de l’article, de Lebœuf [FD].
| JG |
Debugne | Debuigne, Debuine. Cf. 1334 «Jehan de Bugnies» ComptesMons, etc.; nom d’origine: Beugnies, près d’Avesnes (Nord) ou Beugnies, à Harmignies (Ht) [FD]; cf. aussi Beugnies et Debun(n)e. – Bibliogr. : R. Goffin, La famille de Beugnies en Hainaut, IdG 26, 1971, 17-23.
| JG |
Debuicois | zie Buquoi.
| FD |
de-Buire | V. De Bœur.
| EV |
Debuisschert | zie de Buysscher.
| FD |
DE-Buisseret | V. Buis.
| EV |
Debuisson | 1623 «de Buisson» émigré en Suède, 1828 «François Debuisson» Fronville; nom d’origine: fr. buisson, extrêmement fréquent en toponymie.
| JG |
Debuisson | zie Buisson.
| FD |
DE-Buisson | V. Buisson.
| EV |
Debulcke | zie (van den) Bulcke.
| FD |
Debun(n)e | zie Debuigne.
| FD |
Debunderie | zie van de Bueri(e).
| FD |
Debune | Debunne, Debeune. NF de la région de Menin, résultant d’une évolution phonétique picarde lors de la flamandisation de Debu(i)-gne (ci-dessus), cf. 1685 «Pieter de Bunge», 1724 «Jacques Debugne», 1777 «J.B. van Bunnen» Menin [FD].
| JG |
Debuque | cf. Debuc.
| JG |
Debuquois | -uoy, zie Buquoi.
| FD |
Deburbure | PlN Burbure (PdC). 1240 Henricus Brebuires, Atrecht (NCJ); ± 1570 Anna Burbure, Dk.(CDT64).
| FD |
de-Burbute | Proven. Dép. Wezembeek.
| EV |
Deburchgraeve | cf. de Borchgrave.
| JG |
Deburck | zie Duburque.
| FD |
Debure | 1174 «Clarenbaldus de Bure» Cart-Orval, 1229 « Volklodo de Bure» CartValDieu, 1595 «Jean de Bure [vendeur de cervoise]» Bouffioulx; nom d’origine: Bure (Tellin, arr. Neufchâteau).
| JG |
Debure | Bur(r)e: PlN Bure (N, Meuse, Moselle). 1100 Goderanno de Burs (ASH).
| FD |
Deburge | Deburges, De Burge, De Burges. Nom d’origine qui peut être Bouge, 1221 «Burges» (Nr), mais aussi Bourges, à Momignies (Ht).
| JG |
Deburge(s) | 1. Var. van Debouge. PlN Bouge (N): 1221 Burges. – 2. PlN Bourges (Cher) of in Momignies (H). 1392 Jan de Bourges, Ktr. (SR f° 7).
| FD |
de-Burges | Proven. Bourges (Ville fr.).
| EV |
Deburghgrave | cf. de Borchgrave.
| JG |
de-Burie | Proven. Bury (Loc.).
| EV |
de-Burlet | Proven. Brulet (Dép. Hemptinne). V. Breuil.
| EV |
Debury | Deburie, Bur(r)y, Bur(r)i: 1. PlN Bury (H). 1275 Colais Buris, Nijvel (HERB.); 1285 Gonthiers de Buri, Dk. (TdT). – 2. PlN Bury (Oise). Evtl. Burey (Eure, Meuse). 1383 Nicole de Burry = de Beurey (MARCHAL).
| FD |
Debury | Nom d’origine: Bury (Ht).
| JG |
Debus | Debusse, De Bus. Nom d’origine: anc. fr. bus ‘bois’ ou moy. néerl. busch (de même sens).
| JG |
Debus | zie Dubus.
| FD |
Debuscher | Debusscher, De B-, Debusschere, De B-, De Busser, cf. Debosscher.
| JG |
Debusne | zie Beugnies.
| FD |
Debusse | zie de Busse.
| FD |
Debusseré | zie Bouchery, Boseret.
| FD |
De-Busserolle | Proven. ,,Petite buissière » (L.D.). N° 243.
| EV |
Debusson | zie Buisson.
| FD |
de-Busson | V. Buisson.
| EV |
Debut | (NF de l’Entre-Sambre-et-Meuse). Sans doute nom d’origine: But, à Moulbaix et Hacquegnies (Ht) ou plus généralement de w. bu ‘bois’, précisément attesté dans la région de Charleroi (cf. L. Remacle, Le toponyme wallon bou(bu, …), DW 12, 1984,8-14).
| JG |
Debut | 1. PlN But in Moulbaix en Hacquegnies (H) (J.G.). – 2. Zie (de) But. – 3. Spelling voor Debus.
| FD |
de-Butte | Proven. ,,Du tertre ». (L. D.).
| EV |
Debuy | zie Dubus.
| FD |
Debuyne | zie Beugnies.
| FD |
Debuys | zie Dubus, de Buys.
| FD |
Debuyser | De B-, Debuysere, De B-, Debuysscher, De B-, De Buysser, De Buyzer. Surnom: moy. néerl. baser ‘buveur’.
| JG |
Debuyst | De Buyst. Surnom: moy. néerl. buust, buyst ‘gourdin, massue’.
| JG |
Deby | Debye. 1429 «Renaît dé By» CoutStavelot, 1613 «Jean de By» BourgNamur; nombde résidence: w. bî ‘bief (fréquent en topon.) plutôt que var. de Debie.
| JG |
Deby(e) | 1. PlN W. bî, Ofr. bief: kanaal. 1429 Renart de By, Stavelot (J.G.). – 2. Zie de Bie.
| FD |
Debyser | Debyzer, cf. De Bijser.
| JG |
Deca | Surnom : moy. néerl. ça ‘choucas’ ou var. de Decat. Decabooter, De C-. Surnom: néerl. kabouter ‘lutin, petit drôle’.
| JG |
Deca | zie de Ca.
| FD |
Decadt | cf. Decat.
| JG |
Decaerlé | Decaerle, de Caerlé, -le: Verhaspeling van De Ka(a) (Oud Land van Aarschot 1975-1976).
| FD |
Decaesstecker | Decaestecker, -eker. Nom de profession: moy. néerl. caessticker ‘marchand de fromage’.
| JG |
Decaffemeyer | Decafmeyer. Nom de métier, de métayer ou de batteur au fléau, d’après moy. néerl. ca/’balle du grain; chose sans valeur’.
| JG |
Decagny | Deca(i)gnie, Decaigny, Dekany, Ca(i)gnie, Ca(i)gny: PlN Cagny (Aisne, Calvados, Somme). 1298 Gautier de Caigny, Noyon (MORLET); 1468 Jean de Caigny, Tielt (Par. 1983,114-148).
| FD |
Decaillon | Decalion: PlN Ecaillon (Nord). 1285 Grar d’Ecaillon, H (CCHt).
| FD |
Decaine | Forme pic. de Dechesne, comp. Dequêne.
| JG |
Decal(l)onne | zie van Caloen.
| FD |
Decallais | Nom d’origine: Calais (PdC). de Callatay, -ay. NF hongrois: Kalatay (= de Kalata), avec adjonction de la particule de comme marque d’entrée dans la noblesse belge.
| JG |
Decallais | zie Calais.
| FD |
Decallonne | Nom d’origine: Callonne (Ht).
| JG |
Decaltu(t) | Decalut, cf. Decaluwe, -é.
| JG |
Decalut | Decallu(t): W. adaptatie van De Caluwe (HERB.)?
| FD |
de-Calut | Proven. Chaleux (Dép. Furfooz et Hulsonniaux). N° 79, 80.
| EV |
Decaluwaert | De Cahvaert. Surnom: moy. néerl. calwaert ‘tête chauve’.
| JG |
Decaluwe | -é, De Caluwe, -é, Decallu, -ut, Decalut. Surnom: moy. néerl. calu ‘chauve’, caluwe ‘calvitie’. – Bibliogr. : F. Debraban-dere, Callewaert en De Caluwe, dans De Leie-gouw34, 1992, 151-2.
| JG |
de-Caluwé | Proven. ,,Du gué aux berges dénudées ». (L.D.).
| EV |
Decam | zie Dechamp(s).
| FD |
Decambray | Cambray(e), Cambrai, Cambré: PlN Cambrai (Nord), Ndl. Kamerijk. 1216 Cardin Cambrai; 1246 Ava de Cambrai, Atrecht (NCJ).
| FD |
Decambron | Cambron, Ouabron, Cambron, Cameron: PlN Cambron (H). 1231 Jakemes de Camberone, Dk. (SMTI); 1279 Jehans Cambrons, Bergen (PIERARD); 1374 Jan Cameroen, Gb. (SCHR.). De Cambry: PlN Cambry in Isières (H) en Wasmes (H).
| FD |
de-Cambry | Proven. Loc. fr. (Oise),
| EV |
Decamk | Decamp(s), Decan(dt), Decanck, -ncq, -ng, zie Decamp(s).
| FD |
Decamp | Decamps, Decam, cf. Descamps.
| JG |
de-Camp | V. Champ.
| EV |
de–Campo | Italianis. de Du Champ. V. Champ. N°59.
| EV |
de-Camps | V. Champ.
| EV |
Decancq | De Canck (NF de la région de Rou-lers, où il est attesté depuis 1640). Pour De-brab., var. flam. de De(s)camps.
| JG |
Decannière | zie Decarnières.
| FD |
de-Cannière | V. Carnières.
| EV |
Decanq | Decant, De Cant, zie Dechamp(s).
| FD |
Décante | Adaptatie (NF) van De Ganter.
| FD |
Decantère | Decantre. Nom de profession : moy. néerl. canter ‘chantre’.
| JG |
Decap | Surnom: moy. néerl. cappe, cap ‘manteau’.
| JG |
Decapmaker | -aeker. 1326 «Jan de Capma-kere» Ypres; nom de métier: fabricant de capes, de manteaux [FD], cf. Decap ci-dessus.
| JG |
Decard | Decart. Surnom: moy. néerl. caerde, carde ‘chardon, carde’.
| JG |
de–Cardaillac | Proven. N. de lieu du S.O. de la France.
| EV |
de-Caritat | N. ital., De Caritato, francisé.
| EV |
Decarme | Decarne, zie Ducarme.
| FD |
Decarme | Decarne. 1753 «Jacques Decarme (orig. d’Arville)» BourgLiège; forme pic. de charme (arbre).
| JG |
Decarnière | -es. Nom d’origine : Carnières (Ht), etc. (= bois de charmes).
| JG |
Decarnière(s) | de Carnière(s), Carnière, Decannière, (de) Cannière, Can(n)iere, Ca(u)nière: PlN Carnières bij Thuin (H) of bij Kamerijk (TW). Carnière < Lat. carpinaria: hagebeukenbos. 1348 Jacobi de Karniere, Ktr. (DEBR. 1971); 1349 Lotart Descarnières, Dk. (TdT).
| FD |
de-Carnières | V. Carnières.
| EV |
Decarnoncle | Surnom: adaptation française de moy. néerl. carbonkel ‘escarboucle’ ?
| JG |
Decarnoncle | zie (de) Carnonckel.
| FD |
Decarpenterie | Decarpentrie, Decarpentry. Forme pic. de charpenterie.
| JG |
Decarpentier | Néerlandisation de la forme pic. de fr. charpentier, cf. Carpentier.
| JG |
Decarpentrie | -tries, -terie(s), -try, Descarpent(e)rie, -tri(e)s, -try: Pic. carpenterie: timmerwerk. Vgl. Carpentier. BerBN van de timmerman. Of naar de PlN: timmermanswerkplaats.
| FD |
Decart | cf. Decard.
| JG |
de-Cart | Proven. Quartes (Loc.).
| EV |
Decarte | Decartes. 1621 «Nicolas de Carte (de Wigny/Sedan)» émigré en Suède; nom d’origine: Quartes (Ht), etc. Comp. le NF Descartes.
| JG |
Decarte(s) | Decart, Descarte(s), Discarte, Disca(rt): PlN Quartes (H), Quarte in Pont-sur-Sambre (Nord). 1284 Maroie de Quarte, Dk. (TdT).
| FD |
de-Cartier | Proven. Quartier, «District » (Droit ancien).
| EV |
de-Cassembroot | Proven. Kassem-broek (Dép. Bonheide),
| EV |
de–Cassères | Proven. Cassières. ,,Lieux planté de chênes ». N° 242.
| EV |
Decasteau | Decastiau, -iaux. 1499 «Jehan de Casteaux» TerrierNaast; nom d’origine: Cas-teau (Ht), ou d’un endroit appelé castiau, forme pic. de château.
| JG |
Decasteau | zie Ducastel(le).
| FD |
Decastiau(x) | zie Ducastel(le).
| FD |
de-Castiau(x) | V. Castiau(x).
| EV |
Decat | De C-, Decatte, Decadt. Surnom: moy. néerl. catte, cat ‘chat’. Cf. aussi Deçà.
| JG |
Decatoire | zie Catoir(e).
| FD |
Decauchy | zie Cauchie(s).
| FD |
Decaudaveine | PlN Camp d’aveine: haverveld. Vgl. Haverkamp. 1241 Joh. Camp d’Avene, Oc. (MORLET).
| FD |
Decaurcelle | zie Decourcelle(s).
| FD |
Decausmacker | De Causmaecker, De Cause-maeker, De Coussemaker. 1324 «Petrus Causemakere» = 1327 «Pietren den Couse-makere» Courtrai; nom de profession: moy. néerl. cousemaker ‘fabricant de chausses’.
| JG |
de–Cauville | Proven. Scoville. Dép. Mohiville.
| EV |
Decaux | 1. Décaux < Ofr. descaus : ongeschoeid. Zie Dechaux. – 2. Zie Caux.
| FD |
Decavel | Decavele. 1268 «Riquardus Cavel» DettesYpres; moy. néerl. cavel(e), néerl. kavel ‘lot, parcelle’, surnom de qqn qui tire la loterie, qui attribue des parts par loterie [FD].
| JG |
de–Cazenave | Proven. (N. fr.). Case neuve, ,,Maison neuve ».
| EV |
Deccache | zie Dezecache.
| FD |
Deccuber | cf. Decub(b)er.
| JG |
Deccuper | cf. Decuyper.
| JG |
Decefawe | cf. Dessefawe.
| JG |
Decefawe | zie Dessefawe(s).
| FD |
Decelle | Decelles. Nom d’origine: Celles, nom de trois communes de Wallonie (prov. Hai-naut, Liège, Namur), certaines représentant le lat. silva, une autre le lat. cellula.
| JG |
de-Celle | Proven. Celles (Loc).
| EV |
Decelle(s) | Deselle: PlN Celles (H, LU, N) of Selles (o.m. PdC). 1305 Bauduin de Celles, Bergen (PIERARD).
| FD |
Decellier | Fr. cellier (chambre à provisions), surnom de cellérier?
| JG |
Decellier | zie Ducellier.
| FD |
Décembre | Decembry: Naar de naam van de maand december? Of volksetymologisch < Dechambre, resp. Dechambry. PlN Chambry (Aisne, Seine-et-Marne).
| FD |
Décembre | Surnom, d’après le nom du mois, p.-ê. comme nom d’enfant trouvé. – Au génitif lat. : Decembry.
| JG |
de–Cembry | Proven. Sembrie (Dép. Chaudf ontaine).
| EV |
Decendre | Decender, zie Descendre.
| FD |
Decercq | PlN Chercq (H). 1304 Jehans de Cerk; 1329 Lotart de Cherck, Dk. (TdT).
| FD |
Decerf | 1. Zie Lecerf(f). – 2. In de Westhoek ook spelling voor De Kerf (DUPAS 159).
| FD |
Decerf | de Cerf, Decherf (forme pic.). 1320 «Johanne de Cervo, milite» Fize-Fontaine, 14e s. «Gérard de Chier, demeurant au chierf» Hemricourt (BTD 26, 275), 1486-87 «Pirar de Cerf» TerreJauche, 1542 «Loys du Cerf» BourgNamur, 1602-3 «Ottelet du Cerf» TerriersNamur ; avec de mis pour du (w. de), probabl. nom d’enseigne, cf. une maison du « Cerf Noir » et une du « Cerf Rouge », à Liège (BTD 26, 267).
| JG |
de–Cerf | Proven. L.D.
| EV |
Deceukeleer | De Ceukeleire, Dekeukelaer, -aère, De K-, De Keukeleire. Moy. néerl. cokelaar, couk- ‘magicien, jongleur’.
| JG |
de-Ceukeleire | 1. Proven. Couckelaere (Loc.). — 2. Passe-temps. De Kegelaar, ,,Le joueur de quilles ».
| EV |
Deceulaer | De C-, De Ceulaerde. Avec l’article de, var. néerl., avec voyelle palatalisée (o > eu), de Collar(d) [FD].
| JG |
Deceuleneer | De Ceuleneere, Deceulener, Deculenaire (forme francisée). Ethnique: néerl. keulenaar, habitant de Keulen ou Cologne.
| JG |
Deceuninck | De C-, Deceunink, De C-. Surnom: néerl. koning ‘roi’.
| JG |
Deceur(t) | Decoeur, Decour(t), Duc(h)oeur, C(h)oeur: 1. PlN Koeur (-la-Grande & la-Petite) (Meuse) < Lat. corylu: hazelaar. 1454 Jan de Cuer, Th. (PARM.); 1624 Jan de Ceure; 1625 Jan de Couer (LVL1971,451). – 2. Huisnaam Le Coeur: Het hart, b.v. 1609 Le Coeur d’Or in Luik (RENARD 274). Zie ook Lecoeur.
| FD |
Deceuster | De C-. Nom de profession: néerl. koster ‘sacristain’.
| JG |
de–Ch(i)ef | V. Dechievres et Delchef.
| EV |
de–Ch(i)èvres | Proven. Chièvres (Loc.). Synon. : Quiévreux.
| EV |
Dechaene: | Wsch. = Dechaine.
| FD |
de-Chaffoy | Proven. N. franc. ,,Lieu disposé en estrade ».
| EV |
Dechaîne | cf. Dechesne.
| JG |
Dechaine, | zie Duchêne.
| FD |
Dechaineux | Decheneux, Dechêneux. 1692 «Marie Decheneux (orig. de Logne)» Bourg-Liège; nom d’origine: Chaineux (Lg), etc. (= bois de chênes).
| JG |
Dechaineux | zie Chaineux.
| FD |
de-Chaineux | Proven. Loc.
| EV |
Dechainois | Nom d’origine: Chainoit, collectif en -oit de chêne, fréquent en toponymie.
| JG |
Dechainois | Verspreide PlN Chênois: eikenbos. Vgl. Pic. Duquesnoy.
| FD |
Dechambre | Deschambre. Fr. chambre, cf. aussi Delchambre.
| JG |
Dechambre | zie Delchambre.
| FD |
de-Chambre | Proven. V. Cambre.
| EV |
Dechamp | Dechamps. 1751 «Piere Dechamp du moulin du Ruy» La Gleize; fr. champ (topon. très fréquent), cf. aussi Deschamps.
| JG |
Dechamp(s) | Dechand, Deschamp(s), de Schamp, Des(s)chans, de Schans, Deschanck, Derschamp, Dersjant, Duchamp(s), Duchampt(s), Duchant, Dichamp, -ant, Decamp(s), Decams, Descamp(s), Décamp(s), Descampe, Descampt, Decam, de Kam(p), Decanck, Decan(c)q, Decang, Decamk, Decant, de Cang, de Can(d)t, Descan(s), Ducamp(s), Dequan(t), Dequand, Le Cam, Le Ouan(g), Lescan: PlN Fr. champ, Pic. camp: veld. 1230 Rogero des Cans = 1242 Rogero de Campis (SMTI); 1317 Andrieu des Chans, Ip. (MANTOU1972,494); 1317 Jehan des Cans, Ktr. (DEBR. 1971); 1395 Romain Descamps = 1394 R. Deschans, Mkr. (DEBR. 2000); 1664 de Candt = 1666 de Can = 1667 de Cant = 1678 de Champ = 1697 de Scan, Rs. (MVNi964,7o).
| FD |
de–Champ(s) | Proven. V. Champ.
| EV |
de–Chanaud | Chagne, ,,chêne ». Chagnaud, ,,Petit chêne ». N° 242.
| EV |
Dechanet | 1. PlN Chanet (Aube, Cantal)? – 2. Zie Duchesnet.
| FD |
Dechanet | Dé- (NF hesbignon). Nom d’origine: Chanet, e.a. commune d’Argançon (Aube) et donc NF importé de France; sinon var. de Dechany, dont l’aire de distribution est assez similaire.
| JG |
Dechange | 1260 «Gerardum de Cambiis» = 1307 «Gerars de Changes» AnthrLiège, 1427-33 «Jean des Changes», 1476-77 «Robert du Cambge ou des Canges» ÉchHuy; surnom de banquier ou nom de maison, d’après la maison des changes (cf. E. Renard, BTD 26, 279).
| JG |
Dechange | Duc(h)ange, Cange, Cangé: Fr. change, Pic. cange: wissel. BerBN van de geldwisselaar. PlN Cange in Villers-Pol (Nord); Le Change (LU) (TW). 1260 Gerardum de Cambiis; 1307 Gerars de Changes; 1307 Lambuce del Kange, Luik (RENARD 279); 1309 Robert du Cange, Senlis (MORLET); 1419 Estiévenart dit du Cange (receveur de Hainaut) (CCHt).
| FD |
de-Change | Proven. Chanxhe (Loc.).
| EV |
de-Changy. | Proven. Loc. fr.
| EV |
Dechanxhe | Nom d’origine: Chanxhe, à Spri-mont (Lg).
| JG |
Dechany | Nom d’origine: p.-ê. Chany, à Cordes (arr. Ath), mais le NF est nettement concentré dans la vallée de la Meuse entre Liège et Huy ; ce NF est attesté aussi en diverses régions de France.
| JG |
Dechany | PlN Chany in Cordes (H).
| FD |
de–Charleroy | Proven. Charleroi (Loc).
| EV |
Decharneux | Nom d’origine: Charneux (arr. Verviers), etc.
| JG |
Decharneux | zie Charneux.
| FD |
de-Charneux | Proven. Loc.
| EV |
Dechatillon | zie Castillion.
| FD |
Dechau(x) | Deschaux, Duchau, Duçau, Chau: 1. Verspreide PlN Chaux. 1385 Guillaume de Chaux (MARCHAI). – 2. De(s)chaux kan een spellingvar. zijn van Déchaux, Ofr. descaus: ongeschoeid, blootsvoets. Zndl. diskals: ongeschoeide karmeliet. 1209 Tieri Descauc; 1207 Isabel Descauce; 1231 Wautiers Discalciatus, Atrecht(NCJ).
| FD |
Dechaux | Fr. déchaux ‘déchaussé’ FEW 3, 91b, notamment surnom populaire des carmes déchaux.
| JG |
Dechef | Decheiver, zie Dechèvre.
| FD |
Dechef | Dechief. Le NF étant surtout hennuyer, probabl. nom d’origine: Chièvres (Ht), avec prononciation relâchée de la finale; ou bien, en région liégeoise, surnom: anc. fr. chief ‘tête; bout’, w. liég. tchîf FEW 2, 334a, cf. 1599 «Art de Cheff» AnthrLiège. Cf. aussi Delchef.
| JG |
de-Chef | V. De Ch(i)èvres. V. Delchef.
| EV |
Dechemexhe | cf. Dekemexhe.
| JG |
Dechene | Dechène, Dechêne, Dechenne, Dechesne, Dechaîne. 1627 «Colas de Chaines» émigré en Suède, 1760 «Jean-François Dechesne» BourgLiège; fr. chêne (topon. fréquent).
| JG |
Decheneux | Dechêneux, cf. Dechaineux.
| JG |
Decheneux | zie Chaineux.
| FD |
de–Cheneux | Proven. Chaineux (Loc.). V. Chêne.
| EV |
de–Chenne | Proven. V. Chêne.
| EV |
Dechentenne | de Chentinnes, Chantinne: PlN Chentinnes in Jandrain (WB). 1230 Cholino de Chemines, LU (CVD).
| FD |
Dechentinnes | 1525 «Goffin de Chentinnes» BourgNamur; nom d’origine: Chentinnes, à Jandrain-Jandrenouille (BrW).
| JG |
de–Chentinnes | Proven. Gentinnes (Loc.).
| EV |
Decher(t) | Decherf, zie Lecerf.
| FD |
Decherf | cf. Decerf.
| JG |
de–Chesne | Proven. V. Chêne.
| EV |
Dechesne(s) | zie Duchêne.
| FD |
de–Chestret | Proven. ,,Du fortin ».
| EV |
Dechevez | (NF liégeois). Nom de résidence ou d’origine: probabl. anc. fr., anc. w. chavée, chevée ‘chemin creux’, bien que la forme liég. soit havéye.
| JG |
Dechevez | PlN Ofr. chavée, W. chevée: holle weg.
| FD |
de-Chevez | Proven. C(h)avée. V. Cave.
| EV |
Dechevis | Nom d’origine: Le Chevis, à Chimay (Ht).
| JG |
Dechevis | PlN Le Chevis in Chimay (H).
| FD |
Dechèvre | Dechièvre, Deschiever, Dechevres, Decheiver, Dechef, Delchef(fe), Dechi(e)f: 1. Fr. chèvre, W. tchtve, chief. geit. BN voor een geitenhoeder of naar de huisnaam. 1373 Closkinus dictus délie Chivre = 1396 Clous délie Chievre; 1442 maison de Chivre; 1557 Noël délie Chieff; 1599 Art de Cheff, Luik (RENARD 275); 1403 Gérard de Chierf, Luik (ISP). – 2. Dechèvre = De Chièvres. PlN Chièvres (H). 1127 Theodericus de Cirvia (DEBR. 1980′); 1188 Errembaldi de Cievere, H (SMT I); 1280 Jakemes de Cirve=J. de Chirve, Bergen (PIERARD).
| FD |
Dechièvre | Dechèvre, -evre, -êvre, Dechèvres, -evres. 1613 «Gérard Dechièvre» Bourg-Dinant; nom d’origine: Chièvres (Ht). Comp. aussi Dech(i)ef, Delchef.
| JG |
Dechilly | Probabl. var. flam. de Desilly.
| JG |
de-Chimay | Proven. Loc.
| EV |
Dechirot | (NF de Comines). Peut-être nom d’origine, mais le Chirot (nom de ruisseau) se situe à Saint-Gengoux-le-National (Saône-et-Loire); sinon var. de Désirot?
| JG |
de–Chisseau | Proven. ,,Des masures » (Dial. franc.). Synon. : Desc(h)aseaux.
| EV |
Dechmann | D. FN Deichmann: dijkman, dijker of bewoner van een dijk.
| FD |
de-Choiseul | Proven. Anc. duché et loc. fr.
| EV |
Decin | Dessin, Des(s)ain(s), Des(s)aint, de Saint: 1. PlN (Ramegnies-)Chin (H). 1134 Gilionis de Cin; 1296 Yzabiel de Chin, Quiévrain (CSWI). Zie ook Desein. – 2. Zie Dessain(s). Vgl. Deckenpfronn (BW).
| FD |
Deck | au génitif: Deckx. Forme réduite à la syllabe accentuée (apocope) de moy. néerl. decker ‘couvreur’.
| JG |
Deck | Decke, Decken(s), Deckx, Decq: Patr. Bakervormen van Germ. diet-naam. Vgl. Dickens. 1298 Waltero Dec, Bg. (VERKEST).
| FD |
Deck | V. TAD (Tak).
| EV |
Deckeizer | Deckeyser. Surnom: néerl. keizer ’empereur’.
| JG |
Deckel, de | zie Dekker.
| FD |
Deckelver | zie Carvers.
| FD |
Deckemin | Deckminck, Deckmyn. Néerlan-disation du NF pic. Du Quemin (= du chemin).
| JG |
Deckemin | Deckmyn, -ijn, -in(ck), Dac(q)mine: Pic. Du Kemin/Du Gamin, Fr. Duchemin: van de Wege. 1421 Guillebert Desquameins; 1425 Guillemet Descamaing, Templeuve (PARM. 60); 1627 Deckemyn, Lauwe (KWII).
| FD |
Decken(s) | zie Deck.
| FD |
Deckenbrunnen | Deckdenbronden, -branden: D. PlN.
| FD |
Decker | au génitif: Deckers. 1286 «Godescalc li Deckere» = 1287 «Godescal de Deckere» Det-tesYpres; nom de métier: moy. néerl. decker ‘couvreur’ ; cf. aussi Deck.
| JG |
Decker(s) | V. Dekker.
| EV |
Decker, (de) | Deckers, zie (de) Dekker.
| FD |
Deckeyser | V. Keizer.
| EV |
Deckeyser | zie (de) Keizer.
| FD |
Deckeyzer | cf. Deckeiser.
| JG |
Deckmyn | cf. Deckemin.
| JG |
Deckmyn | Deckx. V. TAD (Tak).
| EV |
Deckmyn | -in(ck), zie Deckemin.
| FD |
Deckx | cf. Deck.
| JG |
Deckx | zie Deck.
| FD |
Declair | zie de Cleer.
| FD |
Declairfayt | Declerfayt. Nom d’origine: Clairfayts (Nord), etc., cf. aussi Clairfayt, Clerfayt.
| JG |
Declairfayt | zie Clairfays.
| FD |
Declaive | zie Declèves.
| FD |
Declat | Declau, zie Deleclos.
| FD |
Declaye | Nom d’origine: Éclaye, à Pondrôme (Nr).
| JG |
Declaye | PlN Eclaye in Pondrôme (N) of Claye (Seine-et-Marne).
| FD |
Declecq | zie de Clerck.
| FD |
Decleer | De Cleer, Decleir, Declère. Soit surnom: moy. néerl. cleer, var. de claer ‘lumineux, radieux, brillant’, soit var., avec traduction de l’article, de Lecler(c) [FD].
| JG |
Declef | zie Leclef.
| FD |
Decler | zie de Cleer.
| FD |
Decler(c)que | 1. Spelling voor De Clerck. – 2. PlN Clerques (PdC). 1320 Baudin de Clerkes; 1341 Gys de Clerkes, Clerques (DF VII). – 3. Evtl. PlN Klerken (WV). 1217 Theodericus de Clerkes; 1359 Jaque de Clerckes, Ip. (DF VII).
| FD |
Declerc | zie de Clerck.
| FD |
Declercq | de Clercq [23e NF le plus fréquent en Belgique], Declerck, De C-, Declerk, De C-, Deklerck, De K-, Deklerk, De K-, etc. Nom de profession: néerl. klerk ‘clerc, greffier’.
| JG |
Declère | cf. Decleer.
| JG |
Declère | zie de Cleer, Leclerc.
| FD |
Declerfay(t) | zie Clairfays.
| FD |
de–Clerfay(t) | V. De Clairfayt. -Clève. Proven. Clèves. (Loc. al-lem. et ancien duché). N° 216.
| EV |
Declety | Decléty. Nom d’origine: Cléty (PdC).
| JG |
Decléty | PlN Cléty (PdC). 1193 Hugone de Kelti; 1325 Jehan de Cleti(DF VII).
| FD |
Declève | De C-, Declèves, Desclève. Nom d’origine: Clèves (Rhénanie), mais la répartition massive en Hainaut peut inciter à y voir une autre d’origine, comp. Desclefs et Sclève.
| JG |
Declève(s) | Decleve, Clève, Declaive, Desclève, Delclève: 1. PlN Kleve (NRW). Vgl. Van Kleef. 1385 Henrici de Cleve; 1454 Willem van Cleve, Tg. (TYTGAT); 1484 Oste de Clèves, Dk. (TTT). – 2. Zie de Cleve.
| FD |
Decleyn | Dekleyn, De Cleen, De Cleene. Surnom: néerl. klein ‘petit’.
| JG |
Decloe | Decloo, zie Deleclos.
| FD |
Decloedt | De Cloedt, De Cloet. Surnom: moy. néerl. cloot ‘masse ; bâton à pommeau’ ; au fig. ‘lourdaud’.
| JG |
Decloitre | Decloître: PlN Ofr. cloistre: omheining, omheinde plaats; klooster (Fr. cloître). Vgl. Van Clooster.
| FD |
Decloquement | zie Clockman(s).
| FD |
Declou(x) | Declus, zie Deleclos.
| FD |
de–Clou(x) | Proven. Clos, Enclos (L. D.). N° 249.
| EV |
Decloux | Nom d’origine; var. de fr. clos (= enclos), comp. Recloux. Declusin. Nom d’origine: Clusin, à Wandre (Lg), etc., dérivé de fr. clos (enclos).
| JG |
Declusin | PlN Clusin in Wandre (LU).
| FD |
Decninck | zie (de) Koning.
| FD |
Deco | Decoo, De Coo. 1450 «Colinet de Ko», «Renchon dé Ko» CoutStavelot, 1517 «Gille de Ko» La Gleize; nom d’origine: Coo, à Stavelot (Lg).
| JG |
Deco | zie Decoo.
| FD |
Decobeck | -becq, zie Ecobecq.
| FD |
Decobecq | 1601-2 «David de Cobeck» [analysé Cobèche par Appelgren?] émigré en Suède; nom d’origine: Scaubecq, à Braine-le-Comte (Ht), etc.
| JG |
Decobert | Degobert(s), Degombert: PlN (Mareuil-)Caubert (Somme).
| FD |
Decochez | zie Cochet.
| FD |
de-Cochez | Proven. Chaussée (Loc. et L.D.). (Dial. picard). N° 229.
| EV |
Decock | De C-, Dekock, De K-, Dekok, au génitif: Decox. Nom de profession: néerl. kok ‘cuisinier’ (équivalent du NF Lekeu). Cf. aussi Decocq.
| JG |
Decockère | zie de Koker.
| FD |
Decocq | De C-, Ducocq. 1575 «Florkin de Coc-que» AnthrLiège, 1603 «Katharinne fille de feu Henry de Cock» BourgLiège; généralement var. de Decock, mais dans certains cas, possibilité d’un nom d’enseigne comme «Au Coq hardi» (1750) à Liège (cf. E. Renard, BTD 26, 257). Cf. aussi Cocq, Coq.
| JG |
de-Cocqueau | V. Coq.
| EV |
Decoen | De C-, Decoene, De C-, de Coune. Surnom: néerl. koen ‘hardi’.
| JG |
Decœur | Ducoeur. Probabl. d’un nom d’enseigne comme «Le Cœur d’Or» (1609) à Liège, etc. (E. Renard, BTD 26, 274). Cf. 1624 «Jan de Ceure», 1625 «Jan de Couer», 1629 «Jan Le Coeur», émigré en Suède (Appelgren, 102, qui glose par une var. de Decourt, Del-court [ce qui est douteux]).
| JG |
Decoeur | zie Deceur(t).
| FD |
de-Cœur | V. Decour.
| EV |
Decofour | Du Caufour: van de Kalkoven. BerBN van de kalkmaker, kalkbrander. Vgl. Chaufouraux. 1296 Jehans dou Caufour, PdC (BOUGARD); 1392 van Jehanen Descaufours, Dk. (RAK, SR f° 8).
| FD |
Decohynck | Verschrijving (NF) voor Deconynck (de Koning).
| FD |
Decol(le) | de Col, de Cool: Verspreide Fr. PlN Col < Lat. collis: heuvel, berg. 1569 Joos de Cool, Lichtervelde (DF VIII).
| FD |
Decolle | Particule de + NF Colle, famille patricienne namuroise, depuis 1289.
| JG |
Decollombs | Decolon: Fr. colon: duif. PlN in Thimister (LU). La Colombe in Jouy (Soissons) of Columba (Hesdin-Auxi) (TW). 1300 Johannes de Columba, Dk. (DEBR. 1980); 1386 Andrie de Colon, Bg. (MARCHAL).
| FD |
Decolon | Étant donné la répartition du NF, probabl. nom d’origine: «les collombs», w. as colô, à Thimister (BTD 32, 227 et 65, 67-8) [JL, NFw2]. Cf. aussi le NF Colon (pour lequel, plusieurs explications sont proposées).
| JG |
Decolon | zie Decollombs.
| FD |
de-Colon | Proven. Cologne. (Loc. all.).
| EV |
Decoman | cf. Decooman.
| JG |
Decoman | zie Koopman(s).
| FD |
Decombe(s) | zie Delcombe.
| FD |
Decombel(e) | Decomble, zie (de) Combel.
| FD |
Decombes | Nom d’origine: fr. combe ‘petite vallée’.
| JG |
Decomines | de Commines: PlN Komen, Fr. Comines (H). 1267 Johannes de Commines, Ip. (BEELE). Zie ook Van Komen.
| FD |
Decommene | zie Comeyne.
| FD |
de-Commines | Proven. Loc.
| EV |
Decondé | 16e s. «Jehan de Condé» Châtelet; nom d’origine: Condé-sur-Escaut (Nord).
| JG |
Decondé | Deconde, Condé(s), Conde(z), Condes: PlN Condé (Nord, Marne enz.). 1209 Nicholaus de Condato (DEBR. 1980); 1328 Jehane de Condet, Dk. (TdT).
| FD |
de-Condé | Proven. Seigneurerie française.
| EV |
Deconinck | De C-, de C-, Deconninck, De C-, Deconnink, Deconynck, Dekoninck, De K-, Dekoning, De K-, de Konninck, etc. Surnom: néerl. koning ‘roi’; pour les diverses acceptions du surnom, comp. Leroi.
| JG |
Deconincke | -inque, zie (de) Koning.
| FD |
Decontreras(se) | zie Contreras.
| FD |
Decoo | cf. Déco.
| JG |
Decoo | de Coo, Déco, de Ko(o), Koo, Decoox, Decooz: PlN Coo (LU). 1298 Joh. de Ko = J. de Co, Bg. (VERKEST); 1494 Colla de Quoo, Stavelot (ASM II).
| FD |
Decook | au génitif: Decoox. Nom de profession: moy. néerl. cooc, coke’, var. de Decocq.
| JG |
Decook | Decooq, zie (de) Kok.
| FD |
Decooman | De Cooman, Decoopman, De C-, Decoman. Nom de profession: moy. néerl. coopman ‘marchand’.
| JG |
Decoorde | zie Descordes.
| FD |
Decoox | cf. Decook.
| JG |
Decoox | Decooz, zie Decoo.
| FD |
Decoquibus | -but, zie Cocquibus.
| FD |
Decoquibus | Dequoquibus. Particule de + NF Coquibus (cf. ce nom) ; pour E. Renard (BTD 26, 258), sobriquet d’un régent de collège.
| JG |
Decord | cf. Decort.
| JG |
Decorde | Decordes, de Cordes. 1602-3 «Guillaume Decorde» TerriersNamur; nom d’origine: Cordes (Ht).
| JG |
Decorde(s) | de Cordes, Decoorde: PlN Cordes (H). 1080 Stephani de Cordis (Dip. 261); 1123 Gualteri de Corda, Dk. (SMTI); 1281 Jehans de Cordes, Dk. (TdT); 1377 Jhan Descordes, Ktr. (V 86 v°).
| FD |
de-Corde(s) | Proven. Cordes (Loc.).
| EV |
Decordier | De C-. Particule de + NF Cordier.
| JG |
Decordier | zie Cordier.
| FD |
Decormon | PlN Cormont (PdC). 1348 demisele de Cormont, St.-Omaars (DF VIII).
| FD |
Decornet | Décorné, Decorné (formes remotivées). Particule de + NF Cornet ou bien nom de résidence, comp. Ducornet, -ez.
| JG |
Decornet | -é, zie Ducornet.
| FD |
Decort | De C-, Decorte, De C-, Decord, De-cordt, Dekort, De K-. 1695 «Jean-Antoine Decort» BourgNamur; surnom: néerl. kort ‘court, de petite taille’.
| JG |
Decorti(l)s | Decorty, zie Decourtil.
| FD |
Decortis | Decortils, Decorty, Decourtis, De C-, Decourty. 1250 «Adam de Cortis» Cortil-Wodon, 1354 «Gerar de Cortis escuwiers» CartValDieu, 1525 «Baudo de Courtil», 1566 «Philippe de Courti» BourgNamur; nom d’origine: w. corti, fr. courtil, très fréquent en toponymie, ainsi Cortil-Wodon (Nr), Cortils, à Mortier (Lg), etc.
| JG |
de-Cortis | Proven. Corthys (Loc.).
| EV |
Decorwée | Decorvet, Décorvet: PlN Corwées in Gilly (H).
| FD |
Decorwée | Surnom: w. di corwéye, fr. de corvée ‘travail gratuit dû au suzerain; prestation en nature’ FEW 2, 1226b; ou bien nom d’origine: Corvées, w. aus convéyes, à Gilly (Ht).
| JG |
Decossaux | Decosseaux. Particule de + NF Cosseau (pic. cossiau ‘cosse de pois, etc.’ FEW 2, 826 b).
| JG |
Decossaux | -eau(x), zie Cosseaux.
| FD |
de-Cossaux | Proven. Causseau, ,,Terr. de nature calcaire, inculte ». (Fr.).
| EV |
Decoste | Surnom : moy. néerl. cost, coste ‘contrée, côte’ ou var. du suivant.
| JG |
Decoster | De C-, Dekoster, De K-, Decostere, De Costere, Decostere, Decostre, Dekeuster, De K-, etc. Nom de profession: moy. néerl. coster ‘sacristain’.
| JG |
Decot | Surnom: p.-ê. moy. néerl. cote ‘cotte’; toutefois le NF est majoritairement hennuyer.
| JG |
Decot | zie de Cot, Descotte.
| FD |
de-Côte | Proven. V. Côte.
| EV |
Decotenie | Decotignie(s), zie Decottignie(s).
| FD |
Decotte | zie de Cot, Descotte.
| FD |
Decottignie(s) | -y, Decottegnie, Decote(g)nie, Decottenie(r), Decotignie(s), Cottignie(s), -iers, Cottigny, Cottegny, -ie(s), Co(u)tigny, Cottegnye, Cottenie(s), Cotteny(e), Coteny, Cottini(e), Cout(t)eneye, Couttenye, Co(u)ttenier, Cottenje, -je, -jié, Coudenys, -ijs, -is, Coudenie, Codenys, Codenie, Codnis: PlN Cottignies in Wasquehal (Nord). 1321 Jaquemes de Cotignies; 1450 Pieter de Cottignies, Ktr. (DEBR. 1972); 1663 Jan Cottignies; 1684 Rogier Cottenies; 1602 Antheunis Cothenys; 1762 Gabriel Cotteniers, St.-Denijs WV (KWII). – Lit.: F. DEBRABANDERE, LG1983,205-7.
| FD |
Decottignies | De C-, Decottignie, -y, Deco-tenie. Nom d’origine : Cottignies, à Wasquehal (Nord), d’où le nom du chansonnier lillois François Cottignies, dit Brûle-Maison (1678-1740).
| JG |
Decoudin | PlN Coudun (Oise). Vgl. FN Decodyn in PdC 1820 (BERGER). 1311 Thomas de Coudun (MORLET).
| FD |
de-Coulange | Proven. Loc. fr.
| EV |
Decoulx | zie Decoux.
| FD |
Decoupigny | zie Coupigny.
| FD |
Decour | Decourt. Nom d’origine: fr. cour < lat. curtis ‘espace clos, bâtiment de ferme’; cf. Delcourt.
| JG |
Decour | zie Decour(t).
| FD |
de-Cour | Proven. Court (Loc. et L. D.). V. Court.
| EV |
Decour(t) | 1. Zie Delcour(t). – 2. Zie Deceur(t).
| FD |
Decourcelle | Nom d’origine: Courcelles (Ht), etc.
| JG |
Decourcelle(s) | Decourselle, Decaurcelle, Courcelle(s), Courselles, Coursel(le), Corselle, Courchelle, Corcel(l)is, (van) Corsel(l)is: PlN Courcelles (H, PdC). Ook gemigreerde PlN in Wevelgem (DF VIII) en Rollegem: 1439 van zinen goede te Courchelles in Rodelghem = te Courseeles (FERRANT 252). 1257 Nicolon Courceles; 1270 Emme de Courceles, Atrecht (NCJ); 1297 Hellins de Courcieles, Dk. (TdT); 1393 Jehan de Courchelles, Ktr. (DEBR. 1972); 1489 Willem Courcheelis = 1522 W. Courchelles, Ktr. (RAK).
| FD |
Decourrière | Nom d’origine: Courrière (Nr), etc.
| JG |
de-Courrière | V. Courrières.
| EV |
Decourrière(s) | PlN Courrière (N, H), Courrières (PdC). 1298 Everardi de Courieres, Bg. (VERKEST); 1479 Pieter de Courieres, Valencijn (PARM.).
| FD |
Decourtier | Particule de + NF Courtier.
| JG |
Decourtil | Decourtit, -is, -y, Decorti(l)s, Decorty, Courtil: PlN Co(u)rtil < Lat. curtile: kleine hoeve. Cortil-Noirmont (WB), Cortils in Mortier (LU), Courtil in Bovigny (LX), Courtils (Manche). 1313 Egidius de Courtix, Oc. (MORLET); 1565 Léonard de Courtil, WB(AW).
| FD |
Decourtis | Decourty, cf. Decortis, Decorty.
| JG |
Decourtray | Courtray: PlN Courtrai : Kortrijk (WV). 1201 Willaume Courtrai, Atrecht (NCJ); 1217 Daniel de Curtrai (CVT); 1297 Willaumes de Courtrai, Dk. (TdT); 1394 meestre Janne de Courtray omme dat hi te rade was metten goeden lieden vander wet van Curtrike, Ktr. (DEBR. 1970). – Lit.: F. DEBRABANDERE, LG1962,117-127.
| FD |
Decourtray | Nom d’origine: Courtrai (FlOcc).
| JG |
de-Courty | V. Corti(l).
| EV |
Decout | 1. PlN Ecoust-Saint-Mein (PdC). 1323 Wybert d’Escout, Atrecht (NCJ). – 2. Evtl. spelling voor Decoux. – 3. PlN Ecout in Tilques en St.-Omaars (PdC). 1287 Aelis dame Decout, St.-Omaars; 1198 Eustachius de Echout, Tilques (DF III).
| FD |
Decoutere | Decouttere. Var., avec traduction de l’article fr., de Lecoutre, Lecoutere (anc. ft. castre ‘sacristain’) [FD].
| JG |
Decoutere | V. Kouter.
| EV |
Decouvreur | 1. Zie Couvreur. – 2. PlN Couvreux in Dampicourt (LX).
| FD |
Découvreur | De C-. Particule de + NF Couvreur. À moins qu’il ne s’agisse de l’anc. fr. descovreor ‘éclaireur’, fr. découvreur Gdf 2, 570 [MH], mais c’est moins probable.
| JG |
Decoux | Decoulx, Decout: PlN Coux in Maillen (N), Coux (Ardèche, Char.-Mar., Hte-Vienne, Dordogne), Coulx (Lot-et-Garonne). 1555 Franchois de Cou; 1583 Denis Decoux, Namen (RBN).
| FD |
Decoux | w. nam. Dècou. 1562 «Pierro Decou», 1632 «Melchior Decoux» BourgNamur, 17es. «Decoux, De Coux» Wavre; nom d’origine: Coux, à Maillen (Nr), etc.
| JG |
de-Coux | Proven. Coo (Dép. Trois-ponts).
| EV |
Decox | cf. Decock.
| JG |
Decq | 1. D’Ecque(s). PlN Ecque in Lapugnoy (PdC) of Ecques (PdC). 1302 Aelis d’Ekes; 1326 Willaumes d’Eke, Atrecht (NCJ). – 2. Zie Deck.
| FD |
Decq | V. TAD (Tak).
| EV |
Decq | Var. de Deck, comp. le NF Ledecq.
| JG |
Decrae | De C-, cf. Decraeye.
| JG |
Decraecker | De C-. Surnom d’individu bruyant: néerl. kruker ‘qui casse (ou) croque’.
| JG |
Decraemer | De C-, Decramer, Decremer, De C-, Decremer, de C-, Decreemer, etc. Nom de profession: moy. néerl. cramer, cremer ‘détaillant’, cf. aussi Kramer, Kremer, etc.
| JG |
Decraene | De C-. Surnom: moy. néerl. crâne ‘grue’ ; aussi surnom de grutier.
| JG |
Decraeye | De C-, Decraye, De C-, Decrae, De C-, De Kraey. Surnom: moy. néerl. craeye ‘corneille’.
| JG |
de-Craeyencourt | Proven. ,,Domaine du sieur Crahon ».
| EV |
Decraim | zie (de) Crem.
| FD |
Decraissin | zie Decressin.
| FD |
Decramer | cf. Decraemer.
| JG |
Decraux | zie Degraux.
| FD |
de-Crawhez | Proven. Crawhez.
| EV |
Decré(e) | zie Cré.
| FD |
de-Cré(e) | Proven. 1. Craye (Dép. Renaix). — 2. Grez. (Loc.).
| EV |
Decrée | Var. de Decraeye?
| JG |
Decrem | De C-, Decrème, Decrême, Dekrem, De K-. Forme réduite de Decremer.
| JG |
Decrême | Decrenne, zie (de) Crem.
| FD |
Decremer | De C-, Decreemer, cf. Decramer.
| JG |
Decres(s)y | Decresij: PlN Crécy (Somme, Aisne, Seine-et-Marne). 1340 Lambertus de Creci; 1384 Robert de Crecy, Laon (MORLET).
| FD |
Decress(a)in | Decraissin: PlN Cressin (Ain).
| FD |
Decresson | W. de cresson, fr. cresson (surnom de marchand); ou bien var. de Decroisson.
| JG |
Decresson | zie Croissant.
| FD |
de-Cresson | 1. Wall. V. Décroissant. — 2. Proven. d’un L.D. ou exploitation d’une cressonnière. Synon. : Descressonnières.
| EV |
Decreton | (NF de Flandre occ.). Surnom: w. de crèton, fr. creton ‘graillon, petit morceau de lard frit’ FEW 16, 314b, cf. Creton et Querton.
| JG |
Decreton | zie Creton.
| FD |
Decreus | cf. Decroes.
| JG |