A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z

Rechercher

EV = Eugène Vroonen, Dictionnaire étymologique des noms de famille de Belgique II, éd. Dessart, s.d.

FD = Frans Debrabandere, Verklarend woordenboek van de familienamen in België en Noord-Frankrijk (1993), grondig herziene uitgave (2003).

JG = Jean Germain, Jules Herbillon, Dictionnaire des noms de famille en Wallonie et à Bruxelles, éd. Racine, 2007

Ubachs

Ubag(h)s, Ubas, Uebags. PlN Ubach (NL). 1259 Wellini de Hubagh, Lv. (ICKX); 1378 Henkinus dictus Ubach, Simpelveld (AVB). –2. PlN Ubach bij Aken. 1270 Willelmi Ubach, Aken(CVD).

 

FD

Ubaghs

Ubachs, Ubags, Uebags. 1270 « Willel-mi Ubach» CartValDieu; nom d’origine: Ubach (Limbourg holl.) ou Ûbach (Ail.).

 

JG

Ub–aghs

-as. Proven. Ubachs (Loc. holl.). Synon.: Tubax (D’Ubachs).

 

EV

Ubalee

Thaise FN (PDB).

 

FD

Ubbelohde

D. PlN Ubbelohe. Lohe < Mhd. loch: bos, lo. Ubbenlo bij Osnabriick.

 

FD

Ubben

zie Obin.

 

FD

Uberland

Sans doute nom d’origine: haut-ail. Ûberland (= pays haut), comp. Huberland.

 

JG

Uberland

Spelling voor Huberland.

 

FD

Uberschlag

Ueberschlag: BerBN van een molenaar met een bovenslagse molen. 1485 Hans Ûberschlag Millier, Kùnzelsau (BRECH.).

 

FD

Übersfeld

Uebersfeld: D. pendant van Overtvelt.

 

FD

Ubregts

zie Hubrecht(s).

 

FD

Uddin

Udhin, zie Odink.

 

FD

Udemans

Umans: Patr./Metr. Afl. van Germ. VN Odo, Udo / Oda, Uda. 1019 Uda comitissa (Dip.). 1368 tegen Uden geheiten Udeman was van Wedart, Eersel (SLLIV); 1340 Udemanus van Grave, Orthen; 1513 Udeman Bruhezen, Riethoven(PDB).

 

FD

Uden, van

PlN Uden (NB). 1309 Thomas de Uden, Den Bosch (OATII); 1342 Hermannus dictus de Uden; 1378 Heynric van Uden, St.-Tr. (GHYSEN); 1414 Aelbrecht van Uden, Aw. (ANP).

 

FD

Uding

-ink, zie Odink.

 

FD

Uebags

cf. Ubaghs.

 

JG

Uebags

zie Ubachs.

 

FD

Ueberdick

Ndd. tegenhanger van Overdijk.

 

FD

Ueberhorst

Naar de woonplaats over, voorbij een horst.

 

FD

Ueberschlag

zie Überschlag.

 

FD

Uebersfeld

zie Übersfeld.

 

FD

Ueckermann

D. FN Ückermann < riviernaam Ücker, zijrivier van de Haff (Pommeren).

 

FD

Uel, van

zie van Heule.

 

FD

Uemmels

cf. Ummels.

 

JG

Uemmels

zie Ummels.

 

FD

Uenten

NF de la région d’Eupen, d’origine allemande.

 

JG

Uerlings

cf. Urlings.

 

JG

Uerlings

zie Urlings.

 

FD

Ueten,

zie Uten(s).

 

FD

Uffel(en), van

zie van Huffel.

 

FD

Ugalde

Ugarte: Baskische FN: bij het water / aan een samenvloeiing van twee wateren (DNF).

 

FD

Ugas

zie Hugaerts.

 

FD

Ugau

zieHuaud.

 

FD

Ugé

Uge. 11e s. «Ugeis» Brogne/St-Gérard; var. deHugé?

 

JG

Uge(n)

zie Hugo.

 

FD

Ugeux

-euw, Wgeuw (NF plutôt picard et non liégeois). Probabl. d’anc. fr. uisus, pic. wiseux ‘oiseux’ (nom de Gilles H Muisis), cf. L. Re-macle, Étym. 220n; l’explication par ‘fabri­cant de huches’ a été contestée par É. Legros (BTD 27, 140), malgré le NF fr. Hugeux (Ar­tois, Nord).

 

JG

Ugeux

Proven. Eugies (Loc.), avec suffixe de Tournai-Lille -eux, d’orig.

 

EV

Ugeux

zie Hugue(s).

 

FD

Ugille

1230 «Usile, feme Gherardon» Nécr-Arras, 1268 «dame Usile de Haudion» Char-tesFlandrc, 1276-77 «Dame Usile le Sau-vaige» CharitéTournai, 1295-1302 «Usile de Biauvoir» Pas-de-Calais; ancien prénom fém., soit du germ. auda-gîsl, soit du lat. Auxilia [FD].

 

JG

Ugille

Metr. Germ. VN aud-gîsl ‘geschenk-

gijzelaar’: Ogisla; of Patr. Odgisilus (MORLETI). Of Osille < Lat. HN Auxilia? 1197 Usilia démentis; 1230 Usile feme Gherardon, Atrecht (NCJ); ± 1300 Usile de Biauvoir, Artesië (BOUGARD).

 

FD

Uhl(e)mann

Ullman(n), Ulmann, Uijleman: Patr. Afl. van Germ. VN Ulrich.

 

FD

Uhlenbruck

-broek, -brock, zie Uylebroeck.

 

FD

Uhlig

Patr. Var. van VN Ulrich.

 

FD

Uhr

Patr. Korte vorm van Uhrich.

 

FD

Uhrich

Uhrig, Urich: Patr. Var. van Ulrich.

 

FD

Uhryn

Uhring, Urijn, Ureyn, Uuring: Patr. Afl. van Uhrich, Ulrich.

 

FD

Uijleman

zie Uhlemann.

 

FD

Uijt

zie Wouts.

 

FD

Uijthof

zie Uitdenhove.

 

FD

Uilenbroeck

zie Uylebroeck.

 

FD

Uit-

cf. Uyt-.

 

JG

Uitbergen, van

van Uytbergen, van Wtberghe: PlN Uitbergen (OV). 1451 Katheline van Huutbeerghe, Bg. (PARM.); 1593 Anthuenis van Uutberghe, St.-Michiels(SCHOUT.I).

Uit den Bogaard, -aart, -aert, Uittenbo(o)gaard, Uittenbogaart, -gerd, Uyt den Bogaard: PlN Bogard: boomgaard. Vgl. Van den Bogaard. 1260 Arnoldus ex Pomerio, Diest (CLAES1983); 1296 up lanne uten Boemgaerde, Cent (CG).

 

FD

Uitdenbroek

Uitdebroeks, -broeck(x), Uittebroeck, Uytdebroe(c)ks, -broeck, Uijtdebroeks, Uydebrouck, Uytdenbroe(c)k, Uytenbroe(c)k, Uyt(t)e(n)broe(c)k, -brou(c)k, Uijttebroe(c)k, Uyttebrock, Huijtebroeck, Huyte(n)broeck, Uittebroek, -broeck(x), -brock, van Uytenbroeck, Ytebrouck: Herkomstnaam: uithet Broekland. Vgl. Van den Broek(e). 1281 Oste uten Broeke, Bg. (CROENEN 53); 1392 Jehan uten Brouke = 1374 Jan van den Brouke, Ip. (BEELE); 1398 Hannekin van den Brouke, Callekin uten Brouke, Desselgem (DEBR. 1970); 1487 Laurens Uytenbroick, Ht. (GESSLER).

 

FD

Uitdenhouwen, (van)

Uytdenhouwen, -houwer, Uijtdenhouwen, Uyt(t)enhouwen: PlN De Houw. Zie Van den Hauwe. 1360 uten Houwe, Melsele; 1303 Roelf huuten Houwe, Cent (HAES.); 1377 Wouter uuten Houwe, Lier (FRANS).

 

FD

Uitdenhove

Uittenhove(n), Uytdenhove(n), Wuytdenhoven, Uyt(t)enhove(n), Uijttenhove, Uijthof, Huytenhove(n), Uytdenhoef, -hoeven, -houven, Uyttenhoef, Uitterhoeve, Uyt(t)er-hoeve(n), Uijtterhoeven, Uytroeven, Uytroever: Verspreide PlN Ten Hove, Ter Hoeve(n). Zie ook Van den Hove. 1260 der Boidin ut den Hove, Cent (CG); 1398 Nicholai uten Hove^Ktr. (DEBR. 1970); 1344 her Olivier uten Hove = 1367 Olivier van den Hove, Cent (OLV 3O94,362); 1488 Willem uuter Hoeven, Lier (FRANS); 1588 Jan Uyterhoeven, Lier(AP).

 

FD

Uitdewillegen

Uitdewilligen, Uytde(n)willigen, Uytdewillegen, Uijtdewil(le)gen, -willigen, Uytdewilgen, Wtt(e)rwulghe, Witterwulghe, Utterwulghe: PlN De Wilgen. Vgl. Van der Wilgen. W(i)tter is te lezen aïs uutter, uiter. 1339 Jan uten Wilghen, Bg. (DF XVII); 1408 Jan Huterwulghen = 1413 Jan uten Wulghen, Bg. (SIOEN).

 

FD

Uiterhaegen

Uitterhaegen, Uijtterhaegen, Uyt(t)erhaegen, Uytterhaeghe(n), -haegher, Uyttrage, Uijtdehaag: PlN Ter Hage. Zie Van der Hage. M.n. Uijtdehaag kan uit Den Haag (ZH) stammen. 1428 Jan uut den Haghe; 1443 Jan uten Haige, Haarlem (NHC).

Uiterwaal: Uit der Waal. Zie Van de(r) Waal.

 

FD

Uitrecht, van

zie van Utrecht.

 

FD

Uitte(n)-

zie ook Uit den -.

 

FD

Uittendaele

zie Uyttendaele.

 

FD

Uitterhoeve

zie Uitdenhove.

 

FD

Uitterlinden

Uytterlinde: PlN Ter Linde. Vgl. Van der Linden.

 

FD

Uitterschout

Uytterscho(o)t, -schout, -schaut: PlN Schot of Schoot; zie Van de Schoot. 1686 Joa. Vutterchaudt, Cent (MUL VII).

 

FD

Uitvange, van

van Uitfange, van Uytvang(h)e, van Uijtvanck, van Uytvanck, van Uytfang(h)e, van Uytfangen, van Uytfanck, van Uytfonck: PlN Uitvang: oorspronkelijk deel van de gemene niet ontgonnen gronden, later deel van een straat voor een erf, nieuw gewonnen land. 126 e. Gozuinus de Utfange, Dikkele (GN); 1337 van Ar. wedue uten Huutvange, Cent (RSGI).

 

FD

Ukelmans

zie Neukermans.

 

FD

Ul(l)ens

O(da)lens. V. ADAL.

 

EV

Ul(l)mann

zie Uhlemann.

 

FD

Ulbrich

NF all., var. de Olbricht, néerl. Ol-brecht, de l’anthrop. germ. Odalbrecht.

 

JG

Ulbrich(t)

Ulbrick: Patr. Germ. VN Odalbrecht. D. équivalent van Olbrecht 1.1534 Maergriete Ulbricx,Bg.(PARM.).

 

FD

Ulburghs

Metr. Germ. VN Othalburg: Olburgis (MORLETI).

 

FD

Ulden, van

PlN Oelde (NRW). 1648 Jacob van Ulden, Montfoort (PB).

 

FD

Ulena(e)rs

Mhd. ûlner < Lat. olla: pot. BerN van de pottenbakker. 1276 Cunr. Ulenere, Dieburg (DN); 1287 Godefrido dicto Ulnere, Mtr. (CVD).

 

FD

Ulens

Ullens, Hulens, Uylings: Patr. < Germ. VN met aïs eerste lid ôthala ‘vaderlijk erfgoed’, zoals Odalrik: Othelricus = Uthelricus of Ulboldus, Othelbertus = Uthelbertus (GN).+1240 Balduinus Ulens, Zingem (SCHMID); 1579 Ulen Ulrix, St.-Tr. (MEURICE); 1691 Oda Ulrix sive Ulens, Bovingen (Limburg 1957,319).

 

FD

Ulens

Ullens. Double génitif flam. d’un hypo-cor. de Ulric (A. Carnoy); cf. aussi le suivant.

 

JG

Uleyn

zie Huelin.

 

FD

Ulfelt

Ulfeld is de naam van een Deens adellijk geslacht, bekend sinds de 12e eeuw (med. V. Dalberg).

 

FD

Ulft, van

PlN Ulft (Gendringen, G).

 

FD

Ulian(a)

Ulliana: Metr. Lat. HN Juliana. 1379 Iliane

Meeus = Juliana Meeus, Tn. (ROEL. 1951). Vgl.

Iliaens.

 

FD

Ulijn

zie Huelin.

 

FD

Ulin

Sans doute var. de Hulin, dérivé du thème hul- (Huw- + -el).

 

JG

Ulin

zie Huelin.

 

FD

Ullenboom

PlN Uilenboom. Vgl. Ndd. Uhlenhorst, Uhlenbach, Uhlendal, Uhelsiepen, waarin Uhl

meestal moerassige grond betekent (NN).

 

FD

Ullens

cf. Ulens.

 

JG

Ullens

zie Ulens.

 

FD

Ulman

Proven. N. allem. Ulm (Ville allem.), avec suffixe -mon, d’ori­gine. N° 212.

 

EV

Ulmer

Afkomstig van Ulm (BW).

 

FD

Ulrich

au génitif: Ulrix. 1272 «pueri Ulrici de Marbizuel» Marbais, 1360 «le petit Ulry», «petis Ulris fils de Favereaul de Richelle» CartValDieu, 1577 «Ulrich de Bombaye» La Gleize; prénom Ulric, w. liég. Urlic, (arch.) Oûri, de l’anthrop. germ. othal-rîc-, cf. aussi Ury. m Génitif lat. : Ulrici.

 

JG

Ul–rich

-rix. N. de baptême. V. ADAL. Synon. : Urlich, Ury, Urech.

 

EV

Ulrix

Ulric, Ul(l)rick, Uuldriks, Ulrich(s), Ulrichts,

Ullrich, Ulrichsen, Ulreich, Ulrici, Oelerich, Ohlrich: Patr. Germ. VN ôthal-rîk ‘bezit-heerser’: 995

Uthelricus, Mater; ize e. Othelricus (GN); 1281

Oulric, Desselgem (HAES.); 1257 frater Ulricus,

St.-Tr. (GHYSEN); 1579 Ulen Ulrix, St.-Tr.

(MEURICE).

 

FD

Ulweling

Ulveling. NF luxembourgeois d’ori­gine obscure.

 

JG

Ulzhöfer

PlN Ilshofen (BW).

 

FD

Umans

zie Udemans.

 

FD

Umbrain

Wsch. metathesis van Urbain.

 

FD

Umbreit

Door ass. < D. EN Unbereit: ongereed. 1318 Nicol. Umbereit, Kolmar (BRECH.). Vgl. Ongereet.

 

FD

Umbreit

Umbrain (forme nasalisée?). Probabl. nom d’origine: Ombret, 1143 «Umbrai» (Lg), cf. s.d. «Lamberti de Umbray» ObitHuy, 14e s. «Philipar de Modale Umbray» CensHuy.

 

JG

Um–é

-es. Proven. ,,Mez (Manoir) du   sieur   Eudes   (Eudemez).   N°-245.

 

EV

Ume(r)

Umé, zie Omer.

 

FD

Umlauf

zie Omloop.

 

FD

Ummels

Uemmels. Dérivé hypocor. de l’an­throp. germ. Ummo.

 

JG

Ummels

Ummelen, Uemmels: Patr. Dim. van Umme,

bakernaam Ummo < Otmaar (Omaar).

 

FD

Ummissen, van

zie van Immissen.

 

FD

Umoré

NF de Seraing et Fléron d’origine incon­nue, sans doute étrangère.

 

JG

Umphray

zie Humphrey(s).

 

FD

Umut

zie Unmuth.

 

FD

Unchem, van

zie van Eukem.

 

FD

Unden

NF plutôt allemand; probabl. nom d’ori­gine [à préciser].

 

JG

Unden

Patr. Var. van D. Unnen (d-epenthesis),

Onnen < Friese VN Onno. 1400 Onne Onstema;

1304 Joh. Unnen, Hb. (DN).

 

FD

Underberg

Unterberg: Die onder aan de berg woont,

aan de voet van de berg. 1293 Chunr. under dem

Perge, Neuburg/Donau (BRECH.).

 

FD

Undorf

Nom d’origine: Undorf (Ail.).

 

JG

Undorf

Reïnterpretatie van D. FN Undurft, BN

voor wie geen behoeftes heeft.

 

FD

Unen, van

zie van Nuenen.

 

FD

Ung

 (NF montois). Sans doute de ung, ancienne graphie de l’ordinal un, p.-ê. comme nom d’enfant trouvé (le premier jour du mois?) [MH].

 

JG

Ungar

Ungaro, Unger(er): Volksnaam van de Hongaar, in het D. ook vaak scheldwoord voor een ongemanierde (BRECH.).

 

FD

Unger

Probabl. ethnique: ail. (H)unger, Hon­grois.

 

JG

Ungerhofer

PlN Ungerhof: Hongaars Hof.

 

FD

Unglik

Ndd. var. van D. Ungleich, Mhd. ungelîch: onrechtvaardig, oneerlijk. BN. 1483 Mathias Ungelich, Stiermarken (BRECH.).

 

FD

Ungricht

D. FN Ungericht: ongerechtigheid,misdaad. Ook BN voor iemand met warrig haar. 1272 Ruod. dictus Ungeriht (BRECH.).

 

FD

Union

zie Hennion.

 

FD

Unique

De moy. fr. (ça 1480) unique ‘seul en son genre’ FEW 14, 43a, surnom ironique ou nom d’enfant trouvé; un délocutif n’est pas à exclure.

 

JG

Unique

Reïnterpretatie van Hanique; zie Hannick.

 

FD

Unissons

. De moy. fr. (1375) unisson FEW 12, 1023a, p.-ê. comme surnom délocutif.

 

JG

Unissons

Reïnterpretatie van Anisson; zie Hanson. Unkel: PlN (RP).

 

FD

Unkel

Nom d’origine: Unkel (Rhénanie).

 

JG

Unkelbach

PlN (RP).

 

FD

Unmuth

Umut: D. BN Mhd. unmuoc: mismoedigheid, ergernis, wrevel.

 

FD

Unsen

PlN Unsen < Unnenhusen (Hameln). 1412 Joh. Unnensen in Hameln (BRECH.).

 

FD

Unterberg

zie Underberg.

 

FD

Unteregge

PlN Uteregg (BEI).

 

FD

Unterman

Untärman: D. Untermann, die ‘unten’, beneden woont.

 

FD

Unverricht

D. BN: slordig.

 

FD

Uphof

zie Ophoff.

 

FD

ur

N. de plusieurs cours d’eaux ferrugineux. Ur- -bach, -dal, -mond. ,,Rivière appelée-, Vallée de-, Embouchure de- -l’Our ou l’Oer ».

 

EV

Urbach

PlN (NRW, RP, BW). Zie ook Orbach.

 

FD

Urbain

-aîn, Urbin, Urban, Urbaing, -ing. 1474 «Urbanus Rieu» PrincipLiège, 1483 «Mathys Urbain» JusticeBastogne, 15e s. «Pierre Urbain dit Urban» Lefort (A. Body), 1506 «Urbain de Ronnet» BourgNamur, 1509 «Jehan du Moulin dit Urbain» Ladeuze, 1589«Paulus Urbain» DénMalempré, 1590 «Geor­ges Urban», 1612 «Urbant Botton» Terriers-Namur; prénom Urbain, popularisé par plu­sieurs papes (à l’origine surnom latin signifiant ‘citadin’), dont Orban constitute une forme régionale wallonne. Cf. aussi Horban, Dorban. » Génitif lat. : Urbany (NF luxembourgeois ou de l’est de la Belgique).

 

JG

Urbain

N. de baptême d’origine ro­maine.

 

EV

Urban

N. de baptême. 1. V. Urbain.

—   2.  V.  AD  (A).  Synon.: Ur-, Or- -ban(d).

 

EV

Urban

Urb(a)in(g), Urbini, Urbany, -i, -ia{c)k, -o, -owicz, -ski, -zick, Orban, -and, -ant, -ans, Oorenbant, Horban, Hoore(n)bant, Orbaen, Orbon(s), Oirbons, Hurb(a)in, Vrban: Pair. Lat. HN Urbanus ‘van de stad (Rome), beschaafd’. Urbain vooral in H, Orban vooral in LU. 1281 Willelmi f. Urbaens, Houtave (HAES.); 1330 Johan Orban, Luik (SLLIII); 146 e. Urban dit Orban de Cerf; Pierre Urbain dit Urban, Luik (BODY); 1347 Diedericke Urbane, Cent (RSGIII); 1403 Reynkiin Urbeyn, Tg. (TYTGAT). In één Brugs gezin kwamen de namen aïs volgt voor: 1722 Horban, 1731 Oorbant, 1733 Hoorbant, 1739 Horebandt (PDB).

 

FD

Urbes

Urbès. NF luxembourgeois obscur.

 

JG

Urbin(g)

cf. Urbain.

 

JG

Urech

V. Ulrich.

 

EV

Ureel

N. de pers. hébraïque. Uriël, „Lumière de Dieu ».

 

EV

Ureel

zie Hurel.

 

FD

Ureels

Probabl. flamandisation (au génitif) de Hurel, forme non vocalisée de Huriau(x), dé­rivé du thème Hur-.

 

JG

Ureyn

Zie Uhryn.

 

FD

Urfels

Probabl. topon. allemand en -fels (= fal(a)ise).

 

JG

Urfels

Wellicht PlN Urfeld in Wesseling (NRW).

 

FD

Urgel

zie Orgels.

 

FD

Urger

N. de baptême. Ulger (Odal-

gari), ,,Garde noble ». Urlich. V. Ulrich. Ury.   l. N. de baptême.   Oury   ou

Ulric.  V.  ADAL.  —  2.  Proven.

 

EV

Uri

Canton suisse. Usé. 1. Car. phys. H. usé avant l’âge.

—  2. N. de baptême. (H)u(g)-se, ,,Fils  de Hugue ».  — 3.  Proven. Roussie (L.D.). N° 243.

 

EV

Uri

Zie Oury.

 

FD

Urich

Zie Uhrich.

 

FD

Urijn

Zie Uhrijn.

 

FD

Uriot

Patr. Dim. van Ury, var. van Oury.

 

FD

Urkens

zie Horekens.

 

FD

Urlich

au génitif: Urlichs. Métathèse de Ulrich.

 

JG

Urlich(s)

Urlik: Patr. Metathesis van Ulrich/Ulrik.

 

FD

Urlings

Eurlings, Uurlings, Uerlings: Patr. Limburgse vleivorm (met metathesis) van Germ. VN Ulrik. Zie Ulrix (CROIT 1977). 1770 J. J. Urlings, Menenensis (MUL VIII).

 

FD

Urlings

Uurlings, Uerlings. Var. du NF lim-bourgeois Eurlings.

 

JG

Urlus

La distribution de ce NF n’est pas fa­vorable à pic. (h)urlu ‘hurleur, crieur’, person­nage se trouvant aux quatre angles du beffroi de Tournai (L. Jardez, Gloss. tournaisien, 228), également sobriquet des confédérés de Menin repoussés lors du siège de Lille en 1552 (cf. L. Vermesse, Dict. du patois de la Flandre fi:, 1867, 289) et blason populaire des habi­tants de Mouscron [MH] ; plutôt NF d’origine bavaroise (GeneaNet).

 

JG

Urmans

zie Horemans.

 

FD

Urmetz

Nom d’origine: Urmitz (Ail.).

 

JG

Urmetz(er)

PlN Urmitz (RP).

 

FD

Urne

Umé. 1664 «Michel-Joseph Umez» Huy; var. de Orné, Ornez, cf. aussi Humé.

 

JG

Urquizu

Baskische PlN.

 

FD

Urschel

Metr. Obd. vorm voor Ursel = Ursula.

 

FD

Ursel, van

van Us(s)el, van Hussel, d’Ursel, Durselen: 1. PlN Ursel (OV). 1248 Margareta dicta de Horsele, Cent (GN). – 2. PlN Ten Ursele in Zaventem (VB). 1406 Jan van Ursele, Zaventem (PEENE); 1528 van Ussele, Mech. (MERTENS); 1549 D. van Urssele, Mech. (AP). – 3. PlN Ten Ursene in Londerzeel (VB). De adellijke familie d’Ursel stamt van dit Ursene (med. H.

Douxchamps, Bs.). 1262 Reijnier van Ursene, Londerzeel-Bs.; 1238 Gillis van Londerseele geheten van Nursene; 1383 Lanceloot van Ursene, Londerzeel; 1428-32 Jan van Ursel, Aw. (Midd. i99i> 311-325)- – 4- Een enkele keer vondelingnaam. In de i8e e. werd een vondeling gevonden bij het klooster van Sint-Ursula in Lv. en daarom Van Ursel genoemd (med. C. Marynissen).

 

FD

Ursem

PlN (NH).

 

FD

Ursic(h)

PlN Ürzig(RP).

 

FD

Ursmer

Patr. Hybridische VN Lat. ursus ‘béer’ -Germ. VN mer ‘beroemd’: Ursmarus (MORLET I). 1655 Michaël Usmarus, Den Haag (MUL VI).

 

FD

Ursnier

1542 «Ursmer Andrieu» Lobbes, 1616 «Ursmer Merbois», «Usmé Rebo», «Usmez Debrie» PrincipChimay ; prénom popularisé par saint Ursmar (644-713), abbé de Lobbes, dont les reliques sont conservées à Binche.

 

JG

Urso

Ursi, Urzi: It. orso: béer. BN.

 

FD

Urtebise

cf. Hurdebise, Hordebise, etc.

 

JG

Urtebise

zie Hurtebise.

 

FD

Urtnel

Allé Urmels stammen van Michaël Urmel, die op 7 mei 1859 in Cent te vondeling gelegd werd (med. M. Urmel, Dikkelvenne).

 

FD

Ury

1183 «marito suo Urrico» CartOrval; var. de O(u)ry, w. Ôri, anc. nom de baptême, de l’anthrop. germ. othal-rîc- qui a donné l’all. Ulrich.

 

JG

Ury

zie Oury.

 

FD

Us(e)

zie Huysse.

 

FD

Us(e), van

zie van Huise.

 

FD

Us(s)el, van

zie van Ursel.

 

FD

Usaï

Usai, zie Isaie.

 

FD

Usé

Use, Usez. Du thème anthropon. de Usvaid, Osvald (Vincent 74)?

 

JG

Usé

Usez: Uit Huset, dim. van Germ. VN Huso? Vgl. Uzé (DAUZAT). 1705 J. François Usé = Uze, (afkomstig van) Bivange (GH), overleden 1734 in Dormaal (med. mw. A. Declerck, Bs.).

Uselding(er): PlN Useldingen (GH). 1185 Rogerus de Useldenges, Orval (CAO).

 

FD

Uselding

1185 «Rogerus de Useldenges» Cart­Orval; nom d’origine: Useldingen, fr. Usel-dange (G.-D. Lux.).

 

JG

Userstam

Gerond < IJzerstam, BerBN voor een smid. Vgl. D. Eisensteck, Eisenstuck.

 

FD

Useweels

Usewi(e)ls, Usuwiel: Misschien de PlN Oosterweel (A): 1210 Otserwele, 1225 Oucerwela (TW). 1278 W(illelmus curatus de) Ouserwele, Deurne (AAV); 1523 Lucas Hudzeweel, Bs. (MUL III); 1584 D. Huseweel, Jeronimus Husuweel, Aw. (AB); 1627 Petrus Husewiel; 1701 Carolus Huseweel, Bs. (MUL V, VII); 1672-8 Jean Huseweel = Huzeweel = Hujeweel, Bs. (ICC IV).

 

FD

Usez

cf. Usé.

 

JG

Usez

zie Usé.

 

FD

Usné

Profess. Usnée (Plante em­ployée dans l’ancienne thérapeu-

tique). N. de médecin ou de gué­risseur.

 

EV

Usquin

zie Huyskens.

 

FD

Usten,van der

zie van der Hulst.

 

FD

Usterud

Noorse FN, naar boerderijnaam.

 

FD

Usuwiel

zie Useweels.

 

FD

Usvaid

Comp. 12e s. «Usvalus» à Gent (Tavernier, 38, 143); var. de Osval(d), Oswald, de l’anthrop. germ. ans-wald.

 

JG

Usvald

zie Oswald.

 

FD

Ut, van

zie van Nut.

 

FD

Uten

au génitif: Utens. Var. de Juten?

 

JG

Uten

Proven. Hutten (Dép. Lom-mel).

 

EV

Uten(s)

Ueten: i. Zie Uydens. – 2. Metr. < Juten, vgl. juffrouw = Br. uffra, Justaes = Ustaes. 1453 Aerde Yuetens; 1513 Jan Wtens = 1515 Jan Utens, aarts. (MAR.). – Lit.: F. CLAES, Defamilienaam Uten. Oost-Brabant 1988,142.

 

FD

Uters

zie Wouters.

 

FD

Utinel

Comp. 15e s. «Uttin de Bernimolin»Le-fort (A. Body) ; dérivé en -et < lat. -ellu du NF fr. Hutin ou Uttin, du germ. Udo?

 

JG

Utrecht, van

van Uitrecht, van Uyt(t)recht, van Uijtrecht: PlN Utrecht (U). 1135-80 Vastrat de Uztricht (LNT); 1301 Jan van Uuijtrecht, Diest (OATII); 1399 Diederic van Utrecht (Ktr., DEBR. 2000′).

 

FD

Utsel

Francisation du NF flam. Van Uytsel [FD],

 

JG

Utsel

zie van Uytsel.

 

FD

Utterbee(c)k, van

zie (van) Itterbeeck.

 

FD

Utterwulghe

zie Uitdewillegen.

 

FD

Uuldriks

zie Ulrix.

 

FD

Uuring

zie Uhryn.

 

FD

Uurlings

cf. Urlings.

 

JG

Uurlings

zie Urlings.

 

FD

Uvelier

cf. Uvier.

 

JG

Uvergoels

NF bien implanté en Wallonie, d’origine obscure.

 

JG

Uvergoels

Verhaspeling van Ivergneau??

 

FD

Uvier

Uvelier. Peut-être dérivé en -ier et -el-ier de l’anc. fr. huve ‘sorte de coiffure (pour les deux sexes)’, donc surnom de fabricant de « hu-ves »; cf. aussi Huvelle. – Aucun dérivé simi­laire d’anc., moy. fr. uve ‘raisin sec’ ne paraît attesté FEW 14, 90b.

 

JG

Uvier

zie Huvier.

 

FD

Uvin

Uvyn, zie Ovijn.

 

FD

Uvyls

Uvijls: Var. van Uvyns? Zie Ovyn.

 

FD

Uwaerts

zie Huard.

 

FD

Uwents

Patr. Uwens, wellicht < Udens (met glijder w aïs hiaatvulling na d-syncope); vgl. Uydens. 1581 Hendrik Uwens, Nijmegen-Aw. (AP).

 

FD

Uxem.van

van Exem, van Uxeem: PlN Uksem (Uxem, FV). 1075 Arnoldus de Uggeshem; 1218 Walterus de Uxhem (DF XV); 1267 Willelmus de Hycshem, Ip. (BEELE); 1390 Diederijc van Hucsem, Vn. (DELHAYE).

 

FD

Uydebrouck

zie Uitdenbroek.

 

FD

Uydens

Uij(d)ens, Uten(s): Patr. Mnl. Udin, vleivorm van Germ. VN Udo = Odo. Uten met d/t-verscherping. Vgl. 1042 Udo; 1124 Utberga de Suinarde (naast Odberga) (GN). 146 e. Uttin de Bernimolin, Luik (BODY); 1738 Jos. Uijdens, Merksplas-Aw. (AP).

 

FD

Uyl, den

te Nuyl. BN naar de roofvogel, de uil. Voor een wijze of dwaze? Naar de grote ogen? 1680 Jan Uijl, Bilzen (SCHOE.). – 2. Huisnaam. 1585 Joost Jansz. Uuyl, lakenkoper ‘In de UuyF, A’dam (TROCH).

 

FD

Uyle(n)broe(c)k

cf. Huyle(n)broeck.

 

JG

Uylebroeck

Uyl(l)enbroeck, Uijlenbroek, Uylenbroek, Uylembrouck, Uilenbroek, (van) Huyle(n)broe(c)k, (van) Huylenbrouck, Huijlenbroeck, Huylebro(u)ck, Huylembroeck, -brouck, -brouch, Hullebroe(c)k, -brouck, Uhlenbruck, -broek, -brock: PlN Uilenbroek in Vlierzele (OV), Vlamertinge, Wingene (WV): 1358 Ulenbrouch, 1110 Ulebruc bij Bs. (TW), door GYSSELING verklaard aïs uilen-moeras. De uil is evenwel geen moerasvogel. BRECH. en DN verklaren daarom Uhl, Ohl in Uhlenbrock aïs natte, moerassige plaats. Ook PlN Hullenbroek in Herdersem, St.-Maria-Lierde, Vlierzele (OV). Wsch. is de naam vaak niet te onderscheiden van Hollebroek (zie Van Heulebroeck), blijkens 1398 Daneel van Ulembrouc, Pittem (DEBR. 1970), aangezien de PlN Hollebroek in de twee buurdorpen Pittem en Wingene voorkomt. 1227 Walterus de Hullenbroch = Woutre de Hulebroch, Vlierzele (GYSS. 1964); 1396 Jan van Hullebrouc, Herdersem; Jan van Hullebrouc, Borsbeke (DE

B.); 1428 frater Balduwinus de Hoillenbroech (id est Huylenbroeck), Affligem (MULI); 1558 Romeyn van Hulebrouc, Wingene (DF XV); 1527 Adriaen van Hullebrouck = 1565 A. van Hulenbrouck; 1681 Jaecques van Huellembrouck, Pittem (KWII); 1639 Aegidius Huilembroeck, Dend.(MULV).

 

FD

Uylem-

-broeck, -brouck. Proven. Uilenbroek (Dép. Vlierzele). Sy­non. : Hullebroeck.

 

EV

Uylings

zie Ulens.

 

FD

Uymeersch, van

PlN Uitmeers: een uitwaarts liggende meers, beemd.

 

FD

Uys

zie Huys(s)e.

 

FD

Uyste(r)pruyst

Uystpruyst, zie Uyttersprot.

 

FD

Uystepruyst

Uystpruyst, cf. Uyttersprot.

 

JG

Uyt-

zie ook Uit-.

 

FD

uyt de(n)-

uyt der-, uyt het-. (Ecrits souvent Uytten-, Uytter-). ,,Du, de la » : Préposition suivie de l’article défini : indique la pro­venance. Uytde(n)-, Uytte(n)-, -brouck, -broe(c)k(s), ,,Du rna-rais ». Uytenbosch, ,,Du bois ». Uytden-, Uytten-, Uytter- -hoef, -hoeve(n), ,,De la ferme ». Uyt-(t)en-, Uytter- -hoven, ,,Du do­maine ». Uythethofken, ,,Du petit jardin ». Uytroever, ,,Du rivage ». Uyttendaele, ,,De la vallée ». Uyt-terelst, ,,De l’aunaie ». Uytterhae-gen, ,,Du bosquet ». Uyttersprot, (Spruit, ,Jeune pousse »). ,,Du champ des pousses. Le V et le U s’écrivant autrefois V, Vit, préposi­tion utilisée pour former des patro­nymes, s’est souvent changé en Wit: Witbergen, Wittebroeck, W(i)t-terwulghe étaient à l’origine : Hit-bergen (Loc.), Vit de broek, ,,Du marais », Vit de Wulge(broek), (Dép. Oostkamp), ou Vit âe wïl-gen, ,,Des saules ».

 

EV

Uyt(h)em, van

PlN Uithem in Betekom (VB) (NR). 1356 Woutere van Utheem, Lv. (ICKX); 1365 Renerus de Utem, Zoutleeuw (ESBr. 1938,290); 1401 Aert van Utem, Aw. (ANP).

 

FD

Uyt(t)endael(e)

Uytendaal, Uijttendaele, Uittendaele, (van) Wietendaele, Wittendal, Wittendaele, Wyttendaele: Var. van Van den Dale met vz. uit. 1378 Casin Utendale, Ip. (BEELE); 1377 Soetin Utendale, Ktr. (DEBR. 2002); 1648 Witterdal, St.-Omaars (DF XVII).

 

FD

Uyt(t)erelst

Uyttrelst, Uythreist, Uijthrelst: Uit der Elst. PlN Ter Elst: elzenbos. Zie Van der Elst. 1396 Jan uter Elst, Moorsel (DE B.); 1432 Joese uter Helest, Kh. (DEKEYSER).

 

FD

Uyt(t)ersprot

Uijttersprot, Uytte(n)sprot, Uyttersport, Wit(t)esprote, Witesprost, Uyste(r)pruyst, Uystpruyst, Uyttersprock, Uyttersproot, Uytterstrot, Heutterspreute, Heuster(s)preute: PlN Ter Sporkt in Moorsel (VB); Spurt in Hamme (OV); Sprokt in St.-Maria-Lierde (OV). 1396 Philips uter Sprocht, Erondegem (DE B.) = 1397 Philips uter Sprocht, Moorsel; 1503 Uytersproct, Baardegem (VMKVA1951,87-94); 1515 Anthonius Uutersprot, Baardegem (MULIII); 1644 Jac. Uuterspurt=J. Uutersproct, Gavere (ICC III).

 

FD

Uyt, van

zie van Nut.

 

FD

Uytborck

De famille zou van Deense herkomst zijn (med.). Maar er is geen dgl. PlN in Denemarken, wel Ôdeborg in Zweden.

 

FD

Uytborck

Proven. Uitburg, ,,Château fort éloigné » (Comp.: Vit- -bergen, -kerke, ,,Collines-, Eglise- -éloi­gnées ». (Loc.).

 

EV

Uytden-

zie ook Uitde-.

 

FD

Uytdenbosch

Uit Den Bosch (NB) of var. van Van den Bos(ch). 1393 Gherit uten Bosch van Steensel (SKM).

 

FD

Uytdra(e)gers

BerN Mnl. utedrager: uitdrager, opkoper. 1455 van Grieten der Uytdreegster, Den Bosch (HB 481).

 

FD

Uyte(n)-

zie ook Uytte(n)-, Uitde-.

 

FD

Uytem, van

zie van Uythem.

 

FD

Uyter

zie Wouters.

 

FD

Uyter-

zie ook Uytter-, Uiter-.

 

FD

Uytfries

Uit Friesland?

 

FD

Uytganck, van

Reïnterpretatie van Van Uytfanck.

 

FD

Uytgeerts

zie Aertgeerts.

 

FD

Uythethofken

PlN Hofken, dim. van Hof.

 

FD

Uythrelst

zie Uytterelst.

 

FD

Uytjens

zie Wuytkens.

 

FD

Uytkafkot

PlN Kafkot: hok waar kaf opgeborgen wordt.

 

FD

Uytrecht, van

zie van Utrecht.

 

FD

Uytroeven

-er, zie Uitdenhove.

 

FD

Uytsel, van

van Uijtsel, Utsel, van Nuytsel, van Oytsel, van Ouytsel: PlN Uitschool in Oevel (Westerlo, A): 1362 Uutscolen, 1393 Wt Scole. 1292 Joete van Uutshole, Woutre van Utshole, Jan van Utshole, Oevel; 1326 Waltero de Utshole = 1331 Wouteren van Uutsholen, Tongerlo; 1437 Gerardus de Outsel, Cam. dioc. (MUL I); 1553 Michiel van Outsele, Westerlo; 1562 Antonis van Outsel, Her. (AP).

 

FD

Uytsluyt

Probabl. avatar dans la région de Charleroi du NF précédent [FD] ou bien d’un autre NF flam. en Uyt-.

 

JG

Uytsluyt

Uijtsluijt: FN in H. Wsch. verhaspeling van Uystpruyst.

 

FD

Uytte(n)

zie ook Uit den-.

 

FD

Uyttebroeck

Uyttebrouck, Uyttebroek, Uitte-broek, Uittebroeck. 1290 «Will. Utenbroeke» DettesYpres; topon. néerl. très fréquent (= du marais).

 

JG

Uyttendaele

Wyttendaele. 1290 «Willames Utendale» DettesYpres; topon. néerl. (= du vallon).

 

JG

Uyttenhove

Uittenhoven, Uytdenhoven, Uyt-terhoeven. 1265 «Huelos Utenhove» Dettes­Ypres; topon. néerl. (= de la ferme, des fer­mes).

 

JG

Uyttensprot

zie Uytersprot.

 

FD

Uyttentruys

zie Huysentruyt.

 

FD

Uytter-

zie ook Uiter-, Uitter-.

 

FD

Uytter(s)

zie Wouters.

 

FD

Uytterhaegen

Uitterhaegen. Topon. néerl. (= des haies).

 

JG

Uytters

Proven. Uiterste ,,Extrémité (de l’agglomération) ». Uiterste (Dép. Denderbelle).

 

EV

Uyttersprot

Uiter Sporkt, Uystepruyst, Uystpruyst. Nom d’origine: p.-ê. Sporkt à Moorsel (BrFl), littér. : lieu où il y a des bour­daines.

 

JG

Uyttrage

zie Uiterhaegen.

 

FD

Uyttré

zie Wouters.

 

FD

Uyttrelst

zie Uytterelst.

 

FD

Uytven(t), van

-vinck, zie van Houtven.

 

FD

Uytweg

Verspreide PlN: Uitweg.

 

FD

Uzeel

Fr. FN (DNF) en PlN Uzel (Côtes-du-Nord, Gard).

 

FD

Translate »
Share This
error: Alert: Content is protected !!