Wa

Zie Wade.

FD

Wa(e)ghe

V. Waag.

EV

Waachman(s)

Wageman(s), -mann,Waegeman(s), Waghemans: BerN van de waagmeester, de opzichter over de stadswaag, de beëdigde stads-weger. 1550 Michiel Waechmans, Breda-Aw. (AP).

FD

waag

,,Balance ». Profess. N. de peseur. Synon. : Wa(e)ghe, Weegh-, Week- -mans. (Wage-, Waag- -enaar et -mans signifient plutôt ,,Charron »).

EV

Waage

zie (de) Waegh.

FD

Waagenaar

V. Wagen.

EV

Waagenaar

zie (de) Wagenaar.

FD

Waagner

zie Wagner.

FD

waai

,,Endroit exposé au vent ». Verwa(e)yen. N. composés-: Waeyaert, ,,Terre exposée », Van Wa(e)y(e)nberg(he), ,,Colline exposée au vent » (Waaienberg, Dép. Renaix). Les noms Verweyen et Weyem- ou Weyen- -berg(he), ,,Des prés, De la colline des prés », peuvent être des altérations des noms précédents.

EV

Waaijer

zie de Waeyere.

FD

Waaker

BerN van de waker.

FD

waal

„Wallon » (En anc. germa­nique : «Etranger »). De Wael, Swa(e)le(n)s. N° 224.

EV

Waal, de

de Wa(e)l(e), Wael(e), de Wa(e)lle, Dewael(e)s, Wa(e)len(s), Waals, Waels, Wa(e)les, Swaels, Swaelen(s), Swaalens, Zwa(e)lens, Zwahlen, Swalen(s), Schwalen, Swales: i. Volksnaam van de Waal: Romaan, Waal, Fransman. 1220 Willelmus Wale, Ktr. (DEBR. 1980); 1326 Jacop de Wale, Ip. (BEELE); 1361 Meewels Walen huus, Boidin Zwalen huus; 1366 Marie Swalen = 1378 Marie Zwalen, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Een enkele keer adaptatie van Delvael: 1626 Guilielmus de Waele = G. Delvael, Tielt (VS1979,75).

FD

Waal, van de(r);

van der Waals, van derWael(e), van de Wael(l)e, van der Wal, Uiterwaal: i. Riviernaam De Waal, zijarm van de Rijn. – 2. Verspreide PlN Waal: kolk achter een dijk geslagen bij dijkdoorbraak. 1188 Monin de Wala (GN); 1471 Amelberghe van Wale, Temse (DE MAN). Zie ook MVN1955,60-65. – 3- Zie ook Van de Wal.

FD

Waalewijn

zie Walewyns.

FD

Waals

zie de Waal, Wals(ch).

FD

Waalschot

zie Walschot(s).

FD

Waalwijk, van

Walewijk, -wyk: PlN Waalwijk (NB). 1303 Jacobum de Waelwyc, St.-Tr. (GHYSEN); 1433 Diederick van Walewyc, Holland (PARM.).

FD

Waandeleer, de

zie (de) Wandelaer(e).

FD

Waanders

zie Wander.

FD

Waarbeek, van

-beck, zie van Waerbeke.

FD

waard   I.    

Profess. ,Hôtelier ». Synon. : De Waerd, Waerts.

EV

waard II.

Proven. Sens divers : ,,Polder, terrain alluvionnaire, berge herbeuse, île fluviale ».

EV

Waard(e), van

PlN Waarde (Z).

FD

Waard, de

zie de Weerd(t).

FD

Waarden, van der

zie van der Waerden.

FD

Waardenburg (van)

 PlN (G).

FD

Waardhuizen, van

PlN (NB).

FD

Waarschouwer

Waerschouwer: Warschauer < PlN Warschau (Polen). 1374 Henneke Warschowe (DEBUS1998,101).

FD

Waart, de

zie de Weerd(t).

FD

Waart, van (de(r))

zie van der Waerden.

FD

Waas, (van)

van Waes, Verwaest: PlN Waas: drassige

grond. Het land van Waas (OV): 868 Wasia (TW, GN). Het Waasambacht ten noorden van Bg. (DF XVI) of Westkapelle (WV): 1130 Vuas (TW). 1203 Balduini de Wasia (DEBR. 1980); 1268 Job. de Waes, Ip. (BEELE); 1330 Willem van der Wase, Testreep (RYCKEBOER); 1543 Lambrecht van Waes, Mech. (AP); Verwaest, Verwyst < Van Waest (VS 1974,574).

FD

Waasdijk, van

-dyk: PlN Maasdijk (ZH), met wisseling van bilabialen m/w.

Waasen, zieWasen.

FD

Waast

cf. Vaast.

JG

Waast

Var. van Vaast. – 2. Korte vorm van Verwaest = Van Waas. – 3. PlN Le Waast (PdC).

FD

Waaub

Waauf, Waauff, cf. Wayaffe.

JG

Waaub,

Waauff, zie Wachauf.

FD

Waay, de

de Waaij, de Waey, de Way: i. Dewaay, Dewaey: PlN Waay in Goé (LU), Waey in Sart-lez-Spa. 1662 Henry de Wayay, Spa; 1664 Jean de Wayai de Sart (Midd. 1957,460-2). – 2. Zie Wade.

FD

Waayenberg

zie (van) Waeyenberg(e).

FD

Waayeret

zie Vairet.

FD

Wabant

Wabia. Peut-être dérivés d’un thème anthropon. Wab-, de l’anthrop. germ. Wade-bert?

JG

Wabben(s)

Wabbes, zie Waeben(s).

FD

Wabbes

V. WAD (Wa).

EV

Wabe(e)ke, van

van Waebe{e)ke: PlN Wabbeke in Wachtebeke (OV).

FD

Wacguenaire

zie (de) Wagenaar.

FD

Wach(e)

Patr. D. vorm voor de Tsjechische VN Wacha < Waczlaw, Wenczlaw (DN).

FD

Wachaudez

-dé, zie Vachaudez.

FD

Wachaudez

-é, cf. Vachaudez.

JG

Wachauf

(NF limbourgeois). Pour Debrab., sur­nom délocutif tiré de l’all. Wach auf/’éveille-toi’ [FD]; plutôt var. de Waauf, -auff.

JG

Wachauf

Waauf(f), Waauf, Waaub: D. Wach auf: ontwaak. BN voor een nachtwaker? lemand die vroeg ontwaakt?

FD

Wachbeke, van

Uit Van Wabeke door associatie met PlN Wachtebeke (OV).

FD

Wache

1359 «Pierar Wache» CoutStavelot; p.-ê. de w. wadje ‘orge’FEW4, 48Ib, avec as­sourdissement de la finale attesté dans w. malm. wache (Villers 498); ou bien thème anthropon. [à préciser], d’où les dérivés qui suivent. • Dérivés: Wachel. – Dimin.: 1524 «Johan Wachelot» Malmedy. – Waehez. 1780 «N. Wachet» Charleroi.

JG

Wache

Woiche: PlN Wache: moeras. 1359 Pierar Wache, Stavelot (J.G.).

FD

Wachem, van

PlN. Misschien Wachene in Hofstade (OV). 146 e. Clementie van Wachene van Henrics wegen van Wachene, Vorst (J. DE BROUWER, Hofstade, 1950,65).

FD

Wacheu(i)l

Wascheul, Wasseuil, Waucheul: PlN Pic. vorm van Ofr. gaçueil: moeras. 1411 Rifflart de Wachuel, Dk. (TTT); 1433 Anthonne de Vauchoel = de Vachuel = Anthone du Wachuel, Blaton (CCHt); 1444 Nicolaus dou Waucheul, Condé (MULI).

FD

Wacheuil

Proven. Vallicel, ,,Petite vallée » (V au celles, Loc.).

EV

Wacheul

-euil, -eux, Waucheul, Wasseuil. 1360-62 «Jehans de Wauchuel» PolyptAth, 1417 «Grart de Wachuel» PolyptAth, 1465-66 «Jehan de Wachoel» TailleHoves; nom d’ori­gine, cf. anc. fr. gaçueil ‘marais, marécage’, ainsi «champ du Wacheux» à Aulnois (Ht) [JH].

JG

Wachez

zie Vacher.

FD

Wachholder

PlN (BEI). D. Wacholder: jeneverstruik.

FD

Wachmeester

BerN van de wachtmeester.

FD

Wachsberg(er)

PlN Wachsenberg (BEI).

FD

Wachsmann

Waxmann,Vaxman, Waksman, Wassmann, Waszmann: i. BerN van de washandelaar, kaarsenmaker. – 2. Wachsmann kan hypercorrect zijn voor het Patr. Wassmann, vleivorm van Wasmuth (BRECH.).

FD

Wachsmuth

Wachsmund, zie Wasmuth.

FD

Wachsstock

D. Wachsstock: wasstok, waslint, schroefvormige waskaars. BerBN.

FD

Wachtel(aer)

Car. mor. Wachtelaar, ,,Caille ». N. d’H. babillard ».

EV

Wachtel(aer)

Wachtler, Wächtler: Mnl. en D. Wachtel: kwartel, kwakkel. Naam voor de kwartelvanger of-verkoper. 1627 Everardus Wachtelaer, Bergeyk (MUL V)

FD

Wachten

Var. van Wachter?

FD

Wachtendonck, van

von Wachtendon(c)k: PlN Wachtendonk (NRW). 1356 Goerde van Wachtendonc, Lv. (ICKX); 1531 Rumoldus Wachtendonck, Aw. (MUL IV).

FD

Wachter(e), (de)

Wachters, Wachter, de Wagter(e), Waechter, de Waghtere, de Wechter: BerN van de wachter, nacht- of stadswaker. 1284 Gosins Wachters huus, Bg. (CG); 1320 Jhan de Wachter; 1394 Cakarde den wachtere van der stede; 1376 Heinen de Wachtre ende sinen gheselle van dat sij pepen; 1399 Lodin den Wachtere ende Portmann van dat sij tgat vander Canoncporte braken, Ktr. (DEBR. 1971,1970); 1381 Arnd den Wechtere,Lv.(HBs49).

FD

Wachtler

zie Wachtelaer.

FD

Wack

Patr. Germ. VN Wago, Wacco. 1405 Gillis Wacke,Bg.(SIOEN).

FD

Wack(k)ens

zie Woukens.

FD

Wackenier

-iers, etc. Var. de Valkenier, avec chute du /? Ou bien du NL Warquignies (Ht) [FD].

JG

Wackenier(s)

Waekenier, Wacrenier, -iez: PlN Warquignies (H). 1573 Nicolas van Wackeniers, Ronse (Midd. 1963,323); 1589 Niclaes Wackeniers, Nukerke (LIBYENS); 1633 Jacoba Wacqniers, Lo (CRAEYE).

FD

Wacker, (de)

Wackers, Wakker(s): i. Mnl. wacker: flink, levendig, levenslustig. BN. 1461 Jan Wackere, Hulst (PARM.); 1582 Heiliger Wackers, Gulik-Aw. (AP). – 2. Wellicht oorspr. Germ. VN Wackar.Vgl.Wecker.

FD

Wackerg(h)om

PlN Wachelgem in St.-Ulriks-Kapelle (VB). 1271 Walteri de Wagnenghem…Gosuini de Waghnenghem, St.-Ulriks-Kap. (CSJ); 1389 Jan van Wachelgem, Lombeek (BOLSEE); 1428 Nicasius de Bruxella alias de Wacheleghiem (MUL I).

FD

Wackers

1.  V.  Wakker.  — 2.  V. WAD  (Wak).

EV

Wackers

Wakkers. Surnom (au génitif): moy. néerl. wacker ‘énergique, vif, éveillé’.

JG

Wacogne

zie Vacogne.

FD

Wacomont

cf. Waucomont.

JG

Wacomont

Wa(u)comont: PlN in Battice en Chaineux (LU). 1317 Johans de Wakomont=J. Wacomon, Hervé (CVD).

FD

Wacomont

zie Waucomont.

FD

Wacquet

-ez, zie Waucquez.

FD

Wacquez

Waquez, Waucquez, Wauquez. 1320 «Waket» ComptesMons, 1498 «Wallerant Wacquet» = «Waleran Wauquet» Aides-Hainaut, 1569 «Jehan Waucquet» Ladeuze, cf. aussi 1515 «Gérard Wacque» BourgNamur; dérivé en -et du thème de l’anthrop. germ. walha-hari > Walkerus.

JG

Wacquier

-iez, zie Walker.

FD

Wacquier

Wacquiez. 1281 «Wakiers li orfè­vres» ComptesMons, 1295-1302 «Henris li Wakiers» ImpôtArtois; forme pic. issue de l’anthrop. germ. walha-hari > Walkerus, cf. 1178 «Walcherus de Munzuns», 1298 «Wal-chier doiens de la cristiniteit de Longuion» Cart-Orval, 1493 «Roland Walchier» Marchienne-au-Pont. – Comp. également le NL Mont-gauthier, w. malôtchî (Nr), originellement 1130 «Montis Walcheri», 1280 «Monlewalchier».

JG

Wacrenier

-iez, zie Wackenier(s).

FD

WAD

WED, WOD, WUD.

Racines germaniques ayant servi à former des N. de baptême. Variantes : Waed, Weyd, Wyd, Woed ou Weud, Wuyd. Mutations de la consonne finale : d, (d), k, z. Formes des cas sujet et cas régime, normal et inversé. N° 12. Altération de la consonne initiale W (V, F), G (Q, K, C). V. WID et GOD.

N° I. Cas sujet.

A. Formes Wad, Wed, Wod, etc.

I.  N. simples.

We(e)ts, Waitte, Wood, Good, Godde, Schots f’s Gods), Goet-zen; Goethe, Cott-, Geud-, Geut- -en(s); God(e)man(s); Gathon.

II.  N. simples avec suffixes.

W.- -ino, -ing : Jad-, God(d)-, Jod- -in, -yn, -ing.

W.- -ad, -ed, -id, -od : Wath-, Wat(t)- -é, Weeda, Jadot, Godet.

W.- -ek(in), -ok : Waiteck, Woita(c)k. W,- -ez, -iz : Gatt-, Gad- -ez, -ée. W.- -elin : Godelin.

III. N. composés.

W.-bard : Godebert.

W.-hard: God(d)- -art, Goedaert, Foidart. W.-hari : Gath- -ier, -iez, -y, Swaters, Wetter, Wayders, Goth-,

Jott- -ier, -y,  Godaire, Feyter, Faider, Foitre. W.-mad : Godmay. W.-maru : Godomar. W.-rad (-rand) : Gott-, Jott- -rand. W.-scalc : God- -escal(c), -iscal, -schalck. W.-wald : Wath- -eau, -iaux, -el, Watt-, Vat-, Gath-, Faid-, Wed-,

Feyd- -eau, God(e)aux, Co(u)t(t)- -eau(x), -iau, Jottay, Goe-

thals. Invers.-: Godelet (Godeld).

W.-ivard (Wrad) : Godecharle, Gode- -froid, -froy, Godevaert. W.-wulf: Watt-, Jad- -oui, Godolphin.

B. Formes Wa(d),   (Wah,  Wal, War, Waw,  Way), We(d),  Wi(d), Wo(d), Wu(d).

Wal et War : V. WAHL et WARI.

I.  N. simples. V. WIL.

Guy-, Ghi- -on, G(h)oye-, G(e)u- -(e)ns; Go(d)ens, Serjoens.

II.  N. simples avec suffixes.

W.- -in, -ing : Je-, Goh- -in, Wierinck.

W.- -ad, -ed, -ïd,  -od: Waill-, Gaill-, Quill- -et(te), -ot, Gueu-

lette, Jowa(t). ‘s W.-(e)kin : Squilquin. W.- -az, -ez, -esson, -iz : Je- -basse, -haes, Waill-, Gaill- -ez, Gill-

-ès, -esson, -is. W.-elin : Ghil-, Guil- -(a)in.

III.  N. composés.

W.-bald : Gey-, Geu- -bels, G(h)obauw. Invers. : Goblet. W.-bard : Wappers, Go- -bret, Wabbes, Waeben, Webbe, Copp-,

Ceupp-  -ens,  Kepenne,  Copp-   -in,  -yn.   Inversion :   W.-bron : Gobron.

W.-frid: Wilfrid, Geo-, Jeo- -f(f)roy, -f(f)roid, -f()fray. W.-hard: Waeyaert, Gaill(i)ard(on). W.-hari : Gaill(i)-, Gaj- -er, -ez, -y, Gev-, Wef-, Wye- -ers, Gewy,

Go(u)h-, Gow- -ie, -ire, Scoh- -ier, -y. W.-mad (-ma) : Joinay.

W.-maru : Jamar, Geh-, Gei- -mar(t), Gomaere. W.-mod  (-mond) : Jamotte. W.-ivid (-win) : Goffin. W.-wad (-wand) : W(e)y- -gand(t). W.-wald : Jomay. W.-ward: Goffart, Govaert(s).

C.  Formes Wac, Wec, Woc, Wuc (Wasc, etc.).

Wauk. V. WALD (Walk ou Wauk).

I.  N, simples.

Week, Weckx, Geck, Koch, Cocq, Coecke, Cuyck, Cuyghe, V(u)yg, Coch(e). Week-, Week- -man(s). Weckx, Cox, Cuyckx. Cochon, Kieck-, V(u)yg- -en(s).

II.  N. simples avec suffixes.

W.-ino : Cach-, Coch- -in.

W.- -et(to), -ot(to) : Gach-, Coch-, Jeuqu-, Gach- -et, Gaxhotte.

W .-ez : Cochez.

W.-eltn: Wakelin,  Ccquelin.

III.  N. composés.

W .-and : Schw(e)ig-, Seheisch- -ant(t).

W.-hard : Gasc-, Gach-, jacqu- -ard, -a(e)rt(s). Gocar, Godescar.

W.-hari : Wack-, Wakk-, Week- -ers. Gowie.

W.-mad (-man) : Jac(que)m(a)in.

W.-maru : Jacquemard.

W.-mod : Jacq(ue)mot(te).

W.-ivald-: Cocheaux, Coquay, Coghels.

W.-wulf : Cochoul.

D.  Formes Waz, Wez, Woz (Wats, Wast).

I.  N. simples.

Gascht, Gastus, Faes, Vaes, Goose, Kaise, Wetz, Waitz, Schwetz, Faas-, Faes- -sen. Gas(t)-, Keste- -man(s), Gasmanne, Cosman, Wuytsman. G(e)ys-, Gh(e)ys-, G(e)ys-, Geyz-, Kees-, Goos-, Goes-, Geus-, Geuz-, Goes- -(s)ens, Kestens, Joosten. Waz-, Gaz-, Kees-, Guis-, Guiz- -on, Joss- -on.

II.  N. simples avec suffixes.

W.-ino : Wast-, West- -yn, Castin, Kaisin, Jos(s)-, Joz- -in, -(e)yn. W.-etto : Gasch-, Goss-, Jos(s)-, Joz- -et, -ot. W.- -ez, -h : Jos(s)-, Joz- -ez, -is.

W.- -elin, -il(in) : Wast- -e(r)lain, -e(r)lein, Castel(a)n, Kest–elin, -elyn(s), Castille, Gosse-, Josse- -el(a)in.

III.  N. composés.

W .-and : Gazan.

W.-bard : Gas-, Cas-, Kas-, Kes- -par(t), -per(s), Gastpart, Jes-

-pers, -père, Gespert.

W.-hard : Cas(s)- -aer, -a(e)rt, Gossa(e)rt. W.-hari : Casters, Casteur, Cas(s)ier(s), Wester, Kesters, Poster. W.-hlod : Castelot, Kesteloot.

W.-mar : Casimir. W.-mod (-mund) : Kestemont. W.-rad (-rand) : Wast-, Vast(en)-, Fast-, Fest-, Weusten- -rade, -raet(e), Josserand. W:-wald : Wastiau, Cast- -el, -eel(s), -au(x), Gaz-, Gass-, Cass-,

Joss-, Joz- -el, -ée, -eau(x), -i(e)aux, -eye, Wessel(s). W.-ward : Guiscart.

W.-wid (-ivin) : Go(o)s(s)- -ouin, -uain, -wyn, -way. W.-wulf : Gastout.

N° II. Cas régime inversé.

A.  Formes Wand, Wend, Wond, Wund.

I.  N. simples.

Want-, Cent- -en(s), Canton.

II.  N. simples avec suffixes.

W.-ino : Gandyn, Quenten.

W.- -atto, -az, -ez : Wanta, Wandaz, Gandée.

III.  N. composés.

W.nd-bard: Schampaert (‘s Gond-bord).

W.nd-hari : Want-, Gant- -ier, -iez, y. Gonthier, Gunther.

W.nd-hrod (-roon) : Gendron.

W.and-rad (-ragin) : Gendret, Cantrin.

W.and-ric : Cand- -rix, -ries, Gendry.

W.nd-wald : Wend- -al, -els, -ey.

W.nd-wulj : Gandoul.

B.  Formes Wan(d), Wen(d), etc.

I. -N. simples.

Wan, Faen, Swane, Soine, Scheen, Schwa(e)n, Ganne, Weens, Ge(e)ns, Kennes, Gonne, Goens, Geuns-, S(ch)wa(e)n-, Swenn-, Ge(e)n(n)-, Ke(e)n(n)-, Coen- -en(s), Wagn-, Gen(ni)- -on, Gen(n)oe.

N. simples avec suffixes.

W.-ino : Wan-, Gen- -in.

W.-ing : Geen-, Ke(e)n(n)-, Kon-, Con-, Geun- -inckx. W.- -et(t), -it(to) : Swann-, Gen- -et, -iets. W.- -ak, -ek, -ok : Genachte, -icq, -ix, -ique, -icot. W.- -ez, -iz : Genné, Gen-, Jenn-, Guen- -is(sen). W.-ïlo : Ganelon ou Wenilo (cas régime de Guenes).

III. N. composés.

W.-and: Win-, Guin-, Wyn- -and, -an(d)s, -andt, -andy.

W.-hard: Génart.

W.-barî: Génie.

W.-rad : Coenraedts, Conrardy.

W.-wad: Canvat.

W.-u>ald: Gen- -al, -aud, -(e)au(x), -el.

W. wulf: Genoul.

C.  Formes Wang, Weng, Wong, Wung (Fink, Fonk, Funk).

I. N. simples.

Wang,   Fonck,  Vonck,  Funck,   Wang-,  Geng-,  Keng-,   Vonck–en(s).

N. composés.

W.-rad (-rak) : Coenegrachts.

W.-wulf : Kegn-, Geng-, Jeang- -oui, -ou(x).

D.  Formes Wanz, Wenz, Wonz (Fans, Fens, Fins, Fons).

I.  N. simples.

Cansse, Gan(t)z, Gonze. Wans-, Fans-, Fons- -on.

II.  N. simple avec suffixe : W.-ing : Wansinck.

III.  N. composés. W.-hard: Wans- -ard, -art. W.-hari : Kensière. W.-leud : Canseliet.

EV

Wadble(d)

zie Wastable.

FD

Waddington

PlN (Surrey, Yorkshire).

FD

Wade

Wa, de Waet, de Wa(a)y, de Wae(y): i. Mnl. wade: kledingstuk, gewaad, groot sleepnet; knieschijf, kuit. BN. – 2. Patr. Germ. VN Wado. D. FN Wate (BRECH.). 1168 Reynerus Wathe; 1281 Egidius Wade, Cent (GN); 1279 Joh. Wadde, Hulst

(DEBR. 1962); 1398 Olivier de Wade, Oostrozebeke (DEBR. 1970); 1542 Tibur Wade, Coulommiers-Aw. (AP).

FD

Wadel-

-eux, -oux. Proven. Wadeleux

(Dép. Charneux).

EV

Wadeleux

1700 «Jacques Wadeleux», «Phi­lippe-Jacques de Wadeleux» BourgLiège; nom d’origine: Wadeleux, dépend, de Char-neux (Lg).

JG

Wadeleux

PlN in Charneux (LU). 1517 Sandre de Waideleuz (KCTD LXIII, 221).

FD

Wadémont

Proven.  Dép.  Neufchâteau-lez-Visé).    Synon. :    Waedemon.

EV

Waders

Wsch. spellingvar. van Vaders.

FD

Wadin

 (NF du Tournaisis). 1676 «Hubert Wa-din» RuageAth; hypocor. d’un nom germ. du thème anthrop. Wad-, cf. 1064 «Waddinus», 1172 «Albertus Waddin» Gand [FD].

JG

Wadin

1. Proven. Wardin (Loc.). —

2. V. WAD.

EV

Wadin

Patr. Vleivorm van een Germ. wad-naam: 1064 Waddinus; 1172 Albertus Waddin, Cent (GN); 1307 Gilles Waddin, Ip. (BEELE).

FD

Wadinier

Proven.  „ (Terrain)   gatinier » (Marécage stérile : V. Watine

et Wardinier).

EV

Wadoux

Patr. Rom. vorm van Germ. VN wad-wulf ‘pand, wedde-wolf: Guadolf (MORLETI).

FD

Wae, de

zie Wade.

FD

Waebe(e)ke, van

zie van Wabe(e)ke.

FD

Waeben

V. WAD (Wa).

EV

Waeben(s)

Wabben(s),Wabbes: Patr.of Metr. Wabbe, bakervorm van een Germ. VN, zoals Waldbert, Waldberg, Waldburg of Wadibert. 1408 neven Johans Wabbus, Heers (LAES); 1451 Jan Wabbel,Aarts.(MAR.).

FD

Waeber

Zie Weber(s).

FD

Waechter

zie (de) Wachter.

FD

Waeckens

zie Woukens.

FD

Waedemon(t)

Vooral Ovl. FN. Daarom PlN Wadimont in Rozenaken (H, vroeger OV).

FD

Waefelaer

zie Wafelaerts.

FD

Waefelghem, van

zie van Waelfelghem.

FD

Waeg, van

Mnl. waech: stadswaag. FN voor de stadsweger.

FD

Waegaert

zie Wagaert

FD

Waege-

zie Wage-.

FD

Waegeman(s)

cf. Wagemans.

JG

Waegenaer

-aere, -eere, Waegenee; formes francisées: Waegenaire, Wagenaire, Wage-ner, -eire, Wagnair. 1272 «Watiers li Waghe-nare», 1284 «Jehans li Waghenare, li tain-teniers» DettesYpres, 1676 «Agnès Wague-naire », « les hoirs Julien Waguenaire » Ruage­Ath, 17.6.1726 «enfants fu Jean Charlier dit en allemand Jean Wagener» Olne [JL, NFw2] ; nom de métier: moy. néerl. wagenaer, -ner ‘charretier’, cf. aussi Dewaegenaere, Dewage-naire et Warginaire.

JG

Waeger

zie Weger.

FD

Waegevelde, van

PlN Wagenveld in Koevorden (OIJ). Ndd. PlN Wagenfeld: vochtig, moerassig land (NN).

FD

Waegh, (de)

Wage, (de) Waeg(h)e, Waage: i. BerBN van de waagmeester, stadsweger. 1508 Raes de Waghe, Temse (DE MAN). – 2. Patr. Germ. VN Wago. 1200 Waghes Ventrepés, Atrecht (NCJ); ±1300 Wagues du Wés, Artesië (BOUGARD). -3. BN voor een waaghals? Vgl. 1394 Sanders Waechtop; Wingene (DEBR. 1970).

FD

Waeghe

zie Wage-.

FD

Waegneer, de

Waeguenaire, zie (de) Wagenaar.

FD

Waehez

cf. Wache.

JG

Waekenier

zie Wackeniers.

FD

Waekens

zie Woukens.

FD

Wael, de

zie de Waal.

FD

Wael, van der

zie van der Waal.

FD

Waelbers

zie Waelburghs, Walbrecht.

FD

Waelbroeck   

Proven.    ,,Marais   du Wallon ou du sieur Wahl » (Walebroeck, anc. N.  de  Walkin, Dép. Waremme).

EV

Waelbrouck

zie Walbrouck.

FD

Waelburg(h)s

Wa(e)lbers, Walbourgh: i. Metr. Germ. VN Wouburg, Germ. Walburg. 1138 Walburgis de Husse (GN); 1735 Elizabethae Walburgs; 1738 Henrieck Waelbors = Hendrik Walberghs, Grote-Brogel (NOUWEN). Zie ook Walbergue. – 2. Evtl. PlN Walburg(ZH).

FD

Waelckens

zie Waelkens.

FD

Waelderen, van

van Walderen: PlN Waalre (NB). 1156 Aloldus de Waderlo (LNT).

FD

Waele, de

de Waelle, zie de Waal.

FD

Waele, van der

zie van der Waal.

FD

Waelebroeck

zie Walbrouck.

FD

Waeleghem, van

zie van Walleghem.

FD

Waelem, van

zie (van) Walem.

FD

Waelen

cf. Walen.

JG

Waelen(s)

-es, zie Walen(s), de Waal.

FD

Waelepoel

zie Waelpoel.

FD

Waeles

1. Origine. Waals, ,,Wallon » — 2. V. WAHL.

EV

Waelfelghem, van

van Waefelghem: PlN Walfergem in Asse (VB). 1236 Gozuinus de Walferghem; 1356 Jans Vergheertruden lant van Walferghem, Asse (LIND. 1952); 1335 Waltero de Waflighem, VB (OATIII).

FD

Waelhem, van

zie (van) Walem.

FD

Waelkens

Waelckens, Walkens:i. Waelken.Mnl. Waelkin, dim. van Waal, dus Waaltje. – 2. Patr. Dim. van een walh-naam, zoals Walbert, Walrave. 12e e. Walekini terra; 1200 Woitin Walekin, Cent (GN); 1290 Gillekin Walekin, Wg. (HAES.); 1298 Waelkino = 1301 Walekino, Bg. (VEKKEST).

FD

Waelkens

Waelckens. Dimin. en -kin de Wale, soit nom issu de l’anthrop. germ. Walo, soit ethnique ‘wallon, roman’ [FD].

JG

Waelpoel

Waelepoel: PlN Poel in een kolk achter een dijk. Vgl. E. Walpole.

FD

Waelpot

cf. Walpot.

JG

Waelpot

Waelput, zie Walopt, Walput

FD

Waelrae(d)t

zie Walraet.

FD

Waels

zie de Wael, Wals(ch).

FD

Waels(che), de

zie de Walsche.

FD

Waelscappel, van

van Walscappel, van Welscappel, van Waescappel, van Waelseappel, van Waeslcappel, Walschap(s): PlN Waalskappel (Wallon-Cappel FV). 1311 Boidin van Waelscapple, Bg. (JAM.); 1392 Boudin van Waelscappele, Ip. (BEELE); 1595 Gideon van Walschappen, Belle-Leiden (J.D.); i6e e. een zoon van Henric Walschappel heette Walschap, Londerzeel (LIND. 1946).

FD

Waelvelde, van

PlN Waalveld in Lokeren. 1295 filii Celie de Walvelde; ± 1322 Jacob van Waelvelde, Lokeren; 1355 Pieter van Waelvelde, Eksaarde (GYSS. 1963′).

FD

Waem

1678 Leonardus Waem = de Waen (VS1984, 43). Zie De Waen. Of = De Wam; zie Dewasme(s).

FD

Waemans

zie Wageman(s).

FD

Waembeke

zie (van) Wambeek.

FD

Waen, de

de Waene, de Weyn, de Weine, Duwein, -eyn, -ijn, -yn, Duyn, Duijn: Dewaen < Duwain.

Mnl. waen, wain < Pic. wain, Ofr. gain: weide, landbouwland; vgl. Winne. 1613 Lambert Duwaen = 1638 Lambertus Duwain; 1639 Andries Dewain, Schelle (MAR.); 1679 Antonius Duyn = 1681 A. du Weyn; 1715 Anna Duyn = 1771 Anna du Weyn, Emelgem (med. J. Casier).

FD

Waenbeke, van

zie Wambeek.

FD

Waendendries

zie van den Dries(se).

FD

Waenroy, van

PlN Waanrode (VB). 1340 Johannis de Waenrode = 1347 Jan van Waenrode, Meensel (C. BAERT); 1590 Laureis van Wanro, At. (AP). -2. Zie ook Van Wanrooy.

FD

Waents

zie Want.

FD

Waepenaere, de

-aert, zie Wapenaar.

FD

Waer(e)moes

zie Warmoes.

FD

Waer, (de)

Bnw. waer: waar, waarachtig, betrouwbaar. BN. 1575 Jan de Waer, Schelle (MAR.).

FD

Waerbeke, van

(van) Waerebeek, (van) Waerebeke, van Waarbeek, -beck, van Waerbeeck, van Warbeek, -be(e)ck, Warbecq: i. PlN Waarbeke (OV). 1312 Janne van Waerbeke, Ktr. (DEBR. 1971). –2. PlN Waarbeek in Asse (VB). 1315 Joh. de Warbeke, Asse (LIND. 1952).

FD

Waerden, van der

van der Wa(a)rden, van de Waerde, van de Wardt, van der Wa(e)ren, van der Weerde(n), (van de) Weerden, van de(r) Waart, van de(r) Weert, van de Weerd(t), van de Werdt, van Waart, Verwaard, Verwa(e)rde, Verweirde(r), Verweire, Verwaede, Verwaeren: PlN Waard(e), Weerd: beemd, aan het water gelegen land, eiland. Ter waarden: wacht, uitkijkpost, D. Warte. 1221 Willelmus de le Warde (TW); 1268 Lots de Warda; 1374 France van der Waerde, Ip. (BEELE); ± 1300 Johans van der Warden, L (OGO); 1339 Willem van Waerden; 1379 Bernaerde van der Waerde, Bg. (DF); 1389 Pieter van der Werde, Wervik (DEBR. 1970); 1538 Marie Verwaerden, Duizel-Aw. (AP).

FD

Waerebeek, (van)

-beke, zie van Waerbeke.

FD

Waeren, van der

zie van der Waerden.

FD

Waerenborg(h)

-burgh,Warembourg,Warambourg: PlN Warembourg in Ouve-Wirquin (PdC).

FD

Waerenburgh  

Proven.    1.   Warenburg, ,,Château fort du sieur Gua-

ron ». — 2.  Waerebrug, ,,Pont de la Waer » (Dép. Westkerke).

EV

Waereseggers, de

zie Waerzeggers.

FD

Waerhede, van der/den

Een heidenaam? Vgl. PlN 1702 Waerheij in Sperleke (FV) (DF XVI). Misschien reïnterpretatie van Van der Waerden? 1669-80 Anthone vande Waerheyt; Willemijne vander Waerheydt, Izg. (VS1986,261); 1755 Corn, van der Waerheden, Kaprijke (MUL VIII).

FD

Waerheid, de

-heit, -heyt, -heijt, -heyd, -heijd, -hert: Wellicht < Van der Waerhede. 1755 Corn, van der Waerheden, Kaprijke (MUL VIII). Of adaptatie van De Waret; zie De Varez?

FD

Waeri(e)

-is, zie Warrier.

FD

Waerloos

Proven. Waarloos (Loc.).

EV

Waerloos, van

PlN Waarloos (A). 1297 lan van Warloes, Mech. (CG); 1340 Petrus Waerloes, Tnh. (VERB.). – 2. PlN Waarloos, Fr. Waroux in Alleur (LU). 1374 Corbeel de Pollayn van Waerloes = Corbeel de Pallayen van Warloes (BLO VI).

FD

Waerlop

zie Walop.

FD

Waermoes

zie Warmoes.

FD

Waernier

Waerniers. Forme flamandisée de Warnier.

JG

Waernier(s)

zie Warnier, Werner.

FD

Waerschouwer

zie Waarschouwer.

FD

Waersegers

Waerzeggers. Surnom ou nom de profession: moy. néerl. waersegger, -seger ‘celui qui dit la vérité, devin’.

JG

Waert, de

de Waer(t)s, zie de Weerdt.

FD

Waerts

1. V. waard I. — 2. V.

waard IL — 3. V. WARD.

EV

Waerts

Var. de Weerts.

JG

Waerts, Van de –

-Weer(d)t, -Weerd(e), Waerden. Weert et Weerde (Loc.). Composés : Calle-, (De) Zeg- ou Segh- -waert, ,,Le polder- -dénudé, -aux laiches (joncs) ». V. Zegge,

Waarheide. Proven. ,,Bruyère de la Waar » (Riv.). Synon. : Van de Waerheide.

EV

Waerzeggers

Waerseg(g)ers, de Waersegger(s), -segher(s), de Waereseggers, Woerseggers: BerN van de waarzegger, wichelaar. ±1240 Sygerus Warsaghere, Zèle (SCHMID); 1389 Jan de Waerseghere, Lv. (HB); 1446 Ghysken Waersegghers, Ht. (A.GHIJSEN).

FD

Waes

Korte Germ. VN Wazo (Dip.). – 2. PlN Waas. Zie Van Waas. 1399 Jehan Waes, Ip. (BEELE).

FD

Waes(l)cappel, van

zie van Waelscappel.

FD

Waes, van

zie van Waas.

FD

Waesberge, van

(van) Waesberghe: PlN Waasberge in St.-Maria-Lierde (OV). 1237 Girardo de Wasberge, Gb. (SMTI); 1374 Gillis van Waesberch, Gb. (SCHR.); 1396 Gillis van Waesberghe, St.-M.-Lierde (DE B.).

FD

Waesberghe 

Proven.   Dép.   Lierde-Ste-Marie. Waeter. V. Water.

EV

Waeselynck

zie Wasselin.

FD

Waesmans

BN voor een Waaslander. Afl. van Van Waes.

FD

Waest, de

zie Delwasse.

FD

Waestersaghen

-em, zie Vaster(s)haeghe.

FD

Waestraete

zie Vastrade.

FD

Waet, de

zie Wade.

FD

Waeter-

zie Water-.

FD

Waeteraere

Naeteraere: BerN van de waterdrager, die de weiden besproeit. Vgl. D. Wasserer. 1678 Pierre de Wateraere, Hondschote (DF XVII); 1715 Pieter Waeteraere, Koudekerke (VERGR. 1972).

FD

Waeterinckx

1. Proven. Watering, ,,Irrigation », Travaux d’assèche­ment ». Parfois, par extension, ,,Ruisseau ». Nombr. L.D. Formes : Waeter-, Water- -inckx. Synon. : Van de Watering. (Wateringen, Loc. holl.). — 2. Profess. N. de pré­posé aux Wateringues. N° 131.

EV

Waeterkeyn

Paragraphie de Walter-ou Wauter- -ke(y)n. V. WALD.

EV

Waeterloos

Surnom: moy. néerl. waterloos ‘sans eau, sec’ ou nom d’origine: Wattrelos, 1030 «Waterlooz» (Nord) [FD] ; cf. aussi Wa­terloo.

JG

Waeterloos

V. Waterloo.

EV

Waeterschoot

. V. Waterschoot.

EV

Waets

zie Wouts.

FD

Waeven, van der

zie van der Woude.

FD

Waey, de

zie de Waay.

FD

Waeyaert

Waeyard, Waeijaert: Afl. van ww. waaien. Syn. met De Waeyere. 1292 Jan Waiart, St.-Joris-ten-Distel (CG).

FD

Waeye(n)

Waye(ns), Waeijen, Weyen(s), Weijen(s): Wa(e)ye nomen agentis van ww. waeyen: op winderige wijze lopen, met de leden zwaaien, wuft zijn, wind maken. BN voor wie onberekenbaar is aïs de wind (Leuv. Bijdr. 1952,67-68). 1271 Tilmanni Waie, Keulen (HAGSTR. 1949); 1351 Zegher Waye = 1366 Segher Waie = 1399 Segher Wayen, Ktr. (DEBR. 1970); 1584 Andries Waeyens, Aw. (AB).

FD

Waeyenberg(e), (van)

van den Wa(e)yenberg(h),

Waayenberg, Waaijenberg.Wayamberge, van den Weyenberg(h), van den Weijenbergh, (van) Waeyemberg(h)(e), -berch, (van) Waeyenbergh(e), -berch, van Waeijenberg(h)e, (van) Wayen-berg(h)(e), (van) Wa(e)yemberge, van de Weyen-berg, (van) Wey(e)nberg(h)(e), van Weijenberge, -bergh,van Weyenbergen.van Weynberg(h), van Weymbergh, van Wyenberghe, Waeyenborg(h)s, Wayenberghs, -borgh, -borgs, -burg(h), Wayem-berg(h)(e), -bercg, Weijenberg, Weyemberg(h), Wyemberg, Wyenberg, Weinberg, Weimberg, Woiemberghe, Wuyenborghs: Verspreide (vooral VB) PlN Waaienberg, en var. Weienberg, door sluiting van a tôt e o.i.v. de i (Vgl. Craeynest/ Creynest): berg waar het waait. 136 e. Heilvigis de Waienberge, Anderlecht (MVN1950,39-46); 1230 Grite de Waienberge, Oostakker (GYSS. 1971); 1301 Gilles de Wayenbierghe, Ronse (LENOIR); 1321 Sohiers Waieberch = 1341 Sohier Waienberch = 1348 S. Waynberch, Ktr. (DEBR. 1971); 1340 Boudens van Weyenborch, Aw. (CLEMEUR); 1379 Joh. de Weyenberch, L (GRAUWELS).

FD

Waeyenberg(he)

V. Waai.

EV

Waeyere, de

de Wayer, de Woyer, Waaijer, Wajer, Waijers, de Weyer, Weyers, de Weijer, Weijers: BN voor een windmaker, onberekenbaar mens. Vgl. Waeye(n). 1292 Zuanildis dicte Waiers, Ktr. (DEBR. 1980); 1317 William le Waiere, Ktr. (DEBR.1971)-

FD

Waeyt(t)ens

zie Wuytens.

FD

wafel

,,Gaufre ». 1. Profess. N. de marchand de gaufres ou de gau-freur de cuirs, tissus, etc. Waffel, Wa(e)f(f)elaer(s), Waffelman. Synon. : Gaufrier. N° 131. — 2. Proven. Wafellaar ou Wafelaarde, ,,Lande-, Terre- -gaufrée ».

EV

Wafelaer(ts)

-ard, Waefelaer, Waffelaert(s), Wafflard, -art, Vaflard: i. BerN van de wafelbakker. D. Waffler. 1281 Andream Wavelare, Ip. (BEELE); 1385 quondam Waffelarts; 1398 Nycholaus filius Johannis Wavelers, Tg. (TYTGAT); 1398 Selie Wavelaers, Meulebeke (DEBR. 1970); 1467 Willelmi Waeffelaert, Bs. (OSTYN). – 2. Patr. Germ. VN op -hard. 1365 Wafflart le Taye, Bergen (DE COCK); 146 e. Wafelar de Momale, Luik (BODY); 1339 Jehan de Thians con dist Waufflart de Crois = con dist Wafflart de Croix; 1400 Jehan Wafflart, Bergen (CCHt).

FD

Wafelbakker

Wafellman: BerN van de wafelbakker. Vgl. Wafelaert. D. Wafelmann.

FD

Waffel

Waver: BerBN van de wafelbakker. 1236 Willelmo Wavel, Ktr. (DEBR. 1980); 1268 Joh. Wavel, Ip. (BEELE).

FD

Wafflard

Wafflart, Vaflard. 1274 «Waflar-dus» Liège, 1277 «Jehanès Waflars Buskès» ChirTournai, 1279-80 «Jehennés Wafflars li boursiers» RegTournai, 1292 «Ponchars Wau-flar» Romerée, 1302 «Brisses Wafflars» Loi-Tournai, 1365 «Wafflart le Taye» TailleMons, 14^e s. «Walter de Warfusée, dit le bon Wauf-flar», «Wafelar de Moniale» BodyNPLiège, 1400 «Jehan Wafflart» ComptesMons, 1449 «Fierait Wafflart» AidesNamur, 1570 «Frère Fiacre Wafflars, dit de Sozoie» curé de Domine; dérivé d’un nom issu d’un anthrop. germ. dont le second élément est -hard [JH] ou bien nom de profession: moy. néerl. wafelaer ‘qui fait des gaufres’ [FD]. – Forme fém.: 1279-81 «Jehanne Waflarde» ComptesMons, 1364 «Aélis li Wafflarde» PolyptAth.

JG

Wagaert

Wa(e)gaert: Patr. Germ. VN Wag-hard? Wachardus (MORLET I). Of < ww. wagen: durven? of beambte bij een waag?

FD

Wagaert

zie Waegaert.

FD

Wage

zie (de) Waegh.

FD

Wagebart

Wa(e)gebaert: Patr. Germ. VN wag-berht: Wacobertus (MORLETI). 1309 Waghebart de Walewyc, Den Bosch (OATII); 1278 Godefridus Walghebeert, Lv. (HB 585); 1732 Adriaen Waeghebaert, Tillegem (PARM.).

FD

Wagée

NF tournaisien, attesté d’abord dans l’Aisne et l’Oise (GeneaNet), d’origine obscure.

JG

Wagelmans

cf. Wagemans (ci-dessous).

JG

Wagemaker, (de)

-maeker, de Wagemacker, Wagema(e)kers, Waegemacker, -maekers, Wa(e)ghemacker, de Waegema(e)(c)ker, (de) Wa(e)ghemaecker, de Waegemeeker, Waeghemaeker, Swa(e)gemaekers, Swagemakers, Swaegemackers, Zwagemaker: BerN van de wagenmaker. 1281 Pieter de Waghenmakere, Avelgem (HAES.); 1281 Johannem Wagemakere; 1376 dat Gillekin de Wagenmakere coste up een wiel te legghene, Ip. (BEELE); 1391 Rugger den Waghemakre… nieuwer wielen ghemaect; 1424 Jan de Waghemakere… ii pipegalen, Ktr. (DEBR. 1958).

FD

Wageman(s)

-mann, Waghemans, Waegeman(s), Wagman(s),Waemans,Vagman,Wagelmans, Wagemance: i. BerN van de wagenmenner, voerman, vrachtrijder. Vgl. Wagenaar. Of voor de wagenmaker. 1286 Heinric Wageman, Oudenbiezen (VMW); 1308 Henrici dicti Wagenman = 1317 Henrici Waghenmakere, Lv. (DE MAN1949); 1312 Henricus dictus Wagenman, Tn. (OATII); 1382 Heinric Waghenman, Geluwe (DEBR. 1970). – 2. Zie Waachman(s).

FD

Wagemans

-ance, Waegeman, -ans, Wag-mans, Wagelmans. Nom de profession: moy. néerl. wagenman ‘voiturier’.

JG

Wagemans

Profess. 1. V. Wagen. — 2. Wagenman, Wagenmenner, ,,Conducteur de voiture ».

EV

wagen

,,Chariot, voiture ». Profess. Wa(a)gen-, Wag(e)n-, Wa(e)-g(e)n- -aar, -aère, -e(e)r. Dewae-gen- -aère, -eer. Wagenmaecker, „Charron, Carrossier ». Francisation, de la forme allemande Wagner: Wagneur.

EV

Wagenaar, (de)

Waagenaar, (de) Wagenaer, -aère, -eer, -er(e), -aire, -air(e), de Waggeneer, (de) Waegenaer(e), -eer(e), -eir(e), Waegeneer(s), -aar, (de) Waeghenaere, (de) Waegneer, de Wa(e)gheneire, Wagenar, Wagene(e)rs, de Wagner, Wagnair, Waeg(u)enaire, Wacguenaire, de Wagenier, Dewagenière, War(i)ginaire: BerN van de wagenmaker; ook voerman, koetsier. D. Wagner. 1220 Joh…. Waganara, Ip. (LEYS1959′); -1300 Johannis Wagenaers, Ktr. (DEBR. 1980); 1311 Willem de Waghenare, Hulst (DEBR. 1999; op zijn zegel staat een wiel, wat wijst op het beroep van rademaker ‘wagenmaker’).

FD

Wagenaire

-er, Wagnaire, cf. Waegenaer(e), Waegeneer.

JG

Wagendorp

D. PlN Wachendorf (o.m. NS, NRW), b.v. in Mechernich (NRW): 1182 Wachindorp (TW).

FD

Wageningen, van

van Waegeningh: PlN Wageningen (G).

FD

Wagenknecht

BerN van de voermansknecht.

FD

Wageschiet

Mnl. wagenschot; E. wainscot: beschot. D. EN Wagenschùtz, Wagenschiess: houten hok waarin wagens ondergebracht worden. BerN: die wagens in houten loods of keet brengt. 1397 Jan Waghenscot, A’dam (OA 511); 1590 Jan Wageschiet, Oosterzele (LIEVENS); 1662 Dominikus Wagenschiesser, Salmansweiler (BRECH.).

FD

Waghe-

zie Wage-.

FD

Wagman(s)

zie Wagemans.

FD

Wagn-

-on, -ein. V. WAD (Wan).

EV

Wagner

w. (Bastogne) Vâgnèr. Nom de métier: ail. Wagner ‘charron’.

JG

Wagner, (de)

Vagner, Vaguener, Waagner, Wagnair, Wag(e)ner, Wanner, Vannerus: BerN D. Wagner:

wagenmaker; voerman. Vgl. Wagenaar. In LX

Wanner, gelatiniseerd tôt Vannerus (CARNOY

1952′).

FD

Wagneur

1. Profess. V. Wagen. — 2. Car. mor. Gagneur. N. d’H. réputé favorisé du sort.

EV

Wagneur

-eux, Wangneur, Caigneur, Cagneux,

Legagneux: Fr. gagneur, W.-Pic. wagneu(r):

landbouwer. Vgl. Winne. 1350 Jehan le Waigneur,

Maubeuge (CSWII); 1581 Johan le Waigneur; 1642

Pierre le Gaigneur, La Gleize (RENARD).

FD

Wagneur

Wagneux, Wangneur. 1265 «Aelisli fille le Wangneur» CensNamur, 1286 «Jehan le Wagneur» CartBinche, 1524 «Johan le Wangneur» = 1544 «Johan le Waigneur» Cout-Stavelot, 1581-82 «Johan le waingneur» La Gleize, 16^E s. «Johan le Wangneur» Dorinne, 1607 «Marc le Waigneur» BourgNamur; nom de profession: anc. fr. gaaigneor, anc. w. wangnoir, -eur ‘laboureur’; cf. aussi Legagneux. m Forme fém. : 1289 «Marée li Wangneresse» CensNamur, 1397 «Hanes fis jadicte le Wangneresse » CartValBenoît. m Dimin.: 1319 «Amelius le waignereas de Leodio» Liège, 1366 «Johans li gangnerais, li vingerons» CartValBenoît (DBR 7, 168).

JG

Wagnie

Wagnies.   1420  «Henry Waingnie»

GuillLiège; nom d’origine: Oignies (Nr) ou bien var. du suivant.

JG

Wagnier

-ie(s), -y, zie Waignier. Wagnon,

Waignon, Gagnon: BerN. Afl. van

Wagneur/Gagneur. 1219 Waignon, Atrecht (NCJ);

1286 Jehans de Hyon li Wagnons, Binche (J. G.);

1504 Anthonius Wagnon, Rijsel (MULIII).

FD

Wagnier

Waiengnier, Waingnier, Waignier, Wagniere, Wagny. 1286 «Jakèmes li Wagni-eres» CartBinche, 1296-1302 «Colars li Wai-niers» ImpôtArtois, 1303 «Gobiert le Wain-gniers» Silenrieux, 1365 «Pierre le Waynier» TailleMons, 1472 «Jakemyn le Waingnier» DénChiny, «Henry le Waignier» DénVirton, 1507 «Adrianne de Wagnier» BourgNamur, 1524 «Johan le Wangnir» DénStavelotMy; anc. fr. wainier, gainier ‘fabricant de gaines’ ou anc. w. wangnier ‘laboureur’, comp. Wa(n)-gneur (ci-dessus).

JG

Wagnon

Waignon. 1219 «Waignon» Nécr-Arras, 1273-80 «Pieron Wagnon» Frieden-Tournai, 1286 «Poile Wagnon», «Warniers de Poile Wagnon», «Jehans de Hyon li Wagnons» CartBinche, 1302 «le mazon Wagnon» Loi-Tournai, 1417 «Collart Wagnon» PolyptAth; surnom : anc. fr. gaignon, anc. tourn. waignon ‘chien de basse-cour’, d’où anc. pic. wai­gnon ‘mauvais garnement; homme vil et méchant’, d’origine incertaine, cf. Baldinger, Etym. 2392. Cf. aussi Gagnon.

JG

Wagon

1224 «Andrius Wagons» Chartes-Flandre, 1279 «Mahaus Wagons», «Martins Wagons» ComptesMons; cas régime de l’anthrop. germ. Wago.

JG

Wagon

Patr. Rom. verbogen vorm van Germ. VN

Wago. 1243 Leurens Wago; 1273 Gilot Waghon;

1324 Baude Wagon, Atrecht (NCJ). Vgl. (de)

Waegh 2.

FD

Wagret

Wagrez. NF de la région de Cambrai et Valenciennes (GeneaNet), d’origine incer­taine.

JG

Wagschal

Wsch. D. FN Wagschal(l): weegschaal.

BerBN van de stadsweger. 1600 Heinrich

Wageschall, Hannover (BRECH.).

FD

Wagter(e), de

zie (de) Wachter.

FD

Wagtmans

Wsch. reïnterpretatie van Wagmans, Wagemans.

FD

Waha

1096 «Bosone de Wahart», 1223 «Lam-bertus de Wahart» CartStHubert, 1585 «Phi­lippe Waha», 1602-3 «Henry Wahau» Terriers-Namur, 1635 «Henri de Wahaulx» Bourg­Namur, 1752 «Marie Waha» AnthrStHubert; nom d’origine: Waha w. wahau, 934 «Wahart» (Lx), cf. aussi de Waha.

JG

Waha

Proven. Loc.

EV

Waha

Zie De Waha.

FD

Wahaltaire

zie Waltaire.

FD

Wahaltère

Probabl. var. de Waltaire, Walter.

JG

Wahis

Gohy, Bohy, Bohij: Patr. W. vormen van de Germ. VN valh-hari: Walierus, Gualeherus (MORLETI) (FELLER 247).

FD

Wahis

Peut-être nom d’origine : Wahie à Niver-lée ou Wahy à Sautour (Nr).

JG

Wahis

Proven. Ways (Loc.).

EV

WAHL

 ,,Etranger ». Racine germanique ayant servi à former des N. de bapt. Ce même nom a donné naissance à des appellations ethniques : Wallon, Welche et Vallaques (Tous ..étrangers » pour les Germains). Prototypes : Walburgse, Walard, Walhère (N. de saints). V. COL.

I.  N: simples.

Wa(h)l : Wahl, Wall-, Well-, Woll-, Gall-, Geill-, G(h)el-, Gheel-, Coll- -eman(s), -en(s), e. Kell(ens), Gheels, Cols. Wallon.

Walch ou Welch : Walch, Wal(c)k, Welch, Wel-, Vel- -g(h)e, Wal-queman.

II.  N. simples avec diminutifs.

W.-ino : Wal(l)- -in, -yn, -h(a)in, Coël-, Quoil- -in, Callens, Celin(ne),

Waucquin. W.- -etto, -otto, -ak, -ekin, -az, -ez : Gai- -d, -tté, Wall- -et, -ot, -ach,

-ace, -ez, -es, -kin, Wellekens, Well- -es, -es.

III.  N. composés.

W.-ad (-and) : Gal(l)- -and, -ant, -endyn.

W.-arin : Gallern.

W.-hard : Gaubret, réduit à Gaube. Gel- -bard, bras.

W.-bod: Wal(le)pot.

W.-had (-hagin) : Gai-, Gel- -eyn.

W.-hard : Wallaert(s), Walescard ou Walschaert(s), Gai-, Gai- -aerts, Gal(l)-, Gel- -art, -ard(on). W.-hari: Wall-, Well-, Welch-, Welck- -er(s), Gall- -aire, -er, -ier,

-iez   (confondu  au  rituel  avec Walthère),   G(e)ley.  Wau(c)quier, Wal(c)kiers. W.-helm : Wellems. W.-hlod : Gal(l)esloot. W.-hraban: Wal- -raf(f), -ra(e)ven(s). W.-maru : Gall- -imard, -emaer(t)s. W.-mad (-mak) : Wal- -mâche, -macq, Galmache. W.-rad (-rand) : Wal(le)rand, Walrant. W.-wald: Gal(l)-, Jal- -oux. W.-wid (-wiz) : Welvis.

EV

Wahl

Wahle(n): i. Patr. Germ. VN Walo. Vgl. Walen(s). – 2. Volksnaam: Waal, Romaan.

FD

Wahl

Wahle, au génitif: Wahlen. Nom issu de l’anthrop. germ. Walo [FD] ou bien var. ail. de Waal ‘wallon, roman’. Cf. aussi Wa(e)len.

JG

Wahler(s)

Verspreide D. PlN Wahl.

FD

Wahrenberg

zie van Varenberge.

FD

Wahrhaft

D. BN: waarachtig, eerlijk.

FD

Waibel

Zie Weibel.

FD

Waids

zie Weisz.

FD

Waieng(n)ier     

Proven.      Wégnez    Wait-  -e,  -z,  Wakelin.   V.   WAD

(Ane. Wahegntes, Loc.).                       (Wad,  Waz, Wak).

EV

Waiengnier

Waignier, cf. Wagnier.

JG

Waiengnier

zie Waignier.

FD

Waignein

À rapprocher de Wagneur et Wagnier.

JG

Waignein

Afl. van Pic. waigneur: landbouwer. Zie Wagneur. 1700 Eligius Waignain, Ledegem (med. J. Waignein).

FD

Waignier

Wai(e)ngnier, Wagnier, Wagnie(s), Wagny: Pic. wainier, Fr. gainier: vervaardiger van scheden, kokers. Vgl. De Scheemaker. 1382 Jan de Wenier; 1398 Jaquemard le Wainier, Mkr.; 1382 Hannin Weynier, Ruiselede (DEBR. 1970).

FD

Waignon

cf. Wagnon.

JG

Waignon

zie Wagnon.

FD

Waill- 

-et, -iez.  1.  Proven.  Watllet    Wakkers. 1. Car. phys. ou mor. Wak-  (Loc.)   ou   Wailly   (Dép.   Tainti-        ker, «Eveillé, vif ». — 2. V. WAD gnies). — 2. V. WAD (Wa).             (Wac).

EV

Waill(i)ez

Woill(i)ez,Wayet, -ez, Waijet, Walliez: PlN

Waillet (N). 1528 Ancheaux de Waillet, Ciney

(J.G.).

FD

Waillez

Wailliez, Walliez. 1492 «Anceal de Waley» = 1528 «Ancheaux de Waillet» Cart- Ciney, 1507 «Jehenne Walley», 1515 «Istasse de Walley», 1586 «Jean de Wayet» Bourg-Namur, 1602-3 «Lambert de Walet» Terriers-Namur, 1697 «Jean-Baptiste de Wallet» BourgNamur; p.-ê. nom d’origine: Waillet (Nr), mais la localisation du NF en Hainaut ne paraît guère favorable. Cf. aussi Wayet, Wayez.

JG

Wailly

Nom d’origine: Wailly, dépend, de Tain-tignies (Ht) ou Wailly (PdC, Somme); cf. aussi Dewailly.

JG

Wailly

zie DeWailly.

FD

Wailmacq

cf. Walmacq.

JG

Wailmacq

zie Walmack.

FD

Waimberg

zie Weinberg.

FD

Wain

Waine, Wains, zie Wein.

FD

Wain

Wains. 1296-1302 «Jehans Wains», «Wil-laumes Waines» ImpôtArtois, 1472 «le Wain» DénLaroche; sans doute d’anc. pic. wains ‘(chien) mâtin’, de même origine incertaine que waignon (cf. Wagnon ci-dessus) Baldinger, Etym. 2392, plutôt qu’aphérèse du nom celtique Iwain emprunté aux romans de la Table Ronde (Bougard-Gysseling 280); dans certains cas, p.-ê. d’un NL (non localisé), cf. 1449 «Bondart de Wain», «Henrart de Wain» AidesNamur.

JG

Wain-

zie Wein-. Wairon, zieWéron.

FD

Wainauskaite

Probabl. avatar d’un NF flamand.

JG

Waine

Peut-être forme fém. de Wain.

JG

Waingnier

cf. Wagnier, -y.

JG

Wainqz

Waincqz, cf. Wincqz.

JG

Wainstock

Probabl. nom de maison: ail. Weinstock ‘(cep de) vignoble’ [FD].

JG

Wairant

1. Profess. «Garant ». — 2.    Walch, Waclk. V. WAHL.

V. WARD (Wari).

EV

Wairon

1294 «Wairons» CensNamur; cas ré­gime issu de l’anthrop. germ. Waro?

JG

Wairy

1695 « Guillaume Wairy », 1740 «Agnes-té Wairy» NPLouette; var. de Wéry? Ou bien nom de métier, cf. 1538 «Bertremy le Wai-rier» BourgNamur.

JG

Wairy

zie Wery.

FD

Wais

1272 «domino Waltero de Wais» Polypt-Villers; nom d’origine: Ways (BrW). – Cf. aussi 1333 «Jehennins li Wais doiens» Cart-StHubert, probabl. d’autre origine.

JG

Wais(s)

Waitz, Wajc, zie Weisz.

FD

Waisblom

-blum, Wajsblum, Wajcblum, Waysblum: D.-joods Weisblum: witte bloem.

FD

Waisler

D. BerN Weissler: witter, kalker.

FD

Wait(e)

Spelling voor D. FN Weite, PlN Weite: uitgestrekt veld. – 2. Patr. Weit = Wouter.

FD

Waitschull

D. BN Weitschuh: grote, brede schoen.

FD

Wajc(h)enberg

zie Weiszenberg.

FD

Wajcblum

zie Waisblom.

FD

Wajcman

zie Weissmann.

FD

Wajdenbaum

zie Weidenbaum.

FD

Wajer

zie de Waeyere.

FD

Wajman

zie Weinmann.

FD

Wajn-

zie Wein-.

FD

Wajncwajg

D.-joods Weinzweig; wijntwijg, -tak.

FD

Wajnrajter

-ryt, zie Weinroth.

FD

Wajs

zie Weisz.

FD

Wajs-

zie Weiss-.

FD

Wajsbaum

D.-joodse FN Weissbaum: witte boom.

FD

Wajsblum

zie Waisblom.

FD

Wajser

zie Weise.

FD

Wakeren, van

PlN? Of var. van Wakker? 1699 van Waekeren (vader van) Geurt Frederiksz van Waeker (vader van) 1723 Clara van Wa(e)keren, Veenendaal G; 1684 Jan Otten Waecker (vader van) Aelbert Jans van Waekeren, Scherpenzeel (PDB).

FD

Wakierman

Verhaspeling van Wakkerman, afl. (de) Waeker. 1455 Klaus Wackermann (BRECH.).

FD

Wakker(s)

zie (de) Waeker.

FD

Wakkers

cf. Wackers.

JG

Waks

D. FN Wachs: was. BerBN van de wasmaker, washandelaar, kaarsengieter.

FD

Waksbojm

D. Wachsbaum. Wsch. BerBN voor de wasmaker, kaarsengieter. Vgl. Wachsstock.

FD

Waksman

zie Wachsmann.

FD

Wal-

-mach(e), macq(ue). 1. Pro­ven. Almache (Dép. Fays-les-Veneurs). — 2. V. WAHL.

EV

Wal, de

zie de Waal.

FD

Wal, van de(r/n)

van Wal(len), (van de) Wall(e), van der Walle(n), van der Whal(l)e, van der Wald, van de(r) Waele, van de Waal, van de Valle, Wandewalle, Vandwalle, Vaudwalle: 1. Verspreide PlN Ten Walle: mote, kunstmatige heuvel, wal. 1206 Daniel de Wallo, Dentergem (DEBR. 1980); 1268 Gerardus de Walle; 1326 Jan van den Walle, Ip. (BEELE); 1382 Pieter van den Walle, Ktr. (DEBR. 1970). – 2. Zie ook Van de(r) Waal.

FD

Wala

1602-3 «Walau» TerriersNamur, 1788 «Maître Wala» Oignies; nom d’origine: Wala, à Verlaine (Lg)?

JG

Wala

Walla: PlN Wala in Verlaine (LU)?

FD

Walach

Walag, Wallach: JoodseFN < Tsjechisch Vlach, etymologisch = Welsch, Waals. Volksnaam voor Italianen en Roemenen (DS).

FD

Walaeys

zie Willaeys.

FD

Walain

cf. Walle.

JG

Walbeek

Walbecq(ue), Walspeck: PlN Walbecq in Arien (PdC), Walbeke in Deulémont (Nord), Wal­beek in Jabbeke, Ruddervoorde; Walebeek, -beke

in Houtem, Keiem, Leke, Lendelede, Schore, Snellegem, Woumen (WV), Astene (OV). 1166 Danin de Walenbeca; 1302 Janne van Walebeke; 1339 Danin van Waelbeke, Bg. (DF XVI).

FD

Walbergue

Metr. Germ. VN Wouberg: Waltberga, Valberga (MORLETI). De naam kon worden verward met Wouburg, Walburga. Zie Waelburg(h)s. 1577 Nicolas Walberghen…van Audenaerde, Bg. (PARM.). Noot: Sint-Walburga is de patroonheilige van Oudenaarde.

FD

Walbers

zie Waelburg(h)s, Walbrecht.

FD

Walbourgh

zie Waelburg(h)s.

FD

Walbrecht

Walbre(r)cq,Walbert, Walbers: Patr. Germ. VN walh-berht ‘Waal, Romaans -schitterend’: Walabertus (MORLET I). ne e. Walbertus; 1114 Walbertus de Durle, Cent (GN); 1569 Richardus Walbrecs, Nij vel (MULIV).

FD

Walbrecq

(NF attesté auj. à Thuin-Beaumont et à Charleroi). 1688 «Pierre Walbrecque» Bourg­Namur; prénom féminin Walbrecque (et var. Valbreck, -echt) attesté comme tel dans les no­taires liégeois (1642-1722), représentant comme Walbrixhe une var. de Walburge [IL, NFw].

JG

Walbrol

PlN Waldbröl (NRW).

FD

Walbrouck

Waelbrouck,Walbrou(gh),Wallebroek, Waelebroeck: PlN Waalbroek (NL). 176 e. Walbroekdijk, Ruiselede (DF XVI). 1430 Hannekin Walebru; 1468 Jane Waelbru, St.-Win. (VERGR. 1968).

FD

Walc(h)

Patr. Germ. VN Walo ‘Waal, Romaan’. –2. Volksnaam Mhd. Walch, Walhe: Waal, Romaan.

FD

Walcarius

Forme latinisée de Wauquier ou Walckiers.

JG

Walcarius

Zie Walker. Toch kan het een var. zijn van Wolfcarius (of ermee verward), aangezien beide FNn in de i8e e. in Oostrozebeke voorkomen: 1731 Anthone Walcarius; 1767 Judocus Wolfcarius (KWII). – 2. Latinisering voor Van Walcheren? 1504 Nicolaus de Walcaria de Simplet (MUL III).

FD

Walcart

Forme romane du NF Valkaert, Volkaert [FD]?

JG

Walcart

zie Volckaerts.

FD

Walch

Ethnique: moy. haut-ail. Walch ‘wallon, roman’ [FD].

JG

Walch(e)ren, van

PlN(Z).

FD

Walchiers

Walckiers, zie Walker.

FD

Walckenier

zie Valkenaar.

Walckiers

Walkiers. Nom issu de l’anthrop. germ. walha-hari (Fôrst. 1517-8), latinisé en Walecarius, cf. aussi Walcarius. – Bibliogr. : P. et J. Lindemans, Oude brabantse geslachtna-men : Walckiers, dans Eigen Schoon en de Brabanderlè, 1953,276-286.

JG

WALD

,,Forêt », ,,Domaine ». Evocation de ,,Pouvoir ». Racine germanique ayant servi à former des N. de baptême. Formes régionales : Wald, Waud, Gauth, Wolt, Wout. (Allem. : Wald, «Forêt ». Flam. : Woud; même sens). La mutation de la consonne finale (N° 126-2°) a pu fournir des noms qui se sont rencontrés avec les dérivés de la racine WAHL. V. ce N. Prototype : Walter, Wauthier, Gauthier, Wolter, Wouter.

I.  N. simples (sans suffixe diminutif) :

Walt(h)en(s), Wauts, Wouts, Wauthion, Walton (Cas régime).

II.  N. simples avec diminutifs.

W.- -otto, -ek(in), -oz: Waut(h)ot, Waldecq, Waut(h)requin, Wou-terkin, Woltêche, Waut(h)o2.

III.  N. composés.

W.-hari: Walt(h)-, Waut-, Wout-, Wolt-, Weld-, Welt- -er(s), Waut(h)-, Gauth- -ier, -y, -ia, -ieux. Woutie. Avec diminutifs -m, -et, -ot : Waut(h)-, Woit- -rin, Wauwereyns, Waut(h)elet, Wat(t)relot.

W.-mod (-mund) : Guldemont.

W.-rad (-ragin) : Wautrez, Wautregny.

W.-ric : Waut- -recq, -riche.

EV

Wald

Waldt: Verspreide D. PlN Wald: woud, bos.

FD

Wald, van der

zie van der Wal.

FD

Waldbillig

PlN(GH).

FD

Wäldchen

PlN. Dim. van Wald: woud.

FD

Waldeck, van

Waldek, Waldack, Waldock: PlN Waldeck (ZH, RP). 1316 Adulph de Waldek, Luik (SLLIII); 1432 Fredricus de Waldeck, Mainz (MUL I); 1688 Jean Waldacq, Menen (COUSS.).

FD

Walder

Valder, Walders: D. FN < PlN Wald. Of naam voor een bosbewoner.

FD

Walderen, van

zie van Waelderen.

FD

Waldericus

Patr. Germ. VN wald-rîk ‘heerser-machtig’. 136 e. Waldricus, Cent (GN). Zie ook Walryck.

FD

Waldeyer

Platduitse uitspr. van Waldegger, Waldecker. Afl. van PlN Waldeck.

FD

Waldman(n)

D. Waldmann: bosbewoner.

FD

Waldner

Walt(e)ner, Valdenaire: D.Waldner:

bosbewoner, boswachter.

FD

Waldock

zie van Waldeck.

FD

Waldorf

Nom d’origine: topon. très répandu en Allemagne.

JG

Waldorf

Verspreide D. PlN.

FD

Waldraet

zie Walraet.

FD

Waldraff

Zie Walrave.

FD

Waldrant

Waldron, zie Walrandt.

FD

Waldschmidt

Waldschmied: smid die in het bos ijzererts verzamelt en smelt.

FD

Waldt

Zie Wald.

FD

Walef

Waleffe, Wallef. 1289 «Badet de Wa-leffle» CensNamur, 1569 «Remy Walesves» BourgNamur; nom d’origine: (Les) Waleffes (Lg).

JG

Walef(fe)

zie De Waleffe.

FD

Waleffe

Proven. Loc.

EV

Walek

Waleckx: i. Patr. Waleke, Ndd. dim. van een

walh-naam. – 2. Patr. O.-D.-Slav. vleivorm van

Valentin. 1285 Nikol. Waleke = 1298 Nie. dictus

Waleke, Hb. (BRECH.).

FD

Walem

Waleme, -emme, Wallem, Wallemme. Nom d’origine: Walem, à Wortegem (FlOr).

JG

Walem,(van)

van Wael(h)em,Wallem(me), Walem(m)e, Walenne: PlN Walem in Wortegem (OV), Waelhem in Houtave (DF) of Walem (A). 1220 Annekinus villicus de Walhem (DEBR.

1980); 1382 Jan van Walem, St.-Denijs WV (DEBR. 1970).

FD

Walen

Waelen, Walens. Nom issu de l’anthrop. germ. Walo, cf. aussi Wahl, Wahlen.

JG

Walen(s)

Waelen(s), Wallens, Walin, Wallin(g), Wa(e)les, Waëles: i. Patr. Vleivorm van Germ. walh-naam, zoals Walraven Woubrecht. Wal(l)o (Fm., Dip.). Of=Wallens. 1276 Johans Walin, Ip. (BEELE). – 2. Zie ook De Waal, Wals(ch).

FD

Walenda(e)l, van

zie van Wallendael.

FD

Walenkamp

zie Wallecam.

FD

Walenne

Probabl. var. de Walemme (NF loca­lisé aussi dans le Hainaut).

JG

Walenne

zie (van) Walem.

FD

Waleschc

Ethnique: all. Walesch ‘wallon’ < Walah-.

JG

Walesche

W. vorm van Walsch.

FD

Walescotte

cf. Walschot.

JG

Walescotte

zie Walschot(s).

FD

Walet

1267 «Gautier Walés» CensHerchies, «Jehan Walet» ChartesHainaut; nom d’ori­gine: Walet, l.d. à Herchies (Ht), mais aussi dimin. en -et du thème anthropon. Wal-, cf. Walle.

JG

Walet

Zie Wallet.

FD

Walewijk

zie Waalwijk.

FD

Walewyns

-wijns, Waalewijn: Patr. VN Walewein uit

de Brits-Keltische romans. 1281 Gerardus

Waleweins, Ruiselede (HAES.); 1315 Pieter

Waleweyn, Hulst (DEBR. 1999); 1357 Walewein

Robe, Ktr. (DEBR. 1970).

FD

Walewyns

-wijns. 1284 «Jehan Walewin» Det­tes Ypres; Walewein, nom d’un personnage du cycle des romans de chevalerie celto-bretons [FD].

JG

Walgeback

PlN Walgenbach (RP).

FD

Walgemoed

zie Welgemoed.

FD

Walgraef

-grave, -g(g)raeve, -graff(e), zie Walrave.

FD

Walgraffe

-aef, Walgrave, -aeve. 1449 « Hubert de Walgraffe» AidesNamur, 1749 «Henry Walgraffe», 1783 «Pierre Walgraf» Bourg­Namur; nom issu de l’anthrop. germ. walh-raban (walh ‘étranger’), attesté encore en 1727 comme prénom à Dalhem «Walrave Ruwet» (not. D. Guyot) [JL, NFw].

JG

Walhain  

Proven.     Loc.     Synon. : Wal(h)in — 2. V. WAHL.

EV

Walhain

Walhin. 1272 «Egidius de Walehain» PolyptVillers, 1289 «monsaingnor Hoston de Walehaing» CensNamur, 1302 «Godefroit de Walehaing» LoiTournai, 1444 «Jehan de Wa­lehain», 1449 «Colingnon fils Jehan de Walin» AidesNamur; nom d’origine: Wal-hain(-Saint-Paul) (BrW).

JG

Walhain

Walhin: PlN Walhain (WB). . 1194 Arnulphus

de Walehain, WB; 1281 Oston de Walehain, N

(CDN, CDH); 1366 Jacobo Walehain, Luik (SLL IV).

FD

Walheer

Waller, Valler(s): Patr. Germ. VN walh-hari

‘vreemdeling-leger’: Walharius, Walerius (MORLETI). 1280 Clais Walre; 1396 Willame Walleer,Ip. (BEELE).

FD

Walheer

Waller. Nom issu de l’anthrop. germ. walh-hari, cf. aussi Wacquier.

JG

Walin

zie Walen(s).

FD

Walis(ch)

Wallis(ch): i. PlN Wallis (CH). Vgl. D.

Walliser. – 2. Zie Wallace.

FD

Walk

Patr. Oude VN Walko (BRECH.).

FD

Walk

V. WALD (Walk).

EV

Walk(i)er(s)

1.   Profess.   Walker, ,,Foulon ».    Synon. :    Walqueman.

—  2. V. WALD (Walk). Wall- -ace, -aert, -ach. V. WAHL.

Walkenaere

-ler, de -eer, zie Valkenaar.

FD

Walkens

zie Waelkens.

FD

Walker

-ers, Wel(c)ker, Walcarius, Walkiers, (de) Walckiers, Walchiers, Walkise, Wauquier(s), -iez, Waucquier, Waucqwier, Waquier, Wacquier, -iez, Woukier, Woekier, Va(u)quier, Val(c)kiers, Valkies, Gauquie(r), -ié, Cauquir, Gockier, Gaucher, -ez, -é, -ie(r), -i(r), -y: Patr. Ndl., Fr.-Pic. en opnieuw vernederlandste vormen van Germ. VN walh-hari ‘Romaan-leger’: Walacharius, Wal(e)carius, Walkerus, Walharius, Gualcherus (MORLET I). 1166 Walcherus villicus de Sancto Petro; 12e e. Walkir de Borsbeke, St.-Lievens-Houtem (GN); 1275 Clais Walkier, Bg. (CG); 1295 Gaucher de Beaumont, Montreuil (CMM); 1308 Walterus dictus Welkere, Lv. (ICKX); 1366 Colaerde Waukier, Dk. (JAM.); 1367 Jhanne Waukiere, Ktr. (DEBR. 2002).

FD

Walkiers

cf. Walckiers.

JG

Walkise

Forme francisée de Walckiers ?

JG

Wall

D. FN. i. Wal, ringmuur, stadsmuur. – 2. Waal. – 3. Patr. Verkort < Walther (BRECH.).

Wallace, Wallas, Wallis(ch), Walis(ch): Volksnaam Ofr. Walais, Waleis: bewoner van Wales, Kelt. 1165 Osbert Waleis, Warwickshire; 1166 Robert Waliscus, Norfolk (REANEY).

FD

Wall-

-et, -ez. 1. V. Waillet. -— 2. V. WAHL.

EV

Wall(e)aux

Spelling voor Valleau, dim. van Val: dal.

FD

Walla

Zie Wala.

FD

Walla(e)ys

-ay, -aeyes, zie Willaeys.

FD

Wallach

zieWalach.

FD

Wallaert

-art, -ard, Wallacre, Valla(e)rt, Valaert, -ard: Afl. van Van de Walle. 1398 Jan Wallaert, Calle Walaerts, Ing.; 1398 Boudin van den Wale, Jan Walaert, Oostrozebeke (DEBR. 1970); 1571 Jan Valaert, Aw.(AP).

FD

Wallaert

Dérivé en -aert de Van de Walle [FD].

JG

Wallaux

cf. Walle.

JG

Walle 

1.  Proven.  Wal,  ,,Rempart ». —  2. V. WAHL. Walleghem.   Proven.   Walem   (Loc., anc.  Walchein). Synon. : Wallem.

EV

Walle

1271 «Simons Wale», 1283 «Will. lewale, le vieswarier», 1290 «Jehans li Wale, tain-teniers» DettesYpres, 1311 «monsigneur feu Wale Wyon» ComptesMons, 1482 «J. Le Walle» JusticeBastogne; ethnique: moy. néerl. wale ‘wallon, roman’ [JH] mais aussi cas sujet de l’anthrop. germ. Wallo, Walho (d’où de nombreux dérivés).

« Dérivés du thème Wal(l)- : Wallaux (suffixe -ard). 1575 «Jacques Wallart» FrancsLux, 1644 «Jean Wallart» BourgNamur. — Wal-leaux (suffixe -eau ou var. du précédent). Cf. également 1472 «Jehan le filz Wallay» Dén-Chiny. Wallée. – Wallet, Wallez, Walet [se­condairement, nom d’origine: Wallez à Arc-Ainières (Ht) ou Walet, à Herchies (id.)]: 1296-1302 «Jehans Walés» ImpôtArtois, 1519 «Philippotte Wallet» Ladeuze, 1616 «Jean Wallet» Ath; cf. également Waillez, Walet. –Wallin, Walin, Walain, Walling [aussi var. de Walhain]. – Wallon [cf. aussi ce nom]. 1316 «Jehan de Hélâmes moituier Walon de Ladeuse» TestTournai. – Walot, Walo. – Wal-tin. 1662 «Gille Waltin» BourgNamur. –Walu. – Waly.

JG

Walle-

-rand. Proven. Loc. fr. Va­riante : Walrant.

EV

Walle, (van de(r))

zie van de Wal.

FD

Walle, de

zie de Waal.

FD

Wallebroek

zie Walbrouck.

FD

Wallecam

Wallecan, Wallican, Wellecam, Wellecan, Welkamp, Walenkamp, Wollecamp, Valecamps, Walquan: PlN 1211 Walencamp in Marcq-en-Baroeul (Nord) (TW); Walloncamp bij Quévy (H): 1201 Walluncamp (CSWI); Wallekamp in Rekkem (DF XVI), Wallekant in Maarke-Kerkem (OV). 1295 Cholart de Walloncamp, Bergen (CDH); -1300 Johannis Walencap, Ktr. (DEBR. 1980); 1333 Mahieu de Waloncamp, Dk. (TdT); 1339 Michael Willecaen, Bg. (JAM.); 1352 Robbrechts van Walecamp huus, Ktr. (DEBR. 1970).

FD

Wallée

zie Vallée.

FD

Wallef

cf. Waleffe.

JG

Wallef

zie De Waleffe.

FD

Walleg(h)em, (van)

van Waeleghem, van Wallighem, (van) Wolleghem: PlN Wallegem in Bavikhove, Hulste, Ing. (DF XVI). 1183 S. Reiniri de Walleghem; 1277 Daniele de Walenghem, Har.; ± 1284 Mabilie de Walenghem, Ktr.; 1344 Oliviers

van Walighem, Har. (DEBR. 1980). – Lit. : G. VAN Wf>LIMGHSM.,Defamilienam Van Walkghem. VS 1994,567-602.

FD

Wallekens

Wellekens: i. Patr. Vleivorm van een Germ. walh-naam; zie Walens, Wallens. 1398 Wallin van Rickaenge = 1413 Wallekin van Racaengen, Bellegem (DEBR. 1970). Of vleivorm van Germ. VN Walter/Wouter. 1264 Walterus dictus Welleken de Hever (LIND.). – 2. Dim. van Van de Walle. 1385 Jan van den Walle weiver dit Wallekin, Ip. (BEELE).

FD

Wallem

Wallemme, cf. Walem.

JG

Wallem(me)

zie (van) Walem.

FD

Wallemacq

Walmacq, Walmack, Walmag, Walmag, Wailmacq. 1474 «Helmanus filius Johannis Walmacque», 1502 «Collet Walle-marck» Sart-lez-Spa; surnom: moy. néerl. walmac(ke) ‘fagot’ [FD].

JG

Wallemacq

zie Walmack.

FD

Wallemans

Walman(s), Wallman: i. Afl. van Van de Walle. – 2. Br. en Limburgse afl. van Walther (LIND. 1964). Vgl.Wallekens, Wellemans.

FD

Wallen, van (der)

zie van de(r/n) Wal.

Wallenborn:PlN(RP).

FD

Wallenborn

Proven. ,,Source du rempart » (Wal) ou du pays wallon (Waal).

EV

Wallenbourg

Nom d’origine: Wallenburg (Bavière).

JG

Wallenbourg

PlN Wallenburg (BEI).

FD

Wallenda(e)l, van

van Walenda(e)!: PlN Walledal in Herent(VB)(NR).

FD

Wallendorf(f)

PlN Wallendorf (RP).

FD

Wallendorff

1703 «Jean-François Wallendorffe» BourgNamur; nom d’origine: Wallendorf (Rhénanie-Palatinat).

JG

Wallenfels

PlN(HS).

FD

Wallens

1683 «Philippe Wallens» BourgNamur; var. de Walen(s).

JG

Wallens

Wallin(g), Warlin(g), Wolle(n)s, Wellin(g), Wel(l)ens, Welles, Wels: Patr. i. Vleivorm van Germ. VN Walther/Wouter (LIND.). 1189 Walterus Wel, Cent (GN); 1311 Wouteren diemen heet Wellen Godevarts, Geel; 1323 Walteri dicti Wellart (V. LOON); 1311 Wouteren diemen heitet Wellen van Gaenpe; 1340 Walterus dictus Wellens = 1345 Walterus Wellini, Diest. – Lit.: F. CLAES, Defamilienaam Wellens. O.-Brabant 1985,12. – 2. Var. van Willens, Wils < Willem. – 3. Evtl. vleivorm van Germ. walh-naam. Vgl. Wallekens, Walen(s).

FD

Wallenus

Latinisering van Wallens of Walens. 1756 Petrus Wallenus, Lv.-Bs. (CALUWAERTS).

FD

Waller

cf. Walheer.

JG

Waller

zieWalheer.

FD

Wallerand

-ant, -ang, zie Walrand(t).

FD

Wallerand

Wallerant, cf. Walrand.

JG

Wallerath

PlN Wallrath (NRW). – 2. Patr. Zie Walraet.

FD

Wallerick

zie Walryck.

FD

Wallet

-ey, -ez(e), -èze, Walet, Warlet, -ez: i. Patr. Dim. van Germ. walh-naam, zoals Walbertus. Of van Walther. 1224 S. Walteri Walhet, Har. (DEBR. 1980); 1376 Colard Walet, Aat (CCHt). – 2. Var. van Valet. – 3. PlN Walet in Herchies of Wallez in Arc-Ainières (H).

FD

Wallet

Wallez, cf. Walle.

JG

Walleyn

Wallyn, -ijn: Patr. < Fr. Valin/Walin, vleivorm van Germ. walh-naam. Zie Walens, Wallens. 1688 Margriete Walleyne, Roes. (MARICHAL).

Wallican, zie Wallecam.

FD

Walliez

cf. Waill(i)ez.

JG

Walliez

Zie Wailliez.

FD

Wallighem, van

zie van Walleghem.

FD

Wallin

1. V. Walhain. — 2. V. WAHL.

EV

Wallin

Walling, cf. Walle ou Walhain.

JG

Wallin(g)

zie Wallens.

FD

Wallis(ch)

Zie Walis(ch).

FD

Walliser

Afkomstig uit Wallis (CH).

FD

Walliser

Ethnique: all. Walliser ‘valaisan, du Valais’.

JG

Wallman

zie Wallemans.

FD

Wallois

1295-1302 «Hanet Walois» Impôt-Artois; anc. fr. galois, walois ‘homme de plaisir, bon vivant’ (Bougard-Gysseling 281). On ne peut exclure la possibilité de l’ethnique signifiant ‘wallon’, cf. A. Henry, Histoire des mots wallon et Wallonie, Inst. Destrée, 22 et 88,n.l [JL, NFw]. Cf. aussi Vallois, Valois.

JG

Wallon

1. Proven. ,,Du pays wallon ».

—  2. V. WAHL.

EV

Wallon

Walon. 1277 «Pieres li Walon», 1288 «Jeh. li Walon» DertesYpres, 6.6.1662 «France le wallon» Mouland (Fourons) (not. Rochart, Lg). Ce nom est rarement expliqué comme ethnique, habitant des pays wallons (au sens ancien); en fait, la référence est plutôt linguistique, comme dans romain, roman par opposition à thiois [JL, NFw]. Cf. aussi Walle.

JG

Wallon(d)

Walon, Vallon(s): 1. Patr. Rom. verbogen vorm van de Germ. VN Walo ‘Waal, Romaan’. 1035 Walo, Cent (GN); 1280 Boidinus filius Walonis, Ip. (BEELE). – 2. Volksnaam Fr. Wallon: Waal, Romaan. 1274 Jehans Walons, Wez (SMT II); 1377 Clais Waloen, Ktr. (DEBR. 2002); 1390 Nevelet Walon, Rhuis (MORLET).

FD

Wallrabe

Wallrafff), zie Walrave.

FD

Wallraf

Wallraff, cf. Walra(e)ve.

JG

Wallyn

-ijn, zie Walleyn.

FD

Walmack

Wallemacq, Walmacq(ue), Walmach, Walmag(h), Wailmacq: Mnl. walmac(ke): bos rijshout, takkenbos. BerBN. 1406 Arnold Walmack, Hodeige (ISC); 1457 Jean de Wallemack, Gilles le Wallemack; 1500 Guillaume Wallemake, Elzele (CAD. II); 1531 Joannes Walmac,Aat(MULIV).

FD

Walmacq

Walmag(h), etc., cf. Wallemacq.

JG

Walman(s)

zie Wallemans.

FD

Walnier

1516 «Pollart Walnier bouchie» La­deuze; var. de Warnier par échange des con­sonnes liquides r > l.

JG

Walnier

zie Warnier.

FD

Walo(t)

Zie Valot.

FD

Walon

cf. Walle.

JG

Walon

zie Wallon(d).

FD

Walop

Wa(e)rlop: Mnl. walop: galop. Vgl. Galope, Galopin. BN voor een loper, bode. Warlop met r-epenthesis. 1331 Jan Wallop, Oud. (V.BUTS. 1972); 1340 Jan Walop, Bg. (JAM.); 1322 Waltero Walopt; 1393 Walteri Walop, Lv. (DE MAN1981). – Lit.: W. BEELE, Defamilienaam Warlop. VS 1995,15-16.

FD

Walot

Walo, cf. Walle.

JG

Walpot

Waelpot, -ut. Surnom: moy. néerl. waelpo(y)t, mesure de bière ou de vin [FD].

JG

Walpot

Walput, Wa(e)lpot, Wa(e)lput: Mnl. waelpuyt, waelpoyt, wa(e)lpot: naam voor een maat voor bier of wijn. BerBN. 1367 Arnoldus dictus Waelpoyt, Mech. (CLEMEUR); 1377 Kateline Waelpoits, Lier (FRANS); 1414 Jan Waelput, Ht. (A.GHIJSEN). Zie ook Walput.

FD

Walpot

zie Waelpot.

FD

Walput

Waelput: 1. PlN Walpit in Ruiselede. 1343 Reinier van den Walpitte (DF XVI). PlN Wa(a)lput in Oostakker is evenwel = Wolput (MVN1966,8). Vgl. Willeput. Wal kan hypercorrect zijn voor Wol. – 2. Zie Waelpot.

FD

Walquan

zie Wallecam.

FD

Walqueman

1. V. Walckiers. — 2. V. WALD et FALC.

EV

Walqueman(n)e

zie Volquemanne.

FD

Walquemane

Walquemanne. Var. de Volque-manne, Volkman, dérivé de l’anthrop. germ. Volk [FD].

JG

Walraet

-aed(t),-aert,Waelrae(d)t,Waldraet, Welraeds: Patr. Germ. VN walh-rêd ‘Waal-raad’: Walerat (MORLET I). 981 Walradus, Cent (GN). 1407 Ghiselbrecht Walraets = 1409 G. Walraet, Oud. (WALRAET).

FD

Walrand

Walrandt, Walrant, Wallerand, Wallerant. 1261 «Walranus dux Limburgen-sis» CartValDieu, 1265 «Waleran» Cens-Namur, 1335 «Sapiensce fille Wallerant de le Haye» ComptesMons, 1472 «Ailix Walleran» DénVirton, «Girart le filz Walran» DénLa-roche, 1531 «Franchois Walran» BourgNamur, 1544 «Walleran Alard» DénStavelotMy, 1552 «Jacques Wallerand» SubsidesNamur, 1566 «Walran Le Dauphin» Cerfontaine, 1580 «Thiéri Wallerand» Haybes, 1597-98 «Wal­rand Gilobo» ComptesNivelles, 1689 «Jean Walrand» DénLierneux; dérivé roman de l’anthrop. germ. walh-hramn.

JG

Walrand(t)

-rant, Wallerand,-rant,-rang, Waldrant, Waldron: Patr. Rom. vorm van de Germ. VN Walrave (vgl. Bertram = Bertrand): Walerandus (MORLET I). 136 e. Waleran; 146 e. Waleran de Borne, Walleran dit Walrawe comte de Moeurs, Luik (BODY). Ook E. FN Waldram, Waldron, Walrond.

FD

Walrave

Walraeve. 1279-80 «Pieres Wale-rave» RegTournai, 1586 «Marguerite fille de Peter Wallerave» BourgLiège; dérivé de l’an­throp. germ. walh-raban ; cf. aussi Walgraffe. » Génitif néerl.: Walraevens, Walravens, Walraven. 1635 «Jean Walravens (orig. d’Enghien)» Bourg Liège.

« Formes all. correspondantes : Walraf, Wal-raft, Wallraf, Wallraff, Walry. 1285 «Jehans Walric» DettesYpres, 13^e s. «Walri fils de Walran» (Body), 1534 «Pierchon Wallery», 1573 «Loys Walry» BourgNamur; nom issu de l’anthrop. germ. walh-rîc [FD].

JG

Walrave

Walraven(s), Walraeve(n)s, Walrawens, Waraeve, Wal(l)raf(f), Waldraff, Wallrabe, Waltraevens, Walgrave, Walg(g)raeve, Walgraef, Walgraff(e): Patr. Germ. VN walh-hrabn ‘Waal-raaf. 1276 Michaele filio Walravens, Erps (PEENE1949); 136 e. Walraf; 146 e. Walrave de Brederode, Luik (BODY); 136 e. Symon Walravens, Cent (GN); 1376 Johanne Waelgraf, Tn. (C. BAERT); 1387 Waelgraven van den Berge = 1378 Walrammo dicto vanden Berghe, Bs. (OSTYN).

FD

Walryck

Wallerick, Walry, -rij, -ri: Patr. Germ. VN walh-rîk ‘Waal-machtig’: Walhericus, Walericus (MORLETI). 1265 Nicholon Walery, Dk. (SMTII); 1280 Petrus Walric; 1375 Meux Walriic, Ip. (BEELE); 1449 Jan Walryc, St.-Win. (VERGR. 1968).

FD

Wals(ch)

Walsh, Vais, Waals, Waels, Wa(e)les: i. Patr. Gen. van Germ. VN Walo. 1397 Hannekin Waels, Ip. (BEELE). – 2. Evtl. < De Walsche of gen. van De Waal.

FD

Wals, de

zie de Walsche.

FD

Walscap

Proven. Waalschap, ,,Groupe wallon » (Le suffixe -schap est souvent indice de col­lectif).

EV

Walscappel, van

zie van Waelscappel.

FD

Walsch(e), de

de Waelsche, (de) Wals(ch), de Wael(e)s: Volksnaam De Waalse: de Waal, Fransman. 1280 Thirricus Walssce, Ip. (BEELE); 1346 Jacob de Walsche, jeghen Jhanne den Walschen, Ktr. (DEBR. 1971).

FD

Walschaert

Walschaerts. 1573 «François Walschaerts» BourgLiège; dérivé en -aard du moy. néerl. walsch ‘wallon, roman’ [FD].

JG

Walschaert(s)

 (Autrefois Wales-card). V. WAHL.

EV

Walschaert(s)

Walschaers, Walscharts, Valschaerts: Afl. van Walsch: Waals. Zie De Walsche. 1270 Joh. Walscart, Kales (GYSS. 1963).

FD

Walschap

Nom d’origine : Waalskappel = Wal-lon-Cappel (Nord).

JG

Walschap

zie van Waelscappel.

Walscheid(t)

Walsheid: PlN Wahlscheid (NRW).

FD

Walschot

adaptation romane : Walescotte. Nom d’origine: Waalschot, l.d. en Campine [FD]. Cf. aussi Williscotte.

JG

Walschot(s)

Waalschot, Walescotte, Welschot: PlN Waalscho(o)t in de Kempen. 1300 Lizabeth van Waelscoet=1330 Lysbet van Waelscot; 1430 Magrieten Dielys dochter van Waelschot, Her. (DERCON); 1340 Egidius de Waelscot, Joh. de Waelscoet,Tnh.(VERB.).

FD

Walsdorff

Nom d’origine: Walsdorf, topon. fréquent (Hesse, Rhénanie-Palatinat, etc.).

JG

Walsdorff

PlN Walsdorf (HS, RP, BEI).

FD

Walsh

zie Walsch.

FD

Walsheid

zie Walscheid(t).

FD

Walsmann

Volksnaam: de Wale, de Walsche.

FD

Walspeck

zie Walbeek.

FD

Walsum,van

PlN(NS).

FD

Walt(h)-

-en(s), -er, -éry, Waltré-gni. V. WALD.

EV

Waltaire

Wahaltaire: Patr. W. uitspr. van de Germ. VNWalther.

FD

Waltener

Nom de profession: mis pour ail. Waldner ‘garde-forestier’ [FD].

JG

Waltener

zie Waldner.

FD

Waltenier

Soit var. francisée de Waltener (qui précède), soit forme évoluée de Waltniel (qui suit).

JG

Waltenier

zie Waltniel.

FD

Waltens

zie Wuytens.

FD

Walter

Walther. 1245 «Walter de la Fontaine» CartOrval, 1281 «Jeh. Walter, le cordewanier» DettesYpres, 1427 «Walter de Hutain», 1507 «Walther de Corswareme» GuillLiège; formes néerl. et ail. corresp. à Gauthier, Waut(h)ier.

JG

Walter(s)

zie Wouters.

FD

Walterscheid

PlN (NRW).

FD

Walterumaertens

zie Woutermaertens.

FD

Walterus

Walt(h)ery, Walt(h)érus, -y: Patr. Latinisering van de Germ. VN Wouter. 1204 S. Walteri, Har.; 1205 Walterum dericum nostrum, Ktr. (DEBR. 1980); 1267 Waltherus Ghisel, Ip.

(BEELE); 1567 Jacobus Waltherus, Lv. (HENNO).

FD

Walterus

Waltérus, Waltherus, au génitif: Walthery, Walthéry. Latinisation du précé­dent ou de Waut(h)ier.

JG

Walther

zie Wouters.

FD

Walthoff

Erg verspreide D. PlN Waldhof.

FD

Wälti

Walthie, Waltin: Patr. D. Wälti, Walti < VN Walther. 1549 Hans Walti = Waltin, Luzern (BRECH.).

FD

Waltin

cf. Valtin. – Wallon, cf. Vallon.

JG

Waltmans

Patr. Afl. van VN Walther. Vgl. Wallemans 2.

FD

Waltner

zie Waldner.

FD

Waltniel

(NF de Flandre or.). Nom d’origine: probabl. Waldniel, près de Mônchengladbach [FD].

JG

Waltniel

Waltenier: PlN Waldniel in Schwalmtal (NRW). 1659 Baltazaris van Waltniel, Schinnen (grootvader van) 1723 J. B. Walteniel, Herne (vader van) 1745 Jacobus Waltenier, Herne (VS1975,250).

FD

Walton

zie Valton.

FD

Waltraevens

zie Walrave.

FD

Waltregny

NF de la région liégeoise, originaire de Lorraine, départ, de la Meuse (GeneaNet) ; nom d’origine incertaine, cf. aussi Waltenier.

JG

Waltregny

Wsch. < Wattignies.

FD

Waltrin

Var. de Watrin.

JG

Waltrin

zie Wautrin.

FD

Waltz

Wolz, Walzel, Wal(t)z, Welch(e), Welzel: D. Patr. < VN Walther. 1296 Waltherus dictus Walzze, Tûbingen (BRECH.); 1378 Welczel Kunz = Walther Kunz, Triibau (DN).

FD

Waltzing

Nom d’origine: Waltzing, dépend, de Bonnert (Lx).

JG

Waltzing

PlN in Bonnert (LX).

FD

Waltzing

Proven. Dép. Arlon.

EV

Walu

Waly, cf. Walle.

JG

Walus

Ndd. PlN Walhûs. Vgl. Walhaus (RP, SL), Wallhausen(RP,BW).

FD

Walvisch

Walwis, Welvis: Huisnaam: De Walvis. Vgl. D. Walfisch. 1560 Jeronimus Walvis, Bs. (AP).

FD

Walzel

zie Waltz.

FD

Walzer

BerN van de Walzenmiiller: pletter, walser (DN). – 2. Misschien hypercorrect voor Walter.

FD

Wam-

-bach, -pach. Proven. Wam-pach (Riv. et L.D., Grand-Duché de Lux.), ,,La rivière appelée Wam(me) ». Comp. : Wam- -bay, -paye, -beek (Wambeek, Loc.). N° 230.

EV

Wam, de

zie Dewasme(s).

FD

Wambach

Wampach, Wambacq, Wamback: i. PlN Wambach in Wurselen (NRW). 1385 Johannis dicti Wampach, Tg. (TYTGAT). – 2. PlN Wampach (GH). 1316 Aubretins de Wambais, LX (ASH). – 3. PlN Wambeek (VB). Zie ook Wambeek. 1378 Henric Wambac = 1435 Heinen Wambach, Asse (ESBr. 1931,282-291); 1432 Andries Wambac, Bs. (HB 233); 1635 Max. Wambax, Halle; 1654 Jan Wambach, Wambeek-Aw. (AP).

FD

Wambeek,

(van)Wambeke, van Waenbeke, Waembeke, (van) Wambecke, Wambecq, Wambacq, Wamback, Vamwambeke: PlN Wambeek (VB) en in Steenokkerzeel (VB), Wambeke (OV), Wambecque (Ariè’n, PdC), Wambeke in Dottenijs, Wervik en Wijtschate (WV). 1239 Willelmus de Wambeke; 1251 Walterus de Wanbeke, Rollegem (DEBR. 1980); 1275 Jehans de Wambeque, Oud. (VR 7v°); 1365 achter Wambeex = achter Wambax, Bs. (OSTYN); 1398 Oste van Waembeque, Lauwe; 1399 Petro de Waenbeke = her Pietren vander Waembeke capelaen, Ktr. (DEBR. 1970,1958). Zie ook Wambach.

FD

Wambeke

Wambecq, Wambec, Wanbecq. 1296-1302 «Ernous de le Wambeke» Impôt-Artois, 1426 «Henry Wanebecque» Taille-Soignies; nom d’origine: Wambeke, seigneu­rie à Dottignies (1532) et fief à Wervicq (1393) [FD], ainsi que plusieurs autres localités bel­ges et françaises.

JG

Wamberchies

Wambersie, -sy, Dewambrechies, Dewambersi(e), Vamberchies, Vanbercie, Vanbercy, Vanbergie, Vanbersie, -sy, -zy: PlN Wambrechies (Nord). 1302 Philippron de Wennebrechies, Oud. (CAE); 1517 Joh. Wambresgieris, Halle (MULIII); 1556 Joannes Wamberci, Lv. (HENNO).

FD

Wamberchies

Wambersie, Wambersy. Nom d’origine : Wambrechies (Nord).

JG

Wamberghe

Wambergue:Rom. spellingvoor Van(den)berge. 1537 Karel Wamberghe, Ariën-Aw.(AP).

FD

Wambre

(NF de Froidchapelle). Peut-être adap­tation graphique du NF germ. Wamper [JL, NFw].

JG

Wambrechies

Proven. Wambrechies (Nord, Fr.). Variantes: Wamber–cy, -sie, -sy.

EV

Wambreusc

-euze. Forme francisée du NF flam. Van Breuze [FD].

JG

Wambreuse

-euze, zie van Breuze.

FD

Wambrouck

Zie Van (den) Broek(e). – 2. PlN Wambrouck in Montignies-sur-Sambre (H).

FD

Wambsgans(s)

BN voor iemand die heupwiegend, waggelend aïs een gans loopt (BRECH.).

FD

Wamelen, van

PlN Wamel (G).

FD

Wamme, van

PlN Wasmes (H). Zie Dewasmes.

FD

Wammes

cf. Wasmes.

JG

Wammes

Wams: i. Mnl. wambeis, wammes: hemdrok, kledingstuk. BN. 1385 Lenairt Wambois, Aubel (CVD). – 2. Zie ook Dewasmes.

FD

Wampach

Nom d’origine: Wampach (G.-D. Lux.).

JG

Wampach

zie Wambach.

FD

Wamper

au génitif: Wampers. Nom issu de l’anthrop. germ. wan-berht > Wambert.

JG

Wamper(s)

Pair. Germ. VN wan-berht: Wambert (MORLETI). 1374 Jacop Wambeert, Ip. (BEELE).

FD

Wan

1. Proven. Wanne (Loc). — 2. V. WAD (Wan).

EV

Wan

zieWant.

FD

Wan-

-in, -yn, -et, -er, -ez. V. WAD.

Wan-

Plusieurs NF commençant par Wan- sont des formes altérées, francisées ou non, de NF flam. en Van-, ainsi Wanderpepen, Wandes-trick, Wanschoor, etc.

JG

Wan Meenen

zie van Meenen.

FD

Wan, de

zie Dewan.

FD

Wanaverbecq(ue)

zie (van) Haverbeke.

FD

Wanbecq

cf. Wambeke, Wambecq.

JG

Wanbecq

Proven. Wannebecq (Loc).

EV

Wanbecq

zie Wambeek.

FD

Wanbergue

zie van den Berg.

FD

Wanbreuse

Proven. Wambreucq (Dép. Montignies-sur-Sambre).

EV

Wancamp

W. spelling voor Van Camp.

FD

Wancennes

Proven. Loc. Variantes : Wan(c)kenne.

EV

Wanckel(e), de

de Wankele, de Wancker: BN voor iemand die wankel van karakter is, een onbetrouwbare. 1373 Hannin de Wankere; 1378 Hannin de Wankre dit Quadewankerkin, Ip. (BEELE).

FD

Wancket

Wancquet, zie Wanquet.

FD

Wancour

PlN Wancourt (PdC). 1213 Maroie Waencort; 1335 Oeude de Waencourt, Atrecht (NCJ).

FD

Wancquet

cf. Wanket.

JG

Wanctin

Wanquetin, dim. van Wanquet.

FD

Wand

zie Want.

FD

Wand-

-as, -els. Proven. Van de- -as, -els, ,,Du frêne, de l’aulne ». (Hy-perflamandisme : W pour V).

EV

Wande(r)strick

zie van der Streek.

FD

Wandebroucq

Wandebrouk. Francisation du NF flam. Vandenbroek.

JG

Wandebrouk

-broucq, zie van den Broeke.

FD

Wandee

zie van Dec.

FD

Wandel

Wandels(t), Wendel(s), Wendel(e)n,

Windelen, Windels, W(u)yndels, Wingel(s), Vindels, Vendels, Eyndels, Heyndels, Heijndels: i. Metr. Germ. VN Wandil ‘volksnaam van de Wandalen’. 1289 Wandel de Blare, Kales (GYSS. 1963); -1300 Lambertum Wandel; 1362 Rugger Wandelen huus, Ktr. (DEBR. 1980,1970); 1348 Symone Windels, Tn. (C.BAERT); 1419 Wandel Jan Embrechts dochter (WINKLERigoo); 1434 Wandele van Ghiessen Jans dochter van Goorchem (PARM.); 1478 Weyndel sijn dochter, Helmond (HB). – 2. BN. Bnw. wandel: dolend, veranderlijk, onbetrouwbaar. Zie ook De Wandel(e), Wandelaer.

FD

Wandel(e), de

BN: veranderlijk van karakter, onbetrouwbaar. 1282 Matheus Wandel, Kales (GYSS. 1963); 1396 Gheeraert de Wandel, Pollare (DE B.). – 2. Evtl. reïnterpretatie van Metr. Wandel.

FD

Wandelaer(e), (de)

de Wandele(e)r, de Waandeleer, de Wandeleir, -aire, Wendeler: Afl. van ww. wandelen: heen en weer gaan, rondlopen, rondzwerven, veranderen. BN voor een wandelaar, die vaak op weg is; of voor iemand die veranderlijk, wispelturig is. Vgl. De Wandel(e). 1298 Johanne Wandelart, Bg. (VERKEST); 1338 Marie de Wandelaers, Har. (DEBR. 1971); Katerina dicta Wandelaerds, Lier (OAT m); 1387 Jan Wandelaerts huus; 1389 Ard Wandelere, Duffel (OARII).

FD

Wandelen, van

PlN Wandre (LU): ne e. Wandala (TW).

FD

Wandels

Wanders. 1281 «Jeh. Wandel», 1285 « Steffe Wandel, sa femme » DettesYpres ; sur­nom (au génitif): moy. néerl. wandel ‘voya­geur, versatile’, mais également de l’anthrop. germ. Wandil, qui a donné aussi Wendel, Windel(s) [FD].

JG

Wandelseck

Duits-Slav. Patr. Wanderschek, Wondraschek, afl. van Andréas; vgl. Tsjechisch Andrysek, Ondrâsek (DS). 1792 Wandelseck, Denderbelle; 1840 Wandersec, Opdorp (PDB).

FD

Wandenberg

zie van den Berg.

FD

Wander

de Wandre, Wa(a)nders, Wender(s): i. Var. van De Wandel(e). – 2. Zie Wanner. – 3. Germ. VN Wander < Wern(d)er (V. D. SCHAAR). – 4. D. Wanderer.

FD

Wander-

-pepen, -stick. Proven. Hyperflamandisme (Voir les précé­dents) du début du nom et altération de la finale : Synon. de : Van    der Peypen   et   Van der Stekel,   ,,Des terriers » et ,,Des chardons ». V. Pijp et Stekel.

EV

Wandercruyssen

zie van der Cruyssen.

FD

Wanderer

D. Wanderer: trekker, zwerver, wandelaar. Vgl. (de) Wandelaer(e).

FD

Wanderpepen

Forme francisée de Van der Pijpen.

JG

Wanderpepen

Verfranst < Van der Pijpen. 1772 Catharina Wanderpepen, Bergen H-Mech. (GPM).

FD

Wanderscheid

Wanderstheid: FN in GH. PlN Manderscheid(RP)?

FD

Wanderstein

zie van der Steene.

FD

Wandervelle

zie van den Velde.

FD

Wandervorde

zie van der Voorde.

FD

Wandesmal

Forme francisée de Van der Smal.

JG

Wandesmal

zie Vandesmal.

FD

Wandestrick

Forme francisée de Van de(r) Strick, Van de(r) Streek.

JG

Wandevoir

cf. Vandevoir.

JG

Wandevoir

zie van der Voorde.

FD

Wandewaeter

zie van de Water.

FD

Wandewalle

zie van de(r/n) Wal.

FD

Wandewinckelle

zie van de Winkel.

FD

Wandewoestyne

zie van de Woestyne.

FD

Wandrebeck

zie (van der) Beke.

FD

Wanduicq

zie van Dijk.

FD

Wandwingor

zie van den Wijngaerden.

FD

Wane

1280 «relicta Huberti Wanne militis» PolyptLiège, 1766 «Augustin Wanne», 1787 «Pierre Wane» BourgNamur; prénom issu de l’anthrop. germ. Wano, p.-ê. fém. (cf. 1303-7 «Wanne le Cheveresse» PolyptSalzinnes), cf. également 14^e s. « Wanon lu fis Arnar de Ren-senfos» CensHuy.

» Dérivés du thème Wan- : Wanet, Wannez. 1438 «Caisin Wanet» Laon, 1537-40 «Philippe Wannet» DénFrasnes, 1590 «Jean Wannet», 1603 «Jacques Wannet» BourgNamur; forme fém. : Wanette. Wanin, -yn, Wannin, Wan-nyn, -ijn. Dérivé roman en -in. – Wankenne, Wanken. Hypocor. en -kin, néerl. -ken. –Wanket, Wanquet, Wancquet. Hypocor. en -Icet. -Double dérivé : Wanctin.

JG

Wane

Woien: PlN Wanne (LU). 1280 Huberti Wanne,Luik(J.G.).

FD

Wanebroucq

zie van den Broek(e).

FD

Wanecq(ue)

zie van Hecke.

FD

Wanecque

Wanegue. Francisation du NF flam. Van Hecke.

JG

Wanegue

zie Vanègue.

FD

Wanekem

zie van Eukem.

FD

Wanesse

zie van den Esse.

FD

Wanet

Wannet, -ez: Patr. Rom. dim. van Germ. VN Wano. 1438 Caisin Wanet, Laon (MORLET).

FD

Wanet

Wannez, cf. Wan-.

JG

Waneukem

-ken, zie van Eukem.

FD

Waneukem

Waneuken. Forme francisée de Van Eukem.

JG

Wang(en)

1. Proven. Wange (Loc.) — 2. V. WAD (Wan).   

EV

Wang(en)

EN naar de opvallende wang(en). Vgl. Backe, Hais, Nese (NN), Cheek (REANEY). -1300 Michaelis Wange, Ktr. (DEBR. 1980).

FD

Wang, van

zie van Wanghe.

FD

Wangen

Nom d’origine: Wangen (Bas-Rhin)?

JG

Wangen, van der

zie van Wanghe.

FD

Wanger

Wangen: BerN Obd. vorm van Wagner: wagenmaker. 1747 Jan Wangen alias Wanger, Bergen-op-Zoom (VS1985,275-281).

FD

Wangermée  

Proven.   ..Manoir   du   ­sieur Guangier ». N° 245.

EV

Wangermée

Wangermee, Wangermez, Van-germée, -ez, Vangermeersch. Nom d’ori­gine : Wangermez, à Anvaing (Ht). – Bibliogr. : F. Debrabandere, Van Wangermez tôt Van Germe(e)rsch, VISt 24, 1988, 387-8.

JG

Wangermez

-mée, -mey, Vangermez, -mee, Wongermez, Worgermez, Vangerme(e)rsch: PlN Wangermez in Anvaing (H). 1267 Estievenes de Wangiermès, Anvaing; 1283 Jakemes de Wangieremès; 1364 Jaquemart de Vangermes, Dk.; 1534,1562 Arnould van Germez, Dk.-Aw. (AP); 1667 J. F. Vangermeelz, Aat (NGTIII). Zie ook Van Germe(e)rsch. – Lit.: F. DEBRABAN-DERE, Van Wangermez tôt Van Germe(e)rsch. VS 1988, 387-8.

FD

Wanghe, van

van Wang(h), van der Wangen: PlN Wange (VB). 1321 Joh. de Wanghe; 1379 Jans weghen van Wanghe, Oplinter (C.BAERT); 1461 Wilhelmus de Wanghe, Tg. (IOT).

FD

Wangneur

cf. Wagneur, -eux.

JG

Wangneur

zie Wagneur.

FD

Wangoothem

zie van Goethem.

FD

Wanham

zie van Hamme.

FD

Wanhannet

NF de la région de Charleroi, d’ori­gine incertaine, p.-ê. adaptation maladroite d’un NF flamand en Van-.

JG

Wanhannet

Wsch. adaptatie van Van (den) Hee.

FD

Wanhem

zie Delhem.

FD

Waniart

1308 «Ernoul Waignart» Noyon; probabl. surnom: anc. fr. gaignart, pic. waignart ‘voleur’ [non attesté FEW 17, 461-9] [FD].

JG

Waniart

Wanya: i. Afl. van Ofr. gaignier, Pic. wagnier: boeren, aan landbouw doen. BerN van de landbouwer, zoals Wagneur. – 2. Ofr. gaignart, Pic. waignart: rover, dief. 1308 Ernoul Waignart, Noyon (MORLET).

FD

Wanin

Wannin, cf. Wan-.

JG

Wanin

Wannin, -ijn, -eyn, Wan(n)yn: Patr. Vleivorm van Germ. VN Wano. 898 Waninus, Cluny (MORLET I). 1584 Niclaes Wannincx, Aw. (AB).

FD

Waning, van

PlN Wanink o.m. in Ambt-Delden (OIJ)(HEKKET).

FD

Wankele, de

zie de Wanckele.

FD

Wanken(ne)

Patr. Dim. van Germ. VN Wano. Wanchin (MORLET I). De D. FN Wan(c)ke is een korte vorm van de Slav. VN Wenzel. 1555 Simon Wancke, Thorn (BRECH.).

FD

Wankenne

-en; Wanket, -quel, Wanctin, cf. Wan-.

JG

Wankenne

V. Wancennes.  — 3. V. WAD (Wa).

EV

Wanket

zie Wanquet.

FD

Wanlin

1541 «Wanlen marischal de Liben» ForgeMirwart, 1683 «Jean Wanlen» Houdremont; nom d’origine: Wanlin (Nr).

JG

Wanlin

PlNWanlin(N).

FD

Wanmaker(s)

zie de Wannemaeker.

FD

Wann(e)yn

-in, zie Wanin.

FD

Wannebroucq

zie van den Broeke.

FD

Wannègue

zie Vanègue.

FD

Wannehain

zie Dewannain.

FD

Wannemaeker, de

de Wannemaeker, Wanmaker, Wannenmacher, Wenma(e)kers, -macker(s), -meekers, -me(c)kers, Wennmacher: BerN van de wannenmaker. 1282 Boidin die Vannemakre, Bg. (CG); 1374 van Rase den Tuerc wannemakere; 1377 Heine de Vannemakere, Ktr. (V sir°, stv »); 1399 Bette Svannemakers van eenen wanne daermen dwater mede ute hoesde, Ktr. (DEBR. 2000′).

FD

Wannepain

1636 «Catherine Wagnepain» Ladeuze; var. de Gagnepain, avec maintien du w- germ., cf. aussi Empain.

JG

Wannepain

Empain, Empein, Ampin: Opic. wagne pain, Fr. gagne pain: broodwinner. Vgl. Gagnepain (DNF). 1344 Guillaume dit Villoie Waingepain, Geldenaken (AAV); 146 e. Waigne pain, Aat (Ann. Cercle arch. d’Ath 1944-45,69); 1535 Gille Waignepain, Lessen; 1691 Joseph Empin, Montigny. – Lit.: J. HERBILLON, Le nom de famille Empain. VW1978,73-74.

FD

Wanner

zie Wagner.

FD

Wanner(s)

Wander, de Wandre, Waanders, Wenner, Wender(s): BerN van de wanner, die koren want; of van de wannenmaker. 1281 Bald. Wanres, Gentbrugge; 1272 Walterus dictus Wanre, Zingem (HAES.).

FD

Wannet

-ez, zie Wanet.

FD

Wannez

Wannin, -yn, Wanquet, cf. Wan-.

JG

Wanninkhof

PlN in Hove (A). 1392 Bouden van Wanninchoven, Aw. (ANP).

FD

Wanpooter

Wanpoutre, zie van der Poorten.

FD

Wanquet,

Wan(c)ket, Wancquet: Var. met n-epenthesis van Waquet. 1384 Colart Waquet, Laon (MORLET); 1695 Jooris Wanquet; 1733 Jacobus Wancket, Roes. (MARICHAL).

FD

Wanrooy, (van)

van Wanrooij: i. PlN Wanroij (NB). -2. Zie ook Van Waenroy.

FD

Wans

Nom issu de l’anthrop. germ. Wanso; ou bien nom d’origine: Wanze (Lg), cf. 1260 «Amus de Wans» CartValBenoît, 1643 «Pierre Wanse», 1689 «Anne de Wans» BourgNamur.

JG

Wans

Patr. < Germ. VN Wanzo < Wano; vgl. Wantz. 1373 Jan Wanse; 1376 Pieter Wanse, Ip. (BEELE). – 2. PlN Wanze (LU). 1260 Arnus de Wans,Luik(AVB).

FD

Wansaert  

Proven. Dép. Grand-Rosière.

EV

Wansar

Wansart, Wansard, pron. Vansâr (à Longlier). 1296-1302 «Baudes Wansars» ImpôtArtois, 1544 «Pirot Wansar» DénStave-lotMy, 16^e s. «Wansair, -aire, Wensar, Wansar, Wantzart» région de Malmedy; dérivé roman en -ard de l’anthrop. germ. Wanso ou Wanzo (Fôrst. 1526) (cf. JH, NF malmédiens, 46). -Secondairement, nom d’origine: Wansart, dépend, de Grand-Rosière (BrW).

JG

Wansart

-ar(d), -aert: i. Patr. Afl. van Germ. VN Wanzo. ±1300 Baudes Wansars, Artesië (BOUGARD). – 2. PlN Wansart in Grand-Rosière (WB).

FD

Wansc(h)oor

zie van Schoor.

FD

Wanschoor

Var. de Van Schoor.

JG

Wanseele, (van)

zie (van) Wanze(e)le.

FD

Wansink

PlN (OIJ, G) < Warnsinck, Wernsing < VN Werenzo (HEKKET).

FD

Wansleeben

Verspreide PlN Wansleben (SL).

FD

Wanson

1444 «Pierart Wanechon» Aides-Namur, 1526 «Wanechon Budin», 1555 «Wa­nechon del Sainte-Croix», 1602-3 «Nicolas Wanson» TerriersNamur, 1603 «Michaele Wanneson» = «Michael Wanson» BourgDi-nant, 1612 «Marguerite Wanson» Terriers­Namur; dérivé en -eçon de Wano (cf. les for­mes en -echon) ou cas régime de l’anthrop. germ. Wanso, Wanzo, hypocor. de Wano.

JG

Wanson

Patr. Verbogen vorm van de Germ. VN Wanso of afl. op -eçon van Wano. 1444 Pierart Wanechon; 1526 Wanechon Budin, Namen (J.G.).

FD

Wanstein

zie van den/r Steene.

FD

Want

1362-63 «Jehans dou Want» PolyptAth; p.-ê. surnom de gantier: w., pic. want ‘gant’ FEW 17, 506a, cf. 1271 «Jehans li faisseres de wans» DettesYpres. Noter aussi, dans un sens secondaire, anc. fr. wans ‘droit du seigneur dans les mutations de fiefs’ ibid.

JG

Want-

-iz, -y. 1. Profess. ,,Gantier ». N° 160. — 2. V. WAD (Wand).

EV

Want-

-o, -en(s). V. WAD (Wand).

EV

Want, van der

PlN Want: omheining van landerijen, schutting.

FD

Want,(de)

Wan(d),Wante,Waents,Wanten(s):Ndl.> W.-Pic. want > Fr. gant: handschoen. BerBN van de handschoenmaker. Vgl. Fr. Gant, D. Handschuh. 1305 Clais Wante cordeanier, Ip.(BEELE); 1409 van Maseleennen Wante, Ktr.

(DEBR. 1958).

FD

Wante

Peut-être surnom de gantier: moy. néerl. wante ‘gant’ [FD], cf. Want ci-dessus; ou bien à rapprocher du NF Del wante [MH].

JG

Wantelet

-elez, -ellet, zie Wautelet.

FD

Wantelez

Wantellet. 1725 «Marie-Elisabeth Wanthelet» BourgNamur; p.-ê. forme w. (non attestée comme telle) d’anc., moy. fr. gantelet ‘petit gant ; morceau de cuir dont les cordonniers se couvrent la main pour tra­vailler’ FEW 17, 506a, plutôt que var. de Waut(h)elet [FD].

JG

Wanten

Wantens. Probabl. forme génitive de Wante [FD].

JG

Wanter

BerN: maker van wanten, handschoenen.

FD

Wantier

-iez, zie Gantier.

FD

Wantier

Wantiez, Wanty. 1279-80 «Maroie li meskine Sohier le Wantier» RegTournai, 1283 «Ernous li Wantiers» DettesYpres, 1296-1302 «Gilles Wantiers» ImpôtArtois, 1302 «Soshiers le Wantiers drapiers» LoiTournai, 1334 «Mahiu le Wantier» ComptesMons, 1365 «Orner le Wantier wantier» TailleMons, 14^e s. «Jakemiens de Linxhey li wantiers» CensHuy, 1536 «Jehan Wanty» BourgNamur, 1725 «Joseph Wanty» Presles; nom de métier: anc. fr. (du Nord-est) wantier ‘mar­chand ou fabricant de gants’ FEW 17, 506b. -Forme fém.: 1279-81 «Li Wanteresse» Comptes­Mons.

JG

Wantrappe

Var. de Van Trappe.

JG

Wantrappe

zie van Trappe.

FD

Wantrin

Var. de Watrin?

JG

Wantrin

zie Wautrin.

FD

Wanttellet

zie Wautelet.

FD

Wanty

cf. Wantier.

JG

Wanty

zie Gantier.

FD

Wantz

Germ. VN Wanzo (BRECH.).

FD

Wanuf(f)el

zie van Huffel.

FD

Wanufel

Wanufelle, Wanuffel. Forme fran­cisée de Van(n)uffel, Van Huffel.

JG

Wanwert

1687 «Thérèse Wanwerdt» Bourg­Namur ; forme francisée de Van Weert.

JG

Wanwert

zie van Weert.

FD

Wanwinckue

zie van den Winkel.

FD

Wanwolput

zie Willeput.

FD

Wanya

zie Waniart.

FD

Wanyberg

Verhaspeling van Waaiberg. Of van Van den Berg?

FD

Wanyn

cf. Wanin.

JG

Wanyn

zie Wanin.

Wanze(e)le, (van)

(van) Wanseele, van Wanzelle, Wanzel: PlN Wanzele (OV). 1287 Philippi de Wanzele, Erondegem (V.LOON).

FD

Wanzoul

PlN in Vinalmont (LU). 1570 Guillaume Wansoule, Luik (J.G.); 1647 Joannes de Wansoel, Tihange(MULV).

FD

Wanzoul

Wansoult. 1570 «Guillaume Wan-soule» BourgLiège; nom d’origine: Wanzoul, dépend, de Vinalmont (Lg).

JG

Waonry

Nom d’origine: Waonry, w. wayôri, dé­pend, de Queue-du-Bois (Lg).

JG

Waonry

PlN in Queue-du-Bois (LU).

FD

Waonry 

Proven.    Waoury    (Dép. Queue-du-Bois).

EV

Wapenaar

-aert, de Waepenaere, -aert: De gewapende. 1708 C.Ph. Waepenaer, Aalst; 1711 Joannes Waepenaert, Overmere (MUL VII).

FD

Wapenmaker, de

BerN van de wapenmaker, vervaardiger van wapenen en wapens. 1308 Pieres li Wapenmakere, Ip. (BEELE); 1378 Jacobi Wapenmakers, Ktr. (DEBR. 1970).

FD

Wappers

1.   Proven.  Contre-poids (du pont-levis)  » (L.D.). — 2. Profess. Préposé au pont-levis. N° 131.

EV

Wappers

Mnl. wapper: stok met leren riem, leren riem met loden bal, knots. BN of BerBN.

FD

Waquet

-ez, zie Waucquez.

FD

Waquez

cf. Wacquez.

JG

Waquier

zie Walker.

FD

War-

-ant, -ans. 1. Profess. ,,Donneur de   garanties ».   —   2.   V.   WAD (Wan).  – (Wari). — 3. Proven (N. flam.), Warande ,,Parc »  (L.D.). N° 235.

EV

Waraeve

zie Walrave.

FD